Na podstawie art. 9 ust. 6 ustawy z dnia 11 maja2001 r. o warunkach zdrowotnych ˝ywnoÊci i ˝ywienia(Dz. U. Nr 63, poz. 634, z póên. zm.3)) zarzàdza si´, conast´puje:

§ 1. Rozporzàdzenie okreÊla:

1) sposób pobierania próbek ˝ywnoÊci w celu ozna-czania pozosta∏oÊci chemicznych Êrodków ochro-

ny roÊlin w iloÊciach szkodliwych dla zdrowia lub˝ycia cz∏owieka, w tym wielkoÊç i iloÊç pobiera-nych próbek, rodzaje próbek, poj´cia stosowaneprzy pobieraniu próbek, w ramach urz´dowej kon-troli ˝ywnoÊci i monitoringu;

2) procedury stosowane przy pobieraniu próbek,o których mowa w pkt 1;

3) sposób transportu i przechowywania próbek,o których mowa w pkt 1, przed przystàpieniem doanalizy pozosta∏oÊci chemicznych Êrodków ochro-ny roÊlin.

§ 2. Sposób pobierania próbek ˝ywnoÊci w celuoznaczania pozosta∏oÊci chemicznych Êrodków ochro-ny roÊlin oraz procedury stosowane przy pobieraniupróbek okreÊla za∏àcznik nr 1 do rozporzàdzenia.

§ 3. Sposób transportu i przechowywania próbek˝ywnoÊci pobranych w celu oznaczania pozosta∏oÊcichemicznych Êrodków ochrony roÊlin okreÊla za∏àcz-nik nr 2 do rozporzàdzenia.

§ 4. Rozporzàdzenie wchodzi w ˝ycie z dniem1 maja 2004 r.

Minister Zdrowia: L. Sikorski

Dziennik Ustaw Nr 86 — 5581 — Poz. 810

810

ROZPORZÑDZENIE MINISTRA ZDROWIA1)

z dnia 20 kwietnia 2004 r.

w sprawie pobierania próbek ˝ywnoÊci w celu oznaczania pozosta∏oÊci chemicznych Êrodkówochrony roÊlin2)

———————1) Minister Zdrowia kieruje dzia∏em administracji rzàdowej

— zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporzàdzenia Preze-sa Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawieszczegó∏owego zakresu dzia∏ania Ministra Zdrowia (Dz. U.Nr 93, poz. 833 oraz z 2003 r. Nr 199, poz. 1941).

2) Przepisy niniejszego rozporzàdzenia wdra˝ajà postanowie-nia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/63/WEz dnia 11 lipca 2002 r. ustanawiajàcej wspólnotowe metodypobierania próbek do celów urz´dowej kontroli pozosta∏oÊcipestycydów w produktach pochodzenia roÊlinnego i zwie-rz´cego oraz na ich powierzchni oraz uchylajàcej dyrektyw´79/700/EWG (Dz. Urz. WE L 187 z 16.7.2002).Dane dotyczàce og∏oszenia aktów prawa Unii Europej-skiej, zamieszczone w niniejszym rozporzàdzeniu, z dniemuzyskania przez Rzeczpospolità Polskà cz∏onkostwa w UniiEuropejskiej dotyczà og∏oszenia tych aktów w DziennikuUrz´dowym Unii Europejskiej — wydanie specjalne.

3) Zmiany wymienionej ustawy zosta∏y og∏oszone w Dz. U.z 2001 r. Nr 128, poz. 1408, z 2002 r. Nr 135, poz. 1145i Nr 166, poz. 1362, z 2003 r. Nr 52, poz. 450, Nr 122,poz. 1144, Nr 130, poz. 1187, Nr 199, poz. 1938 i Nr 208,poz. 2020 oraz z 2004 r. Nr 33, poz. 288.

