"Jak Cię widzą, tak Cię piszą"- czyli Savoir-Vivre na maturze.

mgr Beata PalmaWyższa Szkoła Humanitas w Sosnowcu

Maturalna elegancja

7 rad podstawowych

1. Czysto i elegancko.2. Wygoda to podstawa.3. Biały-koniecznie, czarny-

niekoniecznie.4. Wzorom mówimy nie!5. Działaj krojem.6. Skromnie – to znaczy jak?7. Jeden szykowny akcent.

Żelazko nie gryzie ;)

Panowie!

Ciemny garnitur, biała koszula i krawat zawsze się sprawdzają!

Buty MUSZĄ być czyste i eleganckie.

Panie! Klasyka jest bezpieczna i zawsze

mile widziana. Biała bluzka + ciemna spódnica do

kolan. Cieliste rajstopy i bielizna, buty na

niezbyt wysokim obcasie. Delikatny makijaż, gładko związane

włosy.

W domu zostają: sportowe buty, dżinsy, T-shirty, kabaretki, spódnice mini, przeźroczyste bluzki, bluzki z głębokim dekoltem, krzykliwa biżuteria.

Odpowiedni wygląd podnosi prestiż. Stanowi on wizytówkę człowieka. Ubiór może poprawiać kontakt z ludźmi,

określa naszą wiarygodność. Strój jest wyrazem szacunku dla

przełożonych. Właściwy dobór garderoby stwarza spójny i

budzący zaufanie wizerunek . Czując się atrakcyjnie sami z sobą,

przenosimy te odczucia na osoby z którymi się spotykamy.

To w jaki sposób się prezentujemy będzie miało wpływ na otrzymaną ocenę.

Co zrobić z tymi rękami??- czyli o zdradliwej mowie ciała.

Przed prezentacją

Odpowiedz sobie na pytania: Kto? – Kim jesteś maturzysto? Pokaż

nauczycielom swoje lepsze „ja” Do kogo? – Nauczyciele w komisji chcą żebyś

zdał! Zadbaj o poprawność języka polskiego jakim się posługujesz, unikaj slangu, kolokwializmów.

W jakim celu? – Komisję należy przekonać o tym, że wiesz co robisz i o czym mówisz.

Kiedy? Gdzie? – Jeżeli Twoja prezentacja wymaga np. laptopa, rzutnika – sprawdź sprzęt. Zobacz salę, w której odbędzie się egzamin.

Reguły sztuki retorycznej: Rzeczowość, Jasność, Poglądowość, Świadomość celu, Stopniowanie ekspresji, Powtórzenia, Zakończenie, Skondensowanie treści, Skrótowość Humor

W trakcie prezentacji

Typowe zachowania niewerbalne wiążące się z poczuciem pewności siebie i bezpieczeństwem

Otwarta postawa ciała Dobry kontakt wzrokowy Niewielkie napięcie mięśni, Rozluźniona postawa ciała Swobodne ramiona Umiarkowane lub niskie natężenie ruchów Mniejsza ilość gestykulacji Nogi swobodnie oparte o ziemię Spokojny głos

Typowa mowa ciała wiążąca się z napięciem, niepewnością i poczuciem braku bezpieczeństwa

Zamknięta postawa ciała (bariery z rąk lub nóg) Odchylenie do tyłu Wycofanie się, odsuwanie się od drugiej osoby Unikanie kontaktu wzrokowego Napięte mięśnie, spięte ramiona Niewygodna postawa ciała Szybkie, nerwowe ruchy Duża ilość gestykulacji Ściągnięte usta Duża ilość adaptatorów (np. głaskanie się po ramionach,

zagryzanie palców, sprawdzanie czy naszyjnik jest na miejscu, itp.)

Typowa mowa ciała wiążąca się z lękiem Częste mruganie powiekami Zwilżanie warg (np. poprzez oblizywanie) Drganie nóg Zagryzanie palców, warg Zagryzanie końców włosów Skubanie dłoni Ściskanie, wykręcanie dłoni Chrząkanie, przeczyszczanie krtani Załamania głosu Ciężki, szybki oddech

Postawa zamknięta – negatywny komunikat

Częściowa bariera

Wieżyczka

Postawa otwarta

Nogi skrzyżowane podczas stania

Prawda prosto w oczy

Unikanie spojrzenia odbierane jest jako poczucie skrępowania, wstydu, zażenowania czy negatywnego nastawienia.

