Extra Dwójka nr 5/2014

8/11/2019 Extra Dwójka nr 5/2014

http://slidepdf.com/reader/full/extra-dwojka-nr-52014 1/32

Nasz adres: Publiczne Gimnazjum nr 2 im. R. Schumana, ul. M. Konopnickiej 2, 78-600 Wałcz,

tel. (67) 258 47 28, www.g2walcz.com, extradwójka.com , [email protected]



CO NOWEGO? str.2

12. 02. 2014 r w ZSM nr 2 w Wałczu odbyła sięMiejska Gimnazjada w Piłce Siatkowejchłopców. W zawodach uczestniczyły wałeckiegimnazja. Nasza reprezentacja zajęła IIImiejsce.

12 lutego 2014 roku w murach naszegogimnazjum gościli podopieczni, rodzicei terapeuci ze Stowarzyszenia Dzieci

Niepełnosprawnych „Uśmiech” oraz przedszkolaki z grupy „Słoneczka”z Publicznego Przedszkola nr 5 im. Jasiai Małgosi w Wałczu. Celem spotkania było

zapoznanie z ofertą edukacyjną jaką szkoła proponuje uczniom o specjalnych potrzebachedukacyjnych.

Samorząd Uczniowski wziął udział w akcji"Góra Grosza" prowadzonej przezTowarzystwo Nasz Dom pod patronatem MEN.Uczniowie zebrali 483 zł.

Z okazji 69 rocznicy Wyzwolenia Wałczai przełamania Wału Pomorskiego uczniowienaszej szkoły wraz z pocztem sztandarowymwzięli udział w uroczystościach patriotycznychna Cmentarzu Wojennym.

Przed feriami zimowymi uczniowie klas I - IIIuczestniczyli w spotkaniu z policjantem.Tematem spotkania było bezpieczeństwo

podczas spędzania wolnego czasu.

4 marca odbyła się dyskoteka szkolna.

5 marca - tradycyjny śledzik dla pracownikówod dyrekcji szkoły, który przygotowały naszeniezastąpione panie kucharki.

Trwają gorączkowe przygotowania do DniaPrzedsiębiorczości, który odbędzie się 21 marca

2014 r. Uczniowie kl. II b rozpoczęli już próbydo programu „Mam talent”.

Atmosfera przygotowań udzieliła się równieżkl. III b i już tydzień przed imprezą mogliśmyzauważyć na korytarzach naszej szkołygalopującego tajemniczego pegaza.

14 marca 2014 r. w hali sportowej naszej szkołyodbyła się giełda zawodoznawcza. Swoje

stoiska zaprezentowały wszystkie szkołyśrednie z terenu miasta Wałcza.Więcej na str. 4.



CO NOWEGO? str.3

18 marca uczniowie naszej szkoły wzięli udziałw seansie filmowym „Kamienie na szaniec”.

18 marca 2014 r. odbył się Szkolny KonkursOrtograficzny. Do Rejonowego KonkursuOrtograficznego zakwalifikowały sięnastępujące osoby: Dominika Dobrowolska,Karolina Kolus, Aneta Adamiak, AleksandraMorchat, Weronika Ciesińska.

20 marca 2014 r. odbył się I etapmiędzynarodowego konkursu „KangurMatematyczny”.

20 marca 2014 r. uczennice kl. I wzięły udziałw Powiatowej Gimnazjadzie w PiłceKoszykowej dziewcząt. Drużyna w składzie: Julia Jarczewska, Dominika Kaczmarek, PaulaKowalenko, Aleksandra Maciejasz,WiktoriaPrętkowska, Joanna Tomaszewska, KajaKowalewska Julia Zarzecka, AleksandraWójcicka zajęła II miejsce.Opiekunem drużyny jest p. Beata Bratkowska.

20 marca w WCK odbył się KonkursRecytatorski, w którym wzięli udział uczniowienaszej szkoły.

21 marca odbył się Dzień Przedsiębiorczości.Szczegóły na str.4-5.

II etap konkursu odbył się 25 marca.Aleksandra Morchat zajęła II miejsce,a Weronika Ciesińska III miejsce. Uczennicomserdecznie gratulujemy.

25 tys. Polaków wzięło udziałw zorganizowanej przez Pocztę Polską akcji

paczka "DLA UKRAINY". Paczki można byłowysyłać za darmo w okresie od 24 lutego do31 marca br. w placówkach pocztowych naterenie całego kraju. Polacy wysyłali odzieżi żywność. My też mamy swój mały wkładw akcji pomocy naszym wschodnim sąsiadom.Uczniowie i nauczyciele naszej szkoły dającwyraz solidarności z mieszkańcami Ukrainywspomogli dom dziecka na Ukrainiew Tarnopolu.Co z tą Ukrainą czytaj strona 19 -21.

4 kwietnia odbył się dzień otwarty szkoły,gościliśmy uczniów kl. VI szkół

podstawowych, więcej str. 26 – 27.

4 kwietnia 2014 r. Justyna Kowalczewskai Kamila Gościńska reprezentowałyGimnazjum nr 2 w eliminacjach powiatowychXXXVII Ogólnopolskiego Turnieju WiedzyPożarniczej „Młodzież Zapobiega Pożarom”,

które w tym roku odbyły się w Zespole Szkółw Mirosławcu. W grupie uczniów szkółgimnazjalnych najlepsza i bezkonkurencyjnaokazała się kolejny już raz nasza uczennicaJustyna Kowalczewska, która w częścifinałowej uzyskała maksymalną liczbę

punktów i reprezentować będzie powiatwałecki w eliminacjach wojewódzkich, któreodbędą się 26 kwietnia w Resku.





CO DALEJ GIMNAZJALISTO? str. 5

Tam mogliśmy obejrzeć krótkometrażowy film,który nakręcili uczniowie tej szkoły. Po

projekcji zaprezentowała się grupa muzyczna

„Ingerencja”. Jej członkowie zagrali kilka piosenek, z tego co się orientuje, większości przypadły do gustu.

Później mieliśmy okazję zagrać w grę„Milionerzy”, pytania dotyczyły językaniemieckiego. Zwyciężyły dziewczyny z klasyIII a, które odpowiadały bezbłędnie. Gdy jenagrodzono, zaprowadzono nas do szkolnejkawiarenki. Muszę przyznać, że szkoła wywarła

na mnie dobre wrażenie i najprawdopodobniej towłaśnie tam będę kontynuowała naukę pogimnazjum." (Aneta)

Również tego samego dnia w hali sportowejnaszego gimnazjum odbywała się giełdazawodoznawcza. Organizatorami giełdy były:Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna wWałczu wraz z Gimnazjum Nr 2 w Wałczu iszkołami ponadgimnazjalnymi z powiatuwałeckiego.

Giełda miała na celu zaprezentować kierunkikształcenia w szkołach ponadgimnazjalnych powiatu wałeckiego. Każda szkoła przygotowałastoiska i prezentacje, jak również programartystyczny.

Podczas prezentacji szkoły przekazały informacje merytoryczne dotyczącezasad naboru i kierunków kształcenia.

Dodatkowo zorganizowane było stoiskoPoradni Psychologiczno - Pedagogicznej orazPowiatowego Urzędu Pracy w Wałczu. Nastoisku poradni można było otrzymaćinformacje odnośnie kierunków kształceniaszkół spoza powiatu wałeckiego. PowiatowyUrząd Pracy zapoznał nas z informacjami orynku pracy, zawodach przyszłości, itp.

Wszystkie szkoły ponadgimnazjalne

prezentowały się z jak najlepszej strony. Myzjawiliśmy się na giełdzie ok. godziny 12.Zachęcano nas, aby we wrześniu wybraćwłaśnie tę, a nie inną szkołę. Najbardziej chyba

podobał się występ „Rolnika”, zaśpiewano przerobioną piosenkę „Bałkanica” i tańczono.Występ „Kazika” też miło się oglądało. Kilkadziewczyn zatańczyło, później wszyscyzaśpiewali piosenkę.

Trzeba przyznać, że naprawdę dużo się działo.Każda szkoła chciała wypaść jak najlepiej. Pozakończonych przedstawieniach i prezentacjachmożna było otrzymać więcej informacji natemat dalszej nauki w danej placówce, wzory

podań, ulotki oraz wiele słodkości.

Teraz każdego trzecioklasistę czeka ciężkiwybór. Którą szkołę wybrać? Na szczęściemamy jeszcze trochę czasu do namysłu.

"Dzień był udany, jednak nie bardzo pomógłmi w wyborze szkoły czy profilu klasy." (Ola)



WIELKANOC str. 6Wielkanoc to jedno z najpiękniejszych świątchrześcijańskich. W Wielką Sobotę przez całydzień trwa adoracja Chrystusa złożonego dogrobu. Przygotowuje się tego dnia Święconkę,

czyli małe porcje pokarmów, które znajdą się później na świątecznym stole. Święconkę,włożoną do koszyczka ozdobionego zielonymilistkami i białymi serwetkami, zanosi się dokościoła, aby ksiądz pobłogosławił.

