İÇİNDEKİLER

1. GİRİŞ.........................................................................................................................4

2. MİKROKASPÜLASYON İÇİN KULLANILACAK MALZEMELER..............5

2.1. Öz Madde.............................................................................................................5

2.2. Kabuk (kaplama) maddeleri...............................................................................11

3. MİKROKAPSÜLASYON YÖNTEMİ.................................................................12

4. MİKROKAPSÜL SALIM MEKANİZMASI.......................................................12

5. MİKROKAPSÜLLERİN KUMAŞA AKTARIMI..............................................12

6. SONUÇ.....................................................................................................................13

KAYNAKLAR.............................................................................................................14

ŞEKİLLER LİSTESİ

Şekil 2. 1. Azo (a) ve antrakinon (b) esaslı dispers boyalar ..........................................5

Şekil 2. 2. Dispers boyaların lifler tarafından alınma mekanizmaları ...........................5

Şekil 2. 3. Termosolleme yöntemine göre boyamada işlem adımları ............................7

Şekil 2. 4. Transfer baskıda dispers boyanın transfer kağıdından elyafa geçişi ............7

Şekil 2. 5. Dispers boya mikrokapsüllerinin lif yüzeyine difüzyon modeli ..................9

Şekil 2. 6. Dispers boya içeren kapsüller kullanılarak yapılan boyama işlemi ...........10

Şekil 2.7. Melamin-Formaldehit Polimerinin Oluşması...............................................11

2

1. GİRİŞ

Günümüzde küresel ısınmanın etkisi ile birlikte azalan su kaynaklarını korumaya

yönelik araştırmalar oldukça önem kazanmaktadır. En çok su kullanılan endüstriler arasında

yer alan tekstil endüstrisinde uygulanan birçok terbiye işlemi sonucu, özellikle boyama-

yıkama işlemlerinde yüksek konsantrasyonlarda boya ve kimyasal madde içeren atık sular

oluşmaktadır. Bu nedenle tekstil atık suları, içerdikleri yüksek kimyasal ve biyokimyasal

oksijen ihtiyacı ve renk verici maddeler yönünden ekosistemde büyük kirlilik meydana

getirmektedir. Atık sudaki çok düşük boya konsantrasyonunun bile net bir şekilde gözle

görülebildiği düşünülürse, tekstil boyama işlemlerinden sonra arta kalan boya miktarına

bakıldığında tekstil atık sularının çevresel açıdan ne kadar tehlikeli olduğu ortaya

çıkmaktadır.

Bu proje kapsamında poliester liflerinin boyanmasında en çok kullanılan boya olan

dispers boyaların mikrokapsüllenerek yardımcı maddeye gerek duyulmadan boyanması ve

boyama sonunda elde edilen atık suyun geri kazanımı üzerine çalışılacaktır.

Dispers boya içeren mikrokapsüller in-situ polimerizasyon kapsülleme yöntemi

kullanılarak üretilecektir. In-situ polimerizasyon yönteminin uygulanabilmesi için kabuk

maddesi olarak suda çözünebilen iki polimere ve öz madde olarak da suyla karışmayan bir

maddeye ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışmada kabuk maddesi olarak melamin-formaldehit

tercih edilmiştir. Disper boya mikrokapsüllerinin üretimi, kapsüllerin boyamada kullanılması

ve kapsüllerin salım özellikleri ile ilgili bilgiler projenin daha ileriki kısımlarında ayrıntılı bir

şekilde ele alınmıştır.

3

2. MİKROKASPÜLASYON İÇİN KULLANILACAK MALZEMELER

2.1. Öz Madde

Bu proje kapsamında yapılması planlanan kapsül çalışmalarında dispers boyalar aktif

madde olarak seçilmiştir.

Gerek poliester (PES) lifleri, gerekse asetat liflerinin boyanmasında en çok kullanılan

boyalardan birisi olan dispers boyalar suda çözünmediklerinden, boyama bunların sulu

dispersiyonları ile yapılmaktadır. Dispers boyalar genelde azo ve antrokinon olmak üzere 2

farklı yapıda olabilmektedir.