Za∏àczniki do rozporzàdzenia Ministra Zdrowiaz dnia 20 kwietnia 2004 r. (poz. 810)

Za∏àcznik nr 1

SPOSÓB POBIERANIA PRÓBEK ˚YWNOÂCI W CELU OZNACZANIA POZOSTA¸OÂCI CHEMICZNYCHÂRODKÓW OCHRONY ROÂLIN ORAZ PROCEDURY STOSOWANE PRZY POBIERANIU PRÓBEK

I. Poj´cia stosowane przy pobieraniu próbek

1) porcja analityczna – reprezentatywna iloÊç mate-ria∏u pobrana z próbki analitycznej, o wielkoÊci od-powiedniej dla pomiaru st´˝enia pozosta∏oÊci che-micznych Êrodków ochrony roÊlin;

Uwaga: w celu pobrania porcji analitycznej dopusz-cza si´ zastosowanie odpowiedniego przyrzàdu dopobierania próbek;

2) próbka analityczna — materia∏ przygotowany doanalizy z próbki laboratoryjnej, poprzez oddzieleniecz´Êci produktu przeznaczonego do badania, a na-st´pnie wymieszany, zmielony, rozdrobniony itp.w celu wyodr´bnienia porcji analitycznej w sposóbminimalizujàcy wielkoÊç b∏´du;

Uwaga: przygotowanie próbki analitycznej powinnoodzwierciedlaç procedur´ przyj´tà przy ustalaniu naj-wy˝szej dopuszczalnej pozosta∏oÊci, co oznacza, ˝e

porcja produktu przygotowywana do analizy mo˝ezawieraç cz´Êci, które nie sà normalnie spo˝ywane;w celu ustalenia cz´Êci wchodzàcych w sk∏ad próbkianalitycznej nale˝y odnieÊç si´ do odpowiednich za-∏àczników rozporzàdzenia Ministra Zdrowia z dnia16 kwietnia 2004 r. w sprawie najwy˝szych dopusz-czalnych poziomów pozosta∏oÊci chemicznych Êrod-ków ochrony roÊlin, które mogà znajdowaç si´w Êrodkach spo˝ywczych lub na ich powierzchni(Dz. U. Nr 85, poz. 801);

3) próbka zbiorcza (próbka zagregowana) — w przy-padku produktów innych ni˝ mi´so i drób — po∏à-czony, dobrze wymieszany zbiór próbek pierwot-nych, pobranych z partii, a w przypadku mi´sai drobiu przyjmuje si´, ˝e próbka pierwotna jestrównowa˝na z próbkà zbiorczà;

Uwagi:

a) próbki pierwotne muszà zawieraç odpowiedniàiloÊç materia∏u w celu umo˝liwienia wyodr´b-nienia wszystkich próbek laboratoryjnych, jakiepowinny byç pozyskane z próbki zbiorczej,

b) w przypadkach kiedy podczas pobierania pró-bek pierwotnych przygotowywane sà oddziel-ne próbki laboratoryjne, przyjmuje si´, ˝e pod-czas pobierania próbek z partii próbka zbiorczastanowi sum´ próbek laboratoryjnych;

4) próbka laboratoryjna (próbka laboratorium) —próbka wys∏ana do laboratorium lub otrzymanaw laboratorium; obejmuje ona reprezentatywnàiloÊç materia∏u pobranego z próbki zbiorczej;

Uwagi:

a) próbka laboratoryjna mo˝e stanowiç ca∏oÊç lubcz´Êç próbki zbiorczej,

b) w celu przygotowania próbek laboratoryjnychnie nale˝y dzieliç produktów jednostkowych,z wyjàtkiem sytuacji, kiedy dzielenie produktówjednostkowych zosta∏o przewidziane w tabeli 3,

c) w przypadku koniecznoÊci powtórzenia badaniadopuszcza si´ pobranie podwójnych próbek la-boratoryjnych;

5) partia — iloÊç materia∏u Êrodka spo˝ywczego do-starczonego w tym samym czasie, co do któregowiadomo lub co do którego próbobiorca ma prze-konanie, ˝e materia∏ ten jest jednolity pod wzgl´-dem pochodzenia, producenta, rodzaju, sposobupakowania, rodzaju opakowania, oznakowania,nadawcy itp.; podejrzana partia jest to partia, co doktórej, bez wzgl´du na powód, istniejà podejrzenia,˝e mo˝e zawieraç nadmierne pozosta∏oÊci pestycy-dów; niepodejrzana partia jest to partia, dla którejnie ma powodów, aby podejrzewaç, ˝e mo˝e za-wieraç nadmierne pozosta∏oÊci pestycydów;

