Małachow G. P. - Oczyszczanie organizmu i prawidłowe odżywianie

7/22/2019 Małachow G. P. - Oczyszczanie organizmu i prawidłowe odżywianie

http://slidepdf.com/reader/full/malachow-g-p-oczyszczanie-organizmu-i-prawidlowe-odzywianie 1/138

1

G. P. Małachow

Oczyszczanie organizmu i prawidłoweodŜywianie

MOCE UZDRAWIAJĄCE

WYDAWNICTWO ABATytuł oryginału: "Ocziszczenije organizma i prawilnoje pitanije"

Przekład: Marina Mockałto Projekt okładki: Oskar Głodowski

© Małachow G. P. 1996 AO Komplekt" 1996ISBN 83-914334-4-7ISBN 83-901370-4-6

"ABA" Sp. z o.o.02-981 Warszawa, ul. Augustówka 11 e/10

tel. 0602 102 178

W ciągu ostatnich stu lat bardzo wiele zmieniło się w Ŝyciu ludzi. Zmiany te objęły równieŜprodukcję i przygotowanie Ŝywności. Powstało wiele rafinowanych i sztucznych produktów,które są powszechnie i chętnie spoŜywane, chociaŜ ludzki organizm w procesie ewolucji

przystosował się do przyswajania pokarmów naturalnych, przetwarzanych w niewielkimstopniu. Masowe spoŜywanie tych wysokoprzetwarzanych lub sztucznych produktówprzyczynia się w duŜej mierze do rozwoju schorzeń Ŝołądkowo-jelitowych, wraz zrozprzestrzenianiem się patologii po całym organizmie. ChociaŜ dzisiaj prawdziwe zdrowie jest rzadkością, w większości przypadków wystarczy przeprowadzić gruntowne oczyszczanieorganizmu i zmienić odŜywianie, a spowoduje to szybki powrót do zdrowia. W ksiąŜce tej,która jest pierwszą pozycją z serii "Moce uzdrawiające" podjęto próbę uogólnienia iwytłumaczenia z naukowego punktu widzenia tego, co jest dzwigniami naszego zdrowia.Wiedząc o tym moŜemy celowo uruchamiać te dźwignie i leczyć siebie. KsiąŜka ta odkrywamechanizm samo uzdrawiania za pomocą odŜywiania i oczyszczania ciała.



2

SPIS TREŚCI:

Przedmowa autora

Część 1..........6

Oczyszczanie organizmu Jelito grube

Anatomia jelita grubegoFunkcje jelita grubegoRola mikroflory w jelicie grubymTworzenie ciepła w jelicie grubym

Funkcja wytwarzania energiiSystem stymulujący jelita grubego System oczyszczania jelita grubegoOczyszczanie i odtworzenie funkcji jelita grubegoPrzygotowanie organizmu do oczyszczaniaOczyszczanie za pomocą lewatyw Szankh Prakszalanaywienie oczyszczające Odbudowa ścianek i nerwów jelita grubego 14 rad na wzmocnienie zdrowiaJaką szkodę wyrządzają środki przeczysz czajce? Jak pozbyć się polipów?

Normalizacja mikroflory w jelicie grubymSymptomatologia patologii jelita grubegoSymptomy patologiiRegulowanie czynności Oznaka normalnej pracy jelita

Wątroba Anatomia wątroby Obieg krwi i tworzenie limfy w wątrobie Czynność wątroby Wytwarzanie Ŝółci Patologia wątroby Kamica Ŝółciowa i zapalenie przewodu Ŝółciowego

Nadciśnienie wrotne i jego skutki Symptomy schorzeń wątroby i woreczka Ŝółciowego Diagnoza kamicy Ŝółciowej Diagnoza przewlekłego zapalenia wątr obyDyskineza przewodu Ŝółciowego Zapalenie woreczka Ŝółciowego Oczyszczanie wątroby Mechanizmy fizjologiczneNajprostsze oczyszczanie wątroby Zalecenia praktyczne do oczyszczania wątroby Ile razy naleŜy czyścić wątrobę? OdŜywianie po oczyszczaniu wątroby Inne środki wzmacniające wątrobę Co musimy zapamiętać



3

Podrzędne metody oczyszczania organizmu Czyszczenie nerekMetody oczyszczania nerekCzyszczenie nerek za pomocą moczu Czyszczenie nerek za pomocą arbuza, wywaru z korzeni i owocówdzikiej róŜy, soków z warzyw oraz olejku jodłowego

Profilaktyka schorzeń nerkowych Podstawowe zasady oczyszczania organizmu

Praktyka oczyszczania Oczyszczanie roztworów koloidalnych organizmuOczyszczanie koloidów komórkiOczyszczanie organizmu ze złogów i soli Oczyszczanie organizmu z guzówOczyszczanie z śluzu zatok Oczyszczanie organizmu z energii patogennejOczyszczanie organizmu za pomocą ssania oleju

Część 2..........70

Prawidłowe odŜywianie Fizjologia trawieniaFermentyołądek DwunastnicaJelito cienkieWydzielanie soków trawiennychTrawienie symbiozoweInne charakterystyki systemu trawiennego

Zalecenia praktyczne do unormowania pracy układu Ŝołądkowo - jelitowegoWykorzystujmy wpływ mikroflory

PoŜywienie Skład poŜywienia

WodaBiałka Podstawowe funkcje białka w organizmie Zapotrzebowanie człowieka na białka i aminokwasy Pokarm zawierający duŜo białka Indukcyjna autolizaSpecyficzne dynamiczne oddziaływanie poŜywienia Węglowodany Tłuszcze WitaminySzkodliwość sztucznych witamin Fermenty

Składniki mineralne Znaczenie fizjologiczne składników mineralnych Wapń MagnezPotas i sólFosfor

MikroelementyFitocydy



4

Kwasy organiczneSubstancje aromatyczne

Niszczenie poŜywienia WodaBiałko Węglowodany

Tłuszcze WitaminyFermentySubstancje mineralneObniŜanie potencjału energetycznego poŜywienia

Jak± szkodę wyrządza nam gotowany i nieprawidłowo spoŜywanypokarm

Nieprawidłowe łączenie produktówPrawidłowe łączenie produktów Łączenie białek ze skrobią Łączenie białka z białkiem

Łączenie tłuszczów z białkami Łączenie cukrów z białkami Łączenie cukrów i skrobi MlekoDeseryJak naleŜy jeść białko Jak jeść skrobię W jaki sposób jemy owoceSpoŜywanie pokarmów w ciągu dnia Praktyczne rady związane z trawieniem

Przejście na prawidłowe odŜywianie Kryteria normalnej pracy układu Ŝołądkowo - jelitowego

OdŜywianie indywidualne Co to znaczy rodzajowe odŜywianie człowieka? Jakie zmiany zajdą w organizmie człowieka, gdy zmienimy sposóbodŜywiania się? Co musimy wiedzieć o właściwościach poŜywienia? W jaki sposób wykorzystać smak pokarmów? Zalecane kształty i konsystencje pokarmów Odczytujemy informację zawartą w produktach Ŝywnościowych Siła oddziaływania produktów na organizm człowieka Indywidualne podejście do odŜywiania Dieta rozkoszyZalecenia dla osób z silnym naruszeniem funkcjonowania systemu

trawiennegoNastrojenie "ognia trawiennego" z uwzględnieniem indywidualnejkonstytucjiSłowo do czytelnika

Załącznik nr 1 Określenie przewaŜających dosz i ich regulowanie Regulowanie dosz poprzez Ŝywienie Załącznik nr 2

OdŜywianie i długowieczność Załącznik nr 3

Dodatki do pokarmów i sposoby przygotowania zdrowego jedzenia



5

I Dania dietetyczne M. Bircher - BenneraII DroŜdŜe piwne III Produkty pszczelarstwaIV Przygotowywanie ziarnaV Dania z owoców i warzyw

Przedmowa autora

Wielu ludzi chce zostać wyleczonych przez innych lub Ŝeby zostało to zrobione za

pomocą jakiegoś instrumentu, nie przyznając się do winy i nie próbując znaleźćswego błędu, który jest przyczyną ich nieszczęścia.

G. Oshawa

Nie uzyskując pomocy od innych, zacząłem szukać sam przyczyny pogorszenia swego zdrowia.Zacząłem czytać ksiąŜki o uzdrawianiu, potem - literaturę naukową. Powoli odkrył się przede mną nowy świat Uzdrawiających Sił. W chaosie urywkowych wiadomości ukazał się porządek, prawo,którym trzeba się kierować bezwzględnie.

W ciągu ostatnich stu lat w naszym Ŝyciu najwięcej zmieniło się w odŜywianiu. Pojawiło się wielerafinowanych i sztucznych produktów zupełnie nie przystosowanych do ukształtowanych w procesieewolucji mechanizmów przetwarzania i przyswajania pokarmów. Układ Ŝołądkowo - jelitowy psuje się izuŜywa w pierwszej kolejności, wraz z rozprzestrzenieniem się patologii, po całym organizmie. Dzisiajprawdziwe zdrowie jest rzadkością. W większości przypadków jednak wystarcza zmienić odŜywianie iorganizm szybko powraca do zdrowia.

Pamiętajmy - jeśli zachorowałeś, zmień tryb Ŝycia. Gdy to nie pomaga, zmień odŜywianie. Jeśli i to niepomaga, zwróć się do lekarzy i lekarstw.

Podjąłem próbę uogólnienia i wytłumaczenia z punktu widzenia naukowego, co jest dźwignią naszegozdrowia. Wiedząc o tym, moŜemy celowo uruchamiać te dźwignie i leczyć siebie. Ta ksiąŜka odkrywamechanizm samouzdrawiania za pomocą odŜywiania i oczyszczania ciała.



6

Część 1

Oczyszczanie organizmu

Jelito grube

Nieliczni z wielomilionowej rzeszy mieszkańców Ziemi rzeczywiście zdają sobie sprawę z roli jelitagrubego w utrzymaniu mocnego, długiego zdrowia. Z wiedzy tej korzystali mędrcy staroŜytności, jogini,uzdrawiacze tybetańscy i egipscy, stosując zasadę: "Chcesz być zdrowy - musisz utrzymywać swoje jelito grube w idealnym porządku."

Oto co mówił na ten temat Największy Uzdrawiacz wszystkich czasów, Jezus Chrystus i co zostałozapisane przez jego ucznia Jana w manuskrypcie "Ewangelie Świata Jezusa Chrystusa":

"...Brud wewnętrzny straszniejszy jest od brudu zewnętrznego. Dlatego ten, ktooczyszcza się tylko z zewnątrz, pozostając nieczysty w środku, podobny jest dogrobowca, który ozdobiony jest wspaniałymi malowidłami, ale wypełniony brudemohydnym i wstrętnym."

Jezus Chrystus proponuje prosty środek na oczyszczenie jelita grubego - lewatywę:

"Weźcie duŜą dynię i połączcie ją z długą łodygą. WydrąŜcie miąŜsz, wypełnijcie ją nagrzaną na słońcu wodą z rzeki. Zawieście dynię na gałęzi drzewa, uklęknijcie przedAniołem Wody i wytrzymajcie... by woda przedostała się do wszystkich waszych jelit.Proście Anioła Wody, by uwolnił ciało wasze ze wszystkich nieczystości i chorób. Potemwypuśćcie wodę z ciała swego, by z nią wyniosło się wszystko, co nieczyste i cuchnące.Wtenczas przekonają was oczy własne i nos własny, jakie ohydztwa i nieczystościbezczeszczą Świątynię ciała waszego. Zrozumiecie, ile grzechów w was przebywało idręczyło nieskończonymi chorobami."

Mocno powiedziane. A zatem przyjrzyjmy się dokładniej funkcjonowaniu jelita grubego.

Anatomia jelita grubego

Jelito grube jest końcowym odcinkiem przewodu pokarmowego człowieka i składa się z kilku części(rys. 1). Początek stanowi ślepa kiszka. Jelito grube kończy się odbytnicą. Łączna długość jelita grubegowynosi około 2 metry.

Rys. 1 - Odcinki jelita grubego1 - ślepa kiszka; 2 - okręŜnica wstępująca; 3 - prawe zgięcie okręŜnicy; 4 - okręŜnica poprzeczna; 5 -

lewe zgięcie okręŜnicy; 6 - okręŜnica zstępująca; 7 - esica; 8 - jelito proste; 9 - wyrostek robaczkowy; 10- jelito cienkie



7

Poszczególne odcinki jelita nie są jednakowej długości. Ślepa kiszka na przykład ma 7-8 cm średnicy,natomiast esica ma tylko 3-4 cm. Ścianki okręŜnicy składają się z czterech warstw. Z zewnątrz jelitopokrywa błona śluzowa. Wytwarza ona śluz, który osłania i chroni ścianki jelita i przyczynia się doprzesuwania się zawartości.

Pod błoną śluzową znajduje się warstwa tkanki tłuszczowej przetkanej naczyniami krwionośnymi i

limfatycznymi. Następnie błona mięśniowa, która z kolei składa się z dwóch warstw - wewnętrznejcyrkulacyjnej i zewnętrznej podłuŜnej. Te warstwy mięśniowe umoŜliwiają przemieszczanie się imieszanie zawartości przewodu pokarmowego. Od zewnątrz jelito grube osłania błona surowicza.Grubość ścianek jelita równieŜ nie jest jednakowa - od 1-2 milimetrów do 5 milimetrów.

Jak to widać z rys. 2, jelito grube dotyka wszystkich organów wewnętrznych lub znajduje się wbezpośrednim ich sąsiedztwie.

Rys. 2 - Rozmieszczenie jelita grubego w jamie brzusznej1 - wątroba; 2 - Ŝołądek; 3 - woreczek Ŝółciowy; 4 - trzustka; 5 - nerki; 6 - jelito grube; 7 - pęcherz

U męŜczyzn jelito proste z przodu dotyka pęcherza, gruczołu krokowego, jąder. U kobiet - macicy itylnej ścianki pochwy. Stany zapalne tych organów mogą przechodzić na jelito proste i odwrotnie.

Funkcje jelita grubego

Funkcje jelita grubego są róŜnorodne. Zatrzymajmy się na podstawowych funkcjach.

Wchłaniająca

W jelicie grubym powstają procesy reabsorbcji. Tutaj są wchłaniane glukoza, witaminy, aminokwasy

wytwarzane przez bakterie jelit, około 95% wody, elektrolity. Na przykład z jelita cienkiego do grubegocodziennie dostaje się około 2000 g z papki pokarmowej, z czego po wchłonięciu zostaje 200 -300 g zkału.

Ewakuacyjna

W jelicie grubym gromadzą się i zatrzymują masy kałowe przed wyprowadzeniem ich na zewnątrz.ChociaŜ masy kałowe przemieszczają się wolno przez jelito grube: zawartość pokonuje jelito cienkie(5m) w ciągu 4-5 godzin, grube (2 m) przez 12-18 godzin, tym nie mniej nie powinna ona nigdziezatrzymywać się.

Co następuje w przypadku zatrzymania funkcji ewakuacyjnej? Brak wypróŜnienia w ciągu 24-32godzin naleŜy uznać za zaparcie.

Nalot na języku, nieświeŜy oddech, nagłe ataki bólu głowy, zawroty głowy, apatia, senność, uczucieocięŜałości w dolnej części brzucha, wzdęcia, bóle i burczenie w brzuchu, brak apetytu, pobudliwość,



8

"czarne myśli", wymuszony na siłę, skąpy stolec - to są typowe objawy zaparcia.

Jedna z najczęstszych przyczyn zaparcia to spoŜycie wysokokalorycznego jedzenia w niewielkichilościach. Złe przyzwyczajenie zaspokajania głodu kanapką z herbatą lub kawą prowadzi dopowstawania małej ilości masy kałowej, nie wystarczającej do powodowania odruchu stolcowego, wwyniku czego defekacja nie występuje przez kilka dni. Jest to typowym przykładem zaparcia. Ale nawet

przy regularnym stolcu większość cierpi na ukryte formy obstrukcji. Jedzenie gotowane, zawierającekrochmal, pozbawione witamin i minerałów (ziemniaki i wyroby z mąki z duŜą ilością "omasty") do tegorazem z pokarmem białkowym (mięsem, wędliną, serem, jajkami, mlekiem) przedostając się przez jelitogrube zostawia na jego ściankach warstewkę kału - osad. Z tego osadu, nagromadzonego w fałdkachkieszonkach jelita grubego przy odwodnieniu (wiemy przecieŜ, Ŝe tam zostaje wchłonięte do 95 % wody)powstają kamienie kałowe (rys. 3).

Rys. 3 - Patologia jelita grubego Zaznaczone kreskami - złoŜa kamieni kałowych.

Jak w pierwszym, tak i w drugim przypadku w jelicie grubym rozwijają się procesy gnicia i fermentacji.Toksyczne produkty tych procesów razem z wodą przenikają do krwi, powodując zjawisko tzw."pokarmowej autointoksykacji".

Z powodu nieprawidłowej diety, źle łączonych pokarmów, powstają zanieczyszczenia i deformacjagrubego jelita.

Przedstawione na rys. 1 jelito grube wygląda tak, jak powinno. Mimo to, w 99 przypadkach na 100sytuacja jest podobna do przedstawionej na rys. 3.

Pewien znany niemiecki lekarz przeprowadził 280 sekcji zwłok i w 240 z nich znalazł mniej więcej takistan rzeczy. Inny lekarz, z Anglii, na sekcji zwłok rozciął jelito zmarłego i wyciągnął z niego 25 stóp (10m) starego, skamieniałego kału, który jako cenny eksponat przechowuje do dziś w duŜym słoju ze

spirytusem.

Niektórzy chirurdzy twierdzą, Ŝe 70% wyciętych przez nich okręŜnic zawiera róŜnorodny materiał,robaki i stwardniałe jak kamienie fekalne masy. Wewnętrzne ścianki jelita pokrywa od dawnaprzebywający tam, często skamieniały materiał. Przypomina to sklepienie pieca wymagającegokompletnego oczyszczenia.

Doktor Lamuł stwierdza: "MoŜemy z całą pewnością dowieść, Ŝe główną przyczyną 90% cięŜkichchorób, na które cierpi ludzkość, są zaparcia i zatrzymywanie fekalnych mas, które powinny byćwydalane z organizmu."

Dr Ilia Micznikow w publikacji "Studia nad naturą człowieka" pr zytacza dane, zgodnie z którymi na1148 zbadanych przez niego przypadków raka jelit 1022, czyli 89% powstały w jelicie grubym.

Następnym waŜnym momentem jest to, Ŝe grubość ścianek jelita grubego stanowi tylko 1-2 mm.Przez tak cienką ściankę do jamy brzusznej łatwo przedostają się toksyczne związki, zatruwając



9

sąsiednie organy: wątrobę, nerki, narządy płciowe i tak dalej.

Proponuję test. Wypijcie 1-3 łyŜki świeŜo wyciśniętego soku z buraków. Jeśli po tym mocz nabierzekoloru buraczanego, będzie to oznaczać, Ŝe błona śluzowa przestała prawidłowo pełnić swoje funkcje.Jeśli sok z buraka farbuje mocz, tak samo łatwo przez ścianki przenikają toksyny, krąŜąc po całymorganizmie.

Zwykle w wieku około 40 lat człowiek ma jelito zapchane kamieniami kałowymi, które je rozciągają,deformują, jak równieŜ ściskają i wypierają ze swoich miejsc inne organy. Organy zostają jakbyzanurzone w kałowy worek. Jasne, Ŝe w tej sytuacji nie ma mowy o ich prawidłowej pracy. Uciskanieścianek jelita grubego oraz długotrwały kontakt kałowych mas ze ściankami jelit (są kamienie, które wciągu 10 lat były przywarte do jednego miejsca) prowadzą do słabego zaopatrzenia go w krew,powodują zastój krwi i zatrucia toksynami przez kamienie kałowe. W taki sposób powstają przeróŜnechoroby: przez poraŜenie ścianki śluzowej - róŜnego rodzaju kolki, z powodu zastoju krwi w ściance jelitagrubego - prostata i rozszerzenie Ŝył, przez długotrwałe oddziaływanie toksyn na jedno miejsce - polipy irak.

Przytoczę fragment z wykładu uzdrowicielki N. Siemionowej:

"Nieustanne zatrucie ciała przez jelitową przegródkę stwarza określone stęŜenie złogóww krwi. Jedna połowa ludzkości ma tendencję do utrzymywania w organizmierozpuszczalnika złogów - tłuszczu i wody. Ci ludzie puchną, powiększają swoje wymiary.Druga połowa, co prawdopodobnie jest związane z właściwością ich jelit i przemianą materii, nie są w stanie utrzymać rozpuszczalnika złogów - ci usychają. Koncentracjazłogów w ich krwi jest większa niŜ u grubasów. Mądrość ludowa na swój sposóbpodsumowała to zjawisko: "Póki gruby uschnie, suchy zdechnie." Obydwa typy cierpią nazaparcie, zatrucie własnymi kamieniami kałowymi. Zatrucie postępuje wolno, do niegoprzyzwyczajają się od dziecka, z pianą na ustach broniąc swych nawyków odŜywiania,swoich ulubionych kołdunów, droŜdŜówek, naleśników z mięsem, kasz na mleku, twaroguz cukrem na śniadanie. JakŜe by! Siła przyzwyczajenia. I tak się toczy, dopóki chorobanie przyprze do muru."

RównieŜ niezauwaŜalnie, juŜ u dzieci, pojawia się atonia - wiotczenie jelita grubego. Z powoduzatrucia ścianki jelita grubego oraz rozciągania go przez kamienie kałowe, nerwy i mięśnie ścianki jelitazostają sparaliŜowane w takim stopniu, Ŝe przestają odpowiadać na normalny odruch, perystaltykazanika. A stąd - przez długi czas zanik potrzeby defekacji.

Zaparcia powodują ignorowanie potrzeby defekacji. Typowy przykład znalazłem w ksiąŜce MantowaniRomolo "Sztuka samoleczenia środkami natury":

"Gdy kilka minut przed dzwonkiem na przerwę uczeń ma wyraźną potrzebę wyjścia doubikacji, ale powstrzymuje ją z róŜnych powodów, zawartość jelita grubego zostajeodsunięta do okolicy biodrowej, gdzie gromadzi się. Potrzeba zanika. Nareszcie dzwonek.Dziecko zostaje pochłonięte zabawą. Potrzeba znów daje znać o sobie, ale i tym razem

zostaje stłumiona, poniewaŜ dziecko nie chce oderwać się od zabawy. Nagle - czaswracać do klasy i dziecko nie moŜe zdecydować się na prośbę o pójście do ubikacji - boisię otrzymać naganę i czyni wysiłki, by wytrzymać do następnej przerwy. Takiewielokrotne przetrzymywanie powoduje obniŜenie aktywności i wraŜliwości odpowiednichnerwów. Odruchy nie powodują niezbędnego pobudzenia, a poczucie potrzeby zostajeprzytępione, odchodzi na dalszy plan. Dziecko nawet nie zauwaŜa, nie zwaŜając na złetrawienie, cięŜką głowę, obniŜone stopnie, Ŝe od 4-5 dni nie chodzi do ubikacji." Tak samosię dzieje w wieku dojrzałym: poranny pośpiech, nieprzytulna toaleta, częste wyjazdy itp.powodują zaparcia.

Zwłaszcza dotyczy to kobiet. Ze 100 leczących się kobiet 95 choruje na zaparcia. Przyczynia się dotego równieŜ ciąŜa.





11

(według naszej terminologii - nowotwór), przeciwko któremu nie ma ochrony."

W ten sposób został wskazany łańcuszek patologii - skleroza, artretyzm, nowotwór, który bierze swójpoczątek w jelicie grubym.

Oczyszczając jelito grube i wątrobę zobaczycie sami pleśń, która wyjdzie w postaci czarnych

strzępów. Zewnętrznym sygnałem powstawania pleśni w organizmie i patologicznych zmian błonyśluzowej jelita jest tworzenie na zębach czarnego nalotu. Po przeprowadzeniu porządku w jelicie idostatecznym zaopatrzeniu organizmu w witaminę A lub karoten nalot ten zniknie samoistnie.

Człowiek prawie zawsze odczuwa brak witaminy A. Przy tym wolno, lecz skutecznie następujezwyrodnienie błony śluzowej jelita, zakłócone są procesy jego odbudowy. Jest to jedna z przyczyn,dlaczego właśnie w jelicie grubym powstają róŜnego rodzaju kolki, polipy i Bóg wie, co jeszcze. Jednakzdrowie moŜna przywrócić, o czym będzie mowa dalej.

Tworzenie ciepła w jelicie grubym

Poznamy jeszcze jedną funkcję jelita grubego, wykrytą niedawno przez współczesną naukę, aledobrze znaną mędrcom staroŜytnym.

Jelito grube jest swoistym piecem, który ogrzewa nie tylko wszystkie organy jamy brzusznej, ale(poprzez krew) cały organizm. Cała warstwa jelita jest największym zbiornikiem naczyń krwionośnych, atym samym i krwi.

W jaki sposób ten piec pracuje? W trakcie realizacji genetycznego programu rozwoju kaŜdegoorganizmu na zewnątrz wydziela się duŜo energii. Okazuje się, Ŝe kurze jaja ogrzewają siebiesamodzielnie, kwoka musi jedynie utrzymywać tę niezmienną temperaturę.

To wszystko było wiadomo bardzo dawno w staroŜytnych Indiach, Chinach, Japonii i Tybecie. Częśćbrzucha w okolicy pępka została nazwana "Piec Hara", "Nabhipadma" (lotus pępka). Miejsce toodpowiada elementowi "ogień" i siłom transformacji, zarówno w sensie fizycznym, jak i psychicznym(trawienie, przyswajanie, przemiana substancji nieorganicznych w organiczne, transformacja substancji

organicznych w energie psychiczne). W świetle tego staje się zrozumiałe, dlaczego staroŜytni mędrcy nazywali to miejsce "piecem", skąd

powstaje tutaj element ognia, w jaki sposób odbywa się transformacja substancji organicznych w energiepsychiczne (bioplazmę).

Łatwo jest przekonać się, Ŝe "cieplna" i "energetyczna" funkcje jelita mają tak wielkie znaczenie dlaenergetyki organizmu.

"Odłączymy" jelito grube poprzez głodówkę. Mikroflora przestaje pracować. "Piec" wygasa. Jest namzimno, energia spada, tracimy siły. Jeśli, jak twierdzą niektóre autorytety, głodówka jestpełnowartościowym odŜywianiem się kosztem wewnętrznych rezerw, dlaczego w takim razie obniŜa siętemperatura ciała i Ŝywotność? PrzecieŜ główny cykl energetyczny - trójkarboksylowych kwasów (cyklKrebsa) ma miejsce tak przy głodówce, jak i w czasie jedzenia. Z tego by wynikało, Ŝe przy głodówce

(odŜywianiu wewnętrznymi zapasami) miało by miejsce tylko "zjadanie" samego siebie, bez utratytemperatury ciała i obniŜania poziomu energetycznego. W praktyce wygląda to inaczej. Drobnoustroje jelita grubego równieŜ w trakcie swego rozwoju wydzielają energię w postaci ciepła, które ogrzewa krew Ŝylną oraz przylegające organy wewnętrzne. Zatem nieprzypadkowo powstaje tak duŜo drobnoustrojów -17 milionów na dobę!



12

Rys. 4 - Jelito grube sprzyja ogrzewaniu krwi

Wróćmy do rys. 2 i 4. Natura równieŜ nieprzypadkowo umieściła jelito grube w taki sposób. Takawłaśnie jego konfiguracja i umiejscowienie sprzyjają najlepszemu ogrzewaniu organów jamy brzusznejkrwi i limfy. Tkanka tłuszczowa osłaniająca jelito tworzy swoistą izolację cieplną zapobiegającą utracieciepła poprzez brzuch i boki, z tyłu plecy z mocną grupą mięśni i kości miednicy na dole tworzą konstrukcję nośną tego "pieca", kierując ciepło razem ze strumieniem krwi i limfy do góry.

MoŜe to być jedna z przyczyn tego, Ŝe w pozycji pionowej tułowia są niniejsze straty ciepła w postacipromieniowania cieplnego (które jest skierowane do góry), niŜ w pozycji poziomej. Pozycja pionowabardziej sprzyja obiegowi krwi, limfy i energii przez kanały energetyczne.

Funkcja wytwarzania energii

Wokół kaŜdej Ŝywej istoty powstaje aura, która mówi o występowaniu w organizmie bioplazmy.Mikroby równieŜ mają bioplazmę, która naładowuje wodę i elektrolity, wchłaniane przez jelito. Elektrolityz kolei, jak wiadomo, są jednym z najlepszych akumulatorów i przenosicieli energii. Strumienie krwi ilimfy roznoszą takie "naenergetyzowane" elektrolity po całym organizmie, które z kolei oddają swójwysoki potencjał energii wszystkim komórkom ciała, ciągle podładowując je oraz ciało.

Stąd staje się zrozumiałe, dlaczego przy racji dziennej 1000 kalorii, ale zawierającej w jadłospisieŜywe produkty roślinne (owoce, warzywa, orzechy, kasze, przerośnięte ziarno) ludzie czują się znacznielepiej, niŜ zjadając 3000 i więcej kalorii dziennie "martwego" gotowanego jedzenia, które nie Ŝywimikroflory, a zaledwie obciąŜa systemy wydalające, pobierając dodatkową energię na odkaŜanie iwydalanie. Oto dlaczego ludzie marzną, chociaŜ mają na sobie ciepłe rzeczy i tak szybko męczy ichpraca tak fizyczna, jak i umysłowa.

System stymulujący jelita grubego

Nasz organizm posiada szczególne systemy, które są stymulowane poprzez róŜnorodneoddziaływanie środowiska zewnętrznego. Na przykład, poprzez pobudzenie mechaniczne podeszwystóp stymulują wszystkie waŜne organy, drgania dźwiękowe stymulują szczególne miejsca namałŜowinie usznej, równieŜ związane z całym organizmem. Bodźce świetlne poprzez tęczówkę równieŜstymulują cały organizm, określone strefy na skórze są związane z organami wewnętrznymi.



13

Rys. 5 - System stymulujący jelita grubego

Jelito grube równieŜ posiada swój własny system, który stymuluje cały organizm. Spójrzmy na rys. 5.KaŜdy odcinek jelita grubego stymuluje "swój" organ. Stymulacja odbywa się w następujący sposób:uchyłek zostaje wypełniony przetworzoną papką pokarmową, w której zaczynają gwałtownie rozmnaŜaćsię mikroorganizmy, wydzielając energię w postaci bioplazmy, która stymuluje ten odcinek, a poprzezniego związany z tym odcinkiem organ.

Jeśli dany odcinek jest zapchany przez złogi, kamienie kałowe, stymulacja nie następuje, funkcjedanego organu zaczynają powoli wygasać.

Z praktyki wiadomo, Ŝe najbardziej intensywnie osad tworzy się w miejscach zgięć jelita grubego,gdzie przesuwanie mas kałowych zostaje zwolnione. Na rys. 6 przedstawiony jest "osad" i najczęściejspotykane choroby.

Rys. 6 - "Osad" i najczęściej spotykane choroby

Dodam, Ŝe wewnątrz komórek tkanki łącznej, poprzez które Ŝywią się inne robocze komórki.



14

Tkanka tłuszczowa jest równieŜ swoistym "magazynem" złogów, a poniewaŜ przemiana materii jesttam bardzo słaba, zalegają one na dobre. Dalej, jeśli wszystkie te kanały oczyszczenia zostałyprzepełnione, a ponadto jeśli spoŜywa się duŜo krochmalistego i tłustego jedzenia, które nie jestwyprowadzane przez wyŜej wymienione organy, w tym wypadku zostaje uruchomiony jeszcze jedenkanał odprowadzania złogów przez organy, mające bezpośrednie wyjście na zewnątrz.

Najpierw włącza się jama nosowo-gardłowa. Ona wyrzuca na zewnątrz krochmaliste, tłuste i innezłogi w postaci flegmy. Stąd wszystkie nasze ciągłe charkania i smarkania. Jeśli i ten kanałoczyszczający zostaje zbyt obciąŜony, włączane są dodatkowe: zatoki, kanał słuchowy w uszach, ukobiet - pochwa maciczna, ropieją oczy.

Jeśli i to jest niewystarczające, lub z jakiegoś powodu te kanały są zamknięte, włączają się 2 ostatnie- płuca i skóra.

To, Ŝe w grubym jelicie występuje gnicie i inne zjawiska patologiczne z powstawaniem szkodliwychgazów, moŜna poznać po cięŜkim, cuchnącym zapachu z ust. Nie pomoŜe tu ani dezodorant, ani myciezębów. Pamiętajmy, Ŝe cięŜki oddech stanowi skutek, a przyczyna leŜy w przeciwnym kierunku.Oczyśćcie grube jelito, a zapach zniknie. Flegma powstaje równieŜ w płucach. Wydzieliny krochmaliste iinne stanowią wspaniały pokarm dla patogennych drobnoustrojów. Drobnoustroje te, trafiając z

powietrzem do płuc, znajdują tu idealne warunki, do rozmnaŜania się - ciepło, wilgoć i pokarm. Produktyprzetwarzania flegmy przez drobnoustroje w postaci ropy wyciekają przez oskrzela, nosogardziel.Toksyczne składniki ropy podraŜniają błonę śluzową płuc, jamy nosogardłowej ze wszystkimiwynikającymi stąd skutkami. Podobny jest mechanizm rozwoju nadŜerki pochwy, zapalenia środkowegoi wewnętrznego ucha.

Skóra sygnalizuje obciąŜenie organizmu złogami poprzez brzydkie zapachy, wysypkę, pryszcze,róŜnego rodzaju egzemy. W zaleŜności od preferowanego odŜywiania występują róŜne symptomy. Naprzykład, od mięsnego - cuchną nogi, krochmalistego z tłuszczem i cukrem - pojawiają się pryszcze. Wzwiązku z nieprawidłowym łączeniem produktów mogą powstawać czyraki.

DroŜdŜe piwne, zalecane przy czyrakach, dzięki duŜej zawartości witaminy grupy B sprzyjają lepszemu przyswajaniu i trawieniu poŜywienia. To pozwala na samym początku likwidować

nieprawidłowości w procesie przyswajania jedzenia. W rezultacie znika zgnilizna, która w postaci ropywydziela się przez czyraki. DroŜdŜe równieŜ normalizują środowisko jelita grubego. Te właśniemechanizmy leŜą u podstawy uzdrawiającego oddziaływania droŜdŜy. ObniŜenie ciepłodajnej funkcji jelita, zanieczyszczenie organizmu złogami powoduje nagromadzenie flegmy. Na przykład w gruczołachpiersiowych u kobiet. Po pierwsze, tam jest obniŜona przemiana materii w porównaniu z całymorganizmem. Po drugie, zimne posiłki i chłodzące napoje wychładzają te miejsca, na skutek czego powstają zatwardzenia tłuszczowej i krochmalnej flegmy, rozwija się "cysta".

Mało ruchliwy tryb Ŝycia, praca na siedząco, gwałtownie hamuje krwiobieg w miednicy - powstajezastój krwi. Jest to druga przyczyna, dlaczego właśnie tu gromadzi się flegma u męŜczyzn wokółprostaty, u kobiet - w jajnikach.

Najbardziej szkodliwe produkty wywołujące cystę piersi i jajników, powiększenie prostaty to lody,

mroŜona śmietanka, śmietana, zimne, tłuste mleko. Jeśli spoŜywacie je często, to jak twierdzi MikioKuszi (specjalista makrobiotyk) na pewno będziecie mieć cystę.

Dalej, w tej cyście przerastają zarodniki pleśni i powstaje rak, dający metastazę. Sami go Ŝywimy,pielęgnujemy, a potem dziwimy się - skąd?

Jeśli pierwszy łańcuszek patologii: skleroza - artretyzm rak wywodzi się z brudnego jelita, to drugi -przeciąŜenie systemów wydalających - skupiska flegmy - osłabienie ochronnych sił organizmu - rak,równieŜ wywodzi się z brudnego jelita grubego.

Na zakończenie przytoczę fragment z ksiąŜki "Sztuka wyleczenia samego siebie naturalnymiśrodkami". Doktor A. Posze pisze:

"ZauwaŜyłem, Ŝe kobiety chore na raka piersi w 9 wypadkach na 10 miały kłopoty z pracą

elita. Gd b 10-15 lat przed tym zostało przeprowadzone odpowiednie leczenie



15

zapobiegawcze, nie miały by one ani guzów piersi, ani raka w Ŝadnej postaci."

Rys. 7 - System oczyszczania organizmu i jelito grube1 - jelito grube, 2 - krew, 3 - wątroba, 4 - płuca, 5 - jama ustna i język, 6 - zatoki, 7 - kanał słuchowy, 8 -

przewód łzowy, 9 - zatoka czołowa, 10 - tkanka łączna, 11 - tkanka tłuszczowa, 12 - nerki, 13 - skóra, 14- kobiece organy płciowe.

Krew z jelita grubego wpływa do wątroby. W przypadku, gdy wątroba nie nadąŜa z neutralizowaniem(unieszkodliwieniem) toksyn postępujących z jelita grubego, krew roznosi je po całym organizmie, gdzie

są one akumulowane i wyprowadzane (oznaczone strzałkami).

Oczyszczenie i odtworzenie funkcji jelita grubego

Zanim przejdę do opisu powrotu do zdrowia jelita grubego, podsumujmy krótko, co trzeba odtworzyć iz jakiego powodu zachodzi rozregulowanie.

1. Odzyskać czystość jelita i znormalizować pH środowiska (niskokwaśny) jelita.

Pozwoli to zlikwidować główne źródło zanieczyszczenia organizmu - odciąŜy systemoczyszczania.

Jelito zostaje zanieczyszczone na skutek nieprawidłowego łączenia produktówŜywnościowych, gotowanego i rafinowanego jedzenia, nieprawidłowego picia i spoŜywanianienaturalnych napojów. Jedzenie wywołujące obstrukcje: wszystkie rodzaje mięsa, czekolada,kakao, słodycze, biały cukier, krowie mleko, jajka, białe pieczywo, ciasta i torty.

Niedopuszczalne jest przyjmowanie pokarmu w ilościach 2-3 razy przewyŜszającychniezbędne ilości.





17

Na przykład, jaskółcze ziele mocno ją wysusza.

Nasuwają się następujące wnioski:

Po pierwsze, musimy szukać substancji, która oderwałaby "osad",

po drugie - składniki tej substancji powinny normalizować pH środowiska wewnętrznego oraz

wybiórczo osłabiać chorobotwórczą mikroflorę, nie niszcząc potrzebnej, po trzecie - nie powinny one podraŜniać błony śluzowej jelita.

Przyroda dysponuje taką idealną substancją, więcej - wytwarza ją nasz organizm. Jest to właśniemocz człowieka. Uryna odpowiada wszystkim naszym wymaganiom.

Po pierwsze, ona nie tylko przemywa jelito grube, ale z powodu większej koncentracji soli, niŜ wplazmie krwi (róŜnica dochodzi do 150 razy), dzięki osmozie "wysysa" wodę ze ścianek jelita orazotaczającej go przestrzeni, co powoduje nie tylko "odkwaszenie", ale i odrywanie osadu, kamienikałowych i flegmy z jamy brzusznej!

Po drugie - uryna ma pH środowiska kwaśnego, przy czym w koncentracji najbardziej korzystnej dlaorganizmu. A zatem nie istnieje niebezpieczeństwo przedawkowania. W związku z tym, Ŝe jest onawytwarzana przez nasz organizm, oddziaływuje wybiórczo na wszystko, co jest związane z patologią,nie niszcząc zdrowego. W ten sposób bezpiecznie i w pełni zostają przywrócone niezbędne środowisko imikroflora jelita grubego. Uryna, zwłaszcza własna, nie jest w stanie nic podraŜnić w organizmie.Odwrotnie, likwiduje i leczy podraŜnienia. Uryna posiada własne antyseptyki, hormony, witaminy,substancje białkowe - najlepszych odnowicieli błony śluzowej kaŜdej części organizmu! Dla lewatywymoŜna wykorzystywać mocz własny, jak równieŜ zdrowych ludzi, zwłaszcza dzieci tej samej płci.

Zabieg ten został przeze mnie udoskonalony, wielokrotnie powiększając jego efekt. NaleŜy zebraćokoło dwóch litrów uryny i gotować bez przykrycia w emaliowanym naczyniu do czasu, aŜ zostanie 500gramów. Otrzymamy wprost rewelacyjną substancję, która róŜni się niesamowicie od wszystkich płynównaszego organizmu. Po zrobieniu takiej lewatywy moŜe wyjść tyle "dobrych rzeczy", których istnienia wnaszym organizmie nawet nie podejrzewaliśmy. Wtedy kaŜdy doceni niespodziewaną moc tej substancji.

W czym sekret? • Sama woda staje się inna, uzyskuje superstrukturę. Zostają najbardziej stałe,

"Ŝaroodporne" płynne kryształy, które według ostatnich badań niesamowicie uodparniają naszorganizm na wszelkiego rodzaju niekorzystne oddziaływanie.

• Zawartość soli w takiej urynie moŜe wzrastać do 600 razy! Jest to niezwykła moc, któranie tylko "pompuje" wodę z organizmu, ale z powodu silnego, gorzkiego smaku odrywa polipygrubego jelita. Zachodzi stymulacja ścianki jelita, pojawia się perystaltyka. Po 1-2 lewatywachzostają wytępione pasoŜyty. A przy tym nie cierpi korzystna mikroflora.

• ChociaŜ w trakcie oddziaływania termicznego w takiej urynie zostają zniszczonewszystkie substancje organiczne, powstają nowe - nieorganiczne, niebiałkowe, które są wielokrotnie silniejsze od hormonów, witamin itp.

W rezultacie, po takich lewatywach szybko dochodzą do normy pH i mikroflora, zdrowieje błonaśluzowa, perystaltyka, zanikają hemoroidy, polipy, kolki. To jeszcze nie wszystko. Z powodu zdolnoścido "nasycania" uryna wciąga do jelita płyn z całej jamy brzusznej, unosząc ze sobą śluz (moŜna pozbyćsię go tylko stosując długie okresy głodówki), który osiadł w nerkach, trzustce, w ściankach pęcherza,organach płciowych itp. i hamuje ich czynność. Uwolniwszy się od śluzu, organy odradzają się - sami sięo tym przekonacie.

Wzmacniają się mięśnie okolicy pachwiny, które śluz znacznie osłabia. UwaŜam to za jedną zgłównych przyczyn powstawania przepukliny. OdciąŜone są wszystkie organy, wydzielania, zwłaszczanoso-gardzieli. Mnóstwo ludzi stosowało juŜ te lewatywy i przekonało się o ich ogromnej skuteczności.

1. Środki ostroŜności, chociaŜ nieduŜe, trzeba jednak zachować.

Przy mocnym poraŜeniu błony śluzowej jelita grubego, na przykład przy kolce wrzodowej,odparowana uryna będzie na początku powodować bóle, jak przy oparzeniu. W tym wypadku,



18

lepsza będzie lewatywa ze zwykłą uryną. Ból wskazuje na to, Ŝe wszystko co niepotrzebne,zostaje odrzucone, a chore miejsce poddaje się leczeniu. Niedługo powstanie nowa tkanka i bóleznikną.

Chcę podkreślić, Ŝe niekoniecznie naleŜy zaczynać od odparowanej do 1/4 początkowejobjętości uryny. Zacząć lepiej od zwykłej. Potem odparowujcie ją do 1/2 i dopiero potem do 1/4.

Dalej odparowywać nie trzeba, poniewaŜ struktura wody z na jbardziej energetycznej przemienisię w zwyczajne mydło i efekt zniknie.

2. Organizm moŜe gwałtownie odreagować na podwyŜszoną energetykę takiej lewatywy.

Lewatywa wyrównuje zachwianie energetyki w organizmie. Ci, którzy mają z tym powaŜneproblemy, mocniej odreagują. MoŜe wystąpić złe samopoczucie. Ale powoli wszystko wróci donormy.

A jak wygląda techniczna strona tego zabiegu? Jeśli będziecie stosować lewatywę ze zwykłej uryny(radzę zacząć właśnie od niej), trzeba wziąć jej około 1 litra, jeśli z odparowanej - do 1/4 litra.Zaczynajcie od 100-150 g, stopniowo doprowadzając do 500. Jeśli zaś przeszkadza poczucieobrzydzenia, moŜna stosować słoną wodę (2 łyŜki soli na l litr wody). W pierwszym wypadku (gdystosujemy zwykłą urynę) uŜywamy wlew doodbytniczy syfonowy, w drugim - zwykłej gruszki.

Sposób uŜycia wlewu jest następujący: nalewamy do pojemnika urynę i wieszamy go na wysokościnie większej niŜ 1,5 metra nad podłogą. Zaciskamy rurkę (lub zakręcamy kranik). Przyjmujemy pozycjęklęczącą (miednica powinna być wyŜej ramion), wprowadzamy rurkę do odbytu na głębokość 25-50milimetrów. Stopniowo wpuszczamy płyn do jelita.

ZastrzeŜenie: gdy jelito grube jest przepełnione kamieniami kałowymi, płyn moŜe wylewać się zpowrotem lub rozpychać małą wolną przestrzeń wywołując bóle. eby temu zapobiec, kontrolujemywlew, zaciskając rurkę lub przykręcając kranik. Oddychać przy tym naleŜy wolno, głęboko, wypinającbrzuch na wdechu i wciągając na wydechu. Gdy jelito zostanie oczyszczone, 2 litry płynu wchodzą dośrodka łatwo i swobodnie w ciągu 30-40 sekund. Po tym, jak płyn wszedł, kładziemy się na plecy łpodnosimy miednicę. Dobrze jest wykonać stójkę na ramionach (tzw. "świecę") lub umieścić nogi zagłową ("pług"). W takiej pozycji przebywamy 30-60 sekund. Dodatkowo moŜemy wciągać brzuch. Dziękitemu płyn poprzez okręŜnicę zstępującą przeniknie do okręŜnicy poprzecznej. Potem ostroŜniekładziemy się na plecach i przewracamy na prawy bok. Płyn z okręŜnicy poprzecznej przedostaje się dotrudno dostępnej części wstępującej i do ślepej kiszki. Właśnie taka technika pozwala przemyć dokładniecałe jelito grube. Nie zapominajcie o tych niuansach. One zostały sprawdzone w praktyce. Wprzeciwnym razie zostanie oczyszczona tylko część jelita, pozostawiając patologię - ogniwo przyszłychchorób w początkowym stadium - ślepej kiszce.

Zabieg moŜna przeprowadzać po opróŜnieniu jelita grubego w dowolnym, wygodnym dla nas czasie,ale staroŜytni uzdrawiacze zalecają czynić to o zachodzie słońca.

Jak długo naleŜy wykonywać lewatywę? Uzdrowiciele staroŜytni radzą - od zachodu słońca dozmierzchu. UwaŜam, Ŝe wystarczy poleŜeć na plecach lub prawym boku 5-15 minut, jeśli nie występujesilne parcie. Potem moŜna wstać i pochodzić. Gdy wystąpi parcie, moŜna iść do toalety. Zaletą lewatywz uryny jest to, Ŝe one przebywają w organizmie tyle, ile potrzeba. Na początku parcia po nich są gwałtowne i mocne, a później okresy oczekiwania na parcie tym dłuŜsze, im czystsze staje się jelito.Dlatego nie denerwujcie się, organizm sam wie, kiedy ją wypuszczać. Wszystko odbywa się pod jegościsłą kontrolą.

Cykl stosowania lewatyw z uryny jest następujący: jednolitrowe codziennie, przez tydzień. W drugimtygodniu stosujcie je co drugi dzień, w trzecim - co 2 dni, w czwartym - co 3 dni, w piątym - jeden raz wtygodniu. Dalej moŜna kontynuować raz co 1-2 tygodnie. Cykl ten naleŜy powtarzać 2-3 razy w roku, wczasie wiosennego i jesiennego przesilenia, oraz (zwłaszcza ciepłe) - w styczniu - lutym.

Cykl z odparowaną uryną wygląda następująco: zaczynamy od 100 g, zwiększając co drugi dzieńdawkę jeszcze o 100 g. Gdy dojdziemy do 500 g, robimy 2 -4 takich lewatyw, a potem co drugi dzieńzmniejszamy dawkę o 100 g, dopóki nie dojdziemy do 100 g jednorazowo. Dalej moŜna robić 100 -150gramową lewatywę raz na 1-2 tygodnie.



19

Powtórzcie ten cykl podobnie, jak poprzedni, w tym samym czasie.

Oto kilka przykładów zastosowania lewatyw z uryny:

Polipy w jelicie grubym

Osobiście przez wiele lat cierpiałem z powodu polipów. Wypróbowałem przeróŜne lewatywy, bez

skutku. Po pierwszych dwóch - trzech lewatywach z odparowanej do 1/4 uryny zaczęły wychodzić polipy.Przy tym nie miałem Ŝadnych nieprzyjemnych efektów.

Zaparcia, pasoŜyty, utrata apetytu, bóle głowy

Przyszedł do mnie 70-letni męŜczyzna, który miał te dolegliwości. Po przeczytaniu mojej ksiąŜki ourynoterapii zrobił sobie 2-3 mikro-lewatywy z odparowanej do 1/4 uryny. Dosłownie natychmiast wyszłoz niego kilka tasiemców, gęsty meduzopodobny śluz. Po czym jelita zaczęły pracować, pojawił sięapetyt, zniknął stały, przewlekły ból głowy.

Uwolnienie od śluzu w jamie brzusznej

Przekonałem się równieŜ na własnym przykładzie. Zniknęły symptomy przepukliny (bóle w kroczuprzy gwałtwnym podniesieniu 10-20 kg), wzrosła wraŜliwość w czasie aktu płciowego i w ogóle potencjapłciowa została uaktywniona, przestał wydzielać się śluz z nosa, zniknęło przewlekłe zapalenie jelitagrubego.

MoŜna przytaczać mnóstwo przykładów zdumiewającego efektu lewatyw z uryny. Lecz jeśli z jakichśpowodów wam to nie odpowiada, moŜna zastosować zwykłe, o wiele mniej efektywne: z solą, kwasemcytrynowym (1 łyŜeczka kwasu na 2 l wody), z 46% octem jabłkowym (2-3 łyŜki na 2 l wody) wedługschematu, jak dla zwykłej uiyny.

A teraz chcę powiedzieć o ciekawym rodzaju lewatyw, zalecanych przez Ajurwedę i CzŜud-szi.Szczególnie dobre te lewatywy są dla tych, których organizm ma tendencję do odwodnienia i marznięcia(ciągle marzną ręce i nogi). To często występuje u ludzi o szczupłej budowie ciała, z suchą, łuszczącą się cerą. ciągle marznących. Szczególną ulgę przynoszą te lewatywy o chłodnej, suchej porze roku,która bardzo tych ludzi wyczerpuje.

Zewnętrznym symptomem odwodnienia i wychłodzenia organizmu (zgodnie z Ajurwedą) są zaburzenia typu "wiatr", które przejawiają się następująco: powstawanie gazów, zaparcia, "owczy" kał,bóle w krzyŜu, stawach biodrowych, przedłuŜone menstruacje, sucha i łuszcząca się cera, spadek sił,zmniejszenie wagi. Jeśli takie symptomy występują, zwłaszcza o suchej i zimnej porze roku, stosującnastępujące lewatywy codziennie lub co drugi dzień, stopniowo się ich pozbędziemy:

100 g zwykłego mleka rozgrzewamy z 20 g roztopionego masła. Lewatywa powinna być ciepła, alenie gorąca. Robić ją zalecano o zachodzie słońca. Zazwyczaj organizm sam trzyma tę mieszankę tyle,ile potrzeba. W rezultacie tego zabiegu, substancja przebywająca na poziomie kwantowym, wywołującaw organizmie suchość i chłód, zostaje pochłonięta i zneutralizowana. Wilgoć mleka neutralizuje suchośći twardość, masło je zmiękcza, chłód zaś zostaje zneutralizowany przez ciepło, które mleko miało i którepojawiło się w trakcie jego kiszenia. Z reguły po 2-3 takich lewatywach stolec staje się miękki i lekki.

MoŜna wypróbować kilka składników i wybrać najbardziej odpowiedni dla siebie. Osoby otyłe powinnypamiętać, Ŝe takie lewatywy mogą przyczynić się do powiększenia flegmy w ich organizmie. Dlategostosować je radzę z umiarem.

Skład: mleko (100 gramów), masło (20 g) - przeciw zaparciom, owczemu stolcowi, gazom,wysuszaniu i odwodnieniu organizmu.

Drugi skład: mleko i masło jak w wersji pierwszej, dodać szczyptę imbiru lub pieprzu (czarnego lubczerwonego). Ten skład ma takie oddziaływanie, jak pierwszy, ale dodatkowo zmniejsza flegmę worganizmie. Z tego powodu polecam go osobom z problemem nadwagi.

Trzeci skład: podstawa jak w pierwszym, oraz 1/2 łyŜeczki do herbaty soli. Wzmacnia tooddziaływanie składu pierwszego.

Czwarty skład: podstawa jak w pierwszym, oraz 1/2 lub cała łyŜka mocnego wywaru z piołunu lub 1/2łyŜeczki do herbaty soku z czosnku. Ma wpływ zbawienny przy kłopotach z woreczkiem Ŝółciowym.



20

Zamiast mleka moŜna zastosować wywar z mięsa (zwłaszcza z baraniny) lub kości.

A więc, macie Państwo pole do popisu. Próbujcie, szukajcie i wracajcie do zdrowia.

Po tym, jak grube jelito zostało oczyszczone, moŜna jeden raz na 2-3 tygodnie (moŜna i raz nakwartał) stosować idealną metodę przemywania całego układu trawiennego - Szankh Prakszalanę.

Szankh Prakszalana

Szankh Prakszalana lub Warisara oznacza "Gest muszli", poniewaŜ woda przechodzi przez kanałtrawienny podobnie jak poprzez pustą muszlę. Woda wchłaniana przez usta przechodzi przez Ŝołądek, apotem, prowadzona prostymi ruchami, przechodzi przez całe jelito. Ćwiczenie powtarza się do momentu,gdy woda zacznie wychodzić z jelita tak przezroczysta, jak na wejściu.

Przygotowanie

Podgrzać wodę do temperatury ciała, dodać sól (5-6 g na l litr, czyli nieduŜa, płaska łyŜka stołowa).Woda musi być słona, poniewaŜ bez soli zostałaby pochłonięta na zasadzie osmozy przez błonęśluzową i wyprowadzona w postaci moczu, a nie przez odbyt. Gdyby woda wydawała się za słona,koncentrację soli moŜna zmniejszyć.

Wykonanie

Najbardziej korzystną porą jest ranek, na czczo. Cały zabieg zajmuje godzinę - półtorej, a w miaręopanowania 45-60 minut.

Oto schemat całkowitego przejścia wody przez kanał trawienny.

1. Wypić szklankę słonej wody.

2. Wykonać odpowiednie ruchy (rys. 8)

3. Ponownie wypić szklankę słonej wody i powtórzyć zestaw ćwiczeń. W czasiewykonywania tych ruchów, woda wolno będzie przechodzić przez jelito, nie powodując mdłości.

4. Powtarzać picie i ćwiczenia do tego czasu, aŜ wypijecie 6 szklanek, po czym naleŜy udać

się do toalety.



21

Rys. 8 - Ćwiczenie wspomagające przejście słonej wody przez przewód pokarmowy

Zazwyczaj pierwsze wypróŜnienie zachodzi prawie natychmiast. Jeśli nawet w ciągu 5 minut ono nienastąpi, naleŜy powtórzyć ćwiczenia juŜ bez picia wody. Jeśli i to nie poskutkuje, trzeba będzie

zastosować zwykły środek - lewatywę. Po tym pierwszym wypróŜnieniu naleŜy znów wypić szklankęwody i wykonać ćwiczenia, wrócić do toalety. Powtarzać te czynności do czasu, aŜ wychodząca wodabędzie przeroczysta. W zaleŜności od zanieczyszczenia jelita, trzeba będzie wypić 10-14 szklanek.Potem moŜna wypić 3 szklanki niesolonej wody i wykonać Wamana - Dxoyu (włoŜyć 2 palce do gardła,by spowodować wymioty). Odłączy to "syfon" i całkowicie opróŜni Ŝołądek.

Ćwiczenie pierwsze

Pozycja wyjściowa: stojąc, stopy rozstawione na odległość około 30 cm, palce rąk splecione.Podnieść ręce nad głową, dłońmi do góry. Wyprostować plecy. Oddychać spokojnie.

Nie ruszając górną częścią tułowia, schylić się wolno, nie zatrzymując się w pozycji końcowejwyprostować się i natychmiast wychylić się w prawo. Powtórzyć to 4 razy, czyli wykonać 8 skłonów, co

powinno trwać około 10 sekund. To ćwiczenie otwiera oddźwiernik Ŝołądka, przepuszczając przykaŜdym skłonie część wody z Ŝołądka, która przedostaje się do dwunastnicy.



22

Ćwiczenie drugie

Ćwiczenie to przemieszcza wodę w jelitach cienkich. Pozycja wyjściowa taka sama, czyli nogirozstawione. Wyciągnąć horyzontalnie prawą rękę, lewą zgiąć w taki sposób, by palec wskazujący ikciuk dotykały prawego obojczyka. Odwracamy tułów, odchylając wyciągniętą rękę za siebie jak najdalej.Patrzeć na końce palców. Nie zatrzymując się w końcowym punkcie zwrotu, wracamy do pozycji

wyjściowej i powtarzamy to samo w drugą stronę. Powtarzamy ten podwójny ruch 4 razy (ćwiczenie trwa10 sek.)

Ćwiczenie trzecie

Woda w dalszym ciągu przedostaje się do jelita cienkiego dzięki następującemu ćwiczeniu:wykonujemy wariant "Kobry". Tylko duŜe palce stóp i dłoni dotykają podłogi, biodra znajdują się nadpodłogą. Stopy rozsunięte na około 30 cm. Odwracamy głowę i tułów, dopóki nie zobaczymy przeciwnejpięty (czyli, gdy odwracamy się w prawo, patrzymy na lewą piętę). Nie zatrzymując się w końcowejpozycji, wracamy do pozycji wyjściowej i powtarzamy to samo w drugą stronę. Powtórzyć 4 razy te 2ruchy. Czas: 10-15 sek.

Ćwiczenie czwarte

Musimy wprowadzić do grubego jelita wodę, która juŜ doszła do końca jelita cienkiego. UmoŜliwia toćwiczenie 4. Jest to najbardziej skomplikowane ćwiczenie z całego zestawu, ale wykonać go moŜekaŜdy za wyjątkiem osób cierpiących na schorzenie kolana lub łękotki. Te osoby mogą uciec się dowariantu opisanego niŜej.

Ćwiczenie wykonuje się w taki sposób:

a. kucnąć, stopy są rozstawione na około 30 cm, pięty znajdują się po wewnętrznej stroniebioder. Dłonie leŜą na kolanach.

b. obrócić tułów. Lewe kolano umieścić na podłodze przed przeciwległą stopą. Dłonie naprzemian popychają prawe biodro do lewego boku i lewe biodro do prawego boku, abyprzycisnąć połowę brzucha i nacisnąć na grube jelito. Patrzeć za siebie, by zwiększyć obróttułowia i nacisnąć na brzuch.