NN NO2N

OH

CH2 CH2OH

CH2 CH2OH

CH2 CH2OH

H

O

NO

NH

CH3

(a) (b)

Şekil 2. 1. Azo (a) ve antrakinon (b) esaslı dispers boyalar (Yurdakul ve Atav, 2006)

Dispers boyalar her ne kadar suda çözülmeyen boyalar olarak ifade edilse de, flotte

(boyama çözeltisi) içinde çok az da olsa çözülen bir kısım bulunmaktadır. Boyama işlemi

sırasında lifler tarafından boya agregatları değil, boya molekülleri alınmaktadır. Yani flottede

az da olsa çözülmüş olan boya kısmı lifler tarafından alınmakta, bunun sonucunda flottedeki

denge bozulduğundan yeniden bir miktar boya çözülmekte ve bu durum boyama süresince

devam ederek, tüm boya çözülme adımı üzerinden lif yüzeyine absorbe olmakta, daha sonra

da lif içine difüzyon gerçekleşmektedir.

Şekil 2. 2. Dispers boyaların lifler tarafından alınma mekanizmaları (Yurdakul ve Atav, 2006)

4

PES lifleri yüksek kristalizasyon dereceleri ve dolayısı ile 85C üzerinde olan yüksek

camlaşma noktaları nedeniyle kaynama sıcaklığının altındaki normal boyama sıcaklıklarında

boyanamamaktadır. PES’in kaynama sıcaklığında yapılan boyamalarında, carriersiz

boyanabilen PES liflerinin ve diffüzyon tanımlama sayısı yüksek birkaç boyanın dışında

tatmin edici sonuç alınmamaktadır. Ancak flotteye carrier adı verilen lif şişirip gevşeten ve

boyanın çözünürlüğünü artıran maddeler ilave edildiğinde yeterli boya alımı elde

edilebilmektedir. Carrierli boyamada pis koku, toksik etkiler, leke meydana gelmesi, atık su

ve atık hava problemi gibi sakıncalar oluşması nedeniyle tercih edilmeyen bir yöntemdir.

Carriersız boyama yöntemi olarak 100C’un üzerinde ve basınç altında boyamalar

yapılabilmektedir. Basınç altında yüksek sıcaklıkta lif yapısı gevşediği için dispers boyanın lif

içine girebilmesi sağlanmaktadır. Bu şekilde yapılan boyamalardaki en belirgin sorun ise

oligomer meydana gelmesidir. Poliester polimerinin yapımı sırasında, kondenzasyon işlemini

tam tamamlamamış, molekül ağırlıkları düşük ürünlere oligomer adı verilmektedir.

Oligomerler PES liflerinin boyanması sırasında düzgünsüzlüklere neden olabilmektedir.

Aslında PES liflerinin içinde normal olarak % 1-4 oranında oligomer zaten vardır, ama lif

içerisinde bulundukları için sorun yaratmamaktadırlar. Ancak yüksek sıcaklığın etkisiyle lif

içindeki oligomerler lif dışına çıkmakta ve sorun yaratmaktadır. Oligomerin rahatsız edici

etkisinden kaçınmak için, oligomerin çökmesini önleyici yardımcı madde kullanımı, koyu

renklerde indirgen yıkama yapılması, tuz veya alkali (NaOH) ile işlem yapılması gibi

önlemler alınabilirse de en ideal çözüm boyama bittikten sonra flottenin 85-90C’da sıcak

boşaltılmasıdır. Ancak yine de alınan önlemlere rağmen oligomer sorunu tamamen

çözülememiştir.

PES liflerini dispers boyaları ile boyamada bir diğer yöntem ise termosolleme

yöntemidir. Termosol yöntemi kontinü bir boyama şekli olup, özellikle PES/Selüloz lif

karışımlarının boyanmasında kullanılmaktadır. Termosolleme yöntemine göre PES boyama

daha ziyade PES/Selüloz karışımları için önem kazanmasının nedeni saf PES kumaşların

hidrofob karakteri nedeniyle düzgün empregnasyon ve kurutma eldesinin zor olmasıdır.

PES/Selüloz karışımı kumaş ise flotteye daldırıldığında selüloz kısmının daha emici olması

sayesinde önce selüloz kısmı tarafından flotte alınmakta, daha sonra termosolleme adımında

selüloz kısmındaki boyanın PES lifine migrasyonu (göçü) gerçekleşmektedir. Bu nedenle

PES/Selüloz karışımlarını termosolleme yöntemine göre boyarken flotteye boyanın selülozik

elyaftan PES lifine geçmesini destekleyecek yardımcı madde ilavesinde fayda vardır.

5

Şekil 2. 3. Termosolleme yöntemine göre boyamada işlem adımları (Yurdakul ve Atav, 2006)

Termosolleme adımında mamüle 190-220C sıcaklık etki ettirilerek liflerin üzerindeki

boyanın ısının tesiriyle buhar fazına geçerek lif içerisine diffüzyonu ve orada fiksajı

sağlanmaktadır.

