Maria Krysakowska

Kuratorium Oświaty w Krakowie

Zmiany w kształceniu zawodowym od 1 września 2012 r.

Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz

niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 205, poz. 1206) oraz nowe rozporządzenia wykonawcze

do ustawy wprowadziły od 1 września 2012 r. istotne zmiany w typach szkół

ponadgimnazjalnych, w przebiegu i organizacji kształcenia w szkołach ponadgimnazjalnych

prowadzących kształcenie zawodowe. Obszary zmian obejmują:

a) strukturę szkół ponadgimnazjalnych,

b) klasyfikację zawodów szkolnictwa zawodowego,

c) obudowę programowę kształcenia ogólnego i zawodowego – nowe podstawy programowe,

d) kwalifikacyjne kursy zawodowe,

e) organizacja kształcenia zawodowego – ramowe plany nauczania,

f) system egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe.

Dodatkowo, szkoły te przygotować się muszą do realizacji zadań wynikających

z rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad

udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach,

szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 228, poz. 1487). Wszystko to oznacza, że reforma

programowa dotarła właśnie do IV etapu edukacyjnego.

Na mocy art. 7 ust. 2 i 3 cytowanej wyżej ustawy, z dniem 1 września 2012 r., w systemie

oświaty funkcjonować będą następujące szkoły ponadgimnazjalne:

3-letnie liceum ogólnokształcące dla młodzieży i dorosłych,

4-letnie technikum dla młodzieży,

3-letnia zasadnicza szkoła zawodowa dla młodzieży,

3-letnia szkoła specjalna dla młodzieży,

szkoła policealna kształcąca w cyklu od 1 roku do 2,5 roku.

Zatem od dnia 1 września 2012 r. (art. 7 ust. 2) zaprzestaje się naboru do klas pierwszych:

liceów profilowanych dla młodzieży i dorosłych,

uzupełniających liceów ogólnokształcących dla młodzieży i dorosłych,

technikum uzupełniającego dla młodzieży,

zasadniczej szkoły zawodowej dla dorosłych,

a od dnia 1 września 2013 r. (art. 7 ust. 3) zaprzestaje się naboru do klasy pierwszej:

technikum uzupełniającego dla dorosłych.

Organy prowadzące dotychczasowe: licea profilowane dla dorosłych, uzupełniające

licea ogólnokształcące dla młodzieży, uzupełniające licea ogólnokształcące dla dorosłych,

technika uzupełniające dla młodzieży, technika uzupełniające dla dorosłych, technika dla

dorosłych, zasadnicze szkoły zawodowe dla dorosłych – w terminie do dnia 31 sierpnia 2015

r. będą mogły je zlikwidować lub przekształcić je w licea ogólnokształcące dla dorosłych.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 23 grudnia 2011 r. w sprawie

klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. z 2012 r. Nr 2, poz. 7) określa typy

szkół i zawody, w których od 1 września 2012 r. prowadzi się kształcenie zawodowe. Szkoły

ponadgimnazjalne mogą prowadzić kształcenie w 200 zawodach, w ramach których

wyodrębniono 252 kwalifikacje. Dla 161 zawodów przewiduje się możliwość nauczania

zarówno w systemie szkolnym (kształcenie w odpowiednim typie szkoły), jak

i w formach kursowych (na kwalifikacyjnych kursach zawodowych). Na podstawie

cytowanego rozporządzenia zawody ratownik medyczny i dietetyk, począwszy od roku

2013/2014, będą wygaszane. Zawody otrzymały nowe, sześciocyfrowe symbole, zgodnie

z klasyfikacją zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy. Pojawiły się nowe zawody,

nazwy innych zostały zmienione, jeszcze inne połączono, pogrupowano, niektóre wykreślono.

Z klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego usunięte zostały następujące zawody:

technik geofizyk, technik hydrolog, technik meteorolog, technik informacji naukowej, monter

instalacji gazowych, monter-instalator urządzeń technicznych w budownictwie wiejskim,

monter instrumentów muzycznych, technik urządzeń audiowizualnych, technik dźwięku.

