-Seminarski rad-

FILTRIRANJE SEIZMIKIH PODATAKA

Nekoliko tehnika za obradu digitalnih podataka nam je dostupno, a koje slue za poboljanje seizmikih sekcija. Generalno, cilj obrade podataka dobijenih seizmikom refleksijom je da se povea SNR (signal-to-noise ratio - odnos signal/um) i da se popravi vertikalna rezolucija individualnih seizmikih trasa. Uopteno reeno, ovi dvostruki ciljevi moraju se sprovoditi odvojeno. Dva glavna tipa manipulacija talasnim oblicima su filtriranje frekfencija i inverzno filtriranje (dekonvolucija). Filtriranje frekfencija moe poboljati SNR ali potencijalno otetiti vertikalnu rezoluciju, dok dekonvolucija poboljava rezoluciju ali na raun smanjenja SNR-a. Sa mnogih aspekata seizmike obrade kompromisi moraju biti postignuti tako da daju optimalne rezultate.

Filtriranje frekfencija

Svaki koherentni ili nekoherentni um ija dominantna frekfencija je razliita od reflektovanih nailazaka moe biti potisnuta frekfentnim filtriranjem. Tako na primer vibracije na povrni pri ispitivanjima nekog tla ili vibracije izazvane prolascima brodova u marinskoj seizmici mogu biti znaajno umanjene nisko-frekfentnim filtriranjem. Slino tome umovi prouzrokovani vjetrom takoe mogu biti redukovani koritenjem visoko-frekfentnih filtera. Filtriranje frekfencija moe se vriti u nekoliko faza. Uobiajeno, sva snimanja se filtriraju u ranoj fazi obrade kako bi se otklonile evidentne smetnje. Kasnije se koriste razne filterske aplikacije kako bi se uklonili produkti nivoa obrade. Na kraju se koriste filteri, odnosno filterske aplikacije koje proizvode konane sekcije koje kasnije koriste interpretatori, i u ovoj fazi biramo filtere koji nam mogu dati optimalan vizuelni izgled signala. Kako se dominantna frekfencija reflektovanih nailazaka smanjuje poveanjem duine preenog puta, zbog selektivne apsorbcije viih frekfencija, karakteristike frekfentnih filtera uobiajeno variraju sa funkcijom reflektovanog vremena. Na primjer, prva sekunda od ukupno 3 sekunde koliko traje seizmika trasa moe tipino biti filtrirana pojasnim filterima u granicama izmeu 15 i 75Hz, dok su frekfentne granice u treoj sekundi izmeu 10 i 45Hz. Izbor frekfencija je napravljen pregledom filterskih panela (Slika 1).

Slika1. Filterski paneli nam prikazuju frekfencije koje su proputene kroz serije usko-pojasnih filtera. na osnovu ovog prikaza interpretator ima pristup frekfencionom pojasu koji maksimizira SNR

Kako su karakteristike frekfencija reflektovanih nailazaka pod uticajem preovladavajue geologije, prikladno vrijeme-varijanta filtriranja moe varirati u zavisnosti od udaljenosti du seizmikog profila. Filtriranje se vri uz pomo raunara u vremenskom ili frekfencijskom domenu.

Inverzno filtriranje (dekonvolucija)

Mnogo komponenti seizmikog uma lei unutar frekfentnog spektra reflektovanog signala i zbog toga ne mogu biti uklonjeni filtriranjem. Inverzni filtri diskriminiu smetnje i poboljavaju signal koristei razliite kriterijume. Oni su zbog toga u mogunosti da potisnu smetnje koje imaju iste frekfentne karakteristike kao reflektovani signal. irok izbor inverznih filtera je dostupan za obradu podataka refleksije, a svaki pojedinano je napravljen tako da uloni neke specifine neeljene efekte filtriranja u tlu du trase putovanja signala kao to je apsorpcija ili viestruka refleksija. Dekonvolucija je analitiki proces uklanjanja efekata nekih prethodnih filterskih operacija (konvolucije). Inverzni filteri su napravljeni tako da dekonvoluvuju seizmike tragove uklanjajui neeljene efekte filtriranja koji su povezani sa rasprostiranjem seizmikih impulsa kroz slojevito tlo ili kroz sistem koji obavlja snimanje. Uopteno takvi efekti produavaju seizmiki puls; na primjer generisanjem viestrukih talasnih signala i progresivnom absorpcijom viih frekfencija. Meusobno mijeanje produenih reflektovanih talasnih tragova od pojedinanih ozbiljno degradira seizmike zapise jer reflektovani tragovi koji potiu sa veih dubina bivaju skriveni talasnim tragovima sa pliih dubina. Primjeri inverznog filtriranja za uklanjanje odreenih efekata filtriranja obuhvataju:

Dereverbativno - da se uklone smetnje povezane sa multipl refleksijama u slojevima zasienim vodom. Deghosting - za uklanjanje kratkih tragova koji su povezani sa energijom putovanja navie od izvora i reflektovanog nazad od baze slojeva zahvaenih atmosferilijama ili povrinskih slojeva. Whitening (izbjeljivanje) - koje slui da izjednai amplitude svih frekfencionih komponenti unutar snimljenog frekfencionog pojasa.

Sve ove operacije dekonvolucije imaju efekat smanjivanja duine signala na obraenim seizmikim sekcijama i na taj nain poboljavaju vertikalnu frekfenciju.Uzimajui u obzir kompozitni tlasni oblik wk koji je koji potie od izvora i koji je produen prisustvom kratkih multipl tragova prouzrokovanih slojevima zasienim vodom. Rezultujui seizmiki trag xk e biti dat konvolucijom refleksne funkcije rk sa kompozitnim unosom talasnog oblika wk kao to je prikazano na slici 2 (zanemarujui uinke priguenja i vibracija) Xk = rk * wk

Slika 3 Konvolutivni model reflektovanog seizmikog traga

Reflektovani talasi koji se odbijaju od bliskih slojeva e se preklapati u vremenu i mijeati se. Dublje refleksije e tako biti prikrivene refleksijama od pliih slojeva, tako da samo eliminacijom multipla e biti otkrivene sve primarne refleksije. Treba imati na umu da kratki multipl tragovi efektivno imaju isto pomijeranje kao i relevantne primarne refleksije i stoga nisu potisnute CDP stakiranjem, i imaju slinu frekfenciju kao i primarne refleksije tako da ne mogu biti uklonjene frekfencijskim filtriranjem.

Ulazni talasFilterski operatereljeni izlazni oblikFiltrirani izlazni oblikDekonvolucija ima opti cilj koji nije u potpunosti ostvarljiv, a to je da kompresuje svaku pojavu kompozitnih talasnih oblika wk na seizmiki trag u cilju da reprodukuju reflektovanu funkciju rk koji e u potpunosti definisati podpovrinske slojeve. Ovo je ekvivalentno eliminaciji multipl talasa. Zahtjevani dekonvoluacioni operater je inverzni filter ik koji konvolvira sa kompozitnim talasnim oblikom wk.Ik * wk=dkKonvolucija istog operatera sa cijelom seizmikom trasom dovodi do reflektivne funkcije.Ik * xk = rkGdje je wk poznat, dekonvolucija se moe postii upotrebom usklaenih filtera koji se efikasno usklauju izlazni signal sa poznatim ulaznim signalom.

