Zastosowanie neuromobilizacji w Zastosowanie neuromobilizacji w leczeniu uszkodzeń nerwów leczeniu uszkodzeń nerwów

obwodowychobwodowych

Piotr PietrasPiotr Pietras

Michał DwornikMichał Dwornik

Terapia manualna- wstęp

• Medycyna manualna – jest nauką o diagnozowaniu i leczeniu odwracalnych zaburzeń narządu ruchu.

Zaburzenia te mogą być przyczyną różnych dolegliwości i bólowych w obrębie tułowia i kończyn

Historia

• Początki stosowania technik manualnych pochodzą z Egiptu z 3.000 p.n.e oraz z Azji Mniejszej.

• Hipokrates który uważany jest za jednego z największych twórców myśli medycznej napisał „Corpus Hippocratum”

zawarł w nim wiele pism dotyczących tematu medycyny manualnej. Wyodrębnił on termin „ parathrematach” który oznaczał małe przemieszczenia lub subluksacje powodujące choroby kręgosłupa.

• Galen przedstawił drzeworyt prezentujący m.in. trakcje i ślizg.

Terapia manualna w XX wieku

• W 1966 powstaje Niemieckie Towarzystwo Medycyny Manualnej które współpracuje z 21 innymi krajami gdzie stosuje się terapię manualną

• Terapia manualna bardzo dobrze rozwija się w Czechosłowacji – wielu utalentowanych i znanych lekarzy stosuje tam tą metodę leczenia – Cerny ,Lewit

• W Anglii tematyką terapii manualnej zajmował się Dr James Menel – uczył on na londyńskim wydziale medycznym- stworzył on podręcznik dotyczący leczenia stawów kończyn i kręgosłupa

• Jego uczniem był Dr James Cyriax Napisał on „Diagnosis” i „Treatment” –

ksiązki te stały się podstawą wiedzy dotyczącej diagnozowania i leczenia tkanek miękkich

• W Skandynawii pracował Freddy Kantelborn – od 1954

- był on uczniem Mennela i Cyriaxa Rozwinął przy współpracy lekarzy i

fizjoterapeutów System Nordycki Ortopedycznej Terapii Manualnej – OMT

• W Australii Geoffrey Maitland stworzył swój własny system terapii manualnej rozpowszechniony szeroko w wielu krajach świata

• W 1970 odbył się Kongres Światowy – World Confederation of Physical Therapist

Opracowano tam międzynarodowy standard ortopedycznej terapii manualnej

• Bardzo istotnym elementem jest Autoterapia– polega ona na świadomym włączeniu się pacjenta w proces leczenia. - Obejmuje zmianę nawyków poprzez naukę poprawnego wykonywania czynności życia codziennego które oddziaływują na kręgosłup

• Leczenie manualne jest nierozerwalnie złączone z fizykoterapią i kinezyterapią. Techniki te uzupełniają się wzmacniając nawzajem swoje działanie.

Przeciwwskazania

• Najbardziej istotnym przeciwwskazaniem jest niepewność co do przyczyn powodujących dane schorzenie .Dobrze wykonane badanie i ścisła współpraca z lekarzem prowadzącym pacjenta musi zapewnić nam pewność co do rozpoznanego schorzenia i właściwego sposobu wykonania terapii

• Przeciwwskazania do wykonania terapii manualnej :

Niebezpieczeństwo wypuklenia krążka międzykręgowego do kanału kręgowego

Rwa kulszowa obustronna ,postępująca z objawami neurologicznymi

- parestezja w okolicy krocza- zaburzenia pracy zwieraczy

Leczenie przeciwzakrzepowe ryzyko wytworzenia się krwiaka

zewnątrzoponowego

Przeszczep naczyniowy aorty i tętnic biodrowych

Ciąża

Stany zapalne

Nowotwór

Gruźlica

Zmiany zwyrodnieniowe

Cechy terapii manualnej

• Terapia manualna – są to zabiegi wykonywane rękami terapeuty- ich charakterystyczne cechy to :

bezbolesność delikatność bezpieczeństwo

Osteoporoza i osteomalacja zawsze należy zachować ostrożność

u osób w starszym wieku a także u pacjentów u których chorował ktoś w rodzinie

Urazy z uszkodzeniem struktur anatomicznych ciała

Zaburzenia psychiczne

Szczególną uwagę należy zastosować podczas zabiegów wykonywanych na odcinku głowowo – szyjnym

Zastosowanie neuromobilizacji w leczeniu uszkodzeń nerwów obwodowych

TKANKA NERWOWA

• Ruchy ciała powodują napięcia tkanek- Także tkanki nerwowej Tkanka nerwowa musi posiadać

odpowiednią elastyczność

CECHY TKANKI NERWOWEJ

Układ nerwowy charakteryzuje się następującymi cechami :

• Ciągłość tkanki nerwowej• Ciągłość przewodnictwa impulsu• Ciągłość przekazywania napięć i sił

mechanicznych wzdłuż całego swojego przebiegu

Np. zgięcie grzbietowe stopy powoduje przeniesienie napięcia na kanał kręgowy w rejonie lędźwiowym

Dlatego też istnieją mechanizmy adaptacyjne Rdzeń przesuwa się w stosunku do

opony twardej Włókna nerwowe przesuwają się w stosunku

do endoneurium Poszczególne pęczki poruszają się

względem siebie w nerwach

Naczynia krwionośne zaopatrujące nerwy w krew przebiegają faliście

Nerwy wykonują odpowiednie ruchy poprzeczne co chroni je przed przeciążeniami w fazie zginania stawu

- Np. Nerw łokciowy

Wszystkie te mechanizmy adaptacyjne nazywamy N e u r o m e c h a n i k ą

NEUROMECHANIKA W OUN

Rdzeń kręgowy – włókna ułożone są nieregularnie ,spiralnie

- są pofałdowane i porządkują się przy wydłużeniu rdzenia

• Opona twarda – zewnętrzna opona rdzenia. Przy wykonywaniu ruchów głowy i

kręgosłupa przesuwa się również worek oponowy

Przy silnym zgięciu do przodu opona przemieszcza się w kanale kręgowym ku górze. Ślizga się po więzadle podłużnym tylnym

• Opona twarda unerwiona jest przez gałęzie wsteczne nerwów rdzeniowych

( włókna czuciowe i autonomiczne )Rozgałęziają się one na gałęzie wstępujące i zstępujące które łącza się ze sobą tworząc splot oponowy przedni i tylny

WIĘZADŁO ZĄBKOWANE

• Występuje między oponą twardą ,miękką i pajęczynówką w płaszczyźnie czołowej

• Utrzymuje i zamocowuje rdzeń kręgowy w zawieszeniu w płynie mózgowo – rdzeniowym

Dzięki swojej funkcji podczas zginania kręgosłupa w przód powoduje że napięcie w worku oponowym jest zawsze większe niż w rdzeniu