Ekoloji

TRAKYA'DA BOTANİK GEZİLERİDr. Ahmet ASAN Dr. Celal YARCITrakya Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü, EDİRNE

Anahtar Kelimeler:Trakya,Istranca ormanları,Bitki örtüsü

ÖZET

1985 yılından bağlıyarak, Trakya'nın çeşit-li bölgelerine botanik amaçlı geziler yapılmıştır.Bu makalede, geziler esnasında yapılan gözlem-ler ve bölgenin bitki örtüsü hakkında çeşitli bil-giler verilmiştir..

GİRİŞ

Bölgenin Tanımı: Trakya Bölgesi, Türki-ye'nin kuzey batısında bulunmakta olup, yakla-şık olarak 25.000. km2'lik yüzölçümüyle Türki-ye'nin %3'ünü oluşturmaktadır. Bölge, 3 yön-den (Doğu, kuzey ve güney) denizle çevrilidir.Batı bölümü ise Bulgaristan ve Yunanistan'akomşudur. Bölgenin kuzey ve güneyi dağ, içkesimleri ise antropojen step karakterindedir.Bölgenin kuzey kesimi genel olarak kuzeybatı-güneydoğu yönünde uzanan Istranca (Yıldız)dağları ile çevrilmiştir. Güney kesimi ise, doğu-batı yönünde uzanan Ganos (Işık) dağları ve budağların batıya doğru uzantısı olan Koru dağlarıile kuşatılmış durumundadır. Bölgenin iç kesim-

leri Ergene Nehri tarafından sulanmaktadır. Böl-genin batısında Bulgaristan ve Yunanistan'asınır teşkil eden Meriç Nehri ve kolları bulun-maktadır.

Bölge, bitki örtüsü bakımından çok zengin-dir. Türkiye florasını teşkil eden yaklaşık 10.000çiçekli bitki türünün, yaklaşık 2600 kadarı böl-gede bulunmaktadır. Diğer bir deyişle Türkiyeyüzölçümünün %3'ünü oluşturan bölge, tümçiçekli bitki florasının %25'ini kapsamaktadır.Bu floristik zenginliğin çeşitli nedenleri vardır.En önemli nedenler edafik (toprak özellikleri)ve klimatikdir. Kahverengi orman toprakları,rendzinalar, grumusoller gibi verimli topraklarbölgede oldukça yaygındır. Bölge, klimatik yön-den oldukça farklı varyasyonlara sahiptir. Kara-deniz kıyılarında, tipik nemli, serin ve yağışlıkaradeniz iklimi; iç kesimlerde, yazları sıcak vekurak, kışları soğuk olan tipik kara iklimi (Kon-tinental iklim); güney ve güneybatı ile, Karade-niz kıyılarında lokal olarak tipik Akdeniz iklimigörülmektedir ki', yazlan sıcak ve kurak, kışlarıise ılıman ve yağışlıdır. Akdeniz iklimi ve tipikbitki örtüsü olan maki, bütün özellikleriyle dahaçok bölgenin güney batısını meydana getirenGelibolu yarımadasında görülmektedir.

l

Mert Gölü ( Kocagöl )'den bir görünüm (İğneada).

BÖLGENİN BİTKİ ÖRTÜSÜ

Bölgedeki floristik elementlerbaşlıca 3 kategori altında toplana-bilir.

l. Genellikle kuzey kısımlardayer alan ve okyanusal iklim etkisiile meydana gelmiş bulunan veesas elementini Fagus orientalisLipsky (Kayın) ve Rhododendronp(tfiticum L. (Orman gülü)'nünmeydana getirdiği nemli ormanlar.Bu ormanlarda, verilen iki bitkidışında, genel olarak Carpinus L.(Gürgen) türleri, Corylus avellanaL (Fındık), Acer L. (Akçaağaç),Cornus mas L. (Kızılcık) gibi bitki-

[26J-NİSAN-MAYIS-HAZİRAN 1993 SAYI-7

Çevre Dergisi

ler bulunmaktadır. Istranca dağları-nın güneye bakan yamaçlarında ise,genel olarak Quercus L. (Meşe)türlerinden meydana gelen orman-lar vardır. Bu türler arasında Quer-cus dschorochensis C. Koch. Quer-cus frainetto Ten. ve Quercus cer-ris L. sayılabilir.

