jaargang 8

issue 09

november 2011

ISSUE 09

JUSTICE

PETER JENSEN

JULIA HETTA

AUSTRA

RENKAS

VIVIANE SASSEN

Fashion hot spot.The Concept A-CLASS and Jessica Stam in a dress by Giles Deacon for Emanuel Ungaro. Photography by Terry Richardson.www.mercedes-benz.com/fashion

The seven deadlystyle sins

“Ik kan alles weerstaan, behalve verleiding” – Oscar Wilde –

“Wanneer we zelf niet trots waren, zouden we ons niet over de trots van anderen beklagen.”– Francois de la Rochefoucauld –

“De graadmeter voor succes is louter de jaloezie van de ontevredenen.”– Salvador Dali –

Geïnspireerd door de zeven hoofdzonden – ijdelheid, hebzucht, lust, jaloezie, gulzigheid, wraak en luiheid – presenteert Sony Ericsson zijn nieuwe Xperia™ ray smartphone. Het Britse fotomodel en stijlicoon Daisy Lowe is de perfecte belichaming van de campagne, waarin de verleiding van de zonden centraal

staat. Het ultradunne ontwerp heeft een aluminium frame voor een clean design en is wereldwijd verkrijgbaar in de kleuren zwart, champagne, roze en wit. Dankzij de 8.1-megapixel camera maakt het toestel zelfs met weinig

licht prachtige foto’s van perfecte kwaliteit. WWW.SONYERICSSON.COM

Sony Ericsson verloot één nieuwe Xperia™ ray smartphone onder de lezers van Glamcult. Winnen? Mail dan voor 25 november een foto van jou grootste

zonde naar sevensins@glamcult.com.

Fotografie SIMON EMMETTStyling AVIGAIL LEVINE

Haar GEORGE NORTHWOODMake-up CAROLINE DONNELLY

Model DAISY LOWENaproductie GENE GLOVER

Locatie THE ZETTER TOWNHOUSE

“Woede is de eerste stap op weg naar moed.” – Aurelius Augustinus –

“Ik had geen drieduizend paar schoenen, ik had er éénduizend en zestig”– Imelda Marcos –

“Arbeid is iets onnatuurlijks, luiheid is goddelijk.” – J. A. Thibault –

“Hebzucht is wel verachtelijk, maar de resultaten ervan zijn benijdenswaardig: de hebzuchtige wordt rijk.”

– W.F. Hermans –

ISSUE 09

p14. RENKASVanuit onder andere zijn decadente woning te Amsterdam, “ruim anti-kraakpenthouse, compleet met systeem plafond en afgrijselijk blauw tapijt”, werk-te SASHA RENKAS aan Christabella. Een EP op tekstueel gebied wellichtwat emotioneel geladen, maar evengoed zeer dansbaar dankzij onbevangen,

rauwe discopop. Een viertal nummers die het publiekbewust zou moeten ervaren, aldus de popmuzikant.

p16. JUSTICENa een droomdebuut ontstaat er normaal gesprokende beruchte druk van de tweede plaat. Hier blijktJustice totaal geen last van te hebben. “We weten nietwat ons debuut tot een succes heeft gemaakt en wewillen het ook niet weten. Dan hoeven we het ookniet na te streven.”

p18. JULIA HETTAIn het huidige digitale fotografie-tijdperk, waarin elke foto tot in het oneindige

wordt opgepoetst, vormt het pure en mysterieus ogende werk van de Zweedse JULIA HETTA een prettigeuitzondering. De prachtige, verstilde fotografie beneemt je bijna de adem. Haar modeseries, die sterkrefereren aan schilderijen uit de renaissance, verschenen reeds in bladen als Acne Paper, Another Maga zine,Dazed and Confused en Elle.

p22. PETER JENSENNINA SIMONE, MERYL STREEP, zijn tante Jytte uit Groenland. De van oorsprong Deense mode-ontwerper PETER JENSEN verandert al even snel van muze als van mood. Elk seizoen, om precies tezijn. De collecties – nu eens speels en kleurrijk, dan weer clean en gestileerd – laten zich daarom ook niet

makkelijk onder één noemer vangen. “Ontwer -pen bestaat voor een groot deel uit toevallig-heden.”

p28. AUSTRAToen veel tienermeisjes idolen hadden als JUSTINTIMBERLAKE, MADONNA of BRITNEYSPEARS, luisterde AUSTRA’s KATIE STELMANISobsessief naar PUCCINI en bracht ze haar tijd doormet haar operakoor. Haar klassieke training vormt debasis voor de muziek van Austra, dat met zware beatsen nog zwaar dere vocalen de grote nieuwe synth popsensatie lijkt.

p08. CULT p13. NANCY JIMÉNEZ p30. METHOD IV p36. IDÉE FIXE

p44. ALBUMS p45. FILM p46. STUFF

inhoud & colofon

6

UITGEVERHOOFDREDACTEURROGIER VLAMINGrogier@glamcult.com

HOOFD REDACTIEVANESSA GROENEWEGENvanessa@glamcult.com

REDACTIE MODESTEFFIE HENDERSONsteffie@glamcult.com

REDACTIE FILMMARICKE NIEUWDORPmaricke@glamcult.com

CREATIVE DIRECTORROGIER VLAMING

ART DIRECTORMARLINE BAKKERmarline@glamcultstudio.com

GRAFISCH ONTWERPISABEL VAN DER VELDENMARLINE BAKKER SUZIE WEMPE

AAN DEZE EDITIE WERKTEN MEE:ANNA NITADOROTHY VRIELINKEVELINE SCHRAM LISA WHITTLEMATTHIJS VAN BURGNANCY JIMÉNEZNATASJA ADMIRAALNIELS WIESESANDY HAYESSARAH JOHANNA ESKENSSHARDA FÄHMELTARA VIERBERGEN

FOTOGRAFENADRIAN BOOTBARRIE HULLEGIEELZA JOFREDERIK HEYMANMEINKE KLEINWENDELIEN DAAN

COVERFotografie BARRIE HULLEGIE & SABRINA BONGIOVANNIStyling CAROLINE FUCHS @ House of OrangeHaar en make-up SUZANNE VERBERK VOOR MAC @ NCL RepresentationModel IRMA @ Paparazzi ModelsKetting H&M

UITGEVERGLAMCULT STUDIO B.V.Postbus 145351001 LA AmsterdamT 020 419 41 32F 020 419 66 54info@glamcult.comwww.glamcult.com

SALESsales@glamcult.com

DISTRIBUTIEJAM

PERS EN COMMUNICATIECREAM PR

OPGAVE EN VRAGEN OVER ABONNEMENTENABONNEMENTENLANDPostbus 201910 AA UitgeestTel. 0900 ABOLAND of 0900 226 52 63 (€0,10 per minuut)Fax 0251 31 04 05www.bladenbox.nl voor abonnerenof www.aboland.nl voor adreswijzigingen en opzeggingen.

Abonnementsprijs bedraagt €37 per jaar (10 nummers). Abonnementen binnen Europa €59,50, buiten Europa €79,50 per jaar.

Een abonnement kan bij iedere editie ingaan; het wordt afgesloten voor minimaal een jaar en wordt stilzwijgend verlengd tot wederopzegging.Opzeggingen dienen schriftelijk uiterlijk 6 weken voor het aflopen van de abonnementsperiode in bezitvan Abonnementenland te zijn.Adreswijzigingen uiterlijk drie weken vooraf schriftelijk doorgeven aan Abonnementenland.Prijswijzigingen voorbehouden.

© Copyright: Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en /of vermenigvuldigd zonder de schriftelijke toestemming van de uitgever en de andere auteursrechthebbenden. De uitgever is niet verantwoordelijk voor schade opgelopen door onjuiste verwerking in het blad. GLAMCULT, ISSN 1874-1932

Trui AMERICAN APPARELOverhemd ZIPPER

Broek SALVATORE FERRAGAMO

Links MERYL RESORT 2012Rechts MURIEL A/W 2010-11

RODEO MAGAZINE

* C

onfo

rm e

en e

igen

tes

t va

n O

lym

pus

met

de

PE

N E

-P3,

juni

201

1.

PEN LitePEN mini PEN

> PEN – SEE THINGS YOUR WAY.

Bij de nieuwe PEN-modellen staat onafhankelijkheid centraal. De kleine en compacte camera’s beschikken over de snelste autofocus ter wereld* en bieden dezelfde kwaliteit als een spiegelrefl ex. En met de Full HD-fi lmfunctie, meer dan zeven creatieve opties en de vele verwisselbare objectieven zijn de mogelijkheden onbeperkt. WWW.OLYMPUS.NL/PEN 30 DAGEN

KIJKEN OF

HET KLIKT

KIJKOFHETKLIKT.NL

cult

8

STUDIO JOBSTUDIO JOB

Studio Job (Job Smeets en Nynke Tynagel), gevestigd in Antwerpen,opereert sinds eind jaren negentig succesvol op het snijvlak van kunsten design. De afkeer van functionaliteit en commercieel denken en dein het oog springende resultaten die dat heeft opgeleverd – reusachtig,op sokkels geplaatst servies, een kabinetkast met een grote krater in hetmidden geslagen, een lamp in de vorm van een sloopkraan – heeft destudio wereldwijde erkenning opgeleverd. Het Groninger Museum –sinds 2010 verrijkt met de Job Lounge, een ontvangstruimte ontwor-pen door het duo zelf – volgt Studio Job vanaf 2001 op de voet en bezitop dit moment de grootste collectie. In nauwe samenwerking met dekunstenaars presenteert het museum nu een grote overzichtstentoon-stelling, die de belangrijkste ontwikkelingen in het oeuvre van StudioJob laat zien. Met uiteraard ook ruimte voor projecten die gerealiseerdwerden voor ondermeer Moooi, Swarovski, Bisazza, Venini en Viktor &Rolf. T/M 4 MAART 2012 / GRONINGER MUSEUM / WWW.GRONINGERMUSEUM.NL

ERIK BERGRINERIK BERGRIN

Hij is gestopt met zijn 9 tot 5 baan in een kostuumstudio, werkt nu ineen, zoals hij het zelf zegt, “shitty” bar, maar heeft wel de tijd om zichfulltime op zijn eigen werk te richten. De uit New Jersey afkomstigetheaterkostuummaker Erik Bergrin woont op dit moment in NewYork, wat eigenlijk al van jongs af aan zijn toevluchtsoord was. Bergrinstudeerde psychologie, maar wist al langer dat hij het menselijk lichaamop een andere manier wilde bestuderen. Ongeveer vijf jaar geledennam hij plaats achter de naaimachine en bouwde al snel een portfolioop waarmee hij aan de slag kon. Hij werkte voor ondermeer Broadwayen de opera, waar hij leerde abstract te denken. Naast kleren ontwerpthij ook maskers en headpieces die iets donkers en intrigerends hebbenén beschikken over avantgardistische allure. Veel van zijn laatste werkbaseerde hij op het idee dat bepaalde gebeurtenissen uit je verleden jetegenhouden te zien wat er werkelijk om je heen gebeurt.

WWW.ERIKBERGRIN.COM

SIFF NIELSENSIFF NIELSEN“Mijn naam is Siff Pristed Nielsen, en ik ben net klaar met mijn mas-ter Textile Design aan de Kolding School of Design in Denemarken.Dit is mijn afstudeercollectie.” Het klinkt zo simpel, maar niet iederenet afgestudeerde slaagt erin om zo’n dynamische collectie te lancerenals Nielsen. Inspiratie voor haar collectie The Greatest Show on Earthhaalde de ontwerper uit de reizende freak-shows van eind 18e eeuw.In plaats van de inspiratie letterlijk te vertalen koos Nielsen voor eenmeer conceptuele benadering. De collectie zet vraagtekens bij het hui-dige, volgens Nielsen nogal beperkte, ideaalbeeld van schoonheid omzo onze opvatting hieromtrent te verbreden. “Individualiteit gaat ge -paard met kleine afwijkingen en gebreken. Dit is wat ons onderscheidtvan de rest. Om uniek te zijn is deze imperfectie juist noodzakelijk.”Interessant is ook haar liefde voor verschillende soorten textiel die zesuccesvol combineert met experimentele technieken. Dit zorgt voornet dat beetje extra drama waardoor de collectie een combinatie wordtvan kostuums en high fashion. WWW.SIFFPRISTED.DK

Foto NOAM GRIEGST

ELSIEN GRINGHUISELSIEN GRINGHUIS

In 2010 won Elsien Gringhuis de Green Fashion Award met haar duur-zame ontwerpfilosofie en daarmee waren de verwachtingen hoogge-spannen. Voor haar S/S 2012 collectie besloot ze dit concept verder uitte werken. De minimalistische aanpak van de ontwerper begint eensuccesformule te worden; met zo min mogelijk patroondelen en ingre-pen, worden intrigerende kledingstukken gecreëerd. Naast het gebruikvan ecologische stoffen wordt duurzaamheid bereikt door handelingenin de productie te beperken, waarmee kosten en energie worden be -spaard. Door middel van vouwtechnieken en doelgericht kleurgebruik,krijgen de kledingstukken diepte, verfijning en detail. Gringhuis heefthiermee een essentiële vooruitgang geboekt op het gebied van duur-zaam modeontwerpen. Waar de meeste modemerken blijven hangenbij het hameren op het gebruik van ecologische stoffen, overstijgt zijdit punt en ziet de bredere noodzaak: duurzaamheid vanuit de visie vanhet ontwerp, puur en simpel. WWW.ELSIENGRINGHUIS.COM

Foto CATHERINE CONROY / Styling AMBER MYHRE BOSCH

BERTIL NILSSONBERTIL NILSSONUndisclosed is het indrukwekkende fotoboek van Bertil Nilsson. Nilsson is werkzaam in Londen en in zijn foto’sstaat het bewegende lichaam centraal. De totstandkoming van het boek was een lange termijn project waarbijNilsson, door verschillende moderne circusartiesten te ontmoeten, inzicht heeft gekregen in hun dagelijksetraining. Hij heeft alles zo puur mogelijk geprobeerd te houden door de foto’s in het zwart-wit te schieten ende artiesten naakt en zonder make-up vast te leggen. Zo wordt de nadruk gelegd op het lichaam en het cre-atieproces van de acts. Het streven van Nilsson was om in deze serie het buitengewone vermogen van hetlichaam tot flexibiliteit, bewegelijkheid en kracht vast te leggen. Het boek is gepubliceerd door CanalsideBooks en is verkrijgbaar op www.undisclosedcircus.com. WWW.UNDISCLOSEDCIRCUS.COM / WWW.BERTIL.CO.UK

PHILIPPE AND JUSTINE

Foto STEVEN CHU

SILVERWARE

cult

9

Het Amerikaanse kunstenaarsduo Ryan Trecartin en Lizzie Fitch expo-seert hun multimedia tentoonstelling Any Ever in het Museum voorModerne Kunst in Parijs. Trecartin en Fitch, beiden geboren in 1981,afgestudeerd aan de Rhode Island School of Design en opererend van-uit Los Angeles, onderzoeken in hun werk de uitwasemingen van deWesterse consumptiemaatschappij en hoe identiteit in het digitale tijd-perk gefragmenteerd is geraakt. Geen makkelijke koek. Zo isAny Everhet beste te omschrijven als een totaalervaring, waarin video’s, soft-ware, installaties en sculpturen samen een geheel vormen en onderlingvoortdurend naar elkaar verwijzen. Daarbij wordt de bezoeker niet lan-ger als toeschouwer benaderd, maar als participant die zelf, op geheelanarchistische wijze, informatie knippend en plakkend, zijn eigen ver-haal kan creëren. T/M 8 JAN 2012 / MUSÉE D’ART MODERNE DE LA VILLE DEPARIS / WWW.MAM.PARIS.FR

FITCH EN TRECARTINFITCH EN TRECARTIN

Stylist Wyne Veen maakt voornamelijk stillevens. Specifiek kleurge -bruik, trompe l’oeil, zwevende objecten en speelsheid zijn vastegegevens in haar fotografie. De onderwerpen lopen uiteen van sport -sok, tot composities die doen denken aan een klassiek tableau. Delaatste tijd spelen voedsel-gerelateerde thema’s een belangrijke rol inhaar werk. Zo deed zij een stylingopdracht voor een ijsmerk en is zebezig met het portretteren van haar collectie nepappels voor de Ve ne -tiaanse uitgeverij Automatic Books. De opdracht: een boek makenover de culturele waarde van de appel. Een gepaste uitdaging waar een(voedsel) stylist met een artistieke insteek zich in kan vastbijten.

