Uluslararası Katılımlı 16. Ulusal Rejyonal Aneztezi Kongresi 27-30 … · 2019-07-18 · Uluslararası Katılımlı 16. Ulusal Rejyonal Aneztezi Kongresi 27-30 Nisan 2019, Çeşme,

Uluslararası Katılımlı 16. Ulusal Rejyonal Aneztezi Kongresi 27-30 Nisan 2019, Çeşme, İZMİR

1


2

İÇİNDEKİLER DAVET ...................................................................................................................................................... 7

INVITATION .............................................................................................................................................. 8

KURULLAR / COMMITTEES ..................................................................................................................... 9

BİLİMSEL PROGRAM .............................................................................................................................. 10

SÖZEL BİLDİRİLER ................................................................................................................................... 24

ÇOCUKLARDA KOSTOKLAVİKULAR VE İNFRAKLAVİCULAR BRAKİAL PLEKSUS BLOĞUNUN

KARŞILAŞTIRILMASI: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA ................................................................. 25

ULTRASOUND-GUIDED SUPRACLAVICULAR NERVE BLOCK FOR NERVE RESCUE: A CASE REPORT ... 26

MAGNESIUM SULFATE AS A ADDITIVE AGENT IN INTERSCALENE NERVE BLOCK FOR A SHOULDER

FRACTURE: A CASE REPORT ............................................................................................................... 27

TEK TARAFLI İNGUİNAL HERNİ ONARIMINDA SPİNAL ANESTEZİYE EKLENEN QUADRATUS

LUMBORUM BLOK TİP 2 VE TİP 3 YÖNTEMLERİNİN POSTOPERATİF AĞRI ÜZERİNE ETKİSİNİN

KARŞILAŞTIRILMASI: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA ................................................................. 28

İNFRAKLAVİKULER BLOK SONRASI BRAKİYAL ARTERDE ERKEN VE GEÇ DÖNEMDE GÖRÜLEN

HEMODİNAMİK DEĞİŞİM .................................................................................................................. 29

LAPARASKOPİK APENDEKTOMİ UYGULANAN PEDİATRİK HASTALARDA EREKTÖR SPİNA PLAN

BLOĞU ............................................................................................................................................... 33

KOLON REZEKSİYONU OLAN HEMİPAREZİK DİYALİZ HASTASINDA EREKTÖR SPİNA PLAN BLOĞU

KATETERİ UYGULAMASI .................................................................................................................... 35

MEME KÜÇÜLTME CERRAHİSİ GEÇİREN HASTALARDA PEKTORAL SİNİR BLOĞU İLE LOKAL

İNFİLTRASYON ANESTEZİ UYGULAMASININ POSTOPERATİF ANALJEZİ ÜZERİNE ETKİSİNİN

KARŞILAŞTIRILMASI ........................................................................................................................... 37

SÜREKLİ PEKTORAL SİNİR BLOĞU ALTINDA YAPILAN MEME KORUYUCU CERRAHİ ve SENTİNEL LENF

NODU BİYOPSİSİ: VAKA SERİSİ ........................................................................................................... 38

EREKTÖR SPİNA PLAN BLOĞUNUN LAPAROSKOPİK ÖZEFAJEKTOMİ CERRAHİSİ SONRASI

POSTOPERATİF ANALJEZİ YÖNETİMİNDEKİ ETKİNLİĞİ ....................................................................... 39

ULTRASON EŞLİĞİNDE VENA CAVA İNFERİOR KOLLAPSİBİLİTE İNDEKSİNİN ELEKTİF SPİNAL ANESTEZİ

ALACAK HASTALARDA HİPOTANSİYON VE BRADİKARDİ İÇİN PREDİKTÖR OLARAK KULLANILMASI . 40

KEPÇE KULAK OPERASYONUNDA YÜZEYEL SERVİKAL PLEXUS BLOĞU .............................................. 44

SÜNNET SONRASI İKİ FARKLI BLOĞUN POSTOPERATİF ANALJEZİK ETKİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ 45

BRAKİAL PLEKSUS BLOĞUNDA BLOK İĞNELERİNİN ELEKTRON MİKROSKOBİK İNCELENMESİ .......... 47

0-7 YAŞ ARASI ÇOCUKLARDA KAUDAL EPİDURAL ANATOMİNİN ULTRASONOGRAFİK

DEĞERLENDİRİLMESİ ......................................................................................................................... 48

AÇIK İNGUİNAL HERNİ ONARIMI YAPILAN YÜKSEK RİSKLİ YAŞLI HASTADA ULTRASON REHBERLİ

TRANSVERSUS ABDOMİNİS PLAN BLOĞU DENEYİMİMİZ: OLGU SUNUMU ...................................... 50

CİDDİ KALP YETMEZLİĞİ VE PULMONER MORBİDİTESİ OLAN KALÇA KIRIĞI OLGUSUNDA ANESTEZİ

YÖNETİMİ: ULTRASON EŞLİĞİNDE FEMORAL, LATERAL FEMORAL KUTANÖZ VE SİYATİK SİNİR

BLOĞU UYGULAMALARI .................................................................................................................... 51


3

ÖNKOL AMPUTASYONU OLAN HASTADA ULTRASON EŞLİĞİNDE SUPRAKLAVİKÜLER BLOK

UYGULAMASI ..................................................................................................................................... 52

ÜST EKSTREMİTE OPERASYONLARINDA ULTRASONOGRAFİ EŞLİĞİNDE UYGULADIĞIMIZ

İNFRAKLAVİKÜLER BLOK DENEYİMLERİMİZ....................................................................................... 53

NOONAN SENDROMLU GEBEDE SEZARYEN YÖNETİMİ: OLGU SUNUMU ......................................... 54

LAPAROSKOPİK KOLESİSTEKTOMİ AMELİYATLARINDA UNİLATERAL TRANSVERSUS ABDOMİNİS

PLAN (TAP) BLOK VE TROKAR KESİ YERİNE İNFİLTRASYON BLOK UYGULAMALARININ

POSTOPERATİF ANALJEZİ VE HASTA MEMNUNİYETİNE ETKİLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI ............... 55

SAVAŞ YARALANMASINA BAĞLI ÇOKLU TRAVMA OLGUSUNDA KLAVİKULA CERRAHİSİ İÇİN

İNTERSKALEN BRAKİYAL PLEKSUS VE DERİN SERVİKAL PLEKSUS BLOĞU UYGULAMASI ................... 56

AĞRI KLİNİĞİNDE KRONİK AĞRILI HASTALARDA İKİ YILLIK MÜDAHALE DENEYİMLERİMİZ ............... 57

AÇIK KALP CERRAHİSİ UYGULANMIŞ HASTALARDA PARASTERNAL BLOĞUN EKSTÜBASYON SÜRESİ,

PULMONER FONKSİYON VE AĞRI ÜZERİNE ETKİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ ................................... 59

LOKAL ANESTEZİKLERİN ANTİMİKROBİYAL ETKİSİ ............................................................................. 61

BAŞARILI EPİDURAL KAN YAMASI: EKSTERNAL LOMBER DRENAJI TAKİBEN OLUŞAN BOS

FİSTÜLÜNÜN CERRAHİ DIŞI TEDAVİSİ ................................................................................................ 63

VON WILLEBRAND TANILI ERİŞKİN BİR HASTADA SÜNNET CERRAHİSİNDE ULTRASON EŞLİĞİNDE

DORSAL PENİL SİNİR BLOĞU UYGULAMASI ....................................................................................... 65

ÜST BATIN CERRAHİSİ VE TORAKAL EPİDURAL BLOK: BAŞARILI DENEYİMLER ................................. 66

KIRIKKALE ÜNİVERSİTESİ ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON KLİNİĞİNDE ULTRASON EŞLİĞİNDE

YAPILAN BLOKLAR: 9 GÜNLÜK BİR KESİT ........................................................................................... 67

ALGOLOJİ KLİNİĞİNDE BİR YIL İÇİNDE UYGULADIĞIMIZ EREKTÖR SPİNA PLAN BLOK

DENEYİMLERİMİZ .............................................................................................................................. 69

SEZARYEN SONRASI POSTSPİNAL BAŞ AĞRISINDA TEOFİLİN KULLANIMININ DEĞERLENDİRİLMESİ 70

BRAKİYAL PLEKSUS KATETERİ iLE KOMPLEKS BÖLGESEL AĞRI SENDROMUNDA AĞRI YÖNETİMİ;

Olgu Sunumu ..................................................................................................................................... 71

PNÖMONİSİ OLAN İNFANTTA ACİL CERRAHİ İÇİN SPİNAL ANESTEZİ UYGULAMASI....................... 74

KOLESİSTEKTOMİ OPERASYONLARINDA TEK İĞNE GİRİŞİ İLE BİLATERAL EREKTÖR SPİNA PLAN

BLOĞU UYGULAMASI: VAKA SERİSİ ................................................................................................... 75

MAJOR ABDOMİNAL CERRAHİLERDE ULTRASON EŞLİĞİNDE BİLATERAL Bİ-LEVEL ERECTOR SPİNA

PLAN BLOĞU UYGULAMALARI, OLGU SERİSİ .................................................................................... 76

ULUSAL ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON DERNEKLERİ YAYIN ORGANLARINDA SON İKİ YILDA

YAYINLANAN REJYONAL ANESTEZİ İLİŞKİLİ MAKALELERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ............................. 77

SUPRAKONDILER HUMERUS FRAKTÜRÜ OLAN WOLFF-PARKINSON-WHITE SENDROMLU ÇOCUK

HASTADA GENEL VE REJYONEL ANESTEZİ YÖNETİMİ ........................................................................ 78

MEME CERRAHİSİ UYGULANAN HASTALARDA ULTRASONOGRAFİ EŞLİĞİNDE UYGULANAN

SERRATUS PLAN BLOĞUN VE PARASTERNAL BLOĞUN POSTOPERATİF AĞRI VE OPİOİD TÜKETİMİNE

ETKİSİ ................................................................................................................................................. 80

KADAVRADA ULTRASON EŞLİĞİNDE PERİKAPSULER SİNİR GRUP BLOĞU UYGULAMASI ................ 81


4

FASYA İLİAKA KOMPARTMAN BLOĞU İÇİN LOKAL ANESTEZİK VOLÜMÜ ARAŞTIRMASI: ÜÇ FARKLI

VOLÜMÜN KARŞILAŞTIRILMASI ......................................................................................................... 83

SPİNAL ANESTEZİ UYGULANAN GERİYATRİK HASTALARDA DEKSMEDETOMİDİN KULLANIMININ

POSTOPERATİF AĞRI VE BLOK SÜRESİNE ETKİLERİ: İlk Bulgular ........................................................ 84

CERRAHİ GASTROSTOMİ ANESTEZİSİ İÇİN TAP BLOK YETERLİ Mİ? .................................................. 85

DİZ ARTROSKOPİSİ PLANLANAN HASTALARDA SPİNAL ANESTEZİ İLE KOMBİNE SİYATİK VE FEMORAL

BLOK UYGULAMASININ POSTOPERATİF AĞRI YÖNÜNDEN KARŞILAŞTIRILMASI .............................. 88

PELVİS VE ASETABULUM CERRAHİSİNDE EREKTOR SPİNA PLAN BLOĞU .......................................... 89

TORAKOSKOPİK PLÖREDEZ VE PLEVREKTOMİ OPERASYONLARINDA POSTOPERATİF ANALJEZİ

YÖNETİMİ OLARAK EREKTÖR SPİNA PLAN BLOĞUNUN ETKİLERİ...................................................... 90

RADİKAL MASTEKTOMİ SONRASI POSTOPERATİF AĞRI KONTROLÜNDE ROMBOİD İNTERKOSTAL

SİNİR BLOĞU KULLANIMI: 15 HASTALIK VAKA SERİSİ........................................................................ 91

ANALGESIC EFFECT OF ULTRASOUND-GUIDED BILATERAL ERECTOR SPINAE PLANE BLOCK IN

ABDOMINAL SURGERY: A CASE REPORT ........................................................................................... 92

INFRACLAVICULAR BLOCK FOR COMPLETE SURGICAL ANESTHESIA IN OPEN DISTAL ARM

FRACTURE: A CASE REPORT ............................................................................................................... 93

YÜKSEK RİSKLİ ACİL BİR OLGUDA ULTRASON EŞLİĞİNDE KOMBİNE PERİFERİK SİNİR BLOKLARININ

KULLANIMI: BİR OLGU SUNUMU ....................................................................................................... 94

PRİMER TOTAL DİZ PROTEZİ AMELİYATLARINDA POSTOPERATİF AĞRI AMACIYLA UYGULANAN

FEMORAL SİNİR BLOĞUNDA KULLANILAN BUPİVAKAİN’İN FARKLI KONSANTRASYONLARDAKİ

ETKİNLİĞİNİN KARŞILAŞTIRILMASI: RANDOMİZE, RANDOMİZE, KONTROLLÜ, ÇİFT KÖR ARAŞTIRMA

........................................................................................................................................................... 95

OLGU SUNUMU: TAKAYASU ARTERİTİNDE İNFRAKLAVİKULER BLOK UYGULAMASI......................... 96

KOMORBİD HASTADA MODİFİYE RADİKAL MASTEKTOMİ İÇİN, PEKTORAL SİNİR BLOĞUN , TEK

ANESTEZİ YÖNTEMİ OLARAK UYGULANMASI. .................................................................................. 98

AKUT VE KRONİK HERPES ZOSTER AĞRISINDA ULTRASON REHBERLİĞİNDE EREKTÖR SPİNA PLAN

BLOĞU UYGULAMASI: ÇOK MERKEZLİ RETROSPEKTİF GÖZLEMSEL ARAŞTIRMA ........................... 100

SİYATİK SİNİR HAREKETİNİN AYAK BİLEĞİ DORSİFLEKSİYON VE PLANTAR FLEKSİYON MANEVRALARI

EŞLİĞİNDE GÖRÜNTÜLENMESİ: SİYATİK SİNİRİN ULTRASONLA YERİNİN BELİRLENMESİNDE YENİ BİR

YÖNTEM .......................................................................................................................................... 102

MELAS SENDROMLU HASTADA ANALJEZİ AMACIYLA İNFRAKLAVİKÜLER KATATER ....................... 105

İNFİLTRASYON ANESTEZİSİ ALTINDA DERİN BEYİN STİMULATÖRÜ YERLEŞTİRİLEN HASTADA

METHEMOGLOBİNEMİ .................................................................................................................... 106

GENİŞ YANIK OLGUSUNDA EREKTOR SPİNA PLAN BLOĞU ............................................................. 107

SIRTTAN MALİGN DERİ LEZYONU EKSİZYONU ANESTEZİ YÖNETİMİNDE EREKTOR SPİNA PLAN

BLOĞU ............................................................................................................................................. 109

REVİZYON KALÇA PROTEZİ OPERASYONUNDA SEDASYON İLE FASİYA İLİYAKA KOMPARTMAN

BLOĞU: OLGU SUNUMU.................................................................................................................. 111

OMUZ ARTROSKOPİSİ İLE ROTATOR KILIF TAMİRİ VE İNSTABİLİTE CERRAHİSİ UYGULANAN

HASTALARDA İNTERSKALEN VE YÜZEYSEL SERVİKAL PLEKSUS BLOK KOMBİNASYONUNUN

POSTOPERATİF AĞRI SKALASINA VE POSTOPERATİF AĞRININ BAŞLANGIÇ SÜRESİNE ETKİSİ ........ 114


5

LAPAROSKOPİK KOLESİSTEKTOMİ OLGUSUNDA EREKTÖR SPİNA PLAN BLOĞU ............................. 115

TRAVMA OLGUSUNDA BİLATERAL İNFRAKLAVİKÜLER BLOK VE KOMBİNE SPİNAL EPİDURAL

ANESTEZİ UYGULANMASI ................................................................................................................ 117

SEZARYEN AMELİYATLARINDA UYGULANAN TRANSVERSUS ABDOMİNİS PLANE BLOK VE

QUADRATUS LUMBORUM PLANE BLOĞUN POSTOPERATİF ANALJEZİ ETKİNLİĞİNİN

KARŞILAŞTIRILMASI ......................................................................................................................... 119

KLİNİK UYGULAMADA ANESTEZİ AMAÇLI TRANSVERSUS ABDOMİNİS PLAN BLOĞU: FANTEZİ Mİ,

GERÇEK Mİ? ..................................................................................................................................... 120

LAPAROSKOPIK KOLESİTEKTOMİ CERRAHİSİNDE SERRATUS İNTERKOSTAL PLAN BLOĞU VE REKTUS

KILIF BLOĞU KOMBİNASYONU BİLATERAL OBLİK SUBKOSTAL TRANSVERS ABDOMİNİS PLAN

BLOĞUNA ÜSTÜN MÜDÜR? ............................................................................................................ 121

TORAKOABDOMİNAL SİNİRLERİN MODİFİYE PERİKONRİAL YAKLAŞIM İLE BLOKAJI’NIN (M-TAPA)

ABDOMİNAL CERRAHİLERDE POSTOPERATİF ANALJEZİK ETİNLİĞİ, OLGU SERİSİ ........................... 122

TORAKS BÜTÜNLÜĞÜNÜN BOZULDUĞU İKİ MAJÖR TRAVMA OLGUSUNDA POSTOPERATİF

ANALJEZİ İÇİN İNTERNAL YAKLAŞIMLA PARAVERTEBRAL BLOK UYGULAMASI ............................... 123

USG EŞLİĞİNDE UYGULANAN GENİKÜLER SİNİR RADYOFREKANS İŞLEMİNİN FLOROSKOPİ İLE

DEĞERLENDİRİLMESİ ....................................................................................................................... 125

SANTRAL KOR MİYOPATİ TANISI OLAN HASTADA ANESTEZİ YÖNETİMİ ......................................... 130

VASKÜLİTE BAĞLI AKCİĞER TUTULUMU OLAN HASTADA UYANIK KRANİOTOMİ VE SKALP BLOĞU131

REVİZYON SKOLYOZ CERRAHİSİ SONRASI POSTOPERATİF AĞRI KONTROLÜNDE ÇİFT EPİDURAL

KATETER UYGULAMASI: OLGU SUNUMU ........................................................................................ 132

LOMBER EPİDURAL STEROİD UYGULAMASI SONRASINDA GELİŞEN KARDİYAK ARREST ................ 134

SPİNAL ANESTEZİYE BAĞLI NİSTAGMUS VE KONFÜZYON .............................................................. 135

SPONTAN İNTRAKRANİYAL HİPOTANSİYONA BAĞLI BAŞ AĞRISININ TEDAVİSİNDE EPİDURAL KAN

YAMASI ............................................................................................................................................ 138

PEDİATRİK TORAKS CERRAHİSİNİN POSTOPERATİF ANALJEZİSİNDE İNTERKOSTAL BLOK ............... 139

USG EŞLİĞİNDE İNTERSKALEN BLOK KOMPLİKASYONU: AKUT SES KISIKLIĞI ................................. 140

RİSKLİ HASTADA KEMİK SEMENT İMPLANTASYON SENDROMU ..................................................... 141

FEMUR KIRIĞI CERRAHİSİ GEÇİREN 65 YAŞ ÜSTÜ HASTALARDA GENEL ANESTEZİ İLE REJYONEL

ANESTEZİ YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI: TEK MERKEZLİ RETROSPEKTİF ÇALIŞMA ............ 143

KOSTOKLAVİKULAR VE İNFRAKLAVİKULAR BRAKİAL PLEKSUS BLOĞUNUN KARŞILAŞTIRILMASI:

RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA ................................................................................................ 144

GENEL ANESTEZİ Mİ? SİNİR BLOĞU MU? ........................................................................................ 145

YÜKSEK RİSKLİ HASTADA AYAK BİLEĞİ BLOĞU UYGULAMASI ......................................................... 146

ARTROSKOPİK OMUZ CERRAHİSİNDE SUPRASKAPULAR VE AKSİLLER SİNİR BLOĞUNUN

SEVOFLURAN TÜKETİMİ VE POSTOPERATİF ANALJEZİYE ETKİSİ ..................................................... 148

İLAÇ SUİSTİMALİ OLAN BİR OLGU SUNUMU, .................................................................................. 149

KRONİK KÜME TİPİ BAŞ AĞRISI OLAN, OKSİPİTAL SİNİR BLOKAJI VE SFENOPALATİN GANGLİON PRF

UYGULADIĞIMIZ BİR OLGU SUNUMU ............................................................................................. 151


6

DİRENÇLİ VENTRİKÜLER TAŞİKARDİ VE ICD ŞOKLAMASI OLAN HASTADA ÜST TORAKAL SEMPATİK

GANGLİON NÖROLİTİK BLOĞU VE STELLAT GANGLİON KONVANSİYONEL RADYOFREKANAS

UYGULAMASI ................................................................................................................................... 152

SPİNAL ANESTEZİDE KULLANILAN BUPİVAKAİN VE LEVOBUPİVAKAİN’İN QT DİSPERSİYONUNA OLAN

ETKİLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI .................................................................................................... 156

KÜNT TORAKS TRAVMASINDA EREKTÖR SPİNA PLAN BLOĞU: OLGU SERİSİ .................................. 157

SERRATUS PLAN BLOĞUNUN KOSTA KIRIĞI OLAN HASTALARDA ANALJEZİK ETKİNLİĞİ ................. 158

PEDİYATRİK HASTALARDA POSTOPERATİF AĞRI İÇİN EREKTÖR SPİNA PLAN BLOK UYGULAMASI:

KLİNİK DENEYİMLERİMİZ ................................................................................................................. 159

YÜKSEK RİSKLİ HASTALARDA ULTRASON EŞLİĞİNDE PSOAS KOMPARTMAN BLOĞU VE SİYATİK BLOK

......................................................................................................................................................... 160

TOTAL KALÇA PROTEZİ CERRAHİSİNDE TRANSMUSKULER QUADRATUS LUMBORUM BLOĞU 162

KONJENİTAL KALP CERRAHİSİNDE MEDİAN STERNOTOMİ İNSİZYONUNDA SUBPEKTORAL

İNTERFASİAL PLAN BLOĞUNUN POSTOPERATİF ANALJEZİK ETKİNLİĞİ ........................................... 163

PEDİATRİK HASTADA KAUDAL YOLLA UYGULANAN BUPİVAKAİN VE LEVOBUPİVAKAİNİN

POSTOPERATİF ANALJEZİK ETKİNLİĞİNİN KARŞILAŞTIRILMASI ....................................................... 164

KONJENİTAL KALÇA ÇIKIĞI CERRAHİSİNDE ULTRASON EŞLİĞİNDE TRANSMUSKÜLER QUADRATUS

LUMBORUM BLOĞUNUN POSTOPERATİF ANALJEZİK ETKİNLİĞİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA

......................................................................................................................................................... 165

FASYA İLİAKA BLOĞU: ESKİ BLOK, YENİ YAKLAŞIM .......................................................................... 166


7

DAVET Sevgili Meslektaşlarımız,

Sizleri, 27 - 30 Nisan 2019 tarihleri arasında Çeşme Ilıca Otelde, yapılacak olan Uluslararası katılımlı

16. Rejyonal Anestezi Kongresi’ne davet etmekten büyük mutluluk duyuyoruz.

Ulusal rejyonal anestezi kongremiz her zaman olduğu gibi yeniliklerin tartışılacağı, temel bilgilerimizin

ise tekrar gözden geçirileceği, hepimizin bilgilerini güncelleme fırsatı bulacağı bir kongre olacaktır.

Temel amaçlarımız hem uzman hekimlerimize hem de uzmanlık eğitimi almakta olan arkadaşlarımıza

yönelik, yararlı ve yenilikçi bilgilerin paylaşılmasıdır. Bu kongremiz hem ülkemizden haklı üne ve

klinik tecrübeye sahip hem de dünya çapında pek çok uygulamayı ilk kez tariflemiş önemli isimlerin

katıldığı bir kongre olacaktır. Özellikle farklı kıtalardan katılacak 6 yabancı misafirimizle kongremiz

bir uluslararası kongre tadında olacaktır. Bu kongre sırasında klasik derslerin yanı sıra bilgi ve

tecrübenin daha fazla paylaşılmasına olanak sağlamak için canlı model üzerinde temel ve ileri kurslar,

ameliyathanede yapılacak klinik kurs, kadavra üzerinde rejyonal anestezi kursu düzenlenecektir.

Rejyonal Anestezi ve Algoloji birbirlerini tamamlayan ve destekleyen iki önemli bilim alanıdır.

Kongremizde akut ve kronik ağrı konuları da bilimsel toplantı ve aktivitelerde ele alınacak deneyimli

eğitimcilerimiz ile buluşacağınız bir kongre olacaktır. Kongre alanımız ülkemizin en güzel yerlerinden

İzmir, Çeşme’de olacaktır. Tarihi ve doğal güzelliklerinin yanı sıra çok kısa sürede ulaşılabilen pek çok

cazibe merkezi ile, sosyal paylaşımları ile başarılı bir kongrenin yanı sıra keyifle anacağımız, unutulmaz

bir süreç olacaktır.

İlkbaharın en güzel günlerinde, bilimsel ve sosyal olarak zengin, keyifli ve yararlı bir toplantı için tüm

meslektaşlarımızı kongremize davet ediyoruz.

Sevgi ve Saygılarımızla,

RADKON 2019 Kongre Başkanı - Prof. Dr. Yavuz Gürkan


8

INVITATION

Dear Colleagues,

We are very pleased to invite you to the 16th National Regional Anesthesia Congress with International

Participation, which will be held between 27 - 30 April 2019 at Çeşme Ilıca Hotel.

Our National Regional Anesthesia Congress will be a congress where innovation will be discussed, our

basic knowledge will be reviewed and we all will have the opportunity to update our knowledge. Our

main objectives are, share the useful and innovative information for our specialist physicians and our

friends who are still taking specialization training. This congress will be a congress that has participants

who have well-known reputation and clinical experience from our country and also many prominent

names will attend who have described many applications around the world for the first time. Our

congress will be an international congress with 6 foreign guests especially from different continents.

During this congress in order to enable more sharing of knowledge and experience there will be courses

such as basic and advanced courses on the living model, clinical course in the operating room, regional

anesthesia course on cadaver.

Regional Anesthesia and Algology are two important fields of science that complement and support

each other. In our congress, acute and chronic pain issues will be a congress that you will meet with our

experienced educators who will be discussed in scientific meetings and activities. Our congress area will

be in Çeşme, İzmir, one of the most beautiful places of our country. In addition to its historical and

natural beauties, it will be an unforgettable process with many attraction centers that can be reached in

a very short time.

In the best days of spring, we invite all our colleagues to our congress for a scientific and socially rich,

pleasant and useful meeting.

President of the Congress - Prof. Dr. Yavuz Gürkan


9

KURULLAR / COMMITTEES

KONGRE ORGANİZASYON KOMİTESİ / CONGRESS ORGANIZING COMMITTEE

Yavuz Gürkan

Sacit Güleç

Fatma Sarıcaoğlu

İsmet Topçu

Taylan Akkaya

DAVETLİ KONUŞMACILAR / INVITED SPEAKERS

Ali Shariat

Alain Delbos

Paul Kesssler

Rafael Blanco Davila

Shinichi Sakura

Volk Thomas


10

BİLİMSEL PROGRAM


11


12


13


14


15


16


17


18


19


20


21


22


23


24

SÖZEL BİLDİRİLER

&

ORAL PRESENTATION


25

ÇOCUKLARDA KOSTOKLAVİKULAR VE İNFRAKLAVİCULAR

BRAKİAL PLEKSUS BLOĞUNUN KARŞILAŞTIRILMASI:

RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA

Ahmet Murat Yayık1, Sevim Cesur1, Figen Öztürk1, Erkan Cem Çelik1, Muhammet

Emin Naldan1, Ali Ahıskalıoğlu2

1 Bölge Eğitim Araştırma Hastanesi, Anestezi Kliniği, Erzurum, Türkiye 2 Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Erzurum,

Türkiye

Sunucu Yazar e-mail: [email protected]

Amaç: El ve ön kol cerrahisi geçirecek olan pediatrik hastalarda ultrason eşliğinde uygulanan

infraklavikular ve kostoklavicular brakial pleksus bloğunun etkinliğini karşılaştırmaktır.

Gereç ve Yöntem: Fakülte etik kurul onayı alındıktan sonra ASA I-II grubu, acil yada elektif

el veya ön kol cerrahisi geçirecek olan 5-15 yaş aralığında 60 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar

randomize olarak eşit iki gruba ayrıldı. Grup I: infraklavikular blok grubu, Grup C: kostoklavikular blok

grubu.Hastalara premedikasyon odasında 0.1 mg/kg midazolam ı.v yapıldı daha sonra operasyon

odasına alınarak rutin monitörizasyon yapıldı. 1 mg/kg bolus, 25-50 mcg/kg/dk propofol infüzyonu

başlandı. Blok işlemi ve operasyon süresince spontan solunumda 2-4lt/dk O2 nazal kanülle verildi. Tüm

hastalara aynı blok mayisi uygulandı (0.3 ml/kg volümde, 1:1 oranında, %2 lidokain ve %0.5

bupivakain).

Grup I: Steril USG probu lateral infraklavicular fossaya yerleştirilerek axillar arter ve etrafında

yerleşmiş olan brakial pleksus kordları görüntüldi. İn-plane teknikle kranialden kaudale doğru giriş

yapıldı. Posterior kord ile axiller arter arasına girildi, hazırlanan lokal anestezik solüsyon yapıldı. Grup

C: İşlem yapılacak kol 900 açıyla abdüksiyona alındı. Steril USG probu klavikulaya paralel olarak orta

hatta klavikula alt sınırına yerleştirildi. Axiller arter ve subklavius kas kostoklavikular fossada

görüntülendi. Daha sonra brakial pleksusun 3 kordu axiller arter lateralinde görüntülendi. Her üç kordun

ortasına girilerek hazırlanan lokal anestezik solüsyon uygulandı.

Tüm bloklar uygulandıktan 20 dk sonra cerrahi başlatıldı. Cerrahi insizyon sonrası hastada

hareket varsa; kalp atım hızında %10’dan fazla, solunum sayısında %20’den fazla artış varsa blok

başarısız kabul edildi.Blok uygulama zamanı; iğne giriş sayısı, iğne görünümü, postoperatif motor ve

duyusal blok süreleri, postoperatif 24 saatlik ağrı skorları kaydedildi.

Bulgular: Gruplar arasında demografik verilerde, cerrahi ve anestezi süresinde fark yoktu

(p>0.05). Postoperatif 1. 2. 4. 8. 12. 24. saatlerde değerlendirilen ağrı skorlarında ve postperatif motor

blok ve duyusal blok sürelerinde gruplar arası anlamlı fark mevcut değildi (p>0.05).

Sonuç: Sonuç olarak pediatrik hastalarda el ve ön kol cerrahisinde infraklavicular ve

kostaclavicular brakial pleksus bloğunun benzer motor ve duyusal blok sürelerine sahip olduğunu tespit

ettik. Bunun yanında kostaklavikular ve infraklavikular bloğun postoperatif ağrı skorlarına etkisi de

benzerdi.

Anahtar Kelimeler: Kostoklavikular brakial pleksus bloğu, infraklavicular brakial pleksus

bloğu, pediatrik postoperatif analjezi


26

ULTRASOUND-GUIDED SUPRACLAVICULAR NERVE BLOCK FOR

NERVE RESCUE: A CASE REPORT

Dimitrovski A¹, Toleska M¹, Kuzmanovska B1

1University Clinic for TOARILUC, Department of Anesthesia, Reanimation and Intensive care,

Faculty of Medicine, University ″Ss. Cyril and Methodius″ - Skopje, Republic of Macedonia

Corresponding Author: Aleksandar Dimitrovski, MD, University Clinic for TOARILUC, Faculty of

Medicine, University “Ss. Cyril and Methodius” – Skopje; “Vodnjanska” Str, No.:17, 1000 Skopje;

Tel.: 0038970250692;

E-mail: [email protected]

Abstract

Supraclavicular brachial plexus block is peripheral nerve block indicated for surgery or for postoperative

analgesia of the upper arm. We are going to present a case report of ultrasound-guided supraclavicular

block in a 42-year-old male patient with politrauma who was admitted in the Intensive Care Unit (ICU).

The patient was injured in the car accident 2 days before. He had fracture of the medial part of the left

humerus with compression of the radial nerve with neurological defficit. Also, he had left sided severe

lung injury with laceration, atelectasis, pneumothorax, diffuse subcutaneous emphysema and a chest

tube was inserted on the left side too. Because of the progression of the nerve defficiency the patient

was scheduled for emergency operation. We decided to avoid general anesthesia and to perform

ultrasound-guided supraclavicular nerve block. It was of great challenge to perform this block because

of persistant subcutaneous emphysema and pneumothorax. In the operation room a standard monitoring

with electrocardiogram, non-invasive blood pressure and pulse oxymetry were applied. Ultrasound-

guided supraclavicular nerve block was performed with 20 ml of 0.5% bupivacaine with “pocket corner”

technique. After 45 minutes we have complete surgical anesthesia and the operation lasted for 1 hour

and 20 minutes. Analgesic effect in the postoperative period lasted for 12 hours. After 3 weeks we have

total recovery of the neural deficit of radial nerve. Ultrasound-guided supraclavicular block can replace

general anesthesia in patient with severe chest trauma. It can cause adequate surgical anesthesia with

good postoperative anesthesia.

Keywords: anesthesia, supraclavicular block, severe lung injury, radial nerve compression.


27

MAGNESIUM SULFATE AS A ADDITIVE AGENT IN INTERSCALENE

NERVE BLOCK FOR A SHOULDER FRACTURE: A CASE REPORT

Dimitrovski A¹, Toleska M¹



Corresponding Author: Aleksandar Dimitrovski, MD, University Clinic for TOARILUC, Faculty of

Medicine, University “Ss. Cyril and Methodius” – Skopje; “Vodnjanska” Str, No.:17, 1000 Skopje; Tel.:

0038970250692;


Abstract

Interscalene brachial plexus block is a peripheral nerve block indicated for surgery or for postoperative

analgesia of the fracture of proximal humerus. Analgesia can be prolonged by adding drugs in the

solution of local anesthetic such as dexamethasone, neostigmine, epinephrine and magnesium sulphate.

We are going to present a case report of ultrasound-guided interscalene nerve block in 40-year-old

female patient with shoulder fracture, injured in car accident three days before. In the operation room a

standard monitoring with electrocardiogram, non-invasive blood pressure and pulse oxymetry were

applied. Interscalene brachial plexus block was performed using ultrasound and peripheral nerve

stimulator. For this block we give 19 ml of 0.5 % bupivacaine with 225 mg magnesium sulfate. Surgical

anesthesia started after 40 minutes. Patient remained stabile all the time during the surgery with

continuous infusion with propofol. The operation time lasted for 2 hours and 15 minutes. After 10 hours

of block performance, the patient reported pain number 4 on Numeric Rate Score (NRS) and 100 mg of

ketoprofen. In the postoperative period the patient didn’t receive any opioids. Use of magnesium sulfate

as a additive drug can prolong surgical anesthesia and may improve analgesia

Keywords: anesthesia, interscalene block, magnesium sulfate, bupivacaine, shoulder fracture.


28

TEK TARAFLI İNGUİNAL HERNİ ONARIMINDA SPİNAL

ANESTEZİYE EKLENEN QUADRATUS LUMBORUM BLOK TİP 2 VE

TİP 3 YÖNTEMLERİNİN POSTOPERATİF AĞRI ÜZERİNE

ETKİSİNİN KARŞILAŞTIRILMASI: RANDOMİZE KONTROLLÜ

ÇALIŞMA

Osman Bağbancı1, Hüsnü Kürşad1, Ahmet Murat Yayık2, Elif Oral Ahıskalıoğlu1,

Muhammed Enes Aydın1, Ali Ahıskalıoğlu1

1 Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Erzurum,

Türkiye 2 Bölge Eğitim Araştırma Hastanesi, Anestezi Kliniği, Erzurum, Türkiye


Amaç: Tek taraflı inguinal herni onarımında USG eşliğinde yapılan quadratus lumborum blok

tip 2 ve tip 3 yöntemlerinin postoperatif opioid tüketimine etkisini araştırmaktır.

Materyal ve Metod: Etik kurul onayı alındıktan sonra unilateral inguinal herni tamiri yapılacak,

ASA I-II, 18-60 yaş arası 60 olgu çalışmaya dahil edildi. Hastalar randomize olarak eşit üç gruba ayrıldı.

Birinci grup kontrol grubu Grup K (n= 20); ikinci grup QLB2 (n=20); üçüncü grup QLB3 (n=20) olmak

üzere belirlendi. Grup QLB2 ye Quadratus lumborum kasının posterior fasyasına girildi. 20 ml

%0,25’lik bupivakain ile blok uygulandı. Grup QLB3: Quadratus lumborum kası transmüsküler olarak

geçilerek psoas kası ile quadratus lumborum kası fasyaları arasına girildi. 2 ml serum fizyolojik ile

iğnenin yeri doğrulandıktan sonra 20 ml %0,25’lik bupivakain ile blok uygulandı.Grup K’daki hastalara

herhangi bir blok yapılmadı. Her üç gruptaki hastalara oturur pozisyonda L3-L4 2,5 ml (12.5 mg)

izobarik % 0.5 bupivakain enjekte edildi.

Hastalara ameliyat sonrası fentanil ile hazırlanan PCA cihazı 10 mcg konsantrasyon, loading

dose:50 mcg, 10 dakika kilitli kalma zamanı, 25 mcg bolus ve bazal infüzyon olmadan programlandı ve

24 saat devam etti. Cerrahi sonrası ağrı değerlendirilmesi PACU, postoperatif 1. 2. 4. 8. 12. 24. saatlerde

VAS ile yapıldı. Postoperatif opioid tüketimi, ilk analjezik zamanı ve yan etkiler kaydedildi.

Bulgular: Gruplar arasında demografik verilerde fark yoktu. Postoperatif fentanil tüketimi 0-4

ve 4-8. saatlerde QLB2 ve QLB3 gruplarında; kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede

daha az fentanil tüketimi bulunmaktayken (p<0.05), her iki grup arasında fentanil tüketimi açısından

istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0.05). 8-24 saatte ve 24 saatlik toplam sürede ise QLB3 grubu;

kontrol grubu ve QLB2 grubu arasında fentanil tüketim miktarı açısından istatiksel fark mevcut olup

QLB3 grunda fentanil tüketimi daha az miktardaydı (p<0.001). İlk analjezi zamanı karşılaştırıldığında

Grup K ve Grup QLB2‘ye göre Grup QLB3‘te ilk analjezik zamanı daha uzun ve istatiksel olarak

anlamlı fark vardı (p<0.001).

Sonuç: Biz bu çalışmamızda tek taraflı inguinal herni onarımında quadratus lumborum

bloğunun postoperatif opioid tüketimini azalttığını ve etkin analjezi sağladığını tesbit ettik. Bunun

yanında QLB2 ile QLB3 arasında da opioid tüketimi arasında fark olduğu ve QLB3‘ün daha etkin ve

daha uzun süreli bir analjezi sağladığını tespit ettik.

Anahtar Kelimeler: Quadratus lumborum blok tip 2, quadratus lumborum blok tip 3, spinal

anestezi, inguinal herni, postoperatif ağrı


29

İNFRAKLAVİKULER BLOK SONRASI BRAKİYAL ARTERDE

ERKEN VE GEÇ DÖNEMDE GÖRÜLEN HEMODİNAMİK DEĞİŞİM

Ali İhsan Uysal - Başak Altıparmak - Funda Dinç Elibol - Melike Korkmaz Toker - Semra

Gümüş Demirbilek

Giriş ve Amaç

Brakiyal pleksus bloğu vazodilatasyon ve kan akımında artışa neden olmaktadır. Dopler usg

arterlerdeki değişimi incelemek için temel görüntüleme kaynağıdır. Her bir damarın anatomik

pozisyonu ve beslediği organın fizyolojik gereksinimine göre karakteristik spektral dalga formu vardır.

Bu çalışmanın primer amacı infraklavikuler blok sonrası brakiyal arterdeki hemodinamik değişimleri

erken ve geç dönemde Doppler ultrasound (US) ile gözlemlemektir. Sekonder olarak ise duysal,motor

ve sempatik blokajın etkilerini araştırmaktır.

Gereç ve Yöntem

ASA I-II 18-65 yaş arası elektif üst ekstremite cerrahisi geçirecek hastalara infraklavikuler brakiyal

plexus blokajı uygulandı. Blok öncesi,blok sonrası 5.dak,15.dak,30.dak,24. saat,48. saat

aralıklarındaki ısı ölçümleri ile dopler USG ile ölçülen hemodinamik parametre ölçümleri aynı

radyoloji uzmanı ve anestezi uzmanı tarafından eş zamanlı ardışık olarak yapıldı.

Dopler USG ile primer olarak brakiyal arter çapı ve Volume Flow ölçümü yapıldı. Optimal PWD

spekral dalga görüntülendikten sonra systolic velocity (PSV, cm/s), enddiastolic velocity (EDV, cm/s),

mean velocity (Vmean, cm/s), timeaveraged

mean velocity (TAVM, cm/s), ratio of PSV and EDV (S/D), resistance index (RI), ve pulsatility index

(PI) ölçümleri yapıldı.

Duysal ve motor blok başlangıç ve bitiş zamanları kaydedildi.

Bulgular

Çalışmamızda infraklavikuler blok sonrası erken dönemde (ilk 30 dakika) ilk değişiklik akım

morfolojisi trifazik akımdan monofazik akıma dönmüştür. Volüm Flow, Vmax, EDV, Diameter,

5.,15.,30. dakikalarda giderek artmıştır. RI ,PI, S/D değerleri ise giderek azalmıştır (Şekil 1,2) (Tablo

1).

24. saatteki ölçümlerde Volüm Flow un istatistiksel olarak 0. dakikaya göre yüksek seyrettiği görüldü.

48. saatte ise yine yüksek olmasına karşın istatistiksel olarak anlam ifade etmiyordu. Duysal blok

süresi boyunca ve hatta duysal bloğun gerilediği hastalarda VolFlow un yüksek olduğu gözlendi.

Şekil 1: Volüm Flow değerinin zamanla değişimi

0

50

100

150

200

250

300

350

400

0 min 5 min 15 min 30 min 24 h 48 h

VolFlow


30

Şekil 2: Volüm Flow dışı ölçümlerin zamanla olan değişimi

Tabo 1 – Ölçüm zamanlarına göre Dopler USG parametrelerinin p değerlerinin karşılaştırılması

Zaman

Zaman

(karşılaştırılan) Çap VolFlow Temp EDV RI Vmax PI SD

1 2 0.000 0.001 0.008 0.000 0.003 1.000 0.000 0.189

3 0.000 0.000 0.000 0.003 0.001 0.244 0.000 0.152

4 0.000 0.000 0.000 0.000 0.000 0.793 0.000 0.078

5 0.869 0.011 0.027 0.029 1.000 1.000 0.125 1.000

6 1.000 0.426 1.000 0.149 0.362 1.000 0.078 1.000

2 1 0.000 0.001 0.008 0.000 0.003 1.000 0.000 0.189

3 0.783 0.009 0.006 0.643 0.317 1.000 0.107 1.000

4 0.000 0.009 0.011 0.001 0.000 1.000 0.002 0.010

5 0.254 1.000 1.000 0.058 0.289 1.000 1.000 1.000

6 0.375 0.435 1.000 0.118 1.000 0.564 1.000 1.000

3 1 0.000 0.000 0.000 0.003 0.001 0.244 0.000 0.152

2 0.783 0.009 0.006 0.643 0.317 1.000 0.107 1.000

4 0.068 0.637 1.000 0.652 0.278 1.000 0.339 1.000

5 0.020 0.160 0.001 0.103 0.029 1.000 0.061 1.000

6 0.174 0.031 1.000 0.102 0.118 0.234 0.102 1.000

4 1 0.000 0.000 0.000 0.000 0.000 0.793 0.000 0.078

2 0.000 0.009 0.011 0.001 0.000 1.000 0.002 0.010

3 0.068 0.637 1.000 0.652 0.278 1.000 0.339 1.000

5 0.000 0.050 0.004 0.006 0.002 1.000 0.013 1.000

6 0.002 0.011 1.000 0.004 0.002 0.815 0.006 0.463

5 1 0.869 0.011 0.027 0.029 1.000 1.000 0.125 1.000

2 0.254 1.000 1.000 0.058 0.289 1.000 1.000 1.000

3 0.020 0.160 0.001 0.103 0.029 1.000 0.061 1.000

4 0.000 0.050 0.004 0.006 0.002 1.000 0.013 1.000

6 1.000 1.000 1.000 1.000 1.000 0.387 1.000 1.000

0

20

40

60

80

100

120

0 min 5 min 15 min 30 min 24 h 48 h

Parameter changes by time

Diameter Temp EDV RI Vmax PI SD


31

6 1 1.000 0.426 1.000 0.149 0.362 1.000 0.078 1.000

2 0.375 0.435 1.000 0.118 1.000 0.564 1.000 1.000

3 0.174 0.031 1.000 0.102 0.118 0.234 0.102 1.000

4 0.002 0.011 1.000 0.004 0.002 0.815 0.006 0.463

5 1.000 1.000 1.000 1.000 1.000 0.387 1.000 1.000

P<0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir.

Sonuç

Sempatik blokaj süresi ile Volüm Flow değeri arasında korelasyon olabileceğini düşünüyoruz. Ancak

Volüm Flow sempatik blokaj yanında arterin infraklavikuler blok sırasında doğrudan mekanik uyarısı

gibi başka faktörlere de bağlı olabilir.

Bulduğumuz sonuçlar infraklavikuler blok sonrası gelişen Volüm Flow artışının en az 24 saat süre ile

devam ettiğini göstermektedir. Bu durum özellikle greft cerrahisi,reimplantasyon cerrahisi gibi

operasyon sonrası kanlanmanın önemli olduğu durumlarda klinik açıdan avantaj sağlayabilir.

Anahtar kelimeler

Brakiyal pleksus bloğu,Dopler USG,Volüm Flow

Referanslar

1. O. K, H.-Jo. S, O. S, E.H. W-L, P. B, H. B. A Novel Infraclavicular Brachial Plexus Block: The

Lateral and Sagittal Technique, Developed by Magnetic Resonance Imaging Studies [Internet]. Vol.

98, Anesthesia and Analgesia. 2004. p. 252–6. Available from:

http://ovidsp.ovid.com/ovidweb.cgi?T=JS&PAGE=reference&D=emed6&NEWS=N&AN=20040103

50

2. Hadzic A, Arliss J, Kerimoglu B, Karaca PE, Yufa M, Claudio RE, et al. A comparison of

infraclavicular nerve block versus general anesthesia for hand and wrist day-case surgeries.

Anesthesiology. 2004;101(1):127–32.

3. Perlas A, Niazi A, McCartney C, Chan V, Xu D, Abbas S. The Sensitivity of Motor Response to

Nerve Stimulation and Paresthesia for Nerve Localization As Evaluated by Ultrasound. Reg Anesth

Pain Med. 2006;31(5):445–50.

4. Sauter AR, Dodgson MS, Stubhaug A, Cvancarova M, Klaastad. Ultrasound controlled nerve

stimulation in the elbow region: High currents and short distances needed to obtain motor responses.

Acta Anaesthesiol Scand. 2007;

5. Casati A, Danelli G, Baciarello M, Corradi M, Leone S, Di Cianni S, et al. A prospective, randomized

comparison between ultrasound and nerve stimulation guidance for multiple injection axillary brachial

plexus block. Anesthesiology. 2007;106(5):992–6.

6. Taylor KJ, Holland S. Doppler US. Part I. Basic principles, instrumentation, and pitfalls. Radiology.

1990;

7. Chavhan GB, Parra DA, Mann A, Navarro OM, Exhibit E. Normal Doppler Spectral Waveforms of

Major Pediatric Vessels:Specific Patterns. Radiographics [Internet]. 2008;28(3):691–707. Available

from: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18480479

8. Nelson TR, Pretorius DH. The Doppler signal: Where does it come from and what does it mean? Vol.

151, American Journal of Roentgenology. 1988. p. 439–47.

9. Iskandar H, Wakim N, Benard A, Manaud B, Ruel-Raymond J, Cochard G, et al. The effects of

interscalene brachial plexus block on humeral arterial blood flow: A Doppler ultrasound study. Anesth

Analg. 2005;101(1):279–81.

10. Mouquet C, Bitker MO, Bailliart O, Rottembourg J, Clergue F, Montejo LS, et al. Anesthesia for

creation of a forearm fistula in patients with endstage renal failure. Anesthesiology. 1989;70(6):909–

14.

11. Sahin L, Gul R, Mizrak A, Deniz H, Sahin M, Koruk S, et al. Ultrasound-guided infraclavicular

brachial plexus block enhances postoperative blood flow in arteriovenous fistulas. J Vasc Surg.


32

2011;54(3):749–53.

12. McGregor AD, Jones WK, Perlman D. Blood flow in the arm under brachial plexus anaesthesia. J

Hand Surg Am. 1985;10(1):21–4.

13. Ebert B, Braunschweig R, Reill P. Quantification of variations in arm perfusion after plexus anesthesia

with color doppler sonography. Anaesthesist. 1995;

14. Li T, Ye Q, Wu D, Li J, Yu J. Dose-response studies of Ropivacaine in blood flow of upper extremity

after supraclavicular block: A double-blind randomized controlled study. BMC Anesthesiol.

2017;17(1).

15. Li J, Karmakar MK, Li X, Kwok WH, Ngan Kee WD. Regional hemodynamic changes after an

axillary brachial plexus block: A pulsed-wave doppler ultrasound study. Reg Anesth Pain Med. 2012;


33

LAPARASKOPİK APENDEKTOMİ UYGULANAN PEDİATRİK

HASTALARDA EREKTÖR SPİNA PLAN BLOĞU

Ali İhsan Uysal1, Başak Altıparmak2 , Melike Korkmaz Toker 1 and Semra Gümüş Demirbilek2 1Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon A.D.

2Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon A.D.

[email protected]

Amaç

Ultrasonografi rehberliğinde erektor spina alan (US-ESP) bloğu ilk olarak Forero tarafından şiddetli

torasik nöropatik ağrının tedavisinde kullanılarak tanımlanmış, yeni ve basit bir interfasiyal alan

bloğudur.Postoperatif ağrı tedavisi amacıyla değişik endikasyonlarda kulanılmaktadır.

Pediatrik hastalarda multimodal analjezi amacıyla kullanımı ise opioid tüketimini azalttığı için giderek

artmaktadır. Hastanemizde acil olarak akut apendektomi tanısıyla laparaskopik olarak tek port giriş ile

opere edilen pediatrik hastalarda uyguladığımız ESP bloğu deneyimlerimizi paylaşmak istedik.

Gereç ve Yöntem

Blok uygulamaları, genel anestezi sonrası hastalar anestezi altında iken ve sol lateral pozisyondayken

ultrasonografi rehberliğinde yapıldı. Laparaskopik apendektomi operasyonu için 2 hastaya T11 vertebra

seviyesinden 3 hastaya T12 seviyesinden 0,5 ml/kg %0.25 bupivakain kullanılarak blok uygulamaları

gerçekleştirildi. Bütün blok uygulamaları aseptik koşullar altında gerçekleştirildi. Yüksek frekanslı

lineer ultrasonografi probu referans vertebranın spinöz çıkıntısına yerleştirildi ve prob 2-3 cm sol

laterale kaydırılarak transvers çıkıntı ve erektör spina kası tanımlandıktan sonra lokal anestezik

enjeksiyonu erektör spina kası derinine uygulandı (Resim 1,2). 10 mg/kg parasetamol ek olarak i.v.

yoldan verildi. Hastaların ağrı takibi derlenme ünitesinde 5.dak,15.dak ve serviste 1.saat, 12. Saat,

24.saat te FLACC skalası ile takipleri yapıldı.

Bulgular

Hastaların FLACC skalası takip edilen ağrı durumu Tablo 1 de verilmiştir.

Tablo 1: Hastaların yaş,ameliyat süresi ve FLACC skorları

Hasta

yaşı

Ameliyat süresi

(dakika)

FLACC

5.dak

FLACC

15.dak

FLACC

1.saat

FLACC

12.saat

FLACC

24.saat

Ek analjezik

miktarı

2 65 2 0 0 0 0 0

9 50 1 0 1 0 0 0

6 55 0 1 0 0 0 0

4 60 0 0 0 0 0 0

4 70 1 0 0 1 0 0

Sonuç

Laparaskopik apendektomi operasyonu geçiren sınırlı sayıda pediatrik hastada yaptığımız Ultrason

rehberliğindeki ESP bloğunun postoperatif ağrı tedavisi için etkili bir yöntem olduğunu düşünüyoruz.


34

Anahtar Kelimeler: Laparaskopik apendektomi, ESP bloğu, FLACC skalası

Resim 1:

Resim 2:


35

KOLON REZEKSİYONU OLAN HEMİPAREZİK DİYALİZ

HASTASINDA EREKTÖR SPİNA PLAN BLOĞU KATETERİ

UYGULAMASI

Alper Tunga DOĞAN, Deniz AKBAY, Ömür ERÇELEN

Amerikan Hastanesi

Plan blokları ultrason kullanımının yaygınlaşması ile popülarite kazanmıştır. Erektör Spina Plan bloğu

(ESP) viseral ve somatik analjezi sağlamaktadır. Antikoagülan tedavi alan hemiparezik hastada

potoperatif analjezi amacıyla ESP kateteri uygulamamız paylaşmayı amaçladık.

