Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina

Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina

Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina jest jednym

z najstarszych konkursów muzycznych na świecie. Jest też jednym z niewielu

konkursów monograficznych – wykonywane są wyłącznie utwory jednego

kompozytora.

Uważany jest za jeden z najbardziej prestiżowych – wygranie lub otrzymanie

jednej z nagród w Konkursie Chopinowskim otwiera drogę do światowej kariery.

Inicjatorem konkursu był wybitny polski pianista, pedagog i kompozytor prof.

Jerzy Żurawlew (1886-1980). Żurawlew studiował fortepian u słynnego

chopinisty Aleksandra Michałowskiego, którego z kolei w tajniki gry Fryderyka

Chopina wprowadził jeden z najznakomitszych uczniów kompozytora, Karol

Mikuli. Dla Żurawlewa nauczanie było wielką pasją. Poświęcił mu niemal całe

długie życie i wykształcił w tym czasie kilka pokoleń pianistów. Zmarł w trakcie

X Konkursu Chopinowskiego.

Jerzy Żurawlew

1927 / I Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina

Daty: 23–30 stycznia 1927

Miejsce: Filharmonia Warszawska, Polska

Zgłoszenia: 32

Uczestnicy: 26

Kraje: 8

Limit wieku: 28 lat

Jurorzy i uczestnicy I Konkursu

LAUREACI: Nagroda I: Lew Nikołajewicz Oborin (ZSRR)

Nagroda II: Stanisław Szpinalski (Polska)

Nagroda III: Róża Etkin (Polska)

Nagroda IV: Grigory Ginzburg (ZSRR)

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków – Henryk Sztompka (Polska)

https://konkursy.nifc.pl/pl/miedzynarodowy/o-konkursie/11/



1932 / II Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina

Daty: 6–23 marca 1932


Zgłoszenia: ponad 200

Uczestnicy: 89

Kraje: 18

Limit wieku: 28 lat

Jurorzy i uczestnicy II Konkursu

LAUREACI Nagroda I: Alexander Uninsky (reprezentant niezależny)

Nagroda II: Imré Ungár (Węgry)

Nagroda III: Bolesław Kon (Polska)

Nagroda IV: Abram Lufer (ZSRR)

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Alexander Uninsky


1937 / III Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina

Daty: 21 lutego–12 marca 1937


Zgłoszenia: 250

Uczestnicy: 80

Kraje: 22

Limit wieku: 16–28 lat

Sala koncertowa podczas przesłuchań konkursowych

LAUREACI Nagroda I: Yakov Zak (ZSRR)

Nagroda II: Rosa Tamarkina (ZSRR)

Nagroda III: Witold Małcużyński (Polska)

Nagroda IV: Lance Dossor (Wlk. Brytania)

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Yakov Zak


1949 / IV Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina

Daty: 15 września–15 października 1949

Miejsce: Teatr „Roma”, Warszawa, Polska

Uczestnicy: 41

Kraje: 13


Jury przysłuchujące się grze uczestników Konkursu

LAUREACI

Nagroda I (ex aequo):

Halina Czerny-Stefańska (Polska) Bella Davidovich (ZSRR)

Nagroda II: Barbara Hesse-Bukowska (Polska)

Nagroda III: Waldemar Maciszewski (Polska)

Nagroda IV: Georgy Muravlov (ZSRR)

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Halina Czerny-Stefańska


1955 / V Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina


Miejsce: Filharmonia Narodowa, Warszawa, Polska

Uczestnicy: 77

Kraje: 25

Limit wieku: 16–32 lata

Laureaci V Konkursu

LAUREACI

Nagroda I: Adam Harasiewicz (Polska)

Nagroda II: Vladimir Ashkenazy (ZSRR)

Nagroda III: Fou Ts’Ong (Chiny)

Nagroda IV: Bernard Ringeissen (Francja)

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Fou Ts’Ong


1960 / VI Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina



Uczestnicy: 78

Kraje: 30

Limit wiekowy: 16–30 lat

Artur Rubinstein, Dmitrij Kabalewski (członkowie jury)

LAUREACI

Nagroda I: Maurizio Pollini (Włochy)

Nagroda II: Irina Zaritskaya (ZSRR)

Nagroda III: Tania Achot-Haroutounian (Iran)

Nagroda IV: Li Min-Czan (Chiny)

