Upload
cwen
View
92
Download
3
Embed Size (px)
DESCRIPTION
Metody tradycyjne i aktywizujące w szkole podstawowej i gimnazjum. Metoda. droga dochodzenia do prawdy „Celowo i systematycznie stosowany sposób pracy nauczyciela z uczniem, umożliwiający uczniom opanowanie wiedzy wraz z umiejętnością posługiwania się nią - PowerPoint PPT Presentation
Citation preview
METODY TRADYCYJNE I AKTYWIZUJĄCE W SZKOLE PODSTAWOWEJ I GIMNAZJUM
Metoda
droga dochodzenia do prawdy „Celowo i systematycznie stosowany
sposób pracy nauczyciela z uczniem, umożliwiający uczniom opanowanie wiedzy wraz
z umiejętnością posługiwania się nią w praktyce, jak również rozwijanie
zdolności i zainteresowań umysłowych.” (wg W.
Okonia)
Teoria kształcenia wielostronnego
Powstała w latach sześćdziesiątych Zakłada harmonijny rozwój
podstawowych funkcji człowieka:
1. Poznanie siebie i świata. 2. Wartościowanie świata. 3. Zmienianie świata.
Fazy kształcenia człowieka
Działanie (doświadczenie) Myślenie oglądowo-obrazowe (zmysły) Myślenie słowne (abstrakcyjno-
symboliczne)
Strategia kształcenia
To ogół celów, środków i metod przygotowywanych przez nauczycieli dla osiągnięcia jak najlepszych efektów , sposób interpretacji ogólnych celów kształcenia i sposób ich wprowadzania.
Metoda jest bardziej szczegółowa i schematyczna od strategii.
Metody aktywizujące
Uczeń – aktywny podmiot, sam zdobywający wiedzę przez poznanie i doświadczenia.
Nauczyciel – pobudza oraz stwarza sposobności do zdobywania przez ucznia wiedzy.
Cele: a) Nauczania – odnoszą się do nauczycielab) Kształcenia – odnoszą się do ucznia,
realizowane są podczas zajęć, ale i w procesie samokształcenia się ucznia (prasa, telewizja, Internet)
Nauczanie + samokształcenie = kształcenie
m. nauczania m. uczenia się m. kształcenia
Metody nauczania wg Marii Nagajowej
M. słowne M. zajęć praktycznych M. oglądowa
podająca poszukująca
heureza problemowa
Metoda podająca
1. Sprawdzenie pracy domowej, czyli sprawdzenie stopnia przyswojenia wiedzy do realizacji tematu.
2. Wprowadzenie do nowego tematu, zapoznanie z nim i wskazanie celu.
3. Opracowanie nowego materiału.4. Zebranie nowych wiadomości.
Wykład – przekazywanie informacji
Opowiadanie – opis wydarzeń, logika, barwność
Pogadanka – mniejsza dyskusja
Opis – charakterystyka zjawisk
Wyjaśnienie – zwięzłe podanie faktu, określa
przyczyny, przebieg, istotę określonego zjawiska
Anegdota
Metoda poszukująca
1. Zadawanie pytań, analiza tekstu literackiego.
2. Sprawdzanie pracy domowej.3. Zapoznanie uczniów z celem lekcji i pobudzenie ich zainteresowania.4. Opracowanie nowego materiału.5. Podsumowanie, zapisanie wniosków.
1. Heureza – polega na kierowaniu myśleniem
i działaniami uczniów za pomocą kolejnych pytań nauczyciela.
2. Metoda problemowa Wykład problemowy Wykład konwersacyjny Klasyczna metoda problemowa
Aktywizujące: M. przypadków M. sytuacyjna M. inscenizacji M. seminarium Gry dydaktyczne Dyskusje dydaktyczne:
a) wielokrotna – wszyscy dyskutują, dyskusje w małych grupkach, integracja wyników
b) panelowa (obserwowana) – najpierw dyskutują eksperci,
a później obserwujący zabierają głos
c) okrągłego stołu
d) burza mózgów
e) dyskusja związana z wykładem
Metoda zajęć praktycznych (ćwiczeniowa)
1. Sprawdzenie pracy domowej.2. Zapoznanie uczniów z celem lekcji.3. Wzorowy pokaz czynności nauczyciela.4. Wykonanie ćwiczeń.
Propozycje wg A. Dyduchowej1. M. analizy i twórczego wykorzystania
wzoru.2. M. instrukcji i norm.3. M. praktyki pisarskiej.4. M. przekładu intersemiotycznego.5. M. okazjonalnych ćwiczeń
praktycznych.
Metoda oglądowa(eksponująca)
Tok lekcji jest wyznaczony przez kolejność motywów wizualizacji prezentacji.
Polega na obserwacji. Ułatwia uczniom rozumienie abstrakcyjne.
Film Sztuka teatralna Ekspozycja
Metody nauczania zalecane w gimnazjum
I. Dyskusja – polecana zwłaszcza, gdy chcemy uczniów zaznajomić z:
zagadnieniami nie posiadającymi jednoznacznego rozwiązania
zagadnieniami szczególnie trudnymi i złożonymi przypadkami wywołującymi szczególne
kontrowersyjne sądy i opinie
Rodzaje dyskusji
a) Wielokrotnab) Panelowac) Punktowad) Technika kuli śniegoweje) Debata f) Dyskusja w 6 kapeluszach
myślowych
Ćwiczenia wspomagające naukę dyskutowania (wg R. Arendsa)
1. „Pomyśl – omów – przedstaw”2. Metoda uli3. Słuchanie innych4. Wyklaskiwanie gaduł5. Kolorowa piłka
Wizualizacją sformułowanych argumentów
mogą być:
metaplan drzewko decyzyjne „dywanik pomysłów” mapa pojęciowa
Metody nauczania zalecane w gimnazjum
II Działania dramowe (drama, dramatyzacje)
1. Typy dramy:a) Ćwiczeniab) Gry dramowec) Teatr d) Drama właściwa
inscenizacja rzeźba i jej warianty obraz (żywy obraz/stop-klatka/ zdjęcie/fotografia) film i jego rodzaje techniki plastyczno-manualne
(rysunki, makiety, przedmioty, modele, kostiumy, muzeum, plany)
list dziennik i pamiętnik
Korzyści ze stosowania dramyDrama uczy: Aktywności Pozbywania się kompleksów i nieśmiałości Wspomaga umiejętność pracy w parach i zespołach Uwrażliwia na innych ludzi Uczy szczerości i otwartości w obcowaniu z innymi Uczy różnych form wyrażania własnych uczuć Kształtuje wyobraźnię i kreatywność
Bibliografia
1. A. Dyduchowa, Próba klasyfikacji metod kształcenia sprawności językowych, „Język polski”, t.5, 1984.
2. D. Bernacka, Od słowa do działania. Przegląd współczesnych metod kształcenia, Warszawa 2001, s. 48-59; 102-115; 119-122; 175-191.
3. M. Nagajowa, ABC metodyki języka polskiego dla początkujących nauczycieli, Warszawa 1990.
Dziękuję za uwagę
Przygotowała: Małgorzata Stolarska