მკურნალობის ზოგადი პრინციპები და მეთოდები ქირურგიაში

1. ჰიპოვოლემიისათვის დამახასიათებელია ცენტრალური ვენური წნევის შემდეგი მაჩვენებლები

*ა) წყლის სვეტის 60 მმ-ზე ნაკლები;

ბ ) 60-დან 120 მმ.წყ.სვ.;

გ ) 130-დან 180 მმ.წყ.სვ.;

დ ) 190-დან 240 მმ წყ.სვ.;

ე ) 240 მმ-ზე მეტი წყ.სვ.

2. 1 ლიტრი ნატრიუმის ქლორიდის ფიზიოლოგიური ხსნარის გადასხმა ცირკულირებადი სისხლის მოცულობას გაზრდის

ა ) 1000 მლ-ით;

ბ ) 750 მლ-ით;

გ ) 500 მლ-ით;

*დ) 250 მლ-ით;

ე ) 250 მლ-ზე ნაკლები.

3. შეუთავსებადი სისხლის გადასხმა იწვევს 1). ჰემოტრანსფუზიულ შოკს; 2). ფილტვების შეშუპებას; 3). ჰემოლიზს; 4). თირკმლის მწვავე უკმარისობას; 5). ჰემორაგიულ სინდრომს.

ა ) სწორია ყველა პასუხი;

ბ ) სწორია 1, 2, 3;

*გ) სწორია 1, 3, 4;

დ ) სწორია 2, 3, 4;

ე ) სწორია 1, 2,4.

4. ავადმყოფს AB (IV)-ით სასიცოცხლო ჩვენებით აუცილებელია გადაესხას სისხლი. რეზუს-ფაქტორის განსაზღვრის არც დროა და არც საშუალება მას უნდა გადაესხას სისხლი

ა ) AB(IV) რეზუს +;

*ბ) AB(IV) რეზუს -;

გ ) B (III) რეზუს +;

დ ) A (II) რეზუს -;

ე ) 0 (I) რეზუს -.

5. ჰემოტრანსფუზიის უკუჩვენებას წარმოადგენს

ა ) მძიმე ოპერაცია;

ბ ) ქირურგიული ინფექცია;

გ ) შოკი;

*დ) ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევა;

ე ) არტერიული წნევის დაცემა.

6. ჰიპოვოლემიის სამკურნალოდ თავდაპირველად იყენებენ

ა ) ვაზოპრესორებს;

ბ ) კარდიოტონურ საშუალებებს;

*გ) პლაზმის შემცვლელებს;

დ ) ერითრომასას;

ე ) დონორის სისხლს.

7. ქვემოთჩამოთვლილი ანტიბაქტერიული პრეპარატებიდან არა აქვთ ბაქტერიოციდული მოქმედება

*ა) სულფანილამიდებსა და ტეტრაციკლინებს;

ბ ) ნიტრაფურანებსა და პოლიმიქსინებს;

გ ) პენიცილინებს და ტარივიდს;

დ ) ამინოგლიკოზიდებს და კარბოპენებს;

ე ) დიოქსიდინს და ცეფალოსპორინებს..

8. ორგანიზმის დეტოქსიკაციის მიზნით არ შეიძლება გამოყენებულ იქნეს:

ა ) კრისტალოიდური ხსნარები

ბ ) დექსტრონები

გ ) ნატიური ცილის პრეპარატები

*დ) კონსერვირებული სისხლი

ე ) არც ერთი ჩამოთვლილი

9. მექანიკური სიყვითლის მიზეზის დასადგენად ყველაზე საიმედო არაინვაზიური მეთოდია

ა ) ლაპაროსკოპია;

ბ ) რადიოიზოტოპური დინამიური ბილიოსცინტიგრაფია;

*გ) ნაღვლის ბუშტის და სანაღვლე გზების ულტრაბგერითი გამოკვლევა;

დ ) ენდოსკოპიური, რეტროგრადული ქოლანგიოპანკრეატოგრაფია;

ე ) ლაპაროსკოპიული ქოლეცისტოგრაფია.

10. ქოლედოქუსის დისტალური ნაწილის შევიწროვება დიაგნოსცირდება

ა ) ენდოსკოპიური რეტროგრადული ქოლანგიოგრაფიით;

ბ ) ოპერაციული ქოლანგიოგრაფიით;

გ ) ინსტრუმენტული ზონდირებით ქოლედოქოტომიის დროს;

*დ) ყველა ჩამოთვლილით.

11. ქოლედოხის ნორმალური დიამეტრია

ა ) 3-5მმ;

*ბ) 6-8მმ;

გ ) 9-11მმ;

დ ) 8-12მმ;

ე ) 5-12მმ.

12. ნაღვლის ბუშტში ან სანაღვლე გზებში ჰაერის ან ბარიუმის რენტგენოლოგიური ნიშნები მოწმობენ

ა ) ქოლედოქოლითიაზზე;

ბ ) ნაღვლის ბუშტის სალმონელოზზე;

*გ) შიდა ნაღვლოვან ფისტულაზე;

დ ) კუჭ-მსხვილი ნაწლავის ფისტულაზე;

ე ) ქოლეცისტიტზე.

13. მოზრდილებში პორტული ჰიპერტენზიის მიზეზს უმეტესად წარმაოდგენს

ა ) კარის ან ელენთის ვენის თრომბოზი;

ბ ) ღვიძლის სიმსივნური დაზიანება;

*გ) ღვიძლის ციროზი;

დ ) ფილტვის ან გულ-სისხლძარღვთა უკმარისობა;

ე ) ბად-ქიარის სინდრომი.

14. საყლაპავისა და კუჭის ვენების ვარიკოზული გაგანიერება შეიძლება დადგინდეს

ა ) ლაპარასკოპიით;

ბ ) პნევმომედიასტინოგრაფიით;

გ ) ღვიძლის ანგიოგრაფიით;

*დ) ფიბროეზოფაგოგასტროსკოპიით;

ე ) დინამიური ჰეპატობილიოსცინტიგრაფიით.

15. ქოლეცისტექტომიის შემდეგ ახლო პოსტოპერაციულ პერიოდში (2-3 დღე ტკივილის გარეშე თანდათან განვითარდა სიყვითლე, ინტრაოპერაციული ქოლანგიოგრაფიის მონაცემები არ მიუთითებდნენ სანაღვლე გზების პათოლოგიაზე. სიყვითლის განვითარების ყველაზე შესაძლო მიზეზია

ა ) შრატისმიერი ჰეპატიტი;

ბ ) ქოლედოქის კენჭი;

გ ) ჰემოლიზური სიყვითლე;

*დ) ქოლედოქის ოპერაციული ტრავმა (მისი ლიგირება);

ე ) ყველა ჩამოთვლილი.

16. პანკრეასის კიბოს დასადგენად შეიძლება გამოყენებული იქნეს ყველა ჩამოთვლილი მეთოდები, გარდა

ა ) რეტროგრადული ქოლანგიოპანკრეატოგრაფიისა;

ბ ) ულტრაბგერითი სკენირებისა;

გ ) კომპიუტერული ტომოგრაფიისა;

*დ) ქოლეცისტოგრაფიისა;

ე ) ანგიოგრაფიისა და იზოტოპური სცინტიგრაფიისა.

17. სუბკუტანური ქოლანგიოგრაფიის ჩატარებისას შეიძლება განვითარდეს შემდეგი გართულებები

ა ) სისხლდენა;

ბ ) ნაღვლის დენა;

გ ) ღრუ ორგანოს დაზიანება პერიტონიტის განვითარებით;

დ ) ქოლანგიტის გამწვავება ან მწვავე პანკრეატიტის განვითარება;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

18. სპლენოპორტოგრაფია უკუნაჩვენებია ყველა ჩამოთვლილი მდგომარეობისას გარდა

ა ) იოდის პრეპარატების აუტანლობისა;

ბ ) თირკმლის გამომყოფი ფუნქციის დარღვევისა;

გ ) ქრონიკული ჰეპატიტისა;

*დ) სიმსუქნისა.

19. მექანიკური სიყვითლის მიზეზის დადგენაში ყველაზე მეტად გვეხმარება

ა ) პერორალური ქოლეცისტოგრაფია;

ბ ) ინტრავენური ქოლეცისტოქოლანგიოგრაფია;

*გ) რეტროგრადული ქოლანგიოგრაფია;

დ ) ღვიძლის სცინტიგრაფია;

ე ) პირდაპირი სპლენოპორტოგრაფია.

20. პერკუსიით და რენტგენოლოგიურად გამოვლინდა შუასაყარის ჩრდილის გადაადგილება ჯანმრთელი მხარისკენ. ეს შეესაბამება

ა ) ტოტალურ პნევმონიას;

*ბ) პლევრის ღრუში სითხის დაგროვებას ან დაჭიმულ პნევმოთორაქსს;

გ ) ფილტვის ჰიპოპლაზიას;

დ ) ფილტვის ატელექტაზს.

21. ბრონქოექტაზების სახეების და ლოკალიზაციის დიაგნოსტირების ყველაზე საიმედო მეთოდია

ა ) ბრონქოსკოპია;

*ბ) მიმართული ბრონქოგრაფია;

გ ) ფილტვების რენტგენოსკოპია;

დ ) აუსკულტაცია და პერკუსია;

ე ) ფილტვების რენტგენოგრაფია.

22. ფილტვებით დაავადებულ ავადმყოფის რენტგენოლოგიური გამოკვლევა უნდა დავიწყოთ

ა ) ფილტვების ტომოგრაფიით;

ბ ) დამიზნებითი რენტგენოგრაფიით;

გ ) ბრონქოგრაფიით;

დ ) სუპერექსპონირებული რენტგენოგრაფიით;

*ე) მიმოხილვითი რენტგენოგრაფიითა და რენტგენოსკოპიით პირდაპირ და გვერდით პროექციებში

23. როდესაც ავადმყოფს აქვს ფილტვის მწვავე აბსცესი ბრონქოსკოპია შეიძლება განხილული იქნეს როგორც მეთოდი

ა ) არა აქვს არავითარი მნიშვნელობა;

ბ ) აქვს მნიშვნელობა დიაგნოზის დასაზუსტებლად;

გ ) აქვს სამკურნალო მნიშვნელობა;

*დ) აქვს სამკურნალო და დიაგნოსტიკური მნიშვნელობა;

ე ) გამოიყენება შეზღუდულად, როგორც მავნე და საშიში.

24. თუ რენტგენოგრამაზე ჩანს სეგმენტის, წილის ან მთელი ფილტვის ჰიპოვენტილაცია, ექიმი ვალდებულია პირველ რიგში გამორიცხოს

*ა) ფილტვის კიბო;

ბ ) ფილტვის ემფიზემა;

გ ) პნევმონია;

დ ) ფილტვის კისტა.

25. თუ ეჭვია შუასაყარის სიმსივნეზე დიაგნოზის დასაზუსტებლად ყველაზე ინფორმატიული მეთოდია

ა ) გულმკერდის გაშუქება;

ბ ) ბრონქოსკოპია;

გ ) ბრონქოგრაფია;

*დ) შუასაყრის კომპიუტერული ტომოგრაფია;

ე ) ხელოვნური პნევმოთორაქსი.

26. წინა შუასაყარი არის ლოკალიზაციის გამორჩეული ადგილი

ა ) შუასაყრის ენტეროგენური კისტის;

ბ ) შუასაყრის ბრონქოგენური კისტის;

გ ) პერიკარდის ცელომიური კისტის;

დ ) შუასაყრის ლიმფოგრანულომატოზის;

*ე) თიმომის.

27. ნეკნ-ხერხემლის კუთხეში ხშირად ლოკალიზდება ისეთი წარმონაქმნები როგორიცაა

ა ) შუასაყრის ლიპომა;

*ბ) ნევრინომა;

გ ) შუასაყრის პარაზიტული კისტა;

დ ) შუასაყრის დერმოიდული კისტა;

ე ) ლოკალური მეზოთელიომა.

28. შეშუპებითი ფორმის მწვავე პანკრეატიტის გამო გაკეთებული ლაპაროსკოპიისას შეიძლება ვნახოთ ყველა არაპირდაპირი ნიშნები, გარდა

ა ) მცირე ბადექონისა და ღვიძლ-12 გოჯას იოგის შეშუპებისა;

ბ ) კუჭის კედლის გამოზნექვისა წინ;

*გ) ნაღვლის ბუშტის ზომების შემცირებისა;

დ ) მუცლის ღრუს ზედა ნაწილის ვისცერალური პერიტონეუმის ზომიერი ჰიპერემიისა;

ე). მარჯვენა ღვიძლქვეშა სივრცეში მცირე სეროზული სითხის არსებობისა.

29. მწვავე პანკრეატიტის დროს ლაპაროსკოპიის ჩატარების ჩვენება განისაზღვრება ყველა ჩამოთვლილით გარდა

ა ) პანკრეონეკროზის გავრცელების დადგენა;

ბ ) პანკრეატოგენური პერიტონიტის დიაგნოსტირება;

გ ) მწვავე პანკრეატიტის ფორმის დადგენა;

*დ) ანთებითი პროცესის არსებობის გამოვლენა ელენთის კარსა და უშუალოდ მის ქსოვილში;

ე ) ნაღვლის ბუშტის ცვლილების ხასიათის დადგენა.

30. სტეატორია დამახასიათებელია

ა ) პოსქოლეცისტექტომიური სინდრომისათვის;

ბ ) მწვავე პანკრეატიტისათვის;

*გ) ქრონიკული პანკრეატიტისათვის;

დ ) ღვიძლის უკმარისობისათვის;

ე ) კრონის დაავადებისათვის.

31. ჰემორაგიული პანკრეონეკროზის დამახასიათებელ ენდოსკოპიურ ნიშნებს წარმოადგენენ ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) დიდი ბადექონის ჰემორაგიული იმბიბიციისა;

ბ ) მუქი გამონადენის არსებობისა ჰემორაგიული ელფერით;

გ ) პერიტონიუმის ზომიერი ჰიპერემიისა;

*დ) ცალკეულ შემთხვევებში აორტის განშრევებადი ანევრიზმის წარმოშობისა;

ე ) ზოგჯერ პერიტონეუმის უკანა ჰემატომის წარმოქმნისა.

32. ბრონქოექტაზიური დაავადებით და ქრონიკული პნევმონიით დაავადებულებში, ბრონქოექტაზიური უბნების გამოსაკვლევად ზუსტი დიაგნოსტიკისათვის უნდა გამოვიყენოთ:

ა ) თორაკოსკოპია;

ბ ) მედიასტინოსკოპია;

გ ) ტომოგრაფია;

დ ) ბრონქოსკოპია;

*ე) ბრონქოგრაფია.

33. კონტრასტული ანგიოგრაფია ეხმარება დიაგნოსტიკას ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში, გარდა

ა ) სისხლის ძარღვის გაგლეჯვისა;

ბ ) სისხლის ძარღვის ობტურაციისა;

გ ) სისხლის ძარღვის უბნის შევიწროებისა;

დ ) სისხლის ძარღვის შიდა სიმსივნეებისა;

*ე) რენტგენოკონტრასტული სხეულის გამომჟღავნებისა კუნთთა მასივში.

კლინიკური ანატომია და ოპერაციული ქირურგია

34. რა გართულებები შეიძლება შეგვხვდეს თირკმლის გადანერგვის შემდეგ თირკმლის უკმარისობის სახით

ა ) თირკმელმა შეიძლება საერთოდ არ დაიწყოს ფუნქციობა

ბ ) დაიწყოს ფუნქციობა მოგვიანებით

გ ) შეიძლება შეწყვიტოს ფუნქციობა ხანმოკლე პერიოდის შემდეგ

დ ) შეიძლება ნელ-ნელა დაკარგოს თავისი ფუნქცია რამდენიმე თვის ან წლის შემდეგ

*ე) ყველა პასუხი სწორია

35. რა წარმოადგენს თირკმლის გადანერგვის ყველაზე ხშირ მიზეზს

ა ) თირკმლის დიდი ზომის ცისტა

ბ ) შარდკენჭოვანი დაავადება

გ ) ჰიპერნეფრომა

დ ) ჰიდრონეფროზი

*ე) დიაბეტური ნეფროპათიით გამოწვეული თირკმლის უკმარისობა

36. რა პათოლოგიის დროს მიმართავენ გულის გადანერგვას

ა ) აორტული მანკისას

ბ ) მიტრალური სტენოზისას

გ ) ფალოს ტეტრადისას

დ ) პარკუჭთა ძგიდის დეფექტისას

*ე) "იდიოპათური" და იშემიური კარდიომიოპათიის დროს

37. რომელი ორგანოთა გადანერგვის კომბინაციას მიმართავენ

ა ) ღვიძლი და პანკრეასი

ბ ) ღვიძლი და ელენთა

გ ) ღვიძლი და თირკმელი

დ ) ელენთა და თირკმელი

*ე) პანკრეასი და თირკმელი

38. რომელი ორგანოს გადანერგვის შემთხვევაში არ არის საჭირო მუდმივი იმუნოსუპრესიის ჩატარება

ა ) პანკრეასის

ბ ) ღვიძლის

*გ) ძვლის ტვინის

დ ) გულის

ე ) გულ-ფილტვის

39. რა გართულებები შეიძლება მოჰყვეს იმუნოსუპრესიას

ა ) ინფექციური დაავადება

ბ ) ვირუსული ინფექცია

გ ) ავთვისებიანი სიმსივნე

დ ) სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან

*ე) თითოეული მათგანი

40. რომელი ნივთიერებები მიეკუთვნება იმუნოსუპრესორულ პრეპარატებს

ა ) აზათიოპრინი (იმურანი)

ბ ) ციკლოსპორინი

გ ) კორტიკოსტეროიდები

დ ) ანტილიმფოციტური გლობულინი

*ე) ყოველი მათგანი

41. როგორ ტრანსპლანტაციას უწოდებენ იზოგენურს

ა ) დონორი და რეციპიენტი ერთიდაიგივე პიროვნებაა

ბ ) დონორი და რეციპიენტი მიეკუთვნება ერთსა და იგივე ტიპს

გ ) დონორი და რეციპიენტი მიეკუთვნება სხვადასხვა ტიპებს

დ ) ორგანო ინერგება სხეულის ერთი უბნიდან მეორეზე

*ე) დონორი და რეციპიენტი ერთი კვერცხუჯრედის ტყუპები არიან

42. ქალას რბილი საფარი შესდგება

ა ) 3 შრისაგან;

*ბ) 5 შრისაგან;

გ ) 6 შრისაგან;

დ ) 8 შრისაგან.

43. სახის კუნთების მამოძრავებელი ინერვაცია ხორციელდება 1). სახის ნერვით; 2). სამწვერა ნერვით; 3). ენისქვეშა ნერვით; 4). დამატებითი ნერვით.

*ა) სწორია 1,2;

ბ ) სწორია 2,3;

გ ) სწორია 3,4;

დ ) სწორია 1,3;

ე ) სწორია 2,4.

44. პაროტიტის დროს ჩირქის გაღწევის შესაძლო გზებს, რაც აიხსნება ყბა-ყურა სანერწყვე ჯირკვლისა და მისი ფასციების ტოპოგრაფიით, წარმოადგენს 1). ჩირქის გაღწევა პირის ღრუში; 2). ჩირქის გაღწევა ხახის წინა სივრცეში; 3). ჩირქის გაღწევა ხახის უკანა სივრცეში; 4). ჩირქის გაღწევა გარეთა სასმენ ხვრელში.

ა ) სწორია 1,2;

ბ ) სწორია 3,4;

*გ) სწორია 2,4;

დ ) სწორია 1,3;

ე ) სწორია 2,3.

45. კისრის ნერვ-სისხლძარღვოვან კონაში შედის შემდეგი ნერვები

ა ) ცდომილი ნერვი;

ბ ) ენისქვეშა ნერვის დასწვრივი ტოტი;

გ ) საშუალო ნერვი;

დ ) მოსაზღვრე სიმპათიკური ღერო;

*ე) ცდომილი ნერვი , ენისქვეშა ნერვის დასწვრივი ტოტი.

ვ ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი.

46. გარეთა საძილე არტერიის გადაკვანძვის ტიპურ დონეს წარმოადგენს

ა ) იქვე საერთო საძილე არტერიის ბიფურკაციასთან;

ბ ) ენის არტერიის გამოყოფის ზემოთ;

გ ) სახის არტერიის გამოყოფის ქვემოთ;

*დ) ენის არტერიის გამოყოფის ქვემოთ.

47. კისრის ნერვ-სისხლძარღვოვანი ღეროს ბუდეს ქმნის

ა ) ზერელე (პირველი ფურცელი) ფასცია;

ბ ) ღრმა (მეხუთე ფურცელი - ხერხემლის წინა) ფასცია;

გ ) საკუთარი (მეორე, მესამე ფურცელი) ფასცია;

*დ) კისრის შიდა (მეოთხე ფურცელი) ფასცია.

48. დიაფრაგმული (შუასაძგიდის) ნერვის ფორმირების ადგილია

ა ) რომბისებური ორმო;

ბ ) ნათხემ-ხიდის კუთხე;

*გ) კისრის წნული;

დ ) მხრის წნული.

49. კონიკოტომია ტარდება დონეზე

ა ) ენისქვეშა ძვლის ქვემო;

ბ ) ტრაქეის პირველ ნახევარრგოლსა და ბეჭდისებრ ხრტილს შორის;

*გ) ბეჭდისებრ და ფარისებრ ხრტილებს შორის.

50. კისრის ორგანოებზე ოპერაციის შემდგომ თავის ტვინის სისხლძარღვთა ჰაეროვანი ემბოლის წარმოშობა აიხსნება 1). წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტით; 2). ბოტალის სადინარის შეუხორცებლობით; 3). პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტით; 4). კისრის ვენების ფასციებთან მჭიდრო შეხორცებით; 5). კისრის ფასციალურ-უჯრედოვანი სივრცის გაკვეთით.

ა ) სწორია 1 და 2;

ბ ) სწორია 2,3;

გ ) სწორია 3,4;

*დ) სწორია 1,4;

ე ) სწორია 2,5.

51. მხრის სახსარში სითხის დაგროვებისას მისი პუნქცია ყველაზე რაციონალურია

ა ) სახსრის წინა ზედაპირიდან;

*ბ) სახსრის უკანა ზედაპირიდან;

გ ) სახსრის ზედა მხრიდან;

დ ) სახსრის მედიალური მხრიდან.

52. მხრის სახსრის ჩირქოვანი ანთების დროს, ჩირქის გაღწევა ბეჭქვეშა კუნთის ქვეშ ხორციელდება

ა ) მხრის ორთავა კუნთის გრძელი თავის მყესის სინოვიალური ჩანთის გაყოლებით;

ბ ) ბეჭქვეშა კუნთის გაყოლებით, რომელიც თავისი მყესით მიმაგრებულია მხრის სახსრის ღრუში;

*გ) ბეჭქვეშა კუნთის სინოვიალური ჩანთით, რომელიც ყოველთვის დაკავშირებულია მხრის სახსრის ღრუსთან;

დ ) სახსრის ფიბროზული კაფსულის სინოვიალური გარსის სისუსტის ხარჯზე.

53. მკერდის დიდ და მცირე კუნთებს შორის ფაშარ უჯრედისში ლოკალიზებული ფლეგმონის დროს მხრის მკვეთრად გამოხატული მოზიდულობა აღინიშნება შემდეგი კუნთის შეკუმშვის ხარჯზე.

ა ) დელტისებრი კუნთის;

ბ ) ბეჭქვეშა კუნთის;

გ ) მკერდის მცირე კუნთის;

*დ) მკერდის დიდი კუნთის.

54. იდაყვის სახსრის პუნქცია მისი სწორკუთხოვნად მოხრის შემდეგ რაციონალურია გაკეთდეს

*ა) სახსრის უკანა-გარეთა ზედაპირზე;

ბ ) სახსრის უკანა-შიგნითა ზედაპირზე;

გ ) სახსრის უკანა ზედაპირის მხრიდან;

დ ) სახსრის წინა-გარეთა ზედაპირზე.

55. საშუალო ნერვის რეგიონული ბლოკადის ჩატარებისას სხივ-მაჯის სახსრის მიდამოს კანის ნაოჭის ზონიდან ითიშება მგრძნობელობითი ინერვაცია

*ა) I, II, III, თითების და IV თითის რადიალური კიდის;

ბ ) IV თითის და IV თითის ულნარული კიდის;

გ ) მტევნის ყველა თითის.

56. იდაყვის ნერვის რეგიონული ბლოკადის წარმოება ცერცვისებრი ძვლის ლატერალურად ითიშება მგრძნობელობითი ინერვაცია:

ა ) I-III თითების;

ბ ) I-V თითების;

*გ) V თითის და IV თითის ულნარული კიდის.

57. ჩირქის გაღწევა ცერის და II-V თითის სინოვიალური ბუდის პროქსიმალური ნაწილიდან ხდება. 1). ნების გრძელი კუნთის ქვეშ; 2). თითების ღრმა მომხრელებსა და კვადრატულ პრონატორებს შორის; 3). კვადრატული პრონატორების ქვეშ; 4). თითების ღრმა და ზედაპირულ მომხრელებს შორის.

ა ) სწორია 1,2;

ბ ) სწორია 2,3;

გ ) სწორია 3,4;

*დ) სწორია 2,4;

ე ) სწორია 1,3.

58. სხივმაჯის სახსრის პუნქცია ტარდება

ა ) ნების ზურგ-რადიალური ზედაპირიდან;

*ბ) ნების ზურგის მხრიდან;

გ ) ნების ზურგ-იდაყვის მხრიდან;

დ ) ხელგულის ზედაპირიდან.

59. ხელგულის ზედაპირული არტერიული რკალი მდებარეობს ხელგულის აპონევროზის ქვეშ ფარგლებში

ა ) სხივის ფასციური სივრცის;

*ბ) შუა ფასციურ სივრცის;

გ ) იდაყვის ფასციურ სივრცის.

60. ანატომიური თავისებურებების, ლიმფის გადინებისა და მეტასტაზირების გათვალისწინებით ძუძუს კიბოს არაკეთილსაიმედო ლოკალიზაციაა

ა ) გარეთა - ზედა;

ბ ) გარეთა - ქვედა;

გ ) შიგნითა - ზედა;

*დ) შიგნითა - ქვედა.

61. პარავერტებრალური ბლოკადის ჩატარებისას ხდება ბლოკადა

ა ) წინა ფესვების;

ბ ) უკანა ფესვების;

*გ) ზურგის ტვინის ნერვის.

62. პერიკარდის პუნქციის ყველაზე რაციონალური მეთოდია

ა ) შარპის მიხედვით;

ბ ) პიროგოვის მიხედვით;

გ ) შაპოშნიკოვის მიხედვით;

*დ) ლარეის მიხედვით;

ე ) მარფანის მიხედვით.

63. პლევრის გუმბათზე მდებარე მაგისტრალური სისხლძარღვია

ა ) ლავიწქვეშა ვენა;

*ბ) ლავიწქვეშა არტერია;

გ ) ქვედა ფარისებრი არტერია;

დ ) საერთო საძილე არტერია.

64. მარჯვენა ფილტვის კარის კიბოთი დაავადებულ ავადმყოფებში თავის, კისრის და ზედა კიდურების მიდამოში ვენური შეგუბება განპირობებულია

ა ) მარჯვენა ფილტვის არტერიაზე ზეწოლით;

ბ ) კენტ ვენაში სიმსივნის ჩაზრდით;

გ ) ფილტვის ზედა ვენაზე ზეწოლით მარჯვნიდან;

*დ) ზედა ღრუ ვენაზე ზეწოლით.

65. მარჯვენამხრივი პულმონექტომიის შემდგომ მუცლის ღრუს ორგანოების პოსტოპერაციული პარეზი გამოწვეულია შემდეგი ნერვების დაზიანებით:

ა ) დიაფრაგმის ნერვის;

ბ ) მოსაზღვრე სიმპატიკური ღეროს;

*გ) მარჯვენა ცდომილი ნერვის;

დ ) შიგნეულობის დიდი ნერვის.

66. მუცლის ზედაპირული ფასციის ღრმა ფურცლის ქვეშ განვითარებული ჩირქგროვის ან ჰემატომის გავრცელების ზონას წარმოადგენს

ა ) შორისი;

*ბ) საზარდულის იოგი;

გ ) ბარძაყის წინა ზედაპირი.

67. მუცლის კედლის კუნთს, რომელიც აპონევროზულ ნაწილში გადასვლისას წარმოქმნის ნახევარმთვარისებურ (სპიგელის) ხაზს, წარმოადგენს

ა ) მუცლის გარეთა ირიბი კუნთი;

ბ ) მუცლის შიგნითა ირიბი კუნთი;

*გ) მუცლის განივი კუნთი;

დ ) მუცლის სწორი კუნთი.

68. მუდმივი მწველი ტკივილის მიზეზს, რომელიც ვითარდება თიაქარკვეთის შემდეგ, წარმოადგენს ნაწიბურში მოყოლა

ა ) ბარძაყის ნერვის;

ბ ) თეძო-მუცლის ნერვის;

*გ) თეძო-საზარდულის ნერვის.

69. მწვავე აპენციდიტისათვის დამახასიათებელი მსგავსი სიმპტომების გაჩენა კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის პერფორაციის დროს განპირობებულია

ა ) პერიტონეუმის გაღიზიანებით კუჭისა და თორმეტგოჯას შიგთავსით;

*ბ) შიგთავსის გავრცელებით თეძოს ფოსოში ლატერალური ღარის გზით;

გ ) მზის წნულის გაღიზიანებით.

70. სისხლძარღვი, რომელიც აწვება თორმეტგოჯა ნაწლავის ქვედა ნაწილს და იწვევს მისი გამავლობის შეფერხებას, არის

*ა) ჯორჯლის ზედა არტერია და ვენა;

ბ ) ჯორჯლის ზედა არტერია და ჯორჯლის ქვედა ვენა;

გ ) კოლინჯის შუა არტერია;

დ ) კოლინჯის მარცხენა არტერია.

71. მწვავე აპენდიციტის ფონზე ან აპენდექტომიის შემდეგ მარჯვენა ქვედა კიდურის შეშუპება განპირობებულია

*ა) თეძოს გარეთა ვენების თრომბოზით;

ბ ) ანთებითი პროცესის განვითარებით ბარძაყზე;

გ ) თეძო-სუკის კუნთის ანთებით პროცესში ჩართვით.

72. პლევრის სინუსის გახსნის საშიშროება არსებობს მუცლის ღრუდან მიდგომით ოპერაციის ჩატარების დროს

ა ) კუჭუკანა ჯირკვალზე;

*ბ) თირკმელზე;

გ ) თორმეტგოჯა ნაწლავზე;

დ ) მუცლის აორტაზე.

73. კუჭზე ოპერაციის დროს ხშირად შეცდომით კვანძავენ ღვიძლის დამატებით არტერიას, რაც იწვევს ღვიძლის სეგმენტის, სექტორის ან წილის ნეკროზს. ღვიძლის დამატებითი არტერია ხშირად გამოდის

ა ) ღვიძლის საერთო არტერიიდან;

*ბ) კუჭის მარცხენა არტერიიდან;

გ ) ელენთის არტერიიდან;

დ ) ჯორჯლის ზედა არტერიიდან.

74. ბოქვენის, საჯდომი და თეძოს ძვლების შეზრდა ერთ მთლიან მენჯის ძვლად ხდება პოსტემბრიონალური ონტოგენეზში შემდეგ მიდამოში

*ა) ტაბუხის ბუდის ფოსოში;

ბ ) თეძოს ძვლის ფრთის;

გ ) საჯდომი ბორცვის;

დ ) ბოქვენის ძვლის ტოტის.

75. დიდი და მცირე საჯდომი ხვრელი ყალიბდება ხარჯზე

ა ) გავა-თეძოს იოგის;

ბ ) ბოქვენის სიმფიზის;

*გ) გავა-წვეტიანი და გავა-კუკუხოს იოგის.

76. საჯდომი ნერვი მენჯს ტოვებს

ა ) ზემო მსხლისებრი ხვრელით;

*ბ) ქვემო მსხლისებრი ხვრელით;

გ ) დახურული არხით.

77. შარდსასქესო დიაფრაგმის ფორმირებაში მონაწილეობს

*ა) შორისის ღრმა განივი კუნთი;

ბ ) ყითას ამწევი კუნთი;

გ ) მსხლისებრი კუნთი;

დ ) შიგნითა დამხურველი კუნთი.

78. მენჯის ორგანოების კვება ხორციელდება

*ა) თეძოს შიგნითა არტერია;

ბ ) თეძოს გარეთა არტერია;

გ ) თეძოს შიგნითა არტერიის წინა ტოტი;

დ ) თეძოს შიგნითა არტერიის უკანა ტოტი.

79. შარდის ბუშტის მკვებავ არტერიებს ეკუთვნის

ა ) ჭიპის არტერია;

ბ ) შარდის ბუშტის ქვედა არტერია;

გ ) დამხურველი არტერია;

დ ) შიგნითა სასირცხო არტერია;

*ე) ჭიპის არტერია, შარდის ბუშტის ქვედა არტერია;

ვ ) არც ერთი.

80. სწორი ნაწლავის კვება ხორციელდება

ა ) ჯორჯლის ქვედა არტერიით;

ბ ) თეძოს შიგნითა არტერიით;

გ ) შიგნითა სასირცხო არტერიით;

*დ) ყველა ჩამოთვლილით.

81. სწორ ნაწლავში გამოყოფენ

ა ) ერთ სფინქტერს;

ბ ) ორ სფინქტერს;

*გ) სამ სფინქტერს;

დ ) ოთხ სფინქტერს.

82. ჰემოროიდექტომიის ჩატარების დროს უნდა გვახსოვდეს, რომ ბუასილის კვანძების ზონაში განლაგებულია კავერნოზული სხეულები, რომელთა ლაკუნებში შედის ტოტები

*ა) სწორი ნაწლავის ქვემო არტერიის;

ბ ) ჭიპის არტერიის;

გ ) ქვემო დუნდულოვანი არტერიის;

დ ) ჯორჯლის ქვემო არტერიის.

83. თეძოს შიგნითა არტერიის გადაკვანძვა მისი ტოპოგრაფიის თავისებურებებიდან გამომდინარე შეიძლება გართულდეს ვინაიდან მის გვერდით განლაგებულია

ა ) ფალოპის მილი;

*ბ) შარდსაწვეთი;

გ ) თეძოს გარეთა არტერია;

დ ) ყველა ჩამოთვლილი.

84. წინამდებარე ჯირკვლის სისხლით მომარაგების ძირითადი წყაროა

ა ) შარდის ბუშტის ქვემო არტერია;

ბ ) სწორი ნაწლავის შუა არტერია;

გ ) დამხურველი არტერია;

დ ) ქვემო დუნდულოვანი არტერია;

*ე) შარდის ბუშტის ქვემო და სწორი ნაწლავის შუა არტერიები.

85. დიდი დუნდულა კუნთის ქვეშ არსებული ჩირქოვან-ანთებითი პროცესის მცირე მენჯის ღრუში გავრცელება ხდება

ა ) მცირე საჯდომი ხვრელით;

ბ ) დიდი დუნდულა კუნთის მყესის პროქსიმალური ნაწილის ქვეშ მდებარე ნაპრალით;

*გ) მსხლისებრი ქვედა და ზედა ხვრელით;

დ ) საჯდომი ნერვის გაყოლებით.

86. ტერფის ფლეგმონა ხშირად ვითარდება ტერფის I და V თითების სინოვიალური ბუდეების პროქსიმალური ბოლოებიდან ჩირქის გაღწევისას და

ა ) მიდის მთელი ტერფის გასწვრივ;

ბ ) მთავრდება უკანა ტერფის ძვლების დონეზე;

*გ) მთავრდება უკანა ტერფის ძვლების თავების დონეზე.

87. ყველა ბარძაყის თიაქარის საერთო განმასხვავებელი ნიშანია

ა ) მათი გამოსვლა საზარდულის იოგის ზევიდან;

ბ ) მდებარეობს ბარძაყის ვენიის ლატერალურად;

გ ) ბარძაყზე გამოზნექილობის არარსებობა;

*დ) მათი გამოსვლა საზარდულის იოგის ქვემოდან.

88. კანჭის უკანა ძვალ-ფიბროზულ ბუდეში მოთავსებულია

*ა) ტერფისა და თითების მომხრელები დიდი წვივის ნერვთან ერთად;

ბ ) თითებისა და ტერფის გამშლელი კუნთები მცირე წვივის ღრმა ნერვთან ერთად;

გ ) ტერფის მაბრუნებელი მცირე წვივის კუნთები მცირე წვივის ზედაპირულ ნერვებთან ერთად.

89. ტერფ-ძირის აპონევროზის ქვეშ განლაგებულია

ა ) კუნთების ორი ჯგუფი;

*ბ) კუნთების სამი ჯგუფი;

გ ) კუნთების ოთხი ჯგუფი;

დ ) კუნთების ხუთი ჯგუფი.

90. ბარძაყის სამკუთხედის ზედა ნახევარში ბარძაყის არტერიასთან მიმართებაში ბარძაყის ვენა მდებარეობს

ა ) წინ;

ბ ) გარეთ;

*გ) შიგნით;

დ ) უკან.

91. საზარდულის პიროგოვის ლიმფური კვანძი მოთავსებულია მიდამოში

*ა) დიდი საჩინო ვენის შესართავის;

ბ ) ბარძაყის არტერიის პროექციის;

გ ) სწორი პასუხი არ არის.

92. კოჭ-წვივის სახსრის სასახსრე ჩანთა თავისუფალია გამამაგრებელი იოგებისაგან

ა ) ლატერალურად და უკნიდან;

*ბ) წინიდან და უკნიდან;

გ ) მედიალურად და უკნიდან.

93. ბარძაყის არტერიის გადაკვანძვის დროს საზარდულის იოგის ქვეშ ქვედა კიდურის კოლატერალური სისხლის მიმოქცევა ხორციელდება ანასტომოზებით

ა ) თეძოს შიგნითა და გარეთა არტერიის ტოტებს შორის;

*ბ) დამხურველი, თეძოს შიგნითა არტერიის დუნდულოვან ტოტებსა და ბარძაყის ღრმა არტერიის ლატერალურ, მედიალურ, ბარძაყის შემომხვევ ტოტებს შორის;

გ ) ბარძაყის ღრმა, გარეთა სასირცხო და ზედაპირულ ეპიგასტრალურ არტერიებს შორის.

94. ბარძაყის არტერიასთან მიდგომა ხდება ხაზზე

ა ) თეძოს -წინა-ზედა წვეტსა და ბარძაყის ლატერალურ როკის შემაერთებელ;

*ბ) საზარდულის იოგის შუა წერტილსა და ბარძაყის მედიალურ როკის შემაერთებელ;

გ ) ერთიც და მეორეც;

დ ) არცერთი.

95. მუხლის სახსრის პუნქცია კეთდება

*ა) კვირისტავის ფუძის ან მწვერვალის დონიდან 1-2 სმ-ით დაცილებით;

ბ ) კვირისტავის გვერდითი ზედაპირიდან 3-4 სმ-ით ლატერალურად ან მედიალურად;

გ ) ორივე პასუხი არასწორია.

დ ) არც ერთი.

გაუტკივარება და ინტენსიური თერაპია

96. ზოგად ანესთეზიას შერეული ეწოდება, თუ

ა ) ერთი ანესთეთიკი შეყავთ ერთდროულად სხვადასხვა გზით;

ბ ) თანამიმდევრულად ცვლიან ერთ ანესთეტიკს მეორეთი;

გ ) ხდება ადგილობრივი ანესთეზიისა და ინტრავენური ნარკოზის შეუღლება;

*დ) ერთდროულად შეყავთ რამოდენიმე ანესთეტიკი ან ურევენ ერთმანეთს ნარკოზის დაწყებამდე;

ე ) ყველა ჩამოთვლილი.

97. აზოტის ქვეჟანგი

*ა) სუსტი ანესთეტიკია გამოხატული ანალგეზიური მოქმედებით, იხმარება მხოლოდ ნარევში ჟანგბადთან ერთად;

ბ ) შეიძლება იქნეს გამოყენებული ღია სისტემით;

გ ) ძლიერი ანესთეტიკია სუსტი ანალგეზიური მოქმედებით, შეიძლება გამოყენებული იქნეს სუფთა სახით ჟანგბადის გარეშე;

დ ) ყველა ჩამოთვლილი, გამომდინარე ავადმყოფის მდგომარეობიდან.

98. ნიღბით ნარკოზის უარყოფით მხარეებს ეკუთვნის ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ფართო მკვდარი ზონისა;

ბ ) სასუნთქი გზების იზოლაციის არარსებობისა;

*გ) დიდი აეროდინამიური წინააღმდეგობისა;

დ ) ენის ჩავარდნის თავიდან აცილება.

99. ენდოტრაქეალური ნარკოზის უპირატესობას ეკუთვნის ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ფილტვების ოპტიმალური ხელოვნური ვენტილაციისა;

ბ ) სასუნთქი გზების გამავლობის უზრუნველყოფისა;

*გ) გულის გაჩერებისა და ბრონქოსპაზმის განვითარების თავიდან აცილებისა;

დ ) კუნთების მაქსიმალურად- აუცილებელი რელაქსაციის მიღწევისა..

100. ფენტანილი წარმოადგენს

*ა) ძლიერ ანალგეტიკს, რომელიც მოქმედებს 20-25 წუთი;

ბ ) ხანმოკლე მოქმედების ანალგეტიკს (2-3 წუთი);

გ ) ნეიროლეპტიკს;

დ ) პრეპარატს გამოხატული ფსიქოტროპული მოქმედებით;

ე ) ანტიდეპრესანტს.

101. ზოგადი ანესთეზიის დროს, არტერიული ჰიპოტენზია შეიძლება გამოიწვიოს ყველა ჩამოთვლილმა, გარდა:

ა ) ნარკოზის სიღრმის უკმარისობისა;

ბ ) რეფლექსოგენურ ზონებში მანიპულირებისა;

*გ) მარილოვანი ხსნარების შეყვანისა;

დ ) გაზთაცვლის დარღვევისა;

ე ) ცირკულაციაში მყოფი სისხლის მოცულობის შემცირებისა.

102. ვენაში კათეტერის დიდი ხნით დატოვებას შეიძლება მოყვეს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) სეპტიური ფლებიტისა;

ბ ) ქიმიური ფლებიტისა;

გ ) თრომბოემბოლიისა;

დ ) სეპტიცემიისა;

*ე) დისემინირებული სისხლძარღვთაშიგა შედედების სინდრომისა.

103. ვენურ სტაზს, როგორც წესი მივყევართ ყველა ჩამოთვლილამდე, გარდა

ა ) ჰიპოტენზიისა;

ბ ) მეტაბოლური აციდოზისა;

გ ) ჭრილობიდან გაძლიერებული სისხლდენისა;

*დ) სუნთქვითი ალკალოზისა.

104. სუნთქვითი აციდოზის დროს აუცილებელია

ა ) ჰიდროკარბონატის გადასხმა;

*ბ) ჰიპერვენტილაცია;

გ ) ნარკოტიკული საშუალების მიწოდების შემცირება;

დ ) სუნთქვითი ანალეპტიკების ინტრავენური შეყვანა;

ე ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

105. მჟავა-ტუტოვანი წონასწორობის ცვლილება ითვლება კომპენსირებულად, როცა პH--ის სიდიდეები მერყეობს შემდეგ ფარგლებში:

ა ) 7,25 - 7,43;

ბ ) 7,46 - 7,51;

*გ) 7,35 - 7,45;

დ ) 7,19 - 7,28;

ე ) 7,10 - 7,18.

106. გლუკოზის ხსნარის კონცენტრაცია ითვლება იზოტონურად:

ა ) 0,8%;

ბ ) 3%;

გ ) 4,2%;

*დ) 5%;

ე ) 10%.

107. ჰიპერკალიემიის ნიშნებია

ა ) სისუსტე და ძილიანობა;

*ბ) ეკგ-ზე წვეტიანი თ კბილი;

გ ) ჰიპერტენზია;

დ ) ციანოზი.

108. ჰიპონატრიემიის დროს აღინიშნება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ორთოსტატიული სინკოპესი;

ბ ) ჰიპოვოლემიის;

გ ) ჰიპოტენზიის;

*დ) გულის რევის და ღებინების.

109. გულ-ფილტვის რეანიმაციის დაუყოვნებელ ჩვენებას წარმოადგენს 1). პულსისა და არტერიული წნევის არარსებობა; 2). სუნთქვის გაჩერება; 3). ცნობიერების არარსებობა; 4). აკროცინოზი; 5). გულის ცემის გაჩერება.

*ა) სწორია ყველა ჩამლთვლილი;

ბ ) სწორია 1,2,3;

გ ) სწორია 2,3,4;

დ ) სწორია 1,2,5;

ე ) სწორია 3,4,5.

110. გულის პირდაპირი მასაჟის ჩვენებაა

ა ) სუნთქვის გაჩერება;

ბ ) გულის გაჩერება;

გ ) ცნობიერების დაკარგვა;

*დ) გულის დახურული მასაჟის შემდეგ 2 წუთის განმავლობაში პულსის არარსებობა საძილე არტერიებზე;

ე ) გულის ფიბრილაცია.

111. ფილტვების შეშუპება ვითარდება 1). ტრანსპულმონალური უარყოფითი წნევის მომატებისას; 2). ფილტვის კაპილარებში ჰიდროდინამიური წნევის მომატებისას; 3).

სისხლის კოლოიდო-ოსმოსური წნევის მომატებისას; 4). ფილტვებში სითხის ლიმფური გზებით რეაბსორბციის დაქვეითებისას; 5). მემბრანების გამავლობის დაქვეითებისას.

ა ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;

ბ ) სწორია ყველა გარდა 1,2,3;

გ ) სწორია ყველა გარდა 1,2,4;

დ ) სწორია ყველა გარდა 3,4,5;

*ე) სწორია 1,2,4.

112. ფილტვების შეშუპების ინტენსიური თერაპია მოიცავს ყველაფერს, გარდა

*ა) სუნთქვითი ანალეპტიკების ინტრავენური შეყვანისა;

ბ ) ტრაქეო-ბრონქული ხის სანაციის და ქაფის ამოშრობისა;

გ ) ოქსიგენოთერაპიის და ფილტვების ხელოვნური ვენტილაციისა;

დ ) შარდმდენების და ჰორმონების შეყვანისა;

ე ) საჭიროებისას - განგლიოლიტიკების გამოყენებისა. ა

113. ასთმური სტატუსის ინტენსიური თერაპია მოიცავს 1). 0,3 მლ ადრენალინის შეყვანას; 2). კორტიკოსტეროიდებს- 240 მგ ჰიდროკორტიზონი გახსნილი 5% გლუკოზის ხსნარში; 3). ოქსიგენოთერაპიას; 4). ნატრიუმის ბიკარბონატს; 5). ფილტვების ხელოვნურ ვენტილაციას; 6). ინჟექციურ ბრონქოსკოპიას ბრონქული ხის ლავაჟით; 7). რეჰიდრატაციას; 8). განგლიოლიტიკებს; 9). ხველის დათრგუნვას.

ა ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია;

*ბ) ყველა სწორია გარდა 9;

გ ) სწორია 1,2,3,5;

დ ) სწორია 6,7,8,9;

ე ) სწორია მხოლოდ 6.

114. ავადმყოფი შემოვიდა ბრონქული ასთმის შეტევით ძლიერი აღგზნების მდგომარეობაში, მას მიზანშეწონილია დაენიშნოს 1). ადრენალინი 1:1000 - 0,5 მლ კანქვეშ; 2). ეუფილინი 2,4% - 10მლ ვენაში; 3). სედუქსენი 5 მგ აბებში; 4). სედუქსენი

0,5% - 2,0 კუნთში; 5). კალიიოდატი გახსნილი რძეში ყოველ 4 სთ-ში; 6). მორფინი 20 მგ კანქვეშ.

ა ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;

*ბ) სწორია ყველა, გარდა 3,5,6;

გ ) სწორია ყველა, გარდა 6;

დ ) სწორია ყველა, გარდა 3,5;

ე ) სწორია მხოლოდ 1 და 2.

115. ზღვაში დახრჩობისას უნდა ველოდეთ შემდეგი ნიშნების განვითარებას

ა ) ჰიპერვოლემიას;

ბ ) ჰემოლიზს;

*გ) ფილტვების ჰიპეროსმოლარულ შეშუპებას;

დ ) სისხლში კალიუმის მომატებას;

ე ) თირკმლის მწვავე უკმარისობას.

116. ავადმყოფს აქვს ნეკნების მრავლობითი მოტეხილობა, სუნთქვის მწვავე უკმარისობა. ინტუბაციის და ხელოვნურ სუნთქვაზე გადაყვანის შემდეგ მდგომარეობა მკვეთრად გაუარესდა. იმატა ჰიპოქსიამ, არტერიული წნევა დაქვეითდა 80 მმ ვერცხ.წყ.სვ, გულის ტონები მოყრუებულია. მდგომარეობის გაუარესების მიზეზია

ა ) აორტის გულმკერდის ნაწილის გახეთქვა;

ბ ) ინტუბაციური მილის არასწორი მდებარეობა;

*გ) დაჭიმული პნევმოთორაქსი;

დ ) ტრაქეაში ასპირაცია;

ე ) გულისა და ფილტვის ქსოვილის მძიმე დაჟეჟილობა.

117. სპინალური შოკის ძირითადი ნიშნებია 1). ჰიპერვოლემია; 2). ჰიპოვოლემია; 3). ჰიპერტონია; 4). ჰიპოტონია; 5). ბრადიკარდია; 6). სისხლძარღვთა ატონია.

ა ) სწორია ყველა;

ბ ) სწორია 1,3;

*გ) სწორია 2,4,5,6;

დ ) სწორია 3,5;

ე ) სწორია 1,6.

118. ინფექციურ-ტოქსიური შოკი შეიძლება განვითარდეს: 1). პერიტონიტის დროს; 2). პნევმონიის დროს; 3). ენდომეტრიტის დროს; 4). მენინგიტის დროს; 5). ინფექციური ენდოკარდიტის დროს; 6). პიელონეფრიტის დროს.

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;

ბ ) სწორია ყველა, გარდა 1,2;

გ ) სწორია ყველა, გარდა 3,4;

დ ) სწორია ყველა, გარდა 5,6;

ე ) სწორია 5,6.

119. ალბუმინს აქვს ყველა ჩამოთვლილი თვისება, გარდა

ა ) ხელს უწყობს სისხლძარღვებში სითხის მიზიდვას და შენარჩუნებას;

ბ ) თამაშობს მნიშვნელოვან როლს პლაზმის კოლოიდურ-ოსმოსური წნევის შენარჩუნებაში;

გ ) წარმოადგენს უნივერსალურ საშუალებას ფერმენტების, ჰორმონების, სამკურნალწამლო საშუალებების ტრანსპორტისათვის;

დ ) წარმოადგენს ორგანიზმის ცილოვანი კვებისათვის რეზერვს;

*ე) შეიძლება გამოიწვიოს შრატისმიერი ჰეპატიტი.

120. სისხლდენა ხანგრძლივდება

ა ) კუნთების ტრავმისა და დაჟეჟილობის დროს;

ბ ) ჰემოლიზური კრიზის დროს;

*გ) მკვეთრად გამოხატული თრომბოციტოპენიის დროს;

დ ) ასფიქსიისას;

ე ) დამწვრობის დროს.

121. სისხლის შედედების დრო ხანგრძლივდება

*ა) ჰიპოკოაგულაციის დროს;

ბ ) ჰიპერკოაგულაციის დროს;

გ ) ანემიის დროს;

დ ) სისხლში ფიბრინოგენის მომატების დროს;

ე ) დამწვრობის დროს.

122. ფიბრინოგენ "B" გამოჩენა მოწმობს

*ა) პრეთრომბოზულ მდგომარეობას და ჰიპერკოაგულაციას;

ბ ) ჰიპოფიბრინოგენემიას;

გ ) ჰიპერფიბრინოგენემიას;

დ ) ჰიპოკოაგულაციას;

ე ) პროთრომბინის კომპლექსის ფაქტორის დეფიციტს.

123. 12-გოჯა ნაწლავის პერფორაციით გამოწვეული პერიტონიტის ტერმინალური ფაზისათვის დამახასიათებელია 1). ცნს-ის ტოქსიური დაზიანება; 2). ნაწლავთა ფუნქციური გაუვალობის განვითარება; 3). დისემინირებული სისხლძარღვთაშიგა შედედების სინდრომის განვითარება; 4). ღვიძლისა და თირკმელების უკმარისობის განვითარება; 5). იმუნოდეფიციტი.

*ა) სწორია ყველა;

ბ ) სწორია ყველა, გარდა 2;

გ ) სწორია ყველა, გარდა 3;

დ ) სწორია ყველა, გარდა 4;

ე ) სწორია ყველა, გარდა 5.

124. დიაბეტური კომის დროს უხშირესად არის

ა ) დეკომპენსირებული სუნთქვითი აციდოზი მეტაბური ალკალოზით;

ბ ) ჰიპონატრიემია მეტაბოლური ალკალოზით;

გ ) პH მეტია 7,35-ზე;

*დ) ჰიპონატრიემია მეტაბოლური აციდოზით;

ე ) დეკომპენსირებული სუნთქვითი ალკალოზი მეტაბოლური ალკალოზით.

125. მარჯვენა გულის გადატვირთვის მიზეზს წარმოადგენს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა 1). ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია; 2). პნევმოთორაქსი; 3). მასიური ატელექტაზი; 4). ჰიდროთორაქსი; 5). მასიური პნევმონია; 6). ასთმური სტატუსი; 7). ქვემოღრუ ვენის თრომბოზი.

ა ) სწორია ყველა;

ბ ) სწორია ყველა, გარდა 1,2;

გ ) ყველა სწორია გარდა 2,3,4;

*დ) ყველა სწორია გარდა 7.

126. ინფუზიურ საშუალებებს, რომელთაც არა აქვთ მოცულობით ჩანაცვლებითი ფუნქცია მიეკუთვნება

ა ) დექსტრანები;

*ბ) ელექტროლიტური იზოტონური ხსნარები;

გ ) პლაზმა;

დ ) სისხლი;

ე ) გლუკოზის იზოტონური ხსნარი.

127. ქირურგიული დაავადებისას ჰიპერთერმული რეაქციების ფორმები შეიძლება იყოს 1).მეტაბოლური; 2). ბაქტერიული; 3). რეგულატორული; 4). შერეული.

*ა) სწორია ყველა პასუხი;

ბ ) სწორია ყველა, გარდა 1-სა;

გ ) სწორია ყველა, გარდა 2-სა;

დ ) სწორია 3;

ე ) სწორია 4.

128. ავთვისებიანი ჰიპერთერმიის ნიშნებია 1). ტაქიკარდია, არითმია; 2). არასტაბილური ჰემოდინამიკა; 3). კუნთების რიგიდობა; 4). ტაქიპნოე; 5). ციანოზი; 6). ჰიპერთერმია; 7). ფილტვების შეშუპება; 8). ენცეფალოპათია, ტვინის შეშუპება; 9). თირკმლის მწვავე უკმარისობა; 10). მიოგლობინურია; 11). ჰიპერკალიემია.

*ა) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;

ბ ) სწორია ყველა, გარდა 4,5,7;

გ ) სწორია ყველა, გარდა 9,10;

დ ) სწორია ყველა, გარდა 2,3;

ე ) სწორია მხოლოდ 9,10.

129. მრავლობითი და შეუღლებული დაზიანებების დროს ტრავმის შემდეგ პირველ საათებში ლეტალობა განპირობებულია

*ა) შოკითა და სისხლის დაკარგვით;

ბ ) ქალა ტვინის მძიმე ტრავმით;

გ ) ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლიით;

დ ) ცხიმოვანი ემბოლიით.

130. მწვავე პოლიორგანული უკმარისობისას შეუღლებული ტრავმის შედეგად აუცილებელია სასწრაფოდ გატარდეს შემდეგი ღონისძიებები, გარდა

ა ) ჰემოდინამიკის აღდგენისა ინფუზიურ-ტრანსფუზიური თერაპიის გზით;

ბ ) ფილტვის ხელოვნური ვენტილაციის ჩატარებისა;

გ ) შინაგანი სისხლდენის გაჩერებისა;

დ ) სასიცოცხლო ჩვენებით ოპერაციული ჩარევებისა;

*ე) სტაბილური ფიქსაციისა ოსტეოსინთეზის ჩატარების გზით მოტეხილობის შემთხვევაში

131. გულ-სისხლძარღვთა მწვავე უკმარისობის და სუნთქვითი უკმარისობის წინააღმდეგ ბრძოლას იწყებენ ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი ღონისძიებით, გარდა

ა ) სუნთქვის მწვავე უკმარისობის მიზეზის გამოვლენისა;

ბ ) ფილტვის ვენტილაციის აღდგენისა და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციისა გაუმჯობესებისა;

გ ) ფილტვების ხელოვნური ვენტილაციის ჩატარებისა;

დ ) ინფუზიურ-ტრანსფუზიური თერაპიის ჩატარებისა;

*ე) დაზიანებული ძვლოვანი ნამტვრევების სტაბილიზაციისა

132. დაზარალებულთათვის ჰოსპიტალამდელ ეტაპზე მრავლობითი და შეუღლებული დაზიანებებით დახმარების აღმოჩენის ღონისძიებების კომპლექსში შედის ყველა შემდეგი, გარდა

ა ) დაზარალებულის მდგომარეობის სიმძიმის შეფასებისა წამყვანი დაზიანების განსაზღვრით;

ბ ) გარეგანი სისხლდენის გაჩერებისა და დაზიანებული სეგმენტის იმობილიზაციისა;

გ ) გულ-სისხლძარღვთა და სასუნთქი სისტემის ფუნქციის აღდგენისა და შენარჩუნებისა;

*დ) ჰემოტრანსფუზიური თერაპიისა;

ე ) სასწრაფო თერაპიისა სპეციალიზირებულ სტაციონარში.

133. ნოვოკაინის დადებით თვისებას მძიმე მრავლობითი და შეუღლებული დაზიანებებისას წარმოადგენს ის, რომ იგი

ა ) არ იწვევს არტერიული წნევის დაქვეითებას;

ბ ) ქვემოთ სწევს სხეულის ტემპერატურას;

გ ) უზრუნველყოფს ხანგრძლივ გაუტკივარებას;

*დ) იწვევს ტკივილის ლიკვიდაციას, არ ნიღბავს კლინიკურ სურათს;

ე ) ამაღლებს ცენტრალურ ვენურ წნევას.

134. მოტეხილობა-ამოვარდნილობის კლინიკურ ნიშნებს ეკუთვნის ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) სახსრებში ტკივილისა;

ბ ) კიდურის იძულებითი მდებარეობისა;

გ ) აქტიური მოძრაობის არქონისა;

*დ) კიდურის დაგრძელებისა;

ე ) კიდურის დამოკლებისა.

135. მძიმე შერწყმული ქალა-ტვინის ტრავმის და საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის ტრავმის მქონე პირისთვის დახმარების გაწევისას მნიშვნელოვანია ქმედებათა მკაცრი თანმიმდევრობა, რომელიც ითვალისწინებს 1). დაკარგული სისხლის აღდგენას; 2). თავის ტვინის სიცოცხლისუნარიანობის შეფასებას; 3). მწვავე სუნთქვითი უკმარისობის ლიკვიდაციას; 4). დაზიანებული კიდურების იმობილიზაციას; 5). ინფექციების პროფილაქტიკას

ა ) სწორია 3,2,4,1,5;

ბ ) სწორია 1,2,5,4,3;

*გ) სწორია 3,1,2,4,5;

დ ) სწორია 2,3,1,5,4;

ე ) სწორია 1,2,3,4,5.

ნეიროქირურგია, ყბა-სახის ქირურგია

136. სუბდურული ჰემატომის დამახასიათებელი ნიშნებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ცნობიერების მეორადად დაკარგვის;

ბ ) ტრავმიდან ორი დღის შემდეგ გენერალიზებული ეპილეფსიური გულყრის განვითარების;

გ ) ანიზოკორიის;

*დ) ზედა ქუთუთოს ფტოზის;

ე ) ჰემიპარეზის ან ჰემიპლეგიის.

137. თავის ტვინის შერყევისათვის ყველაზე დამახასიათებელია

ა ) ცხვირიდან სისხლდენა;

*ბ) გონების დაკარგვა;

გ ) თავის ტკივილი;

დ ) ეპილეპსიური გულყრა;

ე ) თავბრუსხვევა, ნისტაგმი.

138. ქალასარქველის ძვლების მოცუხელობას ყველაზე მეტად დამახასიათებელი ნიშნებია

ა ) ძლიერი თავის ტკივილი;

ბ ) ღებინება;

გ ) ლიქვორეა ცხვირიდან;

დ ) კანქვეშა ჰემატომა;

*ე) კრანიოგრამაზე მოტეხილობის არსებობა.

139. ტრავმპუნქტში შემოვიდა ავადმყოფი 25 წლის. ცნობილია, რომ 1 საათის წინ დაეჯახა მანქანა. იყო ცნობიერების დაკარგვა 20 წუთის მანძილზე. გასინჯვისას ავადმყოფი გონზეა, კითხვებზე პასუხობს უხალისოდ. ძირითადად დავალებებს ასრულებს. ცხვირიდან აქვს სისხლდენა უფერო სითხის მინარევით, ქუთუთოებზე სისხლჩაქცევებია. სავარაუდო დიაგნოზი?

ა ) თავის ტვინის შერყევა;

ბ ) თავის ტვინის დაჟეჟილობა;

გ ) ქალასშიდა ჰემატომა;

დ ) ცხვირიდან სისხლდენა;

*ე) ქალას ფუძის მოტეხილობა.

140. ქალას ფუძის მოტეხილობის ყველაზე მეტად დამახასიათებელი ნიშანია

ა ) ძლიერი თავის ტკივილი;

ბ ) განმეორებითი ღებინება;

გ ) ერთჯერადი ღებინება;

*დ) ლიქვორეა ყურიდან;

ე ) სისხლჩაქცევები თვალის ქვეშ.

141. ქალა-ტვინის შემავალი ჭრილობის ნიშნებია

ა ) დიდი ჭრილობა უსწორმასწორო კიდეებით;

ბ ) ჭრილობა აქტიური არტერიული სისხლდენით;

*გ) ჭრილობა საიდანაც გამოიყოფა დეტრიტი და ლიქვორი;

დ ) ჭრილობა ქვეშმდებარე ძვლის დაზიანებით;

ე ) ჭრილობა ვენური სისხლდენით.

142. ქალა-ტვინის შემავალი ტრავმის არსებობისას ჭრილობის კიდეებიდან აქტიური სისხლდენისას ქირურგმა უნდა

ა ) დაადოს ნაკერები სისხლმდენ ჭრილობას;

ბ ) დაადოს დამწოლი ნახვევი;

*გ) გააკეთოს ჭრილობის პირველადი დამუშავება სისხლძარღვების გადაკვანძვით, ძვლების ნამსხვრევების მოშორებით და ჭრილობის ყრუდ დახურვით;

დ ) გადაკვანძოს სისხლმდენი სისხლძარღვები და დაადოს ჭრილობას ნაკერები;

ე ) გააკეთოს ჭრილობის ტამპონადა.

143. ტრავმპუნქტში შემოვიდა ავადმყოფი უგონო მდგომარეობაში. ცნობილია, რომ 30 წუთის წინ მიიღო დარტყმა მარჯვნივ საფეთქლის არეში. დათვალიერებისას მარჯვენა საფეთქლის არეში არის ჭრილობა ზომით 0,3X2სმსწორი კიდეებით. ჭრილობიდან გამოიყოფა ლიქვორი დეტრიტის მინარევით. ჭრილობის კიდეები აქტიურად სისხლმდენია. პულსი 90 წუთში, რითმული, არტერიული წნევა 110/65 მმ.ვერცხ.წყ.სვ.დიაგნოზი:

ა ) თავის რბილი ქსოვილების ნაკვეთი ჭრილობა;

ბ ) ქალა-ტვინის ღია ტრავმა, ქალა-სარქველის მოტეხილობა, თავის ტვინის დაჟეჟილობა;

*გ) ქალა-ტვინის შემავალი ღია ჭრილობა, ქალას ძვლების მოტეხილობა, თავის ტვინის დაჟეჟილობა

დ ) თავის რბილი ქსოვილების ნაკვეთი ჭრილობა, თავის ტვინის შერყევა;

ე ) ქალა-ტვინის დახურული ტრავმა, თავის რბილი ქსოვილების დაჟეჟილი ჭრილობა, თავის ტვინის დაჟეჟილობა.

144. ტრავმპუნქტში შემოვიდა ავადმყოფი უგონო მდგომარეობაში. ცნობილია, რომ 30 წუთის წინ მიიღო დარტყმა მარჯვნივ საფეთქლის არეში. დათვალიერებისას მარჯვენა საფეთქლის არეში არის ჭრილობა ზომით 0,3X2სმსწორი კიდეებით. ჭრილობიდან გამოიყოფა ლიქვორი დეტრიტის მინარევით. ჭრილობის კიდეები აქტიურად სისხლმდენია. პულსი 90 წუთში, რითმული, არტერიული წნევა 110/65 მმ.ვერცხ.წყ.სვ.ავადმყოფს უნდა:

*ა) გაუჩერდეს სისხლდენა ჭრილობის კიდეებიდან, დაედოს ასეპტიური ნახვევი, აეღოს სისხლი ალკოჰოლზე, გაუკეთდეს ანტიტეტანური ანატოქსინი და მედპერსონალის თანხლებით გადაყვანილი იქნეს ნეიროქირურგიულ სტაციონარში;

ბ ) დაედოს ასეპტიური ნახვევი, გაუკეთდეს ქალას რენტგენოგრაფია, აეღოს სისხლი ალკოჰოლზე, გაუკეთდეს ანტიტეტანური შრატი და გაიგზავნოს ნეიროქირურგიულ სტაციონარში;

გ ) სასწრაფოდ გაიგზავნოს ნებისმიერ ზოგადქირურგიულ სტაციონარში;

დ ) პირველი დახმარების აღმოჩენის შემდეგ გაიგზავნოს ზოგადქირურგიულ სტაციონარში;

ე ) პირველი დახმარების შემდეგ ავადმყოფი გადავიდეს პოლიკლინიკის მეთვალყურეობის ქვეშ.

145. 4 თვის ბავშვი გადმოვარდა შესახვევი მაგიდიდან. მშობლების გადმოცემიდან გონების დაკარგვა არ ჰქონდა. ბავშვი იყო აღგზნებული, ტიროდა, შემდეგ დამშვიდდა და დაიძინა. კვების შემდეგ აღინიშნებოდა ამოქაფება. მეორე დღეს ბანაობის დროს მშობლებმა შეამჩნიეს რბილი შეშუპება თხემის არეში. მიმართეს პოლიკლინიკას.ბავშვისათვის აუცილებელია:

*ა) სასწრაფოდ მოთავსდეს ბავშვთა ნეიროქირურგიულ ან ქირურგიულ განყოფილებაში;

ბ ) გაუკეთდეს ქალას რენტგენოგრამა;

გ ) გაიგზავნოს კონსულტაციაზე ბავშვთა ნევროპათოლოგთან;

დ ) გაუკეთდეს ჰემატომის პუნქცია, გაგრძელდეს მკურნალობა ამბულატორიულ პირობებში;

ე ) სწორია ბ.

146. ქალას ფუძის მოტეხილობის გამოვლენისას ქირურგმა უნდა

ა ) გაგზავნოს ავადმყოფი ბინაზე;

ბ ) გაიგზავნოს ბინაზე და მდგომარეობის გაუარესებისას გამოიძახოს სასწრაფო დახმარების ბრიგადა;

გ ) მოათავსოს ავადმყოფი ტრავმატოლოგიურ განყოფილებაში;

*დ) მოათავსოს ავადმყოფი ნეიროქირურგიულ განყოფილებაში;

ე ) დატოვოს პოლიკლინიკის მეთვალყურეობის ქვეშ.

147. სხივის ნერვის ტრავმული დაზიანების უფრო მეტად დამახასიათებელი ნიშანია

ა ) მხრის ტრავმის ფაქტი;

ბ ) ნები ჩამოკიდებულია "ჩიტის თათების" ტიპით;

გ ) ჰიპერესთეზია "ანატომიური სათუთუნის" მიდამოში;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი.

148. სხივის ნერვის ტრავმული დაზიანებისათვის დამახასიათებელია

ა ) ნების მოხრის შესუსტება, IV-V თითების ძირითადი და საბოლოო ფალანგების მოხრითი ფუნქციის მკვეთრი დარღვევა;

ბ ) ნებს აქვს მდგომარეობა "ლოცვის ხელი";

გ ) ხელის აწევისა და განზიდვის შეზღუდვა;

*დ) წინამხარი ნახევრად მოხრილია მხართან მიმართებაში, ნები პასიურად არის დაშვებული სწორი კუთხით წინამხართან მიმართებაში, თითები ნახევრად მოხრილია;

ე ) წინამხარი ნახევრად მოხრილია მხართან მიმართებაში შესუსტებულია ნების მოხრა.

149. საჯდომ ნერვზე დეკომპრესიული ოპერაციის წარმოებისას დუნდულოს მიდამოში საშიშროებას წარმოადგენს

ა ) მსხლისებრი კუნთის გაჭრა;

ბ ) მცირე წვივის ნერვის ნაწილის გაჭრა;

*გ) დუნდულოს-ქვემო არტერიის დაზიანება;

დ ) დუნდულოს ვენების დაზიანება;

ე ) ყველა ჩამოთვლილი.

150. პერიფერიული ნერვის დაზიანებისას პირველადი ნაკერის დადების ოპტიმალურ ვადად ითვლება

ა ) ტრავმიდან 1-2 საათი;

ბ ) ტრავმიდან 6-8 საათი;

*გ) ტრავმიდან 12-24 საათი;

დ ) ტრავმიდან 24-36 საათი;

ე ) ჩამოთვლილიდან ნებისმიერ დროს.

151. წინამხრის ნაგლეჯ-ნაპობი ჭრილობისას, ზოგადქირურგიულ სტაციონარის პირობებშიმიზანშეწონილია გაკეთდეს

ა ) საშუალო ნერვის პირველადი ნაკერი;

*ბ) ნერვის პირველად-გადავადებული ნაკერი;

გ ) ნერვის მეორადი ნაკერი;

დ ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;

152. პერიფერიული ნერვების ქირურგიაში ოპტიმალურია

ა ) ეპინევრული ნაკერი;

ბ ) პერინევრული ნაკერი;

გ ) ინტერფასციკულური ნაკერი;

*დ) ეპინევრულ-ინტერაფასციკულური ნაკერი;

ე ) ყველა ჩამოთვლილი.

153. პერიფერიული ნერვების ტრავმული დაზიანების ქირურგიაში ტიპიური შეცდომებია

ა ) ნერვის მიკერება არტერიასთან;

*ბ) ნერვის მიკერება იოგთან;

გ ) ნერვის მიკერება ვენასთან;

დ ) არც ერთი;

ე ) სწორია ყველა.

154. თავის ტვინის უნივერსალურ რეაქციას ტრავმაზე წარმოადგენს

ა ) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა;

*ბ) თავის ტვინის შეშუპება;

გ ) ტვინის პარკუჭებში ჰიპერსეკრეცია;

დ ) თავის ტვინის ღეროს ნაწილების დისკოლაცია;

ე ) თავის ტვინის კოლაფსი.

155. თავის ტვინის მსუბუქი დაჟეჟილობისას ინტრაკრანიალური ჰიპოტენზიისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა

ა ) კანის საფარველის გაფერმკრთალებისა ლორწოვანის მცირე სილურჯით;

*ბ) ფსიკომოტორული აღგზნებადობისა;

გ ) თავის დაწევისას თავის ტკივილის შემცირებისა;

დ ) არტერიული წნევის შემცირებისა საზღვრებში 100/70 - 90/60 ვერცხ.სვ.მმ.;

ე ) თავზურგტვინის სითხის წნევის 40-დან 100-მდე წყ.სვ.მმ.

156. სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევის სინდრომი გამოვლინდება ყველა ჩამოთვლილ სიმპტომში, გარდა

ა ) თავის ტკივილისა (როგორც "სალტეები უჭერენ" თავს);

ბ ) თავის ტკივილისა, რომელიც მნიშვნელოვნად ძლიერდება თვალის კაკლების მოძრაობისას;

გ ) ბრუძინსკის დადებითი სიმპტომისა;

დ ) დელირიული მდგომარეობის გამოვლინების შესაძლებლობისა;

*ე) ჰემიპარეზისა.

157. მწვავე სუბდურული ჰემატომის კლინიკური სურათისათვის დამახასიათებელია ყველა სიმპტომი, გარდა

*ა) არტერიული ჰიპოტენზია და ტაქიკარდია;

ბ ) ნათელი პერიოდი;

გ ) ანიზოკორია;

დ ) კონტრალატერალური ჰემიპარეზი;

ე ) ექოენცეფალოგარფიული გამოკვლევისას ცდომა ჯანმრთელი მხარისაკენ.

158. თავის ტვინის შერყევის დიაგნოზი ისმევა ყველა ქვემოჩამოთვლილი სიმპტომების საფუძველზე, გარდა

ა ) გულის რევა, თავბრუსხვევისა;

ბ ) სისხლის მოწოლა სახეზე, ყურებში შუილისა;

გ ) გარდამავალი, არამდგრადი ანიზიკორიისა;

დ ) მცირე ამპლიტუდოვანი ნისტაგმისა, რომელიც გაივლის 10-12 დღეში;

*ე) მენინგიალური სიმპტომებისა.

159. დაზარალებულის ტრანსპორტირება საგიტალური სინუსის მიდამოს ღია დაზიანებით ხორციელდება

ა ) ზურგზე დაწოლილ მდგომარეობაში;

ბ ) გვერდზე დაწოლილ მდგომარეობაში წამოწეული თავით;

*გ) ნახევრად მჯდომარე მდგომარეობაში;

დ ) მუცელზე წოლით მდგომარეობაში;

ე ) ზურგზე წამოწეული თავით.

გულმკერდის ქირურგია

160. რომელი ნიშანი არ არის დამახასიათებელი წინაგულთაშორისი დეფექტისთვის

ა ) ფილტვის ანთება

ბ ) ღვიძლის გადიდება

გ ) ჩამორჩენა ფიზიკურ განვითარებაში

*დ) ელენთის გადიდება

ე ) კისრის ვენების პულსაცია

161. როგორი ლოკალიზაციაა დამახასიათებელი წინაგულთაშორისი დეფექტისათვის

ა ) ოვალური ხვრელის მიდამოში ცენტრალურად განლაგებული

ბ ) უკანა ქვედა დეფექტი განლაგებულია ქვედა ღრუ ვენის შესართავთან

გ ) მაღალი დეფექტი განლაგებული ზედა ღრუ ვენის შესართავთან

დ ) წინაგულთაშორისი ძგიდის სრული არარსებობა - სამკარიანი გული

*ე) ყოველი მათგანი

162. რომელი ასაკი ითვლება ოპტიმალურად ბოტალის შეუხორცებელი სადინრის სამკურნალოდ

ა ) 1 წლამდე

ბ ) 1-2 წლამდე

გ ) 3-4 წლამდე

*დ) 5-7 წლამდე

ე ) 8-10 წლამდე

163. მწვავე პერიკარდიტისთვის დამახსიათებელი არ არის

ა ) გულის ტკივილი

ბ ) ტაქიკარდია

გ ) შემცივნებები

დ ) ჰექტიური ხასიათის ტემპერატურა

*ე) არტერიული წნევის მომატება

164. ფალოს ტეტრადისთვის დამახასიათებელი არაა

ა ) ფილტვია არტერიის შევიწროვება

*ბ) წინაგულთაშორისი ძგიდის დეფექტი

გ ) პარკუჭთაშორისი ძგიდის დეფექტი

დ ) აორტის დექსტრაპოზიცია

ე ) მარჯვენა პარკუჭის ჰიპერტროფია

165. გულის თანდაყოლილ მანკებს არ ეკუთვნის

ა ) ფალოს ტეტრადა

*ბ) მიტრალური სტენოზი

გ ) ბოტალის სადინრის შეუხორცებლობა

დ ) წინაგულშუა ძგიდის შეუხორცებლობა

ე ) აორტა - ფილტვის არტერიის ძგიდის დეფექტი

166. ფილტვის განგრენის სამკურნალოდ უფრო ხშირად იხმარება

ა ) პნევმოტომია;

ბ ) ფილტვის სოლისებური რეზექცია;

*გ) პნევმონექტომია ან პულმონექტომია;

დ ) ლობექტომია;

ე ) თორაკოპლასტიკა.

