Upload
danganh
View
278
Download
5
Embed Size (px)
Citation preview
Konstrukcje metalowe
Wykład X
Połączenia na śruby(część I)
Spis treści
Połączenia trzpieniowe → #t / 3
Wymagania techniczne → #t / 14
Trzpień pod obciążeniem → #t / 31
Interakcje → #t / 82
Połączenia trzpieniowe
Śruby
Nity
Sworznie
Rys: Autor
Rys: Autor
Rys: Autor
Rys: ventia.pl
→ #7 / 59
Sworzeń – okrągły trzpień z łbem; mocowanie – zawleczka z drutu i
podkładka
Zawleczka jest bardzo bardzo bardzo ... bardzo słabym elementem – sworznie nie
przenoszą sił osiowych.
Rys: rivetsonline.com
Rys: Autor
Używane do konstrukcji tymczasowych:
Mostów saperskich
Dźwigów składanych na placu budowy
Rys: warszawa.naszemiasto.pl
Rys:demotywatory.pl
Nit – okrągły trzpień z łbem; mocowanie – deformacja na zimno końca trzpienia
(zakucie nitu)
Rys: ferrodo-poznan.com.pl
Rys: Autor
Używane przeszło 100 lat temu;
współcześnie jedynie ze względów
estetycznych.
Rys: .pinterest.com
Rys: mbgrafikuje.pl
Rys: mostypolskie.pl
Obecnie przeszło 95% łączy trzpieniowych wykonywane jest na śruby.
Śruba – nagwintowany trzpień okrągły z łbem; mocowanie – zakręcenie nakrętki.
Rys: ventia.pl
Rys: Autor
Od pręta do sruby – obróbka na zimno i obróbka skrawaniem.
Rys: wbisia.prz.edu.pl
Zalecenie: l1 = 0
Wymiary śruby
Rys: Autor
Śruby budowlane opisane są przez normy
EN 15 048
EN 14 399
Istnieje wiele innych, podobnych z wyglądu śrub, określanych przez inne normy, ale nie mogą one byś stosowane w konstrukcjach metalowych.
Rys: mdmetric.com
Rys: dinstock.com
M 5 M 6 M 8 M 10 M 12 M 16 M 20 M 22 M 24 M 27 M 30 M 33
M 36 M 39 M 42 M 45 M 48 M 52
M 56 M 64 M 72 M 80 M 90 M 100 M 110 M 125 M 140 M 160
Zalecane
Niezalecane
Rzadko używane / nie produkowane
Tradycyjnie (zgodnie ze starą normą PN B 03200), używane były śruby o wybranych średnicach
AS
[cm2]
A
[cm2]
k
[mm]
m
[mm]
s
[mm]
D
[mm]
M 12 0,85 1,13 8 10 19 21,9
M 16 1,61 2,01 10 13 24 27,7
M 20 2,45 3,14 13 16 30 35,6
M 24 3,53 4,52 15 19 36 41,6
M 30 5,61 7,07 19 24 46 53,1
M 36 8,17 10,18 23 29 55 63,5
M 42 11,20 13,85 26 34 65 75,0
M 48 14,70 18,10 30 38 75 86,5
Charakterystyki geometryczne zalecanych rodzajów śrub
Wymagania techniczne
W każdym przypadku należy pamiętać o następujących wymaganiach:
Musimy używać tylko śrub przeznaczonych dla konstrukcji metalowych;
Śruby o średnicy mniejszej niż 16 mm są stosowane tylko jako łączniki między obudową a konstrukcją nośną;
Gdy używamy różnych średnic śrub, średnice te nie mogą być zbyt zbliżone do siebie.
Policzmy, ile śrub M18 jest na rysunku.
Rys: Autor
Dla IPN
Dla ceowników
Dla ceowników ekonomicznych
Podkładki
Rys: Autor
EN 1090-2 fig. 1.
D = (dmin + dmax) / 2
max (D1 ; D2) ≤ max (D / 10 ; 1 mm)
a ≤ 4o = 7%
Przy połączeniu no nakładki z półką, środnika z przykładką –
deformacje powinny być w tym samym kierunku.
