Lumaki sa mayamang pamilya si Yolly. Siya ay matalino at mabuting bata. Sa kabila ng napakagara niyang buhay isang lumang yoyo ang tinuturing niyang kayamanan.

Lumaki sa mayamang pamilya si Yolly. Siya ay matalino at mabuting bata. Sa kabila ng napakagara niyang buhay isang lumang yoyo ang tinuturing niyang kayamanan.

Kaarawan ni Yolly nuon at maraming bata mula sa iba’t-ibang pamilya ang dumating upang ipagdiwang ito kasama siya.

Matapos ang laro at kainan ay oras na upang ibigay ang regalo ng bawat bata para kay Yolly.

“Yolly para sa iyo ito galing pa yan ng ibang bansa”

“Yolly mahal ang bili namin ni papa sa laruang iyan”

“Yolly sikat na brand ng damit iyan”Hanggang sa isang batang babae ang dumating suot ang simpleng damit at bumati kay Yolly.“Yolly maligayang kaarawan

Hanggang sa isang batang babae ang dumating suot ang simpleng damit at bumati kay Yolly.“Yolly maligayang kaarawan

YOYO NI YOLLY

Nuong unang panahon isang bundok ang kilalang kilala dahil sa natatangi nitong ganda at hiwaga. Sinasabi na sa tuktok nito ay naruon ang malaking kayamanan. Marami ang sumubok na ito ay akyatin ngunit walang sinuman ang nagtagumpay. Ang

Isang matipuno, makisig at tusong lalaki ang sumubok na ito ay akyatin siya ay si Hubert. Batid ni Hubert ang hiwaga ng bundok lalo na ang kayamanan na binabantayan ng isang diwata.Inakyat niya ang bundok at sa patuloy niyang paglalakad ay nakarinig siya ng

Nuong unang panahon isang bundok ang kilalang kilala dahil sa natatangi nitong ganda at hiwaga. Sinasabi na sa tuktok nito ay naruon ang malaking kayamanan. Marami ang sumubok na ito ay akyatin ngunit walang sinuman ang nagtagumpay. Ang

Isang matipuno, makisig at tusong lalaki ang sumubok na ito ay akyatin siya ay si Hubert. Batid ni Hubert ang hiwaga ng bundok lalo na ang kayamanan na binabantayan ng isang diwata.Inakyat niya ang bundok at sa patuloy niyang paglalakad ay nakarinig siya ng

Sila ay nanirahan sa bundok at sa loob ng dalawang taon na pagsasama alam ni Hubert

Sila ay nanirahan sa bundok at sa loob ng dalawang taon na pagsasama alam ni Hubert

Sa pagkuha ni Hubert sa kayamanan unti unti rin binalot ng makapal na yelo ang kabundukan at ang lahat ng mga taong naninirahan sa ibaba nito. Dumating ang diwata at nagwika“Hindi ba’t binalaan na kita na huwag kang aakyat sa tuktok ng bundok ngunit dahil sa iyong pagkaganid sa kayamanan ikaw ay tumuloy pa din. Ang lahat ng tao sa ibaba ng bundok ay mapapahamak kung hindi mo ibabalik ang gintong yelo sa kinalalagyan nito.”

Nagdisisyon si Hubert na ibalik ang yelo, ngunit may sinabi ang diwata bago niya ito gawinAng sabi ng diwata ay “Sa oras na ibalik mo ang yelo sa dati nitong kinalalagyan ang lahat ng iyong alaala tungkol saakin ay mawawala at babalik ka sa lugar na iyong pinanggalingan”Matapos marinig ito mula sa diwata ay umiyak si Hubert at nagwika “Ako ay ganid at sabik sa kayamanan kung kaya’t ikaw ay aking pinaibig ngunit sa dalawang taon na ating pagsasama ako pala ang tinuruan mong umibig” minahal ni Hubert ang

0

Nagdisisyon si Hubert na ibalik ang yelo, ngunit may sinabi ang diwata bago niya ito gawinAng sabi ng diwata ay “Sa oras na ibalik mo ang yelo sa dati nitong kinalalagyan ang lahat ng iyong alaala tungkol saakin ay mawawala at babalik ka sa lugar na iyong pinanggalingan”Matapos marinig ito mula sa diwata ay umiyak si Hubert at nagwika “Ako ay ganid at sabik sa kayamanan kung kaya’t ikaw ay aking pinaibig ngunit sa dalawang taon na ating pagsasama ako pala ang tinuruan mong umibig” minahal ni Hubert ang

YELO NA GINTO

Kinabukasan sa paaralan nila Yuki ay isa-isang tumayo ang kanyang mga kamag aral at ipinakita ang mga natatangi nilang bagay. Natapos na ang lahat at si Yuki na lang ang natitira.Sa pagtayo ni Yuki ang lahat ng atensyon ng kanyang mga kamag-aral ay nasa kanya habang siya’y naglalakad suot ang kanyang Yukata.Pagdating sa harapan sinabi ni Yuki kung bakit ito mahalaga sa kanya.“Ako si Yuki, anak ng isang Filipina sa isang hapon masasabi ko na ako ay pinagpala sa mga magulang na meron ako at kahit na magkaiba ang lenggwahe ng aking mga magulang iisa lamang ang nanaig sa aming pamilya ang lenggwahe ng pagmamahal. Ang Yukata na ito ay regalo sa akin ng aking ama. Higit sa lahat ng materyal na bagay ang alaala ko mula sa Yukata na ito ay hindi matutumbasan. Ito ang nagpapaalala sa akin ng mga masasayang sandali na kasama ko ang aking ama. Bagamat siya ay nasa piling na ng ating bathala pakiramdam ko ay kayakap ko pa rin siya kapag suot ko ang aking Yukata.”Umiyak ang lahat matapos marinig ang tungkol sa Yukata ni Yuki, matapos nito ay binigyan nila ng isang malakas na palakpakan si Yuki.Oras na naman ng uwian at masayang masaya si Yuki habang naglalakad pauwi kasama ang mga kaibigan suot-suot ang kanyang Yukata.

Kinabukasan sa paaralan nila Yuki ay isa-isang tumayo ang kanyang mga kamag aral at ipinakita ang mga natatangi nilang bagay. Natapos na ang lahat at si Yuki na lang ang natitira.Sa pagtayo ni Yuki ang lahat ng atensyon ng kanyang mga kamag-aral ay nasa kanya habang siya’y naglalakad suot ang kanyang Yukata.Pagdating sa harapan sinabi ni Yuki kung bakit ito mahalaga sa kanya.“Ako si Yuki, anak ng isang Filipina sa isang hapon masasabi ko na ako ay pinagpala sa mga magulang na meron ako at kahit na magkaiba ang lenggwahe ng aking mga magulang iisa lamang ang nanaig sa aming pamilya ang lenggwahe ng pagmamahal. Ang Yukata na ito ay regalo sa akin ng aking ama. Higit sa lahat ng materyal na bagay ang alaala ko mula sa Yukata na ito ay hindi matutumbasan. Ito ang nagpapaalala sa akin ng mga masasayang sandali na kasama ko ang aking ama. Bagamat siya ay nasa piling na ng ating bathala pakiramdam ko ay kayakap ko pa rin siya kapag suot ko ang aking Yukata.”Umiyak ang lahat matapos marinig ang tungkol sa Yukata ni Yuki, matapos nito ay binigyan nila ng isang malakas na palakpakan si Yuki.Oras na naman ng uwian at masayang masaya si Yuki habang naglalakad pauwi kasama ang mga kaibigan suot-suot ang kanyang Yukata.