W Wielką Niedzielę dzwony w kościeleogłaszają światu, że Chrystus zmartwychwstał.Cała rodzina zasiada do uroczystego śniadania.Jest radosnym, długo oczekiwanym dniem,który spędza się w rodzinnym gronie. Dzień tenrozpoczyna poranną Mszą świętą zwanąRezurekcją, którą poprzedza uroczysta procesjaz Najświętszym Sakramentem wokół kościoła.

Po porannej Mszy spożywa się świąteczneśniadanie, w trakcie którego członkowierodziny składają sobie życzenia, dzieląc sięświęconym jajkiem. Wśród smakołyków naświątecznym stole nie może zabraknąćwielkanocnych baranków i zajączkówwykonanych z cukru, masła lub upieczonych zciasta oraz wielkanocnych bab i mazurków.

Na wielkanocnym stole stoi koszyczek, a wnim cukrowy baranek, pisanki i pokarmy

poświęcone w Wielką Sobotę. Wszyscydzielą się jajkiem, życząc sobie pomyślności,zdrowia i błogosławieństwa Bożego.

Woda życia wypłynęła z boku Chrystusa wWielki Piątek, choć dopiero Wielkanoc

ujawnia w pełni jej moc oczyszczania iwspomagania odradzającego się życia. Jakżartobliwie określano lany poniedziałek,nikomu nie mógł ujść na sucho. Wśród pisków, krzyków, szamotaniny i śmiechunajchętniej urządzano dyngus ładnym ilubianym pannom. Ta z dziewcząt, której nieoblano wiadrem wody albo nie wrzucono dorzeki, stawu czy chociażby koryta do pojenia bydła, czuła się obrażona.

Na stole święcone, a obok baranek, Koszyczek pełny barwnych pisanek I tak znamienne w polskim krajobrazieW bukiecie srebrzyste, wiosenne bazie. Zielony barwinek, fiołki i żonkile- Barwami stroją uroczyste chwile.W dom polski wiosna wchodzi na spotkanie,Gdy wielkanocne na stole śniadanie. Mile spędzonych Świąt Wielkanocnych, smacznego jajka i wesołej zabawy w lany poniedziałek! Życzy redakcja gazetki szkolnej.



JAJKO - ZNAK POCZĄTKU, NARODZIN… str. 7Z Wielkanocą wiąże się wiele pięknych legendi ludowych zwyczajów. Przypomnijmy niektórez nich, te związane z jajkiem.Jajko - to znak wszelkiego początku, narodzin

i zmartwychwstania.W ludowych wierzeniach jajko byłolekarstwem na choroby, chroniło przed pożarem i złymi duchami, zapewniało urodzajw polu i ogrodzie, a nawet powodzeniew miłości. Wierzono, że jajko ma znaczeniemagiczne, dlatego używano go jako kamieniawęgielnego przy budowie nowych domów.Taczanie jaja po ciele chorego miało "wlewać"

w niego nowe siły. Noworodka myło sięw wodzie, do której wkładano, poza innymi przedmiotami mającymi zapewnić szczęściei bogactwo, również jajo. Wydmuszki pisanekwielkanocnych położone pod drzewamiowocowymi miały chronić je przedszkodnikami. Wierzono, że wrzuconew płomienie ugaszą pożar. Święconym jajkiemdotykano zwierząt gospodarskich - co miałoochronić przed chorobami. Pisankęzakopywano pod progiem domu w celuzagrodzenia dostępu siłom nieczystym.

RODZAJE JAJ WIELKANOCNYCH Nazwy jaj wielkanocnych zależą od sposobu

ich barwienia.

Kraszanki - jajka o czerwonej barwie, odstaropolskiego słowa "krasić" - barwić,upiększać.

Malowanki - jajka jednobarwne o innychkolorach. Skrobanki - na jednolitym tle kraszanki lubmalowanki wyskrobuje się wzorek (np.szpilką).

Wyklejanki - jajka z naklejonym obrazkiemz listków, sitowia, włóczki itp.

Nalepianki - jajka ozdobione nalepionymi naskorupkę różnobarwnymi wycinkami z papieru.

Pisanki - przed zanurzeniem jajka w barwnymroztworze robi się na nim wzory woskiem.Tam, gdzie był wosk, zostawał biały,niepomalowany ślad na kolorowym tle.Dawniej po naniesieniu wzoru na skorupę jajka, farbowano je używając naturalnych barwników, które dawały piękne kolory. I takkolor zielony uzyskiwano z listków młodegożyta, kolor czerwonawo-żółty z łusek cebuli,kolor ciemnobrązowy i czarny z kory śliwy lub

olchy, kolor czerwony uzyskiwano dzięki burakom a kolor niebieski z płatków kwiatu bławatka. Po wykonaniu wzoru woskiemi zabarwieniu skorupy, z wysuszonego jajkaścierano wosk uzyskując zaplanowane, białewzory, tworzące piękną, dwubarwną pisankę.

PISANKOWE ZWYCZAJEW różnych krajach świętowanie z jajkamiwygląda inaczej.

W Holandii dzieci szukają jajek ukrytychw domu, we Francji - w ogrodzie.W Niemczech pomalowane na zielono jajkawręcza się przyjaciołom, w Szwecji zaś całarodzina z ochotą bawi się w "taczanki".

W Bułgarii czerwone wielkanocne jajka malujesię w Wielki Czwartek albo w Wielki Piątek.Pierwszym umalowanym na czerwono jajkiem babcia kreśli znak krzyża na czołach dzieci,żeby były zdrowe i rumiane przez cały rok. To jajko kładzie się przed domową ikoną,w skrzyni z wianem dziewczyny albo zakopujesię na środku pola, żeby chroniło je przedgradem.





KRZYŻÓWKA WIELKANOCNA str. 9

Poziomo

1. Zdobione jajka3. Ten przed Wielkanocą trwa 40 dni4. Wielkanocny zwykle jest zrobiony z cukru6. Niedzielne rozpoczyna świąteczne świętowanie9. Wielki poprzedza Święta Wielkiej Nocy10. Jemy je w te Święta w dużych ilościach11. Msza z okazji Uroczystości Zmartwychwstania

Pańskiego12. Wielkanocne ciasto

Za prawidłowe rozwiązanie krzyżówki z nr 4/ 2014 nagrodę wylosowała Aneta Adamiakz kl. III b. Nagrodę bon za 15 zł oraz pendrive ufundowała redakcja gazetki i dyrektor szkoły p. Jolanta Chłopińska. Rozwiązanie krzyżówki z nr 4/ 2014 – Walentynki.

Pionowo

2. To on daje prezenty na Wielkanoc3. Lany (czyli drugi dzień Świąt)5. W nim święconka7. Wielkanocne zawołanie8. W niej buszuje wielkanocny baranek

Rozwiązania proszę dostarczyć do 12 czerwca2014 r. do CM. W odpowiedzi należy podaćwszystkie hasła krzyżówki.



GALERIA MICHAŁA KAWKI str. 10

Wiktoria Wicher Mateusz Latacki Aneta Adamiak

Naszych artystów zainspirował obraz „Krzyk” Muncha. Obraz ten mimo swojego niepokojącego przekazu, jest jednym z tych dzieł, które najlepiej zadomowiło się w kulturze popularnej. Zostałrównież doceniony przez terapeutów jako najbardziej obrazowe ukazanie ludzkich lęków. I mająrację. Sam Munch mówił o dziele jako o wyrazie „drżenia z niepokoju”, z którego bije „wielkikrzyk natury”.

Cyprian Zamiara Mateusz Śmich Paula Kowalenko

Obok rzeźby i malarstwa grafika jest jednym z działów sztuk malarskich obejmująca techniki pozwalające na powielanie rysunku na papierze lub tkaninie z uprzednio przygotowanej formy. Najstarsze grafiki wywodzą się ze sztuki odciskania pieczęci na tkaninach, glinie i wosku.W starożytnych Chinach odbitki z kamieniorytów sporządzano w okresie Han (200 p.n.e. - 400

p.n.e.). W Europie grafika rozpowszechniła się w poł. w. XIV w postaci drzeworytówi miedziorytów, osiągając wyżyny artystyczne w 2. poł. w. XV. W XVII w. dużą popularnośćzdobyły techniki kwasorytnicze, np. akwaforta, w której celowali włoscy malarze manierystycznioraz Holendrzy z Rembrandtem na czele. Reu





IKONY POPKULTURY str. 12

Poniżej kilka prac konkursowych

Centrum Edukacji Kulturalnej Dzieci i Młodzieży weWrocławiu zorganizowało ogólnopolski konkurs plastycznyIkony Popkultury. Konkurs miał na celu przybliżenie postaciz szeroko rozumianej dziedziny kina.

W konkursie mogły brać udział osoby od 9 do 26 roku życia.Jak mówią organizatorzy zainteresowanie było bardzo duże.

Nadesłano ponad 800 prac, a na wystawie w siedzibieCentrum Edukacji Kulturalnej Dzieci i Młodzieżyeksponowanych było 300.Właśnie portrety malarskie wykonane przez uczenniceMagdę Witczyńską – z klasy III a i Zuzannę Gabryś –z klasy III c - zakwalifikowane zostały do wystawy

pokonkursowej. Opiekunem uczennic jest p. Mirosława

Szymańska nauczyciel plastyki i sztuki.

