Nikola Tesla o 21. stoljeću - 1937.g. - i naučni komentari

Nikola Tesla o 21. stoljeću - 1937.g. - i naučni komentari

POGLED U NAŠE DOBA Tesline vizije: - Kako je Tesla zasmišljao naše vreme, 2010. i 2035.godinu. Članak objavljen u časopisu„Liberty“, februara 1937. (iz knjige Aleksandar Milinković, TESLA-čarobnjak i genije,Samostalna izdavačka agencija „Zlaja“, Beograd, 2005, 130-141.) „Čini mi se da sam oduvek bio ispred svog vremena... Predviđanje je nezahvalno. Nijedančovek ne može da vidi suviše daleko u budućnost. Napredak i pronalasci se razvijaju udrugačijim pravcima od onih koje smo predviđali. Takvo je bilo moje iskustvo, mada sebi laskamda su događaji potvrdili mnoge razvojne pravce koje sam predviđao u prvoj trećini dvadesetogveka. Izgleda da sam uvek bio ispred svog vremena. Trebalo je da čekam devetnaest godina daproradi elektrana na Nijagari zasnovana na mom sistemu, prošlo je petnaest godina pre negošto je moj patent za bežični prenos signala, objavljen još 1893, našao univerzalnu primenu.Najavio sam kosmičke zrake i moju teoriju radioaktivnosti 1896. Jedno od najznačajnijih otkrića– rezonantnost Zemlje – kao osnovu bežičnog prenosa energije, a koje sam objavio 1899,mnogi ne razumeju ni danas. Gotovo dve godine pošto sam obavio prenos električne energijeoko čitave planete, Edison, Štajnmec (Steinmetz), Markoni i drugi, tvrdili su da je nemogućebežičnim putem preneti preko Atlantika čak ni običan signal. S obzirom da sam nagovestiotoliko mnogo značajnih otkrića, mislim da neću mnogo pogrešiti ako pokušam da predvidimkako će izgledati život u dvadeset i prvom veku. Život jeste i uvek će biti jednačina čije je rešenje neuhvativo, ali ona ipak sadrži određenepoznate činjenice. Sa sigurnošću možemo da kažemo da je život kretanje, iako nedovoljnopoznajemo njegovu prirodu. Za kretanje je neophodno telo koje se pomera i sila koja gapotiskuje i pomaže da savlada otpor. Čovek, uopšteno, je masa koju potiskuje sila. Otuda se iopšti zakoni u carstvu mehanike koji važe za kretanje, mogu primeniti i na čovečanstvo. Postoje tri načina kako se može povećati energija koja određuje ljudski proces: prvo, možemopovećati masu. To bi, u slučaju čovečanstva, značilo poboljšanje uslova života, zdravlja, razvojavrste i slično. Drugo, možemo da smanjimo sile otpora koje usporavaju napredak, kao što suneznanje, glupost, i religiozni fanatizam. Treće, možemo da umnožimo energiju ljudske maseovladavanjem silama univerzuma, kao što je sila sunca, okeana, vetrova i plime i oseke.

1 / 12


Prvim metodom ostvarujemo više hrane i opšte blagostanje. Drugim, se stvaraju uslovi za mir.Trećim se povećava naša sposobnost da radimo i stvaramo. Napredak, bilo kakav, je nemogućukoliko naši napori nisu usmereni ka povećanju blagostanja, ka miru i ka stvaralaštvu. Po tome,je mehanicističko shvatanje života jedinstveno sa učenjima Bude i Isusa. Mada nisam vernik u ortodoksnom smislu, oslanjam se na religiju, prvo, jer svaki čovek morada ima neki ideal – religiozni, umetnički, naučni ili humanitarni – da bi njegov život imao nekogsmisla. Drugo, jer sve velike religije sadrže mudre preporuke za dobar život, a koje važe danaskao i u doba kada su nastale. Ne postoji sukob između ideala nauke i ideala religije, ali je nauka suprotstavljena teološkimdogmama jer se nauka zasniva na činjenicama. Za mene, univerzum je jednostavno velikamašina koja nikada nije postala i nikada neće nestati. Ljudsko biće nije izuzetak u prirodnomporetku stvari. Čovek je, kao i univerzum, mašina. Ništa ne dopire do našeg uma niti utiče nanaše delovanje, posredno ili neposredno, a da nije odgovor na poruke koje čulima primamo izspoljašnje sredine. Zbog sličnosti naše konstrukcije i naše okoline, svi slično odgovaramo naslične uticaje, a kao rezultat naših reakcija, dolazimo do razumijevanja. Tokom svih ovihvekova, razvijali su se beskonačno složeni mehanizmi, međutim, ono što mi zovemo „duša“ ili„duh“, nije ništa više od zbira svih funkcija tela. Kada ove funkcije nestanu, takođe nestaju i„duša“ ili „duh“. Ja sam ove ideje izneo daleko pre nego što su bihejvioristi, predvođeni Pavlovom u Rusiji iVotsonom u Sjedinjenim državama, objavili koncept svoje nove psihologije. Ovo, očiglednomehanicističko shvatanje nije u suprotnosti sa etičkim shvatanjima života. Opšte prihvatanjeovih postavki ne bi razorilo religiozne ideale. Danas su budizam i hrišćanstvo najveće religije, ipo broju vernika i po značaju. Verujem da će njihova suštinska shvatanja izgraditi novu religijuljudske duše u dvadeset prvom veku. Godine 2100. razvoj života će biti pod potpunom kontrolom nauke. U prošlosti, zakonom borbeza opstanak, uglavnom su nestale manje podobne osobine. Čovekovo novo osećanjesažaljenja suprotstavlja se neumoljivom delovanju prirode. Kao rezultat, nastaviće se očuvanježivota i razvoj neprilagođenih pripadnika vrste. Jedini metod koji bi odgovarao našem osećanjucivilizovanog ponašanja je sterilizacija i potiskivanje seksualnog instikta kod neprilagođenihjedinki. Nekoliko evropskih i neke članice unije Sjedinjenih država odlučuju se da sterilizujukriminalce i mentalno poremećene osobe. To nije dovoljno. Naučnici stalno vrše pritisak da seosnivanje bračne zajednice učini što težim. Svakome ko nije pouzdan roditelj neće bitidopušteno da stvara potomstvo. Za jedan vek od danas, normalnoj osobi biće jednakoneprihvatljivo da opšti sa neprilagođenim pripadnicima društva koliko i sa običnim kriminalcima. Higijena i fizička kultura biće priznati delovi obrazovnog sistema i državnog aparata. Ministarza higijenu i fizičku kulturu, 2035.godine, u vladi tadašnjeg predsednika SAD biće značajniji odministra odbrane. Zagađenost naših obala, kao što je danas oko Njujorka, za našu decu i unukebiće nezamisliv kao što je nama nezamisliv život bez vodovoda i kanalizacije. Snabdevanjevodom će se strogo nadzirati, a samo lud čovek koristiće vodu koja nije sterilizovana. Više ljudi umire ili oboljeva od zagađene vode nego kafe, čaja, duvana i drugih stimulanata.

2 / 12


Takođe, praktično ne jedem meso. Uveren sam da za sto godina kafa, čaj i duvan neće bititoliko primamljivi. Alkohol će se, ipak, i dalje koristiti, jer on nije stimulant već provereni eliksirživota. Stimulanti neće nestajati pod prisilom. Jednostavno više neće biti u modi da seorganizam truje štetnim sastojcima. Prirodna hrana, kao što su mleko, med, žitarice biće osnovaepikurejskih večera i u vrhunskim restoranima dvadeset prvog veka. Biće dovoljno žita i proizvoda od žita da se ishrani čitav svet, uključujući i milione gladnih u Kinii Indiji. Naša planeta je prebogata, a tamo gde nešto nedostane, azot dobijen iz vazduha ćeobnoviti tkivo Zemlje. Ja sam 1900. razvio proces za ovu namenu. Kasnije, posle četrnaestgodina, pred ratnim potrebama, usavršili su ga nemački hemičari. Znatno pre kraja sledećeg veka, sistematsko pošumljavanje i naučno upravljanje prirodnimresursima, učiniće kraj šumama, šumskim požarima i poplavama. Univerzalna primena vodeneenergije i njen prenos na velike razdaljine, omogućiće da svako domaćinstvo dođe do jeftinijeenergije pa će prestati potreba za sagorevanjem tečnosti. Smanjenjem napora za goli opstanak,čovečanstvo će više biti usmereno ka razvoju ideala nego materijalnih vrednosti. Danas i najcivilizovanije zemlje sveta maksimum svojih prihoda troše na ratove, a minimum naobrazovanje. U dvadeset prvom veku taj odnos će se izmeniti. Postaće slavniji oni koji dobijajubitke protiv neznanja nego oni koji umiru na bojnim poljima. Otkriće nove naučne istineprivlačiće veću pažnju od diplomatskih događaja. Čak su i novine naših dana počele daprihvataju naučna otkrića ili novo filozofsko shvatanje kao i svaku drugu vest. Novine dvadesetprvog veka će još pisati o kriminalnim i političkim kontraverzama, ali će glavni naslovi nanaslovnim stranama biti objave novih naučnih hipoteza. Napredak će biti nemoguć ukoliko ljudi nastave sa divljačkom praksom međusobnog ubijanja.Od svog oca, erudite i upornog borca za mir, nasledio sam duboku mržnju prema ratu. Kao idrugi pronalazači, neko vreme sam verovao da se ratovi mogu zaustaviti ako se učine jošrazornijim. Ali, shvatio sam da je to pogrešno. Potcenio sam čovekov borilački instikt, za koji ćetrebati više od jednog veka da bi sasvim izbledeo. Rat se ne može ukinuti tako što ćemo gastaviti van zakona. Nećemo ga sprečiti ako razoružamo najmoćnije. Ratovi će se sprečiti, netako što ćemo oslabiti jake, već tako što će svaki narod, slab ili jak, biti u stanju da sam sebeodbrani. Otuda, svako sredstvo koje se koristi za odbranu može da služi i agresivnim namerama. Timese obezvređuju dobre namere za ostvarenje mira. Ja sam, međutim, uspeo da dođem do idejekako da usavršim sredstva koja bi poslužila uglavnom za odbranu. Ako bi se prihvatila, to bipotpuno izmenilo odnose među narodima. Time bi se svaka zemlja, velika ili mala, učinilasposobnom da pruži otpor neprijateljskim vojskama, avionima ili drugim sredstvima napada. Mojpronalazak zahteva izgradnju velikog generatora, koji bi, kada se stavi u pogon, bio u stanju dauništi sve, od neprijateljske vojske do ratnih mašina, u krugu od oko 400 kilometara. On bi, datako kažem, predstavljao snažan zid i nepremostivu prepreku pred bilo kakvim oblikom agresije. Ako nijednu zemlju ne možete uspešno da napadnete, tada prestaje svaki smisao za ratnuopciju. Moje otkriće razoružava zlokobnu snagu aviona ili podmornica, ali ostaje nadmoć bojnihbrodova, jer se brodovi mogu opremiti nekim od neophodnih uređaja. Možda će i dalje biti

3 / 12


ratova na moru, ali nijedan ratni brod neće moći da prodre kroz kopnenu liniju odbrane, jer ćeuređaji na obali biti nadmoćniji od bilo kog naoružanja bojnih brodova. Želim da izričito podvučem da se ovaj moj pronalazak ne oslanja na tzv. „zrake smrti“. Zracinisu primenljivi jer se ne mogu proizvesti u potrebnoj količini i jer na većim razdaljinama gubeneophodnu snagu. Sva energija Njujorka (približno dva miliona konjskih snaga) pretvorena uzrake i projektovana na razdaljinu od četrdeset kilometara, ne bi mogla da ubije čoveka, jer bise, prema poznatim zakonima fizike, toliko raspršila da ne bi imala nikakvog efekta. Moj aparat projektuje čestice koje mogu biti relativno velike ili mikroskopskih dimenzija, iomogućava da se na mali prostor i na veliku razdaljinu prenese trilione puta više energije negošto je moguće sa zracima bilo koje vrste. Hiljade konjskih snaga mogu se preneti snopom tanjihod dlake u kosi, a da ih, pritom, ništa ne može zaustaviti. Ova osobina zraka omogućiće,između ostalih stvari, nezamislive rezultate u televiziji, jer gotovo da neće biti ograničenja zaintenzitet osvetljavanja, veličinu slike, ili razdaljine na kojoj je moguća projekcija slike. Ne kažem da neće biti još razarajućih ratova pre nego što svet prihvati moj izum. Ja verovatnoneću doživeti njegovu primenu. Ali, uveren sam da će za jedan vek od danas sve zemljeobezbediti da ovim ili nekim sličnim sredstvom postanu imune od napada. Bezbrojne poslove koji se danas još uvek obavljaju rukom zameniće „ruke“ automata. Baš uovom trenutku, naučnici u labaratorijama američkih univerziteta nastoje da stvore nešto što seopisuje kao „mašina koja misli“. Takav razvoj sam ranije predviđao. Ja sam, u stvari, konstruisao „robote“. Danas su roboti nesporna činjenica, ali same principejoš treba otkrivati. U dvadeset prvom veku roboti će zauzeti mesto koje su imali robovi udrevnim civilizacijama. Uopšte ne postoji razlog zbog koga se sve to ne bi dogodilo i za manje od jednog veka. A akopažnja čovečanstva ne bude previše zaokupljena spoljašnjim ratovima i unutrašnjimrevolucijama, nema razloga da milenijum elektronike ne započne već za nekoliko decenija.“ - -Članak iz knjige: Aleksandar Milinković, TESLA – čarobnjak i genije, Samostalna izdavačka agencija „Zlaja“, Beograd, 2005, 80, 130-141.

Komentari Napisao: Vladimir Karadžić, dip. istoričar, istraživač prirode i društva Podgorica, 1. februar 2012. godine

4 / 12


U potpunosti svjestan sebe, Nikola Tesla počinje članak sa: “Čini mi se da sam uvek bio ispredvremena…”.1/ Na osnovu svega što je ostvario, Tesli i nije bilo teško imati viziju u njegovojpoznatoj umnoj labaratoriji o tome kako bi mogao izgledati XXI vijek. 1896. godine, Nikola Tesla je prvi govorio o “kosmičkim zracima”. U to vrijeme skoro niko iznaučnog svijeta to nije uzimao za ozbiljno, dok nauka definitivno nije potvrdila 1912. godine.Prema “Vojnoj enciklopediji” piše da je Robert A. Miliken ponovo otkrio ove zrake. Kao i Tesla,vjerovao je da su ovi zraci po svojoj prirodi vibracije slični svjetlosti. Dr. Artur H. Krempton jenakon Milikena dokazao postojanje kosmičkih zrakova. One se satoje od materijalnih česticavelike brzine. Svi opisuju ove zrake kao sredstvo za razbijanje atoma materije, stvarajući takomasu razorenih djelića, kako je i Tesla tvrdio. 2/ Iz predavanja “O svetlosti i drugim pojavama visoke frekvencije” 1893. godine, vidi se da jeTesla već imao viziju bežičnog prenosa. Tu je obrazložio i pokretnost etra, vječnost energije i vibracija. U ovom vrlo zanimljivom predavanju, Tesla je ukratko razmatrao čula živog svijeta injihove reakcije na uticaje vibracija, pokazujući činjenično stanje očnog organa kaonajuticajnijeg za sva iskustva i spoznaje. “…Ako sam zaista ubeđen u neku fizičku istinu, ondaje to ona da pokretački impuls mora dolaziti spolja…”, rekao je između ostalog u predavanjuNikola Tesla, smatrajući da “nešto” djeluje na nas više nego ljudska sposobnost da budeneposredno uplivisana vibracijama sredine, ne računajući posredovanje grube materije, jer: “…Kao što talasanje u fizičkom svetu, u beskrajnom okeanu sredine, prožima sve, tako u svetuorganizma, u životu, neki početni impuls ide dalje, ponekad možda brzinom svetlosti a ponekadpak tako sporo da izgleda da godinama i godinama stoji, prolazeći kroz procese čovekuneshvatljive zamršenosti, ali u svim njegovim oblicima i u svim stupnjevima razvoja, njegovaenergija je uvek i večno u potpunosti prisutna…”. 3/ Svi koji su osporavali bežični prenos nisu ni razumjeli prirodu Zemlje ali ni dubinu elektriciteta.Pred kraj 1898. godine, Tesla je odlučio krenuti na praktično istraživanje prenošenja električneenergije, što ga je 1899. dovelo do spoznaje tri značajna preduslova. Prvi je da treba izgraditipredajnik velike snage. Zatim drugi, da treba usavršiti načine individualizacije i izdvajanjaenergije koja bi se prenosila. Posljednji treći preduslov je predstavljao utvrđivanje zakonaprostiranja struja kroz zemlju i atmosferu. Imajući u vidu da je Kolorado Springs visoravan na nadmorskoj visini od dvije hiljade metara,Tesla je zbog svih prirodnih uslova planinskih oblasti odlučio da baš tu otpočne svojeeksperimentalno istraživanje. Stigao je tamo maja 1899, a već od juna počeo je sa radom.Ujedno je vodio i naučni Dnevnik sa svim zapažanjima iz eksperimenata i sa matematičkimproračunima. Knjiga koju je pisao poznata je kao “Dnevnik istraživanja Kolorado Springs1899-1900”. Tesla je tada otkrio da zemlja bukvalno treperi od električnih vibracija. U Koloraduje suva i razređena atmosfera, sunčevi zraci obasjavaju predmete veoma intenzivno, zvučnevibracije su drugačije nego na drugim mjestima i sl., tako da je u labaratoriji Tesla znao ivještački izazivati, tj. proizvoditi paru veoma opasnog pritiska u buradima inspunjenimkoncentrisanim rastvorom soli. U članku “Bežični prenos električne energije” za časopis“Electrical World and Engineer” 5. marta1904, ali i kasnije kada je dobio Edisonovu medalju 18.maja 1917, Tesla je opisao jedan od tih događaja iz Kolorada-jednom prilikom je od tolike pare

5 / 12


jedva izvukao živu glavu u labaratoriji. 4 (a i b)/ U Kolorado Springsu potvrdio je tako i svoju teoriju iz 1892. o gigantskom okidaču mehanizmaprirode-kako nastaje kiša. Ujedno je i nadogradio viđenje o kosmičkim zracima, jer je 1899. naisto mjesto otkrio i posebno zračenje sa Sunca-zračenje velike energije, kosmički zrak velikeprodornosti. O tome je pisao u članku “Pokretačka snaga budućnosti” za “Everyday Scienceand Mechanics”, decembra 1931. 5/ Zemlja se ponaša kao magnet. Utiče i na veličinu deklinacije i inklinacije, što nazivamomagnetizmom. Na Zemlji je prosječna temperatura 14,3 step. C. Od neutralnog sloja ka dubini,temperatura raste za 1 step. C u prosjeku na svaka 33 m. To se naziva geotermskim stupnjem.Međutim, on nije isti svugdje na našoj planeti i razlikuje se na svakom kontinentu, pa čak idijelovima jednog kontinenta. Zemlja ima toplotu, koja potiče sa 3 izvora. Prvi izvor toplote jeSunce, koje zagrijava atmosferu i površinu Zemlje različito u dubinama na svakom dijelu našeplanete, u zavisnosti od geografske regije i klimatskih faktora na tom području. Drugi izvortoplote je u Zemljinoj kori, koji je od radioaktivnih elemenata urana, torijuma, radijuma i drugihelemenata, a nalaze se u granitnoj ljusci Sial-zone, na 10-15 km prema Aleksandru EvgenevičuFermanu. I treći izvor toplote je iz Zemljinog jezgra koji ima izuzetno visoku temperaturuiskonskog porijekla, čija temperatura varira u zavisnosti od autora autorima - 200 000 step.C;100 000 step.C; 5000 step.C; danas se smatra između 3000-4000 step.C. 6/ Tesla je uvijek uzimao, naučno, uticaj Sunca na Zemlju. Čak ga je uvrštavao u problem rata uvrlo zanimljivom članku “Kako kosmičke sile utiču na našu sudbinu”, 7.februara 1915. za “NewYork American”.7/ Smatra se da čak i Sunčeve pjege mogu izazvati vulkanske erupcije naZemlji, jer imaju snažna magnetna polja. Sunčeve pjege se javljaju na fotosferi Sunca(površinskom sloju), i prolazne su i nestabilne pojave. One mijenjaju oblik i iščezavaju. Znajutrajati od nekoliko sati do nekoliko mjeseci. Njihovom pojavljivanju prethodi uznemirenostfotosfere, pojava fakula i erupcija na Suncu. Znaju dostići dimenzije 2000-3000 km, a nekadačak i do 120 000 km. Pjege se okreću u skladu sa kretanjem Sunca oko svoje ose, pa se sa istoka pojavljuje kaekvatoru i zalaze na zapadnoj strani. Temperatura im zna biti od 1400 step. K do 4300 step. K(Kalvina). Imaju 40% zračenja iste površine svijetlog dijela fotosfere. Pjege su veoma jakihmagnetskih polja, čija jačina, u sredini, može iznositi i 4000 ersteda, dok je opšti nivomagnetskih polja Sunca svega nekoliko ersteda. Postoje pjege vodilje i pjege pratilje, i imajuobično suprotan magnetski polaritet. Npr. vodiljin polaritet na sjevernoj hemisferi suprotan jeistom polaritetu na južnoj hemisferi. Zato je važan raspored pjega po longitudi, pošto upojedinim vremenskim razmacima postoje aktivne longitude u kojima dolazi naročito do izražajaSunčeva aktivnost ne samo u pogledu pjega nego i drugih pojava. Time se mogu objasnitiizvjesne pojave zabilježene u Zemljinom magnetizmu i jonosferi (sloju Zemljine atmosfere od80-800 km), kao i radiofrekventna i kosmička zračenja Sunca. Kada je maksimum Sunčeveaktivnosti, jačina njegovih decimetarskih i metarskih elektromagnetskih talasa, u neposrednojblizini izvjesnih pjega, raste jako za nekoliko dana (radio-električna bura), kad se zapaža iporast magnetske aktivnosti na površini Zemlje. Tada nastaju i magnetske bure i promjenestanja u Zemljinoj jonosferi, što dovodi do prekida radio-veza na određenim frekvencijama. 8/

6 / 12


Naša planeta ima takvu kapacitivnost da je njena krutost veća od čelika. Ona može dazatreperi, približno, jednom u toku od skoro jednog časa i četrdesetdevet min. Ako se bilo kakviudari dešavaju u pojedinim trenucima na površini (eksplozije bombi, mina, haubica, topova,torpedo i sl.) izazivaju se reakcionarne sile na Zemlji koje mogu pokrenuti tektonska pomijeranjau bilo kojem dijelu Zemlje. Tako npr. neka nesreća iz zemlje A može imati porijeklo od nekiheksplozija zemlje B u regionu. Ove reakcione sile iznose stotine ili čak hiljade tona, i mogu seosjetiti na površini naše planete. Naravno, dokazano je da se njihovo dejstvo može znatnouvećati rezonancom (Teslin oscilator). To je Tesla objasnio u članku “Kako kosmičke sile utičuna našu sudbinu”. 9/ “…Mislim da su zvezde, planete i sav naš svet iznikli iz etera, kada je zbog nekih uzroka jedannjegov deo postao manje gust. To se može uporediti s obrazovanjem mehura vazduha u vodi,jer je takvo poređenje vrlo blisko. Pritiskajući naš svet sa svih strana, etar se muči da se vrati uprvobitno stanje, ali mu se u tome isprečava unutrašnji električni naboj u telima materijalnogsveta. Tokom vremena, kada se izgubi unutrašnji električni naboj, etar će smrviti naš svet ipretvoriće ga u etar. Iz etra je nastao - u etar će se vratiti. Svako materijalno telo, bilo to Sunce -ili najmanja čestica, jeste oblast smanjivanja pritiska u etru. Zato oko materijalnih tela etar nemože da bude u nepokretnom stanju. Predstavite sebi da se vaš čamac vrti u ogromnom viru.Pokušajte da otkrijete kretanje vode u odnosu na čamac. Nećete otkriti nikakvo kretanje zatošto je brzina okretanja čamca jednaka brzini kretanja vode. Zamenite u sopstvenoj predstavičamac Zemljom, a vir - ciklonom etra, koji se okreće oko Sunca, i razumećete zaštoeksperiment Majklson-Morlija nije bio uspešan…", piše Tesla u jednom od navoda o etru, vrloblizak onom neobjavljenom članku iz 1935. godine. 10 ( http://bit.ly/wlS6Kz )/ Na ovaj se citat nadovezuje jedno Teslino predavanje iz 1892. godine, održano u Institutuelektroinžinjera u Londonu, 3. februara i u Kraljevskom institutu takođe u Londonu sjutradan 4.februara. Predavanje se zvalo “Eksperimenti sa naizmeničnim strujama visokog napona i visokefrekvencije”. Tesla je izuzetno visokim frekvencijama stvorio jako osjetljiv električni “snop”, kojije bio toliko osjetljiv da je reagovao i na “stezanje mišića ruke”, pokazujući težnju ka “kružnomskretanju” od osobe koja bi se približavala i uvjek u pravcu kazaljke na satu. Zrak je dakle, bio“podložan magnetnim uticajima”. Tesla je pretpostavio da je taj pravac obrtanja očiglednouslovljen geomagnetskim silama Zemlje, i da se na južnoj hemisferi snop vjerovatno obrćesuprotno od kazaljke na satu. Znači samo magnet mogao je da izazove suprotno kretanje zrakasvjetlosti, a kako je naša planeta Zemlja ponašanja kao magnet, nema dakle nikakve istine u“zakrivljenom prostoru”, a “čvrsto sam uvjeren da takav snop, kada naučimo kako pravilno daga proizvedemo, može biti sredstvo prenošenja informacija na razdaljinu bežičnim putem”,rekao je u predavanju Tesla. U nastavku predavanja osvrnuo se povlačenjem paralele savetrenjačom, istraživanjima Prisa, Herca i Lodža o zračenju elektromagnetne energije u zemlju ikosmos. 11/ Zemlja radi slično primjeru oboda lopte i klipa koji radi na rezonantnim frekvencijama, uprenosu i prihvatanju energije. Polazeći od toga, Tesla je otkrio da Zemlja može prenositi

7 / 12

http://bit.ly/wlS6Kz


električni impuls, ukoliko je impuls dovoljno snažan. Ostalo sve funkcioniše odbijanjima ivraćanjima nazad. Nakon toga sve se pojačava novim poslatim impulsom. U Kolorado-Springsuza 9 mjeseci rada od 1899. godine do 1900, Tesla je konstruisao i generator visokofrekventnihstruja velike snage, usavršavao metode individualizacije i međusobne izolacije prenete energijei utvrdio zakone prostiranja struja kroz zemlju i atmosferu. To ćemo kasnije malo podrobnijeobjasniti kako bismo shvatili šta to neki naučnici nisu razumjeli tada zbog prevelikog Teslinoghoda ispred vremena, što Tesla piše u ovom članku. Teslin rad u Koloradu je ipak zapažen i zapamćen po otkriću vezanom za treći i najambicioznicilj, a to je električna osobina naše planete. Nakon rada u Koloradu, Tesla je maja 1900. godine,iznio u javnost podatak da je najvažnija rezonantna frekvencija Zemlje 6 Hz. Ovo je potvrđenood strane ostalih naučnika tek poslije njegove smrti – od 1952. do 1954. godine Šuman zajednosa H.L.Konigom, potvrđuje Tesline rezultate iz perioda od 1899-1905.godine. Kasnije su jošBalser i Vagner od 1960. do 1963. izvršili nova mjerenja boljom opremom, izdvojivši jonosferskefrekvence iz elektromagnetskog šuma. Eksperimentalno istraživanje u Kolorado Springsu potvrdilo je tačnost Teslinih pogleda iz1893, pa time ne samo da je bilo moguće slati telegrafske poruke bez žice na bilo koju daljinu,već i uspostaviti širom planete Zemlje slaba treperenja ljudskog glasa, i još dalje od toga iprenositi u neograničenim količinama na bilo koju udaljenost Zemlje. Bežični prenos jeobrazložen u člancima “Bečični prenos električne energije” za “Electrical World and Engineer”,(5. mart 1904.), zatim “Uticaj statičkog elektriciteta na bežični prenos” za časopis “ElectricalExperimenter” (1. januar 1919.) i “Svetski sistem bežičnog prenosa energije” za “Telegraph andTelephone” (16. oktobar 1927.). 12/ S obzirom da je kasnija teorija relativiteta izbacila etar iz nauke, na Ajnštajnov tzv. “zakrivljeniprostor” Teslin eksperimentalni pogled bio je da se ‘svetlost krivila oko zvezda i planeta jer ju jeprivlačilo energetsko polje’. Naučnik Edvin Gora se ‘složio s tim da bi dvije iste zamisli ozakrivljenom prostoru i o energetskom polju zapravo bila dva delotvorna načina da se opiše istastvar’, tj. sveprožimajući etar.13/ Tesla je u predavanju 1893. godine objasnio odnos izmeđuelektričnih pojava i strukture etra, što je glavno za razumijevanje kako se energija može vrlouspješno prenositi bežičnim putem. Otuda slobodna, beskonačna energija koju čovjek možekoristiti. Na tom predavanju, dakle, razmatrao je i problem prenosa elektromagnetne energijekroz svemir, o pojavama visokih frekvencija i razmatranje da li je etar pokretan ili ne. Etar je medijum elektromagnetskih valova. On je nematerijalan, medijum, supstancijaistančane energije koja prožima čitav Univerzum. Da bi valovi postojali, potreban jemedijum-etar. Bez njega, valova ne bi bilo. Elektromagnetski valovi ne mogu putovati praznimprostorom, koji je uveo Ajnštajn ne objašnjujući ga. To ne može biti tačno, jer šta bi se ondatitralo i kako bi se svjetlo širilo kao ujedno valni fenomen ako nema etra, medijuma kroz koji sesve kreće?! “…Poznato je da je učestanost u fizici predstavljena kao događaj u jedinicivremena. Jedan Herc (1Hz) označava 1 događaj u sekundi (1Hz = 1/T, T = 1 sec) te se podfrekvencijom podrazumeva niz događaja u jedinici vremena dok je talas kretanje frekvencije uprostoru tj. kroz prostor. Tako dolazimo do zaključka da se prostor može izraziti preko talasnogkretanja tj. učestanosti. Dakle, učestanost je titraj a frekvencija je vibracija i samim tim se možereći da je talas tj. prostor zapravo vibracija. Prostor bez učestanosti odnosno bez pokreta je

