Si SimbegwireSi Simbegwire

Rukia Nantale Benjamin Mitchley Karla Comanda tagalog nivå 5

Nagdalamhati si Simbegwire nang pumanaw angkanyang Nanay. Ginawa ng Tatay ni Simbegwireang lahat ng kanyang makakaya para alagaanang kanyang anak. Unti-unti, natutunan nilangmaging masaya, kahit na wala na ang Nanay niSimbegwire. Tuwing umaga ay naupo sila atpinag-usapan ang darating na araw. Bawat gabiay magkasama silang naghain ng hapunan.Pagkatapos nilang hugasan ang mga pinggan,tinulungan si Simbegwire ng Tatay niya sakanyang takdang-aralin.

2

Isang araw, ginabi ng uwi ang Tatay niSimbegwire. “Nasaan ka na, anak?” tawag niya.Tumakbo si Simbegwire sa kanyang Tatay.Tumigil siya nang nakita niyang hawak ng Tatayniya ang kamay ng isang babae. “Gusto kongmakilala mo ang isang taong espesyal, anak. Ito siAnita,” nakangiti niyang sinabi.

3

“Ikinagagalak kitang makilala, Simbegwire. Lagikang ikinukwento sa akin ng Tatay mo,” sabi niAnita. Pero hindi niya kinamayan o nginitian angbata. Tuwang-tuwa sa galak ang Tatay niSimbegwire. Lagi niyang binabanggit na sama-sama silang maninirahan, at kung gaanomagiging kaganda ang buhay nila. “Anak, sanatanggapin mo tanggapin mo si Anita bilang iyongina,” sabi niya.

4

Nagbago ang buhay ni Simbegwire. Hindi na siyanakakaupo kasama ng kanyang Tatay tuwingumaga. Masyado nang pagod para gumawa ngtakdang-aralin si Simbegwire sa gabi dahil sadami ng gawaing-bagay na iniuutos ni Anita.Natutulog siya kaagad matapos ang hapunan.Ang makulay na kumot na bigay sa kanya ngkanyang Nanay ang tanging nagbibigay-ginhawakay Simbegwire. Tila hindi napapansin ngkanyang Tatay na hindi masaya si Simbegwire.

5

Makalipas ang ilang buwan, sinabi ng Tatay niSimbegwire na luluwas muna siya ng matagal.“Kailangan kong bumiyahe para sa akingtrabaho,” sabi niya. “Pero alam kong aalagaanninyo ang isa’t isa.” Nalumbay si Simbegwire,pero hindi ito napansin ng kanyang Tatay. Hindikumibo si Anita. Hindi rin siya masaya.

6

Lumala ang kalagayan ni Simbegwire. Kapaghindi niya natapos ang kanyang gawaing-bahay,o kapag nagreklamo siya, sinaktan siya ni Anita.Halos ubusin ng babae ang hapunan, atkapiranggot na tira lang ang iniwan para kaySimbegwire. Umiyak si Simbegwire gabi-gabi,yakap-yakap ang kumot ng Nanay niya.

7

Isang umaga, tinanghali ng gising si Simbegwire.“Tamad!” sigaw ni Anita. Hinila niya siSimbegwire mula sa kanyang kama. Naipit saisang pako ang kanyang pinakamamahal nakumot, at napunit ito sa dalawang piraso.

8

Nabalisa si Simbegwire. Napagdesisyunan niyangmaglayas sa kanila. Kinuha niya ang mgakapiraso ng kumot ng kanyang Nanay, nagbaonng kaunting pagkain, at nilisan ang kanilangbahay. Sinundan niya ang daang tinahak ngkanyang Tatay.

9

Kinagabihan, umakyat siya sa isang mataas napuno malapit sa ilog at gumawa ng tulugan gamitang mga sanga. Habang pinatutulog niya angkanyang sarili, umawit siya: “Maama, maama,maama, iniwan mo ako. Iniwan mo ako at hindika na bumalik. Hindi na ako mahal ni Tatay.Nanay, kailan ka babalik? Iniwan mo ako.”