Źle
Dobrze
Rys: Autor
Śruby pasowane Otwory okrągłe Otwory owalne
Wymiary otworówRys: Autor
Śruby i sworznie: M 12, M 14 M16, M 18, M 20, M 22 M 24 M 27, M 30 ...
Śruby pasowane 0
Otwory okrągłe 1 (0,5) 2 2 (1,5) 3 (2,5)
Otwory okrągłe
powiększone
3 4 6 8
Otwory owalne
krótkie
d0 1 2 2 3
l 4 6 8 10
Otwory owalne
długie
d0 1 2 2 3
l 1,5 d
d0 - d = l - d = [mm]
EN 1090-2 tab 11
(maszty, wieże)
śruby z łbem pogrążonym
Nity – odrębne specyfikacje
Rys: zeglarstwo.sail-ho.pl
Średnice otworów na śruby zależą od klas jakości wykonania:
• A – śruby dokładne (pasowane);
• B – śruby średniodokładne;
• C – śruby zgrubne.
Klasa Średnica trzpienia Otwory Uwagi
A Średnica mniejsza o
0,2-0,3 mm od
średnicy otworu;
najwyższa jakość
wykonania
Wykonywane w
wytwórni o średnicy
mniejszej niż docelowa i
rozwiercane do
docelowej na placu
budowy
Najdroższe, rzadko stosowane,
jedynie w przypadkach gdy
istotne jest ograniczenie
przemieszczeń w styku
B Średnica taka sama w
obu klasach, przy czym
dokładność wykonania
(akceptowane odchyłki
i imperfekcje) jest dla
C niższa
Wykonywane w
wytwórni o średnicy
docelowej
Najczęściej używane, stosowane
w każdej sytuacji
C Używane w połączeniach słabo
obciążonych i bez istotnego
znaczenia konstrukcyjnego;
najtańsze
Odległości między otworami
M 12 - M 48: D / d = 1,731 - 1,825 → p /d ≥ 1,825
p = 2,5 d + 5 mm
Rys: Autor
Wytyczne według EN 1993-1-8 rys 3.1
EN 1993-1-8 tab 3.3
Wymiar Minimalnie
Maksymalnie
Stal zwykła
Stal nierdzewnaNarażona na wpływy
atmosferyczne i korozję
Nie narażona
e1 1,2 d0 4 te, min + 40 mm max(8 te, min ; 125 mm)
e2 1,2 d0 4 te, min + 40 mm max(8 te, min ; 125 mm)
e3 1,5 d0
e4 1,5 d0
p1 2,2 d0 min(14 te, min ; 200 mm) min(14 te, min ; 200 mm) min(14 tmin ; 175 mm)
p1,0 min(14 te, min ; 200 mm)
p1,i min(14 te, min ; 200 mm)
p2 2,4 d0
(1,2 d0 and L ≥ 2,4 d0)
min(14 te, min ; 200 mm) min(14 te, min ; 200 mm) min(14 tmin ; 175 mm)
Śrub o zbyt dużej średnicy nie da się zastosować w półkach.
Rys: Autor
Rys: Autor
Przykład: półka dwuteownika:
b = 200 mm ≥ 1,2 d + 2,4 d + 1,2 d → d ≤ 41,67 mm → dmax = 36 mm
M 36 → 1,2 d = 43,2 mm ≤ 45 mm C
M 36 → 2,4 d = 86,4 mm ≤ 110 mm C
Rys: Autor
Ale po drugiej stronie jest środnik i część wyokrąglona...
Rys: Autor
a = max (2 e + b ; p)
Odległości dla środnika i przykładek.
