крама "TOM TAILOR" (М енск, пр. Скарыны, 37, т. 288-12-44)

крама "LEVI'S" (М енск, пр. Скарыны, 48, т. 288-25-62)

крама "БУНКЕР" (М енск, вул. Казлова, 14, т. 284-93-99)

крама "TRAFFIC" (М енск, пр. Скарыны, 44, т. 284-30-14)

крамы "М ИСТЕРИЯ ЗВУКА" (М енск, вул. Няміга, 12,

т. 289-39-30; пр. Скарыны, 52а, т. 283-23-06)

ГЦ "ПАРКИ НГ" (М енск, вул. Куйбыш ава, 40, крама "FUJIfilm", т. 237-30-33)

аўтобусы "ІNTERCARS" і оф іс "ІNTERCARS"

(М енск, вул. Гікалы, 3, т. 284-60-37, 284-60-85)

крама "ПЕРЕХОД" (падземны пераход каля ГУМ а, т. 227-41-14)

крама "КОМ ПЬЮ ТЕРНЫ Й М ИР" (вул. К.Чорнага, 31, т. 284-00-35)

інтэрнэт-клю б “iPOINT” (вул. Румянцава, 15, т. 233-97-25)

інтэрнэт-цэнтар "Площ@дка" (пр. Скарыны, 58-4, т. 239-38-74)

"ЦЕНТР М ОЛОД ЕЖ НЫ Х ПУТЕШ ЕСТВИ Й"

(вул. Варваш эні, 17-101, т. 239-17-49)

STAR Travel (вул. Сурганава, 47, оф. 8, т. 232-50-28)

ТАВАРЫ СТВА БЕЛАРУСКАЙ М ОВЫ

(вул. Румянцава, 13, т. 284-85-11, 288-23-52)

ГАНД ЛЁВЫ Д ОМ "НА НЯМ ІЗЕ" (2 паверх, стэнд RIMMEL)

ІНТЭРНЭТ-КАВЯР НЯ ''САЮ З-ONLINE'' (Цэнтральны дом аф іцэраў,

вул. Чырвонаармейская, 3, т. 226-02-79)

крама "ПОДЗЕМ КА" (М енск, пр. Скарыны, 43, т. 288-20-36) Íàêëàä 299 àñîáí³êà¢

СD знойдзеш тут:

Адзін наш знаёмы грае ў менскім “рок-гурце”. Нічога

асаблівага - музыка і музыка. На лаўры Electric Six ягоны

ансамбeль не прэтэндуе. Але лахацца з рэпэртуарам які год

таксама задрала. Паколькі чувак крэатыўны, лягічна, ш то

аднойчы яго асяніла: будзем Oasis'aм!

Некалі М улявін не наваліў са страху перад

прыдуркаватымі заўзятарамі ВІА The Beatles. Спакойна

ўзяў і пачаў рабіць неш та дзіка прыкольнае зь беларускага

ольдскулу (ну там усялякія “Касіў Ясь...”, “Рана на Івана” etc.).

У выніку “заўзятары” здуліся, а “Песьняры” парвалі ўсіх і

сталі крутымі.

Калі падумаць, то ў наш ага чувака ёсьць ІДЭЯ - ён

таксама хоча быць крутым. І больш яму, лічы, нічога ня

трэба, толькі:

адрасьціць ольдскульныя бакі і вусы;

паш ыць вінтажныя клёш ы і каш улю;

стаць са сваімі пацыкамі мясцовымі Oasis'амі.

Калі ты і па клю чавых словах ні ф іга не разумееш, мы

табе дапамагчы ўжо нічым ня зможам. А ў чувака ш анцы

ёсьць. Таму ш то заю занае “не падобныя да інш ых” бла-бла-

бла ён разглядае як прамое ЦУ да дзеяньняў. Адно ш то

трэба памятаць: з ольдскулам галоўнае не перабарш чыць

(гл. нью-скул М улявіна).

Пасьля можаш ня выбрацца.

ОЛЬД СКУЛ Ф ЛЭЙВАР

REDLIST

STUDUMKA@TUT.BY

НЕХТА МАЕ ПЛЯНЫ ПРЫБРАЦЬ ДА РУК ТВОЙ НУМАР CD / "СТУДЭНЦКАЙ ДУМКI"? ЦI ЎЖО ПРЫБРАЎ?..

АТРЫМАЕШ IНСТРУКЦЫЮ, КАЛI, ДЗЕ I ЯК УЗЯЦЬ НОВЫ

НУМАР, КАЛI СКIНЕШ СВОЙ МЭЙЛ НА

крама "TOM TAILOR" (М енск, пр. Скарыны, 37, т. 288-12-44)

крама "LEVI'S" (М енск, пр. Скарыны, 48, т. 288-25-62)

крама "БУНКЕР" (М енск, вул. Казлова, 14, т. 284-93-99)

крама "TRAFFIC" (М енск, пр. Скарыны, 44, т. 284-30-14)

крамы "М ИСТЕРИЯ ЗВУКА" (М енск, вул. Няміга, 12,

т. 289-39-30; пр. Скарыны, 52а, т. 283-23-06)

ГЦ "ПАРКИ НГ" (М енск, вул. Куйбыш ава, 40, крама "FUJIfilm", т. 237-30-33)

аўтобусы "ІNTERCARS" і оф іс "ІNTERCARS"

(М енск, вул. Гікалы, 3, т. 284-60-37, 284-60-85)

крама "ПЕРЕХОД" (падземны пераход каля ГУМ а, т. 227-41-14)

крама "КОМ ПЬЮ ТЕРНЫ Й М ИР" (вул. К.Чорнага, 31, т. 284-00-35)

інтэрнэт-клю б “iPOINT” (вул. Румянцава, 15, т. 233-97-25)

інтэрнэт-цэнтар "Площ@дка" (пр. Скарыны, 58-4, т. 239-38-74)

"ЦЕНТР М ОЛОД ЕЖ НЫ Х ПУТЕШ ЕСТВИ Й"

(вул. Варваш эні, 17-101, т. 239-17-49)

STAR Travel (вул. Сурганава, 47, оф. 8, т. 232-50-28)

ТАВАРЫ СТВА БЕЛАРУСКАЙ М ОВЫ

(вул. Румянцава, 13, т. 284-85-11, 288-23-52)

ГАНД ЛЁВЫ Д ОМ "НА НЯМ ІЗЕ" (2 паверх, стэнд RIMMEL)

ІНТЭРНЭТ-КАВЯР НЯ ''САЮ З-ONLINE'' (Цэнтральны дом аф іцэраў,

вул. Чырвонаармейская, 3, т. 226-02-79)

крама "ПОДЗЕМ КА" (М енск, пр. Скарыны, 43, т. 288-20-36) Íàêëàä 299 àñîáí³êà¢

СD знойдзеш тут:

Адзін наш знаёмы грае ў менскім “рок-гурце”. Нічога

асаблівага - музыка і музыка. На лаўры Electric Six ягоны

ансамбeль не прэтэндуе. Але лахацца з рэпэртуарам які год

таксама задрала. Паколькі чувак крэатыўны, лягічна, ш то

аднойчы яго асяніла: будзем Oasis'aм!

Некалі М улявін не наваліў са страху перад

прыдуркаватымі заўзятарамі ВІА The Beatles. Спакойна

ўзяў і пачаў рабіць неш та дзіка прыкольнае зь беларускага

ольдскулу (ну там усялякія “Касіў Ясь...”, “Рана на Івана” etc.).

У выніку “заўзятары” здуліся, а “Песьняры” парвалі ўсіх і

сталі крутымі.

Калі падумаць, то ў наш ага чувака ёсьць ІДЭЯ - ён

таксама хоча быць крутым. І больш яму, лічы, нічога ня

трэба, толькі:

адрасьціць ольдскульныя бакі і вусы;

паш ыць вінтажныя клёш ы і каш улю;

стаць са сваімі пацыкамі мясцовымі Oasis'амі.

Калі ты і па клю чавых словах ні ф іга не разумееш, мы

табе дапамагчы ўжо нічым ня зможам. А ў чувака ш анцы

ёсьць. Таму ш то заю занае “не падобныя да інш ых” бла-бла-

бла ён разглядае як прамое ЦУ да дзеяньняў. Адно ш то

трэба памятаць: з ольдскулам галоўнае не перабарш чыць

(гл. нью-скул М улявіна).

Пасьля можаш ня выбрацца.

ОЛЬД СКУЛ Ф ЛЭЙВАР

REDLIST

STUDUMKA@TUT.BY

НЕХТА МАЕ ПЛЯНЫ ПРЫБРАЦЬ ДА РУК ТВОЙ НУМАР CD / "СТУДЭНЦКАЙ ДУМКI"? ЦI ЎЖО ПРЫБРАЎ?..

АТРЫМАЕШ IНСТРУКЦЫЮ, КАЛI, ДЗЕ I ЯК УЗЯЦЬ НОВЫ

НУМАР, КАЛI СКIНЕШ СВОЙ МЭЙЛ НА

CD / 003

ВЭ ПУПКІН БОЛЬШ КАРЫ СНЫ ДЛЯ СОЦЫ Ю М У, ЧЫ М ДЖ ОРДЖ W БУШ , ЯКІ РОБІЦЬ ГІМ НАСТЫ КУ, ТАНЧЫ ЦЬ КАНТРЫ , ПУЛЯЕЦЦА РАКЕТАМ І І ЛУПІЦЬ У ТАМ ТАМ.

хто тут мульцік?

КОНТРАС

АД РЭЗАК4THEFEICY: М АКС СУБОЦІН

М ОД Ы : WHO IS BARBARELLA?

АБЭЦЭД А БЕЛАРУСКАГА ОЛЬД СКУЛУ

6

8

11

ZIVIL COURAGE / ЦК17

М АЛЕНЬКІ Д РАКОН VS. НІНД ЗЯ25

АД ЭКВАТНАСЬЦЬ 197027

BRONIK AS WE LOVE HIM30

ТРАНСФ ОРМ ЭРЫ І ПАКЕМ ОНЫ ЗД ОХЛІ32

ХЭПІ НЬЮ ЭЙР!34

СDЧКА36

ПЛЯСТЫ КАВЫ ІНТЭРНЭТ38

КОНТРАС3

STUDUMKA@TUT.BY

НЕХТА МАЕ ПЛЯНЫ ПРЫБРАЦЬ ДА РУК ТВОЙ НУМАР CD / "СТУДЭНЦКАЙ ДУМКI"? ЦI ЎЖО ПРЫБРАЎ?..

АТРЫМАЕШ IНСТРУКЦЫЮ, КАЛI, ДЗЕ I ЯК УЗЯЦЬ НОВЫ

НУМАР, КАЛI СКIНЕШ СВОЙ МЭЙЛ НА

С ьвета Ш О Ў

Анімацыя як зброя агітацыі. Ня ўсе чытаю ць праблемныя артыкулы, ня многія глядзяць аналітычныя перадачы, ніхто ня лю біць дакумэнтальныя стужкі. Абгрунтавана і па навуцы растлумачыць НЕШ ТА адразу ЎСІМ немагчыма. Затое мульцікі лю бяць усе. Калі хочаш прасунуць нейкую ідэю, зрабі пра гэта мульт.

Апош нім часам інтэрнэт завалены па самае не магу разнастайнымі cartoons і animations пра амэрыканскага прэзыдэнта Джорджа Буш а малодш ага. W ня лю бяць. Дзякую чы ідэі “aнтыбуш-прапаганды” тысячы аніматараў з розных краінаў сьвету знайш лі, чым заняць свае ручкі. Іх нездаровая ф антазія прымуш ае Буш а то па-заліхвацку танчыць кантры пад гітару (www.geekynetgirl.com), то граць на тамтаме пад вакал Коліна Паўэла і пуляцца ракетамі ў Бін Лядэна, які ш парка ўцякае і, прытанцоўваю чы, хаваецца на перасечанай мясцовасьці (www.gotlaughs.com). Рэсурс www.miniclip.com прапаноўвае інтэрактыўныя мульты са стылёвым порна-дыска і гімнастыкай для W.

Ці дасягае сваёй высакароднай мэты гэты ф ілігранны інтэлектуальны сьцёб з амэрыканскага прэзьзі? Як вядома, у нас на носе амэрыканскія выбары. У ЗШ А такія ш оў праходзяць з размахам: кандыдаты грызуцца за кожную сэкунду TV-этэраў і ш чэмяцца ў таблёідныя палосы здарэньняў. Усялякія скандалы, тырылкі і інш ыя інф армацыйныя нагоды - на вагу золата. Такі PR піпл хавае найбольш самазабыўна. Палітыкі і поп-зоркі вельмі засмучаю цца, калі іх ніхто доўга не прыкладае - значыць, рэйтынг падае. А тут...

Ня зьдзівімся, калі W уласнаруч адш піляе гэтым адмарозкам са свайго прэзыдэнцкага акладу. Ну і чаго вы дасягнеце сваімі 700 antibush sites? Любы “анты” -

W VS. Вэ

абсалю тна тупая ш тука. Гледзячы на чарговую застаўку, дзе мазгі W расьцякаю цца па сьценках, абываталь адказвае проста: “Задралі!”

“Блін!” - падумалі арганізатары белпраекту “Рабі. Сябе. Сам.” - “Дайце ім пазытыву!” Крэатыўная моладзь даўно прасекла перавагі “белага” прома. Цалкам пазытыў- культур- паліткарэктны мульт ад каманды “М агчыма ўсё!” & аніматара Васі Гагалуш кі масіравана пракруціўся ў сакавіку па О НТ. У нэце яго можна ўбачыць на сайце “CD”.

Галоўнага героя мульта аўтары назвалі Вася Пупкін - сымбалічнае імя для звычайнага калупальніка носу з вуліцы. Дык вось, Вэ Пупкін доўга і самааддана зырыць на яблык, ш то вісіць высока на дрэве. Зырыць восень, зіму, вясну... Напрыканцы аказваецца, ш то беларускі “ф эномэн Нью тана” можа быць значна паскораны ш ляхам тупаньня нагой у глебу.

Нескладаная на перш ы погляд мульцяха зроблена па ўсіх правілах масіраванага ўдару па падсьвядомасьці. Вэ - тыповы носьбіт вірусу т.зв. “памяркоўнасьці”, падсаджанага наш аму этнасу правіламі паліткарэктнасьці па-беларуску. Нават у архетыповым пачырваненьні твару Вэ глядач без праблемаў можа пазнаць сваіх родных і блізкіх са старэйш ага пакаленьня. Зьвярніце ўвагу таксама на характэрны гук (10-я сэкунда роліка), зь якім яблык дасягае пастаўленай мэты. Усё паказвае на тое, ш то няхітры спот без праблемаў дойдзе да сваёй core-target.

Тым ня менш, момант па-ранейш аму “робіць” нас па поўнай праграме. І, ш то характэрна, пакуль не “зрабіў” канчаткова.

ЦЫ ТАТА: AND WE DROP THE BOMBS (БУМ-БУМ ! - W НА БАРАБАНАХ), KICK YOUR ASS, WE GOTTA GO HOME (БУМ-БУМ !), GEORGE BUSH SAID THAT WE'VE BEEN STRONG (БУМ-БУМ !). /WWW.GOTLAUGHS.COM/

ЦЫ ТАТА: “НЕ ЧАКАЙ М ОМ АНТУ, СТВАРАЙ ЯГО САМ !” У ЭЛЕМ ЭНТАРНАЕ ХАСЛА АД “М АГЧЫ М А ЎСЁ!” РЫ ЗЫ КУЕ ЎРУБІЦЦА БОЛЬШ АЯ ЧАСТКА БЕЛАРУСКАГА “UNDER 23”.

ЗЬМЕСТ

CD / 003

ВЭ ПУПКІН БОЛЬШ КАРЫ СНЫ ДЛЯ СОЦЫ Ю М У, ЧЫ М ДЖ ОРДЖ W БУШ , ЯКІ РОБІЦЬ ГІМ НАСТЫ КУ, ТАНЧЫ ЦЬ КАНТРЫ , ПУЛЯЕЦЦА РАКЕТАМ І І ЛУПІЦЬ У ТАМ ТАМ.

хто тут мульцік?

КОНТРАС

АД РЭЗАК4THEFEICY: М АКС СУБОЦІН

М ОД Ы : WHO IS BARBARELLA?

АБЭЦЭД А БЕЛАРУСКАГА ОЛЬД СКУЛУ

6

8

11

ZIVIL COURAGE / ЦК17

М АЛЕНЬКІ Д РАКОН VS. НІНД ЗЯ25

АД ЭКВАТНАСЬЦЬ 197027

BRONIK AS WE LOVE HIM30

ТРАНСФ ОРМ ЭРЫ І ПАКЕМ ОНЫ ЗД ОХЛІ32

ХЭПІ НЬЮ ЭЙР!34

СDЧКА36

ПЛЯСТЫ КАВЫ ІНТЭРНЭТ38

КОНТРАС3

STUDUMKA@TUT.BY

НЕХТА МАЕ ПЛЯНЫ ПРЫБРАЦЬ ДА РУК ТВОЙ НУМАР CD / "СТУДЭНЦКАЙ ДУМКI"? ЦI ЎЖО ПРЫБРАЎ?..

АТРЫМАЕШ IНСТРУКЦЫЮ, КАЛI, ДЗЕ I ЯК УЗЯЦЬ НОВЫ

НУМАР, КАЛI СКIНЕШ СВОЙ МЭЙЛ НА

С ьвета Ш О Ў

Анімацыя як зброя агітацыі. Ня ўсе чытаю ць праблемныя артыкулы, ня многія глядзяць аналітычныя перадачы, ніхто ня лю біць дакумэнтальныя стужкі. Абгрунтавана і па навуцы растлумачыць НЕШ ТА адразу ЎСІМ немагчыма. Затое мульцікі лю бяць усе. Калі хочаш прасунуць нейкую ідэю, зрабі пра гэта мульт.

Апош нім часам інтэрнэт завалены па самае не магу разнастайнымі cartoons і animations пра амэрыканскага прэзыдэнта Джорджа Буш а малодш ага. W ня лю бяць. Дзякую чы ідэі “aнтыбуш-прапаганды” тысячы аніматараў з розных краінаў сьвету знайш лі, чым заняць свае ручкі. Іх нездаровая ф антазія прымуш ае Буш а то па-заліхвацку танчыць кантры пад гітару (www.geekynetgirl.com), то граць на тамтаме пад вакал Коліна Паўэла і пуляцца ракетамі ў Бін Лядэна, які ш парка ўцякае і, прытанцоўваю чы, хаваецца на перасечанай мясцовасьці (www.gotlaughs.com). Рэсурс www.miniclip.com прапаноўвае інтэрактыўныя мульты са стылёвым порна-дыска і гімнастыкай для W.

Ці дасягае сваёй высакароднай мэты гэты ф ілігранны інтэлектуальны сьцёб з амэрыканскага прэзьзі? Як вядома, у нас на носе амэрыканскія выбары. У ЗШ А такія ш оў праходзяць з размахам: кандыдаты грызуцца за кожную сэкунду TV-этэраў і ш чэмяцца ў таблёідныя палосы здарэньняў. Усялякія скандалы, тырылкі і інш ыя інф армацыйныя нагоды - на вагу золата. Такі PR піпл хавае найбольш самазабыўна. Палітыкі і поп-зоркі вельмі засмучаю цца, калі іх ніхто доўга не прыкладае - значыць, рэйтынг падае. А тут...

Ня зьдзівімся, калі W уласнаруч адш піляе гэтым адмарозкам са свайго прэзыдэнцкага акладу. Ну і чаго вы дасягнеце сваімі 700 antibush sites? Любы “анты” -

W VS. Вэ

абсалю тна тупая ш тука. Гледзячы на чарговую застаўку, дзе мазгі W расьцякаю цца па сьценках, абываталь адказвае проста: “Задралі!”

“Блін!” - падумалі арганізатары белпраекту “Рабі. Сябе. Сам.” - “Дайце ім пазытыву!” Крэатыўная моладзь даўно прасекла перавагі “белага” прома. Цалкам пазытыў- культур- паліткарэктны мульт ад каманды “М агчыма ўсё!” & аніматара Васі Гагалуш кі масіравана пракруціўся ў сакавіку па О НТ. У нэце яго можна ўбачыць на сайце “CD”.

Галоўнага героя мульта аўтары назвалі Вася Пупкін - сымбалічнае імя для звычайнага калупальніка носу з вуліцы. Дык вось, Вэ Пупкін доўга і самааддана зырыць на яблык, ш то вісіць высока на дрэве. Зырыць восень, зіму, вясну... Напрыканцы аказваецца, ш то беларускі “ф эномэн Нью тана” можа быць значна паскораны ш ляхам тупаньня нагой у глебу.

Нескладаная на перш ы погляд мульцяха зроблена па ўсіх правілах масіраванага ўдару па падсьвядомасьці. Вэ - тыповы носьбіт вірусу т.зв. “памяркоўнасьці”, падсаджанага наш аму этнасу правіламі паліткарэктнасьці па-беларуску. Нават у архетыповым пачырваненьні твару Вэ глядач без праблемаў можа пазнаць сваіх родных і блізкіх са старэйш ага пакаленьня. Зьвярніце ўвагу таксама на характэрны гук (10-я сэкунда роліка), зь якім яблык дасягае пастаўленай мэты. Усё паказвае на тое, ш то няхітры спот без праблемаў дойдзе да сваёй core-target.

Тым ня менш, момант па-ранейш аму “робіць” нас па поўнай праграме. І, ш то характэрна, пакуль не “зрабіў” канчаткова.

ЦЫ ТАТА: AND WE DROP THE BOMBS (БУМ-БУМ ! - W НА БАРАБАНАХ), KICK YOUR ASS, WE GOTTA GO HOME (БУМ-БУМ !), GEORGE BUSH SAID THAT WE'VE BEEN STRONG (БУМ-БУМ !). /WWW.GOTLAUGHS.COM/

ЦЫ ТАТА: “НЕ ЧАКАЙ М ОМ АНТУ, СТВАРАЙ ЯГО САМ !” У ЭЛЕМ ЭНТАРНАЕ ХАСЛА АД “М АГЧЫ М А ЎСЁ!” РЫ ЗЫ КУЕ ЎРУБІЦЦА БОЛЬШ АЯ ЧАСТКА БЕЛАРУСКАГА “UNDER 23”.

ЗЬМЕСТ

CD / 004 CD / 005

ЗАБІЛІВАСЮ Ш УГАЛЕЯ.

ПРАЙШ ЛА ЛЮ БОЎ,

“РОСТИК'С” НЯ БУД ЗЕ?

ДАЎНО НЕ БЫ ЛІЎ ТЭАТРЫ ?

Забілі ў ё***ай М аскве.

Ш када, ш то свалата жыве,

Якая біла Ш угалея.

(З паэтычнага ф оруму www.litara.net)

завялі памідоры. “Краски” канчаткова здуліся. Каля 200 квіткоў было прададзена на ш оў-прэзэнтацыю новага альбома “Красок”, якая прайш ла ў тысячным к/з “М енск”. Ад ганьбы Аксану ня выратавалі нават 400 пэтэвэш нікаў, якіх арганізатары папрасілі бясплатна прыйсьці на канцэрт за некалькі гадзін да пачатку.

Усё, больш “Краски” ў “Адрэзку” ня зьявяцца...

Цалкам можа быць, маскоўская мэга-ф астф удаўская карпарацыя так і ня зьдзейсьніць усіх сваіх беларускіх плянаў. Пасьля таго як замарозілі працу яе “Гіш панскага кутка” і “Печек-лавочек”, пад пытаньнем апынуўся інш ы пражэкт канторы - вялікая ф астф уд рэстарацыя “РО СТИК'С”. Плянавалася, ш то напрыканцы восені рэальны канкурэнт “М акдону” адкрыецца ў раёне вакзалу. Але, відаць, вакзал - гіблае месца.

Ня ш мат згубілі

ТРОХГАД ОВАЯ Д Ы СКАТЭКА

Нам не хапае месцаў культурнага адпачынку. Нам не хапае цікавых вечарынак. Нам не хапае ненармальных дыджэяў. Карацей, ш мат чаго нам не хапае. Таму давайце разглядаць гадавіну Agency DISKOTEQ як і наш з вамі які-ніякі, але посьпех.

М аторын, ш часьця! І... трымайся!

“ЗОРНАЯ”ПРАЎД А

НОВАЯ М ЕНСКАЯ ЗАБАЎКА

D.I.Y.-РЭМ ІКСЫ

У БАРАНАВІЧАХ -НЕ БАРАНЫ ,

У сакавіку Лірой Торнхіл (экс-танцор Prodigy) даведаўся, ш то такое беларускія памежнікі і сама Беларусь. Аказалася, ш то памежнікі - гэта добрыя лю дзі, якія нейкім вухам чулі пра Prodigy, а Беларусь - гэта Брэсцкая крэпасьць-герой, клю б “М атрыца” і бульба ф ры.

У красавіку ўжо М енск чакае на адкрыцьці. Ш то такое ш оў Бэні Банасі? Каб ня строілі ілю зіяў: зараз гэта неш та падобнае да дзейнасьці Ліроя ў Prodigy. Хлопец і дзеўка танчаць пад “Сатысф акцыю ” і арганізоўваю ць нейкае ш оў. Самога Бэні ў М енску не чакайце - ён даўно ня мае непасрэдных адносінаў да ш оў-BIZ. Ну і халера зь ім: пабалдзеем самі...

Прыватныя тэатральныя пастаноўкі сталі папулярнымі сярод студэнтаў Лінгвістычнага. Паводле наш ых крыніцаў, тыя рыхтую ць спэктаклі па неперакладзеных п'есах. Рэпэтую ць ці то ў некага дома, ці то ў актавай залі, а пасьля паказваю ць у самім унівэры.

Калі ўлічыць апош ню ю тэатральную тэндэнцыю (гл. НЕ), - раім пацікавіцца. Ці заняцца самім.

Нейкі dj True-MAN прыцягнуў у рэдакцыю свой дыск з рэміксамі на “Тату”. Як і варта было чакаць, няўрымсьлівы народны гумар надаў няўдаламу лесьбі-дуэту новае дыханьне. Цяпер Ю ля і Алёна гучаць як трансвэстыты пасьля перапою (“Я твоя не первая”), плаўчыхі, ш то наглыталіся гелію (“Я сош ла с ума”), малалеткі ў пэрыяд полавага высьпяваньня (“Зачем я”) і знойдзеныя на М арсе амёбы (“М альчик-гей-эй-эй-эй-эй!!!»). Карацей, не дыджэй, а рэальны чувак!

Для ўсіх ахвотных абвяш чаем конкурс. Цягніце свае D.I.Y.-рэміксы нам, а мы вам дамо прызы.

а героі

20ТЫ СЯЧ Ж Ы ЦЬЦЯЎ ВАСІШ УГАЛЕЯ

Вася Ш угалей некалі жыў у М енску. Ладзіў пэрф ормансы, арганізоўваў клю бы, саліраваў у гурце “Ы -Ы -Ы ”, рабіў канцэрты. Каб зразумець, ш то ён быў за мульцік, варта толькі зірнуць на ф отку.

У сярэдзіне 1990-х паехаў у М аскву. Займаўся прадусарствам “Ляписа Трубецкого”, “Запрещ енных барабанщ иков” і “Би-2”, напісаў колькі тэкстаў для “Браво”. Але асноўным яго заняткам былі эпатажныя выступы, выставы, верш ыкі і песенькі, а таксама сайт уласнага праекту “20 тысяч зажЫ галок”

А 7 сакавіка 2004 году Васю знайш лі мёртвым у маскоўскай кватэры.

ТУТ НЯМ А ЧАГО ЛАВІЦЬ

Больш ніякіх паддавачак на спакуш эньні схадзіць у менскія тэатры. Двух візытаў на спэктаклі, ш то іш лі ў Купалаўскім, хапіла для таго, каб зразумець (гл. загаловак).

Калі вы ня бачылі, як акторы вяла і прадказальна жартую ць, танчаць і паказваю ць голыя сракі, - схадзіце на спэктакаль “№ 13 (Полная бессмыслица)”.

Альбо яш чэ варыянт паш кадаваць змарнаванага часу - пайсьці на гістарычную трагедыю (?!) “П'емонцкі зьвер”. І толькі пасьля не задавайцеся клясычным: ці то лыжы ня едуць, ці то я... М ы ж вас папярэджвалі.

А Д Р Э А КZ

“ЧЛЕН” НАМ НЯ СЯБАР

У Баранавічах “ячейка БРСМ ” адной з вучэльняў усім складам перайш ла ў ш эрагі руху экалягічнага супраціву “Зубр”. Сабраліся, выраш ылі, ш то “харэ!” і перайш лі на “бок апазыцыі”.

Пакінуўш ы палітычную падаплёку экш ну, мусім прызнаць, ш то пасьля яго наўрад ці хто асьмеліцца назваць жыхароў Баранавічаў баранамі. Спакуш ацца на “члены БРСМ маю ць перавагі пры паступленьні”, “стань наш ым членам - атрымаеш зьніжкі”, “уступай, бо будуць праблемы” могуць альбо поўныя адмарозкі, альбо такія ж паф ігісты. Яны не такія.

Гэта не патас, а дыягназ: калі ня ты іх зараз, то яны цябе - усё жыцьцё. Спачатку БРСМ, пасьля - разьмеркаваньне, а там і “жыцьцё за АГЛ”.

Бі перш ым - будзь крутым.

Д Ы СКА-ВДНХ

Коля М аторын лю біць атрымліваць вінш аваньні. Асабліва калі яны прымеркаваныя хоць да нейкай, хай сабе і ня круглай, даты. На гэты раз М аторын сам з гонарам адсылае паш тоўку-справаздачу, у якой не забывае пахваліцца асноўнымі посьпехамі, дасягненьнямі і рэкордамі сваёй гаспадаркі - агенцыі DISKOTEQ (хранамэтраж вымярэньняў - тры гады ад нараджэньня).

Праведзеных вечарынак - каля 200 (КМ: “Раней мы рабілі мерапрыемстваў наш мат болей, чым зараз”).

Колькасьць запрош аных дыджэяў - (КМ: “Іх наш мат меней за выцечкі на канцэрты, якія мы рабілі. Выцечкі адбываю цца наш мат часьцей, чым вечарынкі”) каля 100-140 артыстаў і дыджэяў.

Колькасьць месцаў, дзе ладзіліся вечарынкі - каля пяцідзесяці.

Арыентыровачная колькасьць лю дзей, якія былі на вечарынках - тысячаў сто.

Самыя запамінальныя вечарынкі - “Перш ы дыджэй-кангрэс”, “Танцы ў пене”, “Defrost party” (аэрапорт “М енск-1”), “PinkPunkParty” ў клю бе “Цветы”, “The Flowers Lovers” у “Remix'82”.

Самыя буйныя вечарынкі - “Перш ы дыджэй-кангрэс” і “Танцы ў пене”.

Самая пасьпяховая - любая вечарынка.

CD / 004 CD / 005

ЗАБІЛІВАСЮ Ш УГАЛЕЯ.

ПРАЙШ ЛА ЛЮ БОЎ,

“РОСТИК'С” НЯ БУД ЗЕ?

ДАЎНО НЕ БЫ ЛІЎ ТЭАТРЫ ?

Забілі ў ё***ай М аскве.

Ш када, ш то свалата жыве,

Якая біла Ш угалея.

(З паэтычнага ф оруму www.litara.net)

завялі памідоры. “Краски” канчаткова здуліся. Каля 200 квіткоў было прададзена на ш оў-прэзэнтацыю новага альбома “Красок”, якая прайш ла ў тысячным к/з “М енск”. Ад ганьбы Аксану ня выратавалі нават 400 пэтэвэш нікаў, якіх арганізатары папрасілі бясплатна прыйсьці на канцэрт за некалькі гадзін да пачатку.

Усё, больш “Краски” ў “Адрэзку” ня зьявяцца...

Цалкам можа быць, маскоўская мэга-ф астф удаўская карпарацыя так і ня зьдзейсьніць усіх сваіх беларускіх плянаў. Пасьля таго як замарозілі працу яе “Гіш панскага кутка” і “Печек-лавочек”, пад пытаньнем апынуўся інш ы пражэкт канторы - вялікая ф астф уд рэстарацыя “РО СТИК'С”. Плянавалася, ш то напрыканцы восені рэальны канкурэнт “М акдону” адкрыецца ў раёне вакзалу. Але, відаць, вакзал - гіблае месца.

Ня ш мат згубілі

ТРОХГАД ОВАЯ Д Ы СКАТЭКА

Нам не хапае месцаў культурнага адпачынку. Нам не хапае цікавых вечарынак. Нам не хапае ненармальных дыджэяў. Карацей, ш мат чаго нам не хапае. Таму давайце разглядаць гадавіну Agency DISKOTEQ як і наш з вамі які-ніякі, але посьпех.

М аторын, ш часьця! І... трымайся!

“ЗОРНАЯ”ПРАЎД А

НОВАЯ М ЕНСКАЯ ЗАБАЎКА

D.I.Y.-РЭМ ІКСЫ

У БАРАНАВІЧАХ -НЕ БАРАНЫ ,

У сакавіку Лірой Торнхіл (экс-танцор Prodigy) даведаўся, ш то такое беларускія памежнікі і сама Беларусь. Аказалася, ш то памежнікі - гэта добрыя лю дзі, якія нейкім вухам чулі пра Prodigy, а Беларусь - гэта Брэсцкая крэпасьць-герой, клю б “М атрыца” і бульба ф ры.

У красавіку ўжо М енск чакае на адкрыцьці. Ш то такое ш оў Бэні Банасі? Каб ня строілі ілю зіяў: зараз гэта неш та падобнае да дзейнасьці Ліроя ў Prodigy. Хлопец і дзеўка танчаць пад “Сатысф акцыю ” і арганізоўваю ць нейкае ш оў. Самога Бэні ў М енску не чакайце - ён даўно ня мае непасрэдных адносінаў да ш оў-BIZ. Ну і халера зь ім: пабалдзеем самі...

Прыватныя тэатральныя пастаноўкі сталі папулярнымі сярод студэнтаў Лінгвістычнага. Паводле наш ых крыніцаў, тыя рыхтую ць спэктаклі па неперакладзеных п'есах. Рэпэтую ць ці то ў некага дома, ці то ў актавай залі, а пасьля паказваю ць у самім унівэры.

Калі ўлічыць апош ню ю тэатральную тэндэнцыю (гл. НЕ), - раім пацікавіцца. Ці заняцца самім.

