1

Szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne oceny śródroczne i roczne z przedmiotu:

FIZYKA

Nauczyciel przedmiotu: Marzena Kozłowska

Szczegółowe wymagania edukacyjne zostały sporządzone z wykorzystaniem materiałów wydawnictwa ZamKor: www.zamkor.pl

2

Zakres podstawowy nauczania przedmiotu fizyka:

Zasady ogólne:

1. Uczeń, aby uzyskać ocenę dopuszczającą powinien opanować treści konieczne przedstawione w tabelach poniżej, ponad to uczeń powinien

wykonywać łatwe zadania z pomocą nauczyciela.

Aby uzyskać ocenę dostateczną, uczeń powinien opanować treści podstawowe i konieczne oraz powinien rozwiązywać proste zadania z

niewielką pomocą nauczyciela.

Aby uzyskać ocenę dobrą, uczeń powinien opanować treści rozszerzone, podstawowe i konieczne, powinien również rozwiązywać zadania

samodzielnie, ewentualnie z niewielkim wsparciem nauczyciela.

Aby otrzymać ocenę bardzo dobrą uczeń powinien opanować treści konieczne, podstawowe, rozszerzone i dopełniające przedstawione w

tabelach poniżej i powinien rozwiązywać zadania samodzielnie.

2. Wymagania umożliwiające uzyskanie stopnia celującego obejmują wymagania na stopień bardzo dobry wykraczające poza obowiązujący

program nauczania (uczeń jest twórczy; rozwiązuje zadania problemowe w sposób niekonwencjonalny; potrafi dokonać syntezy wiedzy, a na

tej podstawie sformułować hipotezy badawcze i zaproponować sposób ich weryfikacji; samodzielnie prowadzi badania o charakterze

naukowym; z własnej inicjatywy pogłębia wiedzę, korzystając z różnych źródeł; poszukuje zastosowania wiedzy w praktyce; dzieli się

wiedzą z innymi uczniami; osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych z dziedziny fizyki lub olimpiadzie fizycznej).

3

=

4

8

9

a b g

11

12

Zakres rozszerzony nauczania przedmiotu fizyka:

Zasady ogólne

1. Uczeń, aby uzyskać ocenę dopuszczającą powinien opanować od 40% do 60% treści podstawowych przedstawionych w tabelach poniżej,

ponad to uczeń powinien wykonywać łatwe zadania z pomocą nauczyciela.

Aby uzyskać ocenę dostateczną, uczeń powinien opanować treści podstawowe oraz powinien rozwiązywać proste zadania z niewielką

pomocą nauczyciela.

Aby uzyskać ocenę dobrą, uczeń powinien opanować treści rozszerzone i podstawowe, powinien również rozwiązywać zadania

samodzielnie, ewentualnie z niewielkim wsparciem nauczyciela.

Aby otrzymać ocenę bardzo dobrą uczeń powinien opanować treści podstawowe, rozszerzone i dopełniające przedstawione w tabelach

poniżej i powinien rozwiązywać zadania samodzielnie.

2. Wymagania umożliwiające uzyskanie stopnia celującego obejmują wymagania na stopień bardzo dobry wykraczające poza obowiązujący

program nauczania (uczeń jest twórczy; rozwiązuje zadania problemowe w sposób niekonwencjonalny; potrafi dokonać syntezy wiedzy, a na

tej podstawie sformułować hipotezy badawcze i zaproponować sposób ich weryfikacji; samodzielnie prowadzi badania o charakterze

naukowym; z własnej inicjatywy pogłębia wiedzę, korzystając z różnych źródeł; poszukuje zastosowania wiedzy w praktyce; dzieli się

wiedzą z innymi uczniami; osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych z dziedziny fizyki lub olimpiadzie fizycznej).

±

±

l

±

±

• zna podstawowe rodzaje cząstek elementarnych, • zna astronomiczne jednostki odległości (rok świetlny, parsek), • wie, jakie obiekty składają się na nasz Układ Słoneczny, • wie, że gwiazdy ulegają ewolucji, • wie, czym zajmuje się kosmologia, • wie, co to jest Wielki Wybuch, • zna podstawowe fakty dotyczące eksploracji przestrzeni pozaziemskiej przez człowieka,

• potrafi podać przykłady hadronów i leptonów, • podać przykłady ciał niebieskich, które są najczęściej obiektami

obserwacji astronomicznych

• wie na czym polegają zmiany stanów skupienia substancji wraz ze wzrostem temperatury, • wie, że rozszerzający się Wszechświat jest efektem Wielkiego Wybuchu, • wie, że promieniowanie elektromagnetyczne, zwane promieniowaniem reliktowym, potwierdza teorię rozszerzającego się

Wszechświata,

zna i zapisuje wzorem prawo Hubble’a, • zna pojęcie elementarności cząstki, • zna pojęcie stabilności cząstki, • zna podstawowe procesy fizyczne zachodzące w gwiazdach, • zna pojęcie paralaksy, • wie, jak zbudowana jest plazma i w jakich warunkach można ją uzyskać, • zna pojęcia: czarna dziura,

gwiazda Supernowa,

• objaśnić, jak na podstawie prawa Hubble’a wnioskujemy, że galaktyki oddalają się od siebie, • objaśnić sposób obliczania odległości gwiazdy za pomocą pomiaru paralaksy, • wymienić procesy fizyczne, które doprowadziły do powstania galaktyk i ich gromad, • wskazać argumenty na rzecz idei rozszerzającego się i stygnącego Wszechświata.

