กลศึกเหนืออื่นใด

พลิกแพลงได้ ไม่คาดคิด

แพรวพราวด้วยปัญญา

ประยุกต์ ใช้ ไม่รู้จบ

บุญศักดิ์ แสงระวี

กลศึกพิสดารใน

จีน

อยากรู้เรื่อง

นึกถึง

นักแปลรางวัลสุรินทราชา จากสมาคมนักแปลและล่ามแห่งประเทศไทยนักเขียนรางวัลนราธิป จากสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย

กลศกึพสิดารในสามก๊ก

บุญศักดิ์ แสงระวี

กลศึกพิสดารในสามก๊กบุญศักดิ์ แสงระวี

พิมพ์ที่ : ฝ่ายโรงพิมพ์ บริษัท ตถาตา พับลิเคชั่น จ�ากัด โทรศัพท์ 0-2415-6797จัดจ�าหน่าย : สายส่งสุขภาพใจ บริษัท บุ๊ค ไทม์ จ�ากัด

214 ซ. พระรามที่ 2 ซอย 38 ถ. พระราม 2 แขวงบางมด เขตจอมทอง กรุงเทพฯ 10150โทรศัพท์ 0-2415-2621, 0-2415-6507 โทรสาร 0-2416-7744

พิมพ์ครั้งที่ 1 : กุมภาพันธ์ 2557 จัดพิมพ์โดย : ส�านักพิมพ์สุขภาพใจ บริษัท ตถาตา พับลิเคชั่น จ�ากัด ประธานกรรมการบริหาร : บัญชา เฉลิมชัยกิจ กรรมการผู้จัดการ : โชนรังสี เฉลิมชัยกิจ คณะที่ปรึกษา : ถาวร สิกขโกศล, ประชา หุตานุวัตร, ผ่องศรี ลือพร้อมชัย, สงวนศรี ตรีเทพประติมา บรรณาธิการบริหาร : วรุตม์ ทองเชื้อ บรรณาธิการ : ขวัญชัย สันติสุขคงชัย เลขานุการคณะบรรณาธิการ : กนกพร ถ�้าโคนทอง ออกแบบปก : ณัฐพงษ์ ภาคีแพทย์ ศิลปกรรม : ประธี สุนทรธนศาสตร์ ฝ่ายการตลาด : อัคคณัฐ ชุมนุม, อรปราง อภิหิรัญวงศ์ ฝ่ายขาย : มนัญชยา ศิริวงษ์, อุดร ปัญญาชัย, นิธิวิทย์ วรสมภพพล ฝ่ายโรงพิมพ์ : ไพบูลย์ ชาคริยานนท์, จิรวรรณ พยาฆรินทรังกูร

แนะน�าเพิ่มเติมติดต่อ : editor@booktime.co.thwww.booktime.co.th, SukkhapabjaiPUB

ข้อมูลทางบรรณานุกรมของส�านักหอสมุดแห่งชาติบุญศักดิ์ แสงระวี. กลศึกพิสดารในสามก๊ก.-- กรุงเทพฯ : ตถาตา พับลิเคชั่น, 2557. 272 หน้า. 1. นวนิยายจีน--ประวัติและวิจารณ์. I. ชื่อเรื่อง.895.13009ISBN 978-616-7818-39-9

เปิดสงครามอย่างพิสดาร ขึ้นชื่อว่าการรบทัพจับศึก ไม่มีศึกใดท่ีชนะด้วยความบังเอิญ และไม่มีศึกใดที่รบ

กันอย่างปราศจากความคิด ไม่ว่าแม่ทัพ นายกอง ไปจนถึงทหารเลว ล้วนต้องอาศัยสติ

ปัญญาท�าสงครามทั้งสิ้น และหากผู้ท�าสงครามนั้น คว้าชัยชนะมาได้โดยมิต้องเสียก�าลัง

แรงพลหรือทรัพย์สินวัตถุเลย ก็นับได้ว่าเป็นผู้ยอดเยี่ยมยิ่งแห่งสมรภูมิ ดังที่ปรมาจารย์

แห่งการทหารซุนอู่(ซุนวู)กล่าวไว้ว่า

“การบญัชาทพัชัน้เอกคอืชนะด้วยอบุาย รองมาคอืชนะด้วยการทตู รองมาคอืชนะ

ด้วยการรบ เลวสุดคือการตีเมือง”

ถ้าถามว่าท�าอย่างไรให้ชนะด้วยอบุายตรงนีข้ึน้อยูก่บัการพลกิแพลงปรบัประยทุธ์

ใช้หันเหียนเล่ห์กลที่มีอยู่ร้อยแปดของผู้ท�าสงครามเองที่เรียกกันว่ากลศึกและจะยิ่งมี

ประสิทธิภาพมากขึ้นหากกลศึกน้ันเป็นไปอย่าง“พิสดาร”แล้วอะไรเล่าที่เรียกว่ากลศึก

พิสดาร

สามก๊กเป็นยคุหนึง่ทีแ่ผ่นดนิจนีเกดิการแบ่งออกเป็นสามก๊กสามเหล่าท�าสงคราม

ขับเคี่ยวกันเป็นเวลายาวนาน แน่นนอนว่า การท�าสงครามระหว่างก๊ก ต้องมีการชิงไหว

ชิงพริบอาศัยกลศึกเข้าห�้าหั่นศัตรูต่างก๊กให้พินาศย่อยยับไปและในกลศึกต่างๆที่ใช้มี

กลศึกพิสดารอยู่เป็นอันมากด้วยเหตุนี้กลศึกพิสดารในสามก๊กจึงเป็นความตั้งใจแสดง

ให้เห็นถึงความพิสดารในการสัประยุทธ์เหล่านั้นอาศัยเหตุการณ์เรื่องราวตอนต่างๆที่

ปรากฏในวรรณคดีชิ้นเอกนี้ และยังมีผู ้กล่าวถึงหรือใส่ใจมองอย่างละเอียดถี่ถ้วนอยู่

น้อยนักให้ได้รับมุมมองใหม่ๆที่แปลกแตกต่างออกไปอย่างกลศึกการดูหม่ินศัตรูใน

ด้านรวม การคาดคะเนข้าศึกสู่ชัยชนะ ไม่ประมาทศัตรูทางยุทธวิธี แผนแยกสลายข้าศึก

ฯลฯและอกีมากมายถงึ34กลยทุธ์ทีท่�าให้เข้าถงึกลศกึพสิดารได้อย่างเข้าใจและสามารถ

น�าไปต่อยอดปรับใช้ได้อย่างไม่อยากนัก

หากถามว่าผู้ที่อ่านสามก๊กสามจบคบไม่ได้จริงหรือคงตอบว่าที่คบไม่ได้เพราะ

คนผู้นั้นรู้จักเอากลศึกพิสดารในสามก๊ก มาปรับประยุกต์ใช้เพื่อให้เกิดประโยชน์กับตัว

แบบเอารัดเอาเปรียบโดยท่ีไม่มีผู้ใดรู้เท่าทันหรือคาดคิดได้มากกว่าก็หวังเพียงผู้ที่ได้อ่าน