Yetmişdört yaşında, 175cm/95kg, erkek hasta rektum tümörü nedeniyle opere edilmesi planlandı. 13 yıl

önce inmeye bağlı sol hemiparezi mevcuttu. Diyalize bağımlı böbrek yetmezliği hastası ve 3 günde bir

diyalize giriyor. Düşük molekül ağırlıklı heparin tedavisi almaktaydı. Laparaskopik olarak rektum

rezeksiyonu ve umblikus altı ve sağ tarafta yara yeri revizyonu ameliyatı planlanıyor. Pre-operatif

dönemde pron posizyonda T7 seviyesinden lineer ultrason probu ile sagital planda transvers prosesler

tespit edildi. Kranyokaudal yönde 50mm sinir blok iğnesi (Braun Contiplex-S set) ile erektör spina

kasları ile transvers proses arasında %0,375 Marcaine 20ml ve %1 10ml Lidokain uygulandı. Kateter

aralıkta 4 cm olacak şekilde yerleştirildi. İşlem karşı tarafa da aynı şekilde uygulandı. Sorunsuz bir genel

anestezi sonrası uyanmadan hemen önce 1g Parasetamol ve 75mg kontramal intravenöz olarak

uygulandı. Derlenme odasında ağrı tarif eden hasta intravenöz 50 mcg fentanil sonrası rahatladı

(VAS:2/10). Postoperatif dönemde iki gün boyunca ağrı tarif etmeyen hastanın ESP kateteri çekilmeden

önce radyokontrast madde verilerek ESP yayılımı gösterildi (Sekil1-2).

Batın cerrahisi geçirecek hastalarda torakal epidural uygulamasının birçok faydası bulunmaktadır.

Antikoagülan kullanan hastalarda santral blok kateterlerini yönetmek bazen güç olabilmektedir. Nöral

defisit bulunan hastalara epidural kateter uygulaması tartışmalıdır. Laparatomi uygulanacak hastalarda

postoperatif analjezi amacıyla ESP kateteri uygulamasının oldukça az yan etki profiline sahip, etkili bir

yöntem olduğunu düşünüyoruz.

Kaynaklar:

1. Luis-Navarro JC, Seda-Guzmán M, Luis-Moreno C, Chin KJ. Erector spinae plane block in

abdominal surgery: Case series. Indian J Anaesth. 2018;62(7):549–554.

doi:10.4103/ija.IJA_57_18

2. Serkan Tulgar, Onur Selvi, Mahmut Sertan Kapakli. Erector Spinae Plane Block for Different

Laparoscopic Abdominal Surgeries: Case Series. Case Reports in Anesthesiology Volume

2018, Article ID 3947281, https://doi.org/10.1155/2018/3947281

3. Carlos Restrepo-Garces, Ki Chin, Patricia Suarez, Alejandro Diaz. Bilateral Continuous

Erector Spinae Plane Block Contributes to Effective Postoperative Analgesia After Major

Open Abdominal Surgery: A Case Report. A & A Case Reports. 9(11):319–321, DEC 2017

DOI: 10.1213/XAA.0000000000000605


36

Sekil 1: ESP kateterine 20 ml radyokontrast madde uygulaması sonrası skopi görüntüsü.

Sekil 2: ESP kateterine 20 ml radyokontrast madde uygulaması sonrası Bilgisayarlı Tomografi

görüntüsü.


37

MEME KÜÇÜLTME CERRAHİSİ GEÇİREN HASTALARDA

PEKTORAL SİNİR BLOĞU İLE LOKAL İNFİLTRASYON ANESTEZİ

UYGULAMASININ POSTOPERATİF ANALJEZİ ÜZERİNE

ETKİSİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Orcun Sercan1, Arzu Karaveli1, Asım Uslu2, Sadık Özmen1

1Sağlık Bilimleri Üniversitesi Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon

Kliniği, Antalya, Türkiye

2Sağlık Bilimleri Üniversitesi Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi


[email protected]

Özet:

Amaç: Pektoral sinir (PECS) bloğu, son yıllarda torasik paravertebral ve/veya epidural bloklara

alternatif olarak geliştirilen yüzeyel bloklardır. Uygulanımının pratik, hızlı ve tekniğinin basit olması

nedeniyle özellikle meme kanser cerrahisi ve subpektoral meme protezi uygulanan hastalarda

postoperatif analjezi amacıyla sıklıkla uygulanmaktadır. Çalışmamızda, meme küçültme cerrahisi

geçirecek hastalara genel anesteziyle birlikte uygulanan PECS bloğunun postoperatif analjezi üzerine

etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Çalışmaya; ASA I-II, 18-65 yaş arası, vücut kitle indeksi ≤ 40 olan ve genel anestezi

altında elektif meme küçültme operasyonu geçirecek hastalar dahil edildi. Hastalar bilateral pektoral

sinir bloğu uygulanan (pektoral blok grubu) ve uygulanmayan (kontrol grup) olmak üzere iki gruba

ayrıldı. Hastaların demografik verileri, anestezi ve cerrahi süreleri, hemodinamik parametreleri,

intraoperatif ve postoperatif analjezik ihtiyaçları, postoperatif visuel analog skala (VAS) skorları,

hastanede kalış süreleri ve blok ile ilişkili komplikasyonlar kaydedildi.

Bulgular: Toplam 53 hasta çalışmaya dahil edildi. Her iki grup arasında hemodinamik parametreler ve

demografik veriler açısından anlamlı bir fark yoktu. İntraoperatif fentanil tüketimi, postoperatif

analjezik gereksinimi ve hastanede kalış süresi PECS grubunda istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde

daha düşüktü. Postoperatif VAS skorlarının, kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, PECS grubunda

istatistiksel olarak azalmış olduğu tespit edildi. Blok ilişkili herhangi bir komplikasyon gözlemlenmedi.

Sonuç: Çalışmamız, meme küçültme cerrahisinde genel anestezi ile birlikte uygulanan PECS bloğunun

peroperatif analjezik gereksinimini azalttığını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler: pektoral sinir bloğu, meme küçültme cerrahisi, ultrasonografi, postoperatif ağrı,

visuel analog skala (VAS) skoru.


38

SÜREKLİ PEKTORAL SİNİR BLOĞU ALTINDA YAPILAN MEME

KORUYUCU CERRAHİ ve SENTİNEL LENF NODU BİYOPSİSİ: VAKA

SERİSİ Arzu Karaveli

Sağlık Bilimleri Üniversitesi Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon


[email protected]

Özet:

Amaç: Meme kanser cerrahisi sonrası ağrı insidansı %12-57 arasında değişmektedir. Tedavi edilmeyen

postoperatif ağrılar, kronik ağrı sendromlarına sebep olmakla birlikte hastanın hastanede kalış süresinin

uzaması, narkotik analjezik kullanımı ve hastane maliyetlerinin artmasına neden olur. Meme

cerrahisinde anestezi ve/veya analjezi amacıyla torasik paravertebral blok, interkostal sinir bloğu

ve/veya torakal epidural analjezi gibi invaziv bölgesel teknikler kullanılmaktadır.

Son yıllarda özellikle meme cerrahisi sonrası ağrının ortadan kaldırılması, ameliyat sırasında ve

sonrasında narkotik analjeziklerin kullanımının azaltılması, narkotik analjeziklerin yan etkilerinden

kaçınılması, hastanın hastanede yatış süresinin kısaltılması ve günübirlik cerrahide kolaylıkla

uygulanabilmesi amacıyla pektoral sinir (PECS) blokları uygulanmaktadır. PECS blokları, diğer

yöntemlerle karşılaştırıldığında, uygulanmasının daha hızlı ve pratik ve tekniğinin ise daha basit olduğu

yüzeyel bloklardır.

Gereç ve Yöntem: Meme kanseri tanısıyla meme koruyucu cerrahi (MKC) ve sentinel lenf nodu

biyopsisi (SLNB) planlanan toplam 12 hastaya preoperatif dönemde ultrason (USG) eşliğinde sürekli

PECS bloğu uygulandı. Hastaların 8'ine sedasyon ve geriye kalan 4'üne ise genel anestezi altında cerrahi

operasyon yapıldı.

Tüm hastalara operasyon öncesinde USG eşliğinde tek doz PECS I (pektoral major - minor; 10 ml %2,5

bupivacain) ve PECS II (pektoral minör - serratus anterior; 20 ml %2,5 bupivacain) enjeksiyonunu

takiben pektoral minör ve serratus anterior kasları arasındaki fasiaya USG eşliğinde devamlı infüzyon

kateteri yerleştirildi. Postoperatif dönemde ise, kateter aracılığıyla, devamlı ilaç infizyonu başlandı. Tüm

hastaların postoperatif analjezi ihtiyaçları, visüel analog skala (VAS) skorları ve blok ile ilişkili

komplikasyonları kaydedildi.

Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 49,00±7,41 yıl'dı. 6 hasta ASA I ve 6 hasta ASA II grubundaydı.

Sedasyon + PECS kateter uygulanan 2 hastaya, cerrahi operasyon sırasında sternum medialinde ağrı

olması nedeni ile ek lokal infiltrasyon anestezisi uygulandı. Bu hastalarda tümor lokalizasyonu memenin

iç kadranlarındaydı. Cerrahi operasyon sırasında kateteri çıkan 1 hastada postoperatif analjezi, IV

parasetamol ve narkotik analjeziklerle sağlandı. Geriye kalan hastalardan sadece 2'sinde ek parasetamol

ihtiyacı oldu. Blok ile ilişkili herhangi bir komplikasyon gözlemlenmedi.

Sonuç: Erken evre meme kanserinin tedavisi amacıyla uygulanan MKC ve SLNB yapılan hastalarda

postoperatif analjezi amacıyla uygulanan sürekli PECS bloğunun, narkotik analjezik kullanımını

azalttığı gözlemlenmiştir. Ayrıca seçilmiş hastalarda sedasyon altında PECS blok ile MKC ve SLNB'nin

yapılabileceği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: meme kanseri, meme koruyucu cerrahi, pektoral sinir bloğu, postoperatif ağrı,

visuel analog skala (VAS) skoru.

Kaynaklar:

1. Blanco R. The ‘pecs block’: a novel technique for providing analgesia after breast surgery. Anaesthesia

2011;66:840–52.

2. Romundstad L, Breivik H, Roald H, Skolleborg K, Romundstad R, Stubhaug A. Chronic pain and

sensory changes after augmentation mammoplasty: Long term effects of preincisional administration of

methylprednisolone. Pain 2006;124:92–99.

3. Goswami1 S, Kundra P, Bhattacharyya J. Pectoral nerve block 1 versus modified pectoral nerve block

2 for postoperative pain relief in patients undergoing modified radical mastectomy: a randomized

clinical trial. British Journal of Anaesthesia. 2017;119(4):830–5.


39

EREKTÖR SPİNA PLAN BLOĞUNUN LAPAROSKOPİK

ÖZEFAJEKTOMİ CERRAHİSİ SONRASI POSTOPERATİF ANALJEZİ

YÖNETİMİNDEKİ ETKİNLİĞİ

Bahadır Çiftçi1, Mürsel Ekinci1

1İstanbul Medipol Üniversitesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon BD, Mega Hastaneler Kompleksi,

Bağcılar, İstanbul, Türkiye

Amaç: Ultrasound (US) eşliğinde yapılan erektör spina plan (ESP) bloğu yeni tarif edilen bir interfasiyal

plan bloğudur. T5 seviyesinde yapılırsa torakal analjezi, T7-9 seviyesinde yapılırsa abdominal analjezi

sağlar. US rehberliğinde yapıldığı için uygulaması kolay ve güvenilirdir. Erektör spina kasının altındaki

fasiya içine lokal anestezik solüsyon enjeksiyonu ile uygulanır. Bu bölge önemli yapılardan (plevra,

nörolojik ve vasküler yapılar) uzak olduğu için komplikasyon oluşma riski de oldukça düşüktür. Bu olgu

sunumunda laparoskopik distal özefajektomi ve proksimal gastrektomi yapılan bir hastada başarılı ESP

blok deneyimimizi sunmayı amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Bu vaka sunumu için hastadan yazılı onam alınmıştır. 51 yaşında, 55 kg, ASA

sınıflandırması 1 olan bayan hastaya laparoskopik distal özefajektomi ve proksimal gastrektomi

operasyonu yapıldı. Anestezi indüksiyonundan önce hastaya oturur pozisyonda, aseptik koşullar altında

US eşliğinde bilateral ESP bloğu yapıldı. Blok yapılacak bölgeye lokal anestezik infiltrasyonu

yapıldıktan sonra lineer US probu (12 MHz) T6 seviyesinde parasagittal olarak yerleştirildi. Hiperekoik

transvers proçes görüldükten sonra 22-gauge, 50 mm blok iğnesi ile erektör spina kası altındaki fasiya

içine 20 ml 0.25% bupivakain enjekte edildi. Aynı işlem diğer tarafa da uygulandı. İşlem sırasında

kateter kullanılmadı. Tek doz enjeksiyon yapıldı. Daha sonra hasta entübe edildi. Operasyon

komplikasyonsuz bir şekilde bittikten sonra ekstübe edilen hasta servise gönderildi. Hastaya 3x1 gr

parasetamol order edildi. Hastaya 10 mcg/ml fentanil içeren hasta kontrollü analjezi cihazı infüzyon

dozu olmadan 20 mcg bolus ve 20 dk kilit süresi protokolüyle bağlandı.

Bulgular: Postoperatif 24 saatlik dönemde hastaya giden toplam fentanil dozu 80 mcg idi. Ek herhangi

bir analjezik yapılmadı. Pasif VAS skoru 2, aktif VAS skoru ise maksimum 3 dü.

Sonuç: Yapılan kadavra çalışmalarında enjekte edilen solüsyonun kraniokaudal yönde yayılarak, spinal

sinirlerin ventral ve dorsal dallarını hedeflediği görülmüştür. Bu nedenle toraks ve abdomenin

anterolateral ve posterior alanlarında birkaç dermatomda analjezi oluşur. Dolayısıyla ESP bloğu,

epidural analjezi gibi invaziv tekniklere iyi bir alternatif olabilir.

Anahtar kelimeler: Erektör spina plan bloğu, postoperatif analjezi


40

ULTRASON EŞLİĞİNDE VENA CAVA İNFERİOR KOLLAPSİBİLİTE

İNDEKSİNİN ELEKTİF SPİNAL ANESTEZİ ALACAK HASTALARDA

HİPOTANSİYON VE BRADİKARDİ İÇİN PREDİKTÖR OLARAK

KULLANILMASI

Ayhan ŞAHİN1, İlker YILDIRIM2, Gülcan GÜCER ŞAHİN3, M.Cavidan ARAR

1 Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon A.B.D Tekirdağ/Türkiye

Sunucu Yazar iletişim: [email protected]

Amaç:

Hipotansiyon ve bradikardi spinal anestezi(SA) alan hastalar için en sık görülen hemodinamik bozukluk

ve yan etkilerdir. Bu çalışmada amacımız, vena kava inferior kollapsibilite indeksinin(VCI-CI) SA alan

elektif hastalarda hipotansiyon ve bradikardi gelişim riskinde prediktör olarak kullanılma değerinin

saptanmasıdır.

Materyal ve metod:

Namık Kemal Üniversitesi klinik araştırmalar Etik Kurulu No:2018/06/01/06 onayı alındıktan sonra

çalışmamıza 90 (18-65 yaş, ASA I-II-III) hasta dahil edildi. Bazal kalp tepe atımı (KTA) ve sistolik

diastolik arteriyel tansiyon (TA) ölçümleri yapıldı.

Hastalar, ekspirasyon sırasındaki VCI çaplarına ve VCI-CI’ne göre 3 gruba ayrıldı. Grup A IVC-CI

düşük hastalar (VCIexp ≤ 2.1 cm ve VCI-CI < 50%) ,Grup B IVC-CI normal hastalar ( VCIexp ≤ 2.1

cm ve VCI-CI > 50%)ve Grup C IVC-CI yüksek hastalar (VCIexp > 2.1 cm and VCI-CI < 50%). SA

sonrası, 5.dk, 10.dk, 15.dk, 30.dk ve 45.dk’larda TA, KTA not edildi. Ayrıca efedrin, atropin ve kolloid

ihtiyacı operasyon boyunca kaydedildi.

Demografik olarak cinsiyet, yaş, BMI ve ASA skorları not edildi. Preoperatif açlık süresi 6 saat olarak

belirlendi. Tüm hastalara rutin EKG, non-invasif TA ve pulse-oksimetre monitorizasyonu uygulandı.

Premedikasyon olarak tüm hastalara 2-2,5mg Midazolam uygulandı, hiçbir hastaya pre-SA sıvı

yüklenmesi yapılmadı. Standart doz olarak bupivakain-heavy %0,5 (15 mg) uygulandı. Bütün VCI-CI

ölçümleri(curvilinear probe(Esaote mylab6, 2-6 MHz, İtaly) supin pozisyonda m-mode uzun aks

subkostal görüntü ile yapıldı. CI, IVC-CI=((IVCex-IVCin)/IVCex)X100% ile hesaplandı.

Bulgular:

Çalışmaya dâhil edilen olguların 45’i(%50) erkek, 45’i(%50) kadındı. Kollapsibilite indeksine

göre cinsiyet, yaş, BMI ve açlık süreleri benzer dağılıyordu. Kollapsibilite indeksi düşük olan olgularda

BETA bloker kullanım oranı(%63,33), normal ve yüksek olanlara göre anlamlı düzeyde daha yüksekti.

Yine kollapsibilite indeksi düşük olan olgularda ACE inhibitör kullanım oranı(%56,67), normal ve

yüksek olanlara göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksekti. Olguların kollapsibilite

indeksine göre, kalp tepe atımı, total izotonik, başlangıçta ölçülen sistolik ve diyastolik kan basınçları

istatistiksel olarak benzer dağılıyordu. Kollapsibilite indeksi düşük olan olgularda, kolloid, Efedrin

ve atropin ihtiyacının istatistiksel olarak daha fazla olduğu gözlendi.

Sonuç:

Spinal anestezi sonrası zaman içerisindeki DKB değişimi, kollapsibilite indeksinden bağımsız

değildir. olgulardan alınan zaman içerisindeki KTA ölçümleri arasındaki farklılık istatistiksel olarak

anlamlı değildi (p=0,112). KTA*Kollapsibilite İndeksi ortak etkileşiminin de istatistiksel olarak

anlamlı olmadığı sonucuna varıldı.


41


42


43


44

KEPÇE KULAK OPERASYONUNDA YÜZEYEL SERVİKAL PLEXUS

BLOĞU

Ayhan ŞAHİN1, Onur BARAN2, M.Cavidan ARAR11

Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon A.B.D, Tekirdağ

Palandöken Devlet Hastanesi, Erzurum

Sunucu Yazar iletişim: [email protected]

GİRİŞ VE AMAÇ:

Yüzeysel servikal pleksus (YSP) C2 ile C4 sinirlerinin ön dalları vasıtasıyla anterolateral boyun cildinin

innervasyonunu sağlar ve bu pleksusun bloğu ile boynun anterior ve anterolateral bölgelerinde anestezi

sağlanabilir.[1] Ultrason (USG) rehberliği, bölgesel anestezi tekniklerinin etkinlik ve güvenliğinin

gelişmesine neden olmuştur.[2]Bu olgumuzda kepçe kulak operasyonu planlanan hastada anestezi ve

postoperatif analjezi amacıyla YSP bloğu tecrübemizi paylaşmak istedik.

METHOD VE BULGULAR:

21 yaşında, 58kg, ASA I bayan hasta derlenme odasında preoperatif görüldü, hasta genel anesteziden

korktuğunu başka bir yöntem ulup olmadığını sorması üzerine YSP blokajı yapmaya karar verildi. .

Standart anestezi monitörizasyonu uygulanan hastaya premedikasyon amaçlı2 mg i.v. midazolam ve 50

mikrogram fentanil uygulandı. Hastaya sırtüstü pozisyonda ultrason eşliğinde 10 ml %0,5 bupivakain

ve 10 ml %2 lidokain kullanılarak Gürkan ve ark.[3] tarif ettiği şekilde YSP uygulandı. USG’un lineer

probu (10–18 MHz Esaote My Lab 6, Geneva, İtalya) kullanılarak pleksus, sternokleidomastoid kas

(SKM)’in hemen derinlerinde küçük hipoekoik yapılar olarak görüntülendi Blok 5 cm’lik sonovisible

22G uzatma hattı olan blok iğnesi (Braun, Melsungen, Almanya) ile inplane yaklaşımla yapıldı. Hastaya

ayrıca ultrason eşliğinde büyük auriküler sinir görüntülenerek destek amaçlı 3 ml %0,5 bupivakain

yapıldı. Operasyon toplamda tek kulakta ve 30 dakika sürdü. Peropeartif dönemde stabil seyreden ve

işlem boyunca ağrısı olmayan hasta postoperatif derlenme ünitesine alındı. Derlenme ünitesindeki vital

bulguları stabil seyreden ve herhangi bir komplikasyon gözlenmeyen hasta servisine gönderildi.

Postoperatif dönemde tarafımızca takip edilen hastanın ilk 16 saati analjezik ihtiyacı olmadığı tespit

edildi.

SONUÇ:

Büyük auriküler sinir liflerini servikal pleksustan (C2 ve C3) alır ve kulağın duyusal innervasyonunun

büyük kusmından sorumludur. Kulak kepçesinin kranial yüzü, meatusun altında kalan lateral yüzeyi,

lobülün ve preauriküler bölge cildinin duyusal innervasyonunu sağlar. Küçük oksipital sinir liferini C2’

den alır ve mastoid bölge üzerinde büyük auriküler sinir ile bağlantılar kurar.[1] USG rehberliği daha

düşük miktarda lokal anestezik ile blok başarısını arttırır, yan etkilerin azalmasına, güvenli bir bloğa

yardımcı olmaktadır.[2] Bizim olgumuzda olduğu gibi genel anestezi istemeyen veya ek hastalığı olan

kulak operasyonu geçirecek vakalarda USG eşliğinde YSP blokajının güvenli bir yöntem olabileceği

kanısındayız.

Kaynaklar 1. Standing S, Borley NR, Collins P, et al, editors. Gray’s Anatomy: The Anatomical Basis

of Clinical Practice. 40th ed. London, UK: Churchill Livingstone Elsevier; 2008.

2. Gürkan Y, Kuş A, Aksu C, Ohtaroğlu C, Solak M, Toker K. Changing trends and regional anesthesia

practices in Turkey. Agri. 2014;26:131-137

3. Gürkan Y, Taş Z, Toker K, Solak M. Ultrasound guided bilateral cervical plexus block reduces

postoperative opioid consumption following thyroid surgery. Journal of clinical monitoring and

computing. 2015;29:579-584.


45

SÜNNET SONRASI İKİ FARKLI BLOĞUN POSTOPERATİF

ANALJEZİK ETKİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Mehmet Mutlu1 Seray Türkmen1 1Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Servisi, Şişli, İstanbul,

Türkiye

[email protected]

Giriş: Transversus abdominis plan (TAP) bloğu, ultrasonografi (USG) yardımı ile karın yan

duvarında transversus abdominis kası ile internal oblik kas arasında, T7-L1 spinal sinirlerin lokal

anestezik yardımı ile bloke edilmesi yöntemidir [1]. Özellikle alt abdominal ve ürolojik cerrahilerde

anestezi ve postoperatif analjezi sağlamada kullanımı giderek yaygınlaşmaktadır [2-4]. USG eşliğinde

yapılan penil blok (PB) ta sünnet gibi endikasyonlar ile penil cerrahilerde etkin anestezi ve postoperatif

analjezi sağlamaktadır. PB yapılanlarda, dorsal penil ve perineal sinir birlikte bloke edilmektedir.

Amaç: Bu çalışmada, çocuk hasta popülasyonunda TAP bloğu ile PB postoperatif analjezik

etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Çalışma prospektif gözlemsel olarak, PB veya TAP bloğu ile sedasyon

altında sünnet edilen toplam 80 hastada yapıldı. Çalışmaya, 14 yaş altı, sünnet planlanan, ASA I-II,

gönüllü hastalar dahil edildi. Postoperatif ağrı skorları hastalara uygun skalalar ile değerlendirildi.

Bulgular: Çalışmada, 14 yaş altında 40’ı TAP blok ve 40’ı PB ile sedasyon altında sünnet edilen

toplam 80 erkek çocuğa ait veriler 2 grup altında incelenmiştir.

Gruplar arasında yaş ve BMI ortalamaları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık

bulunmamaktadır (p>0.05).

Gruplar arasında 30’uncu dakika VAS değerleri kıyaslandığında anlamlı bir farklılık yoktu

(p>0.05). TAP bloğu yapılanlarda 1’inci, 2’nci, 6’ncı, 12’nci, ve 24’üncü saat VAS değerleri, PB

yapılanlardan anlamlı düzeyde yüksekti (p<0.05).

Grafik 1: Gruplara ait VAS değerlerinin dağılımı.

0

1

2

3

4

5

6

30. dk 1. saat 2. saat 6. saat 12. saat 24. saat

VA

S

TAP Blok Penil Blok


46

PB yapılanlarda, 30’uncu dakika aldrete skoru, TAP bloğu yapılanlardan anlamlı düzeyde

yüksekti (p<0.05). TAP bloğu yapılanların 1’inci ve 2’nci saat aldrete skorları, PB yapılanlardan anlamlı

olarak yüksektir (p<0.05).

Gruplar arasında 6’ncı, 12’nci ve 24’üncü saat aldrete skorlarında bir farklılık yoktu (p>0.05).

Grafik 2: Gruplara ait Aldrete Skorunun dağılımı.

Tartışma: Bu çalışmada sedasyon altında yapılan blokların yeterli cerrahi anestezi sağlamanın

yanında postoperatif analjezi açısından değerlendirdiğimizde, PB daha uzun postoperatif analjezi

sağladığı gösterilmiştir. PB yapılan hastalarda postoperatif Aldrete skorları da daha yüksek

bulunmuştur. Bunu TAP bloğa kıyasla USG eşliğinde yapılan PB daha etkin analjezi sağlamasına ve

daha az sedasyon gerektirmesine bağlayabiliriz.

Sonuç: Sünnet sonrası PB, TAP bloğundan daha etkin ve uzun postoperatif analjezi

sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler: sedasyon, PB, TAP blok, sünnet.

Referanslar

1. Tsai, H.C., et al., Transversus Abdominis Plane Block: An Updated Review of Anatomy and Techniques. Biomed Res Int, 2017. 2017: p. 8284363.

2. Turkyilmaz, N., et al., [Ultrasound-guided penile nerve block for pediatric hypospadias surgery]. Agri, 2018. 30(2): p. 97-98.

3. O'Sullivan, M.J., B. Mislovic, and E. Alexander, Dorsal penile nerve block for male pediatric circumcision--randomized comparison of ultrasound-guided vs anatomical landmark technique. Paediatr Anaesth, 2011. 21(12): p. 1214-8.

4. Serour, F., J. Mori, and J. Barr, Optimal regional anesthesia for circumcision. Anesth Analg, 1994. 79(1): p. 129-31.

0

2

4

6

8

10

12

14

30. dk 1. saat 2. saat 6. saat 12. saat 24. saat

Ald

rete

Sko

ru

TAP Blok Penil Blok


47

BRAKİAL PLEKSUS BLOĞUNDA BLOK İĞNELERİNİN ELEKTRON

MİKROSKOBİK İNCELENMESİ

Bora Bilal - Ömer Faruk Boran - Mustafa Fevzi Sargon - Kemal Erdem Başaran

AMAÇ: Periferik blok uygulamaları anestezi pratiğinde özellikle sıklıkla kullanılmaktadır. Bu işlemin

en önemli komplikasyonlarından biri de kullanılan iğnelere bağlı gelişebilecek periferik sinir hasarıdır.

Çalışmamızda brakial pleksus blok işlemlerinde kullanılan iğnelerin işlem sonrası elektron mikroskobisi

ile incelenerek iğne üzerinde doku parçaları varlığı ile iğnenin işlem sırasındaki çevre dokulara verdiği

hasar hakkında bilgi sahibi olmak amaçlanmıştır.

MATERYAL-METOD: KSÜ Tıp Fakültesi Etik Kurul onayı (2107/01-22) alındıktan sonra ortopedi

kliniğinde ön kol ve el cerrahisi yapılacak olan hastalardan infraklaviküler blok yapılan hastalarda Grup

1 hastalara %0,5 25 cc Bupivakain subklavian arterin saat 6 ve saat 9 hizasına, Grup 2’deki hastalara

%0,5 25 cc Bupivakain subklavian arterin saat 6,saat 9 ve saat 2 hizasına verildi. Kullanılan iğneler

işlem sonrasında scanning elektron mikroskop (SEM) incelemesi için hazırlandı. 60X, 1000X ve 5000X

büyütmede elektron mikroskobik olarak incelendi. 5000X büyütmede iğneler üzerindeki doku varlığı

kaydedildi.

BULGULAR

İnfraklaviküler brakial pleksus bloğunda iki farklı teknikte kullanılan iğnelerin SEM

değerlendirilmesinin yapıldığı çalışmamızda. Grup 1 ile Grup 2 arasında iğne üzerinde kalan doku

kalıntıları açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır(p<0,001). İncelenen iğnelerde her

iki grupta da iğne ucunda 5000X büyütmede doku kalıntılarına rastlanmıştır (Figür 1). Doku

kalıntılarının epitel ve bağ doku yapısında olduğu gözlenmiştir. Bununla birlikte gruplar arasında işlem

süresi ve blok başlangıç süreleri arasında anlamlı farklılık saptanmamıştır.

TARTIŞMA

Çalışmamızda subklavian arterin saat 6 ve saat 9 hizasına lokal anestezik verilen 1. grupta, saat 6, 9 ve

2 hizasına verilen 2. Gruba göre incelenen iğne uçlarındaki doku kalıntıları daha az saptanmıştır. Bu

farklılığın en büyük sebebi 1. Grupta iğne yönlendirme sayısının az olması sayılabilir. Brakial pleksus

blok uygulamalarında işlem sırasında iğne yönlendirme sayısı ne kadar az olursa çevre dokulara daha

az zarar verilecektir dahası muhtemel mekanik sinir hasarı olasılığının da azalacağını düşünmekteyiz.

Ultrason ile elde edilen iki boyutlu görüntülerin kimi zaman yanıltıcı olabileceği de düşünülerek ultrason

ile birlikte nörostimülasyon gibi ek yöntemleri de kullanılarak periferik blok uygulamaları daha güvenli

şekilde uygulanabilir.


48

0-7 YAŞ ARASI ÇOCUKLARDA KAUDAL EPİDURAL ANATOMİNİN

ULTRASONOGRAFİK DEĞERLENDİRİLMESİ

Celal Kaya, Pınar Kendigelen, Ayşe Çiğdem Tütüncü, Güner Kaya

İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji Ve Reanimasyon Anabilim

Dalı

Amaç: Kaudal blok çocuklarda kolay uygulanır ve sık kullanılır olarak tanımlanır. Sakrum, anomalisi

en sık olan kemik olma özelliği ile komplikasyona zemin olabilir. Kaudal blok için önemli olan yapıların

ultrasonografik ölçümlerini yaparak, toplumumuzdaki ortalama değerlerini bulmayı böylece başarılı,

emniyetli blok uygulaması için bilgi birikimini arttırmayı hedefledik.

Gereç Ve Yöntem: Çocuk cerrahisi ameliyathanesine kabul edilen 0-7 yaş arası bilinen anomalisi

olmayan; 1-24 ay n:60, 25-48 ay n:65 ve 49-84 ay n:75 olmak üzere toplam 200 hasta değerlendirildi.

Çalışma, genel anestezi altında lateral dekübit pozisyonunda, kalça ve dizler 90 derece fleksiyonda iken

yapıldı; önce kornular palpe edildi ve ‘Kolay/Orta/Palpe edilemiyor’ olarak değerlendirildi. Sonra

ultrason probu ile transvers görüntü alındı; kornular, kaudal epidural genişlik (KEG), posterior sakral

kemik görüntülendi. Kurbağa şekline benzetilen bu görüntüde, kornular arası mesafe, KEG mesafesi ve

cilt-epidural alan mesafesi ölçüldü (Resim 1).

Daha sonra longitudinal yaklaşımla dural kese, sakral vertebra korpusları ve kaudal epidural alan

görüntülendi. Dural kesenin ciltten tahmini iğne giriş yerine olan mesafesi ölçüldü, vertebra korpusuna

göre sonlanma seviyesi tespit edildi ve kaudal iğnenin cilt yüzeyine göre giriş açısı hesaplandı (Resim

2).

Bulgular: Ultrason görüntülemesiyle yapılan ölçümler tablo1 de verilmiştir. Kornuların palpasyonunun

‘’orta derecede zor’’ olarak nitelendirildiği 36 hastada (%18), kornular ultrason ile rahatlıkla

görüntülenmiştir. ‘’Palpe edilemiyor’’ olarak değelendirilen 6 hastada (%3) ise; ultrasound ile

değerlendirmede 5 hastada kornular görülmüş, 1 hastada ise görülememiştir.

Sonuç: Başarılı bir kaudal blok için kaudal enjeksiyonun yeri ve giriş açısı çok önemlidir. Özellikle

anatominin belirgin olmadığı durumlarda ultrason yardımıyla kornuların yeri tespit edilebilir, sakral

hiatus görülebilir, cilt-epidural mesafe ölçülebilir, dural kesenin bitiş yeri tespit edilebilir, ayrıca dural

kesenin enjeksiyon yerine mesafesi ölçülerek olası ciddi komplikasyonların önüne geçilebilir.

1-24 Ay

(n=60)

25-48 Ay

(n=65)

49-84 Ay

(n=75)

Toplam

(n=200)

Kornular Arası Mesafe (cm) 1,14 ±0,24 1,23 ±0,20 1,20 ±0,19 1,20 ±0,21

KEG (Kaudal Epidural

Genişlik) (cm)

0.31 ±0,06 0,34 ±0,04 0,31 ±0,05 0,32 ±0,05

Cilt-SKM Arası Mesafe (cm) 0,42 ±0,10 0,44 ±0,11 0,50 ±0,16 0,45 ±0,13

Dural Kese Sonlanma Yeri S2-S3 S2A S2O S2A


49

Dural Kese-Tahmini

Enjeksiyon Yeri Arası Mesafe

(cm)

3,06 ±0,78 3,89 ±0,90 4,24 ±0,99 3,75 ±1,02

Tahmini Giriş Açısı (derece) 28.2 ±4,22 29,6 ±3,19 27 ±5,45 28,30 ±4,55

SKM: Sakro Koksigeal Membran

Tablo 1: Kaudal epidural ultrasonografi ile elde edilen yapıların ortalama değerleri

Resim 2 :Transvers görüntü

K: Kornular

KEG: Kaudal Epidural Genişlik

Siyah Çizgi: Ciltten kaudal epidural

alana olan mesafe

Beyaz Çizgi: SKM ile Sakrum

posterior duvarı arasında kalan KEG

mesafesi

Kaudal enjeksiyon dik açı ile

yapılırsa, iğnenin ilerleyebileceği

maksimum mesafe Beyaz+Siyah

çizgi kadardır.

Resim 4: Longitudinal görüntü

S1: Sakral 1. vertebra korpusu

S2U: Sakral 2. vertebra korpusu Üst

seviyesi

S2O: Sakral 2. vertebra korpusu Orta

seviyesi

S2A: Sakral 2. Vertebra korpusu Alt

seviyesi

S3: Sakral 3.vertebra

S4: Sakral 4. Vertebra

Tahmini giriş açısı mavi çizgi ile cilt

yüzeyi arasında kalan açı ölçülerek

elde edildi. Transvers görüntüdeki kornular longitudinal görüntüde mavi çizginin bittiği yer hizasına

denk gelmektedir. Dolayısıyla mavi çizgi bize olası enjeksiyon yerinin dural keseye olan mesafesini

vermektedir. Resimde bu mesafe 2,83 cm ölçülmüştür.


50

AÇIK İNGUİNAL HERNİ ONARIMI YAPILAN YÜKSEK RİSKLİ

YAŞLI HASTADA ULTRASON REHBERLİ TRANSVERSUS

ABDOMİNİS PLAN BLOĞU DENEYİMİMİZ: OLGU SUNUMU

Cengiz Kaya - Caner Genç

Giriş-Amaç: Transversus abdominis plan (TAP) bloğu postoperatif analjezi amacıyla yaygın olarak

kullanılırken tek başına cerrahi anestezi için kullanımı nadirdir. Burada inguinal herniorafi olgusunda

cerrahi anestezi sağlamak için uyguladığımız ultrason (USG) rehberliğinde TAP bloğu deneyimimizin

paylaşılması amaçlandı.

Olgu Sunumu: Direkt inguinal herni nedeniyle açık Lichtenstein herniorafi planlan 77 yaşında, erkek

hastanın preoperatif değerlendirilmesinden koroner arter hastalığı, hipertansiyon ve konjestif kalp

yetmezliğinin olduğu ve 10 yıl önce koroner arter greft cerrahisi geçirdiği öğrenildi. Rutin laboratuvar

testleri normal olan hastanın elektrokardiyogramında atriyal fibrilasyon; ekokardiyogramında ejeksiyon

fraksiyonu %25, pulmoner arter basıncı 40 mmHg ve 2° mitral-triküspit yetmezlik; toraks tomografi

görüntülemesinde ise akciğerlerde yaygın bronşektaziler tespit edildi. Hastamız medikal tedavi olarak

aspirin (100 mg/gün), rivaroksaban, furosemid, spironolakton ve karvedilol almaktaydı.

Amerikan Anestezi Cemiyeti (ASA) risk skoru IV olan hastaya USG rehberliğinde sol lateral TAP blok

+ intravenöz (IV) remifentanil infüzyonu uygulanmasına karar verildi. Preoperatif oksijen satürasyonu

%95, kalp hızı 90 atım/dk ve kan basıncı 140/90 mmHg olan hastaya standart monitörizasyonun (non-

invaziv kan basıncı, oksijen satürasyonu ve elektrokardiyogram) ardından 5 l/dk oksijen, 4ml/kg/s IV

laktatlı Ringer solüsyonu ve 0,05–0,1 μg/kg/dk hızında IV remifentanil infüzyonu başlandı.

Supin pozisyonda asepsi-antisepsi koşullarına uyularak, USG lineer probu (MyLabTM 5, Esaote, İtalya)

subkostal sınırla iliak krest arasında kalan bölgeye yerleştirildi. Orta aksiller çizgi boyunca aksiyal

düzlemde üç kas tabakası (eksternal-internal oblik ve transversus abdominis) görüntülendi. Blok

iğnesinin (21G-100 mm; Stimuplex® Ultra 360®, B. Braun, Almanya) gireceği cilt bölgesine 2 ml %2

prilokain uygulandıktan sonra iğne, probun uzun eksenine parelel olarak anteriyor-posteriyor yönünde

ilerletildi. Sırasıyla cilt, cilt altı doku, eksternal-internal oblik kasları geçilip internal oblik ve transversus

abdominis kası arasındaki interfasiyal düzleme 20 ml %0,5 bupivakain enjekte edildikten sonra 20.

dakikada yapılan pinprick testinde T10-L1 dermatomal sahada duyu bloğu oluştuğu görüldü.

İntraoperatif dönemde peritonun gerilme-çekilmesi ile oluşan ağrı remifentanil infüzyon hızında artışlar

(0,025–0,05 μg/kg/dk) ve bölünmüş dozlarda yapılan IV ketamin ile (toplam 25 mg) tedavi edildi.

Cerrahi süresince hemodinamik parametreler preoperatif değerlere benzer seyrederken komplikasyon

olarak bir kez bradikardi görüldü. Hasta postoperatif ikinci gün sorunsuz olarak taburcu edildi.

Sonuç: TAP blok düşük doz remifentanil infüzyonu ile birlikte alt abdominal cerrahi uygulanacak

yüksek riskli hastalarda cerrahi anestezi için bir seçenek olabilir.

Anahtar Kelimeler: İnguinal herni onarımı, transversus abdominis plan bloğu, ultrason rehberli

rejyonel anestezi.

Kaynakça:

1- Ali HM, Shehata AH. Open Appendectomy Using Ultrasound Guided Transversus Abdominis Plane

Block: A Case Report. Anesth Pain Med. 2016 Dec 28;7(2):e38118.

2- Lee AR, Choe YS. Anesthesia Experience for Open Gastrostomy With Ultrasound-Guided Unilateral

Subcostal Transversus Abdominis Plane Block in a High Risk Elderly Patient: A Case Report. Anesth

Pain Med. 2015 Aug 22;5(4):e24890.

3- Venkatraman R, Abhinaya RJ, Sakthivel A, Sivarajan G. Efficacy of ultrasound-guided transversus

abdominis plane block for postoperative analgesia in patients undergoing inguinal hernia repair. Local

Reg Anesth. 2016 Jan 18;9:7-12.


51

CİDDİ KALP YETMEZLİĞİ VE PULMONER MORBİDİTESİ OLAN

KALÇA KIRIĞI OLGUSUNDA ANESTEZİ YÖNETİMİ: ULTRASON

EŞLİĞİNDE FEMORAL, LATERAL FEMORAL KUTANÖZ VE

SİYATİK SİNİR BLOĞU UYGULAMALARI

Çağla Bali1, Özlem Özmete1 , Oya Yalçın Çok1, Salih Beyaz2, Anış Arıboğan1

1 Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Adana Dr.Turgut Noyan Uygulama ve Araştırma Merkezi,

Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Adana, Türkiye 2 Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Adana Dr.Turgut Noyan Uygulama ve Araştırma Merkezi,

Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Adana, Türkiye

[email protected]

GİRİŞ: Ciddi kardiyak ve pulmoner sistem problemleri olan hastalarda periferik sinir blokları genel ve

nöroaksiyel anesteziye iyi bir alternatif oluşturmaktadır. Bu olgu sunumunda intertorakanterik femur

kırığı olan hastaya ultrasonografi eşliğinde uygulanan kombine periferik sinir bloklarını sunmayı

amaçladık.

OLGU: 74 yaşında ciddi kalp yetmezliği, biventriküler ICD, kronik obstrüktif akciğer hastalığı, akut

böbrek yetersizliği tanısıyla takip edilen hasta sol instabil intertorakanterik femur kırığı nedeniyle

intrameduller çivi yapılmak üzere danışıldı. 2010 yılında kronik tip B aort diseksiyonu nedeniyle stent

uygulaması yapılmış olan hastanın EKG’sinde sol dal bloğu mevcut olup ekokardiyografisinde sol

ventrikül diastolik ve sistolik fonksiyon bozukluğu (global ağır hipokinetik EF %10), sol kalp

boşluklarında dilatasyon ve 1 derece mitral, aort ve triküspit kapak yetersizliği vardı. Stent uygulaması

nedeniyle apiksaban kullanan hastanın ayrıca furosemid, karvedilol, ramipril ve amiodaron da kullandığı

öğrenildi. Göğüs hastalıkları tarafından da değerlendirilen hastaya FEV1 %56, FVC %60 ile yüksek risk

verildi. Laboratuvar incelemelerinde kreatinin 1.4 ve Na:131 di. Genel durum bozukluğu ve

antikoagülan kullanımı nedeniyle genel anestezi, nöroaksiyel bloklar ve lomber pleksus bloğu teknikleri

tercih edilmeyen hasta da anestezi yönetimi ultrason ve sinir stimülatörü eşliğinde femoral, lateral

femoral kutanöz ve siyatik sinir bloğu uygulanarak gerçekleştirildi. Midazolam (0.5 mg) ve ketaminle

(10 mg) sedasyon sağlanan hastaya supin pozisyonda femoral sinir bloğu için 15 mL, lateral femoral

kutanöz sinir bloğu için 5 mL, ve lateral dekübit pozisyonda parasakral siyatik sinir bloğu için 15 mL

%0.25’lik bupivakain ve % 1’lik lidokain karışımı uygulandı. Yaklaşık 30 dakika sonra motor blok

oluşan hastada 25 dakika süren operasyon sorunsuz olarak tamamlandı.

TARTIŞMA: Ultrason eşliğinde uygulanan periferik sinir bloklarının ciddi komorbiditesi olup genel

ve nöroaksiyel anestezi uygulanamayacak komplike hastalarda güvenli ve etkin bir anestezi yaklaşımı

olduğunu düşünmekteyiz.


52

ÖNKOL AMPUTASYONU OLAN HASTADA ULTRASON EŞLİĞİNDE

SUPRAKLAVİKÜLER BLOK UYGULAMASI

Çağla Bali1, Özlem Özmete1, M.Hacer Ülger1, Aslı Karslı1, Şule Akın Enes1

1 Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Adana Dr.Turgut Noyan Uygulama ve Araştırma Merkezi,

Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Adana, Türkiye

[email protected]

GİRİŞ: Periferik sinir blokları genel anesteziye ve nöroaksiyel bloklara göre daha az olumsuz

respiratuvar ve hemodinamik etkileri nedeniyle daha sık uygulanabilir olmuştur. Ultrasonun kullanıma

girmesiyle ampute ektremite gibi sinir stimülasyonun mümkün olmadığı durumlarda da bloklar başarılı

olarak uygulanabilmektedir. Bu yazıda sol önkolu ampute olan ve daha proksimalden amputasyon

planlanan hastanın ultrason eşliğinde başarılı supraklaviküler blok uygulaması sunulmuştur.

OLGU: 58 yaşında koroner ve periferik arter hastalığı olan hasta sol kol proksimalden amputasyon

yapılmak üzere değerlendirildi. Fizik muayenesinde sol önkol ampütasyonu yanısıra diğer elinde de

iskemi nedeniyle yaraları olan hastanın bir çok kez parmak ampütasyonu ve debritman için alındığı

öğrenildi. Kardiyoloji takibinde olan hastanın EKG’sinde V3-V6 derivasyonlarında T negatifliği mevcut

olup yapılan konsultasyonda medikal tedavisinin devamı dışında bir öneri olmadı. Laboratuvar tetkikleri

de normal olan hasta monitorize edilerek 2 mg midazolam ve 100 mcg fentanil uygulandı. Sol

supraklaviküler bölgede uygun asepsi koşulları sağlandıktan sonra ultrason eşliğinde subklavian arterin

laterali ve superiorunda brakial pleksusa ait oluşumlar izlendi. Amputasyon nedeniyle sinir

stimülasyonu yapılamayan hastada in plane teknikle 1 mL lokal anesteziğin enjeksiyonu ile uygun ilaç

dağılımı görülerek 20 mL lokal anestezik karışımı (%2 lidokain 10 mL, %0.5 lik marcain 10 mL) sık

aspirasyon sonrası uygulandı. Yaklaşık 20 dakika sonra motor blok oluşan hastada peroperatif bir sorun

yaşanmadı.

TARTIŞMA: Periferik sinir blokları uygulaması esnasında ultrason kullanımının anatomik yapıların

net görülebilmesi nedeniyle lokal anestezik dozunun ve komplikasyonların azalması gibi avantajları

yanında sinir stimülasyonun yapılamayacağı amputasyon ve sinir kesisi gibi durumlarda da blokların

uygulanmasını sağlayabilmesi açısından çok önemli olduğunu düşünmekteyiz.


53

ÜST EKSTREMİTE OPERASYONLARINDA ULTRASONOGRAFİ

EŞLİĞİNDE UYGULADIĞIMIZ İNFRAKLAVİKÜLER BLOK

DENEYİMLERİMİZ

Dr. Ferhunde Dilek Subaşı, Dr. Özlem Deligöz, Osman Ekinci

Sağlık Bilimleri Üniversitesi İstanbul Haydarpaşa Numune Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi,

Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği

AMAÇ

İnfraklaviküler yaklaşım, brakial sinir bloklarında sıklıkla kullanılan bir yöntemidir. Kliniğimizde de bu

yöntem sıklıkla uygulamaktadır. Son 6 ayda uyguladığımız infraklaviküler blok olgularının retrospektif

değerlendirmesini sunmayı amaçladık.

GEREÇ VE YÖNTEM

Hastanemiz Ortopedi ve Travmatoloji Ameliyathanesinde Temmuz – Aralık 2018 tarihlerinde üst

ekstremite cerrahisi operasyonu geçiren ve infraklaviküler blok uygulanan 95 hastanın dosyasını

inceledik. USG/Periferik sinir stimülatörü kullanımı, kateterizasyon uygulaması, bloğun uygulanma

amacı, postoperatif analjezi süresi, hasta memnuniyeti ve oluşan komplikasyonlar açısından

değerlendirdik.

BULGULAR

Blok uygulanan 95 hastanın 24’ü (%25,3) kadın, 71’i (%74,7) erkek, yaş ortalamaları 41,4 yıl idi. Bu

hastaların 73’üne (%76,9) anestezi, 22’sine (%23,1) ise postoperatif analjezi amacıyla genel anestezi

sonrası blok yapılmıştı. Blok sırasında 84 (%88,4) hastada USG+periferik sinir stimülatörü

kullanılırken, 11 (%11,6) hastada sadece USG kullanılmıştı. 6 (%6,3) hastada postoperatif analjezi

amaçlı kateterizasyon uygulanmıştı. Anestezi için yapılan bloklarda analjezi süresi ortalama 14.13 saat

iken; maksimum süre 25 saat, minumum süre 6 saat olarak tespit edildi. Analjezi amacıyla yapılan

bloklarda ortalama süre 12.44 saat iken; minimum süre 8 saat, maksimum süre 20 saat olarak tespit

edildi. Blokların %97’i başarılıydı. 2 hastada başarısız blok saptanırken, 1 hastada ise hastanın

uyumsuzluğu ve işlem sırasında arter ponksiyonu yapılması sebebiyle işlemden vazgeçilmişti.

Komplikasyonlar açısından incelendiğinde; 6 (%6,3) hastada arter ponksiyonu yapılmıştı. Blok

sırasında veya sonrasında başka komplikasyon gözlenmemişti. Hasta memnuniyeti açısından

değerlendirildiğinde; 80 (%87) hasta ‘’mükemmel’’, 12 (%13) hasta ‘’iy’’ ifadesi kullanmıştı.

SONUÇ

Son yıllarda infraklaviküler blok tekniği; intraoperatif turnike ağrısındaki etkinliği ve tek enjeksiyonla

uygulanması gibi avantajları nedeniyle aksiler bloktan daha çok uygulanmaktadır(1).

Kliniğimizde son 6 ayda uyguladığımız infraklaviküler bloklarda literatüre benzer şekilde yüksek

başarı,düşük komplikasyon oranları saptadık. Uygulamadaki kolaylığı, USG kullanımıyla başarı

oranının yüksek, komplikasyon oranının düşük olması dolayısıyla bu bloğun; gerek anestezi gerekse

postoperatif analjezi amacıyla, aksiller blok yerine tercih edilebileceği kanaatindeyiz.

REFERANSLAR

1- Chin KJ, Alakkad H, Adhikary SD, Singh M

Cochrane Database Syst Rev. 2013 Aug 28; (8):CD005487.

ANAHTAR KELİMELER: İnfraklaviküler blok, komplikasyan, hasta memnuniyeti


54

NOONAN SENDROMLU GEBEDE SEZARYEN YÖNETİMİ: OLGU

SUNUMU

Asuman Sargın1, Özlem Yakut Özdemir1, Semih Boyacı1, Eda Tok1, İlkben Günüşen1, Semra

Karaman1, Canan Bor1

1Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, İzmir, Türkiye

[email protected]

Amaç: Noonan sendromu, pterygium colli (perdeli boyun), düşük arka saç çizgisi, arkaya dönük

kulaklar şeklinde yüz anomalileri, göğüs deformitesi, kardiyovasküler sistem ve kas-iskelet sistemi

sorunları ile karakterize nadir görülen genetik hastalıklardan birisidir. Özellikle fasiyal dismorfizm

nedeniyle zor entübasyon açısından anestezistler için oldukça riskli hastalardır (1,2). Noonan sendromu

tanısı olan bir gebede epidural anestezi deneyimimizi paylaşmayı amaçladık.

Olgu: Noonan sendromu tanısı olan 29 yaşında, 48 kg ve 150 cm boyunda, 22 haftalık gebenin yapılan

perinatalojik tetkiklerinde bebeğinde de Noonan Sendromu olduğu saptandı. Solunum sıkıntısı

nedeniyle kadın hastalıkları ve doğum kliniğine yatırılan gebenin yapılan fizik muayenesinde pektus

ekskavatus, kısa boyun, mallampati sınıflaması 3 idi. Pulmoner stenoz, 2.derece triküspit yetmezlik,

minimal perikaldiyal efüzyon (+) mevcut olup, laboratuvar tetkikleri olağan sınırlardaydı. Yapılan

kardiyoloji ve göğüs hastalıkları konsültasyonları sonucu, öncesinde sezaryenle normal sağlıklı bir

bebeği olan gebenin bu ikinci gebeliğinin acil sezaryenle sonlandırılmasına karar verildi.