Slika 4. Princip Weienerovog filtriranjaWiener filteri (Slika 4) mogu takoe biti korieni kada je ulazni signal poznat. Wiener filter konvertuje poznati ulazni signal metodom najmanjih kvadrata u eljeni izlazni signal. Filter optimizuje izlazni signal rasporeujui sumu kvadrata razlika izmeu aktuelnog izlaznog i eljenog izlaznog signala na minimum. Iako su neki specijalni pokuaji izvoeni u marinskim istraivanjima koji su mjerili izvorni signal direktno suspenzijom hidrofona u blizini izvora, oba wk i rk su generalno nepoznati u reflektivnim istraivanjima. Reflektovana funkcija rk je naravno glavni cilj reflektivnih istraivanja. S obzirom da je normalno samo vrijeme xk poznato, specijalni pristup je obavezan za stvaranje odgovatrajuih inverznih filtera. Ovaj pristup koristi statistiku anaizu seizmikih vremenskih serija kao i u prediktivnoj dekonvoluciji koja pokuava da ukloni efekte multipla predviajui njihovo dolazno vrijeme iz poznavanja vremea dolazaka relevantnih primarnih dogaaja. Dvije bitne pretpostavke osnovne prediktivne dekonvolucije su:1. Da refleksiona funkcija prestavlja nasuminu seriju (to jest da ne postoji sistematski ablon)2. Da kompozitni signal talasa wk za izvor signala ima minimalno kanjenje (to jest da je energija koncentrisana na prednjem kraju impulsa)Iz prve pretpostavke sledi da autokorelacijska funkcija seizmikih tragova prestavlja funkciju autokorelacije kompozitnog talasnog oblika wk.Iz druge pretpostavke slijedi da funkcija autokorelacije moe da se koristi da definie oblik talasa, informacija neophodne faze dolazi od pretpostavke o minimalnom kanjenju. Takav pristup omoguava predvianje oblika kompozitnih talasa za upotrubu u Wiener-ovom filteru. Poseban sluaj Wiener-ovog filtriranja u seizmikoj dekonvoluciji je onaj za koji je eljeni signal na izlazu "spike" funkcija. Ovo je osnova "spike" dekonvolucije takoe potznata i kao "whitening" dekonvolucija (dekonvolucija izbjeljivanja) zbog toga to "spike" ima amplitudu spektra kao "white noise" (to jest sve frekfencije imaju iste apmlitude). irok spektar dekonvulatativnih operatera moe biti stvoren za inverzno filtriranje stvarnih seizmikih podataka, omoguavajui suzbijanje multipla (dereverbaviju i deghosting) i kompresiju reflektovanih signala. Prisustvo reverberacija kratkih perioda u seizmogramu je otkriveno funkcijom autokorelacije sa nizom opadajuih talasa (slika 5 (a))

Slika 5. Funkcija autokorelacije seizmikih tragova koji sadre reverberacije.(a)Funkcija sa postepenim opadanjem ukazuje na reverberacije kratkih perioda.(b) Funkcija sa posebnim sporednim snopovima ukazuje na reverberacije dugih perioda

Reverberacije dugih perioda se pojavljuju u autokorelacijskim funkcijama kao serije odvojenih sporednih snopova (slika 5 (b)), snopovi se pojavljuju sa vremenom kanjenja kojim se primarne refleksije poravnavaju sa multipl refleksijama. Tako da razmak izmeu susjednih snopova prestavlja periodinost reverberacionog ablona. Stoga prvi boni snop ima negativan maksimum koji proizilazi iz unakrsne korelacije (cross-correlation) bez-faznog signala. Drugi multipli prolaze dalje faze obrnuto tako da je to u fazi sa primarnim refleksijama i zbog toga dolazi do poveanja na drugoj strani snopa u vidu pozitivnog pika (slika 5 (b)). Funkcije autokorelacije kao to su one prikazane na slici 5 predstavljaju osnovne operatere prediktivne dekonvolucije za uklanjanje pojava reverberacije iz seizmograma.Praktino izvodljivi inverzni filteri su uvijek aproksimacija idealnog filtera koji bi nam dao reflektovanu funkciju iz seizmike trase: prvo, idealni filterski operater bi morao da bude beskrajno dug; drugo, prediktivna dekonvolucija pravi pretpostavke o statistikoj prirodi seizmikih vremenskih serija koje su samo aproksimativno tane. Ipak znaajna poboljanja seizmikih sekcija, u pogledu suzbijanja multipla i vezanog poboljanja vertikalne rezolucije, se rutinski postie prediktivnom dekonvolucijom. Primjer efikasnosti prediktivne dekonvolucije u poboljanju kvaliteta seizmike trase je prikazan na slici 6.

Slika6. Uklanjanje reverberacija prediktivnom dekonvolucijom. (a)Seizmiki zapis sa snanim reverberacijama (b)Ista sekcija nakon "spiking" dekonvolucije

Dekonvolucija moe biti sprovedena na individualnim seizmikim trasama prije stakiranja (Dekonvolucija prije stakiranja: DBS) ili na CMP stakiranju trasa (Dekonvolucija nakon stakiranja: DAS), i obino se koristi u obe ove faze pri obradi podataka.