WWW.WYNEVEEN.COM

MARIJKE VAN WARMERDAMMARIJKE VAN WARMERDAMHet uitrekken van het moment, dat is wat centraal staat in het werkvan Marijke van Warmerdam. Deze verstilling van tijd en ruimte toontzij in, meestal geluidsloze, films die alledaagse onderwerpen bevatten,zoals een ronddwarrelende veer of een meisje dat een handstand doet.Bin nen het medium film experimenteert zij op alle mogelijke ma nie -ren. Regelmatig zijn er dan ook elementen uit andere kunstvormen,zoals fotografie, beeldhouwkunst, installatie en schilderkunst te her -kennen. Het filmisch oeuvre waar zij vanaf de jaren ’90 aan gewerktheeft is wereldwijd bekend. Naast haar eigen tentoonstelling is haarwerk ook te zien geweest op veel belangrijke internationale exposities.Samen met kunstconservator Jan Debbaut heeft Van Warmerdameen overzichtstentoonstelling samengesteld die de komende maandente b ezichtigen is in het Boijmans van Beuningen Museum in Rot -terdam: Dichtbij en in de Verte. 29 OKT T/M 22 JAN 2012 / MUSEUM BOIJMANSVAN BEUNINGEN ROTTERDAM / WWW.BOIJMANS.NL

TIGER MAGAZINE, DIOR

Fotograaf John Kilar wil met zijn rauwe, niets verhullende foto’s dehuidige ‘afgestompte’ wereld tonen. Geen poses, maar spontaniteit vanhet hoogste niveau (voor zover mogelijk). Op deze manier wil hij onsin laten zien dat de empathie en het verantwoordelijkheidsgevoel voorelkaar ver te zoeken zijn. Kenmerkend voor zijn werk is de natuur-lijke, realistische atmosfeer. Er is vaak geen rode draad in zijn series teontdekken, maar dat stoort niet. De manier waarop de uit Cali forniëafkomstige fotograaf zelf zijn werk beschrijft, is een kunstwerk op zich.Het zou zeker niet misstaan in een filosofisch essay. Toch ogen zijnfoto’s meer down-to-earth, ondanks dat ze wel iets buitenaards hebben,alsof ze genomen zijn in een andere wereld. Naast talloze lieftalligehippies in series zoals Welcome Home en Life, heeft hij ook een edgyzwart-wit serie What’s the matter with you boy? WWW.JOHNKILAR.COM

JOHN KILARJOHN KILARJEAN POODLEJEAN POODLE

Jean Poodle, het pseudoniem/alter ego van fotograaf en stylist CedricJean Pierre Pradel, viert binnenkort zijn eerste verjaardag. Hij ver-tegenwoordigt alles waar Pradel van houdt en door gefascineerd is,maar waar hij in zijn eigen vrije werk niet mee uit de voeten komt.Waar het werk van Pradel gaat over het tonen van kwetsbaarheid enmelancholie, legt Jean Poodle geheel andere thema’s bloot: plezier, deviering van het leven en de schoonheid van alles dat ons omringt,met het gouden randje van mode er omheen. De onmiskenbare over -eenkomsten met het ‘eigen’ werk van Cedric Pradel komen ook in -cognito goed tot hun recht; kunstzinnige modefotografie die de ex-leerling van Wendelien Daan steeds beter onder de knie krijgt.

WWW.JEANPOODLE.COM

“Ik creëer werk dat dieper ingaat op de thema’s verbintenis, de rele-vantie van de natuur en psychedelische ervaringen. Door deze onder-werpen te behandelen probeer ik mensen zichzelf en hun omgevingop een andere manier te laten bekijken.” Deze omschrijving van deAu stralische Leif Podhajsky over zijn eigen kunst lijkt misschien groteovereenkomsten te hebben met een paddotrip, dat klopt, want dat heeftzijn werk ook. Het doel van zijn psychedelische platen is om antwoor-den te vinden op dingen die hij voelt, maar niet kan beschrijven. Mu -ziek speelt een grote rol in zijn leven en helpt hem zijn logische enanalyserende denkvermogen uit te schakelen. Podhajsky heeft dan ookmeerdere album covers ontworpen voor onder andere Lykke Li, TameImpala en The Vines. WWW.LEIFPODHAJSKY.COM

LEIF PODHAJSKYLEIF PODHAJSKY WYNE VEENWYNE VEEN

AGAIN PANGAEA + TELFAR CLEMENS, 2010 / RYAN TRECARTINCourtesy the artist and Elizabeth Dee, New York / Foto SEBASTIAN KIM

LE RETOUR DU CHAPEAU, 1998

DYING ALIVE

METROPOLIS

CONSUME

hen contact met hem te zoeken. Hij woont in Entebbe, Oeganda. Hetduurde even voordat het contact was gelegd, want hij e-mailt niet ergvaak. Hij was gelukkig meteen gegrepen door mijn beelden en was heelenthousiast. Ik heb hem gevraagd een fictief verhaal te schrijven, met mijnfoto’s als inspiratie, verder liet ik hem volkomen vrij. Ik denk dat je crea -tieve mensen altijd het beste carte blanche kunt geven als je wilt dat zeiets maken wat uit het hart komt, alleen dan wordt het meestal echt goed.

WAAROM HEB JE GEKOZEN VOOR DEZE SPECIFIEKE OPMAAK VAN

HET BOEK? AFBEELDINGEN BEGINNEN OP DE ENE PAGINA EN

WORDEN VERVOLGD OP DE VOLGENDE.

Ik houd van fotoboeken. Ik verzamel ze al sinds mijn stu-die op de academie, en maak sindsdien ook zelf boekjes.Ik ben geïnteresseerd in de manier waarop beelden in devorm van een boek samenwerken; een verhaal vertellen,een ritme vormen. In Flamboya heb ik door middel vankortere pagina’s al de manier van kijken proberen tebeïnvloeden; er ontstaat een soort ‘contamination’ tussende verschillende foto’s en er ontstaan nieuwe beeldendoordat je soms maar een gedeelte van een foto ziet. InParasomnia heb ik dat idee doorgezet, op een andere ma -nier. Een boek is iets anders dan een tentoonstelling enik vind het spannend om te spelen met de mogelijkhedendie een boek biedt. Al tijdens mijn studie was ik geïntri -geerd door fotoboeken die de mogelijkheden en grenzenvan het (foto)boek probeerden op te zoeken. In die tijdwerd gebroken met het oude principe van één foto perpagina en alle foto’s in de zelfde grootte. Ook werden erboeken gepubliceerd die een verhaal vertelden op een heleassociatieve manier, zodat een fotoboek opeens ‘leest’ alseen roman, in plaats van een verzameling foto’s.

IS ER EEN BEPAALDE RICHTING OF MANIER WAAROP JE WILT

DAT DEZE SERIE WORDT GEÏNTERPRETEERD?

Ik ben er niet op uit om een mening te geven of eenstate ment te maken. Ik wantrouw mensen die over groteonder werpen een mening verkondigen. De waarheidbestaat niet, en als ze bestaat heeft ze zoveel gezichten alser mensen zijn. Ik ben wel geïnteresseerd hoe een beeldkan terugslaan op jezelf; hoe je je eigen interpretaties ineen beeld legt. Als een spiegel. Iedereen kijkt vanuit zijn

eigen referentiekader, en dat is perdefinitie beperkt. Ik geef wel sug -gesties door bijvoorbeeld een titel,maar dring niets op. Zoals ik eer-der zei: ik houd van beelden dieverwarring en vragen oproepen.

WAAROM INTERESSEERT AFRIKA JE OP HET GEBIED

VAN JE AUTONOME FOTOGRAFIE ZO VEEL MEER DAN

NEDERLAND, WAAR JE EEN VEEL GROTER DEEL VAN JE

LEVEN HEBT DOORGEBRACHT?

Ik heb zo’n drie jaar in Afrika gewoond; van mijntweede tot mijn vijf en halfde. Dat is precies deleeftijd dat je als jong kind voor het eerst vanalles bewust wordt. Het is de periode waarin je‘harde schijf ’ geprogrammeerd wordt. Je maaktalles voor het eerst mee en vormt de basis vanje belevingwereld; je kader, je blik op de wereld.

Fotograaf Viviane Sassen houdt van foto’s die je niet meteen kuntplaatsen maar die wel allerlei associaties en gevoelens oproepen. Ook haarliefde voor Afrika speelt een belangrijke rol in haar oeuvre. Het meren -deel van de beelden in haar nieuwe boek Parasomnia is dan ook een ver -zameling van werk dat ze maakte tijdens haar verblijf op dit continent.Speciaal voor de uitgave schreef de Oegandese auteur MOSES ISEGAWAeen inleidend verhaal. We vroegen Sassen zelf om toelichting.

HOE KWAM HET IDEE VOOR PARASOMNIA TOT STAND?

Parasomnia is een vervolg op mijn vorige boek: Flamboya. Het is een ver -zameling van beelden die ik maak tijdens mijn reizen in (voornamelijk)Afrika, en is een soort on-going project. Mijn beelden komen tot standop een heel persoonlijke, intuïtieve manier van werken. Sommige foto’sbedenk ik van te voren en zet ik in scène, anderen ontstaan juist heelspontaan. Ik houd van deze combinatie van regie voeren en het toevalzijn gang laten gaan.

WAT IS JOUW RELATIE TOT DE TITEL? HEB JE ZELF LAST VAN PARASOMNIA?

Nee, ik heb geen last van parasomnia. De titel van het boek is eigenlijkde titel van één van de foto’s in het boek: een jongen die ligt/zit in eenblauwe plastic stoel. Ik heb hem liggend gefotografeerd en de foto latergekanteld. Het woord past goed bij het gevoel dat deze foto uitstraalt;een soort verwarring in hoofd en lichaam, een toestand tussen wakenen slapen in, een ‘gekantelde werkelijkheid’ die je soms ervaart als je jetussen twee werelden in begeeft, die van het bewust zijn en het onder -bewuste. Ik houd van foto’s die me in verwarring brengen, die ik niethelemaal snap, maar die wel allemaal associaties en gemoedstoestandenoproepen. Het boek heeft dat in zich, vandaar de titel.

WAT VOOR ROL SPELEN DROMEN IN JOUW FOTOGRAFIE?

Ik heb vaak hele heftige dromen, heel beeldend, en meestal blijven zenog lang ‘hangen’ als ik wakker ben. Ik beschouw de wereld van de slaapen mijn dromen als een parallel universum, dat bijna net zo belangrijkis als mijn ‘reële’ leven overdag. Het is de combinatie van die twee uiter -sten, het bewustzijn en het onderbewustzijn, die het leven het juisteevenwicht geeft.

KUN JE IETS VERTELLEN OVER DE SAMENWERKING MET MOSES ISEGAWA?

Ik was al fan van zijn manier van schrijven, heel vol en beeldend, com -pro misloos en gedurfd. Hij is als schrijver verbonden aan dezelfde uit - geverij (de Bezige Bij) als een van mijn beste vrienden, en ik besloot via

VIVIANE SASSENVIVIANE SASSENIk denk dat het een ongelooflijke indruk op me heeft gemaakt, en ik her -inner me de verhuizing naar Nederland als een scherpe scheiding van watik als mijn wereld beschouwde. Ik heb nog levendige herinneringen aanmijn kindertijd hier. Ik heb lang het gevoel gehad dat het ‘échte’ levenzich zonder mij ergens anders voortzette; in Afrika. Een parallel univer-sum waar ik niet langer deel van uitmaakte. Ik vond Nederland erg wen -nen. Ik herinner me de gladde wegen en alle straatverlichting ‘s nachts.

Wel vond ik het prachtig dat ze op de school in Nederland een poppen -hoek hadden. Dat hadden we niet in ons schooltje in Kenia; daar zatenwe op hoge banken aan grote tafels, zongen in het Swahilli of Luo enleerden het alfabet. Als ik nu in Afrika ben is het gevoel vaak dubbel; ikvoel me meteen thuis als ik land en de geuren van mijn jeugd opsnuif,maar ik ben ook altijd een vreemde; nooit één van hen.

PARASOMNIA IS EIND OKTOBER UITGEKOMEN BIJ UITGEVERIJ PRESTEL.WWW.VIVIANESASSEN.COM

cult

10

HERALD

PARASOMNIA

BELLADONNA

The new digital touch screen

cult

12

niveau van de Franse ambacht. Zij vond hetbelangrijk dat deze ambachtslieden ook ge -zien werden in de creatieve- en modewereld.“Het uitgangspunt van het project was: hoekunnen we een link leggen tussen deze Ne -derlandse modeontwerpers en Franse am -bachtslieden?”

