2

3

• zabawa • odprężenie, relaks• motywacja do działania, aktywizacja • „Ćwiczę bo chcę”

• poczucie bezpieczeństwa (bezpieczeństwo, brak krytyki, akceptacja)• kontakt emocjonalny• emocje = dłuższa aktywność, większa mobilizacja• wsparcie w trudnych chwilach

• Poprawa samooceny• Zmiana w sposobie postrzegania świata• zwiększona koncentracja uwagi• polisensoryczne oddziaływanie na zmysły

Korzyści płynące z terapii z udziałem zwierząt

4

• Zachęta do kontaktu• Otwarcie na innych ludzi• Poprawa komunikacji • Resocjalizacja

• Redukcja stresu• Osoby po zawale serca• Układ krążenia- obniżenie cholesterolu we krwi (poprzez kontakt z kotem czy psem)• Doskonalenie sprawności ruchowej np. poprawa ruchomości stawów • pomoc w zaburzeniach psychicznych np. przy leczeniu depresji• obniżenie napięcia mięśniowego• ogólna poprawa sprawności małej i dużej motoryki• otwieranie się dzieci Autystycznych na otaczający je świat … itd.

• Pomoc osobom niepełnosprawnym • Policja i wojsko• Ratownictwo• Medycyna

Korzyści płynące z terapii z udziałem zwierząt cd…

5

• Znajomość istnienia animaloterapii zbliżona między placówkami nie zajmującymi się pracą o charakterze specjalnym a zajmującymi się nią na co dzień. • Wiedza na temat terapii z udziałem zwierząt nie była zależna od wykształcenia • Wiedza ankietowanych osób była większa u osób w przedziale [21-40] niż [41-60].• Główne źródła wiedzy:- Internet (16)- Inne.. np. książki, w pracy (14)- prasa (13)- znajomi (8)- od lekarza (1)

6

Zwierzęta uczestniczące w animaloterapii, z jakimi badani spotkali się/ słyszeli o nich

[21-30] – pies i koń (ptaki, ryby, kot)[31 -40] – pies, delfin, koń (osioł)

[41-50] – koń i pies[51-60] – pies i koń

Co słyszała Pani/Pan na temat terapii z udziałem zwierząt?

Mała znajomość terapii z udziałem kota i delfina

7

• Mała znajomość uczestniczących w niej zwierząt (psy, konie, delfiny)

• moment stosowania animaloterapii ponad 50% prawidłowo (lata 70 XX w.) ok. 1/3 lata 90 XX w.

• dobra znajomość celu animaloterapii (ponad ¾ osób) wspomaganie procesu rehabilitacji

• nie znajomość terminów „felinoterapia” – wiarygodność ok. 1/3 ankietowanych osób czy „onoterapia” mniej niż 1/3

• wpływ na poszczególne choroby/schorzenia itd. Podstawowy poziom

• Miejsca gdzie wg ankietowanych można przeprowadzać terapię z udziałem zwierząt najczęściej wybierane były przedszkola specjalne, integracyjne, interakcja w basenie/morzu, domach opieki społecznej, hospicja. Mniej wybierane były placówki więzienne, zakłady psychiatryczne, szpitale itd.

• Wiedza ankietowanych osób odnoś nie możliwych rodzajów chorób, schorzeń, niepełnosprawności na które animaloterapia może oddziaływać (Autyzm (27), Porażenie kończyn (26), depresja (24), niepełnosprawność intelektualna (20), Najmniej – choroba parkinsona (8), nowotwory (10), upośledzenie mowy (12), schizofrenia (13). Inne..

8

Wiedza ukazująca możliwe rodzaje chorób, schorzeń, niepełnosprawności na które

animaloterapia może oddziaływać pozytywnie wg ankietowanych osób

Carlsberg (7/10) i ORW (6/10) , MSS (2/10)

Najczęściej podawany powód na TAK:

• może działać uspakajająco na więźniów , • pozwala zredukować poziom agresji jak również pomóc w kształtowaniu odpowiednich wzorców zachowań. • Rozwinięcie empatii i wrażliwości.

Powód na NIE: • obawa o los zwierząt, nie wiara w poprawę zachowania skazanych.

[21-30] – 9/13 uznało tę formę reoscjalizacji

[31-40] – 5/9 uznało tę formę resocjalizacji

[41-50] – 4/5 nie uznało tej formy resocjalizacji

[51-60] – 2/3 nie uznało tej formy resocjalizacji

9

• Wiedza społeczeństwa ma charakter bardzo ogólny (m. in. słaba znajomość pojęć terapii, uczestniczących innych zwierząt jak np. koty czy delfiny jak również możliwych z nimi oddziaływań wspomagających poszczególne terapie).

• Nikła wiedza na temat możliwości oddziaływań resocjalizacyjnych za pomocą zwierząt; brak programów resocjalizacyjnych z udziałem np. psa czy kota w zakładach penitencjarnych oraz placówkach więziennych.

• Mała liczba konferencji, szkoleń, propagowania wiedzy na ten wpływu animaloterapii.

• Brak większego zainteresowania w gronie specjalistów zajmujących się edukacją specjalną, wychowaniem, leczeniem, rewalidacją, psychiką człowieka (psycholodzy, pedagodzy, pedagodzy specjalni, fizjoterapeuci itd.

• Mała dostępność tej formy terapii w poszczególnych placówkach tj. przedszkola/szkoły integracyjne, specjalne, szpitale, hospicja, domy opieki społecznej, więzienia.

• Brak inwestorów/finansowania np. Delfinariów.

10

wykorzystanie, rozpowszechnienie materiałów

na temat animaloterapii.

zwrócenie uwagi/zachęcenie środowiska specjalistycznego z zakresu medycyny, fizjoterapii, terapii, pedagogiki oraz psychologii itd. na zwiększenie zainteresowania metodą naturalną opartą na uczestnictwie zwierząt.

11

12