Нейкі dj True-MAN прыцягнуў у рэдакцыю свой дыск з рэміксамі на “Тату”. Як і варта было чакаць, няўрымсьлівы народны гумар надаў няўдаламу лесьбі-дуэту новае дыханьне. Цяпер Ю ля і Алёна гучаць як трансвэстыты пасьля перапою (“Я твоя не первая”), плаўчыхі, ш то наглыталіся гелію (“Я сош ла с ума”), малалеткі ў пэрыяд полавага высьпяваньня (“Зачем я”) і знойдзеныя на М арсе амёбы (“М альчик-гей-эй-эй-эй-эй!!!»). Карацей, не дыджэй, а рэальны чувак!

Для ўсіх ахвотных абвяш чаем конкурс. Цягніце свае D.I.Y.-рэміксы нам, а мы вам дамо прызы.

а героі

20ТЫ СЯЧ Ж Ы ЦЬЦЯЎ ВАСІШ УГАЛЕЯ

Вася Ш угалей некалі жыў у М енску. Ладзіў пэрф ормансы, арганізоўваў клю бы, саліраваў у гурце “Ы -Ы -Ы ”, рабіў канцэрты. Каб зразумець, ш то ён быў за мульцік, варта толькі зірнуць на ф отку.

У сярэдзіне 1990-х паехаў у М аскву. Займаўся прадусарствам “Ляписа Трубецкого”, “Запрещ енных барабанщ иков” і “Би-2”, напісаў колькі тэкстаў для “Браво”. Але асноўным яго заняткам былі эпатажныя выступы, выставы, верш ыкі і песенькі, а таксама сайт уласнага праекту “20 тысяч зажЫ галок”

А 7 сакавіка 2004 году Васю знайш лі мёртвым у маскоўскай кватэры.

ТУТ НЯМ А ЧАГО ЛАВІЦЬ

Больш ніякіх паддавачак на спакуш эньні схадзіць у менскія тэатры. Двух візытаў на спэктаклі, ш то іш лі ў Купалаўскім, хапіла для таго, каб зразумець (гл. загаловак).

Калі вы ня бачылі, як акторы вяла і прадказальна жартую ць, танчаць і паказваю ць голыя сракі, - схадзіце на спэктакаль “№ 13 (Полная бессмыслица)”.

Альбо яш чэ варыянт паш кадаваць змарнаванага часу - пайсьці на гістарычную трагедыю (?!) “П'емонцкі зьвер”. І толькі пасьля не задавайцеся клясычным: ці то лыжы ня едуць, ці то я... М ы ж вас папярэджвалі.

А Д Р Э А КZ

“ЧЛЕН” НАМ НЯ СЯБАР

У Баранавічах “ячейка БРСМ ” адной з вучэльняў усім складам перайш ла ў ш эрагі руху экалягічнага супраціву “Зубр”. Сабраліся, выраш ылі, ш то “харэ!” і перайш лі на “бок апазыцыі”.

Пакінуўш ы палітычную падаплёку экш ну, мусім прызнаць, ш то пасьля яго наўрад ці хто асьмеліцца назваць жыхароў Баранавічаў баранамі. Спакуш ацца на “члены БРСМ маю ць перавагі пры паступленьні”, “стань наш ым членам - атрымаеш зьніжкі”, “уступай, бо будуць праблемы” могуць альбо поўныя адмарозкі, альбо такія ж паф ігісты. Яны не такія.

Гэта не патас, а дыягназ: калі ня ты іх зараз, то яны цябе - усё жыцьцё. Спачатку БРСМ, пасьля - разьмеркаваньне, а там і “жыцьцё за АГЛ”.

Бі перш ым - будзь крутым.

Д Ы СКА-ВДНХ

Коля М аторын лю біць атрымліваць вінш аваньні. Асабліва калі яны прымеркаваныя хоць да нейкай, хай сабе і ня круглай, даты. На гэты раз М аторын сам з гонарам адсылае паш тоўку-справаздачу, у якой не забывае пахваліцца асноўнымі посьпехамі, дасягненьнямі і рэкордамі сваёй гаспадаркі - агенцыі DISKOTEQ (хранамэтраж вымярэньняў - тры гады ад нараджэньня).

Праведзеных вечарынак - каля 200 (КМ: “Раней мы рабілі мерапрыемстваў наш мат болей, чым зараз”).

Колькасьць запрош аных дыджэяў - (КМ: “Іх наш мат меней за выцечкі на канцэрты, якія мы рабілі. Выцечкі адбываю цца наш мат часьцей, чым вечарынкі”) каля 100-140 артыстаў і дыджэяў.

Колькасьць месцаў, дзе ладзіліся вечарынкі - каля пяцідзесяці.

Арыентыровачная колькасьць лю дзей, якія былі на вечарынках - тысячаў сто.

Самыя запамінальныя вечарынкі - “Перш ы дыджэй-кангрэс”, “Танцы ў пене”, “Defrost party” (аэрапорт “М енск-1”), “PinkPunkParty” ў клю бе “Цветы”, “The Flowers Lovers” у “Remix'82”.

Самыя буйныя вечарынкі - “Перш ы дыджэй-кангрэс” і “Танцы ў пене”.

Самая пасьпяховая - любая вечарынка.

CD / 007

ПЕРШЫЯ

БЭРЛІНАЛЕ.

ПЕРШЫЯСТАРОНКІ“CD”.

ПРЭМІІ Ш

ЭРАГУ ФЭСТЫВАЛЯЎ КІНО І РЭКЛЯМЫ. П

ЕРШЫ БЕЛАРУС, А

ФІЦЫЙНА

ЗАПРОШАНЫ НА

АДПАВЕДНА -

ФЭЙС НУМАРУ: МАКС СУБОЦІН

тэкст: Наташа М

УЗАЛЁВА

Раскаж ы кры ху пра сябе...

Як ты трапіў на Бэрлінале?

Іш то там адбы валася?

Якія кліпы іролікізды маў ты?

Ну, я - М аксім Субоцін. М не 23. Ш то яш чэ... Вучуся ў БАМ е, у гэтым годзе сканчваю. Спэцыяльнасьць - рэжысура мастацкага кіно. М айстэрня М іхаіла Пташ ука.

Пра гэта я даведаўся ня ў М енску. Быў на ф эстывалі ў Берасьці - сумнае і нудотнае мерапрыемства. Уклю чыў тэлевізар і пачуў, ш то ў М аскве пачынаецца ВГИКаўскі М оладзевы ф эстываль. Прама зь Берасьця паехаў у М аскву і там убачыў абвестку: 54-ы Бэрлінскі кінаф эстываль другі раз ладзіць “TALENT CAMPUS” - лягер талентаў. Для ўдзелу ў ім трэба даслаць ф рагмэнт работы роўна на 1 хв. Я вярнуўся ў М енск, узяў перш ую хвіліну сваёй тады апош няй працы і адправіў яе праз наш ага студэнта, які ехаў у Бэрлін. Прайш ло 3-4 месяцы, і я атрымаў запраш эньне.

Гэта быў ня конкурс. Яны сабралі 540 чалавек з усяго сьвету: рэжысэры, апэратары, сцэнарысты, акторы... І на працягу амаль двух тыдняў нам чыталі майстар-клясы тыя лю дзі, ш то былі ў асноўным конкурсе Бэрлінале. Сярэдні ўзрост удзельнікаў - 27-28 (я як заўсёды быў самы малодш ы). Наагул, гэта крыху не пра нас. Было сумна за сваё. Я бачыў лю дзей, якім забясьпечваю ць усе ўмовы для працы, і яны думаю ць толькі пра творчасьць. Напрыклад, у Германіі малабю джэтным лічыцца ф ільм на 10 000 000 эўра, а ў нас “Анастасія Слуцкая” каш тавала 1 000 000. Я нават не ўяўляю, дзе ў нас можна прымяніць тыя веды, якія я атрымаў. Чытаў лекцыі чалавек, ш то рабіў дэкарацыі для ўсіх “Джэймсаў Бондаў”. Расказваў, якія матэрыялы ён выкарыстоўвае, якую апаратуру... Быў чалавек, ш то займаўся спэцэф эктамі да “Ўладара пярсьцёнкаў”. А мы глядзелі і ф ігелі.. Натуральна, было ш мат карысных кантактаў. Я прывёз 250 візытовак.

Адзіны музычны кліп, які я зьняў - гэта кліп для М адэра Хард Блю з, завецца “Свабода”. Ён зусім мала круціўся па 1М - можа быць, таму, ш то ён крыху не для ўсіх, ён не падобны да кліпа. Я не хачу сказаць, ш то ён вельмі разумны... проста ня тое, ш то называецца ф арматам. Але музыкі задаволеныя, і я таксама. З рэклямы - “12 аўтамабільных брэндаў” для “Атланта М ”, сэрыю ролікаў для ДАІ, яш чэ неш та. Насамрэч я не рэкляміст. Цяпер зьбіраю ідэі, каб потым прадаць іх за мяжой, бо тут яны не пакацяць. Калі да мяне паступае замова, я лезу ў свой архіў і знаходж у ідэю, якая падыходзіць. А сама тэхналёгія распрацоўкі ідэяў вельмі цікавая і складаная. У мяне ёсьць свой спосаб, заснаваны на вывучэньні літаратуры па маркетынгу і прасоўваньні брэндаў. Карацей, прасёк ф іш ку. Спадзяю ся, я змагу сябе ячш э тут праявіць. Усяму свой час.

Ш то для цябе служ ы ць кры ніцай інф армацы і?

Ш то такое,па-твойму,беларуская рэкляма?Якты вы значаеш,ш то нармальна,а ш то лаж а?

Хто такіў тваім уяўленьнікрэаты ўш чы к?

Твае мэтры ў кіно?

Праекты...

Залежыць ад таго, чым у дадзены момант азадачаны мой мозаг. Калі я працую над сцэнарам ф ільму, то ш укаю прыблізныя тыпажы герояў, падглядаю нейкія сытуацыі. Калі гэта рэклямны ролік - спрабую зьвесьці ў адно цэлае тыя ф акты, пра якія я даведаўся. Лю бая сытуацыя можа стаць такой крыніцай.

Я не такі гуру, каб заяўляць, ш то ў нас няма добрай беларускай ш колы. Але пры наяўнасьці дрэнных рэжысэраў, мастакоў кіно, дэкаратараў і г.д. чакаць нечага ня мае сэнсу. І таму няма чаго зьдзіўляцца і крытыкаваць. 70-80% усёй беларускай рэклямы і кліпаў робяць дылетанты. Зь інш ага боку, нельга сказаць, ш то я зрабіў кучу ролікаў. Я здымаю выклю чна па сваіх сцэнарах. М ожа, таму, ш то я раблю толькі тое, у чым упэўнены, усе мае працы маю ць міжнародныя прызы.

У апош ні час зьявіўся стэрэатып пра тое, ш то крэатыў - гэта неш та “абязбаш анае”. Па-мойму, гэта занадта гучнае слова, каб называць ім тое, ш то робяць у нас. Вельмі моцны дэф іцыт ідэяў і праектаў, таму крэатывам у нас лічыцца абсалю тна ўсе. З маіх работ больш-менш крэатыўнымі, відаць, можна было б назваць “ДАІ папярэджвае па-добраму” і ролік для крамы “Характар”.

Праф эсіяналы. Напрыклад, Пташ ук - адзіны рэжысэр-беларус, якога запрасілі ў Галівуд на рэгулярнай аснове. Не перастаю зьдзіўляцца яго майстэрству. Кожны раз глядж у “Ў жніўні 44-га” і нечаму вучуся. Я маю на ўвазе працу з акторамі, рэжысэрскую працу наагул.

Зараз піш у тры ігравыя сцэнары на абсалю тна розныя тэмы. Працую ў сваё задавальненьне. Як толькі будзе магчымасьць іх здымаць - адразу ж ёю скарыстаю ся. Ш када толькі, ш то ўсё даводзіцца рабіць за свой кош т - нягледзячы на тое, ш то Акадэмія павінна забясьпечваць навучальны працэс. Затое я - уладальнік правоў на ўсе свае працы, і таму магу свабодна закідаць іх на лю быя ф эстывалі і прадаваць на TV. Чым і зьбіраю ся заняцца.

CD / 007

ПЕРШЫЯ

БЭРЛІНАЛЕ.

ПЕРШЫЯСТАРОНКІ“CD”.

ПРЭМІІ Ш

ЭРАГУ ФЭСТЫВАЛЯЎ КІНО І РЭКЛЯМЫ. П

ЕРШЫ БЕЛАРУС, А

ФІЦЫЙНА

ЗАПРОШАНЫ НА

АДПАВЕДНА -

ФЭЙС НУМАРУ: МАКС СУБОЦІН

тэкст: Наташа М

УЗАЛЁВАРаскаж ы кры ху пра сябе...

Як ты трапіў на Бэрлінале?

Іш то там адбы валася?

Якія кліпы іролікізды маў ты?

Ну, я - М аксім Субоцін. М не 23. Ш то яш чэ... Вучуся ў БАМ е, у гэтым годзе сканчваю. Спэцыяльнасьць - рэжысура мастацкага кіно. М айстэрня М іхаіла Пташ ука.

Пра гэта я даведаўся ня ў М енску. Быў на ф эстывалі ў Берасьці - сумнае і нудотнае мерапрыемства. Уклю чыў тэлевізар і пачуў, ш то ў М аскве пачынаецца ВГИКаўскі М оладзевы ф эстываль. Прама зь Берасьця паехаў у М аскву і там убачыў абвестку: 54-ы Бэрлінскі кінаф эстываль другі раз ладзіць “TALENT CAMPUS” - лягер талентаў. Для ўдзелу ў ім трэба даслаць ф рагмэнт работы роўна на 1 хв. Я вярнуўся ў М енск, узяў перш ую хвіліну сваёй тады апош няй працы і адправіў яе праз наш ага студэнта, які ехаў у Бэрлін. Прайш ло 3-4 месяцы, і я атрымаў запраш эньне.

Гэта быў ня конкурс. Яны сабралі 540 чалавек з усяго сьвету: рэжысэры, апэратары, сцэнарысты, акторы... І на працягу амаль двух тыдняў нам чыталі майстар-клясы тыя лю дзі, ш то былі ў асноўным конкурсе Бэрлінале. Сярэдні ўзрост удзельнікаў - 27-28 (я як заўсёды быў самы малодш ы). Наагул, гэта крыху не пра нас. Было сумна за сваё. Я бачыў лю дзей, якім забясьпечваю ць усе ўмовы для працы, і яны думаю ць толькі пра творчасьць. Напрыклад, у Германіі малабю джэтным лічыцца ф ільм на 10 000 000 эўра, а ў нас “Анастасія Слуцкая” каш тавала 1 000 000. Я нават не ўяўляю, дзе ў нас можна прымяніць тыя веды, якія я атрымаў. Чытаў лекцыі чалавек, ш то рабіў дэкарацыі для ўсіх “Джэймсаў Бондаў”. Расказваў, якія матэрыялы ён выкарыстоўвае, якую апаратуру... Быў чалавек, ш то займаўся спэцэф эктамі да “Ўладара пярсьцёнкаў”. А мы глядзелі і ф ігелі.. Натуральна, было ш мат карысных кантактаў. Я прывёз 250 візытовак.

Адзіны музычны кліп, які я зьняў - гэта кліп для М адэра Хард Блю з, завецца “Свабода”. Ён зусім мала круціўся па 1М - можа быць, таму, ш то ён крыху не для ўсіх, ён не падобны да кліпа. Я не хачу сказаць, ш то ён вельмі разумны... проста ня тое, ш то называецца ф арматам. Але музыкі задаволеныя, і я таксама. З рэклямы - “12 аўтамабільных брэндаў” для “Атланта М ”, сэрыю ролікаў для ДАІ, яш чэ неш та. Насамрэч я не рэкляміст. Цяпер зьбіраю ідэі, каб потым прадаць іх за мяжой, бо тут яны не пакацяць. Калі да мяне паступае замова, я лезу ў свой архіў і знаходж у ідэю, якая падыходзіць. А сама тэхналёгія распрацоўкі ідэяў вельмі цікавая і складаная. У мяне ёсьць свой спосаб, заснаваны на вывучэньні літаратуры па маркетынгу і прасоўваньні брэндаў. Карацей, прасёк ф іш ку. Спадзяю ся, я змагу сябе ячш э тут праявіць. Усяму свой час.

Ш то для цябе служ ы ць кры ніцай інф армацы і?

Ш то такое,па-твойму,беларуская рэкляма?Якты вы значаеш,ш то нармальна,а ш то лаж а?

Хто такіў тваім уяўленьнікрэаты ўш чы к?

Твае мэтры ў кіно?

Праекты...

Залежыць ад таго, чым у дадзены момант азадачаны мой мозаг. Калі я працую над сцэнарам ф ільму, то ш укаю прыблізныя тыпажы герояў, падглядаю нейкія сытуацыі. Калі гэта рэклямны ролік - спрабую зьвесьці ў адно цэлае тыя ф акты, пра якія я даведаўся. Лю бая сытуацыя можа стаць такой крыніцай.

Я не такі гуру, каб заяўляць, ш то ў нас няма добрай беларускай ш колы. Але пры наяўнасьці дрэнных рэжысэраў, мастакоў кіно, дэкаратараў і г.д. чакаць нечага ня мае сэнсу. І таму няма чаго зьдзіўляцца і крытыкаваць. 70-80% усёй беларускай рэклямы і кліпаў робяць дылетанты. Зь інш ага боку, нельга сказаць, ш то я зрабіў кучу ролікаў. Я здымаю выклю чна па сваіх сцэнарах. М ожа, таму, ш то я раблю толькі тое, у чым упэўнены, усе мае працы маю ць міжнародныя прызы.

У апош ні час зьявіўся стэрэатып пра тое, ш то крэатыў - гэта неш та “абязбаш анае”. Па-мойму, гэта занадта гучнае слова, каб называць ім тое, ш то робяць у нас. Вельмі моцны дэф іцыт ідэяў і праектаў, таму крэатывам у нас лічыцца абсалю тна ўсе. З маіх работ больш-менш крэатыўнымі, відаць, можна было б назваць “ДАІ папярэджвае па-добраму” і ролік для крамы “Характар”.

Праф эсіяналы. Напрыклад, Пташ ук - адзіны рэжысэр-беларус, якога запрасілі ў Галівуд на рэгулярнай аснове. Не перастаю зьдзіўляцца яго майстэрству. Кожны раз глядж у “Ў жніўні 44-га” і нечаму вучуся. Я маю на ўвазе працу з акторамі, рэжысэрскую працу наагул.

Зараз піш у тры ігравыя сцэнары на абсалю тна розныя тэмы. Працую ў сваё задавальненьне. Як толькі будзе магчымасьць іх здымаць - адразу ж ёю скарыстаю ся. Ш када толькі, ш то ўсё даводзіцца рабіць за свой кош т - нягледзячы на тое, ш то Акадэмія павінна забясьпечваць навучальны працэс. Затое я - уладальнік правоў на ўсе свае працы, і таму магу свабодна закідаць іх на лю быя ф эстывалі і прадаваць на TV. Чым і зьбіраю ся заняцца.

CD / 008 CD / 009

МОДЫ

ПА МЕРЫ НАБЛІЖ

ЭНЬНЯ КРАСАВІКА ЎСЕ ПРАГРЭСІЎНЫЯ АКТЫВІСТЫ ЎЗГАДВАЮЦЬ ПРА ГАЛОЎНАГА

СПЭЙСМЭНА - Ю

РУ А. ГАГАРЫНА. ТЫМ НЯ МЕНШ НАДЫЙШОЎ ЧАС ВЫЦЯГНУЦЬ З ПАМЯЦІ Д

РУГУЮ ІК

ОНУ -

ПАТРАШЫЛЬНІЦУ ЎСІХ КАСЬМІЧНЫХ НЯГОДНІКАЎ СПАДАРЫНЮ БАРБАРЭЛУ. А

ГРЭСІЎНА СТВАРАЛЬНАЯ ТЭМА

КАСЬМІЧНЫХ ПАДАРОЖЖАЎ - ПРЫЯРЫТЭТ ФАНТАЗЁРАЎ У СЭЗОНЕ ВЯСНА-ЛЕТА 2004.

ІДУ НА “АСТРУ”!

Наташа М

узалёва, Сяргей Нільс

ЁН СКАЗАЎ “ПАЕХАЛІ”!

Такім чынам, напінайце срэбныя касьцю мы і ш кляныя скаф андры і запісвайцеся ў астранаўты. Хаця перад гэтым падумайце, які косма-вобраз храналягічна вам больш даспадобы.

1950-я - гэта касьцю мы, стварэньне якіх навеянае страхам перад чорным і нязьведаным Сусьветам. Закрытае ад сонечных промняў поліўрытанавым касьцю мчыкам (ці ў скрайнім выпадку ш аўковай куртачкай і каш уляй) цела, вялікія антысонечныя акуляры (лічыце, ваш скаф андар) і сьветлыя нагавіцы з завязкамі ўнізе.

1960-70-я - актыўныя палёты на арбітах ня толькі Зямлі. Гэта перш за ўсё боўтаньні ў пош уках прыгодаў па розных Альф а-М эга-Цэнтаўрах. Вам патрэбная лёгкая, кароткая (міні-спадніцы, капры), але яўна нетутэйш ая па колерах сынтэтыка, адцененая паласатымі гетрамі. І аксэсуары (чытай ніжэй).

1980-я - касьмічныя вандроўкі робяцца ня тое ш то ш матмесячнымі - гадавымі. Таму зрабіце ўсё, каб адчуваць сябе ў космасе як дома. Ціш отка з надпісам “Apollo 12”, спартовыя нагавіцы колеру “мэталік” і неш та падобнае да лунаходаў.

НЕ НА ГЭТАЙ ПЛЯНЭЦЕ

КОСМ А-ГАДЖ ЭТЫ ,

Ф альга, срэбра мэталіку і сэксуальны астра-бляск. Гэтым цікавяцца ня толькі модныя зямляне зь М енску.

Хэльмут Ланг на апош нім паказе прадставіў калекцыю, якая адназначна заяўляе: “Пятніца - дзень пачатку засваеньня космасу”. Бліскучыя тканіны, аздобленыя ці то тысячамі гузікаў, ці то значкаў, ці то проста мэдалёў “За адвагу ў ліквідацыі інш аплянэтнікаў”. Яны выгадна адцяняю ць незямную прыцягальнасьць гаспадара / гаспадыні.

М арк Якабс традыцыйна прапануе прайсьціся - гэтым разам у высокіх срэбна-залатых бахілах на пляскатай падэш ве, элегантна абкруціўш ы лыткі сваіх стомленых ад прагулак па М есяцы ног чорнымі матузкамі.

I на салодзенькае - вынiкі ш оў Джэрэмі Скота, якое прайш ло напачатку вясны ў Лос-Анджэласе. Яно было вельмі ш чырым: мадэлькі, ш то навучыліся не зважаць на гравітацыю і бязважкасьць, плаўна перасоўваліся па подыю ме ў бікіні. Той жа мэталік ш ырокіх палосаў купальных касьцю маў, якія тым ня менш выгадна падкрэсьліваю ць вабноты спэйсгёрлз.

“У гэтым сэзоне ўсё належыць ф альзе”, - рэзю муе The Face.

якія варта ўзяць з сабою на арбіту.

М эталічныя бранзалеты. Яны мусяць быць мудрагелістымі ў згібах, досыць доўгімі, каб абараніць рукі астранаўта ад атрутных дотыкаў інш аплянэтнікаў. І зь велічэзным брылікападобным каменем - ваш ым “трэцім вокам”.

Плястыкавыя ф інціф лю хі. Завуш ніцы ці пярсьцёнкі ў выглядзе зорачак. Асабліва раім астранаўтам мужчынскага полу: невялікі (маем на ўвазе памер) трэш ык на вуш ах ці на пальцах надасьць вам у вачах абарыгенаў пэўную арыгінальнасьць.

Пальчаткі да локцяў. Толькі такога колеру, на якім будуць выдзяляцца ваш ыя бранзалеты.

Акуляры велічэзных памераў. Амаль празрыстыя, каб лю бы захопнік мог зірнуць у ваш ыя вочы і зразумець, ш то вы прыляцелі на яго плянэту з добрымі намерамі.

Hands free. Ён тырчыць з-за вуха і дае вам магчымасьць адпраўляць у Цэнтар кіраваньня палётамі паведамленьні пра пасьпяховае завярш эньне апэрацыі па захопе інш аплянэтных агрэсараў.

WHO IS BARBARELLA?

Гэта гераіня “sci fi” бэстсэлера рэжысэра Ражэ Вадзіма “Barbarella” (1968) - кактэйлю з навукова-ф антастычнага кічу, эратычных сцэнаў і дэтэктыўнага гратэску. Кажуць, ш то Джэйн Ф онда, якая грала галоўную ролю, выдавала на здымачнай пляцоўцы такі-і-і-і-я Галівуды...

Сюжэт: 4100 год, прыгажуня Барбарэла выпраўляецца ў міжгаляктычнае падарожжа, каб адш укаць зямнога вучонага Дзю ран-Дзю рана. Дзеўка і не падазрае, якім вырадкам апынецца навуковец і ш то ён для яе рыхтуе. Але наіўнасьць, дабрыня і ш чадралю бнасьць перамагае сусьветны бандзю жны сындыкат.

“Barbarella” - гэта сапраўднае “ф і” Ражэ Вадзіма амэрыканскім ф антастычным ф ільмам, якімі захлёбвалася Эўропа ў 1960-х. Рэжысэр выраш ыў, ш то лепш ай ф утурыстычнай натурай будуць нягеглыя павільённыя дэкарацыі. Але самай галоўнай ф ічай ф ільму сталі ш акую чыя эратычныя касьцю мы Пака Рабана. Той выраш ыў, ш то лю дзі будуць апранацца ў аблягаю чыя касьцю мы, міні-спадніцы, боцікі без абцасаў і раш учае дэкальтэ.

Публіка была пераможаная: Пака Рабана ўдалося выразіць у сваіх касьцю мах саму мэтаф ару сэксуальнай рэвалю цыі. Адзінае, ш то Амэрыканская кінаакадэмія так не ўлічыла. Ну і ш то? Галоўнае, кінаманы прызналі “Barbarella” клясыкай жанру, а Рабана - мадэльерам будучыні.

CD / 008 CD / 009

МОДЫ

ПА МЕРЫ НАБЛІЖ

ЭНЬНЯ КРАСАВІКА ЎСЕ ПРАГРЭСІЎНЫЯ АКТЫВІСТЫ ЎЗГАДВАЮЦЬ ПРА ГАЛОЎНАГА

СПЭЙСМЭНА - Ю

РУ А. ГАГАРЫНА. ТЫМ НЯ МЕНШ НАДЫЙШОЎ ЧАС ВЫЦЯГНУЦЬ З ПАМЯЦІ Д

РУГУЮ ІК

ОНУ -

ПАТРАШЫЛЬНІЦУ ЎСІХ КАСЬМІЧНЫХ НЯГОДНІКАЎ СПАДАРЫНЮ БАРБАРЭЛУ. А

ГРЭСІЎНА СТВАРАЛЬНАЯ ТЭМА

КАСЬМІЧНЫХ ПАДАРОЖЖАЎ - ПРЫЯРЫТЭТ ФАНТАЗЁРАЎ У СЭЗОНЕ ВЯСНА-ЛЕТА 2004.

ІДУ НА “АСТРУ”!

Наташа М

узалёва, Сяргей Нільс

ЁН СКАЗАЎ “ПАЕХАЛІ”!

Такім чынам, напінайце срэбныя касьцю мы і ш кляныя скаф андры і запісвайцеся ў астранаўты. Хаця перад гэтым падумайце, які косма-вобраз храналягічна вам больш даспадобы.

1950-я - гэта касьцю мы, стварэньне якіх навеянае страхам перад чорным і нязьведаным Сусьветам. Закрытае ад сонечных промняў поліўрытанавым касьцю мчыкам (ці ў скрайнім выпадку ш аўковай куртачкай і каш уляй) цела, вялікія антысонечныя акуляры (лічыце, ваш скаф андар) і сьветлыя нагавіцы з завязкамі ўнізе.

1960-70-я - актыўныя палёты на арбітах ня толькі Зямлі. Гэта перш за ўсё боўтаньні ў пош уках прыгодаў па розных Альф а-М эга-Цэнтаўрах. Вам патрэбная лёгкая, кароткая (міні-спадніцы, капры), але яўна нетутэйш ая па колерах сынтэтыка, адцененая паласатымі гетрамі. І аксэсуары (чытай ніжэй).

1980-я - касьмічныя вандроўкі робяцца ня тое ш то ш матмесячнымі - гадавымі. Таму зрабіце ўсё, каб адчуваць сябе ў космасе як дома. Ціш отка з надпісам “Apollo 12”, спартовыя нагавіцы колеру “мэталік” і неш та падобнае да лунаходаў.

НЕ НА ГЭТАЙ ПЛЯНЭЦЕ

КОСМ А-ГАДЖ ЭТЫ ,

Ф альга, срэбра мэталіку і сэксуальны астра-бляск. Гэтым цікавяцца ня толькі модныя зямляне зь М енску.

Хэльмут Ланг на апош нім паказе прадставіў калекцыю, якая адназначна заяўляе: “Пятніца - дзень пачатку засваеньня космасу”. Бліскучыя тканіны, аздобленыя ці то тысячамі гузікаў, ці то значкаў, ці то проста мэдалёў “За адвагу ў ліквідацыі інш аплянэтнікаў”. Яны выгадна адцяняю ць незямную прыцягальнасьць гаспадара / гаспадыні.

М арк Якабс традыцыйна прапануе прайсьціся - гэтым разам у высокіх срэбна-залатых бахілах на пляскатай падэш ве, элегантна абкруціўш ы лыткі сваіх стомленых ад прагулак па М есяцы ног чорнымі матузкамі.

I на салодзенькае - вынiкі ш оў Джэрэмі Скота, якое прайш ло напачатку вясны ў Лос-Анджэласе. Яно было вельмі ш чырым: мадэлькі, ш то навучыліся не зважаць на гравітацыю і бязважкасьць, плаўна перасоўваліся па подыю ме ў бікіні. Той жа мэталік ш ырокіх палосаў купальных касьцю маў, якія тым ня менш выгадна падкрэсьліваю ць вабноты спэйсгёрлз.

“У гэтым сэзоне ўсё належыць ф альзе”, - рэзю муе The Face.

якія варта ўзяць з сабою на арбіту.

М эталічныя бранзалеты. Яны мусяць быць мудрагелістымі ў згібах, досыць доўгімі, каб абараніць рукі астранаўта ад атрутных дотыкаў інш аплянэтнікаў. І зь велічэзным брылікападобным каменем - ваш ым “трэцім вокам”.

Плястыкавыя ф інціф лю хі. Завуш ніцы ці пярсьцёнкі ў выглядзе зорачак. Асабліва раім астранаўтам мужчынскага полу: невялікі (маем на ўвазе памер) трэш ык на вуш ах ці на пальцах надасьць вам у вачах абарыгенаў пэўную арыгінальнасьць.

Пальчаткі да локцяў. Толькі такога колеру, на якім будуць выдзяляцца ваш ыя бранзалеты.

Акуляры велічэзных памераў. Амаль празрыстыя, каб лю бы захопнік мог зірнуць у ваш ыя вочы і зразумець, ш то вы прыляцелі на яго плянэту з добрымі намерамі.

Hands free. Ён тырчыць з-за вуха і дае вам магчымасьць адпраўляць у Цэнтар кіраваньня палётамі паведамленьні пра пасьпяховае завярш эньне апэрацыі па захопе інш аплянэтных агрэсараў.

WHO IS BARBARELLA?

Гэта гераіня “sci fi” бэстсэлера рэжысэра Ражэ Вадзіма “Barbarella” (1968) - кактэйлю з навукова-ф антастычнага кічу, эратычных сцэнаў і дэтэктыўнага гратэску. Кажуць, ш то Джэйн Ф онда, якая грала галоўную ролю, выдавала на здымачнай пляцоўцы такі-і-і-і-я Галівуды...

Сюжэт: 4100 год, прыгажуня Барбарэла выпраўляецца ў міжгаляктычнае падарожжа, каб адш укаць зямнога вучонага Дзю ран-Дзю рана. Дзеўка і не падазрае, якім вырадкам апынецца навуковец і ш то ён для яе рыхтуе. Але наіўнасьць, дабрыня і ш чадралю бнасьць перамагае сусьветны бандзю жны сындыкат.

“Barbarella” - гэта сапраўднае “ф і” Ражэ Вадзіма амэрыканскім ф антастычным ф ільмам, якімі захлёбвалася Эўропа ў 1960-х. Рэжысэр выраш ыў, ш то лепш ай ф утурыстычнай натурай будуць нягеглыя павільённыя дэкарацыі. Але самай галоўнай ф ічай ф ільму сталі ш акую чыя эратычныя касьцю мы Пака Рабана. Той выраш ыў, ш то лю дзі будуць апранацца ў аблягаю чыя касьцю мы, міні-спадніцы, боцікі без абцасаў і раш учае дэкальтэ.

Публіка была пераможаная: Пака Рабана ўдалося выразіць у сваіх касьцю мах саму мэтаф ару сэксуальнай рэвалю цыі. Адзінае, ш то Амэрыканская кінаакадэмія так не ўлічыла. Ну і ш то? Галоўнае, кінаманы прызналі “Barbarella” клясыкай жанру, а Рабана - мадэльерам будучыні.

CD / 010 CD / 011

2004, сакавік, 27. “Ямайка”. Pushkina's Birthday

Клю б “Ямайка” апынуўся месцам хаця і бязь ярка выражанага танцполу, затое з добра бачным пультам і некалькімі экранамі, на якія праецыраваліся нейкія відэаш эрагі з чарапаш камі і інш ымі амф ібіямі, а потым - проста FashionTV.

Пуш кіну акружалі нейкія ня надта вядомыя паненкі, якія неўзабаве таксама аказаліся дыджэямі. Імяніньніца бегала па клю бе, паіла гасьцей віскі і старанна задзімала сьвечкі на торце.

Сьледам за Пуш кінай і дзьвю ма невядомымі дыджэямі за пульт - як той казаў, “ад запрош аных” - стаў Ra. У выніку выш эйзгаданыя запрош аныя дружна пайш лі ў скокі, і панеслася...

АБЭЦЭДА БЕЛАРУСКАГА ОЛЬДСКУЛУ

РЭЧЫ І БАГІ

Макс Агееў, Андрэас Копыс

Д АНЧЫ К,АНД РУСІШ Ы Н БАГД АН

ТРЫ ПАЛОСКI

ТЫ М БЭРЛЕЙК,ДЖ АСТЫ Н

У застойныя 1980-я яго слухалі падпольна, у перабудовачныя - зь піетэтам. Пасьля, у татальныя 1990-я, - са сьлязьмі; у геданістычныя 2000-я - з рэтра-замілаваньнем.