Zmienione zostały nazwy dla zawodów: korektor i stroiciel instrumentów muzycznych

na stroiciel fortepianów i pianin, technik instrumentów muzycznych na technik budowy

fortepianów i pianin, wiertacz odwiertów eksploatacyjnych i geofizycznych na wiertacz,

kucharz małej gastronomii na kucharz, murarz na murarz-tynkarz, rzeźnik-wędliniarz na

wędliniarz, asystent operatora dźwięk na technik realizacji nagrań i nagłośnień, technik

organizacji produkcji filmowej i telewizyjnej na asystent kierownika produkcji

filmowej/telewizyjnej. W nowej klasyfikacji znalazły się zawody, które zostały połączone

i nadano im inną nazwę:

posadzkarz + technolog robót wykończeniowych w budownictwie + malarz-tapeciarz

= monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie,

technik organizacji usług gastronomicznych + technik żywienia i gospodarstwa

domowego + kucharz = technik żywienia i usług gastronomicznych,

monter instalacji i urządzeń sanitarnych + monter sieci komunalnych = monter sieci,

instalacji i urządzeń sanitarnych,

renowator zabytków architektury + technik sztukatorstwa i kamieniarstwa

artystycznego = technik renowacji elementów architektury

Zawód technik poligraf zostały podzielony na dwa zawody: technik procesów drukowania

i technik procesów introligatorskich Do klasyfikacji dodano zawód technik sterylizacji

medycznej.

Obszary kształcenia zawodowego – z podziałem na zawody

Liczba zawodów w obszarach i kwalifikacje

W rozporządzenie w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego,

w klasyfikacji właściwej, zawarto informacje dotyczące: numeru zawodu, właściwego

wnioskodawcy – ministra, na wniosek którego zawód został zgłoszony do klasyfikacji,

obszaru kształcenia, typu szkoły ponadgimnazjalnej, w której prowadzone jest kształcenie

w danym zawodzie, tj. trzyletniej zasadniczej szkoły zawodowej, czteroletniego technikum

oraz szkoły policealnej o okresach nauczania 1 – 2,5 roku, kwalifikacji wyodrębnionych dla

zawodów z podaniem ich nazw i przyjętą w klasyfikacji zawodów numeracją K1, K2, K3,

możliwości prowadzenia kształcenia na kwalifikacyjnych kursach zawodowych w zakresie

poszczególnych kwalifikacji, szczególnych uwarunkowań lub ograniczeń związanych

z kształceniem w danym zawodzie.

Minister Edukacji Narodowej na podstawie - art. 22 ust. 2 pkt 2a ustawy o systemie

oświaty - w rozporządzeniu z dnia 10 stycznia 2012 r. w sprawie podstawy programowej

kształcenia w zawodach opublikował „nową podstawę programową kształcenia w zawo-

dach”. Szkoła w procesie kształcenia w danym zawodzie uwzględnia:

1) ogólne cele i zadania kształcenia zawodowego,

2) cele kształcenia w zawodzie,

3) efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (w zakresie bezpieczeństwa

i higieny pracy (BHP), podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej

(PDG), języka obcego wspomagającego kształcenie zawodowe (JOZ), kompetencje

personalne i społeczne (KPS), organizacja pracy małych zespołów (OMZ - wymagane

w technikum i szkole policealnej)

4) efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru kształcenia;

5) efekty kształcenia właściwe dla każdej wyodrębnionej w danym zawodzie

kwalifikacji;

6) warunki realizacji kształcenia w danym zawodzie.