Het creatieproces heeft iedereen op eenandere manier ervaren en ingevuld. MarloesBlaas koos ervoor met verschillende am -bachtslieden drie projecten te realiseren. MetNicole Emilie Roca werkte zij samen aaneen met papier gebreide kledingcollectie: eenvest, jeans, little black dress en sieraden. Desamenwerking met Jean-Pierre Baquère re -sulteerde in een glazen haarnetje, of betergezegd, haarsieraad. Het was vooral dezeco-creatie waar Blaas ontzettend naar uitkeek.

“Het haarnetje wordt tegenwoordig alleen nogmaar gebruikt uit praktische overwegingen, bijbepaalde beroepen, maar vroeger was het echteen sieraad. Dit wilde ik opnieuw introducerenmet een niet voor de hand liggend materiaal.Door dat glas een vaste vorm aanneemt en ergfragiel is, was het niet eenvoudig, maar Baquèrewist aan te geven wat wel en niet mogelijk was.”De taalbarrière was af en toe lastig. “Ik spreekgeen Frans en zij spreken amper Engels, hierdoormoest alles constant vertaald worden en werdende kleinste woordjes al verkeerd geïnterpreteerd,maar dit maakte het misschien ook wel extra leuk,een echte uitdaging.”

Marga Weimans pakte het op een andere manieraan. Zij maakte één grote jurk, waarin alle am -

Les Canaux de la Mode is een platform waarbij Nederlandse mode -ont werpers en Franse couture ambachtslieden de mogelijkheid krijgenom samen te werken. De resultaten worden van 17 tot en met 28 no -vember gepresenteerd tijdens een tentoonstelling in Museum van Loonin Am ster dam. De deelnemers van deze tweede editie bestaan uitmodeontwerpers Marloes Blaas, Marga Weimans en Melanie Rozema enam bachts lieden Jean-Pierre Baquère (glas), Severina Lartigue (zijdenbloemen), Nicole Emilie Roca (papier) en Laetitia Schlumberger (korset).

Het concept voor Les Canaux de la Mode is zo’n vier jaar geleden be dachtdoor Celine Charlot, projectleider en directeur bij de Orang’frogFoundation. Deze organisatie heeft als doel een link te creëren tussenFrankrijk en Nederland, door middel van culturele en creatieve projecten.“Toendertijd was ik in Nederland werkzaam in de modewereld en haddaardoor regelmatig contact met Nederlandse ontwerpers. Ik vroeg meaf hoe er voor hen ook in het buitenland een platvorm gecreëerd konworden.” Daarnaast was zij, als Française, goed op de hoogte van het hoge

LES CANAUX DE LA MODELES CANAUX DE LA MODEbachten samenkwamen. “Ik had een heel duidelijk idee in mijn hoofddat ik aan hen gepresenteerd heb. Zij lieten vervolgens weten wat tech -nisch gezien haalbaar was.” Ondanks dat Weimans de creatieve touwtjesin handen had, heeft zij gedurende het proces wel sturing gehad van deambachtslieden: “In eerste instantie wilde ik eigenlijk meerdere jurkenmaken, maar in overleg met korsetmaker Laetitia Schlum berger heb ikbesloten voor één ontwerp te gaan. Zij gaf ook aan dat het handig wasmet het korset te be ginnen, om hier vervolgens op verder te bouwen.Zo hielpen ze mij bij hoe ik het geheel het beste kon organiseren. Daarheb ik ontzettend veel aan gehad.”

Naast het feit dat de eindresultaten stuk voor stuk prachtig zijn, vindtCeline Charlot het belangrijk te benadrukken dat niet de ontwerpen,maar juist het proces, de samenwerkingen, het eindresultaat is waar hethaar om te doen is. “De intentie van het project is terug te vinden inde vraag: ‘Wat is mijn universum, wat is dat van jou en hoe gaan wijsamenwerken met een taal- en afstandsbarrière?’ Het gaat mij om hethele verhaal erachter en dat eindigt niet bij deze editie. It’s a story of love,fashion and passion!”

MARLOES BLAAS / FotoWENDELIEN DAAN

MARGA WEIMANS / FotoWENDELIEN DAAN

De tentoonstelling van Les Canaux de la Mode, ontworpen door And Beyond Studios, vindt plaats van 17 tot 28 november in

Museum Van Loon in Amsterdam

WWW.LESCANAUXDELAMODE.COM

MELANIE ROZEMA / FotoWENDELIEN DAAN

COLUMN

DEZE MAAND VOOR DE LAATSTE KEER EEN BIJDRAGE VAN DE NEW YORKSE NANCY JIMÉNEZ. OP HAAR BLOG YELLOW ORANGE WONDERLAND LEGT ZE RELATIES

TUSSEN MODE EN KUNST. WWW.YELLOWORANGEWONDERLAND.COM. THANKS NANCY, FOR YOUR BEAUTIFUL CONTRIBUTIONS!

Links MATT W. MOORE, CRYSTALS & LASERS, 2010 / Rechts BASSO & BROOKE, SS 2012

Links CHRISTOPHER KANE, SS 2011 / Rechts KYODAI, YAKUZA IREZUMI

column

13

Door TARA VIERBERGENFotografie ELZA JO @ House of Orange

Styling LIDEWIJ MERCKXVisagie JOLIEN SNIJDER

Dinsdagmiddag. Een druilerige welteverstaan. Uitmuntende weersomstandigheden voor een goed gesprek inDe Balie. Hij drinkt een watertje, ik een caffè macchiato. Met het ene been nonchalant over het andere gesla-gen, en een kalme tone of voice vertelt Renkas dat hij het goed maakt. “Met Christabella gaat het steeds beter,er zit groei in. Niet zo sterk als ik zou willen, maar daarbij moet ik leren mijn verwachtingen bij te stellen.”De van origine Oekraïner vervolgt: “Ik probeer momenteel mijn horizon een beetje te verbreden, experi-

menteer meer. Dankzij de new wave van eind jaren tachtig en de begindagen vanhouse heb ik een behoorlijk zwak ontwikkeld voor synthesizers, drum machinesen de laatste tijd voor samplers. Ze creëren een eigen geluid, er zit dat randje aanwaar ik van houd. Het zijn oude apparaten waarvan de kwaliteit niet bijzonder goedis. Zeker niet wanneer je het met nieuwe technologieën vergelijkt, maar daardoorvind ik het juíst aantrekkelijk. Mijzelf beperkingen opleggen door oude spullen tegebruiken en door de technologie van nu een beetje als niet bestaand te be schou -wen. Met een computer zou je alles kunnen maken, maar dit heeft voor mij danvervolgens geen identiteit.”

Onbetwistbaar, de jaren tachtig en negentig betekenen voor Renkas een grote in -spiratiebron. Daarbij noemt hij de Second Summer of Love, verwijzend naar de zomersvan ‘88 en ‘89. Daar waar de opkomst van elektronischedansmuziek en MDMA, ofwel ecstasy, de Britse jeugd -

cultuur op zijn kop zette. Een enerverende periode gedreven door vernieuwings-drang. “Nu ben ik niet per se op zoek naar vernieuwing of het constant verleggenvan mijn grenzen. Ik wil oprechte nummers schrijven waarin ik mijn ervaring eninspiratie deel. Daarin zit een belangrijk verschil. Het gaat mij om het nieuwe geluiddat ik creëer door middel van de boodschap – het verhaal – in mijn nummers.Niet om vernieuwing qua techniek, wat techniek betreft is vrijwel alles wel gedaan,ja”, vertelt Renkas. Zijn doel met Christabella was het produceren van een als van-ouds goede popplaat inclusief alle kenmerkende vocalen, toeters en bellen.

Maar evenzo belangrijk als een pakkende melodie: een goed verhaal. Zijn EP verkon-digt echter geen eenduidige boodschap. “Het verschilt nogal per nummer, maar zovond ik voor Christabella inspiratie in een documentaire uit de jaren negentig dieik vond op YouTube. Hierin hield een tamelijk verbitterde filosoof, zelf afkomstiguit de Sovjet-Unie, een pleidooi over de zorgwekkende gang van zaken in zijn landen de rest van de wereld. Hij vertelde het verhaal over een meisje dat was vermoorddoor haar vriend. Heel triest. En toch raakte het me niet zo. Tot ik de foto van hetvermoorde meisje zag. Ze was zo mooi. Dit beeld bleef onmetelijk lang in mijn hoofdronddwalen. Hieruit is Christabella ontstaan”, legt Renkas uit, waarna hij toevoegt:“Zo heette ze overigens niet echt, maar ik was op zoek naar een mooie meisjesnaammet vier lettergrepen, dat was mooi op de melodie te leggen.”

Zelf heeft de popmuzikant tot zijn veertiende in Oekraïne gewoond, waarna hij metzijn moeder naar Nederland kwam. Naar eigen zeggen waren de jaren negentig inzijn thuisland heel vernieuwend, maar daardoor ook behoorlijk grimmig. Het washet decennium waarin het land zich losmaakte van de Sovjet-Unie. In 1991 riep hetOekraïense parlement na een staatsgreep in Moskou de onafhankelijkheid uit. “Veelmensen beschouwen deze periode als een verstilde burgeroorlog. Als je zag wat erom je heen gebeurde. Op straat, in de politiek. Het was zacht gezegd wel slim omje toekomst ergens anders te zoeken dan in Oekraïne.” Hij vervolgt: “Het is moeilijkopnieuw te beginnen in een land dat je onbekend is. Vooral wanneer je veertien bent.Ik probeerde een sociaal netwerk op te bouwen, maar was gelijktijdig sterk afgezon-derd van de wereld. Dit heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat ik intens met muziekbezig was. Ik moest iets met mijn vrije tijd. Van computerspelletjes heb ik nooitgehouden, en de televisie verstond ik toch niet.”

Nu begon zijn affectie voor muziek al in het Oostblok. “In Oekraïne was ik al heelelementair bezig met het opnieuw aan elkaar plakken van stukjes cassette tape. Demiddelen waren beperkt, als in een oude Sovjet cassetterecorder met twee bandjeswaarmee je heen en weer kon opnemen. Daar experimenteerde ik dan mee, zogoed en zo kwaad als het ging”, vertelt Renkas. “Eigenlijk ben ik muzikaal analfa-beet. Ik hoor wat ik goed vind, wat ik niet goed vind, en wat er klopt of niet. Regelmatig hoor ik van mensendat zij bepaalde harmonieën in mijn muziek aantreffen, die theoretisch niet mogelijk zijn. Mocht er ooit eenakkoordenboek komen van mijn muziek, dan zou dit een heel eigenaardige zijn”, lacht hij.

Aangaande de ambities die de Amsterdammer koestert voor zijn muziek, vertelt hij: “Ik zou willen dat meermensen mijn muziek luisteren. Het doet mij plezier wanneer ik weet dat het publiek mijn muziek serieusneemt, er door geraakt wil worden. Ik wil niet te pessimistisch zijn, maar ik erger me regelmatig aan mensen.Vooral nu. Ze nemen tegenwoordig alles aan zoals het is, gaan niet meer op zoek naar hun eigen identiteit,naar hun ding. Mensen zijn passief geworden. In de muziek merk ik vaak dat mensen niet meer geraakt willenworden. Ze willen niets nieuws leren. Er is geen ruimte meer voor emotie. Neem clubs, daar moet de muziektegenwoordig vooral heel hard pompen, waarbij het publiek de handjes lekker in de lucht kan gooien. Niets -zeggende liftmuziek is wat er dan overblijft. Dat is niet de weg die ik wil gaan. Ik wil trouw blijven aan mijzelf,aan gevoel en aan emotie, me niet laten leiden door commercie”, vertelt hij.

Momenteel staat Renkas onder contract bij NON Records. Een jong label dat hij zelf beschrijft als zijnde“een zestienjarige puber die van alles ontdekt, soms niet helemaal weet hoe dingen worden gedaan en allesopnieuw ervaart. Maar, wel een heel oprechte puber, die bovendien lekker ruikt – behalve na een lange, suc -cesvolle nacht.”

RENKAS TREEDT ZATERDAG 5 NOVEMBER OP IN HET VAN GOGH MUSEUM TIJDENS MUSEUMNACHT AMSTERDAMWWW.RENKASMUSIC.COM / WWW.NONRECORDS.NET

interview

14

VANUIT ONDER ANDERE ZIJN DECADENTE WONING TEAMSTERDAM, “RUIM ANTI-KRAAK PENTHOUSE, COMPLEETMET SYSTEEM PLAFOND EN AFGRIJSELIJK BLAUW TAPIJT”,

WERKTE SASHA RENKAS AAN CHRISTABELLA. EEN EP OP TEKSTUEEL GEBIED WELLICHT WAT EMOTIONEELGELADEN, MAAR EVENGOED ZEER DANSBAAR DANKZIJ

ONBEVANGEN, RAUWE DISCOPOP. EEN VIERTAL NUMMERSDIE HET PUBLIEK BEWUST ZOU MOETEN ERVAREN,

ALDUS DE POPMUZIKANT.

RENKAS

Pak HYUN YEUOverhemd DOCKERS

THE CHUCK TAYLOR ALL STAR OUTSIDER BOOT

interview

17

Audio, Video, Disco is de naam van het tweedealbum van het Franse duo Justice. Het is de op -volger van het baanbrekende debuut † uit 2007.Deze plaat, met singles als We Are Your Friend enD.A.N.C.E., zorgde ervoor dat de formatie ineen klap niet meer weg te denken was uit hetmuzikale landschap. Tot aan † waren de remixesvan Justice vooral bekend in de underground,maar na de release van het eerste album trad deband binnen no time in de voetsporen van grotebroer DAFT PUNK. Eerder was er nog geen bandge weest die een sound creëerde die zo in de buurtkwam van het niveau van deze grote vernieuwers van de Franse dancemuziek. Onder de vleugels van Ed Banger Records labelbaas BUSY P(jarenlang manager van Daft Punk) bereikten XAVIER DE ROSNAY enGASPARD AUGÉ wereldfaam en tourden ze jarenlang de wereld rond.

Glamcult had een gesprek met Xavier over de nieuwe plaat Audio, Video,Disco.“Drie jaar geleden wisten we al wat de naam voor de nieuwe plaatzou gaan worden”, vertelt hij. “Het klinkt goed, maar het heeft ook tweebetekenissen. De combinatie Audio, Video, Disco past bij ons.” Naast debetekenis van de woorden in het Engels is die in het Latijn evenzo be -langrijk: “Ik hoor, ik zie, ik leer. Dat vonden we een erg mooie tweedevertaling.”