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Irina Zaritskaya

Nagroda Towarzystwa im. F. Chopina za najlepsze wykonanie poloneza: Irina Zaritskaya








1965 / VII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina



Zgłoszenia: 109

Uczestnicy: 76

Kraje: 30


Przy fortepianie Arthur Moreira Lima

LAUREACI

Nagroda I: Martha Argerich (Argentyna)

Nagroda II: Arthur Moreira Lima (Brazylia)

Nagroda III: Marta Sosińska (Polska)

Nagroda IV: Hiroko Nakamura (Japonia)

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Martha Argerich

Nagroda Towarzystwa im. F. Chopina za najlepsze wykonanie poloneza: Marta Sosińska


1970 / VIII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina

Daty: 7–25 października 1970


Zgłoszenia: 123

Uczestnicy: 80

Kraje: 28


Przy fortepianie Piotr Paleczny

LAUREACI

Nagroda I: Garrick Ohlsson (Stany Zjednoczone Ameryki Północnej)

Nagroda II: Mitsuko Uchida (Japonia)

Nagroda III: Piotr Paleczny (Polska)

Nagroda IV: Eugen Indjic (Stany Zjednoczone Ameryki Północnej)

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Garrick Ohlsson

Nagroda Towarzystwa im. F. Chopina za najlepsze wykonanie poloneza: Piotr Paleczny


1975 / IX Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina



Zgłoszenia: 128

Uczestnicy: 84

Kraje: 22


Laureaci Konkursu

LAUREACI

Nagroda I: Krystian Zimerman (Polska)

Nagroda II: Dina Yoffe (ZSRR)

Nagroda III: Tatiana Fedkina (ZSRR)

Nagroda IV: Pavel Gililov (ZSRR)

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Krystian Zimerman

Nagroda Towarzystwa im. F. Chopina za najlepsze wykonanie poloneza: Krystian Zimerman


1980 / X Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina



Zgłoszenia: 212

Uczestnicy: 149

Kraje: 36


Polscy kandydaci na X Konkurs

LAUREACI

Nagroda I: Dang Thai Son (Wietnam)

Nagroda II: Tatiana Shebanova (ZSRR)

Nagroda III: Arutyan Papazyan (ZSRR)

Nagroda IV: nie przyznano

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków:

Dang Thai Son i Ewa Pobłocka

Nagroda Towarzystwa im. F. Chopina za najlepsze wykonanie poloneza:

Dang Thai Son i Tatiana Shebanova

Nagroda Filharmonii Narodowej za najlepsze wykonanie koncertu:

Dang Thai Son i Tatiana Shebanova


1985 / XI Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina



Zgłoszenia: 191

Uczestnicy: 124

Kraje: 32


Laureaci trzech pierwszych nagród

LAUREACI

Nagroda I: Stanislav Bunin (ZSRR)

Nagroda II: Marc Laforêt (Francja)

Nagroda III: Krzysztof Jabłoński (Polska)

Nagroda IV: Michie Koyama (Japonia)

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Marc Laforêt

Nagroda Towarzystwa im. F. Chopina za najlepsze wykonanie poloneza: Stanislav Bunin

Nagroda Filharmonii Narodowej za najlepsze wykonanie koncertu: Stanislav Bunin


1990 / XII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina



Zgłoszenia: 220

Uczestnicy: 110

Kraje: 28


Wizyta na Konkursie królowej Belgii Fabioli

LAUREACI

Nagroda I: nie przyznano

Nagroda II: Kevin Kenner (Stany Zjednoczone Ameryki Północnej)

Nagroda III: Yukio Yokoyama (Japonia)

Nagroda IV (ex aequo): Corrado Rollero (Włochy), Margarita Shevchenko (Rosja)

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: nie przyznano

Nagroda Towarzystwa im. Fryderyka Chopina za najlepsze wykonanie poloneza:

Kevin Kenner i Wojciech Świtała (Polska)

Nagroda Filharmonii Narodowej za najlepsze wykonanie koncertu: nie przyznano


1995 / XIII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina



Zgłoszenia: 257

Uczestnicy: 130

Kraje: 32


Ogłoszenie wyników Konkursu

LAUREACI

Nagroda I: nie przyznano

Nagroda II (ex aequo): Philippe Giusiano (Francja), Alexei Sultanov (Rosja)