Działalność edukacyjna szkoły w zakresie kształcenia w danym zawodzie jest

określona przez opracowany przez nauczyciela lub zespół nauczycieli program nauczania

w zawodzie, dopuszczany do użytku w danej szkole przez jej dyrektora. Realizowany

w szkole program nauczania w zawodzie musi uwzględniać wszystkie elementy podstawy

programowej, uporządkowane zgodnie z jej strukturą wynikającą z zastosowanych oznaczeń

i powiązań. Opracowane w szkole, uwzględniające nową podstawę programową,

programy nauczania dla zawodów mogą przybierać, tak jak dotychczas, układ treści

o strukturze przedmiotowej lub modułowej. Przypisana dla każdego zawodu minimalna liczba

godzin kształcenia dla efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i efektów dla obszaru

kształcenia oraz dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie jest podstawą konstruowania

przez szkoły ramowych planów nauczania dla poszczególnych zawodów. Zgodnie z art. 3,

ust. 1, pkt 20 cytowanej na wstępie ustawy szkoły mogą prowadzić także kwalifikacyjne

kursy zawodowe dla dorosłych (kształcenie zawodowe dorosłych w formach pozaszkolnych).

Przez kwalifikacyjny kurs zawodowy należy rozumieć kurs, którego program nauczania

uwzględnia podstawę programową kształcenia w zawodach, w zakresie jednej

kwalifikacji, w wymiarze godzin opisanym dla tej kwalifikacji w podstawie programowej

kształcenia w zawodach, którego ukończenie umożliwia przystąpienie do egzaminu

potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie w zakresie tej kwalifikacji.

Kwalifikacyjne kursy zawodowe zgodnie z art. 68a ust. 2 ustawy o systemie oświaty mogą

być prowadzone przez:

1) publiczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe w zakresie zawodów, w których

kształcą;

2) niepubliczne szkoły posiadające uprawnienia szkół publicznych, prowadzące

kształcenie zawodowe w zakresie zawodów, w których kształcą;

3) publiczne i niepubliczne placówki i ośrodki, o których mowa w ust. 1 pkt 2 (publiczne

i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego,

ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego);

4) instytucje rynku pracy, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r.

o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415,

z późn. zm.) prowadzące działalność edukacyjno-szkoleniową (np. Ochotnicze Hufce

Pracy);

5) podmioty prowadzące działalność oświatową, o której mowa w art. 83a ust. 2. (Działalność

oświatowa nieobejmująca prowadzenia szkoły, placówki lub zespołu, o którym mowa w art.

90a ust. 1, może być podejmowana na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia

2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej - Dz. U. Nr 173, poz. 1807).

Przykład określenia liczby godzin kształcenia zawodowego dla zawodu sprzedawca

Kształcenie w zasadniczej

szkole zawodowej

630 godzin na kształcenie

zawodowe teoretyczne

970 godzin na kształcenie

zawodowe praktyczne

Efekty kształcenia wspólne dla

wszystkich zawodów oraz

efekty kształcenia wspólne dla

zawodów w ramach obszaru

administracyjno-usługowego

stanowiące podbudowę do

kształcenia w zawodzie lub

grupie zawodów

Minimum 200 godz.

A.18. Prowadzenie sprzedaży

Minimum 700 godz.

Zgodnie z Europejskimi Ramami Kwalifikacji i trwającymi aktualnie pracami nad

Krajowymi Ramami Kwalifikacji – w opisach poszczególnych zawodów ujęte zostały

w języku efektów kształcenia zakresy wiedzy, umiejętności i kompetencji, w tym

kompetencji personalno-społecznych. Wyodrębnienie kwalifikacji w zawodach oraz

możliwość zdawania egzaminów z zakresu poszczególnych kwalifikacji na bieżąco,

w toku nauki, jak również możliwość zdobywania kwalifikacji wyodrębnionych w innych

zawodach poprzez udział w kwalifikacyjnych kursach zawodowych, stwarza warunki

kształcenia i doskonalenia zawodowego w duchu idei uczenia się przez całe życie.

