Krstaški ratovi

Niz ratova od 1196.-1270.god. koje je organizovala katolička crkva za oslobođenje Hristovog groba u Jerusalimu iz ruku "nevernika", Turaka Seldžuka. Ratovi su nazvani krstaški zbog krsta koji su vojnici nosili na svom odelu.

Katolička crkva je u ovim ratovima videla priliku da uspostavi duhovnu dominaciju nad zemljama Istočnog Rimskog Carstva, a riteri i feudalci bili su vođeni ekonomskim motivima (osvajanje novih poseda, ratni plen) Prvi krstaški rat 1196.-1199. poveli su normanski, flandrijski i holandski riteri. Osvojili su Jerusalim i stvorili nekoliko grofovija i jerusalimsku kraljevinu.

Drugi krstaški rat 1147-1149 pod vođstvom francuskog kralja Luja VII i nemačkog kralja Konrada III završio se bez rezultata.

Treči krstaški rat 1199.-1202 vode engleski kralj Ričard Lavjeg Srca, francuski kralj Filip II Avgust i nemački car Fridrih I Barbarosa. U ovom pohodu nemački car se udavio u jednoj rečici, Filip II Avgust se posle svađe sa engleskim kraljem vraća u Francusku. Ričard Lavljeg srca je uspeo ugovorom da obezbedi slobodan dolazak hodočasnika u Jerusalim.

Četvrti krstaški rat 1202.-1204. vodili su francuski feudalci pod vođstvom Mletačke republike. U ovom pohodu krstaši su zauzeli Carigrad, stvoreno je Latinsko Krstaško carstvo i stvorene još neke manje države.

Peti krstaški rat 1217.-1222. vođen je protiv egipatskog sultana koji je vladao Palestinom. Zbog unutrašnjih razdora, krstaška vojska je morala da napusti Egipat.

U Šestom krstaškom ratu 1228.-1229., Fridrh II Hoenštaufovac osvaja Jerusalim.

Francuski kralj Luj IX preduzeo je sedmi (1248.-1254.) i osmi (1270.) kstaški rat, ali bez većih uspeha.

Treba pomenuti i dva dečija krstaška rata (1212.) Po crkvenom uverenju Hristov grob mogli su da oslobode samo bezgrešni dečaci. Međutim, deo dece su trgovci prodali u Egiptu, a drugi deo je stradao od zime i gladi.

Posledice krstaških ratova su opadanje ugleda rimskog pape, dominacija italijanskih gradova u sredozemlju, upoznavanje Evrope sa kulturom Istoka.