Nagroda III: Gabriela Montero (Stany Zjednoczone Ameryki Północnej)

Nagroda IV: Rem Urasin (Rosja)


Nagroda Towarzystwa im. F. Chopina za najlepsze wykonanie poloneza: nie przyznano



2000 / XIV Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina



Zgłoszenia: 240

Uczestnicy: 94

Kraje: 25


Inauguracja Konkursu LAUREACI

Nagroda I: Yundi Li (Chiny)

Nagroda II: Ingrid Fliter (Argentyna)

Nagroda III: Alexander Kobrin (Rosja)


Nagroda Towarzystwa im. F. Chopina i Miasta Stołecznego Warszawy za najlepsze wykonanie

poloneza: Sa Chen i Yundi Li (Chiny)



2005 / XV Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina



Eliminacje: Konkurs:

Zgłoszenia: 327

Uczestnicy: 257 Uczestnicy: 80

Kraje: 35 Kraje: 19


Obrady Jury

LAUREACI

Nagroda I: Rafał Blechacz (Polska)

Nagroda II: nie przyznano

Nagroda III (ex aequo): Dong Hyek Lim (Korea Poł.), Dong Min Lim (Korea Poł.)

Nagroda IV (ex aequo): Shohei Sekimoto (Japonia), Takashi Yamamoto (Japonia)

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Rafał Blechacz

Nagroda Towarzystwa im. F. Chopina za najlepsze wykonanie poloneza: Rafał Blechacz

Nagroda Filharmonii Narodowej za najlepsze wykonanie koncertu: Rafał Blechacz


2010 / XVI Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina

Daty: 30 września–23 października 2010



Zgłoszenia: 353


Kraje: 34 Kraje: 22


Jurorzy Konkursu

LAUREACI

Nagroda I: Yulianna Avdeeva (Rosja)

Nagroda II (ex aequo): Lukas Geniušas (Rosja/Litwa), Ingolf Wunder (Austria)

Nagroda III: Daniil Trifonov (Rosja)

Nagroda IV: Evgeni Bozhanov (Bułgaria)

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Daniil Trifonov

Nagroda Rektora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina za najlepsze wykonanie

Poloneza-Fantazji As-dur: Ingolf Wunder

Nagroda Towarzystwa im. F. Chopina za najlepsze wykonanie poloneza: Lukas Geniušas

Nagroda Filharmonii Narodowej za najlepsze wykonanie koncertu: Ingolf Wunder (Austria)

Nagroda ufundowana przez K. Zimermana za najlepsze wykonanie sonaty: Yulianna Avdeeva


2015 / XVII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina




Zgłoszenia: 450


Kraje: 27 Kraje: 20


LAUREACI

Nagroda I: Cho Seong-jin (Korea południowa)

Nagroda II: Charles Richard-Hamelin (Kanada)

Nagroda III: Kate Liu (Stany Zjednoczone)

Nagroda IV: Evgeni Bozhanov (Bułgaria)

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Kate Liu

Nagroda Towarzystwa im. F. Chopina za najlepsze wykonanie poloneza: Cho Seong-jin


Nagroda ufundowana przez K. Zimermana za najlepsze wykonanie sonaty:

Charles Richard-Hamelin (Kanada)


2021 / XVIII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina Daty: 2–24 października 2015



Zgłoszenia: 502


Kraje: 29 Kraje: 18


Jury przesłuchań XVIII Konkursu Chopinowskiego:

Dmitri Alexeev, Sa Chen, Thai Son Dang, Akiko Ebi, Philippe Giusiano, Nelson

Goerner, Adam Harasiewicz, Krzysztof Jabłoński, Kevin Kenner, Arthur

Moreira-Lima, Janusz Olejniczak, Piotr Paleczny, Ewa Pobłocka, Dina Yoffe,

Katarzyna Popowa-Zydroń, John Rink, Wojciech Świtała.

Eliminacje do Konkursu – zasady

Pierwszy etap

W pierwszym etapie konkursu uczestnicy muszą zagrać dwie etiudy z listy

wymienionych, oraz dwa utwory, którymi mogą być konkretne ballady, scherzo,

nokturny, jedną z trzech etiud, wybraną barakolę bądź fantazję.

