Vocatio 22 - 2006

2006 >

22

VOC95514_COVER Page 1 17-MAY-06

Cyan Magenta Yellow Black

Rwanda, les collines parlent 1

Lauréats 2006 | Laureaten 2006 4

Voice Factory 15

Agenda 17

News 19

Fonds Belge de la Vocation asbl Belgisch Fonds voor Roeping vzw

Conseil d’administration Raad van bestuur

Jury

Secrétariat Secretariaat

>>

>>

Vocatio

FONDATION BERNHEIM



1

Rwanda,les collines parlent

Bernard Bellefroid 20032003

Bernard Bellefroid fut lauréat dela promotion 2003. Depuis lors,sa vocation de scénariste et deréalisateur a été ponctuée demoments forts dont notammentl’obtention du Trophée du meilleur1er scénario, promesse de nouveauxtalents du Centre National de laCinématographie en France pour lescénario La régate. Son documentaire

l’auteur a été interrogé par ColetteBraeckman.

>

Aucun commentaire, aucuneinterférence. Rien d’autre que desrécits tenus par des Rwandais, avecleurs réflexions, leurs astuces,dérisoires ou dramatiques, pourruser avec la vérité ou apprivoiser

de tenter d’approcher d’aussi prèsl’indicible ? Quelle est l’origine dece film ?À l’origine, c’est la lecture d’une

interview d’un journaliste de la télé-vision française, à qui sa rédactiondepuis Paris donne comme instruc-tion au début du génocide de «fairel’évacuation des Français et puis de

s’entre-tuent, de toute façon ça n’inté-resse personne… ». L’idée du film estnée comme ça, de la violence de cetteapathie. C’est vite devenu une éviden-ce, une nécessité.

Bernard Bellefroid was laureaat van de Stichting Roeping in 2003. Sindsdienkende zijn roeping als scenarist en regisseur verschillende topmomenten,met als recente onderscheiding de Trophée du meilleur premier scénario,promesse de nouveaux talents van het Centre National de la Cinématographieen France, meer bepaald voor zijn scenario La régate. Tevens werd dedocumentaire Rwanda, les collines parlent geselecteerd voor het Atelier vanhet Filmfestival van Cannes. Een interview.

> oont Rwanda vanbinnenuit. Geen commentaarof tussenkomst, enkel getuigenissen van Rwandazen, hun bedenkingen enhun soms dramatische sluwheid om de waarheid te ontlopen of te leren levenmet nooit voorbijgaande angsten. Hoe kwam je op het idee om die film temaken?Het uitgangspunt was een interview met een Franse tv-journalist die van zijn

redactie de opdracht kreeg om ‘iets’ te maken over het vertrek van de Fransenen die terugkeerde met : « we zijn hier niet om reportages te maken over zwartendie mekaar afslachten ; dat interesseert trouwens geen kat...» Die gewelddadigeapathie heeft me ertoe aangezet om de film te maken. Het idee groeide al snel uittot een evidentie, een noodzaak.

Rwanda, les collines parlent a étésélectionné pour l’Atelier du Festivalde Cannes. Au sujet de ce film,

« Rwanda, les collines parlent »,c’est le Rwanda de l’intérieur.

des peurs qui ne désarment pas.Comment vous est venue cette idée

rentrer» car « on n’est pas là-baspour faire des sujets sur les Noirs qui

VOC95514new Page 1 17-MAY-06


2

> Vous a-t-il été facile de convaincreun producteur ?

> Quelles étaient vos intentions aumoment d’aborder le tournage ?

> Dans votre film, il n’y a aucuncommentaire, aucune image decadavres, aucune image du passé,est-ce un choix de réalisation ?

> Qu’avez-vous constaté dans lescampagnes, les mentalités ont-elles changé ?

> Vous rendez-vous compte dufait que vous vous êtes vraimentapproché du gouffre, au plus prèsde la condition humaine dans cequ’elle a de pire ?



3

La bourse de la vocation

> Vond je gemakkelijk een producent?Moeilijk : het was mijn eerste film na mijn regiestudies aan het Insas. Boven-

dien lag het onderwerp erg gevoelig. Ik heb het voorgesteld aan Dérives, enJean-Pierre en Luc Dardenne beslisten meteen om de film te produceren.

> Met welke bedoelingen begon je te draaien?Ik wilde tonen welke rol nabijheid in de genocide heeft gespeeld : de Rwan-

dezen delen dezelfde taal en cultuur, en de hele bevolking was massaal bij demoordpartij betrokken. Ik toon volksrechtbanken met famieleden of naasteburen erbij. We maken kennis met Obede, die ervan beschuldigd wordt kinderenomgebracht te hebben, en Gahutu, die steeds het woord ‘slang’ gebruikt, als hijover slachtoffers spreekt. Ten slotte is er François, die zijn eigen broer moestdoden om te overleven en die zich nu met zijn schoonzus tracht te verzoenen.

> De film geeft geen commentaar,toont geen lijken en gebruikt geenbeelden uit het verleden. Eenregiekeuze?

Beelden van lijken zijn emotioneelerg gewelddadig. Ze helpen ons nietom de genocide beter te begrijpen.Bovendien hebben alle televisiezen-ders ze begin april 2004 getoond enze veroorzaakten geen enkele reactie.In mijn film komt de omvang van demisdaden anders aan het licht, onderandere via getuigenissen.

> Is op het platteland eenmentaliteitsverandering merkbaar?