Rys: amsd.co.uk
Rys: Autor
Zbyt duża odległość między śrubami w kierunku równoległym do obciążenia (p1) nie jest zalecana.
p1 / t ≥ 9e przy sile ściskającej → wyboczenie lokalne pomiędzy śrubami
lcr = 0,6 p1
EN 1993-1-8 tab. 3.3
Więcej informacji będzie przedstawione na wykładzie #11
Zalecane odległosci między osiami śrub a krawędziami blachlub osiami śrub a krawędziami spoin
Rys: Autor
Trzpień pod obciążeniem
Trzpień – długi cylinder o podstawie kołowej, czasem (w przypadku śrub)
nagwintowany.
Istnieje kilka typów obciążenia, które może być przyłożone do trzpienia, oraz
kombinacje tych obciążeń. Dla różnych typów łączników używamy różnych wzorów
(śruba - nit - swożeń).
Oprócz nośności samego trzpienia, w grę wchodzi wiele interakcji między trzpienie a
blachą / przekrojem elementu.
Rys: Autor
Części konstrukcji
Każda konstrukcja może być podzielona
na trzy częśći:
• elementy
• połączenia
• węzły
Rys: Autor
→ #3 / 66
Elementy
Pręty, belki, dźwigary, płatwie, słupy – liczone na
poziomie przekroju i poziomie elementu
Przykład z projektu obliczeniowego: nośność płatwi
i nośność prętów kratownicy – poziom przekroju.
Stateczność prętów kratownicy – poziom elementu.
Rys: Autor
→ #3 / 67
Połączenia
Spoiny i trzpienie śrub – obliczenia na poziomie punktu
(spoiny) i przekroju (trzpień śruby – nośność na
ścinanie i nośność na rozciąganie).
Brak obliczeń w założonym zakresie projektu
obliczeniowego. W pełnym zakresie projektu: np.
nośność spoin między prętami kratownicy, nośność śrub
w styku montażowym.
Rys: Autor
→ #3 / 68
Węzły
Krótki odcinek na końcu elementu, gdzie dochodzi do
interakcji elementu z sąsiednim elementem, blachami
węzłowymi i trzpieniami śruby. Obliczenia na poziomie
przekroju lub elementu.
Brak obliczeń w założonym zakresie projektu
obliczeniowego. W pełnym zakresie projektu: np. nośność
blach węzłowych w styku montażowym, efekty lokalne w
węzłach kratownicy, związane z zachowaniem się
łączonych prętów.
Rys: Autor
→ #3 / 69
Węzły – przykłady interakcji:
• żebra pionowe;
• oparcie na konstrukcji ceglanej;
• oparcie na stopie żelbetowej;
• węzeł sztywny słup-belka;
• wiele innych;Rys: Autor
→ #3 / 70
Dla styków spawanych, „połączenie” oznacza spoinę.
Dla styków śrubowych, „połączenie” oznacza trzpień.
Nośność „połączenia” to nośność spoiny (→ #9) lub trzpienia (→ #t).
Zjawiska związane z nośnością węzłów można podzielić na dwa rodzaje:
Interakcja między połączeniami (trzpienie) i pozostałymi częściami węzła;
Zachowanie pozostałych części w warunkach braku interakcji z trzpieniam;
Nie ma interakcji między spoinami a pozostałymi częściami węzła.
Ważną sprawą jest zagadnienie sztywności węzła. Zgodnie z Eurokodem, musimy
zweryfikować wstępnie przyjęte w programie obliczeniowym założenie (węzeł
sztywny / węzeł przegubowy). Czasami, w przypadku rozbieżności między wstępnym
założeniem a sztywnością węzła (wynikającą m.in. z wielkości łączonych
przekrojów) należy przeprowadzić wszystkie obliczenia statyczne jeszcze raz dla
nowo przyjętego rodzaju
Część struktury Warunek
Nośność Sztywność
Element SGN SGU
Węzeł SGN Zakwalifikowanie
węzła do jednego z
trzech rodzajów
Φ
M
Węzły
Dla obliczeń węzłów ważna jest ich sztywność (zależność M-F)
Rys: Autor
Teoria:
→ #7 / 54
Φ
M
Rzeczywistość:
Rys: Autor
→ #7 / 55
Obliczenia (→ wyk. # 20, 21):
Jakie są granice między 1 i 2 oraz 2 i 3?
