Upload
tranhanh
View
219
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Biomechanika
KOD ECTS: 120-26-10-A9
PUNKTY ECTS: 3 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia Iº OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
30/15
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające:
Anatomia prawidłowa
człowieka, Fizjologia człowieka,
Kinezyterapia
Język wykładowy Forma zaliczenia
egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: nauka funkcjonalnej, praktycznej biomechaniki ruchu człowieka.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P), ćwiczenia audytoryjne (A)
−
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Biomechanika stawu kolanowego
Wk2 Biomechanika stawu biodrowego
Wk3 Biomechanika stawu skokowo-goleniowego
Wk4 Biomechanika odcinka lędźwiowego kręgosłupa
Wk5 Biomechanika odcinka szyjnego kręgosłupa
Wk6 Biomechanika kompleksu barkowego
Wk7 Biomechanika jazdy na rowerze
Nr Temat ćwiczeń
A1 Zajęcia organizacyjne- Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami
zaliczenia
-Objaśnienie podstawowych wielkości używanych w biomechanice.
-Objaśnienie przenoszenia napięć i złożoności ruchu (płaszczyzny, osie).
-W jaki sposób prawidłowo ćwiczyć mięśnie brzucha.
P2 Otwarty i zamknięty łańcuch kinematyczny - omówienie i przykłady ćwiczeń
A3 Mięśnie toniczne/fazowe oraz lokalne/globalne- omówienie każdej grupy, podział
głównych grup mięśniowych, przedstawienie najczęściej występujących przykładów
mięśniowej nierównowagi statycznej. Omówienie włókien szybko i wolno kurczliwych.
A4 Rodzaje treningu mięśniowego-rodzaje skurczów mięśniowych. Omówienie skurczu
koncentrycznego i ekscentrycznego z uwzględnieniem wad i zalet.
A5 Trening oporowy- zalecenia, przeciwwskazania. Rodzaje treningu oporowego z
uwzględnieniem obciążenia, intensywności i kolejności wykonania
P6 Biodex system 3- Praktyczne przedstawienie badania siły mięśniowej w czasie skurczu
izometrycznego i izokinetycznego ( z uwzględnieniem schorzeń narządu ruchu)
P7 Biodex system 3- Omówienie uzyskanych wyników (analiza siły, wytrzymałości i
mocy pacjenta)
P8 FMS - Funkcjonalna ocena motoryczna
P9 Przysiad - Biomechaniczne aspekty prawidłowego przysiadu
P10 Stabilizacja głęboka - Przedstawienie systemu mięśni głębokich i omówienie
zależności pomiędzy nimi. Nauka prawidłowej aktywacji z przykładami podstawowych
wzorców ruchowych
P11 Trening funkcjonalny- Pojęcie funkcjonalności ćwiczeń używanych w rehabilitacji.
Przykładowe ćwiczenia.
P12 Staw skokowy- Biomechanika stawu skokowego z uwzględnieniem poszczególnych
dysfunkcji w obrębie tego stawu. Podsumowanie dotychczas zebranych informacji na
przykładzie protokołu po skręceniu stawu skokowego.
P13 Miednica- wpływ ustawienia miednicy na postawę ciała i tworzenie dysfunkcji w
obrębie aparatu ruchu
A14 Podsumowanie wiadomości - powtórzenie całości materiału na przykładzie
wybranych schorzeń narządu ruchu.
A15 Zaliczenie ćwiczeń w formie odpowiedzi ustnej − studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Biomechanika stawu kolanowego
Wk2 Biomechanika stawu biodrowego
Wk3 Biomechanika stawu skokowo-goleniowego
Wk4 Biomechanika odcinka lędźwiowego i szyjnego kręgosłupa
Wk5 Biomechanika jazdy na rowerze
Nr Temat ćwiczeń
P1 -Zajęcia organizacyjne- Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami
zaliczenia
-Objaśnienie podstawowych wielkości używanych w biomechanice.
-Objaśnienie przenoszenia napięć i złożoności ruchu (płaszczyzny, osie).
-W jaki sposób prawidłowo ćwiczyć mięśnie brzucha.
- Otwarty i zamknięty łańcuch kinematyczny-omówienie i przykłady ćwiczeń
A2 Mięśnie toniczne/fazowe oraz lokalne/globalne- omówienie każdej grupy, podział
głównych grup mięśniowych, przedstawienie najczęściej występujących przykładów
mięśniowej nierównowagi statycznej. Omówienie włókien szybko i wolno kurczliwych.
Przedstawienie systemu mięśni głębokich i omówienie zależności pomiędzy nimi
A3 Rodzaje treningu mięśniowego-rodzaje skurczów mięśniowych. Omówienie skurczu
koncentrycznego i ekscentrycznego z uwzględnieniem wad i zalet.
A4 Trening oporowy- zalecenia, przeciwwskazania. Rodzaje treningu oporowego z
uwzględnieniem obciążenia, intensywności i kolejności wykonania
P5 Biodex system 3- Praktyczne przedstawienie badania siły mięśniowej w czasie skurczu
izometrycznego i izokinetycznego ( z uwzględnieniem schorzeń narządu ruchu)
P6 FMS- Funkcjonalna ocena motoryczna (zajęcia praktyczne)
P7 Przysiad- Biomechaniczne aspekty prawidłowego przysiadu
A8 Zaliczenie ćwiczeń
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1.Bober T., Zawadzki J.- Biomechanika układu ruchu człowieka. Wrocław, 2003
2.Wychowański M.- Wybrane metody oceny dynamiki układu ruchu człowieka. Warszawa, 2008.
3.Urbanik Cz.- Wybrane zagadnienia biomechaniki sportu. Warszawa, 2003
4. Zagrobelny Z., Woźniewski M.- Biomechanika kliniczna. Wrocław, 2008
Literatura uzupełniająca: 1. Feneis H.- Ilustrowany słownik międzynarodowego mianownictwa anatomicznego. Warszawa, 2007
2.Lee D.- Obręcz biodrowa. Warszawa, 2005.
3.Richardson C., Hodges P., Hides J.- Therapeutic Exercise for Lumbopelvic Stabilization, 2004 −
− VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 wyjaśnia szczegóły budowy i funkcjonowania
aparatu ruchu człowieka
K_W08 OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
02 potrafi wymienić i scharakteryzować metody
oceny stanu narządu ruchu człowieka dla
wyjaśnienia zaburzeń ich struktury i funkcji
K_W09
K_W10
OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
OM1_W02
OM1_W03
OM1_W06
OM1_W07
03 przedstawia analizę biomechaniczną prostych i
złożonych ruchów człowieka w warunkach
prawidłowych i różnych zaburzeniach układu
ruchu oraz w warunkach obciążeń
wewnętrznych i zewnętrznych organizmu
K_W27
OM1_W07
OM1_W02
OM1_W03
w zakresie
umiejętności
04 interpretuje wyniki podstawowych badań
klinicznych oraz wyniki diagnostyki
funkcjonalnej dla doboru środków fizjoterapii,
wykonywania zabiegów i stosowania
podstawowych metod terapeutycznych
K_U15 OM1_U05
OM1_U06
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U10
w zakresie
kompetencji
społecznych
05 rozumie potrzebę stałego uaktualniania swojej
wiedzy z zakresu nauk podstawowych oraz
medycznych
K_K01 OM1_K01
OM1_K02 OM1_K01
VII. Sposoby oceny: F1- odpowiedź ustna
F2- sprawdzian pisemny
F5- udział w dyskusji
P1- egzamin pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, A3, P10, P12, P13 F1, F2, P1
02 P6, P7, P8 F1, F2, P1 03 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, A2,A4, A5, A9, A11 F1, F2, P1 04 P7, F5
05 A1, A14, A15 F5 Studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, A3, A2, A1, P6 F1, F2, P1
02 P6, P5, F1, F2, P1 03 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, A4, P6, P7 F1, F2, P1 04 P6, P5 F5
05 A1, A8 F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ............................................................................................ 15 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych................................................................... 12 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych .................................................................... 18 h
− konsultacje ..............................................................................................................1 h
− egzamin pisemny ....................................................................................................2 h
RAZEM: 48 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................... .................7 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego. .............................................................5 h
− przygotowanie do egzaminu ....................................................................................15 h
RAZEM: 27 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,9
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1
3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne 0,9
− udział w ćwiczeniach praktycznych..........................................................................................18 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego. ..............................................................................5 h
studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ............................................................................................ 10 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych................................................................... 7 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych .................................................................... 8 h
− konsultacje ............................................................................................ ..................1 h
− egzamin pisemny ....................................................................................................2 h
RAZEM: 28 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .......................................................................................7 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego. ............................................................15 h
− przygotowanie do egzaminu ....................................................................................25 h
RAZEM: 47 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,9
3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne 0,9
− udział w ćwiczeniach praktycznych..........................................................................................8 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego. ............................................................................15 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr Ryszard Biernat
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w chirurgii i onkologii
KOD ECTS: 126-26-10-B7
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia IO OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/ 3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 20/10
Ćwiczenia – liczba godzin
20/15
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Anatomia prawidłowa
człowieka,
Fizjologia człowieka,
Patologia ogólna, Kinezyterapia,
Fizykoterapia
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Rozpoznanie jednostek chorobowych i dobór zabiegów
fizjoterapeutycznych oraz metod fizjoterapii stosownie do stanu pacjenta.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenie praktyczne (P), ćwiczenie kliniczne (K)
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Czynniki ryzyka powikłań leczenia chirurgicznego, rodzaje powikłań.
Wk2 Cele i zadania fizjoterapii w okresie przedoperacyjnym, pooperacyjnym szpitalnym i
poszpitalnym.
Wk3 Rehabilitacja po operacjach w obrębie klatki piersiowej.
Wk4 Rehabilitacja po operacjach w obrębie jamy brzusznej.
Wk5 Charakterystyka choroby nowotworowej - klasyfikacja nowotworów, epidemiologia,
metody badania i leczenia.
Wk6 Powikłania i następstwa leczenia nowotworów złośliwych.
Wk7 Znaczenie, cele i zadania rehabilitacji w onkologii. Rola aktywności ruchowej w
pierwotnej i wtórnej prewencji choroby nowotworowej.
Wk8 Rehabilitacja po leczeniu raka piersi.
Wk9 Rehabilitacja po leczeniu nowotworów kości i tkanek miękkich
Wk10 Rehabilitacja społeczna i zawodowa w onkologii.
Nr Temat ćwiczenia
P1 Przyczyny i występowanie powikłań poperacyjnych.
K2 Metody zapobiegania powikłaniom płucnym po zabiegach operacyjnych.
K3 Usprawnianie po zabiegach operacyjnych na jamie brzusznej i klatce piersiowej.
P4 Diagnostyka chorób nowotworowych.
P5 Rak piersi – diagnostyka, leczenie.
P6 Usprawnianie po operacji odtwórczych piersi.
K7 Obrzęk limfatyczny – leczenie i usprawnianie
K8 Usprawnianie po operacji raka piersi.
K9 Rehabilitacja w wybranych chorobach onkologicznych
P10 Rehabilitacja po zabiegach chirurgicznych i onkologicznych - sprawdzian praktyczny.
studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Czynniki ryzyka powikłań leczenia chirurgicznego, rodzaje powikłań. Cele i zadania
fizjoterapii w okresie przedoperacyjnym, pooperacyjnym szpitalnym i poszpitalnym.
Wk2 Rehabilitacja po operacjach w obrębie klatki piersiowej i jamy brzusznej.
Wk3 Charakterystyka choroby nowotworowej - klasyfikacja nowotworów, epidemiologia,
metody badania i leczenia. Powikłania i następstwa leczenia nowotworów złośliwych.
Wk4 Znaczenie, cele i zadania rehabilitacji w onkologii. Rola aktywności ruchowej w
pierwotnej i wtórnej prewencji choroby nowotworowej.
Wk5 Rehabilitacja po leczeniu wybranych chorób nowotworowych.
Nr Temat ćwiczenia
P1 Przyczyny i występowanie powikłań poperacyjnych. Metody zapobiegania
powikłaniom płucnym po zabiegach operacyjnych.
K2 Usprawnianie po zabiegach operacyjnych na jamie brzusznej i klatce piersiowej.
K3 Rak piersi – diagnostyka, leczenie. Obrzęk limfatyczny – leczenie i usprawnianie
P4 Rehabilitacja w wybranych chorobach onkologicznych
P5 Rehabilitacja po zabiegach chirurgicznych i onkologicznych - sprawdzian praktyczny
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Buss T., Ból, patomechanizm i leczenie, Zakład Medycyny Paliatywnej Gdańsk 2007
2. Grobstein H. Ruth., Wszystko o raku piersi, PZWL Warszawa 2007 3.Kasprzak W., Fizjoterapia kliniczna, PZWL Warszawa 2010
4. Kiwerski J., Włodarczyk K., Fizjoterapia ogólna, PZWL 2012
5. Kordek R., Onkologia kliniczna – podręcznik dla studentów i lekarzy, VIA MEDICA
Gdańsk 2007
6. Kwolek A., Rehabilitacja medyczna, Urban & Partner Wrocław 2013
7. Noszczyk W., Chirurgia, PZWL 2007
8.Mika K., Po odjęciu piersi, PZWL Warszawa 2005
9. Mikołajewska E., Fizjoterapia po mastektomii, PZWL 2010
10. Woźniewski M., Fizjoterapia w onkologii, PZWL Warszawa 2004
11. Zębaty M., Fizjoterapia, PZWL Warszawa 2003 Literatura uzupełniająca: 1. Konturek S., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo UJ 2000
2. Mikołajewska E., Elementy fizjoterapii, PZWL Warszawa 2011
3. Praktyczna rehabilitacja i fizjoterapia – miesięcznik
4. Wrzosek Z.; Bolanowski J.; Podstawy rehabilitacji dla studentów medycyny. PZWL Warszawa 2011
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 scharakteryzuje etiopatogenezę, diagnostykę,
badania czynnościowe, przebieg kliniczny,
powikłania chorób nowotworowych oraz metody
ich leczenia (zachowawczego i operacyjnego)
K_W11
K_W13
K_W14
OM1_W03
OM1_W07
OM1_W10
OM1_W03
OM1_W05
OM1_W07
OM1_W03
OM1_W02
w zakresie
umiejętności
03 wykonuje podstawowe testy diagnostyczne
wykorzystując w tym celu odpowiednie metody i
sprzęt oraz umie interpretować wyniki
podstawowych badań klinicznych
K_U04
K_U07
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
K_U14
K_U15
OM1_U05
OM1_U02
OM1_U08
OM1_U05
OM1_U06
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U10
04 ustala indywidualny program rehabilitacji i
samodzielnie przeprowadzić procedury
fizjoterapeutyczne u pacjentów
pulmonologicznych oraz umie kontrolować
efektywność zabiegów i krytycznie je oceniać
K_U01
K_U24
K_U16
K_U20
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U10
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U07
OM1_U01
OM1_U03
OM1_U05
OM1_U07
w zakresie
kompetencji
społecznych
06 samodzielnie i w sposób odpowiedzialny
wykonuje zadania zgodnie z zasadami BHP,
przestrzegając właściwych relacji z pacjentem
oraz zasad etycznych obowiązujących w
Kodeksie Fizjoterapeuty
K_K10
K_K11
K_K13
K_K14
K_K17
OM1_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K07
OM1_K09
OM1_K07
OM1_K03
OM1_K04
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F3 – sprawdzian praktyczny
F4 – kolokwium
P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk5, Wk6, Wk7, P1, P4, P5, P6 F4, P1
02 Wk2, K2 F3, F4, P1
03 Wk3, Wk4, Wk8, Wk9, Wk10, K2, K3, K7, K8, K9 F3, P1
04 P1, K2, k3, P4, P5, p6, K7, K8, K9, P10 F3
studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk3, P1, K3 F4, P1
02 Wk2, K3 F3, F4, P1
03 Wk2, Wk4, Wk5, K2, K3, K4, K5 F3, P1
04 P1, K2, K3, P4, P5 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ........................................................................ .................................................20 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych............................................................................20 h
− konsultacje .........................................................................................................................................1 h
RAZEM: 41 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do kolokwium ....................................................................... ................................ 6 h
− przygotowanie do testu pisemnego ……........................................................................................7 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego …………………………………………………...6 h
RAZEM: 19 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,9
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ........ .................................................................... .... 20 − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ………………………………………………………...6 h
studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ...............10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych............................................................................15 h
− konsultacje ................................................................................................... ......................................1 h
RAZEM: 26 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do kolokwium .................................................................................................. .....10 h
− przygotowanie do testu pisemnego.................................................................................................14 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego …………………………………………………...10 h
RAZEM: 34 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,8
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ........ .................................................................... .... 15 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ………………………………………………………...10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr hab. Andrzej Nowakowski,
mgr Dorota Dziechcińska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT:
Fizjoterapia kliniczna w ginekologii i położnictwie
KOD ECTS: 126-26-10-B10
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10/10
Ćwiczenia – liczba godzin
20/10
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Anatomia prawidłowa
człowieka,
Fizjologia człowieka,
Patologia ogólna, Kinezyterapia,
Fizykoterapia
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Rozpoznanie jednostek chorobowych w zakresie ginekologii i dobór
zabiegów fizjoterapeutycznych. Zapoznanie z postępowaniem fizjoterapeutycznym w czasie ciąży, porodu
oraz połogu.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenie kliniczne (K), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Wybrane schorzenia ginekologiczne – diagnostyka, obraz kliniczny, postępowanie
fizjoterapeutyczne.