Preoperatif dönemde dispneik olduğu görülen gebenin yazılı onamı alındıktan sonra USG eşliğinde fetal

kalbe 1,5 cc KCL uygulandı ve ardından operasyon odasına alınarak standart anestezi monitörizasyonu

uygulandı. Kalp atım hızı 112/dk, kan basıncı 128/91 mmHg, SpO2: %97 idi. Hasta oturur pozisyonda

L3-4 aralığından 18 G Tuohy iğne (Espocan;B. Braun,Germany) ile epidural kateter takılmasının

ardından sol yan pozisyona alındı. Lidokain 40 mg test dozunun ardından 8ml %0,5'lik bupivakain, 4ml

%2’lik prilokain, 100 mcg fentanil epidural kateterden uygulandı. Yaklaşık 15 dk sonra duyusal bloğun

T5 düzeyine yükseldiği, motor bloğun ise Bromage skalasına göre 2 olduğu görülerek operasyon

başlatıldı. Operasyonun 15. dk’sında fetüs çıkarıldı. Ardından 20 Ü oksitosin yavaş infüzyon şeklinde

uygulandı. Toplam 75 dk süren operasyonda intraoperatif dönemde hemodinamik açıdan sorun

yaşanmadı. Postoperatif dönemde yoğun bakım ünitesinde monitörize olarak izlenen hasta 24. saatte

servis izlemine alındı.

Sonuç: Kardiyovasküler hastalığı olanlarda uygun şartlarda epidural anestezi ile hemodinamik stabilite

sağlanarak doğum gerçekleştirilebilir (3). Özellikle kardiyovasküler sorunların yanı sıra yüz

deformiteleri ile karakterize Noonan sendromlu hastalarda zor entübasyon riskinin çok daha yüksek

olması anestezi yönetimi açısından zorluk yaratabilir. Bu deformitelere gebeliğe bağlı risklerde

eklenince sorun çok daha büyük olabilir (1,2). Anesteziyle birlikte tıbbi genetik, obstetri, kardiyoloji ve

göğüs hastalıkları hekimlerini içeren multidisipliner bir yaklaşım Noonan Sendromlu gebelerde optimal

perioperatif yönetimi sağlaması açısından önemlidir.

Kaynaklar:

1. McBain J, Lemire EG, Campbell DC. Epidural labour analgesia in a parturient with Noonan

syndrome: a case report. Can J Anaesth. 2006;53(3):274-8.

2. Grange CS, Heid R, Lucas SB, Ross PL, Douglas MJ. Anaesthesia in a parturient with

Noonan's syndrome.Can J Anaesth. 1998;45(4):332-6.

3. Yıldırım Öİ, Günüşen İ, Sargın A, Fırat V, Karaman S. The Evaluation of Applied Anaesthetic

Techniques for Caesarean in Parturients with Cardiac Diseases: Retrospective Analysis. Turk

J Anaesthesiol Reanim. 2014;42(6):326-31.


55

LAPAROSKOPİK KOLESİSTEKTOMİ AMELİYATLARINDA

UNİLATERAL TRANSVERSUS ABDOMİNİS PLAN (TAP) BLOK VE

TROKAR KESİ YERİNE İNFİLTRASYON BLOK

UYGULAMALARININ POSTOPERATİF ANALJEZİ VE HASTA

MEMNUNİYETİNE ETKİLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Emine ARIK1, Taylan AKKAYA2, Serhat ÖZÇİFTÇİ3, Alp Alptekin2, Şener BALAS4

1. SBÜ DIŞKAPI YILDIRIM BEYAZIT EAH ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON KLİNİĞİ

2. SBÜ DIŞKAPI YILDIRIM BEYAZIT EAH ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON KLİNİĞİ,

ALGOLOJİ KLİNİĞİ

3. SB HİTİT ÜNİVERSİTESİ ÇORUM EROL OLÇOK EAH ANESTEZİYOLOJİ VE

REANİMASYON KLİNİĞİ

4. SBÜ DIŞKAPI YILDIRIM BEYAZIT EAH GENEL CERRAHİ KLİNİĞİ

AMAÇ: Laparoskopik kolesistektomi sonrası en uygun analjezik yöntemin halen tartışıldığı

günümüzde; prospektif kontrollü bu çalışmada unilateral subkostal TAP bloğunu, trokar bölgesine

uygulanan lokal anestezik infiltrasyonu ile karşılaştırdık.

GEREÇ ve YÖNTEM: Etik Kurul onayı ile ASA I-III grubu, 18-70 yaş arası 72 olgu çalışmaya alındı.

Genel anestezi indüksiyon ve entübasyon işleminden sonra ultrason eşliğinde TAP blok uygulanan

hastalar (Grup T, n=24), trokar kesi bölgelerine lokal anestezik infiltrasyonu uygulanan hastalar (Grup

I, n=24) ve kontrol grubu hastaları (grup K, n=24) olarak üç gruba ayrıldı. TAP blok (sağ subkostal

bölge, unilateral)ve trokar kesi bölgelerine (sağ midklavikuler, anterior aksiller trokar kesileri için 3

ml;subksifoid ve periumblikal trokar kesileri için 7ml ) 20 ml %0,25 lik bupivakain uygulandı. Tüm

hasta gruplarına iv. tramadol içeren hasta kontrollü analjezi yöntemi uygulandı. Postoperatif ağrı düzeyi

Numerik Ağrı Skalası (NRS) ile istirahat ve öksürük esnasında; bulantı kusma ise Postoperatif Bulantı

Kusma Skoru (PBKS) ile 1.,3.,6.,12. ve 24. saatlerde değerlendirildi. Postoperatif 24.saatte Likert

Memnuniyet Skalası ve tramadol tüketimi kaydedildi.

BULGULAR: Operasyon sonrasında 1., 3., 6., 12. ve 24. saatlerdeki istirahat dönemi NRS değerleri

Grup T'de diğer gruplara göre daha düşük olmakla birlikte, 1. ve 12. saatteki değerleri anlamlıydı

(p=0.007, p=0.016). Öksürük sırasında NRS değerinin yalnızca 1. saatte istatistiksel önem taşıdığı

gözlendi (p=0.004). Tramadol tüketimi 24. saatte Grup T (229±33mg), Grup I (335±95mg) ve Grup K

(358±66mg) olarak saptanmıştır (p=0.001). TAP blok uygulanan grupta, infiltrasyon yapılan gruba göre

%46, kontrol grubuna göre ise %56 daha az tramadol kullanılmıştır. Her 3 grubun PBKS, ek analjezik

ve antiemetik kullanımı açısından istatistiksel fark yoktu. Hastaların postoperatif ağrı kontrolü için

uygulanan işlemlerin tekrar tercih edilmesi Likert Memnuniyet Skalası ile değerlendirildiğinde;

Kesinlikle tercih edeceklerin oranı Grup T, Grup I ve Grup K’de sırasıyla %83.3, %62.5, %70.8 olarak

bulunmuştur. Grup T'de memnuniyet oranı daha yüksek gibi görülmekle birlikte istatistiksel olarak

anlamlı değildi (p=0.118).

SONUÇ: Laparoskopik kolesistektomide ideal analjezik yaklaşım; multimodal yaklaşımın önemli

parçası olarak subkostal yaklaşımla TAP bloğun kullanılmasıdır. Genel uygulamanın aksine, işlemin

unilateral olarak yapılmasıyla daha az lokal anestezik kullanılması hastalar için avantajdır.

ANAHTAR KELIMELER: Laparoskopik Kolesistektomi, unilateral TAP blok


56

SAVAŞ YARALANMASINA BAĞLI ÇOKLU TRAVMA OLGUSUNDA

KLAVİKULA CERRAHİSİ İÇİN İNTERSKALEN BRAKİYAL

PLEKSUS VE DERİN SERVİKAL PLEKSUS BLOĞU UYGULAMASI

Aziz Yarbil1, Ergün Mendeş1, Ali Bestami Kepekçi2, Oya Yalçın Çok3

1 Kilis Devlet Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Bölümü, Kilis, Türkiye

2 İstanbul Yeni Yüzyıl Üniversitesi, Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu, Anestezi Bölümü,

İstanbul, Türkiye

3 Başkent Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Adana, Türkiye

GİRİŞ:

Klavikulaya yönelik cerrahi müdahalelerde genel anestezinin kontrendike veya çok riskli

olduğu olgularda rejyonel teknikler tercih edilmektedir. Ancak klavikula bölgesinin innervasyonunun

karmaşık ve birçok sinir bölgesinin ortak alanı olması rejyonel teknik seçiminde de farklı yaklaşımların

önerilmesine neden olmuştur. Burada interskalen brakiyal pleksus ve derin servikal pleksus bloğunu

birlikte kullanarak intraoperatif anestezi sağladığımız savaş yaralanmasına bağlı çoklu travma olgusunu

sunmayı amaçladık.

OLGU:

Savaş yaralısı olarak acile getirilen 35 yaşındaki erkek hastada ciddi maksillofasyal travma ve

unstabil klavikula defekti olduğu görülmüştür. Yapılan tetkiklerinde ek olarak diyafragma hernisi de

tespit edilen hastanın periferk sinir bloğu uygulanarak spontan solunumda cerrahiye alınması

planlanmıştır. Hastaya standart monitörizasyon ve sedasyon uygulaması sonrası, ultrason eşliğinde

interskalen brakiyal pleksus ve C4 transvers çıkıntısı seviyesinde derin servikal blok yapılmıştır.

İnterskalen blok için 20 mL, derin servikal blok içinse 10 mL %0.25 bupivakain ve %0.5 lidokain

karışımı kullanılmıştır. Cerrahi bölge anestezisi 20 dakika sonra kontrol edildikten sonra operasyon

başlatılmıştır. İntraoperatif dönemde spontan solunumda takip edilen hastada ağrı olmamıştır ve vital

bulguları stabil seyretmiştir. Solunum paterni açısından ek problem ile karşılaşılmamıştır ve hasta

cerrahi bitiminde yoğun bakım ünitesine alınmıştır.

SONUÇ:

İnnervasyon açısından farklı tariflemeler içeren klavikula bölgesinde yapılan cerrahilerde genel anestezi

uygulamasından kaçınılması gerektiğinde periferik blokların kombine kullanımı gerekmektedir.

Özellikle bölgesel kas yaralanmasının da geniş olduğu bu hasta grubunda interskalen brakiyal pleksus

ve derin servikal pleksus bloklarının kombinasyonunun yeterli ve güvenli anestezi ve uygun postoperatif

analjeziyi sağlayarak, spontan solunumun korunması ve hemodinamik stabilite gibi avantajları sağladığı

kanısındayız.

Anahtar kelimeler: Klavikula cerrahisi, interskalen blok, derin servikal blok, çoklu travma

Kaynakça:

Salvadores de Arzuaga CI, Naya Sieiro JM, Salmeron Zafra O, Gonzalez Posada MA, Marquez Martinez

E. Selective Low-Volume Nerve Block for the Open Surgical Fixation of a Midshaft Clavicle Fracture

in a Conscious High-Risk Patient: A Case Report. A A Case Rep. 2017;8(11):304-6


57

AĞRI KLİNİĞİNDE KRONİK AĞRILI HASTALARDA İKİ YILLIK

MÜDAHALE DENEYİMLERİMİZ

Tulin Arıcı - Ertuğrul Kılıç

Özet:

Amaç: Bu çalışmadaki amacımız, hastanemizde ilk defa açılan ağrı polikliniğine ilk 2 yılda ağrı

şikayeti ile başvuran hastaların ağrı tipleri, demografik özellikleri ile tedavilerini geriye dönük olarak

değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda Ocak 2016-Aralık 2017 tarihleri arasında XXXX eğitim ve

Araştırma hastanesi ağrı polikliniğine kronik ağrı şikayeti ile başvuran hastaların dosyaları incelendi.

Hastaların ağrı tipleri, demografik özellikleri ve uygulanan tedaviler geriye dönük olarak

değerlendirildi.

Bulgular: İki yıllık sürede polikliniğimize 6545 hasta başvurduğu görüldü. Hastaların 4199 u

kadın(%64.15) 2346 sı erkek (%35.85) olarak tespit edildi. En sık kanser dışı ağrı nedenleri (KDA);

bel ağrısı, myofasial ağrı, nöropatik ağrı idi. Kanser ağrısı (KA)nedeni ile başvuran hasta sayısı 358

(%5.46) olup en sık nedenler gastrointestinal sistem kaynaklı kanser, akciğer kanseri ve meme kanseri

idi. Hastaların tamamına medikal tedavi ve 728 (%11.12) hastaya ek olarak girişimsel ağrı tedavisi

uygulandığı tespit edildi. En sık yapılan girişimsel ağrı tedavi yöntemleri; tetik nokta enjeksiyonu,

faset sinir radyofrekans termokoagülasyon uygulaması, epidural steroid uygulamaları ve dorsal kök

ganglion radyofrekans uygulaması olarak saptandı.

Sonuç: Ağrı klinikleri ve başvuran hasta sayısı devamlı olarak artmaktadır. Hastanemizde 2 yıl önce

kurulan ve yüksek nüfus bölgelerine hitap eden merkezimizin bu sonuçlarının kronik ağrı çalışmaları

için önemli bir veri kaynağı olacağını düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler: Ağrı Kliniği, Ağrı, Hasta grupları

Tablo 1: Hastaların yaş gruplarına göre dağılımı

Yaş Grupları Sayı Yüzde%

18 yaş ve altı 98 1.50

19-64 yaş arası 4323 66.05

65 yaş ve üstü 2124 32.45

Toplam 6545


58

Tablo 2: Malignensi hastalarının dağılımları

Malignensi türü Sayı Yüzde (%)

GIS CA 86 24.02

Akçiğer CA 63 17.59

Meme CA 46 12.84

Prostat CA 31 8.65

Kadın genital sistem

CA

28 7.82

Hepatobilier sisteM CA 26 7.26

Kranial CA 22 6.14

Kemik CA 18 5.02

Larinks CA 15 4.18

Tiroid CA 10 2.79

Üriner sistem CA 7 1.95

Erkek Genital sistem

CA

4 1.11

Maling melanom 2 0.55


59

AÇIK KALP CERRAHİSİ UYGULANMIŞ HASTALARDA

PARASTERNAL BLOĞUN EKSTÜBASYON SÜRESİ, PULMONER

FONKSİYON VE AĞRI ÜZERİNE ETKİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Fatma Aykut Alasu1, Filiz Alkaya Solmaz1, Pakize Kırdemir1

1Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD

Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Ameliyathane 1. Kat, Isparta, Türkiye

[email protected]

Amaç

Açık kalp cerrahisi yapılan hastalarda sternotomiye bağlı postoperatif ağrı ve ağrı ile ilişkili

komplikasyonlar gözlenmektedir. Parasternal bloğun postoperatif ağrıya, opioid tüketimine, pulmoner

fonksiyonlara ve ekstübasyon süresine etkisinin araştırılması planlandı.

Gereç ve Yöntem

Elektif açık kalp cerrahisine alınan 20-80 yaş arası, ASA 2-3, 80 hastanın dosyaları tarandı. Hastalar 2

gruba ayrıldı, 1. Gruba (Grup P, n=40) genel anestezi altında, USG eşliğinde in-plane teknikle,

sternumun 3cm lateralinden 4. İnterkostal aralıktan pektoralis major ile internal interkostal kas arasına

20 cc %0.25 bupivakain uygulanmış hastalar, 2. gruba (Grup K, n=40) herhangi bir işlem yapılmamış

hastalar alındı. Tüm hastalara morfin hasta kontrollü analjezi (HKA) uygulanmıştı. Hastaların

intraoperatif hemodinamik verileri, postoperatif ekstübasyon süresi, triflo değerleri, ağrı dereceleri

(numeric rating Scala-NRS), opioid tüketimleri (morfin), total remifentanil ve inotrop dozları hasta

dosya verilerinden kayıt edildi.

Bulgular

Demografik veriler, total inotrop miktarları, cerrahi ve kross klemp süreleri açısından gruplar arası

anlamlı fark bulunmadı (p>0.05). İntraoperatif cilt kesisi ve sternotomi esnasında Grup K’da ortalama

arter basıncı ve nabız değerlerinde artış gözlendi ve istatistiki olarak anlamlı fark bulundu (p<0.05).

Hastalara verilen total remifentanil miktarı Grup P’de daha düşük bulundu (p<0.05). Postoperatif

dönemde ektübasyon süresi Grup P:146,5 dk, Grup K: 310 dk olarak saptandı (p<0.05). Preoperatif triflo

değerleri arasında gruplar arasında anlamlı fark yoktu. Postoperatif pulmoner fonksiyonlar açısından

triflo değerlerinde blok yapılan grupta daha iyi sonuçlar elde edildi ve istatiksel olarak anlamlı fark

bulundu (p<0,05). Opioid tüketim miktarı Grup P:7 mg, Grup K:21,8 mg olarak tespit edildi (p<0.05).

NRS değerleri istirahatte ve triflo çalışması sırasında 1. 2. 4. 8. 12. ve 24. saatlerde Gup P’de daha

düşüktü (p<0.05). Komplikasyonlara bakıldığında bulantı, kusma sıklığı Grup P’de daha az bulundu.

Sonuç

Açık kalp cerrahisi hastalarında sternotomiye bağlı postoperatif ağrı ve ağrıyla ilişkili ekstübasyon

süresinde uzama, pulmoner komplikasyonlar (atelektazi, solunum sıkıntısı, ventilatör ilişkili pnömoni)

ve opioid ihtiyacında artış görülmektedir. Opioidler bulantı, kusma ve solunum depresyonu

yapabilmektedir. Açık kalp cerrahisinde parasternal blok uygulamasının postoperatif ağrı şiddetini ve

buna bağlı opioid gereksinimini, yan etki sıklığını azalttığı, pulmoner fonksiyonları iyileştirdiği ve

ekstübasyon süresini belirgin olarak kısalttığı kanaatine varıldı.

Anahtar Kelimeler: Parasternal, Ağrı, Pulmoner Fonksiyon, Ekstübasyon


60

KAYNAKLAR

1-Barr AM, Tutungi E, Almeida AA. Parasternal intercostal block with ropivacaine for pain

management after cardiac surgery: a double-blind, randomized, controlled trial. J Cardiothorac Vasc

Anesth. 2007;21:547–53

2-McDonald SB, Jacobsohn E, Kopacz DJ, et al. Parasternal block and local anesthetic infiltration with

levobupivacaine after cardiac surgery with desflurane: the effect on postoperative pain, pulmonary

function, and tracheal extubation times. Anesth Analg. 2005;100:25–32.

3-Chaudhary V, Chauhan S, Choudhury M, et al. Parasternal intercostal block with ropivacaine for

postoperative analgesia in pediatric patients undergoing cardiac surgery: a double-blind, randomized,

controlled study. J Cardiothorac Vasc Anesth. 2012;26:439–42.

4-Doğan Baki E, Kavrut Öztürk N, Ayoğlu RU, et al. Effects of Parasternal Block on Acute and Chronic

Pain in Patients Undergoing Coronary Artery Surgery. Seminars in Cardiothoracic and Vascular

Anesthesia 2016; 20(3): 205–212

5-Candice Y. Lee, MD, Davida A. Robinson, MD, et al. A Randomized Controlled Trial of Liposomal

Bupivacaine Parasternal Intercostal Block for Sternotomy. Ann Thorac Surg 2019;107:128–34


61

LOKAL ANESTEZİKLERİN ANTİMİKROBİYAL ETKİSİ

Uğur Kesici1, Mehmet Demirci2 ve Sevgi Kesici3 1Beykent Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul, Türkiye 2Beykent Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Mikrobiyoloji AD, İstanbul, Türkiye

3 Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Hamidiye Etfal EAH, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği,

İstanbul, Türkiye

Sunucu Yazar E-mail: [email protected]

Amaç: Kokainin kullanılmaya başlamasıyla birlikte lokal anestezikler (LA) ağrı kontrolünün

temelini oluşturmaktadır (1). İnsizyon boyunca LA infiltrasyonu cerrahi anestezide veya postopereatif

analjezi amacıyla kullanılmaktadır (2). Bu amaçla en sık kullanılan LA lidokain ve bupivakaindir (3).

Antimikrobiyal etki mekanizması tam olarak bilinmemekle birlikte, son yıllardaki çalışmalar LA’lerin

geniş bir mikroorganizma spektrumuna karşı antimikrobial etkileri olduğunu ortaya koymaktadır (1, 4).

Bu çalışmada topikal antimikrobiyal mupirosin ile LA lidokain ve lidokain + adrenalin

kombinasyonunun antimikrobiyal etkilerinin karşılaştırılması planlandı.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada salin, mupirosin, lidokain ve lidokain + adrenalin

kombinasyonunun Stafilokok aureus (S. aureus) ATCC 29213, Pseudomonas aeruginosa (P.

aeruginosa) ATCC 27853 ve Escherichia coli (E. Coli) ATCC 25922 suşlarına karşı antimikrobiyal

etkinliği araştırılmıştır. Bu mikroorganizmaların Mueller Hinton agarda 37ºC’de 18-24 saatte

üremelerine göre değerlendirme yapıldı. İnhibisyon zonlarının değerlendirmesinde disk difüzyon

metodu kullanıldı. Çalışmadaki gruplar;

Grup C (Kontrol): 1 mL salin

Grup M: 20 mg/ mL mupirosin

Grup L: 20 mg/mL lidokain

Grup LA: 20 mg/mL lidokain + adrenalin olarak tanımlandı.

Bulgular: Inhibisyon zon çapları açısından; Grup M, Grup LA ve Grup L 12 saat ve 24 saat S.

aureus ATCC 29213 inhibisyon zon çapları Grup C’den anlamlı düzeyde yüksekti (p<0.05). Grup M ve

Grup LA 12 saat ve 24 saat P. aeruginosa ATCC 27853 inhibisyon zon çapları Grup C’den anlamlı

düzeyde yüksekti (p<0.05). Grup M, Grup LA ve Grup L 12 saat ve 24 saat E. coli ATCC 25922

inhibisyon zon çapları Grup C’den anlamlı düzeyde yüksekti (p<0.05).

Sonuç: Postoperatif dönemde cerrahi yara enfeksiyonları yaygın görülen bir komplikasyondur.

Yara enfeksiyonları yara iyileşmesini olumsuz etkilemektedir. Bu durum hastane yatış süresinde

uzamaya, yüksek tedavi maliyeti ve morbidite artışına sebebiyet vermektedir. LA’lerin analjezik

etkilerinin yanısıra antimikrobiyal etkilerinin olduğu dikkate alındığında cerrahi enfeksiyonların

önlenmesi ve azaltılmasında önemli katkı sağlayabilir ve antibiyotik kullanımını azaltabilir. Ancak

literatürde LA’lerin antimikrobiyal etkileri ile ilgili tartışmaların devam ettiği göz önüne alındığında

cerrahi enfeksiyonların etkin tedavisini engellemesi konusunda dikkatli olunmalıdır. Bu nedenle LA’in

antimikrobiyal etkilerini ortaya koyan daha fazla ve daha geniş kapsamlı çalışmaların yapılmasına

gereksinim vardır.

Kaynaklar: 1. SM, Saint John BE, Dine AP. Local anesthetics as antimicrobial agents: a review. Surg Infect

(Larchmt). 2008;9:205-13. 2. Zeren S, Kesici S, Kesici U, et al. Effects of levobupivacaine on wound healing. Anesth Analg.

2013;116:495-9. 3. Waite A, Gilliver SC, Masterson GR, et al. Clinically relevant doses of lidokaine and

bupivacaine do not impair cutaneous wound healing in mice. Br J Anaesth 2010;104:768-73.

mailto:[email protected]


62

4. Ratchapin L Srisatjaluk, Boworn Klongnoi, Natthamet Wongsirichat. Antimicrobial effect of

topical local anesthetic spray on oral microflora. J Dent Anesth Pain Med 2016;16:17-24.

Anahtar Kelimeler: Mupirosin, Lidokain, Adrenalin, Antimikrobiyal


63

BAŞARILI EPİDURAL KAN YAMASI: EKSTERNAL LOMBER

DRENAJI TAKİBEN OLUŞAN BOS FİSTÜLÜNÜN CERRAHİ DIŞI

TEDAVİSİ

Gökçen KÜLTÜROĞLU, Savaş ALTINSOY, Derya ÖZKAN

SBÜ Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim Araştırma Hastanesi

GİRİŞ

Spinal cerrahilerde, duranın açılması veya travmatik yırtıklardan sonra beyin omurilik sıvısı(BOS)

fistüllerinin menenjit, intrakranial herni ve koma gibi önemli komplikasyonlar nedeniyle kolayca

tanınması ve hızlıca tedavi edilmesi gerekir.

OLGU

İntrakranial kitle nedeniyle ameliyat edilen ve intrakranial hipertansiyonu azaltmak amacıyla eksternal

lomber drenaj uygulanan 55 yaşında erkek hasta beyin cerrahisi tarafından danışıldı. Eksternal lomber

drenaj kateterinin çıkarıldığı ve ponksiyon bölgesinden bol miktarda asemptomatik sıvı kaçağı olduğu

öğrenildi. Hastaya antibiyotik profilaksisi uygulandı, kaçağın olduğu cilt bölgesine baskılı pansuman

yapıldı ve istirahat tedavisi verildi ancak sızıntı devam etti. Epidural kan yaması ile tedavi kararı verildi.

Ameliyathanede 16 G Touhy iğnesi ile alt lomber bölgeden (L4-5) 18 mililitre otolog kanın bulunduğu

epidural kan yaması yapıldı (Şekil-1). Hiçbir komplikasyon görülmedi. Takiplerde BOS kaçağı

olmayan hasta 7. günde taburcu edildi.

TARTIŞMA

Kalıcı BOS-kutanöz fistüller, subaraknoid boşluk ile cilt arasında oluşan anormal bir yol olarak

tanımlanan nadir klinik olaylardır. BOS-kutanöz fistülü olan hastalar postural baş ağrısına sahip olabilir

veya olmayabilirler. Poksiyon alanındaki berrak sıvı bariz bir klinik bulgu olabilir, ancak bazen

yataktaki ıslak bir nokta fistülün tek kanıtıdır. Bu olguda, hastanın baş ağrısı yoktu ancak lomber drenaj

bölgesinde bol miktarda berrak sıvı sızıntısı vardı. BOS fistülleri için belirlenmiş güncel bir tedavi

kılavuzu yoktur. Literatürdeki cerrahi olmayan müdahaleler konservatif tedavi, kutanöz kanal boyunca

çeşitli noktalarda cilt dikişleri ve epidural kan yamasını içermektedir. Bu vaka, eksternal lomber

drenajdan sonra BOS-kutanöz fistül için etkili bir tedavi olarak epidural kan yamasını desteklemektedir.

SONUÇ

Spinal beyin omurilik sıvısı sızıntısında yüksek başarı oranı olan epidural kan yamasının etkin bir tedavi

seçeneği olduğu ve cerrahi onarımdan önce denenmesi gerektiği akılda tutulmalıdır.

Anahtar Sözcükler: epidural kan yaması,eksternal lomber drenaj, bos fistülü


64

Şekil-1


65

VON WILLEBRAND TANILI ERİŞKİN BİR HASTADA SÜNNET

CERRAHİSİNDE ULTRASON EŞLİĞİNDE DORSAL PENİL SİNİR

BLOĞU UYGULAMASI

Volkan ÖZEN1

1Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kasımpaşa Ek Hizmet Binası, Anesteziyoloji ve

Reanimasyon Bölümü, İstanbul, Türkiye


Amaç: Rejyonel anestezi tekniklerinden biri olan dorsal penil sinir bloğu (DPSB) sünnet

operasyonlarında yaygın olarak uygulanmaktadır. Bu olguda Tip 1 vWF eksikliği tanısı olan erkek

hastaya sünnet operasyonu sırasında genel anestezi uygulamadan sadece ultrason eşliğinde in plane

teknik ile DPSB uygulanan hastayı paylaşacağım.

Gereç ve Yöntem: Üroloji cerrahisi tarafından 22 yaşında 80 kg ağırlığında erkek hastaya sünnet

operayonu planlandı. Tip 1 vWF eksikliği tanısı bulunan ve daha önce yapılan desmopressin testinde

yanıt alınan hastaya cerrahi işlemden yarım saat önce desmopressin nasal 300 mcg (2 puf) uygulandı.

Genel anestezi uygulamasını istemeyen hastada koagulopati olması sebebiyle kontraendike olan

nöroaksiyel blokların yerine ultrason (US) eşliğinde DPSB yöntemi uygulanmaya karar verildi ve hasta

bilgilendirildi. Yazılı ve sözlü onam alındıktan sonra hasta operasyon masasına premedikasyon

yapılmadan alındı. Hastaya hemodinamik monitörizasyon uygulandıktan sonra 22 gauge iğne ile damar

yolu açıldı. DPSB uygulaması US sinir ayarına getirildikten sonra lineer prob kullanılarak 5-10 mhz

frekans aralığında yapıldı. Prob transvers biçimde penis köküne yerleştirildi. Penis kökü yumuşak

traksiyona alındıktan sonra transvers düzlem üzerinde corpus cavernosum, dorsal arterler, dorsal venler

ile derin ve yüzeyel buck fasyası görüldü. 50 mm boyutundaki blok iğnesi in-plane yöntemle iğneye

karşı direncin kaybolduğu an Buck’s fasyası içerisinden iğne geçtikten sonra, iğnenin ucu dorsal arterin

lateraline konumlandırıldı. Negatif aspirasyon doğrulandıktan sonra 6 ml %0.5 bupivacaine ekranda

görülerek enjekte edildi. Aynı işlem diğer tarafa da uygulandı. Totalde 12 ml saf %0.5 bupivacaine

kullanıldı. Blok işleminden sonra 5 dk aralıklarla pinprick testi ile dokunma ve ağrı duyusu kontrolü

yapıldıktan 20 dk. sonra operasyona başlandı. 40 dk. süren operasyon herhangi bir komplikasyon

gelişmeden tamamlandı. Ameliyat süresince ağrısı olmayan hasta operasyon tamamlandıktan sonra

derlenme ünitesine alındı.

Bulgular: Derlenme ünitesinde ve cerrahi serviste hastanın postoperatif ağrı düzeyi görsel analog skala

(VAS) ile bir hemşire tarafından değerlendirildi. VAS 0 olan hastaya herhangi bir ek analezik ihtiyacı

oluşmadı. Takiplerinde kanaması olmayan hastaya taze donmuş plazma, traneksamik asit ya da faktör

desteği verilmedi.

Sonuç: Bu olguda US eşliğinde yapılan DSPB ile hastada 24 saat süresince herhangi bir ağrı gelişmedi

ve ek analjezik ihtiyacı olmadı. Bu yöntem çeşitli tıbbi nedenler ile nöroaksiyel blokların veya genel

anestezinin uygulanamayacağı durumlarda başarılı bir biçimde kullanılabilir.

Anahtar Kelimeler: Von Willebrand Hastalığı, Dorsal Penil Sinir Bloğu, Postoperatif Ağrı, Ultrason



66

ÜST BATIN CERRAHİSİ VE TORAKAL EPİDURAL BLOK:

BAŞARILI DENEYİMLER Gülçin Aydın

Kırıkkale Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Türkiye

[email protected]

Amaç: Kardiyak ve respiratuar açıdan yüksek riskli geriatrik hastalarda sedasyon eşliğinde torakal

epidural bloğun hastalar tarafından iyi tolere edilebileceğini ve komplikasyonlar açısından da iyi bir

tercih olabileceğini göstermeyi amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Üst abdominal cerrahi geçirecek geriatrik 3 hasta; premedikasyon yapılmadan

operasyon odasına alındı. Hepsine rutin monitorizasyon ve arteryal monitorizasyon yapıldı. Oturur

pozisyonda sterilizasyon sonrası, 18 G Touhy iğnesi ile T7 aralığından epidural kateterizasyon

uygulandı. 8 ml %0,5’lik bupivakain hidroklorür ve 100 μg fentanil ve 10 ml %0.9 NaCl karışımı verildi.

T4-T12 segmentleri arasinda yeterli sensoryal blok ve Bromage skoru 1 olunca cerrahiye izin verildi.

Cerrahi insizyonla 0.5 mg/kg/h propofol infüzyonu başlandı. Operasyon boyunca maske ile 4L/dk

oksijen verildi. İntraoperatif dönemde ihtiyaç halinde bu karışımdan 5’er ml verildi. Hastalar 24 h yoğun

bakımda takip edildi. Hiçbirinde komplikasyon yaşanmadı.

Bulgular: Olgu 1: ASA IV, kronik AF ve evre 4 KOAH’ı olan, kolesistektomi ve

koledokoduodenostomi planlanan 107 yaşında 60 kg erkek hastanın ekokardiyografisinde EF: 0.35, sol

ventrikül segmenter duvar hareket bozukluğu vardı. SPO2: %85 idi. Operasyon 75dk sürdü.

Olgu 2: 67 yaşında 56 kg skuamoz hücreli akciğer kanseri erkek hastanın fizik muayenesinde

dinlemekle sol akciğerde tüm zonlarda solunum seslerinde ileri derecede azalma ve yaygın raller vardı.

Akciğer grafisinde üst ve orta zonlarda opasite artışı ve trakea deviasyonu, pozitron emisyon

sintigrafide kolon ve dalak tutulumu olan hastanın solunum fonksiyon testi restriktif patern idi.

Preoperatif arteryal kan gazında pH 7.38, PaO2 59.1 mmHg, PaCO2 52 mmHg, HCO3 30 mmol/L, BE

+6.0 ve SpO2 % 82 idi. Dalak apsesi nedeniyle splenektomi planlanan hastanın SPO2: %80 idi.

Operasyon 135 dk sürdü. 2Ü eritrosit süspansiyonu (ES) verildi.

Olgu 3: 70 yaşında 84 kg ASA IV, KC apsesi nedeniyle cerrahi planlanan, indüksiyon sırasında VT’ye

giren ve medikal tedaviye cevap vermeyen hasta uyandırıldıktan 5 saat sonra perforasyon tanısı ile

cerrahi ekip tarafından tekrar alınmak istedi. Operasyon 90 dk sürdü. 2Ü eritrosit süspansiyonu (ES)

verildi.

Sonuç: Geriatrik ve yüksek riskli hastalarda sedasyonla beraber TEB iyi bir anestezi tercihi olmakla

beraber perioperatif sonuçlar açısından da güvenilirdir.

Anahtar Kelimeler: torakal epidural blok, yüksek riskli hasta, üst batın cerrahisi


67

KIRIKKALE ÜNİVERSİTESİ ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON

KLİNİĞİNDE ULTRASON EŞLİĞİNDE YAPILAN BLOKLAR: 9

GÜNLÜK BİR KESİT

Gülçin Aydın, Işın Gençay, Kevser Peker, Zeynep Nur Akçaboy

Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Türkiye

[email protected]

Amaç: Bölümüzde yeni kurulan blok odası sayesinde aslında rutinde yaptığmız blokları blok defteri ile

dökümante etmeye çalıştık. Bu çalışmadaki amacımız kliniğimizde yapılan preemptif blokların hangi

hasta gruplarında uygulandığı ve blok etkinliğinin başarılı olduğu cerrahi prosedürler ve postoperatif

dönemdeki takip parametrelerinden bahsetmektir.

Gereç ve Yöntem: Blok uygulamalarımız preemptif, sedasyon eşliğinde ve ultrason (Esaote MyLab

30, Geneva, İtalya) ile blok odasında yapılmaktadır.

Bulgular: 9 günlük süre içerisinde toplam yapılan blok sayısı 61’di. Blok yapılanların 38’i kadın iken

23’ü erkekti. ASA I: 5, ASA II: 27, ASA III:14, ASA IV: 15 hastaya uygulandı. Anestezi amaçlı yapılan

blok sayısı 30 iken, genel anestezi ile kombine yapılan blok sayısı 31 idi. Laparoskopik kolesistektomi,

video yardımlı torakoskopik cerrahi, torakotomi, perkütan nefrolitotomi, nefrektomi vakalarında 23

hastaya erektör spina bloğu (ESB) uygulandı. Modifiye radikal mastektomi+ aksiller diseksiyon

vakasında 2 tane pektoralis majör 2 blok yapıldı. Kol-ön kol-el vakalarında 3 hastaya infraklavikular,

9 hastaya supraklavikular, omuz cerrahilerinde 2 hastaya interskalen blok yapıldı. Laparotomi (alt-üst

batın) vakalarında 4 hastaya rektus kılıf bloğu, kalça cerrahisinde 8 hastaya psoas +siyatik blok, 6

hastaya diz cerrahisinde fasia iliaka kompartman + siyatik blok, 4 hastaya ayak-ayak bileği cerrahisinde

adduktor kanal + popliteal blok yapıldı. Kalıcı kateterimiz olmadığı için kullanılamadı. Postoperatif

dönemde hasta yatağında yapılan ‘’hasta memnuniyet ölçeği’’ değerlendirmesinde yapılan bloklarla

ilgili; 25 hasta çok memnun, 27 hasta memnun, 9 hasta belirsiz veya emin değilim şeklinde cevap verdi.

55 hastanın postoperatif 0.1.2.6.12. ve 24. saat VAS’ı 0-2 arasında idi. 6 hastanın 0.1.2.6.12 ve 24. saat

VAS’ı 4-6 arasındaydı. ESB yapılan sadece 5 hastada intraoperatif opioid ihtiyacı olurken, postoperatif

dönemde görsel analog skalası (VAS)’ları 5-6 idi. Adduktor kanal + popliteal blok yapılan 1 hastaya

blok başarısızlığından spinal anestezi yapıldı..

Sonuç: Kliniğimizde geriatrik, ASA riski yüksek hastalarda ve ekstremite bloklarında anestezi amaçlı

blokları tercih ederken, diğer hastalarda genel anestezi ile kombine yapılan bloklar yapılmaktadır.

Hastaların %85’i yapılan bloklardan memnundu. Preemptif bloklar sayesinde intraoperatif opioid

gereksinimi azalmakla beraber, postoperatif dönemde düşük VAS skorları sayesinde hasta konforunu

arttırdığımızı düşünüyoruz.

Anahtar Kelimeler: Kırıkkale Üniversitesi Anesteziyoloji, ultrason, periferik sinir blokları

Kaynaklar:

1. Tulgar S, Selvi O, Senturk O, Serifsoy TE, Thomas DT. Ultrasound-guided Erector Spinae

Plane Block: Indications, Complications, and Effects on Acute and Chronic Pain Based on a

Single-center Experience.Cureus. 2019:2;11(1):e3815. doi: 10.7759/cureus.3815.

2. Thomas M, Philip FA, Mathew AP, Jagathnath Krishna KM. Intraoperative pectoral nerve

block (Pec) for breast cancer surgery: A randomized controlled trial. J Anaesthesiol Clin

Pharmacol. 2018;34(3):318-323. doi: 10.4103/joacp.JOACP_191_17.

3. Williams LM, Cummings A.Infraclavicular Nerve Block. StatPearls [Internet]. Treasure Island

(FL): StatPearls Publishing; 2019.

4. D'Souza RS, Johnson RL.Supraclavicular Block. StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL):

StatPearls Publishing; 2019.

5. Karaarslan E, Topal A, Avcı O, Tuncer Uzun S. Research on the efficacy of the rectus sheath

block method. Agri. 2018 Oct;30(4):183-188. doi: 10.5505/agri.2018.86619.



68

6. Green C, Byrne AM, O'Loughlin P, Molony D, Harmon D, Masterson E. Surgeon delivered

psoas compartment block in total hip arthroplasty. J Arthroplasty. 2014 Feb;29(2):393-6. doi:

10.1016/j.arth.2013.06.028. Epub 2013 Aug 9.

7. Seo JH, Seo SS, Kim DH, Park BY, Park CH, Kim OG. Does Combination Therapy of Popliteal

Sciatic Nerve Block and Adductor Canal Block Effectively Control Early Postoperative Pain

after Total Knee Arthroplasty? Knee Surg Relat Res. 2017 Dec 1;29(4):276-281. doi:

10.5792/ksrr.17.023


69

ALGOLOJİ KLİNİĞİNDE BİR YIL İÇİNDE UYGULADIĞIMIZ

EREKTÖR SPİNA PLAN BLOK DENEYİMLERİMİZ

Gülçin Hacıbeyoğlu1, Şule Arıcan1 1 Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim

Dalı, Konya, Türkiye

[email protected]

Özet: Amaç: Erektör spina plan bloğu, özellikle torasik bölgedeki nöropatik ağrının tedavisinde tanımlanmış

yeni bir tekniktir (1,2). Bu çalışmada amaç; nöropatik ağrı nedeniyle uyguladığımız erektör spina plan

bloğu deneyimlerimizi paylaşarak tedavinin primer ve sekonder etkinliğini tespit etmektir.

Gereç ve Yöntem: Çalışma; algoloji kliniğinde erektör spina plan bloğu yapılan hastaların dosya

kayıtları retrospektif olarak taranarak gerçekleştirildi. Herhangi bir medikal tedavi alıp almamasına

ve/veya girişimsel işlem yapılıp yapılmamasına bakılmaksızın 18-90 yaş arası, LANSS ağrı skalası

puanı 12 üzeri olan hasta dosyaları çalışmaya dahil edildi. Hasta dosyaları; yaş, cinsiyet, beden kitle

indeksi, semptom süreleri, medikal tedavi öyküsü, blok uygulanan bölge, blok öncesi VAS, LANSS ve

SIS skorları açısından tarandı. Blok sonrası 24.saat, 4. hafta ve 12. hafta VAS, LANSS ve SIS skorları

da tarandı. Tedavinin kısa dönemde primer etkinliğinin saptanmasında blok öncesi ile blok sonrası 24.

saatteki VAS ve LANSS skorları arasındaki değişim, uzun dönemde primer etkinliğinin saptanmasında

ise blok öncesi ile blok sonrası 12. hafta sonundaki VAS ve LANSS skorları arasındaki değişim

kullanıldı. Sekonder etkinlik değerlendirmesi ise; blok öncesi ile blok sonrası 12. hafta SIS skorundaki

değişme, ağrı cevabı, global değerlendirme, uygulanan medikal tedavide değişiklik ve girişimsel

tedavinin tekrarına göre yapıldı.

Bulgular: 21 hastaya erektör spina plan bloğu uygulandığı tespit edildi. Olguların 14(%66.6)’ü kadın,

7(%33.4)’si erkekti. Yaş ortalaması 57.33±12.94 idi. BMI ortalaması 27.81±3.87 idi. Semptom

sürelerinin ortalaması 9.36±8.24 haftaydı. Olguların 18 (%85.7)’i işlem öncesi medikal tedavi alıyordu.

19(%90.4) olguya torakal bölgeden, 2(%9.6) olguya lomber bölgeden blok uygulandığı tespit edildi.

Bloğun etkilediği dermatomların ortalaması 7.43±0.87 idi. Olguların blok öncesi VAS skoru

ortalamaları 7.38±1.24, LANSS skoru ortalamaları 16.38±2.09 idi. 24. saatteki VAS skoru ortalamaları

1.14±1.80, LANNS skoru ortalamaları 2.14±2.82 idi. 12. haftadaki VAS skoru ortalamaları 1.43±1.83,

LANNS skoru ortalamaları 3.24±3.96 idi. Olguların blok öncesi SIS skoru ortalaması 4.62±1.91,

12.hafta sonundaki SIS skoru ortalaması 0.67±1.20 idi. VAS, LANSS ve SIS skorlarındaki değişiklikler

istatistiksel olarak anlamlıydı (p˂0.05). Olguların 20(%95.2)’sinde ağrı cevabı alındığı tespit edildi.

Tedavinin global değerlendirme ortalaması 3.95±1.20 idi. Sadece 1(%4.8) olguda girişim tekrarı ihtiyacı

tespit edildi.

Sonuç: Erectör spina plan bloğu primer ve sekonder etkinlik açısından uygun endikasyonlarda nöropatik

ağrı tedavisinde doğru bir seçenek olabilir.

Anahtar Kelimeler: Erektör spina plan blok, Ultrasonografi, Nöropatik ağrı


70

SEZARYEN SONRASI POSTSPİNAL BAŞ AĞRISINDA TEOFİLİN

KULLANIMININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Şebnem RUMELİ ATICI, Gülçin GAZİOĞLU TÜRKYILMAZ, Mesut BAKIR, Mustafa

AZİZOĞLU

MeÜTF, Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, Algoloji BD,

Mersin, Türkiye

[email protected]

AMAÇ: Post-spinal baş ağrısı (PSBA) tedavisinde, teofilin uygulaması etkili seçenekler arasında yer

almaktadır.Ancak laktasyon dönemindeki hastalarda kullanımı ile ilgili literatür bilgileri oldukça

azdır.Bu yazı ile sezaryen sonrası PSBA tedavisinde iv teofilin uygulanan hastaların retrospektif

analiziyle ilaç etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlandı.

GEREÇ VE YÖNTEM:

Etik kurul izni alınarak 2009-2018 tarihleri arasında Algoloji Bilim Dalı’na sezaryen sonrası PSBA

şikayetiyle başvuran, tedavisinde teofilin infüzyonu uygulanan, 31 hasta çalışmaya dahil

edildi.Kliniğimizde uygulanan protokol gereği ilk ya da kontrol muayenesinde VAS≥4 olan hastalara

teofilin 200mg/45dk/iv infüzyon olarak uygulanmakta ve annelere infüzyon bitiminde 2 saat sonra

emzirebilecekleri söylenmektedir.Bu protokole uygun tedavi edilen hastaların yaşı, ek yakınmaları, iğne

çapı, PSBA başlama zamanı, ağrının başlaması ile teofilin uygulanması arasında geçen süre, teofilinin

tekrar sayısı, tedavi öncesi ve sonrası hemodinamik değerleri, tedavi öncesi ve sonrası VAS değerleri,

takip ve tedavi dosyalarından kayıt edildi.İstatistiksel olarak p<0.05 değeri anlamlı kabul edildi.

BULGULAR:

Hastaların yaş ortalaması 31.8±4.4 idi. Kullanılan spinal iğne çapı 25 hastada (%80.6) 22 G idi.PSBA

başlangıcı 21 hastada (%67.7) 23 saatin altında idi.Baş ağrısı ile teofilin verilmesi arasında geçen süre

25 hastada (%83.3) 24-120 saat arasında bulundu.Hastarın 10’unda (%32.3) ortostatik baş ağrısına ek

en az bir şikayeti daha vardı.Teofilinin, hastaların 21’ine (% 67.7) bir kez, 6’sına (%19.4) iki kez ve

4’üne (%12.9) üç kez uygulandığı saptandı.Teofilin infüzyonu öncesi VAS ortalamaları 6.15±1.9 iken

sonrası 1.4±1.2 idi.Baş ağrısına ek yakınması olanların, olmayanlara göre tedavi öncesi ve sonrası VAS

ortalamalarında farklılık bulunmadı(p>0.05).Hastaların infüzyon öncesi ve sonrası kan basıncı değerleri

arasında fark saptanmadı(p>0.05).Kalp atım hızı ortalaması infüzyon öncesi 74.9±10.7 iken, sonrası

79.0±11.3 idi(p<0.05).Fark istatistiksel olarak anlamlı, ancak klinik açıdan önemli değildi.Teofilin

uygulamasına bağlı yan etki saptanmadı.Hastaların sadece 2’sine (%6.4) teofilin uygulaması ile PSBA

ve ek semptomlar gerilemesine rağmen, görüntüleme bulgusu olması nedeniyle kan yaması yapılmıştı.

SONUÇ: Teofilin uygulaması ile VAS skorlarının ciddi şekilde azaldığı ve hastaların 29’unda (%93.5) ek

tedaviye ihtiyaç duyulmadığı saptandı.Sezaryen sonrası laktasyon dönemindeki annenin yaşam

kalitesini hızla iyileştiren bu uygulamanın, özellikli durumlarda, uzun süreli yatak istirahati ve sürekli

oral analjezik alımı içeren tedavi seçeneklerinden önce tercih edilebileceği kanısına varıldı.

Anahtar Kelime; Laktasyon, Postspinal Baş Ağrısı, Sezaryen, Spinal Anestezi, Teofilin

1. Ergün U, Ünal-Artık HA, İnan LE, Yoldaş T. İntravenous theophylline rapidly decreases post-lumbar

puncture headaches. Acta Neurol Belg. 2016 Sep;116(3):337-339

2. Atıcı RA, Gerim ME, Kömür M. Theophylline Administration in the Treatment of Severe Postspinal

Puncture Headache in a Child: Case Report. Türkiye Klinikleri J Anest Reanim 2015;13(2):105-108

3. Stec GP, Greenberger P, Ruo TI et al. Kinetics of theophylline transfer to breast milk. Clin

Pharmacol Ther. 1980;28:404-8.


71

BRAKİYAL PLEKSUS KATETERİ iLE KOMPLEKS BÖLGESEL AĞRI

SENDROMUNDA AĞRI YÖNETİMİ; Olgu Sunumu

Gülçin Gazioğlu Türkyılmaz1, Şebnem Rumeli Atıcı2, Mesut Bakır3

Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon A.B.D, Algoloji B.D.

GİRİŞ: Kompleks Bölgesel Ağrı Sendromu (KBAS) travmaya veya cerrahiye sekonder olarak

gelişebilen, ekstremitelerin distalinde hareket kısıtlılığı, duyusal ve nöropatik ağrı, şişlik, renk ve ısı

değişikliğine neden olan bir durumdur. Ağrılı ekstremiteler için periferik sinir kateterizasyonu, uzun

süreli etkin analjezi sağlayan bir yöntemdir. Bu yazıda brakiyal pleksus kateteri ile KBAS’ı tedavi edilen

olgunun sunulması amaçlanmıştır.

OLGU: Sol brakial arter, median ve ulnar sinir kesisi nedeniyle opere edilen 28 yaşında erkek olgu

(Resim 1 ve 2). Ameliyattan 6 gün sonrasında gelişen kolunda ciddi ağrı şikayeti ile kliniğimize

başvurdu. Muayenesinde sol dirsekten avuç içine kadar alçısı mevcuttu, parmaklar ödemli ve kızarık, el

bilek ve parmaklarda hareket kısıtlılığı mevcuttu. Sol elinde global hipoestezi mevcuttu. Analjezi için

NSAİİ alan olgunun başvuru VAS değeri 8 idi. Olguya KBAS tanısıyla pregabalin 2x75 mg ve

naproksen+kodein kombinasyonu 2x(550+30)mg başlandı. İkinci gün pregabalin dozu 2x150 mg’a

yükseltildi. Üçüncü gün kontrol muayenesinde olgunun VAS değeri 6 idi. Kolu halen alçıda ve el

parmaklarının fleksiyon, ekstansiyon, abduksiyon ve adduksiyon hareketlerinde kısıtlılık devam

ediyordu. Pregabalin dozu 2x300 mg’a yükseltildi ve USG ile sol supraklavikuler brakial pleksus

kateterize edilerek 15 ml %0.25 bupivakain uygulandı. Uygulamadan 30dk sonra VAS 2’ye geriledi. 15

gün boyunca kateterinden aynı dozlar günde bir kez uygulanmaya devam etti. Uygulamanın 7. gününde

alçısı çıkarıldı ve fizik tedavi ve rehabilitasyon bölümü (FTR) tarafından kola enjeksiyon sonrası olmak

üzere rehabilitasyon uygulandı. Ekstremite hareket kısıtlılığı dirsek ve parmaklarda belirgin şekilde

azaldı ve ödemi geriledi (Video 1). 15 gün sonra brakial kateter çekildi. Olgu takibinin 7. ayında ve

pregabalin tedavisine tarafımızdan devam edilmektedir.

TARTIŞMA VE SONUÇ: Tekrarlayan periferik somatik/sempatik sinir blokları hem nöropatik

semptomların gerilemesini sağlarken hem de eklemlerin eski fonksiyonlarını kazanması için yapılan

fizik tedavi seanslarının etkinliğini ve tolere edilebilirliğini arttırmaktadır. Uzun süreli periferik sinir

kateterizasyonu ile KBAS tedavisinde başarılı sonuçlar alınabileceği kanısındayız.

Anahtar Kelime: Kompleks bölgesel ağrı sendromu, periferik sinir blokları, nöropatik ağrı, somatik

ağrı.

Kaynaklar

1. Wang LK, Chen HP, Chang PJ et all. Axillary brachial plexus block with patient controlled

analgesia for complex regional pain syndrome type I: a case report. Reg Anesth Pain Med

2001;26(1):68-71

2. Toshniwal, G., Sunder, R., Thomas, R. et all. Management of Complex Regional Pain

Syndrome Type I in Upper Extremity—Evaluation of Continuous Stellate Ganglion Block and

Continuous Infraclavicular Brachial Plexus Block: A Pilot Study. Pain Medicine 2012;13:96-106

3. Toshniwal G, Sunder R, Thomas R et all. Management of complex regional pain syndrome

type I in upper extremity-evaluation of continuous stellate ganglion block and continuous

infraclavicular brachial plexus block: a pilot study. Pain Med 2012;13(1):96-106


72

Resim 1


73

Resim 2


74

PNÖMONİSİ OLAN İNFANTTA ACİL CERRAHİ İÇİN SPİNAL

ANESTEZİ UYGULAMASI

Hacer Şebnem Türk, Leyla Kılınç, Pınar Sayın, Serkan İslamoğlu, Surhan Çınar

Sarıyer Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi

Giriş ve Amaç:

Akciğer enfeksiyonu varlığında, genel anestezi sonrası laringospazm, bronkospazm görülme

sıklığı artar. Akciğer volümlerinin azalması ve silier aktivitenin artması postoperatif dönemde

hipoksi ve hiperkarbi görülme riskini arttırarak mortalite ve morbiditede artışa sebep olur.

Bronkospazm görülme sıklığı çocuklarda yetişkine göre daha yüksektir. Ayrıca prematürite gibi

risk faktörerinin varlığı anestezi riskinde artışa sebep olur.