หนังสือเล่มนี้แล้วจะน�าไปใช้ประโยชน์ในทางที่เจริญยิ่งๆด้วยกัน

ลั่นกลองออกศึก

สุขภาพใจ

หนังสือเล่มนี้ได้เลือกเอาเล่ห์กล หรือกลศึก หรือกลยุทธ์ หรือแผนศึกสุด

แท้แต่จะเรียกที่ยังไม่สู้จะมีใครสนใจพูดหรือเขียนถึงมารวบรวมไว้จ�านวนหนึ่งใน

สามก๊กแต่ละฝ่ายได้ใช้สิ่งเหล่านี้ไว้มากมาย

ทว่าการเดินเรื่องในสามก๊กก็เพียงพูดผ่านไปเรื่อยๆ มิได้เน้นให้เห็นหรือ

ช้ีไว้อย่างชัดเจน ว่ากลศึกที่ใช้นั้นมีชื่อเสียงเรียงนามว่าอย่างไร ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว

เล่ห์กลแต่ละอย่างล้วนมีชื่อของมันอยู่ทั้งสิ้น หนังสือเล่มนี้เป็นการทดลองให้ชื่อ

แก่เล่ห์กลเหล่านั้นแน่นอนว่าในสามก๊กมีการใช้สิ่งเหล่านี้มากมายตั้งแต่ตอนเริ่ม

ต้นจนถึงตอนจบ เป็นเรื่องสุดวิสัยที่สติปัญญาของคนคนเดียวสามารถจะท�าได้

ฉะนั้นในที่นี้จึงเพียงแต่น�าเอาที่เห็นดังที่กล่าวไว้ว่ามีการเขียนถึงพูดถึงน้อยหรือ

ไม่มีเลยมารวบรวมไว้จ�านวนหนึ่งเท่านั้น

หนังสือเล่มนี้เขียนขึ้นเพราะใคร่จะให้ผู้อ่านอ่านสนุก มิได้หวังจะให้เป็น

ประโยชน์ทางอื่นเลยอย่างไรก็ดีก็อาจจะมีผู้อ่านบางท่านน�าไปใช้เป็นประโยชน์

ในทางอื่นบ้าง เช่นในการปฏิบัติตนในธุรกิจหรืออื่น ๆ จนเกิดผลดีแก่ตน ก็ขอ

อนุโมทนาด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่ง

ด้วยความเคารพ

บุญศักดิ์ แสงระวี

มิถุนายน2556

ค�าน�าผู้เขียน

ชนะด้วยการรบพิสดาร

แผนกลซ้อนกล

มีความดีความชอบก็ต้องตกรางวัล

คุมโอรสสวรรค์เพื่อบัญชาเหล่าขุนนาง

รับผู้ยอมจ�านนคนแปรพักตร์

การคาดคะเนข้าศึกสู่ชัยชนะ

ซ่อนคมในฝัก

ดูหมิ่นศัตรูในด้านรวม

ไม่ประมาทศัตรูทางยุทธวิธี

ตัดเสบียงทั้งของคนของม้า

สมรสเพื่อการเมือง

ผลสามเยือนกระท่อมหญ้าของเล่าปี่

การใช้ก�าลังตามสถานการณ์

การโต้คารมอย่างแหลมคม

ศึกจารกรรม

แผนแยกสลายข้าศึก

ใช้ดินฟ้าอากาศให้เป็นประโยชน์

สารบญั

9172733414955626975839197

103111119127

รุกรบเมื่อไม่คาดคิด

ข้าศึกยโสให้เหิมเกริม

สลับแขกกลับเป็นเจ้าบ้าน

ใช้ความผิดพลาดของศัตรูได้ก็ชนะ

ลวงข้าศึกให้ตายใจ

รอการเปลี่ยนแปลงของข้าศึก

ถือโจมตีทางใจเป็นเอก

ล่อเสือออกจากถ�้า

บุกซ�้ายามอลหม่าน

ดักตีกลางทางระหว่างเคลื่อนพล

โจมตีด้วยเพลิง

รบหลังอิงน�้า

เสี่ยงเมื่อจ�าต้องเสี่ยง

เลือกใช้แม่ทัพก�าหนดแพ้ชนะ

จริงในเท็จเท็จในจริง

รู้เขารู้เรา

ยุทธศิลป์ไม่ตายตัว

135144153161169175185193200207215223231239249257266

เล่าปี่

ชนะด้วยการรบพิสดาร

เล่าปี่ได้ชื่อว่าเป็นพระเจ้าแผ่นดินที่ก่อตั้งแคว้นจ๊กก๊กนับเป็นคนส�าคัญ

คนหนึ่งในสามก๊ก

เล่าปี่ปรากฏตัวเป็นครั้งแรกเมื่อโจรโพกผ้าเหลืองยกทัพมาตีเมืองอิวจิ๋ว

ซึ่งเล่าเอียงเป็นเจ้าเมืองและเจาเจ้งเป็นแม่กองทหารประจ�าเมืองเล่าเอียงปรึกษา

กับเจาเจ้งว่า“ก�าลังทหารในเมืองเราน้อยนักจ�าจะต้องป่าวประกาศให้วีรชนคน

กล้ามีปัญญามาสู้รบจับโจรมิให้เป็นภัยแก่บ้านเมืองสืบไป”

อันที่จริงโจรโพกผ้าเหลืองนั้นคือมวลชนชาวนาที่ก่อการลุกขึ้นสู้เพราะไม่

พอใจการปกครองของทางการ จึงมีชาวนามาเข้าร่วมด้วยเป็นจ�านวนมากจนเจ้า

หน้าที่บ้านเมืองเกรงขามเหลือก�าลังที่ทหารประจ�าเมืองจะประมือด้วยจึงต้องปิด

ประกาศหาคนมีฝีมือมาช่วยตามประตูเมือง

เล่าป่ีเป็นคนอ�าเภอตุน้ก้วนในเมอืงอวิจิว๋ความจรงิเป็นเชือ้พระวงศ์ราชวงศ์

ฮั่นที่ยังครองราชบัลลังก์อยู่ แต่ก็อยู่ปลายแถวสุดโต่งจนไม่มีใครรู้จักนอกจากตัว

เอง และไม่มีใครมาอุดหนุนเกื้อกูลให้ได้ดีสมฐานะ จึงได้แต่ทอเสื่อขายเลี้ยงปาก

เลี้ยงท้องเลี้ยงดูมารดาไปวันหนึ่งๆแต่ถึงจะสิ้นไร้ไม้ตอกเล่าปี่ก็คิดอยู่เสมอมา

ว่า ตนจะต้องได้เงยหน้าอ้าปากเป็นใหญ่เป็นโตสักวันหนึ่ง จึงเฝ้าคอยโอกาสนั้น

อยู่ตลอดเวลา

10กลศกึพสิดารในสามก๊ก

พร้อมๆกับการเปิดตัวเล่าปี่“สามก๊ก”ก็เปิดตัวกวนอูและเตียวหุยด้วย

ในวันที่เล่าเอียงปิดประกาศรับสมัครผู้ปราบโจรโพกผ้าเหลืองเล่าปี่ไปดูประกาศ

นั้นดูไปก็ถอนหายใจไปใคร่ครวญอยู่ว่าตนควรจะตัดสินใจอย่างไรดีเพราะนี่อาจ

เป็นโอกาสถีบตัวไปสู่จุดหมายที่ตนได้ตั้งหน้าตั้งตาคิดอยู่ทุกวันคืนก็เป็นได้

ขณะน้ันเองก็มีเสียงดังมาจากข้างหลังว่า “เป็นลูกผู้ชายไยจึงเอาแต่ถอน

หายใจไม่ช่วยกู้บ้านกู้เมือง”เล่าปี่หันไปดูเห็นเตียวหุยจึงสนทนาด้วยเป็นที่ถูกอก

ถูกใจของทั้งสองฝ่ายครั้นแล้วก็ชวนกันไปนั่งดื่มสุราที่ร้านปรึกษาหารือกันเรื่อง

กู้บ้านกู้เมืองระหว่างนั้นมีชายคนหนึ่งใบหน้าแดงเข็นรถมาหน้าร้านสั่งซื้อสุรา

พลางเร่งรัดว่า“เอามาเร็วๆเราจะรีบไปรับอาสากู้แผ่นดิน”

