Przedmiotowy System Oceniania z chemii w kl.III

w Gimnazjum w Sieciechowie

Przedmiotowy system oceniania z chemii w gimnazjum opracowany został oparciu o:

1. Rozporządzenie MENiS z dnia 7 września 2004 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów w szkołach publicznych (Dz. U. nr 199 z 2004 r).

2. Podstawę programową z chemii dla gimnazjum. 3. .Program nauczania chemii w gimnazjum. Chemia Nowej Ery, autorzy: T.Kulawik i M.

Litwin. 4. WSO Gimnazjum w Sieciechowie.

W obecnym roku szkolnym wykorzystujemy podręcznik:

klasa III: „Chemia Nowej Ery 3”, autorzy: Jan Kulawik, Teresa Kulawik, Maria Litwin, Wydawnictwo Nowa Era.

I. Cele ogólne oceniania na chemii 1. Rozpoznawanie przez nauczyciela poziomu i postępów w opanowaniu przez ucznia,

wiadomości i umiejętności w stosunku do wymagao programowych. 2. Poinformowanie ucznia o poziomie jego osiągnięd edukacyjnych i postępach w tym

zakresie. 3. Udzielanie uczniowi pomocy w nauce poprzez przekazanie uczniowi informacji

o tym, co zrobił dobrze i jak powinien się dalej uczyć.

4. Ocenianie bieżące z zajęć edukacyjnych ma na celu monitorowanie pracy ucznia oraz

przekazywanie uczniowi informacji o jego osiągnięciach edukacyjnych pomagających

w uczeniu się, poprzez wskazanie, co uczeń robi dobrze, co i jak wymaga poprawy

oraz jak powinien dalej się uczyć.

5. Motywowanie ucznia do dalszej pracy. 6. Pomoc uczniowi w samodzielnym kształceniu biologicznym. 7. Przekazanie rodzicom lub opiekunom informacji o postępach dziecka. 8. Dostarczenie nauczycielowi informacji zwrotnej na temat efektywności jego

nauczania. 9. Prawidłowości doboru metod i technik pracy z uczniem.

II. Rodzaje osiągnięd uczniów podlegających sprawdzaniu i ocenianiu:

wiadomości,

umiejętności

postawa ucznia i jego aktywnośd

III. Metody i narzędzia oraz szczegółowe zasady sprawdzania i oceniania osiągnięd uczniów.

1.Wypowiedzi ustne - przynajmniej raz w semestrze, pod względem rzeczowości, stosowania

języka chemicznego, umiejętności formułowania dłuższej wypowiedzi

Przy odpowiedzi ustnej obowiązuje znajomość materiału z trzech ostatnich lekcji, w

przypadku lekcji powtórzeniowych- z całego działu.

2.Kartkówki 10-15 min obejmujące materiał z trzech ostatnich lekcji nie muszą być

zapowiadane, ale podlegają poprawie.

Uczniowie nieobecni na kartkówce piszą ją w najbliższym terminie (jeden tydzień)

3.Sprawdziany pisemne całogodzinne w tym testy dydaktyczne ( przynajmniej

jeden w ciągu semestru) przeprowadzane po zakończeniu każdego działu zapowiadane

tydzień wcześniej. Sprawdziany mogą zawierać dodatkowe pytania ( zadania) na ocenę

celującą.

Sprawdziany są obowiązkowe. Jeżeli uczeń opuścił sprawdzian z przyczyn losowych,

powinien go napisać w terminie nieprzekraczającym 2 tygodni od powrotu do szkoły. Czas i

sposób do uzgodnienia z nauczycielem, w przypadku odmowy piania sprawdzianu uczeń

otrzymuje ocenę niedostateczną.

Prace pisemne powinny być ocenione i oddane w ciągu 2 tygodni.

Ocenę niedostateczną ze sprawdzianu można poprawić. Poprawa jest dobrowolna,

odbywa się poza lekcjami, w ciągu 1 tygodnia od oddania prac i tylko 1 raz.