Jaka jest sztywność analizowanego węzła?
Co wynika z nałożenia granic na wykres sztywności?
Rys: EN 1993-1-8 fig 5.4
Zakres 1
Zakres 3
Rys: Autor
Zakres 2
→ #7 / 56
Istnieje prawdopodobieństwo, że węzeł nie będzie ani sztywny ani przegubowy, lecz
podatny. W takim przypadku należy zmienić schemat statyczny konstrukcji. Więcej
informacji podane będzie na wykładach #20, 21.
Rys: Autor
Algorytm ogólny
CONECTIONS
JOINTS:START: rysunek wstępny
OBCIĄŻENIA
STATYKA
ELEMENTY E / R ≤ 1
POŁĄCZENIA E / R ≤ 1
WĘZŁY E / R ≤ 1 STOP
nie
tak
tak
tak
nie
nie
Rys: Autor
→ #3 / 84
Rodzaj: Nośność
elementu łączącego
(spoiny, trzpienie)
Węzły
Sztywność Nośność
Interakcja elementu
łączącego z innymi częściami węzła
Interakcja pozostałych
części węzła między sobą
Spawane EN 1993-1-8
chapter 4
(spoiny)
Wykład #9EN 1993-1-8 rozdział 5 i 6
Wykład #20 i #21
Brak EN 1992-1-1 rozdział 6
EN 1993-1-5 rozdział 5 i 9
EN 1993-1-8 rozdział 4, 6 i 7
EN 1995-1-5 rozdział 9
Wykład #12, #14
Śrubowe EN 1993-1-8
rozdział 3
(trzpień)
Wykład #10
EN 1993-1-8 rozdział 3 i 6
Wykład #11
EN 1993-1-8 rozdział 4 i 6
Wykład #11, #12
Zgodnie z algorytmem ze strony #t / 42, obliczenie połączeń (spoiny / trzpienie) oraz
węzłów odbywa się w dwu osobnych krokach.
W przypadku styków spawanych oba tek kroki są całkowicie niezależne. Brak jest
interakcji między spoinami i częściami węzła. Nośność węzła jest niezależna od
nośności spoiny. W związku z tym brak jest wpływu nośności spoiny na nośność węzła
i obie części liczy się całkowicie
W przypadku śrub istnieje wiele rozmaitych interakcji między trzpieniem i częściami
węzła. Czasami nośność węzła nie zależy od nośności trzpienia, czasami zaś zależy.
Dla połączeń zakładkowych brak jest wpływu nośności trzpienia na nośność węzła.
Dla połączeń doczołowych, ewentualny wpływ nośności trzpienia na nośność węzła
jest uzależniony od rodzaju obciążenia, przyłożonego do węzła.
Śruby Przez kontakt
(docisk) blach
Liczenie
nosności
Liczenie
nosności
Zniszczenie Tylko podczas
dokręcania
nakrętki
Nity Przez kontakt
(docisk) blach
Liczenie
nosności
Liczenie
nosności
Zniszczenie Nie występuje
Sworznie Przez kontakt
(docisk) blach
Zniszczenie Liczenie
nosności
Liczenie
nosności
Nie występuje
Nośność trzpieniaRys: Autor
Dla połączeń śrubowych, nośność łącznika = nosność trzpienia śruby.
W ogólności istnieją dwa mechanizmy zniszczenia trzpienia:
Ścinanie
(siłą ścinająca)Rozerwanie
(siła rozciągająca)
Dla sworzni analizujemy ścinanie i zginanie.