Wk2 Ciąża, poród, połóg.
Wk3 Szkoła rodzenia – ćwiczenia usprawniające, profilaktyka nietrzymania moczu i obniżania
się narządów rodnych, usprawnianie krocza i dna miednicy
Wk4 Rehabilitacja po porodzie fizjologicznym
Wk5 Rehabilitacja po cesarskim cięciu
studia stacjonarne
Nr Temat ćwiczenia
P1 Ginekologia zachowawcza – postępowanie w wybranych jednostkach chorobowych.
P2 Ginekologia operacyjna – postępowanie usprawniające przed operacją i po zabiegu
P3 Kinezystymulacja w ciąży.
K4 Nauka ćwiczeń oddechowych przygotowująca do porodu.
K5 Usprawnianie w okresie połogu.
K6 Rehabilitacja po operacyjnym zakończeniu porodu.
P7 Rehabilitacja ginekologiczna - zaliczenie praktyczne
studia niestacjonarne
P1 Ginekologia zachowawcza – postępowanie w wybranych jednostkach chorobowych.
P2 Ginekologia operacyjna – postępowanie usprawniające przed operacją i po zabiegu
K3 Nauka ćwiczeń oddechowych przygotowująca do porodu. Usprawnianie w okresie
połogu.
K4 Rehabilitacja po operacyjnym zakończeniu porodu.
P5 Rehabilitacja ginekologiczna - zaliczenie praktyczne
V. Literatura
Literatura podstawowa
Kozłowska J. Rehabilitacja w ginekologii i położnictwie, AWF Kraków, Kraków 2006.
Podręcznik dla położnych, pielęgniarek i fizjoterapeutów pod red. T.Opali, PZWL, Warszawa, 2006.
Kozłowska J., Teoria i praktyka rehabilitacji w ginekologii i położnictwie, wydawnictwo skryptowe nr 112,
AWF, Kraków 1991.
Literatura uzupełniająca Fijałkowski W. Szkoła rodzenia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1997.
Borys B. Ćwiczenia gimnastyczne dla kobiet oczekujących dziecka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL,
Warszawa, 2000.
Karowicz-Bilińska A. i in. Fizjoterapia w położnictwie. Ginekol Pol. 2010, 81, 441-445
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Charakteryzuje etiopatogenezę, diagnostykę,
przebieg kliniczny wybranych chorób narządu
rodnego oraz metody ich leczenia (zachowawczego i
operacyjnego).
K_W11
K_W13
K_W14
OM1_W03
OM1_W07
OM1_W10
OM1_W03
OM1_W05
OM1_W07
OM1_W03
OM1_W02
02 Opisuje prawidłowy przebieg ciąży, porodu i połogu
oraz występujące powikłania i rolę edukacji
zdrowotnej oraz profilaktyki.
K_W01
K_W14
K_W20
OM1_W01
OM1_W03
OM1_W02
OM1_W06
OM1_W03
OM1_W04
OM1_W05
w zakresie
umiejętności
03 Potrafi ustalić indywidualny program rehabilitacji i
samodzielnie przeprowadzić procedury
fizjoterapeutyczne u pacjentów pulmonologicznych
oraz umie kontrolować efektywność zabiegów i
krytycznie je oceniać.
K_U01
K_U24
K_U16
K_U20
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U10
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U07
OM1_U01
OM1_U03
OM1_U05
OM1_U07
w zakresie
kompetencji
społecznych
03 Samodzielnie i w sposób odpowiedzialny wykonuje
zadania zgodnie z zasadami BHP, przestrzegając
właściwych relacji z pacjentem oraz zasad
etycznych obowiązujących w Kodeksie
K_K10
OM1_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
Fizjoterapeuty.
K_K11
K_K13
K_K14
K_K17
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K07
OM1_K09
OM1_K07
OM1_K03
OM1_K04
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F3 – sprawdzian praktyczny
F4 – kolokwium
P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób
oceny
01 Wk1, P1, P2 F4, P1
02 Wk2 F4, P1
03 Wk1, Wk3, Wk4, Wk5, P1, P2, K3, K4, P5 F4, F3, P1
04 P1, P2, K3, K4, P5 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS;
studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ......................................................................................................................... 10 h
− udział w ćwiczeniach klinicznych ............ .............................................................................. ...... 20 h
− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h
RAZEM: 31 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do kolokwium ............................................................................................ ..........4 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h
− przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………..5 h
RAZEM: 19 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,2
− udział w ćwiczeniach klinicznych ........ .................................................................................. ....... 20 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego ......................................................................................10 h
studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ......................................................................................................................... 10 h
− udział w ćwiczeniach klinicznych ............ .............................................................................. ...... 10 h
− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ...........................................................................................................5 h
− przygotowanie do kolokwiów ...................................................................... ............................... 5 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h
− przygotowanie do testu pisemnego …………………………………………………………….9 h
RAZEM: 29 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,8
− udział w ćwiczeniach klinicznych ........ .................................................................................. .. 10 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego ........................................................... ......................10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
mgr Dorota Dziechcińska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w kardiologii
KOD ECTS: 126-26-10-B12
PUNKTY ECTS: 5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 20/10
Ćwiczenia – liczba godzin
60/35
Wymagania wstępne/zaliczone
przedmioty poprzedzające:
Anatomia prawidłowa człowieka,
Fizjologia człowieka, Patologia
Kinezyterapia, Fizykoterapia
Język wykładowy Forma zaliczenia
egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: przyswojenie wiedzy z zakresu epidemiologii, etiopatogenezy, prewencji,
diagnostyki i obrazu klinicznego oraz kompleksowej rehabilitacji chorób układu krążenia.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk),ćwiczenia praktyczne (P), ćwiczenia kliniczne (K)
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Wpływ aktywności fizycznej i hipokinezji na układ krążenia.
Wk2 Metodyka ćwiczeń i treningu fizycznego w kardiologii.
Wk3 Testy wysiłkowe w klinice i rehabilitacji.
Wk4 Epidemiologia chorób układu krążenia – czynniki ryzyka chorób cywilizacyjnych, promocja
zdrowia, prewencja, rehabilitacja
Wk5 Choroba niedokrwienna serca. Postępowanie rehabilitacyjne.
Wk6 Nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca. Postępowanie rehabilitacyjne.
Wk7 Angioplastyka i kardiochirurgia. Postępowanie rehabilitacyjne.
Wk8 Zaburzenia ukrwienia obwodowego. Postępowanie rehabilitacyjne.
Wk9 Transplantacja serca. Postępowanie rehabilitacyjne. Postępowanie fizjoterapeutyczne po
wszczepieniu rozrusznika serca.
Wk10 Stan i perspektywy rehabilitacji kardiologicznej. Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia praktyczne - 3h; kliniczne 5h) P1 Badania kardiologiczne.
P2 Etapy i modele kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej.
P3 Etap I. Zasady przeprowadzania rehabilitacji szpitalnej.
P4 Etap II. Zasady przeprowadzenia rehabilitacji w ośrodku i sanatorium.
P5 Trening interwałowy i ciągły
P6 Trening oporowy.
K7 Próby marszowe.
K8 Dobór i metodyka ćwiczeń w odpowiednich modelach II etapu rehabilitacji.
K9 Metodyka ćwiczeń dla pacjentów po CABG, wadach serca i zastawek.
P10 Fizykoterapia i kinezyterapia u pacjentów z CABG.
K11 Metodyka ćwiczenia dla pacjentów z ICD.
P12 Wskazania i przeciwwskazania do stosowania fizykoterapii u pacjentów z ICD.
P13 Nordic Walking i wybrane dyscypliny sportowe u pacjentów z chorobami układu krążenia.
P14 Wskazania i przeciwwskazania do stosowania fizykoterapii u pacjentów miażdżycą kończyn
dolnych.
K15 Zasady stosowania kompresjoterapii w chorobach układu żylnego.
P16 Rehabilitacja kardiologiczna – sprawdzian praktyczny
studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Wpływ aktywności fizycznej i hipokinezji na układ krążenia. Metodyka ćwiczeń i treningu
fizycznego w kardiologii. Testy wysiłkowe w klinice i rehabilitacji.
Wk2 Epidemiologia chorób układu krążenia – czynniki ryzyka chorób cywilizacyjnych, promocja
zdrowia, prewencja, rehabilitacja
Wk3 Choroba niedokrwienna serca. Nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca. Postępowanie
rehabilitacyjne.
Wk4 Zaburzenia ukrwienia obwodowego. Angioplastyka i kardiochirurgia. Postępowanie
rehabilitacyjne.
Wk5 Transplantacja serca. Postępowanie rehabilitacyjne. Postępowanie fizjoterapeutyczne po
wszczepieniu rozrusznika serca. Stan i perspektywy rehabilitacji kardiologicznej.
Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia praktyczne - 2h; kliniczne 5h) P1 Badania kardiologiczne. Etapy i modele kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej.
P2 Etap I. Zasady przeprowadzania rehabilitacji szpitalnej. Etap II. Zasady przeprowadzenia
rehabilitacji w ośrodku i sanatorium.
P3 Trening interwałowy i ciągły. Trening oporowy.
K4 Próby marszowe. Dobór i metodyka ćwiczeń w odpowiednich modelach II etapu
rehabilitacji.
K5 Metodyka ćwiczeń dla pacjentów po CABG, wadach serca i zastawek.
P6 Fizykoterapia i kinezyterapia u pacjentów z CABG.
K7 Metodyka ćwiczenia dla pacjentów z ICD. Wskazania i przeciwwskazania do stosowania
fizykoterapii u pacjentów z ICD.
K8 Zasady stosowania kompresjoterapii w chorobach układu żylnego.
P9 Rehabilitacja kardiologiczna – sprawdzian praktyczny
V. Literatura
Literatura podstawowa:
Kasprzak W. Fizjoterapia kliniczna. PZWL Warszawa 2010
Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna. PZWL Warszawa 2007
Noszczyk W. Miażdżyca i inne choroby tętnic obwodowych. PZWL 2005
Noszczyk W. Żylaki i inne choroby żył. PZWL 2005
Rudnicki S. Rehabilitacja w chorobach układu krążenia i po operacjach serca. W: Kwolek A. (red.).
Rehabilitacja Medyczna. T. 2. Wyd. Urban & Partner, Wrocław, 2004.
Rudnicki S. i wsp. Rehabilitacja kardiologiczna po zawale serca i zabiegach kardiochirurgicznych.
W: Kiwerski J. (red.). Rehabilitacja Medyczna. Ss. 641-678.Wyd. Lek. PZWL, Warszawa, 2005.
Kompleksowa Rehabilitacja Kardiologiczna – zalecenia Sekcji Rehabilitacji Kardiologicznej i
Fizjologii Wysiłku PTK. Folia Cardiologica, 2004, T.11, supl. A.
Straburzyński G. Straburzyńska – Lupa A. Medycyna fizykalna. PZWL Warszawa 2008
Zębaty M.Fizjoterapia. PZWL Warszawa 2003 Literatura uzupełniająca:
Bromboszcz J., Dylewicz P. Rehabilitacja kardiologiczna. Stosowanie ćwiczeń fizycznych. Wyd.
Elipsa-Jaim, Kraków, 2005.
Demczyszak I. Fizjoterapia w chorobach układu sercowo – naczyniowego. Podręcznik dla
studentów licencjatów wydziałów fizjoterapii. Wydawnictwo Medyczne Górnicki 2006
Rudnicki S., Piotrowicz R., Dylewicz P. Rehabilitacja kardiologiczna. W: Kuch J., Śródka A.
(red.). Dzieje kardiologii w Polsce na tle kardiologii światowej. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa,
2004.
Rudnicki S. Perspektywy rehabilitacji kardiologicznej w XXI wieku. W: Grossman J. (red.).
Fizjoterapia XXI wieku. Olsztyńska Szkoła Wyższa, Olsztyn, 2004.
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Charakteryzuje etiopatogenezę, diagnostykę,
badania czynnościowe, przebieg kliniczny,
powikłania chorób układu krążenia oraz metody ich
leczenia (zachowawczego i operacyjnego).
K_W13
K_W14
K_W12
OM1_W03
OM1_W05
OM1_W07
OM1_W03
OM1_W02
OM1_W03
OM1_W02
OM1_W04
OM1_W05
02 Opisuje testy wysiłkowe, ich znaczenie w ocenie
wydolności fizycznej, programowaniu i klasyfikacji
do modeli i procedur usprawniania, rokowania
skuteczności leczenia.
K_W11 OM1_W03
OM1_W07
OM1_W10
03 Wymienia czynniki ryzyka chorób układu krążenia. K_W20
K_W21
OM1_W06
OM1_W03
OM1_W04
OM1_W05
OM1_W06
OM1_W02
OM1_W03
OM1_W07
04 Wykazuje się wiedzą w zakresie metod i procedur
treningu wytrzymałościowego, jego
bezpieczeństwie, wskazaniach i przeciwwskazaniach
na każdym etapie rehabilitacji kardiologicznej.
K_W22 OM1_W06
OM1_W03
OM1_W07
w zakresie
umiejętności
05 Potrafi zastosować w praktyce metody i techniki
diagnostyczne do oceny stanu pacjenta
kardiologicznego.
K_U04
K_U14
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U05
OM1_U02
OM1_U08
06 Potrafi ustalić program rehabilitacji, samodzielnie
przeprowadzić procedury fizjoterapeutyczne u
pacjentów kardiologicznych oraz umie kontrolować
efektywność zabiegów. Potrafi zaproponować
sposoby prewencji i edukacji zdrowotnej.
K_U24
K_U16
K_U17
K_U20
K_U12
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U07
OM1_U01
OM1_U03
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U04
OM1_U03
OM1_U05
OM1_U10
w zakresie
kompetencji
społecznych
07 Samodzielnie i w sposób odpowiedzialny wykonuje
zadania zgodnie z zasadami BHP, przestrzegając
właściwych relacji. z pacjentem oraz zasad
etycznych obowiązujących w Kodeksie
Fizjoterapeuty.
