PAGLA

LAKBAY

SA

PILIP

INAS

MA

GE

L L AN

, 1

51

9- 1

52

1

MAGELLAN

Fernao de Magalhaes (Portuguese)

Fernando Magallanes (Spanish)

Ferdinand Magellan (English)

Ang fleet ni Magellan ay mayroong 5 barko:"Trinidad", 120 tonelada, 55 katao, (Ferdinand Magellan, Kapitan) “San Antonio", 130 tonelada, 60 katao, (Juan de Cartagena, Kapitan)"Concepción", 90 tonelada, 45 katao, (Gaspar de Quesada, Kapitan)"Victoria", 90 tonelada, 42 katao, (Luis de Mendoza, Kapitan)"Santiago", 60 tonelada, 32 katao, (Giovanni Serrano, Kapitan)

Ang kabuuang bilang ng crew ay 234 katao; kabilang ang 4 na Afrikano at Asyanong tagasalin.

On the right hand side is a stamp displaying the navigation equipment around 1500: A compass for steady course keeping, a cross-staff for astronomical observations to determine the geographical altitude, a compass to work on the sea maps, a nocturnal to determine time via the polar star and an hour glass. Such an hour glass was typically the only clock on board. It also served the crews with the duty changes. It was not usable for navigation, because people would forget to turn it over, or the sand inside became wet and "clumped".On the left we can see an astrolabe which was used to measure the altitude of sun or star to calculate the latitude, Magellan had one too.

9.26.1519-12.13.1519

Tinahak nila Magellan ang kanluran ng Africa at narating ang Canaries noong Setiembre 26, 1519.

Tinawid nila ang Atlantiko at dumaong sa dalampasigan ng Timog Amerika (ngayon ay kilala bilang Pernambuco, Brazil), noong Nobyembre 29.

Narating nila ang Rio De Janeiro noong Disyembre 13. Pinangalanan niya itong Santa Lucia (narating niya ito sa kapistahan ng santong ito.)

Upang hindi makaligtaan ang “paso”, ang daan sa kanluran patungong karagatan ng Pasipiko, ang fleet ni Magellan ay mabagal at maingat na umusad.

Noong Enero 10, 1520, narating nila ang bunganga ng Rio de la Plata.

Noong Marso 18, ang fleet ay nakarating sa lawa ng Puerto San Julián. Dahil papalapit na ang taglamig ng katimuran, ipinasya ni Magellan na pansamantalang humimpil rito. Ang kanilang pagkain at ibang kagamitan ay nag-uumpisa nang maubos .Ipinasya ni Magellan na liitan ang rasyon…

Abril 1, naganap ang isang mutiny. Isinigaw ng mga crew ang pagbalik sa Espanya.

Ang mga lider ng mutiny ay sila Quesada, Juan de Cartagena, at Juan Sebastián Elcano. Nakontrol nila ang "San Antonio". Sa gitna ng labanan, napasok ni Magellan ang "Victoria". Ngayon ay mayroong 3 barko laban sa dalawa. At naging posible kay Magellan na supilin ang paghihimagsik.

Naging malupit ang parusang ipinataw ni Magellan. Ang mga kapitan ng "Victoria" at "Concepción", sila Luis de Mendoza at Gaspare de Quesada, ay binitay. Ang kapitan ng "San Antonio", si Juan de Cartagena, at ang paring si Sanchez de Reina, na pasimuno ng mutiny, ay dinala sa babay-dagat at iniwan.

ANG PAGLUBOG NG SANTIAGO

Ipinadala ni Magellan ang "Santiago" upang mag-scout

Isang malupit na bagyo ang sumira at nagpalubog sa barkong ito noong May 22, 1520.

2 tauhan lamang ang nakabalik kay Magellan upang magbalita.

ANG PAGTALIKOD NG SAN ANTONIO

Ang San Antonio ang pinakamalaking barko at may pinakamaraming suplay sa ekspedisyon.

Ika-20 ng Nobyembre, habang hinahanap ang ‘paso ‘ (lagusan patungong karagatang Pasipiko), tumalilis ang San Antonio at nagbalik ng Espanya.

3 barko (Victoria, Concepcion at Trinidad) ang nagpatuloy.

Natagpuan nila ang lagusan patungong Pasipiko noong ika-28 ng Nobyembre, 1520.

Pinangalanan ang lagusang ito bilang “Estrecho de Magellan” o Magellan Strait.

The Strait of Magellan (also called the Straits of Magellan or the Magellanic Strait) comprises a navigable sea route immediately south of mainland South America and north of Tierra del Fuego. The waterway is the most important natural passage between the Pacific and the Atlantic oceans, but it is considered a difficult route to navigate because of the unpredictable winds and currents and the narrowness of the passage.

PACIFIC OCEAN

Narating nila Magellan ang dagat sa katimuran (Southern Sea), na pinangalan niyang Karagatan ng Pasipiko dahil sa payapa nitong kalagayan.

Sa kasawiang palad, hindi natantya ng tama ni Magellan ang kalakhan ng karagatan., at sa ilang buwan nila sa laot, nag-uumpisa nang maubos ang pagkain at gamit sa mga barko... Sa halip na biskwit, kusot (sawdust) ang naging pagkain nila. Inumpisahan na rin nilang kainin ang mga lubid na yari sa balat, maging ang mga daga.

Nagkasakit ang maraming tauhan (scurvy). 19 na katao ang namatay. Siniguro ni Magellan ang agarang pagpapatapon ng mga bangkay, sa takot na ang ibang tauhan ay kainin pa ang mga ito sa tindi ng gutom..

Ika-6 ng Marso nang narating nila ang Marianas (hango sa pangalan ni Maria Ana ng Austria, Reyna Regente ng Espanya). Tinawag ito ni Magellan na “Islas de Ladrones” (Island of Thieves), dahil pinagnakawaninakawan sila ng mga katutubong Chomorros ng mga kagamitan na nakakabit sa barko, kabilang na ang isa nilang bangka (lifeboat). Para mapigilan ang mga Chomorros, kinailangan ni Magellan na magpaputok ng baril. Dinala ni Magellan ang 40 niyang tauhan sa dalampasigan, sinunog ang humigit kumulang na 50 kubo at mga balsa. Nakapatay rin sila ng 7 katutubo bago nila nabawi ang lifeboat.

Nang nilisan nila ang Marianas, hinabol pa sila ng humigit kumulang isang daang bangka at pinaulanan sila ng mga bato.

Hindi sila nakakuha ng inumin o pagkain, hanggang sa marating nila ang Pilipinas.

Sa 234 katao na umalis ng Espanya, 150 maglalayag na lamang ang natira.

Ikatlong araw (Marso 18, 1521) nang makatagpo sila ng 9 na katutubo mula sa karatig na isla ng Suluan na dumating sakay ng isang bangka.

Dahil hindi sila anyong may masamang hangarin, hinandugan sila ni Magellan ng mga pulang sumbrero, salamin, suklay, lino, at iba pang maliliit na bagay. Bilang kapalit, tinanggap nila ang dala ng mga itong saging, isda, niyog at tuba.