Rys: Autor
Kategoria A B C D E
Typ
obciążenia
Statyczne i
aerodynamiczne bez zmiany znaku
momentu zginającego
Statyczne i
aerodynamiczne ze zmianą znaku
momentu zginającego
Dynamiczne Statyczne;
aerodynamiczne
Dynamiczne
Rodzaj
śruby
zwykła sprężająca zwykła sprężająca
Kategorie połączeń w funkcji obciążeńRys: Autor
Zmiana znaku momentu zginającego przy różnych kombinacjach obciążeń
Rys: Autor
Ft,Rd Fv,Rd, total MRd
Śruby k2 fub As / gM2 n b12-14 bLf bp aV fub A(s) / gM2
Nity 0,6 fur A0 / gM2 n bLf bp 0,6 fur A0 / gM2
Sworznie n bLf 0,6 fup A / gM2
1,5 fup W / gM0
(„zwykłe” sworznie)
0,8 fup W / gM6,ser
(sworznie wymienialne)
Nośność
Czarna część pokazana jest wprost w EN 1993-1-8 tab 3.4 lub 3.10. Część czerwona omówiona jest w innych częściach EN.
Rys: Autor
Rodzaj śrub
Nośn
ość n
a ścinan
ie
Nośn
ość n
a rozciąg
anie
Interak
cje (wy
k #
11, 1
2)
Ścin
ane
zwykłe A ✓ ✓
sprężająceB ✓ ✓
C ✓
Rozciąg
ane
zwykłe D ✓ ✓
sprężające E ✓ ✓
Nośność na ścinanie i na rozciąganie jest ważna dla różnych rodzajów i kategorii połączeń.
EN 1993-1-8 tab. 3.2
Kategoria Klasa Średnica
A 4.6, 4.8
5.6, 5.8, 6.8
8.8, 10.9
d =16 mm
d = 20 - 24 mm
d ≥ 24 mm
B 8.8, 10.9 d ≥ 24 mm
C
Klasa: X.Y
X = fub / 100 fub = 100 X
Y = 10 fyb / fub fyb = 10 X Y
Symbol:
M20 d = 20mm
Rys: Autor
k2 = 0,90 (lub 0,63 dla śrub z łbem wpuszczanym)
fub – zależy od klasy śruby→ #t / 51
As – pole przekroju nagwintowanej części rdzenia
gM2 = 1,25
Śruba rozciągana
Ft,Rd = k2 fub As / gM2
Rys: zeglarstwo.sail-ho.pl
n – liczba płaszczyzn ścinania → #t / 54
b12-14 – współczynnik dla śrub M12 i M14 → #t / 55
bLf – współczynnik dla długich styków → #t / 56, 57
bp – współczynnik dla przekładek → #t / 55
aV – współczynnik ścinania → #t / 55
fub - zależy od klasy śruby → #t / 51
A(s) – pole przekroju trzpienia w części nagwintowanej lub nienagwintowanej → #t / 58
gM2 = 1,25
Śruba ścinana
Fv,Rd, total = n b12-14 bLf bp aV fub A(s) / gM2
Fv, Ed / n ≤ Fv, Rd → Fv, Ed ≤ n Fv, Rd
Fv, Ed
Fv, Ed / n
Fv, Ed / n
Liczba płaszczyzn ścinania
Siła ścinająca rozkłada się równomiernie na wszystkie płaszczyzny ścinania. Dla
każdej z nich obciążenie nie może być większe od nośności.
