Heneral Emilio Aguinaldo

Pangulo

Unang Republika ng Pilipinas

Hunyo 12, 1898 - Marso 23, 1901

Si Emilio Aguinaldo (Marso 22, 1869-Pebrero 6, 1964) ay ang kauna-unahang Pangulo ng Republika ng Pilipinas. Ikapito siya sa walong anak nina Carlos Aguinaldo at Trinidad Famy. Bukod sa kanyang ama na gobernadorcillo ng bayan, ang kanyang pamilya ay kabilang sa mga Chinese-meztizo kaya masaya sila sa komportableng buhay. Sa edad na 17, siya ay inihalal bilang cabeza de barangay ng Binakayan, ang pinakaprogresibong baryo ng Cavite El Viejo (na ngayon ay Kawit). Noong 1895, siya ay sumali sa Katipunan hanggang sa naging heneral siya ng lihim na samahan. Nagwagi siya sa ilang mga labanan sa Cavite kaya naging tanyag siyang lider ng Katipunan. Naging kontrobersyal din siya dahil sa pagkakasangkot niya sa pagpaslang sa magkapatid na Andres at Procorpio Bonifacio sa Maragondon, Cavite noong Mayo, 1897. Noong Hunyo 12, 1898 pinangasiwaan niya ang makasaysayang Proklamasyon ng Kasarinlan ng Pilipinas sa mismong balkonahe ng kanyang bahay sa Kawit. Siya ay naiproklama pa rin bilang kauna-unahang pangulo ng bansa ayon sa napagkasunduan at itinadhana ng Kumbensyon sa Malolos noong 1899. Ngunit hindi tumagal ang kanyang panunungkulan dahil sa pagsiklab ng digmaang Pilipino-Amerikano.

Mga Nagawa sa Ilalim ng Kanyang Panunungkulan:

Pagpapahayag ng Kasarinlan ng Pilipinas mula sa mga Espanyol Ang Konstitusyon ng Malolos, ang kauna-unahang saligang batas ng bansa

Jose P. Laurel

Ikatlong Pangulo ng Pilipinas

Pangulo ng Ikalawang

Manuel Luis Quezon

Ikalawang Pangulo ng Pilipinas

Unang Pangulo ng Pamahalaang Komonwelt

Nobyembre 15, 1935 – Agosto 1, 1944

Si Manuel L. Quezon ( Agosto 19, 1878-Agosto 1, 1944) ay ipinanganak sa Baler, sa lalawigan ng Tayabas (tinatawag na ngayong Aurora). Anak siya nina Lucio Quezon at Maria Dolores Molina, kapwa mga guro. Naging manananggol siya sa Baler. Noong 1906, nahalal siya bilang gobernador ng Tayabas ngunit nagbitiw upang makapangampanya para sa pagiging pinuno ng Asambleya. Mula 1909 hanggang 1916, nagsilbi siyang komisyonero ng Pilipinas sa Estados Unidos. Sa sumunod na dalawang taon, naglingkod siya bilang pangulo ng Senado ng Pilipinas. Noong 1935, nanalo si Quezon sa unang halalan ng pagkapangulo ng Pilipinas sa ilalim ng pamahalaang Komonwelt. Muli siyang nahalal noong 1941 subalit hindi niya ito tuluyang nagampanan dahil sa kanyang pagkamatay noong taong din iyon.

Mga Nagawa sa Ilalim ng Kanyang Panunungkulan:

Pagtatatag ng mga lungsod kabilang na dito ang lungsod na ipinangalan sa kanya (Quezon City);

Pagbuo ng isang pambansang wika ayon sa itinadhana ng Konstitusyon ng 1935; Pagbibigay ng karapatan sa mga kababaihan na bumoto at lumahok sa halalan; Pagbuo ng Sandatahang Lakas ng Pilipinas; Mga batas ukol sa mga manggagawa at magsasaka

Batas ng Walong Oras sa Paggawa Batas para sa Minimum na Pasahod Batas para sa mga Kasama

Jose P. Laurel

Ikatlong Pangulo ng Pilipinas

Pangulo ng Ikalawang

Sergio S. Osmeña Sr.

Ikaapat na Pangulo ng Pilipinas

Ikalawang Pangulo ng Pamahalaang Komonwelt

Agosto 1, 1944 – Mayo 28,

Isinilang si Jose Paciano Laurel (Marso 9, 1891-Nobyembre 6, 1959) sa Tanauan, Batangas at anak nina Sotero Laurtel at Jacoba Garcia. Siya ay nagtapos ng abogasya sa U.P. noong 1915. Pagkatapos nito, siya ay hinirang bilang Kalihim Panloob noong 1923 hanggang sa naging Associate Justice siya noong 1935. Nanungkulan siya bilang Punong Mahistrado ng Korte Suprema nang sumiklab ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig at itinalaga siyang Kalihim ng Katarungan ni Pangulong Quezon bago lumisan patungong Amerika. Pinili si Laurel ng mga Hapon upang magsilbing pangulo ng Ikalawang Republika ng Pilipinas. Ibinilanggo siya bilang “collaborator” pagkaraan ng digmaan ngunit pinalaya ni Pangulong Roxas noong 1948. Noong Nobyembre 6, 1959, namatay si Laurel sa grabeng atake sa puso at istrok.

Mga Nagawa sa Ilalim ng Kanyang Panunungkulan:

Pinangalagaan niya ang kapakanan ng bansa sa gitna ng mga kalupitan ng mga Hapon

Nakipagtulungan siya sa mga Hapon upang mabawasan ang paghihirap ng maraming Pilipino

Sergio S. Osmeña Sr.