Uwagi:

a) w przypadku kiedy przesy∏ka sk∏ada si´ z partii,które mo˝na zidentyfikowaç jako pochodzàceod ró˝nych producentów, ka˝dà parti´ nale˝ytraktowaç oddzielnie,

b) przesy∏ka mo˝e sk∏adaç si´ z jednej lub wi´kszejliczby partii,

c) w przypadku znacznego rozmiaru lub obszaruzajmowanego przez ka˝dà z partii w du˝ej prze-sy∏ce ka˝da z serii wagonów, platform, samo-chodów ci´˝arowych, miejsc sk∏adowania mo˝ezostaç uznana jako odr´bna partia,

d) partia mo˝e zostaç wymieszana np. poprzezsortowanie lub podczas procesu produkcyj-nego;

6) próbka pierwotna — jedna lub wi´cej jednostekpobranych z tego samego miejsca partii;

Uwagi:

a) wyboru miejsca w partii, z którego pobieranajest próbka pierwotna, nale˝y dokonaç w spo-sób losowy, jednak je˝eli jest to niemo˝liwez powodów technicznych, wyboru nale˝y doko-naç w sposób losowy z dost´pnych cz´Êci partii,

b) liczb´ jednostek wymaganych do skompleto-wania próbki pierwotnej nale˝y okreÊliç na pod-stawie najmniejszego rozmiaru i liczby wyma-ganych próbek laboratoryjnych,

c) w przypadku produktów pochodzenia roÊlinne-go, jaj, przetworów mlecznych, kiedy z partii po-bierana jest wi´cej ni˝ jedna próbka pierwotna,ka˝da z próbek pierwotnych powinna mieçw przybli˝eniu podobny rozmiar w stosunku dopróbki zbiorczej,

d) jednostki do badaƒ powtarzanych mogà byçpodczas pobierania próbki lub próbek dobiera-ne losowo do podwójnych próbek laboratoryj-nych w przypadkach, kiedy rozmiar tych jedno-stek uniemo˝liwia przygotowanie próbki zbior-czej jako próbki laboratoryjnej o lepszej repre-zentatywnoÊci lub kiedy jednostki (np. jaja, de-likatne owoce) mog∏yby zostaç uszkodzonepodczas mieszania,

e) w przypadkach gdy próbki pierwotne pobieranesà w odst´pach czasowych podczas ∏adowanialub roz∏adowywania partii, miejsce, z któregopobierana jest próbka, odnosi si´ do okreÊlo-nych punktów czasowych,

f) w celu przygotowania próbki pierwotnej nie na-le˝y przecinaç ani dzieliç jednostek, z wyjàtkiemsytuacji przedstawionych w tabeli 3;

7) próbka — jedna lub wi´cej jednostek pobranychz populacji jednostek lub porcja materia∏u pobra-na z jego wi´kszej iloÊci; do celów oznaczania che-micznych Êrodków ochrony roÊlin próbka repre-zentatywna powinna byç reprezentatywna dlapartii, próbki zbiorczej, zwierz´cia itp. w odniesie-niu do wielkoÊci pozosta∏oÊci pestycydów, ale niemusi byç reprezentatywna w odniesieniu do in-nych cech;

8) pobieranie próbek — procedura stosowana w ce-lu pobrania i sporzàdzenia próbki;

Dziennik Ustaw Nr 86 — 5582 — Poz. 810

9) przyrzàdy do pobierania próbek:

a) narz´dzia takie, jak szufle, czerpaki, Êwidry, no˝e,sondy itp. s∏u˝àce do wyodr´bnienia jednostkiz materia∏u zbiorczego, z opakowaƒ, np. beczekczy du˝ych serów, z porcji mi´sa, drobiu, którychwielkoÊç nie odpowiada ze wzgl´dów praktycz-nych próbce pierwotnej,

b) narz´dzia takie, jak pojemniki s∏u˝àce do przygo-towania próbki laboratoryjnej z próbki zbiorczejlub przygotowania porcji analitycznej z próbkilaboratoryjnej;

