Mga Nilalaman - sdarm. · PDF filepagbasa. Ang malawakang pag-aaral sa mga pinagkunan ... Ang bayan ng Diyos sa huling mga araw na ito ay dapat ... Na isaalang-alang ang dakilang paghihirap

1

2

Mga Nilalaman

1. Ang Krisis sa Langit ………………………….. 5

2. Ang Tinig sa Ilang ……………………………. 10

3. Pagharap sa Mesias …………………………... 15

4. Ang Pang-aaliw at Pangangalaga

ng Manlilikha ………………………… ………20

5. Nakatitig sa Kordero …………………………..25

6. Ibahagi sa Ating Kapuwa ……………………..31

7. Ang Pakikipagpunyagi ng Nalabi …………….36

8. Nakikipagtulungan sa Langit …………………41

9. Tinawagan Upang Maging Saksi ……………...46

10. Tumutulong sa mga Kaluluwa ………………52

11. Matiyagang mga Misyonero …………………57

12. Pangwakas na Tagumpay …………………....62

13. Ang Huling Mga Araw ng Sanlibutan ………67

14. Isang Sulyap ng Walang Hanggan …………..72

Mga Aralin Mula sa Biblia, isang programa para sa araw-araw na pag-aaral,

na batay lamang sa Biblia at Espiritu ng Hula na walang idinagdag na

opinyon. Ang mga sipi ay sinikap na mapaikli, upang maibigay ang maikli,

tuwirang mga kahulugan. Ang mga panaklong [ ] ay ginamit sa ilang

pagkakataon upang tiyakin ang malinaw, tamang kahulugan, at maayos na

pagbasa. Ang malawakang pag-aaral sa mga pinagkunan ng mga sipi ay

matapat na iminumungkahi.

3

Paunang Salita

Ang Mga Araling Pansabado Mula sa Biblia para sa susunod na kuwarter ay

kinapapalooban ng Ikalawang Bahagi ng pag-aaral ng Mga Kaalaman Mula sa Aklat

ni Isaias. Tulad ng ating nakita sa nakaraang kuwarter, sa mga pangitain ni Isaias ay

nahayag na tunay na kailangan nating maunawaan ngayon. Higit sa mga ito ay

patungkol sa mga huling araw ng kasaysayan ng planetang ito--at ang ilan sa mga ito

ay umaabot mula pa noong bago nilalang ang ating sanlibutan at hanggang

pagkatapos na ito’y muling likhain. Isang malawak, maluwang na kaalaman ang

matatamo sa pag-aaral ng mga sinulat ng pangunahing propetang ito!

Halimbawa, “sa Isaias 41 hanggang 45, lubos na ipinahayag ng Diyos ang

Kanyang layunin para sa Kanyang bayan, at ang mga kapitulong ito ay dapat na pag-

aralang may pananalangin. Ang Diyos ay hindi nagtuturo sa Kanyang bayan na humi-

walay mula sa Kanyang karunungan at hanapin sa tao ang karunungan.”--TM, p. 480.

“Ako’y tinagubilinan na ituon ang isipan ng ating bayan sa kapitulo 56 ng Isaias.

Ang kapitulong ito ay naglalaman ng mahahalagang aral para sa mga nakikibaka sa

panig ng Panginoon sa labanan ng mabuti at masama.”--RH, June 23, 1904.

“[Isa. 59:13-17sinipi.] Ang kalagayan ng sanlibutan bago ang unang pagparito ni

Kristo ay isang larawan ng sanlibutan bago ang Kanyang ikalawang pagparito.

Kaparehong kasamaan ang mananagana, si Satanas ay magpapakita ng kaparehong

kapangyarihan sa panlilinlang sa isipan ng mga tao. Kanyang pinagtatrabaho ang

kanyang mga bihasang mga kasangkapan, at pinagagalaw sila sa pinakamasidhing

pagkilos. Tinitiyak niya ang mga taong kawal niya na makisangkot sa huling

pakikibaka laban sa Prinsipe ng buhay, upang pabagsakin ang kautusan ng Diyos, na

siyang saligan ng Kanyang luklukan. Si Satanas ay gagawa gamit ang mga himala

upang patatagin sa mga tao ang paniniwala na ang kanyang pag-angkin ay totoo--ang

prinsipe ng sanlibutang ito, at siya ang magtatagumpay. Kanyang ibabaling ang

kanyang puwersa laban sa mga tapat sa Diyos, ngunit bagaman siya’y makakalikha

ng hapdi, kabalisaan, at pagdaing ng tao, hindi niya magagawang dumhan ang

kaluluwa. Maaari siyang lumikha ng kapighatian sa bayan ng Diyos tulad ng kanyang

ginawa kay Kristo, ngunit hindi niya magagawang ilagay sa kapahamakan ang isang

munting lingkod ni Kristo. Ang bayan ng Diyos sa huling mga araw na ito ay dapat

maghanda sa pagpasok sa matinding pakikibaka.”--4 SDA BC [E.G. White

Comments], p. 1153.

Kapalit ng kanyang buhay ang matapang na pagsasakatuparan ni Isaias ng

kanyang tungkulin sa panghuhula. Kabilang siya sa mga taong ‘nilagari…. At ang

lahat ng ito, na tumanggap ng mabuting dinig sa pamamagitan ng pananampalataya,

ay hindi pa natanggap ang pangako: Ang Diyos ay nagbigay sa atin ng mas mainam

na mga bagay, upang sila na hindi natin kasama ay hindi maging sakdal” (Heb. 11:37-

40.

“Gawin ninyo, mga kapatid, ang mga propeta, na nagsalita sa pangalan ng

Panginoon, na halimbawa ng pagdurusa ng kapighatian, at ng pagtitiis” (Sant. 5:10).

Na isaalang-alang ang dakilang paghihirap na kailangan upang ang mga hulang ito ay

maingatan para sa ating kaligtasan sa huling mga araw na ito, atin ngang pahalagahan

ang halaga ng mga ito at pakaingatan sa ating puso!

The General Conference Sabbath School Department

4

5

Leksiyon 1 Sabbath, Oktubre 1, 2016

Ang Krisis sa Langit

“Pahihintuin ko ang kahambugan ng papalo, at ibababa ko ang

katigasan ng kilabot” (Isa. 13:11).

“Ang tanggulan ni Satanas ay hindi magtatagumpay. Ang tagumpay ay

kasama ng mensahe ng ikatlong anghel. Kung paanong winasak ng Kapitan

ng Panginoon ang mga pader ng Jerico, gayon din ang tagumpay ng mga

sumusunod sa kautusang bayan ng Panginoon, at lahat ng mga lumalaban ay

matatalo.”--TM, p. 410.

Mungkahing Babasahin: Patriarchs and Prophets, pp. 33-43.

Linggo Setyembre 25

1. SINO NGA BA SI JESUS?

a. Ano ang dapat nating maunawaan tungkol sa papel ni Jesukristo sa

paglikha ng sansinukob at sa mga naninirahan dito? Juan 1:1-3; Col.

1:16; Heb. 1:1, 2.

“Ginawa ng Ama ang lahat ng nabubuhay sa langit sa panahon ng

paglikha sa pamamagitan ng Kanyang Anak.”--PP, p. 34.

b. Anong kaibahan ang nananatili sa pagitan ng lahat ng nilalang at ni

Kristo na siyang, sa pamamagitan ng pagpapasiya, naging

Tagapagligtas natin? Heb. 1:6-8, 13, 14; Luc. 1:30-35.

“Mula kay Jesus kinuha ang ating buhay. Nasa Kanya ang buhay na

orihinal--hindi hiram, hindi kinuha kanino man. Sa Kanya ay may bukal ng

buhay.”--RH, Aug. 6, 1914.

“Kung pag-uusapan ang Kanyang unang buhay, dinadala tayo ni Kristo

pabalik sa walang pasimulang mga panahon. Tinitiyak Niya sa atin na hindi

kailan man nagkaroon ng pagkakataon na Siya’y hindi naging kasama ng

walang hanggang Diyos.”--ST, Aug. 29, 1900.

6

Lunes Setyembre 26

2. ANG PAMAHALAAN NG LANGIT

a. Ano ang ilan sa mga katangian ng pamahalaan kung saan ang

Manlalalang ay palaging namamahala sa sansinukob? Awit 89:14;

Roma 7:12.

“Ang kautusan ng Diyos ay nariyan na bago pa nilikha ang tao. Ito’y

iniangkop sa kalagayan ng banal na mga nilalang; maging ang mga anghel ay

pinamamahalaan nito.”--ST, Apr. 15, 1886.

“Ang kautusan ng pag-ibig na siyang saligan ng pamahalaan ng Diyos,

ang kaligayahan ng lahat ng mga matatalinong nabubuhay ay nakabatay sa

sakdal na pagsunod sa mga dakilang prinsipyo ng katuwiran nito. Hinihingi

ng Diyos mula sa lahat ng Kanyang mga nilalang ang paglilingkod ng pag-

ibig--paglilingkod na mula sa paghanga sa Kanyang ugali. Hindi Siya

nalulugod sa napilitang pagsunod; at binibigyan Niya ang lahat ng kalayaan

ng kalooban, upang sila’y makapagbigay sa Kanya ng kusang paglilingkod.

“Hangga’t kinikilala ng lahat ng mga nilalang ang katapatan ng pag-

ibig, may sakdal na pagkakasundo sa buong sansinukob ng Diyos. Kagalakan

ng makalangit na hukbo na tuparin ang hangarin ng kanilang Manlilikha.

Nalulugod sila na ipakita ang Kanyang kaluwalhatian at ang Kanyang

kapurihan. At habang nangingibabaw ang pag-ibig sa Diyos, ang pag-iibigan

sa isat-isa ay matapat at di-makasarili. Walang bahid ng di-pagkakasundo sa

makalangit na kaayusan.”--PP, pp. 34, 35.

b. Ano ang palaging kaugalian ng di-nagkasala, banal na mga anghel kay

Kristo? Apoc. 5:11, 12. Ano din ang ipinahayag ng Ama, bilang Hari

ng Sansinukob, tungkol kay Kristo? Heb. 1:3-6.

“Ang Anak ng Diyos ay nakikibahagi sa luklukan ng Ama, at ang

kaluwalhatian ng Isang walang hanggan, walang pinagmulan ay nakapalibot

sa Kanila…. Sa harapan ng nagkakatipon na mga nananahan sa langit sinabi

ng Hari na walang sinoman kundi si Kristo lamang, ang Nag-iisang Anak ng

Diyos, ang lubos na makakapasok sa Kanyang mga layunin, at Siya’y

inatasang ipatupad ang makapangyarihang mga payo ng Kanyang kalooban.

Ang Anak ng Diyos ay isinagawa ang kalooban ng Ama sa paglikha ng lahat

ng hukbo sa langit; at sa Kanya, at gayon din sa Diyos, ang kanilang

pagsamba at katapatan ay nararapat. Kailangang gamitin ni Kristo ang

Kanyang banal na kapangyarihan, sa paglikha ng lupa at mga naninirahan

dito. Subalit sa lahat ng ito ay hindi Niya hinangad ang kapangyarihan o

pagtataas ng Kanyang sarili na labag sa plano ng Diyos, kundi itinaas ang

kaluwalhatian ng Ama at isinagawa ang Kanyang mga panukala ng

kagandahan at pag-ibig.”--Ibid., p. 36.

7

Martes Setyembre 27

3. ANG PAGPILI NG PINAHIRANG KERUBEN

a. Sa ilalim ng sagisag ng hari sa Tero, ano ang matututunan natin

tungkol kay Lucifer, ang pinahirang keruben, na naging Satanas, ang

kaaway? Eze. 28:11-15.

“Si Satanas ay minsang naging anghel na pinararangalan sa langit,

sumunod kay Jesukristo. Ang kanyang mukha ay maamo, nagpapakita ng

kaligayahan tulad ng ibang mga anghel. Ang kanyang noo ay mataas at

malawak, at nagpapakita ng dakilang katalinuhan. Ang kanyang anyo ay

sakdal. Siya noon ay marangal, napakaganda.”--1 SG, p. 17.

“Si Satanas noon ay tagapanguna sa mga mang-aawit ng langit. Siya ang

nagbibigay ng unang nota; at ang lahat ng mga anghel ay nakikiisa sa kanya,

at maluwalhating tunog ng musika ang umaalingawngaw sa buong kalangitan

bilang parangal sa Diyos at sa Kanyang mahal na Anak.”--1 SOP, p. 28.

b. Ano ang nagdala sa pagkakasala ni Lucifer? Eze. 28:17(unang bahagi).

“Unti-unti na si Lucifer ay nagpakabuyo sa pagnanasang itaas ang

sarili…. Bagaman ang lahat niyang kaluwalhatian ay mula sa Diyos, ang

makapangyarihang anghel na ito ay ibinilang itong pag-aari niya. Hindi

nasiyahan sa kanyang posisyon, bagaman iginagalang na pinakamataas sa

hukbo ng langit, siya’y nangahas na imbutin ang pagsamba na para lamang sa

Manlilikha. Sa halip na sikaping gawing pinakamataas ang Diyos sa mga

damdamin at katapatan ng lahat ng mga nilalang, sinikap niyang agawin ang

kanilang paglilingkod at katapatan. At sa pag-iimbot sa kaluwalhatian na

ibinigay ng Ama sa Kanyang Anak, ang prinsipe ng mga anghel na ito ay

nangarap ng kapangyarihan na para lamang kay Kristo.”--PP, p. 35.

k. Gaano kalakas na di-mapipigilan ang espiritu ng inggit at

paninibugho? Kaw. 27:4; 6:34. Anong nangyari nang ang Ama, ang

Anak, at ang mga anghel ay nagsubok na mangatwiran kay Lucifer?

“Ang pagpapasiya ni Lucifer na paglingkuran ang kanyang sarili sa halip

na ang kanyang Manlilikha ay gumising ng damdamin ng pagkabahala kapag

namamasdan ng mga naniniwala na ang kaluwalhatian ng Diyos ang dapat na

pinakamataas…. Subalit ang babala, na ibinigay ng walang kapantay na pag-

ibig at habag, ay gumising lamang ng espiritu ng paglaban. Pinahintulutan ni

Lucifer ang kanyang paninibugho kay Kristo na maghari, at lalong naging

masikap.”--Ibid., pp. 35, 36.

8

Miyerkules Setyembre 28

4. MAPANLINLANG NA PANDARAYA

a. Ano ang ipinakita ni Isaias tungkol sa kakaibang naangking ugali ni

Lucifer? Isa. 14:12-14.

“May kagalakang kinikilala ng mga anghel ang kataasan ni Kristo, at

nagpapatirapa ng kanilang sarili sa harapan Niya, na ibinubuhos ang kanilang

pag-ibig at pagsamba. Si Lucifer ay yumuyukong kasama nila, subalit sa

kanyang puso ay may kakaiba, malalim na pakikibaka. Ang katotohanan,

hustisya, at katapatan ay nakikipagpunyagi laban sa inggit at paninibugho….

Ang mataas na karangalang ipinagkaloob kay Lucifer ay hindi pinahalagahan

bilang natatanging kaloob ng Diyos, kung kaya hindi ito gumising ng pasasalamat sa kanyang Manlilikha. Siya’y nagluwalhati sa kanyang katalinuhan at

pagiging mataas at nangarap na maging kapantay ng Diyos.”--PP, pp. 36, 37.

b. Paano ang ugali ni Lucifer sumira sa langit? Sant. 3:16.

“Ang kataasan ng Anak ng Diyos na kapantay ng Ama ay lumitaw na

isang kawalan ng katarungan kay Lucifer, na nag-aangking may karapatan din

sa mataas na paggalang at parangal. Kung ang prinsipeng ito ng mga anghel

ay nanatili sa kanyang tunay, mataas na posisyon, malaking kabutihan sana

ang maidaragdag sa buong hukbo ng langit; sapagkat layunin niya na

mabigyan ng kalayaan ang lahat. Subalit ngayon maging ang kalayaang

kanilang tinatamasa ay nagwakas na; sapagkat ang isang ganap na Pinuno ay

itinakda sa kanila, at sa Kanyang kapangyarihan lahat ay dapat sumamba. Ito

ang mapanlinlang na pandaraya na sa pamamagitan ng mga pakana ni Lucifer

ay mabilis na natatamo sa hukuman sa langit.

“Walang pagbabago sa posisyon at kapangyarihan ni Kristo…. Marami

sa mga anghel ang nabulag ng panlilinlang ni Lucifer.

“Sinamantala ang mapagmahal, matapat na pagtitiwala na binibigay sa

kanya ng banal na mga anghel sa ilalaim ng kanyang pangunguna, may

katalinuhan niyang naitanim sa kanilang mga isipan ang kanyang sariling

kawalan ng tiwala at kawalan ng kasiyahan na hindi napapansin ng kanyang

mga kasamahan. Ipinakilala ni Lucifer ang layunin ng Diyos sa maling

liwanag--na inililigaw at dinadaya sila upang gisingin ang pagtutol at kawalan

ng kasiyahan. May katusuhan niyang inakit ang kanyang mga tagapakinig

upang ilabas ang kanilang mga damdamin; at kanyang inulit ang mga salitang

ito kapag magagamit niya ito sa kanyang layunin, bilang patunay na ang mga

anghel ay hindi lubos na sang-ayon sa pamahalaan ng Diyos…. Habang lihim

na naghahasik ng kaguluhan at paghihimagsik, may katusuhan niyang

pinalalabas na ang tangi niyang layunin ay palakasin ang katapatan at

panatilihin ang pagkakaisa at kapayapaan.

“Ang espiritu ng kawalan ng kasiyahan ay sumiklab.”--Ibid., pp. 37, 38.

9

Huwebes Setyembre 29

5. ANG BUNGA NG PAGHIHIMAGSIK

a. Nang ang manlilinlang na anghel sa wakas ay nakapaghasik ng

hayagang paghihimagsik sa langit, ano ang naging bunga? Apoc. 12:7-

9. Ano ang kanyang magiging wakas? Isa. 14:15-17.

b. Ano nga ba ang tunay na bagay na nakataya sa digmaan sa langit?

Awit 119:126.

“[Iniudyok ni Lucifer] ang pag-aalinlangan sa mga kautusan na

namamahala sa makalangit na mga nilalang, na sinasabing bagaman ang

kautusan ay kinakailangan para sa mga naninirahan sa mga sanlibutan, ang

mga anghel, dahil higit na mataas, ay hindi nangangailangan ng gayong mga

pagbawal, sapagkat ang kanilang sariling karunungan ay sapat na upang

maging gabay.”--PP, p. 37.

k. Anong naghayag sa sakdal na karunungan ng Diyos sa pagharap sa

krisis na ito? Hudas 6; 1 Cor. 6:3 (unang bahagi); Fil. 2:10, 11.

“Kung [si Satanas] ay agad na pinuksa, ang ilan ay maglilingkod sa

Diyos dahil sa takot kaysa sa pag-ibig. Ang impluwensiya ng manlilinlang ay

hindi lubusang masisira, ni ang espiritu ng paghihimagsik ay lubusang

mapapawi. Para sa ikabubuti ng buong sansinukob sa walang hanggang

panahon, dapat niyang lubos na palaugin ang kanyang mga prinsipyo, upang

ang kanyang mga paratang laban sa banal na pamahalaan ay makita sa tunay

nitong liwanag ng lahat ng mga nilalang, at upang ang hustisya at habag ng

Diyos at ang pagiging di-mababago ng Kanyang kautusan ay walang

hanggang maging malinaw na walang pag-aalinlangan.”--Ibid., p. 42.

Biyernes Setyembre 30

Personal na mga Katanungan Para sa Pagbabalik-aral

1. Paano natin sasagutin ang ilang karaniwang maling pagkakilala

tungkol kay Kristo?

2. Bakit masasabi natin na ang pamahalaan ng Diyos ay timbang at

matuwid?

3. Ano ang ugat ng problema ni Lucifer?

4. Bakasin ang mga hakbang na kanyang nilakaran na sumira sa

matamis na pagkakasundo sa langit.

5. Bakit hindi nalang agad na pinuksa ng Diyos si Satanas?

10


Ang Tinig sa Ilang

“Ang kanyang tinig na sumisigaw sa ilang, Ihanda ninyo ang daan

ng Panginoon, gumawa ng tuwid at maluwang na daan sa ilang para sa

ating Diyos “(Isa. 40:3).

“Ang ating gawain ng pagbabalita ng ikalawang pagdating ni Kristo ay

katulad ng kay Juan Bautista, ang tagapanguna ni Kristo noong unang

pagparito Niya. Dapat nating ipangaral sa sanlibutan ang mensahe, ‘Ang

dakilang araw ng Panginoon ay malapit na.’ ‘Maghanda kayo upang

salubungin ang Diyos.’ Dapat tayong gumawa higit kaysa sa ating nagawa

na.”--RC, p. 201.

Mungkahing Babasahin: Testimonies, vol. 8, pp. 9-13.

Linggo Oktubre 2

1. PAG-ASA PARA SA NANLULUPAYPAY

a. Ano ang isa sa pinaka kaibig-ibig na mga mensahe ni Isaias na

kanyang isinulat? Isa. 40:1, 2.

“Ang tipanang habag ng Diyos ay nagdala sa Kanya upang mamagitan

para sa kapakanan ng Kanyang bayang Israel matapos ang kanilang matinding

parusa sa harapan ng kanilang mga kaaway. Pinili ng Israel na lumakad sa

sarili niyang karunungan at katuwiran sa halip na sa karunungan at katuwiran

ng Diyos, at bilang bunga ang kanyang bansa ay nawasak. Pinahintulutan ng

Diyos na magdusa sila sa ilalim ng dobling pamatok, upang sila’y mapahiya

at magsisi. Subalit sa kanilang pangangalat at pagkabihag, ang mga Hudyo ay

hindi iniwan sa kalagayang walang pag-asa. Binigyan sila ng pag-asa, sapagkat

sa pamamagitan ng kahihiyang ito sila ay madadala sa paghahanap sa Panginoon.

Ang Diyos ay nagbigay kay Isaias ng mensahe para sa bayang ito: [Isa. 40:1, 2 sinipi].

“Nang ang mga hudyo ay nangalat mula sa Jerusalem, kabilang sa kanila

ang mga kabataang lalaki at babae na matatag tulad ng malaking bato sa

prinsipyo, mga lalaki at mga babae na hindi lumalakad sa gawain na ang

Panginoon ay mahihiyang tawagin silang bayan Niya. Sila ay nalulungkot sa

kanilang puso sa pagtalikod sa Diyos na hindi nila mahahadlangan. Ang mga

walang salang ito ay kailangang magdusa kasama ng mga nagkasala; subalit

palalakasin sila ng Diyos na sapat para sa kanilang araw. Para sa kanila kaya

pinadala ang mensahe ng pag-asa. Ang pag-asa ng bansa ay nakasalalay sa

mga kabataang lalaki at babaeng ito na nag-ingat ng kanilang dangal.”--4 SDA

BC [E.G. White Comments], p. 1144.

11

Lunes Oktubre 3

2. ISANG INIHULANG MENSAHERO

a. Sa anong paglalarawan inihula ni Isaias si Juan Bautista? Isa. 40:3;

Luk. 3:2-4. Sa anong diwa si Juan ay naging “isang tinig sa ilang”?

“May malaking gawaing itinakda kay propeta Juan, subalit walang

paaralan sa lupa kung saan maaari siyang pumasok. Ang kanyang pag-aaral

ay dapat matamo malayo mula sa mga siyudad, sa ilang.”--5 SDA BC [E.G.

White Comments], p. 1115.

b. Ano ang nagbibigay kakayahan kay Juan, tulad ni Isaias at Elias na

nauna sa kanya, na tumayong walang takot sa harapan ng mga tao sa

pagsasakatuparan ng kanyang gawain sa buhay? Isa. 33:17; 6:5.

“Si Juan ay hindi nakadama na sapat ang kanyang lakas upang tumayo sa

malakas na hila ng tukso na kanyang haharapin sa lipunan. Natakot siya na

baka ang kanyang ugali ay mahubog ayon sa laganap na mga kaugalian ng

mga Hudyo, at pinili niya ang ilang bilang paaralan, kung saan ang kanyang

isipan ay ganap na mahuhubog at madidisiplina mula sa dakilang aklat ng

kanilasan ng Diyos. Sa ilang, mas madaling tanggihan ni Juan ang kanyang

sarili at supilin ang kanyang panlasa, at magdamit ng ayon sa likas na

kasimplihan. At walang anomang bagay sa ilang ang aagaw ng kanyang

isipan mula sa pagbubulaybulay at panalangin. Si Satanas ay may daan tungo

kay Juan, kahit na isinara na niya ang bawat daanan ng kanyang

kapangyarihan kung saan siya ay maaaring pumasok. Subalit ang kanyang

kasanayan ay lubos na dalisay at natural na kaya niyang makilala ang kalaban,

at may malakas na espiritu at matatag na ugali upang labanan siya.”--Ibid.

“Sa ilalim ng patnubay ng Banal na Espiritu, [Si Juan] ay nag-aral ng

mga balumbon ng mga propeta. Sa araw at sa gabi, si Kristo ang kanyang

pinag-aaralan, ang kanyang binubulay, hangga’t ang isipan at puso at

kaluluwa ay mapuspos ng maluwalhating pangitain.

“Siya’y tumingin sa kagandahan ng Hari, at nawala sa paningin ang

kanyang sarili. Nakita niya ang kataasan ng kabanalan, at nakilala niya ang

kanyang sarili na walang kakayahan at di-karapatdapat. Mensahe ng Diyos

ang dapat niyang ipangaral. Sa kapangyarihan ng Diyos at sa Kanyang

katuwiran siya’y dapat tumayo. Siya’y handa ng humayo bilang mensahero ng

Langit, hindi nasisindak sa tao, sapagka’t siya ay tumingin sa Diyos. Siya’y

makakatayong walang takot sa mga hari sa lupa, sapagkat may pangangatal

siyang yumuyuko sa harapan ng Hari ng mga hari.”--GW, p. 54.

12

Martes Oktubre 4

3. TINUTUWID ANG MALULUWANG NA DAAN

a. Paano binuod ng pantas na tao sa kasaysayan ang ating hulog na

kalagayan bilang tao? Ecle. 1:15. Gayon pa man, anong mensaheng

puno ng pag-asa ang dapat dalhin ni Juan Bautista, kaayon sa hula ni

Isaias? Isa. 40:4; Luc. 3:5.

“Bawat bagay na magagawa ng Diyos ay ginawa para sa kapakanan ng tao.

Bawat pangangailangan ay pinaghandaan; bawat kahirapan, bawat biglang

pangangailangan, ay tinustusan. Ang liku-likong mga dako ay ginawang

tuwid, ang magagaspang ay pinakinis, kung kaya walang sinoman ang magda-

dahilan sa panahon ng paghuhukom, kung inibig niya ang di-pagsampalataya

at linabanan ang paggawa ng Banal na Espiritu.”--FCE, p. 251.

b. Sa huling mga araw, paano natin dapat pahintulutan ang Banal na

Espiritu upang gumawa sa pamamagitan natin sa mga paraan na

hindi natin inisip na mangyayari? Isa. 40:5; Luc. 3:6.

“Binigay ng Panginoon [kay Juan Bautista] ang kanyang mensahe.

Lumapit ba siya sa mga saserdote at mga pinuno upang magtanong kung

maaari niyang ipangaral ang mensaheng ito?--Hindi, inilayo siya ng Diyos sa

kanila upang hindi siya maimpluwensiyahan ng kanilang espiritu at turo. Siya

ang tinig na sumisigaw sa ilang [Isa. 40:3-5 sinipi.] Ito ang mensahe na dapat

ibigay sa ating mga tao; malapit na tayo sa wakas ng panahon, at ang mensahe

ay, Linisin ninyo ang daan ng Hari; alisin ang mga bato; itaas ang pamantayan

para sa bayan. Ang mga tao ay dapat magising. Hindi na panahon ngayon

upang sumigaw ng kapayapaan at kaligtasan.”--1 SM, p. 410.

“Gawin ng mga may natatanging talento na gumawa para sa mga di-

mananampalataya sa matataas na dako at gayon din sa mabababang dako ng

buhay. Hanaping masikap ang mga napapahamak na kaluluwa….

