Upload
others
View
3
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
1. Pagtatalaga ng mga pinuno. Gawa 6:1-7
2. Paglilingkod ni Esteban: Pangangaral at tagasalungat. Gawa 6:8-15 Talumpati at babala. Gawa 7:1-53 Pangitain at kamatayan. Gawa 7:54-8:2
3. Paglilingkod ni Felipe: Samaria. Acts 8:3-25 “Sa kadulo-duluhan ng lupa.” Acts 8:26-40
Ang paglago ng naunang Iglesia ay pambihira. Libo-libo ang umanib saiglesia, kahit mga pari ay umanib.
Kaya lang, nagkaroon ng ilangproblema sa mga kapatiran. At kailangan maayos ang problemangito bago sila magkawatak-watak.
Ang pagtatalaga ng mahusay na mgapinuno ang nakaayosng problema at nakatulong sapagganap ng misyonng Iglesia.
Gaw
a6
:1-7
“At minagaling ng buong karamihan ang pananalitang ito: at kanilang inihalal siEsteban, taong puspos ng pananampalataya at ng Espiritu Santo, at si Felipe, at si Procoro, at si Nicanor, at si Timon, at si Parmenas, at si Nicolas na tagaAntioquia na naging Judio.” (Gawa 6:5)
ANG PROBLEMA
Lahat ng mga mananampalataya sa puntong ito ay mgaHudio, ngunit ang ilan sa kanila ay nanggaling sa labas ng Hudea. Ang mga “Griego” ay nagreklamo tungkol sadiscriminasyon kapag nagbabahagi ng tulong sa mga byuda.
ANG SOLUSYON
Ang mga apostoles ay nagmungkahi na magtalaga ng mga pinuno na maglilingkod [diakineō]sa mesa” habangsila ay “naglilingkod [diakonia] sa pamamagitan ng salita.” Ang mga diakono ay tagapangalaga sa pisikal at spiritual na pangangailangan ng Iglesia.
ANG KAKAYAHAN
Kailangang ang itatalaga na pinuno sa Iglesia ay may mabuting patotoo, puno ng Banal na Espiritu at may karunungan.
Gaw
a6
:8-1
5
“At si Esteban, na puspos ng biyaya at ng kapangyarihan, ay gumawa ng mga dakilang
kababalaghan at mga tanda sa mga tao.” (Gawa 6:8)
Dagdag pa sa pangangalaga saSimbahan, si Esteban ay nangaral din samga Hudio na hindi ipinanganak saHudea.
Marami ang sumalungat sa kanya sasinagoga. Iyong mga sumasalungat ay hindi kayang tutulan ang kanyangkatwiran (v. 10), kaya nagbayad sila ng mga bulaang saksi upang maakusahansiya sa Sanhedrin (v. 11)
Inakusahan nila siya na nagsasalitalaban kay Moses at sa templo (v. 14). Ibig sabihin marahil sinasabi ni Esteban na si Hesus ang Kordero na nag-aalis ng kasalanan (ito ang dahilan kaya hindi nakailangan ang paghahandog sa templo)
Gaw
a7
:1-5
3
Ipinagtanggol ni Esteban ang kanyang sarili sapagsalita kung paanong iningatan ng Dios ang ATING mga ninuno.
Tinanggihan ng Sanhedrin ang kanyangmensahe, kaya itinigil din niya ang kanyangsermon.
Tapos, nagsalita siya ng malupit para sa kanila(v. 51). Ihiniwalay niya ang kanyang sarilimula sa mga pinuno na Hudio sa pagsasalitatungkol sa KANILANG mga magulang. Pinataynila ang Mesias gaya ng pagpatay ng kanilangmga magulang sa mga propeta noong una. Walang panawagan ng pagsisisi sa mgababala ni Esteban.
Sinelyohan ng Sanhedrin ang kapalaran ng Israel sa kanilang pagtanggi sa gawain niEsteban.
Gaw
a7
:1-5
3
Ang mga salita ni Esteban ay kagaya ng desenyo na ginamitng mga propeta noong una. Ihambing natin ito sa Micah 6.