In de steden kun je nog misleid wor-den, maar niet in de heuvels. Daar leefthet besef dat de ideologische structu-ren die de genocide mogelijk hebbengemaakt, nog steeds werkzaam zijn.

mag niet meer gesproken worden,maar dat is theorie. Tegen een ideologie is een wet, hoe noodzakelijk ook, eenbelachelijk wapen. In het dagelijkse leven blijven de vakjes en de haat bestaan.

> Besef je dat je de donkerste kant van de menselijke aard hebt beschouwd?Ten aanzien van de historische feiten ben ik slechts een getuige. We hebben

bepaalde betrokkenen zeven weken lang gevolgd op hun juridische weg, waar-van gezegd wordt dat hij twee tot vijf jaar zal duren. Een film is maar een film ; hetechte leven overtreft alles...

>

Het etnische gedachtegoed is officieelverboden en over Hutu’s en Tutsi’s

Photos | foto’s : Bernard Bellefroid



4

Conteuse / Vertelster

Julie Boitte 2006

Un petit garçon pris en charge dansune institution psychiatrique m’a un jourdemandé de lui lire l’histoire de Raipon-ce… Et depuis, les histoires ne m’ont plusquittée. J’ai suivi différentes formations àl’art du conte pour trouver mes propresimages, chercher une dimension poétique,être en relation avec les auditeurs. Peu àpeu, j’ai participé à des balades contéesou à des festivals. Parallèlement, j’ai con-tinué mon travail en psychiatrie avec desadolescents. Le conte a pris sa place ausein d’ateliers thérapeutiques. Le Fondsbelge de la Vocation va me permettre decréer un spectacle de contes avec l’aidede professionnels chevronnés et de suivreune formation en art thérapie.

Nog niet zo lang geleden vroeg een jon-getje dat in een psychiatrische instelling inbehandeling was, me hem het sprookje vanRapunzel te vertellen...De verhalen lietenme niet meer los. In tal van vormingen oververhalen vertellen ben ik op zoek gegaannaar mijn eigen beelden, de poëtische di-mensie, de band met de toehoorders engaandeweg ging ik deelnemen aan vertel-wandelingen of festivals. Daarnaast gingik door met mijn werk met tieners in depsychiatrie. Verhalen kregen er een plaatsin de therapeutische workshops. De steunvan het Belgisch Fonds voor Roeping zalme toelaten een persoonlijk artistiek pro-ject te realiseren en een vorming in kunst-therapie te volgen.

Lauréats 2006 /Laureaten 2006

La remise des bourses aux lauréatsde la promotion 2006 Jean VanHamme a eu lieu le jeudi 4 mai 2006.

De uitreiking van de beurzen aande laureaten van de promotie 2006Jean Van Hamme vond plaats opdonderdag 4 mei 2006.



5

Digitale fotografie als tool voor wetenschappelijkonderzoek / La photographie numériquecomme outil de recherche scientifique

Inge Jonckheere 2006

Na het afstuderen als bio-ingenieur,startte ik in 2000 met een wetenschappe-lijk onderzoek naar het gebruik van digi-tale camera’s voor biomassa-bepaling inbosecosystemen. Het onderzoeksprojectbood mij de ideale combinatie van natuur,wetenschap en techniek, met ruimte voorcreativiteit door het onderdeel fotografie.Ik ontwikkelde een nieuwe methode dieop basis van digitale hemisferische foto’seen snelle en accurate schatting maaktvan biomassa, en behaalde daarmee re-cent de doctoraatstitel aan de KUL. Dank-zij de beurs van het Belgisch Fonds voorRoeping hoop ik eerst en vooral tot eenverfijning van de techniek en een integra-tie van dit fundamenteel onderzoek in dewetenschappelijke wereld te komen, enzal ik daarnaast trachten de verspreidingvan bekomen resultaten tot bij mogelijkeeindgebruikers te verwezenlijken. Doorde snel evoluerende digitale wereld heeftdeze techniek bovendien het potentiaalom nog interessanter en toegankelijker teworden voor een breder (al dan niet we-tenschappelijk) publiek.

Mon diplôme de bio-ingénieur en poche,j’ai entamé en 2000 une recherche scienti-fique sur l’utilisation de caméras numéri-ques dans la détermination de la biomassedans les systèmes écologiques forestiers.Ce projet de recherche m’offrait le mélan-ge idéal de nature, de science et de tech-nique avec une part de créativité grâce àl’élément photographique. J’ai développéune nouvelle méthode qui permet une éva-luation rapide et précise de la biomassesur base de photos numériques hémisphé-riques. Grâce à la bourse du Fonds belgede la Vocation, j’espère tout d’abord affinercette technique et intégrer cette recherchefondamentale dans le monde scientifique.En outre, je vais œuvrer pour la diffusiondes résultats auprès des futurs utilisa-teurs. L’évolution rapide du monde digitalrend cette technique potentiellement inté-ressante pour un large public, qu’il soit ounon scientifique.



6

Cellist / Violoncelliste

Benjamin Glorieux 2006

Daar klassieke muziek vanaf mijn ge-boorte steeds een evidentie is geweest,heb ik, ondanks kortstondige twijfel, ge-kozen voor een opleiding tot musicus. Mijninstrument, cello, is me als het ware in deschoot geworpen De intense relatie met

uitbouwen dankzij extramuzikale erva-ringen zoals klassiek ballet en theater.Maar uiteindelijk is mijn ware roeping dievan cellist-musicus geworden. De passievoor kamermuziek, maar evenzeer voorhedendaagse klassieke muziek en barok-muziekpraktijk kan ik dankzij het BelgischFonds voor Roeping verder ontwikkelen.Dat kan resulteren in de aankoop van een

nieuw instrument en het on-dersteunen van mijn huidigestudiecurriculum.