Uwagi:

a) poszczególne przyrzàdy do pobierania próbeksà opisane w Normach ISO i Mi´dzynarodowejFederacji Mleczarskiej (IDF)1),

b) w przypadku produktów takich jak liÊcie luzemjako przybór do pobierania próbek mo˝e byçuznana r´ka próbobiorcy, co oznacza mo˝liwoÊçr´cznego pobierania próbek;

10) próbobiorca — osoba przeszkolona w zakresie po-bierania próbek i upowa˝niona przez organy urz´-dowej kontroli ˝ywnoÊci;

Uwaga: próbobiorca jest odpowiedzialny za wszyst-kie procedury zwiàzane z pobieraniem próbki, w∏à-czajàc w to przygotowanie, opakowanie i przesy∏k´próbki laboratoryjnej. Próbobiorca musi rozumieçkoniecznoÊç przestrzegania poszczególnych proce-dur pobierania próbek i jest zobowiàzany do dostar-czenia odpowiedniej dokumentacji próbki oraz doÊcis∏ej wspó∏pracy z laboratorium;

11) wielkoÊç próbki — liczba jednostek lub iloÊç mate-ria∏u, na który sk∏ada si´ próbka;

12) jednostka — najmniejsza oddzielna lub dajàca si´wyodr´bniç cz´Êç w partii, jaka mo˝e byç z niejpobrana, stanowiàca ca∏oÊç lub cz´Êç próbki pier-wotnej;

Uwagi: jednostki nale˝y identyfikowaç w nast´pujà-cy sposób:

a) Êwie˝e owoce i warzywa — jednostk´ mo˝e sta-nowiç ka˝dy ca∏y owoc lub ca∏e warzywo lubte˝ w postaci, w jakiej wyst´pujà w sposób na-turalny (np. kiÊcie winogron), z wyjàtkiem ma-∏ych owoców; w przypadku opakowanych ma-∏ych produktów jednostki mogà byç identyfiko-wane zgodnie z lit. d; dopuszcza si´ zastosowa-nie przyrzàdu do pobierania próbek, o ile niespowoduje to uszkodzenia materia∏u; w takimprzypadku urzàdzenie to mo˝e pos∏u˝yç dookreÊlenia jednostki; w celu sporzàdzenia jed-nostki nie wolno dzieliç jaj, Êwie˝ych owocówani warzyw,

b) du˝e zwierz´ta, ich cz´Êci i narzàdy — jednost-k´ mo˝e stanowiç cz´Êç lub ca∏oÊç okreÊlonejcz´Êci narzàdu; w celu sporzàdzenia jednostkimo˝na przecinaç cz´Êci tuszy i narzàdy,

c) ma∏e zwierz´ta, ich cz´Êci i narzàdy — jednost-k´ mo˝e stanowiç ca∏e zwierz´ lub jego ca∏acz´Êç lub narzàd; w przypadku zwierzàt w opa-kowaniach jednostki mogà byç identyfikowanezgodnie z lit. d; dopuszcza si´ zastosowanieprzyrzàdu do pobierania próbek, o ile nie b´dziemia∏o wp∏ywu na wielkoÊç pozosta∏oÊci pesty-cydów; w takim przypadku urzàdzenie to mo˝epos∏u˝yç do okreÊlenia jednostki,

d) materia∏y opakowane — jako jednostk´ nale˝yprzyjàç najmniejsze oddzielne opakowanie jed-nostkowe; w przypadkach kiedy najmniejszeopakowanie jest bardzo du˝e, próbki nale˝y po-bieraç, traktujàc to opakowanie jako próbk´zbiorczà, zgodnie z lit. e; gdy najmniejsze opa-kowanie jest bardzo ma∏e, jednostk´ mo˝e two-rzyç grupa opakowaƒ jednostkowych,

e) materia∏y zbiorcze, du˝e opakowania (np. becz-ki, sery), które sà zbyt du˝e, aby mog∏y stanowiçpróbk´ pierwotnà — jednostk´ stanowi mate-ria∏ pobrany za pomocà przyrzàdu do pobiera-nia próbek.