K_K10
K_K11
K_K13
K_K14
K_K17
OM1_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K07
OM1_K09
OM1_K07
OM1_K03
OM1_K04
08 Rozumie potrzebę pogłębiania swojej wiedzy w
związku ze stałym rozwojem nauk medycznych i
nowymi możliwościami rehabilitacji pacjentów
kardiologicznych (m.in. telemedycyna)
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
OM1_K01
VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny
F3 – sprawdzian praktyczny
P2 – egzamin pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk5, Wk6, Wk8, Wk9,K8, K9, P10, K11, P12, P13, P14, K15, P16 F2, P2
02 Wk3, P1, K7 F2, P2 03 Wk1, Wk4, P5, P6, K7 F2, P2 04 Wk2 F2, P2
05 P1, P2, K7 F3
06 P2, P3, P4, P5, P6, P10, P12, P13, P14, P16, K7, K8, K9, K11, K15 F3 07 P2, P3, P4, P5, P6, P10, P12, P13, P14, P16, K7, K8, K9, K11, K15 F3 08 Wk10 P2
studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk3, Wk4, Wk5, K4, K5, P6, K7, P6, K8, P9 F2, P2
02 Wk1, P1, K4 F2, P2 03 Wk1, Wk2, P2 F2, P2 04 Wk1 F2, P2
05 P1, K4 F3
06 P1, P2, P3, P6, P9, K7, K4, K5, K7, K8 F3 07 P1, P2, P3, P6, P9, K7, K4, K5, K7, K8 F3 08 Wk5 P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ........................................................................................................................20 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych.......................................................................... 60 h
− konsultacje .......................................................................................................................................1 h
− egzamin pisemny ………………………………………………………………………………….2 h
RAZEM: 83 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń…………………………………………………………………………..10 h
− przygotowanie do sprawdzianu pisemnego………….………………………………………………5 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ………………………………………………………17 h
− przygotowanie do egzaminu ............................................................................................................... 10 h
RAZEM: 42 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 125 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,3
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,7
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 3,1
- udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych…………………………………………………….60 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego …………………………………………………… 17 h
studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ..............10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych.......................................................................... 35 h
− konsultacje ....................................................................................................... ................................1 h
− egzamin pisemny …………………………………………………………………………………..2 h
RAZEM: 48 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń………………………………………………………………………….. 8 h
− przygotowanie do sprawdzianu pisemnego ………………………………………………………… 10 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ……………………………………………………… 34 h
− przygotowanie do egzaminu ................................................................................................... ............ 25 h
RAZEM: 77 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 125 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,9
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 3,1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 2,8
- udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych…………………………………………………….35 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ………………………………………………….…34 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
prof. dr hab. n. med. Stanisław Rudnicki,
dr hab. Edyta Smolis-Bąk,
mgr Hanna Pawlikowska
mgr Dorota Rodziewicz
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w neurologii
KOD ECTS: 126-26-10-B11
PUNKTY ECTS: 4 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/ 4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
20/10
Ćwiczenia – liczba godzin
70/45
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa
człowieka,
Fizjologia człowieka,
Patologia ogólna, Kinezyterapia,
Fizykoterapia
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Uzyskanie podstawowych wiadomości dotyczących dysfunkcji narządu
ruchu (z ujęciem aktualnego stanu wiedzy), opanowanie umiejętności zastosowania poszczególnych
rodzajów fizjoterapii w kompleksowej terapii schorzeń narządu ruchu, poznanie podstaw etiologii,
patogenezy, kliniki i profilaktyki najczęstszych wad, urazów i schorzeń, uzyskanie umiejętności badania
pacjenta, doboru odpowiedniej terapii, wykonywania ćwiczeń, zabiegów fizykalnych w leczeniu dysfunkcji
narządu ruchu w zależności od stanu klinicznego i funkcjonalnego pacjenta.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P), ćwiczenia kliniczne (K)
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Zasady fizjoterapii w neurologii. Badania ogólne i funkcjonalne w neurologii. Spastyczność i
wiotkość.
Wk2 Ból – definicja, powstawanie, drogi przewodzenia, ośrodki, sposoby modulacji bólu.
Wk3 Plastyczność mózgu, neuromodulacja oraz zjawisko diaschizy. Rola w/w procesów w
rehabilitacji zaburzeń czynności poznawczo-behawioralnych.
Wk4 Uszkodzenia centralnego układu nerwowego: uraz rdzenia kręgowego, udar mózgu –
epidemiologia, patogeneza, diagnostyka, objawy, postępowanie lecznicze, program
rehabilitacji.
Wk5 Zaburzenia i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: Choroba Parkinsona,
stwardnienie rozsiane SM - epidemiologia, patogeneza, diagnostyka, objawy, postępowanie
lecznicze, program rehabilitacji.
Wk6 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego:
uszkodzenia nerwów obwodowych kończyn górnych i dolnych, zespół Guillian-Baree
uszkodzenie splotu barkowego u dzieci i dorosłych.
Wk7 Zespoły bólowe odcinka szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa – zmiany patologiczne
i objawy kliniczne w uszkodzeniach nerwów obwodowych, zasady leczenia (operacyjne,
farmakologiczne, postępowanie fizjoterapeutyczne)
Wk8 Urazy czaszkowo-mózgowe; rodzaje, obraz kliniczny, ocena zaburzeń, rehabilitacja.
Wk9 Zabiegi, operacje neurochirurgiczne a fizjoterapia.
Wk10 Neurorehabilitacja - podsumowanie.
Nr Temat ćwiczenia: (wymiar godzinowy ćwiczeń: praktyczne – 3 godz.; kliniczne – 5 godz.)
P1 Ocena fizjoterapeutyczna narządu ruchu - badania ogólne i funkcjonalne w neurologii
P2 Chód fizjologiczny, chód patologiczny- ocena fizjoterapeutyczna
P3 Spastyczność, wiotkość – postępowanie fizjoterapeutyczne
K4 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: uraz
rdzenia kręgowego.
K5 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: udar
mózgu.
P6 Zespół odpychania – usprawnianie fizjoterapeutyczne
P7 Zespół jednostronnego zaniedbywania – usprawnianie fizjoterapeutyczne
K8 Zaburzenie czucia w neurologii – usprawnianie fizjoterapeutyczne
P9
Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: Choroba
Parkinsona.
P10 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego:
stwardnienie rozsiane SM
K11 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego:
uszkodzenia nerwów obwodowych kończyn górnych
K12 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego:
uszkodzenia nerwów obwodowych kończyn dolnych
K13 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego: Zespół
Guillian-Baree
K14 Fizjoterapia w urazach czaszkowo–mózgowych
K15 Fizjoterapia po operacjach neurochirurgicznych
P16 Fizjoterapia w bólu przewlekłym
P17 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego:
uszkodzenie splotu barkowego u dzieci i dorosłych
P18 Zaliczenie praktyczne i teoretyczne umiejętności i wiedzy nabytej na ćwiczeniach
studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Zasady fizjoterapii w neurologii. Badania ogólne i funkcjonalne w neurologii. Spastyczność i
wiotkość. Ból – definicja, powstawanie, drogi przewodzenia, ośrodki, sposoby modulacji bólu.
Wk2 Plastyczność mózgu, neuromodulacja oraz zjawisko diaschizy. Rola w/w procesów w
rehabilitacji zaburzeń czynności poznawczo-behawioralnych.
Wk3 Uszkodzenia centralnego układu nerwowego: uraz rdzenia kręgowego, udar mózgu –
epidemiologia, patogeneza, diagnostyka, objawy, postępowanie lecznicze, program
rehabilitacji.
Wk4 Zaburzenia i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: Choroba Parkinsona,
stwardnienie rozsiane SM - epidemiologia, patogeneza, diagnostyka, objawy, postępowanie
lecznicze, program rehabilitacji.
Wk5 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego:
uszkodzenia nerwów obwodowych kończyn górnych i dolnych, zespół Guillian-Baree
uszkodzenie splotu barkowego u dzieci i dorosłych.
Nr Temat ćwiczenia: (wymiar godzinowy ćwiczeń: praktyczne – 4 godz.; kliniczne – 5 godz.)
P1 Ocena fizjoterapeutyczna narządu ruchu - badania ogólne i funkcjonalne w neurologii. Chód
fizjologiczny, chód patologiczny- ocena fizjoterapeutyczna
P2 Spastyczność, wiotkość – postępowanie fizjoterapeutyczne
K3 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: uraz
rdzenia kręgowego, udar mózgu.
K4 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: Choroba
Parkinsona.
K5 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego:
stwardnienie rozsiane SM
P6 Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego
K7 Fizjoterapia w urazach czaszkowo–mózgowych
K8 Fizjoterapia po operacjach neurochirurgicznych
P9 Fizjoterapia w bólu przewlekłym
P10 Zaliczenie praktyczne i teoretyczne umiejętności i wiedzy nabytej na ćwiczeniach
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1.Rehabilitacja medyczna, red. Kwolek A. Elsevier, Urban & Partner 2013
2.Rehabilitacja medyczna, red. Kiwerski J., PZWL Warszawa 2005
3.Fizjoterapia w chorobach układu ruchu, Paprocka-Bobrowicz M., Zawadzki M., Wyd. Med. Górnicki
Wrocław 2007
4.Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu, Nowotny N., Medipage Warszawa 2006
5.Rehabilitacja w porażeniu mózgowym i zaburzeniach ruchu, Levitt S., PZWL Warszawa 2007
6.Fizjoterapia w rehabilitacji neurologicznej, Lennon Sh., Urban & Partner Wrocław 2010
7.Urazy i schorzenia kręgosłupa. Kiwerski J., Kowalski M., Krasuski M. PZWL, Warszawa 2001
8.Wady postawy ciała, Kasperczyk T., Wyd. Kasper Kraków 2004
9.Rehabilitacja ortopedyczna:Tom 1-2, Elsevier Urban & Partner Wrocław 2009
10.Neurodynamika kliniczna, red. Schacklog M., Elsevier Urban & Partner Wrocław 2008
Literatura uzupełniająca: 1. Podstawy fizjoterapii: Tom 1-3, Nowotny J., Wyd. Kasper 2004
2. Praktyczna fizjoterapia & rehabilitacja, Wyd. Forum 2011
3. Rehabilitacja w praktyce, Wyd. Elamed 2011
4.Czasopisma naukowe: ,,Postępy rehabilitacji”, ,,Rehabilitacja medyczna”
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Charakteryzuje zmiany patologiczne, obraz kliniczny
oraz podstawowe reakcje człowieka na chorobę w
różnych schorzeniach układu nerwowego, wskazując
metody opisu i interpretacji podstawowych jednostek i
zespołów chorobowych.
K_W14
K_W12
K_W13
K_W15
OM1_W03
OM1_W02
OM1_W03
OM1_W02
OM1_W04
OM1_W05
OM1_W03
OM1_W05
OM1_W07
OM1_W04
OM1_W03
OM1_W05
OM1_W08
OM1_W10
02 Wymienia metody oceny wzorców i nawyków
ruchowych przydatne do wyjaśnienia zaburzeń ich
struktury i funkcji oraz potrzeb fizjoterapii.
K_W09
K_W10
K_W11
OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
OM1_W02
OM1_W03
OM1_W06
OM1_W07
OM1_W03
OM1_W07
OM1_W10
w zakresie
umiejętności
03 Potrafi zastosować podstawowe testy funkcjonalne
wykorzystywane w neurologii oraz zinterpretować
wyniki przeprowadzonych badań.
K_U14
K_U15
OM1_U05
OM1_U02
OM1_U08
OM1_U05
OM1_U06
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U10
04 Umie wyjaśnić pacjentowi istotę jego dolegliwości,
proponowany sposób usprawniania oraz udzielić
porady w zakresie trybu życia oraz postępowania w
stanach nieodwracalnej dysfunkcji lub
przewlekłej choroby.
K_U08
K_U12
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U10
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U10
05 Potrafi samodzielnie ustalić, przeprowadzić i
kontrolować indywidualny program rehabilitacji
neurologicznej:
- wykonując zabiegi z zakresu kinezyterapii,
fizykoterapii, masażu leczniczego
- wykorzystując różne formy aktywności fizycznej w
procesie opanowywania umiejętności ruchowych
przez pacjenta
K_U24
K_U01
K_U02
K_U16
K_U20
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U10
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U07
OM1_U01
OM1_U03
OM1_U05
OM1_U07
w zakresie
kompetencji
społecznych
06 Okazuje zrozumienie i tolerancję dla problemów
wynikających z kalectwa, przewlekłej choroby,
stawiając dobro pacjenta na pierwszym miejscu.
K_K07
K_K06
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K03
OM1_K02
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K08
07 Realizuje zadania w sposób odpowiedzialny,
przestrzega właściwych relacji z pacjentem. Pracuje
zgodnie zasadami BHP obowiązującymi w
placówkach ochrony zdrowia.
K_K11
K_K13
K_K17
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08
OM1_K07
OM1_K03
OM1_K04
08 Wykazuje się znajomością zagadnień z zakresu
rehabilitacji neurologicznej w oparciu o aktualne
źródła wiedzy.
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F1 – odpowiedź ustna
F3 – sprawdzian praktyczny
F4 – kolokwium
P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk10,P1, P2, P3, K4, P6, P7, K8, P9, P10, K11, K12, K13,
K14, K15, P16, P17, P18
F1, F4, P1
02 Wk1, P1, P2 F1, F4, P1
03 K4, K8, K11, K12, K13, K14, K15 F1, F3
04 K4, K8, K11, K12, K13, K14, K15 F1, F3 05 K4, K8, K11, K12, K13, K14, K15 F1, F3 06 K4, K8, K11, K12, K13, K14, K15 F1, F3 07 K4, K8, K11, K12, K13, K14, K15 F1, F3 08 Wk1-Wk10, P1, P2, P3, K4, P6, P7, K8, P9, P10, K11, K12, K13,
K14, K15, P16, P17, P18
F1, F4, P1
studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk5, P1, P2, K3, K4, K5, P6, K7, K8, P9, P10 F1, F4, P1
02 Wk1, P1 F1, F4, P1
03 K3, K4, K5, K7, K8 F1, F3
04 K3, K4, K5, K7, K8 F1, F3 05 K3, K4, K5, K7, K8 F1, F3 06 K3, K4, K5, K7, K8 F1, F3 07 K3, K4, K5, K7, K8 F1, F3 08 Wk1-Wk5, P1, P2, K3, K4, K5, P6, K7, K8, P9, P10 F1, F4, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ..............20 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych..........................................................................70 h
− konsultacje ................................................................................................................ ........................1 h
RAZEM: 91 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń …………………………………………………………………………5 h
− przygotowanie do kolokwium ................................................................................................... ....... 4 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ……………………………………………………10 h
− przygotowanie do zaliczenia końcowego .......................................................................................10 h
RAZEM: 29 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 120 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 2,7 − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ………………………………………….. 70 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego..........................................................................10 h
studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ..............10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych..........................................................................45 h
− konsultacje ................................................................................................................. .......................1 h
RAZEM: 56 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ………………………………………………………………………. 10 h
− przygotowanie do kolokwium .......................................................................... ...............................10 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ……………………………………………………29 h
− przygotowanie do zaliczenia końcowego ...................................................................................... 15 h
RAZEM: 64 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 120 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 2,5 − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ………………………………………….. 45 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego..........................................................................29 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr Piotr Misiowec
mgr Emilia Wiśniewska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w pediatrii
KOD ECTS: 126-26-10-B8
PUNKTY ECTS: 3 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/ 3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
45/25
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa
człowieka,
Fizjologia człowieka,
Patologia ogólna, Kinezyterapia,
Fizykoterapia
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie się z podstawami etiologii, patogenezy, kliniki i usprawniania
najczęstszych wad, urazów, schorzeń występujących w wieku dziecięcym, teoretyczne i praktyczne
opanowanie umiejętności zastosowania technik fizjoterapeutycznych w kompleksowej terapii dzieci,
określanie wskazań oraz przeciwwskazań do ćwiczeń w różnych jednostkach chorobowych u dzieci i
młodzieży.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenie praktyczne (P), ćwiczenie kliniczne (K)
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr Temat wykładu (stacjonarne - wykłady po 3h, niestacjonarne – po 2h)
Wk1 Zaburzenia neurologiczne występujące w wieku dziecięcym – uszkodzenie
ośrodkowego układu nerwowego – etiologia, metody usprawniania
Wk2 Zaburzenia obwodowego układu nerwowego występujące u dzieci
Wk3 Choroby mięśni – dystrofia mięśniowa – usprawnianie rehabilitacyjne
Wk4 Ortopedia i traumatologia wieku dziecięcego – choroby stawów, urazy
Wk5 Wady postawy, skoliozy – metody diagnostyczne, postaci, plan leczenie i usprawniania
studia stacjonarne
Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia – praktyczne – 3 h, kliniczne – 6 h)
P1 Wady postawy, skoliozy – badanie, metody usprawniania
P2 Fizjoterapia w jałowych martwicach kości – choroba Perthesa, Scheuermanna
K3 Metody usprawniania dzieci z MPD
K4 Postępowanie usprawniające dzieci z przepukliną oponowo-rdzeniową
P5 Okołoporodowe uszkodzenie splotu barkowego – badanie i rehabilitacja
K6 Pierwotne choroby mięśni u dzieci – planowanie usprawniania
P7 Dysplazja stawów biodrowych- usprawnianie i profilaktyka
P8 Kręcz szyi – postępowanie pielęgnacyjne i rehabilitacyjne
K9 Urazy u dzieci mózgu i rdzenia kręgowego - postępowanie rehabilitacyjne
P10 Złamania kości, zwichnięcia, skręcenia - postępowanie lecznicze i rehabilitacja.
P11 Zastosowania technik fizjoterapeutycznych w kompleksowej terapii dzieci – sprawdzian
praktyczny
studia niestacjonarne
Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia praktyczne – 2 h, kliniczne – 4 godz.)
P1 Wady postawy, skoliozy – badanie, metody usprawniania. Fizjoterapia w jałowych
martwicach kości- choroba Perthesa, Scheuermanna
K2 Metody usprawniania dzieci z MPD.