167. ფილტვებზე რადიკალური ოპერაციის შემდეგ შესაძლებელ გართულებას წარმოადგენს

ა ) ბრონქიალური ფისტულა, პლევრის ემპიემა;

ბ ) პლევრის შიდა სისხლდენა;

გ ) გულ-სისხლძარღვთა უკმარისობა და ფილტვების შეშუპება;

დ ) ოპერაციის შემდგომი ჭრილობის დაჩირქება;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

168. გამოკვლევის რენტგენოლოგიური მეთოდებიდან ბრონქოექტაზიური დაავადების დროს ყველაზე მეტად ინფორმატიულია

*ა) ბრონქოგრაფია;

ბ ) რენტგენოგრაფია;

გ ) რენტგენოსკოპია;

დ ) ტომოგრაფია;

ე ) კომპიუტერული ტომოგარფია.

169. სიმპტომი "დოლის ჩხირები" და "საათის მინა"

ა ) არის დამახასიათებელი მხოლოდ ბრონქოექტაზიური დაავადებისათვის;

*ბ) შეიძლება გამოვლინდეს ფილტვებისა და პლევრის სხვა ჩირქოვანი დაავადებების დროს;

გ ) უფრო დამახასიათებელია გულის მანკებისათვის;

დ ) დამახასიათებელია აქტინომიკოზებისათვის;

ე ) დამახასიათებელია ტუბერკულოზისათვის.

170. აბსცედირებული პნევმონიის უხშირეს ლოკალიზაციას წარმოადგენს

ა ) ზედა წილი;

ბ ) შუა წილი;

*გ) ქვემო წილი;

დ ) ყველა ჩამოთვლილი;

ე ) ორივე ფილტვის ნებისმიერი წილი და სეგმენტი.

171. 32 წლის ავადმყოფი ქალი შემოვიდა ჩივილებით: ძლიერი ხველა მცირე რაოდენობის ჩირქოვანი ნახველით მასში სისხლის მინარევით. 1,5 თვის წინ ნიგვზის ჭამისა და სიცილის დროს ჰქონდა ჩაბჟირებითი ხველის შეტევა. ორი დღის შემდეგ მოიმატა ტემპერატურამ 38 გრადუსამდე. გულმკერდის რენტგენოსკოპიით ცვლილებები არ აღმოჩნდა. შემდგომ აწუხებდა ხველა მცირე რაოდენობით უსიამოვნო სუნის ნახველით. განმეორებით გულმკერდის რენტგენოგრაფიისას გამოვლინდა მარჯვენამხრივი ქვემოწილოვანი პნევმონია. შემოსვლისას მდგომარეობა დამაკმაყოფილებელი. მარჯვენა ფილტვის ქვემო წილის პერკუტორული ხმის შემოკლება და შესუსტებული სუნთქვა. რენტგენოგრამაზე მარჯვენა ფილტვის ქვემო წილის სეგმენტების მოცულობაში შემცირება. რეკომენდირებულია

ა ) მარჯვენა ფილტვის ქვემო წილის მოკვეთა;

*ბ) დიაგნოსტიკური ბრონქოსკოპია, უცხო სხეულის მოცილება და შემდეგ განმეორებითი სამკურნალო ბრონქოსკოპიები;

გ ) მარჯვენა ფილტვის ამოკვეთა;

დ ) კონსერვატიული თერაპია: ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები, ინჰალაცია, ამოსახველებლები და სხვა.

172. ავადმყოფი 36 წლის შემოვიდა ჩივილებით: ხველება ჩირქოვანი ნახველით 100მლ-მდე დღე-ღამეში, სისხლიანი ხველა უკანასკნელი 5 წლის განმავლობაში. ტემპერატურის მომატება 38 გრადუსამდე, სისუსტე, ქოშინი. ავადაა დაახლოებით 10 წელი. ბავშვობაში არაერთხელ იყო ავად ორმხრივი პნევმონიით. ნახველი გამოიყოფა "სავსე პირით", განსაკუთრებით ძირს დახრის დროს. მდგომარეობა დამაკმაყოფილებელია. სუსტად დადებითია "საათის მინის" სიმპტომი. მარცხენა ფილტვის ქვედა წილის არეში პერკუტორული ხმის შემოკლება. მრავლობითი მშრალი ხიხინი. ფილტვების რენტგენოგრამებზე- შუასაყარის ცდომა მარცხნივ, "გაშიშვლებულია" ხერხემლის მარჯვენა კიდე, გაძლიერებული და დეფორმირებულია ფილტვის სურათი ფილტვის ქვემო ველში ორივე მხარეს. უფრო მეტად საფიქრებელი დიაგნოზია

ა ) ქრონიკული პნევმონია;

ბ ) ქრონიკული მადეფორმირებელი ბრონქიტი;

გ ) ქრონიკული აბსცედირებული პნევმონია;

*დ) ბრონქოექტაზიური დაავადება;

ე ) ფილტვის ტუბერკულოზი.

173. ავადმყოფი 36 წლის შემოვიდა ჩივილებით: ხველება ჩირქოვანი ნახველით 100მლ-მდე დღე-ღამეში, სისხლიანი ხველა უკანასკნელი 5 წლის განმავლობაში. ტემპერატურის მომატება 38 გრადუსამდე, სისუსტე, ქოშინი. ავადაა დაახლოებით 10 წელი. ბავშვობაში არაერთხელ იყო ავად ორმხრივი პნევმონიით. ნახველი გამოიყოფა "სავსე პირით", განსაკუთრებით ძირს დახრის დროს. მდგომარეობა დამაკმაყოფილებელია. სუსტად დადებითია "საათის მინის" სიმპტომი. მარცხენა ფილტვის ქვედა წილის არეში პერკუტორული ხმის შემოკლება. მრავლობითი მშრალი ხიხინი. ფილტვების რენტგენოგრამებზე- შუასაყარის ცდომა მარცხნივ, "გაშიშვლებულია" ხერხემლის მარჯვენა კიდე, გაძლიერებული და დეფორმირებულია ფილტვის სურათი ფილტვის ქვემო ველში ორივე მხარეს. დიაგნოზის დაზუსტების მიზნით ნაჩვენებია

*ა) ბრონქოსკოპია და ბრონქოგრაფია;

ბ ) რენტგენოგრაფია;

გ ) ტომოგრაფია და კომპიუტერული ტომოგრაფია;

დ ) რენტგენოსკოპია;

ე ) ფილტვების სკანირება და ულტრაბგერითი გამოკვლევა.

174. 26 წლის ავადმყოფს დაუდგინდა ფილტვის განგრენოზული აბსცესი გართულებული პროფუზული სისხლდენით ფილტვიდან. მკურნალობის ყველაზე ეფექტური მეთოდი მისთვის არის

ა ) ჰემოსტატიკური თერაპია;

ბ ) ხელოვნური პნევმოთორაქსი;

გ ) პნევმოპერიტონეუმი;

დ ) მადრენირებელი ბრონქის ტამპონადა;

*ე) რადიკალური ქირურგიული მკურნალობა ფილტვის რეზექციის სახით.

175. ავადმყოფს ქვედა ლობექტომიისა და ზედა წილის ენისებრი სეგმენტების რეზექციიდან 2 დღის შემდეგ განუვითარდა ზედა წილის დარჩენილი სეგმენტების ატელექტაზი. მისი მკურნალობის უფრო მეტად ეფექტური მეთოდია

ა ) პლევრალური პუნქცია;

ბ ) ნაზოტრაქეალური კათეტერიზაცია;

გ ) მიკროტრახეოსტომა;

*დ) სამკურნალო ბრონქოსკოპია;

ე ) პლევრის ღრუს დრენირება.

176. ავადმყოფი 47 წლის შემოვიდა ჩივილებით: ხველაზე ჩირქოვანი ნახველით 400 მლ-მდე დღე-ღამეში, სისხლიან ხველაზე, ტემპერატურის მომატებაზე, სისუსტეზე, ოფლიანობაზე. 20 წლის წინ გადაიტანა ოპერაცია მარცხენა ფილტვზე- ქვემო წილის და ზემო წილის ენისებური სეგმენტების რეზექცია. 1 წლის შემდეგ დაიწყო 200 მლ ჩირქოვანი ნახველის გამოყოფა, გაჩნდა სისხლიანი ხველა ხოლო ბოლო დროს ნახველი 400 მლ-ის რაოდენობით გახდა ცუდი სუნის. მდგომარეობა მძიმეა. რენტგენოლოგიური გამოკვლევისას დარჩენილ ფილტვში დაახლოებით 6 სმ ღრუ ჰორიზონტალური დონით. ბრონქოსკოპიით დარჩენილი 3 სეგმენტიდან მოდის ჩირქი. მარჯვენა ფილტვში კლინიკური, რენტგენოლდოგიური და ენდოსკოპიური მონაცემებით ცვლილებები არ გამოვლინდა. რეკომენდირებულია

ა ) ინტენსიური კონსერვატიული თერაპია;

*ბ) მარცხენა ფილტვის დარჩენილი ნაწილის ქირურგიული მოცილება;

გ ) სამკურნალო ბრონქოსკოპიები;

დ ) ანტიბიოტიკების არტერიაში შეყვანა;

ე ) ზედაზონალური ბრონქის დროებითი ოკლუზია.

177. რეთორაკოტომიის აბსოლუტური ჩვენებებია

ა ) ფილტვის კოლაფსი მრავლობითი ფისტულის გამო;

ბ ) ბრონქის ტაკვის პირველადი უკმარისობა;

*გ) პლევრის შიდა სისხლდენა;

დ ) ფილტვის ატელექტაზი;

ე ) დაჭიმული პნევმოთორაქსი.

178. სპონტანური არასპეციფიური პნევმოთორაქსის მკურნალობა უნდა დაიწყოს

*ა) პლევრის პუნქციით და ჰაერის ასპირაციით;

ბ ) ფართო თორაკოტომიით;

გ ) დინამიური დაკვირვებით;

დ ) პლევრის ღრუს დრენირებითა და აქტიური ასპირაციით.

179. 29 წლის ავადმყოფი შემოვიდა ჩივილებით: ტკივილები გულმკერდის მარჯვენა ნახევარში, ქოშინი, 3 დღის წინ, 60 კგ ტვირთის აწევის შემდეგ უცბად დაეწყო ძლიერი ტკივილი გულმკერდის მარჯვენა ნახევარში ირადიაციით მხარში, ქოშინი. შემოსვლისას მდგომარეობა დამაკმაყოფილებელია: პულსი 94 წუთში, რითმული, დამაკმაყოფილებელი ავსებისა და დაჭიმულობის. მარჯვენა ფილტვის საპროექციო არეში სუნთქვა მკვეთრად შესუსტებულია, ხიხინი არის. უნდა ვივარაუდოთ

ა ) ფიბრინოზული პლევრიტი;

ბ ) პლევროპნევმონია;

*გ) სპონტანური არასპეციფიური პნევმოთორაქსი;

დ ) ნეკნთაშუა ნევრალგია;

ე ) მიოზიტი.

180. 29 წლის ავადმყოფი შემოვიდა ჩივილებით: ტკივილები გულმკერდის მარჯვენა ნახევარში, ქოშინი, 3 დღის წინ, 60 კგ ტვირთის აწევის შემდეგ უცბად დაეწყო ძლიერი ტკივილი გულმკერდის მარჯვენა ნახევარში ირადიაციით მხარში, ქოშინი. შემოსვლისას მდგომარეობა დამაკმაყოფილებელია: პულსი 94 წუთში, რითმული, დამაკმაყოფილებელი ავსებისა და დაჭიმულობის. მარჯვენა ფილტვის საპროექციო არეში სუნთქვა მკვეთრად შესუსტებულია, ხიხინი არის. რენტგენოლოგიური გამოკვლევით დიაგნოზი დადასტურდა. გამოვლინდა ფილტვის კოლაფსი მოცულობის ნახევარზე აუცილებელია მისი მკურნალობა დავიწყოთ

*ა) პლევრალური პუნქციით და ჰაერის ასპირაციით;

ბ ) პლევრის ღრუს დრენირებით;

გ ) დაუყოვნებელი თორაკოტომიით;

დ ) სიმპტომატიური მკურნალობით.

181. ავადმყოფი 27 წლისაა. წარსულში ფილტვების დაავადებებს უარყოფს. ერთი საათის წინ, სრულიად ჯანმრთელ ფონზე დაეწყო ძლიერი ტკივილები გულმკერდის მარცხენა ნახევარში, ჰაერის უკმარისობა. ტემპერატურა ნორმალურია, მარცხენა ფილტვზე სუნთქვა არ მოისმინება, პერკუსიით ტიმპანიტი, შუასაყარი ცდომილია მარჯვნივ.ეჭვი უნდა მივიტანოთ

ა ) მშრალ პლევრიტზე;

ბ ) მიოკარდიუმის ინფარქტზე;

გ ) ფილტვის არტერიის ტოტების თრომბოემბოლია;

*დ) სპონტანური არასპეციფიური პნევმოთორაქსი;

ე ) დიაფრაგმის ჩაჭედილი თიაქარი.

182. ავადმყოფი 27 წლის. წარსულში ფილტვის დაავადებებს უარყოფს. ერთი საათის წინ, სრულიად ჯანმრთელ ფონზე დაეწყო ტკივილები გულმკერდის მარცხენა ნახევაში, ჰაერის უკმარისობა. ტემპერატურა ნორმალურია. მარცხენა ფილტვზე სუნთქვა არ მოისმინება. პერკუსიით კოლოფისებური ხმიანობა. პერკუტორულად შუასაყარი ცდომილის მარჯვნივ ეჭვი უნდა მივიტანოთ

ა ) ფიბრინოზული პლევრიტი;

ბ ) მიოკარდიუმის ინფარქტი;

გ ) ფილტვების ტუბერკულოზი;

*დ) სპონტანური არასპეციფიური პნევმოთორაქსი;

ე ) დიაფრაგმის ჩაჭედილი თიაქარი.

183. კლინიკური მონაცემებით ეჭვია მიტანილი სპონტანურ არასპეციფიურ პნევმოთორაქსზე. ამ შემთხვევაში ყველაზე მისაღებ დიაგნოსტიკურ მეთოდს წარმოადგენს

ა ) თორაკოსკოპია;

*ბ) ფილტვის რენტგენოსკოპია და რენტგენოგრაფია;

გ ) პლევრის პუნქცია;

დ ) ფილტვების სკანირება;

ე ) ბრონქოსკოპია.

184. არასპეციფიური სპონტანური პნევმოთორაქსის მკურნალობის ძირითადი მეთოდია

ა ) თორაკოტომია;

ბ ) პლევრის ღრუს პუნქცია და ჰაერის ასპირაცია;

გ ) თორაკოსკოპია პლევრის ღრუს შემდგომი დრენირებით;

*დ) პლევრის ღრუს პუნქცია, დრენირება აქტიური ასპირაციით;

ე ) დაკვირვება.

185. სპონტანური პნევმოთორაქსი ყველაზე ხშირად ვითარდება

ა ) ფილტვის აბსცესის დროს;

ბ ) ფილტვის ექინოკოკის დროს;

გ ) ფილტვის ცენტრალური კიბოს დროს ატელექტაზით და რღვევით ატელექტაზის ზონაში;

დ ) ფილტვის კავერნოზული ტუბერკულოზის დროს;

*ე) ფილტვის ბულოზური დაავადების დროს.

186. პიოპნევმოთორაქსით ავადმყოფის მკურნალობა იწყება

ა ) ანთების საწინააღმდეგო მკურნალობით;

ბ ) ვაგო-სიმპატიკური ბლოკადით;

*გ) პლევრალური პუნქციით;

დ ) პლევრის ღრუს დრენირებით და მისი მუდმივი გამორეცხვით;

ე ) თორაკოტომიით.

187. ექსუდაციური პლევრიტი, როგორც წესი, წარმოადგენს მეორად დაავადებას აღმოცენებულს როგორც გართულება

ა ) ბრონქოექტაზიური დაავადების;

ბ ) აბსცესის;

გ ) ტუბერკულოზის;

*დ) მწვავე პნევმონიის;

ე ) ექინოკოკოზის.

188. პნევმონექტომიის შემდეგ პლევრის ემპიემის განვითარებას ხელს უწყობს

ა ) ბრონქიალური ფისტულა;

ბ ) პლევრის ღრუს უცხო სხეული (დრენაჟი, საფენი);

გ ) ოპერაციის შემდგომი ჭრილობის დაჩირქება;

დ ) ნეკნების ოსტეომიელიტი და ქონდრიტი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

189. ეზიფაგოკარდიომიოტომიის ოპერაცია ნაჩვენებია

ა ) საყლაპავის კარცინომის დროს;

*ბ) კარდიოსპაზმისა და საყლაპავის ახალაზიის დროს;

გ ) დიაფრაგმის თიაქარის დროს;

დ ) საყლაპავის დიაფრაგმის ხვრელის თიაქარის დროს;

ე ) ყველა ჩამოთვლილის დროს.

190. საყლაპავის პერფორაცია შეიძლება გამოიწვიოს

ა ) ეზოფაგოსკოპიამ;

ბ ) გადაყლაპულმა უცხო სხულმა;

გ ) ძლიერმა ღებინებამ;

დ ) სიმსივნის ეროზიამ;

*ე) ყველა ჩამოთვლილმა.

191. საყლაპავის პერფორაციის რენტგენოლოგიური გამოკვლევისას ვლინდება ყველა ჩამოთვლილი ნიშანი, გარდა

ა ) ჰაერი ან სითხე პლევრის ღრუებში;

ბ ) შუასაყარის ჩრდილის გაფართოება;

გ ) ჰაერი შუასაყარსა და კისრის რბილ ქსოვილებში;

დ ) საყლაპავის საზღვრებიდან კონტრასტული ნივთიერების გასვლა.

*ე) დიაფრაგმის გუმბათის მაღლითა დგომა;

192. საყლაპავის დივერტიკულის დიაგნოსტიკისათვის აუცილებელია შესრულდეს

ა ) ეზოფაგოსკოპია;

*ბ) ფიბროეზოფაგოსკოპია და რენტგენოლოგიური გამოკვლევა;

გ ) პნევმომედიანოტომოგრაფია;

დ ) შუასაყარის ტომოგრაფია;

ე ) ეზოფაგოსკოპია და შუასაყარის ტომოგრაფია

193. დისფაგიას შეიძლება ადგილი ჰქონდეს

ა ) საყლაპავის ახალაზიის დროს;

ბ ) საყლაპავის კიბოს დროს;

გ ) დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარის დროს;

*დ) ყველა ჩამოთვლილის დროს.

194. საყლაპავის ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან ოპერაციული მკურნალობას საჭიროებს ყველა შემთხვევაში

ა ) რეფლიუქს-ეზიფაგიტი;

ბ ) საყლაპავის ახლაზია;

გ ) კარდიოსპაზმი;

დ ) საყლაპავის ტრაქციული დივერტიკული;

*ე) მოპულსირე დივერტიკული.

195. რეფლიუქს-ეზოფაგიტის ძირითადი მიზეზია

*ა) კარდიალური სფინქტერის უკმარისობა;

ბ ) ალკოჰოლიზმი;

გ ) დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარი;

დ ) კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება;

ე ) ცხელი საკვების მიღება.

196. დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარის დროს შეიძლება ადგილი ჰქონდეს

ა ) დისფაგიას;

ბ ) გულის რითმის დარღვევას;

გ ) ფსევდოსტენოკარდიას;

დ ) არაფერი ჩამოთვლილიდან;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

197. საყლაპავის ვარიკოზულად გაფართოებული ვენებიდან სისხლდენის დროს დაუყოვნებელი ჰემოსტაზისათვის საჭიროა

ა ) ჰემოსტატიური საშუალებების მასიურად ხმარება;

ბ ) ჰიპოტენზიური საშუალებების ხმარება;

გ ) სისხლის მცირე ჰემოსტატიური დოზების შეყვანა;

*დ) ბლეკ-მორის ზონდის შეყვანა;

ე ) სისხლმდენი სისხლძარღვის ქირურგიული გაკერვა.

198. საყლაპავის ფართო დაზიანებები ვითარდება შემდეგი ქიმიური აგენტების ხმარებისას

ა ) არაორგანული მჟავეების;

ბ ) ტუტეების;

გ ) ორგანული მჟავეების;

დ ) ლაქების;

ე ) ალკოჰოლის სუროგატების;

*ვ) ყველა ჩამოთვლილის დროს;

199. უფრო მეტად გამოხატულ ცვლილებებს საყლაპავში მისი ქიმიური ტრავმის დროს ადგილი აქვს

ა ) საყლაპავის მთელ სიგრძეზე;

ბ ) ხახის არეში;

გ ) კარდიის არეში;

*დ) ფიზიოლოგიური შევიწროვების ადგილებში;

ე ) საყლაპავის აბდომინალურ ნაწილში.

200. უფრო მეტად ინფორმატიულ დიაგნოსტიკურ ხერხს საყლაპავის კიბოს ადრეულ სტადიაში გამოსავლენად წარმოადგენს

ა ) საყლაპავის ამონარეცხი წყლების ციტოლოგიური გამოკვლევა;

ბ ) რენტგენოლოგიური გამოკვლევა;

გ ) საყლაპავის მონომეტრული გამოკვლევა;

*დ) საყლაპავის ენდოსკოპური გამოკვლევა.

201. საყლაპავის ქიმიური დამწვრობისას დაზარალებულთან ან მის თანმხლებ პირთან უნდა გაირკვეს

ა ) ქიმიური ნივთიერების მიღების მიზეზი;

ბ ) ქიმიური ნივთიერების ხასიათი;

გ ) დრო, გასული მიღებული დამწვრობიდან;

დ ) მიღებული ქიმიური ნივთიერების რაოდენობა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

202. გული ჭრილობაზე მიუთითებს

ა ) ჭრილობის ლოკალიზაცია;

ბ ) არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითება, ტაქიკარდიის გადასვლა ბრადიკარდიაში;

გ ) ავადმყოფის სიფერმკთალე;

დ ) ვენური წნევის მომატება;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

203. გულის ტამპონადისთვის დამახასიათებელია

ა ) არტერიული წნევის დაქვეითება;

ბ ) სახის ციანოზი;

გ ) გულის საზღვრების გაფართოება;

დ ) ტონების მოყრუება;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

204. გულმკერდის შემავალი ჭრილობისას, გაფართოებული თორაკოტომიისათვის ჩვენებებს წარმოადგენენ

ა ) პნევმოთორაქსი;

*ბ) მზარდი ჰემოთორაქსი;

გ ) შედედებული ჰემოთორაქსი;

დ ) სისხლიანი ხველა;

ე ) თვით ფაქტი შემავალი ჭრილობისა.

205. გულის ჭრილობის გასაკერად ოპტიმალური მიდგომაა

*ა) წინა-გვერდითი თორაკოტომია დაჭრის მხარეზე;

ბ ) წინა-გვერდითი თორაკოტომია მარცხნივ;

გ ) სტერნოტომია;

დ ) უკანა-გვერდითი თორაკოტომია მარცხნივ;

ე ) მარცხენამხრივი თორაკოტომია მიუხედავად იმისა, რომელ მხარესაა ჭრილობა.

206. ნეკნების მრავლობითი მოტეხილობის დროს პირველ რიგში აუცილებელია

ა ) გულმკერდზე ცირკულარული ნახვევის დადება;

ბ ) ცალმხრივი ნახვევის დადება ლეიკოპლასტირით;

გ ) პარავერტემრალური სპირტ-ნოვოკაინის ბლოკადის განხორციელება;

დ ) ვაგო-სიმპატიკური ბლოკადის შესრულება;

*ე) შესრულდეს "სამი ადგილის" ბლოკადა (მოტეხილობის ადგილზე, ვაგოსიმპათიკური და პარავერტებრალური).

207. გულის დახურული ტრავმისათვის დამახასიათებელია

ა ) ეკგ-ს ცვლილება;

ბ ) ტკივილები გულის არეში;

გ ) არტერიული წნევის დაქვეითება;

დ ) ვენური წნევის მომატება;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი ნიშნები.

208. დიაფრაგმის გუმბათის გაგლეჯვის სარწმუნო ნიშანს წარმოადგენს

ა ) ტკივილი გულმკერდის ღრუში ირადიაციით ლავიწზედა არეში;

ბ ) ტკივილი ნეკნების წინ;

*გ) რენტგენოლოგიური გამოკვლევით ვლინდება მუცლის ღრუს ორგანოების პროლაბირება გულმკერდის ღრუში;

დ ) ტრავმის მხარეზე სუნთქვის შესუსტება;

ე ) ავადმყოფის საერთო მძიმე მდგომარეობა.

209. გულმკერდის ტრავმის დროს გადაუდებელი ღონისძიებები პირველესყოვლისა საჭიროა

ა ) მკერდის ძვლის მოტეხილობისას;

ბ ) ლავიწის ძვლის მოტეხილობისას;

*გ) დაჭიმული პნევმოთორაქსისას;

დ ) ბეჭის მოტეხილობისას;

ე ) ნეკნების მოტეხილობისას.

210. ავადმყოფი გადმოვარდა შვიდსართულიანი სახლის სიმაღლიდან და მოყვანილია მძიმე მდგომარეობაში III ხ. შოკის გამოვლინებით. დიაგნოსცირებულია მარცხენამხრივი დაჭიმული პნევმოთორაქსი. შუასაყარის ემფიზემა. სასწრაფოდ იქნა დრენირებული მარცხენა პლევრის ღრუ.დრენაჟიდან დიდი რაოდენობით გამოდის ჰაერი, ფილტვი არ იშლება. მეორე დრენაჟის შეყვანამ და ორივე დრენაჟიდან აქტიურმა ასპირაციამ სიტუაცია არ შეცვალა, იზრდება სუნთქვითი უკმარისობა, პროგრესირებს შუასაყრის ემფიზემა. რჩება ფილტვის კოლაფსი. ბრონქოსკოპიისას გამოვლინდა მარცხენა მთავარი ბრონქის კედლის გახეთქვა დახურული სისხლის კოლტით.ავადმყოფისთვის აუცილებელია

ა ) გაგრძელდეს აქტიური ასპირაცია ორი დრენაჟიდან ვაკუუმის გაზრდით;

ბ ) გაკეთდეს ზედა-წინა მედიასტინოტომია;

*გ) გაკეთდეს მარცხენამხრივი თორაკოტომია, დაედოს ბრონქზე პირველადი ნაკერი;

დ ) გაკეთდეს მარცხენამხრივი პნევმოექტომია;

ე ) გახეთქვის ადგილზე წაესვას ბიოლოგიური წებო.

211. ავადმყოფი ჩამოვარდა შვიდსართულიანი სახლის სიმაღლიდან და მოყვანილია მძიმე მდგომარეობაში. დიაგნოსტირებულია მარცხენა მთავარი ბრონქის გაგლეჯა. გადაწყდა ოპერაცია და ბრონქზე პირველადი ნაკერის წარმოება. ყველაზე ოპტიმალური ქირურგიული მიდგომა იქნება

ა ) წინა-გვერდითი თორაკოტომია;

ბ ) გვერდითი თორაკოტომია მე-4 ნეკნთაშუა სივრცეში;

*გ) უკანა-გვერდითი თორაკოტომია;

დ ) სტერნოტომია;

ე ) გვერდითი თორაკოტომია მე-7 ნეკნთაშუა სივრცეში.

212. ავადმყოფი მოყვა საავტომობილო კატასტროფაში. შემოსვლისას მდგომარეობა მძიმეა: გამოხატულია ქოშინი, სისხლიანი ხველა. დიაგნოსტირებულია მარცხენამხრივი ჰემო-პნევმოთორაქსი, გულმკერდის მარცხენა ნახევრის კანქვეშა ემფიზემა, რომელიც გადადის კისერსა და სახეზე, ხმის შეცვლა. რენტგენოლოგიურად გამოვლინდა V-VI-VII ნეკნების მოტეხილობა მედიოკლავიკულარულ და შუააქსილარულ ხაზზე, ამასთან VI

ნეკნის მოტეხილობა შეცილებულია და ძვლის ერთ-ერთი ფრაგმენტი შესულია ფილტვის ქსოვილში. თქვენი მოქმედებებია:

ა ) მხოლოდ პლევრის ღრუს დრენირება;

ბ ) ჰემოსტატიური კონსერვატიული მკურნალობა;

*გ) თორაკოტომია, ნეკნების ოსტეოსინთეზი და ფილტვის ჭრილობის გაკერვა;

დ ) ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია;

ე ) ექსტრაპლევრალური ოსტეოსინთეზი.

213. ავადმყოფმა 3 საათის წინ მიიღო გულმკერდის მარცხენა ნახევრის ჭრილობა დანით.მოყვანილია მძიმე მდგომარეობაში: ეიფორია, კანი ფერმკრთალი. გულის ტონები მოყრუებული, არტერიული წნევა 80/20 მმ ვერცხ.წყ.სვ. სხივის არტერიებზე პულსი ძაფისებურია. გულმკერდის კედლის ჭრილობა 2სმ, მდებარეობს მარცხნივ პარასტერნალურ ხაზზე IV ნეკნთაშუა არეში. მარცხენა ფილტვზე სუნთქვა მკვეთრად შესუსტებულია, უკანა-ქვემო ნაწილებში ადგილი აქვს პერკუტორული ხმიანობის შემოკლებას. უნდა ვივარაუდოთ:

ა ) ფილტვის ჭრილობა;

ბ ) თორაკო-აბდომინარული ჭრილობა;

*გ) გულის ჭრილობა;

დ ) შუასაყრის მსხვილი სისხლძარღვების ჭრილობა;

ე ) ადგილი აქვს პლევრო-პულმონარულ შოკს.

214. ავადმყოფმა 3 საათის წინ მიიღო გულმკერდის მარცხენა ნახევრის ჭრილობა დანით. მდგომარეობა მძიმეა. ცნობიერება არეული, კანი ფერმკრთალი, ტუჩების ციანოზი. სისხლის არტერიული წნევა- 80/20 მმ ვერცხ.წყ.სვ. პერიფერიულ სისხლძარღვებზე პულსი არ შეიგრძნობა.გულმკერდის ჭრილობა 2 სმ-ის სიგრძის მარცხენა პარასტერნალურ ხაზზე III ნეკნების დონეზე. გულის ტონები მოყრუებული. მარცხენა ფილტვზე სუნთქვა შესუსტებულია. ეჭვია მიტანილი გულის ჭრილობაზე. თქვენ იმოქმედებთ შემდეგნაირად

ა ) დაიწყებთ კომპლექსურ რენიმაციულ ღონისძიებებს;

ბ ) გააკეთებთ პლევრალურ პუნქციას;

გ ) გააკეთებთ პერიკარდიუმის პუნქციას;

დ ) დაიწყებთ სისხლის გადასხმას;

*ე) დაუყონებლივ განახორციელებთ თორაკოტომიას წინასწარ პერიკარდის პუნქციით.

215. ავადმყოფმა მიიღო საგზაო ტრავმა. მოყვანილია მძიმე მდგომარეობაში. შოკის IV ხარისხის სურათი. გამოკვლევის პროცესში გამოვლინდა მენჯის ძვლების მოტეხილობა. გამოხატულია ქოშინი, ტაქიკარდია. მკვეთრადაა შესუსტებული სუნთქვა მარცხენა ფილტვზე. პერკუსიით მარცხნივ ხმიანობა კოლოფისებური ელფერით. გულმკერდის ღრუს მარცხენა ნახევარზე მოისმინება პერისტალტიკის ხმიანობა ამ ავადმყოფს შეიძლება განესაზღვროს

ა ) მუცელშიდა სისხლდენა;

ბ ) ფილტვის გაგლეჯა;

გ ) გულის ბლაგვი ტრავმა;

*დ) დიაფრაგმის მარცხენა გუმბათის გაგლეჯა მუცლის ღრუს ორგანოების პროლაბირებით გულმკერდის ღრუში;

ე ) შეუღლებული ტრავმის ხასიათის საკითხის გადასაწყვეტად აუცილებელია გამოკვლევის დამატებითი მეთოდები.

216. ავადმყოფი ქალი მოყვა საავტომობილო კატასტროფაში. მოყვანილია მძიმე მდგომარეობაში. სისხლიანი ხველა, ქოშინი, გულმკერდის მარჯვენა ნახევრის პარადოქსალური მოძრაობა. რენტგენოლოგიურად გამოვლინდა მარჯვნივ მედიკლავიკულარულ და შუააქსილარულ ხაზზე 7 ნეკნის სარკმლისებური მოტეხილობა IV ნეკნის ნამსხვრევების მოცილებით, რომელიც მოტეხილია 3 მიმართულებით. ჰემოპნევმოთორაქსი, არტერიული წნევა- 90/60 მმ ვერცხ.სვ. პულსი 112 წუთში, სუსტი ავსებისა და დაჭიმულობის. პლევრის პუნქციით ევაკუირებულია სისხლი, რომელიც შედედდა შპრიცში. შპრიცში თავისუფლად შემოდის ჰაერი.ავადმყოფის დახმარება მდგომარეობს შემდეგში

ა ) პლევრის ღრუს დრენირება;

ბ ) თორაკოტომიის წინ პლევრის ღრუს წინასწარი დრენირება;

*გ) დაუყოვნებელი თორაკოტომია, ფილტვის ქსოვილის გაკერვა, ოსტეოსინთეზი;

დ ) განმეორებითი პლევრალური პუნქცია შეუღლებული კონსერვატიულ თერაპიასთან;

ე ) ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია.

217. ავადმყოფმა მიიღო გულმკერდის მარცხენა ნახევრის გამჭოლი ცეცხლნასროლი ჭრილობა (პისტოლეტიდან). შესავალი ხვრელი VIII ნეკნთაშუა არე პარავერტებრალურ ხაზზე, გამოსავალი- მარცხენა ნეკნთა რკალის კიდესთან მედიოკლავიკულარულ ხაზზე. მდგომარეობა მძიმეა. დიაგნოსტირებულია თორაკოაბდომინალური ჭრილობა. პლევრალური პუნქციის დროს ამოღებულია 160 მმ თხიერი სისხლი. გაკეთდა სასრაფო ლაპარატომია. მუცლის ღრუში აღმოჩენილია 1,5ლ თხიერი სისხლი. რევიზიისას- კუჭის კარდიალური ნაწილისა და ღვიძლის მარცხენა წილის გამჭოლი ჭრილობა. გაკეთდა კუჭისა და ღვიძლის ჭრილობის გაკერვა. განმეორებითი რენტგენოლოგიური გამოკვლევისას პნევმოთორაქსი და ჰემოთორაქსი არ აღინიშნება შემდგომში აუცილებელია შესრულდეს

ა ) პლევრის ღრუს დრენირება;

ბ ) დაუყონებლივ მარცხენა მხრივი თორაკოტომია;

გ ) თორაკოსკოპია;

დ ) დაკვირვება პლევრის ღრუზე რენტგენის კონტროლით;

*ე) განმეორებითი პლევრალური პუნქციები კლინიკური და რენტგენოლოგიური მონაცემების მიხედვით.

218. ავადმყოფმა მიიღო გულმკერდის მარჯვენა ნახევრის შემავალი ჭრილობა დანით. მოყვანილია სასწრაფო დახმარების მანქანით. მდგომარეობა საშუალო სიმძიმისა.კანის საფარველი ფერმკრთალი. არტერიული წნევა 90/60 მმ.ვერცხ.წყ.სვ, პულსი- 112 წუთში სუსტი ავსებისა და დაჭიმულობის, რითმული. მარჯვენა ფილტვზე სუნთქვა მკვეთრად შგესუსტებულია. გულმკერდის რენტგენოგრაფიით აღინიშნება სითხის ფართო დონე, რომელიც აღწევს ბეჭის ქვედა კუთხეს. პლევრის საკონტროლო პუნქციისას მიღებულია სისხლი, რომელიც შედედდა შპრიცში. სამკურნალო ტაქტიკა გულისხმობს

ა ) პლევრის ღრუს დრენირებას;

*ბ) დაუყოვნებელი თორაკოტომიას;

გ ) პლევრის სამკურნალო პუნქციებს;

დ ) მხოლოდ ინტენსიურ თერაპიას;

ე ) ინტენსიური თერაპია შეუღლებული პლევრის ღრუს დრენირებასთან.

219. ავადმყოფმა მიიღო საგზაო ტრავმა. მოყვანილია მძიმე მდგომარეობაში. შოკის IVხ. სურათი. გამოვლინდა მენჯის ძვლების მოტეხილობა. ყურადღებას იწვევს გამოხატული ქოშინი, ტაქიკარდია. მარცხენა ფილტვზე მკვეთრადაა შესუსტებული სუნთქვა, პერკუსიით მარცხნივ ტიმპანიტი. გულმკერდის მარცხენა ნახევარში

მოისმინება პერისტალტიკის ხმიანობა. ეჭვია მიტანილი დიაფრაგმის მარცხენა გუმბათის გაგლეჯვაზე, რაც დამტკიცებულია რენტგენოლოგიური გამოკვლევით. სამკურნალო ღონისძიებები გულისხმობს

*ა) დაუყოვნებელ თორაკოტომიას;

ბ ) ლაპარასკოპიას;

გ ) ავადმყოფის გამოყვანას შოკიდან;

დ ) სხვადასხვა სახის ნოვოკაინის ბლოკადების გამოყენებას;

ე ) დაკვირვებას და სიმპტომატურ მკურნალობას ნარკოტიკების ჩათვლით.

220. ავადმყოფმა რამდენიმე დღის წინ მიიღო გულმკერდის მარჯვენა ნახევრის შემავალი ჭრილობა დანით. პოლიკლინიკაში საცხოვრებელი ადგილის მიხედვით გაკეთდა მხოლოდ ჭრილობის პირველადი ქირურგიული დამუშავება და ავადმყოფი გაიშვა ბინაზე.შემოვიდა საავადმყოფოში ზოგადი მდგომარეობის გაუარესების გამო. ტემპერატურა 39\-მდე, გაჩნდა ქოშინი, მდგომარეობა საშუალო სიმძიმის. პულსი- 112 წუთში. არტერიული წნევა 115/80 მმ ვერცხლის წყლის სვსვეტისა. დადგინდა მარჯვენამხრივი ჰემოპნემოთოარქსი შუასაყარის მარცხნივ ცდომით და სითხის დონით IV ნეკნის წინა მონაკვეთის გაყოლებით. დახმარება უნდა დავიწყოთ

ა ) დაუყოვნებელი თორაკოტომია;

*ბ) პნევმოთორაქსის არეში პლევრის ღრუს პუნქცია აქტიური ასპირაციით;

გ ) ჰაერისა და სისხლის ასპირაცია განმეორებითი პლევრალური პუნქციით;

დ ) პლევრის ღრუს დრენირება სინუსში ჰემოთორაქსის ლიკვიდაციისათვის;

ე ) მხოლოდ მედიკამენტიზური მკურნალობის ჩატარება და დინამიური დაკვირვება.

221. ავადმყოფმა 2 საათის წინ მიიღო გულმკერდის მარჯვენა ნახევრის შემავალი ჭრილობა დანით. შემოვიდა მძიმე მდგომარეობაში. ფერმკრთალია. არტერიული წნევა 90/60 მმ ვერცხ.წყ.სვ. პულსი- 112 წუთში სუსტი ავსებისა და დაჭიმულობის, რითმული. სუნთქვა მარჯვენა ფილტვზე მკვეთრად შესუსტებულია. გულმკერდის რენტგენოგრაფიით განისაზღვრა სითხის ფართო დონე, რომელიც აღწევს ბეჭის ქვედა კუთხეს. საკონტროლო პუნქციით პლევრის ღრუდან მიღებულია სისხლი, რომელიც შედედდა შპრიცში. დახმარებისათვის აუცილებლად უნდა შესრულდეს.

ა ) პლევრის ღრუს დრენირება;

*ბ) დაუყოვნებელი თორაკოტომია;

გ ) განმეორებითი პლევრის ფუნქცია;

დ ) მხოლოდ ინტენსიური თერაპიის გატარება;

ე ) ინტენსიური თერაპია შეუღლებელი პლევრის ღრუს დრენირებასთან.

222. ავადმყოფს, რომელიც შემოვიდა მძიმე მდგომარეობაში ნეკნების ორმხრივი მოტეხილობით ბეჭის და უკანა აქსილარულ ხაზებზე (მარჯვნივ მე-4 ნეკნი, მარცხნივ მე-3 ნეკნი), გამოხატული აქვს კანქვეშა ემფიზემა. კლინიკური და რენტეგნოლოგიური მონაცემებით პნევმოთორაქსისა და ჰემოთორაქსის ნიშნები არ არის. აუცილებელია ჩატარდეს

ა ) პლევრის ღრუს დრენირება მარჯვნივ;

ბ ) ორივე პლევრის ღრუს დრენირება;

*გ) გუმკერდის წინა ზედაპირის კანქვეშა სივრცეში ნემსების შეყვანა (დრენირება);

დ ) გულმკერდისა და კისრის კანის დასერვა;

ე ) დაკვირვება დინამიკაში.

223. მძიმე მდგომარეობაში შემოსულ ავადმყოფს გამოუვლინდა ნეკნების მოტეხილობა (მარცხნივ 5, მარჯვნივ 4), გამოხატულია შუასაყარის ემფიზემა, ორმხრივი პნევმოთორაქსი.დახმარება უნდა დავიწყოთ

*ა) ორივე პლევრის ღრუს დრენირებით;

ბ ) კანქვეშა უჯრედისში ნემსების შეყვანით;

გ ) ინტუბაციითა და ფილტვების ხელოვნური ვენტილაციით;

დ ) ტრაქეოსტომიითა და ხელოვნური ვენტილაციით;

ე ) ორმხრივი თორაკოტომიით.

224. 5 დღის ხანგრძლივობის დიდი, შედედებული ჰემოთორაქსის დროს აუცილებელია გაკეთდეს

*ა) თორაკოტომია, ჰემოთორაქსის მოცილება;

ბ ) პლევრის ღრუს დრენირება;

გ ) ჰემოთორაქსის მიდამოში სტრეპტაზის ან სხვა ფერმენტების შეყვანა;

დ ) განმეორებითი პლევრალური პუნქცია;

ე ) შედედებული ჰემოთორაქსის ზონაში ანტიბიოტიკების შეყვანა.

225. ფილტვის კიბოს დიაგნოსტიკისათვის უფრო მეტად ჭეშმარიტია

ა ) ბრონქოსკოპია;

ბ ) ნახველის ანალიზი;

გ ) ტრანსთორაკალური ბიოფსია ნემსით;

დ ) ტრანსბრონქიალური და ტრანსტრაქეალური ბიოფსია ნემსით;

*ე) ჩამოთვლილი მეთოდების შეუღლება.

226. 72 წლის ავადმყოფი დავარდა და დაეჟეჟა გულმკერდის მარჯვენა ნახევარი. ჰქონდა ქრონიკული ბრონქიტი და ფილტვების ემფიზემა. შემოსვლისას მდგომარეობა მძიმე, სახის ციანოზი, ქოშინი (30 წუთში), სახის, კისრის, გულმკერდის გამოხატული ემფიზემა.სამკურნალო ღონისძიებები უნდა დავიწყოთ

ა ) ზედა შუა მედიასტინოტომიით;

*ბ) პლევრის ღრუს დრენირება მე-2 ნეკნთაშუა არეში მედიოკლავიკულარულ ხაზზე პნევმოთორაქსის მიხედვით;

გ ) დრენირებით მე-8 ნეკნთაშუა არეში უკანა აქსილარულ ხაზზე ჰემოთორაქსის მიხედვით;

დ ) პლევრის პუნქციით.

227. ავადმყოფი შემოვიდა ჩივილებით: ტკივილები გულმკერდის მარჯვენა ნახევარში, ხველება რუხი ნახველით, რაც დაეწყო ერთი თვის წინ. ბევრს ეწევა. საერთო მდგომარეობა დამაკმაყოფილებელი. გულმკერდის რენტგენოგრამაზე მარჯვენა ფილტვის ქვემო წილში სიმსივნისმაგვარი წარმონაქმნი 12ხ8ხ6სმ, რომელიც ეხება გულმკერდის კედელს დიდ ფართობზე. წარმონაქმნის ზედა პოლუსზე აღინიშნება რღვევა. ნახველის მრავალჯერადი გამოკვლევით მიკობაქტერიებზე ტუბერკულოზი არ აღმოჩნდა. სავარაუდო დიაგნოზია

ა ) ექინოკოკური კისტა;

ბ ) ფილტვის აბსცესი;

*გ) პერიფერიული კიბო რღვევით;

დ ) პლევრის სიმსივნე;

ე ) ფილტვის კეთილთვისებიანი სიმსივნე.

228. ფილტვში გამოვლენილია პატარა პერიფერიული წარმონაქმნი, რომელიც ეხება გულმკერდის კედელს. ამ წარმონაქმნის ხასიათის დასადგენად საჭიროა გაკეთდეს

ა ) ბრონქოსკოპია;

*ბ) ტრანსთორაკალური ბიოფსია ნემსით;

გ ) კათეტერით ბიოფსია ბრონქოსკოპიისას;

დ ) ნახველის განმეორებითი გამოკვლევა ტუბერკულოზურ მიკობაქტერიასა და სიმსივნურ უჯრედებზე;

ე ) ბრონქოსკოპიისას ამონარეცხი წყლების გამოკვლევა.

229. ცენკერის დივერტიკულის სამკურნალოდ მიმართავენ:

*ა) დივერტიკულექტომიას;

ბ ) ავადმყოფის ნაზოგასტრალური ზონდით კვებას;

გ ) ანტაციდების დანიშვნას;

დ ) საყლაპავის ბუჟირებას;

ე ) არც ერთ ჩამოთვლილს.

230. საყლაპავი მილის კვებაში მონაწილეობას ღებულობს:

ა ) ფარ-კისრის ღეროს ტოტები;

ბ ) საყლაპავის საკუითარი არტერიები;

გ ) კუჭის მარცხენა არტერიის აღმავალი და დიაფრაგმის ქვედა არტერიის ტოტები;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია;

231. საყლაპავი მილი და კუჭი ქმნიან :

ა ) კოხერის კუთხეს;

ბ ) ლენანდერის კუთხეს;

*გ) ჰისის კუთხეს;

დ ) ბაუგინის კუთხეს;

ე ) მალორი-ვეისის კუთხეს.

232. საყლაპავი მილის გამოკვლევის სპეციალური მეთოდებია:

ა ) რენტგენოკონტრასტული გამოკვლევა;

ბ ) ფიბროეზოფაგოსკოპია;

გ ) მანომეტრია

დ ) პH-მეტრია;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი სწორია.

233. საყლაპავის მთლიანობის დარღვევის დროს , გამოკვლევის ყველაზე ინფორმატული მეთოდია:

ა ) ექოსკოპია;

ბ ) ეზოფაგოსკოპია;

*გ) რენტგენოკონტრასტული გამოკვლევა;

დ ) ლაპარასკოპია;

ე ) არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილთაგანი.

234. საყლაპავის ქიმიური ნივთიერებებით (მჟავეებით) დამწვრობის დროს ვითარდება:

ა ) კოლიკვაციური ნეკროზი;

*ბ) კოაგულაციური ნეკროზი;

გ ) ნაწიბუროვანი ნეკროზი;

დ ) ფერმენტული ნეკროზი;

ე ) წყლულოვანი ნეკროზი.

235. საყლაპავის ქიმიური ნივთიერებებით (ტუტეებით) დამწვრობის დროს ვითარდება:

*ა) კოლიკვაციური ნეკროზი;

ბ ) კოაგულაციური ნეკროზი;

გ ) ნაწიბუროვანი ნეკროზი;

დ ) ფერმენტული ნეკროზი;

ე ) წყლულოვანი ნეკროზი.

236. საყლაპავი მილის პეპტიური წყლულის ხელშემწყობ ფაქტორად შეიძლება ჩაითვალოს:

ა ) პეპტიკური ფაქტორის არსებობა;

ბ ) დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარი;

გ ) თანდაყოლილი მოკლე საყლაპავი;

დ ) საყლაპავზე ოპერაციები;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

237. რომელია ცენკერის დივერტიკული:

ა ) ეპიბრონქული;

ბ ) ეპიფრენული;

*გ) ხახა-საყლაპავის ;

დ ) ბიფურკაციული;

ე ) ეპიდიაფრაგმალური.

238. საყლაპავი მილის კეთილთვისებიანი სიმსივნეა:

ა ) ლეიომიომები;

ბ ) რაბდომიომები;

გ ) ფიბრომები;

დ ) ლიპომები;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

239. საყლაპავის კიბოსთვის დამახასიათებელია:

ა ) დისფაგია;

ბ ) ტკივილი;

გ ) საყლაპავი მილის პროგრესირებადი გაუვალობა;

დ ) ხმის ჩახლეჩა, როდესაც სიმსივნე ჩაიზრდება შებრუნებულ ნერვში;

ე ) ბრადიკარდია, როდესაც სიმსივნე ჩაიზრდება ვაგუსში;

*ვ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია.

240. ხელოვნური საყლაპავი მილის შესაქმნელად გამოიყენება:

ა ) წვრილი ნაწლავი;

ბ ) მსხვილი ნაწილის მარჯვენა ნახევარი;

გ ) მსხვილი ნაწლავის მარცხენა ნახევარი;

დ ) კუჭი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი სწორია.

241. . გასტრო-ეზოფაგეალური რეფლუქსის დროს დიფერენციალური დიაგნოსტიკა უნდა გატარდეს:

ა ) გულის იშემიურ დაავადებასთან;

ბ ) გასტრიტთან;

გ ) კუჭის და თორმეყგოჯა ნაწლავის წყლულოვან დაავადებასთან;

დ ) სანაღვლე გზების დაავადებასთან;

*ე) ყველა ჩამოთვლილთან.

242. ბრონქოსკოპიის გართულებებია:

ა ) ბრონქ-საყლაპავის ხრელმილი;

ბ ) გასტროდუოდენური სისხლდენა;

*გ) ლარინგოსრაზმი;

დ ) პნევმოთორაქსი;

ე ) ფილტვის ატელექტაზი.

243. გეგმიური თორაკოსკოპიის ჩვენება წარმოადგენს ყველა სიტუაცია, გარდა:

ა ) უცნობი ეტიოლოგიის პლევრიტი;

ბ ) პიოპნევმოთორაქსი;

გ ) პლევრის სიმსივნეები;

*დ) ფილტვის ბრონქოგენული კიბო;

ე ) სპონტანური პნევმოტორაქსი.

244. თორაკოსკოპიის გართულებებიდან უფრო ხშირად ვითარდება ყველა, გარდა:

ა ) კანქვეშა ემფიზემა;

ბ ) პნევმოთორაქსი;

გ ) ჰემოთორაქსი;

დ ) პლევრის ღრუს ინფიცირება;

*ე) სისხლდენა ფილტვიდან.

245. საყლაპავი მილის გულმკერდის შუა ნაწილზე ოპერაციის დროს მიდგომა უნდა იყოს

*ა) მარჯვენამხრივი თორაკოტომია

ბ ) მარცხენამხრივი თორაკოტომია

გ ) შუა ლაპაროტომია

დ ) მუცლის წინა კედლის განივი განაკვეთი

ე ) მნიშვნელობა არ აქვს

246. რომელი შრე არ გააჩნია საყლაპავი მილის გულმკერდის ნაწილის კედელს

ა ) ლორწოვანი შრე

ბ ) კუნთოვანი შრე

*გ) სეროზული შრე

დ ) შემაერთებელქსოვილოვანი შრე

ე ) არცერთი სწორი არ არის

247. რომელი პათოლოგანატომიური სტადიები ახასიათებს საყლაპავი მილის დამწვრობას

ა ) ჰიპერემიის და ლორწოვანის შეშუპების

ბ ) ნეკროზის და დაწყლულების

გ ) გრანულაციის

დ ) დანაწიბურების

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

248. საყლაპავის სტრიქტურის მკურნალობის ყველაზე ეფექტური მეთოდია

ა ) ანტიბაქტერიული თერაპია

ბ ) ჰორმონების გამოყენება

გ ) ანტისპაზმური პრეპარატების მიღება

*დ) ბუჟირება

ე ) ანთების საწინააღმდეგო თერაპია

249. კარდიოსპაზმის დროს

ა ) ჩნდება ბარეტის წყლული

*ბ) არ არის საყლაპავის ქვედა სფინქტერის მოდუნების რეფლექსი

გ ) ჩნდება რეფლუქს-ეზოფაგიტი

დ ) მატულობს წნევა 12-გოჯა ნაწლავში

ე ) წარმოიშობა დემპინგ-სინდრომი

250. დისფაგია არ ახასიათებს

ა ) ახალაზიას

ბ ) ნაწიბუროვან სტრიქტურას

გ ) დივერტიკულს

დ ) საყლაპავის კიბოს

*ე) საყლაპავის ვენების ვარიკოზულ გაგანიერებას

251. ჰიპერსალივაცია ყველაზე უფრო ხშირად ახასიათებს

*ა) საყლაპავის კიბოს, კარდიოსპაზმს

ბ ) დივერტიკულს

გ ) რეფლუქს ეზოფაგიტს

დ ) საყლაპავის ვენების ვარიკოზულ გაგანიერებას

252. საყლაპავის დივერტიკულის დიაგნოსტიკის ძირითადი მეთოდია

ა ) ეზოფაგოსკოპია

*ბ) რენტგენო-კონტრასტული გამოკვლევა

გ ) ულტრა ბგერითი გამოკვლევა

დ ) რადიონუკლეიდური გამოკვლევა

ე ) კომპიუტერული ტომოგრეაფია

253. საყლაპავის ნაწიბუროვანი სტრიქტურები არ ჩნდება

*ა) დივერტიკულის დროს

ბ ) აქტინომიკოზის დროს

გ ) დამწვრობის დროს

დ ) ტუბერკულიოზის დროს

ე ) პეპტიკური წყლულის დროს

254. საყლაპავის დივერტიკული არ რთულდება

ა ) კიბოთი

ბ ) დივერტიკულის ანთებით

გ ) პერფორაციით

დ ) სისხლდენით

*ე) ჩაჭედვით

255. ტკივილი მკერდის ძვლის უკან არ აღინიშნება

ა ) რეფლუქს--ეზოფაგიტის დროს

ბ ) კარდიალური სფინქტერის უკმარისობის დროს

*გ) საყლაპავის ვენების ვარიკოზული გაგანივრების დროს

დ ) კარდიოსპაზმის დროს

ე ) საყლაპავის პერფორაციის დროს

256. რეფლუქს-ეზოფაგიტის განვითარებას არ უწყობს ხელს

ა ) კარდიის დახურვის ფუნქციის მოშლა

ბ ) ქირურგიული ჩარევა საყლაპავიდან კუჭში გადასასვლელ ზონაში

*გ) კარდიოსპაზმი

დ ) დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარი

ე ) პილორო დიოდენური სტენოზი

257. საყლაპავის კიბოს განვითარებას არ უწყობს ხელს

*ა) საყლაპავის ვენების გაგანიერება

ბ ) ქრონიკული ეზოფაგიტი

გ ) პოლიპი

დ ) დამწვრობის შემდგომი ნაწიბუროვანი სტრუქტურა

ე ) დივერტიკულები

258. ფილტვის ეპითელური ქსოვილის რომელი ანატომიური ნაწილიდან გამომავალ სიმსივნეს ეწოდება ცენტრალური კიბო

*ა) მთავარი ბრონქიდან

ბ ) სუბსეგმენტური ბრონქიდან

გ ) ბრონქიოლიდან

დ ) ალვეოლიდან

ე ) ყველა ზემოთ აღნიშნულიდან

259. ფილტვის კიბოზე ეჭვის მიტანის შემთხვევაში აუცილებელია

*ა) ბრონქოსკოპია

ბ ) კავაგრაფია

გ ) ბრონქოგრაფია

დ ) სცინტიგრაფია

ე ) ყველა ზემოთ აღნიშნული

260. “პანკოსტის" სიმსივნისათვის დამახასიათებელია

ა ) ფილტვის ემფიზემა

ბ ) ადრეული სისხლიანი ხველა

*გ) ფილტვის მწვერვალში ლოკალიზება

დ ) კლინიკური გამოვლინების სრული არარსებობა

ე ) ობსტრუქციული პნევმონიტის არსებობა

261. კარდიოსპაზმის ენდოსკოპური ნიშნებია ყველა ჩამოთვლილი გარდა:

ა ) საყლაპავის გაგანიერება

ბ ) საყლაპავში შიგთავსის დიდი რაოდენობით დაგროვება

გ ) ჰაერით საყლაპავის ლორწოვანი გარსის ნაოჭების კარგად გადასწორება

*დ) საყლაპავში კუჭის შიგთავსის რეფლუქსი

ე ) კარდიის სპაზმი

262. ნეკნის მოტეხილობის დროს პლევრის და ფილტვის ქსოვილის დაზიანებისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოლთვლილი სიმპტომი, გარდა

ა ) პნევმოთორაქსის;

ბ ) კანქვეშა ემფიზემის;

*გ) ძლიერი ტკივილის მკერდის ძვლის უკან;

დ ) სისხლიანი ნახველის.

263. დიაფრაგმის გახეთქვაზე ეჭვის დროს, გამოკვლევის ყველაზე ინფორმაციული მეთოდია

ა ) გულმკერდის და მუცლის ღრუს მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია;

*ბ) რენტგენოგრაფია პერორალურად შეყვანილი კონტრასტით;

გ ) პლევრის ღრუს დიაგნოსტიკური პუნქცია;

დ ) ლაპაროცენტეზი და ლაპაროსკოპია;

ე ) გულმკერდის და მუცლის ღრუს ულტრაბგერითი გამოკვლევა.

სისხლძარღვთა ქირურგია

264. ტროფიული წყლულების განვითარების ყველაზე ხშირი მიზეზია

ა ) ლიმფის მიმოქცევის დარღვევა;

ბ ) არტერიული სისხლის მიმოქცევის დარღვევა;

*გ) ვენური სისხლის მიმოქცევის დარღვევა;

დ ) ტრავმული დაზიანება;

ე ) წყალ-მარილოვანი ცვლის დარღვევა.

265. კიდურების ღრმა ვენების მწვავე თრომბოზისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) მწვავე მჭრელი ხასიათის ტკივილებისა;

ბ ) სხეულის ტემპერატურის მომატებისა;

გ ) კიდურების შეშუპებისა;

დ ) ციანოზისა;

*ე) დაზიანებული ვენების მიართულებით კანის ჰიპერემიისა.

266. ზედა კიდურის ქრონიკული ლიმფური შეშუპება ჩვეულებრივ ვითარდება

ა ) რადიკალური მასტექტომიის შემდეგ;

ბ ) იღლიისქვეშა ლიმფურ კვანძებში მეტასტაზების დროს;

გ ) იღლიისქვეშა ლიმფადენიტის დროს;

დ ) ყველა ჩამოთვლილი არასწორია;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი სწორია.

267. გულმკერდის აორტის ანევრიზმის რენტგენოსკოპიური სიმპტომია:

*ა) პულსირებადი სიმსივნური წარმონაქმნის არსებობა გულმკერდში;

ბ ) ფილტვების ემფიზემა;

გ ) ფილტვების ქვედა ნაწილების გამჭირვალობის დაქვეითება;

დ ) მარცხენა ფილტვის კარის გაძლიერებული სისხლძარღვოვანი სურათი;

ე ) თავისუფალი სითხის არსებობა პლევრის ღრუში.

268. გულმკერდის აორტის განშრევებადი ანევრიზმის დიფერენციული დიაგნოზი უნდა გატარდეს:

ა ) ბრონქოპნევმონიასთან;

*ბ) მიოკარდიუმის ინფარქტთან;

გ ) დიაფრაგმულ თიაქართან;

დ ) პლევროპნევმონიასთან;

ე ) ყველა პასუხი სწორია.

269. მუცლის აორტის ანევრიზმის დროს აუსკულტციით მოისმინება:

ა ) კრეპიტაცია;

ბ ) ვეზიკულური სუნთქვა;

*გ) სისტოლური შუილი;

დ ) ტონების მოყრუება;

ე ) დიასტოლური შუილი.

270. მუცლის აორტის გასკდომის დამახასიათებელი სიმპტომია:

ა ) ტკივილი მუცელში;

ბ ) პულსირებადი სიმსივნური წარმონაქმნი მკაფიო საზღვრების გარეშე;

გ ) შინაგანი სისხლდენის ნიშნები;

დ ) აკროციანოზი;

*ე) ყველა პასუხი სწორია.

271. ცრუ ანევრიზმის დროს ზიამდება:

ა ) ინტიმა;

ბ ) მედია;

გ ) ადვენტიცია;

*დ) სისხლძარღვის კედლის ყველა შრე.

მუცლის ღრუს ორგანოთა ქირურგია

272. რომელი ფისტულა მიეკუთვნება დაბალს

ა ) კუჭის

ბ ) თორმეტგოჯა ნაწლავის

გ ) მლივი ნაწლავის

დ ) თეძოს ნაწლავის

*ე) სიგმური კოლინჯის

273. რომელ სისტემას ეკუთვნის ელენთა

ა ) შემაერთებელ ქსოვილოვანს

ბ ) საჭმლის მომნელებელ სისტემას

გ ) სისხლწარმომქმნელ სისტემას

*დ) რეტიკულო-ენდოთელიარულს

ე ) არცერთს

274. რომელი ფისტულა მიეკუთვნება მაღალს

*ა) მლივი ნაწლავის

ბ ) თეძოს ნაწლავის

გ ) ბრმა ნაწლავის

დ ) ასწვრივი კოლინჯის

ე ) სიგმური ნაწლავის

275. კრონის დაავადებისთვის დამახასიათებელია

ა ) ჰიპოგლიკემია

ბ ) ჰიპერგლიკემია

გ ) ჰიპერპროტეინემია

*დ) ჰიპოპროტეინემია

ე ) ყველა მათგანი

276. მეკელის დივერტიკულს ახასიათებს

ა ) დაწყლულება

ბ ) ნაწლავთა გაუვალობა

გ ) პერფორაცია

დ ) სისხლდენა

*ე) ყველა მათგანი

277. რამდენი ნაწილისაგან შედგება წვრილი ნაწლავი

ა ) ორი

*ბ) სამი

გ ) ოთხი

დ ) ხუთი

ე ) შვიდი

278. მეტაბოლიტური აციდოზი შეიძლება გამოწვეული იყოს ყველა მიზეზით, გარდა:

ა ) დიაბეტი

ბ ) შიმშილი

გ ) ღვიძლის პათოლოგია

*დ) ღებინება

ე ) წვრილნაწლავოვანი ფისტულა

279. ყალბი მწვავე მუცლის გამო შეცდომით წარმოებული ლაპარატომია უნდა დასრულდეს

ა ) დრენაჟის დატოვებით

ბ ) ტამპონის დატოვებით

გ ) წვრილი ნაწლავის ინტუბაციით

დ ) მსხვილი ნაწლავის დეკომპრესიით

*ე) მუცლის ღრუს ყრუდ დახურვით

280. ყალბი მწვავე მუცლის დიაგნოზის დასმაში მეტად დაგვეხმარება

ა ) მუცლის რუს მიმოხილვითი რენტგენოსკოპია

ბ ) ლაპაროცენტეზი

გ ) ექოსკოპია

დ ) კომპიუტერული ტომოგრაფია

*ე) ლაპარასკოპია

281. რომელ პათოლოგიას შეუძლია გამოიწვიოს ყალბი მწვავე მუცელი

ა ) პერიოდულ დაავადებას

ბ ) თირკმელზედა ჯირკვლის აპოპლექსიას

გ ) ალერგიულ პროცესებს

დ ) ზურგის ტვინის ფესვის დაზინებას

*ე) ყოველივე მათგანს

282. რომელ პათოლოგიას შეუძლია გამოიწვიოს ყალბი მწვავე მუცელი

ა ) მუცლის წინა კედლის სისხლჩაქცევას

ბ ) თირკმლის ჭვალს

გ ) გინეკოლოგიურ დაავადებებს

დ ) პერიოდულ დაავადებას

*ე) ყოველივე მათგანს

283. გულმკერდის ღრუს რომელი ორგანოს დაავადება იწვევს ყალბი მწვავე მუცლის სურათს

ა ) სტენოკარდია

ბ ) გულის ინფარქტი

გ ) პერიკარდიტი

დ ) პლევროპნევმონია

*ე) ყოველი მათგანი

284. კუჭის სისხლმდენი წყლულის დიაგნოზის დასაზუსტებლად პირველ რიგში საჭიროა

ა ) განავლის ანალიზი ფარულ სისხლდენაზე;

ბ ) კუჭის კონტრასტული რენტგენოსკოპია;

გ ) კუჭის წვენის ანალიზი ფარულ სისხლდენაზე;

*დ) ფიბროგასტროსკოპია;

ე ) ჰემოგლობინისა და ჰემატოკრიტის განსაზღვრა.

285. 12-გოჯა ნაწლავის მწვავე წყლულისათვის უფრო მეტად დამახასიათებელია

ა ) ავადმყოფის ხანშიშესული ასაკი;

*ბ) ანამნეზში ასპირინის ან კორტიკოსტეროიდის მიღება;

გ ) ძლიერი შეტევისმაგვარი სეზონური ტკივილები ეპიგასტრიუმის არეში;

დ ) ღებინება საკვებით, რომელიც მდგომარეობას ამსუბუქებს;

ე ) შხეფის ხმა კუჭში.

286. სისხლდენით გართულებული წყლულოვანი დაავადებისას ღებინება "ყავის ნახარშის" მაგვარი ფერის შიგთავსით შეიძლება იყოს წყლულის ყველა ლოკალიზაციისას, გარდა

ა ) კუჭის მცირე სირუდის;

ბ ) კუჭის კარდიალური ნაწილის;

გ ) კუჭის ანტრალური ნაწილის;

დ ) საყლაპავის ქვემო ნაწილის;

*ე) 12-გოჯა ნაწლავის პოსტბულბარული ნაწილის.

287. 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის პერფორაციისას როგორც წესი გამოიყენება ოპერაციული ჩარევის ყველა ჩამოთვლილი სახე, გარდა

ა ) წყლულის ამოკვეთა;

ბ ) წყლულის გაკერვა;

გ ) კუჭის რეზექცია;

დ ) პილოროპლასტიკა ვაგოტომიით;

*ე) მოკლე მარყუჟზე გასტროენტეროანასტომიზის დადება.

288. კუჭის წყლულის პერფორაციის დროს აუცილებელია გატარდეს

*ა) დაუყოვნებელი ლაპაროტომია და პერიტონეუმის მდგომარეობის მიხედვით ოპერაციის ხასიათის გადაწყვეტა;

ბ ) ინტენსიური თერაპიის, ცილოვანი და მინერალური ცვლის კორექციის შემდეგ ოპერაცია;

გ ) კუჭის კონტრასტული და გასტროსკოპიული გამოკვლევა, კუჭის განმეორებითი ამორეცხვა მარილმჟავას ხსნარით;

დ ) კონსერვატიული თერაპია შემდგომში 3-6 კვირიანი შუალედის შემდეგ ოპერაცია.

289. კუჭის რეზექციის შემდეგ ავადმყოფს აქვს ჩივილები, სიმძიმე ეპიგასტრიუმში, სისუსტე- გონების დაკარგვამდე ტკბილი ან რძის პროდუქტების მიღების შემდეგ.ეს არის ნიშნები

ა ) პანკრეასის ინსულომის;

ბ ) მომტანი მარყუჟის სინდრომის;

გ ) ანასტომოზის პეპტიკური წყლულის;

*დ) დემპინგ-სინდრომის;

ე ) მცირე კუჭის სინდრომის.

290. პოსტრეზექციულ სინდრომებს არ ეკუთვნის

ა ) მცირე კუჭის სინდრომი;

ბ ) დემპინგ-სინდრომი;

გ ) მომტანი მარყუჟის სინდრომი;

*დ) შაქრიანი დიაბეტი;

ე ) ყველა ჩამოთვლილი

291. სეკრეტინი წარმოიქმნება

*ა) 12-გოჯა ნაწლავში;

ბ ) ღვიძლში;

გ ) პანკრეასში;

დ ) წვრილი ნაწლავის დისტალურ ნაწილში;

ე ) ჰიპოთალამუსში.

292. სეკრეტინის გამონთავისუფლების ძირითად სტიმულატორს წარმოადგენს

*ა) მარილმჟავა;

ბ ) ცილის დაშლის პროდუქტები;

გ ) ცხიმები;

დ ) ნახშირწყლები;

ე ) ყველა ჩამოთვლილი ფაქტორები.

293. 12-გოჯა ნაწლავის მასტენოზირებელი წყლულის სიმპტომებს ეკუთვნის ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ღებინებისა;

ბ ) კუჭის საპროექციო არეში შხეფის ხმისა;

*გ) კლოიბერისი ფიალების არსებობისა;

დ ) ბოყინისა;

ე ) გახდომისა.

294. კუჭის წყლულოვანი წარმოშობის სტენოზიანი ავადმყოფის ოპერაციისათვის მოსამზადებლად საჭიროა განხორციელდეს ყველა ღონისძიება, გარდა

*ა) დიდი რაოდენობით მარილმჟავას დანიშნა პეპსინით;

ბ ) კუჭის ამორეცხვა;

გ ) ელექტროლიტების ხსნარების შეყვანა;

დ ) ცილოვანი ხსნარების შეყვანა;

ე ) მჟავა-ტუტოვანი დარღვევების კორექცია.

295. 12-გოჯა ნაწლავის ბოლქვის წყლულით დაავადებულ ავადმყოფს აქვს სტენოზის ნიშნები, კუჭის სეკრეციის გამოკვლევისას გამოუვლინდა: მაღალი სეკრეცია და მჟავობა ბაზალური ფაზის და ნორმალური მჟავობა ჰუმორალურ ფაზაში. ამ შემთხვევაში უფრო მეტად რაციონალურ ოპერაციას წარმოადგენს

ა ) კუჭის სუბტოტალური რეზექცია;

*ბ) ვაგოტომია პილოროპლასტიკით;

გ ) ვაგოტომია მადრენირებელ ოპერაციის გარეშე;

დ ) რეზექცია გამოთიშვით;

ე ) გასტროენტეროანასტომოზის ფორმირება.

296. კუჭის წყლულის და კუჭის დაწყლულებული კარცინომის დიფერენციალურ დიაგნოსტიკაში უფრო მეტად ინფორმატიულია

ა ) კუჭის წვენის ანალიზი;

ბ ) განავლის გამოკვლევა ფარულ სისხლდენაზე;

გ ) ჰისტამინის ცდის ჩატარება;

დ ) წყლულის საწინააღმდეგო მკურნალობის კურსის დადებითი ეფექტი;

*ე) ეზოფაგოგასტროსკოპია ბიოფსიით.

297. კუჭის რენტგენოლოგიური გამოკვლევისას გამოვლინდა უმოძრაო უცხო სხეული.ამ შემთხვევაში აუცილებელია

ა ) დაენიშნოს ვაზელინის ზეთი;

ბ ) დაენიშნოს მინერალური წყლის მიღება;

გ ) გაიწეროს ავადმყოფი ამბულატორიულ მკურნალობაზე;

*დ) დაინიშნოს ეზოფაგოგასტროსკოპია;

ე ) დაინიშნოს რენტგენოლოგიური კონტროლი.

298. კუჭის მწვავე გაგანიერების ერთ-ერთ ნაადრევ სიმპტომს ოპერაციის შემდეგ წარმოადგენს

ა ) სლოკინი;

ბ ) ნაწლავის პერისტალტიკური ხმიანობის არარსებობა;

*გ) ეპიგასტრიუმის არის შებერვა;

დ ) ტაქიკარდია;

ე ) ღებინება.

299. კუჭის მწვავე გაგანიერება შეიძლება სწრაფად ამოვიცნოთ

ა ) გულმკერდის რენტგენოგრაფიით ვერტიკალურ მდგომარეობაში;

ბ ) ლაპაროცენტეზით;

*გ) ნაზოგასტრალური ინტუბაციით;

დ ) მუცლის კედლის პერკუსიით;

ე ) სისხლის პლაზმის გამოკვლევით სეროტონინზე.

300. ავადმყოფს კუჭის მწვავე გაგანიერებით არ უნდა გაუკეთდეს

ა ) კუჭის ნაზოგასტრალური დრენირება;

ბ ) ინფუზიური თერაპია;

გ ) სედატიური თერაპია;

*დ) ანტიბიოტიკოთერაპია;

ე ) კუჭის მუდმივი დეკომპრესია.

301. კუჭის წყლულის პერფორაციის უფრო მეტად სარწმუნო კლინიკურ გამოვლინებას წარმოადგენს

ა ) ღებინება;

ბ ) კუჭიდან სისხლდენა;

*გ) მუცლის წინა კედლის დაჭიმულობა, ღვიძლის მოყრუების გაქრობა;

დ ) ხშირი თხიერი განავალი;

ე ) სლოკინი.

302. კუნთების დაჭიმულობა მარჯვენა თეძოს ფოსოში, რომელიც ხშირად ჩნდება 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის პერფორაციისას, შეიძლება აიხსნას

*ა) შიგთავსის ჩაღწევით მარჯვენა გვერდითი არხით;

ბ ) კუნთების ლოკალური ატროფიით;

გ ) მუცლის ღრუში ჰაერის დაგროვებით, კერძოდ მარჯვენა ფერდქვეშა არეში;

დ ) გავრცელებული პერიტონიტით;

ე ) ჭიანაწლავის მეორადი ცვლილებებით.

303. სასწრაფო ქირურგიული ჩარევა ესაჭიროება კუჭის წყლულის შემდეგ გართულებებს

ა ) კუჭიდან გაჩერებულ სისხლდენას

*ბ) კუჭის პერფორაციას;

გ ) წყლულის პენეტრაციას;

დ ) კუჭის გასავალი ნაწილის სტენოზს;

ე ) მალიგნიზაციას.

304. კუჭის წყლულოვანი დაავადების გამო, კუჭის ეკონომიური რეზექცია, ხშირად იწვევს განვითარებას

ა ) დემპინგ-სინდრომის;

ბ ) ჰიპოგლიკემიური სინდრომის;

გ ) "მცირე კუჭის" სინდრომის;

*დ) ანასტომოზის პეპტიურ წყლულის;

ე ) მომტანი მარყუჟის სინდრომის.

305. 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების დიფერენცირება საჭიროა შემდეგ დაავადებებთან, გარდა

ა ) ქრონიკული ქოლეცისტიტისა;

ბ ) ქრონიკულის კოლიტისა;

გ ) ქრონიკული აპენდიციტისა;

დ ) ქრონიკული პანკრეატიტისა;

*ე) მეზოადენტისა.