II. Procedury stosowane przy pobieraniu próbek Êrod-ków spo˝ywczych2) oraz wielkoÊç i iloÊç pobiera-nych próbek

1. Ârodki ostro˝noÊci

Nale˝y unikaç zanieczyszczenia lub uszkodzenia(zepsucia si´) próbki na wszystkich etapach procesupobierania próbki, poniewa˝ mo˝e to mieç wp∏yw nawynik analityczny. Próbki nale˝y pobieraç oddzielniez ka˝dej partii przeznaczonej do badania na zgodnoÊçz wartoÊciami najwy˝szych dopuszczalnych pozosta-∏oÊci.

2. Pobieranie próbek pierwotnych

Minimalnà liczb´ próbek pierwotnych, jakà nale˝ypobraç z partii, nale˝y wyznaczyç na podstawie tabe-li 1. W przypadku podejrzanych partii mi´sa i drobiuliczb´ próbek, jakà nale˝y pobraç z partii, okreÊla tabe-la 2. Ka˝dà próbk´ pierwotnà nale˝y pobraç w takimstopniu, jak jest to praktycznie mo˝liwe, z losowo wy-branego miejsca w partii. Próbka pierwotna musi za-wieraç iloÊç materia∏u umo˝liwiajàcà przygotowaniepróbki laboratoryjnej, jaka jest wymagana w zale˝no-Êci od partii.

Dziennik Ustaw Nr 86 — 5583 — Poz. 810

———————1) ISO 950: Cereals — sampling (as grain); ISO 951: Pulses in

bags — sampling; ISO 1839: Sampling — tea; IDF stan-dard 50C: Milk and milk products — methods and sam-pling lub odpowiednie Polskie Normy PN EN.

———————2) Nale˝y stosowaç zalecenia Norm ISO. Dla innych ni˝ wy-

mienione w normach produktów dostarczanych luzem al-bo w du˝ych opakowaniach zbiorczych dopuszcza si´ za-stosowanie istniejàcych norm ISO dla innych produktów.ISO 950: cereals — sampling (as grain); ISO 951: Pulses inbags — sampling; ISO 1839: Sampling — tea; IDF stan-dard 50C: Milk and milk products — methods and sam-pling lub odpowiednie Polskie Normy PN EN.

Uwaga: przyrzàdy do pobierania próbek ziarna3), jadalnych nasion roÊlin stràczkowych4) i herbaty5) sà opisanew mi´dzynarodowych normach ISO, a przyrzàdy stosowane do pobierania produktów mlecznych w mi´dzyna-rodowych normach IDF6).

Tabela 1. Minimalna liczba próbek pierwotnych, którà nale˝y pobraç z partii:

Dziennik Ustaw Nr 86 — 5584 — Poz. 810

———————3) International Standard ISO 950: Cereals — sampling as grain lub odpowiednie Polskie Normy PN EN.4) International Standard ISO 951: Pulses in bags — sampling lub odpowiednie Polskie Normy PN EN.5) International Standard ISO 1839: Sampling — tea lub odpowiednie Polskie Normy PN EN.6) International IDF Standard 50C: Milk and milk products — methods of sampling lub odpowiednie Polskie Normy PN EN.

Uwagi:

1) tabela zak∏ada losowe pobieranie próbek;

2) w przypadku kiedy liczba próbek pierwotnychwskazana w tabeli 1 jest wi´ksza ni˝ oko∏o 10 %liczby jednostek w ca∏ej partii, liczba próbek pier-wotnych (n) mo˝e byç mniejsza, obliczona zgod-nie z nast´pujàcym wzorem:

n = no/(1 + (no–1))/N

gdzie:n = minimalna liczba próbek pierwotnych, które na-

le˝y pobraç,no = liczba próbek pierwotnych z tabeli 2,N = liczba jednostek w partii umo˝liwiajàcych spo-

rzàdzenie próbki pierwotnej;

3) je˝eli pobrana jest pojedyncza próbka pierwotna,prawdopodobieƒstwo wykrycia niezgodnoÊci z naj-wy˝szà dopuszczalnà pozosta∏oÊcià jest zbli˝one docz´stoÊci wyst´powania próbek niezgodnych;

