FREEVOX # 30

_10Ελλάδα

Τραγούδια, συνθήματα και πολιτικά κινήματα

_16Κόσμος

“Underground” κινήματα

Επανάσταση μετά μουσικής

_24ΔιαγωνισμόςΞέρετε από σινεμά;

Απαντήστε και κερδίστε εισιτήρια

για τη Χάρις Αλεξίου

#30on the go... pressΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ15 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010www.freevox.gr

_06 Οδοιπορικό στην «Άνω-γαία»

Το πρώτο χωριό που συναντάς κατεβαίνοντας από τον Ψηλορείτη…

«Η ΑλΗθΕιΑ ΤΗς μουςικΗς βριςκΕΤΑι ςΤΗ δονΗςΗ ΕκΕινΗ

που πΑρΑμΕνΕι ςΤο ΑυΤι, οΤΑν ο ΤρΑγουδιςΤΗς ΕΧΕι ΤΕλΕιώςΕι Το

ΤρΑγουδι κΑ ο οργΑνοπΑιΧΤΗς δΕν ΑγγιζΕι πιΑ Τις ΧορδΕς»

κahlil Gibran

22_Συνέντευξη JamesΑπό το μάντσεστερ στο Ηράκλειο με αγάπη

www. .gr

_2

σημεία διανομήςΗ εφημερίδα FREEVOX διανέμεται απο εξωτερικά σταντ στα εξής σημεία:

Κέντρο Έβανς (Βιβλιοπωλείο Αναγέννηση), Μεϊντάνι (Κατάστημα Περβολαράκης), Δαιδάλου (Κατάστημα Paperino’s), Κοραή & Περδικάρη (ΦΙΞ cafe), Πλατεία Ελευθερίας, Πλατεία Δασκαλογιάννη (Ταχυδρομείο), Δημαρχείο (Λότζια), Πάρκο Θεοτοκόπουλου (OTE), Talos Plaza, Στάση Πλατεία Κορνάρου, Δικαιοσύνης (Αgelaki), Καλοκαιρινού (ilios travel), Ο.Α.Ε.Δ. (Αρχ.Μακαρίου), Ο.Α.Ε.Ε (62 Μαρτύρων).

Λιμάνι Σταθμός Υπεραστικών Λεωφορείων, Επιβατικός Σταθμός Πλοίων

Βούτες – ΕσταυρωμένοςΠΑΓΝΗ, IKA, TEI, Πανεπιστήμιο Κρήτης

Άγιος ΙωάννηςΒενιζέλειο, B’ ΔΟΥ

Η εφημερίδα FREEVOX διανέμεται απο τις καφετέριες:Πλατεία Λιονταριών: Φυλλοσοφίες, Κιρκορ, Ντελόγο, ΕνετικόΟδός Κοραή: Ηριδανός , ΦΙΞ, Άστρα caf�, Starbucks, Flocafe, Fashion cafe, La brasserie, Μήλον

της έριδοςΟδός Μιλάτου: Novo cafe, Βερύκοκο, DolceΠάρκο Θεοτοκόπουλου: Central park, Draft, News cafe, Take five Άγιος Τίτος: Tramezzini, Παγοποιείο, Τίτα ΜπρίκιΟδός Χάνδακος / Παραλιακή: Mare, Μπισκότο, Ουτοπία, Μαρίνα, Veneto, Επί Χάνδακος, Route 66

Και στο εσωτερικό 20 αστικών λεωφορείων που εξυπηρετούν όλες τις περιοχές του Ηρακλείου.

αν δεν βρίσκετε την FREEVOX στα σημεία διανομής, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζι μας στο 2815_007 391 ή στο [email protected]

προμΗθΕυΤΕιΤΕ ΤΗν

κΑι

ΕνΗμΕρώθΕιΤΕ γιΑ Τις νΕΕς

κΑΤΑΧώρΗςΕις Τών ςΗμβΕβλΗμΕνών

ΕπιΧΕιρΗςΕώνΤου

ΦΥΛΛΟ...ΣΟΦΙΕΣ (snack)Λ. Καλοκαιρινού 60 (Ηράκλειο)ΦΥΛΛΟ...ΣΟΦΙΕΣ(cafe)Πλατεία Λιονταριών 33 (Ηράκλειο)ZAKA’SΊδης & 1821 γωνία (Ηράκλειο)

ΜΑΡΚΑΚΗΣΚαλοκαιρινού 33 | Αβέρωφ 21 (Ηράκλειο)ΟΡΑΣΗΈβανς 53 & Τριφίτσου (Ηράκλειο)

ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣΤρούλος Καλλιθέας (Ηράκλειο)ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ DECOΕφόδου 25Α (Ηράκλειο)

STUDIO TZULIANIΜονής Οδηγητρίας 6 (Ηράκλειο)ZAP SHOESΛ. Καλοκαιρινού 260 (Ηράκλειο)

DOMUS INTERIORSΛ. Κνωσού 270 (Ηράκλειο)4 ΕΠΟΧΕΣ – ΕΝ ΟΙΚΩΛ. Κνωσού 83 – Έναντι Αγ. Κων/νου (Ηράκλειο)

ΡΑΔΙΟ ΜΑΚΡΑΚΗ4 Καταστήματα (Ηράκλειο – Αγ. Νικόλαος)

CMD HELLAS2ο χλμ. Ηρακλείου – Μοιρών (Ηράκλειο)

ΑΡΙΑΔΝΗ BONUS CARDΣε όλη την Κρήτη και τα ΔωδεκάνησαΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗΣΣε όλη την Κρήτη

ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ5 Καταστήματα στο Νομό Ηρακλείου

HIP HOPΜάχης Κρήτης 56 | Αργυράκη 7 (Ηράκλειο)

Αρτοζαχαροπλαστεία – Snack Caf� Οπτικά

Χαλιά – Λευκά Είδη

Υποδήματα

Έπιπλα – Εποχιακά

Ηλεκτρικές Συσκευές

Ιατρικά – Ορθοπεδικά

Super Markets

Κινηματογράφοι

Βιβλιοπωλεία

Κατεψυγμένα Προϊόντα

Παιχνίδια

ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣΑνδ. Παπανδρέου 116 - Αμμουδάρα (Ηράκλειο)ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣΜαλικούτη 18-20 (Ηράκλειο)

ΛΕΞΙΣΈβανς 56-58 (Ηράκλειο)ΚΟΥΝΑΛΑΚΗΣΈβανς 83 (Ηράκλειο)

Για αγορές αξίας-εξαργύρωση Για αγορές αξίας

-εξαργύρωση

Για αγορές αξίας-εξαργύρωση










04 - 1 05 - 1

10 - 1

07 - 1

05 - 1

10 - 1

04 - 1

15 - 1

04 - 1 05 - 1

10 - 1

07 - 1

10 - 1

07 - 1

10 - 1

15 - 1

20 - 1

20 - 1

07- 1

10 - 1

06 - 1

Γραμμή επικοινωνίας 2810.32.14.31Δευτέρα - Παρασκευή 09:00 - 17:00

www.moneybacksystem.gr

(χονδρικη)15-1

15 ιουλιου 2010

_315 ιουλιου 2010

www. .gr

τέχνη γενικότερα και η μουσική ειδικότερα είναι ένας από τους πιο εύκολους τρόπους για να επικοινωνήσουν, αποτελεσματικά, οι άνθρωποι. Η μουσική σίγουρα

δεν είναι αυτή που από μόνη της μπορεί να διορθώσει τα κοινωνικά προβλήματα. Είναι όμως ικανή να περάσει μηνύματα. Όφελος όλων μας είναι να πάρουμε θέση η οποία δεν πρέπει να είναι πολιτικοποιημένη αλλά πολιτική.

Αν ψάξουμε καλά θα διαπιστώσουμε πως υπάρχουν, ακόμη και στις μέρες μας, αξιόλογοι Έλληνες καλλιτέχνες, που σε αντίθεση με τις πολυεθνικές δισκογραφικές (οι οποίες προωθούν το ξένο τραγούδι, πηγαίνοντας κόντρα ακόμη και στις προτιμήσεις του κοινού) παράγουν αξιόλογη μουσική.

Γι αυτούς επιτυχία είναι να στέκονται με το κεφάλι ψηλά, αφού, δεν τους ενδιαφέρει η

από τον Ηλία ςεφέρογλου / [email protected]

Η

*editorialΣτην Ελλάδα, δυστυχώς, χαρακτηρίζουμε

πολύ συχνά κάποιον από την εξωτερική του εμφάνιση. Οι Έλληνες ταυτίζουν συχνά τη σοβαρότητα

και το έντεχνο με την ατημέλητη εμφάνιση.

προβολή τους από τα μέσα, δεν υποτάσσονται και δεν υποτάσσουν την μουσική τους στο εμπορικό ρεύμα. Πετυχαίνουν τον στόχο τους και απλά συνεχίζουν να παράγουν μένοντας άσημοι. Πάνε κόντρα σε αυτά που επιτάσσουν οι δισκογραφικές, βομβαρδίζοντας καθημερινά τον κόσμο με τραγουδιστές- τριες τύπου “από φωνή μ#$νι και από μ$5νι φωνάρα”.

Σε αυτό το τεύχος η ομάδα της FREEVOX επιχειρεί μέσα από τη δική της οπτική γωνία να αναλύσει, να αναρωτηθεί, να ενημερώσει και να κάνει μία μικρή αναδρομή στη μουσική ιστορία.

Το θέμα μας λοιπόν είναι από ποιό πρίσμα είμαστε ικανοί να δούμε και να κρίνουμε κάποιον τραγουδοποιό – μουσικό. Σίγουρα η εικόνα και η μουσική συνδυάζονται αλλά πάνω απ' όλα πρέπει να εστιάσουμε στο ποιοι καλλιτέχνες σέβονται τον κόσμο και την κοινωνία μέσα από τις δημιουργίες του.

www. .gr

_4

www. .gr

περιεχόμενα #30Τοπικά06_ λουδοβίκος των

Ανωγείων -

υακίνθεια 2010

08_ Χαμένοι στα

…«αναπτυξιακά έργα»

Ελλάδα10_ Τραγούδια,

συνθήματα και πολιτικά

κινήματα

11_ ςτοχεύοντας

την κορυφή με μια

σφεντόνα...

12_ Η πολιτική του

σήμερα

13_ Το δικαίωμά μας ως

πεζοί

14_ ο θείος ορέστης και

η οικονομική κρίση

15_ To soundtrack της

ζωής μας

κόσμος16_ Επανάσταση μετά

μουσικής

17_ Τα μεγαλύτερα

φεστιβάλ στην Ευρώπη

οικονομία18_ Φάκελος: Ανοιχτά

πρότυπα

δείτε ηλεκτρονικά την εφημερίδα στο:

www.freevox.gr

Ιδιοκτησία: ALTUS media & advertising

Εκδότης - Διευθυντής: Σεφέρογλου Γ. Ηλίας [email protected]

Σύμβουλος έκδοσης: Σπανάκης Αντώνης [email protected]

Αρχισυντάκτης:Λυπάκης Μάνος

[email protected]

Συντακτική ομάδα: Αλευρά Φωτεινή, Ζαχαράκης Γιάννης, Καρουζάκης

Στέφανος, Κοντομήτρος Θάνος, Κουτρούλης Κώστας, Λενακάκη Εύα, Μανουέλα Μαγκαφουράκη, Μεσσαριτάκης

Μάριος, Μπουχαλάκης Μανώλης, Παπαδάκη Ρούλα, Σκρέκου Βασιλική, Σμπώκος Μανώλης, Σπυριδάκης

Γιάννης, Ταλιούρη Ειρήνη,Φαζάκης Μιχάλης, Φραγκάκης Αλέξης, Χελιδώνης Αντώνης, Ψιλομανουσάκη Μαρία

Art director: Μιχάλης Αλεξανδράκης

[email protected]

Assistant art director: Νικολέτα Βασιλάκη

[email protected]

Διόρθωση κειμένων: Λενακάκη Εύα

[email protected]

Σκίτσα: Δολαψάκης Μιχάλης

Πολιτισμός – Τέχνες: Παπαδάκη Ρούλα,

Μάριος Μεσσαριτάκης [email protected]

Διαχείρηση web: Δολαψάκης Παύλος [email protected]

Διαφημιστικό τμήμα: [email protected]

Υεύθυνος διανομής: courier “INTERATTICA”

Εκτύπωση: ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.

FREEVOXwww.freevox.gr

Ηράκλειο, Εκάβης 8 & Κωνσταντινουπόλεως, 71304, τηλ. & fax. 2815007391,

Διανέμεται δωρεάν

Οι απόψεις των συντακτών, που παρουσιάζονται στην εφημερίδα, δεν συμφωνούν απαραίτητα με τις απόψεις του

εκδότη

δεκαπενθήμερη εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν. επιτρέπεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή, ολική

ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή

άλλο, αρκεί να αναγράφεται η πηγή.

περιβάλλον20_ οικολογήματα

πολιτισμός22_ςυνέντευξη: James

23_ Φάκελος: indie

rock

24_ all i Want is Music

in Film

25_ Cinema

26_ agenda

28_book Stories

υγεία30_ Mουσικό ντοπάρισμα

για καλύτερες επιδόσεις

31_ διατροφο-μουσικο-

φιλοσοφίες

Τεχνολογία32_ Η ιστορία του iPod

Αυτοκίνηση33_ μουσική για οδήγηση

ποδηλαζώντας34_ποδήλατα trekking

σελ. 22¨ςυνέντευξη: James

σελ. 16: Επανάσταση μετά μουσικής

Αθλητικά36_ Το ποδόσφαιρο είναι η

ίδια η ελευθερία…η μουσική

το ίδιο

37_ ποσόσφαιρο:

καθρέπτης της κοινωνίας


www. .gr

η μουσική από τη σκοπιά των συντακτών της FREEVOX

“Shine on you crazy diamond” – Pink Floyd. Τραγούδι που μπορεί να σε ανεβάσει στα σύννεφα

Tα συναισθήματα που μου προκαλεί “Ο κούρσαρος” – Β.Παπακωνσταντίνου

“Το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά, μέσα στο νεράκι πλέουμε αγκαλιά” – Ν. Πορτοκάλογλου. Μόνο αυτό μας έμεινε.

“Ακριβό μου διθέσιο” – Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Περασμένες, ξεχασμένες σπατάλες...

“Τώρα κλαίει κι οδύρεται μαζεύεται κουβάριμήπως τους κρύους δικαστές μπορέσει να τουμπάρειαχ μη καλοί μου άνθρωποι εγώ δεν είμαι γάτοςεγώ είμαι ένας άνθρωπος με αισθήματα γεμάτος” «Ο Μαύρος Γάτος» του Βασίλη Παπακωνσταντίνου

Ούτε μισή στροφή από κάποια γκρουπ της δεκαετίας του 1990, που ναι μεν έβαλαν τα δυνατά τους για να μας καθηλώσουν, αλλά μάλλον αυτός ο υπερβάλλων ζήλος οδήγησε σε ένα αποτέλεσμα σούπα ...ψευτοκουλτούρας και αχαλίνωτης αμπελοφιλοσοφίας.

“Συνταγές μαγειρικής” – Χαΐνηδες

“Θα σου κάνω μακαρόνια με κυμά για να φας” – Σάααακης Ρουβάς

"Τίποτα δεν πέρασε / ούτε και θα γυρίσει / όλα συμβαίνουν τώρα / όλα σε μια στιγμή" στίχοι από το "Τίποτα δε χάθηκε" του Σ. Μάλαμα

"Τυφλός είναι κι εκείνος που κάνει ότι δεν ξέρει / που ότι τον κατατρώει ανάγκη το 'χει κάνει" στίχοι από τον "Τείρεσία" του Θ. Παπακωνσταντίνου

“Sunshine reggae” - Bob Marley

“Waka..waka” – Shakira

“You Do Something to Me” - Paul Weller

"Sebastian" - Steve Harley

“The Show Must Go On” τραγουδούσαν οι Queen & σήμερα φαντάζει ως ο στίχος ενδυνάμωσης κάθε έλληνα που επιζητά το κουράγιο για να συνεχίσει την προσπάθεια του να επιβιώσει στο σήμερα

Αντιθέτως οι στίχοι της σημερινής μουσικής σκηνής είναι εφήμεροι όσο & οι ερμηνευτές τους, κάνοντάς μας να νοσταλγούμε τις μουσικές δεκαετίες του 70’ & 80’

"Sometimes I dream about realitySometimes I feel so goneSometimes I dream about a wild wild worldSometimes I feel so lonesome"Manu Chao "Mr. Bobby"

Όλες οι Πέγκες Ζήνες, οι Μακρόπουλοι, οι Φοίβοι και τα τραγούδια ντως!

“Got some cash, bought some wheels, Took it out, 'cross the fields, Lost control, hit a wall, But we're alright…”supergrass”

“Φέρτε μου ένα μαντολίνο κι ύστερα θα γίνω κρίνο...” – Χατζιδάκις

Βάλτε republic θεσσαλονίκης και θα καταλάβετε...

Mε κουράζουν τραγούδια ελαφρολαϊκά τύπου: «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα....»

“Le vent nous portera” – Noir Desir

Το “Gammy Bear”. Το θεωρώ ως την παρακμή μιας εποχής που επιβάλει τη μουσική της διαφήμισης και ειδικά στα παιδιά.

Ηλίας ςεφέρογλου

γιάννης ζαχαράκης

μανουέλα μαγκαφουράκη

ςτέφανος καρουζάκης

Αντώνης ςπανάκης

θάνος κοντομήτρος

ΦωτεινήΑλευρά

ςπυριδάκης γιάννης

μάνοςλυπάκης

μιχάλης Φαζάκης

Αλέξης Φραγκάκης

Εύα λενακάκη

μας αρέσει | μας χαλάει


www. .gr

_6

τοπικά

ρωινή η διαδρομή προς τα Ανώγεια. Ξεκινήσαμε για μια συνέντευξη με τον Γιώργη Δραμουντάνη ή αλλιώς τον Λουδοβίκο των

Ανωγείων με αφορμή τις εκδηλώσεις των Υακινθείων, που κατέληξε σε φιλοξενία όπως ταίριαζε σε έναν άνθρωπο των Ανωγείων. Η διαδρομή γνωστή αλλά τόσο διαφορετική κάθε φορά και τα χρώματα της φύσης ολοζώντανα, θαρρείς και γίνονταν πιο έντονα καθώς ανεβαίναμε. Αφήνοντας το ένα χωριό μετά το άλλο, η ανάβαση σου δημιουργούσε την αίσθηση πως θα μπορούσες να κατακτήσεις τα πάντα, μια αίσθηση άκρως αλαζονική μα και τόσο ανθρώπινη. Φτάσαμε στην «άνω - γαία»… στα Ανώγεια, στον τόπο της κορυφής, τον τόπο της ελευθερίας! Στο τέρμα του χωριού και στην αρχή της αγριάδας του Ψηλορείτη έγινε η πρώτη στάση. Καφενείο και στην αυλή του πέντε -έξι Ανωγειανοί μας καλωσόρισαν, μας φίλεψαν και…

Τα ανώγεια θεωρούνται το σήμα κατατεθέν της παράδοσης.

υακίνθεια 2010

λουδοβίκος των Ανωγείων

ςυνέντευξη: Εύα λενακάκηΦωτογραφίες: μάνος λυπάκηs

Π Διατηρείται ακόμα και σήμερα αυτή η άποψη;

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος όταν επισκέφθηκε το χωριό, είχε πει πως «βρίσκομαι στη μητρόπολη της παράδοσης»! Υπάρχει νομίζω μια παράλληλη κίνηση που τα πράγματα αλλάζουν σε όλους τους τομείς , άρα κι εδώ. Αν για παράδειγμα η παράδοση είναι στο 10, τα Ανώγεια βρίσκονται στο 8 και το Ηράκλειο βρίσκεται στο 4, είναι ανάλογα με το υψόμετρο κι αυτό γιατί ακόμα και η άνοιξη εδώ αργεί και δεν καταδέχεται να παραδώσει στο καλοκαίρι. Τα Ανώγεια είναι το πρώτο χωριό που θα συναντήσετε κατεβαίνοντας από τον Ψηλορείτη… Η φθορά της παράδοσης

γίνεται πιο αργά εδώ. Δεν μπορεί να παίξει ρόλο το στιβάνι ή το μαντήλι γιατί σήμερα αυτά είναι αναμνησιακά και συμβολικά. Παλιότερα το στιβάνι το χρειαζόταν ο βοσκός γιατί πήγαινε στο βουνό κι έπρεπε να προστατευτεί από τις αγκάθες, σήμερα υπάρχουν δρόμοι, αυτοκίνητα. Το σημαντικό όμως είναι ότι υπάρχουν οι νέοι 20, 25 χρονών που διατηρούν αυτή τη παράδοση. Γιατί η λέξη παράδοση βγαίνει από το παραδίδω , όχι από το παραλαμβάνω, γι’ αυτό πιστεύω ότι αλλάζουν μεν, εξελίσσονται όμως προς αυτή τη κατεύθυνση.

Είναι θέμα κορυφής πιστεύετε ή ανθρώπων;

Αυτός ο τόπος.. ναι..λόγω της κορυφής. Ο τόπος εδώ είχε πάντα το ακατάδεχτο..μεγάλο πράμα οι κορυφές! Οι άνθρωποι των κορυφών εδώ πάνω είναι συνυφασμένοι με την ελευθερία τους. Αυτό έχει και τα καλά και τα κακά του αλλά κυρίως τα καλά του. Οι άνθρωποι στ’ Ανώγεια έχουν μια πλήρη γκάμα συναισθημάτων, μια αθωότητα και μια αφέλεια που τη σπούνε με.. ένα προπέτασμα καπνού. Όπως θα δείτε και στις 21 του μήνα, που θα σβήσουμε τα φώτα τα μεσάνυχτα και θα κάνουμε ατμόσφαιρα προπολεμικού χαρακτήρα, θα κάνουμε καντάδες, θα

δείτε τους νέους των 25 χρονών και τι αισθητική έχουν και στο θέμα και στην ανταπόκριση.

Πως γεννήθηκαν τα Υακίνθεια; Μέσα από ποιά ιδέα;

Λοιπόν ήμασταν στη Θεσσαλονίκη και κάναμε εκδηλώσεις «αντιβαλεντινιακού» χαρακτήρα, εγώ, ο Τζίμης Πανούσης και κάποιοι άλλοι, οπότε εγώ ως «αντιβαλεντινιακός» είχα αυτή την ιδέα. Με ρώτησε κάποτε ο Πατριάρχης ποια είναι η διαφορά του Αγίου Βαλεντίνου από τον Άγιο Υάκινθο και απάντησα πως στον Άγιο Βαλεντίνο ο ερωτευμένος νέος κόβει τριαντάφυλλα και τα προσφέρει στην κοπέλα, ενώ εμείς παίρνουμε το κορίτσι από το χέρι και πάμε και του δείχνουμε τα τριαντάφυλλα… Αυτή είναι και η διαφορά..Ο Νικόλας (ένας ανωγειανός που μας συντρόφευε εκεί δίπλα) λέει κανείς δεν τρελάθηκε δυο φορές, μια και φτάνει, έτσι κι εγώ σκέφτηκα ολόκληρη ορθοδοξία να μην έχει ένα άγιο, όταν στην αρχαιότητα υπήρχαν τόσοι θεοί για τον έρωτα, ο ίδιος ο έρωτας, η Αφροδίτη… Και πόσο ελευθερώνονταν οι άνθρωποι από αυτό το συναίσθημα. Ο Άγιος Υάκινθος ήταν ένα πρόσωπο που κάποια στιγμή είχε αναφερθεί

οδοιπορικό στην «Άνω-γαία»: Εκεί που η άνοιξη δεν καταδέχεται

να παραδώσει το καλοκαίρι

ο άνθρωπος είναι ευτυχισμένος και χαρούμενος όταν κάνει αυτό που θέλει. Το «μη» και το «όχι» είναι η προβολή του φόβου των άλλων.


www. .gr

_7

Αν για παράδειγμα η παράδοση είναι στο 10, τα Ανώγεια βρίσκονται στο 8 και το Ηράκλειο βρίσκεται στο 4, είναι ανάλογα με το υψόμετρο

σε αυτό η ορθοδοξία. Είχα λοιπόν την ιδέα να κάνουμε ένα ναό κι έτσι μίλησα πρώτα με έναν ψυχίατρο στα Χανιά. Έπειτα βρήκαμε τον χώρο κι έτσι όλα πήραν το δρόμο τους.

Ποιά είναι ιστορία του Υάκινθου που

τόσο έχουμε αγαπήσει;Ο Άγιος Υάκινθος ήταν θαλαμηπόλος

στο παλάτι του Τραϊανού και είχε ασπαστεί τον χριστιανισμό. Μιλούσε λοιπόν για την πίστη του κι όταν ο Τραϊανός έκανε τον μεγάλο διωγμό, του ζήτησε να ανακαλέσει

αντιθέσεων και για να μη κλεφτούνε, παντρέψανε την κόρη με κάποιον άλλον. Αυτός λοιπόν πήρε τη θλίψη του κι έφυγε στα βουνά. Έκτοτε δεν τον είδε κανείς. Χρόνια αργότερα μια γυναίκα ενός βοσκού πήγε να κόψει ένα λουλουδάκι που φύτρωνε εκεί στα μέρη για να το φυτέψει στην αυλή της. Οι βοσκοί το ονόμαζαν «το βιολάκι του πρίνου» ή όπως το είπε κάποιος «άγριος υάκινθος» και σηκώνοντας τη πέτρα βρήκε τα οστά του νέου που χάθηκε για την αγάπη.

Και γιατί λένε πώς είναι ο Άγιος της

Μπήκαμε ξανά στο ντεσεβό και φτάνουμε στα Υακίνθεια, όπου είναι πια μεσημέρι και παρ’ όλο που το μικρό θεατράκι των Υακινθείων στέκει κάτω από το φως του ήλιου, νομίζεις πως είναι κατάμεστο από τις ιέρειες των βουνών. Παράμερα ο Άγιος Υάκινθος με ένα στεφανάκι του Μάη στο κατώφλι του…

Υακίνθεια 2010. Τι να περιμένει ο κόσμος να δει φέτος;

Φέτος είναι απίστευτο πράγμα ο χορός του κόσμου γιατί τα σώματα θα κάνουν διαλόγους αντλώντας από το χώμα δύναμη και ενέργεια. Βγαίνει από τις συναντήσεις των ανθρώπων που όταν σμίγουν οι πολιτισμοί κάτι γίνεται εκείνη τη στιγμή. Εμάς μας ενδιαφέρει αυτή η σύγκρουση πολιτισμών και κατ’ επέκταση η παραγωγή. Φέτος λοιπόν θα προκύψει το εξής, την Κυριακή το βράδυ χορεύουν Αιγύπτιοι χορευτές κι όπως θα περιστρέφονται έχουμε βάλει στη σκηνή 4 αγγειοπλάστες από το Θραψανό, οι οποίοι αρχίζουν να περιστρέφουν τους τροχούς ενώ χορεύουν οι άλλοι. Εξυψώνονται έτσι οι ψυχές αλλά και το χώμα που διεκδικεί να γίνει ψυχή, κι έτσι έχουμε σύγκρουση τεχνών.

προκειμένου να σωθεί, πράγμα το οποίο αρνήθηκε φυσικά γι’ αυτό και φυλακίστηκε σε ένα δωμάτιο στο οποίο πέθανε από πείνα. Σκεφτείτε λοιπόν ένα παιδί 22 χρονών που μπορεί να υπερασπιστεί μέχρι θανάτου αυτό που πιστεύει, είναι δική του πίστη και θα μπορούσε να το κάνει για σένα , για τη μάνα του, για την πατρίδα. Έτσι βρήκαμε τον Υάκινθο..

Ενδεχομένως θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε και την αμαρτία με αφορμή αυτό που είπατε..

Ο Πατριάρχης μας είχε πει πως εφόσον η αγάπη είναι το κεντρικό σώμα των θρησκειών, είπε πως θα κάνει μια πρόταση να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της αμαρτίας. Δηλαδή σήμερα είναι πολύ μεγάλη αμαρτία να κόψεις ένα δέντρο επειδή προσφέρει τόσα πολλά στον άνθρωπο. Έτσι και ο έρωτας, η ορθοδοξία στον κάνει φόβο, στον κάνει ενοχή και αμαρτία και βλέπεις και σε κάνει «τραυματία».

Όμως ο μύθος για το πώς βρέθηκε ο Άγιος Υάκινθος στα φημισμένα Ανώγεια είναι άλλος, σωστά;

Ναι ήταν ένας βοσκός που ερωτεύτηκε μία κόρη ενός βοσκού. Ερωτευτήκανε όμως οι οικογένειες είχαν προβλήματα όπως συνήθως

ανάμνησης και της προσδοκίας;

Γιατί λένε πως είχε δύο αδερφές που μείνανε ανύπαντρες να τον αγαπούνε, η Ανάμνηση και η Προσδοκία. Λέει λοιπόν ο Υάκινθος «εγώ δεν θέλω τίποτα, μόνο να ανάβετε ένα κερί για τις αδερφές μου, στην ανάμνηση ένα και στη προσδοκία ένα άλλο!...

Είπαμε να συνεχίσουμε τη κουβέντα μας σε ένα άλλο μαγικό μέρος των Ανωγείων, έτσι μπαίνοντας στο πανέμορφο ντεσεβό του Λουδοβίκου, αρχίσαμε να ανεβαίνουμε τα πανέμορφα όρη. Φτάσαμε σε ένα κτήμα, που στο κέντρο του είχε ένα μεγάλο δέντρο και στη σκιά του μας περίμεναν τέσσερις καρέκλες κι ένα τραπέζι. Θα ‘λεγες πως το δέντρο είχε βάλει τα καλά του και μας περίμενε να μας φιλέψει, όπως κι έγινε… «Θα ήθελα περισσότερο να μιλήσω για την ομορφιά», είπε ο Λουδοβίκος των Ανωγείων σχεδόν αφοπλιστικά..

Η φύση περνά κι ο αέρας μαζί με τα συναισθήματα αφήνει στον άνθρωπο τη γραμμική γραφή του. Ο χρόνος μαζί με τα συναισθήματα περνά κι έχει γραμμική γραφή. Μια ρυτίδα εδώ, μια εκεί και καμαρώνει ο χρόνος όταν καταγράφει το πέρασμά του. Προχωρά και ξαφνικά έρχεται η εποχή που η γυναίκα, κυρίως, πρέπει να είναι πάντα νέα. Όταν δεν είσαι νέος και προσπαθείς να φαίνεσαι είναι κατάντημα κι ο χρόνος εκδικείται γιατί λέει με τόσο κόπο φτιάχνω αυτό κι εσύ με μία κίνηση το σβήνεις..Τσατίζεται μετά και το συναίσθημα και φεύγει και μοιάζει με ομορφιά, μα είναι εικόνα απλά.

Μιλάει ο καθρέφτης και σου λέει… μπορώ να σου πω τη γνώμη μου;

Εγώ δεν ξέρω από αλήθεια. Μη με εμπιστεύεσαι γιατί το είδωλο που στέλνω πίσω δεν είσαι εσύ. Ο Νάρκισσος πήγε από λάθος. Αν είχε κάποιο να του πει πως η ομορφιά δεν είναι εικόνα, ίσως μπορούσε μα σωθεί. Μη στέκεσαι λοιπόν απέναντί μου, αυτά που δε γνωρίζω να ρωτάς γιατί καθρέφτης είναι τα μάτια εκείνου που αγαπάς..

Το τραγούδι και οι ήχοι του μαντολίνου πλημμύρισαν τη φύση και ήταν από τις ωραιότερες στιγμές που θα μπορούσε να ζήσει κανείς σε μια απλή κατά τ’ άλλα συνέντευξη.

Τι είναι για εσάς ευτυχία;Η ευτυχία έχει τη πηγή της εκεί

ακριβώς που κάνεις αυτό που σου αρέσει. Ο άνθρωπος είναι ευτυχισμένος και χαρούμενος όταν κάνει αυτό που θέλει. Το «μη» και το «όχι» είναι η προβολή του φόβου των άλλων.

Τι είναι το παραμύθι για εσάς;Το παραμύθι είναι παράλληλος

λόγος και συμβαίνει επειδή από το πρωί που θα σηκωθώ κουβεντιάζω με τα πράγματα. Και είναι πολύ μοναχικές ώρες..

Δεν καταφέραμε να μπούμε στο εσωτερικού του ναού, όμως αναρωτηθήκαμε…

Πώς φτιάχτηκε ένα εικόνισμα ενός Αγίου που δεν υπήρχε σε κάποια πηγή και δεν τον είχατε δει στην όψη;

Πήγα και βρήκα έναν σπουδαίο αγιογράφο, όταν άρχισε να χτίζεται κι ο αγιογράφος με ρώτησε πώς τον φαντάζομαι. Είπα τότε πως τον φαντάζομαι ένα πρόσωπο που δε θα σου δημιουργεί αίσθημα ενοχής κοιτάζοντάς σε ή να σε κατηγορεί για κάτι..να είναι ένα καταδεχτικό πρόσωπο, γλυκό, χαμογελαστό! Να σου λέει κι εγώ καλός είμαι κι εσύ καλός είσαι. Και το έκανε ακριβώς, τέτοιο που όταν ο Τσόκλης το είδε, είπε πως «βρίσκομαι μπροστά σε ένα αριστούργημα».

Και πώς λειτούργησε όλο αυτό; Λίγο πριν γίνουν τα εγκαίνια έπρεπε

να κάνουμε γνωστό το εξής, να βρούμε διασημότητες, ανθρώπους που περνούσε ο λόγος τους να πειστούνε γι ‘ αυτό. Έτσι βρίσκω τον Γραμματικάκη, τον Φυντανίδη, τη Μάρω Βαμβουνάκη, τον Σμαραγδή, την Κική Δημουλά κι όλοι είχαν κάτι

να πούνε γι’ αυτό. Με λίγα λόγια όταν ξεκίνησε όλο αυτό μαζευτήκανε απλά φίλοι καλοί και παίξανε κάτω από ένα δέντρο και τότε φτάσανε τα αυτοκίνητα μέχρι την άσφαλτο. Αυτό δήλωνε από μόνο του πως υπάρχει ανάγκη στον κόσμο να εκφραστεί και σου λέει «λες να είναι αυτό που κάνουν αυτοί εκεί; Το δοκίμασε». Έτσι από το 1998 μέχρι σήμερα υπερασπιζόμαστε μια κατεύθυνση. Είπαμε λοιπόν να κάνουμε τα Υακίνθεια γιορτές που θα εκπορεύονται από την αγάπη! Τώρα πια ο Άγιος Υάκινθος μας κυνηγάει αυτός.

Με μια τελευταία ματιά στον Άγιο Υάκινθο και προσπαθώντας να κρατήσουμε την εικόνα του τοπίου καλά σφραγισμένη μέσα μας, μπήκαμε στο ντεσεβό για την επιστροφή μας στη χώρα των Ανωγείων… Μεσημέρι στα Ανώγεια, να κατεβαίνεις τα σκαλιά σε ένα πλημμυρισμένο από φως μεϊντάνι, πιο κει ο Αι Γιώργης σαν να σε προσμένει να σε φιλέψει, να σε φιλοξενήσει κάτω από τα δροσερά του δέντρα. Το φως είχε πάντα το συμβολισμό του στην αγνότητα, την αυθεντικότητα, την ευτυχία και το φως θαρρείς έχει χαριστεί τόσο γενναιόδωρα σε αυτόν τον τόπο. Καλή αντάμωση….


www. .gr

_8

ι ενώ όλοι πιστεύαμε ότι ο Λαβύρινθος που τόσο όλοι παλέψαμε για να κρατηθεί στη «ζωή» είχε καταφέρει να βγει στα

ανοιχτά, ξαφνικά οι άνθρωποι εκεί βρέθηκαν χαμένοι στα αζήτητα με ένα δήμο Ηρακλείου και όλους τους αρμόδιους φορείς να αδιαφορούν.

Όταν ανακοινώθηκε πέρυσι ότι ο δήμος Ηρακλείου θα αποτελούσε πηγή ζωής για τον «Λαβύρινθο» και θα υποστήριζε οικονομικά την υπόθεση των σεμιναρίων και κυρίως τον εκπαιδευτικό κομμάτι, που είναι περιορισμένο σε έσοδα και απαιτεί έξοδα για να μπορέσει να κρατήσει ένα υψηλό επίπεδο σε ποιότητα, ήταν μια ευχάριστη εξέλιξη για όλους εμάς. Όπως μας δήλωσε ο Ross Daly σε σχετική συνέντευξη «δεν μπορώ και δεν θέλω να περάσω όλο αυτό το κόστος στους μαθητές, γιατί σε μια κοινωνία που η μάθηση συνδέεται

λαβύρινθος Χουδέτσι

K

τοπικά

Χαμένοι στα …«αναπτυξιακά έργα»

της Εύας λενακάκη [email protected]

με το χρήμα και ο στόχος της είναι το χρήμα, εμείς αντιστεκόμαστε». Τότε το θέμα χαροποίησε ιδιαίτερα το κοινό του Ηρακλείου και το κοινό του Λαβυρίνθου γιατί μια πολιτεία απέδειξε πως υπάρχει πολιτισμικό επίπεδο στο Ηράκλειο κι ας λένε..

Τότε λοιπόν είχε προκύψει μια συζήτηση και είχε προταθεί στο δήμο Ηρακλείου και κατ’ επέκταση στο κ. Κουράκη να υπάρξει μια συνεργασία ανάμεσα στον «Λαβύρινθο» και στον δήμο Ηρακλείου. «Εμείς θα διοργανώναμε ένα φεστιβάλ για το δήμο, ένα ετήσιο θεσμό στην ουσία, που θα είχε ως αντικείμενο τις μουσικές του κόσμου και θα υπήρχαν και κάποιοι χώροι, όπως οι πύλες των τειχών και οι χαμηλές πλατείες που από μόνοι τους θα μπορούσαν να δώσουν κάποιο χρώμα στο θεσμό αυτό», δήλωσε ο Ross Daly και ήταν κάτι που αποδέχτηκαν τόσο ο κ. Αλεξάκης, που ήταν τότε υπεύθυνος για το θέμα, όσο και ο κ. Κουράκης.

Κι ενώ ξεκίνησε μια διαδικασία για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου, όπου ο Ross Daly μαζί με τον συνεργάτη του, κ. Κορνάρο φρόντισαν για την ανακοίνωση του φεστιβάλ, όπως και για τις σχετικές συναυλίες που έγιναν πέρυσι για το δήμο Ηρακλείου ως πιλοτικές, τα δεδομένα άλλαξαν. Ξαφνικά άρχισαν να προκύπτουν προβλήματα σχετικά με το ποιος φορέας θα υλοποιήσει όλο αυτό, δεδομένου ότι άρχισαν να καταργούνται οι δημοτικές επιχειρήσεις, οι οποίες αντικαθίστανται από κοινωφελείς επιχειρήσεις. Τότε «είπαμε να κάνουμε μια προγραμματική σύμβαση ανάμεσα στο δήμο Ηρακλείου και στο δήμο Ν. Καζαντζάκη για τη στήριξη και κυρίως τη συνεργασία μας κι έτσι κατατέθηκε αυτή η πρόταση, η οποία απορρίφθηκε από τον επίτροπο του ελεγκτικού συνεδρίου ως….μη αναπτυξιακό έργο και οι συμβάσεις γίνονται μόνο για αναπτυξιακά έργα».

Κι εδώ κύριοι βρίσκεται το στίγμα της αυτοκριτικής μας..τι θεωρείται τελικά σε αυτόν τον τόπο αναπτυξιακό και τι όχι; Το τραγικό είναι ότι έκτοτε δεν ασχολήθηκε κανείς με το θέμα του «Λαβυρίνθου» και κυρίως άφησαν να αιωρείται σε όλο τον κόσμο η

μεγάλη προσφορά του δήμου. Η ασυνέπεια προφανώς δεν είναι του Ross Daly που είναι ένας άνθρωπος που μάχεται για τον πολιτισμό και για την ουσία των πραγμάτων από πραγματική αγάπη τόσο για τη μουσική, όσο και για την Κρήτη. Όλοι αυτοί που σκίζονται για τον

πολιτισμό μας και την προβολή μας δεν σκέφτηκαν ποτέ πως ένα βήμα για τον πολιτισμό, είναι ένα βήμα ανάπτυξης που θα μείνει εσαεί στον τόπο. Μια επένδυση στον πολιτισμό δεν είναι χρηματική υπόθεση το δίχως άλλο είναι επένδυση στην ανθρωπότητα!


www. .gr

_10

υτή η αριστερή γενιά ήταν που έζησε το τεράστιο πολιτικό – ιστορικό γεγονός του Πολυτεχνείου και τώρα

απλά παρατηρούσε, συμμετέχοντας και αυτή σε αρκετές περιπτώσεις, την ματαίωση της ιδεολογικής της πλατφόρμας, δίνοντας την θέση της στον ετεροχρονισμένο “εκσυχρονισμό” του ΠΑ.ΣΟ.Κ του 80'.

Αυτοί οι στίχοι του Σαββόπουλου έγιναν μουσικό – πολιτικό μανιφέστο της εν λόγω γενιάς των αριστερών ανθρώπων που πλέον ζούσαν την απογοήτευση της κοινωνίας για την αριστερά η οποία κάθε άλλο παρά κατάφερε να πείσει. Ειδικότερα όμως ο τραγουδοποιός κατάφερε να μεταφέρει το κλίμα της αριστεράς με αυτοσαρκαστικούς στοίχους όπως «Πάμε για εκεί με ένα πυροβολισμό, η αγάπη δουλεύει για το Σοσιαλισμό».

Στις αρχές της δεκαετίας του 90', το πολιτικό κλίμα πόλωσης ήταν στα ύψη. Όπως και μία νέα μουσική και αισθητική κουλτούρα. Των μπουζουκιών και της ιδιωτικής τηλεόρασης. Η “νέα” ξενόφερτη, κατά πολλούς, κουλτούρα στάθηκε ικανή να “παραμερίσει” την “διανοουμενίστικη” μουσική του 80', αφού δεν υπήρξε καμία κοινωνική και πολιτική αναφορά η οποία θα ήταν ικανή να εμπνεύσει την αναγέννηση αυτής.

Οι κινητοποιήσεις των μαθητών την περίοδο 90'- 91', σημαδεύτηκαν από τον φόνο του δάσκαλου Ν. Τεμπονέρα από τον τραμπούκο οννεδίτη Καλαμπόκα. Αυτά τα γεγονότα κατέρριψαν τον μύθο της εθνικής συμφιλίωσης μεταξύ αριστεράς και δεξιάς. Παρά ταύτα, δεν δημιουργήθηκε μια νέα

Α

Τραγούδια, συνθήματακαι πολιτικά κινήματα

αισθητική κουλτούρα, η οποία θα έρχονταν σε άμεση αντιπαράθεση με το απολιτίκ κλίμα της εποχής. Ο Ν. Τεμπονέρας βέβαια αναδείχτηκε σε σύμβολο της αριστερής κινηματικής δράσης. Σε αυτό έπαιξαν σημαντικό ρόλο συνθήματα όπως « Ο Τεμπονέρας ζει, με Πέτρουλα Λαμπράκη μας οδηγεί» κ.α, τα

οποία “βοήθησαν” στην τόνωση στη συνέχεια των αριστερών εγχώριων κινημάτων από τον εμφύλιο μέχρι και σήμερα.

Μετά την δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου, το 08', από τον αστυνομικό φρουρό Κορκονέα ήρθε το πιο σοβαρό ξέσπασμα της κοινωνικοπολιτικής κρίσης της

ελλάδα

ςτα μέσα του 80' ο ςαββόπουλος αναφέρθηκε

στις ανησυχίες για την αριστερή γενιά

(“εκτός από τον ιμπεριαλισμό υπάρχει

και η μοναξιά”), εξηγώντας ουσιαστικά πως η στροφή

στον“φροϋδομαρξισμό” των 60’s

έγινε αρκετά καθυστερημένα

του Ηλία ςεφέρογλου[email protected]

δεκαετίας του 00'. Το σύνολο του προοδευτικού κόσμου της χώρας μας, αναγνώρισε ως αυθόρμητη κοινωνική εξέγερση, πολλές φορές βίαιη, της πιεσμένης και κοινωνικά αδικημένης νέας γενιάς, τα γεγονότα του Δεκεμβρίου.

Η απόφανση, για το αν η 6η Δεκεμβρίου 08' γίνει και αυτή μία “θεσμοποιημένη” επέτειος παραμένει, ομολογουμένως, δύσκολη, εξαιτίας των πολλών και περιπλεγμένων διαστάσεων των γεγονότων του Δεκέμβρη. Από τη μία είναι αδιαμφισβήτητο ότι εκείνος ο Δεκέμβρης σημαδεύτηκε από φαινόμενα χρήσης βίας, είτε ως πολιτικής επιλογής είτε ως μορφής έκφρασης ατομικής οργής υποκινούμενης από κοινωνικούς λόγους. Τα οποία, ίσως, σε πολύ μικρότερο βαθμό, επαναλήφθηκαν φέτος.

Από την άλλη πλευρά όμως είναι προφανές πως αυτά τα γεγονότα στάθηκαν η αφετηρία μιας νέας κινηματικής δράσης η οποία έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που παρακολουθούσαμε μέχρι σήμερα. Ο αυθορμητισμός και το χαλάρωμα της οργανωτικής δομής συγκαταλέγονται, σαφώς, μεταξύ αυτών, όπως επίσης και η δημιουργική φαντασία που χαρακτήρισαν ορισμένες ακτιβιστικές δράσεις, που

ακολούθησαν τα γεγονότα, οι οποίες θα μπορούσαν να αναγνωριστούν ως δείγματα διαμόρφωσης μιας εναλλακτικής αριστερής αισθητικής κουλτούρας.

Το βασικότερο όλων όμως είναι πως ο Δεκέμβρης του 08' ξεκίνησε την συγκρότηση ενός αρκετά μεγάλου μέρους της νεολαίας. Ενώ ανέδειξε πως η “νέα γενιά” βρίσκεται σε κοινωνικό αδιέξοδο το οποίο δεν καθορίζεται αναγκαστικά και μόνο από την “οικονομική κατάσταση” αλλά κυρίως από ηθικούς λόγους οι οποίοι οδήγησαν τους νέους στην γενικευμένη απαξίωση των θεσμών.

Τα συνθήματα του Δεκέμβρη πάντως, «Εμείς δεν είπαμε την τελευταία λέξη, αυτές οι ημέρες είναι του Αλέξη», καθώς και «...η Κωνσταντίνα Κούνεβα δεν είναι πλέον μόνη», είναι ενδεικτικά της κατάστασης που επικρατεί μεταξύ των νέων, ως μέλη κινηματικών δράσεων, οι οποίοι αποδεικνύουν πως οι ατομικές και συλλογικές “απογοητεύσεις” που προσφέρει η κοινωνία στη γενιά μας δεν είναι ικανές να αλλάξουν τους πολιτικούς στόχους για ουσιαστική αλλαγή του κοινωνικοπολιτικού συστήματος από τους νέους, οι οποίοι παίρνουν δύναμη για συνέχιση του αγώνα τους από στίχους τύπου «Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ».

1969, Αράχωβα. Μια αναπάντεχη συνάντηση των Μπητλς με

παραδοσιακούς μουσικούς.


_1115 ιουλιου 2010

www. .gr

έσα από τα τραγούδια του ασκήθηκε η καυστικότερη πολιτική κριτική, ενώ οι παθιασμένες ερμηνείες του αφύπνισαν τα εδώ και αιώνες απωθημένα επαναστατικά

αισθήματα στις ψυχές ενός ολόκληρου λαού. Η ποιότητα, τα μηνύματα αλλά και το χιούμορ όλων αυτών των τραγουδιών, οι συνεργασίες με κορυφαίους συνθέτες και το πρωτοποριακό στοιχείο που πάντα χαρακτήριζε τις εμφανίσεις του, είναι κάποια από τα μαγικά συστατικά της διαχρονικής επιτυχίας του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Ο «ροκάς» με τη μοναδική φωνή και τη μεγάλη μύτη στα τέλη του μήνα που μας πέρασε μπήκε αισίως στην έκτη δεκαετία της ζωής του, μιας ζωής που το μεγαλύτερο κομμάτι της, έχει αφιερωθεί στη μουσική...

Από το εφηβικό συγκρότημα CROSSWORDS που είχε δημιουργήσει, αλλά και αργότερα με την παρουσία του στις μπουάτ της δεκαετίας του 1970, ο Παπακωνσταντίνου δείχνει τα πρώτα σημαντικά δείγματα καλλιτεχνικής γραφής, δίνοντας μια πρώτη - ομολογουμένως πολύ ευχάριστη - γεύση του ταλέντου και των μουσικών του δυνατοτήτων...

Σημαντική παρένθεση αποτελεί η εγκατάσταση του στο Μόναχο αμέσως μετά το τέλος της στρατιωτικής του θητείας. Η παραμονή του εκεί, απεδείχθη εξαιρετικά σημαντική και ως ένα βαθμό μοιραία για την υπόλοιπη ζωή του. Στη Γερμανία ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση με ενεργό συμμετοχή σε επιτροπές, αλλά και με το τραγούδι του, στα διάφορα στέκια των φοιτητών και Ελλήνων μεταναστών.

Το 1976 επιστρέφει στην Ελλάδα και συνεργάζεται με τον Μίκη Θεοδωράκη με τον οποίο είχε γνωριστεί παλαιότερα στο Παρίσι. Ακολούθησε το δισκογραφικό βάπτισμα του πυρός για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου με το δίσκο «Της Εξορίας», που έφερε την υπογραφή του Μίκη Θεοδωράκη. Η αρχή, που αποτελεί ως γνωστόν και το ήμισυ του παντός έγινε ... και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο! Η συνέχεια λοιπόν δεν θα μπορούσε να είναι πολύ διαφορετική...

Ο Παπακωνσταντίνου με την αισθαντική χροιά της φωνής του και τη δύναμη της ερμηνείας του ξεχώρισε, συγκίνησε και έβαλε τα θεμέλια για μια σημαντική καριέρα.

Την εποχή εκείνη ξεκίνησε και η συνεργασία του με τους άλλους μεγάλους συνθέτες του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού, το Μάνο Λοΐζο και το Θάνο Μικρούτσικο.

Ακολούθησαν συναυλίες σε όλο τον κόσμο και συμμετοχή σε εκδηλώσεις του εργατικού

κινήματος. Στις συγκεντρώσεις και τις απεργίες ο Παπακωνσταντίνου ήταν εκεί, με τη φωνή, το τραγούδι αλλά και την πολιτική του σκέψη. Εξάλλου, ένα ακόμα στοιχείο που τον έκανε ανέκαθεν να ξεχωρίζει μεταξύ των καλλιτεχνών, είναι η έντονη παρεμβατική διάθεση που έχει στα πολιτικά πράγματα και οι ξεκάθαρες ριζοσπαστικές του απόψεις, τις οποίες και δεν διστάζει ακόμα και σήμερα να εκφράζει με τον ίδιο ενθουσιασμό.

Η μεγάλη στροφή στο ύφος της μουσικής του, αλλά και της σκηνικής του παρουσίας, έγινε τη δεκαετία του 1980, ως αποτέλεσμα των πολύ ισχυρών επιρροών που δέχθηκε από τη διεθνή ροκ μουσική σκηνή, που την εποχή εκείνη βρισκόταν στη μεγάλη της άνθηση. Η χροιά της φωνής του και η ένταση που μεταδίδει η ερμηνεία του έρχεται να δέσει ιδανικά με τον ηλεκτρικό ήχο και τον προκλητικό στίχο... ο νέος Παπακωνσταντίνου έχει γεννηθεί ή από μια οπτική διαφορετική, ο Παπακωνσταντίνου βρίσκει επιτέλους το είδος για το οποίο είναι γεννημένος!

Ο δίσκος «Φοβάμαι» σφραγίζει τη στροφή αυτή και μετατρέπει τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου σε είδωλο της νεολαίας, σε εγχώριο ροκ σταρ!

Είναι η περίοδος οπότε η φήμη του απογειώνεται, οι φανατικοί θαυμαστές του αυξάνονται και πληθύνονται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, αλλά το σημαντικότερο απ' όλα ...είναι η περίοδος, οπότε θεμελιώνεται ένα νέο είδος μουσικής, μέχρι τότε σχεδόν άγνωστο στην Ελλάδα των μπουζουκιών και των κλαρίνων.

Η φρενίτιδα του κόσμου απέναντι στο καινούριο δεν είχε προηγούμενο και ο ίδιος ο Παπακωνσταντίνου έχει διηγηθεί δεκάδες ιστορίες σε συνεντεύξεις του, σχετικά με τις απίστευτα ακραίες εκδηλώσεις θαυμαστών και κυρίως ..θαυμαστριών!

Έσκιζαν τα ρούχα τους, έκλαιγαν από συγκίνηση στη θέα του ειδώλου τους πάνω στη σκηνή, υπήρξε ακόμα και περίπτωση κοπέλας που έπεσε ως «μάννα εξ ουρανού» πάνω στο καπό του αυτοκινήτου του, ευελπιστώντας -αν μη τι άλλο- να μείνει αυτή η πρώτη προσέγγιση χαραγμένη ανεξίτηλα στη μνήμη του άπιαστου αντικειμένου του πόθου της. Σκηνές λατρείας, άλλοτε μεγαλειώδεις και άλλοτε τραγελαφικές, που σε κάθε περίπτωση όμως αποδεικνύουν ότι πέραν της ικανότητας και του αναμφισβήτητου ταλέντου του, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε με άστρο, με αυτή την πολυπόθητη για κάθε καλλιτέχνη ατομική ακτινοβολία που μαγνητίζει και μαγεύει...

Αξιοσημείωτο επίσης είναι και το γεγονός ότι με οποιοδήποτε είδος μουσικής και αν έχει

καταπιαστεί, καταφέρνει να το φέρνει «στα μέτρα του» και μάλιστα χωρίς κανένα ...προσωπικό κόστος! Και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, δεδομένου ότι οι λάτρεις της ροκ θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως μάλλον «σκληροπυρηνικοί» και κλειστοί απέναντι σε άλλα είδη μουσικής. Ωστόσο οι θαυμαστές -ή μάλλον οι οπαδοί- του ροκ Βασίλη Παπακωνσταντίνου τον ακολουθούν πιστά σε κάθε καλλιτεχνικό του βήμα!

Και είναι αυτή η αγάπη και η ταύτιση, που τον κράτησε στην πρώτη γραμμή της εγχώριας μουσικής σκηνής επί 37 ολόκληρα χρόνια, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για μία από τις ελάχιστες στη χώρα μας περιπτώσεις, όπου η επαγγελματική επιτυχία συνοδεύεται από την ειλικρινή εκτίμηση του κόσμου. Την ανιδιοτελή αγάπη του κοινού απέναντι στον ερμηνευτή που μπορεί να τον ταξιδεύει και να τον ξεσηκώνει ..

Μ

της μανουέλας μαγκαφουράκη [email protected]

ςτοχεύονταςτην κορυφή

με μια σφεντόνα...

Το παιδί με την μεγάλη μύτη

www. .gr

_12

ε μια Ελλάδα των ανα-τροπών και των συνεχών πειραμάτων μέσα από δοκιμασίες στο όνομα της πάταξης της διαφθοράς

και της οικονομικής εξυγίανσης, αν και τα θύματα είναι η πλειοψηφία των πολιτών, στο επίκεντρο βρίσκονται οι πολιτικοί. Και δικαίως. Η αγανάκτηση του γνωστού μέσου έλληνα για τα βουλευτικά αίσχη, για τα δημοσιογραφικά σκάνδαλα και τις αρχαιρεσίες των δημοσίων υπαλλήλων υψηλών κλιμακίων έχει φτάσει στο απροχώρητο. Κι όταν η συνολική εικόνα των τριακοσίων παράγει ένα πρόσωπο αναξιοπιστίας, ο έλληνας θεατής των τεκταινόμενων αγανακτεί μπρος στην πολιτική αντιπαράθεση που συμβαίνει μεταξύ τους.

Στην Βρετανία μια νέα σελίδα ξεκίνησε με την νέα κυβέρνηση συνασπισμού με δύο κόμματα να αναλαμβάνουν τα ηνία της χώρας. Ένα τέτοιο σενάριο είχε ακουστεί παλαιότερα στη χώρα μας, όμως είμαστε πολύ μακριά για μια τέτοια πολιτική κίνηση. Κι όμως είναι

Η πολιτικήτου σήμερα

ελλάδα

Νέα κόμματα

Σ

του γιάννη ςπυριδάκηyannidakis.spaces.live.com

οξύμωρο με βάση του ότι στην Ελλάδα έχουμε μια ντουζίνα πολιτικά κόμματα και πέντε εκλεγμένα στη Βουλή με αρκετούς –προσφάτως- ανεξάρτητους βουλευτές, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.

Μία από τους ανεξάρτητους βουλευτές που δεν ακολούθησε την “γραμμή” του κόμματός της είναι η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία βρέθηκε διαγραμμένη από τη Νέα Δημοκρατία. Φυσικά δεν έχει νόημα να κάνουμε μια ακόμη πολιτική ανάλυση γράφοντας ότι η πρώην υπουργός επεδίωξε την διαγραφή της και άλλα πασίγνωστα. Το ζήτημα είναι να εκμεταλλευτούμε αυτήν της την πρόθεση για να μελετήσουμε το πιο πιθανό σενάριο που είναι η δημιουργία ενός κόμματος.

Το ενδεχόμενο δεν απέχει πολύ (πιθανολογικά και χρονικά) από την πραγματικότητα αφού όλα δείχνουν πως σύντομα πολλά μέλη της Νέας Δημοκρατίας θα ασπαστούν μια νέα πολιτική κίνηση της Μπακογιάννη και θα ενταχθούν σε ένα νέο κόμμα. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Αρχικά το προφανές. Η Νέα Δημοκρατία θα αποδυναμωθεί σε σημείο διάλυσης. Αν δε, λάβουμε υπόψη μας πως η μεγάλη διαρροή του κόμματος είναι το ΛΑ.Ο.Σ. από τα δεξιά, όλα δείχνουν πως η Μπακογιάννη θα αποτελεί μια μεγάλη διαρροή προς τα αριστερά(;)

τη φωνή του αδικημένου λαού, παρά αποτελεί το βήμα του εξοργισμένου και διψασμένου για βία, νέου; Σε μια πολιτική λαοθάλασσα μια γνήσια αριστερή φωνή είναι απαραίτητη σήμερα.

Η πρακτική προσέγγισηΣτο μεταξύ, η πολιτική προσέγγιση

που πρέπει να γίνει είναι καθαρά πρακτική. Σε μια περίοδο συνεχόμενων δοκιμασιών για την ελληνική κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό, με το νέο ΦΠΑ να είναι για πρώτη φορά πάνω από τον Μέσο Κοινοτικό Όρο, με τα νέα μέτρα να αποτελούν θηλιά σε κάθε νοικοκυριό, με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο να αποτελεί δίκοπο μαχαίρι για την ανακούφιση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αλλά και το νέο αβέβαιο μέλλον των υπαλλήλων και φυσικά το φιλόδοξο σχέδιο του «Καλλικράτη» που

αφήνοντας την Νέα Δημοκρατία απελπιστικά μόνη στο κέντρο.

Από την άλλη θα μιλάμε για ένα ακόμη κόμμα πέρα από τα παραδοσιακά. Και όσο μπορώ να θυμάμαι καμιά νέα πολιτική (κομματική) προσπάθεια δεν κατέληξε ιδανικά. Θυμηθείτε την “Πολιτική Άνοιξη” του Σαμαρά που δεν έφερε καμιά άνοιξη στην πολιτική του τόπου. Σημειώστε και τους “Φιλελεύθερους” του Στέφανου Μάνου που σαν την τραμπάλα ξεκινούσε από την δεξιά για να φτάσει προς τα αριστερά και τούμπαλιν.

Την Ντόρα Μπακογιάννη όμως πρόλαβε ο Φώτης Κούβελης που επ’ αφορμής του συνεδρίου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που αποτέλεσε το μεγάλο φιάσκο της αριστεράς, κατάφερε να διαφύγει του «κόκκινου βατερλό» και αποσύρθηκε μαζί με άλλους φυγάδες ή διαγραφέντες ιδρύοντας την «Ανανεωτική Αριστερά», τη νέα φωνή της αριστεράς. Αλήθεια, τί μπορεί να προσφέρει αυτό το νέο κόμμα στην διεφθαρμένη αριστερά που σίγουρα δεν εκπροσωπεί πλέον


www. .gr

_13

προσδοκά να βάλει μια τάξη στην διαφθορά και στις οικονομικές ατασθαλίες του δημοσίου, μένει να διερωτηθούμε πως οι βουλευτές και τα πολιτικά κόμματα, μεγάλα και μικρά, παλιά και νέα, μπορούν να συμβάλλουν δημιουργικά στην εξυγίανση του κράτους. Πως μπορούν να συνεργαστούν με την κυβέρνηση ώστε η «εγχείρηση» να πετύχει, έστω μακροπρόθεσμα. Κι εδώ ο προβληματισμός είναι μεγάλος. Μήπως στο όνομα της πολιτικής επικράτησης για λίγες ποσοστιαίες μονάδες παραπάνω στις δημοσκοπήσεις, θα θυσιαστεί κάθε έννοια συμβολής προς το όφελος του κοινού καλού; Απ’ αριστερά έως δεξιά τι δημιουργικά διαφορετικό αλήθεια μπορεί να προσφέρει ο καθένας;

Αυτό θα το κρίνουμε εμείς κι όταν έρθει η ώρα του «ταμείου» θα φανεί η σημαντικότητα και η ουσία των νέων κομματικών παρατάξεων. Κι αν οι εκλογές είναι «η ώρα του λαού» τότε οι δημοσκοπήσεις αποτελούν τη σφυγμομέτρηση των ενδιάμεσων διαστημάτων. Σε μια τέτοια, την πρώτη που συμπεριελάμβανε τα νέα κόμματα, η Alco για λογαριασμό του newsit σε ερώτηση που αφορούσε τα δύο νέα κόμματα της Μπακογιάννη

Το δικαίωμά μας ως πεζοί

ια πρώτη φορά τότε, δικαστήριο δικαίωσε πεζό που επέλεξε να περάσει πάνω από παρκαρισμένο αυτοκίνητο που έκλεινε το πεζοδρόμιο, παρά να κατέβει στο οδόστρωμα. Το δικαστήριο έκρινε ότι ο αποκλεισμός του πεζοδρομίου αποτελεί

προσβολή της προσωπικότητας του πεζού και επιδίκασε αποζημίωση 600 ευρώ, ανά εμποδιζόμενο πεζό παρακαλώ. Δηλαδή 1200, επειδή ήταν ζευγάρι!

Δεν ενέκρινε όμως και τη ζημία που προκάλεσε αυτός στο αυτοκίνητο, γι αυτό του επιδίκασε στον πεζό να πληρώσει το κόστος της επισκευής.

Απόσπασμα από το elawyer.blogspot.com:Το Ειρηνοδικείο Αθηνών εξέδωσε δύο αποφάσεις για

την γνωστή υπόθεση του πεζού που υπερπήδησε ένα τζιπ το οποίο είχε σταθμεύσει σε πεζοδρόμιο αποκλείοντας την ελεύθερη διέλευση των περαστικών.

Η υπόθεση είχε απασχολήσει τα μέσα ενημέρωσης ως μία ιδιάζουσα περίπτωση, καθώς ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου παρόλο που είχε παρκάρει παράνομα έκανε μήνυση και αγωγή αποζημίωσης εναντίον του πεζού που υπερπήδησε το τζιπ, αλλά και της φίλης του που επίσης εμποδίστηκε στην διέλευση του πεζοδρομίου. Οι πεζοί απάντησαν επίσης με αγωγή και μήνυση.Το Ειρηνοδικείο έκρινε ως εξής:

Σύμφωνα με την απόφαση 966/2009 του Δικαστηρίου, ο ιδιοκτήτης του τζιπ καλείται να καταβάλλει 600 ευρώ σε κάθε έναν από τους δύο πεζούς καθώς και 80 ευρώ για τα δικαστικά τους έξοδα.Σύμφωνα με την απόφαση 967/2009 του Δικαστηρίου, ο πεζός που υπερέβη το αυτοκίνητο, καλείται να καταβάλλει αποζημίωση 745 ευρώ καθώς κι 100 ευρώ για δικαστικά έξοδα, ενώ η αγωγή του ιδιοκτήτη απορρίπτεται για την πεζό φίλη, στην οποία ο ιδιοκτήτης καλείται να καταβάλλει άλλα 100 ευρώ ως δικαστικά έξοδα. Με την δεύτερη απόφαση πάντως απορρίφθηκε η ένσταση του πεζού για ενάσκηση νόμιμου δικαιώματος του να συνεχίσει την περιπατητική του ευθεία ακόμη και πάνω από το τζιπ: το Δικαστήριο δηλαδή δεν δικαίωσε αυτή την πράξη, αλλά αναγνώρισε την αγανάκτησή του.Σημειωτέον ότι και οι δύο αποφάσεις είναι τελικές, καθόσον δεν προσβάλλονται με έφεση (επειδή εκδικάστηκαν

με την ειδική διαδικασία των μικροδιαφορών), ενώ δεν προβλέπεται και ενάσκηση αναίρεσης στον Άρειο Πάγο στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Η απόφαση 966/2009 είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή αναγνωρίζει δικαίωμα αποζημίωσης για προσβολή προσωπικότητας του διερχόμενου πεζού από παράνομα παρκαρισμένο αυτοκίνητο που έχει καταλάβει το πεζοδρόμιο. Εκτός δηλαδή από την προστασία του νόμου με το διοικητικό πρόστιμο της τροχαίας - η οποία στην συγκεκριμένη υπόθεση δεν επελήφθη του θέματος και η μεροληψία εις βάρος των πεζών από τον αστυνομικό που κατέγραψε το συμβάν έχει διαγνωσθεί και από τον Συνήγορο του Πολίτη - ο πεζός έχει πλέον ένα ιδιωτικού δικαίου μέσο προστασίας: την αγωγή αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης από την προσβολή της προσωπικότητάς του.

Ταυτόχρονα όμως, με την απόφαση 967/2009 το Δικαστήριο οριοθετεί αυτό το δικαίωμα, μη δεχόμενο την ατιμωρησία σε περίπτωση πρόκλησης ζημίας στο παράνομα παρκαρισμένο όχημα - χωρίς ωστόσο ειδικότερη αιτιολόγηση αυτής της άποψης.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε την δικαστική απόφαση του 2009 σχετικά με την υπόθεση πεζού εναντίον παρκαρισμένου σε διάβαση τζιπ

Γ

Τέτοιες δικαστικές αποφάσεις είναι υπέρ του αδυνάτου, είναι πρότυπο -παράδειγμα για ανάλογες περιπτώσεις και βοηθούν τους πολίτες και το κράτος να φορέσουν επιτέλους τον κοινωνικό τους μανδύα. Αρκεί να τις διαδίδουμε όσο μπορούμε και όσοι θίγονται να μην διστάζουν να διεκδικούν το δικαίωμά τους.

και του Κουβέλη, ο λαός ανέδειξε νικήτρια την πρώτη με ποσοστό 9,1% έναντι του αριστερού νέου αντιπάλου της που συγκέντρωσε 5,9%. Τα ποσοστά από μόνα τους είναι μεγάλα και προβληματίζουν σε ότι αφορά την συνολική πίτα ή το μέγεθος που μπορούν να δεσμεύσουν έναντι των «μεγάλων δυνάμεων».

Εδώ κρίνεται σκόπιμο να αναλογιστούμε τι αλλαγές στο πολιτικό τοπίο της χώρας μπορούν να φέρουν τα ποσοστά αυτά. Με τα σημερινά δεδομένα δεν μιλάμε για την κυβέρνηση του κόμματος της Μπακογιάννη, μπορούμε όμως να μιλάμε για ποσοστά ικανά να την φέρουν στην Βουλή αφήνοντας κάποιον έξω. Μιλάμε για ποσοστά ικανά ίσως να αφήσουν ιστορικά κόμματα εκτός βουλής ή ακόμα περισσότερο, να ζημιώσουν μεγάλα κόμματα που θεωρητικά διεκδικούν την πλειοψηφία στη Βουλή. Αυτή, είναι η πολυπλοκότητα των νέων κομμάτων.

Και φτάνουμε στο τελικό συμπέρασμα. Έχουμε να κάνουμε με ανήσυχους πολιτικούς που χτίζουν ένα νέο δημιουργικό όραμα για την Ελλάδα ή κοινούς εγωιστές που

δεν δέχονται να εναρμονιστούν στο σύνολο που ανήκουν; Σίγουρα η δημιουργία και λειτουργία πολιτικών κομμάτων αποτελεί χαρακτηριστικό δημοκρατίας, όμως τι ουσία έχει όταν δεν ωφελεί το κράτος; Δεν δέχομαι πως η Ντόρα Μπακογιάννη είναι πιο ικανή πολιτικός από τον Αντώνη Σαμαρά (ή το αντίστροφο) κι έτσι καμία αισιοδοξία δεν έχω για το νέο της πολιτικό βήμα. Ας μην ξεχνάμε πως πέρα από τα νέα και τα παλιά, επιχειρούν ριζικές αλλαγές ανανέωσης που προσπαθώ να καταλάβω εάν αποτελούν ένα νέο καθαρό ξεκίνημα ή λίγη ακόμα στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού. Εν καιρώ θα έχουμε όλες τις απαντήσεις, όσο όμως τα “γαλάζια και κόκκινα παιδιά” μαλώνουν αλλάζοντας “παικτικές αλάνες” η Ελλάδα έχει ανάγκη από δράση. Δράση που προσπαθεί να προσφέρει η κυβέρνηση. Ας την κρίνουμε, ας τηνκατακρίνουμε, θεατές όμως δεν πρέπει να μείνουμε. Οφείλουμε να συνεργαστούμε δημιουργικά, χωρίς μιζέρια και γκρίνια. Έχουμε χρέος στο μέλλον, στην χώρα μας, στα παιδιά μας. Και συμμέτοχος είμαι εγώ, είσαι εσύ, είναι ο κάθε πρώην «αθώος» αυτού του τόπου. Καλή Ελλάδα!


www. .gr

Ο Θείος ΟρέστηςΟικονομική

_14

ελλάδα

και η

τρίτο. Τα μισά σου λέω εγώ. Και χωρίς να κάνεις και τίποτα σπουδαίο, γιατί εδώ που τα λέμε δεν έχεις εξαγωγές και δεν παράγεις και κάτι σοβαρό. Άρα ρε χαμένε πως να πτωχεύσεις και ποιό ΔουΝουΤου μου τσαμπουνάς; Αφού μόνο και μόνο από τη θέση που βρίσκεσαι τη γεωγραφική έχεις ένα τρις πάγια κεφάλαια και χρωστάς τα μισά!

Και τα σπρεντ; -Εδώ ήρθες στο στοιχείο μου. Το

κουμάρι. Το τζόγο ανεψιέ. Άκου λοιπόν. Η Ελλάδα δεν είναι ούτε μαγαζάκι για να κλείσει ούτε καμιά βόρεια χώρα να τους τραβήξει ένα χειμώνα στα -25 με πετρέλαιο στο θεό και να μη μπορεί να κουνηθεί. Δηλαδή δεν κινδυνεύει ο προϋπολογισμός της από απρόβλεπτους παράγοντες. Συν τα πάγια κεφάλαιά της, να μην τα ξαναλέω, από πλευράς δανεισμού είναι "λίρα εκατό". Υπάρχει καμιά δεκαριά χιλιάδες χρόνια κι έχει κι ένα όνομα στην αγορά πολύ σπουδαίο. Δεν είναι ούτε κράτος που ιδρύθηκε χτες - όπως η Λετονία - αλλά ούτε και κράτος που μπορεί να το τουμπάρει ένας παγετώνας λόγω ανόδου του πετρελαίου, ούτε κι έχει και τη σούπερ διασυνδεδεμένη οικονομία, να πέσει το πέσο στο Μεξικό και να πτωχεύσει η κυρά Γιαννούλα με το ψιλικατζίδικο εδώ δίπλα. Επιπλέον είναι και στο ευρώ. Και οι τζογαδόροι το ξέρουν αυτό πολύ! καλά. Όλοι το ξέρουν πολύ καλά. Πάντα το ξέρανε. Λες να τη δανείζανε πακτωλούς και ξαφνικά τους ήρθε και είπανε:"Αμάν! Ξεχάσαμε να πάρουμε τα δανεικά από τους Έλληνες!" Αυτοί ρε που δε σε κερνάνε ούτε τσίχλα;

Οπότε τι θέλουνε ρε θείο; -Να γίνουμε πιο φτηνοί ρε. Να

μπορούν να αγοράσουν από μας αυτά που σου είπα. Το κράτος είναι χρεωμένο, εσύ για να ζήσεις πρέπει να πουλήσεις, οπότε ποιός θα ρθει να αγοράσει; Ο ξένος αγόρι μου. Αυτός θα ρθει. Ζορίζονται ποιος θα πρωτοπρολάβει. Δεν σου κάνει εντύπωση πως για μια χώρα-κουτσουλιά τρέχουνε Τρισέδες, Μέρκελ, οικονομικοί οίκοι, Φίτσιδες, κανάλια διεθνή, ΔουΝουΤου, Διεθνείς κολοσσοί. Κι άλλες χώρες πτωχεύσανε, δεν κάνανε έτσι. Έχει πλάκα να τους βλέπεις να τρέχουνε έτσι ανταγωνιζόμενοι ποιος θα μας σώσει. Λες να γίνανε ξαφνικά καλοί Σαμαρείτες; Κι άλλοι ήταν και είναι σαν κι εμάς. Οι Ιρλανδοί, οι Πορτογάλοι, οι Ισπανοί, οι Ισλανδοί. Βγάλανε πρωτοσέλιδα στα περιοδικά τους; Γράφανε για μήνες στις εφημερίδες

Κρίση αλιά καραβάνα ο θείος Ορέστης. Η ζωή του μυθιστόρημα. Άνοιξε κι έκλεισε καμιά δεκαριά μαγαζιά. Μετά μπάρκαρε,

ύστερα ξαναστέριωσε αλλά το μεγάλο του χούι δεν το άφησε ποτέ. Το τζόγο. Κάθε είδους. Άλογα, προπό, καζίνο μέχρι χρηματιστήριο. Φτιάχνει και σπουδαίο σπληνάντερο κι όπως καταλαβαίνεις δε θα άφηνα με τίποτα την ευκαιρία να πιω μαζί του κανα δυο τσίπουρα και να πούμε και δυο λόγια για τα οικονομικά. Εξάλλου, ξέρει κανείς καλύτερα από ένα τζογαδόρο τα κόλπα των κερδοσκόπων; Κανείς. Ο Γιώργος ο Πιστολάς ίσως, αλλά πού να τον βρεις αυτόν.

Για πες ρε θείο, πως τα βλέπεις εσύ τα πράματα τώρα;

-Δηλαδή σαν τι θέλεις να σου πω ρε; Με ρώτησε με το ένα μάτι μισόκλειστο, σαν να κρατούσα φλος-ρουαγιάλ.

Να ρε θείο, λένε θα ρθει το ΔουΝουΤου γιατί φαλιρίσαμε και τέτοια. Εσύ τι πιστεύεις;

-Μπαρμπούτσαλα, μου αντιγυρίζει. Τι θες να πεις θείο; -Ρε χαμένο, φάε μεζέ και πιες το

τσιπουράκι σου και μην ανησυχείς για τίποτα και κυρίως μην ακούς τις μπούρδες που σου λένε.

Ε πως ρε θείε. Εδώ μειώνουνε μισθούς και πάμε για απολύσεις και...

-Άντε ρε σταμάτα! Θες να μάθεις τι γίνεται;

Ναι, τι λέμε τώρα; -Άκου λοιπόν. Τι είναι η Ελλάδα

ρε; Να σου πω εγώ τι είναι. Δυο πράματα όλα κι όλα. Ή μάλλον τρία. Απλά και όμορφα. Ήλιος, θάλασσα και ο κόσμος. Οι Έλληνες δηλαδή. Κατάλαβες;

Όχι. -Αφού είσαι χαμένος. Ήλιος ρε.

Δηλαδή τουρισμός. Αυτό είναι το ένα μεγάλο μας ! κεφάλαιο.. Δεν τον έχουν οι Ευρωπαίοι. Όσο άσχημα και να το χειριζόμαστε, το κεφάλαιο από τον τουρισμό θα έρθει. Και θα έρθει καλοκαίρι. Και τότε δε θα έχουμε ανάγκη πολλά δανεικά. Κάθε χρόνο το ίδιο γίνεται. Ένα το κρατούμενο. Το δεύτερο, θάλασσα. Ναυτιλία. Νησιά. Το έχουμε κι αυτό. Ο πρώτος στόλος παγκόσμια. Κι αυτό δεν το έχουν οι άλλοι. Δυο κεφάλαια που δεν έχει κανείς. Χρήμα, βρέξει χιονίσει. Όχι τοξικά ομόλογα και παλιόχαρτα. Άρα ό,τι και να γίνει, η Ελλάδα θα χει χρήμα. Λιγότερο ή περισσότερο θα χει. Οι Ευρωπαίοι έτσι και δε σκεφτούνε καμιά οικονομική παπαρδέλα - ομόλογα, μετοχές, ασφάλειες χαρτιά δηλαδή - που θα βρούνε κεφάλαιο ρε; Να στο πάω πιο μακριά ή θα σε μπλοκάρω;

Για προχώρα. -Στον ήλιο βάλε και φτηνή πηγή

ενέργειας. Φωτοβολταϊκά. Έχουν

Π

τους; Φτιάξανε και καλά ειδικούς μηχανισμούς μοναδικούς στην ιστορία - ΕΕ και ΔΝΤ - ειδικά για πάρτη τους για να τους σώσουνε; Όχι βέβαια. Εμείς τι έχουμε; Το μέλι; Όχι. Με δυο λόγια, υπάρχει πολύ χρήμα στη χώρα, πολύ κεφάλαιο - φυσικό και ιδιωτικό - και το μυριστήκανε. Και τρέχουνε τώρα από τα πέρατα της γης για να το αρπάξουνε φτηνά. Αυτό είναι όλο. Και θα μου πεις τώρα το μάθανε; Όχι. Το ξέρανε. Απλά τώρα που το χρήμα στις διεθνείς αγορές εξαερώθηκε από την κρίση, ψάχνουνε και στο τελευταίο στρώμα -δηλαδή χώρα - να βρούνε χρήμα και κεφάλαιο. Μ' αρέσει που έρχονται και ξανάρχονται και αναγγέλλουν μέτρα, κι άλλα μέτρα και ξανάμανα να κάνουν ανακοινώσεις και συμβούλια κι ό,τι θες. Ανεψιέ έτσι και είχαμε πτωχεύσει στ' αλήθεια λες να μας παρακαλάγανε; Λες να είχανε βάλει τα δισεκατομμύρια τους και μετά να μας λέγανε: "Σας παρακαλούμε καλοί μας Έλληνες, πάρτε μέτρα μη χάσουμε τα λεφτά μας!" . Για τέτοιους τους έχεις;Αμ' θα 'χανε πάρει τα μέτρα όχι χθες αλλά προχθές! Σιγά την περίπλοκη οικονομία που έχει η Ελλάδα και θέλει τόση επιστήμη για να σωθεί και σιγά μη φοβούνται κοινωνικές εκρήξεις και μπούρδες. Γλυκαθήκανε οι ξένοι με τον ΟΤΕ και τώρα μυριστήκανε και υγιείς τραπεζούλες - που αυτοί δεν έχουνε - και κάτι άλλα ασημικά που μας μείνανε ξεχασμένα. Και ! κυρίως χωράφια κι αυτοκινητόδρομους και λιμάνια. Να ξέρεις ο πρώτος κλάδος που ανακάμπτει μετά την κρίση είναι οι μεταφορές ρε άσχετε. Κι η Ελλάδα είναι σταυροδρόμι κι οι ξένοι ανακάμπτουν από μια παγκόσμια κρίση. Καταλαβαίνεις; Πάντως θα είχε πολύ πλάκα, ο Έλληνας συνταξιούχος με το δώρο του Πάσχα - έτσι και του το κόψουνε - να τόχει να το λέει ότι έσωσε τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Ένα δώρο Πάσχα ρε συ και μάλιστα του Έλληνα αξίζει η συνοχή κοτζάμ Ευρώπης ρε; Σαν πολύ φτηνά δεν μας την πουλάνε;

-Δηλαδή ρε θείο, ποιο είναι το συμπέρασμα;

-Τσάμπα τρομάζουνε τον κοσμάκη. Ούτε θα πτωχεύσουμε, ούτε ΔουΝουΤου θα εγκατασταθεί, ούτε τίποτα. Θα μας τα πάρουνε τ' ασημικά, θα μας κόψουνε και κανά εικοσάευρο από το μισθό και τη σύνταξη! , θα πουλήσουμε και κανάν ΟΣΕ - που ούτως ή άλλως θα το κάναμε όπως με ! την Ολυμπιακή - κι αυτό είναι όλο. Και την Κυβέρνηση τη βολεύει το κλίμα γιατί θα σου πω τι θα γίνει: Θα μας φτιάξουνε ένα "χαρτί" κι ένα "μηχανισμό" και καλά για μπαμπούλα. Μαύρο κι άραχλο. Με απολύσεις και περικοπές του φόβου. Μετά θα βγαίνει ο Γιώργος και θα λέει: "Καθήστε καλά να κάνω αυτό ή εκείνο γιατί θα καταφύγω στο ΔουΝουΤου και ξέρετε τι μας περιμένει. Κι όποιος μου πάει κόντρα θα του χρεώσω και την προσφυγή της χώρα στο μηχανισμό". Και μετά όλοι θα κάθονται σούζα. Ένα τέτοιο χαρτί θέλει ο Γιώργος από το ΔΝΤ να το χει για "πιστόλι" που λέει κι αυτός.

Δηλαδή το "πιστόλι" δεν ήταν για τις αγορές;

-Όχι ρε χαμένε. Για μας το θέλει. Να το χει πάνω στο τραπέζι να μας το δείχνει. Και να τον φωνάζουμε μετά: "Ο Γιώργος ο Σερίφης που έσωσε τη χώρα από το ΔΝΤ".

οι Ευρωπαίοι ήλιο; Όχι ρε χαμένε. Στη θάλασσα βάλε και την αξία της παραθαλάσσιας γης. Και τις μεταφορές. Άπλωσε τη σκέψη σου. Βάλε και προϊόντα της γης. Με λίγα λόγια: οι Έλληνες ό,τι και να γίνει θα τη βγάλουν καθαρή. Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν φυσικό κεφάλαιο. Και θέλουν πολύ ενέργεια. Κάνει κρύο αγόρι μου στη Βόρεια Ευρώπη. Και ενέργεια χρειάζονται από αλλού. Απ' τη Ρωσία ας πούμε. Εμείς τι να την κάνουμε την ενέργεια ρε; Να ζεσταινόμαστε το Μάρτη; Ή να τροφοδοτήσουμε την ανύπαρκτη βιομηχανία μας;

Δηλαδή τι θες να πεις ρε θείο; -Ακόμα δεν κατάλαβες; Είσαι το

μέλλον ρε. Σα χώρα σου λέω. Όχι εσύ γιατί όπως μου τα λες δεν πιάνεις μία. Λοιπόν, τι σου έχει πει ο Γιώργος μέχρι τώρα; Πράσινη ενέργεια και πτώχευση δε σου λέει; Τι σημαίνει αυτό όλο μαζί; Φτηνή ενέργεια για όποιον σε αγοράσει ρε. ! Από τα δικά σου χωράφια θα περάσουν οι αγωγοί ενέργειας και τα δικά σου λιμάνια και σιδηρόδρομους θέλουν οι Κινέζοι για να τροφοδοτούν την Ευρώπη ρεεεε! Η Ελλάδα λοιπόν ήταν ακριβή και θα γινόταν ακόμα πιο πολύ αφού οι Ευρωπαίοι δεν είχαν μία μετά την κρίση. Οπότε σου τη φέρανε. Θέλουν να σε αγοράσουν φτηνά γιατί θα παίξει πολύ χοντρά το παιχνίδι αυτό στα χρόνια που έρχονται. Έρχομαι τώρα στο τρίτο πράμα που σου είπα. Οι Έλληνες. Τι έχουν οι Έλληνες ρε;

Ε...Ιστορία; -Είσαι για τα μπάζα. Κεφάλαια ρε.

Πάντα δε σε λέγανε φτωχό κράτος με πλούσιους πολίτες; Το κράτος λοιπόν είναι φτωχό και χρεωμένο γιατί σου πλήρωνε διάφορα.

Κι εσύ μασούριαζες τα φράγκα. Κι έπαιρνες και σπίτια και αυτοκίνητα και μπιντέδες. Σ' όλη την Ευρώπη οι πολίτες είναι καταχρεωμένοι και το κράτος πλούσιο. Εδώ είναι τ' ανάποδο. Τώρα αυτό θα αλλάξει. Γιατί; Θα σου πω γιατί. Το χρήμα το πήραν οι Τράπεζες από τα Κράτη για να σωθούνε. Τα κράτη γίνανε ελλειμματικά και ποιος θα βάλει το χέρι στην τσέπη; Οι Έλληνες. Από που θα ζήσεις τώρα; Θα πουλήσεις αυτοκίνητα, σπίτια, χωράφια. Θα φας από τα έτοιμα. Γιατί πολύ απλά το Κράτος στα παίρνει πίσω αφού σου κόβει το μισθό, τις θέσεις εργασίας, τις παροχές. Οπότε θα πληρώσεις εσύ από ίδια κεφάλαιά σου που λέμε.

Κάτσε ρε θείο. Δηλαδή δεν πτωχεύουμε;

-Ρε χαμένε πως θα πτωχεύσεις; Φαντάσου μια επιχείρηση που λέγεται Ελλάδα. Έχει καμιά 300αριά δις ευρώ σε ακίνητα του δημοσίου. Έχει σε ρευστό στις τράπεζες κοντά στα 250 δις και βάλε. Και μόνο στις ελληνικές. Παράγει κάθε χρόνο ένα κατά κεφαλήν ΑΕΠ κοντά στα 25 χιλιάρικα σε ευρώ. Έχει τα πάγια κεφάλαια που σου είπα - ήλιο και θάλασσα, δηλαδή τουρισμό και ναυτιλία - και επιπλέον έσοδα πάγια από δασμούς λόγω της θέσης της και μόνο. Όλοι από δω περνάνε. Άρα έχεις κοντά στο 1 τρις και βάλε αξία και χρωστάς περίπου το ένα


Το «soundtrack» της ζωής μας οιά είναι τα συστατικά της ζωής; Ε, σίγουρα το οξυγόνο, ο ήλιος, η υγεία… και σίγουρα η μουσική! Διαφωνεί κανείς; Μα δεν έχεις παρατηρήσει ότι η ζωή σου είναι μια

απέραντη ταινία με ένα ατελείωτο soundtrack να παίζει; Θα είναι άτοπο να ισχυριστεί κανείς πως η μουσική δεν παράγει χαρακτήρες, δεν διαχωρίζει (και ενώνει την ίδια στιγμή) τον κόσμο, ότι δεν αποτελεί σημαντικό κομμάτι στη ζωή του ανθρώπου.

Σε μία πανεπιστημιακή έρευνα, διαβάζουμε ότι το είδος της μουσικής που ακούει κανείς, μπορεί να μαρτυρήσει πολλά στοιχεία για την προσωπικότητά του. Έτσι, εκείνοι που ακούν κλασική μουσική και jazz είναι άνθρωποι δημιουργικοί και αναρωτιέμαι αν έχει να κάνει με τη δημιουργικότητα που διακρίνει τους συνθέτες

της συγκεκριμένης μουσικής που φημίζονται για τις ευρηματικές τους ικανότητες πάνω στο χώρο της σύνθεσης και της ζωής.

Οι λάτρεις της pop (popular, ελληνιστί λαϊκής) μουσικής είναι συνήθως εργατικοί. Και πώς να το διαψεύσουμε αυτό, όταν πρόκειται για το πιο διάσημο είδος μουσικής; Μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων ανήκουν στην εργατική τάξη και γενικά σε εκείνους που εργάζονται για τα απαραίτητα; Δεν είναι λοιπόν προφανής αλληλουχία η σύνδεση της μουσικής αυτής με την πλειοψηφία του κόσμου;

Κι αν ως τώρα κάθε κατηγορία αντιστοιχούσε σε ένα λογικό αποτέλεσμα τύπου ανθρώπου, ας ρίξουμε μια ματιά στην κατηγορία όσων ακούνε heavy metal για τους οποίους η έρευνα αναφέρει πως είναι οι περισσότερο

ήπιοι άνθρωποι οι οποίοι διαθέτουν εσωτερική αρμονία. Είναι δυνατό; Μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο; Δε μπορούμε να διαψεύσουμε το δείγμα της έρευνας, μπορούμε όμως να έχουμε κάποιες επιφυλάξεις σχετικά με το πόσο ορθολογικό είναι το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Η έρευνα παρουσίασε επί μέρους στοιχεία, όπως το ότι όσοι ακούν έντονη μουσική συνήθως βγάζουν περισσότερα χρήματα, σε αντίθεση με όσους ακούν χαλαρή μουσική. Αυτό που δεν εξηγείται είναι το τι συμβαίνει με εκείνους που αγαπούν περισσότερα από ένα είδος μουσικής, ανάλογα προφανώς με τη διάθεση ή την περίσταση. Είναι διαταραγμένες προσωπικότητες; Κυκλοθυμικοί; Ε, δε μπορεί, κάτι είναι.

Π

_15

του γιάννη ςπυριδάκηyannidakis.spaces.live.com


www. .gr

www. .gr

_16

Oόρος “underground” εκφράζει το αντίθετο ή το διαφορετικό από τον κυρίαρχο τρόπο ζωής. Εκφράζει τη ρήξη με τις

κατεστημένες αντιλήψεις, μ' αυτό που ονομάζουμε «μέσο όρο». Tο underground ρεύμα της δεκαετίας του 60’ αποτέλεσε μια ιδιόμορφη πλευρά της αμφισβήτησης, που εκφράστηκε με τα όπλα της μη-συμμετοχής, της αισθητικο-ψυχεδελικής επανάστασης, της ατομικής απελευθέρωσης, της εγκατάλειψης της κοινωνίας, της αναζήτησης καινούργιων εμπειριών.

Σημαντικό ρόλο στην συγκεκριμένη αμφισβήτηση έπαιξε η τέχνη. Η τέχνη σύμφωνα με τον Γερμανό φιλόσοφο Μαρκούζε περιέχει την αντίθεση με την παρούσα πραγματικότητα. Διαθέτει μια δύναμη ανατροπής και αμφισβήτησης. Στα underground κινήματα χρησίμευσε, κάτω από τις διάφορες μορφές της, ως φορέας της αντικουλτούρας τους.

Το κίνημα των BeatniksΚατά τη δεκαετία του 1950, η

αμφισβήτηση αρχίζει με συμμορίες εξεγερμένων εφήβων στα όρια της

κόσμος

του μάνου λυπάκη[email protected]

Underground κινήματα

a

aa

dΕπανάστασημετά μουσικής

εγκληματικότητας, όπως οι Hip-sters στις ΗΠΑ, οι Teddy Boys στην Αγγλία και οι Blousons Noirs στην Γαλλιά. Η αμφισβήτηση όμως αυτή επιβεβαιώνεται με τους Beatniks.

Το κίνημα των Beatniks θεωρείται το πρώτο ρεύμα μεγάλης άρνησης που εκφράζει το κίνημα της αντι-κουλτούρας. Το όνομα «Beat» το επέλεξαν οι εκφράζοντες το κίνημα της μεταπολεμικής αμφισβήτησης στις ΗΠΑ και σημαίνει το διακοπτόμενο ρυθμό της τζάζ.

Το κίνημα των HippiesΟι hippies προέρχονται από τους

beatniks. Αποτελούν το λεγόμενο «δεύτερο κύμα». Οι περισσότεροι εγκαταλείπουν μια εύπορη και άνετη ζωή, δυνατότητες για ανώτερη μόρφωση και πλούτο, περνώντας στο περιθώριο της κοινωνίας και ξεκινώντας μια ανεξάρτητη μποέμικη ζωή.

Το μόνο όπλο που χρησιμοποιούν είναι η δύναμη των λουλουδιών. Γι αυτό κι έχουν μείνει στην ιστορία ως τα «παιδιά των λουλουδιών». Αναζητούν στο σεξ και τα ναρκωτικά την έκσταση που επιθυμούν. Με τα ναρκωτικά προσπαθούν να πετύχουν τη διάλυση του «εγώ» τους, που η ίδια η κοινωνία διαμόρφωσε

κατ’εικόνα και καθ’ομοίωσή της. Η χρήση ναρκωτικών γίνεται γι’ αυτούς ένα είδος καθήκοντος και χρέους.

Μέσα έκφρασής τους τα διάφορα καλλιτεχνικά δρώμενα, η μουσική (acid rock), η ποίηση, η ζωγραφική αλλά και το ιδιαίτερό τους λεξιλόγιο. Αποκορύφωμα της καλλιτεχνικής τους έκφρασης το φεστιβάλ μουσικής και τέχνης Woodstock, το οποίο αντιπροσώπευσε το αποκορύφωμα της αντικουλτούρας της δεκαετίας του '60. Ένα φεστιβάλ που ξέφυγε από τα καλλιτεχνικά πλαίσια και απέκτησε έντονη πολιτική χροιά. Βεντέτες του τραγουδιού όπως Bob Dylan, Jimi Hendrix, Janis Joplin κ.α. συμμετείχαν μ’ αυτόν τον τρόπο στον αγώνα κατά του πολέμου του Βιετνάμ.

Το κίνημα των Punks Οι punks ήταν η πρώτη νεανική

υποκουλτούρα που αρνήθηκε ολοκληρωτικά το παρελθόν, γεγονός που ερμηνεύεται ως βούληση να χτίσουν το δικό τους παρόν από το μηδέν. Πρώτοι επίσης επιτέθηκαν σε παραδοσιακά βρετανικά σύμβολα, όπως στη βασίλισσα. Η αμφισβήτησή τους εκφραζόταν μέσα από τη δυνατή ζωντανή μουσική και την προκλητική εμφάνιση ( όρθια,

χρωματιστά μαλλιά, σχισμένα ρούχα, καρφιά , μπότες, αλυσίδες κτλ.).

Το punk ήταν αυτό που έβγαλε το rock από τα σαλόνια και το κράτησε στην φυσική του θέση, το under-ground δηλαδή. Είδωλα των punks ήταν μουσικά συγκροτήματα όπως οι CPG από την Ουγγαρία (στην Ουγγαρία ο αριθμός των Punks αναλογικά, ήταν περισσότερος από κάθε άλλη χώρα) οι Sex Pistols, οι Clash και οι Damned.

ΣυμπεράσματαΗ αντικουλτούρα δεν αποτέλεσε

ποτέ πραγματική απειλή για το κατεστημένο: η κρατούσα αγορά επαναφομοίωνε το στυλ της, μετατρέποντάς το σε μόδα. Ο πειραματισμός με τα ναρκωτικά δεν οδηγούσε πάντα σε μια «ανώτερη πραγματικότητα», αλλά συνηθέστερα αφαιρούσε ενεργητικότητα, φυτοποιώντας μακροπρόθεσμα. Ίσως η εμμονή των περιθωριακών στα ναρκωτικά, την αναρχία και κάποιες φορές τη βία να ήταν και ο λόγος που δεν μπόρεσαν να πετύχουν κάτι ουσιαστικό και μακροπρόθεσμο.

Κατάφεραν όμως να υποκινήσουν μεγάλες μάζες προς ένα γενικευμένο ρεύμα αμφισβήτησης. Επεδίωξαν και κατάφεραν, τουλάχιστον για τους

εαυτούς τους, να φτιάξουν τη ζωή τους όπως αυτοί την φανταζόντουσαν κι όχι απλά να συμμετάσχουν σ’ ένα κοινό καταναλωτικό μοντέλο ζωής.

Από τη δεκαετία του 90’ μέχρι και σήμερα δυστυχώς η μουσική κουλτούρα ανακυκλώνεται διαρκώς. Νέα είδη δεν βγαίνουν, παρά μόνο συνδυασμοί. Καλλιτέχνες διχασμένοι προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα σε παλαιότερα στοιχεία επιρροής, νέες τεχνολογίες, καλαίσθητες τάσεις μόδας και κερδοφόρες κινήσεις. O Elvis Presley, οι Roll-ing Stones, ο Michael Jackson και άλλοι πολλοί κατάφεραν απλώς να γίνουν δημοφιλείς και να παίζουν ωραία μουσική. Δεν κατάφεραν όμως να δημιουργήσουν κάτι από την αρχή, κάτι που θα αφυπνούσε και πάλι το κοινό και πέρα από την μουσική. Η Madonna, η Beyonce, ο Eminem, ο 50cent ή οι χιλιάδες djs ανά τον κόσμο σίγουρα δεν θα το καταφέρουν κι αυτοί.

Είναι γεγονός πως η εισαγωγή μιας νέας μορφής μουσικής μπορεί να θέσει ένα ολόκληρο κράτος σε κίνδυνο. Ο ίδιος ο Πλάτων είχε πεί: « Αν αλλάξει η μουσική θα αλλάξουν επίσης και οι πιο σημαντικοί θεσμοί μας».


www. .gr

Τα μεγαλύτερα Festival στην Ευρώπη

Ευτυχώς είναι ψεύτικο το χέρι που ζητάει βοήθεια. Φεστιβάλ Lowlands στο Άμστερνταμ.

Κοσμοσυρροή στο φυσικό τοπίο του Exit festival στη Σερβία Παιχνίδια σε λάσπες στο φεστιβάλ του Glastonbury

Οι Stereophonics στη σκηνή του περίφημου Ιρλανδέζικου φεστιβάλ Oxegen

Μια όμορφη ερωτική στιγμή με φόντο τον Nick Cave να τραγουδάει στο Rock Werchter festival

Η ιδιαίτερη μορφή του Iggy Pop εν δράσει στο Sziget festival

επιμέλεια: μάνος λυπάκης [email protected] Νότια Αγγλία (Ιούνιος 23-27, 2010)

Το Glastonbury είναι τόσο δημοφιλές, που οι διοργανωτές του θα μπορούσαν να οργανώσουν δύο φεστιβάλ, σε δύο συνεχόμενα Σαββατοκύριακα, και πάλι να ξεπουλήσουν όλα τα εισιτήρια. Το μεγαλύτερο φεστιβάλ της Ευρώπης μεγάλωσε ακόμη περισσότερο φέτος προσφέροντας την ευκαιρία σε 180.000 ανθρώπους να έρθουν και να διασκεδάσουν.

10 Rock Werchter Leuven, Βέλγιο (Ιούλιος 1-4, 2010)

Rock Werchter δημιουργήθηκε το 1975 ως ένα μικρό ταπεινό φεστιβάλ Blues και έχει φτάσει το 2010 να είναι ένα γιγάντιο φεστιβάλ ροκ που διαρκεί 4 ημέρες.

2 Exit Νόβισαντ, Σερβία (Ιούλιος 8-11, 2010)Το EXIT είναι το φεστιβάλ για το οποίο μιλάνε όλοι, με

περισσότερους από 10.000 Βρετανούς να το επιλέγουν ως το καλύτερο φεστιβάλ το 2007, επιλογή που του χάρισε και το βραβείο για το «Καλύτερο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ» στα βρετανικά Festival Awards. Το φεστιβάλ λαμβάνει χώρα μέσα στο κάστρο Petrovaradin του 17ου αιώνα και παρέχει την καλύτερη μουσική στο μεγαλύτερο πολιτιστικό γεγονός της νοτιοανατολικής Ευρώπης.

7 Oxegen County Kildare, Ιρλανδία (Ιούλιος 9-11, 2010)Πάνω από 80.000 μουσικόφιλοι συγκεντρώνονται

κάθε χρόνο στο County Kildare για ν' απολαύσουν ορισμένα από τα καλύτερα μουσικά κομμάτια σε κιθάρα και σε ηλεκτρονική μουσική. Τα εισιτήρια εξαντλούνται συνήθως εντός ολίγων ωρών και κοστίζουν περίπου 200 ευρώ.

3 Lowlands Άμστερνταμ, Ολλανδία (Αύγουστος 20-22, 2010)

Το φεστιβάλ Lowlands είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Προμοτάρεται ως το 'Glastonbury συναντά τη Γκόα' και συγκεντρώνει περίπου 55.000 άτομα και προσφέρει πολλές ώρες καλή μουσικής, μαζί με θέατρο, κωμωδία και προβολές ταινιών.

5 Pukkelkpop κοντά στο Χάσσελτ, Βέλγιο (Αύγουστος 19 – 21, 2010)

Το φεστιβάλ που περηφανεύεται για τις 'εναλλακτικές' του, θα το βρείτε κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία και το διοργανώνει η Ουμανιστική Νεολαία του Λεοπολντσμπουργκ.

4. Sziget Βουδαπέστη, Ουγγαρία (Αύγουστος 11-16)Το μεγαλύτερο φεστιβάλ της Ανατολικής Ευρώπης,

πραγματοποιείται σ' ένα νησάκι του ποταμού Δούναβη και συγκεντρώνει περίπου 400.000 επισκέπτες και φέτος γιορτάζει τα 18α γενέθλιά του.

9 Roskilde Κοπεγχάγη, Δανία (Ιούλιος 1-4, 2010)Το μεγαλύτερο ροκ φεστιβάλ της Σκανδιναβίας έχει

σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος και καυχιέται ότι έχει χαλαρή ατμόσφαιρα και ότι προσφέρει την ευκαιρία να δει κάποιος τα εγχώρια γκρουπ και τα μεγάλα ονόματα ταυτόχρονα.

8. Benicassim Βόρεια της Βαλένθια, Ισπανία (Ιούλιος 15-18, 2010)

Το Benicassim Θεωρείται από τα σημαντικότερα μουσικά φεστιβάλ της Ευρώπης, προσελκύοντας ανθρώπους απ' όλη την Ευρώπη, σ' ένα πάρτι τεσσάρων ημερών κάτω από υψηλές θερμοκρασίες και τη σαγκριά να ρέει άφθονη. Το αντηλιακό θεωρείται απαραίτητο.

6 Reading Δυτικό Λονδίνο (Αύγουστος 27-29, 2010)Το δεύτερο μεγαλύτερο φεστιβάλ την Αγγλίας

υπόσχεται ένα πρόγραμμα εξίσου εκπληκτικό με αυτό του Glastonbury, που σίγουρα θα δυσκολέψει τους χιλιάδες θεατές ποιον καλλιτέχνη και σε ποιά από τις σκηνές θα παρακολουθήσουν.

a


www. .gr

_18

«Είναι θέμα λίγων μηνών προτού δούμε τη μουσική βιομηχανία, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, να κατεδαφίζεται» ήταν τα

πρόσφατα λόγια του εμπνευσμένου μουσικού και τραγουδιστή των βρετανών Ραδιοκέφαλων (Ra-diohead), Thom Yorke για το μέλλον της εμπορικής μουσικής βιομηχανίας μεσούσης της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. «Βέβαια δε θα είναι μια μεγάλη απώλεια για τον κόσμο» της τέχνης, όπως δεικτικά επισημαίνει, καθώς το διαδίκτυο είναι εδώ να μας υποδείξει το δρόμο της εξόδου από την κρίση.

Το παράδειγμα των Radiohead δεν είναι τυχαίο. Δεν γνωρίζω εάν ο αναγνώστης τυγχάνει να γνωρίζει το εναλλακτικό ροκ συγκρότημα Radiohead από τη Βρετανία, την ιστορία και δημοφιλία του στο χώρο της indie (εναλλακτικής) μουσικής. Ελάχιστα αλλάζει το νόημα εάν ήταν ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, ο Παύλος Παυλίδης ή η Πέγκυ Ζήνα στη θέση τους. Το ζήτημα είναι αν τολμούσαν - ή σωστότερα εάν τους άφηναν οι δισκογραφικές τους εταιρείες - να διαθέσουν ελεύθερα τα τραγούδια τους στο διαδίκτυο σε τιμή - ό,τι έχετε-ευχαρίστηση - όπως έκαναν πριν λίγα χρόνια οι Radiohead.

Το εγχείρημα είχε επιτυχία για τους αφοσιωμένους οπαδούς των Radiohead ανά τον κόσμο, ναι μεν εξαιτίας της δημοφιλίας των καλλιτεχνών αλλά και κυρίως γιατί το κοινό αυτό τυγχάνει να είναι τεχνολογικά εγγράμματο. Εγγράμματο υπό την έννοια ότι συνειδητοποιεί ότι οι τεχνολογίες του διαδικτύου εκδημοκρατίζονται προς όφελος της τέχνης. Η ευκολία στη διακίνηση μουσικών έργων στο διαδίκτυο αυξάνει την αμεσότητα στη σχέση δημιουργού – κοινού και φυσικά προσφέρει πολλά περισσότερα στην ίδια την τέχνη και όχι στις τσέπες αυτών που διαχειρίζονται την παραγωγή, τα κανάλια διανομής και τα δικαιώματα των καλλιτεχνών.

Το διαδίκτυο έχει διαμορφώσει

Του Αντώνη ςπανάκη[email protected]

Ε

ο βασιλιάς πέθανε.ζήτω ο βασιλιάς!!

Οικονομία

νέες συνθήκες στην οικονομία των αγαθών και υπηρεσιών. Στις μέρες μας εκατομμύρια έργα όπως άρθρα, φωτογραφίες, βιβλία, μουσική, βίντεο αναπαράγονται ως ψηφιακά άυλα αγαθά και διαμοιράζονται με μηδαμινό κόστος στο διαδίκτυο. Σε καθαρά οικονομικά, η παραγωγή ψηφιακών αγαθών διέπεται από νόμους αύξουσας απόδοσης. Με απλά λόγια, όσο αυξάνεται η παραγωγή ψηφιακών αγαθών χωρίς επιπλέον κόστος, τόσο αυξάνονται τα οικονομικά οφέλη.

Μπροστά στη Γη της Επαγγελίας, η παραδοσιακή μουσική βιομηχανία των υπεραστέρων, αλυσίδων δισκοπωλείων και δισκογραφικών εταιρειών παραμένει φανατικά οχυρωμένη γύρω από μη βιώσιμες ακριβές παραγωγές και διανομές εκεί που θα μπορούσε να στρέψει το βλέμμα της στον ωκεανό των youtube-ιστών και myspace-άδων για να αντλήσει έμπνευση και να αναδείξει ερασιτέχνες από τη «μακρά ουρά» της παγκόσμιας μουσικής. Λέτε το Fnac αποχωρώντας θεαματικά από την Ελλάδα να συνειδητοποίησε ότι η παραδοσιακή λιανική αγορά ηλεκτρονικών, βιβλίων, cd δεν αποτελεί πλέον αναπτυξιακή ευκαιρία όχι μόνο για την ελληνική αλλά και την παγκόσμια οικονομία;

Γιατί τυγχάνει, όμως, η φιλοσοφία του ελεύθερου και ανοιχτού να είναι τόσο ποινικοποιημένη; Γιατί κυρίαρχα επιχειρηματικά συμφέροντα σε πολλούς κλάδους της οικονομίας να βασίζονται σε ιεραρχικά μοντέλα οργάνωσης που αντιμετωπίζουν εχθρικά και περιθωριοποιούν, με τις ευλογίες των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τα ανοιχτά πρότυπα όπως άδειες γενικής χρήσης (creative com-mons), εφαρμογές ανοιχτού κώδικα (open source) και δίκτυα ομοτιμίας (peer-to-peer); Η απάντηση είναι απλή: γιατί τα τελευταία συμβάλλουν στην ανάπτυξη εναλλακτικών και οριζόντιων μοντέλων (αυτο)οργάνωσης και καθιστούν ανέφικτο τον πλήρη έλεγχο του διαδικτύου από την αγορά και το κράτος.

ΦΑκΕλος:

Ανοιχτά

πρότυπα


_19

Το κίνημα του ανοιχτού περιεχομένου

δημόσια δεδομένα, δικά μας δεδομένα…

ο ανοιχτό περιεχόμενο (open content) αποτελεί μια νέα έννοια και ένα ζωντανό κίνημα στο χώρο των κοινωνικών

και τεχνολογικών επιστημών. Περιγράφει κάθε δημιουργικό έργο ή περιεχόμενο που δημοσιεύεται κάτω από μια άδεια κοινής χρήσης (commons), αποτελεί δημόσιο αγαθό και επιτρέπει στον καθένα να το αντιγράψει, να το τροποποιήσει και να το αναδημοσιεύσει κάτω από την ίδια άδεια. Το ανοιχτό περιεχόμενο

είναι ένα εναλλακτικό πρότυπο διαχείρισης δικαιωμάτων, αποκαλούμενο συχνά ως copyleft - σε αντιπαράθεση με το δημοφιλές copyright που έχει οδηγήσει στη δημιουργία μονοπωλίων - καθώς διευκολύνει τον εκδημοκρατισμό της γνώσης. Το πιο δημοφιλές παράδειγμα έργου ανοιχτού περιεχομένου αυτή τη στιγμή στο διαδίκτυο είναι η διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια Wikipedia (www.wikipedia.org).

ο ελληνικό κράτος έχει ήδη κυρώσει την κοινοτική οδηγία για την ελεύθερη διακίνηση πρωτογενών δημοσίων

δεδομένων και την επαναχρησιμοποίηση τους προς όφελος της διαφάνειας και της ανάπτυξης. Στην πράξη, όμως, αυτή αγνοείται από τις περισσότερες κρατικές υπηρεσίες οι οποίες έχουν καθυστερήσει να αναπτύξουν τις εφαρμογές ανοιχτών προτύπων διαχείρισης των δεδομένων αυτών έτσι ώστε να δοθεί δυναμική ανάπτυξης, διαφάνειας, συμμετοχής και ισηγορίας σε πολίτες, ΜΚΟ, επιχειρήσεις, αλλά και σε πολλούς οργανισμούς του δημόσιου.

Η ελεύθερη διάθεση της πληροφορίας που συλλέγεται από το κράτος για διάφορους σκοπούς και χρήσεις δεν είναι ένα ουσιαστικό πρόβλημα. Δεν είναι τόσο κοστοβόρο να παραχθούν από τα Παρατηρητήρια Τιμών (eprices.gr) και Τιμών υγρών καυσίμων (fuelprices.gr) του Υπουργείου Οικονομικών εφαρμογές ανοιχτών προτύπων τεχνολογίας RSS που θα ενημερώνουν ενδιαφερομένους με συνεχή ροή πληροφορίας για το επίπεδο των τιμών, φθηνή βενζίνη και ευκαιρίες αγορών. Ούτε θεωρείται ακατόρθωτο το άνοιγμα των δεδομένων από συμβάσεις προμηθειών του Ελληνικού Δημοσίου, των πληρωμών του Δημόσιου προς Νομικά Πρόσωπα με περιγραφή του αντικείμενου, το πόσο της

σύμβασης και το ΑΦΜ του δικαιούχου αλλά και των πρωτογενών στοιχείων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ).

Το πρόβλημα, λοιπόν, έγκειται στο έλλειμμα βούλησης, όχι μόνο των πολιτικών προσώπων αλλά και των ίδιων των πολιτών. Ας διεκδικήσουμε εμείς τα δημόσια δεδομένα, τα δικά μας δεδομένα...

Για περισσότερες πληροφορίες συνδεθείτε στις ιστοσελίδες publicdata.gr, re-public.gr και karounos.gr/blog/.

λοένα και περισσότεροι καλλιτέχνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα

ότι η ολοκληρωτική προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας οδηγεί σε ένα απίστευτο κυνήγι μαγισσών πίσω από τους πειρατές του διαδικτύου, εμποδίζει τη διάδοση του έργου τους στο ευρύτερο δυνατό κοινό ενώ δεν τους βοηθά να αποκτήσουν την αναγνώριση που επιθυμούν. Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει μερικούς στην ελεύθερη διακίνηση των έργων τους στο διαδίκτυο με σκοπό να αποκτήσουν τη δημοφιλία και την αναγνωρισιμότητα που επιθυμούν. Η άδεια Creative Commons (www.cre-ativecommons.gr) προστατεύει τους καλλιτέχνες αυτούς που επιθυμούν να εκφράσουν αυτή ακριβώς την προτίμηση τους να μοιράζονται τα δικαιώματα του έργου τους με άλλους καλλιτέχνες ή απλό κοινό αντί να τα παραχωρούν σε κάποιες δισκογραφικές εταιρείες.