PES liflerini dispers boyalar ile renklendirmede bir diğer yöntem ise baskı yöntemidir.

Genellikle sentetik liflerde kullanılan bir yöntem olan transfer baskı yönteminde dispers

boyalar kullanılmaktadır. Bu baskı yönteminde önce taşıyıcı materyal üzerine (kağıt) seçilmiş

dispers boyalar basılmaktadır. Daha sonra tekstil yüzeyi ile kağıt beraber bir ısıl işleme tabi

tutulmakta ve sonuçta kağıttaki boyanın büyük bir kısmı tekstil yüzeyine transfer olmaktadır.

Kağıt üzerindeki süblime olabilen dispers boya, 200-220C’da yaklaşık 20-30 saniye süreyle

bir pres (parça baskılar için) yada kalandırdan (metraj baskılar için) geçirilerek transfer işlemi

yapılmaktadır. Bu ısıl işlem sırasında, kağıttaki boya süblime olarak gaz fazı üzerinden tekstil

materyaline geçmektedir. Tekstil materyali üzerine geçen boya miktarı; transfer kağıdı,

boyanın molekül yapısı, kumaş cinsi ile transfer süresi ve sıcaklığına bağlı olarak gaz

fazı/elyaf ve gaz fazı/kağıt arasındaki denge koşullarına göre %70-90 arasında değişmektedir

(Yurdakul ve Atav, 2006).

Şekil 2. 4. Transfer baskıda dispers boyanın transfer kağıdından elyafa geçişi (Yurdakul ve Atav, 2006)

PES liflerinin dispers boyalar ile boyanması sırasında yaşanan sorunları azaltmak ve

kullanılan yardımcı madde oranını düşürerek çevreye duyarlı üretim gerçekleştirmek amacıyla

dispers boyaların mikrokapsülasyonu üzerine araştırmalar yapılmıştır.

Yan ve Shuilin (2003), transfer baskıda kullanılan baskı kâğıtlarının yalnıza bir kez

kullanılabilmeleri ve kâğıt üzerinde kalan boyaların neden olduğu çevre problemi gibi

6

nedenlerden dolayı dispers boyalarını mikrokapsülleme üzerine çalışmalarda bulunmuşlardır.

Bu amaçla in-situ polimerizasyon yöntemi kullanarak dispers boya içeren çift tabakalı

duvardan oluşan mikrokapsüller üretmişlerdir. Çalışmalarında bu mikrokapsüllerin salım

performanslarını etkileyen faktörleri de incelemişlerdir. Mikrokapsülleme ile çevreye duyarlı

bir şekilde transfer kâğıtlarının birkaç kez kullanılabilmesi ve kapsülden boyanın sabit bir

oranda salınması ile düzgün renk eldesi amaçlanmıştır. Mikrokapsül duvarı olarak melamin-

formaldehit reçinesini kullanmışlardır. Hazırlanan kapsüllerin büyük bir çoğunluğunun

partikül boyutu 3 μm olarak elde edilmiştir. Dispers boyanın emülsiyonunu oluşturmak

amacıyla kullanılan maleik anhidrid ve stiren ile hazırlanan polielektrolit konsantrasyonunun

artışı ile boya salımının yavaşladığı görülmüştür. Bu durumun polielektrolitin kapsül yapımı

sırasında mikrokapsül içerisinde kalmasından dolayı oluşabileceği düşünülmüştür. Çalışmada

seyreltici madde olarak 3 farklı yapıdaki seyrelticinin etkisi de incelenmiştir. Alkilfenol

polietoksi eter (TX38), non-iyonik alifatik eter yüzey aktif madde (BC) ve anyonik yüzey

aktif madde (OS) kullanılmıştır. Anyonik yüzey aktif madde kullanıldığında en küçük partikül

boyutları ve en yüksek salım oranı elde edilmiştir. Kapsüllerin termal özellikleri de

incelenmiş ve çoklu-transfer baskıda kullanılması açısından uygun termal özellikler

görülmüştür. Mikrokapsüllerin 260ºC’ye kadar dayanıklı olduğu belirlenmiştir.