W pierwszym etapie rywalizowało 87 pianistek i pianistów, w tym 16 osób

reprezentujących Polskę. Wśród zakwalifikowanych do konkursu głównego przez

Jury Eliminacji znalazło się: 22 osób z Chin, 14 z Japonii, 16 z Polski, siedmioro

z Korei Południowej, sześcioro z Włoch. Byli także reprezentanci i

reprezentantki: Armenii, Tajwanu, Kanady, Kuby, Łotwy, Tajlandii, USA,

Wielkiej Brytanii i Wietnamu.

Drugi etap

Do drugiego etapu dostało się 44 pianistów.

Uczestnicy mają zagrać jeden z walców, jeden z polonezów lub inny z

wskazanych utworów. Jeśli nie został wypełniony czas minimalny wynoszący 30-

40 minut, uczestnicy mogą zagrać dodatkowy utwór dowolny.

Lista zakwalifikowanych uczestników do drugiego etapu:

1. Piotr Alexewicz, Polska 23. Hyuk Lee, Korea Południowa

2. Leonora Armellini, Włochy 24. Bruce (Xiaoyu) Liu, Kanada

3. J J Jun Li Bui, Kanada 25. Arsenii Mun, Rosja

4. Michelle Candotti, Włochy 26. Szymon Nehring, Polska

5. Kai-Min Chang, Chińskie Tajpej 27. Viet Trung Nguyen, Wietnam/Polska

6. Xuehong Chen, Chiny 28. Georgijs Osokins, Łotwa

7. Hyounglok Choi, Korea Południowa 29. Evren Ozel, Stany Zjednoczone

8. Federico Gad Crema, Włochy 30. Kamil Pacholec, Polska

9. Alberto Ferro, Włochy 31. Hao Rao, Chiny

10. Yasuko Furumi, Japonia 32. Sohgo Sawada, Japonia

11. Alexander Gadjiev, Włochy/Słowenia 33. Aristo Sham, Chiny/Hong Kong

12. Avery Gagliano, Stany Zjednoczone 34. Miyu Shindo, Japonia

13. Martin Garcia Garcia, Hiszpania 35. Talon Smith, Stany Zjednoczone

14. Eva Gevorgyan, Rosja/Armenia 36. Kyohei Sorita, Japonia

15. Wei-Ting Hsieh, Chińskie Tajpej 37. Szuyu Su, Chińskie Tajpej

16. Adam Kałduński, Polska 38. Hayato Sumino, Japonia

17. Nikolay Khozyainov, Rosja 39. Yutong Sun, Chiny

18. Su Yeon Kim, Korea Południowa 40. Tomoharu Ushida, Japonia

19. Aimi Kobayashi, Japonia 41. Marcin Wieczorek, Polska

20. Mateusz Krzyżowski, Polska 42. Andrzej Wierciński, Polska

21. Jakub Kuszlik, Polska 43. Yuchong Wu, Chiny

22. Shushi Kyomasu, Japonia 44. Lingfei (Stephan) Xie , Kanada/Chiny

45. Zi Xu, Chiny

Trzeci etap

W trzecim etapie do wyboru jest jedna z sonat lub pełen cykl mazurków.

Podobnie jak w poprzednim etapie, jeśli nie zostanie wypełnione określone

minimum czasowe (tym razem wynoszące 45-55 minut) uczestnik może zagrać

dowolny utwór dodatkowy.

Finał

W finale uczestnicy zagrają:

• Koncert fortepianowy e-moll op. 11

lub

• Koncert fortepianowy f-moll op. 21.

Od 1957 r. Konkurs Chopinowski należy do Światowej Federacji

Międzynarodowych Konkursów Muzycznych w Genewie.

Po skromnych początkach w 1927 r., kiedy to do konkursu przystąpiło

26 pianistów z ośmiu krajów, impreza z biegiem lat rozrosła się. Rekord

zanotowano podczas XV Konkursu w 2005 r., kiedy zgłosiło się 350 kandydatów,

a ostatecznie wystąpiło 257 z 35 krajów.

Wiek uczestników na ogół wahał się od 18 do 29 lat, choć w poszczególnych

konkursach istniały pod tym względem różnice, bowiem zasady dotyczące wieku

uczestników również zmieniały się. Najmłodszy uczestnik Konkursu miał 16 lat,

najstarszy 32 lata.