Likwidacja szkół dla dorosłych kształcących w zawodzie (z wyjątkiem szkół

policealnych, w których kształcić mogą się wyłącznie osoby posiadające wykształcenie

średnie) nie spowoduje utrudnienia dostępu do możliwości uzyskiwania przez osoby

dorosłe kwalifikacji zawodowych.

Od 1 września 2012 r. pojawiają się nowe możliwości uzyskiwania kwalifikacji

zawodowych w formach pozaszkolnych na kwalifikacyjnych kursach zawodowych,

uzyskiwania w wyniku egzaminu zewnętrznego organizowanego przez Okręgową

Komisję Egzaminacyjną oraz uzupełniania wykształcenia ogólnego w liceach

ogólnokształcących dla dorosłych lub w wyniku zdania egzaminów eksternistycznych..

Osoba, która ukończy kwalifikacyjny kurs zawodowy i zda egzamin potwierdzający

kwalifikację w zawodzie w zakresie danej kwalifikacji, otrzyma świadectwo

potwierdzające kwalifikacje w zawodzie. Dyplom potwierdzający kwalifikacje

zawodowe w określonym zawodzie będzie mogła otrzymać osoba, która posiada: poziom

wykształcenia wymagany dla danego zawodu (odpowiednio wykształcenie zasadnicze

zawodowe lub średnie) oraz świadectwa potwierdzające uzyskanie wszystkich

kwalifikacji wyodrębnionych w danym zawodzie, uzyskane po zdaniu egzaminów

z zakresu wszystkich kwalifikacji wyodrębnionych w danym zawodzie.

Podział zawodów na wyodrębnione kwalifikacje powoduje w latach następnych

(2013 – 2016) zmianę zasad przeprowadzania egzaminu potwierdzającego kwalifikacje

zawodowe. Uczniowie lub słuchacze kształcący się w zawodach dwu lub

trzykwalifikacyjnych będą zdawać ten egzamin po każdej w pełni zakończonej

kwalifikacji w trakcie cyklu kształcenia. Zasady przeprowadzania egzaminu zostały

opublikowane w zmienionym rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej w sprawie

warunków i trybu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz

przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych.

W dniu 20 stycznia 2012 r. Minister Edukacji Narodowej podpisał

rozporządzenie w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych. Nowe

rozporządzenie to kolejny etap wdrażania nowej podstawy programowej kształcenia

ogólnego i kształcenia w zawodach, której głównym celem jest poprawa efektów

kształcenia. Nowa podstawa programowa kształcenia ogólnego dla klas IV-VI szkoły

podstawowej (II etap edukacyjny) i nowa podstawa programowa kształcenia ogólnego

i kształcenia w zawodach dla szkół ponadgimnazjalnych (IV etap edukacyjny):

zasadniczej szkoły zawodowej, liceum ogólnokształcącego, technikum i szkoły

policealnej zacznie obowiązywać od 1 września 2012 r. i będzie wdrażana

sukcesywnie począwszy od klasy IV szkoły podstawowej i klas I wymienionych szkół

ponadgimnazjalnych. W stosunku do obecnie obowiązującego rozporządzenia nie ulegają

zmianie następujące elementy:

ogólna liczba godzin przeznaczonych na obowiązkowe zajęcia nie będzie

mniejsza od dotychczas obowiązującej;

zasady podziału na grupy na niektórych rodzajach zajęć (od 1 września 2013 r.

zajęcia informatyki mają być organizowane tak, by przy jednym komputerze był

jeden uczeń);

możliwość przyznania przez organ prowadzący do 3 godzin tygodniowo na

oddział

w roku szkolnym na zwiększenie liczby godzin obowiązkowych zajęć

edukacyjnych i na zajęcia dodatkowe;

możliwość organizowania przez najbliższe trzy lata szkolne, za zgodą organu

prowadzącego, klasy wstępnej w liceum ogólnokształcącym z oddziałami

dwujęzycznymi;

ramowe plany nauczania dla stopniowo likwidowanych szkół (liceum

profilowane, zasadnicza szkoła zawodowa i technikum dla dorosłych, dwuletnie

uzupełniające liceum ogólnokształcące, trzyletnie technikum uzupełniające).