Przy pisaniu i poprawianiu sprawdzianu punktacja nie zmienia się, a do dziennika wpisywana

jest uzyskana ocena wyższa. (Ocena niedostateczna z poprawy nie może być wpisana do

dziennika).

Wszystkie prace są archiwizowane- uczniowie i ich rodzice mogą je zobaczyć i otrzymać

uzasadnienie wystawionej oceny.

Nie ocenia się ucznia po dłuższej nieobecności w szkole.

4.Prace domowe obowiązkowe ( przynajmniej jedną w ciągu semestru ) i dla chętnych.

5.Systematyczna obserwacja zachowania uczniów, w tym aktywność na lekcjach, umiejętność

samodzielnego rozwiązywania problemów, współpraca w zespole, udział w dyskusjach

prowadzących do wyciągania wniosków.

6.Uczeń może otrzymywać za udział w lekcjach plusy i minusy, gdy zgromadzi pięć plusów

uzyskuje ocenę bardzo dobrą, a gdy uzyska ich mniej, w końcu semestru zostają one

zamienione odpowiednio przy czterech plusach na ocenę dobrą, a przy trzech na ocenę

dostateczną. Jeśli uzyska trzy minusy otrzymuje ocenę niedostateczną.

7.W przypadku sprawdzianów pisemnych lub kartkówek przyjmuje się skalę punktową

przeliczaną na oceny cyfrowe wg kryteriów.

• ocena celująca.........................100% plus zadanie dodatkowe

• bardzo dobra............................100%-95%

• dobra........................................90%-75%

• dostateczna..............................74%-51%

• dopuszczająca..........................50%-31%

• niedostateczna.........................30%-0%.

8. Na życzenie rodziców i uczniów oceny bieżące oraz śródroczne i roczne oceny

klasyfikacyjne ze wszystkich albo wybranych obowiązkowych lub dodatkowych zajęć

edukacyjnych a także śródroczna i roczna ocena klasyfikacyjna zachowania mogą być

ocenami opisowymi.

11.Prace dodatkowe, schematy, plansze, rysunki, wykresy w skali ocen bardzo dobry- dobry.

Przy ocenianiu uwzględnia się:

• wkład włożonej pracy,

• twórczość pracy,

• estetykę wykonania.

12. Uczeń zobowiązany jest do posiadania podręcznika i zeszytu ćwiczeń, oraz prowadzenia

zeszytu przedmiotowego.

Oceny wystawiane przez nauczyciela są jawne.

IV. Sposoby dokumentowania osiągnięć uczniów.

Przy każdej ocenie w dzienniku lekcyjnym jest wpis określający rodzaj aktywności ucznia,

zakres materiału i forma sprawdzianu np. na górze w dzienniku, za co stawiana jest ocena.

Przy każdej pracy sprawdzającej stopień opanowania większej partii materiału ( klasówka),

·nauczyciel wskazuje ustnie uczniom ich osiągnięcia i braki.

V. Sposoby informowania uczniów i rodziców o przedmiotowych osiągnięciach, postępach i zagrożeniach: Na pierwszych godzinach lekcyjnych nauczyciel zapoznaje uczniów z PSO. Wymagania na

poszczególne oceny udostępnione są wszystkim uczniom na stronie internetowej szkoły.

Oceny cząstkowe są jawne, oparte o opracowane kryteria. Sprawdziany i inne prace pisemne

są przechowywane w szkole do końca danego roku szkolnego.

Nauczyciel na pierwszym zebraniu informuje rodziców o sposobie oceniania z przedmiotu.

O ocenach cząstkowych lub klasyfikacyjnych informuje się rodziców na zebraniach

rodzicielskich lub w czasie indywidualnych spotkań z rodzicami udostępniając zestawienie

ocen. Informacja o grożącej ocenie niedostatecznej klasyfikacyjnej jest przekazywana

zgodnie z procedurą WSO.