Filtriranje brzina

Svrha ovog filtriranja je da ukloni pojave koherentnih smetnji iz seizmikih zapisa na osnovu odreenih uglova na kojima se ovi dogaaji deavaju. Ovaj ugao se odreuje iz prividnih brzina pod kojim se talasi rasprostiru do detektora. Seizmiki signal putuje brzinom v pod odreenim uglom, i iri se dalje prividnom brzinom va=v/sina. (Slika 7)

Slika 7. Rasprostiranje talasa pod uglom

Du pravca kojim se talas iri svaka pojedinana sinusoidalna komponenta impulsa e imati prividni talasni broj ka koji je povezan sa njegovom individualnom frekfencijom f, gdje je: f=va*kaDakle, izgled frekfencije f nasuprot prividnog talasnog broja ka za signal e dati krivu koja e biti ustvari prava linija sa gradijentom va (slika 8).

Slika 8. f-k funkcija za seizmiki signal koji prolazi du povrine na kojoj se nalaze detektori

Svaki seizmiki dogaaj koji se rasprostire kroz neku sredinu e se karakterisati kao f-k kriva zraenja od nastanka pod posebnim gradijentom odreenim na osnovu prividne brzine pod kojom se talasi ire kroz sredinu. Skup takvih krivih za jedan tipian snimak koji sadri reflektovane i povrinske seizmike pojave je prikazan na slici 9.

Slika9. f-k prikaz jednog tipinog snimka koji u sebi sadri refleksije i razliite tipove smetnji

Pojave za koje nam se ini da se ire od izvora e biti prikazane pozitivnim poljem talasnog broja; pojave koje putuju ka izvoru kao to su povratni rasuti zraci e biti prikazane u negativnom polju talasnog broja. Vidljivo je da razliiti tipovi seizmikih dogaaja spadaju u razliite zone f-k prikaza i ova injenica nam prua mogunost filtriranja da bi se suzbile neeljene pojave na osnovu njihovih prividnih brzina. Uobiajena sredstva kojima se ovo postie ( f-k filtriranje), je da dovede do dvodimenzionalne Furieove transformacije seizmikih podataka iz t-x domena u f-k domen, zatim da filtrira f-k prikaz uklanjajui zone u obliku klina ili zone sa neeljenim smetnjama, i na kraju da se transformie nazad u t-x domen. Vana primjena filtriranja brzina je uklanjanje efekata ground roll (povrinskih talasa) iz signala. Ovo dovodi do znatnog poboljanja u naknadnom procesu stakiranja, olakavajui bolju procjenu stakiranja brzina i bolje suzbijanje multipla. Filtriranje brzina se takoe moe primjeniti na dijelove seizmikih sekcija prije nego na individualnim signalima, u cilju suzbijanja koherentnih smetnji koje su evidentirane zbog svojih anomalija kao to su defrakcije. Takav primjer filtriranja brzina je prikazan na slici 10. Moe se primjetiti da pojedini nizovi detektora rade selektivno u pogledu dolazaka seizmikih signala prema njihovim prividnim brzinama, i zbog toga je funkcija kao jednostavan filter brzina u fazi akvizicije podataka.

Slika 10. Efekat f-k filtriranja na seizmikoj sekciji. (a)Stakirana sekcija prikazuje naglo-opadajuu koherentnu smetnju. (b) Ista sekcija nakon odbijanja smetnji pomou f-k filtriranjaMigracija reflektovanih podataka