Het lijkt erop dat het succes en de faam voor de heren niet veel heeftveranderd. Volgens Xavier in ieder geval niet wat betreft de manier waar-op ze aan het nieuwe album begonnen. “Hoe wij aan onze muziek wer-ken, is door het succes van onze eerste plaat niet anders geworden dandaarvoor en dat zal ook niet gebeuren. Ergens hebben we nu misschienwel wat meer vrijheid dan dat we hiervoor hadden, dat is prettig.” Infebruari 2010 begonnen Xavier en Gaspard op een nieuwe locatie hunnieuwe studio te bouwen. De oude studio voldeed niet meer. Nadatdeze klus in een paar maanden was volbracht, kostte het zo’n vijf tot zesmaanden om de plaat te schrijven. Tot aan juni 2011 hebben ze de tijdgenomen om Audio, Video, Disco af te mixen.

Qua concept, qua ‘feel’ is er wel degelijk wat veranderd. En dat is hoor -baar op de nieuwe plaat. “We hebben de sound ditmaal veel minder ge -welddadig gemaakt. We geloven namelijk dat dit niet nodig is om ietskrachtigs neer te zetten. We hebben een soort soft power gecreëerd.Er zijn verschillende manieren om een bepaalde emotie over te brengen.Het is mogelijk om agressiviteit te creëren die toch laid back overkomt.Dat was een van de uitgangspunten voor de plaat. Het is een uitdagingom iets te maken wat eenvoudig is, soms misschien hard en rauw, zonderooit agressief of te obvious te zijn.”

Emotie is voor Justice een zeer belangrijk element in hun muziek. VolgensXavier gaat het dan over het type simpele emoties dat je ervaart wanneerje naar muziek luistert. “Je blij voelen, je verdrietig voelen, je onzichtbaarvoelen, die dingen. We maken de muziek die wij zelf graag horen, en deplaten die we zelf zouden kopen.” Justice heeft een zeer eenvoudigemuzieksmaak. “Waar wij graag naar luisteren is niet zozeer technisch,intellectueel, of gecompliceerd, maar gewoon heel simpel. Op een be -paalde manier gaan wij ook zo te werk. We hebben altijd naar miljoenendingen geluisterd. Dat heeft allemaal invloed gehad op onze sound.”

In 2003 is Justice pas echt van start gegaan, meent Xavier. Daarvoor had-den Gaspard en hij nog nooit écht gemusiceerd. “Eigenlijk waren wevoor die tijd nog aan het leren en ontstond het allemaal per ongeluk.Zo begon de fun! Het is ontzettend spannend om iets te gaan maken,zonder dat je precies weet hoe. Bij de soort muziek die wij maken is dateen voordeel. Als je teveel van iets weet, kan het vervreemdend werken.Als je teveel verstand hebt van bijvoorbeeld gitaar spelen of van op -nametechnieken verlies je de kern uit het oog. Dit doordat je intentiesen uiteindelijke performance niet meer overeenkomen. Goede gitaristenwillen bijvoorbeeld graag laten zien dat ze heel snel of heel gecompli-ceerd kunnen spelen. Dan wordt muziek al snel saai. Het is geen goedvoornemen om iets heel technisch te willen maken. Wij willen graagiets creëeren wat plezierig is en entertainend, met simpele basisemoties.Hoe meer je weet, hoe moeilijker het wordt om die intenties eerlijk tehouden.”

Als het om de vaardigheid als muzikant gaat, hebben Xavier en Gaspardzich altijd bescheiden opgesteld in interviews. “Het idee dat iedereenmuziek kan maken op de manier waarop wij dat doen, bevalt ons wel.En dat alleen omdat er computers zijn uitgevonden. Vandaag de dag hoefje geen grote studio of een berg geld te hebben om een succesvolle mu -zikant te zijn. Iedereen kan het. Je hebt alleen een idee nodig en vervol-gens is het een kwestie van geduld hebben. Je moet een manier vindenwaarop je het kunt laten gebeuren. Zoals ik al zei, we zijn geen bedrevenmuzikanten. We komen niet met regelmaat bij elkaar om te jammen, ofte repeteren. We spelen geen instrumenten als virtuozen. Want dat is watons betreft niet waar het om draait wanneer je een album maakt. Dit iswat we zijn.”

De reden van het succes van debuut † is voor demannen van Justice nog immer in nevelen gehuld.Xavier legt uit: “In feite begrijpen we nog steedsniet waarom het eerste album zo goed werkte.Voor ons is het nog steeds een groot mysterie. Weweten niet of het aan de single D.A.N.C.E. lag,of omdat de sound hard en gewelddadig was. Enomdat we het niet weten, hoeven we ook niet

te proberen om het weer te laten gebeuren. We hoeven het juist niet tebegrijpen. Het is te vergelijken met wanneer je weet op welke dag je zalsterven. Dan wordt je leven een nachtmerrie. Bepaalde dingen kun je jebeter niet realiseren. Zo behoud je de mogelijkheid om op een puremanier te creëren. Zodra je weet wanneer je zult sterven, zal je er allesaan doen om dat te vermijden. Als je inziet hoe de dingen in elkaar zitten,waarom het gebeurt zoals het gebeurt, dan verlies je de vrijheid om teexperimenteren en op een frisse manier muziek te maken. Dan verlies jede vrijheid om van het leven te genieten. Dan verlies je een bepaalde hoop...We hebben geen idee en we proberen er ook niet achter te komen.”

Xavier merkte al eerder op dat Justice misschien in de loop der tijd ietsmeer onafhankelijkheid heeft verworven. “Het neemt heel wat druk wegwanneer je je vrij voelt om te doen wat je wilt. Dankzij ons label, EdBanger Records, hebben we altijd veel vrijheid gehad. Niet alleen watbetreft de muziek maar ook wat betreft alles eromheen. Dat is fantastisch,want dat neemt de druk weg om iets super speciaals te doen. Het is vol-gens mij heel gevaarlijk wanneer je de dingen op een bepaalde maniermoet doen, omdat mensen een bepaald iets van je verwachten. Onzesingles waren tot nu toe allemaal verschillend van elkaar. De eerste singleWe Are Your Friends was een poptune, Waters of Nazareth was echt hard,en D.A.N.C.E. was een langzame discotune. Dat overtuigde ons ervandat je heel divers kunt musiceren en dat mensen er klaar voor zijn omdat te horen. Wanneer je geluk hebt natuurlijk, en zo lang je het maaktmet eerlijkheid en plezier. Dan zit het goed, denk ik. Sinds we ons datrealiseren, vragen we ons niet meer af of wat we maken mensen aan-spreekt of dat het wel is wat men verwacht. Het is te gecompliceerd omte begrijpen wat mensen willen. Het is zo goed als onmogelijk. Je moeter niet over nadenken, maar gewoon doen wat je zelf wilt!”

WWW.MYSPACE.COM/ETJUSTICEPOURTOUS

NA EEN DROOMDEBUUT ONTSTAAT ER NORMAALGESPROKEN DE BERUCHTE DRUK VAN DE TWEEDE PLAAT.HIER BLIJKT JUSTICE TOTAAL GEEN LAST VAN TE HEBBEN.“WE WETEN NIET WAT ONS DEBUUT TOT EEN SUCCESHEEFT GEMAAKT EN WE WILLEN HET OOK NIET WETEN.

DAN HOEVEN WE HET OOK NIET NA TE STREVEN.”

Door NIELS WIESEFotografie ADRIAN BOOT

interview

19

Julia Hetta woonde een tijdje in Nederland. In Amsterdam studeerde zeaan de Gerrit Rietveld Academie waar ze in 2004 haar diploma haalde.“Ik herinner me vooral het eeuwig fietsen door de regen”, vertelt ze onslachend. Daar kunnen wij wel inkomen. Oorspronkelijk komt Julia uitZweden, waar ze ook nu weer woont. Ze groeide op in Upsala, vlak bijStockholm, in een middenklasse gezin samen met haar jongere broer enzus. “Mijn ouders beoefenden geen creatief beroep. Mijn vader had welaltijd de droom om acteur of fotograaf te worden. Uiteindelijk werd hijdokter, maar in een van de kamers van ons huis had hij een doka ge -bouwd, zodat hij zelf foto’s kon ontwikkelen. Hij had daar ontzettend veelplezier in. Ik denk ook dat het mijn eerste herin -nering aan fotografie is. Dat hij in de doka bezigwas en dat ons hele huis vol lag met fotografietijd -schriften, waar hij voortdurend in zat te lezen.”

Op vrij jonge leeftijd wist Julia al dat ze fotograafwilde worden. “Rond mijn veertiende ging ikelke week naar tekenles. Maar toen ik eenmaalbegon met foto’s maken, kwam ik erachter dat jedoor middel van fotografie veel gemakkelijker eenbepaald gevoel of een bepaalde gemoedstoestandof omgeving kunt creëren dan met tekenen.”Vanaf dat moment liet zij het tekenen achterwegeen besloot ze zich te richten op fotografie. “Tech -niek heeft me nooit speciaal geïnteresseerd. Hetgaat mij vooral om de magie. Iets zien ontstaan inde doka. De technische kant is natuurlijk een be -lang rijk onderdeel, en dat ging me gelukkig altijdnatuurlijk af, maar ik ben nog steeds niet iemanddie de hele tijd over camera’s zit te praten.”

Julia herinnert zich nog de eerste foto die ze ooitin de doka ontwikkelde. Dat was een zwart-witfoto van een straat. “Daarna begon ik foto’s vanmijn broertje te nemen. Hij vond het heerlijk teposeren voor de camera. In tegenstelling tot mijn zus, die joeg me dekamer uit als ik haar probeerde te fotograferen. Maar mijn broer was eengewillig model. Heel behulpzaam. Samen verzonnen we hele verhalen,die ik vervolgens met de camera vastlegde.” Grappigerwijs is broertjeHANNES HETTA inmiddels werkzaam als stylist en als moderedacteurverbonden aan Acne Paper. “Ik vind het zo leuk dat hij na al die jarenvóór de camera besloten heeft erachter te gaan werken”, vertelt ze trots.

over het algemeen bevolkt door intelligente mensen. Iets dat ik me ineerste instantie niet kon voorstellen”, biecht ze lachend op. “Ik heb hier-van geleerd niet te snel een mening te vormen over bepaalde zaken,totdat je er zelf mee in aanraking komt. Tot nog toe heb ik in de mode -wereld enkel met mensen gewerkt die mijn stijl en werk goed begrijpen.Ik kan altijd dicht bij mezelf blijven. Dat beschouw ik als een grootgeluk.”

In haar werk combineert ze, net als bij haar eerste series voor Burfitt,modebeelden met stilleven- en landschapsfotografie. Het levert wat haar

betreft een beter verhaal op. Beelden versterkenelkaar en winnen aan zeggingskracht. Hoe haareigen stijl te beschrijven, ook van haar autonomewerk, vindt ze verder maar lastig. “Ik laat dat lie-ver aan anderen over. Maar ik denk dat ik altijd opzoek ben naar dingen die tijdloos zijn. Naar eenbeeld dat op zichzelf kan staan en waar gedurendeeen periode van jaren naar gekeken kan worden.Daarnaast stralen de beelden die ik maak eenbepaalde kalmte uit. Ze roepen een gevoel vancontemplatie op. Dat is iets waar ik zelf bewustnaar op zoek ga, maar het lijkt ook wel automa-tisch te gebeuren.”

Een goed model is essentieel om die kalmte ensereniteit tot uitdrukking te brengen. Julia steektdaarom veel tijd in de casting van haar shoots.“De modellen-business is een harde wereld. Ikvind het niet het leukste onderdeel van mijn werk,moet ik bekennen. Ik zoek naar integriteit. Men -sen die iets verborgens uitstralen, iets mysterieus.Ik vind het belangrijk dat je het gevoel hebt datje naar een echt mens kijkt en niet alleen maarnaar een model. Voor de shoot die ik onlangs voorAcne Paper heb gemaakt, heb ik street casting ge -

daan. Ik was op zoek naar nieuwe, echte gezichten. Het heeft me meerdan een maand gekost om de juiste mensen te vinden.”

Hoewel ze voor inspiratie teruggrijpt naar schilderkunst uit de re -naissance en het werk van de Hollandse Meesters, verdiept ze zich ookgraag in fotografie. Juist zelfs. “Tegenwoordig kijk ik met de ogen vaneen modefotograaf, maar modefotografie vind ik vaak toch wat saai. Ikben altijd meer geïnteresseerd geweest in kunstfotografie. Op dit momentben ik gefascineerd door het het werk van MASAO YAMAMOTO.De manier waarop hij foto’s met elkaar combineert vind ik prachtig.”Er zijn duidelijk raakvlakken te vinden tussen haar eigen werk en de

Door EVELINE SCHRAM en VANESSA GROENEWEGEN

In de eerste instantie had Julia zelf niet zo veel met modefotografie.Hannes is dan ook niet via haar in de modewereld terecht gekomen.Het was juist andersom. “Toen hij naar Parijs vertrok had ik hem zelfs ge -waarschuwd zich niet te veel met die modewereld in te laten. Achterafrealiseerde ik me dat ik eigenlijk altijd in kleding geïnteresseerd bengeweest, maar pas toen ik voor modeontwerper LOVISA BURFITTging werken, ben ik me in modefotografie gaan verdiepen.” En Burfittontmoette ze via Hans, die bevriend was met de ontwerper en haar aan -moedigde om Julia foto’s te laten maken van haar werk. “Op een gegevenmoment heeft ze me opgebeld met de vraag of ze mijn portfolio kon

zien. ‘Can you do this, but then with my clothes?’, was haar reactie. Ikvond dat erg moedig, omdat mijn portfolio toentertijd totaal geen modebevatte. Ik deed hoofzakelijk portret-, stilleven- en landschapsfotografie.Kennelijk creëerde ik een bepaalde sfeer die haar aansprak.”