Wprowadzone w rozporządzeniu w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach

publicznych zmiany to:

inna niż dotychczasowa konstrukcja ramowego planu nauczania:

w miejsce tygodniowego wymiaru godzin w cyklu kształcenia na poszczególne

obowiązkowe zajęcia edukacyjne zostały określone minimalne liczby godzin

przeznaczone na te zajęcia w całym cyklu kształcenia;

określenie tygodniowego obowiązkowego wymiaru obowiązkowych zajęć

edukacyjnych w poszczególnych klasach poszczególnych typów szkół;

określenie minimalnych liczb godzin w cyklu kształcenia na kształcenie

zawodowe teoretyczne i kształcenie zawodowe praktyczne;

na nowo zdefiniowane godziny do dyspozycji dyrektora szkoły;

nieuwzględnienie wymiaru godzin na zajęcia religii/etyki i na nauczanie języka

mniejszości narodowych, etnicznych lub języka regionalnego - wymiar godzin na

te zajęcia będzie określony w odpowiednich rozporządzeniach;

określenie liczby godzin na zajęcia rewalidacyjne dla ucznia niepełnosprawnego

w oddziale ogólnodostępnym i integracyjnym.

W zasadniczej szkole zawodowej w trzyletnim okresie nauczania minimalny wymiar

godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych i zajęć z wychowawcą wynosi:

a) język polski – 160 godzin,

b) język obcy nowożytny – 130 godzin,

c) historia – 60 godzin,

d) wiedza o społeczeństwie – 30 godzin,

e) podstawy przedsiębiorczości – 60 godzin,

f) geografia – 30 godzin,

g) biologia – 30 godzin,

h) chemia – 30 godzin,

i) fizyka – 30 godzin,

j) matematyka – 130 godzin,

k) informatyka – 30 godzin,

l) wychowanie fizyczne – 290 godzin,

m) edukacja dla bezpieczeństwa – 30 godzin,

n) kształcenie zawodowe teoretyczne – 630 godzin,

o) kształcenie zawodowe praktyczne – 970 godzin,

p) zajęcia z wychowawcą – 95 godzin;

Minimalny wymiar godzin zajęć rewalidacyjnych dla uczniów niepełnosprawnych

wynosi w oddziale specjalnym - 960 godzin na oddział, a w oddziale ogólnodostępnym

lub integracyjnym - 190 godzin na ucznia.

Ramowy plan nauczania dla zasadniczej szkoły zawodowej określił także tygodniowy

wymiar godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych dla uczniów poszczególnych klas,

którzy nie są młodocianymi pracownikami. Wymiar ten wynosi: w klasie I - 27 godzin,

w klasie II - 29 godzin, w klasie III - 30 godzin. Uczniowie będący młodocianymi

pracownikami, skierowani przez pracodawcę na dokształcanie teoretyczne do ośrodka

dokształcania i doskonalenia zawodowego odbywają kształcenie zawodowe teoretyczne

odrębnie dla każdego zawodu przez okres 4 tygodni w każdej klasie, w wymiarze

34 godzin tygodniowo. W przypadku uczniów będących młodocianymi pracownikami,

dyrektor szkoły ustala, w każdej klasie, liczbę dni w tygodniu przeznaczonych na

praktyczną naukę zawodu, organizowaną u pracodawców.

Przykładowy ramowy plan nauczania dla zasadniczej szkoły zawodowej

Zawód: mechanik-monter maszyn i urządzeń; symbol 723310

Podbudowa programowa: gimnazjum

Kwalifikacje: K1 - Montaż i obsługa maszyn i urządzeń (M.17.)