10

Kinaumagahan, inawit itong muli ni Simbegwire.Nang dumating ang mga kababaihan sa ilog paramaglaba, narinig nila ang panaghoy galing samataas na puno. Akala nila na hangin lamang itona pumapagaspas sa mga dahon, at nagpatuloysa kanilang gawain. Pero pinakinggang mabuting isa sa mga babae ang awit.

11

Tumingin ang babae sa itaas ng puno. Nangmakita niya ang bata at ang makukulay nakapiraso ng kumot, umiyak siya, “Simbegwire,anak ng aking kapatid!” Tumigil sa paghuhugasang ibang babae at tinulungang bumaba siSimbegwire mula sa puno. Niyakap ng kanyangtiyahin si Simbegwire at pinatahan siya.

12

Dinala si Simbegwire ng kanyang tiyahin sakanilang bahay. Naghain siya ng mainit napagkain para kay Simbegwire at pinatulogkasama ng kanyang mahal na kumot. Nanggabing iyon, lumuha si Simbegwire sa kanyangpagtulog. Pero ito ay luha ng ginhawa. Alamniyang aalagaan siya ng kanyang tiyahin.

13

Nang bumalik ang Tatay ni Simbegwire, nakitaniyang walang laman ang silid nito. “Anongnangyari, Anita?” malungkot niyang tanong.Ipinaliwanag ng babae na lumayas si Simbegwire.“Gusto ko lang naman na galangin niya ako,” sabiniya. “Pero marahil ay naging masyado akongmahigpit.” Umalis ang tatay ni Simbegwire attinahak ang direksiyon ng ilog. Nagpatuloy siya sanayon ng kanyang kapatid para alamin kungnakita ba niya si Simbegwire.

14

Nakikipaglaro si Simbegwire sa kanyang mgapinsan nang makita niya ang kanyang Tatay mulasa malayo. Natakot siya na baka galit ito, kayanagtago siya sa loob ng bahay. Pero nilapitan siyang kanyang Tatay at sinabi, “Simbegwire,nakahanap ka ng perpektong Nanay para sa sarilimo. Isang Nanay na nagmamahal at nakaiintindisa’yo. Ipinagmamalaki kita at mahal kita.”Napagsang-ayunan nila na maaaring makitira siSimbegwire sa kanyang tiyahin hangga’t kailanniya gusto.

15

Araw-araw ay dumalaw ang kanyang Tatay.Dumating ang panahon na isinama rin niya siAnita. Hinawakan niya ang kamay ni Simbegwire.“Patawarin mo ako, anak, at nagkamali ako,” iyakniya. “Puwede mo ba akong bigyan ng isa pangpagkakataon?” Tumingin si Simbegwire sakanyang Tatay at sa nag-aalalang mukha nito.Pagkatapos ay humakbang siya at dahan-dahangniyakap si Anita.

16

Sumunod na linggo, inanyayahan ni Anita siSimbegwire, kasama ng kanyang mga pinsan attiyahin, sa kanilang bahay para sa isangtanghalian. Ang sarap ng handaan! Inihain niAnita ang lahat ng paboritong pagkain niSimbegwire, at kumain ang lahat hanggang sila’ynabusog. Naglaro ang mga bata habang nag-usap ang mga matatanda. Nakaramdam siSimbegwire ng kasiyahan at lakas ng loob.Napag-isipan niya na marahil, sa madalingpanahon, ay uuwi siya para manirahan kasamang kanyang Tatay at kanyang madrasta.

17

Barnebøker for NorgeBarnebøker for Norgebarneboker.no

Si SimbegwireSi SimbegwireSkrevet av: Rukia Nantale

Illustret av: Benjamin MitchleyOversatt av: Karla Comanda

Denne fortellingen kommer fra African Storybook (africanstorybook.org) og ervidereformidlet av Barnebøker for Norge (barneboker.no), som tilbyr barnebøkerpå mange språk som snakkes i Norge.

Dette verket er lisensiert under en Creative Commons Navngivelse 3.0 Internasjonal Lisens.

https://barneboker.no/https://africanstorybook.orghttps://barneboker.nohttps://creativecommons.org/licenses/by/3.0/deed.no