Ён прыцягваў, бо быў наш ым, але не такім, як мы. Нарадзіўся ў ЗШ А, у нябеднай беларускамоўнай сям'і; гей, чыё бязьвіннае хобі (сьпеў пад гітару) ператварылася ў супэрпапулярнасьць на гістарычнай радзіме. О рган белмоўных камсамольцаў газэта “Чырвоная Зьмена”, падводзячы вынік перш ага беларускага гіт-параду ў 1988 годзе, заўважыла на гэты конт: “Сярод замежных сьпевакоў Данчык набраў балаў на другое месца, крыху не дагнаўш ы М айкла Джэксана і апярэдзіўш ы Пітэра Гэбрыэла”. М аўляў, вось як лажаецца сусьветны ш оў-біз перад духоўным адраджэньнем...

Як ён там пяе? “Я ад вас далёка”, здаецца? Ні ф іга: ты заўсёды з намі, Данчык!

“Кто носит ф ирму ADIDAS, тот настоящ ий...” - такое прызнаньне ў лю бові да культавай маркі Адольф а Дасьлера прыдумалі савецкія дзеці. Насамрэч проста зайздросьцілі падш ыванцы. М ы ж адвесім рэспэкт перш за ўсё знакамітым ТП. Дасьлер у далёкім 1949 годзе і ня думаў, ш то ф іксатары ступні па баках яго ТП будуць ня толькі лягатыпам ADIDAS. Праз паўстагодзьдзя яны стануць ф ірмовым кляймом “зроблена з прэтэнзіяй на ольдскул”.

Зрэш ты, думаў - ня думаў, якая нам розьніца? Ёсьць ТП - і ф арэва!

“Кучаравым прыгажунчыкам” яго называлі ўдзельнікі бойз-бэнда “N'Sync”. “Паскудай, якая зьняславіла сястрыцу Джако” назавем яго мы. І так падкрэсьлім з аднаго боку ф атальную сувязь Тымба з М айклам, а зь інш ага - усю нізкую, узору раньняга О зі, сутнасьць ягонага генію.

Т. Дж. сапраўды паскуда. Уся яго сольная кар'ера - суцэльная праф анацыя ідэалаў дыска 1980-х і запаветаў Джако ды грэбаваньне “зорнасьцю ” дзеля папулярнасьці. Альбом “Justified” (2002) - лепш ы прыклад таго, як мог адрадзіцца поп-кароль, калі б не яго маніякальныя спробы абяліцца ў вачах грамадзкасьці. За яго гэта зрабіў Т. Дж. Соўлава-дыскавыя матывы, пранізьлівы ф альцэт (асабліва ў “Rock Your Body”). І непахісная вера ў тое, ш то М айклава “She's Out of My Life” “праймае на сьлязу” лю бога граматнага “пацана”.

Ён - сапраўдная “зорка”: паскудная, мярзотная і ўсенародна лю бімая.

2004, сакавік, 26. Клю б-казіно “Белая Веж а”. “Відэа-вокны ”

Канцэпт-група an angelico працягвае ствараць прэцэдэнты ў беларускім відэа-арце. “Вечарынка ня ўдарная, затое прыгожая”, - сьціпласьць ацэнак ад Аn angelico наўрад ці адпавядае маш табу “Відэа-вокнаў”. Вобразы інсталяцыі, мэсэдж якой быў сф армуляваны як “Ж анчыны кірую ць сьветам”, усю ноч праецыраваліся проста на вокны “Белай Вежы”, тым самым даю чы магчымасьць позьнім мінакам і пасажырам апош ніх трамваяў ацаніць перавагі вiду звонку.

CD / 010 CD / 011

2004, сакавік, 27. “Ямайка”. Pushkina's Birthday

Клю б “Ямайка” апынуўся месцам хаця і бязь ярка выражанага танцполу, затое з добра бачным пультам і некалькімі экранамі, на якія праецыраваліся нейкія відэаш эрагі з чарапаш камі і інш ымі амф ібіямі, а потым - проста FashionTV.

Пуш кіну акружалі нейкія ня надта вядомыя паненкі, якія неўзабаве таксама аказаліся дыджэямі. Імяніньніца бегала па клю бе, паіла гасьцей віскі і старанна задзімала сьвечкі на торце.

Сьледам за Пуш кінай і дзьвю ма невядомымі дыджэямі за пульт - як той казаў, “ад запрош аных” - стаў Ra. У выніку выш эйзгаданыя запрош аныя дружна пайш лі ў скокі, і панеслася...

АБЭЦЭДА БЕЛАРУСКАГА ОЛЬДСКУЛУ

РЭЧЫ І БАГІ

Макс Агееў, Андрэас Копыс

Д АНЧЫ К,АНД РУСІШ Ы Н БАГД АН

ТРЫ ПАЛОСКI

ТЫ М БЭРЛЕЙК,ДЖ АСТЫ Н

У застойныя 1980-я яго слухалі падпольна, у перабудовачныя - зь піетэтам. Пасьля, у татальныя 1990-я, - са сьлязьмі; у геданістычныя 2000-я - з рэтра-замілаваньнем.

Ён прыцягваў, бо быў наш ым, але не такім, як мы. Нарадзіўся ў ЗШ А, у нябеднай беларускамоўнай сям'і; гей, чыё бязьвіннае хобі (сьпеў пад гітару) ператварылася ў супэрпапулярнасьць на гістарычнай радзіме. О рган белмоўных камсамольцаў газэта “Чырвоная Зьмена”, падводзячы вынік перш ага беларускага гіт-параду ў 1988 годзе, заўважыла на гэты конт: “Сярод замежных сьпевакоў Данчык набраў балаў на другое месца, крыху не дагнаўш ы М айкла Джэксана і апярэдзіўш ы Пітэра Гэбрыэла”. М аўляў, вось як лажаецца сусьветны ш оў-біз перад духоўным адраджэньнем...

Як ён там пяе? “Я ад вас далёка”, здаецца? Ні ф іга: ты заўсёды з намі, Данчык!

“Кто носит ф ирму ADIDAS, тот настоящ ий...” - такое прызнаньне ў лю бові да культавай маркі Адольф а Дасьлера прыдумалі савецкія дзеці. Насамрэч проста зайздросьцілі падш ыванцы. М ы ж адвесім рэспэкт перш за ўсё знакамітым ТП. Дасьлер у далёкім 1949 годзе і ня думаў, ш то ф іксатары ступні па баках яго ТП будуць ня толькі лягатыпам ADIDAS. Праз паўстагодзьдзя яны стануць ф ірмовым кляймом “зроблена з прэтэнзіяй на ольдскул”.

Зрэш ты, думаў - ня думаў, якая нам розьніца? Ёсьць ТП - і ф арэва!

“Кучаравым прыгажунчыкам” яго называлі ўдзельнікі бойз-бэнда “N'Sync”. “Паскудай, якая зьняславіла сястрыцу Джако” назавем яго мы. І так падкрэсьлім з аднаго боку ф атальную сувязь Тымба з М айклам, а зь інш ага - усю нізкую, узору раньняга О зі, сутнасьць ягонага генію.

Т. Дж. сапраўды паскуда. Уся яго сольная кар'ера - суцэльная праф анацыя ідэалаў дыска 1980-х і запаветаў Джако ды грэбаваньне “зорнасьцю ” дзеля папулярнасьці. Альбом “Justified” (2002) - лепш ы прыклад таго, як мог адрадзіцца поп-кароль, калі б не яго маніякальныя спробы абяліцца ў вачах грамадзкасьці. За яго гэта зрабіў Т. Дж. Соўлава-дыскавыя матывы, пранізьлівы ф альцэт (асабліва ў “Rock Your Body”). І непахісная вера ў тое, ш то М айклава “She's Out of My Life” “праймае на сьлязу” лю бога граматнага “пацана”.

Ён - сапраўдная “зорка”: паскудная, мярзотная і ўсенародна лю бімая.

2004, сакавік, 26. Клю б-казіно “Белая Веж а”. “Відэа-вокны ”

Канцэпт-група an angelico працягвае ствараць прэцэдэнты ў беларускім відэа-арце. “Вечарынка ня ўдарная, затое прыгожая”, - сьціпласьць ацэнак ад Аn angelico наўрад ці адпавядае маш табу “Відэа-вокнаў”. Вобразы інсталяцыі, мэсэдж якой быў сф армуляваны як “Ж анчыны кірую ць сьветам”, усю ноч праецыраваліся проста на вокны “Белай Вежы”, тым самым даю чы магчымасьць позьнім мінакам і пасажырам апош ніх трамваяў ацаніць перавагі вiду звонку.

CD / 012 CD / 013

АЛІМ ПІЯД А'80

ЧАРЫ М УЛЯВІНА

“ЛІД А”,КРАСОЎКІ

Летнія гульні XXII Алімпіяды (ліпень - жнівень 1980 году). Супэрбрэнд, які нават празь дзесяцігодзьдзі крамлёўскай зоркай зьзяе ў наш ай падсьвядомасьці.

Пакуль 6000 спартоўцаў з 81 краіны бегалі, плавалі і скакалі як ш алёныя, наш ыя бацькі лавілі кайф ад больш канкрэтных вынікаў “сьвята спорту ў краіне сацыялізму, які ўрэш це перамог”. PEPSI, сок з трубачкай, ледзь не аўтабан “Берасьце-М енск-М асква”, поўныя прылаўкі, нэгры і інш ыя замежныя госьці - носьбіты, карыстальнікі і спажыўцы чароўнага “імпарту”. Карацей, ня проста сталіца Савецкай Беларусі, а сапраўдны міні-мэгаполіс.

Відавочна, ш то для нас сымбалем ольдскулу зьяўляю цца ня тры палоскі (гл. Тры палоскі), а менавіта А'80. Пяць колцаў са стылізаванай крамлёўскай вежай - гэта ня проста мода на здаровы лад жыцьця. Гэта пачатак моды на спартовае як ультрастылёвае, арыгінальнае і рамантычнае. Кароткія балёневыя вятроўкі атрутных колераў, зьлямзеныя ў ADIDAS мадэлі “ш ыповак” і красовак, сумкі “М інск'80” са скуразамяняльніку. Дзе тое ш часьце падзелася?..

Такое словазлучэньне звычайна ўжываю ць у адносінах да густой расьліннасьці пад мужчынскім носам, якая плаўна пераходзіць у “недабараду” (валасяное кальцо на падбародзьдзі не змыкаецца - у выніку атрымліваецца такая падкоўка). Лічыцца, ш то заканадаўцам моды на ЧМ у БССР стаў Уладзімер М улявін. Той насіў іх з часоў “Александрыны” і аж да...

Паказальна, ш то мода на ЧМ у саміх “Песьнярах” разьвівалася паступальна. На вокладцы альбома “Явар і каліна” (1978) бачна, ш то ЧМ з чатырнаццаці ўдзельнікаў ВІА ёсьць толькі ў двух. А ўжо на кавэры “Перапёлачкі” (1980) зь дзесяці ўдзельнікаў “Песьняроў” ЧМ - у ш асьцярых.

ЧМ - прыкмета ідалапаклонства М улявіна ф ронтмэнам невядомых замежных біт-ансамбляў (дадайце сю ды густыя бакі, а-ля ф рэнч пінжак і нагавіцы-дудачкі). У выніку атрымалася, ш то з-за адданасьці М улявіна ЧМ уся Беларусь адстала ад сусьветнай ф рызурнай моды і зь дзясятак год балдзела па неактуальных і ў нечым выклічна-валасатых ЧМ.

Толькі паглядзіце на іх! Цалкам перадраная з адыдасаўскай лініі мадэль, наш ыя красачы зараз выглядаю ць наш мат больш калдырнымі, моднымі і прыцягальнымі. Ш то абраць актывісту: Л ці ADIDAS? Арытмэтыка простая.

Л таньней за ADIDAS прыкладна ў ш эсьць-восем разоў. Л - сапраўдны вінтаж (мадэльныя зьлепкі і матэрыял застаю цца нязьменнымі якое ўжо дзесяцігодзьдзе). Хоць Л і ш ырспажыў, але па вуліцах у іх чамусьці не расьсякаю ць, - то бок сапраўдны эксклю зіў. А яш чэ з Л не ш када рабіць D.I.Y. і ўступаць ва ўсякае гаўно (адно ш то ў наш ых ногі пацею ць і пачынаю ць сьмярдзець так, ш то ніякім спрэем не адаб'еш ся).

Асаблівы ш ык - знайсьці чырвоную Л. Кажуць, такая водзіцца толькі ў аднайменным горадзе.

Д Ж ЭКО, аkа Д ж эксан М айкл

Пасылайце падалей усіх тых, хто называе яго Wacko Jacko (дзіўны Д). Супэрстар, лёс якога ліш ні раз пацьвердзіў: людзі баяцца моцных і з-за гэтага гатовыя рабіць хто дробнае (“М ля, пэдаф іл!”), хто буйное (“Вы арыш таваныя за псоту малых, містэр Джэксан!”) западло.

Ён заслугоўвае павагі хаця б за тое, ш то ад пачатку быў актывістам: “М ы ўсе занадта ш мат сядзім на месцы, чытаем, глядзім тэлевізар і кажам “жах!”, калі трэба неш та рабіць”.

І, калі ласка, без тупарылых інсынуацыяў: М айкл сапраўды не падобны да інш ых. Як і ты.

Рэабілітуйся перад героем - напіш ы ліст падтрымкі вязьню сумленьня!!!

Michael Jackson Neverland Valley Ranch c/o Postmaster,

Figueroa Mountain Road, Santa Ynez Valley Los Olivos, CA 93441 USA

КРАФ ТВЭРК

Напрыканцы 1960-х чатыры выпускнікі Дусэльдорф скай кансэрваторыі зразумелі, ш то калі пойдуць працаваць па спэцыяльнасьці, то праз год-два скончаць у якім-кольвек пераходзе на Заалёгіш эн ш трасэ ў Бэрліне. Пэрспэктыва выступаць перад простымі немцамі з гітамі на замову (кш талту “Карл М аркс-ш тадт”) іх ня надта прываблівала. Трэба было стварыць неш та нерэальнае, ш то ад пачатку мусіла ісьці ўразрэз з самім паняцьцем “музыка”.

Схема была простая: бацькі-заснавальнікі К Ральф Хутэр і Ф лярыян Ш найдэр увечары сядалі ў маш ыну, выяжджалі на аўтабан, высоўвалі мікраф он у ф ортку - і наперад. У выніку ш умы аўтастрады, сыгналы клаксонаў, ш ыпеньне сьціснутага паветра, а таксама чалавечае дыханьне, настройка радыёпрымача, пстрычкі тэлеф онных рэле сталі асновай альбома “Autobahn”.

Пасьля былі “Radioactivity” (1975) і “Trans Europe Express” (1977), клясычныя “The Man Machine” (1979) і “Computer World” (1981) - наіўна-рамантычнае электра-дыска, якое запачаткавала “новую хвалю ” і як такую моду на электроніку.

К і праз трыццаць год засталіся такімі ж: безэмацыйныя твары, аднолькава кароткія ф рызуры, уніф ікавана строгія касьцю мы. І цэлая ш кола вучняў, пераймальнікаў і адкрытых клонаў кш талту Бэні зь яго “Сатысф акцыяй”. Але К-аўцы - перш ыя і непаўторныя рабатоіды, чыё прызнаньне “кампутары - наш ыя калегі. М ы гуляем у іх, але і яны ўзьдзейнічаю ць на нас” дагэтуль выглядае на адкрыцьцё электраф рыкаў.

М РОЯ,ГУРТ

М ІХАЛОК,СЯРГЕЙ

Валніст - гэта прыхільнік Modern Talking, CC Catch, Sandra etc., звычайны калгасьнік, які паказваў значок V (адсюль “валніст”) - ціпа “о, зыба!”. Дык вось, гэтыя самыя валністы ні сном ні духам ня ведалі пра ўдарную сілу беларускага андэрграўнду - стод-рок-гурт М. Не, можа, пра М ш то і чулі, але пра стод-рок дакладна нічога. Пра яго наагул мала хто ведаў, а калі і ўзгадваў, дык толькі каб неяк выпендрыцца перад суразмоўцам.

М таксама некалі выраш ылі выпендрыцца і пачалі граць дзікую сумесь мэталу (гл. Хэві мэтал рок), панку і арт-року. Прычым тэксты пісалі на белмове - напачатку 1980-х такой жа “жывой”, як лаціна. Усе слухалі, крыху аф ігевалі - і цягнуліся. Хайратыя, зь бел-чырвона-белымі значкамі, размаляваныя пад Kiss, беларускамоўныя нават у побыце, яны былі героямі скандальных кронікаў “Советской Белоруссии”, прадметам бясконцых разборак музкрытыкаў, грамадзкімі актывістамі і проста менскімі “зоркамі”, якія прыўносілі ў сваё жыцьцё элемэнты ш оў-бізу.

Касіце пад М - будзьце ольдскульнымі!

Не калдыр, а хутчэй лох, лаш ок (ні ў якім разе не лаш ыдла). Ідэйны натхняльнік і ф ронтмэн групы “Ляпис Трубецкой” пачаў кар'еру з таго, ш то “прапампоўваў” “ціпа прасунутую ” тутэйш ую публіку на прадмет таго, ш то такое “настаяш чая мінская жызьня”. Гэта зараз прызнацца ў тым, ш то глядзіш “Ф абрику звёзд”, - значыць закасіць пад простага хлопца з М алінаўкі і стаць модным. Яш чэ дзесяць год таму такія прызнаньні разглядаліся б як “здрада неф армальным ідэалам”. М С здраджваў лёгка: пісаў песьні на трасянцы пра лёсы “обш чэпанятных герояў” і ўсяляк дэманстраваў, які ён круцель. За ш то яго і не залю білі: пасьля посьпеху “Ты кинула” ў Расеі (там “Ляпис Трубецкой” успрынялі як экзатычнага Бюль-Бюль Аглы зь Беларусі) менскія палічылі яго запраданцам. А дарма: М С - ня проста лох, а лох ідэйны: прыдуркаваты, прыкольны, які прасьцёбвае ў перш ую чаргу сябе і такіх як сам. Карацей, малайца, Серы !

CD / 012 CD / 013

АЛІМ ПІЯД А'80

ЧАРЫ М УЛЯВІНА

“ЛІД А”,КРАСОЎКІ

Летнія гульні XXII Алімпіяды (ліпень - жнівень 1980 году). Супэрбрэнд, які нават празь дзесяцігодзьдзі крамлёўскай зоркай зьзяе ў наш ай падсьвядомасьці.

Пакуль 6000 спартоўцаў з 81 краіны бегалі, плавалі і скакалі як ш алёныя, наш ыя бацькі лавілі кайф ад больш канкрэтных вынікаў “сьвята спорту ў краіне сацыялізму, які ўрэш це перамог”. PEPSI, сок з трубачкай, ледзь не аўтабан “Берасьце-М енск-М асква”, поўныя прылаўкі, нэгры і інш ыя замежныя госьці - носьбіты, карыстальнікі і спажыўцы чароўнага “імпарту”. Карацей, ня проста сталіца Савецкай Беларусі, а сапраўдны міні-мэгаполіс.

Відавочна, ш то для нас сымбалем ольдскулу зьяўляю цца ня тры палоскі (гл. Тры палоскі), а менавіта А'80. Пяць колцаў са стылізаванай крамлёўскай вежай - гэта ня проста мода на здаровы лад жыцьця. Гэта пачатак моды на спартовае як ультрастылёвае, арыгінальнае і рамантычнае. Кароткія балёневыя вятроўкі атрутных колераў, зьлямзеныя ў ADIDAS мадэлі “ш ыповак” і красовак, сумкі “М інск'80” са скуразамяняльніку. Дзе тое ш часьце падзелася?..

Такое словазлучэньне звычайна ўжываю ць у адносінах да густой расьліннасьці пад мужчынскім носам, якая плаўна пераходзіць у “недабараду” (валасяное кальцо на падбародзьдзі не змыкаецца - у выніку атрымліваецца такая падкоўка). Лічыцца, ш то заканадаўцам моды на ЧМ у БССР стаў Уладзімер М улявін. Той насіў іх з часоў “Александрыны” і аж да...

Паказальна, ш то мода на ЧМ у саміх “Песьнярах” разьвівалася паступальна. На вокладцы альбома “Явар і каліна” (1978) бачна, ш то ЧМ з чатырнаццаці ўдзельнікаў ВІА ёсьць толькі ў двух. А ўжо на кавэры “Перапёлачкі” (1980) зь дзесяці ўдзельнікаў “Песьняроў” ЧМ - у ш асьцярых.

ЧМ - прыкмета ідалапаклонства М улявіна ф ронтмэнам невядомых замежных біт-ансамбляў (дадайце сю ды густыя бакі, а-ля ф рэнч пінжак і нагавіцы-дудачкі). У выніку атрымалася, ш то з-за адданасьці М улявіна ЧМ уся Беларусь адстала ад сусьветнай ф рызурнай моды і зь дзясятак год балдзела па неактуальных і ў нечым выклічна-валасатых ЧМ.

Толькі паглядзіце на іх! Цалкам перадраная з адыдасаўскай лініі мадэль, наш ыя красачы зараз выглядаю ць наш мат больш калдырнымі, моднымі і прыцягальнымі. Ш то абраць актывісту: Л ці ADIDAS? Арытмэтыка простая.

Л таньней за ADIDAS прыкладна ў ш эсьць-восем разоў. Л - сапраўдны вінтаж (мадэльныя зьлепкі і матэрыял застаю цца нязьменнымі якое ўжо дзесяцігодзьдзе). Хоць Л і ш ырспажыў, але па вуліцах у іх чамусьці не расьсякаю ць, - то бок сапраўдны эксклю зіў. А яш чэ з Л не ш када рабіць D.I.Y. і ўступаць ва ўсякае гаўно (адно ш то ў наш ых ногі пацею ць і пачынаю ць сьмярдзець так, ш то ніякім спрэем не адаб'еш ся).

Асаблівы ш ык - знайсьці чырвоную Л. Кажуць, такая водзіцца толькі ў аднайменным горадзе.

Д Ж ЭКО, аkа Д ж эксан М айкл

Пасылайце падалей усіх тых, хто называе яго Wacko Jacko (дзіўны Д). Супэрстар, лёс якога ліш ні раз пацьвердзіў: людзі баяцца моцных і з-за гэтага гатовыя рабіць хто дробнае (“М ля, пэдаф іл!”), хто буйное (“Вы арыш таваныя за псоту малых, містэр Джэксан!”) западло.

Ён заслугоўвае павагі хаця б за тое, ш то ад пачатку быў актывістам: “М ы ўсе занадта ш мат сядзім на месцы, чытаем, глядзім тэлевізар і кажам “жах!”, калі трэба неш та рабіць”.

І, калі ласка, без тупарылых інсынуацыяў: М айкл сапраўды не падобны да інш ых. Як і ты.

Рэабілітуйся перад героем - напіш ы ліст падтрымкі вязьню сумленьня!!!

Michael Jackson Neverland Valley Ranch c/o Postmaster,

Figueroa Mountain Road, Santa Ynez Valley Los Olivos, CA 93441 USA

КРАФ ТВЭРК

Напрыканцы 1960-х чатыры выпускнікі Дусэльдорф скай кансэрваторыі зразумелі, ш то калі пойдуць працаваць па спэцыяльнасьці, то праз год-два скончаць у якім-кольвек пераходзе на Заалёгіш эн ш трасэ ў Бэрліне. Пэрспэктыва выступаць перад простымі немцамі з гітамі на замову (кш талту “Карл М аркс-ш тадт”) іх ня надта прываблівала. Трэба было стварыць неш та нерэальнае, ш то ад пачатку мусіла ісьці ўразрэз з самім паняцьцем “музыка”.

Схема была простая: бацькі-заснавальнікі К Ральф Хутэр і Ф лярыян Ш найдэр увечары сядалі ў маш ыну, выяжджалі на аўтабан, высоўвалі мікраф он у ф ортку - і наперад. У выніку ш умы аўтастрады, сыгналы клаксонаў, ш ыпеньне сьціснутага паветра, а таксама чалавечае дыханьне, настройка радыёпрымача, пстрычкі тэлеф онных рэле сталі асновай альбома “Autobahn”.

Пасьля былі “Radioactivity” (1975) і “Trans Europe Express” (1977), клясычныя “The Man Machine” (1979) і “Computer World” (1981) - наіўна-рамантычнае электра-дыска, якое запачаткавала “новую хвалю ” і як такую моду на электроніку.

К і праз трыццаць год засталіся такімі ж: безэмацыйныя твары, аднолькава кароткія ф рызуры, уніф ікавана строгія касьцю мы. І цэлая ш кола вучняў, пераймальнікаў і адкрытых клонаў кш талту Бэні зь яго “Сатысф акцыяй”. Але К-аўцы - перш ыя і непаўторныя рабатоіды, чыё прызнаньне “кампутары - наш ыя калегі. М ы гуляем у іх, але і яны ўзьдзейнічаю ць на нас” дагэтуль выглядае на адкрыцьцё электраф рыкаў.

М РОЯ,ГУРТ

М ІХАЛОК,СЯРГЕЙ

Валніст - гэта прыхільнік Modern Talking, CC Catch, Sandra etc., звычайны калгасьнік, які паказваў значок V (адсюль “валніст”) - ціпа “о, зыба!”. Дык вось, гэтыя самыя валністы ні сном ні духам ня ведалі пра ўдарную сілу беларускага андэрграўнду - стод-рок-гурт М. Не, можа, пра М ш то і чулі, але пра стод-рок дакладна нічога. Пра яго наагул мала хто ведаў, а калі і ўзгадваў, дык толькі каб неяк выпендрыцца перад суразмоўцам.

М таксама некалі выраш ылі выпендрыцца і пачалі граць дзікую сумесь мэталу (гл. Хэві мэтал рок), панку і арт-року. Прычым тэксты пісалі на белмове - напачатку 1980-х такой жа “жывой”, як лаціна. Усе слухалі, крыху аф ігевалі - і цягнуліся. Хайратыя, зь бел-чырвона-белымі значкамі, размаляваныя пад Kiss, беларускамоўныя нават у побыце, яны былі героямі скандальных кронікаў “Советской Белоруссии”, прадметам бясконцых разборак музкрытыкаў, грамадзкімі актывістамі і проста менскімі “зоркамі”, якія прыўносілі ў сваё жыцьцё элемэнты ш оў-бізу.

Касіце пад М - будзьце ольдскульнымі!

Не калдыр, а хутчэй лох, лаш ок (ні ў якім разе не лаш ыдла). Ідэйны натхняльнік і ф ронтмэн групы “Ляпис Трубецкой” пачаў кар'еру з таго, ш то “прапампоўваў” “ціпа прасунутую ” тутэйш ую публіку на прадмет таго, ш то такое “настаяш чая мінская жызьня”. Гэта зараз прызнацца ў тым, ш то глядзіш “Ф абрику звёзд”, - значыць закасіць пад простага хлопца з М алінаўкі і стаць модным. Яш чэ дзесяць год таму такія прызнаньні разглядаліся б як “здрада неф армальным ідэалам”. М С здраджваў лёгка: пісаў песьні на трасянцы пра лёсы “обш чэпанятных герояў” і ўсяляк дэманстраваў, які ён круцель. За ш то яго і не залю білі: пасьля посьпеху “Ты кинула” ў Расеі (там “Ляпис Трубецкой” успрынялі як экзатычнага Бюль-Бюль Аглы зь Беларусі) менскія палічылі яго запраданцам. А дарма: М С - ня проста лох, а лох ідэйны: прыдуркаваты, прыкольны, які прасьцёбвае ў перш ую чаргу сябе і такіх як сам. Карацей, малайца, Серы !

CD / 015

ХЭВІМ ЭТАЛ РОК,HMR

PRINCEOFPERSIA,ГУЛЬКА

М узыка сапраўдных хлапцоў зьявілася ў сярэдзіне 1970-х як супрацьлегласьць хард-рокерам. Асноўны легіён ХМ Р: AC/DC, Metallica, Alice Cooper, Slayer, Judast Priest. Брутальныя, вар'яцкія і вечна равучыя, ХМ-рокеры апрача ўсяго пачалі дыктаваць і адпаведны лайф стал, які напачатку васьмідзясятых стаў самым модным. “Касуха”, пацёртыя джынсы, казакі, ціш отка зь лёгам улю бёнага гурта, мэталічныя гаджэты (ш ыпы на запясьцях, цяжкія і мудрагелістыя па пляценьні ланцугі), пярсьцёнкі, доўгія валасы. І абавязкова дзіка разяўленыя паш чы, якія вырыгвалі тэксты пра ўсю дыіснага лю цыпара. Як той казаў: хорар!!!

Лю бімай забавай менскіх мэталістаў было паказаць “казу” (канф ігурацыю кулака з выкінутымі вялікім, указальным пальцамі і мезенцам) і паматляць рана радзею чым “хаерам” на сэйш не. Ці ў скрайнім выпадку напісаць сакрамэнтальнае HMR на сьцяне ў пад'езьдзе (ці па-тупому ва ўласным сш ытку) і паставіць пару клёпак на куртцы.

Зараз - ня месца несьвядомаму ХМ-рокерству! Таму пачынайце з “клясычнай” музыкі (лепей AC/DC), схадзіце на сэт Ярыка, дзе ўважліва паглядзіце, у ш то ён апрануты і як сябе паводзіць, - і давайце гару! (Дарэчы, эф экт нямытага хайратніку дасягаецца масіўным намазваньнем воску на валасы.)

Сіняя аркада ад Broderbund Software іш ла пад DOSам, зьмяш чалася на 5-дзюймовую дыскету і не патрабавала перапісваньня на вінт. Проста пра інш ыя плятф ормы ніхто ня чуў, дыскеты насілі ў дыпляматах са скуразамяняльніка, а на вінт лезла каля 100 тэкставых ф айлаў.

Вар'яцкія скачкі з пліты на пліту і з паверху на паверх. Чароўны меч Прынца, магія якога заклю чалася ў здольнасьці непрыкметна хавацца ў ш ырокіх белых ш танах. Бесьсьмяротны ш кілет, прывід-двайнік з разьбітага лю стэрка, зубатыя гільятыны, у якія можна было заганяць тупарылых сарацынаў. Зёлкі, ш то пераварочвалі экран на 180 градусаў. Яш чэ ніхто ня ведаў, ш то такое геймплэй, але побач з такім геймплэем і да гэтага часу мала ш то ляжала.

РР выйш аў у 1989 годзе і цьвёрда трымаў пазыцыі ажно да поўнамаш табнай інвазіі “Цывілізацыі” і “Думу”. Потым былі кандова расф арбаваны РР-2 (1993) і сьвежы рэліз PP “The sands of time”. Купляць апош ні чамусьці не ўзьнікае жаданьня. Прынц памёр - не варуш ыце попел.

ЛІ, БРУС

Ён быў злы і нахабны. Бо зь дзяцінства ведаў, ш то такое бачыць у родным горадзе ш ыльды “сабакам і кітайцам уваход забаронены”. М ы былі злыя і нахабныя, таму ш то на гэтай тэрыторыі ўсё было зразумела бяз ш ыльдаў. Ён тырыў у ш коле батанікаў-брытанцаў. М ы тырыліся паміж сабою, таму ш то позна зразумелі розьніцу паміж “даваць *зды” і “адваёўваць месца пад сонцам”. Падрабязнасьці - на стар. 25.

MUZZY

“I'm Muzzy! I'm big Muzzy!” У гэтай ф разе не хапала толькі клю чавога fuckin'. Самаму галоўнаму М якраз не навучыў.

Затое праехацца па назве было бонтонам: “Muzzy in Gondoland” - неабдымнае поле для падлеткавых ф антазіяў, асабліва ў эпоху, калі condom яш чэ толькі ўваходзіў у актыўны тэзаўрус.

Вялікі М - касьмічная манструозіна і самы апантаны паядальнік будзільнікаў за ўсю гісторыю відэа. Ягонага сябра Боба паводле заалягічнай прыналежнасьці можна аднесьці да клясы “снупі”, якіх так прыемна маляваць на апош няй старонцы сш ытку. Але жарты прэч: менавіта Бобі прапанаваў беларускім дзеткам альтэрнатыву гомасэксуальнай мадэлі паводзінаў. Нягледзячы на блізкасьць з/да сымпотнага М, у якасьці сэксуальнага аб'екта (параўн: саўковыя Гена і Чабураш ка, воўк і заяц) Боб выбірае Сыльвію (падкляса “снупі-даўганосік”). Галівудзкія ўцёкі на харлеі, злодзей-пэдаф іл Ко(доўгае о-о-о)вэкс - гэты мульт ня проста вучыў ангельскай, ён экспансіяваў моду на англасаксонскі попс.

М выйш аў з канвэераў мэдыя-монстра BBC у 1994-м. Сьвяткуем 10-я ўгодкі і не задаем тупых пытаньняў, прычым тут ольдскул.

БЕЛАРУСКІЯ КАСМ АНАЎТЫ

Касманаўты - пэрсоны з катэгорыі forever young. Пётар Клімук на ф отках 70-х і Пётар Ільліч Клімук, які атрымлівае ордэн ад АГЛ - абсалю тна розныя лю дзі.

Гэта для нас Клімук і Кавалёнак блізьняты, як Чэ і Кастра. Насамрэч у космасе яны сустракаліся толькі аднойчы: у 1978-м на станцыі “Саю з-6”. Тым ня менш энцыкляпэдыя БелСЭ і марка “45 год беларускай касманаўтыцы” ўсё расставілі па сваіх месцах: выраз “беларуская касманаўтыка” мы ўспрымаем у множным ліку.

Позьняя, сьпелая рамантыка асваеньня космасу, калі палёты вымяраліся ўжо не гадзінамі, а сотнямі дзён. Белыя скаф андры зь сінімі і чырвонымі ўстаўкамі. Задуменны позірк у далячынь. Дзіцячае бээсээраўскае “хачу быць касманаўтам” - іх рук справа.

ВЭЛЯ-

80-я. Пік рэкордаў “Tour de France”. М ода на вялікія кадыкі, зможаныя твары, накачаныя ногі. Наглядзеўся “les Triplettes de Belleville”? Забудзься.

У БССР вэляманія выглядала інакш. Трэкавыя гонкі і вэлябол - гіты сэзону, расьцягнутага на дзесяцігодзьдзе. Вэлятрэк ля Камсамольскага возера як настойлівая прапанова не выяжджаць за кола. Вэлябол 2 х 2 - ва ўменьні пінаць мячык колам, тулавам альбо галавой (ногі - па-за правіламі) нас апераджалі хіба ш то DDR і Чэхаславакія.

У настальгіі па прадчуваньні свабоды цю нім прадукт роднага М М ВЗ - пажадана “Арлёнак” - пад 80-я. Сьпіцы на пярэднім коле абмотваем рознакаляровым дротам, ва ўнутраны дыямэтар задняга ўстаўляем ДВПш ныя пласьціны і расф арбоўваем канцэнтрычнымі кругамі. Рамы абмотваем плястыкавай стужкай. Пярэдні багажнік, другі званок, катаф оты. Хто сказаў, ш то хакей - нацыянальны спорт?

