ZENON DECYK
Sprawny i skuteczny nadzór pedagogiczny dyrektora szkoły/placówki
(z uwzględnieniem dokumentacji przebiegu nauczania)
2
Zamierzenia MENZamierzenia MEN Zmiany programoweZmiany programowe SześciolatkiSześciolatki Podwyżki dla nauczycieliPodwyżki dla nauczycieli Elastyczne plany nauczaniaElastyczne plany nauczania Zmiana organizacji szkół ponadgimnazjalnychZmiana organizacji szkół ponadgimnazjalnych NadzórNadzór Kompetencje organówKompetencje organów
3
Nadzór pedagogiczny
Legalnościowy Legalnościowy – kurator – kurator
Diagnoza jakości - Diagnoza jakości - AudytorAudytor
Art. 33 UoSO
Art. 33. 1. Nadzór pedagogiczny polega na:
1) ocenianiu stanu i warunków działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej szkół, placówek i nauczycieli;
2) analizowaniu i ocenianiu efektów działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej oraz innej działalności statutowej szkół i placówek;
3) udzielaniu pomocy szkołom, placówkom i nauczycielom w wykonywaniu ich zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych;
4) inspirowaniu nauczycieli do innowacji pedagogicznych, metodycznych i organizacyjnych.
2. W zakresie wymienionym w ust. 1 pkt 1 i 2 nadzorowi podlega w szczególności:
1) zgodność zatrudniania nauczycieli z wymaganymi kwalifikacjami;2) realizacja podstaw programowych i ramowych planów nauczania; 3) przestrzeganie zasad oceniania, klasyfikowania i promowania
uczniów oraz przeprowadzania egzaminów, a także przestrzeganie przepisów dotyczących obowiązku szkolnego oraz obowiązku nauki;
4) przestrzeganie statutu szkoły lub placówki;5) (uchylony);6) przestrzeganie praw dziecka i praw ucznia oraz upowszechnianie
wiedzy o tych prawach;7) zapewnienie uczniom bezpiecznych i higienicznych warunków
nauki, wychowania i opieki.
Art. 33 UoSO
UWARUNKOWANIA PRAWNEart. 48. UoFP
art. 48 ust. 1. Audytem wewnętrznym jest ogół działań obejmujących:
– niezależne badanie systemów zarządzania i kontroli w jednostce, w tym procedur kontroli finansowej [...] w wyniku którego kierownik jednostki uzyskuje obiektywną i niezależną ocenę adekwatności, efektywności i skuteczności tych systemów;
– czynności doradcze, w tym składanie wniosków, mające na celu usprawnienie funkcjonowania jednostki.
UWARUNKOWANIA PRAWNE
2. Ocena, o której mowa w ust. 1 pkt 1, dotyczy w szczególności:1. zgodności prowadzonej działalności z przepisami prawa oraz
obowiązującymi w jednostce procedurami wewnętrznymi;
2. efektywności i gospodarności podejmowanych działań w zakresie systemów zarządzania i kontroli;
3. wiarygodności sprawozdania finansowego oraz sprawozdania z wykonania budżetu.
USTAWA z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (DzU nr 249 poz. 2104)
Audyt wewnętrzny - według definicji podanej przez The Institute of Internal Auditors (IIA) -- jest niezależną działalnością doradczą i weryfikującą, której celem jest usprawnienie operacyjne organizacji i wniesienie do niej wartości dodanej. Audyt wewnętrzny pomaga organizacji w osiąganiu jej celów poprzez systematyczne i metodologiczne podejście do oceny i doskonalenia skuteczności procesów zarządzania ryzykiem, kontroli i zarządzania organizacją.
Historia
Nowoczesny audyt wewnętrzny powstał w XX wieku. Największą obecnie międzynarodową organizacją zrzeszającą audytorów wewnętrznych, Instytut Audytorów Wewnętrznych, założono w 1941 roku.
Audytorzy wewnętrzni początkowo byli odpowiedzialni głównie za sprawdzanie poprawności danych finansowych organizacji.
W XX wieku orientacja audytu została zmieniona z rachunkowo-księgowej na biznesowo-zarządczą. Wiąże się to z rosnącym poziomem złożoności działalności gospodarczej organizacji oraz coraz bardziej ograniczoną możliwością kierowania bezpośredniego ich działalności.
Jednostki sektora finansów publicznych
Definicja poniższa odnosi się do audytu wewnętrznego prowadzonego w jednostkach sektora finansów publicznych. Audyt wewnętrzny to ogół działań, poprzez które kierownictwo jednostki uzyskuje ocenę funkcjonowania jednostki w zakresie gospodarki finansowej pod względem:
gospodarności, legalności, celowości, rzetelności, a także przejrzystości i jawności.
Podstawowe zasady funkcjonowania audytu wewnętrznego w polskiej administracji publicznej określa ustawa o finansach publicznych oraz rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie szczegółowego sposobu i trybu przeprowadzania audytu wewnętrznego.