306. 12-გოჯა ნაწლავის ქრონიკული წყლულისათვის არ არის დამახასიათებელი გართულება

ა ) სისხლდენა;

*ბ) მალიგნიზაცია;

გ ) პერფორაცია;

დ ) პენეტრაცია კუჭუკანა ჯირკვალში;

ე ) კუჭის გამოსავალი ნაწილის სტენოზირება.

307. კუჭის წყლულოვანი დაავადების ოპერაციის შედარებით ჩვენებას წარმოადგენს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) დიდი ზომის წყლულისა;

ბ ) ღრმა წყლულისა (პენეტრირებული);

*გ) კუჭის წვენის დაბალი მჟავიანობისა;

დ ) კონსერვატული მკურნალობის უეფექტურობისა;

ე ) კალოზური წყლულისა.

308. პილორუსის სტენოზის დამახასიათებელი ნიშნებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

*ა) სიყვითლისა;

ბ ) შხეფის ხმისა უზმოზე;

გ ) გახდომისა;

დ ) ბოყინისა "ლაყე კვერცხის" სუნით;

ე ) მჭრელი ტკივილებისა ეპიგასტრიუმის არეში.

309. კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების პერფორაციის უფრო ხშირ ლოკალიზაციას წარმოადგენს

*ა) 12-გოჯა ნაწლავი;

ბ ) კუჭის პიროლური ნაწილი;

გ ) კუჭის მცირე სიმრუდე;

დ ) კუჭის დიდი სიმრუდე;

ე ) კუჭის კარდიალური ნაწილი.

310. მალორი-ვეისის სინდრომისათვის დამახასიათებელია ნახეთქის წარმოქმნა

ა ) საყლაპავის შუა მესამედში;

*ბ) კუჭის კარდიალურ ნაწილში;

გ ) კუჭის ანტრალურ ნაწილში;

დ ) კუჭის პილორულ ნაწილში;

ე ) კუჭის სხეულის ნაწილში.

311. დემპინგ-სინდრომისათვის დამახასიათებელი არ არის

ა ) კუნთების სისუსტე;

ბ ) თავბრუსხვევა;

გ ) ალები;

დ ) ოფლიანობა;

*ე) მადის მომატება.

312. კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის პერფორაციის მომენტში უფრო ხშირად გვხვდება

ა ) ტაქიკარდია;

ბ ) შეტევისმაგვარი ტკივილი;

გ ) ლოკალიზებული ზომიერი ტკივილი;

*დ) უეცარი ინტენსიური ტკივილი;

ე ) თხიერი განავალი.

313. გასტროდეოდენალური სისხლდენების რეციდივები უფრო მეტად გვხდება

ა ) კალოზური წყლულის დროს;

ბ ) პენეტრირებადი წყლულის დროს;

გ ) ლორწოვანის ზედაპირული ეროზიების დროს;

*დ) წყლულის ფსკერზე თრომბირებული სისხლძარღვის დროს;

ე ) შეხორცებადი წყლულის დროს.

314. კუჭის კიბოს მეტასტაზირების პირველი ეტაპია:

ა ) ფილტვებში;

ბ ) ღვიძლში;

*გ) რეგიონარულ ლიმფურ კვანძებში;

დ ) ძვლებში;

ე ) პერიტონეუმზე.

315. კუჭის კიბოთი დაავადების რისკის მქონე პირებს ყოველწლიურად უნდა ჩაუტარდეს

ა ) კუჭის რენტგენოლოგიური გამოკვლევა;

ბ ) კუჭის სეკრეციის გამოკვლევა;

*გ) კუჭის ენდოსკოპიური გამოკვლევა;

დ ) სისხლის მორფოლოგიური შემადგენლობის გამოკვლევა;

ე ) განავლის გამოკვლევა ფარულ სისხლდენაზე.

316. კუჭის კიბო უფრო ხშირად ლოკალიზდება

ა ) კუჭის კარდიალურ ნაწილში;

ბ ) კუჭის დიდ სიმრუდეზე;

გ ) კუჭის მცირე სიმრუდეზე;

*დ) კუჭის ანტრალურ ნაწილში;

ე ) ერთნაირად ყველა ჩამოთვლილ ნაწილებში.

317. დისფაგიით მიმდინარე კუჭის პროქსიმალური კიბოს ონკოლოგიურად გამართლებულ ოპერაციას წარმოადგენს

ა ) კუჭის სუბტოტალური პროქსიმალური რეზექცია;

ბ ) გასტრექტომია;

*გ) გაფართოებული და კომბინირებული გასტრექტომია;

დ ) გასტროსტომია;

ე ) გასტროენტეროსტომია.

318. კუჭის კიბოს შორეულ მეტასტაზებს ეკუთვნის ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) მეტასტაზებისა ფილტვებში;

ბ ) კრუკენბერგის მეტასტაზებისა;

გ ) ვირხოვის მეტასტაზისა;

დ ) შნიცლერის მეტასტაზისა;

*ე) მეტასტაზებისა კუჭ-პანკრეასის იოგში.

319. ოპერაცია გასტროსტომია ნაჩვენებია

ა ) კუჭის სხეულის ინოპერაბელური კიბოს დროს;

ბ ) კუჭის ანტრალური ნაწილის ინოპერაბელური კიბოს დროს;

*გ) სიმსივნით გამოწვეული კუჭის ეზოფაგოკარდიალური გადასასვლელის სტენოზის დროს;

დ ) ყველა ჩამოთვლილ შემთხვაში;

ე ) არც ერთ შემთხვევაში ჩამოთვლილიდან.

320. ჩაჭედილი თიაქარის დროს, განსხვავებით ჩაუჭედავისაგან, ოპერაციის მსვლელობისას აუცილებელია

ა ) დასაწყისში გაიკვეთოს ჩამჭედი რგოლი;

*ბ) დასაწყისში გაიკვეთოს თიაქარის პარკი;

გ ) შეიძლება გაკეთდეს ერთიც და მეორეც შემდეგში თიაქარის კარის პლასტიკით;

დ ) შესრულდეს ჩაჭედილი წარმონაქმნის რეზექცია (ნაწლავი, ბადექონი);

ე ) გაკეთდეს ლაპაროტომია.

321. მუცლის კედლის თიაქარის ჩაჭედვის ნაადრევ ნიშნებს წარმოადგენს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) მწვავე დასაწყისისა;

ბ ) თიაქრის ჩაუსწორებლობისა;

გ ) თიაქრის ამობურცულობის მტკივნეულობისა;

დ ) მწვავე ტკივილისა;

*ე) მაღალი ტემპერატურისა.

322. ჩაჭედილი თიაქარის მკურნალობის უკუჩვენებას წარმოადგენს

ა ) თიაქარის გიგანტური ზომები;

ბ ) ორსულობის მეორე ნახევარი;

გ ) თიაქარის პარკის ფლეგმონა;

დ ) ახლადგადატანილი მიოკარდიომის ინფაქტი;

*ე) არცერთი მათგანი.

323. ხანშიშესული ავადმყოფის თიაქარის ჩაჭედვის დროს, რომელმაც ახლო წარსულში გადაიტანა მიოკარდიუმის ინფარქტი, ტაქტიკა ითვალისწინებს

ა ) თიაქარის ჩასწორებას;

ბ ) ანალგეტიკებისა და სპაზმოლიტიკების დანიშვნას;

გ ) ნარკოტიკების დანიშვნას;

*დ) სასწრაფო ოპერაციას ერთდროული კარდიალური მონიტორინგით და თერაპიით;

ე ) კარდიალური თერაპიის ჩატარებას, ყურადღება არ მიექცევა ჩაჭედილ თიაქარზე.

324. საზარდულის არხის კედლებს წარმოადგენს ყველა ჩამოთვლილი წარმონაქმნები, გარდა

ა ) მუცლის გარეთა ირიბი კუნთის აპონევროზისა;

*ბ) თეძო-ქედის იოგისა;

გ ) საზარდულის იოგისა;

დ ) შიგნითა ირიბი და განივი კუნთის ქვედა კიდეები;

ე ) მუცლის განივი ფასციისა.

325. ავადმყოფი უჩივის საზარდულის თიაქარის არსებობას, ამასთან აღნიშნავს, რომ ხშირად ეჭედება. ჩაჭედვისას ადგილი აქვს ბოქვენის მიდამოში ქაჩვითი ხასიათის ტკივილებს, გახშირებულ შარდვას. უფრო მეტად საფიქრებელია, რომ ავადმყოფს აქვს

ა ) დამხურველი ხვრელის თიაქარი;

ბ ) საზარდულის სწორი თიაქარი;

გ ) ბარძაყის თიაქარი;

დ ) საზარდულის ირიბი თიაქარი;

*ე) დაცურებული თიაქარი.

326. თიაქარის შეუსწორებლობა დამოკიდებულია

ა ) თიაქარის პარკის შეხორცებაზე ირგვლივ მყოფ ქსოვილებთან;

*ბ) შეხორცებებზე თიაქარის პარკისა და მასში მყოფ ორგანოებს შორის;

გ ) თიაქარის პარკის შევიწროვებაზე;

დ ) მასში შარდის ბუშტის გამოსვლაზე;

ე ) მასში ბრმა ნაწლავის გამოსვლაზე.

327. თიაქარკვეთის დროს თუ გამოვლინდა ნაწლავის მარყუჟის არასიცოცხლისუნარიანობა, მაშინ ნაწლავის გამტანი ნაწილი უნდა იქნეს რეზეცირებული, ნეკროზის ხილული საზღვრიდან

ა ) 5-10სმ-ზე;

*ბ) 15-20სმ-ზე;

გ ) 25-30სმ-ზე;

დ ) 35-40სმ-ზე;

ე ) 45-50სმ-ზე.

328. ბარძაყის თიაქარი ხშირად გვხვდება

ა ) ხანშიშესულ მამაკაცებში;

*ბ) მრავალნამშობიარებ ქალებში;

გ ) არანამშობიარებ ქალებში;

დ ) ჭაბუკებში;

ე ) ქალებში.

329. ბარძაყის თიაქარის პარკის ყელი მდებარეობს

ა ) მრგვალი იოგის წინ;

*ბ) ბარძაყის სისხლძარღვების მედიალურად;

გ ) ბარძაყის სისხლძარღვების ლატერალურად;

დ ) ბარძაყის სისხლძარღვების უკან;

ე ) კუპფერის იოგის მედიალურად.

330. შინაგანი ორგანოები შეიძლება შეადგენდნენ თიაქარის პარკის კედლის ნაწილს შემდეგი თიაქრების დროს

ა ) რიხტერის;

ბ ) საზარდულის ირიბი;

*გ) დაცურებული;

დ ) საზარდულის სწორი;

ე ) არცერთი ჩამოთვლილის.

331. ჭიპის თიაქარის დროს თიაქარის პარკის მოშორების შემდეგ თიაქარის შესავალი იხურება აბრეშუმის ძაფით ქისისებური ნაკერით, რომელიც ედება ჭიპის რგოლის ირგვლივ. ეს მეთოდია

ა ) მეიოს;

*ბ) ლეკსნერის;

გ ) საპეჟკოს;

დ ) კინუს;

ე ) ტერიე-ჩერნის.

332. დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) რეფლუქს-ეზიფაგიტისა;

ბ ) ჩაჭედვისა;

გ ) სისხლდენისა;

*დ) თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის გაჩენისა;

ე ) ექსტრაკარდიალური სტენოკარდიისა.

333. საზარდულის დაცურებული თიაქარისათვის, შარდის ბუშტის გამოსვლით დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ბოქვენის არეში ტკივილებისა;

ბ ) საზარდულის არეში თიაქარის გამობერილობის არსებობისა;

გ ) შარდვის გახშირება მისი წყვეტილობით, წვა შარდსადენ მილში;

დ ) თიაქარის პალპაციისას მოშარდვის სურვილი;

*ე) მეიო-რობსონის დადებითი სიმპტომისა

334. ჩაჭედილი ნაწლავის კედელში ნეკროზული ცვლილებები როგრც წესი იწყება

*ა) ლორწოვანი გარსი;

ბ ) ლორწქვეშა შრიდან;

გ ) კუნთოვანი გარსი;

დ ) სუბსეროზული შრიდან;

ე ) სეროზული გარსი.

335. ბარძაყის თიაქარის პარკის ლატერალური მხრე ესაზღვრება

ა ) ბარძაყის არტერიას;

*ბ) ბარძაყის ვენას;

გ ) კუპერის იოგს;

დ ) ბარძაყის ნერვს;

ე ) პუპარტის იოგს.

336. თიაქარის დროს ნაწლავის მარყუჟის ჩაჭედვისას უფრო მეტად პათოლოგიური ცვლილებები ხდება

*ა) მომტან მარყუჟში;

ბ ) წამღებ მარყუჟში;

გ ) ორივე მარყუჟში თანაბრად;

დ ) ჩაჭედილი ნაწლავის ჯორჯლის სეგმენტში;

ე ) ყველა ჩამოთვლილ ნაწილებში.

337. სანაღვლე სადინარების მაღალი ობტურაციის დროს პირველ პლანზე გამოდის ყველა შემდეგი სიმპტომი, გარდა

ა ) გამოხატული ცხელებისა;

ბ ) სიყვითლის სწრაფი გამოვლინებისა;

*გ) სწრაფი გახდომისა;

დ ) კანის ძლიერი ქავილისა;

ე ) დისპეპსიური დარღვევებისა.

338. დიდი დეოდენალური დვრილის ინფილტრაციული ფორმის კიბოს შეუძლია გამოიწვიოს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) 12-გოჯა ნაწლავის კედლის ფართო ინფილტრაციისა;

ბ ) 12-გოჯა ნაწლავის დეფორმაციისა;

გ ) 12-გოჯა ნაწლავის სტენოზისა;

*დ) ნაწლავთა მდგრადი პარეზისა;

ე ) პანკრეასის თავში სიმსივნის ჩაზრდისა.

339. მწვავე პანკრეატიტის შესაძლო გართულებებია ყველა, გარდა

ა ) პანკრეასის აბსცესისა;

ბ ) რეტროპერიტონული ფლეგმონისა;

გ ) ფერმენტული პერიტონიტისა;

დ ) მარცხენამხრივი პლევრიტისა;

*ე) ნაწლავთა ობტურაციული გაუვალობისა.

340. პროტეაზის ინჰიბიტორები

ა ) ამუხრუჭებენ პანკრეასის ფერმენტების პროტეოლიზურ აქტივობას;

ბ ) აბლოკირებენ პანკრეასში ტრიფსინოგენის აუტოკატალურ აქტივობას;

გ ) ამუხრუჭებენ სისხლში კინინოგენეზისა და ფიბრინოლიზის პროცესებს;

დ ) კუპირებას უკეთებენ კინინების წარმოქმნას;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

341. ავადმყოფის პანკრეატოგენური შოკიდან გამოყვანისას უნდა განხორციელდეს ყველა ჩამოთვლილი ღონისძიება, გარდა

ა ) ტკივილის სინდრომის აუცილებლად კუპირებისა;

ბ ) მოცირკულირე სისხლის მოცულობის შევსებისა;

*გ) დიდი დოზებით ანტიბიოტიკების დანიშვნისა;

დ ) კომპლექსური დეტოქსიკაციის ჩატარებისა;

ე ) გულის შეკუმშვითი ფუნქციის დარღვევის მკურნალობისა.

342. მწვავე პანკრეატიტის გამოსავალი დაავადების შორეულ პერიოდში შეიძლება იყოს ყველა ჩამოთვლილი დაავადება, გარდა

ა ) ცრუ კისტის ჩამოყალიბებისა;

ბ ) ქრონიკული პანკრეატიტის განვითარებისა;

გ ) შაქრიანი დიაბეტის გაჩენისა;

დ ) პანკრეასის კისტოზური ფიბროზის განვითარებისა;

*ე) ინსულომის გაჩენისა.

343. მწვავე პანკრეატიტის დროს პანკრეასის გააქტივირებული ფერმენტების დიდ რაოდენობას შეიცავს

ა ) არტერიული სისხლი;

ბ ) ვენური სისხლი;

*გ) მუცლის ღრუს ექსუდატი;

დ ) ლიმფა;

ე ) შარდი.

344. მწვავე პანკრეატიტის ხშირ გართულებებს ეკუთვნის ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) პანკრეასის ან ბადექონის აბგის აბსცესისა;

ბ ) მუცლის ღრუს და რეტროპერიტონული სივრცის აბსცესებისა;

გ ) რეტროპერიტონეალური, დიდი ბადექონისა და შუასაყარის ფლეგმონებისა;

დ ) პერიტონიტისა;

*ე) სეპტიური ენდოკარდიტისა.

345. მწვავე პანკრეატიტის დროს გადაუდებელმა სამკურნალო კომპლექსმა უნდა უზრუნველყოს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ტკივილის სინდრომის კუპირებისა;

ბ ) ოდის სფინქტერის სპაზმის მოხსნისა;

*გ) პანკრეასის ქსოვილის სეკვესტრაციის დაჩქარებისა;

დ ) პანკრეასის შეშუპებისა და სეკრეტორული აქტივობის შემცირებისა;

ე ) სისხლში პროტეაზის ინაქტივაციისა და დეტოქსიკაციისა.

346. მწვავე პანკრეატიტის დროს ტოქსემიის განვითარება განპირობებულია ყველა მოყვანილი ფაქტორებით, გარდა

ა ) სისხლსა და ლიმფაში ტოქსიგენური პოლიპეპტიდების მოხვედრისა;

ბ ) სისხლსა და ლიმფაში ტოქსოგენური ლიპიდების მოხვედრისა;

გ ) სისხლსა და ლიმფაში პანკრეატული ფერმენტებისა და ბიოგენური ამინების მოხვედრისა;

დ ) სისხლის კალიკრეინ-კინინური სისტემის და ფერმენტატიული ფიბრინოლიზური სისტემის გააქტიურებისა;

*ე) დაბალი ლეიკოციტოზისა და ლიმფოციტოპენიის არსებობისა.

347. მკურნალობის ტაქტიკა მსხვილი ნაწლავის არასრული, ჩამოუყალიბებელი ფისტულისა, რომელიც იხსნება ჩირქის ღრუში, მდგომარეობს 1). ჩირქოვანი ღრუს გახსნასა და დრენირებაში; 2). ჭრილობიდან აქტიური ასპირაციაში; 3). სასწრაფო რადიკალური ოპერაციაში; 4). ინტენსიური თერაპიაში; 5). ფისტულის გამოთიშვაში ხელოვნური ანუსის ფორმირებით.

ა ) სწორია 1,2,3,4;

ბ ) სწორია 2,3,4,5;

გ ) სწორია 1,3,4,5;

*დ) სწორია 1,2,4.5;

ე ) სწორია 1,2,3,5.

348. მუცლის ღრუში ნებისმიერი ღრუ ორგანოს პერფორაცია ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომებით, გარდა

ა ) მკვეთრი ტკივილის გამოჩენისა;

ბ ) მუცლის წინა კედლის დაჭიმულობისა;

გ ) ბრადიკარდიისა;

დ ) ფრენიკუსის- სიმპტომისა;

*ე) მეიო-რობსონის სიმპტომისა.

349. პერიტონიტის მიმდინარეობის სიმძიმე უმეტესწილად დამოკიდებულია ყველა მითითებულ ფაქტორებზე, გარდა

*ა) ავადმყოფის სხეულის მასისა;

ბ ) მიკროფლორის ხასიათისა;

გ ) ინტოქსიკაციის გამოვლინების ხარისხისა;

დ ) ჰიპოვოლემიისა;

ე ) ცილოვანი, ელექტროლიტური ცვლისა და მჟავა-ტუტოვანი წონასწორობის დარღვევის ხარისხისა.

350. პერიტონეალური ექსუდატის დათესვისას ყველაზე ხშირად აღინიშნება ზრდა

ა ) სტაფილოკოკის;

ბ ) პროტეუსის;

*გ) შერეული ფლორის;

დ ) ნაწლავის ჩხირის;

ე ) ანაერობული ფლორის.

351. ნაღვლის მაგისტრალური სადინარების დაზიანების უშუალო მიზეზები შეიძლება იყოს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) სადინარების თანდაყოლილი ანომალიისა და ტოპოგრაფიული ვარიაბილობისა;

ბ ) ანთებით-ინფილტრაციული ცვლილებებისა ღვიძლ- 12-გოჯა იოგის მიდამოში;

გ ) ქირურგის ტექნიკური და ტაქტიკური შეცდომისა;

დ ) სადინარების გამოკვლევისა ზონდებით, ბუჟებით, კოვზებით და სხვა;

*ე) სადინარების პალპატორული გამოკვლევისას.

352. ჰეპატოქოლედოქის შეუმჩნეველმა დაზიანებამ შეიძლება გამოიწვიოს ოპერაციის შემდგომ პერიოდში ყველა ჩამოთვლილი მძიმე გართულება, გარდა

ა ) შემოფარგლული ან გავრცელებული ნაღვლოვანი პერიტონიტისა;

ბ ) ღვიძლქვეშა ჩირქგროვების ჩამოყალიბებისა;

გ ) გარეთა ნაღვლოვანი ფისტულის ჩამოყალიბებისა;

*დ) ფილტვის არტერიის წვრილი ტოტების თრომბოემბოლიისა;

ე ) დიაფრაგმისქვეშა აბსცესის განვითარებისა.

353. ღვიძლისგარეთა ნაღვლის სადინარების დაზიანების ლიკვიდაცია შეიძლება

ა ) დაზიანებული სადინარის გაკერვა ცალკეული ნაკერებით ატრავმული ნემსით;

ბ ) სადინრის გაკერვა კერის დრენაჟზე;

გ ) სადინრის გაკერვა დაკარგულ დრენაჟზე;

დ ) ბილიოდიგესტიური ანასტომოზის დადება;

*ე) ნებისმიერი ჩამოთვლილიდან.

354. კალკულოზური ქოლეცისტიტის ნიადაგზე განვითარებული ობტურაციული სიყვითლისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა

ა ) ღვიძლის ჭვალის ტიპის შეტევისმაგვარი ტკივილებისა;

ბ ) ტკივილის შეტევის შემდეგ სიყვითლის სწრაფი განვითარებისა;

გ ) ნაღვლის ბუშტი ხშირად არ ისინჯება, მისი მიდამო მკვეთრად მტკივნეულია;

*დ) გახდომისა;

ე ) კანის ქავილისა.

355. ავადმყოფებს ქოლედოქოლითიაზით შეიძლება ჰქონდეთ ყველა შემდეგი გართულებები, გარდა

ა ) ქოლანგიტისა;

ბ ) ობტურაციული სიყვითლისა;

გ ) სადინარის ნაწიბუროვანი ცვლილებებისა;

დ ) სადინარის კედლის ნაწოლისა;

*ე) ნაღვლის ბუშტის კიბოსი.

356. დიდ დუოდენურ დვრილში ქვის ჩაჭედვის შემთხვევაში

ა ) უნდა გაკეთდეს დუოდენოტომია, ამოვიღოთ ქვა და გავკეროთ ნაწლავი;

ბ ) უნდა ჩამოვაყალიბოთ ქოლედოქოდუოდენოანასტომოზი;

გ ) დუოდენოტომიისა და ქვის ამოღების შემდეგ უნდა მოხდეს ქოლედოქუსის დრენირება ბუშტის სადინარის ტაკვიდან;

*დ) უნდა გაიხსნას ქოლედოქი და ვეცადოთ ქვის ამოღებას, თუ ვერ ამოვიღებთ ვაწარმოოთ დუოდენოტომია, მოვაცილოთ პაპილოტომიით კონკრემენტი, გავკეროთ 12-გოჯა ნაწლავის ჭრილობას და გავუკეთოთ დრენირება ნაღვლის საერთო სადინარს;

ე ) უნდა ჩამოვაყალიბოთ ქოლედოქოენტეროანასტომოზი.

357. ნაღვლ-კენჭოვანი დაავადების რაციონალურ მკურნალობას წარმოადგენს

ა ) დიეტური;

ბ ) მედიკამენტოზური;

*გ) ქირურგიული;

დ ) სანატორულ- კურორტული;

ე ) მკურნალობა მინერალური წყლებით.

358. გარდამავალი სიყვითლე შეიძლება აიხსნას

ა ) ბუშტის სადინარის კენჭით;

ბ ) კენჭები ნაღვლის ბუშტში ბუშტის სადინარის ოკლუზიით;

გ ) დიდ დუოდენალურ დვრილში კენჭის ჩაჭედვით;

*დ) ქოლედოქის ვენტილური კენჭით;

ე ) ღვიძლის გარეთა სანაღვლე სადინარების სიმსივნით.

359. ნაღვლ-კენჭოვანი დაავადების გამო ოპერაციის დროს აღმოჩნდა შეჭმუხნული ნაღვლის ბუშტი გავსებული კენჭებით და გაფართოებული ნაღვლის საერთო სადინარი 2,5სმ-მდე.ავადმყოფისათვის საჭიროა

ა ) გავუკეთოთ ქოლეცისტექტომია;

*ბ) გავუკეთოთ ქოლეცისტექტომია, ქოლანგიოგრაფია, მიზეზის ლიკვიდაცია, ქოლედოქის დრენირება;

გ ) გაკეთდეს ქოლეცისტექტომია და სადინარის რევიზია;

დ ) დაედოს ქოლეცისტოსტომა;

ე ) გაკეთდეს დუოდენოტომია დიდი დუოდენალური დვრილის რევიზიით.

360. მწვავე დესტრუქციულმა ქოლეცისტიტმა შეიძლება გამოიწვიოს შემდეგი გართულებები

ა ) დიფუზური ნაღვლოვანი პერიტონიტი;

ბ ) მუცლის ღრუს შემოფარგლული ჩირქგროვები (დიაფრაგმის ქვეშ, ღვიძლის ქვეშ და სხვა), ღვიძლის აბსცესი;

გ ) ქოლანგიტი;

დ ) ნაღვლის ბუშტის ემპიემა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

361. 50 წლის ავადმყოფი დაავადებულია კალკულოზური ქოლეცისტიტით, შაქრიანი დიაბეტით და დაძაბვის სტენოკარდიით, მისთვის უფრო მიზანშეწონილია

ა ) დიეტოთერაპია, სპაზმოლიტიკების გამოყენება;

ბ ) სანატორიულ- კურორტული მკურნალობა;

*გ) გეგმური ქირურგიული მკურნალობა სათანადო წინასაოპერაციო მომზადების შემდეგ;

დ ) შაქრიანი დიაბეტისა და სტენოკარდიის მკურნალობა;

ე ) ქირურგიული მკურნალობა სასიცოცხლო ჩვენებით.

362. კანშიგაღვიძლშიგა ქოლანგიოგრაფია წარმოადგენს სადიაგნოსტიკო მეთოდს

ა ) ღვიძლის აბსცესის;

ბ ) ღვიძლისშიდა სისხლძარღვოვანი ბლოკის;

გ ) ღვიძლის ბილიარული ციროზის;

*დ) სანაღვლე გზების გაუვალობის მექანიკური სიყვითლის დროს;

ე ) ქრონიკული ჰეპატიტის.

363. მექანიკური სიყვითლის დიაგნოსტიკაში ყველაზე მეტად გვეხმარება

ა ) პერორალური ქოლეცისტოგრაფია;

ბ ) ინტრავენური ქოლეცისტოქოლანგიოგრაფია;

*გ) რეტროგრადული (აღმავალი) ქოლანგიოგრაფია;

დ ) ღვიძლის სცინტიგრაფია;

ე ) პირდაპირი სპლენოპორტოგრაფია.

364. ნაღვლოვანი კენჭი, რომელიც იწვევს ნაწლავის ობტურაციულ გაუვალობას, ნაწლავის სანათურში ხვდება ფისტულიდან ნაღვლის ბუშტსა და

ა ) ბრმა ნაწლავს შორის;

ბ ) კუჭის მცირე სიმრუდეს შორის;

*გ) 12-გოჯა ნაწლავს შორის;

დ ) წვრილ ნაწლავს შორის;

ე ) კოლინჯს შორის.

365. ღვიძლგარეთა სანაღვლე სადინარების ნაწიბუროვან სტრიქტურას თან ახლავს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ნაღვლოვანი ჰიპერტენზიის განვითარება;

ბ ) ნაღვლის შეგუბება;

გ ) კონკრემენტისა და საგოზავის წარმოქმნა;

დ ) ობტურაციული სიყვითლის განვითარება;

*ე) დუოდენოსტაზი.

366. ნაღვლოვანი კენჭები უფრო ხშირად შედგება

*ა) ქოლესტერინისაგან;

ბ ) ცისტინისაგან;

გ ) ოქსალატებისაგან;

დ ) ნაღვლმჟავა მარილებისაგან;

ე ) შარდმჟავასაგან.

367. ნაღვლის ბუშტის ქოლესტეროზი უფრო ხშირად შეუღლებულია

ა ) მწვავე ქოლეცისტიტთან;

*ბ) ნაღვლ-კენჭოვან დაავადებასთან;

გ ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ავთვისებიან სიმსივნეებთან;

დ ) ნაღვლის ბუშტის კიბოსთან;

ე ) ფილტვების ქრონიკულ არასპეციფიურ დაავადებებთან..

368. ღვიძლის ქსოვილში ინფექციის შეღწევის გზებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) კარის ვენისა;

ბ ) ღვიძლის არტერიისა;

*გ) ქვემო ღრუ ვენისა;

დ ) ნაღვლის გამომტანი გზებისა;

ე ) ლიმფური ძარღვებისა.

369. კარის ვენით ღვიძლში ინფექცია შედის

*ა) მუცლის ღრუს ორგანოების ანთებითი კერებიდან;

ბ ) მოშორებული ორგანოების ჩირქოვან-ანთებადი დაავადებების დროს სისხლის მიმოქცევის დიდი წრიდან;

გ ) მწვავე ქოლეცისტიტის დესტრუქციული ფორმების დროს ნაღვლის ბუშტიდან;

დ ) ნაღვლის გამომტანი გზებიდან ჩირქოვანი ქოლანგიტის დროს;

ე ) გულის მარცხენა ნახევრიდან სეპტიური ენდოკარდიტის დროს.

370. ღვიძლში მრავლობითი წვრილი აბსცესები როგორც წესი ვითარდება

ა ) მწვავე დესტრუქციული ქოლეცისტიტის დროს;

ბ ) ღვიძლშიდა სანაღვლე გზებში ასკარიდის შეღწევისას;

გ ) ღვიძლის ახლოს უცხო სხეულის ირგვლივ დაჩირქებისას;

დ ) ღვიძლის პარაზიტული კისტის დაჩირქებისას;

*ე) მძიმე ჩირქოვანი ქოლანგიტის დროს.

371. ღვიძლის სოლიტარული პიოგენური აბსცესის დროს ოპერაციული ჩარევის ძირითადი სახეა

ა ) ღვიძლის სეგმენტის ან წილის რეზექცია;

ბ ) ბილიოდიგესტიური ანასტომოზის დადება;

*გ) აბსცესის გახსნა და დრენირება;

დ ) ღვიძლის ტრანსპლანტაცია;

ე ) ჰემიჰეპატექტომია.

372. ღვიძლის ამებური აბსცესით დაავადება, როგორც წესი ემთხვევა

*ა) ამებური დიზენტერიის შემთხვევათა გახშირებას;

ბ ) ინფექციური ჰეპატიტის შემთხვევათა გახშირებას;

გ ) ოპისტორხოზის შემთხვევათა გახშირებას;

დ ) მწვავე რესპირატორულ ვირუსული დაავადების ეპიდემიას;

ე ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების სეზონურ გამწვავებას.

373. ბადდ-ხიარის სინდრომისათვის არ არის დამახასიათებელი

ა ) ჰეპატომეგალია;

ბ ) პორტული ჰიპერტენზია;

გ ) ასციტი;

დ ) ქვემო კიდურების შეშუპება;

*ე) სახის შეშუპება.

374. ღვიძლის ციროზის გვიანი სტადიისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) სპლენომეგალიისა;

ბ ) საყლაპავის ვენების ვარიკოზული გაგანიერებისა;

გ ) მუცლის წინა კედლის ვენების ვარიკოზული გაგანიერებისა;

დ ) ასციტისა;

*ე) კუჭის მწვავე გაფართოებისა.

375. პორტული ჰიპერტენზიის დროს სპლენექტომიის არადამაკმაყოფილებელ შედეგებს ეკუთვნის ყველა ჩამოთვლილი ნიშნების გამოჩენა, გარდა

ა ) გასტროეზოფაგური სისხლდენის რეციდივისა;

ბ ) ასციტის მომატებისა;

გ ) ჰემორაგიული თრომბოციტოპენიის გამოჩენისა;

დ ) ღვიძლის ფუნქციური მდგომარეობის პროგრესულად გაუარესებისა;

*ე) არტერიული წნევის პერიოდულად მომატებისა.

376. საყლაპავის ვარიკოზულად გაგანიერებული ვენებიდან სისხლდენის შემაჩერებელი ზონდის გამოყენების დროს შესაძლებელია ყველა ჩამოთვლილი გართულებები, გარდა

ა ) პნევმონიისა;

ბ ) საყლაპავის ლორწოვანი გარსის ტროფიული ცვლილებებისა;

გ ) ნაწოლებისა;

დ ) ჰიპერსალივაციისა;

*ე) თირეოდიტისა.

377. საყლაპავის ვარიკოზულად გაგანიერებული ვენებიდან სისხლდენის შემაჩერებელი ზონდი შეიძლება იყოს დატოვებული

ა ) 6-10 საათი;

ბ ) 12-18 საათი;

გ ) 1-8 დღეღამე;

დ ) 9-12 დღეღამე;

*ე) 24-28 საათი.

378. პორტული ჰიპერტენზიის ღვიძლშიდა ფორმა შეიძლება იყოს შედეგი

*ა) ღვიძლის ციროზის;

ბ ) დიაფრაგმის ქვედა აბსცესის;

გ ) ღვიძლშიდა ქოლელითიაზის;

დ ) ჭიით ინვაზიის;

ე ) ქრონიკული პანკრეატიტის.

379. სპლენომეგალია, "მედუზის თავი" და ასციტი ჩნდება

ა ) ვირუსული ჰეპატიტი B-ს შემთხვევაში;

*ბ) ჯავშნიანი პერიკარდიტის შემთხვევაში;

გ ) ქრონიკული ქოლეცისტიტის შემთხვევაში;

დ ) ჟილბერის დაავადების შემთხვევაში;

ე ) ქრონიკული პანკრეატიტის შემთხვევაში.

380. პორტოკავალური ანასტომოზის ფორმირების შემდეგ შესაძლებელია ენცეფალოპათიის მოვლენები, განპირობებული

ა ) ავადმყოფის მიერ დიდი რაოდენობით ცილოვანი საკვების მიღებით;

ბ ) ამიაკური ინტოქსიკაციით;

გ ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა ნაწილებიდან სისხლდენით;

დ ) შიმშილით;

*ე) ყველა ჩამოთვლილით.

381. პორტოკავალური ანასტომოზის დადების ძირითად ჩვენებას წარმოადგენს

ა ) ღვიძლის ციროზი;

ბ ) ასციტი;

*გ) საყლაპავის ვენებიდან სისხლდენა;

დ ) პორტული ენცეფალოპათა;

ე ) მორეციდივე სიყვითლე..

382. პორტული ჰიპერტენზიის მუდმივ სიმპტომს წარმოადენს

ა ) გარდამავალი ცხელება;

ბ ) საერთო სისუსტე;

*გ) სპლენომეგალია;

დ ) ცხვირის ლორწოვანიდან სისხლდენა;

ე ) საშვილოსნოდან სისხლდენა.

383. ნაზო-გასტრო-ინტესტინალურ ინტუბაციას შეუძლია გამოიწვიოს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) სინუსიტებისა და ოტიტებისა;

ბ ) ბრონქიტებისა და პნევმონიებისა;

*გ) ფილტვის არტერიის თრომბოზისა;

დ ) საყლაპავის ნაწოლისა;

ე ) საყლაპავის ვარიკოზულად გაფართოებული ვენების დაზიანებისა.

384. პირნაღებ მასებს, ნაწლავთა მწვავე დაბალი გაუვალობის დროს წარმოადგენს

ა ) უპირატესად კუჭის შიგთავს;

ბ ) უპირატესად თორმეტგოგა ნაწლავის შიგთავს;

*გ) უპირატესად მსხვილ ნაწლავურ შიგთავს;

დ ) წითელი ფერის შიგთავს;

ე ) ყავის ფერით შიგთავს.

385. ნაწლავთა მწვავე გაუვალობისას ტკივილები ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა

ა ) ჩვეულებრივ იწყება უეცრად, არ არის დამოკიდებული საკვების მიღებაზე, დღეღამის ნებისმიერ დროს, წინამორბედების გარეშე;

ბ ) ხშირად ატარებს შეტევით ხასიათს;

*გ) აქვს მატებითი ხასიათი დაავადების მთელი პერიოდის განმავლობაში;

დ ) არა აქვს მკვეთრი ლოკალიზაცია მუცლის ღრუს რომელიმე ნაწილში;

ე ) არის მუდმივად, არ ქრება მთლიანად არაშეტევით პერიოდში.

386. ნაწლავთა მწვავე გაუვალობის ზოგიერთ ფორმას ახასიათებს ობუხოვის საავადმყოფოს სიმპტომი გამოვლინებული

ა ) მუცლის პალპაციით გასინჯული მკვეთრად შემოსაზღვრული დაჭიმული ნაწლავის მარყუჟით;

ბ ) "შხეფის ხმით", მუცლის გარკვეულ უბანზე ან მთელ მუცელზე;

*გ) სწორი ნაწლავის ცარიელი, ბალონისმაგვარი ამპულით, რომლის წინა კედელს გამოზნიქავს ნაწლავი მრგვალი ელასტიური წარმონაქმნის სახით;

დ ) წვეთის ვარდნის ხმით;

ე ) "ცარიელი" ილეოცეკალური მიდამოთი.

387. ნაწლავთა მწვავე გაუვალობისას სკლიაროვის სიმპტომის დროს აღინიშნება:

ა ) მუცლის გვერდითა ნაწილების ასიმეტრიული შებერვით, "ირიბი მუცელი";

ბ ) შებერილი ნაწლავის მარყუჟების არსებობა ბიმანუალური, რექტალური და ვაგინალური გამოკვლევისას;

გ ) მუცლის პალპაციით დაჭიმული, მკვეთრად შემოსაზღვრული ნაწლავის მარყუჟი;

დ ) "ცარიელი" ილეოცეკალური მიდამოთი;

*ე) "შხეფის ხმა" მუცლის შემოსაზღვრულ ნაწილზე ან მთელ მუცელზე.

388. ნაწლავის მწვავე გაუვალობის ერთ-ერთ ადრეულ დიაგნოსტიკურ სიმპტომს წარმოადგენს ვალის სიმპტომი, რომლისთვისაც დამახასიათებელია

ა ) "შხეფის ხმა", განსაზღვრული შემოსაზღვრულ უბანზე ან მთელ მუცელზე;

ბ ) სუნთქვითი ხმიანობა და გულის ტონები მოისმინება მუცლის წინა კედლიდან;

გ ) შებერილი ნაწლავის მარყუჟები ბიმანუალური, რექტალური და ვაგინალური გამოკვლევით;

დ ) "ცარიელი" ილეოცეკალური მიდამო;

*ე) მკვეთრად შემოსაზღვრული, დაჭიმული ნაწლავის მარყუჟი, განსაზღვრული მუცლის პალპაციით.

389. ნაწლავთა მწვავე გაუვალოებისას ციანოზურ, პერისტალტიკის არმქონე, ტონუსდაკარგული ნაწლავის სიცოცხლისუნარიანობის განსაზღვრისათვის, მიმართავენ შემდეგ ხერხებს

ა ) ცხელ ფიზიოლოგიურ ხსნარში დასველებული საფენებით ათბობენ ნაწლავს;

ბ ) წვრილი ნაწლავის ჯორჯალში შეყავთ 0,25%-იანი ნოვოკაინის ხსნარი 50-60მლ.;

გ ) ნაწლავის სეროზულ გარსზე აყრიან სუფრის მარილის კრისტალებს;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი;

ე ) ჩამოთვლილიდან არც ერთი ხერხი არ გამოდგება ნაწლავის სიცოცხლისუნარიანობის განსაზღვრისათვის.

390. ნაწლავთა სტრანგულაციური გაუვალობის დროს ნეკრობიოზული ცვლილებები ნაწლავის კედელში იწყება

ა ) სეროზული გარსიდან;

ბ ) კუნთოვანი გარსიდან;

გ ) ლორწქვეშა შრიდან

*დ) ლორწივანი გარსი;

ე ) ყველა ჩამოთვლილიდად.

391. სიგმოიდური ნაწლავის შემოგრეხვის ქირურგიული მკურნალობა გულისხმობს შემდეგ მეთოდებს, გარდა

ა ) ერთმომენტიან სიცოცხლისუნარიან დოლიქოსიგმის რეზექციას ანასტომოზის ფორმირებით;

ბ ) ნეკროზული სიგმოიდური სეგმენტის რეზექცია დასრულებული მიკულიჩის ტიპით;

გ ) ნეკროზული სიგმოიდური სეგმენტის რეზექცია სეგმოსტომიით და მას დამატებული სიგმო-რექტო ანასტომოზი “გვერდი-პირს";

დ ) ჰარტმანის ან ჰარტმანის ტიპის ოპერაციებს;

*ე) მკვდარი სიგმოიდური ნაწლავის მობრუნებისა და მის გამოტანას უკანა გასავალიდან გარეთ.

392. წვრილი ნაწლავის მაღალი გაუვალობის შემთხვევაში პირველ რიგში სამკურნალო ღონისძიებები უნდა დავიწყოთ

ა ) ქირურგიული ჩარევით;

ბ ) ინფუზიური თერაპიით;

*გ) ნაზოგასტრალური ზონდის შეყვანით;

დ ) ანტიბიოტიკოთერაპიით;

ე ) ანტიქოლინესთერაზული პრეპარატების გამოყენებით.

393. პანკრეასის თანდაყოლილი კისტის მკურნალობის ყველაზე კარგ მეთოდს წარმოადგენს

ა ) მედიკამენტოზური მკურნალობა;

ბ ) მარსუპიალიზაცია;

გ ) პანკრეასის რეზექცია;

დ ) სხივური თერაპია;

*ე) კისტის ამოკვეთა.

394. პანკრეასის კისტის მკურნალობის პრაქტიკაში ხშირად იყენებენ ანასტომოზის ფორმირებას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტთან. მათ შორის საუკეთესოა

ა ) ცისტოგასტროსტომია;

ბ ) ცისტოეუნოსტომია ნაწლავთაშორისი ანასტომოზით;

*გ) ცისტოეუნოსტომია გამოთიშულ მარყუჟზე;

დ ) არც ერთი ჩამოთვლილი ანასტომოზებიდან;

ე ) ყველა ჩამლთვლილი ანასტომოზებიდან.

395. კურვუაზიეს სიმპტომის პრაქტიკული მნიშვნელობა გამოიხატება ყველა ჩამოთვლილში, გარდა

ა ) ხელს უწყობს სიყვითლის ხასიათის გამოვლინებას;

ბ ) მაღალი სარწმუნოებით მოწმობს სიმსივნის არსებობას და მის ლოკალიზაციას სანაღვლე გზების დისტალურ ნაწილებში;

გ ) გვეხმარება დიაგნოზის დადგენაში დამატებითი გამოკვლევების გამოყენების გარეშე;

*დ) გვეხმარება ღვიძლის ფუნქციის დაზიანების ხარისხის დადგენაში;

ე ) გვეხმარება მკურნალობის ტაქტიკის შემუშავებაში.

396. პანკრეასის თავის კიბოს კლინიკური სურათი არ არის დამოკიდებული

ა ) სიმსივნის ზომებზე;

ბ ) სიმსივნის ლოკალიზაციაზე;

გ ) სიმსივნის დამოკიდებულებაზე ნაღვლის საერთო სადინართან;

დ ) სიმსივნის გავრცელებაზე 12-გოჯა ნაწლავზე;

*ე) სიმსივნის გავრცელებაზე ელენთის კარში.

397. ავადმყოფებს პანკრეასის კიბოთი პანკრეასის სადინარის სიმსივნით ობტურაციისას უნვითარდებათ ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ტკივილისა მუცლის ზედა მესამედში;

ბ ) საჭმლის მონელების დარღვევისა;

გ ) ნაწლავთა აშლილობისა;

დ ) გახდომისა;

*ე) შაქრიანი დიაბეტის გაქრობისა თუ მას ადგილი ჰქონდა სიმსივნის განვითარებამდე.

398. ძირითად სიმპტომებს ავადმყოფებში ბილიოპანკრეატოდუოდენალური ზონის კიბოთი სიყვითლემდელ პერიოდში წარმოადგენენ ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) სისუსტისა და ადვილად დაღლილობისა;

ბ ) ანორექსიისა, გულის რევისა;

გ ) გახდომისა, შაქრიანი დიაბეტის განვითარებისა;

დ ) ტკივილებისა მუცელში;

*ე) თირკმლის უკმარისობის განვითარებისა.

399. პანკრეასის ლანგერჰანსის კუნძულების სიმსივნისათვის არ არის დამახასიათებელი

ა ) ჰიპოგლიკემია 2,8მმოლ/ლ-ზე ნაკლები;

ბ ) სიმპტომატიკის გაქრობა ვენაში გლუკოზის ხსნარის შეყვანის შემდეგ;

გ ) ტვინის მოვლენები მშიერ მდგომარეობაში;

დ ) მშიერ მდგომარეობაში გულის რევა, ღებინება;

*ე) პანკრეასის თავის გადიდება.

400. რომელ ასაკში უფრო ხშირად გვხვდება კოლინჯის დივერტიკულოზი:

ა ) 5-10 წლამდე;

ბ ) 15-20 წლამდე;

გ ) 20-30 წლამდე;

დ ) 30-40 წლამდე;

*ე) 40 წლის ზემოთ.

401. სად უფრო ხშირად ლოკალიზდება დივერტიკულები კოლინჯში:

*ა) მკვებავი სისხლძარღვების შესვლის ადგილას;

ბ ) მედიალურ კედელზე;

გ ) ლატერალურ კედელზე;

დ ) ცირკულარულად;

ე ) მნიშვნელობა არ აქვს.

402. კოლინჯის რომელ ნაწილში უფრო ხშირად გვხვდებიან დივერტიკულები:

ა ) ცეკუმში;

ბ ) ასწვრივ კოლინჯში;

გ ) განივ კოლინჯში;

*დ) სიგმაში;

ე ) მნიშვნელობა არ აქვს.

403. მსხვილი ნაწლავის მარჯვენა ნახევრის სიმსივნისათვის რომელი კლინიკური ფორმაა უფრო დამახასიათებელი:

*ა) ტოქსიკო-ანემიური ფორმა;

ბ ) დისპეპსიური ფორმა;

გ ) ობტურაციული ფორმა;

დ ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია;

ე ) არც ერთი ჩამოთვლილი სწორი არ არის .

404. მსხვილი ნაწლავის მარცხენა ნახევრის სიმსივნისათვის რომელი კლინიკური ფორმაა უფრო დამახასიათებელი:

ა ) ტოქსიკო-ანემიური ფორმა;

ბ ) დისპეპსიური ფორმა;

*გ) ობტურაციული ფორმა;

დ ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია;

ე ) არც ერთი ჩამოთვლილი სწორი არ არის .

405. ექინოკოკოზის პროფილაქტიკად ითვლება:

ა ) ანტიბიოტიკების მიღება;

ბ ) სულფანილამიდების მიღება;

გ ) სოფლის მოსახლეობის იმუნიზაცია;

*დ) შინაური ცხოველების სანაცია;

ე ) ტრავმატიზმის შემცირება.

406. ექინოკოკოზის სამკურნალოდ გამოიყენება ყველა ღონისძიება, გარდა:

ა ) ქიმიოთერაპია ჰერბიციდული პრეპარატებით: მაბენდაზოლით, ვერმოქსით, ბილტრიციდით;

*ბ) ცისტოენტეროსტომია;

გ ) ღრუს გახსნა , დამუშავება 80% ან 100% გლიცერინით, დრენირება;

დ ) ღრუს გახსნა , დამუშავება 30% Nაჩლ ხსნარით, მარსუპიალიზაცია;

ე ) ორგანოს რეზექცია ან პერიცისტექტომია- (ამოკვეთა ფიბროზულ კაფსულასთან ერთად).

407. რომელია ექინოკოკის ბუშტის გარსი:

ა ) ინტერმედიალური;

ბ ) პიოგენური;

*გ) ჩანასახოვანი;

დ ) სეროზული;

ე ) გრანულაციური.

408. ადამიანში ექინოკოკის მოხვედრის გზებია:

ა ) საჭმლის მომნელებელი ტრაქტი;

ბ ) სასუნთქი გზები;

გ ) ჭრილობა;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია;

ე ) არცერთი სწორი არ არის.

409. მუდმივ მატარებელში (პატრონში) ექინოკოკი:

*ა) ჭიის სახითაა;

ბ ) ფინის ანუ ბუშტუკების სახითაა;

გ ) პროგლოტიდის სახითაა;

დ ) სკოლექსის სახითაა;

ე ) არც ერთი სწორი არ არის.

410. დროებით მატარებელში (პატრონში) ექინოკოკი:

ა ) ჭიის სახითაა;

*ბ) ფინის ანუ ბუშტუკების სახითაა;

გ ) პროგლოტიდის სახითაა;

დ ) სკოლექსის სახითაა;

ე ) არც ერთი სწორი არ არის.

411. ექინოკოკის კისტის ორგანოში ( ღვიძლი, ფილტვი და ა. შ.) მოხვედრის საპასუხოდ კისტის გარშემო იქნება:

ა ) ქიტინის გარსი;

ბ ) კუტიკულარული გარსი;

*გ) ფიბროზული გარსი;

დ ) ჩანასახოვანი გარსი;

ე ) ჰერმინატიული გარსი.

412. ექინოკოკის კისტის გახსნა სანაღვლე გზებში გამოიწვევს:

ა ) პარაზიტის დაღუპვას;

ბ ) პარაზიტის შიგთავსის მოხვედრას სანაღვლე გზებში და მექანიკურ სიყვითლეს;

გ ) პარაზიტის ინფიცირებული შიგთავსის მოხვედრას სანაღვლე გზებში და ქოლანგიტს;

დ ) ღვიძლის აბსცესს;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი სწორია.

413. რომელი ლოკალიზაციის წყლული უფრო ხშირად იძლევა მასიურ გასტრო-დუოდენურ სისხლდენას:

ა ) თორმეტგოჯა ნაწლავის წინა კედლის წყლული;

*ბ) თორმეტგოჯა ნაწლავის ბოლქვის წყლული;

გ ) თორმეტგოჯა ნაწლავისპოსტბულბური (დაბალი) წყლული;

დ ) პილორო-დუოდენური წყლული;

ე ) კუჭის დიდი სიმრუდი წყლული.

414. რა ენდოსკოპიური მონაცემები გვაძლევს საშუალებას დავსვათ სასწრაფო ოპერაციის ჩვენება გასტრო-დუოდენურ სისხლდენის დროს:

ა ) ეროზიული ბულბიტი სისხლდენით;

*ბ) აროზიული სისხლდენა თორმეტგოჯა ნაწლავის უკანა კედლის კალოზური წყლულიდან;

გ ) ეროზიული გასტრიტი სისხლდენით;

დ ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;

ე ) არც ერთი მათგანი.

415. რა ცვლილებები არ ვითარდება პროგრესული გასტრო-დუოდენურ სისხლდენის დროს :

ა ) ჰიპოვოლემიური შოკი;

ბ ) ღვიძლ-თირკმლის უკმარისობა;

გ ) ტვინის , მიოკარდის ჰიპოქსია;

*დ) შარდის დღე-ღამის რაოდენობის მომატება;

ე ) ჰემატოლოგიური მაჩვენებლების ცვლილებები.

416. რომელი პრეპარატი არ იხმარება წყლულისმიერი სისხლდენის დროს განავლის შავად შეფერვის გამო:

*ა) დე-ნოლი;

ბ ) ვიკასოლი;

გ ) დიცინონი;

დ ) ალმაგელი;

ე ) ომეპრაზოლი.

417. რომელ პრეპარატს არ გამოიყენებთ წყლულის მიერი სისხლდენის კონსერვატიული მკურნალობის დროს :

ა ) ვიკასოლს;

ბ ) დიცინონს;

გ ) ომეპრაზოლს;

*დ) ბუტადიონს;

ე ) ალმაგელს.

418. რომელი ნიშანი არ არის დამახასიათებელი წყლულისმიერი გასტრო-დუოდენური სისხლდენისათვის:

ა ) სისხლიანი პირღებინება;

*ბ) ძლიერი ტკივილი ეპიგასტრიუმში;

გ ) მელენა;

დ ) საერთო სისუსტე;

ე ) წნევის დაცემა , ტაქიკარდია.

419. რა მიეკუთვნება ფუნქციური ხასიათის ნაოპერაციები კუჭის დაავადებებს:

ა ) პეპტიკური წყლული;

ბ ) კუჭ-კოლინჯის ფისტულა;

*გ) დემპინგ -სინდრომი;

დ ) რეციდიული წყლული;

ე ) შერთულის ნაწიბუროვანი სტენოზი.

420. რა მიეკუთვნება ორგანული ხასიათის ნაოპერაციები კუჭის დაავადებებს:

ა ) აგასტრული ასთენია;

ბ ) ჰიპოგლიკემიური სინდრომი;

გ ) ჰიპერგლიკემიური სინდრომი;

*დ) კუჭ-კოლინჯის ფისტულა;

ე ) მალაბსორბცია.

421. რა არ მიეკუთვნება ორგანული ხასიათის ნაოპერაციები კუჭის დაავადებებს:

ა ) პეპტიკური წყლული;

ბ ) რეციდიული წყლული ვაგოტომიის შედეგად;

*გ) დიარეა ვაგოტომიის შედეგად;

დ ) კუჭ-კოლინჯის ფისტულა;

ე ) მომტანი მუხლის მექანიკური სინდრომი.

422. რეზექციის შემდგომი პეპტიკური წყლულის განვითარების მიზეზებია:

ა ) ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი;

ბ ) პანკრეასის ულცეროგენური ადენომა;

გ ) ეკონომუირი რეზექცია;

დ ) პილორუსის დატოვება დემუკოზაციის გარეშე;

*ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

423. რა არ ახასიათებს კუჭ-კოლინჯის ფისტულას:

ა ) უსიამოვნო სუნი პირიდან;

ბ ) მოუნელებელი საკვები ფეკალურ მასებში;

*გ) შეკრულობა;

დ ) კუჭიდან შიგთავსის პირდაპირ განივ-კოლინჯში გადასვლა;

ე ) სტეატორეა.

424. ღეროვანი ვაგოტომიისა და პილოროპლასტიკის შემდგომი გართულებაა ყველა, გარდა:

ა ) დიარეა;

ბ ) დემპინგ-სინდრომი;

გ ) შეუხორცებელი წყლული;

*დ) მომტანი მუხლის სინდრომი;

ე ) წყლულის რეციდივი.

425. კუჭის რეზექციის შემდგომ მომტანი მუხლის სინდრომს ახასიათებს ყველა, გარდა:

ა ) საკვების მიღების შემდეგ სიმძიმისა და სისავსის შეგრძნება ეპიგასტრიუმში;

ბ ) უხვი ნაღველშემცველი პირღებინება;

გ ) კუჭიდან შიგთავსის გადასვლა თორმეტგოჯა ნაწლავში;

*დ) თორმეტგოჯა ნაწლავის სწრაფი დაცლა;

ე ) კუჭიდან შერთლის წამღებ მუხლში გადასვლის დაბრკოლება.

426. კუჭ-კოლინჯის ფისტულის დიაგნოზის დასაზუსტებლად ინფორმატიული არ არის:

ა ) კუჭის რენტგენოსკოპია;

ბ ) ირიგოსკოპია;

*გ) ექოსკოპია;

დ ) კუჭში ზონდის არსებობის პირობებში სწორი ნაწლავიდან მეთილენის ლილის შეყვანა;

ე ) იმავე პირობებში სწორი ნაწლავიდან რძის შეყვანა.

427. ოპერირებული კუჭის დაავადებებიდან რომელია განპირობებული ორგანული ხასიათის პათოლოგიით:

ა ) ჰიპერგლიკემიური სინდრომი;

ბ ) დემპინგ-სინდრომი;

*გ) შერთულის პეპტიკური წყლული;

დ ) რეზექციის შემდგომი ასთენია;

ე ) პოსტვაგოტომიური დიარეა.

428. ოპერირებული კუჭის რომელი დაავადების დროს უნდა აეკრძალოს ავადმყოფს ტკბილი საკვების და რძის მიღება:

ა ) მომტანი მუხლის სინდრომი;

*ბ) დემპინგ-სინდრომი;

გ ) რეზექციისშემდგომი რეფლუქს-გასტრიტი;

დ ) შერთულის პეპტიკური წყლული;

ე ) კუჭ-კოლინჯის ხვრელმილი.

429. აღნიშნეთ პორტული ჰიპერტენზიის ღვიძლშიგა ბლოკის უხშირესი მიზეზი:

ა ) მწვავე ჰეპატიტი;

ბ ) ღვიძლის კობო;

*გ) ღვიძლის ციროზი;

დ ) ბად-კიარის დაავადება;

ე ) კარის ვენის თრომბოზი.

430. აღნიშნეთ რომელი მიეკუთვნება პორტული ჰიპერტენზიის ღვიძლქვედა ბლოკს:

*ა) პორტული ვენის თრომბოზს;

ბ ) ღვიძლის ციროზი;

გ ) ბად-კიარის დაავადება;

დ ) პირველი და მესამე.

431. რომელი გართულება არ ახასიათებს პორტულ ჰიპერტენზიას:

ა ) სისხლდენა საყლაპავისა და კარდიის ვარიკოზული ვენებიდან;

ბ ) სიყვითლე;

გ ) ღვიძლის უკმარისობა;

*დ) ჰიპერკოაგულაცია.

432. რა ნიშნები ახასიათებს ღვიძლის ციროზით განვითარებული პორტულ ჰიპერტენზიას :

*ა) მედუზის თავი;

ბ ) ელენთის დაპატარავება;

გ ) ჰიპერკოაგულაცია;

დ ) ყველა ჩამოთვლილი;

ე ) არცერთი მათგანი.

433. რა ნიშნები ახასიათებს ღვიძლქვედა პორტულ ჰიპერტენზიას :

ა ) სიყვითლე;

ბ ) ღვიძლის დაპატარავება;

*გ) მედუზის თავი;

დ ) ყველა ჩამოთვლილი;

ე ) არც ერთი მათგანი.

434. აღნიშნეთ პორტული ჰიპერტენზიის უხშირესი მიზეზი:

*ა) ღვიძლის ციროზი;

ბ ) ღვიძლის პირველადი კიბო;

გ ) კარის ვენის თრომბოზი;

დ ) კარის ვენის კავერნული ტრანსფორმაცია;

ე ) ბად-კიარის დაავადება.

435. პორტული ჰიპერტენზიისათვის დამახასიათებელია ყველა ნიშანი , გარდა:

ა ) სისხლდენა კარდიის ვენებიდან;

ბ ) ასციტი;

*გ) ლეიკოციტოზი;

დ ) ლეიკოპენია;

ე ) თრომბოციტოზი.

436. პორტულ სისტემაში ნორმაში წნევა მერყეობს:

ა ) 20-50;

*ბ) 50-150;

გ ) 200-300;

დ ) 350-400;

ე ) 500-600.

437. პორტულ ჰიპერტენზიის რომელი ფორმა გვხვდება უფრო ხშირად კლინიკურ პრაქტიკაში:

ა ) ბად-კიარის სინდრომი;

ბ ) ბად-კიარის დაავადება;

გ ) პიკის ციროზით გამოწვეული;

*დ) ღვიძლის ციროზით გამოწვეული;

ე ) კარის ვენის თრომბოზით გამოწვეული .

438. რომელი შუნტები გამოიყენება პორტული ჰიპერტენზიის მკურნალობის მიზნით:

ა ) პირდაპირი პორტა-კავალური ანგიოანასტომოზი;

ბ ) სპლენო-რენალური ანგიოანასტომოზი;

გ ) მეზენტერიკო-კავური ანასტომოზი;

დ ) სპლენო-მეზენტერული ანგიოანასტომოზი;

*ე) პირველი სამი ანგიოანასტომოზი.

439. კვლევის რა მეთოდებს არ გამოიყენებთ სიყვითლით გართულებული ქოლედოქოლითიაზის დროს:

ა ) კომპიუტერული ტომოგრაფია;

*ბ) მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია;

გ ) რეტროგრადული ქოლანგიოგრაფია;

დ ) პერკუტანული ღვიძლშიგა ქოლანგიოგრაფია.

440. კვლევის რა მეთოდებს არ გამოიყენებთ სიყვითლით გართულებული ქოლედოქუსის რეზიდუალური კენჭის შემთხვევაში:

ა ) კომპიუტერული ტომოგრაფია;

ბ ) რეტროგრადული ქოლანგიოგრაფია;

გ ) პერკუტანული ღვიძლშიგა ქოლანგიოგრაფია;

*დ) პერორალური ქოლეცისტოგრაფია.

441. კვლევის რა მეთოდია ნაკლებინფორმატიული სიყვითლით გართულებული ქოლედოქუსის რეზიდუალური კენჭის შემთხვევაში:

*ა) ექოსკანირება;

ბ ) კომპიუტერული ტომოგრაფია;

გ ) პერკუტანული ღვიძლშიგა ქოლანგიოგრაფია;

დ ) რეტროგრადული ქოლანგიოგრაფია.

442. ნაღვლის ბუშტის სადინარის რა სიგრძის ტაკვი უნდა დავტოვოთ ქოლეცისტექტომიის დროს :

*ა) 1 სმ;

ბ ) 1,5 სმ;

გ ) 2 სმ;

დ ) შესაძლებელია ყველა;

ე ) არცერთი არ არის სწორი.

443. აღნიშნეთ პერკუტანული ღვიძლშიგა ქოლანგიოგრაფიის შესრულების აუცილებელი პირობა :

ა ) მექანიკური სიყვითლე;

ბ ) შეგუბებული ღვიძლი;

გ ) ბილირუბინის მაღალი დონე;

*დ) გაფართოებული ღვიძლშიგა სანაღვლე გზები;

ე ) გადატანილი ქოლანგიტი.

444. ქოლეცისტექტომიის დროს რა არ მიეკუთვნება ტაქტიკურ და ტექნიკურ შეცდომებს:

ა ) ნაღვლის ბუშტის სადინრის გრძელი ტაკვის დატოვება;

ბ ) ნაღვლის საერთო სადინრის დაზიანება;

გ ) ვიწრო ქოლედოქოდიგესტიური ანასტომოზის შექმნა;

*დ) დრენაჟის დატოვება სუბჰეპატურად;

ე ) ქოლედოქოტომიური განაკვეთის გაკერვა ღრმა სანათურში გამავალი ნაკერით.

445. რა გართულებები შეიძლება მოყვეს სანაღვლე გზებზე ოპერაციულ ჩარევას:

ა ) რეფლუქს-ქოლანგიტი ტრანსდუოდენური პაპილოსფინქტეროტომიის შემდეგ;

ბ ) რეფლუქს-ქოლანგიტი ქოლედოქო - დიგესტიური ანასტომოზის შემდეგ;

გ ) ღვიძლის მრავლობითი ჩირქგროვები ბილეო-დიგესტიური ანასტომოზის დადების შემდეგ;

*დ) ყველა მათგანი;

ე ) არცერთი.

446. ქოლეცისტექტომიის შემდეგ რა პროცესი არ იძლევა სანაღვლე გზებში დაბრკოლებას:

ა ) ოპერაციის დროს ქოლედოქუსში დატოვებული კენჭი;

ბ ) მასტენოზირებელი პაპილიტი;

*გ) ნაღვლის ბუშტის სადინრის გრძელი ტაკვი;

დ ) ღვიზლის ან ნაღვლი საერთო სადინრის შევიწროვება;

ე ) ქრონიკული ინდურაციული პანკრეატიტი.

447. თუ ქოლეცისტექტომიის დროს შეცდომით გადაიკვანძა ნაღვლის საერთო სადინარი, რა ინტერვალით განვითარდება სიყვითლე:

ა ) 1 საათში;

ბ ) 3 საათის განმავლობაში;

*გ) მე-2-3 დღეს;

დ ) ერთი კვირის შემდეგ;

ე ) უფრო გვიან.

448. რა გამოკვლევები არ უნდა ჩავატაროთ ქოლეცისტექტომიის შემდგომი სინდრომის ვერიფიკაციისათვის:

ა ) კანშიგა ჰეპატოქოლანგიოგრაფია;

ბ ) ექოსკანირება;

გ ) რეტროგრადული ქოლანგიოპანკრეატოგრაფია;

*დ) პერორალური ქოლეცისტოგრაფია;

ე ) ფისტულოქოლანგიოგრაფია.

449. რა ნიშანი მიუთითებს , რომ კენჭი დატოვებულია ქოლეცისტექტომიის დროს :

ა ) 1 სმ-ზე დიდი ოდენობა;

ბ ) 1 სმ-ზე პატარა ოდენობა;

გ ) ელიფსური ფორმა;

*დ) ფასეტების არსებობა;

ე ) ყველა მათგანი.

450. რა ოპერაციული ჩარევას არ მიმართავენ ფატერის დვრილის სტენოზის დროს :

ა ) ტრანსდუოდენურ პაპილოტომიას;

ბ ) ტრანსდუოდენურ პაპილოსფინქტეროპლასტიკას;

გ ) ქოლედოქოდუოდენურ ანასტომიზს;

დ ) რეტროგრადულ პაპილოტომიას;

*ე) გასტროდუოდენურ ანასტომოზს.

451. რა პროექციაზე უნდა გატარდეს განაკვეთი პაპილოტომიის დროს :

ა ) 3 საათის საპროექციო ხაზზე;

ბ ) 5 საათის საპროექციო ხაზზე;

გ ) 7 საათის საპროექციო ხაზზე;

დ ) 9 საათის საპროექციო ხაზზე;

*ე) 11 საათის საპროექციო ხაზზე.

452. გასტროსკოპიის ჩასატარებლად სპეციალურ მომზადებას საჭიროებენ ავადმყოფები:

ა ) წყლულოვანი დაავადებით;

*ბ) პილორუსის სტენოზით;

გ ) ქრონიკული ჰიპოაციდური ატროფიული გასტრიტით;

დ ) ეროზიული გასტრიტით;

ე ) კუჭის პოლიპებით.

453. კოლონოსკოპის შეყვანისას მსხვილ ნაწლავში ავადმყოფის მდებარეობა :

ა ) ტრენდელენბურგის;

ბ ) ფოვლერის;

*გ) წოლითი ზურგზე;

დ ) წოლითი მუცელზე;

ე ) მუხლ-იდაყვის მდგომარეობაში.

454. ლაპარასკოპიის ჩატარება წინააღმდეგნაჩვენებია ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში , გარდა:

ა ) ჰემოფილია;

*ბ) ალკოჰოლური სიმთვრალე;

გ ) ტოტალური შეხორცებითი დაავადება მუცლის ღრუში;

დ ) ავადმყოფის ტერმინალური მდგომარეობა;

ე ) ნაწლავთა მკვეთრად გამოხატული მეტეორიზმი.

455. ღვიძლგარეთა სანარვლე გზების გაყოლებით არსებობს:

ა ) ერთი სფინქტერი;

ბ ) ორი სფინქტერი;

გ ) სამი სფინქტერი;

დ ) ოთხი სფინქტერი;

*ე) ხუთი სფინქტერი.

456. ლაპარასკოპიული ქოლეცისტოქოლანგიოგრაფია ნაჩვენებია ყველა ჩამოთვლილ სიტუაციაში , გარდა:

ა ) ოდის სფინქტერის ორგანული და ფუნქციური დაავადებისას;

ბ ) სანაღვლე გზების ობტურაციის დონის დასადგენად;

გ ) სანაღვლე სადინრების ობტურაციის ბუნების დასადგენად;

დ ) პანკრეასის თავის კიბოს დროს;

*ე) რენტგენოლოგიურად დადგენილი დიაგნოზი- ''გათიშული'' ნაღვლის ბუშტი.

457. ლაპარასკოპიული ქოლეცისტოქოლანგიოგრაფია ნაჩვენებია ყველა ჩამოთვლილ სიტუაციაში, გარდა:

ა ) სიყვითლე გამოწვეული კენჭით;

ბ ) სანაღვლე სადინრების ფუნქციური და ორგანული ცვლილებები;

გ ) ხვრელმილი ნაღვლის ბუშტსა და ნაწლავს შორის ;

დ ) პანკრეასის თავის სიმსივნე სიყვითლით;

*ე) ქოლანგიტი.

458. ლაპაროსკოპიული ქოლეცისტოქოლანგიოგრაფია ნაჩვენებია ყველა ჩამოთვლილ სიტუაციაში, გარდა:

ა ) კალკულოზური ქოლეცისტიტი;

ბ ) ქოლედოქოლითიაზი;

გ ) ღვიძლგარეთა სანაღვლე გზების სტრიქტურა;

დ ) სანაღვლე გზების დისკინეზია;

*ე) ღვიძლის ვენების თრომბოზი.

459. ლაპაროსკოპიული რევიზიით შეიძლება დავათვალიეროთ ყველა ჩამოთვლილი ორგანო, გარდა:

ა ) ღვიძლი;

ბ ) კუჭუკანა ჯირკვალი;

გ ) კუჭი;

დ ) საშვილოსნო დანამატებითურთ;

*ე) თირკმელზედა ჯირკვალი.

460. დიაგნოსტიკური ლაპარასკოპიის დროს მუცლის ღრუში მოცულობითი სივრცის შესაქმნელად შეიძლება გამოვიყენოთ ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

ა ) ჰაერი;

ბ ) აზოტის ქვეჟანგი;

გ ) ჟანგბადი;

დ ) ნახშირორჟანგი;

*ე) ფურაცილინი.