Bizde bu olgu sunumunda prematürite hikayesi ve pnömoni mevcudiyeti olan hastada acil

cerrahi için spinal anestezi yaklaşımımızı sunduk.

Olgu Sunumu:

4 aylık erkek bebeğin, çocuk cerrahisi kliniği tarafından tek taraflı inkarsere herni nedeniyle

acil operasyona alınması planlandı. Preoperatif değerlendirmede, 32. Gestasyonel haftada

doğduğu, doğum sonrası 3 ay yenidoğan yoğun bakım ünitesinde aralıklı olarak entübe ve

mekanik ventilasyon desteği altında takip ve tedavi edildiği, son 2 haftadır çocuk enfeksiyon

kliniğinde pnömoni sebebiyle takip ve tedavisine devam ettiği öğrenildi. Fizik muayaenede

3100 gr ağırlığında, taşipneik olduğu, dinlemekle bilateral krepitan ralleri olduğu tespit edildi.

Akciğer grafisinde bilateral pnömonik infiltrasyonları mevcuttu. Ailesinden yazılı ve sözlü

onam alınan hasta, operasyon odasına alındıktan sonra kalp tepe atımı, noninvaziv tansiyon

arteriyel ve spo2 değerleri takip edilecek şekilde monitörize edildi. 24 goughe anjiocut ile

damar yolu açılarak hidrasyona başlandı. 0,1 mg/kg intravenöz midazolam uygulandı. Maske

ile 4-5 lt/dk O2 başlandı. Lateral dekübit pozisyonunda L4-L5 vertebral aralıktan kaudal iğne

ile girilerek BOS akışı gözlendi ve 0,5 mg/kg dozunda %0,5 heavy marcaine verildi. Spinal

blok sağlandıktan sonra hasta operasyona verildi. Operasyon 30 dakika sürdü. Peroperatif

dönemde hemodinami stabil seyretti. Blok uygulandıktan sonraki 35. Dakikada motor blok

kalktı. Derlenme odasında takip edilen hasta, durumunun stabil olması üzerine servise

gönderildi.

Tartışma ve Sonuç:

Çocuklarda spinal anestezinin güvenilirliğini ve etkinliğini gösteren yeterli çalışma mevcuttur.

Sempatik sistemin gelişmemiş olması kardiyovasküler yan etkilerin, BOS yapım ve drenajının

fazla olması postspinal baş ağrısınının yetişkindeki gibi görülmemesi avantajlarını doğurur.

Spinal anestezinin etki süresi çocuklarda kısa olduğu için seçilmiş cerrahide uygulanmalıdır.

Ayrıca prematürelerde genel anestezi sonrası görülen apne riskide spinal anestezi ile kontrol

altına alınabilir. Tüm bu avantajlar düşünüldüğünde, olgumuzda olduğu gibi genel anestezi

açısından riskli ve ertelenemeyecek acil cerrahi uygulanacak çocuklarda spinal anestezi güvenli

bir anestezi tekniği olarak tercih edilebilir.

Anahtar Kelimeler: spinal anestezi, infant, pnömoni


75

KOLESİSTEKTOMİ OPERASYONLARINDA TEK İĞNE GİRİŞİ İLE

BİLATERAL EREKTÖR SPİNA PLAN BLOĞU UYGULAMASI: VAKA

SERİSİ Hadi Ufuk Yörükoğlu1, Can Aksu1, Alparslan Kuş1, Yavuz Gürkan1

1Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon ABD, Kocaeli, Türkiye

[email protected]

Özet:

Amaç

Laparoskopik kolesistektomi tekniği açık kolesistektomi operasyonlarına göre daha az cerrahi

travmaya neden olması, daha kısa iyileşme ve hastanede kalış süresi nedeniyle günümüzde

sıklıkla tercih edilmektedir. Daha az invaziv bir teknik olmasına rağmen, hastalarda operasyon

sonrası şiddetli ağrı görülebilmektedir. Erektör spina plan (ESP) bloğu, yeni tanımlanmış bir

rejyonal anestezi tekniği olup, birçok cerrahi işlemde olduğu gibi, laparoskopik kolesistektomi

operasyonlarında da etkin postoperatif analjezi sağladığı gösterilmiştir. Kliniğimizde de

laparoskopik kolesistektomi operasyonlarında rutin olarak tercih ettiğimiz ESP bloğunun,

unilateral uygulanmasına göre bilateral uygulanmasının, ortalama morfin tüketimini azalttığını

bulduk. Ancak bazı hastalarda, bilateral blok uygulaması çoklu iğne girişi nedeniyle ağrılı

olabilmektedir. Bu ağrıyı azaltarak hasta konforunu arttırmak için orta hattan tek iğne girişi ile

bilateral ESP bloğu uygulamasını geliştirmiş bulunmaktayız. Bu vaka serisi ile hem yeni

tekniğimizi hem de bu tekniğin postoperatif analjezi etkinliğine dair sonuçlarını paylaşmayı

hedefledik.

Gereç ve Yöntem

Elektif laparoskopi operasyonu planlanan, 32, 45 ve 51 yaşlarındaki ASA I-II 3 hastaya

preoperatif T8 seviyesinden bilateral ESP bloğu (her tarafa 20 mL %0,25 bupivakain)

uyguladık. Düşük frekanslı ultrason probu T8 seviyesinde orta hatta transvers planda

yerleştirilerek spinöz çıkıntı, transvers çıkıntı, trapez ve erektör spina kasları görüntülendi. ‘Out

of plane’ yaklaşım ile orta hattan girilen iğne ile sırayla sağ ve sol taraf transvers çıkıntıya doğru

ilerlendi. Erektör spina kası geçildikten sonra lokal anestezik ilaç enjekte edildi. Hastaların

postoperatif 1, 6, 12 ve 24. Saatlerdeki morfin tüketimleri ve NRS skorları kaydedildi.

Bulgular

Postoperatif 24. saatte sadece 1 hastanın NRS skoru 1 olarak gözlendi. Postoperatif 24. saatteki

morfin tüketimleri ise sırayla 3, 7 ve 8 mg idi. Üç hastada da omuz ağrısı gözlenmedi.

Sonuç

Laparoskopik kolesistektomi operasyonu olan bu 3 hastada tek iğne girişi ile uyguladığımız

bilateral ESP blok sonrası etkin postoperatif analjezi sağladık. Ancak bu tekniğin etkinliğini

araştırmak için daha geniş hasta gruplarında yapılacak çalışmalara ihtiyaç vardır.

Anahtar Kelimeler: Erektör spina plan bloğu, Laparoskopik kolesistektomi, Tek iğne girişi



76

MAJOR ABDOMİNAL CERRAHİLERDE ULTRASON EŞLİĞİNDE

BİLATERAL Bİ-LEVEL ERECTOR SPİNA PLAN BLOĞU

UYGULAMALARI, OLGU SERİSİ

Hakan Aygün1, Mustafa Felat Ataman2, Mustafa Devrim Piroglu3, Serkan Tulgar4 1İzmir Çiğli Bölge Eğitim Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, İzmir-Türkiye

2Bolu Devlet Hastanesi, Bolu-Türkiye 3Özel Kumluca Medikum Hastanesi, Antalya-Türkiye 4Maltepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul-Türkiye

e-mail: [email protected]

Özet: Amaç: Ultrason eşliğinde erektor spina plan bloğu (ESPB) özellikle son birkaç yılda birçok endikasyon

için torakal ve lomber seviyelerden uygulanmaktadır. ESPB’nun postoperatif analjezi amacıyla tek

seviyeden; tek taraflı ya da bilateral uygulamaları rapor edilmiştir. Gastrointestinal sistem tümör açık

cerrahileri, jinekolojik tümör cerrahileri gibi operasyonlarda cerrahi kesinin kutanoz innervasyonu

sıklıkla beş ve üzeri torakoabdominal sinir ile sağlanmaktadır. Tek seviye ESPB ile her ne kadar geniş

dermatomal yayılımlar rapor edilse de bu durum garanti edilememektedir. Biz daha önce açık

torakotomilerde rapor edilen bi-level ESPB’yi daha alt seviyelerden uygulayarak major abdominal

cerrahilerde etkin analjezi sağlayabileceğimizi hipotetize ettik. Burada, major abdominal cerrahi

uygulanan hastalarda bilateral/bi-level ESPB uygulamalarımızın sonuçlarını sunacağız.

Gereç ve Yöntem: Uygulanacak tüm prosedürler ve sonuçların rapor edilmesi için hastalardan yazılı

onam alınmıştır. Blok uygulamaları genel anestezi indiksiyonu sonrası, cerrahi prosedür başlamadan

önce yan pozisyonda yapılmıştır. ESPB uygulamaları cerrahi kesinin yerine ve vertikal boyutuna göre

bilateral olarak 2-4 seviye aralıklı olarak alt torakal seviyelerden bilevel uygulanmıştır. Uygulamalarda

30 mL bupivakain % 0.5, 10 ml lidokain %2 ve 20 mL salinden oluşan toplam 60 ml lokal anestezik

karışımı her uygulama noktasına 15 mL olacak şekilde interfasyal planda uygulanmıştır. Standart

perioperatif analjezide parasetamol 1 gr, tenoksikam 20 mg ve morfin 0.5 mg/kg (maksimum 4 mg) i.v.

uygulanmakta, postoperatif dönemde ise her 8 saatte bir parasetamol 1 gr i.v. ve ek olarak da hasta

kontrollü analjezi (morfin) uygulanmaktadır.

Bulgular: Laparoskopik kolorektal cerrahi (2 hasta), açık kolon rezeksiyonu (1 hasta), radikal mesane

tümörü cerrahisi ve ileal loop (2 hasta), açık over tümörü cerrahisi (1 hasta), intestinal tümör

obstruksiyon kaynaklı ileus cerrahisi (2 hasta) olmak üzere beş farklı cerrahi prosedürde bilateral/bi-

level ESPB uygulandı. Hastaların 24 saatlik morfin gereksinimi ortalaması 6 mg/gün (min:0 mg,

maks:12 mg) idi. Bir hasta haricinde diğer yedi hastanın ilk 24 saat NRS skorları 3 ve altında seyretti.

Sonuç: Major abdominal cerrahilerde bilateral/bi-level ESPB ile etkin postoperatif analjezi

sağlanabilmekte, bu teknik literatüre göre değerlendirildiğinde düşük opioid gereksinimi sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler: Erektor spina plan bloğu, Bilateral Bi-level blok, Majör abdominal cerrahi,

analjezi


77

ULUSAL ANESTEZİYOLOJİ VE REANİMASYON DERNEKLERİ

YAYIN ORGANLARINDA SON İKİ YILDA YAYINLANAN REJYONAL

ANESTEZİ İLİŞKİLİ MAKALELERİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Hakan Aygün1,

1İzmir Çiğli Bölge Eğitim Hastanesi


Özet:

Amaç: Ultrason eşliğinde uygulanan rejyonal anestezi teknikleri güncel anestezi uygulamaları içinde

gün geçtikçe artan bir şekilde yer almaktadır. Anesteziyoloji ve reanimasyon derneklerinin yayın

organları ise hem güncel anesteziye yön vermekte, hem de araştırmacıların çalışmalarını sunma imkanı

sağlamaktadır. Bu çalışmada amacımız farklı ulusal anesteziyoloji ve reanimasyon derneklerinin yayın

organlarında yayınlanan makalelerin rejyonal anestezi ilişkili içeriklerinin belirlenmesi ve farklılıkların

ortaya konulmasıdır.

Gereç ve Yöntem: Uluslararası yayın yapan ve PUBMED’de indekslenen sekiz yayın organının Ocak

2017-Mart 2019 tarihleri arasında yayınlanan tüm sayıları incelenerek çalışmalar orijinal araştırmalar

ve diğerler yazı tipleri (olgu, editöre mektup vs) tasnif edildi. Tüm makaleler içeriklerine göre rejyonal

anestezi ilişkililer ve diğer şeklinde sınıflandırıldı. Rejyonal anestezi ilişkili yazılar ise kendi arasında

interfasyal bloklar ve diğer rejyonal teknikler diye sınıflandırıldı.

Bulgular: Indian Journal of Anesthesia, Revista brasileira de anestesiologia, Revista Espanola de

Anestesiologia Reanimacion, Anesthesia Critical Care & Pain Medicine (Fransa), Canadian journal of

anesthesia, Journal of Anesthesia (Japonya), Minerva Anesthesiologica (İtalya), Korean Journal of

Anesthesia ve Türk Anestezi ve Reanimasyon Derneği (TARD) Dergileri değerlendirmeye alındı. En

yüksek rejyonal anestezi ilişkili makale oranı %20 ile Ocak 2018 ve sonrası dönemde Hindistan

derneğinin yayın organında, en düşük oranın ise %8 ile Ocak 2018 ve sonrası Kore derneğinin yayın

organında olduğu görüldü. Ülkemizin dergisi her iki dönemde de %12 oran ile orta sıralardaydı. Ancak,

iki yıllık dönem göz önünde tutulduğunda TARD dergisi faysa bloklarını ele alan makalelerin

yayınlanma oranı en düşük dergi idi (%1.5). Bu oran en yüksek Hindistan yayın organında >%10 idi.

Sonuç: Ulusal Anestezi ve Reanimasyon dernekleri dergilerinin rejyonal anestezi ve bilhassa fasya

blokları ilişkili makalelere daha fazla yer vermesinin ulusal anlamda rejyonal anesteziye katkıları

olacağını düşünüyoruz.


78

SUPRAKONDILER HUMERUS FRAKTÜRÜ OLAN WOLFF-

PARKINSON-WHITE SENDROMLU ÇOCUK HASTADA GENEL VE

REJYONEL ANESTEZİ YÖNETİMİ

Hande G. Aytuluk1 1Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Derince Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve

Reanimasyon Departmanı, İbni Sina Mah Derince Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 41900, Derince,

Kocaeli, Türkiye

Sunucu Yazar: [email protected]

Özet: Giriş: Wolff-Parkinson-White (WPW) sendromu EKG’de sinüs taşikardisi ve kısa PR aralığı ile

karakterize, kardiyak iletimin AV nod yerine aberran bir yolaktan olduğu nadir bir hastalıktır (1).

Olgu sunumu: Sol suprakondiler humerus fraktürü olan 9 yaşında 31 kg erkek hastaya Ortopedi

tarafından operasyon planlandı. 5 yaşında WPW sendromu tanısı alan ve başarısız kateter ablasyon

uygulanmış olan hasta ASA2 olarak değerlendirildi. Son 1 yıldır semptomatik yakınmaları olmaması

nedeniyle medikal tedavi almamaktaydı. Preoperatif EKG’sinde kalp atım hızı 97/dk, sinüs aritmisi,

kısa PR aralığı ve delta dalgası mevcuttu. Midazolam 1mg ile premedikasyon yapılarak ameliyathaneye

alındı. Anestezi indüksiyonu fentanil 1 µg/kg (30 µg), propofol 2 mg/kg (60 mg), roküronyum 0.3 mg/kg

(9 mg) ile yapılarak No:5.5 kaflı spiralli tüp ile entübe edildi. Anestezi idamesi Sevoflurane 1%, 50%

oksijen-hava karışımı ve remifentanil 0.05 µg/kg/dk ile sağlandı. Operasyon başlamadan önce (genel

anestezi altında), hastaya USG eşliğinde 9ml bupivakain 0.5% (0.3mL/kg; adrenalinsiz) ile sol

infraklavikular blok uygulandı. (Figür-1) Sağ lateral pozisyonda açık redüksiyon ve stabilizasyon

yapılarak 90 dk’da cerrahi sonlandırıldı. Anestezi idamesi sonlandırıldığında TOF oranı 47% olarak

değerlendirilen hastaya sugammadeks 1mg/kg uygulandı. Yeterli kas kuvveti ve TOF oranı elde

edildikten sonra derlenme ünitesine alındı. Burada 30dk takip edildikten sonra ise servise nakledildi.

Bloktan 8.5 saat sonra analjezik ihtiyacı olan hastanın postoperatif ağrı kontrolü oral parasetamol ile

sağlandı. Postoperatif 2. günde ise hastaneden sorunsuz taburcu edildi. Perioperatif dönemde hiçbir

komplikasyon yaşanmadı.

Tartışma ve Sonuç: WPW sendromlu hastalar sempatik aktiviteye karşı duyarlıdır ve kullanılan

anestezik ajanların hemodinami üzerine minimal etkisi olmalıdır. Bu nedenle bu hastalara sempatik

aktivasyonu baskılamak amacıyla rejyonel anestezi ve laringoskopiden kaçınmak için LMA

uygulamaları önerilmektedir (2). Ayrıca günümüzde halen klinisyenler günlük deneyimlerinde

pediyatrik hastalara rejyonel anestezi uygulamasından ve kardiyak hastalığı olanlara lokal anestezik ilaç

uygulamasından (kardiyotoksisite nedeniyle) kaçınmaktadırlar. Nispeten yeni bir ajan olan

sugammadeks’in ise nadir hastalıklarda kullanımı halen araştırılmaktadır (3).

WPW sendromlu bu pediyatrik olgumuzda rejyonel anestezi (düşük volümlü lokal anestezik ile (4))

başarı ile uygulanmıştır. Anestezi uygulaması ve postoperatif ağrı kontrolü ise oldukça iyi bir şekilde

sağlanmıştır. Pozisyon nedeniyle entübasyon tercih edilmiştir, indüksiyonda kullanılan ilaçlar ile

entübasyona sempatik yanıt minimal olmuştur. Intraoperatif dönemde anestezi idamesi remifentanil ile

sağlanmıştır. Sugammadeks ise ekstübasyon aşamasında sorunsuz olarak kullanılmıştır.

Anahtar Kelimeler: Brakial Pleksus Bloğu; Çocuk; Ortopedi; Sugammadeks; Wolff-Parkinson-White

Sendromu


79

Referanslar:

1- Wolff L, Parkinson J, White PD. Bundle-branch block with short P-R interval in healthy

young people prone to paroxysmal tachycardia. 1930. Ann Noninvasive Electrocardiol.

2006;11:340-353.

2- Bengali R, Wellens HJ, Jiang Y. Perioperative management of the Wolff-Parkinson-White

syndrome. J Cardiothorac Vasc Anesth. 2014;28:1375-1386.

3- Sengul T, Saracoglu A, Sener S, Bezen O. The use of sugammadex in a pregnant patient with

Wolff-Parkinson-White syndrome. J Clin Anesth. 2016;33:1-4.

4- Ince I, Aksoy M, Dostbil A, Tuncer K. Can we use lower volume of local anesthetic for

infraclavicular brachial plexus nerve block under ultrasound guidance in children?. J Clin

Anesth. 2017;41:132-136.

Figür-1:

AA: Aksiller arter; AV: Aksiller ven.


80

MEME CERRAHİSİ UYGULANAN HASTALARDA

ULTRASONOGRAFİ EŞLİĞİNDE UYGULANAN SERRATUS PLAN

BLOĞUN VE PARASTERNAL BLOĞUN POSTOPERATİF AĞRI VE

OPİOİD TÜKETİMİNE ETKİSİ

Hasan Afşin Uysal1, Filiz Alkaya Solmaz1, Pakize Kırdemir1

1Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD

Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Ameliyathane 1. Kat, Isparta, Türkiye

[email protected]

Amaç: Meme cerrahisi uygulanan hastalarda yapılan serratus plan bloğun (SPB) ve parasternal blokla

(PB) birlikte serratus plan bloğunun postoperatif ağrı kontrolü ve analjezik tüketimi üzerine etkilerini

araştırmak.

Gereç ve Yöntem: 1 Kasım 2017- 31 Aralık 2018 tarihleri arasında elektif meme cerrahisi uygulanan,

bilgilendirilmiş hasta onam formu alınmış, 18-65 yaş arası, ASA I-III toplam 110 hastanın dosyaları

retrospektif olarak incelendi. 20 hastanın dosya verilerinde eksiklik olması nedeni ile 90 hasta çalışmaya

dahil edildi. Hastalar 3 gruba ayrıldı.

Serratus grubu (Grup S: 30): Cerrahi bitiminden sonra genel anestezi sonlandırılmadan

ultrasonografi eşliğinde 20 cc %0.25 bupivakain ile SPB uygulanan.

Serratus ve Parasternal grubu (Grup P: 30): Cerrahi bitiminden sonra genel anestezi

sonlandırılmadan ultrasonografi eşliğinde 20cc %0.25 bupivakain ile SPB ve 20cc %0.25 bupivakain

ile PB uygulanan.

Kontrol grubu (Grup K: 30): Herhangi bir blok uygulanmayan. Tüm hastalara postoperatif hasta

kontrollü analjezi (HKA) tramadol iv uygulanan.

Anestezi takip formlarından; demografik ve hemodinamik veriler, postoperatif 1, 2, 6, 12, 24.

saatlerde, istirahat ve hareket sırasındaki VAS değerleri, kan basıncı, nabız, tramadol tüketim miktarı,

tramadol talep sayıları, ek analjezik kullanımı ve yan etkiler olup olmadığı kaydedildi. VAS ≥ 4 olan

hastalara ek i.v. parasetamol uygulanmış.

Bulgular: Hastaların demografik özellikleri, ASA ve cerrahi tipleri arasında anlamlı bir fark bulunmadı.

Postoperatif nabız, kan basıncı, saturasyon, istirahat ve hareket VAS değerleri arasında fark bulunmadı.

Grup S ve Grup P, Grup K ile karşılaştırıldığında postoperatif HKA ile tramadol tüketimi ve tramadol

talep sayısı 1, 2, 6, 12, 24. saatlerde anlamlı olarak düşük bulundu (p <0.05), 24 saatlik parasetamol

ihtiyacı anlamlı olarak düşük bulundu. Grup S ve Grup P birbirleriyle karşılaştırıldığında postoperatif

HKA ile tramadol tüketimi ve tramadol talep sayısı 1.saat, 2.saat, 6.saat, 12.saat, 24.saatte yapılan

takiplerde, Grup P’de düşük olmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p >0.05). 24 saatlik

parasetamol ihtiyacı da Grup P’de düşük olmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı.

Sonuç: Yapılan çalışmalarda meme cerrahisinde SPB ve PB’nin birlikte kullanımının yeterli anestezi

ve analjezi sağladığı bildirilmiştir. Çalışmamızda PB’yle birlikte yapılan SPB’nin, tek başına yapılan

SPB’e göre analjezik talep sayısı ve tramadol tüketim miktarı üzerine anlamlı farklılık görülmemiştir.

Meme cerrahisinde tek başına SPB’inin yeterli analjezi sağladığı kanısındayız.

Anahtar Kelimeler: Meme cerrahisi, Serratus plan, Parasternal

Kaynakça:

1. Blanco R, Parras T, McDonnell JG, Prats-Galino A. Serratus plane block: a novel ultrasound-guided

thoracic wall nerve block. Anaesthesia 2013; 68:1107-13.

2. Huercio I, Abad-Gurumeta A, Gilsanz F. Regional blocks for breast surgery: is it enough? Minerva

Anestesiol 2016;82:369-70

3. Tighe SQM, Karmakar MK. Serratus plane block: do we need to learn another technique for thoracic

wall blockade? Anaesthesia 2013; 68: 1095-106.


81

KADAVRADA ULTRASON EŞLİĞİNDE PERİKAPSULER SİNİR

GRUP BLOĞU UYGULAMASI

Cem Güneyli - Özcan Gayretli - Serdar Demirgan - Onat Akyol - İlke Ali Gürses - Osman

Coşkun - Ayşin Alagöl

Amaç:Kalça fraktürü yaşlı hastalarda yüksek mortalite ve morbidite ile seyreden önemli bir ortopedik

acildir. Perioperatif rejyonel analjezi tekniklerinin uygulanması opioid ihtiyacını belirgin olarak

azaltmış ve hasta konforunu arttırmıştır. Femoral sinir bloğu ve fasya illiaka kompartman bloğu sık

uygulanan teknikler olmakla birlikte; son zamanlarda perikapsuler sinir grup bloğu (PSGB)

tanımlanmış ve uygulanmaya başlanmıştır.Kalça eklem kapsülünün anteriorunu innerve eden obturator

ve femoral sinirin eklem dallarının anterior inferior illiak çıkıntı ile eminentia illiopubicum arasından

geçerek kapsüle ulaştığı bilindiği için; bu bölgenin PSGB ile blokajının kalça fraktürlerinde analjezi

sağlayacağı düşünülmektedir. Ultrason eşliğinde perikapsuler sinir grup bloğunu kadavraya iki taraflı

uygulayarak boyanın kalça eklemini innerve eden sinir dallarına yayılımını saptamayı amaçladık.

Gereç ve Yöntem: İ.Ü İstanbul Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalında , formalin ile fikse edilmiş ve

disseksiyon yapılmamış erkek kadavraya PSGB, 30 ml %0.25 Alsiyen mavisi solüsyonu ile US eşliğinde

iki taraflı uygulandı. Düşük frekanslı konveks ultrason probu transvers planda anterior inferior illiak

çıkıntıya yerleştirildi ve yaklaşık 45 derece saat yönünün tersine rotasyon yapılarak pubik ramusa doğru

kaydırıldı. Eminentiailliopubicum, illiopsoas kası ve tendonu görüntülendi. 22 gauge 100 mm iğne,

lateralden mediale doğru in plane teknik ile psoas tendonun ön kısmına, pubik ramusun arkasına doğru

yerleştirildi. 30 ml %0.25 Alsien mavisi solüsyonun 5 ml si önce enjekte edilerek yayılım görüldü ve

daha sonra kalanı enjekte edildi. Aynı işlem karşı tarafa da uygulandı. Kadavraya 72 saat sonra

disseksiyon uygulanarak boyanın yayılımı saptandı.

Bulgular:Her iki tarafta da enjeksiyon sonrası anterior ve inferior kapsülde boya yayılımı görülmesine

rağmen, kapsülün superior ve posterior kısmında boya yayılımı görülmedi. Kapsülün tamamının boya

ile çevrelenmediği görüldü. Boyanın psoas kası boyunca sefale doğru yayılımı gözlendi.

Sonuç: Literatürde PSGB ile yapılmış kadavra çalışması bulunmamakta olup ; kadavrada ilk kez

uygulanan iki taraflı US eşliğinde PSGB’ nin kalça eklem kapsülünün anterior ve inferior yerleşimli

eklem dallarına etki ederken, tüm kapsülü çevreleyemediğini, boya yayılımının ağırlıklı olarak sefale

yöneldiğini gözlemledik. Yakın zamanda tanımlanmış olan PSGB’ nin etkinliğinin saptanması için

klinik çalışmalara, hedeflediği sinir ve yayılım alanlarının saptanması için de çok sayıda anatomik

çalışmalara ihtiyaç olduğu kanaatindeyiz.

Anahtar Kelimeler

Perikapsüler sinir grup bloğu, ultrason, kadavra


82

Kaynakça

1.PERİCAPSULAR NERVE GROUP (PENG) BLOCK FOR HİP FRACTURE.GİRÓN-ARANGO L,

PENG PWH, CHİN KJ, BRULL R, PERLAS A. REG ANESTH PAİN MED. 2018 NOV;43(8):859-

863

2.PERİCAPSULAR NERVE GROUP (PENG) BLOCK: COMMENTS AND PRACTİCAL

CONSİDERATİONS.

BLACK ND, CHİN KJ.J CLİN ANESTH. 2019 FEB 22;56:143-144

3.CLİNİCAL EXPERİENCES OF PERİCAPSULAR NERVE GROUP (PENG) BLOCK FOR HİP

SURGERY. UESHİMA H, OTAKE H.J CLİN ANESTH. 2018 DEC;51:60-61

4.IS PERİCAPSULAR NERVE GROUP (PENG) BLOCK A TRUE PERİCAPSULAR BLOCK?

TRAN J, AGUR A, PENG P. REG ANESTH PAİN MED. 2019 JAN 11.


83

FASYA İLİAKA KOMPARTMAN BLOĞU İÇİN LOKAL ANESTEZİK

VOLÜMÜ ARAŞTIRMASI: ÜÇ FARKLI VOLÜMÜN

KARŞILAŞTIRILMASI

Hazan Dağlı Aslan - Asım Esen - Harun Uysal - Kazım Karaaslan

ÖZET

AMAÇ: Fasya iliyaka kompartman bloğu (FİKB) total kalça artroskopisinde (TKA)

postoperatif ağrıyı azaltmak için son dönemde sıkça tercih edilen, uygulaması kolay ve

komplikasyon profili düşük bir bloktur1. Çalışmamızda, TKA hastalarında USG eşliğinde

postoperatif analjezi amacıyla yapılan FİKB başarısı üzerine, üç farklı volümden hangisinin

daha etkin olduğunu araştırdık.

GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmaya etik kurul onayı sonrası, kalça artroplastisi planlanan ASA

I-II-III 18-85 yaş arası 45 hasta dahil edildi. Bütün hastalara genel anestezi uygulandı ve

inhalasyon anestezisi ile idame sağlandı. Hastalar kapalı zarf yöntemi ile üç gruba ayrıldı. Grup

1’e 30 ml, grup 2’ye 40 ml ve grup 3’e 50 ml volüm içinde 2 mg/kg bupivakain ile LA solüsyonu

hazırlandı. Operasyon bitiminde, hasta uyandırılmadan önce, supin pozisyonda USG eşliğinde

suprainguinal yaklaşımla FİKB uygulandı. Derlenme odasında hastalara tramadollü iv-HKA

cihazı bağlandı. Derlenme odasında VAS≤5 oluncaya kadar hastalar takip edildi ve gereken

hastalara (VAS ≥ 5 ise) ek analjezik yapıldı. Hastaların derlenme odası giriş, 1., 6., 12., 18., 24.

saat VAS, tramadol tüketimi ve memnuniyet anket değerleri kayıt altına alındı.

BULGULAR: Çalışmamız, yaşları 18 ile 85 arasında değişen, 10’u (%22,2) erkek ve 35’i

(%77,8) kadın olmak üzere toplam 45 olgu üzerinde yapılmıştır. Olguların yaş ortalaması

60.7±11.30 yıldır. Olgular 15’er kişilik üç grup altında incelenmiştir. Gruplar arasında yaş, kilo,

boy, VKİ ve cinsiyet dağılımları ile anestezi ve cerrahi süreleri arasında istatistiksel olarak

anlamlı farklılık bulunmamaktadır (p>0.05). Ek analjezik ihtiyacı sadece derlenme odasında ve

grup 1 ile 3 te olmuştur. Grup 2’deki olguların 1, 6, 12, 18 ve 24. saatlerdeki VAS değerleri,

tramadol tüketimi, istedikleri ve verilen bolus sayıları grup 3’den istatistiksel olarak anlamlı

derecede düşük bulunmuştur (p<0.05). Bazı parametrelerde istatistiki anlamlılık olmamakla

birlikte tüm parametrelerde Grup 2, Grup 1’den de daha iyiydi. Hastaların hiçbirinde

komplikasyona rastlanmamıştır.

SONUÇ: FİKB kalça artroplastisisinde postoperatif analjezi sağlayan etkin bir bloktur. Her üç

grupta da postoperatif analjezik etkinlik yeterli, VAS değerleri kabul edilebilir seviyelerde ve

ciddi ek analjezik ihtiyacı olmamakla birlikte, çalışmamızda en düşük ağrı skorları ve analjezik

gereksinimi 40 ml LA kullanılan grupta elde edilmiştir.

ANAHTAR KELİMELER: Fasya iliaka blok, kalça artroplastisi, lokal anestezik, volüm


84

SPİNAL ANESTEZİ UYGULANAN GERİYATRİK HASTALARDA

DEKSMEDETOMİDİN KULLANIMININ POSTOPERATİF AĞRI VE

BLOK SÜRESİNE ETKİLERİ: İlk Bulgular

Dr.Hilal ASLAN, Doç.Dr.Derya ÖZKAN, Dr.Merve NAMLI EMLEK, Dr.İbrahim KUZU

Sağlık Bilimleri Üniversitesi Dışkapı Yıldırımı Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi Anesteziyoloji

ve Reanimasyon Kliniği

Amaç: Yaşlı populasyonda düşük doz bupivakain ile yapılan spinal anestezi sonrası duyusal ve motor

blok süresinin uzaması ve sedasyona gereksinim olabilir. Kullanılan sedatif ajan hızlı başlangıç ve

uyanma sağlamalı, hemodinamik instabiliteye neden olmamalıdır. Deksmedetomidin sedasyon

amacıyla klinik rutinde uygulanmaktadır. Bu prospektif, randomize çalışmada spinal anestezi altında

ortopedik cerrahi geçiren hastalarda sedasyon amacı ile IV deksmedetomidin kullanımının

hemodinamik parametreler, postoperatif ağrı ve duyusal blok süresi üzerine etkilerinin gözlenmesi

amaçlandı.

Gereç ve Yöntem: Ortopedi tarafından diz cerrahisi planlanan 65 yaş üstü, ASA I-II-III, 24 hasta

çalışmaya alındı (Planlanan hasta sayısı n=30). Hastalar deksmedetomidingrubu (Grup D, n:16) ve

kontrol grubu (Grup K, n:8) olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Hastalara L4-L5 mesafesinden, 2 ml %0.5

hiperbarik bupivakain ile spinal anestezi uygulandı. Spinal anestezi sonrası grup D’ye sedasyon amacı

ile 1 μg/kg deksmedetomidin 10 dakikada IV infüzyon şeklinde uygulandı. Olguların spinal anestezi

öncesi,sonrası ve sedasyon uygulamasını takiben ortalama arter basıncı (OAB), kalp tepe atımı (KTA)ve

sedasyon skoru (Ramsey Sedasyon Skalası),0,5,10,15,20,25,30,45,60. dakikalarda kaydedildi.

Postoperatif duyusal blok 2 dermatom gerileme zamanı, Bromage 1 zamanı ve ilk analjezik ihtiyacının

olduğu zaman muayene ve sorularla değerlendirildi.

Bulgular: Grupların yaş, cinsiyet, ASA skorları ve operasyon süreleri dağılımları arasında istatistiksel

olarak anlamlı farklılık gözlenmedi. Hemodinamik parametreler her iki grupta da benzer olarak gözlendi

(p>0.05). Ramsey Sedasyon Skoru ölçümleri ilk 5 dk dışında tüm zamanlarda deksmedetomidin

grubunda anlamlı olarak daha yüksektir (p<0.05). Grup D’de ilk analjezik ihtiyacına kadar geçen sürenin

grup K’ya göre yaklaşık %50 daha uzun olduğu gözlendi (405 dk> 219.38 dk ). Yine grup D’de duysal

blok 2 dermatom gerileme zamanına kadar geçen sürenin yaklaşık %50 oranında anlamlı olarak daha

uzun olduğu gözlendi (310.63 dk> 150 dk) (p<0.05). Bromage 1’e kadar geçen sürenin grup D’de 70

dakika uzadığı gözlendi (p<0.05).

Sonuç: Çalışmanın ilk bulgularına göre spinal anestezi uygulamasında sedasyon amacıyla kullanılan

dekmedetomidinin hemodinamiyi bozmadan sedasyon sağladığı, postoperatif dönemde duyusal blok

gerileme zamanını uzatarak analjezi ihtiyacını azalttığı gözlenmiştir.

Anahtar Kelimler: Sedasyon, Deksmedetomidin, Duyusal blok


85

CERRAHİ GASTROSTOMİ ANESTEZİSİ İÇİN

TAP BLOK YETERLİ Mİ?

Serhat Özçiftci1, Hülya Topcu1

Hitit Üniversitesi Erol Olçok Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çorum, Türkiye

[email protected]

Amaç:Bu sunumda;postoperatif analjezi için kullanılan TAP blok uygulamasının cerrahi gastrostomi

operasyonlarında yeterli anestezi sağladığını göstermek amaçlandı.

Özet: Transversus Abdominis Plane (TAP) blok,internal oblik kas ve transversus abdominis kas

fasyaları arasında seyreden T6-L1 sinirleri bloke etmek için uygulanan periferik sinir blok yöntemidir(1-

4). TAP blok abdominal cerrahilerde etkin postoperatif analjezi için yaygın olarak

kullanılmaktadır.Ancak cerrahi işlemler için anestezi yöntemi olarak TAP blok uygulaması literatürde

sadece iki makalede olgu sunumu olarak yer almaktadır(5,6).

Olgu:64yaşında erkek,160cm boyunda 43kg ağırlığında,KOAH öyküsü, ilerleyen disfaji,solunum

sıkıntısı ve ileri derecede kaşeksi semptomları olan hastaya özefagüs kanseri tanısı konuldu.Tedavi ve

beslenme amaçlı hastaya Perkütan Endoskopik Gastrostomi(PEG) planlandı ancak kitle endoskopi

işlemine izin vermediği için cerrahi gastrostomi için hasta hazırlandı(7).Boyun tomografisinde post-

krikoid bölgeden başlayıp alt seviyeye inen trakea posteriorunda 3,8x4mm invazyon olarak raporlanan

ve KBB tarafından video larengoskopide vokal kortlardan geçer geçmez trakeal invayonu görülen hasta

ASA-3 riskle operasyona alındı.Entübasyon komplikasyonlarını önlemek ve aynı zamanda solunum

fonksiyonları daha az etkileneceği için TAP blok uygulaması planlandı.Rutin SPO2,EKG ve noninvaziv

TA monitorizasyonu uygulanan hastaya premedikasyon uygulamadan USG eşliğinde (GE-LOGIQ-

V2;GE-MedicalSystems;China,PROP:6-12HZ) sol oblik subkostal bölgeden lineer prob ile yer tespiti

sonrası steril şartlarda 100 mm 23G blok iğnesi(Braun;Ultra360;Germany) ile in-plane olarak giriş

yapıldı,posterolateral olarak ilerlendi.Transversus abdominis kas ile internal oblik kas fasyalar arasına

ulaşıldı,1ml serum fizyolojik ile yer tespiti doğruluğu sağlandı ve 20ml %1’lik prilokain(Priloc %2

VemilacSan./Turkiye) enjekte edildi.20. dakika Pinpirik test ile T7-11 arasında duysal blok oluştuğu

tespit edildi.Göbek üstü-altı sol-paramedian olarak toplam 4cm’lik cerrahi insizyon sonrasi pariyetal

peritona ulasildi.İntestinal organ maniplasyonu öncesi hastaya1mg midozolam,50mcg fentanyl intra

venöz olarak uygulandı,operasyon komplikasyonsuz tamamlandi.Postoperatif 24 saat VRNS skoru takip

edilen hastanın sadece 4.saatte VRNS skoru 4 olarak tespit edildi,tek doz diklofenak sodyum(Diclomec

75mg/AbdiIbrahim) uygulandı.Ek analjezik-opiyat ihtiyacı olmadı.Postoperatif dönemde cerrahi ve

anestezi ile ilgili komplikasyon gözlemlenmedi.

Sonuç: TAP blok özellikle abdominal bölge cerrahilerinde postoperatif analjezi için kullanılan bir blok

olmasına rağmen, özellikle yaşlı ve eşlik eden ciddi hastalıkları olan yüksek riskli hastalarda, cerrahi

gastrostomi işlemi için güvenli bir anestezi yöntemi olarak uygulanabilir.Ayrıca postopratif analjezi ve

bulantı-kusmanın olumlu etkilerinin olmaması ek avantajlarıdır.


86

Şekil 1:TAP BLOK

Kırmızı ok: igne, Sarı çizgi alan: lokal anestezik yayılımı

Şekil 2 İnsizyon hattı ve Peg yerleşimi,

Kaynaklar

1- Rafi A. N. Abdominal Field Block: a new approach via the lumbartriangle. Anaesthesia. 2001;56:1003-

29.

2- Hadzic Periferik Sinir Blokları ve Ultrason Eşliğinde Rejyonel anestezi için Anatomi.edit. Admir

Hadzic.2.baskı:2013;460-3.)

3- Moiniche S, Mikkelsen S, Wetterslev J, Dahl JB. A qualitative systematic review of incisional local

anaesthesia for postoperative pain relief after abdominal operations. Br J Anaesth. 1998;81(3):377–83.

4- Sivapurapu V, Vasudevan A, Gupta S, Badhe AS. Comparison of analgesic efficacy of transversus

abdominis plane block with direct infiltration of local anestheticin to surgical incision in lower

abdominal gynecological surgeries. J Anaesthesiol Clin Pharmacol. 2013;29(1):71–5.

5- Lee AR, Choe YS Anesthesia Experience for Open Gastrostomy With Ultrasound-Guided Unilateral

Subcostal Transversus Abdominis Plane Block in a High Risk Elderly Patient: A Case Report. Anesth

Pain Med. 2015 Aug 22;5(4):e24890. doi: 10.5812/aapm.24890v2. eCollection 2015 Aug.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Lee%20AR%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=26478861

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Choe%20YS%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=26478861

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=10.5812%2Faapm.24890v2

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=10.5812%2Faapm.24890v2


87

6- Hasan MS, Ling KU, Vijayan R, Mamat M, Chin KF. Open gastrostomy under ultrasound-guided

bilateral oblique subcostal transversus abdominis plane block: a case series. Eur J Anaesthesiol. 2011

Dec;28(12):888-9. doi: 10.1097/EJA.0b013e32834ad9bd.

7- Gastrointestinal Sistem Endoskopisi ISBN: 978-605-85624-1-7 Türk Cerrahi Derneği 2016

Bölüm:2.12 ss:317

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Hasan%20MS%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=21857518

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Ling%20KU%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=21857518

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Vijayan%20R%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=21857518

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Mamat%20M%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=21857518

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Chin%20KF%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=21857518

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=10.1097%2FEJA.0b013e32834ad9bd


88

DİZ ARTROSKOPİSİ PLANLANAN HASTALARDA SPİNAL

ANESTEZİ İLE KOMBİNE SİYATİK VE FEMORAL BLOK

UYGULAMASININ POSTOPERATİF AĞRI YÖNÜNDEN

KARŞILAŞTIRILMASI

İmge Özdemir1, İsmet Topçu1, Hüseyin Yercan2, Alp Yentür1

Manisa Celal Bayar Universitesi, 1 Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, 2 Ortopedi ve

Travmatoloji AD, Manisa, Turkey

Giriş: Bu çalışmada günübirlik diz artroskopisi uygulanacak hastalar için ultrason eşliğinde

kombine anterior siyatik ve femoral blok ve unilateral spinal anestezi uygulamalarını kullanarak

hemodinamik parametreler, intraoperatif anestezi, postoperatif analjezi, postoperatif motor blok

ve yan etkileri açısından karşılaştırmayı amaçladık.

Metot: ASA I-II grubu,60 hasta randomize iki gruba ayrıldı. Grup 1 (n=30) unilateral spinal

anestezi ile 7.5 mg %0.5 hiperbarik bupivakain 40 sn verildi. Grup 2 (n=30) hem anterior

yaklaşımla siyatik blok hem de femoral blok uygulandı. Siyatik sinir bloğu, modifiye anterior

yaklaşımla ultrason kullanılarak sinirlerin stimulasyonu ile 10ml %1 prilokain ve 10 ml

bupivakain verilerek yapıldı. Sistolik, diastolik, ortalama kan basınçları (SKB, DKB, OKB),

kalp atım hızı (KAH), SPO2’nin bazal değerleri ve ilaç uygulamasını takiben 5., 15., 30., 45.,

60.dk, postoperatif 6., 12., 24. değerleri kaydedildi. Maksimum duyusal blok

seviyesi,intraoperatif anestezi kalitesi, operasyon süresi, intraoperatif ve postoperatif dönem

komplikasyonları, motor blok gerileme zamanı, postoperatif ilk idrara çıkma zamanı,

postopertaif ilk analjezi alma süresi, postoperatif ıstırahat ve hareket VAS ağrı değerlendirmesi

yapıldı.

Bulgular:Gruplar arasında demografik veriler ve operasyon süreleri yönünden anlamlı bir fark

saptanmadı. Grup 1’de hemodinamik parametreler bazal değere göre anlamlı olarak değişikliler

gözlenirken Grup 2’de hemodinami bazal değere göre stabil olarak seyretti. Motor blok

gerileme zamanı(bromage skoru) Grup 1’de Grup 2’den daha yüksek olarak bulundu. Grup 1’de

intraoperatif dönemde hastaların hiçbirinde ek sedasyon ve analjezik ihtiyacı olmadı.

Peroperatif dönemde Grup 2 hastalarından 3 tanesinde ek analjezi ihtiyacı oldu ve IV fentanil

yapıldı. Postoperatif dönemde Grup 1 hastalarından 3 tanesinde glob vesicale gelişmesi üzerine

bu hastalara sonda ile mesane boşaltılması işlemi uygulandı. Peroperatif dönemde Grup 1

hastalarından bir tanesinde blok seviyesi yükselmesi ile derin bradikardi ve hipotansiyon

görülmesi üzerine 0.5 mg atropin ve 1 mg adrenalin IV olarak uygulandı. Gruplar arasında

anestezi, postoperatif VAS değerleri, idrara çıkma zamanı açısından fark bulunmazken, ilk

analjezi alma zamanı anlamlı olarak siyatik – femoral grubunda daha kısa zamanda

gerçekleşmiştir.

Sonuç: Her iki teknik yeterli anestezi sağlamakla birlikte unilateral spinal anestezi

uygulamasında minimum dozda bupivakain kullanmamıza rağmen kombine siyatik femoral

blok uygulamasıyla hemodinami daha stabil seyretmiştir. Bu nedenle özellikle yüksek riskli

hastalarda kombine siyatik femoral bloğun tercih edilmesi gerektiğini; özellikle travma

hastalarında anterior siyatik ve femoral bloğun tercih edilmesinin hastaya pozisyon verme

yönünden daha konforlu olacağını düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler: Diz artroskopisi, anterior siyatik blok, femoral blok


89

PELVİS VE ASETABULUM CERRAHİSİNDE EREKTOR SPİNA PLAN

BLOĞU

Canan Coşkun, Ecem Koçoğlu, İmge Karataş, Onur Kumcu, İsmet Topçu

Asetabulum cerrahisi şiddetli ağrı ile seyreden bir operasyondur. Bu cerrahiyi geçirenler

genellikle travma hastaları olup sınırlı kardiyak ve pulmoner rezerve sahip hastalardır. Bu hasta

grubunda ilaçlara ve yan etkilere karşı duyarlılığın artması, ameliyat sonrası analjezi

yönteminin belirlenmesini daha önemli kılmaktadır (1). Bu bildiride; asetabulum cerrahisi

sonrası akut postoperatif ağrı kontrolü için erektor spina plan bloğu (ESPB) kullanımının

etkinliği ile ilgili olarak 6 hastadaki klinik sonuçlar değerlendirilmiştir.

Olgular: Postoperatif analjezisi için ESPB uygulanan hastaların 3’ü ileopubik kanat kırığı, 2’si

sakroilaiak eklem çıkığı ve 1’i asetabulum kırığı tamiri idi. Olguların yaş ortalaması 42.6 ve

E/K oranı da 5/1 ve ortalama BMI: 29.8’dir. Tüm hastalara standart genel anestezi uygulanmış

ve hastaların postoperatif dönemdeki ağrı kontrolü preoperatif dönemde blok ünitemizde USG

eşliğinde uygulanan ESPB ve intravenöz hasta kontrollü analjezi cihazı (PCA) ile sağlanmıştır.

ESPB için hastalara uSG eşliğinde lateral yaklaşımla 20 mL %0.5 bupivakain uygulanmıştır.

Hastaların takip formunda hastaların postoperatif dönemdeki mevcut ağrı durumu VAS (visüal

analog skala) ile dinlenme ve hareket halinde belirli saat aralıklarında (1.-6.-12.-24. saat)

yapılmıştır. hastaların VAS skorları 3’ün üzerinde geldiğinde ek olarak intranevöz analjezik

uygulanmıştır. ESPS uygulanan hiçbir hastada 24 saat boyunca VAS değerleri 3’ün üzerinde

olmamıştır.

Pelvis ve asetabulum cerrahisi yapılacak ve özellikle eş zamanlı yandaş hastalıklara sahip

travma hastaları için ESPB ile ağrı kontrolü sağlanarak opioid kullanımı azaltılabilir ve ayrıca

diğer santral bloklara kıyasla komplikasyon oranları azaltılabilir olduğu kanaatindeyiz.

Anahtar Kelimeler: ESPB, Pelvis cerrahisi, postoperatif analjezi

Kaynak: 1. Tsui BCH, Fonseca A, Munshey F, McFadyen G, Caruso TJ. The erector spinae plane (ESP)

block: A pooled review of 242 cases. J Clin Anesth. 2018 Oct3;53:29-34.

2. Gürkan Y, Aksu C. Iliac crest bone graft donor site analgesia: a new indication for erector spinae

plane block. Can J Anaesth. 2019 Mar;66(3):338-339.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Tsui%20BCH%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=30292068

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Fonseca%20A%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=30292068

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Munshey%20F%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=30292068

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=McFadyen%20G%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=30292068

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Caruso%20TJ%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=30292068

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=The+erector+spinae+plane+(ESP)+block%3A+A+pooled+review+of+242+cases


90

TORAKOSKOPİK PLÖREDEZ VE PLEVREKTOMİ

OPERASYONLARINDA POSTOPERATİF ANALJEZİ YÖNETİMİ

OLARAK EREKTÖR SPİNA PLAN BLOĞUNUN ETKİLERİ

S.Kaan Coşarcan, Alper Tunga Doğan, Ömür Erçelen

VKV Amerikan Hastanesi Anesteziyoloji Departmanı

Amaç: Göğüs cerrahisinde etkin analjezi yönetimi özellikle postoperatif dönemde solunumsal

komplikasyonların önlenmesinde çok önemli yer tutmaktadır. Gerek ERAS protokollerinin göğüs

cerrahisinde uyarlanması çalışmalarında gerekse de göğüs cerrahisi kliniklerinin protokolleri arasında

etkin ve efektif analjezi yönetimi en önemli basamaklardan biri olmaktadır. Torakoskopik Akciğer

cerrahileri torakatomi operasyonlarına göre daha az komplikasyon oranları, daha az hastanede yatış ve

göreceli olarak daha az ağrı ile karakterize olup özellikle operasyon sonrasında ağrının kronikleşmesi

bakımından daha az riskli operasyonlardır. Ayrıca torakoskopik akciğer rezeksiyonları dışında yer alan

operasyonlar, ağrı bakımından daha çeşitli yöntemler ile kontrol edilerek ağrı yönetiminde başarılı

olunabilmektedir.

Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde gerçekleşen Torakoskopik ploredez, dekortikasyon, plevrektomi

operasyonları için ağrı yönetimi açısından ESP bloğu kullanmaktayız. Erektör Spina bloğu için hastalar

oturur pozisyonda cerrahi taraf da T5 transvers çıkıntı hedef alınarak USG eşliğinde linear prob

kullanılarak iğne kaudalden kraniale doğru yaklaşarak 20 mL %0,5 Plaine Marcaine verildi. Sonrasında

genel anestezi açısından propofol 2 mg/kg, Fentanil 50 mgr ve roküronyum 0,6 mg/kg ile indüksiyonu

yapıldıktan sonra uygun çift lümenli tüp ile entübe edilerek tek akciğer ventilasyonu uygulandı.

Operasyon sonrasında ek analjezik verilmeden ekstübe edildi. Tüm hastalar derlenme odasında takip

edildikten sonra modifiye ramsey skorlarına göre servise transver edildi.

Bulgular: Hastalarda intraoperatif döndemde ek analjezik ihtiyacı olmadı. Operasyon sonrasında lüzum

halinde olacak şekilde parasetamol ve contramal ile takip edildi. Hastaların ilk 12 saat ek analjezik

ihtiyacı olmadı. 12-24 saat arası VNS skoru 5 ve üzeri olan hastalar intravenöz parasetamol ile takip

edildi. 24 saat sonra hastaların VNS skorları 3 ü geçmedi. Postopeatif pnomoni, atelektazi görülmedi.

Sonuç: Göğüs cerrahisinde etkin analjezi yönetiminde torakal epidural katater altın standart olarak

yerini korumaktadır. Kliniğimizde de tüm göğüs cerrahisinin rezeksiyon vakalarında torakal epidural

katater tercih edilmektedir. Akciğer rezeksiyonu dışı vakalarda kullandığımız ESP bloğunun yeterli

düzeyde etkin olarak kullanılabileceği ve iyi bir alternatif yöntem olarak göz önünde bulundurulması

gerektiği kanaatindeyiz.


91

RADİKAL MASTEKTOMİ SONRASI POSTOPERATİF AĞRI

KONTROLÜNDE ROMBOİD İNTERKOSTAL SİNİR BLOĞU

KULLANIMI: 15 HASTALIK VAKA SERİSİ

Başak Altıparmak1, Melike Korkmaz Toker2, Ali İhsan Uysal2, Özcan Dere3, Bakiye Uğur1

1Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Departmanı, Muğla,

Türkiye 2Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon

Departmanı, Muğla, Türkiye 3Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Departmanı, Muğla, Türkiye

Özet: Amaç: Meme kanseri, tüm dünyada kadınlar arasında en sık görülen kanser türüdür. Meme

kanserine bağlı mastektomi ameliyatı yapılan hastaların yarısından çoğu akut dönemde orta-şiddetli

düzeyde ağrı çekmektedir. Son yıllarda mastektomi ameliyatı sonrası ağrıyı azaltmak amacıyla farklı

sinir blokajı yöntemleri kullanılmaktadır. Bu vaka serisinde, mastektomi ve aksiller lenf nodu

diseksiyonu yapılan hastalarda postoperatif ağrı kontrolü amacıyla romboid interkostal bloğu

kullanımını sunmayı amaçladık.