2. Genellikle Güney ve Güney-batı kesiminde yer alan tipik Akde-niz makisi. Bu maki formasyonu,Karadeniz kıyısında ve Akdenizikliminin görüldüğü yerlerde ada-cıklar halinde bulunmaktadır. Bubölgede, Nerium oleander L. (Zak-kum), olea europaea L. (Zeytin),Spartium junceum L. (Katırtırnağı), Fagus orientalis-rhododendron ponticum bitki grubundan bir görünüm ( Demirköy)

Kanlısırt'dan Çanakkale Boğazı'nın Görünümü (Gelibolu).

Juniperus L. (Ardıç) gibi bitkilerbulunmaktadır. Maki formasyonu,Karadeniz kıyılarında pseudomakişekline dönüşmekte olup, maki ele-mentlerini daha az oranda temsiletmektedir.

Maki elemanları, İstanbul'danİğneada'ya kadar olan kıyı bölgele-rinde yapraklarını döken çalılarlabirarada yer alır. Ancak kuzeybatı-ya gidildikçe tedricen azalır. Makielemanları, Karadeniz kıyıları bo-yunca daha dar bir şerit oluştururlarve iç kesimlere daha fazla sokul-mazlar. Maki örtüsü, Gelibolu Yarı-madası'nın ucuna kadar yayılış gös-

terir .

3. Bölgenin iç kesimlerinde genellikle Iran-Turan elementlerinden meydana gelen bir stepsahası bulunmaktadır. Bölgede, genellikle Chry-sopogon gryllus (L.) Trin., Peştuca L., KoeleriaP er s., Hordeum L. gibi Poaceae (Buğdaygiller)üyeleri ile, genellikle Ranunculaceae (Düğünçi-çeğigijler), Scrophulariaceae, Rosaceae (Gülgil-ler), Asteraceae (Papatyagiller), Brassicaceae(Turpgiller), Fabaceae (Baklagiller) ve Lamia-ceae (Ballıbabagiller) gibi familyalara ait bitki-ler bulunmaktadır.

Kanlısırt'dan Gelibolu Yarımadasının Görünümü (Gelibolu).

NİSAN-MAYIS-HAZİRAN 1993 SAYI-7-[27]

Ekoloji

Istranca kesimi:

Istranca dağlan, Trakya'nın doğusunda,Kuzeybatı-Güneydoğu istikametinde uzanır ve1031 m. yüksekliğe kadar ulaşır. Burada nemli-

jlıman ormanlar daha fazladır. Istrancalann enyükselNcesimi Kırklareli ile Demirköy arasında-dır. Edirne'ye yaklaştıkça yükseklik azalır veLalapaşa'ca plato görünümünü alır. Istranca dağkütlesi, güneyden Ergene havzasına inen akarsu-larla ayrılmıştır. Genellikle granit ve gnays anakayaları üzerinde yer alan bu kesimlerdekiorman örtüsü altında sık ve kalkersiz kahverengiorman topraklarına rastlanır. Şiddetli erozyonauğrayan tepelerde bu örtü seyrekleşmiş ya datamamen ortadan kalkmıştır2.

Istrancalar üzerinde tipik bir vejetasyonörtüsü kesidi Demirköy-Yeniceköy arasındagörülmektedir 4. Dönmez 4'e göre, Demirköy-Yeniceköy kesidinde, güneyde 450 m.'ye kadartarım alanı, 400-600 m. arasında meşe ve gür-gen çalılıkları, 600 m.'den sonra meşe-gürgenve kayın karışık ormanları başlar. 700-750m.'den sonra kayın, floradaki oranını arttırarakzirveye doğru birlikler teşkil eder. Kuzey yama-cı boyunca saf kayın ormanları geniş yer kaplarve bu kesimde ormanaltı R. ponticum, Daphnepontica L., Euphorbia amygdaloides L., Hyperi-cum L., Trifolium L. ve eğrelti otlarıyla kaplıdır.Demirköy'e kadar devam eden kayın ormanlarıburada yerini sapsız meşeye bırakır ve buradaormangülleri görülmemektedir. Meşeler içindegürgen, yabani erik ve dere içlerinde fındık karı-şır. Orman altı florada Cratageus monogynaJacq. ve Ruscus aculeatus L. görülmektedir.