Lange tijd fotografeerde ze alleen Burfitts collecties. De beelden vuldeze aan met stillevens, die het gevoel van de collectie uitdroegen. “Wedeelden dezelfde smaak en werkten heel goed samen. Ik wist, bij wijzevan spreken, het thema van haar nieuwe collectie al voordat ze het zelfhad uitgesproken.” Julia ontdekte zo dat mode wel degelijk bij haar pasteen dat ze haar vooroordelen moest laten varen. “De modewereld wordt

IN HET HUIDIGE DIGITALE FOTOGRAFIE-TIJDPERK,WAARIN ELKE FOTO TOT IN HET ONEINDIGE WORDTOPGEPOETST, VORMT HET PURE EN MYSTERIEUSOGENDE WERK VAN DE ZWEEDSE JULIA HETTA EEN

PRETTIGE UITZONDERING. DE PRACHTIGE, VERSTILDEFOTOGRAFIE BENEEMT JE BIJNA DE ADEM.

HAAR MODESERIES, DIE STERK REFEREREN AANSCHILDERIJEN UIT DE RENAISSANCE, VERSCHENEN

REEDS IN BLADEN ALS ACNE PAPER, ANOTHERMAGAZINE, DAZED AND CONFUSED EN ELLE.

Links DOSSIER JOURNAL / Rechts RODEO MAGAZINE

Beschouwt Julia zichzelf eigenlijk meer als portret- of als modefotograaf?“Ik denk dat mijn werk in hoofdzaak gebaseerd is op portretfotografie.Maar eigenlijk benader ik alles op dezelfde manier. Als ik een modelfotografeer, zie ik de foto die ik maak ook als een stilleven. Met een land -schap net zo goed. Misschien heeft het ermee te maken dat ik nooitassistent van een fotograaf ben geweest, maar een kunstacademie ach-tergrond heb. Op de academie maakte ik portretten, landschappen en

stillevens, en dat is waar mijn werk nog steeds op gebaseerd is.Interessant, want de schilderijen waar ik me graag door laat in -spireren, zijn ook gebaseerd op precies die drie aspecten.”

Tot slot zijn we toch nog nieuwsgierig naar waarom Julia des-tijds besloot in Amsterdam te gaan studeren. “Ik koos voor deRietveld omdat het in Zweden niet mogelijk bleek aan de kunst -academie enkel fotografie te studeren. En ik wilde me per se ge -heel op fotografie kunnen richten en niet allerlei andere vakkenhoeven te volgen. In Amsterdam kon dat.” Veel van de stad heeftze toentertijd niet meegekregen, bekent ze. “Ik zat dag en nachtin de doka! Maar Amsterdam vond ik een rustige en relaxte plek.Jullie denken op een ontspannen manier over jullie werk en car-rière. Ik heb het als veel minder gestresst ervaren dan in Zweden.Hier in Stockholm nemen mensen het leven een stuk zwaarder.”

WWW.JULIAHETTA.COM

interview

20

eveneens schilderachige fotografie van Yamamoto. Daarnaast noemt zeIRVING PENN, portretfotograaf SALLY MANN en HARRY CAL-LAHAN, bekend om zijn gestileerde documentaire fotografie. Ook hetwerk van ALFRED STIEGLITZ, de fotograaf die Europese avantgardekunst in Amerika introduceerde, vindt ze interessant. En dan met namede portretten die hij maakte van kunstenaar GEORGIA O’KEEFFE,zijn vrouw.

BURFITT

DOSSIER JOURNAL

interview

21

ACNE PAPER

RODEO MAGAZINE

interview

23

Hij verhuisde voor zijn studie aan Central SaintMartins naar Londen, om er nooit meer weg tegaan. Vraag Peter Jensen wat Londen heeft datDenemarken niet heeft en hij antwoordt zonderaarzeling: “People! Lots of people.” Tja, dat kun jevan zijn geboorteplaats – het vijfduizend inwonerstellende Deense vissersdorpje Løgstør – bepaaldniet zeggen. “Daarnaast waardeer ik de werkmen -taliteit van Londen erg, ik ben namelijk best weleen workaholic”, bekent de ontwerper. “Op ditmoment zou ik nergens anders ter wereld kun -nen wonen dan hier! Er is maar één moment inhet jaar dat ik terugga naar mijn familie in De -nemarken en dat is met Kerstmis.”

Geef hem eens ongelijk, want inspiratie is overalin de Britse hoofdstad: op straat of in de krant.Met zijn Spring Summer 2012 collectie Ninabracht Jensen een hommage aan jazz-soul zange-res Nina Simone. Vier maanden voor de showbesloot hij haar onder de loep te nemen maar hijraakte al jaren eerder gefascineerd door de krach -tige persoonlijkheid van de zangeres. “Ik moeteerlijk bekennen dat ik nog nooit van Nina Si -mone en haar muziek had gehoord toen ik netin Londen kwam wonen”, zegt Jensen. “Tot ik eenaantal artikelen over haar tegenkwam die me opzijn zachtst gezegd intrigeerden. Ik las over eenzangeres die ooit een luchtbuks op de buren af -vuurde omdat zij haar concentratie verstoordentijdens een repetitie! Dat geloof je toch bijna niet?Je kunt ervan denken wat je wilt, maar het getuigthoe dan ook van een daadkrachtige persoonlijk-heid.” Ondanks het rebelse karakter van de zangeres ogen de eerste looksvan de collectie Nina juist puur: maagdelijk wit met trenchcoats uitge -voerd in broderie Anglaise. Outfits die Simone zeker niet zouden misstaantijdens de zondagsmis in de kerk, de plek waar haar muzikaal talent alop jonge leeftijd werd ontdekt. Tijdens de show van Jensen, die begeleidwordt met een live piano performance, wordt dit onschuldige beeldgaandeweg steeds ruiger met een panterprint hier en een safariprintdaar, eindigend met brutale zonnebrillen voorzien van konijnenoren enboze wenkbrauwen. Een gimmick? Welnee, want door de draagbaarheidvan de kleding is de collectie eerder sophisticated dan gemaakt grappig.“Heel belangrijk”, vindt Jensen. “Iets geks mag best, maar het moet niet

in de winkels en moet dan nog een heel jaar mee.Daar moet je wel rekening mee houden tijdenshet ontwerpen.” De Resort collectie voor 2012luistert naar de naam Meryl – vernoemd naar, hoekant het ook anders, Meryl Streep. Pas in een laatstadium, toen het ontwerpproces al achter de rugwas, kwam de gevierde actrice in beeld, vertelt deontwerper. “De collectie was al haast klaar toende styliste ineens zij: ‘Deze items zijn Meryl Streepop het lijf geschreven!’ Ik zag direct dat ze gelijkhad.” Het mag duidelijk zijn dat de muzen vanPeter Jensen nogal verschillend zijn maar, al is deéén wat fragieler dan de ander, het zijn stuk voorstuk sterke vrouwen. “En zeker niet allemaaltypische fashion icons, dat vind ik niet interessant.Waar het mij om gaat is een treffend verhaal datachter een persoon schuilgaat. Dat wil ik vangenmet mijn werk.”

Hoewel de iconen in eerste instantie vaak niet opde hoogte zijn van het feit dat een modeontwer -per met ze aan de haal gaat, leidt het soms wel totpersoonlijk contact. De markante cultregisseurJOHN WATERS liet aan Jensen weten erg ver -eerd te zijn dat de collectie Mink voor Spring

Summer 2008 was gebaseerd op zijn eigen muze, actrice MINK STONE.Soms draait het niet om beroemdheden, maar bekenden van Jensen.Dit was bijvoorbeeld het geval bij de Autumn Winter collectie Jytte uit2008, gebaseerd op zijn excentrieke tante die in Groenland woont, maarook bij de recente mannencollectie Bush voor Spring Summer 2012.Bush, dus niet van George of Kate maar van THOMAS BUSH, stondmodel voor deze collectie en is daarnaast de webdesigner van PeterJensen. Als collectie is Bush tegelijkertijd het meest gelinkt aan Jensenzelf en wat hij persoonlijk graag draagt, zoals sandalen met sokken erinen een strak kapsel. De Spring Summer 2010 collectie Laurie leverdedaadwerkelijk een interactie op tussen ontwerper en inspirator. “Laurie

NINA SIMONE, MERYL STREEP, ZIJN TANTE JYTTE UIT GROENLAND. DE VAN OORSPRONG DEENSE MODE-ONTWERPER PETER JENSEN VERANDERT AL EVEN SNELVAN MUZE ALS VAN MOOD. ELK SEIZOEN, OM PRECIES

TE ZIJN. DE COLLECTIES – NU EENS SPEELS EN KLEURRIJK, DAN WEER CLEAN EN GESTILEERD – LATEN

ZICH DAAROM OOK NIET MAKKELIJK ONDER ÉÉN NOEMER VANGEN. “ONTWERPEN BESTAAT VOOR

EEN GROOT DEEL UIT TOEVALLIGHEDEN.”

Door NATASJA ADMIRAALFotografie MEINKE KLEIN @ Unit C.M.A.

Styling SONNY GROOHaar TOM BERRY voor BUMBLE AND BUMBLE

Make-up PHILIPPE MILETTOModellen ELLA @ Premier Model Management en STEPHANIE @ Models 1

Assistent styling VICTOR ALEX CHAVAGNEAlle kleding PETER JENSEN / hoeden ZARA GORMAN / schoenen THOMAS TAIT

LinkerpaginaLinks MERYL RESORT 2012Rechts MURIEL A/W 2010-11

RechterpaginaMERYL RESORT 2012

te artistiek worden. Ik heb een groter publiek voor ogen. Het resultaatmoet tot de verbeelding spreken, ook voor wie het verhaal erachter nietkent. Als alleen Nina Simone de collectie zou willen dragen, dan heb ikiets verkeerd gedaan.”

Sinds een paar jaar brengt Peter Jensen ook een Resort collectie. Dat wilzeggen: een lijn die niet wordt geshowd en geen dure fotografie behoeft,enkel een lookbook en c’est tout. “Dat is een erg leuk proces”, zegt Jensen.“Ik houd me bezig met het ontwerpen van de kleding en meer niet.Het is tevens de collectie met de langste levensduur, omdat die niet aaneen bepaald seizoen is gebonden. De Resort collectie ligt in november

konijn met rechtopstaande oren en jolige snorharen. Rijst natuurlijk devraag waar dit konijn zijn positie aan te danken heeft? Jensen: “Nergensaan. Ik heb geen enkele connectie met konijnen, behalve dan dat ze inprintvorm verschenen in mijn Spring Summer 2002 collectie. Vraagme niet hoe we op konijnen kwamen, dat kan ik me echt niet meerherinneren. Plotseling waren ze daar en was het allemaal heel logisch:de beestjes bleken een dankbaar grafisch element te zijn. Ontwerpenbestaat voor een groot deel uit toevalligheden.” Feit is dat Jensen hetkonijn adopteerde en deze sindsdien regelmatig in zijn werk opduikt,zij het als subtiele print of zoals recentelijk als zonnebrillen met oren.

Scandinavische mode is de laatste jaren booming, bewijzen talloze suc ces -volle commerciële merken als ook een flink gegroeide CopenhagenFashion Week. Dat was toen Peter Jensen tien jaar geleden begon een

compleet ander verhaal. “Tegenwoordig is er een veel groter platformen zijn er meer mogelijkheden voor beginnende Deense ontwerpers.Zo is er nu een heel goede modeopleiding die er mijn tijd nog niet was.Er gebeurt een hoop in Scandinavië op het gebied van mode en designwaardoor veel mensen uit het vak er graag komen.” Zelf is Peter Jensenin tien jaar tijd ook gegroeid. “Hoewel er een rode draad door mijnwerk loopt en je duidelijk kunt zien dat de collecties allemaal door éénen dezelfde persoon gemaakt zijn, zit er tevens een zekere ontwikkelingin. Logisch ook: je groeit op, wordt ouder, krijgt andere interesses. Maarwat die ontwikkeling precies inhoudt? Dat zou ik zelf niet kunnenomschrijven! Bovendien”, – en daar heeft Jensen wel een punt – “als ikprecies zou weten wat mijn stijl is, zou het dan nog wel werken? Zoudenmijn ontwerpen dan niet veel te bedacht worden omdat er geen toe-valligheden meer mogelijk zijn?” Om die reden laat hij het definiëren

van zijn handschrift maar wat graag aan anderenover – die dat naar eigen zeggen duizend keerbeter kunnen – zodat er tenminste ruimte is voorkonijnen om zomaar spontaan zijn collectiesbinnen te huppelen.

WWW.PETERJENSEN.CO.UK

was een hele ingewikkelde collectie”, aldus Jensen. “Ik stuurde mijn ont -werpen als poppenjurkjes op naar mijn inspiratiebron, de Ame rikaansefotograaf LAURIE SIMMONS, waarna zij die miniaturen fotografeerdeen terugstuurde. Vervolgens werden ze opgehangen tegen de muur terwijlde modellen ervoor poseerden. Laurie voegde op die manier wezenlijkiets toe aan deze artistieke presentatie.”

Jensen laat zich zo nu en dan ook inspireren door boeken, zoals The Primeof Miss Jean Brodie van de Britse schrijver MURIEL SPARK. “Ik leesveel, maar kijk ook heel graag tv! Ik ben gek op kostuumdrama’s.” Inzijn studio in het oostelijke deel van Londen, waar ongeveer evenveelplanten als naaimachines staan, krijgt hij versterking van zes fulltimers,vier parttimers en een aantal stagiairs. Geen reusachtig groot team, maarwel zo overzichtelijk. Als logo koos Peter Jensen voor een komisch zwart

LinkerpaginaHELENA A/W 2006-07

RechterpaginaMURIEL A/W 2010-11

interview

24

LinkerpaginaDIANE RESORT 2010-11

RechterpaginaMURIEL A/W 2010-11

interview

26

interview

29

In januari trad Austra op tijdens de wekelijkse Katapult avond in Studio80. De band was destijds nog niet heel bekend, maar daar is veranderingin gekomen. Er zijn inmiddels twee videoclips uitgebracht, debuutalbumFeel it Break is verschenen en nu is de formatie terug in Amsterdam omnogmaals te laten zien waar ze goed in is. Dit keer is dat in een heel heet,heel uitverkocht OT301. Eerder die dag ontmoeten we kern van de band,frontvrouw Katie Stelmanis, in het Lloyd Hotel. Twee dagen eerder open-de Austra voor ARCADE FIRE in de Heineken Music Hall. “Het waszo cool. Hun hele opzet is echt insane”, vertelt ze ons. “Alles bij elkaarhebben ze wel over de 100 man crew, heel bizar.” Is dat wellicht het niveaudat Austra ambieert als band? Stelmanis lacht. “Ophet moment ben ik al gelukkig als ik een apparte-ment kan aanhouden terwijl ik tour. Ik heb nueven geen huis, dus dat maakt het wel makkelijk.Maar het is wel het ideaalbeeld, ja. We gaan in ie -der geval de goede kant op.”