La musique classique aété une évidence dans ma viedepuis ma naissance. C’estpourquoi, malgré quelqueshésitations, j’ai choisi de

imposé à moi naturellement.Le plaisir intense de la scène, vécu déjàdurant l’enfance et l’adolescence, s’est dé-veloppé également avec la pratique du bal-let et du théâtre mais, finalement, ma vraievocation était bel et bien la musique. Mapassion pour la musique de chambre mais

également pour la musique classique con-temporaine et la musique baroque pourrase développer grâce au Fonds belge de laVocation. Il se concrétisera par l’achat d’unnouvel instrument et dans la poursuite demes études actuelles.

Recherche en neurosciences /Onderzoek in neurowetenschappen

Vincent Meert 2006

Ma vocation est de me consacrer à l’étu-de des sciences du cerveau et de l’esprit.Dans cette idée, j’avais besoin d’ajouter undoctorat de médecine à ma formation enmathématique et en philosophie.

Un enjeu important de la rechercheneuroscientifique est de puiser dans nosplus récentes connaissances biologiquespour fonder de nouveaux traitements desmaladies du cerveau et de l’esprit. À l’in-verse, et de manière très surprenante, cesont parfois nos nouvelles connaissances,les plus rationnelles qui soient, qui nouspermettent de mieux comprendre, et parlà d’optimiser, le succès des psychothéra-pies les plus traditionnelles.

Grâce au Fonds belge de la Vocation,je pourrai mettre entre parenthèses mon

activité professionnelle pourme consacrer à mon docto-rat et prendre part à des tra-vaux de recherche en neuro-logie et en psychiatrie.

Mijn roeping is me te wij-den aan de wetenschappe-lijke studie van de hersenenen de geest. Daarom heb ikeen doctoraat in de genees-kunde nodig, naast mijn di-ploma’s in de wiskunde ende filosofie.

Belangrijk voor het on-derzoek in de neurowe-tenschappen is te puttenuit de nieuwste biologische inzichten omdaarmee nieuwe behandelingen voor

hersenaandoeningen engeestesziekten te ontwik-kelen. Omgekeerd – en datis enigszins verrassend– leiden de meest rationelenieuwe inzichten tot meerbegrip en daardoor een ver-betering van de traditionelepsychotherapie.

Dankzij de beurs van hetBelgisch Fonds voor Roe-ping kan ik mijn beroeps-bezigheden voor een tijdjeopzijschuiven om me geheelen al aan mijn doctoraats-studies te wijden en deel te

nemen aan onderzoekswerk in de neuro-logie en de psychiatrie.

een podium heb ik, gedurende mijn kin-der- en adolescentenjaren, kunnen verder

devenir musicien. Mon in-strument, le violoncelle, s’est



7

Volcanologue / Vulkanoloog

Dmitri Rouwet 2006

Les éruptions volcaniques ont sou-vent un impact irrévocable sur la vie deshommes. En tant que vulcanologues, ilest de notre devoir de protéger ces vieshumaines. Mon sujet de recherche est levolcan El Chichón au Chiapas (Mexique)qui détruisit en mars-avril 1982 neuf vil-lages en une semaine. Plus de deux millepersonnes furent ensevelies sous lescendres. Grâce à la bourse, je résideraiquelques mois à Chapultenango, un vil-lage indigène situé à 8 km de El Chichón.Je pourrai enfin prendre le temps d’en-trer en contact avec la population localeet expliquer le danger que constitue leurvolcan. J’espère constituer une équipecapable d’assurer une continuité dans lesystème de surveillance du volcan et decette façon montrer au monde scientifi-que que l’interaction avec les populationset les instances locales permet de sur-veiller efficacement un volcan.Vulkaanuitbarstingen beïnvloeden men-senlevens vaak op onomkeerbare wijze.Als vulkanoloog is het onze verantwoor-delijkheid deze mensenlevens te bescher-men. Ik bestudeer de vulkaan El Chichónin Chiapas (Mexico) die in maart-april 1982negen dorpen op een week tijd verwoestte.Meer dan 2000 mensen stierven onder hetas. De erupties van 1982 lieten een giganti-sche krater achter, sindsdien de gastheervan een kratermeer. Gedurende mijn zesjaren studie van dit kratermeer ben ikerachter gekomen dat het de barometerkan zijn van vulkanische activiteit in detoekomst. Dankzij de beurs zal ik enkelemaanden verblijven in Chapultenango,een indigena dorp op 8 kilometer van ElChichón, destijds geteisterd door de Plini-aanse erupties. Ik hoop een vaste ploeg opte richten om mee te bouwen aan de con-tinuïteit van een bewakingssysteem van ElChichón. Op deze manier zou ik ook aan dewetenschappelijke wereld willen tonen datdoor interactie met de lokale bevolking eninstanties een vulkaan efficiënt bewaaktkan worden.



8

Serafien Hulpiau 2006

Mijn belangstelling voor Oosterse kunstzorgde ervoor dat ik tijdens mijn opleidingkoos voor de conservatie van Oostersekunstwerken op papier.

In België zijn er geen ateliers die speci-fiek op deze materie gericht zijn. Dikwijlsworden de objecten op dezelfde manier be-handeld als Westerse kunstvoorwerpen.