461. კუჭის ლორწოვანი გარსის რეზისტენტობის დაქვეითება გამოწვეულია ყველაფრით გარდა

*ა) პანკრეატული ბიკარბონატების გაძლიერებული გამომუშავებისა

ბ ) დუოდენოგასტრული რეფლუქსისა

გ ) მასში ანთებითი ცვლილებებისა

დ ) ორგანული სისხლის მიმოქცევის დარღვევისაე) ლორწოვანში დეგენერაციული ცვლილებებისა

462. კარდიის დამხურველ-სარქვლოვანი ფუნქციის შესაფასებლად არ გამოიყენება

ა ) კლინიკური მონაცემები

ბ ) ინტრაგასტრული პ -მეტრია

*გ) კუჭის წვენის ფრაქციული შესწავლა

დ ) რენტგენოლოგიური შესწავლა

ე ) ენდოსკოპია

463. კუჭის სეკრეციის საუკეთესო პარენტერულ სტიმულატორს წარმოადგენს

ა ) ჰისტამინი

*ბ) პენტაგასტრინი

გ ) ინსულინი

დ ) გისტალოგი

ე ) გასტროტესტი

464. წყლულის მდგომარეობის შესახებ შედარებით სრულ ინფორმაციას იძლევა

*ა) ეზოფაგო-გასტრო-დუოდენოსკოპია

ბ ) კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის რენტგენოლოგიური გამოკვლევა

გ ) ელექტროგასტროგრაფია

დ ) კუჭშიგა პH -მეტრია

ე ) ქრომოგასტროსკოპია

465. გასტროდუოდენური სტენოზის სტადიის განსაზღვრისათვის გამოიყენება

ა ) გასტროდუოდენოსკოპია

ბ ) კუჭის სეკრეციის შესწავლა ფრაქციული წესით

*გ) რენტგენოგრაფია

დ ) კუჭშიდა პH-ის ელექტრომოტორული გაზომვა

ე ) ყველა ჩამოთვლილი მეთოდი

466. თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის დროს კუჭის მჟავიანობის საგრძნობი შემცირების ან სრული მოსპობის საშუალებას იძლევა

ა ) კუჭის დისტალური რეზექცია (არანაკლებ 2/3)

ბ ) ვაგოტომია

გ ) ანტრუმექტომიისა და ვაგოტომიის შეხამება

*დ) მკურნალობის ყველა ჩამოთვლილი მეთოდი

ე ) მკურნალობის არცერთი ჩამოთვლილი მეთოდი

467. ქირურგიული ზემოქმედებისათვის მისაწვდომ კუჭის სეკრეციის რეგულატორს წარმოადგენს

ა ) თორმეტგოჯა ნაწლავის უჯრედები

*ბ) ცდომილი ნერვები

გ ) ჰისტამინის 2 რეცეპტორები

დ ) სიმპათიკური პარავაზალური წნულების ნერვები

ე ) ლანგერჰანსის კუნძულების უჯრედები

468. დუოდენური წყლულის გამო კუჭის რეზექციის ჩვენების დროს შეიძლება შესრულებულ იქნას

ა ) ჭეშმარიტი ანტრუმექტომია

ბ ) ეკონომიური რეზექცია

*გ) დისტალური რეზექცია კუჭის არანაკლებ 2/3 -ისა

დ ) კუჭის პროქსიმალური რეზექცია

ე ) ნებისმიერი ჩამოთვლილი ოპერაცია

469. გასტროენტეროანასტომოზის პეპტიკური წყლულის განვითარებისათვის ყველაზე ხელსაყრელი პირობები იქმნება კუჭის შემდეგი სახის რეზექციის დროს

ა ) ბილროთ I წესით

ბ ) ბილროთ II ჰოფმაისტერ ფინსტერერის მოდიფიკაციით

*გ) რუ-ს წესით

დ ) ბალფურის წესით

ე ) პოლია რაიხელის წესით

470. მძიმე დემპინგ-სინდრომის განვითარებისაგან ყველაზე კარგად იცავს კუჭის რეზექცია

ა ) ბილროთ II ჰოფმაისტერ ფინსტერერის მოდიფიკაციით

*ბ) ბილროთ I წესით

გ ) რუ-ს წესით

დ ) პოლია რაიხელის წესით

ე ) ბალფურის წესით

471. რომელი დაავადება არ იძლევა გასტრო-დუოდენურ სისხლდენას

*ა) პანკრეასის ცისტა

ბ ) კუჭის კიბო

გ ) საყლაპავი მილის პოლიპი

დ ) რეფლუქს-ეზოფაგიტი

ე ) მელორი-ვეისის სინდრომი

472. რომელი დაავადება არ იძლევა გასტრო-დუოდენურ სისხლდენას

ა ) კუჭის პოლიპი

ბ ) მელრი-ვეისის სინდრომი

გ ) რეფლუქს-ეზოფაგოტი

*დ) ატროფიული გასტრიტი

ე ) ეროზიული გასტრიტი

473. კუჭიდან სისხლდენის ძირითადი მიზეზია ყველა გარდა

ა ) კუჭის წყლული

ბ ) ეროზიული გასტრიტი

გ ) მელორი-ვეისის სინდრომი

*დ) კუჭის ტუბერკულოზი

ე ) კუჭის კიბო

474. რომელი მედიკამენტები არ იწვევს სისხლდენას წყლულოვანი დაავადების მქონე ავადმყოფში

ა ) კორტიკოსტეროიდები

ბ ) ანალგინი

გ ) ბუტადიონი

დ ) იბუპრუფენი

*ე) ანტაციდები

475. 50 წლის შენახული ავადმყოფი შემოვიდა გასტრო-დუოდენური სისხლდენით. დაუდგინდა მცირე სიმრუდის მალიგნიზირებელი წყლული; ტაქტიკა

ა ) კონსერვატიული მკურნალობა

ბ ) წყლულის ამოკვეთა

*გ) კუჭის სუბტოტალური რეზექცია

დ ) სელექციური ვაგოტომია

ე ) სისხლძარღვის გადაკვანძა

476. რა ახასიათებს შერთულის პეპტიკურ წყლულს:

ა ) აქლორჰიდრია

ბ ) რძის მჟავა კუჭის წვენში

გ ) ბოყინი ლაყე კვერცხის სუნით

*დ) თავისუფალი მარილმჟავას არსებობა კუჭის წვენში

ე ) ყველა ჩამოთვლილი

477. დემპინგ სინდრომის ობიექტურ გამოვლინებად შეიძლება იყოს ყველაფერი გარდა

ა ) პულსის აჩქარება ან გაიშვითება

ბ ) არტერიული წნევის მომატება

გ ) ცირკულირებადი სისხლის მოცულობის შემცირება

*დ) ვენური წნევის მომატება

ე ) სისხლში შაქრის რაოდენობის მომატება

478. ავადმყოფისთვის რომელსაც უკეთდება ოპერაცია გართულებული თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების გამო და მათ გამოხატული აქვთ დემპინგ სინდრომის მიმართ მიდრეკილება ნაჩვენებია

ა ) ღეროვანი ვაგოტომია გასტროდუოდენოანასტომოზით ჟაბულეის წესით

ბ ) სელექციური ვაგოტომია, ფინეის წესით პილოროპლასტიკასთან კომბინაციაში

გ ) სელექციური ვაგოტომია გასტროდუოდენოანასტომოზით

*დ) სელექციური პროქსიმალური ვაგოტომია

ე ) კუჭის რეზექცია რუს წესით

479. რეზექციისშემდგომი პეპტიკური წყლულის დროს შეიძლება დაგვჭირდეს შემდეგი ოპერაციები, გარდა

ა ) კუჭის განმეორებითი რეზექცია

ბ ) პილორექტომია

გ ) ვაგოტომია ლაპაროტომიის გზით

*დ) დამატებითი შერთულის დადება

ე ) ტრანსთორაკალური ვაგოტომია

480. პეპტიური წყლულის განვითარების ძირითად პათოგენეზურ ფაქტორად ითვლება

ა ) ოპერაციული ტრავმა

ბ ) ნაწლავის კედელში სისხლის მიმოქცევის მოშლა

გ ) ნაწლავის ნერვული სისტემის დაზიანება

*დ) კუჭის წვენის თავისუფალი მარილმჟავა

ე ) ყველა ამ ფაქტორების შერწყმა

481. რომელი ჩარევა რთულდება დემპინგ-სინდრომით უფრო იშვიათად

ა ) ღეროვანი ვაგოტომია პილოროპლასტიკით

*ბ) სელექციური პროქსიმალური ვაგოტომია

გ ) ვაგოტომია ანტრუმექტომიით

დ ) კუჭის სუბტოტალური რეზექცია

ე ) სელექციური ვაგოტომია გასტროენტეროანასტომოზით

482. მლივი ნაწლავის პოსტრეზექციული პეპტიკური წყლულის განვითარების მიზეზის დასადგენად იყენებენ ყველაფერს გარდა

ა ) კლინიკური მონაცემებისა

ბ ) ავადმყოფობის ანამნეზისა

გ ) დეტალური ენდოსკოპური გამოკვლევისა

დ ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის რენტგენოლოგიური გამოკვლევისა

*ე) იონომანომეტრიისა

483. თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის რეციდივი შეიძლება განვითარდეს მხოლოდ შემდეგ შემთხვევაში

ა ) გასტრექტომიისას

ბ ) ბილროთ II - ის წესით კუჭის რეზექციის დროს

გ ) რუს წესით რეზექციის დროს

*დ) სელექციური პროქსიმალური ვაგოტომიის დროს

ე ) ნებისმიერი ზემოთ ჩამოთვლილი ოპერაციის დროს

484. ყველაზე ხშირ ფუნქციურ პოსტგასტრორეზექციულ სინდრომს წარმოადგენს

ა ) მომტანი მარყუჟის სინდრომი

*ბ) დემპინგ-სინდრომი

გ ) ჰიპოგლიკემიური სინდრომი

დ ) კუჭის ატონია

ე ) პოსტრეზექციული ანემია

485. ყველაზე ხშირ ორგანულ პოსტგასტრორეზექციულ სინდრომს წარმოადგენს

ა ) მლივი ნაწლავის პეპტიური წყლული

ბ ) კუჭის ტაკვის კიბო

გ ) რეფლუქს ეზოფაგიტი

*დ) რეფლუქს გასტრიტი

ე ) პოსტგასტრორეზექცული ქოლეცისტიტი

486. კუჭის რეზექციის შემდგომ მჟავის განუწყვეტელი წარმოქმნის და პეპტიკური წყლულის განვითარების ჭეშმარიტ მიზეზად ითვლება

ა ) ცდომილი ნერვების ჰიპერტონუსი (ოპერაციის დროს ვაგუსის ხელუხლებელი ან გამორჩენილი ტოტების)

ბ ) პილორუსის ზემოთ კუჭის ანტრალური ნაწილის ან ლორწოვანის დატოვება

გ ) პანკრეასის კუნძულოვანი აპარატის უჯრედების ჰიპერპლაზია და გასტრინომა

*დ) ყველა მათგანი

ე ) არც ერთი მათგანი

487. პოსტრეზექციული პეპტიკური წყლულის დიაგნოსტიკაში ძირითადია

ა ) კლინიკის შესწავლა

ბ ) ანამნეზის შეგროვება

გ ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ყველა ნაწილის რენტგენოლოგიური გამოკვლევა

*დ) ენდოსკოპური გამოკვლევა

ე ) კუჭის სეკრეციის შესწავლა

488. ორგანული ხასიათის მომტანი მარყუჟის სინდრომის განვითარება შეიძლება იყოს გამოწვეული

ა ) არტერიომეზენტრული გაუვალობით

ბ ) დუოდენოიეიუნური გადასასვლელის მაღალი ფიქსაციით

გ ) მომტანი მარყუჟის გადაღუნვით მისი კუჭის ტაკვზე მაღალი ფიქსაციის დროს

დ ) მომტანი მარყუჟის შესართავის შევიწროებით

*ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი მიზეზით

489. მომტანი მარყუჟის სინდრომის მკურნალობაში არჩევით მეთოდად ითვლება

ა ) კონსერვატიული თერაპია

*ბ) ქირურგიული მკურნალობა

გ ) რეფლექსოთერაპია

დ ) მხოლოდ კონსერვატიული თერაპია და რეფლექსოთერაპია

ე ) მხოლოდ ლაზეროთერაპია

490. რა მანძილითაა დაშორებული მეკელის დივერტიკული ბრმა ნაწლავიდან ყველაზე ხშირად?

ა ) 5 სმ

ბ ) 10 სმ

*გ) 30-50 სმ

დ ) 1,5 მ

ე ) 2,5 მ

491. წვრილი ნაწლავის ანთებადი დაავადებაა:

ა ) გრანულომატოზური ენტერიტი

ბ ) ფსევდომემბრანული ენტეროკოლიტი

გ ) წვრილი ნაწლავის ტუბერკულოზი

დ ) წვრილი ნაწლავის აქტინომიკოზი

*ე) ყოველი მათგანი

492. მეკელის დივერტიკულის გაჩენის მიზეზი შეიძლება იყოს:

ა ) მუცლის ღრუს დახურული ტრავმა

ბ ) წვრილი ნაწლავის ანთება, ენტერიტი

*გ) განვითარების მანკი

დ ) ნაწლავის ტუბერკულოზი

ე ) წვრილი ნაწლავის გაუვალობა

493. ტკივილების პირველადი ლოკალიზება მწვავე აპენდიციტის დროს ყველაზე ხშირად გვხვდება

ა ) წელის არეში

ბ ) ჭიპის არეში

*გ) ეპიგასტრიუმის მიდამოში

დ ) მუცლის ქვედა ნახევარში

ე ) მარჯვენა თეძოს ფოსოში

494. მწვავე აპენდიციტის სიმპტომებია

ა ) კოხერის

ბ ) ობრაზცოვის

გ ) სიტკოვსკის

*დ) ყველა ჩამოთვლილი

ე ) არც ერთი მათგანი

495. გაურკვეველი შემთხვევების დიაგნოსტიკისას და გავრცელებული პერიტონიტის შემთხვევაში გამოიყენება

ა ) მაკ ბურნეის ირიბი განაკვეთი

ბ ) კოლესოვის განივი განაკვეთი

გ ) ლენანდერის პარარექტული მიდგომა

დ ) პიროგოვის განაკვეთი

*ე) შუა-შუა ლაპაროტომია

496. თეძოს ნაწლავის დისტალური ნაწილის რევიზია აპენდექტომიის დროს გვაძლევს შესაძლებლობას გამოვრიცხოთ ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი გარდა

ა ) პერფორაციისა

*ბ) არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტისა

გ ) მეზენტერული ლიმფადენიტისა

დ ) მეკელის დივერტიკულის ანთებისა

ე ) კრონის დაავადებისა

497. მწვავე აპენდიციტს წყლულოვანი დაავადებისაგან განსხვავებით არ ახასიათებს

ა ) ტემპერატურის მომატება

ბ ) სისხლის სურათში ნეიტროფილური გადახრა მარცხნივ

*გ) მუდმივი ლოკალიზაციის ტკივილები ეპიგასტრიუმში

დ ) კოხერის სიმპტომი

ე ) ტკივილის შესაძლო ლოკალიზაცია წელის არეში

498. ნაწლავთა მექანიკურ გაუვალობას ყველაზე ხშირად იწვევს

ა ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის უცხო სხეულები

ბ ) უხეში საკვების დიდი რაოდენობით მიღება

გ ) მუცლის ღრუს შიდა წნევის მკვეთრი მომატება

დ ) ტყვიით ინტოქსიკაცია

*ე) კუჭ-ნაწლავის სიმსივნე

499. მსხვილი ნაწლავის კლოიბერის ფიალებისთვის დამახასიათებელია

ა ) განლაგება მუცლის ზედა ნაწილში

ბ ) ფიალების სიმაღლე აღემატება მათ სიგანეს

გ ) თანაბარი განლაგება მუცლის სხვადასხვა უბანში

*დ) განლაგება მუცლის ზედა ნაწილში და ფიალების სიმაღლე აღემატება მათ სიგანეს

ე ) განლაგება მუცლის ზედა ნაწილში და თანაბარი განლაგება მუცლის სხვადასხვა უბანში

500. ნაწლავთა გაუვალობის და მუცლის ღრუს ორგანოების პერფორაციის დიფერენციულ დიაგნოსტიკაში ძირითად მონაცემებს წარმოადგენს

*ა) მუცლის ღრუს მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია

ბ ) ფიბროგასტროსკოპია

გ ) ულტრაბგერითი გამოკვლევა

დ ) სისხლის ლაბორატორული გამოკვლევა

ე ) არცერთი ჩამოთვლილთაგანი

501. ნაწლავთა გაუვალობის დროს წინასაოპერაციო მომზადების პერიოდი არ უნდა აღემატებოდეს

ა ) 15 წთ

ბ ) 30 წთ

*გ) 2 სთ

დ ) 12 სთ

ე ) 24 სთ

502. ნაწლავის კედლის ნეკროზი იწყება

ა ) სეროზული გარსიდან

ბ ) კუნთოვანი შრიდან

*გ) ლორწოვანი გარსიდან

დ ) ერთდროულად ყველა შრიდან

ე ) ჯორჯლიდან

503. ინვაგინატის ერთ-ერთი ცილინდრის ინვაგინაციისა და ნეკროზის დროს კეთდება

ა ) ნობლის ოპერაცია

ბ ) დეზინვაგინაცია

*გ) ნაწლავის რეზექცია ინვაგინატთან ერთად

დ ) ენტეროსტომია

ე ) ნაწლავის ინტუბაცია

504. ბრძლოლა ნაწლავის ატონიასთან მოიცავს

ა ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაცლას

ბ ) ნაწლავის მოტორიკის სტიმულაციას

გ ) ნაწლავთ დეკომპრესიას

დ ) დეზინტოქსიკაციას და აღდგენით ინფუზიურ თერაპიას

*ე) ყველა ზემოთჩამოთვლილი

505. ნაწლავის სიცოცხლისუნარიანობის განსაზღვრის კრიტერიუმს ნაწლავთა გაუვალობის გამო წარმოებული ოპერაციული ჩარევის დროს წარმოადგენს

ა ) პერისტალტიკა

ბ ) ნაწლავის ფერი

გ ) ჯორჯლის სისხლძარღვების პულსაცია

*დ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია

ე ) არც ერთი ჩამოთვლილი

506. ნაწლავთა გაუვალობის დროს უფრო ხშირად გამოიყენება შემდეგი ოპერაციული მიდგომა

ა ) ლენანდერის

ბ ) ვოლკოვიჩ-დიაკონოვის

გ ) კოხერის

*დ) შუა ლაპაროტომია

ე ) ყველა ზემოთჩამოთვლილი

507. ნაწლავთა მექანიკური გაუვალობის ადრეულ სტადიაზე ტკივილის სინდრომი გამოიხატება

ა ) მუდმივი ყრუ ტკივილით მუცლის არეში

ბ ) მუდმივი მწვავე ტკივილით მუცლის არეში

გ ) სარტყლისებრი ტკივილით

*დ) მოვლითი ხასიათის ტკივილით

ე ) ტკივილით რომელიც იძლევა ირადიაციას ქვედა კიდურებში

508. მუცლის ღრუში შეხორცებების წარმოქმნის პროფილაქტიკა მოიცავს

ა ) დამზოგველ დამოკიდებულებას ქსოვილებისადმი ოპერაციის დროს

ბ ) ნაწლავთა პერისტალტიკის სტიმულაციას ადრეულ პოსტოპერაციულ პერიოდში

გ ) ჯორჯლის ფესვის ნოვოკაინით ბლოკადა

დ ) არც ერთს ჩამოთვლილს

*ე) ყველა ჩამოთვლილს

509. ღვიძლის პიოგენურ და ამებურ აბსცესს ერთმანეთისაგან განასხვავებენ:

ა ) ედს-ის აჩქარება

ბ ) ლეიკოციტოზი

*გ) ჩირქის ფერი

დ ) სიმპათური პლევრიტი

ე ) ჰეპატომეგალია

510. რომელი ვენა არ შედის კარის ვენის სისტემაში?

ა ) კუჭის მარცხენა ვენა

ბ ) ზედა მეზენტერული ვენა

*გ) შუა ჰემოროიდული ვენა

დ ) ელენთის ვენა

ე ) ქვედა მეზენტერული ვენა

511. ღვიძლის რომელი დაავადების დროს არის დაუშვებელი კონსერვატიული ან სიმპტომური თერაპია?

ა ) ადენომა

ბ ) პირველადი კიბო

გ ) ამებური აბსცესი

დ ) ჰემანგიომა

*ე) პიოგენური აბსცესი

512. ღვიძლის ამებიაზის სამკურნალოდ გამოყენებული პრეპარატებიდან სპეციფიკური ანტიპროტოზოული ეფექტი არ გააჩნია;

ა ) მეტრონიდაზოლი

*ბ) ცეფოტაქსიმი

გ ) დელაგილი

დ ) ტიბერალი

ე ) ემეტონის ჰიდროქლირიდი

513. დაასახელეთ ღვიძლის ქირურგიული დაავადებების სადიაგნოზო გამოკვლევის რომელი მეთოდი ხასიათდება მინიმალური ინფორმაციულობით

ა ) ულტრასონოგრაფია

*ბ) მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია

გ ) კანშიდა-ღვიძლშიდა ქოლანგიოგრაფია

დ ) რადიოიზოტოპური სკენირება

ე ) კომპიუტერული ტომოგრაფია

514. დაასახელეთ ღვიძლის პიოგენური აბსცესის გამომწვევი უხშირესი მიზეზები:

ა ) მწვავე პანკრეატიტი და მწვავე ქოლეცისტიტი

ბ ) კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის პერფორაცია, ნაღვლის ბუშტის პერფორაცია

*გ) მწვავე აპენდიციტი და მსხვილი ნაწლავის დივერტიკულიტი

დ ) მეკელის დივერტიკულიტი და წვრილი ნაწლავის პოლიპი

ე ) ნაწლავთა მწვავე გაუვალობა და მსხვილი ნაწლავის კიბო

515. მწვავე აპენდიციტის შემთხვევაში ღვიძლის პიოგენური ინვაზია ხდება:

ა ) ღვიძლის არტერიის გზით

ბ ) ზემო ჰემოროიდული ვენის გზით

*გ) კარის ვენის გზით

დ ) ღვიძლის კარის ლიმფური სისტემის გზით

ე ) ყველა მათგანი

516. პორტულ ჰიპერტენზიისათვის დამახასიათებელია ყველა ნიშანი, გარდა

ა ) სისხლდენა კუჭის კარდიის ვენებიდან

ბ ) ასციტი

*გ) ერითროციტურია

დ ) ლეიკოპენია

ე ) თრომბოციტოპენია

517. რა კვლევებს არა აქვს ინფორმატიულობა პორტული ჰიპერტენზიის დროს

ა ) ღვიძლის რადიოიზოტოპური სკანირება

ბ ) სპლენოპორტოგრაფია

გ ) სისხლის ბიოქიმიური ანალიზი

*დ) მუცლის ღრუს მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია

ე ) ეზოფაგო-გასტროსკოპია

518. რეტროგრადული ენდოსკოპური ქოლანგიოპანკრეატოგრაფიის ჩვენებებია

ა ) გაურკვეველი გენეზის სიყვითლე

ბ ) ქრონიკული კენჭოვანი ქოლეცისტიტის დროს ანამნეზში ეჭვი მექანიკური სიყვითლის შესახებ

გ ) გაურკვეველი გენეზის მექანიკური სიყვითლე

დ ) ეჭვი ქოლედოქოლითიაზზე ექოსკოპიური მონაცემების საფუძველზე

*ე) ყველა პასუხი სწორია

519. ხანშიშესულ და მოხუც ასაკში პირველადი განგრენული ქოლეცისტიტის განვითარება დაკავშირებულია

*ა) ათეროსკლეროზულად შეცვლილ ნაღვლის ბუშტის არტერიაში სისხლის მიმოქცევის მოშლასთან

ბ ) ქრონიკული კენჭოვანი ქოლეცისტიტის გამწვავებასთან და ნაღვლის ბუშტის სადინრის კენჭით მწვავე დახშობასთან

გ ) ნაღვლის ბუშტის სადინრის მწვავე დახშობასთან ბლანტი ნაღვლით

დ ) ჰეპატიკო-ქოლედოქუსის მწვავე დახშობასთან

ე ) ღვიძლის მარჯვენა სადინრის მწვავე დახშობასთან

520. ექსტრაჰეპატური სანაღვლე გზების მდგომარეობის ყველაზე ზუსტი დიაგნოსტიკის მეთოდი, რომელსაც იყენებენ ინტრაოპერაციულად არის

ა ) ტრანსილუმინაცია

ბ ) ინტრაოპერაციული ქოლანგიოგრაფია

*გ) ინტრაოპერაციული ენდოსკოპური ქოლანგიოსკოპია

დ ) ექსტრაჰეპატული სანაღვლე გზების ინტრაკორპორული ექოსკენირება

ე ) დოლიოტის ზონდით სადინრების გამოკვლევა

521. თუ ქოლეცისტექტომიის შემდგომ უახლოეს პერიოდში ნაღვლის ბუშტის სადინრის ტაკვთან მიტანილი დრენაჟიდან გამოიყოფა ნაღველი უნდა ვიფიქროთ

*ა) ნაღვლის ბუშტის სადინრის ტაკვის არაჰერმეტულობაზე

ბ ) ოპერაციის დროს თორმეტგოჯა ნაწლავის დაზიანებაზე

გ ) ოპერაციის შემდგომ განვითარებულ მწვავე პანკრეატიტზე

დ ) ოპერაციის შემდგომ განვითარებულ მწვავე ჰეპატიტზე

ე ) ყველა პასუხი სწორია

522. თუ ქოლეცისტექტომიიდან უახლოეს პერიოდში ავადმყოფს აღენიშნება მზარდი სიყვითლე, უნდა ვიფიქროთ

ა ) ოპერაციის დროს ქოლედოქუსის გადაკვანძვაზე

ბ ) მწვავე ინდურაციულ პანკრეატიტზე

გ ) კენჭით ქოლედოქუსის მწვავე დახშობაზე

დ ) ოპერაციის არეში ინფილტრატის განვითარებაზე, რომელიც ზეწოლას ახდენს ქოლედოქზე

*ე) ყველა პასუხი სწორია

523. ქოლედოქუსის დრენირება თ-ს მაგვარი დრენაჟით არის

ა ) პიკოვსკის მიხედვით

*ბ) კერის მიხედვით

გ ) ვიშნევსკის მიხედვით

დ ) კოხერის მიხედვით

ე ) ჰოლსტეტის მიხედვით

524. ქოლეცისტექტომიის ვარიანტებია

ა ) ყელიდან

ბ ) ფუძიდან

გ ) პრიბრამის მეთოდით, ნაღვლის ბუშტის მოცილებით და სარეცელის შემდგომი კოაგულაციით

*დ) ყველა პასუხი სწორია

ე ) არცერთი პასუხი სწორი არ არის

525. მწვავე პანკრეატიტის ფორმა შეიძლება დადგინდეს

ა ) გასტროდუოდენოსკოპიით

ბ ) მუცლის ღრუს ორგანოების მიმოხილვითი რენტგენოგრაფიით

*გ) ლაპაროსკოპიით

დ ) ირიგოსკოპიით

ე ) ყველა ჩამოთვლილი

526. მწვავე პანკრეატიტის დროს მეტეორიზმის განვითარება დაკავშირებულია

ა ) თორმეტგოჯა ნაწლავის დახშობასთან

ბ ) შეუჩერებელ პირღებინებასთან

*გ) ნაწლავთა პარეზთან

დ ) ჯორჯლის ზედა არტერიის თრომბოზთან

ე ) პანკრეასის ფერმენტების უკმარისობასთან

527. მწვავე პანკრეატიტის დროს ულტრაბგერითი გამოკვლევა საშუალებას იძლევა

*ა) პანკრეასში ნეკროზის ლოკალიზაციის გამოვლენის

ბ ) ჩირქოვანი პერიტონიტის დიაგნოსტირების

გ ) თორმეტგოჯა ნაწლავის ლორწოვანი გარსის მდგომარეობის დაზუსტების

დ ) კუჭის ლორწოვანი გარსის მდგომარეობის დაზუსტების

ე ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია

528. მწვავე პანკრეატიტის დიაგნოზის დასადგენად ლაპაროსკოპიის მეთოდით ტარდება:

ა ) მუცლის ღრუს ორგანოების რევიზია

ბ ) ექსუდატის ასპირაცია მუცლის ღრუდან

გ ) პანკრეასის ინსტრუმენტული “პალპაცია"

დ ) ცხიმოვან-ნეკროზული კერების გამოვლენა

*ე) ყველა ჩამოთვლილი სწორია

529. მწვავე პანკრეტიტის და მწვაევ ქოლეცისტიტის დიფდიაგნოსტიკისათვის გამოიყენება

ა ) სისხლის საერთო ანალიზი

*ბ) მუცლის ღრუს ორგანოების ულტრაბგერითი გამოკვლევა

გ ) ქოლეცისტოგრაფია

დ ) გასტროდუოდენოსკოპია

ე ) ყველა ჩამოთვლილი

530. მწვავე პანკრეატიტის დროს მწვავე ქირურგიული ჩარევის აბსოლუტური ჩვენებაა:

ა ) შეგუბებითი პანკრეატიტი

ბ ) ცხიმოვანი პანკრეონეკროზი

გ ) ჰემორაგიული პანკრეონეკროზი

*დ) ჩირქოვანი პერიტონიტი

ე ) ყველა ჩამოთვლილი

531. ტკივილი მწვაევე პანკრეატიტის დროს ძირითადში

ა ) პერიოდულია

*ბ) მუდმუვია

გ ) მოვლითია

დ ) მჩხვლეტავი ხასიათის

ე ) პულსირებადია

532. მწვავე პანკრეატიტისა და კუჭის წყლულის პერფორაციის დიფერენციული დიაგნოსტიკისათვის გამოიყენება

ა ) სისხლის საერთო ანალიზი

*ბ) მუცლის ღრუს მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია

გ ) კოლონოსკოპია

დ ) ინტრავენური ქოლანგიოგრაფია

ე ) ყველა ჩამოთვლილი

533. პანკრეასის წვენის სეკრეციას აქვეითებს:

ა ) შიმშილობა

ბ ) ჰიპოთერმია

გ ) კუჭის მჟავობის დაქვეითება

დ ) არც ერთი ჩამოთვლილთაგან

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

534. რა ნიშანი არ არის დამახასიათებელი ელენთის კანქვეშა გახეთქვისათვის

ა ) ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა მიდამოში

ბ ) კულენ-კამფის სიმპტომი

გ ) შინაგანი სისხლის დენის ნიშანი

*დ) დიარეა

ე ) პირველადი მეტეორიზმი

535. მუცლის ტრავმის დროს პირველი 2 საათის განმავლობაში რომელი კლინიკური მაჩვენებელი გამორიცხავს სარწმუნოდ პროფუზულ შინაგან სისხლდენას?

ა ) სისხლის არტერიული წნევის ნორმალური მაჩვენებლები

ბ ) ერითროციტებისა და ჰემოგლობინის ნორმალური მაჩვენებლები

გ ) ლეიკოციტების ნორმალური მაჩვენებლები

დ ) შენახული ცნობიერება

*ე) არც ერთი მათგანი

536. მუცლის დახურული დაზიანების დროს “ვანკა-ვსტანკა"-ს სიმპტომი ყველაზე დამახასიათებელია:

ა ) კუჭის და ნაწლავების გახეთქვისათვის

*ბ) ელენთის გახეთქვისათვის

გ ) რეტროპერიტონეული ჰემატომისთვის

დ ) დიაფრაგმის გახეთქვისას

ე ) პანკრეასის გახეთქვისას

537. დაასახელეთ მუცლის დახურული ტრავმის შემთხვევვაში შინაგანი ორგანოს დაზიანების აბსოლუტური სიმპტომი]

ა ) მუცლის პრესის დაჭიმულობა

ბ ) ლეიკოციტოზი

გ ) მუცლის ტკივილი

*დ) პნევმოპერიტონეუმი

ე ) მუცლის შებერვა

538. თანდაყოლილ თიაქარზე მიუთითებს თიაქრის პარკში აღმოჩენილი:

ა ) დიდი ბადექონი

ბ ) წვრილი ნაწლავის მარყუჟები

გ ) ბრმა ნაწლავი

*დ) სათესლე ჯირკვალი

ე ) შარდი ბუშტის კედელი

539. ადამიანის კუჭში მოხვედრილი ექინოკოკის ჭიის კვერცხი, შემდგომში რომელ ორგანოებში შეიძლება მოხვდეს ონკოსფერო

*ა) ღვიძლში

ბ ) ფილტვში

გ ) გულში

დ ) თირკმელში

ე ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია

540. ექინოკოკის კისტა შედგება

ა ) ქიტინის ანუ კუტიკულური გარსისაგან

ბ ) ჰერმინატული ანუ ჩანასახოვანი გარსისაგან

გ ) ექინოკოკის სითხისაგან

დ ) ჩანასახოვანი ბუშტისაგან, ასევე შვილეული და შვილიშვილისეული ბუშტუკებისაგან

*ე) ყველა პასუხი სწორია

541. კუჭის ჭეშმარიტ პოლიპებთან მიმართებაში სწორია ყველაფერი, გარდა:

ა ) ისინი ხშირად არიან მრავლობითი

ბ ) ვითარდებიან ატროფიული ლორწოვანი გარსიდან

გ ) პირველად შეიძლება გამოვლინდნენ სქესობრივი მომწიფების პერიოდის დასასრულისას

დ ) შეძლება წარმოადგენდნენ გენეტიკურად განპირობებული რომელიმე სინდრომის შემადგენელ ნაწილს

*ე) იშვიათად მალიგნიზირდებიან

542. კრონის დაავადების ექსტრაინტესტინური გამოვლინება შეიძლება იყოს ყველა, გარდა:

ა ) კვანძოვანი ერითემა

ბ ) ართრიტი

გ ) უვეიტი

დ ) პორტალური ფიბროზი

*ე) კანის პიგმენტური ლაქები

543. კრონის დაავადების გართულებას შეიძლება წარმოადგენდეს ყველა, გარდა:

ა ) ნაწლავის პერფორაცია

ბ ) “შიდა" ფიტულის განვითარება

გ ) პათოლოგიური ფიბროზი და შეხორცებითი პროცესი

დ ) ნაწლავის სანათურის ობსტრუქცია

*ე) პოლიპოზის განვითარება

544. რა შეიძლება წარმოადგენდეს პარალიზური დინამიური გაუვალობის მიზეზს

ა ) ბეზოარი

ბ ) “ბეჭდისებრი" პანკრეასი

*გ) პერიტონიტი

დ ) ნაწლავის სტრანგულაცია

ე ) ინვაგინაცია

545. მწვავე აპენდიციტის განვითარების ყველაზე უფრო მნიშვნელოვანი და ხშირი ეტიოპათოგენეზური ფაქტორია:

ა ) სანათურში ბაქტერიული ფლორის არსებობა

*ბ) აპენდიქსის სანათურის მექანიკური ობსტრუქცია

გ ) დანამატის ვასკულარიზაციის უკმარისობა

დ ) ნაწლავის შიგთავსის ქიმიური ზემოქმედება

ე ) აპენდიქსის ლიმფოიდური ქსოვილის არსებობა

546. ინტრაპერიტონელური ჩირქგროვის ყველაზე უფრო იშვიათი ლოკალიზაციაა:

ა ) დუგლასისი ფოსო

ბ ) ღვიძლქვეშა სივრცე

გ ) მარცხენა სუბდიაფრაგმული სივრცე

*დ) ბადექონის აბგა

ე ) მარჯვენს სუბდიაფრაგმული სივრცე

547. ელენთის “სპონტანური" რუბტურა შეიძლება განვითარდეს ყველა პათოლოგიური პროცესისას, გარდა:

ა ) ინფექციური მონონუკლეოზისა

ბ ) მალარიას

გ ) ლეიკემიის

დ ) ჭეშმარიტი პოლიციტემიის

*ე) ღვიძლის ციროზის და პორტული ჰიპერტენზიის

548. იდიოპათიური თრომბოციტური პურპურისათვის დამახასიათებელია ყველაფერი გარდა:

ა ) უფრო ხშირად ავადდებიან ქალები

ბ ) ვითარდება პეტქიები, სისხლნაჟღენთები, სისხლდენა

*გ) სპლენომეგალია

დ ) თრომბოციტოპენია

ე ) ძვლის ტვინში მეგაკარიოციტების ნორმალური ან მომატებული რაოდენობა

549. არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტის ხანგრძლივი მიმდინარეობისას შეიძლება გამოვლენილი იყოს ყველაფერი, გარდა:

ა ) კოლინჯის დამოკლების

ბ ) მეზოკოლონის გასქელების და დამოკლების

*გ) ჯორჯლის ლიმფური კვაძების გადიდების

დ ) კოლინჯის ლორწოვანი გარდის გაფერმკრთალების

ე ) ინტრამეზენტერიული მიკროპერფორაციების და აბსცესების განვითარების

550. მეკელის დივერტიკლის გართულება შეიძლება იყოს ყველა, გარდა:

ა ) სისხლდენის

ბ ) დივერტიკულიტის

გ ) პერფორაციის

დ ) გაუვალობის

*ე) მალიგნიზაციის

551. კოლინჯის სიმსივნის გამო შესრულებული რეზექციის შემდგომი მონიტორინგის ყველაზე უფრო რაციონალური მეთოდიკაა:

ა ) კოლონოსკოპია ყოველ 6 თვეში

ბ ) ირიგოსკოპია ყოველ 6 თვეში

*გ) კარცინო-ემბრიონალური ანტიგენის (ჩEA) კონცენტრაციის განსაზღვრა სისხლში

დ ) განავლის გამოკვლევა “ფარულ" სისხდენაზე

ე ) ექოაბდომინოსკოპია

552. კუჭის კიბოს ეტიოპათოგენეზიურ ფაქტორებს მიეკუთვნება ყველა, გარდა:

ა ) წარსულში გადატანილი კუჭის რეზექცია

ბ ) ატროფიული გასტრიტი

გ ) პერნიციოზული ანემია

დ ) გასტროფთოზი

*ე) სისხლის ჯგუფი A (III)

553. პეიც-ეგერსის სინდრომთან მიმართებაში სწორია დებულებები, გარდა:

ა ) ტიპიური კანს პიგმენტაცია

ბ ) ადგილი აქვს ინტესტინალური პოლიპოზს

გ ) კლინიკურად შეიძლება ვლინდებოდეს მორეციდივე გაუვალობით

*დ) პოლიპთა მალიგიზაციის მაღალი რისკი

ე ) ოპერაციული ჩარევისას რეზექციის მოცულობა არ უნდა იყოს გაფართოებული

554. ნაღველ-კენჭოვანი დაავადების განვითარების ალბათობა იზრდება:

ა ) მარცხენამხრივი ჰემოკოლექტომიის შემდეგ

ბ ) ღვიძლის რეზექციის (ანატომიური ლობექტომია) შემდეგ

გ ) სპლენექტომიის შემდეგ

*დ) თეძოს ნაწლავის ტერმინალური ნაწილის რეზექციის შემდეგ

ე ) ყველა ჩამოთვლილიოპერაციის შემდეგ

555. მწვავე პანკრეატიტისას ცუდი პროგნოზის ნიშანია:

ა ) სისხლში ამილაზის მაღალი კონცენტრაცია

ბ ) ჰიპერგლიკემია და გლუკოზურია

გ ) შარდში ამილაზის (დიასტაზის) მაღალი დონე

დ ) სისხლის შედედების დროის გახანგრძლივება

*ე) სისხლში კალციუმის (ჩა++) კონცენტრაციის მნიშვნელოვანი დაქვეითება

556. რომელი სახის პოლიპებისათვის არის დამახასიათებელი მალიგნიზაციის მაღალი სიხშირე

ა ) პოლიპი “ვიწრო" ფეხზე

*ბ) ხაოიანი პოლიპი

გ ) იუვენილური პოლიპი

დ ) ჰამართომული პოლიპი

ე ) ფსევდოპოლიპი

557. კოლო-რექტალური ლოკალიზაციის პოლიპებს შორის ყველაზე უფრო ხშირია:

ა ) ხაოიანი ადენომა

ბ ) იუვენილური პოლიპი

*გ) ტუბულარული ადენომა

დ ) ანთების შემდგომი პოლიპი

ე ) ჰამართომული პოლიპი

558. პანკრეასის აბსცესის მკურნალობისას არჩევის მეთოდია

ა ) ცისტო-გასტროსტომია

ბ ) ცისტო-ენტეროსტომია

*გ) გარეთა დრენირება + ანტიბიოტიკოთერაპია

დ ) მხლოდ ანტიბიოტიკოთერაპია

ე ) შიგთავსის პუნქციური (ერთჯერადი) ასპირაცია

559. რომელი პათოლოგიისთვის არის დამახასიათებელი მეზენტერიული ცხიმოვანი ქსოვილის ჰიპერპლაზია და ამ ქსოვილით ნაწლავის სეროზული გარსის ნაწილობრივი დაფარვა

ა ) წყლულოვანი კოლიტი

*ბ) კრონის დაავადება

გ ) იშემიური კოლიტი

დ ) რადიაციული კოლიტი

ე ) ტროპიკული სპრუ

560. ნაწლავთა გაუვალობისას ექსტრაცელულური სითხის დაკარგვის და ჰიპოვოლემიის მიზეზებია:

ა ) სითხის ნაწლავის სანათურში სეკვესტრაცია

ბ ) სითხის დაკარგვა ღებინებით

გ ) ტრანსუდაცია პერიტონიუმის ღრუში

დ ) არც ერთი ჩამოთვლილი

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

561. სანაღვლე სადინრების ნაწიბუროვანი სტრიქურების ქირურგიული მკურნალობისას სტრიქტურის რეციდივების პროფილაქტიკურ ღონისძიებას წარმოადგენს:

ა ) ახალი შერთულის პრეციზიული ნაკერებით ფორმირება

ბ ) შერთულის ფორმირება 80 სმ-ზე მეტი სიგრძის “გამოთიშულ" მლივი ნაწლავის მარყუჟთან

გ ) ნაწიბუროვანი ქსოვილის მაქსიმალურად სრული ამოკვეთა

დ ) არც ერთი ჩამოთვლილი

*ე) ყველა ჩამოთვლილის ერთობლიობა

562. რომელი ანატომიური ტიპია დამახასიათებელი კოლინჯის სიმსივნეებისათვის:

ა ) პოლპისმაგვარი

ბ ) ფინჯნისებური

გ ) წყლულოვანი

დ ) წყლულოვან-ინფილტრაციული

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

ტრავმატოლოგია და ორთოპედია

563. ლავიწის მოტეხილობის შემთხვევაში რეპოზიციის შემდეგ იმობილიზაციისათვის გამოიყენება

*ა) ფიქსაცია დელბიეს რგოლებით ან რვისმაგვარი რბილი ნახვევით;

ბ ) ფიქსაცია მორგვის გარეშე დეზოს ნახვევით;

გ ) ფიქსაცია კრამერის არტაშნით;

დ ) ნებისმიერი ჩამოთვლილი მეთოდებიდან.

564. ლავიწის მოტეხილობის დიფერენციაცია საჭიროა

*ა) ლავიწის ამოვარდნილობასთან;

ბ ) მხრის ქირურგიული ყელის მოტეხილობასთან;

გ ) მხრის თავის მოტეხილობასთან;

დ ) მხრის ორთავა კუნთის მყესების მოწყვეტასთან.

565. მხრის ჩვეული ამოვარდნილობისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა

ა ) სახსარში მოძრაობის შეზღუდვისა;

*ბ) კიდურის დამოკლებისა

გ ) მხრის სახსრის კუნთთა ატროფიისა;

დ ) ბეჭის ძვლების მდებარეობის ასიმეტრიისა.

566. ზემო კიდურის ფიქსაცია, მხრის ძვლის დისტალური ბოლოს მოტეხილობის შემთხვევაში, ავადმყოფის ტრანსპორტირებისათვის ხორციელდება

*ა) კრამერის არტაშნით;

ბ ) ციტო-ს განმზიდველი არტაშნით;

გ ) დეზო-ს ნახვევით;

დ ) ვაინშტეინის თაბაშირის ნახვევით.

567. მხრის ძვლის დისტალური ბოლოს მოტეხილობის დროს ხშირად ზიანდება

ა ) იღლიის ნერვი;

*ბ) სხივისა და იდაყვის ნერვები;

გ ) კუნთ-კანის ნერვი;

დ ) შუალედური ნერვი.

568. მხრის ძვლის დისტალური ბოლოს მოტეხილობის შემთხვევაში გადაუდებელ ღონისძიებებს მიკუთვნება

*ა) ნოვოკაინის ბლოკადა და თაბაშირის ნახვევის დადება;

ბ ) ჩონჩხოვან დაჭიმვაზე გადაყვანა;

გ ) მოტეხილობის ხელით რეპოზიცია;

დ ) ანტიბიოტიკების შეყვანა;

ე ) სისხლის შემცველობის გადასხმა.

569. იდაყვის სახსრის ძვლების მოტეხილობის შემთხვევაში ავადმყოფის ტრანსპორტირებისათვის აუცილებელია

ა ) დეზოს ნახვევი;

*ბ) კრამერის არტაშნით ფიქსაცია;

გ ) ციტო-ს არტაშნზე ფიქსაცია;

დ ) სიტენკოს არტაშნით ფიქსაცია;

ე ) თორაკობრახიალური ნახვევი.

570. სხივის ძვლის თავისა და ყელის მოტეხილობის შემთხვევაში უხშირესად ზიანდება ტოტი

*ა) სხივის ნერვის;

ბ ) იდაყვის ნერვის;

გ ) შუამდებარე ნერვის.

571. სხივის ძვლის ტიპიურ ადგილზე მოტეხილობის შემთხვევაში შეიძლება დაზიანდეს

*ა) ცერის გრძელი გამშლელი;

ბ ) საჩვენებელი თითის გამშლელი;

გ ) ცერის გრძელი მომხრელი;

დ ) მაჯის მოკლე გამშლელი სხივისაკენ;

ე ) მაჯის გრძელი გამშლელი სხივისაკენ.

572. სხივის ძვლის ტიპიურ ადგილზე მოტეხილობის შემთხვევაში იმობილიზაციისათვის იყენებენ

ა ) თაბაშირის ხელზურგის ლონგეტს იდაყვის სახსრის ჩართვით;

ბ ) თაბაშირის ცირკულარულ ნახვევს იდაყვის სახსრამდე;

გ ) თაბაშირის ცირკულარულ ნახვევს მხრის ქვედა მესამედამდე;

დ ) თაბაშირის ხელის გულის ლონგეტს მხრის ქვემო მესამედამდე;

*ე) ხელის გულის და ხელზურგის მხრივ თაბაშირის ლონგეტს.

573. ნავისებური ძვლის მოტეხილობისას იმობილიზაციას აკეთებენ

ა ) თაბაშირის ლონგეტით;

ბ ) ცირკულარული ნახვევით მხრის შუა მესამედიდან თითის წვერებამდე;

გ ) ცირკულარული ნახვევით მხრის ზედა მესამედიდან თითის წვერებამდე;

*დ) ცირკულარული ნახვევით წინამხრის ზედა მესამედიდან თითებამდე I თითის ძირითადი ფალანგის ფიქსაციით.

574. მაჯა-ნების სახსარში ამოვარდნილობის დამახასიათებელი ყველა ნიშნებია ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) შეშუპებისა;

*ბ) ჰიპერემიისა;

გ ) დეფორმაციისა;

დ ) აქტიური მოძრაობის არარსებობისა;

ე ) ტკივილისა.

575. მსხვილი სახსრების მყესების დაჭიმვის შემთხვევაში პირველადი დახმარების მოცულობაში შედის ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) გაუტკივარებისა;

ბ ) იმობილიზაციისა;

*გ) სახსრის არეში დამწოლი ნახვევისა და სითბოს გამოყენების;

დ ) სახსარზე ცივის დადებისა.

576. კვირისტავის მოტეხილობებიდან უფრო ხშირად გვხვდება

ა ) გრძივი მოტეხილობა;

*ბ) განივი მოტეხილობა;

გ ) დამსხვრეული მოტეხილობა.

577. ტერფის თითის ამოვარდნილობის დამახასიათებელ ნიშანს წარმოადგენს1). შეშუპება; 2). ჰიპერემია; 3). ტკივილი; 4). სისხლნაჟღენთი; 5). დეფორმაცია; 6). თითების აქტიური მოძრაობის არ ქონა.

ა ) სწორია 1,2,3;

ბ ) სწორია 3,4,5;

გ ) სწორია 4,5,6;

*დ) სწორია 1,3,4,5,6;

ე ) სწორია 1,4,6.

578. მენჯის ძვლის მოტეხილობის ნიშანს არ წარმოადგენს

ა ) "მიწებებული ქუსლის" სიმპტომი;

ბ ) "ვოლკოვიჩის" სიმპტომი- "ბაყაყის" მდგომარეობა;

*გ) ტრენდელემბურგის სიმპტომი- დაზიანებულ კიდურებზე დგომისას დუნდულის ქვედა ნაკეცის დაშვება მენჯის ჯანმრთელ მხარეს;

დ ) ლარეის სიმპტომი- ტკივილები მენჯის ფრთების განზიდვისას;

ე ) ვერნეილის სიმპტომი- ტკივილები მენჯის ფრთებზე ზეწოლისას.

579. მენჯის ძვლის მძიმე მოტეხილობის მქონე დაზარალებულების მკურნალობაში არ გამოიყენება

ა ) ტრავმული შოკის პროფილაქტიკა და მკურნალობა;

ბ ) ტრავმის დროს დაკარგული სისხლის შევსება;

*გ) ადრეული ადგომა და დაზარალუბულის აქტივაცია -"ფუნქციური მკურნალობა";

დ ) მენჯის შეცილებული ნატეხების რეპოზიცია;

ე ) გართულებების პროფილაქტიკა და მკურნალობა.

580. მენჯის ძვლების მოტეხილობის დროს უფრო ხშირად ზიანდება

ა ) მამაკაცებში პროსტატა და საკვერცხე ქალებში;

*ბ) ურეთრა (მისი პროსტატის ნაწილი);

გ ) შარდსადენი მილის დისტალური ნაწილი;

დ ) შარდის ბუშტი;

ე ) საშო ქალებში, ასო მამაკაცებში.

581. პირველადი მყესოვანი ნაკერი ეწოდება

ა ) ნაკერი რომელიც დადებულია მყესზე ტრავმის მიღებიდან ერთი საათის განმავლობაში;

ბ ) ნაკერი, რომელიც დადებულია თითზე კანის ჭრილობის შეხორცების შემდეგ;

*გ) ნაკერი, დადებული დაზიანებიდან პირველი 24 საათის განმავლობაში;

დ ) ნაკერი, დადებული ტრავმის მიღებიდან 7 დღის განმავლობაში;

ე ) ნაკერი, დადებული ტრავმის მიღებიდან 3 დღის შემდეგ.

582. ნების ცეცხლსასროლი ჭრილობის ყველაზე ხშირ გართულებას წარმოადგენს

ა ) სისხლდენა და სისხლის დაკარგვა;

ბ ) ტრავმული შოკი;

გ ) ანაერობული ინფექცია;

*დ) ნების და თითების ფუნქციის მოშლა.

583. ბარძაყის ძვლის ყელის შეცილებული ვარუსული მოტეხილობის დროს აღინიშნება ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა

ა ) "მიწებებული ქუსლის" სიმპტომი

*ბ) კიდურის მკვეთრი შიგნითა როტაცია

გ ) მენჯ-ბარძაყის სახსარში მოძრაობის შეზღუდვა

დ ) ტკივილი

ე ) კიდურის დამოკლება

584. კუნთის მთლიანი გაწყვეტის კლინიკურ მიმდინარეობაში დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) გაწყვეტის მომენტის ზუსტი შეგრძნებისა;

ბ ) მკვეთრი ტკივილისა;

გ ) კიდურის ფუნქციის დაქვეითებისა;

*დ) კიდურის გამოხატული ჰიპოტონუსისა;

ე ) კუნთის გაწყვეტის მიდამოში ჩაღრმავებისა.

585. კუნთის ანთების კლინიკური სურათი შესდგება ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომისაგან, გარდა

ა ) კიდურის ფუნქციის დაქვეითებისა;

ბ ) ტკივილისა;

*გ) ლიმფადენტისა და ლიმფანგოიტისა;

დ ) კიდურის სეგმენტის შეშუპებისა;

ე ) კიდურის დამცველი კონტრაქტურისა.

586. კუნთის უეცარი და მკვეთრი დაჭიმვის დროს ხშირად ხდება

*ა) ძვალთან მიმაგრების ადგილის გაგლეჯა;

ბ ) არც ერთი ჩამოთვლილი;

გ ) გაგლეჯა კუნთის შუა ადგილის;

დ ) გაგლეჯა ნებისმიერ ადგილას;

ე ) ყველა ჩამოთვლილი.

587. მყესის აგლეჯას ძვლოვან ფრაგმენტთან ერთად ადგილი აქვს უპირატესად

ა ) აქილევსის მყესის დაზიანებისას;

ბ ) მხრის ორთავა კუნთის გრძელი თავის დაზიანებისას;

*გ) მხრის სამთავა კუნთის დაზიანებისას;

დ ) ბარძაყის ოთხთავა კუნთის დაზიანებისას;

ე ) ბარძაყის ორთავა კუნთის დაზიანებისას.

588. ორთავა კუნთის გრძელი თავის მყესის მოგლეჯვისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) მწვავე ტკივილის გაჩენისა მხრის ზედა მესამედში;

ბ ) დამახასიათებელი ტკაცუნის შეგრძნებისა;

*გ) მხრის წინა-შიგნითა ზედაპირზე რბილი ქსოვილების ჩავარდნისა, რომლის ზემოთაც განისაზღვრება ამობერილობა;

დ ) წინამხრის მოხრის ძალის მკვეთრი დაქვეითებისა იდაყვის სახსარში;

ე ) მხრის მიდამოში სისხლის ჩაქცევისა და შეშუპებისა.

589. მხრის სამთავა კუნთის ჩამოთვლილი დაზიანებებიდან ყველაზე ხშირია

ა ) სამთავა კუნთის გაწყვეტა გარდიგარდმო მიმართულებით შუა მესამედის დონეზე;

*ბ) მხრის სამთავა კუნთის დისტალური მყესის მოგლეჯა იდაყვის წანაზარდის ფრაგმენტთან ერთად;

გ ) სამთავა კუნთის ლატერალური თავის გაგლეჯა ზედა და შუა მესამედის საზღვრის დონეზე.

590. თერძის კუნთის ტიპიური დაზიანებისას აღინიშნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) მწვავე უეცარი ტკივილისა ბარძაყის მობრუნების დროს მენჯბარძაყის სახსარში;

*ბ) თერძის კუნთის მყესის მოგლეჯისა თეძოს ძვლის წინა ქვედა წვეტიდან;

გ ) ბარძაყის მოხრის შეზღუდვა და მტკივნეულობა;

დ ) ბარძაყის განზიდვის შეზღუდვისა; ე). ბარძაყის გარეთა როტაციის შეზღუდვისა.

591. აქილევსის მყესის ანთების მიზეზი შეიძლება იყოს ნებისმიერი ჩამოთვლილიდან, გარდა

ა ) ადგილობრივი ინფექციის მოქმედების შეუფასებლობა;

ბ ) აქილევსის მყესის მიდამოში ხშირი მიკროტრავმები;

*გ) თანდაყოლილი ანატომიური წინასწარგანწყობისა ტერფის ვარუსული მდებარეობის სახით;

დ ) სპორტით დაკავებისას შეუფერებელი ფეხსაცმელისა;

ე ) სავარჯიშოებისა, დაკავშირებული სირბილთან და ხტომასთან მაგარ, რბილ და მოლიპულ გრუნტზე.

592. აქილევსის მყესის კანქვეშა ტიპიური გაგლეჯისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) მყესის გაგლეჯა ხდება დეგენერაციულ-ტროფიული ცვლილებების ფონზე;

ბ ) მყესის გაგლეჯა ხდება კანჭის სამთავა კუნთის მოულოდნელი არაკოორდინირებული მკვეთრი შეკუმშვის შემდეგ

*გ) გაგლეჯა ხშირად ლოკალიზდება კუნთის მყესში გადასვლის ადგილზე;

დ ) ჰემატომა ხშირად თავსდება შიგნითა და გარეთა გოჯების მიდამოში.

593. მხრის ორთავა კუნთის გრძელი თავის ანთება ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომით, გარდა

ა ) მხრის ორთავა კუნთის გრძელი თავის მყესის ღარის მიმართულებით ტკივილის ლოკალიზაციისა;

*ბ) მხრის შიგნით მობრუნებისას ტკივილის გაძლიერებისა;

გ ) წინამხრის მოხრისას ტკივილის გაძლიერებისა;

დ ) მხრის ძვლის ბორცვთაშუა ღარის მყესისა და ბუდის ანთებითი პროცესისა;

ე ) მხრის სახსრის პერიართრიტის გაჩენის შესაძლებლობისა.

594. მუცლის სწორი კუნთის დაზიანებისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) სისხლის ჩაქცევისა მუცლის წინა კედელში;

*ბ) მუცლის სწორი კუნთის გაგლეჯვისა, რომელიც როგორც წესი ჩნდება მუცლის მყესის მოდუნების მომენტში პირდარირი დარტყმით;

გ ) მწვავე ტკივილებისა მუცლის კედლის მიდამოში;

დ ) პერიტონეუმის გაღიზიანების სიმპტომებისა;

ე ) მუცლის წინა კედლის დაჭიმულობისა

595. მუცლის ირიბი კუნთების დაზიანებისას ადგილი აქვს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა

ა ) მუცლის წინა კედლის ძლიერი კუნთოვანი დაძაბვისა;

ბ ) ტკივილის გაძლიერებისა ხველის და სხეულის მდგომარეობის შეცვლისას;

*გ) დაზიანების ხშირი გაჩენისა ჩოგბურთელებში, მოკრივეებში, წყალბურთელებში და რაპირისტებში;

დ ) ტკივილებისა მუცლის ირიბი კუნთების მიმართულებით პალპაციისას;

ე ) დაზიანებული კუნთების მიმართულებით სისხლჩაქცევისა.

596. ბარძაყის სწორი კუნთის მოგლეჯა ხდება უპირატესად

ა ) კვირისტავის ზედა პოლუსის მიდამოში;

ბ ) მენჯის საჯდომი ბორცვის მიდამოში;

*გ) თეძოს ძვლის წინა ქვემო წვეტის მიდამოში;

დ ) თეძოს ძვლის წინა ზემო წვეტის მიდამოში.

597. ბარძაყის სწორი კუნთის მოგლეჯისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ხშირად ხდება ფეხით ძლიერი "პირდაპირი" დარტყმის მცდელობისას ფეხბურთში;

ბ ) უეცარი ტკივილისა თეძოს მიდამოში;

გ ) ბარძაყის მოხრის შეზღუდვისა;

*დ) ბარძაყის განზიდვის შეუძლებლობა ერთდრულად მისი შიგნითა როტაციისას.

598. რეტგენოლოგიური გამოკვლევა საშუალებას გვაძლევს გამოვავლინოთ ყველა ჩამოთვლილი პათოლოგია, გარდა

ა ) ძვლოვანი ორგანოს ბზარი ან მოტეხილობა;

ბ ) სახსრის ფრაგმენტის ამოვარდნილობა ან ქვეამოვარდნილობა;

გ ) ძვლის სიმსივნეები;

დ ) რბილქსოვილოვანი სიმსივნეები ან ჰემატომა;

*ე) ხრტილოვანი ქსოვილის დაზიანება.

599. კისრის ნაწილის სპონდილოგრამაზე მალების დათვლის ორიენტირს წარმოადგენს

ა ) ქალას ფუძე;

ბ ) კისრის პირველი მალის განივი მორჩი;

გ ) კისრის მე-2 მალის კბილი;

დ ) კისრის მე-7 მალის განივი მორჩი;

*ე) კისრის მე-2 მალის კბილი, და კისრის მე-7 მალის განივი მორჩი.

ვ ) არც ერთი.

600. გულმკერდის რენტგენოგრამაზე ნეკნების დათვლისას ათვლის წერტილებს წარმოადგენენ ყველა ჩამოთვლილი ორიენტირები, გარდა

ა ) პირველი ნეკნის და ლავიწისა;

ბ ) გულის კონტურებისა;

გ ) ბეჭის ქვედა კუთხისა;

*დ) ნეკნის რკალისა;

ე ) გულმკერდის მე-12 მალისა.

601. ფისტულოგრაფია კონტრასტული გამოკვლევისას შესაძლებლობას გვაძლევს გამოვავლინოთ ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ფისტულის ფორმისა და სიგრძისა;

ბ ) რბილქსოვილოვანი ფისტულის კავშირისა ღრუ ორგანოებთან, ძვალთან, სახსართან;

გ ) ძვლოვანი სეკვესტრების კონტრასტირებისა;

*დ) ფისტულის წარმოშობის სპეციფიურობისა;

ე ) უცხო სხეულის კონტრასტირებისა.

602. წვივის ძვლების შეცილებული ნატეხებით მოტეხილობის კონსერვატული მკურნალობისას ჩონჩხოვანი დაჭიმვა ედება

ა ) ქუსლის ძვალზე;

ბ ) გოჯების ზედამიდამოზე;

გ ) კოჭის ძვალზე;

*დ) ქუსლის ძვალზე, გოჯების ზემო მიდამოზე.

ე ) სწორია ყველა.

603. წვივის ძვლების მოტეხილობები ნატეხების შეცილების გარეშე მოითხოვს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა

*ა) ფუნქციონალურ მკურნალობას;

ბ ) ჩონჩხოვან დაჭიმვას;

გ ) კომპრესიულ-დისტრაქციული აპარატის დადებას;

დ ) ქირურგიულ მკურნალობას;

ე ) თაბაშირის ნახვევის დადებას.

604. წვივის ძვლების ხრახნისებური მოტეხილობის მკურნალობის ოპტიმალურ მეთოდს ნატეხების შეცილებით წარმოადგენს

ა ) თაბაშირის ნახვევი;

ბ ) ჩონჩხოვან დაჭიმვას დამატებული თაბაშირის ნახვევი;

გ ) ჩონჩხოვანი დაჭიმვა;

*დ) ოპერაცია ოსტეოსინთეზი.

605. აქილევსის მყესის დაზიანების ნიშნებს წარმოადგენს

ა ) ტერფის 1-5 თითებში მკვეთრი ტკივილი;

ბ ) აქილევსის მყესის მიდამოში მკვეთრი ტკივილი;

გ ) ტერფის ძირის მხრივი მოხრის შეზღუდვა, დგომა, ქუსლებზე სიარული შეუძლებელია;

დ ) კიდურების ფუნქცია არ არის დარღვეული;

*ე) მყესის დაზიანების ადგილზე დიასტაზი, პალპაციისას ჩავარდნა, მკვეთრი ტკივილი აქილევსის მყესის მიდამოში, ტერფის ძირის მხრივი მოხრის შეზღუდვა, ქუსლებზე სიარული შეუძლებელია.

606. უშუალოდ მცირე წვივის ძვლის ყელთან განლაგებულია

ა ) დიდი წვივის ნერვი;

*ბ) მცირე წვივის ნერვი;

გ ) დიდი წვივის და მცირე წვივის ნერვი;

დ ) ბარძაყის ნერვი;

ე ) საჯდომი ნერვი.

607. მუხლქვეშა ფოსოს ძირითად სისხლძარღვებსა და ნერვებს წარმოადგენს

ა ) ბარძაყის არტერია, დიდი წვივისა და მცირე წვივის ნერვები;

*ბ) მუხლქვეშა ვენა, დიდი წვივის ნერვი, მუხლქვეშა არტერია;

გ ) დიდი წვივის და მცირე წვივის ნერვები, მუხლქვეშა ვენა;

დ ) მუხლქვეშა არტერია, მუხლქვეშა ვენა, დიდი წვივისა და მცირე წვივის ნერვები.

608. კვირისტავის საკუთარი იოგის დაზიანება ვლინდება

ა ) კანჭის მოხრის ფუნქციის მოშლით;

*ბ) მუხლის მოხრის გამოვარდნით;

გ ) კანჭის ზედა მესამედის წინა ზედაპირზე, კვირისტავის ქვეშ მწვავე ტკივილით;

დ ) მუხლის სახსრის არასტაბილურობით;

ე ) კვირისტავის ქვეშ მწვავე ტკივილით, კანჭის გაშლის დარღვევით, კვირისტავს შორის რბილი ქსოვილების დეფექტით და დიდი წვივის ძვლის ხორკლიანობით.

609. შიგნითა გოჯის მოტეხილობისას კანჭის ზედა მესამედის რენტგენოგრამები კეთდება მოტეხილობის გამოვლენის მიზნით

ა ) დიდი წვივის შიგნით როკის;

ბ ) დიდი წვივის გარეთა როკის;

*გ) მცირე წვივის თავის ან მისი ზედა მესამედის;

დ ) ყველა სწორია;

ე ) სწორი პასუხი არ არის.

610. გოჯების ფიქსაციისათვის მათი ჩასწორების შემდეგ ნაჩვენებია

ა ) ცირკულარული უსარჩულო თაბაშირის ნახვევი;

ბ ) ცირკულარული თაბაშირის ნახვევი ბამბის სარჩულით;

*გ) "ჩექმის" ტიპის გაჭრილი ცირკულარული ნახვევი;

დ ) თაბაშირის უკანა ღარი;

ე ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია

611. ტერფის საყრდენ წერტილებს, სიარულისას სხეულის წონის ტარებისას, წარმოადგენს

ა ) ქუსლის ძვალი;

ბ ) კოჭის ძვალი;

გ ) ტერფის ძვლების თავები;

*დ) ტერფის ძვლების თავები და ქუსლის ძვალი;

ე ) ნავისებური და სოლისებური ძვლები.

612. ტანის სიმძიმე სიარულისა და დგომის დროს გადადის

*ა) წინ ტერფის ძვლების თავებზე და უკან- ქუსლის ძვალზე;

ბ ) ტერფის თითებზე;

გ ) მხოლოდ ქუსლის ძვალზე;

დ ) მხოლოდ ტერფის ძვლების თავებზე.

613. ქუსლის ძვლის მოტეხილობის ნიშნებს წარმოადგენენ

*ა) ტკივილი ქუსლის ძვლის მიდამოში, ტერფის თაღის გასწორება, კოჭწვივის სახსრის დეფორმაცია, გოჯების წვერების დაშვება ქუსლის ძვლის მოტეხილობის მხარეზე;

ბ ) კოჭწვივის სახსრის დეფორმაცია, შიგნითა გოჯის შეცილება ზევით;

გ ) კოჭწვივის სახსრის ჰემართროზი, ტერფის შიგნითა თაღის გასწორება;

დ ) ტკივილი ქუსლის ძვლის მიდამოში, კოჭწვივის სახსრის დეფორმაციის არარსებობა.

თერმული დაზიანებები (დამწვრობა, მოყინვა)

614. კლინიკურ სიმპტომებს, რომლებიც ყველაზე ხშირად მიუთითებენკუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციის დარღვევაზე მძიმე დამწვრობითი შოკის დროს მიეკუთვნება

ა ) მრავალჯერადი ღებინება;

ბ ) ტკივილი მუცელში;

გ ) ნაწლავების პარეზი;

დ ) ბოყინი;

*ე) მრავალჯერადი ღებინება, ნაწლავის პარეზი;

ვ ) არც ერთი.

615. ტერფების ღრმა დამწვრობის დროს ყველაზე ხშირად ზიანდება

ა ) ტერფის თითების გამშლელების მყესები;

ბ ) ტერფის თითების მომხრელების მყესები;

გ ) ქუსლის ძვალი;

დ ) აქილევსის მყესი;

*ე) ტერფის თითების გამშლელების და მომხრელების მყესები;

ვ ) არც ერთი.

616. დაზიანების სიღრმის კლასიფიკაცია მიღებული ქიმიური დამწვრობისათვის გამოყოფს

ა ) ორ ხარისხს;

ბ ) სამ ხარისხს;

*გ) ოთხ ხარისხს.

617. ანტიბიოტიკოთერაპია დამწვრებში გამოიყენება

ა ) ზედაპირული დამწვრობის დროს;

ბ ) შემოსაზღვრული ღრმა დამწვრობის დროს პროფილაქტიკური მიზნით;

*გ) გართულებების განვითარებისას;

დ ) დამწვრების პოლიკლინიკის პირობებში მკურნალობისათვის.

618. დამწვარი კიდურის ან მისი მსხვილი სეგმენტების ამპუტაციისათვის აბსოლუტურ ჩვენებას წარმოადგენს

*ა) ტრავმის შედეგად კიდურის (მისი სეგმენტების) სრული კვდომა (ნეკროზი);

ბ ) ცირკულარული ქერქის ზეწოლა კიდურზე;

გ ) მწვავე ჩირქოვანი ართრიტი;

დ ) ამპუტაცია თერმული დაზიანების საერთო ფართობის შემცირების და ინტოქსიკაციის დაქვეითების მიზნით;

ე ) ყველა სწორია.

619. დამწვრობით დაზიანებულისთვის პირველადი დახმარება გულისხმობს

ა ) ჭრილობის დაფარვას სპირტიანი ნახვევით;

ბ ) დამწვარ კიდურზე ვიშნევსკის მალამოიან ნახვევის დადებას;

*გ) დამწვრობითი ჭრილობის შხაპის ქვეშ მოთავსებას და შემდეგ ასეპტიკური ნახვევის დადებას;

დ ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;

ე ) არცერთი ჩამოთვლილიდან.

620. დამწვრობითი შოკის დროს მჟავა-ტუტოვანი წონასწორობის გამოკვლევისას თუ თს 15მექვ/ლ ხოლო პH -7,29, ნაჩვენებია ავადმყოფს გადაესხას

ა ) პლაზმა;

ბ ) ლაქტასოლი;

*გ) ნატრიუმის ბიკარბონატის 5%-იანი ხსნარი;

დ ) მანიტოლი.

621. დამწვრობით შოკს ახასიათებს

ა ) სხეულის ნორმალური ან დაბალი ტემპერატურა;

ბ ) ჰიპერთერმია;

გ ) ჰიპოვოლემია;

დ ) ანემია;

*ე) სხეულის ნორმალური ან დაბალი ტემპერატურა, ჰიპოვოლემია;

ვ ) არცერთი.

622. დამწვრობითი შოკის დროს ქვემოთ ჩამოთვლილი მაჩვენებლებიდან ყველაზე ინფორმატიულია

ა ) არტერიული წნევა;

ბ ) ცენტრალური ვენური წნევა;

გ ) მოცირკულირე სისხლის მოცულობა;

დ ) ლეიკოციტოზი;

*ე) ცენტრალური ვენური წნევა, მოცირკულირე სისხლის მოცულობა.

623. დამწვრობითი შოკის დროს ჰემატოკრიტის და ჰემოგლობინის კონტროლი საჭიროა

ა ) ყოველ 4 საათში;

ბ ) ყოველ 6 საათში;

*გ) ყოველ 8 საათში;

დ ) 2-ჯერ დღე-ღამეში;

ე ) 1-ჯერ დღე-ღამეში.

624. ვოლტის რკალიდან დამწვრობის ძირითადი სიმპტომებია 1). დენის ნიშნების არსებობა; 2). დაზიანების დამახასიათებელი ლოკალიზაცია; 3). კანის მეტალიზაცია; 4). მხედველობის ორგანოს დაზიანება.

ა ) სწორია ყველა, 4-ეს გარდა;

*ბ) სწორია ყველა, 1-ის გარდა;

გ ) სწორია ყველა, 2-ეს გარდა;

დ ) სწორია ყველა, 3-ეს გარდა;

ე ) ყველა პასუხი სწორია.

625. წყალში ხსნადი ფუძეს მქონე მალამოებს განეკუთვნება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ლევოსინის;

*ბ) პროპოციუმის;

გ ) მაფენიდის;

დ ) დიოქსიდინის

626. ჭრილობაში გრამუარყოფითი ინფექციის აღმოჩენისას საჭიროა გამოვიყენოთ 1). ბორის მალამო; 2). ფურაცილინის მალამო; 3). მაფენიდი; 4). იოდიპირინის მალამო

ა ) სწორია ყველა, 4-ეს გარდა;

ბ ) სწორია ყველა, 3-ეს გარდა;

*გ) სწორია ყველა, 2-ეს გარდა;

დ ) სწორია ყველა, 1-ის გარდა;

ე ) ყველა პასუხი სწორია.

627. ნეკროზული ქერქის მოცილების შემდეგ დამწვრობით ჭრილობაზე საჭიროა დაიდოს 1). ბიოლოგიური საფარი; 2). მალამო ცხიმის საფუძველზე; 3). მალამო წყალში ხსნად საფუძველზე; 4). ნახვევი ანტისეპტიური ხსნარით.

ა ) სწორია 1,2;

ბ ) სწორია 2,3;

გ ) სწორია 3,4;

დ ) სწორია 1,3;

*ე) სწორია 1,4.

628. დამწვრობითი შოკი საშუალო ასაკის პირებში ვითარდება ღრმა დამწვრობითი დაზიანებისას ფართობით

ა ) სხეულის ზედაპირის 5%;

ბ ) სხეულის ზედაპირის 10%;

*გ) სხეულის ზედაპირის 15%;

დ ) სხეულის ზედაპირის 20%-ზე მეტი;

ე ) სხეულის ზედაპირის 30%-ზე მეტი.

629. სასუნთქი გზების დამწვრობაზე მიუთითებს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) დამწვრობის ლოკალიზაციის;

*ბ) დაზიანების ფართობის;

გ ) ტრავმის გარემოებების;

დ ) ხმის ჩახლეჩის.

630. მძიმე დამწვრობის დროს პნევმონიის მიზეზია

ა ) აუტოინფექცია;

ბ ) ბრონქების სადრენაჟო ფუნქციის დარღვევა;

გ ) ფილტვების ვენტილაციის დარღვევა;

დ ) სისხლის მიმოქცევის მცირე წრეში ჰემოდინამიკის დარღვევა;

*ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

631. მტევნის დამწვრობისას ადრეული ნეკრექტომია ნაჩვენებია

ა ) ხელის გულის შემოსაზღვრული ღრმა დამწვრობის დროს;

*ბ) ხელის ზურგის გავრცელებული ღრმა დამწვრობის დროს, თუ დაზიანება არ ვრცელდება საკუთარ ფასციაზე უფრო ღრმად;

გ ) ხელის ზურგის შემოსაზღვრული ღრმა დამწვრობის დროს;

დ ) ხელის ზურგის IV ხარისხის გავრცელებული დამწვრობის დროს.

632. ტერფების ღრმა დამწვრობის დროს ყველაზე ხშირად ზიანდება

*ა) თითების გამშლელების მყესები და აქილევსის მყესი;

ბ ) ქუსლის ძვალი;

გ ) თითების მომხრელების მყესები;

დ ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

633. მტევნის დამწვრობის დროს წინამხრის ქვედა მესამედის და სხივ-მაჯის სახსრის ცირკულარულ დაზიანებასთან შერწყმისას მიზანშეწონილია

ა ) დანეკროზებული ქსოვილების პირველადი ამოკვეთა და კანის საფარველის აღდგენა ტრავმის შემდეგ პირველი დღე-ღამის განმავლობაში;

*ბ) ქერქის ზეწოლის მომცილებელი ნეკროტომია პირველ 48 საათში, შემდგომი ნეკრექტომიით და კანის პლატიკით;

გ ) ნეკროტომია, გრანულირებადი ჭრილობების პლასტიკა ნეკროზული ქსოვილების თავისთავადი მოცილების შემდეგ;

დ ) ნეკრექტომია ხელის ზურგის არეში დამწვრობის დროს უკუნაჩვენებია.

634. სახის და მტევნების II ხარისხის დამწვრობის ღია მკურნალობისათვის უპირატესობა უნდა მიენიჭოს

ა ) მალამოს პოლიეთილენგლიკონის საფუძველზე;

*ბ) აეროზოლებს;

გ ) ბიოლოგიურ საფარებს;

დ ) ფურაცილინის ხსნარს.

635. ლურჯ-მწვანე ჩირქის ინფიცირებული დამწვრობითი ჭრილობების მკურნალობისათვის გამოიყენება

ა ) ფურაცილინის ხსნარი;

*ბ) დიოქსიდინის ხსნარი;

გ ) ლევომიკოლი;

დ ) პროპოცეუმი;

636. ინფექციის გენერალიზაციის საშიშროების თვალსაზრისით კრიტიკულია ჭრილობის ბაქტერიული მოთესვა, რომელიც შეადგენს დამწვრობითი ჭრილობის 1გრამ ბიოპტატზე

ა ) 1000 მიკრობულ სხეულს;

ბ ) 10000 მიკრობულ სხეულს;

*გ) 100000 მიკრობულ სხეულს;

637. ხსნარებს შორის განსაკუთრებით გამოხატული ბაქტეროციდული მოქმედება აქვს

ა ) ფურაცილინის ხსნარს;

*ბ) 1%-იანი პოვიდონის ხსნარს;

გ ) წყალბადის ზეჟანგის ხსნარს.

638. ღრმა დამწვრობის დროს მალამოებით მკურნალობის დაწყება უმჯობესია

ა ) ნეკროზული ქსოვილების მოცილებამდე;

*ბ) ნეკროზული ქსოვილების მოცილების შემდეგ;

გ ) ღრმა დამწვრობის დროს მალამოს გამოყენება უკუნაჩვენებია.

პროქტოლოგია

639. ანალური ნაპრალი უფრო ხშირად განლაგებულია

*ა) ანალური არხის უკანა ნახევარწრეზე;

ბ ) ანალური არხის მარჯვენა ნახევარწრეზე;

გ ) ანალური არხის მარცხენა ნახევარწრეზე;

დ ) ანალური არხის წინა ნახევარწრეზე;

ე ) ანალური არხის წინა და უკანა ნახევარწრეზე.

640. ანალური ნაპრალის წარმოქმნას ხელს უწყობს

ა ) ხანგრძლივი ყაბზობა;

ბ ) ბუასილი;

გ ) მწვავე პარაპროქტიტი და პროქტიტი;

დ ) სწორი ნაწლავის და ანალური არხის ტრავმა;

*ე) ხანგრძლივი ყაბზობა, სწორი ნაწლავის და ანალური არხის ტრავმა.

641. უკანა დოზირებული სფინქტეროტომია ნაჩვენებია შემდეგი დაავადების მკურნალობისას

*ა) ბუასილის, სფინქტერის ტონუსის მომატების და ანალური ნაპრალის დროს;

ბ ) კოკციგოდინია;

გ ) ქრონიკული პარაპროქტიტი;

დ ) ბუასილი, შიგნითა ჰემოროიდალური კვანძების გამოვარდნით.

642. ანალური ნაპრალის დიაგნოზის დასმისათვის საკმარისია

ა ) ანოსკოპია;

ბ ) კოლონოსკოპია;

*გ) ანამნეზის შეკრება და ვიზუალური დათვალიერება;

დ ) ირიგოსკოპია;

ე ) რექტორომანოსკოპია.

643. ქრონიკული კალოზური ნაპრალის მკურნალობისათვის ყველაზე ეფექტურია

ა ) პრესაკრალური ბლოკადა ნოვოკაინის ხსნარით;

ბ ) ნაპრალის ქვეშ სპირტ ნოვოკაინის ხსნარის შეყვანა;

გ ) სფინქტერის თითით გაჭიმვა რეკომუს მეთოდით;

დ ) ნაპრალის ამოკვეთა;

*ე) ნაპრალის ამოკვეთა დოზირებული სფინქტეროტომიით.

644. ბუასილის დიაგნოზის დადგენისათვის საკმარისია

*ა) სწორი ნაწლავის თითით გასინჯვა და ანალური ხვრელის დათვალიერება;

ბ ) რექტორომანოსკოპია;

გ ) ირიგოსკოპია;

დ ) კოლონოსკოპია.

645. ჰემოროიდექტომია ნაჩვენებია

*ა) ჰემოროიდალური კვანძების გამოვარდნის მე-3 ხარისხის დროს;

ბ ) დეფეკაციისას ტკივილის სინდრომის დროს;

გ ) ჰემოროიდალური კვანძების გამოვარდნის 1 ხარისხის დროს;

დ ) ანალური ქავილის დროს.

646. ჰემოროიდექტომია მილიგან-მორგანის მეთოდით გულისხმობს

ა ) ანალური არხის ლორწოვანის ცირკულარულ ამოკვეთას;

ბ ) ჰემოროიდალური კვანძების ამოკვეთას ციფერბლატის 2,5,8 საათზე;

*გ) ჰემოროიდალური კვანძების ამოკვეთას ციფერბლატის 3,7,11 საათზე;

დ ) გამოვარდნილი ჰემოროიდალური კვანძების ამოკვეთას;

ე ) ჰემოროიდალური კვანძების ამოკვეთას ციფერბლატის 3,7,11 საათზე ანალური არხის ლორწოვანის აღდგენით.