“Paliwanagin ang inyong ilawan na panatilihin ang mga sinag upang

walang sinoman ang tatayo sa paghuhukom at sasabihin, ‘Bakit hindi ninyo sa

akin sinabi ang tungkol sa mga katotohanang ito? Bakit wala kayong

malasakit sa aking kaluluwa?’

“Maging masipag tayo sa pamimigay ng mga babasahin na maingat na

inihanda para sa mga wala pa sa ating pananampalataya. Gamitin natin ng

masikap ang bawat pagkakataon upang kunin ang pansin ng mga di-

mananampalataya. Bigyan natin ng babasahin ang bawat kamay na tatanggap

nito. Ating italaga ang ating sarili sa pangangaral ng mensahe, ‘Ihanda ninyo

ang daan ng Panginoon, ituwid ang mga maluluwang na daan sa ilang para sa

ating Diyos’ (Isa. 40:3)!... Ito na ang araw ng ating tungkulin.”--COS, pp.

189, 190.

13

Miyerkules Oktubre 5

4. ANG KAPAKUMBABAAN AY HINDI DAPAT MALIITIN

a. Anong pang-buong panahong prinsipyo ang nagpapakita kung paano

gagantimpalaan ng Diyos ng tagumpay maging ang pinakamaliit na

pagsisikap ng mga tapat na nagsisikap na isulong ang Kanyang

gawain? Zac. 4:9, 10.

“Ang daan ng sanlibutan ay nagsisimula sa karangyaan at pagmamataas.

Ang daan ng Diyos ay ginagawang pasimula ang araw ng maliliit na bagay ng

maluwalhating tagumpay ng katotohanan at katuwiran. Minsan sinasanay

Niya ang Kanyang mga manggagawa sa pagbibigay sa kanila ng kabiguan at

tila kamalian. Layunin Niya na sila ay masanay sa mga kahirapan….

“Kung panghahawakan nila ang pasimula ng kanilang pagtitiwala na

matibay hanggang wakas, paliliwanagin ng Diyos ang daan. Ang tagumpay ay

darating sa kanila habang sila’y nagpupunyagi laban sa mga kahirapan. Sa

harapan ng walang takot at di-nag-aalinlangang pananampalataya ni

Zerubabel, ang matataas na bundok ng kahirapan ay mapapatag; at siya na ang

kamay ang siyang naglatag ng patibayan, ang ‘kanyang kamay din ang tatapos

nito.’ ‘Kanyang dadalhin doon ang palatandaang bato na may pagsigaw,

Biyaya, biyaya ang sumakanya’ (Zac. 4:9, 7).”--PK, p. 595.

b. Sa pamamagitan ng anong mga paraan tayo ay makikipagtulungan sa

Diyos upang bigyang liwanag ang mga naninirahan sa madilim na

planetang ito? Zac. 4:6.

“Ang Panginoon ay gagawa sa huling gawain na ito sa paraang ibang-iba

sa karaniwang kalakaran ng mga bagay, at sa paraang salungat sa anomang

plano ng tao. Mayroon sa ating mga taong palaging nais panghawakan ang

gawain ng Diyos, magdikta kung anong mga kilusan ang gagawin habang ang

gawain ay sumusulong sa ilalim ng pangunguna ng anghel na nakiisa sa

ikatlong anghel sa mensaheng dapat ibigay sa sanlibutan. Ang Diyos ay

gagamit ng mga paraan kung saan makikita na hawak Niya sa Kanyang mga

kamay ang renda. Ang mga manggagawa ay magtataka sa mga simpling

paraan na Kanyang gagamitin upang tapusin at pasakdalin ang Kanyang

gawain ng katuwiran.”--TM, p. 300.

k. Paano ang mensaheng dapat nating dalhin naglalarawan ng unang

bahagi ng mensahe ni Juan Bautista? Mat. 3:2; Luc. 3:8-14.

“[Mat. 3:2 sinipi.] Ang kaparehong mensaheng ito, sa pamamagitan ng

babasahin mula sa ating mga palimbagan, ay dapat na ibigay sa sanlibutan

ngayon.”--7 T, p. 139.

14

Huwebes Oktubre 6

4. WALANG HIHIGIT KAY JUAN BAUTISTA

a. Ipaliwanag ang hangarin ng pagtuturo ni Juan? Mat. 3:4-12.

“Nangaral si Kristo ng mensahe na katulad ng ipinangaral ni Juan. [Mat.

4:17 sinipi.] Subalit habang si Juan ay nangangaral sa ilang, nagawa na ni

Kristo ang gawain sa mga tao. Upang maabot Niya ang mga makasalanan

saan man sila naroroon, pinalibutan Niya ang buong lahi ng Kanyang

mahabang makataong bisig, habang ang Kanyang makaDiyos na bisig ay

nakakapit sa luklukan ng Diyos, na idinudugtong ang tao sa Diyos, at pinag-

uugnay ang lupa sa langit.”--RH, Aug. 15, 1899.

b. Aling utos ang ipinakilala ni Juan sa harapan ni Herodes, at ano ang

naging bunga? Mar. 6:17-29. Ano ang sinabi ni Jesus tungkol kay Juan? Luc. 7:28.

“Si Herodes ay nasaktan habang nakikinig sa malakas, tuwirang nga

patotoo ni Juan, at sa malalim na interes siya’y nagtanong kung ano ang dapat

niyang gawin upang maging alagad niya. Alam ni Juan ang katotohanang

kanyang aasawahin ang asawa ng kanyang kapatid, habang ang asawa nito’y

buhay pa, at matapat na sinabi kay Herodes na hindi ito mabuti. Si Herodes ay

hindi handang gumawa ng anomang sakripisyo. Inasawa niya ang asawa ng

kanyang kapatid, at sa pamamagitan ng kanyang impluwensiya, ipinahuli si

Juan at binilanggo, ngunit plano din niya na pakawalan siya…. Di-nagtagal si

Juan ay pinugutan ng ulo, dahil sa impluwensiya ng asawa ni Herodes. Nakita

ko na ang pinakamapagpakumbabang mga alagad na sumunod kay Jesus, nakasaksi ng Kanyang mga himala, at nakarinig ng nakakaaliw na mga salita mula sa

Kanyang mga labi, ay dakila kaysa kay Juan Bautista; na sila ay higit na itinataas at

pinarangalan, at may higit na kasiyahan sa kanilang buhay.”--EW, pp. 154, 155.

Biyernes Oktubre 7

Personal na mga Katanungan Para sa pagbabalik-aral

1. Anong pag-asa ang iniaalok ng Diyos sa lahat na magpapasakop sa

Kanyang pamalo?

2. Ano ang dapat nating matutunan mula sa pagmamalasakit ni Juan sa

kanyang paligid?

3. Paano ang ating mga babasahin lubos na nakakatulong sa panahon

kung saan tayo ay nabubuhay?

4. Bakit gugulatin tayo ng Diyos sa paraan ng Kanyang pagpapaliwanag

sa sanlibutan?

5. Ano ang ilang mga bagay na matututunan natin mula sa buhay at

pagmiministeryo ni Juan Bautista?

15


Pagharap sa Mesias

“Pakakainin niya ang kanyang kawan tulad ng isang pastor: iipunin

niya ang mga kordero sa kanyang bisig, at bubuhatin sila sa kanyang

kandungan, at marahang pangungunahan yaong mga may maliliit” (Isa.

40:11).

“Si Jesus ang Mabuting Pastor. Inaalagaan Niya ang kanyang mahina,

masakitin, naliligaw na tupa. Kilala Niya silang lahat sa pangalan. Ang

panglulupaypay ng bawat tupa at bawat kordero ng Kanyang kawan ay

kumikilos sa Kanyang puso ng nagmamalasakit na pag-ibig, at ang sigaw na

humihingi ng tulong ay nakakarating sa Kanyang tainga.”--5 T, p. 346.


Linggo Oktubre 9

1. ANG KALAKASAN NG DIYOS AT ANG ATING KAHINAAN

a. Habang isinasaalang-alang natin ang ating plano para sa hinaharap,

ano ang dapat nating alalahanin? Isa. 40:6-8. Ano pang ibang paglala-

rawan ang nagpapakita din ng kadakilaan ng Diyos, at nagtuturo din

ng kaalamang mula sa siyensiya? Talatang 22 (unang bahagi).

“Sa panahong ito, bago ang dakilang krisis, tulad ng unang pagkagunaw

ng daigdig, ang mga tao ay lulong sa mga kalayawan at pagsunod sa panlasa.

Wiling-wili sa mga nakikita at pansamantala, nawala sa kanilang paningin ang

mga di-nakikita at walang hanggan. Para sa mga bagay na nasisira, kanilang

isinasakripisyo ang di-nasisirang mga kayamanan. Ang kanilang isipan ay

dapat maitaas, ang kanilang mga pananaw sa buhay ay dapat palawakin.

Dapat silang gisingin mula sa pagkakatulog sa makasanlibutang panaginip.

“Mula sa pagbangon at pagbagsak ng mga bansa ayon sa ipinaliwanag

sa Banal na Sulat, dapat nilang matutunan kung gaanong walang saysay ang

panglabas lamang at makasanlibutang kaluwalhatian. Ang Babelonya, sa

buong kapangyarihan nito at kagandahan, isang anyo na hindi pa nakita ng

ating sanlibutan--kapangyarihan at kagandahan na para sa mga tao sa

panahong iyon ay tila pangwalang-hanggan--lubusan itong naglaho! Tulad

‘ng bulaklak ng damo’ ito’y nawasak. Gayon din mawawasak ang lahat na

hindi Diyos ang saligan. Tanging ang mga nakaugnay lamang sa Kanyang

mga layunin at nagpapakita ng Kanyang ugali ang mananatili. Ang Kanyang prinsipyo ang siyang tanging matatag na bagay sa sanlibutang ito.”--Ed. p. 183.

16

Lunes Oktubre 10

2. ANG TANGING TUNAY NA DIYOS

a. Kung paanong si Isaias ay naghula sa matagumpay na pagpasok ni

Kristo sa Jerusalem, ano ang kanyang ipinahayag tungkol sa gawain

ng Mesias? Isa. 40:9-11.

“Ang mga katotohanan ng mensahe ng ikatlong anghel ay ipinangangaral

ng ilan bilang isang walang siglang teorya; subalit sa mensaheng ito ay dapat

ipangaral si Kristo na Isang Nabubuhay. Siya ay dapat ipahayag na una at

huli, bilang Ako Nga, ang Ugat at Anak ni David, at ang maliwanag at Tala sa

umaga. Sa pamamagitan ng mensaheng ito ang ugali ng Diyos kay Kristo ay

dapat ihayag sa sanlibutan.”--6 T, p. 20.

“Kay Kristo ay may kaamuan ng pastor, ang pagmamahal ng magulang,

at ang walang kapantay na biyaya ng mahabaging Tagapagligtas. Ang

Kanyang mga pagpapala ay ipinakikilala Niya sa pinaka-nakakaakit na mga

salita. Hindi Siya nasisiyahan na ipaalam lamang ang mga pagpapalang ito;

ipinakikilala Niya ito sa pinaka-nakakahalinang paraan, upang gisingin ang

pagnanasang makamtan ang mga ito. Gayon din ang Kanyang mga lingkod ay

dapat ipahayag ang mga kayamanan ng kaluwalhatian ng di-mabigkas na

Kaloob. Ang kahanga-hangang pag-ibig ni Kristo ay lulusaw at susupil sa

mga puso, habang ang pag-uulit lamang ng mga doktrina ay walang

maisasaktuparan…. Saysayin Siya sa mga tao ‘na Pinuno ng sampung libo,’ at

Siya na ‘lubusang kaibig-ibig’ (Awit ni Sol. 5:10, 16). Hindi ito kayang

saysayin ng salita lamang. Ipakita ito sa ugali at ipahayag sa buhay…. Sa

bawat-isa ang pag-ibig ni Kristo na mapagtiis, ang Kanyang kabanalan, kaamuan, habag, at katotohanan ay dapat mahayag sa sanlibutan.”--DA, pp. 826, 827.

b. Saan natin dapat hanapin ang kaligtasan, at bakit? Isa. 45:21, 22.

“Lumapit kay Jesus ng buong puso. Pagsisihan ang iyong mga

kasalanan, mangumpisal ka sa Diyos, iwanan ang lahat ng kasamaan, at

matatanggap mo sa iyong sarili ang lahat Niyang mga pangako.”--5 T, p. 634.

“Hindi ba itititig ng mga miyembro ng ating iglesia ang kanilang mga

mata sa napako sa krus at muling nabuhay na Tagapagligtas, kung saan ang

kanilang inaasahang walang hanggang buhay ay nakasentro? Ito ang ating

menshae, ang ating pangangatwiran, ang ating doktrina, ang ating babala sa

mga hindi nagsisisi, ang ating pampasigla sa mga nalulumbay, ang pag-asa ng

bawat mananampalataya. Kung magagawa nating gisingin ang interes sa

isipan ng mga tao upang ititig nila ang kanilang mga mata kay Kristo, maaari

na tayong tumabi, at sabihin lamang sa kanila na patuloy na ititig ang

kanilang mga mata sa Kordero ng Diyos. Natanggap na nila ang kanilang

aralin.”--6 SDA BC [E.G. White Comments], p. 1113.

17

Martes Oktubre 11

3. ISANG NAGPAPATULOY NA PAGKAKAISA

a. Paano inilarawan ng Panginoon ang Kanyang maibiging pag-aalaga sa

Kanyang mga anak? Isa. 49:15, 16; Mat. 12:50; Gal. 3:29. Paano natin

matitiyak na tayo ay kabilang sa mga anak na iyon?

“Sinomang nakikibahagi sa paghihirap at paghamak kay Kristo ngayon

ay makikibahagi sa Kanyang kaluwalhatian sa darating na panahon. Siya’y

‘hindi mahihiyang tawagin silang kapatid’ (Heb. 2:11). Ang Kanyang mga

anghel ay maglilingkod sa kanila. Ang Kanyang ikalawang pagdating ay

bilang Anak ng tao, kung kaya maging sa Kanyang kaluwalhatian ay

ipinapakilala ang Kanyang sarili bilang isang tao. Sa mga nakiisa sa Kanya,

Kanyang sinabi: ‘Malimutan man ng ina ang kanyang anak, “ngunit hindi Ko

kayo malilimutan. Narito, iniukit Ko kayo sa Aking mga palad” (Isa. 49:16).

Kayo ay mananatili sa harapan Ko.’…

“Ang pakikiisa kay Kristo sa pamamagitan ng buhay na pananampalataya

ay magpapatuloy; ang ibang pagkakaisa ay mapapawi. Si Kristo ang unang

pumili sa atin, na binayaran ang walang kasing halagang bayad para sa ating

katubusan; at ang tunay na mananampalataya ay pinili si Kristo bilang una at

huli at pangunahin sa bawat bagay. Subalit ang pagkakaisang ito ay may

hinihingi sa atin. Ito’y pagkakaisa ng sukdulang pagtitiwala, na papasukin ng

isang papalong nilalang. Lahat ng bumubuo ng pagkakaisang ito ay dapat

makadama ng kanilang pangangailangan ng tumutubos na dugo ni Kristo.

Dapat na mabago ang kanilang puso. Dapat nilang isuko ang kanilang sariling

kalooban sa kalooban ng Diyos. Mayroong pakikibaka sa panlabas at panloob

na mga hadlang. Mayroong masakit na gawain ng pagtanggal at gayon din ng

pagkabit. Ang kapalaluan, pagkamakasarili, pagmamataas, pagkamaka-

sanlibutan--lahat ng uri ng kasalanan--ay dapat mapanagumpayan kung nais

nating pumasok sa pakikiisa kay Kristo. Ang dahilan kung bakit marami ang

nahihirapan sa buhay Kristyano, bakit sila’y pabagubago, paibaiba, ay

sapagkat ikinakabit nila ang kanilang sarili kay Kristo na hindi muna tinaggal ang kanilang sarili sa mga minamahal na mga diyusdiyusang ito.”--5 T, pp. 230, 231.

b. Habang isinusuko natin ang buong pagkatao sa gabay ng Mabuting

Pastor, anong katiyakan ang dumarating sa atin? Awit 36:7; 34:22.

“Siya na nagkatawang-tao ay nalalaman kung paano makiramay sa paghihirap ng

sangkatauhan. Hindi lamang nakikilala ni Kristo ang bawat kaluluwa, at ang naiibang

mga pangangailangan at mga pagsubok ng kaluluwang iyon, bagkus alam Niya lahat

ng mga pangyayari na nagpapahirap at nagpipighati sa espiritu. Ang Kanyang mga

bisig ay nakaunat na may kahabagan sa bawat nagdurusang anak. Yaong higit na

nagdurusa ay may higit na pakikiramay at habag. Dama Niya ang ating mga kahinaan,

at nais Niya na ating ilagak ang ating mga pagkabahala at kabalisaan sa Kanyang

paanan at iwanan ito doon.”--MH, p. 249.

18


4. PAGPAPATIBAY NG KAUTUSAN

a. Anong gawain ang nais ni Kristong gawin natin para sa mga kaluluwa

na nasa kadiliman? Isa. 42:5-7.

“Bilang isang bayan tayo ay dapat na mahikayat, mapabanal ang ating

buhay upang mangaral ng katotohanan na nakay Kristo. Sa gawain ng

pagpapalaganap ng ating mga babasahin, magsasalita tayo ng pag-ibig ni

Kristo mula sa mainit at tumitibok na puso. Tanging ang Diyos lamang ang

may kapangyarihan upang patawarin ang mga kasalanan; kung hindi natin

bibigkasin ang mensaheng ito sa mga hindi hikayat, ang ating kapabayaan ay

magbubunga ng kanilang kapahamakan. Ang pinagpala, nagliligtas ng

kaluluwa na mga katotohanan sa Biblia ay inilimbag sa ating mga babasahin.

Marami ang maaaring makatulong sa gawain ng pagbibinta ng ating mga

babasahin. Nananawagan ang Panginoon sa ating lahat na magsikap na

magligtas ng mga napapahamak na kaluluwa. Si Satanas ay gumagawa upang

dayain ang mga pinili, at ito na ang ating panahon upang gumawa na may

pagbabantay. Ang ating mga aklat at mga papel ay dapat maipaalam sa mga tao; ang ebanghelyo ng kasalukuyang katotohanan ay dapat ibigay sa ating mga

siyudad na walang pagkaantala. Hindi ba tayo gigising sa ating mga tungkulin?

“Kung ang buhay at mga aral ni Kristo ang ating pinag-aaralan, bawat lumilipas

na mga kaganapan ay magpapaliwanag ng isang talata para sa madiing talumpati.

Ganito ang Tagapagligtas nangaral ng ebanghelyo sa malalawak at maliliit na daan; at

habang Siya’y nagsasalita, ang maliit na pulutong na nakikinig sa Kanya ay

kumakapal sa isang malaking pulutong.”--9 T, p. 63.

b. Paano kinikilala ng Diyos ang Kanyang kautusan? Isa. 42:21. Ano ang

matututunan natin mula dito?

“Dapat tayong magsikap upang gisingin ang mga miyenbro ng iglesia, at yaong

mga hindi nagtatanyag, upang makita at sundin ang mga hinihingi ng kautusan ng

Langit. Dapat nating pagtibayin ang kautusang ito at igalang.”--2 SM, p. 403.

“Ang Isang nabubuhay na noon pa na nagsalita ng kautusan mula sa Bundok ng

Sinai, ay pumarito ngayon upang pagtibayin ito at igalang. Sa Kanyang sermon sa

Bundok Kanyang ipinaliwanag ang kautusan, na ipinapakita kung ano ang kahulugan

ng bawat alituntunin. Ang pag-iimbot ay ipinakita Niya na pagsamba sa diyusdiyusan,

ang pita ay pangangalunya, at ang galit ay pagpatay. Kanyang ipinakita ang pagiging

espirituwal ng kautusan, at ipinakita na ito’y umaabot sa bawat bahagi ng buhay.

“Sa harapan ng sansinukob ng langit, sa harapan ng mga nagkasalang anghel, at

sa harapan ng Kanyang mga iniligtas, ipinamuhay ni Kristo ang kautusan ng Diyos.

Sa pamamagitan ng Kanyang pinakamataas na pagsunod sa mga alituntunin nito,

Kanyang itinaas at ipinatupad ito….

“Kung paanong ipinamuhay ni Kristo ang kautusan sa pagiging tao, magagawa

din natin ito kung tayo ay hahawak ng malakas para sa kalakasan.”--ST, Mar. 4, 1897.

19

Huwebes Oktubre 13

5. INIINGATAN ANG ATING MGA MATA AT TAINGA

a. Ano ang nais ng Panginoon na gawin natin sa ating mga mata at

tainga? Isa. 42:19, 20. Bakit?

“Hindi nais ng Diyos na pakinggan natin ang lahat na ating mapapa-

kinggan, o tingnan ang lahat na makikita. Isang malaking pagpapala ang isara

ang mga tainga, upang hindi tayo makarinig, at ang mga mata, upang hindi

tayo makakita. Ang dapat na pag-isipan natin ay kung paano magkaroon ng

malinaw na paningin upang makilala ang ating sariling mga pagkukulang, at

ang matalas na tainga sa pakikinig sa lahat ng kailangang mga saway at

tagubilin, at baka sa hindi natin pakikinig at kapabayaan makalampas ang

mga ito at maging makakalimuting tagapakinig at hindi tagapagtupad ng

gawain.”--1 T, pp. 707, 708.

“Ang ating ipinapasok sa ating isipan at kaluluwa ay gumagawa ng

kaibahan. Maaari nating pahintulutang manahan ang ating isipan sa mga

kuwento ng pag-ibig at imahinasyon, at ano ang bunga nito sa atin? Ito’y

wawasak sa ating kaluluwa at katawan…. Nais nating magkaroon ng

kapangyarihan na magbibigay sa atin ng kakayahan na ipikit ang mga mata sa

mga tanawing hindi nagpapabanal, hindi nagpapadakila, hindi dumadalisay at

nagpapakinis sa atin; at panatilihin ang ating mga tainga na sarado sa bawat

bagay na ipinagbabawal ng Salita ng Diyos. Ipinagbabawal Niya sa atin ang

pag-aakala ng masama, pagsasalita ng masama, at maging ang pag-iisip ng

masama.”--OHC, p. 334.

b. Ano ang nais ng Diyos na titigan natin? Heb. 12:1, 2.

“Tayo’y tumitig kay Jesus at isaalang-alang ang kagandahan ng Kanyang

ugali, at sa pagtitig tayo ay mababago tungo sa katulad na anyo.”--Ibid.

Biyernes Oktubre 14


1. Paano ang pagkaunawa ng ating pagiging mortal magbibigay sa atin

ng mas mainam na pananaw sa buhay?

2. Sa anong mga paraan masasabi natin sa iba ang tungkol kay Jesus at

ang Kanyang pag-ibig?

3. Ipaliwanag ang lalim ng tunay na pakikiisa kay Kristo.

4. Sa anong diwa na pinagtibay ni Kristo ang kautusan sa Kanyang mga

pangangaral at halimbawa?

5. Sa anong mga bagay dapat nating isara ang ating mga mata at tainga?

20


Ang Pang-aaliw at Pangangalaga

ng Manlilikha

“[Ang lingkod ng Diyos] ay hindi manghihina ni manlulupaypay,

hangga’t kanyang itakda ang kahatulan sa lupa: at ang mga isla ay

maghihintay sa kanyang kautusan” (Isa. 42:4).

“Sa pag-aaral ng salita ng Diyos makikita natin na hindi tayo pinabayaan

sa ating mga kahinaan, sa ating pag-aalinlangan, at walang pagkakataon na

malubog sa panlulupaypay. Pag-usapan ang pananampalataya; gumawa sa

pananampalataya. Linangin ang pananampalataya na gumagawa sa

pamamagitan ng pag-ibig at nagdadalisay ng kaluluwa.”--RH, May 19, 1896.

Mungkahing Babasahin: The Ministry of Healing, pp. 29-43.

Linggo Oktubre 16

1. ISANG HUWARAN PARA SA ATIN

a. Saan tayong lahat hinihimok ng Diyos Ama na tumitig--at bakit? Isa.

42:1.

“Si Jesus ang bukal ng nagpapagaling na habag para sa sanlibutan; at sa

pamamagitan ng lahat ng mga taon na nahiwalay Siya sa Nazareth, ang

Kanyang buhay ay dumaloy ng pakikiramay at pagmamahal. Ang matanda,

ang nalulumbay, at ang nabibigatan sa kasalanan, ang mga batang naglalaro sa

kanilang masayang kamusmusan, ang maliliit na nilalang sa gubat, ang

matiising hayop na maypasan--lahat ay napapasaya ng Kanyang presensiya.

Siya na sa kapangyarihan ng salita ay nagtutustos ng mga daigdig ay bumaba

upang gamutin ang nasugatang ibon. Walang bagay na hindi Niya napapansin,

walang anomang bagay ang hindi Niya pinaglingkuran. “At habang Siya ay lumalaki at nagkakaisip, si Jesus ay lumago sa kaluguran

ng Diyos at ng tao…. Ang kapaligiran ng pag-asa at kalakasan na pumapalibot sa

Kanya ay pagpapala para sa bawat tahanan….

“Siya ay nabuhay upang paluguran, at parangalan, at luwalhatiin ang Kanyang

Ama sa karaniwang mga bagay ng buhay. Ang Kanyang gawain ay nagsimula sa

pagtatalaga sa mababang negosyo ng isang manggagawa na nagpapagod para sa

kanilang pagkain araw-araw. Siya ay naglilingkod sa Diyos habang nasa upuan ng

karpentero tulad din ng Siya’y gumagawa ng mga himala para sa karamihan. At

bawat kabataang sumusunod sa halimbawa ni Kristo ng katapatan at pagsunod sa

Kanyang simpling tahanan ay maaaring hingin ang salitang Kanyang binigkas,…

‘Narito ang Aking Lingkod; na Aking inaalagaan; Aking Pinili, na kinalulugdan ng

Aking kaluluwa’ (Isa. 42:1).”--DA, p. 74.

21

Lunes Oktubre 17

2. ANG KAKAIBANG PUNONG GURO

a. Ano ang ibig sabihin ng hula ni Isaias tungkol sa tinig ni Jesus? Isa.

42:2.

“Ang tinig ni Kristo ay hindi narinig sa daan, sa maingay na

pakikipagtalo sa mga lumalaban sa Kanyang doktrina. Hindi rin narinig ang

Kanyang tinig sa daan na nananalangin sa Kanyang Ama, upang marinig ng

mga tao. Ang Kanyang tinig ay hindi narinig sa masayang tawanan. Hindi

narinig ang Kanyang tinig upang itaas ang sarili, at upang magtamo ng papuri

at pambobola ng mga tao. Kapag nangangaral, inilalayo Niya ang Kanyang

mga alagad sa maingay at magulong siyudad tungo sa tahimik na lugar na

higit na angkop sa mga aral ng kapakumbabaan, kahabagan, at kagalingan, na

nais Niyang ikintal sa kanilang isipan. Itinakwil Niya ang papuri ng tao at

pinili ang malayo at tahimik na pahingahan kaysa sa maingay at magulong

buhay ng tao. Ang Kanyang tinig ay madalas na naririnig sa taimtim, masikap

na pagsusumamo sa Kanyang Ama; at para sa mga gawaing ito pinili Niya

ang tahimik na bundok, at madalas na gumugugol ng buong gabi sa

panalangin para sa lakas na magbibigay sa Kanya ng kakayahan sa ilalim ng

mga tukso na Kanyang haharapin, at upang isakatuparan ang mahalagang

gawain na dapat Niyang gawin para sa kaligtasan ng tao. Ang Kanyang mga

pagsusumamo ay masikap at may kasamang malakas na pagtangis at pagluha.

At sa kabila ng gawain ng kaluluwa sa gabi, hindi Siya tumitigil sa paggawa

sa araw. Sa umaga Siya ay nagpapatuloy sa Kanyang gawain ng kahabagan at

di-makasariling kawang-gawa.”--2 SOP, pp. 30, 31.