Yarcı5, Demirköy ve civarında yaptığı flo-ristik araştırmalarda bölgenin bitki örtüsüyleilgili olarak çeşitli gözlemlerde bulunmuştur. Bugözlemler şöyle özetlenebilir: Armutveren köyücivan, Quercus türleriyle, seyrek olarak Carpi-nus betulus L. Corylus L., Crataequs L. Pyrusamygdaliformis Vill. gibi bitkilerin ağırlıktaolduğu kanşık ormandan oluşan bir bitki örtü-süyle kaplıdır. Tahrip olmuş alanlarda, ağaççıkve çalı formunda bitkiler vardır. Ayrıca bu açıkalanlarda otsu bitkiler de hakimdir. Gökyakaköyü civannda, F. orientalis ağırlıklı Quercusve C. betulus'âan oluşan karışık orman bulun-maktadır. Bulgaristan sınırına yakın olan Yiğit-başı köyü civarında ise genellikle Q. frainetto

ormanı hakimdir. Bu ağacın hakim olduğu kan-şık orman, Sislioba köyü civarında da mevcut-tur. Yeniceköy civarında kültive olan Pinus nig-ra ssp. pallasiana (Lamb.) Holmboe. ormanıbulunmaktadır. Ancak burada ormanaltı florasıhemen hemen hiç yoktur. Aynı orman, Demir-köy-İğneada arasında da vardır.

Istrancalann Karadenize kıyı teşkil edenbölümlerinde Fagus ve Quercus önemini kaybe-der. Bu bölge, çok özel bir orman türü olan"Longos (Subasar)" ormanları ile kaplıdır. Buorman, Erikli gölü ile Kocagöl (Mert gölü)'nünIstranca etekleriyle birleştiği düşük irtifalı veçok nemli bölgelerde gelişmiştir. Bu bölgeleraluvial tip topraklara sahip olup, geçmişde göltabanı olduğu tahmin edilmektedir. Bu ormanla-rın tipik ağaçları şöyle özetlenebilir: Alnus gluti-nosa (L.) Gaertner, Fraxinus ornus L., Ulmuscampestris L., Acer campestre L., Salix alba L.ormanaltı florası olarak da, Rubus canescensDC. Hedera helix L., Veronica hederifolia L.,Viola silvatica Sensu Boiss. Ranunculus ficariaL. gibi bitkiler sayılabilir4. Longos ormanlannınbazı kesimlerinde orman çok sıkdır ve yürümekhemen hemen imkansızdır.

Asan 5, Longos ormanlarında makrofungus-larla (Şapkalı Mantarlar) ilgili yaptığı araştırma-larda, çok zengin bir florayla karşılaşmıştır. Buormandan çeşitli makrofungus örnekleri toplan-mış ve teşhisleri yapılmıştır. Istranca ormanla-nnda yağmur yağmadığı zamanlar makrofungusörneklerine rastlanmadığı halde, Longos orman-larında kış mevsimi dışında yapılan gezilerdegenellikle örnek toplanmıştır. Bölgeden topla-nan makrofungus örnekleri, Trakya Üniversitesi,Fen-Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü Her-

Yol kenarında bitki örnekleri toplama çalışmalarından bir görü-nüm ( Çanakkale Boğazı - Gelibolu ).

NİSAN-MAYIS-HAZİRAN 1993 SAYI-7

Çevre Dergisi

baryumu (EDTU)'nda saklanmaktadır. Bölgehalkıyla yaptığımız sohbetlerde, makrofungusla-rm bol bulunduğu ilkbahar ve sonbahar mevsim-lerinde çeşitli kişilerin bölgede büyük miktardamakrofungus topladıkları ve toplama esnasındabölge halkına ücret karşılığı toplama yaptırdık-ları belirtilmiştir.

