ZENON DECYK

Sprawny i skuteczny nadzór pedagogiczny dyrektora szkoły/placówki

(z uwzględnieniem dokumentacji przebiegu nauczania)

2

Zamierzenia MENZamierzenia MEN Zmiany programoweZmiany programowe SześciolatkiSześciolatki Podwyżki dla nauczycieliPodwyżki dla nauczycieli Elastyczne plany nauczaniaElastyczne plany nauczania Zmiana organizacji szkół ponadgimnazjalnychZmiana organizacji szkół ponadgimnazjalnych NadzórNadzór Kompetencje organówKompetencje organów

3

Nadzór pedagogiczny

Legalnościowy Legalnościowy – kurator – kurator

Diagnoza jakości - Diagnoza jakości - AudytorAudytor

Art. 33 UoSO

Art. 33. 1. Nadzór pedagogiczny polega na:

 1)  ocenianiu stanu i warunków działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej szkół, placówek i nauczycieli;

2)  analizowaniu i ocenianiu efektów działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej oraz innej działalności statutowej szkół i placówek;

3)  udzielaniu pomocy szkołom, placówkom i nauczycielom w wykonywaniu ich zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych;

4)  inspirowaniu nauczycieli do innowacji pedagogicznych, metodycznych i organizacyjnych.

2. W zakresie wymienionym w ust. 1 pkt 1 i 2 nadzorowi podlega w szczególności:

1)  zgodność zatrudniania nauczycieli z wymaganymi kwalifikacjami;2)  realizacja podstaw programowych i ramowych planów nauczania; 3)  przestrzeganie zasad oceniania, klasyfikowania i promowania

uczniów oraz przeprowadzania egzaminów, a także przestrzeganie przepisów dotyczących obowiązku szkolnego oraz obowiązku nauki;

4)  przestrzeganie statutu szkoły lub placówki;5)  (uchylony);6)  przestrzeganie praw dziecka i praw ucznia oraz upowszechnianie

wiedzy o tych prawach;7)  zapewnienie uczniom bezpiecznych i higienicznych warunków

nauki, wychowania i opieki.

Art. 33 UoSO

UWARUNKOWANIA PRAWNEart. 48. UoFP

art. 48 ust. 1. Audytem wewnętrznym jest ogół działań obejmujących:

– niezależne badanie systemów zarządzania i kontroli w jednostce, w tym procedur kontroli finansowej [...] w wyniku którego kierownik jednostki uzyskuje obiektywną i niezależną ocenę adekwatności, efektywności i skuteczności tych systemów;

– czynności doradcze, w tym składanie wniosków, mające na celu usprawnienie funkcjonowania jednostki.

UWARUNKOWANIA PRAWNE

2. Ocena, o której mowa w ust. 1 pkt 1, dotyczy w szczególności:1. zgodności prowadzonej działalności z przepisami prawa oraz

obowiązującymi w jednostce procedurami wewnętrznymi;

2. efektywności i gospodarności podejmowanych działań w zakresie systemów zarządzania i kontroli;

3. wiarygodności sprawozdania finansowego oraz sprawozdania z wykonania budżetu.

USTAWA z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (DzU nr 249 poz. 2104)

Audyt wewnętrzny - według definicji podanej przez The Institute of Internal Auditors (IIA) -- jest niezależną działalnością doradczą i weryfikującą, której celem jest usprawnienie operacyjne organizacji i wniesienie do niej wartości dodanej. Audyt wewnętrzny pomaga organizacji w osiąganiu jej celów poprzez systematyczne i metodologiczne podejście do oceny i doskonalenia skuteczności procesów zarządzania ryzykiem, kontroli i zarządzania organizacją.

Historia

Nowoczesny audyt wewnętrzny powstał w XX wieku. Największą obecnie międzynarodową organizacją zrzeszającą audytorów wewnętrznych, Instytut Audytorów Wewnętrznych, założono w 1941 roku.

Audytorzy wewnętrzni początkowo byli odpowiedzialni głównie za sprawdzanie poprawności danych finansowych organizacji.

W XX wieku orientacja audytu została zmieniona z rachunkowo-księgowej na biznesowo-zarządczą. Wiąże się to z rosnącym poziomem złożoności działalności gospodarczej organizacji oraz coraz bardziej ograniczoną możliwością kierowania bezpośredniego ich działalności.

Jednostki sektora finansów publicznych

Definicja poniższa odnosi się do audytu wewnętrznego prowadzonego w jednostkach sektora finansów publicznych. Audyt wewnętrzny to ogół działań, poprzez które kierownictwo jednostki uzyskuje ocenę funkcjonowania jednostki w zakresie gospodarki finansowej pod względem:

gospodarności, legalności, celowości, rzetelności, a także przejrzystości i jawności.

Podstawowe zasady funkcjonowania audytu wewnętrznego w polskiej administracji publicznej określa ustawa o finansach publicznych oraz rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie szczegółowego sposobu i trybu przeprowadzania audytu wewnętrznego.

