RZECZPOSPOLITA TŁUMACZENIE PATENTU …public.sds.tiktalik.com/patenty/pdf/254500.pdf · gorączki, funkcji przewodu pokarmowego i podczas ciąży. Oprócz tych funkcji fizjologicznych,

(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 2049480 RZECZPOSPOLITA POLSKA

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej

Polskiej

(96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: 14.06.2007 07786740.6 (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: 30.10.2013 Europejski Biuletyn Patentowy 2013/44 EP 2049480 B1

(13) (51)

T3 Int.Cl. C07D 209/08 (2006.01) C07D 209/10 (2006.01) C07D 209/12 (2006.01) C07D 401/04 (2006.01) A61K 31/40 (2006.01) A61K 31/435 (2006.01) A61P 35/00 (2006.01) A61P 29/00 (2006.01)

(54) Tytuł wynalazku:

Pochodne 2-aryloindolu jako inhibitory mPGES-1

(30) Pierwszeństwo:

14.07.2006 IT MI20061368

(43) Zgłoszenie ogłoszono:

22.04.2009 w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2009/17

(45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono:

31.03.2014 Wiadomości Urzędu Patentowego 2014/03

(73) Uprawniony z patentu:

Aziende Chimiche Riunite Angelini Francesco A.C.R.A.F. S.p.A., Roma, IT

(72) Twórca(y) wynalazku:

MARIA ALESSANDRA ALISI, Roma, IT NICOLA CAZZOLLA, Albano Laziale, IT BARBARA GAROFALO, Roma, IT GUIDO FURLOTTI, Roma, IT CATERINA MAUGERI, Roma, IT ROSELLA OMBRATO, San Lorenzo Del Vallo, IT ISABELLA COLETTA, Roma, IT LORENZO POLENZANI, Grottaferrata, IT GIORGINA MANGANO, Roma, IT BEATRICE GARRONE, Roma, IT ANGELO GUGLIELMOTTI, Roma, IT

(74) Pełnomocnik:

PL/E

P 20

4948

0 T3

rzecz. pat. Sebastian Walkiewicz LDS ŁAZEWSKI DEPO I WSPÓLNICY SP.K. ul. Okopowa 58/72 01-042 Warszawa

Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

1

Z-11409/13

EP 2 049 480 B1

Pochodne 2-aryloindolu jako inhibitory mPGES-1 5

10

15

20

25

30

Opis

[0001] Niniejszy wynalazek dotyczy związku 2-aryloindolowego podstawionego

w pozycji 5, kompozycji farmaceutycznej go zawierającej, związków pośrednich i sposobu

ich otrzymywania.

[0002] Bardziej szczegółowo, niniejszy wynalazek dotyczy związku 2-

aryloindolowego podstawionego w pozycji 5, wykazującego aktywność hamowania

mPGES-1.

[0003] Wiadomo, że prostaglandyny (PG) są utlenionymi kwasami tłuszczowymi

syntetyzowanymi i uwalnianymi do przestrzeni zewnątrzkomórkowej, a następnie do

osocza, moczu i innych płynów biologicznych.

[0004] Są one istotnymi bioregulatorami, ale również mediatorami prozapalnymi,

które modulują reakcje wewnątrzkomórkowe i komunikację międzykomórkową.

[0005] Prostaglandyny E2 (PGE2) pełnią istotną rolę fizjologiczną regulacji

funkcji nerek, homeostazy naczyniowej, termoregulacji, remodelingu kości, wywoływania

gorączki, funkcji przewodu pokarmowego i podczas ciąży. Oprócz tych funkcji

fizjologicznych, prostaglandyny PGE2 zachowują się jak silne mediatory ostrego zapalenia

(wywołujące przeczulicę, rozszerzenie naczyń krwionośnych i odprowadzanie płynów z

naczyń: Vane J.R. i Botting R.M. 1997 „Anti-inflammatory drugs and their mechanism of

action” Inflamm. Res. 47 (2): str. 78) i przewlekłego zapalenia. W szczególności,

prostaglandyny PGE2 występują w szczególnie dużych ilościach w chorobach zapalnych

stawów. Prostaglandyny PGE2 odgrywają także rolę w bólu i są silnymi środkami

wywołującymi gorączkę (Ayoub S.S. i wsp., 2004 „A ceta-minophen-induced hypothermia

in mice is mediated by a prostaglandin endoperoxide synthase 1 gene-derived protein”,

PNAS 101: 11165-11169; Ivanov A. i wsp. 2002 „Prostaglandin E2-synthesizing enzymes

in fever: differential transcriptional regulation”, Am. J. Physiol. Regul. Integr. Comp.

Physiol. 283: R1104-R1117).

[0006] Enzym odpowiedzialny za syntezę prostaglandyn PGE2 to syntaza

prostaglandyny E (PGES), która przekształca ednoperoksyd PGH2, wytworzony z kwasu

arachidonowego w wyniku działania cyklooksygenaz, do PGE2. Aktywność PGES

2

stwierdzono w cytozolowej frakcji, jak w postaci związanej z błoną w różnych rodzajach

komórek.

[0007] Zidentyfikowano trzy formy enzymatyczne (Kudo I. i wsp. 2005

„Prostaglandin E synthase, a terminal enzyme for prostaglandin E2 biosynthesis”, Journal

of Biochemistry and Molecular Biology 38, 633-638); wśród nich mikrosomowe PGES-1

(mPGES-1) jest enzymem związanym z błoną, który wymaga glutationu jako istotnego

kofaktora dla własnej aktywności.

5

10

15

20

25

30

35

[0008] Ekspresja mPGES-1 jest indukowana przez czynniki zapalne, takie jak IL-

1β lub LPS (Proc. Natl. Acad.Sci. 96: 7220, 1999). mPGES-1 jest kolokalizowane wraz z

COX-2 w retikulum ednoplazmatycznym i na osłonce jądrowej (Lazarus M. i wsp. 2002

„Biochemical characterization of mouse microsomal prostaglandin E synthase-1 and its

colocalization with cyclooxygenase-2 in peritoneal macrophages” Arch. Biochem.

Biophys. 397: 336; Murakami M. i wsp. 2000 „Regulation of prostaglandin E2

biosynthesis by inducible membrane-associated prostaglandin E2 synthase that acts in

concert with cyclooxygenase-2” J. Biol. Chem. 275: 32783; Yamagata K. i wsp. 2001

„Coexpression of microsomal-type prostaglandin E synthase with cyclooxygenase-2 in

brain endothelial cells of rats during endotoxin-induced fever” J. Neurosci. 15;21(8): 2669-

77). Chociaż dwa enzymy (COX-2 i mPGES-1) są funkcjonalnie związane i ulegają

koekspresji, ich szybkość indukcji różni się w kilku systemach komórkowych, wskazując

na różne regulacyjne mechanizmy indukcji (J. Immunol. 167: 469, 2001).

[0009] Leki hamujące enzym COX-2, które, jak wykazano, są skuteczne w

łagodzeniu objawów stanu zapalnego i bólu, w przewlekłych chorobach zapalnych, takich

jak zapalenie stawów, albo ich długotrwałe stosowanie może spowodować uszkodzenie

tkanki w wyniku nadmiernego wytwarzania cytokin, TNFα i IL-1β (Stichtenoth D.O. 2001

„Microsomal prostaglandin E synthase is regulated by proinflammatory cytokines and

glucocorticoids in primary rheumatoid synovial cells” J. Immunol. 167: 469). Ponadto,

długotrwałe stosowanie tych leków jest związane z sercowo-naczyniowymi działaniami

niepożądanymi. Doprowadziło to do wycofania z rynku wielu selektywnych inhibitorów

COX-2 oraz do rewizji wskazań dla całej klasy tych leków.

[0010] Ostatnie prace badawcze są skierowane na przezwyciężanie działań

niepożądanych inhibitorów COX-2 poprzez badanie inhibitorów mPGES-1 w celu

opracowania leków aktywnych w leczeniu stanu zapalnego i bólu.

[0011] Ponadto, liczne badania wykazały, że prostaglandyny PGE2 są czynnikami

promującymi wzrost nowotworów (Castellone M.D. i wsp. 2005 „Prostaglandin E2

promotes colon cancer growth through a novel Gs-Axin-B-catenin”, Science 310, 1504-

3

1510; Mehrotra S., i wsp. 2006 „Microsomal prostaglandin E2 in breast cancer: a potential

target for therapy”, J. Pathol. 208(3): 356-63; Nakano i wsp. 2006 „Induction of

macrophagic prostaglandin E2 synthesis by glioma cells” J. Neurosurgery 104(4), 574-

582), które są zaangażowane w angiogenezie, proliferacji i migracji komórek. Stwierdzono

również, że selektywne inhibitory FANS i COX-2 hamują różnego rodzaju nowotwory, w

tym jelita grubego, przełyku, piersi, płuc i pęcherza moczowego poprzez hamowanie

PGE2. Prostaglandyny PGE2 pochodzące od COX-2, indukują wzrost nowotworu poprzez

wiązanie się z aktualnymi receptorami i aktywację sygnałów dla regulacji proliferacji

komórek, migracji, apoptozy i angiogenezy (Wang D. i wsp. 2006 „Prostaglandin and

cancer” Gut. 55 (1):115-22; Han C. i wsp. 2006 „Prostaglandin E2 receptor EP1

transactivates EGFR/MET receptor tyrosine kinases and enhances invasiveness in human

hepatocellular carcinoma cells”, Journal of Cellular Physiology 207: 261-270).