Op YouTube zijn filmpjes te zien uit Stelmanis’soloperiode. Met enkel een piano en haar stembrengt ze, geheel passend, een volle openbare bi -blio theek tot stilte. Haar muzikaliteit en stem zijnindrukwekkend. Dat vonden haar ouders ook.Toen ze tien jaar was, ging ze op klassieke muziek-les. Ze bleek getalenteerd en kwam bij The Cana -dian Children’s Opera terecht waarmee ze regel-matig voor zo’n 1500 man op het podium stond.“Ik vond het fantastisch. Niet alleen het optredenzelf maar alles eromheen, de hele backstage erva-ring. Het enige wat me tegenstond was het ideevan acteren. Ik vind het moeilijk om iemandanders dan mezelf te zijn.” Haar puberteit brachtze grotendeels door met het koor. Een soort Glee, maar dan anders. “Ikwas echt verslaafd aan opera. Mijn ouders werden er af en toe helemaalgek van, dan luisterde ik de hele avond keihard naar Puccini en speeldeik tot diep in de nacht piano. Dat konden ze niet altijd waarderen. Toenik mijn muziek een keer moest afzetten, heb ik ze uitgemaakt voor whitetrash, wat ze trouwens echt totaal niet zijn, haha.” Haar liefde voor klas-sieke muziek nam aan het eind van haar tienerjaren wat af. Het opgeleg-de stramien van de operaproducties stond haar steeds meer tegen en zesloeg haar eigen weg in. Ze kocht een MIDI (een digitaal muzieksysteem)en begon te experimenteren. “Ik wilde muziek maken voor vrienden, bij-voorbeeld voor films of kunstprojecten. Langzaam werd het op zichzelfstaande muziek. Het was een bewuste keuze opera tijdelijk achter me telaten en mezelf in de, voor mij nieuwe, kunstscene te begeven. Ik wildenieuwe dingen ontdekken.” De tijdelijke break is inmiddels wel perma-nent; aria’s zingen is niet haar back-up plan. “Ik zou niet meer terug kun-nen, en ik wil het ook niet meer. Wat ik nu doe, is veel meer wie ik ben.”

Via kennis MAYA POSTEPSKI kwam ze bij haar eerste bandjeGALAXY, een riot grrrl band. Postepksi studeerde percussie en bleekStelmanis’ getrainde vocalen goed te complementeren. Intussen bleef zeaan haar eigen muziek werken die toen nog de beat miste die nu zo dui-delijk aanwezig is. “Ik merkte dat mijn muziek moeilijk te vertalen wasnaar het podium. Het was niet echt dansbaar. Ik ben toen langzaam beatsgaan toevoegen en zo werd het een steeds kloppender geheel.” Haarjeugd, haar liefde voor opera, het klassieke, en haar nieuwe liefde voorelektronische muziek vormden de basis voor Austra nu. “De klassiekemuziek is zo met mijn lichaam en geest vergroeid dat ik niet eens besefwat voor invloed het heeft. Maar ik weet dat de manier waarop ik al dietijd naar muziek luisterde en klassieke muziek heb bestudeerd, invloedheeft op wat ik maak.”

De overgang van klassiek naar modern klinkt soepel, maar dat was hetniet. In het begin kreeg ze nog wel eens minder positieve reacties ophaar geluid. “Mensen wisten niet wat ze met mijn stem moesten. Zekenden het niet. Ik was blij toen bijvoorbeeld FLORENCE + THEMACHINE bekend werd, of iemand als KARIN ANDERSSON vanTHE KNIFE. Dankzij hen werd mijn stem wat ‘makkelijker’ voor hetpubliek.” Naast haar ‘moeilijke’ stem, voelde ze zich aanvankelijk geïso-leerd in de elektronische hoek. “Canada is zo’n immens groot land metzo’n enorme bevolking, dat het echt moeilijk is verschillende genresmuziek te supporten. Er is een grote markt voor bijvoorbeeld folk, indieen pop, zeg maar alles wat je op de nationale radio hoort. Voor al het ove-rige was er niet echt een community. Er waren geen blogs over elektroni-sche muziek, geen radiozenders, geen dj’s, niets.” In de afgelopen jaren iser veel veranderd. “Veel meer mensen maken nu elektronische muziek.Maar het is wel zo dat iedereen die er succes mee heeft, dat succes in eer-ste instantie buiten Canada heeft verworven, zoals CRYSTAL CASTLES,die zijn massive, en MSTRKRFT. Vaak weten mensen niet eens dat som-mige artiesten uit Canada komen. PEACHES komt bijvoorbeeld ook uitToronto.” Waar de teksten van Peaches vaak expliciet en niet te negerenzijn, zijn de teksten van Stelmanis opzettelijk vaag. “Ik heb zoiets van zoekhet maar uit, haha. Ik houd ze expres heel vaag want ik heb liever datmensen ze op hun eigen manier interpreteren dan dat ik ze een letter-lijke verhaallijn voorschotel. Ik beschouw mezelf ook niet als schrijver;ik ga niet zitten met pen en papier om een nummer te schrijven. De tek-sten volgen en vullen de melodie. Bij mijn soloalbum had ik niet eenstekst, het was serieus allemaal gibberish, maar voor Feel it Break vond ik datwe ze in ieder geval wel moesten hebben.”

In 2008 ging GALAXY uit elkaar en stortte Stelmanis zich volledig ophaar eigen muziek. Haar soloalbum, Join Us, kwam uit en ze deed gastvo-calen voor de band FUCKED UP. Bij haar eigen optredens zat Postepksiinmiddels altijd achter de drums en was DORIAN WOLF haar vaste bas-sist. Gezamenlijk kozen ze ervoor de muziek verder te pushen richtingde dansvloer. “We hebben heel bewust de bas en drum flink lopen opvoe-ren.” Ook kozen ze ervoor onder een andere naam door het leven tegaan. “Gevoelsmatig klopte het niet meer als ik bijvoorbeeld Maya hoor-de zeggen: ‘Ik zit in de Katie Stelmanis band’, dus toen hebben we de

naam veranderd. Austra is mijn tweede naam en ikvond het wel fijn dat het een vage naam is, dat jeniet echt weet of het een persoon of een band is.”De afgelopen drie jaar heeft ze verschillende DIYtours door Europa gemaakt. “Allemaal heel riotgrrrl, haha. Ik snap ook niet zo goed hoe ik hetvoor elkaar kreeg. Onze eerste show was in Fin -land, of all places! Ik belde gewoon clubs op en zei:‘Hallo, ik zit in een band, we spelen dit soort mu -ziek en willen graag optreden!’” Inmiddels zijnze dat stadium voorbij, logeren ze in betere hotelsen staan ze in voorprogramma’s van grote namen.Dat is fijn, want dan kan ze haar aandacht richtenop het optreden zelf. Iets waar ze hele duidelijkeideeën over heeft. Wat haar tegenstond aan destrakke operashows, was het regime en de voorge-schreven regels. Met haar eigen band heeft ze alletouwtjes in handen en kan ze haar liefde voor hettheatrale uiten zonder aanwijzingen te hoevenvol gen. “Ik vind dat je voor optredens een stapjeverder moet gaan. Ik wil het echt naar het volgen-

de niveau tillen. Door opera heb ik een diepe waardering ontwikkeld voorde verschillende aspecten die bij een optreden komen kijken, zoals dans,decor en poëzie. Ik vind een gemiddeld indierock optreden saai, no offen-se, maar ik snap dat niet. Je moet het publiek volledig in de muziek en ookhet visuele trekken.” Om dat te doen, heeft Austra de tweeling ROMYen SARI LIGHTMAN meegenomen op tour. De zusjes hebben samenhun eigen band TASSEOMANCY. Bij Austra fungeren ze als intrigeren-de achtergrondzangeressen. De meisjes zijn klein met lang donker haaren vormen een mooi contrast met Stelmanis, met haar witgeblondeerdelokken en weidse KATE BUSH-achtige bewegingen. “Mijn ideaal vooronze mu ziek is dat het zowel thuis te beluisteren is op je koptelefoon, alsop de dansvloer in een club.” Gezien de reactie van het publiek ’s avondsis dat precies wat Austra’s muziek doet. De helft van het publiek danstuitgelaten, de andere helft staart gebiologeerd naar het podium. Het ge -heel heeft iets hypnotiserends en past perfect bij het uitgangspunt vanStelmanis. “Ik wil dat mensen zowel emotioneel en fysiek bewogen wor-den, dat ze met alle zintuigen opgaan in onze muziek.”

AUSTRA TREEDT DINSDAG 6 DECEMBER OP IN PARADISO IN AMSTERDAM EN OP 7 DECEMBER IN ROTOWN IN ROTTERDAM

WWW.AUSTRAMUSIC.COM

TOEN VEEL TIENERMEISJES IDOLEN HADDEN ALS JUSTINTIMBERLAKE, MADONNA OF BRITNEY SPEARS, LUISTERDEAUSTRA’S KATIE STELMANIS OBSESSIEF NAAR PUCCINIEN BRACHT HAAR TIJD DOOR MET HAAR OPERAKOOR.HAAR KLASSIEKE TRAINING VORMT DE BASIS VOOR DE MUZIEK VAN AUSTRA, DAT MET ZWARE BEATS EN NOG ZWAARDERE VOCALEN DE GROTE NIEUWE

SYNTHPOP SENSATIE LIJKT.

Door SANDY HAYES

Fotografie en set design FREDERIK HEYMANStyling LOTTA VOLKOVA ADAM

Haar en make-up SIGRID VOLDERS voor CHANEL en BUMBLE AND BUMBLEModellen NOUD @ Tony Jones Model Management en RONALD PIWELE

Assistenten fotografie TIM BRANS en BEN VANDENBROECKAssistent set design FELIPE MOLINA RUBIALES

Assistenten styling GEORGIA PENDLEBURY en VINCENT SURMONTMet dank aan MAJA MALOVRH, SARAH VAN MARCKE en SCHELD’APEN ANTWERPEN

METHOD IV

Jas en shirt LAITINEN, Zonnebril TRACTION PRODUCTIONS, Regenjas van stylist

Jas ROMAIN KREMER, Broek D

IOR HOMME, Horloge vintage B

OY LONDON, Sleutelhangers als ketting D

OURSOUX PARIS, A

rmbanden en ketting van stylist

Jas en broek CALVIN KLEIN COLLECTION, Laarzen DAMIR DOMA via RA ANTWERP, Zonnebril TRACTION PRODUCTIONS

Van links naar rechts: Trui ACNE, Broek SONGZIO, Tshirt DOURSOUX PARIS

Jas ACNE, Broek DOURSOUX PARIS, Laarzen vintage

Jumpsuit CHANEL, Gilet MUGLER, Tshirt DOURSOUX PARIS

Trui, broek en gilet CHRISTOPHE LEMAIRE

Jas ZZEGNA, Broek MUGLER, Laarzen CHANEL

Links: Jas W

ALTER VAN BEIRENDONCK, Vest K

OKON TO ZAI via R

A ANTWERP, Shirt D

IESEL BLACK GOLD, Broek SH

AUN SAMSON, Laarzen B

URBERRY PRORSUM, Ketting N

ATALIA BRILLI / R

echts, Jas BURBERRY PRORSUM, Broek en regenjas van stylist, L

aarzen CHANEL, Armband N

ATALIA BRILLI

Gilet MUGLER, Shirt DIOR HOMME, Handschoen MUGLER, Sleutelhangers als ketting DOURSOUX PARIS

IDÉE FIXE

Fotografie BARRIE HULLEGIE & SABRINA BONGIOVANNIStyling CAROLINE FUCHS @ House of Orange

Haar en make-up SUZANNE VERBERK voor MAC @ NCL RepresentationModellen IRMA en SWANNY @ Paparazzi Models

Assistent fotografie BORIS POSTMAAssistenten haar en make-up ALEXANDRA BORCILA en CONNIE MAN

LinksJas DENNIS DIEMKetting SWAROVSKI

BovenHaarbanden KRINGLOOP PANTARKettingen BON BON BOUTIQUE

Ketting SWAROVSKISchoenen DENNIS DIEM

Jurk ILJA VISSERRing YVES SAINT LAURENT via PAUL WARMER

LinksOorbellen BON BON BOUTIQUE

Ketting H&M

RechtsColbert BLUE BLOOD

Rok SOPHIEOorbellen BON BON BOUTIQUE

FINE DRESS COLLECTIONDe modellen uit de Fine Dress collectie zijn een hommage aan de Japanse gentleman look van de jaren ‘60 en ’70. Eenperiode waarin het normaal was om chic gekleed te gaan. Ook in deze tijd is het volgens Onitsuka Tiger belangrijk om ergoed uit te zien, maar wel op een meer comfortabele manier. De Fine Dress collectie is geïnspireerd door de golf- en bowling-schoenen uit het Onitsuka Tiger archief en zijn door nieuwe materialen en technieken een eigentijdse en opvallende ver -schijning. Speciaal voor de collectie maakte de Britse Richard Kilroy een serie illustraties. Kilroy staat bekend om zijn fotorealistische werk, waarin zijn liefde voor mode duidelijk naar voren komt. Inspiratie voor de tekeningen haalde hij onderandere uit de karakters in de films van de Japanse acteur en regisseur Kinji Fakusaku. Gekleed in lange overjassen, hun ogen

verstopt achter donkere zonnebrillen en met leren hand-schoenen aan, intro duceerden de karakters van Fakusaku eennieuwe mannelijke coolheid in de Japanse cinema. O.A. VERKRIJGBAAR BIJ SOEPBOER & STOOKER, AMSTERDAM.

ONITSUKA TIGERSPECIAL PROJECTS

2011WAT TE VERWACHTEN ALS JE WORDT UITGENODIGD BIJ EEN JAPANSE FAMILIE THUIS?

EEN CLEAN, HARMONIEUS INTERIEUR, DE ONMISKENBARE GEUR VAN HOUT, AROMATISCHE SAKE IN EEN KLEURRIJK GLAS EN EEN EINDELOZE STROOM AAN KLEINE HAPJES.