De verschillende cultureleachtergrond en specifiekebetekenissen die met deOosterse objecten verwevenzijn, maken dat ze vanuit eenandere invalshoek moetenworden benaderd en be-handeld. Vaak is een lang-durige studie nodig om dekunstvoorwerpen in de juistecontext te plaatsen. Dezespecificiteit die het karak-ter van elk object uitmaakt,boeit mij. Daarom wil ik mijn

kennis hiervan verruimen door middel vanstages in buitenlandse musea en biblio-theken.

Au cours de mes études, mon intérêtpour l’art oriental m’a fait opter pour laconservation d’œuvres d’art sur papierde ce type. En Belgique, ce type d’ateliern’existe pas. Souvent les traitements sontles mêmes que pour les œuvres d’art oc-cidentales alors que le contexte culturelet la signification propres à ces objets re-quièrent une approche différente. Décou-vrir la spécificité et le caractère distinct dechaque œuvre me fascine. C’est pourquoije souhaite parfaire ma formation par lebiais de stages dans des musées et des bi-bliothèques à l’étranger.

Photojournalisme / Fotojournalistiek

Colin Delfosse 2006

J’appréhende la photographie commeun instrument de contact social, mais éga-lement comme outil de communication,permettant de témoigner et de susciter ledébat. Au cours de mes études, je me suisdécouvert une passion pour la photogra-phie documentaire.

J’ai réalisé un reportage sur les lépreuxdu Vietnam, dans le cadre de mon mémoi-re médiatique, et je suis ensuite parti auMali, réaliser un reportage sur les effetsde l’exploitation aurifère. La bourse de lavocation va tout d’abord m’aider à diffuserce travail vers un large public, en l’inter-pellant dans l’espace public, par le biaisd’expositions de rue. Avec le collectif « Outof focus » nouvellement créé, nous nous

sommes donné pour ambition dereplacer le photojournalisme aucœur de l’espace public.

Voor mij is fotografie een in-strument, niet alleen in het so-ciale contact, maar ook bij decommunicatie tussen de men-sen, waarmee je getuigeniskunt afleggen en debatten kuntopenen. Tijdens mijn studiesontdekte ik dat ik gepassioneerd ben doordocumentaire fotografie.

Als eindwerk maakte ik een reportageover melaatsen in Vietnam en daarna benik naar Mali vertrokken om er een repor-tage te maken over de gevolgen van degoudwinning. De beurs van het Fonds voor

Roeping zal me helpen om mijn werk bijeen breder publiek bekend te maken, in devorm van straattentoonstellingen.

We hebben recent het collectief Out offocus opgericht, met als doel de fotojour-

Conservatie van Oostersekunstwerkenop papier / Conservation d’oeuvres d’artorientales sur papier

nalistiek zijn plaats in de publieke ruimteterug te geven.



9

Cinéma / Film

Sibel Ceylan 2006

Je dois à mes origines kurdes ma voca-tion : le cinéma. Née de parents immigrésqui taisaient leur appartenance ethniquekurde, j’ai vécu une adolescence de con-tradictions. Mes parents parlaient entreeux une langue dont je ne comprenaisrien : le zaza. En 1937-38, la région dontmes parents étaient originaires connutun massacre resté à ce jour impuni etignoré ! J’ai voulu reconquérir mon iden-tité et je suis devenue interprète pour desdélégations belges et françaises dans di-verses régions kurdes de Turquie. J’y aiconstaté l’effroyable état de dérélictiondans lequel la population était confinée.C’est la rencontre à Tunceli (Dersim) avecdes rescapés du massacre qui a inscritau plus profond de ma conscience la né-cessité et l’urgence de sauvegarder cestémoignages.Mijn Koerdische afkomst bracht me bijmijn roeping : de film. Mijn ouders zijn in-wijkelingen die hun Koerdische afkomstaltijd verborgen hebben gehouden enonder elkaar een taal spraken die ik nietbegreep: het Zaza. In 1937-1938 heeft inde streek waar mijn ouders vandaan ko-men, een massamoord plaatsgevonden.Die misdaad blijft tot vandaag ongestraft,zelfs onbekend ! Ik heb geprobeerd mijn‘verloren’ identiteit terug te vinden en bentolk geworden voor Belgische en Fransedelegaties in Turks-Koerdische streken.Daar heb ik met eigen ogen gezien in welkevreselijke omstandigheden de bevolkinger leeft. In Tunceli (Dersim) heb ik over-levenden ontmoet van de massamoord.Sindsdien laat de dwingende behoefte omde getuigenissen van die gebeurtenis tevrijwaren, mij niet meer los.



10

Onderzoek in kinesitherapeutischeademhalingstechnieken / Recherche en méthodesde kinésithérapie respiratoire

Karlien Van Cauwelaert 2006

Ik heb altijd al zieke kinderen willenhelpen. Na mijn studies kon ik onmiddel-lijk starten als kinesitherapeute in hetAZ-VUB te Jette, waar ik ondermeer werkmet mucoviscidosepatiënten. De adem-halingskinesitherapie is een zeer jongespecialisatietak. Onderzoek hieromtrentis schaars. Samen met het hoofd van hetMucocentrum AZ-VUB (Prof. Dr. Malfroot)en een ervaren kinesitherapeut (Filip VanGinderdeuren) werd een project uitgewerktom de meest gebruikte ademhalingstech-nieken op wetenschappelijke wijze te eva-lueren. Een eerste deel van het onderzoekis voltooid. Een abstract werd ingedienden aanvaard om voor te brengen op hetEuropees Congres voor Mucoviscidose inKopenhagen. Ik zou het onderzoek graaguitbreiden en mijn bevindingen internatio-

naal publiceren om bij te dragen tot deverbetering van de levenskwaliteit vande mucoviscidosepatiënten.