Na seizmikim sekcijama kao to su one na slici 6 svaka pojava refleksije se mapira direktno ispod srednje take odgovarajueg CMP prikupljanja podataka. Meutim reflektujua taka se nalazi na sredini samo ako je reflektor horizontalna povr. U sluaju da refleksijska povr nije horizontalna, odnosno da se nalazi pod odreenim uglom, stvarna srednja refleksijska taka biva izmjetena u zavisnosti od nagiba terena. Moe se zakljuiti, prvo da je pomak od centralne take vei to je nagib terena vei i drugo, pomak se deava u smjeru nagiba terena. Migracija je proces rekonstrukcije seizmikih sekcija koji reflektovane pojave premjeta na njihovu pravu povrinsku lokaciju i na njihovo pravo refleksiono vrijeme. Migracija takoe poboljava rezoluciju seizmikih sekcija fokusiranjem na energiju rasipanja preko "Fresnel" zone i kolapsom difrakcije koja je proizvod takastih reflektora i ispucalih zona. Migracije u vremenu - migracione seizmike sekcije imaju vrijeme kao vertikalnu dimenziju. Migracije sa dubinom - migraciono reflektovano vrijeme biva konvertovano u refleksijske dubine koristei prikladne informacije o brzinama talasa.Podaci o dvodimenzionalnom istraivanju nam daju informacije o slojevima koji zalijeu normalno na liniju akvizicije (cross-dip) i samim tim u migraciji dvodimenzionalnih podataka, migrirane refleksione take su ograniene unutar ravni sekcije. Prisustvom "cross-dip"-a se jasno vidi da je dvodimenzionalna migracija nesavren proces. Njena nesposobnost da se suoi sa efektima "cross-dip"-a znai da ak i kada se seizmika linija prua du nekog geolokog presjeka, migracija nije savrena zbog pravih refleksija koje su same po sebi izvan vertikalnih sekcija. Konverzija refleksionog vremena koje je zabeleeno na nemigriranim sekcijama u reflektovane dubine, koritei "one-way" refleksiona vremena pomnoena sa odgovarajuim brzinama, nam daje geometriju reflektora kao povrinski zapis. To se poklapa sa stvarnom reflektovanom povri samo kada je ona horizontalna. U sluaju nagiba reflektora snimljena povrina odstupa od stvarne, to jest dobijamo iskrivljenu sliku reflektujue povri. Migracija otklanja te iskrivljene efekte zalijeuih reflektora iz seizmikih sekcija i njima sline povrinske efekte. Migracija takoe uklanja difrakcione nailaske koji proistiu iz takastih izvora, jer svaki difraktovani nailazak je migriran nazad u taku izvora. Raznovrsnost geolokih struktura i difrakcioni izvori su prikazani na slici 11(a) a rezultujua nemigrirana seizmika sekcija je prikazana na slici 11(b)

Slika 11. (a) Strukturni model podpovrina i (b) rezultat refleksija koje su zapaene na nemigriranim seizmikim sekcijama, koje sadre brojne difrakcione dogaaje

Strukturna distorzija u nemigriranim sekcijama ukljuuje irenje antiklinala i suavanje sinklinala. Ivice rasjednih blokova djeluju kao take izvora i obino utiu na poveanje difrakcija, koje su predstavljene hiperbolama na seizmikim sekcijama. Sinklinale na kojima reflektovana kriva prelazi zakrivljenost kritinog ugla talasnog fronta su predstavljene na nemigriranim seizmikim sekcijama u obliku mane koja je rezultanta postojanja tri diskretne refleksione take za bilo koju povrinu lokacije (slika 12).

Slika 12. (a) Otar prikaz refleksije sinklinale, (b) Rezultat refleksija u obliku mane na nemigriranoj seizmikoj sekciji

Razni aspekti migracija su navedeni u nastavku koritei pojednostavljene pretpostavke da izvor i detektor imaju sline povrinske pozicije (na primer detektor ima 0 "offset", to je otprilike i situacija koja ukljuuje CMP stakiranje). U takvom sluaju prelomljeni i reflektovani zraci prate isti put i normalno se prelamaju na reflektovanoj povri. Razmotrimo izvor-detektor na povrini mediuma sa konstantnim seizmikim brzinama (slika 13).

Slika 13. Za dato refleksiono vrijeme, refleksione take mogu biti bilo gdje na krunom luku iji je centar pozicija izvor-detektora. Na nemigriranoj seizmikoj sekciji taka je postavljena tako da bude neposredno ispod izvora-detektora.

Svaki reflektovani dogaaj je konvencionalno mapiran da lei direktno ispod izvora-detektora ali u sutini on moe leati bilo gdje na lokaciji jednakih "two-way" reflektovanih vremena, to daje polukrug sa centrom na mjestu izvora-detektora. Sada treba razmotriti niz izvor-detektor pozicija koje prekrivaju ravan zalijeue povri ispod sredine sa uniformnim brzinama (slika 14).