Podczas I Konkursu Chopinowskiego jury składało się wyłącznie

z przedstawicieli polskiego środowiska muzycznego. Przy organizowaniu

następnych konkursów do zespołu oceniającego zapraszano wybitnych muzyków,

pianistów także z zagranicy; wśród nich byli m.in. Wilhelm Backhaus, Stefan

Ashkenase, Nadia Boulanger, Arturo Benedetti-Michelangeli. W pracach jury

uczestniczyli również laureaci wcześniejszych Konkursów, m.in.: Lev Oborin,

Witold Małcużyński, Halina Czerny-Stefańska, Martha Argerich.

Przewodniczącymi jury byli tacy wybitni chopiniści, jak: Witold Maliszewski

(1927), Adam Wieniawski (1932, 1937), Zbigniew Drzewiecki (1949, 1955,

1960, 1965), Kazimierz Sikorski (1970, 1975), Kazimierz Kord (1980), Jan Ekier

(1985, 1990 i 1995) oraz Andrzej Jasiński (2000, 2005, 2010).

O sposobie przyznawania nagród i wyróżnień decydują organizatorzy Konkursu,

którzy ustalają ich wysokość i liczbę; i tak podczas I Konkursu przyznano cztery

nagrody, a podczas II Konkursu - aż piętnaście. Obok nagród regulaminowych,

które przyznaje jury Konkursu, istnieje tradycja przyznawania tzw. nagród

pozaregulaminowych.

We wszystkich etapach konkursu uczestnicy oceniani są na podstawie reguły tak-

nie. Oznacza to, że członkowie jury wpisują obok każdego z wysłuchanych

kandydatów tak lub nie, które oznacza opinię konkretnego oceniającego, czy

kandydat powinien zostać zakwalifikowany do kolejnego etapu, czy też nie.

Kiedy juror podejmie decyzję musi przy kandydacie wpisać liczbę przyznanych

punktów od 1 do 25.

Jurorzy nie mogą oceniać uczestników, których kiedyś uczyli. W regulaminie

konkursu znajduje się szczegółowy opis, jak wyglądają relacje, które

uniemożliwiają ocenianie pianisty.

Konkurs Chopinowski świadczy o ponadczasowości muzyki genialnego

polskiego kompozytora. Jest czymś więcej, niż turniejem muzycznym

na najwyższym poziomie. Przyciągając rosnącą liczbę pianistycznych talentów

z całego świata, skupia uwagę nie tylko międzynarodowego środowiska

muzycznego i melomanów, ale także tych, którzy na co dzień z muzyką klasyczną

niewiele mają styczności. W Polsce jest swego rodzaju świętem, a w skali świata

jest jednym z najważniejszych wydarzeń muzycznych.

CIEKAWOSTKI:

• Wśród uczestników I Konkursu znalazł się 20-letni wówczas Dymitr

Szostakowicz. Wysokich laurów nie zdobył, po latach jednak zyskał rangę

jednego z najwybitniejszych kompozytorów XX wieku.

Konkurs okazał się sukcesem, jednak przyjezdnym pianistom nie

zapewniono sal do ćwiczeń, musieli oni zatem korzystać z instrumentów

znajdujących się w prywatnych mieszkaniach.

• Podczas finału II Konkursu zdarzyła się rzecz bezprecedensowa: z powodu

protestu węgierskiego pianisty Imré Ungára, który nie chciał zgodzić się na

przyjęcie I nagrody ex aequo z Alexandrem Uninskym, zarządzono

losowanie. Niewidomemu węgierskiemu pianiście los nie sprzyjał: Ungár

otrzymał II nagrodę.

• W takcie trwania III Konkursu sensację wzbudziły pianistki z Japonii:

Miwa Kai i wyróżniona Chieko Hara. Choć nie zdobyły wysokich nagród,

ich gra spotkała się z ogromnym uznaniem krytyków i publiczności. Były

to pierwsze reprezentantki Kraju Kwitnącej Wiśni w historii Konkursu.

• W I i II etapie IV Konkursu jury obradowało za zasłoną z drewnianych

żaluzji, aby nie widzieć grających. Uczestnicy występowali nie pod swoimi

nazwiskami, lecz wylosowanymi wcześniej numerami. Był to

eksperyment, który nie przyjął się i do którego nigdy już nie powrócono

kolejnych edycjach Konkursu.