เล่าปี่และเตียวหุยรู้ว่าตนได้เจอผู้ร่วมอุดมการณ์ด้วยกันเข้าแล้ว จึงเชิญ

ให้มาร่วมโต๊ะดื่มสุราสนทนาร่วมมือกันคนคนนี้ชื่อกวนอูเมื่อสนทนากันไปก็รู้สึก

ว่าต่างต้องชะตาของกันและกันและคิดการอย่างเดียวกันเตียวหุยจึงเกิดความคิด

ที่ชี้ชะตากรรมของคนทั้งสามตั้งแต่บัดนั้นขึ้นว่า “เราทั้งสามคิดการต้องกัน เชิญ

ท่านทั้งสองไปที่บ้านเราดอกท้อหลังบ้านก�าลังบานสะพรั่งเป็นโอกาสดีท่ีเราสาม

คนน่าจะสาบานต่อเทพยดาฟ้าดินเป็นพี่น้องร่วมสาบานจนวันตายจะได้ร่วมกัน

คิดการใหญ่สืบไปในภายหน้า”เล่าปี่และกวนอูเห็นด้วย

ค�าสาบานในสามก๊กฉบบัเจ้าพระยาพระคลงั(หน)แปลไว้มดีงันี้“ข้าพเจ้า

เล่าปี่กวนอูเตียวหุยทั้งสามคนนี้อยู่ต่างเมืองวันนี้ได้มาพบกันจะตั้งสัตย์สาบาน

เป็นพี่น้องร่วมท้อง เป็นน�้าใจเดียวซื่อสัตย์ต่อกันสืบไปจนวันตาย จะได้ช่วยท�านุ

บ�ารุงแผ่นดินให้อยู่เย็นเป็นสุขถ้ามีภัยอันตรายสิ่งใดและรบศึกเสียทีข้าพเจ้ามิได้

ทิ้งกัน จะแก้กันกว่าจะตายทั้งสาม และความสัตย์น้ีข้าพเจ้าได้สาบานต่อหน้า

เทวดาทั้งปวงจงเป็นทิพย์พยาน ถ้าสืบไปภายหน้าข้าพเจ้าท้ังสามมิได้ซ่ือตรงต่อ

กันขอให้เทวดาสังหารผลาญชีวิตให้ประจักษ์แก่ตาโลก”

คิดตามอายุเล่าปี่อายุ29ในเวลานั้นจึงเป็นพี่ใหญ่ส่วนกวนอูเป็นน้องกลาง

เตียวหุยเป็นน้องเล็ก หลังจากนั้น พี่น้องทั้งสามก็รวบรวมผู้คนและศัสตราวุธได้

สามร้อยคิดสู ้กับโจรโพกผ้าเหลือง จึงพากันไปขอสมัครเป็นทหารกับเจาเจ้ง

11ชนะด้วยการรบพสิดาร

เจาเจ้งเป็นคนมีสายตาแหลมคมดูพี่น้องร่วมสาบานสามคนเห็นว่าน่าจะเป็นคนมี

ฝีมือทางเพลงอาวุธพอตัวเมื่อถามก็ได้ความจริงตามที่คิดจึงน�าตัวไปพบเล่าเอียง

เจ้าเมือง เล่าเอียงพอรู้ว่าเล่าปี่แซ่เดียวกันกับตน ซ�้ายังเป็นเช้ือพระวงศ์ด้วยก็ให้

ความสนิทสนมเป็นอันดีแต่งตั้งให้คนทั้งสามเป็นนายทหารช่วยเจาเจ้ง

เล่าปี่ กวนอู และเตียวหุยร่วมสาบานเป็นพ่ีน้องกันในสวนท้อ

12กลศกึพสิดารในสามก๊ก

ต่อมาไม่นาน โจรโพกผ้าเหลืองยกทัพมาตีตุ้นก้วน เล่าเอียงให้พี่น้องสาม

คนออกรบการรบที่ตุ้นก้วนยังไม่ทันปะทะกันมากเท่าใดขุนพลสองคนของโจรก็

ถกูฆ่าทพัโจรแตกกระเจงินบัเป็นผลงานชิน้แรกของการคดิการใหญ่ของสามพีน้่อง

ร่วมสาบานเล่าเอียงดีใจออกไปรับผู้ได้ชัยชนะกลับมา

รุ่งขึ้นเล่าเอียงก็ได้รับหนังสือจากสิบเกงเจ้าเมืองเฉงจิ๋วแจ้งขอความช่วย

เหลือมาว่ากองทัพโพกผ้าเหลืองยกมาล้อมเมืองเฉงจิ๋วด้วยก�าลังมหาศาลเกรงว่า

ตนจะต้านไม่อยู่ต้องเสียเมืองในไม่ช้า จึงขอก�าลังจากเล่าเอียงให้ส่งทหารไปช่วย

ด่วนเล่าเอียงจึงให้เจาเจ้งร่วมกับสามพี่น้องคุมทหารห้าพันรีบเดินทัพไปในทันที

กองทัพโพกผ้าเหลืองมีเป็นหมื่นเห็นมีทัพยกมาช่วยเฉงจิ๋วก็เข้าตีจ�านวน

ทหารของอิวจิ๋วน้อยกว่าเป็นอันมาก รับมือกับทัพโพกผ้าเหลืองไม่ไหวจึงต้องรีบ

ถอยทัพออกมาก่อน ในระหว่างทางที่ถอยออกมาหาที่ตั้งค่ายพักนั้น เล่าปี่ได้

ครุ่นคิดมาตลอดทางว่า ‘ก�าลังทหารเรามีเท่านี้ ไหนเลยจะรบ

ชนะได้ทว่าอย่างไรเสียก็ต้องหาทางเอาชนะให้ได้มิฉะนั้น

แล้วที่รบชนะครั้งแรกไปหยกๆก็จะหาความ

หมายอันใดมิได้ แต่จะท�าอย่างไรจึงจะรบ

ชนะได้เล่า’

