Sistem Ejaan Rumi Bahasa Melayu

Hasil daripada penyatuan ejaan rumi bagi bahasa Melayu dan bahasa Indonesia.

Dilaksanakan pada tahun 1972 Terdapat 26 huruf konsonan digunakan bagi

melambangkan 27 fonem atau bunyi konsonan.

Dalam sistem ejaan juga terdapat 3 huruf diftong bagi melambangkan 3 bunyi diftong dalam bahasa Melayu.

Terdapat 11 pola suku kata dalam bahasa Melayu yang terdiri daripada 4 pola suku kata terbuka dan 7 suku kata tertutup

Bersesuaian dengan 2 huruf vokal yang membentuk dua suku kata pada kata dasar, iaitu pasangan antara huruf vokal I suku kata pra akhir dengan huruf vokal si suku kata tertutup.

Meminjam ratusan ribu perkataan daripada bahasa-bahasa lain terutamanya bahasa sanskrit, Arab, Inggeris dan bahasa Eropah.

Bahjasa Sanskrit begitu terserap hingga menjadi bahasa daripada kosa kata bahasa Melayu.

Diterima masuk ke dalam bahasa Melayu melalui huruf roman

Berlaku beberapa penyesuaian sesuatu perkataan-perkataan itu diterima masuk ke dalam bahasa Melayu

Kata dasar yang menerima imbuhan, iaitu awalan,akhiran,apitan, dan sisipan.

Diulang sepenuhnya. Contoh (negara-negara,rumah-

rumah,durian-durian) Diulang secara separa Contoh (berjalan-jalan,menari-nari) Diulang secara berentak contoh (sayur-mayur,gunung-

ganang,mandi-manda)

Contoh-air hujan,jam tangan,meja tulis Contoh-

antarabangsa,beritahu,setiausaha

PENGEJAAN BENTUK KLITIK