Jeśli w poprzednich ćwiczeniach kierunek ruchu był obojętny, w tym ćwiczeniu lepiej jest na początkunaciskać na prawą stronę brzucha. Jak we wszystkich poprzednich ćwiczeniach, czas wykonania -15sek.

Wariant ćwiczenia

Jest wersja Ardha-matsyendrasany - asany ze skrętem. W tym wypadku stopa umieszczona przywewnętrznej stronie uda, bark odchylony tak daleko, jak to moŜliwe do zgiętego kolana. Bark jest lekkoodchylony do tyłu. Ręce są oparte o zgięte kolano, które słuŜy jako dźwignia do przekręcania kręgosłupai przyciskania uda do dolnej części brzucha.

Jeśli po wypiciu 4 szklanek powstanie uczucie przepełnienia Ŝołądka, wystąpią mdłości, będzie toświadczyło, Ŝe oddźwiernik Ŝołądka (klapa pomiędzy Ŝołądkiem a dwunastnicą) nie otworzył się tak, jak

naleŜy. W tym wypadku trzeba powtórzyć zestaw ćwiczeń 2 lub 3 razy bez picia wody. Ustanie mdłościzasygnalizuje, iŜ przejście zostało otwarte. Jak tylko syfon zacznie funkcjonować, będziemy mogli bezŜadnych komplikacji kontynuować zabieg. MoŜe teŜ tak się stać, Ŝe powstałe w procesie fermentacjiproduktów gazy uniemoŜliwiają uruchomienie syfona. W tym wypadku wystarczy nacisnąć rękami nabrzuch lub wykonać świecę.

W skrajnym przypadku, gdy woda wciąŜ pozostaje w Ŝołądku, zostają dwa wyjścia: wywołać odruchwymiotny, łaskocząc podstawę języka dwoma palcami prawej ręki. Ulga nastąpi natychmiast. Drugiewyjście to nie czynić nic. Woda wydali się sama w postaci moczu. Po tych ćwiczeniach naleŜy odpocząći zjeść.

Pierwszy posiłek

Po Szankh Prakszalanie naleŜy wypełnić następujące zalecenia. Jeść nie wcześniej niŜ 30 minut poćwiczeniach i nie później niŜ jedna godzina. Zabronione jest zostawiać układ trawienny bez pokarmu



23

dłuŜej niŜ godzinę.

Pierwszy posiłek składa się z dobrze rozgotowanego ryŜu. MoŜna dodać dobrze rozgotowaną marchew. Z tym trzeba zjeść 40 g masła. RyŜ moŜna zastąpić gotowaną pszenicą, owsem itd.

Uwaga! RyŜu nie wolno gotować na mleku. W ciągu 14 godzin po ćwiczeniach nie wolno pić mlekaani kefiru. Oprócz tego zabronione są kwaśne produkty i napoje, owoce i surowe warzywa. Pieczywo

wprowadzamy dopiero przy drugim posiłku. Po 24 godzinach wracamy do normalnego trybu odŜywiania,unikając jednak przejadania się i ograniczając spoŜycie mięsa.

Picie

Pochłonięcie tak duŜej ilości słonej wody przyciągnie do jelit, z powodu znacznej osmozy, część płynuz krwi. A zatem, płynna część krwi pójdzie w kierunku przeciwnym zwykłemu wchłanianiu,przeczyszczając kosmki jelitowe. To właśnie czyni Szankh Prakszalanę unikalną. Nie znam Ŝadnegosystemu oczyszczania, który czyścił by nasze kosmki jelitowe - ten uniwersalny, porowaty katalizator, odktórego efektywności głównie zaleŜy przyswajanie pokarmu.

Jest całkowicie zrozumiałe, Ŝe moŜe pojawić się uczucie pragnienia. MoŜna napić się dopiero wczasie pierwszego posiłku. W przeciwnym razie będziemy w dalszym ciągu "karmić" syfon, czyli chodzić

do toalety. W czasie pierwszego posiłku i po nim moŜemy pić wodę lub słabą herbatę. Stolec pojawi siępo 24 lub 36 godzinach, będzie koloru złocistego, Ŝółtego i bez zapachu, jak niemowlęcy.

Osoby cierpiące na zaparcia mogą robić Szankh Prakszalanę co tydzień, ale tylko z 6 szklankamiwody. Jest to najlepszy sposób na zmuszanie jelit do prawidłowej pracy.

Korzystne oddziaływanie

Oprócz tego, Ŝe dzięki tej metodzie oczyścimy kanał trawienny, zauwaŜymy zmiany zewnętrzne.Pojawi się świeŜy oddech, dobry sen, z ciała i twarzy zniknie wysypka. Stolec zmieni kolor - świadczy too tonizacji wątroby i trzustki.

Przypadki słabych form cukrzycy zostawały wyleczone po dwumiesięcznych kuracjach SzankhPrakszalany, robionej co 2 dni, w połączeniu z odpowiednią dietą. Prawdopodobnie wysepki

Langergansa znajdujące się w trzustce, wydzielają więcej insuliny pod wpływem ogólnej stymulacji tegogruczołu. Oczyszczenie układu trawiennego pociąga za sobą prawidłowe przyswojenie poŜywienia izmusza chudych do tycia, a do odchudzania się tych, którzy powinni zrzucić wagę.

Przeciwskazania

Jest ich niewiele. Chorzy na wrzody Ŝołądka nie mogą, naturalnie, zastosować Szankh Prakszalany.To dotyczy równieŜ dezynterii, chorób układu trawiennego, rozwolnienia, ostrej kolki, ostrego zapaleniawyrostka robaczkowego, a tym bardziej takich powaŜnych chorób jak gruźlica jelit i rak.

Szankh Prakszalana jest rzeczą wspaniałą, przekonałem się na "własnej skórze". By szybciejprzyswoić tę metodę, na początku moŜna ją praktykować co 2 tygodnie.

ywienie oczyszczające

Wielki dietolog Poi Bregg odkrył efektywny sposób na przywrócenie czystości jelita grubego -głodowanie. Głodowanie raz w tygodniu w ciągu 24-36 godzin umoŜliwia zdobycie dodatkowej energii,która zwykle zostaje wydatkowana na trawienie i przyswajanie pokarmu. W tym czasie kamienie kałowezaczynają "odchodzić" od ścianki jelita. Pierwszy posiłek po takim głodowaniu to surówka z marchwi ikapusty bez oleju i przypraw. SłuŜy ona za swoistą miotełkę, która odrywa i wyrzuca "osad".

Odbudowa ścianek i nerwów jelita grubego

Oto co mówi na ten temat doktor Uoker:

"Na podstawie własnego doświadczenia twierdzę, Ŝe jelito grube w Ŝadnym wypadku niepotrafi normalnie rozwijać się i funkcjonować, jeśli człowiek odŜywia się przewaŜnie

produktami gotowanymi lub przetworzonymi. Z tego powodu znaleźć człowieka z idealniezdrowym jelitem jest prawie niemoŜliwe. Przy złym samopoczuciu przede wszystkim



24

trzeba zafundować sobie przemywanie grubego jelita. Po czym świeŜe soki z warzywdokończą proces regeneracji. Ustalone zostało, Ŝe najlepszą odŜywką jest mieszankasoków z marchewki i szpinaku. Mieszanka ta zasila nerwy i mięśnie grubego i cienkiego jelita".

Odrobinę mniej skuteczny jest sok z marchwi, buraka, ogórka. Jeśli brakuje innych składników, tozostaje sok z samej marchewki - nie mniej niŜ 500 g dziennie.

Wprowadzenie do Ŝywienia niezbędnej ilości produktów bogatych w błonnik - owoców, warzyw, ziarennormalizuje i poprawia pracę jelita grubego, nie mówiąc juŜ o działaniu przeczyszczającym dzięki temu,Ŝe wypełnia duŜą przestrzeń w jelicie, wzmacniając tym funkcję ruchową jelita grubego. Błonnik dobrzeabsorbuje Ŝółć, która pobudza ścianki jelita grubego, stymulując perystaltykę, co równieŜ sprzyjanormalnemu wypróŜnianiu.

Mocno wpływają na perystaltykę figi, śliwki, winogrona, suszone owoce. W jelicie pęcznieją izwiększają swą objętość.

Skutecznym środkiem przeczyszczającym jest marchew, burak, surówki ze świeŜej kapusty. Białakapusta posiada duŜo błonnika, jest pomocna przy zaparciach, ale nie jest zalecana w przypadku

występowania kolki. Oprócz wspomnianych wyjątkowo "silnych" produktów, pod tym względem dobre są równieŜ: arbuzy,

melony, miód, masło roślinne, ciemne pieczywo.

Rewelacyjna pod tym względem jest równieŜ pszenica.

Niektórzy po spoŜyciu wielkiej ilości owoców i warzyw narzekają na powstawanie wzdęć i gazów.Najwięcej gazów tworzy się po jedzeniu grochu, fasoli, cebuli, kapusty i buraka, lecz właśnie onesprzyjają oczyszczaniu. Powstawanie gazów w jelitach tłumaczy się tym, Ŝe aktywne elementy, którewchodzą w skład owoców i warzyw, zwłaszcza siarka i chlor, poprzez reakcję chemiczną rozkładają zgromadzone w jelitach produkty gnicia, osad. Szczególnie cenny pod tym względem jest sok z białejkapusty z duŜą zawartością siarki i chloru, oczyszczających błonę śluzową Ŝołądka i jelit.

A oto następny test na stopień zanieczyszczenia ścianek jelita grubego i stanu toksycznego całegoukładu trawiennego. Gdy po piciu soku z kapusty męczą was gazy lub inne nieprzyjemne odczucia,wskazuje to na znaczny poziom toksykacji.

Przyzwyczajać się do picia soku z surowej kapusty naleŜy stopniowo. Najpierw pijemy pół na pół zmarchewką. Potem stopniowo zmniejszamy zawartość soku z marchwi. Jak mawiał dr Uoker, 300 gświeŜego soku z kapusty dziennie moŜe dostarczyć niezbędnej ilości Ŝywego, organicznego poŜywienia,którego nie otrzymamy z 50 kg kapusty gotowanej lub konserwowanej.

Gazy powstają przy nieprawidłowym łączeniu produktów, na przykład grochu z pieczywem, fasoli zmięsem itd. Lepiej takie "wydzielające gazy" produkty jadać osobno, po zjedzeniu surówki. Płyny, w tymsoki, pić przed jedzeniem. Przy takim odŜywianiu nie powstaje "osad" i znikną gazy.

Produkty roślinne wywołują w jelitach fermentację, ale nie mogą w nich rozkładać się, poniewaŜwyprowadza je z organizmu ich własna kwasowość, z lekka rozwalniając stolec. Stymuluje to pracę jelit ioczyszcza je w sposób naturalny.

Na większe wzdęcia dobre są herbatki z rumianku i nasion kopru.

O uregulowaniu stolca sporo mówił Swami Sziwananda. Zaproponowany przez niego zestaw asan ićwiczeń jogicznych daje zdrowie, siłę i długie Ŝycie.

1. Utthita szirsza ekapada czakrasana

PołoŜyć się na plecach, ręce wyciągnięte wzdłuŜ ciała. Unieść głowę, zginając kolejno nogi wkolanach, wykonujemy ruch jazdy na rowerze. Kolana podnosimy do wysokości klatki piersiowej. Głowazostaje uniesiona. Jeśli wystąpi zmęczenie, odpocząć. Powtórzyć jeden lub dwa razy. Ćwiczenielikwiduje wady pośladków, talii, brzucha, pleców, nóg, kolan, stóp. Oczyszcza spermę, likwiduje nocne

polucje. Oczyszcza krew, wypędza robaki, nawet leczy paraliŜ. Poprzez regularną praktykę tegoćwiczenia osiągamy zdrowie i siłę całego organizmu.



25

2. Utthita dui padasana

PołoŜyć się na plecach. Ręce wyciągnięte wzdłuŜ ciała. Wolno podnieść wyciągnięte nogi pod kątem45 stopni. Nóg w kolanach nie zginać. Po czym opuścić je nie dotykając podłogi. Powtórzyć 45 razy.

Ćwiczenie daje większy efekt, gdy je wykonamy z uniesioną głową.

Rys. 9 - Zestaw ćwiczeń Swami Sziwanandy

3. Utthita eka padasana

PołoŜyć się na plecach. Podnieść nogę pod kątem 45 stopni. Na przemian wolno podnosić iopuszczać nogi nie dotykając podłogi. MoŜna osiągnąć lepsze rezultaty, jeśli wykonujemy to ćwiczenie zuniesioną głową.

Ćwiczenie dobrze wzmacnia mięśnie brzucha i jelit, oczyszcza spermę, likwiduje nocne polucje,wypędza robaki.

4. Utthita hasta merudandasana

PołoŜyć się na plecach. Podnieść nad głową wyciągnięte ręce i połoŜyć na podłodze. Wolno podnosićobie ręce w kierunku stóp nie podnosząc nóg i nie zginając kolan, dopóki nie pojawi się wyczuwalnenapięcie mięśni brzucha. Pozostać w tej pozycji 10-15 sekund. Po czym wyciągnąć ręce do przodu idotknąć głową kolan. Wolno wrócić do pozycji wyjściowej. Powtórzyć kilka razy.

Ćwiczenie likwiduje wady brzucha, pleców, kręgosłupa, klatki piersiowej, talii, szyi.



26

5. Utthita hasta eka padasana

PołoŜyć się na podłodze. Ręce wyciągnąć wzdłuŜ ciała. Podnieść je i wyciągnąć przed sobą.Oderwać tułów od podłogi. Przyjąć pozycję jak na rysunku. W chwili pojawienia się napięcia mięśnibrzucha, wolno podnosić nogi na przemian w taki sposób, by podłoga i podniesiona noga tworzyły kąt 45stopni.

Powtórzyć ćwiczenie 3-4 razy, a potem w szybkim tempie 5 razy.

Ćwiczenie wzmacnia jelita i daje takie same efekty, jak poprzednie ćwiczenia.

6. Pada parszwa czałansana

PołoŜyć się na plecach. Wyciągnąć ręce na boki w linii barków, połoŜyć dłonie na podłodze.Wolnopodnieść proste, złączone nogi pod kątem 45 stopni. Pozostać jakiś czas w tej pozycji. Potem wolnoprzechylić nogi w lewo i w prawo, dopóki one nie dotkną podłogi. Dłonie przez cały czas są przyciśniętedo podłogi. Przywrócić nogi do pozycji pionowej i wolno opuścić na podłogę. Powtórzyć 1-2 razy.

Ćwiczenie wzmacnia talię i jelita, likwiduje wady Ŝeber, serca i płuc.

7. Bhujangasana

PołoŜyć się na podłodze twarzą do ziemi. Nogi wyprostowane, stopy złączone. Dłonie połoŜyć napodłodze w linii miednicy. Mocno naciskając dłońmi na podłogę, podnieść tułów do góry aŜ do stykukości łonowej z podłogą. CięŜar ciała spoczywa na nogach i dłoniach. Wrócić do pozycji wyjściowej,rozluźnić się. Powtórzyć 4-5 razy.

Ćwiczenie likwiduje otyłość i schorzenia organów jamy brzusznej, wzmacnia mięśnie szyi, klatkipiersiowej, brzucha i rąk.

8. Dhanurasana

PołoŜyć się na brzuchu. Zgiąć nogi w kolanach. Uchwycić je w kostkach i pociągnąć do góry, ręcewyprostować, plecy wygiąć. Na początku kolana mogą być rozsunięte. DąŜyć do wykonywaniaćwiczenia z kolanami złączonymi. Kołysać się w tej pozycji 4-6 razy.

Ćwiczenie likwiduje wszystkie schorzenia układu trawiennego, równieŜ przemieszczenia dysku i wadykręgosłupa. Jest bardzo waŜne. Powinien je praktykować kaŜdy męŜczyzna i kaŜda, kobieta.

9. Ardha szalabhasana

PołoŜyć się na brzuchu. Ręce wyciągnąć wzdłuŜ ciała, dłonie leŜą na podłodze. Unieść głowę. Wzrokskierowany przed siebie. Podnieść prostą nogę, potem drugą. Palce nóg są obciągnięte.

Ćwiczenie likwiduje bóle pleców, leczy schorzenia wątroby i śledziony.

10. Mukta hasta kati czakrasana

Stanąć prosto. Nogi lekko rozsunięte. Opuścić tułów i złączone ręce jak najniŜej. Wolno obracamyręce i tułów w płaszczyźnie pionowej z lewej, do góiy i w prawo. To samo w drugą stronę. Zrobić wkaŜdą stronę 3-4 obroty. Wykonywać wolno.

Ćwiczenie dobrze wzmacnia mięśnie brzucha, klatki piersiowej, rąk. Leczy przewlekłe zaparcia.

11. Prusztha walita hanumasana

Stanąć prosto. Nogi złączone. Lewą nogę wysunąć jak najdalej do przodu. Prawa noga prosta.Podnieść złączone dłońmi ręce nad głową, odsunąć je do tyłu. Opuścić ręce dotykając podłogiodwróciwszy tułów w lewo. Powtórzyć w obie strony.

Ćwiczenie powoduje napięcie wszystkich mięśni ciała, wzmacnia talię, leczy schorzenia organów jamy brzusznej i klatki piersiowej.

12. Dandihimanthanasana

Stanąć prosto. Nogi złączone. Ręce zaciśnięte w pięść. Wyrzucamy z wysiłkiem ręce, naśladując

ruchy boksera. Tułów przy tym obraca się w obie strony. Ćwiczenie likwiduje zaparcia, wzmacnia mięśnie klatki piersiowej i brzucha.



27

13. Waksza spruszta janu wrikszasana

Stanąć prosto. Nogi złączone. Klatka piersiowa wysunięta do przodu. Podnosimy szybko zgięte wkolanach nogi, jak najwyŜej.

To ćwiczenie jest bardzo waŜne. Zmniejsza objętość brzucha, wzmacnia mięśnie brzucha, oczyszczaspermę, likwiduje nocne polucje.

14. Eka sthana pałajanasana

Schylić się do przodu. Podnosić na przemian kolana, dotykając piętami pośladków jak przy biegu wmiejscu. Ćwiczenie wykonywać na palcach, w jednym miejscu. Najpierw wolniej, potem - coraz szybciej.Po 2-5 minutach takiego biegu nawet wysportowany człowiek odczuwa zmęczenie.

Szybki chód i bieg są ćwiczeniami naturalnymi i dlatego uwaŜane są za jedne z najlepszych. Dziękitakiemu ćwiczeniu człowiek staje się aktywny, jego płuca i serce pracują coraz lepiej. Osoby z chorymsercem powinny wykonywać to ćwiczenie w wolnym tempie.

Ćwiczenie oczyszcza krew, likwiduje zaparcia, wzmacnia mięśnie nóg, zwiększa apetyt. Przyregularnym praktykowaniu znikają wszystkie bóle. Tylko to jedno ćwiczenie uzdrawia całkowicie iprzedłuŜa Ŝycie człowieka. Szczególnie dobroczynne w skutkach jest dla ludzi otyłych.

By zamknąć temat przytoczę system oddychania, polecany przez Swami Sziwanandę i jego 14 rad zksiąŜki "Jogosana" jako panaceum na wszystkie patologie jamy brzusznej.

Bhastrika-pranayama

Usiądź w wygodnej pozycji. Trzymaj plecy wyprostowane, nieruchome. Wykona j szybki, energicznywdech oraz szybki i mocny wydech. Wytworzony dźwięk przypomina gwałtowny przepływ powietrza wmiechach. Zacznij od 3-4 wdechów, wykonywanych z umiarkowaną prędkością. W czasie wdechu klatkapiersiowa musi wygiąć się jak najdalej do przodu, plecy pozostają nieruchome.

Co tydzień zwiększamy czas ćwiczenia o 1-2 oddechy. W ciągu miesiąca doprowadzamy ich liczbędo 108. Więcej niŜ 324 wdechy i wydechy w trzech seriach wykonywać nie wolno.

Bhastrika-pranayama jest ćwiczeniem zdumiewającym. MoŜe dać doskonałe zdrowie i długie Ŝycie.Wpływa dobroczynnie na mózg, płuca i Ŝołądek, wzmacnia pamięć. Stymuluje pracę mózgu.

Leczy polipy, zapalenie migdałków, schorzenia uszu i oczu, astmę, katar, kaszel, choroby serca.Osoby, które chorują juŜ na serce, powinny wprowadzać praktykę tę ostroŜnie, stopniowo, zwiększającobciąŜenie.

Ćwiczenie leczy niestrawność i zaparcia, które przez lata zatruwały ludziom Ŝycie, pomaga równieŜna przepuklinę i zapalenie wyrostka robaczkowego. Włosy przestają wypadać, znika siwizna. Cera stajesię jędrna i gładka. Jak niesamowite jest oddziaływanie tego ćwiczenia.

Praktykujmy je codziennie rano i wieczorem lub przynajmniej 1 raz dziennie, w dobrze wywietrzonym,czystym pomieszczeniu, albo na brzegu morza lub rzeki, odwróciwszy się twarzą do wiatru. Po 4-6miesiącach pojawią się zdumiewające rezultaty nawet u osób z chorobami przewlekłymi. Z czasem

praktykujący to ćwiczenie, stanie się najszczęśliwszym człowiekiem i doskonałym joginem.

14 rad na wzmocnienie zdrowia

1. Nigdy nie leń się poświęcić 15 minut na praktykowanie asan i ćwiczeń na brzuch. Takiecodzienne zajęcia zapewnią Ci zdrowie i długie Ŝycie. Dzięki temu skończysz z sięganiem polekarstwa z byle powodu. Tylko zdrowie moŜe przynieść prawdziwe szczęście. Gdy nie mazdrowia - nie ma pomyślności, spokoju i szczęścia.

2. Wykonując ćwiczenia nie popełniaj błędów! Bądź wewnętrznie spokojny i radosny. Wczasie ćwiczeń trzymaj usta zamknięte.

3. Zapewni to zdrowie, urodę i długie Ŝycie.

4. Bez ćwiczenia nie ma jedzenia! Powinno to stać się Twoją dewizą.5. OdŜywiaj się regularnie.



28

6. Nie jedz, gdy nie odczuwasz głodu. Nie wolno ignorować nawet najsłabszej potrzebyoddania stolca.

7. Stymulatory w rodzaju herbaty, kawy, nikotyny, środków przeczyszczających są niebezpieczne w tym samym stopniu.

8. Nie śpij w dzień i nie jedz w nocy - to powoduje zaparcia.9. Gdy wahasz się jeść czy nie - nie jedz. Gdy wątpisz, czy iść do toalety - idź!

10. Jedz wolno i nie pij w czasie jedzenia. Pragnienie powinno być zaspokajane w godzinę poposiłku.

11. PrzeŜuwaj kaŜdy kęs 32 razy, by mieć zdrowe zęby, regularny stolec i nie nabawić sięzaparć i ich skutków.

12. Wystrzegaj się smaŜonego, rozgotowanego, zaschłego, zbyt gorącego, zimnego icięŜkiego jedzenia.

13. Jedz tylko wtedy, gdy jesteś pełen radości Ŝycia, wolny od cięŜkich myśli. Nigdy nie jedz inie pij, gdy jesteś zły, zdenerwowany lub przebywasz w trudnym otoczeniu.

14. Po jedzeniu przejdź się wolno tam i z powrotem, jednocześnie masując brzuch ręką.Zapewni to dobre trawienie i perystaltykę.

15. Zadbaj szczególnie o zdrowie duchowe i spokój, poniewaŜ jest to o wiele waŜniejsze wzapewnieniu zdrowia, siły, energii i szczęścia, niŜ jedzenie.

Ten, kto będzie prawidłowo wykonywał nasze ćwiczenia i stosował rady, poŜegna się z rozstrojemŜołądka. Po 4-6 miesiącach regularnej praktyki nastąpi całkowite uzdrowienie wszystkich schorzeńorganów trawiennych.

Jaką szkodę wyrządzają środki przeczyszczające?

Środki przeczyszczające oddziaływują na ścianki jelita na zasadzie uderzenia biczem - wywołując

najpierw superaktywność, po której następuje depresja. Poza tym, środki przeczyszczające nie tylko nieleczą, a tłumiąc skutki choroby, tylko dodatkowo ją pogłębiają i czynią nieuleczalną. Środkiprzeczyszczające w rezultacie niszczą membrany filtrujące i błonę śluzową jelita.

Jak pozbyć się polipów?

Gdy nagle zauwaŜymy specyficzne odstające znamiona na szyi lub pod pachami wskazuje to, Ŝemamy polipy. Wiadomo, Ŝe polipy są nowotworami łagodnymi, które mogą przerodzić się w nowotworyzłośliwe. Zwykle lekarze proponują usuwanie ich operacyjnie. Jednak moŜna zastosować metodęprofesora Aminiewa. Metoda ta polega na stosowaniu jaskółczego ziela.

Stosuje się napar z trawy jaskółczego ziela i świeŜy sok z niego. Tymi preparatami przypieka siękurzajki, leczy brodawkowatość krtani. Badania preparatów jaskółczego ziela wykazują zahamowanie

wzrostu guzów złośliwych, hamują równieŜ rozwój czynników tuberkulozy.

W medycynie ludowej sok z mlecza, napar i nalewkę z jaskółczego ziela stosuje się jako środekprzeciwbólowy i przeciwskurczowy przy schorzeniach wątroby i woreczka Ŝółciowego (kamieniachŜółciowych, piasku, Ŝółtaczce), katarze Ŝołądka i jelit, rozwolnieniu, problemach z trawieniem. Doprzygotowania naparu najlepiej wykorzystać świeŜe rośliny.

W bułgarskiej medycynie ludowej sok z jaskółczego ziela stosuje się przy usuwaniu brodawek. Ja zaśzastosowałem go w inny sposób. Przyszła do mnie kobieta w średnim wieku, waŜąca 118 kilo i poprosiłao pomoc w usunięciu narośli w małŜowinie usznej.

Z dalszej rozmowy dowiedziałem się, Ŝe miała duŜo wiszących znamion i brodawek. Zaleciłem jejkurację lewatywą z soku z jaskółczego ziela.

Po raz pierwszy do 2 litrów ciepłej przegotowanej wody dodała tylko 1 łyŜeczkę świeŜo wyciśniętegosoku. Kuracja polegała na 15 lewatywach dziennie. Po tym 15 dni przerwy.



29

Kuracja druga - do tej samej ilości wody dodawała 2 łyŜeczki soku. W czasie tej kuracji powiedziałami, Ŝe razem z wodą wyszedł kawałek mięsa, przypominający kurzy Ŝołądek (polip).

Po drugiej kuracji (2 łyŜeczki soku na 2 litry wody), odpadła narośl w uchu. W ciągu krótkiego czasu(około 6 miesięcy), ta kobieta zmieniła się nie do poznania. Teraz waŜy 87 kilo, ma śliczną, świeŜą cerę,i jak twierdzi "fruwa jak baletnica".

Ilość takich kuracji stosujemy według samopoczucia, ale nie więcej niŜ cztery. Potem, po miesięcznejprzerwie moŜna powtórzyć tę kurację, ale lepiej przeprowadzić podobną z większym dawkowaniem wnastępnym roku.*

* Po kuracji zielem jaskółczym moŜe występować zatwardzenie. To jest naturalna reakcja jelita na"wysuszające" i "odrywające" właściwości jaskółczego ziela. Aby zlikwidować zatwardzenia i nawilŜyćbłonę śluzową jelita grubego zalecam tuŜ po kuracji zielem jaskółczym zrobić 2-3 lewatywy ciepiymmlekiem i roztopionym masłem (300 g mleka i 30 g masła).

Zniknięcie wiszących znamion na szyi, pod pachami itp. wskazuje na zniknięcie polipów w jeliciegrubym.

Opisywane wcześniej lewatywy z odparowaną uryną, są o wiele efektywniejsze, niŜ z jaskółczym

zielem. Dlatego zalecam pozbywać się polipów z ich pomocą, a tę metodę stosować rezerwowo.Jaskółcze ziele jest jednakŜe zbawiennym środkiem dla osób otyłych.

Normalizacja mikroflory w jelicie grubym

Od razu trzeba powiedzieć, Ŝe korzystna mikroflora w jelicie grubym nigdy nie będzie wyhodowana uczłowieka, który regularnie spoŜywa produkty zawierające piekarnicze droŜdŜe. Takie droŜdŜewyniszczają potrzebną nam mikroflorę. Tu nie moŜna dopuszczać Ŝadnych kompromisów. Trzebazrezygnować z chleba i wyrobów z zawartością tych droŜdŜy. Zrezygnujcie więc z chleba na rzecz kasz,lub pieczcie swój własny chleb, bez droŜdŜy.

Odbudować normalną mikroflorę jelita grubego, pomoŜe oczyszczenie i normalizacja pH jegośrodowiska.

NaleŜy zmienić odŜywianie. PołóŜmy nacisk na świeŜo wyciśnięte soki z warzyw, sałatki, kasze,ziarno, orzechy. Głównym surowcem dla rozwoju normalnej mikroflory są jagody (maliny, truskawki,Ŝurawiny) i dziko rosnące jadalne trawy.

Bardzo dawno temu zostało ustalone, iŜ odŜywianie zmienia mikroflorę jelita. Jeden rodzaj mikrobówmoŜe wypierać drugi. W taki sposób w zaleŜności od produktów, którymi odŜywiamy się moŜemyhodować w swoim wnętrzu róŜnorodne bakterie. Lecz mikroflora jelita jest utrwaloną ewolucyjnie formą istnienia większości jednokomórkowych organizmów i musi być taka, a nie inna. Mikroflora w organizmieczłowieka rozwija się prawidłowo tylko na produktach roślinnych, surowych z dodatkiem przygotowanegoprawidłowo jedzenia (kaszy, ziarna, itp.). Taka mikroflora umoŜliwi nam trawienie 50% błonnika iwydobywanie z niego dodatkowego poŜywienia. Poza tym błonnik zapewnia antytoksyczność jelitagrubego.

Gotowane, przetwarzane jedzenie, nieprawidłowo łączone, bogate w białka i cukier, pozwalakultywować patogenną mikroflorę, która wpływa negatywnie na przyswajanie wapna (jest to jedna zprzyczyn nagminnego psucia się zębów) i nie pozwala, aby jelito grube normalnie funkcjonowało.

Dieta bogata w owoce, warzywa, a szczególnie w jagody (maliny, truskawki, Ŝurawiny) stanowigłówne źródło kwasów organicznych, które sprzyjają utrzymywaniu odpowiedniego słabo kwaśnego pHw całym kanale trawiennym. Produkty gotowane, białka, cukier - odwrotnie, zmieniają pH w kierunkuzasadowości i są przyczyną fermentacji i gnicia.

Prawidłowe odŜywianie i głodówka pomagają w normalizowaniu mikroflory w przewodzie trawiennym.

Szankh Prakszalana równieŜ sprzyja gwałtownej zmianie mikroflory, jeśli po tym będziemyprawidłowo się odŜywiać.

Jeśli dacie sobie radę i z tym punktem, poczujecie wszystkie zalety, jakie stwarza mikroflora worganizmie.



30

Przy utrzymywaniu prawidłowego reŜimu odŜywiania, zmiany mikroflory mogą nastąpić juŜ po dwóchmiesiącach. Natomiast nigdy nie osiągniemy poprawy zdrowia, jeśli nie będziemy rygorystycznieprzestrzegać tych sposobów. NaleŜy pamiętać, by przed kuracją oczyścić przewód trawienny to znaczystosować lewatywę według Koxera.

Symptomatologia patologii, regulowanie i oznaka normalnej pracy jelita grubego

Dowiedzieliśmy się wiele o roli mikroflory w jelicie grubym, sposobach normalizacji jego pracy.Pewnie myślimy - ze mną jest wszystko w porządku. Popatrzmy na to w sposób obiektywny. Wedługdanych wielu proktologów juŜ w wieku do trzech lat powstają rozmaite choroby układu Ŝołądkowo - jelitowego.

Ten rozdział pomoŜe ustalić, czy z naszym jelitem grubym jest wszystko w porządku. Zewnętrznesymptomy wskaŜą nam rodzaj patologii. PomoŜe to nam zorientować się i wybrać sposoby pracy nadswoim zdrowiem.

Symptomy patologii

a. zaparcie. Nalot na języku, nieświeŜy oddech, nagłe bóle głowy, apatia, senność,

ocięŜałość w dolnej części brzucha, wzdęcia, bóle i burczenie w brzuchu, osłabienie apetytu,stolec przymusowy i skąpy, wysypki, nieprzyjemny zapach ciała, zamknięcie w sobie,pobudliwość. To pierwsze objawy złej gospodarki mikroflorą w organizmie,

b. zapalenie błony śluzowej jelita grubego, powstawanie wrzodów. Symptomy te występują u60-70% chorych: patologiczne zmiany skóry, zapalenie śluzówki jamy ustnej (stomatyty),podraŜnienie błony śluzowej oka (zapalenie spojówek), zapalenie stawów (artretyzm), schorzeniawątroby,

c. o polipach wewnątrz organizmu, domyślamy się po wiszących myszkach na szyi i podpachami,

d. czarny osad na zębach wskazuje na ukryte zmiany patologiczne błony śluzowej jelita

grubego, pokrywa ją czarna otoczka pleśni z braku witaminy A, z powodu róŜnorodnychdysfunkcji jelita grubego cierpią skóra i błony śluzowe. Powstają zapalenia zatok, błony śluzowejnosa, jamy ustnej, dziąseł, języka, bóle zębów, astma, opryszczka.

Jeśli te wszystkie symptomy występują dość często lub w ogóle mają miejsce (normalnie nie powinnywystępować), oznacza to, Ŝe najwyŜszy czas na rozpoczęcie programu uzdrawiania jelita grubego.

Regulowanie czynności

Opowiem teraz, jak na podstawie wyglądu mas kałowych moŜna zorientować się, jak słuŜą nam teczy inne produkty.

Zapamiętajcie sobie: wszystkie rodzaje mięsa, ryby, jajka, mleko, biały i Ŝółty ser, kisiele, kakao,kawa, mocna herbata, białe pieczywo, ciastka, torty, biały cukier, makaron, powodują tworzenie siękamieni kałowych.

Wszystkie wymienione produkty w swoim składzie są jednorodną masą, która w jelicie grubymodwadnia się zmieniając w kamień kałowy. Gromadzi się ona w tzw. kałowe korki. To one w znacznymstopniu utrudniają akt defekacji. eby do tego nie dopuszczać, starajcie się rzadziej uŜywać wspomnianeprodukty lub łączyć je z roślinnym grubo włóknistym jedzeniem. Włókna zatrzymują wodę, co zapobiegaodwodnieniu mas kałowych, nie zmieniając osmozy w jamie brzusznej. Formują teŜ masy fekalne dowymagalnej konsystencji. A więc jak tylko pojawia się "owczy kał", naleŜy skojarzyć, który zwymienionych produktów jedliście ostatnio. Zrezygnujcie z niego na jakiś czas, jedzcie więcej surówek,kasz, a później włączajcie ten produkt do swojego jadłospisu od czasu do czasu. Zapewni to regulacjęstolca i normalne funkcjonowanie jelita.



31

Oznaka normalnej pracy jelita

Obserwujcie swój stolec. Musi on być regularny. Normalnie jelito powinno działać po jednej do dwóchgodzin po kaŜdym posiłku. Konsystencja kału przypominać musi jednorodną masę podobną do pasty i

nie moŜe brudzić muszli klozetowej po spuszczeniu wody. Defekacja powinna odbywać się łatwe. W zasadzie to wszystko co trzeba wiedzieć, by samodzielnie przywrócić zdrowie systemowi

trawiennemu. Radzę zacząć od lewatyw z uryny. OdŜywiajcie się prawidłowo (o tym rzecz będzie wdalszych rozdziałach). Jeśli nie odmienicie w sposób zasadniczy swego Ŝywienia, jelito zapcha sięponownie i cała praca pójdzie na marne.

Gdy jelito będzie juŜ czyste, naleŜy zacząć oczyszczanie wątroby. UwaŜam te dwa postępowania zapodstawowe i obowiązkowe. Dalsze oczyszczanie i powrót organizmu do zdrowia, będzie się odbywałosamoistnie przy prawidłowym odŜywianiu.



32

Wątroba

Po oczyszczeniu jelita grubego koniecznie trzeba zająć się czyszczeniem wątroby.

Większa część krwi Ŝylnej z jelita przechodzi przez wątrobę. Przez szereg lat nasza wątrobaunieszkodliwiła i "skumulowała" w sobie tyle, Ŝe gdy zobaczycie w trakcie czyszczenia to

wszystko wyrzucone na zewnątrz, nie uwierzycie własnym oczom. W tym rozdziale zostaną przybliŜone starodawne i współczesne metody uzdrawianiawątroby.

Anatomia wątroby

Wątroba jest największym gruczołem w organizmie człowieka. Jej masa waha się od 1,5 do2 kilogramów. Jest miękkiej konsystencji i ma kształt nieregularnego stoŜka ściętego ozaokrąglonych brzegach.

Wypukła górna powierzchnia jest zwrócona do przepony i dotyka jej dolnej powierzchni, dolna zaś zwrócona na dół i do tyłu, dotyka organów jamy brzusznej.

Prawie ze wszystkich stron wątroba jest osłonięta przez otrzewną, za wyjątkiem tylno-górnejpowierzchni, zrośniętej z dolną powierzchnią przepony.

Wątroba jest ruchliwym organem. Będąc zawieszona przy przeponie, podąŜa za jej ruchamiprzy kaŜdym wdechu i wydechu. Utrzymaniu wątroby na tym miejscu sprzyja ucisk tłocznibrzusznej.

Obieg krwi i tworzenie limfy w wątrobie

System Ŝylny wątroby jest bardzo rozwinięty. Składa się z Ŝyły wrotnej i systemu Ŝyłwątrobowych. Arteria wątrobowa dostarcza krew bogatą w tlen zaopatrując w nią tkankiwątrobowe. Natomiast Ŝyła wrotna zbiera krew z całego układu trawiennego i trzustki. Przez

wątrobę przecieka około 1500 mililitrów krwi na minutę, z tego 1200 (80%) - przez wrotnaŜyłę, a 300 mililitrów (20%) przez arterię wątrobową. Potoki krwi, które postępują do Ŝyływrotnej z róŜnych części jamy brzusznej mieszają się tylko częściowo, podobnie jak jednarzeka, łącząc się z drugą i przez jakiś czas płynie osobnym kanałem. W związku z tym, krewz poszczególnych oddziałów jamy brzusznej postępuje do odpowiednich części tkankiwątrobowej. Na przykład, krew z trzustki przewaŜnie postępuje do lewej części wątroby, a zgrubego jelita - do prawej.

Drugą osobliwością krwioobiegu wątroby jest wolniejszy przepływ krwi przez naczynia wporównaniu z innymi organami. Natomiast ciśnienie w Ŝyle wrotnej jest większe wporównaniu z Ŝylnym ciśnieniem w innych strefach od 7 do 14 mm.

Procesy tworzenia limfy w wątrobie przebiegają bardzo intensywnie. Od 33% do 50% limfy

całego ciała powstaje w tym organie.

Czynność wątroby

Wątroba jest jednocześnie organem trawienia, obiegu krwi przemiany materii. Przemianawęglowodanowa, tłuszczowa, białkowa, wodna, mineralna, witaminowa, hormonalna są nieodłącznie związane z funkcją wątroby. Tu stale realizują się specyficzne, ochronne iunieszkodliwiające, fermentatywne i wydalające funkcje, skierowane na stałe utrzymywaniepozytywnego środowiska wewnętrznego organizmu. Na przykład z substancją trującą,napływającą z jelita grubego - indolu, skatolu, tyraminie - łączy się kwas siarkowy iglikuronowy i powstaje słabo trujący kwas. eter etylowy. Dalej substancje te zostają wyprowadzone kanałami systemu oczyszczającego.



33

Wątroba bierze udział w przejściowej wymianie materii, niezaleŜnie od trawienia.Uczestniczy w procesie hemolizy (rozpad zuŜytych erytrocytów), odbywającym się wtrzustce. Proces ten kończy się w wątrobie powstawaniem Ŝółci.

Warto pamiętać równieŜ o takiej funkcji, jak tworzenie mocznika - produktu końcowegoprzemiany białkowej. On powstaje tylko tu i wyprowadza się na zewnątrz przez nerki.

Wskazuje to na związek pomiędzy funkcją nerek i wątroby.

Wytwarzanie Ŝółci

Wytwarzanie Ŝółci jest specyficzną funkcją wątroby, chociaŜ zostaje przygotowane poprzezdziałalność innych organów i tkanek. W ciągu doby w organizmie człowieka powstaje 800-1000 mililitrów Ŝółci.

ółć przez przewód Ŝółciowy dochodzi do przewodu pęcherzykowego. Obydwa przewodywchodzą w przewód Ŝółciowy wspólny.

Przewody Ŝółciowe za pomocą włókien mięśniowych mogą przesuwać Ŝółć w obydwukierunkach.

Część Ŝółci gromadzi się w woreczku Ŝółciowym, w którym jest do 60 mililitrów Ŝółci. Jest onelastyczny, łatwo się rozciąga i moŜe swobodnie pomieścić do 200 mililitrów płynu. PosiadarównieŜ włókna mięśniowe i moŜe kurcząc się wyrzucać Ŝółć do dwunastnicy pod duŜymciśnieniem. Woreczek Ŝółciowy posiada zdolność koncentrowania Ŝółci 10-20 razy i więcej.

Energia niezbędna dla wydzielania Ŝółci powstaje dzięki oddychaniu tkanek wątroby. ółć towydzielina komórek wątrobowych. Jest gorzka ze słodkawym posmakiem; pH - słabozasadowe. ółć uczestniczy w trawieniu, sprzyja zneutralizowaniu kwaśnej miazgipokarmowej, napływającej z Ŝołądka do dwunastnicy, emulguje tłuszcze i sprzyja ichwchłanianiu, pobudza perystaltykę jelita grubego. Z Ŝółcią zostają wydalane róŜne zewnątrz-i wewnątrz-pochodne substancje, które będąc gromadzone w krwi oddziaływałyby w sposóbszkodliwy na czynność organizmu. Z Ŝółcią równieŜ zostaje wydalona z krwi nadwyŜka

cholesterolu. ółć powstaje bez przerwy; w mniejszym stopniu w okresach głodowania,przegrzania; w większym zaś przy obniŜonej temperaturze zewnętrznej, lub gdy wprzyjmowanych pokarmach są produkty trawienia - białka i tłuszcze.

Patologia wątroby

Kamica Ŝółciowa i zapalenie przewodu Ŝółciowego

Warto zatrzymać się na składnikach Ŝółci: drugim po wodzie składnikiem są kwasy Ŝółciowe- 7%. Powstają w wątrobie z cholesterolu. Główną ich właściwością jest obniŜanie gęstościpłynów. Zmniejszenie zawartości kwasów Ŝółciowych powodowane jest obniŜeniemzdolności komórek wątroby do syntezy tych kwasów. Powodowane jest to róŜnymi

poraŜeniami wątroby lub zastojem Ŝółci w pęcherzu Ŝółciowym (właśnie to jest przyczyną tworzenia osadu cholesterolu i soli wapnia, co z kolei jest przyczyną powstawania kamieniaŜółciowego).

Zastój Ŝółci lub zmniejszenie zawartości w niej kwasów Ŝółciowych prowadzi do zwiększeniagęstości Ŝółci. Sprzyja to powstawaniu koloidowego cholesterolu, kwasów tłuszczowych,fosforanów wapnia, węglanów wapnia oraz cięŜko rozpuszczalnych w wodzie bilirubinówwapnia. Gdy zawartość kwasów Ŝółciowych spada poniŜej normy, z roztworu przedewszystkim wydzielają się cholesterol i tłuszcze. Powstaje emulsja cholesterolu, którastopniowo twardnieje i cholesterol krystalizuje się w niej. Jeśli w przewodzie Ŝółciowymrozwija się stan zapalny, kryształy te zamieniają się w kamienie Ŝółciowe. Kamieńcholesterolowy rośnie przez wiele miesięcy, a nawet lat. Przy stanach zapalnych jego wzrost

zostaje znacznie przyspieszony.



34

Zapalenie woreczka Ŝółciowego i przewodów Ŝółciowych w większości przypadków rozwijasię, gciy są w nich kamienie oraz bakterie, które dostają się do woreczka głównie z jelita.

Stwierdzono, Ŝe co dziesiąty człowiek ma kamienie Ŝółciowe. Powstawianie kamienizaleŜy od odŜywiania i zaczyna się w wieku 16-20 lat, w wieku 70 lat ma je co trzeciaosoba! Skład Ŝółci i jej ewakuacja z jelita zaleŜy bezpośrednio od rodzaju naszego

poŜywienia. Zatem, tłuste i bogate w białko jedzenie powoduje wydzielanie bardziejstęŜonej Ŝółci, bogatej w gęste substancje (cholesterol, bilirubinę).

Kobiety chorują 6 razy częściej niŜ męŜczyźni. CiąŜa sprzyja tworzeniu kamieni Ŝółciowych,poniewaŜ dochodzi do zastoju Ŝółci w woreczku Ŝółciowym (macica uciska na organywewnętrzne, zwiększa ciśnienie w jamie brzusznej, zmienia pozycję woreczka i przewodówŜółciowych). W ostatnich miesiącach ciąŜy i pierwszym okresie poporodowym podwyŜsza sięcholesterol we krwi. CiąŜa powoduje zakłócenia w normalnej pracy wątroby.

Częstotliwość występowania tego schorzenia tłumaczy się równieŜ osobliwościamioddychania. Kobiety oddychając klatką piersiową robią mniej głębokie wdechy, wporównaniu z męŜczyznami, którzy oddychają brzuchem (przesuwają przeponę). Ruchyprzepony z kolei sprzyjają przepływowi Ŝółci w przewodach Ŝółciowych.

Dyskineza przewodów Ŝółciowych to rozregulowanie dynamiki, a stąd i opróŜnienia woreczkaŜółciowego o właściwej porze. U podłoŜa tego schorzenia leŜy zmiana czynności centralnegosystemu nerwowego. Jeszcze jedną przyczyną moŜe być osłabienie mięśni woreczka, cozazwyczaj jest spowodowane typem budowy ciała (asteniczny), siedzącym trybem Ŝycia, anajwaŜniejsze to brakiem pełnowartościowego, naturalnego odŜywiania, bogatego wminerały, witaminy i inne niezbędne substancje.

Po oczyszczeniu przewodów Ŝółciowych będą wychodzić róŜne kamyczki. Warto wiedzieć,czym są te kamienie, skąd wyszły i znać przyczynę ich powstania.

Kamienie Ŝółciowe w woreczku Ŝółciowym są okrągłe, kamienie Ŝółciowe wewnątrzprzewodów wątrobowych mogą mieć rozgałęzione kształty i przedstawiać dokładny obraz

przewodu Ŝółciowego. W wątrobie, w przewodach i woreczku Ŝółciowym spotykane są twarde, ostre, rozgałęzione, czarne kamienie pigmentowe. Po czyszczeniu wyjdą w formiepestek słonecznika i ziarenek czarnego piasku.

Według składu rozróŜniamy kamienie Ŝółciowe cholesterolowe - duŜe mieszane, złoŜone -cholesterolowo-pigmentowe, solne i pigmentowe.

Kamienie cholesterolowe są róŜnej wielkości, od ziarnka grochu do śliwki (kształt okrągły,powierzchnia gładka, kolor biały lub jasnoŜółty), a wyrastają w woreczku Ŝółciowym.Kamienie te są miękkie, lekkie, pływają w wodzie. Tworzą się przy podwyŜszonej zawartościcholesterolu w Ŝółci, zmniejszonej zawartości kwasów Ŝółciowych i zastoju Ŝółci.

Kamienie cholesterolowo-pigmentowo-wapniowe są najczęściej spotykaną odmianą

kamieni Ŝółciowych. Występują zawsze w duŜej ilości. Są raczej małe - od główki szpilki doduŜego ziarnka grochu, koloru białego, szarego (gdy przewaŜa cholesterol i wapno) lubburego i ciemnozielonego (z przewagą pigmentu bilirubiny). Powstają najczęściej z powoduzakaŜenia i stanu zapalnego woreczka i przewodów Ŝółciowych oraz na skuteknieprawidłowego łączenia produktów Ŝywnościowych poddanych obróbce cieplnej.

Kamienie pigmentowo-wapniowe są kołom ciemnozielonego, są kruche i dowolnegokształtu. Występują w duŜej ilości. Krystalizacja zaczyna się w wewnątrz-wątrobowychprzewodach Ŝółciowych. Kamienie te są pozbawione cholesterolu, zawierają domieszkęmiedzi, rozwijają się z mikrolitów. Mikrolity mają średnicę od 7 do 60 mikronów, złoŜone są zbiałka, pigmentów Ŝółciowych i wapnia. Tworzą się w momencie dostania się obcychcząsteczek z jelit do krwi, gdzie wiąŜą się z białkiem i pigmentami Ŝółci i stopniowo zostają

wydalone przez przewody Ŝółciowe. Do jelit natomiast dostają się w postaci gotowanego jedzenia i wody. W trakcie gotowania substancje organiczne przemieniają się w



35

nieorganiczne i tworzą osad (podobnie jak w czajniku po gotowaniu wody), który nieprzyswaja się przez organizm i jako obce ciało zostaje wydalony razem z Ŝółcią. Częstomikrolity dają początek krystalizacji kamieni pigmentowo-wapniowych rozwijających się wprzewodach i woreczku Ŝółciowym.

Najrzadszą odmianą (na szczęście) są czyste kamienie wapienne. Są koloru białego,

twarde i rozwijają się w sytuacji róŜnorodnych stanów zapalnych i na skutek przesiąknięciawapnem masy białkowej. Wapno i w tym wypadku dostarczone zostaje przez gotowane jedzenie.

Międzypłatowe przewody wydalające Ŝółć przechodzą obok międzypłatowych naczyńkrwionośnych i łącząc tworzą najpierw prawy i lewy przewód płatowy, a potem przewódŜółciowy wspólny. Obszar obsługiwany poprzez kaŜdy z tych przewodów ma nazwęsegmentu wątroby. KaŜdy z segmentów zbiera Ŝółć z międzypłatowych przewodów.1

Zatem jedno czyszczenie "obsługuje" jeden segment, a jest ich cztery. Tak więc by oczyścićwątrobę naleŜy przeprowadzić co najmniej cztery czyszczenia.

Rys. 10. Wątroba

1 - przewód Ŝółciowy wspólny; 2 - Ŝyła wrotna; 3 - tętnica wątrobowa; I, II, III, IV - segmentywątroby.

Nadciśnienie wrotne i jego skutki

Współczesne odŜywianie czyni naszą krew bardziej kwaśną (normalne pH krwi jest słabozasadowe), pozbawioną wystarczają cej ilości Ŝywych substancji mineralnych*, witamin iinnych niezbędnych elementów. Mało ruchu i taki stan krwi prowadzą niezauwaŜalnie dodyskinezy systemu wydzielania Ŝółci, ciśnienie Ŝółci w przewodzie Ŝółciowym moŜe wzrastaćprawie do 1 atmosfery. StęŜenie Ŝółci moŜe powiększyć się dwudziestokrotnie. Substancjeprzebywające w tak stęŜonym stanie mogą wytrącać osad.

*"Ŝywy" produkt róŜni się od martwego posiadaniem pola bioplazmatycznego, które zanikaprzy obróbce termicznej. Atomy w "Ŝywych" minerałach znajdują się na wyŜszym poziomieenergetycznym.

Jak juŜ wiemy, pierwszy zaczyna krystalizować się cholesterol, potem bilirubina z produktamiutleniania, sole, wapń. Są to główne składniki kamieni Ŝółciowych. Oprócz twardych kamieni

1- wydalających na "obszarze" segmentu.



36

w przewodach wątrobowych odkłada się bezkształtna masa bilirubinowowapniowa. Wworeczku i przewodach Ŝółciowych moŜe tworzyć się Ŝółto-biały piasek lub masa podobna wkonsystencji do kaszki.

Wątroba zostaje jakby rozsadzana od środka przez skrzepy Ŝółciowe zarówno twarde, jak imaziste, uciskając z kolei na otaczające ją tkanki. Hamuje to krew w tętnicach wątrobowych,

a szczególnie utrudnia krwioobieg w Ŝyle wrotnej, dostarczającej substancje odŜywcze z jelita grubego. W taki sposób rozwija się nadciśnienie wrotne.

W związku z powstającą atrofią komórek wątrobowych z powodu ucisku i niedoŜywieniazaczyna się zaburzenie przemiany tłuszczowej, białkowej, wodnej, węglowodanowej,mineralnej itp. Zatrzymywać się na schorzeniach wynikających z tych zaburzeń nie masensu. Uświadomiliśmy najwaŜniejszą rzecz - fatalne skutki zanieczyszczenia wątroby. Otym teŜ mówi joga. "Słaba wątroba jest główną przyczyną zaburzenia zdrowia, wpływaszczególnie mocno na rozwój całego organizmu. Zdrowa wątroba to zdrowy i aktywny całyorganizm. NajwaŜniejsze gruczoły w organizmie - przysadka, tarczyca, i trzustka zaleŜą odstanu zdrowia wątroby. Pomagając chorej wątrobie tracą siły i zostają "sparaliŜowane".Ogólne zaburzenie nie tylko wpływa na rozwój organizmu, ale z pewnością przyniesie

tragiczne skutki.Interesująco traktuje choroby wątroby "Ajurweda".

"Skłonność do pikantnego, gorącego, oleistego jedzenia, niepohamowanygniew, sen w upalne południe i po jedzeniu, cięŜka praca, kopanie twardejziemi, naciąganie mocno napiętego łuku, walka, bójka, bieg na wyścigi,upadek z konia lub urwiska, uderzenie kamieniem, bicie kijami, mięso, cukier ztrzciny cukrowej, herbata w duŜej ilości - te czynniki wywołują agni (ogieńwewnętrzny) Ŝółci".

MoŜemy Ŝywić się prawidłowo produktami bogatymi w witaminy, substancje mineralne, lecz z

powodu zanieczyszczonej "starszej królowej" (tak nazywają wątrobę lekarze Tybetańczycy),część substancji odŜywczych będzie omijać wątrobę, przechodząc przez inne Ŝyły bezprzemiany w niezbędną dla organizmu przyswajalną formę, będziemy cierpieć z powodubraku elementów odŜywczych. Substancje Ŝywnościowe, mijając wątrobę, stają się obcymidla organizmu i wywołują róŜne reakcje alergiczne. A zatem, przed wizytą u lekarza oczyśćswoją wątrobę - nie będziesz musiał poddawać się odczulaniu.

• Ŝółć trawiąca: znajduje się w przewodzie pokarmowym, między przetrawionympokarmem a nieprzyswajalnym. Trawi jedzenie, oddziela sok od osadu, daje ciepło isiłę pozostałym czterem rodzajom Ŝółci;

• Ŝółć zmieniająca kolor - znajduje się w wątrobie. Zmienia całkowicie kolor przeźroczystego soku na czerwony;

• Ŝółć przemieniająca - znajduje się w sercu i odpowiedzialna jest za odwagę,determinację, dumę, wraŜliwość i namiętność;• Ŝółć wzrok dająca - znajduje się w oczach - sprzyja zrozumieniu i wyobraŜeniu formy;• Ŝółć jasny kolor znajduje się w skórze, nadając jej zdrowy, Ŝywy wygląd i jasny kolor.

Zgodnie z medycyną chińską funkcja wątroby i woreczka jest podporządkowana elementowi"Drzewo" i związana jest z następującymi pojęciami:

tkanki ciała mięśnie pora roku wiosna

narządy zmysłów wzrok kolor zielony, granatowy

wydzielina łzy planeta Jowisz



37

emocje gniew mięso kurczak

dźwięk krzyk zboŜa pszenica

smak kwaśny owoce śliwki

Tybetańczycy wyróŜniali 26 schorzeń Ŝółci, natomiast chińscy uzdrawiacze stawiali diagnozęnawet na podstawie marzeń sennych - otóŜ gdy funkcja energetyczna wątroby jestmaksymalna - mamy "gniewne" sny, przy niskiej energetyce wątroby śni nam się las.

Przejdźmy do opisu symptomów schorzeń wątroby i woreczka Ŝółciowego przezwspółczesną medycynę.

Diagnoza kamicy Ŝółciowej

Typowym zjawiskiem, występującym przy kamicy Ŝółciowej są nocne ataki bólu - kolkawątrobowa lub Ŝółciowa.

Ataki trwają od kilku minut do kilku godzin. Najczęściej ból pojawia się gwałtownie. Czasamipoprzedza go utrata apetytu, mdłości, uczucie ucisku w dołku i pod Ŝebrami po prawejstronie (na skutek przepełnienia woreczka Ŝółciowego Ŝółcią).

Kolkę Ŝółciową powodują: przemęczenie fizyczne i psychiczne, emocje, zbytnie ochłodzenieciała, przepełnienie i podraŜnienie Ŝołądka. U kobiet często występuje w czasie menstruacjilub po porodzie. Najczęściej kolka zaczyna się w pierwszej połowie nocy, gdy wątroba iworeczek funkcjonują maksymalnie, po 3-4 godzinach po ostatnim posiłku, czyli w momenciemaksymalnego wycieku Ŝółci do dwunastnicy, maksymalnego jej wypełnienia i podraŜnieniaprzez miazgę pokarmową.

Ból moŜe mieć róŜny charakter. Na początku rozprzestrzenia się w ciele, lecz niedługo

zaczyna koncentrować się w punktach zaznaczonych na rys. 11. Kolce zazwyczajtowarzyszą mdłości i wymioty, najpierw jedzeniem, później - flegmą i Ŝółcią. Przy czymczasami razem z Ŝółcią zostają wydalone malutkie kamienie Ŝółciowe. Często chorzynarzekają na ochłodzenie kończyn. U niektórych występują skurcze mięśni: łydek i palcówrąk.

Rys. 11. Punkty bólowe przy kamicy Ŝółciowej 1 - punkt woreczka Ŝółciowego; 2 - sfera trzustkowa; 3 - punkt kąta łopatki; 4 - punkty VIII, IX

i X kręgów piersiowych; 5 - sfera ramion; 6 - punkt nerwu przepony; 7 - sfera bólowanadbrzuszna.



38

Diagnoza przewlekłego zapalenia wątroby

Ogólne osłabienie, utrata apetytu, czasami gorzki smak w ustach, pieczenie w okolicy sferybólowej nadbrzusznej. Często mdłości, zaparcia, czasem biegunki. Przy zaostrzeniu choroby- swędzenie skóry, podwyŜszona temperatura ciała. Często występują zaburzenia systemunerwowego; stany depresyjne, pobudliwość, zaburzenia snu. U 33% chorych, zwłaszcza w

okresie zaostrzenia moŜna zauwaŜyć występowanie tzw. wątrobowych dłoni(zaczerwienienie skóry dłoni w okolicy kciuka i małego palca), jak równieŜ "gwiazdki", któresą pulsującymi, drobnymi naczyniami róŜnego rozmiaru - od główki szpilki do ziarna grochu.Najczęściej takie gwiazdki "zdobią" twarz, ramiona i plecy - po kuracji mogą zniknąć.

Chorobie tej towarzyszy często poraŜenie stawów lub płuc.

Dyskineza przewodu Ŝółciowego

Ogólne symptomy - zaburzenia neurotyczne, bóle w prawym podŜebrzu, mdłości, odbijaniesię, częste zaparcia.