СКРЭТЧ

Якая розьніца, хто прыдумаў драпаць кружэлкі - Гранд Візард Тэадор у 75-м ці Грандмастэр Ф лэш у 83-м? Важны прынцып - твой D.I.Y. усё адно зробяць мэйнстрымам. І ты сам нікуды не падзенеш ся ад прыстаўкі grand-.

ЧЫ П-М УЗЫ КА

Перш ыя кампы-пэрсаналкі былі здольныя разрадзіцца двума відамі гуку. Умоўна іх можна падзяліць на “біп” і “клік”. Т.зв. “саўнд” для іх пісаўся па ф ункцыянальным прынцыпе: меней месца - болей толку. З разрастаньнем дыскавай прасторы неабходнасьць эканоміць месца адпала. Але толькі ў PC.

Гэтая музыка завецца “chip” таму, ш то здольная зьмясьціцца на самую маленькую запамінальную прыладу. У ідэале адзін трэк займае ад 4 kb (папытайцеся: такі памер - мара лю бога трэкера). Зараз ЧМ займаю цца два тыпы лю дзей. Перш ыя зарабляю ць на стварэньні мэлёдыяў для мабілак і гульнёвых прыставак. Для іх існуе процьма конкурсаў у катэгорыях 4...512 kb і праф эсійныя трэкеры (тут усіх абставіла Nokia). Другія, “кіш энныя эстэты”, вырасьлі з гэтымі гукамі ў вуш ах і на поліф анію іх не памяняю ць. Таму робяць зь іх асобны від мастацтва. Як палякі з саўнд-візуальнага праекту “Gameboyzz orchestra”, ш то пару месяцаў таму зрабіў чарговы ф урор на “Parallel World Robots” (Ліль, Ф ранцыя). Чацьвёра дзецю коў і дзьве дзеўкі, якія з сур'ёзнымі тварамі граю ць музло на звычайных GameBoy - гэта вам не сыкстэт старэю чых арф істак.

Для рамантыкаў: качаць і слухаць Aavikko, MicroMusic, FireStarter. Для практыкаў: разьдзел “М элёдыі” ў мабіле.

CD / 014

CD / 015

ХЭВІМ ЭТАЛ РОК,HMR

PRINCEOFPERSIA,ГУЛЬКА

М узыка сапраўдных хлапцоў зьявілася ў сярэдзіне 1970-х як супрацьлегласьць хард-рокерам. Асноўны легіён ХМ Р: AC/DC, Metallica, Alice Cooper, Slayer, Judast Priest. Брутальныя, вар'яцкія і вечна равучыя, ХМ-рокеры апрача ўсяго пачалі дыктаваць і адпаведны лайф стал, які напачатку васьмідзясятых стаў самым модным. “Касуха”, пацёртыя джынсы, казакі, ціш отка зь лёгам улю бёнага гурта, мэталічныя гаджэты (ш ыпы на запясьцях, цяжкія і мудрагелістыя па пляценьні ланцугі), пярсьцёнкі, доўгія валасы. І абавязкова дзіка разяўленыя паш чы, якія вырыгвалі тэксты пра ўсю дыіснага лю цыпара. Як той казаў: хорар!!!

Лю бімай забавай менскіх мэталістаў было паказаць “казу” (канф ігурацыю кулака з выкінутымі вялікім, указальным пальцамі і мезенцам) і паматляць рана радзею чым “хаерам” на сэйш не. Ці ў скрайнім выпадку напісаць сакрамэнтальнае HMR на сьцяне ў пад'езьдзе (ці па-тупому ва ўласным сш ытку) і паставіць пару клёпак на куртцы.

Зараз - ня месца несьвядомаму ХМ-рокерству! Таму пачынайце з “клясычнай” музыкі (лепей AC/DC), схадзіце на сэт Ярыка, дзе ўважліва паглядзіце, у ш то ён апрануты і як сябе паводзіць, - і давайце гару! (Дарэчы, эф экт нямытага хайратніку дасягаецца масіўным намазваньнем воску на валасы.)

Сіняя аркада ад Broderbund Software іш ла пад DOSам, зьмяш чалася на 5-дзюймовую дыскету і не патрабавала перапісваньня на вінт. Проста пра інш ыя плятф ормы ніхто ня чуў, дыскеты насілі ў дыпляматах са скуразамяняльніка, а на вінт лезла каля 100 тэкставых ф айлаў.

Вар'яцкія скачкі з пліты на пліту і з паверху на паверх. Чароўны меч Прынца, магія якога заклю чалася ў здольнасьці непрыкметна хавацца ў ш ырокіх белых ш танах. Бесьсьмяротны ш кілет, прывід-двайнік з разьбітага лю стэрка, зубатыя гільятыны, у якія можна было заганяць тупарылых сарацынаў. Зёлкі, ш то пераварочвалі экран на 180 градусаў. Яш чэ ніхто ня ведаў, ш то такое геймплэй, але побач з такім геймплэем і да гэтага часу мала ш то ляжала.

РР выйш аў у 1989 годзе і цьвёрда трымаў пазыцыі ажно да поўнамаш табнай інвазіі “Цывілізацыі” і “Думу”. Потым былі кандова расф арбаваны РР-2 (1993) і сьвежы рэліз PP “The sands of time”. Купляць апош ні чамусьці не ўзьнікае жаданьня. Прынц памёр - не варуш ыце попел.

ЛІ, БРУС

Ён быў злы і нахабны. Бо зь дзяцінства ведаў, ш то такое бачыць у родным горадзе ш ыльды “сабакам і кітайцам уваход забаронены”. М ы былі злыя і нахабныя, таму ш то на гэтай тэрыторыі ўсё было зразумела бяз ш ыльдаў. Ён тырыў у ш коле батанікаў-брытанцаў. М ы тырыліся паміж сабою, таму ш то позна зразумелі розьніцу паміж “даваць *зды” і “адваёўваць месца пад сонцам”. Падрабязнасьці - на стар. 25.

MUZZY

“I'm Muzzy! I'm big Muzzy!” У гэтай ф разе не хапала толькі клю чавога fuckin'. Самаму галоўнаму М якраз не навучыў.

Затое праехацца па назве было бонтонам: “Muzzy in Gondoland” - неабдымнае поле для падлеткавых ф антазіяў, асабліва ў эпоху, калі condom яш чэ толькі ўваходзіў у актыўны тэзаўрус.

Вялікі М - касьмічная манструозіна і самы апантаны паядальнік будзільнікаў за ўсю гісторыю відэа. Ягонага сябра Боба паводле заалягічнай прыналежнасьці можна аднесьці да клясы “снупі”, якіх так прыемна маляваць на апош няй старонцы сш ытку. Але жарты прэч: менавіта Бобі прапанаваў беларускім дзеткам альтэрнатыву гомасэксуальнай мадэлі паводзінаў. Нягледзячы на блізкасьць з/да сымпотнага М, у якасьці сэксуальнага аб'екта (параўн: саўковыя Гена і Чабураш ка, воўк і заяц) Боб выбірае Сыльвію (падкляса “снупі-даўганосік”). Галівудзкія ўцёкі на харлеі, злодзей-пэдаф іл Ко(доўгае о-о-о)вэкс - гэты мульт ня проста вучыў ангельскай, ён экспансіяваў моду на англасаксонскі попс.

М выйш аў з канвэераў мэдыя-монстра BBC у 1994-м. Сьвяткуем 10-я ўгодкі і не задаем тупых пытаньняў, прычым тут ольдскул.

БЕЛАРУСКІЯ КАСМ АНАЎТЫ

Касманаўты - пэрсоны з катэгорыі forever young. Пётар Клімук на ф отках 70-х і Пётар Ільліч Клімук, які атрымлівае ордэн ад АГЛ - абсалю тна розныя лю дзі.

Гэта для нас Клімук і Кавалёнак блізьняты, як Чэ і Кастра. Насамрэч у космасе яны сустракаліся толькі аднойчы: у 1978-м на станцыі “Саю з-6”. Тым ня менш энцыкляпэдыя БелСЭ і марка “45 год беларускай касманаўтыцы” ўсё расставілі па сваіх месцах: выраз “беларуская касманаўтыка” мы ўспрымаем у множным ліку.

Позьняя, сьпелая рамантыка асваеньня космасу, калі палёты вымяраліся ўжо не гадзінамі, а сотнямі дзён. Белыя скаф андры зь сінімі і чырвонымі ўстаўкамі. Задуменны позірк у далячынь. Дзіцячае бээсээраўскае “хачу быць касманаўтам” - іх рук справа.

ВЭЛЯ-

80-я. Пік рэкордаў “Tour de France”. М ода на вялікія кадыкі, зможаныя твары, накачаныя ногі. Наглядзеўся “les Triplettes de Belleville”? Забудзься.

У БССР вэляманія выглядала інакш. Трэкавыя гонкі і вэлябол - гіты сэзону, расьцягнутага на дзесяцігодзьдзе. Вэлятрэк ля Камсамольскага возера як настойлівая прапанова не выяжджаць за кола. Вэлябол 2 х 2 - ва ўменьні пінаць мячык колам, тулавам альбо галавой (ногі - па-за правіламі) нас апераджалі хіба ш то DDR і Чэхаславакія.

У настальгіі па прадчуваньні свабоды цю нім прадукт роднага М М ВЗ - пажадана “Арлёнак” - пад 80-я. Сьпіцы на пярэднім коле абмотваем рознакаляровым дротам, ва ўнутраны дыямэтар задняга ўстаўляем ДВПш ныя пласьціны і расф арбоўваем канцэнтрычнымі кругамі. Рамы абмотваем плястыкавай стужкай. Пярэдні багажнік, другі званок, катаф оты. Хто сказаў, ш то хакей - нацыянальны спорт?

СКРЭТЧ

Якая розьніца, хто прыдумаў драпаць кружэлкі - Гранд Візард Тэадор у 75-м ці Грандмастэр Ф лэш у 83-м? Важны прынцып - твой D.I.Y. усё адно зробяць мэйнстрымам. І ты сам нікуды не падзенеш ся ад прыстаўкі grand-.

ЧЫ П-М УЗЫ КА

Перш ыя кампы-пэрсаналкі былі здольныя разрадзіцца двума відамі гуку. Умоўна іх можна падзяліць на “біп” і “клік”. Т.зв. “саўнд” для іх пісаўся па ф ункцыянальным прынцыпе: меней месца - болей толку. З разрастаньнем дыскавай прасторы неабходнасьць эканоміць месца адпала. Але толькі ў PC.

Гэтая музыка завецца “chip” таму, ш то здольная зьмясьціцца на самую маленькую запамінальную прыладу. У ідэале адзін трэк займае ад 4 kb (папытайцеся: такі памер - мара лю бога трэкера). Зараз ЧМ займаю цца два тыпы лю дзей. Перш ыя зарабляю ць на стварэньні мэлёдыяў для мабілак і гульнёвых прыставак. Для іх існуе процьма конкурсаў у катэгорыях 4...512 kb і праф эсійныя трэкеры (тут усіх абставіла Nokia). Другія, “кіш энныя эстэты”, вырасьлі з гэтымі гукамі ў вуш ах і на поліф анію іх не памяняю ць. Таму робяць зь іх асобны від мастацтва. Як палякі з саўнд-візуальнага праекту “Gameboyzz orchestra”, ш то пару месяцаў таму зрабіў чарговы ф урор на “Parallel World Robots” (Ліль, Ф ранцыя). Чацьвёра дзецю коў і дзьве дзеўкі, якія з сур'ёзнымі тварамі граю ць музло на звычайных GameBoy - гэта вам не сыкстэт старэю чых арф істак.

Для рамантыкаў: качаць і слухаць Aavikko, MicroMusic, FireStarter. Для практыкаў: разьдзел “М элёдыі” ў мабіле.

CD / 014

CD / 016

Некалькі дурных пытаньняў адносна ш оў.

1) НАВОШ ТА ІСЬЦІ НА КАНЦЭРТ?

Як мінімум, каб паслухаць выступ ZET, P.L.A.N., zygimont VAZA, СТАРЫ О ЛЬСА.

Як максымум, каб паглядзець на герояў - N.R.M., КРАМ А, ULIS, НЕЙРО ДЮ БЕЛЬ.

2) ЯКІЯ М АЛАД Ы Я КАМ АНД Ы БУДУЦЬ НА КАНЦЭРЦЕ?

:B:N - горад Бяроза, ш то на Берасьцейш чыне, рызыкуе ператварыцца ў такі Сыэтл.

Прынамсі, вопыт :B:N, якія нібыта проста ігнарую ць музычныя ўплывы як зьяву, пра гэта яскрава сьведчыць. Але тут знойдзеце замесы панку, грандж у, ф ольку - досыць прыкольна.

Іх дэбю тны альбом выйш аў толькі на касэтах, наклад даўно прададзены, а БМ Аgroup усё яш чэ зьбіраецца перавыдаць яго на CD.

PARTYZONE - хлопцы ўсё яш чэ крыўдзяцца, ш то іх называю ць беларускім RAMMSTEIN.

Па-рамш тайнаўску яны прагучалі на “Viza N.R.M.”, але “Hard Life - Heavy Music ІІ” і дэмкі другога альбома паказваю ць татальны psychоdelic. Ш тосьці такое яны падсунулі таксама ў праект “Гэнэралы Айчыннага Року”. Але хлопцам яўна трэба наведаць тую славутую выйграную студыю “Hertz”.

СЬЦЯНА - зноў Берасьцейш чына не на збоччы магістральнага працэсу. Дыхту дае і цэнтар рэгіёну. Гурт СЬЦЯНА ўжо двойчы ш турмаваў славуты ф эст БАСО ВІШ ЧА. Чым узялі польскіх беларусаў? Неверагоднай музыкай, бо хто яш чэ перад тым чуў hard-n-heavy і hardcore на саксаф онах? Так ш то электрагітара цяпер зусім не асноўны рокавы інструмэнт.

Дэбю тны альбом СЬЦЯНЫ да М енску так і не дайш оў.

КУКЛЫ - да роднага слова ЛЯЛЬКІ яны ўсё яш чэ не сасьпелі, але ў беларускі рок трапіць стараю цца. Здольнасьці ёсьць, і прыкметныя.

БМ Аgroup сьцьвярджае, ш то перш апачатковы тэст на кандыдата ў гэнэралы КУКЛЫ здалі і забамбяць неш та сапраўды беларускае, а не тутэйш ае.

ТЭЗАЎРУС - многіх у інтэрнэце зьдзівіў імпэтны скачок на перш ае месца нікому, здаецца, не вядомага гурта. Выснова: так падтрымліваю ць сваіх сапраўдныя хрысьціяне!

Гурту ўжо сем год, ён езьдзіць па блізкіх і далёкіх замежжах, а ш вэды яго паэзію дык і ўвогуле in english перакладаю ць. Паслухайце іх сьвежы рэліз “Аднова тэзаўруса” (2004, Parachia records) - магутныя акорды хрысьціянскага nu metal.

ZNICH - гурту 10 год, але стаць генэраламі яны так і ня здолелі. Пасьля сыходу з мэтал-сцэны VICIOUS CRUSADE ZNICH мае ўсе ш анцы стаць генэралам металу. Ці стане?

Нязьменны лідэр гурта пайш оў на рызыкоўны крок - сабраў самы перш ы склад ZNICH. Чым ш акаваў усіх: разыходжаньне было скандальным...

На альбом генэралаў ZNICH прадаставіў ужо новую песьню.

ГАРАД ЗКІЯ - чарговы праект гітарыста N.R.M. Піта Паўлава. Стыль - ад хардкору да альтэрнатывы.

М ода на бонус-праекты N.R.M. насьцярожвае ф анаў - цi не прывядзе гэта да распаду гурта. Тым больш ш то ходзяць упартыя чуткi.

3) ІМ Ш ТОСЬЦІ ЗА ГЭТА БУД ЗЕ?

Так. Падчас канцэрту вы абіраеце пераможцу! Галасаваньне адбудзецца непасрэдна на канцэрце. Перш ае месца - запiс i выданьне альбома; другое - запiс клiпа; трэцяе - магчымасьць набыць музычнае абсталяваньне.

4) Ш ТО Я ЯК ЧЫ ТАЧ “CD” / “СТУД ЭНЦКАЙ ДУМ КІ” АТРЫ М АЮ АД КАНЦЭРТУ?

Ні ф іга. Апрача ліш няй магчымасьці ўбачыць і паслухаць, чым жывуць беларускія рокеры.

КАМ ПАНIЯ “БЕЛАРУСКАЕ ПIТВО” ПРАД СТАЎЛЯЕ

25 КРАСАВIКА ЛЯД ОВЫ ПАЛАЦ НА ПРЫ ТЫ ЦКАГА18:00

ГРАНД Ы ЁЗНАЕ М УЗЫ ЧНАЕ Ш ОЎ У ТРОХ ЧАСТКАХ!!!

ГЕНЭРАЛЫ АЙЧЫ ННАГА РОКУ

CD / 017

ZIVIL СOURAGE / ЦК:

НАРКОТЫК МУЖНАСЬЦІ

ІНСТРУКЦЫІ ДЛЯ СУПЭРГЕРОЯЎ

ПРАЕКТ “ZIVIL СOURAGE: БЯЗ ГВАЛТУ”

ЧАСОПІС “CD” / “СТУДЭНЦКАЯ ДУМКА”

ГА “АДУКАЦЫЙНЫ ЦЭНТАР “ПОСТ”

SOZIALER FRIEDENSDIENST BREMEN (НЯМЕЧЧЫНА)

CD / 016

Некалькі дурных пытаньняў адносна ш оў.

1) НАВОШ ТА ІСЬЦІ НА КАНЦЭРТ?

Як мінімум, каб паслухаць выступ ZET, P.L.A.N., zygimont VAZA, СТАРЫ О ЛЬСА.

Як максымум, каб паглядзець на герояў - N.R.M., КРАМ А, ULIS, НЕЙРО ДЮ БЕЛЬ.

2) ЯКІЯ М АЛАД Ы Я КАМ АНД Ы БУДУЦЬ НА КАНЦЭРЦЕ?

:B:N - горад Бяроза, ш то на Берасьцейш чыне, рызыкуе ператварыцца ў такі Сыэтл.

Прынамсі, вопыт :B:N, якія нібыта проста ігнарую ць музычныя ўплывы як зьяву, пра гэта яскрава сьведчыць. Але тут знойдзеце замесы панку, грандж у, ф ольку - досыць прыкольна.

Іх дэбю тны альбом выйш аў толькі на касэтах, наклад даўно прададзены, а БМ Аgroup усё яш чэ зьбіраецца перавыдаць яго на CD.

PARTYZONE - хлопцы ўсё яш чэ крыўдзяцца, ш то іх называю ць беларускім RAMMSTEIN.

Па-рамш тайнаўску яны прагучалі на “Viza N.R.M.”, але “Hard Life - Heavy Music ІІ” і дэмкі другога альбома паказваю ць татальны psychоdelic. Ш тосьці такое яны падсунулі таксама ў праект “Гэнэралы Айчыннага Року”. Але хлопцам яўна трэба наведаць тую славутую выйграную студыю “Hertz”.

СЬЦЯНА - зноў Берасьцейш чына не на збоччы магістральнага працэсу. Дыхту дае і цэнтар рэгіёну. Гурт СЬЦЯНА ўжо двойчы ш турмаваў славуты ф эст БАСО ВІШ ЧА. Чым узялі польскіх беларусаў? Неверагоднай музыкай, бо хто яш чэ перад тым чуў hard-n-heavy і hardcore на саксаф онах? Так ш то электрагітара цяпер зусім не асноўны рокавы інструмэнт.

Дэбю тны альбом СЬЦЯНЫ да М енску так і не дайш оў.

КУКЛЫ - да роднага слова ЛЯЛЬКІ яны ўсё яш чэ не сасьпелі, але ў беларускі рок трапіць стараю цца. Здольнасьці ёсьць, і прыкметныя.

БМ Аgroup сьцьвярджае, ш то перш апачатковы тэст на кандыдата ў гэнэралы КУКЛЫ здалі і забамбяць неш та сапраўды беларускае, а не тутэйш ае.

ТЭЗАЎРУС - многіх у інтэрнэце зьдзівіў імпэтны скачок на перш ае месца нікому, здаецца, не вядомага гурта. Выснова: так падтрымліваю ць сваіх сапраўдныя хрысьціяне!

Гурту ўжо сем год, ён езьдзіць па блізкіх і далёкіх замежжах, а ш вэды яго паэзію дык і ўвогуле in english перакладаю ць. Паслухайце іх сьвежы рэліз “Аднова тэзаўруса” (2004, Parachia records) - магутныя акорды хрысьціянскага nu metal.

ZNICH - гурту 10 год, але стаць генэраламі яны так і ня здолелі. Пасьля сыходу з мэтал-сцэны VICIOUS CRUSADE ZNICH мае ўсе ш анцы стаць генэралам металу. Ці стане?

Нязьменны лідэр гурта пайш оў на рызыкоўны крок - сабраў самы перш ы склад ZNICH. Чым ш акаваў усіх: разыходжаньне было скандальным...

На альбом генэралаў ZNICH прадаставіў ужо новую песьню.

ГАРАД ЗКІЯ - чарговы праект гітарыста N.R.M. Піта Паўлава. Стыль - ад хардкору да альтэрнатывы.

М ода на бонус-праекты N.R.M. насьцярожвае ф анаў - цi не прывядзе гэта да распаду гурта. Тым больш ш то ходзяць упартыя чуткi.

3) ІМ Ш ТОСЬЦІ ЗА ГЭТА БУД ЗЕ?

Так. Падчас канцэрту вы абіраеце пераможцу! Галасаваньне адбудзецца непасрэдна на канцэрце. Перш ае месца - запiс i выданьне альбома; другое - запiс клiпа; трэцяе - магчымасьць набыць музычнае абсталяваньне.

4) Ш ТО Я ЯК ЧЫ ТАЧ “CD” / “СТУД ЭНЦКАЙ ДУМ КІ” АТРЫ М АЮ АД КАНЦЭРТУ?

Ні ф іга. Апрача ліш няй магчымасьці ўбачыць і паслухаць, чым жывуць беларускія рокеры.

КАМ ПАНIЯ “БЕЛАРУСКАЕ ПIТВО” ПРАД СТАЎЛЯЕ

25 КРАСАВIКА ЛЯД ОВЫ ПАЛАЦ НА ПРЫ ТЫ ЦКАГА18:00

ГРАНД Ы ЁЗНАЕ М УЗЫ ЧНАЕ Ш ОЎ У ТРОХ ЧАСТКАХ!!!

ГЕНЭРАЛЫ АЙЧЫ ННАГА РОКУ

CD / 017

ZIVIL СOURAGE / ЦК:

НАРКОТЫК МУЖНАСЬЦІ

ІНСТРУКЦЫІ ДЛЯ СУПЭРГЕРОЯЎ

ПРАЕКТ “ZIVIL СOURAGE: БЯЗ ГВАЛТУ”

ЧАСОПІС “CD” / “СТУДЭНЦКАЯ ДУМКА”

ГА “АДУКАЦЫЙНЫ ЦЭНТАР “ПОСТ”

SOZIALER FRIEDENSDIENST BREMEN (НЯМЕЧЧЫНА)

CD / 018 CD / 019

ЧАМ У ЛЮ Д ЗІНАВАТНЯ ЧЭШ УЦЦА,

АСАБЛІВАСЬЦІНАЦЫ ЯНАЛЬНАГАГВАЛТУ

каб дапамагчы бліжняму свайму? Сорак год сацыяльныя псыхолягі ламаю ць галовы над гэтым пытаньнем. Дакладна вядома: гэта даўняя хвароба лю дзей. Але ня ўсе ж лю дзі бяздуш ныя, амаральныя і абыякавыя?! Лю бы ў прыватнай размове скажа, ш то гатовы прыйсьці на дапамогу.

А цяпер узгадайце, ш то з вамі звычайна здараецца, калі падварочваецца сытуацыя прадэманстраваць уласную неабыякавасьць?..

Ш то стрымлівае народ у імкненьні пераш кодзіць гвалту? Спэцыялісты кажуць пра “дыф узію адказнасьці”: кожны спадзяецца, ш то дапаможа хтосьці інш ы. Ці думае: “Калі ніхто не рэагуе, значыць, так і трэба. А можа, яны сваякі і самі разьбяруцца?” І чым больш сьведкаў, тым менш ш анцаў, ш то ўсе яны кінуцца на дапамогу.

Гэта падасца вам сьмеш ным, але часта, калі сьведкі бачаць гвалт сярод белага дня, яны думаю ць, ш то гэта... здымаю ць нейкі ф ільм ці праграму кш талту “Розыгрыш у”. Каму ж хочацца лажануцца і стаць ахвярай - апэратара ці гвалтаўніка?

Ці можна зьніш чыць татальную абыякавасьць? Немцы пачалі праводзіць розныя сэмінары, паўводзілі ў ш колах прадметы кш талту наш ага АБЖ (ахова бясьпекі жыцьцядзейнасьці). Толькі ў адрозьненьне ад нас вучаць ня толькі паводзінам пры землятрусах і сьмерчах, але і таму, як і каго можна паклікаць на дапамогу, калі цябе забіваю ць.

...У Горадні жорстка забілі маладую дзяўчыну. З дванаццаці сьведкаў трагедыі ніводзін нават не дадумаўся набраць 02.

...У М енску каля чыгуначнага вакзалу з ш ыі дзяўчыны незнаёмы “мімаходзь” сарваў залаты ланцужок і спакойна пайш оў у мэтро. Ш матлікія сьведкі-мінакі толькі павойкалі ля разгубленай дзяўчыны.

...Саракагадовы мужчына памёр у цэнтры Віцебску ад сардэчнага прыступу. “Алкаш валяецца”, - падумалі лю дзі.

...Звыклыя будзённыя сытуацыі. Пакуль ня ўявіш на месцы ахвяры сваю дзяўчыну, сястру, маці. Гвалт адбываецца пастаянна. Да яго прызвычаіліся. Але ня страш на, пакуль ЦЯБЕ не закране. Думаеш, ты, валяю чыся зьбітым на зямлі, будзеш выклікаць давер у мінакоў? Ага, як жа!

У нас як? Ляжыць - значыць, п'яны; б'юць - заслужыў; бягуць за кімсьці - значыць, за злодзеем. Такая прырода лю дзей: свой страх яны называю ць “памяркоўнасьцю ”. Да таго ж няведаньне, ш то рабіць, прымуш ае цярпець гвалт, бачыць яго і нават не спрабаваць зрабіць ш тосьці супраць.

НІШ ТО ТАК НЕ ПАЛОХАЕ РОД ЧАЛАВЕЧЫ , ЯК КАТАСТРОФ Ы , СТЫ ХІЙНЫ Я БЕДЗТВЫ І НАДЗВЫ ЧАЙНЫ Я СЫ ТУАЦЫ І. ХАЦЯ ЗДАРАЕЦЦА, Ш ТО І Ш ЛЯХ АД ПРЫ ПЫ НКУ ДА ДОМ У М ОЖ А СТАЦЬ КАЛІ НЕ АПОШ НЯЙ (ПАПЛЮ ЕМ ЦЕРАЗ ПЛЯЧО), ТО ДОСЫ ЦЬ НЕБЯСЬПЕЧНАЙ АФ ЭРАЙ.СПАДЗЯВАЦЦА НА БЭТМ ЭНА, ЗОРА ДЫ ІНШ Ы Х АГЕНТАЎ ПАКУЛЬ НЕ ВЫ ПАДАЕ. ВЫ ЙСЬЦЕ АДНО: ТРЭБА СТАНАВІЦЦА СУПЭРГЕРОЕМ САМ ОМ У.

Д ЛЯ ПАЧАТКУ

ЦК не-КПСС

Усё проста. Ты ж не баіш ся выйсьці на вуліцу ў драных джынсах ці ў ш ыкоўных панчохах, з іракезам ці ружовым хаерам? Дык няўжо ты ня зможаш стаць героем дня - запатрабаваць правільна пералічыць рэш ту ў краме ці абараніць сябе ад нахабства ў мэтро? Гэта таксама ЦК.

Усё пачынаецца з дробязі. Вылучыцца з натоўпу тут і цяпер, не чакаць моманту, а рэалізаваць сябе незвычайным спосабам - праз дапамогу і абарону. Вось пазыцыя актывістаў. Тых, хто кеміць, ш то адбываецца і як сябе варта паводзіць.

У Эўропе сваіх супэргерояў пачалі ўзрош чваць у рамках Zivil Сourage (літаральна “грамадзянская мужнасьць”). ЦК - гэта стыль жыцьця і паводзінаў. “Ж ыцьцё бяз гвалту”, “дапамажы інш ым - і адгукнецца” - пасылы, вядомыя зь біблейскіх часоў. І тым ня менш дагэтуль не адаптаваныя ў паўсядзённым жыцьці.

Бацькі ЦК упэўненыя: чым больш народу будзе праяўляць мужнасьць у ш тодзённых засадах (ставіць на месца хамаватую прадаўш чыцу, абломваць п'яныя заляцаньні да дзяўчат і да т.п. без мардабою), тым больш ая верагоднасьць, ш то сытуацыя будзе зьмяняцца да лепш ага.

Радзімай ЦК лічыцца пасьляваенная Ф РГ. Хаця яш чэ Бісмарк узгадваў пра “мужнасьць, якая праяўляецца кім-небудзь пры выказваньні свайго меркаваньня публічна, без аглядкі”. Сучасьнікі сьцьвярджаю ць: сёньня кожны другі на вуліцах Нямеччыны адкажа, ш то такое ЦК.

Немцы насамрэч ш алею ць ад гэтай зьявы - у прамым і пераносным сэнсе. Калясальную актыўнасьць і ўвагу ў адносінах да ЦК спарадзілі неверагодныя па жорсткасьці злачынствы, зьдзейсьненыя сярод белага дня. М агчыма, якраз тут і спрацаваў закон “выратаваньне тапельцаў - справа рук саміх тапельцаў”.

Сярод беларусаў пытаньне “ш то такое грамадзянская мужнасьць” пакуль выклікае адну рэакцыю: “Пайш лі вы са сваёй палітыкай, апазыцыянэры !” Але калі запытацца ў татак і мамак, чым яны займаліся ў сваю камсамольскую маладосьць, то многія ўзгадаю ць добрыя справы цімураўцаў, значкі ГТО і атрады дружыньнікаў, якія разганялі раённых хуліганаў.

- “АБНЯСЛАЎЛЮ СЯ!”

- “ЯШ ЧЭ ПАДУМ АЮ ЦЬ ПРА М ЯНЕ Ш ТО-НЕБУДЗЬ НЯ ТО Е”

- “УЛЕЗЕШ , А ПАСЬЛЯ ЎСЕ (АДНАГРУПНІКІ / КАЛЕГІ ПА ПРАЦЫ / СУСЕДЗІ) АДВЕРНУЦЦА”

- “ПАДУМ АЮ ЦЬ, ДУРА НЕЙКАЯ”

- “ЯШ ЧЭ ЗРАБЛЮ Ш ТО СЬЦІ НЯ ТАК”

- “УЦЯГНУЦЬ У СВАЕ РАЗБОРКІ, ПАСЬЛЯ НЯ ВЫ КАРАСКАЕШ СЯ”

- “ХТО ЯГО ВЕДАЕ, ЧЫ М ГЭТА ЎСЁ СКОНЧЫ ЦЦА”

- “БЛІН, ЯШ ЧЭ М ЯНЕ АДТЫ РАЦЬ”

- “УЛЕЗЕШ , А ПАСЬЛЯ АДМ АРОЗКІ ПАЧНУЦЬ ПОМ СЬЦІЦЬ”

- “АДКУЛЬ Я ВЕДАЮ , М ОЖ А, ЯНЫ ПАЗНАЁМ ІЦЦА ЗЬ ЁЮ ХОЧУЦЬ”

І ТАК ВА ЎСІХ ЛЮ ДЗЕЙ.

ПРАЧЫ ТАЙ ЯШ ЧЭ РАЗ - ТУПЫ Я НЕЙКІЯ СТРАХІ, ПРАЎДА?

А варта толькі варухнуць ня тое ш то рукой - уласным языком. “Я ўсяго толькі зароў на ўсю моц, - распавядае Іван, да сябра якога прычапіліся гопнікі. - Ж ыцьцё сябра для мяне даражэй за “блін, а ш то падумаю ць пра мяне навакольныя?”. Прыцягнуць увагу - толькі гэта і заставалася. І дапамагло!!!”

Супрацьстаяць гвалту бяз гвалту можна і трэба. Няма з сабою зброі і не валодаеш тэхнікай самаабароны? Прапануй сябе ў якасьці сьведкі. Часам і гэтага бывае дастаткова.

Галоўная асаблівасьць ЦК - яго трэба прапусьціць празь сябе, адчуць на ўласнай скуры. Ня самы небясьпечны спосаб, гэта ф акт. Але інакш адвязныя парады і расповеды знаёмых ніякага выніку не дадуць. Таму “ПО СТ” пэрыядычна ладзіць сэмінары і трэнінгі, дзе праз ролевыя гульні, пракручваньне сытуацыяў знаходзіцца найлепш ае выйсьце. Альгарытм паводзінаў у кожнай канкрэтнай сытуацыі знайсьці вельмі цяжка, а часам нават немагчыма. Усё залежыць ад выпадку, агрэсара, тваіх асобасных якасьцяў і нават надвор'я.

Галоўнае - не панікаваць, не тармазіць і абапірацца на цьвярозы розум.

Спачатку разумееш, ш то неш та ня так, камусьці патрэбная дапамога (1).

Разьбіраеш ся, хто злачынца, а хто ахвяра (2) (і, калі ласка, не пераблытай!). Ацэньваеш сытуацыю: магу я пераш кодзіць агрэсару ці не (3).

Калі не, усё зразумела: набірай 02, прыцягні ўвагу мінакоў, сьвісьні ў сьвісток.

Калі так, то ш то канкрэтна я магу зрабіць зь мінімальнымі для сябе стратамі (4).

І памятай, ш то часьцей за ўсё выратоўвае нестандартны падыход. Так ш то разьвіваць крэатыўнае мысьленьне трэба яш чэ і па гэтай прычыне.

БЫ ЦЬ СУПЭРГЕРОЕМ !

КАРАЦЕЙ,ЧЫ ТАЙ СЮ Д Ы ,СУПЭРГЕРОЙ !