12 Haziran 1985'de yaptığımız gezide,Edirne'den Demirköy'e giderken, İskenderköy,Sögütlüdere, Hasköy, Ürünlü, İnece, Kırklareli,Kızılcıkdere, Üsküpdere, Kaynarca, Pınarhisar,Erenler, Poyralı ve İslambeyli GüzergahındanYeniceköy'e vardık. Burası, Istranca ormanları-nın başlangıcı olarak kabul edilebilir. Kuşkusuz,buraya kadar olan kesimde seyrekde olsa ağaç-lara rastlanmaktadır. Ancak, orman yoğunluğuburadan itibaren oldukça artmaktadır. Bu nokta-da, Demirköy'e giden yoldan sola sapıldığındaIstranca dağlarının zirvesine vanlabilmektedir.Burada, çeşitli Campanula L. ve Digitalis L.örnekleri toplandı. Asfalt yol izlenerek, Velikaköprüsü üzerinden Demirköy'e varılabilir. Yeni-ceköy ile Demirköy arasında seyrine doyulmazmanzaralar vardır.

Trakya florasıyla ilgili birçok araştırmayapılmıştır. 6'28. Ancak biz, bu araştırmalarınbirbirleriyle kıyaslanmasını yapıp tartışmaktanziyade, kendi gözlemlerimizi sunmaya çalıştık.

* 12 Haziran 1985 ve 14 Haziran 1985 tarihlerin-de, Edirne-Demirköy ve Edirne-Keşan-Koru dağıgüzergahlarını takip ederek yapmış olduğumuz gezile-re, Prof. Dr. Hüsnü DEMİRİZ ile Merhum, Prof. Dr.Baki KASAPLIGİL'de katılmıştır. Türk sistematikbotaniğine büyük katkıları olan KASAPLIGİL, bugezilerimize, Amerika Birleşik Devletleri'nden gelipTrakya Üniversitesi'ni ziyaretinde iştirak etmiştir. Bilgive görgüsünden geniş ölçüde yararlandığımız sayınKASAPLIGİL'i saygıyla anıyoruz.

SUMMARY

The botany excursions were carried out byus to various area of Thrace region as startingfrom 1985 year. in this paper, Various knowled-ges about flora of region explained duringexcursions.

KAYNAKLAR1) AKMAN Y. Climats et Bioclimats Mediterrancens en Turqui-

e. Ecoiogia Mediterr. 8(1/2): 73-87, 1982.2) YURT ANSİKLOPEDİSİ. Cild 4. Anadolu Yayıncılık. 2551-

2560, 1982.3) Marmara Havzası Toprakları. Köyişleri ve Kooperatifler Bak.

Yay. No: 29, Topraksu Genel Md. Yay. No: 309, Raporlar SerisiNo: 91. 1980, Ankara.

4) DÖNMEZ Y. Trakya'nın Bitki Coğrafyası, ist. Ünv. Yay. No:1321, 1968.

5) YARCI C. Demirköy (Kırklareli) ve Civarının flora ve vejetas-yonu. Doktora tezi. 150 S. Ege Ünv., Fen Bil. Enst. Biyoloji Anabl.Dalı., 1991.

6) ASAN A, GÜCÎN F. Istranca Dağlarında (Trakya) BelirlenenBazı Makrofunguslar. X. Ulusal Biyoloji Kongresi. Bildiri kitabı.Cild 2, 155-162, 1990, Erzurum.

7)* BAYTOP A. Soğuksu-Yeşilköy gezisi. Türk Biol. Derg. 8:90, 1958.

8)* BAYTOP A. Halkah-Florya gezisi. Türk Biol. Derg. 10: 139,1960.

9)* BAYTOP A. Trakya'da Botanik Gezilerimiz. Türk Biol.Derg. 11:38,1961.

10) DAVIS PH. Flora of Turkey and the East Aegean Islands.Vol. 1-9 and supll. Edinburg at the Univerity Press. 1965-1988.

11) WEBB DA. The flora of European Turkey. Proc Roy IrıshAcad. Sect. B. 65 (1): 1-100, 1966.