Prace były oceniane przez profesjonalne jury: Katarzynę Kmita (artystka, absolwentka AkademiiSztuk Pięknych we Wrocławiu) i Tomasza Broda (ilustrator, malarz, scenograf, wykładowca nawrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych) znanych wrocławskich artystów oraz Jacka Marekdyrektora Zespołu Centrum Edukacji Kulturalnej Dzieci i Młodzieży we Wrocławiu.

Praca Magdy Witczyńskiej



BIBLIOTEKA POLECA – Przystojni i odważni… str. 13 WARTO PRZECZYTAĆ, WARTO OBEJRZEĆ

18 marca udaliśmy się do naszego kina "Tęcza",aby obejrzeć film w reżyserii Roberta Glińskiego

,,Kamienie na szaniec’’, który został zrealizowanyna podstawie książki Aleksandra Kamińskiego pod tym samym tytułem. W głównych rolachwystąpili: Tomasz Ziątek (Rudy), Marcel Sabat(Zośka) oraz Kamil Szeptycki (Alek). Z bardziejznanych aktorów mogliśmy podziwiać ArturaŻmijewskiego, Danutę Stenkę (rodzice Rudego)oraz Krzysztofa Globisza (ojciec Zośki).Odpowiedni klimat filmu tworzyła dobrzedobrana muzyka, którą skomponował ŁukaszTargosz.

Najbardziej spodobała mi się gra młodych,nieznanych aktorów, gdyż dobrze potrafili wczućsię w swoje role, a na dodatek byli bardzo przystojni. Szczególną rolę miał do odegraniaTomasz Ziątek, który wcielił się w rolę JankaBytnara. Jego gra wzbudziła we mnie wielki podziw, gdyż bardzo wiarygodnie ukazał postać bohaterskiego harcerza. Szczególnie mógłzachwycić w scenach, które rozgrywały się nakomendzie gestapo. Podobało mi się zestawienietych mało znanych aktorów z tymi sławniejszymitakimi jak Artur Żmijewski czy Danuta Stenka.Wszystkie postacie wspaniale oddały charaktertego filmu i czasów okupacji.

Kolejną zaletą tej ekranizacji jest to, żewystąpiło wiele takich samych scen, jakie możnaznaleźć w książce. Bardzo podobały mi sięfragmenty humorystyczne jaki i tragiczne. Dużeemocje wzbudziła we mnie sama akcja podArsenałem, w której dokonano odbicia Rudego zrąk gestapowców. Ze śmiesznych scen najbardziejspodobało mi się, gdy chłopcy podczas składania przysięgi ruszyli w pościg za trzema Niemcami izwiązali ich. Momentem, który doprowadził mnie

do łez, była chwila, gdy zmaltretowany przez hitlerowców Janek leżał na wpół przytomny na łóżku i wypowiedziałfragment wiersza J. Słowackiego „Testament

mój”: ,,Niech żywi nie tracą nadziei, a kiedytrzeba, na śmierć idą po kolei, jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec’’. (Stąd teżzaczerpnięto tytuł książki i filmu.) Dreszczewywołały u mnie dość długie sceny przedstawiające bicie i torturowanie Rudego przez hitlerowskich policjantów w czasie przesłuchań. Jego rany wyglądały przerażająco, bardzo realistyczniei wiarygodnie, wszędzie było dużo krwi.

Podczas oglądania „Kamieni na szaniec”można odczuć wiele różnych emocji,a myślę, że to wyjątkowo ważny walorekranizacji.

Ponadto wydaje mi się, że wartoobejrzeć ten film, gdyż główni bohaterowieto naprawdę wspaniali młodzi ludzie. Mimoże Rudy i Zośka żyli w odległych dla nasczasach okupacji hitlerowskiej, to mogą byćwzorem patriotyzmu, przyjaźni, oddaniai wierności. Ich postawa i zaangażowanie wewszystko, co robili, może wzbudzać podziwi szacunek współczesnych nastolatków.Zachwycić może Jan Bytnar (Rudy), który był silny i odporny na ból, mimostraszliwych ran i znęcania się nad nim, niewydał Niemcom żadnego ze swoichkolegów.

W ekranizacji powieści ,,Kamienie naszaniec” nie podobało mi się tylko to, że postać Alka była tak mało widoczna, została potraktowana wręcz marginalnie.Praktycznie przez połowę filmu niewiedziałam, który to chłopak, a tak bardzoczekałam na scenę ze zdjęciem tablicyz pomnika M. Kopernika.

Tak więc uważam, że warto byłowydać 12 złotych na bilet do kina, gdyżfilmowa adaptacja powieści A. Kamińskiegowywarła na mnie ogromne wrażenie. Wcalenie obchodzi mnie to, że większośćkrytyków niepochlebnie wypowiada sięo tym filmie, bo mnie się spodobał.

Kasia



DZIEŃ PRZEDSIĘBIORCZOŚCI str. 14Jak co roku 21 marca w naszej szkoleobchodzony był nie tylko pierwszy dzieńwiosny, ale również DzieńPrzedsiębiorczości. Przez cały dzień

uczyliśmy się i bawiliśmy wręcz doskonale.Każdy mógł znaleźć coś dla siebie.

W tym dniu zamiast lekcji uczniowie mielispotkania i warsztaty próbująceodpowiedzieć na pytania: Kim chcę być? W jakim zawodzie mogę odnieść sukces? Jakąszkołę wybrać? Gdzie zdobyć kwalifikacjewymagane przez pracodawców? Jakiezawody są poszukiwane a jakie zagrożone

bezrobociem? Oto nieliczne pytaniazadawane przez naszą młodzież. Pomocy wznalezieniu czy też wskazania konkretnejdrogi dalszego kształcenia udzielalizaproszeni goście.

Pan Maciej Perzyński – właściciel firmy„Szkolania - Maciej Perzyński” - poruszyłtemat „Jak zostać grubą rybą w biznesie”.O początkach, urokach oraz mankamentachswojej pracy opowiadali: menadżer w bankuPekao SA – Pani Barbara Kowalczyk,weterynarz – Pan Krzysztof Dołowy,właścicielka ośrodka agroturystycznego –Pani Katarzyna Krupa, właściciele studiamasażu „Maitri” - Pani AgnieszkaMokrzycka oraz Pan Krzysztof Usarek.

Dużym zainteresowaniem cieszyło sięspotkanie z policjantami, którzy bardzociekawie opowiadali o swojej pracy. Niezawodne, jak zawsze były panie zestowarzyszenia „Amazonki”.

Jak zwykle mieliśmy możliwość strzelania.Panowie z LOK- u przeprowadzili turniej

strzelecki dla uczniów klas pierwszych.

Pracownice Urzędu Pracy opowiadały o rynku pracy w Wałczu i jego potrzebach.

Pan Marek Syrnyk z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, przeprowadzał testy badające predyspozycje zawodowe, pomocnew odnalezieniu własnego powołania.



DZIEŃ PRZEDSIĘBIORCZOŚCI str. 15Rosochacka miało na celu wyłonieniezwycięzcy spośród osób prezentującychswoje możliwości artystyczne.

Mogliśmy podziwiać pokazy taneczne (klasaIII b, Pszczółeczki z II b, Patryk Konieczny,Kamil Kiedrowski, „I b - Gwiazdą być”),instrumentalne (Patryk Piesiak, MateuszBarwiński, Jakub Muryn), wokalne (MariaBiałas, Katarzyna Szwedzka, MartaLaszczyk), sportowe (klasa Id), kabaretowe(klasa III c).

Jurorzy chętnie przyznawali najwyższe noty.

Klasa III b zaprezentowała się najlepiej.Żywiołowy, rytmiczny układ tanecznyspodobał się jurorom i widzom. W nagrodęcała klasa została zaproszona na pizzę do baru „Zatorzanka”.Maja

Pracownicy Powiatowej Straży Pożarnejw Wałczu przeprowadzili warsztatyz udzielania pierwszej pomocy. Mieliśmymożliwość przypomnienia sobie podstawowych zasad udzielania pierwszej pomocy pod bacznym okiem strażaków.

Bardzo podobało nam się spotkanie zestowarzyszeniem Black Hawk.Po spotkaniach odbył się konkurszatytułowany „Talent drogą do przyszłości”.Uczniowie prezentowali swoje różnorodnezdolności. Jury w osobach: Pani

wicedyrektor - Elżbieta Malingowska, Pani pedagog – Barbara Frejmut, nauczycielwychowania fizycznego - Pani BeataBratkowska oraz przedstawicielkaspołeczności uczniowskiej - Agnieszka





KĄCIK JĘZYKA NIEMIECKIEGO str. 17Ostern ist das wichtigste Fest der Christen. Sie feiern an Ostern die Auferstehung von Jesus.Jesus ist der Sohn von Gott. Er stirbt am Kreuz. Daran denken die Christen an Karfreitag, alsoan dem Freitag vor Ostern. Aber Jesus bleibt nicht tot. Er lebt weiter. Auferstehung bedeutet fürdie Christen: Gott ist stärker als der Tod. Die Zeit vor Ostern heißt Karwoche-sie beginnt nachdem Palmsonntag, schließt Gründonnerstag und Karfreitag ein und endet mit dem Karsamstag.In Deutschland wird die Ostertradition sehr stakt gepflegt:

Vor Ostern malen Kinder leere Eier an. Die Eier hängen sie an einen kleinen Baum. AnOstern isst man auch viele Eier, aber sie sind nicht weiß oder braun. Ostereier sind

bunt – also rot, blau, grün, orange und so weiter. In den Familien kocht man die Eiervor Ostern und färbt sie.