“Kabaliktaran sa mga guro sa Kanyang panahon ang paraan ng

Tagapagligtas sa gitna ng mga tao. Sa Kanyang buhay ay walang maingay na

pagtatalo, walang marangyang pagsamba, walang gawaing humihingi ng

papuri, ang makikita. Ang Mesias ay dapat maikubli sa Diyos, at ang Diyos

ay dapat na mahayag sa ugali ng Kanyang Anak.”--PK, p. 693.

b. Ano ang sinabi ng mga nakarinig sa mga salita ni Jesus tungkol sa

paraan ng Kanyang pananalita? Juan 7:46.

“Si Jesus ang ating halimbawa. Ang Kanyang tinig ay parang musika, at

hindi tumataas, nasisintunado habang Siya’y nagsasalita sa mga tao. Hindi

Siya nagsalita ng napakabilis na ang Kanyang mga salita ay magkakapatong-

patong at mahirap na maunawaan. Malinaw Niyang binigkas ang bawat

salita.”--RH, Mar. 5, 1895.

“[Ang mga alagad sa silid sa itaas] ay nakita ang mga kamay at paa na

may bakas ng mga pako. Nakilala nila ang Kanyang tinig, na hindi pa nila

narinig sa kanino man.”--DA, p. 803.

22

Martes Oktubre 18

3. ABUTIN ANG MGA IBA

a. Ano pa ang inihula ni Isaias tungkol kay Jesus? Isa. 42:3. Ano ang

kabilang sa gawain ng Panginoon? Juan 10:16; Mat. 12:20, 21.

“Ang iglesia ay hindi naturuan ng tama upang gumawa sa labas ng

kanilang mga nasasakupan. Maraming tao sa labas ng iglesia ang nabigyan

sana ng liwanag, at malaking liwanag sana ang nadala sa iglesia, kung ang

bawat miyembro sa bawat bansa, na nagtatanyag na taglay ang mataas na

liwanag ng katotohanan, ay gumawang may puso at kaluluwa at tinig upang

dalhin ang mga kaluluwa sa katotohanan. Kakaunti ang ginagawa ng mga

miyembro ng iglesia para sa mga nangangailangan ng liwanag, ng mga nasa

labas ng iglesia ng Adventista…. Binaggit na ng Panginoon ang tungkulin ng

bawat kaluluwa. Sa paghuhukom walang sinoman ang magkakaroon ng

dahilan sa hindi pagganap sa tungkulin.”--TM, pp. 127, 128.

“Sa puso ni Kristo ang tanging nakababalisa ay ang tawag ng saklolo.

Ang dukha, ang maysakit, ang wasak, ang itinakwil, ang nanlulupaypay, ang

nawawalan ng pag-asa, ay nakakasumpong sa Kanya ng mahabaging

Tagapagligtas, isang Makapangyarihang Manggagamot…. Ipinakilala ni

Kristo ang Kanyang interes sa mga nagdurusang tao, at sinabi Niya sa atin na

anoman ang ating gawin upang tulungan ang isang naghihirap, ginagawa natin

ito para sa Kanya.”--MM, p. 121.

b. Para sa anong layunin si Jesus ay pumarito sa sanlibutan? Juan 3:17.

Ano ang nagpapakita ng Kanyang pagtitiis sa mga makasalanan?

“Nang si Judas ay sumali sa mga alagad, nadarama niya ang kagandahan

ng ugali ni Kristo. Nadarama niya ang impluwensiya ng banal na

kapangyarihan na umaakit ng mga kaluluwa tungo sa Tagapagligtas. Siya na

pumarito hindi upang putulin ang nasugatang tambo o patayin ang umuusok

na halamang flax ay hindi itataboy ang kaluluwang ito habang may iisang

layunin na umaabot tungo sa liwanag. Nababasa ng Tagapagligtas ang puso ni

Judas; alam Niya ang lalim ng kasamaan kung saan, malibang mailigtas ng

biyaya ng Diyos, si Judas ay lulubog. Nang iniugnay ang taong ito sa

Kanyang sarili, inilagay Niya siya kung saan, araw-araw, makakaugnay sa

bukal ng Kanyang di-makasariling pag-ibig. Kung bubuksan niya ang

kanyang puso kay Kristo, papawiin ng banal na biyaya ang kasamaan ng

pagkamakasarili, at maging si Judas ay magiging layunin ng kaharian ng

Diyos.”--DA, p. 294. “Si Jesus ay sabik sa kaluluwa ni [Judas]. Nadarama Niya para sa kanya ang

pasanin tulad ng para sa Jerusalem nang Siya ay umiyak sa isinumpang siyudad. Ang

Kanyang puso ay umiiyak, paano kita pababayaan? Ang humihimok na kapang-

yarihan ng pag-ibig na iyon ay nadama ni Judas.”--Ibid., p. 645.

23


4. ISANG HINDI NAGKUKULANG NA SAKLOLO

a. Ano ang ugali ni Jesus sa mahirap na mga kalagayan, at paano

makakatulong sa atin ang halimbawang ito? Isa. 42:4.

“Abot [ni Jesus] ang kalaliman ng kaabahan at kahirapan ng tao, upang

sagipin ang tao kapag nasumpungan Niya ito, isang taong puno ng kasiraan,

nalulong sa bisyo, puno ng kasalanan, at kasama ni Satanas sa pagtalikod sa

Diyos, at itinataas Niya ito sa upuan ng Kanyang luklukan. Subalit isinulat

tungkol sa Kanya na ‘hindi Siya manghihina ni manlulupaypay,’ at Siya’y

humahayo sa daan ng pagtanggi sa sarili at pagpapakasakit sa sarili, na

binibigyan tayo ng halimbawa upang sundan natin ang Kanyang mga yapak.

Dapat tayong gumawa tulad ni Jesus, na humiwalay sa ating sariling

kaluguran, lumayo sa pangsusuhol ni Satanas, itakwil ang kagaanan, at kasuk-

laman ang pagkamakasarili, upang ating mahanap at mailigtas ang nawaglit,

na dalhin ang mga kaluluwa mula sa kadiliman tungo sa liwanag, sa sikat ng

pag-ibig ng Diyos. Tayo ay inatasan na humayo at ipangaral ang ebanghelyo

sa bawat nilalang. Dapat nating dalhin sa nawaglit ang mga balita na si Kristo

ay nagpapatawad ng kasalanan, nagbabago ng likas, dinadamtan ang kaluluwa

ng Kanyang katuwiran, dinadala ang makasalanan sa Kanyang tamang isipan,

at tinuturuan siya at iniaangkop bilang kamanggagawa ng Diyos.”--FCE, p. 199.

b. Anong katiyakan ang dumarating sa lahat na nagsisikap na gumawa

para sa Diyos sa kanilang lugar? Isa. 40:30, 31.

“Kahangahanga ang mga tungkulin sa harapan ng mga kabataan na

panghawakan ang mga pangako ng Salita ng Diyos. Bahagyang mauunawaan

ng isipan ng tao ang espirituwal na mga layunin na maaari nilang marating

habang sila’y nagiging kabahagi ng banal na likas. Araw-araw ay itinutuwid

ang mga kamalian at nagtatamo ng mga tagumpay, sila’y lumalago tungo sa

matalino, malakas na mga lalaki at babae kay Kristo….

“Ang taong naghihintay sa Panginoon ay malakas sa kanyang kalakasan,

sapat ang lakas upang humawak ng matibay sa ilalim ng matinding bigat.

Subalit madali siyang pakiusapan sa panig ng awa at habag, na siyang panig

ni Kristo. Ang kaluluwang nagpapasakop sa Diyos ay handang gawin ang

kalooban ng Diyos; siya ay masikap at mapagpakumbabang hinahanap ang

kaloobang iyon. Tumatanggap siya ng disiplina, at natatakot na lumakad sa

kanyang sariling pagpapasya. Siya’y nakikipag-usap sa Diyos, at ang kanyang

pakikipag-usap ay sa langit.

“Nakaugnay sa Diyos, ang tao ay nagiging kabahagi ng banal na likas.

Sa kanya ay walang bisa ang mga sibat ng masama; sapagkat nadadamtan siya

ng sandata ng katuwiran ng Kristo.”--ML, p. 277.

24

Huwebes Oktubre 20

5. NAPAKADAKILA NG DIYOS NA ATING PINAGLILINGKURAN

a. Ano ang sinabi sa atin ni Isaias tungkol sa kapangyarihan ng Diyos?

Isa. 40:26-29.

“Sa awit ng mga ibon, ang buntong-hininga ng mga puno, at ang musika

ng dagat, naririnig pa rin natin ang Kanyang tinig na nakipag-usap kay Adan

sa Eden sa kulimlim ng araw. At samantalang nakikita natin ang Kanyang

kapangyarihan sa kalikasan nakakasumpong tayo ng kaginhawahan, sapagkat

ang salita na lumalang ng lahat ng bagay ang nagsasalita ng buhay sa

kaluluwa. Siya ‘na nag-utos sa liwanag na sumikat mula sa kadiliman, ay

sumisikat sa ating puso, upang magbigay ng liwanag ng kaalaman sa kaluwal-

hatian ng Diyos sa mukha ni Jesukristo’ (2 Cor. 4:6).”--DA, pp. 281, 282.

“Ang mga bituin din ay may mensahe ng kagalakan para sa bawat tao. Sa

mga oras na dumarating sa lahat, kapag ang puso ay humina at mabigat ang

dumarating na tukso; kapag ang mga hadlang ay tila di-kayang lampasan, ang

hangarin ng buhay ay imposibling maabot, ang malinaw na pangako ay tulad

ng mga mansanas sa Sodoma; saan nga ba, ang gayong kalakasan at katatagan

masusumpungan tulad ng naroon sa aralin na iniutos sa atin ng Diyos na pag-aralan ang mga bituin at ang kanilang walang kabalisaang pagkilos?”--Ed, p. 115.

b. Habang pinag-aaralan natin ang kadakilaan ng Diyos, sa anong

gawain dadalhin tayo nito? 1 Sam. 12:24; Mar. 5:19; Awit 31:19.

“Ang punong-kahoy sa disyerto ay sagisag ng sinasabi ng Diyos na

buhay ng Kanyang mga anak sa sanlibutang ito. Sila’y patnubay para sa

pagod na mga kaluluwa, puno ng kabalisaan, at handa ng mapahamak sa

disyerto ng kasalanan, tungo sa buhay na tubig.”-- Ibid., p. 116.

Biyernes Oktubre 21


1. Paano gaganapin ng mga Kristyano--kabilang ang mga kabataan--ang

Isaias 42:1 sa kanilang araw-araw na buhay?

2. Ano ang nagpapaging kakaiba mula sa sanlibutang ito ang paraan ng

pagtuturo ni Kristo?

3. Paano natin masusundan ang halimbawa ni Kristo sa pagtulong sa

mga nasa labas ng iglesia?

4. Habang tayo’y lumalago sa karunungan, ano ang dapat nating gawin

araw-araw?

5. Anong aral ang matututunan natin mula sa mga bituin?

25


Nakatitig sa Kordero

“Siya’y sinugatan dahil sa ating mga pagsalangsang, siya’y binugbog

dahil sa ating mga kasamaan: ang parusa para sa ating pakikipag-

payapaan ay ipinataw sa kanya; at sa kanyang mga latay tayo ay

gumaling” (Isa. 53:5).

“Tumingan ka, O tumingin ka sa krus ng Kalbaryo; titigan mo ang

marangal na handog na nagdurusa dahil sa ating kasalanan.”--TMKH, p. 65.


Linggo Oktubre 23

1. ANG DILA NG GURO

a. Paano tayo mangungusap sa iba tulad ng ginawa ni Jesus? Isa. 50:4, 5.

“Likas sa atin ang mapagpahalaga sa sarili at matigas sa sariling opinyon.

Ngunit kapag natutunan natin ang mga aral na nais ni Kristong ituro sa atin,

tayo ay nagiging kabahagi ng Kanyang likas; mula ngayon ating ipinamu-

muhay ang Kanyang buhay. Ang kahanga-hangang halimbawa ni Kristo, ang

walang kapantay na kaamuan kung saan Siya ay pumasok sa damdamin ng

iba, na tumatangis kasama ng mga umiiyak, nakikisaya sa mga nagagalak, ay

dapat magkaroon ng malalim na impluwensiya sa ugali ng lahat na sumu-

sunod sa Kanya ng tapat….

“Lahat ng nakapalibot sa atin ay nagdadalamhating mga kaluluwa. Dito

at doon, sa bawat dako, masusumpungan natin sila. Hanapin natin ang mga nagdurusang ito at mangusap ng salita na napapanahon upang aliwin ang kanilang

puso. Dapat tayong maging mga daluyan ng nagpapanariwang tubig ng kahabagan.

“Sa lahat ng ating nakakasalamuha ay dapat alalahanin na sa karanasan

ng iba ay may mga kabanatang hindi nakikita ng mata ng tao. Sa mga pahina

ng alaala ay may malulungkot na kasaysayan na maingat na itinatago sa mga

mapang-usisang mga mata. May mga matagal ng naroon, mahihirap na

pakikibaka na may mapanubok na mga pangyayari, maaaring kaguluhan sa

tahanan, na sa araw-araw ay nagpapahina ng lakas, pagtitiwala, at

pananampalataya. Ang mga nakikibaka sa labanan ng buhay sa matinding

balakid ay maaaring mapalakas at mapasigla sa pamamagitan ng kaunting

pagpansin na nagkakahalaga lamang ng mapagmahal na pagsisikap. Sa gayon

ang malakas, matulunging hawak ng kamay ng isang tunay na kaibigan ay

mas mahalaga kaysa sa ginto at pilak. Ang malalambing na salita ay

katanggap-tanggap tulad ng ngiti ng mga anghel.”--MH, pp. 157, 158.

26

Lunes Oktubre 24

2. ISANG TANAWIN NA DAPAT BULAYBULAYIN

a. Ano ang ilan sa mga bagay na pinagdusahan ni Kristo para sa atin?

Bakit ginawa Niya ito? Isa. 50:6; 52:13-15.

“Ang maluwalhating Anak ng Diyos… ay nagtiis ng pangungutya,

paghamak, at nakakahiyang pagmamalabis, hangga’t ‘ang Kanyang mukha ay

lubhang nadungisan ng higit sa kanino pa man, at ang kanyang anyo higit sa

mga anak ng tao’ (Isa. 52:14).

“Sino ang makakatarok ng ipinahayag na pag-ibig na ito! Ang hukbo ng

anghel ay nakakita na may paghanga at may pighati sa Kanya na Kataastaasan

ng langit, na noon ay nakasuot ng putong ng kaluwalhatian, at ngayon ay

putong ng mga tinik, nagdurugong biktima ng matinding galit ng malaking

pulutong, nag-aapoy sa poot ng galit ni Satanas. Narito ang matiising

Nagdurusa! Sa ulo Niya ay ang putong ng tinik. Ang Kanyang dugo ay

dumadaloy mula sa lahat ng hiniwang ugat. Lahat ng mga ito ay bunga ng

kasalanan! Walang sinoman ang humikayat kay Kristo upang iiwan ang

Kanyang karangalan at kataasan sa langit, at pumarito sa makasalanang

sanlibutan, upang pabayaan, hamakin, at itakwil ng mga taong Kanyang

ililigtas, at sa wakas ay magdusa sa krus, kundi ang walang hanggan,

tumutubos na pag-ibig, na mananatiling isang hiwaga.”--2 T, p. 207.

“Ang kapalaluan at pagsamba sa sarili ay hindi yayabong sa kaluluwa na

pinananatiling sariwa sa alaala ang mga tanawin sa Kalbaryo.”--DA, p. 661. b. Ilarawan ang anyo ni Jesus ayon sa inihula ni propeta Isaias. Isa. 53:2.

Bakit marami ang hindi nagkagusto sa Kanyang simpling anyo?

“Ang mga pakikisama sa mga makasanlibutan ay umaakit at nakakasilaw

sa pandama upang ang kabanalan, at takot sa Diyos, katapatan, at kataimtiman

ay di-magkaroon ng kapangyarihan upang patatagin ang tao. Ang

mapagpakumbaba, hindi mapaghangad na buhay ni Kristo ay tila lubos na

hindi nakakaakit. Sa marami na nag-aangking mga anak na lalaki at babae ng

Diyos, si Jesus na Kataastaasan sa langit, ay ‘tulad ng isang ugat na binunot

mula sa tuyong lupa: wala Siyang anyo o kagandahan.’”--AH, p. 461.

“Sinabi ng hula na si Kristo ay makikitang tulad ng isang ugat na binunot

sa tuyong lupa. [Isa. 53:2, 3 sinipi.] Ang talatang ito ay dapat pag-aralan.

Ipinapakilala nito si Kristo bilang Kordero ng Diyos. Yaong mga

nagmamataas sa kapalaluan, na puno ng pagmamataas ang kaluluwa, ay dapat

tumingin sa larawang ito ng kanilang Manunubos, at papagpakumbabain ang

kanilang sarili sa alabok. Ang buong kapitulo ay dapat sauluhin. Ang

impluwensiya nito ay susupil at magpapakumbaba sa kaluluwang nadumhan

ng kasalanan at itinaas ng sariling pagmamataas.”--YI, Dec. 20, 1900.

27

Martes Oktubre 25

3. HINAMAK AT ITINAKWIL

a. Paano ang marami tumutugon sa pag-ibig ni Jesus? Isa. 53:3. Ano ang

Kanyang tiniis para sa atin? Talatang 4, 5.

“Sa pamamagitan ng walang kapantay na sakripisyo at di-mabigkas na

paghihirap, inilagay ng ating Manunubos ang katubusan na abot-kamay natin. Siya ay

hindi kinilala at hindi kilala sa sanlibutang ito, upang, sa pamamagitan ng Kanyang

kahanga-hangang pagpapakababa at kapakumbabaan, Kanyang maitaas ang tao upang

tumanggap ng walang hanggang karangalan at kagalakan sa langit. Sa Kanyang

tatlumpung taong buhay sa lupa ang Kanyang puso ay piniga ng di-maisip na

pagdadalamhati. Ang daan mula sa sabsaban tungo sa Kalbaryo ay nalililiman ng

pighati at kalungkutan. Siya ay isang tao ng kalungkutan, at bihasa sa kapighatian,

nagtitiis ng gayong hapdi ng puso na hindi mailarawan ng salita ng tao. Masasabi

Niya sa katotohanan, ‘Titigan at tingnan ninyo kung mayroong kalungkutang tulad ng

aking kalungkutan’ (Pan. 1:12). Napopoot sa kasalanan ng sakdal na pagkapoot,

subalit Kanyang inipon sa Kanyang kaluluwa ang mga kasalanan ng buong

sanlibutan. Walang kasalanan, pinasan Niya ang parusa ng makasalanan. Walang

kasalanan, ngunit inihandog ang Kanyang sarili na kahalili ng mananalangsang. Ang

bigat ng bawat kasalanan ay nagpabigat sa banal na kaluluwa ng Manunubos ng

sanlibutan. Ang masasamang isipan, ang masasamang salita, ang masasamang gawa

ng bawat anak na lalaki at babae ni Adan, ay humihingi ng kabayaran sa Kanyang

sarili; sapagkat Siya’y naging kahalili ng tao. Bagaman ang bigat ng kasalanan ay

hindi sa Kanya, ang Kanyang espiritu ay nawasak at sinugatan ng mga pagsalangsang

ng tao, at Siya na walang nalalamang kasalanan ay naging kasalanan para sa atin,

upang tayo ay maging katuwiran ng Diyos sa Kanya.”--1 SM, p. 322.

“Kakaunti lamang ang may kaalaman sa paghihirap na nagwasak sa puso

ng Anak ng Diyos sa tatlumpung taon ng Kanyang buhay dito sa lupa.”--

TMKH, p. 66.

“Ang Anak ng Diyos ay itinakwil at hinamak dahil sa atin. Magagawa

mo ba, sa buong pagtanaw sa krus, na nakikita ng mata ng pananampalataya

ang paghihirap ni Kristo, na sabihin ang kuwento ng iyong kaabahan, ang

iyong mga pagsubok? Aalagaan mo ba sa iyong puso ang paghihiganti sa

iyong mga kaaway habang ang dalangin ni Kristo na mula sa Kanyang

namumutla at nangangatal na mga labi para sa mga nagpapahirap sa Kanya, sa

mga pumapatay sa Kanya--‘Ama ko, patawarin mo sila; sapagkat di nila alam

ang kanilang ginagawa’ (Luc. 23:34)?...

“Hindi tayo dapat umurong mula sa kalaliman ng kapakumbabaan kung

saan ang Anak ng Diyos ay nagpasakop upang itaas tayo mula sa kababaan at

pagiging alipin ng kasalanan tungo sa upuan sa Kanyang kanang kamay….

Napapanahon na upang ating italaga ang kaunting natitirang mahahalagang

oras ng ating pagkakataon sa paglinis ng ating mga damit ng ugali at paputiin

sila sa dugo ng Kordero, upang mapabilang tayo sa pulutong na nakasuot ng puting damit na makakatayo sa harapan ng dakilang puting luklukan.”--Ibid., p. 65.

28


4. ANG HINDI NAGREREKLAMONG BIKTIMA

a. Ano ang dapat nating matutunan mula sa paraan ng tugon ni Jesus sa

pagmamalabis na ibinunton sa Kanya sa panahon ng pagpako sa

krus? Isa. 53:6-9; 1 Ped. 2:19-24.

“Dapat tayong tumayo sa ating angkop na lugar sa mapagpakumbabang

pagtitiis sa paanan ng krus. Maaaring matutunan natin ang mga aral ng

kaamuan at kababaan ng isipan habang tayo ay papaakyat sa Bundok ng

Kalbaryo, at, nakatitig sa krus, nakikita ang ating Tagapagligtas na

nahihirapan, ang Anak ng Diyos na naghihingalo, ang Matuwid para sa di-

matuwid. Titigan Siya na maaaring magpadala ng laksa ng mga anghel upang

tulungan Siya sa isang salita lamang, na ngayon ay kinukutya at

pinagtatawanan, pinahihirapan at kinapopootan. Kanyang ibinigay ang sarili upang maging handog para sa kasalanan. Nang inalimura, hindi Siya nagbanta; nang

pinaratangan, hindi Niya binuksan ang Kanyang bibig. Nanalangin Siya sa krus para

sa mga pumapatay sa Kanya. Siya’y namatay para sa kanila. Siya ay nagbabayad ng

di-masukat na halaga para sa bawat-isa sa kanila. Hindi Niya nais na isa man sa

Kanyang binili ng dakilang halaga ay mawaglit. Ibinigay Niya ang Kanyang sarili

upang hampasin at paluin na walang pagbubulung-bulong. At ang di-nagrereklamong

biktimang ito ay ang Anak ng Diyos. Ang Kanyang luklukan ay mula sa walang

hanggan, at ang Kanyang kaharian ay walang wakas.”--TMKH, p. 65.

“Sa Kanyang pagkatao si Kristo ay sinubukan ng napakabigat na tukso, ng higit

na kinakailangang lakas kaysa sa pagtukso sa tao ng isang masama, kung paanong

ang Kanyang likas ay mas malakas kaysa sa tao. Ito ang malalim na hiwaga ng

katotohanan, na si Kristo ay naitali sa sangkatauhan ng pinakasensitibong

pakikiramay. Ang masasamang gawa, ang masasamang isipan, ang masasamang salita

ng bawat anak na lalaki at babae ni Adan ay nagpabigat sa Kanyang banal na

kaluluwa. Ang mga kasalanan ng tao ay humihingi ng kabayaran sa Kanyang sarili,

sapagka’t Siya’y naging kahalili ng tao, at kinuha sa Kanyang sarili ang mga

kasalanan ng sanlibutan.”--Ibid., p. 66.

b. Ano ang layunin ng langit sa pagkakatawang-tao ni Kristo? Isa. 53:10.

“Ang kataas-taasan ng langit ay hindi pinaluguran ang Kanyang sarili. Anomang

Kanyang ginawa ay para sa kaligtasan ng tao. Ang pagkamakasarili sa lahat nitong

anyo ay sinawata ng Kanyang presensiya. Kinuha Niya ang ating likas upang Siya’y

maghirap kapalit natin, na ginawang handog para sa kasalanan ang Kanyang

kaluluwa. Siya’y pinarusahan ng Diyos at pinahirapan upang iligtas ang tao mula sa

hampas na nararapat sa kanya dahil sa pagsalangsang sa kautusan. Sa pamamagitan

ng liwanag na sumisikat mula sa krus, nais ni Kristong ilapit sa Kanya ang lahat ng

tao. Ang Kanyang makataong puso ay nananabik sa lahi. Bukas ang Kanyang mga

bisig upang tanggapin sila, at inaanyayahan Niya ang lahat na lumapit sa Kanya. Ang

Kanyang buhay sa lupa ay patuloy na gawain ng pagtanggi sa sarili at

pagpapakababa.”--4 T, p. 418.

29

Huwebes Oktubre 27

5. ISANG USAPING DAPAT PAG-ISIPAN

a. Ano ang nagpalakas kay Kristo upang tiisin ang gayong nakakahiyang

kamatayan? Isa. 53:11, 12.

“Ang kahanga-hangang Manunubos… ay hindi namatay bilang isang

bayani sa mga mata ng sanlibutan, na puno ng karangalan, tulad ng

mandirigma. Siya ay namatay bilang isang nahatulang kriminal, nakabitin sa

pagitan ng kalangitan at ng lupa--namatay sa isang di-malilimutang

kahihiyan, lantad sa pangungutya at paghamak ng isang mababa, puno ng

kasalanan, napakasamang pulutong!... “Lahat ng pagpapakababang ito ng Kataastaasan ng langit ay para sa makasa-

lanan, nahatulang tao. Siya’y bumaba ng bumaba sa Kanyang pagpapakumbaba,

hangga’t wala ng mas mababa pang lalim na Kanyang mararating, upang itaas ang tao

mula sa kanyang moral na karumihan. Lahat ng ito ay para sa iyo.”--TMKH, p. 68.

b. Ano ang dapat na pag-isipan natin mula sa kahanga-hangang

pagpapakababang ito? Heb. 2:3, 14, 15.

“Gaano man kasama, gaano man kabigat ang iyong kasalanan, ikaw ay

tinawag, ikaw ay pinili. ‘Lumapit ka sa Diyos, at Siya’y lalapit sa iyo’ (Sant.

4:8). Wala ni isa man ang pipiliting lumapit kay Jesukristo na labag sa

kanyang kalooban. Ang Kataas-taasan ng langit, ang nag-iisang Anak ng

tunay at buhay na Diyos, ay nagbukas ng daan para sa iyo upang lumapit sa

Kanya, sa pamamagitan ng pagbibigay ng Kanyang buhay bilang handog sa

krus ng Kalbaryo. Ngunit habang pinagdudusahan Niya ang lahat ng ito para

sa iyo, Siya ay lubos na dalisay, Siya ay lubos na matuwid, upang tingnan ang

kasamaan. Subalit maging ito ay hindi kailangang maglayo sa iyo mula sa

Kanya; sabi Niya, ‘Naparito ako hindi upang tawagin ang matuwid, kundi ang

makasalanan sa pagsisisi’ (Mar. 2:17).”--FCE, pp. 251, 252.

Biyernes Oktubre 28


1. Ano ang dapat nating matutunan upang maging higit na pagpapala sa

iba?

2. Ano ang magiging epekto sa atin kung isasaisip natin ang Isaias 53?

3. Habang ating tinatanaw ang paghihirap ni Jesus sa krus, ano ang

makakaya nating gawin?

4. Bakit nanatiling tahimik si Jesus doon sa krus, maliban sa pana-

nalangin para sa Kanyang mga kaaway?

5. Paano natin maipapakita ang ating pagpapahalaga sa ginawa ni Jesus

para sa atin?

30

31

Leksiyon 6 Sabbath, Nobyembre 5, 2016

Ibahagi sa Ating Mga Kapuwa

“Huwag kayong mabahala, ni matakot man: hindi ba’t sinabi ko

sainyo mula noon, at ipinahayag ko sainyo ito? Kayo nga ay aking mga

saksi. May iba pa bang Diyos maliban sa akin? Oo, wala ng ibang Diyos;

wala akong nalalaman” (Isa. 44:8).

