23
Piranie – „hieny wodne” Paulina Panek Grupa II

Piranie – „hieny wodne”

  • Upload
    risa

  • View
    64

  • Download
    0

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Piranie – „hieny wodne”. Paulina Panek Grupa II. SYSTEMATYKA. Regnum (Królestwo): Animalia – zwierzęta Phylum (Typ): Chorwata – strunowce Subphylum (Podtyp): Vertebrata – kręgowce Superclassis (Nadklasa): Gnathostomata – szczękowce Gradus: Teleostomi - PowerPoint PPT Presentation

Citation preview

Page 1: Piranie – „hieny wodne”

Piranie – „hieny wodne”

Paulina Panek

Grupa II

Page 2: Piranie – „hieny wodne”

SYSTEMATYKARegnum (Królestwo): Animalia – zwierzęta

Phylum (Typ): Chorwata – strunowce

Subphylum (Podtyp): Vertebrata – kręgowce

Superclassis (Nadklasa): Gnathostomata – szczękowce

Gradus: Teleostomi

Chassis (Klasa): Actinopterygii – promieniopłetwe

Subclassis (Podklasa): Neopterygii – nowopłetwe

Divisio (Gromada): Teleostei – kostnoszkieletowe

Subdivisio (Podgromada): Euteleostei – doskonałokostnoszkieletowe

Superordo (Nadrząd): Ostariophysi – otwartopęcherzowe

Ordo (Rząd): Characiformes – kąsaczokształtne

Familia(Rodzina): Characidae – kąsaczowate

Page 3: Piranie – „hieny wodne”

WYSTĘPOWANIE• Ameryka Południowa – dorzecza Amazonki,

Parany, Orinoko i La Plata

• Ameryka Północna

• Afryka

Page 4: Piranie – „hieny wodne”

CECHY DIAGNOSTYCZNE na przykładzie Serrasalmus nattereri

• Samiec o głowie masywnej, ciele smuklejszym niż u bardziej zaokrąglonej samicy.

• Ciało bardzo wysokie (ok. 47% długości) i silnie boczne spłaszczone.

• Duża wypukła głowa o krótkim tępym ściętym pysku.

• Zęby trójkątne na obu szczękach ostre, osadzone przeciwlegle zwrócone ku tyłowi. Na szczęce górnej zęby układają się w rodzaj tarki (trąco-miażdżącej). Na wysuniętej do przodu szczęce dolnej występują zęby o charakterze chwytnym zakończone ostrym wyrostkiem. Grube wargi, spod których widać tylko szczyty zębów.

• Linia brzucha zakrzywiona. Płetwa ogonowa łagodnie wycięta, płetwa odbytowa długa, u starszych ryb na końcu wydłużona i odgięta ku tyłowi.

• W zależności od wieku i pochodzenia różnorodne ubarwienie, zmienia się również wysokość ciała i kształt głowy.

• Szeroki ogon jest mocno umięśniony.

• Występuje płetwa tłuszczowa, znajdująca się za płetwą grzbietową o solidnej ułuszczonej podstawie.

Page 5: Piranie – „hieny wodne”

RODZAJE

• Rodzaj Pygocentrus (Pirania właściwa – P. piraya)

• Rodzaj Rooseveltiella (Pirania Natterera – R. nattereri)

• Rodzaj Serrasalmo (Pirania plamista – S. rhombeus)

Page 6: Piranie – „hieny wodne”

ZMYSŁY

• Oczy duże, umieszczone w taki sposób że ryba może widzieć stereoskopowo

• Wrażliwe na rozchodzące się w wodzie fale

• Bardzo dobrze rozwinięty węch

Page 7: Piranie – „hieny wodne”

ODŻYWIANIE I ZACHOWANIE• Piranie stają się niebezpieczne dopiero w ławicach, które

podczas żerowania zachowują się podobnie jak stado szarańczy.

• Dowody wskazują na to, że aby piranie wpadły w szał zabijania, ławica powinna liczyć co najmniej 20 sztuk

Page 8: Piranie – „hieny wodne”

• Żywią się głównie rybami, przede wszystkim zranionymi lub chorymi oraz padliną i zwierzętami chorymi i skaleczonymi, które wpadną do wody

• Napadają stadami na większe od siebie ryby, krokodyle i na duże ssaki przechodzące rzekę

• Wyjadają też z sieci złowione przez rybaków ryby

• Niektóre gatunki odżywiają się pokarmem roślinnym.

Page 9: Piranie – „hieny wodne”

• Nie wszystkie gatunki Piranii są tak niebezpieczne dla człowieka jak Pirania natterera czy Pirania właściwa.

• W niektórych krajach Ameryki Południowej istnieje tzw. problem piranii, które często zagrażają bezpieczeństwu ludzi pracujących na rzece.

• Drażniąco działają sygnały dźwiękowe (np. ruchy pływaka) i wzrokowe (np. jaskrawe barwy).

• Piranie, podobnie jak rekiny, reagują gwałtownie na krew znajdującą się w wodzie, nawet w bardzo dużym rozcieńczeniu.

Page 10: Piranie – „hieny wodne”

ROZMNAŻANIE

• Piranie rozmnażają się w rzekach w czasie tropikalnej pory deszczowej

• W czasie tarła jedna samica składa do wody około 4000-5000 jaj, które są zapładniane przez samca

• U niektórych gatunków samce opiekują się zapłodnionymi jajami

Page 11: Piranie – „hieny wodne”

HODOWLA PIRANII W AKWARIUM • Zbiornik minimum 400-500 l• W zbiorniku minimum 8-10

osobników• Grupa 10 piranii powinna

dysponować powierzchnią 0,75-1 m2

• Temperatura wody 22-27 ºC • Twardość powinna wynosić od

6ºn a w okresie tarła do 20ºn • Odczyn wody pH około 7 • Niezbędne silne filtrowanie,

napowietrzanie zbiornika. Co 14 dni wymiana 30% wody

• Obsada roślinna: heterantere trawiastą, kabombe karolińską, ludwigię pływającą, moczarkę argentynską, nurzawiec śrubowy, wywłócznik

Page 12: Piranie – „hieny wodne”

Transport

• Ryby transportować należy głodne. Najlepiej trzy dni przed transportem ich nie karmić.

• Po wpuszczeniu do akwarium można zaobserwować odrętwienie trwające czasem do 20 minut

• Piranie można także transportować po ich odurzeniu środkiem MS 222

Page 13: Piranie – „hieny wodne”

Karmienie w hodowli• Jako pierwszą karmę podajemy świeżo wyklute Artemia (larwy solowca)

• Pod koniec drugiego tygodnia rozpoczynamy podawanie przesianego, drobnego planktonu stawowego (oczliki i rozwielitki)

• Po 8 tygodniach można im podawać skrobane serca wołowe, mrożone krewetki i larwy much

• W zbyt przegęszczonych zbiornikach dochodzi do przypadków kanibalizmu

• Za wyjątkiem młodych ryb, które muszą być karmione codziennie, dorosłe piranie wystarczy karmić 2 razy na tydzień

Oczlik Artemia

Page 14: Piranie – „hieny wodne”

Rozmnażanie w hodowli• W hodowli rzadko obserwuje się

składanie ikry przez piranie.

• Po złożeniu żółtawe kleiste jajeczka wielkości ziarnka gorczycy w ilości od 2500-5000 szt. przyklejają się do roślin i do żwirku

• W zależności od temperatury młode klują się średnio po dwóch dniach a pływają po jednym tygodniu

• Liczba zapłodnionych jaj wynosi zwykle 50 – 70% zniesienia

• Larwy wylęgają się po dwóch dniach a po następnych 8-9 rozpoczynają samodzielne żerowanie.

Page 15: Piranie – „hieny wodne”

Pierwsze w Polsce rozmnożenie Piranii czerwonej miało miejsce w Łodzi w 1987r.

Page 16: Piranie – „hieny wodne”

PRZYPADKI WYSTĘPOWANIA PIRANII W POLSKICH WODACH

• Obserwuje się niepokojące przypadki łowienia piranii w wodach otwartych w Polsce

• Pierwszą piranię złowiono na wędkę 20 czerwca 2002 roku w kanale cieplnym elektrowni „Pomorzany”, zaledwie kilka kilometrów od centrum Szczecina.

Page 17: Piranie – „hieny wodne”

POZYTYWNE ZNACZENIE PIRANII

• Pełnią funkcje „policji sanitarnej” polując przede wszystkim na zranione lub chore ryby

• Utrzymują równowagę w środowisku

• Piranie są jadalne

• Połów nie jest trudny

• Zęby piranii są używane przez Indian zamiast nożyczek lub żyletek, do zatrutych strzał lub jako ozdoby

• Piranie są cennym obiektem hodowli akwarystycznej.

Page 18: Piranie – „hieny wodne”

NEGATYWNE ZNACZENIE PIRANII

• Są poważnym szkodnikiem w gospodarce rybnej, gdyż żywią się przeważnie innymi rybami

• Niszczą sieci rybackie

• Pobudzone piranie mogą zaatakować kapiących się ludzi

• Wpuszczone do wód naturalnych mogą być źródłem groźnych dla naszej ichtiofauny nowych gatunków pasożytów (np. przywr)

Page 19: Piranie – „hieny wodne”

CIEKAWOSTKI• Łowienie piranii jest stosunkowo proste • Piranie wydają z siebie przenikliwe dźwięki • Piranie są mało smaczne• Obserwuje się technikę obrony polegającą na udawaniu martwej ryby• Ocieplający się klimat oraz zmniejszająca się populacja kajmanów ma wpływ na

zwiększanie się ilości piranii w środowisku naturalnym• Stado piranii w ciągu niespełna minuty jest w stanie zjeść 40-kilogramową kapibarę

(dużego południowoamerykańskiego gryzonia) pozostawiając po niej tylko szkielet.• Pirania podczas ataku często gubi zęby.

Kapibara

Page 20: Piranie – „hieny wodne”

PIŚMIENNICTWO• Beata Więcaszek: „Ryby w akwakulturze i akwaturystyce” AR w Szczecinie, 2006r.

• „Diabelskie ryby” w „Przekrój” 10/VI/1990/No 2346

• Henryk Jakubowski: „Pierwsze w Polsce rozmnożenie piranii czerwonej” w „Akwarium” 5-6/88 str. 130 - 133

• Beata Więcaszek, Sławomir Keszka, Stanisław Krzykawski: „Pirania pirapitinga w centrum Szczecina, jako przykład zawlekania do polskich wód obcych gatunków ryb” w „ Magazyn przemysłu rybnego” nr 5(29)/2002 str. 51-52

• Zbigniew Woliński: „Ryba pirat” w „Gospodarka rybna” 6/1970 str 22-23

• Debold P.: “Piranhas - Eine Marke für den Kenner” DATZ 1989 nr 7, str. 398-400

• D. Kurzyca: “Pirania Serrasalmus nattereri” w “Tablice dydaktyczne”

• Grzimek’s Animal Life Encyclopaedia, Vol.4. Fishes I.1973. str. 283-287

• „Niebezpieczne ryby” w “Wszechświat” nr 3/III/1977 str 71.

• Zasoby Biblioteki Miejskiego Ogrodu Zoologicznego we Wrocławiu.

• http://renata308.webpark.pl/piranie.html

• http://www.przyroda.cad.pl/pirania.htm

• http://www.zgapa.pl/zgapedia/Pirania.html

• http://www.stachu.sltzn.katowice.pl/forum/galeria/urlop6.html

• http://podwodnyswiat.blox.pl/2008/02/Piranie.html

Page 21: Piranie – „hieny wodne”

Fotografie

gallery.pethobbyist.com/data/19280piranha.jpg

img.interia.pl/encyklopedia/nimg/Brazylia_map.gif

http://www.destination360.com/south-america/brazil/piranha

www.piranhawarehouse.co.uk/pirayaprofile.html

http://www.akwarium.gdynia.pl/akwarystyka/baza_gat/pirania.html

Page 22: Piranie – „hieny wodne”

http://aqua-bonito.web.infoseek.co.jp/BIG/Serrasalmus%20rhombeus%20Cameta07.1-01.jpg

www.travelblog.org/Photos/2750085.html

www.infoludek.pl/ogloszenia/zdjecia/228213.jpg

http://www.e-akwarium.com/pirania-czerwona.html

http://dolnyslask.naszemiasto.pl/turystyka/specjalna_artykul/653012.html

Page 23: Piranie – „hieny wodne”

www.consumerwarningnetwork.com

www.biology-blog.com/.../piranha-1271.jpg

http://www.agusia5555118.ecom.com.pl/p4_rekordy.html

http://www.naturamediterraneo.com/Public/data3/albert2006/Artemia%20salina%20m.%20e%20%20f.jpg_200648174214_Artemia%20salina%20m.%20e%20%20f.jpg

www.horrordvds.com/.../piranha_shot5l.jpg