Beim Familienfrühstück werden kleine Wettkämpfe ausgefochten: Zwei hart gekochteEier werden mit der Spitze aneinander geschlagen. Derjenige, dessen Eierspitze nichtzerbricht, gewinnt.

Eine große Rolle spielt auch Osterhase. Er versteckt die Ostereier, die aus Schokoladesind, im Garten (zwischen Blumen, im Gras oder an Bäumen). Am Ostersonntagsuchen die Kinder diese kleine Süßgeschenke mit großem Spaß.

1234

56789

1. Wenn Eier hart werden sollen, muss man sie …2. Dieses Tier hat lange Ohren.3. Der Anfang von einem Leben nach dem Tod.4. Etwas an einen Ort legen, wo man es nicht gut sehen kann.5. Etwas bunt machen.6. Es gibt vier große Religionen: Moslems, Juden, Buddhisten und …7. Wer sucht am Ostersonntag im Garten Eier aus Schokolade?8. Wo stirbt Jesus? Am …9. Der Freitag vor Ostern heißt …

Lösung:



„NIE SPADA TEN, KTO NIE JEŻDZI” str. 18

Opowiedz coś o sobie. – Nazywam się Ola Stankiewicz. Jestem zklasy II B. Zaskoczeniem będzie to, ze mam15 lat i chodzę do Gimnazjum nr 2.

Jak zaczęła się twoja przygoda z końmi? – Wszystko rozpoczęło się, gdy wyjechałamna wakacje z rodziną do miejscowości onazwie Lipina Nowa, leżącej niedalekoZamościa. Tam pierwszy raz wsiadłam nakoński grzbiet. Pamiętam jak bałam się prędkości i wysokości. Miałam 5 jazd nakoniu o imieniu Turkus. Mam sporysentyment do tamtego miejsca. Bardzochciałabym znów pojechać do stajni wLipinie Nowej.

Masz własnego konia, czy jeździsz naszkółkowych? – Na razie nie posiadam własnego, ale są wstajni dwa konie, na których tylko ja jeżdżę.

Może powiesz coś więcej o tych koniach? – Pierwszy koń to doświadczona kobyła

Narnia. Dwukrotna mistrzyni kuców wujeżdżeniu, dwukrotna finalistka OlimpiadyMłodzieży w skokach przez przeszkody iujeżdżeniu, ma też osiągnięcia wWszechstronnym Konkursie KoniaWierzchowego. Jest spokojna i bardzokochana, lecz ma czasami swoje „humory”.Drugi koń to młody ogier Gran Chaco. Jestniesamowicie energiczny. Jeszcze dużo pracymuszę w niego włożyć, ale „młodziak”

szybko się uczy i jest ambitny. Razem z GranChaco mamy sporo małych sukcesów, jak iwiele porażek.Wspomniałaś o porażkach. Spadłaś kiedyś zkonia, doznałaś kontuzji? – „Nie spada ten, kto nie jeździ”. Już nie

liczę upadków. Na szczęście nigdy nic poważnego nic mi się nie stało. Jedyne co pamiętam to złamanie palca podczas pracy zkoniem z ziemi. Niedawno, wspomniany

wcześniej, Gran Chaco, kopnął mnie przednią nogą w policzek. Na moje szczęścienikt w szkole tego nie zauważył.Co na to wszystko twoi rodzice? – Nie powiedziałam im, że te kontuzjewywołała styczność z końmi. O upadkachdowiadują się tylko wtedy, gdy wracam dodomu cała brudna od piachu.

Ile czasu w tygodniu/miesiącu spędzasz jeżdżąc?

Jeżdżę do stajni busami około 5-6 razy wtygodniu. Po szkole nie wracam do domu,gdyż jadę do koni. Ile czasu spędzę wRusinowie, zależy od tego, o której skończęlekcje. Moim rodzicom niezbyt się podobająmoje codzienne wizyty w stajni. Często się oto wykłócam. Nie raz wychodziłam dostajni bez ich zgody.Tak często jeździsz. Daleko masz do stajni? – Mam 30 km z domu. Niejednokrotnie jeżdżę rowerem 2 km do najbliższego przystanku, jadę busem do Wałcza, anastępnie przesiadam się do kolejnego i prosto do Rusinowa. Najgorzej było zimą,gdy jeździłam rowerem po oblodzonejdrodze. Rodzice przyjechaliby po mnie, alerobiłam to z czystego szaleństwa. :DGdy jeździsz po szkole do koni, o której

godzinie wracasz? Starcza ci czasu isił na naukę? – Nie ukrywam, ż nie jest łatwo. Codzienniedo domu wracam po 20. Myślę wtedy tylkoo posiłku i odpoczynku. Choć jestemzmęczona, muszę się spiąć, by znaleźć siłyna naukę i szkołę.

Startujesz w zawodach, masz jakieś znaczące osiągnięcia? – W zeszłym sezonie halowym niestartowałam. Teraz planuję wystartować na Narnii na kilku zwodach. Staramy się sobiezaufać i pokonać parkury bez punktówkarnych. Na Gran Chaco też mam planywystartować zawodach w małej klasie. Będąto jego pierwsze starty. Miałam dwiewgrane, dawno, na Greviousie na małych,wewnętrznych zawodach w stajni, w której już nie jeżdżę.



„GALOPUJĄCY PO POLU KOŃ, ROZWIANE WŁOSY” str. 19Galopujący po polu koń, rozwiane włosy. Czy

znajomi zazdroszczą ci tego? – Namawiam na jeździectwo wieluotaczających mnie ludzi. Sporo osób mówi mi,

że ich marzeniem jest jeździć konno. Niestetynie wszyscy potrafią tak sobie zorganizowaćżycie, by znaleźć czas na pracę nad sobą ikoniem. Ważną kwestią jest też posiadanie pieniędzy. Rozwijanie umiejętności jeździeckich nie należy w Polsce donajłatwiejszych, z wielu przyczyn.

Masz plany na wakacje? Też będziesz spędzała je w siodle? – Mam dużo planów na wakacje wśród koni.

Postanawiam wyjechać na obóz do Kalisza izabrać ze sobą Narnię. Tam mam zamiar zdaćna srebrna odznakę jeździecką. Tuż po tym

obozie, są organizowane zawody w skokach przez przeszkody. Mam plany w nichwystartować. Choć lubię skoki, bardziejzamierzam startować w zawodach

ujeżdżeniowych.Wiążesz swoją przyszłość z końmi? – Bardzo bym chciała. Jednak jest to bardzokontuzyjny i trudny sport. Obecnie posiadamza małe umiejętności by myśleć o przyszłości.Przy koniach ważne jest „tu i teraz”. Bardzostaram się rozwijać. Cieszę się, że otaczająmnie ludzie, dzięki którym jest to możliwe.Potrzebuję tylko czasu, pieniędzy, chęci,wytrwałości, cierpliwości i dużo, dużoszczęścia.Autowywiad – czyli parę pytań do samej siebie przeprowadziła OlaStankiewicz

PAMIĘTNIK PIERWSZOKLASISTKI Post 1Koniec rekolekcji, na szczęście jeszczetydzień szkoły i święta!Wiem, że to już końcówka roku szkolnego, jednak każda nawet krótka przerwa wybija

mnie z rytmu. Wy też czekacie na wakacje? Post 2Ostatnio dostałam książkę R. Brett „Jesteścudem”. Jest to świetna książka, która uczy nasdoceniać nawet małe rzeczy:) 50 felietonów pod nazwą, jak niemożliwe uczynić możliwym,wciąga nas bardzo szybko! Mam nadzieję, że przeczytacie :D Jest to książka warta polecenia! Post 3 Niedawno każdy wolontariusz WOŚP dostał

wejściówkę na film „Dziś jestem blondynką” bardzo cieszę się, że poszłam. Razem zkoleżanką płakałyśmy na nim. Bardzowzruszający film o dziewczynie, która przezwyciężyła walkę z rakiem. Byłam bardzo

zdziwiona, że tak mało osób było obecnych naseansie. Ci którzy nie poszli niech żałują .

Post 4Od jakiegoś czasu mam fazę na czytanieróżnych blogów. Jestem pod wrażeniem, jakdużo dziewczyn w moim wieku pisze takie

internetowe pamiętniki. Są one o przeróżnejtematyce. Jest to bardzo dużo pracy i czasu, jaki te osoby poświęciły i to widać! Wiele znich ma bardzo dużo stałych czytelników.Wiele blogerek, jakie znalazłam prowadząrównież kanały na you tube!

Post 5Przerwa świąteczna zbliża się już wielkimikrokami! Sądzę, że wielu z Was ma już planyna ten czas. Pierwsze i drugie klasy maja tą

przerwę o 3 dni dłuższą, z czego bardzo sięcieszę! Jednak patrząc z drugiej stronywspółczuję trzecioklasistom tego pisania. Zadwa lata czeka to też mnie.

