16

Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego. -ostre szczyty (duże równice wysokości) -przełęcze -turnie (nagie skały) -granie (linie grzbietowe) -stożki piargowe -żleby -stawy -potoki (rwące) -wodospady. Elementy rzeźby wysokogórskiej. Turnia. Grań. Kocioł polodowcowy. Żleb. - PowerPoint PPT Presentation

Citation preview

Page 1: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego
Page 2: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego

-ostre szczyty (duże równice wysokości)-przełęcze-turnie (nagie skały)-granie (linie grzbietowe)-stożki piargowe-żleby-stawy-potoki (rwące)-wodospady

Page 3: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego

Turnia

Grań

Kocioł

polodowcowy

Żleb

Stożek

piargowy

Page 4: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego

ROŚLINNOŚĆ W GÓRACH

Pionowe zróżnicowanie klimatu uwarunkowało powstanie piętrowości środowiska roślinnego.

Na północy do wysokości ok. 500-800 m n.p.m. występują lasy liściaste i mieszane (z bukiem i dębem), na wschodzie roślinność leśno-stepowa, z widnymi lasami dębowymi, na południu roślinność krzewiasta i drzewiasta roślinność śródziemnomorska. Powyżej występują lasy górskie - bukowe, jodłowe, wyżej świerkowe, ze znacznym udziałem modrzewia i limby.

Górna granica lasu przebiega najniżej na skłonie północnym (ok. 1600-1900 m n.p.m.) i południowym (ok. 1700-2000 m n.p.m.), najwyżej wznosi się w centralnej części gór - do 2400 m n.p.m.

Page 5: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego

regiel dolny- piętro lasów mieszanych z klimatem umiarkowanie chłodnym. Rosną tu lasy świerkowe i (rzadki już) bukowo-jodłowy, którego fragmenty spotkać można jeszcze w dolinach: Strążyskiej i Białego.

regiel górny - piętro borów świerkowych zwieńczone górną granicą lasu z klimatem chłodnym oraz limba i modrzew. Obserwując las w jego górnej części, widać, iż stopniowo staje się on mniej zwarty i bardziej widny.

piętro kosodrzewiny - piętro powyżej górnej granicy lasu o klimacie bardzo chłodnym. Kosodrzewina należy do zmiennego gatunku sosny górskiej, w Tatrach występującej zawsze w formie krzaczastej.

piętro alpejskie - z klimatem umiarkowanie zimnym i dominacją niskich muraw wysokogórskich. Liczba gatunków roślinnych w piętrze alpejskim drastycznie maleje.

piętro turniowe - wyróżnione jedynie w Tatrach Wysokich o klimacie zimnym, gdzie

dominują porosty, mchy oraz niskie murawy. W tym najwyższym piętrze roślinności

tatrzańskiej gatunki roślin kwiatowych kryją się od wichrów i mrozów pod nagrzewanymi

przez słońce skalnymi ścianami i gzymsami.

Page 6: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego

bory świerkowe

Zaroślakosodrzewiny

roślinność zielna,Głównie murawy

lasy liściaste i mieszane

głazy i skały

gkozy, świstaki

lisy, wilki

niedźwiedzie

orły

gronostaj

Page 7: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego

Sit Modrzyk Górski

Page 8: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego

Goryczka Wiosenna Dzwonek Alpejski

Page 9: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego

PIĘTRA ROŚLINNE W HIMALAJACH

•Im wyżej, tym uboższa roślinność.

Page 10: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego

Występowanie: Europa, Ameryka Północna, Azja. Prowadzi samotny tryb życia.Żyje średnio 35 lat.

Występowanie: tatry wysokie, Alpy, Karpaty, Pireneje.Żyje w stadzie. Jest zwierzęciem Chronionym.

Page 11: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego
Page 12: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego
Page 13: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego

KLIMAT

Klimat górski, na północy umiarkowany, dość wilgotny, na południu cieplejszy i bardziej suchy. Niższe części stoków są silnie zalesione, wyższe pokryte formacjami trawiastymi. Wnętrza kotlin śródgórskich w części południowej cechują się roślinnością półpustynną. Góry Skaliste są obszarem źródłowym wielu ważnych rzek, m.in.: Saskatchewan, Missouri, Arkansas, Rio Grande, Kolorado, Kolumbia, Fraser. Wzdłuż pasma biegnie główny wododział amerykański.

Page 14: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego

Góry Zrębowe

Powstanie pasm i łańcuchów górskich jest rezultatem ruchów tektonicznych. Dzięki nim mogą zostać wyniesione wysoko nawet bardzo duże fragmenty skorupy ziemskiej. Jeżeli

wypiętrzenie zachodzi wzdłuż uskoków, a warstwy skalne nie ulegną przy tym zaburzeniu- powstają góry zrębowe. Zręby tektoniczne ograniczone są uskokami. Najczęściej po obu stronach wyniesionego zrębu znajdują się rowy tektoniczne. Przykładem gór zrębowych

jest: pasmo Harz w Niemczech oraz niektóre części Sudetów.

Page 15: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego

Góry Fałdowe

Największe góry powstają tam, gdzie zbliżają się do siebie płyty litosfery. Dochodzi wówczas do podsuwania się jednej płyty pod drugą. Zjawisko to nazywa się subdukcją. W wyniku kolizji płyt litosfery osady ulegają sfałdowaniu i wypiętrzeniu. Tak powstają góry fałdowe. Ich przykładem są Kordyliery i Andy, najdłuższe łańcuchy górskie na Ziemi. Górami fałdowymi, powstałymi w wyniku zderzenia dwóch płyt litosfery, są również Himalaje. W Europie górami fałdowymi są: Alpy, Karpaty, Apeniny, Pireneje oraz Bałkany.

Page 16: Charakterystyka krajobrazu wysokogórskiego

CO TO JEST LODOWIEC?

Lodowiec - wielka masa lodu będąca w ciągłym ruchu pod wpływem własnego ciężaru. Powstaje powyżej granicy wiecznego śniegu, w miejscu, gdzie ukształtowanie terenu sprzyja gromadzeniu się śniegu, który pod wpływem ciśnienia nadległych warstw przekształca się w firn, a następnie w lód lodowcowy. Ta część to tzw. pole firnowe. Z niego pod wpływem siły ciężkości lód lodowcowy przesuwa się w doliny tworząc jęzor lodowcowy. Lodowce górskie występują we wszystkich strefach klimatycznych. W zależności od ukształtowania terenu i ilości śniegu przybierają różne rozmiary i kształty.