Forma hipertoniczna - bóle okresowe, mdłości, przemiennie zaparcia i rozwolnienia.

Zapalenie woreczka Ŝółciowego

Jeszcze przed wystąpieniem bólu, uczucie cięŜkości w dołku, a po 1-3 godzin po posiłku,wzdęcia, lekkie dreszcze i niedomaganie występujące po jedzeniu, zwłaszcza potrawsmaŜonych.

MoŜe wystąpić Ŝółtkowatość skóry: na twarzy (powieki, policzki, wargi), na zgięciachłokciowych, na palcach w postaci wypukłych Ŝółtych plam. MoŜna równieŜ zaobserwowaćopuchnięcia palców.

Teraz pamiętając te wszystkie symptomy moŜemy dać prawidłową ocenę stanu zdrowiaswojej wątroby i woreczka Ŝółciowego. Jeśli występują wspomniane oznaki, przystąpmy do

kuracji.

Oczyszczanie wątroby

Te osoby, które myślą, Ŝe mają wątrobę zdrową - są w błędzie. Przekonałem się o tym nawłasnym przykładzie i doświadczeniu wielu ludzi. Kamienie Ŝółciowe zazwyczaj "siedzą" wwątrobie bardzo mocno i pozbyć się ich nie jest łatwo. OtóŜ przed czyszczeniem wątrobygłodowałem kilka razy po 7 dni, raz - 10, raz - 18, kilkanaście razy po 3 dni i raz w tygodniupo 24-36 godzin w ciągu 3 lat. Mój przyjaciel zastosował serię głodówek - 3 razy po 19 dni z2-miesięczną przerwą. Tym niemniej po oczyszczeniu wątroby zebraliśmy półlitrowy słoikkamieni Ŝółciowych - kaŜdy z nas. Wyszło równieŜ duŜo starej Ŝółci, przypominającejdziegieć, płatki i inne paskudztwa.

To jeszcze raz potwierdza konieczność przeprowadzenia takiego oczyszczania. Przynosiono niesamowite efekty. Po piątym czyszczeniu w ciągu roku (przeprowadziłem ich 8),przeŜyłem taki wspaniały efekt ozdrowienia, którego nie doświadczyłem w ciągu poprzednich5 lat pracy nad sobą. Pracowałem oczywiście zgodnie z metodami naturalnego uzdrawiania.

Odczułem niesamowitą lekkość i odnowienie całego mojego organizmu, zrozumiałem wtedy,czym jest prawdziwe zdrowie. To nie tylko moje subiektywne odczucia. W prowadzonymprzeze mnie klubie "Kondycja" przez takie czyszczenia przeszło juŜ "wiele osób i nie jedenraz. Przychodzili ludzie, którym lekarze odmówili pomocy - obawiali się przeprowadzeniaoperacji na kamienie z powodu wieku pacjenta lub ogólnie mierny stan zdrowia tych chorych.Po przeprowadzeniu oczyszczania wątroby, ludzie ci zostawali dosłownie wskrzeszeni.

Na przykład pan Sawinych rok urodzenia 1925, waga 96 kg przy wzroście 170 cm, dosłownieczołgał się do klubu - był tak chory, Ŝe nie wierzył, Ŝe doŜyje do wiosny (to było w grudniu).



39

Jednak właściwe odŜywianie, oczyszczenie jelita grubego i wątroby, uiynoterapia - uczyniły zniego innego człowieka - 63 kg wagi, biegał w krótkich spodenkach i nie myślał o chorobachani o śmierci. Na te zmiany wystarczyło mu około pół roku, przy czym trzeba powiedzieć, Ŝewszystko czynił samodzielnie. Wierzył, Ŝe to go uleczy.

Podobnych przykładów mam wiele - ludzie kilkanaście lat cierpieli na kamicę Ŝółciową,

proponowano im operację, lecz po oczyszczeniu wątroby nie była im juŜ potrzebna. To są epizody z mojej praktyki. W Rosji natomiast zajmuje się tą kuracją wielu ludziznających medycynę naturalną.

Tę historię usłyszałem od znajomego lekarza z Sankt-Petersburga: "Dotarł do nas młodytrzydziestoletni męŜczyzna - blady, chory cierpiący na zadyszkę. Czekał na skomplikowaną operację część aorty serca miała być wymieniona na naczynie z uda. Czuł się fatalnie.Zaczął studiować ksiąŜki medyczne, z których dowiedział się, Ŝe w takich przypadkach tylko30% ma szansę powodzenia. W wieku trzydziestu lat - tak małe szansę?! Przyszedł do mnie:"Czy istnieją inne moŜliwości?" - pytał. Jaki sens - mówię - ma ta operacja, jeśli w twoichnaczyniach zamiast krwi cieknie zawartość kloaki? Nawet gdy operacja zakończy sięsukcesem, ten stan znów wróci. Co robić? Zacząć czyszczenie wątroby."

Pojechał do starej uzdrowicielki. Jest tu Ŝywą legendą. Ma 85 lat. Opracowała samadoskonałą metodę oczyszczania. Oczyszczała wątrobę kosmonautom. Przychodzili do niejnawet ludzie z Ministerstwa Zdrowia (chociaŜ medycyna takich metod nie uznaje, a ta paninie posiada oczywiście dyplomu). MęŜczyzna zwrócił się do niej. Oczyściła mu wątrobę 2razy, po czym zaczął prawidłowo się odŜywiać. Spotkałem go mniej więcej po miesiącu -biegał po schodach na 3 piętro. "JuŜ nie potrzebuję Ŝadnej operacji" - mówił.

Ta kobieta oczyszcza, ludziom wątrobę w róŜnym wieku - zaczynając od 5-letnich dzieci akończąc na 105-letnich. Mój ojciec w wieku 84 lat miał drugi zawał, namówiliśmy go, byzaczął leczyć się u niej. Wyszło z niego 60 sporych kamieni i 200 małych. JakŜe mógł on byćzdrowym człowiekiem mając tak zanieczyszczoną wątrobę!

Znam osobiście kobietę, która w ciągu 5 lat szukała naszej uzdrowicielki po całym świecie,poniewaŜ zaproponowano jej wycięcie woreczka Ŝółciowego. Obeszło się bez operacji.

Myślę, Ŝe podane przykłady świadczą w sposób przekonywujący o korzyściach i zupełnymbezpieczeństwie takiego czyszczenia. W następnym rozdziale pokaŜę na czym polegamechanizm kuracji.

Mechanizmy fizjologiczne wykorzystywane w oczyszczaniu wątroby

Jako główny argument przeciwko takiemu czyszczeniu wątroby często słyszę: "przewódŜółciowy ma 3-4 mm, a kamienie ponad 20 mm średnicy, a jednak wychodzą swobodnie?Jest to niemoŜliwe". Kontrargumentem moŜe być praca członka akademii, profesora,

kierownika katedry sankt-petersburskiej Akademii Medycznej Eugenija Szuwałowa. Opisujeon bezcewnikowe, "ślepe" przemywanie przewodów Ŝółciowych. Metoda jest następująca:

Rano na czczo choremu podaje się do picia 200-250 ml mineralnej, niegazowanej wody. Dowody moŜna dodać 5 gramów sorbitu, co sprzyja bardziej energicznemu opróŜnieniuworeczka Ŝółciowego. Po 15-20 minutach tę czynność powtarza się, po czym choiy leŜy wciągu 1,5-2 godzin z termoforem w okolicy prawej części brzucha.

Silnymi środkami wywołującymi obfite wydzielenie Ŝółci są równieŜ Ŝółtka, oleje, siarczanmagnezji, sól "Barbara" i "karlowarska". 40-50 ml trzydziestotrzyprocentowego roztworumagnezji, zagrzanego do 40 stopni, wywołuje skurcz woreczka i przewodu Ŝółciowego. Ci,którzy nie tolerują magnezji mogą uŜyć stęŜony roztwór glukozy, sorbitu lub olej.

Najbardziej skuteczne pod tym względem okazują się być tłuszcze i produkty trawieniazawarte w jelitach.



40

Cała ta informacja jest ściśle naukowa i dowodzi, Ŝe jest moŜliwe przemywanie przewodówŜółciowych.

Teraz zwrócimy się w kierunku medycyny naturalnej.

1. Jak widzimy najpierw naleŜy zastosować silny środek Ŝółciopędny. Nasi uzdrowiciele

zauwaŜyli, Ŝe zaŜywanie duŜych dawek oleju (zwłaszcza z oliwek) wywołuje silnyefekt Ŝółciopędny: skurcz woreczka i maksymalne otwarcie wszystkich przewodówŜółciowych.

2. Kwasy sprzyjają aktywnemu wydalaniu Ŝółci z wątroby. Kwas cytrynowy stymuluje tęfunkcję i poza tym rozpuszcza twarde występy - haczyki, które trzymają kamienieŜółciowe w przewodach Ŝółciowych.

3. Terapia cieplna to na jlepszy sposób łagodzenia zapaleń i bolesnych skurczy wątrobyi dlatego 3-4 godziny przed oczyszczaniem zaczniemy rozgrzewać okolicę wątroby ibędziemy rozgrzewać ją dalej po zaŜyciu oleju i soku cytrynowego. Wiadomo teŜ, Ŝekamienie na 90-99% złoŜone są z cholesterolu. Pod wpływem ciepła ulegają częściowemu stopieniu, skurcze nie powstają i kamienie swobodnie przechodzą przez przewody.

4. Przewody Ŝółciowe mają mięśnie pozwalające rozszerzać je do 2 cm średnicy, a przyskurczu powstaje taka siła, Ŝe Ŝółć zostaje wyrzucona pod duŜym ciśnieniem.

5. MoŜliwy jest proces odwrotny - opadanie kamieni Ŝółciowych: mogą się oneczęściowo rozpuszczać w Ŝółci. Biorąc pod uwagę i tę moŜliwość, musimy:

a. zwiększyć ilość kwasów Ŝółciowych, które obniŜają gęstość Ŝółci, sprzyjająctym samym zmniejszeniu koloidów,

b. zmniejsza się wielkość koloidów, kamienie pękają.

Zastanówmy się nad wariantem a:

Tłuszcz człowieka, który topi się przy 15° C (przy temperaturze ciała jest płynny) zawieraokoło 70% kwasu oleinowego. Ten kwas zaliczamy do grupy nienasyconych kwasów

tłuszczowych. NajwaŜniejszymi właściwościami tych kwasów są:

1. Sprzyjanie zamianie cholesterolu w związki łatwo rozpuszczalne, co znacznie ułatwiawydalenie go z organizmu,

2. Oddziaływanie normalizujące na ścianki naczyń krwionośnych, zwiększanie ichelastyczności i zmniejszanie ich przepuszczalności.

Kwas oleinowy topi się przy temperaturze 13° C, a poniewaŜ jest prawie jedynym kwasem,który wchodzi w skład tłuszczów zwierzęcych, jego zawartość w tych tłuszczach jestgłównym czynnikiem określającym temperaturę ich topienia się. Olej z oliwek zawieranajwięcej kwasu oleinowego (80-81%), np. w oleju słonecznikowym jest go dwa razy mniej

(39%).Stąd staje się zrozumiałym fakt, Ŝe idziemy drogą gwałtownego zwiększenia zawartościnienasyconych kwasów tłuszczowych, które mając oddziaływanie analogiczne z kwasamitłuszczowymi, rozpuszczają cholesterol i zwiększają elastyczność ścianek naczyńkrwionośnych i dróg Ŝółciowych. Najbardziej korzystnym i naturalnym dla organizmunośnikiem jest oliwa.

Wariant b:

Polega na tym, Ŝe istnieją naturalne substancje obronne, głównie związkiwielocząsteczkowe, które skupiają się na powierzchni koloidu, tworząc solwatową otoczkę.Powstałe w taki sposób otoczki ochronne zapobiegają sklejaniu się cząsteczek koloidu

pomiędzy sobą i utworzeniu osadu. ółć, jak wiadomo, zawiera 84% wody. Właśnie tą wodętrzeba nasycić wspomnianymi substancjami ochronnymi, które przenikając w głąb, do



41

maleńkich porów kamienia Ŝółciowego, spowodują ściągnięcie i zmniejszenie koloidów, anastępnie ich rozpuszczenie.

Źródła ochronnych koloidów są następujące:

1. Surowe, świeŜo wyciśnięte soki z warzyw i owoców;

2. Własny świeŜy mocz naturalnie zabarwiony.3. Substancje koloryzujące uryny, przebywające w stanie zawiesiny, stanowią

nadzwyczaj delikatne cząsteczki substancji organicznych. W moczu zebranym przezcałą dobę znajduje się ich około 1 grama. Z tego powodu uryna to najbogatszenajbardziej dostępne źródło koloidów ochronnych. Najlepiej stosować urynęnaturalnego, Ŝółtego koloru. Bezbarwna uryna zawiera niewielką ilość koloidów.

Zatem przeanalizowaliśmy główne mechanizmy fizjologiczne, na których są oparte róŜnesposoby oczyszczania wątroby. Warto jednak wspomnieć o kilku dodatkowych:

a. Sok z cytryny, jak wiemy, ma mocny kwaśny smak. Według medycyny chińskiejkwaśny smak stymuluje funkcję wątroby. Poza tym olejki eteryczne zawarte w soku zcytryny jednocześnie mają działanie Ŝółciopędne i antyseptyczne.

b. Chińscy lekarze zajmujący się akupunkturą twierdzą, Ŝe funkcja wątroby i woreczkaŜółciowego przejawia się najbardziej aktywnie od 23 do 3 nad ranem. Jest to rytmfizjologiczny wątroby i woreczka.

c. MoŜemy wzmocnić efekt przez autosugestię, wyobraŜając sobie rozszerzenieprzewodów Ŝółciowych, obfite wydzielanie Ŝółci i wysyłając mentalnie w te miejscaenergię.

d. Według jogi oddychanie poprzez prawe nozdrze rozgrzewa organizm i zwiększa jegomoc "rozkładającą".

e. Tworzenie i wyjście Ŝółci zwiększamy przy wzmocnieniu krwioobiegu wrotnego ispoŜywanych wraz z jedzeniem tłuszczów. Tego warunku moŜna dopełnić, jeśli po

jakimś czasie, po zjedzeniu i wypiciu soku z cytryny zaczniemy oddychać jogicznie,akcentując podnoszenie przepony w czasie wydechu jak najwyŜej.f. Trzeba pamiętać, Ŝe w pełni księŜyca zdolność organizmu do oczyszczania wzrasta.

Funkcja wątroby jest najsilniejsza wiosną, a najsłabsza jesienią.

Teraz moŜemy przystąpić do opisu kuracji oczyszczania wątroby, rozumiejąc na jakichmechanizmach fizjologicznych są one oparte.

Najprostsze i najbardziej efektywne oczyszczanie wątroby

Jak juŜ było powiedziane, idealnymi produktami do oczyszczania wątroby jest oliwa z oliwektłoczonych na zimno i sok z cytryny. Lecz doświadczenie moje i moich pacjentów pokazało,

Ŝe moŜna z takim samym dobrym skutkiem uŜywać innych olejów - słonecznikowego,kukurydzianego, rzepakowego itp.

Cały sekret i efektywność oczyszczania wątroby polega na uprzednim przygotowaniu,"zmiękczeniu" organizmu. Zmiękczenie w postaci termicznych procedur wodnych (patrzodpowiedni rozdział na str. 24) trzeba zastosować trzy - cztery razy. KaŜdą taką procedurękończymy krótkim chłodnym prysznicem. Wtedy juŜ od pierwszego razu - na pewnopozbędziemy się drobnych kamyczków i innych ohydnych drobin. Ostatnią proceduręzmiękczającą robimy na dzień przed właściwym czyszczeniem wątroby.

Jeśli 3-4 dni przed oczyszczaniem wątroby nasz jadłospis będzie zawierał przewaŜnieprodukty roślinne i świeŜo wyciśnięte soki (1 część buraków i 4-5 jabłek mocno kwaśnych)robiąc raz dziennie oczyszczające lewatywy z uryny, to przygotowanie okaŜe się idealne.

I oto nadszedł dzień kuracji oczyszczającej. Dobrze, by działo się to w pełnię księŜyca. Ranowarto zrobić lewatywę, potem - nanić się soku i zjeść lekkie śniadanie. Obiad równieŜ musi



42

być niezbyt obfity i lekki. Po 1-2 godzinach po obiedzie moŜna juŜ zacząć ogrzewać okolicęwątroby - wystarczy połoŜyć na to miejsce termofor lub poduszkę elektryczną.

O godzinie 19-20 zaczynamy procedurę oczyszczania. Oliwę i sok podgrzewamy do 30-35°C. Dawkowanie dobiera się indywidualnie - w zaleŜności od wagi ciała i tolerancji przezorganizm oleju.

Wszystko juŜ przygotowane, stoją dwie szklanki - jedna z olejeni a druga z sokiem.Pijemy 1-2 łyŜki oliwy, i popijamy to taką samą ilością soku. Po 15-20 minutach, jeślinie wystąpią mdłości, powtarzamy te czynności. I tak kilka razy - dopóki nie wypijemycałej oliwy i soku.

W tym wypadku, gdy ktoś źle toleruje olej i występują mdłości, juŜ po pierwszym zaŜyciunaleŜy odczekać tyle czasu, by te nieprzyjemne odczucia ustąpiły i tylko wtedy powtórzyćpicie. Jeśli zaś mdłości nie mijają, moŜna ograniczyć się do zaŜyte) ilości - będzie towystarczające.

Po tym, jak oliwa i sok zostaną wypite (ilość wypitej oliwy i soku waha się między 100 - 300g) moŜna uczynić kilka zabiegów, które wzmocnią efekt. Mniej więcej po 1-1,5 godziny po

zakończeniu picia siadamy wygodnie (najlepiej na pięty), zatykamy lewe nozdrze, ioddychamy przez prawe. Na język kładziemy trochę czarnego pieprzu, a na okolicę wątrobyaplikator Kuzniecowa. To wszystko będzie sprzyjać generacji energii i ciepła zukierunkowaniem jej w okolicę wątroby. Dodatkowo wyobraŜamy sobie, Ŝe na wydechukierujemy strumień ognia do wątroby. Oddychamy wolno i spokojnie (4-6 razy na minutę),mocno pracując przeponą. Wypinamy brzuch na wdechu, wciągając go na wydechu. Tozapewni nam znakomity masaŜ wątroby, poprawi jej krwioobieg i wypłucze złogi, "ŜuŜel" iskrzepy. Tak naleŜy oddychać 15-30 minut, po godzinie odpoczynku, dobrze jest znów topowtórzyć. W czasie odpoczynku, nie zapomnijcie połoŜyć na wątrobę aplikatora lubzwykłego magnesu.

Terapia magnesem jest niezwykle waŜna, poniewaŜ przyspiesza krwioobieg kapilarny.

Zostało udowodnione, Ŝe krwinki czerwone nie są w stanie przejść przez kapilary tylko dziękiciśnieniu krwi. Główny mechanizm ich przesuwania się polega na tym, Ŝe w rozszerzonymkońcu kapilary ciśnienie zbliŜa krwinki czerwone do siebie. Dalej, ze względu na to, Ŝe mają jednako-we ładunki elektryczne, odpychają się od siebie w kierunku mniejszej koncentracji, iw rezultacie przesuwają się przez kapilary.

Bardzo waŜne jest, aby wykorzystać to dla ulepszenia obiegu krwi w wątrobie, któraposiada unikalny, kapilarny system Ŝylny. Po za tym pole magnetyczne aktywizujefermenty, które odgrywają niebagatelną rolę w procesach oczyszczania. To wszystkorazem: ciepło, aktywizacja fermentów, wzmocniony krwioobieg, zwiększenie ilościczerwonych krwinek, mocny strumień wolnych elektronów (aktywizatorów fermentów)z aplikatora, pozwoli rozdrobnić, roztopić, wypłukać, usunąć wszystkie kamienie izanieczyszczenia. Te sposoby pozwalają uruchomić najgłębsze poziomy kwantoweorganizmu, odpowiedzialne za czynność, oczyszczenie, przywrócenie zdrowia.

adna, inna procedura oczyszczająca nie ma tak potęŜnego oddziaływania jak ta. Okołogodz. 23 lub później (zdarza się i rano), gdy biorytm wątroby i woreczka osiągają poziommaksymalny, zaczyna się wyrzucanie kamieni i nieczystości. Wtedy zobaczymy "całymajątek", zdobyty poprzez nieprawidłowy tryb Ŝycia i złe odŜywianie. Jasne, Ŝe nie ma sensurozprawiać o zdrowiu, kiedy ten "skarb" tkwi w naszym organizmie. Rano dobrze jestdodatkowo zrobić przeczyszczającą lewatywę. Po krótkim odpoczynku moŜna coś zjeść.Pierwszy posiłek powinien składać się z pół litra soku (z marchwi i buraczano- jabłkowego wproporcji 1:5). Sok dodatkowo przepłucze wątrobę. Tylko po tym moŜna jeść surówki, sałatki,kasze gotowane na wodzie i wejść w normalne Ŝycie.



43

Zalecenia praktyczne do oczyszczania wątroby

Jak wykazała praktyka, dla męŜczyzn i kobiet z wagą 60-65 kg pierwsze czyszczeniewątroby moŜna wykonać ze 150-200 g ole ju (w zaleŜności od tolerancji oleju). NastępniemoŜna zwiększyć dawkowanie do 300 g lub zostać przy takim samym.

Jeśli po jakimś czasie wystąpiły torsje, przy czym w masach wymiotnych wykrywamyfragmenty flegmy zielonego i czarnego koloru, oznacza to, Ŝe olej i sok zadziałały w Ŝołądku,oczyściły go od znajdujących się tam patologicznej warstwy (otoczki). Tak czasami zdarzasię przy pierwszym czyszczeniu. Drugie czyszczenie w tym wypadku naleŜy przeprowadzić zmniejszą ilością oleju i soku, a przy trzecim moŜna tę ilość nieznacznie zwiększyć.

W trakcie czyszczenia naleŜy rozluźnić się, być spokojnym i nie skupiać się na tej czynności.Z reguły w czasie tej procedury nie występuje Ŝaden ból. Dlatego nie trzeba się jej wcalebać. Strach przyczynia się do skurczów naczyń i przewodów Ŝółciowych. Właśnie z tegopowodu moŜe nam się coś nie udać. Jeśli jednak z jakichś przyczyn pojawiło się uczuciestrachu, niepokoju, związane z oczekiwaniem na rezultat czyszczenia, radzę wziąć 2 pigułkiNospa i uspokoić się. Reszta stanie się za sprawą naszego organizmu.

Nie róbcie czyszczenia wątroby po cięŜkiej pracy, po dłuŜszych głodówkach. NaleŜyodpocząć 3-5 dni, zregenerować swoje siły. W przeciwnym razie mogą być 2 warianty: wpierwszym po prostu zjada się olej i sok, w drugim mocno wyczerpuje się organizm.Pamiętajmy, Ŝe jednak jest to inwazja do wątroby i w związku z tym ona teŜ potrzebuje siłydo tego obciąŜenia. MoŜna wyczuć jak wątroba wibruje i "oddycha", zwłaszcza w czasiepierwszych czyszczeń.

Ile razy i jak często naleŜy czyścić wątrobę?

Pierwsze czyszczenie przechodzi się najcięŜej, organizm zuŜywa duŜo sił.

Zdarza się, Ŝe za pierwszym - razem wychodzi bardzo duŜo starej Ŝółci, pleśni, a kamieniprawie nie ma. Nie oznacza, to, Ŝe czyszczenie nie udało się. Wszystko jest w porządku,lecz wątroba jest zbyt mocno zatkana, a kamienie posypią się za drugą i następnymipróbami.

Drugie i następne czyszczenie naleŜy przeprowadzić zgodnie z samopoczuciem - będą oneznacznie łatwiejsze dla organizmu. Na przykład, swoje przeprowadziłem tak: 3 pierwszeczyszczenia co 3 tygodnie, czwarte po miesiącu, piąte po dwóch miesiącach. W następnymroku zrobiłem jeszcze 2 czyszczenia, a potem za rok tylko jedno.

MoŜna stosować metodę jednego czyszczenia co 3 miesiące. Moja rada to: naleŜyprzeprowadzić 3-4 procedury raz w miesiącu w pełnię księŜyca. Im szybciej pozbędziemy siębrudu w wątrobie, tym prędzej zostanie przywrócona normalna przemiana materii i obiegkrwi. Czyszczenie moŜna zakończyć, gdy przestaną wychodzić skrzepy.

Powstaje uzasadnione pytanie - dlaczego trzeba przeprowadzać tyle oczyszczeń? Ztego powodu, Ŝe wątroba składa się z czterech segmentów. W trakcie jednegoczyszczenia tylko jeden segment moŜe być całkiem oczyszczony. Jeśli nawet jedensegment pozostaje zatkany, jakiś rodzaj wymiany na pewno będzie zaburzony.

Trzeba brać pod uwagę i to, Ŝe kamienie w wątrobie i przewodach Ŝółciowych rosły wolno,przyjmując formę przewodów (stąd ich gładkość). W takiej postaci nie podraŜniały ścianekprzewodów Ŝółciowych. Przeprowadzając czyszczenie, rozdrabniamy i wyrzucamy kamienie,wtedy zmienia się ich forma i połoŜenie. Pozostałe kamienie swoją chropowatą powierzchnią mogą podraŜniać ścianki przewodu i woreczka Ŝółciowego powodując ich zapalenie. Todotyczy zwłaszcza tych, którzy mają twarde kamienie. W czasie następnych oczyszczeńzmniejszają się one i potem swobodnie wychodzą.

W starochińskiej księdze "Suweń" czytamy o wątrobie: "Choroby wątroby: wyzdrowienielatem, jeśli nie ma latem wyzdrowienia - zaostrzenie jesienią, nie umarł jesienią - czekaj na



44

zimę, wiosną zabronione jest stać przeciw wiatru... Chorzy na wątrobę są rozsądni o świcie,po południu - zaostrzenie, o północy są spokojni."

Osobom z chorą wątrobą nie zaleca się przeprowadzać oczyszczenia jesienią. Zgodnie zchińską biorytmologią o tej porze roku wątroba jest najsłabsza i oczyszczanie zabierze jejostatnie siły, co znacznie pogorszy stan zdrowia chorego. Najbardziej celowym jest (po tym

jak juŜ przeprowadzimy czyszczenie 4-5 razy w ciągu pierwszego roku) czyścić ją na wiosnę,szczególnie w marcu, gdy w drzewach zaczynają krąŜyć soki. W tym czasie wątroba jestnajsilniejsza. Wiosną nie naleŜy przebywać na wietrze, by patogenna energia wiatru niewniknęła do naszego organizmu i nie wpłynęła na wątrobę.

Mniej więcej te same treści znajdujemy w Ajurwedzie: "Wiatr przejawia się w okresie wzrosturoślin. ółć - poczynając od lata".

OdŜywianie po oczyszczaniu wątroby - profilaktyka

O odŜywianiu po procedurach oczyszczających juŜ mówiliśmy. Powtórzmy jednak to conajwaŜniejsze: naleŜy jeść tylko gdy mamy apetyt. Dobrze jest zacząć od świeŜowyciśniętego soku marchwi lub z kwaśnych jabłek i buraków.

Sok z buraków jest wprost rewelacyjnym produktem. Substancje mineralne znajdujące się wnim to przewaŜnie związki alkaliczne. Po badaniach właściwości soku z buraków, marchwi ibiałej kapusty okazało się, Ŝe najbardziej obficie wydziela się Ŝółć właśnie po soku zburaków. Właściwości Ŝółciopędne buraków były znane jeszcze w zamierzchłych czasach.Czytamy u Awicenny: "burak przeczyszcza zatkaną wątrobę i trzustkę."

Doktor Uoker udowodnił to naukowo: swoje znakomite oczyszczające właściwości sok zburaków zawdzięcza istnieniu w nim "Ŝywych" atomów chloru. Natomiast naukowcy rosyjscystwierdzili istnienie w burakach betainu, który jak na razie nie został wykryty w innychwarzywach. Betain jest substancją unikalną, pod względem swej budowy chemicznej,podobny do choliny i lecytyny, znanych regulatorów przemiany materii. Betain pomaga w

przyswajaniu białka, polepsza pracę wątroby. Burak zawiera równieŜ sapominy, które w jelitach wiąŜą cholesterol w cięŜko przyswajalnykompleks. Sapominy słuŜą jako baza wielu leków na sklerozę.

Burak zawiera równieŜ witaminę U. Sprzyja ona gojeniu wrzodów, ma oddziaływanieprzeciwsklerotyczne, polepsza wymianę cholesterolu, ma właściwości przeciwalergiczne.

Zawarty w burakach magnez reguluje napięcie naczyniowe i nie dopuszcza do powstawaniaskrzepów w naczyniach krwionośnych.

Rosyjski profesor Tokin udowodnił, Ŝe w niektórych owocach i warzywach zawarte są fitocydy, niszczące bakterie chorobotwórcze. Najwięcej fitocydów jest w cebuli,czosnku i marchwi. ZaŜywanie tych warzyw sprzyja oczyszczaniu jamy ustnej,

Ŝołądka, jelit. Marchew zaś posiada jeszcze tę zaletę, Ŝe pozbawiona jestspecyficznego zapachu, którym odpychają od siebie cebula i czosnek.

Cudowne "właściwości wymienionych soków pomogą prędko odbudować chorą wątrobę,szczególnie dotyczy to osób starszych.

Dalej moŜna zjeść surówkę z odrobiną soli lub naturalnym kwasem (sokiem z cytryny,Ŝurawiną). Potem moŜe być kaszka ugotowana na wodzie z dodatkiem niewielkiej ilościmasła i alg. Tak mniej więcej powinien wyglądać obiad i kolacja. Następnego dnia menumoŜna urozmaicić.

Teraz moŜna przestawić się na prawidłowe odŜywianie, co pozwoli nam wzmocnić wątrobę.Dodać naleŜy, Ŝe wątroba odnawia się bardzo szybko. Na przykład usunięte 75% wątroby u

psów lub innych zwierząt całkowicie, odnawia się w ciągu 8 tygodni. Jednak naleŜypamiętać, jakie produkty są szczególnie szkodliwe dla wątroby i wykluczyć je ze



45

swojego jadłospisu. Do takich produktów zaliczamy: smaŜone mięso i ryby,esencjonalne wywary mięsne, wywary rybne, konserwy, wędliny, przekąski zimne ipotrawy poddane działaniu wysokiej temperatury. Jedzenie bogate w skrobię(zwłaszcza biała mąka, droŜdŜówki) zapychają tkanki wątroby, przez co wątrobatwardnieje. Przy chorobach wątroby lepiej odstawić grzyby. Są cięŜko przyswajalne.Na czarnej liście znajdują się: ocet, pieprz, musztarda, marynaty, kalarepa, rzodkiew,cebula, czosnek, szczaw, szpinak, mocna kawa i kakao, alkohol. Produkty i daniapikantne wpływają negatywnie na uzdrawianie wątroby. StaroŜytni uzdrowiciele zauwaŜyli,Ŝe odczucia smakowe stymulują róŜnego rodzaju energie w organizmie, które z koleistymulują funkcje odpowiednich organów. OtóŜ funkcję wątroby i woreczka Ŝółciowegostymuluje kwaśny smak, ewentualnie częściowo słony. Natomiast smaki pikantny iściągający męczą ją i osłabiają. Jak zostało ustalone przez współczesną naukę, produkty osmaku pikantnym i ściągającym oddziaływują w sposób niszczący na błonę śluzową Ŝołądkai dwunastnicy, nie mówiąc juŜ o wątrobie. Ci, którzy dąŜą do polepszenia sprawnościwątroby powinni jak najczęściej włączać do swego jadłospisu produkty o naturalnym,kwaśnym i słonym smaku oraz unikać smaku pikantnego i wiąŜącego. Gdy przedobrzymy zestymulującymi smakami, wątroba sama zasygnalizuje nam o tym pojawieniem się na języku

kwaśnego smaku. NaleŜy wtedy zmniejszyć uŜycie produktów kwaśnych i słonych izwiększyć uŜycie produktów pikantnych i ściągających. DąŜymy do uzyskania harmonii podtym względem - zanikania jakichkolwiek odczuć smakowych w przerwach między posiłkami.

Dla wzmocnienia chorej wątroby niezastąpione są witaminy A, C, B, K. SzczególniewaŜne są w normalizowaniu pracy wątroby witaminy z grupy B. B6 - wzmacnia funkcjęantytoksyczną wątroby (wyjątkowo wiele jest jej w zarodkach pszennych, w droŜdŜachpiwnych). B3 bierze udział w przemianie energetycznej komórek wątroby (kiełkipszenicy, droŜdŜe, pomidory, Ŝółtka jaj). B2 (kwas foliowy) i B12 uczestniczą w przemianie białka i fermentów, sprzyjają syntezie białka. Udowodniony został wpływaktywizujący witaminy B12 na regenerację wątroby. Witamina K bierze udział w procesiekrzepnięcia krwi, podwyŜsza potencjał energetyczny komórki wątrobowej. Brak go worganizmie powstaje przy naruszeniu wydzielania Ŝółci (witaminy te w większej ilościznajdują się w wyŜej wymienionych produktach). Witamina C w ilości 1 grama na dobępolepsza funkcjonowanie wątroby i wzmacnia procesy regeneracyjne (surówka z kapusty,wywar z dzikiej róŜy, sok jabłkowy itp.).

Przy chorobach wątroby i przewodów Ŝółciowych zostaje zakłócony proces wchłanianiazwiązków mineralnych i nasila się wyprowadzenie ich z organizmu. Naturalne związkimineralne w duŜej ilości znajdują się we wspomnianych sokach, przy czym w postaci łatwoprzyswajalnej, równieŜ w owocach i warzywach.

Dieta bezsolna obniŜa powstanie i wyprowadzenie fermentów do przewodu pokarmowego zwątroby i przewodów Ŝółciowych i poprzez to stwarza spokój chorym organizmom.

Niezwykle waŜny jest przy ustaleniu diety dla osób z chorą wątrobą stan jelitagrubego. NaleŜy pozbyć się zaparć. W przeciwnym razie zaparcia spotęgują procesygnilne w jelicie, wchłanianie do krwi substancji toksycznych, które przez wrotną Ŝyłętrafią do wątroby, pogarszając jej stan. To naturalnie utrudni proces leczenia.

Zatem, jest juŜ jasne, Ŝe preferowane muszą być świeŜe owoce i warzywa. Szczególniekorzystne dla wątroby są buraki, marchew, kabaczki, pomidory, kalafior, winogrona,arbuz, truskawki, jabłka, suszone śliwki. Nie zapominajmy o zarodkach pszennych -przyspieszają one uzdrawianie wątroby. Robimy następującą mieszankę: 100 gramówkiełków pszenicy mielimy w maszynce do mięsa, dodajemy 100 gramów mielonych buraków,100 gramów marchwi, 100 gramów suszonych moreli, sok z 1 cytryny, trochę miodu.Mieszankę tę jemy zamiast kaszy. Najlepiej co drugi dzień kaszę na przemian z mieszanką.Proporcje i rodzaje komponentów w mieszance moŜna zmieniać, kiełki pszenicy natomiast

powinny być obecne stale.



46

Masło dodajemy tylko do dań juŜ przygotowanych, nie gotujemy i nie smaŜymy potraw zmasłem. Najkorzystniej jest spoŜywać posiłki 4-5 razy dziennie. W przypadkach, gdy jemyrzadziej, ułatwiamy gromadzenie się tłuszczu, zastój Ŝółci, rozwój dyskinezji przewodówŜółciowych. Konkludując - nasze jedzenie to świeŜe soki, surówki, sałatki, kasze i mieszankawyŜej opisywana. NaleŜy to urozmaicać, warzywa dusić, oprócz kasz spoŜywać orzechy,ziemniaki, biały ser.

Podkreślani raz jeszcze - osoby z chorą wątrobą powinny wypijać do 2 litrów dziennieświeŜych soków warzywnych i owocowych. Polepsza to krąŜenie krwi i stan funkcjonalnykomórek wątroby, zwiększa dostarczanie glukozy do tkanek, normalizuje przemianę glukozy,białka, tłuszczów, elektrolitów. Pod ich wpływem zmieniają się właściwości fizyczno-chemiczne Ŝółci: zmniejsza się jej ciągliwość, wzrasta zawartość kwasów Ŝółciowych i obniŜasię zawartość cholesterolu.

Przy obniŜonej kwasowości Ŝołądka sok pijemy 15-20 minut przed jedzeniem. PrzypodwyŜszonej kwasowości - 1-1,5 godziny przed posiłkiem.

Przy normalnej kwaśności Ŝołądka - 30-45 minut przed posiłkiem. MoŜna wykorzystać środkiŜółciopędne: nieśmiertelnik, wąsy kukurydzy, miętę, dziurawiec, wrorycz, korzeń mleczu,dziką róŜę.

Przepis: 1 łyŜka ziół na 1 szklankę wody. Pić po 100 gramów 23 razy dziennie przed jedzeniem.

Inne środki wzmacniające wątrobę

Chłodny (a lepiej lodowaty) prysznic wczesnym rankiem stymuluje funkcje wątroby. Niezaleca się tej procedury dla osób z chorym sercem. Po prysznicu dobrze jest rozetrzeć dołypachowe, poniewaŜ w przepadku poraŜeń wątroby energia zatrzymuje się właśnie tam.Takie rozcieranie dołów pachowych moŜna powtórzyć dwa-trzy razy dziennie. NaleŜy jepocierać od 2-5 minut. Unikajcie suchego klimatu, a szczególnie saun z suchą parą - to

szkodzi na wątrobę. Zgodnie z Ajurwedą, upał i suche powietrze sprzyjają zbytniejaktywizacji pitta, które jest odpowiedzialne za funkcję wątroby.



47

Rys. 12 - Leczenie wątroby za pomocą asan.

Stymulujące i wzmacniające wątrobę ćwiczenia to Bhastrika pranajama (opis patrz wrozdziale "Jelito grube") oraz zestaw asan Swami Sziwananandy. Ćwiczenia te i prawidłoweoddychanie to wspaniały masaŜ wewnętrzny wszystkich organów jamy brzusznej ioczywiście wątroby.

Przypomnijmy sobie - wątroba ma miękką gęstość i jest ruchliwa. Przy wdechu i wydechupodąŜa za przeponę. Rytmiczne spięcie i rozluźnienie przepony pozwalają na lepsze

zaopatrzenie wątroby w krew (dostarczającej substancje odŜywcze i tlen), sprzyja towydzielaniu Ŝółci.

Asany pomogą bardziej celowo oddziaływać na wątrobę jako dodatkowe obciąŜenie. Asanydobieramy indywidualnie, według własnych moŜliwości.

1. Nasyka sprusta djany parśwasana

RozłóŜ szeroko ręce i nogi. Odwróć się twarzą do dołu, oprzyj się o podłogę. Podnieś korpus jak najwyŜej. Zegnij rękę, przenieś środek cięŜkości na jedną stronę. Zegnij nogę w kolanie idotknij nim głowy (nosa). Powtórz to ćwiczenie w drugą stronę.

2. Ardka - matsyendrasana

Usiądź na podłodze z nogami wyprostowanymi. Zegnij lewe kolano, złącz udo i łydkę.Umieść lewą stopę pod pośladkami. Zegnij prawe kolano, podnieś prawą stopę ponad ziemię



48

i umieść ją przy zewnętrznej stronie lewego uda. Skręć tułów w prawo. PołóŜ lewą rękę nakolanie lewej nogi, a prawą rękę odchyl do tyłu i złap się za lewe udo.

Powtórz ćwiczenie w drugą stronę.

Ćwiczenie to likwiduje wady w rozwoju klatki piersiowej, brzucha, pleców, szyi, rąk i nóg,zapobiega chorobom wątroby i trzustki, całkowicie leczy przepuklinę i wyrostek robaczkowy.

3. Garbhasana

Usiądź w padmasanę (w pozycji lotosu). Z wysiłkiem przesuń ręce między udami i kostkami.Zegnłj ręce w łokciach i podeprzyj pięściami policzki.

4. Dolasana

PołóŜ się na brzuchu. Ręce i nogi są wyciągnięte w jednej linii. Podnieś ręce i nogi do góry ikołysz się do przodu i do tyłu.

Ćwiczenie to sprzyja zmniejszeniu ilości tkanki tłuszczowej na brzuchu, zwiększa apetyt,leczy schorzenia wątroby i trzustki, likwiduje wady rozwoju mięśni klatki piersiowej i obręczybarkowej.

5. Ardka salabhasana.

PołóŜ się na brzuchu. Ręce wyciągnij wzdłuŜ ciała, dłońmi na dół. Podnieś głowę. Wzrokskieruj przed siebie, do góry. Podnieś jedną nogę nie zginając jej w kolanie.

Powtórz to samo podnosząc drugą nogę. Palce nóg są wyciągnięte.

6. Pruśtka walita wróksasana.

Stań prosto. Nogi rozstaw szeroko. Nie zginając nóg odchyl się do tyłu i spróbuj dotknąćpięty ręką. Druga ręka musi być wyciągnięta do tyłu. Powtórz to samo w drugą stronę.

7. Bhu spruśta djanu pruśtka walitasana.

Stań na kolanach. Złącz je razem. Palce nóg są razem. Podnieś obie ręce i przenieś do tyłu,próbując dotknąć podłogi.

8. Bhu spruśta eka-pada sarwangasana.

PołóŜ się płasko na plecach. Nogi złączone, wyprostowane. Umieść ręce "wzdłuŜ ciała,dłońmi do ziemi. Podnieś ciało do pionu, podpierając się rękami. Na podłodze spoczywają jedynie tył głowy, szyja, barki i ramiona. PołóŜ dłonie na podłogę, jedna noga pozostaje wpozycji pionowej, drugą, usztywnioną w kolanie i wyprostowaną opuść dotykając podłogi zagłową. Zmień nogi. Powtórz ćwiczenie 4-5 razy.

Ćwiczenie likwiduje choroby wątroby i trzustki, leczy przepuklinę, wyrostek robaczkowy,

likwiduje polucje nocne, przedłuŜa Ŝycie. 9. Mayunasana.

Uklęknij na podłodze. Obróć ręce i połóŜ dłonie na podłodze. Palce skierowane do stóp.Przedramiona są zbliŜone do siebie. Skłoń się do przodu, patrząc przed siebie. Oprzyjprzeponę na łokciach, a klatkę piersiową na tylnych stronach ramion. Wyprostuj nogi,utrzymuj je połączone i napręŜone. Przenieś cięŜar ciała na nadgarstki i dłonie, oderwij nogiod podłogi, wyciągnij tułów i głowę do przodu. Utrzymuj całe ciało równolegle do podłogi,nogi wyprostowane, stopy złączone.

Ucisk na przeponę powoduje przepływ krwi do Ŝołądka, wątroby i trzustki. Jogowieszczególnie podkreślają oddziaływanie tego ćwiczenia na trzustkę. Jeśli po 4-5 godzinach poobfitym posiłku trawienie jeszcze się nie skończyło, Mayurasana ureguluje ten problem wkilka sekund. Jest niezwykle poŜyteczna przy leczeniu niestrawności. W mgnieniu oka



49

likwiduje zastój krwi w trzustce i wątrobie. Asana ta zwalcza ocięŜałość i przyspieszaopróŜnienie woreczka Ŝółciowego.

Co musimy zapamiętać na temat oczyszczania wątroby i jelita grubego

Z całej przekazanej treści musimy uświadomić sobie najwaŜniejsze.

1. Brud wewnętrzny, który powstaje na skutek nieprawidłowego odŜywiania się (istniejenie mniej niebezpieczny brud myślowy, który kumuluje się w kaŜdej komórce naszegociała), przede wszystkim gromadzi się w jelicie grubym. A przecieŜ dzięki szczególnejbudowie przestrzennej jelita grubego powstają w nim, w rezultacie oddziaływaniamikroflory i bioplazmy substancje odŜywcze i elementy, które normalnie nie trafiłybytam z jedzeniem w ciągu kilkunastu lat! W rezultacie organ ten, który dostarcza namdodatkowych substancji odŜywczych i czyni nasze odŜywianie pełnowartościowym,przemienia się w największe śmietnisko naszego organizmu rozsadnik chorób izatruć. A poniewaŜ w tym miejscu zachodzi proces wchłaniania wody do krwi,wszystkie złogi, "ŜuŜle", trucizny wstępują jak lawina do naszego organizmu. I nie jestwaŜne, jak silny jest nasz organizm i jego systemy unieszkodliwiające. PrzecieŜ krewŜylna dolnego odcinka jelita prostego nie idzie przez wątrobę, a nie oczyszczonakieruje się prosto do serca. Krew z brudnego jelita prostego (zupowaty, skąpy iprzymusowy stolec) nasycona toksynami i nieczystościami, nadweręŜa podstawęcałego naszego Ŝycia, powodując jakŜe rozpowszechnione choroby serca(niewydolność krąŜenia, wada serca itd.). Współczesne metody leczenia tych, choróbnie odniosą skutku, poniewaŜ serce (jak zresztą kaŜdy inny organ) zostaje odnowioneprzez czystą, zdrową krew, a ona wciąŜ pozostaje zanieczyszczona. A zatemcierpimy na skutek własnej niewiedzy, głupoty i nie pomogą nam Ŝadne, nawetnajlepsze lekarstwa. Oto dlaczego skupiam uwagę swoich czytelników na pierwszej ipodstawowej procedurze oczyszczania i przywrócenia normalnego zdrowia jelitagrubego - zasilacza naszego organizmu.

2. Nienaturalne, rafinowane produkty naszego odŜywiania zanieczyszczają wątrobę wniesamowicie szybkim tempie. A do tego jeszcze nieprzerwany potok brudów i toksynz jelita grubego. Na szczęście wątroba posiada kolosalne" rezerwy. Jest ustalone, Ŝeu człowieka w wieku 30-40 lat, większość komórek wątrobowych juŜ nie funkcjonuje.Wygląda jeszcze jak człowiek zdrowy, lecz ukryta patologia robi swoją czarną robotę.Łatwo się męczy, często choruje, występują zachorowania przewlekłe, jegowydolność gaśnie. W tym wypadku leczenie przeróŜnych schorzeń (krąŜenia,systemów oddychania, trawienia, systemu nerwowego, zaburzenia hormonalne,choroby onkologiczne itd.) wywodzące się z jednego korzenia - brudnej krwi i jejzastoju w systemie Ŝylnym (ukryte czy jawne nadciśnienie wrotne) za pomocą leków jest bez perspektyw na wyleczenie. Nałykamy się pigułek - i co z tego? Wątroba wdalszym ciągu nie wykonuje prawidłowo swoich czynności, krew pozostaje brudna i

do tego ma słabą cyrkulacje. W rezultacie, komórki organizmu przechodzą na racjęgłodową (przerywa się regularne zaopatrzenie w substancje odŜywcze); duszą się(słaby przypływ tlenu i odpływ dwutlenku węgla), "toną" we własnym brudzie ("ŜuŜle" itoksyny, obumarłe organy komórek skupiają się wewnątrz komórki, z powodu słabe jsiły potoku i mocnego zanieczyszczenia). Brak regulacji przez organizm czynnościkomórkowych (mutacje z powodu zanieczyszczenia zmuszają komórki do innegorozwoju - rak). A wystarczyłoby oczyścić wątrobę, odrodzić jej czynności - wtedy całamasa przewlekłych strasznych chorób zniknie niezauwaŜalnie. I dlatego następnaprocedura oczyszczająca to czyszczenie wątroby. Oczyszczając i regenerującwątrobę, regenerujemy cały organizm. A zatem trzymamy w swoich rękach klucz donaszego zdrowia.



50

Metoda ta jest szczytem sztuki lekarskiej - odrodzenie organizmu jego własnymi siłami. Upodstaw tej metody leŜy wielowiekowe doświadczenie, które zostało potwierdzone przezwspółczesną naukę. Nam zostaje tylko zastosowanie jej.

Podrzędne metody czyszczenia organizmu Po oczyszczeniu jelita grubego i wątroby od razu zauwaŜycie wielkie zmiany. Poczujecie sięo wiele zdrowiej. Siły Ŝyciowe marnowane dawniej na zneutralizowanie skutkówsamozatrucia z jelita grubego, na podtrzymywanie funkcji wątroby, teraz zostaną całkowiciewykorzystane na uporządkowanie organizmu. Proces uzdrawiania nabierze szybkości.

Niektórzy mogą mieć kamienie nerkowe, zbytnią toksyczność limfy i krwi, zapaleniewielostawowe itp. Następny rozdział poświęcony jest metodom walki z tym dolegliwościami.

Czyszczenie nerek

Jak staroŜytna, tak i współczesna medycyna w walce z kamicą nerkową, zaleca obfite picie i

ciepłe kąpiele. Obfite picie konieczne jest, aby przemywać miedniczki i kielichy nerkowe, jednocześniezmniejszając zawartość w moczu gęstych substancji.

Istnieje wiele środków moczopędnych: soli potasu - azotan jest najbardziej efektywny, ale itoksyczny. ŚwieŜo wyciśnięte soki z warzyw bogatych w potas: marchwi, selera, pietruszki iszpinaku (7:4:2:3).

Mocznik - mało toksyczny i stosunkowo aktywny środek moczopędny. Stosuje siędawkowanie 50-60 gramów w ciągu doby. Własny mocz zawiera mocznik w postaciorganicznej i dlatego jest znakomitym środkiem moczopędnym. Środkiem, który nie wywołujeŜadnych skutków ubocznych. Współczesna medycyna wykryła juŜ dawno, Ŝe elektrolity

moczu przyczyniają się do rozpuszczania kamieni. Dr Mitkal w ksiąŜce "Urynoterapia" pisze:"Mocz zawiera szybko rozkładające się sole. Sole te likwidują kwasowość, i w rezultaciewiele chorób zostaje wyleczonych poprzez oddziaływanie na ich powstawanie. Likwidują onebóle w nerkach, jelicie grubym i macicy. Mocz oczyszcza nerki, moczowód i wydala kamieniez nerek".

Mocz zwierząt prawdopodobnie jest bardziej efektywny do celów rozpuszczania kamieni.Wybitny lekarz średniowiecza Ormianin Amirdowłat Amasicy, autor ksiąŜki "Niepotrzebne dlanieuków" pisał: "Mocz dzika po wypiciu rozpuszcza i rozdrabnia kamienie w pęcherzu.Sprawdzone".

Środki moczopędne, oddziałujące na krąŜenie krwi - glikozydy (naparstnica, miłek i inne),polepszają krąŜenie między innymi i w nerkach.

Takie środki moczopędne jak: herbata z cytryną, herbata z liści winogron lub z lipyzwiększają siłę i częstotliwość skurczy miedniczek i moczowodów, przepychając dopęcherza sole i kamienie. Medycyna ludowa juŜ dawno znalazła taki środek moczopędny,który prawie całkowicie odpowiada wszystkim wymaganiom. Jest to arbuz.

Arbuz (miąŜsz i wywar ze skórek) jest silnym środkiem moczopędnym, ale nie podraŜnianerek. Zwiększenie zasadowości moczu sprzyja rozpuszczaniu soli i zapobiega tworzeniu siękamieni i piasku (2-2,5 kg arbuza w ciągu doby).

Ciepłe kąpiele sprzyjają znormalizowaniu krąŜenia krwi, rozkurczaniu, co polepsza pracęnerek. Rozluźnienie i rozszerzenie dróg wydalających mocz sprzyja bezbolesnemu przejściupiasku i drobnych kamieni.

Bezpośrednio na rozpuszczenie kamieni wpływają substancje z duŜą zawartością olejkóweterycznych o specyficznym gorzkochłodzącym smaku. Takie substancje zawarte są w



51

piołunie i wrotyczu. StaroŜytni uzdrawiacze dla rozpuszczenia kamieni w nerkach i pęcherzuzalecali picie soku z wrotycza. Nadzwyczaj skutecznie rozpuszcza kamienie nerkowe olejek jodłowy, który zawiera wiele oleju eterycznego o smaku gorzko-chłodzącym.

Wspaniałe są równieŜ: sok z czarnej rzepy, kwas cytrynowy (i inne kwasy), koper, seler ,dziurawiec.

Pigmenty roślinne (jest ich szczególnie sporo w świeŜo wyciśniętych sokach z warzyw iowoców) utleniają mocz, co prowadzi do rozpuszczania niektórych rodzajów kamienimoczowych. Roślinne pigmenty w szczególnie duŜej ilości zawarte są w korzeniachmarzanny i dzikiej róŜy, w owocach dzikiej róŜy i świeŜo wyciśniętych sokach z marchwi iburaków.

Metody oczyszczania nerek

Aby oczyścić nerki, najlepiej zastosować metodę Ibn Siny:

1. Zlikwidować przyczyny tworzenia się kamieni. W tym celu naleŜy zmienić odŜywianiei tryb Ŝycia, aby znormalizować przemianę materii, co automatycznie wyeliminujeprzyczyny tworzenia się kamieni;

2. Wykorzystać środki do rozdrabniania kamieni i przemianę ich w piasek; Wybieramydowolny środek: sok z wrotycza, czarnej rzepy, cytryny, olej jodłowy, wywar z korzenimarzanny lub dzikiej róŜy, świeŜe soki z warzyw lub własny mocz; oderwaćrozdrobnione kamienie (piasek) i delikatnie, stopniowo je wyrzucać.

Jednocześnie z wypełnieniem punktu drugiego zaczynamy intensywnie stosować śr odkimoczopędne i pić własny mocz, herbatę z cytrynę, herbatę z liści winogron lub jeść arbuzy.Gdy piasek zacznie wychodzić dołączamy codziennie ciepłe kąpiele, aby przyspieszyć tenproces i zrobić go mniej bolesnym.

Czyszczenie nerek za pomocą moczu RaodŜubhaj Manibhaj Patel, znany badacz XX w., opisuje historię 35-letniego aktora, który wciągu 7 lat miał kamienie w nerkach. Wyleczył się robiąc kompresy z moczu i pijąc go.Kompres kładł na chorą nerkę na noc i wypijał uryne z całego dnia. Leczenie przeprowadzałpo 20-30 dni do całkowitego wyleczenia z przerwą 1020 dni. Uczony ten stosowałurynoterapię w leczeniu cukrzycy.

Czyszczenie nerek za pomocą arbuza

To czyszczenie robimy w sezonie arbuzowym. W ciągu tygodnia naszym jedynympoŜywieniem będzie arbuz i czarny chleb. Chcecie jeść - arbuz, chcecie pić - arbuz, bardzo jesteście głodni arbuz z chlebem. Czyszczenie dobrze jest prowadzić w obecności kogoś z

rodziny, poniewaŜ w momencie wychodzenia kamieni i piasku moŜe wystąpić osłabienieczynności serca. Trzeba być do tego przygotowanym. Jest to jednak mała operacja, chociaŜbez uŜycia noŜa. Kamienie wychodzą zazwyczaj między 17 a 21 godziną czasu lokalnego.W tym czasie trzeba wziąć ciepłą kąpiel i jeść arbuz. Ciepło rozszerza drogi wydzielaniamoczu, zlikwiduje bóle i skurcze, arbuz wywoła intensywne wydzielenie moczu, a biorytm daniezbędną siłę do oderwania i wyrzucenia piasku i kamieni. Właśnie o tej porze ujawniają siębiorytmy nerek i pęcherza.

Czyszczenie moŜna przeprowadzić w ciągu 2-3 tygodni aŜ do skutku. Przykład z praktyki:NadieŜda Fiodorowna Kirilenko, 54 lata, z historii choroby. "W trakcie pierwszej operacjiusunęli mi kamień z prawej nerki. Kamień był nieduŜy, ale wywoływał częste bolesne ataki.Po 9 latach - ta sama historia: znów kamień, powtarzające się ataki. Tym razem ta nerka nie

wytrzymała, została zniszczona przez wodonercze. Nerkę usunięto. Przeszłam naodŜywianie dietetyczne. Pojawiły się bóle głowy, wzrosło ciśnienie. Zaczęłam uprawiać jogę.



52

Poczułam się lepiej, bóle głowy minęły. Ale w marcu 1987 roku znów zaczęły się ataki wlewej, ostatniej nerce. Rentgen wykazał kamień. Pojechałam na miesiąc do sanatorium - bezskutku. Moja sytuacja stała się powaŜna.

W sierpniu 1987 roku zwróciłam się do uzdrowicielki N. Siemionowej i zaczęłam stosować jejmetodę. Po tym arbuzowym tygodniu kamień zostawał, ale wychodził piasek. Po drugim

tygodniu kuracji kamień zaczął schodzić, lecz utkwił w moczowodzie. I w końcu w trzecimtygodniu kuracji - wyszedł. Pociekły łzy po utraconej z własnej niewiedzy i głupoty nerce.Teraz stosuję rozdzielne odŜywianie, czuję się świetnie. Jestem szczęśliwa i wiem, Ŝe wtrudnych chwilach jestem w stanie pomóc własnemu organizmowi".

Oczyszczanie nerek za pomocą wywaru z korzeni i owoców dzikiej róŜy

Przygotowanie wywaru: 2 łyŜki stołowe pociętych korzeni zalać szklanką wody, gotować 15minut, ochłodzić. Przecedzić. Pić lekko podgrzane po 1/3 szklanki 3 razy dziennie, w ciągu 1-2 tygodni.

Wywar z owoców wykorzystuje się równieŜ przy chorobach nerek i pęcherza. W obuwypadkach wywar musi mieć ciemny kolor, co wskazuje na duŜą ilość pigmentów roślinnych.

Czyszczenie nerek za pomocą soków z warzyw

Doktor Uoker, propagator i wynalazca współczesnej sokoterapii proponuje swoją metodę, wktórej wykor2ystuje się dwa mechanizmy: pigmenty roślinne i oleje eteryczne.

Według niego, substancje nieorganiczne, głównie wapń, znajdujące się w pieczywie i innychproduktach krochmalistych (zawierających skrobię), tworzą w nerkach formacje ziarniste. Dooczyszczania i uzdrawiania nerek zaleca sok w proporcjach: marchew 10 części, burak - 3części, ogórek - 3, lub marchew - 9, seler - 5, pietruszka - 2.

Odrobina soku z pietruszki jest wspaniałym środkiem w leczeniu układu moczowo-płciowegoi bardzo pomaga przy kamieniach w nerkach i pęcherzu, zapaleniu nerek, białka w moczu iinnych schorzeniach nerkowych. Jest to jeden z najskuteczniejszych soków, dlatego teŜ nienaleŜy pić go osobno w ilości większej niŜ 30-60 gramów.

Czyszczenie nerek za pomocą olejku jodłowego

Nie wykluczone, Ŝe jest to najprostsza i najbardziej efektywna metoda oczyszczania. Istota jej polega na tym, Ŝe w zaleŜności od pory roku, w ciągu tygodnia stosujemy róŜne środkimoczopędne.

Późną jesienią zbieramy zioła: majeranek, szałwię, melisę, rdest ptasi, dziurawiec(ewentualnie moŜna go zamienić na dziką róŜę). Trawy rozdrabniamy do wielkości fusówherbacianych i mieszamy w równych częściach. NaleŜy zaparzyć je i zaŜywać jako ciepłe po100-150 gramów z dodatkiem jednej łyŜki stołowej miodu przed jedzeniem.