VI. Sposób ustalania ocen semestralnych i koocowo rocznych:

Wystawienie oceny klasyfikacyjnej dokonuje się na podstawie ocen cząstkowych, przy czym

większą wagę mają oceny ze sprawdzianów ( prac klasowych), w drugiej kolejności są

kartkówki i odpowiedzi ustne. Pozostałe oceny są wspomagające

VII. Sposoby korygowania niepowodzeń szkolnych i podnoszenia osiągnięć uczniów.

1.Możliwość poprawy oceny z pracy klasowej – sprawdzianu w przypadku oceny

niedostatecznej, lub możliwość poprawy z ,,kartkówki” oceny(1-4) przy spełnieniu

ustalonych przez n-la zasad.

2.Uczeń może być zwolniony z pracy klasowej, z kartkówki lub odpowiedzi ustnej w

wyjątkowych sytuacjach losowych.

3.Istnieje możliwość konsultacji z nauczycielem w przypadku, gdy uczeń zgłosi chęć

uzupełnienia braków z przedmiotu.

4.Pomoc koleżeńska.

5.Uczeń może być nieprzygotowany raz w semestrze

VIII. Ewaluacja PSO

Ewaluacja PSO dokonywana jest na podstawie określonych źródeł informacji:

-ankiety do ucznia,

-analizy dokumentu( dziennika lekcyjnego ),

-rozmowy z reprezentatywną grupą uczniów (o różnym poziomie).

IX. Wymagania ogólne na poszczególne stopnie szkolne:

Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:

-posiada wiadomości i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania,

-potrafi korzystać z różnych źródeł informacji nie tylko tych wskazanych przez nauczyciela,

-potrafi stosować wiadomości w sytuacjach nietypowych ( problemowych ),

-proponuje rozwiązania nietypowe,

-umie formułować problemy i dokonywać analizy syntezy nowych zjawisk,

-potrafi precyzyjnie rozumować posługujące się wieloma elementami wiedzy, nie tylko z

zakresu chemii,

-potrafi udowodnić swoje zdanie, używając odpowiedniej argumentacji, będącej skutkiem

zdobytej samodzielnie wiedzy,

-osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach chemicznych lub wymagających wiedzy

chemicznej, szczebla wyższego niż szkolny,

-jest autorem pracy związanej z chemią o wartościach poznawczych i dydaktycznych.

Laureaci konkursów przedmiotowych o zasięgu wojewódzkim oraz laureaci i

finaliści olimpiad przedmiotowych otrzymują z danych zajęć edukacyjnych celującą

roczną (semestralną) ocenę klasyfikacyjną.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który:

-opanował w pełnym zakresie wiadomości i umiejętności przewidziane programem,

-potrafi stosować zdobytą wiedzę do rozwiązania problemów i zadań w nowych sytuacjach,

-wskazuje dużą samodzielność i potrafi bez nauczyciela korzystać z różnych źródeł

wiedzy, np. układu okresowego pierwiastków, wykresów, tablic, zestawień,

-sprawnie korzysta ze wszystkich dostępnych i wskazanych przez nauczyciela, dotrzeć do

innych źródeł wiadomości,

-potrafi planować eksperymenty chemiczne,

-potrafi biegle pisać i samodzielnie uzgadniać równania reakcji chemicznych,

-wykazuje się aktywną postawą w czasie lekcji,

-bierze udział w konkursie chemicznym lub wymagającym wiedzy i umiejętności związanych

z chemią,

-potrafi poprawnie rozumować o kategoriach przyczynowo-skutkowych wykorzystując

wiedzę przewidzianą programem również pokrewnych przedmiotów.

Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który:

-opanował w dużym zakresie wiadomości i umiejętności określone programem,

-poprawnie stosuje wiadomości i umiejętności do samodzielnego rozwiązywania typowych

zadań i problemów, natomiast zadania o stopniu trudniejszym wykonuje przy pomocy

nauczyciela,

-potrafi korzystać ze wszystkich poznanych na lekcji źródeł informacji ( układ okresowy

pierwiastków, wykresy, tablice i inne ),

-potrafi bezpiecznie wykonywać doświadczenia chemiczne,

-rozwiązuje niektóre zadania dodatkowe o niewielkiej skali trudności,

-poprawnie rozumuje w kategoriach przyczynowo-skutkowych,

-jest aktywny w czasie lekcji.

Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który:

-opanował w podstawowym zakresie te wiadomości i umiejętności określone programem,

które są konieczne do dalszego kształcenia,

-poprawnie stosuje wiadomości i umiejętności do rozwiązywania, z pomocą nauczyciela,

typowe zadania teoretyczne lub praktyczne o niewielkim stopniu trudności,

-potrafi korzystać, przy pomocy nauczyciela, z takich źródeł wiedzy, jak układ okresowy

pierwiastków, wykresy, tablice,

-potrafi przy pomocy nauczyciela pisać i uzgadniać równania reakcji chemicznych,

-w czasie lekcji wykazuje się aktywnością w stopniu zadawalającym.

Ocenę dopuszczająca otrzymuje uczeń, który:

-ma braki w opanowaniu wiadomości określonych programem nauczania, ale braki te nie

przekreślają możliwości dalszego kształcenia,

-rozwiązuje z pomocą nauczyciela typowe zadania teoretyczne lub praktyczne o niewielkim

stopniu trudności,

-z pomocą nauczyciela potrafi pisać proste wzory chemiczne i równania chemiczne,

-przejawia niesystematyczne pewne zaangażowanie w proces uczenia się.

Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który:

-nie opanował tych wiadomości i umiejętności określonych programem, które są konieczne

do dalszego kształcenia się,

-nie potrafi rozwiązać zadań teoretycznych lub praktycznych o elementarnym stopniu

trudności nawet przy pomocy nauczyciela,

-nie zna symboliki chemicznej,

-nie potrafi napisać prostych wzorów chemicznych i najprostszych równań chemicznych

nawet z pomocą nauczyciela,

-nie potrafi bezpiecznie posługiwać się prostym sprzętem laboratoryjnym i odczynnikami

chemicznymi,

-nie wykazuje zadawalającej aktywności poznawczej i chęci do pracy.

Dostosowuje wymagania edukacyjne na podstawie opinii publicznej poradni psychologiczno-

pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznych do indywidualnych potrzeb psychofizycznych

i edukacyjnych ucznia, u których stwierdzono zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub

specyficzne trudności w uczeniu się.

Uczeń z Zespołem Aspergera:

starannie należy wybrać miejsce do siedzenia w klasie, biorąc pod uwagę czynniki

rozpraszające uwagę,

przy zadawaniu pytania wskazane jest dłuższe oczekiwanie na odpowiedź,

powtórzenie pytania,

wskazane jest wydłużenie czasu pracy przy pisemnych formach wypowiedzi,

robić krótkie przerwy między zadaniami tak, aby dać czas na ich przetworzenie,

podawać tylko jedno polecenie na raz,

wydawane polecenie musi być jednoznaczne,

w ocenianiu przywiązywać wagę do wypowiedzi ustnych, a prace pisemne jeśli to

możliwe stosować w formie testów,

uczeń prowadzi zeszyt przedmiotowy i robi notatki z lekcji,

wykonuje prace dodatkowe.

Szczegółowe kryteria oceniania z chemii

Wymagania programowe na poszczególne oceny

Spełnienie wymagań z poziomu wyższego uwarunkowane jest spełnieniem wymagań

z poziomu niższego, co oznacza, że ubiegając się o kolejną, wyższą ocenę, uczeń musi

mieć opanowane również zagadnienia przyporządkowane ocenie niższej.