W technikum w czteroletnim okresie nauczania minimalny wymiar godzin

obowiązkowych zajęć edukacyjnych i zajęć z wychowawcą wynosi:

a) na przedmioty w zakresie podstawowym:

- język polski - 360 godzin,

- dwa języki obce nowożytne - 450 godzin (godziny te mogą być dowolnie

rozdzielone pomiędzy zajęcia z tych języków),

- wiedza o kulturze - 30 godzin,

- historia - 60 godzin,

- wiedza o społeczeństwie - 30 godzin,

- podstawy przedsiębiorczości – 60 godzin,

- geografia - 30 godzin,

- biologia - 30 godzin,

- chemia - 30 godzin,

- fizyka - 30 godzin,

- matematyka - 300 godzin,

- informatyka - 30 godzin,

- wychowanie fizyczne - 360 godzin,

- edukacja dla bezpieczeństwa - 30 godzin,

b) na przedmioty w zakresie rozszerzonym (dodatkowo, poza wymiarem godzin

określonym w lit. a dla przedmiotów w zakresie podstawowym):

- język polski, historia, geografia, biologia, chemia, fizyka, historia muzyki,

historia sztuki, język łaciński i kultura antyczna oraz filozofia – po 240 godzin,

- język obcy nowożytny, wiedza o społeczeństwie, matematyka oraz informatyka

– po 180 godzin,

c) na przedmioty uzupełniające: historia i społeczeństwo oraz przyroda – po 120

godzin, ekonomia w praktyce oraz zajęcia artystyczne – 30 godzin,

d) na kształcenie zawodowe teoretyczne – 735 godzin,

e) na kształcenie zawodowe praktyczne – 735 godzin

f) na zajęcia z wychowawcą - 120 godzin.

W czteroletnim okresie nauczania w technikum na przedmioty w zakresie rozszerzonym

i na przedmioty uzupełniające należy przeznaczyć łącznie co najmniej 540 godzin.

Tygodniowy wymiar godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych dla uczniów

poszczególnych klas technikum wynosi: w klasie I - 33 godziny, w klasie II - 35 godzin,

w klasie III - 34 godziny i w klasie IV - 31 godzin.

Przedmioty w zakresie podstawowym, z wyjątkiem przedmiotów: język polski, język

obcy nowożytny, język mniejszości narodowej, etnicznej lub język regionalny

i matematyka, realizowane są w klasach I i II.

Dyrektor technikum, po zasięgnięciu opinii rady technikum, a jeżeli rada technikum nie

została powołana - po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej, rady rodziców i samorządu

uczniowskiego, uwzględniając zawód, w którym kształci szkoła, zainteresowania

uczniów oraz możliwości organizacyjne, kadrowe i finansowe technikum, organizuje

nauczanie tak, aby każdy uczeń wybrał spośród przedmiotów oferowanych przez szkołę

2 przedmioty ujęte w podstawie programowej kształcenia ogólnego w zakresie

rozszerzonym. Jednym z tych przedmiotów powinna być: matematyka, biologia,

geografia, fizyka lub chemia.

Każdy uczeń technikum realizuje przedmiot uzupełniający historia i społeczeństwo,

jednak uczniowie, którzy realizują w zakresie rozszerzonym:

1) historię i z wyjątkiem matematyki jeden z przedmiotów: biologia, chemia, fizyka,

geografia, obowiązani są realizować przedmiot uzupełniający ekonomia

w praktyce,

2) historie i matematykę, obowiązani są realizować przedmiot uzupełniający

przyroda.

Zapisy ramowego planu nauczania dla szkoły policealnej dla młodzieży określają

w dwuletnim okresie nauczania obowiązkowe zajęcia edukacyjne, które należy

zrealizować co najmniej w wymiarze:

1) na kształcenie zawodowe teoretyczne - 800 godzin;

2) na kształcenie zawodowe praktyczne – 800 godzin;

3) na wychowanie fizyczne – 190 godzin.

Praktyki zawodowe powinny być realizowane w wymiarze określonym w podstawie

programowej kształcenia w zawodach. Tygodniowy wymiar godzin obowiązkowych

zajęć edukacyjnych dla uczniów poszczególnych semestrów wynosi po 28 godzin.