Ikaapat na Pangulo ng Pilipinas

Ikalawang Pangulo ng Pamahalaang Komonwelt

Agosto 1, 1944 – Mayo 28,

Manuel A. Roxas

Ikalimang Pangulo ng Pilipinas

Huling Pangulo ng Pamahalaang Komonwelt

Unang Pangulo ng Ikatlong Republika

Mayo 28, 1946 – Abril 15,

Si Sergio Osmeña Sr. (Setyembre 9, 1878-Oktubre 19, 1961) ay ama ng kasalukuyang senador ng bansa, si Sen. Sergio Osmeña Jr. Isinilang siya sa Lungsod ng Cebu. Sa kanyang kolehiyo, siya ay nagtungo sa Maynila at nag-aral sa San Juan de Letran kung saan nakilala niya si Manuel L. Quezon. Noong 1900, naging tagapag-lathala siya at patnugot ng pahayagang El Nuevo Dia. Nagbalik siya sa Maynila para mag-aral ng abogasya sa UST. Noong 1903, siya at ang kanyang mga kaklase ay pinahintulutan ng Kataas-taasang Hukuman na kumuha ng eksamen sa bar kahit tatlong taon pa lamang ang kanilang natapos. Siya ay mapalad na pumangalawa sa naturang eksamen. Dalawampu’t limang taong gulang siya nang maatasang pansamantalang gobernador ng lalawigan ng Cebu. Pagkalipas ng dalawang taon, siya ay nahalal bilang gobernador ng lalawigan. Nang maitatag ang Pambansang Asembleya, nagbitiw siya sa kanyang katungkulan at tumakbo bilang kinatawan ng ikalawang distrito ng Cebu. Dahil dito, nahalal siyang Ispiker ng Asembleya at siya ay nanungkulan sa loob ng 15 taon. Naging senador siya mula 1923-1935. Nahalal siyang pangalawang pangulo ng Komonwelt noong 1935. Nang mamatay si Quezon, siya ang humalili dito bilang bagong pangulo ng Komonwelt. Nagsilbi siya bilang pangulo ng bansa hanggang sa magkaroon ng halalan noong Abril 23, 1946.

Mga Nagawa sa Ilalim ng Kanyang Panunungkulan:

Pagsasaayos ng sirang kapaligiran at bagsak na ekonomiya ng Pilipinas; Pag-aasikaso sa pagkuha ng bayad-pinsala mula sa Estados Unidos;

Elpidio R. Quirino

Ikaanim na Pangulo ng Pilipinas

Ikalawang Pangulo ng Ikatlong Republika

Abril 18, 1948 – Disyembre 30, 1953

Isinilang si Roxas noong Enero 1, 1892 sa lungsod na ipinangalan sa kanya nang siya ay mamatay, ang Lungsod ng Roxas sa lalawigan ngCapiz. Sina Gerardo Roxas at Rosario Acuna ang kanyang mga magulang. Nagtapos siya ng abogasya sa Unibersidad ng Pilipinas (University of the Philippines)noong 1912 at naging topnatcher sa Bar. Nag-umpisa siya sa pulitika bilang piskal panlalawigan. Nagsilbi sa iba-ibang kapasidad sa ilalim ng Pamahalaang Komonwelt ni Manuel L. Quezon. Noong 1921, naihalal siya sa House of Representatives at sa sumunod na taon ay naging speaker. Pagkatapos maitatag ang Komonwelt ng Pilipinas (1935), naging kasapi si Roxas sa National Assembly, nagsilbi (1938-1941) bilang Kalihim ng Pananalapi sa gabinete ni Pangulong Manuel Quezon, at naihalal (1941) sa Senado ng Pilipinas. Noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig, binihag siya (1942) ng pwersa ng mananakop na Hapon. Ngunit sa panahon ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, nanilbihan siya sa ilalim ng Republika ng Pilipinas na itinaguyod ng mga Hapon. Sa panahon din ito, siya ang nagsilbing intelligence agent para sa mga gerilya. Hinuli ng mga bumalik na pwersang Amerikano si Roxas sa paghihinalang pakikipagtulungan sa mga Hapon. Pagkatapos ng digmaan, pinawalang-sala siya ni Heneral Douglas MacArthur kasama kay pangulong Sergio Osmena kasama ng mga Pilipinong heneral na galing saSandatahang Lakas ng Pilipinas na sina heneral Basilio J. Valdes at si Heneral Carlos P. Romulo at ibinalik ang kanyang nombramyento bilang opisyal ng Hukbong Sandatahan ng Estados Unidos. Ito ang nagbigay-buhay sa kanyang buhay politika, at sa suporta ni MacArthur, nanalo siya sa halalan sa pagkapangulo noong Abril 23, 1946 laban kay Sergio Osmeña. Bilang pangulo, pinawalang-sala niya ang mga nakipagtulungan sa mga Hapon. Noong Abril 15, 1948, inatake bigla si Roxas sa puso at siya ay namatay, habang nagbibigay ng kanyang talumpati sa dating base militar ng Estados Unidos sa Clark Air Base wala na ito sa kasalukuyan. Siya ay sinundan ni Pangulong Elpidio Quirino.