J’ai toujours voulu venir en aide auxenfants malades. Après mes études,j’ai commencé immédiatement à tra-vailler comme kiné à l’AZ-VUB à Jetteoù j’encadre notamment des patientsatteints de mucoviscidose. La kinési-thérapie respiratoire est une disciplinede spécialisation assez récente et la re-cherche en la matière est rare. En colla-boration avec le chef de service du CentreMuco de l’AZ-VUB, le professeur Malfrootet un kinésithérapeute expérimenté, FilipVan Ginderdeuren, un projet visant à éva-luer scientifiquement les méthodes respi-ratoires a été mis sur pied. Nous avons puréaliser la première partie de la recherche

durant l’année écoulée et en avons préparéun exposé pour le Congrès européen pourla Mucoviscidose à Copenhague. J’aime-rais étendre le projet de recherche et pu-blier mes résultats au niveau internationalafin de contribuer à l’optimalisation dutraitement par kiné des patients atteintsde mucoviscidose et à l’amélioration deleur qualité de vie.

Les enfants à haut potentiel /Hoogbegaafde kinderen

consacrer plus de temps à l’association,d’autre part de mettre sur pied un comitéscientifique pour valider le travail réaliséau sein de celle-ci.

Als kind had ik het verscheurende ge-voel een ‘bedrieger’ te zijn en de moeilijk-heid om relaties aan te knopen met ande-ren. Later ontdekte ik dat hoogbegaafdheidmeer te maken heeft met een manier vanzijn : hypergevoelig, een apart gevoel voorhumor, snel, nieuwsgierig, extreme in-

leving... Vandaaruit slaagdeik erin mezelf beter te lerenkennen en vlotter met ande-ren om te gaan. Ik begreepsnel dat die vervreemding,waaronder ik dermate gele-den had, ook mijn grote krachtkon zijn en ging over tot actie :een website, buitenschoolseactiviteiten, stages met talvan activiteiten, praatgroe-pen voor volwassenen, infor-matiesessies voor ouders enonderwijsmensen. De vzw

douance.be heeft als doel hoogbegaafdende kans te geven om positief om te gaanmet hun anderszijn.

Met de financiële, maar vooral de mo-rele steun van de beurs van het Fonds voorRoeping kan ik mij meer aan de verenigingwijden en een wetenschappelijke raadoprichten die het werk van de verenigingkracht bijzet.

> www.douance.be

Aurore Verhelst 2006

Enfant, je ressentais un décalage, unsentiment d’être un imposteur, une diffi-culté à entrer en relation avec les autres.Puis j’ai découvert que la douance, c’estavant tout un mode de fonctionnementparticulier : hypersensibilité, humour dé-calé, rapidité, curiosité, empathie pous-sée à l’extrême… J’ai enfin pu apprendreà mieux me connaître et à mieux commu-niquer avec les autres. Il ne me restait

seignants... Douance.be est aujourd’huiune asbl dont le principal objectif est dedonner une chance à toutes les personnesà haut potentiel de vivre positivement leurdifférence. Aide financière, mais surtoutsoutien moral, la bourse du Fonds belgede la Vocation me permettra d’une part de

plus qu’à agir : site web, activités para-scolaires, stages multi-activités, groupesde parole pour les adultes, séancesd’information pour les parents et les en-



11

Restauration de globes / Restauratie van globes

Eileen Waterschoot 2006

Depuis mon plus jeune âge, les cartesgéographiques ont fait partie de ma vie.

Au cours de mes études à La Cambre,j’ai axé mes recherches sur l’étude de cestémoins de notre histoire, finalisées parun mémoire portant sur « La conserva-tion et la restauration des globes céles-tes et terrestres anciens ».

Dans un premier temps la bourse va me

par Van Langeren. Ces pièces maîtressesde notre patrimoine historique communsont oubliées dans les réserves d’un mu-sée et présentent un état très avancé dedégradation. Ce projet me permettra dèslors de continuer à développer cette étu-de très spécifique, d’aborder un nouvelaspect de leur restauration par l’utilisa-tion des nouvelles techniques du virtuelainsi que de réaliser les recherches et lestester sur les papiers et encres d’impres-sion actuels.

Toen ik nog een kind was, maaktenaardrijkskundige kaarten al deel uit vanmijn leefwereld. Tijdens mijn studies inTer Kameren heb ik mijn onderzoekswerktoegespitst op die stille getuigen van onzegeschiedenis, wat uiteindelijk geleid heeft

bollen ».In eerste instantie zal de beurs me toe

bovendien toelaten me tevervolmaken in dit speci-fieke werkterrein en eennieuw aspect van het res-

permettre de sauvegarder deux globesterrestres datés de 1620 et cartographiés

tot mijn eindwerk over «Het behoud en derestauratie van oude wereld- en hemel-

laten twee wereldbollen uit 1620 te bewa-ren, die in kaart gezet zijn door Van Lange-ren. Die meesterwerken uit ons historischpatrimonium staan te vergaan in de re-serves van een museum. Dit project zal me

tauratiewerk te ontdek-ken, namelijk nieuwe, vir-tuele technieken aanwen-den, die ik ook verder wilbestuderen en uittesten ophedendaagse papiersoor-ten e n drukinkten.