Vaka serisi: Tek taraflı radikal mastektomi ve aksiller lenf nodu diseksiyonu yapılması planlanan, 33-

72 yaş (ortalama 53.812.4) arası, ASA II-III toplam 15 kadın hasta Anestezi polikliniğe başvurdu. Tüm

hastalara postoperatif ağrı kontrolü amacıyla intraoperatif romboid interkostal blok yapılması planlandı.

Rutin monitörizasyon sonrası hastalar propofol, fentanil ve roküronyum bromür ile uyutulup entübe

edildi. İdame amacıyla 2 lt dk-1 %30 O2-%70 N2O karışımı verildi. Entübasyon sonrası tüm hastalar,

işlem yapılacak taraf yukarda olacak şekilde latereal dekübit pozisyona alındı. İpsilateral kol göğüsün

üzerinden geçecek şekilde addüksiyona getirildi. Yüksek frekanslı bir ultrason probu skapulanın medial

kenarına oblik sagital düzlemde yerleştirildi. Ultrason ekranında trapezius ve romboid kasları, kosta ve

interkostal kaslar belirlendi. Daha sonra 8 ml bir blok iğnesi, kraniyelden kaudala doğru in-plane

teknikle 5. kostaya yönlendirildi (Resim). İğne ucunun kostaya teması hissedildiğinde iğne hafifçe geri

çekildi ve romboid kası ile kosta arasındaki alana 30 ml %0.25 bupivakain enjekte edildi. Daha sonra

hastalar supin pozisyona getirildi ve cerrahi başladı. Ortalama ameliyat süresi 108 (min 85, mak 135)

dakikaydı. Ameliyat sonunda tüm hastalara intravenöz (iv) 4 mg ondansetron ve 1000 mg parasetamol

verildi. Serviste tüm hastalara postoperatif ağrı kontrolü amacıyla 12 saatte bir iv deksketoprofen 50 mg

yapıldı. Ağrı değerlendirmeleri Sayısal Derecelendirme Ölçeği (NRS), sensoriyel blokaj seviyeleri ise

pinprik test ile postoperatif 15. dk, 30. dk, 1., 6., 12. ve 24. saatlerde yapıldı. Tüm zaman noktalarında

hastaların NRS değerlerinin 4/10’un altında olduğu görüldü, hiçbir hasta ek analjezik ihtiyacı duymadı.

Yapılan muayenede sensoriyel blokajın yukarda en fazla T2 seviyesine kadar çıktığı görülürken aşağıda

en fazla T9 seviyesine kadar yayıldığı saptandı.

Sonuç: Tek enjeksiyon ile yapılan romboid interkostal sinir bloğu, radikal mastektomi ve lenf nodu

diseksiyonu yapılan 15 hastada opioid kullanımına gerek duyulmadan etkin postoperatif ağrı kontrolü

sağlamıştır.

Anahtar Kelimeler: Mastektomi, Romboid interkostal sinir bloğu, Postoperatif ağrı, Ultrason


92

ANALGESIC EFFECT OF ULTRASOUND-GUIDED BILATERAL

ERECTOR SPINAE PLANE BLOCK IN ABDOMINAL SURGERY: A

CASE REPORT

Toleska M¹, Dimitrovski A¹, Joksimovik V2


Faculty of Medicine, University ″Ss. Cyril and Methodius″ - Skopje, Republic of Macedonia 2University Clinic for Digestive Surgery, Faculty of Medicine, University ″Ss. Cyril and Methodius″ -

Skopje, Republic of Macedonia

Corresponding Author: Marija Toleska, MD, University Clinic for TOARILUC, Faculty of Medicine,

University “Ss. Cyril and Methodius” – Skopje; “Vodnjanska” Str, No.:17, 1000 Skopje; Tel.:

0038971221228; E-mail: [email protected]

Abstract

Erector spinae plane (ESP) block is inter-fascial plane block, where local anesthetic is injected between

the erector spinae muscle and the transverse process. Spreading of the local anesthetic cranially and

caudally provides visceral and somatic analgesia for abdominal surgery. We are going to present a case

report of a 61-year-old male patient scheduled for major abdominal surgery (reconstruction of

colostoma). Five months ago he underwent surgery for removal cancer of sigmoid colon and for intra-

and postoperative analgesia a thoracic epidural catheter was placed. After the surgery he complained of

having intensive headache that lasted for days and now he refused placement of thoracic epidural

catheter for treatment of pain in the intra- and postoperative period. Before the induction to general

anesthesia we performed ultrasound-guided bilateral ESP block with 20 ml 0.25% bupivacaine. Surgery

lasted for 2 hours and 55 minutes and the total amount of fentanyl given during the surgery was 450 μgr.

At the end of the surgery patient didn’t complain of having pain or nausea and vomiting and no

antiemetic or analgesic drugs were given. The opioid sparing effect was noticed in the postoperative

period too. The total opioid requirements were 200 mg of tramadol and 2 gr paracetamol for the first 72

hours after the surgery. Patient didn’t complain of having nausea and vomiting during the postoperative

period. Bilateral ESP blocks showed significant analgesic effect during intra- and postoperative period

and can replace epidural analgesia for major abdominal surgery.

Keywords: analgesia, bilateral ESP block, abdominal surgery.


93

INFRACLAVICULAR BLOCK FOR COMPLETE SURGICAL

ANESTHESIA IN OPEN DISTAL ARM FRACTURE: A CASE REPORT

Toleska M¹, Dimitrovski A¹



Corresponding Author: Marija Toleska, MD, University Clinic for TOARILUC, Faculty of Medicine,

University “Ss. Cyril and Methodius” – Skopje; “Vodnjanska” Str, No.:17, 1000 Skopje; Tel.:

0038971221228; E-mail: [email protected]

Abstract

Infraclavicular brachial plexus block is peripheral nerve block indicated for surgery or for postoperative

analgesia of the distal arm (hand, forearm and elbow). It can cause longer postoperative analgesia,

shorter hospital stay and improve patient’s satisfaction. We are going to present a case report of

ultrasound-guided infraclavicular block in a 39-year-old male patient with open distal arm fracture

scheduled for emergency operation. He insisted on being awake during surgery. In the operation room

a standard monitoring with electrocardiogram, non-invasive blood pressure and pulse oxymetry were

applied. After we give 2 mg of midazolam and 50 micgr of fentanyl, the head was positioned on the left

side, and the right side of the neck was cleaned with the sterile solution. After the visualization of the

axillary artery, the needle was advanced in in-plane approach first we give 10 ml of 2% lidocaine for

faster onset of the block, and after we give 20 ml of 0.5 % bupivacaine for surgical anesthesia and longer

duration of the block. The local anesthetic was spreading around the artery in U shape. After 20 minutes

we have complete surgical anesthesia. We sedate patient with continuous propofol infusion. The surgery

lasted for 4 hours. In our patient the infraclavicular block lasted for 9 hours. Ultrasound-guided

infraclavicular block can replace general anesthesia for distal arm fracture because it can cause surgical

anesthesia, but also can be used as a supplement to general anesthesia.

Keywords: anesthesia, analgesia, infraclavicular block, distal arm fracture.


94

YÜKSEK RİSKLİ ACİL BİR OLGUDA ULTRASON EŞLİĞİNDE

KOMBİNE PERİFERİK SİNİR BLOKLARININ KULLANIMI: BİR

OLGU SUNUMU

Başak Pehlivan1, Mahmut Alp Karahan1

1 Harran Üniversitesi tıp fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, Türkiye

[email protected]

Özet

Giriş ve amaç: Alt ekstremite periferik sinir blokları, yüksek riskli hastalarda alt ekstremite

ampütasyonları için alternatif bir anestezi tekniği olarak kullanılabilir. Hastanın klinik durumuna bağlı

olarak blok uygulamaları için farklı yaklaşımlar tercih edilebilmektedir. Bu olgu sunumunda, yüksek

riskli bir hastada diz altı amputasyonu sırasında ultrason eşliğinde femoral ile popliteal sinir

bloklarından oluşan periferik sinir bloğu kombinasyonunun kullanımı bildirilmesi amaçlandı.

Olgu : Endokrinoloji bölümü tarafından takip edilen Diyabetik ayağa sahip 62 yaşında oryantasyon ve

kooperasyonu olmayan hastaya ortopedi ve travmatoloji bölümü tarafından sol diz altı ampütasyon

planlandı. Hastanın anamnezinde 8 ay önce SVO tanısı aldığı ve hemiplejik olduğu öğrenildi. Yapılan

fizik muayenesinde her iki akciğerin bazallerde ralleri olduğu ve hastanın 40 paket yıl sigara kullanımı

olduğu tespit edildi. Kardiyoloji bölümü tarafından değerlendirilen hastanın EF%45 hafif LVH+ AY:1-

2 MY:1-2 bulundu. ASA IVE olarak değerlendirilen hastaya ultrason rehberliğinde sol femoral blok ve

popliteal blok uygulanarak cerrahi anestezisi sağlanmıştır. Blok uygulamalarında sırasında 100 mm

uzunluğunda iğne tercih edilerek 15 ml %0,5 bupivakain ve 15 ml %2 lidokain uygulanarak blok

gerçekleştirilmiştir. Femoral sinir ultrason eşliğinde görüntülenip, 15 ml %0,5 bupivakain +%2 lidokain

perinöral negatif aspirasyon yapılarak uygulanmıştır. Siyatik sinir bileşke yeri ultrason ile

görüntülenerek hastaya sol bacakta popliteal blok pron “figure of four” pozisyonunda uygulanmış

arkasından 10 ml %0,5 bupivakain ve 10 ml %2 lidokain verilerek blok tamamlanmıştır. Blok

uygulamalarından 30 dakika sonra cerrahi anestezi için hastada motor ve duyu bloğunun oluştuğu tespit

edilip, her iki ayak distalindeki nekrotize alanlar debride edilerek sağ uyluk ön yüzden alınan flep ile

kapatılmıştır. Blok uygulamaları sırasında ve cerrahi işlem süresince hasta hemodinamik açıdan stabil

seyretmiş ve cerrahi sorunsuz olarak tamamlanmıştır. Blok uygulamalarından 30 dakika sonra cerrahi

anestezi için hastada motor ve duyu bloğunun oluştuğu tespit edilip, sol diz altı ampütasyon

gerçekleştirilmiştir. Blok uygulamaları sırasında ve cerrahi işlem süresince hasta hemodinamik açıdan

stabil seyretmiş ve cerrahi sorunsuz olarak tamamlanmıştır.

Sonuç: Yüksek riskli hastalarda Diz altı ampütasyonlarında ultrasonografi eşliğinde uygulanan

kombine periferik sinir blokların başarılı bir şekilde yapılabileceğine inanıyoruz.

Anahtar sözcükler: Ultrasonografi, Popliteal blok, Femoral Blok



95

PRİMER TOTAL DİZ PROTEZİ AMELİYATLARINDA

POSTOPERATİF AĞRI AMACIYLA UYGULANAN FEMORAL SİNİR

BLOĞUNDA KULLANILAN BUPİVAKAİN’İN FARKLI

KONSANTRASYONLARDAKİ ETKİNLİĞİNİN

KARŞILAŞTIRILMASI: RANDOMİZE, RANDOMİZE, KONTROLLÜ,

ÇİFT KÖR ARAŞTIRMA

Mehmet Uğur Bilgin, Zeki Tuncel Tekgül, Cemil Kayalı

SBÜ İzmir Bozyaka SUAM

Amaç

Çalışmanın birincil amacı, Primer Total Diz Protezi(TDP) ameliyatı sonrası uygulanan Femoral

Sinir Bloğu’nda(FSB) kullanılan bupivakainin iki farklı konsantrasyonun(0.125% ve 0.25%), kontrol

grubunu göre postoperatif analjezideki etkinliğini araştırmaktır. İkincil amacımız, oluşabilecek

quadriceps kas güçsüzlüğünün derecesini ve mobilizasyon sürelerini gruplar arasında karşılaştırmaktır.

Method

Çalışmaya üç grupta, elektif primer diz protezi ameliyatı olacak toplam 63 hasta onamları alınarak dahil

edildi. Kontrol grubuna(GKont) blok uygulanmadan, spinal anestezi ile operasyonu tamamlandıktan

sonra körlüğü sağlamak adına blok yapılmış gibi pansuman uygulandı. G125 grubuna, 20ml 0,125%

bupivakain ile, G25 grubuna ise 10ml 0,25% bupivakain ile operasyon bitiminde FSB uygulandı.

Hastaların, postoperatif belirli zaman aralıklarında ağrı skoru(Numeric Rating Scale, NRS), toplam

opioid tüketimi, 6. Saat quadriceps gücü(Oxford Manuel Test), diz bükebilme saati, 90° diz bükebilme

saati ve yardımsız yürüyebilme saatleri kaydedildi.

Bulgular

Kontrol grubundaki hastalar diğer gruplara göre postoperatif 2, 6, 12 ve 24. saatlerde daha yüksek ağrı

skorları tarif ettiler, daha fazla opioid tükettiler(GCont:280mg, G125:75mg, G25:0mg) ve daha erken

ağrı kesici talep ettiler. (GCont:2. saat, G125:12. saat, G25:21. saat) Kontrol grubu için, ilk diz

fleksiyonu (GCont: 8,5. saat, G125: 4,3. saat, G25: 5,0. saat) ve yardımsız yürüyebilme saati (GCont:

24. saat, G125: 18. saat, G25: 20. saat) de daha geç olarak bulundu. G25 diğer gruplara göre daha ciddi

quadriceps güçsüzlüğü tarif etti. (GCont:5/5, G25:3/5, G125:4/5) Ancak bu durum, G125 grubu ile

kıyaslandığında, yardımsız yürüme saati açısından anlamlı bir farklılığa yol açmadı.

Sonuç

G125 grubunda quadriceps kas gücü kaybı, G25 grubuna göre daha az bulundu. Yardımsız yürüyebilme

ve diz bükebilme saatleri karşılaştırıldığında, istatistiksel olarak anlamlı bulunmasa da, G125 grubunda

bu saatlerin daha kısa olduğu görülmektedir. Opioid tüketimi ve saatlik ağrı skorları karşılaştırıldığında

ise kontrol grubunda göre anlamlı olarak daha düşük değerler elde edildi. Bu açıdan, blok yapılan

grupların birbirlerine üstünlükleri görülmedi. Çalışmamız göstermiştir ki, elektif primer diz protezi

ameliyatı sonrasında, etkin bir postoperatif analjezi sağlarken, femoral bloğun sebep olduğu quadriceps

güçsüzlüğünü azaltmak amacıyla, daha düşük konsantrasyonda ve daha yüksek volümde lokal anestezik

karışımı uygulamak, yararlı bir seçenek olarak göz önünde bulundurulmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Postoperatif analjezi, rejyonel anestezi, total diz protezi, opioid


96

OLGU SUNUMU: TAKAYASU ARTERİTİNDE İNFRAKLAVİKULER

BLOK UYGULAMASI

Melis Sumak Hazır1, Derya Özkan2,M.Tuğba Kokulu Arslan3

1SBÜ. DIŞKAPI YILDIRIM BEYAZIT EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ,ANKARA,

TÜRKİYE 2SBÜ. DIŞKAPI YILDIRIM BEYAZIT EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ,ANKARA,

TÜRKİYE 3SBÜ. DIŞKAPI YILDIRIM BEYAZIT EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ,ANKARA,

TÜRKİYE

[email protected]

Anahtar Kelimeler: TAKAYASU ARTERİTİ, İNFRAKLAVİKÜLER BLOK

ÖZET

GİRİŞ

Takayasu arteriti(TA) nadir, kronik, progresif seyreden bir inflamatuar panarterittir. Takayasu

hastalarında anestezi yönetimi karmaşıktır. Bu olgu sunumunda takayasu arteriti olan bir hastada

infraklaviküler blok uygulaması, anestezi yönetimi ve per-oeratif problemler tartışılmıştır.

OLGU SUNUMU

57 yaşında bilinen hipertansiyon,guatr ve TA tanıları bulunan hasta sağ distal radius fraktürü için elektif

olarak operasyona alındı.

2 yıldır TA tanısı bulunan hastamızın prednizolon,metotreksat, asetilsalisilikasit,klopidogrel ve

indapamid kullanımı mevcuttu. Hikayesinde 2 yıl önce geçici iskemik atak geçirdiği öğrenilen hastanın

%85 sağ ICA ve %30 sol ICA stenozu olması nedeniyle antiagregan tedavisine ara verilmesi riskli

bulundu.

Hasta operasyon odasına alındıktan sonra elektrokardiyogram ve sol koldan non-invaziv tansiyon

arteriyel ve pulse-oksimetri monitorizasyonu yapıldı. Pozisyon verilip lineer ultrason probu ile axiller

arter ve brakial plexusun kordları görüntülendikten sonra infraklaviküler blok yapıldı. Operasyon

komplikasyonsuz olarak 65 dakikada tamamlandı. Hastanın takiplerinde motor blok 3 saat, duyusal blok

7 saat sonra tamamen sonlandı.

TARTIŞMA

Takayasu arteriti özellikle aorta ve ana dalları gibi büyük damarlarda inflamasyonla seyreden bir

vaskülittir. Takayasu hastalarında anestezi yönetimi büyük damarlarda stenoz, kontrolsüz hipertansiyon

ve organ disfonksiyonları nedeniyle komplikedir. Önceki yayınlarda kardiyovasküler monitorizasyonun

önemi ve zorluğu vurgulanmasına karşın hastamız kolayca monitorize olmuştur. Infraklaviküler bloğu

tercih etmemizin nedeni genel anestezi altında, trakeal entübasyon-ekstübasyon ve yetersiz anestezi

derinliği durumlarında kan basıncı dalgalanmalarının serebral hemorajilere neden olabilmesidir. Ayrıca

laringoskopi sırasında servikal vertebralarda gelişen hiperekstansiyon obstrukte karotis arterlerdeki kan

akımını iyice azaltabilmektedir. (1)(2)

Önceki yayınlarda lokal anesteziklerin anti-inflamatuar özellikleri gösterildiğinden, rejyonal anestezi

uygulaması Takayasu arteritinde daha avantajlı olacağı düşünülmektedir.


97

SONUÇ

Takayasu arteritinde santral bloklarla ilgili pek çok yayın bulunmasına karşın periferik bloklarla ilgili

yayınların sayısı sınırlıdır. Biz de bu olgumuzu göz önüne alarak periferik blok uygulamalarının da

takayasu arteritinde güvenilir ve tercih edilebilir olduğunu düşünmekteyiz.(3)

KAYNAKÇA

1. ANAESTHESIA. 1986 JUL; 41(7): 734-8.

ANAESTHETIC MANAGEMENT OF TAKAYASU'S ARTERITIS. THORBURN JR, JAMES MF.

2. J ANAESTH CLIN PHARMACOL 2009; 25(4): 505-506 505

UNDIAGNOSED TAKAYASU ARTERITIS - AN ANAESTHETIC CHALLENGE NITESH GOEL,

KAPIL GUPTA, SONIA WADHAWAN, POONAM SUCHDEVA, RAKTIMA ANAND

3. BEIJING DA XUE XUE BAO YI XUE BAN. 2016 AUG 18;48(4):743-746.

ANESTHESIA MANAGEMENT OF CAESAREAN SECTION FOR PREGNANT WOMEN

COMPLICATED WITH TAKAYASU'S ARTERITIS. SUN J, ZENG H, WANG YQ, ZHAO YY.


98

KOMORBİD HASTADA MODİFİYE RADİKAL MASTEKTOMİ İÇİN,

PEKTORAL SİNİR BLOĞUN , TEK ANESTEZİ YÖNTEMİ OLARAK

UYGULANMASI.

Vaka raporu

Sehend Debbağ1,Fatma Sarıcaoğlu1

1-Hacettepe Üniversitesi ,Tıp Fakultesi ,Anesteziyoloji ve Reanimasyon ABD .Ankara .Türkiye

Anahtar Kelime: Pektoral sinir bloğu.Meme cerrahisi,Deksmedetomidin,Sedasyon

ÖZET:Meme operasyonları genelde genel anestezi altında yapılmaktadır.Postoperatif ağrıyı azaltmak

için genel anestezi ile rejionel anestezi kombine edilir.meme operasyonları geçiren hastalarda pektoral

sinir bloğu( Pecs) genel anestezi ile birlikte perioperatif ve postoperatif ağrıyı azaltmak için

uygulanmaktadır.75 yaşında invazif duktal karsinom tanısı alan hasta modifiye radikal mastektomi için

ameliyathaneye alındı.DM,koroner arter hastalığı ve kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan hasta genel

anestezi vermeden sedasyon ile Pecs I ve Pecs II uygulamaya karar verdik. 1.5 mg İV midazolam sonrası

1Mcg/kg yükleme dozunun ardından idame dozunda deksmedetomidin infüzyon verildi.Ramsey

sedasyon skalası 5 e gelen hasta sterilizasyonun ardından lineer ultrason probu sağ infraklavicular

bölgeye yerleştirildi.Aksiller damarlar ve pektoral minor ve major kaslar belirlendikten sonra prob

kaudala doğru yönlendirildi.3.ve 4. Kotlar görüldükten sonra 10 mm blok iğnesi ile pektoral minor ile

serratus kas arasına girildi.Bu alanda Pecs II blok için 20 ml lokal anestezi yapıldı(bupivakain %5).Pecs

I blok için iğne geri çekilerek pektoral major ile minor arasına10 ml lokal anestezi(bupivakain %5)

verildi.İşlemden 30 dk sonra ameliyatın başlamasına izin verildi.Ameliyat süresince hemodinamik

olarak stabil olan hasta dren girişi esnasında ağrı hisseden hasta prilokain yapıldı.ameliyat sonrası

bulantı kusması olmayan hastanın 6 saat boyunca ek analjezi ihtiyacı olmadı.Hasta ameliyattan 3 gün

sonra hastaneden taburcu edildi. Komorbiditesi olan hastalarda Pecs blok ile meme operasyonları,

genel anesteziye alternatif bir anestezi yöntemi olabilmektedir.


99

Şekil 3:Pecs II. Pektoral minör ile serratus anterior arasında lokal anestezik ajanın yayılımı

PM:pektor major kası.pm:pektoral minör kası.SA:serratus anterior kası.LA:lokal anestezik ajan.

3.R:üçüncü kosta

Şekil 4: Pecs I. Pektoral majör ile pektoral minör arasında lokal anestezik ajanın yayılımı.

PM:pektor major kası.pm:pektoral minör kası.LA:lokal anestezik ajan.


100

AKUT VE KRONİK HERPES ZOSTER AĞRISINDA ULTRASON

REHBERLİĞİNDE EREKTÖR SPİNA PLAN BLOĞU UYGULAMASI:

ÇOK MERKEZLİ RETROSPEKTİF GÖZLEMSEL ARAŞTIRMA

Dr. Tayfun Aydın1, Dr. Onur Balaban1, Dr. Ayşenur Acar Öztürk1, Dr. Ali Ahıskalıoğlu2, Dr.

Hacı Ahmet Alıcı2

1 Kütahya Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, Kütahya,

Türkiye

2 Atatürk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, Erzurum, Türkiye

Sunucu Yazar: Dr. Onur Balaban

E-mail adresi: [email protected]

Amaç: Herpes zoster; dorsal kök ganglionlarında latent kalan Varisella Zoster virusün reaktivasyonuyla

ortaya çıkan ve lezyonların geliştiği bölgede şiddetli ağrıya neden olan bir hastalıktır.ESP bloğunu

Herpes Zostere bağlı ağrı gelişen hastalada faydalı olabileceğini gösteren olgu sunumları mevcuttur.1-3

Kliniğimizde, son yıllarda sıkça kullanılmaya başlanan erector spina plan bloğunu ultrason eşliğinde

akut ağrılı hastalara tek doz, kronik ağrılı hastalara kateter yerleştirmek suretiyle uyguladık.Amacımız

ultrason eşliğinde yapılan erector spina plan bloğunun Herpes Zostere bağlı ağrılarda etkinliğini

göstermekti.

Gereç ve Yöntem: Yerel etik kuruldan onam alındıktan sonra ultrason eşliğinde erektor spina plan

bloğu uygulanan hastaların ağrı kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hastaların yaş, boy, kilo gibi

karakteristik özellikleri, Herpers Zoster hastalığının ve blok uygulamasının karakteristik özellikleri

değerlendirildi. Olguların blok işleminden önceki ve sonraki sayısal ağrı skorları (0 ve 10 arası hasta

puanı verilerek) değerlendirildi.

Bulgular: 34 hastaya Herpes zoster ağrısı için ESP bloğu uygulanan 34 hastanın kayıtları incelendi.

Hastaların ortalama yaşı 63.62 ± 12.06 idi. Hastalığın başlangıç süresi ortalama 33,74 ± 44.92 gündü.

23 hastada tek enjeksiyon uygulanırken 11 hastaya sürekli analjezi amaçlı kateter yerleştirildi. 32

hastada ortalama 21,21 ± 6,99 ml bupivakain % 0,25, 2 hastada 20 ml % 0,125 bupivakain uygulandı.

Enjeksiyon sonrası analjezi süresi medyan (min-maks) 18(3-24) olarak tespit edildi. Hastaların blok

öncesi sayısal ağrı skoru medyan (min-maks) 9(4-10) idi. Blok sonrası bu değer medyan (min-maks)

1.5(0-7) olarak bulundu ve aradaki fark anlamlı kabul edildi (p<0,0001).

Sonuç: Ultrason eşliğinde gerçekleştirdiğimiz erektor spina plan bloğu herpes zoster nedenli akut ve

kronik ağrı yönetiminde etkin analjezi sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler: Ultrason; Erektor spina plan bloğu; Herpes Zoster

Kaynaklar:

1.Ahiskalioglu A, Alici HA, Ari MA. Ultrasound guided low thoracic erector spinae plane block for

management of acute herpes zoster. J Clin Anesth. 2018;45:60-61.

2.Balaban O, Aydın T. Ultrasound guided bi-level erector spinae plane block for pain management in

Herpes Zoster. J Clin Anesth. 2019;52:31-32.


101

3.Tekin E, Ahiskalioglu A, Aydin ME, Sengun E, Bayramoglu A, Alici HA. High-thoracic ultrasound-

guided erector spinae plane block for acute herpes zoster pain management in emergency department.

Am J Emerg Med. 2019;37:375.e1-375.e3.

Resim 1. Alt torasik/lomber bölgede akut herpetik ağrılı leyonlar

Resim 2. Herpes Zoster hastasında ultrason eşliğinde erektor spina plan bloğu uygulaması


102

SİYATİK SİNİR HAREKETİNİN AYAK BİLEĞİ DORSİFLEKSİYON

VE PLANTAR FLEKSİYON MANEVRALARI EŞLİĞİNDE

GÖRÜNTÜLENMESİ: SİYATİK SİNİRİN ULTRASONLA YERİNİN

BELİRLENMESİNDE YENİ BİR YÖNTEM

Dr. Onur Balaban1, Dr. Merve Yaman1, Dr. Ahmet Musmul2, Dr. Tayfun Aydın1

1 Kütahya Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı,

Kütahya, Türkiye 2 Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu, Tıbbi Hizmetler ve

Teknikler Bölümü, Eskişehir, Türkiye

Sunucu Yazar: Dr. Merve Yaman

E-mail adresi: [email protected]

Amaç: Siyatik sinirin ekojenitesi çevre dokulara yakın olduğundan, özellikle uyluk seviyesinde

ultrasonla çevre dokulardan ayırt edilebilmesi güç olabilmektedir. 1,2 Ultrason görüntülemesi altında

nöral kayma veya gerilme hareketinin in-vivo hareketlerini gözlemlemek ve ölçmek mümkündür. 3,4

Ayak bileği dorsifleksiyonu ve plantar fleksiyonuna yanıt olarak siyatik sinirin hareketlerini, siniri

tanımlamak ve çevresindeki dokulardan ayırt etmek için bir rehber olarak kullanmayı amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Araştırma,prospektif çapraz karşılaştırmalı gönüllü çalışması olarak planlandı. Yerel

etik kuruldan onam alındıktan sonra 25 gönüllü ameliyathane çalışanı araştırmaya dahil edildi. Siyatik

sinirin hareketleri ultrasonografi kullanılarak popliteal ve orta uyluk seviyelerinde transvers kesitlerde

görüntülendi. Cilt-sinir mesafesi ölçülerek ön-arka sinir hareketi değerlendirildi. Maksimum ayak bileği

dorsifleksiyonu ve maksimum plantar fleksiyonda ölçülen mesafeler birbirleriyle karşılaştırıldı. Ayrıca

1 ile 5 arasında subjektif bir gözlemci puanı verilerek (1 maksimum hareket, 5 hiç hareket görülmemesi)

sinirin gerçek zamanlı rotasyon ve lateral hareketleri değerlendirildi.

Bulgular: 24 gönüllü katılımcı çalışmayı başarıyla tamamladı, bir katılımcı eksik veri nedeniyle çalışma

dışı bırakıldı. Aktif (gönüllü tarafından yapılan) ayak bileği dorsifleksiyonunda ve plantar fleksiyonda

siyatik sinirin ortalama anteroposterior hareketi popliteal bölgede 3,2 mm, orta uyluk bölgesinde 1,1

mm idi. Pasif (dışarıdan uygulanan) ayak bileği dorsifleksiyon ve plantar fleksiyonu ile ortalama

anteroposterior sinir hareketi popliteal bölgede 2,3 mm, orta uyluk bölgesinde 0,1 mm olarak ölçüldü.

Popliteal ve orta uyluk bölgesinde, maksimal ayak bileği dorsifleksiyon ve maksimal plantar fleksiyon

hareketleri arasında cilt sinir mesafeleri açısından anlamlı fark bulundu (p<0,001) (Tablo 1). Deneklerde

popliteal bölgede iyi derecede rotasyon/lateralsinir hareketi gözlenirken, orta uyluk seviyesinde orta

derecede rotasyon/lateral sinir hareketi gözlemlendi (Tablo 2).

Sonuç: Bu çalışma, gerçek zamanlı ultrason görüntüleme ile popliteal ve orta uyluk seviyelerinde ayak

bileği dorsifleksiyonu ve plantar fleksiyonu ile siyatik sinir hareketinin gözlenebileceğini

göstermektedir. Siyatik sinir bloklarında siyatik sinirin hareketlerini gözlemlemek, siyatik sinirin

lokalizasyonunu kolaylaştırmak için faydalı olabilir.

Anahtar Kelimeler: Siyatik Sinir, Ultrason, Ayak, Dorsifleksiyon, Plantar Fleksiyon

Kaynaklar:

1.Chan VW, Nova H, Abbas S, McCartney CJ, Perlas A, Xu DQ. Ultrasound examination and

localization of the sciatic nerve: a volunteer study. Anesthesiology 2006;104:309–14.

2.Barrington MJ, Lai SL, Briggs CA, Ivanusic JJ, Gledhill SR. Ultrasound-guided midthigh sciatic

nerve block-a clinical and anatomical study. Reg Anesth Pain Med 2008;33:369–76.


103

3.Ellis R, Hing W, Dilley A, McNair P. Reliability of measuring sciatic and tibial nerve movement

with diagnostic ultrasound during a neural mobilisation technique. Ultrasound Med Biol.

2008;34:1209-16.

4.Coppieters MW, Andersen LS, Johansen R, Giskegjerde PK, Hoivik M, Vestre S, Nee RJ. Excursion

of the Sciatic Nerve During Nerve Mobilization Exercises: An In Vivo Cross-sectional Study Using

Dynamic Ultrasound Imaging. J Orthop Sports Phys Ther. 2015;45:731-7.

Tablo 1. Aktif ve pasif ayak bileği hareketleri ile ortalama cilt-sinir mesafesi ölçümleri (santimetre).

Sayısal değerler ortalama ± standart sapma olarak belirtilmiştir. n=24.

Aktif hareketler Pasif hareketler

P

Maksimal

dorsifleksiyon

Maksimal

plantar

fleksiyon

p Maksimal

dorsifleksiyon

Maksimal

plantar

fleksiyon

Popliteal

bölge

1,13±0.47

1,45±0,53

<0,001

1,10±0,44

1,33±0,52

<0,001

Orta

uyluk

3,28±0,83

3,39±0,72

<0,001

3,20±0,74

3,21±0,74

<0,001

Tablo 2. Aktif ve pasif ayak bileği hareketlerinde siyatik sinir hareket skorları (1: Çok iyi sinir hareketi,

2: İyi derecede sinir hareketi, 3: Orta derecede sinir hareketi, 4: Çok az sinir hareketi, 5: Hiç sinir hareketi

gözlenmemesi). Sayısal değerler, medyan (minimum-maksimum) olarak belirtilmiştir.

Bölge Aktif dorsifleksiyon - Plantar

fleksiyon hareketi ile

Pasif dorsifleksiyon - Plantar

fleksiyon hareketi ile

Popliteal 1(1-2) 1,5(1-4)

Orta uyluk 3(1-4) 3(1-4)


104

Resim 1. Siyatik sinirin maksimum ayak bileği dorsifleksiyonu hareketi ile kaydedilen ultrason

görüntüsü.

Resim 2. Siyatik sinirin maksimum ayak bileği plantar fleksiyon hareketi ile kaydedilen ultrason

görüntüsü. İki görüntü arasında cilt-sinir mesafesi ölçüldüğünde anlamlı fark bulundu. Gerçek zamanlı

video görüntülerinde ise farkedilir bir hareket gözlendi.

Video (Sistemde yüklü). Ayak bileği dorsifleksiyon ve plantar fleksiyon manevaları ile siyatik sinir

hareketinin gerçek zamanlı ultrason görüntüsü.


105

MELAS SENDROMLU HASTADA ANALJEZİ AMACIYLA

İNFRAKLAVİKÜLER KATATER

Meryem ONAY, Tuba TANYEL KİREMİTÇİ, Gülay ERDOĞAN KAYHAN, Sacit GÜLEÇ Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı

Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Algoloji Bilim Dalı

Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı

Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Algoloji Bilim Dalı

Amaç: MELAS sendromu (mitokondriyal miyopati, ensefalopati, laktik asidoz ve stroke) multisistemik,

progresif bir nörodejeneratif hastalıktır. Tonik-klonik nöbet, miyoklonus, nöropsikiyatrik disfonksiyon,

stroke epizodları ve baş ağrısı gibi klinik belirtiler görülür. Bu olgu sunumunda dirençli miyoklonusa

bağlı şiddetli kol ağrısı olan ve infraklaviküler kataterizasyon ile analjezi sağlanan MELAS sendromlu

bir hasta sunulmuştur.

Olgu: Çoklu antiepileptik tedaviye rağmen sağ kolda dirençli miyoklonus, nonsteroid antiinflamatuar

ve opioidlere cevap vermeyen şiddetli kol ağrısı bulunan 19 yaşındaki erkek hasta için Algoloji

konsültasyonu istendi. Ağrı tedavisi ve miyoklonusun şiddetinin azaltılması için brakial pleksusa kateter

yerleştirilmesi planlandı. Pektoral kasların katateri stabilize etmesi ve yer değişimini engellemesi

nedeniyle infraklaviküler yaklaşımla katater yerleştirilmesi tercih edildi. Şiddetli miyoklonusa bağlı

yaşanacak zorluklar nedeniyle girişimin ultrasonografi eşliğinde ve genel anestezi altında yapılması

kararlaştırıldı. Ameliyathane masasına alınan hastaya standart monitorizasyon eşliğinde, propofol 3

mg/kg ve remifentanil 0,3 mcg/kg ile anestezi indüksiyonu uygulandı ve laringeal maske yerleştirildi.

Miyoklonusun kontrol altına alındığı görülerek uygun pozisyon ve sterilizasyon sonrası 18G 8 cm.lik

periferik sinir iğnesi USG eşliğinde, in-plane teknikle aksiller arterin posterioruna ilerletildi.

Hidrodiseksiyonla iğne yeri doğrulandıktan sonra 20mL %0,25 bupivakain uygulandı ve 20 gauge

katater 2 cm içeride kalacak şekilde yerleştirildi. Katater yeri 5mL serum fizyolojik ile doğrulandı.

Hastamızın , derlenme odasında uyandıktan sonra sağ kolda miyoklonik haraketleri azalmış olarak

yeniden başladı ama ağrısının olmadığı gözlendi. Ağrısı 6. saatte başlayan hastaya 15mL %0,25

bupivakain günde 2 doz uygulandı. Bu dozlar ile yeterli analjezi sağlandığı gözlenerek hasta işlem

sonrası 5. günde taburcu edildi. Kataterinin 28. günü enfeksiyon, katater migrasyonu veya lokal anestezi

toksistesi lehine bulguya rastlanmadı.

Tartışma: Antiepileptiğe dirençli miyokloni ile giden nöbetlerde ağrı kontrolü ciddi bir sorun

olabilmektedir. Farmakolojik ağrı tedavisine cevap vermeyen hastalarda ağrılı bölgeye uygun lokal

anesteziklerle sensoryal ve motor blok yöntemleri faydalı olabilir. Bu olguda miyokloniye bağlı şiddetli

atipik ağrı USG eşliğinde takılan infraklaviküler kataterden verilen lokal anestezik ile kontrol altına

alınmıştır.

Sonuç: İnfraklaviküler kateterizasyonla sürekli sinir bloğu, atipik kronik ağrıların uzun süreli kontrolü

için uygulanabilecek güvenli bir girişimsel yöntem olarak görünmektedir.

Anahtar kelimeler : Melas sendromu, infraklaviküler katater, kronik ağrı


106

İNFİLTRASYON ANESTEZİSİ ALTINDA DERİN BEYİN

STİMULATÖRÜ YERLEŞTİRİLEN HASTADA

METHEMOGLOBİNEMİ

Meryem ONAY, Mehmet Ali HARBELİOĞLU, Serdar EKEMEN

Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon A.D.

Amaç:Derin beyin stimulatörü parkinson hastalığı, distoni, esansiyel tremor, obsesif kompulsif

bozukluk depresyon gibi çeşitli nörolojik ve psikiyatrik hastalıkların tedavisinde kullanılmaktadır.

İntraoperatif nörofizyolojik hedef doğrulama ve klinik değerlendirmenin yapılabilmesi için bilinçli

sedasyon eşliğinde scalp bloğu veya infiltrasyon anestezisi ile uygun şartlar sağlanabilir.

Methemoglobinemi hemoglobindeki Fe++ değerlikten Fe+++ duruma geçmesiyle oluşur, oksijene

affinitesi artar ve dokuda hipoksemiye yol açar. Olgumuzda DBS uygulanan hastada

methemoglobinemi deneyimimizi sunmayı amaçladık.

Olgu: 59 yaşında erkek hasta , 5 yıldır Parkinson hastalığı nedeniyle medikal tedaviyle şikayetlerinin

geçmemesi üzerine DBS planlandı. Preoperatif ASA II olarak değerlendirildi. Ameliyathane şartlarında

hastanın rutin monitorizasyonu ve radial arterden kan basıncı monitorizasyonu uygulandı.

Deksmedetomidin 0,2-0,7mcg/kg dozunda başlandı. Sterotaksik frame fiksasyonu için cerrahi ekip

tarafından 2 oksipital 2 frontal her alana 4-5cclik volümlerde %0.5 bupivakain uygulandı. BT eşliğinde

koordinatlar belirlendi. Steril şartlar altında insizyon alanına toplamda 30cc volümde %2 prilokain ile

infiltrasyon anestezisi uygulandı. İşlemden 30dk sonra 2lt/dk maske ile oksijen alırken hastanın SPO2:

94’den 89’a geriledi. Kan gazında Ph:40 PO2:75 PCO2:39 SPO2:95.5 met hb: %5.8 di. Oksijen

konsantrasyonu 4lt/dk’ya artırıldı ve SPO2: 93’e yükseldi. Nörolog tarafından intraoperatif

nörofizyolojik ve klinik değerlendirilmesi ile lokalizasyon doğrulanarak lead yerleştirildi. Pulse

jeneratör implantı uygulanmsı için genel anesteziye geçildi. İşlem sonlandırıktan sonra extübe edildi ,

saturasyon %97 idi. Postoperatif ellerde gri-mavi cilt tespit edildi. Beyin cerrahi yoğun bakıma alınan

hastada takipte kan gazı methb düzeyinin gerilediği görüldü (methb:5.9, 2.9, 1.4, 0.9) , el rengi düzeldi,

ek patolojik bulguya rastlanmadı.24 saat sonunda servise alındı.

Tartışma :Postoperatif ağrı ve kan basıncı kontrolü için uzun etkili lokal anestezikler tercih edilmelidir.

Epinefrin eklenmesiyle blok süresini uzatmaktadır ve plazma lokal anestezik konsantrasyonunda

minimal artış görülmektedir.Yaşamın ilk üç ayında methemoglobin redüktaz aktivitesi düşük olduğu ve

fetal hb daha kolay oksitlendiğinden methemoglobinemi riski daha yüksektir. Terapötik dozların

üzerine çıkıldıkça ve lokal anestezik kombinasyonlarında methemoglobinemi riskide artmaktadır.

Methb değerinin normal aralığı %1’in altında olup ciddi semptom yoksa %20’nin altında genelde ilacın

kesilmesi ile düzelme görülür. Yüksek konsantrasyonlarda tedavide metilen mavisi ve askorbik asit

önerilmektedir.

Sonuç: Lokal anesteziye bağlı methemoglobinemi sıklıkla yaşamın erken döneminde görülse de

özellikle scalp gibi kanlanması yoğun olan bölgelerde terapötik dozların üzerine çıkıldığında erişkin

hastalarda da karşımıza çıkabileceği akılda tutulmalıdır.

Anahtar Kelimeler; Derin beyin stimulatötü, infiltrasyon anestezisi, lokal anestezi, methemoglobinemi


107

GENİŞ YANIK OLGUSUNDA EREKTOR SPİNA PLAN BLOĞU

Kamil Darçın1, Muhammet Ahmet Karakaya1, Sedat Tatar2, Aytekin Ünlükaplan1, Ömür

Erçelen1

1 Koç Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, İstanbul, Türkiye

2 Koç Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi AD, İstanbul, Türkiye

[email protected]

ESP klinisyenlerin yoğun olarak ilgisini çeken bir bloktur. Toraks ve abdominal cerrahide

kullanılmaktadır. Ultrason eşliğinde ESP (Erektor Spina Plan Bloğu), torasik ve abdominal analjezi için

santral nöroaksial blokajın daha karmaşık ve invazif tekniklerine nispeten basit ve güvenli bir alternatif

olacağına inanılan yeni bir tekniktir. Özellikle toraks cerrahisi ve abdominal cerrahi sonrası analjezi

amacıyla vaka bildirimi her geçen gün artmaktadır. Fakat anestezi amacıyla kullanımı konusunda

bildirim az sayıdadır. Yaşlı ve ek hastalıkları olan popülasyonda genel anestezi ve derin sedasyon riskler

barındırır. Bunun yanında yüzeyel sedasyon ve başarısız lokal anestezi de komplikasyonları artıran

prosedürler olabilmektedir. Biz yaşlı ve ek hastalıkları olan sırtta geniş yüzeyli yanık hastasında

pansuman ve debritman anestezisi için kullandığımız ESP deneyimimizi sunmayı amaçladık.

86 yaşında kadın hasta yanık sonrası tedavi amacıyla debritman ve pansuman planlandı. Hipertansiyon,

diabetes mellitus, kalp yetmezliği, demans, anemi, vertigo tanıları olan hastanın asetil salisilik asit 100

mg, metformin 1000 mg, amlodipin 10 mg, venlafaksin 75 mg, pramipeksol 1 mg, betahistin 24 mg ve

ketiapin 25 mg kullandığı öğrenildi. Efor dispnesi olan, MET skoru 4’ün altında olan, ejeksiyon

fraksiyonu %30 ve EKG’de iskemik değişiklikleri olan, laboratuvarında; Hb: 8,1, Na: 129 mg/dL, K:

5,4 haricinde sorun olmayan hastaya teknik açıklandıktan ve onamı aldıktan sonra, toplam 30 mL %0,25

konsantrasyonda bupivakain ile T4 vertebra seviyesinden ESP hasta yüzüstü pozisyonda iken

gerçekleştirdik. Duyu muayenesinde T1-L3 arası dermatomların bloke edildiği değerlendirilince

operasyona başlandı. Sedasyon için 1 mg midazolam, 50 mcg fentanil kullanıldı.

Son zamanlarda, torakal seviyedeki çeşitli prosedürlerde kullanılmış olan epidural bloğa yakın ölçüde

analjezi sağladığı söylenen ESP tanımlanmıştır. ESP, erector spina kası ile vertebranın transvers çıkıntısı

arasındaki düzleme lokal anestezi enjekte edilerek gerçekleştirilir. Etkisi özellikle lokal anesteziğin

paravertebral boşluğa yayılmasına bağlı gibi görünmektedir.

Erektor spina bloğunun ek morbiditeleri olan riskli hastalarda analjezi için kullanılmasının yanısıra cilt

seviyesinde çalışılan prosedürlerde anestezi açısından güvenli, hasta için konforlu ve efektif olduğu

sonucuna vardık. Bu bloğun etkinliğini veya güvenliğini ortaya koymak adına kontrollü çalışmaların

yapılması gerektiğini düşünmekteyiz.


108

Anahtar kelimeler: Erektor Spina Plan Bloğu, Anestezi, Yanık, İleri Yaş

Kaynakça:

1- Forero M, Adhikary SD, Lopez H, Tsui C, Chin KJ. The erector spinae plane block: a novel

analgesic technique in thoracic neuropathic pain. Reg Anesth Pain Med. 2016;41:621-627

2- Kanonidou Z, Karystianou G. Anesthesia for the elderly. Hippokratia. 2007;11(4):175-7.

3- Hacibeyoglu G, Topal A, Arican S, Kilicaslan A, Tekin A, Uzun ST. USG guided bilateral

erector spinae plane block is an effective and safe postoperative analgesia method for living

donor liver transplantation. Journal of Clinical Anesthesia 49 (2018) 36–37.

4- Forero M1, Rajarathinam M, Adhikary S, Chin KJ. Continuous Erector Spinae Plane Block

for Rescue Analgesia in Thoracotomy After Epidural Failure: A Case Report. A A Case Rep.

2017 May 15;8(10):254-256.


109

SIRTTAN MALİGN DERİ LEZYONU EKSİZYONU ANESTEZİ

YÖNETİMİNDE EREKTOR SPİNA PLAN BLOĞU

Muhammet Ahmet Karakaya1, Billur Sezgin Kızılok2 , Kamil Darçın1, Aytekin Ünlükaplan1,

Ömür Erçelen1

1 Koç Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, İstanbul, Türkiye

2 Koç Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi AD, İstanbul, Türkiye

[email protected]

Erektor spina plan bloğu (ESP) yakın zamanda tanımlanan bir bölgesel anestezi tekniğidir. ESP

tanımlandığından itibaren klinisyenlerin yoğun olarak ilgisini çekmiştir. ESP'nin, hem somatik hem de

viseral ağrıyı bloke ettiğine ve toraks ve abdominal cerrahide kullanıldığına dair bildirimler vardır.

Özellikle epidural ve paravertebral bloğa kıyasla komplikasyon riski az olduğu ve onlara yakın seviyede

efektif olduğu düşünüldüğünden her geçen gün giderek artan sayıda bildirim yapılmaktadır. Özellikle

toraks cerrahisi ve abdominal cerrahi sonrası analjezi amacıyla vaka sayısı tatmin edici fakat anestezi

amacıyla kullanımı konusunda bildirimler kısıtlı sayıdadır. Yaşlı ve hayati organları ilgilendiren ek

hastalıkları olan popülasyonda genel anestezi ve derin sedasyon yıllardır anestezistler açısından

tedirginlik nedenidir. Bunun yanında yüzeyel sedasyon ve başarısız lokal anestezi de komplikasyonları

artıran prosedürler olabilmektedir. Biz sırttan malign deri lezyonu eksizyonu yapılacak olan yaşlı ve ek

hastalıkları olan bir olguda ESP deneyimimizi sunmayı amaçladık.

82 yaşında kadın hasta sırtta skuamöz hücreli karsinom nedeniyle eksizyon planlandı. Hipertansiyon,

Diabetes Mellitus, Demans ve Anemik olan hastanın klopidogrel 75 mg, metformin 1000 mg,

kandesartan 16 mg, venlafaksin 75 mg, pramipeksol 1 mg ve ketiapin 25 mg kullandığı öğrenildi. Efor

dispnesi olan, MET skoru 4’ün altında olan, ejeksiyon fraksiyonu %35 ve EKG’de iskemik değişiklikleri

olan, laboratuvarında; HGB:10,1 haricinde sorun olmayan hastaya teknik açıklandıktan ve onamı

aldıktan sonra, toplam 20 mL %0,25 konsantrasyonda bupivakain ile T7 vertebra seviyesinden ESP

bloğunu hasta yüzüstü pozisyonda iken gerçekleştirdik. Duyu muayenesinde T5-L2 arası dermatomların

bloke edildiği değerlendirilince operasyona başlandı. Sedasyon için 1 mg midazolam kullanıldı.

Hastadan 8,3 x 4,4 x 1,8 cm ebatında doku çıkarıldı.


110

Son zamanlarda, torakal seviyedeki çeşitli prosedürlerde kullanılmış olan epidural bloğa yakın ölçüde

analjezi sağladığı söylenen ESP bloğu tanımlanmıştır. ESP, erector spina kası ile vertebranın transvers

çıkıntısı arasındaki düzleme lokal anestezi enjekte edilerek gerçekleştirilir. Etkisi özellikle lokal

anesteziğin paravertebral boşluğa yayılmasına bağlı gibi görünmektedir.

Erektor spina bloğunun ek morbiditeleri olan riskli hastalarda analjezi için kullanılmasının yanısıra cilt

seviyesinde çalışılan prosedürlerde anestezi açısından güvenli, hasta için konforlu ve efektif olduğu

sonucuna vardık. Bu bloğun etkinliğini veya güvenliğini ortaya koymak adına kontrollü çalışmaların

yapılması gerektiğini düşünmekteyiz.

Anahtar kelimeler: Erektor Spina Plan Bloğu, Anestezi, İleri Yaş

Kaynakça:

1- Forero M, Adhikary SD, Lopez H, Tsui C, Chin KJ. The erector spinae plane block: a novel

analgesic technique in thoracic neuropathic pain. Reg Anesth Pain Med. 2016;41:621-627

2- Kanonidou Z, Karystianou G. Anesthesia for the elderly. Hippokratia. 2007;11(4):175-7.

3- Hannig KE, Jessen C, Soni UK, Børglum J, Bendtsen TF, “Erector Spinae Plane Block for

Elective Laparoscopic Cholecystectomy in the Ambulatory Surgical Setting,” Case Reports in

Anesthesiology, vol. 2018, Article ID 5492527, 6 pages, 2018.

4- Kimachi PP, Martins EG, Peng P, Forero M. The Erector Spinae Plane Block Provides

Complete Surgical Anesthesia in Breast Surgery: A Case Report. A A Pract. 2018 Oct

1;11(7):186-188.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Kimachi%20PP%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=29688930

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Martins%20EG%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=29688930

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Peng%20P%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=29688930

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Forero%20M%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=29688930

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29688930


111

REVİZYON KALÇA PROTEZİ OPERASYONUNDA SEDASYON İLE

FASİYA İLİYAKA KOMPARTMAN BLOĞU: OLGU SUNUMU

Erdi H.Erdem1, Mustafa Azizoğlu1 1Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Hastanesi, Mersin, Türkiye.

e-posta: [email protected]

Giriş: Majör kalça operasyonları dejeneratif hastalıklar ve travmatik nedenlere bağlı kırıklarda uygulanan

prosedürlerdir. Postoperatif ağrı erken mobilizasyon için ciddi bir kısıtlama oluşturmakla birlikte

deliryum, kardiyovasküler komplikasyonlar ve daha uzun hastanede kalış süresi ile

ilişkilendirilmektedir(1-4). FİKB ile femoral sinir, LFK ve obturator sinirin bloke edilmesi

hedeflenir(5,6).

Bu sunumda kalça revizyon artroplastisi uygulanacak hastada suprainguinal FİKB’nin anestezik

etkinliğinin paylaşılması amaçlanmıştır.

Olgu sunumu:

72 yaşında kadın hastada enfekte kalça protezi revizyonu planlandı. Preoperatif değerlendirmede ASA

skoru IV olarak belirlenen hastada KOAH ve pace–maker implantasyon öyküsü mevcuttu. EKO

değerlendirmesinde EF:%40, 2-3 derece MY olduğu saptandı. Ameliyat odasına alınan hastaya oksijen

desteği ve 0,1 mcg/kg/saat remifentanil infüzyonu başlandı. USG yardımıyla suprainguinalFİKB

uygulanan hastada 20cc %0,5 bupivakain ve 10cc %2 lidokain kullanıldı(Şekil.1). Soğuk testi ile

değerlendirilerek cerrahi prosedür başlatıldı. Operasyon boyunca Ramsey sedasyon skalası:3 - 4 olarak

izlenen hastanın femur çivisinin çıkarılması ve yenisinin implante edilmesi esnasında ağrı hissettiğini

ifade etmesi üzerine intravenöz 0,3 mg/kg propofol uygulandı ve geçici olarak remifentanil infüzyonu

0,2 mcg/kg/saate yükseltildi. Bu dönmede RSS:5 olarak kaydedildi. Operasyon sonunda remifentanil

infüzyon sonlandırıldı. PACU’ya alınan hastada 20 dakika sonra RSS:2 idi ve VAS:2 olarak tespit edildi.