Slika 14. reflektujua povr i njena snimljena povrina izvedena iz nemigrirane seizmike sekcije

Reflektujui odrazi su mapiran tako da lee ispod izvor-detektor lokacija, ali stvarne reflektujue take su pomjerene navie. Konstrukcija lukova (segmenata talasnih frontova) kroz sve refleksione take nam omoguava da mapiramo stvarnu geometriju reflektora. Migrirana sekcija nam pokazuje strmiji pad reflektora u odnosu na zapis izveden iz nemigrirane sekcije. Generalno ako je ugao snimljene povrine s a t stvarni ugao reflektora onda je sint = tans. Odavde proizilazi da je maksimalno zalijeganje snimljene povrine 45 i predstavlja sluaj horizontalnih refleksija od vertikalnog reflektora. Ovaj talasni front "common-envelope" metodom migracije moe biti proiren i na bavljenje reflektorima nepravilnog geometrijskog oblika. Ako postoji promjenjljiva brzina iznad povri reflektovanja koju treba migrirati, putanje reflektovanih zraka nisu prave, a njihovi talasni frontovi nisu krunog oblika. U takvom sluaju, grafik talasnog fronta je konstruisan za preovlaujue dubina-brzina odnose i ovo je iskoriteno za konstrukciju segmenata talasnih frontova koji prolaze sve refleksije koje e biti migrirane. Alternativni pristup migraciji je pretpostavka da je svaki kontinuirani reflektor sastavljen od niza blisko razmaknutih refleksionih taaka, svaka od njih je izvor difrakcija, i tako dobijamo kontinuirane refleksione rezultate iz konstruktivnih i destruktivnih mjeanja ovih individualnih difrakcionih pojava. Skup difraktovanih nailazaka iz pojedinanih reflektora uklopljenih u sredinu sa uniformnim brzinama je prikazan na slici 15. Dvosmjerna refleksiona vremena sa razliitim lokacijama definiu hiperbolu. Ukoliko se lukovi (segmenti talasnih frontova) postave kroz svaku refleksionu pojavu oni e se presjecati na stvarnoj taci difrakcije (slika 15). U sluaju promjenjljivih brzina iznad take reflektovanja difrakcione pojave nee biti hiperbola nego kriva slinog konveksnog oblika. Ni jedna refleksija na seizmikoj sekciji ne moe imati veu konveksnost nego difrakcija, stoga je u nastavku oznaavamo kao krivu maksimalne konveksnosti. U difrakcionim migracijama za sve refleksije se pretpostavlja da tangiraju istu krivu maksimalne konveksnosti. Koristei se grafikom talasnog fronta koji odgovara brzina-dubina odnosu, segmenti talasnog fronta mogu biti iscrtani preko refleksija na seizmikim sekcijama i preko pojava koje su migrirane nazad do svojih difrakcionih taaka (slika 15). Pojave koje tako migriraju e u globalu dati sliku preovlaujuih oblika reflektora.

Slika 15. Princip difrakcione migracije. (a) Refleksije iz pojedinanih reflektora. (b) Migracija na individualnim refleksijama vraenih na poziciju takastih reflektora.(c) Korienje grafika talasnog fronta i krive sa maksimalnom konveksnou za migriranje specifinih refleksionih pojava. Pojave su tangente na odgovarajuim krivim sa maksimalnom konveksnou, i migrirana pozicija pojava na presjeku talasnog fronta sa vrhom krive.