เล่าปี่คิดแล้วคิดอีกต�ารายุทธศิลป์

ผ่านสายตามาก็มากพอสมควรมีส่วนไหน

เล่าที่พอจะช่วยให้ชนะคิดไปคิดมาทันใด

นั้นเองก็มีค�า ๆ หน่ึงแวบขึ้นมาในสมอง

“การศึกมิหน่ายเล่ห์” เล่าปี ่จึงได้คิดว่า

ล�าพังอาศัยก�าลังทหารแค่หยิบมือ เมื่อเทียบกับ

ข้าศึกมีแต่แพ้กับแพ้สถานเดียวถ้าไม่ใช้เล่ห์

กลดังค�าที่ผุดขึ้นมาในหัวคิดแล้ว ก็เลี่ยง

ความพ่ายแพ้ไม่พ้นแน่ แต่จะใช้

เล่ห์กลอะไรเล่าจงึจะเป็นผลให้ชนะ

13ชนะด้วยการรบพสิดาร

เมื่อคิดถึงตรงน้ี ใจของเล่าปี่ก็ประหวัดถึง ยุทธศิลป์ซุนจื่อ ขึ้นมาทันที

ซุนจื่อก็คือซุนอู่นักการทหารชื่อเสียงโด่งดังในสมัยปลายยุคชุนชิว (770-476 ปี

ก่อนคริสตกาล)เขาเขียนยุทธศิลป์ซุนจื่อไว้13บทถือเป็นต�ารายุทธศิลป์เล่ม

แรกสุดของโลกความยอดเยี่ยมของยุทธศิลป์เล่มนี้พระเจ้าไกเซอร์แห่งเยอรมนี

ถึงกับอุทานขึ้นเมื่อได้อ่านฉบับแปลหลังจากรบแพ้ในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งว่า

“หากเราได้อ่านยุทธศิลป์ซุนจื่อมาก่อนหน้านี้เราก็มิต้องถึงกับสูญชาติ”

ในบทที่5ว่าด้วยพลานุภาพเขียนไว้ในต้นวรรคที่2ว่า

“อันการรบนั้นสู้ศึกด้วยรบสามัญชนะด้วยรบพิสดาร”

เล่าปี่จ�าความตรงนี้ได้แม่นย�าแต่อย่างไรที่ว่ารบพิสดารเล่าการรบในสมัย

นั้นโดยปกติแล้วทั้งสองฝ่ายน�าทัพมาเผชิญหน้ากันแล้วแยกทหารออกเป็นกอง

กลางปีกขวาปีกซ้ายเมื่อลั่นกลองรบทั้งสองฝ่ายก็เข้าประจัญบานกันซ่ึงหน้าฝ่าย

ใดมีทหารมากกว่าแข็งแกร่งกว่าก็ชนะไปฝ่ายที่มีทหารน้อยกว่าอ่อนแอกว่าจะ

รบชนะให้ได้นั้นยากยิ่งกว่าเข็นครกขึ้นภูเขาแต่ซุนอู่ชี้ให้เห็นว่าจะต้องใช้การรบ

พิสดาร

แต่การรบพิสดารคืออย่างไร

เล่าป่ีพยายามใช้หวัคดิทัง้หมดขบประเดน็นี้ค�าโบราณเคยกล่าวไว้ว่าความ

พยายามอยู่ที่ไหนความส�าเร็จอยู่ที่นั่นในที่สุดเล่าปี่ก็คิดออกในระหว่างการเดิน

ทัพกับการปะทะกับข้าศึกเล่าปี่สังเกตลักษณะภูมิประเทศเห็นว่าการรบพิสดาร

คงต้องตัดสินด้วยลักษณะของภูมิประเทศ จึงไปปรึกษากับเจาเจ้ง ซึ่งในเวลานั้น

เจาเจ้งก็วิตกในเรื่องนี้อยู่เช่นกันเมื่อปรึกษากันจนมีความเห็นเป็นเอกฉันท์แล้วก็

ให้กวนอูน�าทหารหนึ่งพันไปซุ่มอยู่ทางขวาของจุดที่ก�าหนดเป็นเขตซุ่มตี ส่วน

เตยีวหยุกน็�าทหารหน่ึงพันไปซุม่อยูท่างซ้ายเมือ่ได้ยนิเสยีงกลองรบลัน่เป็นสญัญาณ

เมื่อใดก็ให้ออกโจมตีขนาบข้าศึกทั้งซ้ายขวาในทันที

14กลศกึพสิดารในสามก๊ก

รุ่งเช้าเจาเจ้งกับเล่าปี่น�าทหารออกท้ารบเมื่อทัพโพกผ้าเหลืองน�าทัพออก

รบด้วยก็แสร้งรบแพ้ รบพลางถอยพลางให้ข้าศึกไล่ตามไปยังจุดก�าหนดการซุ่มตี

คร้ันแล้วเล่าปี่ก็สั่งให้ลั่นกลองสัญญาณทหารกวนอู เตียวหุยกรูกันออกมาขนาบ

ทหารข้าศึกทั้งสองข้างเจาเจ้งเล่าปี่ก็หวนกลับมารบอีกสิบเกงเจ้าเมืองเฉงจิ๋วก็

น�าทหารตกีระทบเข้ามาทางด้านหลังทหารโพกผา้เหลืองตกอยูใ่นวงล้อมบาดเจบ็

ล้มตายนับไม่ถ้วนที่เหลือก็แตกกระเจิดกระเจิงไปคนละทิศละทางไม่เป็นอันสู้รบ

อีกต่อไป อันตรายของเฉงจ๋ิวก็มลายหายสูญไปในพริบตา สิบเกงดีใจนักจึงปูน

บ�าเหน็จรางวัลแก่ทหารของอิวจิ๋วอย่างเต็มที่

การรบพิสดารพูดง่ายๆก็คือวิธีรบที่ฝ่ายตรงข้ามมิได้คาดคิดและก็มิได้

มีแค่การซุ่มตีเพียงอย่างเดียว กองทัพโพกผ้าเหลืองรบชนะเล่าปี่ในการปะทะกัน

คร้ังแรกเพราะเห็นเล่าปี่มีทหารมาแค่ไม่กี่พันคนจึงรู้สึกว่าการรบชนะเล่าปี่ไม่ใช่

เรื่องยากเย็นอะไรนัก ส่วนเล่าปี่ก็สรุปบทเรียนจากการรบแพ้ครั้งแรก เค้นสมอง

หาวิธีเอาน้อยชนะมากจนพบ ใช้วิธีซุ่มตีที่ข้าศึกคิดไม่ถึง ท�าให้ทัพโพกผ้าเหลือง

ตกอยู่ในวงล้อมหมดหนทางที่จะสู้รบต่อไปต้องแตกพ่ายยับเยิน

ในสามก๊กการรบพิสดารมีมากมายหลายหลากสุดแต่ใครจะน�ามาใช้ให้

เป็นประโยชน์แก่ชัยชนะของตนเอง

การรบพิสดารในครั้งนี้นับเป็นก้าวแรกอันสวยงามของเล่าปี่ในเรื่องคิดการ

ใหญ่ส่งผลให้ชื่อเสียงเล่าปี่เริ่มเปล่งรัศมีขึ้นเป็นปฐมฤกษ์แม้จะไม่เจิดจ้านักก็ตาม