А ЗАРАЗ ПАТРЭНІРУЕМ СЯ. НІЖ ЭЙ - НЕКАЛЬКІ НАЙБОЛЬШ РАСПАЎСЮ ДЖ АНЫ Х СЫ ТУАЦЫ ЯЎ ГВАЛТУ І М АГЧЫ М АЕ ВЫ ЙСЬЦЕ. ГЭТА - НЯ ДОГМ А, І ГАРАНТЫ ЯЎ, Ш ТО ЎСЁ ПОЙДЗЕ ПА ТАКІМ СЦЭНАРЫ , НЯМ А. ЗАТО Е ТЫ НАСАМ РЭЧ ЗМ ОЖ АШ ПРАКРУЦІЦЬ ПАДЗЕІ, ЯК КАРОТКАМ ЭТРАЖ НУЮ СТУЖ КУ, ПАСПРАБАВАЦЬ ВЫ КАРЫ СТАЦЬ ТАКІ СПОСАБ І ЗНАЙСЬЦІ СВОЙ.

ХОЧАШ ? ЗАЙМ ІСЯ ZIVIL COURAGE!

ЧАГО ТЫ БАІШ СЯ,КАЛІ БАЧЫ Ш ГВАЛТ

CD / 018 CD / 019

ЧАМ У ЛЮ Д ЗІНАВАТНЯ ЧЭШ УЦЦА,

АСАБЛІВАСЬЦІНАЦЫ ЯНАЛЬНАГАГВАЛТУ

каб дапамагчы бліжняму свайму? Сорак год сацыяльныя псыхолягі ламаю ць галовы над гэтым пытаньнем. Дакладна вядома: гэта даўняя хвароба лю дзей. Але ня ўсе ж лю дзі бяздуш ныя, амаральныя і абыякавыя?! Лю бы ў прыватнай размове скажа, ш то гатовы прыйсьці на дапамогу.

А цяпер узгадайце, ш то з вамі звычайна здараецца, калі падварочваецца сытуацыя прадэманстраваць уласную неабыякавасьць?..

Ш то стрымлівае народ у імкненьні пераш кодзіць гвалту? Спэцыялісты кажуць пра “дыф узію адказнасьці”: кожны спадзяецца, ш то дапаможа хтосьці інш ы. Ці думае: “Калі ніхто не рэагуе, значыць, так і трэба. А можа, яны сваякі і самі разьбяруцца?” І чым больш сьведкаў, тым менш ш анцаў, ш то ўсе яны кінуцца на дапамогу.

Гэта падасца вам сьмеш ным, але часта, калі сьведкі бачаць гвалт сярод белага дня, яны думаю ць, ш то гэта... здымаю ць нейкі ф ільм ці праграму кш талту “Розыгрыш у”. Каму ж хочацца лажануцца і стаць ахвярай - апэратара ці гвалтаўніка?

Ці можна зьніш чыць татальную абыякавасьць? Немцы пачалі праводзіць розныя сэмінары, паўводзілі ў ш колах прадметы кш талту наш ага АБЖ (ахова бясьпекі жыцьцядзейнасьці). Толькі ў адрозьненьне ад нас вучаць ня толькі паводзінам пры землятрусах і сьмерчах, але і таму, як і каго можна паклікаць на дапамогу, калі цябе забіваю ць.

...У Горадні жорстка забілі маладую дзяўчыну. З дванаццаці сьведкаў трагедыі ніводзін нават не дадумаўся набраць 02.

...У М енску каля чыгуначнага вакзалу з ш ыі дзяўчыны незнаёмы “мімаходзь” сарваў залаты ланцужок і спакойна пайш оў у мэтро. Ш матлікія сьведкі-мінакі толькі павойкалі ля разгубленай дзяўчыны.

...Саракагадовы мужчына памёр у цэнтры Віцебску ад сардэчнага прыступу. “Алкаш валяецца”, - падумалі лю дзі.

...Звыклыя будзённыя сытуацыі. Пакуль ня ўявіш на месцы ахвяры сваю дзяўчыну, сястру, маці. Гвалт адбываецца пастаянна. Да яго прызвычаіліся. Але ня страш на, пакуль ЦЯБЕ не закране. Думаеш, ты, валяю чыся зьбітым на зямлі, будзеш выклікаць давер у мінакоў? Ага, як жа!

У нас як? Ляжыць - значыць, п'яны; б'юць - заслужыў; бягуць за кімсьці - значыць, за злодзеем. Такая прырода лю дзей: свой страх яны называю ць “памяркоўнасьцю ”. Да таго ж няведаньне, ш то рабіць, прымуш ае цярпець гвалт, бачыць яго і нават не спрабаваць зрабіць ш тосьці супраць.

НІШ ТО ТАК НЕ ПАЛОХАЕ РОД ЧАЛАВЕЧЫ , ЯК КАТАСТРОФ Ы , СТЫ ХІЙНЫ Я БЕДЗТВЫ І НАДЗВЫ ЧАЙНЫ Я СЫ ТУАЦЫ І. ХАЦЯ ЗДАРАЕЦЦА, Ш ТО І Ш ЛЯХ АД ПРЫ ПЫ НКУ ДА ДОМ У М ОЖ А СТАЦЬ КАЛІ НЕ АПОШ НЯЙ (ПАПЛЮ ЕМ ЦЕРАЗ ПЛЯЧО), ТО ДОСЫ ЦЬ НЕБЯСЬПЕЧНАЙ АФ ЭРАЙ.СПАДЗЯВАЦЦА НА БЭТМ ЭНА, ЗОРА ДЫ ІНШ Ы Х АГЕНТАЎ ПАКУЛЬ НЕ ВЫ ПАДАЕ. ВЫ ЙСЬЦЕ АДНО: ТРЭБА СТАНАВІЦЦА СУПЭРГЕРОЕМ САМ ОМ У.

Д ЛЯ ПАЧАТКУ

ЦК не-КПСС

Усё проста. Ты ж не баіш ся выйсьці на вуліцу ў драных джынсах ці ў ш ыкоўных панчохах, з іракезам ці ружовым хаерам? Дык няўжо ты ня зможаш стаць героем дня - запатрабаваць правільна пералічыць рэш ту ў краме ці абараніць сябе ад нахабства ў мэтро? Гэта таксама ЦК.

Усё пачынаецца з дробязі. Вылучыцца з натоўпу тут і цяпер, не чакаць моманту, а рэалізаваць сябе незвычайным спосабам - праз дапамогу і абарону. Вось пазыцыя актывістаў. Тых, хто кеміць, ш то адбываецца і як сябе варта паводзіць.

У Эўропе сваіх супэргерояў пачалі ўзрош чваць у рамках Zivil Сourage (літаральна “грамадзянская мужнасьць”). ЦК - гэта стыль жыцьця і паводзінаў. “Ж ыцьцё бяз гвалту”, “дапамажы інш ым - і адгукнецца” - пасылы, вядомыя зь біблейскіх часоў. І тым ня менш дагэтуль не адаптаваныя ў паўсядзённым жыцьці.

Бацькі ЦК упэўненыя: чым больш народу будзе праяўляць мужнасьць у ш тодзённых засадах (ставіць на месца хамаватую прадаўш чыцу, абломваць п'яныя заляцаньні да дзяўчат і да т.п. без мардабою), тым больш ая верагоднасьць, ш то сытуацыя будзе зьмяняцца да лепш ага.

Радзімай ЦК лічыцца пасьляваенная Ф РГ. Хаця яш чэ Бісмарк узгадваў пра “мужнасьць, якая праяўляецца кім-небудзь пры выказваньні свайго меркаваньня публічна, без аглядкі”. Сучасьнікі сьцьвярджаю ць: сёньня кожны другі на вуліцах Нямеччыны адкажа, ш то такое ЦК.

Немцы насамрэч ш алею ць ад гэтай зьявы - у прамым і пераносным сэнсе. Калясальную актыўнасьць і ўвагу ў адносінах да ЦК спарадзілі неверагодныя па жорсткасьці злачынствы, зьдзейсьненыя сярод белага дня. М агчыма, якраз тут і спрацаваў закон “выратаваньне тапельцаў - справа рук саміх тапельцаў”.

Сярод беларусаў пытаньне “ш то такое грамадзянская мужнасьць” пакуль выклікае адну рэакцыю: “Пайш лі вы са сваёй палітыкай, апазыцыянэры !” Але калі запытацца ў татак і мамак, чым яны займаліся ў сваю камсамольскую маладосьць, то многія ўзгадаю ць добрыя справы цімураўцаў, значкі ГТО і атрады дружыньнікаў, якія разганялі раённых хуліганаў.

- “АБНЯСЛАЎЛЮ СЯ!”

- “ЯШ ЧЭ ПАДУМ АЮ ЦЬ ПРА М ЯНЕ Ш ТО-НЕБУДЗЬ НЯ ТО Е”

- “УЛЕЗЕШ , А ПАСЬЛЯ ЎСЕ (АДНАГРУПНІКІ / КАЛЕГІ ПА ПРАЦЫ / СУСЕДЗІ) АДВЕРНУЦЦА”

- “ПАДУМ АЮ ЦЬ, ДУРА НЕЙКАЯ”

- “ЯШ ЧЭ ЗРАБЛЮ Ш ТО СЬЦІ НЯ ТАК”

- “УЦЯГНУЦЬ У СВАЕ РАЗБОРКІ, ПАСЬЛЯ НЯ ВЫ КАРАСКАЕШ СЯ”

- “ХТО ЯГО ВЕДАЕ, ЧЫ М ГЭТА ЎСЁ СКОНЧЫ ЦЦА”

- “БЛІН, ЯШ ЧЭ М ЯНЕ АДТЫ РАЦЬ”

- “УЛЕЗЕШ , А ПАСЬЛЯ АДМ АРОЗКІ ПАЧНУЦЬ ПОМ СЬЦІЦЬ”

- “АДКУЛЬ Я ВЕДАЮ , М ОЖ А, ЯНЫ ПАЗНАЁМ ІЦЦА ЗЬ ЁЮ ХОЧУЦЬ”

І ТАК ВА ЎСІХ ЛЮ ДЗЕЙ.

ПРАЧЫ ТАЙ ЯШ ЧЭ РАЗ - ТУПЫ Я НЕЙКІЯ СТРАХІ, ПРАЎДА?

А варта толькі варухнуць ня тое ш то рукой - уласным языком. “Я ўсяго толькі зароў на ўсю моц, - распавядае Іван, да сябра якога прычапіліся гопнікі. - Ж ыцьцё сябра для мяне даражэй за “блін, а ш то падумаю ць пра мяне навакольныя?”. Прыцягнуць увагу - толькі гэта і заставалася. І дапамагло!!!”

Супрацьстаяць гвалту бяз гвалту можна і трэба. Няма з сабою зброі і не валодаеш тэхнікай самаабароны? Прапануй сябе ў якасьці сьведкі. Часам і гэтага бывае дастаткова.

Галоўная асаблівасьць ЦК - яго трэба прапусьціць празь сябе, адчуць на ўласнай скуры. Ня самы небясьпечны спосаб, гэта ф акт. Але інакш адвязныя парады і расповеды знаёмых ніякага выніку не дадуць. Таму “ПО СТ” пэрыядычна ладзіць сэмінары і трэнінгі, дзе праз ролевыя гульні, пракручваньне сытуацыяў знаходзіцца найлепш ае выйсьце. Альгарытм паводзінаў у кожнай канкрэтнай сытуацыі знайсьці вельмі цяжка, а часам нават немагчыма. Усё залежыць ад выпадку, агрэсара, тваіх асобасных якасьцяў і нават надвор'я.

Галоўнае - не панікаваць, не тармазіць і абапірацца на цьвярозы розум.

Спачатку разумееш, ш то неш та ня так, камусьці патрэбная дапамога (1).

Разьбіраеш ся, хто злачынца, а хто ахвяра (2) (і, калі ласка, не пераблытай!). Ацэньваеш сытуацыю: магу я пераш кодзіць агрэсару ці не (3).

Калі не, усё зразумела: набірай 02, прыцягні ўвагу мінакоў, сьвісьні ў сьвісток.

Калі так, то ш то канкрэтна я магу зрабіць зь мінімальнымі для сябе стратамі (4).

І памятай, ш то часьцей за ўсё выратоўвае нестандартны падыход. Так ш то разьвіваць крэатыўнае мысьленьне трэба яш чэ і па гэтай прычыне.

БЫ ЦЬ СУПЭРГЕРОЕМ !

КАРАЦЕЙ,ЧЫ ТАЙ СЮ Д Ы ,СУПЭРГЕРОЙ !

А ЗАРАЗ ПАТРЭНІРУЕМ СЯ. НІЖ ЭЙ - НЕКАЛЬКІ НАЙБОЛЬШ РАСПАЎСЮ ДЖ АНЫ Х СЫ ТУАЦЫ ЯЎ ГВАЛТУ І М АГЧЫ М АЕ ВЫ ЙСЬЦЕ. ГЭТА - НЯ ДОГМ А, І ГАРАНТЫ ЯЎ, Ш ТО ЎСЁ ПОЙДЗЕ ПА ТАКІМ СЦЭНАРЫ , НЯМ А. ЗАТО Е ТЫ НАСАМ РЭЧ ЗМ ОЖ АШ ПРАКРУЦІЦЬ ПАДЗЕІ, ЯК КАРОТКАМ ЭТРАЖ НУЮ СТУЖ КУ, ПАСПРАБАВАЦЬ ВЫ КАРЫ СТАЦЬ ТАКІ СПОСАБ І ЗНАЙСЬЦІ СВОЙ.

ХОЧАШ ? ЗАЙМ ІСЯ ZIVIL COURAGE!

ЧАГО ТЫ БАІШ СЯ,КАЛІ БАЧЫ Ш ГВАЛТ

CD / 020

ХТО БЫ Ў НІКІМ?..

Дзень сты пэнды і. Тэрмінова патрэбны я бабкі. У касу - чарга. Празь 15 хвілін зачы ніцца акенца, і да заўтра бабкі - цю-цю. Перад табою пяць чалавек. Атры маць грош ы пакуль яш чэ рэальна.

Раптам да дзяўчы ны, ш то за два чалавекі ад касы, пады ходзяць яш чэ дзьве.

Нам займалі!

Ты па-лю бому сёньня не пасьпееш, так ш то закры й свой рот!Поты м яш чэ, і яш чэ, і яш чэ. На ўсе нясьмелы я спробы запратэставаць дзеўкі пасы лаю ць далёка.

ТВАЕ ДЗЕЯНЬНІ. Абы ходзіш сьпераду гоп-

кампанію. І спакойна кажаш таму, хто перад

нахабніцамі:

О, крута, ш то заняў! Зараз яш чэ Ян пады йдзе. Атры мліваем сты пуху - і адразу на півас!

Эў, каму я займ

аў -

давайце сю ды

!

І будзь упэўнены:лезьці супраць ВАС УСІХ яны ня будуць.

Пачы наю цца разборкі - кліч да сябе ў чаргу

апош ніх. Абы аматары халявы засталіся ззаду.

CD / 021

М АШ А І М ЯД ЗЬВЕД ЗІПозьнім вечарам ля дзяўчы ны на пры пы нку

спы няецца тачка.

Зь яе вы лазіць парачка братэлаў і накіроўваецца да паненкі.

Э, дзевуш ка. А ты нічавэ...

Паехалі, пагалівудзім !

Заляцаньні носяць яўна не дж энтэльмэнскі характар. Сілы абсалю тна няроўны я.

ТВАЕ ДЗЕЯНЬНІ. Хутка пады ходзіш і, не зьвяртаю чы ўвагі на бы коў, бярэш за руку дзяўчы ну.

Хадзем ! Я цябе ўж о сор

ак хвілін

чакаю. А ты тут прахало

дж ваеш ся!

Інтэлігентна і настойліва адцягваеш яе як мага далей

ад браткоў. Дзеўка не тупая - усё зразумее сама.

(У адваротны м вы падку па дарозе патлумачы ш

маты вы сваіх паводзінаў.)

Калі ты дзяўчы на (не, ну ясна, ш то не такая як на малю нку) - будзь нечаканай і імклівай. Падбягаеш, хапаеш дзяўчы ну.

Усё! Бацька ўж о пры ехаў. Пайш лі,

вунь яго маш ы на стаіць.

І бяж ы це ў бок “бацькавай машы ны ”.

CD / 020

ХТО БЫ Ў НІКІМ?..

Дзень сты пэнды і. Тэрмінова патрэбны я бабкі. У касу - чарга. Празь 15 хвілін зачы ніцца акенца, і да заўтра бабкі - цю-цю. Перад табою пяць чалавек. Атры маць грош ы пакуль яш чэ рэальна.

Раптам да дзяўчы ны, ш то за два чалавекі ад касы, пады ходзяць яш чэ дзьве.

Нам займалі!

Ты па-лю бому сёньня не пасьпееш, так ш то закры й свой рот!Поты м яш чэ, і яш чэ, і яш чэ. На ўсе нясьмелы я спробы запратэставаць дзеўкі пасы лаю ць далёка.

ТВАЕ ДЗЕЯНЬНІ. Абы ходзіш сьпераду гоп-

кампанію. І спакойна кажаш таму, хто перад

нахабніцамі:

О, крута, ш то заняў! Зараз яш чэ Ян пады йдзе. Атры мліваем сты пуху - і адразу на півас!

Эў, каму я займ

аў -

давайце сю ды

!

І будзь упэўнены:лезьці супраць ВАС УСІХ яны ня будуць.

Пачы наю цца разборкі - кліч да сябе ў чаргу

апош ніх. Абы аматары халявы засталіся ззаду.

CD / 021

М АШ А І М ЯД ЗЬВЕД ЗІПозьнім вечарам ля дзяўчы ны на пры пы нку

спы няецца тачка.

Зь яе вы лазіць парачка братэлаў і накіроўваецца да паненкі.

Э, дзевуш ка. А ты нічавэ...

Паехалі, пагалівудзім !

Заляцаньні носяць яўна не дж энтэльмэнскі характар. Сілы абсалю тна няроўны я.

ТВАЕ ДЗЕЯНЬНІ. Хутка пады ходзіш і, не зьвяртаю чы ўвагі на бы коў, бярэш за руку дзяўчы ну.

Хадзем ! Я цябе ўж о сор

ак хвілін

чакаю. А ты тут прахало

дж ваеш ся!

Інтэлігентна і настойліва адцягваеш яе як мага далей

ад браткоў. Дзеўка не тупая - усё зразумее сама.

(У адваротны м вы падку па дарозе патлумачы ш

маты вы сваіх паводзінаў.)

Калі ты дзяўчы на (не, ну ясна, ш то не такая як на малю нку) - будзь нечаканай і імклівай. Падбягаеш, хапаеш дзяўчы ну.

Усё! Бацька ўж о пры ехаў. Пайш лі,

вунь яго маш ы на стаіць.

І бяж ы це ў бок “бацькавай машы ны ”.

CD / 022

“ ”ПРАВІЛЬНЫ Я ПАЦАНЫ Ў ТРАЛІКУ

У тралейбусе некалькі п'яны х, але ўсто

йлівы х (маем на ўвазе

ногі) муж ы коў пачынаю ць чапляцца да

хлопца, які сядзіць і

неш та чы тае.

Ты ш то, підар?

Ці надта разумны?

Ад пы таньняў “пацанва” яўна хоча

перайсьці да больш канкрэтны х

разборак - ці тут, ці на пры пы нку.

Пасаж ы ры ш чэмяцца па кутках і робяць вы гляд, маўляў, “так і трэба”.

ТВАЕ ДЗЕЯНЬНІ. Спакойна ідзі да кабінкі кіроўцы. Патлумач яму сы туацы ю.

Кіроўца АБАВЯЗАНЫ спы ніць тралік і папрасіць прэч п'яны х пры дуркаў. Калі лю дзі ўсё ж такі хочуць даехаць дахаты, братву друж на “папросяць” усе пасаж ы ры.

CD / 023

“М Ы ЦІПА М ЯНТЫ ”

Позьні вечар. М алады чалавек стаіць ля “камка” і неш та

вы бірае. Да яго пады ходзяць двое.

Э, браток, памажыграш ыма - дай тыш чу.

Хлопцы, не магу - усю стыпуху прасадзіў!

Не, ты не зразумеў. М ы мянты.

Чуеш, лепей аддай зараз. Ці адвозім

цябе ў пастарунак. Там усё сам аддасі.

Яш чэ і вінен застанеш ся...

ТВАЕ ДЗЕЯНЬНІ: Спакойна і ўпэўнена папрасі “мянтоў” прадставіцца. Ці паказаць пасьведчаньні.

Вы ж ведаеце тэлеф он службы даверу М УС? 229 72 22

Ці другі вары янт: падбягаеш да “мянтоў” і агаломш ваеш іх.

Таварыш ы міліцыянеры ! Хутчэй! Там чалавек забіты ляжыць!

Практы ка паказвае: галоўнае - не каніць. “Тавары ш ы ” разгубяцца ад такога павароту падзеяў.

CD / 022

“ ”ПРАВІЛЬНЫ Я ПАЦАНЫ Ў ТРАЛІКУ

У тралейбусе некалькі п'яны х, але ўсто

йлівы х (маем на ўвазе

ногі) муж ы коў пачынаю ць чапляцца да

хлопца, які сядзіць і

неш та чы тае.

Ты ш то, підар?

Ці надта разумны?

Ад пы таньняў “пацанва” яўна хоча

перайсьці да больш канкрэтны х

разборак - ці тут, ці на пры пы нку.

Пасаж ы ры ш чэмяцца па кутках і робяць вы гляд, маўляў, “так і трэба”.

ТВАЕ ДЗЕЯНЬНІ. Спакойна ідзі да кабінкі кіроўцы. Патлумач яму сы туацы ю.

Кіроўца АБАВЯЗАНЫ спы ніць тралік і папрасіць прэч п'яны х пры дуркаў. Калі лю дзі ўсё ж такі хочуць даехаць дахаты, братву друж на “папросяць” усе пасаж ы ры.

CD / 023

“М Ы ЦІПА М ЯНТЫ ”

Позьні вечар. М алады чалавек стаіць ля “камка” і неш та

вы бірае. Да яго пады ходзяць двое.

Э, браток, памажыграш ыма - дай тыш чу.

Хлопцы, не магу - усю стыпуху прасадзіў!

Не, ты не зразумеў. М ы мянты.

Чуеш, лепей аддай зараз. Ці адвозім

цябе ў пастарунак. Там усё сам аддасі.

Яш чэ і вінен застанеш ся...

ТВАЕ ДЗЕЯНЬНІ: Спакойна і ўпэўнена папрасі “мянтоў” прадставіцца. Ці паказаць пасьведчаньні.

Вы ж ведаеце тэлеф он службы даверу М УС? 229 72 22

Ці другі вары янт: падбягаеш да “мянтоў” і агаломш ваеш іх.

Таварыш ы міліцыянеры ! Хутчэй! Там чалавек забіты ляжыць!

Практы ка паказвае: галоўнае - не каніць. “Тавары ш ы ” разгубяцца ад такога павароту падзеяў.

хто каго адты

рыць

МАЛЕНЬКІ ДРАКОН VERSUS НІНДЗЯ

Мікіта Патапенка

ЧОРНА-БЕЛЫЯ ФОТАКОПІІ З ПЛЯКАТАЎ БРУСА ЛІ I СЁ КАСУГІ Ў

СТРОІ Н

ІНДЗЯ ЗА 20 КАП. У

ПАДЗЕМНЫМ ПЕРАХОДЗЕ.

ЗАНЯТКІ Ў

СЭКЦЫІ У

-ШУ. Д

ЗЯСЯТЫ ЗАПАР ПАХОД У КІНО НА “ХОН ГІЛЬ ДОНА”. “БАЯВЫЯ МАСТАЦТВЫ МАНАСТЫРА

ШАОЛІНЬ” КАВАЛКАМІ П

А 15 ХВІЛІН У ПЕРАДАЧЫ “ВАКОЛ СЬВЕТУ”. КАЛІ ТАБЕ ПРА ГЭТА ТОЛЬКІ Р

АСКАЗВАЛІ, У ЦЯБЕ

БЫЛО НЯПРАВІЛЬНАЕ ДЗЯЦІНСТВА.

CD / 025CD / 024

ТАК ВАРТА РАБІЦЬ

1.Назірай іацэньвай сы туацы ю.

2.Не панікуй.Умеш вайся ў сы туацы юспакойна.Будзь упэўнены ў сваіх сілах.

3.Захоўвай ды станцы ю паміж сабою іагрэсарам.

4.Ш укай саю зьнікаў,пры цягніўвагу якмага больш ай колькасьцілю дзей,зьвяртайся да канкрэтны х асобаў (“Гэй,муж чы на ў чорны м паліто...”).

5.Трымай зрокавы кантактз агрэсарам.

6.Пралічы наступствы.Зьвядзііх дамінімуму.

7.Рэагуй хутка.Каліне дапамогадзінспосаб,вы кары стай інш ы.

8.Зьвяртайся да ахвяры.

9.Пераклю чы ўвагу агрэсара на інш ае.

10.Паспрабуй разьяднаць групуагрэсараў,ізаляваць ахвяру ад агрэсара.

Інструкцы ііпарады -успэцы ялістаў цэнтру “ПОСТ”

(017)213-03-66center_post@tut.by

ТАК НЯ ВАРТА РАБІЦЬ

1. Не дэманструй варож асьці да агрэсара.

2. Ня дзейнічай, не ацаніўш ы сы туацы ю.

3. Не імкніся “бравіраваць”, паказваць сваю муж насьць на пусты м месцы.

4. Не зьвяртайся толькі да агрэсара.

5. Не абраж ай агрэсара. Не кры чы. Не правакуй.

6. Не спасы лайся на правілы паводзінаў ці арты кулы адміністрацы йнага кодэксу.

7. Не зьвяртайся да агрэсара на “ты ”.

8. Ня мямлі ціха і няўцямна.

9. Не дапускай такты льнага кантакту з агрэсарам.

10. Не ўж ы вай зброю.

10 ЗАПАВЕТАЎСУПЭРГЕРОЯЎ

М АЁ КУНГ-Ф У ЛЕПШ ЗА ТВАЁКУНГ-Ф У

У кітайскім кіно баявыя мастацтвы зьявіліся яш чэ ў 20-я гады, у ф ільмах жанру вуксія - ф антастычных гісторыях пра непераможных ваяроў, якія валодалі супэр-пупэр здольнасьцямі. Яны біліся на чароўных мячах, умелі лавіць рукамі кулі і лётаць - вядома, не без дапамогі замаскаваных тросаў. Перш ымі ж ф ільмамі пра “сапраўднае” кунг-ф у, у адрозьненьне ад казак вуксія, лічаць зьнятыя ў 50-60-я гады стужкі пра Вонг Ф эй Хонга, кітайскага нацыянальнага героя, майстра баявых мастацтваў. На здымках гэтых гісторыяў набіраліся досьведу такія будучыя зоркі ганконскага кіно 70-х, як рэжысэр “П'янага майстра” (1979) з Джэкі Чанам і пастаноўш чык трукаў у “М атрыцы” Ю энь Вупін, а таксама Брус Лі.

М аленькі Дракон Брус ня толькі зрабіў ф ільмы пра кунг-ф у мэйнстрымам экш н-муві, але і ўвёў моду на само слова “кунг-ф у” як абазначэньне баявога мастацтва, расказваю чы ў сваіх ф ільмах пра тое, ш то такое добрае кунг-ф у, і пра тое, чым кітайскае кунг-ф у мацнейш ае за японскае каратэ. На самой справе баявое мастацтва ўсё-ткі больш правільна называць у-ш у, а кунг-ф у перакладаецца з кітайскай як “майстэрства”. Так ш то пры сустрэчы з добрым сантэхнікам, праграмістам альбо кіш энным ворам вы можаце сьмела сказаць: у цябе добрае кунг-ф у. Гэта будзе дакладна.

Сьмерць Бруса Лі 30 чэрвеня 1973 году стала громам сярод яснага галівудзкага неба. Прадусары ціха плакалі над заплянаванымі касавымі зборамі ад няскончанай “Гульні Сьмерці” (ф ільм усё ж выйш аў празь пяць год, але гэтыя 105 хв. крамзаніны можна глядзець хіба ш то дзеля музыкі Джона Бары - дарэчы, аўтара “бондаўскай тэмы”). Кунг-ф у толькі-толькі пачало набіраць абароты. Плян заставаўся нявыкананым, глядач патрабаваў яш чэ, і адмовіць яму было немагчыма. Так узьнікла ўнікальная ў гісторыі кіно зьява “брусплю атацыі” - некалькі дзясяткаў ф ільмаў з назвамі накш талт “Новы кулак ярасьці”, “Брус - супэргерой” альбо “Брус Лі супраць ніндзя”. У тытрах ф ігуравалі сьвежанастружаныя зоркі Bruce Le, Bronson Lee, Bruce Liang, Bruce Lai, Bruce Chen, Bruce Lei. У адным з такіх самапалаў зьняўся нават Джэкі Чан, які, у адрозьненьне ад інш ых “левых” Брусаў, ня стаў будаваць сваю кар'еру на перадзёры. За ш то яму вялікі дзякуй.

Апатэозам жанру брусплю атацыі лічаць зьняты ў 1977-м ф ільм “Клоны Бруса Лі”, дзе, як вяш чалі рэклямныя плякаты, прысутнічалі “не адзін, ня два, а цэлых ТРЫ Бруса Лі”. Трох клонаў непераможнага Бруса стварыў вар'ят-праф эсар - натуральна, для таго, каб зь іх дапамогай кіраваць сьветам. Клонаў так і звалі: Брус Лі № 1, Брус Лі № 2 і Брус Лі № 3. Ш када, ш то ф антазію рэжысэра абмяжоўвала тэхнічнае абсталяваньне. Зараз пры дапамозе дыгітальных эф эктаў ён мог бы настругаць іх хоць тысячу, як тых татараў у “Анастасіі Слуцкай”.

Праект “Zivil Сourage: бяз гвалту”

рэалізуецца грамадзкім аб'яднаньнем

“Адукацыйны цэнтар “ПО СТ” сумесна з

Sozialer Friedensdienst Bremen (Брэмэн,

Нямеччына) у рамках праграмы падтрымкі

Беларусі ўрадам Нямеччыны.

ЛЮ Д ЗІЎ ЧОРНЫ М,У СІНІМ ІФ ІЯЛЕТАВЫ М

Брус Лі, Джэкі Чан і ш аоліньскія манахі - яны маглі адтырыць лю бога. Адзіны сумнеў узьнікаў пры пытаньні, ш то будзе, калі паставіць майстра кунг-ф у супраць ніндзя.

Сапраўдныя гістарычныя ніндзя мелі мала агульнага з кінош нымі. Звычайныя праф эсійныя ш піёны і наёмныя забойцы, яны ня ўмелі лётаць, рабіцца нябачнымі, бегаць па вэртыкальных сьценах і пераломваць закаваным у браню ворагам пазваночнікі адным рухам мезенца. І ш то самае крыўднае - яны не насілі стылёвых чорных строяў, ня кажучы ўжо пра сінія, ф іялетавыя і чырвоныя. Уніф орму прыдумалі наш мат пазьней, калі ніякіх ніндзя ўжо не было, а былі толькі тэатральныя пастаноўкі на аснове легендаў. Уласна кажучы, нават прыдумляць не давялося: чорнае з ног да галавы - ф орма рабочых сцэны ў японскіх тэатрах. Па сутнасьці, касьцю м чалавека-невідзімкі. Самае тое для ваяра, назва якога перакладаецца як “схаваны чалавек”.

У Амэрыцы, а значыць, і ва ўсім сьвеце, мода на ніндзя пачалася ў 1981-м зь ф ільму “Ў бой уступае ніндзя” (Enter the Ninja) М энахема Голана зь Сё Касугі і Ф ранка Нэра. З таго часу была зьнята процьма стужак, якія распавядаю ць, напрыклад, як “станоўчы ніндзя павінен пераш кодзіць групе адмоўных ніндзя рабіць іх злыя справы” (з анатацыі allmovie.com на ф ільм “Ninja Kill” 1987 г.).

Дзякую чы напаўпадпольным відэасалёнам канца 80-х мы далучыліся да ninja-craze амаль адначасова з астатнім прагрэсіўным чалавецтвам. Пасьля непаўторнага Бруса ў жоўтым з чорнымі палоскамі па баках лю бімымі героямі былі, вядома ж, яны. На ўроках працы мы крадком выразалі з бляхі “ніндзяўскія” зорачкі, каб потым на перапынках, заматаўш ы твары ш алікамі, мачыць “дрэнных” на ш кольным двары.

Бліжэй да 90-х ніндзя сыйш лі ў нябыт, парадаваўш ы напасьледак незабыўнымі трэш-пэрсанажамі Ю нымі М утантамі Чарапаш камі-Ніндзя. Але было б лягічна, калі б пасьля нэа-вуксіі “Crouching Tiger, Hidden Dragon” (2000) і пад завязку набітага рэмінісцэнцыямі з ганконскага кіно 70-х “Kill Bill” да нас, нарэш це, вярнуліся і старыя добрыя тру-ольдскул ніндзя. Дрэнныя - у чорнай вопратцы, добрыя - у белай.

Ñþæýòû - Àëíà Øàëàåâà, Ñÿðãåé Ñàõàðà¢Ìàëþíêi - Âàñiëü Ãàãàëóøêà

хто каго адты

рыць

МАЛЕНЬКІ ДРАКОН VERSUS НІНДЗЯ

Мікіта Патапенка

ЧОРНА-БЕЛЫЯ ФОТАКОПІІ З ПЛЯКАТАЎ БРУСА ЛІ I СЁ КАСУГІ Ў

СТРОІ Н

ІНДЗЯ ЗА 20 КАП. У

ПАДЗЕМНЫМ ПЕРАХОДЗЕ.

ЗАНЯТКІ Ў

СЭКЦЫІ У

-ШУ. Д

ЗЯСЯТЫ ЗАПАР ПАХОД У КІНО НА “ХОН ГІЛЬ ДОНА”. “БАЯВЫЯ МАСТАЦТВЫ МАНАСТЫРА

ШАОЛІНЬ” КАВАЛКАМІ П

А 15 ХВІЛІН У ПЕРАДАЧЫ “ВАКОЛ СЬВЕТУ”. КАЛІ ТАБЕ ПРА ГЭТА ТОЛЬКІ Р

АСКАЗВАЛІ, У ЦЯБЕ

БЫЛО НЯПРАВІЛЬНАЕ ДЗЯЦІНСТВА.

CD / 025CD / 024

ТАК ВАРТА РАБІЦЬ

1.Назірай іацэньвай сы туацы ю.

2.Не панікуй.Умеш вайся ў сы туацы юспакойна.Будзь упэўнены ў сваіх сілах.

3.Захоўвай ды станцы ю паміж сабою іагрэсарам.

4.Ш укай саю зьнікаў,пры цягніўвагу якмага больш ай колькасьцілю дзей,зьвяртайся да канкрэтны х асобаў (“Гэй,муж чы на ў чорны м паліто...”).