“Bawat-isa sa atin ay dapat malaman at saysayin sa iba na ang bawat

pangako ng Diyos ay totoo. Sa pamamagitan ng tuwirang patotoo sa salita at

gawa, na tayo ay ibinibilang na totoo, tapat na mga saksi para kay Kristo.”--

RH, July 7, 1903.

Mungkahing Babasahin: Prophets and Kings, pp. 367-378.

Linggo Oktubre 30

1. PAG-ABOT SA MGA HINDI NAABOT

a. Ilarawan ang plano ng Diyos para sa Kanyang tupa na nasa labas ng

Kanyang kulungan. Eze. 34:12-14. Ano ang iniutos sa modernong mga

mensahero ng Diyos na dapat nilang sabihin sa pangangailangang ito?

“Habang ako’y naglalakbay sa Timog tungo sa Kapulungan, nakita ko

ang magkakasunod na siyudad na walang gumagawa. Ano ang problema?

Ang mga ministro ay palipat-lipat sa mga iglesia, na nakakaalam na ng

katotohanan, habang libu-libo ang namamatay na wala kay Kristo. Kung

binigyan sana ng tamang tagubilin, kung sinundan ang tamang mga paraan,

bawat miyembro ng iglesia ay gagawa ng kanyang gawain bilang isang

miyembro ng katawan. Siya ay gagawa ng Kristyanong gawain ng

pangangaral. Subalit ang mga iglesia ay naghihingalo, at kailangan nila ng

ministro upang mangaral sa kanila. Dapat silang maturuan na matapat na

magdala ng kanilang ikapu sa Diyos, upang sila’y Kanyang palakasin at

pagpalain. Sila ay dapat madala sa hanay ng gawain, upang ang hininga ng

Diyos ay makarating sa kanila. Dapat silang maturuan na malibang sila ay

makatayong mag-isa, na wala ang ministro, sila ay dapat na muling

mahikayat, at muling mabautismuhan. Dapat silang ipanganak na muli.”--E.G.

White 1888 Mat. p. 1750.

“Dapat na bigyang babala ang sanlibutan. Ang mga ministro ay dapat

gumawa ng masikap at may pagtatalaga, na magbukas ng mga bagong bukirin

at gumawa ng personal na paggawa para sa mga kaluluwa, sa halip na palipat-

lipat lamang sa mga iglesia na mayroon ng dakilang liwanag at marami ng

mga pagpapala.”--7 T, p. 255.

32

Lunes Oktubre 31

2. NAPALAKAS SA PAMAMAGITAN NG PAGLILINGKOD

a. Anong nagliligtas na liwanag ang dapat ibigay sa bawat tao sa lupa?

Isa. 42:6; Mar. 16:15. Paano bilang indibidwal na mananamlapataya

madalas na nalilimutan natin ang tungkuling ito--lalo na kapag

nagkakatipon sa mas malaking kongregasyon?

“Ang atas ni Kristo ay dapat na isulat sa titik. Ang bayan ng Diyos ay

dapat na italaga sa Kanya ang kanilang mga ari-arian at kakayahan. Ang

matapat na mga kawal ng krus ni Kristo ay dapat humayo sa labas ng

kampamento, na pagtiisan ang paghamak at sundan ang daan ng pagtanggi sa

sarili na nilakaran ng Manunubos.

“Ang mga ministro na palipat-lipat lang sa mga iglesia, na nangangaral

sa mga nakakaalam na ng katotohanan, ay mas mabuting pumaroon sa mga

lugar na nasa kadiliman pa. Malibang gawin nila ito, sila mismo at ang

kanilang kongregasyon ay hindi lalago. Ang ating relihiyon ay nagiging

mahina at masakitin sapagkat ang mga miyembro ng iglesia ay iniwan ang

kanilang unang pag-ibig. Maaari sana silang maging malakas na mga lalaki at

babae kay Kristo kung susundin nila ang mga tagubilin ng Panginoon…

“Ang sanlibutan ay napapahamak sa kasalanan. Gaano pa katagal na

pahihintulutan ninyo ang inyong sarili na mahadlangan mula sa dakila,

nangangailangang ubasan, habang ang kasaysayan ng sanlibutang ito ay

malapit ng magwakas?”--RH, Feb. 9, 1905. “Marami sa miyembro ng ating malalaking iglesia ang walang ginagawa, na

makakagawa sana ng malaking gawain, kung sa halip na magsamasama, sila ay

magsikalat sa mga lugar na hindi pa napasok ng katotohanan.”--RH, Nov. 26, 1914.

b. Ano ang dapat tandaan ng bawat ministro at miyembro? Isa. 43:11.

“Ang bayan ng Diyos na nagtataglay ng liwanag at kaalaman ay hindi

isinagawa ang mataas at banal na layunin ng Diyos. Hindi sila sumulong sa

mga pananagumpay, na magdagdag ng mga teritoryo, itaas ang pamantayan

sa mga siyudad at sa labas nito. Malaking espirituwal na pagkabulag ang

ipinakita ng mga nagtataglay ng malaking liwanag na ibinigay sa kanila ng

Panginoon, subalit hindi isinulong ang liwanag sa mas malaki at mas malaki

pang liwanag. Ang mga miyembro ng iglesia ay hindi hinimok na gamitin ang

espirituwal na mga nerbiyos at mga kalamnan sa gawin ng pagsulong….

“Sa bawat iglesia dapat na pumili ng mga kabataang lalaki at babae upang

magpasan ng mga tungkulin. Gawin nila ang bawat pagsisikap upang maging

karapatdapat na tumulong sa mga hindi nakakaalam ng katotohanan. Ang

Diyos ay nananawagan sa masikap, buong kaluluwang mga manggagawa.

Ang mapagpakumbaba at bagbag ay matututo sa pamamagitan ng personal na

karanasan na maliban sa Kanya walang tagapagligtas.”--9 T, p. 139.

33

Martes Nobyembre 1

3. INUMIN PARA SA NAUUHAW

a. Ano ang pangako ng Diyos na gagawin para sa mga nagsisikap na

isakatuparan ang Kanyang kalooban ng buong puso? Isa. 44:3, 4.

“Tayo ay tinuruan ng salita ng Diyos na ito na ang panahon, higit sa iba

pa, na ating hanapin ang liwanag mula sa langit. Ngayon ang panahon upang

tayo’y umasa ng pananariwa mula sa presensiya ng Panginoon. Dapat tayong

maghintay sa pagkilos ng probidensiya ng Diyos tulad ng mga kawal ng Israel

na nagbabantay para sa ‘tunog ng pag-akyat sa puno ng balsamo’ (2 Sam.

5:24)--ang itnakdang hudyat na ang langit ay gagawa para sa kanila.

“Hindi luluwalhatiin ng Diyos ang Kanyang pangalan sa pamamagitan

ng Kanyang bayan habang sila’y nakasandal sa tao at ang tao ang kanilang

bisig. Ang kanilang kasalukuyang kalagayan ng kahinaan ay magpapatuloy

hangga’t si Kristo lamang ang itaas; hangga’t kasama ni Juan Bautista sila ay

magsabi mula sa mapagpakumbaba at magalang na puso: ‘Siya ay itataas, at

ako ay bababa’ (Juan 3:30). Binigyan ako ng mga salita upang bigkasin sa

bayan ng Diyos: ‘Itaas Siya, ang Tao ng Kalbaryo. Lumagay sa likod ang tao,

upang makita Siya ng lahat na sa Kanya ang kanilang pag-asa ng buhay na

walang hanggan nakasentro.’… “Para sa nauuhaw na kaluluwa kaya binuksan ang bukal ng buhay na tubig….

[Isa. 43:3 sinipi.] Sa kaluluwa na masikap na naghahanap ng liwanag at tinatanggap

na may kagalakan ang bawat sinag na lumiliwanag mula sa Kanyang banal na salita,

sa kanya lamang ang liwanag ibibigay. Sa pamamagitan ng kaluluwa ihahayag ng

Diyos ang liwanag at kapangyarihan na magpapaliwanag sa buong lupa ng Kanyang

kaluwalhatian.”--5 T, pp. 728, 729.

b. Ilarawan ang kahangalan ng sanlibutan sa pagtitiwala sa kanilang

mga diyusdiyusan. Isa. 44:9, 14-17; 46:5-8. Anong nagpapalakas na

balita ang kailangang marinig ng mga sumasamba sa diyusdiyusan?

Isa. 44:22; Awit 103:11-13.

“Nananabik ang Diyos na hingahan ang nanghihinang sangkatauhan ng hininga

ng buhay. At hindi Niya pahihintulutan ang sinomang kaluluwa na manlupaypay na

tapat sa kanyang pananabik para sa mas mataas at banal kaysa sa anomang bagay na

maibibigay ng sanlibutan. Palaging Siya ay nagpapadala ng Kanyang mga anghel sa

mga taong habang napapaligiran ng mga nakakapanghinang mga pangyayari,

nananalangin na may pananampalataya para sa kapangyarihan na mas mataas kaysa

sa kanilang sarili, na manahan sa kanila at magdala ng kaligtasan at kapayapaan. Sa

ibat-ibang mga paraan ay ipapahayag ng Diyos ang Kanyang sarili sa kanila at

iuugnay sila sa mga probidensiya na magpapatatag ng kanilang pagtitiwala sa Isang

nagbigay ng Kanyang sarili na pantubos sa lahat, ‘upang ilagak nila ang kanilang pag-

asa sa Diyos, at hindi makalimutan ang mga gawain ng Diyos, kundi sundin ang

Kanyang kautusan’(Awit 78:7).”--PK, pp. 377, 378.

34

Miyerkules Nobyembre 2

4. PAGPAPALAWAK NG ATING MGA HANGGANAN

a. Ano ang nais gawin ng Diyos sa Kanyang hinamak, itinakwil na

nalabi? Awit 5:11; Isa. 54:1.

“Ang buong limamput-apat na kabanata ng Isaias ay naaangkop sa bayan

ng Diyos, at bawat detalye ng hula ay matutupad.”--4 SDA BC [E.G. White

Comments], p. 1148.

b. Ipaliwanag ang katiyakang ibinigay sa mga nagbukas ng kanilang

puso at tahanan para sa iba. Isa. 54:2, 3; Heb. 13:1, 2.

“Nagbigay ang Diyos sa akin ng isang mensahe para sa Kanyang bayan.

Sila’y dapat na gumising, buksan ang kanilang mga tolda, at palawakin ang

kanilang mga hangganan. Mga kapatid kong lalaki at babae, kayo ay binila ng

halaga, at lahat ng nasa inyo ay dapat gamitin para sa kaluwalhatian ng Diyos

at para sa ikabubuti ng inyong kapuwa. Si Kristo ay namatay sa krus upang

iligtas ang sanlibutan mula sa pagkapahamak sa kasalanan. Hinihingi Niya

ang inyong pakikipagtulungan sa gawaing ito. Kayo ay dapat na maging

kamay Niya. May matiyaga, di-natitinag na pagsisikap kayo ay dapat

magsikap na iligtas ang nawaglit. Alalahanin na ang mga kasalanan ninyo ang

dahilan kaya kailangan ng krus. Nang tinanggap ninyo si Kristo bilang

Tagapagligtas kayo ay nangako na makikiisa sa Kanya sa pagpasan ng krus.

Sa buhay at kamatayan man kayo ay nakatali sa Kanya, bahagi ng dakilang

plano ng pagtubos.

“Ang bumabagong kapangyarihan ng biyaya ni Kristo ay hinuhubog ang

isang nagtalaga ng kanyang sarili sa paglilingkod sa Diyos. Puspos ng

Espiritu ng Manunubos, siya ay handang tanggihan ang sarili, handang

magpasan ng krus, handang gumawa ng anomang sakripisyo para sa

Panginoon. Hindi na siya magwawalang-bahala sa mga kaluluwa na

napapahamak sa palibot niya. Siya ay naitaas higit sa paglilingkod sa sarili.

Siya ay muling nilalang kay Kristo, at ang paglilingkod sa sarili ay walang

puwang sa kanyang buhay.”--7 T, pp. 9, 10.

k. Anong kahanga-hangang mga pangako ang kasama ng uri ng

pagmimisyonerong ito? Isa. 54:4, 5, 10, 17.

“Ang walang hanggang bisig ng Diyos ay nakapalibot sa kaluluwa na

humihingi sa Kanya ng tulong, gaano man kahina ang kaluluwang iyon. Ang

mahahalagang bagay ng mga burol ay mawawala; subalit ang kaluluwa na

namumuhay para sa Diyos, hindi natitinag ng pagpuna, hindi nasisira ng

papuri, ay mananahan sa Kanya magpakailan man.”--4 T, p. 328.

35

Huwebes Nobyembre 3

5. MAY MGA MAAASAHANG NAGHIHINTAY

a. Ano ang nais ng Diyos na maganap sa atin para sa mga nakapalibot sa

atin, at anong mga pangako ang naroon para sa mga gaganap ng

gawaing ito? 2 Cro. 16:9; Isa. 11:10-13; 57:13, 14.

“Ang mga grupo ng mga misyonero sa lupain ng mga pagano ay

inihalintulad ng propeta sa watawat na itinayo upang maging gabay para sa

naghahanap ng liwanag ng katotohanan…

“Ang araw ng kaligtasan ay malapit na…. Sa lahat ng mga bansa, lipi, at

wika, nakikita Niya ang mga lalaki at babae na nagdarasal para sa liwanag at

kaalaman. Ang kanilang mga kaluluwa ay hindi nasisiyahan; matagal silang

pinakain ng abo. Tingnan ang Isaias 44:20. Ang kaaway ng lahat ng

katuwiran ay inilihis sila, at sila’y nangangapa tulad ng bulag na mga tao.

Subalit tapat sila sa kanilang puso at nananabik na matuto ng mas mabuting

daan. Bagaman nasa kalaliman ng pagiging pagano, na walang kaalaman sa nasusulat na kautusan ng Diyos ni ng Kanyang Anak na si Jesus, sila’y nagpahayag sa

iba’t-ibang paraan ng paggawa ng banal na kapangyarihan sa isipan at ugali.

“Minsan yaong mga hindi nakakakilala sa Diyos maliban sa kanilang

natanggap sa pamamagitan ng paggawa ng banal na biyaya ay mabait sa

Kanyang mga lingkod, ipinagtatanggol sila kahit nasa panganib ang sarili

nilang buhay. Ang Banal na Espiritu ay nagkikintal ng biyaya ni Kristo sa

puso ng maraming tapat na naghahanap ng katotohanan, pinalalakas ang

kanyang pagmamalasakit laban sa kanyang likas, laban sa kanyang dating

kaalaman.”--PK, pp. 375, 376. “Nagpadala ang Panginoon ng mensahe, ‘Alisin ninyo ang katitisuran sa daan ng

mga tao.’ Masikap na paggawa ang kailangan upang labanan ang mga impluwensiya

na humahadlang sa mensahe sa panahong ito. Isang taimtim na gawain ang dapat

magawa sa maikling panahon.”--4 SDA BC [E.G. White Comments], p. 1148.

Biyernes Nobyembre 4


1. Kung tayo ay tunay na hikayat, ano ang ating handang gawin para sa

ating mga iglesia?

2. Ipaliwanag ang hindi mabuti sa malaking kongregasyon?

3. Kanino lamang ibibigay ang liwanag, at ano ang gagawin nila sa

liwanag na ito?

4. Sa paanong paraan “mapapalawak” ko ang aking “tolda” para sa

Panginoon?

5. Anong hakbang ang maaari nating gawin upang tulungan ang mga

nangangapang bulag para sa liwanag?

36


Ang Pakikipagpunyagi ng Nalabi

“Makinig kayo sa akin, kayo na nakakaalam ng katuwiran, ang

bayang nasa puso ang aking kautusan; huwag kayong matakot sa

paghamak ng mga tao, ni masindak sa kanilang pag-aalimura” (Isa.

51:7).

“Ang kautusan ng Diyos ay tatayong lubos na malinaw. Makikita na ang

lahat ng pakikitungo ng Diyos ay isinagawa ayon sa walang hanggang

ikabubuti ng Kanyang bayan, at sa ikabubuti ng lahat ng daigdig na Kanyang

nilikha.”--PP, pp. 338, 339.

Mungkahing Babasahin: Thoughts From the Mount of Blessing, pp. 117-119.

Selected Messages, bk. 1, pp. 121-143.

Linggo Nobyembre 6

1. MAPANUBOK NA MGA PANAHON PARA SA MATUWID

a. Sa panahon ni Isaias, anong paglago ang naganap sa Juda sa

paghahari ni Haring Manases? 2 Hari 21:16; 2 Cro. 33:9-11.

“Ang kaharian ng Juda… ay muling ibinagsak sa mahabang panahon ng

masamang paghahari ni Manases, nang muling binuhay ang paganismo, at

marami sa mga tao ang nadala sa pagsamba sa diyusdiyusan…. Ang

maluwalhating liwanag ng mga nakalipas na henerasyon ay sinundan ng

kadiliman ng mga pamahiin at kamalian. Malaking kasamaan ang lumago at

lumawak--kalupitan, pang-aapi, poot sa lahat ng mabuti. Ang hustisya ay

pinasama; karahasan ang naghari.

“Subalit ang masasamang panahong iyon ay hindi nawalan ng mga saksi

para sa Diyos at sa tama. Ang mapanubok na mga karanasan kung saan ang

Juda ay ligtas na dumaan sa panahon ni Ezekias ay nagpalago, sa puso ng

marami, ng katatagan ng ugali na ngayon ay nagsisilbing tanggulan laban sa

naghaharing kasamaan. Ang kanilang patotoo para sa katotohanan at

katuwiran ay gumising sa galit ni Manases at ng kanyang mga kasamahan sa

kapangyarihan, na nagsikap na itatag ang kanilang sarili sa masasamang gawa

sa pamamagitan ng pagpapatahimik sa tinig ng di-pagsang-ayon. [2 Hari

21:16 sinipi.]

“Isa sa unang pinabagsak ay si Isaias, na sa loob ng kalahating dantaon

ay tumayo sa harapan ng Juda bilang itinakdang mensahero ni Jehova.”--PK,

pp. 381, 382.

37

Lunes Nobyembre 7

2. ANG PANGINOONG MAKAPANGYARIHAN SA PAGLIGTAS

a. Ano ang dapat nating matutunan mula sa pagsisisi ni Manases? 2 Cro.

33:12, 13; 2 Ped. 3:9.

“Sa kasaysayan ni Manases ang Panginoon ay nagbigay sa atin ng

halimbawa ng paraan kung paano Siya gumagawa. [2 Cro. 33:9-13 sinipi.]

“Madalas na nagsasalita ang Panginoon sa Kanyang bayan ng babala at

pagsaway. Ipinapakita Niya ang Kanyang sarili sa awa, pag-ibig, at kabaitan.

Hindi Niya iniiwan ang Kanyang tumalikod na bayan sa kalooban ng kaaway,

kundi pinagtiisan sila ng mahabang panahon, maging sa panahon ng matigas

na pagtalikod. Subalit matapos na hindi pakinggan ang pagsumamo, Kanyang

inihahanda ang pamalo ng kaparusahan. Mahabaging pag-ibig ang ipinakita

ng Diyos sa Kanyang bayan! Maaaring lipulin ng Panginoon sa kanilang

pagkakasala yaong mga sumasalungat sa Kanyang layunin, subalit hindi Niya

ito ginawa. Nakaunat ang Kanyang mga bisig. May dahilan tayo upang

pasalamatan ang Diyos na hindi Niya inalis ang Kanyang Espiritu mula sa

mga tumangging lumakad sa Kanyang daan.”--3 SDA BC [E.G. White

Comments], p. 1132.

b. Matapos na gamitin ng Diyos ang Babelonya upang parusahan ang

tumalikod na Israel at ginamit ang Medo-Persia upang wasakin ang

Babelonya, paano Niya ipinangako na ililigtas ang Kanyang bansa

pagkatapos ng panahon ng parusa? Isa. 44:24, 28; 45:1-6, 13.

“Higit isang daang taon bago ang pagsilang ni Ceru, ang Kinasihan ay

binanggit na ang kanyang pangalan, at itinala ang tunay na gawain na

kanyang dapat gawin sa pagsakop sa siyudad ng Babelonya na hindi

namamalayan, at ang paghahanda ng daan para sa pagpapalaya sa mga anak

ng pagkabihag. Sa pamamagitan ni Isaias ang salita ay binigkas: [Isa. 45:1-3

sinipi].”-- PK, p. 551.

k. Paano natupad ang hulang ito? Ezra 1:1-4; 6:3-5. Anong prinsipyo ang

ipinapaalala sa atin ng katotohanang ito? Bil. 11:23.

“Ang Panginoon ay may mga kaparaanan. Ang Kanyang kamay ay nasa

makinarya. Nang dumating ang panahon upang muling itayo ang Kanyang

templo, Siya’y kumilos kay Ceru bilang Kanyang kasangkapan upang

unawain ang mga hula tungkol sa Kanyang sarili, at upang palayain ang

bansang Hudyo.”--4 SDA BC [E.G. White Comments], p. 1175.

38

Martes Nobyembre 8

3. TUNAY NA REPORMASYON NA DI-NAGWAWAKAS

a. Anong espirituwal na pagsasauli na inihulang magaganap sa ating

panahon ang sinasagisagan ng pagsasauli sa panahon ni Nehemias?

Isa. 61:4; 58:12, 13.

“Ang espirituwal na pagsasauli na isinagawa sa panahon ni Nehemias ay

sagisag, binalangkas sa mga salita ni Isaias: [Isa. 61:4; 58:12 sinipi].

“Inilarawan dito ng propeta ang isang bayan na sa panahon ng

pangkalahatang paglayo mula sa katotohanan at katuwiran, ay nagsisikap na

ibalik ang mga prinsipyo na siyang saligan ng kaharian ng Diyos. Sila ay mga

tagapag-ayos ng butas na ginawa sa kautusan ng Diyos--ang pader na

Kanyang inilagay sa palibot ng Kanyang mga pinili para sa kanilang

proteksiyon, at ang pagtalima sa mga alituntunin ng hustisya, katotohanan, at

kadalisayan ang patuloy nilang kaligtasan.

“Sa mga salita na hindi nagkakamali ang kahulugan ang propeta ay

itinuro ang gawain ng nalabing bayang ito na nagtatag ng pader. ‘Kung

iuurong ninyo ang inyong paa sa Sabbath, sa paggawa ng inyong kalayawan

sa Aking banal na araw; at tawagin ang Sabbath na kaluguran, isang banal na

araw ng Panginoon, marangal; at igalang Siya, na hindi gumawa ng inyong

sariling mga daan, ni hanapin ang inyong sariling kalayawan, ni magsalita ng

inyong sariling mga salita: at inyong kalulugdan ang inyong sarili sa

Panginoon; at kayo’y pasasakayin Ko sa matataas na dako sa lupa, at

pakakainin Ko kayo ng pamana ni Jacob na inyong ama: sapagkat ang

Panginoon ang nagsabi nito’ (Talatang 13, 14).

“Sa panahon ng wakas bawat banal na instituston ay ibabalik. Ang butas

na ginawa sa kautusan nang ang Sabbath ay pinalitan ng tao ay aayusin.”--PK,

pp. 677, 678.

b. Bakit napakahalaga na magkaroon ng mabuting pundasyon sa gawain

ng repormasyon? Awit 11:3. Paano ito naaangkop sa ating gawain

ngayon sa paghahanda para sa pagbalik ng Panginoon? Mat. 3:9, 10;

17:11.

“Ang nalabing bayan ng Diyos, nakatayo sa harapan ng sanlibutan

bilang mga repormador, ay dapat ipakita na ang kautusan ng Diyos ang siyang

saligan ng lahat ng nagpapatuloy na repormasyon at ang Sabbath ng ikaapat

na utos ay tatayong isang alaala ng paglalang, isang patuloy na nagpapaalala

ng kapangyarihan ng Diyos. Sa malinaw, maliwanag na mga hanay dapat

nilang ipangaral ang pangangailangan ng pagtalima sa lahat ng mga alituntunin

ng Kautusan. Nahimok ng pag-ibig ni Kristo, sila ay makikipagtulungan sa Kanya sa

pagtatayo ng mga nasirang dako. Sila ay magiging mga tagapag-ayos ng butas,

tagapagsauli ng mga daan upang panahanan.”--Ibid., p. 678.

39


4. NAGSISIKAP NA SUMULONG

a. Gaano ba tayo mapagpakumbaba sa ating paggawa para sa iba? Luc.

17:10; Gal. 6:1; Isa. 51:1.

“Dapat nating gabayan ang mga tao na may pagtitiyaga at dahan-dahan,

na inaalaala ang butas ng balon kung saan tayo hinukay.”--3 T, p. 21.

b. Anong mga pangako sa espirituwal na mga anak ni Abraham ang

para sa atin ngayon? Isa. 51:2, 3; Gal. 3:28, 29.

“Ang bayan ng Diyos ay may malaking gawain sa kanilang harapan,

isang gawain na dapat na patuloy na lumago sa mas malaking katanyagan.

Ang ating mga pagsisikap sa pagmimisyonero ay dapat na lalong maging

malawak….

“Ang ubasan ay kinabibilangan ng buong sanlibutan, at bawat bahagi

nito ay dapat trabahuhin. May mga lugar na ngayon ay tulad sa ilang ang

moral, at ang mga ito’y dapat na maging halamanan ng Panginoon. Ang

sirang mga dako ng lupa ay dapat linangin, upang silay umusbong at

mamulaklak tulad ng rosas. Dapat pasukin ang mga bagong lupain ng mga

taong kinasihan ng Banal na Espiritu. Dapat magtayo ng mga bagong iglesia,

magbuo ng bagong mga kongregasyon. Sa panahong ito ay dapat magkaroon

ng mga kinatawan ng kasalukuyang katotohanan sa bawat siyudad at sa liblib

na mga bahagi ng lupa. Ang buong lupa ay dapat maliwanagan ng

kaluwalhatian ng katotohanan ng Diyos. Ang liwanag ay dapat na sumikat sa

lahat ng lupain at lahat ng mga tao. At magmumula ito sa mga tumanggap ng

liwanag na sisikat. Ang tala sa umaga ay sumikat sa atin, at dapat natin itong

paliwanagin sa mga daan ng mga nasa kadiliman.

“Isang krisis ang nasa harapan natin. Dapat na ipangaral natin ang

dakilang katotohanan ngayon para sa huling mga araw na ito sa pamamagitan

ng Banal na Espiritu. Hindi na magtatagal na ang bawat isa ay maririnig ang

babala at magpasya. At ang wakas ay darating.

“Ang pinakadiwa ng lahat ng tamang pananampalataya ay ang gawin

ang tamang bagay sa tamang panahon. Ang Diyos ang dakilang Punong

Manggagawa, at sa pamamagitan ng Kanyang probidensiya Kanyang

inihahanda ang daan para sa Kanyang gawain upang matapos. Nagbibigay

Siya ng mga pagkakataon, nagbubukas ng mga hanay ng impluwensiya at

mga daan ng paggawa. Kung ang Kanyang bayan ay nagmamasid sa mga

palatandaan ng Kanyang probidensiya at nakatayong handa upang

makipagtulungan sa Kanya, makikita nila ang dakilang gawaing natapos…. Ang ating gawain ay tungo sa repormasayon, at layunin ng Diyos na ang pinakamataas na paggawa sa lahat ng hanay ang siyang aralin para sa mga tao.”--6 T,

pp. 23-25.

40

Huwebes Nobyembre 10

5. HINDI MAILIGAW

a. Anong nangyayari kapag itinakwil ng bayan ang Salita ng Diyos upang

isulong ang kanilang sariling panukala? Isa. 50:11; Juan 12:48; 1 Tes.

2:11.