Mga Nagawa sa Ilalim ng Kanyang Panunungkulan: Rehabilitasyon ng bansa dulot ng pinsala ng Ikalawang Digmaang

Pandaigdig; Pagbibigay ng amnestiya sa mga “political collaborators”

Ramon F. Magsaysay

Ikapitong Pangulo ng Pilipinas

Ikatlong Pangulo ng Ikatlong Republika

Disyembre 30, 1953 – Marrso 17, 1957

Si ELPIDIO RIVERA QUIRINO ay ipinanganak noong Nobyembre, 16, 1890 sa Vigan, Ilocos Sur. Siya ay ikaanim na pangulo ng Pilipinas. Ang mga magulang niya ay si Mariano Quirino at Gregoria Rivera na parehong taga Caoayan, Ilocos Sur. Siya ay nag-aral sa Vigan High School pero nagtapos siya sa Manila High School noong 1911 habang siya ay nagtatrabaho sa Bureau of Lands. Nag-aral siya ng pagkadalubhasa sa Batas sa Pamantasan ng Pilipinas at nagtapos noong 1915.Pumasok siya sa pulitika noong 1919 hanggang 1925 bilang congressman at bilang senador noong 1925 to 1931. Naging Kalihim siya ng Pananalapi at Interior sa gobyernong Commonwealth ng Pilipinas. Noong Ikalawang digmaan ng Pilipinas, namatay ang kaniyang asawang si Alicia Syquia Quirino at ang tatlo sa kanilang limang anak. Inihalal siyang Bise-presidente pagkatapos ng giyera kung saan ang pangulo ay si Manuel Roxas. Nang mamatay si Manuel Roxas sa atake sa puso, siya ay naging pangulo noong April 17, 1948. Sa sumunod na taon siya ay inihalal bilang Pangulo para sa apat na taon. Ang kaniyang anak na si Vicki Quirino ang tumayo bilang unang Ginang. Ang kaniyang administrasyon ay nabahiran ng mga kasong katiwalian at ang pakikilaban sa mga Hukbalahap. Tumakbo ulit siya sa pagkapangulo noong 1953 pero tinalo siya ni Ramon Magsaysay.

Mga Nagawa sa Ilalim ng Kanyang Panunungkulan: Pagsupil sa mga insureksyon tulad ng mga Huk; Pagpapatuloy ng rehabilitasyon ng bansa; Pagpapalkas ng ugnayang panlabas sa pagtatatag ng isang samahang

panrehiyon sa Asya; at Pagsupil sa korupsyon sa pamahalaan.

Carlos P. Garcia

Ikawalong Pangulo ng Pilipinas

Ikaapat na Pangulo ng Ikatlong Republika

Marso 18, 1957 – Disyembre 30, 1961

Si Ramon del Fierro Magsaysay o Ramón "Monching" Magsaysay (Agosto 31, 1907 – Marso 17, 1957) ang ikatlong pangulo ng Ikatlong Republika ng Pilipinas mula Disyembre 30, 1953 hanggang sa kanyang kamatayan. Si Magsaysay ay isinilang sa Iba, Zambales noong Agosto 31, 1907 kina Exequiel Magsaysay at Perfecta del Fierro. Nag-aral siya sa Pamantasan ng Pilipinas at Jose Rizal College. Naglingkod siya bilang tagapamahala ng Try-Tran Motors bago magkadigma. Nang bumagsak ang Bataan, inorganisa niya ang "Pwersang Gerilya sa Kanlurang Luzon" at pinalaya ng pwersang Amerikano at Pilipino ang Zambales noong Enero 26, 1945. Noong 1950, siya ay naging Kalihim ng Pagtatanggol at kaniyang binuwag ang pamunuan ng mga Hukbalahap. Pinigil niya ang panganib na lilikhain ng pulahang Komunista at naging napakatanyag sa mamamayan. Noong eleksyon ng 1953, tinalo niya si Quirino at naging ikatlong pangulo ng republika. Ang kanyang pangalawang pangulo ay si Carlos P. Garcia. Iniligtas ni Pangulong Magsaysay ang demokrasya sa Pilipinas. Ito ang kanyang pinakamahalagang nagawa. Pinigil niya ang paghihimagsik ng Huk o ng komunista. Si Luis Taruc, Supremo ng Huk o ang pinakamataas na lider ng komunista, ay sumuko sa kanya. Kaya si Magsaysay ay tinawag na "Tagapagligtas ng Demokrasya". Siya ang pinakamamahal na Pangulo ng Pilipinas dahil ibinalik niya ang tiwala ng pamahalaan. Subalit nagwakas ito ng mamatay siya dahil sa isang pagbagsak ng eroplano sa isang bundok sa Manunggal, Cebu noong Marso 17, 1957.

Mga Nagawa sa Ilalim ng Kanyang Panunungkulan: Pagpapasuko sa mga rebeldeng Huk; Pagbubukas ng Malacanang sa mga mamamayan; Paglutas sa korupsyon; at Pagpapabuti ng Serbisyo sa kanayunan.

Isinilang si Garcia noong Nobyembre 4, 1896 sa bayan ng Talibon, Bohol. Ang kaniyang mga magulang ay sina Policronio Garcia at Ambrosia Polistico. Nag-aral siya sa Pamantasang Silliman sa Lungsod ng Dumaguete, at kinalaunan nagtapos din siya ng abogasya sa Philippine Law School noong 1922 sa Maynila. Naging abogado at guro, pinasok niya ang politika noong 1926 bilang mambabatas na kaanib sa Kapulungan ng mga Kinatawan at naglingkod hanggang 1932. Nagsilbi si Garcia bilang gobernador ng Bohol mula 1932 hanggang 1942, at naging miyembro siya ng Senado mula 1942 hanggang 1953. Noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig,

Diosdado P. Macapagal

Ikasiyam na Pangulo ng Pilipinas

Ikalimang Pangulo ng Ikatlong Republika

Disyembre 30, 1961 – Disyembre 30, 1965

Isinilang si Garcia noong Nobyembre 4, 1896 sa bayan ng Talibon, Bohol. Ang kaniyang mga magulang ay sina Policronio Garcia at Ambrosia Polistico. Nag-aral siya sa Pamantasang Silliman sa Lungsod ng Dumaguete, at kinalaunan nagtapos din siya ng abogasya sa Philippine Law School noong 1922 sa Maynila. Naging abogado at guro, pinasok niya ang politika noong 1926 bilang mambabatas na kaanib sa Kapulungan ng mga Kinatawan at naglingkod hanggang 1932. Nagsilbi si Garcia bilang gobernador ng Bohol mula 1932 hanggang 1942, at naging miyembro siya ng Senado mula 1942 hanggang 1953. Noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig,

