ULNARIS ENTRAPMENT

Dr. G. Bessemans, Dr. S. Vanvolsem & Dr. M. WisselsNeurochirurgen

Wat is een ulnaris-entrapment-syndroom?

Een zenuw-entrapmentsyndroom is een aandoening waarbij klachten ontstaan

doordat een zenuw op een welbepaalde plek in een arm of been gekneld zit.

Bij het ulnaris-entrapmentsyndroom gaat het om de nervus ulnaris

die meestal gekneld zit ter hoogte van de binnenzijde van de elleboog.

Op deze plaats verloopt deze zenuw door een nauwe beenderige goot. Door her-

haald of regelmatig langdurig plooien van de elleboog of door veelvuldig op de

elleboog te steunen kan de zenuw daar uiteindelijk beschadigd geraken. Dit kan leiden

tot tintelingen in de ringvinger, pink en/of verzwakking van de knijpkracht in de hand

en van de vingerspreiding. De klachten zijn vaak het meest uitgesproken ’s nachts.

Bij heel lichte vormen van het ulnaris-entrapmentsyndroom wordt soms een

nachtelijke spalk voorgeschreven. Deze verhindert dat de zenuw afgekneld geraakt

wanneer de elleboog tijdens de slaap gedurende langere tijd geplooid gehouden wordt.

Zodra de beknelling wat ernstiger is, heeft deze behandeling weinig nut.

Wanneer het een matig ulnaris-entrapmentsyndroom betreft, wordt soms geprobeerd

met een cortisone-inspuiting de klachten onder controle te brengen. Door het

ontstekingsremmend effect wordt gepoogd de geprikkelde zenuw te ontzwellen.

Dikwijls is het effect van dergelijke inspuitingen langdurig maar niet blijvend.

Vaak is een operatie de beste behandeling. Dit is met name het geval bij

steeds terugkerende klachten, wanneer de klachten erg storend zijn en zeker wanneer

een aantasting is van de bezenuwing van de handspieren.

De behandeling voor ulnaris-entrapment-syndroom?

De operatie heeft tot doel de geknelde zenuw vrij te maken en nieuwe beschadigingen

in de toekomst te vermijden. Dat wordt gedaan door de zenuw uit de ellebooggoot los te

maken en hem naar de binnenzijde van de elleboog te verhuizen.

De operatie gebeurt meestal onder algemene verdoving.

Welke voorbereiding is er nodig?

• Voor deze operatie moet u nuchter te blijven.

• De meeste medicamenten kan u gewoon blijven doornemen.

• Sommige BLOEDVERDUNNERS moeten tijdig worden gestopt. Verwittig uw arts

wanneer u bloedverdunners gebruikt. Deze kan bepalen of ze moeten worden gestopt

en of er in de plaats onderhuidse spuitjes nodig zijn.

Wat gebeurt er tijdens de operatie?

Wat gebeurt er na de ingreep?

• In de loop van de eerste dagen na de ingreep kan de wonde wat pijn en last veroor-

zaken. Om deze reden wordt er voor de eerste dagen een draagdoek ter ondersteu-

ning aangemeten. Deze mag echter niet te lang gedragen worden en moet verschil-

lende malen per dag uitgedaan worden om de elleboog goed te mobiliseren.

• Qua pijnstilling zou paracetamol (Dafalgan°,...) moeten volstaan. Mocht dit niet het

geval zijn, dan moet u de huisarts contacteren voor een wondcontrole.

• De hechtingen kunnen verwijderd worden vanaf 14 dagen na de ingreep (tenzij de

behandelende arts deze periode verlengt, bv omwille van suikerziekte of een herin-

greep.

De hechtingen worden verwijderd door de huisarts, die van deze gelegenheid gebruik

maakt om een wondcontrole uit te voeren. Aangezien het litteken over de strekzijde

van het gewricht loopt, kan dit soms wat minder mooi (met breder litteken) genezen.

Welke nevenwerkingen zijn er mogelijk?

Bij elke behandeling bestaat een risico op nevenwerkingen en verwikkelingen. Net als bij

iedere operatie bestaat ook hier een (klein) risico op nabloeding of wondinfectie. Nu en

dan treedt een beschadiging op van de zenuwtakjes die de huid aan de binnenzijde van

de voorarm bezenuwen. Dit kan leiden tot een verminderde gevoeligheid.

Ook de algoneurodystrofie is een extreem zeldzame verwikkeling waarbij de besturing

van de bloeddoorstroming van de hand of de voorarm verstoord wordt. Dit kan onder

andere leiden tot een erg pijnlijke gezwollen verkleuring van de hand.

Welke resultaten mogen er verwacht worden?

In de meeste gevallen zullen de pijn en de (nachtelijke) tintelingen erg snel (over

verloop van enkele dagen) verbeteren tot volledig verdwijnen. Wanneer er vóór de

operatie krachtsverlies bestaat, verloopt het herstel hiervan vaak trager en onvolledig.

Dikwijls wordt hiervoor aanvullende kinesitherapie toegepast.

Het resultaat van de operatie hangt af van verschillende factoren. Zelfs als de zenuw door

de ingreep goed en volledig wordt vrijgelegd, bestaat soms nog de kans op restlast. Deze

treedt vooral op wanneer de beknelling zeer ernstig was of erg lang bestond vooraleer

heelkundig behandeld werd, zodat een onherstelbare schade ontstond.

Tot slot

De inhoud van deze brochure is slechts een leidraad. Het doel is u zo goed

mogelijk te informeren en voor te bereiden op de behandeling.

Heeft u nog vragen?

Aarzel dan niet en neem contact op met de pijnverpleegkundige of uw

behandelende arts.

Dr. G. Bessemans

Neurochirurg

Tel. secretariaat: 011 71 58 93

Dr. S. Vanvolsem

Dr. M. Wissels

Neurochirurgen

Tel. secretariaat: 011 71 58 92

Publicatiedatum: Mei 2017Sint-Franciscusziekenhuis P. Paquaylaan 129 | 3550 Heusden-ZolderTel. 011 71 50 00 | Fax. 011 71 50 01 | www.sfz.be