3
Ze skarbca życiowej mądrości Wiara i życie Kościoła 2. Rola przyjaźni i wspólnoty w życiu człowieka Cóż ja mogę... Gdyby nuta powiedziała: jedna nuta nie czyni muzyki ... nie byłoby symfonii Gdyby słowo powiedziało: jedno słowo nie tworzy stronicy ... nie byłoby książki Gdyby cegła powiedziała: jedna cegła nie tworzy muru ... nie byłoby domu Gdyby kropla wody powiedziała: jedna kropla nie może utworzyć rzeki ... nie byłoby oceanu Gdyby ziarno zboża powiedziało: jedno ziarno nie może obsiać pola ... nie byłoby żniwa Gdyby człowiek powiedział: jeden gest miłości nie ocali ludzkości ... nie byłoby nigdy na ziemi sprawiedliwości i pokoju, godności i szczęścia. Jak symfonia potrzebuje każdej nuty Jak książka potrzebuje każdego słowa Jak dom potrzebuje każdej cegły Jak ocean potrzebuje każdej kropli wody Jak żniwo potrzebuje każdego ziarna zboża tak cała ludzkość potrzebuje Ciebie, tam, gdzie jesteś jedyny a więc niezastąpiony. Dlaczego jeszcze się ociągasz? (Anonim, adonai.pl) Pewnie nieraz zdarzyło ci się doświadczyć samotności. Niełatwo ją przeżywać. U wielu ludzi rodzi ból, żal i frustrację. Dzieje się tak, ponieważ jesteśmy stworzeni do tworzenia wzajemnych relacji z drugim człowiekiem. Trzeba je jednak wytrwale budować, troszczyć się o nie i rozwijać. „Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich, którzy uwierzyli. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na wszystkich. Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze [uzyskane] ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby” (Dz 4, 32–35). Człowiek jest istotą społeczną Człowiek nie potrafi żyć zupełnie sam, ponieważ został stworzony do życia we wspólnocie z innymi. Oznacza to, że do szczęścia każdy potrzebuje drugiego człowieka. Tę prawdę odsłaniają liczne teksty Pisma Świętego. Już Księga Rodzaju opisuje, że po stworzeniu Adama Pan Bóg powiedział: „Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam […]” (Rdz 2, 18). Stworzył Ewę – kobietę, która została żoną Adama. Pozwoliła mu być naprawdę szczęśliwym. Także pierwsi chrześcijanie doskonale zdawali sobie sprawę z tego, jak ważny jest w życiu drugi człowiek. Tworzyli wspólnoty pełne wzajemnej miłości, o których czytamy w Dziejach Apostolskich: 9

2. Rola przyjaźni i wspólnoty w życiu człowieka · Człowiek jest istotą społeczną Człowiek nie potra żyć zupełnie sam, ponieważ został stworzony do życia we wspólnocie

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: 2. Rola przyjaźni i wspólnoty w życiu człowieka · Człowiek jest istotą społeczną Człowiek nie potra żyć zupełnie sam, ponieważ został stworzony do życia we wspólnocie

Ze skarbca życiowej mądrości

Wiara i życie Kościoła

2. Rola przyjaźni i wspólnoty w życiu człowieka

Cóż ja mogę...

Gdyby nuta powiedziała: jedna nuta nie czyni muzyki ... nie byłoby symfoniiGdyby słowo powiedziało: jedno słowo nie tworzy stronicy ... nie byłoby książkiGdyby cegła powiedziała: jedna cegła nie tworzy muru ... nie byłoby domuGdyby kropla wody powiedziała: jedna kropla nie może utworzyć rzeki ... nie byłoby oceanuGdyby ziarno zboża powiedziało: jedno ziarno nie może obsiać pola ... nie byłoby żniwaGdyby człowiek powiedział: jeden gest miłości nie ocali ludzkości ... nie byłoby nigdy na ziemi sprawiedliwości i pokoju, godności i szczęścia.Jak symfonia potrzebuje każdej nuty Jak książka potrzebuje każdego słowaJak dom potrzebuje każdej cegłyJak ocean potrzebuje każdej kropli wodyJak żniwo potrzebuje każdego ziarna zbożatak cała ludzkość potrzebuje Ciebie,tam, gdzie jesteś jedyny a więc niezastąpiony.Dlaczego jeszcze się ociągasz? (Anonim, adonai.pl)

Pewnie nieraz zdarzyło ci się doświadczyć samotności. Niełatwo ją przeżywać. U wielu ludzi rodzi ból, żal i frustrację. Dzieje się tak, ponieważ jesteśmy stworzeni do tworzenia wzajemnych relacji z drugim człowiekiem. Trzeba je jednak wytrwale budować, troszczyć się o nie i rozwijać.

„Jeden duch i jedno serce ożywiały

wszystkich, którzy uwierzyli.

Żaden nie nazywał swoim tego, co

posiadał, ale wszystko mieli wspólne.

Apostołowie z wielką mocą świadczyli

o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka

łaska spoczywała na wszystkich. Nikt z nich

nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól

albo domów sprzedawali je i przynosili

pieniądze [uzyskane] ze sprzedaży, i składali

je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano

według potrzeby” (Dz 4, 32–35).