8 / 12


nemoguć… Tada, uviđate da sve oko vas vrvi od života i znate da nema praznog prostora”, pišeAleksandar Lazarević u radu “Nema praznog prostora”, za naučni časopis “Kroz prostor i vreme”. 14 (http://kpv.rs/?p=49)/ Svemir je višedimenzionalan i sačinjen je iz samo jedne supstancije, koja se zoveetar-vibrirajuća i supstancija istančane energije koja prožima sav fizikalni vakum. Materija sezato formira kao stojni val, vrtlog (vorteks) u fizikalnom vakumu, i sva je materija u svemirumeđusobno povezana zbog polja čestica koje se šire sve do najudaljenijih mjesta svemira. Npr.u drugoj sredini, vodi, približavanjem obali nepravilni vjetrovni valovi postaju zbog gubitkaenergije pravilniji. Razlog tome je trenje o dno. Njihov front nastoji da zauzme paralelni položaj s obalnom linijom, a pri prelaženju preko pličina dolazi do savijanja fronta. Inače, brzina valovabližih obali manja je od brzine udaljenijih. 15/ Talas ili val je vremenski i prostorno periodski promjenljiva pojava pri prostiranju oscilacija unekoj sredini, jer u elastičnom tijelu postoji izvjestan raspored materijalnih čestica od kojih svakaima svoj ravnotežni položaj, i svaki nasilan poremećaj tog rasporeda dovodi do pojave elastičnihsila. Dakle, izvedena čestica iz ravnotežnog položaja dejstvom spoljne sile stvara elastičnu silu.Biće veća ukoliko je veće trenutno rastojanje čestice od ravnotežnog položaja, a prostiranjetalasa ili valova, sastoji se samo u prenošenju oblika kretanja. Materijalne čestice sredine nekreću se sa valovima već samo osciluju oko svojih ravnotežnih položaja, što jenajkarakterističnija osobina talasnog kretanja, te se takvi talasi zovu mehanički, valni za vodu adanas uopšteno, infrazvučni, zvučni, ultrazvučni i seizmički-akustika. Osim mehaničkih postojeelektromagnetski, kod kojih čestice materije, kroz koju se valovi prostiru, ne osciluju. Tu sesamo prenosi energija valnog izvora u promjeni intenziteta električnog i magnetskog polja uprostoru. To nastaje zbog njihovog uzajamnog pobuđivanja. Razlika između ove dvije vrstevalova ili talasa, jeste što se mehanički mogu prostirati samo kroz čvrstu sredinu (tijela), tečnostii gasove, a elektromagnetski i u vakuumu. 16/ U članku “Uticaj statičkog elektriciteta na bežični prenos” za časopis “ElectricalExperimenter”,januara 1919, Tesla se osvrnuo na Hercove talase i na svoj rad sane-hercijanskim talasima, spram rada u Kolorado Springsu. Tu je opisao kako jedno kolospojeno sa zemljom i jednim uzdignuto postavljenim, osciluje proizvodeći dva posebna iodvojena efekta. O čemu se zapravo radilo? Na početku se zrače Hercovi talasi u smjeru kojizaklapa prav ugao sa osom simetrije provodnika, dok se s druge strane istovremeno krozzemlju propušta struja i to brzinom koja je proporcionalna kosekansu ugla koji se od polaznetačke pa do suprotne tačke na Zemlji mijenja od 0-180 stepeni. Početna brzina je beskonačna ismanjuje se brzo, a onda polako, dok se ne pređe jedan kvadrant. Tada se struja prostiresvjetlosnom brzinom. Zatim, od te granice pa dalje brzina postepeno raste, a na suprotnoj tačkiZemljine kugle brzina postaje beskonačna. Zakon prostiranja talasa, kako piše Tesla u tomčlanku, jednak je projekciji svih talasa na osu simetrije pravca kretanja, i što je na osnovujednog Teslinog potvrđenog patenta iz 1905. Dakle, to je značilo da svi polutalasi redom iakorazličitih dužina, pokrivaju tačno istu površinu. Tako je Tesla otkrio stacionarne talase, govorećida se oni šire planetom srednjom brzinom koja je veća od brzine svjetlosti, i po njemu su bilibrzine 471 200 km/sek. Znači, Zemlja je izvor stojećih talasa. 17/

9 / 12


U već pominjanom predavanju iz 1893. g. Tesla je razmatrao elektrostatičku silu. “…To jesila koja upravlja kretanjem atoma, a pod čijim dejstvom se atomi sudaraju i razvijaju energijuza održavanje života-toplotu i svetlost, i pod čijim dejstvom se, prema maštovitim zamislimaprirode, sjedinjuju na bezbroj raznovrsnih načina i grade sve ove čudesne strukture oko nas; toje, u stvari, ako su naša sadašnja shvatanja tačna, najvažnija sila koju treba da razmotrimo uprirodi. Pošto termin elektrostatički može da podrazumeva nepromenljivo električno stanje,treba primetiti da u ovim eksperimentima, sila nije konstantna, već se menja brzinom koja semože smatrati umerenom, oko milion puta u sekundi, ili otprilike toliko. Ovo mi omogućava daproizvedem mnoge efekte koje ne može proizvesti nepromenljiva sila. Kada su dva provodnatela izolovana i naelektrisana, kažemo da između njih deluje elektrostatička sila. Ova silamanifestuje se privlačenjima, odbijanjima i naporima između provodnih tela i spoljneg prostoraili sredine…”, kaže Tesla. 18/ Elektrostatičke efekte razmatrao je i u predavanju za upotrebuelektriciteta u terapeutske svrhe, jer se s jedne strane efekti smanjuju znatno brže sa kvadratomrazdaljine, dok se elektrodinamički smanjuju jednostavno srazmjerno sa razdaljinom, a s drugestrane-elektrostatički rastu sa kvadratom jačine izvora dok se elektrodinamički povećavaju usrazmjeri sa jačinom. 19/ U članku „Problem povećanja ljudske energije“ iz juna 1900. za „The Century Magazine“ udijelu ’Bežična telegrafija’, napisao je: „...Tačno ’usklađivanje’ dvaju kola obezbeđuje velikeprednosti i u stvari je neophodno za praktično korišćenje ovog sistema...Da bi se postigli najboljirezultati, neophodno je da dužina svake žice ili kalema, od priključka na tlu do vrha, budejadnaka jednoj četvrtini dužine talasa električne vibracije u žici ili drugačije, jednaka onojčetvrtini talasne dužine pomnožene s jednim neparnim brojem. Bez poštovanja ovog pravilanemoguće je sprečiti mešanje i obezbediti tajnost poruka. U tome leži tajna usaglašavanja...“,dok u narednom dijelu ’Razvoj novog principa-električni oscilator’ Tesla nastavlja: “…Došaosam do krajnjih granica brzina koje se mogu dobiti na druge načine kada mi se nametnulasrećna ideja da pribegnem kondenzatoru…tako da se puni i prazni naizmenično u brzimintervalima kroz jedno kolo s nekoliko navijutaka čvrste žice, koji formira primarni deo jednogtransformišućeg indukcionog kalema…” 20/

Zatim, u drugom članku za ”Telegraph and Telephone” (16.okt.1927.) “Svetski sistembežičnog prenosa energije”, u dijelu ‘Visokonaponski predajnik i rezonancija zemlje’, opisao jenačin prostiranja struje od Teslinog predajnika kroz Zemljinu kuglu, i to je nešto najneobičnijeako se razmotri širenje naelektrisanja po površini. Kao u prethodnom dijelu što smo objasnili izKolorado Springsa, talas započinje, teoretski beskonačnom brzinom, a onda se usporava nagloa kasnije polagano sve do udaljenosti od oko 6 hiljada milja. Od te udaljenosti nastavlja seprostiranje talasa brzinom svjetlosti (oko 300 000 km/sek). Nakon toga, brzina se opetpovećava i to polagano, zatim sve brže dok ne dođe do antipoda sa približno beskonačnombrzinom. Struja prodire duboko u zemlju, pa su dejstva koja ona proizvodi na prijemnike ista kaokada bi cijeli njen tok bio skupljen u osu Zemlje koja spaja predajnik sa antipodom. Zato jesrednja brzina na površini 471 200 km u sekundi, što znači da je 57% veća od brzine Hercovihtalasa čija je brzina svjetlosna. Istu konstantu našao je i kapetan Si, inače američki poznatiastronom kojeg Tesla pominje u navedenom članku i koji je u svojim matematičkimistraživanjima za kretanje najmanjih djelića etra Si stručno nazvao “eteronima”. Dakle, ovo jepunih pet godina prije Ajnštajnove Specijalne teorije relativiteta obaralo drugi postulat te teorijeo svjetlosti kao najbržoj sili u prirodi.21/ Isto je primjetio kasnije u eksperimentalnimistraživanjima čuveni Nikolaj Kozirev, otkrivajući tzv. ”torzijska polja i valove”. Istraživanja u Koloradu su urodila plodom, te je Tesla marta 1901. godine bio usredsređen naposao izgradnje čuvene kule Vordeklif, na mjestu Šorem, 100km od centra Njujorka, na ostrvuLong Ajlend. Kupljeno imanje Tesla je iskoristio za izgradnju još jače i grandioznije labaratorije inajpoznatije građevine-Vordenklif tornja, koji je trebao biti ostvarenje Teslinih snova i Velikodjelo-zbir skoro svih njegovih djela stavljenih za najviši cilj nauke i dobro čovječanstva. Kula je uplanu trebala biti mnogo veća, pa je smanjivana, da bi krajni rezultat bila visina od 87m, saravnom platformom na vrhu koja je nosila poluloptastu kupolu. Cijeli toranj je bio sagrađen oddrvenih greda sa metalnim spojevima. Namjena mu je bila višestrana, čak i sa mogućnostimavještačkog izazivanja kiše. Tesla je ovdje smjestio skoro sve svoje prethodne patente, kako bitoranj bio naponski i energetski podržan za veliko praktično djelo. Iza tornja je bila velikalabaratorija… Bilo je angažovano 75 tehnička crtača. Eminentna arhitektonska firma Makima,Mida i Vajta angažovanih za ovaj posao, bila su lično Teslin izbor.

Tesla je bio izdao Proglas svjetskog sistema za bežični prenos energije, i otkrio javnostiprojekat i elemente koji su ga činili: njegov oscilatorni transformator,uveličavajući predajnik,vještina individualizacije i korišćenje zemaljskih stacioniranih talasa. Cijeli rad tornja Vordenklif,Tesla je prikazao kroz sljedeće tačke: međusobno povezivanje postojećih telegrafskih centralaili ustanova širom svijeta; uspostavljanje državnih telegrafskih službi čiji se rad ne može ometati;međusobno povezivanje svih takvih sistema koji bi bili izgrađeni u svijetu; univerzalnorazmjenjivanje opštih vijesti, telegrafom ili telefonom, a u službi štampe; uspostavljanje takvihsistema isključivo za privatne svrhe; sistem muzičke distribucije u svijetu; opšte mjerenjevremena jeftinim satovima, preciznosti astronomske i bez potrebe nadzora; razmjena u svijetupisanih i otkucanih znakova, brojeva, slika i sl; prenos podataka trgovačke pomorske službe zanavigatore; mogućnost opšteg štampanja na kopnu i moru svugdje po svijetu; reprodukcija svihslika, zapisa, crteža po svijetu i sl. 22(i iluistracije)/ Zanimljivo je da je još 1894. gospođi Ketrin Džonson, pisao: "Doći će vreme kada ćete i naparobrodu koji plovi preko okeana svakodnevno moći da čitate novine s važnim vestima izsveta, i kada ćete, koliko god daleko bili, pomoću džepnog instrumenta sa žicom zabodenom uzemlju, moći da razgovarate s prijateljima koji će kod kuće imati slično podešen instrument." 23/ Eksperimentima Tesla je vršio i kapacitivnost postrojenja. Konstruisao je i prototip planetekako bi još jednom izračunao da li je moguće slati struje kroz Zemlju. Kroz prototip planetepropuštao je različite frekvencije da bi izmjerio voltažu, talasnu dužinu i brzinu prenošeneenergije. Proučio je i različite čvorne tačke - duž ekvatora i na polu kojem je mjesto nasuprottački generisanja. Imajući na osnovu ovoga još ideja, jedna od omijenih tema bila mu jerazmatranje energetskih potencijala čovječanstva i budućih izvora energije, pa je u člancima„Svet čuda koji će stvoriti elektricitet“ (1915), “Čuda budućnosti” (1916) i “Energija budućnosti”(1919) razvio ideje koje je izložio još 1900. na osnovu čuvenog članka „Problem povećanjaljudske energije“ (za treći problem). Tesla je proces dobijanja enerije kroz naftu, ugalj, gas, kao i“budućim” iz atoma, smatrao varvarskim. Zato je držao do energije prirode koja je čovjeku datana raspolaganje, i to je bila energija vodenog pada. Nju je držao ispred solarne i svih ostalihsmatrajući je glavnom za čovječanstvo. Ali svakako bavio se i istraživanjem čiste energije izsunčevih zraka, snage vjetra, plime i osjeke, talasa, iz zemljinog jezgra, magnetizma i dubinazemlje. U članku “Svet čuda koji će stvoriti elektricitet” za časopis “Manifacturer’s Record”, 9.sept. 1915. g. Tesla je obrazložio mogućnosti dobijanja elektriciteta iz uglja i gvožđa, budućirazvoj hidroelektrana, upravljanje atmosferskim padavinama pomoću elektriciteta što je želiosprovesti u djelo putem Vordenklif kule, zatim telegrafsku fotografiju i druga unapređenjaenergije budućnosti, kao i električnih pronalazak za ratne svrhe koji će se vidjeti dok svijet nepreplave automati (drugi problem). Tesla u članku “Mogućnosti bežičnih komunikacija kodželjeznica”, za časopis “Vincennes Sun”, 17. aprila 1907, piše: “…Time što se mašinisti ilikondukteru svakog voza omogućuje da pozove bilo koji drugi voz i stanicu na pruzi i da dobijepotpunu i nepogrešnu informaciju, vjerovatnoću sudara i drugih nesrećnih slučajeva biće uvelikosmanjena…” 24/ A sada ćemo, najviše na osnovu jedne elektronske naučne knjižice prevedene od MladenaKvaternika, podrobnije objasniti etarsku fiziku i stacionarne talase na osnovu modernijihistraživanja, ekperimentalnih i teoretskih iz posmatračke metode, kako bismo shvatili šta tonaučnici nisu razumjeli ni u vrijeme pred Teslinu smrt. Dodavanje svih mogućih vibracija, sfrekvencijama od ekstremno niskih do beskonačno visokih, čini rezultat zbira svih vibracijapretvarajući npr. vodu u glatku površinu te ona postaje “mirna”. Mirnoća nije ništa nako iluzija,jer je materija ujedno i u mirovanju i u jakom treperenju ili vibriranju. To je ono što predstavljatzv. ”polje nulte tačke” - kompletno mirovanje od 0 Hz i ispunjenost beskonačnim kaskadamaZlatnih harmonika. Znači, sve u isto vrijeme stvara polje nulte tačke. Tako valovi koji kreirajumateriju pomoću fraktala, jednostavno ulaze u jezgro u rastućoj kaskadi Zlatnih valova, kaoZlatni rez, ubrzavaju se i prelaze brzinu svjetlosti. Centracija ide u nultoj tački, jer otuda dolaze iotuda se vraću nazad. Zato je nulta tačka alfa i omega kreacija, baš kao što je alfa stanjemozga osnova po Šumanu-frekvencija od 7,8 Hz. 25( http://bit.ly/khrsH7 ; http://bit.ly/zUknz3 )/ Danas naučnici, poput Davida Vilkoka i Daniela Vintera proširuju pojam etra na osnovu teorije,posmatranja i eksperimenata, i govore ono isto što je bila nekada slutnja naučnika XIX vijeka ipisanih okultnih djela, da energija etra ima svojstva svijesti. Njihov zaključak je kako nemanikakvog dualizma fizikalnog i mentalnog domena, i da je energija etra čista energija svijesti(nazivane kroz istoriju i kao Akasha, Chi, Ki, Prana, Životna sila, i sl.). Kako ona oblikuje našcijeli svemir kao prirodni medijum, onda sam svemir mora biti živo inteligentno biće. Nultu tačku, zaista možemo smatrati izvorom i odredištem ili alfom i omegom svih Kreacija.Sve materijalno tako se pokreće. Danijel Vinter, takođe jedan od modernih etarskih teoretičara iosnivač implozijske fizike, kaže da je upravo ta univerzalna svijest ono što fokusira valove unultu tačku i održava njenu vrtnju, održava vrtlog (vorteks) i kretnju svega. To je ono štomožemo uporediti sa G-silom u dinamici medijuma-etra. Pojedinačno svaka fokalna tačkaelektromagnetskih valova je kao individualna svijest, i ona je dio univerzalne svijesti. U ljudskomtijelu je fokusirana ljudska individualna svijest, koja je dio ukupne svijesti kosmosa. To je onošto je u potpunosti otkrio Nikola Tesla. Zato je mozak na neki način antena za prijemindividualne svijesti iz univerzalne. To sugeriše danas i teorija kvantnog mozga. Dakle, svakiindividualni um ima pristup univerzalnom umu, i samo je razlika u količini svjesnosti koja zavisiod temperamenta i drugih bioloških, kognitivnih i društvenih faktora u tome kako će se čovjekostvariti. Eksperimentima s dvije spiralne zavojnice 1900. godine, koje su bile suprotne naizmjeničnestruje, opisali smo kako je Tesla kreirao samo-poništavajuća elektromagnetska polja i kako jeuprkos tom poništenju mogao slati energiju velikim udaljenostima. Bilo je to otkriće nove formeenergije. Ono što je neobično jeste da Teslini valovi nisu gubili svoju energiju s kvadratomudaljenosti, dok je to bio slučaj sa normalnim elektromagnetskim valovima. U Teslinom principučak ni preko velikih udaljenosti nije bilo nikakvog uočljivog gubitka energije. To je ono što mnoginisu razumjeli u ono vrijeme, i zato Tesla piše u ovom članku koji komentarišemo: “… Jedno odnajznačajnijih otkrića – rezonantnost Zemlje – kao osnovu bežičnog prenosa energije, a kojesam objavio 1899, mnogi ne razumeju ni danas...” 26/ Zato i postoji u prirodi brzina veća od svjetlosti, što je Tesla objavio javnosti još 1900. godine.Dakle, 100 godina prije akceleratora u Prinstonu i Firenci, a od septembra 2011. i čuvenogCERN-a. U skorije vrijeme je čak i prof. dr. Velimir Abramović objavio u medijima da CERN imau planu da od proljeća 2012. zaustavi dalji rad na Higsovom bozonu i supersimetriji. Istu formunove energije otkrio je astrofizičar Nikolaj Kozirev (1908-1983). Zahvaljujući njegovimeksperimentalnim istraživanjima Kozirev je potvrdio postojanje etra. On je otkrio tzv.”torzijskevalove”. Ta forma energije torzijskih valova nije ni elektromagnetska ni gravitaciona po prirodi,već je samostalna - spiralni ne-Hercov elektromagnetski val i putuje super-luminalnom brzinomkoja je milijardu puta brži od svjetlosti. Znači, isto su nehercijanski valovi kao i Teslini, i zato setakođe ne pokoravaju teorijama Herca i Maksvela. Torzijski ili skalarni valovi imaju značajnu ulogu u objašnjenju našeg fizikalnog svijeta. Onikreiraju male sile u materiji koje se mogu otkriti. Torzijska polja su vrlo slaba, ali se mogu mjeritiravnotežom torzijskih zraka. Ova polja mogu biti ili stacionarna ili dinamička. Stacionarna, kojasu najvažnija za fizikalni svijet, mogu imati formu vorteksa (vrtloga), spirale, kao što je slučaj uimplozijskoj fizici Daniela Vintera. Vrtložna ili vortex polja stacionarnih talasa u građi vakumprostora mogu ostati na jednom mjestu dosta dugo vremena. Kozirev je tvrdio, na osnovueksperimenata, da se i torzijska polja mogu širiti prostorom kao i torzijski valovi. Uočio je, slično Tesli prije njega u etarskoj fizici, kako svi fizikalni objekti i apsorbuju i zrače torzijske valove.Svim treskanjem, vibriranjem, hlađenjem, grijanjem i deformisanjem fizikalni objekti generišumjerljive torzijske valove. Oni se mogu mjeriti. Ono što je i Tesla u predavanju 1893. godine “Osvjetlosti i drugim pojavama visoke frekvencije” iznio demokritksi, iznio je i Kozirev o atomu, kojibiva konstantno premještan iz mjesta u mjesto u “praznom” prostoru. Zato sve “…elementarne čestice imaju valno svojstvo, tj. čestice su valovi… Elektron je talassmješten u “dvodimenzionalni” ili trodimenzinalni prostor... Veličina Elektrona nije nikakvakonstantna veličina, nego se ona može stalno mjenjati”, piše na osnovu matematike jedan odsvjetskih kritičara teorije relativiteta Seadin Jelovac u poglavlju svoje knjige ‘Konstantnekonstante’.27/ Kozirev je smatrao da sva kretanja od vibriranja atoma do putanja planeta izvijezda, ostavljaju svoje tragove u medijumu, tj. etru u formi torzijskih valova. Kozirev je todokazao putem rotacije žiroskopa koji time gubi malu težinu. Isto i jako treskanje objekta, moževoditi gubitku težine. To je spram današnje konvencionalne nauke nemoguće, kao što je bio iTeslin bežični prenos ne-hercijanskim talasima. Kozirev je dokazao kako žiroskopi zrače višetorzijskih valova, ukoliko se tresu ili rotiraju. Na taj način se energija etra, održavajući objekatkoji se trese ili rotira, zrači natrag u pozadinski okean etra i tako povećava. Slična istraživanja vođena su na Kembridžu, gdje je dr. Harold Aspden primjetio povezanfenomen, pridružujući žiroskopu moćan magnet, zavrtjevši ih zajedno velikom brzinom. Mjerio jekoličinu energije potrebne za ubrzanje žiroskopa. Dobio je računicu od 1000 J (džula). Nakonzaustavljanja vrtnje žiroskopa, unutar 60 sekundi ponovo ga je zavrtio, i otkrio da mu je bilopotrebno mnogo manje energije do postizanja iste brzine jer je vrtnja žiroskopa dodala energijuetru, koji održava žiroskop. Sve to trajalo je i nakon zaustavljajnja, što je slično momentu ili silikretanja vode u čaši nakon miješanja kašičicom. 28(isto)/ Ova razmjena slična je onoj, koju jeza jogine, meditante i sve druge razradio Franc Bardon u okultnom klasiku “Inicijacija uhermetizam”, gdje se svaki element stvaranja zamišljanjem uzima iz etra ali i vraće njemu, očemu bi se moglo i te kako diskutovati jer je npr. povezana s temom današnjih eksperimentalnihdokaza sa Instituta u Pristonu i još nekim, o uticaju misli na okolinu, putem RNG generatora kojigeneriše slučajni šum. 29(http://bit.ly/imsfS6)/ Dakle, vrteći magneti nisu ništa drugo dogeneratori snažnih torzijskih valova. Naša planeta Zemlja i svi drugi oblici postojanja usveprožimajućem medijumu, etru ili kako god ga drugačije nazvali kroz istoriju njegovih imena,samo su generatori torzijskih valova, kako je dokazao Kozirev i drugi istraživači. To je misterija iTesline spirale kao vrtloga, jer beskonačno je obrtnih magnetnih polja u sveprožimajućem etru.To mnogi nisu razumjeli-univerzalni princip kretanja u medijumu. Pored Kozireva i Aspdena,slična eksperimentalna istraživanja vršio je i Brus De Palma, katapultirajući dvije čelične loptepod istim uglom u vazduh. Za Kozireva ćemo napomenti još da je on otkrio da zvijezde zrače energiju torzijskih valova.Njegov postulat je bio da se torzijski valovi stvaraju zbog vrtnje zvijezda u medijumu, te je naosnovu svojih astronomskih posmatranja zvijezda, pomoću dediciranog teleskopa za mjerenjeradijacije torzijskih valova, primjetio kako su zvijezde emitovale tu energiju sa svoje lokacije. Ponjemu, lokacija zvijezde na nebu je morala biti stvarna, a vidljivo svjetlo zvijezde otkriva lokacijukoju je ona imala prije mnogo svjetlosnih godina, koliko je trebalo svjetlu da dođe do Zemlje.Ako zapazimo, ovo takođe ne ide u prilog Dopler efektu i njegovom “crvenom pomaku” pokojem znači da se galaksije brzo udaljavaju od nas zbog širenja kosmosa. Kozirev je zaključioda torzijski valovi moraju putovati super-luminalnim brzinama. Ono što je Kozirev još razviojeste to, da torzijski valovi primljeni s lokacije na nebu prikazuju buduću poziciju zvijezde, jertorzijski valovi putuju super-luminalnim brzinama. Zbog toga ovi valovi mogu preći vremenskubarijeru, te tako “preći” u budućnost. Po njemu, to je značilo da torzijski valovi kreiraju istorijusvih događaja u svemiru kroz sveprožimajući medijum, kako od kretanja najmanjih subatomskihčestica tako do kretanja planeta, zvijezda i galaksija. 30( http://bit.ly/khrsH7 )/ Naša planeta Zemlja takođe, zrači torzijske valove. Ta je radijacija znantno jača blizu polova irotacijom ih rasprostire po ostatku planete. Kozirevi eksperimenti su zavisili od geografskelokacije, pa je i sam primjetio kako se mjerenja mogu izvoditi samo tokom hladnog periodagodine. Sasvim prirodno i još logično, Sunce je najveći generator torzijskih valova širomSunčevog sistema. Mišljenja smo, da je vrlo lako moguće da je zvijezda Vega (sazvježđe Lira)jak generator torzijskih valova te Sunce cijeli svoj sistem povuče k njoj, svake godine u jednomtrenutku, brzinom od 20 km u sek. U nekim astronomskim knjigama s polovine 70-ih godinaprethodnog vijeka piše: “Sunce vuče Zemlju i ostale planete kroz prostor naše galaksije brzinomod oko 20 km/sek u pravcu zvezde Vege u sazvežđu Lire. Dokaz ovog kretanja je uglovnoudaljavanje onih zvezda, prema kojima se kreće Zemlja sa Suncem, dok se dijametralnosuprotne zvezde uglavno približavaju jedna drugoj…” 31/ Treba imati na umu da torzijski valovi teku u svaku i iz svake fizikalne materije. To je kaoeksperimentalni dokaz Popa o biofotonistici. Evo šta piše o problem biofotonistike apsolventfilozofije Slađana Marjanović u svom naučnom tekstu “Svetlost na tragu duha”, za časopis “Krozprostor i vreme”: “… Studije biofotonske emisije su bile zabranjene i radoznalim studentima…Bitnu razradu Popove ideje dobijaju uviđanjem da bifotonske emisije imaju cilj i izvan tela. Talas rezonancije nije bio korišćen samo za komunikaciju unutar tela, već i između živih bića.Najpre su na to ukazali eksperimenti izvedeni sa vodenim buvama. Pokazalo se da vodenebuve međusobno, jedna iz druge, apsorbuju svetlost koju emituju. Ista stvar se desila i sa malimribama. Suncokret se pokazao kao biološki usisivač, kretao se u pravcu fotona kako bi ih upijao.I bakterije su gutale fotone iz medijuma u kome su bile postavljene. Popu je otkrivena razmenafotona između živih bića koju je uočio, bila putokaz za moguće rešenje misterije savršenekoordinacije u životinjskom svetu, naročito kod jata riba ili ptica. Izvor njihove usaglašenostimože biti u razmeni fotona među njima na kvantnom nivou. Slična je stvar sa ljudima, zaključioje Pop. Ako možemo da primamo fotone drugih živih bića, to znači da ćemo tako moći da teinformacije iskoristimo da bismo sopstveno svetlo doveli u ravnotežu. Razmena fotona nasubatomskom nivou može biti objašnjenje isceliteljskog lečenja, pa i brojnih fenomenaneobjašnjivih nauci, kao što su telepatija i vidovitost. Informacije koje fotoni nose, prenose sesuptilnim putem, nevidljivom svetlošću u korelaciji biofotonskih polja koja okružuju naša tela,isto kao i unutar njega…” 32( http://kpv.rs/?p=1605 )/ Zanimljivo je da je D. Vinter kasnije objasnio mehanizam valova za isporuku energije uma isrca sopstvenom DNK. Kada srce izražava emocije ljubavi, ono kreira kaskaduelektromagnetskih valova Zletne sredine, tj. kreira gravitaciju (G-silu, spiralno-cirkularnuenergiju) kao što to atom čini, pri privlačenju isprepletenih elektromagnetskih valova u nultutačku mirovanja. Npr. pošto emocije potiču iz srca, danas ih možemo mjeriti. Emocije sereflektuju u valovima EKG-a. Svi valovi prave vorteks u jezgru atoma. Radi se o mjeri Zlatnesredine, koji usklađuje skalu valne dužine srca i mozga s kratkim valnim dužinama DNK. Kadasu naše misli i emocije u skladu s ljubavlju, kreira se kaskada Fibonacijevog niza (Zlatnasredina), koja povezuje energiju srca i uma s pridruženim vlastitim DNK. Tako su emocijestvarno energija, i to energija u kretanju. Emocije prenose emocionalnu energiju od srca svakojstanici tijela do DNK. Energija naših emocija se kreće između tih skala, mjerila dugih valnihdužina i kratkih valova kako bi se konačno isporučila u DNK. Svi su atomi u svojoj osnovi generatori torzijskih valova. Poznato je npr. da kontra rotirajući Φspiralni elektromagnetski valovi u implozijskoj fizici Daniela Vintera, koji se spiralizuju uatomskom jezgru, takođe, poništavaju elektromagnetske komponente elektromagnetskihvalova. Rezultat iz toga su torzijski valovi. Po fizici Vintera, spiralizovanje u nultu tačkumirovanja elektromagnetskog vorteksa kreira da se beskonačna energija akumulira zbogimplozije valova u sve manje i manje valne dužine (što je kraća valna dužina to je veća energijasadržana u spiralizirajućem valu). Analogiju imamo u tornadu koji akumulira energiju i fokusiraje u tačku-u oku tornada u kojem se prirodno ucrta pentagram ili nekad heksagram(elektromagnetski vrtlog ili vortex akumulira energiju u svojoj tački mirovanja). Međutim, postoji ijedan interesantan Teslin članak “Razbijanje tornada” iz decembra 1933, za “Everyday Scienceand Mechanics, u kojem on vrlo zanimljivo iznosi način razbijanja tornada.