Yi ve ark. (2005), diphenylmethane-4,4′-diisocyanate kullanarak ara yüzey

polimerizasyon yöntemine göre dispers boya kapsülleri elde etmişlerdir. Elde ettikleri bu

mikrokapsüller ile poliester kumaşı yüksek sıcaklıkta herhangi bir yardımcı madde

(dispersiyon maddesi, penetre edici madde, egaliz maddesi vb.) kullanmadan boyamışlardır.

Bu şekilde yaptıkları boyamalar ile atık su problemini çözmeyi ve boyama sonrası oluşan atık

suyun geri kazanımını amaçlamışlardır. İndirgen yıkama yapılmadan kapsüllü boyalar ile

boyanan kumaşların kalitesinin, normal ve indirgen yıkamaları yapılarak klasik şekilde

kapsülsüz boyalarla boyanan kumaşlarınki kadar iyi olduğu gözlenmiştir. Poliüre kapsülleri

boya banyosundan ayrıldıktan sonra elde edilen çözeltinin hemen hemen renksiz ve tekrar

kullanıma uygun olduğu görülmüştür. Klasik boyama ile elde edilen atık suyun COD ve BOD

değerleri sırasıyla 1450 ve 971 iken kapsüllü boyama sonrası filtrasyon ile elde edilen atık

suyun COD ve BOD değerleri sırasıyla 50 ve 14,7 bulunmuştur. Ayrıca atık suların renkleri

klasik boyamada koyu mavi ve 600 nm’de absorbansı 0,86 iken kapsüllü boyamada renksiz

ve aynı nm’deki absorbansı 0,02 olduğu gözlenmiştir. Bunun yanı sıra kapsüllü boyama

sonrası filtre edilen atık su kullanılarak boyama yapılmış ve saf su ile yapılan boyama ile

hemen hemen aynı renk değerleri elde edilmiştir.

7

Jun-Ling ve ark. (2007), dispers boya içeren melamin reçine mikrokapsüllerini in-

situ polimerizasyon yöntemi ile hazırlamışlardır. Boyama sırasında salımın kontrol

edilebilmesi için mikrokapsülleri çift polimer membranı ile hazırlamışlardır Elde ettikleri

kapsülleri nylon kumaşı boyamada kullanmışlardır. Bu şekilde yardımcı madde kullanılmadan

ve durulama, yıkama, sabunlama, indirgen yıkama gibi ard işlemlere gerek duyulmadan

boyama yapılabileceğini ortaya koymuşlardır. Böylece yüksek oranda su kullanımının da

engellenebileceğini belirtmişlerdir. Atık suyun filtre edilerek boyamada tekrar

kullanılabileceğini göstermişlerdir. Klasik boyama ve kapsüllü boyama ile elde edilen

kumaşların sürtme ve yıkama haslıklarını karşılaştırmışlar ve hemen hemen aynı haslık

değerleri elde edilmesinin yanı sıra bazı haslık değerlerinde klasik boyamaya göre kapsüllü

boyama ile elde edilen kumaşta 1 dereceye kadar daha yüksek haslıklar elde edilmiştir.

Ji ve ark. (2009), daha önceki çalışmalarda olduğu gibi melamin reçinesi kullanarak

dispers boyaları in-situ polimerizasyon yöntemine göre kapsüllemişlerdir. Bu çalışmanın

amacı da yardımcı madde kullanmadan boyama gerçekleştirebilmek ve boyama sonrası atık

suyun geri kazanılarak tekrar kullanılmasını sağlamaktır. Çalışma kapsamında atık su 6 kere

geri kazanılarak boyamalar gerçekleştirilmiş ve her boyamada yakın renk değerleri elde

edilmiştir.

Şekil 2. 5. Dispers boya mikrokapsüllerinin lif yüzeyine difüzyon modeli (Ji ve ark., 2009)

Yan ve ark. (2011) farklı reaktifliklere sahip melamin ön polimerleri kullanarak

dispers boyaları mikrokapsüllemişlerdir. Dispers boyaların mikrokapsülden lif yüzeyine

difüzyonunun duvar materyalinin reaktifliğine ve öz madde ile kabuk malzemenin kütle

oranına göre ayarlanabileceğini belirtmişlerdir. Kabuk maddenin kütle oranı arttıkça renk

değerlerinde düşüler gözlenmiştir. 1:1 oranında öz madde/kabuk madde kullanılarak kapsül

yapımında kabuk madde olarak trimetilolmelamin ile heksametilolmelamin kullanıldığında

hemen hemen yakın renk değerleri elde edilse de kabuk madde oranı arttırıldığı durumlarda

trimetilolmelaminde, heksametilolmelamine göre renk değerinde daha büyük düşüşler

gözlenmiştir.