4) w celu wyznaczenia dok∏adnego lub alternatywne-go prawdopodobieƒstwa albo dla innej cz´stoÊciwyst´powania niezgodnoÊci liczba próbek, którenale˝y pobraç, mo˝e byç obliczona z wzoru:

1 – p = (1 — i)n

gdzie:

‘p’ oznacza prawdopodobieƒstwo, ‘i’ jest cz´stoÊciàwyst´powania niezgodnoÊci w partii (obie warto-

Êci wyra˝one sà jako u∏amek, a nie jako procenty),a ‘n’ jest liczbà próbek.

3. Przygotowanie próbki zbiorczej

W tabeli 3 podano sposób post´powania dla mi´-sa i drobiu. Ka˝dà próbk´ pierwotnà przyjmuje si´ ja-ko oddzielnà próbk´ zbiorczà.

W tabelach 4 i 5 przedstawiono sposoby post´po-wania w przypadku produktów pochodzenia roÊlinne-go, jaj i produktów mlecznych. W celu sporzàdzeniapróbki zbiorczej próbki pierwotne nale˝y po∏àczyç zesobà i dok∏adnie wymieszaç, o ile jest to mo˝liwe zewzgl´dów praktycznych.

W przypadkach kiedy wymieszanie próbek pier-wotnych w celu sporzàdzenia próbki zbiorczej zewzgl´dów praktycznych nie jest mo˝liwe, mo˝na za-stosowaç nast´pujàcy sposób post´powania.

Je˝eli jednostki mogà ulec uszkodzeniu podczasmieszania lub dzielenia du˝ej próbki zbiorczej w spo-sób mogàcy mieç wp∏yw na pozosta∏oÊci pestycydualbo kiedy nie ma mo˝liwoÊci wymieszania bardzo du-˝ych jednostek w celu uzyskania bardziej jednorodnejdystrybucji pozosta∏oÊci pestycydu, nale˝y podczaspobierania próbek pierwotnych losowo pobraç jed-nostki jako podwójne próbki laboratoryjne. W takimprzypadku prezentowany wynik analizy powinien byçÊrednià wyników uzyskanych z badanych próbek labo-ratoryjnych.

Dziennik Ustaw Nr 86 — 5585 — Poz. 810

Tabela 2. Liczba losowo pobranych próbek pierwotnych wymaganych dla danego prawdopodobieƒstwastwierdzenia przynajmniej jednej próbki niezgodnej w partii mi´sa lub drobiu, dla danej cz´stoÊci wyst´powa-nia niezgodnych pozosta∏oÊci w partii:

Dziennik Ustaw Nr 86 — 5586 — Poz. 810

Dziennik Ustaw Nr 86 — 5587 — Poz. 810

Dziennik Ustaw Nr 86 — 5588 — Poz. 810

Dziennik Ustaw Nr 86 — 5589 — Poz. 810

Dziennik Ustaw Nr 86 — 5590 — Poz. 810

Dziennik Ustaw Nr 86 — 5591 — Poz. 810

Za∏àcznik nr 2

SPOSÓB TRANSPORTU I PRZECHOWYWANIA PRÓBEK ˚YWNOÂCI POBRANYCH W CELUOZNACZANIA POZOSTA¸OÂCI CHEMICZNYCH ÂRODKÓW OCHRONY ROÂLIN

I. Przygotowanie próbki laboratoryjnej

1. W przypadkach kiedy próbka zbiorcza jest wi´k-sza ni˝ jest to wymagane dla próbki laboratoryjnej,nale˝y jà podzieliç w sposób zapewniajàcy reprezenta-tywnoÊç porcji.

2. Dopuszcza si´ stosowanie przyrzàdów do pobie-rania próbek oraz dzielenie ich na cz´Êci, a tak˝e innyodpowiedni sposób zastosowany w procesie reduko-wania wielkoÊci próbki, pod warunkiem ˝e nie spowo-duje on uszkodzenia jednostek Êwie˝ych owoców, wa-rzyw i jaj.