Tinagurian si Diosdado Macapagal bilang "Batang Mahirap mula sa Lubao" dahil anak siya ng isang mahirap na magsasaka. Isinilang siya sa San Nicolas, Lubao, Pampanga noong Setyembre 28, 1910 kina Urbano Macapagal at Romana Pangan. Tumira siya sa isang tahanan at pumailalim sa pangangalaga ni Don Honorio Ventura hanggang magtapos ng pagka-Doktor sa mga Batas mula sa Pamantasan ng Santo Tomas noong 1936. Nagtapos siya ng elementarya mula sa Mababang Paaralan ng Lubao at ng sekondarya mula sa Mataas na Paaralan ng Pampanga. Nagtapos siya ng kolehiyo mula sa University of Sto.Tomas. Nagkamit siya ng degri sa larangan ng Abogasya.

Ferdinand E. Marcos

Ikasampung Pangulo ng Pilipinas

Ikaanim na Pangulo ng Ikatlong Republika

Pangulo ng Ikaapat na Republika

Disyembre 30, 1965- February 22, 1986

Tinagurian si Diosdado Macapagal bilang "Batang Mahirap mula sa Lubao" dahil anak siya ng isang mahirap na magsasaka. Isinilang siya sa San Nicolas, Lubao, Pampanga noong Setyembre 28, 1910 kina Urbano Macapagal at Romana Pangan. Tumira siya sa isang tahanan at pumailalim sa pangangalaga ni Don Honorio Ventura hanggang magtapos ng pagka-Doktor sa mga Batas mula sa Pamantasan ng Santo Tomas noong 1936. Nagtapos siya ng elementarya mula sa Mababang Paaralan ng Lubao at ng sekondarya mula sa Mataas na Paaralan ng Pampanga. Nagtapos siya ng kolehiyo mula sa University of Sto.Tomas. Nagkamit siya ng degri sa larangan ng Abogasya.

Si Ferdinand Emmanuel Edralin Marcos (Setyembre 11, 1917 - Setyembre 28, 1989) ay ang ikasampung Pangulo ng Republika ng Pilipinas (Disyembre 30, 1965-Pebrero 25, 1986). Siya ay isang abugado, kasapi ng Kapulungan ng mga Kinatawan mula 1949 hanggang 1959 at kasapi ng Senado ng Pilipinas mula 1959 hanggang 1965. Noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig, siya ay naging lider-gerilya sa hilagang Luzon. Si Ferdinand E. Marcos ang Ikaanim na Pangulo ng Ikatlong Republika ng Pilipinas. Si Marcos ay isinilang noong Setyembre 11,1917 sa Sarrat, Ilocos Norte. Ang kanyang magulang ay sina Don Mariano R. Marcos at Donya Josefa Edralin. Apat silang magkakapatid, sila, si Dr. Pacifico, Elizabeth at Fortuna. Ang kanyang ama ay naging kongresista ng Ilocos at gobernador ng Davao. Si Donya Josefa naman ay isang dating guro sa kanilang bayan. Sa pamantasan ng Pilipinas Siya nagtapos ng Mataas ng Paaralan noong 1933. Sa pamantasan ding iyon siya kumuha ng Abogasya at nagtapos bilang Cum Laude noong Marso, 1939. Nasa loob siya ng kulungan ng maging topnotcher sa bar exams at nang maging ganap na abugado ay hiniling niya sa Kataas- taasang Hukuman na payagansiyang ipagtanggol ang sarili sa kasong ibinintang sa kanya. Dahil sa kanyang talino at kahusayan ay pinayagan siya ng Korte Suprema. Nanalo siya at

Si María Corazón Cojuangco-Aquino (ipinanganak bilang María Corazón Sumulong Cojuangco) (Enero 25, 1933—Agosto 1, 2009) na lalong mas kilala sa palayaw na Cory ay ang ikalabing-isang Pangulo ng Republika ng Pilipinas at kauna-unahang babaeng naluklok sa nasabing pwesto (Pebrero 25, 1986–Hunyo 30, 1992). Tinagurian siyang Ina ng Demokrasya dahil sa pagsuporta niya sa pagpapanumbalik ng demokrasya sa Pilipinas. Ipinanganak siya sa Tarlac kina Jose Cojuangco Sr. at Demetria Sumulong. Nakapag-aral siya sa Estados Unidos at nakapagtapos nang may digri sa Wikang Pranses. Siya ay kabiyak ni Benigno "Ninoy" Aquino, Jr. , ang pinaslang na lider ng oposisyon noong panahon ni dating Pangulong Ferdinand E. Marcos. Nailuklok siya sa