8

Şekil 2. 6. Dispers boya içeren kapsüller kullanılarak yapılan boyama işlemi (Yan ve ark., 2011)

Hong ve Park (1999), ara yüzey polimerizasyon yöntemine göre poliüretan

mikrokapsüller üretmişlerdir. Öz madde olarak parfüm maddesi olan migrin yağını

kullanmışlardır. Bu çalışmadaki amaç poliüretan yapısı içindeki sert ve yumuşak segmentlarin

miktarlarına bağlı olarak kapsüllerin fiziksel özelliklerini incelemektir. Poliüretan yapısı

içerisindeki yumuşak segmentleri oluşturan poliolün molekül ağırlığını değiştirerek partikül

boyutundaki, morfolojideki ve salınımdaki değişimleri incelemişlerdir. Kapsül yapımında

kullanılan poliolün molekül ağırlığındaki düşüle birlikte daha gözenekli ve daha geçirgen

kapsüller elde etmişlerdir. Bunun sebebi olarak hidrofobik sert parçaların artışı ve buna bağlı

olarak daha ince duvarların oluşmuş olması şeklinde belirtmişlerdir. Sert ve yumuşak

segmentlerin oranına bağlı olarak kontrollü bir salım davranışı elde etmişlerdir.

Zandi ve ark. (2011), zayıf polikatyon poli(alil-amin hidroklorid) ve güçlü polianyon

poli(sodyum stiren sülfonat) kullanarak layer by layer tekniği ile dispers boya parçacıklarının

yüzeyinde bir nano film oluşturmuşlardır. Sonrasında ise bu parçacıkların etrafını poli(üre

formaldehid) ile in-situ polimerizasyonunu kullanarak kaplamışlardır. Bu sayede yardımcı

madde kullanmadan boyama yapılabileceğini belirtmişlerdir. Karıştırma hızı, yüzey aktif

madde miktarı, üre formaldehit oranı gibi etkenlere bağlı olarak boyut ve yüzey

morfolojisinde değişimler gözlemişlerdir. Düşük üre formaldehit oranlarında daha pürüzlü

kapsül yüzeyleri elde ederlerken karıştırma hızındaki artışa bağlı olarak daha pürüzsüz

yüzeyler elde etmişlerdir. Ayrıca karıştırma hızı arttıkça daha küçük boyutlarda kapsüller

üretildiğini belirtmişlerdir.

9

2.2. Kabuk (kaplama) maddeleri

- Melamin

- Formaldehit

Kaplama maddesi olarak literatür de göz önüne alınarak melamin-formaldehit reçinesi

seçilmiştir. Melamin-formaldehit reçinesi amino reçinelerinin örneklerinden birisidir. Amino

reçineleri bir amin ve bir aldehitin polimerik reaksiyonunun ürünüdür. Sözü edilen reçinede

amini, melamin (2,4,6-triamino-s-triazin); aldehiti de formaldehit teşkil eder. Bu iki başlangıç

maddesi öncelikle reaktif bir monomer vermek üzere reaksiyona girerler. Bu reaksiyonun

ardından kondenzasyon reaksiyonu ile polimerik bir ara ürün oluşur.

Şekil 2. 7. Melamin-Formaldehit Polimerinin Oluşması; (a) Başlangıç, (b)Polimerizasyon

10

3. MİKROKAPSÜLASYON YÖNTEMİ

In-situ polimerizasyonu, arayüzey polimerizasyonuna benzer bir yöntemdir. Ara yüzey

polimerizasyonu gibi kapsül duvarı oluşumu kapsülasyon reaktörüne eklenen monomerlerin

polimerizasyonu ile elde edilmektedir. Bununla beraber in-situ polimerizasyonunda öz

maddesine reaktif ajan (reaktan) ilave edilmez. Polimerizasyon sadece sürekli fazda ve

dispers çekirdek materyali ile sürekli fazın oluşturduğu arayüzeyin devamlı faz kısmında

gerçekleşir. Düşük moleküler ağırlıklı ön polimerin polimerleşmesiyle boyutu büyümekte ve

sürekli fazdan dispers çekirdek materyalin üzerine çökmekte ve böylece mikrokapsülasyon

gerçekleşmektedir.

In-situ polimerizasyonunda en çok kullanılan monomerler üre-formaldehit, melamin-

formaldehit ve üre-melaminformaldehit monomerleridir. Bunlar suda çözünmeyen sıvı

çekirdek materyallerinin ve katı çekirdek materyallerinin mikrokapsülasyonunda kullanılır.