12) DEMtRÎZ H A new Consolida for the flora of Europe: Con-solida raveyi (Boiss.) Schröd. ist Ünv. Fen Fak. Meç. Seri B. 42 (1-4): 91-93, 1977.

13) BAYTOP A DEMİRlZ H. Rare plants and endemics in Tur-key in Europe. ist Ünv. Fen Fak Meç. Seri B. 45: 109,111, 1982.

14) TUTEL B The genus Plantago in European Turkey. ist Ünv.Fen Fak. Meç. Seri B. 45: 99-108, 1982.

15) 1LARSLAN R. ÇIRPICI A. MAL YER H. Türkiye'nin Al(E) karesinden yeni floristik kayıtlar. Doğa Tr Bot Derg. 12 (3):243-247, 1988.

16) ÖZHATAY N. DALGIÇ G. Muscari tenuiflorum in Europe-an Turkey: Description, distribution, karyotype. J Fac Phar ist. 25:17, 1989.

17) AKTAÇ N. ÇAMLITEPE Y. DANE F. Hasatçı karıncalar(M. oertzeni Forel, M. semifurus (Andre)-Hym: Formicidae)'ınyuva yapıları ve tohum depoları üzerinde ön araştırma. X UlusalBiyoloji Kongresi. Bildiri Kitabı. 183-192, 1990, Erzurum.

18) BOLAT N, AYDIN A. Edirne ili Silene (Caryophllaceae)cinsi G Grubu türleri üzerinde morfolojik, anatomik ve korolojikçalışmalar. X. Ulusal Biyoloji Kongresi. Bildiri Kitabı. Cild 2. 1-10,1990, Erzurum.

19) ARDA H. OLGUN G. Edirne çevresindeki Hypericum L.(Guttiferae) türleri üzerinde morfolojik, anatomik ve karyolojikaraştırmalar. X. Ulusal Biyoloji Kongresi. Bildiri Kitabı. 21-31,1990, Erzurum.

20) KAPTANOĞLU HN. DANE F. Edirne civarındaki bazı boyabitkilerinin yayılışları ve boyama özelliklerinin incelenmesi. X. Ulu-sal Biyoloji Kongresi. Bildiri Kitabı. Cild 1. 11-21, 1990, Erzurum.

21) DANE F. OLGUN G. Edirne, ilindeki bazı Verbascum L. tür-lerinin morfolojik, korolojik özellikleri ve tohumlarının SEM tekni-ği ile incelenmesi. X. Ulusal Biyoloji Kongresi. Bildiri Kitabı. Cild1.373-383, 1990, Erzurum.

22) SEÇMEN Ö. LEBLEBİCİ E. Aquatic flora of Thrace (Tur-key). Wildenowia. 20: 53-65, 1991.

23) OLGUN G. Trakya Florası Atlası. Fas. l . Trakya Ünv. Fen-,Ede.Fak. Biyoloji Böl Yay. No: 8, 1991, Edirne.

24) ÖZHATAY N. JOHNSON MAT, MATHEW B, DALGIÇ G.A new hexaploid Bellevalia (Hyacinthaceae) from European Tur-key. Bot J Linnean Soc. 107: 89-99, 1991.

25) DALGIÇ G. Cytotaxonomical studies on the genus Muscariin European Turkey. Bot Chron. 10: 819-825, 1991.

26) BAŞAK N. The genus Fritillaria (Liliaceae) in EuropeanTurkey. Bot Chron. 10: 841-844, 1991.

27) DALGIÇ G. Trakya Florası Atlası. Fas. 2. Trakya Ünv Fen-Ede.Fak. Biyoloji Böl.Yay.No: 9, 1992, Edirne.

28) DANE F. OLGUN G. A new record for the flora of Turkey.Doğa tr J Bot. 16: 18-20, 1992.

*lşaretli yayınlar elde edilememiştir.

NİSAN-MAYIS-HAZİRAN 1993 SAYI-7

Çevre Dergisi

baryumu (EDTU)'nda saklanmaktadır. Bölgehalkıyla yaptığımız sohbetlerde, makrofungusla-nn bol bulunduğu ilkbahar ve sonbahar mevsim-lerinde çeşitli kişilerin bölgede büyük miktardamakrofungus topladıkları ve toplama esnasındabölge halkına ücret karşılığı toplama yaptırdık-ları belirtilmiştir.