Corazon C. Aquino

Ikalabing-isang Pangulo ng Pilipinas

Unang Pangulo ng Ikalimang Republika

Pebrero 25, 1986 – Hunyo 30, 1992

Si Ferdinand Emmanuel Edralin Marcos (Setyembre 11, 1917 - Setyembre 28, 1989) ay ang ikasampung Pangulo ng Republika ng Pilipinas (Disyembre 30, 1965-Pebrero 25, 1986). Siya ay isang abugado, kasapi ng Kapulungan ng mga Kinatawan mula 1949 hanggang 1959 at kasapi ng Senado ng Pilipinas mula 1959 hanggang 1965. Noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig, siya ay naging lider-gerilya sa hilagang Luzon. Si Ferdinand E. Marcos ang Ikaanim na Pangulo ng Ikatlong Republika ng Pilipinas. Si Marcos ay isinilang noong Setyembre 11,1917 sa Sarrat, Ilocos Norte. Ang kanyang magulang ay sina Don Mariano R. Marcos at Donya Josefa Edralin. Apat silang magkakapatid, sila, si Dr. Pacifico, Elizabeth at Fortuna. Ang kanyang ama ay naging kongresista ng Ilocos at gobernador ng Davao. Si Donya Josefa naman ay isang dating guro sa kanilang bayan. Sa pamantasan ng Pilipinas Siya nagtapos ng Mataas ng Paaralan noong 1933. Sa pamantasan ding iyon siya kumuha ng Abogasya at nagtapos bilang Cum Laude noong Marso, 1939. Nasa loob siya ng kulungan ng maging topnotcher sa bar exams at nang maging ganap na abugado ay hiniling niya sa Kataas- taasang Hukuman na payagansiyang ipagtanggol ang sarili sa kasong ibinintang sa kanya. Dahil sa kanyang talino at kahusayan ay pinayagan siya ng Korte Suprema. Nanalo siya at

pamamagitan ng isang mapayapang rebolusyon (Unang Rebolusyon sa EDSA) noong Pebrero 25, 1986 at ibinalik niya ang demokrasya sa bansa. Siya ay ina ng artistang si Kris Aquino at ang kasalukuyang Pangulo ng Pilipinas na si Benigno Aquino III. Pumanaw siya noong ika-1 ng Agosto 2009 dahil sa sakit na colon cancer at inlibing noong ika-5 ng Agosto.

Mga Nagawa sa Ilalim ng Kanyang Panunungkulan:

Pagsulat ng 1987 Konstitusyon; Pagpapatupad ng malawakang reporma sa lupa; Pagpapalaya sa mga bilanggong political; Pagbabago sa pamahalaan; Pagbuo ng mga bagong ahensya tulad ng Commission on Human Rights at ang

Presidential Commission on Good Governance; Pagbibigay ng libreng edukasyon sa mga mag-aaral hanggang hayskul;

Fidel V. Ramos

Ikalabing-dalawang Pangulo ng Pilipinas

Ikalawang Pangulo ng Ikalimang Republika

Hunyo 30, 1992 – Hunyo 30, 1998

Si Fidel Valdez Ramos (ipinanganak Marso 18, 1928) ay ang ikalabing-dalawang Pangulo ng Republika ng Pilipinas (Hunyo 30,1992 - Hunyo 30, 1998). Isinilang siya noong Marso 18, 1928 sa Lingayen, Pangasinan. Panganay siya sa tatlong anak nina Narciso Ramos at Angela Valdez. Nagtapos siya sa United States Military Academy sa West Point noong 1950. Kumuha rin siya ng masteral ng civil engineering saUniversity of Illinois, Masters in Business Administration sa Pamantasang Ateneo de Manila, at nanguna sa klase niya sa Infantry training at kursong Special Forces/Pay Operations/Airborne sa Fort Benning, Georgia. Bumalik siya sa Pilipinas noong 1951 at naging heavy weapon platoon leader ng Sandatahang Lakas ng Pilipinas. Ipinadala rin siya sa mga digmaan ng Korea at Vietnam. Inatasan siyang maging pinuno ng Philippine Constabulary noong 1972, hepe ng Integral National Police noong 1975, at pangalawang pinuno ng Sandatahang Lakas noong 1981. Noong 1983, pansamantala niyang pinalitan si Fabian Ver, pinuno noon ng Sandatahang Lakas, nang ito ay masangkot sa pagkakapaslang sa lider-opososyon si Benigno S. Aquino Jr. Noong 1986, tinangkaang agawin ni Ferdinand Marcos ang pagkapanalo ni Corazon Aquino, balo ni Benigno Aquino, sa halalang pangpanguluhan. Nakiisa si Ramos kay Juan Ponce Enrile, noong kalihim

Joseph E. Estrada

Ikalabing-tatlong Pangulo ng Pilipinas

Ikatlong Pangulo ng Ikalimang Republika

Hunyo 30, 1998 – Enero 20, 2001

Si Fidel Valdez Ramos (ipinanganak Marso 18, 1928) ay ang ikalabing-dalawang Pangulo ng Republika ng Pilipinas (Hunyo 30,1992 - Hunyo 30, 1998). Isinilang siya noong Marso 18, 1928 sa Lingayen, Pangasinan. Panganay siya sa tatlong anak nina Narciso Ramos at Angela Valdez. Nagtapos siya sa United States Military Academy sa West Point noong 1950. Kumuha rin siya ng masteral ng civil engineering saUniversity of Illinois, Masters in Business Administration sa Pamantasang Ateneo de Manila, at nanguna sa klase niya sa Infantry training at kursong Special Forces/Pay Operations/Airborne sa Fort Benning, Georgia. Bumalik siya sa Pilipinas noong 1951 at naging heavy weapon platoon leader ng Sandatahang Lakas ng Pilipinas. Ipinadala rin siya sa mga digmaan ng Korea at Vietnam. Inatasan siyang maging pinuno ng Philippine Constabulary noong 1972, hepe ng Integral National Police noong 1975, at pangalawang pinuno ng Sandatahang Lakas noong 1981. Noong 1983, pansamantala niyang pinalitan si Fabian Ver, pinuno noon ng Sandatahang Lakas, nang ito ay masangkot sa pagkakapaslang sa lider-opososyon si Benigno S. Aquino Jr. Noong 1986, tinangkaang agawin ni Ferdinand Marcos ang pagkapanalo ni Corazon Aquino, balo ni Benigno Aquino, sa halalang pangpanguluhan. Nakiisa si Ramos kay Juan Ponce Enrile, noong kalihim