K3 Postępowanie usprawniające dzieci z przepukliną oponowo-rdzeniową
P4 Okołoporodowe uszkodzenie splotu barkowego – badanie i rehabilitacja
K5 Pierwotne choroby mięśni u dzieci – planowanie usprawniania
P6 Dysplazja stawów biodrowych-profilaktyka i usprawnianie. Kręcz szyi – postępowanie
pielęgnacyjne i rehabilitacyjne
K7 Urazy u dzieci mózgu i rdzenia kręgowego - postępowanie rehabilitacyjne. Złamania
kości, zwichnięcia, skręcenia - postępowanie lecznicze i rehabilitacja.
P8 Zastosowania technik fizjoterapeutycznych w kompleksowej terapii dzieci – sprawdzian
praktyczny
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Nowotny J. Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu, Warszawa 2006
2. Rehabilitacja medyczna, red. Kwolek A., Urban & Partner 2003
3. Rehabilitacja medyczna , red. Kiwerski J., Warszawa 2005
4. Rehabilitacja pediatryczna, red. Kowalski I.M., Lewandowski R. , WSRDA 2003
5. Gaździk T. S. (red.), Ortopedia i traumatologia, tom 1-2, PZWL, 2008
6. Levitt S., Rehabilitacja w porażeniu mózgowym i zaburzeniach ruchu, Warszawa 2007
7. Lennon Sh. Fizjoterapia w rehabilitacji neurologicznej, Urban & Partner, Wrocław 2010
Literatura uzupełniająca:
1. Czasopismo naukowe: Praktyczna fizjoterapia & rehabilitacja
2. Owczarek S., Atlas ćwiczeń korekcyjnych, Warszawa 2010
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Wymienia metody opisu i interpretacji podstawowych
jednostek i zespołów chorobowych w stopniu
umożliwiającym racjonalne stosowanie środków
fizjoterapii i planowanie procesu rehabilitacji.
K_W13 OM1_W03
OM1_W05
OM1_W07
02 Charakteryzuje zmiany patologiczne w różnych
schorzeniach oraz zaburzeniach strukturalnych
wywołanych chorobą, urazem lub inną formą
niepełnosprawności.
K_W14 OM1_W03
OM1_W02
w zakresie
umiejętności
03 Przeprowadza badania i testy funkcjonalne niezbędne
dla doboru środków fizjoterapii, wykonywania
zabiegów i stosowania podstawowych metod
terapeutycznych.
K_U14 OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U10
04 Potrafi wykonywać zabiegi z zakresu fizjoterapii u
osób z chorobami i dysfunkcjami dotyczącymi
różnych narządów i układów- stosownie do ich stanu
klinicznego i funkcjonalnego
K_U16 OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U10
w zakresie
kompetencji
społecznych
05 Samodzielnie i w sposób odpowiedzialny wykonuje
zadania zgodnie z zasadami BHP, przestrzegając
właściwych relacji z pacjentem oraz zasad etycznych
obowiązujących w Kodeksie Fizjoterapeuty. Stawia
dobro pacjenta na pierwszym miejscu.
K_K10
K_K11
OM1_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
K_K13
K_K14
K_K17
K_K06
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K07
OM1_K09
OM1_K07
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K03
OM1_K02
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K08
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F1 – odpowiedź ustna
F3 – sprawdzian praktyczny
F7 – konspekt
P5 – opinia prowadzącego zajęcia
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób
oceny
01 Wk1-Wk5, P1, K2, K3, P4, K5, K6, P7, P8, K9,
P10, P11
F1, F3, F7
02 Wk1-Wk5, K3, P5, K6, P7, K9, P10, P11 F1, F3, F7
03 P1, P2, K3, K4, P5, K6, P7, P8, K9, P10, P11 F1,F3, F7
04 P1, P2, K3, K4, P5, K6, P7, P8, K9, P10, P11 F1, F3, F7
05 P1, P2, K3, K4, P5, K6, P7, P8, K9, P10, P11 P5
Studia niestacjonarne
01 Wk1-Wk5, P1, K2, K3, P4, K5, P6, K7, P8 F1, F3, F7
02 Wk1-Wk5, P1, K3, P4, P6, K7, P8 F1, F3, F7
03 P1, K2, K3, P4, K5, P6, K7, P8 F1,F3, F7
04 P1, K2, K3, P4, K5, P6, K7, P8 F1, F3, F7
05 P1, K2, K3, P4, K5, P6, K7, P8 P5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ......................................................................................................................... 15 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych.......................................................................... 45 h
− konsultacje ..................................................................................................................................... ..1 h
− zaliczenie pisemne ............................................................................................................................. .2 h
RAZEM: 63 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie konspektów............................................................................................................... 4 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.....................................................................................8 h
RAZEM: 12 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2,3
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ........ .......................................................................... 45 h − przygotowanie konspektów……................................................................................................... ...............4 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego …………………………………………………………….8 h
studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych.......................................................................... 25 h
− konsultacje ................................................................................................................. ........................1 h
RAZEM: 36 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ………………………………………………………………………9 h
− przygotowanie konspektów …....................................................................... ............................. 15 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego .............................................................................15 h
RAZEM: 39 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2,2
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych......................................................................25 h
− przygotowanie konspektów …....................................................................... .............................15 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ............................................................................15 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
mgr Marta Grzywińska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w pulmonologii
KOD ECTS: 126-26-10-B9
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia IO OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10/10
Ćwiczenia – liczba godzin
20/10
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa
człowieka,
Fizjologia człowieka,
Patologia ogólna, Fizykoterapia,
Kinezyterapia
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: rozpoznanie jednostek chorobowych i dobór zabiegów fizjoterapeutycznych
oraz metod fizjoterapii stosownie do stanu pacjenta.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenie kliniczne (K)
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Cele, zasady rehabilitacji w chorobach układu oddechowego. Metody rehabilitacji
pulmonologicznej – ćwiczenia oddechowe, usprawniające, ogólnokondycyjne, ćwiczenia
skutecznego kaszlu.
Wk2 Zastosowanie fizykoterapii i drenażu ułożeniowego w chorobach układu oddechowego.
Wk3 Wybrane choroby układu oddechowego i postępowanie rehabilitacyjne - przewlekłe zapalenie
oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli.
Wk4 Wybrane choroby układu oddechowego i postępowanie rehabilitacyjne – rozedma płuc, astma
oskrzelowa, zapalenie płuc.
Wk5 Wybrane choroby układu oddechowego i postępowanie rehabilitacyjne - POChP
studia stacjonarne
Nr Temat ćwiczenia
K1 Niedomoga restrykcyjna i niedomoga obturacyjna układu oddechowego – obraz kliniczny,
postępowanie fizjoterapeutyczne.
K2 Próby czynnościowe układu oddechowego - spirometria, gazometria, próby wysiłkowe.
Metodyka prowadzenia ćwiczeń oddechowych.
K3 Cel i zasady stosowania zabiegów fizykalnych w chorobach układu oddechowego.
K4 Usprawnianie w wybranych chorobach układu oddechowego.
K5 Drenaż ułożeniowy jako jeden z podstawowych zabiegów w rehabilitacji
pulmonologicznej - rodzaje pozycji, miejsce zmian chorobowych.
K6 Kinezyterapia oddechowa w torakochirurgii (usprawnianie przed i po zabiegu )
K7 Rehabilitacja pulmonologiczna – sprawdzian praktyczny
studia niestacjonarne
K1 Niedomoga restrykcyjna i niedomoga obturacyjna układu oddechowego – obraz kliniczny,
postępowanie fizjoterapeutyczne.
K2 Próby czynnościowe układu oddechowego - spirometria, gazometria, próby wysiłkowe.
Metodyka prowadzenia ćwiczeń oddechowych.
K3 Cel i zasady stosowania zabiegów fizykalnych w chorobach układu oddechowego. Drenaż
ułożeniowy jako jeden z podstawowych zabiegów w rehabilitacji pulmonologicznej -
rodzaje pozycji, miejsce zmian chorobowych.
K4 Usprawnianie w wybranych chorobach układu oddechowego.
K5 Rehabilitacja pulmonologiczna – sprawdzian praktyczny
V. Literatura
Literatura podstawowa Woźniewski M. Rehabilitacja w chorobach układu oddechowego. W: Kwolek A. (red.). Rehabilitacja
medyczna. Tom II. Rehabilitacja kliniczna. Elsevier, Urban & Partner, Wrocław, 2013.
Droszcz W. Choroby układu oddechowego. W: Vademecum diagnostyki i terapii. PZWL, Warszawa, 1993.
Mraz M, Mraz M. Rehabilitacja w chorobach układu oddechowego. W: Wrzosek Z., Bolanowski J.
Podstawy rehabilitacji dla studentów medycyny. PZWL, Warszawa, 2011.
Rosławski A., Woźniewski M. Fizjoterapia oddechowa. AWF, Wrocław, 2001.
Literatura uzupełniająca Zieliński J. Badania spirometryczne w praktyce lekarskiej. Medycyna Praktyczna, Kraków, 2000.
Lewczuk J., Piszko P., Kowalska-Superlak M. Rehabilitacja chorych z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc.
Fizjoterapia, 1998, 6,4: 3-7.
Alkiewicz J. (red.) Leczenie inhalacyjne i rehabilitacja układu oddechowego u dzieci i dorosłych. Volumed,
Wrocław, 1995.
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Charakteryzuje etiopatogenezę, diagnostykę, badania
czynnościowe, przebieg kliniczny, powikłania chorób
układu oddechowego oraz metody ich leczenia.
K_W11
K_W13
K_W14
OM1_W03
OM1_W07
OM1_W10
OM1_W03
OM1_W05
OM1_W07
OM1_W03
OM1_W02
w zakresie
umiejętności
02 Potrafi ustalić indywidualny program rehabilitacji i
samodzielnie przeprowadzić procedury
fizjoterapeutyczne u pacjentów pulmonologicznych
oraz umie kontrolować efektywność zabiegów i
krytycznie je oceniać.
K_U01
K_U24
K_U16
K_U20
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U10
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U07
OM1_U01
OM1_U03
OM1_U05
OM1_U07
w zakresie
kompetencji
społecznych
03 Samodzielnie i w sposób odpowiedzialny wykonuje
zadania zgodnie z zasadami BHP, przestrzegając
właściwych relacji z pacjentem oraz zasad etycznych
obowiązujących w Kodeksie Fizjoterapeuty.
K_K10
K_K11
K_K13
K_K14
K_K17
OM1_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K07
OM1_K09
OM1_K07
OM1_K03
OM1_K04
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F3 – sprawdzian praktyczny
F4 – kolokwium
P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk5; K1, K4 F4, P1
03 Wk1-Wk5; K1-K7 F3, P1
04 K1- K7 F3
Studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk5; K1 F4, P1
03 Wk1-Wk5; K1-K5 F3, P1
04 K1-K5 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ......................................................................................................................... 10 h
− udział w ćwiczeniach klinicznych ............ .............................................................................. ...... 20 h
− konsultacje ................................................................................................................................. ..... 1 h
RAZEM: 31 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do kolokwium ......................................................................................................4 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h
− przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………..5 h
RAZEM: 19 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,2
− udział w ćwiczeniach klinicznych ........ ......................................................... ................................ 20 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................... ..10 h studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ........................................................................................................................ . 10 h
− udział w ćwiczeniach klinicznych ............ ............................................................................. ....... 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ...........................................................................................................5 h
− przygotowanie do kolokwiów .................................................................................................. ... 5 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h
− przygotowanie do testu pisemnego …………………………………………………………….9 h
RAZEM: 29 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,8
− udział w ćwiczeniach klinicznych ........ .................................................................................. .. 10 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr Ewa Rydzewska,
mgr Dorota Dziechcińska
mgr Teresa Truchanowicz
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizykoterapia
KOD ECTS: 126-01-10-B3
PUNKTY ECTS: 5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/3,4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
30/20
Ćwiczenia – liczba godzin
75/40
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające:
Biofizyka, Fizjologia człowieka,
Fizjoterapia ogólna
Język wykładowy Forma zaliczenia
egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Celem nauczania fizykoterapii jest znajomość różnych postaci energii
fizykalnej, charakterystyka biofizyczna oraz oddziaływanie na poszczególne narządy i układy w procesie
profilaktyki i leczenia. Znajomość metodyki wykonania zabiegów według wskazań lekarskich, dobór i
obsługa urządzeń stosowanych w fizykoterapii, prowadzenie dokumentacji medycznej.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L)
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Krioterapia, fizjologiczne reakcje organizmu na działanie zimna, substancje stosowane do
uzyskiwania skrajnie niskich temperatur, termoregulacja, wskazania i przeciwwskazania.
Wk2 Ciepłolecznictwo, pojęcie ciepła, właściwości fizyczne energii cieplnej, wpływ ciepła na
organizm, wymiana ciepła, drogi wymiany ciepła, wskazania i przeciwwskazania.
Wk3 Światłolecznictwo – promieniowanie podczerwone (IR), cechy fizyczne, mechanizm
oddziaływania na organizm, działanie biologiczne promieniowania podczerwonego, wskazania i
przeciwwskazania.
Wk4 Światłolecznictwo-promieniowanie nadfioletowe (UV), podział i właściwości promieniowania
ultrafioletowego, oddziaływanie na ustrój, działanie biologiczne, odczyny, wskazania i
przeciwwskazania..
Wk5 Elektroterapia-prąd galwaniczny, wpływ prądu stałego na organizm, zjawiska elektrochemiczne,
elektrokinetyczne, elektrotermiczne, reakcje nerwów, mięśni i naczyń krwionośnych na prąd
stały, zabiegi elektrolecznicze przy użyciu prądu stałego, wskazania i przeciwwskazania.
Wk6 Prądy impulsowe małej częstotliwości, charakterystyka właściwości fizycznych, działanie
biologiczne prądów impulsowych małej częstotliwości, elektrostymulacja, charakterystyka,
przebieg, rodzaje elektrostymulacji, wskazania i przeciwwskazania do elektrostymulacji.
Wk7 Prądy diadynamiczne, rodzaje prądów i ich zastosowanie w lecznictwie.
Przezskórna stymulacja elektryczna (TENS), działanie, wskazania.
WK8 Prądy impulsowe średniej częstotliwości, charakterystyka prądów, zakres częstotliwości, prądy
interferencyjne, statyczne i dynamiczne pole interferencyjne, wskazania i przeciwwskazania do
stosowania prądów interferencyjnych.
Wk9 Pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości, diatermia krótkofalowa, diatermia
mikrofalowa, zasady dawkowania, metodyka zabiegów.
Prądy d’Arsonvala - wykorzystanie w terapii i kosmetyce.
Wk10 Pole magnetyczne, charakterystyka fizyczna pola magnetycznego, wpływ na organizm,
działanie biologiczne pola magnetycznego.
Wk11 Magnetoterapia i magnetostymulacja, wskazania i przeciwwskazania do zabiegów.
Wk12 Ultradźwięki, podstawy fizyczne, działanie biologiczne ultradźwięków, zmiany miejscowe i
ogólne, dawkowanie i metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania.
Wk13 Laseroterapia-podstawy fizyczne promieniowania laserowego, cechy światła laserowego,
urządzenia generujące promieniowanie laserowe.
Wk14 Wykorzystanie światła laserowego w rehabilitacji, kosmetologii medycynie estetycznej,
wskazania i przeciwwskazania do stosowania techniki laserowej.
Wk15 Elektrodiagnostyka, metody ilościowe i jakościowe.
Nr Temat ćwiczenia
L 1 Wprowadzenie do przedmiotu. Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące
w fizykoterapii. Algorytm postępowania obowiązujący podczas wykonywania zabiegów
fizykalnych.
L 2 Termoterapia - zabiegi ciepłolecznicze, podział i rodzaje zabiegów. Ogólna metodyka
wykonania zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do ciepłolecznictwa.
L 3 Krioterapia, charakterystyka i cel stosowania terapii. Rodzaje tworzyw kriogenicznych.
Leczenie zimnem – ogólna metodyka zabiegów, wskazania i p/wskazania, obowiązujące zasady
BHP.
L 4 Fototerapia – promieniowanie podczerwone IR, charakterystyka i cel stosowania terapii.
Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa lamp wykorzystywanych w terapii pr. IR.
L 5 Naświetlania pr. IR, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania,
obowiązujące zasady BHP. Naświetlania ogólne i miejscowe – szczegółowa metodyka
zabiegów.
L 6 Fototerapia – promieniowanie podczerwone UV, charakterystyka biofizyczna energii, sposób
oddziaływania na organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa lamp wykorzystywanych
w terapii pr. UV .
L7 Naświetlania pr. UV, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, zasady dawkowania energii
wskazania i przeciwwskazania, obowiązujące zasady BHP. Naświetlania ogólne i miejscowe –
szczegółowa metodyka zabiegów.