3. JeÊli zachodzi taka potrzeba, na tym etapie nale-˝y pobraç podwójne próbki laboratoryjne, które mo˝-na równie˝ przygotowaç, stosujàc powy˝szy alterna-tywny sposób post´powania.

4. Minimalne wymogi wielkoÊci próbek laborato-ryjnych okreÊla tabela 3, 4 oraz 5.

II. Dokumentacja pobierania próbek

1. Próbobiorca zobowiàzany jest do odnotowaniaw protokole pobrania próbki danych dotyczàcych ro-dzaju i pochodzenia partii:

1) umo˝liwiajàcych identyfikacj´ w∏aÊciciela, dostaw-cy lub przewoênika;

2) daty i miejsca pobrania próbki;

3) wszelkich innych informacji mogàcych mieç zna-czenie dla charakterystyki partii i póêniejszegoprocesu analitycznego.

2. W protokole pobrania próbki nale˝y odnotowaçwszelkie odst´pstwa od zalecanych metod pobieraniapróbek.

3. Do ka˝dej próbki spoÊród podwójnych próbeklaboratoryjnych próbobiorca zobowiàzany jest do∏à-czyç podpisanà kopi´ protoko∏u pobrania próbki orazdysponowaç kopià tego protoko∏u.

4. Kolejnà kopi´ próbobiorca powinien udost´pniçw∏aÊcicielowi partii lub jego przedstawicielowi, bezwzgl´du na to, czy otrzymujà oni próbki laboratoryjne.

5. Protoko∏y pobrania próbki prowadzone w wersjielektronicznej powinny równie˝ trafiç do wszystkichich odbiorców w celu umo˝liwienia przeprowadzeniaodpowiednich procedur audytorskich.

III. Pakowanie i sposób transportu próbek analitycznych

1. Próbk´ laboratoryjnà nale˝y umieÊciç w czy-stym, wykonanym z oboj´tnych materia∏ów opakowa-niu, które powinno chroniç próbk´ przed zanieczysz-czeniem, uszkodzeniem i ubytkiem.

2. Opakowanie nale˝y opiecz´towaç i oznakowaç,do∏àczajàc do niego protokó∏ pobrania próbki. Przystosowaniu kodu kreskowego zaleca si´ do∏àczenierównie˝ informacji alfanumerycznej.

3. Próbk´ nale˝y dostarczyç do laboratoriumw mo˝liwie najkrótszym czasie.

4. W czasie transportu nale˝y unikaç sytuacji, któ-ra mog∏aby doprowadziç do zepsucia si´ próbki,szczególnie dotyczy to próbek Êwie˝ych artyku∏ów,które podczas transportu do laboratorium w zale˝no-Êci od ich rodzaju powinny pozostawaç sch∏odzonelub w stanie zamro˝enia.

5. Próbki drobiu i mi´sa nale˝y zamroziç przed wy-s∏aniem do laboratorium. JeÊli czas od pobrania doprzekazania próbki do laboratorium jest na tyle krótki,˝e wyklucza jej zepsucie, dopuszcza si´ dostarczeniepróbki w postaci niezamro˝onej.

IV. Przygotowanie próbki analitycznej

1. Próbce analitycznej nale˝y nadaç identyfikator,a w protokole pobrania próbki nale˝y zamieÊciç dat´jej otrzymania i wielkoÊç próbki.

2. Z otrzymanej próbki nale˝y bezzw∏ocznie wyod-r´bniç cz´Êç podlegajàcà analizie.

3. W przypadku kiedy poziom pozosta∏oÊci wyra˝a-ny jest z uwzgl´dnieniem fragmentów, które nie pod-lega∏y analizie, cz´Êci te nale˝y zwa˝yç i odnotowaçich mas´.

V. Przygotowanie i przechowywanie porcji analitycznej

1. W razie potrzeby próbk´ analitycznà mo˝na po-dzieliç, a nast´pnie dobrze wymieszaç w celu zapew-nienia reprezentatywnoÊci pobranej porcji analitycz-nej. WielkoÊç porcji analitycznej zale˝y od stosowanejmetody analitycznej i mo˝liwoÊci skutecznego wymie-szania porcji. Nale˝y odnotowaç sposób, w jaki prób-ka zosta∏a podzielona i wymieszana.