ยุทธศิลป์ซุนจื่อบทที่5พลานุภาพ

กลศึกพิสดารในสามก๊กหน้า13ชนะด้วยการรบพิสดาร

อันการรบนั้น

สู้ศึกด้วยรบสามัญ

ชนะด้วยรบพิสดาร

เตียวหุยปล่อยตัวเงียมหงัน

แผนกลซ้อนกล

ในเล่ห์กลของสามก๊ก การใช้กลซ้อนกลเป็นกลอุบายส�าคัญที่พบเห็น

มากที่สุด

เมื่อครั้งที่โจโฉรบกับลิโป้เพื่อชิงเมืองปักเอี้ยงก็ต้องกลของตันก๋งท่ีปรึกษา

คนส�าคัญของลิโป้ เมื่อเข้าเมืองปักเอี้ยงไปแล้ว ก็ถูกไฟคลอกทั้งกองทัพเสียหาย

พ่ายแพ้ยับเยินแม้แต่ตัวโจโฉเองเสื้อผ้าถูกไฟไหม้ต้องรีบถอดท้ิงหนวดเคราก็ไหม้

เกลี้ยงจนคิดไม่ถึงว่าที่แล้วมาที่คางของโจโฉมีหนวดเคราอยู่ไฟลวกแขนและมือ

แทบจะเอาชีวิตไม่รอด

เมือ่ถอยทพักลบัค่ายได้พวกบรวิารกเ็ข้ามาถามความเป็นไปในการรบโจโฉ

แทนที่จะเสียใจตีโพยตีพายกลุ้มอกกลุ้มใจเขากลับเงยหน้าขึ้นหัวเราะว่า“เราต้อง

กลอุบายของข้าศึกพ่ายแพ้มาต้องหาทางแก้แค้นเอาคืนให้จงได้”พวกขุนพลทั้ง

หลายต่างพากันเจ็บแค้นแทนเจ้านาย กุยแกนักวางแผนท่ีปรึกษาคนส�าคัญของ

โจโฉจึงว่า“ท่านจะคิดการอย่างไรก็จงเร่งท�าเถิดช้าไปเกลือกข้าศึกตั้งหลักได้แล้ว

การนั้นก็จะเสียเปล่า”

โจโฉจงึเผยแผนการของตนออกมา“เราตอ้งใช้กลซอ้นกลใชแ้ผนซ้อนแผน

วันน้ีลิโป้คิดฆ่าเราให้ตาย เราจงลอยเรือตามน�้า ป่าวร้องออกไปให้ท่ัวท้ังกองทัพ

ว่า เรากลับมาถึงค่ายก็สิ้นลมเพราะไฟเผา จงแต่งขาวไว้ทุกข์ให้เรา ลิโป้คงฉวย

18กลศกึพสิดารในสามก๊ก

โอกาสทีท่หารเราเศร้าโศกมเิป็นอนัสูร้บยกทพัมาตเีพือ่ซ�า้เตมิทพัเราอย่างแน่นอน

ทัพเราจะแยกย้ายกันไปซุ่มตามแถบภูเขาม้าเล้งรอทหารข้าศีกผ่านทางไปแล้วกึ่ง

หนึ่งก็ออกตีกระหนาบพร้อมกันทั้งหมด ลิโป้ก็จะตกอยู ่ในเงื้อมมือเราอย่าง

ง่ายดาย”