5.Трымай зрокавы кантактз агрэсарам.

6.Пралічы наступствы.Зьвядзііх дамінімуму.

7.Рэагуй хутка.Каліне дапамогадзінспосаб,вы кары стай інш ы.

8.Зьвяртайся да ахвяры.

9.Пераклю чы ўвагу агрэсара на інш ае.

10.Паспрабуй разьяднаць групуагрэсараў,ізаляваць ахвяру ад агрэсара.

Інструкцы ііпарады -успэцы ялістаў цэнтру “ПОСТ”

(017)213-03-66center_post@tut.by

ТАК НЯ ВАРТА РАБІЦЬ

1. Не дэманструй варож асьці да агрэсара.

2. Ня дзейнічай, не ацаніўш ы сы туацы ю.

3. Не імкніся “бравіраваць”, паказваць сваю муж насьць на пусты м месцы.

4. Не зьвяртайся толькі да агрэсара.

5. Не абраж ай агрэсара. Не кры чы. Не правакуй.

6. Не спасы лайся на правілы паводзінаў ці арты кулы адміністрацы йнага кодэксу.

7. Не зьвяртайся да агрэсара на “ты ”.

8. Ня мямлі ціха і няўцямна.

9. Не дапускай такты льнага кантакту з агрэсарам.

10. Не ўж ы вай зброю.

10 ЗАПАВЕТАЎСУПЭРГЕРОЯЎ

М АЁ КУНГ-Ф У ЛЕПШ ЗА ТВАЁКУНГ-Ф У

У кітайскім кіно баявыя мастацтвы зьявіліся яш чэ ў 20-я гады, у ф ільмах жанру вуксія - ф антастычных гісторыях пра непераможных ваяроў, якія валодалі супэр-пупэр здольнасьцямі. Яны біліся на чароўных мячах, умелі лавіць рукамі кулі і лётаць - вядома, не без дапамогі замаскаваных тросаў. Перш ымі ж ф ільмамі пра “сапраўднае” кунг-ф у, у адрозьненьне ад казак вуксія, лічаць зьнятыя ў 50-60-я гады стужкі пра Вонг Ф эй Хонга, кітайскага нацыянальнага героя, майстра баявых мастацтваў. На здымках гэтых гісторыяў набіраліся досьведу такія будучыя зоркі ганконскага кіно 70-х, як рэжысэр “П'янага майстра” (1979) з Джэкі Чанам і пастаноўш чык трукаў у “М атрыцы” Ю энь Вупін, а таксама Брус Лі.

М аленькі Дракон Брус ня толькі зрабіў ф ільмы пра кунг-ф у мэйнстрымам экш н-муві, але і ўвёў моду на само слова “кунг-ф у” як абазначэньне баявога мастацтва, расказваю чы ў сваіх ф ільмах пра тое, ш то такое добрае кунг-ф у, і пра тое, чым кітайскае кунг-ф у мацнейш ае за японскае каратэ. На самой справе баявое мастацтва ўсё-ткі больш правільна называць у-ш у, а кунг-ф у перакладаецца з кітайскай як “майстэрства”. Так ш то пры сустрэчы з добрым сантэхнікам, праграмістам альбо кіш энным ворам вы можаце сьмела сказаць: у цябе добрае кунг-ф у. Гэта будзе дакладна.

Сьмерць Бруса Лі 30 чэрвеня 1973 году стала громам сярод яснага галівудзкага неба. Прадусары ціха плакалі над заплянаванымі касавымі зборамі ад няскончанай “Гульні Сьмерці” (ф ільм усё ж выйш аў празь пяць год, але гэтыя 105 хв. крамзаніны можна глядзець хіба ш то дзеля музыкі Джона Бары - дарэчы, аўтара “бондаўскай тэмы”). Кунг-ф у толькі-толькі пачало набіраць абароты. Плян заставаўся нявыкананым, глядач патрабаваў яш чэ, і адмовіць яму было немагчыма. Так узьнікла ўнікальная ў гісторыі кіно зьява “брусплю атацыі” - некалькі дзясяткаў ф ільмаў з назвамі накш талт “Новы кулак ярасьці”, “Брус - супэргерой” альбо “Брус Лі супраць ніндзя”. У тытрах ф ігуравалі сьвежанастружаныя зоркі Bruce Le, Bronson Lee, Bruce Liang, Bruce Lai, Bruce Chen, Bruce Lei. У адным з такіх самапалаў зьняўся нават Джэкі Чан, які, у адрозьненьне ад інш ых “левых” Брусаў, ня стаў будаваць сваю кар'еру на перадзёры. За ш то яму вялікі дзякуй.

Апатэозам жанру брусплю атацыі лічаць зьняты ў 1977-м ф ільм “Клоны Бруса Лі”, дзе, як вяш чалі рэклямныя плякаты, прысутнічалі “не адзін, ня два, а цэлых ТРЫ Бруса Лі”. Трох клонаў непераможнага Бруса стварыў вар'ят-праф эсар - натуральна, для таго, каб зь іх дапамогай кіраваць сьветам. Клонаў так і звалі: Брус Лі № 1, Брус Лі № 2 і Брус Лі № 3. Ш када, ш то ф антазію рэжысэра абмяжоўвала тэхнічнае абсталяваньне. Зараз пры дапамозе дыгітальных эф эктаў ён мог бы настругаць іх хоць тысячу, як тых татараў у “Анастасіі Слуцкай”.

Праект “Zivil Сourage: бяз гвалту”

рэалізуецца грамадзкім аб'яднаньнем

“Адукацыйны цэнтар “ПО СТ” сумесна з

Sozialer Friedensdienst Bremen (Брэмэн,

Нямеччына) у рамках праграмы падтрымкі

Беларусі ўрадам Нямеччыны.

ЛЮ Д ЗІЎ ЧОРНЫ М,У СІНІМ ІФ ІЯЛЕТАВЫ М

Брус Лі, Джэкі Чан і ш аоліньскія манахі - яны маглі адтырыць лю бога. Адзіны сумнеў узьнікаў пры пытаньні, ш то будзе, калі паставіць майстра кунг-ф у супраць ніндзя.

Сапраўдныя гістарычныя ніндзя мелі мала агульнага з кінош нымі. Звычайныя праф эсійныя ш піёны і наёмныя забойцы, яны ня ўмелі лётаць, рабіцца нябачнымі, бегаць па вэртыкальных сьценах і пераломваць закаваным у браню ворагам пазваночнікі адным рухам мезенца. І ш то самае крыўднае - яны не насілі стылёвых чорных строяў, ня кажучы ўжо пра сінія, ф іялетавыя і чырвоныя. Уніф орму прыдумалі наш мат пазьней, калі ніякіх ніндзя ўжо не было, а былі толькі тэатральныя пастаноўкі на аснове легендаў. Уласна кажучы, нават прыдумляць не давялося: чорнае з ног да галавы - ф орма рабочых сцэны ў японскіх тэатрах. Па сутнасьці, касьцю м чалавека-невідзімкі. Самае тое для ваяра, назва якога перакладаецца як “схаваны чалавек”.

У Амэрыцы, а значыць, і ва ўсім сьвеце, мода на ніндзя пачалася ў 1981-м зь ф ільму “Ў бой уступае ніндзя” (Enter the Ninja) М энахема Голана зь Сё Касугі і Ф ранка Нэра. З таго часу была зьнята процьма стужак, якія распавядаю ць, напрыклад, як “станоўчы ніндзя павінен пераш кодзіць групе адмоўных ніндзя рабіць іх злыя справы” (з анатацыі allmovie.com на ф ільм “Ninja Kill” 1987 г.).

Дзякую чы напаўпадпольным відэасалёнам канца 80-х мы далучыліся да ninja-craze амаль адначасова з астатнім прагрэсіўным чалавецтвам. Пасьля непаўторнага Бруса ў жоўтым з чорнымі палоскамі па баках лю бімымі героямі былі, вядома ж, яны. На ўроках працы мы крадком выразалі з бляхі “ніндзяўскія” зорачкі, каб потым на перапынках, заматаўш ы твары ш алікамі, мачыць “дрэнных” на ш кольным двары.

Бліжэй да 90-х ніндзя сыйш лі ў нябыт, парадаваўш ы напасьледак незабыўнымі трэш-пэрсанажамі Ю нымі М утантамі Чарапаш камі-Ніндзя. Але было б лягічна, калі б пасьля нэа-вуксіі “Crouching Tiger, Hidden Dragon” (2000) і пад завязку набітага рэмінісцэнцыямі з ганконскага кіно 70-х “Kill Bill” да нас, нарэш це, вярнуліся і старыя добрыя тру-ольдскул ніндзя. Дрэнныя - у чорнай вопратцы, добрыя - у белай.

Ñþæýòû - Àëíà Øàëàåâà, Ñÿðãåé Ñàõàðà¢Ìàëþíêi - Âàñiëü Ãàãàëóøêà

CD / 027CD / 026

4Х4: КУНГ-Ф У СУПРАЦЬ НІНД ЗЮ ЦУ

2. ХРАМ Ш АОЛІНЬ 3, AKA ПАЎНОЧНЫ І ПАЎД НЁВЫ Ш АОЛІНЬ, AKA БАЯВЫ Я М АЙСТЭРСТВЫ М АНАСТЫ РА Ш АОЛІНЬ (SHAOLIN TEMPLE 3: MARTIAL ARTS OF SHAOLIN)1986, Ганконг. Рэж.: Ліў Чыя-Лянг

… aka той самы “сэрыял” пра Ш аолінь. Насамрэч - паўнамэтражны ф ільм з Джэтам Лі ў галоўнай ролі. Бойкі на дубцах, “стыль багамола”.. Глядзець і плакаць ад настальгіі.

1. ВЫ ХАД Д РАКОНА (ENTER THE DRAGON)1973, ЗШ А / Ганконг. Рэж.: Робэрт Клоўз

М аленькі Дракон капію е Джэймса Бонда з самых папсовых сэрыяў. Перш ая амэрыканская праца Лі, слабейш ая за раньнія ганконскія ф ільмы, але сцэну бойкі ў лю стэркавай залі, калі аднарукі доктар Хан расьпісвае Бруса крывавымі ш нарамі, самыя апош нія скептыкі глядзяць стоячы. Бонус: паспрабуй знайсьці ў натоўпе статыстаў Джэкі Чана (падказка: Брус ламае яму ш ыю).

3. ЗБРОЯ БОГА, AKA (У АМ ЭРЫ КАНСКІМ ПРАКАЦЕ)АПЭРАЦЫ Я КАНД ОР 2 (ARMOUR OF GOD)1986, Ганконг. Рэж.: Джэкі Чан

Джэкі Чан як рэжысэр, сцэнарыст, пастаноўш чык трукаў - ганконскі Індыяна Джонс. Ледзь не скруціў сабе ш ыю на здымках, упаўш ы ўніз галавою на голыя камяні з выш ыні 15 м. Няўдалы трук паказаны ў ф інальных тытрах.

4. У БОЙ УСТУПАЕ ТАЎСТЫ Д РАКОН (ENTER THE FAT DRAGON)1978, Ганконг. Рэж.: Само Хунг

Пародыя на “Вяртаньне Дракона” (1973) з Брусам Лі. Замест М аленькага Дракона, які па-геройску абараняе ад ворагаў кітайскую рэстарацыю, таўстун Само Хунг ня менш гераічна абараняе свой латок з гароднінай.

Ганконскія знаўцы цэняць Хунга нават больш за таго ж Чана. І жарты ў яго больш сьмеш ныя, і кунг-ф у лепей...

1. ПОМ СТА НІНД ЗЯ (REVENGE OF THE NINJA)1983, ЗШ А. Рэж.: Сэм Ф эрстэнбэрг

Як і больш асьць ф ільмаў пра ніндзя, гэты ня зьзяе мастацкімі вартасьцямі. Ш то кампэнсуецца прысутнасьцю галоўнага ніндзя 80-х Сё Касугі, які цягае на сабе ўвесь склад колю ча-рэжучых прадметаў, і стракатасьцю касьцю маў (ёсьць нават ніндзя ў срэбнай масцы). Апрача таго, цэлыя два Касугі: бацька Сё і сын Кейн.

2. АМ ЭРЫ КАНСКІ НІНДЗЯ 2(AMERICAN NINJA 2: THE CONFRONTATION)1987, ЗШ А. Рэж.: Сэм Ф эрстэнбэрг

Нічым ня лепш ы і ня горш ы за амэрыканскіх ніндзя 1, 3, 4 альбо 5. Зорка М айкл Дудзікоф ф, памятаеце такога?

Гэтую частку можна вылучыць за наяўнасьць у сю жэце злых зомбі-біяробатаў.

3. ХОН ГІЛЬ Д ОН (HONG KIL DONG)1986, КНДР, Рэж.: Кім Гіль Ін

Карэйскі герой Хон Гіль Дон паказвае злым японскім ніндзя, хто тут гаспадар. Перш ы ф ільм пра баявыя мастацтвы ў савецкім пракаце.

Нягледзячы на стараньні М айкла Дудзікоф ф а, пры слове “ніндзя” ў галаве ўсплывае “чарапаш кі”. Калі ў мультах яны выглядаю ць больш-менш прыстойна, то ў кіно гэта відовіш ча для моцных духам. А ты думаў, Паца-Ваца - нацыянальны беларускі герой?

4. Ю НЫ Я М УТАНТЫ ЧАРАПАШ КІ-НІНД ЗЯ (TEENAGE MUTANT NINJA TURTLES)ЗШ А, 1990. Рэж.: Стыў Барон

АДЭКВАТНАСЬЦЬ 1970

Андрэй Скурко, Аля Сідаровіч

ПЕРШАЕ СЛОВА, Я

КОЕ ПРЫХОДЗІЦЬ ДА ГАЛАВЫ, К

АЛІ ГЛЯДЗІШ

ФОТКІ 70-Х, - АДЭКВАТНАСЬЦЬ. А

ДЭКВАТНАСЬЦЬ

СЁНЬНЯШНЯМУ ДНЮ ПАТЛАТАГА ТАТЫ З АДЫДАСАЎСКАЙ СУМКАЙ, А

ДЭКВАТНАСЬЦЬ МАМЫ-СТУДЭНТКІ Ў

МОДНЫХ

АКУЛЯРАХ. С

ЯМЕЙНЫЯ АЛЬБОМЫ - НАЙЛЕПШЫЯ ЛЕКІ А

Д КАНФЛІКТУ ПАКАЛЕНЬНЯЎ.

CD / 027CD / 026

4Х4: КУНГ-Ф У СУПРАЦЬ НІНД ЗЮ ЦУ

2. ХРАМ Ш АОЛІНЬ 3, AKA ПАЎНОЧНЫ І ПАЎД НЁВЫ Ш АОЛІНЬ, AKA БАЯВЫ Я М АЙСТЭРСТВЫ М АНАСТЫ РА Ш АОЛІНЬ (SHAOLIN TEMPLE 3: MARTIAL ARTS OF SHAOLIN)1986, Ганконг. Рэж.: Ліў Чыя-Лянг

… aka той самы “сэрыял” пра Ш аолінь. Насамрэч - паўнамэтражны ф ільм з Джэтам Лі ў галоўнай ролі. Бойкі на дубцах, “стыль багамола”.. Глядзець і плакаць ад настальгіі.

1. ВЫ ХАД Д РАКОНА (ENTER THE DRAGON)1973, ЗШ А / Ганконг. Рэж.: Робэрт Клоўз

М аленькі Дракон капію е Джэймса Бонда з самых папсовых сэрыяў. Перш ая амэрыканская праца Лі, слабейш ая за раньнія ганконскія ф ільмы, але сцэну бойкі ў лю стэркавай залі, калі аднарукі доктар Хан расьпісвае Бруса крывавымі ш нарамі, самыя апош нія скептыкі глядзяць стоячы. Бонус: паспрабуй знайсьці ў натоўпе статыстаў Джэкі Чана (падказка: Брус ламае яму ш ыю).

3. ЗБРОЯ БОГА, AKA (У АМ ЭРЫ КАНСКІМ ПРАКАЦЕ)АПЭРАЦЫ Я КАНД ОР 2 (ARMOUR OF GOD)1986, Ганконг. Рэж.: Джэкі Чан

Джэкі Чан як рэжысэр, сцэнарыст, пастаноўш чык трукаў - ганконскі Індыяна Джонс. Ледзь не скруціў сабе ш ыю на здымках, упаўш ы ўніз галавою на голыя камяні з выш ыні 15 м. Няўдалы трук паказаны ў ф інальных тытрах.

4. У БОЙ УСТУПАЕ ТАЎСТЫ Д РАКОН (ENTER THE FAT DRAGON)1978, Ганконг. Рэж.: Само Хунг

Пародыя на “Вяртаньне Дракона” (1973) з Брусам Лі. Замест М аленькага Дракона, які па-геройску абараняе ад ворагаў кітайскую рэстарацыю, таўстун Само Хунг ня менш гераічна абараняе свой латок з гароднінай.

Ганконскія знаўцы цэняць Хунга нават больш за таго ж Чана. І жарты ў яго больш сьмеш ныя, і кунг-ф у лепей...

1. ПОМ СТА НІНД ЗЯ (REVENGE OF THE NINJA)1983, ЗШ А. Рэж.: Сэм Ф эрстэнбэрг

Як і больш асьць ф ільмаў пра ніндзя, гэты ня зьзяе мастацкімі вартасьцямі. Ш то кампэнсуецца прысутнасьцю галоўнага ніндзя 80-х Сё Касугі, які цягае на сабе ўвесь склад колю ча-рэжучых прадметаў, і стракатасьцю касьцю маў (ёсьць нават ніндзя ў срэбнай масцы). Апрача таго, цэлыя два Касугі: бацька Сё і сын Кейн.

2. АМ ЭРЫ КАНСКІ НІНДЗЯ 2(AMERICAN NINJA 2: THE CONFRONTATION)1987, ЗШ А. Рэж.: Сэм Ф эрстэнбэрг

Нічым ня лепш ы і ня горш ы за амэрыканскіх ніндзя 1, 3, 4 альбо 5. Зорка М айкл Дудзікоф ф, памятаеце такога?

Гэтую частку можна вылучыць за наяўнасьць у сю жэце злых зомбі-біяробатаў.

3. ХОН ГІЛЬ Д ОН (HONG KIL DONG)1986, КНДР, Рэж.: Кім Гіль Ін

Карэйскі герой Хон Гіль Дон паказвае злым японскім ніндзя, хто тут гаспадар. Перш ы ф ільм пра баявыя мастацтвы ў савецкім пракаце.

Нягледзячы на стараньні М айкла Дудзікоф ф а, пры слове “ніндзя” ў галаве ўсплывае “чарапаш кі”. Калі ў мультах яны выглядаю ць больш-менш прыстойна, то ў кіно гэта відовіш ча для моцных духам. А ты думаў, Паца-Ваца - нацыянальны беларускі герой?

4. Ю НЫ Я М УТАНТЫ ЧАРАПАШ КІ-НІНД ЗЯ (TEENAGE MUTANT NINJA TURTLES)ЗШ А, 1990. Рэж.: Стыў Барон

АДЭКВАТНАСЬЦЬ 1970

Андрэй Скурко, Аля Сідаровіч

ПЕРШАЕ СЛОВА, Я

КОЕ ПРЫХОДЗІЦЬ ДА ГАЛАВЫ, К

АЛІ ГЛЯДЗІШ

ФОТКІ 70-Х, - АДЭКВАТНАСЬЦЬ. А

ДЭКВАТНАСЬЦЬ

СЁНЬНЯШНЯМУ ДНЮ ПАТЛАТАГА ТАТЫ З АДЫДАСАЎСКАЙ СУМКАЙ, А

ДЭКВАТНАСЬЦЬ МАМЫ-СТУДЭНТКІ Ў

МОДНЫХ

АКУЛЯРАХ. С

ЯМЕЙНЫЯ АЛЬБОМЫ - НАЙЛЕПШЫЯ ЛЕКІ А

Д КАНФЛІКТУ ПАКАЛЕНЬНЯЎ.

CD / 030

BRONIK AS WE LOVE HIM М

арта Цісевіч

КАЛІ П

РЫБРАЦЬ З ГЭТАГА ТЭКСТУ ЎСЕ ЛІТАРЫ “Ь”, ЁН СТАНЕ КАРАЦЕЙШЫМ НА 115 СЫМБАЛЯЎ. К

АЛІ П

РАВЯРНУЦЬ ГЭТУЮ

АПЭРАЦЫЮ НАД УСІМ ЧАСОПІСАМ, В

ЫЗВАЛІЦЦА ПАЎТАРЫ-ДЗЬВЕ ТЫСЯЧЫ ЗНАКАЎ - ПАМЕР НАРМАЛЬНАГА

AD-МАТЭРЫЯЛУ. П

РЫЧЫНЫ ТАКІХ ІС

ТОТНЫХ АХВЯРАЎ І ВЫТОКІ “ВЫПЯНДРОЖНАГА” ПРАВАПІСУ, А

Д ЯКОГА Ў

РЭДАКТАРАЎ ГАЗЭТЫ “ЗЬВЯЗДА” ПАЧЫНАЮЦЦА СУТАРГІ П

А ЎСІМ ЦЕЛЕ, ТРЭБА Ш

УКАЦЬ У АСОБЕ, Я

КАЯ ТОЛЬКІ П

РАЗЬ

НЕПАРАЗУМЕНЬНЕ ЯШЧЭ НЯ ТРАПІЛА Ў ТОПІКІ Б

ЕЛАРУСКІХ TEEN'АЎ.

CD / 031

§ БРОНІК

§ М ІСТЭР “Ь”

Зрабі тое самае ў прош лы м і будучы м часе: я пісаў, ты пісаў… я буду пісаць, ты будзеш пісаць… я напіш у, ты напіш аш …

Зрок, слы х, ню х, смак i вош чуп даю ць распазнаць, ш то нас акруж ае з надворнага сьвету.

Браніслаў ТАРАШ КЕВІЧ aka Бронік (20.01.1892, Віленш чына - 29.11.1938, ?). Cамы эпатажны беларускі палітык ад М асквы да Бэрліну, паліглот (12 моваў), інтэлектуал, эстэт, прамоўтар моды на Беларусі, закансьпіраваны пад настаўніка клясычных моваў агент “Ь”, м-м-м-м... мой герой.

Згадваю чы гады міжваенш чыны, з 1918 па 1941, наш ы бабулі дагэтуль нэрвова аглядаю цца ў пош уках лю дзей у цывільным. Тады ўсё было інакш, чым пра гэта піш уць у падручніках. І пакуль паэтыка міжваеннай Беларусі даступная толькі для наведнікаў дзяржархіваў, нам застаецца толькі чакаць, калі гэтая ф актура нарэш це дойдзе да кінасцэнарыстаў. Закопваю чыся ў матэрыялы пра Тараш кевіча, я пачувалася нібы з пультам на канапе. Кінавобраз вымалёўваўся сам сабою: абаяльны кавалер vis-a-vis з табою ў рэстарацыі (на жаль, ужо заняты: дзьве жонкі па два бакі мяжы).

Ш укальнікі дэтэктыўных каранёў беларускай нацыянальнай ідэі лічаць, ш то кадыф ікацыя беларускай мовы была той таемнай місіяй, зь якой Броніка Тараш кевіча - адоранага гімназіста Віленскай рускай гімназіі - выправілі вучыцца ў Піцер. Так ці інакш, “Беларуская граматыка для ш кол” стала практычнай часткай ягонага дыплёмнага праекту: на перш ым выданьні дзеля кансьпірацыі было падпісана “Б. Тараш кевіч - кандыдат ф ілялёгіі Петраградзкага ўнівэрсытэту”. Толькі дзеля гэтага ён іш оў на ф ілф ак да наварочанага расейскага праф эсара Ш ахматава - па жыцьці Броніка больш вабілі “пытаньні экономічныя і політычныя”.

“Беларуская граматыка для ш кол” (Вільня, 1918). Падручнік, па якім тут вучыліся з 1918 па 1933, вытрымаў ш эсьць перавыданьняў (ш остае прыпала на гады гітлераўскай акупацыі - гэты ф акт дагэтуль лю бяць нагадваць электарату падчас “моўных хвілінак” на Перш ым канале Беларускага радыё). Гэта быў бэстсэлер у абедзьвю х Беларусях: Заходняй і Савецкай. Яго чыталі нават тыя, хто не хадзіў у беларускую ш колу і ў ш колу ўвогуле. Сэнс “Граматыкі” быў зусім ня ў “клю бах” і “парлямантах” (інакш тады не казалі), і нават ня ў тым, куды ставіць мяккія знакі (настаўнікі вясковых ш колаў і ў наш час выкрэсьліваю ць іх у сш ытках тых дзетак, якія вядуцца на хлусьлівую аксыёму “як чуецца, так і піш ацца”). Тараш кевіч прапаноўваў ня курс “белмова дзьве-гадзіны-на-тыдзень + адміністрацыйны дыктант”, а ўводзіў вучня ў мову як такую - праз усе пяць пачуцьцяў.

Гэты хлопец ведаў, ш то рабіў. М яккі знак стаў знакавым: той ф іш кай, якой сталінскія рэф арматары беларускага правапісу пазбавіліся ў перш ую чаргу. І, ш то відавочна сёньня, актуальным брэндам. М ода на яго вяртаецца разам са стылем мілітары, якому аддаваў перавагу Тараш кевіч.

§ ВЕРА: ГАЛІВУД АД ПАЧЫ ВАЕ

§ LEGALIZE!

Love story, якая яш чэ прымусіць кіназалі рыдаць ад замілаваньня. Яна звала яго Тарасам. Яны пазнаёміліся ў сваякоў пад Радаш ковічамі: ёй прадставілі дырэктара Віленскай беларускай гімназіі - па-стылёваму лысага, у пэнснэ, у “кароткім ш ырокім паліто цёмна-балотнага колеру і высокіх чорных ш нураваных ботах”. Ён прыцягнуў яе ўвагу супэрмэнскай ф ігурай і бліскучай перамогай у спартакіядзе. У Вільні ён зачасьціў да яе на кватэру - яны называлі гэта “прыватнымі ўрокамі лаціны”. Вянчаліся двойчы: спачатку ў праваслаўным саборы ў Варш аве, пасьля - для канф эсійнай роўнасьці - у Віленскім беларускім касьцёле. Яна памятае іх перш ую ш лю бную ноч у віленскім гатэлі “Эўропа”, смак кавы ў яго ўлю бёнай цукерні “Зялёны Ш траль” і тое, як падчас сухога закону ў пілсудзкай Польш чы Тарас знайш оў у рэстарацыі “ўтульны пакой у турэцкім стылі” (насамрэч цёмную каморку, дзе аф іцыянт наліваў кантрабандны сьпірытус). Памятае яго па-элінску ахайную кватэру зь зялёным кілімам, купленым у нейкага марака, белай канапай і бю стамі Дантэ і Вальтэра ў ніш ах. Памятае, ш то калі над ім вісела пагроза другога арыш ту, ён пераапрануў яе ў мужчынскі строй і гуляў зь ёй надвячоркам, ш эпчучы на вуш ка ўсялякія бздуры і напружваю чы ш пэгаў: каму і якое партыйнае даручэньне перадае ён гэтым разам?

Апош ні раз яна бачыла яго на памежнай чыгуначнай станцыі, калі досыць празаічна перадавала яму праз калю чы дрот валізу з вопраткай і рукапісамі.

Неблагі ш піёнскі дэтэктыў пра палітыкаў… У палітыку яго цягнула з маленства. Пачынаў Тараш кевіч у студэнцкім прапольскім руху “Вызваленьне”, скончыў удзелам у Кампартыі Заходняй Беларусі. Быў братам польскай масонскай ложы: Броніка меркавалі зрабіць заснавальнікам беларускага масонства. Па перакананьнях яго заўсёды цягнула налева, у “соцыялістыя”. Але калі бальш авікі брудна карысталіся пралетарыятам, то Бронік бачыў у сялянах і зьбяднелай ш ляхце патэнцыял будучай нацыі. Таварыства беларускіх ш колаў было, па сутнасьці, цэнтрам інструктажу новай эліты - маладых настаўнікаў, навукоўцаў і г.д. І яны зьяўляліся - маладыя і злыя. Зрэш ты, занадта рамантычныя…

Да якога б руху ні далучаўся Бронік, ягонай палітычнай плятф ормай заўсёды было Legalize Belarus! Паводле аф іцыйнай польскай прапаганды, сам Тараш кевіч (жыхар Віленш чыны, каталік) быў

опалякам. Бронік і К марылі пра палітф армаваньне, якое пакіне беларусаў у спакоі і дасьць а) аб'яднанай б) незалежнай дзяржаве нармальнае жыцьцё. Але паводле законаў Ж эчы Паспалітай беларуская ідэя адносілася да цяжкіх наркотыкаў. У Саветах жа замест аўтэнтычных зёлак хлопцам і дзеўкам падсоўвалі сынтэтыку…

§ 1933

Закончанае тры ваньне ня мае цяпераш няга часу, а будучны час мае просты …

§ ОЛЬДСКУЛ № 1

Перапісаўш ы, падчы ркні назовы прадметаў простай ры скай, назовы асаблівасьцей пакручастай…

М іжваеннай парою дзеці ў польскіх Стоўпцах гулялі ня ў “ворага народу”, як іх аднагодкі на ўсход ад мяжы, а ў “перадачу палітвязьняў” - change адбываўся паблізу, на памежным пераходзе Коласава. Цяперака на гэтым паўстанку беларускай чыгункі выходзяць адно грыбнікі ды ралевікі, а ў тыя часы тут быў перакінуты празь мяжу драўляны масток, да якога аф іцэры “рэпатрыяцыйнай службы польскай” і камісары ГПУ ў абумоўлены час канваявалі абумоўленых асобаў. Абсурд гэтага тэатру ў тым, ш то звычайна “biaіorusinуw” тут мянялі на “белорусов”. Тараш кевіч сустрэўся на коласаўскім мастку са сваім даўнім прыяцелем Ф ранціш кам Аляхновічам.

На рэпатрыяцыйны масток Тараш кевіч ступаў досыць бадзёра - нават Ф ранціш кава хваравітая пастава ў чырвонаармейскіх лахманах і роспачнае “Броню сь, куды ты ідзеш?” не папсавалі настрою. Савецкую Беларусь ён бачыў у напаўмістычным сьвятле, апісваў яе вучням як утапічны Беларускі Дом, які будуецца на ўсходзе для іх, “трэцяга пакаленьня”… Хлопцы і дзяўчаты слухалі, натхняліся, разьвітваліся з бацькамі, кахаліся ўночы ў дуброве пад Налібокамі, а пад ранак, узяўш ыся за рукі, пераходзілі польска-савецкую мяжу.

Цяпер Бронік сам ступаў у гэтую немарач…

Пра яго сьмерць не скажу нічога арыгінальнага - ты бачыў дату.

Бронік - Джэймс Бонд і Джордж Ваш ынгтон па-беларуску. Ягоныя партрэты будуць друкаваць на наш ых эўра. Гэты чалавек прыдумаў дзяржаву. Узяў і напісаў Беларусь - падручнік, па якім мы вучымся, і мы ня ў стане ўжо закрыць гэты ф айл ці перагарнуць старонку.

… Апусьці руку. Не нясі дзёньнік. Гэта хатняе заданьне. Перапіш ы яго некалькі разоў - ш часьця ад гэтага не прыбудзе, але ўсё адно перапіш ы.

ãýòà áàöÿ áåëàðóñêàãà îëüäñêóëó

CD / 030

BRONIK AS WE LOVE HIM М

арта Цісевіч

КАЛІ П

РЫБРАЦЬ З ГЭТАГА ТЭКСТУ ЎСЕ ЛІТАРЫ “Ь”, ЁН СТАНЕ КАРАЦЕЙШЫМ НА 115 СЫМБАЛЯЎ. К

АЛІ П

РАВЯРНУЦЬ ГЭТУЮ

АПЭРАЦЫЮ НАД УСІМ ЧАСОПІСАМ, В

ЫЗВАЛІЦЦА ПАЎТАРЫ-ДЗЬВЕ ТЫСЯЧЫ ЗНАКАЎ - ПАМЕР НАРМАЛЬНАГА

AD-МАТЭРЫЯЛУ. П

РЫЧЫНЫ ТАКІХ ІС

ТОТНЫХ АХВЯРАЎ І ВЫТОКІ “ВЫПЯНДРОЖНАГА” ПРАВАПІСУ, А

Д ЯКОГА Ў

РЭДАКТАРАЎ ГАЗЭТЫ “ЗЬВЯЗДА” ПАЧЫНАЮЦЦА СУТАРГІ П

А ЎСІМ ЦЕЛЕ, ТРЭБА Ш

УКАЦЬ У АСОБЕ, Я

КАЯ ТОЛЬКІ П

РАЗЬ

НЕПАРАЗУМЕНЬНЕ ЯШЧЭ НЯ ТРАПІЛА Ў ТОПІКІ Б

ЕЛАРУСКІХ TEEN'АЎ.

CD / 031

§ БРОНІК

§ М ІСТЭР “Ь”

Зрабі тое самае ў прош лы м і будучы м часе: я пісаў, ты пісаў… я буду пісаць, ты будзеш пісаць… я напіш у, ты напіш аш …

Зрок, слы х, ню х, смак i вош чуп даю ць распазнаць, ш то нас акруж ае з надворнага сьвету.

Браніслаў ТАРАШ КЕВІЧ aka Бронік (20.01.1892, Віленш чына - 29.11.1938, ?). Cамы эпатажны беларускі палітык ад М асквы да Бэрліну, паліглот (12 моваў), інтэлектуал, эстэт, прамоўтар моды на Беларусі, закансьпіраваны пад настаўніка клясычных моваў агент “Ь”, м-м-м-м... мой герой.

Згадваю чы гады міжваенш чыны, з 1918 па 1941, наш ы бабулі дагэтуль нэрвова аглядаю цца ў пош уках лю дзей у цывільным. Тады ўсё было інакш, чым пра гэта піш уць у падручніках. І пакуль паэтыка міжваеннай Беларусі даступная толькі для наведнікаў дзяржархіваў, нам застаецца толькі чакаць, калі гэтая ф актура нарэш це дойдзе да кінасцэнарыстаў. Закопваю чыся ў матэрыялы пра Тараш кевіча, я пачувалася нібы з пультам на канапе. Кінавобраз вымалёўваўся сам сабою: абаяльны кавалер vis-a-vis з табою ў рэстарацыі (на жаль, ужо заняты: дзьве жонкі па два бакі мяжы).