Ara yüzey polimerizasyonunda olduğu gibi, uygun bir karıştırıcı ve yüzey aktif madde ile

çekirdek maddenin sulu emülsiyonu oluşturulur. Emülsiyon oluştuktan sonra ön polimer ilave

edilir ve polimerizasyonun devam etmesi için pH ve sıcaklık uygun şartlara getirilir.

4. MİKROKAPSÜL SALIM MEKANİZMASI

Bu projede elde edilecek kapsüllerden beklenen salım yavaş salım şeklindedir. Boya

banyosu içerisindeki su molekülleri yarı-geçirgen kapsül duvarına absorbe olarak kapsül

içerisine girecek ve kapsül içindeki dispers boyayı az bir miktarda çözerek kapsül içerisindeki

ve dışındaki konsantrasyon farklılığına bağlı olarak dispers boya kapsül dışına difüzyon

yoluyla çıkacak. Böylece boyama ortamındaki boya miktarı sabit bir konsantrasyonda

olacağından dolayı kumaşa düzgün boya alımı sağlanacaktır. Kapsül içerisindeki boya bitene

kadar bu salım devam edecek ve en son boya bittiğinde geriye boş mikrokapsüller kalacak ve

bu kapsüller atık sudan filtre edilerek atık su geri kazanılacaktır.

Yarı-geçirgen olan kapsül duvarı, klasik boyama işlemindeki dispersiyon ve egaliz

maddesi görevini üstlenmektedir.

Boyakatı Boyakapsül Boyaçözünmüş

5. MİKROKAPSÜLLERİN KUMAŞA AKTARIMI

Bu projede mikrokapsül yapımının nedeni dispers boyamada gerekli olan yardımcı

madde kullanımı kaldırarak mikrokapsül yardımı ile dispers boyanın kumaşa geçişini

sağlamaktır. Yani boyalar mikrokapsülle birlikte kumaşa aktarılmamakta, mikrokapsül sadece

taşıyıcı görevi görmektedir. Bu nedenle bu projede mikrokapsüllerin kumaşa aktarımı söz

konusu değildir.

11

6. SONUÇ

Bu proje ile elde edilmek istenen sentetik lif boyamada dispers boya kullanımında

çevreye duyarlı bir üretim yöntemi geliştirebilmektir. Bu konu ile ilgili daha önce birkaç

çalışma yapılmış olmasına rağmen henüz boyama mekanizması tam olarak anlaşılamamıştır.

Bu amaçla bu proje kapsamında kapsül üretim ve boyama şartlarının optimizasyonu üzerine

çalışmalar gerçekleştirilerek çevreye dost bir üretim tekniği oluşturulacaktır.

12

KAYNAKLAR

Hong, K., Park, S., 1999. Preparation of polyurethane microcapsules with different

soft segments and their characteristics, Reactive&Functional Polymers, 42,

193-200.

Ji, J., Yang, X., Lu, L., Wang, X., 2009. Studies on the possibility of recycling

microencapsulated disperse dye-bath effluents, Jour. Appl. Poly. Sci., 113,

3774-3781.

Jun-Ling, J., Shui-Lin, C., Xu-Jie, Y., Lu-De, L., Xin, W., Li-Min, Y., (2007). The

dyeing of nylon with a microencapsulated disperse dye, Color. Technol.,

123, 333-338.

Yan, L., Shuilin, C., 2003. Preparation and properties of disperse dye microcapsules,

Color. Technol., 119, 37-40.

Yan, L., Yi, Z., Ben, Z., Juan, D., Shuilin, C., 2011. Effect of microencapsulation on

dyeing behaviors of disperse dyes without auxiliary solubilization, Jour.

Appl. Poly. Sci., 120, 484-491.

Yi, Z., Jihong, F., Shuilin, C., 2005. Dyeing of polyester using microencapsulated

disperse dyes in the absence of auxiliaries, Color. Technol., 121, 76-80.

Yurdakul A., Atav R., Boya Baskı Esasları, Ege Üniversitesi Tekstil ve Konfeksiyon

Araştırma Uygulama Merkezi Yayını, Bornova-İzmir, 2006.

Zandi, M., Hashemi, S.A., Aminayi, P., Hosseinali, F., 2011. Microencapsulation of

disperse dye particles with nano film coating through layer by layer

technique. Jour. Of Appl. Poly. Sci., 119, 586-594.

13