Człowiek jest istotą społeczną

Człowiek nie potra! żyć zupełnie sam, ponieważ został stworzony do życia we

wspólnocie z innymi. Oznacza to, że do szczęścia każdy potrzebuje drugiego człowieka. Tę prawdę

odsłaniają liczne teksty Pisma Świętego. Już Księga Rodzaju opisuje, że po stworzeniu Adama Pan Bóg

powiedział: „Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam […]” (Rdz 2, 18). Stworzył Ewę – kobietę, która została żoną Adama. Pozwoliła mu być naprawdę szczęśliwym.

Także pierwsi chrześcijanie doskonale zdawali sobie sprawę z tego, jak ważny jest w życiu drugi człowiek. Tworzyli wspólnoty pełne wzajemnej

miłości, o których czytamy w Dziejach Apostolskich:

9

Page 2: 2. Rola przyjaźni i wspólnoty w życiu człowieka · Człowiek jest istotą społeczną Człowiek nie potra żyć zupełnie sam, ponieważ został stworzony do życia we wspólnocie

RodzinaPierwszą wspólnotą, do której należy człowiek jest rodzina, w której się urodził i wychował. Tworzą ją przede wszystkim rodzice oraz dzieci, pomiędzy którymi powinna istnieć silna więź miłości oraz wzajemnego szacunku. Członkowie rodziny powinni być zawsze gotowi do niesienia wzajemnej pomocy. Jednak to, czy tak jest naprawdę, zależy od każdego, kto ją tworzy. Tylko w kochajcej się rodzinie możemy być szczęśliwi.

PrzyjacieleDo szczęścia potrzebujemy także

prawdziwych przyjaciół, którym można powierzyć największe sekrety, i na których

zawsze można liczyć. Pisał o tym autor biblijny w II wieku przed Chrystusem:

„Wierny przyjaciel potężną obroną,

kto go znalazł, skarb znalazł.

Za wiernego przyjaciela nie ma odpłaty

Ani równej wagi za wielką jego wartość.

Wierny przyjaciel jest lekarstwem życia;

Znajdą go bogobojni.

Bogobojny dobrze pokieruje swoją przyjaźnią,

bo jaki jest on, taki i jego przyjaciel” (Syr 6, 14–17).

Koledzy i znajomiOprócz przyjaciół ważną rolę odgrywają koledzy i znajomi. Spędzamy z nimi dużo czasu w szkole, w różnych grupach oraz kołach zainteresowań. Często wspólnie się bawimy, uczymy, pracujemy na rzecz innych. W relacjach z nimi ważne są wzajemny szacunek i pomoc w trudnych chwilach. Uczył o tym Jezus Chrystus: „Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie […]. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni, odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone […]. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie” (Łk 6, 31. 37. 38b).

10

Page 3: 2. Rola przyjaźni i wspólnoty w życiu człowieka · Człowiek jest istotą społeczną Człowiek nie potra żyć zupełnie sam, ponieważ został stworzony do życia we wspólnocie

Sztuka budowania relacjiW budowaniu dobrych relacji z bliźnim bardzo ważna jest empatia, czyli umiejętność współodczuwania emocji drugiego człowieka. Chodzi o to, żeby zrozumieć potrzeby drugiego człowieka, a można to zrobić tylko wtedy, kiedy dobrze się poznamy i popatrzymy na świat oczami innych ludzi. Tak się stanie, jeśli będziemy uważnie słuchać naszego rozmówcy i odnosić się do innych z szacunkiem. To pierwszy i najważniejszy warunek budowania udanych relacji.

Zasady budowania relacji:

Akceptuj każdego,Słuchaj uważnie,

Próbuj zrozumieć,Ze spokojem wyrażaj swoje zdanie,

Mów zawsze prawdę,Szukaj kompromisu,Pomagaj w potrzebie.

Zapamiętaj

Zastosuj

Modlitwa

Jesteś młodym człowiekiem i ciągle uczysz się nawiązywania właściwych relacji z innymi ludźmi. Zapewne wiesz już, że nie zawsze jest to łatwe, ponieważ wymaga walki z własnym egoizmem. Warto jednak podjąć ten trud, by zbudować głębokie i trwałe relacje. Pamiętaj także, że podstawą dobrych relacji z ludźmi jest więź z Panem Bogiem. Nikt tak jak On nie kocha człowieka.

Panie, pomóż mi być przyjacielem wszystkich,  Przyjacielem oczekującym bez znużenia,  Przyjmującym z dobrocią, dającym z miłością,  Słuchającym bez znudzenia, dziękującym z radością.  Przyjacielem, którego zawsze można znaleźć, gdy się go potrzebuje.  Pomóż mi o"arować innym bezinteresowną przyjaźń,  Promieniować radosnym pokojem,  Twoim pokojem, o Panie.  Spraw, bym był gotów wspierać i przyjmować.  Zwłaszcza najsłabszych i pokrzywdzonych.  Amen. (Modlitwa o to, by być dobrym przyjacielem, zaufaj.pl)

11