647. დიდი რაოდენობით ალკოჰოლის მიღებიდან მეორე დღეს ავადმყოფს აღენიშნა ძლიერი ტკივილი უკანა ტანში, უცხო სხეულის შეგრძნება, მცირე რაოდენობით სისხლიანი გამონადენი სწორი ნაწლავიდან. ანუსის მიდამოს დათვალიერებისას აღინიშნება სწორი ნაწლავის ლორწოვანის მკვეთრად მტკივნეული და დაჭიმული გამობერილობები მუქი შინდისფერის. ციფერბლატის 7 სთ-ზე აღინიშნება ლორწოვანის ნეკროზი ზომიერი სისხლდენით.ამ შემთხვევაში არის

ა ) ბუასილი, გართულებული მე-3 ხარისხის გამოვარდნით;

ბ ) პერიანალური კონდილომა;

გ ) სწორი ნაწლავის გამოვარდნა და ჩაჭედვა

*დ) ჰემოროიდალური კვანძების მწვავე თრომბოზი.

648. დიდი რაოდენობით ალკოჰოლის მიღებიდან, მეორე დღეს ავადმყოფს აღენიშნა ძლიერი ტკივილი უკანა ტანში, უცხო სხეულის შეგრძნება, მცირე რაოდენობით

სისხლიანი გამონადენი სწორი ნაწლავიდან. ანუსის მიდამოს დათვალიერებისას აღინიშნება სწორი ნაწლავის ლორწოვანის მკვეთრად მტკივნეული და დაჭიმული გამობერილობები მუქი შინდისფერის, ციფერბლატის 7სთ-ზე აღინიშნება ლორწოვანის ნეკროზი ზომიერი სისხლდენით. ავადმყოფის ჰოსპიტალიზაციის შემთხვევაში და მწვავე ანთებითი მოვლენების დაცხრომის შემდეგ ნაჩვენებია

ა ) სკლეროთერაპია;

ბ ) პრესაკრალური ნოვოკაინის ბლოკადა;

გ ) ჰემოროიდალური კვანძების გადაკვანძვა;

*დ) ჰემოროიდექტომია.

649. ავადმყოფს რამდენიმე წელი აქვს ბუასილი. ბოლო ორი კვირის განმავლობაში აღენიშნება ძლიერი ტკივილები დეფეკაციის შემდეგ, ტკივილის პაროქსიზმის ხანგრძლივობა 6-8 საათია, ტკივილს არ ხსნის ანალგეტიკები, გაუჩნდა დეფეკაციის შიში, კლინიკური სურათის ცვლილება დაკავშირებულია

ა ) ჰემოროიდალური კვანძების თრომბოზთან;

ბ ) სფინქტერიტთან;

გ ) პარაპროქტიტთან;

*დ) ანალური არხის ნაპრალთან.

650. ავადმყოფს, რომელსაც ბუასილი გაურთულდა ანალური არხის ნაპრალით უნდა ჩაუტარდეს

ა ) ანთების საწინააღმდეგო მკურნალობა;

ბ ) ანალური ნაპრალის ამოკვეთა;

გ ) პრესაკრალური ნოვოკაინის ბლოკადა;

დ ) ჰემოროიდექტომია;

*ე) ჰემოროიდექტომია დოზირებული სფინქტეროტომიით.

651. სწორი ნაწლავის კიბოს დიაგნოსტირებისათვის პირველ რიგში უნდა ჩატარდეს

*ა) სწორი ნაწლავის თითით გასინჯვა და რექტორომანოსკოპია;

ბ ) განავლის ანალიზი ფარულ სისხლდენაზე;

გ ) ლაპაროსკოპია;

დ ) მცირე მენჯის ორგანოების ულტრაბგერითი გამოკვლევა.

652. ძალიან ძლიერი ტკივილი ანუსის მიდამოში დეფეკაციის დროს, უმნიშვნელო რაოდენობით ალისფერი სისხლის გამოყოფით და "დეფეკაციის შიში" დამახასიათებელია

ა ) სწორი ნაწლავის კიბოსთვის;

ბ ) სწორი ნაწლავის პოლიპისთვის;

გ ) სფინქტერიტისთვის;

*დ) ანალური არხის ნაპრალისთვის;

ე ) ბუასილისთვის.

653. სწორი ნაწლავის ფისტულის კლინიკურ სურათს ახასიათებს

ა ) დეფეკაციის შიში;

ბ ) სისხლდენა დეფეკაციის დროს;

*გ) პარაპროქტიტის რეციდივები ფისტულიდან ჩირქის გამოყოფით;

დ ) დეფეკაციის დროს ლორწოს გამოყოფა.

654. ჰემოროიდალური კვანძების მწვავე თრომბოზის მკურნალობის ყველაზე რადიკალური მეთოდია

ა ) სკლეროთერაპია;

ბ ) პრესაკრალური ნოვოკაინის ბლოკადა;

გ ) ანტიკოაგულანტები;

*დ) ოპერაციული ჩარევა.

655. მწვავე კანქვეშა პარაპროქტიტის მკურნალობის რადიკალური მეთოდია

ა ) აბსცესის სისტემატური პუნქციები ანტიბიოტიკებით გამორეცხვით;

ბ ) აბსცესის ღრუს გახსნა და დრენირება;

*გ) ჩირქოვანი ღრუს გახსნა, დრენირება, შიგნითა ხვრელის ლიკვიდაციით;

დ ) ზოგადი ანტიბიოტიკოთერაპია.

656. კოლინჯის დივერტიკულოზის განვითარებას ხელს უწყობს

ა ) მუცლის შიდა წნევის მომატება;

*ბ) ნაწლავის შიდა წნევის მომატება და კვებითი ფაქტორი (რაფინირებული საკვების გამოყენება);

გ ) კვებითი ფაქტორი (უჯრედისით მდიდარი საკვების გამოყენება);

დ ) დიდი რაოდენობით სითხის მიღება.

657. მწვავე იშიორექტალური პარაპროქტიტის დროს ნაჩვენებია

ა ) ჩირქოვანი კერის პუნქცია და ანტიბიოტიკების შეყვანა;

ბ ) ჩირქოვანი კერის გახსნა ნაწლავის სანათურიდან;

გ ) ჩირქოვანი კერის გახსნა შორისიდან კუდუსუნ-სწორნაწლავის იოგის გადაკვეთით;

*დ) აბსცესის გახსნა, დრენირება, შიგნითა ხვრელის ლიკვიდაცია;

ე ) აბსცესის პუნქცია და დრენაჟის შეყვანა ღრუს გამორეცხვისათვის.

658. მწვავე პარაპროქტიტის განვითარებისათვის აუცილებელი ეტიოლოგიური ფაქტორია

ა ) სისხლდენა სწორი ნაწლავიდან;

ბ ) ფაღარათი;

გ ) ყაბზობისკენ მიდრეკილება;

*დ) ანალური ჯირკვლის გამომტანი სადინარის დახშობა და მისი ანთება;

ე ) სწორი ნაწლავის ლორწოვანის დეფექტი.

659. იშიორექტალური პარაპროქტიტი ტიპიურ შემთხვევაში ხასიათდება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილით, გარდა

ა ) ანუსიდან ლორწოს გამოყოფით, შორისის შესიებით და ჰიპერემიით;

ბ ) მაღალი ტემპერატურით;

*გ) შორისის კანის მხრივ ცვლილებების არარსებობით;

დ ) მენჯის სიღრმეში ტკივილით.

660. ჰემოროიდექტომიის შემდეგ ყველაზე ხშირი გართულებაა

ა ) ანალური მიდამოს ქავილი;

*ბ) შარდვის შეკავება;

გ ) პერიანალური შეშუპება;

დ ) სისხლდენა;

ე ) მწვავე პარაპროქტიტი.

661. სწორი ნაწლავის ექსტრასფინქტერული ფისტულის დიაგნოსტირებისათვის ნაჩვენებია

ა ) ირიგოსკოპია;

ბ ) კოლონოსკოპია;

*გ) ანოსკოპია და ფისტულოგრაფია;

დ ) ნაწლავებში ბარიუმის პასაჟი.

662. სიგმოიდური ნაწლავის დივერტიკულოზის ყველაზე ხშირი გართულებაა

*ა) დივერტიკულიტი;

ბ ) სისხლდენა;

გ ) დივერტიკულის პენეტრაცია ნაწლავის ჯორჯალში;

დ ) სიგმოიდური ნაწლავის პერფორაცია;

ე ) ნაწლავის გაუვალობა.

663. სიგმოიდური ნაწლავის დივერტიკულის პერფორაციის დროს ნაჩვენებია

ა ) სიგმოიდური ნაწლავის რეზექცია ანასტომოზით "პირით პირში";

ბ ) შემოვლითი ანასტომოზის დადება და მუცლის ღრუს დრენირება;

*გ) ჰარტმანის ოპერაცია;

დ ) ლაპაროტომია, მუცლის ღრუს დრენირება;

ე ) მუცლის ღრუს დრენირება, ტრანსვერზოსტომია.

664. სიგმოიდური ნაწლავის კიბოს ყველაზე ხშირი გართულებაა

ა ) სიგმოიდური ნაწლავის ანთება;

ბ ) სიმსივნის ჯორჯალში პენეტრაცია;

*გ) ნაწლავის გაუვალობა;

დ ) სიმსივნის პერფორაცია;

ე ) პროფუზული სისხლდენა ნაწლავიდან.

665. ჩირქოვანი ღრუთი გართულებული ექსტრასფინქტერული რექტალური ფისტულის სამკურნალოდ ყველაზე რადიკალური ოპერაციაა

ა ) ფისტულის ამოკვეთა ნაწლავის სანათურიდან;

ბ ) ჩირქოვანი ღრუს დრენირება;

*გ) ფისტულის ლიკვიდაცია ლიგატურული მეთოდით და ჩირქოვანი ღრუს დრენირება;

დ ) ფისტულის ამოკვეთა სფინქტერის გაკერვით;

ე ) პლასტიკური ოპერაცია ლორწოვანის ჩამოწევით ბლინიჩევის მეთოდით.

666. კოლინჯის დივერტიკულოზი უფრო ხშირად ლოკალიზებულია

ა ) კოლინჯის მარჯვენა ნახევარში;

*ბ) კოლინჯის მარცხენა ნახევარში;

გ ) მარჯვენა და მარცხენა ნახევარში ერთნაირი სიხშირით.

667. ავადმყოფი ანამნეზში აღნიშნავს 2 წლის განმავლობაში კუდუსუნის ქვედა საპროექციო მიდამოდან ჩიექოვანი გამონადენის არსებობას. ობიექტურად საათის ციფერბლატის 6 სთ-ის შესაბამისად, ანუსიდან 9 სმ-ის დაშორებით კუდუსუნის ქვედა კიდესთან კანის ზედაპირზე აღინიშნება ჩირქოვანი ხვრელმილი, საიდანაც შეყვანილი საკონტრასტო ნივთიერება გამოდის ანალურ არხში, უკანა კრიპტაში 6 სთ-ის შესაბამისად. ამ შემთხვევაში არის:

ა ) გავა-კუდუსუნის მიდამოს ეპითელური გზა;

*ბ) სწორი ნაწლავის ფისტულა;

გ ) მწვავე პარაპროქტიტი;

დ ) გავისა და კუდუსუნის ძვლის ოსტეომიელიტი;

ე ) პარარექტალური მიდამოს ტერატომა.

668. სიგმოიდური ნაწლავის შემოგრეხა კედლის ნეკროზით შერჩევის ოპერაციაა

ა ) სიგმოიდური ნაწლავის რეზექცია ანასტომოზით;

ბ ) სიგმოიდური ნაწლავის ნეკროზული უბნის გაკერვა და პრევენტული კოლოსტომის დადებით;

*გ) სიგმოიდური ნაწლავის რეზექცია კოლოსტომის ფორმირებით;

დ ) ნაწლავის დანეკროზებული კედლის ჭრილობაში გამოტანა მიკულიჩის მეთოდით.

669. სიგმოიდური ნაწლავის კიბოს დროს, თუ სიმსივნე ლოკალიზებულია პროქსიმალურ ნაწილში, არ არის დამამძიმებელი ფაქტორები და შორეული მეტასტაზები, 50 წლის ავადმყოფს არა აქვს თანმხლები დაავადებები, ნაჩვენებია ოპერაცია

ა ) სიგმოიდური ნაწლავის რეზექცია ანასტომოზით;

ბ ) სიგმოიდური ნაწლავის რეზექცია კოლოსტომის ფორმირებით;

*გ) მარცხენამხრივი ჰემიკოლექტომია ტრანსვერზოსიგმოიდური ანასტომოზით;

დ ) კოლინჯის სუბტოტალური რეზექცია ილეოსიგმოიდური ანასტომოზით.

670. სიგმოიდური ნაწლავის სიმსივნის პერფორაციით გართულებული კიბოს დროს, 62 წლის ავადმყოფისათვის თუ არ არის შორეული მეტასტაზები, შერჩევის ოპერაციაა

ა ) სიგმოიდური ნაწლავის რეზექცია ანასტომოზით და პრევენტული კოლოსტომის დადება;

ბ ) სიგმოიდური ნაწლავის რეზექცია ანასტომოზით;

*გ) სიგმოიდური ნაწლავის რეზექცია კოლოსტომის ფორმირებით;

დ ) ტრანსვერზოსტომია, მუცლის ღრუს დრენირება;

ე ) სიგმოიდური ნაწლავის სიმსივნის მუცლის წინა კედელზე გამოტანა.

671. ჰირსშპრუნგის დაავადება

ა ) შეძენილია

*ბ) თანდაყოლილია

გ ) გამოვლინდება უფრო ხშირად შუა ხნის ასაკში

დ ) გამოვლინდება უფრო ხშირად მოხუცებულთა ასაკში

ე ) გადაეცემა მემკვიდრულად

672. არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტის რემისიის დროს რომელი კლინიკური ნიშანია უფრო დამახასიათებელი

ა ) გაფორმებული განავლის არსებობა

*ბ) გაუფორმებელი განავლის არსებობა

გ ) შარდვის გახშირება

დ ) შარდვის გაძნელება

ე ) შარდის შეუკავებლობა

673. ბუასილის დროს ოპერაციული მკურნალობის წინააღმდეგ ჩვენებად ითვლება:

*ა) გამოხატული პორტული ჰიპერტენზია

ბ ) კვანძების თრომბოზი

გ ) კვანძების ჩაჭედვა მწვავე სტადიაში

დ ) დაავადების II და III სტადია

ე ) ჰემოროიდული სისხლდენა

674. აღნიშნეთ მწვავე ანალური ნაპრალისათვის დამახასიათებელი ყველაზე ხშირი გართულება:

ა ) სისხლდენა

ბ ) მწვავე პარაპროქტიტი

*გ) ანალური სფინქტერის სპაზმი

დ ) მხრის სახსრის ამოვარდნილობა

ე ) ბუასილის კვანძების გამოვარდნა

675. ბუასილის ოპერაციული მკურნალობის მეთოდებს მიეკუთვნება:

ა ) ლუკომსკის

ბ ) ბერშტეინის

გ ) ჯონსის

*დ) მილიგან - მორგანის

ე ) ტრენდელენბურგის

676. გავა - კუდუსუნის ეპითელური ხვრელმილის რადიკალური ოპერაციების რიგს მიეკუთვნება:

ა ) ჩირქგროვის გახსნა და დრენირება

ბ ) გაბრიელის ოპერაცია

გ ) ვაითჰედის ოპერაცია

დ ) ეპითელური ხვრელმილის ამოკვეთა საღი ქსოვილის ფარგლებში

*ე) ყველა ჩამოთვლილი

უროლოგია

677. თირკმლის ჭვალის დიაგნოსცირების მიზნით არ უნდა გამოვიყენოთ

ა ) საშარდე სისტემის მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია;

ბ ) ექსკრეტორული უროგრაფია;

*გ) ქვედა ვენოკავაგრაფია;

დ ) რეტროგრადული ურეთეროპიელოგრაფია;

ე ) ულტრაბგერითი გამოკვლევა.

678. ულტრაბგერითი გამოკვლევის დროს თირკმლის ჭვალის ნიშანია

ა ) მომრგვალო ექონეგატიური თხელკედლიანი წარმონაქმნი თირკმელში;

ბ ) თირკმლის შემკრებ სისტემაში ჰიპოექოგენური წარმონაქმნი;

*გ) ფიალების და მენჯის სისტემის და შარდსაწვეთის ზედა მესამედის დილატაცია;

დ ) სოლიდური წარმონაქმნი თირკმელში;

ე ) თირკმლის პარენქიმის არაერთგვაროვნება.

679. მწვავე სეროზული პიელონეფრიტი შარდის პასაჟის დარღვევის გარეშე საჭიროა დიფერენცირდეს მუცლის ღრუს ორგანოების შემდეგი მწვავე დაავადებებისაგან

ა ) კუჭის წყლულის პერფორაცია;

ბ ) მწვავე აპენციდიტი (რეტროცეკალური);

გ ) მწვავვე ქოლეცისტიტი;

დ ) მეზენტერიალური სისხლძარღვების თრომბოზი;

*ე) მწვავე აპენდიციტი (რეტროცეკალური), მწვავე ქოლეცისტიტი.

ვ ) არც ერთთან

680. შემდეგი კლინიკური სურათი: შორისის მიდამოში კრეპიტაცია, რექტალური გამოკვლევით- ქსოვილების გამოხატული ინფილტრაცია, არტერიული წნევის

დაქვეითება, მკვეთრი ტაქიკარდია სხეულის ტემპერატურის ზომიერი მომატებისას, ყველაზე მეტად ახასიათებს

ა ) პარენქიმატოზურ პროსტატიტს;

ბ ) მწვავე არასპეციფიურ პარატროქტიტს;

გ ) წინამდებარე ჯირკვლის აბსცესს;

*დ) ანაერობულ პარაპტროქტიტს;

ე ) ფოლიკულურ პროსტატიტს.

681. მწვავე პროსტატის და მწვავე პარაპროქტიტის დიფერენციული დიაგნოსტიკისთვის გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს

ა ) ავადმყოფის ჩივილებს;

ბ ) სისხლის ანალიზს;

*გ) თითით სწორი ნაწლავის გამოკვლევის შედეგებს;

დ ) ანამნეზს;

ე ) ურეთროგრაფიის მონაცემებს.

682. წინამდებარე ჯირკვლის აბსცესისთვის დამახასიათებელ ადგილობრივ სიმპტომებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) შორისის მიდამოში, ბოქვენის ზემოთ მწვავე ტკივილი;

*ბ) შორისის კანის პიპერემია;

გ ) დიზურია, ზოგჯერ შარდის შეკავება;

დ ) ტერმინალური ჰემატურია.

683. 40 წლის ავადმყოფი შემოვიდა ჩივილებით: ტემპერატურის მომატება, შემცივნება, ტკივილი მუცლის მარჯვენა ნახევარსა და გულმკერდში. გამოკვლევით დადგინდა მუცლის წინა კედლის კუნთების დაჭიმულობა, მტკივნეულობა მარჯვენა ფერდქვეშა არეში დიფერენციული დიაგნოსტიკის დროს მსგავსი კლინიკური სურათი აქვს

ა ) მწვავე ქოლეცისტიტს;

ბ ) წინა პარანეფრიტს;

გ ) მწვავე აპენდიციტს ჭიანაწლავის რეტროცეკალური განლაგებით;

დ ) მწვავე პიელონეფრიტს;

*ე) ყველა ჩამოთვლილს.

684. თირკმლის ჭვალის და მწვავე აპენდიციტის დიფერენციული დიაგნოსტიკისათვის საჭიროა გამოვიყენოთ ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

*ა) მუცლის ღრუს ორგანოების რენტგენოსკოპიის;

ბ ) ქრომოცისტოსკოპიის;

გ ) მიმოხილვითი და ექსკრეტორული უროგრაფიის;

დ ) ლაპაროსკოპიის.

ე ) თირკმლის ულტრაბგერითი კვლევა.

685. ავადმყოფს აქვს მწვავე აპენდიციტი და მარჯვენა შარდსაწვეთის შუა მესამედის კენჭი კლინიკური გამოვლინების გარეშე. მას მიზანშეწონილია ჩაუტარდეს

*ა) მხოლოდ აპენდექტომია;

ბ ) აპენდექტომია და ურეთეროლითოექტომია ერთდროულად;

გ ) აპენდექტომია და მარჯვენა შარდსაწვეთის კათეტერიზაცია;

დ ) აპენდექტომია და ნეფროსტომია.

686. ავადმყოფს აქვს თირკმლის კენჭი, ქრონიკული ლატენტური პიელონეფრიტი და ერთდროულად საზარდულის თიაქარი, რომელიც ხშირად იჭედება. მას უნდა ჩაუტარდეს

ა ) თიაქარის პლასტიკა და პიელოლითოტომია ერთდროულად;

ბ ) მხოლოდ პიელოლითოტომია და თიაქარკვეთა II ეტაპად;

*გ) მხოლოდ თიაქარკვეთა და პიელოლითოტომია II ეტაპად;

დ ) ოპერაცია არ გაკეთდეს, გაგრძელდეს დაკვირვება ქირურგთან და უროლოგთან.

687. 38 წლის ავადმყოფს დაუდგინდა მწვავე კალკულიზური ქოლეცისტიტი და ერთდოულად მწვავე ჩირქოვანი პიელონეფრიტი (თირკმლის კარბუნკული) მენჯ-ფიალების სეგმენტში მაბლოკირებელი კენჭის არსებობის გამო. მას უნდა ჩაუტარდეს

ა ) ქოლეცისტექტომია, პიელონეფრიტი იმკურნალოს კონსერვატიულად;

*ბ) ერთდროულად ნეფრექტომია და ქოლეცისტექტომია;

გ ) ქოლეცისტექტომია და მარჯვენა შარდსაწვეთის კათეტერიზაცია;

დ ) ჩაუტარდეს მხოლოდ კონსერვატული მკურნალობა (ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკები);

ე ) ქოლეცისტექტომია და მარჯვნივ პუნქციური ნეფროსტომია.

688. მწვავე ცისტიტს ახასიათებს შემდეგი სიმპტომები: 1) პოლაკიურია; 2) ტკივილი შარდვის დროს; 3) ჰემატურია; 4) შარდვის შეკავება; 5). პიურია; 6). ცხელება.

ა ) სწორია 1,2,3;

ბ ) სწორია 1,2,6;

*გ) სწორია 1,2,3,5;

დ ) სწორია 2,5,6;

ე ) სწორია 2,3,4.

689. შარდის ბუშტის ქიმიური დამწვრობის დროს აუცილებელია 1). მუდმივი კათეტერის ჩადგმა; 2.) ცისტოსტომია;3). ინდიფერენტული ანტისეპტიკური ხსნარით შარდის ბუშტის გამორეცხვა;4). შარდის ბუშტში ცხიმოვანი ემულსიის შეყვანა;5). ანალგეტიკების გამოყენება.

ა ) სწორია 1,3 და 5;

*ბ) სწორია 3,4 და 5;

გ ) სწორია 1,3 და 4;

დ ) სწორია 2,3 და 4;

ე ) სწორია 2,4 და 5.

690. გაურკვეველი დიაგნოზის დროს სიმპტომი, რომელიც მიუთითებს ცისტიტის არსებობაზე, არის

*ა) ლეიკოციტურია;

ბ ) აზოტემია;

გ ) ტკივილის არსებობა თითით რექტალური და ვაგინალური გასინჯვისას;

დ ) ჰემატურია;

ე ) შესიება ბოქვენის ზემოთ.

691. მწვავე ცისტიტის მიმდინარეობა გართულდა შარდთან ერთად ჩირქის გამოყოფით. ამ შემთხვევაში არის

ა ) ჩირქოვანი პიელონეფრიტი;

ბ ) ჩირქოვანი ცისტიტი;

გ ) ჩირქოვანი კოლპიტი;

დ ) ჩირქის შეღწევა ბუშტში;

*ე) ჩირქოვანი პიელონეფრიტი, ჩირქოვანი ცისტიტი.

ვ ) არც ერთი

692. მწვავე პარაცისტიტის დამახასიათებელი სიმპტომებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) სხეულის მაღალი ტემპერატურის;

ბ ) დიზურიის;

გ ) მუცლის ქვედა მიდამოში ტკივილის;

*დ) შარდის შეკავების და ანურიის.

693. პარაცისტიტის ყველაზე მძიმე გამოსავალია

ა ) შარდის შეკავება;

ბ ) უროსეფსისი;

*გ) აბსცედირება, მეზობელ ღრუებში ჩირქის გადასვლით;

დ ) ჰემატურია;

ე ) ქრონიკულ სტადიაში გადასვლა.

694. პარაცისტიტის დიაგნოსტიკისათვის გამოიყენება: 1). მიმოხილვითი უროგრაფია; 2). ექსკრეტორული უროგრაფია; 3). ცისტოგრაფია; 4). ცისტოსკოპია; 5). ულტრაბგერითი გამოკვლევა; 6). კომპიუტერული ტომოგრაფია;7). მენჯის არტერიოგრაფია.

ა ) მხოლოდ 1,2 და 3;

ბ ) მხოლოდ 2,3 და 4;

*გ) მხოლოდ 3,4 და 5;

დ ) მხოლოდ 5,6 და 7;

ე ) მხოლოდ 2,3 და 7.

695. პარაცისტიტის აბსცედირების დროს ატარებენ

ა ) ცისტოსტომიას;

ბ ) სხეულის ფაშარი შემაერთებელი ქსოვილის დრენირებას;

გ ) ცისტოსტომიას და მენჯის შემაერთებელი ქსოვილის დრენირებას;

დ ) შარდის ბუშტის კათეტერიზაცია და მენჯის დრენირება;

*ე) აბსცესის გახსნა და ღრუს დრენირება შესაბამისი მიდგომით.

696. შარდის ბუშტის პოსტოპერაციული თიაქარი პერიტონეუმთან მიმართებაში უნდა კვალიფიცირდეს, როგორც

*ა) ექსტრაპერიტონეალური;

ბ ) პარაპერიტონეალური;

გ ) ინტრაპერიტონეალური;

დ ) შერეული;

ე ) არ მიეკუთვნება არცერთ ზემოთ ჩამოთვლილს.

697. შარდის ბუშტის დაცურებული თიაქრის სიმპტომებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) შარდის ბუშტის ავსებისას თიაქრის გამობერილობის გაზრდა;

ბ ) მოშარდვის შემდეგ თიაქრის გამობერილობის გაქრობა;

გ ) შარდვა რამოდენიმე ეტაპად;

დ ) გაძნელებული, გახშირებული, მტკივნეული შარდვა;

*ე) ჰემატურია.

698. საზარდულის გართულებული თიაქრის და წინამდებარე ჯირკვლის I სტადიის ადენობის დროს პირველ რიგში უნდა ჩატარდეს

*ა) თიაქარკვეთა;

ბ ) ადენომექტომია;

გ ) ცისტოსტომია;

დ ) ერდროულად ადენოქტომია და თიაქარკვეთა;

ე ) ერთდროულად თიაქარკვეთა და ცისტოსტომია.

699. თიაქარკვეთის დროს შარდის ბუშტის დაზიანება უფრო ხშირად ხდება

ა ) საზარდულის ირიბი თიაქარის დროს;

ბ ) საზარდულის ჩაჭედილი თიაქარის დროს;

*გ) საზარდულის პირდაპირი თიაქარის დროს;

დ ) საზარდულის ჩაუსწორებელი ირიბი თიაქარის დროს;

ე ) ბარძაყის თიაქარის დროს.

700. თიაქარკვეთის ან აპენდექტომიის შემდეგ შარდის შეკავებისას აუცილებელია

ა ) ცისტოსტომის დადება;

ბ ) შარდის ბუშტის კაპილარული პუნქცია;

გ ) მუდმივი კათეტერის ჩადგმა, ავადმყოფის გააქტივება;

*დ) ერთჯერადად შარდის გამოშვება კათეტერით, ავადმყოფის გააქტივება;

ე ) დეტრუზორის ფუნქციის მედიკამენტური სტიმულაცია, ავადმყოფის გააქტივება.

701. ურეთრის შესაძლო ტრავმა სავარაუდოა ყველა შემთხვევაში, გარდა

ა ) მენჯის ძვლების მოტეხილობის და ურეთრორაგიის;

ბ ) მენჯის ძვლების მოტეხილობის და შარდის შეკავების;

გ ) შორისის ტრავმის შემდგომი ჰემატომის;

დ ) მაკროჰემატურიის;

*ე) მუცლის ღრუში შემავალი ჭრილობის შემდეგ შარდის შეკავება.

702. ურეთრის ტრავმის დროს დიაგნოსტიკის ძირითადი რენტგენოლოგიური მეთოდია

ა ) ექსკრეტორული უროგრაფია;

ბ ) დაღმავალი ცისტოურეთროგრაფია;

*გ) აღმავალი ურეთროცისტოგრაფია;

დ ) პნევმოცისტოგრაფია.

703. ურეთრის ტრავმის ადრეულ გართულებებს მიეკუთვნება 1). მენჯის და შორისის შარდოვანი ინფილტრაცია; 2). ურეთრის სტრიქტურა; 3). შარდოვანი ფისტულები; 4). მენჯის და შორისის ფლებიტები; 5). სისხლდენა; 6). უროსეფსისი.

ა ) სწორია 2 და 6;

*ბ) სწორია 1 და 5;

გ ) სწორია 4 და 6;

დ ) სწორია 3 და 6;

ე ) სწორია 2 და 4.

704. ურეთრის ტრავმის შემდეგ ურეთრის სტრიქტურის დროს აღდგენითი ოპერაციის ჩატარება მიზანშეწონილია

ა ) 2 თვის შემდეგ;

ბ ) 3 თვის შემდეგ;

გ ) 4 თვის შემდეგ;

დ ) 5 თვის შემდეგ;

*ე) 6 თვის შემდეგ.

705. შარდის ბუშტის ექსტრაპერიტონული გახეთქვის ყველაზე ხშირი მიზეზია

ა ) იატროგენური ტრავმა;

*ბ) მენჯის ძვლების მოტეხილობა შეცილებით;

გ ) დარტყმა მუცელში;

დ ) სიმაღლიდან ვარდნა;

ე ) შარდის ბუშტის გადავსება.

706. შარდის ბუშტის ინტრარაპერიტონული გახეთქვის ყველაზე ხშირი მიზეზია

ა ) იატროგენული ტრავმა;

ბ ) საზარდულის ჩაჭედილი თიაქარი;

*გ) დარტყმა მუცელში გადავსებული შარდის ბუშტის პირობებში;

დ ) სიმაღლიდან ვარდნა;

ე ) შარდის ბუშტის გადავსება.

707. შარდის ბუშტის ექსტრაპერიტონული ტრავმის დამახასიათებელი სიმპტომია 1). შარდვის ცრუ მოთხოვნილება; 2). შარდვის აქტი უცვლელია; 3). მოშარდვის მცდელობისას ძლიერი ტკივილი მუცლის ქვედა მიდამოში; 4). მუცლის წინა კედლის

კუნთების დაჭიმულობა; 5). შარდვის მოთხოვნილების არ არსებობა; 6). მუცელში ტკივილის გაძლიერება ჰორიზონტალური მდგომარეობის მიღებისას.

ა ) სწორია 1,4,6;

ბ ) სწორია 3,4,5;

გ ) სწორია 2,5,6;

*დ) სწორია 1,3,4;

ე ) სწორია 1,3,6.

708. შარდის ბუშტის ტრავმის დროს პირველადი რენტგენოლოგიური გამოკვლევა მოიცავს

*ა) რეტროგრადულ ცისტოგრაფიას;

ბ ) ურეთროგრაფიას;

გ ) ექსკრეტორულ უროგრაფიას;

დ ) პნევმოცისტოგრაფიას;

ე ) მიმოხილვით უროგრაფიას.

709. შარდის ბუშტის ექსტრაპერიტონული ტრავმის მკურნალობა მოიცავს 1). მუცელზე ცივის დადებას; 2). ანტიბაქტერიულ თერაპიას; 3). მუდმივ ურეთრრალურ კათეტერს; 4). მცირე მენჯის ღრუს დრენირებას; 5). ცისტოსტომიას; 6). ლაპარატომიას.

ა ) სწორია 1,2,3;

*ბ) სწორია 4 და 5;

გ ) სწორია 5 და 6;

დ ) სწორია 1,4,5;

ე ) სწორია 2 და 3.

710. შარდის ბუშტის ინტრაპერიტონული ტრავმის დროს შარდოვანი პერიტონიტის დამახასიათებელი თავისებურებებია

ა ) მკვეთრად გამოხატული პერიტონეუმის გაღიზიანების ნიშნები;

ბ ) გულისრევა, ღებინება;

გ ) გამოხატული მეტეორიზმი;

დ ) მაღალი სიცხე;

*ე) პერიტონეუმის მოგვიანებითი გაღიზიანების ნიშნები.

711. შარდის ბუშტის და მუცლის ღრუს ორგანოების ერთდროული ტრავმის დროს ოპერაცია უნდა დაიწყოს

ა ) ურეთრაში მუდმივი კათეტერის ჩადგმით;

ბ ) ცისტოსტომიით, შემდეგ ლაპარატომიით;

*გ) ლაპარატომიით, შემდეგ ცისტოსტომიით;

დ ) ლაპარასტომიით, შემდეგ ურეთრალური კათეტერის ჩადგმით;

ე ) ურეთრალური კათეტერის ჩადგმით, ცისტოსტომიით, ლაპარატომიით.

712. არამოფუნქცირე თირკმლის ყველაზე გავრცელებული ოპერაციული მიდგომაა ნეფრექტომიის დროს

ა ) ისრაელის მეთოდით;

ბ ) კუნთთაშორისი;

გ ) პეანის მეთოდით;

დ ) არცერთი;

*ე) ფიოდოროვის მეთოდით.

713. პროსტატის ადენომის გამო შარდის მწვავე შეკავების დროს შარდის ბუშტის კათეტერიზაცია უნდა დაიწყოს

ა ) შარდსაწვეთის კათეტერით;

ბ ) ლითონის კათეტერით;

*გ) ნელატონის კათეტერით;

დ ) არცერთით;

ე ) ყველათი.

714. თირკმლის ვენის თრომბოზის ნიშნებია1). თირკმლის არეში ტკივილის თანდათანობით გაძლიერება;2). თირკმლის არეში უეცარი ძლიერი ტკივილი; 3). წელის არეში კუნთების დაჭიმულობა;4). სუბფებრილური ტემპერატურა; 5). ცხელება, შემცივნება; 6). ოლიგურია;7). ოლიგოანურია; 8). პროტეინურია, შემდგომ ჰემატურია; 9). მაკროჰემატურია^ შარდის ბუშტის ტამპონადის ჩათვლით;10). წინამორბედი სეპტიური პროცესის არსებობა, თირკმელზე ოპერაციისას.

ა ) სწორია 2,3,5,7 და 9;

ბ ) სწორია 2,3,4,6 და 8;

*გ) სწორია 1,5,7,9 და 10;

დ ) სწორია 1,3,7,9 და 10;

ე ) სწორია 1,2,5,7 და 10.

715. თირკმლის ინფარქტზე ეჭვის დროს ყველაზე მიზანშეწონილია

ა ) ულტრაბგერითი გამოკვლევა;

ბ ) ექსკრეტორული უროგრაფია;

გ ) რადიოიზოტოპური გამოკვლევა;

დ ) რეტროგრადული პიელოგრაფია;

*ე) ანგიოგრაფია.

716. თირკმლის ინფარქტზე ეჭვის დროს დიფერენციული დიაგნოსტიკა ტარდება 1). მწვავე აპენდიციტთან; 2). კუჭის წყლულის პერფორაციისთან; 3). მწვავე პანკრეატიტთან; 4). მწვავე ქოლეცისტიტთან; 5). კოპროსტაზთან; 6). საშვილოსნოს გარე ორსულობასთან.

ა ) სწორია 1,2 და 3;

*ბ) სწორია 2,3 და 4;

გ ) სწორია 3,4 და 5;

დ ) სწორია 4,5 და 6;

ე ) სწორია 2,4 და 6.

717. თირკმელ-ნაწლავური ფისტულის დროს ნეფრექტომიის აბსოლუტური ჩვენებაა

ა ) თირკმელ-კენჭოვანი დავადება;

*ბ) არამოფუნქციე თირკმელი;

გ ) პარანაწლავური ანთებითი პროცესი;

დ ) რეტროპერიტონეალური სიმსივნე;

ე ) კანის შარდოვანი ფისტულა.

718. თირკმლის და მუცლის ღრუს ორგანოების კომბინირებული ტრავმის დროს ნეფრექტომიის ჩვენება არის (მეორე თირკმლის არსებობისას)

ა ) დიდი რეტროპერიტონეალური ჰემატომა;

ბ ) თირკმლის ქვედა პოლუსის გახეთქვა;

*გ) თირკმლის გაჭეჭყვა;

დ ) თირკმლის მენჯის გასკდომა;

ე ) სუბკაფსულარული ჰემატომა.

719. შარდსაწვეთის და ნაწლავების ერთდროულად დანით დაზიანების და დიდი რეტროპერიტონეალური უროჰემატომის დროს შარდის გადაყვანა ხორციელდება

ა ) შარდსაწვეთის კათეტერიზაციით;

ბ ) ურეთროსტომიით;

*გ) ნეფროსტომით, რეტროპერიტონეალური სივრცის დრენირებით;

დ ) პიელოსტომიით;

720. ურეთრის, ნაწლავების კომბინირებული ტრავმის და შორისის ღია ინფიცირებული ჭრილობის დროს ოპერაცია გულისხმობს

ა ) ცისტოსტომიას;

ბ ) ხელოვნურ ანუსს;

გ ) შორისის დრენირებას;

დ ) არცერთს;

*ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

721. პარადოქსული იშურიის დროს:

ა ) ავადმყოფს არ აქვს უნარი მოშარდოს დამოუკიდებლად;

ბ ) შარდი ქრონიკულადაა შეკავებული;

*გ) ადგილი აქვს შარდის შეკავებასაც და შეუკავლბასაც;

დ ) ავადმყოფი შარდავს ხშირად, ზოგჯერ წვეთობით.

722. თირკმლების ჭვალი არის სიმპტომოკომპლექსი, რომელიც ყველაზე ხშირად გვხვდება:

ა ) რენული ჰიპერტენზიის დროს;

*ბ) თირკმლის და შარდასწვეთის კენჭის დროს;

გ ) თირკმლის პოლიკისტოზის დროს;

დ ) თირკმლს აპლაზიის დროს.

723. ავადმყოფი თირკმლის ჭვალის დროს:

ა ) წევს ზურგზე გაუნძრევლად;

*ბ) განუწყვეტლივ იცვლის მდებარეობას;

გ ) წევს რომელიმე გვერდზე;

დ ) ამორჩევით უჭირავს ვერტიკალური მდებარეობა.

724. ექსკრეტორული უროგრაფია უპირველესად ყოვლისა მიზნად ისახავს:

*ა) თირკმლის მორფო-ფუნქციური მდგომარეობის დადგენას;

ბ ) შადის ბუშტის დივერტიკულის დადგენას ;

გ ) შარდბუშტ-შარდსაწვეთის რეფლუქსის დადგენას;

დ ) შარდის ბუშტი უცხო სხეულის არსების დადგენას.

725. ფიმოზი ეწოდება:

*ა) ჩუჩის შევიწროებას;

ბ ) შარდსადენი მილის გარეთა ხვრელის შევიწროებას;

გ ) ასოს თავის მოკლე ლაგამს;

დ ) ასოს თავის და ჩუჩის შიგა ფურცლის ანთებას.

726. თირკმლის დახურული ტრავმული დაზიანებისათვის დამახასიათებელია:

ა ) ურეთრორაგია;

ბ ) სხეულის ტემპერატურის მომატება შემცივნებით;

გ ) გულისრევა და პირღებინება;

დ ) ნიქტურია;

*ე) ჰემატურია.

727. პოლაკიურია ეწოდება:

ა ) დიურეზის მომატებას დღეღამის განმავლობაში;

*ბ) გახშირებულ შარდვას დღისით და ღამით;

გ ) შარდვის გაძნელებას;

დ ) წყვეტილ შარდვას.

728. შარდის ბუშტის კათეტერიზაციისათვის წინააღმდეგნაჩვენებია:

*ა) მწვავე ურეთრიტი, პროსტატიტი და ეპიდიდიმიტი;

ბ ) ქრონიკული პროსტატიტი;

გ ) შარდის ბუშტის ინტრაპერიტონული დაზიანება;

დ ) არც ერთი ჩამოთვლილი;

ე ) ყველა ჩამოთვლილი.

ჩირქოვანი ქირურგია

729. ჩირქმბადი მიკროფლორის შეჭრა იწვევს ქსოვილის მხრიდან რეაქციას, რომელიც გამოიხატება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა

ა ) არტერიული ჰიპერემიისა;

ბ ) ვენური სტაზისა;

გ ) ტკივილის გაჩენისა;

დ ) ლოკალურად ტემპერატურის მომატებისა;

*ე) მგრძნობელობის დაკარგვისა.

730. ფურუნკულის გამომწვევი, ყველაზე ხშირად არის

ა ) სტრეპტოკოკი;

*ბ) სტაფილოკოკი;

გ ) გონოკოკი;

დ ) ლურჯ-მწვანე ჩირქის ჩხირი;

ე ) პროტეუსი.

731. კისრის კარბუნკულის დროს ნაჩვენებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

*ა) იმუნოთერაპიისა;

ბ ) ანტიბიოტიკებისა კუნთებში;

გ ) სულფანილამიდებისა ენტერალურად მისაღებად;

დ ) ოპერაციული მკურნალობისა;

ე ) ულტრაიისფერი დასხივებისა.

732. ჰიდრადენიტის გამომწვევი მიზეზი ყველაზე ხშირად არის

ა ) სტრეპტოკოკი;

ბ ) პროტეუსი;

*გ) სტაფილოკოკი;

დ ) ლურჯ-მწვანე ჩირქის ჩხირი;

ე ) ნაწლავის ჩხირი.

733. ჰიდრადენიტის ყველაზე ხშირი ლოკალიზაციაა

*ა) იღლიის ფოსო;

ბ ) გენიტალური და პერიანალური მიდამო;

გ ) ჭიპის მიდამო;

დ ) დუნდულოს ნაკეცის მიდამო;

ე ) არცერთი.

734. აბსცესი ინფილტრატისგან განსხვავდება

ა ) ტკივილის არსებობით;

ბ ) ჰიპერთერმიით;

*გ) ფლუქტუაციით;

დ ) კანის ჰიპერემიით;

ე ) ლეიკოციტოზით, ლეიკოციტური ფორმულის მარცხნივ გადახრით.

735. მწვავე მასტიტის საწყის სეროზულ სტადიაში არ გამოიყენება

*ა) გაკვეთა;

ბ ) რძის შეგუბების პრევენცია;

გ ) ანტიბაქტერიული თერაპია;

დ ) ულტრაბგერითი თერაპია;

ე ) რეტრომამარული ნოვოკაინის ბლოკადა, ანტიბიოტიკი.

736. განასხვავებენ პანარიციუმის ყველა ჩამოთვლილ სახეს, გარდა

ა ) კანის;

ბ ) კანქვეშა;

გ ) მყესის;

დ ) ძვლის;

*ე) ხელის გულის.

737. მარცხენა მტევნის მე-3 თითის კანქვეშა პანარიციუმის გართულება შეიძლება იყოს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) მყესის პანარიციუმისა;

ბ ) ძვლის პანარიციუმისა;

გ ) სახსრის პანარიციუმისა;

დ ) მტევნის ფლეგმონისა;

*ე) წინამხრის ფლეგმონისა.

738. ნეკის მე-2 ფალანგის კანქვეშა პანარიციუმის დროს არსებობს საშიშროება, რომ განვითარდეს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ტენდოვაგინიტისა;

ბ ) თითის მომხრელი მყესის ნეკროზისა;

გ ) წინამხრის ფლეგმონისა;

*დ) ფილტვის სისხლძარღვების ცხიმოვანი ემბოლიისა.

739. პარაპროქტიტის ეტიოლოგიაში დამახასიათებელია ინფექციის შეჭრა პარარექტალურ ქსოვილში ყველა ჩამოთვლილი გზით, გარდა

ა ) უკანა ტანის ნაპრალისა;

ბ ) ანთებითი ჰემოროიდული კვანძებისა;

*გ) სწორი ნაწლავის დაუზიანებელი ლორწოვანისა;

დ ) სწორი ნაწლავის დაზიანებული ლორწოვანისა;

ე ) უკანა ტანის მიდამოში არსებული ნაკაწრებისა.

740. იშიო-რექტალურ აბსცესებს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) მოპულსირე ტკივილისა;

ბ ) მაღალი ტემპერატურისა;

*გ) სწორი ნაწლავიდან სისხლიანი გამონადენისა;

დ ) შემცივნებისა;

ე ) შორისის მიდამოში კანის შეშუპების და ჰიპერემიისა.

741. მწვავე ჩირქოვანი პარაპროქტიტის მკურნალობისათვის ნაჩვენებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) თხიერი დიეტისა;

ბ ) ოპიუმის ნაყენისა;

გ ) ანტიბიოტიკოთერაპიისა;

*დ) სალიცილის მჟავას კრისტალების ადგილობრივი გამოყენებისა;

ე ) ჩირქგროვის გახსნისა.

742. ჩირქოვანი ართრიტის განსაკუთრებით მძიმე ფორმებს იწვევს

ა ) სტაფილოკოკი;

ბ ) პნევმოკოკი;

გ ) პროტეუსი;

დ ) ლურჯ-მწვანე ჩირქის ჩხირი;

*ე) ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი.

743. ფურუნკულის მკურნალობისას ანთების პირველ ფაზაში გამოიყენება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) მიმდებარე კანის 70%-ანი სპირტით დამუშავებისა;

ბ ) უმს დენებით ფიზიოთერაპიისა;

*გ) ანთებითი კერის გახსნისა;

დ ) მაღალკალორიული კვებისა;

ე ) იმუნომაკორეგირებელი მკურნალობისა.

744. ძვლის პანარიციუმის დროს ძვლის დესტრუქცია რენტგენოლოგიურად ვლინდება დაახლოებით:

ა ) ანთების გამოვლინებისთანავე;

ბ ) ერთი თვის შემდეგ;

გ ) მე-3 - 5 დღეს;

*დ) მე -14-15 დღეს;

ე ) მე-18-21 დღეს.

745. ბადისებრი ლიმფანგიიტი განსხვავდება წითელი ქარისაგან

ა ) კანის ყველა შრის დაზიანებით;

ბ ) ძირითადად ლორწოვანის დაზიანებით;

*გ) ინფექციის ლოკალიზაციით კანის დვრილოვან შრეში;

დ ) კანის ჰიპერემიის არარსებობით;

ე ) სხეულის ტემპერატურის მომატების არარსებობით.

746. მტევნის მე-4 თითის ჩირქოვანი ტენდოვაგინიტისთვის არ არის დამახასიათებელი

ა ) ძლიერი მტკივნეულობა ხელის გულის ზედაპირზე;

ბ ) ტემპერატურის მომატება;

გ ) მტევნის ზურგის შეშუპება;

*დ) მტკივნეულობა სხივის ძვლის სადგისისებური მორჩის მიდამოში;

ე ) მცირედ მოხრილ მდგომარეობაში თითების ფიქსირებული მდგომარეობა.

747. ხელის გულის აპონევროზზედა ფლეგმონას ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ხელის ზურგის მცირედ შეშუპებისა;

ბ ) პალპაციის დროს ხელის გულის მტკივნეულობა;

*გ) ფლუქტუაციისა;

დ ) შუა თითების მოძრაობის მკვეთრი შეზღუდვისა.

748. ჩირქოვანი პაროტიტის ოპერაციული მკურნალობის გართულებებს მიეკუთვნება

ა ) ფისტულის ჩამოყალიბება;

ბ ) კისრის ფლეგმონის ჩამოყალიბება;

გ ) ქვედა ყბის ოსტეომიელიტის განვითარება;

*დ) სახის ნერვის ტოტების პარეზი;

ე ) სამწვერა ნერვის ტოტების პარეზი.

749. მწვავე ჩირქოვანი მედიასტინიტის დიაგნოზის დადგენისას უნდა შესრულდეს

ა ) მასიური ანტიბიოტიკოთერაპია;

ბ ) იმუნოთერაპია;

გ ) დეზინტოქსიკაციური თერაპია;

დ ) ქირურგიული მკურნალობა;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი.

750. პიროგოვის სივრცის ჩირქგროვის გახსნისას განაკვეთის სიღრმე ვრცელდება

ა ) კანქვეშა ქსოვილამდე;

ბ ) წინამხრის ზედაპირულ ფასციამდე;

გ ) კვადრატულ პრონატორამდე;

*დ) თითების ზედაპირულ მომხრელამდე;

ე ) თითების ღრმა მომხრელამდე.

751. ზემო ტუჩის კარბუნკულის დამახასიათებელი გართულებაა ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

ა ) სეფსისისა;

ბ ) ტვინის სინუსების თრომბოზისა;

*გ) ზედა ყბის ოსტეომიელიტისა;

დ ) მენინგიტისა;

ე ) ფილტვების სტაფილოკოკური დესტრუქციისა.

752. ქვედა კიდურის მორეციდივე წითელი ქარის ყველაზე ხშირი გართულება

ა ) ოსტეომიელიტი;

ბ ) თრომბოფლებიტი;

გ ) პერიოსტიტი;

*დ) ლიმფოსტაზი;

ე ) სეფსისი.

753. არაკლოსტრიდიული ანაერობული ინფექციის სამკურნალოდ ეფექტურია ყველა ჩამოთვლილი პრეპარატი გარდა:

ა ) კლაფორანისა და ცეფობიდისა;

ბ ) მეტროჯილისა და კლინდამიცინისა;

გ ) ტიენემისა და მერონემისა;

*დ) გენტამიცინისა და ციფროფლოქსაცინისა;

ე ) აზლოცილინისა და მეზლოცილინისა.

754. ჭრილობების ქირურგიულ დამუშავებას ეწოდება ადრეული, თუ იგი ჩატარდა ტრავმის მიღებიდან

*ა) პირველ 24 საათში;

ბ ) 48 საათის შემდეგ;

გ ) 72 საათამდე;

დ ) 72 მეტი საათის შემდეგ.

755. ინფიცირებული ჭრილობის ქირურგიულ დამუშავებას ეწოდება გადავადებული თუ იგი ტარდება ტრავმის მიღებიდან

ა ) 6 საათის შემდეგ;

ბ ) 18 საათამდე;

გ ) 18-24 საათში;

*დ) 24-48 საათში;

ე ) 48 საათის შემდეგ.

756. ინფიცირებული ჭრილობის ქირურგიულ დამუშავებას ეწოდება მოგვიანებითი, თუ იგი ჩატარდა ჭრილობის მიღებიდან

ა ) 24 საათის შემდეგ;

ბ ) 24-36 საათის შემდეგ;

გ ) 36-48 საათის შემდეგ;

*დ) 48-72 საათის შემდეგ;

ე ) 72 საათის შემდეგ.

757. ჩირქოვანი ჭრილობის პირველ ფაზაში მიზანშეწონილია გამოვიყენოთ ყველა ჩამოთვლილი საშუალება, გარდა:

ა ) პროტეოლიზური ფერმენტისა;

ბ ) ულტრამაღალი სიხშირის კავიტაციისა;

გ ) ულტრაიისფერი დასხივებისა;

*დ) ცხიმოვან ფუძეზე დამზადებული მალამოებისა;

ე ) წყალხსნად ფუძეზე დამზადებული მალამოებისა.

758. ჭრილობის პროცესის ფაზურ მიმდინარეობას "სუფთა" და "ჩირქოვანი" ჭრილობის შემთხვევაში

ა ) აქვს თვისობრივი სხვაობა;

*ბ) აქვს რაოდენობრივი სხვაობა;

გ ) ორივე;

დ ) არცერთი .

759. ჩირქოვანი ჭრილობის ქირურგიული დამუშავების შემდეგ შეხორცების პროცესი ყველაზე ოპტიმალურია:

ა ) პირველადი ნაკერების დადებისას;

*ბ) მეორადი ნაკერების დადებისას;

გ ) მნიშვნელოვანი განსხვავება არ არის.

760. გაკერილ ჩირქოვან ჭრილობაში გართულებების განვითარება უფრო სავარაუდოა

*ა) შეხორცების პირველ ფაზაში;

ბ ) შეხორცების მეორე ფაზაში;

გ ) შეხორცების მესამე ფაზაში;

დ ) ჩამოთვლილთაგან ნებისმიერში.

761. ჭრილობის შეხორცება მეორადი დაჭიმვით არის შეხორცება

ა ) დაჩირქებით;

ბ ) გრანულაციით;

გ ) ფუფხის ქვეშ;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი.

762. მეორადი დაჭიმვით შეხორცებისას ჭრილობის კიდეების ეპითელიზაცია იწყება შეხორცების

ა ) პირველ ფაზაში;

ბ ) მეორე ფაზაში;

*გ) მესამე ფაზაში.

763. ჭრილობის მეორადი დაჭიმვით შეხორცებისას მეორე ფაზაში მიზანშეწონილია

ა ) ანთების საწინააღმდეგო მკურნალობა;

ბ ) გრანულაციის ზრდის სტიმულირება;

გ ) ჭრილობის გასუფთავების პროცესების სტიმულირება;

*დ) ჭრილობისათვის სიმშვიდის უზრუნველყოფა და ჭრილობის კიდეების მიახლოვება;

ე ) ჭრილობის ზედაპირის კანის პლასტიკა.

764. ჰოსპიტალური ინფექციის უხშირესი გამომწვევია

ა ) სტაფილოკოკი;

*ბ) გრამუარყოფითი ფლორა და სტაფილოკოკი;

გ ) ანაერობული მიკროორგანიზმები;

დ ) სტრეპტოკოკი.

765. პროფილაქტიკური მიზნით ანტიბიოტიკების ხანგრძლივად გამოყენება გავლენას ახდენს ავადმყოფების რიცხვზე, რომლებსაც აქვთ ჰოსპიტალური ინფექცია

ა ) მნიშვნელოვნად ამცირებს ჰოსპიტალური ინფექციის საფრთხეს;

ბ ) უმნიშვნელოდ ამცირებს ამ საფრთხეს;

*გ) არ ამცირებს.

766. ანტიბიოტიკების ხანგრძლივი გამოყენების არასასურველი შედეგები შეიძლება აიხსნას

ა ) ორგანიზმის დასუსტებით;

*ბ) ანტიბიოტიკების მიმართ მდგრადი ფლორის წარმოქმნით;

გ ) ერთიც და მეორეც.

767. სტეროიდული ჰორმონების გამოყენება

*ა) ხელს უწყობს ჰოსპიტალური ინფექციის განვითარებას;

ბ ) ამცირებს ჰოსპიტალური ინფექციის განვითარებას;

გ ) არ ახდენს გავლენა ჰოსპიტალური ინფექციის განვითარებაზე;

დ ) კანონზომიერება არ აღინიშნება.

768. შაქრიანი დიაბეტის დროს ჭრილობის შეხორცებითი პროცესის ნორმალიზაციას ხელს უწყობს

ა ) ანტიბიოტიკების გამოყენება;

ბ ) ადრეული ადგომა;

გ ) სისხლძარღვთა გამაფართოებელი პრეპარატები;

*დ) რაციონალური ანტიდიაბეტური თერაპია.

769. ჩირქოვანი გართულებები უფრო ხშირად ვითარდება გულმკერდის ორგანოებთან შემდეგი მიდგომის დროს

ა ) მე-3 ნეკნთაშუა სივრცე;

ბ ) მე-8 ნეკნთაშუა სივრცე;

*გ) სტერნოტომია;

დ ) მკაფიო დამოკიდებულება არ აღინიშნება.

770. ოპერაციის შემდგომ პერიოდში ჰოსპიტალური ინფექციის უფრო ხშირი გამოვლინებაა

ა ) ცუდი მადა;

ბ ) ჰიპოტონია;

*გ) ჭრილობის დაჩირქება;

დ ) ყველა ჩამოთვლილი.

771. ჭრილობა გვიან წარმოქმნილი, სუსტი, მკრთალი, ადვილად დაზიანებადი გრანულაციებით დამახასიათებელია

*ა) ლურჯ-მწვანე ჩირქის ჩხირით ინფიცირების დროს;

ბ ) სტაფილოკოკური ინფექციის დროს;

გ ) ორივე;

დ ) არცერთი.

772. ავადმყოფს შაქრიანი დიაბეტით, რომელიც იღებს ინსულინს, ჩირქოვანი ჭრილობის მკურნალობისას

*ა) ნაჩვენებია დაენიშნოს პროტეოლიზური ფერმენტები (ტრიფსინი, ქიმოტრიფსინი);

ბ ) არაა ნაჩვენები ფერმენტების გამოყენება;

გ ) ფერმენტის გამოყენების საკითხი წყდება ინდივიდუალურად.

773. ჭრილობაზე მეორადი ნაკერები შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულს შეიძლება დაედოს ყველა ჩამოთვლილის გათვალისწინებით, გარდა

ა ) შაქრიანი დიაბეტის სიმძიმისა;

ბ ) გრანულაციის ხასიათისა;

*გ) ავადმყოფის წოლითი რეჟიმისა;

დ ) ჭრილობაში მიკროფლორის არსებობისა.

774. ჰოსპიტალური ინფექციის პროფილაქტიკის ღონისძიებათა კომპლექსი მოიცავს

ა ) ზემოქმედებას ავადმყოფზე, როგორც ეგზოგენური ინფექციის წყაროზე;

ბ ) ავადმყოფის ნივთებზე ზემოქმედებას (ეგზოგენური ინფექციის წყარო);

გ ) ატრავმული ოპერაცია;

*დ) ყველა ჩამოთვლილი.

775. ჩირქოვანი ართრიტის დროს ართროტომიას (ოპერაციას) ატარებენ

ა ) ძვლების სასახსრე ბოლოების ძლიერი დესტრუქციის დროს;

*ბ) სახსრის მრავალჯერადი განმეორებითი პუნქციების დროს, რაც არ იძლევა მდგრად ეფექტს;

გ ) სახსრის ღრუში ჩირქის არსებობისას;

დ ) სახსრის იოგოვანი აპარატის დესტრუქციის დროს;

ე ) ძლიერ გამოხატული ტკივილის სინდრომის დროს.

776. მწვავე ჩირქოვანი ართრიტის მკურნალობისას გამოიყენება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ანტიბაქტერიული თერაპიისა;

ბ ) სახსრის განმეორებითი პუნქციებისა;

*გ) ჰემოტრანსფუზიისა;

დ ) ოქსიბაროთერაპიისა.

777. სახსრების ტუბერკულოზის დამახასიათებელი ადგილობრივი სიმპტომებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ტკივილისა;

ბ ) სახსრის ფუნქციის დარღვევისა;

გ ) სახსრის დეფორომაციასა;

*დ) კანის გამოხატული ჰიპერემიისა;

ე ) კიდურების პროგრესირებადი კუნთოვანი ატროფიისა.

778. ტეტანუსი არის დაავადება, რომელიც ჩვეულებრივ არ იწყება

ა ) თავის ტკივილით;

ბ ) გაღიზიანებადობით;

გ ) პროფუზული ოფლიანობით;

*დ) კლონური კრუნჩხვებით;

ე ) ჭრილობის არეში ტკივილით.

779. ტეტანუსის მკაფიოდ გამოხატული სურათი მოიცავს ყველა ჩამოთვლილ სიმპტომს, გარდა

ა ) კანისა და კიდურების კუნთების გავრცობილ კრუნჩხვებისა;

ბ ) სხეულის ტემპერატურის 42 გრადუსამდე მომატებისა;

*გ) უგონო მდგომარეობისა;

დ ) მკვეთრად გამოხატული ტაქიკარდიისა;

ე ) შარდვის შეკავებისა.

780. ტეტანუსის მწვავე ფაზის ძირითადი კლინიკური სიმპტომებია (სწორია ყველა ერთის გარდა)

ა ) ინტოქსიკაციასთან დაკავშირებით ავადმყოფის მძიმე ზოგადი მდგომარეობა;

ბ ) სარდონიული ღიმილი;

გ ) განივზოლიანი კუნთების მკვეთრი აგზნებადობა;

*დ) დაზიანების ადგილის ქვემოთ კუნთების დუნე დამბლა ტეტანუსის ტოქსინის ნერვულ ქსოვილზე შერჩევითი მოქმედების გამო;

ე ) შარდის შეკავება.

781. ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის ადრეულ სტადიაში ნაჩვენებია ყველა ჩამოთვლილი ღონისძიება, გარდა

*ა) სასწრაფო ოპერაციისა;

ბ ) ანტიბიოტიკების შეყვანისა;

გ ) დეზინტოქსიკაციური თერაპიისა;

დ ) ვიტამინების შეყვანისა;

ე ) დაზიანებული უბნისთვის ფუნქციური სიმშვიდის შექმნისა.

782. მწვავე ჩირქოვანი ოსტეომიელიტის დროს ნაჩვენებია ყველა ჩამოთვლილი ოპერაციული ჩარევა გარდა

ა ) ფლეგმონის გახსნისა;

ბ ) ძვლისსაზრდელის გაკვეთისა;

გ ) ძვლისტვინის ღრუს ტრეპანაციისა;

დ ) სექვესტრექტომიისა;

*ე) ძვალ-პლასტიკური ამპუტაციისა.

783. უფრო ხშირად ჰემატოგენური ოსტეომიელიტი ლოკალიზდება

ა ) მხრის ძვალში;

ბ ) წინამხრის ძვალში;

*გ) ბარძაყის და დიდი წვივის ძვალში;

დ ) თავის ქალას ძვლებში;

ე ) მკერდის ძვალში.

784. ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის განვითარების ხელშემწყობ ფაქტორებს მიეკუთვნება

ა ) ძვლის ტრავმა;

ბ ) ზოგადი და ადგილობრივი გაციება;

გ ) გადატანილი ინფექციები;

*დ) ჩირქოვან-ანთებითი პროცესების არსებობა;

ე ) ავიტამინოზი.

785. იმ შემთხვევაში, როცა ექსუდატი ძვალში არ იქცევა ჩირქად და ანთებითი პროცესი ჩერდება ადრეულ სეროზულ სტადიაში შესაძლოა განვითარდეს

ა ) ბროდის აბსცესი;

ბ ) ილიეს ოსტეომიელიტი;

*გ) გარის ოსტეომიელიტი;

დ ) ყველა ჩამოთვლილი ფორმა.

786. მწვავე ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის უმნიშვნელოვანესი სიმპტომებია (სწორია ყველა ერთის გარდა)

ა ) ჰიპერთერმია 39 გრამუსამდე;

ბ ) ლეიკოციტოზი;

*გ) თავის ტკივილი;

დ ) კიდურების ფუნქციის დარღვევა;

ე ) ძლიერი ტკივილი დაზიანებულ კიდურიში.

787. მწვავე ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის დროს ანთების პირველადი კერა უფრო ხშირად ლოკალიზდება

ა ) ეპიფიზში;

*ბ) მეტაფიზში;

გ ) დიაფიზში;

დ ) ძვლის ყველა ნაწილში.

788. მწვავე ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის დროს დამახასიათებელი ლაბორატორიული ცვლილებებია

ა ) ლეიკოციტოზი;

ბ ) ლიმფოციტოზი;

გ ) ნეიტროფილია;

დ ) მონოციტოზი;

*ე) ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილია.

ვ ) არც ერთი.

789. მწვავე ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის დროს დამახასიათებელი ლაბორატორიული ცვლილებებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ანემიისა;

ბ ) ლეიკოციტოზისა;

გ ) აზოტემიისა;

*დ) ნეიტროფილოზისა;

ე ) ჰიპოალბუმინემიისა.

790. მწვავე ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის დროს ადრეული რენტგენოლოგიური ნიშნები სუბეპიფიზურ არეში ხაზოვანი ნათელი არეების სახით ვლინდება დაავადების დაწყებიდან

*ა) 5-6-ე დღეს;

ბ ) 7-10-ე დღეს;

გ ) 11-14-ე დღეს;

დ ) 5-18-ე დღეს;

ე ) უფრო მოგვიანებით.

791. მწვავე ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის დროს რენტგენოლოგიური გამოვლინებები ძვლის ოსტეოპოროზის სახით ჩნდება დაავადების დაწყებიდან

ა ) 5-7 დღის შემდეგ;

ბ ) 8-12 დღის შემდეგ;

*გ) 2-3 კვირის შემდეგ;

დ ) 4-5 კვრის შემდეგ;

ე ) 6-7 კვირის შემდეგ.

792. მწვავე ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის დროს ძვლისსაზრდელას ქვეშ აბსცესის ჩამოყალიბებისას ნაჩვენებია შემდეგი ოპერაციული მკურნალობა

ა ) აბსცესის ძვლისსაზრდელას ქვეშ პუნქცია და გამოსარეცხი დრენაჟების ჩადგმა;

ბ ) ძვლისსაზრდელას ქვეშა აბსცესის გახსნა და ჭრილობის დრენირება;

*გ) ძვლისსაზრდელას ქვეშა აბსცესის გახსნა, ანტიბიოტიკების შეყვანა ძვალში, ოსტეოტომია, გამოსარეცხი დრენაჟების ჩადგმა.

793. მწვავე ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის დროს კანქვეშა ფლეგმონის ჩამოყალიბებისას ნაჩვენებია

ა ) ფლეგმონის გახსნა და დრენირება;

ბ ) ფლეგმონის გახსნა, ოსტეოტომია, ძვლოვანი ღრუების და კუნთთაშორისი სივრცეების დრენირება;

გ ) ფლეგმონის გახსნა, ოსტეოტომია, ჭრილობის ტამპონირება;

*დ) ფლეგმონის გახსნა, ოსტეოტომია, ჭრილობის დრენირება, ანტიბიოტიკების ძვალში შეყვანა.

794. მწვავე ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის დროს შესაძლოა ყველა ჩამოთვლილი გართულება, გარდა

ა ) ძვლების პათოლოგიური მოტეხილობისა;

ბ ) სეფსისისა;

გ ) კუნთთაშორისი ფლეგმონებისა;

დ ) ჩირქოვანი ართრიტისა;

*ე) სახსარში ამოვარდნილობისა.

795. მწვავე ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის განვითარების ხელშემწყობი ფაქტორებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

*ა) ძვლების მოტეხილობისა;

ბ ) კიდურების დაჟეჟილობისა;

გ ) კიდურების ლოკალური გაციებისა;

დ ) ადრე გადატანილი ინფექციისა.

796. მწვავე ჰემატოგენური ოსტეომიელიტი ეს პრობლემაა

*ა) ბავშვთა და მოზარდთა ასაკის;

ბ ) მოზრდილი შრომისუნარიანი ასაკის;

გ ) ხანდაზმული ასაკის;

დ ) ყველა ასაკოვანი ჯგუფის.

797. მწვავე ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის გამოსავალია მისი გადასვლა ქრონიკულ სტადიაში, რაც გამოვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა

ა ) კიდურის დეფორმაციისა;

ბ ) ფისტულის ჩამოყალიბებისა;

გ ) სეკვესტრის ჩამოყალიბებისა;

*დ) კიდურის ვენების ვარიკოზული გაგანიერების და სისხლძარღვთა ენდარტერიიტისა

798. ქრონიკული ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის მკურნალობა გულისხმობს

ა ) ანტიბიოტიკების შეყვანას;

*ბ) ოპერაციულ მკურნალობას;

გ ) ზოგად გამამაგრებელ მკურნალობას;

დ ) ფისტულაში მასკლეროზებელი პრეპარატების შეყვანას;

ე ) რენტგენოთერაპიას.

799. ქრონიკული ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის ქირურგიული მკურნალობის დროს უპირატესობა უნდა მიენიჭოს

ა ) ფისტულის არხის გამოფხეკას;

ბ ) ოსტეოტომიას და ძვლის ღრუს დრენირებას;

გ ) ოსტეოტომიას სეკვესტრის მოცილებით და ცხიმოვანი ქსოვილით ტამპონადას;

*დ) ფართე ოსტეოტომიას სეკვესტრის მოცილებით, ღრუს ტამპონადას კუნთოვანი ლოსკუტით ფეხზე და აუტოოსტეოპლასტიკას.

800. ქრონიკული ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის დიაგნოსტიკისათვის გამოიყენება ყველა ჩამოთვლილი კვლევის მეთოდი გარდა

*ა) ლიმფოგრაფიის და ანგიოგრაფიისა;

ბ ) კონტრასტული ფისტულოგრაფიისა;

გ ) ძვლის ტომოგრაფიისა;

დ ) ულტრაბგერითი გამოკვლევისა.

801. ქრონიკული ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის დროს ძვლის დაზიანების ზონის დასადგენად ყველაზე ზუსტი მეთოდია

ა ) მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია;

ბ ) კონტრასტული ფისტულოგრაფია;

გ ) ულტრაბგერითი გამოკვლევა;

*დ) ძვლის ტომოგრაფია და კომპიუტერული ტომოგრაფია.

802. პირველად ქრონიკულ ოსტეომიელიტს მიეკუთვნება

ა ) ბროდის აბსცესი;

ბ ) გარეს მასკლეროზებელი ოსტეომიელიტი;

გ ) ოლიე-პონსეს ალბუმინოზური ოსტეომიელიტი;

დ ) ტიფის შემდგომი ოსტეომიელიტი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი სახეობა.

803. სეპტიკოპიემიის სეპტიცემიისგან განმასხვავებელი კრიტერიუმია

ა ) ბაქტერიემია;

ბ ) ორგანიზმის იმუნოლოგიური რეაქტიულობის დაქვეითება;

გ ) ჩირქოვან-რეზორბციული ცხელება;

დ ) ტოქსინემია;

*ე) მეტასტაზური ჩირქგროვების არსებობა.

804. სეფსისის დროს ანტიბიოტიკების შეყვანის ყველაზე რაციონალური გზაა

ა ) პერორალური;

ბ ) ინტრამუსკულარული და ინტრავენური;

*გ) ინტრავენური და ენდოლიმფური;

დ ) ძვალშიდა და ინტრამუსკულარული;

ე ) ენდოლიმფური.

805. სეფსისის დროს ანტიბაქტერიული თერაპიის დაწყება საჭიროა

ა ) სისხლის დადებითი ნათესის დროს;

ბ ) ანტიბიოტიკოგრამის მიღების შემდეგ;

გ ) პირველადი კერის ან მეტასტაზური ჩირქგროვების აღმოჩენისას;

*დ) დიაგნოზის დადგენის მომენტიდან;

ე ) პირველადი კერის არაადექვატური გახსნის დროს.

806. სეფსისის მკურნალობისათვის პრეპარატის საბოლოო შერჩევა ხდება გამომწვევის სახის და ანტიბიოტიკებისადმი მისი მგრძნობელობის მიხედვით, რაც მიიღება

ა ) პირველადი კერის შიგთავსიდან;

*ბ) სისხლის დათესვისას;

გ ) შარდის დათესვისას;

დ ) მეტასტაზური ჩირქგროვების ჩირქიდან;

ე ) ნახველის დათესვისას.

807. სტაფილოკოკური სეფსისის ბენზილპენიცილინით მკურნალობის არამიზანშეწონილობა განპირობებულია

ა ) ორგანიზმიდან პრეპარატის სწრაფი ელიმინაციით;

ბ ) მკურნალობის პროცესში გამომწვევის თვისებების შეცვლით;

*გ) სტაფილოკოკების პენიცილინაზამაპროდუცირებელი შტამების პრევალირებით;

დ ) პრეპარატის მაღალი ტოქსიურობით;

ე ) ენდოტოქსიური შოკის განვითარების შესაძლებლობით.

808. სტაფილოკოკური სეფსისის დროს აქტიური იმუნიზაცია უნდა ჩატარდეს

ა ) ანტისტაფილოკოკური ბაქტერიოფაგით;

*ბ) ნატიური და ადსორბირებული სტაფილოკოკური ანატოქსინით;

გ ) ანტისტაფილოკოკური პლაზმით;

დ ) ანტისტაფილოკოკური იმუნოგლობულინით;

ე ) ყველა ჩამოთვლილით.

809. სეფსისის დროს პირველადი კერის მიმართ სწორია შემდეგი ტაქტიკა

ა ) ჩირქგროვის გახსნა უნდა ჩატარდეს მხოლოდ კონსერვატული ღონისძიებების უშედეგობის გამო;

ბ ) პუნქციური მკურნალობა;

გ ) ჩირქგროვის გახსნა მინიმალური განაკვეთით და დრენირება;

*დ) ჩირქგროვის ფართედ გახსნა, ჩირქოვან-ნეკროზული ქსოვილების ამოკვეთით, ჭრილობის პირველადი ყრუ ნაკერი ასპირაციულ-გამომრეცხავი დრენირებით ან ჭრილობის ღიად მკურნალობა.

810. სეფსისის დროს სისხლდენის (ჰემორაგიული დიათეზის) ნიშნების გაჩენისას საჭიროა გამოვიყენოთ

ა ) ასკორბინის მჟავას დიდი დოზები;

*ბ) გორდოქსი და ეპსილონ ამინოკაპრონის მჟავა;

გ ) ფიბრინოლიზინი;

დ ) ასპირინი.

811. სეფსისის კლინიკური კლასიფიკაცია მოიცავს ყველა ჩამოთვლილ ფორმას, გარდა

*ა) პოსტოპერაციულისა;

ბ ) მორეციდივესი;

გ ) ქრონიკულისა;

დ ) მწვავესი;

ე ) ელვისებურისა.

812. სეფსისის სამკურნალო ღონისძიებებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ჩირქოვანი კერის გახსნისა;

*ბ) სითხის მიღების შეზღუდვისა;

გ ) ანტიბიოტიკების ინტრამუსკულარული შეყვანისა;

დ ) სისხლის გადასხმისა;

ე ) ვიტამინის შეყვანისა.

813. სპლენექტომიის შემდეგ განვითარებული ინფექცია გამოწვეულია უპირატესად:

ა ) ნაწლავის ჩხირით, პროტეუსით;

ბ ) არაკლოსტრიდული ანაერობებით;

*გ) პნევმოკოკებით, მენინგოკოკებით;

დ ) ლურჯ-მწვავე ჩირქის ჩხირით;

ე ) სტაფილოკოკებით.

814. სეფსისის გართულებებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) სეფსისური სისხლდენისა;

ბ ) კიდურების ან შინაგანი ორგანოების არტერიების თრომბოემბოლიისა;

*გ) ასციტის, ანასარკისა;

დ ) სეფსისური ენდოკარდიტისა;

ე ) პნევმონიისა.

815. დუგლასის ფოსოს აბსცესის დიაგნოსტიკისას ნაკლებად ინფორმატულია:

*ა) მუცლის ღრუს მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია;

ბ ) მუცლის ღრუს ექოსკენირება;

გ ) ლაპარასკოპია;

დ ) სწორი ნაწლავის თითით გასინჯვა , ქალებში - საშოდან თითით გასინჯვა;

ე ) მუცლის ღრუს კომპიუტერული ტომოგრაფია.

816. მენჯის ღრუს მკვრივი ინფილტრატებისას , როცა არ არის გამოხატული აბსცედირების ნიშნები, არ არის ნაჩვენები:

ა ) ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკებით მკურნალობა;

ბ ) დამზოგველი, ადვილადმოსანელებელი , მაღალკალორიული დიეტა;

გ ) წოლითი რეჟიმი;

*დ) ოპერაციული მკურნალობა;

ე ) ფიზიოპროცედურები.

