Pamtiću

ovaj život...

Pamtiću ovaj život

kao neizrecivi dar

i podjednako neizrecivo poverenje sudbine.

Pamtiću ga po onome

što mi je dato

doticati rukom

i po onome što mi je dato

doticati dušom...

Pamtiću ga po mnogim jednostavnim

bićima i stvarima – po vodi i vazduhu, po

tišini i svetlosti, po blizinama i čežnjama...

... po suvom lišću i tolikim dobrim

darovima prirode...

... po tragovima iz kojih sam se u svako doba,

ili barem gotovo u svako, mogla prepoznati

zakriljena brižnošću voljenih...

... po tome što sam s jednakom ljubavlju... po tome što sam s jednakom ljubavlju

bila darivana i lišenošću i obiljem,bila darivana i lišenošću i obiljem,

i vedrinom i trpljenjem...i vedrinom i trpljenjem...

Pamtiću ovaj život

po mnogim ljudima...

... po onima s kojima

se nisam morala gledati u oči,

jer smo zajedno gledali u istom smeru...

... po onima koji su bili kao svetlo

koje putuje kroz noć i na svom putu

pali ugasle zvezde...

... po onima koji su mi pomogli da spoznam

kako jedino penjući se na brdo,

usprkos svim mukama koje doživljavam,

mogu okusiti delić neba...

... po ljudima koji su mi bili ... po ljudima koji su mi bili darovani,darovani,

dotaknuli me svojom prisutnošću,dotaknuli me svojom prisutnošću,

a nakon kojih više nisam bila ista...a nakon kojih više nisam bila ista...

Pamtiću ovaj život po T E B I ...

... i zato ti H V A L A . . .