Pseudonim

,,Adam” ,,Walter” ,,Bicz

”

Piotr Kulasiński urodził się dnia 11 sierpnia 1914 roku

jako syn rolnika. Jego rodzice pochodzili

z Trzcianki, matka – Ludwika z d.Gwiazda, ojciec – Piotr –

zmarł przed urodzeniem się syna. Chrztu udzielił mu ks.Romuald Krajewski.

Piotr Kulasiński uczęszczał do Szkoły Powszechnej w Brańszczyku,

a następnie rozpoczął naukę w Prywatnym Gimnazjum w Wyszkowie

nad Bugiem. Gimnazjum ukończył w roku 1936 z wynikiem bardzo dobrym. Jak bardzo

pragnął się uczyć świadczy fakt, że często

pieszo, a niekiedy na rowerze pokonywał ośmiokilometrową drogęz Ojcowizny do Wyszkowa. Czasami

jakiś rolnik jadący do miasta podwiózł furmanką idącego do

szkoły młodzieńca. Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości związał się ze

Stronnictwem Narodowym. Przed wybuchem wojny w 1939 roku

był słuchaczem Szkoły Podchorążych Piechoty (SPP) w

Ostrowi Mazowieckiej–Komorowie otrzymując stopień

podporucznika.

PIERWSZA PIERWSZA SZKOŁA SZKOŁA

W TRZCIANCEW TRZCIANCE

Po zakończeniu działań wojennych Piotr Kulasiński przystąpił natychmiast do budowy szkoły podstawowej w Trzciance. Mimo odmówienia mu pomocy finansowej na ten szlachetny cel, ze strony powojennego już starostwa, wspólnymi siłami z gospodarzami wsi Trzcianka i Ojcowizna wybudował drewniany budynek szkolny, jak na tamte czasy dosyć okazały. Dla zgromadzenia funduszy na szkołę organizował jasełka i zabawy strażackie. Szkoła zbudowana została w rekordowo szybkim czasie, bo

zaledwie w ciągu pięciu miesięcy (marzec-lipiec 1946). Wyznaczał kolejność robót, przydzielał zadania do wykonania, zwoził materiał budowlany od mieszkańców. Już we wrześniu 1946 roku młodzież mogła rozpocząć naukę w nowej szkole. Można powiedzieć, że Piotr Kulasiński był jednym z pierwszych budowniczych szkół w powojennej Polsce, ponieważ jeszcze na zachodnich rubieżach kraju armaty frontowe grzmiały w 1945 roku, a już przystąpiono do budowy szkoły w Trzciance.

W czasie okupacji Piotr Kulasiński prowadził szeroką

działalność oświatową w Brańszczyku

i Trzciance. Organizował tajne nauczanie tzw. ,,kursy

wieczorowe” w zakresie szkoły podstawowej i średniej, dzięki

którym część młodzieży ukończyła szkołę podstawową. Kursy te były

kontynuowane również w pierwszych miesiącach po

wyzwoleniu.

W ramach organizacyjnego scalenia pod koniec 1942 roku Piotr Kulasiński

przeszedł do Armii Krajowej (AK) otrzymując szerszy zakres

podziemnego działania na terytorium południowo-wschodnim i środkowym

Puszczy Białej. Współdziałał z ppor. ,,Liną” z Ostrołęki z Puszczy Kurpiowskiej i

por.,,Kmicikiem” z łomżyńskich Bagien Biebrzańskich,

który ranny kurował się na tzw. ,,melinie”

w Długosiedle….?

W kampanii wrześniowej jako podporucznik razem z całością Szkoły Podchorążych brał udział w walkach pod Różanem, gdzie został ranny.Po tym wydarzeniu powrócił do swej rodzinnej miejscowości Trzcianki i rozpoczął działalność konspiracyjną. Od początku 1940 roku działał jako podchorąży w konspiracyjnej Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW), był komendantem rejonu Trzcianka. Był także członkiem Stronnictwa Narodowego. W latach 1941 - 42 został komendantem rejonu i obwodu Brańszczyk, a przez pewien czas zastępcą

komendanta placówki Długosiodło. Piotr Kulasiński miał konspiracyjne pseudonimy ,,Adam”, ,,Walter”, ,,Bicz”, a jako komendant rejonu NOW w Trzciance - ,,Walka”. W ramach pracy konspiracyjnej prowadził szeroką działalność propagandową kolportując przy pomocy zaufanych członków organizacji pisma narodowe, takie jak: ,,Walka”, ,,Polak”, ,,Sprawy Narodu”. Kilkakrotnie zorganizował pomoc osobom zagrożonym aresztowaniem, przerzucając je w tereny bardziej bezpieczne.