817. სუბდიაფრგმული აბსცესის კლინიკური ნიშნებია ყველა, გარდა:

ა ) ჩირქოვანი ინტოქსიკაციის ნიშნები;

ბ ) გულ-მკერდის ქვედა ნაწილში ყრუ ხასიათის ტკივილი, რომელიც ძლიერდება ჩასუნთქვისას;

*გ) შეუღლებული მარცხენამხრივი ქვემო წილის პნევმონია;

დ ) მარჯვენამხრივი რეაქტიული პლევრიტი;

ე ) სუნთქვის აქტში გულ-მკერდის მარჯვენა ნახევრის ჩამორჩენა.

818. სუბდიაფრგმული აბსცესის ძირითადი რენტგენოლოგიური ნიშნებია ყველა, გარდა:

ა ) მარჯვენა დიაფრაგმის გუმბათის მაღლა დგომა;

ბ ) ღვიძლის და დიაფრაგმის შორის სითხის ჰორიზონტალური დონის არსებობა;

*გ) ღვიძლის ჩრდილის მკვეთრი შემცირება;

დ ) მარჯვენა პლევრის ღრუში ექსუდატის არსებობა;

ე ) დიაფრაგმის თაღის მარღვენა ნახევრის მოძრაობის შემცირება.

819. სუბდიაფრგმული აბსცესის დიაგნოსტიკისათვის გამოიყენება გამოკვლევის ყველა მეთოდი , გარდა:

ა ) რენტგენოლოგიური გამოკვლევა;

ბ ) ტომოგრაფია;

*გ) სელექტიური ცელიაკოგრაფია;

დ ) ულტრასონოგრაფია;

ე ) კომპიუტერული ტომოგრაფია.

820. პერიტონეუმის მგრძნობელობას გაღიზიანებაზე და ტკივილების ზუსტ ლოკალიზაციას განაპირობებს ინერვაცია:

ა ) სომატური ნერვებით

ბ ) პარასიმპატიკური ნერვებით

გ ) სიმპათიკური ნერვებით

დ ) პარასიმპატიკური და სიმპატიკური ნერვებით

*ე) სომატური და სიმპატიკური ნერვებით

821. ასეპტიური პერიტონიტი არ ვითარდება, როცა მუცლის ღრუში დაგროვილია:

ა ) სისხლი

ბ ) ნაღველი

გ ) კუჭის წვენი

*დ) ასციტური სითხე

ე ) შარდი

822. პერფორაციული პერიტონიტი არ ვითარდება:

ა ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულის დროს

ბ ) ნაწლავთა გაუვალობის დროს

გ ) ჩაჭედილი თიაქრის დროს

დ ) მეზენტერული არტერიების თრომბოზის დროს

*ე) პერიტონეუმის სპეციფიკური ანთების დროს

823. ჰემოპერიტონეუმისთვის დამახასიათებელია:

*ა) დადებითი კულენ-კამფის სიმპტომი

ბ ) მუცლის წინა კედლის კუნთების გამოხატული დაჭიმულობა

გ ) ექკიმოზი ჭიპის ირგვლივ მიდამოში

დ ) ბრადიკარდია

ე ) შარდვის გახშირება

824. პერიტონეუმზე სტეატონეკროზული ლაქები დამახასიათებელია:

*ა) ფერმენტული პერიტონიტისათვის

ბ ) ლპობადი პერიტონიტისათვის

გ ) ჩირქოვანი პერიტონიტისათვის

დ ) ფიბრინული პერიტონიტისათვის

ე ) ნაღვლოვანი პერიტონიტისათვისვ

825. ჰიპოვოლემიის განვითარება პერიტონიტის დროს არ არის დაკავშირებული:

ა ) ტრანსუდაციასთან კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სანათურში

ბ ) ექსუდაციასთან თავისუფალ მუცლის ღრუში და ქსოვილებში

გ ) სუნთქვით და კანიდან სითხის დაკარგვასთან

*დ) პოლიურიასთან

ე ) პირღებინებასთან

826. ნაწლავთა დეკომპრესიის არჩევითი მეთოდი პერიტონიტის დროს არის

ა ) ენტეროსტომის დადება

*ბ) წვრილი ნაწლავის ნაზოინტესტინური ინტუბაცია ზონდის შეყვანით მლივ ნაწლავში

გ ) დრენირება სწორი ნაწლავიდან

დ ) ყველა მეთოდი შეიძლება იყოს გამოყენებული ერთნაირი წარმატებით

ე ) ცეკოსტომის დადება

827. არასწორია მტკიცება იმის შესახებ რომ ჰემოდილუცია:

ა ) აუმჯობესებს სისხლის რეოლოგიურ თვისებებს

ბ ) ახდენს ჰემოდინამიკის ნორმალიზებას სისხლის პლაზმური მოცულობის მატების ხარჯზე

გ ) აფერხებს ერითროციტების აგრეგაციას

დ ) ამცირებს ტოქსინების კონცენტრაციას

*ე) ამაღლებს სისხლის წებოვნებას

828. ექსტრაკორპორული დეტოქსიკაციის მეთოდებს მიეკუთვნება ყველა მათგანი გარდა:

ა ) ჰემოსორბციისა

ბ ) ლიმფოსორბციისა

*გ) ფორსირებული დიურეზისა

დ ) პლაზმაფერეზისა

ე ) ჰემოდიალიზისა

829. ენდოტოქსიკური შოკი ყველაზე ხშირად გვხვდება შემდეგი დაავადებების დროს:

ა ) მწვავე ქოლეცისტიტი

ბ ) მწვავე აპენდიციტის

*გ) პანკრეონეკროზი

დ ) ელენთის გახეთქვა

ე ) პილორუსის სტენოზი

ბავშვთა ქირურგია

830. ერთი თვის ბავშვის ფილტვების აუსკულტაციით მარჯვენა მხარეს სუნთქვა არ მოისმინება, პერკუსიით აღინიშნება ყრუ ხმა, შუასაყრის ორგანოები მთლიანად გადაადგილებულია მარჯვნივ. ბრონქოსკოპიით მთავარი მარჯვენა ბრონქი ყრუდ მთავრდება. ბავშვს აქვს ფილტვის

ა ) ჰიპოპლაზია;

*ბ) აპლაზია;

გ ) ექსუდატიური პლევრიტი;

დ ) ატელექტაზი;

ე ) კისტოზური ჰიპოპლაზია.

831. ბავშვს აქვს მაღალი სიცხე. რენტგენოგრამაზე აღენიშნება თხელკედლიანი მომრგვალო წარმონაქმნი სითხის დონით პერიფოკალური რეაქციის გარეშე. ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზია:

ა ) ფილტვის აბსცესი;

ბ ) ფილტვის დაჭიმული კისტა;

*გ) ფილტვის დაჩირქებული კისტა;

დ ) დიაფრაგმის თიაქარი;

ე ) ბულა.

832 . ავადმყოფი ბავშვის მდგომარეობა მძიმეა, გამოხატულია სუნთქვითი უკმარისობა, წკრიალა ხმა, პერიოდულად მოისმინება "ტაშისცემის" სიმპტომი. ამ შემთხვევაში ლაპარაკია

ა ) ბრონქში უცხო სხეულის არსებობაზე;

ბ ) ხორხში უცხო სხეულის არსებობაზე;

გ ) ტრაქეის ფიქსირებულ უცხო სხეულზე;

*დ) ტრაქეის ბალოტირებად უცხო სხეულზე;

ე ) საყლაპავის უცხო სხეულზე.

833. ბავშვმა დალია ძმრის ესენციის ყლუპი და მაშინვე მოთავსდა სტაციონარში. მას უნდა ჩაუტარდეს კუჭის ამორეცხვა

ა ) მარილიანი ხსნარით;

ბ ) შემჟავებული ხსნარით;

გ ) ცივი წყლით;

*დ) ოთახის ტემპერატურის ტუტე ხსნარით;

ე ) ცხელი წყლით.

834. საზარდულის შეძენილი თიაქარი განსხვავდება თანდაყოლილისაგან

ა ) თიაქარის პარკის ხასიათით;

*ბ) სათესლე ბაგირაკის ელემენტების თიაქარის პარკთან დამოკიდებულებით;

გ ) თიაქარის პარკის გამოსვლით საზარდულის ღრმა და ზედაპირულ რგოლებში;

დ ) საზარდულის კუნთოვან-აპონევროზული სტრუქტურების მდგომარეობით

ე ) ბაგირაკის თიაქარით.

835. ბავშვებში საზარდულის თიაქრის დროს ოპერაციული ჩარევისათვის ოპტიმალური ასაკია

ა ) 2 თვემდე;

ბ ) 3 თვემდე;

*გ) 6 თვემდე;

დ ) 3 წელი;

ე ) 5 წელი.

836. გოგონებში თიაქარკვეთის ძირითადი თავისებურებაა

ა ) კოსმეტიკური ნაკერების გამოყენება;

ბ ) საზარდულის მიდამოს სტრუქტურის ანატომიური მთლიანობის აღდგენა;

*გ) საშვილოსნოს მრგვალი იოგის შენარჩუნება, საზარდულის ზედაპირული რგოლის და საზარდულის არხის ყრუდ დახურვა;

დ ) კეტგუტის გამოყენება;

ე ) ოპეარციული განაკვეთი კანის ნაოჭზე.

837. სათესლე ჯირკვლის გარსების და სეთესლე ბაგირაკის წყალმანკის დიაგნოსტიკის ხელმისაწვდომი და გავრცელებული მეთოდია

*ა) დიაფანოსკოპია;

ბ ) სათესლე ჯირკვლის გარსების და სათესლე ბაგირაკის პუნქცია;

გ ) რენტგენოსკოპია ან რენტგენოგრაფია;

დ ) ექსპლორატიული სკროტოტომია;

ე ) ექოგრაფია.

838. სათესლე ჯირკვლის გარსების და სეთესლე ბაგირაკის წყალმანკის დროს ოპერაციული ჩარევისათვის ოპტიმალური ასაკია

ა ) დიაგნოზის დასმის შემდეგ;

ბ ) 6 თვე;

*გ) 1,5 წელი;

დ ) 5 წელი;

ე ) 10 წელი.

839. საჭმლის მომნელებელი მილის გაორმაგება ყველაზე ხშირად ლოკალიზდება

ა ) საყლაპავში;

ბ ) კუჭში;

*გ) წვრილ ნაწლავში;

დ ) მსხვილ ნაწლავში

ე ) სწორ ნაწლავში.

840. 2 წლის ბავშვს აქვს გამონადენი ჭიპის ფოსოდან. ამის მიზეზი შეიძლება იყოს განვითარების ყველა ჩამოთვლილი მანკი გარდა

ა ) ფუნგუსის;

ბ ) შეუხორცებელი ვეზიკო უმბილაკალური სადინარის;

*გ) მეკელის დივერტიკულის;

დ ) შეუხორცებელი ყვოთრის სადინარის.

841. 3 წლის ბიჭს აქვს ჭიპის სრული ფისტულა, ყვითრის შეუხორცებელი სადინრის გამო, მიზანშეწონილია

*ა) ლაპაროტომია, მუცლის ღრუს რევიზია, ფისტულის ამოკვეთა ჭიპთან ერთად;

ბ ) კონსერვატიული მკურნალობა;

გ ) ფისტულის მარტივი ამოკვეთა;

დ ) დიაგნოსტიკური ლაპაროტომია;

ე ) კრიოზემოქმედება ლაპაროტომიის და მუცლის ღრუს რევიზიის დროს.

842. ფლეგმონური აპენდიციტის (ექსუდატი ჩირქოვანია) გამო ოპერაციის დროს ბავშვს აღმოაჩნდა შეცვლილი მეკელის დივერტიკული. დივერტიკულის მიმართ ტაქტიკა გულისხმობს

ა ) დივერტიკულის მოცილებას;

ბ ) დივერტიკულის მოცილებას და მუცლის ღრუს გამორეცხვას;

გ ) ნაწლავის რეზექციას;

დ ) დივერტიკულის მოცილება არ ხდება;

*ე) დივერტიკულის მოცილებას, სანაციას და დამზღვევ დრენაჟს.

843. აპენდექტომიის შემდეგ მე-7 დღეს აღმოჩენილია მკვრივი ინფილტრატი მენჯის ღრუში. მუცელი რბილია, უმტკივნეულო. აუცილებელია

ა ) ინფილტრატის დრენირება;

ბ ) ინფილტრატის პუნქცია სწორი ნაწლავიდან;

*გ) ანტიბიოტიკების და ფიზიო პროცედურების დანიშვნა;

დ ) ანტიბიოტიკების მასიური დოზით დანიშვნა;

ე ) დაკვირვება.

844. ავადმყოფს მენჯის ღრუს პოსტოპერაციული ინფილტრატის კონსერვატიული მკურნალობის ფონზე აღენიშნება სხეულის ტემპერატურის მომატება, მუცლის ქვედა

არეში ტკივილის გაჩენა, ლორწოვანი გამონადენი სწორი ნაწლავიდან. აუცილებელია პირველ რიგში გაკეთდეს:

ა ) ანტიბიოტიკების შეცვლა;

*ბ) რექტალური დათვალიერება, ინფილტრატის პუნქცია;

გ ) რექტორომანოსკოპია;

დ ) ოპერაცია, ლაპაროტომია;

ე ) ფიბროკოლონოსკოპია.

845. 10 წლის ბავშვს ოპერაციის შემდეგ მე-4 დღეს აღენიშნება ნაწლავთა ადრეული შეხორცებითი გაუვალობა. აუცილებელია პირველ რიგში გაკეთდეს:

ა ) სასწრაფო ოპერაცია;

ბ ) გეგმიური ოპერაცია;

გ ) ბარიუმის მიცემა;

*დ) ბარიუმის მიცემა, კონსერვატული მკურნალობა;

ე ) დაკვირვება.

846. ბავშვებში ნაწლავთა მექანიკური გაუვალობის დროს, კკვლევის მეთოდებიდან რომელია ყველაზე ინფორმატიული:

ა ) კომპიუტერული ტომოგრაფია;

ბ ) ექოსკანირება;

*გ) რენტგენოლოგიური;

დ ) ანგიოგრაფია;

ე ) რეტროპნევმოპერიტონიუმი.

847. 14 წლის ბავშვი ავად გახდა უეცრად. აღენიშნა ძლიერი ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში. მანამდე არ ავადმყოფობდა. აქვს იძულებითი მდებარეობა, მუხლები მიტანილია მუცელთან. სუნთქვა ზერელეა, მუცელი მტკივნეულია, დაჭიმული ეპიგასტრიუმის და მარჯვენა თეძოს ფოსოში. ღვიძლის მოყრუება არ განისაზღვრება. ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზია

ა ) მწვავე აპენდიციტი;

ბ ) მწვავე პანკრეატიტი;

*გ) კუჭის წყლულის პერფორაცია;

დ ) სპონტანური პნევმოთორაქსი;

ე ) მეკელის დივერტიკულიტი.

848. ახალშობილისთვის, ჰირშსპრუნგის დაავადების მწვავე ფორმით, კონსერვატული მკურნალობის არაეფექტურობის დროს აუცილებელია

*ა) კოლოსტომა;

ბ ) სვენსონის ოპერაცია;

გ ) დიუამელის ოპერაცია;

დ ) სოავეს ოპერაცია;

ე ) ენტეროსტომა.

849. ოპერაციის დროს ბავშვს აღმოაჩნდა ფლეგმონურად შეცვლილი მეკელის დივერტიკული, შეუცვლელ ფუძეზე. სისხლდენა არ იყო. ქირურგიული ტაქტიკა გულისხმობს

*ა) მომჭერზე მოცილების დახურულ მეთოდს;

ბ ) ღია მეთოდს;

გ ) ნაწლავის რეზექციას, ანასტომოზს "პირი პირში";

დ ) ლიგატურულ მეთოდს;

ე ) რეზექციას და ანასტომოზს "გვერდი გვერდში".

850. 8 თვის ბავშვს უეცრად გაუჩნდა შეტევითი ხასიათის ტკივილები მუცელში, ერთჯერადი ღებინება. მუცელი არაა შებერილი, რბილია. პალპაციით ვლინდება მტკივნეული, მოძრავი სიმსივნური წარმონაქმნი 5X6სმ ზომის. დაავადების დაწყებიდან გავიდა 12 საათი. ოყნის შემდეგ ფეკალური მასის რაოდენობა მცირეა. ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზია

ა ) მწვავე აპენდიციტი;

*ბ) წვრილი ნაწლავის ინვაგინაცია;

გ ) ნაწლავის გაორმაგება;

დ ) მეზადენიტი;

ე ) მეკელის დივერტიკული.

851. 2 წლის ბავშვს რომელსაც აქვს ყაბზობა აღენიშნება ძლიერი ტკივილი დეფეკაციის დროს. განავლის ბოლო პორცია სისხლიანია. ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზია

ა ) ინვაგინაცია;

ბ ) სწორი ნაწლავის პოლიპი;

*გ) სწორი ნაწლავის ლორწოვანის ნაპრალი;

დ ) მეკელის დივერტიკული;

ე ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლული.

852. პილოროსტენოზის წამყვანი კლინიკური სიმპტომია

ა ) ქოშინი;

ბ ) მოუსვენრობა;

*გ) ღებინება;

დ ) კრუნჩხვები;

ე ) ციანოზი.

853. ღებინებას პილოროსტენოზის დროს ახასიათებს

ა ) მცირე რაოდენობით ღებინება;

ბ ) დიდი რაოდენობით ღებინება;

*გ) "შადრევანივით" ღებინება;

დ ) ღებინება უფრო მცირე მოცულობით ვიდრე ბავშვმა მოწოვა 1 ჯერზე;

ე ) შეუჩერებული ღებინება.

854. ახალშობილის კუჭის პერფორაცია შეიძლება გამოიწვიოს

ა ) პილოროსპაზმა;

*ბ) კუჭის წყლულმა;

გ ) პილოროსტენოზმა;

დ ) სამშობიარო ტრავმამ;

ე ) მუდმივი დადებითი წნევის ქვეშ სუნთქვამ.

855. ჭიპიდან შარდის გამოყოფა დაკავშირებულია

ა ) შარდის ბუშტის ექტოპიასთან;

*ბ) ურახუსის სრულ ფისტულასთან;

გ ) ეპისპადიასთან;

დ ) უკანა ურეთრის სარქველთან;

ე ) შარდის ბუშტის დივერტიკულთან.

856. გართულებული ჰიდრონეფროზის სიმპტომებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ჰემატურიის;

*ბ) დიზურიის;

გ ) პალპირებადი სიმსივნის;

დ ) პიურიის.

857. განვითარების მანკებს შორის შარდის სრული შეუკავებლობა ახლავს

*ა) ტოტალურ ეპისპადიას;

ბ ) შორისის ჰიპოსპადიას;

გ ) სუბსიმფიზურ ეპისპადიას;

დ ) უკანა ურეთრის სარქველს;

ე ) ექტოპიურ ურეთროცელეს.

858. ორმხრივ ტოტალურ მაკროჰემატურიას იწვევს

ა ) შარდკენჭოვანი დაავადება;

ბ ) ჰიდრონეფროზი;

*გ) მწვავე გლომერულონეფრიტი;

დ ) თირკმლის სიმსივნე;

ე ) თირკმლის პარაცერვიკალური კისტა.

859. ახალშობილებში ბარძაყის თანდაყოლილი ამოვარდნილობის ყველაზე სარწმუნო ნიშანია

ა ) ბარძაყის განზიდვის შეზღუდვა;

*ბ) მარქს-ორტოლანის სიმპტომი (თავის ჩამოცურების);

გ ) ფეხის დამოკლება;

დ ) კანის ნაოჭების ასიმეტრია;

ე ) ფეხის როტაცია გარეთ.

860. თანდაყოლილი ტერფმრუდობის მქონე ბავშვის მკურნალობა უნდა დაიწყოს

*ა) პირველი 3 კვირის განმავლობაში;

ბ ) 3 თვის შემდეგ;

გ ) 6 თვის ასაკში;

დ ) 1 წლის შემდეგ;

ე ) 1-დან 3 წლამდე.

861. შარდის მწვავე შეკავებაა:

ა ) თირკმელები არ გამოყოფენ შარდს;

ბ ) შარდის ბუშტის კათეტერიზაციით ბუშტში შარდი არ არის;

*გ) ავადმყოფი ვერ ახორციელებს შარდვის აქტს;

დ ) შარდავს გაძნელებით.

862. 2 წლის ბავშვს აღმოაჩნდა კრიპტორქიზმი საზარდულის ექტოპიის სახით. ოპერაციული მკურნალობა რეკომენდირებულია

ა ) 6 წლამდე;

ბ ) 10 წლამდე;

გ ) 12 წლამდე;

დ ) 16 წლამდე;

*ე) ჩატარდეს დაუყონებლივ.

863. ჩამოუსვლელ სათესლე ჯირკვალში სტრუქტურული ცვლილებები ვლინდება

*ა) 2 თვის ასაკიდან;

ბ ) 1-2 წლიდან;

გ ) 6 წლიდან;

დ ) 12 წლიდან;

ე ) 16 წლიდან.

864. 5 წლის გოგონას აქვს ერთ-ერთი სარძევე ჯირკვლის პრეპუბერტატული ჰიპერპლაზია. აუცილებელია

ა ) პუნქცია;

ბ ) გაფართოებული ბიოფსია;

გ ) ბიოფსია;

*დ) დინამიური მეთვალყურეობა;

ე ) მასტექტომია.

865. 5 წლის გოგონას აქვს წარმონაქმნი მარცხენა სარძევე ჯირკვლის მიდამოში. წარმონაქმნი მკვრივი კონსინტენციისაა, მტკივნეულია, ზომა 0,5X0,5სმ, დაკავშირებულია სარძევე ჯირკვლის დვრილთან. ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზია

ა ) სარძევე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი სიმსივნე (ანგიომა, ლიმფანგიომა და ა.შ.);

ბ ) სარძევე ჯირკვლის ავთვისებიანი სიმსივნე;

გ ) ნეკნის ოსტეომა;

*დ) სარძევე ჯირკვლის პრეპუბერტატული ჰიპერპლაზია;

ე ) მასტიტი.

866. ავადმყოფი 5 წლის, შემოვიდა დიაგნოზით "მარჯვენამხრივი ორქიტი". ანამნეზით- დაავადება დაიწყო ტკივილით სათევლე პარკის მარჯვენა ნახევარში, გაჩნდა სათესლე პარკის შეშუპება და ჰიპერემია. 10 დღით ადრე გადაიტანა პაროტიტი. დათვალიერებით სათესლე პარკი მკვეთრად შეშუპებული და ჰიპერემიულია, სათესლე ჯირკვალი უმტკივნეულოა, გადიდებული და პარკის ფესვისკენ გადაწეული. ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზია

*ა) მარჯვენამხრივი პაროტიტული ორქიტი;

ბ ) სათესლეს შემოგრეხა;

გ ) ჰიდატიდის შემოგრეხა;

დ ) სათესლე პარკის ალერგიული შეშუპება;

ე ) სათესლე პარკის ფლეგმონა.

867. ჭიპის სრული ფისტულის (როდესაც დარღვეულია ყვითრის სადინრის და ურახუსის ობლიტერაცია) გამოკვლევის რომელი მეთოდია უფრო სარწმუნო:

*ა) ფისტულოგრაფია;

ბ ) მუცლის ღრუს მიმოხილვითი რენტგენოსკოპია;

გ ) ირიგოსკოპია;

დ ) ბარიუმის მიცემა და დინამიკაში დაკვირვება.

868. ნაწლავთა გაუვალობის რა სახე გვხვდება ყველაზე ხშირად ბავშვებში

ა ) ობტურაციული გაუვალობა

ბ ) ნოდულუსი

*გ) ინვაგინაცია

დ ) სპასტიური

ე ) პარალიზური

ენდოკრინული სისტემის ქირურგია

869. ფარისებრი ჯირკვლის მასა უხშირესად არის

ა ) დაახლოებით 10გ.;

ბ ) 10-15გ.;

გ ) 20-25გ.;

*დ) 30-35გ.;

ე ) 40გ.

870. ზედა ფარისებური არტერია არის ტოტი

*ა) გარეთა საძილე არტერიის;

ბ ) შიგნითა საძილე არტერიის;

გ ) ლავიწქვეშა არტერიის;

დ ) აორტის რკალის;

ე ) მხართავის ღეროს.

871 . ქვედა ფარისებური არტერია არის ტოტი

ა ) გარეთა საძილე არტერიის;

ბ ) შიგნითა საძილე არტერიის;

გ ) ლავიწქვეშა არტერიის;

დ ) საერთო საძილე არტერიის;

*ე) ფარ-კისრის ღეროს.

872 . დიფუზური ტოქსიური ჩიყვის დროს გამოხატულია ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა

ა ) სისუსტის;

ბ ) გახდომის;

გ ) გაღიზიანებადობის;

დ ) გულისფრიალის;

*ე) ქოშინის.

873. . დიფუზური ტოქსიური ჩიყვის ობიექტურ ნიშნებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ეგზოფთალმის;

ბ ) გახდომის;

გ ) ხელების კანკალის;

*დ) სახისა და კისრის კანის ციანოზის;

ე ) კისრის წინა ზედაპირზე ყლაპვის აქტში მონაწილე სიმსივნური წარმონაქმნის არსებობის.

874 . ენდემური ჩიყვი ფუნქციური მდგომარეობის მიხედვით, შეიძლება იყოს ყველა ჩამოთვლილი ფორმის, გარდა

*ა) ეუთირეოიდული ეგზოფთალმის ნიშნებით;

ბ ) ჰიპერთირეოიდული;

გ ) ჰიპოთირეოიდული;

დ ) ჰიპოთირეოიდული, კრეტინიზმის ნიშნებით.

875 . ფარისებრი ჯირკვლის ანთებით დაავადებებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) მწვავე თირეოიდიტების (არაჩირქოვანი და ჩირქოვანი);

ბ ) ქრონიკული თირეოიდიტის (რიდელის ჩიყვი);

*გ) ქვემწვავე თირეოიდიტის (დე კერვენ - კრაილის ჩიყვი);

დ ) ლიმფომატოზური თირეოიდიტის (ჰაშიმოტოს ჩიყვი);

ე ) იშვიათი ანთებითი (ტუბერკულოზი, სიფილისი), სოკოვანი და პარაზიტული დაავადებების (აქტინომიკოზი, ექინოკოკი).

876. ფარისებრი ჯირკვლის სკანირებით შეიძლება დადგინდეს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ჯირკვლის ფორმის;

ბ ) "ცხელი კვანძების" არსებობის;

გ ) "ცივი კვანძების" არსებობის;

დ ) ჰიპერთირეოზის არსებობის;

*ე) ჯირკვლის მოძრაობის.

877. მსუბუქი ხარისხის თირეოტოქსიკოზს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) აგზნებადობის მომატების;

ბ ) გულის ფრიალის;

გ ) გამოხატული დერმოგრაფიზმის;

დ ) გულის არეში მოჭერითი ხასიათის ტკივილის;

*ე) ძილიანობის.

878. საშუალო სიმძიმის თირეოტოქსიკოზს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ზოგადი სისუსტის;

ბ ) გამღიზიანებლობის;

გ ) გულის ფრიალის;

დ ) გახდომის;

*ე) ხშირი შარდვის.

879. მძიმე ხარისხის თირეოტოქსიკოზს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) მადის და წყურვილის გაძლიერების;

ბ ) მკვეთრი საერთო და კუნთოვანი სისუსტის;

გ ) მკვეთრი გამოფიტვის;

დ ) გამოხატული ინტოქსიკაციის;

*ე) სწრაფი ჩაძინების.

880. ფარისებრი ჯირკვლის ტოქსიური ადენობის კლინიკურ სიმპტომებს არ მიეკუთვნება

ა ) მტირალობა;

ბ ) ადვილად დაღლა და სისუსტე;

გ ) ხელების ტრემორი;

დ ) ოფლიანობა და უძილობა;

*ე) თმების დაცვენა.

881. თირეოტოქსიკოზის მქონე ავადმყოფთა მკურნალობისათვის გამოიყენება ყველა ჩამოთვლილი პრეპარატი, გარდა

ა ) ცნს-ზე დამაწყნარებელი მოქმედების;

ბ ) იოდის შემცველი პრეპარატების;

გ ) თირეოსტატიკური პრეპარატების;

დ ) რადიაქტიული იოდის;

*ე) ანტიკოაგულანტების.

882. თირეოტოქსიკოზის მქონე ავადმყოფთა ქირურგიული მკურნალობის დროს შეიძლება განვითარდეს ყველა ჩამოთვლილი გართულება, გარდა

ა ) თირეოტოქსიკური კრიზის;

ბ ) ხმოვანი იოგების პარეზის;

გ ) პოსტოპერაციული თირეოტოქსიკოზის;

დ ) სისხლდენის;

*ე) სმენის და მხედველობის გაუარესების.

883. პოსტოპერაციული თირეოტოქსიკური კრიზის სიმპტომებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ფსიქიკური აგზნების;

ბ ) მოუსვენრობის;

გ ) სხეულის ტემპერალურის მომატების და პულსის გახშირების;

დ ) ოფლიანობს;

*ე) ეგზოფთალმის ზრდის.

884. პოსტოპერაციული თირეოტოქსიკური კრიზის განვითარებისას აუცილებელია ყველა ჩამოთვლილი პრეპარატების გამოყენება, გარდა

ა ) კორტიკოსტეროიდების;

ბ ) საგულე გლიკოზიდების;

გ ) სიცხის დამწევების;

დ ) გლუკოზა-ნოვოკაინის ხსნარის ინტრავენური შეყვანის;

*ე) ანტიკოაგულანტების.

885. დიფუზური ტოქსიური ჩიყვის გამო ოპერაციული ჩარევის დროს შეიძლება განვითარდეს ყველა ჩამოთვლილი გართულება, გარდა

ა ) შებრუნებითი ნერვის ტოტის დაზიანების;

ბ ) სისხლდენის;

გ ) ჰიპოპარათირეოზის;

დ ) ლარინგოსპაზმის, ტრაქეის დაზიანების;

*ე) ლავიწქვეშა არტერიის დაზიანების.

886. თირეოტოქსიკოზის მქონე ავადმყოფთათვის I-131-ით მკურნალობა უკუჩვენებაა ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში, გარდა

ა ) ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდის;

ბ ) ლეიკოპენიის;

გ ) რეტროსტერნალურ სივრცეში და საყლაპავის უკან ლოკალიზებული ტოქსიური ჩიყვის;

დ ) ტოქსიური ჩიყვის კვანძოვანი და შერეული ფორმების;

*ე) ხანდაზმული ასაკის.

887. პარათირეოიდული ჯირკვლების ნორმალური რაოდენობაა

ა ) 1 წყვილი;

*ბ) 2 წყვილი;

გ ) 3 წყვილი;

დ ) 4 წყვილი;

ე ) 5 წყვილი.

888. პარათირეოიდული ჯირკვლების განლაგების ტიპიური ადგილია

ა ) ორივე წილის ზედა პოლუსების წინა ზედაპირი;

ბ ) ორივე წილის შუა ნაწილის წინა ზედაპირი;

გ ) ორივე წილის ქვედა პოლუსების წინა ზედაპირი;

*დ) ორივე წილის ზედა და ქვედა პოლუსების უკანა ზედაპირი;

ე ) რეტროსტერნალური სივრცე.

889. ნორმალური პარათირეოიდული ჯირკვალი არის

ა ) ყავისფერი შეფერილობის;

ბ ) ნარინჯისფერი შეფერილობის;

*გ) ყვითელი შეფერილობის;

დ ) ნაცრისფერი შეფერილობის;

ე ) შინდისფერი შეფერილობის.

890. პარათირეოიდული ჯირკვლები არეგულირებენ

ა ) წყალ-მარილოვან ცვლას;

ბ ) ცხიმოვან ცვლას;

გ ) ცილოვან ცვლას;

დ ) ნახშირწყლების ცვლას;

*ე) ფოსფორ-კალციუმის ცვლას.

891. ძვლების მყარ ნაწილში არის კალციუმის

ა ) 50-60%;

ბ ) 60-70%;

გ ) 70-80%;

დ ) 80-90%;

*ე) 90%-ზე მეტი.

892. მეორადი ჰიპერპარათირეოდიზმის განვითარების მიზეზი შეიძლება იყოს:

ა ) ორსულობა;

ბ ) ძუძუს წოვება;

*გ) აკრომეგალია;

დ ) ოსტეომალაცია;

ე ) სტეატორეა.

893. ჰიპერკალციემიური კრიზის განვითარებისას გამოიყენება ყველა ჩამოთვლილი პრეპარატი, გარდა

ა ) გოგირდმჟავა მაგნეზიის;

ბ ) გლუკოზის 5%-იანი ხსნარის;

გ ) საგულე საშუალებების;

დ ) ჟანგბადის;

*ე) პარათჰორმონის.

894. ჰიპერპარათირეოზის ადრეულ ნიშნებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ზოგადი კუნთოვანი სისუსტის;

ბ ) სწრაფად დაღლის;

გ ) ნერვ-კუნთოვანი აგზნებადობის დაქვეითების და კუნთების ცალკეული ჯგუფების ჰიპოტონიის განვითარების;

დ ) ტერფების ტკივილის;

*ე) ძვლების მოტეხილობის.

895. ჰიპერპარათირეოზის განვითარების შედეგად ავადმყოფებს შეიძლება აღენიშნებოდეთ ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) გამოფიტვის;

ბ ) უხეში, აქერცვლადი, მშრალი კანის;

გ ) ხერხემლის გამრუდების;

დ ) თაღისებური გულმკერდის;

*ე) მუცლის ზომაში მომატება მასში სითხის დაგროვების გამო.

896. ჰიპერპარათირეოზის ძვლოვანი და შერეული ფორმების განვითარებულ სტადიაში ავადმყოფთა ძირითადი ჩივილია

*ა) ტკივილი ძვლებში;

ბ ) თავის ტკივილი;

გ ) უძილობა;

დ ) უმადურობა;

ე ) გახდომა.

897. პირველადი ჰიპერპარათირეოზის რენული ფორმის საწყის სტადიაში შესაძლოა აღინიშნოს ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომები, გარდა

ა ) თირკმლის არეში ჩხვლეტითი ხასიათის ტკივილის;

ბ ) მოჭერითი ხასიათის ტკივილის წელის არეში, ხან მარჯვნივ, ხან მარცხნივ;

გ ) დიზურიის, დიდი რაოდენობით მარილთა კრისტალების, უპირატესად კალციუმის ფოსფატების და ოქსალატების გამოყოფის გამო;

დ ) ლეიკოციტურიის და შარდში ერითროციტების რაოდეობის რამდენადმე მომატების;

*ე) შარდის ზღვრულად მაღალი ხვედრითი წონის.

898. ჰიპერპარათირეოზის რენულ ფორმას ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ორმხრივი კენჭწარმოქმნის;

ბ ) მორეციდივე კენჭწარმოქმნის;

გ ) კენჭების გამოყოფის;

დ ) ჰიპერკალციემიის კლინიკური გამოვლინებების;

*ე) ჰიპერკალციემიური კრიზების არ არსებობის.

899. D-ვიტამინის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შეიძლება დააზიანოს

ა ) გული;

ბ ) ღვიძლი;

*გ) თირკმლები;

დ ) ჩონჩხის ძვლები;

ე ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი.

900. მეორადი ჰიპერპარათირეოზი შეიძლება განვითარდეს ყველა ჩამოთვლილი დაავადების დროს, გარდა

ა ) რაქიტის;

ბ ) მრავლობითი მიელომის;

გ ) ძვლების სარკოიდოზის და ძვლებში კიბოს მეტასტაზების დროს;

დ ) თირკმლის მწვავე და ქრონიკული უკმარისობის;

*ე) დიფუზური ტოქსიური ჩიყვის.

901. მეორადი ჰიპერპარათირეოზის დროს წამყვანი სიმპტომია

ა ) ჰიპერფოსფატემია;

*ბ) ჰიპერკალციემია;

გ ) ჰიპერკალიემია;

დ ) ჰიპერნატრიემია;

ე ) ჰიპერქლორემია.

902. პირველადი ჰიპერპარათირეოზის მკურნალობის ეფექტურობაზე მეტყველებს

ა ) წყურვილის გაქრობა;

ბ ) გულისრევის და ღებინების შეწყვეტა;

*გ) ფოსფორ-კალციუმის ცვლის ნორმალიზაცია;

დ ) ძვლებში ტკივილის გაქრობა;

ე ) წონის მომატება.

903. ჰიპერპარათირეოზის რენული ფორმის დროს პარათირეოიდექტომიისათვის უკუჩვენებაა

ა ) მაღალი არტერიული წნევა;

ბ ) დაბალი არტერიული წნევა;

გ ) ფილტვების გამოხატული ემფიზემა;

*დ) თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა;

ე ) გულის მიტრალური მანკი.

904. ჰიპერპარათირეოზის დროს ძვლოვანი სისტემის დაზიანება გამოვლინდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა

ა ) ძვლებში ტკივილის;

ბ ) მოტეხილობის ხანგრძლივად შეხორცების;

გ ) მოტეხილობის მტკივნეულობის;

დ ) მოტეხილობის არასწორად შეხორცების გამო ძვლის დეფორმაციის;

*ე) ძვლების მრავლობითი ამოვარდნილობების.

905. ჰიპერპარათირეოზის რენული ფორმის მქონე ავადმყოფების შარდის ხვედრითი წონის მერყეობის საზღვრებია

*ა) 1002-1009;

ბ ) 1010-1012;

გ ) 1014-1016;

დ ) 1017-1020;

ე ) 1024-1028.

906. ჰიპერპარათირეოზის დროს ხშირია ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომები, გარდა

ა ) თირკმლების კონცენტრაციული უნარის დაქვეითების;

ბ ) ოქსალატურიის;

გ ) წყურვილის და პოლიურიის;

*დ) ურატურიის;

ე ) ფოსფატურიის.

907. ავადმყოფს ჰიპერპარათირეოზით შეიძლება აღენიშნოს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ნორმოქრომული ანემიის;

ბ ) ლეიკოპენიის;

გ ) ეოზინოპენიის;

დ ) ლიმფოციტოზის;

*ე) გამოხატული მონოციტოზის.

908. პარათირეოიდულ კრიზს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა

ა ) სისხლის შრატში კალციუმის შემცველობის სწრაფი მატების;

ბ ) ტემპერატურის მომატების;

გ ) კუჭ-ნაწლავის მოშლილობის (ყაბზობა, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცელში);

დ ) მეხსიერების დაკარგვის, ძილიანობის;

*ე) გამოხატული ჰიპერკალიემიის.

909. ჰიპერპარათირეოზის მქონე ავადმყოფთა ძვლოვანი სისტემის რენტგენოგრამაზე აღინიშნება ყველა ჩამოთვლილი ცვლილება, გარდა

ა ) სისტემური ოსტეოპოროზის არსებობის;

ბ ) თითების ბოლო ფალანგების ამოჭმულობის, თითების ძირითადი და შუა ფალანგების სუბპერიოსტული რეზორბციის;

გ ) თავის ქალას წვრილნასვრეტოვანი სტრუქტურის არსებობის;

დ ) გრძელი ლულოვანი ძვლების კორტიკალური შრის განლევის, მათი მოტეხილობის, კისტების და "რუხი სიმსივნების" არსებობის;

*ე) ძვლების სკლეროზული ცვლილებების, მათი ზომის შემცირების.

910. ჰიპერპარათირეოზის დიაგნოსტიკისათვის განსაკუთრებით ინფორმატიულია ყველა ჩამოთვლილი ტესტები, გარდა

ა ) ჰიპერკალციემიის და ჰიპერფოსფატემოს დადგენის;

ბ ) პოლიურიის ფონზე ჰიპერკალციურიის, ჰიპოიზოსტენურიის დადგენის;

გ ) ტუტე ფოსფატიზის აქტივობის მომატების დადგენის;

დ ) ძვლოვანი სისტემის მხრიდან დამახასიათებელი რენტგენოლოგიური სურათის გამოვლენის;

*ე) 17 კეტოსტეროიდების და 17 ოქსიკეტოსტეროიდების მაღალი დონის დადგენის.

911. ჰიპოკალციემია შეიძლება გამოვლინდეს ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომით, გარდა

ა ) ხელებში და ფეხებში დაბუჟების შეგრძნებით;

ბ ) ცხვირის წვეტის და პირის ირგვლივ დაბუჟების შეგრძნებით;

გ ) სახეზე აბლაბუდის შეგრძნებით;

დ ) ტეტანური კრუნჩხვების განვითარების "მეანის ხელის" ჩამოყალიბებით;

*ე) ენის გადიდების შეგრძნებით.

912. საიდან გამოდის არტერია იმა:

ა ) ლავიწქვეშა არტერიიდან;

*ბ) აორტის რკალიდან;

გ ) გარეთა საძილე არტერიიდან;

დ ) შიგნითა საძილე არტერიიდან;

ე ) ფარკისრის ღეროდან.

913. ფარისებრი ჯირკვლის მიერ გამომუშავებული ნივთიერებებიდან რომელი არ შეიცავს იოდს:

ა ) თიროქსინი;

*ბ) თირეოკალციტონინი;

გ ) მონოიოდთიროზინი;

დ ) დიიოდთიროზინი;

ე ) ტრიიოდთირონინი.

914. თირეოიდიტის რომელი ფორმა არ არსებობს:

ა ) მწვავე თირეოიდიტი;

ბ ) ქვემწვავე თირეოიდიტი;

გ ) აუტოიმუნური თირეოიდიტი;

*დ) დიფუზური თირეოიდიტი;

ე ) ქრონიკული ფიბროზული თირეოიდიტი.

915. რომელ თირეოიდიტს უწოდებენ რიდელის ჩიყვს:

ა ) მწვავე თირეოიდიტს;

ბ ) ქვემწვავე თირეოიდიტს;

გ ) აუტოიმუნურ თირეოიდიტს;

დ ) დიფუზურ თირეოიდიტს;

*ე) ქრონიკულ ფიბროზულ თირეოიდიტს.

916. რომელ თირეოიდიტს უწოდებენ ჰაშიმოტოს ჩიყვს:

ა ) მწვავე თირეოიდიტს;

ბ ) ქვემწვავე თირეოიდიტს;

*გ) აუტოიმუნურ თირეოიდიტს;

დ ) დიფუზურ თირეოიდიტს;

ე ) ქრონიკულ ფიბროზულ თირეოიდიტს.

917. რომელი გართულება არ არის დამახასიათებელი ეუთირეოიდული ჩიყვის გამო ჩატარებული ოპერაციისათვის:

*ა) თირეოტოქსიკური კრიზი;

ბ ) სისხლის დენა;

გ ) შებრუნებული ნერვის დაზიანება;

დ ) სანშტრემის სხეულაკების ამოკვეთა;

ე ) ინფექციის შეჭრა.

918. რომელი მიეკუთვნება ფარისებრ ჯირკვალზე ჩატარებული ოპერაციის შორეულ გართულებას:

ა ) აფონია;

ბ ) თირეოტოქსიკური კრიზი;

გ ) სისხლის დენა;

დ ) პარათირეოპრივული ტეტანია;

*ე) ჰიპოთირეოზი.

919. რა კლინიკური ნიშანი არ ახასიათებს თირეოტოქსიკურ ჩიყვს:

ა ) ეგზოფტალმი;

ბ ) ძირითადი ცვლის მომატება;

გ ) მოუსვენრობა;

*დ) ცივი ოფლი;

ე ) ტრემორი.

920. რა ვადებში ვითარდება ოპერაციის შემდეგ თირეოტოქსიკური კრიზი:

ა ) ოპერაციის დამთავრების თანავე ;

*ბ) დამთავრებიდან პირველ 24 საათში ;

გ ) დამთავრებიდან 48-72 საათებს შორის;

დ ) ოპერაციის 5-7 დღეს;

ე ) უფრო მოგვიანებით.

921. რა ღონისძიებებია წინააღმდეგ ნაჩვენები თირეოტოქსიკური კრიზის დროს :

*ა) სათბურებით ავადმყოფის გათბობა ;

ბ ) დეზინტოქსიკაციური თერაპია;

გ ) მაგისტრალური სისხლძარღვების ჰიპოთერმია;

დ ) ანტითირეოიდული პრეპარატების გამოყენება;

ე ) კორტიკოსტეროიდების დიდი დოზები.

922. რა კლინიკური ნიშნები ახასიათებს ჰაშიმოტოს ჩიყვს , გარდა:

ა ) ფარისებრი ჯირკვლის გადიდება;

ბ ) მკვრივი კონსისტენცია;

გ ) ჰიპოთირეოზი;

*დ) ჩაზრდა ირგვლივმდებარე ქსოვილებში;

ე ) რეგიონული ლიმფური ჯირკვლები გადიდების გარეშე.

923. ჰაშიმოტოს ჩიყვის ზუსტი დიაგნოზისათვის აუცილებელია:

ა ) რადიოიზოტოპური გამოკვლევა;

ბ ) სისხლში ჰორმონების განსაზღვრა;

გ ) თერმოგრაფია;

დ ) ფარისებრი ჯირკვლის ექოსკანირება;

*ე) პუნქციური ბიოფსია.

924. რომელი ნიშანი არ არის დამახასიათებელი თირეოტოკსიკური ჩიყვისათვის:

ა ) თვალების მხრივი სიმპტომები;

ბ ) თითების , ენის ტრემორი;

გ ) უძილობა;

დ ) წონაში დაკლება;

*ე) ცივი ოფლი.

925. რომელი ნიშანი არ არის დამახასიათებელი თირეოტოქსიკური ჩიყვისათვის :

ა ) დისმენორეა;

ბ ) პოტენციის დაქვეითება;

გ ) სარძევე ჯირკვლების ატროფია;

*დ) ქოლესტსრინის მომატება სისხლში;

ე ) რეფლექსების აწევა.

ონკოლოგია

926. მეტასტაზის გავრცელება შეიძლება მოხდეს

ა ) ვენური გზით

ბ ) არტერიის გზით

გ ) ლიმფის გზით

დ ) იმპლანტაციური

*ე) ყოველივე მათგანით

927. რომელი ქსოვილიდან წარმოშობილ სიმსივნეს ეწოდება კიბო

*ა) ეპითელური

ბ ) ძვლოვანი

გ ) ნერვული

დ ) რეტიკულური

ე ) შემაერთებელქსოვილიან

928. რომელი ორგანოს კიბოს დროს მარცხენა ლავიწზედა ფოსოში არსებულ მეტასტაზს ეწოდება ვირხოვის სახელი

ა ) ღვიძლის კიბოს დროს

ბ ) საყლაპავის კიბოს დროს

გ ) ელენთას კიბოს დროს

*დ) კუჭის კიბოს დროს

ე ) ფილტვის კიბოს დროს

929. რა არ წარმოადგენს ქიმიოთერაპიის უკუჩვენებას

ა ) თირკმლის და ღვიძლის დაავადებები

ბ ) გულსისხლძარღვთა უკმარისობა

გ ) ჩირქოვანი პროცესები

*დ) პნევმოკონიოზი

ე ) ტუბერკულოზის აქტიური ფორმა

930. კეთილთვისებიან სიმსივნებს მიეკუთვნება

ა ) ქონდრომა

ბ ) ოსტეომა

გ ) სინოვიომა

დ ) ლიმფანგიომა

*ე) ყოველი მათგანი

931. რომელი სიმსივნე არ მიეკუთვნება ავთვისებიან სიმსივნეს

ა ) მედულარული კიბო

*ბ) ადენომა

გ ) ადენოკარცინომა

დ ) სკირი

ე ) სოლიდური კიბო

932. რომელი რბილი ქსოვილების სიმსივნეების მკურნალობაში გამოიყენება სხივური თერაპია

ა ) ფიბროსარკომა;

ბ ) რაბდომიოსარკომა;

გ ) სინოვიალური სარკომა;

დ ) სწორია ა) და ბ);

*ე) ყველა პასუხი სწორია.

933. კეთილთვისებიან სიმსივნეებს ახასიათებს

ა ) ინფილტრაციული ზრდა;

*ბ) ექსპანსიური ზრდა;

გ ) უჯრედების დიფერენცირების დარღვევა;

დ ) არც ერთი;

ე ) ყველა პასუხი სწორია.

934. ზონალობის პრინციპის დაცვა ონკოლოგიური ოპერაციების შესრულებისას მიმართულია

ა ) ანტიბლასტიკის უზრუნველყოფაზე;

*ბ) აბლასტიკის უზრუნველყოფაზე;

გ ) ქირურგიული ჩარევების რისკის შემცირებაზე;

დ ) ორგანოს ფუნქციის მაქსიმალურ შენარჩუნებაზე;

ე ) ყველა პასუხი სწორია.

935. პალიატიური ოპერაციის მთავარ მიზანს წარმოადგენს

ა ) სიმსივნით დაზიანებული ორგანოს მოშორება;

ბ ) სიმსივნის რეგიონალური ლიმფური მეტასტაზების მოშორება;

*გ) სასიკვდილო გართულებების თავიდან აცილება;

დ ) ყველა პასუხი სწორია;

ე ) სწორია ა) და ბ).

936. გაფართოებულ ოპერაციას უნდა მივაკუთვნოთ

ა ) სიმსივნის მოშორება ჯანმრთელი ქსოვილების ფარგლებში;

ბ ) სიმსივნის მოშორება ჯანმრთელი ქსოვილების ფარგლებში რეგიონალურ ლიმფურ ბარიერთან ერთად;

*გ) სიმსივნის მოშორება ჯანმრთელი ქსოვილების ფარგლებში რეგიონალურ ლიმფურ ბარიერთან, ყველა მისაწვდომ ლიმფურ კვანძებთან და ოპერაციის უბანში ცხიმოვან ქსოვილთან ერთად;

დ ) სიმსივნის მოშორება ჯანმრთელი ქსოვილების ფარგლებში რეგიონალურ ლიმფურ ბარიერთან და სიმსივნურ პროცესში ჩართულ სხვა ორგანოს რეზექცია.

ე ) სწორი პასუხი არ არის.

937. კომბინირებულ ოპერაციას მიეკუთვნება

ა ) სიმსივნის მოშორება რეგიონალურ ლიმფურ ბარიერთან ერთად;

ბ ) სიმსივნის მოშორება რეგიონალურ ლიმფურ ბარიერთან ერთად და ოპერაციის უბანში ყველა მისაწვდომ ლიმფურ კვანძებთან და ცხიმოვან ქსოვილთან ერთად;

*გ) სიმსივნის მოშორება რეგიონალურ ლიმფურ ბარიერთან ერთად და სიმსივნურ პროცესში ჩართულ სხვა ორგანოს რეზექციასთან ან მოშორებასთან ერთად;

დ ) სიმსივნის მოშორება რეგიონალურ ლიმფურ ბარიერთან ერთად და სხვა დაავადების გამო ერთდროულ ოპერაციასთან ერთად;

ე ) ყველა ჩამოთვლილი.

938. ავთვისებიანი სიმსივნეების ქირურგიული მკურნალობის შორეულ შედეგებზე ყველაზე მცირე გავლენა აქვს

ა ) სიმსივნის ზრდის ტიპს;

ბ ) სიმსივნის ჰისტოლოგიურ სტრუქტურას;

გ ) რეგიონალურ ლიმფურ კვანძებში მეტასტაზების არსებობას;

დ ) შორეული მეტასტაზების არსებობას;

*ე) ავადმყოფის ასაკს.

939. სარძევე ჯირკვლების შეშუპებით- ინფილტრირებული ფორმა როგორც წესი შეესაბამება

ა ) I სტადიას;

ბ ) II სტადიას;

გ ) III სტადიას;

*დ) III და IV სტადიას;

ე ) ნებისმიერ ჩამოთვლილ სტადიას.

940. რადიომგრძნობიარე სიმსივნეებს არ მიეკუთვნება

ა ) ლიმფოგრანულომატოზი;

ბ ) ლიმფოსარკომა;

გ ) სემინომა;

*დ) კუჭის ლეიმიოსარკომა;

ე ) საშვილოსნოს ყელის კიბო.

941. სიმსივნის რადიომგრძნობელობაზე მოქმედებს

ა ) სიმსივნის ოქსიგენაციის ხარისხი;

ბ ) სიმსივნის ფორმა;

გ ) სიმსივნის ზრდის ფორმა;

დ ) სწორია პირველი ორი ფაქტორი;

*ე) ყველა ჩამოთვლილი ფაქტორები.

942. სხივური მკურნალობის აბსოლუტურ უკუჩვენებას წარმოადგენს

ა ) ხანდაზმული ასაკი;

ბ ) ახალგაზრდა ასაკი;

*გ) აქტიური ტუბერკულოზი;

დ ) ყველა ჩამოთვლილი ფაქტორი;

ე ) არც ერთი ჩამოთვლილი ფაქტორი.

943. გამოსხივების ექსპოზიციური დოზის გაზომვის ერთეულია

ა ) გრეი;

ბ ) რადი;

გ ) კიური;

*დ) რენტგენი.

944. გამოსხივების შთანთქმული დოზის გაზომვის ერთეულია

*ა) გრეი;

ბ ) კიური;

გ ) რენტგენი;

დ ) ყველა პასუხი სწორია;

ე ) სწორი პასუხი არ არის.

945. სხივური მკურნალობის ადრეულ რეაქციას მიეკუთვნება

ა ) ფიბროზი;

ბ ) სხივური წყლული;

*გ) კანის ერითემა;

დ ) სხივური კიბო.

946. მედიკამენტური თერაპია შეიძლება ჩაითვალოს დამოუკიდებელ მეთოდად სიმსივნეების მკურნალობაში

ა ) თირკმლის კიბოსი;

*ბ) მიელომური დაავადების;

გ ) შარდის ბუშტის კიბოსი;

დ ) კუჭის კიბოსი;

ე ) საკვერცხის კიბოსი.

947. ტერმინი "სიმპტომური მკურნალობა" ნიშნავს

*ა) თერაპიას, მიმართულს დაავადების მეტად შემაწუხებელი გამოვლინებების მოშორებაზე;

ბ ) პირველადი სიმსივნეების შემცირების თერაპიას;

გ ) თერაპიას, მიმართულს შორეული მეტასტაზების შემცირებაზე;

დ ) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.

948. კომპიუტერული ტომოგრაფია აძლევს კლინიცისტს საშუალებას დასვას

ა ) მორფოლოგიური დიაგნოზი;

*ბ) ტოპიკური დიაგნოზი;

გ ) კლინიკური დიაგნოზი;

დ ) ყველა პასუხი სწორია;

ე ) არცერთი.

949. ონკოლოგიურ დაავადებებს უფრო ხშირად ახასიათებს

ა ) ჰიპოკუაგულაცია;

ბ ) ნორმოკუაგულაცია;

*გ) ჰიპერკუაგულაცია;

დ ) ყველა ვარიანტი გვხვდება ერთნაირი სიხშირით.

950. კუჭის კიბოს დამახასიათებელია

ა ) კუჭის წვენის მომატებული მჟავიანობა;

*ბ) დაქვეითებული მჟავიანობა;

გ ) კუჭის წვენის მანამდე დაქვეითებული მჟავიანობის მატება;

დ ) სწორი პასუხი არ არის.

951. სიმსივნეების დიაგნოსტირებაში ანგიოგრაფიას უფრო მცირე ინფორმატიულობა აქვს

ა ) ღვიძლის სიმსივნის;

ბ ) თირკმლის სიმსივნის;

გ ) რეტროპერიტონეული ორგანოს გარეშე სიმსივნეების;

*დ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სიმსივნეების;

ე ) საშვილოსნოს და მისი დანამატების სიმსივნეები.

952. სარძევე ჯირკვლის სადინარშიდა პაპილომების გამოვლენა უკეთესია

ა ) უკონტრასტო მამოგრაფიის დროს;

*ბ) დუქტოგრაფიის დროს;

გ ) მსხვილკადრიანი ფლუოროგრაფიის დროს;

დ ) რენტგენოგრაფიული გამოვლენა შეუძლებელია.

953. რადიაქტიული ოიდი გამოიყენება ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმსივნეების დიაგნოსცირებაში

ა ) პანკრეასის;

ბ ) კუჭის;

*გ) ფარისებური ჯირკვლის;

დ ) ყველა ჩამოთვლილი;

ე ) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.

954. ეპითელიარული სიმსივნის პარენქიმას შეადგენს

*ა) საკუთრივ სიმსივნური უჯრედები;

ბ ) შემაერთებელი ქსოვილი;

გ ) სისხლის ძარღვები და ლიმფური სადინრები;

დ ) ნერვები და სტრომის უჯრედოვანი ელემენტები;

ე ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია.

955. მსხვილი ნაწლავის პოლიპებიდან უფრო ხშირად განიცდის მალიგნიზაციას

*ა) ადენომატოზური პოლიპი;

ბ ) ჰიპერპლასტიური პოლიპი;

გ ) იუვენური პოლიპი;

დ ) სწორი პასუხი არ არის.

956. კუჭს სიმსივნეებს უპირატესად გააჩნიათ

*ა) ინფილტარციული ზრდა;

ბ ) ეგზოფიტური ზრდა;

გ ) შერეული ზრდა;

დ ) სიმსივნის ზრდა კვანძის სახით;

ე ) ყველა ჩამოთვლილი ზრდის ტიპები გვხვდება ერთნაირი სიხშირით.

957. სარძევე ჯირკვლების კეთილთვისებიან სიმსივნეებს მიეკუთვნება

ა ) დიფუზური ფიბროზულ-კისტოზური მასტოპათია;

ბ ) კვანძოვანი ფიბროზულ-კისტოზური მასტოპათია;

*გ) ფიბროადენომა;

დ ) არცერთით;

ე ) ყველა პასუხი სწორია.

958. აპუდ-სისტემის სიმსივნეებს არ მიეკუთვნება

ა ) გასტრინომა;

ბ ) ინსულომა;

გ ) ხემოდექტომა;

დ ) კარცინოიდი;

ე ) ფილტვის წვრილუჯრედოვანი კიბო;

*ვ) პანკრეასის კიბო.

959. მელანომის კლინიკური დიაგნოზის შემთხვევაში, მეტასტაზების გარეშე მკურნალობის აუცილებელი მეთოდია

*ა) ქირურგიული;

ბ ) ქიმიოთერაპიული;

გ ) სხივური;

დ ) იმუნოლოგიური.

960. ფარისებური ჯირკვლის კიბო ჰემატოგენური გზით ყველაზე ხშირად მეტასტაზებს იძლევა

ა ) თავის ტვინში;

*ბ) ფილტვებში;

გ ) ხერხემალში;

დ ) ძვლებში;

ე ) თირკმელებში.

961. კუჭის კიბოს გამო სუბტოტალური რეზექციის დროს კუჭ-პანკრეასის იოგის

*ა) მოშორება აუცილებელია;

ბ ) შორდება ნაწილობრივ;

გ ) არასოდეს არ შორდება;

დ ) შეიძლება მოშორდეს, მაგრამ არა აუცილებლად;

ე ) სწორი პასუხი არ არის.

962. უფრო ხშირად მალიგნიზირდება კუჭის პოლიპების შემდეგი ტიპები

ა ) ჰიპერპლასტიური;

ბ ) პაპილომური;

გ ) ეოზინოფილური;

*დ) ადენომატოზური;

ე ) ყველა ერთნაირი მალიგნიზაციის ინდექსი აქვს მათი ჰისტოლოგიური შენების მიუხედავად.

963. გასტრექტომია კომბინირებული (აბდომინო-თორაკალური) მიდგომით მიზანშეწონილია შესრულდეს

ა ) კუჭის ტოტალური დაზიანების დროს;

ბ ) კუჭის პროქსიმალური ნაწილის ეგზოფიტური სიმსივნის დროს;

გ ) ინფილტრაციული სიმსივნის ნებისმიერი ლოკალიზაციის დროს;

*დ) სიმსივნის გავრცელებისას საყლაპავზე მიუხედავად მისი ზრდის ტიპისა;

ე ) სიმსივნის ზრდის ნებისმიერი ტიპის დროს, განლაგებულს კუჭის სხეულში მეტასტაზებით, ელენთის, და პანკრეასის ლიმფურ კვანძებში.

964. კუჭის სუბტოტალური პროქსიმალური რეზექცია უნდა ჩატარდეს

ა ) კუჭის კარდიალური ნაწილის ინფილტრაციული სიმსივნის დროს;

*ბ) კუჭის კარდიალური ნაწილის ეგზოფიტური სიმსივნის დროს;

გ ) კუჭის კარდიალური ნაწილის სიმსივნის დროს მიუხედავად მისი ზრდის ტიპისა;

დ ) კუჭის სუბკარდიალური ნაწილის ეგზოფიტური სიმსივნის დროს.

965. კუჭის პროქსიმალური სუბტოტალური რეზექციის დროს საყლაპავის რეზექციით მიზანშეწონილია გამოყენებული იქნას

ა ) აბდომინური მიდგომა;

ბ ) თორაკალური მიდგომა;

*გ) კომბინირებული მიდგომა;

დ ) აბდომინალური მიდგომა, საგიტალური დიაფრაგმოტომიით;

ე ) არც ერთ ჩათოთვლილ ხერხს არა აქვს უპირატესობა.

966. კუჭის კარდიის კიბო ჰისტოლოგიური შენებით უფრო ხშირად არის

*ა) ჯირკვლოვანი კიბო;

ბ ) ბრტყელუჯრედოვანი კიბო;

გ ) შერეული ჯირკვლოვან-ბრტყელუჯრედოვანი კიბო;

დ ) ყველა ჩამოთვლილი ვარიანტი გვხვდება ერთნაირი სიხშირით;

ე ) სწორი პასუხი არ არის.

967. უფრო ხშირად მალიგნიზირდება წყლული

ა ) კუჭის გამოსავალი ნაწილის;

ბ ) კუჭის მცირე სიმრუდეზე;

*გ) კუჭის დიდი სიმრუდეზე;

დ ) კუჭის სხეულზე;

ე ) კუჭის კარდიული ნაწილზე.

968. კუჭის კიბო უფრო ხშირად ვითარდება ასაკში

ა ) 20 წლამდე;

ბ ) 21-დან 50 წლამდე;

*გ) 51-დან 70 წლამდე;

დ ) 70 წელზე ზემოთ;

ე ) კუჭის კიბო ყველა ასაკობრივ ჯგუფში ვითარდება ერთნაირი სიხშირით

969. კუჭის მალიგნიზირებული პოლიპის დროს ნაჩვენებია

ა ) ენდოსკოპიური პოლიპექტომია;

ბ ) პოლიპის ქირურგიული ამოკვეთა;

გ ) კუჭის სოლისებური რეზექცია;

დ ) კუჭის ეკონომიური რეზექცია;

*ე) კუჭის სუბტოტალური რეზექცია ყველა ონკოლოგიური პრინციპების დაცვით.

970. ტერმინი "ვირხოვის მეტასტაზი" ნიშნავს

ა ) მცირე მენჯის მეტასტაზს;

ბ ) მეტასტაზს საკვერცხეებში;

გ ) მეტასტაზს ჭიპში;

*დ) მეტასტაზს ლავიწზედა ლიმფურ კვანძში;

ე ) მეტასტაზს ფილტვში.

971. კუჭის კიბოს დროს ვირხოვის მეტასტაზი განიხილება, როგორც

ა ) შორეული ჰემატოგენური მეტასტაზი;

ბ ) შორეული ორთოგრადული ლიმფოგენური მეტასტაზი;

*გ) შორეული რეტროგრადული ლიმფოგენური მეტასტაზი;

დ ) რეგიონალური ლიმფოგენური მეტასტაზი;

ე ) იმპლანტაციური მეტასტაზი.

972. ფილტვის კიბო

ა ) ყოველთვის ვითარდება ქრონიკული ბრონქიტის ფონზე;

ბ ) ყოველთვის ვითარდება პოსტტუბერკულეზური ცვლილებების ფონზე;

გ ) ყოველთვის ჩნდება შემოფარგლული პნევმოსკლეროზის უბანში;

*დ) შეიძლება განვითარდეს ფილტვების წინამორბედი ქრონიკული დაავადებების გარეშე;

ე ) ყველა პასუხი სწორია.

973. ფილტვის ცენტრალური კიბო ნიშნავს, როდესაც სიმსივნით დაავადებულია1). მთავარი ბრონქი; 2). წილოვანი ბრონქი; 3). სეგმენტარული ბრონქი; 4). სუბსეგმენტარული ბრონქი; 5). V რიგის ბრონქები.

ა ) სწორია 1 და 2;

ბ ) სწორია 2 და 3;

*გ) სწორია 1,2 და 3;

დ ) სწორია 1,2,3 და 4;

ე ) ყველა პასუხი სწორია.

974. სიმსივნის ზრდის გამო ბრონქული გამავლობის მოშლისას ფილტვის ქსოვილის მოცულობითი შემცირება უფრო მეტად გამოხატულია

ა ) ჰიპოვენტილაციის დროს;

*ბ) ატელექტაზის დროს;

გ ) ობტურაციული პნევმონიის დროს;

დ ) ემფიზემის დროს.

975. ფილტვის კიბოს დროს უფრო ხშირად მეტასტაზები აზიანებს ლიმფური კვანძების შემდეგ ჯგუფებს

*ა) გულმკერდის შიდა;

ბ ) იღლიის;

გ ) რეტროპერიტონეალურ;

დ ) საზარდულის.

976. ფილტვის კიბოს პირველად სიმპტომებს შეიძლება მივაკუთვნოთ ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა ) ხველისა;

ბ ) სისხლიანი ხველისა;

გ ) ჰაერის უკმარისობა;

*დ) ჰექტიური ტემპერატურისა.

977. რომელი ფილტვის სიმსივნე გვხვდება უფრო ხშირად:

*ა) მარჯვენა ფილტვის;

ბ ) მარცხენა ფილტვის;

გ ) ორივე ფილტვის თანაბრად.

978. საყლაპავის ლეიომიომის გამო ქირურგიული ჩარევის ოპტიმალური ვარიანტია

ა ) ენდოსკოპიური მოშორება;

*ბ) სიმსივნის ენუკლეაცია ლორწოვანი გარსის შენარჩუნებით;

გ ) საყლაპავის სეგმენტალური რეზექცია;

დ ) საყლაპავის სუბტოტალური რეზექცია.

979. საყლაპავის კიბო უფრო ხშირად აზიანებს

ა ) ზედა მესამედს;

ბ ) ზედა და შუა მესამედს;

გ ) ქვედა მესამედს;

*დ) შუა და ქვედა მესამედს.

980. საყლაპავის კიბოს დროს ჰემატოგენური მეტასტაზები უფრო ხშირად გვხვდება

ა ) კუჭში;

ბ ) ფილტვებში;

გ ) თირკმელებში;

დ ) ძვლებში;

*ე) ღვიძლში.

981. საყლაპავის კიბოს ყველაზე მეტად დამახასიათებელი კლინიკური ნიშანია

ა ) გაძლიერებული სალივაცია;

ბ ) გულისრევა;

*გ) დისფაგია;

დ ) ღებინება;

ე ) ტკივილი მკერდის ძვლის უკან.

982. საყლაპავის კიბოს დროს ტკივილი ლოკალიზებულია ყველაზე ხშირად

ა ) კისრის მიდამოში;

ბ ) ეპიგასტრიუმშიგა მიდამოში;

გ ) წელის მიდამოში;

*დ) გულმკერდის მიდამოში;

983. უფრო ხშირად პოსტოპერაციული გართულება, რომელიც თან ახლავს საყლაპავის ერთმომენტიან ოპერაციას და იწვევს ავადმყოფის სიკვდილს, არის

ა ) პოსტოპერაციული პნევმონია;

ბ ) ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია;

*გ) საყლაპავის შერთულის ნაკერების უკმარისობა და ჩირქოვანი გართულებები (ემპიემა და მედიასტინიტი);

დ ) კუჭის კედლის ნეკროზი;

ე ) არცერთი.

984. საყლაპავის კიბოს სხივური თერაპია უფრო ხშირად გამოიყენება როგორც დამოუკიდებელი მეთოდი სიმსივნის ლოკალიზაციისას

ა ) საყლაპავის კისრის ნაწილში;

*ბ) საყლაპავის გულმკერდის ნაწილში;

გ ) საყლაპავის მუცლის ნაწილში;

დ ) ლოკალიზაციას მნიშვნელობა არ აქვს;

ე ) .

985. 70 წლის ავადმყოფს აქვს საყლაპავის გულმკერდის ნაწილის III-IV სტადიის კიბო. მკურნალობის უპირატეს მეთოდად ითვლება

ა ) ოპერაციული მკურნალობა;

ბ ) კომბინირებული მკურნალობა ოპერაციისწინა სხივური თერაპიით;

გ ) კომბინირებული მკურნალობა ოპერაციის შემდგომი სხივური თერაპიით;

*დ) სხივური თერაპიის დამოუკიდებელი კურსი რადიკალური პროგრამით.

986. 50 წლის ავადმყოფს აქვს საყლაპავის ქვედა მესამედის კიბო, დისფაგიის საწყისი მოვლენებით. მკურნალობის არაადექვატურ მეთოდად შეიძლება ჩაითვალოს

*ა) სხივური თერაპიის დამოუკიდებელი კურსი;

ბ ) ოპერაციული მკურნალობა;

გ ) კომბინირებული მკურნალობა ოპერაციისწინა სხივური თერაპიის ინტენსიური კურსით;

დ ) კომბინირებული მკურნალობა სხივური თერაპიის პროლონგირებული კუსით.

987. საყლაპავის კიბოს დროს ქიმიოთერაპია

ა ) მაღალეფექტურია;

ბ ) შეიძლება გამოყენებულ იქნას ისეთივე წარმატებით, როგორც სხივური თერაპია;

*გ) ნაკლებად ეფექტურია;

დ ) არ გამოიყენება;

ე ) არაეფექტურია.

988. დადებითი რეაქცია ალფა-ფეტოპროტეინზე ხშირია

*ა) ღვიძლის პირველადი (ჰეპატოცელულარული) კიბოს დროს;

ბ ) ღვიძლის მეტასტაზური კიბოს დროს;

გ ) ღვიძლის კეთილთვისებიანი სიმსივნის დროს;

დ ) ღვიძლის ექინოკოკოზის დროს;

ე ) არ არის დამახასიათებელი ღვიძლის სიმსივნური დაზიანებისათვის

989. ღვიძლის პირველადი კიბო მეტასტაზირებს

ა ) ჰემატოგენურად;

ბ ) ლიმფოგენურად;

გ ) ორგანოს შიგნით;

*დ) გვხვდება მეტასტაზირების ყველა ზემოთჩამოთვლილი სახეობა.

990. ღვიძლის პირველადი კიბოს დროს უფრო ხშირად შორეული მეტასტაზები გვხვდება

ა ) ძვლებში;

ბ ) რეტროპერიტონეალურ ლიმფურ კვანძებში;

*გ) ფილტვებში;

დ ) თავის ტვინში.

991. ღვიძლის პირველადი კიბოს მკურნალობის ყველაზე ეფექტური მეთოდია

*ა) ქირურგიული;

ბ ) სისტემური ქიმიოთერაპია;

გ ) რეგიონალური ქიმიოთერაპია;

დ ) სხივური მკურნალობა;

ე ) არცერთი.

992. თირკმლის კიბოს ყველაზე ხშირი სიმპტომია

ა ) ტკივილი;

ბ ) პალპირებადი სიმსივნე;

*გ) ჰემატურია;

დ ) სისუსტე;

ე ) ედს-ის აჩქარება.

993. რეტროპერიტონეალური, ორგანოს გარეშე სიმსივნის კლინიკური გამოვლინება პირველ რიგში განპირობებულია

ა ) სიმსივნის ჰისტოლოგიური სტრუქტურით;

ბ ) სიმსივნის ზომით;

გ ) სიმსივნის ლოკალიზაციით;

*დ) სიმსივნის ზომით და ლოკალიზაციით;

ე ) სიმსივნის ჰისტოლოგიური სტრუქტურით და ზომით.

994. რეტროპერიტონეალური, ორგანოს გარეშე სიმსივნის დროს ყველაზე ხშირად აღინიშნება

ა ) სიმსივნის ჩაზრდა სხვა ორგანოებში;

*ბ) სიმსივნის ორგანოებზე ზეწოლა და მათ ცდომა;

გ ) თანაბარი სიხშირით, როგორც სიმსივნის ორგანოში ჩაზრდა, ასევე სიმსივნის ორგანოებზე ზეწოლა ან მათი ცდომა;

დ ) სწორი პასუხი არ არის.

995. რეტროპერიტონეალური, ორგანოს გარეშე სიმსივნის კლინიკური მიმდინარეობა ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილით, გარდა

ა ) ხანგრძლივი უსიმპტომო პერიოდისა;

ბ ) ყრუ ხასიათის ტკივილებისა მუცელში და წელში;

*გ) ადრეული და ხშირი მეტასტაზირებისა;

დ ) დიდი ზომების მიღწევისა.

996. ტრანსპერიტონეალური მიდგომით ლატერალურ მიდამოში ლოკალიზებული რეტროპერიტონეალური, ორგანოს გარეშე სიმსივნის გამო ოპერაციის ჩატარების დროს პარიესული პერიტონეუმის გაკვეთა მიზანშეწონილია

*ა) ასწვრივი ან დასწვრივი კოლინჯის ლატერალურად;

ბ ) ასწვრივი ან დასწვრივი კოლინჯის მედიალურად;

გ ) ორივე ვარიანტს აქვს თანაბარი უპირატესობები;

დ ) სწორი პასუხი არ არის.

997. ლიმფოგრანულომატოზის პირველადი გამოვლინება უფრო ხშირად არის გადიდება

*ა) კისერ-ლავიწზედა ლიმფური კვანძების;

ბ ) შუასაყრის ლიმფური კვანძების;

გ ) რეტროპერიტონეალური ლიმფური კვანძების;

დ ) საზარდულის ლიმფური კვანძების;

ე ) ყველა ჯგუფის ლიმფური კვანძების ერთანირი სიხშირით.

998. საყლაპავის კიბოთი უფრო ხშირად ავადდებიან:

ა ) ბავშვები;

ბ ) ქალები;

*გ) მამაკაცები;

დ ) სქესს არა აქვს მნიშვნელობა;

999. საყლაპავის კიბოს მკურნალობაში:

ა ) ქიმიოთერაპია და სხივური თერაპია გამოიყენება , როგორც დამოუკიდებელი მეთოდი;

ბ ) სხივური თერაპია ყველაზე ეფექტურია;

გ ) ქიმიოთერაპია ყველაზე ეფექტურია ;

*დ) რადიოთერაპია და ქიმოთერაპია გამიოყენება , როგორც ქირურგიული მკურნალობის დამხმარე მეთოდი.

1000. ტაკვის კიბო ყველაზე იშვიათად ვითარდება კუჭის რეზექციის შემდეგი მეთოდის დროს

ა ) ბილროთ I წესი

*ბ) ბილროთ II ჰოფმაისტერ ფინსტერერის მოდიფიკაცია

გ ) რუ-ს წესი

დ ) ბალფურის წესი

ე ) პოლია რაიხელის წესი

1001. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის რომელ მონაკვეთში არ გვხვდება პრაქტიკულად ავთვისებიანი სიმსივნე ?