บรรดาขุนพลทั้งหลายเห็นด้วยกับแผนการของโจโฉ จึงสั่งให้ทหารทุกคน

แต่งขาวไว้ทุกข์ ร้องไห้คร�่าครวญอาลัยโจโฉ ธงทิวทั้งหลายทั่วค่ายก็กลายเป็น

สีขาวไปส้ิน ไม่เหลือสิ่งใดที่แสดงว่าเป็นกองทัพพร้อมรบเฉกเช่นเมื่อครั้งโจโฉยัง

มีชีวิตอยู่

ข่าวโจโฉตายไปถึงเมืองปักเอี้ยงในทันทีลิโป้ดีใจที่ขจัดโจโฉได้ส่วนตันก๋ง

ก็ปลาบปลื้มที่แผนลวงของตนส�าเร็จลงอย่างงดงามทั้งลิโป้และตันก๋งผู้ปรีชามิได้

คิดเคลือบแคลงระแวงสงสัยเลยว่าข่าวการตายของโจโฉเป็นกลซ้อนกลลิโป้เห็น

เป็นโอกาสจึงสั่งระดมทหารยกไปตีค่ายโจโฉอย่างไม่รอช้า

ทัพลิโป้ผ่านเขาม้าเล้งใกล้จะถึงค่ายโจโฉ ทันใดนั้นเองเสียงประทัดก็ดัง

กึกก้องไปทั้งหุบเขาทหารโจโฉที่ซุ่มคอยทีอยู่ก็โห่ร้องออกมาไล่ฆ่าฟันทหารลิโป้ที่

ไม่ทันจะเตรียมรับศึกบาดเจ็บล้มตายนับไม่ถ้วนตะโกนบอกแก่กันว่า“โจโฉนาย

เราสั่งให้จับตัวลิโป้ให้ได้ใครจับตัวได้จะให้รางวัล”ลิโป้ตกใจว่าตนถูกโจโฉซ้อนกล

เอาเสียแล้ว จะกลับตัวก็ไม่ทัน เดชะบุญที่ลิโป้อาศัยฝีมือการรบเอาตัวรอดมาได้

แต่กต้็องเสียทหารไปมากมายเมือ่กลบัถงึเมอืงปักเอีย้งได้ลโิป้กร็กัษาเมอืงไว้อย่าง

มั่นคงแน่นหนาไม่ยอมออกรบอีก

แผนกลซ้อนกลของโจโฉแกล้งตายล่อให้ลิโป้มาตีค่าย ก็ได้แก้แค้นการถูก

ลวงให้ไปถูกไฟคลอกในเมืองปักเอี้ยงได้เป็นผลส�าเร็จสมใจ

แผนกลซ้อนกลอีกเรื่องหนึ่งในสามก๊ก ก็มีโจโฉเป็นตัวตั้งเช่นกัน แต่ใน

คราวนี้โจโฉกลับเป็นฝ่ายถูกซ้อนกลเข้าบ้างกล่าวคือเมื่อโจโฉรบกับเตียวสิ้วซึ่ง

เป็นหลานของเตียวเจขุนพลของต๋ังโต๊ะ เมื่อต๋ังโต๊ะถูกอ้องอุ้นกับลิโป้สมคบกัน

ก�าจัดเสีย เตียวเจหลบหนีไปตั้งตัวเป็นเจ้าเมืองล�าหยง เมื่อเตียวเจตาย เตียวสิ้ว

19แผนกลซ้อนกล

ก็รับช่วงต่อและตั้งตนเป็นอิสระไม่ขึ้นกับใคร โจโฉอยากได้เมืองล�าหยงจึงยกทัพ

มาตีเตียวสิ้วสู้โจโฉไม่ได้ก็หนีเข้ารักษาเมืองแข็งแรงอยู่โจโฉเข้าตีเมืองหลายครั้ง

ไม่ส�าเร็จก็ล้อมไว้พร้อมคิดหาอุบายตีเมืองให้ได้

เมื่อโจโฉคิดอุบายได้แล้วก็สั่งให้ทหารขนดินมาถมคูเมืองแล้วตัดไม้มาสุม

เป็นกองสูงขึ้น ๆ ที่ก�าแพงเพ่ือเป็นบันไดปีนเข้าตีเมือง ขณะเดียวกันก็ให้สร้าง

หอคอยสูงกว่าก�าแพงเมืองขึ้นเพื่อสังเกตความเป็นไปภายในแต่โจโฉมิได้ข้ึนไปอยู่

บนหอคอยด้วยตนเองกลับขี่ม้าเลียบก�าแพงไปรอบๆเมืองท�าท่าชมนกชมไม้อยู่

ถึงสามวัน

กาเซี่ยงที่ปรึกษาเตียวสิ้วเฝ้าดูการกระท�าของโจโฉอยู่บนเชิงเทินเห็นผิด

สังเกต สร้างหอคอยแล้วกลับมาขี่ม้าเล่นรอบเมือง จึงรีบแจ้งแก่เตียวสิ้วโดยเห็น

เป็นเรื่องน่าพิศวงว่า“ข้าพเจ้าอยู่บนเชิงเทินสังเกตเห็นโจโฉข่ีม้ารอบเมืองนานถึง

สามวันเป็นที่น่าสงสัยนักเมื่อไปถึงก�าแพงเมืองทางตะวันออกเฉียงใต้ลอบสังเกต

ที่ก�าแพงเมือง ก�าแพงเมืองเราทางด้านนั้นก้อนอิฐมีสีต่างกันหลายอย่าง เพราะ

เกิดจากการซ่อมแซมหลายครั้งไม่สู้แข็งแรงนักอีกทั้งใบเสมาบนก�าแพงก็หักพังไป

ไม่น้อยนับเป็นจุดอ่อนของก�าแพงเมืองเราโจโฉคงคิดจะตีเข้าเมืองเราในทางนั้น

แต่กลับแสร้งถมคูเมืองท�าบันไดทางก�าแพงด้านตะวันตกเฉียงเหนือ เพื่อให้เรา

หลงกลส่งทหารส่วนใหญ่ไปรักษาทางนั้นในตอนกลางคืนก็จะส่งทหารปีนก�าแพง

ตะวันออกเฉียงใต้เข้ามาไม่ทันให้เรารู้ตัว”

เตียวสิ้วได้ฟังดังนั้นก็เห็นจริงจึงย้อนถามกาเซี่ยงว่า“ถ้าเป็นเช่นนั้นเรา

ควรจะท�าอย่างไรดี”

กาเซี่ยงจึงแนะน�าว่า“โจโฉเป็นคนเจ้าเล่ห์แสนกลแต่เมื่อกลแตกเสียแล้ว

ก็หาค่ามิได้ เมื่อโจโฉใช้เล่ห์กลเราก็จงใช้กลซ้อนกลตอบโต้ไปก็จะชนะโจโฉโดย

ไม่ทันรู้ตัวท่านจงให้ราษฎรที่อยู่ละแวกก�าแพงตะวันออกเฉียงใต้แต่งตัวเป็นทหาร

ส่งไปเฝ้าก�าแพงตะวันตกเฉียงเหนือทั้งหมดโจโฉเห็นก็คิดว่าเราเอาทหารไปรับศึก

ทางก�าแพงตะวันตกเฉียงเหนือเป็นส่วนใหญ่ก�าลังทางก�าแพงตะวันออกเฉียงใต้ก็

อ่อนแอจะปล้นชิงเอาก็ง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือแต่ขณะเดียวกันเราก็ระดมทหาร

20กลศกึพสิดารในสามก๊ก

ให้เข้าไปซ่อนตัวอยู่ในบ้านราษฎรทางตะวัน

ออกเฉียงใต้รอเมื่อโจโฉน�าทหารปีนก�าแพง

เมืองเข้ามาแล้วก็จุดประทัดเป็นสัญญาณ

ทหารของเราที่ซ่อนตัวอยู่ก็ออกมารุม

ล้อมทหารโจโฉไว้ ฉะนี้แล้ว โจโฉก็

เหมือนลูกไก่ในก�ามือเราจะหลบหนีไป

ไหนได้”เตียวสิ้วได้ฟังก็ดีใจนักด�าเนิน

การตามแผนที่กาเซี่ยงแนะน�าไม่รอช้า

การณ์เป็นไปตามที่กาเซี่ยงคาด

คะเนเอาไว้ทหารสอดแนมของโจโฉรีบส่ง

ข่าวให้โจโฉรู้ในทันทีว่า เตียวสิ้วระดมทหาร

มารักษาก�าแพงตะวันตกเฉียงเหนือเป็นส่วนใหญ่

ทางตะวันออกเฉียงใต้ก็เบาบาง โจโฉกระหยิ่มใจนักที่

เตียวสิ้วต้องกลอุบายของตนคืนวันนั้นโจโฉลอบยกทัพใหญ่เข้าตีเมืองทางตะวัน

ออกเฉียงใต้ เมื่อทหารปีนขึ้นก�าแพงเมืองไปได้ก็ไม่ปรากฏว่ามีทหารข้าศึกรักษา

อยู่บนก�าแพงเมืองเลยสักคนในเมืองก็เงียบสงบเหมือนไม่มีผู้คนอยู่โจโฉได้ใจให้

ทหารเปิดประตูเมือง กองทัพใหญ่ที่ยกมาพรั่งพรูกันเข้าเมืองดุจกระแสน�้าหลาก

เบยีดเสยีดยดัเยยีดกนัเป็นอลหม่านโจโฉแน่ใจว่าตนเข้ายดึเมอืงล�าหยงได้แน่นอนแล้ว

ทันใดนั้นเอง เสียงประทัดก็ดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ ทหารเตียวสิ้วซ่ึงซุ่ม

ซ่อนตัวเงียบอยู่ก็โห่ร้องข่มขวัญทหารโจโฉที่นอนใจว่าเข้าเมืองมาได้ชนะแน่แล้ว

เดินเข้าเมืองมาสบายๆ ไม่ทันรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้นก็ถูกทหารเตียวสิ้วไล่ฆ่าฟันบาด

