WAT DOEN ONS SONDE AAN GOD?

Daar kom tye in 'n mens se lewe dat alles net verkeerd loop. In Jeremia 8 gaan dit oor so 'n tyd.

Jeremia 8:13 sê: `daar is geen druiwe aan die wingerdstok en geen vye aan die vyeboom nie, selfs die blare het verdroog’.

En al waaroor die mense gepraat het was die naderende vyand: die Babiloniese leërs.

‘Van Dan af hoor 'n mens die gesnuif van die vyand se perde; die gerunnik van sy perde laat die hele land bewe’ sê Jeremia 8:16.

Priesters en profete sê, een van die dae gaan dit weer beter.

Ons woon in die stad van God.

Daarom, wees gerus: `Alles is reg! alles is reg!’

Maar niks is reg nie

Pleks van beter, gaan alles net erger en slegter

Gemeente was verbysterd

Is die Here nie meer in Sion nie?

Is Sion se Koning nie meer in hom nie?

Al wat hulle rondom hulle sien is, is net vrae en vraagtekens

In Jeremia 8 is daar 14 vraagsinne

Net drie van die mense

11 van God

Die samelewing is versteur: daar is droogte, bedrog, onderkruipery, valsheid, oorlog, siekte.

Die mense sê: Alles is reg, alles is reg, terwyl niks reg is nie.

God sê:

Ek kan dit nie begryp nie. Hoe kan hulle sê `ons het wysheid', as hulle so oppervlakkig na alles kyk?

Hoe kan hulle sê alles is reg en normaal as niks reg en normaal is nie?

Moet hulle nie miskien so 'n bietjie dieper begin kyk nie, dieper begin kyk en dalk begin vra na:

God in die resessie, God in die droogte, God in die hoogdrukstelsel, God in die hongersnood nie?

En nog meer, sê God: Moet hulle nie ook vir 'n slag begin sê: maar wat het ek gedoen nie?. Begin sê: het ek nie miskien skuld aan alles wat so verkeerd loop nie? Want niemand sê dit nie, sê God. Niemand het dalk ongehoorsaam voor God gelewe nie. Niemand het dalk 'n ander een se grond of eer ingepalm nie. Niemand het dalk van 'n ander geskinder nie. Niemand het dalk so 'n bietjie die grond te veel uitgeput nie. Ja. Niemand het so gelewe dat hulle daarmee vir God gesê het: eintlik glo ons nie meer in U nie, eintlik wil ons nie meer maak soos ons weet U wil hê ons moet nie, eintlik maak ons soos ons wil. En daarom: eintlik is hierdie groot gemors my skuld, ons skuld. Eintlik is alles nie reg nie, nie normaal nie. Maar, sê God, niemand sê dit nie.

Dan sien ons dat wanneer God die uiteinde van hierdie hardhorendheid en selfvoldaanheid bedink, Hy as 't ware ineenkrimp:

My smart oorweldig my, Ek is hewig ontsteld. Hoor hoe benoud roep my volk...My volk se wonde is my wonde, ek is in rou, deur angs oorweldig.

Dit het tyd geword dat ons in nederigheid vra:

Help my God, om dieper te sien. Help my om my brouwerk van gister en eergister reg te maak, sodat waar ek lewe en beweeg, daar vrede sal kom en wees in 'n siek samelewing.

AMEN