Ш укальнікі дэтэктыўных каранёў беларускай нацыянальнай ідэі лічаць, ш то кадыф ікацыя беларускай мовы была той таемнай місіяй, зь якой Броніка Тараш кевіча - адоранага гімназіста Віленскай рускай гімназіі - выправілі вучыцца ў Піцер. Так ці інакш, “Беларуская граматыка для ш кол” стала практычнай часткай ягонага дыплёмнага праекту: на перш ым выданьні дзеля кансьпірацыі было падпісана “Б. Тараш кевіч - кандыдат ф ілялёгіі Петраградзкага ўнівэрсытэту”. Толькі дзеля гэтага ён іш оў на ф ілф ак да наварочанага расейскага праф эсара Ш ахматава - па жыцьці Броніка больш вабілі “пытаньні экономічныя і політычныя”.

“Беларуская граматыка для ш кол” (Вільня, 1918). Падручнік, па якім тут вучыліся з 1918 па 1933, вытрымаў ш эсьць перавыданьняў (ш остае прыпала на гады гітлераўскай акупацыі - гэты ф акт дагэтуль лю бяць нагадваць электарату падчас “моўных хвілінак” на Перш ым канале Беларускага радыё). Гэта быў бэстсэлер у абедзьвю х Беларусях: Заходняй і Савецкай. Яго чыталі нават тыя, хто не хадзіў у беларускую ш колу і ў ш колу ўвогуле. Сэнс “Граматыкі” быў зусім ня ў “клю бах” і “парлямантах” (інакш тады не казалі), і нават ня ў тым, куды ставіць мяккія знакі (настаўнікі вясковых ш колаў і ў наш час выкрэсьліваю ць іх у сш ытках тых дзетак, якія вядуцца на хлусьлівую аксыёму “як чуецца, так і піш ацца”). Тараш кевіч прапаноўваў ня курс “белмова дзьве-гадзіны-на-тыдзень + адміністрацыйны дыктант”, а ўводзіў вучня ў мову як такую - праз усе пяць пачуцьцяў.

Гэты хлопец ведаў, ш то рабіў. М яккі знак стаў знакавым: той ф іш кай, якой сталінскія рэф арматары беларускага правапісу пазбавіліся ў перш ую чаргу. І, ш то відавочна сёньня, актуальным брэндам. М ода на яго вяртаецца разам са стылем мілітары, якому аддаваў перавагу Тараш кевіч.

§ ВЕРА: ГАЛІВУД АД ПАЧЫ ВАЕ

§ LEGALIZE!

Love story, якая яш чэ прымусіць кіназалі рыдаць ад замілаваньня. Яна звала яго Тарасам. Яны пазнаёміліся ў сваякоў пад Радаш ковічамі: ёй прадставілі дырэктара Віленскай беларускай гімназіі - па-стылёваму лысага, у пэнснэ, у “кароткім ш ырокім паліто цёмна-балотнага колеру і высокіх чорных ш нураваных ботах”. Ён прыцягнуў яе ўвагу супэрмэнскай ф ігурай і бліскучай перамогай у спартакіядзе. У Вільні ён зачасьціў да яе на кватэру - яны называлі гэта “прыватнымі ўрокамі лаціны”. Вянчаліся двойчы: спачатку ў праваслаўным саборы ў Варш аве, пасьля - для канф эсійнай роўнасьці - у Віленскім беларускім касьцёле. Яна памятае іх перш ую ш лю бную ноч у віленскім гатэлі “Эўропа”, смак кавы ў яго ўлю бёнай цукерні “Зялёны Ш траль” і тое, як падчас сухога закону ў пілсудзкай Польш чы Тарас знайш оў у рэстарацыі “ўтульны пакой у турэцкім стылі” (насамрэч цёмную каморку, дзе аф іцыянт наліваў кантрабандны сьпірытус). Памятае яго па-элінску ахайную кватэру зь зялёным кілімам, купленым у нейкага марака, белай канапай і бю стамі Дантэ і Вальтэра ў ніш ах. Памятае, ш то калі над ім вісела пагроза другога арыш ту, ён пераапрануў яе ў мужчынскі строй і гуляў зь ёй надвячоркам, ш эпчучы на вуш ка ўсялякія бздуры і напружваю чы ш пэгаў: каму і якое партыйнае даручэньне перадае ён гэтым разам?

Апош ні раз яна бачыла яго на памежнай чыгуначнай станцыі, калі досыць празаічна перадавала яму праз калю чы дрот валізу з вопраткай і рукапісамі.

Неблагі ш піёнскі дэтэктыў пра палітыкаў… У палітыку яго цягнула з маленства. Пачынаў Тараш кевіч у студэнцкім прапольскім руху “Вызваленьне”, скончыў удзелам у Кампартыі Заходняй Беларусі. Быў братам польскай масонскай ложы: Броніка меркавалі зрабіць заснавальнікам беларускага масонства. Па перакананьнях яго заўсёды цягнула налева, у “соцыялістыя”. Але калі бальш авікі брудна карысталіся пралетарыятам, то Бронік бачыў у сялянах і зьбяднелай ш ляхце патэнцыял будучай нацыі. Таварыства беларускіх ш колаў было, па сутнасьці, цэнтрам інструктажу новай эліты - маладых настаўнікаў, навукоўцаў і г.д. І яны зьяўляліся - маладыя і злыя. Зрэш ты, занадта рамантычныя…

Да якога б руху ні далучаўся Бронік, ягонай палітычнай плятф ормай заўсёды было Legalize Belarus! Паводле аф іцыйнай польскай прапаганды, сам Тараш кевіч (жыхар Віленш чыны, каталік) быў

опалякам. Бронік і К марылі пра палітф армаваньне, якое пакіне беларусаў у спакоі і дасьць а) аб'яднанай б) незалежнай дзяржаве нармальнае жыцьцё. Але паводле законаў Ж эчы Паспалітай беларуская ідэя адносілася да цяжкіх наркотыкаў. У Саветах жа замест аўтэнтычных зёлак хлопцам і дзеўкам падсоўвалі сынтэтыку…

§ 1933

Закончанае тры ваньне ня мае цяпераш няга часу, а будучны час мае просты …

§ ОЛЬДСКУЛ № 1

Перапісаўш ы, падчы ркні назовы прадметаў простай ры скай, назовы асаблівасьцей пакручастай…

М іжваеннай парою дзеці ў польскіх Стоўпцах гулялі ня ў “ворага народу”, як іх аднагодкі на ўсход ад мяжы, а ў “перадачу палітвязьняў” - change адбываўся паблізу, на памежным пераходзе Коласава. Цяперака на гэтым паўстанку беларускай чыгункі выходзяць адно грыбнікі ды ралевікі, а ў тыя часы тут быў перакінуты празь мяжу драўляны масток, да якога аф іцэры “рэпатрыяцыйнай службы польскай” і камісары ГПУ ў абумоўлены час канваявалі абумоўленых асобаў. Абсурд гэтага тэатру ў тым, ш то звычайна “biaіorusinуw” тут мянялі на “белорусов”. Тараш кевіч сустрэўся на коласаўскім мастку са сваім даўнім прыяцелем Ф ранціш кам Аляхновічам.

На рэпатрыяцыйны масток Тараш кевіч ступаў досыць бадзёра - нават Ф ранціш кава хваравітая пастава ў чырвонаармейскіх лахманах і роспачнае “Броню сь, куды ты ідзеш?” не папсавалі настрою. Савецкую Беларусь ён бачыў у напаўмістычным сьвятле, апісваў яе вучням як утапічны Беларускі Дом, які будуецца на ўсходзе для іх, “трэцяга пакаленьня”… Хлопцы і дзяўчаты слухалі, натхняліся, разьвітваліся з бацькамі, кахаліся ўночы ў дуброве пад Налібокамі, а пад ранак, узяўш ыся за рукі, пераходзілі польска-савецкую мяжу.

Цяпер Бронік сам ступаў у гэтую немарач…

Пра яго сьмерць не скажу нічога арыгінальнага - ты бачыў дату.

Бронік - Джэймс Бонд і Джордж Ваш ынгтон па-беларуску. Ягоныя партрэты будуць друкаваць на наш ых эўра. Гэты чалавек прыдумаў дзяржаву. Узяў і напісаў Беларусь - падручнік, па якім мы вучымся, і мы ня ў стане ўжо закрыць гэты ф айл ці перагарнуць старонку.

… Апусьці руку. Не нясі дзёньнік. Гэта хатняе заданьне. Перапіш ы яго некалькі разоў - ш часьця ад гэтага не прыбудзе, але ўсё адно перапіш ы.

ãýòà áàöÿ áåëàðóñêàãà îëüäñêóëó

CD / 032

Ф УНКЦЫ ЯНАЛЬНАЯ ПЛЯСТМ АСА

ЧАРОЎНЫ КЛЮ ЧЫ К

ЭЛЕКТРАМ ЭХАНІКА

Гэта цэлы пласт ольдскульных істотаў, якія жылі без усялякіх клю чыкаў, батарэек і інш ых мэханізмаў. У іх звычайна рухаліся вочкі, неш та круцілася, ламаліся колы, лапы і інш ыя няхітрыя мэханізмы. Такая пераходная стадыя ад мёртвых цацак да складанай мэханікі. Лёгка паддаваліся хатняму рамонту і не патрабавалі дэф іцытных расходных матэрыялаў.

Самы папулярны накірунак у вобласьці айчыннага цацкабудаваньня. Прыкладна ў дзевяць год, калі я разабраў апош ню ю завадную курку, я, нарэш це, прасёк, у чым справа. Круціш клю чык да ўпору па гадзіньнікавай стрэлцы і - бац! - пачынаецца дзейства. Завадныя куркі і чыжыкі па 40 капеек прадаваліся ў “Дзю ймовачцы” і “Дзіцячым сьвеце”. А таму ўяўлялі найменш ую цікавасьць - папса. Да таго ж клю ч губляўся ўжо на другі дзень, і бляш аная птуш ка навек засынала.

Выш эйш ы пілятаж - срэбны завадны робат, які ўмеў хадзіць. З антэнкамі на галаве і “ўбудаваным” клю чом падзаводу. Безь яго ў дзіцячым садку ты не пацан!

Клясыка жанру - мэханічная балалайка, якая ўмее граць “Калінку-малінку”. Гук нагадвае перш ую поліф анію ў мабілках. Хочаце рэмікс - круціце рукаятку ў адваротным, нерэглямэнтаваным накірунку. Асабіста я так і рабіў: маўляў, у мяне вось спэцыяльны экспартны варыянт зь інш ай мэлёдыяй! Праўда, таксама за 60 капеек...

Гоначная маш ына мела крыху больш прасунуты мэханізм. Нічога заводзіць ня трэба. Разганяеш ся - адпускаеш. Некалькі мэтраў маш ына едзе сама і гучна гудзіць, пры гэтым рухавік мігціць і іскрыць. Тэхнічны недахоп - хуткае сьціраньне крэмняў, якія ствараю ць чароўную ілю мінацыю. У выніку маш ына гасла. Крэмень быў дэф іцытам.

Самы прасунуты від мэханічных цацак. Усе яны працавалі ўжо на батарэйках. У ш эрагу запаветных - міксэр, пыласос, маш ыны і лодкі з дыстанцыйным кіраваньнем на дроце, у ф аворы - аўтаматычны лунаход.

Па вялікіх сьвятах ці пасьля паездак у Вільню суседзі запраш алі мяне ў госьці пагуляць. У такія рэдкія хвіліны ш часьця зьбіралася ўся суседзкая сям'я. Гаспадар даставаў з-пад ложка запыленую скрыню, вымаў адтуль дзіўную НЛА-падобную канструкцыю і ўклю чаў тумблер... Канструкцыя мігцела рознакаляровымі лямпачкамі, гула і, натыкаю чыся на сьцяну, самастойна разварочвалася.

Лунаход еў плоскія батарэйкі, якія ў тыя часы, верагодна, на М есяцы ж і прадаваліся. Таму хвіліны ш часьця былі такімі рэдкімі.

Андрэй Гнёт

НАДЫЙШОЎ ЧАС РЭАНІМАВАЦЬ ВОБРАЗЫ БЕСКЛАПОТНАГА ДЗЯЦІНСТВА.

ТАДЫ МЕРКАЙ КАШТОЎНАСЬЦЯЎ БЫЎ КЛЮЧЫК АД ЗАВАДНОЙ КУРКІ, А

ЗАПАВЕТНЫЯ КІБЭРСТВАРЭНЬНІ З

ЬЯЎЛЯЛІСЯ МАЛЕНЬКІМ СЭНСІКАМ

ЦЭЛАГА Ж

ЫЦЬЦЯ ДЛЯ СОТНЯЎ ТЫСЯЧ БЕЛАРУСКІХ ДЗЯЦЕЙ.

ТРАНСФОРМЭРЫ І ПАКЕМОНЫ ЗДОХЛІ

CD / 032

Ф УНКЦЫ ЯНАЛЬНАЯ ПЛЯСТМ АСА

ЧАРОЎНЫ КЛЮ ЧЫ К

ЭЛЕКТРАМ ЭХАНІКА

Гэта цэлы пласт ольдскульных істотаў, якія жылі без усялякіх клю чыкаў, батарэек і інш ых мэханізмаў. У іх звычайна рухаліся вочкі, неш та круцілася, ламаліся колы, лапы і інш ыя няхітрыя мэханізмы. Такая пераходная стадыя ад мёртвых цацак да складанай мэханікі. Лёгка паддаваліся хатняму рамонту і не патрабавалі дэф іцытных расходных матэрыялаў.

Самы папулярны накірунак у вобласьці айчыннага цацкабудаваньня. Прыкладна ў дзевяць год, калі я разабраў апош ню ю завадную курку, я, нарэш це, прасёк, у чым справа. Круціш клю чык да ўпору па гадзіньнікавай стрэлцы і - бац! - пачынаецца дзейства. Завадныя куркі і чыжыкі па 40 капеек прадаваліся ў “Дзю ймовачцы” і “Дзіцячым сьвеце”. А таму ўяўлялі найменш ую цікавасьць - папса. Да таго ж клю ч губляўся ўжо на другі дзень, і бляш аная птуш ка навек засынала.

Выш эйш ы пілятаж - срэбны завадны робат, які ўмеў хадзіць. З антэнкамі на галаве і “ўбудаваным” клю чом падзаводу. Безь яго ў дзіцячым садку ты не пацан!

Клясыка жанру - мэханічная балалайка, якая ўмее граць “Калінку-малінку”. Гук нагадвае перш ую поліф анію ў мабілках. Хочаце рэмікс - круціце рукаятку ў адваротным, нерэглямэнтаваным накірунку. Асабіста я так і рабіў: маўляў, у мяне вось спэцыяльны экспартны варыянт зь інш ай мэлёдыяй! Праўда, таксама за 60 капеек...

Гоначная маш ына мела крыху больш прасунуты мэханізм. Нічога заводзіць ня трэба. Разганяеш ся - адпускаеш. Некалькі мэтраў маш ына едзе сама і гучна гудзіць, пры гэтым рухавік мігціць і іскрыць. Тэхнічны недахоп - хуткае сьціраньне крэмняў, якія ствараю ць чароўную ілю мінацыю. У выніку маш ына гасла. Крэмень быў дэф іцытам.

Самы прасунуты від мэханічных цацак. Усе яны працавалі ўжо на батарэйках. У ш эрагу запаветных - міксэр, пыласос, маш ыны і лодкі з дыстанцыйным кіраваньнем на дроце, у ф аворы - аўтаматычны лунаход.

Па вялікіх сьвятах ці пасьля паездак у Вільню суседзі запраш алі мяне ў госьці пагуляць. У такія рэдкія хвіліны ш часьця зьбіралася ўся суседзкая сям'я. Гаспадар даставаў з-пад ложка запыленую скрыню, вымаў адтуль дзіўную НЛА-падобную канструкцыю і ўклю чаў тумблер... Канструкцыя мігцела рознакаляровымі лямпачкамі, гула і, натыкаю чыся на сьцяну, самастойна разварочвалася.

Лунаход еў плоскія батарэйкі, якія ў тыя часы, верагодна, на М есяцы ж і прадаваліся. Таму хвіліны ш часьця былі такімі рэдкімі.

Андрэй Гнёт

НАДЫЙШОЎ ЧАС РЭАНІМАВАЦЬ ВОБРАЗЫ БЕСКЛАПОТНАГА ДЗЯЦІНСТВА.

ТАДЫ МЕРКАЙ КАШТОЎНАСЬЦЯЎ БЫЎ КЛЮЧЫК АД ЗАВАДНОЙ КУРКІ, А

ЗАПАВЕТНЫЯ КІБЭРСТВАРЭНЬНІ З

ЬЯЎЛЯЛІСЯ МАЛЕНЬКІМ СЭНСІКАМ

ЦЭЛАГА Ж

ЫЦЬЦЯ ДЛЯ СОТНЯЎ ТЫСЯЧ БЕЛАРУСКІХ ДЗЯЦЕЙ.

ТРАНСФОРМЭРЫ І ПАКЕМОНЫ ЗДОХЛІ

CD / 035

Японскія сябры Соф'і - ня проста кампанія тусоўш чыкаў. Сярод іх ш ырока вядомыя ў Японіі асобы. Такія, як Hiromix - зараз гэтая 28-гадовая дзяўчына заваявала тытул поп-іконы. Пачала яна зь 17 год і з уласнага 36-старонкавага ф отадзёньніка.

Ці Hiroshi Fujiwara - дызайнэр, ш то пасьпеў рэалізаваць сябе і ў вытворчасьці кампутарных гульняў, і ў калекцыях адзеньня, і нават у напісаньні поп-музыкі. Яны з задавальненьнем граю ць у “Lost In Translation” саміх сябе, нямала зьдзіўляю чы японскіх гледачоў: “Глянь, той чувак у клю бе, зь якім побач сядзіць Ш арлота, - гэта ж сам Хірош ы !”

Headphone Pop - лёгкая музыка, якую звычайна слухаеш у дарозе, ці ў чарзе, ці проста калі вуш ы застаю цца незапатрабаванымі навакольным сьветам і ты затыкаеш іх навуш нікамі ад плэера. Гэта музыка, якая не адцягвае ўвагі ад таго, ш то адбываецца навокал, і тым больш ад таго, ш то адбываецца ў табе самім. Яна можа быць ф онам для роздуму або проста саўндтрэкам да тваёй вымуш анай ці жаданай адзіноты.

Яе ніхто ня чуе, акрамя цябе. Нават калі ты сярод натоўпу. Таму па інтымнасьці зь ёй можна параўнаць хіба ш то car stereo pop. Але headphone pop прэтэндуе на непасрэдную блізасьць да цела і да душ ы.

Сярод рэлізаў гэтага году, якія адпавядаю ць стылістыцы headphone pop, апрача Air “Talkie Walkie” вылучаецца John Vanderslice (“Cellar Door”). Альбомы абсалю тна розныя па стылёвай прыналежнасьці, але нечым падобныя па характары і тэмпэрамэнце.

Тры альбомы за 9 год існаваньня - мала. Сем - многа. Але Air зноў выпадаю ць за рамкі клясыф ікацыяў. Іх дыскаграф ія нагадвае скрыню з падвойным дном, схованка ў якой аказваецца зьмястоўнейш ай за саму скрыню. Акрамя трох “нумарных” альбомаў у аф іцыйнай дыскаграф іі значацца перавыданьне сямі раньніх сынглаў (1997 “Premiers Symptomes”), музыка да ф ільму (2000 “The Virgin Suicides”), EP з рэміксамі на “10 000 Hz Legend” (2002 “Everybody Hertz”) і адзін унікальны супольны праект, які аб'ядноўвае ў сабе саўндтрэк, жывое выступленьне і гукавую кнігу. Салірую чы музычны інструмэнт у ім - голас жывога клясыка сучаснай і заўтраш няй італьянскай літаратуры Алясандра Барыка. Ён чытае (вядома, па-італьянску) урыўкі са сваёй кнігі “City”. У бэкграўндзе вы можаце пачуць Ж ана-Бэнуа і Нікаля, ш то мэлянхалічна кранаю ць струны халоднай гітары ды інш ыя музычныя дэвайсы. У самыя драматычныя моманты наагул замаўкаю ць - высокая літаратура павінна прамаўляць сама за сябе...

Аднак калі з усяго слоўнікавага запасу Барыка ваш ае вуха распазнае толькі “аморэ” і “чао”, то гэты кампакт падасца вярш ыняй занудзтва. Каб папярэдзіць падобны эф экт, арыгінальны CD зьмяш чае ангельскі пераклад...

Ш ТО РОБЯЦЬAIR

ПЕРАЧЫ ТВАЮ ЧЫ КЛЯСЫ КАЎ

ПРА Ф РАНЦУСКУЮ М УЗЫ КУ

ПРА М УЗЫ КУ

ПРА СЯБЕ

ПРА “TALKIEWALKIE”

ПРА КАМ ПАЗЫ ЦЫ Ю “BIOLOGICAL”

Годы н:

Гэта жах, гэта проста гаўно! І ўвесь сьвет ведае пра гэта. Канечне, у нас ёсьць інш ыя ф айныя рэчы: віно, кухня, мода. Але музыка... Гэта ўжо проста пакута.

Годы н:

Уявіце сабе, ш то вы турыст у Кітаі, і на чацьверты тыдзень вы сустракаеце земляка. Урэш це ёсьць нехта, з кім можна паразмаўляць! З музыкай тое самае. Калі мы граем, мы адчуваем сябе як дома.

Дункель:

М ы - вельмі замкнёныя і баязьлівыя. І, напэўна, ніводзін чалавек ня ведае, геі мы ці не.М ы ня геі. Ня маю нічога супраць іх, такі выбар залежыць ад біялёгіі. Кажуць, ш то жаночая палова мужчынскай душ ы - гэта яе крэатыўная частка. Я думаю, ш то справа ў наш ых галасах, асабліва ў маім - калі я сьпяваю, часам мой голас гучыць як жаночы.

Дункель:

Альбом прысьвечаны ценям наш ых сябровак, якія зьяўляю цца зноў і зноў. Ён быў створаны, каб зьвярнуцца да наш ых сябровак. Ён як ліст. Ты можаш убачыць у ім схаванае каханьне.

Дункель: Гэтая песьня ш мат значыць для мяне. Таму ш то часам сустракаю цца дзяўчыны, сымпатычныя, прыцягальныя, стылёвыя. Але я не захацеў бы кахацца зь імі. Зь інш ымі дзяўчынамі - гэта неш та немагчымае, няможна супраціўляцца: у яе такі колер вачэй, яна так рухаецца... Я не да канца ўпэўнены, але думаю, ш то прычына крыецца ў генэтыцы.

AIR / TALKIE WALKIESource/Virgin France, 2004

Афармленьне вокладкі спачатку выклікае трывожнае пытаньне: ці не чакае нас праверка алгебрай гармоніі, якая раней вылучала Air сярод інш ых?

Перш ыя ж хвіліны, пражытыя з альбомам, пасьпяхова пазбаўляю ць усялякіх думак пра алгебру, а адзіная ф ормула, якая можа спатрэбіцца, - генэтычны код мужчыны і жанчыны. Бо безь яе няпроста ацаніць усю прыгажосьць радка “XX, XY, that's why it's You and Me” зь песьні “Biological”. “Cherry Blossom Girl” (па ўсім відаць, каляжанка “Wonder Milky Bitch” з папярэдняга альбома) дзякую чы ф ранцускаму акцэнту наводзіць на думкі пра ш эры-брэндзі, а заіклівы “Run” - на тое, ш то акрамя творчага дуэту Ж ана-Бэнуа Дункеля і Нікаля Годэ тут нябачна прысутнічае Найджэл Годрыч (прадусар Radiohead пэрыяду пост-“OK computer”).

Калі вы бачылі кліп на “Cherry Blossom Girl”, які на М1 паказваю ць толькі ў жорстка адцэнзураваным выглядзе, то вас ужо ня зьдзівяць ні сада-маза пальчаткі, якія апранулі наш ыя героі на вокладцы альбома, ні тое, ш то адзін зь лю бімых ф ільмаў Годэ - порна “SexHibition № 1”. Ні нават тое, ш то выш эйзгаданы кліп зьняў Крыс Крамскі, рэжысэр “SexHibition”. Прызнайцеся, вы заўсёды чакалі ад іх нечага такога...

Air ня здрадзілі ні сабе, ні слухачам. Яны па-ранейш аму прынцыпова ігнарую ць законы радыёэтэру, бо яны самі - этэр (то бок air). Аднак добра гэта ці кепска, ш то альбом падабаецца ня столькі сам па сабе, як разам з усімі папярэднімі? Ці для гурта, якi на працягу ўсёй сваёй кар'еры імкнецца вырвацца з-пад гнёту супэрпасьпяховага дэбю ту, інакш быць і ня можа?

У 1998 іх палю білі за ш чырае рэтра “Moon Safari”, у 2001 мы дзівіліся велічнаму ф утурызму “10 000 Hz Legend”. Зразумець жа зараз, мінулае ці будучыню паказваю ць нам гэтыя візыянэры, ужо амаль немагчыма.

Дыск прадастаўлены крамай “Traffic”

AIR

1998199920002001200220032004

“Moon Safari” “Premiers Symptomes” (перавыданьне 1997) “The Virgin Suicides” “10 000 Hz Legend” “Everybody Hertz” (EP) “City Reading with Alessandro Baricco” “Talkie Walkie”

AIRСклад:Краіна:Лю бяць:Ня лю бяць:Іх назы ваю ць:

Ж ан-Бэнуа Дункель, Нікаля Годэ Ф ранцыя мастацкі сьвіст

ф ранцускую музыку “вэрсальскі дуэт”

ХЭПІ НЬЮ ЭЙР!

Д Ы СКАГРАФ ІЯ

CD / 034

ЗНОЙД ЗЕНЫ Я Ў ТРАНСЬЛЯЦЫ І

У “Lost In Translation” ёсьць такі эпізод: Ш арлота, самотная і маральна згвалтаваная японскай цывілізацыяй, сьпяш аецца ў будыйскі храм, каб там вярнуць сабе хоць частку павагі да японцаў і да ўласнай асобы. М ы ня ведаем, ш то гучыць у яе вялікіх навуш ніках, калі па дарозе ў звыш хуткай японскай электрычцы яна слухае плэер. Але гэта хутчэй за ўсё ня Air. Калі б гэта быў той самы трэк “Alone In Kyoto”, які чуем у гэты момант мы, Ш арлота вярнулася б у прасьвятленьні.

Рэжысэр Соф'я Копала, на жаль, ня дала сваёй гераіні такога ш анцу - але дала яго нам, прычым ужо другі раз. У абедзьвю х яе стужках гучыць музыка Air, а самі Ж ан-Бэнуа і Нікаля - яе даўнія знаёмыя.

У 1998 годзе, заўважыўш ы ў музычнай краме незвычайную вокладку іх “Moon Safari”, яна зацікавілася, а потым і пасябравала з музыкамі і зь іх сябрам-мастаком М айкам М ілзам. Ён быў панкам-скейтбардыстам, а пазьней папулярным дызайнэрам вокладак - напрыклад, для Pulp і Sonic Youth.

ЗАБЕГ ПА ГУКАВОЙ СЬЦЯЖ Ы НЦЫ

За мінулыя гады ўся гэтая цёплая кампанія зладзіла не адну ўзаемавыгадную калябарацыю-супрацоўніцтва. Іх супольныя праекты заўсёды ўспрымаліся як ЗЬЯВЫ , а ня простая сума “музыка+карцінка+відэа”.

Калі б ня ф ільм Соф'і перад вачыма і не звыш стылёвая вокладка - адзін з ш эдэўраў М айка М ілза - наўрад ці Air змаглі б выдаць саўндтрэк да “Virgin Suicides” за свой паўнавартасны альбом. Выйш аўш ы ў чаканьні іх другога альбома “Suicides” падагрэў інтарэс да маю чага выйсьці “10 000 Hz” да кіпеньня. Але сам аказаўся стрыманым і ўраўнаважаным аж да мураш ак па скуры. Відаць, гурт хацеў сыграць на кантрастах.

Зь інш ага боку, калі б не саўндтрэк ад Air, то рэжысэрскі дэбю т Копалы “Virgin Suicides” атрымаў бы ў рэцэнзіях і аглядах крытыкаў на адну-дзьве зорачкі меней, а гэта значыць - апусьціўся б да банальнага прахадняку. Карацей, яны вінныя адно аднаму як Гагарын стратасф эры.

Новая стужка карыстаецца наш мат больш ым посьпехам, і разьдзяліць яго са сваімі старымі сябрамі - прамы абавязак Соф'і. Не забыла яна і М ілза: М айк пачынаў зь перш ых кліпаў для Air, а зараз з дапамогай Соф'і і яе брата Рамана зьняў паўнамэтражны “Thumbsucker”, які мы, мабыць, убачым у траўні на Канскім

ф эстывалі. Цікава, ці не засьвецяцца там Air? Бо тады якой халеры адна зь лепш ых кампазыцыяў на “Talkie Walkie” называецца “Mike Mills”?

Японец Чарлі Браўн, які ў “Lost In Translation” сьпявае пад караоке “God Save The Queen”, - напраўду стары сябар Копалы. Больш за тое, ён лю біў пацеш ыць сябручкоў гэтым панк-стандартам, калі Соф'я яш чэ нават і ня ведала, пра ш то будзе яе другая стужка. Але калі яна пачула Чарлі ака Сід Віш эз, яна не ўтрымалася ад спакусы зьняць нават цэлы ф ільм, абы там была гэтая сцэна.

“Як вы думаеце, як успрымуць гэты ф ільм ваш ы японскія сябры?”

“М не самой цікава. Але яны пасьмяю цца, калі ўбачаць там Чарлі, які сьпявае...”

ІНТЭРТЭКСТУАЛЬНАСЬЦЬ

CD / 035

Японскія сябры Соф'і - ня проста кампанія тусоўш чыкаў. Сярод іх ш ырока вядомыя ў Японіі асобы. Такія, як Hiromix - зараз гэтая 28-гадовая дзяўчына заваявала тытул поп-іконы. Пачала яна зь 17 год і з уласнага 36-старонкавага ф отадзёньніка.

Ці Hiroshi Fujiwara - дызайнэр, ш то пасьпеў рэалізаваць сябе і ў вытворчасьці кампутарных гульняў, і ў калекцыях адзеньня, і нават у напісаньні поп-музыкі. Яны з задавальненьнем граю ць у “Lost In Translation” саміх сябе, нямала зьдзіўляю чы японскіх гледачоў: “Глянь, той чувак у клю бе, зь якім побач сядзіць Ш арлота, - гэта ж сам Хірош ы !”

Headphone Pop - лёгкая музыка, якую звычайна слухаеш у дарозе, ці ў чарзе, ці проста калі вуш ы застаю цца незапатрабаванымі навакольным сьветам і ты затыкаеш іх навуш нікамі ад плэера. Гэта музыка, якая не адцягвае ўвагі ад таго, ш то адбываецца навокал, і тым больш ад таго, ш то адбываецца ў табе самім. Яна можа быць ф онам для роздуму або проста саўндтрэкам да тваёй вымуш анай ці жаданай адзіноты.

Яе ніхто ня чуе, акрамя цябе. Нават калі ты сярод натоўпу. Таму па інтымнасьці зь ёй можна параўнаць хіба ш то car stereo pop. Але headphone pop прэтэндуе на непасрэдную блізасьць да цела і да душ ы.

Сярод рэлізаў гэтага году, якія адпавядаю ць стылістыцы headphone pop, апрача Air “Talkie Walkie” вылучаецца John Vanderslice (“Cellar Door”). Альбомы абсалю тна розныя па стылёвай прыналежнасьці, але нечым падобныя па характары і тэмпэрамэнце.

Тры альбомы за 9 год існаваньня - мала. Сем - многа. Але Air зноў выпадаю ць за рамкі клясыф ікацыяў. Іх дыскаграф ія нагадвае скрыню з падвойным дном, схованка ў якой аказваецца зьмястоўнейш ай за саму скрыню. Акрамя трох “нумарных” альбомаў у аф іцыйнай дыскаграф іі значацца перавыданьне сямі раньніх сынглаў (1997 “Premiers Symptomes”), музыка да ф ільму (2000 “The Virgin Suicides”), EP з рэміксамі на “10 000 Hz Legend” (2002 “Everybody Hertz”) і адзін унікальны супольны праект, які аб'ядноўвае ў сабе саўндтрэк, жывое выступленьне і гукавую кнігу. Салірую чы музычны інструмэнт у ім - голас жывога клясыка сучаснай і заўтраш няй італьянскай літаратуры Алясандра Барыка. Ён чытае (вядома, па-італьянску) урыўкі са сваёй кнігі “City”. У бэкграўндзе вы можаце пачуць Ж ана-Бэнуа і Нікаля, ш то мэлянхалічна кранаю ць струны халоднай гітары ды інш ыя музычныя дэвайсы. У самыя драматычныя моманты наагул замаўкаю ць - высокая літаратура павінна прамаўляць сама за сябе...

Аднак калі з усяго слоўнікавага запасу Барыка ваш ае вуха распазнае толькі “аморэ” і “чао”, то гэты кампакт падасца вярш ыняй занудзтва. Каб папярэдзіць падобны эф экт, арыгінальны CD зьмяш чае ангельскі пераклад...

Ш ТО РОБЯЦЬAIR

ПЕРАЧЫ ТВАЮ ЧЫ КЛЯСЫ КАЎ

ПРА Ф РАНЦУСКУЮ М УЗЫ КУ

ПРА М УЗЫ КУ

ПРА СЯБЕ

ПРА “TALKIEWALKIE”

ПРА КАМ ПАЗЫ ЦЫ Ю “BIOLOGICAL”

Годы н:

Гэта жах, гэта проста гаўно! І ўвесь сьвет ведае пра гэта. Канечне, у нас ёсьць інш ыя ф айныя рэчы: віно, кухня, мода. Але музыка... Гэта ўжо проста пакута.

Годы н:

Уявіце сабе, ш то вы турыст у Кітаі, і на чацьверты тыдзень вы сустракаеце земляка. Урэш це ёсьць нехта, з кім можна паразмаўляць! З музыкай тое самае. Калі мы граем, мы адчуваем сябе як дома.

Дункель:

М ы - вельмі замкнёныя і баязьлівыя. І, напэўна, ніводзін чалавек ня ведае, геі мы ці не.М ы ня геі. Ня маю нічога супраць іх, такі выбар залежыць ад біялёгіі. Кажуць, ш то жаночая палова мужчынскай душ ы - гэта яе крэатыўная частка. Я думаю, ш то справа ў наш ых галасах, асабліва ў маім - калі я сьпяваю, часам мой голас гучыць як жаночы.

Дункель:

Альбом прысьвечаны ценям наш ых сябровак, якія зьяўляю цца зноў і зноў. Ён быў створаны, каб зьвярнуцца да наш ых сябровак. Ён як ліст. Ты можаш убачыць у ім схаванае каханьне.