เจ็บล้มตายเกลื่อนเมืองนับไม่ถ้วนต่างพากันแตกตื่นหนีตายกันชุลมุนคุมกระบวน

กันไม่ติดยิ่งทหารเตียวสิ้วร้องตะโกนให้หาตัวโจโฉมาฆ่าเสียก็ยิ่งตื่นตกใจท่ีเหยียบ

กันตายก็มากมาย พร้อมกันนั้น เตียวสิ้วก็ยกทัพตีกระหนาบเข้ามาทางด้านหลัง

อีกทหารโจโฉตกอยู่ในที่ล้อมหมดทางไป

21แผนกลซ้อนกล

โจโฉก�าลังปลาบปลื้มที่เข้าเมืองล�าหยงได้สมปรารถนาโดยไม่เสียทหารเลย

สักคนเดียวเห็นดังนั้นก็ตื่นจากภวังค์รู้ว่าตนเสียทีต้องกลของเตียวสิ้วเข้าแล้วจึง

สั่งให้ทหารรีบถอยออกจากเมืองส่วนตนเองควบม้ากลับหลังหันหนีออกนอกเมือง

ไปก่อนทหารโจโฉได้รับค�าสั่งเช่นนั้นก็หันหลังกลับวิ่งออกนอกเมืองตามโจโฉไป

จึงยิ่งเป็นโอกาสของทหารเตียวสิ้วให้ไล่เข่นฆ่าทหารโจโฉตามใจชอบ

โจโฉพาทหารที่เหลือหลบออกนอกเมืองมาได้หลายสิบลี้เห็นข้าศึกมิได้ไล่

ตามมากห็ยดุพกัตรวจก�าลงัทีเ่หลอืปรากฏว่าโจโฉเสยีทหารไปถงึห้าหมืน่นายส่วน

ยุทโธปกรณ์เสียหายไปสุดจะค�านวณ

กลซ้อนกลในสามก๊กมีมากมายหลายต่อหลายเรื่องถ้าวิเคราะห์ว่าเหตุใด

อุบายกลซ้อนกลจึงได้รับผลส�าเร็จอย่างง่ายดายก็จะเห็นว่ามีมูลเหตุส�าคัญอยู่ที่

ข้อหนึ่งฝ่ายที่วางแผนใช้กลอุบายเพื่อเอาชนะฝ่ายตรงข้ามนั้นย่อมคิดเอา

เองว่า กลอุบายของตนยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว ข้าศึกจะต้องถูกกลอุบายของตนเล่น

งานจนยับเยินอย่างแน่นอน ดังนั้น ในความคิดจึงมิได้ค�านึงถึงว่าข้าศึกอาจรู้ทัน

และใช้กลซ้อนกลเอาชนะตนแต่อย่างใดทั้งสิ้น เช่นเมื่อโจโฉต้องกลตันก๋งถูกไฟ

คลอกที่เมืองปักเอี้ยง ลิโป้และตันก๋งก็เชื่อข่าวการตายของโจโฉโดยไม่สงสัยเลย

เพราะเห็นว่ากลอุบายของตนไม่มีจุดอ่อน โจโฉตายเป็นเรื่องท่ีตนคาดคิดอยู่แล้ว

ว่าต้องเป็นเช่นนั้นด้วยเหตุนี้การฉวยโอกาสที่โจโฉตายเข้าปล้นค่ายก็เป็นเรื่องที่

แน่นอนแต่ลงท้ายกลับหลงกลโจโฉพ่ายแพ้กลับมาส่วนที่โจโฉตีเมืองล�าหยงทาง

ก�าแพงตะวันออกเฉียงใต้ก็เพราะคิดว่าเตียวสิ้วไม่รู้เจตนาของตนท่ีข่ีม้ารอบเมือง

ชมนกชมไม้ถึงสามวันไม่คิดว่าจะมีคนรู้ทันเจตนาของตนอย่างกาเซี่ยงจึงย่อยยับ

กลับมาอย่างเจ็บปวด

ข้อสอง ฝ่ายที่วางกลซ้อนกลนั้น ใช้ความเชื่อมั่นของฝ่ายตรงข้ามที่คิดว่า

ข้าศึกต้องกลเราแล้วอาศัยกลของข้าศึกคล้อยตามท�าให้ฝ่ายตรงข้ามเข้าใจว่ากล

อุบายของตนส�าเร็จแล้วจริงครั้นแล้วก็ใช้กลอุบายที่ข้าศึกเข้าใจผิดตีตลบกลับไป

22กลศกึพสิดารในสามก๊ก

ท�าลายข้าศึกที่ยังหลับหูหลับตา หลงคิดว่ากลอุบายของตนประสบผลส�าเร็จอยู่

กว่าจะรู้ตัวว่ากลอุบายของตนล้มเหลวแล้วพวกแม่ทัพนายกองไม่ตายก็คางเหลือง

ไปตามๆกัน

ข้อสาม เงื่อนไขเบื้องต้นของการใช้กลซ้อนกล คือเข้าใจและสามารถยึด

กุมกลอุบายของฝ่ายตรงข้ามอย่างทะลุปรุโปร่งถ้าหากยังไม่สามารถเข้าถึงและรู้

กลฝ่ายตรงข้ามแต่ละขั้นตอนได้ก็ไม่ต้องพูดถึงการใช้กลซ้อนกลแต่ประการใดท้ัง

สิ้น โจโฉปล่อยข่าวการตายเพราะรู้ว่าแผนของลิโป้กับตันก๋งต้องการใช้ไฟคลอก

ตนให้ตายกาเซี่ยงคาดว่าโจโฉจะเข้าตีเมืองทางตะวันออกเฉียงใต้จึงปล่อยก�าแพง

เมืองทางนั้นให้ว่างไว้ไม่ป้องกันแผนกลซ้อนกลจึงส�าเร็จทั้งสองกรณี เพราะคาด

รู้กลลวงของฝ่ายตรงข้ามได้ถูกต้องตรงตามจริง

การใช้กลซ้อนกลอีกเรื่องหนึ่งที่นอกเหนือความคิดของคนท้ังหลายคือเมื่อ

คร้ังเตียวหุยรบกับเงียมหงันเพื่อชิงเมืองปากุ๋นครั้งนั้นเล่าเจี้ยงผู้ครองเขตแคว้น

แดนเอ๊กจิ๋วแทนเล่าเอียงผู้เป็นบิดาซึ่งหาชีวิตไม่แล้วให้เงียมหงันขุนพลเอกรักษา

เมืองปากุ๋น เตียวหุยรับค�าสั่งขงเบ้งให้ยกทัพล่วงหน้ามาตีเอ๊กจิ๋วคือแคว้นเสฉวน

เพื่อให้เล่าปี่มาตั้งหลักด�าเนินการตามแผนฟื้นฟูราชวงค์ฮั่นให้กลับคืนความยิ่งใหญ่

สืบไปอันเงียมหงันนี้แม้จะมีอายุมากแล้วแต่ยังแข็งแรงสามารถสู้ศึกได้ไม่เพลี่ยง

พล�า้จงึเป็นทีว่างใจแก่เล่าเจีย้งเมือ่เตยีวหยุยกทพัมาประชดิเมอืงกค็ดิออกรบด้วย

แต่มีผู้แนะน�าเงียมหงันว่า “เตียวหุยมีฝีมือเป็นที่เลื่องลืออยู่ เกรงว่าเมื่อออกรบ