12

Voedselzekerheid in de halfwoestijn / Sécuritéalimentaire en milieu semi-désertique

Pieter Vranckx 2006

Al in mijn prille jeugd was ik gefocust opnatuur en milieu. Sociale literatuur vanZuid-Amerika scherpte mijn gevoel voorrechtvaardigheid aan. Deze combinatienatuur - sociale bewogenheid zette mijop het spoor van een opleiding IngenieurTropische Landbouw, specialisatie soci-aal-culturele plattelands-ontwikkeling.Ik deed stages in Ecuador, Suriname enBrazilië. rond duurzame landbouwsy-stemen. Als coöperant in het droge bin-nenland van Noordoost Brazilië trachtteik landbouwverenigingen en -familiestechnisch te ondersteunen in hun over-stap naar ecologische landbouw. Tijdensde 4 jaar coöperatie ondervond ik dat nietalleen door kleine aanpassingen in hunlandbouwmethoden, maar ook herstelvan de lokale cultuur noodzakelijk is om

te komen tot een volwaar-dige plattelandsontwikke-ling. In samenwerking metde landbouwfamilies zie ikhet terug domesticeren vandit plantenaanbod als mijnbijdrage in de duurzameontwikkeling van deze fas-cinerende streek en haarboeiende mensen.Je suis ingénieur en agro-nomie tropicale avec unespécialisation en développement socio-culturel rural. En tant que coopérant basédans les terres arides du Nord-est brési-lien, j’ai essayé d’encadrer techniquementles associations agricoles et les famillesd’agriculteurs dans la transition vers uneagriculture écologique. Au cours de mes

quatre années de coo-pération, j’ai constatéque non seulement delégères adaptations deleurs méthodes agri-coles mais égalementla restauration de leurculture locale sont né-cessaires pour arriverà un développementrural solide. En domes-tiquant à nouveau des

espèces qui pendant des siècles ont sugarantir un bon niveau de sécurité alimen-taire et sanitaire mais dont la connaissan-ce a aujourd’hui disparu, je souhaite con-tribuer, en collaboration avec les famillesd’agriculteurs, au développement durablede cette région fascinante.

asbl Infirmiers de rue /Straatverplegers vzw

Sara Janssens de Bisthoven& Emilie Meessen 2006

Depuis toujours, la pauvreté du tierset du quart monde nous interpelle. Nousavons travaillé dans les soins à domicile,l’une à l’Armée du Salut et en psychiatrie,et l’autre dans le secteur de la prostitu-tion, de la toxicomanie et des personnessans-abri. C’est au cours de ces expérien-ces que nous avons constaté une demanderéelle de soins infirmiers en rue et quele projet de créer une association d’infir-miers de rue est né.

Depuis janvier 2006, le travail de rue adémarré. Il a pour mission de prodiguerdes soins infirmiers de première néces-sité aux personnes sans-abri, de gagnerleur confiance et d’agir comme intermé-diaire entre ceux-ci et les structures d’ac-cueil spécialisées. Nous nous déplaçons

à pied et collaborons avec les médecinstravaillant avec les personnes sans-abri. Àplus long terme, et en fonction des besoinsétudiés sur le terrain, l’asbl espère agran-dir l’équipe et élargir son champ d’action.

De armoede in de derde en de vierdewereld heeft ons altijd al aangesproken.Wij hebben gewerkte in de thuiszorg, hetLeger des Heils en in de psychiatrie (Sara),en in de wereld van de prostitutie, de ver-slaafden en de daklozen (Emilie).

Door die ervaring kennen we de reëlenood aan straatverpleging en is de ideegegroeid om een vereniging van straatver-plegers op te richten. In januari 2006 is hetstraatwerk gestart, met als doel de nood-zakelijke verpleegzorg te verstrekken aandaklozen, om zo hun vertrouwen te winnen

en op te treden als bemiddelaar tussenhen en de gespecialiseerde onthaaldien-sten. Een luisterend oor, advies, preventieen gezondheidsopvoeding maken integraaldeel uit van onze rol. Op lange termijn en infunctie van de noden in het veld wil de vzwzijn team en zijn actieterrein uitbreiden.

> www.infirmiersderue.be



13

L’éducation citoyenne par le cinéma /Burgerzin ontwikkelen via film

Christophe Istace 2006

Ma vocation est la transformation con-crétisée en outil mis à la disposition desjeunes, d’un manque éprouvé personnel-lement en matière d’éducation à l’audio-visuel durant mon adolescence. Commebeaucoup de jeunes, j’ai passé beaucoupde temps devant la télévision sans encomprendre tous les enjeux et les effets.Mes études de théâtre m’ont permis deme rendre compte de l’importance dujeu d’acteur et de la construction d’unehistoire. Cette prise de conscience m’apoussé à étudier la réalisation cinémato-graphique en Grande-Bretagne. J’ai réa-lisé après que les personnes n’ayant pasappris à « lire l’image » préfèrent certai-nes émissions télévisées et les grossesproductions recevant un important ap-pui publicitaire. J’ai donc créé LOUPIOTEASBL en 2004, pour sensibiliser les jeu-nes à ce qui se cache derrière ces imagesqui les fascinent, les aider à devenir desspectateurs actifs et critiques et simulta-nément les amener à un choix conscientdes programmes qu’ils regardent.

Mijn roeping is erop gericht jongereneen audiovisuele vorming aan te bieden.

Zoals zoveel jongeren heb ik uren voorde televisie doorgebracht, zonder stil testaan bij het belang en de invloed van debeelden die ik zag. Door mijn toneelop-leiding aan de Academie besefte ik welkeimpact het acteerspel en een verhaal kun-nen hebben. Daarom ben ik in Groot-Brit-tannië cinemaregie gaan studeren. Laterbegreep ik dat mensen gewoon niet leren« beelden te lezen » en dus niet begrijpenwat ze ons te bieden hebben. Daarom hebik in 2004 de vzw LOUPIOTE opgericht omjongeren gevoelig te maken voor de rijk-dom die in de fascinerende beelden ver-borgen ligt, en hen zo te helpen actieve enkritische kijkers te worden ; tevens wil ikhen ertoe brengen bewust te kiezen voorde programma’s de ze bekijken.

