Boże Narodzenie w kujawskim domu

Jakub Włodarski Ie

Kujawy

Charakterystyczne potrawy bożonarodzeniowe na Kujawach:

Jagły –zapiekana kasza jaglana

Zupa z suszonych śliwek i gruszek

Kluski z makiem i rodzynkami

Wróżby i wierzenia :

„kto ilu potraw wigilijnych nie zje, tyle go radości w roku następnym ominie”.

Na Kujawach ważną zasadą było, by gospodyni pod żadnym pozorem nie odeszła od stołu podczas wieczerzy, bowiem „kury mogły przestać nieść jaja”.

Na kujawach często , obok choinki stawiano siano. Gospodarze po wieczerzy wyciągali kłosy ze snopów ustawionych pod ścianą i rzucali je pod powałę, by odsłonić tajemnicę przyszłych plonów: dobre będą, czy złe.

Wyciągano spod śnieżnobiałego obrusa źdźbła siana na wróżbę krótkiego lub długiego życia.

Dzieci sięgały pod obrus po schowane tam drobne pieniążki.

Boże Narodzenie przypadające w niedzielę to według kujawskiej przepowiedni rok słoneczny i pogodny, w środę - rok robaczywy, w czwartek - urodzajny w pszenicę, piątek - smutny i mglisty.

Tradycyjne kujawskie kolędowanie z szopką :

W czasie bożonarodzeniowego kolędowania, które kończyło się wraz ze świętem Matki Boskiej Gromnicznej (2 II), przypadał też na Kujawach noworoczny zwyczaj, polegający na odwiedzaniu gospodarskich zagród przez grupy parobków „pękających” z długich batów, zakończonych tzw. „pękawką” ze skóry węgorza. Podchodząc pod domostwa, na komendę trzaskali z batów, składając życzenia noworoczne na „obfity urodzaj”.

Gospodarz czuł się zobowiązany do odwzajemnienia życzeń, z reguły był to poczęstunek gorzałką.

Kujawskie Boże Narodzenie ma swoją własną, piękną, niepowtarzalną, charakterystyczną tylko dla Kujaw, obrzędowość.

Dziękuję za uwagę !