L8 Promieniowanie laserowe - charakterystyka biofizyczna energii, sposób oddziaływania na
organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa urządzeń laserowych.
L9 Laseroterapia - zasady dawkowania energii wskazania i przeciwwskazania, obowiązujące
zasady BHP. Laseroterapia - rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów.
L 10 Stosowanie technik laserowych w praktyce. Podsumowanie umiejętności z zakresu fototerapii.
Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów.
L 11 Elektroterapia wprowadzenie do tematu. Rodzaje prądów stosowanych w medycynie fizykalnej.
Elektrolecznictwo – charakterystyka prądu stałego, biofizyczne efekty oddziaływania prądu
stałego na tkanki.
L 12 Galwanizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady
BHP. Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych, wskazania i
przeciwwskazania.
L 13 Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn dolnych, wskazania i
przeciwwskazania. Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie tułowia, wskazania
i przeciwwskazania.
L 14 Galwanizacja – metodyka zabiegów w okolicach wrażliwych, wskazania i przeciwwskazania.
L 15 Podsumowanie umiejętności z zakresu galwanizacji. Zaliczenie praktyczne – metodyka
wykonania podstawowych zabiegów.
L 16 Jonizacja – charakterystyka zabiegu, cel stosowania terapii. Leki stosowane w terapii,
działanie, sposób dysocjowania. Jonizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania
energii, obowiązujące zasady BHP.
L 17 Jonizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych i kończyn dolnych, wskazania
i przeciwwskazania.
L 18 Jonizacja – metodyka zabiegów w obrębie tułowia oraz w okolicach wrażliwych wskazania
i przeciwwskazania.
L 19 Podsumowanie umiejętności z zakresu jonizacji. Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania
podstawowych zabiegów.
L20 Prądy impulsowe niskiej częstotliwości – diadynamiczne i izodynamiczne, charakterystyka
zabiegu, cel stosowania terapii. Rodzaje i charakterystyka sposobu oddziaływania
poszczególnych rodzajów prądów diadynamicznych, różnicowanie siły działania bodźcowego.
L 21 Zasady dawkowania prądu impulsowego, technika zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do
stosowania terapii, zasady BHP. DD - szczegółowa metodyka zabiegów z wykorzystaniem
podstawowych kombinacji prądów.
L 22 DD – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych i kończyn dolnych, wskazania i
przeciwwskazania.
L 23 DD – metodyka zabiegów w obrębie tułowia , wskazania i przeciwwskazania. Sposób
generowania, rodzaje oraz działanie i zastosowanie prądów izodynamicznych. Prądy
izodynamiczne – szczegółowa metodyka zabiegów.
L 24 Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów diadynamicznych i izodynamicznych.
Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów.
L 25 Elektrostymulacja – cel stosowania terapii rodzaje i technika zabiegów. Elektrostymulacja
pośrednia i bezpośrednia w obrębie kończyn górnych – metodyka zabiegu, wskazania i
przeciwwskazania, zasady BHP.
L 26 Elektrostymulacja pośrednia i bezpośrednia w obrębie kończyn dolnych – metodyka zabiegu,
wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP.
L 27 Elektrostymulacja pośrednia i bezpośrednia w obrębie tułowia, szyi i twarzy - metodyka
zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP.
L 28 Elektrostymulacja przeciwbólowa - metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady
BHP.
L 29 Podsumowanie umiejętności z zakresu elektrostymulacji. Zaliczenie praktyczne – metodyka
wykonania podstawowych zabiegów
L 30 Prądy średniej częstotliwości – INTERFERENCYJNE, cel stosowania terapii, zasady
dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. Rodzaje i technika zabiegów.
L 31 Prądy interferencyjne - metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych i kończyn dolnych,
wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP.
L 32 Prądy interferencyjne - metodyka zabiegów w obrębie tułowia wskazania i
przeciwwskazania, zasady BHP.
L 33 Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów interferencyjnych.
Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów.
L 34 TENS - cel stosowania terapii, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP, rodzaje i
technika zabiegów. Metodyka zabiegu w obrębie kończyn górnych i dolnych oraz tułowia,
wskazania i przeciwwskazania.
L 35 Pola elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości – charakterystyka biofizyczna energii
wykorzystywanych w terapii, TERAPULS , cel stosowania terapii, metodyka zabiegów, zasady
dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. Impulsowe pole magnetyczne niskiej
częstotliwości – MAGNETRONK, charakterystyka biofizyczna energii, rodzaje i technika
zabiegów.
L 36 Ultradźwięki – UD, sposób generowania, charakterystyka biofizyczna energii, cel stosowania
terapii, rodzaje i charakterystyka zabiegów. Metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych,
kończyn dolnych i tułowia wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP.
L 37 SONOFOREZA – cel stosowania terapii, metodyka zabiegów w obrębie kończyn
i tułowia wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP.
L 38 Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów TENS, magnetoterapii, UD, SONOFOREZA
Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów.
studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Termoterapia :Krioterapia, fizjologiczne reakcje organizmu na działanie zimna, substancje
stosowane do uzyskiwania skrajnie niskich temperatur, Ciepłolecznictwo, pojęcie ciepła,
właściwości fizyczne energii cieplnej, wpływ ciepła na organizm, wymiana ciepła, drogi
wymiany ciepła, termoregulacja, wskazania i przeciwwskazania.
Wk2 Światłolecznictwo – promieniowanie podczerwone (IR), nadfioletowe (UV), cechy fizyczne,
mechanizm oddziaływania na organizm, działanie biologiczne promieniowania podczerwonego i
ultrafioletowego, wskazania i przeciwwskazania.
Wk3 Elektroterapia-prąd galwaniczny, wpływ prądu stałego na organizm, zjawiska elektrochemiczne,
elektrokinetyczne, elektrotermiczne, reakcje nerwów, mięśni i naczyń krwionośnych na prąd
stały, zabiegi elektrolecznicze przy użyciu prądu stałego, wskazania i przeciwwskazania.
Elektrodiagnostyka, metody ilościowe i jakościowe.
Wk4 Prądy impulsowe małej częstotliwości, charakterystyka właściwości fizycznych, działanie
biologiczne prądów impulsowych małej częstotliwości, elektrostymulacja, charakterystyka,
przebieg, rodzaje elektrostymulacji, wskazania i przeciwwskazania do elektrostymulacji.
Wk5 Prądy diadynamiczne, rodzaje prądów i ich zastosowanie w lecznictwie.
Przezskórna stymulacja elektryczna (TENS), działanie, wskazania.
WK6 Prądy impulsowe średniej częstotliwości, charakterystyka prądów, zakres częstotliwości, prądy
interferencyjne, statyczne i dynamiczne pole interferencyjne, wskazania i przeciwwskazania do
stosowania prądów interferencyjnych.
Wk7 Pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości, diatermia krótkofalowa, diatermia
mikrofalowa, zasady dawkowania, metodyka zabiegów.
Prądy d’Arsonvala - wykorzystanie w terapii i kosmetyce.
Wk8 Pole magnetyczne, charakterystyka fizyczna pola magnetycznego, wpływ na organizm,
działanie biologiczne pola magnetycznego, magnetoterapia i magnetostymulacja, wskazania i
przeciwwskazania do zabiegów.
Wk9 Ultradźwięki, podstawy fizyczne, działanie biologiczne ultradźwięków, zmiany miejscowe i
ogólne, dawkowanie i metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania.
Wk10 Laseroterapia-podstawy fizyczne promieniowania laserowego, cechy światła laserowego,
urządzenia generujące promieniowanie laserowe, wykorzystanie światła laserowego w
rehabilitacji, kosmetologii medycynie estetycznej, wskazania i przeciwwskazania do stosowania
techniki laserowej.
Nr Temat ćwiczenia
L 1 Wprowadzenie do przedmiotu. Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące
w fizykoterapii. Algorytm postępowania obowiązujący podczas wykonywania zabiegów
fizykalnych.
L 2 Termoterapia - zabiegi ciepłolecznicze, podział i rodzaje zabiegów, Ogólna metodyka
wykonania zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do ciepłolecznictwa. Krioterapia,
charakterystyka i cel stosowania terapii, ogólna metodyka zabiegów, wskazania i p/wskazania,
obowiązujące zasady BHP. Rodzaje tworzyw kriogenicznych.
L 3 Fototerapia – promieniowanie podczerwone IR, charakterystyka i cel stosowania terapii.
Naświetlania pr. IR, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania,
Naświetlania ogólne i miejscowe – szczegółowa metodyka zabiegów, obowiązujące zasady
BHP.
L4 Fototerapia – promieniowanie podczerwone UV, charakterystyka biofizyczna energii, sposób
oddziaływania na organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa lamp wykorzystywanych
w terapii pr. UV . Naświetlania pr. UV, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, zasady
dawkowania energii wskazania i przeciwwskazania, Naświetlania ogólne i miejscowe –
szczegółowa metodyka zabiegów, obowiązujące zasady BHP.
L5 Promieniowanie laserowe - charakterystyka biofizyczna energii, sposób oddziaływania na
organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa urządzeń laserowych. Laseroterapia -
rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, zasady dawkowania energii wskazania i
przeciwwskazania, stosowanie technik laserowych w praktyce, obowiązujące zasady BHP.
L 6 Podsumowanie umiejętności z zakresu fototerapii. Zaliczenie praktyczne – metodyka
wykonania podstawowych zabiegów.
L 7 Elektrolecznictwo – charakterystyka prądu stałego, biofizyczne efekty oddziaływania prądu
stałego na tkanki. Galwanizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii,
obowiązujące zasady BHP. Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych,
dolnych, tułowia oraz metodyka zabiegów w okolicach wrażliwych. Wskazania i
przeciwwskazania.
L 8 Podsumowanie umiejętności z zakresu galwanizacji. Zaliczenie praktyczne – metodyka
wykonania podstawowych zabiegów.
L 9 Jonizacja – charakterystyka zabiegu, cel stosowania terapii. Leki stosowane w terapii,
działanie, sposób dysocjowania. Jonizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania
energii, wskazania i
L 10 Podsumowanie umiejętności z zakresu jonizacji. Zaliczenie praktyczne – metodyka
wykonania podstawowych zabiegów.
L 11 Prądy impulsowe niskiej częstotliwości – diadynamiczne i izodynamiczne, charakterystyka
zabiegu, cel stosowania terapii. Rodzaje i charakterystyka sposobu oddziaływania
poszczególnych rodzajów prądów diadynamicznych, różnicowanie siły działania bodźcowego.
Zasady dawkowania prądu impulsowego, technika zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do
stosowania terapii, zasady BHP. DD - szczegółowa metodyka zabiegów z wykorzystaniem
podstawowych kombinacji prądów.
L 12 Elektrostymulacja – cel stosowania terapii rodzaje i technika zabiegów. Elektrostymulacja
pośrednia i bezpośrednia w obrębie kończyn górnych, kończyn dolnych, w obrębie tułowia, szyi
i twarzy – metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. Elektrostymulacja
przeciwbólowa - metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP.
L 13 Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów diadynamicznych i izodynamicznych oraz
elektrostymulacji. Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów.
L 14 Prądy średniej częstotliwości – INTERFERENCYJNE, cel stosowania terapii, rodzaje i
technika zabiegów, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. Metodyka
zabiegów w obrębie kończyn górnych i dolnych, wskazania i przeciwwskazania.
L 15 Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów interferencyjnych.
Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów.
L 16 TENS - cel stosowania terapii, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii.
Metodyka zabiegu w obrębie kończyn górnych i dolnych oraz tułowia, wskazania i
przeciwwskazania, obowiązujące zasady BHP.
L 17 Pola elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości – charakterystyka biofizyczna energii
wykorzystywanych w terapii - TERAPULS. Impulsowe pole magnetyczne niskiej
częstotliwości – MAGNETRONK, charakterystyka biofizyczna energii, rodzaje i technika
zabiegów, metodyka zabiegu w obrębie kończyn górnych i dolnych oraz tułowia, zasady
dawkowania energii, obowiązujące zasady BH
L 18 Ultradźwięki – UD, sposób generowania, charakterystyka biofizyczna energii, cel
stosowania terapii, rodzaje i charakterystyka zabiegów. UD - metodyka zabiegów w obrębie
kończyn górnych, kończyn dolnych i tułowia wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP.
L 19 SONOFOREZA –cel stosowania terapii, metodyka zabiegów w obrębie kończyn
i tułowia wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP.
L 20 Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów TENS, magnetoterapii, UD, SONOFOREZA
Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Bauer A., Wiecheć M. Przewodnik metodyczny po wybranych zabiegach fizykalnych.
2. Ostrowiec Św. 2005
3. Janczak Z. [i in]. Przewodnik do ćwiczeń z fizykoterapii. Cz. 1-2. Warszawa 2001
4. Kinalski R. Kompendium rehabilitacji i fizjoterapii. Dla studentów wydziałów
5. fizjoterapii akademii medycznych. Urban & Partner. Wrocław 2002
6. Kasprzak W., Mańkowska A. – Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, PZWL 2008
7. Val Robertson – Fizykoterapia, Aspekty kliniczne i biofizyczne, Elsevier Urban &Partner, 2009
8. Krioterapia miejscowa i ogólnoustrojowa. Red. Z. Zagrobelny. Wrocław 2003
9. Kochański J. W. Balneologia i hydroterapia. Wrocław 2002
10. Kochański J. W. Kompendium balneoterapii. Wrocław 2000
11. Łazowski J. Podstawy fizykoterapii. Wyd. 2. Wrocław 2002
12. Mika T., Kasprzak W. Fizykoterapia. Warszawa 2006
13. Podstawy laseroterapii. Gliwice 2002
14. Polak A., Chmielewska D., Kozioł P., Rzepka R. Terapia ultradźwiękowa. Gliwice 2002
15. Straburzyńska-Lupa A., Straburzyński G. Fizjoterapia z elementami klinicznymi PZWL Warszawa
2008
16. Szczegielniak J., Migała M. Fizykoterapia w praktyce. Skrypt dla studentów kierunku
fizjoterapia. Opole 2005
13.Sieroń A., Cieślar G., Adamek M. Magnetoterapia i Laseroterapia. Śląska Akademia
Medyczna. Katowice 1994
14.Taradaj J. Światłolecznictwo praktyczne. Gliwice 2002
15. Zastosowanie pól magnetycznych w medycynie. Red. A. Sieroń. Wyd. 2. Bielsko- Biała 2002
Literatura uzupełniająca:
1. Kahn J. Elektroterapia. Zasady i zastosowanie. Warszawa 1996
2. Franek A., Franek E., Polak A. Nowoczesna elektroterapia. Wybór zagadnień.
3. Katowice 2001
4. Zastosowanie zimna w medycynie- kriochirurgia i krioterapia. Red. A. Sieroń,
G.Cieślar. Bielsko- Biała 2003
5. Zati A. Stymulacja pulsującym polem elektromagnetycznym. Gliwice 2002
6. Kwolek A.- Rehabilitacja medyczna, Urban &Partner, 2003
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Objaśnia mechanizmy działania określonych
czynników fizykalnych stosowanych w procesie
usprawniania w jednostkach chorobowych.
K_W25 OM1_W07
OM1_W01
02 Wymienia wskazania, przeciwwskazania i skutki
uboczne zabiegów.
K_W26
OM1_W07
OM1_W01
w zakresie
umiejętności
03 Ustala program rehabilitacji, samodzielnie wykonuje
zabiegi z zakresu fizykoterapii wskazane dla osób z
chorobami i dysfunkcjami dotyczącymi różnych
narządów i układów. Kontroluje efektywność
zabiegów, identyfikuje błędy w postępowaniu.
K_U24
K_U01
K_U16
K_U20
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U10
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U07
OM1_U01
OM1_U03
OM1_U05
OM1_U07
w zakresie
kompetencji
społecznych
04 Samodzielnie, biorąc odpowiedzialność za pracę
własną i podejmowane decyzje wykonuje powierzone
mu zadania i właściwie organizuje pracę własną
stosując zasady BHP obowiązujące w placówkach
ochrony zdrowia
K_K10
K_K11
K_K17
OM1_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K07
OM1_K03
OM1_K04
05 Potrafi okazać zrozumienie dla problemów
wynikających z niepełnosprawności, kalectwa czy
przewlekłej choroby. Przestrzega właściwych relacji z
pacjentem, stawia dobro pacjenta na pierwszym
miejscu.