> www.loupiote.be



14

HIV preventie / Prévention VIH

Wim Delva 2006

Mijn roeping bestaat erin te strijden te-gen HIV/AIDS en dit op de meest effectieveen efficiënte manier, geleid door weten-schappelijke onderzoeksresultaten en inhet belang van de mensen die het hardstgetroffen zijn door de HIV/AIDS pandemie.Deze roeping ontstond tijdens de drie jaardat ik aan mijn thesis inzake de preven-tie van moeder-kind transmissie van HIV

werkte met veldwerk in Keniaen Zuid-Afrika. Nu begeleidik zeven jongere collega-studenten bij hun thesis overAIDS wezen en HIV preventie.Daarnaast voer ik ook zelfonderzoek naar de kostenef-fectiviteit van massa mediainterventies ter preventie vanHIV in Zuid-Afrika. Dankzijhet Belgisch Fonds voor Roe-ping kunnen de onderzoeks-projecten op een kwalitatiefhoge manier doorgaan en zijner middelen beschikbaar omeen maatschappelijk debat

te initiëren omtrent de onderzoeksresul-taten.

Ma vocation consiste à lutter contre lesida de la manière la plus efficace possibleen me basant sur les résultats d’étudesscientifiques et dans l’intérêt des person-nes les plus touchées par la pandémie duVIH. Cette vocation s’est développée pen-dant les trois années que j’ai consacréesà mon mémoire sur la prévention de latransmission du sida de mère à enfant no-tamment par un travail sur le terrain auKenya et en Afrique du Sud. Actuellement,j’assiste sept jeunes collègues-étudiantsdans la rédaction d’un mémoire portantsur les orphelins du sida et la préventionVIH. En outre, je mène personnellementune recherche sur l’efficacité des coûtsd’intervention des mass media dans le ca-dre de la prévention VIH en Afrique du Sud.

niveau et bénéficier des moyens nécessai-res afin d’initier un débat de société surbase des résultats obtenus.

Grâce au Fonds belge de la Vocation, lesprojets peuvent être poursuivis à un haut



15

Voice FactoryGert Terny 19991999

Gert Terny was laureaat van de Stichting Roeping in 1999 en trok eerst naarEngeland om er te studeren aan het ‘Voice and Speech Centre’ en daarna naarde Verenigde Staten waar hij een opleiding volgde bij Arthur Lessac. Hij isstem- en presentatiecoach voor VRT, gastprofessor aan de toneelopleidingvan het conservatorium van Gent, faculteitslid van de PAV ‘stempedagogie enstemstoornissen’ aan de Universiteit Antwerpen en de oprichter van de vzwVoice Factory.

Wat doet VoiceFactory?

VF verzorgt workshops en coachings in verband met stem, houding, interpre-tatie en presentatie. We werken met acteurs, zangers, radio- en televisiepresen-tatoren, politici, musea, zakenmensen,bedrijven, mensen uit het onderwijs,studenten... Kortom, iedereen diebewuster met zijn stem en zijn lichaamwil omgaan.

De coachings vertrekken steedsvanuit een holistisch standpunt: stem,houding en psyche kun je niet loskop-pelen.

De basistrainingen besteden vooralaandacht aan de technische aspectenvan spreken en bewegen, maar in eengevorderd stadium werken we ook aan interpretatie en kun je ons bijvoorbeeldinhuren voor het coachen van toespraken.

Acteurs en zangers proberen we met hun stem en hun houding tot de rijkste enboeiendste interpretaties te brengen. Door het spelen met klanken en woorden,en door optimaal gebruik te maken van de vertolker proberen we de wereld vande tekst tot leven te brengen en de fantasie van de vertolker én zijn publiek teprikkelen. Samen met theater- en filmmakers willen we op zoek gaan naar demeest doeltreffende en creatieve manieren om met tekst, of in elk geval metstem en lichaam om te gaan. Zo ontdekken we soms nieuwe theatervormen!

Met koren zoeken we uit hoe we concerten ‘beweeglijker’ kunnen maken of ineen meer theatrale vorm kunnen gieten, zonder afbreuk te doen aan de muziekof het stemgebruik.

Met dansers en bewegingskunstenaars gaan we op zoek naar hoe tekst enstem in dans- of bewegingstheater geïntegreerd kunnen worden.

Voor scholen ontwikkelen we projecten rond ‘stem, taal, literatuur’. ‘Stem enbeweging’ past bijvoorbeeld in lichamelijke opvoeding, maar ook in dramatische,muzikale of dansexpressie.

Stemtherapie: stem, ademhaling en lichaamswerk kunnen mensen helpenzich bewuster te worden van zichzelf, zelfzekerder te worden, zich beter in hunvel te voelen.

Organiser des ateliers et étudier demanière scientifique le thème dela voix, tels sont deux des objectifspoursuivis par Gert Terny. Un vasteprogramme.