W końcu lata wykorzystywać moŜna arbuzy, wiosną i latem świeŜe soki według Uokera. Jeśliw ogóle nie ma nic z wymienionych rzeczy - wykorzystujcie własną urynę. Taka wymianaśrodków moczopędnych i rozpuszczających będzie oddziaływała na cale spektrum kamieninerkowych. Trzeba jednak pamiętać, Ŝe środek dobry do jednego rodzaju kamieni nie nadajesię do innych.

Dalej, po tygodniu takiego przygotowania dodajemy do środka moczopędnego (np. soku) 5kropli olejku jodłowego i wypijamy pół godziny przed jedzeniem. Olejek naleŜy dobrze wymieszać np. z sokiem i pić przez słomkę, by uchronić zęby. Tak przygotowany preparatpijemy w ciągu 5 dni. Po 3-4 dniach zauwaŜymy, Ŝe mocz nieznacznie zmętnieje. Późniejmogą wyjść kamienie. Po 2 tygodniach powtórzymy tą procedurę dla otrzymania poŜądanychskutków.



53

Dopełnieniem wszystkich metod oczyszczania nerek jest ćwiczenie pomagające w wydalaniupiasku z nerek. Ćwiczenie to naleŜy do zestawu "Tygrys" i nosi nazwę "Głodny tygrys rzucasię na ofiarę". (rys. 13)

Opis. PołóŜ się na brzuchu. Ręce i nogi jednocześnie i gwałtownie podnoś do góry 3-5 razy.Ćwiczenie sprzyja rozdrobnieniu kamieni i wydalaniu piasku.

Rys. 13 - ćwiczenie "Głodny tygrys rzuca się na ofiarę".

Profilaktyka schorzeń nerkowych

Profilaktyka przy kamieniach nerkowych powinna być skierowana na tworzenie niewielkichilości kwasu moczowego, jego rorpuszczaniu się i wydalaniu. Wykluczamy produkty bogatew białko (wątróbkę, nerki, smaŜone i wędzone mięso, słone ryby, wywary mięsne).Wspomniane produkty zwiększają cięŜar właściwy szczątkowego azotu, który będącwydalony z organizmu zwiększa obciąŜenie nerek. Zaleca się picie soków według Uokera, jedzenie surówek, owoców i kiełków. Do surówek dobrze jest dodawać suchą kapustęmorską, stymulując tym czynność nerek. Unikać naleŜy słodyczy, które równieŜ obciąŜają nerki.

W przypadku kamieni zasadowych (co zdarza, się niezwykle rzadko) dobrze jest pić własną urynę w celu ich rozpuszczenia.

Poza tym asany są znakomitym dodatkiem do profilaktyki chorób nerek.

Bhujańgasana - (Ŝmija) - zapobiega tworzeniu się kamieni w nerkach.

Śalabhasana - (świerszcz) - odmładza nerki

Mayurasana - (paw) i Ardka matsyendrasana (pozycja skręcona) - przemywają krwią nerki.

W trakcie tych asan uciskane są tętnice i krew z trudem dostaje się do nerek. Po ukończeniu

ćwiczenia ucisk przestaje działać i krew mocnym strumieniem zaczyna płynąć przez kapilarynerek, otwierając je i wypłukując złogi.

Oprócz tego warto stale stymulować krwioobieg w kapilarach. PomoŜe w tym bieganie,ćwiczenia fizyczne, joga. Tylko stosując takie kompleksowe podejście moŜna utrzymać nerkiw zdrowiu.

Jak mawiali staroŜytni: "Z dobrymi nerkami moŜna doŜyć do 100 lat, nawet gdy serce ma sięchore".

Podstawowe zasady oczyszczania organizmu i utrzymywania go w czystości

Ze względu na istnienie duŜej ilości procedur oczyszczających dla lepszego ich zrozumienia

warto pokazać ich wspólne źródło. Wówczas kaŜdy człowiek będzie potrafił dopasować dosiebie optymalną metodę.





55

a. Szczególnej formy przestrzennej molekuły białkowej. Gdy zachodzi naruszenie tejstruktury - starzenie się, uszkodzenie - denaturacja, adsorpcja (przyklejanie) obcychcząsteczek (ŜuŜle) - prowadzi do obniŜenia ładunku elektrycznego, zmniejszeniasolwatacyjnej otoczki i sprzyja zgęszczeniu galarety.

b. Wielkość ładunku cząsteczki białkowej przeciwdziała sklejaniu się cząsteczek.Zmniejszenie ładunku jądra częściowej neutralizacji jonami przeciwnego ładunku,prowadzi to do osłabienia otoczki solwatacyjnej i zagęszczania.

c. Solwatacyjną otoczka naokoło miceli równieŜ przeciwstawia się ich sklejaniu. Jeśli z jakiegokolwiek powodu zmniejsza się ilość wody wewnątrz komórki, to równieŜsprzyja zagęszczaniu roztworu koloidalnego. Na przykład, co dzieje się po zjedzeniusłonej ryby? Słona krew według prawa osmozy ciągnie wodę z komórki do siebie.Powstaje pragnienie - potrzeba nasycenia komórki płynem i wyprowadzenianiepotrzebnej soli.

A więc reasumując: ochrona przeciwkoagulacyjna protoplazmy komórek i płynnegośrodowiska organizmu składa się z:

1. Cyklozy2. Metabolizmu3. Zachowania stałej struktury przetrzennej formy białkowej - jądra miceli4. Optymalnego ładunku miceli5. Dostarczania odpowiedniej ilości płynów w organizmie.

W sytuacji zakłócenia tej ochrony w tzw. "galarecie" i w środowisku płynnym zachodzą zmiany w 2-ch kierunkach: koacerwac ji (gromadzenia) i koagulacji (zgęszczenia).

KOACERWACJA roztworu koloidalnego zaczyna się gdy cząsteczki częściowo utraciwszyswoją solwatacyjną otoczkę zbliŜają się do siebie i tworzą wspólną otoczkę wodną, W takiejwspólnej otoczce mogą zachodzić dalsze procesy odwodniania, zbliŜania się cząstek i

wydzielanie się ich w osadzie. Przy czym kropla koacerwacyjna ma większą gęstość niŜroztwór koloidalny, który ją stworzył. Zgęstnienie powoduje utrzymanie przez tę kroplęprzeróŜnych substancji: barwników, soli, produktów przemiany; natomiast działaniefermentów w takiej kropli zostaje znacznie osłabione. Takie właśnie krople przyczyniają siędo powstawania skrzepów osadów w moczu, komórce i Ŝółci. Proces ten jest główną przyczyną odkładania się kamieni, soli i piasku.

KOAGULACJA przechodzi przez trzy stadia:

"Dojrzewanie" - wzmacnianie właściwości mechanicznych szkieletu koloidalnego.Zewnętrznie przejawia się to w częściowej utracie elastyczności, a następnie - wusztywnieniu ciała rano. Najpierw ciało zachowuje się jak by było z drewna, a późniejczłowiek "rozrusza" się i to mija.

"Starzenie się" - szkielet koloidalny zagęszcza się w takim stopniu, Ŝe wyciska z siebie płyn izmniejsza się objętościowo. Stan ten powoduje dwa rodzaje patologii: zagęszczanie irozcieńczanie. Zagęszczanie prowadzi do zakrzepicy, niedroŜności, zrostów, naruszeniaformy organów (na przykład zastawek serca). Rozcieńczenie spowodowane wyciśnięciempłynu z roztworu koloidalnego tworzy strefy, w których zostają odkładane wysięki, "ŜuŜle",sole węglowodany, z dalszym rozwojem procesów destrukcyjnych, prowadzących doreumatyzmu i tworzenia się cyst.

"Stadium kseroŜelu" - dalsze odwodnienie roztworu koloidalnego, znaczne zmniejszenie się jego objętości. Zamienia się przy tym w rogowatą masę, wewnątrz której powstają ogromnesiły spręŜenia. Na skutek tego wszystkie zawarte w nim substancje zostają sprasowane wtwarde kamienie. W taki sposób, według opinii wielu naukowców, medyków, dietetyków -powstają kamienie wątrobowe, Ŝółciowe i nerkowe. A zatem pierwszy poziom koloidalny



56

organizmu juŜ rozpatrzyliśmy. Przechodzimy do następnego - tkanek łączących z roboczymikomórkami organizmu.

Dzięki tej tkance zachodzi mnóstwo innych procesów: "dostawa" wody, soli i innychsubstancji, regulacja reakcji enzymatycznych, regeneracja tkanek, zwalczanie infekcji i wieleinnych.

Tkanka łącząca składa się z białka kolagenu, który stanowi do 30% wszystkich białekorganizmu. Jego molekuła składa się z trzech łańcuchów aminokwasów. W procesiestarzenia się organizmu, cienkie nici kolagenu łączą się w grube "liny". WiąŜe się to zezmianą patologiczną "stelaŜu" łączącego organy wewnętrzne, wiązadła, ścięgna. Wkonsekwencji - ściskanie organów wewnętrznych i odwodnienie ich. Pogarsza sięodŜywianie, słabnie odporność. W samej tkance łącznej na poziomie komórkowymwystępuje koagulacja na zasadzie "starzenia się".

W tkance łącznej zostały przez samą naturą zakodowane tendencje do spręŜania izgęszczania.

Jeśli zaś rozpatrywać cały organizm człowieka jako jedną całość, okazuje się, Ŝe z powodu

stałej utraty płynu przez cerę, przy oddychaniu i oddawaniu moczu oddziaływuje na nas siłaspręŜająca i wysuszająca.

Teraz moŜemy zdać sobie sprawę z tego ogromnego wysiłku naszego organizmu,przeciwstawiającego się procesom ucisku i odwodnienia. Zatem nasze zadanie to codzienneprzeciwstawianie się za kaŜdą cenę siłom ucisku i odwodnienia. Ściskającej sile Yangmusimy przeciwstawić rozszerzającą siłę Ing. Niestety, często robimy na odwrót. Dziwimysię, dlaczego w naszym organizmie pojawiają się stwardnienia, kamienie i inne patologicznetwory.

Ad 3. Orientując się we właściwościach koloidów protoplazmy komórek i płynów, tkankiłącznej i całego organizmu, będziemy wiedzieli o charakterze oddziaływania - korzystnymczy niekorzystnym - na niego środowiska zewnętrznego, produktów odŜywiania itp.

Na przykład wpływ środowiska zewnętrznego. PoniewaŜ protoplazma komórek i płynyorganizmu stanowią płynną galaretę, ochłodzenie sprzyja zagęszczaniu, a rozgrzewanie -rozcieńczaniu.

Sucha pogoda, odwadniając organizm będzie zagęszczała galaretę, natomiast wilgoć ją rozcieńczy.

W taki sposób ustaliliśmy dwa przeciwstawne zjawiska: łączenie zimna i suszy sprzyjazagęszczaniu koloidów organizmu, odwodnianiu komórek, wydzielaniu się w osadzie złogówi soli, a takŜe innych substancji; łączenie ciepła i wilgoci sprzyja rozcieńczaniu i regeneracjiwłaściwości roztworów koloidalnych, wprowadza zalegające "ŜuŜle", sole i inne substancje wstan bardziej płynny, ułatwiając tym wyprowadzanie z komórek wszystkiego, co szkodliwe i

zbędne.

Teraz staje się zrozumiałe, Ŝe na początku kaŜdego czyszczenia naleŜy uprzedniorozcieńczyć koloidy organizmu, wprowadzić je w stan bardziej płynny, umoŜliwiającyswobodną cyrkulację. Ułatwiać to będzie proces wydalania zanieczyszczeń.

W przeciwnym wypadku gęsta galareta mocno utwardzi się w organizmie, utrzymującwszystkie ŜuŜle (np. zgęstniała Ŝółć w woreczku Ŝółciowym). Dlatego jakakolwiek proceduraoczyszczająca bez uprzedniego przygotowania - zmiękczenia organizmu za pomocą ogrzewania i uwalniania - nie przyniesie wielkiego efektu.

Jak moŜna oczekiwać, wielki wpływ na stan koloidów mają produkty odŜywiania. Całe naszepoŜywienie stanowią roztwory koloidalne (białko mięsa, mleka, sera, jaj, produkty

zawierające mąkę i skrobię, owoce i warzywa).



57

Produkty te zostają rozdrobnione w jamie ustnej, zmoczone śliną, pęcznieją w Ŝołądku i dalejw miarę trawienia i wchłaniania dostają się do krwi. W naczyniach krwionośnych dochodzi dospotkania koloidów organizmu z koloidami poŜywienia.

W tym momencie zwiększa się gęstość płynnego środowiska organizmu. PrzewaŜająca ilośćsubstancji odŜywczych zostaje oddana podczas gotowania. Oznacza to, Ŝe nie posiadają

Ŝadnego ładunku i mają tendencję do koagulacji. eby do tego nie doszło, organizm oddaje część swego ładunku elektrycznego - kosztem obniŜenia ładunku, który posiadał wkomórkach, krwi i limfie. Powtórzenie tego procesu kilka razy dziennie, z roku na rok obniŜanasz poziom energetyczny. Koloidy na wszystkich poziomach organizmu gęstnieją, powstają strefy zastoju, gdzie rozwijają się procesy koaceracji i koagulacji (zagęszczanie, łączenie się,tworzenie osadów, kseroŜelu).

Niesprzyjające warunki otaczającego środowiska chłód, susza, przeciągi itd., mało aktywnytryb Ŝycia, odŜywianie się gotowanymi produktami, pozbawionymi ładunku elektrycznego iszczególnie łatwo tworzącymi kseroŜele (mleko, sery, mąka, skrobia, białko zwierzęce) są przyczyną powstawania w organizmie kamieni, cyst i guzów. MoŜna zauwaŜyć kilka stopnitego procesu: tracimy giętkość, marzną nam ręce i nogi, ciało zachowuje się jak by było z

drewna, aŜ w końcu pojawiają się stałe objawy ograniczające ruch. Jeśli zauwaŜymy u siebietakie symptomy - najwyŜszy czas zacząć oczyszczanie. W przeciwnym wypadku czekają naso wiele powaŜnie jsze problemy.

Ad 4. U podstaw oczyszczania leŜą trzy główne zasady: likwidacja przyczyny zagęszczeniakoloidów, rozcieńczenie koloidów i stosowanie skutecznych środków rozcieńczających irozbijających kamienie.

Co robić by nie dopuszczać do zagęszczania koloidów? Wymaga to na pewno trochę pracy:

1. NaleŜy ograniczyć lub w ogóle wyłączyć z jadłospisu produkty niebezpieczne: mięso,rybę, nabiał, który zawiera duŜo kazeiny; produkty z zawartością skrobi, zwłaszczadrobnego przemiału (chleb, droŜdŜówki, ciasta).

2. Wykluczyć teŜ naleŜy wpływ niekorzystnych czynników atmosferycznych: chłód,suszę, przeciągi, upał; zmienić mało aktywny tryb Ŝycia (sprzyjający zastojom) nabardziej aktywny.

Jeśli będziemy trzymać się tych zasad zlikwidujemy główną przyczynę powstawaniawszystkich kamieni i stwardnień - zastoin.

By rozcieńczyć koloidy i zwiększyć ich cyrkulację postępujemy następująco:

1. Wykorzystujemy ciepło w przeróŜnych formach. Do ogólnego ogrzewania organizmunadają się znakomicie wanny, sauny, łaźnie. Do ogrzewania miejscowego - ciepłekompresy, termofory, plastry itd. Te procedury automatycznie zwiększają cyrkulację

płynów w organizmie;2. Stosujemy środki rozcieńczające. Tu moŜna zastosować niejedną moŜliwość: wodę

destylowaną, wodę destylowaną namagnesowaną, wodę ze stałego lodu. Te rodzajewody dzięki swojej czystości, ładunkowi i strukturze znakomicie przemywają organizm, wypłukują z niego ŜuŜle i normalizują skład roztworów koloidalnych.Wspaniałym środkiem są płyny nasycone biokoloidami: wywary, nastawy, soki itp. Tewspaniałe moczo- i Ŝółciopędne środki absorbują ŜuŜle i wyprowadzają je zorganizmu.

Cieplne i cyrkulacyjne procesy w organizmie wzmocnią przyprawy jak: pieprz, papryka,goździki, imbir, cynamon.

Bardzo dobrą przyprawą jest piołun, ale naleŜy dawkować go ostroŜnie - 2-3 razy w ciąguroku przez tydzień.



58

Praktyka oczyszczania

Oczyszczanie roztworów koloidalnych organizmu

Ze względu na uzdrawiający efekt ta procedura jest najwaŜniejsza, ale przystąpić do niejmoŜna tylko po oczyszczeniu jelita grubego i wątroby.

Zdrowie, młodość, energetyka, zdolności - zaleŜą przede wszystkim od czystości miceli istanu strukturalnego roztworów koloidalnych (protoplazmy komórek, krwi, limfy itd.).

By prawidłowo wykorzystać tę nadzwyczaj waŜną procedurę naleŜy:

uprzednio zmiękczyć koloidalną galaretę ogrzewając organizm (kąpiele, sauna); nasycić galaretę strukturowaną wodą; oczyścić micele - woda powinna być maksymalnie czysta;

zwiększyć ładunek miceli, a dla lepszego oczyszczenia na jakiś czas zastosowaćgłodówkę.

Zatem, w ciągu 3-6 miesięcy regularnie chodzimy do sauny, lub bierzemy ciepłe kąpiele. Wten sposób zmiękczamy galaretę i wzmacniamy procesy cyrkulacyjne, sprzyjającewyprowadzaniu złogów. W tym czasie pijemy (i przygotowujemy jedzenie) tylko z "wodą Protijewa".

"Wodę Protijewa" otrzymujemy w ten sposób, Ŝe do zamraŜarki wstawiamy pojemnik z wodą,wyjmujemy go po 4-5 godzinach.

Wodę przelewamy do innego pojemnika. Pozostały w pierwszym pojemniku lód składa się zmolekuł cięŜkiej wody, która zamarza przy temperaturze 3,8°C, a potrzebna organizmowi

zamarza przy minus 1°C.

"CięŜki lód" wyrzucamy, a pojemnik z wodą stawiamy z powrotem. Gdy zamarznie około 2/3objętości, resztę wody wylewamy.

Zawiera ona róŜne domieszki. Pozostały lód jest zamarzniętą wodą Protijewa, oczyszczoną w 80% i zawierającą 16 mg "wapnia w 1 litrze. Optymalna dla organizmu zawartość wapniaw wodzie - 820 mg/l.

Taką wodę piją ludzie długowieczni. Zostaje tylko roztopić lód. Jeśli nasze jedzenie będziezawierało mniejsze ilości produktów z właściwościami kleistymi (nabiał, mięso, skrobie,gluten), tym samym uzyskamy lepsze efekty. Wstrzymywanie się od jedzenia raz i wtygodniu przez 24-36 godzin (moŜna dłuŜej) wzmocni oczyszczenie. eby zachęcić do tego

potęŜnego w działaniu rodzaju oczyszczania przytoczę kolka przykładów.

Przykład 1.

A. Łobza cierpiał na niewydolność wątroby (wcześniej usunięto mu jedną nerkę), miałmiaŜdŜycę tętnic, ciągłe przeziębienia. Poruszał się z trudem. W ciągu 3 lat pił wodęProtijewa. Schudł z 97 do 84 kilo. Wygląda wspaniale, jest zadbany, energiczny, pojawiły sięrumieńce na twarzy. Cera gładka, bez zmarszczek. PrzecieŜ 3 lata temu miał bardzo gęstą krew, nabrzmiałe Ŝyły. Pozytywne symptomy wskazują na regenerację roztworówkoloidalnych - stąd zdumiewające rezultaty.

Przykład 2.

Paul Bregg stosował regularnie 24-36 godzinne głodówki, pijąc tylko wodę destylowaną.

OdŜywiał się tylko naturalnymi produktami, bogatymi w biokoloidy. Dzięki temu pozostawałzawsze niesamowicie energiczny, duŜo pracował i miał nieprzeciętną pamięć wzrokową.



59

Przykład 3.

H. Uoker radzi wypijać duŜe ilości świeŜo wyciśniętych soków z owoców i warzyw. Sokistanowią naturalne roztwory koloidalne z naładowanymi micelami i strukturowaną wodą.Strukturowana woda soków rozcieńcza zgęstniałą galaretę, micele absorbują brud (osady) ioczyszczają ja. Uoker Ŝył 110 lat. Oprócz sokoterapii stosował głodówki i odŜywianie

wykluczające produkty z zawartością naturalnych klei: zwierzęcych i skrobiowych.

Oczyszczanie koloidów komórki i środowiska wewnętrznego organizmu

Wywary z młodego igliwia jodły, sosny i świerku są do tego celu wspaniałe. Są oneściągające w smaku. Dzięki temu działają wysuszająco, osłaniające i wspomagają wydalanie. Dodatkowo rozjaśniają cerę i chłodzą ją.

Wywary stosujemy do wewnątrz lub dodajemy je do kąpieli.

Wywar do picia przygotowujemy w następujący sposób. 5 łyŜek stołowych rozdrobnionegomłodego (tegorocznego) igliwia zalewamy 0,5 litrem wrzątku. Gotujemy przez 10 minut nawolnym ogniu, zostawiamy przez noc w ciepłym miejscu, następnie odcedzamy. Otrzymany

płyn wlewamy do termosu i pijemy w ciągu dnia zamiast wody (musi być ciepły). NaleŜyprzygotowywać codziennie świeŜy wywar i pić go jako ciepły (36-40°C). Okres picia ustalasię indywidualnie. W rozpoznaniu oddziaływania pomocnym nam będzie nasz mocz. Jegozmętnienie wskazuje na prawidłowy kierunek kuracji. W miarę rozpuszczania ŜuŜli i soli,mocz będzie nabierał coraz innych kolorów. Sygnałem na zakończenie czyszczenia będzieprzywrócenie moczowi naturalnego koloru i przejrzystości.

Okres po Nowym Roku jest dobrą porą na tę kurację. Po pierwsze nie ma problemu zezdobyciem igliwia - choinki są przecieŜ w prawie kaŜdym domu. Po drugie biorytmy nerek ipęcherza są w tym czasie najmocniejsze, dzięki czemu moŜemy nie obawiać się ichobciąŜenia poprzez obfite wydalanie zanieczyszczeń.

Wywar do kąpieli: 1 kilogram suchej wagi rozdrobnionych gałązek, szyszek i igliwiagotujemy w 7-8 litrach wody około 30 minut. Przykrywamy szczelnie i zostawiamy na 12godzin, dodajemy do kąpieli (temperatura kąpieli 36-40° C). Długość zabiegu zaczynamy od10-20 minut i stopniowo zwiększamy. Stosujemy 2-3 razy tygodniowo. Po kąpielachbierzemy zawsze chłodny prysznic przez 10-20 sekund. Taka kuracja trwa około miesiąca.Najlepszy efekt uzyskamy łączeniem kąpieli z igliwia z piciem wywaru. Wywar z igliwiawydala z organizmu oprócz toksyn i złogów - radyonukleotydy. Takie oczyszczanie zwalczaokoło 80% wszystkich chorób; między innymi choroby skóry, schorzenia naczyń i zaburzeniasystemu nerwowego. Nadzwyczaj waŜne jest oczyszczenie kaŜdej komórki organizmu z"toksyn zmęczenia", które powstały w sposób naturalny i powinny zostać wydalonenatychmiast. Jeśli organizm nie czyni tego w swoim czasie, rozwija się samozatrucie,pierwszą oznaką czego jest szybkie zmęczenie.

Oczyszczenie organizmu ze złogów i soli

Ciekawą koncepcje procesu oczyszczania zaproponował B. Bołotow. Jak wynika z jegobadań organizm dorosłego człowieka moŜe wydalić 2-3 kg soli zalegającej głównie w tkancełącznej i kościach.

Cały oczyszczający zabieg przeprowadzamy w dwóch etapach. W pierwszym etapiezamieniamy ŜuŜle zalegające w organizmie w sole. W drugim dobieramy substancjesprzyjające wyprowadzeniu z organizmu tych soli.

By pozbyć się złogów z tkanek łączących, Bołotow proponuje oddziaływać na nie kwasami.NaleŜy wprowadzać do organizmu takie kwasy (np. kwas nikotynowy, mleczny, cytrynowy,skorbinowy, palmitynowy, stearynowy), które:

1. są bezpieczne dla zdrowia,



60

2. mogą rozpuszczać złogi, zamieniając je w sole.

Takie kwasy powstają w rezultacie fermentacji tlenowej komórek pochodzenia zwierzęcego.By wzmocnić fermentację Bołotow zaleca spoŜywanie kwaszonych ogórków, pomidorów,kwaszonej kapusty, buraków, marchwi, cebuli, czosnku, piwa, wielu rodzajów wina (nalewki,portwein, caberne), produktów zawierających droŜdŜe, produktów kwaśno-mlecznych(twaróg, ser, bryndza, kefir, jogurt itp,), octu jabłkowego. KaŜdy organ jest przystosowany dowykorzystywania swoich kwasów. Dlatego trzeba starać się odnajdować jak najszerszezastosowanie. Ocet jabłkowy dobrze jest dodawać do kwaśnego mleka: jedna łyŜeczka(czasami łyŜka) na szklankę mleka z dodatkiem łyŜeczki miodu. Pijemy 1 raz dziennie wczasie posiłku. W ogóle ocet naleŜy dodawać do herbaty, kawy, zupy.

W trakcie przemiany ŜuŜli w sole poŜądane jest wykluczenie ze swojego jadłospisu olejów,które są silnym środkiem Ŝółciopędnym, i które zwalniają proces przemiany. Natomiast w tymokresie spoŜywamy przewaŜnie produkty mięsne i lybne ze względu na intensywniejszezakwaszenie.

Istotą I etapu jest stworzenie ogólnego zakwaszenia organizmu i wprowadzanie produktów

uruchamiających mechanizm fermentacji (wyŜej wymienionych produktów kwaszonych). Pozjedzeniu lub wypiciu słodkich produktów zaleca się kłaść na język kilka ziarenek solikuchennej. Powoduje to reakc ję Ŝołądka, zmusza go to do wyrzucania kwaśnych fermentów- pepsyn, które sprzyjają lepszej przemianie ŜuŜli w sole, i które niszczą chore komórkiorganizmu.

Na zakończenie Bołotow podkreśla, Ŝe proces przemiany jest wolny nawet przysystematycznym utlenianiu. Dlatego waŜne jest wykonywanie w trakcie oczyszczaniaćwiczeń fizycznych, masujących ciało.

W rezultacie przemiany, w organizmie powstają sole: mineralne, alkaliczne, kwaśne,rozpuszczalne i nierozpuszczalne w wodzie. Zwykle nierozpuszczalne są sole alkaliczne,mineralne i tłuste typu uratów, a takŜe fosforany i szczawiany.

Znana jest zasada: podobne rozpuszcza się w podobnym. MoŜna ją tutaj stosować irozpuszczać sole alkaliczne w organizmie.

W tym celu trzeba wprowadzać równieŜ alkalia bezpieczne dla zdrowia: pewne wywary isoki. Na przykład herbata z korzeni słonecznika świetnie rozpuszcza wiele soli.

Jesienią zbiera się grube części korzeni, obcina się drobne korzonki, dokładnie myje i suszy.Potem rozdrabnia się je i gotuje (na 3 litry wody dodać naleŜy l szklankę korzeni). Gotowaćherbatę naleŜy około 1-2 minut. Trzeba ją wypić przez 2-3 dni. Potem te korzenie znównaleŜy ugotować w takiej samej ilości wody, ale juŜ 5 minut, napar pić naleŜy teŜ przez 2 -3dni. Dalej sporządza się herbatę z następnej porcji itd. Herbatę tę naleŜy pić w duŜej ilościpół godziny po posiłku. Sole będą wydalane po 2-3 tygodniach kuracji. Mocz nabierze koloru

rdzy. Pić do tej pory, aŜ będzie przezroczysty.

W tej fazie oczyszczania nie jemy pikantnego, słonego i kwaśnego poŜywienia. Jedzeniepowinny stanowić przewaŜnie produkty roślinne.

Dobrze rozpuszcza sole herbata ze skrzypu polnego, korek z arbuza, wąsy z dyni.

Wspaniale rozpuszczają sole soki z korzeni pietruszki, chrzanu, liści podbiału pospolitego,podróŜnika, rzepy.

Dawkowanie: nie więcej niŜ 100 gramów, 30 minut po jedzeniu.

Najbardziej praktycznym sposobem jest wykorzystanie soku z czarnej rzepy. Znakomicierozpuszcza minerały w przewodach i woreczku Ŝółciowym, nerkach, pęcherzu, w naczyniach

krwionośnych.



61

NaleŜy wziąć 10 kg czarnej rzepy, umyć ją i nie obierając wycisnąć sok (około 3 litrów). Soktrzymamy w lodówce, a wytłoczyny mieszamy z miodem w proporcji: 1 kg rzepy, 300 g miodu(500 g cukru), i na koniec dodajemy serwatkę. Przechowujemy to w cieple, pod cięŜarem,Ŝeby nie pleśniało. Sok zaczynamy pić po łyŜeczce do herbaty, l godzinę po jedzeniu. Jeślinie wystąpią bóle wątroby, dawkę moŜna stopniowo zwiększać, najpierw zaŜywamy łyŜkęstołową, potem dwie i tak dochodzimy do 100 gramów. Sok z czarnej rzepy jest silnym

środkiem Ŝółciopędnym. Jeśli w przewodach Ŝółciowych nagromadziło się duŜo soli,przejście Ŝółci jest utrudnione i to jest przyczyną bólu. Poduszka elektryczna na wątrobie lubgorące kąpiele powinny pomóc. Jeśli ból jest do zniesienia kurację kontynuujemy dopókimamy jeszcze sok. Zwykle bóle występują tylko na początku, później zanikają. Wyjście soli zorganizmu jest niewidoczne, ale efekt takiego czyszczenia jest olbrzymi.

Czyszczenie przeprowadzamy 1-2 razy na rok, unikając produktów pikantnych i kwaśnych.Kiedy sok skończy się zaczynamy jeść wytłoczyny po 1-3 łyŜek w czasie posiłku. Wzmacniato tkankę płuc i system sercowo-naczyniowy.

Reasumując:

1. NaleŜy wzmocnić w organizmie procesy utleniające.2. NaleŜy regularnie nasycać organizm kwasami.3. Kwasy te powinny być przeznaczone dla wszystkich organów - dla kaŜdego organu

odpowiedni kwas.4. W okresie przemiany złogów w sole dieta powinna sprzyjać utlenianiu środowiska

wewnętrznego organizmu. Zaleca się jedzenie produktów zakwaszających organizm:mięsa, r yby, grzyby, produkty mleczne.

5. Dobrać substancję - nośnik, która by z łatwością przenikała do wszystkich miejscorganizmu, dostarczając im kwasy do utleniania złogów (przekształcania ich w sole).

6. Dobrać bezpieczne roztwory do rozpuszczania soli.7. Dobrze jest zaplanować sobie dietę roślinną.

Punkty 1-5 dotyczą pierwszego etapu oczyszczania - przemiany ŜuŜli w sole, punkty 6 i 7dotyczą drugiego etapu - rozpuszczania i wyprowadzania soli z organizmu.

Jedyną wadą tej metody jest dość długi okres pojawiania się oczekiwanych rezultatów. Leczczas ten moŜna znacznie skrócić i wzmocnić efektywność, gdy wykorzystamy unikalnyprodukt własnego organizmu - urynę, a dla ogólnego zakwaszenia - głodówkę. Wówczasschemat będzie wyglądał zupełnie inaczej.

1. Wzmacniaczem procesów utleniania w organizmie jest ciepło: gorące kąpiele, sauna.2. i 3. Własna uryna posiada wszystkie kwasy, dla kaŜdego organu i w bezpiecznej

ilości.

4. Uryna jest mocno zakwaszonym płynem. Jej efektywność moŜna zwiększyćwielokrotnie stosując głodówki (zachodzi przy tym zmiana środowiska wewnętrznegoorganizmu w kierunku kwasowości). Łączenie urynoterapii z głodowaniem daje namnajmocniejszy naturalny utleniacz organizmu.Jest to zaiste boski proces dany nam do leczenia najgorszych chorób.

5. Podstawą uryny jest strukturalny płyn organizmu, który posiada najlepsze właściwościprzenikające.

6. Uryna idealnie odpowiada znanej juŜ zasadzie homeoterapii - podobne rozpuszczapodobne.

7. NaleŜy jeść warzywa i kasze na wodzie, które sprzyjają umiarkowanej zasadowościorganizmu.

Kompresy ze starej (z mocnym zapachem amoniaku), odparowanej od 1/4 objętości urynyprzykładane na miejsce koncentracji soli będzie sprzyjało ich rozpuszczeniu.



62

Stąd najszybsze i najbardziej efektywne oczyszczenie organizmu ze złogów i soli: głodowaćw ciągu 3-7 dni, codziennie w czasie głodówki brać gorące kąpiele, pić od 3 do 5 razydziennie po 100 g uryny i wody, codziennie robić lewatywy z 1 litra uryny, a w przypadkusilnego poraŜenia organizmu przez sole, na miejscu ich koncentracji kłaść kompresy zestarej (z mocnym zapachem), odparowanej uryny.

W trakcie oczyszczania zauwaŜymy wzrastającą z dnia na dzień giętkość naszegoorganizmu - jest to wskaźnik pozbycia się soli. Po okresie głodówki wzrosną siły Ŝycioweorganizmu we wszystkich jej przejawach. Dalsze prawidłowe odŜywianie przedłuŜy znacznieefekty tej procedury.

To jest najlepsza procedura oczyszczająca ze wszystkich znanych. Stosując ją 3-4 razy wroku nie musimy przeprowadzać jakichkolwiek czyszczeń innego rodzaju.

Przejdźmy do konkretnych przykładów.

Przykład 1.

Historia p. Anny z Pawłogradu: miałam ciągłe bóle gardła, zwłaszcza jesienią i zimą. Odczasu do czasu pobolewała mnie wątroba, poniewaŜ 2 razy chorowałam na Ŝółtaczkę. Wpierwszym tygodniu piłam mocz z całego dnia - wystąpiły zaparcia. Zaczęłam pić ciepłą, nieprzegotowaną wodę - pojawiły się obrzęki powiek. Zmniejszyłam ilość moczu - piłamnajpierw 2-3 razy dziennie, później tylko rano. Po miesiącu "kuracji" poczułam się źle.Zaczęła mnie mocno boleć wątroba, czasami występowały gwałtowne bóle w całym prawymboku. Odstawiłam leczenie, nie wolno mi jeść. Piję tylko soki.

W nocy męczą mnie bóle wątroby. Lekarz powiedział, Ŝe miałam gdzieś małą ranę, a mocz ją przeŜarł. Obawiam się, Ŝe mocz równieŜ mógł przeŜreć wątrobę. Mocz jest teraz gęsty,mętny i ciemny. Co ma teraz robić? Zanim nie zaczęłam "leczenia" miałam jasny i przejrzystymocz. W domu na mnie krzyczą, Ŝe wierzę we wszystko. Bardzo schudłam, nie mogę jeść.Kto zatem mnie teraz wyleczy?

Objaśnienia i zalecenia: Ta kobieta jest dosłownie zatkana przez ŜuŜle (częste przeziębienia i chora wątroba).Intensywne picie uryny spowodowało obciąŜenie systemów wydalających ( jelita odmawiają pracy, zachorowała wątroba). Mętny mocz sygnalizuje uruchomienie systemu wydalającegoŜuŜle i sole - wszystko jest w porządku. Tylko, Ŝe proces ten naleŜy doprowadzić do końca.Dla ułatwienia dobrze jest oczyścić jelito grube i wątrobę. Bołotow pisze: "NaleŜy pamiętać,Ŝe pozytywnych rezultatów leczenia nie uzyskamy bez stanów stresowych w organizmie".Pani Anna przeŜyła właśnie taki okres. Musi uzbroić się w cierpliwość i pomagaćorganizmowi: więcej pić, chodzić do sauny. Jeśli człowiek tego nie rozumie, niech zaczynabardzo ostroŜnie, słuchając się własnego organizmu, a nie głupców, którzy mogą powiedzieć, Ŝe mocz przeŜarł wątrobę.

Przykład 2.

A. N., 47 lat, z Pawłogradu. JuŜ 2 lata pracuję nad sobą według pana ksiąŜek. Po pół rokudosłownie zmartwychwstałem. Miałem ból w stawach, częste skurcze, drętwienie rąk i nóg,do tego cukrzyca, reumatyzm, egzema, łuszczyca - o tym wszystkim praktyczniezapomniałem. Moje siły Ŝyciowe gwałtownie wzrosły. Czyściłam wątrobę 2 razy. Po razpierwszy wypiłem 200 g oleju z oliwek i 200 g uryny (100 g starej, tygodniowej i 100 gświeŜej), gdyŜ cytryn w ogóle nie było. Oczyszczenie było dość trudne. Wieczorem miałemnieduŜe rozwolnienie, rano zaś, od czwartej do siódmej rano zostałem dosłownie wykręcony:wyciekało ze mnie bez przerwy coś brązowego i czarnego, jakieś płatki, kawałki itp.Schudłem 12 kg w ciągu tygodnia! Drugie czyszczenie przeprowadziłem w listopadzie - zmniejszym efektem, chociaŜ tym razem wypiłem po 300 g cytrynowego soku i oleju z oliwek.



63

Objaśnienia i zalecenia:

Człowiek ten był wypełniony ŜuŜlem - stąd tak wiele chorób. Całkowicie przypadkowozastosował on jedną z najbardziej skutecznych z istniejących w przyrodzie procedur oczyszczających. Wypił razem z olejem 100 g starej (ponad siedmiodniowej) uryny. Dlazrozumienia mechanizmu tej procedury zwrócimy się znów do Bołotowa.

Bołotow badał fermenty - produkty przebiegu czynności fizjologicznych w ustrojupochodzenia roślinnego i zwierzęcego (droŜdŜe, bakterie serwatki), naturalnych dlaorganizmu człowieka.

W rezultacie doszedł do wniosku, iŜ fermenty stworzone z podobnych bakterii posiadają zdolności do odnawiania i oczyszczania powierzchni, na której się znajdują (cerę, układŜołądkowo jelitowy, strefy oczu, nosa, gardła, uszu, płuc). Aby otrzymać te fermenty Bołotowzaleca: przygotować 3 litry serwatki, 1 szklankę cukru i 1 szklankę suchych lub świeŜopokrojonych ziół.

Zioła włoŜyć do woreczka z gazy i za pomocą cięŜarka opuścić na dno słoika.

Jeśli serwatka została przegrzana (zginęły bakterie mleczne), naleŜy dodać 1 łyŜeczkę odherbaty śmietany, która zawiera zawsze zdrowe bakterie mleczne. Słój naleŜy nakryć 2-3warstwami gazy.

Przetrzymujemy w ciepłym, zacienionym miejscu.

W ciągu 2-3 tygodni powstaną silne bakterie mleczno - kwasowe. Produkty przebiegu ichczynności mają zdolność odnawiania i oczyszczania wszystkich powierzchni organizmuczłowieka. Jeśli taki kwas będzie spoŜywany w ciągu 2 tygodni po 1/2 szklanki, pół godzinyprzed jedzeniem, nabłonkowe powierzchnie Ŝołądka i jelit zostaną całkowicie oczyszczone izregenerowane.

Wróćmy jednak do uryny. W trakcie jej starzenia się rozwijają się procesy fermentacyjne,produkując nadzwyczaj zdrowe dla organizmu fermenty (podobne jak w serwatce). Jeśli taką urynę wypijemy, jak to uczynił A. N., zacznie ona oczyszczać i regenerować tkankinabłonkowe organizmu.

Moc takiego czyszczenia jest niesamowita, a idący za tym efekt wprost unikalny. Człowiekten prawidłowo ocenił to, co się z nim działo, jako kryzys oczyszczający (wyszło z niego 12kg patologicznie zmienionej tkanki!) nie zaczął krzyczeć: "zatruło mnie, pomóŜcie,wyleczcie!"

Przykład 3.

Galina Klarkowna, miasto Dniepropietrowsk. Przed miesiącem trafiła do mnie ksiąŜka"Urynoterapia". W ciągu miesiąca odniosłam niesamowite sukcesy. Łatwo piszę do panaprawą ręką. Moja diagnoza z 1983 roku brzmiała: "Choroba reumatoidalna, gościec

przewlekły, postępujący, tętniak aorty." Nie biorę Ŝadnych lekarstw!


Aby całkowicie wyleczyć powykręcane przez reumatyzm stawy, powinna dodatkowo trzymaćchore miejsca w gorącej wodzie i kłaść na nie kompresy ze starej uryny. Jeść tylko produktyroślinne, wprowadzić więcej ruchu w celach szybszego utleniania ŜuŜli i wypłukiwania soli.Naturalnie, naleŜy oczyścić jelito grube i wątrobę.

Przykład 4.

Inwalida wojenny pan Michał z miasta Charkowa. W 1990 r. zaczęły się bóle obu stóp.

Chodziłem z wielkim trudem. Pracowałem w duŜej fabryce. Wysłano mnie nad morze, dosanatorium. To równieŜ nic nie pomogło. Postanowiłem wypróbować urynoterapię.



64

Zebrałem mocz wszystkich członków rodziny i swój, razem 3 litry. Podgrzewałem i trzymałemw nim nogi po 15-20 minut przed snem. Po drugim razie bóle zniknęły. Przyjąłem 10 takichprocedur.


Takie mikrokąpiele z ciepłej uryny szybko wyciągnęły sole. Na przyszłość naleŜy zmienićcharakter odŜywiania. W przeciwnym razie znów mogą utworzyć się złogi soli.

Przykład 5.

Marina W., 33 lata, Kijów. W wieku 28 lat, po Czamobylu nabawiłam się zapaleniapolistawowego. Zbiegło się to w czasie z ciąŜą. Kilka lat próbowałam się leczyć - z bólemzakładam buty na nogi. Stawy były opuchnięte, bolały. Przeszło na palce rąk. Pojawiły siękłopoty z wątrobą. W 1990 r. rozpoczęłam głodówkę według Bregga - 24 godzinytygodniowo. Od początku 1991 r. przeprowadziłam oczyszczanie. Połączyłam oczyszczaniewątroby z intensywną głodówką (2 tygodnie głodówki w ciągu 1,5 miesiąca).Przeprowadziłam 3 procedury oczyszczające z przerwą 3-4 tygodni. Po pierwszymoczyszczeniu wątroby, juŜ następnego dnia zniknęła opuchlizna ze stawów rąk, ale ból

pozostał. Straciłam około 10 kg wagi. Czułam się znacznie lepiej, ale wątroba bolała dośćczęsto i nawet po nieznacznym przejedzeniu wracało zapalenie stawów (powstrzymać sięprzed jedzeniem było cięŜko, gdyŜ po intensywnych głodówkach miałam wilczy apetyt). Nadomiar złego przestałam miesiączkować. Teraz wiem, Ŝe głodówka była zbyt mocnymstresem dla mojego organizmu. Była teŜ jeszcze jedna przyczyna, której nie podejrzewałam -zapalenie przydatków.

Od marca tego roku zaczęłam picie moczu l raz dziennie po 150-200 g połączone zgłodówką l raz w tygodniu po 36 godzin.

W dniu głodowania piłam dodatkowo duŜo wody.

Po tygodniu od rozpoczęcia urynoterapii wystąpił bardzo intensywny rozstrój Ŝołądka, który

trwał 2 tygodnie. Połączony był z wydalaniem nieprawdopodobnej ilości śluzu. Samoistnieoczyściła się wątroba. Rozstrój Ŝołądka wystąpił gwałtownie razem z wystąpieniemmiesiączki (stało się to po 3 tygodniach od rozpoczęcia urynoterapii). W ciągu tych 3 tygodniwróciłam do swojej wagi (utyłam 6-7 kg). Następnie całkowicie zniknęła opuchlizna zestawów rąk i nóg. Zostały tylko w dwóch palcach słabe wspomnienia po bólu. Po miesiącu (7tygodni od rozpoczęcia urynoterapii) cykl menstruacyjny całkowicie wrócił do normy.

Po 8 tygodniach od rozpoczęcia urynoterapii całkowicie zniknęły bóle w stawach, uspokoiłasię teŜ wątroba i Ŝołądek. Dodatkowo wprowadziłam nacieranie ciała świeŜym moczem.


Do normalizacji przemiany mineralnej w organizmie trzeba było oczyścić wątrobę. Zostało to

zrobione i dało pozytywny rezultat. Jednak została flegma, która zakłóca pracę całegoorganizmu. eby jej się pozbyć, naleŜało "zakwasić" organizm za pomocą ciepła, gło101dówek i uryny. To równieŜ zostało wykonane. PotęŜny kryzys oczyszczający doprowadził donormy pracę całego organizmu. Teraz Marina powinna kontynuować regeneracjęnormalnego koloidalnego stanu tkanek, prawidłowo się odŜywiać, stosować ciepłehydroprocedury (kąpiele, saunę), nie przesadzać z głodówką w chłodne pory roku. Rano jeśćzarodki pszenne, a w ciągu dnia pić wodę Profijewa.

Przykład 6.

Zinajda J. 56 lat, Krasnodar. JuŜ drugi dzień urynoterapii przyniósł zdumiewające rezultaty.

Zrobiło mi się ciepło, przestały dokuczać skurcze mięśni nóg, zniknęły bóle w krzyŜu.Jeszcze w ciągu 3 dni miałam bóle, ale słabe i przytłumione. Po 6 dniach zniknęłycałkowicie.





66

biologicznej poszczególnych produktów, wówczas zrozumiemy, Ŝe Bołotow proponujenienajlepszy wariant.

Proponuję swoją własną metodę. Dla zakwaszenia organizmu wykorzystujmy własną urynę istosujmy głodówki.

Przykład 1.

I.W., m. Górki. "6 lat temu usunięto mi cystę z prawego jajnika. I znów to samo, ale z lewejstrony. Lekarz radził iść na operację. Głodowałam przez 10 dni, piłam świeŜą urynę 4 razydziennie po 75 gramów. Najpierw cysta zmniejszyła się dwukrotnie, a ostatnie badania wogóle jej nie wykazały. Coś niesamowitego!"

Przykład 2.

N.J., m. Tarnowka. "Przez jakiś czas miałam silne bóle w brzuchu - coś w rodzaju guzów.Chciałam iść do szpitala, ale wpadła do moich rąk ksiąŜka o urynoterapii. Zaczęłamstosować tę metodę. Guzy zniknęły!"

O polipach w jelicie grubym wspominałem juŜ wcześniej, ale zawsze wykorzystuję okazję by

przypomnieć, Ŝe stanowią one w organizmie innorodne komórki - pasoŜyty. Przyczyna ichpojawiania się to właśnie fatalne zmiany pH środowiska wewnętrznego organizmu.Najczęściej coś takiego występuje w Ŝołądku i jelicie grubym. Środowisko przemienia się zkwaśnego w gnilne, zasadowe. Produkty białkowo-mleczne i mięsne są idealnymśrodowiskiem do ich "hodowli". Zakwaszając odpowiednie partie organizmu pozbawiamy jeśrodowiska odŜywczego.

Przykład 3:

E.T., inwalida I grupy. W sumie została poddana ośmiu powaŜnym operacjom: - zbieramurynę przez 17 dni między 3 i 4 nad ranem, piję po 3 łyki odparowanej do 1/4. Przeszłacukrzyca, lepiej pracuje jelito, zniknął z Ŝołądka polip, serce zaczęło lepiej pracować.

Wielu ludzi nie moŜe uwierzyć w nadzwyczajne właściwości antybakteryjne własnej uryny.Oprócz zakwaszenia organizmu właściwości antybakteryjne moŜna wytłumaczyć poprzezzasadę homeopatyczną - podobne leczymy podobnym. Dokładniej - jeden z rozdziałówhomeopatii ma nazwę "leczenie poprzez wrzody". Polega to na uŜyciu patologicznychtworów przeciw źródle choroby, która sama te twory zrodziła. Nasza uryna nasycona jestprzez szerokie spektrum -własnych bakterii patogennych (chorobotwórczych). Stosując ją dowewnątrz oczyszczamy ciało z patogennych źródeł tychŜe wrzodów. Jest to prawdziwy cud.Nie raz wystarczy jest wypić urynę tylko raz, a cięŜka choroba znika raz i na zawsze.

Przykład 4:

M.G., inwalida wojenny, Charków. "Obudziłem się w nocy, miałem dreszcze, gorączkę, byłomi na przemian - zimno i gorąco. W mieszkaniu ani Ŝywej duszy. Lekarstw teŜ nie ma.

Przypomniałem sobie o urynoterapii. Wypiłem duszkiem l szklankę uryny. Wyzdrowiałem po5 minutach. Taki stan więcej się nie pojawił."

Przykład 5:

A. N. "Około 10 lat temu pojawiła się grzybica na nogach. Nogi wyleczyłem, ale widocznienie do końca. Zostało zakaŜenie pod paznokciem duŜego palca. Było to bardzo dokuczliwe. Paznokieć sczerniał i odstawał od palca. Latem pojechałem na Sybir na długą wędrówkę.Tam grzybica zaatakowała mnie z nową siłą, ale przedtem juŜ duŜo czytałem o urynoterapii.Przed spaniem obmyłem nogi moczem. Powtórzyłem to następnego dnia. Po dwóch dniachgrzybica zniknęła. Potrzebowałem jeszcze dwa dni na wyleczenie paznokcia.

Przykład 6:

N. 17 lat, WoroneŜ. "Przeszłam cięŜką grypę z powikłaniami - zaczęło się zapalenie nerek ipół roku spędziłam w szpitalu. Brałam dziennie po 30-35 róŜnch pigułek i po 9-10



67

zastrzyków. Dodatkowo miałam zaaplikowane codziennie kroplówki. Nie pomagało nic.Zaczęłam dostawać hormony, przetaczano mi krew. Nie wiadomo jak by to się skończyło,gdyby nie cud - przypadkowo dowiedziałam się o sposobie leczenia Małachowa.

Zaczęłam od urynoterapii. Po 5-7 dniach wyniki badań nie odbiegały od normy (przed tymmiałam 2 jednostki białka). Przestałam brać hormony, natomiast codziennie rano wypijałam 3

łyki uryny. Po leczeniu hormonalnym utyłam z 57 do 68 kg, na całym ciele miałam wysypkę, jelita pracowały źle, miałam bóle Ŝołądka. Po dwóch tygodniach urynoterapii te wszystkiedolegliwości zniknęły, waga wróciła prawie do normy."

Oczyszczanie ze śluzu zatok przynosowych i czołowych

Osobiście uwaŜam, Ŝe zatoki są najtrudniejszym miejscem do oczyszczenia. Po kaŜdymprzeziębieniu w zatokach zostaje warstwa śluzu, który przemienia się w kseroŜel - twardą konsystencję. Takich zatwardziałych warstw powstaje w ciągu naszego Ŝycia mnóstwo.

W rezultacie zatoki okazują się wypełnione gęstą masą, w której świetnie mnoŜą siępatogenne drobnoustroje (komórki roślinne). Przetwarzanie zgęstniałej "galarety" przezkomórki roślinne stanowi klasyczny przykład procesu gnicia z powstawaniem środowiskazasadowego i róŜnorodnych substancji toksycznych. Naturalnie daje się to nam we znaki:boli głowa, słabnie wzrok i słuch, pamięć. Zostaje naruszona normalna czynność mózgowa:człowiek staje się niezrównowaŜony psychicznie. Oczywiście wszystko to odbywa sięskrycie. Człowiek nie podejrzewa, Ŝe ma w głowie 1-2 szklanki śluzu.

Naturalnie przy takim stanie rzeczy nie ma mowy o jakichkolwiek moŜliwościachsensytywnych. Dotyczy to zwłaszcza tych ludzi, którzy uczęszczają do szkół i na kursyrozwoju duchowego, starają się rozwijać swoje zdolności nie dbając równocześnie oczystość wewnętrzną. Po oczyszczeniu głowy (oraz całego organizmu) człowiek uzyskuje tow sposób naturalny. Im organizm człowieka jest czystszy, tym subtelniejsze wibracje moŜeodbierać i wprowadzać informacje z poziomu podświadomości do świadomości. Wprzeciwnym przypadku nasz organizm jest zdolny do reagowania tylko na bodźce zmysłowe.

Zatem, by oczyścić zatoki przynosowe i czołowe ze sprasowanego w nich śluzu - galarety,trzeba przejść konsekwentnie wszystkie etapy oczyszczania.

1. Zmiękczanie - ogrzać głowę dowolnym sposobem kilka razy (najlepsze są wodnekąpiele i parówki na głowę). Procedura trwa 5 minut, a potem koniecznie naleŜyopłukać głowę chłodną wodą. Dobrze jest powtórzyć to 3-5 razy.

2. Po tym, jak galareta rozpuści się (chociaŜ częściowo) naleŜy ją wydalić przez kośćsitową, która znajduje się w przewodzie nosowym górnym i oddziela jamę nosową odmózgu.

W tym celu naleŜy przemywać nosogardziel takim płynem, który według prawa osmozy

będzie ciągnął na siebie ropę i śluz, jak równieŜ z łatwością będzie mógł przechodzić przezkość sitową i rozpuszczał kseroŜel. Najlepszym i najbardziej dostępnym środkiem jestwłasna ciepła uryna. MoŜna ją zastąpić wodą morską lub zwykłym roztworem soli.

Przemywamy zatoki w taki sposób: zatykamy jedno nozdrze, a przez drugie wciągamy płyndo jamy nosowej, po czym wypluwamy. Czynimy tak kilka razy, zmieniając kolejno nozdrza,do całkowitego oczyszczenia głowy i przywrócenia normalnego czucia, wzroku, słuchu ipowonienia.

W trakcie procedury dobrze jest wykluczyć tworzące śluz produkty mleczne, łącznie zmasłem. Jeszcze lepiej jest trochę się przegłodzić.

Oczyszczanie organizmu człowieka z energii patogennej

Istnieje kilka sposobów, lecz przedstawiam teraz najprostszy i najskuteczniejszy.



68

W przyrodzie na wszystkich poziomach zachodzi wymiana energetyczno-informacyjnapomiędzy kaŜdą Ŝywą istotą i przedmiotem nieoŜywionym. Metodą biolokacji ustalono, Ŝeniektóre gatunki drzew mają zdolność pobierania energii, a inne jej oddawania. Przy czymnajpierw pobierają "niedobrą", patogenną energię, tzn. energię pochodzenia roślinnego,która jest dla nich naturalna, dla człowieka zaś chorobotwórcza. Odwrotnie - oddają swoją "patogenną" energię - pochodzenia zwierzęcego, która dla nas jest korzystna.

WraŜliwi sensytywi widzą potoki energii krąŜące między drzewem, a człowiekiem. Nośnikamitych potoków są cząstki kwantowe - mikroleptony. Dla 94-96% ludzi "odsysającymi"energię drzewami są osika i topola. Dla niektórych takim drzewem jest świerk. Osika jest niezastąpiona w odbieraniu energii. Tak u ludzi, jak u bakterii.

Dąb, brzoza, kasztan i sosna ładują energię. WaŜne jest to, Ŝe odbierać i dawać energięmoŜe nie tylko Ŝywe drzewo, ale i wykonane z niego meble, a nawet jego wióry.

Praktyczne rady:

1. NaleŜy znaleźć drzewa "zabierające" i "dające" energię. W tym pomocą będziewahadełko. Jeśli wahadło zacznie odchylać się w kierunku drzewa, wskaŜe to na"odsysające" jego właściwości, w przeciwnym wypadku będzie to drzewo "ładujące".

2. Nie warto w tym celu podchodzić do niewysokich, jak równieŜ chorych drzew.Wybierajcie duŜe i ładne okazy.

3. Z wybranym drzewem staramy się "zaprzyjaźnić". Przywitajcie się z nim, otwórzciesię przed nim, dziękujcie mu. Stworzy to intensywną wymianę bioenergetyczną (nieprzypadkowo Budda doznał oświecenia pod drzewem). Drzewo chętnie odda swoją energię i pobierze jeszcze większą, co będzie miało na nas wpływ zbawienny.

4. Nie wolno ustawiać w sypialni mebli i roślin o właściwościach "odsysających". MoŜnapowaŜnie zachorować.

5. Kiedy naleŜy kontaktować się z drzewami "odsysającymi", a kiedy z "ładującymi".

"Odsysamy" energię, gdy mamy jej w nadmiarze, co przejawia się w bólach głowy,nerwicach serca, osteoporozie, bólach wątroby oraz zapaleniach, oparzeniach i urazach.

"Ładujemy się", gdy wyczuwamy braki energii w organizmie. Przejawie się to częstymianginami, przeziębieniami, zaburzeniami Ŝołądkowymi, zapaleniem stawów, chorobamiprzewlekłymi.

Przykład

M. cierpiał na zapalenie nerwu trójdzielnego. Po długim i bezskutecznym leczeniu byzlikwidować źródło infekcji zaproponowano mu wyrwanie wszystkich górnych zębów. Pokolejnym zabiegu, gdy wyrwano mu 3 zęby na raz, ból był tak silny, Ŝe nie pomogły środkiprzeciwbólowe. M. wyszedł na ulicę, Ŝeby nikt nie słyszał jego jęczenia. Półprzytomny zbliŜył

się do drzewa i przytulił do niego twarz. Gdy oprzytomniał, ból zniknął. Następnego dnia wyszedł na ulicę z krzesłem i przesiedział przy tym drzewie (to była topola)około 40 minut, przyciskając do niego policzek. Od tej pory bóle juŜ się nie pojawiały.

W ogóle oczyszczaniu organizmu z czarnej, patogennej energii sprzyja noszenie na sobieprzedmiotów słonecznego koloru, na przykład złota. Oto co pisał o złocie autor k-siąŜki"Niepotrzebne dla nieuków" Amirdowłat Amisiaci: "PrzedłuŜa Ŝycie. Wzmacnia starców, leczyzatrucia. Ten, kto ma złoto przy sobie, nie zazna smutku, i im więcej go będzie, tym radośniejbędzie mu na sercu." Chińscy mistrzowie cygun - terapii w czasie zabiegu nakładają jaknajwięcej złotych przedmiotów, by zabezpieczyć się przed energoinformacyjną istotą choroby wydobytą z pacjenta. Nie jest tajemnicą, Ŝe w trakcie zabiegów nie rzadko nalekarzy przechodzą choroby pacjentów.

Teraz opowiem o najprostszym sposobie oczyszczania się z tego zła:



69

Przykład

N. A. M. Energodar. "Gdy skończyłam 30 lat zaczęłam nagle tracić włosy. PrzeŜyłam duŜystres i włosy wychodziły mi garściami. Moja fryzjerka, stara Iranka, poradziła mi bym robiłaokłady z ciepłego moczu przed myciem głowy. Stosowałam to przez 6 miesięcy. Moje włosywyrosły na nowo, zniknął łupieŜ i swędzenie głowy, włosy nabrały blasku. Robiłam okłady 2 -3

razy w tygodniu.

Po pierwszych 3-4 procedurach na głowie pojawiła się wysypka, okropne swędzenie, aleprzetrzymałam wszystko, poniewaŜ Anachoret zapewniała, Ŝe to wszystko przejdzie. Odtego czasu minęło juŜ 17 lat, a ja w dalszym ciągu jestem jej wdzięczna za radę.


Stres jest znakiem wprowadzenia patologicznej energii - informacji do organizmu, natomiastwypadanie włosów - miejscem jej lokalizacji. Uryna zabarwiona na złoto przyjmuje częściowo jego właściwości, czyli jest wspaniałym środkiem oczyszczającym. Proces oczyszczaniaprzejawia się poprzez swędzenie, wysypkę itd.