Si Joseph “Erap” Ejercito Estrada ay ika-labingtatlong pangulo ng Republika ng Pilipinas (Hunyo 30, 1998 – Enero 20, 2001) at ika-tatlo sa Ikalimang Republika. Ipinanganak siya sa Tondo,Maynila. Siya ay anak ni Emilio Ejército, Sr (1898-1977), isang kontratista,sa pamahalaan ng Maynila at María Marcelo (1905-2009), isang maybahay. Siya ang ikawalo sa sampung magkakapatid. Asawa niya si Luisa Pimentel, dating doctor sa Mental Hospital at naging senador ng bansa, at nagkaroon ng tatlong anak. Siya rin ay may mga anak mula sa apat na babae sa labas ng matrimonyong relasyon. Huminto sa pag-aaral si Estrada sa kolehiyo upang pumasok sa larangan ng pelikulang Pilipino sa edad na 21. Nakagawa siya ng mga humigit- kumulang na 120 pelikula, karamihan sa mga ito ay nauuri na action-comedy kung saan siya ang bida na ginaganapan ang mga papel ng mga taong mahirap o mga mababang antas ng lipunan. Pinasok ni Estrada ang larangan ng pulitika noong 1967 nang mahalal siya bilang Alkalde ng San Juan, Kalakhang Maynila. Kabilang siya sa mga alkalde na sapilitang inalis nang humalili si Corazon C. Aquino bilang pangulo ng Pilipinas pagkaraang napatalsik Ferdinand E. Marcos sa pwesto noongPebrero 25, 1986 sa pamamagitan ng People Power Revolution. Tumakbo si Estrada sa ilalim ng partidong Grand Alliance for Democracy at matagumpay na nahalal sa Senado ng Pilipinas (Ika-walong Kongreso). Nakatulong nang malaki sa pagkakapanalo niya bilang Bise Pangulo ang kaniyang popularidad bilang aktor noong halalan ng Panguluhan at Pangalawang Panguluhan noong 1992, bagama't siya ay tumatakbo sa hiwalay na tiket ng noon ay nanalong Pangulo, Fidel Ramos. Bilang Pangalawang Pangulo, pinamahalaan ni Estrada ang Komisyon Laban sa Krimen (Presidential Anti Crime Commission) mula 1992 hanggang 1997. Noong 1998, nanalo si Estrada sa halalan sa ilalim ng

Gloria Macapagal-Arroyo

Ikalabing-apat na Pangulo ng Pilipinas

Ikaapat na Pangulo ng Ikalimang Republika

Enero 20, 2001 – Hunyo 30, 2010

Si Joseph “Erap” Ejercito Estrada ay ika-labingtatlong pangulo ng Republika ng Pilipinas (Hunyo 30, 1998 – Enero 20, 2001) at ika-tatlo sa Ikalimang Republika. Ipinanganak siya sa Tondo,Maynila. Siya ay anak ni Emilio Ejército, Sr (1898-1977), isang kontratista,sa pamahalaan ng Maynila at María Marcelo (1905-2009), isang maybahay. Siya ang ikawalo sa sampung magkakapatid. Asawa niya si Luisa Pimentel, dating doctor sa Mental Hospital at naging senador ng bansa, at nagkaroon ng tatlong anak. Siya rin ay may mga anak mula sa apat na babae sa labas ng matrimonyong relasyon. Huminto sa pag-aaral si Estrada sa kolehiyo upang pumasok sa larangan ng pelikulang Pilipino sa edad na 21. Nakagawa siya ng mga humigit- kumulang na 120 pelikula, karamihan sa mga ito ay nauuri na action-comedy kung saan siya ang bida na ginaganapan ang mga papel ng mga taong mahirap o mga mababang antas ng lipunan. Pinasok ni Estrada ang larangan ng pulitika noong 1967 nang mahalal siya bilang Alkalde ng San Juan, Kalakhang Maynila. Kabilang siya sa mga alkalde na sapilitang inalis nang humalili si Corazon C. Aquino bilang pangulo ng Pilipinas pagkaraang napatalsik Ferdinand E. Marcos sa pwesto noongPebrero 25, 1986 sa pamamagitan ng People Power Revolution. Tumakbo si Estrada sa ilalim ng partidong Grand Alliance for Democracy at matagumpay na nahalal sa Senado ng Pilipinas (Ika-walong Kongreso). Nakatulong nang malaki sa pagkakapanalo niya bilang Bise Pangulo ang kaniyang popularidad bilang aktor noong halalan ng Panguluhan at Pangalawang Panguluhan noong 1992, bagama't siya ay tumatakbo sa hiwalay na tiket ng noon ay nanalong Pangulo, Fidel Ramos. Bilang Pangalawang Pangulo, pinamahalaan ni Estrada ang Komisyon Laban sa Krimen (Presidential Anti Crime Commission) mula 1992 hanggang 1997. Noong 1998, nanalo si Estrada sa halalan sa ilalim ng