Дункель: Гэтая песьня ш мат значыць для мяне. Таму ш то часам сустракаю цца дзяўчыны, сымпатычныя, прыцягальныя, стылёвыя. Але я не захацеў бы кахацца зь імі. Зь інш ымі дзяўчынамі - гэта неш та немагчымае, няможна супраціўляцца: у яе такі колер вачэй, яна так рухаецца... Я не да канца ўпэўнены, але думаю, ш то прычына крыецца ў генэтыцы.

AIR / TALKIE WALKIESource/Virgin France, 2004

Афармленьне вокладкі спачатку выклікае трывожнае пытаньне: ці не чакае нас праверка алгебрай гармоніі, якая раней вылучала Air сярод інш ых?

Перш ыя ж хвіліны, пражытыя з альбомам, пасьпяхова пазбаўляю ць усялякіх думак пра алгебру, а адзіная ф ормула, якая можа спатрэбіцца, - генэтычны код мужчыны і жанчыны. Бо безь яе няпроста ацаніць усю прыгажосьць радка “XX, XY, that's why it's You and Me” зь песьні “Biological”. “Cherry Blossom Girl” (па ўсім відаць, каляжанка “Wonder Milky Bitch” з папярэдняга альбома) дзякую чы ф ранцускаму акцэнту наводзіць на думкі пра ш эры-брэндзі, а заіклівы “Run” - на тое, ш то акрамя творчага дуэту Ж ана-Бэнуа Дункеля і Нікаля Годэ тут нябачна прысутнічае Найджэл Годрыч (прадусар Radiohead пэрыяду пост-“OK computer”).

Калі вы бачылі кліп на “Cherry Blossom Girl”, які на М1 паказваю ць толькі ў жорстка адцэнзураваным выглядзе, то вас ужо ня зьдзівяць ні сада-маза пальчаткі, якія апранулі наш ыя героі на вокладцы альбома, ні тое, ш то адзін зь лю бімых ф ільмаў Годэ - порна “SexHibition № 1”. Ні нават тое, ш то выш эйзгаданы кліп зьняў Крыс Крамскі, рэжысэр “SexHibition”. Прызнайцеся, вы заўсёды чакалі ад іх нечага такога...

Air ня здрадзілі ні сабе, ні слухачам. Яны па-ранейш аму прынцыпова ігнарую ць законы радыёэтэру, бо яны самі - этэр (то бок air). Аднак добра гэта ці кепска, ш то альбом падабаецца ня столькі сам па сабе, як разам з усімі папярэднімі? Ці для гурта, якi на працягу ўсёй сваёй кар'еры імкнецца вырвацца з-пад гнёту супэрпасьпяховага дэбю ту, інакш быць і ня можа?

У 1998 іх палю білі за ш чырае рэтра “Moon Safari”, у 2001 мы дзівіліся велічнаму ф утурызму “10 000 Hz Legend”. Зразумець жа зараз, мінулае ці будучыню паказваю ць нам гэтыя візыянэры, ужо амаль немагчыма.

Дыск прадастаўлены крамай “Traffic”

AIR

1998199920002001200220032004

“Moon Safari” “Premiers Symptomes” (перавыданьне 1997) “The Virgin Suicides” “10 000 Hz Legend” “Everybody Hertz” (EP) “City Reading with Alessandro Baricco” “Talkie Walkie”

AIRСклад:Краіна:Лю бяць:Ня лю бяць:Іх назы ваю ць:

Ж ан-Бэнуа Дункель, Нікаля Годэ Ф ранцыя мастацкі сьвіст

ф ранцускую музыку “вэрсальскі дуэт”

ХЭПІ НЬЮ ЭЙР!

Д Ы СКАГРАФ ІЯ

CD / 034

ЗНОЙД ЗЕНЫ Я Ў ТРАНСЬЛЯЦЫ І

У “Lost In Translation” ёсьць такі эпізод: Ш арлота, самотная і маральна згвалтаваная японскай цывілізацыяй, сьпяш аецца ў будыйскі храм, каб там вярнуць сабе хоць частку павагі да японцаў і да ўласнай асобы. М ы ня ведаем, ш то гучыць у яе вялікіх навуш ніках, калі па дарозе ў звыш хуткай японскай электрычцы яна слухае плэер. Але гэта хутчэй за ўсё ня Air. Калі б гэта быў той самы трэк “Alone In Kyoto”, які чуем у гэты момант мы, Ш арлота вярнулася б у прасьвятленьні.

Рэжысэр Соф'я Копала, на жаль, ня дала сваёй гераіні такога ш анцу - але дала яго нам, прычым ужо другі раз. У абедзьвю х яе стужках гучыць музыка Air, а самі Ж ан-Бэнуа і Нікаля - яе даўнія знаёмыя.

У 1998 годзе, заўважыўш ы ў музычнай краме незвычайную вокладку іх “Moon Safari”, яна зацікавілася, а потым і пасябравала з музыкамі і зь іх сябрам-мастаком М айкам М ілзам. Ён быў панкам-скейтбардыстам, а пазьней папулярным дызайнэрам вокладак - напрыклад, для Pulp і Sonic Youth.

ЗАБЕГ ПА ГУКАВОЙ СЬЦЯЖ Ы НЦЫ

За мінулыя гады ўся гэтая цёплая кампанія зладзіла не адну ўзаемавыгадную калябарацыю-супрацоўніцтва. Іх супольныя праекты заўсёды ўспрымаліся як ЗЬЯВЫ , а ня простая сума “музыка+карцінка+відэа”.

Калі б ня ф ільм Соф'і перад вачыма і не звыш стылёвая вокладка - адзін з ш эдэўраў М айка М ілза - наўрад ці Air змаглі б выдаць саўндтрэк да “Virgin Suicides” за свой паўнавартасны альбом. Выйш аўш ы ў чаканьні іх другога альбома “Suicides” падагрэў інтарэс да маю чага выйсьці “10 000 Hz” да кіпеньня. Але сам аказаўся стрыманым і ўраўнаважаным аж да мураш ак па скуры. Відаць, гурт хацеў сыграць на кантрастах.

Зь інш ага боку, калі б не саўндтрэк ад Air, то рэжысэрскі дэбю т Копалы “Virgin Suicides” атрымаў бы ў рэцэнзіях і аглядах крытыкаў на адну-дзьве зорачкі меней, а гэта значыць - апусьціўся б да банальнага прахадняку. Карацей, яны вінныя адно аднаму як Гагарын стратасф эры.

Новая стужка карыстаецца наш мат больш ым посьпехам, і разьдзяліць яго са сваімі старымі сябрамі - прамы абавязак Соф'і. Не забыла яна і М ілза: М айк пачынаў зь перш ых кліпаў для Air, а зараз з дапамогай Соф'і і яе брата Рамана зьняў паўнамэтражны “Thumbsucker”, які мы, мабыць, убачым у траўні на Канскім

ф эстывалі. Цікава, ці не засьвецяцца там Air? Бо тады якой халеры адна зь лепш ых кампазыцыяў на “Talkie Walkie” называецца “Mike Mills”?

Японец Чарлі Браўн, які ў “Lost In Translation” сьпявае пад караоке “God Save The Queen”, - напраўду стары сябар Копалы. Больш за тое, ён лю біў пацеш ыць сябручкоў гэтым панк-стандартам, калі Соф'я яш чэ нават і ня ведала, пра ш то будзе яе другая стужка. Але калі яна пачула Чарлі ака Сід Віш эз, яна не ўтрымалася ад спакусы зьняць нават цэлы ф ільм, абы там была гэтая сцэна.

“Як вы думаеце, як успрымуць гэты ф ільм ваш ы японскія сябры?”

“М не самой цікава. Але яны пасьмяю цца, калі ўбачаць там Чарлі, які сьпявае...”

ІНТЭРТЭКСТУАЛЬНАСЬЦЬ

CD / 036

Вы бітны я банды (па вэрсіі CDчкі), якім у гэты м годзе таксама споўнілася 10 год. Ніводная зь іх яш чэ ня мае аф іцы йнага “Голду”.

Bloodhound Gang. Альбомаў: 3. Апош ні - “Hooray For Boobies”, 2000

Smash Mouth. Альбомаў: 4. Апош ні - “Get The Picture?”, 2003

Limp Bizkit. Альбомаў: 5. Апош ні - “Results May Vary”, 2003

Rammstein. Альбомаў: 4. Апош ні - “Mutter”, 2001

Lamb. Альбомаў: 4. Апош ні - “Between Darkness & Wonder”, 2003

Basement Jaxx. Альбомаў: 3. Апош ні - “Kish Kash”, 2003

Death in Vegas. Альбомаў: 3. Апош ні - “Scorpio Rising”, 2003

Placebo. Альбомаў: 4. Апош ні - “Sleeping With Ghosts”, 2003

За апош нія 2 гады гэта ўжо другі іх запіс - перш ы пасьля трагічнай сьмерці вакалісткі М эры Хансэн. Складаецца ўражаньне, быццам эф эмэрны ЕР “Instant 0 in the Universe” (2003) заставаўся ў іх памяці ня больш за тыя пару дзясяткаў хвілін, ш то грае плыта. Але гэты лонгплэй мае ўсе ш анцы вывесьці Stereolab з ф антомнага стану, хоць іх тагасьветны рэтра-поп і не прэтэндуе на нейкае пачуцьцё рэальнасьці.

Да “Eclipse” можна ставіцца як да easy-listening, лёгкага музычнага маргарыну, ш то растане хутчэй, чым вы пасьпееце адчуць яго смак. Аднак у адрозьненьне ад тлустых і насычаных халестэрынам клю бных бітаў яго можна слухаць нават пасьля інсульту - у якасьці ўзнаўляю чай тэрапіі. Тым больш ш то для самога гурта гэты альбом - перш ы крок на ш ляху да рэабілітацыі.

Калі Stereolab толькі пачыналі граць, яны ўжо тады хацелі быць старамоднымі. Некаторыя музычныя тэхналёгіі, якімі яны карыстаю цца, сёньня можна сустрэць хіба ш то ў рэпэртуары Kraftwerk. Але ў адрозьненьне ад апош ніх вуснамі Stereolab сьпяваю ць ня робаты, а сьветлыя эф ірныя істоты.

Вы пачулі Stereolab перш ы раз у жыцьці і вам ён спадабаўся? Узрадуйцеся, дзеці Божыя! Такіх альбомаў у іх назьбіраецца яш чэ вельмі ш мат. Інш ая справа, калі вы пачыналі, напрыклад, з найвыбітнейш ага “Dots and Loops” (1997), трэба будзе добра-ткі паспавядацца перад праслухоўваньнем “Eclipse”.

***

Цім Гэйн, лідэр Stereolab:

Напачатку я плянаваў запісаць live-альбом. Тады, увосені 2002 году, якраз перад сьмерцю М эры, я напісаў ш мат простых, пазытыўных песень, якія можна разглядаць як рэакцыю на посьпех папярэдняй кружэлкі. Акрамя таго, я ведаў, ш то ў параўнаньні са студыяй, якую мы звычайна маем у сваім распараджэньні, тая, дзе мы меліся запісвацца, была даволі прымітыўнай. М ы не маглі з гэтым не лічыцца. Таму кампазыцыі больш “завадныя”, у іх больш “сьвінгу”.

І праз 8 месяцаў пасьля ўсяго, ш то здарылася, мяне не пакідала ідэя зрабіць кружэлку з “жывым” гукам. Таму спачатку мы запісалі музыку для аднаго канала “ўжывую ”, а для другога - з дапамогай электронікі. Так узьнікла ідэя аранжыраваць два каналы цалкам па-рознаму...

М ы ўсё яш чэ чакаем ад яе якога-небудзь скандалу. Ніводзін нармальны чалавек ня можа паверыць, ш то Куртава ўдавіца знаходзіцца ўжо на тым этапе біяграф іі, калі крутасьць вымяраецца менш ым узростам бойф рэнда. У рэш це рэш т мы былі б радыя паверыць у лю бую, нават абсалю тна плятанічную сувязь паміж ёю і Джуліянам Касабланкаcам з The Strokes, якому яна прысьвяціла песьню “But Julian, I'm a Little Older Than You”. Але і тут нас чакае расчараваньне...

Ш то да самой музыкі, нагодаў для расчараваньня ня так і ш мат. Дарэмна ш укаць у “Sweetheart” ганебнае падабенства да “M!ssundaztood” Пінк. Суаўтарства з прадусарам Пінк Ліндай Пэры так і ня здолела апапсіць суровую рокерш у. Адно толькі незразумела: наш то было пачынаць кампазыцыю “I'll Do Anything” уступам са “Smells Like Teen Spirit”, а працягваць прыпевам з “Song 2” Blur?

Тым, хто перарос захапленьне сэкс-драгз- рок-н-ролам, варта ставіцца да Кортні як да яш чэ адной “ціпа 71-гадовай Ёкі О на”, “вясёлай удавіцы”. Яе творчасьць рэкамэндуецца далікатна хваліць, асьцярожна ганіць, перачытваць буклеты кампактаў у пош уках сьлядоў заўчасна сыйш оўш ых мужоў (знайш оўш ы, раняць скупую сьлязу), самі кампакты пры гэтым ня слухаю чы.

***

Джуліян Касабланкас пра сваю адзіную сустрэчу з Кортні Лав:

“Нічога паміж намі не было! Для мяне гэта таксама вельмі дзіўна, але яна паводзіла сябе амаль адэкватна. Адэкватна для Кортні Лав, я маю на ўвазе. Я даведаўся пра песьню праз другія рукі. Нібы там неш та кш талту “Я старэйш ая за цябе”. Думаю, гэта ўсё з-за адной наш ай зь ёю размовы. Відаць, гэта была проста парада зь яе боку”. - “Яна табе падабаецца?” - (паўза, потым усьміхаецца) “У мяне зараз ёсьць дзяўчына”.

CD

STEREOLAB / MARGERINE ECLIPSEWarnen / East Records, 2004

COURTNEY LOVE / AMERICA'S SWEETHEARTVirgin Records, 2004

ЧКА

CD-аглядальнiкi - Алеся СЕРАДА, Вiктар ПАЗЬНЯКОЎ

Будзем спадзявацца, ш то пасьля гэтага рэлізу N.R.M. знойдуць сілы і на цалкам новы альбом. Усё, ш то можна зрабіць са старым матэрыялам, яны ўжо зрабілі. Трыб'ют і “Голд”; з альбомам рэміксаў іх апярэдзілі, а бокс-сэт сынглаў выпусьціць не дазваляе замалая колькасьць гэтых самых сынглаў. Тым ня менш перш ы крок да выданьня рэдкіх дэма-вэрсіяў і невядомых архіваў ужо зроблены. Хоць ш мат каго расчаравала тое, ш то ў якасьці бонус-трэкаў былі выбраныя ня тыя з “дэмак” 1994 году, на якіх Лявон дэманструе сваё коліш няе ўменьне граць на губным гармоніку. Ш то ж, можа, яш чэ і іх дачакаемся, - у 2014...

Адзінае, за ш то можна крытыкаваць кампіляцыі, падобныя да гэтай, - парадак кампазыцыяў. Калі дзьве новыя песьні адкрываю ць зборку ўжо даўно вядомых, гэта робіць яе падобнай да максі-сынглу зь сямнаццацьцю бонусамі. Праслухаўш ы перш ыя дзьве, астатнія слухаць быццам і не абавязкова. Але не паддацца спакусе немагчыма - гэта сапраўды тыя самыя песьні, за якія мы іх лю білі, любім і будзем лю біць.

Здаецца, прызначэньне ўсенародна абраных бонусаў, - вывесьці слухача з татальнага дэпрэсону, у які яго загоняць новыя “10 год” і “Рок-н-рол не ўратуе” - рэчы занадта моцныя, каб стаць гітамі. Іх пэсымістычны настрой, аднак, не пераш каджае нарадзіцца аптымізму наконт таго, ш то наступныя 10 год пройдуць не ў застоі і не ў запоі. І можа нават некага ўратую ць. У новых песьнях жывуць мэлядычнасьць і драйв. Апош няга, ш чыра кажучы, не хапала некаторым кампазыцыям, якія, на думку Лявона і Піта, незаслужана ня трапілі ў “Голд”.

Карацей, ня кожнаму дадзены талент пісаць ш эдэўры, якія слухачам падабаю цца больш, чым самім аўтарам.

N.R.M. / СПРАВАЗД АЧА 1994-2004 GOLD EDITION, 2004

CD / 037

CD / 036

Вы бітны я банды (па вэрсіі CDчкі), якім у гэты м годзе таксама споўнілася 10 год. Ніводная зь іх яш чэ ня мае аф іцы йнага “Голду”.

Bloodhound Gang. Альбомаў: 3. Апош ні - “Hooray For Boobies”, 2000

Smash Mouth. Альбомаў: 4. Апош ні - “Get The Picture?”, 2003

Limp Bizkit. Альбомаў: 5. Апош ні - “Results May Vary”, 2003

Rammstein. Альбомаў: 4. Апош ні - “Mutter”, 2001

Lamb. Альбомаў: 4. Апош ні - “Between Darkness & Wonder”, 2003

Basement Jaxx. Альбомаў: 3. Апош ні - “Kish Kash”, 2003

Death in Vegas. Альбомаў: 3. Апош ні - “Scorpio Rising”, 2003

Placebo. Альбомаў: 4. Апош ні - “Sleeping With Ghosts”, 2003

За апош нія 2 гады гэта ўжо другі іх запіс - перш ы пасьля трагічнай сьмерці вакалісткі М эры Хансэн. Складаецца ўражаньне, быццам эф эмэрны ЕР “Instant 0 in the Universe” (2003) заставаўся ў іх памяці ня больш за тыя пару дзясяткаў хвілін, ш то грае плыта. Але гэты лонгплэй мае ўсе ш анцы вывесьці Stereolab з ф антомнага стану, хоць іх тагасьветны рэтра-поп і не прэтэндуе на нейкае пачуцьцё рэальнасьці.

Да “Eclipse” можна ставіцца як да easy-listening, лёгкага музычнага маргарыну, ш то растане хутчэй, чым вы пасьпееце адчуць яго смак. Аднак у адрозьненьне ад тлустых і насычаных халестэрынам клю бных бітаў яго можна слухаць нават пасьля інсульту - у якасьці ўзнаўляю чай тэрапіі. Тым больш ш то для самога гурта гэты альбом - перш ы крок на ш ляху да рэабілітацыі.

Калі Stereolab толькі пачыналі граць, яны ўжо тады хацелі быць старамоднымі. Некаторыя музычныя тэхналёгіі, якімі яны карыстаю цца, сёньня можна сустрэць хіба ш то ў рэпэртуары Kraftwerk. Але ў адрозьненьне ад апош ніх вуснамі Stereolab сьпяваю ць ня робаты, а сьветлыя эф ірныя істоты.

Вы пачулі Stereolab перш ы раз у жыцьці і вам ён спадабаўся? Узрадуйцеся, дзеці Божыя! Такіх альбомаў у іх назьбіраецца яш чэ вельмі ш мат. Інш ая справа, калі вы пачыналі, напрыклад, з найвыбітнейш ага “Dots and Loops” (1997), трэба будзе добра-ткі паспавядацца перад праслухоўваньнем “Eclipse”.

***

Цім Гэйн, лідэр Stereolab:

Напачатку я плянаваў запісаць live-альбом. Тады, увосені 2002 году, якраз перад сьмерцю М эры, я напісаў ш мат простых, пазытыўных песень, якія можна разглядаць як рэакцыю на посьпех папярэдняй кружэлкі. Акрамя таго, я ведаў, ш то ў параўнаньні са студыяй, якую мы звычайна маем у сваім распараджэньні, тая, дзе мы меліся запісвацца, была даволі прымітыўнай. М ы не маглі з гэтым не лічыцца. Таму кампазыцыі больш “завадныя”, у іх больш “сьвінгу”.

І праз 8 месяцаў пасьля ўсяго, ш то здарылася, мяне не пакідала ідэя зрабіць кружэлку з “жывым” гукам. Таму спачатку мы запісалі музыку для аднаго канала “ўжывую ”, а для другога - з дапамогай электронікі. Так узьнікла ідэя аранжыраваць два каналы цалкам па-рознаму...

М ы ўсё яш чэ чакаем ад яе якога-небудзь скандалу. Ніводзін нармальны чалавек ня можа паверыць, ш то Куртава ўдавіца знаходзіцца ўжо на тым этапе біяграф іі, калі крутасьць вымяраецца менш ым узростам бойф рэнда. У рэш це рэш т мы былі б радыя паверыць у лю бую, нават абсалю тна плятанічную сувязь паміж ёю і Джуліянам Касабланкаcам з The Strokes, якому яна прысьвяціла песьню “But Julian, I'm a Little Older Than You”. Але і тут нас чакае расчараваньне...

Ш то да самой музыкі, нагодаў для расчараваньня ня так і ш мат. Дарэмна ш укаць у “Sweetheart” ганебнае падабенства да “M!ssundaztood” Пінк. Суаўтарства з прадусарам Пінк Ліндай Пэры так і ня здолела апапсіць суровую рокерш у. Адно толькі незразумела: наш то было пачынаць кампазыцыю “I'll Do Anything” уступам са “Smells Like Teen Spirit”, а працягваць прыпевам з “Song 2” Blur?

Тым, хто перарос захапленьне сэкс-драгз- рок-н-ролам, варта ставіцца да Кортні як да яш чэ адной “ціпа 71-гадовай Ёкі О на”, “вясёлай удавіцы”. Яе творчасьць рэкамэндуецца далікатна хваліць, асьцярожна ганіць, перачытваць буклеты кампактаў у пош уках сьлядоў заўчасна сыйш оўш ых мужоў (знайш оўш ы, раняць скупую сьлязу), самі кампакты пры гэтым ня слухаю чы.

***

Джуліян Касабланкас пра сваю адзіную сустрэчу з Кортні Лав:

“Нічога паміж намі не было! Для мяне гэта таксама вельмі дзіўна, але яна паводзіла сябе амаль адэкватна. Адэкватна для Кортні Лав, я маю на ўвазе. Я даведаўся пра песьню праз другія рукі. Нібы там неш та кш талту “Я старэйш ая за цябе”. Думаю, гэта ўсё з-за адной наш ай зь ёю размовы. Відаць, гэта была проста парада зь яе боку”. - “Яна табе падабаецца?” - (паўза, потым усьміхаецца) “У мяне зараз ёсьць дзяўчына”.

CD

STEREOLAB / MARGERINE ECLIPSEWarnen / East Records, 2004

COURTNEY LOVE / AMERICA'S SWEETHEARTVirgin Records, 2004

ЧКА

CD-аглядальнiкi - Алеся СЕРАДА, Вiктар ПАЗЬНЯКОЎ

Будзем спадзявацца, ш то пасьля гэтага рэлізу N.R.M. знойдуць сілы і на цалкам новы альбом. Усё, ш то можна зрабіць са старым матэрыялам, яны ўжо зрабілі. Трыб'ют і “Голд”; з альбомам рэміксаў іх апярэдзілі, а бокс-сэт сынглаў выпусьціць не дазваляе замалая колькасьць гэтых самых сынглаў. Тым ня менш перш ы крок да выданьня рэдкіх дэма-вэрсіяў і невядомых архіваў ужо зроблены. Хоць ш мат каго расчаравала тое, ш то ў якасьці бонус-трэкаў былі выбраныя ня тыя з “дэмак” 1994 году, на якіх Лявон дэманструе сваё коліш няе ўменьне граць на губным гармоніку. Ш то ж, можа, яш чэ і іх дачакаемся, - у 2014...

Адзінае, за ш то можна крытыкаваць кампіляцыі, падобныя да гэтай, - парадак кампазыцыяў. Калі дзьве новыя песьні адкрываю ць зборку ўжо даўно вядомых, гэта робіць яе падобнай да максі-сынглу зь сямнаццацьцю бонусамі. Праслухаўш ы перш ыя дзьве, астатнія слухаць быццам і не абавязкова. Але не паддацца спакусе немагчыма - гэта сапраўды тыя самыя песьні, за якія мы іх лю білі, любім і будзем лю біць.

Здаецца, прызначэньне ўсенародна абраных бонусаў, - вывесьці слухача з татальнага дэпрэсону, у які яго загоняць новыя “10 год” і “Рок-н-рол не ўратуе” - рэчы занадта моцныя, каб стаць гітамі. Іх пэсымістычны настрой, аднак, не пераш каджае нарадзіцца аптымізму наконт таго, ш то наступныя 10 год пройдуць не ў застоі і не ў запоі. І можа нават некага ўратую ць. У новых песьнях жывуць мэлядычнасьць і драйв. Апош няга, ш чыра кажучы, не хапала некаторым кампазыцыям, якія, на думку Лявона і Піта, незаслужана ня трапілі ў “Голд”.

Карацей, ня кожнаму дадзены талент пісаць ш эдэўры, якія слухачам падабаю цца больш, чым самім аўтарам.

N.R.M. / СПРАВАЗД АЧА 1994-2004 GOLD EDITION, 2004

CD / 037

CD / 039CD / 038

На дадзены момант колькасць лю дзей, далучаных да кібэрсеткі - цяпер мы называем гэта інтэрнэтам, - дасягнула 650 мільёнаў чалавек. Дзед Гібсан меў рацыю, адно ш то лю дзі па яго вэрсіі былі ў сетцы ўвесь час. М ы пакуль ш то памятаем, ш то такое real time, але ўсё ідзе да таго, ш то хутка кібэр-прагнозы спраўдзяцца. І, як звычайна, каб паскорыць эвалю цыю і панізіць ступень яе гемаройнасьці, чалавек пачынае наватарстваваць направа і налева. Так зьявіўся плястыкавы інтэрнэт, альбо проста “нэт праз карткі”. Тут ты сам выбіраеш, колькі і за ш то плаціць, калі і адкуль улезьці ў павуціну.

Саміх інтэрнэт-правайдараў толькі ў М енску прыкладна столькі ж, колькі ў цябе пальцаў на чатырох руках. Якасьць сувязі і хуткасьць плястыкавага інтэрнэту ўсе прапаную ць прыблізна аднолькавую, таму стараю цца прыдумляць найбольш прывабныя тарыф ы і спэцпрапановы. М ногія, каб прыцягнуць пакупніка, спрабую ць выкарыстоўваць псыхалягічны ф актар: сіні колер, стылёвы дызайн, кідкую аф армілаўку. Але потым уласны досьвед падкажа табе: галоўнае ня колеры, а ўпэўненасьць у тым, ш то выкладзеная сума абавязкова ператворыцца ў энную колькасьць якаснага і беспраблемнага траф іку. Такая раскладка магчымая, калі да цябе ставяцца ня як да ўсёеднага “пакупніка” альбо сярэднестатыстычнага “спажыўца”, а як да чалавека, які ведае, ш то яму трэба і колькі ён згодны за гэта аддаць. Тады зьяўляецца новы стыль адносінаў: правайдар існуе для кліента, улічвае ўсе яго пажаданьні і магчымасьці. І тым самым зарабляе сабе рэпутацыю надзейнага.

ПЛЯСТЫКАВЫ ІНТЭРНЭТ

тэкст: Арцём Рамановіч

“УСЕ ЛЮДЗІ Б

ЫЛІ А

Б'ЯДНАНЫЯ Ў АДНУ СЕТКУ, П

РАЗЬ ЯКУЮ ЯНЫ МАГЛІ В

ЕСЬЦІ В

ІРТУАЛЬНЫЯ РАЗМОВЫ, Д

АСЫЛАЦЬ

АДЗІН АДНАМУ ІН

ФАРМАЦЫЮ І РАЗНАСТАЙНЫЯ ВІДЭАВОБРАЗЫ”. ЗА 20 ГОД ДА ЗЬЯЎЛЕНЬНЯ ІН

ТЭРНЭТУ КЛЯСЫК

КІБЭРПАНКУ ЎІЛЬЯМ ГІБСАН ПРАДБАЧЫЎ, Н

АКОЛЬКІ Ў

СЁ БУДЗЕ СУР'ЁЗНА.

Адкажы на пытаньні, прынясі запоўнены купон у

(М енск, пр. Скарыны, 58; тэл. (017) 284-81-96) - і ты возьмеш удзел у розыгрыш ы

інтэрнэт-картак ад М АГІСТРАЛЬ.

інтэрнэт-цэнтар “Площ@дка Samsung”

ДЭДЛАЙН - 15 ТРАЎНЯ.

1. МАГIСТРАЛЬ - ГЭТА:

пастаўш чык газы ў Беларусь

пастаўш чык інтэрнэт-паслугаў

пастаўш чык сантэхнікі на дом

2. З ЧАГО ЗВЫ ЧАЙНА ВЫ РАБЛЯЮ ЦЬ ІНТЭРНЭТ-КАРТКІ?зь лямінаванага кардону

зь нелямінаванага кардону

абодва варыянты

3. Ш ТО АДБУДЗЕЦЦА З КАРТКАЙ “М АГIСТРАЛЬ”, КАЛІ ЯЕ АПУСЬЦІЦЬ У ВАДУ?узарвецца

пачне сама сябе кланіраваць

намокне, таму лепей выкарыстаць па прызначэньні

Тваё імя

Твае кантакты

CD / 039CD / 038

На дадзены момант колькасць лю дзей, далучаных да кібэрсеткі - цяпер мы называем гэта інтэрнэтам, - дасягнула 650 мільёнаў чалавек. Дзед Гібсан меў рацыю, адно ш то лю дзі па яго вэрсіі былі ў сетцы ўвесь час. М ы пакуль ш то памятаем, ш то такое real time, але ўсё ідзе да таго, ш то хутка кібэр-прагнозы спраўдзяцца. І, як звычайна, каб паскорыць эвалю цыю і панізіць ступень яе гемаройнасьці, чалавек пачынае наватарстваваць направа і налева. Так зьявіўся плястыкавы інтэрнэт, альбо проста “нэт праз карткі”. Тут ты сам выбіраеш, колькі і за ш то плаціць, калі і адкуль улезьці ў павуціну.

Саміх інтэрнэт-правайдараў толькі ў М енску прыкладна столькі ж, колькі ў цябе пальцаў на чатырох руках. Якасьць сувязі і хуткасьць плястыкавага інтэрнэту ўсе прапаную ць прыблізна аднолькавую, таму стараю цца прыдумляць найбольш прывабныя тарыф ы і спэцпрапановы. М ногія, каб прыцягнуць пакупніка, спрабую ць выкарыстоўваць псыхалягічны ф актар: сіні колер, стылёвы дызайн, кідкую аф армілаўку. Але потым уласны досьвед падкажа табе: галоўнае ня колеры, а ўпэўненасьць у тым, ш то выкладзеная сума абавязкова ператворыцца ў энную колькасьць якаснага і беспраблемнага траф іку. Такая раскладка магчымая, калі да цябе ставяцца ня як да ўсёеднага “пакупніка” альбо сярэднестатыстычнага “спажыўца”, а як да чалавека, які ведае, ш то яму трэба і колькі ён згодны за гэта аддаць. Тады зьяўляецца новы стыль адносінаў: правайдар існуе для кліента, улічвае ўсе яго пажаданьні і магчымасьці. І тым самым зарабляе сабе рэпутацыю надзейнага.

ПЛЯСТЫКАВЫ ІНТЭРНЭТ

тэкст: Арцём Рамановіч

“УСЕ ЛЮДЗІ Б

ЫЛІ А

Б'ЯДНАНЫЯ Ў АДНУ СЕТКУ, П

РАЗЬ ЯКУЮ ЯНЫ МАГЛІ В

ЕСЬЦІ В

ІРТУАЛЬНЫЯ РАЗМОВЫ, Д

АСЫЛАЦЬ

АДЗІН АДНАМУ ІН

ФАРМАЦЫЮ І РАЗНАСТАЙНЫЯ ВІДЭАВОБРАЗЫ”. ЗА 20 ГОД ДА ЗЬЯЎЛЕНЬНЯ ІН

ТЭРНЭТУ КЛЯСЫК

КІБЭРПАНКУ ЎІЛЬЯМ ГІБСАН ПРАДБАЧЫЎ, Н

АКОЛЬКІ Ў

СЁ БУДЗЕ СУР'ЁЗНА.

Адкажы на пытаньні, прынясі запоўнены купон у

(М енск, пр. Скарыны, 58; тэл. (017) 284-81-96) - і ты возьмеш удзел у розыгрыш ы

інтэрнэт-картак ад М АГІСТРАЛЬ.

інтэрнэт-цэнтар “Площ@дка Samsung”

ДЭДЛАЙН - 15 ТРАЎНЯ.

1. МАГIСТРАЛЬ - ГЭТА:

пастаўш чык газы ў Беларусь

пастаўш чык інтэрнэт-паслугаў

пастаўш чык сантэхнікі на дом

2. З ЧАГО ЗВЫ ЧАЙНА ВЫ РАБЛЯЮ ЦЬ ІНТЭРНЭТ-КАРТКІ?зь лямінаванага кардону

зь нелямінаванага кардону

абодва варыянты

3. Ш ТО АДБУДЗЕЦЦА З КАРТКАЙ “М АГIСТРАЛЬ”, КАЛІ ЯЕ АПУСЬЦІЦЬ У ВАДУ?узарвецца

пачне сама сябе кланіраваць

намокне, таму лепей выкарыстаць па прызначэньні

Тваё імя

Твае кантакты

19 сакавіка адбы ўся розы гры ш пры зоў для чы тачоў CD ад гандлёвай маркі Rimmel. Ш то пры емна, гэта ўж о другі конкурс, які праводзіўся Rimmel сумесна з CD.

У інтэр'еры сэкцыі Rimmel, ш то ў г/д “На Нямізе”, (сюр-) прызам ад Rimmel прыемна зьдзіўляю цца наш ыя пераможцы:

КОНКУРС АД RIMMEL

Ф ІНАЛ!!!

CD / 040

ІРЫ НА ГРАЗНОВАЗОЯ ГОМ АННАТАЛЬЛЯ ІЎКІНАВІКТОРЫ Я КЛІМ ЯНЦЕНКА(завочна, пры з за яе атры мала каляж анка)

19 сакавіка адбы ўся розы гры ш пры зоў для чы тачоў CD ад гандлёвай маркі Rimmel. Ш то пры емна, гэта ўж о другі конкурс, які праводзіўся Rimmel сумесна з CD.

У інтэр'еры сэкцыі Rimmel, ш то ў г/д “На Нямізе”, (сюр-) прызам ад Rimmel прыемна зьдзіўляю цца наш ыя пераможцы:

КОНКУРС АД RIMMEL

Ф ІНАЛ!!!

CD / 040

ІРЫ НА ГРАЗНОВАЗОЯ ГОМ АННАТАЛЬЛЯ ІЎКІНАВІКТОРЫ Я КЛІМ ЯНЦЕНКА(завочна, пры з за яе атры мала каляж анка)