Włosy zaczęły odrastać, gdy organizm został oczyszczony, czyli pozbawiony zła.

Jeszcze większą moc oczyszczającą ma uryna odparowana do 1/4. Prawie kaŜdy człowiekma w sobie ogniwa zła. Jeśli 2 razy w roku smarować profilaktycznie ciało przez 1-2tygodnie, co drugi dzień taką odparowaną uryna - pozbędziemy się tych złych wibracji. Skórabędzie znakiem czystości energetycznej organizmu.

Mnie się wydaje, Ŝe kaŜdy jest zainteresowany tym, by we właściwym czasie wyciągnąć brud(obojętnie jaką ma naturę) ze swego organizmu. Okazuje się, Ŝe do tego celu najlepsza jestwłasna uryna.

Oczyszczanie organizmu za pomocą ssania oleju

Oryginalną metodę oczyszczania i leczenia organizmu (zapoŜyczoną ze starych źródeł)zaproponował bakteriolog P. T. Tkaczuk.

Metoda ta bazuje na tym, Ŝe jedna z funkcji gruczołów jamy ustnej polega na wydalaniuproduktów przemiany materii z krwi. Ślina ma odczyn alkaliczny. Ilość przechodzącej przezgruczoły krwi w trakcie ssania lub Ŝucia zwiększa się 3-4 razy. Zachodzi swoisteprzetaczanie całej krwi przez ten "filtr" i jej oczyszczanie. Olej w tym wypadku występuje wroli absorbenta, który wiąŜe to, co jest szkodliwe i zbędne dla organizmu.

Metoda oczyszczania: jedną stołową łyŜkę oleju umieszczamy w przedniej części jamyustnej. Olej naleŜy ssać jak cukierek, bez połykania. Ssanie trwa 15-20 minut. Na początkuolej gęstnieje, potem staje się wodnisty. W tym momencie go wypluwamy. Płyn powinien byćbiały jak mleko. ółty kolor płynu wskazuje na to, Ŝe procedura nie została zakończona.

Robimy to raz dziennie, najlepiej rano, na czczo.W czasie ssania organizm uwalnia się od szkodliwych bakterii, toksyn, kwasowości,aktywizuje się i normalizuje przemiana materii.

Pamiętajmy tylko, Ŝe przy stosowaniu tej metody, mogą występować chwilowe komplikacje,co jest rezultatem "rozluźnienia" ogniw choroby.

Decydujemy sami, ile razy stosować trzeba tę procedurę. Ostre choroby leczą się łatwo iszybko, w ciągu 2 tygodni, leczenie chorób przewlekłych trwa trochę dłuŜej.



70

Część 2

Prawidłowe odŜywianie Fizjologia trawienia

Procesy przetwarzania, pokarmów u wszystkich zwierząt ciepłokrwistych (w tym i człowieka)wyglądają podobnie: w jamie ustnej pokarm się rozdrabnia, w Ŝołądku zachodzi denaturacjakwasowa; w jelicie cienkim - hydroliza za pomocą fermentów samego organizmu i fermentówzawartych w pokarmie oraz wchłanianie przetworzonych pokarmów, w jelicie grubymzachodzi dalsze trawienie i wchłanianie pokarmów, jak równieŜ formowanie mas kałowych iich ewakuacja.

W kaŜdym z tych elementów układu trawiennego występuje swój rodzaj trawienia za pomocą "swego" fermentu.

W jamie ustnej za pomocą własnych fermentów jest trawiona skrobia (stadium początkowe).W Ŝołądku pokarm zostaje trawiony przy pomocy fermentów własnych i znajdujących się w

pokarmach (autoliza). W jelicie cienkim pokarm jest trawiony w obrębie jelita i przy jegościance. W tym procesie zostają wykorzystane fermenty własne i powstałe w rezultacieautolizy oraz flora bakteryjna.

W jelicie grubym do pracy włączone są przewaŜnie drobnoustroje - tzw. trawieniesymbiozowe.

Fermenty

Musimy wiedzieć coś niecoś o fermentach. Fermenty przyspieszają procesy biochemiczne,mają działanie specyficzne (na pokarm białkowy wydzielane są jedne fermenty, nawęglowodanowy - inne itd.), są nietrwałe przy wysokich temperaturach, aktywne wokreślonych środowiskach (np. niektóre są aktywne w środowisku kwaśnym, inne - wzasadowym lub neutralnym).

Fermenty są produkowane przez komórki wydzielnicze. Komórki te uzyskują z krwisubstancje niezbędne dla syntezy fermentów. Na syntezę fermentów potrzebna jest energia.

ołądek

ołądek w procesie ewolucji powstał jako organ deponujący poŜywienie i wykonującypoczątkowe stadium hydrolizy. ołądek ma skomplikowaną budowę. RóŜne jego "pola"wydzielają inny sok Ŝołądkowy. Górna część w krótkim czasie wydziela bardzo kwaśny sok,dolna część wydziela sok mniej kwaśny i w dłuŜszym czasie, część odźwiernikowazasadowy przez cały czas. Teraz staje się jasne dlaczego właśnie na górnej części Ŝołądka

powstają wrzody i złośliwe nowotwory. W ciągu doby u człowieka wydziela się 1,5-2 litra soku Ŝołądkowego.

ołądek spełnia waŜna czynność ruchową, zapewniającą:

1. Przemianę pokarmu w miazgę pokarmową w części odźwiernikowej;2. Jej ewakuację do dwunastnicy.



71

Rys. 14 - ołądek 1 - górna część, 2 - dolna część, 3 - część odźwiernikowa

Czynność wewnątrzwydzielnicza Ŝołądka zaleŜy od stanu gruczołów Ŝołądkowych.

Wydzielanie soku Ŝołądkowego jest procesem łatwo hamowanym, zwłaszcza na początku.Bardzo mocno wpływają emocje.

Ilość wydzielanego w czasie trawienia soku zaleŜy bezpośrednio od ilości zaŜytegopoŜywienia.

Tłuszcze na 2-4 godziny naruszają sekrecję gruczołów Ŝołądkowych w zaleŜności od ichilości w poŜywieniu.

Dwunastnica

W dwunastnicy zachodzi:

1. Przejście od trawienia Ŝołądkowego do trawienia jelitowego.2. Trzy podstawowe rodzaje trawienia: w jamie jelita, trawienie przez błonę dyfuzyjną,

wewnątrzkomórkowe.3. Wchłanianie i wydzielanie substancji;4. Produkowanie hormonów jelitowych. Na przykład w błonie śluzowej dwunastnicy

powstają hormony: sekretyna - pobudza sekrecję trzustki i Ŝółci, holecystokinina -stymuluje motorykę pęcherzyka Ŝółciowego, otwiera przewód Ŝółciowy, wilikinina -pobudza motorykę kosmków jelita cienkiego itp.

Jelito cienkie

Jelito cienkie ma długość około 6 metrów, a jego gruczoły wydzielają do dwóch litrów sokuna dobę. Łączna powierzchnia błony jelita wynosi około 5 m2.

To prawie trzy razy więcej od całej powierzchni ciała. Dzięki tak duŜej powierzchni jelita

cienkiego, zachodzą tu procesy wymagające duŜej ilości swobodnej energii. Wedługniektórych badaczy w jelicie cienkim zachodzi chłodna synteza termojądrowa, przemiana



72

jednych substancji w inne. Dlatego właśnie tu zachodzą procesy związane z przyswajaniempokarmów, trawienie oraz wchłanianie. Jelito cienkie stanowi poza tym waŜny organwydzielania wewnętrznego - posiada mnóstwo komórek, które syntetyzują i wydzielają hormony. Ostatnie badania wykryły tam siedem rodzajów komórek wewnątrzwydzielniczych.KaŜdy z nich produkuje określony hormon.

Budowa ścianki jelita

Teraz naleŜałoby zastanowić się nad budową ścianki jelita cienkiego i procesem trawienia wnim zachodzących.

Ścianka jelita cienkiego ma skomplikowaną budowę. Komórki błony śluzowej posiadają doczterystu odrostów - mikrokosmków. Na jeden milimetr kwadratowy nabłonka jelitowego jestich około 50-200 milionów. Tworzą one dość gęstą "szczoteczkę", która nazywa siękosmkami jelitowymi.

Taka struktura zwiększa powierzchnię wchłaniającą komórek jelitowych. Z kolei powierzchnięmikrokosmków pokrywa glikokaliks. Składa się z ogromnych ilości cienkich zakręconych nici,które tworzą dodatkową warstwę i wypełniają pory pomiędzy kosmkami. Te nici są

wytwarzane przez komórki jelitowe i "rosną" z błon kosmków. Zatem glikokaliks oraz kosmkiodgrywają rolę porowatego katalizatora - zwiększają powierzchnię aktywną. Poza tym samekosmki uczestniczą w przemieszczeniu substancji w procesie pracy katalizatora. KosmkirównieŜ posiadają zdolność kurczenia się i rozluźniania w rytmie sześć razy na minutę cozwiększa prędkość trawienia i wchłaniania.

Glikokaliks natomiast stanowi dodatkowe ogniwo obniŜające potok toksyn wewnątrzorganizmu - swoisty filtr bakteryjny.

Trawienie w jelicie cienkim

Proces trawienia w jelicie cienkim wygląda następująco: z pomocą trawienia dokonują sięgłównie początkowe etapy hydrolizy białek, tłuszczy, węglowodanów. Ten rodzaj trawienia

"załatwia" tylko początkowy etap hydrolizy molekuł. Na błonie mikrokosmków zachodzą końcowe efekty hydrolizy oraz wchłaniania.

Wydzielanie soków trawiennych

W ciągu doby do układu Ŝołądkowo- jelitowego wydziela się 56 litrów soków trawiennych: litr śliny, do dwóch litrów soku Ŝołądkowego, 0,75 l Ŝółci, dwa litry soku z jelit, 0,7-0,8 l sokutrzustkowego.

Na zewnątrz natomiast wydziela się z jelit zaledwie 150 ml! Pozostała ilość zostajewchłaniana. Przy naruszeniu procesów wchłaniania pojawia się płynny stolec. Poszczególneczęści układu Ŝołądkowo- jelitowego pełniąc swoje funkcje są odizolowane od siebie poprzezspecjalne zawory. Izolacja jest konieczna poniewaŜ kaŜdy oddział układu jelitowego posiada

swój czynnik pH. W ustach jest zasadowy, w Ŝołądku kwaśny, w dwunastnicy w okresietrawienia neutralny, tu równieŜ wydziela się sok trzustkowy z zasadowym pH dlaneutralizowania kwasowości nadchodzącej z Ŝołądka. Między posiłkami cienkie jelito masłabo zasadowe pH, jelito grube - słabo kwaśne. W kaŜdym z oddziałów róŜny jest czasprzebywania pokarmu. W jamie ustnej, w zaleŜności od rodzaju poŜywienie pozostaje odkilku sekund do minuty, w Ŝołądku dwie, cztery godziny, w jelicie cienkim cztery, pięć godzin,natomiast w jelicie grubym dwanaście-osiemnaście godzin. Ilość drobnoustrojów"zamieszkałych" w układzie Ŝołądkowo- jelitowym równieŜ jest róŜna. W jamie ustnej jest ichduŜo, w Ŝołądku niewiele, w jelicie cienkim zaczynają gwałtownie rozmnaŜać się wmomencie dostarczenia tam pokarmu, w jelicie grubym jest ich kolosalna ilość. KaŜdyoddział układu Ŝołądkowo- jelitowego zamieszkują inne rodzaje bakterii. Krótko mówiąc sokitrawienne, mikroorganizmy, tworzą w organizmie środowisko wewnętrzne, które stanowiczęść ekologii człowieka. To środowisko jest czymś pośrednim (środowisko buforowe)



73

pomiędzy środowiskiem zewnętrznym (powietrze, gleba itp.) wewnętrznym (krew, płynmiędzykomórkowy).

Zatem staje się oczywiste, Ŝe jak buforowe tak i wewnętrzne środowiska organizmu zaleŜą przede wszystkim od spoŜywanych pokarmów.

Trawienie symbiozowe (trawienie z wykorzystaniem endogennej flory bakteryjnej)

W poprzednich rozdziałach juŜ mówiliśmy o roli bakterii Ŝołądkowo-jelitowych w procesietrawienia. Przyjrzyjmy się temu zjawisku.

Jeszcze do niedawna flora bakteryjna uwaŜana była za niepoŜądaną i wręcz szkodliwą.Ostatnie badania ujawniły coś diametralnie przeciwnego - flora bakteryjna jest nie tylkonieszkodliwa, ale i niezbędna dla normalnego rozwoju fizjologicznych czynności organizmu.

W procesie ewolucji powstała symbioza pomiędzy organizmem gospodarza idrobnoustrojami "zamieszkałymi" w jego układzie Ŝołądkowo- jelitowym. Zachodzi międzynimi przemiana metaboliczna (produktów substancji odŜywczych, róŜnorodnychstymulatorów, inhibitorów, hormonów i innych aktywnych fizjologicznie substancji). Flora

bakteryjna utrzymuje niezbędną współzaleŜność substancji w układzie Ŝołądkowo-jelitowym,rozkłada niektóre niezbędne komponenty pokarmowe i tworzy produkty brakujące.Nieprzypadkowo u niektóiych zwierząt (głównie roślinoŜernych) masa flory bakteryjnej moŜestanowić 1/7 masy ciała.

Potok bakterialnych metabolitów składa się z:

1. substancji odŜywczych przemienionych przez mikroflorę2. produktów czynności bakterii3. substancji zbędnych, przemienionych przez mikroflorę4. bakteryjnej flory gospodarza

Składniki te zawierają: niezbędne dla Ŝycia substancje (witaminy, aminokwasy itd.),substancje, które na dzień dzisiejszy nie są uznawane ani za korzystne, ani za szkodliwe dlaorganizmu; substancje toksyczne.

Porównywanie organizmów "bezbakteryjnych" z organizmami z normalną mikroflorą pokazało, Ŝe pozbawione bakterii zwierzęta mają cały szereg defektów i powinny byćzaliczone do zwierząt bezwartościowych. W związku z tym podtrzymywanie w organizmienormalnej flory bakteryjnej staje się najgłówniejszym zadaniem nauki o Ŝywieniu i w ogólenauki o zdrowym Ŝyciu.

W dzisiejszych czasach dysbakteriozy stanowią przyczynę wielu schorzeń i dotyczą praktycznie kaŜdego.

Inne charakterystyki systemu trawiennego

O efektywności odŜywiania organizmu człowieka świadczy fakt Ŝe kaŜda komórka jelitowa jest w stanie zabezpieczyć substancje pokarmowe 103-105 innych komórek organizmu.

Normalne funkcjonowanie układu Ŝołądkowo- jelitowego związane jest z jego ciągłymregenerowaniem. Najsłabszym ogniwem jest nabłonek, który szybko się złuszcza. Czasodbudowy nabłonka dwunastnicy 1,8 dnia (2,3% na godzinę), jelita cienkiego 3-5 dni (1,4-0,7% na godzinę). Najszybciej odnawia się glikokaliks, w ciągu czterech do dziesięciugodzin. Takie jego szybkie odnowienie tworzy efekt oczyszczania kosmków jelitowych.

Stąd wynika, Ŝe częste posiłki (częste jedzenie) prawdopodobnie najszybciej złuszczanabłonek jelita. W ogóle nabłonek jelita odbudowuje się całkowicie w ciągu 6-14 dni. Oto

między innymi odpowiedź na pytanie dlaczego powstrzymywanie się od jedzenia w ciągutego czasu sprzyja bliznowaceniu wrzodów układu Ŝolądkowo-jelitowego.





75

zaprzestanie wydzielania soków Ŝołądkowych i zwolnienie lub całkowite zatrzymaniesię perystaltyki układu pokarmowego. PoŜywienie przyjmowane w takim stanie nieprzyswaja się - gnije, fermentuje.

Pamiętajmy:

a. arty i śmiech przy stole sprzyjają rozluźnieniu i korzystnym stanom emocjonalnym.Niech przy stole zawsze królują śmiech i radość. Powinno to stać się główną zasadą naszego Ŝycia. W tym czasie tworzymy swoje ciało i swoje zdrowie.

b. W stanach gorączkowych, chorobowych nie jemy nic - do tej pory gdy poczujemy siędobrze.

c. Nie jemy nic w stanach napięć emocjonalnych. Opuszczamy 1-2 posiłki, dopóki nieuspokoimy się.

d. jeśli jesteśmy zmęczeni, przed jedzeniem lepiej odpocząć.

Nie spoŜywamy zbyt zimnego i zbyt gorącego poŜywienia

Enzymy trawienne są aktywne tylko w temperaturze naszego ciała. Gdy jedzenie jest zimne

lub gorące, enzymy rozpoczną najefektywniejsze działanie tylko wtedy gdy osiągnie onotemperaturę 36,6 stopni. Zwłaszcza niezdrowe jest jedzenie zimnych pokarmów i napojów:gaszą "ogień" w naszym organizmie.

Jemy tylko wtedy, gdy jesteśmy głodni

Zaznaczam od razu: naturalne poczucie głodu trzeba odróŜniać od patologicznego odruchu"coś przetrącić".

Prawdziwe poczucie głodu pojawia się tylko wtedy, gdy pokarm przeszedł wszystkie stadiatrawienia i przyswajania. Tylko wtedy obniŜa się stęŜenie substancji odŜywczych we krwi. Tesygnały docierają do centrum pokarmowego i w taki sposób powstaje poczucie głodu.

Fałszywe uczucie głodu pojawia się przy naruszeniu pracy układu Ŝołądkowo-jelitowego.

Przy prawidłowym odŜywianiu te patologiczne zmiany znikną pod warunkiemprzeprowadzania starannego oczyszczania organizmu.

WaŜne jest jeszcze jedno: Ŝadnych "przekąsek" między posiłkami. JuŜ staroŜytni pisali: "Niewolno jeść nowego poŜywienia zanim nie strawimy poprzedniego, poniewaŜ mogą wskazywać niezgodność i zaczną sprzeczkę."

Jeśli ciągle coś Ŝujemy, przestanie wydzielać się śluz chroniący śluzówkę Ŝołądka idwunastnicy. Aparat wydzielniczy będzie ciągle obciąŜony. Na dodatek, w trakcie trawieniazachodzi złuszczanie się nabłonka błony śluzowej układu Ŝołądkowo-jelitowego. Naturalnieprzy częstym jedzeniu proces ten będzie znacznie intensywniejszy, co doprowadzi doszybkiego zuŜycia układu Ŝołądkowo-jelitowego.

Wykorzystujmy w odpowiedni sposób wpływ mikroflory

Zatrzymajmy się na dwóch przykładach - pozytywnego i negatywnego wpływu mikroflory.

Negatywny wpływ mikroflory

Gdy wprowadzamy do organizmu pokarmy w postaci monomerów (mleko, zupy mleczne,roztwory cukru, glukozy, w postaci napojów i innych sztucznych zestawów) przestajefunkcjonować mechanizm obronny (trawienie błonne). Wówczas bakterie znajdują się wsytuacji dogodnej dla rozmnaŜania się, w związku z nadmiarem łatwo przyswajalnychmonomerów pokarmu w jelicie cienkim. Prowadzi to do zaburzenia endoekologii człowieka,do utraty przez organizm niezbędnych substancji, do zwiększenia potoku toksyn.

Nietolerancja mleka



76

Polega na braku fermentu laktozy w komórkach jelitowych. Tylko ten i Ŝaden inny fermentrozszczepia laktozę mleka. Gdy go brak, laktoza staje się "zdobyczą" drobnoustrojów.

Bakterie potrafią się rozmnaŜać się z niesamowitą szybkością. Zapotrzebowanie pokarmowe jednej bakterii w ciągu doby wynosi zapotrzebowanie 15-letniego chłopca. Takie szybkierozmnaŜanie bakterii powoduje dostanie się do środowiska wewnętrznego organizmu duŜej

ilości drobnoustrojowych metabolitów i jak z stąd wynika, zatrucie. Pozytywny wpływ mikroflory

Masa flory bakteryjnej niektórych zwierząt moŜe wynosić 1/7 ogólnej masy ciała.Przedostanie się pokarmu do organizmu aktywizuje rozmnaŜanie się bakterii,"zamieszkałych" w Ŝołądku i jelitach. Okazuje się, Ŝe mikroflora jest trawiona i utylizowanaprzez organizm gospodarza. Drobnoustroje, mikroby, droŜdŜe itp. stanowiące normalną mikroflorę są znakomitym surowcem pokarmowym. Białko bakterii i droŜdŜy zawierawszystkie najwaŜniejsze aminokwasy. Poza tym wewnątrz tych najprostszych organizmówpowstaje i gromadzi się mnóstwo witamin, szczególnie grupy B i witamina D. Zatem temikroby stanowią dla nas najbardziej odŜywcze "mięso". Mamy wewnątrz własne "zakładymięsne" trzeba tylko nauczyć się z nich korzystać.

Normalna mikroflora szczególnie dobrze odŜywia się świeŜym pokarmem roślinnym, któryzawiera takŜe duŜo tlenu, niezbędnego drobnoustrojom do oddychania. W gotowanym jedzeniu tlenu jest znacznie mniej. Z tego powodu rozwijają się inne rodzaje bakterii, którewykorzystują rozszczepienie beztlenowe, co zwiększa toksyczność ich metabolitów. Pozatym dysbakterioza prowadzi do obniŜania aktywności fermentów jelita cienkiego.

Przyczyny rozwoju dysbakteriozy:

1. Nieprawidłowe odŜywianie - pokarm jest mocno zmieniony (monomery),degradowany (obróbka termiczna), zuŜywa się w nieodpowiedni sposób.

2. Przyjmowane antybiotyki tworzą patogenną mikroflorę niszcząc przy okazji normalną.

3. Schorzenia układu jelitowo-Ŝołądkowego oraz deficyt witaminy A.4. Stresy.5. "Kwaśne" pieczywo, z dodatkiem droŜdŜy piekarniczych.

Niestety, ten nakaz jest przez nas regularnie naruszany. DroŜdŜe zawarte w wyrobach zmąki niszczą nas powoli, ale skutecznie, wypaczają naszą mikroflorę i sprzyjają rozwojowinieodwracalnej dysbakteriozy.

PoŜywienie

Dla lepszego zrozumienia, co powinniśmy jeść, co rzeczywiście nas Ŝywi, musimy poznaćpodstawowe zjawiska naszego Ŝycia. Jak wiadomo, istota Ŝywa składa się z substancji i

pola. Przy czym, substancja ma specyficzną formę - lewy obrót. To stanowi zasadniczą róŜnicę między Ŝywą - organiczną substancją i skostniałą - nieorganiczną, w której są przemieszane substancje z lewym i prawym obrotem.

KaŜdy Ŝywy obiekt posiada pole (bioplazmę). Ma skomplikowaną przyrodę, która znika wrazz zanikaniem Ŝycia. Materia nieorganiczna takiego pola nie posiada. Stąd - główny wniosek:do podtrzymania i rozwoju Ŝycia potrzebujemy pokarmów z lewoobrotową substancją ibogatego w bioplazmę. Właśnie taki pokarm zmniejsza entropię (rozpad) w Ŝywym systemie(organizmie). Jeśli poŜywienie zawiera substancje z prawym obrotem lub nie posiadabioplazmy, zwiększa entropię i hamuje czynność organizmu.

Skład poŜywienia

Powstają przed nami następne waŜne pytania: z czego składa się nasze poŜywienie? Jaką rolę odgrywają składniki poŜywienia w podtrzymywaniu normalnej czynności organizmu?



77

Woda

Organizm człowieka w 55-65% składa się z wody. Organizm dorosłego człowieka o wadze65 kg zawiera około 40 litrów wody; 25 litrów znajduje się wewnątrz komórek, a 15 wchodziw skład płynu pozakomórkowego.

W miarę starzenia się człowieka ilość wody w jego ciele zmniejsza się. Porównajcie, ciało 3-miesięcznego płodu zawiera 95% wody, natomiast ciało noworodka - juŜ tylko 70%.

Wielu autorów uwaŜa, iŜ jedną z przyczyn starzenia się organizmu jest obniŜanie zdolnościsubstancji koloidalnych, zwłaszcza białka , które powinny wiązać większe ilości wody. Woda jest najwaŜniejszym środowiskiem, w którym zachodzą liczne reakcje chemiczne i procesyfizyko-chemiczne (asymilacja, dysymilacja, osmoza, dyfuzja i inne), które tworzą fundamentŜycia. Organizm reguluje zawartość wody w kaŜdym organie i w kaŜdej tkance.Niezmienność środowiska wewnętrznego organizmu, między innymi określona zawartośćwody, jest jednym z głównych warunków normalnej czynności Ŝyciodajnych przemian.

Woda zawarta w organizmie róŜni się jakościowo od zwyczajnej. Po pierwsze, jest to wodastrukturowana. Za pomocą najnowszych, subtelnych metod eksperymentalnych uzyskano

zadziwiającą informację. OtóŜ, okazało się iŜ woda znajdująca się w bliskim kontakcie zmolekułami biologicznymi występuje jakby w zamarzniętym stanie (posiada strukturę lodu).Te "lodowe" struktury wody są "matrycą Ŝycia". Bez nich Ŝycie jest niemoŜliwe. Tylko ichistnienie stwarza moŜliwość przebiegu najwaŜniejszych reakcji biofizycznych ibiochemicznych.

ywe molekuły organizmu są włoŜone jakby do kraty, podobne to jest do doskonaledopasowanego futerału. Z tego powodu nasycanie biomolekuł wodą i zdolność utrzymywaniaprzez nie wody jest o wiele wyŜsza, gdyŜ woda tworząca z nimi system ma strukturę "lodu".

Po pierwsze - zwykła woda jest chaotycznym skupiskiem molekuł, w Ŝadnym wypadku niemoŜe słuŜyć jako "futerał" dla biomolekuł. ywe molekuły źle układają się między molekułamitakie j wody i zatrzymują ją źle w naszym ciele. Woda uzyskuje strukturę "lodu" kosztemwydatkowania energii z organizmu.

Po drugie - woda strukturowana, zwłaszcza woda zawarta w Ŝywych organizmach cechujesię asymetrią. KaŜda zaś asymetria stanowi źródło swobodnej energii.

Po trzecie - okazuje się, Ŝe informacja biologiczna moŜe być przekazywana kryształowymstrukturom wody. Została odkryta "pamięć" wody. Przy czym, pamięć zapisana jest takmocno, Ŝe zatrzeć ją moŜna tylko po 2-3 godzinnym gotowaniu wody.

Taka właśnie woda wchodzi w skład owoców, soków, warzyw oraz soków z tych produktów.

Owoce i warzywa zawierają 70-90% takiej wody, substancje nierozpuszczalne stanowią 2-8%, substancje rozpuszczalne - 7-16%.

Nie mamy w ogóle pragnienia, poniewaŜ zaŜyliśmy najlepszą, najbardziej wartościową wodę. Woda w świeŜo wyciśniętych sokach oraz woda ze stopniałego śniegu działaodmładzające i leczniczo na nasz organizm. Właśnie taką wodą najlepiej zaspokoiszpragnienie.

Woda mineralna ma właściwości lecznicze, dzięki informacji którą wchłania przechodzącprzez warstwę skorupy ziemskiej. Rozpuszczone w wodzie substancje mineralne nie są przyswajalne przez organizm i są wydalane jako ciała obce. Substancje nieorganiczne są przyswajalne tylko przez rośliny. Tylko taką drogą - przyswojone przez rośliny - mogą być minerały przyswojone przez człowieka.

W normalnych warunkach klimatycznych i umiarkowanym obciąŜeniu fizycznym człowieka,

powinno wystarczyć mu tej wody, która jest w surówkach i owocach. Gdy poŜywieniezawiera mało produktów roślinnych, człowiek z reguły odczuwa pragnienie i pije duŜo wody.







80

1. zwiększenie przenłkalności błon;2. zmiana aktywności fermentów;3. zmienia się stan białkowych komórek i tkanek w szczególności ich wraŜliwości na

oddziaływanie fermentów.

W przeciwieństwie do oddziaływania powierzchniowego soku Ŝołądkowego na pokarm, wprzypadku indukcyjnej autolizy ma miejsce "wybuch" tkanek na zewnątrz, gdyŜ autolizaindukuje się w całej warstwie obiektu pokarmowego. W tym wypadku zachodzirozszczepienie hydrolłtyczne wszystkich struktur komórkowych.

Wszystkie zwierzęta wykorzystuję trawienie autolityczne zjadając Ŝywe obiekty (zwierzętalub rośliny) i tylko człowiek poddaje pokarm obróbce cieplnej, "polepszając" go.

Biochemik Pargetti odkrył, Ŝe w trakcie przygotowania pokarmu w temperaturze powyŜej54°C (obojętnie ile czasu to zajmie) aktywność fermentów zanika i autoliza staje sięniemoŜliwa.

Specyficzne dynamiczne oddziaływanie poŜywienia

Specyficzne dynamiczne oddziaływanie poŜywienia (SDOP) przebiega jako zwiększenieprzemiany materii po spoŜywaniu pokarmu w odniesieniu do poziomu podstawowego. Pookoło 15-30 min. po zjedzeniu wzrasta wymiana energetyczna po 3-6 godzinach, osiągającmaksimum i zachowując ten poziom w ciągu 10-12 godzin. Przy czym tłuszcze tylkonieznacznie podwyŜszają wymianę, czasem nawet ją hamują. Węglowodany podwyŜszają go do 10-20%, pokarm białkowy - do 40%.

Czym spowodowane jest tak znaczne podwyŜszenie energii po spoŜyciu pokarmubiałkowego? By odpowiedzieć na to pytanie, trzeba wiedzieć ile białka pokarmowego zuŜywadorosły człowiek na budowę i regenerację tkanek organizmu i ile - na wydatkowanie energii.

Dawno temu Rubner udowodnił, Ŝe tylko 4% ogólnej wymiany energii idzie na budowę i

przyrost białka. Stanowi to średnio około 30 g białka dziennie na osobę. 100 g mięsa zawiera20 g białka. Zanim odpowiemy gdzie się podziewa zbędne białko, odpowiemy na innepytanie: "co stanowi nasze podstawowe paliwo?" Głównym dostawcą paliwa człowieka są węglowodany. Oznaczamy je jako Cm(H2O)n. Przy utlenianiu tlenem otrzymujemy swobodną energię, którą wykorzystujemy, dwutlenek węgla CO2 i wodę H2O, które są łatwo wydalane zorganizmu:

Cm(H2O)n + mO2 = mCO2 + nH2OMolekuła białka składa się z azotu i węglowodanu:NcCm (H20)n.Jeśli białko wykorzystać jako materiał energetyczny, najpierw trzeba odszczepić azot, apotem wykorzystać węglowodan jako paliwo!

NcCm (H2O)n + mO2 = Nc + mCO2 + nH2O.W przeciwieństwie do węglowodanów i tłuszczów azot w organizmie nie moŜe byćzmagazynowany, lecz zostaje intensywnie wydalany z organizmu. Po białkowym śniadaniuzostaje wyprowadzone około 50% zawartego w pokarmie azotu. W tym wypadkuwydatkowanie energii osiąga taki poziom, Ŝe 30-40% kalorii zuŜywa się na rozszczepienieazotu i wydalenie go z organizmu. Jak wiadomo, głównym organem wydalającym azot zorganizmu są nerki, dlatego "nadplanowa" praca szybko je rujnuje.

W rezultacie SDOP zachodzi nie tylko intensyfikacja wymiany energetycznej i rozpaduaminokwasów (białka), lecz i zmiana poziomu glukozy w krwi, zmiany bilansu wodno -solnego, zmiany stanu naczyń itp.

A. Braunsztein zwrócił uwagę, Ŝe przyswajanie i wymiana aminokwasów (białka) wymagaznacznej ilości swobodnej energii. Przechodząc przez organizm kaŜdy atom azotu powodujerozpad wielu molekuł ATP i fosforanu nieorganicznego.



81

Porównanie prędkości syntezy i rozpadu białka i cyklu obrotowego azotu w dietach zmałą i duŜą zawartością białka zostało ustalone, Ŝe stosując dietę biedną w białkointensywność cyklu obrotowego azotu obniŜa się na 18%. 18% zaoszczędzone przyprzejściu na taką dietę pójdą na wzmocnienie i uleczenie naszego organizmu. Otoodpowiedź dla miłośników mięsnego poŜywienia, którzy uwaŜają go za dostawcęenergii.

Węglowodany

NajwaŜniejszym dostawcą węglowodanów jest skrobia. Powstaje i gromadzi się wchloroplastach zielonych części roślin w postaci drobnych ziarenek, skąd drogą hydrolizy przeistacza się w rozpuszczalne w wodzie cukry, które łatwo przenoszą się przez błonykomórkowe do innych części rośliny: w nasiona, korzenie, owoce itd.

W organizmie człowieka skrobia surowych roślin podlega stopniowemu rozkładowi wukładzie trawiennym. Rozkład ten zaczyna się jeszcze w ustach. Ślina częściowo zamienia je w maltozę. Oto dlaczego tak waŜne jest dobre przeŜuwanie pokarmu i nawilŜenie go śliną (pamiętajmy - nie pijmy w czasie jedzenia!)

W jelicie maltoza hydrolizuje się w cukier prosty, który przenika przez ścianki jelita. Tamprzemienia się w fosfaty i w takiej postaci trafia do krwi.

Gotowane skrobie cieszą się złą opinią u współczesnych dietetyków. Mówi Uoker: "Molekułaskrobi nie jest rozpuszczalna w wodzie, spirytusie, eterze. Takie nierozpuszczalne cząsteczkitrafiając do systemu krwioobiegu zanieczyszczają krew. Krew w procesie cyrkulacji matendencję do uwolnienia się od tych ziarenek, urządzając dla nich "magazyn". Gdy nasz jadłospis zawiera duŜo skrobii, zwłaszcza białej mąki, twardnieją tkanki wątrobowe".

W skrobiach zawarte są dwie frakcje wielocukrów - amyloza 15-25% i amilopektyna 75-85%.Amiloza rozpuszcza się w gorącej wodzie, tworząc przezroczysty roztwór koloidalny.Amilopektyna w gorącej wodzie nie rozpuszcza się, tylko pęczn ieje (potrzebuje do tego celu

płynu z organizmu). W taki sposób po działaniu na skrobię gorącą wodą powstaje roztwór amilozy zagęszczony napęczniałą amylopektyną.

Otrzymana gęsta, ciągliwa substancja nazywa się kleister.

Podobnie się dzieje w naszym układzie Ŝołądkowo- jelitowym. Przy czym im wyŜszegoprzemiału jest pieczywo, rym wyŜszej jakości powstaje kleister. Kleister zatyka kosmki jelitowe i dolne odcinki jelita cienkiego wyłączając je z procesu trawienia. W jelicie grubymmasa ta przywiera do jego ścianek, tworząc kamień kałowy.

Po za tym, nie tak dawno zostało wykryte, Ŝe do wytworzenia w organizmie 1000 kalorii z250 g białka lub węglowodanów zuŜywa się dodatkowo znaczną ilość substancjibioaktywnych (np. witaminy B1, B2, B3, C itd.). Czyli, by poŜywienie zostało właściwie

przyswojone potrzebne są witaminy i mikroelementy. Bez spełnienia tego warunkuskrobia fermentuje i gnije, zatruwając nasz organizm. Prawie kaŜdy codzienniewykrztusza z siebie krochmalistą flegmę, która wypełnia nasz organizm i powoduje ciągłeprzeziębienia i katary. Jeśli nasz dzienny jadłospis będzie zawierać 20% skrobi (a nie 80%) itę skrobię będziemy spoŜywać razem z substancjami bioaktywnymi, nasz oddech stanie sięlekki i swobodny.

Gdy ktoś jednak nie potrafi całkowicie przestawić się na produkty bez skrobi (po obróbcetermicznej), pomogą zalecenia Sheltona: - spoŜywać wraz z pokarmem zawierającymskrobię duŜą ilość surówek (z wyjątkiem pomidorów), poniewaŜ surówki są bardzo bogate wwitaminy i sole mineralne.

Drugi waŜny aspekt tego problemu - jakie produkty zawierające skrobię, moŜna jeść? Jemy

duŜo pieczywa, przygotowanego z mąki.



82

Mąka ma charakterystyczną właściwość - jest nią zawartość w niej glutenu. Powstaje on wczasie przygotowywania ciasta i składa się przewaŜnie z białka. Od właściwości fizycznychglutenu zaleŜą elastyczność, porowatość i objętość pieczywa.

Natomiast badania nad glutenem wykazały, Ŝe produkty zawierające gluten wywołują" zanikkosmków jelitowych, co z kolei zmniejsza moc warstwy fermentacyjnej, pogarsza trawienie i

wchłanianie substancji pokarmowych. W taki sposób powstaje pierwsze ogniwo w łańcuchu róŜnorodnych patologii. Unormowaniestruktury kosmków moŜliwe jest tylko leczeniem dietą bezglutenową.

Mąka Ŝytnia róŜni się od pszennej i zawiera mniej białka, więcej cukru i nie tworzy glutenu.

Nie tworzy glutenu równieŜ mąka z owsa, kukurydzy, prosa. Jako źródło skrobi zalecane są kasze jaglana, gryczana, owies, ryŜ.

Oprócz pieczywa częstym gościem na naszym stole są ziemniaki. W związku z tym, wartopowiedzieć kilka słów na ich temat.

Ziemniak zawiera substancję trującą, solaninę. Bardzo duŜo jest jej w naci, w zzieleniałych,

zgniłych i przerośniętych bulwach. Dojrzałe świeŜe bulwy zawierają ją równieŜ, chociaŜ wilościach nieszkodliwych dla zdrowia.

I następna ciekawostka: młode ziemniaki (do 1 września) część jadalna 85%, w tymwęglowodany - 17,8%.

Ziemniaki od 1 września do 1 stycznia: część jadalna - 75%, w tym węglowodany - 15,8%.Ziemniaki od 1 stycznia do marca: część jadalna 70%, w tym 14,7% węglowodanów.Ziemniaki od 1 marca: część jadalna 60%, w tym węglowodany 12,6%.

Jak widać, ziemniaki nie są produktem rewelacyjnym, najlepiej jeść je najwyŜej do 1stycznia.

Trzeba starać się w swoim Ŝywieniu najlepiej wykorzystywać produkty zawierające naturalną glukozę, fruktozę i sacharozę. Najwięcej cukru zawierają owoce, warzywa i kiełkujące ziarna.

Włókna Ŝywnościowe (celuloza, błonnik, chemiceluloza, pektyna) są w składzie tkanekroślinnych. Ich rola polega na:

1. Formowaniu Ŝelepodobnych struktur wpływających na opróŜnienie Ŝołądka, prędkośćwchłaniania w jelicie cienkim i na czas przesuwania przez układ Ŝołądkowo-jelitowy;

2. Utrzymywaniu wody (zapobiega powstawaniu kamieni kałowych), w zmianie składuelektrolitów i masy kałowej, zwiększając jej masę;

3. Zdolności włókien do absorpcji kwasów Ŝółciowych. Zwiększenie ilości włókien w jadłospisie obniŜa poziom cholesterolu we krwi. Związane to jest z udziałem włókienw cyklu obrotowym kwasów Ŝółciowych. Brak włókien Ŝywnościowych narusza nietylko wymianę kwasów Ŝółciowych (oznacza to obniŜenie w krwi hemoglobiny), leczrównieŜ cholesterolu we krwi oraz hormonów steroidowych;

4. Wpływie włókien Ŝywnościowych na środowisko drobnoustrojów w jelicie. Trawienie50% włókien Ŝywnościowych kierujących się do jelita realizuje się dzięki mikroflorze jelita grubego.

Brak w diecie włókien Ŝywnościowych moŜe spowodować raka jelita grubego i innych partii jelita. Znane są równieŜ ich antytoksyczne właściwości: łatwo absorbują i wyprowadzają zorganizmu toksyny i cięŜkie metale.

Brak włókien prowadzi do powstania miaŜdŜycy, cukrzycy, nadciśnienia.

Włókna Ŝywnościowe umownie dzielimy na delikatne (ziemniaki, kapusta, jabłka, morele iinne) i na grube (marchew, buraki itd.)



83

Tłuszcze

Tłuszcze to substancje, w skład których wchodzą węgiel, wodór i tlen. W zaleŜności odstopnia nasycenia kwasami tłuszczowymi rozróŜniamy 2 grupy: twarde tłuszcze (słonina,smalec, masło śmietankowe), zawierające nasycone kwasy tłuszczowe i płynne tłuszcze(oleje), zawierające głównie nienasycone kwasy tłuszczowe.

Nasycone kwasy tłuszczowe: kwas linolowy, kwas linolenowy i kwas arachidowy stanowią niezastąpiony element odŜywiania, gdyŜ nie zostają syntezowane w organizmie i w związkuz tym powinny dostawać się do organizmu z poŜywieniem. Kwasy te ze względu na swojewłasności odnoszone są do substancji niezbędnych do Ŝycia i są rozpatrywane jako witaminy(witaminy E i F).

Kwas arachidowy poprzedza powstawanie substancji biorących udział w regulacji wieluprocesów czynności trombocytów i prostaglandyn - substanc ji o wysokiej aktywnościbiologicznej (działanie hormonopodobne). Oddziaływanie ich podobne jest do oddziaływaniahormonów - stąd pochodzi ich nazwa "hormonów tkanek". Syntezują się one bezpośrednio zfosfolipidami błon, Synteza zaleŜy od dostarczania tych kwasów przez organizm. Ustalonezostało powiązanie nienasyconych kwasów tłuszczowych z przemianą cholesterolu.Sprzyjają szybkiej przemianie cholesterolu w kwasy foliowe i wyprowadzają je z organizmu.

Nienasycone kwasy tłuszczowe oddziaływują na ścianki naczyń krwionośnych: zwiększają ich elastyczność i obniŜają przenikalność.

Niedobór tych kwasów powoduje obniŜanie się intensywności wzrostu i odporności naniekorzystne czynniki wewnętrzne i zewnętrzne, wpływa negatywnie na pracę mięśniasercowego.

Tłuszcze zawierają witaminy rozpuszczalne w tłuszczach. Tłuszcze zwierzęce dostarczają witaminę A i D, - tłuszcze roślinne zaś witaminę E.

Tłuszcze roślinne posiadają wysoki stan energetyczny i pozostają w procesie fotosyntezy w

zielonych częściach roślin i następnie odkładają się w nasionach i owocach. Przyrozszczepianiu uwalniają dwa razy więcej energii, aniŜeli przy rozszczepieniu białek iwęglowodanów.

Masło orzechów jest źródłem dobrze przyswajalnych emulgowanych tłuszczy. Gdy jemywystarczająco duŜo orzechów, nie ma konieczności dodawania do jadłospisu jakiegokolwiekoleju.

Najlepiej jest uŜywać olej tłoczony na zimno. Olej rafinowany, pozbawiony mikroelementów iwitamin naleŜy wykluczyć. Tłuszcze zwierzęce zawierają substancje toksyczne. Tkankatłuszczowa jak u człowieka tak i u zwierząt jest "odstojnikiem". poniewaŜ zachodzi w niejnajmniejsza przemiana materii. Z tego powodu, by uwolnić się od toksyn, organizm odkłada je do tkanki tłuszczowej. Dzienne zapotrzebowanie w produkty tłuszczowe zaspokaja się 25-

30 gramami oleju roślinnego lub masła.

Witaminy

Witaminy to niskomolekularne związki natury organicznej, dostarczane są do organizmu zzewnątrz, w składzie poŜywienia.

Witaminy powstają drogą biosyntezy w komórkach i tkankach roślinnych. Większość z nichzwiązana jest z białkowym nosicielem. Zazwyczaj znajdują się w roślinach w wysokoorganizowanej formie i w najbardziej optymalnej do wykorzystania przez organizm postaci.Mianowicie w postaci prowitamin. Ich rola sprowadza się do całkowitego, ekonomicznego iprawidłowego wykorzystania podstawowych substancji odŜywczych, w trakcie czego

substancje organiczne poŜywienia uwalniają niezbędną energię.



84

Niedobór witamin wywołuje cięŜkie schorzenia. Usystematyzowałem podstawowe rodzajeniedoboru witamin - hipowitaminozy. Korzystając z tabeli moŜna ustalić jakich witaminbrakuje w naszym organizmie.

Skóra

Nazwawitaminy Symptomy niedoboru witamin

Askóra blada i sucha, powstawanie wągrów, skłonności dozapaleń ropnych

B-karoten egzema

D potliwość

B2 zapalenia skóry

B6 łojotokowe zapalenie skóry, schorzenie czerwieni warg,zapalenie języka, sinica ust, uszu, paznokci, bladość isuchość skóry

Włosy

Nazwawitaminy

Symptomy niedoboru witamin

A suche i matowe włosy

B3 utrata koloru włosów

H wyłysienie

Paznokcie

Nazwawitaminy


A łamliwość i zniszczenie paznokci

Oczy

Nazwawitaminy


Azapalenie spojówek, zapalenie powiek, ślepotazmierzchowa

B2 światłowstret, zapalenie spojówek i powiek

B6 zapalenie spojówek

Język

Nazwawitaminy


B2 suchy, jaskrawo czerwony



85

PPobrzmiały, w bruzdach lub suchy, jaskrawo - czerwony,popękany

Kości i zęby

Nazwawitaminy Symptomy niedoboru witamin

DDeformacja klatki piersiowej i kręgosłupa, kruszące sięzęby.

System oddechowy

Nazwawitaminy


A Skłonność do katarów, zapaleń oskrzeli, zapalenia płuc

Krew

Nazwawitaminy


K pogorszenie krzepliwości krwi

B2 zmniejszenie ilości leukocytów

B3 anemia

C skaza krwotoczna dziąseł

System trawienny

Nazwawitaminy


Aniestrawności, zaburzenia czynności wydzielniczej Ŝołądka,skłonności do nieŜytu Ŝołądka i okręŜnicy

B2 niewydolność wątroby i czynności wydzielniczej Ŝołądka

PP zaburzenia jelitowe - stały rozstrój Ŝołądka

B3 otłuszczanie wątroby

B4 marskość wątroby

B1 zaparcia, brak apetytu

System nerwowy

Nazwawitaminy


B1 szybkie męczenie się psychiczne



86

PPsyndrom neurasteniczny (rozdraŜnienie, bezsenność,przygnębienie, zahamowania)

B3 naruszenia systemu nerwowego (drgawki, paraliŜ itd.)

B6 zaburzenia psychiczne - nerwowe: depresja, rozdraŜnienie,bezsenność

C miaŜdŜyca, nerwica, stresy

B4 naruszenie przemiany tłuszczowej w tkance nerwowej,wątrobie, nerkach, mięśniu sercowym. Niedobór holinywywołuje skłonność do powstawania guzów

Nerki

Nazwa

witaminy Symptomy niedoboru witamin

Azwyrodnienie nabłonka w nerce i w moczowodach;zapalenie miedniczek nerkowych, zapalenia cewkimoczowej, zapalenia pęcherza moczowego

D ogólna słabość, rozdraŜnienie

E słabość mięśniowa

P ogólna słabość

B1 szybkie męczenie się fizyczne i psychiczne, słabośćmięśniowa, męczenie się przy chodzeniu

Czynność seksualna

Nazwawitaminy


A zwyrodnienie i zrogowacenie nabłonka w macicy i pochwie

B-karoten osłabienie czynności hormonów płciowych

E pogarsza się czynność seksualna

Przedwczesne starzenie się

Nazwawitaminy


B-karoten przedwczesne starzenie się, guzy

B6 intensywny rozwój procesów starzenia się

Szkodliwość sztucznych witamin



87

Aktywność witamin zaleŜy w wielkiej mierze od składnika białkowego. Bez tej drugiej połowynie są one efektywne i w ogóle w procesie wyprodukowania ich w sposób sztuczny z formyorganicznej przechodzą w krystaliczną, która w swojej istocie jest formą nieorganiczną i wtakiej postaci nie jest przyswajana. Takie "leczenie" obciąŜa wątrobę i nerki, naruszającniezbędny bilans w organizmie, wprowadzając chaos zamiast struktur uporządkowanych.

Gdy zaŜywamy witaminy naturalne w większej ilości niŜ jest to nam potrzebne,drobnoustroje rozkładają i wyprowadzają zbędne z nich z organizmu. Praktycznie nie jest moŜliwe przedawkowanie witamin naturalnych, inaczej się dzieje z witaminamisztucznymi. Znam osobiście przypadek, gdy dziecko zjadło paczkę takich "witamin" iumarło.

Jako przykład szkodliwego oddziaływania duŜych dawek witamin sztucznych proponujęfragment artykułu: "witamina C ma reputację preparatu nieszkodliwego. Jednak ostatniolekarze coraz częściej zaczęli wykrywać u ludzi skutki uboczne zaŜywania zbyt duŜychdawek witaminy C. Wszystkie wirusowe choroby układu oddechowego, grypa i niektóre inneschorzenia, przebiegają i powstają częściej u ludzi, którzy biorą 4-6 a nawet 10 g na dobęwitaminy C przy normie 100 mg."

Uczeni wielu krajów są solidarni w swojej opinii, Ŝe zaŜywanie witaminy C nie zwiększaodporności organizmu na przeziębienia, a zbyt wielkie dawki tej witaminy zdecydowanieutrudniają leczenie niektórych schorzeń zakaźno-alergicznych, np. reumatyzmu.

Najbardziej niebezpiecznym skutkiem przedawkowania witaminy C jest zwiększonakrzepliwość krwi, na skutek czego powstają skrzepliny.

Zbyt duŜe ilości witaminy C podraŜniają błonę śluzową układu Ŝołądkowo-jelitowego, z czymwiąŜą się mdłości, wymioty, zgaga, biegunki. Olbrzymia salaterka surówki z kapusty,marchwi, pietruszki, zawierająca furę naturalnej witaminy C, nie spowoduje niczegopodobnego. Oto dlaczego amatorzy "sztucznych witaminek" miewają często zapalenieŜołądka, wrzody Ŝołądka i dwunastnicy. Witamina C moŜe sprzyjać tworzeniu się kamieni w

nerkach, pęcherzu z soli kwasów szczawiowego i moczowego. Chorzy na cukrzycę powinni wiedzieć, iŜ duŜe ilości witaminy C hamują produkowanieinsuliny przez trzustkę i podnoszą poziom cukru w moczu i krwi.

NajświeŜsze badania wykazały, Ŝe duŜe dawki witaminy C zwalniają przekazywanieimpulsów nerwowo-mięśniowych, wskutek czego powstaje zmęczenie w mięśniach, naruszasię koordynacja odruchów wzrokowych i nerwowych (ruchowych).

Wniosek jest jednoznaczny: zaŜywajcie tylko naturalne witaminy.

Witamina A

Znajduje się tylko w produktach pochodzenia zwierzęcego. Dobrze rozpuszczalna w

tłuszczach. Podlega oddziaływaniu kwasów, promieni ultrafioletowych, oraz tlenu zpowietrza.

Pigmenty roślinne odgrywają rolę prowitaminy A. Karotenoidy (marchew) są związkamiwęglowodorowymi, które w roślinach związane są z białkami. Przemiana karotyny wwitaminę A odbywa się w ściankach jelita cienkiego i w wątrobie.

Znaczenie fizjologiczne

Witamina A wpływa na rozwój młodych organizmów, stan tkanki nabłonkowej, procesywzrostu i kształtowania szkieletu, widzenie nocne. Na przykład przystosowanie wzroku dozmiany oświetlenia trwa około 8 minut przy normalnych zasobach witaminy A i 30 - 40 minutprzy zmniejszeniu ich o połowę.



88

W połączeniu z witaminą C zmniejsza lipoidowe osady w ściankach naczyń krwionośnych iobniŜanie poziomu cholesterolu z surowicy krwi. W szczególnym stopniu potrzebują witaminyA tarczyca, wątroba i nadnercza. To jedna z "witamin młodości".

Szczególnie duŜo witaminy A zawiera wątroba zwierząt morskich.

Witaminy A potrzebują uszy. Brak tej witaminy prowadzi do infekcji uszu i wpływa na słuch.Stosuje się ją często w terapii alergicznej. Lekarze nazywają ją "pierwszą linią obrony przedchorobami", poniewaŜ pierwszym warunkiem zdrowia jest idealny stan tkanki nabłonkowej.Niedobór witaminy A spotykany jest bardzo często. Jak mówiliśmy, jej brak zwalnia reakcjeorganizmu (uwaga sportowcy i kierowcy!)

W ogóle deficyt witaminy A jest prawdziwym problemem na całym świecie. W Indiach dzieciw wieku 1-5 lat otrzymują raz na pół roku 60 mg witaminy A (40 mg normalnie dla dorosłych)na raz. Po dwóch kuracjach o 75% zmniejszyły się choroby oczu.

Zasoby witaminy A w wątrobie mogą stanowić rezerwę na 500 dni. Odkładają się tam wpostaci kwasów: oleinowego, stearynowego, palmitynowego i prawdopodobnie z tegopowodu tak duŜa ilość witaminy A nie powoduje hiperwitaminozy. Witamina A dostaje się do

wątroby z karotyny. Badania stanu zdrowia mieszkańców wyspy Jawa, którzy odŜywiają sięniełuskanym ryŜem, owocami, zielonymi warzywami nie wykazały braku witaminy A, chociaŜich jedzenie praktycznie nie zawiera jajek, mleka, masła.

Zapotrzebowanie na witaminę A stanowi 1,5 mg/dobę, przy czym nie mniej niŜ 1/3 powinnabyć zaspokojona kosztem witaminy A, 2/3 - b-karotenem.

Z hiperwitaminozą witaminy A spotykamy się skrajnie rzadko, poniewaŜ tylko bardzo wysokiedawki mogą ją wywołać. Oto jeden z takich przypadków.

Gazeta "Times" zawiadomiła o śmierci uczonego B. Brauna, 48 lat. Artykuł o nazwie"Marchewkowa dieta zabiła uczonego" informuje, Ŝe zwolennik zdrowego odŜywiania się,który wypijał po 4 litry soku z marchwi dziennie zmarł na skutek zatrucia witaminą A. Gdy

umarł był zupełnie Ŝółty. Alkohol, kancerogeny, bizmut uszczuplają zasoby witaminy A. Zmniejszenie białka w diecie(od 180 do 3%), zmniejsza ponad 2 razy ilość tej witaminy w wątrobie.

NajwaŜniejsze źródła witaminy A: wątroba, masło śmietankowe, śmietana, ser, Ŝółtka jaj,tran. Przy obróbce cieplnej witamina A w duŜym stopniu ulega rozkładowi.

Karotyna

Karotyna to nienasycony węglowodór, pigment pomarańczowo-Ŝółty, znajdujący się wowocach, liściach, kwiatach. Karotyna łatwo rozkłada się w roztworach, zwłaszcza przydostępie tlenu.

Znaczenie fizjologiczne Przede wszystkim obniŜa ryzyko kancerogenne związane z promieniowaniem i dymempapierosowym. Część b-karotyny, która nie przemienia się w organizmie w witaminę A pełnifunkcje obronne. Regularne zastosowanie marchwi czerwonej i soku z marchwi moŜnazalecać jako czynnik obniŜający przedwczesne starzenie się i guzów.

Organizm człowieka gromadzi karotynę w wątrobie, sercu, tkankach nerwowych, szpikukostnym, jajnikach, skórze - zwłaszcza w stopach i dłoniach.

O waŜności witaminy A i karotyny świadczą następujące fakty: według danychstatystycznych ponad 1 milion męŜczyzn w wieku 40-60 lat z powodu kataru, przeziębienia,anginy, zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc powstających z niedoboru witaminy A staje się

inwalidami.



89

Powstawanie kamienia nazębnego, jak uwaŜają naukowcy-lekarze, jest zewnętrzną oznaką ukrytych procesów patologicznych: tworzenia się kamieni w nerkach i wątrobie na skuteknaruszenia przemiany materii, spowodowanego zmianami w błonach śluzowych o procesamizapaleniowymi. Przypomni jcie sobie z rozdziału o trwaieniu, jak szybko złuszcza sięnabłonek układu Ŝołądkowo- jelitowego, jeśli nie nadąŜa się regenerować. Tak pojawiają sięprzeróŜne choroby, wrzody, niestrawności, polipy, guzy.

Przyczyn niedoboru witaminy A i karotenu jest wiele: niepełnowartościowe odŜywianie, niskazawartość tych witamin w produktach odŜywiania, naruszanie przyswajania lub podwyŜszonezuŜycie w czasie ciąŜy, treningów sportowych, przy chorobach, u dzieci w okresieintensywnego wzrostu (2-5 lat) i dojrzewania. Najlepszą profilaktykę stanowi picie rano sokuz marchwi lub jedzenie surówek z duŜą zawartością marchwi. Rekordzistami pod względemzawartości b-karotenu są szczaw, dynia, marchew, olejek rokitnikowy.

Witamina D

Witamina D jest najwaŜniejszą substancją o działaniu przeciwkrzywicznym.


Witamina D normalizuje wchłanianie z jelita sole wapnia i fosforu, sprzyja odłoŜeniu się wkościach fosforanu wapnia, wzmacnia zęby i zapobiega krzywicy.

DuŜo witaminy D zawarte jest w kiełkach, zielonych liściach, droŜdŜach piwnych, trawie, w jajkach, maśle i mleku.

Zastosowanie w celach leczniczych oraz profilaktycznie wymaga ostroŜności: jest bowiemtoksyczna.

Witamina E

Druga nazwa - tokoferol.

Znaczenie fizjologiczne polega na jej oddziaływaniu antytoksycznym na lipidy błonne(tłuszcze). Utlenianie wewnątrzkomórkowych lipidów prowadzi do powstawania toksycznychdla komórki substancji. Mogą one doprowadzić do naruszania czynności komórki i później -do jej uszkodzenia lub zaniku.

Substancje te osłabiają oddziaływanie witamin i fermentów. Witamina E zapobiegarozkładowi erytrocytów. WaŜną właściwością tokoferoli jest zdolność do intensyfikacjiprocesu gromadzenia w organach wewnętrznych rozpuszczalnych w tłuszczach witamin,zwłaszcza witaminy A.

Tokoferole sprzyjają aktywizacji procesów syntezy ATP (kwas adenozynotrójfosforowy).Ustaony został związek tokoferoli z czynnością i stanem wewnątrzwydzielniczych systemów,zwłaszcza gruczołów płciowych, przysadki, nadnerczy i tarczycy.

Biorą teŜ udział w przemianie białkowej. Wystarczający poziom tokoferoli sprzyja rozwojowimięśni i normalizuje ich czynność, zapobiegając osłabieniu, męczeniu się. Właściwości te,sukcesywnie wykorzystywane są w medycynie sportowej, w czasie szczególnieintensywnych treningów.

Zwiększają długowieczność i łatwość rozmnaŜania się komórek.

Witaminę E nazwano z greckiego tokoferolem: toko - potomstwo; a ferre - przynosić. Samanazwa świadczy o jej waŜnej roli w czynności reprodukcyjnej organizmu: sprzyjanormalnemu rozwojowi ciąŜy i płodu, bierze aktywny udział w procesach tworzenia spermy.Bogate w witaminę E są kiełki, zielone warzywa i oleje.

Witamina K



90

Do grupy witaminy K naleŜą substancje naturalne - witamina K1 i K2. Swoją nazwę witaminaK otrzymała od słowa "koagulacja" (krzepliwość).


