Materiał i metody: Do badania włączono 29 chorych z rakiem piersi, 11 chorych z rakiem jelita grubego, 1 choregoz rakiem jądra hospitalizowanych w Oddziale Chemioterapii Wielkopolskiego Centrum Onkologii oraz 22 chorychz nowotworami płuc (rak drobnokomórkowy, rak niedrobnokomórkowy) hospitalizowanych w Oddziale OnkologiiKlinicznej z Pododdziałem Dziennej Chemioterapii Wielkopolskiego Centrum Pulmonologii i Torakochirurgii.U wszystkich badanych przeprowadzono badanie neurologiczne, ocenę klinimetryczną w oparciu o skalę Rankin, KrótkąSkalę Oceny Funkcji Poznawczych (MMSE) oraz skalę Hamiltona. Ponadto przeprowadzono badanie funkcjipoznawczych, wykorzystując oprogramowanie PEBL (Psychology Experiment Building Language), za pomocą testów:powtarzania cyfr (DSpan), czasu reakcji prostej (SRT) i czasu reakcji z wyborem (CRT). Grupę kontrolną stanowiło11 zdrowych ochotników.

Wyniki: U badanych chorych nie stwierdzono objawów istotnego deficytu neurologicznego (skala Rankin = 0 mediana;0–1 zakres) ani cech zespołu otępiennego na podstawie skali MMSE (mediana 29; zakres 24–30). Natomiast ocena pamięcioperacyjnej na podstawie testu powtarzania cyfr wykazała jej zaburzenia u chorych z nowotworami (4,18 mediana; 3,28–4,77zakres) w porównaniu z grupą kontrolną (6,00; 3,50–8,30; p = 0,0009). Badanie różnych odpowiedzi na zmienne bodźcew oparciu o czas reakcji z wyborem wykazało jego wydłużenie u osób z nowotworami na każdym z etapów testu, jak i w jegoocenie globalnej (średnia CRT = 6118; 1173–11977 ms) w porównaniu z osobami zdrowymi (średnia CRT = 1348;844–2582 ms). Proces uczenia w teście reakcji z wyborem oceniany na podstawie różnicy czasu reakcji na ostatni bodziecpomniejszonego o czas reakcji na pierwszy bodziec nie był zaburzony u chorych z nowotworami (CRT delta = -5139; -24869–4016 ms vs -330; -921–466 ms, p = 0,0086). Nie wykazano natomiast różnic w czasie reakcji prostej pomiędzy badanymigrupami.

Wnioski: Zastosowanie zobiektywizowanych testów oceny pamięci operacyjnej i czasu reakcji z wyborem pozwalają nawykrywanie subklinicznego upośledzenia sprawności poznawczej w przebiegu choroby nowotworowej.

http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.127

[Nr 127] Stan wiedzy i zachowania prozdrowotne pracownicWielkopolskiego CentrumOnkologii w zakresie profilaktykiraka piersi i szyjki macicy

Agnieszka Dyzmann-Sroka 1,*, J. Jerzy Mazurek 2

1Zakład Epidemiologii i Profilaktyki Nowotworów, Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań2Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań

*PrelegentAdres email: agnieszka.dyzmann-sroka@wco.pl

Cel: Celem pracy było zbadanie wiedzy pracownic Centrum na temat wybranych programów profilaktycznychskierowanych do kobiet, ich opinii co do barier i korzyści związanych z uczestnictwem w tych programach oraz zachowańprozdrowotnych.

Materiał i metody: Badanie przeprowadzono na podstawie anonimowej ankiety wśród pracownic Centrum w lipcu 2012roku. W analizach wykorzystano podstawowe wskaźniki statystyczne, takie jak: liczby bezwzględne i wskaźniki struktury.

Wyniki: W badaniu wzięło udział 46% zatrudnionych w Centrum kobiet. Najniższy odsetek uczestnictwa zarejestrowanow grupie lekarek (27%) najwyższy wśród personel administracyjnego (89%). Zaledwie co czwarta ankietowana regularnieprzeprowadza samokontrolę piersi (tj. 48% lekarek i 14% administracji). Zaledwie 9% ankietowanych nigdy nie miałozbadanych piersi przez lekarza. Wśród kobiet w wieku 50–69 lat aż 96% miało wykonane badanie mammograficzne, z tego75% w ciągu ostatnich 2 lat. W grupie w wieku 25–59 lat aż 97% miało wykonane badanie cytologiczne, z tego 83% w ciąguostatnich 3 lat. 17% ankietowanych (w tym 8% w wieku 50–69 lat) nie słyszało, że w Centrum można wykonać profilaktycznebadanie mammograficzne. Najczęściej wymieniane bariery to strach, brak wiedzy i brak czasu.W pytaniu o to, co zachęciłobykobiety do badań najczęściej wskazywano informację, edukację, poprawę organizacji i media.

Wnioski: Przeprowadzone na grupie 374 pracownic badanie wykazało potrzebę kontynuowania szeroko zakrojonejkampanii na rzecz upowszechnienia nawet wśród personelu medycznego informacji o profilaktyce, diagnostyce i leczeniu rakapiersi. W działaniach na rzecz zwiększenia zgłaszalności na badania profilaktyczne niezbędna jest edukacja i dobra kampaniaw mediach (by walczyć ze stereotypami funkcjonującymi w społeczeństwie), poprawa organizacji oraz dbałość o potrzebyi zapewnienie komfortu badanych.

http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.128

Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–79 69