“Ipinakita sa akin ng Panginoon na yaong mga nabulag ng kaaway sa

anomang sukat, at hindi lubos na nakabalik mula sa pandaraya ni Satanas, ay

mapapasapanganib sapagkat hindi nila makikilala ang liwanag mula sa langit,

at mahihilig sa pagtanggap ng kasinungalingan. Ito’y makakaapekto sa buong

takbo ng kanilang isipan, ng kanilang mga pagpapasya, ng kanilang mga

mungkahi, ng kanilang mga payo. Ang mga patunay na bigay ng Diyos sa

kanila ay hindi patunay para sa kanila, sapagkat sila’y nabulag ng kanilang sariling mga mata sa pamamagitan ng pagpili ng kadiliman sa halip na liwanag. At

sila’y lilikha ng bagay na tatawagin nilang liwanag, na tinatawag ng Panginoon na

kislap ng kanilang sariling pagsindi, at ito’y kanilang lalakaran….

“Sa marami, ang mga salita na ipinadala ng Panginoon ay itatakwil, at

ang mga salitang bibigkasin ng tao ay tatanggapin bilang liwanag at

katotohanan. Ang karunungan ng tao ay maglalayo mula sa pagtanggi sa

sarili, mula sa pagtatalaga, at lilikha ng maraming mga bagay na nakahilig sa

pagpapawalang bisa ng mensahe ng Diyos. Hindi natin magagawa sa anomang

ligtas na paraan na umasa sa mga tao na hindi nakaugnay sa Diyos.”--4 SDA BC

[E.G. White Comments] pp. 1146, 1147.

b. Anong pangunahing punto ang dapat nating tandaan sa gawaing ito? 1

Cor. 14:8.

“Gawin ng iglesia na bumangon at magsisi sa kanyang pagtalikod sa Diyos.

Gumising ang mga bantay at patunugin ang pakakak ng isang malinaw na tunog.”--1

SM, p. 126.



1. Gaano kalayo na si Haring Manases nalugmok sa kalaliman ng

kasamaan?

2. Bumanggit ng mga halimbawa na nagpapakita ng kahanga-hangang

pagpapahinuhod ng ating Manunubos.

3. Marami ang nagtatanyag na mga repormador--subalit ano ang

batayan ng Diyos sa tunay na repormasyon?

4. Anong pinakamahalagang gawain ang dapat nating masikap na

ginagampanan ngayon?

5. Banggitin ang mga uri ng problema na nagliligaw sa mga tao mula sa

katotohanan.

41


Nakikipagtulungan sa Langit

“Sapagkat akong Panginoon ninyong Diyos ay hahawakan ang

inyong kanang kamay, na sinasabi sainyo, Huwag kayong matakot;

tutulungan ko kayo” (Isa. 41:13).

“Ang nananahang Tagapagligtas ay ginagawang ari-arian natin ang

Kanyang kapangyarihan. Ang katotohanan ay nagiging kalakal natin. Walang

kalikuang nakikita sa buhay. Nakakapagsalita tayo ng mga salita na

napapanahon sa mga hindi nakakaalam ng katotohanan. Ang presensiya ni

Kristo sa puso ay kapangyarihang nagpapalakas, na pinapasigla ang buong

pagkatao.”--7 T, p. 71.

Mungkahing Babasahin: Education, pp. 169-184.

Linggo Nobyembre 13

1. MGA SALITA NG KAALIWAN AT KAGALINGAN

a. Anong nakakaaliw na mensahe sa naligaw na Juda ang umaalingaw-

ngaw hanggang sa atin ngayon sa ating mithiing mabuhay para sa

Diyos at isulong ang Kanyang gawain? Isa. 41:10-14.

“Ang Diyos ay ipinangako ang Kanyang sarili na gagawing kapurihan

ang Kanyang pangalan sa lupa. Anong kapangyarihan ang Kanyang

ipinangako sa lahat na gagawa sa pakikipagtulungan sa langit! Ang tatlong

pinakamataas na kapangyarihan sa sansinukob ay nangako na gagawa kasama

ng mga nagsisikap na magligtas ng nawaglit. Nais ng Diyos na hingiin ng

Kanyang bayan ang Kanyang pangakong tulong para sa pagtatapos ng

Kanyang gawain sa sanlibutan.”--RH, Aug. 12, 1909. “Magtiwala tayo at magpakalakas. Ang kawalan ng pag-asa sa gawain ng Diyos

ay masama at di-makatuwiran. Alam Niya ang bawat pangangailangan natin. Taglay

Niya ang lahat ng kapangyarihan. Maaari Niyang ibigay sa Kanyang mga lingkod ang

sukat ng kakayahan na kakailanganin nila. Ang Kanyang di-masukat na pag-ibig at

habag ay hindi napapagod. Sa kataasan ng pinakamakapangyarihan sa lahat Kanyang

pinagsasanib ang kaamuan at pangangalaga ng isang mapagmahal na pastor. Hindi

tayo dapat matakot na hindi Niya tutuparin ang Kanyang mga pangako. Siya ay

walang hanggang katotohanan. Hindi Niya kailan man babaguhin ang tipanan na

Kanyang ginawa sa mga umiibig sa Kanya. Ang Kanyang mga pangako sa Kanyang

iglesia ay tatayo sa walang hanggan. Gagawin Niya siya na isang walang hanggang

kagalingan, isang kagalakan ng maraming henerasyon.

“Pag-aralan ang Isaias 41, at sikaping unawain ito sa lahat nitong kahulugan.”--

8 T, pp. 38, 39.

42

Lunes Nobyembre 14

2. PAMPASIGLA SA ATING MISYON

a. Anong mga katiyakan mayroon tayo sa pag-ibig ng Diyos at

proteksiyon sa pagsusulong ng ating misyon, maging sa gitna ng mga

pagsubok? Isa. 43:1-6.

“Ang hurno ng apoy ay hindi pupuksa kundi magpapakinis, maglilinis,

magpapabanal. Kung walang pagsubok hindi natin lubos na madarama ang

ating pangangailangan sa Diyos at sa Kanyang tulong; at tayo ay

magmamataas at magtitiwala sa sarili. Sa mga pagsubok na dumarating sainyo

nakikita ko ang patunay na ang mata ng Panginoon ay nasa inyo at nais

Niyang ilapit kayo sa Kanya. Hindi ang malusog kundi ang nasugatan, ang

nangangailangan ng manggagamot; yaong mga nabibigatan ng halos hindi na

makaya ang nangangailangan ng saklolo. Bumaling ka sa tanggulan. Pag-

aralan mo ang mahalagang aral: ‘Pumarito kayo sa Akin, kayong mga

nangabibigatang lubha, at bibigyan Ko kayo ng kapahingahan. Pasanin ninyo

ang Aking pamatok, at matuto kayo sa Akin; sapagkat Ako’y maamo at may

mababang puso: at kayo’y makakasumpong ng kapahingahan ng inyong

kaluluwa. Sapagkat ang Aking pamatok ay magaan, at ang Aking pasanin ay

hindi mabigat’ (Mat. 11:28-30).”--Ibid., pp. 123, 124.

b. Anong mga aral ng pakikipagtulungan at kalakasan maging sa mga

sumasamba sa diyusdiyusan ang maiaangkop natin ngayon sa ating

gawain para sa Diyos? Isa. 41:6, 7.

“Makakatulong sa mga kabataan, at sa mga magulang at sa mga guro,

ang pag-aaral sa aralin ng pakikipagtulungan ayon sa itinuturo sa Kasulatan.

Kabilang sa maraming mga paglalarawan dito ay pansinin ang gusali ng

tabernakulo--ang aralin ng pagtatatag ng ugali--kung saan ang buong bayan

ay nagkakaisa, ‘bawat-isa na ang puso ay nagising, at ang bawat-isa na ang

espiritu ay handa’ (Exo. 35:21). Basahin kung paano muling itinatag ang

pader ng Jerusalem ng mga bumalik na bihag, sa gitna ng kadukhaan,

kahirapan, at panganib, ang dakilang gawain ay matagumpay na naisagawa

sapagkat ‘ang mga tao ay may kaisipang gumawa’ (Neh. 4:6). Pag-aralan ang

bahaging ginampanan ng mga alagad sa himala ng Tagapagligtas sa pagpapakain ng karamihan. Ang pagkain ay dumami sa mga kamay ni Kristo, subalit

tinanggap ito ng mga alagad upang ipamahagi sa naghihintay na pulutong.

“ ‘Tayo ay miyembro ng isat-isa.’ Kung paanong ang bawat isa ay

tumanggap ng kaloob, kayo din ay maglingkod sa isat-isa, bilang mabubuting

katiwala ng masaganang biyaya ng Diyos’ (Efe. 4:25; 1 Ped. 4:10). “Naway ang mga salitang isinulat ng mga tagapagtayo ng diyusdiyusan noon,

sa mas mahalagang layunin, ay maging kasabihan ng mga tagapagtatag ng ugali

ngayon: [Isa. 41:6 sinipi].”--Ed, p. 286.

43

Martes Nobyembre 15

3. KAAYON SA ATING MANLILIKHA

a. Paano ang Mang-aawit at si Isaias kapuwa nagpahayag ng kaibahan

ng ating Manlilikha? Awit 72:18; Isa. 44:6-8; 45:11, 12. Ano ang dapat

nating isaalang-alang sa bagay na ito?

“Tayo’y lalo pang magtiwala sa ating manunubos. Huwag bumaling sa

mga tubig sa Lebanon upang uminom sa basag na mga sisidlan, na hindi

makakasalok ng tubig. Manampalataya sa Diyos. Ang malakas na pagtitiwala

kay Jesus ay nagbubunga ng tagumpay na hindi lamang posible, kundi tiyak.

Bagaman ang karamihan ay nagsisikap sa maling daan, bagaman ang tanawin

ay palaging nakapanglulupaypay, subalit maaari tayong magkaroon ng lubos

na katiyakan sa ating Pinuno; sa pagkat ‘ako ang Diyos,’ sabi niya, ‘at wala

ng iba pa.’ (Isa. 45:22). Siya’y walang kapantay sa kapangyarihan, at

makakapagligtas ng lahat na lalapit sa Kanya. Wala ng iba pa na ating

mapagtitiwalaang ligtas.”--RH, June 9, 1910.

b. Sa halip na makipagtulungan sa ating Manlalalang sa Kanyang

layunin para sa atin, ano ang madalas nating ginagawa? Isa. 45:9, 10.

Paano ang paganong hari, na si Ciru, tumugon sa layunin ng Diyos

para sa kanya? Talatang 13.

“Tayo ay naniniwala sa pangkalahatang paraan, ngunit marami ang

mawala sa atin sapagkat hindi tayo lubos na nagtiwala sa Diyos na ating

Manlilikha. Kung magagawa natin, hindi man kanaisnais ang pangyayari,

magtiwala ng lubos sa Kanyang pag-ibig at ikubli ang ating sarili sa Kanya,

na nananahang mapayapa sa Kanyang pag-ibig, ang pagkadama ng Kanyang

presensiya ay magpapasigla ng malalim, payapang kagalakan. Ang

karanasang ito ay nagbubunga sa atin ng pananampalataya na nagbibigay sa

atin ng kakayahan upang hindi mayamot, hindi mag-alala, kundi magtiwala sa

isang Kapangyarihan na walang hanggan.”--9 MS, p. 289. “Nang nakita ni haring [Ciru] ang mga salitang naghuhula, higit isang daang

taon bago siya isilang, ng paraan kung paano masasakop ang Babelonya; nang nabasa

niya ang mensahe na para sa kanya ng isang Pinuno ng sansinukob [Isa. 45:5b, 6a

sinipi], nang nakita niya sa kanyang mga mata ang sinabi ng walang hanggang Diyos,

“Para kay Jacob na aking lingkod, at kay Isarel na Aking pinili, tinawag kita sa iyong

pangalan: Binigyan kita ng pangalan, bagaman hindi mo Ako nakikilala;” habang

binabakas niya ang kinasihang tala, “Ibabangon Ko siya sa katuwiran, at iuutos Ko

ang kanyang mga daan: itatayo niya ang Aking siyudad, at palalayain niya ang Aking

mga bihag, hindi dahil sa premyo ni sa gantimpala,” ang kanyang puso ay lubos na

nakilos, at siya’y nagpasyang tuparin ang kanyang misyong itinakda ng Diyos

(talatang 4, 13). Palalayain niya ang mga bihag na taga Judea; tutulungan niya sila na

muling itayo ang templo ni Jehova.”--PK, pp. 557, 558.

44


4. ANG KATIYAKAN NG SALITA NG DIYOS

a. Kapag natutuksong mag-alinlangan sa salita ng Diyos, ano ang dapat

nating alalahanin tungkol sa Diyos? Isa. 46:8-10.

“Imposible para sa isipan ng tao na maunawaan ng lubos ang ugali o ang

gawain ng Diyos….

“Nauunawaan natin ang Kanyang pakikitungo sa atin, at ang mga motibo

ng Kanyang mga ginagawa, upang ating makilala ang walang hanggang pag-

ibig at awa na pinag-isa sa walang hanggang kapangyarihan. Mauunawaan din

natin ang Kanyang mga layunin sapagkat makakabuti para sa atin na malaman

ito; at sa kabila nito dapat tayong magtiwala sa kalakasan ng Pinakamaka-

pangyarihan sa lahat, ang pag-ibig at karunungan ng Ama at Pinakamataas sa

lahat…. Subalit ibinigay sa atin ng Diyos sa Kasulatan ang sapat na katibayan

ng kanilang banal na ugali, at hindi tayo dapat mag-alinlangan sa Kanyang

salita dahil hindi natin maunawaan ang lahat ng mga hiwaga sa Kanyang

probidensiya…. Lahat ng nakikita ng Diyos na nararapat na ipaalam ay ating

tanggapin sa kapangyarihan ng Kanyang salita. Maaaring mababaw lamang

na pangungusap ng mga katotohanan ang ibinigay, na walang paliwanag kung

bakit o paano; ngunit bagaman hindi natin maunawaan ito dapat tayong

maniwala na ito’y totoo, sapagkat ang Diyos ang nagsabi nito. Lahat ng

kahirapan ay nakabatay sa kahinaan at kakitidan ng utak ng tao.”--5 T, pp.

698-700.

“Sa mga salaysay ng kasaysayan ng tao ang paglago ng mga bansa, ang

pagbangon at pagbagsak ng mga kaharian, ay makikitang nakabatay sa

kaisipan at lakas ng loob ng tao. Ang paghubog ng mga kaganapan ay tila, sa

malaking antas, makikilala sa kanyang kapangyarihan, ambisyon, o kapritso.

Subalit sa salita ng Diyos ang tabing ay hinawi, at nakita natin, sa likod, sa

itaas, at sa lahat ng agos at pagsalungat ng interes at kapangyarihan at mga

hilig ng tao, ang mga kasangkapan ng Isang mahabagin sa lahat, tahimik, may

pagtitiis na isinasakatuparan ang mga pagpapasya ng Kanyang sariling

kalooban.”--Ed, p. 173.

b. Sa Kanyang layunin na gamitin si Ciru upang iligtas ang Juda mula sa

Babelonya, anong dakilang espirituwal na kaligtasan ang tiniyak ng

Diyos, at sa pamamagitan nino darating ito? Isa. 46:11-13.

“Sa salita at sa gawa ang Mesias, sa Kanyang gawain sa lupa, ay

ipinahayag sa tao ang kaluwalhatian ng Diyos Ama. Bawat gawain ng

Kanyang buhay, bawat salitang binigkas, bawat himalang ginawa, ay upang

ipakilala sa tao ang walang hanggang pag-ibig ng Diyos.”--PK, p. 696.

45


5. MGA KAMANGGAGAWA NG DIYOS

a. Anong mahalagang karansan dapat magkaroon tayong lahat upang

makipagtulungan sa Diyos sa pinagpalang gawain ng pagligtas ng

kaluluwa? Awit 51:10-13; 2 Cor. 4:1-7. Bakit?

“Bawat tunay na alagad ay isinilang sa kaharian ng Diyos bilang isang

misyonero. Siya na umiinom ng buhay na tubig ay nagiging bukal ng buhay.

Ang tumanggap ay nagiging tagapagbigay. Ang biyaya ni Kristo sa kaluluwa

ay tulad ng bukal sa disyerto, nagbubukal upang painumin ang lahat, at ang mga handa ng mamatay ay pinananabik na uminom ng tubig ng buhay.”--DA, p. 195.

“Siya na naging anak ng Diyos mula ngayon ay dapat tumingin sa

kanyang sarili bilang isang dugtong sa tanikala na ibinaba upang iligtas ang

sanlibutan, kaisa ni Kristo sa Kanyang plano ng awa, humahayong kasama

Niya upang hanapin at iligtas ang nawaglit.”--MH, p. 105.

“May malalim ka bang pagpapahalaga sa sakripisyo ni Kristo sa

Kalbaryo na handa mong ibaba ang bawat interes kasunod ng gawain ng

pagligtas ng mga kaluluwa? Katulad na bigat ng pananabik na iligtas ang mga

makasalanan na nakita sa buhay ng Tagapagligtas ang makikita din sa buhay

ng Kanyang tunay na mga tagasunod. Ang Kristyano ay walang hangarin na

mabuhay para sa sarili. Nalulugod siya na italaga ang lahat na nasa kanya sa

paglilingkod sa Panginoon. Siya ay nakilos ng di-mailarawang pananabik na

magligtas ng kaluluwa kay Kristo. Ang sinomang walang ganitong pananabik

ay maaaring kaligtasan lamang ng sarili ang iniisip. Manalangin sila para sa

espiritu ng paglilingkod.”--7 T, p. 10. “Ang ating gawain ay tinatakan na para sa atin ng ating Ama sa langit. Dalhin

natin ang ating Biblia at humayo upang bigyang babala ang sanlibutan. Dapat tayong

maging mga kamanggagawa ng Diyos sa pagligtas ng mga kaluluwa--daluyan ng

Kanyang pag-ibig sa araw-araw tungo sa mga napapahamak.”--9 T, p. 150.



1. Bumanggit ng ilang mga paraan na makikinabang ang gawain ng

Diyos sa ating pakikipagtulungan?

2. Ano ang dapat nating alalahanin kapag kaharap ang matinding mga

pagsubok at kahirapan?

3. Kung tayo ay nananahan sa pag-ibig ng Diyos at lubusang itinalaga

ang ating sarili sa Kanya, ano ang ating mapapakinabang?

4. Bakit ang hula ay kapakipakinabang sa paglalatag ng pundasyon ng

pananampalataya sa Diyos?

5. Bakit ang kasigasigan sa pangangaral ng ebanghelyo ay tumpak na

batayan ng tunay na pagkahikayat?

46


Tinawagan Upang Maging Saksi

“Napakaganda sa mga bundok ang mga paa ng nagdadala ng

mabuting balita, na naghahayag ng kapayapaan; na nagdadala ng

mabuting balita ng kabutihan, na naghahayag ng kaligtasan; na

nagsasabi sa Sion, Ang iyong Diyos ay naghahari!” (Isa. 52:7).

“Sa pagbabahagi sa iba ng biyayang natanggap, tayo ay nagiging

kabahagi ng masaganang mga pagpapala ng Diyos.”--RH, Feb. 25, 1909.


Linggo Nobyembre 20

1. MULING PAGBUHAY NG ATING PAG-IBIG SA KATOTOHANAN

a. Kapag natutuksong aksayahin ang ating oras sa makasariling mga

hangarin o walang kabuluhang mga bagay, ano ang dapat nating

isipin? Isa. 55:6, 7; Heb. 3:12, 13.

“Mga kapatid ko, hanapin ninyo ang Panginoon habang masusumpungan

pa Siya. Darating ang panahon na yaong mga nag-aksaya ng kanilang oras at

pagkakataon ay mag-iisip na sana’y hinanap nila Siya.”--9 T, pp. 106, 107.

b. Bakit mahalaga na pag-aralan ang Salita ng Diyos ngayon? Amos 8:11,

12. Anong bunga mayroon ang personal na pag-aaral ng Biblia sa

atin? Juan 8:31, 32; 17:17

“Yaong mga nag-aaral ng Biblia, ng payo ng Diyos, at nagtitiwala kay

Kristo ay may katalinuhang makakagawa sa lahat ng panahon at sa lahat ng

kalagayan. Maipapakita sa aktuwal na buhay ang mabubuting prinsipyo.

Tanggapin lamang na taimtim ang katotohanan ngayon at maging batayan ng

ugali, at ito’y magbubunga ng katatagan sa layunin, na ang pang-aakit ng

kalayawan, ang pabago-bagong hilig, ang paghamak ng maibigin sa

sanlibutan, at ang hilig ng sariling puso sa pagpapakabuyo sa sarili ay walang

kapangyarihan upang makaimpluwensiya. Ang konsiyensiya ang dapat

munang maliwanagan, ang kalooban ay dapat masupil. Ang pag-ibig sa

katotohanan at katuwiran ay dapat maghari sa kaluluwa, at ang ugali ay

makikita na sasang-ayunan ng langit.”--5 T, p. 43.

47

Lunes Nobyembre 21

2. MULING PAGBUHAY SA ATING PAG-IBIG KAY KRISTO AT SA

IBA a. Sa anong gawain tayo dinadala ng humihikayat na pag-ibig ng Diyos?

2 Cor. 5:14, 15.

“Kung ang pag-ibig ng Diyos ay nasa puso, ito’y tiyak na mahahayag sa

matamis na pag-ibig sa iba. Ang Panginoon ay nasisiyahan sa ating mga

gawain ng awa, sa ating pagiging mapagmalasakit sa mga kapos-palad at

naghihirap. Ang bao at ang ulila ay nangangailangan ng higit kaysa sa ating

tulong. Kailangan nila ang pakikiramay at pangangalaga, mga salita ng awa,

at ang matulunging kamay na maglalagay sa kanila sa kalagayan kung saan

matutulungan nila ang kanilang sarili. Lahat ng ginawa upang tulungan ang

mga nangangailangan ng tulong ay ginawa para kay Kristo. Sa ating pag-aaral

kung paano matutulungan ang mga kapos-palad, dapat nating pag-aralan ang

paraan na ginawa ni Kristo. Hindi Siya tumangging gumawa sa mga

nagkakamali; ang Kanyang gawain ng awa ay isinagawa para sa bawat uri ng

tao, matuwid man at di-matuwid. Sapagkat silang lahat ay pinagaling Niya sa

sakit at tinuruan ng mga aral.”--ST, July 14, 1909.

b. Kapag wala ang motibong ito, anong panawagan para sa pagsisisi ang

dapat nating tanggapin--at bakit? Apoc. 2:4, 5.

“Kapatid ko, ano ang ginagawa mo para kay Kristo? Nagsisikap ka ba na

maging pagpapala para sa iba? Ang iyong mga labi ba ay bumibigkas ng mga

salita ng kabaitan, pakikiramay, at pag-ibig? Nagsisikap ka ba na magdala ng

kaluluwa sa Tagapagligtas?

“Ito’y isang hiwaga na mayroong hindi lamang isang daan ang nasa

gawain at ngayon ay iisa na lamang. Ang makalangit na sansinukob ay

nagtataka sa kawalang interes, ang pagiging malamig at matamlay, ng mga

nagtatanyag na mga anak ng Diyos. Sa loob ng ilang mga taon ang gawain ay

nasa ating harapan, subalit marami ang natutulog.”--RH, Aug. 7, 1913.

k. Paano ang paggawa ng ating “unang mga gawain” sa misyonerong

hanay magpapalago ng ating espirituwal sa iglesia?

“Bawat paghiwalay mula sa tunay na misyonerong pagsisikap, bawat

pagkabigo na mahalin ang espiritu ng pagmimisyonero, ay may bunga sa

iglesia, at nagkakaroon ng pagbaba ng espirituwalidad. Subalit ang bawat

pagsisikap na ginawa sa hanay ng misyonero ay nagbibigay ng kalakasang

espirituwal sa iglesia, at hindi lamang nagpadami ng miyembro sa iglesia,

kundi nagpalakas din ng banal na sigasig at kagalakan.”--TM, pp. 205, 206.

48

Martes Nobyembre 22

3. BUNGANG NAGBIBIGAY-GANTIMPALA

a. Anong pampasiglang mga salita ang naglalarawan ng pasasalamat ng

mga nakakarinig ng mensahe sa mga nagdadala ng mensahe?Isa. 52:7.

“Nais ng [Diyos] na magsagawa kayo ng mga pagpupulong para sa mga

nasa labas ng iglesia, upang ang mga tao ay matuto ng katotohanan ng huling

mensahe ng babala na ito. May mga lugar na kayo ay masayang tatanggapin,

na ang mga kaluluwa ay magpapasalamat sainyong pagpunta upang tulungan

sila. Tulungan nawa kayo ng Panginoon upang isagawa ang gawaing ito na

hindi pa ninyo naisagawa noon.

“Magsimula tayong gumawa sa mga wala pang liwanag…. Kailangan

natin ay ang buhay na pananampalataya, pananampalataya upang ipahayag sa

nawasak na libingan ni Jose na tayo ay mayroong isang nabubuhay na

Tagapagligtas, isang tagapanguna natin at gagawang kasama natin. Gagawin

ng Diyos ang gawain kung bibigyan natin Siya ng mga kasangkapan.

Kailangan sa gitna natin ang higit na panalangin at higit na pagbawas ng di-

pagsampalataya. Kailangan nating itaas ang pamantayan ng higit pang mataas

sa harapan ng mga tao. Kailangan nating alalahanin na si Kristo ay palaging

nasa ating kanang kamay habang tayo ay nangangaral ng kalayaan sa mga

bihag at nagpapakain ng tinapay ng buhay sa mga nagugutom na kaluluwa.

Kung palagi nating iniisip ang pagmamadali at kahalagahan ng ating gawain,

ang kaligtasan ng Diyos ay mahahayag sa isang kapansin-pansing paraan.

“Tulungan nawa tayo ng Diyos upang isakbat ang sandata at gumawa ng

masikap, na pinapahalagahan ang mga kaluluwa ng mga lalaki at mga babae

upang iligtas. Hanapin natin ang isang bagong pagkahikayat.”--9 T, p. 107.

b. Ano ang maaaring mangyari kung magkakapit-kamay tayo sa

malaking gawaing ito? Isa. 52:8, 15.

“Ang Diyos ay nananawagan sa Kanyang bayan na gumawa sa ibat-

ibang hanay ng gawaing misyonero. Yaong mga nasa malalawak at maliliit na

daan ay dapat makarinig ng nagliligtas na mensahe ng ebanghelyo. Ang mga

miyembro ng iglesia ay dapat mangaral sa mga tahanan ng kanilang mga

kaibigan at kapit-bahay na hindi pa nakatanggap ng buong patunay ng

katotohanan.”--RC, p. 202.

“Kung ituturo natin ang katotohanan tulad ng ginawa ni Jesus, ituturo

natin ito sa espiritu ng tunay na Tagapagturo; at hindi tayo magkakaroon ng

ibat-ibang opinyon, at hahawak sa ating sariling mga kaisipan na may

pagmamatigas, kundi magtitinginan ng mata sa mata.”--7 SDA BC [E.G.

White Comments], p. 914.

49


4. NAKIKINIG SA TAWAG NA PANGGISING

a. Paano inulit ni Pablo ang panawagan sa paglilingkod ni Isaias? Roma

10:13-15.

“Ang buhay ni [Kristo] ay paglilingkod na hindi makasarili, at ito ang

dapat na aklat-aralin natin.

“Ang mga tao ay walang karapatan na mag-isip na mayroong hangganan

ang kanilang pagsisikap sa gawain ng pagligtas ng kaluluwa. Si Kristo ba ay

napagod sa Kanyang paggawa? Siya ba ay sumuko mula sa mga sakripisyo at

kahirapan? Dapat na isakabuhayan ng mga miyembro ng iglesia ang patuloy,

at matiyagang pagsisikap na Kanyang ginawa.”--RH, Aug. 7, 1913.

b. Kailangan ba nating maghintay ng batas ng pamahalaan o batas ng

General Conference upang tayo’y magising? Kung hindi, bakit hindi?

Roma 13:11-14; 1 Tes. 5:4-8.