Te witaminy biorą udział w procesach krzepnięcia krwi. RównieŜ działają anabolicznieuczestnicząc w produkcji ATP, co ma ogromne znaczenie w procesie zabezpieczeniaenergią organizmu.

KaŜda komórka organizmu potrzebuje witaminy K, poniewaŜ ma ogromne znaczenie wzachowaniu strukturalnych, czynnościowych właściwości błon komórkowych.

Witamina K u dorosłych jest syntezowana przez mikroflorę jelita, dlatego moŜliwy jest u nichwtórny niedobór witaminy K z powodu zaprzestania jej syntezy przez mikroflorę. Najczęstszą przyczyną awitaminozy K są choroby wątroby.

Witamina K zawarta jest w liściach sałaty, kapuście, pokrzywie, lucernie. Zielone liścierośliny syntezują ją pod wpływem światła słonecznego.

Witamina B1

Ta witamina naleŜy do substancji zawierających siarkę.


WaŜną stroną oddziaływania biologicznego witaminy B1 jest jej udział w wymianiewęglowodanów. Gdy brakuje tej witaminy zachodzi niekompletne przyswajaniewęglowodanów i gromadzenie w organizmie produktów ich wymiany pośredniej - kwasumlecznego i pirogronowego. Oddzialywuje na czynność organów trawienia, normalizujepracę serca.

Zapotrzebowanie 1,3 - 2,6 mg na dobę.

Źródło witaminy B1: zboŜa, droŜdŜe piwne, wątroba.

Witamina B2

Witamina B2 naleŜy do flawin - naturalnych pigmentów warzyw, ziemniaków, mleka. Worganizmie człowieka moŜe być syntezowana przez mikroflorę jelita.


Główne znaczenie witaminy B2 polega na tym, Ŝe jest częścią składową flawoproteidów.Dostając się z pokarmem przemienia się w ściankach jelita, w wątrobie i komórkach krwi waktywnie oddziaływującą substancję - koenzymy. Koenzymy stanowią stały składnikenzymów oddechowych. Uczestniczy równieŜ w systemach fermentacyjnych, regulującychprocesy utleniające i odtleniające tkanki.

B2 odgrywa waŜną rolę w procesach wzrostu, w "spalaniu" węglowodanów, tłuszczów ibiałek. Sprzyja najbardziej kompletnemu rozszczepianiu węglowodanów. Dieta opartaprzewaŜnie na węglowodanach zwiększa zapotrzebowanie człowieka na tę witaminę. Przyobfitym w tłuszcze poŜywieniu zapotrzebowanie na witaminę B2 równieŜ gwałtownie wzrasta.

Zapotrzebowanie - 0,8 mg na dobę. NajwaŜniejsze źródła B2: jajka, wątroba, kaszagryczana, płatki owsiane, kiełkujące ziarno.

Witamina PP


Witamina PP jest w składzie grupy enzymów przenoszących wodór i uczestniczy wreakcjach oddychania komórkowego.



91

Witamina ta wpływa na pracę organów trawienia: normalizuje czynności ruchowe iwydzielnicze Ŝołądka (uwaga - osoby z zaburzeniami czynności wydzielniczej i zwiotczeniemŜołądka!), polepsza sekrecję i skład soków trzustki (uwaga - cukrzycy!), normalizujeczynność wątroby: antytoksyczną, tworzenie pigmentów, gromadzenie glikogenu.

Witamina PP stwarza warunki do lepszego wykorzystywania białek roślinnych poŜywienia.

DuŜo PP jest w kaszy gryczanej, grochu, mięsie, zarodkach ziarna, droŜdŜach piwnych.

Witamina B3

Znaczenie fizjologiczne - róŜnorodne.

Podstawowe - reguluje czynność systemu nerwowego i procesy nerwowo odŜywcze, którychzaburzenie prowadzi do zapalenia skóry i innych zaburzeń.

Witamina B3 jest związana z czynnością tarczycy. Zapotrzebowanie organizmu na tęwitaminę wynosi 5-10 mg na dobę. Źródła B3 to droŜdŜe piwne, jajka, kiełkujące ziarno.

Witamina B6


Bierze udział w przemianie materii, zwłaszcza w przemianie białkowej i w tworzeniufermentów.

B6 odgrywa waŜną rolę w przemianie tłuszczowej. Leczenie zapaleń skórnych daje dobryefekt, gdy zostają wspólnie zastosowane witamina B6 i nienasycone kwasy tłuszczowe.Wpływa równieŜ na czynności kwasotwórcze gruczołów Ŝołądkowych. Wysoki poziomwitaminy B6 w pokarmie sprzyja podwyŜszaniu kwasowości i czynności wydzielniczychŜołądka (uwaga - osoby cierpiące na obniŜoną kwasowość!)

Zapotrzebowanie tej witaminy przez organizm wynosi 1,5-3 mg na dobę. Zwiększa sięzapotrzebowanie na tę witaminę u kobiet cięŜarnych, oraz u osób starszych z postępującymi

procesami starzenia się. Witamina B6 zawarta jest w droŜdŜach piwnych, wątrobie, serze białym, ziemniakach, kaszygryczanej, grochu, kapuście.

Witamina Bs

Znajduje się ona w liściach roślin. Źle rozpuszczalna w wodzie, jest wraŜliwa naoddziaływanie światła i ogrzewanie.


Witamina Bs wpływa na syntezę kwasów nukleinowych, niektórych aminokwasów, choliny.Znajduje się w chromosomach i stanowi waŜny czynnik rozmnaŜania się komórek.

Stymuluje tworzenie krwi, sprzyja zwiększaniu liczby leukocytów, obniŜa zawartośćcholesterolu w surowicy krwi.

Zapotrzebowanie w Bs - 200 mg na dobę. Niewielka zawartość Bs w produktach poŜywienia i jej skrajna niestabilność przy obróbce cieplnej zdecydowanie utrudnia zaspokojeniezapotrzebowania.

Brakującą ilość uzupełnia kosztem syntezy przez mikroflorę jelita. Bs jest zawarta wdroŜdŜach piwnych, wątrobie, natce pietruszki, sałacie, szczypiorku.

Witamina B12




92

Główne znaczenie witaminy B12 to jej oddziaływanie budujące czerwone ciałka krwi -przeciwdziała anemii. Poza tym wpływa w istotny sposób na procesy przemiany materii -białek, aminokwasów, kwasów nukleinowych.

B12 stymuluje wzrost dzieci i wywołuje polepszenie ich stanu ogólnego (uwaga - rodzice idzieci!).

Zapotrzebowanie na witaminę B12 - 3 mg na dobę. Zawarta jest w wątrobie, makreli,sardynkach, śledziach atlantyckich, w chudym białym serze, kurczętach, wołowinie i jajach.

Dietetycy natomiast twierdzą, Ŝe zostaje syntezowana przez mikroflorę jelita.

Pamiętajmy: spoŜywanie białego pieczywa z małą zawartością błonnika, niezbędnego donormalnej egzystencji mikroflory jelita z zawartością droŜdŜy piekarskich, zakłóca syntezęwitaminy B12.

W rezultacie otrzymamy taką sytuację, jak przy odŜywianiu tylko produktami roślinnymi ipieczywem. Rośliny nie zawierają witaminy B12. Nie moŜe teŜ zostać syntezowana przezmikroflorę niszczoną przez droŜdŜe. W rezultacie otrzymujemy zamiast uzdrowienia - anemięi zaburzenia systemu nerwowego. Jest to podstawowy błąd wegetarian; pieczywo droŜdŜowenaleŜy zastąpić przaśnym, a najlepiej kaszą.

Witaminy grupy "B" określają ogólny stan zdrowia. Jeśli są dostarczane w wystarczającejilości, organizm człowieka moŜe egzystować bez białka zwierzęcego, co jest zwłaszczawaŜne przy alergiach. Gdy zaś witamin tej grupy brakuje, pozostałe witaminy tracą większą część swego oddziaływania. Całkowite zapotrzebowanie na witaminy z gr upy "B" zostajezaspokojone przez spoŜywanie roślin zielonolistnych, nie łuskanego ziarna, kiełków roślin,droŜdŜy piwnych, orzechów.

Witamina C

Większa ilość (do 70%) witaminy C w roślinach występuje w postaci kwasu askorbinowego,który jest związany formą witaminy C, najbardziej odpornej na utlenianie. MoŜliwe, Ŝe tymfaktem moŜna tłumaczyć aktywność witaminową owoców i warzyw.


Rola biologiczna witaminy C w organizmie głównie jest związana z działaniem utleniająco-odtleniającym.

Witamina C odgrywa szczególnie waŜną rolę, w związku z bezpośrednią przemianą białkową. Niedobór witaminy C w organizmie powoduje obniŜenie wykorzystywania białka,zaś zapotrzebowanie w nim wzrasta.

Deficyt białka powoduje naruszenie regeneracji przez tkanki kwasu dehydroaskorbinowegow witaminie C i zwiększa zapotrzebowanie na witaminę C.

Witamina C odgrywa waŜną rolę w utrzymaniu normalnego stanu ścianek naczyńwłoskowatych i zachowaniu ich elastyczności. Przy braku witaminy C występujepodwyŜszona łamliwość naczynek i skłonność do krwotoków. MoŜna to zaobserwować przymyciu zębów, kiedy pojawia się krwawienie. Jest to sygnał, Ŝe brak nam witaminy C.

Wysoki poziom witaminy C w organizmie sprzyja tworzeniu maksymalnych zasobówglikogenu w wątrobie i wzmocnieniu jej czynności przeciwtoksycznej.

Wysoką zawartością i zapotrzebowaniem na witaminę C charakteryzują się systemywewnątrzwydzielnicze (przysadka, podwzgórze, nadnercze i inne gruczoły).

Najbardziej bogate w witaminę C są rybosomy i wszystkie inne struktury komórkowe, wktórych zachodzi synteza białka. Brak witaminy C prowadzi do zaburzeń odporności

organizmu na zakaŜenia i oddziaływanie niektórych toksyn.



93

Witamina C posiada właściwości obronne w stosunku do wielu substancji toksycznych:ołowiu, dwusiarczku węgla, aniliny i innych. Występuje jako pewna blokada powstawania worganizmie substancji toksycznych.

Zapotrzebowanie tej witaminy to 60-100 mg na dobę. Osoby palące przyswajają witaminę Cskrajnie źle, i nawet przy stałym zaŜywaniu jej z pokarmem - cały czas występuje deficyt.

Najwięcej witaminy C jest w suchej, dzikiej róŜy, czarnej porzeczce, kapuście, koperku inatce pietruszki.

Witamina P

Witamina P łączy grupę substancji biologicznie aktywnych. Obecnie wykryto około 500 jejodmian. Wszystkie są produktami pochodzenia roślinnego. Właściwości biologiczne witaminyC i P mają duŜo wspólnego.


Główna rola witaminy P polega na jej oddziaływaniu wzmacniającym naczynia i obniŜaniuprzenikalności ścianek naczyń.

Zapotrzebowanie na witaminę P stanowi mniej więcej połowę zapotrzebowania na witaminęC.

Źródła witaminy P: czarna porzeczka, Ŝurawina, wiśnia, czereśnia, agrest.

Witamina N

Uczestniczy w procesie utleniania biologicznego. Poza tym wspomaga wzrost i mawłaściwości ochronne w stosunku do substancji toksycznych (arszenik, rtęć, ołów). Przy tympowstają trwałe rozpuszczalne w wodzie związki łatwo wydalane z moczem. Witamina Nzapobiega otłuszczaniu wątroby.

Zapotrzebowanie na dobę - 0,5 mg.

SpoŜywamy ją z mlekiem, ryŜem i kapustą.

Fermenty

Fermenty - to złoŜone substancje organiczne, które powstają w Ŝywej komórce i odgrywają rolę katalizatora wszystkich zachodzących w organizmie procesów. Większość z nich składasię z dwu komponentów: białkowego i niebiałkowego. Część aktywna składa się z Ŝelaza,wapnia, miedzi, cynku, niektórych witamin.

Będąc substancjami białkowymi, fermenty przy podgrzewaniu do 54° C koagulują (krzepną) itracą swoje właściwości katalityczne. RównieŜ z łatwością niszczą się przy działaniu tlenu iświatła.

Wszystkie procesy przemiany materii rozwijają się i w ogóle są moŜliwe tylko przywspółudziale fermentów. Przy normalnym ciśnieniu atmosferycznym i temperaturze 37° C, wŜywym organizmie procesy te zachodzą szybko i łatwo, oszczędzając duŜą ilość energii.

Ustalono, Ŝe istnieje związek pomiędzy fermentami, hormonami i witaminami. Wiadomo, Ŝeawitaminozy i choroby powodowane nieprawidłowym wydzielaniem dokrewnym, związane są z naruszeniem procesów przemiany w organizmie.

60-80% fermentów dociera bez zmian do jelita cienkiego z surowym pokarmem. Witamina Ezawarta w świeŜym poŜywieniu roślinnym odgrywa rolę czynnika ochraniającego fermenty.

Jak juŜ zostało powiedziane, autoliza moŜliwa jest tylko przy współudziale fermentów, coułatwia w znacznym stopniu pracę gruczołów trawiennych.



94

U osób, które odŜywiają się przewaŜnie gotowanymi i konserwowanymi produktami,występuje często brak fermentów we krwi i w płynie międzykomórkowym. Procesy Ŝyciowe unich przebiegają opieszale, z trudem. Przy odŜywieniu się produktami roślinnymi, aszczególnie surowymi - procesy Ŝyciowe rozwijają się intensywnie i ekonomicznie.

Składniki mineralne

Znaczenie fizjologiczne składników mineralnych

Od składników mineralnych zaleŜą:

1. Struktura i czynności większości systemów fermentacyjnych i procesówzachodzących w organizmie;

2. Procesy plastyczne i budowa tkanek organizmu, zwłaszcza tkanki kostnej, gdziefosfor i wapń występują jako główne komponenty strukturowe;

3. Podtrzymywanie kwasowo - zasadowej równowagi w organizmie;

4. Podtrzymywanie normalnego składu solnego krwi;5. Normalizacja przemiany wodno - solowej.

Szczególną rolę w podtrzymywaniu w organizmie równowagi kwasowo-zasadowej (RKZ)odgrywają składniki mineralne.

RKZ jest niezbędna do normalnego rozwoju procesów przemiany. Na podtrzymanie RKZ olbrzymi wpływ wywiera sposób odŜywiania. Przewaga w jadłospisie tłuszczów zwierzęcych ibiałka mocno zakwasza środowisko wewnętrzne organizmu. Węglowodany z kolei powodują przesuwanie RKZ w kierunku zasadowym.

PoniewaŜ podtrzymywanie w organizmie RKZ i wpływ na niego substancji pokarmowych jestniezwykle waŜne, wszystkie substancje mineralne produktów Ŝywnościowych zostały

podzielone na substancje oddziaływania kwasowego i zasadowego.

Głównym źródłem składników mineralnych jest pokarm roślinny- warzywa i owoce.Przy czym w świeŜych owocach i warzywach znajdują się w najbardziej aktywnejformie i łatwo przyswajalnej przez organizm.

W procesie trawienia ziarna i roślin strączkowych powstają produkty z odczynem słabokwaśnym, lecz nie tworzą szkodliwych złogów przy metabolizmie jak pokarm pochodzeniazwierzęcego.

Pokarm pochodzenia zwierzęcego (mięso, ryba, masło i inne, za wyjątkiempełnowartościowego świeŜego mleka) tworzy odczyn kwasowy. Podobny efekt ma białepieczywo, polerowany ryŜ, cukier rafinowany itp.

Wapń

Organizm zawiera około 1200 g wapnia, 99% tej ilości znajduje się w kościach. Komponentmineralny tkanki kostnej ciągle się odnawia. W organizmie równolegle trwają dwa procesy:rozchodzenie się substancji kostnej z przedostaniem się uwolnionego wapnia i fosforu dokrwi i odkładanie się fosforowo-wapniowych soli w tkance kostnej. W ciągu doby z tkankidorosłej osoby uwalnia się do 700 mg wapnia i tyle samo ponownie się odkłada. W związku ztym, tkanka kostna oprócz funkcji podporowej pełni rolę magazynu wapnia i fosforu, skądzostają one pobierane przez organizm gdy zbyt mało dostarcza się ich z poŜywieniem.

Na przykład, przy obniŜonym ciśnieniu atmosferycznym dla zachowania równowagi potrzebawapnia znacznie więcej, niŜ zwykle. Gdy wapnia jest zbyt mało we krwi, organizm usilniewyciąga go z kości. Gdy proces ten przekracza granice normy, rozwija się patologia.



95

Częściej występuje to u osób starszych, które wówczas mówią: "Jak mnie bolą kości! Napewno będzie padać".

Wapń równieŜ neutralizuje szkodliwe kwasy. Im mniej zawiera nasze jedzenie produktówdających kwaśny odczyn krwi (mięsa, sera, wyrobów z białej mąki, cukru rafinowanego,tłuszczów zwierzęcych), tym mniejsze jest zapotrzebowanie na wapń i tym lepszy jest stan

kości i zębów. Dobra rezerwa wapnia w młodości, przez długie lata utrzymuje organizm w świetnej formie.Im wyŜsza koncentracja wapnia w surowicy krwi, tym chory ma więcej szans wyzdrowieć.

Na II Międzynarodowym Kongresie badań wpływu warunków Ŝycia i pracy na zdrowie byłoodnotowane, Ŝe mieszkańcy Europy, Ameryki Północnej i Oceanii zuŜywają ponad 900 mgwapnia dziennie (70-90% ilości wapnia otrzymują z mlekiem i produktami mlecznymi), czyliwedług opinii współczesnej medycyny w postaci najlepiej przyswajalnej. We Włoszech iArgentynie wystarcza 650-800 mg wapnia (50-70% z produktów mlecznych), Japończycy,Hindusi, Chilijczycy, Turcy zuŜywają tylko 300-350 mg wapnia na dobę, przy czym mlekostanowi 1030% ich jadłospisu, pozostałe - ziarno, owoce, orzechy, ryby. Poziomprzyswajania wapnia u tych narodowości jest znacznie wyŜszy.

Zatem, wiemy juŜ co wpływa negatywnie na przyswajanie wapnia i jakie produkty są najlepsze do zaspokojenia zapotrzebowania organizmu w wapń.

Co więc moŜemy uczynić, by zwiększyć przyswajanie wapnia?

1. Transportowanie wapnia wewnątrz organizmu przez ściankę jelitową wiąŜe się zwydatkowaniem energii. W związku z tym naleŜy nasycać organizm tlenem ilekkostrawnymi węglowodanami.

2. Zaopatrzyć organizm w witaminę D i utrzymywać nerki zdrowe. W nerkach z witaminyD powstaje substancja, która przenosi wapń w jelicie cienkim.

3. Uzdrowić błonę śluzową jelita cienkiego, wykorzystując w Ŝywieniu duŜo karotyny. W

przeciwnym razie zwyrodniała błona śluzowa nie jest w stanie go przyswajać.4. Białka pokarmowe, kwasek cytrynowy i laktoza sprzyjają wchłonięciu wapnia.

Aminokwasy białka tworzą z wapniem łatwo rozpuszczalne i łatwo wchłaniane kompleksy.Podobny jest mechanizm oddziaływania kwasu cytrynowego. Laktoza, fermentując utrzymujew jelitach niski czynnik pH, co uniemoŜliwia powstawanie nierozpuszczalnych fosforanówwapnia.

Podana tu tabelka będzie pomocna przy doborze produktów z wysoką zawartością wapnia, jeśli chcemy zbudować zdrowe ciało, a szczególnie zęby.

Zawartość mg na 100g

produktu

Stosunek ilościowy

ProduktyCa P Mg K Ca:P Ca:Mg Ca:K

Chleb razowy 21 174 57 227 1:8,2 1:3 1:15

Chleb

pszenny 23 131 51 208 1:7 1:2,8 1:9

Kasza jaglana 27 233 83 211 1:9 1:3 1:8

RyŜ* 24 97 26 54 1:4 1:1 1:2

Gryka 55 298 78 218 1:5,4 1:1,4 1:4



96

Groch* 115 329 107 873 1:2,9 1:0,9 1:7

Ser biały

tłusty*** 150 216 23 112 1:1,4 1:0,1 1:0,7

Wieprzowina 8,0 170 27 316 1:4 1:3 1:39

Jaja kurze* 55 215 12 140 1:4 1:0,2 1:1,25

Ziemniaki 10 58 23 568 1:6 1:2 1:56

Kapusta* 48 31 16 185 1:0,7 1:0,3 1:4

Ogórki* 23 42 14 141 1:1,8 1:0,6 1:6

Pomidory 14 26 20 290 1:1,8 1:1,4 1:20

Jabłka 16 11 9 248 1:0,7 1:0,6 1:15

Seler* 63 27 33 393 1:0,4 1:0,5 1:6

Marchew** 51 55 38 200 1:1 1:0,7 1:4

Orzech

włoski* 124 564 198 664 1:4 1:1 1:5

Fasola* 150 541 103 1100 1:3,6 1:0,7 1:7

Buraki**

37 43 43 288 1:1 1:1 1:7

Orzechziemny***

170 229 14 175 1:1,3 1:1 1:4

Por** 31 58 14 175 1:1,8 1:0,4 1:5

Sałata* 77 34 40 220 1:0,4 1:0,5 1:29

* - produkt dobry** - produkt bardzo dobry*** - produkt wspaniały

Okazuje się, Ŝe bardzo waŜne jest, by zostały zachowane następujące warunki: na 1 jonwapnia w plazmie krwi muszą przypadać 2 jony potasu (1:2), 1:1,5 fosforu, 1:0,5 magnezu.

Magnez

Organizm osoby dorosłej zawiera 25 g magnezu. Wchodzi on w skład wyŜszych tkanek:mózgowych, nadnercza, gruczołów płciowych, krwinek czerwonych, mięśni. Magnez i potasstanowią najliczniejsze kationy w komórce. Magnez sprzyja rozluźnieniu mięśni, stymulujeperystaltykę jelit i zwiększa wydzielanie Ŝółci.

Zmniejszenie zawartości magnezu powoduje arytmię, częstoskurcz, zawroty głowy,podatność na zmiany pogodowe, szybkie męczenie się, koszmary senne, cięŜkie

przebudzenie się. Ostatnie tłumaczy się tym, Ŝe rano nadnercza wydzielają duŜą ilośćhormonów, dzięki czemu człowiek zachowuje rześkość w ciągu dnia. Deficyt magnezu



97

przesuwa ten szczyt na wieczór, co wywołuje opóźniony przypływ energii, natomiast ranoczłowiek czuje się rozbity. (Czy nie tu tkwi tajemnica podziału ludzi na "sowy" i "skowronki"?)

Najbogatsze źródła magnezu: owoce, warzywa, ziarno. Dobowe zapotrzebowanie namagnez wynosi 400 mg.

Potas i sód

Pierwiastki biogenne potas i sód odgrywają waŜna rolę. Organizm nasz zawiera około 140 gpotasu. 98,5% tej ilości znajduje się wewnątrz komórek, wpływa na przemianę komórkową,dominuje w komórkach tkanek mięśniowej i nerwowej, w krwinkach czerwonych. Sodu jestnajwięcej w plazmie krwi i płynie międzykomórkowym. Obydwa pierwiastki uczestniczą wtworzeniu protoplazmy.

Istnieje ścisła więź pomiędzy przemianą materii, wody i elektrolitów. Potas i sód wpływają wprzeciwny sposób na przemianę wodną w organizmie: potas ma działanie moczopędne, sódnatomiast zatrzymuje wodę ( jony sodu powodują pęcznienie koloidów tkanek). PoŜywieniebogate w potas wywołuje podwyŜszone wydzielanie sodu razem z wodą z organizmu. Przyokazji rozpuszczone zostają szkodliwe nadwyŜki solne, które powstają w trakcie przemianymaterii. Jednocześnie, zaŜywanie duŜych ilości pokarmów zawierających sód prowadzi doutraty potasu i koncentracji w organizmie produktów metabolizmu.

Najlepszy stosunek ilościowy sodu i potasu 1:20. Przy zmianie tej współzaleŜności wkierunku sodu słabną mechanizmy obronne organizmu, zwolnione zostają procesyodbudowy organizmu.

Odwrotnie, im większe stęŜenie potasu, tym procesy czynnościowe organizmu są intensywniejsze i zdrowie mocniejsze.

W początkowym okresie przejścia na prawidłowe odŜywianie uŜywamy wielu produktówpotasowych, natomiast po upływie 2-3 miesięcy staramy się utrzymywać współzaleŜnośćNa:K 1:20. Dobowe zapotrzebowanie tych pierwiastków 3 - 5 g .

Tabelka przedstawia współzaleŜność potasu i sodu w poszczególnych produktach:

ProduktyNa, Mgna 100gproduktu

K, Mg na100gproduktu

Stosunekilościowy

Kabaczki 2 238 1:119

Groszek 2 285 1:142

Groch 33 873 1:23

Ziemniaki 28 586 1:23

Czereśnia13

233 1:18

Ogórki 8 141 1:17

Pomarańcze 13 197 1:15

Kapusta biała 13185



98

1:14

Cytryny 11 163 1:14

Czerwona porzeczka 21 275 1:13

Mandarynki 12 155 1:12

Śliwki 18 214 1:11

Dynia 14 170 1:11

Gruszki 14 155 1:11

Malina 19 224 1:11

Czarna porzeczka 32 372 1:11

Marchew 21 250 1:10

Morele 30 305 1:10

Jabłka26

248 1:9

Cebula 18 175 1:9

Poziomki 18 161 1:9

Pomidory 40 290 1:7

Kasza jaglana 28 211 1:7

Gryka, owies 33 218 1:6

Arbuz, buraki 16 64 1:4

Zostały nam trzy pierwiastki mineralne o działaniu kwasowym.

Pierwiastki te w duŜej ilości zawarte są w produktach pochodzenia zwierzęcego (mięso,ryba, jajka itd.), jak równieŜ w produktach zboŜowych (pieczywo, kasze, orzech, roślinystrączkowe).

Fosfor

Organizm człowieka zawiera 600 - 900 gram fosforu, przy czym większa jego ilość jestskoncentrowana w kościach. Przemiana związków fosforowych jest bezpośrednio związanaz przemianą materii, zwłaszcza tłuszczów i białek. Fosfor odgrywa teŜ bardzo waŜną rolę wprocesach przemiany zachodzących w błonach systemów wewnątrzkomórkowych imięśniach (w tym sercowym).

Nie mniej waŜną rolą fosforu jest zabezpieczenie energetyczne procesów czynnościowych.Związki fosforu np. ATP (kwas adezynotrójfosforowy) akumuluje energię, która moŜe być



99

wykorzystana do pracy mechanicznej (skurcze mięśni), elektrycznej (przekaz bodźcównerwowych), chemicznej (biosynteza), elektrochemicznej (transportowanie substancji przezbłony).

W ogóle związki chemiczne fosforu naleŜą do najliczniejszych komponentów w organizmie,uczestniczących we wszystkich procesach przemiany.

Przemiana fosforu i wapnia jest ściśle ze sobą związana. Naruszenie jednej odbija sięnatychmiast na innej. Najmocniejsze kości są przy stosunku ilościowym Ca:P - 1:1,7. Mniejwięcej taka współzaleŜność występuje w truskawkach i orzechach włoskich. Dobowezapotrzebowanie organizmu w fosfor wynosi 400-1000 mg.

Do tej grupy wchodzą jeszcze siarka i chlor - razem tworzą wspaniała siódemkę, bezelementów której nie moŜe funkcjonować nasz organizm. Dzienne zapotrzebowanie tychdwóch pierwiastków pokrywa nasze normalne codzienne Ŝywienie.

Mikroelementy

W ciele człowieka kryje się obszerna grupa pierwiastków śladowych. Większość z nich

spełnia rolę niezbędną dla naszego zdrowia, szczególnie w procesie przemiany materii. Mikroelementy zostały juŜ szczegółowo opisane. WskaŜę rzecz najwaŜniejszą - w jakisposób uzupełnić nimi organizm. Głównym składnikiem mikroelementów są dla nassubstancje organiczne, które syntezują rośliny. KaŜda roślina daje nam 1-2 nowe pierwiastki.Do zaspokojenia zapotrzebowania organizmu w mikroelementy musimy wykorzystać wswoim poŜywieniu 50-60 roślin, pod warunkiem, Ŝe wiemy co i w jakiej ^roślinie się znajduje.Dla pewności powinniśmy mieć w swoim menu około 100 roślin. Zostało odkryte przeznaukowców, Ŝe nasi prą, prą, pra-przodkowie wykorzystywali do jedzenia około 100 roślin.Jadłospis długowiecznych mieszkańców gór równieŜ zawiera około 100 roślin.

Istnieje kilka sposobów zaspokojenia tej potrzeby:

1. Najbardziej prosty i dostępny sposób to odŜywianie sezonowe. Wczesną wiosną jemypierwsze rośliny: rzodkiewki, mlecze, pokrzywę itp. W końcu kwietnia, początku maja:truskawki, poziomki, czereśnie, ogórki, zioła. Latem pomidory, natkę pietruszki,koperek, jabłka, gruszki, śliwki, wiśnie, morele itp. Jesienią: rośliny okopowe, zioła,arbuzy, suszone owoce, orzechy, miód, zarodki ziarna, itp.

2. Ten sposób jest bardziej skomplikowany lecz o wiele bardziej efektywny. Jak mipowiedziano, jest to sposób lamów tybetańskich. Polega na tym, Ŝe zbieramywszystkie rośliny (oprócz trujących), które znajdują się nad ziemią z obszaru 1,5-2hektarów w ciągu całego miesiąca. Podobno, wszystkie mikroelementy, któreznajdują się na tym obszarze wstępują z ziemi w nadziemną część rośliny. Przy czymrośliny mają 20 elementów takich samych, a tylko 1-3 są róŜne. Zbierając 80-100

rodzajów roślin, uzyskujemy wszystkie mikroelementy. Zbiór ziół zaczynamy podczasnowiu i zbieramy przez trzy dni do jednej torby, przez następne trzy dni - do drugiejtorby itd. Jeśli opuścimy powiedzmy trzecią trójkę dni, zbieramy zioła w drugimmiesiącu, równieŜ w trzeciej trójce dni (czyli w te dni, które opuściliśmy). Zbieramyzioła, na które siadają pszczoły. Zbiór kaŜdej torby suszymy osobno, następniezsypujemy razem i dobrze mieszamy.

Przygotowanie 1 litra roztworu:

gotujemy 3 litry wody około 45 minut; pozostawiamy do ostygnięcia; odlewamy z wierzchu 1 litr wody; do roztworu bierzemy środkową warstwę wody



100

Jak podają niektóre źródła, górna i dolna warstwa mają róŜne charakterystyki i lepiej jest ichnie wykorzystywać (w górnej części znajdują się śladowe domieszki nafty, w dolnej - osadsoli mineralnych). Wsypujemy na gazę 2 łyŜki ziół i przelewamy przez nie litr ostudzonejwody. Pić moŜna z miodem. Jeśli zalać zioła wrzątkiem równieŜ otrzymamy napar do picia,ale moŜna teŜ wykorzystać go do kąpieli.

• Regularne uŜywanie pyłków kwiatowych i innych produktów pszczelarstwa, bogatych wmikroelementy. Pszczoły, zbierając miód, siadają na kwiatach. Pyłek roślin zawieraszczególnie duŜo mikroelementów. Na przykład w miodzie znajdują się: aluminium, bór,Ŝelazo, jod, potas, wapń, krzem, lit, magnez, arsen, ołów, pallad, platyna, srebro, fosfor,chlor, chrom, cynk, stront. Większość mikroelementów zawartych w produktachpszczelarstwa wchodzi w skład krwi (z dwudziestu czterech mikroelementówznajdujących się w krwi, dwadzieścia dwa są składnikami pszczelich produktów).

Fitocydy

Fitocydy to substancje, które hamują rozwój lub całkowicie niszczą wirusy i bakterie. Zawartesą w większości warzyw i owoców. Soki trawienne nie są w stanie ich zmienić, w związku z

tym oddziaływują na cały układ trawienny. Szczególnie bogate w fitocydy są pomarańcze, cytryny, mandarynki, Ŝurawina, truskawki,niektóre gatunki jabłek (antonówki), cebulą, czosnek, marchew, chrzan, rzepa, czerwonapapryka, pomidory i inne. Ich właściwości antyseptyczne i bakteriobójcze przejawiają sięnajmocniej, gdy spoŜywamy je na surowo.

Kwasy organiczne

Wiele owoców i warzyw zawiera kwasy organiczne - jabłkowy, cytrynowy i inne. Kwasyorganiczne sprzyjają zwiększeniu zasadowości organizmu, wpływają silnie na procesytrawienne, pobudzając sekrecję trzustki i czynność motoryczną jelit.

Owoce zawierają głównie kwasy jabłkowy, cytrynowy i winny. Kwas winny znajduje się naprzykład w czerwonej porzeczce, agreście, borówkach, poziomkach, śliwkach, morelach.Kwas szczawianowy znajduje się w znacznej ilości w szpinaku, szczawiu, figach. Kwas tensprzyja naruszeniu przemiany, szczególnie solnej. Źródłem tego kwasu są równieŜ buraki(100 mg na 100 g produktu). Wiele owoców przyczynia się do wydalania z organizmu kwasuszczawiowego. NaleŜą do nich jabłka, gruszki, pigwa, liście czarnej porzeczki, liściewinogrona (w postaci nalewki lub naparu).

Substancje aromatyczne

Owoce, warzywa, zioła zawierają substancje aromatyczne, od których zaleŜy ich aromat ismak. Pobudzają smak, powonienie i apetyt, zwiększają wydzielanie soków trawiennych,

dają efekt moczopędny i pośrednio uniemoŜliwiają rozwój szkodliwej mikroflory w jelitach. Wsubstancje aromatyczne bogate są cytrusy oraz wiele warzyw: cebula, czosnek, pietruszka,rzodkiewka, koper, seler, gorczyca, chrzan i inne. Mają właściwości bakteriobójcze iantyseptyczne. ZaŜyte w większych ilościach wywołują podraŜnienia nerek oraz błonyśluzowej Ŝołądka i jelit. Substancje te wspomagają wydzielanie flegmy.

Niszczenie poŜywienia

W ksiąŜce tej starałem się przedstawić pełną informacje o róŜnych substancjachwchodzących w skład poŜywienia. Wiemy juŜ wiele o ich znaczeniu i oddziaływaniu na naszorganizm. Powstaje natomiast uzasadnione pytanie: czy całe to bogactwo trafia do celu, czycoś, gdzieś i w jaki sposób gubimy?

W następnym rozdziale postaram się odpowiedzieć na te pytania.



101

Woda

Suszenie produktów pochodzenia roślinnego lub długie ich przechowywanie powodujeznaczną utratę wody. JuŜ od razu po tym jak roślina została zerwana, zaczyna więdnąć iwyparowuje z niej woda. Jak juŜ mówiłem, woda w roślinach występuje w dwóch formach:związana i nie związana z koloidami; W związku z tym w procesie odwodnienia owoców i

warzyw zostaje zmieniona budowa związanych z wodą substancji, w wyniku tego organizmtraci je całkowicie.

Na skutek obróbki cieplnej woda zmienia swoją strukturę - powstaje chaos. Organizm traciwłasną energię na jej strukturalizację. NajwaŜniejsze jest to, Ŝe woda zdolna jest doprzechowywania informacji o roślinie. Roślina z kolei stanowi kwintesencję informacji,która napływa do jej struktury ze świata zewnętrznego. Czym jest ta informacja? Wstrukturach rośliny i jej środowisku wodnym zostaje "zapisana" informacja ze słońca(dzień - noc), pory roku (intensywność radiacji słonecznej), gruntu, powietrza, polamagnetycznego, gwiazd, planet i tak dalej. ZaŜywając soczyste, przepełnione tą wilgocią informacyjną owoce i warzywa, wchłaniamy informację o danym miejscu, oporze roku. W taki sposób wchodzimy w rezonans z tą miejscowością,

przystosowujemy się do niej maksymalnie i nawet uzyskujemy zdolność do czerpaniaenergii. Na tym właśnie polega mechanizm adaptacji, aklimatyzacji.

W procesie obróbki cieplnej cała informacja zostaje zniszczona, albo najczęściej wypaczana.W rezultacie tracimy intymny związek z otaczającym nas światem, stajemy się dla niegoczymś obcym. Przeciwstawiając się naturze (zamiast wykorzystać jej moc), szybkozuŜywamy własne siły, ulegamy przeróŜnym chorobom. Dlatego naleŜy dobrze zapamiętać -niszcząc zachowaną w wodzie informację (podgrzewaniem, zastosowaniem chemii,suszeniem, konserwacją, kwaszeniem itp.) wypaczamy ją - niszczymy podstawę Ŝycia.

Białka

Substancje białkowe krzepną przy 42°C - 45°C. Krzepnięcie (koagulacja) oznacza, Ŝezwiązki Ŝyciowe pomiędzy białkiem, a pozostałymi substancjami (węglowodanami,substancjami mine158 ralnymi, witaminami itd.) zostają rozerwane. Takie białko trawimyznacznie gorzej.

Zastanówmy się tylko nad dwoma przykładami:

Mleko. W trakcie sterylizacji mleka obserwujemy zmiany właściwości organicznych ibiologicznych mleka: pogarsza się smak, wzrasta gęstość (zostały zniszczone koloidy iścięte białko), obniŜa się zawartość witamin.

Mięso. Stan zwierząt przed ubojem związany jest nierozerwalnie z jakością otrzymanegomięsa. Szkodliwe dla człowieka jest nie tylko mięso chorych zwierząt, ale równieŜ zwierzątosłabionych, przemęczonych, wyczerpanych. Źle wykrwawione mięso zawiera masęniekorzystnych i szkodliwych bakterii, co stanowi potencjalne niebezpieczeństwo.Dojrzewanie mięsa jest procesem autolitycznym, na który składają się przeróŜne reakcjechemiczne, fizyko-chemiczne i przemiany koloidalne, zachodzące w mięsie pod wpływemenzymów mięsa. W procesie dojrzewania zmiana autolityczna zaleŜy od czasu trwaniadziałania enzymów - glikoza. Przy czym, glikogen tkanki mięsnej po całym szeregu przemianprzejściowych (naturalnie z utratą energii włącznie), przemienia się w kwas mlekowy. Czyli,dopóki tlen jest w komórkach i stwarza warunki do oddziaływania fermentów "wypalona"zostaje cała wypełniająca komórki energia. Produkty tego utleniania wypełniają komórki (zaŜycia zostają wyprowadzone z krwią) - w taki sposób powstają kolosalne złogi.

Ubój jest straszliwym stresem dla zwierząt. Wszystkie hormony i inne substancje,które powstają w komórkach w momencie koszmaru przezywanego przez zwierzęta

zostają w organizmie, "faszerując" kaŜdą komórkę przeraŜeniem i rozpaczą. Towszystko zostaje zarejestrowane w strukturach wodnych. W rezultacie otrzymujemy z



102

mięsem nie tylko substancje odŜywcze, ale i masę "ŜuŜli" i trwały ślad agonii,pozostałe w komórkach.

Węglowodany

Obróbka termiczna cukrów prostych niszczy je juŜ przy temperaturze 65°-80°C, rozrywając

ich związek z substancjami mineralnymi, witaminami itp. Stają się "martwymiwęglowodanami".

Podgrzewanie miodu powyŜej 60°C prowadzi do niszczenia fermentów i powstawania trudnorozpuszczalnych soli. Miód traci aromat i staje się zwykłą mieszaniną cukrów. Przy mocnymogrzewaniu rozkłada się część fruktozy i powstaje kwas mrówkowy.

Przy przemiale ziarna zachodzą bardzo ciekawe, aczkolwiek niekorzystne zmiany. Im mąka jest z cieńszego przemiału, tym w ściślejszy kontakt wchodzą cząsteczki skrobi z tlenempowietrza. Utlenianie wiąŜe się z wydatkowaniem energii, która nie zostaje spoŜytkowana,gdyŜ proces ten odbywa się poza organizmem. Mąka się ściemnia; przy wybielaniu znówobniŜa się jej potencjał energetyczny, poza tym wprowadzamy do jej składu substancjenieorganiczne, które nie są przyswajalne przez organizm i które powinny być wydalane, naco znów potrzebna jest dodatkowa energia.

Tłuszcze

O psuciu się tłuszczów mówimy, gdy obserwujemy zmiany, zachodzące przy ich utlenianiu.Utlenianie przebiega po wpływem tlenu, temperatury, światła, fermentów itd.

W procesie utleniania tłuszczów tworzą się niskomolekularne produkty rozkładu, któreokreślamy jako zjełczałość: mówimy wtedy o nieprzyjemnym zapachu i smaku. Istotnezmiany powstają w tłuszczu przy smaŜeniu frytek i niektórych wyrobów mącznych. Oprócztego, Ŝe tworzą się substancje agresywne, obniŜa się aktywność biologiczna przegrzanychtłuszczów, niszczą się waŜne dla organizmu substancje i witaminy.

W orzechach i pestkach słonecznika zawarty jest tłuszcz najwyŜszej jakości, związany wsposób naturalny z substancjami mineralnymi i witaminami i doskonale chroniony przedutlenianiem i światłem słonecznym.

Witaminy

Witaminy tracą swoją wartość przy długotrwałym przechowywaniu. Szpinak po dwóchdobach traci 80% witaminy C. Ziemniaki po dwumiesićcznym przechowywaniu tracą połowćzawartości witaminy C, a po 4-6 miesiącach - 2/3 zawartości.

Światło słoneczne w ciągu 5-6 minut niszczy do 64% witamin w mleku.

Jeśli warzywa i delikatne owoce trzymamy w wodzie, przechodzą do niej praktyczniewszystkie witaminy i sole.

Kapusta kiszona natomiast zachowuje duŜo witamin i kwasu mlekowego. Temperatura od50°C do 100°C szybko niszczy witaminy. JuŜ po pierwszych minutach gotowania witaminyzostają prawie całkowicie zniszczone. W trakcie gotowania i smaŜenia ziemniaków tracimyokoło 30% witaminy C. Gdy ziemniaki doprawiamy tłuszczem lub przez dłuŜszy czastrzymamy w wodzie, pozbywamy sić witaminy A. Przy pasteryzacji mleka tracimy 25-40%witaminy D. Z tego wynika, Ŝe w pierwszej kolejności i w najwićkszym stopniu niszczy sićwitamina C. Przypominam, Ŝe organizm ma ciągle zapotrzebowanie właśnie na nią. Utratawitaminy C zmniejsza odporność innych witamin na oddziaływanie wysokich temperatur.Brak witaminy C zakłóca niezliczoną ilość procesów przebiegających w organizmie.

Fermenty



103

Procesy fermentacyjne zanikają w tym momencie, gdy zrywamy roślinę. Jak juŜwspominałem, przy temperaturze 54° C fermenty tracą swoją aktywność. Przy tym procesautolizy równieŜ zostaje wyłączony z systemu trawienia, i organizm wykonuje podwójną pracę trawienia pokarmu z nadmiernym wysiłkiem i obciąŜeniem.

Substancje mineralne

Obróbka termiczna rozrywa związki chemiczne między elementami mineralnymi z jednejstrony, a białkami, węglowodanami, tłuszczami, fermentami - z drugiej. Na skutek czegotakie "rozerwane" substancje mineralne ze związków organicznych przemieniają się wnieorganiczne lub w formy cięŜko przyswajalne. Dotyczy to szczególnie takich elementów, jak wapń, Ŝelazo, jod i szereg innych. Jak juŜ mówiłem, takie nowopowstałe związkichemiczne stanowią centrum powstawania kamieni w nerkach, wątrobie, woreczkuŜółciowym.

Przemieniony wapń odkłada się w ściankach naczynek krwionośnych i w tkance łącznej(ścięgna, wiązadła). elazo nie przyswaja się z produktów gotowanych, w związku z tymrozwija się anemia. Wystarczy jakiś czas pić codziennie 500 gramów świeŜo wyciśniętego

soku sporządzonego z 1 części buraków i 3-4 części jabłek. Znacznie wtedy podniesie siępoziom hemoglobiny.

ObniŜanie potencjału energetycznego poŜywienia

Energia słoneczna "pobudza" elektrony substancji roślinnych i naokoło nich pojawia sięintensywna poświata, która szybko słabnie, kiedy zrywamy roślinę.

Wyparowywanie wody z rośliny równieŜ przyczynia się do obniŜenia potencjałuenergetycznego.

Gotowanie, solenie, konserwowanie (czyli wszystko, co wywołuje zmianę struktury rośliny, jejwyglądu, zapachu, koloru i tak dalej równieŜ znacznie zmienia potencjał.

Rozdrobnienie rośliny sprzyja intensywnemu utlenianiu przez powietrze i światło, corównieŜ obniŜa jej stan energetyczny. Poza tym, nasz organizm to skomplikowanybioreaktor: przyswoi surowe, świeŜe jabłko, rozszczepi go i da nam jego energię.Wydobyć tę energię z upieczonego jabłka, lub spalonego (przy spalaniu jabłka teŜpowstaje energia) organizm nie jest w stanie. Podobnie dzieje się ze wszystkimisubstancjami Ŝywnościowymi - z łatwo przyswajalnych przemieniają się w cięŜkoprzyswajalne.

Teraz łatwo uświadomimy sobie, Ŝe poŜywienie traci swój potencjał bioenergetyczny; zanikanajcenniejszy jego składnik, bioplazma. Struktura poŜywienia ulega koagulacji i niszczeje.Nic juŜ nie moŜe pełnić swych funkcji, ani białka, ani witaminy, ani fermenty.

Z punktu widzenia ewolucji takie poŜywienie spada na niŜszy poziom i staje się bardziejpodobne do substancji nieorganicznej, tracąc swoje struktury i właściwości. JuŜ nie jest wstanie utrzymać "porządku Ŝyciowego".

Porządek ten składa się z trzech elementów:

1. utrzymywanie stałego środowiska wewnętrznego organizmu;2. utrzymywanie na stałym poziomie procesów prędkościowych;3. zachowanie niezmienności struktur.

W następnym rozdziale dowiemy się o konkretnym oddziaływaniu takiego poŜywienia nanasz organizm.

Jaką szkodę wyrządza nam gotowany i nieprawidłowo spoŜywany pokarm?



104

1. Zęby i kości: Gotowane jedzenie nie wymaga intensywnego Ŝucia, co osłabiaczynności zębów. Nie dezynfekuje jamy ustnej, zatem ułatwia rozwój chorób zębów idziąseł.

Wapń z gotowanego jedzenia jest źle przyswajalny, dlatego teŜ nie otrzymują go wwystarczającej ilości zęby i kości. W rezultacie psują się nam szybko zęby,

porowacieją kości. W wieku 25 lat zdrowe zęby są rzadkim wyjątkiem. Obwiniamy złą wodę, zatrute środowisko, ale nie swoją ignorancję w zakresie prawidłowegoodŜywiania się.

2. ołądek. Źle zmoczony śliną, słabo przeŜuty pokarm ulega małym zmianomchemicznym (zwłaszcza skrobia). Dlatego cierpimy na złe trawienie.

Autoliza indukowana jest niemoŜliwa w gotowanym jedzeniu i dlatego znajduje sięono długo w Ŝołądku, "leŜy kamieniem". To z kolei prowadzi do obciąŜenia systemuwydalania - stąd nieŜyt Ŝołądka, obniŜona kwasowość.

Gdy spoŜywamy nie łączące się ze sobą pokarmy, na przykład białkowy i skrobiowy(mięso i ziemniaki), w Ŝołądku powstaje "mieszanka wybuchowa". Białka bowiem są

przetrawiane w Ŝołądku i dwunastnicy, trawienie skrobi zaczyna się juŜ w jamieustnej, a potem w dwunastnicy - przy czym przez zupełnie inne (jakościowo iilościowo) enzymy. Mieszanka ta zanieczyszcza wątrobę produktami swego rozkładui dalej w przypadku słabej wątroby cały organizm.

Wtedy, gdy popijamy pokarm słodkim płynem, w Ŝołądku zaczyna się fermentacjacukrów, tworzy się alkohol, który niszczy warstwę ochronnego śluzu, osłaniającegoŜołądek przez oddziaływaniem własnych soków trawiennych. Z tego powodupowstaje nieŜyt Ŝołądka, zapalenie Ŝołądka, wrzody i tak dalej.

Nieprawidłowe łączenie produktów

Ten rozdział zacznę od bardzo interesującej informacji o produktach Ŝywnościowych.

Angielski naukowiec E. Noks porównał umieralność z powodu róŜnych przyczyn (z reguły wwieku 55-64 lat) w 20 róŜnych krajach - 17 krajach europejskich, Kanadzie, StanachZjednoczonych i Japonii i powiązał ze sposobem odŜywiania się.

Doszedł do wniosku, Ŝe nie istnieją produkty całkowicie zdrowe lub szkodliwe.ChociaŜwnikliwa analiza wykazała, Ŝe określone grupy produktów związane są z konkretnymigrupami chorób. Ci, co jedzą duŜe ilości wszystkich rodzajów mięsa, umierają najczęściej nastwardnienie rozsiane, raka jelita grubego, niedokrwienie serca, raka gruczołu mlecznego,białaczkę, popełniają samobójstwo.

Umierają na padaczkę, marskość wątroby, zapalenie nerek, raka krtani, jamy ustnej,przełyku, Ŝołądka, gruźlicę płuc ci, którzy Ŝywią się głównie produktami, zawierającymi

ziarno. Podobnie oddziaływują owoce i warzywa. NaduŜywanie wina prowadzi do śmierci na marskość wątroby, raka przełyku i krtani.

Amatorzy piwa najczęściej umierają na stwardnienie rozsiane i raka jelita grubego.SpoŜywanie duŜej ilości twardych tłuszczów związane jest z umieralnością na raka gruczołumlecznego, raka jelita grubego i stwardnienie rozsiane.

Spróbujmy przeanalizować rezultaty badań Noksa.

Jeśli chodzi o mięso, to powinno być to zrozumiałe na podstawie poprzednich rozdziałów.Zastanówmy się nad róŜnej postaci ziarnem. Badane były te kraje, gdzie ziarno spoŜywa sięw postaci pieczywa i innych wyrobów z mąki. JuŜ zostało powiedziane o szkodliwości mąki,glutenu i droŜdŜy. Dodam tylko, Ŝe bez wystarczającej ilości witamin (zwłaszcza z grupy B)

pieczywo ulega nie trawieniu, ale fermentacji i rozkładowi bakteriami z powstawaniemalkoholi i innych produktów rozpadu połowicznego.



105

W taki sposób nabawiamy się choroby wrzodowej, marskości wątroby, raka jamy ustnej,przełyku i Ŝołądka (podobnie jak w przypadku naduŜywania alkoholu). O cząsteczkachkrochmalu, które dostają się do krwi i o szkodliwości ich dla wątroby i serca równieŜ zostałowiele powiedziane.

Przejdźmy do tematu owoce i warzywa - dlaczego i one powodują choroby? Mówi się

przecieŜ coraz częściej, Ŝe wegetarianizm daje ludziom drugą młodość, przedłuŜa Ŝycie.Problem polega na tym, Ŝe we wszystkich krajach europejskich, owoce spoŜywa się nadeser, po jedzeniu. W Indiach zaś i innych krajach południowych, owoce i warzywa są samodzielnym posiłkiem. Pamiętajmy poza tym, Ŝe owoce i warzywa trawione są w jeliciecienkim, w Ŝołądku przebywają bardzo krótko.

U Europejczyków wygląda to tak: rozdrobnione owoce nie mogą przedostać się do jelita cienkiego, jeśli w Ŝołądku znajduje się chleb, mięso lub jakiekolwiek jedzenie,które najpierw trawione jest w Ŝołądku. Owoce rozkładają się, tworząc alkohol, kwasoctowy, dwutlenek węgla. ołądek do tego celu jest wymarzonym miejscem. Wrezultacie dwa wartościowe produkty przemieniają się w truciznę, która powodujecięŜkie choroby.

Wniosek: materiał zgromadzony przez E. Noksa ilustruje nie szkodliwość produktówodŜywiania, a tylko ich bezmyślne spoŜywanie.

Bez poznania prawidłowego łączenia produktów nie ma najmniejszego sensu mówić ouzdrawianiu za pomocą odŜywiania lub rozprawiać o szkodliwości lub korzyścipoŜywienia.

W tym, co mówimy nie ma nic nowego. W staroŜytnej medycynie chińskiej uczono:

"Jedzenie nie łączących się ze sobą produktów równowaŜne jest zprzyjmowaniem sporządzonej trucizny.

• Nie mogą być razem jedzone mleko i owoce, jajka i ryba nie pasują dosiebie, podobnie jak ryba do mleka.• Zupa z grochu z cukrem z trzciny cukrowej i dar (produkt

kwaśnomleczny podobny do kefiru) szkodzą zdrowiu.• Nie wolno smaŜyć grzybów na maśle gorczycznym, mieszać mięsa

kurczaka z kwaśnym mlekiem.• Nie łączą się miód i masło roślinne w równych częściach.• Nie wolno jeść kwaśnego popijając mlekiem.• Nie wolno przyjmować nowych pokarmów zanim nie przetrawią się

poprzednie, poniewaŜ mogą okazać się niezgodnymi ze sobą irozpoczną kłótnię.

• Nowe i nie w odpowiednim czasie zaŜyte poŜywienie równieŜ jest

trucizną."

Prawidłowe łączenie produktów Ŝywnościowych

Na przełomie XIX i XX stulecia w laboratorium Pawłowa zostały przeprowadzoneinteresujące badanie nad fizjologią trawienia. Okazuje się, Ŝe kaŜdy rodzaj pokarmupowoduje wydzielanie róŜnych soków trawiennych.

KaŜdy rodzaj naszego jedzenia zostaje przetrawiony w odpowiedniej części układutrawiennego i w ciągu określonego dla tego produktu czasu. Na przykład, trawienie owocówodbywa się w jelicie cienkim, mięso 2-3 godziny trawi się w Ŝołądku, a potem w jeliciecienkim. Okazuje się, Ŝe nawet pokarmy o podobnych właściwościach wywołują odmienne

soki trawienne. Wskazuje to na nadzwyczaj skomplikowaną technologię przyswajaniapokarmów, za odstępstwa od której ponosi karę nasz organizm.



106

Te odkrycia szkoły Pawłowa zastosował w praktyce w końcu lat dwudziestych naszegostulecia amerykański lekarz Herbert Shelton. Przez załoŜoną przez niego szkołę "Zdrowie"przewinęły się setki tysięcy chorych, którym przywrócił zdrowie i radość Ŝycia.

Chciałbym zapoznać moich czytelników z fragmentami teorii H. Sheltona.

Łączenie białek ze skrobią Kwas solny o stęŜeniu 0,003% zatrzymuje czynność fermentów rozszczepiających skrobie.Dalsze, nawet nieznaczne zwiększenie stęŜenia niszczy ferment.

Gdy zjadamy pieczywo, sok Ŝołądkowy ma prawie neutralne pH. Natomiast gdy skrobiechleba zostają przetrawione, w Ŝołądku zaczyna intensywnie wydzielać się kwas solny bystrawić białko zawarte w pieczywie. Dwa procesy: trawienie skrobi i trawienie białka nietrwają jednocześnie. Dla jednego produktu, który łączy skrobię z białkiem, organizm złatwością przystosowuje siłę i czas wydzielania się soków Ŝołądkowych. Gdy zjadamy dwarodzaje pokarmów o całkowicie róŜnych właściwościach, takie przystosowanie staje się poprostu niemoŜliwe. Jeśli zjadamy jednocześnie chleb i mięso, sok Ŝołądkowy przez pierwszedwie godziny zamiast neutralnego pH będzie miał bardzo kwaśne środowisko i trawienieskrobi gwałtownie zatrzyma się. Nie moŜna zapominać, Ŝe pierwsze stadium trawienia skrobii białka odbywa się w odmiennych środowiskach. Skrobia wymaga zasadowego środowiska i jest przetwarzana juŜ w jamie ustnej, a potem w dwunastnicy. Białko natomiast potrzebujekwaśnego pH w Ŝołądku, a potem zostaje przetworzone w dwunastnicy przez zupełnie innefermenty - odmienne niŜ skrobie.

Stąd wniosek: proszę spoŜywać skrobię i białka w róŜnym czasie.

Zatem kasze, chleb, ziemniaki nie mogą być spoŜywane jednocześnie z mięsem, rybami, jajami, serem, orzechami i innymi produktami, zawierającymi białko.

Łączenie białka z białkiem

Dwa róŜnego charakteru białka, potrzebują róŜnego charakteru czynności wydzielaniawewnętrznego. Na przykład, najmocniejszy sok Ŝołądkowy wydziela się w ostatniej fazietrawienia mleka i w pierwszej fazie trawienia mięsa. Czyli, gdy zjadamy jednocześnie dwaróŜne rodzaje białka, poŜywienie nie zostaje prawidłowo przetrawione. Takie kombinacje jak mięso i jajka, mięso i orzechy, mięso i ser, jajka i mleko, jajka i orzechy, ser iorzechy itp. nie powinny występować w zestawach Ŝywieniowych.

Stąd zasada: spoŜywajmy jeden produkt białkowy w jednym posiłku.

Łączenie tłuszczów z białkami

Tłuszcze hamują wydzielanie soku Ŝołądkowego; znajdujące się w Ŝołądku masła zatrzymują

wydzielanie soku Ŝołądkowego na następny posiłek, w innych warunkach łatwoprzyswajalny.

Tłuszcz znajdujący się w jedzeniu obniŜa ilość pobudzającej apetyt sekrecji wydzielanej wŜołądku, zmniejsza aktywność gruczołów Ŝołądkowych i kwasu solnego w soku Ŝołądkowym.MoŜe równieŜ zmniejszyć prawie dwa razy napięcie Ŝołądkowe. Takie działanie zwalniającemoŜe trwać do dwóch godzin i więcej. Znaczy to, Ŝe takich produktów jak: śmietanka,masło śmietankowe, masło roślinne, tłuste mięso, śmietana i tak dalej nie wolnołączyć z orzechami, serem, jajkami i mięsem.

Zapamiętajmy: nie naleŜy spoŜywać tłuszczów i białka w jednym posiłku.

Wiadomo natomiast, Ŝe w duŜej ilości warzywa przeciwstawiają się hamującemu

oddziaływaniu tłuszczów i to z dobrym skutkiem. W związku z tym, jeśli juŜ uŜywamytłuszczów wraz z białkami w diecie, musimy zjeść w tym posiłku jak najwięcej warzyw niezawierających skrobi (por, seler, cykoria, kapusta, mlecz, liście rzepy, szpinak, szczaw,



107

botwinka, cebula, rzepa, bakłaŜany, ogórki, kalafior, pietruszka, szparagi, czosnek, papryka,rzodkiewka i inne).

Łączenie cukrów z białkami

Wszystkie cukry - syropy przemysłowe, słodkie owoce, miód i temu podobne hamują

wydzielanie soku Ŝołądkowego i czynności ruchowo-wydzielnicze Ŝołądka. Dzieje się takdlatego, Ŝe są one trawione w jelicie grubym. Gdy zjadamy je osobno, nie zatrzymują się nadługo w Ŝołądku, a szybko dostają się do jelita grubego. W połączeniu z innymi produktamizatrzymują się w Ŝołądku na dłuŜej, dopóki nie zostanie przetrawione inne poŜywienie,ulegając rozkładowi przez drobnoustroje.