Jednostki sektora finansów publicznych

Definicja poniższa odnosi się do audytu wewnętrznego prowadzonego w jednostkach sektora finansów publicznych. Audyt wewnętrzny to ogół działań, poprzez które kierownictwo jednostki uzyskuje ocenę funkcjonowania jednostki w zakresie gospodarki finansowej pod względem:

gospodarności, legalności, celowości, rzetelności, a także przejrzystości i jawności.

Podstawowe zasady funkcjonowania audytu wewnętrznego w polskiej administracji publicznej określa ustawa o finansach publicznych oraz rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie szczegółowego sposobu i trybu przeprowadzania audytu wewnętrznego.

AUDYT ZEWNĘTRZNYZakres działalności: badanie jednostkowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych sporządzonych

zgodnie z polskimi zasadami rachunkowości, badanie jednostkowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych sporządzonych

zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej, Standardami US GAAP,

badanie projektów i programów finansowanych ze środków UE, wyceny przedsiębiorstw, doradztwo księgowe, podatkowe i finansowe, raportowanie finansowe, prowadzenie ksiąg rachunkowych, analizy i przeglądy ekonomiczno-finansowe (due diligence), doradztwo dotyczące organizacji i informatyzacji rachunkowości, audyt przedprywatyzacyjny i prywatyzacyjny, ekspertyzy ekonomiczno – finansowe, doradztwo z zakresu połączeń i przejęć, organizacja szkoleń w zakresie rachunkowości i podatków, doradztwo w zakresie planów kont, outsourcing księgowy, opracowanie systemów i regulaminów kontroli wewnętrznej

Rozporządzenie

§ 3. 1. Audytor wewnętrzny, w celu prowadzenia audytu wewnętrznego, ma prawo wglądu do wszelkich informacji, danych, dokumentów i innych materiałów związanych z funkcjonowaniem jednostki, w tym zawartych na elektronicznych nośnikach informacji, jak również do wykonywania z nich kopii, odpisów, wyciągów, zestawień lub wydruków, z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej.

2. Pracownicy jednostki są obowiązani, na żądanie audytora wewnętrznego, udzielać informacji i wyjaśnień, a także potwierdzać kopie, odpisy, wyciągi lub zestawienia, o których mowa w ust. 1. Udzielone ustnie informacje i złożone ustnie wyjaśnienia powinny być utrwalone na piśmie oraz podpisane przez osobę, która ich udzieliła lub je złożyła, i przez audytora wewnętrznego, albo przez samego audytora wewnętrznego.

Rozporządzenie

§ 9. 1. Audytor wewnętrzny w celu przygotowania planu audytu wewnętrznego dokonuje analizy obszarów ryzyka w zakresie działania jednostki, w której jest przeprowadzany audyt wewnętrzny, biorąc pod uwagę w szczególności:

  1)   cele i zadania jednostki;   2)   przepisy prawne dotyczące działania jednostki;   3)   wyniki wcześniej przeprowadzonych audytów lub kontroli;   4)   wyniki wcześniej dokonywanej oceny adekwatności, efektywności i

skuteczności systemów kontroli, w tym kontroli finansowej;   5)   wewnętrzne i zewnętrzne czynniki ryzyka mające wpływ na realizację celów

jednostki;   6)   uwagi pracowników jednostki;   7)   liczbę, rodzaj i wielkość dokonywanych operacji finansowych;   8)   możliwość dysponowania przez jednostkę środkami pochodzącymi ze źródeł

zagranicznych, niepodlegających zwrotowi, ze szczególnym uwzględnieniem wymogów dawcy;

  9)   liczbę i kwalifikacje pracowników jednostki;   10)  działania jednostki, które mogą wpływać na opinię publiczną;   11)  sprawozdania finansowe oraz sprawozdania z wykonania budżetu

Rozporządzenie

§ 19. 1. Po zakończeniu zadania, w celu przedstawienia jego wstępnych wyników, audytor wewnętrzny przeprowadza naradę zamykającą z udziałem kierownika komórki, w której jest przeprowadzane zadanie.

2. W naradzie zamykającej mogą uczestniczyć także osoby sprawujące nadzór nad działalnością komórki, w której jest przeprowadzane zadanie, wskazani przez kierownika pracownicy komórki oraz audytor wewnętrzny koordynujący działalność komórki audytu wewnętrznego.

Rozporządzenie

§ 28. 1. W wyniku czynności doradczych audytor wewnętrzny może przedstawić opinie lub zalecenia dotyczące usprawnienia funkcjonowania jednostki.

2. Audytor wewnętrzny może z własnej inicjatywy składać kierownikowi audytowanej komórki organizacyjnej lub kierownikowi jednostki wnioski mające na celu usprawnienie funkcjonowania tej komórki lub jednostki.

3. Kierownik jednostki i kierownik komórki organizacyjnej nie są związani wnioskami, zaleceniami i opiniami, o których mowa w ust. 1 i 2.

Zenon Decyk

Dziękuję za uwagę