K_K07
K_K13
K_K06
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K08
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08
OM1_K03
OM1_K02
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K08
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F1 – odpowiedź ustna
F2 – sprawdzian pisemny
F3 – sprawdzian praktyczny
F5 – udział w dyskusji
P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1 – Wk15, L1 - L38 F1, F2, P1 02 Wk1 – Wk15, L1 - L38 F1, F2, P1 03 L1 - L38 F1, F3, F5, P1 04 L1 - L38 F1, F3, F5 05 L1 - L38 F1, F3, F5
studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1 – Wk10, L1 – L20 F1, F2, P1 02 Wk1 – Wk10, L1 – L20 F1, F2, P1 03 L1 – L20 F1, F3, F5, P1 04 L1 – L20 F1, F3, F5 05 L1 – L20 F1, F3, F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... .............. 30 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ....................................................................... ....75 h
− konsultacje ………………………………………………………………………………………….1 h
− egzamin - test pisemny ......................................................................................................................2 h
RAZEM: 108 h
2. Samodzielna praca studenta
- przygotowanie do sprawdzianów pisemnych…………………………….......................................... .7 h
- przygotowanie do sprawdzianów praktycznych................................................................................. .20 h
- przygotowanie do egzaminu …………............................................................................................ ....15 h
RAZEM: 42 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 150 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,6
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 3,2
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ...........................................................................75 h
− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych.......................................................... ....................20 h
studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ....................................................................................................................... . 20 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ..................................................................... ......40 h
− konsultacje ………………………………………………………………………………………….1 h
− egzamin - test pisemny ................................................................................................................ ......2 h
RAZEM: 63 h
2. Samodzielna praca studenta
przygotowanie do ćwiczeń ……………………………………………………………………...…20 h
− przygotowanie do sprawdzianów pisemnych………………………….......................................... 15 h
− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych.................................................. ............................. 32 h
− przygotowanie do egzaminu …………............................................................... ..............................20 h
RAZEM: 87 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 150 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 2,9
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2,4
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ....................................................................... ....40 h
− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..............................................................................32 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr Ewa Rydzewska
mgr Elżbieta Praszel,
mgr Wioleta Szenderowicz,
mgr Jacek Żukowski
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Masaż klasyczny
KOD ECTS: 126-26-10-B4
PUNKTY ECTS: 3 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
40/30
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające:
Anatomia prawidłowa
człowieka, Antropologia
Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi, technikami i metodyką
masażu leczniczego. Opanowanie przez studentów podstawowych form masażu leczniczego.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Definicja, klasyfikacja masażu. Higiena i etyka zawodowa, organizacja pracy masażysty.
Wk2 Zasady metodyczne wykonywania masażu. Wskazania i przeciwwskazania do masażu.
Wk3 Ogólny schemat wykonywania masażu, Opis i cele technik masażu.
Wk4 Reakcje fizjologiczne oraz wpływ masażu na ustrój człowieka.
Wk5 Rodzaje masażu leczniczego.
Wk6 Masaż sportowy.
Wk7 Masaż segmentarny.
studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Definicja, klasyfikacja masażu. Higiena i etyka zawodowa, organizacja pracy masażysty.
Wk2 Zasady metodyczne wykonywania masażu. Wskazania i przeciwwskazania do masażu.
Wk3 Ogólny schemat wykonywania masażu, Opis i cele technik masażu.
Wk4 Reakcje fizjologiczne oraz wpływ masażu na ustrój człowieka.
Wk5 Rodzaje masażu leczniczego.
studia stacjonarne (ćwiczenia po 4h, niestacjonarne po 3 h)
Nr Temat ćwiczenia
P1 Nauka palpacji.
P2 Poznanie podstawowych technik masażu klasycznego .
P3 Zapoznanie się z technikami pomocniczymi masażu leczniczego.
P4 Masaż poszczególnych części ciała: kończyna górna.
P5 Masaż poszczególnych części ciała: kończyna dolna.
P6 Masaż poszczególnych części ciała: masaż poszczególnych odcinków kręgosłupa.
P7 Masaż poszczególnych części ciała: masaż karku i obręczy barkowej.
P8 Masaż poszczególnych części ciała: masaż brzucha i klatki piersiowej.
P9 Masaż poszczególnych części ciała: masaż całego ciała.
P10 Praktyczne zaliczenie masażu.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Prochowicz Z., Podstawy masażu leczniczego, Warszawa 2008
2. Magiera L., Klasyczny masaż leczniczy, Kraków 2006
3. Magiera R., Walaszek R., Masaż sportowy z elementami odnowy biologicznej, Kraków 2008
4. Masaż z elementami rehabilitacji, red. R.Walaszek, Kraków 2003
5. Podstawy manualnego drenażu limfatycznego, red. M.Woźniewski, Wrocław 2005
6. Zborowski A., Masaż segmentalny, Kraków 2007
Literatura uzupełniająca: 1. Walaszek R., Kasperczyk T., Magiera R., Diagnostyka w kinezyterapii i masażu, Kraków 2007
2. Chaitow L., Fritz S., Masaż leczniczy, Wrocław 2010
3. Riggs A., Masaż tkanek głębokich, Opolgraf 2008
4. Zborowski A., Masaż w wybranych jednostkach chorobowych cz.1i2 , Kraków 2005
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Wymienia wskazania i przeciwwskazania do
masażu, cel zabiegu. Określa fizjologiczne
reakcje wywołane zabiegiem.
K_W26 OM1_W07
OM1_W01
w zakresie
umiejętności
02 Potrafi samodzielnie wykonać masaż
poszczególnych części ciała oraz masaż
całościowy.
K_U01
K_U16
K_U17
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U07
OM1_U09
03 Potrafi zaplanować i dostosować do potrzeb
pacjenta indywidualny program masażu oraz
kontrolować efektywność zabiegu,
identyfikować nieprawidłowości.
K_U24
K_U20
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U07
OM1_U01
OM1_U03
OM1_U05
OM1_U07
w zakresie
kompetencji
społecznych
04 Potrafi brać odpowiedzialność za własne
działania, krytycznie je oceniać i weryfikować,
biorąc pod uwagę dobro pacjenta.
K_K11
K_K04
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
K_K06
OM1_K06
OM1_K03
OM1_K02
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K08
05 Realizuje zadania stosując zasady BHP oraz
przestrzega właściwych relacji z pacjentem.
Stosuje zasady etyczne obowiązujące w
Kodeksie Fizjoterapeuty.
K_K17
K_K13
K_K14
OM1_K07
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K07
OM1_K09
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny: A. masaż wybranej części kończyny dolnej, B. masaż wybranej części
kończyny górnej, C. masaż pleców
P1 - test pisemny
P7- zaliczenie praktyczne - masaż zaliczeniowy wylosowanej części ciała
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1 – Wk7 P1
02 P1 – P10 F3, P7
03 P1 – P10 F3, P7 04 P1 – P10 F3, P7 05 P1 – P10 F3, P7
Studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1 – Wk5 P1
02 P1 – P10 F3, P7 03 P1 – P10 F3, P7 04 P1 – P10 F3, P7 05 P1 – P10 F3, P7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .................................................................................................. 15 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 40 h
− konsultacje ................................................................................................................. ...1 h
RAZEM: 56 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych...........................................................10 h
− przygotowanie do testu pisemnego............................................................................. ....9 h
RAZEM: 19 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne – 2
− udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 40 h
− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..........................................................10 h
studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .................................................................................................. 10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 30 h
− konsultacje ................................................................................................................. ...1 h
RAZEM: 41 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..........................................................20 h
− przygotowanie do testu pisemnego..............................................................................14 h
RAZEM: 34 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,6
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,4
3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne – 2
− udział w ćwiczeniach praktycznych.......................................................................... . 30 h
− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..........................................................20 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr Sławomir Przewłocki,
mgr Daniel Godlewski
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Podstawy metodologii badań naukowych
KOD ECTS: 160-26-10-O10
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW:
O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
15/10 Ćwiczenia – liczba godzin
- Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: brak
Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu Wyposażenie studentów w podstawy wiedzy umożliwiającej przygotowanie oraz realizację zadania
badawczego w ramach pracy dyplomowej. Studenci opanują podstawową wiedzę i nabędą
umiejętności sporządzania doniesienia z przeglądu wyników badań oraz postępowania w badaniach
źródłowych.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Badania w dziedzinie nauk o rehabilitacji, nauk o zdrowiu i kulturze fizycznej. Poznanie
naukowe rehabilitacji – teoretyczne i filozoficzne.
Wk2 Badania praktyczne w rehabilitacji: badania w działaniu (research action), eksperyment
naturalny.
Wk3 Typy badań i rodzaje doniesień wyników badań. Publikacja źródłowa jako raport z badań
empirycznych. Schematy i metody badań. Kompozycja treści doniesienia z badań
źródłowych.
Wk4 Planowanie zadania badawczego. Formułowanie problemu badawczego, definiowanie
przedmiotu badań i formułowanie celu zadania badawczego, określanie zmiennych,
operacjonalizacja zmiennych.
Wk5 Kwerenda jako zadanie poprzedzające badania. Praca przeglądowa (dyplomowa) jako wynik
studiów nad przedmiotem badań.
Wk6 Temat doniesienia z badań. Kompozycja treści z doniesienia badań przeglądowych (pracy
dyplomowej).
Wk7 Porównanie i interpretacja wniosków z cytowanych doniesień źródłowych własnego
opracowania przeglądowego. Przypisy i bibliografia doniesienia z badań.
studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Badania w dziedzinie nauk o rehabilitacji, nauk o zdrowiu i kulturze fizycznej. Poznanie
naukowe rehabilitacji – teoretyczne i filozoficzne. Badania praktyczne w rehabilitacji:
badania w działaniu (research action), eksperyment naturalny.
Wk2 Typy badań i rodzaje doniesień wyników badań. Publikacja źródłowa jako raport z badań
empirycznych. Schematy i metody badań. Kompozycja treści doniesienia z badań
źródłowych.
Wk3 Planowanie zadania badawczego. Formułowanie problemu badawczego, definiowanie
przedmiotu badań i formułowanie celu zadania badawczego, określanie zmiennych,
operacjonalizacja zmiennych.
Wk4 Kwerenda jako zadanie poprzedzające badania. Praca przeglądowa (dyplomowa) jako wynik
studiów nad przedmiotem badań.
Wk5 Temat doniesienia z badań. Kompozycja treści z doniesienia badań przeglądowych (pracy
dyplomowej). Porównanie i interpretacja wniosków z cytowanych doniesień źródłowych
własnego opracowania przeglądowego. Przypisy i bibliografia doniesienia z badań.
V. Literatura
Literatura podstawowa 1. Konarzewski K., Jak uprawiać badania oświatowe, Warszawa 2000, WS i P.
2. Rubacha K., Metodologia badań nad edukacją, Warszawa 2008, WA i P.
Literatura uzupełniająca 1. Łobocki M., Metody i techniki badań pedagogicznych, Kraków 2003, Impuls.
2. Pawłucki A., Nauki o kulturze fizycznej, Wrocław 2013, AWF.
VI. Efekty kształcenia:
Efekt
kształcenia:
Nr
efektu: Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Potrafi wyjaśnić zasady prawa autorskiego K_W34 OM1_W11
OM1_W08
w zakresie
umiejętności
02 Przygotowuje prace pisemne - doniesienie z
badań przeglądowych lub praktycznych, doty-
czące zagadnień z zakresu fizjoterapii, z
wykorzystaniem dostępnych informacji z
piśmiennictwa. Potrafi krytycznie oceniać
analizowane źródła.
K_U25
K_U18
K_U21
OM1_U11
OM1_U13
OM1_U06
OM1_U06
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U11
OM1_U12
OM1_U07
OM1_U06
OM1_U08
OM1_U11
w zakresie
kompetencji
społecznych
03 Potrafi formułować opinie dotyczące problemów
fizjoterapii na podstawie analizy materiałów
źródłowych.
K_K18 OM1_K08
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) P7 – doniesienie z badań
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk3, Wk4, Wk6, Wk7 P7
02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 P7 03 Wk2, Wk5 P7
Studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk2, Wk4, Wk5 P7
02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5 P7 03 Wk3, Wk6, Wk7 P7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .........................................................................................................................15 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... ...2 h
RAZEM: 17 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie raportu z badań................................................................................................ ............8 h
RAZEM: 8 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,3
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ............................................................................................... ..........................10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... ...2 h
RAZEM: 12 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie raportu z badań............................................................................................................13 h
RAZEM: 13 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe):
prof. zw. dr hab. Andrzej Pawłucki
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Podstawy statystyki
KOD ECTS: 112-26-10-O9
PUNKTY ECTS:1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU
obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15/10
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: znajomość matematyki na
poziomie szkoły średniej
Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z organizacją i prowadzeniem badań statystycznych oraz
możliwościami wykorzystania metod statystycznych w analizie zjawisk społeczno-gospodarczych.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Zastosowanie statystyki w badaniach naukowych. Etapy wnioskowania statystycznego.
Wk2 Tworzenie hipotez statystycznych. Gromadzenie danych.
Wk3 Miary rozproszenia oraz tendencji centralnej. Rozkład zmiennych mierzalnych.
Wk4 Testy istotności różnic.
Wk5 Testy korelacji.
Wk6 Opracowanie wyników i wniosków z prowadzonych badań naukowych.
Wk7 Podsumowanie – planowanie badań naukowych.
studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Zastosowanie statystyki w badaniach naukowych. Etapy wnioskowania statystycznego.
Wk2 Tworzenie hipotez statystycznych. Gromadzenie danych.
Wk3 Miary rozproszenia oraz tendencji centralnej. Rozkład zmiennych mierzalnych.
Wk4 Podstawowe testy statystyczne. Opracowanie wyników z prowadzonych badań
naukowych.
Wk5 Podsumowanie – planowanie badań naukowych.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
Watała C.: Biostatystyka - wykorzystanie metod statystycznych w pracy badawczej w naukach
biomedycznych, Alfa Medica Press 2002.
Przystępny kurs statystyki z zastosowaniem STATISTICA PL na przykładach z medycyny
Tom 1. Statystyki podstawowe, StatSoft Polska 2006.
Literatura uzupełniająca: Kossyk- Rokicka H.: Statystyka nie jest trudna. PWE, Warszawa 2001.
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Wymienia i opisuje metody statystyczne
stosowane dla potrzeb fizjoterapii.
K_W11 OM1_W03
OM1_W07
OM1_W10
w zakresie
umiejętności
02 Potrafi przeprowadzić podstawową analizę
statystyczną danych przy użyciu programu
komputerowego (EXCEL).
K_U18 OM1_U06
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U11
OM1_U12
03 Wykorzystuje analizy statystyczne do
weryfikacji wyników i sformułowania
wniosków z badań.
K_ U19 OM1_U06
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U11
OM1_ U12
w zakresie
kompetencji
społecznych
04 Krytycznie ocenia jakość prezentowanych
wyników badań statystycznych.
K_K04 OM1_K01
OM1_K03
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
P2 - zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk7 P2
02 Wk1-Wk7 P2
03 Wk1-Wk7 P2
04 Wk1-Wk7 P2
studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk5 P2
02 Wk1-Wk5 P2
03 Wk1-Wk5 P2
04 Wk1-Wk5 P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ..15h
− konsultacje ................................................................................................................. ............1h
− zaliczenia pisemne ………………………………………………………………………….1h
RAZEM: 17h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do wykładów..............................................................................................4h.
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego: …...........................................................…….. 4h
RAZEM: 8h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1
_ w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7
_ w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ............................................................................................................10h
− konsultacje ................................................................................................................. ............1h
− zaliczenia pisemne ………………………………………………………………………….1h
RAZEM: 12h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do wykładów..............................................................................................7h.
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego: …...........................................................…….. 6h
RAZEM: 13h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1
_ w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5
_ w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe):
mgr Paulina Pawłowska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT:
Praktyki zawodowe - propedeutyka fizjoterapii
KOD ECTS: 126-26-10-B17
PUNKTY ECTS: 14 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0
OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/3,4
PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Praktyka w pracowni fizykoterapii – 200 godzin
Praktyka w pracowni kinezyterapii – 160 godzin
Praktyka w zakresie fizjoterapii klinicznej – 80 godzin
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające:
Praktyka zawodowa asystencka,
Fizykoterapia, Kinezyterapia,
Masaż leczniczy, Terapia
manualna, Zaopatrzenie
ortopedyczne,
Fizjoterapia kliniczna w:
pediatrii, chirurgii i onkologii,
neurologii, kardiologii
Język wykładowy
Forma zaliczenia zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: przygotowanie do pracy w charakterze fizjoterapeuty w placówkach służby
zdrowia, ośrodkach dla osób niepełnosprawnych, ośrodkach sportowych.
III. Forma zajęć: praktyki studenckie (Pr)
IV. Treści programowe:
Tematyka praktyki
Zapoznanie z organizacja pracy i dokumentacja fizjoterapeutyczna w zakładzie opieki
zdrowotnej, w którym student odbywa praktykę.