GEÏNSPIREERD DOOR DEZE JAPANSE GASTVRIJHEID NODIGT ONITSUKA TIGER - EEN VAN DE OUDSTESCHOENEN FABRIKANTEN VAN JAPAN - REGELMATIG VERSCHILLENDE ARTIESTEN, KUNSTENAARS

EN ONTWERPERS UIT OM HUN VISIE TE DELEN EN NIEUWE, VERRASSENDE ONTWERPEN TE CREËREN. OOK HET AFGELOPEN JAAR STOND IN HET TEKEN VAN VERSCHILLENDE

INSPIRERENDE SAMENWERKINGEN EN SPECIALE ONTWERPEN DIE DE JAPANSE HERITAGE DOET SAMENSMELTEN MET HEDENDAAGSE CREATIVITEIT.

WWW.ONITSUKATIGER.COM

KOBE COLLECTION Onitsuka Tiger werd opgericht in 1949 in de Japanse stad Kobe. Dit is sindsdien altijd de thuisbasis van het bedrijf gebleven.Het idee voor de Kobe collectie is ontstaan uit de behoefte iets terug te doen voor de stad die zoveel voor het merk heeft betekend.Kobe staat, naast heel veel andere dingen, voornamelijk bekend om zijn leerproductie. Onitsuka Tiger staat bekend om zijn snea-kers. Een plus een is twee: de Kobe collectie was geboren. De sneakers zijn gemaaktvan het allerbeste leer, handgemaakt en geproduceerd in Kobe. Een collectie uit hethart van Onitsuka Tiger.

ONITSUKA TIGER X REALITY STUDIODe ontwerper achter het Berlijnse label Reality Studio is Svenja Specht. Specht studeerde mode enproduct design en werkte een aantal jaar in Parijs en Bejing voor ze in 2005 haar eigen label oprichtte.Haar liefde voor reizen en andere culturen inspireren haar experimentele ontwerpen. Voor de FabreLight RS – waarvan ze zowel een zomer- als winterversie maakte – liet Reality Studio zich inspirerendoor het leven en de cultuur van de indianen in Noord-Amerika en door Princess Mononoke, eenkarakter uit een Japanse animatiefilm uit 1977 van manga artiest Hayao Miyazaki. Dit resulteerde ineen uniek maar toch draagbaar ontwerp, waarbij de kleine franjes een subtiele toevoeging zijn op hetcleane geheel. WWW.REALITYSTUDIO.DE / O.A. VERKRIJGBAAR BIJ SOEPBOER & STOOKER, AMSTERDAM

ONITSUKA TIGER X KOI KLUBHet Japanse woord ‘koi’ heeft zes betekenissen. Een van dezeis ‘purposeful’, oftewel doelgericht. Oprichter van Koi Klub,Yoske Nishiumi, koos voor zijn derde ontwerp voor OnitsukaTiger dan ook doelbewust kleuren en materialen uit die jenormaal niet snel bij elkaar zou zetten. De sneaker die Koi Klub koos te restylen is de X CALIBER,volgens Yoske de ‘coolest Onitsuka Tiger running shoe’. Het model komt uit 1982 en de unieke zigzagmanier waarop de veters zijn geplaatst zorgt voor een perfecte fit. De Koi versie van de X CALIBERis misschien nog wel unieker dan het origineel. Het verwassen denim aan de bovenkant staat in con-trast met de zachte suède details en pastelkleurige veters. Het doel

van Koi Klub is om creatieve mensen met allerleiverschillende achtergronden een platform te biedenvoor hun talent. Als vrij snel na hun oprichting inBerlijn, begon Onitsuka Tiger het initiatief te sup -porten. Voor sneaker fanaat Yoske kwam een droomuit: zijn eigen Koi Klub sneaker. Speciaal voorGlamcult creëerde fotograaf Maayan Ben Gal eenstilleven met beide kleurvarianten. WWW.KOIKLUB.DE

AISEN COLLECTIONDe Aisen lijn is een nieuw onderdeel van Onitsuka Tiger’s spring/summer collectie.De verfijnde modellen worden geproduceerd volgens traditionele Japanse methoden.De naam Aisen is gevormd door de Japanse woorden voor ‘indigo’ (Ai) en ‘verven’ (Sen).

Natuurlijke materialen worden handgeverfd in pigment vanindigo planten om subtiele blauwe nuanceringen te creëren.Alle schoenen zijn dan ook uniek in verloop en kleur. Daar -naast is de werkwijze een verwijzing naar de Japanse filosofieWabi Sabi, die gaat over de schoonheid van perfectie. In maartwerd de collectie uitgebreid met tops, jassen en tassen.

albums

44

JOKERThe Vision

Warp/V2

Door NIELS WIESEVorige maand was het Rustie, nu is het de beurt aan Jokerom zijn debuutplaat uit te brengen. Ook Joker is een jongeen veelbelovend talent afkomstig uit de UK en valt op doorzijn eigenzinnige producties. Zijn sound gaat echter meerrichting dubstep. Al op jonge leeftijd maakte Liam McLean,alias Joker, in zijn hometown Bristol furore als dj. Zijn dub-step-achtige producties bleven niet onopgemerkt en zo ookde remixes voor bekende acts zoals Lady Gaga. Zijn muziekvalt op doordat hij kleurrijke synths verkiest boven de stan-daard ‘pwaapende’ dubstep bassen. Die aparte Joker-soundzorgt er samen met de gastvocalisten voor dat The Vision eenerg prettig en redelijk afwisselend debuut is.

DAVID LYNCH Crazy Clown Time

Sunday Best/PIAS

Door MATTHIJS VAN BURGRegisseur/cultheld David Lynch noemt zichzelf ‘non-muzikant’. En ‘non’ kun je deze release ook noemen: nonsens.Je hoort op Crazy Clown Time dat Lynch verstand heeft vansfeer, compositie en muziekkeuzes waardoor zijn soundtracksook altijd spannend gewaagd zijn (Lost Highway). Dit debuutis echter de soundtrack van Shit, the movie. Nummers, metLynch op ‘zang’, klinken als Depeche Fake (Stone Gone Up),Les Claypool die Tom Waits nadoet (Football Game) of alsGonjasuffi die beland is in een Wim Wenders film (I Know).Ok, Pinky’s Dream (met Karen O) en aftitelingtearjerkerFriends zijn cool. Strange and Unproductive Things is dan weerwansmaak. Tip: zet zijn films op, niet deze plaat.

STILL CORNERS Creatures of an Hour

Subpop/Konkurrent

Door MATTHIJS VAN BURGStill Corners is een boy-meets-girl-band: Amerikaan GregHughes is in London voor een muziekcarrière en treft opeen mistige donkere avond Tessa Murray. Een mooi verzon -nen verhaal voor de bands bio of niet, Creatures of an Houris het hemelse resultaat van deze ontmoeting. Dromerigewavepop, donker als shoegaze en verleidelijk als 60’s girlpop.Tessa heeft een stem als zijde en elft als een elfje over eenpsychedelisch moeras van orgel, bas, drum en gitaar. EndlessSummer ademt Just Like Honey, Cuckoo komt rechtstreeksvan een 80’s cassettebandje, Submarine steekt The Raveonettesvoorbij en Circulars is zo spooky dat The Horrors er kriebelsvan zouden krijgen.

FOOL’S GOLDLeave No TraceIAMSOUND Records/Pias

Door DOROTHY VRIELINKWaar het eerste album van Amerikaanse afro-pop band Fool’sGold nog vernieuwend was (denk aan het catchy SurpriseHotel), laat het tweede album Leave No Trace – refererend aande titel – geen sporen na. Met The Dive en Wild Windowbegint het vrolijk en energiek. Daarna kabbelen de poppydeuntjes voort, maar is de plaat zijn charme echter verloren.Niet dat het niveau daalt, sterker nog; het is een album vanconstante kwaliteit. Maar ietwat saai. De vijf mannen brengenhun roots duidelijk naar voren, al zingt Luke Top, geboren inIsraël, minder in het Hebreeuws dan voorheen. De ken-merkende gitaarriffs en vrolijke Afrikaanse ritmes maken hetgeschikt voor een lome Californische zomerdag.

FLORENCE + THE MACHINECeremonialsIsland/Universal

Door ANNA NITAFlorence is opnieuw op haar preekstoel gaan zitten en brengtons op Halloween (hoe symbolisch) dertien nieuwe num-mers. Haar Ceremonials waarin ze duivels, paarden en hartenbezweert, klinkt mysterieus en enorm intens. Het album doetzich (Amerikaans) groots voor, maar ligt gelukkig niet, zoalsde meeste tweede albums, makkelijker of veiliger in het ge - hoor. Liefde, dood, geweld en schuld creëren een stormach -tige sfeer maar toch komt de nieuwe plaat niet zo donkerover als deze thema’s doen vermoeden. Naast de typerendeharp en zang brengen koortjes, orgels en ijzersterke ritmiekhet album naar de top van de ijsberg. Florence en haar ma -chine lijken alleen maar sterker te worden, onontwijkbaar.

BJÖRKBiophilia

One Little Indian/Universal

Door NIELS WIESEBiophilia betekent ‘liefde voor leven’, maar dat was niet waarom Björk haar nieuwe album die titel meegaf.Geïnspireerd door Oliver Sacks’ Musicophilia maakt ze met Biophilia een verwijzing naar natuur, wetenschapen emotie, de thema’s van haar veel omvattende conceptuele project. Naast Björks zevende studioalbum isBiophilia het eerste app-album compleet met ondermeer live registraties en installaties. Alle tien de songszijn los als app te verkrijgen voor iPhone, iPod en iPad. Deze bevatten een uitleg, animaties en games.Zo is het bijvoorbeeld mogelijk de songstructuur te veranderen. Allemaal bijster interessant maar hoe ishet met de muziek gesteld? Zij die nog immer hopen op toegankelijke nummers, zoals afkomstig van Björkseerste platen, zullen die hoop dan nu toch wel opgeven. Biophilia is namelijk een ingetogen plaat met eenprachtig, helder geproduceerd geluid en bevat elementen van al die voorgaande ‘moeilijkere’ platen. Björkweet als geen ander harp, blazers, strijkers en koren, al dan niet tegelijkertijd, te combineren met electronica.Zo nu en dan met snoeiharde beats, maar altijd in de juiste verhouding en met de juiste timing. Ook quastemgeluid blijft pionier Björk zich ontwikkelen, soms klinkt ze zowaar nog breekbaarder en intiemer danooit tevoren. Prachtplaat!

NOEL GALLAGHER’S HIGH FLYING BIRDSNoel Gallagher’s High Flying Birds

Sour Mash/PIAS

Door MATTHIJS VAN BURGOasis is dood, lang leve Oasis! De Gallaghers staan dan niet meer gezamenlijk op het podium, hun ambitieom elkaar als (solo)muzikant te verslaan is gebleven. Waar Liam met Beady Eye aardig z’n best deed, maaktNoel zijn naam als meest briljante songwriter van de twee gewoon (wel) waar. Noel Gallagher’s High FlyingBirds is een prima verzameling van goede songs met prettige opsmuk. In Record Machine komt een typischorkestst(r)aaltje Britpop-bombast voorbij, in The Death of You and Me is dat een marcherende brassectie.Liefdesliedje AKA… Broken Arrow klinkt heel in de verte als millionseller Wonderwall en heeft diezelfdefeel-good-feel. Het dansbaar repetitieve AKA… What a Life doet het meest verlangen naar Noels tweedesoloplaat met psychedelische dancerockers Amorphous Androgynous. Stop the Clocks is een voortreffelijk nummerdat jaren op de Oasisplank bleef liggen en nooit officieel werd uitgebracht. Nu sluit het Noels soloplaat afen dat is toch tekenend. Want hoe ingenieus en interessant ‘anders’ zijn invalshoeken op deze plaat ook zijn:Noel Gallagher blijft Oasis. Doe je de man dan tekort? Nee, want Oasis is een fucking geniale band hetgeenin 2014 weer wordt bewezen met een reünietournee waarbij Definitely Maybe twintig jaar na dato iedereavond integraal wordt gespeeld.

JUSTICEAudio, Video, Disco

Ed Banger/Warner

Door NIELS WIESEDe diverse singles van †, het bizar populaire debuut vanJustice uit 2007, bleken electrobangerhits pur sang. Nu is erdan dat beruchte tweede album, waarvan de verwachtingenvanzelfsprekend hoog zijn. En ja, natuurlijk bezit het eenandere sound dan †. Maar van echt schokkende of indruk-wekkende veranderingen is geen sprake. De Justice soundheeft nu een wat meer band ‘feel’, de instrumenten zijn ookdaadwerkelijk door de heren zelf ingespeeld. Overduidelijkhoorbaar zijn de invloeden van de (hard) rock uit de laatjaren zeventig en begin jaren tachtig, wat een grote inspi-ratiebron moet zijn geweest voor Audio, Video, Disco. Primaplaat, maar je veert er niet echt van op uit je stoel (of vande dansvloer).

MY BRIGHTEST DIAMONDAll Things Will Unwind

Asthmatic Kitty/Konkurrent

Door ANNA NITAShara Worden, de klassiek geschoolde vrouw achter MyBrightest Diamond, omarmde voor haar derde album hetyMusic kamerorkest en creëert daarmee een intrigerendemuziekdoos. Volledig akoestisch, en die puurheid is wel eensfijn tussen al het elektronische geweld door. Wanneer je AllThings Will Unwind voor het eerst luistert, loop je als het waredoor een steeds verrassend film noir drama. Achter de sym-bolische teksten duiken serieuze thema’s op, soms politiekgeladen zoals in There’s a Rat, soms persoonlijk zoals in I HaveNever Loved Someone. De nummers hebben theaterachtigearrangementen, klinken soms als Franse chansons en wordenomlijst door haar zijdenzachte, hoge dynamische stem. Eenwarm, intiem en verfrissend album.

MODESELEKTORMonkeytown

Monkeytown Records/N.E.W.S.

Door DOROTHY VRIELINKLet’s go to Monkeytown!Wat je er krijgt? Groovy technoen samenwerkingen met onder andere Thom Yorke (Radio -head), Miss Platnum, Sascha Ring aka Apparat en Siriusmo.Experimenteren en samenwerken is dan ook favoriete bezig -heid van het Berlijnse duo. Op Monkeytown, alweer hun derde(eigen) album, hoor je hun kenmerkende sound gemixt metinvloeden uit hiphop, electro en IDM. Intro Blue Clouds heetje van harte welkom, de track Grillwalker heeft een heerlijkbouncende melodie, German Clap geeft je het echte Berlijnseclub gevoel en op Shipwreck heeft Yorke duidelijk zijnstempel gedrukt. En juist omdat dat de meest ongewoneModeselektor track is, is het de eerste single. Live vooral erghard, maar oordoppen in en gaan!