Patrzenie w dół ze zwieszoną głową rozmówca może odczytać jako poczucie zawodu, wstydu, rezygnacji, objaw kłamstwa!

Patrzenie z głową odchyloną do tyłu (zadzieranie nosa) – oznacza poczucie wyższość, stwarza dystans.

Szybkie mruganie powiekami wiąże się z dużym stresem, napięciem.

Zamknięcie oczu na dłużej niż sekundę oznacza potrzebę wewnętrznej koncentracji ale także znudzenie rozmową!

Szeroko otwarte powieki mogą wiązać się ze zdziwieniem, zaskoczeniem, agresją, złością.

Krok po kroku1. Wejdź pewnym, spokojnym krokiem, uśmiechnij się

i przywitaj z komisją.2. Zajmij wskazane miejsce. 3. Jeżeli siedzisz nie „zaplataj” nóg czy rąk. Plan

prezentacji trzymaj na kolanach, ale go nie gnieć. Jeżeli nie masz nic co mógłbyś trzymać w dłoniach np. długopisu, ręce połóż na kolanach

4. Jeżeli stoisz, patrz na komisję a nie na ekran. Wskaźnik, czy długopis trzymaj od strony ekranu, drugą rękę swobodnie wzdłuż ciała (nigdy w kieszeni!!!). Twoje spojrzenie powinno „wędrować” po wszystkich osobach w komisji. Uśmiechaj się, to buduje pozytywny obraz Ciebie i tego co mówisz.

5. Na zakończenie podziękuj, nawet jeżeli uważasz, że poszło Ci koszmarnie, a członkowie komisji zadawali zbyt dociekliwe pytania.

„kiedy postawa komunikowana treścią była

w sprzeczności z postawą ujawnioną w negatywnym tonie głosu, znaczenie

całego przekazu postrzegane było jako

manifestacjapostawy negatywnej”

Albert Mehrabian

Tylko głupcy się nie boją!

Sztuka radzenia sobie ze stresem

Oto najprostsze i najbardziej dostępne metody: kontrola oddechu – w czasie stresu oddech staje się

płytszy i szybki .Umysł nie jest więc odpowiednio dotleniony. Należy więc wykonać 5-6 głębokich oddechów.

rozluźnianie mięśni – w czasie stresu mięśnie są nadmiernie spięte, należy więc ćwiczyć rozluźnianie poszczególnych partii mięśni. Inna metoda to napinanie poszczególnych mięśni poczynając od stóp, przytrzymać np. 6 sekund i rozluźnić.

tworzenie i stosowanie afirmacji. Każdy pomyśli o sytuacji, która wywołuje w nim stres i ułoży swoją afirmację, pamiętając o tym, by była w 1-ej osobie, w czasie teraźniejszym i bez przeczenia.

liczenie do 10.

Kilka prostych ćwiczeń Jeżeli masz 10 sekund Gwałtownie wypuść powietrze z płuc. Wydech musi myć

mocny i głośny. Nabierz powoli i głęboko powietrza i wypuść je z długim powolnym oddechem.

Jeżeli masz 20 sekund Potrzyj mocno dłonie aby się rozgrzały. Przyłóż dłonie do

zamkniętych oczu, podeprzyj się łokciami. Siedź tak bez ruchu oddychając swobodnie

Jeżeli masz minutę Przyłóż do czoła wskazujący, środkowy i serdeczny palec

prawej ręki. Kciuk i mały palec delikatnie połóż na nozdrzach. Zamknij oczy. Nabierz powietrza. Zatkaj kciukiem prawą dziurkę od nosa, wypuść powietrze przez lewą dziurkę, a następnie także lewą dziurką ponownie wciągnij je głęboko. Gdy nabierzesz powietrza poczekaj chwilę, małym palcem zatkaj lewą dziurkę jednocześnie odsłaniając prawą. Wypuść nią powietrze, znów zrób wdech, odczekaj chwilę i zasłoń prawą dziurkę kciukiem. Odsłoń lewą i wypuść powietrze.

Przesądy maturalne – czyli strzeżonego Pan Bóg strzeże

Pożyczone – szczęśliwe – np. długopis, pióro, biżuteria, krawat,

Czerwone- najczęściej bielizna, Kopniak na szczęście, Włosy – nie obcinamy przed maturą Książka pod poduszkę – wiedza

przez sen, Dziękowanie = nieszczęście

Dziękuję za uwagę i powodzenia!

(nie dziękujcie)