12 Haziran 1985'de yaptığımız gezide,Edirne'den Demirköy'e giderken, İskenderköy,Sögütlüdere, Hasköy, Ürünlü, İnece, Kırklareli,Kızılcıkdere, Üsküpdere, Kaynarca, Pınarhisar,Erenler, Poyralı ve İslambeyli GüzergahındanYeniceköy'e vardık. Burası, Istranca ormanları-nın başlangıcı olarak kabul edilebilir. Kuşkusuz,buraya kadar olan kesimde seyrekde olsa ağaç-lara rastlanmaktadır. Ancak, orman yoğunluğuburadan itibaren oldukça artmaktadır. Bu nokta-da, Demirköy'e giden yoldan sola sapıldığındaIstranca dağlarının zirvesine vanlabilmektedir.Burada, çeşitli Campanula L. ve Digitalis L.örnekleri toplandı. Asfalt yol izlenerek, Velikaköprüsü üzerinden Demirköy'e varılabilir. Yeni-ceköy ile Demirköy arasında seyrine doyulmazmanzaralar vardır.

Trakya florasıyla ilgili birçok araştırmayapılmıştır. 6>28. Ancak biz, bu araştırmalarınbirbirleriyle kıyaslanmasını yapıp tartışmaktanziyade, kendi gözlemlerimizi sunmaya çalıştık.

* 12 Haziran 1985 ve 14 Haziran 1985 tarihlerin-de, Edirne-Demirköy ve Edirne-Keşan-Koru dağıgüzergahlarını takip ederek yapmış olduğumuz gezile-re, Prof. Dr. Hüsnü DEMİRİZ ile Merhum, Prof. Dr.Baki KASAPLIGİL'de katılmıştır. Türk sistematikbotaniğine büyük katkıları olan KASAPLIGİL, bugezilerimize, Amerika Birleşik Devletleri'nden gelipTrakya Üniversitesi'ni ziyaretinde iştirak etmiştir. Bilgive görgüsünden geniş ölçüde yararlandığımız sayınKASAPLIGİL'i saygıyla anıyoruz.

SUMMARY

The botany excursions were carried out byus to various area of Thrace region as startingfrom 1985 year. in this paper, Various knovvled-ges about flora of region explained duringexcursions.

KAYNAKLAR1) AKMAN Y. Climats et Bioclimats Mediterrancens en Turqui-

e. Ecologia Mediterr. 8(1/2): 73-87, 1982.2) YURT ANSİKLOPEDİSİ. Cild 4. Anadolu Yayıncılık. 2551-

2560, 1982.3) Marmara Havzası Toprakları. Köyişleri ve Kooperatifler Bak.

Yay. No: 29, Topraksu Genel Md. Yay. No: 309, Raporlar SerisiNo: 91. 1980, Ankara.

4) DÖNMEZ Y. Trakya'nın Bitki Coğrafyası, îst. Ünv. Yay. No:1321, 1968.

5) YARCI C. Demirköy (Kırklareli) ve Civarının flora ve vejetas-yonu. Doktora tezi. 150 S. Ege Ünv., Fen Bil. Enst. Biyoloji Anabl.Dalı., 1991.

6) ASAN A, GÜClN F. Istranca Dağlarında (Trakya) BelirlenenBazı Makrofunguslar. X. Ulusal Biyoloji Kongresi. Bildiri kitabı.Cild 2, 155-162, 1990, Erzurum.

7)* BAYTOP A. Soğuksu-Yeşilköy gezisi. Türk Biol. Derg. 8:90, 1958.

8)* BAYTOP A. Halkah-Florya gezisi. Türk Biol. Derg. 10: 139,1960.

9)* BAYTOP A. Trakya'da Botanik Gezilerimiz. Türk Biol.Derg. 11:38,1961.

10) DAVIS PH. Flora of Turkey and the East Aegean Islands.Vol. 1-9 and supll. Edinburg at the Univerity Press. 1965-1988.