En collaboration

Après l’obtention de ma bourse en1999, je fis un séjour en Angleterre auVoice and Speech Centre et, ensuite,aux États-Unis, où, pendant deux

étés, je suivis les coursd’Arthur Lessac et deCatherine Fitzmaurice.Je terminai cette forma-tion avec la plus grandedistinction et fondai mapropre asbl, Voice Fac-tory. Cette structureme permet d’organiserdes ateliers, mais éga-lement de mener uneétude scientifique sur le

thème de la voix.Depuis, je collabore de manière

indépendante avec des institutionsactives dans le domaine des arts dela scène et de la musique et je suis lecoach vocal des présentateurs de laVRT. En outre, je suis professeur atta-ché à la section théâtre du conserva-toire de Gand, membre facultaire de laformation post académique en ‘péda-gogie et troubles de la voix’ à l’univer-sité d’Anvers et professeur à la sec-tion comédie musicale de la BroadwayAcademy, International Conservatoryfor Musical Theatre à Amsterdam.

Avec l’asbl Voice Factory, j’ai animédes ateliers dans des écoles supé-rieures, à l’armée, dans des musées



16

(MUHKA, Middelheim, Van Goghmu-seum, Rijksmuseum Amsterdam,…),au VDAB et dans des entreprises,notamment chez Eurocontrol.

En parallèle, j’ai publié des articles,entre autres dans ‘Lessac Newsletter’

dres. Début janvier 2006, j’ai donné uneconférence sur le coaching vocal dansle cadre de la formation d’acteurs authéâtre et, à la mi-juin, je repars pourles Etats-Unis donner des cours dethéâtre à la Depauw University.

Langage et voix

Voice Factory s’oriente égalementvers la recherche. L’un des thèmes

que nous étudions estcelui de la relation entrele langage et la voix. Dans un premiertemps, la question a été formulée dela manière suivante : comment lesmodes et les outils de communica-

de la voix? Quel rôle y joue l’enseigne-ment? Quelles en sont les conséquen-ces, en particulier pour les formationsthéâtrales et le théâtre? S’agit-il d’unphénomène propre à une langue, àune culture ou à une classe socialeou, au contraire, est-il généralisé etinternational?

Des collègues de la Royal Academy of

We zoeken ook contact met mensen uit andere vakdomeinen: psychologie,geneeskunde, architectuur en design, logopedie, film, literatuur, onderwijs... Westaan ook erg open voor internationale en disciplineoverschrijdende projecten.

Research

We willen nagaan hoe de hedendaagse communicatiemiddelen en -wijzen(internet, chat, sms...), cultuur, media en onderwijs het taal- en stemgebruikbeïnvloeden.

Jongeren worden wel assertiever, maar gaat hun taalgebruik erop vooruit enkunnen ze zich ook beter uitdrukken? Hoe zit het met de huidige taalevolutie?Lijdt onze taal onder het taalgebruik op televisie? Kunnen jongeren zich min-der goed concentreren, omdat op tv alles zo snel gaat en de flitscultuur heerst?Hebben ze daarom meer moeite om teksten te lezen en te verwerken? Praten zeslechter, omdat ze op tv slechter horen praten en een groot deel van de commu-nicatie via chat of sms verloopt? Wat zijn de gevolgen van een en ander? Zullende komende generaties slechter spreken in de mate dat niet alleen de taal eropachteruitgaat, maar dat ook het aantal stemproblemen zal toene-men? Zullen we, onder invloed van bijvoorbeeld de ‘emoticoncul-tuur’, meer problemen ondervinden, als we ons willen uitdrukkenof op een genuanceerde manier emoties willen uiten? Zal dat quagezondheid, sociaal, professioneel... gevolgen hebben?

We willen ook nagaan welke gevolgen een en ander heeft voorde theateropleidingen en het theater tout court. Momenteel is eral interesse van docenten van de Royal Academy of Dramatic Art,de Guildhall School of Music and Drama, het International Centrefor Voice...

Nous recherchons le plus de parte-naires possible afin de réaliser cetteétude de manière approfondie et depouvoir la finaliser. En parallèle, nousvoulons également étudier la relationentre la condition physique et l’usagede la voix ainsi que les conséquencesd’une baisse d’aptitude à la parole et àla communication dans la vie sociale.

>

aux États-Unis et dans la revue du ’In-ternational Centre for Voice’ à Lon-

tion actuels, les médias et la cultureinfluencent-ils le langage et l’usage

Ce vaste thème n’interpelle pas uni-quement les professionnels du théâtre.

Music and Drama, de la GuildhallSchool et de la Central School ofSpeech and Drama collaborent à mestravaux. La Hogeschool Gent à Gandest prête à encadrer la recherche etla revue ‘Klasse’ (destinée à l’ensei-gnement de la Communauté flaman-de) soutient également leprojet.



17

ConcertDenis Sung-Hô

>

Sara Picavet>

Agenda

Ann Vancoillie

>

>

>

>

MasterclassesDenis Sung-Hô

>

>

Eliot Lawson

ExpoCédric Gerbehaye

>

>



18

SpectaclePhilippe Lelouchier

Rainbow

>

>

>

>

Cassandre SturboisSchaerbeek mon Amour

>

>



19

NewsCréation d’un site pour aveugles et mal voyants

Murielle Timmermans

>

Remerciement

Dankbetuiging



20

« D’Ici et d’Ailleurs »

Christ -he Smets

Christophe Smets

>

Bijou Banza [extrait]



Rwanda, les collines parlent 1

Lauréats 2006 | Laureaten 2006 4

Voice Factory 15

Agenda 17

News 19

Fonds Belge de la Vocation asbl Belgisch Fonds voor Roeping vzw

Conseil d’administration Raad van bestuur

Jury

Secrétariat Secretariaat

>>

>>

Vocatio

FONDATION BERNHEIM

>



2006 >

22



Documents

Vocatio 22 - 2006