Hemodinamisi stabil seyreden hasta servise devir edildi. Operasyondan 5 saat sonra VAS:4 olarak

değerlendirilen hastaya parasetamol günde 3 doz order edildi.Takiplerinde herhangi bir komplikasyon

gözlenmeyen hasta postopertaif 4. günde taburcu edildi.

Tartışma:

FİKB’nun hızlı ve etkili ağrı kontrolü sağladığı, epidural analjeziden daha az yan etkilere neden olduğu

bildirilmiştir(7,8). Ayrıca spinal anesteziden daha az hemodinamik değişikliklere yol açmaktadır. Fakat

yapılan bazı çalışmalarda ve meta analizlerde analjezik etkinliği tartışmalıdır(9,10).

Literatürde sedasyon ile birlikte FİKB eşliğinde kalça operasyonu uygulanan olgu sunumları

mevcuttur(11). Literatürdeki iki olguda cerrahi sırasında sedasyon amacıyla analjezik etki de gösteren

deksmedotomidin infüzyonu uygulanmıştır. Suprainguinal teknikle lokal anesteziğin daha fazla sefalik

yayılımı olduğu ve daha etkin analjezi sağladığı düşünülse de eklemin posterior bölgesinin innervasyonu

siyatik sinir tarafından sağlanmaktadır. Sunduğumuz olguda genel anestezi uygulamanın riskli olacağı

düşünülerek hastaya sedasyon eşliğinde suprainguinal FİKB uygulanmış, yeterli anestezi-analjezi

sağlanamayabileceği için hastaya analjezik özelliği bulunan remifentanil ile sedasyon uygulanmıştır.

SONUÇ

Suprainguinal FİKB’nin komorbiditeleri bulunan kalça operasyonu uygulanacak hastalarda remifentanil

ile kombine edilerek etkili ve güvenli bir şekilde uygulanabileceği düşüncesindeyiz.

Anahtar Kelimeler:Kalça protezi,femur fraktürü,FİKB.


112

Şekil.1

KAYNAKLAR

1. Van Balen R, Essink-Bot ML, Steyerberg E, Cools H, Habbema DF. Quality of life after hip

fracture: a comparison of four health status measures in 208 patients. Disabil Rehabil. 2003;25:507-19.

2. Herrick C, Steger-May K, Sinacore DR, Brown M, Schechtman KB, Binder EF. Persistent pain in

frail older adults after hip fracture repair. J Am Geriatr Soc. 2004;52:2062-8.

3. Morrison RS, Magaziner J, McLaughlin MA, Orosz G, Silberzweig SB, Koval KJ, et al. The impact

of post-operative pain on outcomes following hip fracture. Pain. 2003;103:303-11.

4. Morrison RS, Magaziner J, Gilbert M, Koval KJ, McLaughlin MA, Orosz G, et al. Relationship

between pain and opioid analgesics on the development of delirium following hip fracture. J Gerontol

A Biol Sci Med Sci. 2003;58:76-81.

5. Range C., Egeler C. Fascia iliaca compartment block: landmark and ultrasound approach. Reg Anesth

Pain MED 2010; 35(5): 190-195.

6. Erdine S., Özyalçın NS. Alt ekstremite blokları. In: Erdine S (ed). Rejyonal Anestezi. 2. basım.

İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri; 2008, 109-125.

7. Calum RK, Matthew G, Checketts R. Analgesia for primary hip and knee arthroplasty: the role of

regional anaesthesia. Contin Educ Anaesth Crit Care Pain 2008;8:56–61.


113

8. Monzón DG, Vazquez J, Jauregui JR, Iserson KV. Pain treatment in post-traumatic hip fracture in

the elderly: regional block vs. systemic non-steroidal analgesics. Int J Emerg Med 2010;3:321–5.

9. Shariat AN, Hadzic A, XuD, et al. Fascia lliaca block for analgesia after hip arthroplasty: a

randomized double-blind, placebo-controlled trial. Reg Anesth Pain Med. 2013;38:201–205.

10. Gasanova I, Alexander JC, Estrera K, et al. Ultrasound-guided suprainguinal fascia iliaca

compartment block versus periarticular infiltration for pain management after total hip arthroplasty: a

randomized controlled trial. Reg Anesth Pain Med 2019;44:206–211.

11. Ueshima H, Otake H. Supra-inguinal fascia iliaca block under ultrasound guidance for perioperative

analgesia during bipolar hip arthroplasty in a patient with severe cardiovascular compromise. A case

report. Medicine. 2018;97:40.


114

OMUZ ARTROSKOPİSİ İLE ROTATOR KILIF TAMİRİ VE

İNSTABİLİTE CERRAHİSİ UYGULANAN HASTALARDA İNTERSKALEN VE YÜZEYSEL SERVİKAL PLEKSUS BLOK

KOMBİNASYONUNUN POSTOPERATİF AĞRI SKALASINA VE

POSTOPERATİF AĞRININ BAŞLANGIÇ SÜRESİNE ETKİSİ

Nuray Camgöz Eryılmaz1, Azer İlbengü Kaptan1, Özlem Orhan2, İrfan Güngör1 ve Ulunay

Kanatlı2 1Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon

2Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji

Amaç: İnterskalen ve yüzeysel servikal pleksus bloğu altında omuz artroskopisi ile yapılan rotator kılıf

tamiri ve instabilite cerrahisi geçiren hastalarda postoperatif ağrı skalası (VAS) ve ağrının başlangıcı

için geçen süre ile uygulanan cerrahinin sonuçlar üzerine etkisi değerlendirildi.

Metot: Kliniğimizde tek cerrah tarafından 01 Ekim 2015 ile 12 Haziran 2016 tarihleri arasında periferik

sinir stimülatörü (Stimuplex, B Braun) eşliğinde ultrasonografi (SonoSite M-Turbo) kullanılarak in-

plane yaklaşımıyla gerçekleştirilen interskalen ve yüzeysel servikal pleksus bloğu altında omuz

artroskopisi uygulanan 213 hasta incelendi. Retrospektif olarak yapılan çalışmada hastaların

postoperatif 24 saatlik izlemleri değerlendirildi. Postoperatif VAS, ağrının başlangıcı için geçen süre,

ek analjezik ihtiyacı belirlenerek, yapılan cerrahi işleme [(rotator kılıf tamiri (grup 1), instabilite

cerrahisi (grup 2), eş zamanlı rotator kılıf tamiri ve instabilite cerrahisi (grup 3)] göre farklılık gösterip

göstermediği araştırıldı.

Bulgular: Hastaların 97’si erkek, 116’sı kadındı. Hastaların yaşı ve cerrahi süre (ortalama) sırasıyla

48,7±16,1, 28 ± 11 dakika olarak saptandı. Postoperatif VAS (median) ve ağrı başlangıç süresi

(ortalama) sırasıyla rotator kılıf tamiri uygulanan 131 hastada 4 ve 12,55±5,5 saat, instabilite cerrahisi

geçiren 71 hastada 5 ve 12,3±5,3 saat, eş zamanlı rotator kılıf tamiri ve instabilite cerrahisi geçiren 11

hastada 5 ve 12,8±4,4 saat olarak belirlenirken anlamlı farklılık saptanmadı. Ek analjezik ihtiyacı olan

hastaların yüzdesi grup 3’te en yüksek olarak saptanırken grup 1, 2 ve 3’te sırasıyla %70,2, %67,6 ve

%90,9’du. Ancak anlamlı farklılık saptanmadı. Hastaya yapılan cerrahi işlem türü ile postoperatif VAS

ve blok sonrası ağrının başlama süresi bakımından ilişki saptanmadı. Operasyon süresi (28±11 dakika)

ile postoperatif VAS (5) ve ağrının başlaması için geçen süre (12,5±5,4 saat) karşılaştırıldı. Cerrahi

sürenin uzunluğu ile postoperatif VAS ve blok sonrası ağrının başlaması için geçen süre arasında anlamlı

bir ilişki saptanmadı.

Sonuç: İnterskalen ve yüzeysel servikal pleksus bloğu altında yapılan omuz artroskopisi hastalarında

cerrahi işlemin özelliği veya operasyon süresinin postoperatif ağrı başlangıç süresi ve VAS değerini

etkilemediği görüldü. Hastaların kişisel özelliklerinin fark yarattığı düşünülebilir. Omuz

artroskopilerinde interskalen ve yüzeysel servikal pleksus bloğu postoperatif yaklaşık 13 saat analjezik

ihtiyacı ortadan kaldırmaktadır.

Anahtar kelimeler: İnterskalen blok, Postoperatif ağrı


115

LAPAROSKOPİK KOLESİSTEKTOMİ OLGUSUNDA EREKTÖR

SPİNA PLAN BLOĞU

Onur Baran1, Bünyamin Kır1, Ayhan Şahin2, Cavidan Arar2

1Palandöken Devlet Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, Erzurum, Türkiye 2Namık Kemal Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon ABD, Tekirdağ, Türkiye

Giriş ve Amaç

Kolelitiazisin cerrahi tedavisinde altın standart olan işlem, en çok uygulanan abdominal cerrahi

işlemlerden biri olan laparoskopik kolesistektomidir[1,2]. Cerrahi sonrası yaşanan uzamış ağrı hastaların

en çok şikayet ettiği konu olmakla birlikte hasta yatış süresini ve maliyeti arttıran bir etkendir[3]. Ultrason

eşliğinde yapılan erektör spina plan bloğu ilk olarak 2016 yılında Forero ve ark.[4] tarafından

tanımlanmış bir plan bloğu olup literatürdeki örnekleri gün geçtikçe artmaktadır.

Gereç ve Yöntem

34 yaşında erkek hastaya genel cerrahi kliniği tarafından laparoskopik kolesistektomi

operasyonu planlandı. Preoperatif değerlendirme sonucunda 10 paket/yıl sigara kullanımına bağlı ASA

II riskiyle hasta operasyona hazırlandı. Peroperatif ve postoperatif multimodal analjezinin bir parçası

olarak hastaya ultrason kılavuzluğunda unilateral erektör spina plan bloğu yapılmasına karar verildi.

Hasta işlem hakkında bilgilendirildi, yazılı onamı alındı.

Ameliyathane salonuna alınan hastaya gerekli monitörizasyon işlemleri yapıldı. Venöz erişim

sağlandı ve izotonik sıvı infüzyonu başlandı. Sedasyon amacıyla midazolam 2 mg iv olarak yapıldı.

Gövde hafif fleksiyonda olmak kaydıyla oturur pozisyon verilen hastanın spinal proçesler yardımıyla

T10 vertebra seviyesi bulundu. İşlem bölgesi povidon iyot ile temizlendi, steril örtü ile örtüldü. Sonosite

M-Turbo ultrason cihazı kullanılarak 6-13 mHz lineer prob T10 vertebra seviyesine horizontal olarak

yerleştirildi. Takiben sağ laterale doğru 3 cm ilerletilen prob 90* rotasyon yaptırıldı ve transvers

proçesler belirlendi. Tahmini iğne giriş yerine 5 ml %2 lidokain uygulandı. 22G 100 mm periferik sinir

bloğu iğnesi sefalokaudal olarak in-plane teknik ile ilerletildi. İğnenin ucu sürekli görünür vaziyette

transvers proçese kadar ilerletildi. İğne transvers proçesle temas ettikten sonra 1-2 mm geri çekildi,

negatif aspirasyonu takiben 20 ml %0.25 bupivakain erektör spina kasının fasyasına aralıklı negatif

aspirasyonlar ile enjekte edildi. Lokal anestezinin plan boyunca yayılımı gözlendi.

Akabinde hastaya genel anestezi verildi, entübe edildi. İnhalasyon anestezisi ile idame sağlandı.

İntraoperatif olarak 1g parasetamol yapıldı.

Bulgular

Cerrahi sırasında hastada herhangi bir hiperdinamik yanıt gözlenmedi. Operasyon sonunda hasta

uyandırıldı, anestezi sonrası bakım ünitesine alındı. Buradaki takipleri esnasında VAS skoru 2 olarak

belirlendi. Modifiye Aldrete Skoru 12 olan hasta servise devredildi. Servisteki takipleri sırasında 10 saat

boyunca VAS skoru 2 olarak seyretti, 12. saatte VAS skoru 4 olarak kaydedildi ve ek analjezi ihtiyacı

bu saatte gelişti.

Sonuç

Ultrason kılavuzluğunda yapılan erektör spina bloğu, multimodal analjezinin bir parçası olarak

önemli bir yere sahiptir.

Anahtar Kelimeler

Erektör spina plan bloğu, ultrason, laparoskopik kolesistektomi


116

REFERANSLAR

1. Agresta F, Campanile FC, Vettoretto N, Silecchia G, Bergamini C, Maida P, Lombari P, Narilli

P, Marchi D, Carrara A, Esposito MG, Fiume S, Miranda G, Barlera S, Davoli M, Italian Surgical

Societies Working G. Laparoscopic cholecystectomy: consensus conference-based guidelines.

Langenbecks Arch Surg 2015; 400: 429-53.

2. Csikesz NG, Singla A, Murphy MM, Tseng JF, Shah SA. Surgeon volume metrics in

laparoscopic cholecystectomy. Dig Dis Sci 2010; 55: 2398-405.

3. Alper I, Ulukaya S, Yuksel G, Uyar M, Balcioglu T. Laparoscopic cholecystectomy pain: effects

of the combination of incisional and intraperitoneal levobupivacaine before or after surgery. Agri 2014;

26: 107-12.

4. Forero M, Adhikary SD, Lopez H, Tsui C, Chin KJ. The Erector Spinae Plane Block: A Novel

Analgesic Technique in Thoracic Neuropathic Pain. Regional anesthesia and pain medicine 2016; 41:

621-7.


117

TRAVMA OLGUSUNDA BİLATERAL İNFRAKLAVİKÜLER BLOK VE

KOMBİNE SPİNAL EPİDURAL ANESTEZİ UYGULANMASI

Onur Baran1, İrem Ateş2,

1Palandöken Devlet Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, Erzurum, Türkiye 2Atatürk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon ABD, Erzurum, Türkiye

Giriş ve Amaç

Travma olguları birden çok ekstremitede fraktürler ile birlikte olabilir. Genellikle tek bir

ekstremitede gerçekleştirilen operasyonlar dışında da bazı hastalarda bir seansta birden çok ekstremitede

birden çok operasyon gerçekleştirilebilmektedir. Brakial pleksusa lokal anestezi uygulaması oldukça

etkili olsa da, bilateral yapılan bloklar ile ilgili bazı riskler bulunmaktadır. Bunların bazıları frenik sinir

felci, lokal anestezi toksisitesi ve bilateral pnömotorakstır. Brakial pleksusa yapılan lokal anestezi

uygulamaları ultrason eşliğinde yapıldığında bu riskler azaltılabilir[1,2].

Gereç ve Yöntem

Araç içi trafik kazası sonrası sol tibia ve bilateral radius fraktürü olan 45 yaşında 85 kg erkek

hasta. Hastaya ortopedi ve travmatoloji kliniği tarafından aynı seansta sol tibia ve bilateral radius

fraktürü operasyonu planlandı. Yapılan preoperatif değerlendirme sonuncunda ASA II risk skoru ve zor

entübasyon olabileceği öngörülen hastaya bilateral infraklaviküler blok ve kombine spinal epidural

anestezi uygulanması kararlaştırıldı. Bilinci açık olan hastaya işlemle ilgili ayrıntılı bilgi verildi,

yakınlarından yazılı onam alındı.

Ameliyathane salonunda gerekli monitörizasyon işlemleri yapıldı. Vital bulguları stabil olan

hastaya midazolam 2 mg iv ile sedasyon uygulandı. Öncelikle bilateral infraklaviküler blok için hastaya

uygun pozisyon verildi. Tüm işlemler steril şartlar altında gerçekleştirildi.

Klavikula altında aksiller arter ultrason kılavuzluğunda görüntülendi. İğne giriş yerine %2

lidokain ile lokal anestezi uygulandı. In plane teknik ile 100 mm periferik sinir bloğu iğnesi aksiller

arterin lateraline yönlendirildi. İğne ucu direkt görüntülenerek negatif aspirasyon sonrası 10cc %2

lidokain, 10cc %0,5 bupivakain ve 100mcg adrenalin karışımı uygulandı. Aynı işlem kontralateral

tarafta da steril şartlar altında ultrason eşliğinde tekrarlandı.

Kombine spinal epidural anestezi için oturur pozisyona alınan hastaya steril şartlar altında direnç

kaybı yöntemi ile kombine spinal epidural anestezi uygulandı. Subaraknoid aralığa 1,3cc bupivakain ve

0,2cc fentanil uygulandı, epidural aralığa katater yerleştirildi.

Bulgular

Cerrahi için yeterli anestezi sağlandığından emin olunduğunda cerrahi ekibin ameliyatı

gerçekleştirmesine izin verildi. Planlanan cerrahi işlemler sorunsuz uygulandı. Herhangi bir

komplikasyon gelişmedi, hasta anestezi sonrası bakım ünitesine alındı, takiplerinden sonra servise

devredildi.

Sonuç

Ultrason kılavuzluğunda yapılan brakiyal pleksus blokları günümüzde sıklıkla

uygulanmaktadır. Bilateral yapılan brakial pleksus blokları da dahil olmak üzere olası komplikasyonlar

tecrübeli ellerde çok daha az görülmektedir[2].

Brakial pleksus interskalen, supraklaviküler, infraklaviküler ve aksiller bölgede bloke edilebilir.

Blok bölgesinin seçiminde hasta anatomisi, cerrahinin özelliği, uygulayıcının tecrübesi ve tercihi

önemlidir[3].


118

Anahtar sözcükler

İnfraklaviküler blok, ultrason, travma

REFERANSLAR

1. Vásquez MI, Jiménez AM, Aguirre OD, González MP, Ríos ÁM. Bilateral ultrasound-

guided supraclavicular block. Colombian Journal of Anesthesiology 2012; 40: 304-08.

2. Mejia-Terrazas GE, Garduño-Juárez MdÁ, Limón-Muñoz M, Torres-Maldonado AS,

Carrillo-Esper R. Bilateral brachial plexus block. Case reporting and systematic review of

literature. Cirugía y Cirujanos (English Edition) 2015; 83: 312-18.

3. Tekin M, Gurkan Y, Ceylan DB, Solak M, Toker K. [Ultrasound-guided bilateral

infraclavicular block: case report]. Agri 2010; 22: 41-3.


119

SEZARYEN AMELİYATLARINDA UYGULANAN TRANSVERSUS

ABDOMİNİS PLANE BLOK VE QUADRATUS LUMBORUM PLANE

BLOĞUN POSTOPERATİF ANALJEZİ ETKİNLİĞİNİN

KARŞILAŞTIRILMASI

Onur HANBEYOĞLU¹, Ümit KARATEPE², Ayşe AZAK BOZAN³

Elazığ Fethi Sekin Şehir Hastanesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği/Elazığ- Türkiye

[email protected]

GİRİŞ: Obstetrik cerrahide en önemli girişim sezaryendir ve gittikçe artan bir insidansla tüm

doğumların yaklaşık %25‘ini oluşturmaktadır. Bu hastalarda postoperatif dönemde analjezi uygulaması

için nonsteroidal antiinflamatuar ilaçlar ve opiodlerin sistemik uygulanmaları yanısıra spinal, epidural,

lokal anesteziğin yara yerine infiltrasyonu yapılabilmektedir(1). Transversus abdominis blok (TAPB),

quadratus.lumborum plane blok (QLB) gibi yöntemler uygulanabilmektedir.

MATERYAL VE METOD: Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi’den Etik Kurul onamı ve hastaların

bilgilendirilmiş yazılı onamı alındıktan sonra, 2018 Ocak-2019 Ocak arasında Elazığ Fethi Sekin Şehir

Hastanesinde genel anestezi altında sezaryen ameliyatı geçiren ASA I-II, 18-45 yaş aralığında, 70 kadın

hastadan cerrahi sonlanmasıyla beraber USG eşliğinde 20 ml %0.5’lik bupivacainle; 35 hastaya bilateral

TAP blok (Grup T) ya da 35 hastaya bilateral QLB intramusküler blok (Grup Q) yapılarak, bu blokların

postoperatif analjezik etkinliği ve hastaların postoperatif 24 saatteki tramadol(IV) kullanımları

karşılaştırıldı. Operasyon boyunca KAH, SpO₂, ortalama kan basınçları, ilave ilaç gereksinimleri

kaydedilerek incelendi. Hastalara ilk 24 saatte 8 saat arayla ilk dozu cerrahi sonrası derlenmede olmak

üzere diklofenak sodyum 50 mg (IM) verildi, VAS>3 olan hastalara 1 mg/kg tramadol uygulandı.

Postoperatif 1.,2.,4.,6.,12. ve 24. saatlerdeki VAS değerlendirilmesi ve postoperatif analjezik ihtiyaçları

ve kullanımları karşılaştırıldı.

BULGULAR: Grup Q’da postoperatif tramadol kullanımı postoperatif 4. saatten itibaren Grup T’ye

göre; istatistiksel veriler incelendiğinde anlamlı olarak (p<0,05) daha düşüktü. Grupların tramadol doz

ihtiyacına bakıldığı zaman Grup T’de (342,71 ± 35,57) ve Grup Q’de (260,71 ± 37,52) olup istatistiksel

olarak gruplar arasında anlamlı farklılık mevcuttu (p<0,05). QLB uygulanan hastalarda ilk analjezik

gereksinimi postoperatif 6. saatte, TAPB uygulanan hastalarda postoperatif 4. saatte kaydedildi.

Hastaların postoperatif bulantı kusma skorlarında anlamlı fark yoktu. Hastaların demografik verileri

arasında anlamlı fark yoktu.

SONUÇ: Sezaryen ameliyatı uygulanan 70 hastamızda %0.5 bupivacain ile USG eşliğinde yapılan

TAPB veya QLB(intramuskuler) uygulamalarında postoperatif analjezik etki karşılaştırması ve

postoperatif tramadol tüketimini değerlendirdiğimiz bu çalışmamızda her iki bloğunda postoperatif

analjezik etkinliğinin olduğunu, QLB uygulanan hastalarımızda postoperatif analjezik ihtiyacının daha

geç başladığı ve tramadol tüketiminin daha az olduğu saptanmıştır. Herhangi bir komplikasyona

rastlamadığımız USG eşliğinde TAPB ve QLB, hasta memnuniyeti ve konforu açısından multimodal

analjezinin önemli bir kompanenti olarak değerlendirmekteyiz.


120

KLİNİK UYGULAMADA ANESTEZİ AMAÇLI TRANSVERSUS

ABDOMİNİS PLAN BLOĞU: FANTEZİ Mİ, GERÇEK Mİ?

Onur Okur1, Tarkan Mıngır1,Cem Topuz1, Cengiz Polat1 1Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve

Reanimasyon Kliniği, İstanbul, Türkiye

Amaç: Abdominal cerrahilerde analjezi amacıyla başarılı şekilde kullanılan transversus abdominis plan

(TAP) bloğunun anestezi amacıyla kullanımı -nadiren olmakla birlikte- bildirilmiştir1-3. Bu sık

kullanılan analjezik tekniğin, anestezi amacıyla kullanılabilirliği ve günlük pratiğe etkilerini tartışmak

üzere 3 adet olgu sunulması amaçlandı.

Olgu 1: 95 yaşında 58kg ağırlığında(BMI:19) bilinen ciddi mitral ve aort darlığı, ileri KOAH olan erkek

hasta ingüinal herni operasyonu için alındı(nabız: 101, TA:96/56, SpO2:%86). Hastanın operasyonu için

ultrason görüntülemesi kılavuzluğunda 75mg %0.5 bupivakain ve 200mg %2 prilokain kullanılarak

25ml volümle tek taraflı TAP bloğu uygulandı(Seviye:T10-L1). 55 dakika süren operasyon sonunda

hastanın yoğun bakımda takip ihtiyacı olmadığı değerlendirilerek servise transferi sağlandı. Postop

24.saat VAS skoru 0/2(dinlenme/hareket) olan hasta eve taburcu edildi.

Olgu 2: 50 yaşında 165kg ağırlığında (BMI:52) hipertansiyon, diyabet, iskemik kalp hastalığı, kronik

obstriktif akciğer hastalığı olan erkek hasta inkarsere umblikal herni nedeniyle acil şartlarda operasyon

olmak için alındı(nabız:137, TA:179/100, SpO2:%90). Hastanın operasyonu için yoğun bakım

hazırlığını takiben ultrason görüntülemesi kılavuzluğunda 300mg %0.5 bupivakain toplam 60ml

volümle bilateral TAP bloğu uygulandı. Hastaya 0.5mcg/kg/h hızında deksmedetomidin infüzyonu

başlandı(Seviye:T9-L1). Operasyonun 2. saatinden sonra iskemi nedeniyle rezeksiyon gerektiğinden

genel anesteziye geçildi. 5 saatlik operasyon sonrasında hasta yoğun bakıma interne edildi. 24. saat VAS

skoru 0/4 olarak kaydedildi.

Olgu 3: 69 yaşında 80kg ağırlığında erkek(BMI:24) bilinen KOAH hastalığı olan hasta radikal

sistektomi sonrası yara yeri revizyonu için alındı(nabız:80, TA:121/78, SpO2:%94). Hastanın

operasyonu için yoğun bakım hazırlığını takiben ultrason görüntülemesi kılavuzluğunda 175mg %0.5

bupivakain ve 100mg %2 prilokain ile toplam 40 ml volüm ile bilateral TAP bloğu uygulandı(Seviye

T10-T2). Hastaya 0.5mcg/kg/h hızında deksmedetomidin infüzyonu başlandı. Operasyon sırasında iliak

kanat üzerinden grefti için LCFN bloğu 100mg %2 prilokain ile uygulandı. Operasyon 75 dakika

sürdürüldü ve sonuçta hasta servise gönderildi. 24. saat VAS skoru 0/0 olarak kaydedildi.

Sonuç: Normalde analjezik etkili olarak kullanılan TAP bloğunun kısıtlı durumlarda anestezik olarak

kullanılmasının kritik durumdaki hastalarda yoğun bakım ve hastanede kalışı azaltabileceği

kanısındayız. Bunun yanında yapılan işlemin sadece somatik dalların blokajını sağladığı dolayısıyla

viseral ağrı yaratabilecek işlerde tek başına kullanımının başarı ihtimalinin düşük olduğu akılda

tutulmalıdır.

Anahtar Kelimeler: TAP blok, abdominal cerrahi.

Kaynaklar:

1. Mishra L, Pani N, Mishra D, Patel N. Bilateral transversus abdominis plane block as a sole anesthetic

technique in emergency surgery for perforative peritonitis in a high risk patient. J Anaesthesiol Clin

Pharmacol. 2013;29(4):540-2.

2. Kerai S, Dabas N, Sehrawat L, Gupta N. Transversus abdominis plane block as sole anaesthetic

technique for inguinal hernia repair in two patients having complex medical conditions. Indian J

Anaesth. 2015;59(11):754-6.

3.Vuong JT, McQuillan PM, Messaris E, Adhikary SD. Transversus abdominis plane block as the

primary anesthetic for laparotomy. J Anaesthesiol Clin Pharmacol. 2014;30(3):419-21.


121

LAPAROSKOPIK KOLESİTEKTOMİ CERRAHİSİNDE SERRATUS

İNTERKOSTAL PLAN BLOĞU VE REKTUS KILIF BLOĞU

KOMBİNASYONU BİLATERAL OBLİK SUBKOSTAL TRANSVERS

ABDOMİNİS PLAN BLOĞUNA ÜSTÜN MÜDÜR?

Onur Selvi1 Serkan Tulgar1, Ozgur Senturk1, Talat Ercan Serifsoy1, David Terence Thomas2,

Ugur Deveci3 , Zeliha Ozer1

1Maltepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD. Istanbul Türkiye

2 Maltepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi ve Tıp Eğitimi AD. Istanbul, Türkiye. 3 Maltepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD. Istanbul, Türkiye.

[email protected]

Özet: Amaç: Serratus interkostal plan bloğu son dönemde tnımlanmış interfasial plan bloğudur. Oblik

subkostal transversus abdominus plan bloğu da laparoskopik cerrahi sonrası kullanılan multimodal

analjezik yaklaşımın bir parçasıdır. Bu retrospektif çalışmada laparoskpik kolesistektomi (LK) sonrası

uygulanan bilateral oblik subkostal plan bloğu (OSTAP) ile sağ serratus interkostal plan bloğu ile

bilateral rektus kılıf bloğu kombinasyonunun postoperatif ağrı ve analjezik ihtiyacı karşılaştırılmıştır.

Gereç ve Yöntem: Mayıs 2018 ve Kasım 2018 tarihleri arasında ünitemizde LK cerrahisi için opere

olan hastaların kayıtları retrospektif olarak incelenmiştir. Bilateral OSTAP uygulanan 47 hasta ve

Serratus interkostal plan bloğu + bilateral rektus kılıf bloğu uygulanan 25 hasta çalışmaya dahil edildi.

Postoperatif ağrı değerlendirilmesinde Numeric Rating Scale (NRS) kullanılmıştır. Ayrıca toplam 24

saatlik tramadol tüketimi ve kurtarma analjezisi ihtiyacı karşılaştırıldı.

Bulgular: Postoperatif ağrı skorları iki grup arasında benzer iken ilk 24 saatlik tramadol kullanımı

serratus interkostal plane blok + rektus kılıf bloğu grubunda anlamlı şekilde düşüktü (p <0.001) İki grup

arasında NRS ortalamaları açısından fark yoktu.

Sonuç: Serratus interkostal plan bloğu ve rektus kılıf bloğu kombinasyonu laparoskopik cerrahi sonrası

uygulanan multimodal analjezide başarılı bir seçenek olarak kullanılabilir. Bu kombinasyon bilateral

OSTAP ile karşılaştırıldığında, analjezi kalitesini artırmış ve toplam analjezik ihtiyacını azaltmıştır.

Serratus interkostal plan bloğunun tek başına veya diğer muhtemel bloklar ile kombinasyonunun farklı

cerrahilerde kullanıldığı randomize kontrollü çalışmalara bloğun etkinliğini ortaya koymak için ihtiyaç

duyulmaktadır.

Anahtar Kelimeler: Anesteziyoloji, Ağrı Kontrolü, Kolesistektomi, Laparoskopi, Postoperative Ağrı


122

TORAKOABDOMİNAL SİNİRLERİN MODİFİYE PERİKONRİAL

YAKLAŞIM İLE BLOKAJI’NIN (M-TAPA) ABDOMİNAL

CERRAHİLERDE POSTOPERATİF ANALJEZİK ETİNLİĞİ, OLGU

SERİSİ

Onur Selvi

Maltepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul-Türkiye


Özet:

Amaç: Ultrason eşliğinde yapılan gövde blokları major abdominal cerrahilerde multimodal analjezinin

bir parçası olarak kullanılmakta, ancak bir çoğu duyusal bloğun dağılımı açısından cerrahi sahalarda

yetersiz kalabilmektedir. Yakın zamanda Torakoabdominal sinirlerin Perikondrial yaklaşım ile blokajı

(TAPA), ve kısa süre önce de bu bloğun modifikasyonu (M-TAPA) tanımlanmıştır. TAPA’nın beşinci

ve onikinci torakal dermatomlar arasında duyusal blokaj sağlarken M-TAPA 8-12 dermatomlar arası

duyusal blok sağladığı rapor edilmiştir. Biz burada major abdominal cerrahilerde uyguladığımız ultrason

eşliğinde M-TAPA bloğu sonuçlarımızı sunuyoruz.

Gereç ve Yöntem: Uygulanacak tüm prosedürler ve sonuçların rapor edilmesi için hastalardan yazılı

onam alınmıştır. M-TAPA uygulamaları genel anestezi altında cerrahi bitiminde bilateral olarak ya da

rektus kılıf bloğu ile kombine edilerek uygulanmıştır. Standart perioperatif analjezide parasetamol 1 gr,

tenoksikam 20 mg ve morfin 0.5 mg/kg (maksimum 4 mg) i.v. uygulanmakta, postoperatif dönemde ise

her 8 saatte bir parasetamol 1 gr i.v. ve ek olarak da hasta kontrollü analjezi (tramadol) uygulanmaktadır.

Bulgular: Üç hastaya açık kolon tümör cerrahisi, bir hastaya splenektomi, bir hastaya açık ileus

cerrahisi (tümör ilişkili tıkanıklık) iki hastaya ise laparoskopik ventral herni, bir hastaya ise açık

kolesistektomi nedeniyle ultrason eşliğinde M-TAPA uygulandı. Bu uygulamaların 6’sı bilateral, 2si ise

tek taraflı rektus kılıf bloğu ile kombinasyon şeklinde idi. Hastaların 24 saatlik tramadol kullanımı sıfır

ila 120 mg arasında değişmekte idi (ortalama 66.25 mg). Ek analjezik gereksinimi olmadı. Bir hasta

haricinde diğer hastaların ilk 24 saat NRS skorları 3 ve altında seyretti.

Sonuç: Major abdominal cerrahilerde multimodal analjezi planına eklenecek ultrason eşliğinde M-

TAPA bloğunun analjezi kalitesini arttıracağını düşünüyoruz.

Anahtar Kelimeler: Anesteziyoloji, Ağrı Kontrolü, Kolesistektomi, Laparoskopi, Postoperative Ağrı


123

TORAKS BÜTÜNLÜĞÜNÜN BOZULDUĞU İKİ MAJÖR TRAVMA

OLGUSUNDA POSTOPERATİF ANALJEZİ İÇİN İNTERNAL

YAKLAŞIMLA PARAVERTEBRAL BLOK UYGULAMASI

Ergün Mendeş1, Tolga Semerkant2, Oya Yalçın Çok3

1 Kilis Devlet Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Bölümü, Kilis, Türkiye 2 Kilis Devlet Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Bölümü, Kilis, Türkiye

3 Başkent Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Adana,

Türkiye

Giriş

Etkin ağrı kontrolü majör toraks cerrahisi sonrasında morbidite ve mortaliteyi olumlu

etkileyen bir faktördür. Ancak opioid kullanımından kaçınmak için kullanılan rejyonel

yöntemlerin uygulanması toraks ve çevresinin anatomik bütünlüğünün bozulduğu veya

anestezinin hemen başlatılmasının gerektiği hastalarda zorluk arz etmektedir. Bu durumlarda

klasik yöntemlerin anestezistler tarafından geleneksel yaklaşımlara benzer şekilde uyarlanması

ve uygulanması gerekmektedir. Burada paravertebral bloğu direnç kaybı metodu ile toraks

içinden uygulayarak ağrı kontrolü sağladığımız iki majör travma olgusunu sunmayı amaçladık.

Olgular

Olgu 1 kesici alet yaralanması sonrası sol hemitoraksta masif efüzyon olması nedeniyle

kabul edilen, toraks bütünlüğü bozulmuş, ASA I grubunda, sigara içme öyküsü olan 22 yaşında

erkek hastaydı. Olgu 2 ise trafik kazası sonrası sağda yelken göğüs, hemotoraks, cilt altı

hematomu ve sağ 1-10. kotlarında fraktür olan ASA II grubunda, sigara içme öyküsü ve kronik

obstrüktif akciğer hastalığı olan 37 yaşında erkek hastaydı. Her iki hasta da acil olarak cerrahiye

alındı.

Cerrahi bitiminde hastalara 100 mg tramadol ve internal yaklaşımla paravertebral blok

uygulandı. Bu yöntemde steril giyinerek cerrahi sahaya dahil olan anestezist torakotomi yapılan

bölgede caput costayı belirledikten sonra palpasyonu laterale doğru ilerleterek collum costaya

ulaştı. Collum costanın üzerinden süperior kostotransvers ligamente doğru periferik sinir bloğu

iğnesi ile ilerlenerek direnç kaybı hissedildiğinde negatif aspirasyonda kan gelmediği

görüldükten sonra 20 mL % 0.25 bupivakain uygulandı.

Ekstübasyon sonrasında hastalarda 48 saat boyunca ağrı için nümerik ölçek değerleri (NRS)

kaydedildi (Tablo 1). Hastalar ekstübasyon sonrası solunum fizyoterapisine aktif uyum sağladı

ve mobilize olabildi.

Tablo 1. Postoperatif ağrı için nümerik ölçek değerleri (NRS)

NRS Olgu 1 Olgu 2

Ekstübasyon 3-4 3-4

1. saat 1-2 3-4

2. saat - 1-2

4. saat - 1-2

6. saat - 1-2

12. saat - 3-4


124

24. saat - 1-2

36.saat - 3-4

48. saat - -

Tartışma: Klasik rejyonel yöntemlerin anatomik farklılıklar nedeniyle uygulanamadığı toraks

travması hastalarında toraks içinden anestezistler tarafından uygulanabilen paravertebral

bloğun ekstübasyon sonrası ağrı tedavisi ve solunum fizyoterapisine olumlu katkıda bulunduğu

kanısındayız.


125

USG EŞLİĞİNDE UYGULANAN GENİKÜLER SİNİR

RADYOFREKANS İŞLEMİNİN FLOROSKOPİ İLE

DEĞERLENDİRİLMESİ

Özgür Emre Polat1, Ömer Taylan Akkaya2, Damla Yürük3, Hüseyin Alp Alptekin4, Onur

Karaosmanoğlu5

SB. Dışkapı Yıldırım Beyazıt EAH, Algoloji Kliniği, Ankara

Amaç: Son yıllarda kronik diz ağrılı hastalarda geniküler sinirlere blokaj uygulaması floroskopi ya da

ultrason eşliğinde yapılmaktadır. Ancak floroskopik uygulamalarda belirlenmiş kesin landmarklar

bulunmamaktadır. Biz çalışmamızda ultrason eşliğinde geniküler sinirlere radyofrekans işlemi

uyguladığımız olgulardaki iğnenin son pozisyonunu varsayılan floroskopik landmarklarla ile

karşılaştırdık.

Gereç ve Yöntem: Supin pozisyondaki hastalarda lineer prob kullanılarak sırasıyla superomedial,

inferomedial ve superolateral geniküler sinirler için tarama yapıldı. Superomedial sinir; adduktor

tüberküle yapışan adduktor magnus tendonu altındaki superomedial arterin yanında, inferior medial

sinir; medial kondil görüntülenerek medial kollateral ligaman altındaki inferomedial arterin yanında,

superolateral sinir ise lateral epikondil görüntülenerek tensor fasya altında superolateral arterin yanında

gözlendi. Cilt, cilt altı dokuya 1ml %2 lidokain ile lokal anestezi uygulanıp 10cm 22 gauge 10 mm

aktif uçlu radyofrekans iğnesi ile bahsedilen landmarklara yaklaşıldı. 50 Hz’de 0.5 V altında duyusal

stimülasyona yanıt ve 2 V’da motor stimülasyona yanıtsızlık kabul edilebilir sayıldı. Sonrasında C kollu

floroskopi cihazı ile A-P ve lateral olarak görüntü alındı. Femur ve tibia şaftını 1/3 anterior, 1/3-2/3 orta

hat ve 1/3 posterior olarak 3’e ayırarak sonuçları değerlendirildi. Her bir sinir için 2ml %2 lidokain

uygulandıktan sonra 80 derece 90 saniye olacak şekilde konvansiyonel radyofrekans uygulandı.

Bulgular: İlk giriş hedef noktasının femur şaftı ve bilateral epikondillerin birleşim yeri, tibia şaftı ve

medial kondilin birleşim yerinin olması floroskopik landmarkla uyumluydu. Ancak iğnenin posteriora

doğru nasıl konumlandırılması gerektiğiyle ilgili farklı sonuçlar elde ettik. Floroskopik teknikle

uygulanan çalışmalarda femur ve tibia şaftının 1/3 posterioruna doğru iğnenin konumlandırılması

gerektiği belirtilirken, bizim çalışmamızda superomedial geniküler sinir için 11 hastanın 10 unda femur

şaftının 1/3 anterioruna kadar iğnenin ilerletilmesini yeterliydi. Sadece 1 hastada 1/3-2/3’ü arasında

konumlandırılması gerekti. İnferomedial geniküler sinir için 11 hastanın 9’unda tibia şaftının 1/3

anteriorunda konumlandırılması yeterliyken sadece 2 hastada 1/3-2/3’ü arasında konumlandırılması

gerekti. Superolateral geniküler sinir için 11 hastanın 7’sinde femur şaftının 1/3 anteriorunda

konumlandırılması yeterliyken, 3 hastada 1/3-2/3’ü arasında ve 1 hastada 1/3 posteriorunda

konumlandırılması gerekti. Toplam 33 radyofrekans işleminin 26’sında kemik şaftlarının 1/3

anterioruna kadar ilerlemek yeterli oldu.

Sonuç: Ultrason eşliğinde yapılan geniküler sinirlere radyofrekans işleminde iğnenin pozisyonu daha

önce bildirilen floroskopik landmarklarla tam uyum içinde değildi. Sadece iğne pozisyonlarının

tanımlandığı çalışmamızın bu aşamasında hastaların analjezi izlemleri devam etmektedir.

Anahtar kelimeler: Ultrason, Floroskopi, Geniküler, Radyofrekans


126

A) B) C) D)

Şekil 1. (A,B) Literatürdeki floroskopik görüntüler (C,D) Kliniğimizce ultrason ile uygulandıktan sonra

floroskopi ile kontrol edilen landmarklar


127

A) B) C) D)

C) D) E) F)

Şekil 1. (A,B) Literatürdeki floroskopik görüntüler. (C,D,E,F,G,H) Kliniğimizce ultrason ile uygulandıktan

sonra floroskopi ile kontrol edilen landmarklar


128

Şekil 2) Ultrason ile superomedall geniküler sinir tayini (Yeşil oklar; adduktor magnus tendonu, mavi

ok; superomedial geniküler arter, sarı ok; superomedial geniküler sinir)

Şekil 3) Ultrason ile superolateral geniküler sinir tayini (Sarı oklar; tensor fascia lata, kırmızı ok;

superolateral geniküler arter ve yeşil ok; superomedial geniküler sinir )


129

Şekil 4) Ultrason ile inferomedial geniküler sinir tayini (Sarı oklar; medial kollateral ligament, kırmızı ok;

inferomedial geniküler arter, yeşil ok; medail kondil)

Şekil 5) Ultrason pozisyonu

Şekil 6) Ultrason ile yaptığımız radyofrekans işleminde iğnelerin pozisyonu


130

SANTRAL KOR MİYOPATİ TANISI OLAN HASTADA ANESTEZİ

YÖNETİMİ

Özlem Özmete1, Çağla Bali2, Mediha Hacer Ülger3, Aslı Karslı4, Anış Arıboğan5

Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Adana Dr. Turgut Noyan Uygulama ve Araştırma Merkezi,

Anesteziyoloji ve Reanimasyon ABD

Dadaloğlu Mah. Serinevler 2591 Sok. No:4/A Yüreğir, Türkiye

[email protected]

Giriş

Santral kor miyopati, erken çocukluk yaşlarında hipotoni ve motor gelişimde gerilik ile kendini gösteren

konjenital bir miyopatidir. Kas güçsüzlüğü, iskelet sistemi deformiteleri ve artmış malign hipertermi

duyarlılığı ile karakterize olup bu hastaların anestezi yönetimi ayrı bir önem taşımaktadır.

Bu olgu sunumunda santral kor miyopati tanısı olan bir hastadaki anestezi yönetimimizi sunmayı

amaçladık.

Olgu Sunumu

21 yaşında santral kor miyopati tanısı olan 37.haftalık gebe preeklempsi nedeniyle acil sezaryen

ameliyatı yapılmak üzere değerlendirildi. Anamnezinde operasyon öyküsü olmadığı ancak aile

öyküsünde kardeşinin genel anestezi sonrası gelişen malign hipertermi nedeniyle kaybedildiği öğrenildi.

Yapılan laboratuvar incelemelerinde hemogram, biyokimya ve hemostaz parametreleri normal

sınırlarda olduğu belirlendi. Nörolojik değerlendirilmesinde hastada proksimal kol kaslarında güçsüzlük

mevcuttu. Hastada ağır bir spinal deformite bulunmaması nedeniyle malign hipertermi gelişme riski göz

önüne alınarak sezaryen operasyonun rejyonel anestezi altında yapılması, spinal anestezinin başarısız

olması durumunda total intravenöz yöntemle genel anestezi uygulamasına geçilmesi planlandı. Oturur

pozisyonda 27 gauge spinal iğne ile L4-L5 aralığından subaraknoid aralığa hiperbarik bupivakain (%

0.5; 10 mg) ve fentanil (20 μg) karışımı verilerek spinal anestezi gerçekleştirildi. Operasyon süresince

900 ml kan kaybı olan hastanın vital bulgularında hiçbir anormallik gözlenmedi. Operasyonun bitimini

takiben yoğun bakım ünitesine alınan hasta postoperatif 4. gün taburcu edildi.

Tartışma

Santral kor miyopati; konjenital miyopatiler grubunda yer alan, nadir görülen herediter bir nöromüsküler

bozukluktur. Bu hastalarda perioperatif yönetimi güçleştirebilecek uzamış kas güçsüzlüğü ve malign

hipertermi en hayati risklerdir. Malign hiperterminin en bilinen tetikleyicileri özellikle genel anestezi

gerektiren cerrahilerde uygulanan volatil ajanlar ve süksinilkolin olup bunların kullanımından

kaçınılması gerektiği bilinmektedir. Malign hipertermi riski taşıyan olgularda lokal anestetik olarak

ropivakain ve bupivakainin güvenli oldukları bildirilmektedir. Sonuç olarak santral kor miyopati gibi

nadir hastalıkların varlığında ve anestezi uygulamasının kaçınılmaz olduğu sezaryen gibi cerrahi

durumlarda malign hipertermi gibi hayatı tehdit eden komplikasyonların önlenmesinde anestezi planın

önemini belirtmek isteriz. Uygulama tekniği ve ilaç seçimi açısından doğru olarak gerçekleştirilen spinal

bloğun etkin ve güvenli cerrahi koşullar oluşturduğunu düşünmekteyiz.


131

VASKÜLİTE BAĞLI AKCİĞER TUTULUMU OLAN HASTADA

UYANIK KRANİOTOMİ VE SKALP BLOĞU

Özlem Özmete1, Çağla Bali2, Özgür Kardeş3, Şule Akın Enes4, Anış Arıboğan5

Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Adana Dr. Turgut Noyan Uygulama ve Araştırma Merkezi,

Anesteziyoloji ve Reanimasyon ABD

Dadaloğlu Mah. Serinevler 2591 Sok. No:4/A Yüreğir, Türkiye

[email protected]

Giriş

Kraniotomi operasyonları sıklıkla genel anestezi altında yapılmaktadır. Beyin korteksine yakın beyin

tümörlerinin rezeksiyonunda, stereotaksik beyin biyopsisi, derin beyin stimülasyonu, supratentorial

tümör rezeksiyonu için uyanık kraniyotomi tercih edilmektedir. Uyanık kraniyotomi operasyon

sırasında nörofizyolojik test ve nörolojik muayene yapılabilmesi için uygulanır. Ayrıca genel anestezi

uygulamalarının riskli olan hasta gruplarında da tercih edilmektedir.

Bu olgu sunumunda; intrakraniyal kitle nedeniyle kraniyotomi yapılması planlanan hastaya anestezi

yaklaşımımızı sunmayı amaçladık.

Olgu Sunumu

Elli yedi yaşında erkek hasta kranial kitle ve solunum sıkıntısı tanısı ile Anestezi Polikliniğine başvurdu.

Anamnezinde Wegener Granülomatozu tanısı olan hastanın solunum sıkıntısı, stridor, solunum

seslerinde azalma olduğu tespit edildi.

GKS 15 olan hastanın modifiye mallampati skoru 3 olarak değerlendirildi. Hastanın boyun

ekstansiyonunda kısıtlılık gözlenmedi. Operasyon salonunda elektrokardiyografi, pulse-oksimetre, end-

tidal karbondioksit, invaziv arter ve subklavyen ven kateterizasyonu yapıldı. Maske ile 4 litre/dk. akımla

oksijen verildi. Hastanın tansiyonu 120/70, kalp hızı 70/dk, periferik oksijen saturasyonu % 90 olarak

ölçüldü. Genel anestezi hazırlığı da yapılarak; deksmedetomidin 1,5 mcg/kg yükleme dozu 15 dk.’da

verildi. Sedasyon idamesi için 0.2-0.7 mcg/kg/saat deksmedetomidin ve 0,05 mcg/kg/dk remifentanil

infüzyonu kullanıldı. Sedasyon sonrası hastaya % 0.25 lik 30 ml bupivakain ve 1/200.000 lik 2 ml

epinefrin ile skalp bloğu yapıldı. Hasta çivili başlıkta yarı oturur pozisyonda 3 saat süren ve sorunsuz

tamamlanan operasyon sonrası yoğun bakım ünitesine nakledildi.

Tartışma Kraniyotomiler sıklıkla genel anestezi altında yapılmaktadır ancak genel anestezinin hasta için yüksek

riskli olduğu durumların varlığı da unutulmamalıdır.

Uyanık kraniyotomi operasyonlarında anestezi hekimlerinin primer görevi analjezi, sedasyon ve hasta

konforunu sağlamakla birlikte kardiyorespiratuar stabiliteyi korumaktır. Bilinçli sedasyon icin:

propofol, remifentanil, fentanil ve deksmedetomidin kullanılabilir.

Skalp bloğu günümüzde yaygınlaşan kullanımı ile pek çok anestezist tarafından nöroanestezide tercih

edilen peroperatif analjezi yöntemidir. Popülerliğinin en önemli nedenlerinden biri morbiditeyi

azaltmasıdır. Kranial ameliyatlarda, kafa derisinin kesilmesi kafa içi basıncında bir artışa neden

olabilir. Bu istenmeyen durumun üstesinden gelmek için antihipertansif ajanlar kullanılabilir veya sedasyon ve analjezinin derinliği arttırılabilir.

Sonuç olarak, akciğer fonksiyonları bozulmuş bir olguda skalp bloğu uygulaması genel anesteziye

kıyasla hem anestezistler için hem de postoperatif dönemde bu hastaları takip edecek klinisyenler için daha konforlu ve güvenli olacağını düşünmekteyiz.


132

REVİZYON SKOLYOZ CERRAHİSİ SONRASI POSTOPERATİF AĞRI

KONTROLÜNDE ÇİFT EPİDURAL KATETER UYGULAMASI: OLGU

SUNUMU

Öznur Demiroluk, Ceren Köksal, Ahmet Kacıroğlu, Süheyla Abitağaoğlu, Dilek Erdoğan Arı

SBU Fatih Sultan Mehmet SUAM Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, İstanbul, Türkiye

Giriş: Skolyoz deformasyonunun düzeltilmesi için uygulanan majör omurga cerrahisi ameliyat sonrası

ciddi ağrıya neden olmaktadır. Epidural analjezi, skolyoz ameliyatlarında postoperatif ağrı yönetiminde

güvenli ve etkili bir prosedür olarak kabul edilmektedir (1). Farklı lokal anestezik konsantrasyonları,

infüzyon hızı ve yerleştirilen kateter sayısı gibi değişen epidural analjezi uygulamaları mevcuttur (2).

Sunumuzda, idiopatik skolyoz nedeniyle revizyon operasyonu uygulanan iki hastada postoperatif ağrı

kontrolünde çift epidural kateterizasyon uygulaması deneyimimizi paylaşmayı amaçladık.

Olgu Sunumu: Olgu 1;15 yaşında, 46 kg ağırlığında, 155 cm boyunda, ASA III, kız çocuk. Son 6 aydır

aralıklı BİPAP cihazı kullanmakta. Olgu 2; 27 yaşında 48 kg ağırlığında, 160 cm boyunda ASA II, kadın

hasta. Olguların anamnezinde daha önce iki kez geçirilmiş skolyoz cerrahisi mevcut olup, posterior

spinal enstrümantasyon ve dekompresyon cerrahisi uygulandı (Şekil1,2). Hastalarda,

propofol+fentanil+rokuronyum ile standart indüksiyonun ardından, anestezi idamesi %40/60

oksijen/hava karışımı ve propofol+remifentanil ile uygulanan intravenöz anesteziyle sağlandı.

Postoperatif analjezi için epidural kateterler operasyon sonunda cerrahi ekip tarafından; üst kateter

kraniale doğru T6-7 seviyesinden, alt kateter ise kaudale doğru T12-L1 seviyesinden, 4cm içeride

kalacak şekilde epidural aralığa yerleştirildi. Hastalar ilk gece yoğun bakım ünitesinde remifentanil

sedasyonu ile entübe halde takip edildiler. Postoperatif ilk sabah sedasyon kesilerek ekstübe edilen

hastalara nörolojik muayeneyi takiben her bir epidural kateterden %0.1’lik bupivakain+2µg/ml fentanil

hazırlanarak 4ml bolus uygulandı. Ardından iki ayrı cihaz ile Olgu 1’de, her kateter için 4 ml/saatlik

infüzyonla postoperatif 48 saat analjezi sağlandı. Olgu 2’de ise ilk bolus dozun ardından kalp atım

hızının 60/dakika’nın altına düşmesi üzerine infüzyon hızı üst kateterden 3 ml/saat, alt kateterden 4

ml/saat olacak şekilde 36 saat infüzyon uygulandı. Epidural infüzyon sonlandıktan sonra postoperatif

ağrı kontrolü sadece intravenöz parasetamol ve tramadol ile sağlandı.