“Ang buong lupa ay dapat maliwanagan ng kaluwalhatian ng katotohanan

ng Diyos. Hindi isasara ng Diyos ang panahon ng pagkakataon hangga’t ang

mensahe ay maipangaral ng malinaw. Ang pakakak ay dapat magbigay ng

malinaw na tunog. Ang kautusan ng Diyos ay dapat ipangaral, ang mga

hinihingi nito ay dapat ipahayag sa kanilang tunay, banal na katangian; upang

ang mga tao ay magpasya sa panig ng katotohanan o laban dito….

“Matagal ninyong hinintay ang kahanga-hangang nakakagising na mga

kaganapan na mangyayari bago ang pagdating ng Anak ng tao sa alapaap ng

langit na may kapangyarihan at dakilang kaluwalhatian. Ngayon tinatanong

ko, Handa ba kayo na patunugin ng malinaw ang pakakak? Alam ba ninyo na

kayo ay nakaugnay sa Diyos, at nabubuhay sa liwanag ng Kanyang mukha?

Sino ang nakakadama na siya ay kabilang sa dakilang pagtutulungan upang

parangalan si Kristo sa pamamagitan ng pagsasakatuparan ng plano ng

Panginoon para sa katubusan ng mga tao? Ang pinakamabuting paraan upang

mapanatili ang inyong kaluluwa sa pag-ibig ng Diyos ay ang maging masipag

na manggagawa para sa kaligtasan ng iba….

“Ang buong langit, kung maaari kung gamitin ang salaysay, ay nauubos

na ang pagtitiis sa paghihintay sa mga tao upang makipagtulungan sa mga

makalangit na kasangkapan sa paggawa para sa kaligtasan ng mga kaluluwa.

[Isa. 52:7 sinipi.] Sino ang babangon at sisikat sapagkat ang liwanag ay

dumating na, at ang kaluwalhatian ng Panginoon ay sumikat sainyo? Sino ang

umanib sa Panginoon sa banal na tipanan na maging mga daluyan ng

pakikipag-ugnayan ng liwanag at biyaya ng langit sa ating sanlibutan?”--GC

Bulletin, Jan. 28, 1893.

50


5. GUMAGAWA NG MABUTING PAGPAPAHAYAG

a. Anong pahayag ang kailangan nating gawin habang may pagkakataon

pa? Isa. 45:23; Rom. 14:11; 10:9, 10.

“Huwag mag-aksaya ng oras; ipahayag si Kristo na walang pagkaantala.

Ang Banal na Espiritu, ang Mang-aaliw, ang Espiritu ng katotohanan ang

magpapatotoo kay Kristo. Sabi ni Jesus, ‘Matatanggap ninyo ang

kapangyarihan, kapag ang Banal na Espiritu ay dumating sainyo: at kayo ay

magiging mga saksi sa akin kapuwa sa Jerusalem, at sa buong Judea, at sa

Samaria, at sa lahat ng sulok ng lupa’ (Gawa 1:8). Ang pagdalamhatiin ang

Banal na Espiritu na siyang gagawa upang ikaw ay maging saksi ni Kristo ay kakilakilabot na bagay. Hindi mo alam kung kailan mo huling pinagdalamhati ang

Banal na Espiritu. Ang Banal na Espiritu ay hindi gagawa sa puso ng tao upang pilitin

kang ibigay ang iyong sarili kay Kristo, upang pilitin ka na isuko ang iyong

konsiyensiya: subalit [ang Espiritu] ay sumisikat sa mga silid ng isipan upang

bagbagin ka sa iyong kasalanan, at upang akitin ka tungo sa katuwiran. Kung hindi

mo ipapahayag si Kristo ngayon, ang panahon ay darating, nag-uumapaw sa

pagkadama ng malalaking bagay na nawala sa iyo, ikaw ay magpapahayag. Subalit

bakit hindi ipahayag si Kristo ngayon habang ang tinig ng awa ay nag-aanyaya sa

iyo?”--YI, Aug. 1, 1895.

b. Kapag ipinahayag natin si Kristo bilang pinanggagalingan ng ating

lakas at katuwiran, ano ang epekto nito sa ating mga gawain ng

pagmimisyonero? Isa. 45:24, 25.

“Sa natatanging paraan ang katotohanan ay ibinagay ayon sa pangangailangan

ng bawat puso ng tao. Habang iniisip ng mga anak ng Diyos ang kakayahan ng

Panginoon upang tustusan ang kanilang mga pangangailangan, tutulungan din nila

ang pangangailangan ng mga kaluluwang napapahamak sa kasalanan. Tatanggapin ng

Diyos ang lahat na magpapakita ng pananampalataya sa Kanya at gumaganap ng

Kanyang mga salita.”--RH, Aug. 12, 1909.



1. Bakit mahalaga sa atin na malaman ang katotohanan?

2. Anong nangyayari sa ating espirituwal kung tayo ay bigong gumawa

ng gawaing misyonero?

3. Kapag nagsisikap na ibahagi si Kristo, kanino dapat magsimula ang

ating pansin?

4. Anong halimbawa ang ibinigay ni Kristo sa araw-araw na buhay--at

paano natin ito masusundan?

5. Paano ang aking pagpapahayag kay Kristo magiging higit na

mabisang patotoo?

51

52

Leksiyon 10 Sabbath, Disyembre 3, 2016

Tumutulong sa mga Kaluluwa

“Nang sunod na araw ng Sabbath ay dumating ang halos buong

siyudad upang makinig ng salita ng Diyos” (Gawa 13:44).

“Ang malambing na espiritu, isang maamo, naghihikayat na kilos, ay

magliligtas ng nagkasala at magkukubli ng maraming mga kasalanan.”--MH,

p. 166.

Mungkahing Babasahin: Testimonies, vol. 7, pp. 25-41; vol. 6, pp. 31-57.

Linggo Nobyembre 27

1. ISANG MENSAHE PARA SA PANAHONG ITO

a. Anong gawain ngayon ang inihula sa hula ng Isaias 56? Talatang 1, 2.

“Ang gawain ng repormasyon sa Sabbath na isasakatuparan sa huling

mga araw ay inihula sa hula ni Isaias. [Isa. 56:1, 2, 6, 7 sinipi.]”--GC, p. 451.

b. Sa anong paraan higit tayong makakapagpatotoo sa malalaking

siyudad? Luc. 14:23.

“Gawain natin na ibigay sa buong sanlibutan--sa bawat bansa, lipi, wika,

at bayan--ang nagliligtas na katotohanan ng mensahe ng ikatlong anghel.

Subalit mahirap na suliranin ang malaman kung paano mararating ang mga

tao sa malaking sentro ng populasyon. Hindi tayo pinapayagang pumasok sa

mga simbahan. Sa mga siyudad ang malalaking pulungan ay mahal, at

kadalasan ay kakaunti ang dumadalo sa magagarang pulungan. Tayo ay

tinuligsa ng mga hindi nakakakilala sa atin. Ang dahilan ng ating

pananampalataya ay hindi nauunawaan ng mga tao, at tayo ay ibinibilang na

mga panatiko na sa halip na Linggo ang ipinangingilin ay Sabado. Sa ating

gawain tayo ay nalilito kung paano malampasan ang mga hadlang ng

pagkamakasanlibutan at masamang akala, at madala sa mga tao ang

mahalagang katotohanan na napakahalaga para sa kanila. Tayo ay binilinan ng

Panginoon na ang mga pagpupulong ay isa sa mahahalagang kasangkapan

para sa pagtatapos ng gawaing ito.”--6 T, pp. 31, 32.

53

Lunes Nobyembre 28

2. PAG-ABOT SA KABILA NG ATING PALIBOT

a. Ano ang ipinakita kay Isaias tungkol sa plano ng Diyos para sa

mahalaga, tapat na mga kaluluwa sa labas ng kawan ni Kristo? Isa.

56:3-5. Paano ito nakita sa pangangaral ng mga apostol? Gawa 13:44.

“Palakas ng palakas ang pagkilala ng mga Hudyo sa kanilang sarili

bilang pinakamataas sa banal na karapatan sa iba pang mga tao sa lupa;

subalit hindi sila naging maingat sa pagpapanatili ng kanilang hiwalay at

banal na ugali sa pamamagitan ng pagtalima sa lahat ng kautusan ng Diyos.

Ngayon sinabi ng propeta na ang dayuhan na magmamahal at susunod sa

Diyos ang magtatamasa ng mga pribilihiyo na para lamang sana sa piniling

bayan. Hanggang ngayon, ang pagtutuli at ang mahigpit na pangingilin ng

mga seremonyal na kautusan ang siyang kondisyon kung saan ang mga Gentil

ay matatanggap sa kongregasyon ng Israel; subalit ang mga pagkakilanlang

ito ay pinawi na ng ebanghelyo.”--ST, Feb. 28, 1884.

b. Anong makasariling kahinaan ng tao ang dapat natin at ng ating

pamilyang pagsikapang labanan? Hag. 1:4.

“Ang inyong interes, at pagsisikap, at mga pagkabahala ay para sa

inyong pamilya at mga kamag-anak. Subalit hindi ninyo iniisip ang pagtulong

sa iba na nasa paligid ninyo, na labanan ang inyong pag-aatubili na magpakita

ng impluwensiya sa labas ng natatanging paligid. Ginagawa ninyong

diyusdiyusan ang sarili, at sinasaraduhan ang inyong sarili sa loob ng inyong

sarili lamang. Upang ako’y iligtas ng Panginoon at ang aking sarili lamang

ang malaking pasanin. Ang espiritung ito ay dapat munang mamatay bago ka

lumago sa Panginoon at tumaas ang espirituwal, bago ang iglesia lalago at

dumagdag ang mga kaluluwa sa kanila at sila’y maligtas.”--2 T, p. 77.

k. Paano natin maiiwasan ang patibong ng pagsisiksikan sa iisang lugar?

Luc. 9:6.

“Ilang mga bayan at siyudad ang lubhang napabayaan. Ang ating mga

tao ay pinipinsala ang kanilang sarili sa pamamagitan ng pagsisiksikan sa

iisang lugar. Kapag ang mga puno at halamanan ay makapal at nagsisiksikan,

hindi sila lalago ng malusog at matibay. Ilipat ang mga puno mula sa inyong

makapal na halamanan. Hindi naluluwalhati ang Diyos sa pag-iipon ng

maraming mga pakinabang sa iisang lugar. Gawin itong malawak; itanim ang

inyong mga halaman sa maraming lugar, kung saan ang isa ay hindi sasandal

sa isa. Bigyan sila ng lugar upang lumago. Ito ang hinihingi ng Panginoon

sainyo.”--8 T, p. 147.

54

Martes Nobyembre 29

3. ANG UGNAYAN NG ATING MGA PANLASA AT KASANAYAN

a. Ano ang kahangahangang pangakong ibinigay sa bagong mga

mananampalataya? Isa. 56:6, 7. Paano natin gagampanan ang ating

papel sa pagbabahagi ng katotohanan?

“Bawat iglesia ay nangangailangan ng humahawak na kapangyarihan ng

Banal na Espiritu, at ngayon na ang panahon upang idalangin ito. Subalit sa

lahat ng gawain ng Diyos para sa tao ay plano Niya na ang tao ay

makipagtulungan sa Kanya. Upang tapusin ito ang Panginoon ay

nananawagan sa iglesia na magkaroon ng mas mataas na kabanalan, higit na

pagkadama ng tungkulin, mas malinaw na pagkaunawa sa kanilang mga

tungkulin sa kanilang Manlalalang. Tinatawagan Niya sila na maging dalisay,

banal, gumagawang bayan. At ang Kristyanong gawain ng pagtulong ay isang

paraan upang isakatuparan ito, sapagkat ang Banal na Espiritu ay nakikipag-

ugnayan sa lahat ng gumagawa sa gawain ng Diyos….

“Gumawa ng katamtaman, organisadong paggawa upang itaas ang mga

miyembro ng iglesia mula sa patay na kalagayan sa loob ng maraming taon.

Magpadala sa mga iglesia ng mga manggagawa na ipamumuhay ang

prinsipyo ng pagbabagong pangkalusugan. Ipadala ang mga makakakita ng

pangangailangan ng iglesia ng pagtanggi sa sarili sa panlasa, dahil kung hindi

sila ay magiging silo sa iglesia. Tingnan kung ang hininga ng buhay ay hindi

pumapasok sa ating mga iglesia.”--6 T, pp. 266, 267.

b. Ano ang salot sa mga Pariseo, at paano natin ito maiiwasan? Mat.

23:1-3; 7:24-29. Paano ang ating personal na kasanayan sa kalusugan

nakakaapekto sa ating Kristyanong pagsaksi? Isa. 56:10-12; 1 Cor. 9:26,

27.

“Ang Panginoon ay hindi nalulugod sa tumalikod na kalagayan ng Kanyang

bayan tungkol sa pagbabagong pangkalusugan. Kung hindi sila gigising sa panganga-

ilangan ng pakikinig ng liwanag sa pagbabagong pangkalusugan, sila ay mabibigong

makita ang kahalagahan ng ibang mga bahagi ng mensahe.”--SMC, p. 418.

“Kung ang mga iglesia ay naghihintay ng kalakasan, dapat nilang ipamuhay ang

katotohanan na ibinigay sa kanila ng Diyos. Kung ang mga miyembro ng ating iglesia

ay binaliwala ang liwanag sa [pagbabagong pangkalusugan], aanihin nila ang tiyak na

bunga kapuwa sa espirituwal at sa pangkatawang pagbagsak. At ang impluwensiya ng

matatandang mga miyembro ng iglesiang ito ay makakahawa sa mga bago sa

pananampalataya. Ang Panginoon ay hindi ngayon gumagawa upang magdala ng

maraming kaluluwa sa katotohanan, dahil sa mga miyembro ng iglesia na hindi

hikayat at sa mga dating hikayat ngunit tumalikod. Ano ang impluwensiya ng mga

hindi tapat na mga miyembrong ito sa mga bagong hikayat? Hindi ba’t mawawalan

ng bisa ang ibinigay na mensahe ng Diyos na dapat dalhin ng Kanyang bayan?”--6 T,

pp. 370, 371.

55


4. MALAMBING SA MGA PALABOY

a. Ilarawan ang natatanging pangangalaga ng Diyos sa mga higit na

nangangailangan nito. Isa. 56:8.

“Bawat-isa na umiibig sa Diyos sa kataimtiman at katotohanan ay iibigin din

ang mga kaluluwa na dahilan ng kamatayan ni Kristo. Kung nais nating gumawa ng

mabuti sa mga kaluluwa, ang ating tagumpay sa mga kaluluwang ito ay katumbas ng

kanilang paniniwala at ng ating paniniwala, at ng pagpapahalaga sa kanila. Ang

paggalang na ipinakita sa nakikibakang kaluluwa ang siyang tiyak na paraan sa

pamamagitan ni Jesukristo upang ibalik ang nawalang paggalang sa sarili ng tao. Ang

ating lumalagong kaisipan sa kahihinatnan niya ay isang tulong na hindi natin lubos

na mapapahalagahan. Kailangan natin ang masaganang biyaya ng Diyos sa bawat

oras, at siya ay magkakaroon ng masagana, praktikal na karanasan, sapagkat ang

Diyos ay pag-ibig. Siya na nananahan sa pag-ibig, ay nananahan sa Diyos. Ibigay ang

pag-ibig sa kanila na higit na nangangailangan nito. Ang pinakamahirap, yaong mga

may pinakamasamang ugali ay nangangailangan ng ating pag-ibig, ng ating

paglambing, ng ating awa. Yaong mga sumusubok ng ating pagtitimpi ay higit na

nangangailangan ng pag-ibig. Minsan lang tayo dadaan sa sanlibutan; anomang

mabuting bagay na magagawa natin, gawin natin ng masikap, walang pagod, tulad sa

espiritu ng paggawa ni Kristo. Hindi Siya nabigo ni nanlupaypay man. Ang

magaspang, matigas ang ulo, matampuhin ang siyang nangangailangan ng higit na

tulong. Paano sila matutulungan? Sa pamamagitan lamang ng pag-ibig na ipinapakita

sa pakikitungo sa kanila na ipinakita din ni Kristo sa nagkasalang tao. Pakitunguhan

sila ng ayon din sa nararapat na pakikitungo sa atin. Paano kung gayon din ang

pakikitungo ni Kristo sa atin? Siya na hindi nararapat, ay pinakitunguhan ng ayon sa

nararapat sa atin. Pinakikitunguhan din tayo ni Kristo ng biyaya at pag-ibig na hindi

nararapat sa atin, kundi ayon sa nararapat sa Kanya. Pakitunguhan sila ng ayon sa

nararapat sa kanila, at inyong pinuputol mula sa kanila ang huling hibla ng pag-asa,

sinisira ang inyong impluwensiya at winawasak ang kaluluwa. Nararapat ba ito?

Hindi, sinasabi ko hindi, isang daang beses na hindi. Itali ang mga kaluluwang ito na

nangangailangan ng lahat na maibibigay ninyong tulong ng mahigpit sa mapagmahal,

nakikiramay, mahabaging puso, nag-uumapaw sa pag-ibig ni Kristo, at inyong

inililigtas ang kaluluwa mula sa kamatayan at ikinukubli ang maraming mga

kasalanan.”--FCE, pp. 281, 282.

b. Paano tayo makakagawa para sa mga palaboy sa ating kalagitnaan?

Sant. 5:19, 20.

“Marami ang nagkakamali at nakakadama ng kanilang kahihiyan at kahibangan.

Tinitingnan nila ang kanilang mga kamalian at kasalanan hanggat sila’y madala sa

halos kawalan ng pag-asa. Hindi natin dapat pabayaan ang mga kaluluwang ito.

Kapag may lumangoy na salungat sa agos, nasa kanya ang buong puwersa ng agos

upang hilahin siya pabalik. Iunat sa kanya ang matulunging kamay tulad ng kamay ng

Nakakatandang Kapatid sa nalulunod na si Pedro. Bigkasin sa kanya ang mga salita

na puno ng pag-asa.”--HP, p. 295.

56

Huwebes Disyembre 1

5. SUMUSUNOD SA HALIMBAWA NG PANGINOON

a. Paano ang mahabaging paglilingkod ni Kristo sa mga makasalanang

kaluluwa maipapakita at matutularan sa buhay ng Kanyang mga

tagasunod? Isa. 61:1-3.

“Ang misyon ni Kristo ay ang pagalingin ang maysakit, palakasin ang walang

pag-asa, pahilumin ang nasugatang puso. Ang gawaing ito ng pagsasauli ay dapat na

isagawa sa mga nangangailangan, naghihirap na mga tao. Ang Diyos ay nananawagan

hindi lamang sa inyong kawang-gawa, kundi sa inyong masayang mukha, puno ng

pag-asang mga salita, ang paghawak ng inyong kamay. Tulungan ang ilang

naghihirap na anak ng Diyos. Ang ilan ay maysakit, at wala ng pag-asa. Ibalik ang

sikat ng araw sa kanila. May mga kaluluwa na nanlulupaypay; kausapin sila,

manalangin kasama nila. May mga nangangailangan ng tinapay ng buhay. Basahin sa

kanila ang Salita ng Diyos. May kaluluwang ang sakit ay walang kagamutan.

Idalangin sila, at dalhin sila kay Jesukristo. At sa lahat ng inyong ginagawa, si Kristo

ay naroon upang maghasik sa puso ng mga tao.”--MEHE, p. 23.

“Hindi na kailangang pumaroon tayo sa Nazareth, sa Capernaum, o sa Betanya,

upang lumakad sa mga yapak ni Jesus. Masusumpungan natin ang Kanyang mga

yapak sa gilid ng higaan ng maysakit, sa kubo ng mga dukha, sa nagsisiksikang daan

ng malalaking siyudad, at sa bawat dako na mayroong puso ng tao na

nangangailangan ng tulong.

“Dapat nating pakainin ang mga nagugutom, damtan ang mga hubad, at aliwin

ang mga naghihirap at napipighati. Dapat tayong maglingkod sa mga nanlulupaypay,

at bigyang pag-asa ang mga walang pag-asa.

“Ang pag-ibig ni Kristo, na ipinakita sa di-makasariling paglilingkod, ay higit na

mabisa sa pagbabago sa mga gumagawa ng kasamaan kaysa sa tabak o sa hukuman.

Ang mga ito ay kailangan upang takutin ang mga lumalabag sa batas, subalit ang

mapagmahal na misyonero ay higit ang magagawa. Madalas na ang pusong napatigas

sa ilalim ng saway ay malulusaw sa ilalim ng pag-ibig ni Kristo.”--MH, pp. 105, 106.

Biyernes Disyembre 2


1. Para sa anong layunin ang mga pagpupulong unang pinanukala, at

bakit?

2. Bakit dapat tayong magpakita ng interes sa bagong mga kaluluwa na

walang pamilya sa pananampalataya?

3. Ano ang kinalaman ng ating personal na kasanayan sa kalusugan sa

tagumpay ng ating pagmimisyonero?

4. Ano ang nangyayari kapag pinakikitunguhan natin ang mga tao ayon

sa nararapat? Paano tayo pinakitunguhan ni Jesus?

5. Saan kayo makakasumpong ng pagkakataon na maglingkod ng

personal tulad ng ginawa ni Kristo?

57


Matiyagang mga Misyonero

“At ang bawat isa na nauuhaw, ay lumapit sa tubig, at ang walang

salapi; lumapit kayo, at bumili, at kumain; oo, lumapit kayo, bumili kayo

ng alak at gatas na walang salapi at walang halaga” (Isa. 55:1).

“Di magtatagal magkakaroon ng kaguluhan sa buong sanlibutan. Bawat-

isa ay mananabik na makilala ang Diyos. Wala ng panahon upang tayo’y

maantala. Sa kasipagan at pag-alab ang mensahe ay dapat ibigay: [Isa. 55:1;

56:1 sinipi].”--9 T, p. 228.

Mungkahing Babasahin: Testimonies, vol. 5, pp. 385-389;

Ibid., vol. 6, pp. 14-29.

Linggo Disyembre 4

1. PAGTITIYAGA SA KAHIRAPAN

a. Anong mensahe ang dapat ibigay sa bawat-isa ngayon, anoman ang

mahihirap na kalagayan na ating makaharap? Isa. 55:1, 2. Bakit

pinahihintulutan ng Diyos ang mga pagsubok na dumating sa

Kanyang iglesia?

“Sa lahat ng panahon ng mga itinakdang mensahero ng iglesia ng Diyos

ay inilantad ang kanilang sarili sa paghamak at pang-uusig dahil sa

katotohanan. Subalit saan man mapilitang pumaroon ang bayan ng Diyos,

bagaman, tulad ng mga minamahal na mga alagad, sila ay pinawi sa mga

islang disyerto, malalaman ni Kristo kung nasaan sila at palalakasin at

pagpapalain sila, at pupuspusin sila ng kapayapaan at kagalakan….

“Ang pag-ibig ng Diyos sa Kanyang iglesia ay walang hanggan. Ang

Kanyang pangangalaga sa Kanyang pamana ay walang patid. Hindi Niya

pinapayagang dumating sa Kanyang iglesia ang kapighatian maliban kung

ito’y kinakailangan sa kanyang kadalisayan, sa kanya kasalukuyan at walang

hanggang kabutihan. Dadalisayin Niya ang Kanyang iglesia kung paanong

dinalisay Niya ang templo sa pasimula at pagtatapos ng Kanyang gawain sa

lupa. Lahat ng Kanyang dinala sa iglesia na pagsubok ay dumarating upang

ang Kanyang bayan ay magtamo ng mas malalim na kabanalan at higit na

lakas upang itaguyod ang tagumpay ng krus sa lahat ng bahagi ng sanlibutan.

Siya ay may gawain para sa lahat. Dapat na magkaroon ng patuloy na pagpapalawak at paglago. Ang gawain ay dapat lumawak mula sa siyudad tungo sa

isa pang siyudad, mula sa isang bansa tungo sa isa pang bansa, na patuloy na sumu-

sulong at umaangat, napapatibay, napapalakas, at napapatatag.”--9 T, pp. 227, 228.

58

Lunes Disyembre 5

2. TUMINDIG KA, AT LUMIWANAG!

a. Anong liwanag ang dapat na sumikat sa puso ng lahat na nakakarinig

ng mensahe ng ebanghelyo? 2 Cor. 4:6. Sa kanino at sa pamamagitan

nino sisikat ang liwanag na ito ngayon? Isa. 9:2; Fil. 2:15.

“Si Kristo ay pumarito sa sanlibutan upang ipahayag ang Ama sa gitna

ng kadiliman ng kamalian at mga pamahiin na naghahari. Ang mga alagad ni

Kristo ay dapat ipakita Siya sa kanilang araw-araw na buhay, at sa gayon ang

tunay na liwanag mula sa langit ay sisikat sa malinaw, di-nagbabagong mga

sinag sa sanlibutan; sa gayon ang ugali ay nahahayag ng lubos na naiiba mula

sa mga nakikita sa mga taong hindi ginawang gabay at pamantayan ang salita

ng Diyos. Ang pagkakilala sa Diyos ay dapat panatilihin sa gitna ng kadiliman

na nagtatakip sa sanlibutan at sa matinding kadiliman na bumabalot sa mga

tao. Sa bawat panahon ang dalisay na ugali ni Kristo ay ipinakilala ng pamali

ng mga nagtatanyag na nananampalataya sa Kanya at sa salita ng Diyos.”--

TM, p. 152.

b. Gaano kalawak ang naabot ng liwanag ng pagkakilala kay Kristo at sa

Kanyang kaluwalhatian? Isa. 49:6.

k. Paano mahahayag ang kaluwalhatian ng Diyos sa huling mga araw na

ito? Isa. 60:1, 2; Mat. 5:16.

“Ang kadiliman ng maling pagkakilala sa Diyos ang bumabalot sa

sanlibutan. Ang mga tao ay nawawalan ng kanilang pagkakilala sa Kanyang

ugali. Mali ang pagkaunawa at ang pagkakilala dito. Sa panahong ito isang

mensahe mula sa Diyos ang dapat ipangaral, isang mensaheng lumiliwanag sa

impluwensiya nito at nagliligtas ang kapangyarihan nito. Ang Kanyang ugali

ay dapat ipaalam. Sa kadiliman ng sanlibutan ay dapat paliwanagin ang

Kanyang kaluwalhatian, ang liwanag ng Kanyang kabutihan, awa, at

katotohanan.”--COL, p. 415.

“Ang mga miyembro ng ating iglesia ay makakagawa ng isang gawain

na dati ay bahagya nilang sinimulan…. Kung saan ay may pagkakataon upang

magtamo ng kabuhayan, gawin ng mga pamilya na matatag sa katotohanan na

pumasok, isa o dalawang pamilya sa isang lugar, upang gumawa bilang mga

misyonero…. Maaari silang mamigay ng mga babasahin, magdaos ng

pagpupulong sa kanilang mga tahanan, makipagkilala sa kanilang mga

kapitbahay, at anyayahan sila na dumalo sa mga pagpupulong na ito. Ganito

nila paliliwanagin ang kanilang ilawan sa mabubuting gawain.”--8 T, p. 245.

59

Martes Disyembre 6

3. PINUPUNO ANG LUPA NG KALUWALHATIAN!

a. Paano inilalarawan ng Diyos ang panghuling dakilang misyonerong

gawain? Apoc. 18:1-4. Bakit hindi maaaring gawin ito sa

pamamagitan ng kahalili?

“Ang Diyos ay nagpadala ng sunod-sunod na mensahe upang gisingin

ang mga tao na gumawa, at gawin na ito ngayon. Subalit sa panawagang,

‘Sino ang aking susuguin?’ kakaunti lamang ang tumugon, ‘Narito ako;

suguin mo ako’ (Isa. 6:8).”--9 T, p. 46.