5

10

15

[0012] Stwierdzono, że związek 2-aryloindolowy podstawiony w pozycji 5

wykazuje selektywną aktywność hamującą wobec mPGES-1.

[0013] W pierwszym aspekcie, przedmiotem niniejszego wynalazku jest związek

2-aryloindolowy podstawiony w pozycji 5, o wzorze (I):

,

gdzie:

X oznacza atom fluorowca lub (C1-C3) alkil, trifluorometyl, grupę nitrową, grupę

aminową, grupę cyjanową, grupę di(C1-C3) alkiloaminową, hydroksyl, (C1-C3) alkoksyl,

fenyl lub (C1-C3) alkilofenyl;

20

25

30

Y i Z, które mogą być takie same lub różne, oznaczają H lub atom fluorowca, lub

(C1-C3) alkil, trifluorometyl, grupę nitrową, grupę aminową, grupę di(C1-C3)

alkiloaminową, hydroksyl, (C1-C3) alkoksyl, fenyl, COOH, (C1-C3) alkilo-COOH, (C2-C3)

alkenylo-COOH, COOR, CONH2, SO2CH3, SO2NHCH3 lub NHSO2CH3;

W oznacza atom O lub CH2, lub NH;

R oznacza atom wodoru lub (C1-C6) alkil lub (C3-C7) cykloalkil ewentualnie

podstawione 1 do 3 grup hydroksylowych;

R’ oznacza atom H lub (C1-C6) alkil lub (C3-C7) cykloalkil ewentualnie


4

A oznacza fenyl, naftyl lub grupę pirydynową ewentualnie podstawione 1 do 3

podstawników, które mogą być takie same lub różne, wybranych spośród atomu

fluorowca, (C1-C6) alkilu ewentualnie podstawionego 1 do 3 grup hydroksylowych,

trifluorometylu, grupy nitrowej, grupy aminowej, grupy di(C1-C3) alkiloaminowej,

hydroksylu, (C1-C3) alkoksylu, benzyloksylu, COOH, COOR, SO2CH3, SO2NHCH3,

NHSO2CH3, POR1R2, OPOR1R2, (C1-C6) alkilo-COOH, (C2-C6) alkenylo-COOH, fenylu i

(C1-C3) alkilofenylu,

5

10

15

20

25

30

gdzie, z kolei,

R1 i R2, które mogą być takie same lub różne, oznaczają (C1-C3) alkil;

i jego fizjologicznie dopuszczalne sole addycyjne, stereoizomery, enancjomery,

hydraty, solwaty i postacie polimorficzne.

[0014] Łańcuch różnych grup alkilowych, które mogą być obecne w związku o

wzorze (I), może być liniowy lub rozgałęziony.

[0015] W przypadku niektórych podstawników, związek o wzorze (I) według

niniejszego wynalazku może zawierać asymetryczny atom węgla, a zatem może

występować w postaci stereoizomerów i enancjomerów. Typowe przykłady takich

podstawników to 2-butanol, 2-metylobutyl, kwas 2-butenowy, kwas 2-metylopropanowy i

1,2-pentanodiol.

[0016] Korzystnie, fluorowiec oznacza brom, chlor lub fluor.

[0017] Korzystne znaczenia X to atom fluorowca, (C1-C3) alkil, trifluorometyl,

grupa nitrowa, grupa cyjanowa i (C1-C3) alkoksyl. Szczególnie korzystne znaczenia X to

Cl, Br, F, trifluorometyl i grupa nitrowa.

[0018] Korzystne znaczenia Y i Z to H, atom fluorowca, grupa nitrowa, COOH,

(C1-C3) alkil, trifluorometyl i (C1-C3) alkoksyl. Szczególnie korzystne znaczenia Y i Z to

Cl, Br, F, trifluorometyl, grupa nitrowa, COOH, metyl, etyl, metoksyl i etoksyl.

[0019] Korzystne znaczenia R to metyl, etyl, propyl, izopropyl i cykloheksyl.

[0020] Korzystne znaczenia R’ to H, metyl, etyl, propyl, izopropyl i cykloheksyl.

[0021] Korzystne znaczenia A to fenyl, naftyl i grupa pirydynowa ewentualnie

podstawione 1 lub 2 podstawnikami, które mogą być takie same lub różne, wybranymi

spośród atomu fluorowca, (C1-C3) alkilu, (C1-C3) alkoksylu i benzyloksylu.

[0022] Pierwszym szczególnie korzystnym znaczeniem A jest fenyl ewentualnie

podstawiony 1 lub 2 podstawnikami, które mogą być takie same lub różne, wybranymi

spośród Br, Cl, F, metylu, etylu, metoksylu, etoksylu i benzyloksylu.

5

[0023] Drugim szczególnie korzystnym znaczeniem A jest naftyl ewentualnie



[0024] Trzecim szczególnie korzystnym znaczeniem A jest pirydyna ewentualnie

podstawiona 1 lub 2 podstawnikami, które mogą być takie same lub różne, wybranymi


5

10

15

20

25

[0025] W zależności od rodzaju podstawników, związek o wzorze (I) może

tworzyć sole addycyjne z fizjologicznie dopuszczalnymi kwasami organicznymi lub

nieorganicznymi, lub z zasadami.

[0026] Typowymi przykładami fizjologicznie dopuszczalnych kwasów

nieorganicznych są kwas chlorowodorowy, kwas bromowodorowy, kwas siarkowy, kwas

fosforowy i kwas azotowy.

[0027] Typowe przykłady odpowiednich kwasów organicznych to fizjologicznie

dopuszczalny kwas octowy, kwas askorbinowy, kwas benzoesowy, kwas cytrynowy, kwas

fumarowy, kwas mlekowy, kwas maleinowy, kwas metanosulfonowy, kwas szczawiowy,

kwas paratoluenosulfonowy, kwas bursztynowy, kwas taninowy i kwas winowy.

[0028] Typowe przykłady odpowiednich fizjologicznie dopuszczalnych zasad

nieorganicznych to: amoniak, wapń, magnez, sód i potas.

[0029] Typowe przykłady odpowiednich fizjologicznie dopuszczalnych zasad

organicznych to: arginina, betaina, kofeina, cholina, N,N-dibenzyloetylenodiamina,

dietyloamina, 2-dietyloaminoetanol, 2-dimetyloaminoetanol, etanoloamina,

etylenodiamina, N-etylomorfolina, N-etylopiperydyna, N-metyloglukamina, glutamina,

glukozamina, histydyna, N-(2-hydroksyetylo)piperydyna, N-(2-hydroksyetylo)pirolidyna,

izopropyloamina, lizyna, metyloglukamina, morfolina, piperazyna, piperydyna,

teobromina, trietyloamina, trimetyloamina, tripropyloamina i trometamina.

[0030] W drugim aspekcie, niniejszy wynalazek dotyczy sposobu otrzymywania

związku 2-aryloindolowego podstawionego w pozycji 5, o wzorze (I):

,

gdzie

6

A, X, Y, Z, W, R i R’ mają znaczenia podane powyżej, i jego fizjologicznie

dopuszczalnych soli, stereoizomerów, enancjomerów, hydratów, siarczanów i postaci

polimorficznych,

a) poprzez poddawanie reakcji związku o wzorze (II):

, 5

gdzie

X, Y i Z mają znaczenia podane powyżej i

Q oznacza atom fluorowca lub grupę hydroksylową,

ze związkiem o wzorze (III):

, 10

gdzie R i R’ mają znaczenia podane powyżej, i

G ma takie samo znaczenie jak A lub oznacza atom wodoru, z otrzymaniem

związku o wzorze (IV):

,

15

20

gdzie

X, Y, Z, W, G, R i R’ mają znaczenia podane powyżej,

i

b) gdy G oznacza H, poprzez poddawanie reakcji związku o wzorze (IV) ze

związkiem o wzorze (V):

IA (V)

7

gdzie

I oznacza atom jodu, i

A ma znaczenia podane powyżej,

z otrzymaniem związku o wzorze (I), i

5

10

15

20

c) wytwarzanie, jeśli to konieczne, fizjologicznie dopuszczalnej soli związku o

wzorze (IV) z etapu (a), gdzie G ma inne znaczenie niż H, lub związku o wzorze (I) z

etapu (b).

