Fakultet sporta i tjelesnog odgoja u SarajevuMenadžment u sportu

II Ciklus Studija

LIDERSTVO

Mentor:

Student:

Menadžersko liderstvo je proces kojim se djelatnost članova grupe usmjerava ka ostvarenju zadataka.

Liderstvo ne znači nejednaku raspodjelu moći između lidera i članova grupe.

Psiholozi i ostali istraživači u u utvđivanju karakternih osobina lidera, su koristili dva pristupa:

1. poredili su karakterne osobine onih koji su postali lideri sa karakternim osobinama onih koji nisu,

2. poredili su karakterne osobine uspješnih lidera sa karakternim osobinama neuspješnih lidera.

Pokazalo se da:

- lideri su kao grupa pametniji, otvoreniji i samopouzdaniji od nelidera;- po pravilu su viši rastom;- uspješnost lidera ne zavisi od grupe osobina, već od toga koliko osobine lidera odgovaraju zahtjevima situacije;- žene lideri su kod radnika jednako cjenjeni i postižu jednako dobre rezultate;- vjerovatnoća da žene postanu lideri je manja nego kod muškaraca.

Liderske funkcije:

To su aktivnosti usmjerene na održanje grupe i zadatke koje mora da realizuje lider da bi jedna grupa mogla uspješno da radi.

Za uspješan rad grupe, potreban je takav lider koji može izvršiti dvije važne funkcije:

- funkciju rješavanja problema, i- funkciju održanja grupe na okupu (socijalna funkcija).

Stilovi liderstva:

Stil je način ponašanja i djelovanja lidera, a to znači njegov odnos prema saradnicima i podređenima.

Funkcije liderstva se izražavaju u dva različita stila:

- menadžeri koji su orjentisani na zadatke, i - menadžeri koji su orjentisani na radnike.

Kako će menadžer voditi kompaniju, zavisi od njegovog porijeka, znanja, vrijednosti i iskustva.

Izbor liderskog stila zavisi i od:

- poželjnog stila,

- veličine i kohezivnosti određene radne grupe,

- prirode zadataka koje grupa obavlja,

- vremenskog faktora.

Kontingentni pristup liderstvu:

Ovaj pristup se bavi sljedećim faktorima:

- zahtjevima zadataka,

- očekivanjima i ponašanjem osoba istog ranga,

- osobinama, očekivanjima i ponašanjem radnika,

- organizacionom kulturom i politikom.

Najznačajniji kontingentni modeli liderstva su:

- Situacioni model liderstva (najefikasniji liderski stil se mijenja u zavisnosti od spremnosti radnika)

- Fidlerov model (menadžeri nerado mijenjaju stilove sa kojim su postali uspješni)

- Model put-cilj liderstva (ističe ulogu lidera u učenju podređenih kako da dostignu visoke rezultate)

- Modeli Vroom-Yetton i Vroom-Yago (model liderstva koji brine za kvalitet i prihvaćanje odluka, i uključuje pet stiloova: AI, AII, CI, CII i GII)

Transformaciono ili harizmatsko liderstvo:

To su lideri koji svojom ličnom vizijom i energijom inspirišu sljedbenike i imaju veliki utjecaj na svoje organizacije.

Psihoanalitički pristup liderstvu:

Po mišljenju Sigmunda Freuda, na oblikovanje najvećeg dijela ljudskog ponašanja utječu nesvjesni napori da se zadovolje neispunjene potrebe i nagoni. Mi ne moramo znati zašto radimo ono što radimo, jer veliki dio našeg ponašanja povezujemo sa iskustvima iz najranijeg djetinjstva.

Zanesenost liderstvom:

Zašto se okrećemo liderima da bismo pojednostavili naše živote?

Liderstvo je važna tema za menadžere a njihova uloga ključna u ostvarivanju grupne i organizacione efikasnosti.

Tradicionalne teorije liderstva obuhvataju psihoanalitički pristup i ispitivanja nesvjesnih motiva lidera kao i pristup koji se koncentriše na idealizovanu sliku sljedbenika o mogućnostima lidera i kako oni mogu da utiču na njihove živote.

Stanje našeg srca, otvorenost naših stavova, kvalitet naših sposobnosti, uvjerljivost naših iskustava, daje vitalnost našem radnom iskustvu i smislu našeg života. To je ono što je potrebno da bi konstruktivni lider mogao da postoji, i konstruktivno liderstvo kao sredstvo koje koristimo u ostvarivanju našeg potencijala.

HVALA NA PAŽNJI!