“Maraming nagtatanyag ng relihiyon ang walang ginagawa para kay

Kristo sa pamamagitan ng personal na paggawa. Sila ay kontento na sa

ginagawa ng iba na sila sana ang dapat na gumanap, at sa pamamagitan ng

pagpapakita ng mahinang impluwensiya sa mga manggagawa, nadarama nila

na sila ay gumagawa ng mabuti sa pamamagitan ng kahalili. Ang mga taong

ito ay hindi nagtataglay ng pananampalataya na gumagawa sa pamamagitan

ng pag-ibig, at nagdadalisay ng kaluluwa. Wala silang tunay na relihiyan na

pumapasok sa kanilang araw-araw na gawain at nagtutuwid sa bawat pagkilos

ng kanilang buhay. Ang buhay na pananampalataya kay Kristo ay ipinapakita

sa pamamagitan ng mabubuting gawa sa ating pamilya at mga kapitbahay, sa

pamamagitan ng mapagmalasakit, at praktikal na mga pagtulong sa mga

dukha, sa pamamagitan ng pagdalaw at pag-aliw sa mga bao at mga ulila sa

kanilang kapighatian, sa pamamagitan ng pag-iingat ng ating sarili na hindi

madungisan ng sanlibutan, at sa pamamagitan ng paggamit ng ating mga ari-

arian at impluwnesiya upang isulong ang gawain ng Diyos. Ito ay hindi dapat

gawin na may pagtatalo o pagbubulungbulong, kundi maluwag sa puso at may

kagalakan tulad din ni Jesus na ibinigay sa atin ang lahat.”--ST, Aug. 22, 1878.

b. Ano ang ilan sa mga paraan na tayo ay magiging mga kamanggagawa

ng Diyos sa gawaing ito? 1 Cor. 3:9, 10.

“Ngayon na ang panahon na kinakailangan ng higit na masikap, nagsasakri-

pisyong paggawa sa gawain ni Kristo, kung saan ang mga oras ng pagkakataon ay

mabilis na nagwawakas…. Mga kapatid, tutugon ba kayo sa panawagan ng mga [taga

Macedonia]? na nagsasabi: ‘Gagawin namin ang aming magagawa, na padadalhan

kayo ng mga misyonero at ng salapi. Tatanggihan namin ang aming sarili sa

pagpapaganda ng aming mga bahay, sa pagpapaganda ng aming pagkatao, at sa

pagpapalugod sa panlasa. Ibibigay namin ang mga ari-arian na ipinagkatiwala sa amin

para sa gawain ng Diyos, at itatalaga namin ang aming sarili na walang pasubali sa

gawain ng Diyos.’…

“Makakatulong ang kanilang salapi sa pagpapadala ng mga babasahin at mga

aklat sa mga wala pang liwanag ng katotohanan; makakatulong sila na bayaran ang

mga gastusin ng mga mag-aaral na inihahanda sa gawaing misyonero. Ilagay ninyo sa

banko ng langit ang bawat dolyar na inyong maitatabi.”--5 T, pp. 732, 733.

60

Miyerkules Disyembre 7

4. PAGBIBIGAY LIWANAG SA MGA TAO

a. Anong nagbibigay katiyakang paanyaya ng awa tayo ay tinatawagan

upang ibigay sa lahat ng bansa, at paano natin ito ibibigay? Isa. 55:3-5.

“Aking hinihimok ang bayan ng Panginoon na huminto sa pagpupunaan,

at italaga ang kanilang sarili sa pangangaral ng katotohanan sa panahong

ito…. Kailangan natin ngayong yumuko sa harapan ng Diyos sa tunay na

kapakumbabaan ng kaluluwa; sapagkat ang araw ng mga alapaap at makapal

na kadiliman ay mabilis na dumarating.

“Ang huling dakilang labanan ay nasa harapan natin; subalit ang tulong ay darating sa lahat na umiibig sa Diyos at tumutupad sa Kanyang utos, at ang lupa,

ang buong lupa, ay maliliwanagan ng kaluwalhatian ng Diyos.”--RH, Apr. 19, 1906.

“Ang gawaing ito ay ibinigay sa lahat na nangangaral na si Kristo ay

ipinako sa krus sa gitna nila. Sa pamamagitan ng bautismo ng Banal na

Espiritu, ang bayan ng Diyos ay gagawa, sa pamamagitan ng kasangkapan ng

kanilang Panginoon, ng gawain na ginawa ni Kristo. Ipapakita nila ang

kagandahang-loob ng Diyos sa ating sanlibutan. Kabahagi ng banal na likas,

hindi lamang sariling kaluluwa ang ililigtas nila, sa pamamagitan ng

pananampalataya kay Jesus; kundi sinabi ni Kristo sa kanila, Kayo ang mga

kamanggagawa ng Diyos. Bilang Kanyang mga saksi, binigay Niya sa kanila

ang kani-kaniyang gawain. Bilang kinatawan Niya, dadalhin nila sa sanlibutan

ang mensahe ng paanyaya ng awa.

“Iniutos ni Kristo sa Kanyang mga alagad na itaas ang Manunubos ng

sanlibutan. Dapat nilang madama ang kanilang tungkulin na italaga ang

ipinagkatiwalang kakayahan sa gawain ng pagdala ng mga kaluluwa sa

ebanghelyo Niya na gumawa ng lubusang sakripisyo para sa kaliwanagan at

pagbawi ng sanlibutan.”--Ibid., Mar. 22, 1898.

b. Ano ang dapat alalahanin ng mga nagsisikap na ibahagi sa iba ang

liwanag ng kasalukuyang katotohanan na tuwirang mula sa Salita ng

Diyos? Isa. 55:9-11.

“Ang plano ng pagsasagawa ng pagbabasa ng Biblia ay kaisipang mula sa

langit. Maraming mga lalaki at babae, ang maaaring makisangkot sa gawaing ito ng

pangangaral. Maaaring linangin ang mga manggagawa na maging malakas na tao ng

Diyos. Sa paraang ito ang Salita ng Diyos ay naibigay sa libu-libo; at ang mga

manggagawa ay nadala sa personal na pakikiugnay sa mga tao ng lahat na bansa at

wika. Nadala ang Biblia sa mga pamilya, at ang banal na katotohanan nito ay nanahan

sa konsiyensiya. Nahimok ang mga tao na magbasa, magsaliksik, at magpasya para sa

kanilang sarili, at sila ay dapat na sumunod sa mga tungkulin ng pagtanggap o pagtak-

wil sa banal na liwanag. Hindi papayagan ng Diyos na ang mahalagang gawaing ito

para sa Kanya na hindi mabigyan ng gantimpala. Puputungan Niya ng tagumpay ang

bawat munting mga pagsisikap na ginawa sa Kanyang pangalan.”--CS, p. 141.

61

Huwebes Disyembre 8

5. ANG BANAL NA PAMANTAYAN AY ITINAAS

a. Kapag pinahihirapan tayo ng kaaway ng mga tukso upang manghina

sa ating gawain ng paghanap ng mga kaluluwa, ano ang gagawin ng

Diyos para sa atin? Isa. 59:19.

b. Anong uri ng kaisipan ang magbibigay sa atin ng kakayahan na

magpatuloy sa kabila ng mahihirap na mga pangyayari? Isa. 50:7.

“Sa aking kabataan ako’y nagpasya na kung papayagan kong madaig ng

mga pangyayari, ang buhay ko’y walang kabuluhan; ako’y humayo sa nalala-

man kong tungkulin, bagaman ang kapaligiran ay laban sa akin. Madalas na

sinasabi ng aking ama, ‘Ellen, kung tungkulin mong humayo sa lugar na iyon,

magiging malinaw at hindi ka mag-aalinlangan sa mga bagay-bagay. Tungkol

sa iyong pagiging kabataan at mahina, bibigyan ka ng Panginoon ng malinaw

na patunay ng iyong tungkulin; at bibigyan ka Niya ng lakas na gawin ito na

walang kahirapan.’ ‘Subalit,’ sabi ko, ‘Ama, kung dumating man ang mga

kahirapan, gagawa ako ng mas malaking paraan upang harapin sila, at sa

paggawa nito ako’y magtatamo ng mahahalagang karanasan na makakatulong

sa akin upang gamitin ng tama ang mga kakayahang ipinagkatiwala sa akin.’

“Narito ang gawain para sa bawat isa sa atin. Hindi ko pa nakita at

nadama noon ang halaga ng mga kaluluwa tulad ng nadarama ko ngayon.

Paano natin maiisip ang kahalagahan ng gawain ng kaligtasan? Kung

ihahambing sa halaga ng kaluluwa, ang bawat bagay ay mawawalan ng

halaga. Ang sanlibutang ito at ang kayamanan, ang buhay na ito at ang

kaligayahan, ay may maliit lamang na mga bunga, kung ihahambing natin sa

kagalakan ng kahit isang kaluluwa na naligtas ng walang hanggan. Hanggat

magkaroon tayo ng malinaw at maliwanag na kaisipan kung ano ang tatamasain ng

kaluluwa kapag naligtas sa kaharian ng kaluwalhatian; hanggat lubusan nating

maunawaan ang halaga ng buhay na masusukat sa buhay ng Diyos; hanggat ating

lubusang maisip ang kasaganaan ng gantimpala na naghihintay sa mga nagtagumpay--

hindi natin malalaman ang di-masukat na halaga ng kaluluwa.”--RH, Mar. 25, 1880.



1. Paano tayo magiging matiyaga sa gawain ng pangangaral ngayon?

2. Paano ang mga miyembro makakagawa ng kahanga-hangang gawain

sa pagpapalaganap ng katotohanan?

3. Paano natin pakikinggan ang sigaw ng mga taga Macedonia?

4. Paano ang tunay na relihiyon gumagawa sa buhay?

5. Kailan mawawalan ng halaga sa atin ang sanlibutan at ang mga

kayamanan?

62


Pangwakas na Tagumpay

“Sa dakilang kapangyarihan ang mga apostol ay nagpatotoo sa

muling pagkabuhay ng Panginoong Jesus: at dakilang biyaya ang nasa

kanilang lahat” (Gawa 4:33).

“Sa panahong ito ang Espiritu ng [Diyos] at ang Kanyang biyaya ay para

sa lahat na nangangailangan sa kanila at manghahawak sa Kanyang salita.”--8

T, p. 20.

Mungkahing Babasahin: The Acts of the Apostles, pp. 47-56;

Christ’s Object Lessons, pp. 415-421.

Linggo Disyembre 11

1. NAGPAPATOTOO NA MAY KAPANGYARIHAN

a. Ilarawan ang karanasan ng unang iglesia matapos ibuhos ang Banal na

Espiritu sa panahon ng Pentecostes. Gawa 2:16, 17; 4:33.

“[Sa panahon ng unang mga apostol], daan-daan ang nangaral ng

mensahe: ‘Ang kaharian ng Diyos ay malapit na.’ Hindi sila mapipigilan o

mahahadlangan ng mga pagbabanta. Ang Panginoon ay nagsalita sa

pamamagitan nila; at, saan man sila pumaroon, ang maysakit ay napagaling,

at ang dukha ay inaralan ng ebanghelyo.

“Makapangyarihang gagawa ang Diyos kapag italaga ng tao ang

kanilang sarili sa pangunguna ng Kanyang Espiritu.”--8 T, p. 20.

b. Anong hula ang may higit na lubos na katuparan sa huling mga araw

na ito? Isa. 60:3-5.

“Kapag lubusang inihiwalay ng bayan ng Diyos ang kanilang sarili mula

sa kasamaan, doon lamang Niya maibibigay sa kanila ang liwanag ng langit sa

masaganang sukat, at sisikat mula sa kanila sa sanlibutan, at lubusang

matutupad ang inihula ni Isaias higit sa mga nakaraan, [Isa. 60:3-5 sinipi].”--

HP, p. 313.

“Alisin na ng mga Kristyano ang lahat ng hidwaan at italaga ang sarili

sa Diyos para sa pagligtas ng mga nawaglit. Ang pagbuhos ng Espiritu sa mga

araw ng mga apostol ay ang “unang ulan,” at maluwalhati ang bunga. Subalit

ang huling ulan ay higit na masagana.”--8 T, p. 21.

63

Lunes Disyembre 12

2. ANG MGA PANAHON NG PAGDILIG

a. Anong tiyak na pangako ng muling pagbangon at pagdilig ang ibi-

nigay ni Hoseas sa ilalim ng sagisag ng una at huling ulan? Hos. 6:1-3.

b. Ano ang mga kondisyon ng pagtanggap ng pangakong “panahon ng

pagdilig”--ang lubusang pagbuhos ng Banal na Espiritu sa

kapangyarihan ng huling ulan? Gawa 3:19-21.

“Ang gawain ng abanghelyo ay hindi matatapos na may kaunting

pagpapahayag ng kapangyarihan ng Diyos kaysa noong pasimula. Ang mga

hulang natupad sa pagbubuhos ng unang ulan sa pasimula ng ebanghelyo ay

muling matutupad sa huling ulan sa pagtatapos nito. Narito ang ‘panahon ng

pagdilig’ na hinihintay ni apostol Pedro… [Gawa 3:19, 20 sinipi].”--GC, pp.

611, 612.

“Ang mga tumanggap ng tatak ng buhay na Diyos at may proteksiyon sa

panahon ng kabagabagan ay dapat ipakita ng lubos ang larawan ni Jesus.

“Nakita ko na marami ang nagpapabaya sa paghahanda na napakahalaga

at naghihintay sa panahon ng ‘pagdilig’ at sa ‘huling ulan’ upang ihanda sila

sa pagtayo sa araw ng Panginoon at mamuhay sa Kanyang paningin. O,

napakarami ang nakita ko na sa panahon ng kabagabagan ay walang

proteksiyon! Pinabayaan nila ang napakahalagang paghahanda; kung kaya

hindi nila natanggap ang pagdilig na kailangan ng lahat upang maihanda sila

na mamuhay sa paningin ng banal na Diyos.”--EW, p. 71.

k. Upang matanggap ang kapangyarihan ng Banal na Espiritu na walang

sukat, anong gawain ang dapat na magawa para sa atin at sa

pamamagitan natin? Isa. 43:25; 44:22.

“Maaari nating hingiin ang pinagpalang pangako, ‘Pinawi ko na, tulad ng

makapal na ulap, ang inyong mga pagsalangsang’ (Isa. 44:22). Ang inyong

‘mga kasalanan, na napakarami, ay pinatawad na’ (Luc. 7:47). O,

napakatamis, napakasarap, ang sikat ng araw ng pag-ibig ng Diyos! Ang

makasalanan ay maaaring tumingin sa Kanyang di-nabahiran ng kasalanang

buhay, at magsabi, ‘Sino ang humahatol? Si Kristo na namatay.’ ‘Kapag ang

kasalanan ay nananagana, ang biyaya ay higit na nananagana’ (Roma 8:34;

5:20). Si Kristo na Tagapagsauli ay nagtanim ng isang bagong prinsipyo ng

buhay sa kaluluwa, at ang halamang ito ay lumago at namunga. Ang biyaya ni

Kristo ay nagdadalisay habang nagpapatawad, at iniaangkop ang tao para sa

banal na langit. Dapat tayong lumago sa biyaya at sa pagkakilala sa ating

Panginoong Jesukristo hanggang sa maabot natin ang kalubusan ng lalaki at

babae kay Kristo.”--RH, July 14, 1891.

64

Martes Disyembre 13

3. ANG MGA KASUOTAN NG KALIGTASAN

a. Habang nararamdaman nating hindi tayo karapatdapat, anong kati-

yakan maaari tayong magkaroon na tayo ay tatanggapin ng

Panginoon kapag tayo ay lumapit sa Kanya sa pagsisisi? Isa. 61:10.

“Huwag makinig sa udyok ng kaaway na manatiling malayo kay Kristo

hangga’t mapabuti mo ang iyong sarili; hangga’t ikaw ay maging ganap na

mabuti upang lumapit sa Diyos. Kung hihintayin mo ito, hindi ka kailan man

makakalapit. Kapag itinuro ni Satanas ang iyong maruming kasuotan,

banggitin mo ang pangako ng Diyos, ‘Siya na lumalapit sa Akin ay hindi Ko

kailan man itatakwil’ (Juan 6:37)….

“Sa magandang parabolang hula ni Zacarias, ang mataas na saserdote na

si Josue, na nakatayong nadadamtan ng maruming kasuotan sa harapan ng

anghel ng Panginoon, ay sumasagisag sa makasalanan. At ang Panginoon ang

nagsabi, ‘Hubarin ninyo sa kanya ang maruming kasuotan. At sa kanya ay

sinabi Niya, Narito, Aking pinalipas sa iyo ang iyong kasamaan, at dadamtan

kita ng bagong kasuotan…. At nilagyan nila siya ng malinis na turbante sa

kanyang ulo, at dinamtan siya ng kasuotan’ (Zac. 3:4, 5). Gayon din ang

Diyos ay dadamtan kayo ng ‘kasuotan ng kaligtasan,’ at babalutin kayo ng

‘damit ng katuwiran’ (Isa. 61:10).”--COL, pp. 205, 206.

b. Ano ang malapit ng maganap sa ilalim ng kapangyarihan ng “huling

ulan” ng Banal na Espiritu? Isa. 61:11; Joel 2:23, 28-31.

“Hindi tayo dapat maghintay sa huling ulan. Ito’y darating sa lahat na

kikilalanin at iaangkop ang hamog at ulan ng biyaya na ibinubuhos sa atin.

Kapag inipon natin ang mga kalat na liwanag, kapag pinahalagahan natin ang

tiyak na mga habag ng Diyos, na nananabik na magtiwala tayo sa Kanya, ang

bawat pangako nga ay matutupad. [Isa. 61:11 sinipi]….

“Ang panahon ng pagsubok ay malapit na sa atin, sapagkat ang malakas

na sigaw ng ikatlong anghel ay nagsimula na noong ipinangaral ang katuwiran

ni Kristo, ang nagpapatawad ng kasalanan na Manunubos. Ito ang pasimula

ng liwanag ng anghel na ang kaluwalhatian ay pupuno sa lupa.”--7 SDA BC [E.G. White Comments], p. 984.

“Isang gawain ang dapat magawa sa bayan, kung hindi marami ang

hindi mahahanda sa pagtanggap ng liwanag ng anghel na sinugo mula sa

langit upang paliwanagin ang buong lupa ng kanyang kaluwalhatian. Huwag

ninyong isipin na kayo ay masusumpungan bilang mga sisidlan para sa

karangalan sa panahon ng huling ulan, upang tumanggap ng kaluwalhatian ng

Diyos, kung itinataas ninyo ang iynong kaluluwa sa mga walang kabuluhan,

nagsasalita ng masasamang bagay, at lihim na nagmamahal ng mga ugat ng

poot.”--1 MS, p. 175.

65


4. NAGHAHANDA PARA SA ULAN

a. Paano tayo dapat maghanda ng ating puso sa pakikibahagi sa huling

ulan? Joel 2:12-14; Hos. 10:12.

“Ang Diyos ay ginagabayan ang Kanyang bayan sa bawat hakbang.

Dinadala Niya sila sa ibat-ibang mga kalagayan na tinatayang maipapakita

kung ano ang nasa puso. Ang ilan ay nakakatiis sa ibang punto ngunit

bumabagsak sa sumunod…. Ang ilan ay handang tumanggap ng isang punto;

ngunit kapag dinala sila ng Diyos sa isang pagsubok, sila’y umuurong dito,

sapagkat nasusumpungan nila na ito’y humahampas ng tuwiran sa ilang

minamahal na mga diyusdiyusan. Dito ay may pagkakataon silang makita

kung ano ang nasa puso nila na nagsasara kay Jesus. Pinapahalagahan nila ang

mga bagay na mas mataas kaysa sa katotohanan, at ang kanilang puso ay

hindi handang tanggapin si Jesus. Bawat-isa ay sinusubukan sa mahabang

panahon upang makita kung kanilang isasakripisyo ang kanilang mga

diyusdiyusan at makikinig sa payo ng Tunay na Saksi. Ang sinomang hindi

madalisay sa pamamagitan ng pagtalima sa katotohanan, at mapanagumpayan

ang kanilang pagkamakasarili, ang kanilang kapalaluan, at masasamang hilig,

ang anghel ng Diyos ay magsasabi: ‘Sila ay umanib sa kanilang diyusdiyusan,

pabayaan ninyo sila,’ at sila’y magpapatuloy sa kanilang gawain, na iiwanan

sila na hindi nasupil ang masasamang ugali, sa panghahawak ng masasamang

anghel. Ang sinomang manaig sa bawat punto, at tumayo sa bawat pagsubok,

at magtagumpay, anoman ang kapalit, nakinig sa payo ng Tunay na Saksi, at

sila’y tatanggap ng huling ulan, at magiging angkop sa paglipat.”--1 T, p. 187.

b. Maliban sa malalim na pagsasaliksik ng puso at tunay na pagsisisi,

anong ibang tungkulin mayroon tayo tungkol sa huling ulan? Mat.

5:6; Zac. 10:1.

“Bakit hindi tayo nagugutom at nauuhaw sa kaloob ng Espiritu, kung ito

ang paraan na tayo ay makakatanggap ng kapangyarihan? Bakit hindi natin

pinag-uusapan ito, idinadalangin ito, ipinangangaral ito?”--8 T, p. 22.

“Ang mga nabubuhay lamang sa liwanag na taglay nila ang tatanggap

ng higit pang liwanag. Malibang araw-araw tayong lumalago sa pagpapakita

ng buhay na mga kagalingan ng Kristyano, hindi natin makikilala ang

pagpapakita ng Banal na Espiritu sa huling ulan.”--TFILB, p. 333.

“Kapag tayo’y lubusan, buong-pusong nagtalaga sa paglilingkod kay

Kristo, kikilalanin ito ng Diyos sa pamamagitan ng pagbuhos ng Kanyang

Espiritu na walang sukat; subalit hindi ito magaganap habang ang malaking

bahagi ng iglesia ay hindi kamanggagawa ng Diyos.”--RH, July 21, 1896.

66

Huwebes Disyembre 15

5. NAGSISIKAP PARA SA TATAK NG PAGSANG-AYON NG DIYOS

a. Ano ang dapat na pangunahing iniisip ng bawat tagasunod ni Kristo--

at bakit napakahalaga nito? Apoc. 3:5; 7:1-4, 13, 14; 2 Cor. 7:1.

“Ang tatak ng buhay na Diyos ay ilalagay lamang sa mga nagdadala ng

wangis ni Kristo sa ugali.”--RH, May 21, 1895.

“Nang tayo’y naging mga anak ng Diyos, ang ating pangalan ay naisulat

sa aklat ng buhay ng Kordero, at nananatili ito doon hanggang sa panahon ng

sumisiyasat na paghuhukom. At ang pangalan ng bawat-isa ay tatawagin, at

sisiyasatin Niya ang kanyang tala na nagsabi, ‘Nalalaman Ko ang iyong mga

gawa.’ Kung sa araw na iyon ay makitang ang lahat ng ating masasamang

gawa ay hindi lubusang pinagsisihan, ang ating pangalan ay buburahin mula

sa aklat ng buhay, at ang ating mga kasalanan ay tatayong laban sa atin. Kung

ang nagtatanyag na tagasunod ay magtiwala sa sarili, kung sa salita o sa

espiritu ay linabag niya ang pinakamaliit na alituntunin sa banal na kautusan

ng Diyos, mali ang pagpapakilala niya kay Jesus, at sa paghuhukom ang

nakakagulat na mga salita ay bibigkasin, ‘Burahin ang kanyang pangalan

mula sa aklat ng buhay; siya ay manggagawa ng kasamaan.’ Subalit

kinahahabagan ng Ama ang hindi nagtitiwala sa sarili, natatakot sa Diyos na

kaluluwa, binabagabag man ng mga pag-aalinlangan at tukso. Si Jesus ay

nagsusumamo para sa Kanya, at ipinakikilala ang kanyang pangalan sa harapan ng

Ama at ng Kanyang banal na mga anghel.”--ST, Aug. 6, 1885.

“Subalit yaong mga naghihintay na makita ang himalang pagbabago sa

kanilang mga ugali na walang pagsisikap sa kanilang bahagi upang

mapanagumpayan ang kasalanan ay mabibigo. Wala tayong dahilan upang

matakot habang nakatitig kay Jesus, walang dahilan upang mag-alinlangan

kundi magtiwala na ililigtas Niya ang lahat na lumalapit sa Kanya; subalit lagi nating katakutan na baka ang dati nating likas ay magharing muli, na ang kaaway ay

makagawa ng ilang bitag upang tayo ay kanyang mabihag…. Kung paanong ang

waks ay nalalagyan ng tatak, gayon din ang kaluluwa ay tinatatakan ng Espiritu ng

Diyos at napapanatili ang wangis ni Kristo.”--1 SM, pp. 336, 337.



1. Anong mga bunga ang maaasahan nating makita sa ilalim ng kapang-

yarihan ng huling ulan?

2. Sino lamang ang tatanggap ng tatak ng Diyos?

3. Ano ang hahadlang sa atin sa pagtanggap ng huling ulan?

4. Ano ang dapat nating mapanagumpayan upang matanggap ang huling

ulan?

5. Ano ang dapat nating katakutan tungkol sa pakikibaka sa kasalanan?

67


Ang Huling mga Araw ng Sanlibutan

“Sa katuwiran kanyang hahatulan ang dukha, at sasawayin na may

katarungan para sa mga maamo sa sanlibutan: at kanyang hahampasin

ang lupa ng tungkod ng kanyang bibig, at sa hininga ng kanyang mga

labi ay pupuksain niya ang masama” (Isa. 11:4).

“Tayo ay nabubuhay sa pinakataimtim na panahon ng kasaysayan ng

sanlibutan upang maging walang ingat at pabaya.”--SD, p. 118.

Mungkahing Babasahin: The Great Controversy, pp. 603-614, 622-626,

635-644.

Linggo Disyembre 18

1. ISANG NAKAKAMANGHANG PAGKAGISING

a. Bakit ang huling ulan ang siyang pinakamasayang kaganapan sa

kasaysayan? Hos. 6:1-3.

“Ang mga lingkod ng Diyos, na nagniningning at nagliliwanag sa banal

na pagtatalaga ang mga mukha, ay magmamadali sa ibat-ibang lugar upang

ipahayag ang mensahe mula sa langit. Sa pamamagitan ng libu-libong tinig, sa

buong lupa, ibibigay ang babala. Magaganap ang mga himala, pagagalingin

ang maysakit, at kasunod ng mga mananampalataya ang mga tanda at

kababalaghan. Si Satanas din ay gagawa ng huwad na mga kababalaghan, na

magpapababa ng apoy mula sa langit sa paningin ng mga tao (Apoc. 13:13).

Dito kailangang magpasya ang mga naninirahan sa langit.

“Ang mensahe ay ipapangaral hindi sa pamamagitan ng pagtatalo kundi

ng malalim na pagkahikayat ng banal na Espiritu. Ang mga pangangatwiran

ay naipahayag na. Ang binhi ay naihasik na, at ngayon ito’y tutubo at

magbubunga. Ang mga babasahin na ikinalat ng mga misyonerong

manggagawa ay nagpakita ng kanilang impluwensiya, subalit maraming

naniwala ang nahadlangan mula sa lubusang pagkaunawa sa katotohanan o sa

pagtalima. Ngayon ang mga sinag ng liwanag ay tumatagos sa bawat dako,

ang katotohanan ay nakikita sa kaliwanagan nito, at ang tapat na mga anak ng

Diyos ay pinutol ang tali na pumipigil sa kanila. Ang relasyon ng pamilya,

relasyon ng iglesia, ay walang kapangyarihan upang pigilan sila. Ang

katotohanan ay higit na mahalaga sa lahat ng bagay. Bagaman ang mga

ahensiya ay pinagsanib laban sa katotohanan, isang malaking bilang ang

magpapasya sa panig ng Panginoon.”--GC, p. 612.

68

Lunes Disyembre 19

2. ANG DAKILANG TUNGGALIAN AY NAHAYAG

a. Ano pa ang bunga ng matagumpay na pangangaral ng ebanghelyo sa

ilalim ng kapangyarihan ng huling ulan? Ecle. 11:1, 2; 2 Cor. 2:14-17.

“Ang mga tao ng pananampalataya at panalangin ay mahihimok na

humayo na may banal na sigasig, na ipinapahayag ang mga salitang ibinigay

sa kanila ng Diyos. Ang kasalanan ng Babelonya ay mahahayag. Ang

nakakatakot na bunga ng pagpapatupad ng mga pangingilin ng iglesia ng

kapangyarihan ng pamahalaan, ang pagsalakay ng espiritwalismo, ang patago

ngunit mabilis na paglago ng kapangyarihan ng papa--lahat ay mahahayag. Sa

pamamagitan ng taimtim na babalang ito ang mga tao ay magigising. Libu-

libo ang makikinig na hindi pa kailan man nakarinig ng ganitong mga salita.