ა ) საყლაპავში

ბ ) კუჭში

*გ) თორმეტგოჯა ნაწლავში

დ ) მლივ და თეძოს ნაწლავებში

ე ) მსხვილ ნაწლავში

1002. საყლაპავის კიბო ყველაზე იშვიათად იძლევა მეტასტაზებს

ა ) ღვიძლში

ბ ) ფილტვში

გ ) ძვლებში

დ ) საკვერცხეებში

*ე) რექტოვაგინალურ სივრცეში

1003. მსხვილი ნაწლავის რომელ ნახევარში უფრო ხშირად გვხვდება სიმსივნის ეკზოფიტური ზრდის ფორმა

*ა) მარჯვენა ნახევარში

ბ ) მარცხენა ნახევარში

გ ) ელენთის კუთხესთან

დ ) სიგმურ ნაწლავში

ე ) ორივე ნახევარში თანაბარი სიხშირით

1004. მსხვილი ნაწლავის რომელ ნახევარში უფრო ხშირად გვხვდება სიმსივნის ენდოფიტური ზრდის ფორმა

ა ) მარჯვენა ნახევარში

*ბ) მარცხენა ნახევარში

გ ) ღვიძლის კუთხესთან

დ ) ბრმა ნაწლავში

ე ) ორივე ნახევარში თანაბარი სიხშირით

რადიაციული მედიცინის საფუძვლები

1005. მწვავე სხივური დაავადების დროს ყველაზე ადრე ვლინდება შემდეგი კლინიკური სიმპტომები

*ა) გულისრევა და ღებინება;

ბ ) ლეიკოპენია;

გ ) კანის ერითემა;

დ ) თმების ცვენა;

ე ) თხიერი განავალი.

1006. მწვავე სხივური დაავადების განვითარების გამომწვევი ზღურბლოვანი დოზაა

ა ) 0,5გრ;

*ბ) 1 გრ;

გ ) 2გრ;

დ ) 3გრ;

ე ) 4გრ.

1007. მწვავე სხივური დაავადების დროს ყველაზე ადრე სისხლის საერთო ანალიზის ცვლილება ვლინდება შემდეგი ელემენტების შემცველობის შემცირებაში

ა ) ერითროციტების;

ბ ) ეოზინოფილების;

გ ) მონოციტების;

*დ) ლიმფოციტების;

ე ) თრომბოციტების.

1008. . რადიაციული დაბინძურების ზონაში მცხოვრებ პირებში, ჩამოთვლილი რადიონუკლეიდებიდან რომელი ტოვებს ორგანიზმს ყველაზე ადრე:

*ა) იოდს;

ბ ) ცეზიუმს;

გ ) სტრონციუმს;

დ ) პლუტონიუმს;

ე ) რადიუმს.

1009. რადიონუკლიდებით დაბინძურებული ჭრილობების მკურნალობის ტაქტიკის განსაზღვრისათვის უპირველესი პირობაა

*ა) ჭრილობის რადიონუკლიდური დაბინძურების დადგენა;

ბ ) ჭრილობის ფართის სიდიდის დადგენა;

გ ) ქსოვილის დაზიანების სიღრმის დადგენა.

1010. მამრობითი გონადების დასხივების შემდეგ ყველაზე დამახასიათებელი ნაადრევი ცვლილებებია

ა ) სქესობრივი პოტენციის დარღვევა;

*ბ) ჰიპოსპერმია;

გ ) სათესლე ჯირკვლის წყალმანკი;

დ ) მემკვიდრული დაავადებები ბავშვებში;

ე ) ტესტოსტერონის დაქვეითება სისხლში.

1011. ქსოვილების მიერ მაიონებელი სხივების შთანთქმული დოზის ერთეულია

*ა) გრეი;

ბ ) ზივერტი;

გ ) რენტგენი;

დ ) კიური;

ე ) ბერი.

1012. ღონისძიება, რომელიც უნდა გატარდეს, რათა თავიდან იქნეს აცილებული ნაყოფის დასხივება სამედიცინო სხივური პროცედურის ჩატარებისას ორსულობის ადრეულ პერიოდში არის:

*ა) რენტგენოლოგიური გამოკვლევა მენსტრუალური ციკლის პირველ ათ დღეში;

ბ ) რენტგენოლოგიური გამოკვლევის ჩატარება მენსტრუალური ციკლის მეორე ნახევარში;

გ ) რეპროდუქტიული ასაკის ქალებში ფლუოროგრაფიის წარმოება;

დ ) მეტროსალპინგოგრაფია.

1013. სხივური დაზიანების სიმძიმის ხარისხი კლინიკურად განისაზღვრება:

ა ) რადიონუკლიდების შემცველობით დასხივების ადგილზე;

ბ ) ფილტვებში "ცხელი" ნაწილაკების რაოდენობით;

გ ) ორგანიზმში რადიონუკლიდების რაოდენობით;

*დ) ჰემოპოეზის დათრგუნვის ხარისხით.

1014. მწვავე სხივური დაავადების დროს ინფექციური გართულებები უფრო მეტად შესაძლებელია, თუ ნეიტროფილების რაოდენობა სისხლში

ა ) ნაკლებია 3000-ზე მკლ-ში;

ბ ) ნაკლებია 1000-ზე მკლ-ში;

გ ) ნაკლებია 5000-ზე მკლ-ში;

*დ) ნაკლებია 500-ზე მკლ-ში

1015. სისხლდენა უფრო მეტად ვითარდება თუ თრომბოციტების რაოდენობა სისხლში

ა ) 150000-ზე ნაკლებია მკლ-ში;

ბ ) 100000-ზე ნაკლებია მკლ-ში;

გ ) 50000-ზე ნაკლებია მკლ-ში;

*დ) 40000-ზე ნაკლებია მკლ-ში;

ე ) 70000-ზე ნაკლებია მკლ-ში.

1016. კანის უფრო მეტად ღრმა სხივურ დაზიანებას იწვევს დასხივება:

*ა) ნეიტრონებით;

ბ ) გამა-სხივებით;

გ ) ალფა-სხივებით.

1017. ატომურ ელექტროსადგურზე ავარიის შედეგად რადიოიოდის გამოყოფით დასხივებულ პირებში ყველაზე სავარაუდოა შემდეგი ავთვისებიანი სიმსივნეები

ა ) კუჭის კიბო;

ბ ) ფილტვის კიბო;

გ ) ლეიკოზები;

*დ) ფარისებრი ჯირკვლის კიბო;

ე ) სარძევე ჯირკვლის კიბო.

სხვადასხვა

1018. ტრანზიტორული იშემიური შეტევა (ტიშ) არის ნევროლოგიური დეფიციტი, რომელიც ალაგდება

*ა) 24 სთ-ის განმავლობაში

ბ ) 12 სთ-ის განმავლობაში

გ ) 48 სთ-ის განმავლობაში

დ ) 72 სთ-ის განმავლობაში

1019. პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ შიგნითა საძილე არტერიის სტენოზი მეტი ვიდრე 70%, კაროტიდული ენდარტერიექტომია კონსერვატორულ მკურნალობასთან შედარებით ამცირებს ინსულტის განვითარების რისკს

*ა) 10-ჯერ

ბ ) 5-ჯერ

გ ) 2-ჯერ

დ ) 4-ჯერ

1020. ნევროლოგმა შიგნითა საძილე არტერიის აუზში განვითარებული ტრანზიტორული იშემიის მიზეზის დადგენისათვის პირველ რიგში უნდა გააკეთოს:

ა ) თავის ტვინის MღI

ბ ) კომპიუტერული ტომოგრაფია

*გ) ფერადი დუპლექსსონოგრაფია

დ ) ანგიოგრაფია

1021. ტრანზიტორული იშემიის დადგენილ მიზეზად ჩაითვალა შიგნითა საძილე არტერიის სტენზი; სისხლძარღვთა ქირურგის კონსულტაცია აუცლებელია, როდესაც სტენოზის ხარისხი არის:

*ა) 75-90%-მდე

ბ ) 0-50%-მდე

გ ) 50-75%-მდე

დ ) 0-30%-მდე

1022. მუცლის აორტის ინფრარენალური სეგმენტის ანევრიზმის მკურნალობის გავრცელებულ მეთოდს წარმოადგენს:

ა ) ანევრიზმის რეზექცია და პროტეზირება

*ბ) ანევრიზმის პარკის გახსნა, სანათურშიდა პროტეზის ინტერპოზიცია

გ ) აორტის ლიგირება ანვრიზმის ბოლებში და მისი შემოვლითი შუნტირება პროტეზით

დ ) ანევრიზმის პარკის ექსტრავაზალური განმტკიცება ხელოვნური მასალით

1023. მუცლის აორტის ანევრიზმის პროტეზირების შემდგომ ყველაზე ხშირ გართულებას წარმოადგენს:

ა ) თირკმელის მწვავე უკმარისობა

ბ ) ფილტვის დისტრეს სინდრომი

გ ) ნაწლავების მწვავე იშემია

*დ) მიოკარდიუმის ინფარქტი

1024. მუცლის აორტის ინფრარენალური ანევრიზმა უფრო ხშირად პალაპაციით ისინჯება მოპულსირე მასის სახით:

ა ) მარცხენა ფერდქვეშა მიდამოში

ბ ) მარჯვენა ფერდქვეშა მიდამოში

*გ) ჭიპის არეში

დ ) ბოქვენზედა მიდამოში

1025. მუცლის აორტის ინფრარენალური ანევრიზმის ოპერაცია ყველაზე ხშირად წარმოებს:

*ა) მუცლის შუა ხაზის განაკვეთით

ბ ) მარცხენა ტრანსრექტალური განაკვეთით

გ ) პარცხენა პარარექტალური განაკვეთით

დ ) მარცხენა ლუმბალური განაკვეთით

1026. ავადმყოფს, რომელიც შემოვიდა შოკის დიაგნოზით და ეჭვი იქნა მიტანილი მუცლის აორტის ანევრიზმის პერფორაციაზე, უნდა:

ა ) ჩაუტარდეს ხანმოკლე მომზადება, რის შედეგ გაუკეთდეს სასწრაფო ოპერაცია

*ბ) წარმოებული იქნას სასწარაფო ლაპარატომია

გ ) წარმოებულ იქნას ტრანსფუზიული თერაპია, მდგომარების სტაბილიზაციის შედეგ სასწრაფო ლაპარატომია

დ ) ჩაუტარდეს ტრანსფუზიული თერაპია, კომპიუტერული ტომოგრაფია, მუცლის ღრუს ექოსკოპია, დიაგნოზის დაზუსტების მიზნით, რის შედეგაც დაიგეგმოს ოპერაციული მკურნალობა

1027. 90 წლის მამაკაცს ხანგამოშვებითი კოჭლობა ეწყება 50 მ მანძილზე; ბოლო 1 წლის განმავლობაში იტარებდა კონსრვატიულ მკრნალობას სხვადსხვა პრეპარატებით. კლაუდიკაციის მანძილი გაიზარდა. დადგენილი აქვს ორივე მხარეს თეძოს გარეთა არტერიის კრიტიკული სტენოზი. საჭიროა

ა ) ვარფარინიზაცია + სიარულით ვარჯიში

*ბ) ასპირინიზაცია + სიარულით ვარჯიში

გ ) რეკონსტრუქციული ოპერაცია

დ ) მხოლოდ სიარულით ვარჯიში

1028. რევერსირებული ფერომო-პოპლიტერული Bყპასს თავის თავში მოიცავს:

*ა) შემობრუნებული დიდი საჩინო ვენის სეგმენტით წარმოებულ შუნტს

ბ ) არაშემობრუნებული და ვალვულოტომირებული დიდი საჩინო ვენის სეგმენტით წარმოებულ შუნტს

გ ) თავისივე სარეცელში დატოვებული ვალვულოტომირებული დიდი საჩინო ვენის სეგმენტით წარმოებულ შუნტს

დ ) ყველა პასუხი სწორია

1029. ოპერაცია პროფუნდოპლასტიკა ტავის თავში გულისხმობს:

ა ) თეძოს შიგნითა არტერიის პლასტიკას

*ბ) ბარძაყის ღრმა არტერიის პლასტიკას

გ ) ღრმა ვენების პლასტიკას

დ ) სისხლძარღვის ხელოვნური პროტეზით შუნტირებას

1030. ემბოლიექტომიის წარმოება ხდება შემდეგი სახელწოდების კატეტერით

*ა) ფოგარტი

ბ ) ბებკოკი

გ ) პეტცერი

დ ) ფოლეი

1031. 45 წლის პაციენტს, რომელიც ეწევე აქტიურ ცხოვრებას, აქვს ხანგამოშვებითი კოჭლობა 100 მ მანძილზე. ბოლო 1 წლის განმავლობაში უტარდებოდა კონსერვატიული მკურნალობა ბარძაყის ზედაპირული არტერიის ოკლუზიის გამო, საჭიროა:

ა ) გაგრძელდეს კონსრვატიული მკურნალობა

ბ ) პროფუნდოპლასტიკა

*გ) ფერომო-პოპლიტეური შუნტირება

დ ) სიარულით ვარჯიში

1032. 40 წლის მამაკაცს დაუდგინდა ლეშირის სინდრომი. მარჯვენა თეძოს არტერიის ოკლუზია და მარცხენა თეძოს არტერიის < 50%, კლაუდიკაცია 100 მ. საჭიროა;

ა ) აორტო-ბიფემორალური პროთეზირება

*ბ) მარჯვენამხრივი ილეო-ფემორალური შუნტირება + მარცხენა ტეძოს საერთო არტერიის სტენტირება

გ ) მარცხენამხრივი ილეო-ფემორალური შუნტირება

დ ) მომდევნო ერთი წლის განმავლობაში კონსერვატიული მკურნალობა, რის შემდეგაც გადაწყდება ოპერაციული მკურნალობა

1033. დიაბეტით დაავადებულ პაციენტს გოჯ-მხარის ინდექსი აქვს 1,5. აღნიშნული ფენომენი ნიშნავს, რომ, პაციენტს აქვს:

*ა) წვივის არაკომპენსირებული სისხლძარღვები

ბ ) გაზომვის მომენტში არტერიული ჰიპერტენზია

გ ) გულის უკმარისობის III-IV სტადია

დ ) წვივის ღრმა ვენბის თრომბოზი

1034. 12 წლის გოგონას გაუნვითარდა ზემო კიდურების ღრმა ვენების თრომბოზი, პირველ რიგში ეჭვი უნდა იქნეს მიტანილი:

*ა) გულმკერდის გამოსვლის სინდრომის არსებობაზე

ბ ) თანდაყოლილი გულის მანკის არსებობაზე

გ ) ჰიპერკოაგულაციაზე

დ ) ზემო კიდურების კარპალურ სინდრომზე

1035. ტროიანოვ-ტრენდელბურგის ოპერაცია მდგომარებს:

*ა) დიდი ლავიწქვეშსა ვენის გადაკვანძაში მისი ყველა შენაკადებთან შეერთების ადგილას საჩინო-ბარძაყის სამკუთხედის მიდამოში

ბ ) კანქვეშა ვენების მოცილება გვირაბის შექმნის მეთოდით

გ ) კანქვეშა ვენების მოცილება ზონდით

დ ) კომუნიკაციური ვენბის გადაკვანძა ფასციის ზემოთ

ე ) კომუნიკაციური ვენბის გადაკვანძა სუბფასციალურად

1036. ნარატის ოპერაცია მდგომარეობა:

ა ) კანქვეშა ვენენის მოცილება ბარძაყისა და კანჭის ლაპლასური განაკვეთიდან

*ბ) კანქვეშა ვენების მოცილება გვირბის შექმნის მეთოდით

გ ) კანქვეშა ვენების მოცილება ზონდის მეშვეობით

დ ) ვარიკოზულად გაგანიერებული ვენების გაკერვა კანიდან კეტგუტით

ე ) კომუნიკანტური ვენების სუბფასციალური გადაკვანძვა

1037. მადელუნგის ოპერაცია მდგომარეობა:

*ა) კანქვეშა ვენენის მოცილება ბარძაყისა და კანჭის ლაპლასური განაკვეთიდან

ბ ) კანქვეშა ვენების მოცილება გვირბის შექმნის მეთოდით

გ ) კანქვეშა ვენების მოცილება ზონდის მეშვეობით

დ ) ვარიკოზულად გაგანიერებული ვენების გაკერვა კანიდან კეტგუტით

ე ) კომუნიკანტური ვენების სუბფასციალური გადაკვანძვა

1038. კლაპის ოპერაცია მდგომარეობა:

ა ) კანქვეშა ვენენის მოცილება ბარძაყისა და კანჭის ლაპლასური განაკვეთიდან

ბ ) კანქვეშა ვენების მოცილება გვირბის შექმნის მეთოდით

გ ) კანქვეშა ვენების მოცილება ზონდის მეშვეობით

*დ) ვარიკოზულად გაგანიერებული ვენების გაკერვა კანიდან კეტგუტით

ე ) კომუნიკანტური ვენების სუბფასციალური გადაკვანძვა

1039. კოკეტის ოპერაცია მდგომარეობა:

ა ) კანქვეშა ვენენის მოცილება ბარძაყისა და კანჭის ლაპლასური განაკვეთიდან

ბ ) კანქვეშა ვენების მოცილება გვირბის შექმნის მეთოდით

გ ) კანქვეშა ვენების მოცილება ზონდის მეშვეობით

დ ) ვარიკოზულად გაგანიერებული ვენების გაკერვა კანიდან კეტგუტით

*ე) კომუნიკანტური ვენების სუბფასციალური გადაკვანძვა

1040. გულმკერდის აორტის ანევრიზმის რენტგენოსკოპიული ნიშანია:

*ა) პულსირებადი სიმსივნური წარმონაქმნის არსებობა გულმკერდში

ბ ) ფილტვების ემფიზემა

გ ) ფილტვის ქვედა ნაწილების გამჭირვალობის დაქვეითება

დ ) მარცხენა ფილტვის კარის გაძლიერებული სისხლძარღვოვანი სურათი

ე ) თავისუფალი სითხის არსებობა პლევრის ღრუში

1041. მუცლის აორტის ანევრიზმის დროს აუსკულტაციით მოისმინება:

ა ) კრეპიტაცია

ბ ) ვეზიკულური სუნთქვა

*გ) სისტოლური შუილი

დ ) ტონების მოყრუება

ე ) დიასტოლური შუილი

1042. ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლიის ყველაზე ხშირი მიზეზია;

ა ) სახის ვენის თრომბოზი

*ბ) ქვემო კიდურების ღრმა ვენების თრომბოზი

გ ) ზედა კიდურების ღრმა ვენების თრომბოზი

დ ) დიდი საჩინო ვენის აღმავალი თრომბოფლებიტი

1043. პილეფლებიტი ეს თრომბოფლებიტია:

ა ) ელენთის ვენის

ბ ) ჯორჯლის ქვემო ვენის

გ ) ღვიძლის ვენების

*დ) კარის ვენის

1044. ქვემო კიდურების ღრმა ვენების თრომბოზისათვის დამახასიათებელია:

*ა) ქვემო კიდურების შეშუპება

ბ ) ტერფის გაციება

გ ) ტერფის თითების ნეკროზი

დ ) “ლურჯი თითის" სინდრომი

1045. ქვემო კიდურების ღრმა ვენების თრომბოზისადმი წინასწარგანწყობად ძირითად ფაქტორებს მიკეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

ა ) ვენებში სისხლის ნაკადის შენელება

ბ ) ვენების შიგნიტა გარსის დაზიანება

გ ) ჰიპერკოაგულემია

*დ) მოციმციმე არითმია

1046. “სიარულის ცდა" ელასტიური ბანდის დადებით ტარდება:

ა ) კომუნიკანტური ვენების უკმარისობის დასადგენად

*ბ) ქვემო კიდურების ღრმა ვენების გამტარებლობის გამოვლენის მიზნით

გ ) ქვემო კიდურებში არტერიული სისხლის მიმოქცევის შესაფასებლად

დ ) კანქვეშა ვენების უკმარისობის შესაფასებლად

1047. ქვემო კიდურების კანქვეშა ვენებს ვარიკოზული გაგანიერების გართულებას ეკუთვნის ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

ა ) ტროფიკული წყლულისა

ბ ) აღმავალი თრომბოფლებიტისა

გ ) ლიპოდერმატოსკლეროზისა

*დ) იშემიური განგრენისა

1048. მუცლის ღრუზე ოპერაციების შემდეგ ქვემო კიდურების ღრმა ვენების თრომბოზის წარმოქმენას ხელს უწყობს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

*ა) ფიბრინოლიზური აქტივობის მომატებისა

ბ ) სიმსუქნისა

გ ) ონკოლოგიური დაავადებებისა

დ ) ჰემოკონცენტრაციისა

1049. ვიხროვის ტრიადაში შედის ყველა ფენომენი, გარდა:

ა ) ჰიპერკოაგულაცია

ბ ) სისხლის ნაკადის სიჩქარის დაქვეითება

გ ) ვენის კედლის დაზიანება

*დ) ათეროსკლეროზი

1050. ქვემო კიდურების ღრმა ვენების თრომბოზის ფონზე განვითარებადი პულმონოლოგიური ემბოლიზმის პროფილაქტიკის ყველაზე დამზოგველ და ეფექტურ ინტერვენციას წარმოადგენს:

*ა) კავა ფილტრის ინპლანტაცია

ბ ) თრომბოზის პროქსიმალურად ვენის ლიგირება

გ ) ვენური თრომბექტომია

დ ) ქვემო ღრუ ვენის გოფრირება

1051. ქვემო კიდურების ღრმა ვენების თრომბზს მივყევართ თრომბოემბოლიამდე

ა ) თავის ტვინის სისხლძარღვების

ბ ) გულმკერდის კორონარული არტერიების

*გ) ფილტვის არტერიის

დ ) ფილტვის ვენის

1052. ინტრა- და პოსტოპერაციულ პერიოდში ქვემო კიდურებზე ელასტიური ბანდის (წინდის) ხმარების მიზანს წარმოადგენს:

ა ) ლიმფოსტაზის ლიკვიდაცია

ბ ) არტერიული სისხლის ნაკადზე ზემოქმედების აუცილებლობა

*გ) ღრმა ვენებში სისხლის ნაკადის აჩქარება

დ ) ნერვების დაჟეჟილობის პროფილაქტიკა

1053. ქვემო კიდურებზე დიდი საჩინო ვენის აღმავალი თრომბოფლებიტის შემთხვევაში ქროსექტომიის (ტროიანოვ-ტრენდელბურგის ოპერაცია) წარმოებისათვის უტყუარ ჩვენებას წარმოადგენს:

ა ) ჰიპერემიული და პალპაციით მკვრივი დიდი საჩინო ვენის მუხლქვემოთა სეგმენტი

ბ ) ჰიპერემიული და პალპაციით მკვრივი დიდი საჩინო ვენის მუხლზემოთა სეგმენტი

*გ) დუპლექსსონოგრაფიულად დადასტურებული მუხლსზემოთ განვითარებული თრომბოზი

დ ) ყველა ჩამოთვლილი

1054. ქვემო კიდურების აღმავალი თრომბოფლებიტის მკურნალობის ტაქტიკის შერჩევაში გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს:

ა ) პაციენტის სუბიექტურ და ობიექტურ მონაცემებს

*ბ) ფერად დუპლექსსონოგრაფიას

გ ) კოაგულოგრამას

დ ) ვიზუალურ და პალპატორულ მონაცემებს

1055. ფონტეინის კლასიფიკაციის III სტადიას წარმოადგენს

ა ) უსიმპტომო ზემო კიდურების რომელიმე დონეზე პულსის არსებობით

ბ ) ხანგამოშვებითი კოჭლობა < 200 მ

გ ) ხანგამოშვებითი კოჭლობა > 200 მ

*დ) ქვემო კიდურის მოსვენებულ მდგომარეობაში ტკივილის არსებობა

1056. კლინიკური კლასიფიკაციით კრიტიკული იშემია თავის თავში გულისხმობს:

ა ) ქვემო კიდურის განგრენას

*ბ) ბოლო ორი კვირის განმავლობაში განუწყვეტელი იშემიური ტკივილის არსებობას მოსვენებულ მდგომარეობაში

გ ) ანგიოგრაფიული მონაცემებით მაგისტრალური არტერიების ოკლუზიას

დ ) მაგისტრალური არტერიების მწვავე თრომბოზს

1057. კუჭის წყლულოვან-ინფილტრაციული კიბოს დიაგნოსტიკის მიზნით ბიოპტატის ენდოსკოპიური აღება მიზანშეწონილია:

ა ) სიმსივნური წყლულის ფსკერიდან

ბ ) სიმსივნური წყლულის კიდეებიდან

გ ) წყლულოვანი გარსის და სიმსივნური ქსოვილის საზღვარზე

დ ) სიმსივნური წყლულის ფსკერიდან; სიმსივნური წყლულის კიდეებიდან

*ე) სიმსივნური წყლულის კიდეებიდან; წყლულოვანი გარსის და სიმსივნური ქსოვილის საზღვარზე

ვ ) ყველა პასუხი სწორია

1058. ფარისებრი ჯირკვლის T3 სტადიის პირველადი კიბოს შემთხვევაში ნაჩვენებია:

ა ) ფარისებრი ჯირკვლის სუბტოტალური რეზექცია

ბ ) გაფართოებული თირეოიდექტომია

გ ) ჰემითირეოიდექტომია ხიდაკის მოცილებით

*დ) თირეოიდექტომია

1059. სარძევე ჯირკვლის კიბოს დროს ლიმფოგენური მეტასტაზების ყველაზე გავრცელებული სახეებია:

*ა) პექტორალური, ლავიწქვეშა, პარასტერნალური

ბ ) რეტროსტერნალური, ჯვარედინი, პარასტერნალური

გ ) გეროტის ლიმფურ გზებში, კანქვეშა-საზარდულის ლიმფური კვანძებისკენ.

1060. სარძევე ჯირკვლის კიბოს დროს „უბრალო“ მასტექტომიას აკეთებენ:

ა ) სარძევე ჯირკვლის I-IIა სტადიის მედიალური განლაგების სიმსივნისას

ბ ) სარძევე ჯირკვლის გარეთა კვანდრატის I სტადიის კიბოს დროს

*გ) როგორც პალიატიურ ოპერაციას დაწყლულებული სიმსივნისას, როცა შეუძლებელია რადიკალური მასტექტომიის წარმოება

დ ) ყველა პასუხი სწორია

1061. საყლაპავის ექსტირპაციის მიზნით უნდა გამოვიყენოთ განაკვეთი:

ა ) მარცხენამხრივი თორაკოტომია V-VI ნეკნების სივრცეში

*ბ) მარჯვენამხრივი თორაკოტომია V-VI ნეკნების სივრცეში

გ ) მარცხენამხრივი თორაკოტომია VI-VII ნეკნების სივრცეში

დ ) ყველა პასუხი სწორია

ე ) სწორი პასუხი არ არის

1062. საყლაპავის ქვედა მესამედის კიბოს შემთხვევაში მისი ერთმომენტიანი რეზექციის და პლასტიკის შესასრულებლად იყენებენ შემდეგი სახის განაკვეთებს

ა ) მარცხენამხრივი თორაკოტომია

*ბ) მარცხენამხრივი თორაკოლაპაროტომია

გ ) მარჯვენამხრივი თორაკოლაპაროტომია

დ ) ლაპაროტომია + სტერნოტომია.

ე ) სწორი პასუხი არ არის

1063. გასტრექტომია ონკოლოგიური პოზიციიდან არის:

ა ) კუჭისა და კუჭ-კოლინჯის ამოკვეთა დიდ ბადექონთან ერთად

ბ ) კუჭის და საყლაპავის კარდიალური ნაწილის, ასევე ელენთის ამოკვეთა

*გ) კუჭის მთლიანი ამოკვეთა რეგიონული მეტასტაზების ყველა ზონასთან ერთად

დ ) ყველა პასუხი სწორია

ე ) სწორი პასუხი არ არის

1064. გასტრექტომიას კომბინირებულად (თორაკოაბდომინური მიდგომით) აწარმოებენ:

ა ) კუჭის III სტადიის კიბოს შემთხვევაში

ბ ) კუჭის მცირე სიმრუდის კიბოს დროს

გ ) კუჭის I-II-III სტადიის პროქსიმალური კიბოს დროს

*დ) საყლაპავზე გავრცელებულის კუჭის კიბოს შემთხვევაში, როცა პროქსიმალური სუბტოტალური რეზექცია ან გასტრექტომია აბდომინური მიდგომით შეუძლებელია

ე ) სწორი პასუხი არ არის

1065. კუჭის სუბტოტალური პროქსიმალური რეზექცია უნდა დამთავრდეს:

ა ) ეზოვაგოსტომიით, გასტროსტომიით

ბ ) ეზოფაგოიეუნოანასტომოზით

*გ) ეზოფაგოგასტროანასტომოზით

დ ) ეზოფაგოდუოდეოსტომიით

1066. პანკრეატოდუოდენური რეზექციის წარმოების დროს 12-გოჯა ნაწლავის მობილიზაცია კოხერის წესით საშიშია:

ა ) 12-გოჯა ნაწლავის სანათურის დაზიანება

*ბ) კარის ვენის დაზიანება

გ ) ზემო მეზენტერიალური სისხლძარღვების დაზიანება

დ ) ღვიძლ-12-გოჯა იოგის დაზიანება

ე ) მუცლის აორტის დაზიანება

1067. სიმსივნურად გადაგვარებული ქოლედოქუსის რეზექციის შემდეგ რეკონსტრუქციული ეტაპი გულისხმობს:

ა ) ჰეპატიკოდუოდენოანასტომოზის ფრომირებას

ბ ) ჰეპატიკოენტეროანასტომოზს ბრაუნის შერთულით

*გ) ჰეპატიკოენტეროანასტომოზს რუს წესით გამოთიშულ წვრილი ნაწლავის მარყუჟთან

დ ) ყველა პასუხი სწორია

ე ) სწორი პასუხი არ არის

1068. მწვავე აპენდიციტის და მწვავე პიელონეფრიტის დიფერენციალური დიაგნოსტიკისათვის მიზანშეწონილია ყველა ჩამოთვლილი კვლევის მეთოდი გარდა:

ა ) შარდის საერთო ანალიზის

ბ ) მიმოგილვითი და ექსკრეტორული უროგრაფიის

გ ) ქრომოცისტოსკოპიის

*დ) კოლონოსკოპიის

1069. დიფერენციალური დიაგნოსტიკის დროს თირკმლის ჭეშმარიტ ჭვალს ექსკრეტორულ უროგრაფიაზე მიუთითებს:

ა ) ფიალების და მენჯის დეფორმაცია

ბ ) „თეთრი“ თირკმლის არსებობა

გ ) საშარდე გზების კონტრასტირების არებობა

*დ) მენჯის დილატაცია

1070. გლუკაგონომას ახასიათებს ყველა ნიშანი გარდა:

ა ) გლოსიტი

ბ ) სტომატიტი

გ ) ვულვო-ვაგინიტი

დ ) ღრუ ვენების ფლებოთრომბოზი

*ე) ჭარბი წონა

1071. იცენკო-კუშინგის სინდრომს ახასიათებს ყველა ნიშანი, გარდა:

ა ) დისმენორეა

ბ ) ამენორეა

გ ) ლურჯი სტრიები კანზე

დ ) ჰირსუტიზმი

*ე) წონაში დაკლება

1072. ჰიპერკალციემიური კრიზი ვითარდება:

ა ) მძიმე ფორმის თირეოტოქსიკოზის დროს

ბ ) ჰიპოთირეოზის დროს

გ ) პარათჰორმონის გამოყოფის შემცირების დროს

*დ) პირველადი ჰიპერაპარათირეოზის დროს

ე ) ჰაშიმოტოს ჩიყვის დროს

1073. ჰიპერკალციემიური კრიზისთვის დამახასიათებელია ყველა ნიშანი გარდა:

ა ) ჰიპერთერმია

ბ ) ტკივილი ძვლებში

გ ) ფსიქომოტორული მოშლილობა

*დ) კუნთების ტონუსის მომატება

ე ) შეუერებელი პირღებინება

1074. ჰიპერკალციემიური კრიზისთვის დამახასიათებელია ყველა ნიშანი გარდა:

ა ) კუნთების მკვეთრი სისუსტე

ბ ) ტკივილი მუცელში

გ ) ხშირი პირღებინება

დ ) ბოდვები

*ე) ჰიპოთერმია

1075. ჰიპოკალციემიურ კომას ახასიათებს ყველა ნიშანი გარდა:

ა ) გონების დაკარგვა

ბ ) არეფლექსია

*გ) კუნთების ჰიპერტონუსი

დ ) მიდრიაზი

ე ) ზერელე სუნთქვა

1076. ჰიპერპარათირეოზის დროს ჰიპერკალცემიური კრიზის განვითარების სიხშირეა:

*ა) 5%

ბ ) 10-15%

გ ) 15-20%

დ ) 20-25%

ე ) 30%

1077. მეორადი ჰიპერაპარათირეოზის მიზეზია ყველა ჩამოთვლილი გარდა:

ა ) საკვებში კალციუმის ქრონიკული ნაკლებობა

ბ ) მალაბსორბციის სინდრომი

გ ) თირკმლების ქრონიკული უკმარისობა

დ ) D ვიტამინის ნაკლებობა

*ე) პარათირეოიდული ჯირკვლის ატროფია

1078. პანკრეასის ნეიროენდოკრინულ სიმსივნეებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი გარდა

ა ) ინსულინომა

ბ ) გასტრინომა

გ ) ვიპომა

დ ) გლუკაგონომა

*ე) ნევრინომა

1079. ინსულინომას ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

ა ) ვითარდება ბეტა უჯრედებიდან

*ბ) ვითარდება გამა უჯრედებიდან

გ ) შესაძლებელია მალიგნიზაცია

დ ) ინსულინის გამოყოფის მომატება

ე ) შესაძლებელია ექსტრაპანკრეასული ლოკალიზაცია

1080. თანდაყოლილი ჰიპერტროფიული პილოროსტენოზის ოპერაციული მკურნალობა ათეული წელია წარმოებს:

ა ) პილოროპლასტიკით კოხერის წესით

ბ ) კუჭის რეზექციით ბილროთის წესით

გ ) კუჭის რეზექციით ჰოფმეისტერ-ფინსტერერის წესით

დ ) სელექტიური ვაგოტომიით

*ე) პილორომიოტომიით და დილატაციით ფრედე-რამშტედტის წესით

1081. 3 წლის ბავშვი „მწვავე აპენდიციტზე“ ეჭვის შემთხვევაში უნდა გაისინჯოს:

ა ) მწოლარე მდგომარეობაში ტირილის დროს

ბ ) ვერტიკალურად მდგომარე

*გ) ბუნებრივი (უფრო ხშირად მედიკამენტური) ძილის მდგომარეობაში

დ ) მუცლის მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია საკმარისია დიაგნოზის დასასმელად

ე ) დედის კალთაში მჯდომარე

1082. ახალშობილთა ნეკროზული ენტეროკოლიტის დროს მოხდა ნაწლავის პერფორაცია. რა ნიშანი გამოვლინდება ამ დროს უპირველესად მოზრდილი ასაკის ბავშვის „მწვავე მუცლის“ სიმპტომისგან განსხვავებით

ა ) შჩოტკინ-ბლუმბერგის სიმპტომი

ბ ) დეფანსი

*გ) მუცლის წინა კედლის შეშუპება, პრიალი და ჰიპერმეია

დ ) ფაღარათი

ე ) ჰიპერთერმია

1083. კლასიკური სიმპტომი პილოროსტენოზის დიაგნოსტიკისათვის ახლაშობილებში არის:

ა ) სიგამხდრე

ბ ) ყაბზობა და დიურეზის შემცირება

გ ) მუცლის შებერილობა, განსაკუთრებით ეპიგასტრიუმის არეში

*დ) პილორული „ხრტილის“ აღმოჩენა მუცლის პალპაციისას მშიერ პაციენტებში

ე ) ნაღვლოვანი ღებინება

1084. ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელი მოითხოვს აუცილებელ დიფერენცირებას მწვავე აპენდიციტთან ბავშვთა ასაკში:

ა ) რევმატიზმი

ბ ) ბრომქული ასთმა

*გ) კრუპოზული პნევმონია

დ ) ურტიკარია

ე ) ტონზილოგენური კარდიოპათია

1085. ინვაგინაციია დროს წლამდე ასაკის ბავშვებში გვხვდება „დანსის სიმპტომი“. რა სიმპტომია ეს:

ა ) ამობერილობა ეპიგასტრიუმის არეში

ბ ) კუნთების რეზისტენტობა ინვაგინაციის არეში

გ ) მოვლითი ტკივილი მუცლის არეში

*დ) სიცარიელის შეგრძნება ილეოცეკალური კუთხის პალპაციის დროს

ე ) მუცლის ასიმეტრია დახედვით

1086. ფილტვის ალვეოლური კიბოს მორფოლიგიური ვერიფიკაციისათვის ბიოფსიის რომელ მეთოდს გამოიყენებთ

ა ) ბრონქოსკოპიის პირობებში საბიოფსიო ბრანშით

ბ ) ბრონქოსკოპიის პირობებში საბიოფსიო ფუნჯით (ბრაშ-ბიოფსია)

გ ) ბრონქოსკოპიის პირობებში პუნქციური ბიოფსია

*დ) ფილტვის ქსოვილის ტრანსთორაკალური პუნქციური ბიოფსია

1087. კომატოზურ ავადმყოფს მძიმე ქალა-ტვინის ტრავმის შედეგად აღენიშნა პირღებინება კუჭის შიგთავსის ასპირაციით ფილტვებში. მწვავე სუნთქვითი უკმარისობის ლიკვიდაციისათვის რომელს ეძლევა უპირატესობა:

ა ) შიგთავსის აზოტრაქეალური ასპირაცია კათეტერით

ბ ) გულმკერდზე ვიბრაციული მასაჟი და პირის ღრუდან შიგთავსის ასპირაცია

გ ) სანაციური ფიბროტრაქეობრონქოსკოპია ადგილობრივი ანესთეზიით

*დ) რიგიდული ბრონქოსკოპია მართვით სუნთქვაზე გადაყვანით მაღალი ვენტილაციის პირობებში

1088. ბრონქოსკოპიის ჩატარების დროს ავადმყოფს დაუდგინდა ავთვისებიანი სიმსივნის ეგზოფიტური გავრცელება მარცხენა B3a ბრონქისა და მარცხენა ძირითადი ბრონქის ქვემო მესამედის მონაკვეთებს შორის. კლიმიკოანატომიური კლასიფიკაციის მიხედვით აღნიშნული შემთხვევა რომელ ვარიანტს უნდა მივაკუთვნოთ:

ა ) ფილტვის ცენტრალური კიბო

ბ ) ფილტვის პერიფერიული კიბო

*გ) ფილტვის პერიფერიული კიბო ცენტრალიზაციით

დ ) ყველა ჩამოთვლილი

1089. რიგიდული ბრონქოსკოპიის უპირატესობა ფიბრობრონქოსკოპიასთან შედარებით:

ა ) ზემო წილის ბრონქების უკეთესი ვიზუალიზაცია

ბ ) გამოკვლევის ადგილობრივი ანესთეზიით ჩატარება

გ ) გამოვლევის ჩატარება ავადმყოფის პოლიპოზიციურ მდგომარეობაში

*დ) გამოკვლევის ჩატარება ტრაქეობრონქული სისტემის უცხო სხეულების ამოღების მიზნით

1090. კრონის დაავადებასთან მიმართებაში სწორია შემდეგი:

ა ) ის როგორც ნოზოლოგიური ერთეული პირველად აღწერა კრონმა ( ცროჰნ-მა) 1932 წელს;

ბ ) მისთვის დამახასიათებელია ანთებითი პროცესის დაწყება ლორწქვეშა შრიდან;

გ ) მისთვის დამახასიათებელია ანთებითი პროცესის დაწყება ლორწოვანი შრიდან;

*დ) ის როგორც ნოზოლოგიური ერთეული პირველად აღწერა კრონმა ( ცროჰნ-მა) 1932 წელს; მისთვის დამახასიათებელია ანთებითი პროცესის დაწყება ლორწქვეშა შრიდან;

ე ) ის როგორც ნოზოლოგიური ერთეული პირველად აღწერა კრონმა ( ცროჰნ-მა) 1932 წელს; მისთვის დამახასიათებელია ანთებითი პროცესის დაწყება ლორწოვანი შრიდან;

1091. წყლულოვან კოლიტთან მიმართებაში სწორია:

ა ) მის განვითარებაში მნიშვნელოვანი როლი ენიჭება იმუნოლოგიურ დარღვევებს

ბ ) მისთვის დამახასიათებელია ანთებითი პროცესის დაწყება ლორწქვეშა შრიდან

გ ) მისთვის დამახასიათებელია ანთებითი პროცესის დაწყება ლორწოვანი შრიდან;

დ ) მის განვითარებაში მნიშვნელოვანი როლი ენიჭება იმუნოლოგიურ დარღვევებს; მისთვის დამახასიათებელია ანთებითი პროცესის დაწყება ლორწქვეშა შრიდან

*ე) მის განვითარებაში მნიშვნელოვანი როლი ენიჭება იმუნოლოგიურ დარღვევებს; მისთვის დამახასიათებელია ანთებითი პროცესის დაწყება ლორწოვანი შრიდან

1092. ჰირშპრუნგის დაავადების ქირურგიული მკურნალობის მეთოდს მიეკუთვნება:

ა ) სწენსონ-ის ოპერაცია

ბ ) დუჰამელ-ის ოპერაცია

გ ) ჰარტმანნ-ის ოპერაცია

*დ) სწენსონ-ის ოპერაცია; დუჰამელ-ის ოპერაცია

ე ) სწენსონ-ის ოპერაცია; ჰარტმანნ-ის ოპერაცია

1093. სწორი ნაწლავის სიგრძე დაახლოვებით

ა ) 8-10 სმ-ია

ბ ) 10-12 სმ-ია

*გ) 12-15 სმ-ია

დ ) 12-12 სმ-ია

ე ) 25 სმ-ია

1094. მილიგან მორგანის ოპერაცია გულისხმობს

ა ) სამი პირველადი ჰემოროიდული კვანძის ამოკვეთას ჭრილობის ნაწილობრივი გაკერვით

ბ ) სამი პირველადი ჰემოროიდული კვანძის ამოკვეთას ჭრილობის ყრუდ გაკერვით

*გ) სამი პირველადი ჰემოროიდული კვანძის ამოკვეთას ჭრილობის ღიად დატოვებით

დ ) სამი პირველადი ჰემოროიდული ლიგაციას მოკვეთის გარეშე

ზოგადი ქირურგია (დაფარული ტესტები)

1095. ანტიბიოტიკოთერაპიის შეცდომებია:

ა ) ანტიბიოტიკებისა და ანტიფუნგინალური საშუალებების კომბინაცია;

*ბ) ერთი ჯგუფის ანტიბიოტიკების კომბინაცია;

გ ) ანტიბიოტიკების შეყვანის სხვადასხვა გზების კომბინაცია;

დ ) ანტიბიოტიკებისა და პროტეოლიზური ფერმენტების კომბინაცია;

ე ) ანტიბიოტიკებისა და ნიტროფურანების კომბინაცია.

1096. ციტრატული ინტოქსიკაციის თავიდან ასაცილებლად კონსერვირებული სისხლის გადასხმისას აუცილებელია:

ა ) კონსერვირებული სისხლის არაუმეტეს 500 მლ გადასხმა;

ბ ) კალიუმის ქლორიდის შეყვანა;

გ ) ანტიჰისტამინური საშუალებების შეყვანა;

*დ) კალციუმის ქლორიდის შეყვანა;

ე ) ნატრიუმის ჰიდროკარბონატის შეყვანა.

1097. სისხლის რომელი შემცვლელი გამოიყენება დეჰიდრატაციის მიზნით?

ა ) ლიპოფუნდინი;

ბ ) ნატრიუმის ბიკარბონატის 4%-იანი ხსნარი;

გ ) პოლიგლუკინი;

*დ) მანიტოლი;

ე ) პროტეინის ხსნარი.

1098. ოყნების როგორი სახეები გამოიყენება უშუალოდ ოპერაციის წინ?

ა ) ჰიპერტონული;

ბ ) სიფონური;

*გ) გამწმენდი.

1099. საზარდულის თანდაყოლილი თიაქრის პარკს წარმოადგენს:

ა ) პარიესული პერიტონეუმი;

ბ ) ნაწლავის ჯორჯალი;

*გ) პერიტონეუმის ბუდობრივი მორჩი;

დ ) ვისცერული პერიტონეუმი;

ე ) განივი ფასცია და პრეპერიტონეული ცხიმოვანი ქსოვილი.

1100. მიუთითეთ კუჭის კიბოს ლოკალიზაცია, რომელიც მიმდინარეობს კლინიკურად ყველაზე ნაკლები გამოვლინებით:

ა ) კარდიოეზოფაგური კიბო;

ბ ) სუბკარდიული კიბო;

*გ) კუჭის სხეულის კიბო;

დ ) პილორული არხის კიბო;

ე ) ანტრალური ნაწილის კიბო.

1101. ჩირქოვანი ქოლეცისტიტის ყველაზე საშიში გართულებაა:

ა ) ღვიძლის ციროზი;

*ბ) გავრცელებული პერიტონიტი;

გ ) მწვავე პანკრეატიტი;

დ ) ქოლედოქის ნაწიბუროვანი სტრიქტურა;

ე ) ღვიძლქვეშა აბსცესი.

1102. ნაწლავის ინფარქტი ჯორჯლის ზედა არტერიის ემბოლიის შედეგად ჩვეულებრივ უვითარდებათ ავადმყოფთა შემდეგ კატეგორიას: 1) გიდ და მოციმციმე არითმიის მქონე ავადმყოფებს; 2) მიოკარდიუმის ინფარქტგადატანილ ავადმყოფებს; 3) მიტრალური სტენოზით დაავადებულებს; 4) არასპეციფიური აორტოარტერიიტით დაავადებულებს.

*ა) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1103. რომელი მტკიცებაა სწორი თიაქრებთან მიმართებაში?

*ა) ბარძაყის თიაქრის დროს ქალებში ხშირად ვითარდება ნაწლავის ჩაჭედვა;

ბ ) საზარდულის ირიბი თიაქარი გამოდის ჰესელბახის სამკუთხედის გავლით;

გ ) ვენტრალური თიაქარი გამოდის ნახევარმთვარისებრი ხაზის გავლით;

დ ) საზარდულის პირდაპირი თიაქარი ჩამოდის სათესლე პარკში;

ე ) “პანტალონური" თიაქარი - ესაა ნაწლავის ერთერთი კედლის ჩაჭედვა.

1104. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი ქირურგიული ჩარევა რთულდება დემპინგ-სინდრომით ყველაზე იშვიათად?

ა ) ღეროვანი ვაგოტომია პილოროპლასტიკით;

*ბ) სელექტიური პროქსიმალური ვაგოტომია;

გ ) ვაგოტომია ანტრუმექტომიით;

დ ) კუჭის სუბტოტალური რეზექცია;

ე ) სელექტიური ვაგოტომია.

1105. 75 წლის ქალს განუვითარდა პროფუზული სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ქვემო სართულიდან, რაც საჭიროებს ჰემოტრანსფუზიას. ტკივილი არ აქვს. მსგავსი სისხლდენის ყველაზე ხშირი მიზეზია:

ა ) მსხვილი ნაწლავის კიბო ან მისი შემოგრეხა;

ბ ) ნაწლავის ინვაგინაცია და იშემია;

*გ) დივერტიკულოზი, ანგიოდისპლაზია;

დ ) მეკელის დივერტიკული, სწორი ნაწლავის სოლიდარული წყლული;

ე ) წყლულოვანი კოლიტი, სწორი ნაწლავის ფისტულა.

1106. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი დაავადებაა ასოცირებული თიმუსის პირველად სიმსივნესთან?

ა ) სისტემური წითელი მგლურა;

ბ ) სკლეროდერმია;

*გ) ,,Mყასტჰენია გრავის“;

დ ) საყლაპავის სტრიქტურა;

ე ) პერიკარდიტი.

1107. შარდის ბუშტის გაგლეჯა ჩვეულებრივ უკავშირდება:

ა ) საშარდე გზების გაუვალობას;

ბ ) მენჯის ორგანოთა წინამორბედ სხივურ თერაპიას;

გ ) მენჯის ძვლების მოტეხილობას;

*დ) მუცლის დახურულ ტრავმას გადავსებული შარდის ბუშტის შემთხვევაში.

1108. ამოირჩიეთ კისრის აბსცესების გადაუდებელი მკურნალობის აუცილებლობის მიზეზი:

*ა) არსებობს სასუნთქი გზების ობსტრუქციის რისკი;

ბ ) ავადმყოფს აქვს მძიმე ცხელება;

გ ) აბსცესის გამომწვევი მიკროორგანიზმები ჩვეულებრივ რეზისტენტულია ანტიბიოტიკებისადმი;

დ ) მოპროგრესირე დისფაგიას მივყავართ ავადმყოფის გამოფიტვამდე;

ე ) ტკივილი ინტენსიურია.

1109. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი გამოვლინება მიუთითებს ფილტვის კიბოს ინკურაბელობაზე?

ა ) რეციდიული პნევმონიები;

ბ ) ნახველის ციტოლოგიური კვლევისას სიმსივნური უჯრედების აღმოჩენა;

გ ) სუნთქვის შემოკლება;

*დ) სახმო იოგების პარალიზი;

ე ) თითების დეფორმაცია დოლის ჩხირების მსგავსად.

1110. ინტრააბდომინალურ აბსცესებთან მიმართებაში ყველა ქვემოთჩამოთვლილი მტკიცება არის სწორი, გარდა ერთისა:

ა ) ყველაზე ხშირი მიზეზია ღრუ ორგანოს პერფორაცია;

ბ ) მკურნალობა მდგომარეობს აბსცესის დრენირებაში;

გ ) ანთების კლინიკური ნიშნები შეიძლება არ ვლინდებოდეს;

დ ) ექოსკოპიას, კტ-ს და მრტ-ს აკეთებენ დრენაჟის ჩადგმის ადგილის ზუსტი განსაზღვრის მიზნით;

*ე) ძირითადი ეტიოლოგიური ფაქტორია სტაფილოკოკი.

1111. რამდენად ხშირად პოულობენ სანაღვლე გზების ქვებს ქოლეცისტექტომიის დროს?

ა ) 0-დან 5%-მდე;

*ბ) 10-დან 20%-მდე;

გ ) 40-დან 50%-მდე;

დ ) 60-დან 70%-მდე;

ე ) 70%-ზემეტი.

1112. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი დაავადების დროსაა მსხვილი ნაწლავის კიბოს განვითარების მაღალი რისკი?

ა ) კოლინჯის გრანულომატოზი;

ბ ) სწორი ნაწლავის ფისტულა და პარაპროქტიტი;

*გ) ქრონიკული წყლულოვანი კოლიტი;

დ ) ქრონიკული დივერტიკულიტი;

ე ) პეიტც-ეგერსის სინდრომი.

1113. აირჩიეთ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა ნახევრიდან სისხლდენების ყველაზე ხშირი მიზეზი.

ა ) კუჭის წყლული;

ბ ) ეროზიული გასტრიტი;

გ ) კუჭის კიბო;

დ ) მელორი-ვეისის სინდრომი;

*ე) 12-გოჯა ნაწლავის წყლული.

1114. ამოირჩიეთ სიმსივნე, რომელიც ყველაზე ხშირად უვლინდებათ ბარეტის საყლაპავის მქონე პაციენტებს:

ა ) ეპიდერმოიდული კიბო;

ბ ) მუკოეპიდერმოიდული კიბო;

გ ) წვრილუჯრედოვანი კიბო;

*დ) ადენოკარცინომა;

ე ) ბრტყელუჯრედოვანი კიბო.

1115. მოზრდილებში მსხვილი ნაწლავის ყველაზე ხშირი პოლიპია:

*ა) ჰიპერპლასტიური პოლიპი;

ბ ) ხაოიანი ადენომა;

გ ) ჰამარტომული პოლიპი;

დ ) ტუბულური ადენომა;

ე ) ანთებითი წარმოშობის პოლიპი.

1116. ჩამოთვლილთაგან მალიგნიზაციის ყველაზე მაღალი ხარისხი გააჩნია:

ა ) ჰიპერპლასტიურ პოლიპს;

*ბ) ხაოიან ადენომას;

გ ) ჰამარტომულ პოლიპს;

დ ) ტუბულურ ადენომას;

ე ) ანთებითი წარმოშობის პოლიპს.

1117. ჩამოთვლილთაგან ოჯახურ პოლიპოზთან დაკავშირებულია:

ა ) ჰიპერპლასტიური პოლიპი;

ბ ) ხაოიანი ადენომა;

გ ) ჰამარტომული პოლიპი;

*დ) ტუბულური ადენომა;

ე ) ანთებითი წარმოშობის პოლიპი.

1118. ჩამოთვლილთაგან რომელი დაავადება ვითარდება იშემიის შედეგად?

ა ) კუჭის პეპტიური წყლული;

ბ ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლული;

*გ) სტრესული წყლული;

დ ) ქრონიკული გასტრიტი;

ე ) პრეპილორული წყლული.

1119. ჩამოთვლილთაგან რომელი დაავადება ზრდის კიბოს განვითარების რისკს?

ა ) კუჭის პეპტიური წყლული;

ბ ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლული;

გ ) სტრესული წყლული;

*დ) ქრონიკული გასტრიტი;

ე ) პრეპილორული წყლული.

1120. ჩამოთვლილთაგან რომელი დაავადება იწვევს კუჭის გასავლის ობსტრუქციას?

ა ) კუჭის პეპტიური წყლული;

ბ ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლული;

გ ) სტრესული წყლული;

დ ) ქრონიკული გასტრიტი;

*ე) პრეპილორული წყლული.

1121. ოპერაციის შემდეგ თრომბოემბოლიური გართულების არასპეციფიური პროფილაქტიკა მოიცავს: 1) ქვემო კიდურებზე ელასტიური ბანდის დადებას; 2) ავადმყოფის აქტიური მდებარეობა საწოლში; 3) საწოლიდან ავადმყოფის ადრეულ წამოყენებას; 4) ანტიკოაგულანტების დანიშვნა.

*ა) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1122. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი ჭრილობებია შედარებით კეთილსაიმედო?

ა ) ცულით მიყენებული;

ბ ) ჭურვით მიყენებული;

გ ) ტყვიით მიყენებული;

*დ) ბასრი მჭრელი ინსტრუმენტით მიყნებული;

ე ) ბლაგვი საგნით მიყენებული.

1123. რომელი მტკიცებაა სწორი ჰიპერსპლენიზმთან მიმართებაში?

ა ) პირველადი ჰიპერსპლენიზმი ხშირად გვხვდება მამაკაცებში;

ბ ) სპლენექტომიით არ კუპირდება პირველადი ჰიპერსპლენიზმი;

*გ) ელენთის ვენის თრომბოზმა შესაძლებელია გამოიწვიოს მეორადი ჰიპერსპლენიზმი და სისხლდენა საყლაპავისა და კუჭის გაგანიერებული ვენებიდან;

დ ) პორტულ ჰიპერტენზიას ჩვეულებრივ მივყავართ მძიმე ხარისხის მეორად ჰიპერსპლენიზმთან;

ე ) სპონტანური თრომბოემბოლიები ტიპიურია ადრეული პოსტოპერაციული პერიოდისთვის იმ ავადმყოფებში, რომელთაც ჩაუტარდათ სპლენექტომია პირველადი ჰიპერსპლენიზმის გამო.

1124. ყველა ქვემოთჩამოთვლილი მდგომარეობა აუარესებს ჭრილობის შეხორცებას, გარდა:

ა ) ელექტროკოაგულაციის გადამეტებული გამოყენებისა;

ბ ) ჭრილობის კიდეების ზედმეტი დაჭიმულობისა;

გ ) არასაკმარისი ჰემოსტაზისა;

*დ) დრენაჟისა;

ე ) ჭრილობის კიდეების ჩაბრუნებისა.

1125. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომია ტიპიური სარძევე ჯირკვლის კიბოსთვის?

ა ) იღლიის ლიმფური ჯირკვლების იზოლირებული გადიდება;

ბ ) გამონადენი დვრილიდან;

*გ) სარძევე ჯირკვალში პალპირებადი წარმონაქმნი;

დ ) მამოგრამაზე მიკროკალცინატები;

ე ) დვრილის შეცვლა და ეპიდერმისის დესქვამაცია.

1126. ელენთის გახეთქვა ვითარდება სპონტანურად ან ტრავმების დროს. ამოირჩიეთ სწორი მტკიცება ელენთის გახეთქვასთან მიმართებაში:

ა ) მცირე კაფსულარული რუპტურების გარშემო ახდენენ ამ მიდამოს რეზექციას;

ბ ) როდესაც ელენთის მასიურ რუპტურას თან ახლავს სხვა ინტრააბდომინალური დაზიანება, ცდილობენ შეინარჩუნონ ელენთა;

გ ) ელენთის ამოკვეთა უსაფრთხოა, რადგანაც ორგანოს იმუნოლოგიური ფუნქცია უმნიშვნელოა;

*დ) სუბკაფსულარული ჰემატომის გადავადებული რუპტურა ვითარდება ტრავმიდან 2 კვირის განმავლობაში;

ე ) ყველა ზემოთჩამოთვლილი არასწორია.

1127. 60 წლის ავადმყოფს აქვს 2-კვირიანი სიყვითლე. ანამნეზში მუცლის არეში ტკივილებს არ აღნიშნავს. ექოსკოპიური კვლევით გამოვლინდა ნაღვლის ბუშტის მნიშვნელოვანი გადიდება. რა არის აღწერილი ცვლილებების პირველადი მიზეზი:

ა ) ნაღვლის საერთო სადინრის ობსტრუქცია ქვით;

ბ ) ნაღვლის საერთო სადინრის პანკრეატიტით გამოწვეული ობსტრუქცია;

*გ) პანკრეასის თავის კარცინომით ნაღვლის საერთო სადინრის ობსტრუქცია;

დ ) მწვავე ქოლეცისტიტი;

ე ) ალკოჰოლური ჰეპატიტი.

1128. მარჯვენამხრივ სპონტანურ (არადაჭიმულ) პნევმოთორაქსს თან ახლავს:

ა ) სუნთქვითი ხმიანობის გაძლიერება მარჯვნივ;

ბ ) ბრონქოფონიის გაძლიერება მარჯვნივ;

*გ) პერკუსიისას ტიმპანური ხმიანობა მარჯვნივ;

დ ) ნეკნთაშუა სივრცეების გაფართოება მარჯნივ;

ე ) შუასაყრის ცდომა მარცხნივ.

1129. მუცლის ღრუს ორგანოებზე ჩატარებული ოპერაციის შემდეგ ადრეულ პოსტოპერაციულ პერიოდში სუნთქვის უკმარისობის ყველაზე გავრცელებული მიზეზია:

ა ) კუჭის შიგთავსის ასპირაცია;

ბ ) ბრონქოსპაზმი;

*გ) ფილტვის ატელექტაზი;

დ ) პნევმოთორაქსი;

ე ) ფილტვების შეშუპება.

1130. დაჭიმული პნევმოთორაქსის დროს ვითარდება ყველა ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა ერთისა:

ა ) ტკივილი გულმკერდში;

ბ ) სუნთქვის შემოკლება;

გ ) სუნთქვითი ხმიანობის არარსებობა ცალ მხარეს;

*დ) ტრაქეის ცდომა პნევმოთორაქსის მხარეზე;

ე ) ჰიპოტენზია.

1131. ღრუ ორგანო ქმნის თიაქრის პარკის ერთ-ერთ კედელს. რომელი თიაქარია ეს?

*ა) დაცურებული თიაქარი;

ბ ) რიხტერის თიაქარი;

გ ) ჩაჭედილი თიაქარი;

დ ) საზარდულის სწორი თიაქარი;

ე ) კომბინირებული თიაქარი.

1132. რომელია არასწორი მტკიცება მუცლის აორტის ანევრიზმასთან მიმართებაში:

ა ) ძირითადი მიზეზია ათეროსკლეროზი;

*ბ) ჩვეულებრივ ანევრიზმები განლაგებულია თირკმლის არტერიების ზემოთ;

გ ) ხშირად მას გამოავლენენ ობიექტური კვლევისას;

დ ) კტ საშუალებას გვაძლევს, დეტალურად შევისწავლოთ ანევრიზმის ანატომიური ურთიერთობა თირკმლის და ვისცერალურ სისხლძარღვებთან, ასევე გამოვავლინოთ ვენების თანმხლები ანომალიები;

ე ) ანგიოგრაფია უტარდება ყველა ავადმყოფს, რომლებსაც გააჩნიათ რენოვასკულარული ჰიპერტენზია ან მეზენტერიული იშემია.

1133. რომელი ანატომიური წარმონაქმნი გვაძლევს საშუალებას, გავატაროთ დიფერენციაცია საზარდულის ირიბ და სწორ თიაქარს შორის?

ა ) ბარძაყის ვენა;

*ბ) ქვემო ეპიგასტრული არტერია;

გ ) სათესლე ბაგირაკი;

დ ) განივი ფასცია;

ე ) პერიტონეუმის ბუდობრივი მორჩი.

1134. საყლაპავის კარცინომასთან დაკავშირებულია ყველა ქვემოთჩამოთვლილი, გარდა ერთისა:

ა ) ბარეტის საყლაპავი;

*ბ) დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარი;

გ ) ქრონიკული რეფლუქს-ეზოფაგიტი;

დ ) მოწევა და ალკოჰოლის ბოროტად გამოყენება;

ე ) აქალაზია.

1135. წვრილი ნაწლავის რომელი ქვემოთჩამოთვლილი სიმსივნეებია პოტენციურად ავთვისებიანი?

*ა) ადენომატოზური პოლიპები;

ბ ) ჰამარტომული პოლიპები;

გ ) იუვენილური (რეტენციული) პოლიპები;

დ ) ლეიომიომები;

ე ) ფიბრომები.

1136. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი მდგომარეობები იწვევენ ცხიმების შეწოვის დარღვევას?

*ა) პანკრეასის უკმარისობა;

ბ ) ნაღველ-კენჭოვანი დაავადება;

გ ) წვრილი ნაწლავის დისტალური ნახევრისა და კოლინჯის მარჯვენა ნახევრის რეზექცია კრონის დაავადების დროს;

დ ) 12-გოჯა ნაწლავის დივერტიკული;

ე ) ,,A" და ,,E" ვიტამინების უკმარისობა.

1137. რომელ ნივთიერებას გამოიმუშავებს ,,G"- უჯრედები?

*ა) გასტრინი;

ბ ) პეპსინი;

გ ) პეპსინოგენი;

დ ) მარილმჟავა;

ე ) გლუკაგონი.

1138. კუჭში მარილმჟავას სეკრეციაზე გავლენას ახდენს ყველა ქვემოთჩამოთვლილი ჰორმონი ან ფაქტორი, გარდა ერთისა:

ა ) ქოლეცისტოკინინი;

ბ ) გასტრინი;

გ ) ცდომილი ნერვი;

დ ) სეკრეტინი;

*ე) გლუკაგონი.

1139. წყლულოვანი დაავადების განვითარება დაკავშირებულია ყველა ქვემოთჩამოთვლილ სინდრომთან ან ნივთიერების მოქმედებასთან, გარდა ერთისა:

*ა) მელორი-ვეისის სინდრომი;

ბ ) კოფეინი;

გ ) ალკოჰოლი;

დ ) ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი;

ე ) ასპირინი.

1140. თირკმელზედა ჯირკვლების სისხლმომარაგება ხორციელდება: 1) აორტიდან; 2) თირკმლის არტერიიდან; 3) დიაფრაგმის არტერიიდან; 4) წელის არტერიიდან.

*ა) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1141. 12-გოჯა ნაწლავის წყლულთან მიმართებაში რომელი ქვემოთჩამოთვლილი მტკიცებაა სწორი? 1) 12-გოჯა ნაწლავის წყლულების უმრავლესობა ლოკალიზებულია მის ბოლქვში; 2) უმრავლეს შემთხვევაში ავადმყოფს აწუხებს ტკივილი ეპიგასტრიუმში, რომელიც ირადირდება ზურგისკენ და გაივლის საკვების მიღების შემდეგ; 3) უმრავლეს შემთხვევაში 12-გოჯა ნაწლავის წყლულები გამოვლინდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა სართულის რენტგენოსკოპიით; 4) 12-გოჯა ნაწლავის გაურთულებელი წყლულების მკურნალობის უპირატესი მეთოდია წყლულის ამოკვეთა.

*ა) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1142. ჯორჯლის ზედა არტერიის სინდრომთან მიმართებაში რომელი ქვემოთჩამოთვლილი მოსაზრებებია სწორი? 1) უვითარდება ახალგაზრდა გამხდარ ქალებს; 2) ესაა 12-გოჯა ნაწლავის ობსტრუქცია ჯორჯლის ზედა არტერიით; 3) დამახასიათებელ სიმპტომებში შედის ღებინება და ტკივილი საკვების მიღების შემდეგ; 4) სხეულის წონის მომატება ზოგჯერ იწვევს განკურნებას.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

*ე) ყველა.

1143. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი მტკიცებაა სწორი მომტანი მარყუჟის სინდრომთან მიმართებაში? 1) იწვევს მუცლის შებერვას საკვების მიღების შემდეგ, ტკივილს და გულისრევას; ავადმყოფი შვებას გრძნობს პირღებინების შემდეგ ნაღვლოვანი შიგთავსით; 2) ხშირად ვითარდება ბილროთ-I-ის ოპერაციის შემდეგ; 3) მკურნალობა მოიცავს ნაწლავის მომტანი სეგმენტის ადექვატურ დრენირებას, რაც მიიღწევა გასტროენტეროანასტომოზის გადაკეთებით რუს წესით ანასტომოზად; 4) ძნელად ექვემდებარება კორექციას და ხშირად იძლევა რეციდივს ოპერაციის შემდეგ.

ა ) 1, 2, 3;

*ბ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1144. ,,K“-ვიტამინის დეფიციტის მიზეზებია: 1) კვების დარღვევა; 2) სრული პარენტერული კვება; 3) მექანიკური სიყვითლე; 4) ანტიბიოტიკოთერაპია.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

*ე) ყველა.

1145. მიუთითეთ კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის უჯრედები, რომლებიც გამოყოფენ ჰორმონებს:

ა ) მთავარი;

ბ ) პარიეტული;

გ ) ბრუნერის ჯირკვლების უჯრედები;

*დ) ,,G“-უჯრედები;

ე ) არგენტაფინური (ენდოკრინული) უჯრედები.

1146. მიუთითეთ კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის უჯრედები, რომლებიც გამოყოფენ მარილმჟავას:

ა ) მთავარი;

*ბ) პარიეტული;

გ ) ბრუნერის ჯირკვლების უჯრედები;

დ ) ,,G“-უჯრედები;

ე ) არგენტაფინური (ენდოკრინული) უჯრედები.

1147. მიუთითეთ კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის უჯრედები, რომლებიც გამოყოფენ ლორწოს:

ა ) მთავარი;

ბ ) პარიეტული;

*გ) ბრუნერის ჯირკვლების უჯრედები;

დ ) ,,G“-უჯრედები;

ე ) არგენტაფინური (ენდოკრინული) უჯრედები.

1148. როგორი ტრანსფუზიური რეაქციები გვხვდება ყველაზე ხშირად ნარკოზის ქვეშ მყოფ ავადმყოფებში სისხლის გადასხმის დროს?

ა ) ჰემოტრანსფუზიური შოკი;

*ბ) ქსოვილთა მომატებული სისხლჟონვადობა;

გ ) კვინკეს შეშუპება;

დ ) ღვიძლის მწვავე უკმარისობა;

ე ) შემცივნება.

1149. მუცლის დახურული ტრავმის დროს ღრუ ორგანოს დაზიანებას თან ახლავს: 1) ჰემატურია; 2) პერიტონიტის განვითარება; 3) თავისუფალი აირის არსებობა მცირე მენჯის ღრუში; 4) თავისუფალი აირის არსებობა სუბდიაფრაგმულად.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

*გ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1150. ჭრილობის პირველადი შეხორცებისთვის აუცილებელი პირობაა:

ა ) ჭრილობაში სისხლის კოლტების არსებობა;

*ბ) ჭრილობის კიდეების მჭიდრო შეპირისპირება;

გ ) ჭრილობის მიდამოში ანტიბიოტიკების შეყვანა;

დ ) ჭრილობაში დრენაჟის არსებობა;

ე ) ინფექციის არსებობა.

1151. ანაერობული ინფექციის ადრეული სიმპტომებია: 1) ხშირი სუსტი პულსი და ტემპერატურის მომატება; 2) ავადმყოფის არაადეკვატური ქცევა; 3) ჭრილობის მიდამოში ტკივილი; 4) კიდურის მოცულობის მომატება.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

*ე) ყველა.

1152. მუცლის თეთრი ხაზის თიაქრები ჩვეულებრივ განლაგებულია ჭიპის ზემოთ შემდეგი მიზეზის გამო:

ა ) სისხლის მიმოქცევისა და ინერვაციის თავისებურებები;

ბ ) მუცლის წინა კედლის კუნთების აპონევროზი და განივი ფასცია ჭიპის ზემოთ ქმნიან სწორი კუნთების ბუდეებს, რითიც მათ გამოყოფენ ერთმანეთისგან;

*გ) მუცლის თეთრ ხაზზე დეფექტების არსებობა;

დ ) მუცლის ღრუს ზედა და ქვედა ნახევარში განსხვავებული წნევა;

ე ) სწორი კუნთების ანატომიური სისუსტეები.

1153. პირველადი განგრენოზული აპენდიციტი ვითარდება:

ა ) ჯორჯლის ქვედა არტერიის თრომბოზის შედეგად;

ბ ) თეძო-ბრმა ნაწლავის არტერიის სტენოზის შედეგად;

გ ) აორტის ვისცერალური არტერიების არასპეციფიური არტერიტის შედეგად;

დ ) ბაქტეროიდული ინფექციის მონაწილეობის შედეგად;

*ე) აპენდიკულარული არტერიის თრომბოზის შედეგად.

1154. მწვავე აპენდიციტის დროს რეტროპერიტონეული ფლეგმონა შეიძლება განვითარდეს შემდეგ შემთხვევაში:

ა ) ჭიაყელა დანამატის ღვიძლქვეშა მდებარეობისას;

ბ ) მარჯვენა თეძოს ფოსოს მიდამოში ადგილობრივი პერიტონიტის გამო;

გ ) ჭიაყელა დანამატის რეტროცეკალური მდებარეობისას;

*დ) ჭიაყელა დანამატის რეტროპერიტონეული მდებარეობისას;

ე ) ჭიაყელა დანამატის ლატერალური მდებარეობისას.

1155. მსხვილნაწლავურ ობტურაციულ გაუვალობას ყველაზე ხშირად იწვევს:

ა ) უცხო სხეულები;

ბ ) ნაღვლოვანი ქვები;

*გ) მსხვილი ნაწლავის ავთვისებიანი სიმსივნეები;

დ ) მუცლის ღრუს შეხორცებები;

ე ) ჰელმინთები.

1156. ჯორჯლის ზედა არტერიის ემბოლიის დროს ჩვეულებრივ იშემიას განიცდის:

ა ) კუჭი და 12-გოჯა ნაწლავი;

ბ ) 12-გოჯა და წვრილი ნაწლავი;

გ ) წვრილი ნაწლავის ტერმინალური ნაწილი და კოლინჯის ყველა ნაწილი;

*დ) წვრილი ნაწლავი, ბრმა ნაწლავი და კოლინჯის აღმავალი ნაწილი;

ე ) წვრილი ნაწლავის ყველა ნაწილი და კოლინჯი სიგმოიდურ ნაწლავამდე.

1157. ფეოქრომოციტომის მქონე ავადმყოფებში ოპტიმალური ოპერაციული მიდგომაა:

ა ) თორაკოაბდომინალური;

ბ ) უკანა ლუმბოტომიური;

გ ) გვერდითი ლუმბოტომიური;

*დ) აბდომინალური;

ე ) ორმხრივი უკანა ლუმბოტომიური.

1158. 40 წლის ქალი მოხვდა რეანიმაციულ განყოფილებაში გონების დაკარგვით, რაც გამოწვეული იყო სამსახურში უეცარი ძლიერი თავის ტკივილით. იქამდე პაციენტი თავს კარგად გრძნობდა. საავადმყოფოში შემოსვლისას წნევა იყო 180/100, სუნთქვა არარეგულარული ჩეინ-სტოქსის ტიპის. აჟიტირებული, ჩაძახილზე არ რეაგირებს, აქვს უნებლიე მოძრაობები. პირველადი ტაქტიკა უნდა მოიცავდეს ყველა ქვემოთჩამოთვლილ ზომებს, გარდა:

*ა) ოქსიგენოთერაპია;

ბ ) სასწრაფო ინტუბაცია და ჰიპერვენტილაცია;

გ ) ცენტრალური ვენის კათეტერიზაცია და რინგერის ხსნარის გადასხმა;

დ ) თავის კტ;

ე ) სისტოლური წნევის დაწევა 120-130-მდე.

1159. ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი მიუთითებს 40 წლის ქალის სარძევე ჯირკვლის ავთვისებიან სიმსივნეზე?

ა ) მტკივნეული მოძრავი ინფილტრატი;

ბ ) უმტკივნეულო მოძრავი წარმონაქმნი;

გ ) დვრილიდან სისხლიანი გამონადენი;

დ ) დვრილიდან გამჭვირვალე გამონადენი;

*ე) სარძევე ჯირკვლის კანის შეშუპება ,,ლიმონის ქერქის" მსგავსი.

1160. რომელი მდგომარეობაა მართებული მენჯის ამოვარდნილობის დროს?

*ა) საჭიროა მენჯის სასწრაფო ჩასწორება;

ბ ) მაღალია რეციდივის სიხშირე;

გ ) იწვევს ნებისმიერი მინიმალური ტრავმა;

დ ) იშვიათადაა დაკავშირებული სხვა დაზიანებებთან.

1161. საზარდულის თანდაყოლილი ჩაჭედილი თიაქრის მკურნალობა მოიცავს:

*ა) სასწრაფო ოპერაციულ მკურნალობას;

ბ ) თიაქრის არაინვაზიურ ჩასწორებას და წყალმარილოვანი ცვლის შემდგომ კვლევებს;

გ ) კონსერვატიული ჩასწორების შემდეგ დინამიკაში დაკვირვებას ოპერაციისთვის ბავშვის ოპტიმალური ასაკის მიღწევამდე;

დ ) ჩასწორების შემდეგ დინამიკაში დაკვირვებას პერიტონეუმის ბუდობრივი მორჩის სრულ ობლიტერაციამდე;

ე ) ქირურგიულ ოპერაციას წვრილ ნაწლავზე როგორც ბიჭებში, ისე გოგონებში.

1162. 52 წლის ავადმყოფი ქალი ჩივილით ტკივილზე მარჯვენა ფერდქვეშა მიდამოში. ტკივილი აღმოცენდა ცხიმიანი საკვების მიღების შემდეგ (მომართვამდე 2 კვირით ადრე). შეტევა გრძელდებოდა 12 სთ. კუპირებული იყო სპაზმოლიზური საშუალებებით. ადრე ავადმყოფი თავს თვლიდა ჯანმრთელად. ექოსკოპიით ნაღვლის ბუშტში გამოვლინდა ერთი კონკრემენტი 30მმ დიამეტრით, როგორია ტაქტიკა?

ა ) ამბულატორიული დაკვირვება მომდევნო შეტევამდე;

ბ ) დაინიშნოს კონკრემენტის დამშლელი მედიკამენტები;

გ ) გამოვიყენოთ ექსტრაკორპორული ლითოტრიფსია;

დ ) შევთავაზოთ “ღია" ოპერაცია;

*ე) შევთავაზოთ ლაპარასკოპიული ქოლეცისტექტომია.

1163. 25 წლის ავადმყოფმა მიმართა გადაუდებელი ქირურგიის განყოფილებას 20 წუთის შემდეგ საავტომობილო ავარიიდან - ჩივილებით ტკივილზე მუცელში, სისუსტეზე, გულისრევაზე, თავბრუსხვევაზე. გასინჯვისას კანის საფარველი ფერმკრთალია, არტერიული წნევა არ ისაზღვრება; პულსი 130/წთ; მარცხენა ფერდქვეშა მიდამოში აღენიშნება კანქვეშა სისხლნაჟღენთი დარტყმის გამო. ქალა-ტვინის ტრავმის ნიშნები არ არის გამოხატული. სუნთქვა მოისმინება ორივე მხარეს. გადაუდებელი ღონისძიებები?