Dakle, još jedna dubina značenja Tesline spirale, pored one koju je objavio dr. Abramović, uradu “Okultni smisao Tesline spirale”. 33(http://bit.ly/wjwuT1)/ Tajanstvenu dubinu spirale,sjetimo se, imamo savršeno studiozno prirodno-naučno urađeno kod astrologa, ali možemoslobodno reći i naučnika, čuvenog Mila Dupora. On je to dao u petom dijelu ‘Spiralni puteviGospodnji’ u knjizi “Astrološki i hermetički spisi” (hermetički dio). Uragani na primjer, kategorija4 i 5, otvaraju međudimenzionalni prolaz ka višim, te na taj način omogućava protok energijeetra (čije je osnovno svojstvo vibriranje) u našu grubo fizikalnu dimenziju. Energija etra u formitorzijskih valova kreira stojne valove. Valne dužine planeta i zvijezda su ogromne u poređenjusa valnom dužinom atoma. Ali, kada se njihove valne dužine uklapaju u Fibonacijev niz Zlatnesredine, oni se imploduju i formiraju fraktalne atraktore, koje nazivamo gravitacijom. Na taj načinsu, implodirajućim elektromagnetskim valovima povezane sve panete i zvijezde u medijumu.Hologramski tip svemira naučno je jednak hermetičkom principu, koji glasi: “sve što je gorejednako je onom dolje, i obratno” (makrosvemir i mikrosvemir). Džon Vorel Kili 1876. prvi je smanjivao predmetima težinu putem rotacije, izvodio levitaciju,podizanje predmeta i druge eksperimente sve do psihičkih dejstava, u etarskoj fizici. Danas muje u zvučnim vibracijama takođe, sličan izvrstan eksperimentator Džon Hučinson. Npr. Kili jesmatrao da je etar na najvišem energetskom potencijalu naspram mase i materije, a da je okomillion puta gušći i čvršći od čelika. Tesla je imao isti pogled i putem dubljih eksperimenataproširio etarsku fiziku, i smatrao takođe da materija nastaje iz primarne supstance koja prožimaUniverzum-da taj proces neprestano teče, poređujući ga sa odvijanjem i navijanjem sata.Smatrao je da kada se izgubi unutrašnji električni naboj, etar mrvi materiju u sebi. Jasno je dačim svjetlo opet dotakne atome razbacane kroz prostor, ponovo otpočinje proces, jer su sveatomske i molekularne vibracije razmjene emisija kvantnog zračenja, pa je tako akustikasvodiva na elektromagnetiku. Proizvodnjom zvuka mi nužno pokrećemo svjetlost, a moguće je iobrnuto ukoliko se poznaju i primjene svi matematički zakoni etarske sinteze, što bi samopokrenulo zgušnjavanje materije iz elektromagnetskih polja, odnosno stvorilo bi ono što znamokao Materija, kako objašnja dr. Abramović u svom radu “Etarska fizika i relativizam”. 34 ( http://bit.ly/wFC2Mi)/

Još 1895. godine dva vidovnjaka, Čarls Leadbeter i Ani Besant, objavili su jedan vrlo zanimljivčlanak pod nazivom “Okultna hemija”, u kojem su objasnili unutrašnju strukturu vodonika ikiseonika, a da nisu imali nikakvu naučnu podlogu osim jedino svoju vidovitost. Dakle, imajućisamo neku vrstu umne labaratorije, ali bez naučne podloge, ova dva imena oslikali su torusneoblike kao gradbene blokove atoma. Na ovim prostorima postoji takođe donekle slična osobaovoj dvojici vidovnjaka, a radi se o iscjeljitelju i duhovnjaku dr. Ljubiši Stojanoviću, koji je ujednom svom seminaru pod nazivom “O Crnoj rupi i tački prosvetljenja”, prije nekoliko godinaiznio smatramo neke vrlo interesantne stvari za nauku. Te torusu slične forme tokova,Leadbeter i Besant nazvali su “Anu”. Govorili su kako atom oblikovan iz etra korišćenjem Anuakao forme tog konstantnog toka. Pošto je tzv. torus vrlo važna trodimenzionalna forma materijeu novoj nauci etra, i kako se danas najčešće poredi sa prstenastim oblikom, onda lako možemo na taj način pojmiti nastajanje materije iz etra. Torus nastaje rotiranjem mustre Geneze za 360stepeni, i kao kugla uvija se unutra na vrhu i dnu, da bi nastala rupa kao na jabuci. U valnojstrukturi materije, koju smo prikazali, materija jeste samo mustra interferencije valova, ulaznih iizlaznih. Sva materija u svemiru na taj način se održava, jer se radi o međusobnoj zavisnostičestičnih valova. 35/ Po današnjoj implozijskoj fizici Vintera, vrteće polje elektromagnetske energije sprema inerciju(otpor kretanju). Što je više rotacije ili vrtnje, to je veća inercija. Takođe je i ovo demonstriranoeksperimentalno, vrtnjom žiroskopa i zvrka. Ako organizujemo vorteks spin poljaelektromagnetske energije u organizacijske mustre čuvenih Platonovih krutih tijela, kojenazivamo atomom, onda lako možemo shvatiti dva postulata: da je materija gusta formaakumulirane energije, i da materija ima svojstva inercije koja daje masu. Inače, Daniel Vinter sedrži ideje pomenuta dva vidovnjaka i podržava je. On je spojio oblik njihove vizije torusa saPlatonovim krutim tijelima za konstruisanje atoma, tako da smatra da etar kreira vrtloge(vortekse) ili mala tornada kružne spiralne energije širom svemira u medijumu. Zato su vrtlozi uetru poput malih vrtloga u rijeci.

Činjenično, gledajući sav Teslin rad, uopšte nema sumnje da je on shvatio sve ovo, tj. da jeimao ovakav pogled, samo što nikada nije dao jednu potpunu i složenu teoriju. Ali, iz njegovihpredavanja, spirale, zatim eksperimenata i pisanja članaka, kao spoj eksperimentalne,posmatračke metode i samoizvještaja u nauci, mi ovdje izvlačimo zaključak. Iz svega ne čudišto Tesla nije bio shvaćen, jer zaista jeste bio mnogo ispred vremena, naročito u poimanju etra ieksperimentima koje je on proširio dobijajući spoznaju znanto jače nego Kili i drugi prije njega.Zato njegovi stacionarni talasi i jesu dali pravi put i revoluciju. Kao što smo prikazali, kasnije sudrugi naučni eksperimentatori dolazili do gotovo istih spoznaja, čak i nezavisno od Teslinihradova. Takvih uspješnih teoretičara i eksperimentatora (u kimatici) ima i danas, da bismo se natom polju mogli mnogo duže zadržati i doći do starogrčke misli, a od starogrčkih filozofa jošdalje sve do prastarih simbola zmije koja grize svoj rep i dr. ___________________ 1 “Tesla-čarobnjak i genije”, Aleksandar Milinković, Samostalna izdavačka agencija „Zlaja“,Beograd, 2005, 130. 2 Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 4, Beograd, 1961, str. 769. 3 “O svetlosti i drugim pojavama visoke frekvencije”, predavanje održano u Franklinovominstitutu u Filadelfiji, 24.feb.1893, i u Nacionalnom udruženju za električno osvetljenje u St.Luisu 1.marta 1893.godine, N.Tesla, Predavanja, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod zaudžbenike i nastavna sredstva, tom prvi, Beograd, 2006, 170, 171. 4a. “Bežični prenos električne energije”, N. Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavodza udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 277-282; 4b. “Govor Nikole Tesleodržan prilikom dodele Edisonove medalje u Američkom institutu elektroinženjera 18.maja1917.godine”, N.Tesla, Stenografski zapis (otkucan mašinom), koji je Tesla sam popravio i,ponegde, dopunio, nađen je u dokumentaciji Muzeja Nikole Tesle u Beogradu, N. Tesla,Predavanja, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, prvi tom,Beograd, 2006, 305 i 306. 5 “Pokretačka snaga budućnosti”, N. Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod zaudžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 316 i 317. 6 prema podacima “Vojna enciklopedija”, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 10,Beograd, 1968, 771, 772. 7 “Kako kosmičke sile utiču na našu sudbinu”, N.Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle,Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 152. 8 prema podacima “Vojna enciklopedija”, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 9,Beograd, 1967, 313-16. 9 “Kako kosmičke sile utiču na našu sudbinu”, New York American, 7.feb.1917, N.Tesla,Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd,2006, 152 i 153. 10 pogledati sličan citatu u “Etarska fizika i relativizam”, V.Abramović, Nikola Tesla, “Novečinjenice o kosmičkim zracima”, neobjavljen clanak, 1935.g., Teslin Arhiv, Muzej Nikole Tesle,Beograd, http://bit.ly/wlS6Kz. 11 “Čarobnjak, život i vreme Nikole Tesle-biografija jednog genija”, M.Sajfer, Stylos, Beograd,2006, 90. 12 “Članci”, N.Tesla, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva,tom 2, Beograd, 2006, 277-290, 307-314. 13 “Čarobnjak, život i vreme Nikole Tesle-biografija jednog genija”, M. Sajfer, Stylos, Beograd,2006, 108. 14 “Nema praznog prostora”, Aleksandar Lazarević, KPV, http://kpv.rs/?p=49 . 15 prema podacima iz “Vojne enciklopedije”, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 9,Beograd, 1968, 336. 16 prema podacima iz “Vojne enciklopedije”, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 9,Beograd, 1967, 722. 17 “Uticaj statičkog elektriciteta na bežični prenos”, N.Tesla, Članci, Izabrana dela NikoleTesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 287-290. 18 “O svetlosti i drugim pojavama visoke frekvencije”, N.Tesla, Predavanja, Izabrana delaNikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom prvi, Beograd, 2006, 186 i 187. 19 “Visokofrekventni oscilatori za elektroterapeutske i druge svrhe”, N.Tesla, predavanjeodržano u Elektroterapeutskom udruženju u Bafalu, 13.septembra 1898.godine, Predavanja,Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom prvi, Beograd, 2006,243. 20 “Problem povećavanja ljudske energije, kretanje čoveka napred-energija kretanja-trinačina za povećanje ljudske energije”, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike inastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 138, 139 i 141. 21 prema “Svetski sistem bežičnog prenosa energije”, N.Tesla, Članci, Izabrana dela NikoleTesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 308 i 309. 22 “Tesla”, Branimir Jovanović, Centar Tesla, Beograd, 2006, 138-183; i prethodne gornjeilustracije u boji 11a i 11b. 23 “Čarobnjak - život i vreme Nikole Tesle”, M.Sajfer, Stylos, Beograd, 2006, 134. 24 “Mogućnosti bežičnih komunikacija kod željeznica”, N.Tesla, Članci, Izabrana dela NikoleTesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 385. 25 poglavlje 6 ‘Vibracije etera’- http://bit.ly/khrsH7; i poglavlje 4 ‘Polja nulte točke’, http://bit.ly/zUknz3. 26 “Tesla- čarobnjak i genije”, Aleksandar Milinković, Samostalna izdavačka agencija „Zlaja“,Beograd, 2005, 132. 27 "Ajnštajnova teorija relativnosti 100 godina laži", Seadin Jelovac, Mostar, 2006, 193 i 194. 28 isto prema 25. 29 Random Noise Generator-uređaj koji generiše potpuno slučajan šum prema principuneizvjesnosti kvantne mehanike; slučajni šum pretvara se u binarni sistem, 0 i 1, poglavlje 3‘Znanost i svijest,kolektivna svijest’, http://bit.ly/imsfS6 . 30 ‘Vibracije etera, torzijski valovi’, http://bit.ly/khrsH7 . 31 “Astronomija”, Atlasi znanja, Mladinska knjiga, tom 4, Ljubljana 1978, A/7 - A/6. 32 “Svetlost na tragu duha”, Slađana Marjanović, Kroz prostor i vreme, http://kpv.rs/?p=1605. 33 “Okultni smisao Tesline spirale”, V.Abramović, http://bit.ly/wjwuT1. 34 “Etarska fizika i relativizam”, V.Abramović, http://bit.ly/wFC2Mi . 35 implozijska fizika, poglavlje ‘Vibracije etera’. Kad već govorimo o Tesli i komentarišemo njegov članak o ovom vijeku, zanimljivo je da je nasličan način gledao i društveni svijet. Dakle, život kao kretanje, kao “jednačinu čije je rešenjeneuhvativo, ali ona ipak sadrži određene poznate činjenice”, a kako nastavlja dalje “za kretanjeje neophodno telo koje se pomera i sila koja ga potiskuje i pomaže da savlada otpor. Čovek,uopšteno, je masa koju potiskuje sila. Otuda se i opšti zakoni u carstvu mehanike koji važe zakretanje, mogu primeniti i na čovečanstvo…” 1/ Tesla je pravilno smatrao da postoje tri načina kojima se može povećati energija koja određujeljudski progres, i to: povećati masu, smanjiti sile otpora koje usmjeravaju napredak i umnožitienergiju ljudske mase ovladavanjem silama univerzuma, poput sila sunca, okeana, vjetrova,plime i osjeke i slični izvori beskonačne energije koja ne zahtijeva zagađenje životne sredine.Sve je to do detalja obrazložio u članku pod nazivom “Problem povećavanja ljudske energije,kretanje čovjeka naprijed-energija kretanja-tri načina za povećanje ljudske energije”, juna 1900.godine za “The Century Magazine”. Taj članak pored razrade tri pomenuta načina povećanja ljudske energije sadrži za trećiproblem i prenos energije na daljinu, ali i: ‘tri načina dobijanja energije sa Sunca; velikemogućnosti koje pruža gvožđe za povećavanje ljudskog rada-ogromni gubici u preradi gvožđa;novi proces za ekonomičnu proizvodnju gvožđa; nastupa vijek aluminijuma-propast industrijebakra-veliki potencijal novog metala za civilizaciju; napori za dobijanje veće energije izuglja-električna transmisija-gasna mašina-hladna ugljena bakterija; energija iz životnesredine-vetrenjača i solarna mašina-pokretačka snaga iz zemne toplote-elektricitet iz prirodnihizvora; napuštanje poznatih metoda-mogućnost za “samoradnu” mašinu, neživu a ipaksposobnu da kao živo biće uzima energiju iz sredine-idealan način za dobijanje pogonskesnage; prvi napori za stvaranje samoradne mašine-mehanički oscillator-radovi Devara iLindea-tečni vazduh; otkriće neočekivanih svojstava atmosfere-čudni eksperimenti-transmisijaelektrične energije kroz žicu bez vraćanja-transmisija kroz zemlju bez žica; bežičnatelegrafija-tajna greške u Hercovim ispitivanjima-prijemnik izvanredne osjetljivosti; razvoj novogprincipa-električni socilator-stvaranje ogromnih električnih kretanja-zemlja se odazivačovjeku-interplanetarne komunikacije moguće’; i ‘prenošenje električne energije na sve daljinebez žica-sada izvodljivo-najbolji način za povećanje sile koja ubrzava ljudsku masu’. 2/ Svijetla djela nauke i umjetnosti, za Teslu, čovječanstvu su osvjetljavali put, upravo zboguživanja i otkrivanja koje stvaranje pruža . Sve je ritam! Sve je kretanje, počevši od rođenja,rasta, starosti, smrti, pojedinca, porodice, rase i nacije. U članku “Problem povećavanja ljudskeenergije” 1900, Tesla je iznio i hrišćanske a naročito budističke poglede. PRVIM PROBLEMOM-povećavanjem mase, rješava se problem zdravlja, zdrave hrane, dobrei zdrave ishrane. Umjerenošću, urednim navikama, unapređenjem braka, savjesnom brigom odjeci i sl., poštuju se religija i higijena. Time dodata masa iste brzine kao stara, jeste manje iliveće brzine. Smatrao je obrazovanje povećanjem “brzine” novododatoj masi. Obrazovanje jenajvažniji rezultat koji čovječanstvo treba postići. Higijeni i religiji protivni stimulansi koji skraćujuživot (sem alkohola koji je umjerenošću provjeren eliksir života), za sto godina neće više bitiprimamljivi, pisao je Tesla. Svijet bakterija je za njega bilo najveće zlo. Najpotrebnije za povećanje ljudske mase, jestesterilizacija vode. Na taj način bi se uklonile mnoge bolesti i umiranja. Za idealnog dezinfekantauzimao je ozon (O3). Otežavanja koja postoje i danas u stvaranju porodice, kroz veliki rad i sl.,samo uklanjaju kreativne snage čovjeka za umjetnost i misao. Manje vremena se provodi saporodicom i prijateljima. Po članku “Problem povećanja ljudske energije”, to je nešto što takođetreba promijeniti. Gledajući današnjicu, mi vidimo da je to danas najizraženije, jer smo svjedocikreditiranja od najvećih kamataša-banaka, zatim proizvodnja novijih vakcina, vještačkoizazivanje bolesti, virusa i drugih otrova radi što veće zarade i kontrolu broja populacije. Profesor dr. Svetozar Radišić u jednom zanimljivom radu “Misli, emocije i realnost”, uz osvrt naTeslinu nauku u prvom dijelu rada ‘misli , emocije i kosmos’, piše: “…Poznato je da je ceoosmotreni kosmos u nekoliko vrsta ritmova, koji se razlikuju po učestalosti i obliku. Na primer,postoje energetski talasi, impulsi, energetski skokovi, pljusci, oblesci, treptaji, bezobličnikontinuelni protoci, spirale, vrtlozi, ciklusi itd. Kosmos je suštinski energija i čine ga njeni oblici.Vrsta ritma određuje ponavljanja. Naučnici su, na primer, ustanovili ponavljanja ekonomskihdogađaja u zavisnosti od aktivnosti Sunca koje se obnavljaju svakih 11,1 godinu. O kakvoj jemeđuzavisnosti između Sunca i ponašanja ljudi reč (u ovom slučaju ekonomskih), može da sezaključi na osnovu analize brojnih ekonomskih pokazatelja, sadržanih u Goldštajnovoj bazipodataka. Naime, u nemačkom institutu za psihologiju u Gotingenu nakon naučnog skupa uAmsterdamu objavljeno je pod naslovom „Turning points of long waves in Western economics:are they correlated with solar activity?”, da ključne tačke u dugoročnim talasima zapadneekonomije značajno zavise od sunčeve aktivnosti. Kosmička međuzavisnost i vasionski skladizraženi su strukturom i kretanjima energije, materije i informacija, a ta kretanja su u kosmosu(skoro) idealno sinhronizovana…” 3( http://bit.ly/y3sjlg )/ Po istom Teslinom članku, dobra i obilna hrana, jako je bitna. Gajenje stoke za ishranu jenešto što vodi dodavanju mase “manje brzine”, pa je jasno da postoji filozofska neophodnost zaishranom. Tu je mnogo poželjnije gajenje povrća, pa je Tesla smatrao vegetarijanstvo pravimnačinom za napuštanje utvrđenih navika. Biljna hrana predstavlja mnogo bolju osnovu zaobavljanje posla čak na bolji način. Ona povećava fizičku kondiciju. Npr. ovsene pahuljiceekonomičnije su od mesa i bolje za mehanička i mentalna dejstva, jer manje opterećuju našeorgane za varenje. Uz to, biljna hrana doprinosi osjećanju zadovoljstva i druželjubivosti, smatraoje Tesla. Na taj način ujedno se zaustavlja i nemilosrdno ubijanje stoke zarad ishrane ljudi. Itakva vrsta negative otežava put progresa, jer destruktivno utiče na moral čovjeka. Zasigurno postoje primjeri plastičnog života. Postoje organizovana bića koja žive bez hrane, uzimajući energiju iz životne sredine za potrebne životne funkcije. Takav primjer imamo ukristalima. Ni oni ni slični primjeri plastičnog života, nisu ništa manje živa bića od drugihpostojanja u Univerzumu. Isto tako na kristalizaciju minerala sigurno utiču spoljni elektro-uticaji, izato se čestice poređaju u neki geometrijski oblik. Vjerovatno to rade u pravcu Zemljinogkretanja zapad-istok, jer se smatra da kristali ne propuštaju valove u svim pravcima, već samo ujednom. Kada je u pitanju životna sredina, čuvanje šuma preko je potrebno. Danas naročito, zbogpovećanog nivoa ugljen-dioksida (CO2) u atmosferi. Ugljendioksid koji proizvodimo konstantnimzagađivanjem vazduha, odlazi u našu atmosferu koja apsorbuje 45% zagađenja. Biljke i tloapsorbuju 30%. Okeani apsorbuju 25%. Sedimenti i stijene apsorbuju 1%. Danas seugljendioksid (CO2) ispušta u atmosferu duplo brže nego što se iz nje uklanja. Od sagorijevanjafosilnih goriva potiče 4/5 zagađenja. Ugljendioksid izaziva globalno zagrijavanje, tako što apsorbuje dio toplotnog zračenja kojedolazi sa Zemljine površine i zrači ga nazad u atmosferu. Da potpuno prestanemo sa emisijomCO2, trebaće mnogo više od sto godina da bi se atmosfera pročistila od zagađenja. S drugestrane, ne treba zaboraviti da je Tesla imao patent za dobijanje ozona kao i za “čišćenje”ozonskog omotača, što bi za današnju civilizaciju bilo preko potrebno. Interesantno je, zbog životne sredine, da ukratko pomenemo Šumanovu rezonanciju od 6 Hz(prema nekim izvorima navedeno 8 Hz) . Otkrivena je 1952. antenom kraj drveta koja je kupilaelektromagnetske valove Zemlje sa pomenutom frekvencijom rezonancije. Ona je rezultatvalova između Zemljine kore i gornjih slojeva atmosfere. Ovu frekvenciju zovu srčanim ritmomGaia-e, i povezana je sa ljudskom sviješću. Valovi našeg mozga djeluju u frekventnom domenukoji tačno uključuje Šumanovu frekvenciju, potvrđujući svijetu još jednom Teslino djelo. Svi NASA-ini brodovi opremljeni su s uređajima koji simuliraju frekvenciju Šumanoverezonancije. NASA je na početku još primjetila da astronauti postaju uznemireni i dezorjentisaničim su izvan Šumanove frekventne rezonancije. To znači da mi zavisimo od nje potpunoprirodno kao stanovnici ove planete. Drveće u šumi djeluje kao ogromna antena koja prikupljaŠumanovu frekvenciju. Drveće je još i pojačava, prema eksperimentalnim dokazima D. Vintera.Uništavanje šuma bi u potpunosti bilo ugašeno u Teslinoj primjeni besplatne i neograničeneenergije. Šetnja šumom predstavlja osvježenje. Svaka isključenost Šumanove rezonancijedovodi do dezorjentisanosti i uznemirenja. Vjeruje se da je to razlog ljudske želje u provođenjuvremena u prirodi. Na visinama, avionska oplata djeluje na nas kao jedan veliki Faradejevkavez, pa se smatra da doprinosi osjećaju umora od leta. “…Imajući u vidu strukturu Jedinstva, uspostavljene međuodnose i korelacije, činjenicu da sečovek nalazi u “središtu” svih tih prostorno-vremenskih vrtloga, isprepletenih pri tom raznimnivoima svesnosti, na mestu “sudara” dimenzionih skala mikro i makro svemira, na graniciizmedju onoga “izvan” i onoga “unutra”, prateći igru prostora i vremena, materije i duha, umestosintagme ČOVEK I UNIVERZUM, sasvim slobodno možemo reći: ČOVEK jeste UNIVERZUM…”, piše inžinjer Goran Marjanović u svom naučno-duhovnom tekstu “Samoostvarenjeapsoluta” za KPV. 4( http://bit.ly/z7Hf2q )/ Naš mozak je kao antena, i takođe reaguje. To značida su i moždani valovi i srčani ritam, koherentni sa Šumanovom rezonancijom naše planete.Zato danas Daniel Vinter kaže da sav biološki život zavisi o ovoj rezonanciji kao dugačkom Φvalu-nosiocu za isprepletene elektromagnetske Zlatne valove. Zbog toga možemo osjećajimaljubavi ugoditi prirodi i postati kao ona. Dakle, povezani smo sa prirodom Zemlje na isti način nakoji nam je u psihologiji poznata tzv.”afektivna vezanost” za naše najbliže. Slađana Marjanović je istakla u radu “Svetlost na tragu duha”, dubinu eksperimentalnih radovanaučnika Popa, koji je dokazao postojanje biofotonskih polja koji izlaze iz živih sistema.5(http://kpv.rs/?p=1605)/ Uzimanjem biljne hrane mi unosimo fotone u svoj organizam, jer je ubiljkama prisutna svjetlost. Ona je izvor energije iz procesa fotosinteze. Iz biljne hrane semetabolišu supstance, ne samo zbog fotosinteze, već vjerovatno i one koje biljka uzima izzemlje. Svi elektromagnetni talasi svjetlosti moraju negdje da se sačuvaju, ako se sjetimo štasmo govorili već o njima. Fotonska energija se u tijelu rasipa i distribuira preko čitavog spektrafrekvencija. Ta energija postaje pokretačka snaga za sve molekule u našem tijelu. Fotoni urazličitim frekvencijama upravljaju različitim procesima, obavljujući različite funkcije. Tako se svifotoni harmonizuju u kolektivno dešavanje, a svi su povezani grupom zajedničkihelektromagnetnih polja. Dakle, sve ima svoju svijest! Međućelijska komunikacija odvija se takođe zahvaljujući biofotonima. U ćelijama molekulireaguju na određene frekvencije. Niz vibracija nekog fotona prouzrokuje različite frekvencije udrugim molekulima tijela. Tako se pokazuje univerzum u čovjeku, jer su eksperimenti Popadokazali da svjetlosni talasi otkrivaju umijeće tijela da upravlja komplikovanim procesima sarazličitim djelovima tijela istovremeno. Odakle dolaze ovi svjetlosni talasi, otkriveno je putemlabaratorije (tamna soba, koja je mjerila emitovanje svjetlosti od nekoliko fotona u minuti;mjerenje svjetlosti ljudi). Ispitivanja svjetlosti ljudi Pop je vršio na pacjentima oboljelim od kancera. Utvrdio je da je kodnjih nestao periodični prirodni ritam (koherentnost), jer nije postojala unutrašnja međućelijskakomunikacija. Svjetlost je izlazila van. U takvim stanjima i stanjima stresa, porasla je stopabiofotonske emisije. To je davalo namjeru odbrambenog sistema da organizam povrati uravnotežu. U primjerima multipla skleroze uočeno je da organizam uzima previše svjetlosti, štoje nanosilo štetu. Dakle, pokazalo se da nije poželjno ni previše kooperativnosti, većumjerenost, zlatna sredina, kako ne bi dovelo do diskonuiteta u radu ćelija. Ćelije imaju svojeprirodno naelektrisanje, pa tako unošenje više pozitivnog naelektrisanja pri uklanjanjunegativnog iz ćelija, takođe može dovesti do diskonuiteta njihovog rada, što izaziva dijeljenjećelija i pojavu kancera. Nekim se supstancama može ponovo uvesti bolja međućelijska komunikacija, koja stajekancerogenim supstancama na put. Takvi su npr. neki ekstrakti biljaka koji mijenjaju biofotonskuemisiju ćelija kancera-uspostavljaju komunikaciju sa ostatkom tijela. Pop je ispitivao razneantitoksične supstance. Sve sem jednog slučaja pokazali su da se samo povećava broj fotona ućelijama kancera, pogoršavajući stanje. Jedini slučaj bio je kod biljke imele. Ona jedina stvarakoherentnost tkiva. Na jednoj pacjentkinji oboljeloj od kancera odmaklog stadijuma, estraktimele za godinu dana vratio je organizam u normali (ravnoteža svjetlosnog bića; života).Zanimljivo je pomenuti još eksperimenata, kao npr. na interakciji fotona sa bioenergetskimpoljima: “…Polikontrastna interferentna fotografija je metod zasnovan na interakciji fotonareflektovanih od objekta snimanja sa bioenergetskim poljima što, nakon posebne tehnike(patent dr. Hary Oldfield) obrade snimka omogućuje vizuelizaciju mnoštva tih, inače „nevidljivh”,entiteta, čak i niza onih iz domena ezoterije kao što su aure, čakre, i sl…”, piše inžinjer GoranMarjanović u tekstu “Inteligentne eterske energije”. 6( http://kpv.rs/?p=335 )/

Prirodno se nameće vještačka proizvodnja hrane, kako je Tesla obrazložio u istom članku.Radi se o povećanju plodnosti obradivog zemljišta putem elektriciteta. Što se tiče hrane biljne,jasno je da treba efikasnije đubriti zemlju vještačkim đubrivom da bi se povećala plodnost.Nešto zemlju čini zemljom, pa objasniti njeno porijeklo bilo bi isto što i objasniti život, po Tesli.Teorije o obogaćivanju zemljišta se ne slažu, a zemlja ne može beskrajno da daje život jer biljkeuzimaju supstance iz nje. Zato se zemlji moraju dodati supstance koje joj biljke oduzimaju. Kakobi se problem mogao riješiti? Putem elektriciteta i našeg najvećeg sastojka vazduha-azota. Zapreminski udio atmosferksih gasova na morskoj površini, sastav vazduha je: Azota (N2)78,09%; pa onda Kiseonika (O2) sa 20,95%; dok ostali minimalni procenti spadaju na Argon(Ar), Ugljendioksid (CO2), Neon (Ne), Helijum (He), Kripton (Kr), Ksenon (Xe), Vodonik (H2) iOzon (O3). Ova neiscrpna količina azota može da se oksidiše i proizvedu jedinjenja potrebnazemlji, čime bi čovječanstvu dalo ogromnu i nesagledivu korist. Problem jeste u tome što je azot izuzetno internan pa neće da se jedini ni sa kiseonikom, ali uzpomoć električne struje odgovarajućeg kvaliteta to je moguće. Hemijska aktivnost se povećavakorišćenjem struje veoma visoke frekvencije (ili brzine vibriranja). Proučen je efekat električnogpritiska strujnih impulsa, zatim zbog njihovog talasastog oblika, proučen je uticaj atmosferskogpritiska temperature, te prisustvo vode i drugih tijela. Tako su postepeno bili utvrđeni najboljiuslovi za izazivanje najintenzivnije akcije pražnjenja i za obezbjeđivanje najveće efikasnostitakvog procesa. Što je plamen veći, oksidacija biva sve jača, po Teslinim eksperimentalnimdokazima. Pražnjenja poput plamena, stvorena putem električnih oscilacija koje prolaze krozkalem, snažno pokreću elektrifikovane molekule pomoću vazduha. Tako se omogućujedobijanje besplatnog vještačkog đubriva, u kojim god potrebnim i željenim količinama, jer seproizvodi azot. Upravo se na ovaj način putem mehaničke sile i jednostavnog električnogaparata mogu proizvoditi mnoge komponente azota širom svijeta. Sve to traži vrlo maletroškove. Zemlja se može nađubriti u svim željenim količinama i povećati plodnost zemljebeskrajno, jer je para efikasno sredstvo za trajno fiksiranje spojeva. Dobilo bi se obilje zrdave ijeftine hrane. *** Zanimljivi su danas tzv.”zeleni krovovi”, pa ćemo im posvetiti takođe pažnju. Prije nekolikodecenija počela je izrada zelenih krovova. Izložbena dvorana u Bonu, danas je uvelikoispresijecana pješačkim i kupastim krovovnim prozorima. Vlada Njemačke je 60-ih godinaprethodnog vijeka započela razvoj modernih zelenih krovova, te danas mnogi gradovi podstičuizgradnju još više. Sada zelenih krovova ima širom svijeta. Najstariji sistem za filtriranje vode služi kao utočište zadevet vrsta domaćih orhideja, i nalazi se u Cirihu. Narodna biblioteka u Vankuveru takođe imazeleni krov, koji je 1995. godine kreirala pejzažni arhitekta Kornelija H. Oberlander. Živi ili zelenikrovovi ipak nisu novina u SAD. Bili su česti na kućama u američkoj preriji sa krovovima odbusena trave. Takvi se krovovi mogu naći danas na brvnarama i kolibama sjeverne Evrope. Već nekoliko godina arhitekte se stalno vraćaju zelenim krovovima, i to ne zbog njihove ljepotesamo već i zbog praktičnih razloga. Radi se o njihovoj sposobnosti da ublaže ekstremne uslovekoji su uobičajeni na konvencionalnim krovovima. U Vankuveru se na krovu hotela FermontVoterfront nalazi zeleni krov, tj. bašta šefa kuhinje hotela. U trećem dijelu istog grada zeleni krovje postavljen na olimpijskom selu koji se gradio za Zimske olimpijske igre 2010. godine.Raznolika panorama ovakvih krovova vidljiva je u Vankuveru, Čikagu, Štutgartu, Singapuru,Tokiju i na još nekim mjestima širom naše planete.

Danas je lakše dizajnirati zelene krovove zbog vodootpornih membrana, koje sakupljaju voduza navodnjavanja. Na taj način omogućena je drenaža, podupiranje mješavina za rast biljaka isprečava se prodiranje korijenja. Neka mjesta poput Portlanda u Oregonu, smanjuju porez i nataj način podstiču građevine da grade žive krovove. Postoje čak i druge podsticajne mjere. Švajcarska, Njemačka i Austrija dale su zakone koji obavezujupostavljanje zelenih krovova na krovnim konstrukcijama sa odgovarajućim nagibom. Zelenikrovovi su jako efikasni, jer obezbjeđuju precizne podatke o njihovoj sposobnosti sprečavanjaizlivanju kišnice, pospješivanja uštede energije i smanjenje buke u urbanim sredinama. Kako jeovakvih krovova sve više po Evropi i ostatku svijeta, možemo biti sigurni zbog svega, da se bliži veća upotreba živih krovova po cijelom svijetu. Za razliku od konvencionalnih krovova, gdje se pri padavinama voda sliva sa vještačkihgradskih litica i vještačkim kanjonima teče ka odvodima za kišnicu, neapsorbovano, nefiltrirano igotovo neometano, zeleni krovovi liče na livade, apsorbujući vodu, filtrirajući pa čak iusporavajući je radi kasnije upotrebe. Obezbjeđuje čak i zalihe vode, zadržavajući izvjesnekoličine što jako smanjuje rizik od izlivanja kanalizacije. Uz to se produžava vijek gradskomodvodnom sistemu, a voda se onda vraća u svoj prirodni kružni tok kao prečišćena. Održavanje zelenih krovova slično je osnovnom održavanju bašte. Zeleni ili živi krovovipodrazumijevaju ne samo alternativu konvencionalnom mrtvom krovu, već i drugi načinrazmišljanja. Najčešći zeleni krovovi su u vidu tepiha čuvarkuće. Velika Britanija za Londonrazmišlja o većem sistemu gradskih krovova, zbog problema ovog grada u velikom broju kišnihdana. Sastav živog krova je od sljedećeg: prvo vegetacija-da biljke poput čuvarkuće zadržavaju voduda se ne bi slivala kišnica niz uobičajene ravne krovove, već upijala; zatim mješavina za rastbiljaka-mješavina raznih vrsta zemlje zbog težine prirodne zemlje nakon natopljavanja vodom;drenaža-filtriranje viška kišnice kroz posudu za prikupljanje vode ili kroz sloj šljunka, čuvajući jetako za period suše i baza-kao barijera za korijenje i vodootporna membrana, koja služi zarazdvajanje ili kao granica između živog krova i izolovane zgrade ispod njega. Svijetu će sve više biti jasnije da nije etički razmišljati o budućnosti grada na starimprincipima-kao o nečemi što je suprotno prirodi. Približavanje gradova prirodi, ne samo što ćeuvesti prijatnu novinu, već će gradove učiniti pogodnijim i nešto zdravijim za život. To podsjećakoliku ulogu imaju prirodni biološki sistemi u ublažavanju ekstremnih uslova. Opšte je poznatoda tokom ljeta dnevna temperatura na asfaltnim krovovima dostiže, pa čak i prelazi preko 65step. C. Zato gradovi postaju pregrejani i topliji su od okruženja. Mješavina zemljine podloge ivegetacije na zelenim krovovima, predstavlja izolaciju, pa se temperatura blago mijenja i bivasamo nešto viša nego u parkovima ili vrtovima. Na taj način se smanjuje do 20% troškovazagrijavanja i hlađenja prostorija u građevinama na kojima se zeleni krovi nalaze. DRUGI PROBLEM (kako da se smanji sila usporavanja ljudske mase), Tesla definiše krozneznanje, religiozni fanatizam, ludilo, samouništenje i sl., jer: “Neznanje je najveće ludilo” kakocitira Budu u članku “Problem povećavanja ljudske energije”. Gledao je na problem tako da jesve što je loše usmjereno, moguće preobratiti u pozitivnu prednost, mada sila trenja bez smjerauključuje neizbježan gubitak. Treba dakle, okrenuti skoro sve negativne sile u pravom smjeru itime smanjiti sile trenja. Negativna sila je rat, a rat se ne može pretvoriti u pozitivan smjer bezmeđufaza, koje su preko potrebne. Ako pogledamo današnjicu, svakako možemo reći da jejedna od međufaza. Tesla je u ovom slučaju postavljao pitanje isto kao praktičan rad sa onim spiralnimzavojnicama u Kolorado Springsu-kako okrenuti “Točak” koji se kreće u jednom smjeru da seokreće u suprotnom, a da se ne uspori ili zaustavi, i da se ubrza ponovo u drugom smjeru.Razoružavanje zemalja, dovelo bi sigurno do stanja goreg nego što je rat. Zbog toga supotrebne međufaze, jer se svjetski mir ne može realizovati odjednom, radikalno. Svako novooružje u pravcu ratovanja dovodi do novih talenata i vještina rata, te se “lančana reakcija”nastavlja. Ni barut nije zaustavio rat, pa je logično bilo da neće ni atomska bomba. “Duh” ili“duša” čini Čovjeka, kao i tijelo jer “tijelo je naša crkva”, izjavio je jednom prilikom. Čovjekovevrline i mane su neodvojive baš kao sila i materija. Čim se razdvoje čovjek više živ ne postoji. Po Tesli, rat mora postati nemoguć, pošto sredstva za odbranu nadjačavaju sredstva zanapad. To je zakon koji određuje ljudske kapacitete i uslove. Zato se putem mehanizacije, a neonih čuvenih “zraka smrti” kako i sam navodi, može svako obezbijediti od napada. Civilizacijaruši sve barijere koje razdvajaju nacije i zemlje. Mašine za letenje nisu dovele do univerzalnogmira, baš kako je Tesla vizionarski istakao. Napisavši za “Liberty”: “…Moj pronalazak zahtevaizgradnju velikog generatora, koji bi, kada se stavi u pogon, bio u stanju da uništi sve, odneprijateljske vojske do ratnih mašina, u krugu od oko 400 kilometara. On bi, da tako kažem,predstavljao snažan zid i nepremostivu prepreku pred bilo kakvim oblikom agresije…”, većpredstavljaju ono što u nastavku kaže da onemogućuje bilo kakvo približavanje aviona,podmornica i brodova, jer bi taj veliki generator projektovao ne “zrake smrti” (jer zraci gubeneophodnu snagu na većim razdaljinama) već čestice relativno velikih ili mikroskopskihdimenzija, što omogućava da se na malom prostoru zbog manje talasne dužine na velikurazdaljinu prenese trilione puta više energije, a da ih ništa ne može zaustaviti. Ove česticerelativno velikih ili mikroskopskih dimenzija i jesu poslužile sa razvoj televizije. Samo nakon1920.godine radilo se na pručavanju poluprovodnika, što je dovelo do novih otkrića u oblasti unutrašnjeg fotoelektriciteta. Konstruisan je čitav niz fotoelektričnih elemenata poput fotoćelija,televizijskih cijevi za snimanje, elektronskih cijevi za pretvaranje slike, fotoumnožavači,fotodiode, fototranzistori, fotoprovodnici i fotonaponski elementi. Svi su ovi elementi nazvani“ćelijama”, omogućile razviće zvučnog filma (tonfilm), televizije, fotometrije, i automatizacije. Zavojsku su se automatski razvili: infracrveni uređaji (za noćno gledanje), uređaji za televizijskanoćna snimanja, navođenje projektila na cilj (raketno navođenje), detekcija, alarmni uređaji,silicijumske Sunčane baterije za trajno napajanje instrumenata u raketama i satelitima itd. Međutim, promjena na bolje je bliska, svakako, nego što je to bila svih prethodnih vijekova.Stvari se znatno brže odvijaju, jer “…nije daleko vreme kada ti ljudi, koji svoju inventivnostupotrebljavaju na pronalaženja brzometnih topova, torpeda i drugih naprava za razaranje –uveravajući vas sve vreme da je to iz ljubavi prema čovečanstvu i za njegovo dobro – više nećenaći nikoga ko bi tražio njihov mrski alat i kada će shvatiti da su mogli da žanju mnogo boljenagrade od petparaca koje primaju, da su svoj pronalazački talent koristili u drugim pravcima. Atada, i nikad suviše rano, povici će odjeknuti sa svih strana. Braćo, prestanite sa tim metodomnadmoći jakih, tim ostacima varvarizma tako neprijateljskim progresu…”, reče Tesla u govorupovodom otvaranja Nijagare, 12. januara 1897. godine. 7/ Kada je negdje u istorijskoj dubini, u dalekoj prošlosti inteligencija postala glavni odlučujućifaktor u bici, divlji karakter je postepeno počeo omekšavati, ali je doveo do “civilizovanogratovanja” a to ratovanje će na kraj dovesti rat do čiste igre. Razvoj tehnike i primjena robotikedovešće neminovno prije ili kasnije do smanjivanja broja ljudi angažovanih u ratu. Razvijaće semehanizmi, mašine kojima će sve manje i manje upravljati ljudi. Posljedica će biti napuštanjevelikih, glomaznih, sporih jedinica, kojima se teško upravlja, a glavni cilj biće najveća mogućabrzina s maksimalnom stopom emitovanja energije iz ratnog aparata. Na kraju će se srestisamo mašine u nadmetanju, bez prolivanja krvi. Narodi će biti samo posmatrači. Tek tada bićemoguć Mir. Čim se krvoproliće onemogući, nesusrećanjem ljudi u bici, nestaće varvarska strast.A da bi se taj duh užasa slomio, mora se učiniti radikalan korak, a to je uvođenje novog principakoji ranije nije postojao u ratovanju - silu, koja će neizbježno pretvoriti bitku u čist spektakl poputigre ili takmičenja bez krvi. To je ono što je Tesla pisao u članku “Problem povećanja ljudskeenergije”. To je ono što je on u potpunosti prirodnjački i spoznao kao univerzalnost. Akopogledamo malo bolje, čini se da stvari polako idu tim putem. To ćemo u nastavku tek primjetitikada budemo pominjali neke druge faktore u planu razvoja do 2050. godine. 8/ *** U članku koji komentarišemo, Tesla je pisao i: “…Ja sam ove ideje izneo daleko pre nego štosu bihejvioristi, predvođeni Pavlovom u Rusiji i Votsonom u Sjedinjenim državama, objavilikoncept svoje nove psihologije. Ovo, očigledno mehanicističko shvatanje nije u suprotnosti saetičkim shvatanjima života. Opšte prihvatanje ovih postavki ne bi razorilo religiozne ideale.Danas su budizam i hrišćanstvo najveće religije, i po broju vernika i po značaju. Verujem da ćenjihova suštinska shvatanja izgraditi novu religiju ljudske duše u dvadeset prvom veku…”. 9/ Ovaj psihološki pokret je nastao pod Džonom Votsonom u SAD-u i Pavlovim u Rusiji, i imao jepopularnost u periodu od ’20-ih do ’60-ih godina XX vijeka. Osnovna ideja i praksa bila je da sena osnovu posmatranja čovjekovog ponašanja izvuku zaključci. Svaku reakciju je trebaloobjektivno psihološki analizirati u ponašanju čovjeka. Zato je bihejviorizam mnogo dopriniopsihologiji, naročito zbog eksperimentalne metode iz koje su izlazile dobre analize i izvještaji.Pavlov u Rusiji, radio je eksperimentalno, proučavajući uticaj zvuka metronoma na psa. Tako seotkrilo da zvuk metronoma luči pljuvačku kod psa što dovodi do gladi. Slično je kasnije sapacovima radio Skiner, poznat kao radikalni bihejviorista. Do danas rađeni su i eksperimenti outicaju buke i raznih zvukova na ljude i sl. U savremenoj psihologiji postoje četiri velika perioda čovjekovog razvoja i prvi period je tzv."antenatalni period”. To je period od začeća do rođenja, pa su do danas vršeni eksperimenti omogućem dugoročnom pamćenju na osnovu ovog prvog perioda. “…Mikrofoni smešteni u blizinifetusove glave otkrivaju da je uterus prilično bučno mesto. Jedan od zvukova koji se izdvajajeste zvuk majčinog srca… I zvuk majčinog glasa može da se čuje u prenatalnom periodu pa bise na osnovu principa- što je poznatije deluje privlačnije, mogla da se objasni preferencija zamajčin glas u odnosu na druge glasove. Najuzbudljiviji od svih nalaza govori o mogućnosti dase još u uterusu uči diskriminacija nekih glasova jezika…”, piše psiholog prof. dr. LjubomirŽiropađa i Ljiljana Miočinović u knjizi “Razvojna psihologija”. 10/ I dalje se za veliki problem čini čovjekova destruktivna strana ličnosti. Prije skoro sto godinaniko nije vjerovao da će doći do Svjetskog rata. Na žalost, došlo je. Poznat je ne samo poglobalnom sukobu, velikim stradanjima, pogibjama, već i po primjeni nove tehnike poput aviona,tenka, velikih merzera, mitraljeza, bojnih otrova i sl. Prvi put, bojni otrovi su ušli u upotrebu većprvih dana rata, kako od Centralnih sila tako i od sila Antante. Znali su ubiti svakoga na frontuko je bio potpuno nezaštićen i dugotrajno izložen njima. Bili su to otrovi poput akroleina,arsentrihlorid, benzilbromid, enzilhlorid, brom, bromaceton, iperit, fozgen, sumporvodonik i dr.Neki od ovih otrova imali su kombinaciju sa cijanovodoničnom kisjelinom, koja je za sastojakimala cijankalij-cijanid, jedinjenje korišćeno kasnije za tzv. ciklon B za vrijeme Drugog svjetskograta u nacističkim koncentracionim logorima. Neki bojni otrovi imali su za sastojak i suzavac, kojise i danas koristi na demonstrante širom svijeta, uz modernu primjenu HAARP tehnike kaozloupotreba Teslinog djela. U istoriji čovječanstva, gotovo da ni jedan mir nije donio Mir. Priroda politike je prosto takva.Možemo je izjednačiti sa glupošću i zlom, prema onom skupu drugog problema iz članka“Problem povećavanja ljudske energije”, zbog skupova svih ideja od kojih čovječanstvo dodanas ništa dobro nije ugledalo sem vječite patnje i stradanja. Uz politiku uvijek ide novac.Njega možemo izjednačiti sa energijom. Tako nam je jasno da dobijamo kroz politiku stalnegeneratore gluposti i zla, jer ih novac kao energija stalno uvećava-stalno održava kritičnu masukonstantnih promašaja u istoriji ljudskog roda, u svim poljima na globalnom prostoru. To smoobrazložili još prije u dva dijela jednog prethodnog rada, “Razvoj čovječanstva” (2010. godine). Ta stalna negativna energija vijekovima koči onu svijetlu stranu stvaranja u društvenom svijetu. “Nauka i pronalasci su značajne sile koje će dovesti do prestanka rata”, je članak Nikole Tesleiz 20. decembra 1914. za časopis “The Sun” u kojem je do detalja obrazložio trajanje rata, trimoguća ishoda, o pokušaju Njemačke da osvoji svijet i njena fatalna pogrešna računica kao injene diplomatske greške, i greške vođenja operacija. To se slaže sa onim što je dr. Abramovićgovorio u jednoj emisiji “Kosmos” o njegovim pogledima na Prvi svjetski rat. Tesla se u tomčlanku osvrnuo na mogućnosti poražavanja Engleza i na kraju pogled jednak onom iz“Problema povećanja ljudske energije”-da će tehnička dostignuća i otkrića na kraju onemogućitirat. Člankom “Nastupajuća džinovska borba ispod mora” iz 1915. godine, nađen u Muzeju,Tesla je obrazložio budućnost primjene torpeda i tačno ono našta se pomišljalo u vrije početkaHladnog rata-na rat četvrte dimenzije uz primjenu atomske energije. Poslije Prvog svjetskog rata u roku od dvadeset godina proizašao je Drugi svjetski sukob. Sammeđuratni period bio je jedno klasično stanje revanšizma i huškanja, u kojem niko nije biozlatan. Ekonomska kriza 1929-1933 izrodila je ekstremne desničarske režime u Evropi, koji supočeli da se povezuju sa drugima. Svaki ekstrem zna da je ekonomska kriza zlatna prilika zanjega. To je i psihološka i istorijska nauka objasnila. Formulu vladanja masom, putemsociološke funkcije društvenih sukoba i danas je prisutna, negdje više a negdje manje. U Drugom svjetskom ratu, svijet je spoznao još veće snage destrukcije. Ali ni tu nije bilo kraja,na žalost. Još lošija stvar u svijetu je što se odmah nakon Drugog svjetskog sukoba, krenuloodmah u bipolarni poredak, dakle, u novu podjelu svijeta (NATO i Varšavski pakt) ušavši udobra “Hladnog” rata. Pojedini intelektualci u svijetu mislili su da će svijetu učiniti dobro ako dajuu ruke atomsku bombu drugom političaru, samo zato što je taj demokratskog puta. Bilo je to jošjedno sljepilo, jer kako kaže Tesla za drugi problem u članku “Problem povećanja ljudskeenergije”: ‘svako novo oružje privlači nove talente i vještine ratovanja’, i to je nešto što tadašnjiintelektualci širom svijeta nisu shvatali niti imali na umu kada su počeli raditi na projektu“Menhetn” u Nju Meksiku. Bio je to projekat izrade atomske bombe, zvanično započet između1940. i 1941. godine. 11/ "Teslina sijalica za molekulsko bombardovanje bila je predak jednog drugog vrlo savremenogotkrića - ciklotrona za razbijanje atoma. Ciklotron, koji je u toku poslednjih 20 godina stvorioE.L.Lorens... Mala staklena lopta, od šest cola ili manje u prečniku, koja je predstavljala Teslinusijalicu za molekulsko bombardovanje, imala je isto razorno dejstvo za čvrstu materiju, avjerovatno i mnogo jače, nego ijedan današnji ciklotron (reaktor) za razbijanje atoma i pored svesvoje ogromne veličine," piše Džon O’ Nil, prvi i najpoznatiji Teslin biograf.12/ Ovaj citat stavilismo iz razloga uvertire u sljedeću problematiku, koju ćemo malo podrobnije razraditi iz jednognašeg prethodnog naučno istraživačkog rada “Univerzum i čovjek-makro i mikro svijet nadjelu-Tesla”.13/ Pa da vidimo što je to do danas donijela atomska energija čovječanstvu itzv.”atomsko pravo”. Nikola Tesla je još u prvoj deceniji prošlog vijeka rekao da će atomska energija nanijeti velikeprobleme svijetu. Reagovao je prije svega kao humanista, a onda i kao uman čovjek. Iz tograzloga ga bavljenje atomskom energijom nije zanimalo, i smatrao je to varvarskom metodomdobijanja energije, isto kao i onaj iz nafte i drugih sličnih izvora. Kao što vidimo stanje u svijetusve do danas, zaključujemo da je Tesla bio u pravu. Zato ćemo pred prelazak na razradu ovogopšteg problema, pomenuti da je dr. Velimir Abramović u emisiji “Kosmos” 28. juna 2010.godine, kao i na još nekim mjestima, istakao Teslino senzacionalno eksperimentalnozaustavljanje radioaktivnog raspadanja Radijuma. U beogradskom Muzeju Nikole Tesle, kažeon, u arhivi Tesline ogromne naučne zaostavštine postoje eksperimentalni zapisi o tome,rezultati i matematički proračuni, mjerenja i sl.14/ Ovo je vrlo značajno za današnju civilizaciju,pa bi istražiti i ponoviti takav eksperiment značilo pobijediti nuklearni problem u globalu. Prije bacanja atomskih bombi (na Hirošimu i Nagasaki avgusta 1945.), prva atomska probaizvršena je 16. jula u Los Alamosu iste godine. Atomsko oružje čine atomska-nuklearna,termonuklearna eksplozivna sredstva i radioaktivne borbene materije. Ovakve naprave, bombebačene na Hirošimu i Nagasaki, imali su jačinu eksplozije pojedinačno po 20 KT TNT (20ktilotona trinitrotoluola (TNT)=20 000 tona). Istu moć imala je i pomenuta eksperimentalnoisprobana bomba prije toga. Skoro sve posljeratne probe vršene su i dalje na istom mjestu.Povežimo ovu jačinu eksplozije sa onim što piše Tesla: “...Zemlja je lopta sa kapacitivnošću čijaje krutost nešto veća od čelika i tako da može da zatreperi jednom u otprilike sat i četrdesetdevet minuta. Ako se poremećaji planiraju pravovremeno, što je sasvim moguće, njihovakombinovana aktivnost može da prouzrokuje tektonska pomeranja u bilo kom delu Zemlje, aitalijanska katastrofa je, možda, bila posledica eksplozija u Francuskoj. Nema sumnje da čovekmože da izazove ovakve poremećaje na Zemlji, pa će uskoro doći dan kada će to i uraditi izovih ili onih pobuda.” 15/ Obje atomske bombe bačene na Japan, uništile su dva grada od vazdušnog udara. Sprženasu od požara nakon eksplozije, koje je jako vazdušno strujanje širilo. Svo stanovništvo koje senašlo na otvorenom prostoru blizu nulte tačke eksplozije bilo je smrvljeno ili sprženo. Gubici suu ljudstvu u samo jednom gradu bili preogromni za samo jedan dan. Oni koji su preživjeli bili suizloženi ne samo zračenju već i radioaktivnim crnim kišama (nalik nafti po boji-izuzetneradioaktivnosti) nastale kao posljedica eksplozije, njenih talasa i požara. Radijacione bolestinisu se izlječivale ni nakon 12 godina. Ova destruktivna snaga, pokazala je da može za jedandan ubiti skoro sto hiljada ljudi. I ne samo to, već se pokazalo sa termonuklearnim atomskimbombama kasnije, da se cijela planeta Zemlja može uništiti. Posljednjih par godina pojavila se u javnosti šokantna vijest, kako je u arhivima pronađenapisana nuđena pomoć američkoj vojsci od strane Crvene armije krajem maja 1945. zazajedničko rješavanje problema sa fašističkim Japanom (* militarizam kao oblik fašizma). A evozanimljive Tesline rečenice u članku za “Liberty” o otkrivanju skrivenog u politikanskim sverama: “…Novine dvadeset prvog veka će još pisati o kriminalnim i političkim kontraverzama, ali ćeglavni naslovi na naslovnim stranama biti objave novih naučnih hipoteza...” – obratimo pažnjuna sva otkrivanja od 2010.godine u političkim igrama današnjice. 16/ Atomske eksplozije u Japanu avg. 1945, stvarale su privremeno sljepilo kod ljudi-tokom danaoko 5 min, a noću i do 1 časa. Dejstvo nakon eksplozije je štetno dugotrajnije i neprimjetno zaljudska čula. Onda, stvara se i jako psihološko dejstvo. Osnov psihološkog uticaja u panici istrahu, jeste radioaktivno dejstvo. I u mirno doba javljala se kasnije panika ugroženogstanovništva u blizini gdje se vrše nuklearne probe. Jednostavno, strah od radioaktivnogdejstva, koja ljudska čula ne mogu da registruju, najjača je komponenta psihološkog dejstva. Tosu funkcije psihološkog ratovanja, i u vrijeme prije 70 godina bile su vrlo popularne. Vojska SADje prijetila atomskim oružjem i za vrijeme Korejskog rata (1950-1953), a prije toga i Jugoslaviji,prije njenog sukoba sa Informbiro-om. Uticaj atomskog naoružanja i danas je isti globalniproblem, zbog moguće raketne primjene, kao i za vrijeme Kubanske raketne krize. Kolika je opasnost radioaktivnih elemenata, treba istaći i to da čovjek ne bi smio biti blizu i bezikakve zaštite pri vađenju plutonijuma (Pu) 239, pogotovo više od 25 min, jer bi mu svaka ćelijabila ugrožena. Nuklearne eksplozije imaju 4 faze: oslobađanje energije, koja djeluje u oblikuvazdušnog udara (kao udarnog dejstva); toplotno zračenje (zapaljivo dejstvo);početno-primarnog i naknadno-sekundarnog nuklearnog (radioaktivnog) zrečenja. Sva ovadejstva imaju domet, jačinu, trajanje (zavisno od oblika i vrste zemljišta), atmosferskih prilika,mjesta i snage eksplozije i od vrste cilja. Zato su naseljena mjesta uvijek bila najbolja meta zboglakog uništenja. Najveći efekat ima ravno zemljište (kao u slučaju mjesta Hirošime iNagasakija). Pošumljena mjesta omogućavaju maskiranje ciljeva i daju djelimičnu zaštitu odprimarnog dejstva nuklearne eksplozije taktičkog oružja (atomski topovi) itd. Čak su i nepovoljnemeteorološke prilike umanjivale mogućnost primjene atomskog naoružanja. Tako npr.atmosferski talog i magla za vrijeme nuklearnih eksplozija smanjuje dejstvo primarnogradioaktivnog zračenja, a naročito toplotnog. Kiša i snijeg za vrijeme eksplozije mogu dapovećaju koncentraciju radioaktivne prašine na užem prostoru. Na ljudstvo u skloništu, sniježnipokrivač umanjiće dejstvo, ali povećati svjetlosni bljesak i toplotni efekat na ljudstvo van zakona. Zato se snijeg u nedostatku vode može upotrijebiti kao dekontaminaciono sredstvo. Ispitivalose koja je od tri vrste eksplozije bolja (vazdušna, površinska i podzemna -podvodna). Vršena sučak i eksperimentalna istraživanja nad ljudima… Vazdušne eksplozije su pokazane kao najbolje, jer vatrena lopta dodiruje kopno ili more.Postoje još i srednje i visoke (srednjovazdušne i visoko vazdušne) eksplozije, zavisno od jačineatomskog projektila. Ali, niskovazdušna najviše uništava nezaštićeni živalj. Površinske ipodzemne stvaraju najveću sekundarnu radioaktivnost na užem prostoru. Pogodne su i zarušenje objekata. Podzemne (podvodne) su opasne i zbog toga što bi obalski pojas posulevelikom količinom radioaktivne vode, pa bi duže vremena činio zonu opasnu po životestanovnika i ostalog živog svijeta. Dejstvo atomskog naoružanja nije uvijek proporcionalno snazieksplozije, a vojske su utvrdile da je bolje, isplativije u efektu iskoristiti više manjih eksplozivanego jedan veći. Razaranja termonuklearnim eksplozijama su nesrazmjerno veća. Hidrogenska bomba jeisprobana 26. marta 1954. u Enivoteku, mogla bi uništiti sve u prečniku oko 20 km (oko 300 kmna kvad.), a po nekim proračunima hidrogenska bomba od 200 MT TNT npr. (na visinieksplozije oko 50 km) mogla bi požarom uništiti svu vegetaciju u prečniku 600 km (oko 270 000km na kvad.). Jednom su npr. Rusi uvjerili svijet, naročito Amerikance, da su napravili rekordnutermonuklearku od 100 MT. Procjenjivalo se tada da bi 10 hidrogenskih bombi mogle uništiti 75% kapaciteta nekadašnje čelične industrije SAD-a. Sekundarna radioaktivnost hidrogenskebombe znatno je veća nakon njene eksplozije. U Enivoteku je na pomenutoj probi radioaktivnioblak bio širine od oko 36 km i velikog intenziteta zračenja prodirao je ponijet vjetrom na oko400 km. Kontaminirano zemljište (zavisno od visine i snage eksplozije) može godinama biti smrtonosnoza čovjeka i okolinu. Simptomi radioaktivnog dejstva smrtonosnog karaktera javljaju se tekposlije izvjesnog vremena, tipa stroncijuma 90 koji nastaje pri fisionim eksplozijama (dijeljenjejezgra). On se taloži u kostima razarajući ih, što je znatno opasnije po ljudstvo od dejstvatricijuma, koji se već javlja pri fusionim eksplozijama stvarajući negativne genetske posljedice. Od 1949. godine nuklearno naoružanje imao je i SSSR, 1952. godine Velika Britanija, a ondasu i druge zemlje gradile nuklearne reaktore. Nakon ovog zla, krenulo se sa još većim naprincipu fusije, pri kojim se, oslobađa mnogo više energije nego fisionim procesom, naročitozbog toga što se eksploziv okruži uranijumom. Takve probe SAD su izvršile 1. novembra 1952.godine, SSSR 12. avgusta 1953, a Velika Britanija 15. maja 1957. godine. Termonuklearne bombe nemaju ograničenje u veličini eksplozivne snage. Snaga probniheksplozija kretala se od 1 MT TNT (MT-megatona=1 milion tona) do 45 MT TNT. Samopomnožimo ove snage jačine spaljivanja i potresa koji je nastajao na zemlji od samo jedneovakve bombe. Pri eksploziji ovakvih bombi javlja se poslije 75 sek vazdušnu udar na 30 km odnulte tačke. Prema nekim mišljenjima ova bomba, po količini oslobođene energije, može dapredstavlja više eksploziva no što je saveznička avijacija ukupno bacila bombi u Drugomsvjetskom ratu. Osvrnimo se samo na te potrese i katastrofu. Možemo se sa pravom zapitati dali su ove “nuklearne olimpjiske igre“ ubrzale neke od zemljotresa i cunamija od kraja rata dodanas. A pogledajmo sada ovo i biće još jasnije: termonuklearka sa konstruktivnom snagom od50 MT TNT (2500 puta jača od eksplozije u Hirošimi i Nagasakiju) smatra se dovoljno snažnomda uništi najveći ratni objekat-veliki grad, industrijski basen ili pomorski desant. Ljudska želja za moći, dominacijom, odmjeravanjem snaga, odbranom , dovela je do nemarakoji i danas traje. Nakon Drugog svjetskog rata krenuo je još dalje-u konstruisanje atomskogtopa, koji je SAD isprobala 25. maja 1953. godine kao oružje dalekog dometa do 40 km. Bilo jeideja da se eksploziv i baca sa visine veće od 5-6 km, jer bi se tada dejstvovalo samo “toplotnimzračenjem“. Kao radioaktivne borbene materije koristili su se radioaktivni otpaci, koji nastaju uvelikim količinama pri proizvodnji nuklearnog eksploziva i radu nuklearnog reaktora. Ono štojavnost vrlo malo zna, ili nimalo, jeste da su se do kraja 1957. od strane SAD-a izvršile 90nuklearnih eksplozivnih proba, od SSSR-a oko 50, a od Velike Britanije oko 15. Tim probamaispitivano je dejstvo na objekte, ratnu opremu, tehniku, životinje i čovjeka u raznim uslovima.Rezultati istraživanja uvijek su držani u tajnosti. Čak su se i namjerno znali lansirati netačnipodaci radi dezinformisanja javnosti. Sve se koristilo od ovog naoružanja za postizanje taktičkihciljeva, strategije i manipulisanja putem straha i panike. Atomski topovi pravljeni su i sa većim dometima 3000-8000 km i više, kako bi zamijeniliavijacijsko bombardovanje u ratu. Ubrzo se krenulo i sa kombinacijom interkontinentalnih raketasa termonuklearnim procesom. Krajem 50-ih godina XX vijeka bilo je nagomilano tolikonuklearnog eksploziva da su se mogli uništiti svi veći centri svijeta. Danas tek možemo mislitikako stoji stanje po ovom pitanju. S pravom možemo vjerovati da bi se danas zbog toga moglauništiti cijela zemaljska kugla. Nakon Drugog svjetskog rata, atomski rat je toliko opio umove da se razmišljalo i o ratu četvrtedimenzije. Cijeli svijet počeo je sve više strijepiti od nuklearnog rata u drugoj polovini prošlogvijeka. Krenule su u raznim zemljama štampanja raznih brošura infrmisanja, savjeta za zaštituod nuklearnog rata, tako da je svijet ličio na Faradejev kavez. Brošure su npr. imali informacijezaštite, parafraziramo iz korišćene vojne literature: ‘da se koriste zidovi ogromne debljine podzemljom (atomska skloništa), eventualno minimalni natsloj 15 m kod jedrih stijena (stijene su od(Si) silicijuma) , a do 40 m kod zemlje srednje tvrdoće; rovovi dubine 2,2-2,5 m, naročito ako susa nišom’ itd. I zemlje koje ne ratuju poput Švedske i Švajcarske, dale su se u to vrijeme raduna zaštiti od nuklearnog rata, ukoliko bi se pojavila opasnost u okolini. Zapazimo samo ovaj besmisao i apsurd u korišćenju nuklearne energije, pa i njenuproizvodnju za civilne svrhe, koja zahtijeva tolike mjere opreza, zaštite i kontrole. Većina takvihpitanja pojavljuje se ne samo u unutrašnjem, nego i u međunarodnom poretku, te je to pitanječovječanstva. Zatim i pravljenje brodova i podmornica na atomski pogon, načinila je dodatniproblem zbog radioaktivnosti vode. Tako je prva podmornica na atomski pogon “Nautilus“,prošla ispod arktičkog leda 1958. godine. Bilo kakva upotreba nuklearnog naoružanja pravizračenje preko granice države u kojoj se vrše eksperimenti. Nebitno bivaju li eksperimenti napodručju neke zemlje ili na otvoreno more, kao što je to bio slučaj sa nuklearnimeksperimentima na otocima Pacifika. Dalje se postavlja pitanje opasnosti od slijeganja čestica sdjelovanjem radijacije iz oblaka stvorenim eksplozijama. Zato ne bi trebalo da postoji ni tzv.“atomsko pravo“ koje bi ograničavalo, nego da se prestane sa eksploatacijom radioaktivnihelemenata. Ratna mornarica se uvijek mogla lakše prilagoditi u atomskom ratu. Termonuklearnomeksplozijom može se uništiti višemilionski grad ili čitav industrijski basen. Panika i strah, glavnisu neprijatelji kod čovjeka, i svaki agresor to opako koristi. Velika opasnost od nekontrolisaneatomske energije i danas postoji. Ne samo pri upotrebi, već i proizvodnji, skladištenju, prevozu isl. zbog zračenja, koje može stvoriti još veću katastrofu. Zatim, opasnost predstavlja i zračenjestrojeva, naprava i otpadaka proizvodnje, što se dobro pokazalo u slučaju Černobila 1986.godine, čija je radijacija još aktivna iako manje. Zatim, sjetimo se problema Fokušime marta2011. godine, nakon razornih zemljotresa-dakle, u Japanu koji ima više nuklearnih elektrana zacivilne svrhe od Francuske, a pritom su čuveno trusno područje. Kakva greška! Za gašenjenuklearne elektrane u Fokušimi formirani su vatrogasci kamikaze, u Japanu. U SSSR-u se skladištio nuklearni otpad na jednom mjestu-kilometrima ograničenom prostoru.Poslije 1991. godine nije skladište adekvatno čuvano, pa su radnici iz postrojenja koji su ostalibez posla usljed teškog stanja nakon raspada države i drugi, uzimali (Pu) Plutonijum i (U)Uranijum, kako bi prodajom prehranili porodicu. Tako se smatra da su neki teroristi došli do ovadva elementa za atomsko naoružanje upravo na ovaj način, kupovinom ili krađom. I tako jedošlo do opšte nesavjesti i nemara, kako onih ljudi sa vrha kao najodgovornijih za skladište,tako i drugih pojedinaca. Danas brojne vlade dobijaju pare za skladištenje nuklearnog otpada, isve zavisi od vlade koliko će para staviti u džep a koliko utrošiti na kvalitetno čuvanje i zaštitugrađana od zračenja. Neko će se pitati zašto? Upravo zato što vlada dobija pare, tako da svezavisi od svijesti i volje vojnog ministarstva, kao i uvijek. Inače, sve što se u startu radi popitanju nuklearne energije, mada i ostalog, jeste isključivo za vojne svrhe. Razvojem raketnih postrojenja nakon Drugog svjetskog rata, pružalo je agresorima donekleznatnu prednost u strategiji, taktici i manipulisanju. Sve se svodilo, kao i danas dijelom, dotakvog stanja da je lako agresoru da parališe život u najvećim privrednim rezervoarima zamobilizaciju snaga i sredstava. Omogućuju agresivnima da unište najveće saobraćajne centre,poremete i spriječe mobilizacijsku koncentraciju. Vazdušna eksplozija nominalnog atomskognaoružanja imala je prije oko 3 km efikasan prečnik dejstva ako je projektil eksplodirao na oko600 m visine. Po nezaštićeno stanovništvo gubici su bili 50 %. Međutim, od kada su 50-ih godina XX vijeka nastali atomski topovi, ni za agresora nisu stvaritek bile prijatne, ukoliko je mislio da sa trupama uđe u zemlju koju je prethodno gađaoatomskom raketom ili bombom. Razlog tome je što bi njegovi bataljoni morali biti premiještanisvakih 12 časova-zbog radioaktivnog zračenja nisu smjeli ostajati na jedno mjesto više od 12časova. Kako je noć otežavala primjenu oružja, još onda se radilo na tome da i to postanemoguće, te su infracrveni zraci korišćeni u te svrhe. Agresoru bi i atmosferski talozi negativnouticali na dejstva u atomskom ratu, baš kao i onom koga je oštetio prije toga. Jednostavno, radizračenja mu se smanjuje pokretljivost trupa. Da zaključimo sa atomskom energijom: danas se atomsko oružje skladišti na poseban načinod strane NATO pakta, na mjestima gdje god ima baze širom svijeta. Citiraćemo MiroslavaLazanskog šta kaže o tome: „...Naime, američki nuklearni arsenal u Evropi sastoji se od 180atomskih bombi raspoređenih u sedam raznih zemalja. To su bombe tipa B-61 i B61-10, uproseku deset puta jače od one bačene na Hirošimu. Čuvaju se u specijalnim skladištima tipaWS3, u cilindrima od cementa ukopanim u zemlju, u raznim bazama. U Italiji je u vremenuHladnog rata bilo čak 700 komada atomskog oružja, a da parlament i šira javnost o tome pojmanisu imali. U bazi Avijano 1999. godine bilo 18 atomskih bombi pod isključivo američkimključem, u bazi Geda 11 atomskih bombi. Kako je vreme prolazilo bilo je potrebno podići nivotrajanja i bezbednosti tih nuklearnih skladišta. Niko o tome ne želi da priča, to je stvar vojnihkomandi i tajnih sporazuma. Da li će NATO ta skladišta da premesti na teritoriju novih članicaalijanse? Naravno, iz NATO-a će to odmah da demantuju. Atomsko oružje zahteva održavanje,a promena lokacije tog oružja vojna je tajna...“ 17/ *** Da vidimo šta je još nosio rat druge polovine XX vijeka. U ratu u Vijetnamu primjenilo sekorišćenje otrova za trajno uništenje zemljišta. Program “uništenja Indokine“ sastojao se,praktično iz programa defolijacije. Bio je to program za ogoljavanje džungle da bi seonemogućilo maskiranje protivničkih snaga, a onda uništenje biljaka, kako bi se onemogućilaishrana ljudi. Time je, u prvom redu, bilo pogođeno stanovništvo. Hemijskim uništavanjem bilo jezahvaćeno preko 2 miliona hektara ili ukupno 12% površine Južnog Vijetnama. Upotrebljavani defolijanti u Vijetnamu, bili su deset puta jači od onih koji su se koristili upoljoprivredi. Defolijanti su na taj način djelovali kao herbicidi. A neki od onih agenaca udefolijaciji, kada se nađu u čovjekov organizam dovode čak i do poremećaja rađanja. Ima ihnekoliko vrsta: narandžasti, bijeli i plavi herbicidi. Plavi su do te mjere postojani, da se i poslije 2godine mogu naći u zemljištu od 80-90% količinama. To znači, da su djelovali dugo godina iposlije odlaska američke vojske. S obzirom da dugo traje, glavni herbicid upotrijebljen urejonima pirinačnih polja u kombinaciji sa arsenikom, kao njegovim glavnim sastojkom u 54 %iznosa, predstavlja trajnu opasnost po ljudski život. Ukupno obradive površine-10 % Južnog Vijetnama, bilo je konstantno pod hemijskimudarima(1962-1970). Uništavano je rastinje džungle i biljke za prehranu. Čak i američki izvoritvrdili su da se pod hemijskim udarima uništilo toliko poljoprivrednih kultura, koliko bi bilodovoljno da se prehrani 2 miliona stanovnika. Napalm bombama i buldožerima takođe se uništavala šuma i vegetacija sa dugoročnimekološkim posljedicama. Prisjetimo se samo što nam vegetacija i šume stvaraju.Buldožerisanjem se trajno postizala neplodnost zemlje, tako što se sa buldožerima skidao gornjihumski sloj koji čini tzv. lateritna zemlja. Čim se ovo završi, ova vrste gline u dodiru sa spoljnomatmosferom lateralizira (cementira), i time za sva vremena zemlja postane neplodna,neobradiva. To je sterilizacija obradivih površina, i ova primjena ostavila je nesagledive ineprocjenjive pustoši u Vijetnamu. Nego da pogledamo još i neke računice iz ovoga rata o zemlji izbačenoj iz karterabombardovanjima, jer slične paralele se onda mogu praviti i za ostale ratove na svijetu. Od1965. godine pa do kraja rata u Indokini je bačeno 6,3 miliona tona eksploziva, prema nekimizvještajima vojnih analitičara i novinara; u Korejskom ratu (1950-1953) svega 1 milion, odnosno2 miliona u Drugom svjetskom ratu (prema odnosima tonaže). Tako prema nekim računicama,zemlja izbačena iz 26 miliona kartera nastalih bombardovanjem iznosi 3,5 milijardi kubika, što je50 puta više nego što iznosi količina zemlje i pijeska iskopanog u Panamskom i Sueckomkanalu zajedno. Ovo su nevjerovatna razaranja, uništenja i potresi na Zemlji, plus standardnožrtve i stradanja koje nosi svaki rat. Potpuno je jasno i eksperimentalno dokazano da mislima, djelima, riječima i emocijamašaljemo u etar svoje talase određene energije. Rekli smo da je to dokazano eksperimentalno naInstitutu u Pristonu i još nekima, putem RNG generatora koji generiše slučajni šum (RandomNoise Generator). Taj uređaj generiše potpuno slučajni šum prema principu neizvjesnostikvantne mehanike. Slučajni šum se pretvara u binarni sistem (0 i 1). Rađeni su i eksperimenti suticajem molitvi, kao i uticaju misli na vodu, i sl.

Vijekovima se vjerovalo da je srce dom naših osjećaja i emocija. To je izraženo u skoro svimpopularnim ljubavnim pjesmama i gotovo svim starim spisima. Popovo otkriće bio-fotona, tj.plavog svjetla u tijelu, dovelo je do pretpostavke da se radi o nekakvom odnosu s DNK. Zaterapeutske i istraživačke svrhe koriste se elektrokardiogram (EKG) za srčane valove, dok seelektroencefalogram (EEG) koristi za moždane valove. Služe i za pojedince kako bi seuspostavila ravnoteža, rezonancija srca i uma. Zato se danas mogu mjeriti i ljudske emocije(samilost, empatija, ljubav, bijes i frustracija). Uređaj za srce koristi elektromagnetske valovesrca i mozga. On utvrđuje postojanje njihove harmonije-postoji li između srca i uma koherencija.Uređaj srca provjerava uravnoteženost naših osjećaja i misli. Npr. EKG i EEG jogina sukoherentni. D.Vinter je objasnio kako mehanizam valova služi za isporuku energije uma i srcavlastitom DNK. Kada srce izražava emocije ljubavi, ono kreira kaskadu elektromagnetskihvalova Zlatne sredine, tj. kreira gravitaciju, kao što to atom čini pri privlačenju isprepletenihelektromagnetskih valova u nultu tačku “mirovanja”.18 ( http://bit.ly/khrsH7 )/ TREĆI PROBLEM, “…mi se bojimo da pomislimo kako bi nam nemoguće bilo da živimo život bez pokretačkesnage. Pokretačka snaga znači rad. Da bismo povećali silu koja ubrzava ljudsko kretanje, značida treba više da radimo”. Tako dolazimo do toga da je odgovor na pitanje o tri moguća rešenjaza veliki problem povećanja ljudske energije u tri reči: hrana, mir, rad…”, piše Tesla u“Problemu povećanja ljudske energije”. 19/ Pošto je Sunce izvor koji sve pokreće-izvor koji održava sav život na Zemlji i svu našuenergiju, Tesla je smatrao da treba omogućiti veće korišćenje Sunčeve energije. Razmatrao jetri načina o tome. Energiju vode, držao je za prvu, kao najdragocjeniju i najisplativiju, a nakonnje energiju vjetra. To jasno vidimo iz svih njegovih članaka koji su se bavili energijom izprirode, umjesto sagorijevanja fosilnih goriva i atomskom energijom kao štetnim i rizičnim.Razmatrao je čak i energiju Mjeseca, gravitacije, Zemljine dubine i sl. Možda bismo mogli reći da je energiju Sunca Tesla skoro stavio na drugo mjesto nakon vode,ali je pokazao skepsu prema prirodnom problem geografske širine, nemogućnosti hvatanjaenergije konstantno zbog smjene dana i noći, godišnjih doba, drugačijih klima u drugim krajevimsvijeta i sl. Bila je tu sumnja i zbog tehničke neisplativosti-skupoća u izradi tehnike. Međutim, uvijek je isticao nadu u mogućnosti budućeg poboljšanja u iskorišćenju sunčevihzraka, pa je u članku “Pokretačka snaga budućnosti” za časopis “Everyday Science andMechanics”, decembra 1931. godine, napisao: “…Možda ćemo, nekada u budućnosti, kadanaša sredstva za istraživanje budu neizmerno poboljšana, moći da nađemo načina dasačuvamo tu silu i da je koristimo za dobijanje rezultata koji prevazilaze našu sadašnjumaštu...”.20/ Ovaj članak pored korišćenja sunčeve energije, takođe sadrži čak i razmatranjekorišćenja energije plime i osjeke, vjetra i vode. Ovo nije bio jedini članak o energetskimizvorima, već je isti osvrt bio i u članku “Čuda budućnosti”. U jednom drugom članku, “Energijibudućnosti” razmatrana je i praktična prepreka potčinjavanju energije atoma. Prema ovomTeslinom vizionarskom pogledu o solarnoj tehnologiji, pokazaćemo kako se stanje danasrazvija, prema izvorima iz druge polovine 2009. godine, časopisa “National Geographic”, Srbije. 21/22/ Prije tih izvora pomenućemo nešto što je vrlo interesantno, da neki izvori navode da prvezapise o solarnoj energiji imamo od strane rimskog imperatora Hadrijana (76‐138) i kasnijeSeptimija Severa (146‐211), jer rimske hronike bilježe postojanje egipatskih skulptura iz kojih suse čuli glasovi ili muzika. Takva jedna skulptura postojala je sa likom boga Memnona, koja se idanas čuva, samo što je “nijema”. Ali, po zapisima ova dva imperatora, oni su slušali muziku izovog kipa - statua bi navodno zapjevala čim bi zraci izlazećeg sunca obasjali njenu glavu. Zatose možemo zapitati da li su u ove statue bile nekakve solarne baterije, koje su se vremenomistrošile ili potpuno raspale?! U nekim savremenim kosmološkim knjigama može se naćipodatak da postoje tablice iz Starog vijeka sa proračunom sunčevog isijavanja energije, i da seto poklapa sa sadašnjim itd.

10 / 12

http://bit.ly/khrsH7

http://bit.ly/zUknz3


http://kpv.rs/?p=1605

http://bit.ly/wFC2Mi


http://kpv.rs/?p=49



http://bit.ly/imsfS6



http://bit.ly/y3sjlg

http://bit.ly/z7Hf2q




No, od ’50-ih godina XX vijeka krenulo se u znatno jačem praktičnom istraživanju solarneenergije. Danas ima veliki broj kompanija koje se bave proizvodnjom i montažom solarnih ploča(FV panelima), širom svijeta. Npr. godine 2010. donešen je zakon u Kaliforniji koji obavezujepostrojenja da 20% svoje energije proizvode iz obnovljivih izvora. Jednog dana će se moratiodustati od uglja, nafte i gasa. Ali i to ćemo u nastavku rada obrazložiti. Neka sunčana područja, u kojima je cijena električne energije visoka, poput Italije i Havaja,cijena solarne energije već je na granici da bude konkurent cijenama energije nastalih izkonvencionalnih izvora. Naravno, još uvjek je u većini mjesta Sunce najskuplji izvor električneenergije. To je naročito karakteristično za SAD, gdje solarna energija košta nekoliko puta višenego proizvodnja iz prirodnog gasa ili uglja. Tamo će od 2025. godine četvrtinu svoje električneenergije proizvoditi iz ovakvih obnovljivih izvora. U potpunosti je sigurno da ni propisi, kojim će se ograničavati i naplaćivati emisija CO2, nećepredstavljati mogućnost za veći razvoj solarne energije. Takve će mjere moći samo navestipostrojenja da se opredijele za jeftinije izvore obnovljive energije, kao npr. vjetra, a solarnaenergija postaće značajna tek nakon 2025. Za razliku od SAD-a, u Evropi se već podstičeupotreba solarne energije povoljnijim tarifama, zakonima koji električnim postrojenjima nalažuda plaćaju premije proizvođačima solarne energije, nebitno da li su to komercijalne elektrane iliprivatna domaćinstva koja imaju viškove proizvedene struje i prodaju je elektrodistributivnojmreži. Lideri u ovome su Španija i Njemačka, kako u taksama tako i u proizvodnji solarneenergije. Tako njih dvije stvaraju tržište za jačanje snižavanju cijena. 22/ Što se tiče SAD-a, Ken Cvajbel sa Univerziteta Džordž Vašington, kaže da će sunce uzinvesticiju od oko 400 milijardi dolara, od 2050. godine zadovoljavati više od dvije trećineukupnih potreba za električnom energijom. Zato je do tada u SAD planirano da do 2030. godinesolarna energija obezbjeđuje samo nešto preko 1% ukupne proizvodnje električne energije.Prema Ajku Veberu, direktoru Instituta za sisteme solarne enrgije u Fraunhoferu, kaže da jeljudima na Zemlji potrebno blizu 16 teravati snage (teravat=trilion W), pa se očekuje da će do2020. godine te brojke narasti na 20 teravati. Na kopnenom dijelu Zemlje energija sunčevihzraka iznosi 120 000 teravati, pa je iz toga energija koju dobijamo od sunca faktičkineograničena. Godine 2008. u španskoj Gvadihi, istočno od Granade, otvorena je prva komercijalna solarnaelektrana sa mogućnošću skladištenja toplote. U toku dana sunčeva svjetlost, sa polja ogledala,koristi se za zagrijevanje rastopine soli koja služi za očuvanje energije tokom noći. Ta so seuveče hladi, otpušta toplotu od koje se proizvodi veća količina toplote. Solarna postrojenjaSolana Generating Station, takođe će od 2012. godine koristiti otopinu soli za skladištenjeenergije sakupljene tokom dana. Ona će imati 8 km paraboličnih kanala i proizvoditi 280megavata za Feniks i Tukson, a postrojenja će graditi španska kompanija Abengoa Solar.Dakle, vidi se slab razvoj SAD-a u razvoju solarne tehnologije naspram Evrope. Kina je takođe, slaba u solarnoj tehnologiji. Sunčev potencijal za proizvodnju električneenergije baca sijenku na potencijale svih drugih obnovljivih izvora energije. Međutim, njen udiotrenutno iznosi samo mali dio jednog procenta ukupno proizvedene električne energije, što jedaleko manje od količine energije koja se dobija iz snage vode ili vjetra npr., kako je računao iTesla. Postavljeni FV paneli mogu i da se kreću tokom dana u skladu sa suncem, sve do ponoći kadastaje njihov rad na prikupljanju energije. Parabolična ogledala danas, sunčevu svjetlostusmjeravaju na dugačke čelične cijevi kroz koje teče ulje. Zatim se ulje u cijevima zagrijava svedo temperature od 400 step. C. Ako su u pitanju „polja ogledala“ onda se vrela tečnost uliva udžinovske radijatore koji daju toplotu, pretvarajući vodu u paru koja pokreće turbinu i dinamomašinu, proizvodeći za naponsku mrežu 64 megavata. To je dovoljno za obezbjeđivanjeelektrične energije za tačno 14 000 američkih domaćinstava. Ovoliko energije dovoljno je da seelektričnom energijom podrži nekoliko kazina u Las Vegasu. Naravno, energija se može postići pojedinačno za svako domaćinstvo, u onolikoj mjeri kolikoželi i koliko može priuštiti čovjek, u skladu sa svojim mogućnostima. Za tu svrhu na krovu kućemogu se postaviti solarne ploče (FV paneli, sistemi) od 7,14 W pa i više, koje električnu energijuproizvode kada se u silicijumskom poluprovodniku (sa viškom i manjkom elektrona) otkačeelektroni pod uticajem svjetlosti. 23/

Ovakva strategija proizvodnje struje iz solarne energije može da bude efikasnija na manjimpovršinama, jer naš dom postaje nalik elektrani zbog toga što se prikupljena energija možerasporediti na četiri dijela. Prvo, tokom dana višak prikupljene energije ide iz solarnih ploča uelektrolizer. Zatim, drugi dio, što se pomoću još jednog katalizatora solarna električna energijarazdvaja na vodonik i kiseonik koji se takođe skladište. Treći dio čini da se tokom noćiuskladišteni elementi rekombinuju u gorioniku, proizvodeći tako električnu energiju. I četvri dio-sva struja sprovodi se do kućnih uređaja kao i do vanjskih, npr. do električnog automobila.Dakle, i to je omogućeno solarnim sistemom. Jedini otpad iz gorionika koji postoji nakon togajeste voda. Ona se zatim reciklira. Međutim, prema nekim istraživanjima udio ukupne sunčeveenergije sakupljene preko solarnih ogledala, mogao bi da postane značajan tek nakon 2025.godine. Razlog tome je taj što bi tada trebala da se zaustavi ekspanzija energije vjetra. Što setoga tiče, snaga vjetra se takođe već koristi kao konvencionalni tip korišćenja energije.21/22/23/ Postoje istraživanja i rad jednog interesantnog preduzeća iz Klenovnika u Hrvatskoj (TESLAd.o.o. za proizvodnju, istraživanje, trgovinu, usluge i graditeljstvo), koji se bavi između ostalog iproblemom pitke vode, i budućim procesom desalinizacije vode putem fotonaponskog kolektorai ostalih uređaja u jedan. Zanimljivu studiju koju su uradili 2003. godine, zove se „Sustav zadesalinizaciju morske vode-analize glavnih parametara“ mag. ing. el. Gorana Ribića.( http://bit.ly/w3yj0d) Prema analizi ovog rada Zemlja će do 2025. godine imati 8 000 000 000 stanovnika. Od togaće 4 000 000 000 stanovnika biti žedna. Već sada 1 100 000 000 ljudi nema pristup pitkoj vodi.To direktno prouzrokuje 10% bolesti svake godine u zemljama koje su u razvoju. Dakle, ovo jeisti problem koji je Tesla razmatrao pod brojem 1 u članku “Problem povećavanja ljudskeenergije”, što smo već komentarisali prethodno sa teoretskog i Teslinog filozofskogposmatranja. Svake 21 godine udvostruči se potrošnja vode. Komercijalnim izvorima energije nema pristupblizu 2 milijarde ljudi na Zemlji. S druge strane, zemlje juga Evrope biće podložne sušama zbogposljedica globalnog zagrijavanja. Ako se osvrnemo na istorijsku nauku, vidjećemo da je jugEvrope bio podložan sušama vijekovima unazad, dakle, kada nije bilo problema globalnogzagrijavanja i zagađenja kao danas. Podatak da 500 miliona ljudi već 1995. godine nije imalodovoljno vode ukupno u 31 zemlji, sa poređenjem današnjih podataka, jasno pokazuje da akose ovako nastavi do 2025. godine, situacija može biti zabrinjavajuća a cifra ljudi bez pitke vodemože biti zaista velika. Ideja desalinizacije vode došla je na osnovu razmišljanja: zbroji li se slana voda iz mora sasunčanom energijom, proizlazi desalinizacija morske vode sunčanom energijom. Postupak jedosta jednostavan. Inače, postoje prema pomenutoj studiji dva postupka: proces promjene fazai homogeni monofazni proces. Prvi je isparavanje i ponovljeno kondenzovanje, gdje vodaisparava na puno nižoj temperaturi naspram soli, te onda ona zaostaje u preostalom vodenomtalogu. U drugom procesu je postupak elektrodijalize i povratne osmoze, u kojem se morskavoda pod pritiskom potiskuje kroz opnu koja ne propušta so. Najčešća metoda je i najednostavnija za primjenu, a to je destilacija. Prednosti su ovdje dvije,a samo je jedan nedostatak. Jednostavnost konstrukcije i lakoća održavanja su njene prednosti,dok je glomaznost uređaja njen nedostatak. 24/ Sastav elemenata ovakvog jednog najčešćegsistema za desalinizaciju morske vode čini sljedećih šest djelova: termički sunčani kolektor,fotonaponski kolektor, desalinizator, dvije pumpe, regulacijska tehnika i spremnik:

*** “Šta će čovek činiti kada mu ponestane šuma, kad budu iscrpena nalazišta uglja?”, upitao jeTesla svoje slušaoce u Filadelfiji. “Prema onome što danas znamo, preostaće samo jedna stvar:to je prenos energije na velike razdaljine. Čovek će se okrenuti vodopadima, plimi i oseci”,rekao je Tesla, jer se oni, za razliku od nalazišta uglja i nafte obnavljaju. 25/ Godine 1893, Nikola Tesla je stvorio dobar niz novih izuma. Ti noviteti su pretvarali električnustruju u obrtno kretanje ili obratno, pretvarali parnu energiju u električnu. Tadašnji konstruisaniTeslin visokofrekventni oscillator, jednom prilikom je bio potopljen u veliku bačvu punu nafte.Zatim je Tesla podešavao frekvencije naizmjenične struje i pokretao je naftu različitom brzinom inafta je okretala lopatice, kao što vodeni točak obrće turbine. Što je Tesla pojačavao frekvencijetok se mijenjao, a s druge strane se obrtanje turbine ubrzavalo. I tako je Tesla sa svim timraznim oscilatorima uspijevao da postigne mnoge rezultate. Mogao je da stvori preciznefrekvencije koje se mogu upotrijebiti za prenos informacija ili električne energije, i to svenaravno sa stanovišta nauke o elektricitetu. Npr. kada bi oscilator pulsirao na frekvencijamasvjetlosti, onda je mogao da proizvede osvjetljenje, dok je sa aspekta mehanike mogaoproizvesti pulsiranje kroz metalne šipke ili cijevi, ili da npr. testira frekvencije harmonika istojećih talasa itd. 26/ No,osvrnimo se sada na standardno korišćenje nafte kao pokretačke snage čitavogprethodnog vijeka, kao i sada. Tablice naftnih tokova iz XX vijeka dali smo još u radu “Nekikoraci budućnosti I-IV”, ali to ćemo zanemariti i držati se samo izvora iz National GeographicSrbija, iz juna 2008. godine.27/ Završena je prva decenija XXI vijeka i postaje sve poznatije daje nekim velikim sistemima nafta kao krv. Planeta se sve više zagađuje, a nafta sve višenestaje.28/ Sva otkrića velikih naftnih polja dijele se na: gigante, supergigante i megagigante. Prvi seračunaju sa od 500 miliona pa do 5 milijardi barela. Drugi, supergiganti, od 5 milijardi do 50milijardi barela, a megagiganti su sa preko 50 milijardi barela. 1930-ih je svakodnevnaprosječna proizvodnja po polju u hiljadama barela na dan bila je 103; ’40-ih godina 198; ’50-ih152; ’60-ih 125; ’70-ih 91, ’80-ih 83, a ’90-ih 77 hiljada barela na dan. Podaci za prvu decenijuXXI vijeka još nisu dostupni javnosti. Po svemu je očigledno da su veći od svih prethodnih. Na osnovu istorijskog toka prošlog vijeka u eksploataciji nafte, jedan geolog, King Hjubert,predvidio je tačno da će američka proizvodnja nafte dostići vrhunac početkom 70-ih godinaprethodnog vijeka. Nakon njega su brojni analitičari koristili njegove matematičke formule iprilagođavali ih da bi izračunali budući vrhunac svjetske nafte. Naravno, prognoze se morajurazlikovati. Međutim, slažu se u jednom-da kad nafta jednom dosegne vrhunac, eksploatacijaonoga što je preostalo biće neuporedivo teža i skuplja. Trideset godina kasnije, saudijski naftni geolog Sadad I. Al Huseini je 2000. godine došao dojednog zanimljivog zapažanja budućnosti svjetske nafte. Huseini je uvjek bio sumnjičav premaoptimističkim prognozama o budućnosti proizvodnje u naftnoj industriji. Sredinom 90-ih godinaprošlog vijeka, proučavao je sve podatke dobijene sa oko 250 vodećih naftnih polja kojaproizvode najveći dio svjetske nafte, i provjeravao da li ima grešaka u procjeni ili se namjernozamagljuje istina. On je posmatrao koliko je sirove nafte još preostalo u svakom od njih i kojombrzinom se ona crpi. Onda je na to dodao i sva nova polja za koja se naftne kompanije nadajuda će iz njih poteći nafta u narednim decenijama. Slagajući sve te brojeve na kraju, primjetio jeupravo to da mnogi naftni stručnjaci „ili pogrešno tumače podatke o globalnim zalihama iproizvodnji nafte, ili ih zamagljuju“. Zanimljiv je sada primjer Rusije na polju nafte. Ova zemlja danas nazdravlja nafti. Za nju je ovovrijeme, doba ekonomskog procvata. Cijene svjetske nafte su se udesetostručile od 1998.godine. Rusija je čak pretekla Saudijsku Arabiju kao nekadašnjeg najvećeg svjetskogproizvođača sirove nafte. Ovaj procvat sadašnje Rusije dolazi upravo od močvarazapadnosibirskih naftnih polja. Ona proizvode oko 70% ruske nafte. To iznosi skoro 7 milionabarela dnevno. U Hantijsko-Mansijskom autonomnom okrugu (teritorija velika skoro koliko Francuska) takvobogatstvo pruža veliku priliku za ostvarenje savremenih i najpoželjnijih uslova za život upodručju, čije ime upravo priziva sliku surovog i pustog mjesta, i da se transformiše zahvaljujućiprihodima od naftnih poreza. Prilika koja se pruža ovoj regionalnoj prijestonici, mogla bi ovojregiji lako da isklizne iz ruku, jer bez obzira na značajan porast naftnih cijena, proizvodnja nafteu zapadnom Sibiru se posljednjih godina nije povećavala. Sve do maja mjeseca 2008. godineproizvodnja nafte u Rusiji je opala prvi put u deceniji. Neko manje povećanje proizvodnje bilo jeprije toga od 2004-2007.godine, kada su vođe Kremlja koje sve drže pod kontrolom prigrabilenajkvalitetnija polja. Uz to su vršili velika ulaganja u ta polja kako bi maksimalno povećaliproizvodnju i profit. Kremlj namjerava da eksploatiše naftu ne samo kao izvor nacionalnog bogatstva već i kaopolitičko sredstvo kojim će Rusija ponovo postati velika svjetska sila. Ukoliko pogledamo već2011. godinu uz Kinu ona i te kako postaje bitna. Npr. tu su i naftne platforme uz obaluNjufaundlenda od prometne benzinske stanice u Ljenjungang, u Kini. Francuska i Njemačka supred kraj 2011. potpisale naftne ugovore sa Rusijom za energetskim snabdijevanjem.

U Rusiji su ozbiljnija naftna istraživanja počela 60-ih godina XX vijeka, i ona su pokazala da seu zapadnom Sibiru nalazi više nafte nego što je iko mogao zamisliti. Postoji vjerovatnoća da jeHitler znao za sibirsku naftu. Od tada do danas eksploatisano je više od 70 miliona barela. Do kraja 2008. godine blizu 1/3 sveukupnog uvoza sirove nafte u Evropskoj uniji, vrijedne skoro 60milijardi dolara, poticala je iz Rusije. Neke su države postale izrazito zavisne od ruske nafte, kaonpr. Poljska koja dobija 95% sirove nafte iz ruskih izvora. Rusija naftnu moć koristi i u političkimsporovima sa bivšim sovjetskim republikama, ukidajući im snabdijevanje ili preteći da će toučiniti. To je nova geopolitika da jedni ucjenjuju, a da drugi poput SAD ratuju za naftna polja. Glavna naftna mjesta u Hanti Mansijsku su: Kogalim, Novoagansk, Južno jugansko polje,Savojskoje polje, Nižnevartovsk, Surgut i Neftejugansk. Ukupno 90% privrede glavnog gradaove oblasti čini nafta. To i nečudi s obzirom na rast cijene nafte. Ovo je pravi pokazatelj kojiukazuje na zajednički problem svim ekonomijama koje zavise od prirodnih bogatstava, pošto ćese kad tad ti izvori iscrpiti i moraće se pronaći novi izvori „blagostanja“. Zato današnja Rusijaangažuje timove istraživača i preseljava ih u ovu oblast. Takvu budućnost nazivaju začetkom„Silicijumske tajge“, jer kad vrijeme lake nafte prođe odgajaće se sopstveni naučnici stvaranjemposlova za mlade generacije informatičkog biroa. Tako će se nakon toga umjesto ulaganjem unaftu, ulaganjima u nauku moći garantovati “trajna” svijetla budućnost za privredu ove oblasti injene ljude, jer im je uzor takvoj ideji Silicijumska dolina, koja se nalazi u klimatskoj umjerenojKaliforniji. Smatra se da naftna ekspanzija Sibira tek treba da se ostvari, kako bi se stvorio magnet zaprivlačenje ruske naučne klase u budućnosti. Za sada Sibir privlači mnoge druge pridošlice,poput siromašnih doseljenika iz krajeva van ruskih granica, a Rusi ih nazivaju gastarbajterima. Većinom dolaze iz Tadžikistana-bivše sovjetske republike u Centralnoj Aziji, čiju je privreduuništio građanski rat sredinom 90-ih godina prethodnog vijeka. No, veliki broj Rusa iz ekonomskiposrnulih gradova zapadno od Urala, takođe preplavljuje naftne gradove zapadnog Sibira. Npr.nekada je Surgut do 60-ih godina bio samo skup drvenih koliba sa temperaturom koja se znalaspustiti do minus 50 step. C, i sa mrakom koji usred zime traje gotovo čitavi dan. Danas ovajgrad jedan je od najvećih gradova zapadnog Sibira i broji 300 000 stanovnika. Kompjuterski inžinjeri prate rad na polju preko karte, koja svakog trenutka pokazuje podatkekoji se šalju kodiranim radiosignalima sa pumpnih stanica, aktivnih bušotina i cjevovoda. Na tajnačin imaju uvid koliko se troši električne energije, da li treba popraviti neku bušotinu ilicjevovod. Nekada se jedva marilo o zagađenju okoline, a danas je stavljen akcenat na etosu, apošto ruske naftne firme postaju globalni igrači, ujedno postaju i svjetski „brižnici“ o zaštitiživotne sredine. Zadatak koji ima Surgut u budućnosti da riješi jeste: da li će uspjeti da izađu nakraj sa raznim političkim, ekonomskim i tehničkim izazovima koji stoje pred njim. Isto važi i zaostala mjesta u Hant-Mansijsku. Većina analitičara očekuje da će zapadni Sibir ostati dominantan izvor ruske nafte i u narednihblizu 20 godina. Sibir ima i teške poreze. Sav bruto dobitak preko 25 dolara po barelu odlazifederalnoj vladi, kao i u igre moći iza kojih stoji Kremlj. I upravo sada je Rusija najveći svjetskiproizvođač sirove nafte, sa oko 70% njenih zaliha koje se nalaze u zapadnom Sibiru. Nakoneksploatacije nafte, najveći dio nje ide stranim potrošačima. Sadašnji status Rusije kaosupersile ne potiče iz njene vojske, već energije nafte, smatra i sam Vašington. To smatra iDžulija Nanaj koja je direktorka PFC Enerdžija kao globalni savjetnik sa sjedištem u Vašingtonu.Ona je uvidjela da je Kremlj taj koji kontroliše i podstiče zapadni Sibir, kako bi kroz proizvodnju iizvoz uspjeli da povećaju geopolitički značaj Rusije. To je današnji moderni monopol, jednaknekadašnjim srednjovjekovnim monopolima u prodaji krzna, soli, vina, vune i dr. Predviđanja su pretežno ukazivala na izraziti rast proizvodnje nafte iz godine u godinu, naosnovu praćenja globalne potražnje. Ali, pominjani Huseini, proračunao je da će se povećavanjeproizvodnje zaustaviti najranije 2004. godine. Ono što mnoge brine jeste i to što će vrhunacproizvodnje trajati najviše još 15 godina počevši od 2008, a nakon toga će proizvodnjakonvencionalne nafte početi sa padom. Pad će, kako kaže Huseini, biti „postepen, ali inepovratan“. Ministru za naftu Saudijske Arabije, Ali al-Naimiju, nije se svidio Huseinijevizvještaj 2004. godine. Ukoliko je Huseinijev proračun prav, onda to znači da počevši ododbrane pa do prevoza i proizvodnje hrane, zapravo pokreće jeftina i izdašna nafta, kojojpredstoji dramatična promjena. Inače, Huseini nije jedini stručni analitičar budućnosti naftnih sistema, koji misli da se svijetpribližio vrhuncu u svjetskoj proizvodnji nafte. Geolozi nafte već decenijama postavljaju takveteorije-da će nakon potrošnje polovine početne svjetske nafte, dalje crpljenje iz zemlje postajatisve teže, i da će krajnja granica onda biti nemogućnost crpljenja nafte. 1900. godine crpljenje jebilo ispod milion barela dnevno, a u drugoj polovini 2008. godine blizu 85 miliona bareladnevno. To će u budućnosti bitno zaustaviti rast, smatra se. Svijet će se prije ili kasnije, biospreman ili ne, suočiti sa postnaftnom budućnošću. Zatim, to bi mogla da obilježi recesija,možda čak i rat, ukoliko bi SAD i drugi veliki uvoznici nafte počeli strateška nadmudravanja okopristupa pouzdanim naftnim zalihama. Mada su šanse male da dođe do rata, jer ove dvijezemlje imaju najveći atomski arsenal u naoružanju, pa samo može biti zatezanja odnosa kao uvrijeme Hladnog rata. Niko u stvari ne zna koliko je još nafte ostalo u unutrašnjosti Zemlje. Ne zna se ni koliko smoblizu njenoj polovini od koje bi trebala krenuti kriza. I to je najveći problem. Naftni pesimistigovore da je vrhunac blizu, pa čak i da je već nastupio. Isto misli čak i Huseini. S druge strane,optimisti tvrde da će do prekretnice proći još nekoliko decenija. „Dokaz“ optimista nafte za to jeu tome što na svijetu ima još mnogo nafte, koja još nije eksploatisana, pa čak i mjesta na kojimanije još otkrivena. Drže se i toga da postoje i ogromne zalihe „nekonvencionalne“ nafte naprimjeru masivnih taloga katranskog pijeska koji se nalazi u zapadnoj Kanadi. Kada su čitaliHuseinove prognoze 2004. godine, odmah su ih odbacili kao „zanimljive ali nevažne bilješke“. Industrijski stručnjaci kazuju da su visoke cijene nafte privremene i da su posljedica uskih grlatehnike, naglo rastuće potražnje iz Azije kao i slabljenja dolara, pa će kažu, prije nestatipotražnja nego što će nestati nafta. Uprkos ustaljenom rastu cijena nafte posljednjih nekolikogodina, globalna proizvodnja konvencionalne nafte vrti se negdje oko 85 miliona barela na dan.Upravo je to ono što su Huseinovi proračuni pokazali kako će proizvodnja prestati sa rastom, ita promjena je toliko drastična da je čak i sama naftna industrija izgubila nešto od svoje velikesamouvjerenosti. Jeseni 2009. godine Međunarodna agencija za energetiku objavila je prognozu da će globalnapotražnja za naftom porasti za više od jedne trećine do 2030. godine i to na 116 miliona bareladnevno. Nekoliko kompanija je čak izjavilo da više nisu optimistični da će proizvodnja više ikadabiti u stanju da prati potražnju. S druge strane, neke su francuske kompanije tvrdile da najvećadnevna proizvodnja može biti 100 miliona barela, što bi prema proračunima značilo da biglobalna potražnja mogla premašiti snabdijevanje i prije 2020. godine. Generalni direktor „RoyalDutch Shella“, Jerun van der Fer, procijenio je da ponuda lako dostupne nafte i gasa više nećemoći pratiti potražnju nakon 2015. godine. On govori zajedno sa iskusnim naftašem Maržerijem,o naftnom vrhuncu u geološkom smislu, da su politički i ekonomski činioci po njima iznadzemljine površine. Za njih su ti parametri bitniji, prije nego oni geološki ispod zemlje. Zapravo supolitika i ekonomija glavne prepreke povećanja proizvodnje. Američko Ministarstvo spoljnihposlova već radi na tome da se savladaju političke prepreke u proizvodnji nafte. Već se od2009. godine i među optimistima nafte javljaju priznanja da se pomaljaju fizička ograničenjanafte i da bi trebalo tragati za novim nalazištima. Sada se izrađuju i kompjuterske seizmičke karte koje kompanijama omogućuju da „vide“ naftuskrivenu duboko ispod Zemljine površine. Velika pronađena polja nazivaju se stručno „slonovi“.Novembra 2007. godine otkrili su na taj način naftno polje nazvano Tupi, u moru, blizu brazilskeobale. Međutim, ispalo je da je Tupi sa svih svojih 8 milijardi barela približno petnaest putamanje nalazište od legendarnog saudijskog nalazišta Gavar. Razlike su ogromne, jer jesaudijski Gavar imao skoro 120 milijardi barela kada je otkriven 1948. godine. Razlike između velikih i malih polja su i u tome, što su mala nalazišta ekonomski neisplativa zaeksploataciju. Manja naftna polja su skuplja od velikih, tako da i bezbroj malih naftnih polja kojapostoje bivaju neisplativa i u količini eksploatacije i u plaćanju. Proizvodnja već opada u nekimproduktivnim oblastima kao npr u Sjeverno more ili u Sjeverni obronak Aljaske. Širom svijeta proizvodnja se smanjuje za 8% godišnje. Kompanije poput „Shell“ i državnemeksičke kompanije „Pemex“, godišnje više nađu manjih naftnih polja nego što uspiju daprodaju nafte. Činjenica je da sve više postojećih nalazišta stari, tj. da na takvim mjestimanestaje nafta iz godine u godinu, dok potražnja raste. Iz svega proizlazi zaključak da će sedeficit uvećavati sve više, i čini se da je sasvim sigurno da je era jeftine nafte iza nas. Saudijska Arabija i ostale članice Organizacije zemalja izvoznica nafte kontrolišu ukupno 75%svjetskih zaliha nafte. Time je jasno da će vrhunac njihove proizvodnje uslijediti znatno kasnije uodnosu na druga naftna područja. Sa proizvodnjom nafte a s porastom stanovništva, količinabenzina, kerozina i dizela po stanovniku planete Zemlje, mogla bi u budućnosti biti znantnomanja od današnje, što bi bilo loše za energetski intenzivne ekonomije poput SAD. Zato se ivode od strane nje ratovi ka Iraku, juče Libiji, sjutra… Bio bi to krah za zemlje u razvoju ukolikose oslanjaju na naftna goriva, kako za svrhe transporta tako i pripremanje hrane, rasvijetu inavodnjavanje. Zabrinjavajuće je što globalno još uvijek nema pravih rasprava o promjenama uenergetski intenzivnim načinima života na Zemlji. Kako će se naftni svijet ubuduće razvijati ostavlja se na praćenju i posmatranju običnogčovjeka. Upravo se već ispituju ostale mogućnosti traganja nafte iz alternativnih izvora:biogoriva, nafte iz uglja i katranskog pijeska. Biogorivom znači da bi se možda mogla smanjiti„glad“ za naftom, obnavljanjem goriva dobijenih iz žitarica, stabljika i biljnih ulja. Sada jepopularan etanol baziran na kukuruzu, a inače je sporan kao dodatak benzinu. Nafta iz uglja semože dobiti pod jakim pritiskom i pod visokim temperaturama. Katranski pijesak, kojeg smospominjali kao naftnu zalihu koja postoji u zapadnoj Kanadi, može da se izdvajanje katrana izpijeska pretvori u sirovu naftu. Smatraju ovo isplativijem, jer ga ima u velikim naslagama napomenutom mjestu. Međutim, taj proces iziskuje ogromne količine vode i energije, i to najčešćeiz prirodnog gasa. Ugalj je relativno izdašan resurs i može da se pretvori u tečno gorivo, samošto je taj proces skup i oslobađa velike količine ugljen-dioksida (CO2), što bi naravno još višepovećalo zagađivanje životne sredine. (isto 27 i 28). Svijet postaje sporo svjestan svoje budućnosti, a nemilosrdna aritmetika eksploatacije nafteteče i dalje, sve dok jednog dana ne dođe kraj ovoj vrsti energije koja nije beskonačna. ___________________ 1 “Tesla-čarobnjak i genije”, Aleksandar Milinković, Samostalna izdavačka agencija „Zlaja“,Beograd, 2005, 132. 2 “Problem povećavanja ljudske energije, kretanje čoveka napred-energija kretanja-tri načinaza povećanje ljudske energije”, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike inastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 91-147. 3 “Misli, emocije i realnost”, Svetozar Radišić, Znanje-portal za razvoj svijesti, http://bit.ly/y3sjlg . 4 “Samoostvarenje apsoluta”,Goran Marjanović, KPV, http://bit.ly/z7Hf2q . 5 “Svetlost na tragu duha”, Slađana Marjanović, KPV, http://kpv.rs/?p=1605 . 6 “Inteligentne eterske energije”, Goran Marjanović, KPV, http://kpv.rs/?p=335 . 7 “Govor povodom obeležavanja dana puštanja u rad elektrane na vodopadima Nijagare,održan 12.januara 1897.godine u Elikot klubu u Bafalu”, objavljeno u časopisu “ElectricalReview”, N.Y., January 27.1897, N.Tesla, Predavanja, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod zaudžbenike i nastavna sredstva, tom prvi, Beograd, 2006, 286 i 287. 8 …po izvorima od 2008-2011. 9 “Tesla-čarobnjak i genije”, Aleksandar Milinković, Samostalna izdavačka agencija „Zlaja“,Beograd, 2005, 134 i 135. 10 “Razvojna psihologija”, Ljubomir Žiropađa i Ljiljana Miočinović, Čigoja, Beograd, 2007, 107. 11 “Problem povećavanja ljudske energije, kretanje čoveka napred-energija kretanja-tri načinaza povećanje ljudske energije”, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike inastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 102. 12 “Nenadmašni genije” , Džon O’ Nil, Metafizika, Beograd, 2006, 192. 13 …ili drugi dio “Razvoja čovječanstva”, V.Karadžić, Znanje-portal za razvoj svijesti, http://bit.ly/yaVK2e. 14 …u arhivi oko 60 hiljada neistraženih dokumenata. 15 “Kako kosmičke sile utiču na našu sudbinu”, New York Times, 7. feb. 1915., N.Tesla,Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd,2006, 152 i 153. 16 “Tesla-čarobnjak i genije”, Aleksandar Milinković, Samostalna izdavačka agencija „Zlaja“,Beograd, 2005, 138. 17 ”Čekić, krava i NATO”, Miroslav Lazanski, Politika online, 16. jan. 2010. 18 Prema -‘srce puno ljubavi’, http://bit.ly/khrsH7 . 19 “Problem povećavanja ljudske energije, kretanje čoveka napred-energija kretanja-trinačina za povećanje ljudske energije, N.Tesla, The Century Magazine, jun 1900,“ Članci,Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006,114. 20 “Pokretačka snaga budućnosti”, N.Tesla, Everyday Science and Mechanics, dec. 1931,Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd,2006, 319. 21 ”Priključivanje na Sunce”, napisao Džordž Džonson, snimio Majkl Melford, NationalGeographic, Srbija, sept. 2009, 26-49. 22 “Da li solarna energija može da nas spase?”, projekcije bazirane na podacima iz 2005.godine, grafikon 5W Infographicssource, Udruženje zabrinutih naučnika, National Geographic,Srbija, sept. 2009, 50 i 51. 23 Hrvatska stručna udruga za sunčevu energiju, “Solarna tehnologija-časopis zaprojektante, proizvođače, distributere i korisnike solarnih sustava”, godina IV, broj 8, jesen 2008,20. 24 Desalinizacija, http://bit.ly/w3yj0d . 25 citat, “Čarobnjak - život i vreme Nikole Tesle”, M.Sajfer, Stylos, Beograd, 2006, 110. 26 pogledati kod M. Sajfera str. 122. 27 O nafti prema podacima iz “Pošaljite me u Sibir-nafta preobražava daleke krajeve Rusije”,napisao Pol Starobin, snimio Gerd Ludvig, National Geographic, Srbija, jun 2008, 80-97. 28 “Iscrpljena-svetska potražnja za naftom raste, a zalihe nestaju”, Pol Roberts, NationalGeographic, Srbija, jun 2008, 99-103.

“Sada prilazim slobodnom terminalu s metalnim predmetom u ruci, naprosto da se ne bihopekao. Varničenje prestaje kada metal… dodirne žicu. Kroz moju ruku sada prolazi izuzetnosnažna električna struja, koja vibrira oko million puta u sekundi. Svuda oko mene oseća seelektrostatička sila, a molekuli vazduha i čestice prašine koje lete naokolo snažno udaraju umoje telo. To pobuđenje čestica toliko je jako da, kada se ugase svetla, možete videti zrakeblage svetlosti na nekim delovima mog tela. Kada ti zraci počnu da izbijaju, oni stvaraju osećajnalik bockanju igala. Da su potencijali dovoljno visoki, a frekvencija niska, koža bi verovatnopukla pod strašnim naponom, a krv bi velikom silom pojurila napolje poput čestica spreja.” 1/ Kod biografa Marka Sajfera, zanimljiva je jedna priča između Tesle i njegovog prijatelja,naučnika ser Vilijama Kruksa, kako su nakon Teslinog predavanja pred Kraljevskim institutom1892. godine njih dvojica vodili dijalog o elektricitetu. Te večeri Kruks je kao čovjek od naučnogugleda, izvršio presudan uticaj na Teslu u aspektu parapsihološkog. Fotografijama sa seansimaterijalizacije ektoplazme koju je stvarala vidovita Florens Kuk i svjedočenja očevidacalevitacije, Kruks je kao član društva za paraspihološka istraživanja (i njegov budući predsjednik)Teslu potpuno uputio u naučne eksperimente telepatije, levitacije, pa čak i spiritualizma. No,razgovarajući i o elektricitetu, istakao je da se ne slaže sa Kelvinovim predlogom da su životnaenergija i elektricitet na nekom nivou istovjetni. Njegovo mišljenje je bilo da elektricitet imaznatan uticaj na fenomen života, ali njega stvaraju živa bića, prije svega biljnog i životinjskogsvijeta, imajući na umu prije svega električne jegulje, svjetleće morske puževe i svitce. Ser Vilijam Kruks je predložio tada da bi se mogle stvoriti odgovarajuće frekvencije zasprovođenje struja u bašti. Cilj bi bio da se podstakne rast i otpornost biljaka na štetne insekte.Te večeri Kruks i Tesla su razmatrali o mogućnosti uspostavljanja miliona talasnih dužina i timeomogućila tajnost komunikacije između dva radio operatera, zatim o Helmholcovom radu ostrukturi fizičkog oka i sl. 13. septembra 1898. godine, Nikola Tesla je održao predavanje u Elektroterapeutskomudruženju u Bafalu. Predavanje se zvalo “Visokofrekventni oscilatori za elektroterapeutske idruge namjene”. Razlog tome je što visokofrekventne struje ne prodiru u tkivo destruktivno. Tuulogu zna da igra i presjek rukom, kako je Tesla još prikazao u predavanju “O svetlosti i drugimpojavama visoke frekvencije” 1893. godine (ima i slikovita prezentacija). “….Jedno od rano zapaženih i izvanrednih svojstava visokofrekventnih struja, svojstvo koje jeuglavnom od značaja za lekare, bila je njihova očigledna neškodljivost koja je omogućavalaprolaz relativno velikih količina električne energije kroz čovekovo telo bez izazivanja bola iliozbiljnih teškoća…”, govorio je Tesla na predavanju 1898. 2/ On je imao u vidu da se ielektrična dejstva na fiziološki efekat, mogu svrstati na statičke, dinamičke i efekte posebneprirode. Prvi su oni koji zavise od veličine električnog potencijala. Drugi-dinamički, uglavnomzavise od iznosa električnog kretanja ili jačine struje kroz tijelo. I treći su oni do kojih dolazi zbogelektričnih talasa i oscilacija, odnosno impulsa u kojima električna energija naizmjenično prolaziviše ili manje brzim redosljedom koji ide kroz statičke i dinamičke efekte. Zato se i nazivajuefektima posebne prirode. Zatim, Tesla u istom predavanju nastavlja: “… Neprestano usavršavanje instrumenata iizučavanje ove pojave može uskoro dovesti do uspostavljanja novog načina higijenskogtretmana koji bi omogućio momentalno čišćenje kože pacijenta, jednostavno spajanjem ili, akoje moguće, postavljanjem pacijenta samo u blizinu izvora jakih električnih oscilacija, što bi imaloza posledicu da, za tren oka, skine prašinu ili čestice bilo kakve strane materije koja se prilepilauz telo… bez sumnje bilo bi od neprocenjive vrednosti za higijenu, a bio bi efikasna i vremenskiracionalna zamena za pranje vodom…”3/ Vrlo brzo, Tesla je mjesec dana nakon predavanja napisao članak “Lekovita moć elektriciteta”,za “New York City Journal”, 9. okt. 1898, u kome kaže: “… Eksperimentisao sam na samomsebi, primajući struju pod visokim naponom od 2 000 000 volti, sa naizmeničnim promenama od300 000 ili 400 000 puta u sekundi. To je jednostavno jedan proces ubacivanja u ljudski sistem iizvlačenja elektriciteta velikom brzinom, kao crpkom…Budući da nisam lekar, ja nisam u stanjuda tačno kažem na sve vrste bolesti za koje bi bio namenjen da leči ovakav moćni električnipostupak. Na pripadnicima medicinske profesije ostaje da to pokažu.” 4/ U startu su razvoj nove vještine-elektroterapije i proizvodnja aparata, krenuli dobro. Neki sučak proizvođači isporučivali na stotine aparata dnevno (oscilatora). U savremeno doba, danas,smatra se da se koristi nekoliko miliona ovih aparata za terapeutske svrhe, jer se struja koju oniproizvode pokazala kao idealan lijek za ljudski nervni sistem-poboljšavaju rad srca i varenje,okrepljuju san, jer je i sam Tesla istakao u jednom od članaka kako je padao u letargičan san.Zatim, oslobađaju kožu štetnog znojenja i liječe prehladu kao i groznicu toplotom, oživljavajuatrofirane ili paralisane djelove tijela, olakšavaju sve vrste patnje i godišnje spasavaju na stotineživota, kako piše u Sajferovoj biografiji Tesle. Smatra se da čak mogu izmijeniti depresivnastanja. Kada je Tesla bio u teškom stanju i depresivan od problema sa daljim finansijama unastavku rada Vordenklifa, isplate radnika, dugova i sl., poznato je da je svoju trenutnudepresiju tada liječio elektroterapijom. Jedna vrlo informativno bogata knjiga, teslologa Vlada Gojnića, “Nikola Tesla i Crna Gora”,sadrži pored brojnih pisama, rijetkih intervjua i članke o Tesli iz brojnih listova iz Crne Gore skraja XIX vijeka. Tako u knjizi postoji članak preveden iz londonskih izvora 1899. u listu “GlasCrnogorca”, a zove se “Nov Teslin pronalazak za liječenje tuberkuloze”, datacije 20. feb. 1899.godine, Cetinje. Pa evo citiramo članak u originalu: “Kao što iz Londona javljaju, Tesli je pošloza rukom da pronađe lijek protiv sičije. Kroz čovječje tijelo sprovede se električna struja od višemilijuna Volta, što čovjeku ništa ne škodi, no ona napuni ćelijice kiseonikom i tako tuberkuloznibacilli uginu… No, poznati liječnik, doktor Moric Benedikt u Beču tvrdi da je već 1897. godineupotrebljavao Teslinu snažnu električnu struju kod mnogih bolesti, pa i kod tuberkuloze i rezultatje bio povoljan… On će za kratko vrijeme o svojim pokušajima sa Teslinom strujom podnijetiopširan izvještaj liječničkoj kolegiji u Beču. No, već sada se smije tvrditi da Teslina električnastruja ima veliku budućnost.” 5/ U predavanju koje je održao elektroterapeutskom društvu uBafalu, Tesla je iznio svoje ideje oscilatora za ovakve zdravstvene upotrebe, koje je izradio, i onisu detaljno objašnjeni kako rade, u “Predavanjima”, prvom tomu kompleta ‘Izabrana dela NikoleTesle’ (izdavačka kuća Zvaod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd, 1996, ili iz 2006.). Mnogi će se pitati kako se to doktor Benedikt Moric javio sa svojim rezultatima mjesecimaprije Teslinog predavanja. Još od starta Teslinih predavanja 1891. godine, uvjek je bilo prisutnihljudi iz raznih oblasti nauke. Tako se na jednom predavanju “Eksperimenti sa naizmjeničnimstrujama vrlo visoke frekvencije”, 20. maja 1891. godine, zadesio mladi ljekar i budućielektroterapeut S.H.Monel, koji je opisao svoja iskustva i zapažanja. Na ovom predavanju,Tesla je još tada istakao mogućnost liječenja visokofrekventnim strujama. Imao je i prveoscilatore za zdravstvene upotrebe od kojih je jedan imao dva kraja-jedan uzemljen, a drugi krajvezan za ploču koja je imala ulogu emisione antene. Tako napredan pogled Nikole Tesle i ne čudi, jer je 1891. godine za list “The Sun” istakaočlankom “Mitovi o zlim duhovima” nešto što su mnogi naučnici smatrali “pukom fantazijom” –elektromagnetnu ravnotežu ćelija. U čemu se tu radilo a da nisu razumjeli ni najpoznatijinaučnici? Osnova za zdrav i normalan, prirodan život ćelija jeste elektromagnetska ravnoteža.Radi se o gotovo istoj ravnoteži koju smo spominjali u Popovim eksperimentalnimistraživanjima. Postojanje tri vrste nevidljivih talasa koji našu planet “zapljuskuju”, i to: mirnestruje, koje su talasi visoke frekvencije, ali su male snage. Druge su pastelne struje, kao vidljivdio elektromagnetnog spektra. Treće su opasne orkanske struje, jer su zračenja vrlo malefrekvencije a razorne snage, pošto prodiru u tkivo. Nevidljivi štetni talasi mogu se identifikovatiputem naučnih eksperimenata, putem tehnike. “Ali, kad se čovek kreće na opasnim poljimamože izgubiti dragocenu energiju ili je dobiti previše”, pisao je Tesla. 6/ Inžinjer i fizičar Robert Endros nakon sto godina kasnije, potvrdio je ove Tesline riječi, jer je1992. godine serijom eksperimenata utvrdio da unutrašnji elektricitet omogućava ćeliji da radinormalno prema svom prirodnom ritmu. Do ćelije dolaze talasi jačeg ili slabijeg intenziteta odnjenog. Oni remete, kvare njen prirodni ritam, i to po principu rezonancije. Stvar je u tome da lise ubrzava ili usporava njihov rad. Ukoliko je to usporavanje ili ubrzavanje istaknutije, ćelijapočinje da griješi u svom radu, svom ritmu, počinje da se nekontrolisano dijeli, odumireizazivajući na kraju kancer. Dakle, i struja i elektricitet, čovjeku mogu koliko pomoći toliko iodmoći. Zato je potrebna ravnoteža za unutrašnje svjetlo, za život, ili kako bi se reklo: zlatnasredina. Međutim, “jedno od blagotvornih dejstava vode je i mehaničko spiranje elektriciteta sapovršine kože. Ako još na dno kade stavite isitnjeno grumenje gline, ona će upiti sve štetnestruje iz vašeg tela. Uzemljenje vršite i dok hodate po zemlji, pogotovo vlažnoj, ili pesku, travi…Kad ste u prilici, pustite da vam preko podlaktice teče mlaz vode. Boravak pored bilo kojevode-jezera, reke, fontane, vodoskoka ili potoka, napuniće vas prirodnim elektricitetom koji ćese posle uspešno boriti protiv štetnog”, pisao je Tesla mudro u istom članku za “The Sun”. 7/ Po naučniku Pavlovu, postoje četiri vrste elektro-psihonervnih procesa. Postoje i četiri kodnaznaka DNK u jezgru gena viših organizama, a ćelije su takođe četvorne strukture te s toga četiriosnovna hemijska elementa npr. razbuktavaju vegetaciju. Danas imamo i vrlo korisnu magnetsku rezonancu i slične sprave koje se u medicini uvelikokoriste za otkriće bolesti. Postoje tehnike neuroodslikavanja, i to su: kompjuterizovanatomografija, pozitronska emisiona tomografija, magnetska rezonanca i magnetska rezonancafunkcija. Kompjuterska tomografija sukcesivno skenira mozak i kičmenu moždinu u slojevima, koristećivrlo uzak snop rentgenskog zračenja. Nakon skeniranja prevodi se slika mozga i kičmenemoždine, i određuju se mjesta tumora, krvnog izliva i sl. Ovu tehniku koriste i neuropsiholozi,kako bi proučili veze između oštećenih mjesta i psihičkih simptona. Pozitronska emisionatomografija u snimanju moždane fukcije, koristi radioizotope šećera koji prirodno učestvuju umetabolizmu mozga. Različite centracije radioizotropa daju informacije kompjuteru, koje onpretvara u sliku i prikazuje se metabolička aktivnost pojedinih djelova mozga. Ako je moždanazona aktivnija, pomenuta metabolička aktivnost će biti veća. Treća tehnika, magnetnarezonanca, zasnovana je na korišćenju jakog magnetnog polja zahvaljujući uticaju protonamolekula vodonika. Kako su u različitim koncentracijama prisutni i u različitim tkivima, protonimolekula vodonika šalju elektromagnetnu energiju, a onda skener koristi te informacijepretvarajući ih u slike pojedinih djelova mozga. I magnetna rezonanca funkcija prikazujepovećani dotok krvi u aktivnim djelovima mozga. Na osnovu očitavanja informacija omagnetnom stanju hemoglobina, prikazuje se potrošnja kiseonika u različitim područjimamozga, te ovaj 3D prikaz omogućava sliku moždane aktivnosti… Nikola Tesla se u članku koji komentarišemo napisao i: „...Čovek je, kao i univerzum, mašina…Zbog sličnosti naše konstrukcije i naše okoline, svi slično odgovaramo na slične uticaje, a kaorezultat naših reakcija, dolazimo do razumijevanja. Tokom svih ovih vekova, razvijali su sebeskonačno složeni mehanizmi, međutim, ono što mi zovemo „duša“ ili „duh“, nije ništa više odzbira svih funkcija tela…Godine 2100. razvoj života će biti pod potpunom kontrolom nauke... 8/ Pominjani Teslin biograf Mark Sajfer, istakao je kako se u nešto bližoj prošlosti, sproveo velikibroj istraživanja među kojima se izdvjaju dr. Roberta O. Bekera sa Univerziteta u Sirakuzi. Dr.O. Beker je koristio električnu struju u liječenju kostiju koje teško zarastaju. Proučavao je isposobnost regeneracije ćelija kod pojedinih reptile 1976.godine. Npr.daždevnjacima je kidaorepove, i otkrio da oni stvaraju posebnu električnu frekvenciju, i služi im kao sredstvo zapodsticaj rasta odstranjenog repa. Beker je tada izjavio: “Pokušali smo da proizvedemodelimičnu regeneraciju uda kod (sisara poput) pacova sličnom tehnikom, a sada proučavamoneke kliničke primjene kod ljudi.” 9/ Izgleda da ovakve primjene kod ljudi i nisu moguće, ili su još uvijek u nekom tajnomistraživanju. Međutim, postoji jedna druga strana i nije ezoterična, već je poznatija svijetu arezultati su objavljeni u “National Geographic”, Srbije. 10/ Danas, za ljude koji imaju nekiamputirani ekstremitet, ili su izgubili vid i sluh, danas je nađeno rješenje. Sve će veća bitiupotreba bioničkih proteza („bio“ u značenju pustiti u „život“ i „nici“-elektronici). Ideja je poteklana osnovu proučavanja mehaničkih sistema koji funkcionišu kao živi organizmi ili samo kaodjelovi živih organizama. Sistemi funkcionišu tako što plastika u boji kože unutra ima tri motora,metalni kostur i sofisticiranu elektroničku mrežu. Proteza takvog eletronskog sastava stavlja se na dijelu amputirane ruke ili noge, tj. potrljka, štoje sve od preostalog ekstremiteta. Kod ljudi sa amputacijama postoji u mozgu netaknuta slikanekadašnjeg ekstremiteta. Zbog toga se fantom od elektronske proteze pomjera, jer elektronskisenzori u bijeloj kupi primaju impulse koji stižu iz mozga, pretvarajući ih u signale koji pokreću trimotora i izazivaju pokret proteze bez nekog razmišljanja o tome. U početku je stisak šake teži,ali vremenom postaje jači. Za sada mogu ovakve proteze načiniti nekih desetak pokreta, aliubuduće će moći još više i savršenije. Iako su tkivo i kosti oštećeni ili odstranjeni, nervi i djelovi mozga koji su ih kontrolisalinastavljaju da funkcionišu. Ostali nervi nakon amputacije prosto čekaju da prorade, jer su onikao isključene telefonske žice odvojene od slušalice. Doktori su pomoću mikroskopskihelektroda i tzv. „hirurške magije“, počeli da povezuju nerve sa uređajima poput kamere,mikrofona i motora. Nakon toga je omogućeno da slijepi mogu ponovo vidjeti, da gluvi moguponovo čuti i da oni sa amputiranim ekstremitetom mogu ponovo praviti pokret tog dijela tijela,jer nedostajuće ili oštećene djelove tijela zamjenjuju uređaji ugrađeni u njihove nervne sisteme. Zato se i takvi aparati-proteze i nazivaju neuralne proteze. Sve što treba jeste spojiti samo um imašinu preko hirurške intervencije preusmjeravanja nerava, kako bi senzori pratili pokretemišića koji se jave u preostalom dijelu ruke. Na taj način neuralna proteza izvršava naredbu, iprenoseći je putem signala pravi pokrete, koji iz dana u dan izgledaju sve prirodniji, jači ibrojčano veći. Takav slučaj je sa Amandom Kits. Omogućeno je čak da se onima sa povredomvrata, takođe ponovo ostvari pokret. Tako npr. kvadriplegičar Erik Šrempo je 1992. godineprilikom skoka u bazen povrijedio vrat, i prije neku godinu mu je ugrađen elektronski uređaj podkožu koji omogućava da pomjera prste kako bi dohvatio viljušku. Signali koje šalje njegovmozak presječeni su na vratu, gdje je mjesto povrede. Problem je riješen tako što su ipod koženjegove desne ruke, pa sve do mišića prstiju, sproveli osam mikroskopski tankih elektroda.

Slanje signala omogućeno je kada se mišić na njegovim grudima stegne i signal se putemradioodašiljača prenosi do malog kompjutera okačenog o njegova invalidska kolica. Signaltumači kompjuter i preko radio veze vraće ga nazad do prijemnika ugrađenog u njegove grudi.Odatle se signal, putem žica, šalje niz Šrempovu ruku sve do šake. Takvi signali daju naredbumišićima na prstima da stisnu šaku. Sve se obavlja u mikrosekundi. Džo En Luis, bila je slijepa, ali sada pod sitnom kamerom koja komunicira sa njenim očnimnervom može da vidi obrise drveća. Vid je bila izgubila godinama unazad, zbog degenerativnebolesti zvane retinitis pigmentosa (RP), koja uništava fotoreciptivne, tzv. štapićaste i konusnećelije oka. U slučaju ove bolesti, dio unutrašnjeg sloja očne mrežnjače ostaje očuvan. Taj slojispunjen je bipolarnim i ganglijskim ćelijama, pa prikuplja signale od spoljnih štapićastih ikonusnih ćelija, prenoseći ih do vlakana koji se spajaju u optički nerv. Još uvjek niko odkonvencionalnih naučnika (za razliku od alternativnih) ne zna na koji način to unutrašnjamrežnjača komunicira i kako može da obradi slike koje joj se dostavljaju. Zato se se od 1992.godine počele nakratko ugrađivati sićušne grupacije elektroda u mrežnjače pacijenataizgubljenog vida od RP-a. Bionički vid se razvio nakon bioničkog sluha. Godinama kasnije, 2006. je broj elektroda ugrupaciji povećan na 60, pa su poput kamere sa više piksela počele proizvoditi oštriju sliku. Ovoje primjenjeno na gospođi Luis iz Rokvola u Teksasu. Na ovaj način se povezuju misao imašina, bilo da je vid, sluh ili pokret u pitanju. Direktor programa za neurološki inžinjering naNacionalnom institutu za neurološke poremećaje i moždane udare, Džozef Pankracio, kaže: „Ono čime se uistinu bavimo jeste restauracija. Kada osoba sa povredom kičmene moždinemože da sjedi u restoranu, samostalno da jede, a da niko ništa ne primjeti-to ja smatramuspjehom“. Izradom bioničkih proteza bavi se čikaški Institut za rehabilitaciju (RIC). RobertLipšuc i njegove kolege iz ovog Instituta smatraju da bi više mogle pomoći bioničke proteze,koje kontroliše mozak, a ne neki od djelova tijela koji inače nemaju nikakve veze sapomjeranjem ruke. To je tehnika zvana: ciljana mišićna reinervacija, korišćenjem neravapreostalih nakon amputacije za kontrolu vještačkog uda. Inače osoba koja je bila odgovorna zaono što je na Institutu počelo da se naziva „bioničkom rukom“, bio je Tod Kuiken-ljekar ibiomedicinski inžinjer koji tu radi. Kuiken je znao da se nakon nečije amputacije dijela tijela, mogu i dalje prenositi signali izmozga. Elektricitet provode nervi, ali se nervi ne mogu priključiti na kompjuterski kabal, naravnozbog logičnog problema infekcije rane. Kako bi izbjegao potrebu za direktnim spajanjem, bio muje potreban pojačivač signala iz nerava. Pojačivač je pronađen u mišićima, jer kada se onistegnu, automatski odašilju električni impuls koji je dovoljno jak da ga detektuje elektrodasmještena na koži. Kako smo i pominjali: prije toga samo hirurški treba prekinute nerve sanjihovih starih, oštećenih lokacija preusmjeriti do drugih mišića koji već mogu jače pojačatisignale. To je započeo oktobra 2006. godine na potrljku Amande Kits, prespajajući nerve koji suse nekada spuštali duž cijele njene ruke. Ovako komplikovana operacija zahtijevala jepreusmjeravanje nerava do različitih mišićnih regija na nadlaktici Kitsove, po sistemu: milimetarpo milimetar. Kitsova je već nakon 3 mjeseca osjećala blago peckanje i grčenje, a nakon četirimjeseca osjećala je različite djelove svoje ruke pri dodiru. Vježbanjem su pokreti postajali sveprirodniji a stisak šake jači. U protezi je mikoprocesor programiran tako da hvata pravi signal i pošalje ga doodgovarajućeg motora. Danas pominjani Institut u saradnji sa bioinžinjeringom iz Labaratorije zaprimjenjenu fiziku Univerziteta Džo Hopkins, razvijaju novi prototip koji će biti ne samofleksibilniji, već će imati više motora i zglobova. Na vrhovima prstiju postojaće jastučići osjetljivina pritisak, a biće povezani sa malim šipkama poput klipova i smješteni na potrljak (mjestoamputacije). Zbog svega ovog, istraživači su počeli primjenjivati i na sami mozak. Pokušava seda se motorički korteks potpuno nepokretnih pacijenata direktno umreži sa kompjuterom, da bipacijent putem uma mogao pomjerati udaljene objekte. Testovi su već izvršeni, i pacijenti suuspjeli da pokreću kursor po ekranu kompjutera.

Planira se do 2040. godine i razvijanje vještačkog hipokampusa. To je dio mozga koji čuvasjećanja, pa bi vještački hipokampus bio ugrađen ljudima sa gubitkom pamćenja. Pored ovogaradi se i na inžinjeringu bioničke kože. To znači, po analizi, da bi do 2030. godine vještačkiudovi mogli imati i kožu koja registruje dodir i temperaturu. Ljudski nerv bi bio u vezi sa snopomnanocijevi, senzorom za pritisak, termalnim senzorom i implantom vještačke kose, koji će setakođe izraditi. Nanotehnologija će se koristiti za stvaranje kože vodootpornog sastava. Za ovu svrhu ona ćese laserski obrađivati da bi što više ličila na prirodnu kožu. Pošto zajednički rade Nacionalnalabaratorija Ouk Ridž i NASA na projektu FILM kože koju rade (Fleksibilna, Integrisana, Laka,Multifunkcionalna), može da pomogne pacijentima sa opekotima, pa će vjerovatno oni izraditi itip kože za potrebe bionike. Sve će se sastojati od tri djela: karbonske nanocijevi, senzora inadražaja. Karbonske nanocijevi, kao najefikasniji poznati toplotni i električni provodnik, bićerasute po koži napravljenoj od fleksibilnog polimera. Senzori, naravno, raspoznavaće različitetemperature i pritiske. Nadražaje će prenositi aktivni završeci živih nerava. 11/ isto Spiralni tok energije kroz etar, ostavlja time i pečat na naše ćelije u DNK(dezoksiribonukleinsku kisjelinu) spiralnog oblika, koja je nosilac svih nasljednih svojstavapredaka (građa tijela, boja očiju, pamćenje, inteligencija i sl.) i u njoj je pečat predaka i čitavogbudućeg života. U nju tzv. “morfička polja”, kao vrsta svijesti, obnavljaju namjerno neki uklonjenigen u eksperimentima. Naša DNK ima dvojnu spiralnu strukturu i četiri vrste nukleotida, koji suu ovoj složenosti neponovljivi, osim u slučaju blizanaca, ali i tu opet sa nekim manjim razlikama.Najsloženije spiralne konstrukcije su u našem mozgu. Šta je to kolektivna svijest, ili u slučaju K.G.Junga šta je to kolektivna nesvjesnost kao iindividualna, pitaju se brojni naučnici posljednjih decenija. Sprovedena istraživanja samajmunima u period između 1952-1958 godine na japanskom otoku Košima, udaljenom odjapanske obale. Tamo su istraživanja vršena i narednih godina, smatra se nekih 30 godina.Grupa majmuna je 1952. godine naučila je sama kako da opera nečiste slatke krompire kako bijela čiste. To je prvo uradilo jedno mlado majmunče, naučivši svoju majku. Postupno jevremenom sve više majmuna ovladavalo “trikom” pranja krompira. Od tada pa do 1958.godinedošlo je do efekta koji znamo kao “kritična masa”, pa je kritična grupa majmuna (oko 100)naučila pranje krompira. Ono što je interesantno jeste da je trik odjednom naučilo cijelo plememajmuna na otoku Košima. Još interesantnije, i za nauku tada još iznenađujuće, bilo je što sukolonije majmuna na glavnom kopnu i na drugim otocima počeli ovladavati istim umjećem a danisu bili podvrgnuti učenju. Dakle, sposobnost je nekako prenijeta drugim majmunima naudaljenim lokacijama, a da se kritična masa od oko stotinu majmuna smatrala nesigurnommasom. Slični eksperimenti rađeni su i sa ljudima, te se pokazalo i da ljudi dijele nesvjesno znanje. Toje nalik dijeljenju zajedničke baze podataka. Biolog Rupert Šeldrejk smatra da je i ljudska svijestpovezana s nevidljivim kolektivnim poljem, koga za ovakve slučajeve nosi naziv “morfičko polje”.Po Šeldrejku, svaki član kritične mase ili grupe, doprinosi kolektivnom morfičkom polju. Nakontoga kolektivna svijesnost morfičkog polja biva dostupna skoro svakoj individui grupe. Međutim,ovakve fenomene ne smatramo jedinim morfičkim poljima. Ima ih veliki broj-u svakom primjerueksperimentalnom, barem po jedno. Vjeruje se s pravom, na osnovu posmatranjaeksperimenata, da morfička polja sadrže i informacije za izgradnju živih organizama. Naukadanas još uvijek smatra da DNK sadrži sve informacije potrebne za izgradnju nekog organizma.

Upravo morfička polja to “sve informacije”, demantuju. Istina je da DNK sadrži samoinformacije za konstrukciju materijala koji je potreban za izgradnju organizma. Međutim, nesadrži sam plan izgradnje. Postoje faze u izgradnji embriona. Navodno su kod prve su 100%sve stanice identične. Razlikovanje ide tek nakon pete deobe stanica, kojih ima tridesetdvije.Pitanje je otkuda dolaze informacije iz DNK o izradi organizma, kad se stanice ne mogurazlikovati međusobno? Zato Šeldrejk smatra da se informacije nalaze u spoljašnjempolju-morfičkom polju. Ovakvo objašnjenje Šeldrejka daje objašnjenje za jedan prilično čudan fenomen u vezioporavka gena. O čemu se tu zapravo radi? Biolozi su jednoj grupi muva odstranili iz DNK geneza vid. Naravno, sve su postale slijepe, ali se nakon nekoliko generacija izvršila restauracijagena u DNK. Voćne muve opet su vremenom progledale, pa se danas vjeruje da se informacijeu genima koji nedostaju, obnavljaju iz DNK muva putem njenog morfičkog polja. Kroz sve prikazane puteve do 2050. godine možemo donekle uvidjeti kakva će budućnost biti.Opšte je poznato da postoje automobili na struju i na destilovanu vodu, pa s obzirom nadanašnje probleme naše planete i sa svim ovim, čini se kao da se sve ispituje i nastaje kako bibilo pripremljeno za postepeni prelazak na „nove“ resurse i sisteme. Gotovo je sigurno da će„novine“ biti postepene a ne radikalne. Svijet se malo po malo priprema za novitete. ___________________ 1 citat “Čarobnjak - život i vreme Nikole Tesle”, M.Sajfer, Stylos, Beograd, 2006, 118. 2 “Visokofrekventni oscilatori za elektroterapeutske i druge svrhe”, N.Tesla, predavanjeodržano u Elektroterapeutskom udruženju u Bafalu, 13.septembra 1898.godine, Predavanja,Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom prvi, Beograd, 2006,235. 3 isto predavanje, Predavanja, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavnasredstva, tom prvi, Beograd, 2006, 243. 4 “Lekovita moć elektriciteta”, N.Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod zaudžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006, 272. 5 ”Nov Teslin pronalazak za liječenje tuberkuloze”, izvještaj iz Londona, “Glas Crnogorca”,20. februar 1899. god. Cetinje, iz knjige “Nikola Tesla i Crna Gora”, Vlado Gojnić, Obod, Cetinje,1995, 221. 6 “Tajni život Nikole Tesle”, Miodrag Milanović, Beograd, 2006, 33 i 34. 7 isto, Miodrag Milanović, Beograd, 2006, 37. 8 “Tesla-čarobnjak i genije”, Aleksandar Milinković, Samostalna izdavačka agencija „Zlaja“,Beograd, 2005, 134 i 135. 9 “Čarobnjak - život i vreme Nikole Tesle”, M.Sajfer, Stylos, Beograd, 2006, 97. 10 “Bio-nici”, napisao Džoš Fišman, snimio Mark Tisen; bolnica Džon Hopkins, izvori:Medicinski proizvodi kompanije Second Sight; Doheny eye Institute, National Geographic,Srbija, januar, 2010, 29-47. 11 isto, National Geographic, Srbija, januar, 2010, 29-47.