ด้วยจะเสียที อีกประการหน่ึงเตียวหุยมาจากทางไกล นานไปเสบียงอาหารจะ

ขาดแคลนซ�้ายังเป็นคนโมโหร้ายเมื่อเราไม่ออกรบด้วยเตียวหุยก็จะโกรธข้ึงพาล

โบยตีทหารเพราะความโกรธที่ไม่ได้รบตีเมืองเราแตกได้ตามต้องการ” เงียมหงัน

คิดแล้วก็เห็นด้วยจึงตั้งรักษาเมืองสงบอยู่เตียวหุยท้ารบอยู่ทุกวันเงียมหงันก็เฉย

เสียรักษาเมืองไม่แยแสด้วย

อันที่จริงนั้นเตียวหุยเป็นคนหยาบเอาแต่ใช้ก�าลังไม่สู้จะยอมใช้หัวคิดหา

สติปัญญามิได้แต่ในหยาบก็มีละเอียดในละเอียดก็มีหยาบเตียวหุยอยู่กับขงเบ้ง

23แผนกลซ้อนกล

เล่าป่ีมาช้านานสตปัิญญาของคนทัง้สองค่อยๆ ซมึซาบเข้ามาในสมองของเตยีวหยุ

ไม่รู้ตัวเมื่อเงียมหงันไม่ยอมออกรบเตียวหุยจนปัญญาคิดแล้วคิดอีกว่าท�าอย่างไร

จึงจะได้เมืองปากุ๋นตามค�าสั่งขงเบ้ง จะใช้ก�าลังก็ไม่มีที่ใช้ จ�าจะต้องเลียนแบบ

ขงเบ้งกับพี่ใหญ่ ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนตร์ก็เอาด้วยคาถา ในที่

สุดเตียวหุยก็คิดอุบายได้อย่างหนึ่งสั่งให้ทหารกระจายกันเข้าป่าไปตัดฟืนพร้อม

ทั้งสั่งให้หาทางลับเพื่อยกทัพเข้าตีเมือง

ฝ่ายเงียมหงนัเหน็เตียวหยุหยดุส่งทหารออกมาท้ารบหลายวนักลบัให้ทหาร

ไปเข้าป่าตัดฟืนเป็นที่ผิดปกติจึงจัดทหารแต่งตัวเป็นทหารเตียวหุยลอบออกจาก

เมืองไปสมทบกับทหารเตียวหุยที่เข้าป่าตัดฟืนพร้อมทั้งให้สืบว่าเตียวหุยคิดจะท�า

อะไร

ในวันนั้น เมื่อทหารเตียวหุยพร้อมทหารเงียมหงันท่ีปะปน

มาด้วยกลับเข้าค่าย เตียวหุยก็ท�าเป็นเสพสุรามึนเมา

กระทืบเท้าด้วยความโมโหว่า “ไอ้ขุนพลเฒ่าคนนี้

ร้ายนักปล่อยให้เราท้ารบเก้ออยู่เป็นหลายวันจับ

ได้เมื่อใดจะสับเสียให้แหลกคามือ”

ทันใดนั้น ทหารเตียวหุยหลายคนก็รายงาน

พร้อมกนัว่า“วนันีข้้าพเจ้าพบทางลบัเข้าเมอืง

ปากุ๋นได้ จงรีบส่งทหารเข้าตีเมืองปากุ๋นเถิด

อย่าให้ทหารในเมืองได้ทันรู้ตัว”

เตียวหุยแสร้งท�าเป็นดีใจตวาดว่า“เมื่อ

พวกเจ้าหาพบแล้วเหตุไฉนไม่รีบแจ้งแก่เรา”

ทหารเหล่านั้นก็ตอบว่า “พวกข้าพเจ้า

เพิ่งพบทางในวันนี้เอง”

เตยีวหยุจงึว่า“ถ้ากระนัน้เรากอ็ย่ารอช้า

เลยคืนนี้ยามสองรีบหุงข้าวกินให้อิ่มแล้วรีบไปตี

เมืองให้แตกเสียแต่ในคืนนี้ตามทางลับ”

24กลศกึพสิดารในสามก๊ก

ทหารเงียมหงันได้ข่าวดังนั้นก็รีบเล็ดลอดกลับไปรายงานให้เงียมหงันทราบ

เงียมหงันรู้ดังนั้นก็เตรียมกลซ้อนกลในทันทีเพราะทางลับเข้าเมืองนั้นไม่มีทหาร

เตียวหุยคงเข้าใจผิดจึงให้ทหารจัดกินข้าวเรียบร้อยตอนยามสามครั้นแล้วให้ไป

ซุ่มอยู่ตามทางในป่าที่ทัพเตียวหุยจะผ่านไปทางลับเมื่อได้ยินสัญญาณให้รีบออก

มารุมล้อมข้าศึกทันที แต่การณ์กลับตาลปัตร เตียวหุยเตรียมการล่วงหน้าเอาไว้

แล้วโดยซุม่ทหารอยูเ่ตม็ป่าก่อนยามสามทีแ่สร้งสัง่ทหารของตนให้ทหารเงยีมหงนั

ได้ยินกลับเป็นฝ่ายล้อมทหารเงียมหงันจนกระดิกตัวไปไหนไม่ได้เงียมหงันไม่ทัน

จะยกง้าวขึน้สูก้ถ็กูเตยีวหยุรวบตวัเอาไว้ให้ทหารมดัแน่นหนาพากลบัเข้าค่ายเมอืง

ปากุ๋นแตก เตียวหุยจับเงียมหงันได้ แต่มิได้ดูแคลนในฐานะเชลยกลับแก้มัดให้

เกียรติเป็นผู้อาวุโสให้ความเคารพยกย่องเป็นอันดีจนท�าให้เงียมหงันสะเทือนใจ

ที่แพ้แล้วยังได้รับเกียรติสมเป็นชายชาติทหาร ครั้นได้สนทนาทราบเจตนารมณ์

ของเล่าปี่แล้วก็ยอมสวามิภักดิ์ด้วยเล่าปี่และพาเตียวหุยเข้ายึดด่านระหว่างทาง

ไปเสฉวนได้ถึง45ด่านโดยดาบมิต้องดึงออกจากฝักและเกาทัณฑ์ก็มิต้องข้ึนสาย

เลยแม้สักครั้ง

หลังศึก ขงเบ้งถึงกับออกปากชมเชย ว่าเตียวหุยใช้กลอุบายในคราวนี้

แยบยลนักเป็นบุญของนายเราที่ได้เสฉวนมาครองโดยไม่เสียทหารซ�้ายังได้ขุนพล

ผู้เก่งกล้าเพิ่มขึ้นมาอีกคนหนึ่ง ความดีความชอบของเตียวหุยคราวนี้นับว่าใหญ่

หลวงยิ่ง

อันธรรมเนียมศึกนั้น

ถ้าผู้ใดมีความดีความชอบ

ในการรบ ก็ควรจะปูนบ�าเหน็จ

รางวัลตามสมควร จะได้เป็น

ก�าลังใจสืบไปภายหน้า

กลศึกพิสดารในสามก๊กหน้า29มีความดีความชอบก็ต้องตกรางวัล

I S BN 978-616-7818-39-9

9 7 8 6 1 6 7 8 1 8 3 9 9

180.-

LA 0034 กลศึกพิสดารในสามก๊ก

www.booktime.co.thSukkhapabjaiPUB

บุญศักดิ์ แสงระวี

กลศึกพิสดารใน

ผลงานใหม่ล่าสุด

กลศึกพิสดารใน

ฉีกแนวกลศึกแห่งวรรณคดีเอกเรื่องเยี่ยมในส่วนที่ยังได้รับการวิเคราะห์และกล่าวถึงอยู่น้อยให้เห็นถึงความ “พิสดาร” ของการชิงชัยด้วยปัญญา

ตามแบบฉบับของนักเขียน

บุญศักดิ์ แสงระวีผู้ช่ำาชองพิชัยสงคราม