EN 1993-1-8 tab. 3.4
Rys: Autor
aV :
A = As A = A
4.6 5.6 8.8 4.8 5.8 6.8 10.9
0,6 0,5 0,6
b12-14 :
d0 – d =
2 mm 1 mm
4.8 5.8 6.8 8.8 10.9 4.6 5.6
0,85 1,00
EN 1993-1-8 tab. 3.4
EN 1993-1-8 p.3.6.1.(5)
Jeśli grubość / wysokość elementów nie jest taka sama:
3 tp ≥ d → bp = min [ 9 d / (8 d + 3 tp) ; 1,0 ]
EN 1993-1-8 (3.3)Rys: EN 1993-1-8 fig 3.4
Warunek 1: √[(σ┴)2 + 3(t║2 + t┴
2)] ≤ bLW fu / (βwγM2)
Warunek 2: σ┴ ≤ 0,9 bLW fu / γM2
Długość spoiny: 0 - ∞
Pomiędzy półką a środnikiem w
dwuteownikach spawanych
1,0
Długość spoiny: L < 1,700 m 1,700 m < L < 8,500 m L > 8,500 m
Pomiędzy żebrami poprzecznymi i
belką w dwuteownikach spawanych
1,0 1,1 - L / 17 0,6
Długość spoiny: L < 150 a 150 a < L < 900 a L > 900 a
Wszystkie pozostałe przypadki 1,0 1,2 - 0,2 L / (150 a) 0,0
EN 1993-1-8 (4.9), (4.10)
Wartość bLW dla różnych rodzajów spoiny: → #9 / 62
Analogicznie, istnieje pojęcie długich styków śrubowych:
Lj ≤ 15 d 15 d ≤ Lj ≤ 65 d Lj ≥ 65 d
Gdy siła rozkłada się równomiernie
po całym złączu (np. między pasem a
środnikiem)
1,00
Wszystkie inne przypadki 1,00 1 - (Lj - 15 d) / (200 d) 0,75
bLf :
Rys: Autor
Rys: EN 1993-1-8 fig. 3.7
Proporcje między długością trzpienia, długością części nagwintowanej i grubością blach
określają, czy ścinanie nastąpi w części nagwintowanej czy nienagwintowanej.
Rys: Autor
Długość części gwintowanej śruby pasowanej w strefie docisku nie powinna przekraczać 1/3 grubości blachy
Rys EN 1993-1-8 fig. 3.2
fur – wytrzymałość nitu na rozciąganie (według Norm Krajowych)
A0 – pole otworu na nit
gM2 = 1,25
Nit rozciągany
Ft,Rd = 0,6 fur A0 / gM2
n – liczba płaszczyzn ścinania → #t / 54
bLf – współczynnik dla długich styków → #t / 56, 57
bp – współczynnik dla przekładek → #t / 55
fur – wytrzymałość nitu na rozciąganie (według Norm Krajowych)
A0 – pole otworu na nit
gM2 = 1,25
Nit ścinany
Fv,Rd, total = n bLf bp 0,6 fur A0 / gM2
n – liczba płaszczyzn ścinania→ #t / 54
bLf – współczynnik dla długich styków → #t / 56, 57
fup - wytrzymałość sworznia na rozciąganie (według Norm Krajowych)
A – pole przekroju sworznia
gM2 = 1,25
Sworzeń ścinany
Fv,Rd, total = n bLf 0,6 fup A / gM2
fup - wytrzymałość sworznia na rozciąganie (według Norm Krajowych)
Wel - wskaźnik wytrzymałości przekroju sworznia
gM0 = 1,00
gM6,ser = 1,00
Sworzeń zginany
MRd = 1,5 fup Wel / gM0
(sworzeń „zwykły”)
MRd,ser = 0,8 fup Wel / gM6,ser
(sworzeń wymienialny)
Nie jest jasne, co oznacza sworzeń wymienialny – w opozycji do „zwykłego”, niewymienialnego.
Sworznie stosowane są zwykle w konstrukcjach tymczasowych, nośność wymienialnych jest
mniejsza, bezpieczniej zatem wszystkie sworznie traktować jako wymienialne.
EN 1993-1-8 tab 3.10, fig. 3.11:
MEd = FEd (b + 4c + 2a) / 8
Przy równoczesnym działaniu siły ścinającej i
momentu zginającego:
(MEd / MRd)2 + (Fv, Ed / Fv, Rd)
2 ≤ 1,0
Moment zginający, przyłożony do sworznia, jest wynikiem wyłącznie luzów miedzy
elementami, a nie rozwiązań konstrukcyjnych przenoszących momenty zginające.