11) WEBB DA. The flora of European Turkey. Proc Roy InshAcad. Sect. B. 65 (1): 1-100, 1966.

12) DEMlRIZ H A new Consolida for the flora of Europe: Con-solida raveyi (Boiss.) Schröd. ist Ünv. Fen Fak. Meç. Seri B. 42 (1-4): 91-93, 1977.

13) BAYTOP A DEMlRtZ H. Rare plants and endemics in Tur-key in Europe. ist Ünv. Fen Fak Meç. Seri B. 45: 109,111, 1982.

14) TUTEL B The genus Plantago in European Turkey. ist Ünv.Fen Fak. Meç. Seri B. 45: 99-108, 1982.

15) ILARSLAN R. ÇIRPICI A. MAL YER H. Türkiye'nin Al(E) karesinden yeni floristik kayıtlar. Doğa Tr Bot Derg. 12 (3):243-247, 1988.

16) ÖZHATAY N. DALGIÇ G. Muscari temtiflorum in Europe-an Turkey: Description, distribution, karyotype. J Fac Phar ist. 25:17, 1989.

17) AKTAÇ N. ÇAMLITEPE Y. DANE F. Hasatçı karıncalar(M. oertzeni Forel, M. semifurus (Andre)-Hym: Formicidae)'ınyuva yapıları ve tohum depolan üzerinde ön araştırma. X UlusalBiyoloji Kongresi. Bildiri Kitabı. 183-192, 1990, Erzurum.

18) BOLAT N, AYDIN A. Edirne ili Silene (Caryophllaceae)cinsi G Grubu türleri üzerinde morfolojik, anatomik ve korolojikçalışmalar. X. Ulusal Biyoloji Kongresi. Bildiri Kitabı. Cild 2. 1-10,1990, Erzurum.

19) ARDA H. OLGUN G. Edirne çevresindeki Hypericum L.(Guttiferae) türleri üzerinde morfolojik, anatomik ve karyolojikaraştırmalar. X. Ulusal Biyoloji Kongresi. Bildiri Kitabı. 21-31,1990, Erzurum.

20) KAFTANOĞLU HN. DANE F. Edirne civarındaki bazı boyabitkilerinin yayılışları ve boyama özelliklerinin incelenmesi. X. Ulu-sal Biyoloji Kongresi. Bildiri Kitabı. Cild 1. 11-21, 1990, Erzurum.

21) DANE F. OLGUN G. Edirne, ilindeki bazı Verbascum L. tür-lerinin morfolojik, korolojik özellikleri ve tohumlarının SEM tekni-ği ile incelenmesi. X. Ulusal Biyoloji Kongresi. Bildiri Kitabı. Cild1.373-383, 1990, Erzurum.

22) SEÇMEN Ö. LEBLEBİCİ E. Aquatic flora of Thrace (Tur-key). Wildenowia. 20: 53-65, 1991.

23) OLGUN G. Trakya Florası Atlası. Fas. 1. Trakya Ünv. Fen-,Ede.Fak. Biyoloji Böl Yay. No: 8, 1991, Edirne.

24) ÖZHATAY N. JOHNSON MAT, MATHEW B, DALGIÇ G.A new hexaploid Bellevalia (Hyacinthaceae) from European Tur-key. Bot J Linnean Soc. 107: 89-99, 1991.

25) DALGIÇ G. Cytotaxonomical studies on the genus Muscariin European Turkey. Bot Chron. 10: 819-825, 1991.

26) BAŞAK N. The genus Fritillaria (Liliaceae) in EuropeanTurkey. Bot Chron. 10: 841-844, 1991.

27) DALGIÇ G. Trakya Florası Atlası. Fas. 2. Trakya Ünv Fen-Ede.Fak. Biyoloji Böl.Yay.No: 9, 1992, Edirne.

28) DANE F. OLGUN G. A new record for the flora of Turkey.Doğa tr J Bot. 16: 18-20,1992.

*lşaretli yayınlar elde edilememiştir.

NİSAN-MAYIS-HAZİRAN 1993 SAYI-7