Przykładowy ramowy plan nauczania dla technikum

Zawód: technik mechanik; symbol 311504

Podbudowa programowa: gimnazjum

Kwalifikacje: K1 Wykonywanie i naprawa elementów maszyn, urządzeń i narzędzi

(M.20.), K2 Organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń

(M.44.)

W szkole policealnej dla dorosłych w dwuletnim okresie nauczania minimalny

wymiar godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych wynosi: :

1) w szkołach prowadzących zajęcia w formie stacjonarnej:

a) kształcenie zawodowe teoretyczne – 590 godz.

b) kształcenie zawodowe praktyczne – 590 godz.

c) podstawy przedsiębiorczości (prowadzone tylko dla słuchaczy, którzy na

wcześniejszym etapie nauki nie realizowali tych zajęć) – 30 godz.

d) w szkołach prowadzących zajęcia w formie zaocznej:

e) kształcenie zawodowe teoretyczne – 340 godz.

f) kształcenie zawodowe praktyczne – 340 godz.

g) podstawy przedsiębiorczości (prowadzone tylko dla słuchaczy, którzy na

wcześniejszym etapie nauki nie realizowali tych zajęć) – 20 godz.

W przypadku 1 - rocznego, 1,5 - rocznego lub 2,5 – letniego okresu nauczania ogólny

wymiar godzin określonych dla 2 letniego okresu nauczania ulega odpowiedniemu

proporcjonalnemu zwiększeniu lub zmniejszeniu przy zachowaniu minimalnego

wymiaru godzin zajęć podstaw przedsiębiorczości przewidzianego dla 2 letniego okresu

nauczania.

Wymiar godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych dla słuchaczy w poszczególnych

semestrach wynosi:

a) w szkołach prowadzących zajęcia w formie stacjonarnej – po 19 godz.

tygodniowo

b) w szkołach prowadzących zajęcia w formie zaocznej – po 175 godz.

Praktyki zawodowe są realizowane w wymiarze określonym w podstawie programowej

kształcenia w zawodach.

Przykładowy ramowy plan nauczania dla szkoły policealnej

Zawód: Terapeuta zajęciowy; symbol: 325907 (2 lata)

Podbudowa programowa: szkoły dające wykształcenie średnie

Kwalifikacje: K1 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej (Z.9.)

Minimalny wymiar praktyk zawodowych tyg. godz.

sem I - zgodnie z podstawą programową

sem II - zgodnie z podstawą programową 2 80

sem III - zgodnie z podstawą programową

sem IV - zgodnie z podstawą programową 2 80

Razem 4 160

Egzamin potwierdzający kwalifikację( K1) odbywa się pod koniec II semestru klasy II.

Szkoły prowadzące kształcenie zawodowe stoją zatem przed trudnym zadaniem

opracowania szkolnego planu nauczania uwzględniającego regulacje wynikające

z rozporządzeń Ministra Edukacji Narodowej w sprawie: ramowych planów nauczania,

podstawy programowej kształcenia w zawodach oraz podstawy programowej kształcenia

ogólnego. Niezwykle ważnym zadaniem zespołów nauczycielskich staje się właściwe

przygotowanie szkolnych programów nauczania dla kształcenia ogólnego i zawodowego.

Wynikające z przedstawionych rozporządzeń prawo stosowania przez szkołę

autonomicznych rozwiązania w zakresie realizacji procesu dydaktycznego musi jednak

uwzględniać korelację kształcenia ogólnego i zawodowego. Kompetencje nabyte

i rozwijane w procesie kształcenia ogólnego, muszą być spójne, z uwzględnieniem

wiedzy i umiejętności z niższych etapów edukacyjnych i stanowić podbudowę

kształcenia w zawodach. Powiązanie wiedzy ogólnej z wiedzą zawodową ma przyczynić

się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych i zwiększać szanse absolwentów

na rynku pracy.