Rys: EN 1993-1-8 fig. 3.11
W przypadku śrub nośności mogą być przedstawione jak następuje:
Rozciąganie:
Ft,Rd = k2 fub As / gM2 = k2 F*t,Rd
Ścinanie:
Fv,Rd, total = n b12-14 bLf bp aV fub As / gM2 = n b12-14 bLf bp F*v,Rd
F*t,Rd [kN] oraz F*
v,Rd [kN] zgodnie z #t / 66
Śruba Nośność 4.6 4.8 5.6 5.8 6.8 8.8 10.9
M 12 F*t,Rd 27,20 27,20 34,00 34,00 40,80 54,40 68,00
F*v,Rd 16,32 13,60 20,40 17,00 20,40 32,70 34,00
M 16 F*t,Rd 51,52 51,52 64,40 64,40 77,28 103,04 128,80
F*v,Rd 30,91 25,76 38,64 32,20 38,64 61,82 64,40
M 20 F*t,Rd 78,40 78,40 98,00 98,00 117,60 156,80 196,00
F*v,Rd 47,04 39,20 58,80 49,00 58,80 94,08 98,00
M 24 F*t,Rd 112,96 112,96 141,20 141,20 169,44 225,92 282,40
F*v,Rd 67,78 56,48 112,96 70,60 84,72 135,55 141,20
M 30 F*t,Rd 179,52 179,52 224,40 224,40 269,28 359,04 448,80
F*v,Rd 107,71 89,76 134,64 112,20 134,64 215,42 224,40
M 36 F*t,Rd 261,44 261,44 326,80 326,80 392,16 522,88 653,60
F*v,Rd 156,86 130,72 196,08 163,40 196,08 313,73 326,80
M 42 F*t,Rd 358,40 358,40 448,00 448,00 537,60 716,80 896,00
F*v,Rd 215,04 179,20 268,80 224,00 268,80 430,08 448,00
M 48 F*t,Rd 470,40 470,40 588,00 588,00 705,60 940,80 1 176,00
F*v,Rd 282,24 235,20 352,80 294,00 352,80 564,48 588,00
Przykład styku zakładkowego: siły zawsze
działają prostopadle do osi śrub.
Przykład styku doczołowego: siły działają
przede wszystkim równolegle do osi śrub,
choć w niektórych przypadkach siły
równoległe i prostopadłe mogą działać
równocześnie.
Rys: Autor
Istnieją dwa typy sztywnego połączenia dwu dwuteowników: styk zakładkowy i
doczołowy.
Fv, Ed – siła ścinająca
FV, Rd – nośność na ścinanie
Ft, Ed – siła rozciągająca
Ft, Rd – nośność na rozciąganie
Fv, Ed / Fv, Rd ≤ 1,0
lub
Ft, Ed / Ft, Rd ≤ 1,0
Gdy oba rodzaje sił działają równocześnie:
Fv, Ed / Fv, Rd + Ft, Ed / (1,4 Ft, Rd) ≤ 1,0
Podstawą w przypadku styków śrubowych jest przeliczenie obciążeń zewnętrznych
(sił globalnych) działających na styk jako całość na siły lokalne, obciążające
poszczególne śruby.
W przypadku styku zakładkowego pojawiają się trzy warianty:
• obciążenie siłami (→ #t / 70);
• obciążenie momentem zginającym (→ #t / 71);
• równoczesne obciążenie siłami i momentem zginającym (→ #t / 72).
W przypadku styku doczołowego sprawa jest dużo bardziej skomplikowana:
• siła osiowa rozciągająca (→ #t / 73);
• siła osiowa ściskająca (→ #t / 74);
• siła ścinająca (→ #t / 75);
• rozciąganie i ścinanie (→ #t / 76);
• ściskanie i ścinanie (→ #t / 77);
• zginanie i ścinanie (→ #t / 78);
• zginanie, ścinanie i siła osiowa (→ #t / 79).
FV, bolt = FV / n
FH, bolt = FH / n
Połączenie zakładkowe – równomierne obciążenie wszystkich śrub;
Siła działająca na pojedynczą śrubę = siła globalna / ilość śrub;
Nośność łącznika i nośność węzła możemy liczyć niezależnie od siebie.