Svi moderni pristupi za upotrebu migracija koriste jednainu seizmikog talasa koja je parcijalna diferencijalna jednaina koja opisuje pokrete talasa unutar sredine u kojoj je generisan izvor talasa. Problem migracije moe biti razmatran u pogledu prolaska talasa kroz sredinu na sledei nain. Za bilo koju refleksiju, oblik seizmikog talasnog polja na povrini moe biti rekonstruisan iz vremena putovanja reflektovanih nailazaka do razliitih lokacija detektora-izvora. za potrebe migracija neophodno je da se rekonstruie oblik talasnog polja u zemlji u blizini reflektovanog interfejsa. Ova rekonstrukcija se moe postii reenjem talasne jednaine, efektivnim praenjem prostiranja talasa unazad u vremenu. Prostiranje reflektovanog talasnog polja na pola vremenskog puta u odnosu na njegovo stvarno vrijeme bi trebalo da postavi talas na reflektovani interfejs, otuda, oblik talasnog polja u tom trenutku treba da odgovara geometriji reflektora. Migracije koje koriste talasne jednaine su poznate kao migracije talasnih jednaina (Robinson & Treitel 2000). Ima nekoliko pristupa reavanja problema talasnih jednaina i svi ti pristupi nas dovode do specifinih tipova migracionih talasnih jednaina kao to su konane diferencijalne migracije, u kojim je talasna jednaina aproksimirana konanim diferencijalnim jednainama pogodnim za rjeavanja na raunarima, i Fekfencija-domen-migracija, u kojima su talasne jednaine rijeene pomou Fourier-ovih transformacija, neophodnih prostornih transformacija za migracije u frekfencijskom domenu i vraenih inverznom Fourier-ovom transformacijom. Ukoliko vrimo migriranja uz pomo raunara, one se mogu vriti direktnim modelovanjem talasnih zraka kroz hipotetike modele tla, geometrija reflektovanih interfejsa bie iterativno prilagoena za uklanjanje neusklaenosti izmeu osmatranih i izraunatih vremena refleksija. Naroito u sluaju seizmikih istraivanja iznad vrlo sloenih pod-povrinskih struktura, na primer slanih kupola i slanih zidova, ove migracione metode mogu biti jedini metod sposoban za uspjenu migraciju seizmikih sekcija. U cilju precizne migracije seizmikih sekcija neophodno je u potpunosti definisati brzine u tlu; to jest, da se odrede vrijednosti brzina na svim takama. Praktino za potrebe migracija procjena polja brzina je napravljena iz ranijih analiza nemigriranih seizmikih sekcija, kao i iz podataka iz buotina ukoliko su nam dostupni. Uprkos ovim aproksimacijama, migracija skoro uvijek dovodi do velikih poboljanja u seizmikim prikazima geometrije reflektora. Migracija na seizmikim profilima se obino vri na CMP stakiranjima, ime se smanjuje broj trasa koje se trebaju migrirati a samim time se smanjuje vrijeme raunanja i trokovi. Migracija stakiranih tragova se zasniva na pretpostavci da su stakirani tragovi slini oblicima pojedinanih tragova koji su snimljeni sa offset-om 0 i sadre samo refleksije normalnih prelamanja. Ova pretpostavka je jasno nevaea u sluaju snimanja nad irokim spektrom offset-a u podrujima strukturne sloenosti. Bolji pristup je da se migriraju individualne seizmike trase (koje sastatavljene u niz profila sadre sve trase sa zajednikim offset-om), a zatim da se sastave migracije trasa u CMP. Takav pristup ne mora obavezno biti isplativiji u sluaju high-fold CMP istraivanja, i kompromis je da se migriraju podskupovi CMP stakova snimljenih nad uim opsegom offset rastojanja, a zatim se pravi kompletan CMP stak sumiranjem migracija parcijalnih stakova nakon korekcije za normalni pomjeraj. Procedure koje ukljuuju migracije prije finalnog stakiranja ukljuuju vea kotanja ali mogu dovesti i do znaajnih poboljanja na migriranim sekcijama i do pouzdanijih brzina. Svaki sistem migracija predstavlja priblino rijeenje problema mapiranja refleksionih povrina u njihove stvarne prostorne poloaje, i razliite metode imaju razliite pristupe realnim podacima. Na primjer, difrakcioni metod se obavlja dobro u prisustvu strmih reflektora ali daje loe rezultate u prisustvu sporog SNR-a. Najkompletnije perfonmanse imamo sa migracijam Frekfencija-domen. Primjeri migriranih seizmikih sekcija su dati na slikama 16 i 17. Posebno obratiti panju na pojanjenje strukturnih detalja, ukljuujui uklanjanje efekata mane, i repozicioniranja strukturnih karakteristika u migrirane sekcije. Jasno je, kada se planiraju istraivanja ugljovodonika u podrujima koja su strukturno kompleksna vano je da se lokacije buotina baziraju na interpretaciji migriranih a ne nemigriranih seizmikih sekcija.

Slika 17. (a) nemigrirana seizmika sekcija. (b) Ista seizmika sekcija nakon difrakcione migracijeSlika 16. (a) nemigrirana seizmika sekcija. (b) Ista seizmika sekcija nakonmigracije talasnom jednainom migracije