CO DALEJ UKRAINO ?Chcemy przyjaźni i pokoju, tak apelująmieszkające w Kijowie dzieci. Wwzruszającym filmie przypominają, że niedługolato, a one bardzo chcą pojechać na Krym.Odpocząć, popływać, kąpać się i poznaćnowych ludzi. „Władimirze słońca starczy dlawszystkich, dla Rosji i dla Ukrainy”. Nie chcą, by ich rodzice szli na wojnę. Każdy z nas na ich

miejscu bałby się tak samo. Zawsze jest obawa,że ich ojcowie już nie wrócą. My młodzichcemy pamiętać Ukrainę, którą nasi koledzyodwiedzili 7 lat temu. Jesteśmy razemz naszymi przyjaciółmi z Ługańska i chcemy,aby spełniły się wszystkie ich marzenia.Wszyscy chcemy żyć w pokoju.

Na następnej stronie publikujemy trochęwspomnień z wymiany młodzieży w Ługańsku.

Wiola



ŁUGAŃSK str. 20 Nasza przygoda rozpoczęła się 16 maja 2007roku. Tego dnia wyruszyliśmy na Ukrainę.16 gimnazjalistom towarzyszyło trzechopiekunów: p. Iwona Wojtecka, p. Maria

Ferenc oraz p. Piotr Owczarek. Po pożegnaniu z rodzicami i zapakowaniu"wielkich bagaży" ruszyliśmy w drogę. Czasmijał nam szybko, słuchaliśmy muzyki,czytaliśmy książki, oglądaliśmy filmy ioczywiście konsumowaliśmy przygotowane przez naszych kochanych rodziców ogromnezapasy jedzenia. Granicę z Ukrainą przekroczyliśmy w czwartek 17 maja. Zokien naszego środka transportu

podziwialiśmy krajobrazy Ukrainy. DoŁugańska dotarliśmy następnego dnia. Tuczekali na nas nasi ukraińscy koledzy.Zostaliśmy przyjęci niezwykle miłoi sympatycznie przez dyrekcję szkoły,uczniów i ich rodziców.

Nasz pobyt w Ługańsku był niezwykleinteresujący i ciekawy, niemal każda chwila była dokładnie zaplanowana przez stronęukraińską. Uczestniczyliśmy między innymiw mszy katolickiej celebrowanej w 3 językach (polskim, ukraińskim i angielskim).Zwiedziliśmy nowoczesną bibliotekę dlamłodzieży, spotkaliśmy się z pracownikamiInstytutu Duchowego Rozwoju Człowieka, byliśmy we WschodnioukraińskimUniwersytecie Narodowym im. W. Dala,Ługańskim Narodowym UniwersyteciePedagogicznym im. Tarasa Szewczenki.Zapoznaliśmy się z pracą Rady Menedżerów- samorządu uczniowskiego działającegow ukraińskim liceum. Uczestniczyliśmyw lekcjach naszych kolegów z Ukrainy.

Podczas wspólnych polsko-ukraińskich zajęć bawiliśmy się świetnie. Przebywaliśmy takżew Krasnodonie w Muzeum "MłodejGwardii". W Ługańsku odwiedziliśmyMuzeum Krajoznawcze i galerię malarstwa.Podczas naszego pobytu w tym mieście niemogło zabraknąć dyskoteki.Przygotowywaliśmy się do niej cały dzień, prym wiodły oczywiście dziewczyny,którym towarzyszyło nieodłączne pytanie:"Co ja na siebie włożę? Niestety, to co dobre

szybko się kończy. Nasza wizyta dobiegła końca24 maja. Droga powrotna była bardzo męcząca,a upał nas nie oszczędzał. Staraliśmy się jaknajszybciej wrócić do domu. Polscy celnicy

przywitali nas uśmiechem i życzyli nam szerokiejdrogi do Wałcza. Na koniec naszej podróży przeżyliśmy jeszcze jedną przygodę. Naszemiasto powitało nas okropną burzą oraz zalanymiulicami.

Uważam, że taka forma poznawania innego kraju,to bardzo mądry i ciekawy sposób. Wymianazostała przygotowana przez naszych pedagogóww sposób bardzo profesjonalny. Pomimo to, że

nasi opiekunowie czasami spotykali się z różnymi problemami, potrafili sobie z nimi poradzić.Dzięki tej wymianie mogliśmy poznać życiezwykłych ludzi mieszkających na Ukrainie.Przebywanie przez nas w prywatnych domach,dało nam możliwość zapoznania sięz codziennymi sprawami tych ludzi.Zobaczyliśmy jak wyglądają ich mieszkaniai jakie problemy trapią ich na co dzień.

Ukraina, mimo że poczyniła duże postępyw rozwoju, jest jeszcze dla nas czasami bardzoegzotycznym krajem. Dla mnie najdziwniejsze było brak zasad w ruchu drogowym oraz standróg. Gospodarze tego państwa mało uwagizwracają na czystość miast, a komunikacjamiejska funkcjonuje na zupełnie innych zasadachniż w Polsce. Mam nadzieję, że Ukraina szybkozostanie włączona do Unii Europejskiej, co pozwoli jej poprawić byt obywateli, ale mam teżnadzieję, że pozwoli Ukrainie "pozostać sobą".

Kasia Mielcarek



UKRAINA – O CO CHODZI? str. 21Ukraina – państwo unitarne, położone w Europie Wschodniej. Graniczy od północy z Białorusią,od zachodu z Polską, Słowacją i Węgrami, od południa z Rumunią i Mołdawią oraz MorzemCzarnym i Morzem Azowskim, od północnego wschodu i wschodu z Federacją Rosyjską. Stolica: KijówWaluta: HrywnaLiczba ludności: 45,59 miliona (2012)Ustrój polityczny: Państwo unitarne, system semiprezydencki, Republika, system parlamentarnyJęzyk urzędowy: Język ukraiński

Kiedy Polska wstępowała do NATO(1999) oraz do Unii Europejskiej (2004)wydawało się, że nasze obawy dotyczące

ewentualnego zagrożenia bezpieczeństwaPaństwa są podawane nieco na wyrost.Mamy przecież wiek XXI – inaczej jużmyślimy, wiemy jak cenny jest pokój. Po cowięc „zbędne” wydatki?Okazuje się jednak, że nic nie jest nastałe.

W listopadzie 2013 roku tuż za nasząwschodnią granicą doszło do wybuchuwielkiego społecznego niezadowolenia.

Ukraińcy powiedzieli dość dalszemurozkradaniu i wyprzedawaniu swojegoPaństwa. Zażądali spełnienia obietnici rozpoczęcia trudnej drogi reformygospodarki, ustroju państwowego – za

przykład stawiali właśnie Polskę, gdziemimo wszystko „coś” się udało. Nawet,

jeżeli my czasami myślimy o tym inaczej.Ukraińska rewolucja 2013/2014 roku, to

tak naprawdę dopiero początek budowy

naprawdę niepodległego Państwa. Państwa,dla którego nadrzędnymi wartościami jestszacunek dla człowieka, szacunek dlademokracji – społeczeństwo ukraińskie chcewięc zerwania dotychczasowych zależności,wywodzących się wprost ze specyfiki

poprzedniego systemu. I chce decydowaćsamo o sobie.

Ukraina od początku swojejniepodległości (24 sierpnia 1991) musiała

liczyć z interesami potężnego sąsiada –Rosji. Była bowiem od niej uzależniona –

gaz, związki gospodarcze. Musiała się też liczyćz obecnością militarną tego państwa na swoimterytorium (flota czarnomorska). Dlatego długo

zwlekała z reformami, przyjmując status państwa pozablokowego. Chcąc byćwiarogodnym partnerem dla społecznościświatowej zgodziła się też w zamian zagwarancje pozbyć się broni jądrowej.

To się skończyło – nie wytrzymałagospodarka. I nie wytrzymali ludzie, żądajączmian. Rewolucja 2013/2014 doprowadziła dousunięcia marionetkowego prezydenta W.Janukowycza. Powołano nowy rząd, który

podpisał traktat o stowarzyszeniu z UE – narazie polityczną jego część. Zapowiedzianoreformy. I tak, jak wielu się spodziewało –zdecydowanie przeciwko temu wystąpiła Rosja,która woli mieć słabego i zależnego od siebiesąsiada, aniżeli niezależne państwo. Dokonałaaneksji części ukraińskiego terytorium (Krym)

pod pretekstem obrony rosyjskojęzycznychmieszkańców tego półwyspu i wykorzystując dotego sfingowane referendum. Nie zważając na

to, że sama była w 1994 roku gwarantem bezpieczeństwa Ukrainy – wspólnie z USA iWielką Brytanią.

A dlaczego nas to wszystko powinnointeresować? Bo lepiej mieć u swego boku

przewidywalnego partnera (sąsiada). Trudnospokojnie spać w swoim domu, gdy u tegożsąsiada płonie dom. Chcemy spokoju. Niestety

– po raz kolejny okazuje się, że o ten pokójtrzeba walczyć. I dlatego Polska, jak żaden innykraj, tak bardzo wspiera Ukrainę. Dla Ukrainy.Ale też dla siebie.