Poznanie i stosowanie zasad bezpieczeństwa obowiązujących podczas wykonywania zabiegów.
Uczestnictwo w posiedzeniach (zebraniach) zespołu terapeutycznego.
Zbieranie wywiadu dotyczącego choroby i schorzeń dodatkowych pacjenta z uwzględnieniem
przeciwwskazań do wykonania zabiegów fizykalnych.
PRAKTYKA W ZAKRESIE FIZYKOTERAPII
Zapoznanie ze sprzętem służącym do wykonywania zabiegów fizykalnych (rodzaj sprzętu,
obsługa, atesty).
Samodzielne wykonywanie zabiegów fizykoterapeutycznych w zakresie elektroterapii,
światłolecznictwa, magnetoterapii, laseroterapii, ultradźwięków, hydroterapii, zabiegów z
zastosowaniem czynników termicznych.
PRAKTYKA W ZAKRESIE KINEZYTERAPII
Samodzielne wykonywanie podstawowych testów oceniających stan funkcjonalny pacjenta.
Samodzielne wykonywanie zabiegów z zakresu kinezyterapii z zastosowaniem: ćwiczeń
czynnych i biernych, zasad stosowania wyciągów i redresji, pionizacji i nauki chodzenia, ćwiczeń
w czynnościach samoobsługi, ćwiczeń oddechowych.
Kinezyterapia wybranych schorzeń narządów ruchu leczonych zachowawczo lub operacyjnie.
Kinezyterapia w schorzeniach układu nerwowego.
Kinezyterapia w chorobach układu krążenia, oddechowego.
Kinezyterapia w chorobach wewnętrznych.
PRAKTYKA W ZAKRESIE FIZJOTERAPII KLINICZNEJ
Program rehabilitacji szpitalnej w schorzeniach układu nerwowego.
Program rehabilitacji szpitalnej w schorzeniach narządów ruchu.
Program rehabilitacji szpitalnej w schorzeniach układu krążeniowo-oddechowego.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Kwolek A., Rehabilitacja medyczna. 2013, Elsevier Urban & Partner
2. Kiwerski J., Włodarczyk K. Fizjoterapia ogólna. 2012, PZWL.
3. Bogut B., Dumas I., Baściuk I., Fiodorenko-Dumas Ż. Kinezyterapia w praktyce fizjoterapeuty. 2009,
Wydawnictwo Medyczne Górnicki.
4. Milanowska K. Kinezyterapia. 2008, PZWL.
5. Nowotny N. Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu. Medipage Warszawa 2006
Literatura uzupełniająca: 1. Kenyon J., Kenyon K., Kompendium fizjoterapii, 2007, Urban & Partner
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie
do efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Wymienia i wyjaśnia metody oceny stanu narządu
ruchu pacjenta, zaburzeń strukturalnych i
funkcjonalnych wywołanych chorobą.
K_W08
K_W10
K_W11
K_W12
OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
OM1_W02
OM1_W03
OM1_W06
OM1_W07
OM1_W03
OM1_W07
OM1_W10
OM1_W03
OM1_W02
OM1_W04
OM1_W05
02 Zna metody opisu i klasyfikacji podstawowych
jednostek i zespołów chorobowych. Charakteryzuje
zmiany patologiczne występujące w różnych
chorobach, zaburzeniach strukturalnych i
funkcjonalnych w stopniu umożliwiającym
planowanie procesu rehabilitacji.
K_W13
K_W14
OM1_W03
OM1_W05
OM1_W07
OM1_W03
OM1_W02
03 Zna mechanizm działania czynników fizykalnych,
potrafi wymienić wskazania, przeciwwskazania i
skutki uboczne.
K_W25
OM1_W07
OM1_W01
04 Zna zasady prawne, zasady ergonomii i BHP
obowiązujące w placówkach prowadzących
działalność fizjoterapeutyczną oraz zasady etyczne
obowiązujące w pracy z pacjentem.
K_W28
K_W29
K_W05
OM1_W08
OM1_W10
OM1_W08
OM1_W04
OM1_W05
OM1_W01
OM1_W03
OM1_W06
w zakresie
umiejętności
05 Samodzielnie wykonuje i interpretuje wyniki
podstawowych testów funkcjonalnych niezbędnych
dla doboru środków fizjoterapii. Wykonuje zabiegi z
zakresu z zakresu kinezyterapii, fizykoterapii, masażu
leczniczego i elementy terapii manualnej u dzieci i
dorosłych z różnymi chorobami i dysfunkcjami.
K_U14
K_U15
K_U07
K_U01
OM1_U05
OM1_U02
OM1_U08
OM1_U05
OM1_U06
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U10
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U01
K_U16
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10
06 Potrafi kontrolować efektywność stosowanych
zabiegów, identyfikować błędy i zaniedbania oraz
wprowadzić dane i uzyskane informacje oraz opis
efektów zabiegów do dokumentacji pacjenta.
K_U20
K_U22
K_U23
OM1_U07
OM1_U01
OM1_U03
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U06
OM1_U09
OM1_U09
OM1_U08
OM1_U06
07 Potrafi komunikować się z pacjentem oraz z
członkami zespołu rehabilitacyjnego, szczególnie ze
specjalistami w zakresie fizjoterapii i rehabilitacji
medycznej. Stosuje w pracy zasady etyczne.
K_U08
K_U09
K_U10
K_U13
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U10
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U10
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U10
OM1_U04
OM1_U10
w zakresie
kompetencji
społecznych
08 Posiada świadomość własnych ograniczeń, wie, kiedy
zwrócić się o pomoc do specjalistów. Akceptuje
opinie członków zespołu i innych specjalistów.
K_K03
K_K05
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
09 Przestrzega właściwych relacji z pacjentem i
najbliższym jego otoczeniem, przestrzega praw
pacjenta, stawiając jego dobro na pierwszym miejscu.
Stosuje zasady etyczne obowiązujące w Kodeksie
Fizjoterapeuty.
K_K13
K_K15
K_K06
K_K14
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K03
OM1_K02
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K08
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K07
OM1_K09
10 Realizuje zadania w sposób odpowiedzialny, stosując
zasady BHP obowiązujące w placówkach ochrony
zdrowia.
K_K11
K_K18
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OMI_K07
OMI_K03
OMI_K04
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F1 – odpowiedz ustna
F3 – sprawdzian praktyczny
P5 – ocena opiekuna praktyki
P6 – samoocena (ankieta na zakończenie praktyki)
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01
Praktyka studencka
F1, P5, P6
02 F1, P5, P6 03 F1, P5, P6 04 F1, P5, P6 05 F3, P5, P6
06 F3, P5, P6 07 F3, P5 08 F3, P5 09 F3, P5 10 F3, P5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
- udział w ćwiczeniach klinicznych ........................................................................... ....................440 h
RAZEM: 440 h
2. Samodzielna praca studenta
- prowadzenie dzienniczka praktyki ............................................................................................. ..... 10 h
- przygotowanie do zaliczenia ................................................................................... ...........................25 h
RAZEM: 35 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 475 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 14
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 12,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 14 - udział w ćwiczeniach klinicznych ........................................................................... ....................440 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr Leonard Januszko,
dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Przedsiębiorczość
KOD ECTS: 143-26-10-O16
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15/10
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających:
Podstawy ekonomii Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Celem głównym przedmiotu jest przygotowanie studenta do aktywnego i świadomego uczestnictwa w życiu
gospodarczym oraz wykształcenie postawy rzetelnej pracy i przedsiębiorczości. Drugim celem przedmiotu jest
określenie zasad i kryteriów podejmowania decyzji związanych z prowadzeniem własnej działalności.
Trzecim celem jest wskazanie efektywnych sposobów rozwiązywania problemów towarzyszących
prowadzeniu własnego biznesu.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)
IV. Treści programowe:
Studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Istota i znaczenie przedsiębiorczości w gospodarce rynkowej – pojęcie, uwarunkowania, rodzaje,
typy, aspekty przedsiębiorczości i organizacji przedsiębiorczych.
Wk2 Przedsiębiorca – cechy, umiejętności, postawy, motywy, rodzaje osób przedsiębiorczych; funkcje i
rola przedsiębiorcy; psychologiczne podstawy zachowań przedsiębiorczych
Wk3 Planowanie przedsięwzięć – pomysł, analiza otoczenia, analiza szans i zagrożeń, narzędzia
planowania przedsięwzięć.
Wk4 Przedsiębiorstwo – formy i uwarunkowania prowadzenia własnej działalności – wady i zalety,
aspekty ekonomiczne i prawne; sektor małych i średnich przedsiębiorstw.
Wk5 Formy finasowania własnej działalności gospodarczej – formy tradycyjne i niekonwencjonalne
wspierania przedsiębiorczości; instytucje finansujące, doradcze i edukacyjne.
Wk6 Kierowanie rozwojem własnego biznesu – zarządzanie strategiczne, innowacje, kluczowe czynniki
decydujące o sukcesie firmy
Wk7 Przedsiębiorczość międzynarodowa – proces globalizacji; usługi, eksport, import. Studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Istota i znaczenie przedsiębiorczości – pojęcie, teorie, uwarunkowania, rodzaje, typy, aspekty
przedsiębiorczości i organizacji przedsiębiorczych.
Wk2 Przedsiębiorca – cechy, postawy, motywy, rodzaje osób przedsiębiorczych; funkcje i rola
przedsiębiorcy; psychologiczne podstawy zachowań przedsiębiorczych.
Wk3 Planowanie przedsięwzięć – pomysł, analiza otoczenia, analiza szans i zagrożeń, narzędzia
planowania przedsięwzięć.
Wk4 Formy finasowania własnej działalności gospodarczej – formy tradycyjne i niekonwencjonalne
wspierania przedsiębiorczości; instytucje finansujące, doradcze i edukacyjne.
Wk5 Kierowanie rozwojem własnego biznesu – zarządzanie strategiczne, innowacje, kluczowe czynniki
decydujące o sukcesie firmy.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Glinka B., Gudkowa S., Przedsiębiorczość, Oficyna Wolters Kluwer, Warszawa 2011.
2. Cieślik J., Przedsiębiorczość dla ambitnych. Jak uruchomić własny biznes, Wydawnictwa
Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2010.
3. Grzegorzewska-Mischka E., Wyrzykowski W. ,Przedsiębiorczość, przedsiębiorca, przedsiębiorstwo,
Bookmarket, 2009. 4. Cieślik J., Przedsiębiorczość dla ambitnych. Jak uruchomić własny biznes, Warszawa 2010.
5. Piecuch T., Przedsiębiorczość. Podstawy teoretyczne, Warszawa 2010.
6. Przedsiębiorczość i zarządzanie firmą. Teoria i praktyka, red. J. Targalski, A. Francik, Warszawa 2009.
Literatura uzupełniająca: 1. Gordon M., Trump D., Przedsiębiorczość, 2009.
2. Mellor R., Coulton G., Chick A., Bifulco A., Mellor N., Fisher A., Przedsiębiorczość, PWE 2011.
3. Moczydłowska J., Pacewicz J., Przedsiębiorczość, Rzeszów 2007.
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Charakteryzuje ekonomiczne, prawne oraz
administracyjne uwarunkowania umożliwiające
założenie i prowadzenie własnej działalności w
zakresie fizjoterapii.
K_W35
OM1_W12
OM1_W08
OM1_W05
OM1_W09
w zakresie
umiejętności
02 Potrafi ocenić możliwości podjęcia własnej
działalności gospodarczej lub pracy w zespole
interdyscyplinarnym, w tym zapewniającym
ciągłość opieki nad pacjentem.
K_U09 OM1_U03
OM1_U01
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10
w zakresie
kompetencji
społecznych
03 Samodzielnie wykonuje powierzone mu zadania,
ma świadomość odpowiedzialności za pracę
własną i podejmowane decyzje.
K_K10
K_K11
K_K12
OM1_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K08
VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca): P2 – zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
studia stacjonarne
Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny
01 Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 P2
02 Wk1, Wk2, Wk4, Wk6 P2 03 Wk1, Wk2, Wk4 P2
studia niestacjonarne
Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny
01 Wk3, Wk4, Wk5, Wk5 P2 02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4 P2 03 Wk1, Wk2, Wk3 P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 15 h
− konsultacje ................................................................................ ...................................................... 1 h
− zaliczenie pisemne ……………………………………………………………………………… 1 h
RAZEM: 17 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu ...................................................................... 2 h
− samodzielne studiowanie literatury przedmiotu …………………………………………………... 6 h
RAZEM: 8 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 − w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,7
− w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,3
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h
− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h
− zaliczenie pisemne ……………………………………………………………………………..… 1 h
RAZEM: 12 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu ...................................................................... 4 h
− samodzielne studiowanie literatury przedmiotu …………………………………………………... 9 h
RAZEM: 13 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 − w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,5
− w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr Rafał Warżała
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Terapia manualna
KOD ECTS: 126-26-10-B6
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia Iº OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10/10
Ćwiczenia – liczba godzin
40/30
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające:
Anatomia prawidłowa
człowieka, biomechanika, masaż
leczniczy
Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z teorią i praktyką oceny ogólnej postawy ciała i manualnego
badania głównych stawów człowieka
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Podstawy medycyny manualnej i jej miejsce w procesie fizjoterapii. Rys historyczny. Systemy i
szkoły terapii manualnej (McKenzie, Mulligan, Lewit, Cyriax, Maigne, Kalternborn, Rakowski).
Rola i cele terapii manualnej. Związki terapii manualnej z innymi dyscyplinami naukowymi –
psychoterapią, psychologią.
Wk2 Podstawowe metody terapii manualnej – podobieństwa i różnice. Rodzaje technik manualnych,
oddziaływanie na poszczególne tkanki i układy. Proces leczniczy w terapii manualnej. Ogólne
zasady obowiązujące przy wykonywaniu technik manualnych. Zasada bezbolesności i ruchu
przeciwnego wg Maigne´a.
Wk3 Zagrożenia terapii manualnej. Wskazania i przeciwwskazania do terapii manualnej. Reakcje
zabiegowe i pozabiegowe poszczególnych technik manualnych. Anatomia palpacyjna.
Wk4 Anatomia i biomechanika odcinka lędźwiowego kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych.
Zespoły bólowe L-S. Choroba krążka międzykręgowego. Zespoły korzeniowe i
rzekomokorzeniowe. Diagnostyka. Leczenie manualne odcinka L-S.
Wk5 Anatomia i biomechanika piersiowego i szyjnego odcinka kręgosłupa. Zespoły bólowe Th i C.
Diagnostyka i zasady leczenia manualnego.
studia stacjonarne
Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia po 3h)
P1 Zapoznanie się z teorią terapii manualnej oraz manualnego badania pacjenta.
P2 Ogólny schemat oceny postawy ciała pacjenta. Ocena postawy ciała pacjenta na podstawie
protokołu.
P3 Schemat manualnego badania struktur stawu kolanowego.
P4 Schemat badania translatorycznego stawu kolanowego.
P5 Schemat manualnego badania struktur stawu biodrowego i okolic miednicy.
P6 Schemat badania translatorycznego stawu biodrowego.
P7 Schemat manualnego badania struktur stawu barkowego.
P8 Schemat badania translatorycznego stawu barkowego.
P9 Schemat manualnego badania stawu łokciowego.
P10 Schemat badania translatorycznego stawu łokciowego.
P11 Zapoznanie się z technikami tkanek miękkich okolic stawu kolanowego i biodrowego.
P12 Zapoznanie się z technikami tkanek miękkich okolic stawu barkowego i łokciowego.
P13 Zaliczenie praktyczne z zakresu manualnej diagnostyki pacjenta i oceny jego postawy. (4h)
studia niestacjonarne
Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia po 3h)
P1 Zapoznanie się z teorią terapii manualnej oraz manualnego badania pacjenta.
P2 Ogólny schemat oceny postawy ciała pacjenta. Ocena postawy ciała pacjenta na podstawie
protokołu.
P3 Schemat manualnego i translatorycznego badania struktur stawu kolanowego.
P4 Schemat manualnego i translatorycznego badania struktur stawu biodrowego i okolic miednicy.
P5 Schemat manualnego i translatorycznego badania struktur stawu barkowego.
P6 Schemat manualnego i translatorycznego badania stawu łokciowego.
P7 Zapoznanie się z technikami tkanek miękkich okolic stawu kolanowego i biodrowego.
P8 Zapoznanie się z technikami tkanek miękkich okolic stawu barkowego i łokciowego.
P9 Podsumowanie i powtórzenie wiadomości.
P10 Zaliczenie praktyczne z zakresu manualnej diagnostyki pacjenta i oceny jego postawy.