Trzymajmy się zasady: spoŜywajmy białko i cukry osobno.

Łączenie cukrów i skrobi

Trawienie skrobi zaczyna się w jamie ustnej i w określonych warunkach trwa przez jakiś czasw Ŝołądku. Cukry z kolei trawione są tylko w jelicie cienkim. Gdy cukry są spoŜywane zinnym poŜywieniem, na jakiś czas zostają w Ŝołądku dopóki nie będzie strawiony innypokarm. W warunkach ciepła i wilgoci jakie są w Ŝołądku, zaczyna się fermentacja.

elatyny, powidła, konfitury, owoce, cukierki, cukier, miód, syropy itp. dodawane do ciast,pieczywa, kasz i innych produktów powodują fermentację. Regularność z którą niektórzyludzie jedzą na śniadanie kaszę z cukrem i cierpią na podwyŜszoną kwasowość (zgaga,odbijanie z Ŝołądka i inne dowody niestrawności) byłyby śmieszne, gdyby nie tak tragiczne.Słodkie owoce ze skrobią równieŜ powodują fermentację. Pieczywo z rodzynkami, figami itak dalej, tak popularne wśród miłośników zdrowego odŜywiania się, stanowipodstawowy grzech dietetyczny. Wiele osób uwaŜa, Ŝe jeśli cukier zastąpi miodem, moŜeuniknąć fermentacji. To nie jest tak. Miód z ciepłym ciastem, syrop, konfitury z chlebem,blinami, gwarantują fermentację. Istnieje opinia, Ŝe w obecności cukru skrobie nie są trawione w sposób prawidłowy. Przy spoŜyciu cukru w jamie ustnej wydziela się intensywnie

ślina, ale nie zawiera ona fermentu rozszczepiającego skrobie w jamie ustnej, poniewaŜferment ten nie oddziaływuje na cukier. Gdy łączymy skrobię z cukrem, miodem, dŜemem,uniemoŜliwia to adaptacje śliny do trawienia skrobi. W rezultacie produkty zdrowe same wsobie, często okazują się szkodliwe, gdy łączymy je z innymi produktami. Na przykład,pieczywo z masłem moŜna jeść bez obawy, lecz dodany cukier, miód mogą wywołać rozwójchoroby.

Bardzo waŜną zasadą jest: nie jeść razem skrobi i cukru.

Mleko

Mleko jest poŜywieniem dzieci. Nie ma na nie zapotrzebowania po zakończeniu okresu

karmienia. Człowiek jednak pozostaje całe Ŝycie niemowlęciem! Z powodu zawarcia w mlekubiałka i tłuszczu, źle łączy się ono z innymi produktami, z wyjątkiem kwaśnych owoców.Mleko w Ŝołądku zsiada się, tworząc twaróg. Zsiadłe mleko pokrywa cząsteczki innegopokarmu przebywającego w Ŝołądku i osłania je przed oddziaływaniem soku Ŝołądkowego.UniemoŜliwia to trawienie tych cząstek do tego momentu, aŜ nie zostanie przetrawionemleko.

Stąd waŜna zasada: mleko powinno być osobnym posiłkiem.

Gdy karmimy dzieci mlekiem, najpierw moŜna podać im świeŜo wyciśnięte soki z kwaśnychowoców (pomarańcze, grejpfruty, granaty, cytryny, kwaśne winogrona, kwaśne śliwki, jabłka,pomidory), a po pół godzinie podać mleko.

Desery



108

Desery zjadamy po posiłku. Wszystkie ciasta, ciasteczka, lody, słodkie owoce, źle łączą sięprawie ze wszystkimi rodzajami pokarmów i nie przynoszą Ŝadnej korzyści.

WaŜna zasada: unikajmy deserów!

Jeśli macie ochotę na kawałek tortu, zjedzcie go po duŜej porcji surówki i nie jedzcie nicpoza tym, a następny posiłek pomińcie.

Ochłodzone desery (lody, zimne napoje) stwarzają następną przeszkodę dla procesutrawienia - jest nim chłód. Mówiliśmy wcześniej o szkodliwości chłodu dla trawienia - enzymytrawienia są aktywne przy temperaturze 37° C. Chłodne poŜywienie najpierw ogrzewa się,wychładzając przy okazji przylegające do Ŝołądka organy, a dopiero potem zaczyna się ichtrawienie.

Teraz juŜ jasne, Ŝe nie ma złych produktów - z własnej woli robimy z tych produktów wśrodku swego ciała gnijący śmietnik. Przejście na prawidłowe odŜywianie przyniosłozdrowym i chorym, starym i młodym błyskawiczną poprawę zdrowia.

Dlaczego? Odpowiedź juŜ znamy: w związku z ułatwieniem pracy wykonywanej przezsystem trawienny.

Jak naleŜy jeść białko

Z kaŜdym rodzajem pokarmu białkowego najlepiej jest łączyć produkty nie zawierająceskrobi i soczyste warzywa: botwinę, kapustę, świeŜy bób, kabaczki, cebulę, seler i inne.

Takie warzywa, jak burak, rzepa, dynia, marchew, kalafior, ziemniaki, groch są pod tymwzględem gorsze.

Białka najlepiej jeść na kolację, bez kwasów i masła roślinnego, tym bardziej bez tłustychsosów.

KaŜdy zawierający białko lub skrobię posiłek poprzedzamy obowiązkowo duŜą ilością

surówki.

Jak jeść skrobię

Trawienie skrobi rozpoczyna się w ustach, dlatego trzeba Ŝuć starannie. Posiłek zawierającyskrobie najlepiej spoŜywać w ciągu dnia. Taki pokarm powinien być suchy, kasze ugotowanena sypko. Przed posiłkiem obowiązkowo jemy surówki z warzyw zawierających niewieleskrobi. Enzymy i witaminy pomogą nam dobrze strawić skrobię.

Przykładowe posiłki:

• surówka z warzyw, buraki, ziemniaki w kaŜdej postaci;• surówka z warzyw, marchew, zapiekanka z dyni;• surówka z warzyw, duszona marchew, cebula, buraki, sucharki;• surówka z warzyw, marchew, gotowany ryŜ z masłem;• surówka z warzyw, kaŜda, kasza ugotowana na sypko, nie rozgotowana;• surówka z warzyw, duszone lub gotowane buraki, pieczywo gruboziarniste z masłem.

W jaki sposób jemy owoce

Owoce, takie jak orzechy i warzywa stanowią idealny pokarm dla człowieka.

Jedzenie owoców sprawia nam duŜo przyjemności, ale owoce naleŜy jeść oddzielnie odinnych produktów. Najlepiej zjeść je 20-30 minut przed następnym posiłkiem. Przez ten czaszdąŜą przejść przez jelito cienkie i przetrawimy je.

Chorym lepiej jest podawać owoce kwaśne i słodkie osobno, o róŜnej porze. Niedobrze jestdodawać do kwaśnych owoców cukru, miodu i tak dalej, szczególnie dotyczy to grapefruita.



109

Wiosną i latem moŜna przygotowywać smaczne surówki, łącząc owoce i warzywa, naprzykład dodając do zielonej sałaty lub selera śliwki, wiśnie, czereśnie, morele.

SpoŜywanie pokarmów w ciągu dnia

WaŜnym jest równieŜ rozłoŜyć racjonalnie spoŜywanie róŜnego rodzaju pokarmów. Rano,

gdy organizm jest wypoczęty i nie potrzebuje dodatkowej energii lepiej jest spoŜywaćprodukty łatwo przyswajalne. Najbardziej odpowiednim pokarmem są owoce i świeŜowyciśnięte soki warzywne i owocowe.

PoŜywienie zawierające skrobie zaplanujmy sobie na obiad. Trawienie tego posiłku potrwa 3-4 godziny. Poza tym pokarm zawierający skrobię daje nam podstawową dawkę energii, zktórej będziemy korzystać w drugiej połowie dnia. Owoce natomiast, bogate w łatwoprzyswajalne cukry, bardzo szybko oddają nam swoją energię i są najbardziej odpowiedniewłaśnie na rano.

Pokarm białkowy zostawiamy na wieczór, poniewaŜ trawi się ponad 4 godziny i niezbędny jest do odbudowania struktur, które rozpadły się w ciągu dnia. Proces trawienia białek,wymaga najwięcej pracy od naszego organizmu i naturalnie powinien toczyć się w spokojnejatmosferze - najlepsza na to pora to godz. 18-20. Tym bardziej, Ŝe o tej porze procesyrozpadu struktur energetycznych i plastycznych przechodzą w procesy syntezy.

Ciekawe są spostrzeŜenia, gdy porównamy zalecenia współczesnych dietetyków z zasadamileczenia staroindyjskich uzdrowicieli. W Ajurwedzie pory posiłków wią zano z rytmami natury.StaroŜytni zauwaŜyli, iŜ doba składa się z trzech 4-godzinnych okresów. Okres pierwszy -pokój ("Kapa"), drugi - aktywności ruchowej ("Pitta") i trzeci okres - aktywności ruchowej("Wata"). Te okresy związane są przede wszystkim z aktywnością słoneczną. "Kapa"zaczyna się od wschodu słońca i trwa do godz. 10-tej. Z reguły rano jest spokojnie. Napoziomie fizjologii organizmu przejawia się to pokojem i ocięŜałością ciała. Okres "Pitta" trwaod godz. 10-tej do 14-tej i wyróŜnia się wysokim połoŜeniem słońca. W tym czasie jesteśmyszczególnie głodni i mamy najmocniejszy "ogień trawienny". Okres "Wata" trwa od 14.00 do

18.00. Słońce rozgrzało ziemię i powietrze. Powietrze przechodzi w ruch, zrywa się wiatr iwszystko wprawia w ruch: kołyszą się drzewa, trawa, woda.

Na poziomie fizjologii to okres aktywności ruchowej, największej gotowości do pracy. Dalejwszystko się powtarza: 18.00-22.00 - Kapa, 22.00-2.00 - Pitta, od 2.00-6.00 - Wata. W takimwłaśnie rytmie Ŝyje świat roślin i zwierząt. Na podstawie tych obserwacji Ajurweda proponujenastępujący tryb odŜywiania:

1. Wstawaj z łóŜka w okresie Wata (aktywności ruchowej) przed godz. 6 (czasulokalnego). Będziesz aktywny przez cały dzień. Jeśli wstaniemy w okresie Kapa(pokoju) przez cały dzień będziemy ospali.Po wstaniu z łóŜka wypijamy szklankę ciepłej wody. Wata wzmacnia pracę jelit i

sprzyja ewakuacji zawartości jelita grubego. Gdy pojawi się uczucie lekkiego głodu -zjedzmy owoce.

2. W okresie Pitty (zwłaszcza od 12.00 do 14.00), gdy "ogień trawienny" jestnajmocniejszy, zjedzmy najobfitszy, równieŜ objętościowo - posiłek. Powinien to byćpokarm zawierający skrobię, plus warzywa dające maksymalną ilość energii. Po jedzeniu naleŜy posiedzieć spokojnie, najlepiej na piętach i oddychać przez prawenozdrze - to jeszcze bardziej wzmocni - "ogień trawienny", po czym dobrze jestprzejść się na 5-10-minutowy spacer.

3. Na przełomie Wata - Kapa (18.00-20.00), naleŜy zjeść lekką kolację (przedzachodem słońca). W tym okresie najlepszy jest pokarm oparty na białkach, byuzupełnić struktury ciała, do tego warzywa, by poŜywienie zostało dobrzeprzyswojone. Po kolacji zachowuj się podobnie jak po obiedzie.



110

Jak widać, współczesne badania i zalecenia staroŜytnych uzdrawiaczy są zgodneprawie we wszystkim.

Bardzo waŜne jest utrzymanie odpowiednich proporcji między pokarmami kwasowymii alkalicznymi. Jeśli nie trzymamy się tych reguł, nie uzyskujemy dobrych efektów wodŜywianiu.

Stan krwi w zaleŜności od rodzaju poŜywienia zmienia się w kierunku kwasowości lubalkaliczności. Krew z przewagą kwasowości uzupełnia straty energetyczne ciała,krew z przewagą zasadowości zapewnia budowę naszego organizmu, tworzy kości,nerwy utrzymuje w normie, buduje mięśnie, utrzymując kondycję fizyczną i umysłową,uodparnia organizm.

Jogini określali jakość krwi na podstawie jej koloru, wydobywając ją z Ŝołądka.Posługiwali się specjalną metodą "Dohuti". "Czysta" i "nieczysta" krew "sattwik"powinna być na 60-70 % alkaliczna. Taką krew mają ludzie zdrowi. Wskazuje na tona przykład czysty róŜowy język i intensywnie róŜowy kolor spojówki oka. Gdy stopieńzasadowości krwi obniŜa się do 50-60 %, jakość krwi się pogarsza. Taką krewnazywamy "Radjasik" - dominuje ona u ludzi podatnych na wszystkie choroby. Zbyt

kwasową krew Jogini nazywali "Tamasik". To krew najgorszej jakości - cieknie wŜyłach osób chronicznie chorych.

Większość współczesnych dietetyków uwaŜa, Ŝe idealny skład diety powinien miećnastępujące proporcje: 60 % - owoce i warzywa, 20 % - pokarm białkowy, 7 % -skrobia, 7 % - cukry naturalne, 6 % - tłuszcze.

Inne podejście do dziennej proporcji pokarmów mają makrobioci - ludność dalekiegowschodu. Słowo "makrobiotyka" oznacza "sztuka długiego Ŝycia". Oto standardowyreŜim makrobiotycznego odŜywiania, zalecany przez Mikio Kuszi:

1. KaŜdy posiłek, nie mniej, niŜ na 50% powinien składać się z produktów

zboŜowych przygotowanych na róŜne sposoby. Wiemy przecieŜ, Ŝewęglowodany zmieniają stopień kwasowości krwi, tzw. wartość pH w kierunkuzasadowości, natomiast oczyszczony ryŜ, mąka - w kierunku kwasowości.Zatem, makrobioci utrzymują prawidłową proporcję poŜywienia kierując siępodstawowym parametrem.

2. NaleŜy jeść codziennie 1-2 filiŜanki zupy miso lub tamari. W smaku powinnybyć bardzo lekkie. W ich skład wchodzą róŜne warzywa, zboŜa i roślinystrączkowe.Miso - słona pasta roślinna na bazie soi, bogata w przyswajalne proteiny,fermenty, witaminę B12 i tak dalej.Tamari - sfermentowany i słony sos na bazie soi i pszenicy, wykorzystywanyw postaci przyprawy do zup i warzyw.

3. 20-30 % poŜywienia powinny stanowić warzywa: 2/3 - ugotowane,obsmaŜane, duszone, zapiekane itd., 1/3 - surowe w postaci surówek. Kontaktz gorącem przy przygotowywaniu jest minimalny.

4. 10-15% dziennego poŜywienia stanowią rośliny strączkowe i owoce morza. W jadłospisie więcej powinno być grochu i soczewicy. Doprawiamy te potrawytamari lub solą jodowaną.

5. 5. Owoce morza są produktem unikalnym, zawierającym prawie wszystkiemikroelementy. One same są w stanie uzupełnić zapas rzadko spotykanychelementów.

6. 1-2 razy w tygodniu moŜna zjeść rybę. MoŜna równieŜ jeść na deser owoce(1-2 razy w tygodniu i w niewielkich ilościach: jeden kawałek na raz).

Sosy miso i tamari to bardzo interesujące dodatki Ŝywnościowe. Bogate są wwitaminy i fermenty, co wspomaga trawienie i przyswajanie produktów zboŜowych.



111

Niejasnym zostaje tylko punkt 3. Dlaczego warzywa są tu traktowane dwa razygorzej?

Po pierwsze, Japończycy, którzy głównie przestrzegają zasad makrobiotyki,mieszkają nad morzem. Stosują więc w swej diecie owoce morza, tym samymznakomicie zaopatrują się w mikroelementy. W związku z tym nie mają tak duŜego

zapotrzebowania na warzywa i surówki.

Po drugie, co jest bardzo waŜne, są produkty "ściskające" i "rozciągające".Przypomnijmy z rozdziału "Mikroelementy" o potasie i sodzie. Potas znajduje sięwewnątrz komórek, a sód w płynie pozakomórkowym - obydwa są elementamizasadowymi. Pokarm bogaty w potas (głównie owoce i wiele warzyw) wzmacniaprocesy wewnątrzkomórkowe i wyprowadza płyn z organizmu. Na poziomiekomórkowym przejawia się to ściskaniem membran komórkowych, co osłabia ichczynność. Pokarm bogaty w sód (głównie kasze, marchew, korzeń mlecza)zatrzymuje wodę w organizmie. Powoduje to pęcznienie membran i pogarszaczynność komórek. Przesunięcie tak w jedną jak i w drugą stronę osłabia procesyorganiczne. Jak zawsze, najlepszy jest "złoty środek", i okazuje się, Ŝe proporcje

pokarmów w makrobiotyce odpowiadają temu warunkowi. Jeśli tego nieprzestrzegamy, zaczynają się procesy destrukcyjne w organizmie, w największymstopniu odbija się to na zębach.

Pozostaje jeszcze waŜne pytanie: jaką ilość pokarmów przyjmujemy w jednymposiłku? H. Shelton radzi odŜywiać się w zaleŜności od indywidualnegozapotrzebowania, inni - wstawać od stołu z uczuciem lekkiego głodu. Trzymam sięosobiście następującej zasady: gdy wstaję od stołu z uczuciem lekkiego głodu,znaczy to Ŝe najadłem się. Gdy czuję się najedzony - znaczy, Ŝe przejadłem się.Gdy się przejadłem - zatrułem się.

Ciekawe na ten temat zalecenia zawiera prastare jogińskie źródło "GherandaSamlaita":

7. Czysty, słodki łagodny pokarm, sjnaczny i przyjemny, musi wypełniać połowęŜołądka.

8. Polowa Ŝołądka powinna być wypełniona jedzeniem, 1/4 wodą. Druga ćwierćpozostaje wolna, dla moŜliwości powstawania gazów.

Praktyczne rady, związane z trawieniem i przyswajaniem poŜywienia

9. SpoŜywajcie pokarmy bogate w bioplazmę i tylko organiczne. TakiepoŜywienie posiada największy potencjał energetyczny. Wszystkie strukturysą prawidłowe. Aminokwasy, witaminy, cukry, fermenty, elementy mineralne

znajdują się w stanie aktywnym. W takim poŜywieniu moŜliwa jest autolizaindukowana, która pozwala na oszczędzanie około 50% energii trawiennej.Więcej świeŜych, roślinnych pokarmów, jak najmniej obróbki termicznej i innej.

10. Im mniej nasz jadłospis zawiera produktów rafinowanych, tym mocniejsze jestzdrowie i dłuŜsze Ŝycie.

11. Podstawowe paliwo to węglowodany. Przy prawidłowym odŜywianiuwystarcza nam białko roślinne, zbyt duŜa ilość białka osłabia nasz organizm.

12. Pierwszym daniem powinna być surówka. Pozwala to na likwidacjęleukocytozy trawiennej; na ciągłe uzupełnianie zasadowych rezerworganizmu, utrzymywanie niezbędnego stęŜenia elementów mineralnych worganizmie. Pamiętajmy, Ŝe przyswajamy tyle poŜywienia, ile zawiera onowitamin i fermentów. Bez tego jedzenie zamienia się w półprodukt i zatruwa

nas.



112

13. Łączmy prawidłowo produkty Ŝywnościowe - da to moŜliwośćpełnowartościowego trawienia i przyswajania pokarmu z maksymalną korzyścią. Nieprawidłowe łączenie pokarmów osłabia nasze siły, psuje całyukład Ŝołądkowo-trawienny. Szanujmy "technologię" trawienia produktów, nieŜądajmy od naszego układu trawiennego rzeczy niemoŜliwych.

14. RozłóŜmy prawidłowo posiłek w ciągu dnia. Dzięki temu będziemy w dobrejkondycji - o kaŜdej porze i pod kaŜdym względem.

15. Zachowujmy prawidłową proporcję kwasowego i zasadowego poŜywienia.

Przejście na prawidłowe odŜywianie

Jakiekolwiek gwałtowne przejście do innej formy odŜywiania odbija się na samopoczuciuczłowieka. Powstaje inne mikroflora, zmienia się funkcjonowanie systemów hormonalnego i jelitowego, zmieniają się przyzwyczajenia i potrzeby pokarmowe. Zmienia to nie tylkofizjologię, ale i psychikę człowieka. Naturalnie proces takiej przebudowy jest rozciągnięty wczasie.

Poza tym trzeba wiedzieć, iŜ przy przejściu na odŜywianie prawidłowe powstaje cały szereg

zmian w organach i systemach, które mogą się przejawiać w postaci kryzysów. Nie trzebasię tego bać. Kryzysy wskazują, Ŝe jesteśmy na prawidłowej drodze, po takich kryzysachwstępujemy na nowy stopień zdrowia.

Jak wykazała praktyka, systemy fermentalne układu Ŝołądkowojelitowego przystosowują siędo nowego poŜywienia w ciągu 3-12 miesięcy. Podobnie jest z mikroflorą jelit. Systemhormonalny jelit potrzebuje na to więcej czasu - 1-2 lata. Zmiana przyzwyczajeń człowieka,związanych z poŜywieniem, i jego psychiki wymagają z reguły 2-3 lat. Mniej więcej po 3latach moŜna powiedzieć, Ŝe wszystkie te systemy juŜ są "zgrane" i wspaniale pracują.

Kryteria normalnej pracy układu Ŝołądkowo-jelitowego

1. Od razu po wypiciu soku z buraków mocz nie barwi się na czerwono. Wskazuje to nastan normalny nabłonka układu Ŝołądkowo-jelitowego;2. Stolec staje się lekki i bywa 2-3 razy dziennie.3. Konsystencja stolca - pół miękka, bez zapachu, bez kawałków nie strawionych

owoców, warzyw itd. Oznacza to normalne wsysanie wody w jelicie grubym. Brakzapachu i nieprzetrawionych kawałków świadczy o rozwoju pełnowartościowej,prawidłowej mikroflory;

4. Przyzwyczajenia i zapotrzebowania pokarmowe zmieniają się wolno. Po 1-3 latachprzestaniecie odŜywiać się "normalnie", będziecie odczuwać, w jakim stopniunegatywnie wpływają stare przyzwyczajenia na wasz organizm.

Stopnie przejścia na nowy rodzaj odŜywiania

Po pierwsze: zmień kolejność posiłków. Płyny - przyjmujemy przed jedzeniem, owoce - przed jedzeniem, pierwsze danie - surówka, drugie - węglowodany lub białka (nigdy razem);

Po drugie, wykluczmy wszystkie szkodliwe pokarmy (rafinowane, stymulatory typu kawy,herbaty, wędliny, torty itp.);

Po trzecie, zaczynajmy zmieniać proporcję gotowanego i surowego jedzenia na korzyśćsurowego. Powoli przyzwyczajamy swój organizm do surowego jedzenia. Zacznijmy od picia100-200 g dziennie świeŜo wyciśniętych soków z warzyw i owoców;

Po czwarte, zacznijmy włączać do jadłospisu surowe dania z produktów roślinnych: zarodkipszenne, moczone w wodzie, kasze, dziko rosnące jadalne owoce i zioła. Kasze dłuŜej

moczymy, a dzięki temu krócej gotujemy.



113

Zatem, jemy na śniadanie owoce, zamieniamy obiad składający się z zupy, mięsa,ziemniaków na szklankę soku, surowe lub duszone warzywa i kasze. Na kolację dobre są surówki i orzechy.

ZaleŜnie od sezonu moŜna urządzać sobie "dzień truskawkowy", "dzień winogronowy","dzień arbuzowy" itd.

Całą treść drugiej części tej ksiąŜki moŜna zmieścić w prostych i przystępnych zasadach:

1. Jemy, gdy odczuwamy głód;2. Połowę poŜywienia stanowią świeŜe, surowe produkty roślinne;3. Płyny i owoce spoŜywamy przed posiłkiem;4. PrzeŜuwamy dobrze jedzenie, jemy wolno, dopóki pokarm nie przemieni się w

jednolitą papkę. Soki równieŜ powinny być dobrze rozcieńczone śliną, dlatego pijemy małymi łykami;

5. Pierwsze danie to surówka, drugie - białka lub skrobie;6. Przygotowujemy surowe, roślinne jedzenie bezpośrednio przed posiłkiem;7. Odstawiamy produkty sztuczne i rafinowane (wędliny, torty, cukry itd.), jak równieŜ

stymulatory: kawę, herbatę, alkohol.

OdŜywianie indywidualne

Daliśmy sobie radę z poznaniem mechanizmu procesów trawiennych, wiemy jak odŜywiaćsię z maksymalną korzyścią dla siebie i bez krzywdy dla własnego organizmu.

Lecz w dalszym ciągu nie wiadomo jakie kryteria leŜą u podstaw odŜywiania sezonowego, jak zmieniać odŜywianie uwzględniając zmiany wiekowe i cechy indywidualne swegoorganizmu.

Co to znaczy rodzajowe odŜywianie człowieka?

System trawienny człowieka od tysiącleci przystosowywał się do przetwarzania iprzyswajania określonej grupy produktów naturalnych. Wywarło to wpływ na budowę zębów,długość i masę układu trawiawiennego, właściwości Ŝołądka, jelit; ich budowę wewnętrzną,środowisko fermentów, flory bakteryjnej i wiele innych. W rezultacie właściwości naszegosposobu trawienia, zdobywania pokarmu, rzutowały na kształt naszego ciała.

Okazuje się, Ŝe nie tylko budujemy swoje ciało z poŜywienia, ale za jego pośrednictwemtworzymy wewnątrz ciała (czyli w kaŜdej komórce) najbardziej odpowiednie środowiskoŜycia. Zatem, ostatnie stadium trawienia realizuje się bezpośrednio w kaŜdej komórce, gdziez węglowodanów powstaje woda, dwutlenek węgla i swobodne elektrony (czyli energia).Woda nam daje środowisko do rozwoju procesów Ŝyciowych: zawartość kwasu węglowegow wodzie słuŜy regulatorom aktywności fermentów, swobodne elektrony to są "mięśnie",

które rozszczepiają węglowodany i uwalniają z niego energię itd. Po przetworzeniu wszystkie produkty zbędne powinny być łatwo wyprowadzane zorganizmu. Systemy wyprowadzające w procesie ewolucji równieŜ zostały przystosowane dowydalania z organizmu określonych produktów przemiany materii.

Jeśli człowiek tego nie zrozumie, o Ŝadnym zdrowiu nie ma mowy, bez względu nawspółczesne osiągnięcia medycyny i środki finansowe. Na przykład, córka miliarderaOnasisa zmarła w wieku 37 lat. Badania wykazały, Ŝe jej ciało było dosłownie nafaszerowaťechemią z pigułek nasennych, środków do odchudzania i wielu, wielu innych (na stoliku przyłóŜku znaleziono 41 rodzajów leków!)

Biorąc pod uwagę właściwości naturalne ludzkiego organizmu, rodzajowym pokarmem dla

człowieka są: owoce, warzywa, zboŜa, rośliny strączkowe, miód, jadalne trawy, zioła i



114

grzyby; na pierwszym etapie rozwoju organizmu człowieka - mleko matki, a następnie mlekozwierząt i ptasie jaja.

Najbardziej sprzyjającym dla człowieka miejscem do zamieszkania są subtropiki (strefamorza Śródziemnego), gdzie właśnie powstały pierwsze cywilizacje. Migracja na północspowodowała przystosowanie trawienia do innego rodzaju pokarmów i stanowite środek

przymusowy. Powstały mechanizmy dodatkowe przyswajania pokarmu zwierzęcego iwprowadzaniu metabolitów (produktów przemiany materii), które nie są właściwe dlaczłowieka. Wszystko to nie w najlepszy sposób wpłynęło na jego zdrowie.

Jakie zmiany zajdą w organizmie człowieka, gdy zmienimy sposób odŜywiania się?

Gdy w naszym Ŝywieniu przewaŜają produkty pochodzenia zwierzęcego: mięso, ryby, nabiał, jajka, organizm nasz zostaje zmuszony do stworzenia potęŜnego systemuunieszkodliwiającego i ogromnego wysiłku na jego utrzymywanie.

Oto główne ogniwa w walce ze szkodliwym działaniem białka:

a. mikroflora jelita grubego posiada komórki zwierzęce (tzn. drobnoustroje), któreprzerabiając "surowiec" roślinny, tworzą środowisko kwaśne i dodatkowo Ŝywią organizm kwaśnymi produktami przetwarzania. Gdy zostaje dostarczony "surowiec"zwierzęcy (mięso, mleko, jajka itd.), wówczas powstają warunki do rozwojuprzewaŜnie komórek roślinnych (zupełnie inne drobnoustroje), stwarzająceśrodowisko zasadowe (gnicie). Znaczy to, Ŝe do organizmu dostają się substancjetrujące i tworzą się warunki do rozwoju organizmów roślinnych - polipów, raka, pleśni.Teraz staje się oczywiste całe zło zaleceń - zakwaszać organizm produktamipochodzenia zwierzęcego. Rzecz w tym, Ŝe zakwaszenie następuje popr zezdwutlenek węgla, który powstaje w komórce na skutek odŜywiania sięwęglowodanami, nie zaś z przyczyny zanieczyszczenia białkowego.

b. zbyt duŜe koncentracje białka w organizmie powodują zagęszczenia koloidalnej

galarety (krwi, limfy, protoplazmy komórek) i jej przemiany w kseroŜel. Stąd wynikazagęszczenie w krwi - zakrzepy, w Ŝółci i moczu - kamienie, w tkankach mózgowych isercowych - udary i zawały itd.

c. czy ktoś kiedykolwiek rozpuszczał złom Ŝelazny w Ŝelaznym kotle? Przy takim"procesie technologicznym" rozpuścimy wraz ze złomem kocioł. Oto najprostszewytłumaczenie, dlaczego cały system Ŝołądkowo-jelitowy kota stanowi 2,8% wagiciała, a człowieka tylko 1,8% (układ człowieka jest dłuŜszy). Ten jeden procentstanowi ochronę, która przeciwstawia się topnieniu własnych jego narządów. Gdyzwierzęta drapieŜne przy trawieniu świeŜego mięsa wykorzystują autolizęindukowaną, ułatwiając o 50% trawienie w Ŝołądku, człowiek, z reguły zjada mięsoprzygotowane. Autoliza przy tym nie występuje. Dlatego teŜ stęŜenie kwaśnychsoków musi być wysokie, a czas obróbki długi.

Gdy wykorzystujemy rafinowane, pozbawione wody produkty: chleb, bułki, ziemniaki, cukier,dŜemy i inne "smakołyki", one przede wszystkim odwadniają organizm, pompując wodę doukładu Ŝołądkowo-jelitowego by rozpuścić i przemienić się w roztwór koloidalny. Topowoduje zagęszczanie krwi i co za tym idzie wywołuje pragnienie. Dlatego zawszepopijamy takie jedzenie, co psuje nasz proces trawienny. Ze względu na to, Ŝe taki pokarmstanowi roztwory koloidalne, które najpierw nie miały Ŝadnego ładunku, taki ładunek kaŜdamicela poŜywienia otrzymuje od organizmu - organizm traci część swojego ładunku.Następnie przechodząc do krwi, koloidy ją coraz bardziej zagęszczają. Na skutek tegozostają zmienione wszystkie charakterystyki (gęstość, ładunek, czystość) wszystkichkoloidów organizmu na gorsze.

Fermenty naszego organizmu przystosowane są do oddziaływania wzajemnego znaturalnymi cząstkami cukru, skrobi itp. Ten proces nie rozwija się prawidłowo, gdy



115

substancje te są zmienione. Stąd właśnie tworzy się taka ilość złogów, śluzów, które psują czynność organizmu i przemieniają środowisko wewnętrzne z kwaśnego na zasadowe. Takieosoby wydzielają zapach zgnilizny. Wywiera to równieŜ wpływ na psychikę człowieka,zniekształcając ją i wypaczając.

Co musimy wiedzieć o właściwościach poŜywienia?

Cała nauka o produktach Ŝywnościowych zbudowana jest na dwóch filarach - ilości kalorii iskładzie molekularnym (białka, tłuszcze, witaminy, minerały itd.).

StaroŜytni dietetycy i pod tym względem nas wyprzedzali. Przywiązywano wówczas uwagędo smaku i koloru poŜywienia, kształtu i konsystencji, siły oddziaływania poŜywienia naorganizm, uwzględniano informacje zawarte w poŜywieniu o wpływie klimatu i połoŜeniageograficznego. Ta wiedza pozwalała im na wykorzystywanie poŜywienia w charakterzelekarstwa, a lekarstwa w charakterze poŜywienia.

Ostatnie odkrycia z dziedziny fizyki potwierdzają te zaleŜności, a lekarze praktykującymedycynę chińską lub Ajurwedę wykorzystują doświadczenia staroŜytnych dietetyków zwielkim powodzeniem.

Zanim ruszymy dalej, zatrzymajmy się na właściwościach poŜywienia uwzględnianych przezklasyczną Ajurwedę.

1. Smak poŜywienia:

słodki smak posiada największą siłę leczniczą, wzmacnia, dodaje energii,powiększa siłę, powiększa wagę ciała,

smak kwaśny jest odświeŜający, stymuluje apetyt, poprawia trawienie, sprzyjazatrzymywaniu płynów w organizmie, przeczyszcza jelita,

smak słony pomaga w trawieniu, przeczyszcza, likwiduje zaparcia, niszczypleśń, stymuluje apetyt, powoduje wydzielenie śliny i soków Ŝołądkowych,zimnym pokarmom przekazuje właściwości rozgrzewające,

smak gorzki polepsza trawieniu i apetyt, rozgrzewa, stymuluje wydalaniepłynu z ciała, otwiera naczynia, ma właściwości rozpuszczające irozcieńczające, wzmacnia procesy cyrkulacyjne w ciele, oczyszcza,

smak ściągający wysusza wilgotność wewnątrz ciała, wysusza ropę, krew,Ŝółć, polepsza kolor cery, chłodzi,

smak pikantny zwalcza otyłość, infekcje jamy ustnej, wysusza układtrawienny, pomaga trawieniu.

Po przejściu pokarmów przez układ trawienny ich smak się zmienia.Produkty słodkie i słone stają się słodkie, kwaśne pozostają kwaśnymi, gorzkie,ściągające i pikantne przemieniają się w gorzkie. W ten sposób z sześciu

podstawowych smaków w organizmie powstają tylko trzy podrzędne. Pokarmy o podrzędnym smaku słodkim sprzyjają powiększaniu masy ciała. Nadmiar słodkiego powiększa flegmę i otyłość, powoduje zobojętnienie i apatię.

Produkty o podrzędnym smaku kwaśnym polepszają trawienie, wspomagają zdolności intelektualne. Nadmiar smaku kwaśnego pogarsza skład krwi, powodujewrzody, podraŜnienia skórne, zgagę. Człowiek staje się pobudliwy i nerwowy.

Produkty o podrzędnym smaku gorzkim oczyszczają organizm, stymulują procesyŜyciowe i przyczyniają się do odchudzania. Nadmiar gorzkiego osłabia ciało,odwadnia organizm.

2. Kształt i konsystencja

Z odkryciem realności kwantowej dla kaŜdego obiektu materialnego staje sięzrozumiałe znaczenia kształtu i konsystencji. Krótko mówiąc, za kaŜdym obiektem



116

materialnym stoi subtelna materialna siła, która na poziomie kwantowym stwarza taki,a nie inny jego wygląd. Zmiana charakterystyk tego poziomu powoduje zmianyoptyczne właściwości przedmiotu. Dotyczy to, naturalnie równieŜ produktówŜywnościowych.

Wynika stąd, Ŝe gdy w jakimś organie człowieka brakuje właściwości materialnych,

moŜna je uzupełnić poŜyczając od rośliny lub zwierzęcia. W związku z tym staroŜytni zaproponowali następującą klasyfikację:

Przyporządkowanie części roślin organom człowieka:o korzeń - odpowiada Ŝołą dkowio pień - rdzeniowi kręgowemuo gałęzie - nerwomo liście - płucomo kwiaty - lokacja nadmiaru siłyo chlorofil - krewo sok - energia, która krąŜy po nerwach i przemienia się w bodźce

mózgowe, nasienie i inne tkankio nasiona - energia duchowa (Kundalini).

Części rośliny i uleczane przez nie choroby

Korzenie leczą choroby kości, gałęzie choroby naczyń i Ŝył, kora chorobyskóry, liście leczą choroby Ŝołądka, "woreczka Ŝółciowego, jelit, pęcherza, jąder, owoce - choroby serca, płuc, wątroby, śledziony, nerek.

Rozkład energii pozytywnej i negatywnej

Wierzchołek rośliny ma ładunek pozytywny, a bulwa negatywny. Częśćrośliny znajdująca się przy samej ziemi ma właściwości równowaŜące.

Informacja dotycząca, wpływu klimatu i miejsca pochodzenia

Wszystkie rośliny "odczytują" kompletną informację miejsca, na którymrosną. Co ciekawe, jeśli miejsce to jest zbyt gorące, roślina walczy z tymrozwijając w sobie właściwości przeciwne - np. zawiera duŜo wody i chłodzi.Na przykład, arbuzy, melony, kapusta, owoce.

Jeśli roślina przeŜywa niesprzyjające warunki klimatyczne, walczy, rozwijającw sobie np. ciepło, oleistość. Na przykład zboŜa, orzechy, nasiona, bulwy.

Ten kto wykorzystuje do jedzenia produkty z regionu, w którym mieszka,

postępuje bardzo mądrze. Walczy z niesprzyjającymi warunkamizewnętrznymi z pomocą właściwości produktów. W porze letnich upałówwykorzystuje chłodzące właściwości roślin zawierających duŜo płynów (ogórki,pomidory, kapusta, owoce, arbuzy), wprowadzając zimną energię do ciała,natomiast zimą ogrzewa się, jedząc zboŜa, orzechy, nasiona, bulwy, suszoneowoce (w procesie suszenia owoce uzyskują ciepłe właściwości).

I odwrotnie, jeśli ktoś, kto mieszka na przykład we Wrocławiu zimą je duŜosurowizny, cytrusy z Egiptu, duŜo zielonej sałaty, jabłek, wychładza swójorganizm i rozregulowuje mechanizm wspomagania swego organizmu zapomocą roślin. Nic dziwnego, Ŝe zaczyna mieć kłopoty z trawieniem, ciągłymmarznięciem, narzeka na katar.

W jaki sposób wykorzystać smak pokarmu?



117

1. Jeśli chcemy zwiększyć ciepło wewnątrz ciała zalecane smaki to: pikantny + kwaśny,lub kwaśny + słony. Przy czym pierwszy zestaw smaków sprzyja odchudzeniu się, azestaw drugi sprzyja zwiększeniu wagi.

2. Jeśli chcemy zwiększyć "lekkość" ciała (schudnąć, zwiększyć ruchliwość),wykorzystujemy smaki: gorzki + pikantny, lub kwaśny + pikantny. Przy czym przypierwszym wariancie zostaje zlikwidowana flegma w ciele, a przy drugim zostaje

wzmocniona odporność, trawienie i sprawność intelektualna.3. Do zwiększenia "suchości" w ciele (zlikwidowania flegmy) zalecane smaki to: gorzki +

ściągający, pikantny + ściągający, pikantny + gorzki. Przy czym wariant I sprzyjaochłodzeniu organizmu, więc stosujmy go latem, a dwa ostatnie wariantywprowadzają ciepło, co jest dobre na zimne pory roku.

4. Do wychłodzenia zalecane są produkty o smaku słodkim lub gorzkim + ściągającym.W pierwszym wypadku moŜemy przybrać na wadze, w drugim schudnąć.

5. Gdy chcemy utyć, wykorzystujemy produkty o smaku: słonym + słodkim, słodkim +kwaśnym. W pierwszym wypadku powiększymy tkankę tłuszczową, w drugim tkankęmięśniową.

Jeśli mamy normalne samopoczucie, w kaŜdym posiłku starajmy się wykorzystywać produktyo wszystkich smakach, nie preferując Ŝadnego. Takie poŜywienie będzie stymulować naszą energię harmonijnie.

NaleŜy równieŜ pamiętać, iŜ obróbka kulinarna zmienia smak produktów. Na przykład,naturalny smak cebuli to pikantny, a po duszeniu lub gotowaniu jej smak przemienia się wsłodki.

Smaki słodki, kwaśny i słony mają oddziaływanie o charakterze anabolicznym, gorzki,ściągający i pikantny - katabolicznym.

Pokarm o przewaŜającym gorzkim i pikantnym smaku podnosi energię organizmu do góry.Mogą wykorzystać to osoby z obniŜonym ciśnieniem krwi, ze złym krąŜeniem krwi w

naczyniach mózgowych.Pokarmy o smaku słodkim i słonym kierują energię organizmu do dołu. Taki pokarm jestświetnym naturalnym środkiem przeczyszczającym.

Substancje kwaśne udraŜniają jelita, natomiast produkty o smaku ściągającym wywołują skurcze jelit i gwałtowne zmniejszenie ich droŜności.

Zalecane kształty i konsystencje pokarmów

1. Odbudowa tkanek komórkowych nerek

Na godzinę przed pójściem do sauny zjeść 50-100 g gotowanej nerki (najlepiejwieprzowej, poniewaŜ skład mikroelementów świni zbliŜony jest do składu ciała

człowieka), 10-15 minut przed wyjściem naleŜy wypić 0,5 do 1 szklanki napotnegokwasu lub herbaty.

Kwas napotny robimy z trzech litrów wody Protijewa, 1-2 szklanek świeŜych malin(lub konfitury), 1 szklanki cukru i 1 łyŜki śmietany. Pozostawiamy bez przykrycia ipozwalamy fermentować w ciągu 10-15 dni. Kwas ten równieŜ wyprowadza zorganizmu radionukleotydy. Pijemy go przed sauną. Napotną herbatęprzygotowujemy poprzez gotowanie w 1 szklance wody przez 1-3 minut 1 łyŜeczkikorzenia bagna, lub 2 łyŜek liści brzozy. MoŜna wykorzystać równieŜ kwiat lipy lub czarnego bzu.

Mechanizm odbudowy przemiany komórkowej nerek polega na tym, Ŝe w krwi pozjedzeniu nerki zawarte są substancje analogiczne substancji nerek plus poziomkwantowy nerki zwierzęcej. Przy intensywnym poceniu się nerki odpoczywają, a



118

wysokie temperatury sauny stymulują dobrą przemianę komórkową. Połączenie tychczynników daje zadziwiające efekty.

Pocenie zaleca się utrzymywać jak najdłuŜej, dlatego nie przerywajmy go chłodnymprysznicem lub kąpielą w basenie. NaleŜy stygnąć powoli i dopiero po zakończeniuprocedury spłukujemy się wodą.

2. Odbudowa masy komórkowej wątroby

Metoda jest podobna. Przed sauną zjadamy 10-100 g wątroby wieprzowej, potempijemy napotną herbatkę i mocno pocimy się w saunie. Po intensywnym wydzielaniupotu wycieramy się do sucha i nacieramy ciało serwatką zmieszaną z miodem, lubtranem.

Skóra natychmiast wchłonie wszystko. W tym czasie wątroba odpoczywa, a organizmwykorzystuje Ŝywienie przez skórę, jak w stadium przedurodzeniowym. Po tymwypijamy 1 szklankę naparu z owoców dzikiej róŜy (50-80 owoców na 3 litry wody).Po 15-20 minutach "Ŝywienia organizmu przez skórę" naleŜy umyć się ciepłą wodą.Czas odbudowy wątroby jest dłuŜszy. Niestety, naleŜy tak czynić 3 razy dziennie w

ciągu 2 miesięcy. 3. Odbudowa masy komórkowej serca

Godzinę przed pójściem do sauny zjadamy 50-100 g gotowanego serca. 15 minutprzed wyjściem wypijamy kwas sercowy. Robimy go w taki sposób: do 3 litrów wodyProtijewa dodajemy 1 szklankę miłka (lub konwalii, szałwi, skrętnicy), 1 szklankęcukru, 1 łyŜeczkę śmietany. Całość fermentuje razem w cieple w ciągu 2 tygodni.Porcja jednorazowa to około pół szklanki. Po saunie naleŜy zrobić ogólny masaŜciała, w trakcie czego serce będzie odpoczywało. 10-20 takich zabiegów znaczniewzmocni serce.

Odczytujemy informację zawartą w produktach Ŝywnościowych

1. OdŜywiamy się produktami, wyhodowanymi w miejscu naszego zamieszkania.2. OdŜywiamy się zgodnie z sezonem. Dotyczy to szczególnie owoców i warzyw. Poza

sezonem nie jemy sztucznie wyhodowanych (ogórków, pomidorów itp.),przechowywanych (kapusty świeŜej, mroŜonek, jabłek) i przywiezionych zpołudniowych krajów (pomarańcz, cytryn, kiwi).

3. Obróbka cieplna, suszenie na słońcu, przyprawy, dają produktom energię ciepła,wykorzystujmy to w chłodnej porze roku. Alpiniści sami nie wiedzieli przez długi czas,dlaczego wysoko w górach najchętniej jedli słoninę z solą.

Dzieje się tak dlatego, Ŝe tłuszcz broni organizm przed wysuszaniem, a sól daje mu ciepło.

W podobny sposób odŜywiają się Tybetańczycy, pijąc duŜo oleistego napoju - tybetańskiejherbaty.

Mędrcy staroŜytni zalecali odŜywiać się tylko sezonowymi produktami pochodzącymi zmiejsca zamieszkania. Tego, na przykład, uczył Jezus Chrystus (Ewangelie Świata JezusaChrystusa od Joanna):

"...Ŝywimy się wszystkim, co się znajduje na stole Ojca naszego - owocami,ziarnem, ziołami, mlekiem zwierząt i miodem pszczół. Pozostałe jedzenie tosprawa szatana, prowadzi do grzechu, chorób i śmierci! Tylko pokarm, którypochodzi od Pana Boga naszego da waszemu ciału siłę i młodość. Istotnie,przecieŜ ze stołu Boskiego czerpał swój pokarm stary Matuzalem. Gdy i wytak czynić będziecie, otrzymacie od Boga długie Ŝycie na tej Ziemi. Odpoczątku miesiąca Chiar (Maj) jedzcie zboŜe, w ciągu miesiąca Siwan(czerwiec) - pszenicę - najdoskonalszą ze wszystkich zbóŜ. W ciągu miesiąca



119

Tamiuz (Lipiec) spoŜywajcie kwaśne owoce, by ciało schudło i szatan z niegozostał wypędzony. W miesiącu Ab (Sierpień) powinniście jeść figi, a w ciągumiesiąca Złudzi (Wrzesień) zbierajcie winogrona i niech sok z "winogronbędzie waszym napojem. W ciągu miesiąca Markeszwana (Październik)zbierajcie słodkie winogrona wysuszone przez Anioła Słońca, by wzmocnićciało.

Co zaś dotyczy ziół - odŜywiajcie się nimi w ciągu miesiąca Tibet (Grudzień),Ŝeby oczyścić krew swoją ze wszystkich swoich grzechów. W Grudniu teŜzaczynajcie pić mleko zwierząt, poniewaŜ Pan Bóg daje trawę wszystkimzwierzętom, dającym mleko, by mlekiem swoim uzupełniały pokarmczłowieka. W miesiącu Szebat (Styczeń), gdy zostanie wam coś jeszcze zwaszych zbiorów, pozwólcie Aniołowi Słońca wysuszyć dla was wszystkieowoce. OdŜywiajcie się nimi i pestkami migdałów w ciągu tych wszystkichmiesięcy, gdy drzewa nie dają owoców.

Zaprawdę powiadam wam, błogosławieni ci, którzy jedzą pokarm ze stołuPana i unikają obrzydliwości Szatana."

Siła oddziaływania produktów na organizm człowieka

Z wiekiem nasze trawienie powoli słabnie. Kiedyś jedliśmy wszystko i czuliśmy się przy tymwspaniale. A teraz byle co nam szkodzi, a gdy zjemy trochę więcej na przyjęciu lubniedzielnym obiedzie, jesteśmy ocięŜali, mamy sensacje Ŝołądkowe, dają o sobie znaćchoroby przewlekłe.

Najstarsza nauka o zdrowiu człowieka - Ajurweda uwaŜa, Ŝe złe trawienie jest głównymźródłem chorób, a dobre trawienie uwaŜa się za zaląŜek zdrowia. Lekarze stosujący tę naukę lubili powtarzać, Ŝe człowiekowi dobrze przyswajającemu jedzenie i trucizna niezaszkodzi, a przy złym trawieniu moŜe umrzeć spoŜywając najlepsze jedzenie.

Zgodnie z nauką Ajurwedy, jeśli "ogień trawienny" (agni) w organizmie człowieka jestprawidłowy, pokarm trawi się dobrze, bez resztek toksycznych (ama). Jeśli ogień słabnie,pokarm nie zostaje przetrawiony całkowicie, powstaje wiele toksycznych substancji iczłowiek staje się podatny na wiele chorób.

By "wzmocnić "ogień trawienny" i dalej go podtrzymywać znanych jest wiele sposobów.Część z nich polega na wykorzystywaniu właściwości niektórych roślin i substancji"rozpalania ognia trawiennego" w naszym organizmie. Z tysiącletniej praktyki wiadomo, Ŝenajlepiej to potrafią czarny pieprz, czerwona ostra papryka, kardamon, goździki, cynamon,imbir, gorczyca, chrzan, sól, sklarowane masło. NieduŜe ilości tych produktów zaŜywaneprzed jedzeniem, w czasie, lub po jedzeniu wzmacniają siły trawienne organizmu.Odbudowując trawienie, człowiek przywraca sobie normalne zdrowie. Z tego powodu wdawnej Europie przyprawy były cenione na wagę złota. Zatem, wskazane produkty najlepiej jest wykorzystywać w chłodne pory roku osobom w starszym wieku i osobom z osłabionymtrawieniem. W. Bołotow zaproponował ciekawą rzecz: wykorzystać stare, chore, uszkodzonekomórki w celu zwiększenia ilości młodych - zdrowych. Stare i chore komórki zaliczane są dotoksyn (ama). Musimy równieŜ pozbywać się ich zanim zaczną niszczyć nasze zdrowie.Najnowsze eksperymenty wykazały, Ŝe w wieku do l roku ilość starych komórek nieprzekracza 1%, w wieku 10 lat średnia ilość to 7-10%, w wieku 50 lat wzrasta do 40-50%.Innymi słowy 50-letni człowiek Ŝyje tylko na 50-60% swoich moŜliwości, czyli równo na tyle,ile zostało w jego organizmie młodych komórek. Stąd naturalne było by dąŜenie dozwiększania ilości młodych komórek.

Jak to zrobić? Białka komórek są rozszczepiane przez fermenty - pepsyny, które powstają wŜołądku. Wpompowane do krwi razem z sokiem Ŝołądkowym substancje pepsynopodobnerozpuszczają stare, chore, rakowe komórki zostawiając komórki zdrowe i silne. Abyzwiększyć ilość powstałych w Ŝołądku pepsyn, Bołotow zaleca 30 minut po jedzeniu połoŜyć



120

na koniec języka około 1 g soli kuchennej. Po czym wypluć ślinę. Sól spowoduje intensywnewydzielanie soku Ŝołądkowego, zawierającego wszystkie niezbędne substancje doniszczenia starych komórek. Sól oznacza "słońce". Smak słony stymuluje "ogień trawienny",czyli aktywność wszystkich fermentów naszego organizmu, a one z kolei aktywnie rozkładają stare i niepotrzebne komórki. Zamiast soli moŜna w tym celu wykorzystać produktyrozgrzewające. Szczególnie dobry jest do tego imbir. Dla polepszenia zdolności trawiennychorganizmu lekarze wedyjscy zalecają kurację imbirem.

W nieduŜym emaliowanym lub ceramicznym naczyniu ucieramy cztery łyŜki imbiru w proszkuz klarowanym masłem (około 100-150 g). Mieszamy do powstania jednolitej masy,nakrywamy i odstawiamy w chłodne miejsce. ZaŜywamy codziennie przed śniadaniemwedług schematu:

Dzień 1-0,5 łyŜeczki do herbatyDzień II - 1 łyŜeczka Dzień III - 1,5 łyŜeczki Dzień IV - 2 łyŜeczki Dzień V - 2,5 łyŜeczki

Dzień VI - 2,5 łyŜeczki Dalej zmniejszamy dawkowanie o 0,5 łyŜeczki codziennie, by na 10-ty dzień wziąć 0,5łyŜeczki.

Przeprowadzając kurację do końca doprowadzimy do normy ogień trawienny. Przy tym wtym czasie nie wolno spoŜywać produktów z właściwościami mocno chłodzącymi: zimnejwody, lodów, mroŜonek, owoców. Na śniadanie najlepiej przygotowywać herbatę ziołową,ciepłe duszone warzywa, gorące kasze. Kuracja imbirem jest szczególnie zalecana dla osóbw średnim wieku, u których ogień trawienny zgasł w sposób naturalny. Osobom, u którychnaruszenie trawienia zostało spowodowane inną przyczyną, kuracja ta nie jest zalecana. Dlanich lepsze będą inne metody. Poznamy je za chwilę.

Indywidualne podejście do odŜywiania

U podstaw nauki Wedy o indywidualnej budowie ciała, leŜą trzy zasady Ŝyciowe, trzyelementy, które kierują wszystkimi funkcjami biologicznymi ciała: Kapa, Pitta, Wata ("flegma","Ŝółć" i "wiatr) Zgodnie z ostatnimi badaniami fizyki za naszą realnością fizyczną (ciałem) stoirealność subtelnomaterialna (pole kwantowe), która odpowiada za zachowanie kształtuŜywego organizmu, procesy wytwarzania i przewodnictwa ciepła oraz wszystkie procesycyrkulacyjne zachodzące w organizmie. Stąd zasada Ŝyciowa (dosza) "flegmy" odpowiada zautrzymaniem kształtu naszego ciała (tzn. kości, mięśnie, ścięgna, systemwewnątrzwydzielniczy, utrzymujący te właściwości w potrzebnej nam kondycji).

Zasada Ŝyciowa "Ŝółci" odpowiada za procesy cieplne (regulację cieplną, trawienie,odporność, błyskotliwość intelektu, aktywność metabolizmu).

Zasada Ŝyciowa "wiatru" odpowiada za prędkość przeróŜnych procesów zachodzących worganizmie (cyrkulację płynów wewnętrznych: krwi, limfy; odnowienie tkanek, wydostaniezłogów, przesunięcie pokarmu przez układ pokarmowy, szybkość myślenia, czas trwaniaciąŜy, cykl menstruacyjny itd). Dosza "wiatru" nie posiada Ŝadnych elementów materialnychw ciele i tworzy suchość i chłód.

Dosza "Ŝółci" przejawia się w ciele przez płynne, zjadliwe elementy (Ŝółć, soki Ŝołądkowe).

Dosza "flegmy" to wszystkie ukształtowania materialne. Tworzy w organizmie chłód, flegmę iwilgoć.

Teraz staje się zrozumiałe, Ŝe przy nadmiarze Wata w organizmie człowiek jest szczupłej

budowy ciała, wzrostu niŜszego, często mu zimno, ma słabe trawienie, jest nieśmiały. Przynadmiarze doszy Kapną człowiek jest średniej budowy ciała, ma dobre trawienie, jest



121

szpakowaty lub ma łysinę, nigdy nie marznie i ma nieprzeciętny umysł. Nadmiar doszy Pittapowoduje, Ŝe człowiek ma potęŜny kościec, jest umięśniony, ma skłonność do zwiększaniawagi, cierpi na spowolnienie trawienia, nie lubi wilgoci, podatny jest na depresje. NaturalniekaŜdy z nas w mniejszym lub większym stopniu ulega wpływowi wszystkich trzechskładników.

Nadmiar dosza, który następuje z powodu nieprawidłowego odŜywiania się, trybu Ŝycia i tokumyślenia, wywołuje zaburzenia specyficzne, które moŜemy doprowadzić do normywprowadzając zmiany w naszym Ŝywieniu.

Gdy składnik "wiatru" jest w normie, ciało jest lekkie, ma duŜo energii, jelita pracują lekko iregularnie, myślenie jest szybkie, wszystkie procesy fizjologiczne następują w swoim czasie(sen, miesiączkowanie, orgazm u kobiet i męŜczyzn).

Zaburzenie "wiatru" powoduje nadmierne pobudzenie, chaotyczność myślenia, słabą pamięć,zaburzenia w trawieniu (zaparcia i biegunki), zaburzenia rytmu procesów fizjologicznych.Gdy dosza "Ŝółci" jest w normie, ciało jest ciepłe, trawienie i przyswajanie pokarmu jestnormalne, nastrój jest radosny, umysł bystry, wszystkie funkcje fizjologiczne są w normie,cera jest zdrowa, ładna. Zaburzenia dosza "Ŝółci" powoduje wrzody Ŝołądka i dwunastnicy,zgagę, nadmierne wydalanie się potu z nieprzyjemnym zapachem, wysypkę na ciele,obniŜenie odporności na choroby. Człowiek staje się ciągle rozdraŜniony, niezadowolony, jego Ŝarty są złośliwe. Gdy tylko składnik "flegmy" jest w normie, organizm ma nadzwyczajną odporność na choroby, aktywność seksualna utrzymuje się długi czas i orgazm następuje wswoim czasie, stawy są giętkie, warstwa tłuszczu jest minimalna, pamięć pozostaje bardzodobra. Wzrost składnika "flegmy" prowadzi do oflegmienia całego organizmu, naruszeniaprocesów cieplnych, co z kolei związane jest z większą podatnością na infekcję iprzeziębienia oraz choroby nowotworowe. Pojawia się otyłość. Trawienie słabnie. Czynnośćseksualna równieŜ wygasa. Pojawia się oziębłość. Stosunek płciowy jest wydłuŜony,"niewyraźny". Człowiek traci ochotę do Ŝycia.

Teraz, znając osobliwości swojego organizmu i właściwości pokarmów, moŜemy w sposób

świadomy, wykorzystując właściwości pokarmów wzmacniać lub łagodzić swoje dosza.

Mechanizm oddziaływania pokarmów na dosza jest następujący: na poziomie komórkowymz pokarmu powstaje woda (daje środowisko istnienia), dwutlenek węgla (reguluje pHśrodowiska i z tym związaną aktywność wszystkich fermentów organizmu) i substancjebiałkowe (gdzie zachodzą wszystkie procesy Ŝyciowe). RóŜne produkty będą róŜnie wpływaćna trzy wskazane parametry.

Na zmniejszenie płynu wewnątrz komórek organizmu wpływają produkty o smaku gorzkim,pikantnym i ściągającym (świeŜe owoce, warzywa, z duŜą zawartością potasu), lekkie itwarde w konsystencji (suszone owoce), chłodne. Taki pokarm powoduje zgęszczeniekoloidów organizmu. Jeśli ktoś, czyja konstrukcja określa się raczęj typem "wiatru", czyliskłonnym do utraty płynu, będzie odŜywiał się tymi produktami, nabawi się zaparcia,wychłodzi swój organizm i schudnie.