Bulgular: Hastaların takiplerinde hipotansiyon ve bradikardi gözlenmedi. VAS=0-2 aralığında seyretti.

Ek analjezik ihtiyacı olmadı. Bulantı, kusma ve solunum sıkıntısı izlenmedi (tablo-1).

Sonuç: Skolyoz cerrahilerinden sonra görülen postoperatif ağrıyı kontrol etmekte, lokal anesteziklerin

tek başına veya yardımcı ilaç eklenerek kullanıldığı epidural infüzyonun, etkili ağrı kontrolü sağladığı

ve çok az yan etki ile ilişkili olduğu gösterilmiştir (3). Skolyoz cerrahisinde hastaya özel doz ayarlaması

yapılarak çift epidural kateter kullanılmasının etkili analjezi sağlayabileceğini düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler: Epidural Analjezi, Postoperatif Analjezi, Skolyoz Cerrahisi, Çift epidural

kataterizasyon

Literatür:

1) Taenzer AH, Clark C.’’ Efficacy of postoperative epidural analgesia in adolescent scoliosis surgery:

a meta-analysis.’’ Paediatr Anaesth. 2010 Feb;20(2):135-43. PMID: 20091934

2) Benyahia N-M, Breebaart MB, Sermeus L, Vercauteren M.’’ Regional Analgesia Techniques for

Spine Surgery: A Review with Special Reference to Scoliosis Fusion.’’J Spine January 25,2015. 4:208.

doi:10.4172/2165-7939.1000208

3) Borgeat A, Blumenthal S. ‘’Postoperative pain management following scoliosis surgery.’’ Curr Opin

Anaesthesiol. 2008 Jun;21(3):313-6. doi: 10.1097/ACO.0b013e3282f82baa. PMID:18458547

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Taenzer%20AH%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=20091934

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Clark%20C%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=20091934

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18458547


133

Resim 1: Olgu 1, Operasyon öncesi ve sonrası vertebral kolon direk grafisi

Resim 2: Olgu 2, Operasyon öncesi ve sonrası vertebral kolon direk grafisi

Tablo 1: Olguların karşılaştırmalı postoperatif takipleri


134

LOMBER EPİDURAL STEROİD UYGULAMASI SONRASINDA

GELİŞEN KARDİYAK ARREST

Sibel Özcan - İsmail Demirel

Giriş: Lomber epidural steroid enjeksiyonunun radiküler ağrı tedavisinde etkinliği ilk olarak 1952’de

gösterilmiş ve o zamandan beri lomber radikulopati, spinal stenoz, başarısız bel cerrahisi sendromu gibi

ağrılı durumlarda etkili olduğu belirtilmiştir.1

Olgu: Bel ve sağ bacak ağrısı ile algoloji polikliniğimize başvuran hastanın özgeçmişinde 2 yıl önce

L3-4-5 laminektomi ve metalik fiksasyon operasyonu olduğu öğrenildi. Hastanın çekilen lomber

magnetik rezonans görüntülemesinde (MRG) L3-4-5 metalik fiksatör, L3-4, L4-5 ve L5-S1 geniş tabanlı

santral disk protrüzyonu ve anüler yırtık, elektromyelografisinde sağ L4-5 akut radikülopati tespit edildi.

Hastaya daha önce kliniğimizde posterior epiduroskopi, balon dilatasyon ve sonrasında bir ay ara ile

epidural steroid enjeksiyonu 2 kez komplikasyonsuz bir şekilde yapılmıştı. Son işlemden sonra ağrısı

rahatlayan hastanın 1 yıl sonra şikayetlerinin tekrarlaması üzerine tekrar epidural steroid enjeksiyonu

planlandı. Tansiyon ve kalp hızı değerleri sırasıyla 120/60 mmHg ve 72/dk olan hastaya floroskopi

eşliğinde kaudalden yay kılavuz kateter ile anterior epidural alana girilerek L3-4-5 seviyelerine 40 mg

lidokain+ 80 mg metil pednizolon yavaşça enjekte edildi. İşlem komplikasyonsuz bir şekilde

sonlandırıldı. Yatağına alınırken bacaklarında güçsüzlük tarifleyen hastada 10 dk sonra hipotansiyon ve

sonrasında kardiyopulmoner arrest gelişti. Yaklaşık 40 dk süren kardiyopulmoner resüsitasyon sonrası

kardiyak ritmi dönen hasta anestezi yoğun bakım ünitesine alındı. Hipotansif olan hastaya adrenalin ve

dobutamin infüzyon başlanıldı. Kardiyoloji ile konsulte edilen hastaya yapılan koroner anjiografi

normal olarak değerlendirildi. Çekilen beyin bilgisayarlı tomografisinde (BT) tüm subaraknoid

mesafelerde yaygın hiperdens görünüm, sol frontotemporalde, sol kavernöz sinüs komşuluğunda ve sağ

silvian fissür düzeyinde subaraknoid mesafede milimetrik hava değerleri izlendi. Mannitol, pirasetam

ve magnezyum tedavisi başlanan hasta 5.günde extübe edilerek nöroloji kliniğine devredildi. Kontrol

beyin BT normal olup antiiskemik tedavisi düzenlenen hasta 10 gün sonra problemsiz bir şekilde taburcu

edildi.

Tartışma: Epidural steroid enjeksiyonu komplikasyonları arasında dural ponksiyon, epidural hematom,

epidural apse, bakteriyel menenjit bildirilmiştir.2 Kullanılan lokal anesteziğin miktarı ve hacmine bağlı

olarak nadiren total spinal blok da gelişebilmektedir. Olgumuzda da epidural blok doğru şekilde

yapılmış olmasına rağmen daha önce geçirilmiş bel cerrahisine bağlı yapışıklıklar nedeniyle ilacın

subaraknoid alana geçmesi sonucu total spinal blok sonrası kardyiopulmoner arrest geliştiği düşünüldü.

Hastanın yaklaşık 2 yıl süren takibinde bir komplikasyon gözlenmedi.

Kaynakça:

1. Robecchi A, Capra R. Hydrocortisone (compound F): first clinical experiments in the field of

rheumatology. Minerva Med. 1952;43:1259-1263. 2. McGrath JM, Schaefer MP, Malkamaki DM. Incidence and characteristics of complications

from epidural steroid injections. Pain Med. 2011;12(5):726-731.


135

SPİNAL ANESTEZİYE BAĞLI NİSTAGMUS VE KONFÜZYON

Pınar SAYGAT, Veysel Taylan Erdoğan, Ülkü Aygen TÜRKMEN

SBU GOP Taksim Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, İstanbul

[email protected]

Özet: Spinal anestezide postdural ponksiyon başağrısı (PDPB), tinnitus, diplopi, sırttan başlayarak

bacaklara yayılan ağrı, barsak ve mesane disfonksiyonu ile karakterize Kauda Ekina sendromu gibi

nörolojik komplikasyonlar görülebilir. Spinal anestezi sonrası PDPB olmadan izole nistagmus ve

diplopi saptanan vakalar da bildirilmiştir.

20 yaşında ASA 1 kadın hasta ilerlemeyen travay ile sezeryan operasyonuna alındı. İlaç

enjeksiyonundan 1 dk sonra horizantal nistagmus saptandı. Hemen sonrasında bilinç durumunun

konfüze olduğu belirlendi. Perioperatif nistagmus ve konfüzyon devam etmesi üzerine difüzyon kraniyal

MR çekilerek postoperatif yoğun bakım ünitesine interne edildi. Yoğun bakımda takip süresince hastaya

BOS kaçağı düşünülerek IV sıvı tedavisi uygulandı. Takibinin 30. dakikasında koopere olduğu, sorulan

sorulara net cevap verdiği görüldü. 1 saatin sonunda nistagmus kayboldu.

Yapılan çalışmalarda nistagmusun sadece serebellar kaynaklı olmayabileceği saptanmıştır. Spontan

intrakranyal hipotansiyon vakalarında da saptandığı bilinmektedir. İntrakranyal hipotansiyon

vakalarında değişken bilinç durumu nadir görülen bir durumdur.

İntrakranyal hipotansiyon baş ağrısının eşlik etmediği nistagmus ve konfüzyon gibi nadir semptomlarla

kendini gösterebilir. BOS sızıntısı nedenli ortaya çıktığı düşünülen bu durum BOS yapımını arttırma

amaçlı agresif sıvı tedavisi, kafein teofilin infüzyonu, epidural kan yaması ile tedavi edilebilir.

Anahtar Kelimeler: Spinal anestezi, Nistagmus, Konfüzyon, İntrakranyal hipotansiyon

Summary: Neurological complications such as postdural puncture headache (PDPH), tinnitus, diplopia,

pain form back to legs, cauda equina syndrome characterized by bowel and bladder dysfunction can be

seen in spinal anesthesia. Patients with isolated nystagmus and diplopia without PDPB after spinal

anesthesia have also been reported.

20-year-old ASA 1 female patient underwent cesarean operation with dystosia. A horizantal nystagmus

was detected 1 min after drug injection. Immediately after the state of consciousness was determined to

be confused and the patient's vital values were noted that there was no deterioration. Postoperative

nystagmus and confusion continued, diffusion cranial MRI was performed and the patient was

transferred to the postoperative ICU. In the ICU, the patient was treated with IV fluid considering CSF

leakage. Cooperation was on the 30th minute of the follow-up, and she gave clear answers to the

questions asked. At the end of the 1st hour, the nystagmus disappeared.

Studies have shown that nystagmus may not be merely cerebellar origin. It is also known that nystagmus

is detected in cases of spontaneous intracranial hypotension. In cases of intracranial hypotension, the

state of variable consciousness is a rare condition.

Intracranial hypotension may present with rare symptoms such as nystagmus and confusion, which are

not accompanied by headache. This condition, which is thought to be caused by CSF leakage, can be

treated with aggressive fluid therapy, caffeine, theophylline infusion to increase CSF production. Mostly

improve spontaneously. Sometimes it may require an invasive treatment, such as epidural blood patch.

Keywords: Spinal anesthesia, Nystagmus, Confusion, Intracranial hypotension



136

Giriş: Spinal anestezide postdural ponksiyon başağrısı (PDPB), tinnitus, diplopi, sırttan başlayarak

bacaklara yayılan ağrı, barsak ve mesane disfonksiyonu ile karakterize Kauda Ekina sendromu gibi

nörolojik komplikasyonlar görülebilir (1). Spinal anestezi sonrası PDPB olmadan izole nistagmus ve

diplopi saptanan vakalar da bildirilmiştir (2).

Bu olguda; spinal anestezi sonrası izole nistagmus ve bilinç bulanıklığı görülen ve diğer spinal anestezi

komplikasyonlarından bağımsız ortaya çıkan bu komplikasyonlara yaklaşım ele alınmıştır.

Olgu: 20 yaşında ASA 1 kadın hasta ilerlemeyen travay ile sezeryan operasyonuna alındı. Preoperatif

kan tetkikleri ve vital parametreleri normal değerlerdeydi. Hastaya oturur pozisyonda L4-5 hizasından

25 G spinal iğne ile 12 mg hiperbarik bupivakain intratekal uygulandı.

İlaç enjeksiyonundan 1 dk sonra horizantal nistagmus saptandı. Pin-prick testi yapıldı. Duyusal blok

seviyesi T10 düzeyinde belirlendi. Hemen sonrasında bilinç durumunun konfüze olduğu belirlenen

hastanın vital değerlerinde bozulma olmadığı kayıt edildi. Bebeğin 1. dakika APGAR skoru 10 saptandı.

Perioperatif nistagmus ve konfüzyon devam etmesi üzerine difüzyon kraniyal MR çekilerek postoperatif

yoğun bakım ünitesine interne edildi.

Hasta 45 derece pozisyonda takip edildi. Diffüzyon kranyal MR normal olarak değerlendirildi. Yoğun

bakımda takip süresince hastaya BOS kaçağı düşünülerek 150 cc/h IV sıvı tedavisi uygulandı. Takibinin

30. dakikasında koopere olduğu, sorulan sorulara net cevap verdiği görüldü. 1 saatin sonunda nistagmus

kayboldu. Hasta ertesi gün servise taburcu edildi.

Tartışma: Spinal anestezi sonrası post dural baş ağrısı, boyun ağrısı/ sertliği, bulanık görme, bulantı,

kusma, bilinç bulanıklığı, baş dönmesi vertigo şikayetleri ile seyreden kafa içi hipotansiyon sendromu

gelişebilir (3). Bu semptomların yaş-cinsiyet-kullanılan spinal iğne çapı ile ilişkisi olduğu pek çok

çalışmada gösterilmiştir (4). Bizim olgumuzda 20 yaşında, kadın hasta, 25G iğne bu durumu destekler

niteliktedir. Ancak bu semptomlardan baş ağrısının vakamızda olmayışı nadir rastlanan bir durumdur.

Yapılan çalışmalarda nistagmusun sadece serebellar kaynaklı olmayabileceği saptanmıştır. servikal

spinal aralığa lokal anestezik enjeksiyonu yapılan hayvan deneklerinde spinal korddan yükselen sinirsel

aktivitenin de nistagmusa yol açtığı kaydedilmiştir (5). Ayrıca nistagmusun spontan intrakranyal

hipotansiyon vakalarında da saptandığı bilinmektedir. Postdural ponksiyon vakalarında serebrospinal

sıvı sızıntısı nedenli oluşabildiği düşünülmektedir (6).

İntrakranyal hipotansiyon vakalarında değişken bilinç durumu nadir görülen bir durumdur (3).

Konfüzyon ve okuler hareketlilik anormallikleri BOS sızıntısına bağlı beyin inişine bağlı olarak

diensefalik ve rostral orta beyin sıkışması ile ilişkili olabilir (7). Biz vakamızda görülen nistagmus ve

konfüzyon semptomlarını BOS sızıntısına bağladık.

Sonuç: İntrakranyal hipotansiyon spinal anestezi sonrası sık karşılaşılan bir komplikasyondur. Baş

ağrısının eşlik etmediği nistagmus ve konfüzyon gibi nadir semptomlarla da kendini gösterebilir. BOS

sızıntısı nedenli ortaya çıktığı düşünülen bu durum BOS yapımını arttırma amaçlı agresif sıvı tedavisi,

kafein teofilin infüzyonu ile tedavi edilebilir. Çoğunlukla kendiliğinden geriler. Bazen de epidural kan

yaması gibi daha invaziv bir tedavi şekli gerektirebilir.


137

KAYNAKÇA

1. Horlocker TT. Complications of spinal and epidural anesthesia. Anesthesiol Clin North Am.

2000 Jun;18(2):461-85.

2. Basaranoglu G,Saidoglu L. Isolated transient diplopia and nystagmus after spinal anestehesia .

Anesth. 2013 Aug;27(4):643-4.

3. Francia A, Parisi P, Vitale A.M, Esposito V. Life-threatening intracranial hypotension after

diagnostic lumbar puncture. Neurol Sci 2001;22:385–389.

4. İnce M, İnce L, Özbek S . Spinal anestezi sonrasında bdusens sinir aralizisi: olgu sunumu.

Gülhane Tıp Derg 2012; 54: 175-177.

5. de Jong PT, de Jong JM, Cohen B, Jongkees LB. Ataxia and nystagmus induced by injection of

local anesthetics in the Neck. Ann Neurol. 1977 Mar;1(3):240-6.

6. Horton JC, Fishman RA. Neurovisual findings in the syndrome of spontaneous intracranial

hypotension from dural cerebrospinal fluid leak. Ophthalmology. 1994 Feb;101(2):244-51.

7. Fedi M, Cantello R, Shuey NH, Mitchell LA, Comi C, Monaco F, et al. Spontaneous intracranial

hypotension presenting as a reversible dorsal midbrain syndrome. J Neuroophthalmol. 2008

Dec;28(4):289-92.


138

SPONTAN İNTRAKRANİYAL HİPOTANSİYONA BAĞLI BAŞ

AĞRISININ TEDAVİSİNDE EPİDURAL KAN YAMASI

Sibel Özcan - Aysun Yıldız Altun

Giriş: Spontan intrakraniyal hipotansiyon (SİH) ortostatik baş ağrısı, beyin omurilik sıvısı (BOS)

basıncında düşme ile seyretmekte olup, özel kraniyal görüntüleme yöntemleri ile tanımlanmaktadır.1

SİH tedavisinde öncelikle yatak istirahati, sıvı replasmanı, kafein, teofilin ve non-steroid

antiinflamatuvar ilaçlar, dirençli olgularda ise epidural kan yaması tedavisi uygulanmaktadır.2 Bu olguda

SİH’e bağlı baş ağrısı tanısı konulan hastada tekrarlanan lomber epidural kan yamasının sonucu

değerlendirildi.

Olgu Sunumu: Otuz iki yaşında kadın hasta 1 aydır enseden başlayıp tüm başa yayılan, özellikle ayağa

kalktığında artan yattığı zaman azalan baş ağrısı ve beraberinde olan bulantı-kusma nedeniyle nöroloji

kliniğinde değerlendirildi. Hastanın nörolojik muayenesi normal olup travma veya cerrahi öyküsü yoktu.

İntravenöz sıvı, parasetamol+kafein ve teofilin tedavisi başlanan hastanın çekilen beyin magnetik

rezonans görüntülemesinde (MRG) bihemisferal ve serebellar durada kalınlaşma ve kontrast tutulumu,

servikal MRG’de ise C2-C3 posteriorda inkomplet, anteriorda dural kalınlaşma ve kontrastlanma

izlendi. İntrakraniyal hipotansiyon tanısı konulan hastaya daha önce nöroloji kliniğinde 10 cc kan ile

epidural kan yaması yapılmıştı. Ağrısı geçmeyen hasta algoloji kliniğimizle konsulte edildi. Hastaya ilk

işlemden 5 gün sonra L2-L3 aralığından 15 cc kan ile epidural kan yaması yapıldı. Hastanın 2. gün

ağrısının tekrar başlaması üzerine hastaya 5 gün sonra L1-L2 aralığından 20 cc kan ile epidural kan

yaması tekrarlandı. İşlem sonrası hasta 10 dk süreyle 150 Trendelenburg pozisyonunda tutuldu. Baş

ağrısı geçen hasta işlem sonrası 4. gününde taburcu edildi.

Tartışma: İntrakraniyal hipotansiyonun en sık sebebi BOS’un duradaki yırtık nedeniyle kaybıdır.

Tanıda beyin MRG’de dural kalınlaşma ve kontrast tutulumu en sık görülen bulgulardır. Konservatif

tedaviyle semptomları gerilemeyen hastalarda epidural kan yaması önerilmektedir. Epidural alana

verilen kan hızla koagüle olarak dural defekti kapar ve kaçağı önler. Ayrıca epidural alandaki basıncı

artırır ve subaraknoid alandan epidural alana BOS kaçışına engel olur. Servikal ve torakal bölgedeki

risklerden dolayı öncelikle lomber epidural kan yaması yapılıp hastanın Trendelenburg pozisyonuna

alınması faydalıdır.3 Bizde olgumuzda 20 cc kan ile lomber epidural kan yaması uyguladık. Erken ve

geç dönem bir komplikasyon gözlemlemedik.

Sonuç: SİH’de konservatif tedaviye yanıt vermeyen olgularda BOS kaçağı servikal bölgede olsa bile

lomber epidural kan yaması ve sonrasında Trendelenburg pozisyonunun uygulanması tedavide etkili

olup olası servikal girişimlerin komplikasyonlarından da koruma sağlamaktadır.

Kaynakça:

1. Altınkaya N, Yıldırım T, Yerdelen D, Karakurum B, Yapar AF, Alkan Ö. Primary and

secondary intracranial hypotension: clinical, MRI and radioisotope cisternography findings.

Turk Norol Derg 2010;16(2):78-85.

2. Ferrante E, Savino A, Sances G, Nappi G. Spontaneous intracranial hypotension syndrome:

report of twelve cases. Headache 2004;44(6):615-622.

3. Ferrante E, Arpino I, Citterio A. Is it a rational choice to treat with lumbar epidural blood patch

headache caused by spontaneous cervical CSF leak? Cephalalgia 2006;26(10):1245-6


139

PEDİATRİK TORAKS CERRAHİSİNİN POSTOPERATİF

ANALJEZİSİNDE İNTERKOSTAL BLOK

Sema ŞANAL BAŞ1, Yeliz KILIÇ1, Mehmet Sacit GÜLEÇ1

1 Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim

Dalı, Eskişehir, Türkiye

Sunucu Yazar E Mail: [email protected]

Amaç: İnterkostal blok pediatrik toraks cerrahisinde postoperatif analjezi amacıyla uygulanan basit,

kolay ve epidural bloğa göre daha az invaziv bir bloktur. Pediatrik hastaların toraks cerrahisinde

farmakolojik multimodal analjezi ile birlikte interkostal blok yapılan ve yapılmayan hastaları sunmayı

amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Pediatrik cerrahi tarafından toraks cerrahisi yapılan olgular retrospektif olarak

değerlendirildi. Hastaların ortalama yaşları, kilo, boy, cinsiyetleri, operasyonları kaydedildi. Pediatrik

toraks cerrahisinde interkostal blok yapılmayan ( Grup I) ve blok yapılan (Grup II) olarak gruplandırıldı.

İnterkostal blok orta aksiller akstan supin ve/veya sağ yan lateral pozisyonda ultrason kullanılmadan

yapıldı. İnterkostal blok başlangıç aralık seviyesi dağılımı, toplam blok seviyesi, lokal anestezik ilaç

miktarları kaydedildi. Hastaların postoperatif FLACC ağrı skalası göre parasetamol ve/veya opioid ek

analjezi ihtiyaçları belirlendi.

Bulgular: Retrospektif olarak değerlendirilen Grup I (n= 13) ve Grup II (n=14 ) toplam 27 hastanın 6’sı

kız 21’i erkek olup akciğer kist hidatik, göğüs duvarı deformitesi (pektus karinatum veya pektus

eksavatum ), plevral effüzyon ve dekortikasyon, akciğer ampiyem eksizyonu nedeniyle operasyona

alınmışlardır. Hastaların ortalama yaşları 10,4±5,5 yıl, kiloları 37±20 kg, boyları 131±33 cm, FLACC

skalası puanları ortalaması 6±2’dır. İnterkostal blok yapılan Grup II’de 14 hastanın 9’una unilateral

5’ine bilateral blok yapılmıştır. Blok başlangıcında interkostal aralık seviyesi dağılımları 3/4. interkostal

aralık olan toplam 8 /6 idi. Hastaların 2 sinde toplam 3 seviye, 12 hastaya da toplam 4 seviye blok

yapılmıştır. Bloklarda ortalama 2,8±0,7 ml % 0,25 bupivakain verilmiştir. Tüm hastalara ek analjezi

verilmiş olup sadece parasetamol verilen 5 hasta interkostal blok yapılan Grup II hastalardır.

Parasetamol ve opioid verilen 22 hastanın 9 u Grup II iken diğer 13’ü Grup I ‘dir. Gruplar arası FLACC

ağrı skala puanlaması, opioid ve parasetamol ek analjezi ihtiyacı Grup I’de Grup II’ye göre anlamlı

olarak fazlaydı.

Sonuç: Pediatrik toraks cerrahisi postoperatif analjezi tedavisinde farmakolojik multimodal analjezi ile

birlikte interkostal blok kullanılmasının ağrıyı ve opioid ihtiyacını azaltmasından dolayı tercih

edilebileceğini düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler: Pediatrik, toraks cerrahisi, interkostal blok


140

USG EŞLİĞİNDE İNTERSKALEN BLOK KOMPLİKASYONU: AKUT

SES KISIKLIĞI

Selçuk KAYIR1, Serhat Özçiftçi 1, Güvenç Doğan 1, Özgür Yağan 1

1 Hitit Üniversitesi Erol Olçok Eğitim ve Araştırma Hastanesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD.

Çorum, Türkiye

[email protected]

GİRİŞ

İnterskalen bloğunun (İSB) üst ekstremite cerrahisinde son derece iyi ağrı kontrolü sağlaması,

postoperatif analjezinin sağlanmasında etkili olması ve kronik üst ekstremite ağrısının tedavisinde de

kullanılabilmesi nedeniyle klinik kullanımı yaygındır(1).İSB uygulama bölgesinin anatomik yapısına

bağlı olarak pnömotoraks,rekürren larengeal ve frenik sinir blokajı,nörolojik defisit, total spinal ve

epidural blok ile kazara yapılan intravenöz (iv) enjeksiyonlara bağlı toksik reaksiyonlar gibi

komplikasyonlar meydana gelebilmektedir.

OLGU

Preop ASA 1 olarak değerlendirilen;43 yaşında,173cm,71 kilo ağırlığında sol humerus fraktürü

nedeniyle opere edilecek hastaya postoperatif analjezi amaçlı İSB uygulandı.Standart monitörizasyon

takiben 2 mg midazolam intravenöz (iv) ve 50 mcg fentanil iv kullanılarak sedasyon ve analjezi

sağlandı.Ultrason probu krikoid kıkırdak hizasından karotis arter görülene kadar laterale

yönlendirildi.Karotis arter bulunduktan sonra anterior ve middle skalen kaslar arasında brakiyal pleksus

bulundu.2 cc %2’lik Lidokain ile bloğun uygulanacağı bölgeye cilt, cilt altı lokal anestezi yapıldı. Aynı

zamanda sinir stimulatörüeşliğinde 50 mm’lik stimplex iğnesi ile in-plane teknikle sol interskalen

bölgeye girildi.Ciltten yaklaşık 2 cm ileride,iğnenin pleksus brakialis yakınında olduğu

görülüp,ortalama 0.4 mA’lik uyarı ile brakiyal pleksus yanıtı olan deltoid kas kontraksiyonları

izlendi.İgne aspirasyonunun negatif olduğu görülerek 200 mg prilokain+%0,25 lik bupivakain 20 cc

lokal anestezik her 5cc de negatif aspirasyon tekrarlanarak verildi.İşlemden hemen sonra hastanın

herhangi bir şikayeti olupolmadığı sorgulandığında seskısıklığı geliştiği tespit edildi.Hastada İSB

komplikasyonlarından rekürren laringeal sinir bloğu geliştiği düşünüldü.Solunum sıkıntısı gelişmeyen

hasta genel anestezi için lidokain (40 mg), propofol (150 mg) verildikten sonra laringeal maske

uygulanıp opere edildi.İntraoperatif hemodinamisi stabil seyreden hasta 45 dk süren operasyon

sonrasında derlenme odasına alındığında ses kısıklığı gerilemiş ve postoperatif 4 saatte ses kısıklığı

şikayeti tamamen ortadan kalkmıştı.Postoperatif 12 saat analjezi ihtiyacı olmayan hastada ses kısıklığı

dışında komplikasyon görülmedi.

TARTIŞMA

İSB sonrasında disfoni gelişimi ipsilateral rekürren laringeal sinir bloğuna bağlı bir vokal kord paralizi

akla getirmelidir.Sinir tutulumundan anatomik pozisyon ve varyasyonlar sebebiyle lokal anestezinin

farklı yayılımı sorumludur.İSB sonrası ses kısıklığı komplikasyon insidansı %5-10'dir(2).İSB sonrası

bilateral vokal kord parazisi nedeniyle akut solunum yetmezliği gelişen vakalar vardır.İSB sonrasında

horner sendormu, intravasküler lokal anestezi uygulaması,spinal-subdural-epidural blok ve

pnömotoraks gelişebilecek diğer komplikasyonlardandır(3).

Anahtar kelimeler: interskalen blok,ses kısıklığı,rekürren larengeal sinir

Kaynaklar

1. Carden E,Ori A.Applying cervical spine anatomy to interscalene brachial pleksus blocks. Pain

Physician. 2005; 8: 357-361.

2. Hollister N,Altemimi H,West M.Post tracheal extubation stridor.BMJ Case Reports 2011;

doi:10.1136/bcr.06.2011.4374

3. Tania Villar ,Susana Pacreu, Maite Zalbidea, Antonio Montes.Prolonged dysphonia as a complication

of interscalene block.Injury, Int. J. CareInjured 2015 Jul;46(7):1409-10


141

RİSKLİ HASTADA KEMİK SEMENT İMPLANTASYON SENDROMU

Serpil Şehirlioğlu1, Fatma Korkan2, Ülkü Aygen Türkmen3

SBÜ Gaziosmanpaşa Taksim SUAM,Anestezi ve Reanimasypon Kliniği,İstanbul,Türkiye

[email protected]

ÖZET

Amaç:Kemik sement implantasyon sendromu (KSİS) geçici desaturasyon,hipotansiyon ve kardiyak

aritmilerden ; sement yerleştirme esnasında şuur bulanıklığı ve kardiyak arreste kadar varan geniş bir

yelpaze ile karakterizedir (1,2).

KSİS özellikle ileri yaş, düşük kardiyopulmoner kapasite ve patolojik kırığı olan sement kullanılan

hastalarda intraoperatif ve postoperatif morbidite ve mortalite artışına neden olabildiği için , peroperatif

anestezi yönetimini burda tartışmak amaçlanmaktadır.

KSİS hemodinamik bulgulara göre 3 evrede tariflenmiştir (TABLO1 ) (1) .

TABLO:1. KSİS SINIFLANDIRMASI

Grade 1 Orta dereceli hipoksi (<% 94) veya sistolik arter

basıncında (SAP)>% 20 azalma.

Grade 2 Şiddetli hipoksi ( <% 88) veya hipotansiyon (SAP>% 40'ta

azalma) veya beklenmeyen bir bilinç kaybı.

Grade 3 Kardiyopulmoner resüsitasyon gerektiren kardiyovasküler

kollaps

Olgu Sunumu:78 yaşında ileri derecede kalp yetmezliği(EF %25-30), ileri derecede respiratuar

yetmezliği olan FEV1 %37 ,FVC %52 ronküsleri ve bilateral plevral efüzyonu olan,metastatik prostat

ca lı patolojik sağ İntertorakanterik femur fraktürlü hasta ASA 4 kabul edildi.

Kardiyak açıdan yüksek riskli olan hastaya periferik blok uygulanması planlandı.Rutin

hemodinamik monitorizasyon ve sağ radial arter kateterizasyonu yapıldı.USG eşliğinde nörostimülatör

kullanılarak sağ psoas kompartman bloğu ve siyatik blok uygulandı. Yeterli analjezi ve duysal blok

sağlandıktan sonra hasta cerrahiye verildi.

Sement protez yerleştirilene kadar hemodinamisi stabil seyreden hastanın, sement protez yetleştirme

esnasında çok ani gelişen şuur bulanıklığı ve badikardisi sonrasında Evre III kemik sement implantasyon

sendromu gelişti. Kardiyopulmoner resüsitasyon, mekanik ventilatör desteği ve inotrop desteğe yanıt

vermeyen hasta kaybedildi.


142

Tartışma ve Sonuç:

Post mortem yapılan otopsi ve histopatolojik incelemeler bu olgularda KSİS ile bağlantılı sirkulatuar

kollaps ve ölümle sonuçlanan multiorganal yaygın mikroembolizasyonlar, kemik iliği ve sement

materyallerinin yanı sıra trombosit ve fibrin agregatlarını göstermiştir (4).

KSİS sementli artroplastide anestezi yönetiminde erken ve geç mortalite nedenleri arasındadır. Postop

dirençli hipotansiyon nedenleri arasında KSİS ayırıcı tanıda akılda tutulmalıdır (3).

Hem intraoperatif hem de post operatif dönemde cerrahların ve anestezistlerin gelişebilecek sorunlara

karşı tedbirli ve uyanık olması, iletişim halinde olunması, sement uygulama esnasında hastanın ileri

hemodinamik monitorizasyonu ve cerrahi tekniğin modifikasyonu ile KSİS riskinin azaltılabileceği

kanaatindeyiz.

Anahtar Sözcükler: Kemik sement implantasyon sendromu

REFERANSLAR

1.Donaldson AJ, Thomson HE, Harper NJ, Kenny NW. Bone cement implantation syndrome. Br J

Anaesth. 2009; 102 (1): 12-22.

2.Hamal PK ,Poudel PR,Singh J. Grade III bone cement implantation syndrome in malignant lung

camcer patient:a case report BMC Anesthesiol.2018 Mar 2;18(1):28

3.Singh V,Bhakta P,Zietak E,Hussein A.Bone cement implantation syndrome:a delayed postoperative

presentation.Journal of Clinical Anesthesia.2016; 31(6):274-277

4.Khanna G,Cemovsky J.Bone cementand the implication for anaesthesia.Contin Educ Anaesth crit care

pain 2012;12(4):213-6


143

FEMUR KIRIĞI CERRAHİSİ GEÇİREN 65 YAŞ ÜSTÜ HASTALARDA

GENEL ANESTEZİ İLE REJYONEL ANESTEZİ YÖNTEMLERİNİN

KARŞILAŞTIRILMASI: TEK MERKEZLİ RETROSPEKTİF ÇALIŞMA

Ferda Yılmaz İnal

S.B. İstanbul Medeniyet Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı,

Göztepe Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, İstanbul, Türkiye

[email protected]

Amaç: Femur kırıkları geriyatrik hastalarda ciddi oranda mortalite ve morbiditeye yol açan önemli

sebeplerden biridir. Femur kırıklarının çoğunluğu cerrahi onarım ile tedavi edilir. Anestezi tipinin,

cerrahi tedavi uygulanan hastalarda mortalite üzerinde bir etkisi olduğu varsayılır. Rejyonel anestezi,

hava yolu yönetimi avantajına, kan kaybının azalmasına, derin ven trombozu riskinin azalmasına ve

postoperatif analjeziye olanak sağlar. Genel anestezi ise bölgesel anesteziye göre daha stabil

hemodinamik durum sağlayabilir. Çalışmamızda hastanemizde femur kırığı cerrahisi geçiren 65 yaş

üstü hastaların postoperatif yoğun bakım ünitesine yatış oranı, hastanede kalış süresi ve 30 günlük

mortalite ile anestezi tekniği ilişkisini retrospektif olarak değerlendirmeyi amaçladık.

Yöntem: Ekim 2015- Mart 2019 tarihleri arasında femur kırığı nedeniyle ameliyat edilen 65 yaş üzeri

hastaların kayıtları geriye dönük incelendi. Kayıtlar incelenirken hastalar uygulanan anestezi tekniğine

göre iki gruba ayrıldı: Grup G:genel anestezi (n=215), Grup R: rejyonel anestezi (n=81). Gruplar yaş,

cinsiyet, yandaş hastalıklar ( kardiyak, pulmoner, renal, nörolojik vs.), kırılma tipi (femur boyun,

pertrokanterik, şaft kırığı), ameliyat tipi (internal fiksasyon, hemiartroplasti, total artroplastisi),

postoperatif Yoğun Bakım Ünitesi(YBÜ) yatışı, mekanik ventilasyon ihtiyacı, hastane yatış süresi, kan

transfüzyonu ve 30 günlük mortalite açısından değerlendirildi.

Bulgular: Çalışmaya femur kırığı cerrahisi geçiren 65 yaş üstü 199(%67,2) kadın ve 97(%32,8) erkek

olmak üzere toplam 296 hasta dahil edildi. Postoperatif YBÜ’ne yatan hasta sayısı 89(%30,1), mekanik

ventilasyon ihtiyacı olan hasta sayısı 53(%17,9) idi. 30 günlük mortalite ise 13(%4,4) olarak tesbit

edildi. Genel anestezinin 215(%72,6) hastaya, rejyonel anestezinin ise 81(%27,3) hastaya uygulandığı

görüldü. Rejyonel ve genel anestezi alan hastalar karşılaştırıldığında postoperatif YBÜ’ne yatış,

mekanik ventilasyon ihtiyacı, kan transfüzyonu ve hastanede yatış süresi genel anestezi grubunda

anlamlı derecede yüksekti(p<0.05, p<0.001). Gruplar arasında cinsiyet, kırık tipi, ameliyat tipi, yandaş

hastalıklar açısından fark bulunmadı(p>0.05). Her iki grubun 30 günlük mortalitesi de benzerdi(p>0,05).

Sonuç: Femur kırığı nedeniyle opere olan 65 yaş üzeri hastalarda genel anestezi uygulanması; rejyonel

anestezi ile karşılaştırıldığında, postoperatif YBÜ yatış, mekanik ventilasyon ve kan transfüzyonu

ihtiyacı ve hastane yatış süresinde artışa neden olmaktadır. Fakat genel ve rejyonel anestezinin erken

dönem mortalite oranları benzerdir.

Anahtar Kelimeler: Anestezi tekniği, geriyatri, Femur kırığı cerrahisi


144

KOSTOKLAVİKULAR VE İNFRAKLAVİKULAR BRAKİAL PLEKSUS

BLOĞUNUN KARŞILAŞTIRILMASI: RANDOMİZE KONTROLLÜ

ÇALIŞMA

Sevim Cesur1, Ahmet Murat Yayık1, Ayşe Nur Ay1, Ali Ahıskalıoğlu2 1 Bölge Eğitim Araştırma Hastanesi, Anestezi Kliniği, Erzurum, Türkiye

2 Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı,

Erzurum, Türkiye


Amaç: El ve ön kol cerrahisi geçirecek yetişkin hastalarda ultrason eşliğinde uygulanan

infraklavikular ve kostoklavikular bloğun etkinliğini karşılaştırmaktır.

Materyal ve Metod: Etik kurul onayı alındıktan sonra 18 yaş üstü, ASA I-III, BMI 18-

40 kg/m2, el veya ön kol cerrahisi geçirecek 80 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalardan

bilgilendirilmiş onam alındı. Hastalar, Grup I: infraklavikular blok grubu ve Grup C:

kostoklavikular blok grubu olmak üzere ikiye ayrıldı.

Tüm hastalar standart monitorize edildi ve 0,03mg/kg dormicum ile sedatize edildi. Tüm

hastalara aynı lokal anestezik uygulandı (1:1 oranında, %2lidokain ve %0.5bupivakain,

toplam:25ml).

Grup I: Hasta supin pozisyondayken blok uygulanacağı cilt bölgesi antiseptik

solüsyonla silindi. Lineer ultrason probu steril şekilde hazırlandı. Sagittal ultrason

görüntüsünde aksiller arterin 2.kısmı görüntülendi; in plane teknikle posterior kord ile aksiller

arter arasına girildi. Negatif aspirasyondan sonra %0.9 salin enjekte edilerek iğne poziyonu

doğrulandı. Lokal anestezik aksiller arteri ‘U’ şeklinde saracak şekilde uygulandı.

Grup C: Hasta supin pozisyondayken blok uygulanacak taraf 900 açıyla abduksiyona

alındı. Ultrason probu transvers şekilde klavikulanın ortasının hemen altına yerleştirildi.

Aksiller arterin lateralinde her 3 kord da ultrason görüntüsünde optimize edildi. İn-plane

teknikle brakial pleksus kümesinde lateral ve posterior kord arasındaki boşluktan geçilerek

negatif aspirasyondan sonra %0.9 salin enjekte edilerek iğnenin pozisyonu doğrulandı.

Sonrasında lokal anestezik uygulandı.

Lokal anestezik enjeksiyonundan sonra kör bir araştırmacı tarafından 5 dakika da bir

her bir sinir için ayrı ayrı duyusal ve motor blok bakıldı ve kaydedildi. Blok uygulama zamanı,

ultrason görüntü optimizasyon süresi, postoperatif motor ve duyusal blok süreleri, postoperatif

24 saatlik ağrı skorları kaydedildi.

Bulgular: Gruplar arasında demografik verilerde, cerrahi ve anestezi süresinde fark

yoktu(p>0.05). Duyusal blok oluşma süresi Grup C’de Grup I’dan daha hızlıydı. (p< 0.05)

BMI ≥30 olan hastalarda Grup C’de blok uygulama süresi Grup I’ya göre daha kısaydı.

Postoperatif 1.,2.,4.,8.,12.,24. saatlerde değerlendirilen ağrı skorlarında anlamlı fark mevcut

değildi.

Sonuç: Sonuç olarak yetişkin hasta grubunda el ve ön kol cerrahisinde kostoklavikular

bloğun duyusal blok oluşturma süresinin infraklavikular bloğa göre daha hızlı olduğunu tespit

ettik. Ayrıca BMI yüksek hastalarda US eşliğinde kostoklavikular uygulamanın daha kısa

sürede başarı ile uygulanabildiğini gördük. Bunun yanısıra kostaklavikular ve infraklavikular

bloğun postoperatif ağrı skorlarına etkisi benzerdi.

Anahtar Kelimeler: Kostoklavikular brakial pleksus bloğu, infraklavicular brakial

pleksus bloğu, postoperatif analjezi


145

GENEL ANESTEZİ Mİ? SİNİR BLOĞU MU?

Sıddıka Batan - Ferhunde Dilek Tezal Subaşı

GİRİŞ: Periferik sinir blokları, uygun hastada genel anesteziye alternatif, vital fonksiyonları ve bilişsel

durumu koruyucu, postoperatif analjezi sağlayarakta daha konforlu olabilen bir anestezi biçimidir. Bu

bildirimde amacımız genel anestezinin riskli olduğu vakalarda uyguladığımız sinir bloklarıyla örnek

teşkil etmek ve alternatif sunmaktır.

OLGU:

Olgu 1: 68 yaşında, bayan hasta. 2 taraflı tibia parçalı kırığı ve sağ humerus proksimal kırığı nedeniyle

2 seansta olacak şekilde operasyon plandı. Grafisinde sol akciğerde skolyoza bağlı restriksiyon ve

mediastende de sola deviasyonu mevcuttu. Kan gazında P02: 52 , sp02: 91 idi. Genel anestezi

sonrasında postop yoğun bakım ihtiyacı olabileceğinden tibia kırığı nedeniyle opere olurken hastaya ilk

operasyonunda kombine spinal-epidural blok ,humerus üst uç kırığı nedeniyle de ikinci operasyonunda

interskalen brakiyal pleksus bloğu (İSBPB) uygulandı. Premedikasyon amacıyla 1mg dormicum(iv),

100mcg fentanyl(iv) yapıldı. Sol tarafına doğru yan yatırılıp steril bir ortam oluşturulduktan sonra

ultrason klavuzluğunda pleksusa ulaşılıp 30 ml lokal anestezik enjekte edildi. (%0,375’lik bupivakain

20 ml + %1’lik lidokain 10ml). Duyusal ve motor blok sağlandıktan sonra hasta operasyon masasına

alınıp şezlong pozisyonuna getirildi. BİS monitörizasyonu eşliğinde, yükleme yapılmaksızın 0,2 -

0,7mcg/kg/saat dozunda dexmedetomidin infüzyonuna başlandı. Operasyon boyunca nazal oksijen

desteğiyle perop oksijen saturasyonları 94-95civarında seyretti. Her iki operasyonda da per ve postop

dönemde herhangi bir komplikasyon yaşanmadı.

Olgu 2: 73 yaşında erkek hasta. Obez ve KOAH’ı mevcuttu. P02: 63, spo2: 92 idi. Dinlemekle yaygın

wheazing duyuluyordu. Sol humerus proximal kırığı nedeniyle operasyona alınacak olan hastaya 1mg

dormicum, 50 mcg fentanyl sedasyonu yapıldı. ilk olgumuzdaki yöntem ve dozlarla İSBPB uygulandı

ve bu hastamıza postop analjezi sağlamak için kateter de takıldı. Operasyon masasına alınıp pozisyon

verildikten sonra BİS monitörizasyonu eşliğinde dexmedetomidin sedasyonu uygulandı. Yine nazal

kanülle oksijen desteği verildi. Perop oksijen saturasyonları 94-95 düzeylerinde seyretti. Operasyon

bitiminde elastomerik pompa( %0,15’lik bupivakain 2 ml/h hızda) katetere bağlandı. Perop ve postop

dönemde herhangi bir komplikasyonla karşılaşılmadı.

TARTIŞMA-SONUÇ: İSBPB sonrası sıklıkla görülen diafragma paralizisi ,olgularımızdaki gibi

hastalarda solunum yetmezliği açısından bir risk oluşturabilir. Bununla birlikte genel anestezi riski

solunumsal açıdan yüksek bu tip hastalarda yakın takip altında oksijen desteğiyle İSBPB’u ile güvenli

bir anestezi oluşturmak mümkündür.


146

YÜKSEK RİSKLİ HASTADA AYAK BİLEĞİ BLOĞU UYGULAMASI

Sibel ÇATALCA1, Derya ÖZKAN1, Gökçen KÜLTÜROĞLU1

1SBÜ Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara, Türkiye

Sunucu yazar: Derya ÖZKAN, [email protected]

Giriş

Periferik sinir blokları özellikle ultrasonografi kullanımıyla birlikte daha etkin ve güvenli koşullarda

klinik rutinde yerini almıştır. Bu olgumuzda daha önce aort kapak replasmanı (AVR) yapılan hastada

ayak bileği bloğu uygulanarak başarıyla opere edilen bir artrodez hastasını sunmayı amaçladık.

Olgu sunumu:

49 yaşında 55 kg ağırlığında 1.60 cm boyunda erkek hastaya ayak başparmağında deformasyon

sebebiyle operasyon planlandı (resim 1). Poliklinik değerlendirmesinde hastanın 8 yıl önce avr sebebiyle

opere edildiği ve varfarin kullandığı öğrenildi. INR:2.31 dışında kan değerlerinde anormallik yoktu.

Kardiyolojiye konsülte edilen hastanın EKO’sunda ejeksiyon fraksiyonu %58di. Hastanın varfarini

ortopedi kliniği tarafından stoplanıp hastaya düşük molekül ağırlıklı heparin uygulandı. 5 gün sonunda

INR değeri 1.45ti.

Resim 1: Hastanın preoperatif görüntüsü

Operasyon masasına alınan hastaya rutin monitörizasyon sonrası intravenöz erişim yapılıp 1 mg

midazolam yapıldı. 5 ml %2 lidokain, 10 ml bupivakain ve 5 ml distile su kullanılarak, ultrason

rehberliğinde ayak bileği seviyesinde safen sinire, posterior tibial sinire, derin peroneal sinire ve yüzeyel

peroneal sinire 5’er ml lokal anestezik uygulandı. Sural sinir bloğuysa cerrahi bölgeyle ilişkisiz

olduğundan yapılmadı. Cerrahi 45 dakika sürdü. İntraoperatif dönemde hemodinamik açıdan sorun

yaşanmadan ve ağrı duymaksızın operasyon sonlandı.

Tartışma:

Rejyonal anestezi uygulamaları anestezi pratiğinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Rejyonal anestezi

uygulamalarında hastanın bilincinin açık olması, spontan solunumunun devam etmesi, havayolu

reflekslerinin korunması, postoperatif dönemde analjezinin devam etmesi ve hastanın erken

mobilizasyonu gibi önemli avantajları vardır.

Antikoagülan kullanan hastalarda güvenli rejyonal uygulamasıyla ilgili klavuzlarda periferik sinir

bloklarının daha düşük riskli olduğu bildirilmektedir. Özellikle antikoagülan tedavi kesildiğinde

tromboembolik risklerin artacağı durumlarda periferik sinir blokları (PSB) avantajlı olabilir. Ancak

yine de koagülasyon profilinin uygun olduğu koşullarda PSB uygulamak daha güvenli olacaktır.


147

Sonuç:

Aort kapak replasmanı geçirmiş ve varfarin kullanan hastalarda uygun INR değerlerinde periferik sinir

blokları güvenle uygulanabilir.

Anahtar kelimeler: Ultrasonografi, sinir bloğu, varfarin

Kaynaklar:

1. www.nysora.com/foundations-of-regional-anesthesia/patient-management/neuraxial-anesthesia-

peripheral-nerve-blocks-patients-anticoagulants

http://www.nysora.com/foundations-of-regional-anesthesia/patient-management/neuraxial-anesthesia-peripheral-nerve-blocks-patients-anticoagulants

http://www.nysora.com/foundations-of-regional-anesthesia/patient-management/neuraxial-anesthesia-peripheral-nerve-blocks-patients-anticoagulants


148

ARTROSKOPİK OMUZ CERRAHİSİNDE SUPRASKAPULAR VE

AKSİLLER SİNİR BLOĞUNUN SEVOFLURAN TÜKETİMİ VE

POSTOPERATİF ANALJEZİYE ETKİSİ

Derya Özkan1 Sevtap Cemaloğlu1 Faruk Çatma2 Taylan Akkaya1

1SBÜ Dışkapı Yıldırım Beyazıt EAH Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği

2SBÜ Dışkapı Yıldırım Beyazıt EAH Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği

Amaç: Artroskopik omuz cerrahisi özellikle ilk 48 saatte şiddetli ağrıya neden olmaktadır.Bu nedenle

ağrının kontrolü, rehabilitasyonun optimize edilmesi ve postoperatif hastanın rahatı önem taşır. Ayrıca

diğer yandan artroskopilerde cerrahi alanın görüş netliği güvenli ve başarılı bir artroskopik girişim için

önceliklidir.

Bu prospektif randomize çalışmanın temel amacı, kombine supraskapular ve aksiller sinir bloğunun

(SSAXB) sevofluran tüketimi, postoperatif ağrı ve opioid tüketimi üzerindeki etkilerini

değerlendirmektir. İkincil amaç ise, SSAXB'nin işlem sırasında artroskopik görüş alanının netliğine

etkisini değerlendirmektir.

Metod: Artroskopik omuz ameliyatı geçirecek olan kırk altı hasta randomize edildi. Genel anestezi

öncesi grup SSAXB’ye ( n = 23) ultrason rehberliğinde supraskapular ve aksiller sinir bloğu (toplam

20 ml % 0.25 bupivakain), grup C’ye , (n = 23) cerrahi sonrası subakromiyal lokal infiltrasyon (20 ml

% 0.25 bupivakain) uygulandı. Cerrahi boyunca beşer dakika aralıklarla hastaların hemodinamik

bulguları, end tidal sevofluran tüketimi, artroskopik görüş alanı değerlendirme skorları, postoperatif

derlenme, 4,8,12 ve 24. saat ağrı skorları ve tramadol tüketimleri kaydedildi.

Bulgular: End-tidal sevofluran konsantrasyon değerleri her iki grupta da benzerdi (p> 0.05). Grup

SSAXB'nin PACU'da ortalama statik ağrı skoru daha iyi idi (Grup SSAXB 4.27 ± 1.48 ve Grup C 6.24

± 1.09 p <0.05). Tramadol tüketimi, grup SSAXB'de C grubundan daha düşüktü (253.1 ± 85.3 mg ve

324.2 ± 72 mg, p = 0.005). Artroskopik alanın görme netliği skorları grup SSAXB'de intraoperatif

dönemde grup C'ye göre yüksekti (p <0.05)

Sonuç: SSAXB postoperatif analjezide etkilidir, tramadol tüketimini azaltabilir ve artroskopik omuz

cerrahisinin artroskopik alanında temiz bir görüntü sağlayabilir, ancak bu bloklar sevofluran tüketimini

azaltmamaktadır.

Anahtar kelimeler: Aksiller sinir bloğu, supraskapuler blok, ultrason

Kaynaklar:

1.Nam YS, Jeong JJ, Han SH, Park SE, Lee SM, Kwon MJ, Ji JH, Kim KS. An anatomic and clinical

study of the suprascapular and axillary nerve blocks for shoulder arthroscopy. J Shoulder Elbow

Surg. 2011 Oct;20(7):1061-8.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Nam%20YS%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=21839653

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Jeong%20JJ%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=21839653

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Han%20SH%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=21839653

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Park%20SE%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=21839653

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Lee%20SM%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=21839653

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Kwon%20MJ%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=21839653

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Ji%20JH%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=21839653

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Kim%20KS%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=21839653

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=An+anatomic+and+clinical+study+of+the+suprascapular+and+axillary+nerve+blocks+for+shoulder+arthroscopy

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=An+anatomic+and+clinical+study+of+the+suprascapular+and+axillary+nerve+blocks+for+shoulder+arthroscopy


149

İLAÇ SUİSTİMALİ OLAN BİR OLGU SUNUMU,

Uzm.Dr.İdris Köken, Prof.Dr.Meltem Uyar

Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Algoloji Bilim Dalı

Amaç: İlaç suistimali ve bağımlılığı uzun dönem etkileri olan ciddi bir sağlık sorunudur. Bağımlılık

kişinin sadece fiziksel sağlığını etkilemekle kalmayıp, ayrıca ruhsal durumunu ve sosyal ilişkilerini de

etkileyen bir durumdur. Algoloji kliniklerinin rutin klinik işleyişi içerisinde kronik ağrı tedavisi

amacıyla kullanılan ilaçlar gözden geçirildiğinde başlıca opioid grubundaki ilaçların bağımlılık yapma

potansiyeli mevcuttur. Opioidlerin yanı sıra gabapentinoid grubunda yer alan ilaçlar da sıklıkla hastalar

tarafından önerilen doz ve endikasyonlar dışında kullanılarak suistimal edilen ilaçların başında

gelmektedir. Bu olgu sunumunda son yıllarda kronik ağrı tedavisinde sıklıkla kullanılan ve sıklıkla

suistimal edilmeye açık bir seçenek olan pregabalininin bağımlılık yapma potansiyeli var mıdır,

tartışmak istiyoruz.