Marek Syrnyk



ŻYJĄ W SĄSIEDZTWIE… str.22 Czerwonodzy wędrowcy

Nadeszła długo oczekiwana wiosna. Tonajlepszy moment, aby wspomnieć o pewnych ptakach, które co roku wracają z dalekiej

podroży do Polski, gdy tylko ustaną mrozy.Oczywiście mowa o bocianach. Niby takie pospolite u nas ptaki, ale co tak właściwie onich wiemy? Kryją w sobie wiele tajemnic, awięc spróbujmy je poznać.

Bocian biały (Ciconia ciconia) to chybanajbardziej charakterystyczny i najłatwiejszydo poznania ptak. Czerwone długie nogi idziób, białe upierzenie z czarnymi piórami nakońcówkach skrzydeł – każdy to zna. Ale czy

wszyscy wiedzą, iż jest on jednym znajwiększych polskich latających stworzeń?Długość jego ciała może wynosić nawet 1 metr,rozpiętość skrzydeł ok. 2,20 m (tak jak u orła),za to wcale nie dziwi, z jaką gracją porusza się, jeżeli przy tych wymiarach waży zaledwie 3-4 kg.

Taki niby popularny ptak, a jednak niewystępuje w całej Europie. Jest to rezultatniszczenia przyrody i dawnych zwyczajówmyśliwskich (w niektórych krajach nadalstrzela się do bocianów). Można go takżespotkać na Bliskim Wschodzie, Afryce i wChinach. Obecnie te wspaniałe stworzeniazupełnie zniknęły z Włoch czy z Grecji, a weFrancji żyją tylko w Alzacji. W Polscewystępuje głównie w północnej części istanowi spory ułamek całej europejskiej populacji. Wiadomo to z danych AkcjiMiędzynarodowego Cenzusu Bociana Białego,która polega na liczeniu co 10 lat tych ptaków.W 1984 roku naliczono ok. 105 tys. osobnikówCiconia ciconia , z czego 30 tys. w naszymkraju. Bociany do życia potrzebują przedewszystkim mokrych łąk z grupami drzew.

„Czerwonodzy wędrowcy” – drugi człontytułu wcale nie znalazł się ty przypadkowo.Znany jest fakt wędrówek tych ptaków na południe. Pewnie nie wszyscy wiedzą, iż trasaich podniebnych podróży może mieć długość13 tys. kilometrów. Ta liczba przedstawiaodległość w jedną stronę. Z powrotem pokonują taką samą drogę. I jak już się pojawią, zwiastują wiosnę. Pojawia się pytanie: jak odnajdują drogę do domu? Naukowcy

ustalili, że te informacje zakodowane sągenetycznie. Potwierdza to doświadczenie przeprowadzone w latach trzydziestychubiegłego wieku na mazurskich boćkach.

Kilkumiesięczne ptaki przywieziono późnymlatem do Zachodniej Europy i wypuszczonokilka tygodni po tym, jak tamtejsze bocianyodleciały już do Afryki przez Hiszpanię iGibraltar. Badane osobniki wybrały szlakdłuższy, pokonywany co roku przez ichrodziców i nadłożyły drogi lecąc przez Bałkanyi Egipt. I choć mają różne trasy, to docierająostatecznie w ten sam rejon, gdzie będą żywićsię szarańczą.

Poza tym warto wiedzieć, że nasze boćkizawsze lecą na lądem, co zwiększa bezpieczeństwo i pozwala wykorzystać silnewznoszące prądy powietrza. Kolejny rekord pobity przez te ptaki to najwierniejsze przywiązanie do ich „małej ojczyzny” –gniazda. Boćki zmieniają swe partnerki, aledomu prawie nigdy. Wracają ze swychzimowisk do określonych gniazd – każdy doswojego. Coraz częściej budują gniazda nawiejskich dachach, stodołach i drzewach.

Tak czy inaczej bociany należą dowzorowych rodziców. I prawdopodobnie stądwzięło się wierzenie, iż to one przynosządzieci. Dochodzi do tego fakt, że przylatują,kiedy przyroda budzi się do życia, czym jeszcze podkreślały swe „zajęcie”. Ponadto wmitologii germańskiej te ptaki uchodzą zasymbol nowego życia i błogosławieństwa. Cociekawe, są one w stanie przewidzieć uderzenie piorunu w dom, czy inną katastrofę i wcześniejdokonują „ewakuacji” swoich dzieci z gniazda. Nic dziwnego, iż wielu ludzi cieszy się, gdy bociek uwije swe potężne, ważące nawet tonę imające 2 metry, gniazdo na ich domu. Uważasię, że te ptaki unikają mieszkań bez zgody iharmonii. Złym znakiem jest także, kiedy ptakinie powrócą na wiosnę do małej ojczyzny.

Tak więc czerwononodzy wędrowcy wcalenie są takimi zwykłymi ptakami. Kryją jeszczewiele sekretów. Kiedy następnym razemzobaczycie boćka, pomyślcie, jak cudownie, żemamy w Polsce takie piękne, wspaniałe ptaki. Nie jesteśmy raczej w stanie wyobrazić sobienaszej ojczyzny bez niego.Wer



LEGENDY ZIEMI WAŁECKIEJ str. 23Spośród wielu zasłyszanych legend,

wybraliśmy te, które związane są bezpośrednioz Wałczem i jego okolicami. W każdymnumerze gazetki zamieścimy jedną opowieść.

LIPA SPRAWIEDLIWOŚCI

Ogromna i wiekowa lipa w Wałczu, któraniedawno padła ofiarą huraganu, przypominałainną, równie pouczającą historię:

Przed wieloma laty w Wałczu stał młyn,którego właściciel był bardzo bogaty, aleniezbyt uczciwy. Dopóki żyła jego żona, nie

było jeszcze tak źle. Czasem mąki nie doważył, czasem zboże podmienił, albomłynarczykowi dał mniej grosza, ale nieodważył się na więcej, bo jego żona, kobieta poczciwa i pobożna, strofowała go i przywracała do porządku. Kiedy jednakmłynarzowa umarła, nikt już nie odważył się panu na młynie zwrócić uwagi - bo był zbyt bogaty i miał zbyt wysoką pozycję w mieście,głównie dzięki przekupstwom.

Któregoś dnia młynarz zauważył urodziwądziewczynę, która odwiedziła jego młyn.Zagadnął ją, dziewczyna jednak spuściła oczy inie podjęła rozmowy. Zaintrygowany wdowiec,któremu już zaczęła dokuczać samotność, a iuroda dziewczyny mocno zapadła mu w serce, poszedł za nią. Okazało się, że dziewczynaodwiedza młynarczyka, swego ukochanego.

Młynarz pewny że jego bogactwo będzieważniejsze dla dziewczyny niż miłość imłodość młynarczyka, już następnego dnia poszedł do rodziców, by prosić o jej rękę.Jakież było jego zdziwienie, gdy spotkała goodmowa! Przebiegły i uparty młynarz wpadł nadiabelski pomysł. Oświadczył, że młynarczykukradł wór mąki. Wniósł oskarżenie do sądu,żądając najsurowszej kary! Zebrał się sąd - jakto i w owym czasie było - pod wielką starą lipą,zwaną drzewem sprawiedliwości. Młynarzszeroko rozwodził się nad tym, jak to wostatnim czasie stale coś w młynie ginęło, aż wkońcu udało mu się przyłapać młynarczyka nagorącym uczynku. Sędziowie, przekupieni

przez młynarza, nie mieli wątpliwości i uznalimłynarczyka za winnego.

Dziewczyna z płaczem rzuciła się im do nóg,

prosząc, aby nie wyznaczali zbyt surowej kary jej ukochanemu. Spojrzenia sędziów skierowałysię ku młynarzowi, ten jednak dał wyraźny znak- najwyższy wymiar kary! Dziewczyna zaniosłasię szlochem, zebrani ludzie szemrali, że nie ma już sprawiedliwości w mieście. Wtedy właśniewydarzyło się coś niesamowitego. Lipazaszumiała liśćmi, zatrzeszczała gałęziami i namłynarczyka posypały się liście, mimo że do jesieni było jeszcze daleko. Wkrótce chłopca

przysypała cała góra liści, a kilka sporych gałęziodłamało się i z hukiem pofrunęło w kierunkusędziów.

- To znak! To znak! - zawołali wałeccymieszczanie. - Młynarczyk niewinny! Wypuścićgo! Młynarz krzywoprzysięzca!

Lipa ponownie groźnie zaskrzypiała gałęziami, jakby chciała powiedzieć: "to jeszcze niewszystko, to jeszcze mało!".- Młynarz winien, dość złego uczynił, niechcemy go w mieście - zakrzyczeli ośmielenimieszczanie.

W końcu sąd podjął decyzję: młynarczyk zostałuniewinniony, młynarz uznany za winnegokrzywoprzysięstwa i innych haniebnychczynów, i wypędzony z miasta.

http://extradwojka.pusku.com/ziemiawalecka/Ilustracje do legend ziemi wałeckiej wykonali uczniowienaszej szkoły, a obecnie jej absolwenci..