2. Zastosowana procedura dzielenia i mieszaniapróbki nie mo˝e wp∏ywaç na wielkoÊç pozosta∏oÊciobecnego w próbce pestycydu.

3. W uzasadnionych przypadkach, w celu zminima-lizowania niepo˝àdanego wp∏ywu procesów przygo-towawczych, post´powanie z próbkà analitycznà nale-˝y przeprowadzaç w okreÊlonych warunkach, np.w temperaturze poni˝ej zera.

4. W przypadku kiedy dzielenie próbki mo˝e wp∏y-nàç na wielkoÊç pozosta∏oÊci i wobec braku alterna-tywnych procedur post´powania przygotowawczegodla okreÊlonej próbki, jako porcj´ analitycznà nale˝yprzyjàç ca∏à jednostk´ albo fragmenty wyodr´bnionez ca∏ej jednostki.

5. Je˝eli taka porcja analityczna sk∏ada si´ z kilkujednostek lub ich fragmentów i nie jest pewne, czy nieb´dzie ona reprezentatywna dla próbki analitycznej,w takim przypadku nale˝y poddaç analizie odpowied-nià liczb´ podwójnych próbek laboratoryjnych w celuwykazania niepewnoÊci wartoÊci Êredniej.

6. Je˝eli zachodzi potrzeba przechowywania porcjianalitycznej przed analizà, nale˝y tak dobraç warunki,

w tym czas przechowywania, aby nie wp∏ywa∏y onena poziom pozosta∏oÊci pestycydu.

7. W uzasadnionych przypadkach nale˝y pobraçdodatkowà próbk´ analitycznà w celu przeprowadze-nia badania potwierdzajàcego i analiz podwójnych.

8. Przedstawione wy˝ej procedury pobierania pró-bek okreÊlone sà w regulacjach Kodeksu ˚ywnoÊcio-wego.1)

VI. Kryteria stosowane przy okreÊlaniu zgodnoÊci

1. Wynik analityczny musi pochodziç od jednej lubwi´kszej liczby próbek laboratoryjnych pobranychz partii i otrzymanych do analizy w odpowiednim sta-nie. Wynik powinien zawieraç odpowiednie informa-cje dotyczàce zastosowanych procedur zapewnianiajakoÊci.

2. W przypadku kiedy wynik analizy wskazuje, ˝estwierdzona pozosta∏oÊç pestycydu przekracza naj-wy˝szy dopuszczalny poziom pozosta∏oÊci, laborato-rium powinno potwierdziç to˝samoÊç wykrytej sub-stancji, a jej st´˝enie powinno zostaç zweryfikowanepoprzez analiz´ jednej lub wi´kszej liczby dodatko-wych porcji analitycznych pochodzàcych z oryginalnejpróbki laboratoryjnej.

3. WartoÊç najwy˝szej dopuszczalnej pozosta∏oÊciodnosi si´ do próbki zbiorczej.

4. Partia jest zgodna z najwy˝szà dopuszczalnà po-zosta∏oÊcià, je˝eli wynik analityczny wskazuje, ˝e war-toÊç najwy˝szej dopuszczalnej pozosta∏oÊci nie zosta-∏a przekroczona.

5. Je˝eli wyniki odnoszàce si´ do próbki zbiorczejprzekraczajà najwy˝szà dopuszczalnà pozosta∏oÊç,przy podejmowaniu decyzji, ˝e partia nie jest zgodna,nale˝y wziàç pod uwag´:

1) wyniki uzyskane z jednej lub wi´kszej liczby pró-bek analitycznych, jako mo˝liwe do przyj´cia;

2) dok∏adnoÊç i precyzj´ analizy, zgodnie z danymidokumentujàcymi system jakoÊci.

Dziennik Ustaw Nr 86 — 5592 — Poz. 810

———————1) Dokument CAG/GL 33—1999 z Kodeksu ˚ywnoÊcio-

wego. FAO Rzym. ftp://fts.fao.org/codex/standard/volu-me2a/en/GL_033e.