Si Pangulong Arroyo ay isinilang na Maria Gloria Macaraeg Macapagal ng dating pangulo ng bansa na si Diosdado Macapagal, at ng kanyang asawa, Evangelina Macaraeg Macapagal. Nanirahan siya sa Lubao, Pampanga noong unang mga taon niya kasama ang kanyang dalawang nakatatandang kapatid mula sa unang asawa ng kanyang ama. Sa edad na apat, pinili niyang manirahan sa lola niya sa ina, sa Lungsod ng Iligan. Nanatili siya doon ng tatlong taon, at hinati niya ang kanyang oras sa Mindanao at Maynila hanggang sa siya'y maglabing-isang taon. Noong 1961, nang si Gloria ay 14 na taon gulang pa lamang, ang kanyang ama ay nahalal na pangulo ng Pilipinas. Lumipat siya kasama ang kanyang pamilya sa Malakanyang sa Maynila. Nag-aral siya ng elementarya at sekundarya sa Assumption College at nakapagtapos na valedictorian noong 1964. Pagkatapos ay nag-aral si Gloria ng dalawang taon sa Walsh School of Foreign Service ng Georgetown University sa Washington, D.C. Nakuha niya ang kanyang Batsilyer sa Arte sa Ekonomiks mula sa Assumption College, na kapagtapos na magna cum laude noong 1968. Noong 1968, napangasawa ni Gloria ang isang abugado at negosyanteng si Jose Miguel Arroyo na tubong Binalbagan, Negros Occidental, na nakilala niya nang siya ay nasa kanyang kabataan pa lamang. [1] Sila ay may tatlong anak, sina Juan Miguel (1969), Evangelina Lourdes (1971), at si Diosdado Ignacio Jose Maria (1974). Ipinagpatuloy ni Gloria ang kanyang pag-aaral at nakuha ang Master na degree sa Ekonomiks mula Ateneo de Manila noong 1978 at ang Doctorate na degree sa EKonomiks mula sa Unibersidad ng Pilipinas noong 1985. Mula 1977 hanggang 1987, humawak siya ng mga posisyon sa pagtuturo sa iba't ibang mga paaralan, gaya ng Unibersidad ng Pilipinas at Ateneo de Manila. Noong 1987, siya ay inanyayahan ni Pangulong Corazon Aquino na lahukan ang pamahalaan bilang Pangalawang Kalihim ng Kagawaran ng Kalakalan at Industriya. Siya ay napromote bilang undersecretary pagkatapos ng dalawang taon. Nanalo si Arroyo bilang pangawalang pangulo na may malayong agwat, na nakakuha ng higit doble sa sumunod nitong katunggali, ang kandidatong pangawalang pangulo ni Estrada, si Edgardo Angara.Nagsimula ang termino ni Arroyo bilang Pangalawang Pangulo noong Hunyo 30, 1998, Siya ay tinalaga ni Estrada na maging Kalihim ng Kagawaran ng Pangangalagang Panlipunan at Pagpapaunlad. Nagbitiw si Arroyo sa gabinete noong Oktubre 2000, upang ilayo ang

Benigno Simeon C. Aquino III

Ikalabing-limang Pangulo ng Pilipinas

Ikalimang Pangulo ng Ikalimang Republika

Hunyo 30, 2010 – Hunyo 30, 2016

Si Pangulong Arroyo ay isinilang na Maria Gloria Macaraeg Macapagal ng dating pangulo ng bansa na si Diosdado Macapagal, at ng kanyang asawa, Evangelina Macaraeg Macapagal. Nanirahan siya sa Lubao, Pampanga noong unang mga taon niya kasama ang kanyang dalawang nakatatandang kapatid mula sa unang asawa ng kanyang ama. Sa edad na apat, pinili niyang manirahan sa lola niya sa ina, sa Lungsod ng Iligan. Nanatili siya doon ng tatlong taon, at hinati niya ang kanyang oras sa Mindanao at Maynila hanggang sa siya'y maglabing-isang taon. Noong 1961, nang si Gloria ay 14 na taon gulang pa lamang, ang kanyang ama ay nahalal na pangulo ng Pilipinas. Lumipat siya kasama ang kanyang pamilya sa Malakanyang sa Maynila. Nag-aral siya ng elementarya at sekundarya sa Assumption College at nakapagtapos na valedictorian noong 1964. Pagkatapos ay nag-aral si Gloria ng dalawang taon sa Walsh School of Foreign Service ng Georgetown University sa Washington, D.C. Nakuha niya ang kanyang Batsilyer sa Arte sa Ekonomiks mula sa Assumption College, na kapagtapos na magna cum laude noong 1968. Noong 1968, napangasawa ni Gloria ang isang abugado at negosyanteng si Jose Miguel Arroyo na tubong Binalbagan, Negros Occidental, na nakilala niya nang siya ay nasa kanyang kabataan pa lamang. [1] Sila ay may tatlong anak, sina Juan Miguel (1969), Evangelina Lourdes (1971), at si Diosdado Ignacio Jose Maria (1974). Ipinagpatuloy ni Gloria ang kanyang pag-aaral at nakuha ang Master na degree sa Ekonomiks mula Ateneo de Manila noong 1978 at ang Doctorate na degree sa EKonomiks mula sa Unibersidad ng Pilipinas noong 1985. Mula 1977 hanggang 1987, humawak siya ng mga posisyon sa pagtuturo sa iba't ibang mga paaralan, gaya ng Unibersidad ng Pilipinas at Ateneo de Manila. Noong 1987, siya ay inanyayahan ni Pangulong Corazon Aquino na lahukan ang pamahalaan bilang Pangalawang Kalihim ng Kagawaran ng Kalakalan at Industriya. Siya ay napromote bilang undersecretary pagkatapos ng dalawang taon. Nanalo si Arroyo bilang pangawalang pangulo na may malayong agwat, na nakakuha ng higit doble sa sumunod nitong katunggali, ang kandidatong pangawalang pangulo ni Estrada, si Edgardo Angara.Nagsimula ang termino ni Arroyo bilang Pangalawang Pangulo noong Hunyo 30, 1998, Siya ay tinalaga ni Estrada na maging Kalihim ng Kagawaran ng Pangangalagang Panlipunan at Pagpapaunlad. Nagbitiw si Arroyo sa gabinete noong Oktubre 2000, upang ilayo ang