[0031] Powinno być oczywiste, że związek o wzorze (IV), gdzie G ma inne

znaczenie niż H, jest niczym innym niż związkiem o wzorze (I). Zatem, w wymienionym

powyżej etapie (c), otrzymuje się zawsze fizjologicznie dopuszczalną sól związku o

wzorze (I) według niniejszego wynalazku.

[0032] Według pierwszego wykonania, wymieniony powyżej etap (a)

przeprowadza się poprzez poddawanie reakcji związku o wzorze (II), gdzie Q oznacza Cl,

z aminą o wzorze (III) w obecności odpowiedniego akceptora kwasów standardowymi

sposobami.

[0033] Według drugiego wykonania, wymieniony powyżej etap (a) przeprowadza

się poprzez poddawanie reakcji związku o wzorze (II), gdzie Q oznacza OH, z aminą o

wzorze (III) w obecności odpowiedniego środka sprzęgającego standardowymi sposobami.

[0034] Reakcję w wymienionym powyżej etapie (b) pomiędzy związkiem o

wzorze (IV), gdzie G oznacza H i jodkiem arylu o wzorze (V) również przeprowadza się

standardowymi sposobami.

[0035] Związki pośrednie o wzorze (III) są nowe.

[0036] Według trzeciego aspektu, niniejszy wynalazek dotyczy także związku o

wzorze (III):

, 25

30

gdzie

R oznacza (C1-C6) alkil lub (C3-C7) cykloalkil ewentualnie podstawione 1 do 3

grup hydroksylowych;

R’ oznacza atom H lub (C1-C6) alkil lub (C3-C7) cykloalkil ewentualnie

podstawione 1 do 3 grup hydroksylowych,

8

G oznacza fenyl, naftyl lub grupę pirydynową ewentualnie podstawione 1 do 3

podstawników, które mogą być takie same lub różne, wybranych spośród atomu





(C1-C3) alkilofenylu, gdzie, z kolei,

5

10

15

20

25

30

35

R1 i R2, które mogą być takie same lub różne, oznaczają (C1-C3) alkil;

pod warunkiem, jednakże, że G nie oznacza niepodstawionej grupy fenylowej,

gdy R oznacza metyl i R’ oznacza H.

[0037] Korzystne znaczenia podstawnika R to metyl, etyl, propyl, izopropyl i

cykloheksyl.

[0038] Korzystne znaczenia podstawnika R' to H, metyl, etyl, propyl, izopropyl i

cykloheksyl.

[0039] Pierwsze szczególne korzystne znaczenie podstawnika A to fenyl



[0040] Drugie szczególne korzystne znaczenie podstawnika A to naftyl

ewentualnie podstawiony 1 lub 2 podstawnikami, które mogą być takie same lub różne,

wybranymi spośród Cl, Br, F, metylu, etylu, metoksylu, etoksylu i benzyloksylu.

[0041] W trzecim szczególnie korzystnym znaczeniu, A oznacza pirydynę

ewentualnie podstawioną 1 lub 2 podstawnikami, które mogą być takie same lub różne,

wybranymi spośród Br, Cl, F, metylu, etylu, metoksylu, etoksylu i benzyloksylu.

[0042] Badania dotyczące właściwości biologicznych związku o wzorze (I)

według niniejszego wynalazku wykazały, że wykazuje on nieoczekiwaną właściwość

selektywnego hamowania mPGES-1 i wyraźne działanie antynocyceptywne w bólu

zapalnym.

[0043] W czwartym aspekcie, niniejszy wynalazek dotyczy kompozycji

farmaceutycznej zawierającej skuteczną ilość związku o wzorze (I) lub jego fizjologicznie

dopuszczalnej soli addycyjnej lub stereoizomeru, enancjomeru, hydratu, solwatu lub jego

postaci polimorficznej, i co najmniej jeden farmaceutycznie dopuszczalny obojętny

składnik.

[0044] W niniejszym opisie oraz w zastrzeżeniach patentowych, określenie

„skuteczna ilość” odnosi się do ilości, która daje mierzalną poprawę w co najmniej jednym

z objawów lub parametrze określonego zaburzenia.

9

[0045] Kompozycję farmaceutyczną według niniejszego wynalazku będzie

stosowana do leczenia lub profilaktyki zaburzeń związanych z wytwarzaniem

prostaglandyny E2 (PGE2), na przykład, procesów zapalnych, bólu, nowotworów,

zaburzeń neurodegeneracyjnych i miażdżycy tętnic.

[0046] Korzystnie, kompozycja farmaceutyczna według niniejszego wynalazku

będzie stosowana do leczenia bólu w przewlekłych chorobach zapalnych, takich jak

zapalenie stawów, lub w nowotworach, zwłaszcza jelita grubego, przełyku, piersi, płuc i

pęcherza moczowego.

5

10

15

20

25

30

35

[0047] Korzystnie, kompozycje farmaceutyczne według niniejszego wynalazku

sporządza się w odpowiednich postaciach dawkowania zawierających skuteczną dawkę co

najmniej jednego związku o wzorze (I) lub jego fizjologicznie dopuszczalnej soli

addycyjnej, stereoizomeru, enancjomeru, hydratu, solwatu lub postaci polimorficznej i co

najmniej jeden farmaceutycznie dopuszczalny obojętny składnik.

[0048] Przykładami odpowiednich postaci dawkowania są tabletki, kapsułki,

powlekane tabletki, granulki, roztwory i syropy do podawania doustnego; kremy, maści i

plastry antyseptyczne do podawania miejscowego; czopki do podawania doodbytniczego

oraz sterylne roztwory do podawania drogą iniekcji lub w postaci aerozoli lub do

podawania okulistycznego.

[0049] Postacie dawkowania mogą także zawierać inne typowe składniki, na

przykład: środki konserwujące, stabilizatory, środki powierzchniowo czynne, bufory, sole

regulujące ciśnienie osmotyczne, emulgatory, substancje słodzące, barwniki, substancje

smakowe i podobne.

[0050] Jeżeli jest to wymagane dla konkretnej terapii, kompozycja

farmaceutyczna według niniejszego wynalazku może zawierać inne farmakologicznie

czynne składniki, których jednoczesne podawanie jest korzystne.

[0051] Ilość związku o wzorze (i) lub jego fizjologicznie dopuszczalnej soli

addycyjnej, stereoizomeru, enancjomeru, hydratu, solwatu lub jego postaci polimorficznej

i co najmniej jednego farmaceutycznie dopuszczalnego obojętnego składnika w

kompozycji farmaceutycznej według niniejszego wynalazku może zmieniać w szerokim

zakresie zależnie od znanych czynników, na przykład od rodzaju leczonej choroby,

nasilenia choroby, masy ciała pacjenta, postaci dawkowania, wybranej drogi podawania,

liczby dziennych dawek i skuteczności wybranego związku o wzorze (I). Jednakże,

optymalną ilość może łatwo i rutynowo określić osoba biegła w dziedzinie.

[0052] Zazwyczaj, ilość związku o wzorze (I) lub jego fizjologicznie

dopuszczalnej soli addycyjnej, stereoizomeru, enancjomeru, hydratu, solwatu lub jego

10

postaci polimorficznej, i co najmniej jednego farmaceutycznie dopuszczalnego obojętnego

składnika w kompozycji farmaceutycznej według niniejszego wynalazku będzie taka, że

zapewnia ona poziom podawania od 0,0001 do 100 mg/kg/dzień i korzystniej w zakresie

od 0,01 do 10 mg/kg/dzień.

[0053] Jest oczywiste, że preparaty farmaceutyczne według niniejszego

wynalazku niekoniecznie muszą zawierać całą ilość związku o wzorze (I), ponieważ

wymienioną skuteczną ilość można zapewnić poprzez podawanie wielu dawek kompozycji

farmaceutycznej według niniejszego wynalazku.

5

10

15

20

25

30

[0054] Postacie dawkowania kompozycji farmaceutycznej według niniejszego

wynalazku można otrzymać technikami dobrze znanymi chemikom farmaceutom, takimi

jak mieszanie, granulowanie, prasowanie, rozpuszczanie, sterylizacja i podobne.

[0055] Zamieszczone dalej przykłady służą do dalszej ilustracji wynalazku,

jednak bez ograniczania go.

Przykład 1

Otrzymywanie związków pośrednich

a) 1-Metylo-2-fenylo-1H-indolo-5-amina

[0056] Do roztworu 2-fenylo-5-nitroindolu (otrzymanego sposobem opisanym w

J. Org. Chem. (1966), 31(1), 65-9) (1 g; 4,2 mmol) w DMF (10 ml) dodano wodorek sodu

(50% zawiesina) (0,20 g; 4,2 mmol); mieszaninę pozostawiono z mieszaniem na 30 minut.

[0057] Do mieszaniny otrzymanej tym sposobem następnie dodano kroplami

jodometan (0,60 g; 4,2 mmol) rozpuszczony w DMF (10 ml) i otrzymaną mieszaninę

pozostawiono z mieszaniem w temperaturze pokojowej na 18 godzin. Mieszaninę

następnie wlano do wody (50 ml) i ekstrahowano octanem etylu (2 x 50 ml).

[0058] Fazy organiczne połączono i wysuszono Na2SO4, i roztwór odparowano

pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość otrzymaną tym sposobem oczyszczono metodą

chromatografii typu Flash (eluent: 7/3 heksan/octan etylu) otrzymując 1 g 1-metylo-5-

nitro-2-fenylo-1H-indolu, który stosowano w kolejnej reakcji bez żadnego dalszego

oczyszczania.

[0059] 1H NMR (300 MHz, DMSO-d6) σ ppm 3,83 (s, 3 H) 6,88 (d, J=0,70 Hz, 1

H) 7,47-7,68 (m, 5 H) 7,73 (d, J=9,06 Hz, 1 H) 8,08 (dd, J=9,06, 2,34 Hz, 1 H) 8,59 (d,

J=2,05 Hz, 1 H)

[0060] Do zawiesiny 1-metylo-5-nitro-2-fenylo-1H-indolu (1 g; 4 mmol) w 95°

etanolu (100 ml) dodano 10% Pd/C (0,1 g; 0,1 mmol) i mieszaninę poddawano

uwodornianiu w urządzeniu do uwodorniania Parra (30 psi) przez 4 godziny.

11

[0061] Mieszaninę reakcyjną przesączono i roztwór odparowano pod

zmniejszonym ciśnieniem otrzymując 1-metylo-2-fenylo-1H-indolo-5-aminę (0,8 g), którą

stosowano bez żadnego dalszego oczyszczania.

[0062] 1H NMR (300 MHz, DMSO-d6) σ ppm 3,64 (s, 3 H) 4,51 (br, s, 2 H) 6,28

(d, J=0,88 Hz, 1H) 6,59 (dd, J=8,62, 2,19 Hz, 1 H) 6,70 (d, J=1,46 Hz, 1 H) 7,17 (d,

J=8,48 Hz, 1 H) 7,25-7,59 (m, 5 H)

5

10

15

20

25

30

35

b) 1-Etylo-2-fenylo-1H-indolo-5-amina

[0063] Zastosowano proces opisany powyżej w przykładzie 1a) za wyjątkiem

tego, że jodoetan stosowano zamiast jodometanu.

[0064] 1-Etylo-5-nitro-2-fenylo-1H-indol: 1H NMR (300 MHz, DMSO-d6) 8 ppm

1,21 (t, J=7,16 Hz, 3 H) 4,30 (q, J=7,16 Hz, 2 H) 6,83 (d, J=0,58 Hz, 1 H) 7,48-7,63 (m, 5

H) 7,77 (d, J=9,21 Hz, 1 H) 8,07 (dd, J=9,21, 2,34 Hz, 1 H) 8,58 (d, J=2,34 Hz, 1 H)

[0065] 1-Etylo-2-fenylo-1H-indolo-5-amina: 1H NMR (300 MHZ, chloroform-d)

8 ppm 1,28 (t, J=6,94 Hz, 3 H) 3,59 (br, s, 2 H) 4,13 (q, J=7,16 Hz, 2 H) 6,37 (d, J=0,73

Hz, 1 H) 6,82 (dd, J=8,48, 2,19 Hz, 1 H) 7,09 (d, J=1,90 Hz, 1 H) 7,23 (d, J=8,62 Hz, 1 H)

7,33-7,54 (m, 5 H)

c) 1-Izopropylo-2-fenylo-1H-indolo-5-amina

[0066] Zastosowano proces opisany powyżej w etapie a) za wyjątkiem tego, że

bromek izopropylu stosowano zamiast jodometanu.

[0067] 1-Izopropylo-5-nitro-2-fenylo-1H-indol:

Masa monoizotopowa = 280,1; LC/MS (M+H)+ = 281,2

d) 1-Etylo-2-(2-fluorofenylo)-1H-indolo-5-amina

[0068] Do zawiesiny zawierającej octan cezu wysuszony pod próżnią przez noc w

140°C (3,6 g; 19 mmol) w N,N-dimetyloacetamidzie (DMA, 5 ml), w obojętnej

atmosferze, dodano octan palladu (12 mg; 0,05 mmol), trifenylofosfinę (55 mg; 0,21

mmol), 1-etylo-5-nitro-1H-indol (2 g; 10 mmol) (otrzymany sposobem opisanym w

Bioorg. Med. Chem. 13 (2005), 3531-3541) i 1-jodo-2-fluorobenzen (2,53 g; 11 mmol).

[0069] Mieszaninę reakcyjną pozostawiono z mieszaniem w 140°C w obojętnej

atmosferze na 18 godzin. Mieszaninę następnie schłodzono do temperatury pokojowej,

dodano dichlorometan (50 ml) i mieszaninę otrzymaną tym sposobem przesączono pod

próżnią przez Celite.

[0070] Roztwór organiczny przeniesiono do rozdzielacza, przemyto H2O (2 x 50

ml) i wysuszono Na2SO4.

[0071] Rozpuszczalnik organiczny usunięto poprzez odparowanie pod

zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość oczyszczono metodą chromatografii typu Flash na

12

żelu krzemionkowym otrzymując 1-etylo-2-(2-fluorofenylo)-5-nitro-1H-indol (0,7 g),

który stosowano bez żadnego dalszego oczyszczania.

[0072] 1H NMR (300 MHz, DMSO-d6) σ ppm 1,15 (t, J=7,16 Hz, 3 H) 4,18 (q,

J=7,02 Hz, 2 H) 6,87 (s, 1 H) 7,35-7,50 (m, 2 H) 7,51-7,70 (m, 2 H) 7,79 (d, J=9,06 Hz, 1

H) 8,10 (dd, J=9,06, 2,34 Hz, 1 H) 8,62 (d, J=2,34 Hz, 1 H) 5

10

15

20

25

30

35

[0073] Do zawiesiny zawierającej 1-etylo-2-(2-fluorofenylo)-5-nitro-1H-indol

(0,78 g; 2,75 mmol) w 95° etanolu (100 ml) dodano 10% Pd/C (0,1 g; 0,1 mmol) i

mieszaninę poddawano uwodornianiu w urządzeniu do uwodorniania Parra (30 psi) przez

4 godziny. Mieszaninę przesączono i roztwór odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem

otrzymując 1-etylo-2-(2-fluorofenylo)-1H-indolo-5-aminę (0,8 g), którą stosowano bez

żadnego dalszego oczyszczania.

e) 1-Etylo-2-(3-fluorofenylo)-1H-indolo-5-amina

[0074] Zastosowano proces opisany powyżej w przykładzie 1d) za wyjątkiem

tego, że 3-fluoro-1-jodobenzen stosowano zamiast 1-jodo-2-fluorobenzenu.

[0075] 1-Etylo-2-(3-fluorofenylo)-5-nitro-1H-indol: 1H NMR (300 MHz, DMSO-

d6) σ ppm 1,20 (t, J=7,16 Hz, 3 H) 4,32 (q, J=7,31 Hz, 2 H) 6,90 (s, 1 H) 7,31-7,51 (m, 3


J=2,05 Hz, 1 H)

f) 1-Etylo-2-(4-fluorofenylo)-1H-indolo-5-amina

[0076] Zastosowano proces opisany powyżej w przykładzie 1d) za wyjątkiem

tego, że 4-fluoro-1-jodobenzen stosowano zamiast 1-jodo-2-fluorobenzenu.

[0077] 1-Etylo-2-(4-fluorofenylo)-5-nitro-1H-indol: 1H NMR (300 MHz, DMSO-

d6) σ ppm 1,19 (t, J=7,16 Hz, 3 H) 4,28 (q, J=7,02 Hz, 2 H) 6,83 (s, 1 H) 7,34-7,45 (m, 2


J=2,34 Hz, 1 H)

[0078] 1-Etylo-2-(4-fluorofenylo)-1H-indolo-5-amina: 1H NMR (300 MHz,

chloroform-d) σ ppm 1,24 (t, J=7,16 Hz, 3 H) 4,08 (q, J=7,16 Hz, 2 H) 6,33 (s, 1 H) 6,94

(dd, J=8,55, 2,27 Hz, 1 H) 7,09-7,25 (m, 4 H) 7,41 (d, J=8,77, 5,41 Hz, 2 H)

g) 1-Etylo-3-metylo-2-fenylo-1H-indolo-5-amina

[0079] Zastosowano proces opisany powyżej w przykładzie 1a) za wyjątkiem

tego, że 2-fenylo-3-metylo-5-nitroindol (otrzymany sposobem opisanym w Tetrahedron

1965, t. 21, 823-829) i jodoetan stosowano zamiast 2-fenylo-5-nitroindolu i jodometanu.

[0080] 1-Etylo-3-metylo-5-nitro-2-fenylo-1H-indol: 1H NMR (300 MHz, DMSO-

d6) σ ppm 1,10 (t, J=7,10 Hz, 3 H) 2,23 (s, 3 H), 4,16 (q, J=7,27 Hz, 2 H) 7,44-7,63 (m, 5

H) 7,71 (d, J=9,25 Hz, 1 H) 8,07 (dd, J=9,25, 2,31 Hz, 1 H) 8,53 (d, J=2,31 Hz, 1 H)

13

[0081] 1-Etylo-3-metylo-2-fenylo-1H-indolo-5-amina: 1H NMR (300 MHz,

chloroform-d) σ ppm 1,17 (t, J=7,16 Hz, 3 H) 2,16 (s, 3 H) 3,35 (br, s, 2 H) 4,00 (q, J=7,16

Hz, 2 H) 6,76 (dd, J=8,48, 2,19 Hz, 1 H) 6,96 (d, J=1,75 Hz, 1 H) 7,17 (d, J=8,33 Hz, 1 H)

7,31-7,53 (m, 5 H)

h) 5-Amino-2-fenylo-1-cykloheksyloindol 5

10

15

20

25

30

[0082] Do zawiesiny octanu cezu wysuszonego pod próżnią przez noc w 140°C

(1,8 g; 9,5 mmol) w N,N-dimetyloacetamidzie (5 ml), w obojętnej atmosferze, dodano

octan palladu (6 mg; 0,05 mmol), trifenylofosfinę (28 mg; 0,1 mmol), 1-cykloheksyloindol

(otrzymany sposobem opisanym w Synthesis 1977, 5, 335-336) (1 g; 5 mmol) i 1-jodo-4-

metylobenzen (1,26 g; 6 mmol).


atmosferze na 18 godzin. Następnie mieszaninę schłodzono do temperatury pokojowej i

dodano dichlorometan (50 ml). Mieszaninę reakcyjną przesączono pod próżnią przez

Celite. Przesącz przeniesiono do rozdzielacza i fazę organiczną przemyto H2O (2 x 50 ml)

i wysuszono Na2SO4.

[0084] Rozpuszczalnik organiczny usunięto poprzez odparowanie pod

zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość oczyszczono metodą chromatografii typu Flash na

żelu krzemionkowym (97/3 heksan/octan etylu) otrzymując 1-cykloheksylo-2-(4-

metylofenylo)-1H-indol (200 mg), który stosowano bez żadnego dalszego oczyszczania.

[0085] 1H NMR (300 MHz, chloroform-d6) σ ppm 1,13-1,98 (m, 8 H) 2,25-2,41

(m, 2 H) 2,43 (s, 3 H) 4,21 (tt, J=12,42, 3,80 Hz, 1 H) 6,42 (br. s., 1 H) 7,05-7,11 (m, 1 H)

7,15 (ddd, J=7,90, 7,20, 1,30 Hz, 1 H) 7,22-7,35 (m, 4 H) 7,57-7,67 (m, 2 H)

[0086] Do roztworu 1-cykloheksylo-2-(4-metylofenylo)-1H-indolu (100 mg, 0,3

mmol) w 2 ml stężonego H2SO4 w 5°C dodano kroplami roztwór NaNO3 (34 mg; 0,4

mmol) w H2SO4 (1 ml).

[0087] Po zakończeniu dodawania, mieszaninę pozostawiono z mieszaniem w

5°C na 10 minut. Mieszaninę następnie wlano do H2O i lodu (10 ml) i wytrącony osad

odsączono i oczyszczono metodą chromatografii typu Flash na żelu krzemionkowym (99/1

heksan/octan etylu) otrzymując 1-cykloheksylo-2-(4-metylofenylo)-5-nitro-1H-indol (45

mg), który stosowano bez żadnego dalszego oczyszczania.

[0088] 1H NMR (300 MHz, chloroform-d) σ ppm 1,15-1,42 (m, 4 H) 1,64-2,01

(m, 4 H) 2,16-2,41 (m, 2 H) 2,45 (s, 3 H) 4,24 (tt, J=12,42, 3,80 Hz, 1 H) 6,59 (s, 1 H)

7,28-7,35 (m, 4 H) 7,64 (d, J=9,35 Hz, 1 H) 8,06 (dd, J=9,35, 2,34 Hz, 1 H) 8,54 (d,

J=2,34 Hz, 1 H)

14

[0089] Do zawiesiny 1-cykloheksylo-2-(4-metylofenylo)-5-nitro-1H-indolu (45

mg; 0,13 mmol) w etanolu absolutnym (5 ml) dodano dihydrat dichlorku cyny (152 mg;

0,67 mmol) i mieszaninę pozostawiono z mieszaniem w 70°C na 18 godzin. Mieszaninę

reakcyjną schłodzono do temperatury pokojowej i następnie wlano do H2O i lodu (20 ml),

dodano NaHCO3 (roztwór nasycony) do pH 8 i mieszaninę pozostawiono z mieszaniem na

20 minut.

5

10

15

20

25

30

[0090] Mieszaninę następnie wlano do rozdzielacza i ekstrahowano octanem etylu

(2 x 30 ml). Fazy organiczne połączono i wysuszono Na2SO4, a rozpuszczalnik usunięto

poprzez odparowanie pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując 5-amino-2-(4-

metylofenylo)-1-cykloheksyloindol (30 mg), który stosowano bez żadnego dalszego

oczyszczania.

[0091] 1H NMR (300 MHz, chloroform-d6) σ ppm 1,12-1,42 (m, 4 H) 1,62-1,94

(m, 4 H), 2,17-2,38 (m, 2 H) 2,41 (s, 3 H) 4,05-4,20 (m, 1 H) 4,23 (br. s., 2 H) 6,25 (s, 1 H)

6,69 (dd, J=8,62, 2,19 Hz, 1 H) 6,98 (d, J=2,34 Hz, 1 H) 7,19-7,33 (m, 4 H) 7,45 (d,

J=8,77 Hz, 1 H)

i) 2-Chloro-N-(1-etylo-1H-indolo-5-ilo)benzamid

[0092] Do roztworu 1-etylo-1H-indolo-5-aminy (otrzymanej sposobem opisanym

w Bioorg. Med Chem. 13 (2005), 3531-3541) (27 g; 170 mmol) w dichlorometanie (300

ml) dodano N,N-diizopropyletyloenodiaminę (26,1 g; 202 mmol), a następnie kroplami

dodano chlorek 2-chlorobenzoilu (35,4 g; 202 mmol) rozpuszczony w dichlorometanie (50

ml).

[0093] Po zakończeniu dodawania, mieszaninę pozostawiono z mieszaniem w

temperaturze pokojowej na 2 godziny. Następnie dodano wodę (400 ml) i fazę organiczną

oddzielono i wysuszono Na2SO4.

[0094] Roztwór organiczny odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem.

Otrzymany surowy produkt oczyszczono poprzez krystalizację z octanu etylu otrzymując

żądany produkt (37 g).

[0095] 1H NMR (300 MHz, DMSO-d6) σ ppm 1,35 (t, J=7,27 Hz, 3 H) 4,19 (q,

J=7,05 Hz, 2 H) 6,41 (dd, J=2,97, 0,66 Hz, 1 H) 7,34-7,60 (m, 7 H) 8,00 (d, J=1,32 Hz, 1

H) 10,26 (s, 1 H)

Przykład 2

Otrzymywanie związków według wynalazku

a) Przykład pierwszego wariantu procesu otrzymywania:

[0096]

15

[0097] Do roztworu 5-aminoindolu (III) (2 mmol) w dichlorometanie (10 ml)

dodano trietyloaminę (2,2 mmol), a następnie kroplami dodano chlorek acylu (II) (2,2

mmol) rozpuszczony w dichlorometanie (10 ml). Po zakończeniu dodawania, mieszaninę

pozostawiono z mieszaniem w temperaturze pokojowej na 20 godzin. Następnie dodano

wodę (50 ml) i fazę organiczną oddzielono i wysuszono Na2SO4. Roztwór odparowano

pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymany surowy produkt oczyszczono otrzymując

związek (I), gdzie X, Y, Z, R, R’ i A mają znaczenia podane powyżej.

5

10

b) Przykład drugiego wariantu procesu otrzymywania:

[0098]

[0099] Do zawiesiny 5-aminoindolu (III) (0,9 mmol) dodano żywicę Amberlyst

A21 (0,9 g) w dichlorometanie (3 ml) i chlorek acylu (II) (0,28 mmol) w dichlorometanie

(3 ml). Mieszaninę pozostawiono z mieszaniem na 20 godzin. Następnie odsączono żywicę

Amberlyst A21 i przemyto dichlorometanem (5 ml). Fazy organiczne połączono,

rozcieńczono dimetyloformamidem (1 ml) i mieszano z żywicą Amberlyst 15 (0,9 g) przez

5 godzin, przy czym obróbkę te powtórzono dwukrotnie. Żywicę Amberlyst 15 odsączono

i roztwór odparowano odwirowując otrzymując związek (I), gdzie X, Y, Z, R, R’ i A mają

znaczenia podane powyżej.

15

20 c) Przykład trzeciego wariantu procesu otrzymywania:

[0100]

16

[0101] W obojętnej atmosferze, kwas benzoesowy (II) (0,67 mmol) i 5-

aminoindol (III) (0,45 mmol) rozpuszczono w dichlorometanie (8 ml) i

dimetyloformamidzie (0,8 ml). Mieszaninę pozostawiono z mieszaniem w temperaturze

pokojowej na 10 minut, po czym dodano żywicę PS-karbodiimidową (0,73 g).

5

10

[0102] Mieszaninę reakcyjną pozostawiono z mieszaniem na 20 godzin, po czym

żywicę odsączono i przemyto dichlorometanem (2 x 5 ml). Roztwór odparowano z

odwirowywaniem otrzymując związek (I), gdzie X, Y, Z, R, R’ i A mają znaczenia podane

powyżej.

d) Przykład czwartego wariantu procesu otrzymywania:

[0103]

[0104] Do roztworu kwasu benzoesowego (II) (10 mmol) w dimetyloformamidzie

(40 ml) mieszając w 0°C dodano 1-hydroksybenzotriazol (HOBt) (10 mmol) i

dicykloheksylcarbodiimid (DCC) (10 mmol). Mieszaninę pozostawiono z mieszaniem w

0°C na 30 minut i dodano 5-aminoindol (III) (9 mmol) rozpuszczony w

dimetyloformamidzie (20 ml).

15

20

[0105] Mieszaninę pozostawiono z mieszaniem w 0°C na dalsze 30 minut, a

następnie w temperaturze pokojowej na 18 godzin. Mieszaninę przesączono, dodano 2 N

kwas chlorowodorowy do pH 2, i osad utworzony w ten sposób odsączono i oczyszczono

otrzymując związek (I), gdzie X, Y, Z, R, R’ i A mają znaczenia podane powyżej.

e) Przykład piątego wariantu procesu otrzymywania:

[0106]

17

5

10

15

20

[0107] Do zawiesiny octanu cezu wysuszonego pod próżnią przez noc w 140°C

(6,02 mmol) w N,N-dimetyloacetamidzie (DMA) (3 ml), w obojętnej atmosferze, dodano

octan palladu (0,017 mmol), trifenylofosfinę (0,067 mmol), indol (V) (3,35 mmol) i jodek

arylu (V) (3,68 mmol).


atmosferze na 18 godzin. Mieszaninę reakcyjną schłodzono do temperatury pokojowej,

dodano dichlorometan (50 ml) i otrzymaną mieszaninę przesączono pod próżnią przez

Celite. Przesączony roztwór organiczny przeniesiono do rozdzielacza. Fazę organiczną

przemyto H2O (2 x 50 ml), wysuszono Na2SO4 i odparowano pod zmniejszonym

ciśnieniem.

[0109] Pozostałość oczyszczono otrzymując związek (I), gdzie X, Y, Z, R, R’ i A

mają znaczenia podane powyżej.

[0110] Otrzymano w ten sposób związki o wzorze (I) przedstawione w

zamieszczonej poniżej tabeli 1, gdzie

Oczyszczanie A = Krystalizacja

Oczyszczanie B = chromatografia typu Flash na żelu krzemionkowym

i-PrOH = Izopropanol

(i-Pr)2O = Eter diizopropylowy

AtOAc = Octan etylu

Hex = Heksan

EtOH = Etanol

CHCl3 = Chloroform

MeOH = Metanol

AcOH = Kwas octowy

18

Tabela 1

Związek Wzór strukturalny Przykład Oczyszczanie

Masa

monoizo-

topowa

LC/MS

(M+H)+

1H NMR (300

MHz)

1 2(a) A (EtOH 95°) 360,1 361,4

DMSO-d6 δ ppm

3,75 (s, 3 H) 6,58 (s,

1 H) 7,36-7,70 (m,

11 H) 8,06 (s, 1 H)

10,33 (s, 1 H)

2

2(a) A (i-prOH/(i-pr)2O

=1/1) 374,1 375,4

DMSO-d6 δ ppm

1,19 (dd, J=7,00 Hz,

3 H) 4,21 (q, J=7,10

Hz, 2 H) 6,53 (s, 1

H) 7,39-7,63 (m, 11

H) 8,04 (d, J=1,65

Hz, 1 H) 10,31 (s, 1

H)

19

3

2(a) A (EtOH 95°) 388,1 389,3

DMSO-d6 δ ppm

1,54 (d, J=6,95 Hz,

6 H) 4,51-4,68 (m,

J=7,00, 7,00, 7,00,

7,00, 7,00, 7,00 Hz,

1 H) 6,43 (s, 1 H)

7,32-7,72 (m, 11 H)

8,04 (d, J=1,83 Hz,

1 H) 10,31 (s, 1 H)

4

2(a) B (Es/AcOEt = 8/2)

DMSO-d6 δ ppm

1,13 (t, J=6,94 Hz, 3

H) 4,08 (q, J=6,72

Hz, 2 H) 6,54 (s, 1

H) 7,30-7,67 (m, 10

H) 8,07 (d, J=1,65

Hz, 1 H) 10,34 (s, 1

H)

5

2(a) B (Es/AcOEt = 8/2)

DMSO-d6 δ ppm

1,19 (t, J=7,10 Hz, 3

H) 4,23 (q, J=7,27

Hz, 2 H) 6,61 (s, 1

20

H) 7,23-7,65 (m, 10

H) 8,06 (d, J=1,98

Hz, 1 H) 10,34 (s, 1

H)

6

2(a) B (Es/AcOEt = 7/3)

DMSO-d6 δ ppm

1,18 (t, J=7,00 Hz, 3

H) 4,19 (q, J=7,27

Hz, 2 H) 6,53 (s, 1

H) 7,29-7,67 (m, 10

H) 8,05 (d, J=1,65

Hz, 1 H) 10,32 (s, 1

H)

7 2(a) B (Es/AcOEt = 9/1)

DMSO-d6 δ ppm

1,08 (t, J=7,14 Hz, 3

H) 2,16 (s, 3 H)

4,07 (q, J=7,03 Hz,

2 H) 7,37-7,64 (m,

11 H) 8,02 (d,

J=1,39 Hz, 1 H)

10,32 (s, 1 H)

21

8

2(a) B (Es/AcOEt=9/1) 442,2 443,3

CHLOROFORM-d

δ ppm 1,11-1,44 (m,

4 H) 1,64-1,97 (m, 4

H) 2,23-2,41 (m, 2

H) 2,43 (s, 3 H)

4,20 (tt, J=12,35,

3,65, 3,51 Hz, 1 H)

6,42 (s, 1 H) 7,21-

7,50 (m, 8 H) 7,61

(d, J=8,77 Hz, 1 H)

7,77-7,84 (m, 1 H)

7,87 (s, 1 H) 7,93

(d, J=2,05 Hz, 1 H)

9

2(b) - 408,1 409,4

22

10

2(b) - 408,1 409,4

11

2(b) - 370,2 371,3

12

2(c) - 419,1 420,3

13

2(c) - 408,1 409,4

23

14

2(c) - 418,1 419,3

15

2(c) - 354,2 355,4

16

2(c) - 385,1 386,3

17

2(d) B HCl3/MeOH/AcO

H = 95/5/0,1 462,1 463,3

DMSO-d6 δ ppm

1,20 (t, J=7,06 Hz, 3

H) 4,21 (q, J=6,86

Hz, 2 H) 6,54 (s, 1

H) 7,37-7,61 (m, 7

H) 7,70 (d, J=7,67

Hz, 1 H) 7,98-8,07

24

(m, 2 H) 8,17 (d,

J=1,21 Hz, 1 H)

10,42 (s, 1 H) 13,46

(br, s, 1 H)

18

2(e) B (Es/AcOEt = 8/2) 388,1 389,3

DMSO-d6 δ ppm

1,05 (t, J=7,05 Hz, 3

H) 2,16 (s, 3 H)

3,95 (q, J=6,97 Hz,

2 H) 6,39 (s, 1 H)

7,26-7,65 (m, 10 H)

8,02 (d, J=1,57 Hz,

1 H) 10,31 (s, 1 H)

19 2(e) B (Es/AcOEt = 8/2) 388,1 389,4

DMSO-d6 δ ppm

1,19 (dd, J=7,00 Hz,

3 H) 2,40 (s, 3 H)

4,21 (q, J=6,94 Hz,

2 H) 6,50 (s, 1 H)

7,20-7,67 (m, 10 H)

8,03 (d, J=1,65 Hz,

1 H) 10,32 (s, 1 H)

25

20 2(e) B (Es/AcOEt = 8/2) 388,1 389,2

DMSO-d6 δ ppm

1,18 (t, J=6,94 Hz, 3

H) 2,39 (s, 3 H)

4,19 (q, J=6,94 Hz,

2 H) 6,48 (s, 1 H)

7,28-7,63 (m, 10 H)

8,02 (d, J=1,65 Hz,

1 H) 10,31 (s, 1 H)

21 2(e) B (Es/AcOEt = 8/2) 418,1 419,4

DMSO-d6 δ ppm

1,19 (t, J=7,10 Hz, 3

H) 1,37 (t, J=6,94

Hz, 3 H) 4,10 (q,

J=6,94 Hz, 2 H)

4,13-4,23 (m, 2 H)

6,44 (s, 1 H) 7,02-

7,11 (m, 2 H) 7,24-

7,77 (m, 8 H) 8,01

(d, J=1,65 Hz, 1 H)

10,30 (s,1 H)

26

22 2(e) B (Es/AcOEt = 7/3) 480,2 481,4

DMSO-d6 δ ppm

1,19 (t, J=7,02 Hz, 3

H) 4,15-4,22 (m, 2

H) 5,19 (s, 2 H)

6,45 (s, 1 H) 7,12-

7,23 (m, 2 H) 7,25-

7,64 (m, 13 H) 8,00-

8,03 (m, 1 H) 10,30

(s,1 H)

23 2(e) B (Es/AcOEt =

85/15) 430,2 431,5

DMSO-d6 δ ppm

1,22 (t, J=7,10 Hz, 3

H) 1,35 (s, 9 H)

4,20 (q, J=7,10 Hz,

2 H) 6,49 (s, 1 H)

7,37-7,64 (m, 10 H)

8,03 (d, J=1,65 Hz,

1 H) 10,31 (s, 1 H)

27

24 2(e) B (Es/AcOEt = 8/2) 424,1 425,3

DMSO-d6 δ ppm

1,00 (t, J=7,10 Hz, 3

H) 3,62-4,21 (m, 2

H) 6,57 (d, J=0,66

Hz, 1 H) 7,41-7,71

(m, 11 H) 8,01-8,12

(m, 3 H) 10,35 (s, 1

H)

25

2(e) B (Es/AcOEt =

85/15) 422,1 423,2

DMSO-d6 δ ppm

1,14-1,22 (m,

J=6,94, 6,94 Hz, 3

H) 2,43 (s, 3 H)

4,21 (q, J=6,94 Hz,

2 H) 6,55 (s, 1 H)

7,36-7,62 (m, 9 H)

8,04 (d, J=1,65 Hz,

1 H) 10,33 (s, 1 H)

26

2(e) B (Es/AcOEt = 8/2) 442,1 443,3

DMSO-d6 δ ppm

1,20 (t, J=7,10 Hz, 3

H) 4,25 (q, J=7,10

Hz, 2 H) 6,68 (s, 1

28

H) 7,41-7,64 (m, 6

H) 7,76-7,92 (m, 4

H) 8,09 (d, J=1,65

Hz, 1 H) 10,36 (s,1

H)

27

2(e) B (Es/AcOEt = 7/3) 375,1 376,3

DMSO-d6 δ ppm

1,20 (t, J=7,10 Hz, 3

H) 4,22 (q, J=7,05

Hz, 2 H) 6,66 (s, 1

H) 7,41-7,64 (m, 7

H) 8,00 (dt, J=8, 09,

1, 98, 1, 82 Hz, 1 H)

8, 08 (t, J=1,88 Hz,

1 H) 8,65 (dd,

J=4,62,1,65 Hz, 1

H) 8,78 (dd, J=2,31,

0,99 Hz, 1 H) 10,35

(s, 1 H)

29

28 2(e) B (Es/AcOEt = 8/2) 422,1 423,0

DMSO-d6 δ ppm

1,06 (t, J=7,10 Hz, 3

H) 2,18 (s, 3 H)

3,94 (br, s, 2 H)

6,43 (s, 1 H) 7,30-

7,63 (m, 9 H) 8,04

(d, J=1,65 Hz, 1 H)

10,32 (s, 1 H)

29

2(e) B (Es/AcOEt = 8/2) 402,1 403,3

DMSO-d6 δ ppm

1,18 (t, J=7,10 Hz, 3

H) 2,29 (s, 3 H)

2,31 (s, 3 H) 4,19

(q, J=6,94 Hz, 2 H)

6,46 (s, 1 H) 7,21-

7,63 (m, 9 H) 8,02

(d, J=1,98 Hz, 1 H)

10,30 (s, 1 H)

30

2(e) B (Es/AcOEt = 8/2) 404,1 405,4

DMSO-d6 δ ppm

1,19 (t, J=7,10 Hz, 3

H) 3,83 (s, 3 H)

4,18 (q, J=6,94 Hz,

30

2 H) 6,45 (s, 1 H)

7,04-7,13 (m, 2 H)

7,36-7,63 (m, 8 H)

8,01 (d, J=1,65 Hz,

1 H) 10,30 (s, 1 H)

31

Przykład 3

Aktywność biologiczna in vitro

[0111] Test stosowany umożliwia ocenę zdolności hamującej badanych związków

w stosunku do wytwarzania PGE2 i oraz selektywności w odniesieniu do wytwarzania

PGF2α. Stosuje się linię komórkową ludzkiego gruczolakoraka płuc A549, która jest

szczególnie wrażliwa na stymulację cytokinami prozapalnymi, np. IL-1β, i, w odpowiedzi

na tę stymulację, jest szczególnie aktywna w zakresie wytwarzania i uwalniania dwóch

prostanoidów: PGE2 i PGF2α (Thoren S. Jakobsson P-J, 2000).

5

10

15

20

[0112] Komórki stymulowano IL-1β (10 ng/ml) i równocześnie poddawano

działaniu badanego związku w ciągu 22 godzin w odpowiedniej pożywce hodowlanej

(DMEM – pożywka Eagles’a w modyfikacji Dulbecco) wzbogaconej w 5% cielęcą

surowicę płodową i L-glutaminę (końcowe stężenie 4 mM) w inkubatorze w temperaturze

37°C i przy stężeniu 5% CO2.

[0113] Na koniec inkubacji Ilość PGE2 i PGF2α wytworzonych i uwolnionych do

supernatantu oznaczano przy użyciu zestawu EIA (wyprodukowany i sprzedawany przez

Cayman Chemicals, Ann Arbor, MI, Stany Zjednoczone).

[0114] Jako związek porównawczy zastosowano indometacynę w stężeniu 10 nM

(Sigma-Aldrich), która jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym, hamującym, w tym

samym stopniu, PGE2 i PGF2α.

[0115] Wyniki, wyrażone jako procent hamowania wytwarzania PGE2 i PGF2α

przy stężeniu 10 µm, podano w tabeli 2, w której „na” (nieaktywna) oznacza aktywność

hamowania mniejszą niż 20%.

Tabela 2

% hamowania przy 10 µMZwiązek

PGE2 PGF2α

1 63 na

2 76 na

3 91 34

4 72 na

5 91 36

6 82 na

7 90 39

9 100 na

10 76 na

32

12 75 na

13 100 36

16 74 na

18 66 na

19 87 43

20 75 na

21 66 na

22 79 na

24 79 na

25 89 na

28 65 na

29 91 na

30 75 na

Inometacyna (10 nM) 100 100

[0116] W celu ilustracji, w tabeli 3 zgrupowano wartości pIC50 dla wielu

związków według wynalazku, gdzie PIC50 oznacza ujemny logarytm z IC50, które z kolei

oznacza stężenie związku hamujące wytwarzanie PGE2 lub PGF2α o 50% w stosunku do

komórek stymulowanych, ale nietraktowanych tym samym związkiem. 5

[0117] W Tabeli 3 „nw” oznacza nie wykryto.

Tabela 3

pIC50 Związek

PGE2 PGF2α

2 5,7 nw

6 5,8 nw

9 5,9 4,3

10 5,7 <4

13 6,1 nw

18 5,6 nw

19 6,0 4

20 5,5 < 4

Inometacyna 8,3 8,6

Przykład 4

33

Aktywność biologiczna in vivo

[0118] Badany związek oceniono w modelu wywołanego kwasem octowym

rozciągania u myszy (Stock J.L. i wsp., J Clin Inv 2001, 107: 325-331). Test ten umożliwia

ocenę antynocyceptywnego działania związków według wynalazku w modelu bólu

zapalnego. 5

10

15

20

[0119] W badaniu wykorzystywano samice myszy CD-1 ważące 25-30 g.

Zwierzętom podawano dootrzewnowo badany związek (0,1-10 mg/kg) zawieszony w

metylocelulozie (MTC). Zwierzętom kontrolnym podawano samo podłoże (MTC) tą samą

drogą.

[0120] 30 minut po zabiegu, zwierzęta otrzymywały dootrzewnowe wstrzyknięcia

kwasu octowego (0,7 obj./obj., w roztworze soli fizjologicznej, 16 µl/g masy ciała) w celu

wywołania bólu zapalnego i sprawdzano wpływ badanego związku na odpowiedź

nocyceptywną.