ა ) დიაგნოსტიკური ლაპარასკოპიის შესრულება;

*ბ) დაუყოვნებლივ შესრულდეს ლაპაროტომია;

გ ) გამოვიძახოთ თერაპევტი კონსულტაციისთვის;

დ ) შესრულდეს მუცლის ღრუს ორგანოთა რენტგენოგრაფია;

ე ) დავიწყოთ ინფუზიური თერაპია.

1164. სეგმენტარული მასტექტომია შეიძლება დავახასიათოთ:

ა ) როგორც ტოტალური მასტექტომია იღლიის ქვემო ლიმფური ჯირკვლების ამოკვეთით;

*ბ) ჯირკვლის დაზიანებული ზომის ფართო ამოკვეთა და იღლიის ქვემო ლიმფური ჯირკვლის მოცილება;

გ ) მთელი ჯირკვლის ქსოვილის ამოკვეთა დვრილთან და არეოლთან ერთ ბლოკში;

დ ) მხოლოდ ჯირკვლის ქსოვილის ამოკვეთა დვრილის შენარჩუნებით.

1165. წინამდებარე ჯირკვლის მეტასტაზური კიბოს დროს იყენებენ ყველა ქვემოთჩამოთვლილ მკურნალობის მეთოდს, გარდა:

ა ) ორქიექტომიისა;

ბ ) ლეუპროლიდისა;

გ ) ესტროგენისა;

დ ) კორტიკოსტეროიდისა;

*ე) სომატოსტატინის ანალოგებისა.

1166. 65 წლის მამაკაცი ნაწლავის დივერტიკულოზის დადასტურებული დიაგნოზით შემოვიდა განყოფილებაში ცხელებით და ინტენსიური გავრცელებული ტკივილით მუცელში. მუცელი მტკივნეულია დიფუზურად, მუცლის წინა კედელი დაჭიმულია, არ ისმინება ნაწლავთა პერისტალტიკური ხმიანობა. რასთანაა დაკავშირებული ამ დაავადების პათოგენეზი?

*ა) ღრუ ორგანოთა პერფორაცია;

ბ ) ნაწლავთა გაუვალობა;

გ ) მუცლის ღრუში სისხლდენა;

დ ) ნაწლავთა იშემია.

1167. 48 წლის ქალს, რომელსაც ესაჭიროება პარენტერალური კვება, ლავიწქვეშა ვენაში კათეტერის შეყვანისას დაეწყო ქოშინი. უფრო მეტად სავარაუდოა, რომ განვითარდა:

ა ) ჰაეროვანი ემბოლია;

ბ ) პნევმონია;

*გ) პნევმოთორაქსი ვენის კათეტერიზაციის მხარეს;

დ ) ლავიწქვეშა არტერიის დაზიანება;

ე ) არითმია.

1168. ფარისებრი ჯირკვლის სოლიტარულ კვანძს უპირატესად აქვს სიმსივნური წარმოშობა, თუ:

ა ) ,,131I„-ის გამოყენებით სკანირებისას ის აღმოჩნდება ცხელი;

ბ ) ასპირაციული ბიოფსიისას დიაგნოსტირდება მისი კისტოზური ხასიათი;

*გ) ავადმყოფს ადრე ჩაუტარდა დასხივება კისრის მიდამოში;

დ ) არის თირეოტოქსიკოზის ნიშნები;

ე ) ავადმყოფს აქვს ხაშიმოტოს თირეოიდიტი.

1169. 58 წლის ქალს გამოუვლინდა სარძევე ჯირკვლის მტკივნეული, სწრაფად ზრდადი ინფილტრატი. მისი მფარავი კანი შეშუპებულია, ჰიპერემიულია, შეხებით ცხელია. იღლიის ფოსოში გადიდებულია ლიმფური ჯირკვლები. ავადმყოფი ღებულობდა ანტიბიოტიკებს 5 დღის მანძილზე, თუმცა დაავადება განიცდიდა პროგრესს. სავარაუდო დიაგნოზია:

*ა) სარძევე ჯირკვლის ავთვისებიანი სიმსივნე კანის ლიმფური სადინარების ბლოკადით;

ბ ) პეჯეტის დაავადება;

გ ) ფოთლისებრი კისტოსარკომა;

დ ) წითელი ქარი.

1170. 42 წლის მამაკაცს აქვს 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება. ,,Hჩლ"-ის ბაზალური სეკრეციაა 60მექვ/სთ (ნორმა< 5მექვ/სთ), ხოლო შრატის გასტრინის რაოდენობაა 1000პგ/მლ (ნორმა< 300პგ/მლ). სავარაუდო დიაგნოზია:

ა ) მენეტრიეს ჰიპერტროფიული გასტრიტი;

ბ ) კუჭის ადენოკარცინომა;

გ ) გლუკაგონომა;

*დ) კუჭქვეშა ჯირკვლის კუნძულოვანი უჯრედების ავთვისებიანი სიმსივნე.

1171. 63 წლის მამაკაცმა მიმართა საავადმყოფოს ჩივილებით: ტკივილი მარჯვენა ნეკნხერხემლის კუთხეში, ჰემატურია, ცხელება. პალპაციისას მარჯვენა თეძოს ფოსოს მიდამოში აღინიშნება მოცულობითი წარმონაქმნი. ავადმყოფი მწეველია, თუმცა ეწევა 40 კოლოფზე ნაკლებს წელიწადში, გულმკერდის რენტგენოგრაფიისას ფილტვებში გამოვლინდა მრავლობითი კეროვანი ჩრდილი. მიღებული მონაცემებით უნდა ვივარაუდოთ:

ა ) თირკმლის ტუბერკულოზი;

*ბ) თირკმლის ადენოკარცინომა;

გ ) ფილტვის პირველადი კიბო მეტასტაზებით თირკმელში;

დ ) შარდის ბუშტის ცარცინომა მეტასტაზებით ფილტვებში;

ე ) მწვავე პიელონეფრიტი ფილტვებში მეტასტაზური აბსცესით.

1172. 55 წლის ქალს გეგმიური ქოლეცისტექტომიიდან ერთ დღეში განუვითარდა შოკური მდგომარეობა. უფრო მეტად სავარაუდოა, რომ ესაა:

ა ) ენდოტოქსიური შოკი;

*ბ) ჰემორაგიული (ჰემოპერიტონეუმი) შოკი;

გ ) კარდიოგენული (მიოკარდიუმის ინფარქტი) შოკი;

დ ) კარდიოგენული (ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია) შოკი;

ე ) ანაფილაქსიური შოკი.

1173. 65 წლის ქალი შემოვიდა მიმღებში ჩივილებით მოვლითი ხასიათის ტკივილზე და მუცლის შებერვაზე. ერთი დღე-ღამეა არ გასულა აირებზე და განავალზე. მუცლის მიმოხილვითი რენტგენოგრაფიით გამოვლინდა წვრილი ნაწლავის გადაბერილი მარყუჟები და კლოიბერის ფიალები. თქვენი დიაგნოზი?

ა ) იშემია ჯორჯლის ზედა არტერიის თრომბოზის შედეგად;

*ბ) შეხორცებითი პროცესი გადატანილი ოპერაციის შედეგად;

გ ) ნაწლავის შემოგრეხა;

დ ) თეძოს ნაწლავის ინვაგინაცია ბრმა ნაწლავში.

1174. 26 წლის მოტოციკლისტმა ავარიის დროს მიიღო მრავლობითი მოტეხილობა და რბილი ქსოვილების ტრავმები. ჰოსპიტალიზაციიდან მეორე დღეს მას დაეწყო დიფუზური სისხლდენა ყველა ჭრილობიდან და ინიექციის ადგილებიდან. ლაბორატორიული მონაცემები: პროთრომბინის დრო - 2წმ (ნორმა 11-15წმ); ნაწილობრივი თრომბოპლასტინური დრო - 100წმ (ნორმა 60-85წმ); თრომბოციტების რაოდენობა - 45X10 მე-9 ხარისხში/ლ (ნორმა 150ხ400 მე-9 ხარისხში/ლ). ავადმყოფს განუვითარდა:

ა ) თრომბოზული თრომბოციტოპენიური პურპურა;

*ბ) დისემინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების (დ.ს.შ.) სინდრომი;

გ ) ცხიმოვანი ემბოლიის სინდრომი;

დ ) პირველადი ფიბრინოლიზი.

1175. 17 წლის ახალგაზრდა კაცს აქვს სხეულის სუბფებრილური ტემპერატურა და ტკივილი მარჯვენა თეძოს ფოსოს მიდამოში, რაც პროვოცირდება მარცხენა თეძოს ფოსოს პალპაციის დროს. რა პათოლოგიასთან გვაქვს საქმე?

ა ) წყლულოვანი კოლიტი;

ბ ) კრონის დაავადება;

*გ) მწვავე აპენდიციტი;

დ ) ენტერიტი.

1176. კუჭის წყლულოვანი დაავადების გამო ბილროთ II-წესით რეზექციიდან რამდენიმე თვეში 48 წლის ქალი უჩივის გახშირებულ გულისცემას, ოფლიანობას, დიარეას და სახის შეწითლებას, რაც ვლინდება საკვების მიღებიდან 30 წუთში. თქვენი დიაგნოზი?

ა ) კუჭის პარეზი;

*ბ) დემპინგ-სინდრომი;

გ ) მომტანი მარყუჟის სინდრომი;

დ ) წამღები მარყუჟის სინდრომი.

1177. 45 წლის მსუქანი ქალი შემოვიდა მიმღებ განყოფილებაში ჩივილით: მარჯვენა ფერდქვეშა მიდამოში თანდათან მატებად ძლიერ ტკივილზე. ტკივილი მუდმივი ხასიათისაა, ირადირდება მარჯვენა ბეჭისკენ. დაავადება დაეწყო მწვავედ, საკვების მიღებიდან 15 წუთში. ჰქონდა გულისრევა და პირღებინება, რამაც ვერ შეამსუბუქა ტკივილი. მარჯვენა ფერდქვეშა მიდამოში ჩასუნთქვისას პალპაციით ვითარდება ძლიერი ტკივილი. სისხლის საერთო ანალიზი: ლეიკოციტოზი ფორმულის მარცხნივ გადახრით. დაავადება განპირობებულია:

*ა) ნაღვლის ბუშტის ანთებით, რაც გამოწვეულია კონკრემენტით ნაღვლის ბუშტის სადინრის დახშობით;

ბ ) ნაღვლის ბუშტის ანთება, რომელიც არ არის დაკავშირებული ნაღველკენჭოვან დაავადებასთან;

გ ) ნაღვლის საერთო სადინრის კონკრემენტით დახშობით;

დ ) ნაღვლის გამომტანი სადინრების დისკინეზიით.

1178. 50 წლის ქალი შემოვიდა ცხელებით, სიყვითლით და მოვლითი ხასიათის ტკივილით მარჯვენა ფერდქვეშა მიდამოში. რა პათოლოგიასთან გვაქვს საქმე?

ა ) ღვიძლის ამებური აბსცესი;

ბ ) მწვავე ჰეპატიტი;

გ ) მწვავე პანკრეატიტი;

*დ) აღმავალი ქოლანგიტი.

1179. 60 წლის მამაკაცი უჩივის ტკივილს და დაბუჟებას მარცხენა ქვედა კიდურში, რომელიც აღმოცენდება სიარულის დროს. დასვენების შემდეგ ტკივილი გადის.

რამდენიმე წელია აღენიშნება იმპოტენცია. გასინჯვისას გამოვლინდა მარცხენა ქვედა კიდურის კუნთთა ატროფია, ნორმალური რეფლექსები და შუილი ბარძაყის არტერიაზე. დიდი ალბათობით სწორი დიაგნოზია:

*ა) ლერიშის სინდრომი;

ბ ) მალთაშორისი დისკის თიაქარი;

გ ) ართრიტი;

დ ) ლურჯი ფლეგმაზია.

1180. 60 წლის ავადმყოფი, რომელსაც აქვს ქრონიკული ალკოჰოლიზმი, უჩივის დისფაგიას მყარი საკვების მიღებისას, ყელში უცხო სხეულის შეგრძნება საუღლე ნაჭდევის დონეზე. გარდა ამისა, მას აღენიშნება სხეულის წონის მნიშვნელოვანი კლება და სისუსტე. უნდა ვივარაუდოთ:

ა ) დიფუზური ეზოფაგოსპაზმი;

ბ ) ცენკერის დივერტიკული;

გ ) საყლაპავის აქალაზია;

*დ) საყლაპავის კარცინომა.

1181. 26 წლის ქალი შემოვიდა ჩივილებით თხიერსისხლიანი განავლის არსებობაზე 6 თვის მანძილზე, სხეულის მასის კლებაზე და სპასტიურ ტკივილზე მუცლის არეში. ეჭვობენ ნაწლავის ანთებით დაზიანებაზე. დიაგნოზის დადგენისას პირველი ნაბიჯია:

ა ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა სართულის ენდოსკოპია;

ბ ) წვრილი ნაწლავის ლორწოვანი გარსის ბიოფსია;

გ ) მეზენტერიული არტერიების ანგიოგრაფია;

*დ) ირიგოსკოპია;

ე ) მუცლის ღრუს და მცირე მენჯის კტ.

1182. 26 წლის ქალი შემოვიდა ჩივილებით თხიერსისხლიანი განავლის არსებობაზე 6 თვის მანძილზე, სხეულის მასის კლებაზე და სპასტიურ ტკივილზე მუცლის არეში. ეჭვობენ ნაწლავის ანთებით დაზიანებაზე. კვლევისას გამოვლინდა მსხვილი ნაწლავის ანთებითი პროცესი. დაზიანების მონაკვეთებს შორის არის შეუცვლელი ზონები. სწორი ნაწლავი დაზიანების გარეშეა. სწორი დიაგნოზია:

ა ) იშემიური კოლიტი;

ბ ) წყლულოვანი კოლიტი;

გ ) ამებური დიზენტერია;

*დ) კრონის დაავადება;

ე ) ჰირშპრუნგის დაავადება.

1183. ავადმყოფს 2 თვეა აქვს მარჯვენამხრივი პნევმონია, დაზიანების ზონა იზრდება. როგორია თქვენი შემდგომი ტაქტიკა?

ა ) დინამიური დაკვირვება და გულმკერდის რენტგენოგრაფიის ჩატარება ყოველთვე;

ბ ) სოკოს სხვადასხვა ანტიგენებით კანის ტესტების წარმოება და სოკოს საწინააღმდეგო თერაპიის დანიშვნა;

გ ) ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების დამატება;

დ ) ნახველის განმეორებითი ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა და ანტიბაქტერიული თერაპია მიკროფლორის მგრძნობელობის გათვალისწინებით;

*ე) ბრონქოსკოპია ბიოფსიით (ლორწოვანის ანაფხეკის აღება) და ბრონქოსანაცია.

1184. რომელი გამოკვლევებით შეიძლება დავადასტუროთ დიაგნოზი ინსულინომისთვის დამახასიათებელი კლინიკური ნიშნების მქონე ავადმყოფებთან:

ა ) ტოლბუტამიდის პროვოკაციული ტესტით;

ბ ) შინაგანი ორგანოების სისხლძარღვთა ანგიოგრაფია;

*გ) შიმშილის დროს ინსულინის და გლუკოზის შემცველობის განსაზღვრა;

დ ) პროინსულინისა და ინსულინის კონცენტრაციების შეფარდება;

ე ) კარის ვენის ტრანსკუტანური კათეტერიზაცია ინსულინის შემცველობის განსაზღვრით.

1185. 65 წლის მამაკაცი შემოვიდა სტაციონარში მაკროჰემატურიის ეპიზოდის შემდეგ, რომელსაც თან არ ახლდა ტკივილი. ექსკრეტორულ უროგრამაზე გამოვლენილია მრგვალი ფორმის ავსების დეფექტი დიამეტრით 1,5მმ, რომელიც განლაგებულია

მარჯვენა თირკმლის მენჯის ქვედა ნაწილში. ამოირჩიეთ კვლევის ოპტიმალური მეთოდი:

ა ) შარდის ციტოლოგიური კვლევა;

ბ ) ცისტოსკოპია;

*გ) ექოსკოპია;

დ ) რეტროგრადული პიელოგრაფია;

ე ) ურეტეროსკოპია.

1186. 35 წლის მამაკაცი მოხვდა საავტომობილო ავარიაში. გასინჯვისას გამოვლენილია ქვედა ნეკნების პათოლოგიური მოძრაობა მარცხნივ და ჰემორაგიული შოკის ნიშნები. სუნთქვითი ხმიანობა ჩვეულებრივია. დიაგნოზი:

ა ) ფილტვის დაზიანება პლევრის ღრუში სისხლდენით;

*ბ) ელენთის გაგლეჯა;

გ ) მსხვილი ნაწლავის დაზიანება;

დ ) მუცლის აორტის დაზიანება.

1187. მიოკარდიუმის ინფარქტის ყველა ქვემოთჩამოთვლილი გართულება იქნება ქირურგიული მკურნალობის ჩვენება, გარდა ერთისა:

*ა) პაროქსიზმული პარკუჭოვანი ტაქიკარდია;

ბ ) პარკუჭის ანევრიზმა;

გ ) პარკუჭის გასკდომა;

დ ) პარკუჭთაშორისი ძგიდის გასკდომა;

ე ) პაპილარული კუნთის დისფუნქცია.

1188. 50 წლის ავადმყოფს, რომელსაც დადგენილი აქვს ღვიძლის ციროზი და ქრონიკული ალკოჰოლიზმი, გააჩნია ღვიძლის მარჯვენა წილის სიმსივნე და ალფაფეტოპროტეინის მაღალი შემცველობა. რომელი დიაგნოზია სწორი?

ა ) ჰეპატოცელულარული ადენომა;

*ბ) ჰეპატოცელულარული კიბო;

გ ) მსხვლი ნაწლავის კარცინომის მეტასტაზი;

დ ) ციროზული კვანძი-რეგენერატი;

ე ) ფოკალური კვანძოვანი ჰიპერპლაზია.

1189. ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელი გვაძლევს საშუალებას, ეჭვი მივიტანოთ კეთილთვისებიან სიმსივნეზე ფილტვის სოლიტარული კვანძის მქონე ავადმყოფებში:

ა ) წარმონაქმნის დიამეტრი 5 სმ-ზე მეტია;

ბ ) ღრუს სიმსივნე;

გ ) პერიფერიული ლოკალიზაცია;

*დ) დაზიანების მიდამოში მკვრივი კონცენტრული კალციფიკაცია;

ე ) დაზიანების მიდამოში წვრილი კალციფიკატები.

1190. 40 წლის ქალს განუვითარდა ნაწლავთა ობტურაციული გაუვალობა. ოპერაციის დროს გამოვლენილია თეძოს ნაწლავის კარცინოიდული სიმსივნე დიამეტრით 2,5სმ. ჩამოთვლილთაგან რომელი მტკიცებაა სწორი ავადმყოფის მდგომარეობის შესახებ?

ა ) ღვიძლში მეტასტაზების არსებობის შემთხვევაში არ არის საჭირო ნაწლავის რეზექცია ცუდი პროგნოზის გამო;

ბ ) კარცინოიდული სიმსივნეები ხშირად ვითარდება კუჭის ტიპის ჰეტეროტოპიული ლორწოვანი გარსიდან მეკელის დივერტიკულის დროს;

გ ) უნდა ვაწარმოოთ აპენდექტომია;

*დ) საჭიროა დავათვალიეროთ მთელი წვრილი ნაწლავი და გამოვავლინოთ სხვა კარცინოიდები;

ე ) ღვიძლში მეტასტაზების არსებობისას ავადმყოფს შეიძლება განუვითარდეს კარცინომის სინდრომი.

1191. 65 წლის ქალი, რომელსაც აქვს წინაგულების ფიბრილაცია, შემოვიდა კლინიკაში ჩივილებით უეცრად განვითარებულ ტკივილზე მუცლის არეში. ჰქონდა ერთჯერადი პირღებინება და თხიერი განავალი. მას შემდეგ აირებზე არ გასულა. ობიექტური გასინჯვისას მუცელი შებერილია, დიფუზურად მტკივნეულია, მაგრამ

პერიტონეული სიმპტომები არ არის გამოხატული. 10 წლის წინ ავადმყოფს ჩატარებული აქვს აბდომინური ჰისტერექტომია. თქვენი წინასწარი დიაგნოზი?

ა ) მწვავე ქოლეცისტიტი;

ბ ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის პერფორაცია;

გ ) მწვავე დივერტიკულიტი;

*დ) მეზენტერიული არტერიების მწვავე იშემია ემბოლიის გამო;

ე ) წვრილნაწლავური შეხორცებითი გაუვალობა.

1192. 55 წლის მამაკაცს აქვს ღრუსებრი წარმონაქმნი მარჯვენა ფილტვის ზედა წილში დიამეტრით 4სმ. დაავადების დაწყების დრო დაუდგენელია. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი გამოკვლევა გვაძლევს საშუალებას, დავსვათ დიაგნოზი?

ა ) ბრონქოგრაფია;

ბ ) კტ;

*გ) ბრონქოსკოპია ბიოფსიით;

დ ) კავერნის შიგთავსის პერკუტანული ასპირაცია ნემსით;

ე ) კანის იმუნოლოგიური ტესტი.

1193. მექანიკური სიყვითლის დროს, რომელიც განვითარდა კუჭქვეშა ჯირკვლის თავის კიბოს გამო, შესაძლოა გამოვლინდეს ყველა ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა ერთისა:

ა ) პალპირებადი ნაღვლის ბუშტი;

*ბ) დაავადების დასაწყისში ძლიერი ტკივილები;

გ ) მეტასტაზები ფილტვებში;

დ ) თრომბოფლებიტი;

ე ) პანკრეასის თავის მიდამოში სიმსივნური წარმონაქმნი.

1194. რომელი რენტგენოლოგიური ნიშნები შეიძლება აღმოვაჩინოთ ნაღველკენჭოვანი დაავადების დროს, თუ ქვამ გამოიწვია ნაწოლები თორმეტგოჯა ნაწლავის კედელზე და შეაღწია მის სანათურში:

ა ) თორმეტგოჯა ნაწლავის ბოლქვის გაგანიერება;

ბ ) ნაღვლის ბუშტის კალციფიკაცია;

გ ) რეტროპერიტონეულ სივრცეში აირწარმომქმნელი ინფექციის განვითარება;

*დ) აირები სანაღვლე გზებში;

ე ) ავსების დეფექტი მსხვილი ნაწლავის რექტოსიგმოიდურ ნაწილში.

1195. სამსახურში მიღებამდე სამედიცინო შემოწმებისას 50 წლის მამაკაცს გამოუვლინდა ფარისებრი ჯირკვლის უსიმპტომო კვანძი. კვანძი მკაფიოდაა შემოსაზღვრული და მოძრავია. კისრის ლიმფური ჯირკვლები არაა გადიდებული. ნათესავებს შორის ფარისებრი ჯირკვლის კიბო არავის ჰქონია. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი გამოკვლევა მოგვცემს საშუალებას ზუსტად განვსაზღვროთ კვანძის ხასიათი?

ა ) სკანირება ,,99მთც"-ით;

ბ ) სკანირება ,,131I" -ით;

გ ) ფარისებრი ჯირკვლის ექოსკოპია;

*დ) ჯირკვლის ასპირაციული ბიოფსია წვრილი ნემსით;

ე ) შრატის თიროკალციტონინის შემცველობის განსაზღვრა.

1196. ქალს ჩაუტარდა ქოლეცისტექტომია. ორი ქვის ამოღების შემდეგ ქოლედოქში მოთავსდა კერის დრენაჟი. ოპერაციიდან მე-7 დღეს სისხლის შრატში ბილირუბინის შემცველობა ისევ მაღალი რჩება, იყო სპასტიური ტკივილის შეტევა, რომელიც განიცდიდა ირადიაციას ზურგისკენ. როგორი იქნება თქვენი მომდევნო ნაბიჯი ამ ავადმყოფის მართვისას?

ა ) კონსერვატიული თერაპიის დაწყება ქვების დასაშლელად;

ბ ) კერის დრენაჟის ამოღება;

გ ) დრენაჟზე მომჭერის დადება;

დ ) დაინიშნოს განმეორებითი ოპერაცია;

*ე) ჩატარდეს ფისტულოქოლანგიოგრაფია სადრენაჟე მილიდან.

1197. სწორი ნაწლავის კრონის დაავადების მქონე ავადმყოფს რომელი დამახასიათებელი ნიშნები შეიძლება გამოუვლინდეს სიგმოიდოსკოპიის დროს?

ა ) სოკოსებრი მოცულობითი წარმონაქმნი;

*ბ) ნორმალური ლორწოვანის ფონზე წყლულები და ნაპრალები;

გ ) ფსევდოპოლიპები;

დ ) ლეიკოციტების პლასტები ანთებითი ლორწოვანის ფონზე;

ე ) ლორწოვანის შეშუპება.

1198. 15 წლის ბიჭი მოათავსეს კლინიკაში მწვავე აპენდიციტის კლინიკური ნიშნებით. ქვემოთჩამოთვლილი ობიექტური ნიშნებიდან რომელი აღმოაჩნდება ავადმყოფს:

ა ) ჭიპის ირგვლივ მიდამოს ეკქიმოზები;

*ბ) ობრაზცოვის სიმპტომი;

გ ) მერფის სიმპტომი;

დ ) მუცლის გვერდითი ზედაპირის ეკქიმოზები.

1199. კლინიკაში შემოვიდა 63 წლის მამაკაცი მუცელში მოვლითი ხასიათის ტკივილებით, რომელიც თანდათან მატულობდა და გრძელდებოდა 3 დღე შეკრულობით და პერიოდულად პირღებინებით. გაზებზე გადის. სხვა ჩივილები არ აღენიშნება. გასინჯვისას ექიმმა მიაქცია ყურადღება მუცლის შებერილობას და ნაწლავთა გაძლიერებულ პერისტალტიკას. ლოკალურად მტკივნეულობა არ აღენიშნება. სწორი ნაწლავის თითით გასინჯვისას პათოლოგია არ გამოვლენილა. განავლის ანალიზი ფარულ სისხლდენაზე დადებითია. დიაგნოზის დასასმელად პირველ რიგში უნდა შესრულდეს:

ა ) კოლონოსკოპია;

ბ ) მეზენტერიული ანგიოგრაფია;

*გ) მუცლის ღრუს მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია;

დ ) კუჭ-ნაწლავის ზედა სართულის რენტგენოსკოპია;

ე ) ირიგოსკოპია.

1200. რომელი მეთოდის დახმარებით შეიძლება განვსაზღვროთ უფრო ზუსტად კუჭ-ნაწლავის ზედა სართულიდან სისხლდენის წყაროს ლოკალიზაცია?

ა ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა სართულის რენტგენოსკოპია;

ბ ) დიაგნოსტიკური ლაპაროტომია;

*გ) ფიბროეზოფაგოგასტროდუოდენოსკოპია;

დ ) არტერიოგრაფია;

ე ) რადიოიზოტოპური სკანირება.

1201. 18 წლის გოგონა მიყვანილია საავადმყოფოში მუცლის არეში მწვავე ტკივილებით. ანამნეზში აღენიშნება პერიოდული ტკივილები მუცელში, მადის დაქვეითება და ღებინება. მუცლის გასინჯვისას აღმოჩნდა სიმსივნური წარმონაქმნი მარჯვენა თეძოს ფოსოს მიდამოში ადგილობრივი მტკივნეულობით. დიფერენციალური დიაგნოზი უნდა გატარდეს: 1) საკვერცხის კისტის რუპტურასთან; 2) საშვილოსნოს გარე ორსულობასთან; 3) საკვერცხის სიმსივნესთან; 4) პერფორაციულ აპენდიციტთან პერიაპენდიკულარული აბსცესით.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

*ე) ყველა.

1202. 50 წლის მამაკაცი ბანკეტზე დიდი რაოდენობით საკვების მიღების გამო მოათავსეს საავადმყოფოში ჩივილებით: ტკივილი მარცხენა ფერდქვეშა მიდამოში, რომელიც ირადირდება ზურგისკენ. ტკივილი აღმოცენდა ძლიერი პირღებინების შემდეგ. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი სადიაგნოსტიკო ღონისძიებებია ჩასატარებელი დიაგნოზის დასადგენად? 1) გულმკერდის რენტგენოგრაფია; 2) ელენთის რადიოიზოტოპური სკანირება; 3) კუჭის რენტგენოგრაფია; 4) ფაშვის ღეროს ანგიოგრაფია.

ა ) 1, 2, 3;

*ბ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1203. 40 წლის ალკოჰოლიკი მამაკაცი მოათავსეს საავადმყოფოში ანამნეზში სისხლიანი პირღებინებით, რომელიც განვითარდა ძლიერი პირღებინების რამდენიმე ეპიზოდის შემდეგ. ენდოსკოპიური გამოკვლევის დროს გამოვლინდა საყლაპავ-კუჭის მიდამოს ლორწოვანი გარსის ნახეთქები სიგრძით 2სმ, რომელიც გადადის კუჭის მცირე სიმრუდეზე. მიმდინარე სისხლდენის ნიშნები არ არის. რა დიაგნოზის დასმაა შესაძლებელი ანამნეზისა და ობიექტური კვლევების მონაცემების საფუძველზე? 1) კუჭის ქრონიკული წყლული; 2) საყლაპავის ვენების ვარიკოზული გაგანიერება გართულებული სისხლდენით; 3) გასტრიტი; 4) მელორი-ვეისის სინდრომი.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

*დ) 4;

ე ) ყველა.

1204. 55 წლის მამაკაცი მიყვანილია საავადმყოფოში მასიური სისხლდენით კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ქვედა სართულებიდან. ამ ეპიზოდამდე ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული ჩივილები არ ჰქონია. ჰოსპიტალიზაციის მომენტისთვის მიმდინარე სისხლდენის ნიშნები არ არის, ჰემოგლობინი - 90გ/ლ, არტერიული წნევა 120/60 მმ.ვცწყ.სვ. საიდან უნდა დავიწყოთ კვლევები? 1) კუჭში ზონდის ჩადგმა; 2) სწორი ნაწლავის თითით გასინჯვა; 3) რექტორომანოსკოპია; 4) ლაპაროტომია.

*ა) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1205. კრონის დაავადებისთვის დამახასიათებელი ნიშნებია: 1) მუცლის ღრუში სიმსივნური წარმონაქმნი; 2) შარდისბუშტ-ნაწლავის ფისტულა; 3) ანემია; 4) დიარეა სისხლის მინარევით.

*ა) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1206. სპლენექტომიის აბსოლუტური ჩვენებაა: 1) ელენთის პირველადი სიმსივნეები; 2) ელენთის აბსცესები; 3) თანდაყოლილი სფეროციტოზი; 4) აუტოიმუნური ჰემოლიზური ანემია.

*ა) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1207. 65 წლის მამაკაცი წარმოადგენს ჩივილებს: შავი ფერის განავალი 3 დღის მანძილზე. 8 წლის წინ ჩაუტარდა ოპერაცია: მუცლის აორტის ანევრიზმის ამოკვეთა და აორტოილიარული სეგმენტის პროტეზირება. ოპერაციის შემდეგ ავადმყოფს ჩივილები აღარ ქონია. რექტული კვლევით სწორი ნაწლავის ამპულაში გამოვლინდა მოცულობითი წარმონაქმნი. განავლის სინჯი ფარულ სისხლდენაზე მკვეთრად დადებითია. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი კვლევები დაგვეხმარება დიაგნოზის დადგენაში? 1) ფიბროეზოფაგოგასტროდუოდენოსკოპია; 2) კტ; 3) კოლონოსკოპია; 4) არტერიოგრაფია.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

*ე) ყველა.

1208. აიროვანი განგრენა კლინიკურად ვლინდება: 1) ცნობიერების არევით; 2) უმნიშვნელო ლეიკოციტოზით; 3) ლპობითი სუნით ჭრილობიდან; 4) სიმპტომების გაჩენით დაზიანებიდან 48 საათში.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

*ე) ყველა.

1209. კუჭის ანტრალური ნაწილის წყლულის გამო წარმოებული ოპერაციის შემდეგ ავადმყოფს ჩამოუყალიბდა გარეთა ნაწლავოვანი ფისტულა, რომლიდანაც გამოიყოფა 300მლ. ნაწლავური შიგთავსი ყოველდღიურად. შემდგომი ტაქტიკა? 1) ნაწლავის კონტრასტული რენტგენოგრაფია; 2) ფისტულის სასწრაფო ლიკვიდაცია ქირურგიული წესით; 3) კანის დაცვა; 4) პერორალურად სითხეებისა და საკვები ნივთიერებების დამატებითი მიღება.

ა ) 1, 2, 3;

*ბ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1210. რომელი დაავადებები შეიძლება გამოვლინდეს კალციუმის ტესტით?

ა ) ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი;

ბ ) ფარისებრი ჯირკვლის მედულური კარცინომა;

*გ) ორივე;

დ ) არცერთი.

1211. რომელი დაავადებები შეიძლება გამოვლინდეს პენტაგასტრინის ტესტით?

ა ) ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი;

*ბ) ფარისებრი ჯირკვლის მედულური კარცინომა;

გ ) ორივე;

დ ) არცერთი.

1212. რომელი დაავადებები შეიძლება გამოვლინდეს ტოლბუტამიდის ტესტით?

ა ) ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი;

ბ ) ფარისებრი ჯირკვლის მედულური კარცინომა;

გ ) ორივე;

*დ) არცერთი.

1213. რომელი დაავადებები შეიძლება გამოვლინდეს სეკრეტინის ტესტით?

*ა) ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი;

ბ ) ფარისებრი ჯირკვლის მედულური კარცინომა;

გ ) ორივე;

დ ) არცერთი.

1214. ნაწლავის კიბოს მარკერია:

ა ) ,,CA15-3";

ბ ) ,,CA125";

გ ) პროსტატოსპეციფიური ანტიგენი;

*დ) კარცინოემბრიონული ანტიგენი;

ე ) ქორიონული გონადოტროპინი.

1215. სათესლე ჯირკვლის კიბოს მარკერია:

ა ) ,,CA15-3";

ბ ) ,,CA125";

გ ) პროსტატოსპეციფიური ანტიგენი;

დ ) კარცინოემბრიონული ანტიგენი;

*ე) ქორიონული გონადოტროპინი.

1216. საკვერცხის კიბოს მარკერია:

ა ) ,,CA15-3";

*ბ) ,,CA125";

გ ) პროსტატოსპეციფიური ანტიგენი;

დ ) კარცინოემბრიონული ანტიგენი;

ე ) ქორიონული გონადოტროპინი.

1217. სარძევე ჯირკვლის კიბოს მარკერია:

*ა) ,,CA15-3";

ბ ) ,,CA125";

გ ) პროსტატოსპეციფიური ანტიგენი;

დ ) კარცინოემბრიონული ანტიგენი;

ე ) ქორიონული გონადოტროპინი.

1218. წინამდებარე ჯირკვლის კიბოს მარკერია:

ა ) ,,CA15-3";

ბ ) ,,CA125";

*გ) პროსტატოსპეციფიური ანტიგენი;

დ ) კარცინოემბრიონული ანტიგენი;

ე ) ქორიონული გონადოტროპინი.

1219. ავადმყოფს აქვს ნელა ზრდადი უმტკივნეულო სიმსივნე კისრის მიდამოში, ცხელება, სისუსტე, ოფლიანობა, კანის ქავილი და სხეულის წონის შემცირება. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელია სწორი დიაგნოზი?

ა ) ხორხის ბრტყელუჯრედოვანი კარცინომა;

ბ ) ფარისებრი ჯირკვლის პაპილარული კარცინომა;

*გ) ხოჯკინის ლიმფომა;

დ ) აქტინომიკოზი;

ე ) თანდაყოლილი ინფიცირებული კისტა.

1220. ავადმყოფს აქვს გაძნელებული სუნთქვა, ქოშინი, მშრალი ხველა, ხმის ჩახლეჩა. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელია სწორი დიაგნოზი?

*ა) ხორხის ბრტყელუჯრედოვანი კარცინომა;

ბ ) ფარისებრი ჯირკვლის პაპილარული კარცინომა;

გ ) ხოჯკინის ლიმფომა;

დ ) აქტინომიკოზი;

ე ) თანდაყოლილი ინფიცირებული კისტა.

1221. ავადმყოფს აქვს ნელა ზრდადი უმტკივნეულო სიმსივნე კისრის არეში; ანამნეზის თავისებურებებიდან აღსანიშნავია სხივური თერაპია ბავშვობაში. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელია სწორი დიაგნოზი?

ა ) ხორხის ბრტყელუჯრედოვანი კარცინომა;

*ბ) ფარისებრი ჯირკვლის პაპილარული კარცინომა;

გ ) ხოჯკინის ლიმფომა;

დ ) აქტინომიკოზი;

ე ) თანდაყოლილი ინფიცირებული კისტა.

1222. ავადმყოფს აქვს სწრაფად ზრდადი, უმტკივნეულო, წითელი წარმონაქმნი კისრის არეში და ადგილობრივი ჰიპერთერმია, ცხელება, შემცივნება. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელია სწორი დიაგნოზი?

ა ) ხორხის ბრტყელუჯრედოვანი კარცინომა;

ბ ) ფარისებრი ჯირკვლის პაპილარული კარცინომა;

გ ) ხოჯკინის ლიმფომა;

დ ) აქტინომიკოზი;

*ე) თანდაყოლილი ინფიცირებული კისტა.

1223. ავადმყოფს აღმოაჩნდა ტესტიკულური სიმსივნე. ქვემოთჩამოთვლილთაგან აირჩიეთ ოპტიმალური დიაგნოსტიკის მეთოდის სწორი ვარიანტი:

ა ) მჟავე ფოსფატაზის შემცველობის განსაზღვრა;

ბ ) არტერიოგრაფია;

*გ) ქორიონული გონადოტროპინის გამოვლენა;

დ ) ცისტოსკოპია;

ე ) რეტროგრადული პიელოგრაფია.

1224. ავადმყოფს აღმოაჩნდა პროსტატის კარცინომა. ქვემოთჩამოთვლილთაგან აირჩიეთ ოპტიმალური დიაგნოსტიკის მეთოდის სწორი ვარიანტი:

*ა) მჟავე ფოსფატაზის შემცველობის განსაზღვრა;

ბ ) არტერიოგრაფია;

გ ) ქორიონული გონადოტროპინის გამოვლენა;

დ ) ცისტოსკოპია;

ე ) რეტროგრადული პიელოგრაფია.

1225. ავადმყოფს აღმოაჩნდა თირკმლის უჯრედოვანი კარცინომა. ქვემოთჩამოთვლილთაგან აირჩიეთ ოპტიმალური დიაგნოსტიკი მეთოდის სწორი ვარიანტი:

ა ) მჟავე ფოსფატაზის შემცველობის განსაზღვრა;

*ბ) არტერიოგრაფია;

გ ) ქორიონული გონადოტროპინის გამოვლენა;

დ ) ცისტოსკოპია;

ე ) რეტროგრადული პიელოგრაფია.

1226. ავადმყოფს აღმოაჩნდა თირკმლის მენჯის შემაერთებელქსოვილოვანი კარცინომა. ქვემოთჩამოთვლილთაგან აირჩიეთ ოპტიმალური დიაგნოსტიკის მეთოდის სწორი ვარიანტი:

ა ) მჟავე ფოსფატაზის შემცველობის განსაზღვრა;

ბ ) არტერიოგრაფია;

გ ) ქორიონული გონადოტროპინის გამოვლენა;

დ ) ცისტოსკოპია;

*ე) რეტროგრადული პიელოგრაფია.

1227. ავადმყოფს აღმოაჩნდა შარდის ბუშტის კარცინომა. ქვემოთჩამოთვლილთაგან აირჩიეთ ოპტიმალური დიაგნოსტიკის მეთოდის სწორი ვარიანტი:

ა ) მჟავე ფოსფატაზის შემცველობის განსაზღვრა;

ბ ) არტერიოგრაფია;

გ ) ქორიონული გონადოტროპინის გამოვლენა;

*დ) ცისტოსკოპია;

ე ) რეტროგრადული პიელოგრაფია.

1228. ავადმყოფს გამოუვლინდა კეთილთვისებიანი თიმომა. ჩამოთვლილთაგან აირჩიეთ სწორი მკურნალობა:

*ა) თიმექტომია;

ბ ) მკურნალობა ანტიქოლინესთერაზული პრეპარატებით;

გ ) თიმექტომია სხივურ თერაპიასთან კომბინაციაში;

დ ) სხივური თერაპია ქიმიოთერაპიასთან კომბინაციაში;

ე ) ნაწილობრივი თიმექტომია.

1229. ავადმყოფს გამოუვლინდა ავთვისებიანი თიმომა. ჩამოთვლილთაგან აირჩიეთ სწორი მკურნალობა:

ა ) თიმექტომია;

ბ ) მკურნალობა ანტიქოლინესთერაზული პრეპარატებით;

*გ) თიმექტომია სხივურ თერაპიასთან კომბინაციაში;

დ ) სხივური თერაპია ქიმიოთერაპიასთან კომბინაციაში;

ე ) ნაწილობრივი თიმექტომია.

1230. ავადმყოფს გამოუვლინდა ,,მყასტჰენია გრავის" თვალის ფორმა; თიმუსი არ არის დაზიანებული სიმსივნით. ჩამოთვლილთაგან აირჩიეთ სწორი მკურნალობა:

ა ) თიმექტომია;

*ბ) მკურნალობა ანტიქოლინესთერაზული პრეპარატებით;

გ ) თიმექტომია სხივურ თერაპიასთან კომბინაციაში;

დ ) სხივური თერაპია ქიმიოთერაპიასთან კომბინაციაში;

ე ) ნაწილობრივი თიმექტომია.

1231. ავადმყოფს გამოუვლინდა გენერალიზებული ,,მყასტჰენია გრავის" თიმუსი არ არის დაზიანებული სიმსივნით. ჩამოთვლილთაგან აირჩიეთ სწორი მკურნალობა:

*ა) თიმექტომია;

ბ ) მკურნალობა ანტიქოლინესთერაზული პრეპარატებით;

გ ) თიმექტომია სხივურ თერაპიასთან კომბინაციაში;

დ ) სხივური თერაპია ქიმიოთერაპიასთან კომბინაციაში;

ე ) ნაწილობრივი თიმექტომია.

1232. ავადმყოფს გამოუვლინდა გენერალიზებული ,,მყასტჰენია გრავის" კეთილთვისებიანი თიმომით. ჩამოთვლილთაგან აირჩიეთ სწორი მკურნალობა:

*ა) თიმექტომია;

ბ ) მკურნალობა ანტიქოლინესთერაზული პრეპარატებით;

გ ) თიმექტომია სხივურ თერაპიასთან კომბინაციაში;

დ ) სხივური თერაპია ქიმიოთერაპიასთან კომბინაციაში;

ე ) ნაწილობრივი თიმექტომია.

1233. რა მიზნით იყენებენ პარენტერალური მკურნალობის დროს გლუკოზის პრეპარატების შეხამებას?

ა ) ძირითადი სისხლის შემცვლელის განზავების მიზნით;

ბ ) ანაფილაქტოგენური თვისებების შემცირების მიზნით;

*გ) ძირითადი სისხლის შემცვლელის ენერგეტიკული თვისებების გაძლიერების მიზნით;

დ ) სისხლის წებოვნების შემცირების მიზნით;

ე ) ამინომჟავების ასიმილაციის დაჩქარების მიზნით.

1234. ავადმყოფი მოყვანილია ქირურგიულ განყოფილებაში სამდღიანი ნაწლავთა გაუვალობით. ჩივილები: მრავალჯერადი პირღებინება, ზოგადი სისუსტე, გულისცემის შეგრძნება. მიუთითეთ ჰომეოსტაზის წამყვანი დარღვევა, რომლის აუცილებელი კორექციაც არის საჭირო წინასაოპერაციო პერიოდში: 1) ჰიპოკალიემია, ჰიპოქლორემია; 2) ჰიპოპროტეინემია; 3) ჰიპოვოლემია; 4) ჰიპონატრიემია, ჰიპოკალციემია.

ა ) 1, 2, 3;

*ბ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1235. პოსტოპერაციულ პერიოდში გავრცელებული პერიტონიტის მქონე ავადმყოფის ძირითად სამკურნალო ღონისძიებებს მიეკუთვნება: 1) წყალმარილოვანი ბალანსის კორექცია; 2) ანტიბიოტიკოთერაპია; 3) ნაწლავის მოტორული ფუნქციის აღდგენა; 4) დისპროტეინემიის აღმოფხვრა.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

*ე) ყველა.

1236. რომელი ინსტრუმენტული კვლევის მეთოდები არ გვაძლევს საშუალებას დავაზუსტოთ კუჭის დაავადების დიაგნოზი? 1) გასტროსკოპია; 2) ლაპაროსკოპია; 3) მუცლის ღრუს მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია; 4) კოლონოსკოპია.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

*დ) 4;

ე ) ყველა.

1237. გამოყავით ყველაზე ეფექტური ინსტრუმენტული სადიაგნოსტიკო მეთოდები მუცლის დახურული დაზიანების დროს: 1) სცინტიგრაფია; 2) ეზოფაგოგასტროდუოდენოსკოპია; 3) თერმოგრაფია; 4) ლაპაროსკოპია.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

*დ) 4;

ე ) ყველა.

1238. თეთრი ხაზის თიაქრის მქონე ავადმყოფს კუჭის რენტგენოსკოპიული ან გასტროსკოპიული კვლევა უტარდება შემდეგი მიზნით: 1) თიაქრის პარკში ორგანოს ხასიათის განსაზღვრა; 2) თიაქრის კარის ზომების გამოვლენა; 3) პრეპერიტონეული ლიპომის გამოვლენა; 4) კუჭის თანმხლები დაავადების გამოვლენა.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

*დ) 4;

ე ) ყველა.

1239. სათესლე ჯირკვლის წყალმანკის და ინგვინოსკროტალური თიაქრის დიფერენციულ დიაგნოზში ყველაზე ზუსტი იქნება: 1) დიაფანოსკოპია; 2) პერკუსია; 3) სათესლე პარკის ექოსკოპია; 4) სათესლე პარკის პუნქცია.

ა ) 1, 2, 3;

*ბ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1240. ჩაჭედილი თიაქრის გამო ოპერაციის დროს თიაქრის პარკის გახსნისას გამოვლინდა წვრილი ნაწლავის 2 მარყუჟი. ჩაჭედვის რომელ სახესთან გვაქვს საქმე?

*ა) რეტროგრადული;

ბ ) კედლისმიერი;

გ ) ცრუ ჩაჭედვა;

დ ) ლიტრეს თიაქარი;

ე ) არცერთი.

1241. 57 წლის ავამყოფი უჩივის ზოგად სისუსტეს, მადის დაქვეითებას, ბოყინს და სხეულის წონის კლებას. მარცხენა ლავიწზედა მიდამოს დათვალიერებისას გამოვლინდა მომრგვალო ფორმის კვანძი დიამეტრით 2სმ. წინასწარი დიაგნოზია:

ა ) კარდიოსპაზმი;

ბ ) დიაფრაგმის თიაქარი;

გ ) კუჭის წყლულოვანი დაავადება;

*დ) კუჭის კიბო;

ე ) კუჭის პოლიპოზი.

1242. 56 წლის ავადმყოფთან სავარაუდოა კუჭის კიბო. რომელი კვლევით შეიძლება დავაზუსტოთ დიაგნოზი? 1) კუჭის ამონარეცხის ციტოლოგიური კვლევა; 2) გასტროდუოდენოსკოპია; 3) კუჭის რენტგენოსკოპია; 4) განავლის კვლევა ფარულ სისხლდენაზე.

*ა) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1243. მიუთითეთ 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების გართულება, რომლისთვისაც დამახასიათებელია ეპიგასტრიუმში ტკივილის გაქრობა და მელენის გაჩენა:

ა ) პილოროდუოდენალური სტენოზი;

ბ ) წყლულის პერფორაცია;

*გ) სისხლდენა წყლულიდან;

დ ) წყლულის მალიგნიზაცია;

ე ) წყლულის პენეტრაცია კუჭქვეშა ჯირკვალში.

1244. 32 წლის ავადმყოფს 4სთ-ის წინ განუვითარდა “ხანჯლის ჩაცემის" მაგვარი ძლიერი ტკივილი მუცელში. მუცლის პერკუსიისას დადგენილია ღვიძლის მოყრუების გაქრობა. რომელი დაავადებისთვისაა დამახასიათებელი ეს ნიშნები?

ა ) ჰემორაგიული პანკრეონეკროზი;

ბ ) განგრენოზული ქოლეცისტიტი;

გ ) პერფორაციული აპენდიციტი;

დ ) ნაწლავის ინფარქტი;

*ე) არცერთი.

1245. 12-გოჯა ნაწლავის პერფორაციული წყლულის კლინიკური სურათი პირველი 6 საათის განმავლობაში ხასიათდება ყველა ქვემოთჩამოთვლილით, გარდა ერთისა:

ა ) ღებინების არარსებობა;

ბ ) ფიცრისებური მუცელი;

გ ) “ხანჯლის ჩაცემისმაგვარი" ტკივილი მუცლის არეში;

დ ) ღვიძლის მოყრუების გაქრობა;

*ე) ხშირი დეფეკაცია.

1246. მწვავე აპენდიციტისა და საშვილოსნოსგარე ორსულობის დიფდიაგნოსტიკაში ყველაზე ინფორმატიული მეთოდია:

ა ) პერიფერიულ სისხლში ლეიკოციტების რაოდენობის დადგენა;

ბ ) კანის თერმომეტრია;

გ ) მუცლის ღრუს მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია;

დ ) რექტალური და ვაგინალური გასინჯვა;

*ე) საშოს უკანა თაღის პუნქცია.

1247. 23 წლის ორსულ (32კვირის ორსულობა) ავადმყოფთან, რომელიც იმყოფება ქირურგიულ განყოფილებაში 18 საათი, დინამიური დაკვირვებით მწვავე აპენდიციტის სრულად გამორიცხვა ვერ ხერხდება. როგორია მკურნალობის ტაქტიკა?

*ა) ავადმყოფს უნდა ჩაუტარდეს ოპერაცია;

ბ ) უნდა გაგრძელდეს დაკვირვება;

გ ) ჩატარდეს ულტრასონოგრაფია;

დ ) გინეკლოგებთან ერთად უნდა გამოვიწვიოთ ორსულობის ხელოვნური შეწყვეტა და შემდეგ გაკეთდეს აპენდექტომია;

ე ) გინეკლოგებთან ერთად უნდა გამოვიწვიოთ ორსულობის ხელოვნური შეწყვეტა და შემდეგ გაკეთდეს ლაპაროსკოპია.

1248. ჩირქოვანი ქოლანგიტი ჩამოთვლილთაგან ყველაზე უფრო ხშირად ვითარდება შემდეგი პათოლოგიის შედეგად:

*ა) ქოლედოქოლითიაზი და ჰეპატიკოქოლედოქის სტრიქტურები;

ბ ) ქრონიკული უკენჭო ქოლეცისტიტი;

გ ) კუჭქვეშა ჯირკვლის კიბო;

დ ) ინდურაციული პანკრეატიტი;

ე ) ნაღვლის ბუშტის დისკინეზია.

1249. 42 წლის ავადმყოფი უჩივის ძლიერ ტკივილს მარჯვენა ფერდქვეშა და ეპიგასტრიუმის მიდამოში, რომელიც ირადირებს ბეჭისა და ზურგისკენ. უკანასკნელი 2 წელი ავადმყოფი მძიმედ იტანს ცხიმიან საკვებს. სხეულის ტემპერატურა- 38,2 °C; სისხლში ლეიკოციტოზი - 15,8X10 მე-9 ხარისხში/ლ; მარჯვენა ფერდქვეშა და ეპიგასტრიუმის მიდამოში ისაზღვრება მტკივნეულობა და კუნთთა დაჭიმულობა. დადებითია ორტნერის სიმპტომი. მიუთითეთ ყველაზე სწორი დიაგნოზი.

ა ) მწვავე პანკრეატიტი;

ბ ) პერფორაციული გასტროდუოდენური წყლული;

გ ) პერფორაციული აპენდიციტი, პერიტონიტი;

*დ) მწვავე დესტრუქციული ქოლეცისტიტი;

ე ) ინფიცირებული პანკრეონეკროზი.

1250. ინტრაოპერაციული ქოლანგიოგრაფიის წარმოება ნაჩვენებია შემდეგ შემთხვევებში: 1) ოპერაციის მომენტში სიყვითლის არსებობისას; 2) ფატერის დვრილის ნაწიბუროვან სტენოზზე ეჭვისას; 3) ჰეპატიკოქოლედოქის გაგანიერებისას; 4) ანამნეზში მექანიკური სიყვითლის შემთხვევაში.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

*ე) ყველა.

1251. ავადმყოფს აღენიშნება კანისა და სკლერების სიყვითლე და სისხლში ბილირუბინის შემცველობის მატება პირდაპირი ფრაქციის ხარჯზე. აღნიშნული

სიმპტომები გვხვდება შემდეგი პათოლოგიების დროს: 1) ფატერის დვრილში ჩაჭედილი ქვა; 2) ნაღვლის საერთო სადინრის ტერმინალურ ნაწილზე პანკრეონეკროზით გამოწვეული ზეწოლა; 3) ღვიძლის საერთო სადინარში გაჭედილი ქვა; 4) ნაღვლის ბუშტის სადინრის ობტურაცია ქვით.

*ა) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1252. ავადმყოფს, რომელმაც ნახევარი წლის წინ გადაიტანა პანკრეონეკროზი, განუვითარდა სიმსივნისმაგვარი წარმონაქმნი ეპიგასტრიუმისა და მარცხენა ფერდქვეშა მიდამოში, მკვრივი, ნაკლებმტკივნეული, 15,0X20,0სმ. გულისრევა, პირღებინება, სხეულის მასის დაქვეითება არ აღენიშნება. სხეულის ტემპერატურაა 36,8 °C. კუჭის რენტგენოსკოპიისას გამოვლინდა კუჭის გადანაცვლება წინისკენ, 12-გოჯა ნაწლავის მარყუჟის გადაშლა, კუჭიდან ბარიუმის ევაკუაციის შეფერხება. წინასწარი დიაგნოზი?

ა ) განივი კოლინჯის სიმსივნე;

ბ ) კუჭის სიმსივნე;

*გ) კუჭქვეშა ჯირკვლის ფსევდოკისტა;

დ ) მარცხენა თირკმლის კისტა;

ე ) პანკრეატოგენული აბსცესი.

1253. პანკრეონეკროზის გართულებებია ყველა ქვემოთჩამოთვლილი, გარდა ერთისა:

ა ) პანკრეატოგენური აბსცესი;

ბ ) მექანიკური სიყვითლე;

*გ) ქოლედოქოლითიაზი;

დ ) პანკრეასის ფსევდოკისტები;

ე ) რეტროპერიტონეალური სივრცის ფლეგმონები.

1254. 30 წლის ავადმყოფს, რომელსაც აქვს ალიმენტური ეტიოლოგიის დესტრუქციული პანკრეატიტი, ჰოსპიტალიზაციიდან 25 დღის შემდეგ განუვითარდა: ჰექტიური ცხელება, ტაქიკარდია, შემცივნება, პერიფერიულ სისხლში ლეიკოციტოზი ფორმულის მარცხნივ გადახრით. ეპიგასტრიუმსა და მარცხენა ფერდქვეშა მიდამოში პალპირდება სუსტად მტკივნეული ინფილტრატი. სწორი დიაგნოზია:

ა ) ქოლანგიტი;

ბ ) ექსუდაციური პლევრიტი;

გ ) პანკრეასის ფსევდოკისტა;

დ ) ღვიძლის აბსცესი;

*ე) პანკრეატოგენური აბსცესი.

1255. 40 წლის ავადმყოფს, რომელსაც ანამნეზში აქვს 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება, განუვითარდა მწვავე ტკივილი ეპიგასტრიუმში შემომსარტყველი ხასიათის და მრავალჯერადი პირღებინება. სტაციონარში შემოსვლისას სახეზე იყო შემდეგი ლაბორატორიული მაჩვენებლები: სისხლში ლეიკოციტების რაოდენობა - 16X10 მე-9 ხარისხში/ლ; ჰემოგლობინი - 160 გ/ლ; ბილირუბინი - 38,7 მკმოლ/ლ; შარდოვანა - 11 მმოლ/ლ. და შარდის დიასტაზა - 1024 ერთ. რომელია სწორი დიაგნოზი?

ა ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის პერფორაცია, თირკმლის უკმარისობა;

ბ ) დესტრუქციული ქოლეცისტიტი ღვიძლ-თირკმლის უკმარისობით;

გ ) ნაწლავთა გაუვალობა ნაწლავის ნეკროზის განვითარებით;

დ ) მწვავე პანკრეატიტის შეშუპებითი ფორმა;

*ე) პანკრეონეკროზი.

1256. კეროვანი პანკრეონეკროზის გამო ქირურგიულ სტაციონარში მყოფ ავადმყოფს დაავადების დაწყებიდან მე-20 დღეს აღენიშნა ჰექტიური ცხელება, შემცივნება, მუცლის ზედა ნახევარში პალპირებადი ინფილტრატი პერიტონიტისა და ნაწლავთა პარეზის ნიშნების გარეშე. პანკრეონეკროზის რომელ გართულებაზეა საუბარი?

ა ) პანკრეასის ფსევდოკისტა;

*ბ) პანკრეატოგენური აბსცესი;

გ ) პარაპანკრეატული ინფილტრატი;

დ ) კუჭ-კოლინჯის ფისტულა;

ე ) წინა პარანეფრიტი.

1257. 50 წლის ავადმყოფი უჩივის მოვლითი ხასიათის ტკივილებს მუცელში, გულისრევას, ჰქონდა ერთჯერადი ღებინება. გასინჯვისას აღენიშნება მუცლის შებერილობა. პალპაციით მუცელი რბილია, პერიტონეუმის გაღიზიანების ნიშნები არაა გამოხატული. მიმოხილვით რენტგენოგრამაზე მუცლის ღრუში ვლინდება “კლოიბერის ფიალები". სწორი დიაგნოზია:

ა ) ნაწლავის ინფარქტი;

ბ ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის პერფორაცია;

გ ) ფატერის დვრილის ჩაჭედილი ქვა, გართულებული მწვავე პანკრეატიტით;

დ ) თირკმლის კოლიკა;

*ე) ნაწლავთა მექანიკური გაუვალობა.

1258. ნაწლავის ინფარქტზე ეჭვის დროს სადიაგნოსტიკო მეთოდთაგან ყველაზე უკეთესია: 1) მუცლის ღრუს მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია; 2) ლაპაროსკოპია; 3) ირიგოსკოპია; 4) ჯორჯლის ზედა და ქვედა არტერიების ანგიოგრაფია.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

*გ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1259. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელია მითითებული არასწორად როგორც პერიტონიტის მიზეზი?

ა ) დესტრუქციული ქოლეცისტიტი;

*ბ) ჩირქოვანი ქოლანგიტი;

გ ) მეზენტერიული თრომბოზი;

დ ) დესტრუქციული აპენდიციტი;

ე ) ნაწლავთა გაუვალობა.

1260. აპენდიკულარული და გინეკოლოგიური წარმოშობის პერიტონიტის დიფერენციულ დიაგნოსტიკაში ყველაზე ზუსტი მეთოდია:

*ა) ლაპაროსკოპია;

ბ ) ულტრასონოგრაფია;

გ ) საშოს უკანა თაღის პუნქცია;

დ ) მუცლის ღრუს მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია;

ე ) ლაპაროცენტეზი.

1261. ჩამოთვლილი დაავადებების დროს ტკივილის ხასიათზე რომელი მტკიცებაა სწორი?

ა ) წვრილ ნაწლავური გაუვალობის დროს: ტკივილი მუდმივია, მქაჩავი, ლოკალიზებული მეზოგასტრიუმში;

*ბ) მწვავე პანკრეატიტის დროს: შემომსარტყველი ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, რომელიც ირადირებს ზურგისკენ;

გ ) რეტროცეკალური აპენდიციტის დროს: მოვლითი ტკივილი მუცლის მარჯვენა ქვემო კვადრანტში, რასაც თან ახლავს შეკრულობა;

დ ) საკვერცხის კისტის რუპტურის დროს: მენჯის მიდამოს მოვლითი ტკივილი; დეფეკაციის შეფერხება;

ე ) 12-გოჯა ნაწლავის უკანა კედლის წყლულის პერფორაციის დროს: ტკივილი მკერდში, რომელიც ირადირდება მარჯვენა თეძოს ფოსოს მიდამოში.

1262. 60 წლის ავადმყოფს აქვს 2-კვირიანი სიყვითლე. ანამნეზში მუცლის არეში ტკივილებს არ აღნიშნავს. ექოსკოპიური კვლევით გამოვლინდა ნაღვლის ბუშტის მნიშვნელოვანი გადიდება. რა არის აღწერილი ცვლილებების პირველადი მიზეზი:

ა ) ნაღვლის საერთო სადინრის ობსტრუქცია ქვით;

ბ ) ნაღვლის საერთო სადინრის პანკრეატიტით გამოწვეული ობსტრუქცია;

*გ) პანკრეასის თავის კარცინომით ნაღვლის საერთო სადინრის ობსტრუქცია;

დ ) მწვავე ქოლეცისტიტი;

ე ) ალკოჰოლური ჰეპატიტი.

1263. 60 წლის ქალს, რომელსაც საშვილოსნოს ყელის კიბოს გამო 20 წლის წინ ჩაუტარდა სხივური თერაპია, წარმოებული აქვს ლაპაროტომია და სინექიოლიზისი წვრილი ნაწლავის დისტალური ნაწილის შეხორცებითი გაუვალობის გამო. 10 დღის შემდეგ განუვითარდა კანზე ღია ნაწლავური ფისტულა. ქვემოთჩამოთვლილი მდგომარეობებიდან რომელი უშლის ხელს ფისტულის დახურვას?

*ა) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მაღალი ფისტულა;

ბ ) წვრილნაწლავოვანი გაუვალობა ანამნეზში;

გ ) ადრე გადატანილი სხივური თერაპია;

დ ) მოხუცებულობითი ასაკი;

ე ) დუოდენური წყლული.

1264. ჯანმრთელ მამაკაცს ძლიერი პირღებინების შემდეგ განუვითარდა სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა სართულიდან. სავარაუდო მიზეზია:

ა ) დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარი;

*ბ) მელორი-ვეისის სინდრომი;

გ ) კუჭის კიბო;

დ ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლული;

ე ) გასტრიტი.

1265. მუცლის ღრუს მიმოხილვით რენტგენოგრამაზე რომელი ქვემოთჩამოთვლილი დაავადების ან მდგომარეობის დროს აღმოაჩენენ აირებს სანაღვლე გზებში? 1) კუჭის პერფორაციული წყლული; 2) ქოლედოქოდუოდენოანასტომოზი; 3) ნაწლავთა გაუვალობა; 4) ქოლანგიტი, რომელიც გამოწვეულია აირწარმომქმნელი მიკროორგანიზმებით.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

*გ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1266. ავადმყოფს კუჭის რეზექციის შემდეგ განუვითარდა დემპინგ-სინდრომი. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი მტკიცებაა სწორი დემპინგ-სინდრომთან მიმართებაში? 1) შეუძლია გამოიწვიოს ტკივილები მუცლის არეში წვრილი ნაწლავის გადაბერვის შედეგად; 2) იწვევს გულისრევას, თავბრუსხვევას და გულისცემის შეგრძნებას საკვების მიღების შემდეგ; 3) ვითარდება კუჭის სწრაფი დაცლის შედეგად, რასაც მივყავართ წვრილი ნაწლავის გადაბერვასთან მასში სითხის დაგროვების გამო; 4) სიმპტომები შეიძლება შევამსუბუქოთ შესაბამისი დიეტით.

ა ) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

*ე) ყველა.

1267. შეაფასეთ ორგანიზმის ცხოველმყოფელობის კლინიკური მაჩვენებლების სისწორე, რომლებსაც თქვენ იყენებთ ავადმყოფის მდგომარეობის კრიტიკული გაუარესების მიზეზის გამოსავლენად: 1) პულსის სიხშირე 120/წთ-ზე მეტი; 2) არტერიული წნევის დაქვეითება 80 მმ.ვცწყ.სვ-მდე; 3) ცივი წებოვანი ოფლი; 4) სუნთქვის სიხშირე 20/წთ-ში.

*ა) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1268. კუჭის წყლულის პერფორაციის გამო წარმოებული ულცერორაფიის ოპერაციიდან მესამე დღეს ავადმყოფს უეცრად გაუძლიერდა ტკივილები მუცელში. გულისრევა და ღებინება არ ჰქონია. გასინჯვისას: კანის საფარველი ფერმკრთალია. პულსი 120/წთ. არტერიული წნევა 120/80 მმ.ვცწყ.სვ. ენა მშრალი, მუცელი შებერილი, პალპაციისას დაჭიმული და მტკივნეული დიფუზურად. შჩოტკინ-ბლუმბერგის სიმპტომი დადებითია. ნაწლავთა პერისტალტიკის ხმიანობა არ მოისმინება. მუცლის ღრუს დრენაჟიდან

გამოიყოფა სეროზულ-ჩირქოვანი გამონადენი მჟავა (,,PH"-მეტრიის მონაცემებით) რეაქციის. რომელ გართულებასთან გვაქვს საქმე?

*ა) კუჭის ნაკერების უკმარისობა;

ბ ) შინაგანი სისხლდენა;

გ ) ნაწლავთა ადრეული შეხორცებითი გაუვალობა;

დ ) ჯორჯლის ზედა არტერიის თრომბოემბოლია;

ე ) ევენტერაცია.

1269. კლინიკაში შემოვიდა 35 წლის პაციენტი ჩივილებით მკვეთრ შემომსარტყველ ტკივილზე მუცლის ზედა ნახევარში, მრავალჯერად პირღებინებაზე. ტკივილი აღმოცენდა ალკოჰოლისა და ცხიმიანი საკვების მიღების შემდეგ, 6 საათის წინ. მდგომარეობა საშუალო სიმძიმისაა. პულსი 110/წთ; არტერიული წნევა 100/60 მმ.ვცწყ.სვ. მუცელი მკვეთრად მტკივნეულია ზედა ნახევარში, სადაც განისაზღვრება მუცლის წინა კედლის კუნთთა რიგიდობა. მუცლის ქვედა ნახევარში პერკუტორული ხმიანობის მოყრუება. პერისტალტიკა შესუსტებულია. დეფეკაცია არ ჰქონია, აირებზე ვერ გადის. ამ ავადმყოფს ჩაუტარდა ლაპაროსკოპია. რა ლაპარასკოპიული მონაცემები შეიძლება გამოვლინდეს მოცემულ კლინიკურ სიტუაციაში? 1) ჰემორაგიული გამონადენი; 2) სტეატონეკროზული ლაქები პერიტონეუმზე; 3) კუჭ-კოლინჯის იოგის შეშუპება; 4) ჩირქოვანი ექსუდატი.

*ა) 1, 2, 3;

ბ ) 1, 3;

გ ) 2, 4;

დ ) 4;

ე ) ყველა.

1270. 30 წლის ქალს გაუკეთდა ლაპაროსკოპიული ქოლეცისტექტომია ქრონიკული კალკულოზური ქოლეცისტიტის გამო. ოპერაციიდან 72სთ-ის შემდეგ მას განუვითარდა ტკივილი მთელ მუცელში, გულისრევა, მრავლობითი ღებინება ნაღვლის მინარევით, სისუსტე. გასინჯვისას მდგომარეობა შეფასდა, როგორც საშუალო სიმძიმის, კანი ფერმკრთალი, არტერიული წნევა 100/60 მმ.ვც.წყ.სვ., პულსი - 110/წთ. სხეულის ტემპერატურა 38,2°C. მუცელი ზომიერად შებერილი, პალპაციით რბილი, მტკივნეული ყველა მიდამოში; პერიტონეუმის გაღიზიანების ნიშნები დადებითია. პერისტალტიკა არ მოისმინება. აირებზე ვერ გადის. დრენაჟის მიდამოში ნახვევი დასველდა ღია ფერის ნაღველით. თქვენი დიაგნოზი?

ა ) ნაწლავთა პოსტოპერაციული პარეზი;

*ბ) პოსტოპერაციული ნაღვლოვანი პერიტონიტი;

გ ) ნაწლავთა მწვავე გაუვალობა;

დ ) მწვავე პლევროპნევმონია;

ე ) კუჭის წყლულის პერფორაცია.

1271. 40 წლის მამაკაცმა გადაიტანა სუბტოტალური თირეოიდექტომია. ოპერაციიდან რამდენიმე საათის შემდეგ გაჩნდა ჩივილები სუნთქვის გაძნელებაზე. გასინჯვისას: ხმაურიანი (სტრიდორული) სუნთქვა, ქსოვილების გამობერვა და დაჭიმულობა კისტის ჭრილობის მიდამოში. ავადმყოფის დასახმარებლად პირველი ნაბიჯია:

ა ) ტრაქეის ინტუბაცია;

ბ ) ტრაქეოსტომიის შესრულება;

გ ) საოპერაციოს პირობებში სისხლდენის შეჩერება;

*დ) ჭრილობის გახსნა და ჰემატომის დაცლა;

ე ) სისხლის პუნქციური ასპირაცია ჰემატომიდან.

1272. ავადმყოფს ადრე წარმოებული აქვს ვაგოტომია 12-გოჯა ნაწლავის შეუხორცებელი წყლულის გამო. ოპერაციიდან 6 თვეში განვითარდა წყლულოვანი დაავადების რეციდივი. კვლევისას გამოუვლინდა ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი. გასტრინომა მდებარეობს კუჭქვეშა ჯირკვლის კუდის მიდამოში. მკურნალობა უნდა მოიცავდეს:

ა ) ჰისტამინის ,,H2"-რეცეპტორის ინჰიბიტორების დანიშვნა;

ბ ) სუბტოტალური გასტრექტომია;

გ ) სუბტოტალური გასტრექტომია ვაგოტომიით;

*დ) ლაპაროტომია და გასტრინომის ამოკვეთა;

ე ) გასტრინის რეცეპტორების ბლოკატორების დანიშვნა.

1273. 26 წლის ქალი შემოვიდა ჩივილებით თხიერსისხლიანი განავლის არსებობაზე 6 თვის მანძილზე, სხეულის მასის კლებაზე და სპასტიურ ტკივილზე მუცლის არეში. ეჭვობენ ნაწლავის ანთებით დაზიანებაზე. მკურნალობა მოიცავს:

ა ) ნაწლავის დაზიანებული მონაკვეთის რეზექციას;

*ბ) სტეროიდული ჰორმონების და სულფასალაზინის დანიშვნა;

გ ) მხოლოდ სპეციალური დიეტის დანიშვნა;

დ ) კუჭის დაცლა ნაზოგასტრალური ზონდით და პარენტერული კვება;

ე ) ანტიბიოტიკების დანიშვნა პერორალურად.

1274. 31 წლის მამაკაცი შემოვიდა სტაციონარში უეცრად აღმოცენებული ტკივილით ეპიგასტრიუმის არეში. რენტგენოგრაფიაზე თავისუფალი აირია მუცლის ღრუში. აირჩიეთ ავადმყოფის მართვის ტაქტიკა:

ა ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზემო სართულის ენდოსკოპია;

ბ ) რენტგენოკონტრასტული გამოკვლევა ბარიუმით;

გ ) რენტგენოსკოპია გასტროგრაფინის გამოყენებით;

დ ) დინამიური დაკვირვება;

*ე) ლაპაროტომია.

1275. ქრონიკული პანკრეატიტის მქონე ავადმყოფს ზომიერად გამოხატული ტკივილი აქვს. ქვემოთ მოცემულიდან ამოარჩიეთ მკურნალობის მისაღები მეთოდები:

ა ) პუესტოუს ოპერაცია;

ბ ) პანკრეატექტომია 95%-იანი მოცულობით;

გ ) დისტალური პანკრეატექტომია პანკრეასის სადინრის ინტესტინალური დრენირებით;

*დ) მედიკამენტური მკურნალობა;

ე ) დიუვალის ოპერაცია.

1276. რეფლუქს-ეზოფაგიტის ოპერაციული მკურნალობა მოიცავს ყველა ქვემოთჩამოთვლილს, გარდა ერთისა:

ა ) ფუნდოპლიკაცია ნისენის წესით;

*ბ) ხელერის ოპერაცია;

გ ) ბელსის ოპერაცია;

დ ) ხილის ოპერაცია;

ე ) საყლაპავის რეზექცია სტრიქტურის შემთხვევაში.

1277. აირჩიეთ ყველაზე ეფექტური მეთოდი დაბინძურებული ტრავმული ჭრილობის ინფიცირების თავიდან ასაცილებლად:

ა ) ტეტანუსის ანატოქსინის გაკეთება;

ბ ) ანტიბიოტიკები ინტრავენურად;

გ ) კანის ტრანსპლანტატის მიკერება;

*დ) პირველადი ქირურგიული დამუშავება;

ე ) ანტიბიოტიკების ადგილობრივად შეყვანა.

1278. ხორხის ,,T1" სტადიის კარცინომის მკურნალობა მოიცავს:

ა ) ხორხის წინა კარის ამოკვეთა;

ბ ) ტოტალური ლარინგექტომია;

*გ) სხივური თერაპია;

დ ) ქიმიოთერაპია;

ე ) კრიოთერაპია.

1279. ეზოფაგოსკოპიის დროს მოხდა საყლაპავის პერფორაცია. რენტგენოგრაფიამ ბარიუმის კონტრასტირებისას, რომელიც ჩატარდა მაშინვე (პერფორაციისთანავე), გამოავლინა, რომ კონტრასტის მცირე რაოდენობა გადაედინება მარცხენა პლევრის ღრუში. როგორია მკურნალობის ყველაზე მისაღები მეთოდი?

*ა) თორაკოტომია ჭრილობის გაკერვით და გასტროსტომის დადებით;

ბ ) დაკვირვება ანტიბიოტიკოთერაპიის ფონზე;

გ ) მარცხენა პლევრის ღრუს დრენირება;

დ ) საყლაპავის ხანგრძლივი ინტუბაცია;

ე ) მხოლოდ დაკვირვება.

1280. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი არ ითვლება დრენაჟის ჩადგმის ჩვენებად აპენდექტომიის დროს?

ა ) გაურთულებელი აპენდიციტი და მუცლის ღრუში ექსუდატის არსებობა;

ბ ) აპენდიქსის პერფორაცია გავრცელებული პერიტონიტით;

*გ) გაურთულებელი აპენდიციტი რევმატული ართრიტის მქონე პაციენტებში;

დ ) აპენდიქსის პერფორაცია აბსცესის ჩამოყალიბებით;

ე ) განგრენოზული აპენდიციტი აბსცესის გარეშე.

1281. ამოარჩიეთ შესაბამისი ოპერაცია კუჭქვეშა ჯირკვლის ქრონიკული ცრუ კისტების მკურნალობისთვის.

ა ) კისტის ტრანსკუტანური დრენირება;

*ბ) კისტის შიგნითა დრენირება;

გ ) პანკრეატექტომია;

დ ) კისტის ამოკვეთა;

ე ) პანკრეასის კუდის რეზექცია პანკრეატოეიუნალური ანასტომოზის ფორმირებით.