WE NEED TO TALK ABOUT KEVINRegie: Lynne Ramsay.

Met: Tilda Swinton, John C. Reilly, e.a. Te zien vanaf 1 december.

Kevin, de inmiddels zestienjarige zoon van Eva en Franklinlijkt boos op de wereld te zijn gezet. Vanaf het moment dathet kereltje geboren werd tot nu; hij is altijd woedend, gefrus-treerd en zijn haat lijkt met name gericht tegen zijn moeder.We zien Eva worstelen met de jongen en met haar eigengevoel. Je mag je kind immers niet haten – het is immers eenkind dat ‘er niets aan kan doen’. Dan blijkt Kevin de dadervan een grote moordpartij op zijn middelbare school. Terwijlhij gevangen zit, en Eva in een klein huisje probeert op tekrabbelen van het drama en de naweeën ervan, gaan we terugin de tijd. Stukje bij beetje wordt de relatie tussen moederen zoon en moeder en vader uit de doeken gedaan – opindringende, maar nooit melodramatische wijze. De driekinderacteurs die Kevin spelen zijn waanzinnig goed, wat hethele verhaal alleen nog maar gruwelijker maakt. Deze stijlvolin beeld gebrachte boekverfilming is niets minder dan eenpsychologische horrorfilm met diepgang. Panklare antwoor-den liggen nu eenmaal niet altijd binnen bereik. Drama

film

45

THE ARTISTRegie: Michel Hazanavicius.

Met: Jean Dujardin, Bérénice Bejo, e.a. Te zien vanaf 24 november.

Het is eind jaren twintig en filmstudio’s maken populaire, zwijgende films die gedragenworden door enkele sterren. De charmante George Valentin (Dujardin) is een van hen.Als de eerste proeven met geluidsfilm zich aandienen, doet hij de nieuwe techniek af alseen lachertje: mensen willen sterren helemaal niet horen praten, ze willen hen zíen.Toch besluit de studiobaas over te stappen naar geluidsfilm en een blik nieuwe sterrenopen te trekken. Valentin is in een klap een nobody geworden. Terwijl hij thuis zijn wondenlikt en gestaag zijn alcoholvoorraad wegwerkt, blijkt de ster van een onbekend danseres-je rijzende. Het meisje, Peppy Miller (Bejo), was groot fan van Valentin en probeert deoude reus te redden van de ondergang. Deze fantastische film over de zwijgende film, is zelfook in die antieke vorm gegoten – en gedraaid op authentiek ‘stomme’ film-formaat. Menzou verwachten dat dit een tikje saai resultaat zou kunnen opleveren, zeker tussen al hethightech 3d-geweld, maar niets is minder waar: The Artist is werkelijk een van de groot-ste verrassingen van het jaar! Binnen enkele scènes wordt de afwezigheid van geluid endialoog volstrekt normaal, vanwege het geweldige spel en de prachtige, deels authen-tieke filmmuziek. Nergens doet The Artist aan als een ‘remake’ van films uit die tijd: deverteltoon, de grapjes en de wijze van acteren maken het toch eigentijds. Hoewel er, netzoals in vroeger jaren, enkele intertitels verschijnen (verduidelijkende tekstblokjes), blijktdat je helemaal niet zoveel tekstuele uitleg nodig hebt om een sterk verhaal te vertellen.Fransman Hazanavicius, vooral bekend vanwege zijn spionageserie 0SS 117, blijkt verdomdinventief met beeld, licht, z’n acteurs en een flintertje geluid. Drama

MICHAELRegie: Markus Schleinzer.

Met: Michael Fuith, David Rauchenberger, e.a.Te zien vanaf 3 november.

De Marc Dutroux’ van deze wereld roepen zelfs bij andersgematigde mensen de meest wilde wraakfantasieën op. Hor -rorverhalen van ontvoerde kinderen als Natascha Kampuschen Sabine Dardenne gaan iedere verbeelding te boven.De Oostenrijkse Schleinzer laat in deze beklemmende fic-tiefilm vijf maanden zien uit het leven van Michael, een 35-jarige ontvoerder en misbruiker van een tienjarige jongendie in zijn kelder opgesloten zit. Zonder overigens enig com-mentaar te leveren op wat er voor gruwelijks tussen man enjongen gebeurt. Er wordt namelijk ook gewoon gegeten,schoongemaakt en geleefd naar – uiteraard – bizarre patro-nen. Spreken doen ze nauwelijks. Het jongetje pleegt zo nuen dan kleine daden van verzet, maar is toch echt de gevan-gene van een volwassen man. Een schokkend normale ventdie prima functioneert als verzekeringsagent, maar achtergesloten deuren een maniak blijkt met moeite om zich in televen in de ander. Alsof hij het kereltje niet als mens wil ofkan zien. Michael is heel sec gefilmd, zonder muziek en zon-der letterlijke beelden van seksuele handelingen en blijkt eenangstaanjagend sterk filmdebuut. Drama

IDFA VAN LICHTE ZEDEN

Van 16 t/m 27 november vindt voor de 24ste keer het Inter -national Documentary Festival Amsterdam (IDFA) plaats.Hier alvast een kleine greep uit het enorme aanbod docu-mentairefilms van over de hele wereld.

OUWEHOEREN Als men het verhaal van deze tweelingzustersin een speelfilm zou gieten, zou het bijna ongeloofwaardiglijken: Louise en Martine zijn twee exact op elkaar lijkende

oudere dames die hun geld verdiend hebben – en deels nog steeds – van achter het raam. Al een halveeeuw zijn ze bekende gezichten op de Wallen. Deze Amsterdamse vrouwen zijn goed voor tallozerake oneliners, waardoor hun toch ook trieste levensloop niet direct in de gaten loopt. Ze hebben het nietmakkelijk gehad. Gelukkig hebben ze liefde voor het leven, hun schilderkunst en elkaar.

WHORES’ GLORY Prachtig gefilmde portretten van drie plekken waar prostitutie de dienst uitmaakt. InThailand, waar mannen vrouwen kunnen kiezen die in een soort aquarium tentoongesteld worden. In Bang -ladesh, waar de vrouwen in een soort hoerenstad opgesloten zitten en hun klanten onder veel kabaal endiscussie hun hut binnensleuren. En ten slotte in Mexico, waar mannen in hun auto’s langs de ‘vrouwtjesvan plezier’ rijden om de geilste uit te zoeken. Niet alleen wordt een beeld ge geven van verschillende vor-men van prostitutie, ook zegt het veel over de betreffende landen, de gebruiken en hoe mannen overvrouwen denken – en andersom. Met een fantastische, onverwachte soundtrack.

TILMAN IN PARADISE Altijd al nieuwsgierig geweest wat een man bezielt om naar de hoeren te gaan? In dezedocumentaire wordt een Duit se hoerenloper gevolgd in zijn queeste naar liefde. Want eigenlijk, zo blijkt, ishij vooral op zoek naar genegenheid. Kussen vindt hij belangrijker dan de daad, legt hij uit in de openhartigeinterviews. Zo blijkt ook de andere kant van de medaille soms triest uit te pakken: geldzorgen, eenzaamheiden een zekere schaamte op de koop toe.

BAD WEATHER Het noodlot hangt boven een eiland in Bangladesh waar ruim zestig arme prostituees op100 meter bij elkaar wonen. We volgen drie van de vrouwen wetend dat ze binnenkort hun huis en haardzullen verliezen aan het wassende water, als direct gevolg van klimaatverandering. Een mistige, grijze plekwaar seks gekocht kan worden, maar waar weinig plezier heerst. Een van de dames zegt zelfs dat een langleven een straf is. Niet erg luchtige kost dus, maar wel een bijzonder inkijkje in een onbekende gemeenschapdie op het punt staat te verdwijnen. CHECK HET PROGRAMMA OP WWW.IDFA.NL

WHORES’ GLORY

Door MARICKE NIEUWDORP

DRIVERegie: Nicolas Winding Refn.

Met: Ryan Gosling, Carey Mulligan, e.a.Te zien vanaf 3 november.

Een stuntrijder van twijfelachtig allooi valt voor zijn inge-togen buurvrouw, wier man in het gevang zit. Hij neemt haaren haar zoontje mee op sleeptouw, totdat de man des huizesweer op vrije voeten komt te staan. De buurman blijkt schul -den te hebben in het criminele milieu en dat heeft z’n weer-slag op het gezin. De rijder, die net zijn leven had wil -len beteren, besluit nog een keer te assisteren bij een overval,zodat het buurgezin uit de problemen kan komen. Deze bijvlagen zeer gewelddadige boekverfilming mag nu al eenmoderne cultklassieker genoemd worden. De openingsscène,een achtervolging, is al waanzinnig spannend, hoewel zondertekst, zonder botsingen en zonder special effects. Alleen maarGosling, die uiterst geconcentreerd volledige controle heeftover zijn auto en de situatie. Met op de achtergrond heteerste, bijna hypnotiserende nummer (Tick of the Clock) vanwat een briljante soundtrack blijkt, met een gemoderniseerdejaren 80-vibe. Ook de aankleding rocks; het satijnen schor-pioenjasje dat Gosling de hele film lang draagt, wordt vasteen instant modehit. Drama/thriller

50/50Regie: Jonathan Levine.

Met: Joseph Gordon-Levitt, Seth Rogen, e.a.Te zien vanaf 17 november.

Wat is er nog akeliger dan iemand die kanker krijgt? Een jóngiemand die kanker krijgt. Een stevig en aangrijpend onder-werp voor een film, maar met het risico te verzanden in eenWare Woensdagavond Drama. Dat is bij dit persoonlijkeverhaal – de scenarist kreeg kanker als twintiger – gelukkigniet het geval. De humor, intelligente dialogen en menselijkemaat (de patiënt is niet per se een heilige) zorgen ervoor datde emoties inslaan als een bom – zonder valse sentimenten.Twintiger Adam (Gordon-Levitt) heeft een beeldige vrien -din, een leuke baan en een hondstrouwe beste vriend(Ro gen) met een grote bek. Hoewel Adam niet rookt ofdrinkt en regelmatig sport, slaat het noodlot toe: kanker.Met een overlevingskans van slechts 50%. Om zijn ellendete verwerken wordt hij ingeroosterd bij een therapeute zon-der ervaring. Ook dat nog. Wanneer zijn vriendin er boven-dien vandoor gaat met een hippe baardaap en zijn vriendalleen maar bezig lijkt te zijn met chicks scoren, zakt de moedhem in de schoenen. Wordt hij ooit nog beter? En zo ja,wordt het leven ooit nog normaal? Drama

stuff

46

WORD ABONNEEMET IEDERE MAAND DE BESTE INTERVIEWS OP HET GEBIED VAN MUZIEK, LIFESTYLE EN FASHION KAN HET ZIJN DAT JE, ONDANKS DE OPLAGE VAN 40.000, WEL EENS MISGRIJPT.

WIL JE NOOIT MEER EEN EDITIE MISSEN, WORD DAN ABONNEE EN ONTVANG GLAMCULT OP JE DEURMAT.

VOOR €29,50 ONTVANG JE GLAMCULT EEN JAAR LANG (10 NUMMERS). DAT IS NIET VOOR NIKS, ZOALS JE GEWEND

BENT, MAAR WEL LEKKER MAKKELIJK!

GA NAAR WWW.GLAMCULT.COM

FLORENCE + THE MACHINE Ceremonials5 CD’s

NOEL GALLAGHER’S HIGHFLYING BIRDS

Noel Gallagher’s High Flying Birds3 CD’s

CHUCK RAGAN Covering Ground

5 gesigneerde CD’s van de zanger achter The Revival Tour.

JUSTICEAudio, Video, Disco

3 CD’s

BJÖRKBiophilia3 CD”s

AZARI & III2 x 2 vrijkaarten voor het optreden op zondag 20 november in Trouw

in Amsterdam

MY BRIGHTEST DIAMONDAll Things Will Unwind

3 CD’s

STUFFGLAMSTUFF WINNEN? STUUR EEN MAILTJE MET JE NAAM,

ADRES EN TELEFOONNUMMER NAAR GLAMSTUFF@GLAMCULT.COM.LAAT OOK DUIDELIJK WETEN IN HET ONDERWERP WELKE PRIJS JIJ GRAAG ZOU WILLEN WINNEN!

WINNAARS KRIJGEN PER MAIL BERICHT.

WE MOETEN HET EVEN OVER KEVIN HEBBEN

5 x de Nederlandse vertalingvan het boek We need to talk

about Kevin van Lionel Shriver,nu verfilmd door Lynne

Ramsay.

MICHAEL2 x 2 vrijkaarten voor de film van regisseur Markus Schleinzer

VERKOOPINFORMATIEACNE www.acnestudios.com

AMERICAN APPAREL www.americanapparel.netBLUE BLOOD www.bluebloodbrand.com

BON BON BOUTIQUE www.bonbonboutique.nlBOY LONDON www.boylondon.com

BURBERRY PRORSUM www.burberry.comCALVIN KLEIN COLLECTION www.calvinkleininc.com

CHANEL www.chanel.comCHRISTOPHE LEMAIRE www.christophelemaire.com

CONVERSE www.converse.comDAMIR DOMA www.damirdoma.comDENNIS DIEM www.dennisdiem.nl

DIESEL BLACK GOLD www.dieselblackgold.comDIOR HOMME www.diorhomme.com

DOCKERS www.dockers.comDOURSOUX PARIS www.doursoux.com

ELSIEN GRINGHUIS www.elsiengringhuis.comGUCCI www.gucci.comH&M www.hm.com

HYUN YEU www.adolesscents.comILJA VISSER www.readytofish.nl

KOKON TO ZAI www.kokontozai.co.ukLAITINEN www.laitinencollection.comMUGLER www.mugler.com

NATALIA BRILLI www.nataliabrilli.frONITSUKA TIGER www.onitsukatiger.comPETER JENSEN www.peterjensen.co.uk

PLEASUREMENTS www.pleasurements.comROMAIN KREMER www.romainkremer.com

SALVATORE FERRAGAMO www.ferragamo.comSHAUN SAMSON www.shaunsamson.co.uk

SONGZIO www.songzio.comSOPHIE www.sophie-amsterdam.com

SWAROVSKI www.swarovski.comSWATCH www.swatch.com

TRACTION PRODUCTIONS www.traction-prodlunettes.com WALTER VAN BEIRENDONCK www.waltervanbeirendonck.com

YVES SAINT LAURENT www.ysl.comZEGNA www.zegna.comZIPPER www.zipperstore.nl