Rys: Autor
Fi = a ri ; Fi ┴ ri (na podstawie doświadczeń i eksperymentów)
Mi = Fi ri = a (ri)2
MEd = S Mi = a S (ri)2 → a = MEd / S (ri)
2
Fi = a ri = MEd ri / S (ri)2 → FV, M, bolt = Fi sin a ; FH, M, bolt = Fi cos a
Połączenie zakładkowe – moment obciąża śruby nierównomiernie;
Siła działająca na śrubę jest proporcjonalna do odległości śruby od środka ciężkości grupy śrub;
Środek ciężkości grupy śrub ≠ środek ciężkości blachy;
Nośność łącznika i nośność węzła możemy liczyć niezależnie od siebie.
Rys: Autor
Połączenie zakładkowe – równoczesne działanie sił i momentu;
Obciążenie daje składową poziomą i pionową;
Nośność łącznika i nośność węzła możemy liczyć niezależnie od siebie.
FV, total, bolt = FV, bolt + FV, M, bolt
FH, total, bolt = FH, bolt + FH, M, bolt
Rys: Autor
Ft, Ed = FH / n
Styk doczołowy – tylko siła rozciągająca;
Siłą w jednej śrubie = całkowita siła rozciągająca / ilość śrub;
Nośność śrub jest tylko jednym z wielu elementów określających nośności węzła;
Nośność łącznika i nośność węzła nie może być liczona niezależnie od siebie.
Rys: Autor
Styk doczołowy - tylko siła ściskająca;
Siła ściskająca nie działa na śruby;
Nośność łącznika i nośność węzła możemy liczyć niezależnie od siebie.
Rys: Autor
Styk doczołowy – tylko siła ścinająca;
Obliczenia takie same jak dla połączenia zakładkowego;
Siła w pojedynczej śrubie = siła globalna / ilość śrub;
Nośność łącznika i nośność węzła możemy liczyć niezależnie od siebie.
Fv, bolt = FV / n
Rys: Autor
Fv, Ed = FV / n
Ft, Ed = FH / n
Fv, Ed / Fv, Rd + Ft, Ed / (1,4 Ft, Rd) ≤ 1,0
Styk doczołowy – siła ścinająca i rozciągająca;
Siła ścinająca w pojedynczej śrubie = globalna siła ścinająca / ilość śrub;
Siła rozciągająca w pojedynczej śrubie = globalna siła rozciągająca / ilość śrub;
Nośność śruby jest elementem obliczeń nośności styku;
Nośności łącznika i nośności węzła nie możemy liczyć niezależnie od siebie.
Rys: Autor
Styk doczołowy– siła ścinająca i ściskająca;
Siła w pojedynczej śrubie = globalna siła ścinająca / ilość śrub;
Siła ściskająca nie działa na śruby;
Nośność łącznika i nośność węzła możemy liczyć niezależnie od siebie.
Fv, bolt = FV / n
Rys: Autor
Dla części ściskanej:
Fv, Ed = FV / n
Styk doczołowy – siła ścinająca i moment zginający;
Siła ścinająca działa tylko na ściskaną część węzła;
Siła ścinająca w pojedynczej śrubie = globalna siła ścinająca / ilość śrub;
W części rozciąganej nośność śruby jest elementem obliczeń nośności styku;
Nośności łącznika i nośności węzła nie możemy liczyć niezależnie od siebie;
Wzory w EN 1993-1-8 dotyczą takiego przypadku obciążenia.
Rys: Autor
Kombinacja różnych obciążeń;
Siłę osiową i moment zginający redukujemy w środku ciężkości półek rygla.
Rys: Autor
Dla różnych wartości sił w pasach używamy różnych modeli obliczeń.
Siła osiowa (NEd, c lub NEd, t) może być pominięta, gdy NEd ≤ 0,05 NRd, belka
EN 1993-1-8 p.6.2.3
Rys: Autor
Interakcje
Oprócz nośności trzpienia istotne są zjawiska interakcji ze sobą elementów składowych węzła.
Blok informacji o śrubach podzielony jest między wykłady #10, #11 i #12.
Zagadnienia egzaminacyjne podane zostaną na koniec bloku, po wykładzie #12.
Zagadnienia egzaminacyjne