Nowością w III etapie było wykonanie Koncertu w całości (do tej pory były

to tylko dwie części).

• V Konkurs był wielkim wydarzeniem muzycznym i towarzyskim – gościła

na nim królowa belgijska Elżbieta.

• Artur Rubinstein, pełniący funkcję honorowego przewodniczącego jury

podczas VI Konkursu, postanowił odpowiedzieć na nastroje warszawskiej

publiczności i przyznał Michelowi Block meksykańskiemu pianiście

nagrodę prywatną pozaregulaminową.

• VII Konkurs był wielkim sukcesem nowojorskiej profesor Rosiny

Lhévinne, której aż pięcioro uczniów znalazło się w gronie nagrodzonych

i laureatów.

Triumfowała Martha Argerich – „czarna pantera fortepianu”. Jej tempa

określano jako rakietowe, a sposób gry przyrównywano do interpretacji

legendarnego Vladimira Horovitza.

• Szczęśliwa okazała się IX edycja w 1975 roku. Krystian Zimerman, uczeń

prof. Andrzeja Jasińskiego, zapisał się w historii Konkursu jako

najmłodszy zdobywca I nagrody i laureat nagród: za najlepsze wykonanie

mazurków i interpretację poloneza. Był też niekwestionowanym idolem

publiczności.

Nowością stało się wręczanie laureatom trzech pierwszych miejsc medali:

złotego, srebrnego i brązowego. Medale według projektu Józefa

Markiewicza zostały wybite przez Mennicę Państwową.

• Głośnym echem X Konkursu odbiły się w świecie poważne tarcia w gronie

jury. Po I etapie opuścił jury Louis Kentner, zbulwersowany, że żaden

z jego uczniów nie zakwalifikował się do następnej rundy, po III etapie

natomiast, nie mogąc pogodzić się z werdyktem eliminującym z występu

w finale Ivo Pogorelicia, prace jury porzuciła Martha Argerich.

• Rok 1985 to debiut w Konkursie Chopinowskim marek Yamaha i Kawai.

Uczestnicy XI Konkursu mogli wybierać spośród aż pięciu instrumentów.

Wśród sędziów nie obyło się bez kontrowersji: Fou Ts’Ong, zdobywca III

nagrody w Konkursie w 1955 roku, nie zaakceptował wyniku

przyznającego zwycięstwo Stanisławowi Buninowi i na znak protestu nie

przybył na ostatnie obrady jury i nie podpisał werdyktu.

• XII Konkurs zaszczyciły dwie koronowane głowy: królowa belgijska

Fabiola i królowa Hiszpanii Zofia, która dokonała otwarcia wystawy

„Podróż romantyczna Fryderyka Chopina i George Sand na Majorkę”.

• Podczas XIII Konkursu rozszerzono program etapu finałowego

o dodatkowy utwór z orkiestrą. Pianiści – poza Koncertem – mieli

wykonać: Wariacje na temat arii „Là ci darem la mano” Mozarta,

Fantazję na tematy polskie lub Rondo à la Krakowiak.

• W regulaminie XV Konkursu pojawiło się kilka istotnych zmian: właściwy

turniej poprzedzono etapem eliminacyjnym. Konkurs podzielono na trzy

etapy. Uproszczono system ocen jury: zamiast oceny w punktowej skali od

1 do 25 wprowadzono głosowanie „tak” albo „nie. Konkurs po raz pierwszy

był w całości transmitowany w radiu, polskiej telewizji i w Internecie.

Polski artysta Rafał Blechacz stał się najbardziej utytułowanym pianistą

w historii Konkursu.

• Po raz pierwszy Konkurs zorganizował Narodowy Instytut Fryderyka

Chopina. Na liście utworów III etapu XVI Konkursu pojawiła się Sonata

c-moll op. 4 (możliwy był zatem wybór ze wszystkich trzech sonat

solowych).

Wśród dostępnych fortepianów pojawił się włoski instrument marki

Fazioli. Istotną nowością była jawność oceny jury.

• Podczas koncertu inauguracyjnego XVII koncertu orkiestra wykonała

Polonez na orkiestrę symfoniczną Krzysztofa Pendereckiego. Było

to prawykonanie tego utworu, który został napisany z okazji konkursu.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Krzysztof_Penderecki

Documents

Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina