Gereksiz olarak musluktan akıtılan su, yakılan elektrik israftır.

Bütün ümmete ait olan nimetlerin boşa harcanmasıdır.

• İSRAF : • İnsanın sahip olduğu nimetleri gereksiz, amaçsız ve aşırı tüketmesidir.

• İsraf hem fert ve hem de toplum için bir bozulmadır.

zİSRAF DEYİNCE :

Yeme ve içmede

Giyinmede

Zaman israfı

Konuşmada israf

Sağlık konusunda

Hayatın israfı

Enerji israfı

z

z

•HADİS-İ ŞERİF :

•GÜNDE 5 DEFA ABDEST ALIRKEN, SUYU İSRAF ETMEDEN ABDEST ALMAK,

KİŞİYE, İSRAF ETMEME ALIŞKANLIĞI VE BİLİNCİ KAZANDIRIR.

•HELE HELE, BU HUSUSA MESCİDLERE VAKFEDİLEN SULARDA ÇOK DİKKAT

ETMEK GEREKİR.

•“Yine o İYİ Kullar, Harcama Yaptıkları Zaman Ne Saçıp

Savururlar, Ne de Cimrilik Ederler. Harcamaları Bu ikisi

Arasında Mâkul Bir Dengeye Göre Olur.” ( AYET/FURKÂN : 67 )

“Akrabaya, yoksula ve yolcuya hakkını ver. Akrabalarına

karşı, sevgi, saygı ve ilgiyi eksik etme.”

(Gereksiz yere de saçıp savurma! Meşru amaca bağlı

olmayan harcama yapma.)

Çünkü savurganlar şeytanların dostlarıdır. Şeytan da Rabbine

karşı çok nankördür. (Nankör ise şükür bilmez.) (İsra – 26-27 )

( Şeytan ; Her türlü kötü duygu ve düşünceye de şamildir. )

İSRAFTA İKİ HUSUS VARDIR.

Harcanan miktar

Harcamanın amacı

Buradan hareketle,

“Batıl bir amaç uğruna yapılan harcama da İSRAF kapsamındadır.”

Bu anlayışa göre Saçıp Savuran, Nimete Nankörlük etmiş olacağından Şeytanın dostu, olarak zikredilmiştir.

KEFÛR demek, Şeytanın varlığını isyana adaması demektir. Allah’ın kendine mal ve mevki nasip ettiği kimse, bu varlığını aykırı yollarda kullanırsa, o da ; şeytanın sıfatı olan Kefûrsıfatı ile vasıflanmış olur.

Tebzir Kavramı,

Allah’a isyan anlamı taşıyan başka bir yere sarf etmektir

- Bir amaca dayanmayan, amaçsız,

- Anlamsız,

-Meşru bir amaca bağlı olamayan harcamalar için kullanılır.

*Tebzir kavramı, miktar ile değil, Amaç ile ilgilidir.

BAŞKASINA YAPILAN YARDIMIN ÇERÇEVESİNİ ÇİZİYOR BU

AYET.

•“ ELİ SIKI OLMA (CİMRİLİK ETME) AMA, RASTGELE

GELİŞİ GÜZEL TUTARSIZCA DA SAÇIP SAVURMA,

SONRA KINANACAK, YOK YOKSUL DURUMA

DÜŞERSİN.” (İSRA : 29 )

•İFRAF VE TEFRİT’DEN UZAK DUR.

ÖLÇÜLÜ OL. ÇÜNKÜ HER İKİSİ DE SALİH

AMELİN DIŞINDADIR.

PEYGAMBERİMİZ ( AS) BU SORUNA, BİR

REÇETE SUNUYOR :

■ - İsraf haramdır.

* İsraf, malı yerinde harcamayıp ziyan etmektir.

* Dünya malı bir Nimet olup Allah’ın bize verdiği bir Emanetdir.

• İnsan o mal ile rahata kavuşur,

• Kişi malı ile hem kendi rahatını Hem de çevresindeki diğer insanların Rahatını temin ve

tesis eder.

Bunun aksi MALA ve EMANETE ihanet olur.

• İsraf, insanları tehlikeye düşüren kötü huylardandır.

• Kişinin kendi malı da aynı ölçüde, aynı değerde dokunulmaz ve kudsiyete sahiptir.

Onun için dinimiz İslam, bu değerli olan malı, yerinde kullanmayı emretmektedir.

Dinimizde: “Malın Korunması” ilkesi vardır.

Bu anlamda, bütün millete bir SORUMLULUK yükler.

Toplumun her bir ferdinin diğer kişilerin kendi malları üzerinde de hakkı olduğunu vurgular.

Öncelikle Elinizle düzeltin, yani fiziki müdahalede bulunun,

Eğer gücünüz yetmiyorsa Dilinizle müdahale edin,

Buna da gücünüz yetmiyorsa, en azından Kalbinizle buğzedin, yani

tepkinizi gösterin.

Bu durum en zayıf, en pasif ruh halidir “

İnanmış Bilinçli bir toplumda SORUMLULUK esastır.

“ Bir kötülük gördüğünüz zaman ;