Dział VII. Węgiel i jego związki z wodorem Uczeń:

- zna odmiany

alotropowe węgla

- umie opisać

właściwości odmian

alotropowych

węgla

- wskazuje różnice

pomiędzy

właściwościami diamentu i grafitu

- wskazuje

występowanie

węglowodorów

- zapisuje wzór

węglowodoru na

podstawie modelu i

wzoru

strukturalnego

- zapisuje wzór

strukturalny na

podstawie modelu

- podaje stan

skupienia

węglowodoru

- wytłumaczy

zasady

bezpiecznego

obchodzenia się z

gazem

- zna zastosowanie

węglowodorów

Uczeń:

- rozumie zależność

pomiędzy właściwościami

fizycznymi

a wykorzystaniem w

technice alotropowych

odmian węgla

- napisze wzory sumaryczne

i strukturalne węglowodorów

nasyconych

- poda wzór ogólny

węglowodorów nasyconych

i nienasyconych

- rozumie różnice w

budowie kolejnych

węglowodorów szeregu

homologicznego

- dostrzega zależność

między rodzajem wiązań a

nazwą węglowodoru

- umie otrzymać acetylen z

węgliku wapnia

- zna nazwy pięciu

węglowodorów

z szeregu alkanów, alkenów

i alkinów

-zna produkty spalania

węglowodorów

- umie zidentyfikować

produkty spalania

węglowodorów

- napisze równanie reakcji

całkowitego spalania podanego węglowodoru

- określi znaczenie pojęć:

chemia organiczna,

substancja organiczna,

węglowodory nasycone,

węglowodory nienasycone,

szereg homologiczny

- zbuduje modele

cząsteczek węglowodorów

nasyconych

i nienasyconych

Uczeń:

- wyjaśni przyczynę zmian

właściwości fizycznych

(stanu skupienia )

kolejnych węglowodorów

nasyconych

- wyjaśni dlaczego

węglowodory nie

rozpuszczają się w wodzie,

natomiast mieszają się ze

sobą tworząc mieszaniny

jednorodne

- wyjaśni dlaczego nie można

gasić wodą palącej się

benzyny

- zna nazwy dziesięciu

węglowodorów nasyconych

- poda sposoby

doświadczalnego

odróżnienia etenu i etynu

od węglowodorów

nasyconych - wyjaśni wpływ obecności

wielokrotnego wiązania w

cząsteczce etenu i etynu na

ich właściwości chemiczne

- zapisuje równania reakcji

spalania węglowodorów

(całkowitego, częściowego i

niecałkowitego)

- identyfikuje węglowodory

nienasycone

- rozumie zależność

pomiędzy wielkością

cząsteczki węglowodoru,

jego lotnością, palnością

i wybuchowością

- wyjaśni na czym polega

reakcja polimeryzacji

Uczeń:

- napisze równanie

reakcji całkowitego

i niecałkowitego

spalania

węglowodorów

- wskaże podobieństwo i

różnice między

węglowodorami szeregu

metanu

- napisze równanie

reakcji węglowodoru

nienasyconego z

chlorowcem

- napisze równanie

reakcji otrzymywania

acetylenu

- porówna węglowodory

nasycone

i nienasycone

- umie otrzymać

węglowodór nasycony

z nienasyconego

- wyznacza wzór

elementarny

węglowodoru na

podstawie masy

cząsteczkowej i

zawartości

procentowej

- interpretuje

schematy reakcji -

chemografy

- wykonuje obliczenia

z zastosowaniem

gęstości

Wybrane wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich nabycie

przez ucznia może być podstawą do wystawienia oceny celującej. Uczeń:

- określa wzory i nazwy węglowodorów na podstawie znajomości produktów spalania

- potrafi zapisać ogólne równanie reakcji spalania węglowodorów

- ustala wzór sumaryczny węglowodoru z danego szeregu homologicznego na podstawie liczby atomów

wodoru w cząsteczce

Dział VIII. Pochodne węglowodorów Uczeń:

- podaje nazwy

najprostszych

alkoholi i kwasów organicznych

- opisuje

właściwości

fizyczne

i zastosowanie

alkoholi i kwasów

- napisze wzory

sumaryczne

i strukturalne dwóch

pierwszych alkoholi

i kwasów w szeregu homologicznym

- przyporządkuje

związki do

odpowiedniego

szeregu na

podstawie podanego

wzoru

- dostrzega

szkodliwe działanie

alkoholu na

organizm ludzki

Uczeń:

- wyjaśni pojęcie alkoholu,

kwasu

- rozumie zależność między

grupą funkcyjną a nazwą

związku

- zapisuje wzory kwasów:

mrówkowego i octowego,

palmitynowego, oleinowego

- napisze wzór sumaryczny

i strukturalny glicerolu

- przedstawia równania

reakcji charakterystycznych

dla kwasów

- rozumie zależność

pomiędzy długością

łańcucha i właściwościami

fizycznymi kwasu

organicznego

- podaje właściwości i

zastosowanie estrów

- zna substancje tworzące

mydło

- napisze równanie reakcji, w

której można otrzymać

mydło

- określi znaczenie pojęć:

detergenty, estry, tłuszcze

- modeluje cząsteczki

alkoholi

i kwasów organicznych

Uczeń:

- wymieni wspólne

właściwości metanolu i

etanolu

- wskazuje glicerynę jako

alkohol

wielowodorotlenowy

- opisze właściwości kwasu

octowego

i stearynowego

- poda jak zmieniają się

właściwości kwasów

karboksylowych wraz ze

wzrostem długości

łańcucha węglowego - wskazuje wzory: alkoholi,

kwasów, estrów wśród

podanych związków

- modeluje cząsteczki

estrów

- zapisuje równania reakcji

spalania alkoholi i kwasów

- układa równania reakcji,

w wyniku której powstaje

mydło

- oblicza masy cząsteczkowe

alkoholi, kwasów, estrów

- napisze równanie reakcji

otrzymywania estru

- wyjaśni, jak zmieniają się

właściwości estrów, w

miarę wzrostu łańcucha

węglowego

- wyjaśni, co to są aminy i

aminokwasy

- opisze właściwości i

występowanie amin i

aminokwasów

Uczeń:

- wymieni i napisze

wzory dowolnych

alkoholi, kwasów

karboksylowych

- określi znaczenie

pojęcia: reakcja

estryfikacji

- zapisze wzór estru i

poda jego nazwę na

podstawie wzoru

- zapisze wzór mydła

- rozwiąże zadania z

zastosowaniem masy

cząsteczkowej

alkoholi, kwasów,

estrów

i stężenia

procentowego

- napisze wzór

sumaryczny i

strukturalny aminy i

aminokwasu

- zanalizuje, jakie są

konsekwencje istnienia

dwóch grup

funkcyjnych

(kwasowej

i zasadowej) w

cząsteczce

aminokwasu

- wskaże i nazwie

rodniki i grupy

funkcyjne

w cząsteczkach

aminokwasu i amin

Wybrane wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich nabycie

przez ucznia może być podstawą do wystawienia oceny celującej. Uczeń:

- poda nazwę i wzór sumaryczny alkoholu, kwasu i estru znając jego masę cząsteczkową

- napisze wzory strukturalne i poda nazwy wszystkich możliwych estrów na podstawie danego wzoru

sumarycznego, np.C4H8O2

- potrafi napisać wzory strukturalne wszystkich możliwych aminokwasów na podstawie podanego wzoru,

np. C3H7O2N

Dział IX. Związki chemiczne w żywieniu i w życiu codziennym Uczeń:

- podaje jakie

związki chemiczne

nazywane są

związkami

organicznymi

- wykrywa węgiel i

Uczeń:

- wymieni pierwiastki

wchodzące

w skład białek,

węglowodorów

i tłuszczów

- wymieni rośliny

Uczeń:

- poda doświadczalny

sposób wykrywania

obecności glukozy, skrobi,

białka

- wyjaśni różnice we

właściwościach skrobi i

Uczeń:

- wyjaśnia fakt, że

tłuszcz to ester

gliceryny

i kwasu tłuszczowego

- zapisuje równania

hydrolizy i zmydlania

wodę

w produktach

spożywczych

- wymieni

podstawowe związki

chemiczne

występujące w

żywności

i wchodzące w skład

organizmów żywych

- podaje przykłady

występowania

i właściwości,

rodzaje i

zastosowanie

cukrów, białek,

tłuszczów

w przyrodzie

- napisze wzór

sumaryczny , opisze

właściwości , występowanie

i zastosowanie

glukozy, sacharozy

- omówi

występowanie

skrobi

i celulozy w

przyrodzie

- wymieni

pierwiastki

wchodzące

w skład białek

- podaje przykłady

produktów

żywnościowych

zawierających duże

ilości białka

- wymieni

naturalne włókna

białkowe

- zna właściwości i

zastosowanie

polietylenu i PCV

- wymieni

popularne leki

życia codziennego

zawierające duże ilości

glukozy i tłuszczów

- omówi budowę cząsteczki

glukozy

- wymieni zastosowanie

sacharozy

i celulozy

- poda czynniki

powodujące denaturację

białek - wyjaśnia rozpuszczalność

tłuszczów

w różnych rozpuszczalnikach

- wybiera odczynniki do

wykrywania obecności

glukozy, białka, skrobi

- omawia reakcje: Tollensa,

Trommera, biuretową i

ksantoproteinową

- wymieni włókna

syntetyczne

- poda przykłady

niekorzystnego wpływu

nadużywania leków na

organizm ludzki

celulozy na podstawie

budowy cząsteczek tych

związków

- opisze właściwości białek

- wyjaśni na czym polega

denaturacja białek i co ją

może spowodować

- opisze sposób

użytkowania włókien

białkowych

- zidentyfikuje włókna

białkowe

(wełna, jedwab ) i włókna

syntetyczne

- poda przykłady

naturalnych produktów

zawierających substancje

o właściwościach

leczniczych (np. cytryna,

sok z malin)

- wyjaśnia proces hydrolizy

cukrów złożonych i

tłuszczów

- przeprowadza reakcję

hydrolizy cukrów

złożonych

- zapisuje równanie reakcji

hydrolizy cukrów złożonych

- odróżnia tłuszcze od

substancji tłustych od np.

oleju maszynowego

tłuszczów

- wyjaśnia pozytywny i

negatywny wpływ

wybranych produktów

spożywczych na

organizm człowieka (np.

masła, mleka)

- zaplanuje

doświadczenie

pozwalające wykryć C,

H, O w składnikach

żywności

- odróżni tłuszcze

nasycone od

nienasyconych

- napisze równania

reakcji otrzymywania

mydła z tłuszczów

- wyjaśni na czym

polega proces

utwardzania tłuszczów

ciekłych

- napisze równanie

reakcji fermentacji

alkoholowej glukozy

- udowodni, że

sacharoza jest cukrem

złożonym

- napisze równanie

hydrolizy skrobi

- rozplanuje

doświadczenie

pozwalające wykryć

białka spośród innych

substancji

- wyjaśni, jaki wpływ

na organizm człowieka

ma kofeina, nikotyna,

narkotyki i do czego

prowadzi ich

zażywanie

Wybrane wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich nabycie

przez ucznia może być podstawą do wystawienia oceny celującej. Uczeń:

- rozwiązuje trudniejsze zadania z wykorzystaniem prawa zachowania masy i podaną wydajnością reakcji

- posiada umiejętność obliczania ilości spożywczych składników pokarmowych na podstawie znajomości

składu chemicznego pokarmów

- rozwiązuje zadania na stężenie procentowe roztworu z określoną ilością cząsteczek wody

- ustali liczbę atomów pierwiastka w cząsteczce białka, cukru o określonej masie cząsteczkowej i

procentowej zawartości danego pierwiastka