• wie, że ładunki kwarków są ułamkami ładunku elementarnego, • wie, co to jest i w jakich warunkach występuje plazma kwarkowo- gluonowa, • zna kolejne stadia rozwoju Wszechświata zgodnie z modelem Wielkiego Wybuchu, • wie, że neutrina mają niezerową masę, • wie, że metodę Bohdana Paczyńskiego stosuje się do znajdowania obiektów ciemnej materii, • zna hipotezy związane z istnieniem ciemnej materii, • zna hipotezy dotyczące przesz-

łości i przyszłości Wszechświata,

• zinterpretować prawo Hubble’a, • analizować etapy ewolucji gwiazd i określać aktualną fazę ewolucji Słońca na podstawie diagramu H-R, • interpretować położenie gwiazdy na diagramie H-R jako etap ewolucji, • objaśnić, dlaczego odkrycie promieniowania reliktowego potwierdza teorię rozszerzającego

się Wszechświata.

• wie, że klasyczne prawa fizyki nie stosują się do mikroświata, • wie, że dokonywanie pomiaru w makroświecie nie wpływa na stan obiektu, • wie, że pomiar w mikroświecie

wpływa na stan obiektu,

• podać przykład ilustrujący dualizm korpuskularno–falowy dla światla, • podać przykłady braku wpływu pomiaru w makroświecie na stan obiektu.

• zna hipotezę de Broglie`a fal materii, • wie, że dla szybkości bliskich szybkości światła prawa mechaniki

Newtona się nie stosują,

• dlaczego mechaniki Newtona nie stosuje się do ruchów cia³ mikroskopowych, • dlaczego pomiar w mikroświecie wpływa na stan obiektu,

• zna zasadę nieoznaczoności

Heisenberga,

• zna ideę doświadczenia potwierdzającego hipotezę de Broglie`a, • wie, jak fizycy sprawdzają, czy dla danego zjawiska opis klasyczny

jest wystarczający,

• uzasadnić, dlaczego dla ciał makroskopowych nie obserwujemy

zjawisk falowych.

• wie, że klasyczne prawa fizyki nie stosują się do mikroświata, ale dla świata dostępnego naszym zmysłom stanowią wystarczające przybliżenie praw fizyki kwantowej, • opisać, jak wykorzystuje się własności falowe cząstek do badania struktury kryształów, • uzasadnić na podstawie przykładów, że opis kwantowy jest istotny dla pojedynczych obiektów mikroskopowych a pomijalny dla układów składających się z wielkiej liczby tych obiektów.

• wie, że żadnej teorii nie można uważać za ostateczną i absolutnie prawdziwą

• wie na czym opierał się Newton formułując swoje prawa, • dlaczego pojawiła się konieczność rozszerzenia teorii Newtona. • wie, o czym mówi pogląd nazywany redukcjonizmem, • wie, że metody tworzenia i formułowania teorii naukowych są wspólne dla wszystkich nauk przyrodniczych,

• potrafi podać przykłady determinizmu w klasycznym opisie przebiegu zjawisk fizycznych.

• wie, czym zajmuje się metodologia nauk, • wie, na czym polega metoda

hipotetyczno-dedukcyjna,

• podać przykłady rozumowania indukcyjnego w mechanice Newtona, • podać przykład stosowania metody hipotetyczno –dedukcyjnej w tworzeniu teorii fizycznych

• wie, że fizyka kwantowa jest

indeterministyczna (nie jest

deterministyczna),

• wie jaka jest różnica pomiędzy metodą indukcyjną, a hipotetyczno –dedukcyjną, • ograniczenia wynikłe z relacji nieoznaczoności,

• wytłumaczyć, dlaczego żadnej teorii nie można uważać za ostateczną

i absolutnie prawdziwą.

• wie, co to są akceleratory (synchrotrony),

detektory

promieniowania,

• wyszukać potrzebne informacje, • posługiwać się prostymi informacjami

naukowymi.

• rozumie rolę fizyki w odkrywaniu Kosmosu,

• przeczytać tekst naukowy ze zrozumieniem, • wyszukiwać i posługiwać się informacjami, • prezentować własne poglądy,

• dyskutować