Jednostki sektora finansów publicznych
Definicja poniższa odnosi się do audytu wewnętrznego prowadzonego w jednostkach sektora finansów publicznych. Audyt wewnętrzny to ogół działań, poprzez które kierownictwo jednostki uzyskuje ocenę funkcjonowania jednostki w zakresie gospodarki finansowej pod względem:
gospodarności, legalności, celowości, rzetelności, a także przejrzystości i jawności.
Podstawowe zasady funkcjonowania audytu wewnętrznego w polskiej administracji publicznej określa ustawa o finansach publicznych oraz rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie szczegółowego sposobu i trybu przeprowadzania audytu wewnętrznego.
AUDYT ZEWNĘTRZNYZakres działalności: badanie jednostkowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych sporządzonych
zgodnie z polskimi zasadami rachunkowości, badanie jednostkowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych sporządzonych
zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej, Standardami US GAAP,
badanie projektów i programów finansowanych ze środków UE, wyceny przedsiębiorstw, doradztwo księgowe, podatkowe i finansowe, raportowanie finansowe, prowadzenie ksiąg rachunkowych, analizy i przeglądy ekonomiczno-finansowe (due diligence), doradztwo dotyczące organizacji i informatyzacji rachunkowości, audyt przedprywatyzacyjny i prywatyzacyjny, ekspertyzy ekonomiczno – finansowe, doradztwo z zakresu połączeń i przejęć, organizacja szkoleń w zakresie rachunkowości i podatków, doradztwo w zakresie planów kont, outsourcing księgowy, opracowanie systemów i regulaminów kontroli wewnętrznej
Rozporządzenie
§ 3. 1. Audytor wewnętrzny, w celu prowadzenia audytu wewnętrznego, ma prawo wglądu do wszelkich informacji, danych, dokumentów i innych materiałów związanych z funkcjonowaniem jednostki, w tym zawartych na elektronicznych nośnikach informacji, jak również do wykonywania z nich kopii, odpisów, wyciągów, zestawień lub wydruków, z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej.
2. Pracownicy jednostki są obowiązani, na żądanie audytora wewnętrznego, udzielać informacji i wyjaśnień, a także potwierdzać kopie, odpisy, wyciągi lub zestawienia, o których mowa w ust. 1. Udzielone ustnie informacje i złożone ustnie wyjaśnienia powinny być utrwalone na piśmie oraz podpisane przez osobę, która ich udzieliła lub je złożyła, i przez audytora wewnętrznego, albo przez samego audytora wewnętrznego.
Rozporządzenie
§ 9. 1. Audytor wewnętrzny w celu przygotowania planu audytu wewnętrznego dokonuje analizy obszarów ryzyka w zakresie działania jednostki, w której jest przeprowadzany audyt wewnętrzny, biorąc pod uwagę w szczególności:
1) cele i zadania jednostki; 2) przepisy prawne dotyczące działania jednostki; 3) wyniki wcześniej przeprowadzonych audytów lub kontroli; 4) wyniki wcześniej dokonywanej oceny adekwatności, efektywności i
skuteczności systemów kontroli, w tym kontroli finansowej; 5) wewnętrzne i zewnętrzne czynniki ryzyka mające wpływ na realizację celów
jednostki; 6) uwagi pracowników jednostki; 7) liczbę, rodzaj i wielkość dokonywanych operacji finansowych; 8) możliwość dysponowania przez jednostkę środkami pochodzącymi ze źródeł
zagranicznych, niepodlegających zwrotowi, ze szczególnym uwzględnieniem wymogów dawcy;
9) liczbę i kwalifikacje pracowników jednostki; 10) działania jednostki, które mogą wpływać na opinię publiczną; 11) sprawozdania finansowe oraz sprawozdania z wykonania budżetu
Rozporządzenie
§ 19. 1. Po zakończeniu zadania, w celu przedstawienia jego wstępnych wyników, audytor wewnętrzny przeprowadza naradę zamykającą z udziałem kierownika komórki, w której jest przeprowadzane zadanie.
2. W naradzie zamykającej mogą uczestniczyć także osoby sprawujące nadzór nad działalnością komórki, w której jest przeprowadzane zadanie, wskazani przez kierownika pracownicy komórki oraz audytor wewnętrzny koordynujący działalność komórki audytu wewnętrznego.
Rozporządzenie
§ 28. 1. W wyniku czynności doradczych audytor wewnętrzny może przedstawić opinie lub zalecenia dotyczące usprawnienia funkcjonowania jednostki.
2. Audytor wewnętrzny może z własnej inicjatywy składać kierownikowi audytowanej komórki organizacyjnej lub kierownikowi jednostki wnioski mające na celu usprawnienie funkcjonowania tej komórki lub jednostki.
3. Kierownik jednostki i kierownik komórki organizacyjnej nie są związani wnioskami, zaleceniami i opiniami, o których mowa w ust. 1 i 2.
Zenon Decyk
Dziękuję za uwagę