"...Dajte tom herojskom ratniku priliku da pokaže hrabrost dostojnu pohvale, nego što je onakoju on pokazuje kada, opijen pobedom, juriša da uništava druge ljude. Neka naporno radi dan inoć, pa i sa malo nade na uspeh, a da ipak bude nepokolebljiv; neka se izlaže opasnostimaistraživanja nebeskih visina i morskih dubina; neka se hrabro suprotstavlja strahotama pomora,vrelini tropske pustinje i ledu polarne oblasti. Usmerite svoju energiju na odbranu od zajedničkihneprijatelja i opasnosti, pretnji koje vas ugrožavaju sa svih strana, iz vazduha koji udišete, izvode koju pijete, iz hrane koju trošite. Zar nije čudo, zar nije sramota da mi, bića na najvišemstepenu razvoja na ovom našem svetu, bića sa neizmernim moćima u mislima i delovanju, migospodari Zemljske kugle, apsolutno zavisimo od milosti naših nevidljivih neprijatelja, da neznamo da li nam zalogaj hrane ili gutljaj vode donose radost i život ili bol i uništenje! U tomnajsavremenijem i najosetljivijem ratovanju, u kojem vođstvo pripada bakteriologu, usluge kojeće pružiti elektricitet pokazaće se i dokazati neocenjivim. Ekonomična proizvodnja struje visokefrekvencije, što je danas gotovo činjenica, omogućuje nam da lako i u velikim količinamarazvijemo ozon za dezinfekciju vode i vazduha..." 1/ (Nikola Tesla, 12. januara 1897.) Posljednji dio komentara posvjećujemo razvoju teleskopa za duboka istraživanja svemira. Tosmo već dali u radu “Neki koraci budućnosti I-IV”, ali i specijalnim tekstom iz oktobra 2011. uzdodatak “što god bilo poslije Opere” na osnovu literature i časopisa “National Geographic”,Srbije. Međutim, pošto smo već na početku komentara obrazložili neke probleme materije ienergije u konvencionalnoj i alternativnoj nauci, ovdje ćemo se držati samo razvoja nekadašnjihi mogućih budućih udruženih istraživanja, kao i budućih letilica i teleskopa. Od druge polovine XX vijeka, počelo je najjače razdoblje tehnologije. Rezultat tome je radnekih naučnika koji su radili širom svijeta za potrebe vojne industrije, te su poslije Drugogsvjetskog rata uzeti za rad u tehničkoj nauci za kosmičke letove. Tako je u razdoblje bipolarnogsvijeta ili u doba Hladnog rata koji se “završio” 1991, počela “trka” SAD-a i SSSR-a u tome koće bolje rezultate ostvariti i u kosmonautici. U tome nije zaostajala ni Evropa, zahvaljujućiSAD-u. Nije zaostajao ni Japan. Svijet se tada i u nauci počeo stavljati u jedna od dva tabora,zavisno od politike, diplomatije i ekonomije. Pored NASA-ih, postojale su još u drugoj polovini XX vijeka i brojne francuske opservatorije.Bile su najbolje u Evropi po tehničkoj opremi i posmatranju svemira. Neke su smjestili u Afriku.Zbog toga su Velika Britanija, Italija, Japan i Njemačka odlučile da naprave vasionske ustanove.Zatim se deset zapadnoevropskih zemalja udružilo u Evropsku organizaciju za vasionskaistraživanja, sa sjedištem u Parizu. Prva lansiranja su bila određena za jesen 1967. godine sapoligona u SAD-a. Tadašnji SSSR je postigao takođe, ogromne uspjehe u razvojukosmonautike i vasionskih istraživanja, zahvaljujući svojim naučnicima ali i prethodnim iz radova90-ih godina XIX i s početka XX vijeka velikog naučnika Ciolkovskog, koji je imao viziju rakete iprije fon Brauna, utvrdio tri kosmičke brzine i sl. 2/

11 / 12

http://bit.ly/w3yj0d







http://bit.ly/yaVK2e

http://bit.ly/yaVK2e




U ovom vijeku, razvoj kosmonautike narednih par decenija biće i dalje uslovljen kakopolitičkom, tako i ekonomskom situacijom. Moguće su jedne od tri opcije. Prva, diferencijacijakosmičke istraživačke zajednice ili tzv.”centrifugalna opcija”, zatim druga, još intenzivnijeintegracije kosmičkih programa velikih i malih država u smislu stvaranja jednog globalnogkosmopolitskog kosmičkog sistema, koji nazivaju “agravitaciona opcija”, i treća mogućnost jesteda kosmonautika krene nekim srednjim putem. Taj srednji put bio bi kombinacija forsiranjanezavisnih projekata pojedinih država sa intenzivnijim saradnjama u specifičnim oblastima. Prvamogućnost mogla bi dovesti u godinama nakon 2030. do jasnog diferenciranja na države prvog,drugog, trećeg i četvrtog kruga, gdje bi u prvom bili Kina i Sad. U drugom krugu bili bi japan, Indija i moguće Brazil, dok bi Rusija i Evropa (kao EU ilizajednica nekoliko najjačih država Evrope) pripadale trećem krugu, koje bi bile predvođeneNjemačkom Lako je nazrijeti sigurni trio, sjutra: Francuska, Njemačka i Rusija. Ovaj treći krug bi,pretpostavlja se, mogao gravitirati između prethodna dva, povremeno se periodično svrstavatimeđu njihovim članicama. SAD i Kina bile bi vojno u stanju kontrolisati kosmički prostor okoZemlje-Kina možda čak i stalno nastanjenu orbitalnu stanicu, prema predviđanjima svjetskenaučne zajednice. Zatim, mogle bi otpočeti kolonizaciju Mjeseca i obavljati međuplanetarneautomatske letove, ali i pilotirane misije oko Zemlje i duboko u kosmos. 3/ Savremeni teleskopi imaju ogledala prečnika i do 10 m (33 stope), i još četiri puta veću moćsakupljanja svjetlosti od Hejl teleskopa kojem je širina 5 m, a nalazi se u opservatoriji Palomar ujužnoj Kaliforniji. Što se tiče ovakvih modernih teleskopa, oni imaju visoku automatizaciju, pa prizalasku sunca sami mogu da obrišu svoja optička ogledala, kao i da otvore i zatvore kupolu, daodrede redosljed zadataka, sprovode cjelonoćno posmatranje, da se ugase u toku nevremena isl., bez ikakvog čovjekovog uplitanja. Naravno, čovjek tu ipak mora sudjelovati i toprovjeravanjem da li sve radi naštimovano i kako treba. Najveći teleskopi su danas Džemini Nort, Subaru i Kek. Nalaze se jedan do drugog navisokom vrhu ugašenog vulkana Mauna Kea na Havajima, na visini od 4205 m. Zbog te visineoni se nalaze iznad 40 procenata Zemljine atmosfere. Svaki od ova tri teleskopa radi svojposao, ali sva tri mogu raditi kao cjelina u određenim situacijama posmatranja neba. Džemini teleskop ima prečnik 8,1 m, i nalazi se pod srebrnu kupolastu konstrukciju, koja jeokružena čitavom serijom poklopaca-čine da opsrevatorija izgleda nezgrapno i zaštićena podnjima kada je zatvorena tokom dana. Za vrijeme noći sve se otvara, i počinje posmatranje.Interesantno je što sve još ima samo ovaj teleskop. Tu su četiri glavna digitalna detektora. Upitanju su kamere i spektrometri kako bi pokazali kompletan posmatrani objekat i sve njegoveboje, što omogućuje donekle znanje o hemijskom sastavu zvijezda i galaksija. Spektrometri ikamere samo ovog teleskopa su težine automobila, a njihova pojedinačna vrijednost je oko 5miliona dolara. Naravno, tu je još brojna kompjuterizacija koja upravlja teleskopom. Drugi teleskop, Subaru, ima instrumente smještene po nišama. Žuti vagon služi da prineophodnoj upotrebi nekog određenog instrumenta, otiđe do odgovarajuće niše. Zatim uzimaželjeni instrument, detektor, prenosi ga tačno do podnožja teleskopa i postavlja na određenomjesto. Onda se instrument priključuje na kablove za prenos podataka, i obavezno priključivanjena sistem za hlađenja detektora. Kada je pušten u rad ovaj gigantski teleskop 1999. godine, nanjega je bio prikačen i okular. Subaru teleskop upravo omogućava da se vidi sve kao nafotografijama svemirskog teleskopa Habl. To znači da i on takođe omogućava vidljivost boja igustina unutar maglina. Treći teleskop-Kek, sastoji se već od dva identična teleskopa, koja posjeduju ogledalaprečnika 10 m. Ogledala su sačinjena od 36 segmenata, i svaki segment je težine blizu 400 kgsa sve potpornom konstrukcijom. Ovo košta skoro milion dolara. Preciznost mu je jednakauniverzitetskom teleskopu. Jedan od odabranih korisnika teleskopa Keka je Džef Marsi,savremeni Princ Henri Navigator, koji je sa svojim timom otkrio više od 150 planeta koje se nekreću u orbiti oko Sunca, nego oko orbire drugih zvijezda. Zato mu je bilo omogućeno više radana Keku od ostalih astronoma. Međutim, teleskop Kek nije posjetio već godinama, ali njegov timradi pomoću opreme Berkli Univerziteta.

Prednost savremenih gigantskih teleskopa sastoji se u velikoj moći sakupljanja svjetlosti i unjihovim adaptivnim optičkim (AO) sistemima, koji neutrališu nedostatke na slici, nastale zbogatmosferskih neprilika odgovornim za to što zvijezde „trepere“. Upravo teleskopi uvećavajusvaki njihov treptaj. 4/ Adaptivni optički sistem (AO sistem) teleskopa usmjerava laserski snop na tanki sloj atomanatrijuma, 90 km visoko u atmosferi. Na taj način sistem određuje tip atmosferskih kretanja, aonda optiku teleskopa prilagođava više od hiljadu puta u sekundi, da bi neutralisao njihovnegativni uticaj. Zahvaljujući laseru, omogućava se bolja slika zvijezde nakon razbijanja atomanatrijuma od kometa i sl. na 90 km visoko u atmosferi. Bez lasera je zvijezda vidljiva zamućeno. Zato bi se u budućnosti razvoja tehnologije, sa četiri puta većim ogledalom od onog s kojimraspolažu današnji najmoćniji teleskopi, mogao napraviti korak dalje u posmatranju svemira.Veoma Veliki evropski teleskop od 42 m mogao bi da bude stotinu puta osjetljiviji od današnjih.To bi omogućilo da sa AO sistemom jasnoća slike postigne još veće korake prodora vidljivosti udubine galaksija. - Vizija svemira, napisao Timoti Feri, snimio Džo Meknali, National Geographic, Srbija, jul2009,67-83. -Daleki svetovi-u potrazi za novim Zemljama, Timoti Feris i ilustracija Šona Meknotona idrugih,National Geographic, Srbija, decembar 2009, 39-41.

Budući teleskopi bili bi: -veliki sinoptički teleskop, Ćero Pašon, Čile, prečnika primarnog ogledala od 8,4 m, procjenazavršetka izgradnje 2016. godine; -veliki Magelanov teleskop, Las Kampanas, Čile, sedam ogledala prečnika 8,4 m, procjenazavršetka izgradnje 2018. godine; -tridesetometarski teleskop, Čile ili Havaji, prečnik primarnog ogledala 30 m, procjenazavršetka izgradnje 2018. godine i -ekstremno veliki Evropski teleskop, Argentina, Čile ili Kanarska ostrva, prečnik primarnogogledala 42 m, procjena završetka izgradnje 2018. godine. Još interesantniji su planovi mogućeg smještanja opservatorije u kratere na mračnoj straniMjeseca, što bi omogućilo proučavanje svemira iz savršeno mračnog, tihog i hladnog okruženja.Treba napomenuti da su ekstremno veliki teleskopi, naročito Tridesetometarski i Veliki evropskiteleskop planiran za 2018. godinu, samo redizajnirana i umanjena verzija Prekomjerno velikogteleskopa od 100 m, koji nikada nije realizovan zbog problema prostora, ali i što su troškovinjegove izgradnje bili krajnje preveliki. Ekonomska kriza je još uvijek, pa ostaje da se vidi hoće lise i ovi planovi teleskopa za 2016. i 2018. godinu ostvariti baš tada, ili će se odložiti za kojugodinu. S druge strane, oglasila se i Rusija, koja će navodno poslati ekipu za izgradnju baza naMjesec 2025. godine. Po svemu sudeći moguće su nove „trke“ Zapada i Istoka oko Mjeseca,kao za vrijeme Hladnog rata. Još jedna od inovacija je i već postojeći Veliki sinoptički teleskop za pregled neba (LSST), čijeje primarno ogledalo prečnika 8,4 m avgusta 2008. godine modelovano u rotacionoj ćeliji ispodtribina fudbalskog stadiona ekipe „Divljih mačaka“ Univeziteta Arizona u Tukosnu. Tomrotacionom tehnikom dobija se ploča ogledala koja je konkavna, i na taj način se uklanjapotrebna količina stakla kako bi ogledalo dobilo svoj odgovarajući oblik. Standardnikonvencionalni teleskopi imaju mala vidna polja koja obično ne pokrivaju više od pola stepena,a to je previše usko vidno polje, dok će LSST imati vidno polje koje će pokrivati deset kvadratnihstepeni, što iznosi područje od 50 prečnika punog Mjeseca. Ako bi se LSST smjestio učileanskim Andima, mogao bi da pravi slike udaljenih galaksija pri ekspoziciji od samo 15sekundi. Budući teleskopi će tokom jedne noći postizati ono što današnji teleskopi postignu za godinudana. Ove današnje neće izbaciti iz upotrebe, već će ih poslati u orbitu radi sakupljanja opštihinformacija. Prije dvije godine, marta 2009, NASA je lansirala satelit Kepler da metodičnoprikuplja fotografije sazvježđa Labud i da traga za kratkotrajnim zatamnjenjima svjetlostizvijezda pri prolazu nekih planeta ispred njih. Ako bi se jednog dana smjestili sateliti na tamnojstrani Mjeseca, onda bi se povezala čitava mreža teleskopa sa njima, i razmjenjivali bi sepodaci kombinovanjem i komuniciranjem velikih teleskopa sa malim. Poznato je da će biti iHablov teleskop zamjenjen 2014. godine. Na pozornici će takođe, van Zemlje, nastupiti teleskopJWST sa infracrvenim zracima.

U budućnosti se očekuje da će kombinovanjem Keplerovih rezultata sa doplerskimposmatranjima odrediti prečnike i mase tranzitnih planeta. U pogodnoj zoni mogao bi se moždapronaći život, ako bi se uočilo da je egzoplaneta ni tako blizu da bi voda sa planete isparila, nitoliko daleko da se pretvori u led. Uspjeti naći takvu stjenovitu planetu nalik veličini Zemlje,biolozi i astrobiolozi vjeruju da bi to bila obećavajuća budućnost života na toj planeti.Najpogodnije traganje bi moglo biti put patuljastih zvijezda, koje su manje od Sunca, i ima ihmnogo. Tzv. M patuljcima pripada sedam od deset zvijezda najbližih Zemlji, i imaju dug istabilan život. Obezbjeđuju čak i postojanu količinu svjetlosti za bilo koju životom naseljenuplanetu, i mogla bi da se nađe unutar zona pogodnih za život. Na Zemlji, kompjuteri cijelo vrijeme prate jačinu svjetlosti svih tih zvijezda. Kada se opazislabljenje svjetlosti to može značiti da je u pitanju možda prolazak neke planete, i kompjuteriautomatski upozore. Slabljenje svjetlosti može biti izazvano i drugim fenomenima poputpulsiranja varijabilne zvijezde ili kretanjem velike sunčeve mrlje površinom zvijezde. Krajem 2009. godine, otkriveno je preko 400 egzoplaneta. Dakle, to su planete koje ne kružeoko Sunca, već oko drugih zvijezda. Prethodnik satelitu Kepler, francuski COROT, otkrio je dokraja svoje trogodišnje službe sedam tranzitnih egzoplaneta. Od tih sedam jedna je 70 % većaod Zemlje. Njegov nasljednik, američki satelit Kepler (lansiran marta 2009. g.) svojom velikomdigitalnom kamerom sa 95-metarskim blendom i detektorom od 95 megapiksela, svakih 30 min.snima širokougaone fotografije. On hvata svjetlost više od 100 000 zvijezda u jednoj zonisvemira, između zvijezda Deneb (sazvježđe Cygnus) i Vege (sazvježđe Lira). Keplerova zonaposmatranja je čak i Orionova grana, koja je udaljena do 6000 svjetlosnih godina. Smatra se danajviše obećava zvijezda nalik Suncu-udaljenosti od 600 do 1800 sv. Od svih egzoplaneta koje su pronađene najviše obećava „Superzemlja“, Glize 581 d, koja imamasu sedam puta veću od Zemljine. Ona orbitira u zoni pogodnoj za život. Njena zona pripadacrvenoj patuljastoj zvijezdi mase tri puta manje od mase Sunca. Budući teleskopi će takođeispitivati spektar svjetlosti svake zvijezde i planete, i vršiti teoretska ispitivanja da li u njoj moždapostoje tragovi koji ukazuju na prisustvo supstanci za život, poput atmosferskog metana, ozona,kiseonika, ili „crvenog ruba“. Ovaj crveni rub je efekat koji nastaje kada fotosintetičke biljke sahlorofilom, reflektuju crvenu svjetlost. Međutim, uvjek treba imati na umu, da je model Zemljemožda najlošiji model za poređenje, kada se traga za životom na drugim planetama. Takvog sumišljenja i neki astrobiolozi s kolumbijskog Univerziteta. Planirani novi sateliti mogli bi biti među najosjetljivijima, a radar će detektovati dešavanja na 50sv godina od Zemlje. Biće dopunjeni prijemnicima male i srednje frekvencije. Dopunjeniprijemnici bi omogućili da se odjednom vidi više djelova svemira. Obim podataka koji ćeproizvoditi, može biti jednak petabajtu u sekundi, a podaci će prolaziti kroz optički kabal koji bimogao da se obmota dva puta oko Zemlje. Na tehničkoj izgradnji najveće mreže satelita SKAradiće tačno 67 organizacija iz 20 zemalja. Međutim, prava lokacija se još uvijek ne zna, ali seznaju moguće lokacije i to: Južna Afrika, Australija i Novi Zeland. Svi se nadaju da će izgradnjapočeti 2016. godine. 5/ Na dan 6. avgusta 2011. godine, lansiran je i novi satelit Juno, koji će se najbliže od svihprethodnih satelita približiti Jupiteru, do kojeg će putovati pet godina. 6/ Već se završila iupotreba šatlova, i nastupiće novi projekti letjelica sa ljudskom posadom i bez nje: 7/

___________________ 1 “Govor povodom obeležavanja dana puštanja u rad elektrane na vodopadima Nijagare”,održan 12.januara 1897.godine u Elikot klubu u Bafalu”, objavljeno u časopisu “ElectricalReview”, N.Y., January 27.1897, N.Tesla, Predavanja, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod zaudžbenike i nastavna sredstva, tom prvi, Beograd, 2006, 287. 2 prema “Vasionske ustanove i jedinice”, Vojna enciklopedija, Izdanje redakcije vojneenciklopedije, tom 10, Beograd, 1967, 359. 3 “Budućnost istraživanja svemira-više scenarija”, DAN-dnevni list, subota 21. januar 2012. 4 "Vizija svemira", napisao Timoti Feri, snimio Džo Meknali, National Geographic, Srbija, jul2009, 67-83. 5 "Daleki svetovi-u potrazi za novim Zemljama", Timoti Feris i ilustracija Šona Meknotona idrugih, National Geographic, Srbija, decembar 2009, 39-41. 6 "Osluškivanje univerzuma-uskoro izgradnja polja najfinijih satelita", Dan, dnevni list, Nauka,subota, 1. oktobar 2011. 7 "Svijet"-rubrika, dnevni list Pobjeda, petak, 8. jul 2011,7. ZAKLJUČAK: Ovim komentarima pokušali smo prikazati koliko precizno je građanin svijeta,Nikola Tesla, 1937. godine ali i mnogo prije, uspio opisati naše doba. Članak za “Liberty” je, kaošto smo vidjeli, pored pogleda na budućnost praktično bio i misaoni osvrt na vlastito djelo ali iosvrt na njegove članke objavljene u raznim listovima skoro i do četiri decenije prije ovog. Zatosmo se citatima i komentarima pozvali i na druge članke, kao i na neka revolucionarnapredavanja i eksperimentalna istraživanja. Osvrnuli smo se i na vezu prošlog sa sadašnjim, naradove nekih naučnika i istraživača nakon Teslinog vremena do danas, ali i jednim dijelom onogšto je planirano za razvoj narednih decenija u svijetu XXI vijeka. Nada postoji da smo uspjeličitaoca probuditi na razmišljanje i samostalnu misao o tome koliko je Tesla, uspješno ili ne,prodro u naše doba. Kraj - Literatura i drugi izvori - ( primarni i sekundarni ) - O svetlosti i drugim pojavama visoke frekvencije, predavanje održano u Franklinovominstitutu u Filadelfiji, 24.feb.1893, i u Nacionalnom udruženju za električno osvetljenje u St.Luisu 1.marta 1893.godine, N.Tesla, Predavanja, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod zaudžbenike i nastavna sredstva, tom prvi, Beograd, 2006. - Visokofrekventni oscilatori za elektroterapeutske i druge svrhe, N.Tesla, predavanje održanou Elektroterapeutskom udruženju u Bafalu, 13.septembra 1898.godine, Predavanja, Izabranadela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom prvi, Beograd, 2006. - Dnevnik istraživanja Kolorado Springsa 1899-1900, Nikola Tesla, Zavod za udžbenike inastavna sredstva, tom prvi, Beograd, 2006, 549. - Bežični prenos električne energije, N. Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod zaudžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006. - Kako kosmičke sile utiču na našu sudbinu, N.Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle,Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006. - Uticaj statičkog elektriciteta na bežični prenos, N.Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle,Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006. - Problem povećavanja ljudske energije, kretanje čoveka napred-energija kretanja-tri načina zapovećanje ljudske energije”, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavnasredstva, tom 2, Beograd, 2006. - Svetski sistem bežičnog prenosa energije, N.Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle,Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006. - Pokretačka snaga budućnosti”, N. Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod zaudžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006. - Energija budućnosti, N. Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike inastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006. - Razbijanje tornado, N. Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike inastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006. - Čuda budućnosti, N. Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike inastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006. - Nastupajuća džinovska borba ispod mora, N. Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle,Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006. - Svet čuda koji će stvoriti elektricitet, N. Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod zaudžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006. - Nauka i pronalasci su značajne sile koje će dovesti do prestanka rata, N. Tesla, Članci,Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006. - Mogućnosti bežičnih komunikacija kod željeznica”, N.Tesla, Članci, Izabrana dela NikoleTesle, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006. - Govor povodom obeležavanja dana puštanja u rad elektrane na vodopadima Nijagare,održan 12.januara 1897.godine u Elikot klubu u Bafalu”, objavljeno u časopisu “ElectricalReview”, N.Y., January 27.1897, N.Tesla, Predavanja, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod zaudžbenike i nastavna sredstva, tom prvi, Beograd, 2006. - Govor Nikole Tesle održan prilikom dodele Edisonove medalje u Američkom institutuelektroinženjera 18.maja 1917.godine, N.Tesla, Stenografski zapis (otkucan mašinom), koji jeTesla sam popravio i, ponegde, dopunio, nađen je u dokumentaciji Muzeja Nikole Tesle uBeogradu, N. Tesla, Predavanja, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike i nastavnasredstva, prvi tom, Beograd, 2006. -Lekovita moć elektriciteta”, N.Tesla, Članci, Izabrana dela Nikole Tesle, Zavod za udžbenike inastavna sredstva, tom 2, Beograd, 2006. - Nikola Tesla i Crna Gora”, Vlado Gojnić, Obod, Cetinje, 1995, 221. - Teslino proročanstvo, Milovan Matić, Metaphysica-Neven, Beograd, 108-111, 113-121. - Tesla-čarobnjak i genije, Aleksandar Milinković, Samostalna izdavačka agencija „Zlaja“,Beograd, 2005, 130-140. - Tesla, pronalazač za treći milenijum, Aleksandar Milinković, Beoknjiga,Beograd, 2002,86. - Čarobnjak - život i vreme Nikole Tesle, M.Sajfer, Stylos, Beograd, 2006, 90-123. - Tesla, Branimir Jovanović, Centar Tesla, Beograd, 2006, 138-183; i prethodne gornjeilustracije u boji 11a i 11b. - Nenadmašni genije” , Džon O’ Nil, Metafizika, Beograd, 2006, 192. - Tajni život Nikole Tesle, Miodrag Milanović, Miroslav, Beograd, 2006, 33 i 34. - Vibracije etera,preveo Mladen Kvaternik, http://bit.ly/khrsH7 , 2006. - Polje nolte točke, preveo Mladen Kvaternik, http://bit.ly/zUknz3 , 2006. - Znanost i svijest, preveo Mladen Kvaternik, http://bit.ly/imsfS6 , 2006. - Etarska fizika i relativizam”, V. Abramović, http://bit.ly/wlS6Kz . - Nema praznog prostora, Aleksandar Lazarević, Kroz prostor i vreme(KPV), http://kpv.rs/?p=49 . - Tajni kod, Priya Hemenway, v/b/z, Zagreb, 2009, 127-135. - Ajnštajnova teorija relativnosti -100 godina laži, Seadin Jelovac, Mostar, 2006, 193 i 194. - Svetlost na tragu duha, Slađana Marjanović, Kroz prostor i vreme, http://kpv.rs/?p=1605 . - Misli, emocije i realnost, Svetozar Radišić, Znanje-portal za razvoj svijesti, http://bit.ly/y3sjlg . - Samoostvarenje apsoluta, Goran Marjanović, KPV, http://bit.ly/z7Hf2q . - Inteligentne eterske energije”, Goran Marjanović, KPV, http://kpv.rs/?p=335 . - Astronomija, Atlasi znanja, Mladinska knjiga, tom 4, Ljubljana 1978, A/7 - A/6. - Razvojna psihologija”, Ljubomir Žiropađa i Ljiljana Miočinović, Čigoja, Beograd, 2007, 107. - Specijalni rat, Centar za studije i istraživanja, tom 6-7, Beograd, nov. 1974, 72-76. - ABC ili ABH rat, Vojna enciklopedija, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 1, Beograd,1958. - Atmosfera, Vojna enciklopedija, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 1, Beograd, 1958. - Atom, Vojna enciklopedija, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 1, Beograd, 1958. - Atomsko oružje, Vojna enciklopedija, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 1, Beograd,1958. - Hidrogenska bomba, Vojna enciklopedija, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 3,Beograd, 1960. - Kosmički zraci, Vojna enciklopedija, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 4, Beograd,1961. - Sunce, Vojna enciklopedija, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 9, Beograd, 1967. - Talas, Vojna enciklopedija, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 9, Beograd, 1967. - Vasionske ustanove i jedinice, Vojna enciklopedija, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom10, Beograd, 1968. - Zemlja, Vojna enciklopedija, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 10, Beograd, 1968. - Val, Vojna enciklopedija, Izdanje redakcije vojne enciklopedije, tom 10, Beograd, 1968. - Da li solarna energija može da nas spase?, projekcije bazirane na podacima iz 2005. godine,grafikon 5W Infographicssource, Udruženje zabrinutih naučnika, National Geographic, Srbija,sept. 2009, 50 i 51. - Hrvatska stručna udruga za sunčevu energiju, Solarna tehnologija-časopis za projektante,proizvođače, distributere i korisnike solarnih sustava, godina IV, broj 8, jesen 2008, 20. - Priključivanje na Sunce, napisao Džordž Džonson, snimio Majkl Melford, NationalGeographic, Srbija, sept. 2009, 26-49. - Tesla d.o.o. Klenovnik, Desalinizacija. - Vizija svemira, napisao Timoti Feri, snimio Džo Meknali, National Geographic, Srbija, jul2009, 67-83. - Daleki svetovi-u potrazi za novim Zemljama", Timoti Feris i ilustracija Šona Meknotona idrugih, National Geographic, Srbija, decembar 2009, 39-41. - Pošaljite me u Sibir-nafta preobražava daleke krajeve Rusije, napisao Pol Starobin, snimioGerd Ludvig, National Geographic, Srbija, jun 2008, 80-97. -Iscrpljena-svetska potražnja za naftom raste, a zalihe nestaju, Pol Roberts, NationalGeographic, Srbija, jun 2008, 99-103. - Karbonska kada, Robert Kuncig, Natonal Geographic-Srbija, Beograd, dec. 2009, 24, 25 i 26. - Bio-nici, napisao Džoš Fišman, snimio Mark Tisen; bolnica Džon Hopkins, izvori: Medicinskiproizvodi kompanije Second Sight; Doheny eye Institute, National Geographic, Srbija, januar,2010, 29-47. - Čekić, krava i NATO”, Miroslav Lazanski, Politika online, 16. jan. 2010. - Svijet-rubrika, dnevni list Pobjeda, petak, 8. jul 2011,7. - Budućnost istraživanja svemira-više scenarija, DAN-dnevni list, subota 21. januar 2012. - Osluškivanje univerzuma-uskoro izgradnja polja najfinijih satelita, Dan, dnevni list, Nauka,subota, 1. oktobar 2011. Napisao: Vladimir Karadžić, dip. istoričar, istraživač prirode i društva Podgorica, 1. februar 2012. godine

12 / 12



http://bit.ly/imsfS6

http://bit.ly/wlS6Kz

http://kpv.rs/?p=49

http://kpv.rs/?p=49





Documents

Nikola Tesla o 21. stoljeću - 1937.g. - i naučni komentari