Ang kasunduan ng Dios saKanyang bayan
Micah 6:1-2
Gawa 7:2-8
Ang makapangyarihang gawang Dios
Micah 6:3-5
Gawa 7:9-36
Ang mga sugnay ng kasunduanat ang pagsuway dito
Micah 6:6-12
Gawa 7:37-50
Ang sumpa matapos nasuwayin ang kasunduan
Micah 6:13-16
Gawa 7:51-53
Gaw
a7
:54
-8:2
“Datapuwa't siya, palibhasa'y puspos ng Espiritu Santo ay tumitig na maigi sa langit, at nakitaniya ang kaluwalhatian ng Dios, at si Jesus nanakatindig sa kanan ng Dios.” (Gawa 7:55)
Binago ni Esteban ang kanyang talumpati dahil samapanlabang ugali ng mga miembro ng Sanhedrin.
Sa oras na iyon, nakatanggap ng pangitain si Esteban ng pagluwalhati kay Hesus. Naunawaan niya na iyongmga humuhusga sa kanya sa Lupa ay huhukumanbalang araw sa hukuman sa Langit.
Nanalangin siya sakahulihulihan habang binabatosiya. Panalangin ng awa para samga pumapatay sa kanya.
Ang panalanging iyon ay nag-iwan ng bakas sa isip ng isangsaksi: si Saul ng Tarsus.
Gaw
a8
:3-2
5“At bumaba si Felipe sa bayan ng
Samaria, at ipinangaral sa kanila ang Cristo.” (Gawa 8:5)
Pagkamatay ni Esteban, si Saul ang nanguna ng pag-usig sa Iglesia. Maraming mga Kristiano ang umalis sa Jerusalem upang maligtas ang kanilangbuhay.
Pumunta si Felipe sa Samaria, kaya nagawa niyaang misyon na iniutos ni Jesus (Gawa 1:8)
Nang marinig nila si Felipe at Nakita ang mga himalang ginawa niya, marami ang tumanggap kay Hesus. Pinadala roon sina Pedro at Juan upang Makita kung ano ang mga pangyayari doon. Maraming Samaritano na tumanggap ng Banal na Espiritu ang nagpasalamat sa kanila. Naging kaanib sila ng Kristianong Iglesia.
Tinanggap ng mgaSamaritano ang Pentateuch (ang unanglimang aklat ni Moses) at naghintay sa Mesias, ngunit ang kanilangrelihiyon ay nahaluan ng paganismo.
Gaw
a8
:26
-40
“Datapuwa't nagsalita kay Felipe ang isang anghel ng Panginoon, nanagsasabi, Magtindig ka, at ikaw ay pumaroon sa dakong timugan, sadaang palusong mula sa Jerusalem hanggang sa Gaza: na ito'y ilang.”
(Gawa 8:26)Tinawag si Felipe mula sa pangangaral samaraming tao upang mangaral sa isang tao.
Kailangang maunawaan ng taga-Etiopiangtresorero ang Mabuting Balita, upangmaipapangaral niya ito sa Africa.
Hindi pwedeng tumigil ang Iglesias sa Judea o Samaria. Ang mensahe ng kaligtasan ay kailangang makarating sabuong Mundo.
Binautismuhan ni Felipe ang taga-Ethiopia at dinala siya saAzotus. Nangaral siya sa hangganan ng Mediterraneahanggang sa Caesarea. Maraming mga tao ang tumanggapsa Pabalita at ipinangaral ito sa malalayong lugar.
“Sa bawat panahon ang ma pinili ng Dios na
mmga mensahero ay nilalait at inuusig, ngunit sa
kabila ng kahirapan nila ang pagkaalam sa Dios
ay kumalat sa ibayong lugar. Bawat alagad ng
Dios ay kailangang humakbang at isulong ang
kaparehong gawain, sa pagkaalam na walang
magawa ang mga kalaban laban sa katotohanan,
kundi pabor sa katotohanan. Nais ng Dios na
dalhin ang katotohanan sa harap at maging
paksa ng pagsusuri at pag-uusap, sa kabila ng
paghamak dito. Ang isip ng mga tao ay dapat
mabalisa; bawat kontrobersiya, bawat pagsira,
bawat gawain upang hadlangan ang malayang
pag-iisip, ay paraan ng Dios upang gisingin ang
natutulog na mga isipan.”
E.G.W. (Thoughts From the Mount of Blessing, cp. 2, p. 33)