Piotr Kulasiński dla ukrycia udziału w wojnie wstąpił do straży

pożarnej i został zastępcą komendanta. Był inicjatorem

zabaw strażackich, z których dochód przeznaczony

był na budowę szkoły.Piotr Kulasiński to oddany

strażak – bo dzięki Niemu Ochotnicza Straż Pożarna w

Trzciance została zmechanizowana.

,,Był jedną z najpiękniejszych postaci jaką ziemia Brańszczyka i w ogóle Puszczy Białej wydały”- tak orzekł I Komendant powiatowy NOW, późniejszy inspektor Zarządu Głównego.Śp.Leon Marecki ps. ,,Leon”.

,,Lin” powiedział, że ,,Bicz- był jednym z jego wybitniejszych wojskowych, o wysokim morale, który zginął jak bohater.

Jan Zientarski – Leziński był dowódcą 13 pułku piechoty w latach 1929 - 1935. W 1944 roku dokonywał

inspekcji terenu Puszczy Białej i powiedział, że zachęca uczącą się młodzież do naśladowania postaci Piotra Kulasińskiego, o którym tak dobrze zwierzchnicy się wyrażali.

,,Oprócz wojskowej pracy konspiracyjnej Piotr Kulasiński zajmował się także tajnym nauczaniem. Od 1941 roku byłem Jego pierwszym uczniem w gminie Brańszczyk z zakresu gimnazjum, a od 1942 roku Jego żołnierzem. On zaopatrywał mnie w podręczniki, z których pod Jego kierunkiem uczyłem się, a potem skrycie chowałem, żeby Niemcy nie znaleźli. Był człowiekiem odważnym a zarazem spokojnym, sprawiedliwym, głębokiej i praktycznej wiary, wyczulonym na krzywdę ludzką” – tak orzekł w dniu 15 listopada 2003 roku podporucznik Benedykt Kulasiński pseudonim ,,BUK”.

Powojenna działalność społeczna Kulasińskiego, a częściowo także polityczna, nie podobały się ówczesnym władzom. 5 listopada 1946 roku został w domu aresztowany przez funkcjonariuszy UB z Ostrowi Mazowieckiej i ciężko postrzelony przy skrzyżowaniu drogi z szosą białostocką w Trzciance. Następnie wrzucony do ciężarowego samochodu z uzbeckim wojskiem i rozstrzelany na 23 kilometrze od Trzcianki, w lesie po prawej stronie za Nagoszewem oraz przysypany ziemią

pośród wojennych okopów w Puszczy Białej.Zbrodnia nie dała się jednak ukryć. Dwaj byli jego podkomendni przewieźli ekshumowane zwłoki na cmentarz w Brańszczyku pod koniec września 1949 roku, oznaczając jako grób dziecka. Obecny grób znajdujący się kilkanaście metrów dalej jest jedynie grobem symbolicznym.

Piotr Kulasiński żył 32 lata.

Pamięć o Piotrze Kulasińskim wciąż żywa …

Pamięć o Piotrze Kulasińskim jest wciąż żywa.

W 1991 roku miejscowa ludność wybudowała ku Jego czci pomnik z

tablicą pamiątkową, który znajduje się przed bramą wejściową do szkoły podstawowej. Potem wzniesiono

krzyż, pod którym w 1996 roku złożył wieniec Prezydent Polski – Lech

Wałęsa w czasie otwarcia obecnej nowej

szkoły.W 1998 roku Zarząd Gminy

Brańszczyk ufundował pomnik na cmentarzu w Brańszczyku.