PO CO NAM SZKOŁA str. 24Po co nam szkoła? To pytanie zadaje sobie

prawie, każdy uczeń. Nie jestem teoretykiem,ale chodzę już jakiś czas do tej placówkii słyszę jak moi rówieśnicy odpowiadają na

to właśnie pytanie. Większość przypadkówodpowiedź brzmi ,,Nie warto chodzić''. Ja jednak nie zgodzę się z tym odzewem.

Mogę się bez zawahania zgodzić, że podstawowym zadaniem szkoły jest przygotowanie młodzieży do dalszej edukacjii życia. Truizm? Być może. Co to oznacza?To, że, daje nam podstawy do dalszegokształcenia, uczy języków, liczenia,zapoznaje z zdarzeniami historycznymi.

Jednak, czy chcemy chodzić do szkoły zależyteż od nauczycieli i otoczenia. Dobrydydaktyk to taki, który umie się porozumiećz uczniami, niestety jest ich niewielka grupa.Ale trzeba przyznać, że to dzięki pedagogom

poszerzamy swoją wiedzę, stajemy sięmądrzejsi, bez nich byśmy byli imbecylami.Ale skończmy z nauką, szkoła jest takżemiejscem spotkań z rówieśnikami,organizowane są wycieczki, zazwyczaj towłaśnie w tej placówce pierwszy raz się

zakochujemy, a co ważniejsze poznajemynaszych najlepszych przyjaciół. Pisząc tenartykuł poszperałam trochę w Internecie,chciałam się dowiedzieć co inni myślą o szkole,

trochę się zraziłam bo większość pisała ,, Niewatro, ale w przyszłość będziesz więcej pieniędzy zarabiała'' lub po prostu ,,Nie warto''.Mi też się nie chcę wstawać o 6:30, ale jaksobie pomyślę, że spotkam się ze swoimi

przyjaciółmi, to od razu dostaję energii dożycia.

Jak to skończysz czytać zadaj sobie pytanie,,Czy chcę chodzić do szkoły?''. Przypomnijsobie te wszystkie ,,przypały'', wycieczki

i swoje pierwsze miłostki. Jeśli nie chcesz sięuczyć wystarczy, że skończysz gimnazjum, potem do zawodówki i gdy uda Ci się ukończyćtą szkołę, będziesz myślał, że jest wszystkoelegancko, cud, miód, malina. A tak naprawdęw przyszłości będziesz sobie zadawać tylko

jedno pytanie ,, Jaki ja byłem/łam głupi/a.Teraz nawet mnie nie stać, żeby zapewnić bytmojej rodzinie.'' Chcę chodzić do szkoły i niewstydzę się tego. Więc naprawdę, przemyśl to.- Pszczółka.

O NASTOLATKACHWiele nastolatek nie akceptuje swojego ciała,dlatego próbują je zmienić. Czują się źle wswojej skórze, bo przecież koleżanka jestchudsza, a chcą właśnie tak wyglądać.Zamiast ograniczać spożywanie słodyczy,

jemy mniej i mniej, aż w końcu potrafimy sięgłodzić tylko po to, by ładnie wyglądać.

Dlaczego tak się dzieje? Gdy dorastamy, rodzice nam powtarzają, że

jako kobiety powinnyśmy być skromne idbać o swój wygląd, jednak rzadko możemyusłyszeć, że jesteśmy piękne, dlategoczujemy, że powinnyśmy się zmienić. Ktoś wrodzinie przy kolacji powiedział żartując, żemasz duże biodra, a ty przyjmujesz todosłownie i zaczynasz czuć, iż twoje ciało totwój wróg.

Telewizja nie tylko przekazuje informacje,ale pokazuje nam też różnego typucelebrytów, a przede wszystkim szczupłe, aniekiedy wychudzone modelki, które chodzą

po wybiegu pokazując swoje piękne i chude

ciało. Na okładkach gazet widnieją znaniumięśnieni aktorzy, a w lustrze widzimy swojemizerne odbicie. Zaczynamy się głodzić niezdając sobie sprawy, że możemy popaść wstraszne w skutkach choroby takie jak bulimialub anoreksja.Duży wpływ mają na nas nasi znajomi, którzymogą czasem niechcący powiedzieć nam cośniemiłego. Jedno zdanie może zmienić punktwidzenia samego siebie. Nastolatki główniezaczynają się odchudzać ze względu nachłopców, którzy im się podobają. Myślą, że wten sposób łatwiej zdobędą ich serca. Jednakniektóre dziewczyny się głodzą, gdy jest im po

prostu źle i chcą ukarać się za swojesamopoczucie.Dążenie do perfekcji z czasem może przerodzićsię w obsesyjną chęć zrzucenia wagi, a od tego

już krok do choroby. Można zastanowić się, czydrastyczne środki są w naszym przypadkunajlepszym rozwiązaniem. Czasem wystarczydobrze się odżywiać i aktywnie uczestniczyć wlekcjach wychowania fizycznego, aby zrzucić

parę kilogramów. Kaja





SZKOŁA Z JAJEM str. 26

W czwartek 3 kwietnia 2014 r. nasze gimnazjumgościło uczniów klas szóstych szkółpodstawowych. Pod opieką mimów - członkówszkolnego koła teatralnego „Mała scena” -rozpoczęli zwiedzanie szkoły

W sali chemicznej obejrzeli zamianę jajka wpiłeczkę żelową, pokaz butelek plastikowychstartujących jak rakiety. W pracowni chemiczno-geograficznej rozpoznawali przeróżne próbkii tkanki, a także dziwne preparaty.Redaktorzy gazetki szkolnej rozdawali numerspecjalny gazetki szkolnej „Extra dwójka”.

Warsztaty pracy z psem cieszyły się dużym powodzeniem, a wszystko za sprawą psao imieniu Rada.

Wśród dźwięków bębnów i gitar szkolnyzespół muzyczny i członkowie chóru szkolnegoumilali naszym gościom czas.

W pracowni historycznej układali ogromne puzzle ze znanymi budowlami. Nie zabrakłorównież „Królowej nauk”, uczniowierozwiązywali „jajcarskie” zagadkii wykonywali różne obliczenia.



SZKOŁA Z JAJEM str. 27

Pracownia informatyczna zaoferowała gryzręcznościowe. W hali sportowej odbyły sięzajęcia zumby dla dziewcząt, gry w piłkę

nożną i koszykową.

Świetlica szkolna zamieniła się w zakładfotograficzny, wszystkim gościom robionozdjęcia z „jajcarskim krasnalem”. Nie obyłosię bez wywiadów - odwiedziła nas telewizjawałecka „Asta”.Goście uczestniczyli w warsztatach językowych - kalambury po angielskui zajęciach języka rosyjskiego, gdzie uczylisię zapisywać swoje imiona w cyrylicy.

Wytwory szkolnej pracowni witrażowej„Magia szkła” można było obejrzećw niesamowitej scenerii zabytkowegostrychu szkolnego.

Koło modelarskie "Replika" wystawiłomodele samolotów, czołgów, okrętów, budynków.

Uczniowie szkolnego kola plastycznego„Sztukateria” i uczniowie z klas o specjalnych potrzebach edukacyjnych przygotowaliwystawę plastyczną z cekinowymi jajkamii kartkami wielkanocnymi. Nasi młodsikoledzy uczestniczyli w zajęciachartystycznych lepienie baranków z masysolnej oraz dekorowanie jajek technikądecoupage. Koordynatorem całej imprezy była p. Mirosława Szymańska nauczycielka

plastyki i sztuki..



MAJOWE DATY str. 28Świętem Klasy Robotniczej organizowało sięhuczne pochody, wiece i zgromadzenia,w których obecność była często obowiązkowa.Wiwatujących pozdrawiali najwyżsi działacze

partyjni. Po upadku komunizmu święto tostraciło na znaczeniu jednak dalej partiesocjalistyczne organizują wiece, zebraniai pochody - nie tak liczne już jak kiedyś.

Od 2001 roku w Europie organizuje się takzwany EuroMayDay (1 maja zwany jestw krajach anglosaskich May Day). Nie jest toraczej święto klasy robotniczej a ruch na rzeczzhumanizowania pracy i życia wszystkich ludzi

pracujących.

Międzynarodowe Święto Pracy - świętowprowadzone w 1899 roku przez DrugąMiędzynarodówkę, upamiętniające strajkrobotników w Chicago 1 maja 1886 roku,

obchodzone jest od 1890 roku. W Europieświęto pracy obchodzimy 1 maja.

W Ameryce Północnej odpowiednikiem pierwszomajowego święta jest Labour Dayobchodzony w pierwszy poniedziałekwrześnia. W Australii Labour Day obchodzisię w różne dni zaleźności od stanu.