Pokarmy o smaku słodkim, kwaśnym i słonym powiększają zawartość płynu wewnątrzkomórek. Do takich naleŜą uŜywane w duŜej ilości kasze, nabiał, marynaty (produktyzawierające duŜo sodu), produkty cięŜkie i miękkie w konsystencji (śmietana, twaróg), mleko.To wszystko sprzyja utrzymaniu wody przez organizm, przesiąkanie podłoŜa płynnegoorganizmu skrobią i białkiem (oczyści flegmę).

Jeśli człowiek z typem konstytucji "flegmy", skłonny do zatrzymywania wody ł przybierania nawadze będzie odŜywiać się w ten sposób, szybko utyje i popsuje sobie trawienie.

Na zwiększenie ciepła wewnątrz organizmu i pośrednio na wzmocnienie metabolizmuwpływa pokarm o smaku pikantnym, słonym i kwaśnym (przyprawy, marynaty), produktylekkie i tłuste w konsystencji (smaŜona wieprzowina); gorące i suche, oleiste (frytki smaŜone



122

na oleju), jedzone bez umiaru. Prowadzi to do nadmiernego wydzielania Ŝółci, która"przepala" krew, limfę itd.

Jeśli człowiek z przewagą składnika Ŝółci będzie odŜywiał się takimi produktami, jegowłaściwości cieplne zostaną pobudzone, co przejawi się w poczuciu suchości w nozdrzach,zgadze, wysypce, wczesnej siwiźnie lub łysieniu.

W załączniku nr. 1 podaję produkty, które powodują wzmocnienie lub zmniejszenie doszwata, pitta i kapha.

Dieta rozkoszy

W rzeczy samej nasze Ŝywienie ukierunkowane jest na podtrzymywanie najbardziejoptymalnych warunków Ŝycia w komórkach. Gdy nasze Ŝywienie zostało wywaŜone w takisposób, Ŝe komórki nie są odwodnione i nie są obciąŜone przez "flegmę", nic się nie"przepala", zachodzi idealny metabolizm, na skutek działania którego z prawidłowoprzyswojonego pokarmu otrzymujemy subtelną substancję materialną, nazywaną przez joginów "odjas". Im więcej wytwarza się wewnątrz komórek "odjasu", tym więcej sygnałówszczęścia i rozkoszy wysyłanych jest do mózgu. W rezultacie człowiek staje się lekki na cielei duchu. Wyprodukowaniu "odjasu" sprzyja prawidłowe trawienie, polegające naprzyjmowaniu pokarmów w prawidłowej kolejności i w prawidłowy sposób je łącząc. Produktypowinny być świeŜe, z minimalnym czasem przygotowywania na ogniu i zjadać jepowinniśmy od razu po przygotowaniu. Unikajmy pokarmów sztucznych, rafinowanych.

Gdy znów wrócimy do Ajurwedy, to okazuje się, Ŝe taki pokarm został nazwany "czystym"(sattwicznym); i zalecane jest, by były w nim obecne wszystkie pięć smaków. Jeść trzeba zumiarem. Według jej zaleceń człowiek powinien zjadać dziennie tyle, ile się mieści w jegodwie garście, pić wodę źródlaną, jeść produkty najświeŜsze, na ile to jest moŜliwe(bezpośrednio z gałęzi lub z ognia). Pokarm powinien być lekki, łatwostrawny i uspokajający.

Do pokarmów sattwicznych zaliczamy: oczyszczone, klarowane masło, sezonowe

owoce i warzywa, soki owocowowarzywne, kasze i rośliny strączkowe, zwłaszcza ryŜ(nie polerowany) i pszenicę, orzechy i nasiona, pochodzące z naszego regionu, miód,woda źródlana, mleko.

Staroindyjska nauka Ajurweda zalecała te produkty wszystkim, którzy chcieli cieszyć się zdługiego Ŝycia, ze swojej siły fizycznej i mieć jasną głowę.

Pozostałe pokarmy, zawierające mało "odjasu" hamują normalny tok naszego Ŝycia, dzielą na "rajas" i "tamas".

Pokarmy typu "rajas" są to między innymi: mięso, ryba, jajka, sól, pieprz, gorczyca, wszystkieprodukty kwaśne i gorące, herbata, kawa, kakao, cukier rafinowany, przyprawy. Dopokarmów "tamas" zaliczano wołowinę, wieprzowinę, cebulę, czosnek, tabakę, zjełczałe,

nieświeŜe, odgrzane jedzenie, alkohol, leki. Następujący fragment z "Bhagawatgity" zilustrujeto najlepiej.

"PoŜywienie, dające długie Ŝycie, zdrowie, harmonię, siłę, radość i ukojenie...- smaczne, oleiste, odŜywcze i przyjemne, poŜądane dla "rajas" - człowieka.

Stare, bez smaku, zepsute (z nieprzyjemnym smakiem), które stało w ciągunocy, nieczyste poŜywienie dobre jest dla "tamas" człowieka."

Na koniec tego rozdziału proponuję kilka zasad Ajurwedy:

Nie dają "odjasu": mięso, ptaki, ryba, jajka, ser, cięŜkie i tłuste pokarmy, dawnoprzygotowane jedzenie, produkty przemysłowe (cukier, ciastka, itd.), pokarmy o nadmiernym

smaku kwaśnym i słonym. Alkohol i nikotyna niszczą "odjas" i uniemoŜliwiają jegowydzielenie z innego poŜywienia. KaŜde przejedzenie w ogóle pozbawia odjasu.



123

Jeśli chcemy uzyskać jak najwięcej "odjasu", trzeba: po pierwsze: Ŝywić się świeŜymiproduktami, wykorzystywać produkty pochodzące z naszego obszaru klimatycznego izgodnie z sezonom; po drugie: zjadamy większą część racji dziennej w czasie obiadu, gdyogień trawienny jest najbardziej intensywny. Kolacje jemy przed zachodem słońca i w małychilościach, by jedzenie zostało przyswojone jeszcze przed snem; po trzecie: regularność jedzenia (codziennie o tej samej porze), ale tylko po wystąpieniu uczucia głodu. adnych"przekąsek" przed posiłkami; po czwarte: nie jemy na noc. Zaburza to cyrkulację energiiwewnątrz organizmu. Energia w Ŝołądku maksymalizuje się rano, w południe jest onanajwiększa w jelicie cienkim, a wieczorem przechodzi do nerek i innych organów, w ogóle niezwiązanych z trawieniem. Jedzenie na noc narusza ten rytm, część energii musi wrócić doorganów trawienia, poza tym kładziemy się spać z nieprzetrawionym jedzeniem, któresprzyja powstawaniu "amy" (flegmy) w organizmie. Energie negatywne szkodzą trawieniu,dlatego jedzmy w samotności lub z osobami, dla których jesteśmy serdeczni. Przed jedzeniem i po nim podziękujmy Matce Naturze za te dary i ceńmy je jak siebie samego.

Zalecenia dla osób z silnym naruszeniem funkcjonowania systemu trawiennego

Są to osoby z trawieniem do takiego stopnia rozregulowanym i osłabionym, Ŝe w ogóle nie

mogą nic przetrawić. Po oczyszczeniu jelita grubego i wątroby powinny trzymać się onemonodiety, czyli w jednym posiłku wykorzystywać tylko jeden produkt. Przy czym, produktten musi zawierać wystarczającą ilość własnych fermentów do samostrawienia. Na początkunajlepsze będą świeŜe, wyciśnięte soki z warzyw (zwłaszcza z marchwi), trochę gorsze są soki owocowe. Po tym, jak zaczną normalnie przyswajać się i pojawi się naturalny apetyt,wprowadzamy lekko podduszone warzywa lub surówki warzywne. Rano koniecznie trzebazjadać na czczo 1-3 łyŜek zarodków pszennych, a przed posiłkiem wypijać herbatę ziołową lub inny napój o gorzkim smaku. Po surówkach wprowadzamy kasze, po czym moŜnawykorzystać dietę imbirową. Tylko po tym, jak cierpliwie wykonamy te zalecenia, przejśćbędzie moŜna do odŜywiania indywidualnego.

Nastrojenie "ognia trawiennego" z uwzględnianiem indywidualnej konstytucji

Prawie wszyscy od czasu do czasu miewają zaburzenia systemu trawiennego. Wynika to z jedzenia w pośpiechu, podjadania między posiłkami, jedzenia późnym wieczorem. Nazakłócenia wskazują nam takie nieprzyjemne symptomy, jak zgaga, utrata apetytu, zaparcialub rozwolnienia, nadwaga lub zbyt mała waga ciała. Te niepokojące symptomy są sygnałem, Ŝe musimy przywrócić naturalny rytm trawienia. Warto to zrobić, nawet gdy niemamy aŜ takich problemów.

Osoby z konstytucją "wiatru" mogą nastrajać rytm trawienia raz w miesiącu. Natomiast osobyz konstytucją "flegmy" powinny czynić to raz w tygodniu i dla nich jest to szczególniepotrzebne do zachowania zdrowia.

Nastrojenie trawienia potrwa trzy dni.

Pierwszego dnia jemy nieduŜo, unikając przypraw i alkoholu, stymulujących apetyt. Przedsnem dobrze jest zrobić oczyszczającą lewatywę. Kładziemy się wcześniej. Następnego dnianie jemy nic. Najlepiej pić w tym czasie tylko ciepłą wodę Protijewa.

PoniewaŜ osoby z konstytucją "wiatru" i "Ŝółci" cięŜko znoszą powstrzymywanie się od jedzenia, mogą wypić świeŜo wyciśnięty sok o smaku słodkim lub zjeść jedną łyŜkę miodu iwypić szklankę ciepłej wody. Kwaśnych soków lepiej nie pić w ogóle, poniewaŜ wywołują apetyt.

Osoby konstytucji "flegmy" w ten dzień mogą w ogóle nic nie pić - wyjdzie im to na korzyść,wzmacniając ogień trawienny. Następny dzień po głodówce pozwoli, by nasze trawieniepowróciło do normalnego rytmu. Rano wypijamy ziołową herbatę róŜną dla kaŜdego typukonstytucji i zjadamy niewielką ilość gorącej kaszy. Pamiętajmy: kawa, herbata i papierosyzakłócają trawienie i czynią cel nieosiągalnym.



124

Przed obiadem wypijamy szklankę soku. Pierwszym daniem moŜe być surówka, duszonewarzywa, świeŜo ugotowany barszcz, potem - kasza lub mięso, jeśli juŜ ktoś nie moŜe bezniego się obejść. Pamiętajmy teŜ, Ŝe nie wolno nam przejadać się. Kolacją jemy 3-4 godzinyprzed snem. Produkty na kolację dobieramy zgodnie ze swoim typem konstytucji.

Po przywróceniu normalnego rytmu trawienia i jego siły nasz organizm będzie kierowany

naturalnym poczuciem głodu - będziemy nieduŜo jeść rano, jeść solidny obiad i lekką kolację. Starajmy się jeść o tej samej porze, to dodatkowo wypracowuje odruch warunkowygłodu.

Słowo do czytelnika

Ta część o Ŝywieniu człowieka jest najbardziej doskonała i obszerna ze wszystkich juŜnapisanych na świecie. Łączy ostatnie osiągnięcia europejskich naukowców z zakresuŜywienia i trawienia z pradawnymi naukami Wschodu.

Co przyjąłem za podstawę polecanego przeze mnie systemu odŜywiania?

1. Naukę Pawłowa o tym, Ŝe na kaŜdy rodzaj pokarmu w trakcie trawienia wydzielane

są inne soki trawienne. Produkty zostają przetrawione w róŜnych podłoŜach (kwaśnelub zasadowe), w róŜnych częściach układu trawiennego i w róŜnych odstępachczasu. W związku z tym nawet dwa podobne produkty uniemoŜliwiają sobienawzajem normalne ich przetrawienie i przyswojenie.

2. Naukę Ugolewa o odŜywianiu, trawieniu i mikroflorze i o jelitowym systemiehormonalnym. Mówiąc w skrócie, oznacza to, Ŝe przystosowujemy swój organizm dośrodowiska zewnętrznego za pomocą produktów Ŝywnościowych. Gdy są one"skaŜone" przez obróbkę przemysłową, wówczas przystosowujemy się do procesutechnologicznego, a czy tego rzeczywiście potrzebujemy? Przy tym zrywamy związkinaturalne, poprzez pokarm, z otaczającym nas światem.

3. Naukę o akupunkturze, według której wszystkie fermenty w organizmie aktywizują się

i pracują na swobodnych elektronach. One z kolei dostają się do organizmu główniedrogą oddychania i ruchu. Z tego wynika, Ŝe jeśli człowiek mało się rusza, najbardziejdoskonały system odŜywiania przyniesie mu mało korzyści. Energia cyrkuluje przezorgany ciała w określonym rytmie. Gdy energia znajduje się w jakimś organie, organten przejawia swoją największą aktywność. Okazuje się, Ŝe trawienie u człowieka jestprzystosowane do tego ruchu energii. Rano jest aktywny Ŝołądek, w południe jelitocienkie. Potem energia przemieszcza się do innych organów. Jeśli ktoś jestprzyzwyczajony najadać się wieczorem, nie jest w stanie w sposób pełnowartościowyprzerobić jedzenia, na skutek czego odkłada się duŜo złogów.

4. Nauka o wewnątrzkomórkowym metabolizmie: z pokarmu węglowodanowegowewnątrz komórek powstaje woda (podłoŜe Ŝycia), dwutlenek węgla (regulator pHśrodowiska, a co za tym idzie i aktywności fermentów wewnątrz komórki) i swobodne

elektrony (tzn. energia). Potas, zawarty w pokarmach, sprzyja wydzielaniu wody zorganizmu, a sód, odwrotnie, jej utrzymaniu. Owoce i warzywa zaliczamy doproduktów potasowych, kasze do produktów sodowych. Z tego powodu musi byćzachowana równowaga w wykorzystaniu wspomnianych produktów. Makrobiotykawłaśnie ustala taką równowagę, poprzez wykorzystywanie około połowy pokarmów wpostaci owoców i warzyw, a pozostałych w postaci kasz.

5. Nauka Ajurwedy o właściwościach pokarmów i indywidualnej konstytucji człowieka.Korzystając z tej wiedzy nie tylko indywidualizujemy swoje Ŝywienie, lecz i świadomieregulujemy czynności organizmu.

6. Nauka o oczyszczaniu organizmu.

Na zakończenie radzę swoim czytelnikom przysłuchiwać się uwaŜniej swemuorganizmowi po kaŜdym posiłku, analizować te odczucia. NaleŜy odstawić produkty





126

Załącznik nr 1

Określenie przewaŜających dosz i ich regulowanie (określamy swój typ)

I. Dane wewnętrzne:

Wata 1. szczupła budowa ciała, włosy czarne, kręcone, suche;2. dłonie małe, chłodne, suche;3. ruchy szybkie, chód lekki, spręŜysty;

Pitta1. średnia budowa ciała, włosy delikatne, blond lub rude, przedwcześnie

siwe;2. dłonie średniej szerokości, ciepłe; ruchy spokojne, chód normalny;

Kappa1. krępej budowy ciała, włosy grube, ciemne lub jasne;2. dłonie szerokie, chłodne i wilgotne;3. ruchy płynne, zwolnione;

II. Fizjologia ciała

Wata1. Procesy rozwijają się szybko;2. Nie zwaŜając na normalne odŜywianie, wolno przybiera na wadze, ma

problemy z trawieniem;3. Sen krótki, przerywany;

Pitta1. Procesy w ciele rozwijają się impulsywnie: szybko i wolno na przemian.2. Trawienie jest dobre, ale jeśli w swoim czasie zje;3. Sen głęboki, normalny;

Kapha1. Procesy w ciele rozwijają się wolno2. Wbrew skąpemu odŜywianiu osoba tyje, wagę traci z trudem;3. Sen spokojny, ponad 8 godzin;

III. Psychologia i zdolności umysłowe

Wata1. ywość, charakter i entuzjazm;2. Chwyta informacje w lot i szybko ją zapomina;3. Jest uwaŜany za przewodnika.

Pitta1. Stara się być dokładny i punktualny;2. Informacje zapamiętuje róŜnie: czasami bardzo dobrze, a czasem z

trudem (nie wchodzi do głowy).3. Złości się z byle powodu

Kapha1. Jest oporny na rozpoczynanie czegokolwiek nowego2. Informacje przyswaja z trudem, ale dobrze pamięta;3. Spokojny. CięŜko jest wyprowadzić go z równowagi.



127

IV. Preferowane pokarmy, pory roku, moŜliwe choroby

Wata1. Ciepłe, oleiste, lubi dobrze zjeść;2. Źle znosi chłodne pory roku, zimą ma suchą cerę;

Pitta1. Chłodne, je umiarkowanie;

2. Źle toleruje upał, latem szybko się męczy;3. Zapalenia z gorączką; zgaga, wrzody w Ŝołądku, niepokój, skłonność

do irytacji.

Kapha1. Ciepłe, suche, nie tłuste, je mało;2. DraŜni go pogoda deszczowa;3. Nadwaga, depresja, poczucie chłodu w całym ciele, katar, plwociny.

Ocena według systemu pięciopunktowego 0 - nic wspólnego ze mną; l - mam coś podobnego; 2 - przejawia się słabo; 3 - przejawia się średnio; 4 - przejawia się dobrze; 5 - przejawia się w najwyŜszym stopniu.

Postawcie sobie tyle punktów, na ile według was, odpowiada Waszej konstytucji. Po czymosobno zsumujcie punkty dosz Wata, Pitta i Kapha. Która dosza przewaŜa? Jeśli sumapunktów jednej doszy na 10 punktów okaŜe się większa od następnej, ona przewaŜa i jesteście typem monodoszowym. Jeśli sumy dwóch dosz są mniej więcej jednakowe,naleŜycie do typów dwudoszowych, gdy wszystkie trzy są bliskie, jesteście typamizrównowaŜonymi.

Teraz, wiedząc, czym są dosze, jaką rolę odgrywają w Waszym ciele, gdzie są skoncentrowane itd., moŜecie regulować swoje samopoczucie.

Regulowanie dosz poprzez Ŝywienie

MoŜemy rozpocząć regulowanie dosz. Wyregulowane dosze z kolei doprowadzą doporządku funkcje fizjologiczne, które kontrolują.

Dieta i poŜywienie zalecane przy zaburzeniu doszy Wata lub gdy doszaWata jestprzewaŜająca w organizmie

Zalecenia ogólne: dla tych osób lepsze są ciepłe, gęste, miękkie produkty i napoje, pokarmoleisty. Smak słony, słodki, i kwaśny. Jeść moŜna do syta. Kasze, ryŜ, pszenicę, zarodki

pszenne, len. Nabiał - wszystkie rodzaje. Produkty słodzące: miód, cukier z trzciny cukrowej,syropy naturalne, czarna melasa. Oleje roślinne: wszystkie rodzaje. Owoce: wszystkie owocesłodkie, melony, arbuzy. Warzywa: słabo podduszone lub podgotowane buraki, marchew,szparagi, młode ziemniaki, ogórki, duszona cebula, mlecze, sałata. Orzechy: wszystkierodzaje. Przyprawy: cebula, czosnek, imbir, cynamon, czarny pieprz, kardanom, kminek, sól,goździki, ziarno gorczycy. Pokarm zwierzęcy: drób, ryby, konina, baranina, jajka, produktymorskie. Zioła: lukrecja, orzech muszkatołowy, jałowiec, oman, czarny bez, malina, kwiatydzikiej róŜy, malwa. Zalecenie dodatkowe: u osób tego typu po południu występujegwałtowne obniŜenie energii. Dobrze zrobi herbata z odpowiednich ziół, szczególnie zlukrecji.

Dieta i poŜywienie wzmacniające doszę Wata

Zalecenia ogólne: lekka dieta lub głodówka, produkty suche, smaki: gorzki, ściągający ipikantny.



128

Kasze: jęczmień, kukurydza, proso, gryka, owies. Unikać naleŜy produktów słodzących,nabiału, olejów i tłuszczów roślinnych.

Owoce: owoce suszone, jabłka, gruszki, granaty, oliwki, Ŝurawina. Warzywa: wszystkiewarzywa jeść na surowo: kapusta, groch, sałata, szpinak, pietruszka, seler, fasola. NaleŜyunikać orzechów. Zalecane przyprawy to pieprz czarny. Pokarm zwierzęcy: -wołowina,

wieprzowina, królik. Zupy: grochówka. Zioła (i nie tylko): berberys, pieprz Bunge, goryczka,szałwia, jaskier, kora dębowa, Ŝołędzie. DroŜdŜe piwne, mumijo, muskus. Trzy ostatnieszczególnie stymulują wata.

Dieta i poŜywienie zalecane przy zaburzeniu lub nadmiarze doszy Pitta

Zalecenia ogólne: chłodne, najlepiej płynne pokarmy i napoje. Smak: słodki, gorzki,ściągający. Kasze: pszenica, zarodki pszenne, owies, jęczmień, ryŜ. Produkty mleczne:mleko, masło śmietankowe, masło klarowane. Produkty słodzące: wszystkie oprócz czarnejmelasy. Tłuszcze roślinne: olej z oliwek i słonecznikowy. Owoce: słodkie, kompoty z owocówsuszonych, melony i arbuzy. Warzywa: dynia, ogórki, ziemniaki, kapusta, sałata, bób,pietruszka: korzeń i natka. Przyprawy: kolender, cynamon, kardamon, koper włoski, pieprzczarny (w małej ilości), czosnek, koperek. Pokarm zwierzęcy: mięso z kurczaka i indyka,białko z jaj. Zioła i inne: szałwia, goryczka, kwiaty i owoce dzikiej róŜy, piołun, sok jabłkowy,herbata miętowa, zimna woda, ochłodzony wrzątek, droŜdŜe piwne.

Dieta i pokarm wzmacniające doszę Pitta

Zalecenia ogólne: gorące, suche pokarmy. Smak: kwaśny, słony, pikantny. Kasze:kukurydza, proso, zboŜe, ciemny ryŜ. Nabiał: kefir, jogurt, ser, śmietana. Produkty słodzące:miód, czarna melasa. Tłuszcze roślinne: olej sezamowy, olej kukurydziany. Owoce:grejpfruty, kwaśne pomarańcze, pigwa, rokitnik, cytryny i inne o smaku kwaśnym. Warzywa:papryka ostra, rzodkiewki, pomidory, buraki, cebula. Przyprawy: imbir, kminek, goździki, sól,ziarna gorczycy, pieprz czarny. Orzechy: orzech ziemny. Pokarm zwierzęcy: wołowina, Ŝółtka jaj, baranina, ryby, produkty morskie. Zioła i inne: mlecz, malwa, tatarak, kawa.

Dieta i poŜywienie zalecane przy zaburzeniu lub nadmiarze doszy Kapha

Zalecenia ogólne: ciepłe, lekkie poŜywienie i napoje. Smak: gorzki, pikantny, ściągający.Starać się raczej nie dojadać. Kasze: jęczmień, kukurydza, proso, gryka, zboŜe, owies.Nabiał: chude mleko, masło, ser biały z serwatki. Produkty słodzące: miód. Owoce: jabłka,gruszki, granaty, Ŝurawina, winogrona, pigwa, rokitnik. Warzywa: rzodkiewki, ziemniaki,marchew, kapusta, cebula, bakłaŜany, ogórki, szpinak, szczaw, kalarepa, kalafior, szparagi,papryka, sałata, dynia, seler, pietruszka, bób, groch. Przyprawy: wszystkie oprócz soli.Pokarm zwierzęcy: mięso kurczaków, baranina, jaja, wędlina. Zioła i inne: lukrecja, piołun,sosna, oman kwaśny.

Dieta i poŜywienie wzmacniające doszę Kapha

Zalecenia ogólne: obfite, oleiste poŜywienie, chłodne pokarmy i napoje. Smak słodki, słony, kwaśny. Kasze: ryŜ, pszenica, owies, len. Nabiał: mleko, sery kefir, jogurt, śmietana, masło.Produkty słodzące: wszystkie oprócz miodu. Wszystkie oleje roślinne. Owoce słodkie,arbuzy, melony. Warzywa: pomidory, ogórki, ziemniaki, rzepa, kalarepa i inne warzywaszerokolistne. Orzechy: wszystkie rodzaje. Przyprawy: sól. Pokarm zwierzęcy: wołowina,wieprzowina, drób, wędliny, ryby, raki. Pamiętajmy, Ŝe nadmierne stymulowanie Kaphapowoduje pojawienie się w ciele flegmy, zwłaszcza w górnej części ciała.

Teraz, po określeniu swego typu dobieramy odpowiednią dla siebie dietę. Na przykład, jeśliprzewaŜa Kapha wybieramy wariant 1, a pokarmy z drugiego wariantu włączamysporadycznie. To samo tyczy Wata i Pitta.

Jeśli jesteśmy typem zrównowaŜonym, w równym stopniu wykorzystujemy wszystko, codotyczy Wata, Pitta i Kapha. Regulowanie naleŜy zacząć z przewaŜającej doszy lub doszyWata (poniewaŜ jest ona podstawowa dla wszystkich), a potem regulować pozostałe.



129

Jeśli nie dajemy sobie rady z regulowaniem, starajmy się w ciągu dnia wykorzystywać wswoim Ŝywieniu wszystkie smaki, a po 3-4 tygodniach wszystko zacznie się wyrównywać.

Znakiem tego, Ŝe dobraliśmy właściwy pokarm i smak będzie ustąpienie symptomówzaburzenia doszy, dobre samopoczucie po posiłku. Jeśli nie "trafiliśmy", po jedzeniu ogarnianas senność, ocięŜałość, dyskomfort, a symptomy zaburzenia doszy nie zanikają.

Załącznik nr 2

OdŜywianie i długowieczność

Wielu z nas nurtuje pytanie, czy moŜna wpływać na długość Ŝycia?

Praktyka podsuwa nam odpowiedź jak najbardziej pozytywną.

Na początku - przykład z Ŝycia pszczół. Pszczela matka Ŝyje około 6 lat, a pszczoły robotnicetylko 30-35 dni. Główna przyczyna takiej róŜnicy leŜy właśnie w sposobie odŜywiania się.Matka pszczela jest karmiona mleczkiem pszczelim, gdy pszczoły robotnice dostają go tylkona początku swojego Ŝycia, a potem odŜywiają się nektarem kwiatowym i miodem.

Jak opisuje Biblia patriarcha Matuzalem doŜył do 900 lat. OdŜywiał się produktaminaturalnymi: miodem dzikich pszczół i suszonymi cykadami. W jaki sposób odŜywiają siędługowieczni mieszkańcy Kaukazu? Przede wszystkim jedzą produkty regionalne, z klimatuw którym mieszkają. Jak juŜ mówiliśmy sprzyja to maksymalnemu przystosowaniu człowiekado miejsca. Staje się on jakby cząstką tego regionu i w związku z tym w mniejszym stopniuulega wpływom destrukcyjnym. Nadmiar energii idzie wówczas na wzmocnienie organizmu.

Wszyscy długowieczni jedzą z umiarem. Większość z nich to ludzie szczupli. Następnakwestia - zjadają świeŜe posiłki - tuŜ po przygotowaniu. No i oczywiście korzystają zproduktów z własnego ogródka, czyli z poŜywienia z tego regionu, gdzie Ŝyją. PoŜywienie to,bogate w "odjas" (bioplazmę), zanika przy przechowywaniu. Ludzie ci w ogóle nie jadają zup,bogatych w substancje ekstraktywne. To jest całkiem zrozumiałe: wywar przecieŜ stanowiwyciąg z trupa, który nas zatruwa. Mięso jedzą głównie gotowane. Zamiast chleba zpszenicy uŜywają mczadi (placki z kukurydzy) i gomi (mamałygę). Wiadomo, Ŝe chlebpszeniczny tworzy gluten, który psuje nasz "reaktor porowy" - glikokaliks, gdy mąka z owsa,kukurydzy i prosa glutenu nie posiadają.

Piją duŜo napojów z kwaśnego mleka, które stymulują doszę Pitta, czyli stale podtrzymują "ogień trawienny". Stół osób długowiecznych jest bogaty w surowe warzywa w postacizielonej sałaty, estragonu, koperku, co utrzymuje normalną mikroflorę jelit. Często

przygotowują dziko rosnące trawy, bogate w witaminy i sole mineralne. Dobrzeprzygotowane dania z takich roślin mają znakomitą fermentatywną aktywność, co sprzyjauaktywnieniu systemu trawiennego w starszym wieku.

Długowieczni mieszkańcy Karabachu wykorzystują w postaci surowej i przetworach ponad200 gatunków jadalnych roślin. Od nich powinniśmy się uczyć.

Długowieczni ludzie uŜywają mało cukru, natomiast jedzą miód i winogrona. W taki sposóbpodtrzymują doszę Pitta - odpowiedzialną za trawienie oraz stosują zasadę oniewykorzystywaniu produktów rafinowanych. Nie tracą nic z rezerw swego organizmu naprzyswajanie i wydalanie produktów.

Ciekawa jest równieŜ tradycja nar odowa stosowania w diecie ostrych, pikantnych przypraw -

przecieŜ nam chronicznie brakuje gorzkich smaków do stymulacji doszy Wata.Wprowadzamy w nadmiarze do swego menu produkty z podrzędnym słodkim smakiem:



130

chleb, mleko, kasze, mięso, zaburzamy doszę Kapha. Ciągle kaszląc i smarczącwykrztuszamy flegmę i cierpimy na zaparcia.

Wodę piją źródlaną. Unikają tłustego jedzenia, uwaŜając, Ŝe źle się trawi i przyśpieszaproces starzenia się. Jedzą 3-4 razy dziennie nie najadając się do syta. Stosują zasadę"mitachara" - umiarkowanie w jedzeniu.

WaŜne miejsce wśród pokarmów długowiecznych mieszkańców Karabachu zajmują owocemorwy. Z nich gotują syrop i piją z herbatą. UwaŜają je za najlepszy środek na obniŜenieenergii (stan Ing). Tłumaczy się łatwo - morwa jest produktem Yang i w ten sposób janginizują swój organizm.

Zamiast herbaty parzą dziką róŜę, kwiaty lipy, mięty i głogu. Charakterystyczne jest, jak duŜo jedzą owoców.

Prezydent japońskiego stowarzyszenia "Medycyny Naturalnej" profesor K. Morisita uwaŜa, iŜodŜywianie Japończyków w podeszłym wieku ma duŜo wspólnego z odŜywianiemdługowiecznych mieszkańców Karabachu. Japończycy preferują warzywa. W ich racjewchodzą jadalne dziko rosnące trawy, wodorosty, ryby, miód, przyprawy.

Interesująca jest ksiąŜka Ł. Gawriłowa "Czy człowiek moŜe dłuŜej Ŝyć?" Okazuje się, Ŝenajbardziej efektywnym jest ograniczenie kalorii (energii) przy stosowaniu dietyzrównowaŜonej witaminami i substancjami mineralnymi. Ograniczenie kaloryczności diety na50 i 25 % prowadzi do przedłuŜenia Ŝycia prawie o dwa razy.

W ksiąŜce tej zostało opisane odŜywianie długowiecznych mieszkańców Abchazji.ObŜarstwo, nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu, w tych rejonach było zawsze naganne. Niewiedząc nic o zaleŜnościach pomiędzy uŜywaniem tłuszczów i umieralnością na rakagruczołu mlecznego, jelita grubego, systemu krwiotwórczego, ludzie Abchazji po prostu nielubią zbyt tłustych pokarmów. UŜywają bardzo mało soli. Jednak ich jedzenie nie jest wcalemdłe i niesmaczne, poniewaŜ wszystko, nawet melona, jedzą z ostrą przyprawą, któraskłada się z czerwonej papryki, suszonych i zielonych przypraw, czosnku i niewielkiej ilości

soli. Nawiasem mówiąc, czerwona papryka obniŜa zawartość ogólnych i neutralnych lipidóworaz cholesterolu w wątrobie. Z innego punktu widzenia, pikantny smak janginizuje naszorganizm, nie pozwala pobudzać się doszy Kapha, ale podtrzymuje doszę Pitta, która spalaflegmę.

Podstawowe danie Abchazów stanowi mamałyga, przygotowana z mąki kukurydzianej, czyli- produkt nie zawierający glutenu. Poza tym z mąki kukurydzianej robią placki (czureki),zastępujące Abchazom chleb. Taki czurek moŜe być z nadzieniem z Ŝółtego sera luborzechów włoskich. Często jedzą go z miodem.

Niektórzy mogą zarzucić, Ŝe jedzą równieŜ mięso - przecieŜ szaszłyk to potrawa z tamtegoregionu. Abchazowie uŜywają tylko świeŜego mięsa i na dodatek - z zieleniną, czyli w

najlepszym połączeniu do jego przyswajania. Nie przyjdzie tu nikomu do głowy odgrzaćgościowi nie tylko wczorajszą kolację, ale i po prostu wystygnięte jedzenie.

Niesamowicie ciekawe rzeczy opowiadają N. AgadŜanian i A. Katkow w ksiąŜce "Rezerwynaszego organizmu" o długowiecznych mieszkańcach doliny Hunza. "32-tysięczna ludnośćtego kraju nie zna chorób. Średnia długość wieku Hunza to 120 lat. Hunza są wegeterianami.Latem jedzą surowe owoce i warzywa, zimą wysuszone na słońcu morele, zarodki ziarna ibryndzę owczą. Ich racja dzienna stanowi około 1933 kcal i obejmuje 50 g białka, 36 gtłuszczu i 365 g węglowodanów."

Lekarz ze Szkocji, Mc Karrison mieszkał niedaleko doliny Hunza około 14 lat. Tam przyszedłdo wniosku, Ŝe dieta jest główną przyczyną długowieczności tego narodu. Gdy człowiekodŜywia się nieprawidłowo, nie uratuje go przed chorobami i klimat górski. Nic więc

dziwnego, Ŝe sąsiedzi Hunza, którzy mieszkają w tych samych warunkach klimatycznych,cierpią na przeróŜne choroby i Ŝyją dwa razy krócej.



131

Ciekawe i to, Ŝe Hunza w odróŜnieniu od sąsiednich narodowości z wyglądu są bardzopodobni do Europejczyków. Historycy uwaŜają, Ŝe załoŜycielami pierwszych plemion Hunzabyli kupcy i Ŝołnierze armii Aleksandra Macedońskiego, którzy osiedlili się tu w czasiewyprawy do górskich regionów rzeki Ind.

A więc i Europejczycy mogą Ŝyć długo, jeśli będą prawidłowo się odŜywiać. Cenny

biologicznie pokarm - surowe owoce i warzywa, a zimą kiełki, zarodki ziarna i suszonemorele pozwalają wszystkim Ŝyć dłuŜej i zdrowiej. Mieszkańcy Hunza mają takie przysłowie:"Kobieta Hunza nigdy nie pójdzie za swoim ukochanym tam, gdzie nie rosną morele".

A teraz konkrety: jakie produkty uŜywali długowieczni?

1. Mieszkanka Serbii, 119 letnia Ema Begowicz przez całe Ŝycie odŜywiała się głównieproduktami z mleka koziego.

2. Szyrin Gasanow, 150 lat. Jadł jadalne trawy, owoce dziko rosnących drzew i krzaków,ziarno, miód, kwaśne mleko, masło, ser.

3. Szyrali Mislimow, 168 lat. OdŜywiał się serem, owocami, warzywami, chlebem z mąkigrubego przemiału, miodem, pił mleko, wodę źródlaną i herbaty kwiatowe.

4. MedŜyd Agajew, 140 lat. Jadł warzywa, owoce i szaszłyki z baraniny na półsurowe.5. Bań Salii Myali, mieszkaniec sułtanatu Oman, 150 lat. Preferował dziczyznę, miód ichleb.

6. Giulili Rzajewa, AzerbejdŜan, 124 lata. Pije "napój firmowy", który sporządza zgórskich ziół według starych przepisów.

7. Said Abduł Mamud, dolina Huzna, 160 lat. Jadłospis mieszkańców Hunza.8. Zora Aga, Turek, 156 lat. Jadł suchy czarny chleb, chude mięso, oliwki, figi, duŜo

warzyw i owoców. Nie pił nic, oprócz wody i miętowej herbaty. Nie uŜywał masła i nie jadał więcej, niŜ 2 jajka w tygodniu.

9. Li Czunk-jun, mieszkaniec Tybetu, 252 lata. Zbierał w górach zioła lecznicze.

Jadłospis kaŜdej z tych osób świadczy, Ŝe uŜywały one głównie owoców i warzyw, oraz

produktów nie rafinowanych. Oprócz tego, kaŜdy z nich miał swoje ulubione pokarmy,poprzez które równowaŜył dosze, nie domyślając się tego. Są oni przykładami idealnychzwolenników odŜywiania naturalnego, przestrzegają wszystkich mechanizmów przyswajaniapokarmu Yang i równowaŜą dosze.

Załącznik nr 3

Dodatki do pokarmów i sposoby przygotowania zdrowego jedzenia

I. Dania dietetyczne M. Bircher-Bennera

Potrawa z jabłek

1-3 drobno pokrojone jabłka, 1-2 łyŜki namoczonych płatków owsianych, sok z połowycytryny, 1 łyŜka skondensowanego słodkiego mleka, miodu lub owocowej galarety.Zmieszać.

Potrawa z jabłek i marchwi

1-3 rozdrobnione jabłka, 1-2 łyŜki namoczonych płatków owsianych, 1-2 startej marchewki,sok z połowy cytryny, łyŜka miodu, 1 - 2 łyŜki pokrojonych migdałów. Wymieszać. Zamiast jabłek moŜna uŜyć suszone śliwy.

Potrawa z suszonych śliwek

200 - 300 gramów wypestkowanych i drobno pokrojonych śliwek, 1-2 łyŜki namoczonychpłatków owsianych, sok z połowy cytryny, 1 łyŜka miodu. Wymieszać.



132

II. DroŜdŜe piwne

DroŜdŜe to mikroskopijne jednokomórkowe bezchlorofilne organizmy roślinne, naleŜące doklasy grzybów. Fermenty zawarte w droŜdŜach przyspieszają fermentacje lub utleniają róŜnego rodzaju substancje organiczne, głównie węglowodany. Białko droŜdŜy zawierawszystkie najwaŜniejsze aminokwasy. DroŜdŜe więc stanowią wartościowy i odŜywczy

produkt, dodatkowe źródło białka, witamin grupy B i D, substancji mineralnych.

W celu wzmocnienia białkowego i witaminowego Ŝywienia zaleca się branie następującejilości droŜdŜy na dobę:

• suchych - 25 gramów;• sprasowanych do 100 gramów;• pasty droŜdŜowej do 50 gramów.

Zastosowanie lecznicze droŜdŜy piwnych

DroŜdŜe piwne są idealnym produktem stymulującym. Są wspaniałym środkiem w leczeniu

schorzeń układu Ŝołądkowo- jelitowego, nie mówiąc juŜ o leczeniu chorych i wymagającychwprowadzania podwyŜszonej ilości białka i witamin grupy B.

Przeciwwskazania: choroby nerek. Jeśli nerki są w normie, droŜdŜe je wzmacniają iutrzymują ich czynności na dobrym poziomie.

III. Produkty pszczelarstwa

Miód

O wartości tego produktu wiemy juŜ wiele. Miód z większą koncentracją fruktozy jest bardziej

płynny, natomiast miód zawierający więcej sacharozy jest bardziej gęsty. Im mniej zawierafruktozy, tym dłuŜszy czas pozostaje płynnym. Krystalizacja miodu świadczy o jego dobrej jakości. Przy temperaturze ponad 40°C miód traci swoje właściwości. Przechowywać gonaleŜy w hermetycznym pojemniku w ciemnym miejscu, przy temperaturze 5 - 10°C. DłuŜszeprzechowywanie miodu szkodzi jego jakości, zmniejsza jego aktywność fermentatywną.

Miód przechowuje w sobie wartości odŜywcze i lecznicze roślin, z których zostałzebrany. KaŜdy gatunek miodu posiada własne właściwości terapeutyczne. Naprzykład przy schorzeniach górnych dróg oddechowych najlepszy jest miód górski,miód z lebiodki, tymianku, lipy, w chorobach układów trawiennego i jelitowego- miódstepowy, z mięty, tymianku, lebiodki, przy dolegliwościach sercowych - z lawendy,mięty. Dla chorych nerek najlepszy jest miód kasztanowy, owocowy i kwiatowy.

Wartość terapeutyczna miodu wynika z:

• Właściwości cukrów - są przyswajane bez uprzedniej przemiany, lepiej niŜ inneprodukty.

• Zawartości pyłków kwiatowych i pszczelego mleczka w miodzie• Oddziaływania antybiotyku znajdującego się w ciele pszczoły. Poza tym,

antybakteryjne właściwości miodu związane są w zawartym w nim fermencie inhibiny,któiy utlenia glukozę w kwas glikuronowy, z jednoczesnym wydzieleniem dwutlenkuwodoru, który z kolei niszczy bakterie.

• W miodzie wykryto wszystkie mikroelementy.• Miód stymuluje mięsień sercowy, chroni wątrobę, ma działanie moczopędne i

przeczyszczające, łagodzi stany zapalne błony śluzowej Ŝołądka i jelit.



133

Dzięki swoim właściwościom miód zajmuje wyjątkowe miejsce. Stanowi kwintesencjępromieni słonecznych dających nam energię i długowieczność. W związku z tym naleŜyuŜywać go regularnie, ale zgodnie z potrzebą.

Propolis

Jest to produkt pochodzenia roślinnego, produkowany przez pszczoły. Słowo "propolis"pochodzi ze starogreckiego "pro" z przodu, i "polis" - twierdza, miasto.

W konsystencji stanowi smołę, która składa się z róŜnych substancji:

• 55% smół i balsamów;• 30% wosku;• 10% olejków eterycznych;• 5% pyłków kwiatowych;

Komponenty te są bogate w witaminy i mikroelementy. Gorzki smak propolisu stymulujedoszę Wata.

Propolis chroni pszczelą rodzinę przed wirusami i bakteriami. Płukanie gardła roztworempropolisu stanowi wspaniały środek na zapalenie gardła. Doskonale leczy zapaleniespojówek oczu, choroby uszu i nosa. Propolis podwyŜsza aktywność surowicy krwi izawartość w niej gammaglobulin. Propolis dodawany do jedzenia daje dobre rezultaty wleczeniu systemu moczowego, wpływa na równowagę hormonalną. Wspaniale leczyprzewlekłe schorzenia Ŝołądkowe, stany zapalne nerek.

Oto ciekawy przykład stosowania propolisu:

Chory po operacji zaczął brać propolis i przytył o dwadzieścia kilo. Po pół roku przestał goprzyjmować. Po 7 - 8 miesiącach zachorował znowu na złośliwe zapalenie trzustki. Leczenienie przynosiło skutków. Ponownie rozpoczął kurację propolisem. Powróciło zdrowie. Teraz jei pije wszystko, ale codziennie w celach zapobiegawczych bierze z pokarmem pół łyŜeczkipropolisu.

Czytelnicy zapewne juŜ się domyślili, Ŝe ten człowiek w sposób niesamowicie trafny zacząłstymulować propolisem swoją najsłabszą doszę Pitta, odpowiadającą za trawienie.

Sposób uŜycia:

Propolis jest substancją nieszkodliwą, ale bardzo mocną. Zbyt duŜe dawki mogą podraŜnić jamę ustną. Najlepiej jest się do niego powoli przyzwyczajać w ciągu 3-4 dni. Codziennaporcja 1-3 gramy. WaŜnym jest by po osiągnięciu efektu leczniczego zaŜywanie propolisustopniowo obniŜać w ciągu 8 -14 dni.

Przyjmowanie 5-10 gramów propolisu dziennie z pokarmem leczy skutecznie zakaŜenia,

dróg moczowych, nerek, gruczołu krokowego, genitaliów. Propolis w postaci proszku,przyjmowany na noc jest skuteczny przy zwalczaniu paradontozy.

Pyłek kwiatowy

Stanowi bardzo cenny dodatek Ŝywnościowy, który zaopatruje organizm w witaminy isubstancje mineralne.

Skład chemiczny pyłków:

• woda 3 - 4 %• cukry 20 - 40 %• tłuszcze 1 - 2 %

• białka 11 - 35 %• aminokwasy 10 - 45 %



134

• witaminy wszystkie grupy• antybiotyki zauwaŜalne• czynniki wzrostu zauwaŜalne

W pyłkach stwierdzono obecność dwudziestu siedmiu elementów: potas, sód, tytan, wanad,chrom, fosfor, cyna, beryl, bar, uran, krzem, aluminium, magnez, mangan, molibden, miedź,wapń, Ŝelazo i inne.

Wpływ pyłków na ludzki organizm:

1. Regulują czynności jelitowe u chorych na zaparcia lub biegunki.2. W przypadku anemii zwiększają ilość hemoglobiny.3. Przyspieszają ich powrót do zdrowia, sprzyjają wzrostowi wagi.4. Oddziaływują korzystnie na system nerwowy, zwłaszcza w przypadku depresji i

bezsenności.5. Mają właściwości antybakteryjne - zwłaszcza są przydatne w leczeniu anomalii flory

jelitowej.

Dawkowanie zaleŜy od stanu zdrowia zarówno chorych jak i zdrowych: od 2,5 gramówdziennie do 20 gramów w szczególnych przypadkach.

IV. Przygotowywanie ziarna

Zasady ogólne przygotowywania kasz są następujące:

Moczymy ziarno przez 2 -3 godziny, następnie gotujemy wodę, zdejmujemy garnek z ognia iobwijamy w gazety lub kocyk, by kasza "doszła". Ewentualnie dodajemy trochę masła i soli.

MoŜna robić kaszę na wywarach z ziół, co dodaje szczególnego pikantnego smaku iwzmacnia walory odŜywcze. W tym celu dobrze jest moczyć ziarno przez dwanaście godzin.

Następnie zaparzamy zioła, zlewamy wodę z namoczonego ziarna i dodajemy do niegowywar z ziół. Doprowadzamy do wrzenia, owijamy i odstawiamy na jakiś czas.

Do kasz moŜna dodawać podsmaŜone na oleju warzywa (cebulę, marchew itd.). Takie kaszesą szczególnie dobre dla osób z nadmiernym uaktywnieniem doszy Wata.

Ziarno "na parze"

Nadaje się do tego kaŜdego rodzaju ziarno, ale głównie uŜywana jest do tego przepisupszenica. Szklankę ziarna starannie przemywamy, wsypujemy do termosu, zalewamy 3-4szklankami wrzątku (lepiej brać wodę destylowaną) i trzymamy w zakręconym termosieprzez 3-4 godziny. Następnie wodę zlewamy, przesypujemy ziarno do talerza, dodajemymasło, miód lub inne przyprawy.

Danie to jest szczególnie dobre dla ludzi z przewagą doszy Wata. Namoczone pełne ziarno pszenicy

Ziarna myjemy i zalewamy zimną wodą. Po 24 godzinach zlewamy wodę, a ziarnowstawiamy do lodówki. Przygotowane w taki sposób ziarno moŜna uŜywać w ciągu 3 -4 dni, jemy je na ciepło lub wykorzystujemy do róŜnego rodzaju sałatek.

MoŜna równieŜ zalewać ziarno tylko na noc. Takie ziarno zalecane jest dla dzieci i dorosłychze zdrowymi zębami. Pobudza nerwy smakowe, sprzyja wydzieleniu śliny, pobudza całysystem trawienny, ułatwia defekację, wchłania szkodliwe substancje w jelitach.

Zarodki pszenne



135

Ziarna pszenicy myjemy i kładziemy do talerza, na dnie którego leŜy zmoczony w wodziekawałek materiału. RównieŜ przykrywamy ziarno mokrą szmateczką. Talerz odstawiamy, odczasu do czasu nawilŜając szmatkę do tej pory dopóki ziarno nie zakiełkuje.

Przygotowane w taki sposób ziarno zawiera wiele witamin, zwłaszcza grupy B i E,fermentów, mikroelementów. Poza tym w trakcie trawienia białka pszenicy, powstają

szczególne substancje - endorfiny. Te wszystkie substancje są niezbędne do budowaniawszystkich komórek ludzkiego ciała i wzmocnienia psychiki.

W wielu wypadkach przy wprowadzeniu do menu zarodków pszennych skutki leczeniaszeregu powaŜnych chorób przerosły wszystkie oczekiwania (przy czym przy okazji zostałyprzywrócone: ostrość wzroku, koordynacja ruchowa, kolor i gęstość włosów, wzmocnionezęby).

Według moich obserwacji juŜ po 1 - 2 tygodniach u chorych zaczynało się widocznepolepszenie stanu zdrowia, a potem następowało całkowite wyleczenie.

Zarodki pszenne miękną. Skrobie zamieniają się w cukier słodowy. Oznacza to odciąŜenietrawienia o jedno stadium (o cały szczebel - przecieŜ musimy skrobie najpierw przemienić w

cukier). Z tego teŜ powodu zarodki są najlepsze do trawienia i najzdrowsze ze wszystkichpokarmów z ziarna. Szczególne zalecane są tym, którzy mają zmniejszone wydzielanie śliny.Zarodki pszenne są najskuteczniejszym stymulatorem doszy Kapha.

Mieszanka pszenno - roślinna

1. Zarodki pszenne zmielić na maszynce, zmielić równieŜ świeŜą marchew(moŜna wykorzystać wytłoczyny z sokowirówki), buraki, seler, pasternak, mlecz,pietruszkę, i inne rośliny jadalne. Wszystko dokładnie wymieszać, dodać odrobinęmiodu (pełni rolę środka konserwującego). W zaleŜności od składników smakmieszanki się zmienia, co pozwala wpływać w sposób ukierunkowany na dosze. Naprzykład, gdy uŜyjemy mleczu, mieszanka będzie sprzyjała szybszej regeneracjiorganizmu po przeciąŜeniu fizycznym. Gdy dodamy do ziarna pietruszkę i

marchewkę, będziemy uzdrawiać nerki.

Szczególnie zdrowa jest ta mieszanka zimą i wczesną wiosną. W tym okresie dozmielonych zarodków dobrze jest dodać namoczone suszone owoce: morele, jabłka,gruszki, rodzynki, jak równieŜ warzywa i zioła. Mieszanka taka jest bardzo sycąca.

2. Mieszankę sporządzamy w podobny sposób, ale zamiast miodu uŜywamy masła.Masła uŜywamy do przygotowania niesłodkich mieszanek. W tym wypadku dodajemydo zarodków gorzkie i ściągające zioła.

Mieszanki zachowują swoje właściwości uzdrawiające do dwóch tygodni.

V. Dania z owoców, warzyw i ziół

AdŜyka

5 części słodkiej papryki, 5 części pomidorów, 1 część ostrej papryki, 1 cześć czosnku, 5części oleju. Zmielić, wymieszać, przełoŜyć i zamknąć w weku.

Przygotowanie surówek

Surówki są głównym dostawcą naturalnych substancji odŜywczych. Są naszympodstawowym, obowiązkowym daniem, zatem powinniśmy traktować je wyjątkowo. Aby

zaspokoić zapotrzebowanie naszego organizmu maksymalnie, naleŜy przygotowywaćsurówki składające się z korzeni, liści i owoców roślin. Takie surowki nazywają się "triady" isą bogate w mikroelementy zawarte w bulwach (buraki, marchew, seler), błonnik i chlorofil,



136

zawarte w liściach (kapusta, natka pietruszki), w witaminy, fermenty, wodę strukturowaną,znajdujące się w ogórkach i pomidorach.

Na pierwszym etapie samoleczenia (pierwsze 2-3 miesiące) moŜna nie przywiązywaćszczególnej wagi do doboru składników. W tym okresie głównym celem jest zwiększeniezasadowości organizmu i tworzenie odpowiedniej mikroflory. W związku z tym

wykorzystujemy warzywa z duŜą zawartością elementów zasadowych i strukturowanej wody. W ciągu następnych 3-6 miesięcy staramy się dobierać warzywa z uwzględnieniemwłaściwego stosunku czynników we właściwej współzaleŜności Yin-Yang i dąŜyć do ichzrównowaŜenia. Wreszcie dobierając potrzebne nam smaki za pomocą praypraw,majonezów, warzyw, regulujemy dosze. Pamiętajmy! Do stymulacji jednej słabej doszy dosurówki dobieramy rośliny o jednakowym wtórnym smaku (smak pokarmu po trawieniu).JeŜeli wykorzystujemy do surówki warzywa o róŜnych smakach wtórnych, nie osiągniemystymulacji. Nie trzeba kroić warzyw zbyt drobno, poniewaŜ tracą swoją wartość przykontakcie z powietrzem.

Majonez z sokiem jabłkowym

1 łyŜka zmielonych orzechów włoskich, 1 łyŜka oleju, 3 łyŜki soku jabłkowego. Olej wlewamydo zmielonych orzechów stale mieszając, do otrzymania gęstej masy. Dodajemy sok zkwaśnych jabłek.

Majonez z sokiem jabłkowym i cytrynowym

1 łyŜka zmielonych orzechów, 1 łyŜka oleju, 2 łyŜki soku jabłkowego, 1 łyŜka soku z cytryny.Przyrządza się podobnie jak majonez z sokiem jabłkowym.

Majonez z sokiem z cytryny

1 łyŜka zmielonych orzechów (laskowych, włoskich, migdałów), 1 łyŜka oleju, sok z cytryny.Przyrządzamy w ten sam sposób.

Majonez z pestkami słonecznika Na 6 porcji : 100 g pestek słonecznika, 0,1 litra oleju, 1 łyŜka przecieru pomidorowego, 1łyŜka soku z cytryny, 1 łyŜka utartej cebuli, utarta skórka z jednej cytryny.

Pestki zmielić, dodać przecier i cebulę. Stale mieszając wlewamy ostroŜnie olej do uzyskaniagęstej masy. Dodać sok i skórkę z cytryny.

Majonez z białego sera (1)

100 g białego sera twarogowego, 1.5 łyŜki oleju, 2 ząbki czosnku, 1 łyŜka mleka, odrobinamielonej czerwonej słodkiej papryki, natka pietruszki.

Ser ubić i stopniowo połączyć z olejem i mlekiem. Dodać drobno pokrojony (lub wyciśnięty

przez maszynkę) czosnek i drobno pokrojoną natkę pietruszki. Majonez z białego sera (2)

Na 6 porcji: 1 Ŝółtko, 0,1 litra oleju, 50 g sera, 1 łyŜka utartej cebuli, pieprz czerwony mielony.

Ser ubijamy w jednolitą masę i łączymy z przygotowanym osobno majonezem z Ŝółtka ioleju. Dodajemy paprykę i cebulę. Podajemy na śniadanie.

Sosy do surówek

Sos z sokiem z cytryny

2 łyŜki oleju, 1 łyŜka soku z cytryny, 1 łyŜeczka miodu.

Słodki sos z sokiem z cytryny



137

3 łyŜki oleju, 2 łyŜki soku z cytryny, 1 łyŜeczka miodu, 1 łyŜeczka pokrojonej natki pietruszki.(Natkę pietruszki moŜna zastąpić koperkiem, nacią selera, szczypiorkiem itd.).

Sos pomidorowy

150 g pomidorów, 2-3 łyŜki śmietany (lub jogurtu), 1 łyŜka soku z cytryny, 1 łyŜeczka miodu,1 łyŜeczka utartej cebuli.

Dojrzałe pomidory umyć, zdjąć skórkę, zmiksować (lub przetrzeć przez sitko). Dodać dobrzeubitą śmietanę, sok, miód i cebulę.

Sos orzechowy

I wariant : 4 łyŜki zmielonych orzechów, 2 ząbki czosnku, 1 łyŜka soku z cytr yny.

II wariant: 1 łyŜka zmielonych orzechów włoskich, 1 łyŜka oleju, 1 łyŜka soku z cytryny.

Sos marchwiowo-chrzanowy

100 g marchwi, 1-2 łyŜki miodu, 1 łyŜka soku z cytryny, 1 łyŜka chrzanu, śmietana.

Marchewkę zetrzeć na tarce. Dodać miód, sok z cytryny i chrzanu. Dodać śmietanę dootrzymania potrzebnej konsystencji.

Sos z miodem

1 łyŜka soku z cytryny, 1-2 łyŜki miodu. Łączymy z miodem sok z cytryny, stale mieszając.JeŜeli smak jest zbyt kwaśny, moŜna dodać 1 łyŜkę oleju.

Sos z przyprawami

Sok z 60 gramów kwaśnych jabłek, 60 gramów zmielonych orzechów włoskich, 30 gramówwymieszanych przypraw (natka pietruszki, mielona papryka, koperek, kminek, selernaciowy).

Przyprawy łączymy z sokiem i orzechami. Chleb według przepisu Arakelana

1 kg mąki, 100 g oleju, 100 g miodu, szklanka wody. Z tego ciasta formujemy placek ipieczemy w piekarniku przy 45 - 48 C. Taki chleb nie zawiera droŜdŜy. Wszystkie komórkitakiego chleba są Ŝywe. Przechowujemy w lodówce zawinięty w folii.

Preparat antystresowy według przepisu Arakelana

Jest to osobliwy dodatek pokarmowy, który wywiera dobroczynny wpływ na organizm,zwłaszcza w okresie głodówki.

Przepis: na 1 kg wagi ciała - 0.01 g kwasku cytrynowego, 0,01 mililitrów naparu mięty, 2 g

miodu naturalnego i 2 mililitry wody.To jest norma tygodniowa. Gdy na przykład waga wynosi 80 kg, a zamierzamy głodować 3dni, bierzemy odpowiednio 0,4 g kwasku cytrynowego, 0,4 ml naparu mięty, 80 g miodu i 80ml wody. Rozdzielamy to na trzy części i bierzemy raz dziennie.

Rola fizjologiczna kaŜdego składnika jest następująca: kwasek cytrynowy to jedyny kwas,który łączy się w organizmie z wapniem. Wapń kwasku cytrynowego jest niezmiernie waŜną solą. Przy rozpuszczaniu się wyzwalają się fosfor i wapń gromadzone w kościach. Przyzwyczajnym odŜywianiu 60% wapnia i fosforu - niezbędnych do Ŝycia elementów -przechodzi przez nasz organizm tranzytem.

Jeszcze jedna właściwość charakterystyczna kwasku cytrynowego: stanowi rezultat, do

którego zmierza proces trawienia. Łącząc się z ATP, kwasek "spala się" wyswobodzającenergię. Wprowadzając do organizmu kwasek, czynimy odŜywianie wysoce efektywnym. Tak



więc gdy pijemy "koktajl" miodu z kwaskiem cytrynowym, otrzymujemy wspaniały pokarm nieobciąŜając organizmu przetwarzaniem pokarmów.

Kwas cytrynowy, łącząc się z aminami, tworzy kwas aminocytrynowy z ładunkiemelektrycznym negatywnym. Z 21 niezastąpionych aminokwasów tylko trzy są naładowanenegatywnie - na tym polega szczególna wartość kwasu aminocytrynowego.

O właściwościach miodu juŜ wiemy. Ciekawą rośliną jest mięta. Dzięki swoim waloromsmakowym stymuluje doszę Wata, a więc: miód stymuluje dosze Kapha, kwasek - doszęPitta, mięta - doszę Wata. Czyli, ten napój równowaŜy wszystkie trzy dosze - stąd wynika jego wartość lecznicza.

Oprócz okresów głodówki preparat antystresowy moŜna pić w zwyczajne dni - po 30 gdziennie. W tym przypadku sok z trzech cytryn lub łyŜeczkę kwasku cytrynowego, 250 gmiodu naturalnego, łyŜeczkę mięty, 1 litr wody.

Documents

Małachow G. P. - Oczyszczanie organizmu i prawidłowe odżywianie