V. Literatura
Literatura podstawowa: − Kaltenborn F.T.,: Manualne mobilizacje stawów kończyn, wyd. Corner, Toruń 1996
− Krechowiecki A., Czerwieński F.: Zarys anatomii człowieka, PZWL, Warszawa 2006, wydanie VII
− McRae R.: Kliniczne badania ortopedyczne, PZWL, Wrocław 2006, wydanie I
Literatura uzupełniająca: 1. Buckup K. Testy diagnostyczne w badaniu kości, stawów i mięśni, PZWL, Warszawa, 1998
2. Ackermann W.P. Chiropraktyka ukierunkowana. Diagnoza i technika, Natura Medica, Poznań, 2000
3. Arkuszewski A. Podręcznik medycyny manualnej, Elipsa, Kraków, 2001
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Opisuje budowę anatomiczną i biomechanikę
narządu ruchu. Wskazuje metody oceny
zaburzeń strukturalnych i funkcjonalnych
wywołanych chorobą oraz opisuje zmiany
patologiczne.
K_W08
K_W12
K_W13
K_W14
OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
OM1_W03
OM1_W02
OM1_W04
OM1_W05
OM1_W03
OM1_W05
OM1_W07
OM1_W03
OM1_W02
02 Zna teoretyczne podstawy oceny postawy ciała i
manualnego badania stawów człowieka.
K_W10
OM1_W02
OM1_W03
OM1_W06
OM1_W07
w zakresie
umiejętności
03 Potrafi ocenić postawę ciała człowieka z pomocą
protokołu oraz interpretować wyniki badania.
K_U04
K_U15
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U05
OM1_U06
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U10
04 Zna schemat manualnego oraz translatorycznego
badania głównych stawów człowieka i potrafi
wykonać to badanie w praktyce.
K_U14 OM1_U05
OM1_U02
OM1_U08
05 Potrafi samodzielnie wykonać techniki tkanek
miękkich dla mięśni okalających główne stawy
człowieka.
K_U01
K_U16
K_U17
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U07
OM1_U09
06 Realizuje zadania stosując zasady BHP oraz
przestrzega właściwych relacji z pacjentem.
Stosuje zasady etyczne obowiązujące w
Kodeksie Fizjoterapeuty.
K_K17
K_K13
K_K14
OM1_K07
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08
OM1_K05
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K07
OM1_K09
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna
F3 – sprawdzian praktyczny
F7 - uzupełnienie protokołu oceny postawy ciała
P2 – zaliczenie ustne całości materiału
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk4, Wk5 F1, P2
02 Wk1,Wk2, Wk3, P1-P13 F1, P2
03 P2 F7, P2
04 P1, P3-P13 F1, F3
05 P1, P3-P13 F3
06 P1-P13 F3
studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk4, Wk5 F1, P2
02 Wk1,Wk2, Wk3, P2-P10 F1, P2
03 P2 F7, P2
04 P1, P3-P10 F1, F3
05 P1, P3-P10 F3
06 P1-P10 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ............................................................................................. .....................10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych .........................................................................................40 h
− konsultacje ....................................................................................... ..........................................1 h
RAZEM: 51 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia ustnego przedmiotu ...................................................................4 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego ………………………………………………….3 h
− przygotowanie do wypełnienie protokołu oceny postawy ciała ……………………………..2 h
RAZEM: 9 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,7
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,5
− udział w ćwiczeniach praktycznych ......................................................... ...............................40 h - przygotowanie do zaliczenia praktycznego ………………………………………………….3 h
- przygotowanie do wypełnienie protokołu oceny postawy ciała ……………………………..2 h
studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .................................................................................................. ................10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych .........................................................................................30 h
− konsultacje ............................................................................................ .....................................1 h
RAZEM: 41 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia ustnego przedmiotu ...................................................................10 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego ………………………………………………….5 h
− przygotowanie do wypełnienie protokołu oceny postawy ciała ……………………………..4 h
RAZEM: 19 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2
− udział w ćwiczeniach praktycznych .........................................................................................30 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego ………………………………………………….3 h
− przygotowanie do wypełnienie protokołu oceny postawy ciała ……………………………..2 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr hab. Dariusz Czaprowski, prof. OSW mgr Mateusz Worobel
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT:
Warsztaty psychologiczne – praca z pacjentem ”trudnym”
KOD ECTS: 144-26-10-B20
PUNKTY ECTS: 1
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
20/10 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Podstawy psychologii
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: 1. Wypracowanie umiejętności ułatwiających profesjonalne podejście do pacjentów:
4. Pogłębienie rozumienia swojej roli zawodowej w relacji do pacjentów,
5. Zwiększenie swojej efektywności w relacji z tzw. „trudnym pacjentem”,
6. Radzenie sobie z trudnymi emocjami w sytuacjach problemowych, stresowych.
2. Zdobycie wiedzy z zakresu radzenia sobie z trudnym sytuacjami.
Dostosowanie do stylów komunikowania się pacjenta oraz jego możliwości rozumienia
zagadnienia,
Nabycie zdolności w określaniu pacjentów tzw. „trudnych” i doboru odpowiedniej strategii
radzenia sobie,
Stosowanie technik asertywnych oraz skutecznego rozwiązywania konfliktowych sytuacji
III. Forma zajęć: warsztaty (W)
IV. Treści programowe:
Nr Temat ćwiczenia (stacjonarne – 2h, niestacjonarne – 1 h)
W1 Trudny pacjent - pojęcie, identyfikacja i charakterystyka. Typy pacjentów.
W2 Efektywna komunikacja i sztuka prowadzenia rozmów. Aktywne słuchanie i rozpoznawanie
potrzeb pacjentów. Budowanie precyzyjnych komunikatów i parafraza jako jedna z technik
unikania konfliktów.
W3 Style komunikowania się. Rozpoznanie swojego własnego wzorca komunikacyjnego: uległość,
agresja, asertywność. Asertywny komunikat jako sposób na unikanie nieporozumień.
W4 Techniki asertywności. Umiejętność proszenia, przepraszania i dziękowania. Umiejętność
odmawiania, mówienia „nie”, umiejętność krytykowania innych, umiejętność przekazywania
informacji zwrotnej, umiejętność odpowiadania na krytykę.
W5 Asertywna obrona przed krytyką i agresywnym zachowaniem. Przećwiczenie asertywnych
komunikatów ułatwiających porozumiewanie się z pacjentem. Przekazywanie trudnych
informacji.
W6 Typy pacjentów i zastosowanie odpowiedniej techniki prowadzenia rozmów. Dobór strategii
prowadzenia rozmowy zależnie od typu pacjenta, przypadki pacjenta: agresywnego, ciężko
chorego, zamkniętego, gadatliwego, nie współpracującego itd..
W7 Dobór strategii prowadzenia rozmowy zależnie od typu pacjenta: przypadki klienta:
agresywnego, ciężko chorego, zamkniętego, gadatliwego- odgrywanie scenek.
W8 Źródła powstawania konfliktów w kontakcie z pacjentem. Zdefiniowanie przyczyn konfliktów –
analiza przykładowych skarg pacjentów oraz wykorzystanie doświadczeń uczestników.
Praktyczne wypracowanie schematów postępowania. Zasada spirali nakręcającego się konfliktu.
Rozpoznanie własnego preferowanego stylu rozwiązywania konfliktów (test).
W9 Stres i wypalenie zawodowe jako pochodna stylu życia związanego z presją czasu,
odpowiedzialnością i ilością informacji. Zbadanie własnego poziomu stresu wg skali Holmesa.
Przećwiczenie technik radzenia sobie ze stresem.
W10 Podsumowanie. Autorefleksja na temat zdobytej wiedzy i umiejętności.
V. Literatura
Literatura podstawowa: − Aronson E. , Człowiek istota społeczna, Warszawa 2000
− Gut. J., Haman W., Docenić konflikt. Od walki i manipulacji do współpracy, Warszawa 2008
− Hratley P. Komunikacja w grupie, Poznań 2002
− Król Fijewska M., Trening asertywności. Scenariusz i wykłady, Warszawa 1991
− Oatley K., Jenkins J.M., Zrozumieć emocje, Warszawa 2003
Literatura uzupełniająca: 1. Goldstein A.P., E. McGinnis – Skillstreaming, Kształtowanie młodego człowieka. Nowe strategie i
perspektywy nauczania umiejętności prospołecznych, 2001
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie
do efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Wyjaśnia pojęcie „pacjent trudny”, opisuje problemy
jakie mogą pojawić się w opiece nad pacjentem.
K_W15
K_W19
OM1_W04
OM1_W03
OM1_W05
OM1_W08
OM1_W10
OM1_W05
OM1_W04
OM1_W08
OM1_W03
w zakresie
umiejętności
02 Określa, czym jest profesjonalizm w pracy z pacjentem,
umie dostosować sposób podejścia do typu pacjenta,
asertywnie reagować na sytuacje problemowe i poradzić
sobie z tzw.
„ trudnym pacjentem”.
K_U11 OM1_U04
OM1_U03
OM1_U05
w zakresie
kompetencji
społecznych
03 Okazuje zrozumienie dla problemów pacjenta
wynikających z choroby czy niepełnosprawności,
identyfikuje i rozwiązuje sytuacje problemowe.
K_K07
K_K16
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K06
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K07
04 Uświadamia sobie znaczenie stresu w życiu człowieka i
jego wpływu na efektywność podejmowanych działań.
K_K03
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F5 – udział w dyskusji
F6 – prezentacja
F7 - inny tj. informacja zwrotna
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 W1 – W10 F5,F6,F7
02 W1 – W10 F5,F6,F7
03 W1 – W10 F5,F6,F7
04 W1 – W10 F5,F6,F7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............20 h
− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .............................................................. ...............................................5 h
− przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ...........4 h
RAZEM: 9 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30 h
1 punkt ECTS = 25-30h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8
− udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............20 h − przygotowanie prezentacji ..............................................................................................................4 h
studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w warsztatach .......................................................................................................................10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 11 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ......... 5 h
− przygotowanie prezentacji ................................................................... ...........................................14 h
RAZEM: 19 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30 h
1 punkt ECTS = 25-30h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8
− udział w warsztatach .......................................................................................................................10 h − przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ...........14 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
mgr Bożena Dzwonkowska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Zaopatrzenie ortopedyczne
KOD ECTS: 126-26-10-B5
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/ niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
15/10
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające:
Podstawowa znajomość z zakresu
biomechaniki ortopedycznej i anatomii
oraz fizjologii z kinezjologią Znajomość
podstawowych schorzeń narządów
ruchu
Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną
j. polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie wiedzy z zakresu zaopatrzenia ortopedycznego
III. Forma zajęć: ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
P1 Podział zaopatrzenia ortopedycznego pod względem wskazań leczniczych i poprawy funkcji w
różnych schorzeniach narządów ruchu P2 Pomoce do chodzenia: laski, kule, balkoniki
Zasady doboru w zależności od dysfunkcji P3 Wózki inwalidzkie: a) w różnych dysfunkcjach, b) w aktywnej rehabilitacji, c) specjalne
P4 Schorzenia kończyn górnych – zastosowania sprzętu ortopedycznego:
schorzenia ortopedyczne, wady wrodzone, zespół bolesnego barku, zapalenia okołostawowe,
stany po urazach, złamania, zwichnięcia stawów, schorzenia neurologiczne, niedowłady
wiotkie, urazy nerwów kończyny górnej, schorzenia ręki
P5 Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kończyny górnej; ortezy stabilizujące,
odciążające, poprawiające funkcje.
P6 Schorzenia kończyn dolnych wymagające sprzętu ortopedycznego:
zmiany zwyrodnieniowe stawów, stany po urazach, złamania, zwichnięcia,
zerwania więzadeł, schorzenia neurologiczne
P7 Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kończyn dolnych: ortezy stabilizujące,
odciążające, poprawiające funkcje.
P8 Schorzenia kręgosłupa: zmiany zwyrodnieniowe, osteoporoza, boczne skrzywienie kręgosłupa.
Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kręgosłupa: a) kołnierz szyjny: odciążające,
stabilizujące, b) sznurówki ortopedyczne, c) pasy
Gorsety stosowane w bocznych idiopatycznych skrzywieniach kręgosłupa: gorsety Cheneau i
bostońskie
studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
P1 Podział zaopatrzenia ortopedycznego pod względem wskazań leczniczych i poprawy funkcji w
różnych schorzeniach narządów ruchu. Pomoce do chodzenia: laski, kule, balkoniki. Zasady
doboru w zależności od dysfunkcji narządów ruchu.
Wózki inwalidzkie: a) w różnych dysfunkcjach, b) w aktywnej rehabilitacji, c) specjalne
P2 Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kończyny górnej; ortezy stabilizujące,
odciążające, poprawiające funkcje.
P3 Schorzenia kończyn dolnych wymagające sprzętu ortopedycznego:
zmiany zwyrodnieniowe stawów, stany po urazach, złamania, zwichnięcia,
zerwania więzadeł, schorzenia neurologiczne
P4 Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kończyn dolnych: ortezy stabilizujące,
odciążające, poprawiające funkcje.
P5 Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kręgosłupa: a) kołnierze szyjne: odciążające,
stabilizujące, b) sznurówki ortopedyczne, c) pasy
Gorsety stosowane w bocznych idiopatycznych skrzywieniach kręgosłupa: gorsety Cheneau i
bostońskie
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Król J., Nowakowski A. Biblioteka Ortopedyczna i Traumatologiczna. Zaopatrzenie ortopedyczne i
protezowanie. Exemplum, 2011.
2. Mikołajewska E. Neurorehabilitacja. Zaopatrzenie ortopedyczne. Wyd. Lek. PZWL, 2009.
Literatura uzupełniająca:
1. Pasek J., Stołtny T., Pasek T., Sieroń A. Ortezy ortopedyczne stawu kolanowego. Rehab. Prakt.,
2014, 1: 67-68.
2. Pasek T., Pasek J., Sieroń A. Ortezy ortopedyczne stawu łokciowego. Rehab. Prakt., 2014, 3: 58-
61.
3. Mikołajewska E. Mikołajewski D. Wykorzystanie egzoszkieletu HAL5 w rehabilitacji i opiece nad
pacjentem. [W:] Kachaniuk H. M. (red.) Pielęgniarska opieka nad osobami starszymi.
Wydawnictwo Raabe, 2013.
4. Mikołajewska E., Mikołajewski D. Wykorzystanie robotów rehabilitacyjnych – szanse i zagrożenia
w opiece zdrowotnej i społecznej. International Letters of Social and Humanistic Sciences, 2014; 6:
81-87.
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie
do efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Charakteryzuje różne rodzaje zaopatrzenia
ortopedycznego stosowanego w leczeniu wybranych
schorzeń narządów ruchu.
K_W24
OM1_W07
OM1_W03
w zakresie
umiejętności
02 Wyjaśnia zasady działania zaopatrzenia ortopedycznego
i ocenia jego rolę w rehabilitacji. Potrafi poinstruować
pacjenta w zakresie korzystania z tych środków
K_U05
K_U06
OM1_U01
OM1_U02 OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02 w zakresie
kompetencji
społecznych
03 Potrafi pozyskać informacje z aktualnej literatury, baz
danych oraz innych właściwie dobranych źródeł
dotyczących zaopatrzenia ortopedycznego.
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
VII. Sposoby oceny: (P - podsumowująca)
P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wp1-Wp8 P1
02 Wp1-Wp8 P1
03 Wp1-Wp8 P1
studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wp1-Wp5 P1
02 Wp1-Wp5 P1
03 Wp1-Wp5 P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach praktycznych ..................................................................................15 h
− konsultacje ....................................................................... ................................................... 1 h
− zaliczenie pisemne ………………………………………………………………………. 1 h
RAZEM: 17 h
2. Samodzielna praca studenta
3. przygotowanie do zaliczenia praktycznego ............................................................................8 h
RAZEM: 8 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,9 − udział w ćwiczeniach praktycznych ..................................................................................15 h 4. przygotowanie do zaliczenia praktycznego .........................................................................8 h
studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach praktycznych ..................................................................................10 h
− konsultacje ........................................................................................... ............................... 1 h
− zaliczenie pisemne ……………………………………………………………………….. 1 h
RAZEM: 12 h
2. Samodzielna praca studenta
5. przygotowanie do zaliczenia praktycznego ...........................................................................13 h
RAZEM: 13 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,9 − udział w ćwiczeniach praktycznych ..................................................................................10 h
6. przygotowanie do zaliczenia praktycznego .......................................................................13 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
prof. dr hab. med. Wanda Stryła
prof. dr hab. Andrzej Pucher XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):