Sa pagtataka sila’y nakinig sa patotoo na ang Babelonya ay iglesia, nahulog

dahil sa kanyang mga kamalian at kasalanan, dahil sa kanyang pagtakwil sa

katotohanan na pinadala sa kanya mula sa langit. Habang ang mga tao ay

pumaroon sa dati nilang mga guro na may masikap na pagtatanong, Totoo ba

ang mga bagay na ito? Ang mga ministro ay magtuturo ng mga pabula,

maghuhula ng mababaw na mga bagay, upang pahupain ang kanilang takot at

patahimikin ang nagising na konsiyensiya. Ngunit dahil marami ang hindi

nasiyahan sa kapangyarihan lamang ng tao at humingi ng malinaw na

‘Sinasabi ng Panginoon,’ ang kilalang ministeryo, tulad ng mga Pariseo noon,

nagalit dahil ang kanilang kapangyarihan ay pinagdududahan, ay sasabihing

ang mensahe ay kay Satanas at gagalitin ang mga taong maibigin sa kasalanan

upang kutyain at usigin ang mga nangangaral nito.

“Habang ang tunggalian ay umaabot sa ibang mga lupain at ang isipan

ng mga tao ay nagigising sa niyurakang kautusan ng Diyos, si Satanas ay

nagalit. Ang kapangyarihang nangangalaga sa mensahe ay gagalitin lamang

ang mga lumalaban dito. Ang mga pastor ay gagamitin ang halos di-

karaniwang pagsisikap upang paalisin ang liwanag at baka sumikat ito sa

kanilang kawan. Gamit ang lahat ng paraan, kanilang sisikaping sugpuin ang pag-uusap tungkol sa mahahalagang usaping ito. Ang iglesia ay lumapit sa malakas

na bisig ng pamahalaan, at, sa gawaing ito, ang papa at ang protestante ay nagsanib.

Habang ang kilusan para sa pagpapatupad ng Linggo ay nagiging hayagan at tuwiran,

ang batas ay hihingin laban sa mga tumutupad ng kautusan. Sila’y pagbabantaan ng

multa at pagkabilanggo, at ang ilan ay aalukin ng mataas na posisyon, at ang iba ay

gantimpala at mga pakinabang, bilang paghimok upang talikuran ang kanilang

pananampalataya. Subalit ang matatag nilang sagot ay: ‘Ipakita ninyo sa amin mula sa

salita ng Diyos ang aming kamalian’--ganito rin ang pakiusap ni Luther sa katulad na

pagkakataon. Yaong mga nililitis sa hukuman ay nagbigay ng malinaw na paliwanag

tungkol sa katotohanan, at ang ilang nakarinig sa kanila ay nagpasya na tuparin ang

lahat ng utos ng Diyos. Ganito nadala ang liwanag sa libu-libo na wala sanang alam

sa mga katotohanang ito.”--GC, pp. 606, 607.

69

Martes Disyembre 20

3. TANGING MULA SA DIYOS ANG PROTEKSIYON

a. Habang ang iglesia at pamahalaan ay nagsanib sa matigas na paghihi-

magsik laban sa sampung kautusang moral ng Diyos, ano ang

sasapitin ng iilang matapat na nagsisikap na sumunod sa mga banal

na alituntunin nito? 2 Tim. 3:12; Apoc. 13:11-17.

“Habang ang Sabbath ay nagiging pangunahing punto ng tunggalian sa

buong Kristiyanismo, at ang pangrelihiyon at pangsanlibutang kapangyarihan

ay nagsanib upang ipatupad ang pangilin ng Linggo, ang matigas na

pagtanggi ng maliit na bilang na sumuko sa hinihingi ng nakararami ay

magiging dahilan upang sila’y maging tampulan ng pagtuligsa ng buong

mundo. Igigiit na ang kakaunti na tumatayong laban sa institusyon ng iglesia

at ng batas ng pamahalaan ay hindi dapat hayaan; na mas mabuti pa na sila ay

magdusa kaysa sa magkaroon ng kaguluhan at lumabag sa batas ang mga

bansa…. Ang katuwirang ito ay lilitaw na kapani-paniwala; at ang batas sa

wakas ay ipatutupad laban sa mga nangingilin ng Sabbath ng ikaapat na utos,

na pararatangan sila na nararapat sa pinakamalupit na parusa at binibigyan

ang mga tao ng kalayaan, pagkatapos ng takdang panahon, na sila ay patayin.

Ang Dating Romanismo at ang tumalikod na Bagong Protestantismo ay

susundan ang katulad na gawain sa mga gumagalang sa lahat ng banal na

alituntunin.

“Ang bayan ng Diyos ngayon ay masasadlak sa gayong tanawin ng

kapighatian at kahirapan na inilarawan ng propeta na tulad sa panahon ng

kabagabagan ni Jacob.”--GC, pp. 615, 616.

b. Kapag ang karaniwang mga daanan ng kalakalan ay pinutol na at ang

proteksiyon ng pamahalaan ay inalis na, paano mabubuhay ang

kaunting matatapat sa Diyos? Isa. 43:18-21; 41:17-20; 33:16.

“Ipinakita sa akin ng Panginoon ng paulit-ulit na salungat sa Biblia na

mag-imbak tayo para sa temporal na pangangailangan sa panahon ng

kabagabagan. Nakita ko na kung ang mga banal ay may pagkain na inihanda o

sa bukirin sa panahon ng kabagabagan, kapag ang tabak, kagutom, at mga

salot ay nasa lupain, aagawin ito sa kanila ng malulupit na kamay at aanihin

ng mga dayuhan ang kanilang bukirin. Ito na nga ang panahon upang

magtiwala tayo ng lubos sa Diyos, at tutustusan Niya tayo. Nakita ko na ang

ating tinapay at tubig ay tiyak sa panahong iyon, at hindi tayo magkukulang o

magugutom man; sapagkat ang Diyos ay kayang maglatag ng hapag para sa

atin sa ilang. Kung kinakailangan ay susuguin Niya ang mga uwak upang

pakainin tayo, tulad ng ginawa Niya kay Elias, o magpaulan ng mana mula sa

langit, tulad ng ginawa Niya sa mga Israelita.”--EW, p. 56.

70


4. MATATAG NA KATIWASAYAN

a. Ano ang iniutos na gawin ng bayan ng Diyos sa paghihintay sa

panahon ng kabagabagan--at paano sila iingatan? Isa. 26:20, 21;

49:15, 16.

“Ang mga bahay at mga lupain ay wala ng kabuluhan sa mga banal sa

panahon ng kabagabagan, sapagkat sila’y tatakas sa galit na galit na mga tao,

at sa panahong iyon ang kanilang mga ari-arian ay hindi na maipagbibili

upang gamitin sa gawain ng kasalukuyang katotohanan. Nakita ko na

kalooban ng Diyos na ang mga banal ay dapat humiwalay sa mga pabigat

bago ang panahon ng kabagabagan dumating, at makipagtipan sa Diyos sa

pamamagitan ng sakripisyo. Kung sila’y may ari-arian sa dambana at tapat na

nagtatanong sa Diyos ng kanilang tungkulin, tuturuan Niya sila kung kailan

ipagbibili ang mga bagay na ito. At sila’y magiging malaya sa panahon ng

kabagabagan at walang mga hadlang na magpapabigat sa kanila.

“Nakita ko na kung mayroong nanghahawak ng kanilang ari-arian at

hindi nagtanong sa Panginoon ng kanilang tungkulin, hindi Niya ipapaalam sa

kanila ang tungkulin, at pahihintulutan silang panatilihin ang kanilang ari-

arian, at sa panahon ng kabagabagan ito’y magiging tulad ng bundok na

wawasak sa kanila, at sisikapin nilang ipagbili ito, subalit hindi na

magagawa.”--EW, pp. 56, 57.

“Sa panahon ng matinding pagsubok sabi ni [Kristo], ‘Lumapit kayo,

bayan ko, pumasok kayo sa inyong mga silid, at inyong ipinid ang pintuan:

magtago kayo sa maikling panahon, hanggang lumipas ang galit’ (Isa. 26:20).

Ano ang mga silid kung saan sila ay magtatago? Ito ay ang proteksiyon ni

Kristo at ng banal na mga anghel….

“Nakita ko na ang mga banal ay umaalis sa mga siyudad at mga nayon,

at nagsasamasama, at naninirahan sa pinakamalayong mga lugar.

Tinutustusan sila ng mga anghel ng pagkain at tubig, habang ang masasama

ay nagdurusa sa gutom at uhaw. “Noong nakaraang gabi isang nakakamanghang tanawin ang ipinakita sa akin.

Tila nagkaroon ng malaking kalituhan at labanan ng mga sundalo. Isang mensahero

mula sa Panginoon ang tumayo sa harapan ko, at nagsabi, ‘Tawagin mo ang iyong

sambahayan. Gagabayan ko kayo; sumunod kayo sa akin.’ Dinala niya ako sa

madilim na daanan, tungo sa isang gubat, at tungo sa bangin ng mga bundok, at

nagsabi, ‘Dito ay ligtas kayo.’ May iba pang dinala sa pahingahang ito. Sabi ng

mensahero ng langit. ‘Ang panahon ng kabagabagan ay darating tulad ng

magnanakaw sa gabi, tulad ng babala ng Panginoon sainyo ito’y darating.’

“Sa panahon ng kabagabagan bago dumating si Kristo, ang matuwid ay iingatan

sa pamamagitan ng paglilingkod ng mga anghel sa langit; subalit walang kaligtasan

para sa mga mananalangsang ng kautusan ng Diyos. Hindi maaaring ingatan ng

anghel ang mga mananalangsang ng banal na mga alituntunin.”--Mar. p. 270.

71


5. PAGLIGTAS!

a. Sino ang ligtas sa oras ng galit ng Diyos? Isa. 33:13-16; 52:9, 10.

b. Anong nakakamanghang kaganapan ang dahilan na ang sanlibutan ay

mababaliktad--marahil upang ang bawat mata ay makita ito sa halos

magkakasabay na panahon? Isa. 11:4; 24:1-6, 19-22; Apoc. 1:7. Ano

ang sasabihin ng mga banal? Isa. 25:9.

“Hating-gabi ang pinili ng Diyos upang iligtas ang Kanyang bayan….

Ang maitim, makapal na mga ulap ay lumabas at nagsalpukan. Subalit

mayroong iisang malinaw na lugar na kinalalagyan ng kaluwalhatian, kung

saan nagmumula ang tinig ng Diyos tulad ng maraming tubig, na inaalog ang

kalangitan at lupa. Nagkaroon ng malakas na lindol. Nabuksan ang mga

libingan, at yaong mga namatay sa pananampalatay sa ilalim ng mensahe ng ikatlong anghel, nangingilin ng Sabbath, ay lumabas sa kanilang higaang alabok,

maluwalhati, upang pakinggan ang tipanan ng kapayapaan na gagawin ng Diyos sa

mga nagsitupad ng Kanyang utos.”--EW, p. 285.

“Hindi nagtagal ay lumitaw sa silangan ang maliit at maitim na ulap, kalahati

ng kamay ng tao ang laki. Ito ang ulap na pumapalibot sa Tagapagligtas na nakikita

mula sa malayo na napapalibutan ng dilim. Ang bayan ng Diyos ay alam na ito ay

tanda ng Anak ng tao. Sa taimtim na katahimikan sila’y tumingala dito habang ito’y

palapit ng palapit sa lupa, nagiging maliwanag at maluwalhati, hanggat ito’y naging

isang malawak at maputing ulap, ito’y nakapatong sa kaluwalhatian na tulad sa

sumusupok na apoy, at sa ibabaw nito ay ang bahaghari ng tipanan. Si Jesus ay

nakasakay bilang makapangyarihang mananakop.”--GC, pp. 640, 641.

“Pagdating ni Kristo ang masasama ay mabubura sa buong lupa--masusupok ng

espiritu ng Kanyang bibig at mapupuksa sa liwanag ng Kanyang kaluwalhatian.

Dinala ni Kristo ang Kanyang bayan sa Siyudad ng Diyos, at ang lupa ay wala ng

naninirahan. [Isa. 24:3, 5, 6 sinipi.]”--GC, p. 657.



1. Bakit ang lahat na naghahasik ng mga binhi ng katotohanan ngayon

ay maaaring gumawa na may kagalakan at pagtitiwala?

2. Ano ang magiging bunga ng ilang ipinatawag upang magpatotoo para

sa kanilang pananampalataya?

3. Paano tayo dapat maghanda ngayon para sa aktuwal na krisis sa

panahon ng kabagabagan?

4. Ano ang mangyayari sa ating mga ari-arian kapag dumating na ang

tunay na krisis?

5. Bakit dapat tayong magpasalamat na binigyan tayo ng Diyos ng

maraming detalye tungkol sa darating na hinaharap?

72


Isang Sulyap ng Walang Hanggan

“Narito, Ako’y lumikha ng bagong kalangitan at isang bagong lupa:

at ang dati ay hindi na maaalala, o maiisip man” (Isa. 65:17).

“Isang walang hanggang kalugihan kung makamtan natin ang buong

sanlibutan, kasama ng lahat ng kalayawan at kaluwalhatian nito, subalit

mawala ang kaluluwa. Ang langit ay mura lamang sa anomang halaga.”-- RH,

Mar. 18, 1875.

Mungkahing Babasahin: The Great Controversy, pp. 644-652, 658-678.

Linggo Disyembre 25

1. PATUNGO SA LANGIT

a. Ano ang maluwalhating gantimpala ng Diyos sa kakaunting matapat?

Isa. 26:1, 2.

“Ang pilak na pakakak ni Jesus ay tumutunog, habang Siya ay

bumababa sa alapaap, nababalot ng nagliliyab na apoy. Siya’y tumanaw sa

mga libingan ng natutulog na mga banal, at tumingin at itinaas ang mga

kamay sa langit, at sumigaw: ‘Gumising! Gumising! Gumising! Kayo na

natutulog sa alabok, at bumangon.’ At nagkaroon ng malakas na lindol.

Nabuksan ang mga libingan, at lumabas ang mga patay na nabibihisan ng

walang kamatayan… at sa kasabay na sandali tayo ay nabago, at dinalang

magkakasama upang salubungin ang Panginoon sa hangin.

“Tayong lahat ay pumasok sa alapaap na magkakasama, at pitong araw

na paakyat sa dagat na bubog, nang dinala ni Jesus ang mga putong, sa

Kanyang sariling kanang kamay ay inilagay ang mga ito sa ating ulo.

Binigyan Niya tayo ng gintong alpa at palma ng tagumpay. Dito sa dagat na

bubog ang 144,000 ay nakatayo sa sakdal na parisukat. Ang ilan ay may

putong na napakakinang, ang iba ay hindi gaanong makinang. Ang ilang

putong ay makikitang mabigat dahil sa mga bituin, habang ang iba ay kaunti

lamang. Lahat ay talagang nasisiyahan sa kani-kaniyang putong. At silang

lahat ay nabihisan ng maluwalhating puting pantakip mula sa kanilang balikat

hanggang sa paa. Ang mga anghel ay lahat nakapalibot sa atin habang tayo’y

nagmamartsa sa ibabaw ng dagat na bubog tungo sa pintuan ng siyudad. Itinaas ni

Jesus ang Kanyang malakas, maluwalhating mga bisig, hinawakan ang mala-perlas na

pintuan, at idinuyan ito sa kumikislap na mga bisagra, at sinabi sa atin: ‘Kayo’y

naglinis ng inyong damit sa Aking dugo, tumayong matatag para sa Aking

katotohanan, pumasok kayo.’ Tayong lahat ay nagmartsa papasok at nadama na tayo

ay may sakdal na karapatan doon.”--1 T, pp. 60, 61.

73

Lunes Disyembre 26

2. SA NALALAPIT NA HINAHARAP…

a. Ihambing ang hinaharap ng masasama sa mga pagpapala ng matuwid.

Isa. 33:24; 34:1, 2. Anong isang bagay ang magpapaalala sa atin sa

sanlibutang ito ng kasalanan? Zac. 13:6.

“Bawat bakas ng sumpa ay pinawing lahat…. Isang alaala ang naiwan:

Ang ating Manunubos ay palaging dala-dala ang tanda ng Kanyang

pagkapako sa krus. Sa sinugatan Niyang ulo, sa Kanyang tagiliran, sa mga

kamay at mga paa, ay naroon ang tanging mga bakas ng malupit na gawaing

ginawa ng kasalanan…. Ang tinusok na tagiliran kung saan lumabas ang

pulang bukal na nagsauli ng tao sa Diyos--naroon ang kaluwalhatian ng

Tagapagligtas, naroon ‘ang nakukubli Niyang kapangyarihan.’… At ang mga

palatandaan ng Kanyang kapakumbabaan ang Siyang pinakamataas Niyang

karangalan; sa buong walang hanggang panahon ang sugat sa Kalbaryo ay

magpapakita ng pauri sa Kanya at magpapahayag ng Kanyang

kapangyarihan.”--GC, p. 674.

b. Sa anong magandang paglalarawan ipinakita ni Isaias ang maluwal-

hating pag-asa ng mga panahon--at paano natin ito matitikman

ngayon? Isa. 35:1-10.

“Sa bawat isa na inihahandog ang sarili sa paglilingkod sa Panginoon,

walang ipinagkakait, ay binibigyan ng kapangyarihan sa pagtamo ng walang

sukat na mga bunga. Ang Diyos ay gagawa ng dakilang mga bagay para sa

kanila. Siya ay gagawa sa isipan ng mga tao upang, bagaman narito sa

sanlibutan, makikita sa kanilang buhay ang katuparan ng pangako ng darating

na kalagayan. [Isa. 35:1-10 sinipi.]”--MH, p. 160.

“Sa ating buhay dito, makalupa, bagaman napipigilan ng kasalanan, ang

pinakadakilang kagalakan at ang pinakamataas na edukasyon ay nasa

paglilingkod. At sa hinaharap na kalagayan, di-nahahadlangan ng mga

limitasyon ng makasalanang pagkatao, ang dakilang kagalakan at ang ating

pinakamataas na edukasyon ay masusumpungan sa paglilingkod--

nagpapatotoo, at habang tayo’y nagpapatotoo ay natututo ng mga bagong

bagay ‘ang kasaganaan ng kaluwalhatian ng hiwagang ito;’ ‘na si Kristo ay

nasa inyo, ang pag-asa ng kaluwalhatian’ (Col. 1:27).”--Ed. p. 309.

k. Saan dapat nakatuon ang pangunahing isipan natin kapag nagpaplano

ng ating hinaharap? Isa. 65:17-19; Apoc. 21:1; Heb. 11:8, 10, 13-16.

74

Martes Disyembre 27

3. KAPAYAPAAN AT KATAHIMIKAN SA WAKAS!

a. Paano inilarawan ni Isaias ang bagong langit at ang bagong lupa? Isa.

32:18; 60:18-22.

“Sa takot na ang hinaharap na pamana ay gawing lubhang materyal ay

nagdala sa marami na gawing espirituwal ang katotohanan na magdadala sa

atin na tingnan ito bilang ating tahanan. Tiniyak ni Kristo sa Kanyang mga

alagad na Siya ay pumaroon upang maghanda ng mga mansiyon para sa

kanila sa tahanan ng Ama. Sinomang tumanggap ng mga aral ng salita ng

Diyos ay hindi lubusang walang kaalaman tungkol sa makalangit na

tahanan…. [1 Cor. 2:9 sinipi.] Ang salita ng tao ay hindi sapat upang ilarawan

ang gantimpala ng matuwid. Ipapaalam lamang ito sa mga tumitingin dito.

Walang isipan ng tao ang makakatarok ng kaluwalhatian ng Paraiso ng

Diyos.”--GC, pp. 674, 675.

b. Paano inilarawan ni Isaias ang tahimik na kapaligiran doon? Isa. 11:6,

7, 9; 65:25. Bakit dapat tayong magsikap na ilagay ang ating sarili at

ang ating pamilya sa katulad na kapaligiran hanggat maaari, dito man

at ngayon? Isa. 32:17.

“Paulit-ulit na itinuturo sa akin ng Panginoon na ang ating bayan ay

dalhin ang kanilang mga pamilya mula sa siyudad, tungo sa nayon, kung saan

makakapagtanim sila ng kanilang sariling pagkain; sapagkat darating ang

panahon ang problema sa pagbili at pagbenta ay magiging malubha. Dapat na

tayong magsimula ngayong pakinggan ang tagubiling ibinigay sa atin na

paulit-ulit. Lumabas kayo sa siyudad tungo sa nayon, kung saan hindi

nagsisiksikan ang mga bahay, at kayo’y malaya mula sa panghihimasok ng mga kaaway.”--AH, p. 141.

“Ilayo ninyo ang inyong pamilya mula sa siyudad ang aking mensahe.

“Ang panahon ay dumating na, habang binubuksan ng Diyos ang daan,

ang mga pamilya ay dapat lumipat mula sa siyudad. Ang mga bata ay dapat

dalhin sa nayon. Ang mga magulang ay kumuha ng naangkop na lugar ayon

sa kanilang kakayanan…. “Bago dumating ang umaapaw na parusa sa mga naninirahan sa lupa, ang

Panginoon ay nanawagan sa lahat na tunay na Israelita na maghanda sa kaganapang

iyon. Sa mga magulang ay ipinadala Niya ang sigaw ng babala: Ipunin ninyo ang

inyong mga anak sainyong sariling tahanan; ipunin ninyo sila na malayo mula sa mga

lumalabag sa kautusan ng Diyos, na nagtuturo at nagsasagawa ng kasamaan. Lumabas

kayo sa malalaking siyudad ng madalian ayon sa inyong makakaya.

“Ang mga magulang ay maaaring magtayo ng maliit na bahay sa nayon, na may

lupain upang linangin, na magkakaroon sila ng bukirin upang tamnan ng gulay at

maliliit na putas…. Tutulungan ng Diyos ang Kanyang bayan na makasumpong ng

tahanang iyon sa labas ng mga siyudad.”--AH, pp. 139, 140.

75


4. ISANG TUNAY NA LUGAR NA MAY KAPAKIPAKINABANG NA

MGA GAWAIN

a. Ilarawan ang ilang ibat-ibang kabuhayan na masusumpungan sa

bagong lupa. Isa. 65:21, 22. Ipaliwanag kung paano natin matitikman

ito ngayon.

“Makakabuti para sa inyo na ilagak ang nakakabalisang mga alalahanin

at maghanap ng kapahingahan sa nayon, kung saan walang malalakas na

impluwensiya upang sirain ang moral ng mga kabataan.

“Totoo, hindi kayo lubos na magiging malaya mula sa kaguluhan at

nakakabalisang mga alalahanin sa nayon; subalit doon ay maiiwasan ninyo

ang maraming mga kasamaan, at masasaraduhan ang pintuan laban sa baha ng

mga tukso na nagbabantang sakupin ang isipan ng inyong mga anak….

“Ang mamuhay sa nayon ay lubos na kapakipakinabang sa kanila; ang

masigla, buhay sa labas ng bahay ay magpapalago ng kalusugan kapuwa ng

isipan at ng katawan. Sila’y dapat na magbungkal ng lupa, kung saan

malilibang sila at kapakipakinabang ang kanilang trabaho. Ang pagsasanay ng

mga halaman at bulaklak ay tungo sa paglago ng panlasa at pagpapasya,

habang ang pagiging bihasa sa kapakipakinabang at magagandang nilalang ng

Diyos ay may nagpapakinis at dumadalisay na impluwensiya sa isipan, na

itinuturo ito sa Manlilikha at Panginoon ng lahat.”--4 T, p. 136.

“Ang kabundukan at mga burol ay nagbabago; ang lupa ay tumatanda

tulad ng damit; subalit ang pagpapala ng Diyos, na naglalatag para sa

Kanyang bayan ng hapag sa ilang, ay hindi magwawakas.”--MH, p. 200.

“Marami ang hindi nais na kumita ng kanilang pagkain sa pamamagitan

ng pawis ng kanilang kilay, at ayaw nilang magbungkal ng lupa. Subalit ang

lupa ay may mga nakatagong pagpapala sa ilalim nito para sa mga may tapang

at layunin at pagtitiyaga upang ipunin ang mga kayamanan nito. Ang mga

ama at mga ina na may kapirasong lupa at may tahimik na tahanan ay mga

hari at reyna.”--FCE, pp. 326, 327.

b. Ano pa ang masasabi tungkol sa bagong lupa? Isa. 64:4.

“Doon, kapag ang lambong na nagpapadilim sa ating paningin ay

maalis na, at makita ng ating mga mata ang daigdig ng kagandahan na ngayon

ay nasusulyapan natin sa pamamagitan ng mikroskopyo; kapag tayo ay

tumingin sa mga kaluwalhatian ng kalangitan, na ngayon ay nababakas sa

malayo sa pamamagitan ng teleskopyo; kapag ang winasak ng kasalanan ay

maalis na, ang buong lupa ay makikita sa ‘kagandahan ng Panginoon na ating

Diyos,’ isang larangan ang mabubuksan sa ating pag-aaral!--Ed, p. 303.

“Doon ay may musika, at awit, musika at awit na di maririnig ng mortal

na tainga o mauunawaan ng isipan, maliban sa mga pangitain ng Diyos.”--Ed, p. 307.

76


5. ANG PINAKAMATAAS NA PANGARAP

a. Paano ang kapangyarihan at pag-ibig ng Diyos makikita sa bagong

lupa? Efe. 3:17, 20.

“[Sa bagong lupa] ang pag-ibig at pagmamalasakit na itinanim mismo ng

Diyos sa kaluluwa ay doon makakasumpong ng pinakatotoo at pinakamatamis

na pagsasakabuhayan….

“Bawat sangkap ay malilinang, bawat kakayahan ay mapapalakas. Ang

pagtamo ng kaalaman ay hindi magbibigay kapaguran sa isipan o

magpapahina sa lakas. Doon ang pinakadakilang mga gawain ay maaaring

isulong, ang pinakamatayog na mga pangarap ay mararating, ang

pinakamataas na mga ambisyon ay matutupad; subalit maylalabas na bagong

mga matataas upang akyatin, bagong hiwaga upang hangaan, bagong mga

katotohanan upang unawain, sariwang mga bagay upang gamitin ang

kapangyarihan ng isipan at kaluluwa at katawan.”--GC, p. 677.

b. Anong dakilang pagpapala ang mararanasan ng mga tinubos? Isa.

66:22, 23. Paano tayo dapat maghanda para sa bagay na ito ngayon?

“Ang mga taon ng walang hanggan, habang lumilipas, ay magdadala ng

mas masagana at mas maluwalhating mga pahayag ng Diyos at ni Kristo.

Habang lumalago ang kaalaman, gayon din ang pag-ibig, ang paggalang, at

ang kaligayahan ay lalago. Habang lalong nakikilala ng tao ang Diyos, higit

nilang hahangaan ang Kanyang ugali.”--Ibid., p. 678.

“Panahon na upang italaga natin ang natitirang mahalagang mga oras ng

ating pagkakataon sa paglilinis ng ating mga damit ng ugali at paputiin ito sa

dugo ng Kordero, upang tayo’y makasama sa isang pulutong na nakadamit ng

maputi na tatayo sa harapan ng dakilang puting luklukan.”--KH, p. 65.



1. Paano natin malalaman na ang lahat ng tinubos ay masisiyahan sa

kanilang gantimpala?

2. Paano natin mararanasan ang mga kagalakan ng langit ngayon?

3. Kung maaari tayong umasa lamang sa Diyos sa malaking krisis, bakit

kailangang lumipat sa nayon?

4. Paano at bakit ang bagong lupa ay magiging mas mainam kaysa sa

dati?

5. Habang lumalago ang pagkakilala natin sa Diyos, ano ang magiging

bunga?

77

Documents

Mga Nilalaman - sdarm. · PDF filepagbasa. Ang malawakang pag-aaral sa mga pinagkunan ... Ang bayan ng Diyos sa huling mga araw na ito ay dapat ... Na isaalang-alang ang dakilang paghihirap