[0121] Bezpośrednio po podaniu kwasu octowego i po kolejnych 20 minutach,

mierzono liczbę epizodów rozciągania, stanowiącą parametr dla oceny odpowiedzi

nocyceptywnej.

[0122] Jak podano w tabeli 4, związek według wynalazku powodował, w sposób

zależny od dawki, zmniejszenie rozciągania w ciągu 20 minut po podaniu kwasu octowego

w porównaniu do zwierząt, którym podawano samą MTC.

Tabela 4

Podawanie Dawka (mg/kg) Liczba epizodów rozciągania %hamowania

Podłoże - 52 -

0,1 38 27

1 36 31 Związek 2

10 25 52

Przykład 5

Selektywność między izoformami PGES

[0123] Stosowany test umożliwia ocenę zdolności związków według wynalazku

do hamowania wytwarzania PGE2 w linii ludzkich komórek chłoniaka U-937, które

korzystnie wykazują ekspresję izoform enzymów (cPGES), która odpowiada za

wytwarzanie PGE2 w warunkach podstawowych, w nieobecności bodźców prozapalnych.

Ta postać enzymatyczna różni się od tej ulegającej ekspresji głównie w komórkach A549

(mPGES-1) po stymulacji prozapalnej.

25

34

5

[0124] Brak aktywności hamującej w odniesieniu do PGE2 w tym modelu

komórkowym zapewnia selektywność związku w porównaniu z postacią enzymatyczną

odpowiedzialną za wytwarzanie PGE2 w obecności bodźców zapalnych.

[0125] Wyniki, wyrażone jako procent hamowania wytwarzania PGE2 podano w

tabeli 5, w której „na” (nieaktywna) oznacza aktywność hamującą mniejszą niż 20%.

Stosowanym związkiem odniesienia była indometacyna w stężeniu 10 nM.

[0126] Stwierdzono, że związki według niniejszego wynalazku nie hamują

istotnie wytwarzania PGE2 głównie z powodu aktywności cPGES.

Tabela 5

%hamowania przy 10 µM Związek

PGE2

2 na

6 na

9 na

10 22

13 30

18 na

19 na

20 na

Inometacyna (10 nM) 78

10

Aziende Chimiche Riunite Angelini Francesco A.C.R.A.F. S.p.A., Włochy

Pełnomocnik:

35

Z-11409/13

EP 2 049 480 B1

Zastrzeżenia patentowe

1. Związek 2-aryloindolowy podstawiony w pozycji 5, o wzorze (I):

,

gdzie:

X oznacza atom fluorowca albo (C1-C3) alkil, trifluorometyl, grupę nitrową, grupę


fenyl albo (C1-C3) alkilofenyl;

Y i Z, które mogą być takie same albo różne, oznaczają H albo atom fluorowca,

albo (C1-C3) alkil, trifluorometyl, grupę nitrową, grupę aminową, grupę di(C1-C3)


alkenylo-COOH, COOR, CONH2, SO2CH3, SO2NHCH3 albo NHSO2CH3;

W oznacza atom O albo CH2, albo NH;

R oznacza atom wodoru albo (C1-C6) alkil albo (C3-C7) cykloalkil ewentualnie


R’ oznacza atom H albo (C1-C6) alkil albo (C3-C7) cykloalkil ewentualnie


A oznacza fenyl, naftyl albo grupę pirydynową ewentualnie podstawione 1 do 3

podstawników, które mogą być takie same albo różne, wybranych spośród atomu






36

R1 i R2, które mogą być takie same albo różne, oznaczają (C1-C3) alkil;

i jego fizjologicznie dopuszczalne sole addycyjne, stereoizomery, enancjomery,

hydraty, solwaty i postacie polimorficzne.

2. Związek według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że X oznacza atom fluorowca,

(C1-C3) alkil, trifluorometyl, grupę nitrową albo (C1-C3) alkoksyl.

3. Związek według zastrzeżenia 2, znamienny tym, że X oznacza Cl, Br, F,

trifluorometyl albo grupę nitrową.

4. Związek według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że Y i Z oznaczają,

niezależnie od siebie, H, atom fluorowca, grupę nitrową, COOH, (C1-C3) alkil,

trifluorometyl albo (C1-C3) alkoksyl.

5. Związek według zastrzeżenia 4, znamienny tym, że Y i Z oznaczają,

niezależnie od siebie, Cl, Br, F, trifluorometyl, grupę nitrową, COOH, metyl, etyl,

metoksyl albo etoksyl.

6. Związek według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że R oznacza metyl, etyl,

propyl, izopropyl albo cykloheksyl.

7. Związek według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że R’ oznacza H, metyl, etyl,

propyl, izopropyl albo cykloheksyl.

8. Związek według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że A oznacza fenyl, naftyl

albo pirydynę ewentualnie podstawione 1 albo 2 podstawnikami, które mogą być takie

same albo różne, wybranymi spośród atomu fluorowca, (C1-C3) alkilu, (C1-C3) alkoksylu i

benzyloksylu.

9. Związek według zastrzeżenia 8, znamienny tym, że A oznacza fenyl

ewentualnie podstawiony 1 albo 2 podstawnikami, które mogą być takie same albo różne,


10. Związek według zastrzeżenia 8, znamienny tym, że A oznacza naftyl

ewentualnie podstawiony 1 albo 2 podstawnikami, które mogą być takie same albo różne,


11. Związek według zastrzeżenia 8, znamienny tym, że A oznacza pirydynę

ewentualnie podstawioną 1 albo 2 podstawnikami, które mogą być takie same albo różne,


12. Sposób otrzymywania związku 2-aryloindolowego podstawionego w pozycji

5, o wzorze (I):

37

,

gdzie:





















znamienny tym, że:

a) związek o wzorze (II):

,

38

gdzie

X, Y i Z mają znaczenia podane powyżej, i

Q oznacza atom fluorowca albo grupę hydroksylową,

poddaje się reakcji ze związkiem o wzorze (III):

,

gdzie

R i R’ mają znaczenia podane powyżej, i

G ma takie samo znaczenie jak A albo oznacza atom wodoru,

z otrzymaniem związku o wzorze (IV):

,

gdzie X, Y, Z, W, G, R i R’ mają znaczenia podane powyżej,

i

b) gdy G oznacza H, związek o wzorze (IV) poddaje się reakcji ze związkiem o

wzorze (V):

IA (V)

gdzie

I oznacza atom jodu, i

A ma znaczenia podane powyżej,

z otrzymaniem związku o wzorze (I), i

c) jeśli jest to pożądane, wytwarza się fizjologicznie dopuszczalną sól addycyjną

związku o wzorze (IV) z etapu (a), gdzie G ma inne znaczenie niż H, albo związku o

wzorze (I) z etapu (b).

13. Sposób według zastrzeżenia 12, znamienny tym, że etap (a) przeprowadza się

poprzez poddawanie reakcji związku o wzorze (II), gdzie Q oznacza Cl, z aminą o wzorze

(III) w obecności odpowiedniego akceptora kwasów standardowymi sposobami.

39

14. Sposób według zastrzeżenia 12, znamienny tym, że etap (a) przeprowadza się

poprzez poddawanie reakcji związku o wzorze (II), gdzie Q oznacza OH, z aminą o wzorze

(III) w obecności odpowiedniego środka sprzęgającego standardowymi sposobami.

15. Związek pośredni o wzorze (III):

,

gdzie

R oznacza (C1-C6) alkil albo (C3-C7) cykloalkil ewentualnie podstawione 1 do 3

grup hydroksylowych;


podstawione 1 do 3 grup hydroksylowych,

G oznacza fenyl, naftyl albo grupę pirydynową ewentualnie podstawione 1 do 3








pod warunkiem jednakże, że G nie oznacza niepodstawionej grupy fenylowej, gdy

R oznacza metyl i R’ oznacza H.

16. Związek pośredni według zastrzeżenia 15, znamienny tym, że R oznacza

metyl, etyl, propyl, izopropyl albo cykloheksyl.

17. Związek pośredni według zastrzeżenia 15, znamienny tym, że R’ oznacza H,

metyl, etyl, propyl, izopropyl albo cykloheksyl.

18. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca skuteczna ilość związku o wzorze

(I):

40

,

gdzie:





















albo jego fizjologicznie dopuszczalnej soli, stereoizomeru, enancjomeru, hydratu,

solwatu albo postaci polimorficznej, oraz co najmniej jeden farmaceutycznie dopuszczalny

składnik obojętny.

Aziende Chimiche Riunite Angelini Francesco A.C.R.A.F. S.p.A., Włochy

Pełnomocnik:

Documents

RZECZPOSPOLITA TŁUMACZENIE PATENTU …public.sds.tiktalik.com/patenty/pdf/254500.pdf · gorączki, funkcji przewodu pokarmowego i podczas ciąży. Oprócz tych funkcji fizjologicznych,