Si Benigno Simeón “Noynoy” Cojuangco Aquino III (ipinanganak noong February 8, 1960) ay anak nina Benigno Aquino, Jr., isang dating senador at kritiko ni Marcos, at Corazon Aquino, dating presidente ng Pilipinas. Siya ay nahalal bilang ika-labinglimang pangulo ng Pilipinas. Naninilbihan siya bilang Senador para sa ika-14 na Kongreso ng Pilipinas at dati siyang representante siya ng Tarlac para sa ika-11, ika-12, at ika-13 na Kongreso ng Pilipinas (1998-2007). Si Aquino ay ipinanganak sa Maynila sa pamilya ng mga pulitiko. Siya ang kaisa-isang anak na lalaki ni Benigno Aquino, Jr. at dating pangulong Corazon C. Aquino. Mayroon siyang apat pang kapatid: sina Kristina Bernadette, Maria Elena, Aurora Corazon, at Victoria Eliza. Nakapagtapos siya ng elementarya, sekondarya, at kolehiyo sa Ateneo de Manila kung saan nakamit niya ang titulong Bachelor of Economics noong 1981. Naging miyembro siya ng Philippine Business for Social Progress noong 1983. Nagtrabaho rin siya bilang retail sales supervisor sa Nike at bilang assistant sa advertising at promotion sa Mondragon Philippines mula 1985 hanggang 1986. Mula 1993 hanggang 1996, nagtrabaho siya bilang executive assistant for administration para sa Best Security Agency at bilang field service manager sa Central Azucarera Tarlac mula 1996 hanggang 1998. Tumakbo siya para sa kongreso noong 1998 at nagsilbi bilang representante ng pangalawang distrito ng Tarlachanggang 2007. Nagsilbi rin siya sa mga iba't ibang komite sa terminong ito. Siya ay tumakbong senador noong Mayo 2007 at nanalo. Siya ay naging tagapangulo ng Senate Committee on Local Government at bise-tagapangulo ng Committee on Justice and Human Rights. At nitong nakaraang halalan sa pagkapangulo noong Mayo, 2010, nagwagi siya sa Pagka-pangulo at nakakuha ng 15,208,678 na boto. Noong Hunyo 9, 2010, naiproklama si Noynoy bilang Pangulo ng Pilipinas kasama si Jejomar Binay bilang Pangalawang Pangulo ng Pilipinas. Sila ay naiproklama sa Batasang Pambansa, Quezon City, Kongreso ng Pilipinas. Habang pangulo, kilala sa sa katawagang "P-Noy" na ngangahulugang "Pangulong Noynoy".

Mga Kasalukuyang Nagawa ni Pangulong Aquino sa Ilalim ng Kanyang Pamamahala:

Proyekto

Sa

HeKaSi 5

Si Benigno Simeón “Noynoy” Cojuangco Aquino III (ipinanganak noong February 8, 1960) ay anak nina Benigno Aquino, Jr., isang dating senador at kritiko ni Marcos, at Corazon Aquino, dating presidente ng Pilipinas. Siya ay nahalal bilang ika-labinglimang pangulo ng Pilipinas. Naninilbihan siya bilang Senador para sa ika-14 na Kongreso ng Pilipinas at dati siyang representante siya ng Tarlac para sa ika-11, ika-12, at ika-13 na Kongreso ng Pilipinas (1998-2007). Si Aquino ay ipinanganak sa Maynila sa pamilya ng mga pulitiko. Siya ang kaisa-isang anak na lalaki ni Benigno Aquino, Jr. at dating pangulong Corazon C. Aquino. Mayroon siyang apat pang kapatid: sina Kristina Bernadette, Maria Elena, Aurora Corazon, at Victoria Eliza. Nakapagtapos siya ng elementarya, sekondarya, at kolehiyo sa Ateneo de Manila kung saan nakamit niya ang titulong Bachelor of Economics noong 1981. Naging miyembro siya ng Philippine Business for Social Progress noong 1983. Nagtrabaho rin siya bilang retail sales supervisor sa Nike at bilang assistant sa advertising at promotion sa Mondragon Philippines mula 1985 hanggang 1986. Mula 1993 hanggang 1996, nagtrabaho siya bilang executive assistant for administration para sa Best Security Agency at bilang field service manager sa Central Azucarera Tarlac mula 1996 hanggang 1998. Tumakbo siya para sa kongreso noong 1998 at nagsilbi bilang representante ng pangalawang distrito ng Tarlachanggang 2007. Nagsilbi rin siya sa mga iba't ibang komite sa terminong ito. Siya ay tumakbong senador noong Mayo 2007 at nanalo. Siya ay naging tagapangulo ng Senate Committee on Local Government at bise-tagapangulo ng Committee on Justice and Human Rights. At nitong nakaraang halalan sa pagkapangulo noong Mayo, 2010, nagwagi siya sa Pagka-pangulo at nakakuha ng 15,208,678 na boto. Noong Hunyo 9, 2010, naiproklama si Noynoy bilang Pangulo ng Pilipinas kasama si Jejomar Binay bilang Pangalawang Pangulo ng Pilipinas. Sila ay naiproklama sa Batasang Pambansa, Quezon City, Kongreso ng Pilipinas. Habang pangulo, kilala sa sa katawagang "P-Noy" na ngangahulugang "Pangulong Noynoy".

Mga Kasalukuyang Nagawa ni Pangulong Aquino sa Ilalim ng Kanyang Pamamahala:

Ipinasa ni:

Nelwen B. Austria

Gr. 5 – St. Stephen

Ipinasa kay:

Ms. Bisnar