W PRL i innych krajach socjalistycznych

było to jedno z ważniejszych świąt państwowych. W tym dniu, zwanym także

Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej tostosunkowo młode święto ustanowioneUstawą Sejmu RP z dnia 20 lutego 2004.Dzień 2 maja został wybrany z dwóch powodów historycznych:

2 - go maja 1945 o godzinie 6 rano

zdobywający Berlin żołnierze z 1 Dywizji

Piechoty im. T. Kościuszki zatknęli biało-czerwony sztandar na kolumnie zwycięstwaw Berlinie.W czasach PRL - u 2-go maja nakazywanozdejmowanie flag narodowych (po ŚwięciePracy), tak aby nie wisiały w czasie nieuznawanego przez komunistyczne władze

święta 3 maja. Konstytucja 3 – go Maja. Największymosiągnięciem legislacyjnym SejmuCzteroletniego obradującego od października1788 do maja 1792 r. było uchwalenieustawy zasadniczej, do czegow decydującym stopniu przyczyniły sięniejawne prace przygotowawcze (grudzień1790 – kwiecień 1791). Autorami projektukonstytucji byli w szczególności IgnacyPotocki, król Stanisław August Poniatowskii ks. Hugo Kołłątaj.

Ustawa Rządowa z 3 V 1791 była pierwszą, pisaną nowoczesną polską konstytucją,a trzecią na świecie, po amerykańskiej(1787) i szwedzkiej (1789). Tekstkonstytucji obejmuje wstęp i 11 artykułów.Bezpośrednio pod nazwą Ustawa Rządowa

umieszczono apostrofę sakralną: „W imięBoga w Trójcy Świętej Jedynego”. Wstęp,napisany piękną polszczyzną, jest tekstemo charakterze agitacyjno-propagandowym.

Wskazywano w nim na historyczne znaczenieuchwalonej konstytucji. Twórcy konstytucjistarali się pobudzić społeczeństwo,a w szczególności szlachtę do realizacji reformustrojowych.



SZYBKO I SMACZNIE str. 29

Witam ponownie wszystkich czytelników. Wiosna i Święta Wielkanocne zbliżają się do naswielkimi krokami, co możemy zauważyć patrząc na piękną pogodę na oknem. Dlatego mam dla

Was dwa przepisy na wiosenne sałatki, które możecie przygotować na stół wielkanocny albosprawić nimi komuś niespodziankę. Zachęcam do gotowania i życzę smacznego!

Sałatka z rzodkiewki i jajka

Składniki:1 pęczek rzodkiewek

2 jajka ugotowane na twardo1 pęczek natki pietruszki2 łyżki kwaśnej śmietanysól do smakuSposób przygotowania: Rzodkiewki umyć i osuszyć papierowym ręcznikiem. Pokroić w cienkie plasterki. Jajka obraći pokroić w cienkie plasterki. Wymieszać z rzodkiewką. Pietruszkę posiekać i dodać do sałatki.Posolić do smaku i wymieszać ze śmietaną.

Sałatka jarzynowa

Składniki:

8 ziemniaków ugotowanych w mundurkach6 ugotowanych na twardo jajek4 pokrojone w kostkę i ugotowane marchewki puszka groszku8 ogórków kiszonychśredniej wielkości słoik majonezu2 łyżki musztardy2 cebulesol pieprz

Sposób przygotowania:

Ziemniaki ostudzić, obrać, pokroić w drobnąkostkę. Tak samo postąpić z jajkami.Marchew odcedzić, wymieszać z

ziemniakami i jajkami. Odcedzony groszek i pokrojone w drobna kostkę ogórki dodać dosałatki. To samo z posiekanymi cebulami.Wszystko wymieszać z musztardą,majonezem i dużą ilością przypraw. Sałatkęnależy podawać schłodzoną.

Dominika



POZDROWIENIA str. 30

Pozdrowienia dla Karoliny Glejzer

od Wery Wysockiej .

Pozdrowienia dla Kuby Bartosiaka

od dziewczyn z I c:*L3.

Pozdrowienia dla Weroniki,

Wiktorii Wysockich, Izy

Polewskiej i Karoliny Glejzer od

Julii <3 I c.

Pozdro dla wszystkich Rastfanów

L33.

Pozdrowienia dla BeliebersL333.

Pozdrowienia dla kl. Id od

dziewczyn z kl. I c :*

Pozdrowienia dla Pauli Kowalenko

od Weroniki Wysockiej z I c i d.

Pozdrowienia dla Szamcie od

dziewczyn z I c < 33.Pozdrowienia dla Pauliny Jatczak

od wielbiciela.

Pozdrowienia dla najlepszego

wychowawcy na świecie kl. I c.

Pozdrowienia dla Marcina

Porowskiego i Łukasza

Maciejczyka od wielbicielki.Wiem to! – pozdro dla Ryśka z I c.

Pozdrowienia dla Kacpra z I c od p.

Ewy.

Pozdrowienia dla pani z sali

multimedialnej .

Pozdrawiam najlepszego fotografa ever

– Kaja.

Pozdrawiam moje bicze z 3 a i 3b –

Marysia.

Pozdrowionka dla Italiano Frani Dusi

Małży Sławka wredoty Pogockiej i pani

KA od Jolki <3.

Pozdrawiam Kubę, Dareczka, Szczurka,

Kwadrata, Wesołą, Modela, Hadzika i

Borysa i resztę dziewczyn z II B –

Paweł.

Pozdrawiam Kamilę Gościńską

Buziaczki od Symby .

Pozdrawiam Klaudię Kasperską –

Najlepsza.

Moc uścisków i buziaków dla mojej

Myszki – Kotek.Pozdrawiam klasę 2c – Kasia.

Pozdrawiam całą 1b i wychowawcę.

Pozdro dla Kamili i Natalii <3- Julia.

Pozdrawiam Zuzię Boczkowską –

Karolina.

Pozdrawiam Agnieszkę Łosiewską i

Julię Baran – Hubert.Pozdrawiam Klaudię, Kamilę, Julitę i

Kacpra z IIb – Julia.

Pozdrawiam Wikę Bartnik – Oli.

Buziaki dla mojego Domisia, A..

Pozdro dla Ciasia, córka prokuratora.

Pozdrawiam Anetę i Sylwię z lll B -

najlepsza Wercia :*:*;*



NASI IDOLE – ZAC EFRON str.31 Mimo, iż Zac rozpoczął swoją karierę w2002 roku, popularność zdobył dopiero

po zagraniu w High School Musical .Reżyser Lakieru do włosów nazwał Zaca

największą nastoletnią gwiazdądzisiejszej Ameryki.

Urodził się w roku 1987. jako 15-latekzaczął grać niewielkie role w serialachtelewizyjnych, m.in. w Summerland (wtym samym serialu grał również TaylorLautner). Wielką popularność przyniosłaEfronowi główna rola w młodzieżowymfilmie High School Musical, w którymwspólnie ze swoją ekranową partnerką,Vanessą Hudgens, wykonywał również

piosenki ze ścieżki dźwiękowej.W roku 2007 wystąpił w ekranizacji

broadwayowskiego musicalu Lakier dowłosów, pojawił się również w dwóchkolejnych częściach High SchoolMusical. Dużą popularność zyskałykolejne filmy z udziałem Efrona, 17again, który podobnie jak rola w

głośnym musicalu przyniósł mu nagrodęTeen Choice Award, oraz CharlieSt.Cloud. Obecnie mówi się o jegoudziale w ekranizacji animowanej seriiJonny Kuest. Z partnerką filmową,Vanessą Hudgens, Zac Efron tworzył

parę również na co dzień. Ich trwającytrzy lata związek zakończył się w roku2010.Oto jest! Zgodnie z zapowiedzią naoficjalnym fanpejdżu filmu nafacebooku – do internetu trafił właśnienowy międzynarodowy trailer„Neighbors” z udziałem naszego Zac’a.

Zapowiedź trwająca 2:34, zostaławzbogacona o wiele nowych, niewidzianychdotąd scen. Produkcja ma trafić do kin jużniebawem, bo 9 MAJA. Z ogromną chęciąoglądamy wszystkie projekty pana Efrona,

jednak ten należy do tych wyjątkowowyczekiwanych.

Do premiery najnowszego filmu „Sąsiedzi”z udziałem Zaca jeszcze niecały miesiąc,a już pojawiła się informacja o nowymwyzwaniu aktorskim i nie tylko. Zac dostał

podwójną rolę w thrillerze opartym naksiążce zatytułowanej „Prawnik”. Próczgłównej roli, aktor otrzymał równieżmożliwość współtworzenia produkcji. Trzeba

przyznać, że Efron to najbardziej

wszechstronny aktor swojego pokolenia, poroli chirurga w filmie „Parkland”,nieznośnego „Sąsiada” czas nakarierę prawniczą!Reu



Redakcja gazetki:Redaktor naczelny: Agnieszka Rosochacka Dziennikarze : Agnieszka Łosiewska, Aleksandra Nawrot, Patryk Piesiak, Dominika Szczygieł,Martyna Wańkiewicz, Dominika Dobrowolska, Wiktoria Bartnik, Jagoda Ciebiada, Weronika Ciesińska,Agnieszka Ruth, Aleksandra Wójcicka, Julia Jarczewska, Justyna Miazga, Paula Kowalenko, Julia Baran,Klaudia Kasperska, Julia Kowalewska, Wiola Jankowska Opiekunowie: Krystyna Borecka Ewa Lewandowska Grzegorz Mucowski

Shirogace Kamui

Documents

Extra Dwójka nr 5/2014