Olgu sunumu: 47 yaşında erkek hasta. Yurt dışında yaşayan hastamızın yaklaşık 8 yıl önce sol omuz ve

sol kalça ağrısı yanı sıra halsizlik ve uykusuzluk yakınması başlamış. Takiben yaşadığı ülkedeki

ortopedi polikliniğine başvurmuş. Etyolojiye yönelik olarak muayene ve tetkik edilmiş. Tetkikleri ve

muayenesi sonucunda miyofasyal kökenli ağrısı olduğu söylenerek NSAİİ ilaç verilmiş. Tedaviden

yarar görmemesi üzerine, farklı bir doktora başvurusu sonrası uykusuzluk ve kronik kas ağrılarına

yönelik 75 mg/gün pregabalin kullanması önerilmiş. Bu süre içerisinde hasta ilacı kendi istemiyle 1500

mg /gün dozuna çıkarmasına rağmen yakınmalarında azalma olmamış. Takiben Ağrı Kliniği’nde

yatırıldığını, tedavi gördüğü süre içerisinde hastalığının tanısının konulamadığını fakat tedavisine

Tramadol 150 mg tb 2x1 eklendiğini, taburculuk sonrası dönemde de ilaçlarını içmeye devam ettiğini

ve zaman içerisinde tramadol dozunu 600 mg/gün'e çıkardığını söyledi. Kullandığı ilaçların ağrısını

geçirmediğini sadece ilaçları aldığı süre içerisinde kendisini daha iyi hissettiğini, rahatlattığını ve

uyumasına yardımcı olduğunu belirtti. Ülkemize bu yıl uzun süreli olarak geri dönüş yapan hasta mevcut

yakınmalarla önce hastanemiz ortopedi polikliniğine ilaçlarını yazdırmak için başvurmuş. Ortopedi

polikliniğinde kalça ve omuz ağrısına yönelik muayene ve tetkik edilen hastada organik patoloji

düşünülmemiş, tarafımıza konsülte edilerek yönlendirilmiş.

Hastamızın sol omuz ve sol kalça ağrısına yönelik fizik muayenesinde patolojik bulgu saptamadık. Aynı

zamanda bu alana yönelik yapılan radyolojik tetkikleri olağandı. Laboratuvar tetkiklerinde de özellik

yoktu. Bize başvurusu esnasında hastamızın güncel kullandığı ilaçlar Tramadol 150 mg 4x1, Pregabalin

300 mg 3x2 ve Gabapentin 300 mg 2x1 şeklindeydi. Özellikle ilaçlarını almayı bıraktığında kısa bir süre

içerisinde sinirlilik, çarpıntı, huzursuzluk, uykusuzluk ve ağrısında artış olduğunu bu yüzden bırakmak

istemediğini belirten hastamızda ilaç bağımlılığı ve ilaç suistimali düşündük. Psikiyatri KLP birimi

tarafından değerlendirilen hastamızda ayrıca psikosomatizasyon düşünülerek uygun antidepresan tedavi

başlandı. İlaç dozlarını kademeli olarak azalttığımız hastamızın poliklinik takipleri halen devam

etmektedir.

Sonuç: Pregabalinin ülkemizdeki kullanımı periferik nöropatik ağrı, yaygın anksiyete bozukluğu,

fibromiyalji ve parsiyel epilepsi tanılarıyla 150-600 mg/gün doz aralığında onaylanmıştır. Bağımlılık

alanında yapılan çalışmalar değerlendirildiğinde benzodiyazepin bağımlılığı ile yoksunluğunda ve alkol

bağımlılığında relapsları önlemede faydalı olduğuna dair deneysel çalışmaların mevcut olduğu

görülmektedir. Ancak son dönemlerde pregabalinin kötüye kullanım potansiyeliyle ilişkili birçok olgu

sunumu yayınlanmıştır.

Anahtar Kelimeler : Pregabalin, Kronik Ağrı, İlaç Suistimali


150

Kaynaklar:

1. Ender ALTINTOPRAK , İsmail ÖZEL , Can EYİGÖR , Meltem UYAR, A

Multidisciplinary Approach to Addiction Developed in a Patient Receiving Chronic Pain Treatment

with Fentanyl, Neurol Sci Neurophysiol 2013; 30: 573-578

2. Uyar M, Eyigör C. Non-opioid and opioid medication in neuropathic pain.Agri. 2008

Oct;20(4):6-16.

3. Abdullah Cem ŞENGÜL, İlaç Suistimali ve İlaç Bağımlılığı, J Neurol-Special Topics

2010;3(1):199-203

4. Ebru ALDEMİR, Ayşe Ender ALTINTOPRAK, Hakan Coşkunol, Pregabalin Bağımlılığı:

Olgu sunumu, Türk Psikiyatri Dergisi 2015;26(3):217-20

http://nsnjournal.org/eng/arama/yazar/2002/Authors





151

KRONİK KÜME TİPİ BAŞ AĞRISI OLAN, OKSİPİTAL SİNİR

BLOKAJI VE SFENOPALATİN GANGLİON PRF UYGULADIĞIMIZ

BİR OLGU SUNUMU

Uzm.Dr.İdris Köken , Prof.Dr.Meltem Uyar

Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Algoloji Bilim Dalı

Amaç: Küme tipi baş ağrısı, oldukça seyrek daha çok erkeklerde ve olguların %90’ının epizodik tipte

olduğu otonomik bir sefaljidir. 12 aydan uzun süren veya remisyon döneminin 1 aydan kısa sürdüğü

küme tipi baş ağrısı ataklarına sahip vakalar kronik küme tipi baş ağrısı olarak kabul edilmektedir.

Kronik küme tipi baş ağrısının tedavisinde girişimsel ağrı tedavileri etkili olmaktadır. Bu olgu

sunumunda oksipital sinir bloğunun ve sfenopalatin ganglion blokajının kronik küme tipi baş ağrısının

tedavisindeki etkinliğini vurgulamak istedik.

Olgu Sunumu: 64 yaşındaki, erkek hasta. Yaklaşık 15 yıldır küme tipi baş ağrısı tanısıyla çeşitli

medikal tedaviler kullanan hastamızın son 2 yıldır baş ağrısı atakları sürekli hale gelip medikal

tedavilere yanıtsız hale gelmiş. Nöroloji Kliniği’nden tarafımıza girişimsel ağrı tedavisi açısından

konsülte edilen hastamıza uyguladığımız greater occipital sinir blokajı sonrası ağrı atak sıklığında %50

oranında azalma sağladık. Klinik takiplerinde diagnostik sfenopalatin ganglion bloğuna olumlu yanıt

gözlenmesi üzerine sfenopalatin gangliona 10 dakika süreyle Pulse RF uyguladık. Uygulanan girişimsel

ağrı tedavileri sonrası hastanın 1 yıllık poliklinik takiplerinde atak sıklığında %80 oranında azalma, atak

şiddeti ve süresinde de belirgin azalma sağladık.

Sonuç: Üst servikal spinal segmentler ile trigeminal sinir spinal nükleusu arasında anatomofizyolojik

bir bağlantı mevcuttur. Bu iki yapı trigemino-servikal kompleksi oluşturmaktadır. Büyük oksipital sinir,

C2 servikal sinirin dorsal ramusundan, az bir miktarda C3 spinal sinirin dorsal ramusundan lifler alarak

meydana gelmektedir. Büyük oksipital sinir saçlı derinin vertekse kadar innervasyonunu sağlayan

duysal bir sinirdir. Lokal anestezik ve steroid kombinasyonu ile yapılan büyük oksipital sinir blokajının

küme tipi baş ağrılı hastalarda atakları ortadan kaldırdığı gösterilmiştir. Pterigopalatin fossada yer alan

sfenopalatin ganglion anatomik bağlantıları ve trigeminotonomik refleksteki anahtar rolü nedeniyle

otonomik sefaljilerin tedavisinde önemli bir diğer seçenektir. Sfenopalatin ganglion blokajı başlıca

transnazal ve infrazigomatik yollarla yapılmaktadır. Diyagnostik sfenopalatin ganglion bloğundan

olumlu yanıt alınan, medikal tedaviye dirençli küme tipi baş ağrısı olan hastalarda daha uzun süreli

etkinlik için pulse radyofrekans, radyofrekans termokoagülasyon veya nörostimülasyon gibi yöntemler

önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler : Küme, Oksipital Blok, Sfenopalatin Ganglion

Kaynaklar:

1- Wei DY, Yuan Ong JJ, Goadsby PJ. Cluster Headache: Epidemiology, Pathophysiology, Clinical

Features, and Diagnosis. Ann Indian Acad Neurol. 2018 Apr;21(Suppl 1):S3-S8.

2- Ambrosini A, Vandenheede M, Rossi P, Aloj F, Sauli E, Pierelli F, Schoenen J. Suboccipital injection

with a mixture of rapid- and long-acting steroids in cluster headache: a double-blind placebo-controlled

study. Pain. 2005 Nov;118(1-2):92-6.

3- Leroux E, Valade D, Taifas I, Vicaut E, Chagnon M, Roos C, Ducros A. Suboccipital steroid injections

for transitional treatment of patients with more than two cluster headache attacks per day: a randomised,

double-blind,placebo-controlled trial. Lancet Neurol. 2011 Oct;10(10):891-7.

4- Gaul C, Roguski J, Dresler T, Abbas H, Totzeck A, Görlinger K, Diener HC, Weber R. Efficacy and

safety of a single occipital nerve blockade in episodic and chronic cluster headache: A prospective

observational study. Cephalalgia. 2017 Aug;37(9):873-880.

5- Robbins MS, Robertson CE, Kaplan E, Ailani J, Charleston L 4th, Kuruvilla D,

6- Blumenfeld A, Berliner R, Rosen NL, Duarte R, Vidwan J, Halker RB, Gill N, Ashkenazi A. The

Sphenopalatine Ganglion: Anatomy, Pathophysiology, and Therapeutic Targeting in Headache.

Headache. 2016 Feb;56(2):240-58.


152

DİRENÇLİ VENTRİKÜLER TAŞİKARDİ VE ICD ŞOKLAMASI OLAN

HASTADA ÜST TORAKAL SEMPATİK GANGLİON NÖROLİTİK

BLOĞU VE STELLAT GANGLİON KONVANSİYONEL

RADYOFREKANAS UYGULAMASI

Ümit Akkemik, Güngör Enver Özgencil, İbrahim Aşık

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon ABD,Algoloji Bilim Dalı

Giriş: Sempatik sistem hiperaktivitesinin; ventriküler aritmiye, ventriküler ektopik atımlara ve ani kalp

durmasına neden olduğu bilinmektedir. Kardiyak sempatektomi; morbiditesi olan invaziv bir işlemdir

ancak; özellikle ventriküler ektopinin yüksek risk teşkil ettiği ve medikal veya ablasyon tedavilerine

dirençli hastalarda uygulanabilen alternatif bir yöntemdir (1). Bu olgu sunumunda medikal tedaviye ve

4 kez ventriküler ekstrasistol ablasyonuna rağmen dirençli ventriküler taşikardisi ve ICD şoklaması olan

hastaya uyguladığımız üst torasik sempatik ganglion nörolitik bloğu ve stellat ganglion konvansiyonel

radyofrekans (RF) yöntemini ve etkinliğini sunuyoruz.

Olgu:

59 yaşında erkek hasta, bilinen hipertansiyon,konjestif kalp yetmezliği ve hipertrofik kardiyomiyopati

(HTKMP) tanılı, en son 2 yıl önce yenilenmiş ICD’si (Implantable Cardioverter Defibrillator- İmplante

edilebilen Kardiyoverter Defibrilatör) bulunmaktaymış. Ani başlayan göğüs ağrısı, çarpıntı ve ardından

ICD şoklaması sonrası acil servise başvurmuş. Muayenesinde; bilinç açık, genel durumu iyi ve

kooperasyonu tam, kalp ve akciğer muayenesi doğal olarak kaydedilmiş, elektrokardiyografide

polimorfik ventriküler ekstrasistol (VES) tespit edilmiş. Daha önce de hastanın ICD şoklaması olmuş

ve toplamda 4 kez VES odağı için ablasyon tedavisi görmüş. Hasta hemodinamik monitorizasyon ve

aritmi takibi için yoğun bakıma alınmış. Yoğun bakımda antiaritmik medikal tedaviye rağmen

VES’lerin devam etmesi ve ICD şoklamasının olması üzerine girişimsel işlem açısından tarafımıza

konsulte edildi. Hastaya stellat ganglion konvansiyonel RF ve üst torakal sempatik ganglion nörolizisi

planlandı. Hastaya yapılacak işlem hakkında bilgi verildi ve onamı alındı. Ameliyathanede non-invaziv

monitorizasyon (elektrokardiyografi, non-invaziv kan basıncı, pulse oksimetre) altında, supin

pozisyonda kollar yana açılarak, boyun bölgesinin sterilizasyonunu takiben, anterior paratrakeal

yaklaşımla floroskopi altında 7. servikal vertebranın sol transvers çıkıntısına doğru giriş yapılarak Şekil

1’de gösterilen alanlara 21 gauge (10cm, 5mm aktif uç) RF kanülü yerleştirildi. Duyusal ( 50Hz, 0.7V)

ve motor ( 2Hz, 1,5V) uyarılar ile yer tespitini takiben %1’lik 2 cc lidokain enjekte edilerek, 3 noktaya;

70°C 60 saniye konvansiyonel RF uygulandı. Hasta pron pozisyonu tolere edemediği için işleme supin

pozisyonda devam edildi. Daha sonra ioheksol kontrast maddenin C7-T3 arası yayılımını takiben 8cc

%6’lık fenol ve 2cc %1 lidokain enjekte edildi (Şekil 2-3-4). Takibinde Horner sendromu bulgarının

olması ile işlem başarılı kabul edildi. 3 gün sonra aynı işlem sağ taraf için uygulandı. İşlem sonrası 8

gün yoğun bakım takibinin ardından ICD şoklamasının olmaması üzerine hasta taburcu edildi.

Tartışma: Sol servikal stellat ganglionektomi olarak bilinen sol kardiyak sempatik denervasyon

(LCSD) yöntemi ilk olarak 1971 yılında uzun QT sendromu tedavisi için tanımlanmıştır (2). Bu yöntem;

servikal insizyon veya torakotomi ile stellat ganglionun alt yarısı ve torakal 2-4 ganglionlarını da içeren

ablasyonu tarif eder. LCSD tedavisi ile ortalama %91 oranında kardiyak olaylarda azalma olduğu

bildirilmiştir (3). Girişimsel ağrı tedavilerindeki gelişmeler ışığında stellat ganglion ve üst torakal

sempatik ganglion denervasyon işlemleri; kompleks bölgesel ağrı sendromu, Raynaud hastalığı,


153

postherpetik nevralji veya fantom ağrısı gibi kronik ağrılı hastalıklarda başarılı şekilde uygulanmaktadır.

Torakal sempatik blokaj, stellat ganglion bloklarından daha az sıklıkla uygulanmasına rağmen benzer

endikasyonlara sahiptir. Torakal sempatik zincir, vertebral gövdelerin arka tarafında, kosta boynunun

ön tarafında ve spinal sinir köklerinin yakınında bulunur. Sempatik zincirin somatik sinirlerden longus

colli ve anterior skalen kaslarıyla ayrıldığı servikal bölgenin aksine, torasik bölgede ayırıcı kas tabakası

yoktur (4) Bu da, somatik blokaj başarısının daha yüksek olmasını sağlar. Bununla birlikte, torasik

dermatomlardaki duyusal ve motor blokaj kalıcı olsa bile, genellikle iyi tolere edilir. Biz bu vakada,

sempatik zincirin ablasyonu için fenol kullanmayı seçtik. Fenol, aksonal tahribat yapar ve Wallerian

dejenerasyonuna neden olarak kimyasal bir sempatektomi gerçekleştirir. Hücre gövdeleri genellikle

korunur ve zamanla yenilenme oluşabilir. Alkol veya gliserol kullanılarak da benzer sonuçlar elde

edilebilir. Alternatif olarak, spinal kord stimülatörü gibi nöromodülasyon tedavileri; sempatik aracılı

ventriküler aritmilerde daha uzun süreli fayda sağlayabilir.

Sonuç olarak; mevcut açık torakotomi veya sol sempatik kardiyak denervasyondan önemli ölçüde daha

az invaziv olan bir yöntemi uyguladık. Dirençli VT’de nörolitik torakal sempatik blok ile tedavi edilen

hastaların uzun dönem sonuçları bilinmemektedir; bununla birlikte, bu blok, halihazırda mevcut olan

diğer tekniklerden daha düşük morbidite riski ile floroskopik ekipman kullanılarak kolay ve hızlı bir

şekilde gerçekleştirilebilir (1).

Referanslar:

1.Allen F, Weaver B, Burkey A. Bilateral thoracic sympathetic block for refractory polymorphic

tachycardia. Can J Anesth. 2011;58(12):1110-4

2.Moss AJ, McDonald J. Unilateral cervicothoracic sympathetic ganglionectomy for the treatment of

long QT interval syndrome. N Engl J Med 1971; 285: 903-4.

3.Schwartz PJ, Priori SG, Cerrone M. Left cardiac sympathetic denervation in the management of high-

risk patients affected by the long-QT syndrome. Circulation 2004; 109: 1826-33.

4. Cousins MJ, Bridenbaugh PO. Neural Blockade in Clinical Anesthesia and Management of Pain.

Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 1998


154


155


156

SPİNAL ANESTEZİDE KULLANILAN BUPİVAKAİN VE

LEVOBUPİVAKAİN’İN QT DİSPERSİYONUNA OLAN ETKİLERİNİN

KARŞILAŞTIRILMASI Veli Fahri Pehlivan1, Murat Akçay2

1 Harran Üniversitesi tıp fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, Türkiye

2 Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Anesteziyoloji Kliniği, Türkiye

[email protected]

Özet

Giriş ve amaç: Çalışmamızda Kardiyak aritmi yaptığı bilinen bupivakain ve onun S(-)-enantiyomeri

olan levobupivakain ile yapılan spinal anestezinin QT intervali üzerine olan etkileri açısından

karşılaştırmayı amaçladık.

Gereç ve yöntem: Çalışmamıza hastane etik kurul onayı alındıktan sonra, ASA –, 18 – 65 yaşları

arası, inguinal herni operasyonu planlanan 40 hasta dahil edildi.Hastalar randomize olacak şekilde iki

gruba ayrıldılar: Grup I: Bupivakain grubu; (n:20) Grup II: Levobupivakain grubu; (n:20). Her iki grupta

standart olarak monitorize edildi. Bunlar, noninvaziv kan basıncı sistolik arteriyel basınç, diastolik

arteriyal basınç, ortalama arteriyal basınç, kalp atım hızı, oksijen saturasyonu izlendi. QT mesafesi

ölçümü için 12 derivasyonlu EKG’ler (Cardiofax V) EKG cihazı ile alındı. Her iki grupta Spinal anestezi

sonrası Duyusal blok değerlendirmesi ilk 15 dakikaya kadar her 5 dakikada bir “pin-prick” testi

kullanılarak yapıldı. Maksimum duyusal blok seviyesi ve süresi izlendi. Daha sonra 15’er dakika aralarla

geri dönüşü takip edildi. Motor blok içinse “Bromage Skalası” kullanıldı. Her iki grupta preoperatif,

spinal bloğun 1.,5.,10. dakikalarında, cerrahi insizyonun 1.,5.ve 10. dakikalarında ve postoperatif 10.

dakikada; SAB, DAB, OAB, SO2, KH ve preoperatif, spinal bloğun 10., cerrahi insizyonun 10. ve

postoperatif 10.dakikada QT değerleri takip edildi.

Bulgular: Dermografik verilerin incelenmesinde her iki grup karşılaştırıldığında, yaş, kilo ve boy

parametreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı(p>0,05). Her iki gruptaki

preoperatif kalp atım hızı ve ortalama arter basıncı başlangıçta benzerdi; Bununla birlikte,

levobupivakain grubunda, spinal anestezi sonrası 10. Dakikadan itibaren kalp atım hızı, başlangıçtan

daha istatistiksel olarak yüksekti (p<0,05). Gruplar arasında bakıldığında Bupivakain grubunda QTc

ölçümleri İnsizyon 10. dakikası ile Postoperatif 10. Dakikada istatistiksel olarak anlamlı bir artış tespit

edildi (p<0,05). QTd ve QTcd ölçümleri açısından bakıldığında ise Spinalin 10. Dakikası, İnsizyon 10.

dakikası ile Postoperatif 10. Dakikada Bupivakain grubunda istatistiksel olarak anlamlı bir artış bulundu

(p<0,05).

Sonuç:Çalışmamızda elde ettiğimiz sonuçlara göre; spinal anestezide her iki ilaçla da

hemodinaminin fazla etkilenmediği, ancak levobupivakainin daha stabil hemodinami sağladığı,

bupivakainin ise EKG de QTc yi insizyon sonrası 10.dakikada ve QTd ile QTcd yi ise spinal

anestezinin 10. Dk itibaren daha fazla etkilediği saptandı. Klinik pratikte levobupivakainin

kardiak problemleri olan hastalarda bupivakaine iyi bir alternatif olabileceğini düşünmekteyiz.

Anahtar sözcükler: Bupivakain, Levobupivakain, EKG, QT Dispersiyonu


157

KÜNT TORAKS TRAVMASINDA EREKTÖR SPİNA PLAN BLOĞU:

OLGU SERİSİ

Volkan Alparslan, Can Aksu

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Umuttepe/ İzmit, Türkiye

[email protected]

Künt toraks travmasında göğüs duvarı mekaniğinin bozulması ve şiddetli ağrı nedeniyle hastalar

hipoksemik solunum yetmezliği açısından risk altındadır1.

Künt toraks travmasında rejyonel analjezi yöntemleri, sistemik analjeziye göre daha üstün olarak

bildirilmektedir. Erektör spina plan (ESP) bloğu ilk 2016 da Forero ve arkadaşları2 tarafından

tanımlanmıştır. Forero ESP bloğunun tek bir T5 düzeyi enjeksiyonu ile çoklu seviyelerde epidural ve

interkostal yayılımla etki edebileceği ve sempatik sinir liflerini, torakal omurga sinirlerinin dorsal ve

ventral ramuslarını bloke edebildiğini bildirmiştir3. Erektör spina plan bloğu ilk olarak Hamilton ve

arkadaşları4 tarafından kot fraktürlerinde alternatif ağrı yöntemi olarak uygulanmıştır.

Biz de olgu serimizde künt toraks travması olan hastalarda ESP blok yaptık ve nümerik ağrı skalası

(NRS) ölçeği kullanarak ağrı tedavisini değerlendirdik.

OLGU 1

İlk hastamız 54 yaşında araç içi trafik kazası sonucunda multi travma gelişen bir erkek hasta. Hastanın

çekilen toraks BT sinde sol 2-3-4-5-6-7 kosta anterolateralde deplase, 1-2-3-4-5-6-7-8-9 kostalarda

posteriorda non-deplase fraktükleri mevcuttu. Hastanın ağrısı NRS ile değerlendirildiğinde 10/10 idi.

Hastaya ultrason eşliğinde ESP blok planlandı. Hastanın NRS skoru 30 dakika sonra 10 dan 4 geriledi.

OLGU 2

İkinci hasta 43 yaşında erkek hasta araç içi trafik kazası multitravma. Çekilen toraks BT’sinde sol

4,5,6,7,8,9. kosta anterolateralde non deplase fraktür hatları ve 10. kostada nondeplase fraktür hattı

mevcuttu. Hastaya ESP blok yapılmasına karar verildi. Hastaya T4 seviyesinde 20 ml LA ile ESP blok

yapıldı. NRS skoru 8 den 2 ye geriledi.

Künt göğüs travmasında analjezi kontrolü klinik seyiri belirlemede çok önemlidir. ESP yeni bir faysal

plan bloğu olarak hem teknik açıdan kolay ve toraks travmalarında etkin analjezi sağlayabilen bir

rejyonal anestezi tekniği olarak göze çarpmaktadır.

Anahtar kelimeler: erektör spina bloğu, künt toraks travması, yoğun bakım ünitesi

KAYNAKLAR 1.Klein Y, Cohn SM, Proctor KG. Lung contusion: pathophysiology and management. Curr Opin

Anaesthesiol.2002; 15: 65-68).

2. Forero M, Adhikary SD, Lopez H, Tsui C, Chin KJ. The Erector Spinae Plane Block: A Novel

Analgesic Technique in Thoracic Neuropathic Pain. Reg Anesth Pain Med. 2016 Sep-Oct;41(5):621-7.

3. Adhikary SD, Liu WM, Fuller E, Cruz-Eng H, Chin KJ. The effect of erector spinae plane block on

respiratory and analgesic outcomes in multiple rib fractures: a retrospective cohort study. Anaesthesia.

2019 Feb 10.

4.Hamilton DL, Manickam B. Erector spinae plane block for pain relief in rib fractures. Br J Anaesth.

2017 Mar 1;118(3):474-475.



158

SERRATUS PLAN BLOĞUNUN KOSTA KIRIĞI OLAN HASTALARDA

ANALJEZİK ETKİNLİĞİ

Şeyma Tekşen1, Gözen Öksüz1 , Hafize Öksüz1 , Muhammed Sayan2 , Mahmut Arslan1 ,

Aykut Urfalıoğlu1

1 Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Anestezi ve Ranimasyon

AD.Kahramanmaraş,Türkiye

Giriş

Kosta kırıklarında şiddetli olabilen ağrıyı azaltmak sonrasında gelişebilen solunum sıkıntısı,

atelektazi, pnomoni gibi komplikasyonları önlemek açısından çok önemlidir. Analjezide

kullanılan opioidler, solunum depresyonu, öksürük refleksinin baskılanması ve deliryum gibi

önemli dezavantajlara sahiptir. İnterkostal, paravertebral blok veya epidural analjezi gibi

teknikleri uygulamak önemli riskler içerir. Serratus plan bloğu (SAPB), kosta kırığı ağrısının

acil tedavisi için teknik olarak basit, nispeten güvenli ve etkili bir tekniktir.

Bu çalışmada serratus plane bloğunun kosta kırığına bağlı ağrı ile başvuran hastalarda ağrıya

ve kullanılan analjezik gereksinimini azaltmaya yönelik etkisi araştırıldı.

Materyal Method

Klinik araştırmalar etik kurulunda onay alındıktan sonra randomize kontrollü çalışma başlatıldı.

2017 Temmuz- 2019 Ocak tarihleri arasında hastanemize kosta kırığı ile başvuran, ağrısı olan

ve yazılı onamları alınan ASA I/II/III 18-75 yaş arası 60 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar

serratus plane bloğu yapılan ve yapılmayan grup olarak ikiye ayrıldı. Her iki gruba tramadol ile

hazırlanmış HKA (Hasta Kontrollü Analjezi) uygulandı. Hastaların demografik verileri (yaş,

cinsiyet, boy, kilo) total kullandıkları analjezik miktarı, NRS (Numerical Rating Scale) skorları

ve bulantı, kusma, hipotansiyon, blok yerinde enfeksiyon, hematom vs gibi komplikasyonlar

kayıt edildi.

Bulgular:

Her iki grupta hastaların demografik verileri ve başlangıç NRS skorları benzer bulundu.

Total analjezik tüketimi serratus plane bloğu yapılan grupta anlamlı olarak daha düşük bulundu.

30.dak., 1.,2.,4.,6.,12.,24. saatte ölçülen NRS skorları anlamlı olarak serratus plane bloğu

grubunda düşük bulundu. Hiçbir hastada komplikayon görülmedi.

Sonuç

Serratus plane bloğu kosta kırıklı hastalarda ağrı yönetiminde uygulanabilinecek etkin ve

güvenli bir tekniktir.

Anahtar Kelimeler: Serratus Plane bloğu, Ağrı, Kosta Kırığı


159

PEDİYATRİK HASTALARDA POSTOPERATİF AĞRI İÇİN EREKTÖR

SPİNA PLAN BLOK UYGULAMASI: KLİNİK DENEYİMLERİMİZ

Zehra Hatipoğlu1

1Çukurova Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anestezi ve Reanimasyon AD, Türkiye

[email protected]

Giriş ve amaç: Erektör spina plan (ESP) blok, erişkinlerde ve çocuklarda güvenli uygulama ve etkili

bir analjezik yöntemi olarak yakın zamanda kullanım oranı artmış olan paravertebral fasyal plan

bloğudur. Literatürde pediyatrik hastalarda bu konuda daha çok olgu sunumları bulunmaktadır. Biz 5

pediyatrik hastayı içeren 2 farklı cerrahi uygulamada (3 inguinal cerrahi, 2 apendektomi) ESP blok

uygulamasını sunmayı amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Erektör spina plan bloğu uygulanan olgular 2 -12 yaş aralığında, ASA I sınıflamasına

dahil elektif (inguinal bölge cerrahisi) ve acil şartlarda (apendektomi) ameliyata alınan hastalardı.

Ebeveynlerden blok uygulama öncesi yazılı onam alındı. Tüm olgulara standart genel anestezi

uygulandı.

İnguinal bölge cerrahisi uygulanan olgulara (2-7 y), anestezi indüksiyonundan sonra I-gel ile hava yolu

enstrümantasyonu sağlandı ve pron pozisyonuna alındılar. Cerrahi alan belirlenerek L1 seviyesinde

ultrason eşliğinde tek taraflı ESP blok (0.2 mL/kg %0.25’lik bupivakain) uygulandı. Postoperatif 24 saat

FLACC skoru ile ağrıları değerlendirildi. FLACC > 4 olan olgulara 15 mg/kg parasetamol uygulanması

planlandı.

Apendektomi uygulanan olgulara (10-12 y) ise entübasyon sonrası pron pozisyonda T 10 seviyesinde

ultrason eşliğinde bilateral ESP blok (0.2 mL/kg %0.25 bupivakain) uygulandı ve postoperatif hasta

kontrollü analjezi için morfin (15 mcg/kg, 15 dk lockout, 30 mg/100 mL) hazırlandı. Postoperatif 24

saat VAS skoru ile ağrıları değerlendirildi.

Bulgular: İnguinal bölge cerrahisi geçiren 3 olgunun postoperatif FLACC skorları ≤ 2 idi ve ek

analjezik uygulanmadı. Apendektomi uygulanan olguların ise postoperatif 24 saatlik VAS değerleri ≤

4 idi. Her 2 olgununda postoperatif 6. saatte bir kez HKA’ye ihtiyaçları olmuştu.

Sonuç: Literatürde sunulan olgu sunumları ve çalışmalar değerlendirildiğinde, ultrason eşliğinde ESP

bloğun farklı ameliyatlara göre uygulanması gereken vertebral seviye, lokal analjeziğin optimal dozu ve

volümü konusunda belirli bir konsensüs bulunmamaktadır. Biz cerrahi alanın örtüştüğü uygun

dermatom ve düşük volümlerde uyguladığımız lokal anestezik ile postoperatif etkin analjezi sağladık.

Ancak bu konuda prospektif, kontrollü çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır.

Anahtar kelimeler: Erektör spina plan blok; pediyatrik; postoperatif ağrı

Kaynaklar: 1.Elkoundi A, Bentalha A, El Kettani SEC, Mosadik A,& El Koraichi A. Erector spinae plane block

for pediatric hip surgery-a case report. Korean Journal of Anesthesiology 2019;72(1): 68.

2. Aksu C, Gürkan Y. Ultrasound guided erector spinae block for postoperative analgesia in pediatric

nephrectomy surgeries. Journal of Clinical Anesthesia 2018; 45: 35-36.



160

YÜKSEK RİSKLİ HASTALARDA ULTRASON EŞLİĞİNDE PSOAS

KOMPARTMAN BLOĞU VE SİYATİK BLOK

Gülçin Aydın, Işın Gençay, Kevser Peker, Zeynep Nur Akçaboy

Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Türkiye

[email protected]

Amaç: Geriatrik ve ASA riski yüksek hastalarda yapılan total kalça operasyonu ve femur

intertrokanterik kırıklarda ultrason eşliğinde yaptığımız psoas kompartman bloğu ve siyatik bloğun

intraoperatif ve postoperatif etkilerini sunmayı amaçlıyoruz.

Gereç ve Yöntem: Blok odasına gelen hastalara rutin monitorizasyon eşliğinde iv parasetamol 1 gr

infüzyonu sonrası sedasyon yapmadan, 2 L/dk O2 maske ile lateral dekübit pozisyon verildi. Ultrason

(Esaote MyLab 30, Geneva, İtalya) eşliğinde transvers proçes, vertebra, böbrek, psoas, erektor spina

and kuadratus lumborum kasları L4-5 seviyesinde konveks prob ile gözlendi. İğne inplane ultrason

rehberliğinde ilerletildi sinir stimülatörü ile 0.6 mA akıma kadar kuadriseps kas kontraksiyonu alınınca

20 mL lokal anestezik karışımı (10 mL %2’lik lidokain ve 10 mL %5’lik bupivakain) lumbar pleksus

etrafına enjekte edildi. Takiben siyatik sinir bloğunda hasta, blok uygulanacak kalça üstte olacak şekilde

lateral dekübit pozisyona alındı, kalça eklemi 400 fleksiyonda iken trokanter majör, tuber işhiadikum ve

siyatik sinir görüldü. İğne utrason rehberliğinde ilerletilerek, sinir stimülatörü ile 0.6 mA akıma kadar

ayak dorsofleksiyonu alınınca (5 mL %2’lik lidokain ve 5 mL %5’lik bupivakain) karışımı verildi.

Yeterli motor blok ve L1 üzeri sensoryal blok ile hastalar operasyon odasına alındı. Kalıcı kateterimiz

olmadığı için total kalça artroplastisi yapılan hastalara epidural kateter takıldı. Tüm hastalara 2 mg

morfin ve 100 mg ketamin ile iv sedasyon yapılarak operasyonun başlamasına izin verildi. Postoperatif

yoğun bakıma aldığımız hastaların ilk 8 saatte analjezik ihtiyaçları olmadı ve komplikasyon yaşanmadı.

Bulgular: Toplam 11 hastaya blok yapıldı. Hastalarımızın 7’si kadın, 4’ü erkekti. 3 hasta 65-74 yaş

aralığında iken, 8 hasta 75- 88 yaş aralığında idi. 5 hasta ASA 3, 6 hasta ASA 4 idi. 6 hastaya total kalça

artroplastisi, 5 hastaya femur trokanterik/intertrokanterik kırık nedeniyle operasyon yapılmıştı. Total

kalça artroplastisi yapılan sadece 2 hastaya intraoperatif dönemde epiduralden ilaç ( 4 ml %5’lik

bupivakain, 3 mL %2’lik lidokain, 3 ml %0.9 NaCl) yapıldı.

Sonuç: Yüksek riskli ve geriatrik hastalarda ultrason eşliğinde yapılan psoas kompartman ve siyatik

bloğun intraoperatif dönemde iyi bir anestezi tercihi olduğunu düşünmekteyiz. Aynı zamanda

postoperatif dönemde 8 saatlik analjezik etkinlik sayesinde iyi bir konfor sağladığını düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler: psoas kompartman bloğu, siyatik blok, ultrason, geriatrik hasta

Kaynaklar:

1. Amiri HR, Zamani MM, Safari S. Lumbar plexus block for management of hip surgeries.

Anesth Pain Med. 2014:8;4(3):e19407. doi: 10.5812/aapm.19407. eCollection 2014.

2. Green C, Byrne AM, O'Loughlin P, Molony D, Harmon D, Masterson E. Surgeon delivered

psoas compartment block in total hip arthroplasty. J Arthroplasty. 2014;29(2):393-6. doi:

10.1016/j.arth.2013.06.028. Epub 2013

3. de Leeuw MA, Zuurmond WW, Perez RS. The psoas compartment block for hip surgery: the

past, present, and future. Anesthesiol Res Pract. 2011;2011:159541. doi: 10.1155/2011/159541.

Epub 2011.

4. de Leeuw MA, Slagt C, Hoeksema M, Zuurmond WW, Perez RS. Hemodynamic changes

during a combined psoas compartment-sciatic nerve block for elective orthopedic surgery.

Anesth Analg. 2011;112(3):719-24. doi: 10.1213/ANE.0b013e318206bc30. Epub 2010


161

5. Seidel R, Barbakow E. Surgical treatment of proximal femoral fractures in high-risk geriatric

patients under peripheral regional anesthesia : A clinical case series]. Anaesthesist.

2019;68(2):108-114. doi: 10.1007/s00101-019-0537-7. Epub 2019.

6. Kadam VR, Reid D. Psoas compartment block for intraoperative anesthesia for fracture neck of

femur: Case report. J Anaesthesiol Clin Pharmacol. 2018;34(2):264-265. doi: 10.4103/0970-

9185.173333.


162

TOTAL KALÇA PROTEZİ CERRAHİSİNDE TRANSMUSKULER

QUADRATUS LUMBORUM BLOĞU

Ecem AYDIN KOÇOĞLU, İmge ÖZDEMİR, Canan COŞKUN, İsmet TOPÇU

Total kalça protezi ameliyatları şiddetli ağrı ile seyreden bir işlemdir. Bu cerrahiyi geçirenler genellikle

ileri yaşta, sınırlı kardiyak ve pulmoner rezerve sahip hastalardır. İlerleyen yaşla birlikte birçok organın

fizyolojik rezervinin azalması ve eşlik eden hastalıkların ciddiyeti, sınırlı kardiyak ve pulmoner rezerve

neden olabilmektedir. Bu yaş grubunda ilaçlara ve yan etkilere karşı duyarlılığın artması, ameliyat

sonrası analjezi yönteminin belirlenmesini daha önemli kılmaktadır. Bu bildiride total kalça protezi

cerrahisi sonrası akut postoperatif ağrı kontrolünde transmuskuler quadratus lumborum bloğunun (QLB)

etkinliğinin 11 hastadaki klinik sonuçları değerlendirilmiştir.

Olgular: Postoperatif ağrı kontrolü için QLB uygulanan hastaların tamamı primer total kalça protezi

cerrahisi için opere oldu. Olguların yaş ortalaması 55, E/K oranı 6/5 ve BMI ortalaması da 28.2’dir.

Tüm hastalara standart olarak genel anestezi uygulandı. Postoperatif dönemdeki ağrı kontrolleri

preoperatif dönemde yapılan QLB, cerrahi bitiminde uygulanan tek doz NSAİİ ve intravenöz hasta

kontrollü analjezi cihazı (PCA) ile sağlandı. Transmuskuler QLB bloğu hastalara preoperatif dönemde

blok ünitemizde USG eşliğinde, lateral pozisyonda, 15 ml %0,5 bupivakain ve 15 ml %2 lidokain ile

uygulandı. Hastaların postoperatif dönemde 1.-6.-12.-24. saatlerde mevcut ağrı durumları dinlenme ve

hareket halinde VAS (visual analog skala) ile değerlendirildi, VAS skoru 3’ün üzerinde olan hastalara

ek olarak intravenöz analjezi uygulandı. QLB uygulanan hastaların sadece 1’inin takiplerinde VAS

skoru 3’ün üzerinde geldi ve ek analjezik uygulandı, diğer 10 hastanın VAS skorları 3’ün altında geldi.

Total kalça protezi cerrahisinde QLB ile yeterli analjezi sağlanabilir. Böylece hastalarda postoperatif

dönemde yetersiz analjeziye bağlı gelişen komplikasyonlar azalır, hastaların derlenme süreleri kısalır ve

opioid kullanımı azaltılabilir kanaatindeyiz.

Anahtar kelimeler: QLB, Total kalça protezi, Postoperatif analjezi

Kaynaklar:

1. Priebe HJ. Theagedcardiovascular risk patient. Br J Anaesth2000;85:763-78

2. Stuart Green M, Ryan Hoffman C, Iqbal U, Olabisi Ives O, Hurd B. Transmuscular Quadratus

Lumborum Block Reduces Length of Stay in Patients Receiving Total Hip Arthroplasty. Anesth Pain

Med. 2018 Nov 20;8(6):e80233.


163

KONJENİTAL KALP CERRAHİSİNDE MEDİAN STERNOTOMİ

İNSİZYONUNDA SUBPEKTORAL İNTERFASİAL PLAN BLOĞUNUN

POSTOPERATİF ANALJEZİK ETKİNLİĞİ

Meltem Çakmak, Seda Özen Zunal, Yalçın Güvenli Sağlık Bilimleri Üniversitesi İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi

[email protected]

Giriş-Amaç:

Median sternotomi ile uygulanan konjenital kardiyak cerrahide postoperatif dönemde şiddetli ağrı

yakınması olabilmektedir. Etkin postoperatif analjezi, hasta konforu, erken ekstübasyon ve

rehabilitasyon sağlanması ve kronik ağrının önlenmesinde son derece önemlidir. Ağrı kontrolünde

sıklıkla kullanılan sistemik opioid analjeziklerin, solunum depresyonu, bulantı kusma ve üriner

retansiyon gibi yan etkileri nedeniyle kullanımları kısıtlanmaktadır. Spinal, kaudal anestezi,

paravertebral blok gibi rejyonal anestezi uygulamalarının opioid tüketimini ve yan etkileri azaltarak

hasta konforunu arttırdığı ve etkin postoperatif analjezi sağladığı bildirilmiştir.

Ultrasonografi(USG) eşliğinde uygulanan subpektoral interfasial plan(SIP) bloğu yeni tanımlanan

gövde plan bloklarından biridir. İnterkostal sinirlerin ön dallarının T2-6 düzeyinde bloke edilebileceği

öne sürülmektedir. Bu olgu sunumunda, median sternotomi ile ventriküler septal defekt(VSD) onarımı

uygulanan çocukta SIP bloğunun postoperatif analjezik etkinliği değerlendirilmiştir.

Olgu:

Altı aylık, 5 kg ağırlığında VSD tanısıyla konjenital kalp cerrahisi tarafından median sternotomi ile VSD

onarımı planlanan, ek sistemik hastalık öyküsü bulunmayan ASA II hasta, operasyona alındı. Genel

anestezi indüksiyonu sonrası ultrasonografi(USG) eşliğinde bilateral SIP bloğu uygulandı. Bunun için

6-13 MHz lineer USG probu, sağ 4 ve 5. İnterkostal aralıkta sternumun 2 cm lateraline sagittal planda

yerleştirildi. 22 G 50 mm iğne kaudalden sefale yönlendirilerek pektoralis majör ve eksternal interkostal

kas arasına yer doğrulama amacıyla 2 ml normal salin uygulanmasından sonra 1.25 ml %0.25

bupivakain uygulandı. Aynı işlem sol tarafta da tekrarlandı. Cerrahi bitiminde hastaya 5 mcg fentanil ve

1 mg rokuronyum İV uygulanarak entübe durumda çocuk yoğun bakım ünitesine nakledildi. Yoğun

bakım izleminde 1. saatte uygun hemodinamide ekstübe edilen hastaya yoğun bakım protokolleri

doğrultusunda analjezik olarak 15 mg/kg İV parasetamol her 6 saatte bir uygulandı. Ek opioid ihtiyacı

gözlenmedi. Hastanın FLACC ağrı skorları 3. 8. ve 24. Saatlerde sırası ile 2, 2, 0 olarak kaydedildi.

Hasta postoperatif 2. günde komplikasyonsuz olarak servis izlemine alındı.

Tartışma:

Median sternotomiye bağlı postoperatif ağrı kontrolünde, bilateral SIP bloğu uygulanması, opioid

tüketimi ve buna bağlı yan etkilerin azaltılmasına, erken rehabilitasyona katkı sağlayabilir. Bloğun

etkinliğinin gösterilmesinde farklı cerrahi gruplarında kontrollü çalışmalara ihtiyaç vardır.


164

PEDİATRİK HASTADA KAUDAL YOLLA UYGULANAN

BUPİVAKAİN VE LEVOBUPİVAKAİNİN POSTOPERATİF

ANALJEZİK ETKİNLİĞİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Tuğba YÜCEL1, Ayşe Surhan ÇINAR2, Faruk YILDIZ3

1,2, 3S.B.Ü. Şişli Hamidiye Etfal EAH,Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği,İstanbul,Türkiye

[email protected]

Giriş: Postoperatif ağrı cerrahi travma ile başlayan doku iyileşmesi ile azalan bir ağrıdır. Postoperatif

ağrının giderilmesi metabolik ve endokrin stres yanıtın azaltılması, mobilizasyon ve rehabilitasyon

süresinin azaltılması, tromboembolik olayların azaltılması, hastanede kalış süresi ve maliyetin

azaltılmasında önemli etkilere sahiptir. Pediatrik hasta grubunda ağrının emosyonel komponenti ön

plandadır.P ediatrik hasta grubu gelişimsel farklılıkları nedeniyle ağrıyı farklı algılayıp farklı ifade

ederler ve ağrı tedavisine farklı yanıt verirler. Pediatrik hastalarda postoperatif analjezi intravenöz

NSAİD, intravenöz opioidler, TAP (transversus abdominis plane) blokları ve başta kaudal blok olmak

üzere rejyonel anestezi uygulamaları ile sağlanmaktadır. Pediatrik hastada kaudal yolla uygulanan

bupivakain ve levobupivakainin postoperatif analjezik etkinliğinin karşılaştırılması amaçlandı.

Metod: Randomize,tek kör, prospektif çalışmamızda ASA I ve II olan,alt batın cerrahisi operasyonu

geçiren 2-5 yaş arası 40 hasta GRUP I (n=20)1 ml/kg %0.25 bupivakain ile GRUP II (n=20) 1 ml/kg

%0.25 levobupivakain ile kaudal blok yapılan hastalar uyanma odasındaki gruplardan habersiz hemşire

tarafından, Broadman’nın objektif ağrı skalası (OAS) kullanılarak postoperatif ağrı ve analjezi

gereksimini açısından değerlendirildi. Ek analjezi ihtiyacı ve veriler kaydedildi.

Bulgular: Çalışmamızda demografik verilerde iki grup arasında anlamlı fark bulunamadı. Her iki grupta

analjezi süreleri (6.3+3.3 saat) benzer bulundu. Her iki grupta yan etki görülmedi.

Tartışma: Dongare DH ve ark. yaptığı çalışmada ürogenital cerrahi ameliyatı geçiren çocuklarda

bupivakain ve deksametazon ile yapılan kaudal blok ile bupivakain ile kaudal blok ve ıv deksametazon

yapılan iki grup karşılaştırıldığında kaudal yolla deksametazonun adjuvan olarak kullanıldığı grupta

analzeji süresi daha uzun olduğu saptanmıştır. Sinha C ve ark. ise üç grup pediatrik alt batın cerrahisi

geçiren hastada 0.5 ml/kg ,1 ml/kg ve 1.25 ml/kg %0.125 levobupivakain ile yapılan kaudal anestezide

0.5 ve 1 ml/kg yapılan grup arasında anlamlı fark olmayıp, 1.25 ml/kg dozunda yapılan grupta analjezi

süresinin uzun olduğu ancak yan etkilerin gözlendiği bildirilmiştir.

Sonuç: Pediatrik hasta grubunda postoperatif analzeji için kaudal yolla uygulanan bupivakain ve

levobupivakain postoperatif analjezi süresini etkilemediğini, her iki ilaç arasında anlamlı bir fark

olmadığını gözlemledik.

Anahtar Kelimeler: pediatrik hasta, bupivakain, levobupivakain, postoperatif analjezi.


165

KONJENİTAL KALÇA ÇIKIĞI CERRAHİSİNDE ULTRASON

EŞLİĞİNDE TRANSMUSKÜLER QUADRATUS LUMBORUM

BLOĞUNUN POSTOPERATİF ANALJEZİK ETKİNLİĞİ:

RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA

Elif Oral Ahıskalıoğlu1, Ali Ahıskalıoğlu1, Kübra Selvitopi1, Uğur Peksöz1, Muhammed Enes

Aydın1, İrem Ateş1, Mine Çelik1

1Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Erzurum, Türkiye

Sunucu Yazar E-mail adresi: [email protected]

Amaç: Kalçanın gelişimsel displazisi (DKÇ), 1000 çocukta 3 ila 5 insidansı olan pediatrik

popülasyonun en önemli hastalıklarından biridir. Konjenital kalça çıkığı’nın açık cerrahi ile tedavi

edilmesi; etkisiz bir kapalı redüksiyondan sonra veya 18 aydan daha büyük çocuklarda yapılır. Bu

cerrahi tedavi sırasında çok sayıda femoral veya pelvik osteotomi ve tenotomi yapılır ve ciddi

postoperatif ağrıya neden olur. Bu çalışmanın amacı, DKÇ ameliyatı geçiren pediatrik hastalarda

ultrason eşliğinde quadratus lumborum bloğunun (QLB) analjezik etkisini değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada; etik kurul onayı alındıktan sonra kalça çıkığı ameliyatı geçirecek, 1-

8 yaş arası 40 çocuk rastgele iki grubu ayrıldı. Grup I (n =20) cerrahi öncesi 0,5 mL / kg/% 0,25

bupivakain ile ultrason eşliğinde transmüsküler QLB yapıldı. Grup II (n = 20) kontrol grubuna herhangi

bir müdahalede bulunulmadı. Her iki grubu da aynı postoperatif analjezi protokolü uygulandı. Ağrı

düzeyleri, ebeveynlerin memnuniyeti, ek parasetamol ve opioid tüketimi kaydedildi. Ağrı düzeyleri

FLACC (Yüz, Bacaklar, Aktivite, Ağlama, Consolability) ölçeği kullanılarak değerlendirildi.

Bulgular: QLB grubunda postoperatif 30 dakikalık ve 1., 2., 4., 6., 12. ve 24 saatlik FLACC skorları

kontrol grubuna göre düşüktü (p <0.05). QLB grubunda ebeveynlerin memnuniyeti daha yüksekti (p

<0.001). Opioid tüketimi kontrol grubunda QLB grubuna göre istatistiksel olarak yüksekti (15/20 vs

3/20 sırasıyla p <0.001).

Sonuç: Ultrason eşliğinde transmusküler QLB, DKÇ ameliyatı sonrası postoperatif analjezi sağlamak

için etkili ve alternatif bir rejyonel anestezik teknik olabilir.

Anahtar Kelimeler: kalçanın gelişimsel displazisi, quadratus lumborum blok, ultrasonografi


166

FASYA İLİAKA BLOĞU: ESKİ BLOK, YENİ YAKLAŞIM

Can Aksu1, Yavuz Gürkan1 1 Kocaeli Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Departmanı, Kocaeli, Türkiye

[email protected]

Özet:

Amaç: Fasya iliaka bloğu, femur fraktürü cerrahilerinde perioperatif analjezi amacıyla kullanılmaktadır.

Klasik teknikle yapılan bloğun etkinliği ile ilgili, literatürde, tartışmalı sonuçlar mevcuttur.

Suprainguinal yaklaşımla gerçekleştirilen fasya iliaka bloğu ile ilacın daha proksimale yayılarak lumbar

pleksusun tamamını uyuşturabileceği düşünülmektedir. Pediatrik bir olgumuzda uyguladığımız

suprainguinal fasya iliaka blok tecrübemizi paylaşmayı hedefledik.

Gereç ve Yöntem: Femur boyun fraktürü nedeniyle opere olmuş, plak değişimi ve revizyon cerrahisi

planlanan 8,5 yaşında, 43 kg, kız çocuğunun postoperatif ağrı kontrolü amacıyla preoperatif fasya iliaka

bloğu ve morfin ile hasta kontrollü analjezi (HKA) planlandı.

Hastaya standart monitörizasyon sonrası genel anestezi uygulandı. Bölgenin antiseptik temizliği

yapıldıktan sonra lineer ultrason probu kullanılarak superior anterior iliak kanat tespit edilerek, inguinal

ligament hizasında prob mediale doğru kaydırıldı (Res 1). İnguinal ligamentin üst kısmında fasya

iliakanın altına 20 ml %0,25 bupivakaine ile blok uygulandı.

Cerrahi bitiminde hastaya postoperatif analjezi amaçlı 15mg/kg iv paracetamol uygulandı. Ek analjezik

ihtiyacı olmadan derlenme ünitesinden servise taburcu edildi. Servis takiplerinde postoperatif ilk 12

saati oldukça ağrısız geçirdiği tespit edildi. 12. saatte numerik ağrı skalasında ağrı skoru 5 olan hastaya

ek olarak 15mg/kg iv parasetamol uygulandı. HKA ile 24 saatlik morfin tüketimi 10 mg olarak saptandı.

İlk ameliyatına göre ağrı tecrübesi sorgulandığında hasta memnuniyetini 10 üzerinden 8 olarak ifade

etti.

Sonuç: Suprainguinal yaklaşımla fasya iliaka bloğunun postoperatif ilk 12 saatte belirgin analjezik

etkisi tespit edilirken; sistemik analjezik ihtiyacı daha çok ikinci oniki saatte olmuştur. Fasya iliaka

bloğuna suprainguinal yaklaşımın etkinliği ile ilgili prospektif çalışmaların yapılmasına ihtiyaç

olduğunu düşünmekteyiz

Anahtar Kelimeler: Fasya iliaka bloğu, pediatrik anestezi, rejyonal anestezi, ortopedik cerrrahi,

postoperatif ağrı


167

Resim 1:

Resim 1: Supra inguinal yaklaşımla Fasya iliaka bloğu ultrason görüntüsü. EOM: Eksternal oblik kası,

IM, Iliacus kası, ASIS: Anterior superior iliac spine


168

Documents

Uluslararası Katılımlı 16. Ulusal Rejyonal Aneztezi Kongresi 27-30 … · 2019-07-18 · Uluslararası Katılımlı 16. Ulusal Rejyonal Aneztezi Kongresi 27-30 Nisan 2019, Çeşme,