Η άδεια Creative Commons δίδει τη δύναμη στον καλλιτέχνη να

διατηρεί και να διαχειρίζεται τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας του με πιο ευέλικτο και ανοικτό τρόπο. Βοηθώντας δημιουργούς να καθορίσουν με ακρίβεια το βέλτιστο τρόπο άσκησης των δικαιωμάτων τους σύμφωνα με τις προτιμήσεις τους, προάγεται η πρόοδος της επιστήμης και των τεχνών. Αν ο καλλιτέχνης επιθυμεί το έργο του να είναι ελεύθερο στο κοινό - δηλαδή οι δημιουργίες του να μη δεσμεύονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας – μπορεί να χρησιμοποιήσει τη δήλωση Αφιέρωσης στο Κοινό.

Η άδεια Creative Commons δεν παρέχει τεχνολογικά εργαλεία για την επιβολή των δικαιωμάτων που ο δημιουργός επιφυλλάσσει και κατά συνέπεια δεν εκτελεί Ψηφιακή Διαχείριση Δικαιωμάτων (DRM). Η χρήση τεχνολογικών μέσων για τη διαχείριση των δικαιωμάτων δυσχεραίνει τη δημιουργική επαναχρησιμοποίηση έργων και διαταράσσει το οικοσύστημα της δημιουργικότητας.

Creative Commons: άδεια ανοιχτού περιεχομένου

ΟΤ

Τ

www. .gr


www. .gr

_20

Τραγούδια για το περιβάλλον και την

οικολογία

α «ΟΙΚΟλογήματα» είναι μια σειρά βιβλίων με στόχο την ευαισθητοποίηση των παιδιών πάνω σε περιβαλλοντικά ζητήματα.

Οι στίχοι των βιβλίων από τη σειρά «ΟΙΚΟλογήματα» μελοποιήθηκαν από τον Κώστα Θωμαΐδη και κυκλοφορούν σε τραγούδια. Είναι ένα μουσικό έργο αποκλειστικά για παιδιά, αποτέλεσμα μιας δημιουργικής συνεργασίας.

Με στίχους που περνούν μηνύματα σχετικά με τα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη:

καμένα δάση μόλυνση θαλασσών φαινόμενο του θερμοκηπίου διαχείριση σκουπιδιών ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και

που αγγίζουν όλα τα θέματα της αειφόρου ανάπτυξης και με μουσική που συγκινεί, ψυχαγωγεί και «ερεθίζει» τη σκέψη του

παιδιού.Tο έργο αυτό επιδιώκει να

ευαισθητοποιήσει τα παιδιά, έτσι ώστε να γίνουν αυριανοί πολίτες με οικολογική συνείδηση, αλλά και τα προκαλεί να λάβουν δράση.

Οι προσπάθειες συνεχίζονται και με άλλες δημιουργίες που σχετίζουν την μουσική με το περιβάλλον, προσπαθώντας να ενισχύσουν την ηθική μας απέναντι στο «πράσινο σπίτι» μας.

Για παράδειγμα το τραγούδι « Ο εφιάλτης της Περσεφόνης» του Γκάτσου και του Χατζιδάκι με πολλαπλές ερμηνείες (και από την Μαρία Φαραντούρη) και με χαρακτηριστικούς στίχους, για παράδειγμα:

«Όποιος βρομίζει το νερό βρομίζει ο ίδιος και λένε πως το παρατσούκλι του Θεού κάποια μεγάλη φασαρία είναι εκεί πάνω η "φασαρία των νερών στους

ουρανούς".»

Χαρακτηριστικό και γνωστό είναι και το παρακάτω:«Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα, θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.Κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα, θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα»

Πρωτοποριακό για την εποχή του και το “earth song” από τον ιδιαίτερο Michael Jackson:

”What have we done to the world Look what we've done

What about all the peace

That you pledge your only son... What about flowering fields

Is there a time What about all the dreams

That you said was yours and mine... Did you ever stop to notice

All the children dead from war Did you ever stop to notice

The crying Earth the weeping shores”

Η τέχνη αντικατοπτρίζει την πρα-γματικότητα... η οικολογική κατα-στροφή είναι μέρος αυτής οπότε οι στίχοι την εκφράζουν και τα τραγούδια γίνονται τόσο επίκαιρα όσο ποτέ...

T

οικολογήματα:περιβάλλον

της Ειρήνης Ταλιούρη, βιολόγος[email protected]


www. .gr

JaMES Από το Manchesterστο Ηράκλειο με αγάπη

_22

πολιτισμός & τέχνες

ςυνέντευξη στο μάριο μεσσαριτάκη

ρώτα απ’ όλα θα θέλαμε να σας καλωσορίσουμε στην εφημερίδα FREEVOX και να σας ευχαριστήσουμε που μας

δεχτήκατε γι αυτή την συνέντευξη.Ας μιλήσουμε για την περιοδεία

σας στην Ελλάδα; Ποιές είναι οι εντυπώσεις σας μέχρι στιγμής. Το απολαμβάνετε;

Η Ελλάδα είναι απίθανη. Έχουμε όλους αυτούς τους θαυμαστές στη χώρα σας και είναι φοβερό να ζεις αυτά τα συναισθήματα ξανά και ξανά. Στη Θεσσαλονίκη πέρυσι ήταν απίστευτα, στην Πάτρα και την Αθήνα τον προηγούμενο μήνα ήταν επίσης τέλεια.

Από τα παραπάνω υποθέτουμε ότι έχει αναπτυχθεί μια «αμοιβαία σχέση αγάπης» μεταξύ εσάς και του ελληνικού κοινού, μεγαλύτερη κι από αυτή με το βρετανικό κοινό. Που οφείλεται αυτό;

Το έχουμε συζητήσει αυτό με κάποιους φίλους μας Έλληνες. Ίσως να είναι οι μελωδίες, η φωνή του Tim ή κάτι άλλο. Ότι και να ναι, είμαστε πολύ χαρούμενοι που υπάρχει αυτή η σχέση. Το ελληνικό κοινό είναι απίστευτο όλα αυτά τα χρόνια.

Βλέπετε την Ελλάδα ως ένα μεγάλο κοινό ή απλώς απολαμβάνετε την θάλασσα και τις ηλιόλουστες διακοπές;

Κάνουμε συναυλίες στην Ελλάδα κάθε χρόνο, τα άλμπουμ μας παρουσιάζονται εδώ νωρίτερα από τον υπόλοιπο κόσμο. Νοιαζόμαστε πολύ για το ελληνικό μας κοινό και κάνουμε ότι μπορούμε για να το δείχνουμε αυτό.

Μοιραστείτε μαζί μας κάποιες σκέψεις για το καινούργιο σας άλμπουμ “The Night Before”.

Θέλαμε να βγάλουμε όχι ένα μεγάλο άλμπουμ, αλλά πολλά μικρότερα με λίγα τραγούδια. Η ιδέα είναι να βγάζουμε ένα καινούργιο άλμπουμ κάθε λίγους μήνες.

Το “The Night Before” δεν είναι απόλυτα καινούργιο ή διαφορετικό από τα προηγούμενα μας άλμπουμ. Τα τραγούδια μας έχουν την υπογραφή μας, δεν το νομίζετε κι εσείς;

Συνεπώς ετοιμάζετε σύντομα κάποιο καινούργιο άλμπουμ;

Ναι, το δουλεύουμε εδώ και λίγους μήνες. Μάλιστα, ετοιμάσαμε κι ένα τραγούδι ενώ ήμασταν στην Ελλάδα τον περασμένο Απρίλιο, χάρη στο in-ternet. Είναι λίγο διαφορετικό, αλλά εξακολουθεί να είναι James.

Ας μιλήσουμε τώρα για τους James.

Π

Τι πραγματικά αντιπροσωπεύουν οι James για εσάς και το κοινό σας;

Οι James είναι αυτό που κάνουμε εδώ και τόσο καιρό, είναι «δεύτερη φύση». Ελπίζουμε οι James να αποτελούν ένα κεφάλαιο τόσο σημαντικό για το κοινό μας όσο και για μας τους ίδιους. Η σύνδεσή μας με το κοινό εδώ και τόσα χρόνια είναι πραγματικά απίστευτη, μια πηγή για πολύ αναγκαία ενέργεια.

Αν οι James δεν είχαν σχέση μόνο με τη μουσική, με τι άλλο θα είχαν σχέση;

Μουσική και πάλι, νομίζω. Είναι τα πάντα για μας.

Υπήρχαν στιγμές στην καριέρα σας που οδηγηθήκατε σε ακραίες πράξεις, όπως το να συμμετάσχετε σαν πειραματόζωα σε ιατρικά πειράματα. Τι σας οδήγησε σ’αυτή την πράξη, δημοσιότητα ή ανάγκη;

Κάποιες φορές από ανάγκη κάνεις κάποια πράγματα. Στη ζωή δεν μπορείς να προβλέψεις την έκβαση του καθετί, κάποιες φορές απλά χρειάζεσαι να ακολουθήσεις το ένστικτό σου.

Έχοντας συνδεθεί με το κίνημα του Madchester, τι αναμνήσεις κουβαλάτε από εκείνη την περίοδο;

Πολλές και σπουδαίες αναμνήσεις, φίλους, εντυπωσιακά σόου. Επίσης αδιάκοπη σχέση με τα ΜΜΕ. Γενικά ήταν μια γεμάτη περίοδος.

Για κάποιους η μουσική pop σημαίνει σόουμπιζ, lifestyle και δημοσιότητα. «Ζείτε σαν συνηθισμένοι άνθρωποι», όπως θα έλεγε εμφατικά ο Jarvis Cocker;

Απόλυτα. Είμαστε συνηθισμένοι άνθρωποι, όπως εσείς.

Τα άλμπουμ “Millionaires” και “Pleased to Meet you” γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Παρόλα αυτά τα χρόνια που ακολούθησαν σας

βρήκαν χωρισμένους και μη παραγωγικούς. Τι σας έκανε να ξαναενωθείτε και να συνεχίσετε;

Κάποιες φορές έρχεται ο καιρός, όπου κάτι αναγκαστικά πρέπει να συμβεί. Οι James διαλύθηκαν για λόγους άσχετους με τη μουσική. Η μουσική είναι αυτή που μας ξαναένωσε.

Ας μιλήσουμε για τη μουσική και τη σχέση της με τις επιχειρήσεις και την πολιτική.

Ο Thom Yorke των Radiohead αποκάλυψε πρόσφατα σε μια συνέντευξη στο NME ότι «είναι ζήτημα μερικών μηνών μέχρι να καταστραφεί η κύρια μουσική βιομηχανία». Ποιά η γνώμη σας γι αυτό;

Η μουσική βιομηχανία έχει αλλάξει κατά πολύ. Δεν ξέρω τι επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά θα υπάρξει μεγάλο ενδιαφέρον για νέα συγκροτήματα και καλλιτέχνες. Η μουσική είναι

παντού στις μέρες μας. Οι δισκογραφικές εταιρίες

διαμαρτύρονται ότι η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική. Ποιά είναι η τοποθέτησή σας ως μουσικοί;

Νομίζω ότι είναι μια απόφαση που ο κάθε καλλιτέχνης πρέπει να πάρει. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συνεπώς δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη απάντηση. Οι δισκογραφικές εταιρίες έχουν κάνει κάποια λάθη σε αυτήν την υπόθεση, όμως η δουλειά ενός καλλιτέχνη χρειάζεται να ανταμείβεται.

Ποιά η σχέση σας με την πολιτική; Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης,

όπως η τωρινή, ο καθένας μας αναθεωρεί για την πολιτική.

Η οικονομική κατρακύλα εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Η Ελλάδα άνοιξε το δρόμο. Οι Βρετανοί φοβούνται να παίξουν κάποιο ρόλο σε αυτήν την «Ελληνική τραγωδία»;

Θα έλεγα ότι εμείς έχουμε τα δικά

μας προβλήματα. Εσείς επίσης έχετε τα δικά σας. Συνεπώς βρισκόμαστε και οι δύο μέσα στην τρύπα.

Η μουσική ανέκαθεν υπήρξε έμπνευση για την ανθρωπότητα στην προσπάθεια για παγκόσμια ειρήνη; Θα δίνατε μια συναυλία σε συγκρουσιακές περιοχές όπως η Λωρίδα της Γάζας, το Θιβέτ ή η Κύπρος;

Αν ο λόγος ήταν σωστός και ηθικός, ναι θα το κάναμε.

Δύο τελευταίες ερωτήσεις για να κλείσουμε. Θα ακούσουμε κάποιο νέο σας τραγούδι στο Ηράκλειο;

Νομίζω πως ναιΟι τελευταίες σας λέξεις πριν την

συναυλία; Θα τα πούμε στην Κρήτη.

Ανυπομονούμε να βρεθούμε εκεί! Ευχαριστούμε για το χρόνο σας.

Επισκεφτείτε μας στο freevox.gr – αν δεν σας είναι όλα τόσο ελληνικά –. Θα τα ξαναπούμε επί σκηνής.

ςυνέντευξη


www. .gr

_23

του μάριου μεσσαριτάκη[email protected]

Hacienda

το οποίο αναφερόταν στον Anthony Blunt, έναν Βρετανό ιστορικό της τέχνης ο οποίος κατασκόπευε για λογαριασμό της Σοβιετικής Ένωσης. Τα άλλα δύο μπαρ, «Kim Philby» και «Hicks,» πήραν τα ονόματα τους από τους συναδέλφους - κατασκόπους

ο Fac 51 Hacienda ( γνωστό απλά και ως «The Haci-enda») ήταν ένα νυχτερινό club και χώρος συναυλιών στο Μάντσεστερ της

Αγγλίας. Έγινε ευρέως γνωστό κατά τη διάρκεια των "ετών του Madches-ter", δηλαδή στα τέλη της δεκαετίας του 80’ και στις αρχές της δεκαετίας του 90’ και είχε χαρακτηρισθεί ως το πιο διάσημο club στον κόσμο από το περιοδικό Newsweek. Το Haci-enda άνοιξε το 1982, και παρά τα σημαντικά οικονομικά προβλήματα επέζησε μέχρι το 1997, ενώ κατά ένα μεγάλο μέρος αυτού του χρόνου είχε υποστηριχτεί κυρίως από τις πωλήσεις ρεκόρ των New Order. Το Hacienda συνδέεται με την αύξηση της acid house και της rave μουσικής.

Σχεδιασμένο από τον Ben Kelly, ο πάνω όροφος είχε τη μορφή εξέδρας γηπέδου και περιελάμβανε σκηνή για χορό, μπαρ, καφετέρια και μπαλκόνι με ειδικό χώρο για DJ. Στο ισόγειο υπήρχε ένα κοκτέιλ μπαρ που ονομαζόταν «The gay traitor»,

του Blunt. Από το 1995 και μετά, τα χαμηλότερα σημεία του χώρου (υπόγειο)χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργηθεί, ένας μικρότερος συναυλιακός χώρος με το όνομα «5th Man»

Ένα ευρύ φάσμα σημαντικών

ο Indie rock είναι ένας από τoυς πιο κοινούς όρους που χρησιμοποιείται για την ροκ μουσική, που παράγεται είτε από μικρές, ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρείες, είτε από τους ίδιους τους καλλιτέχνες.

Η ιδέα της ροκ μουσικής που «γεννιέται» ανεξάρτητα από τις μεγάλες εταιρίες άρχισε να αποκτά εξέχουσα θέση στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ στη δεκαετία του 1980. Παρόλο που συχνά θεωρείται ως ένα είδος μουσικής, είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα μέσα παραγωγής και διανομής των ανεξάρτητων - underground συγκροτημάτων . Οι καλλιτέχνες του Indie Ροκ έχουν στην διάθεση τους, τον πλήρη έλεγχο της μουσικής και της σταδιοδρομίας τους, κυκλοφορώντας άλμπουμ σε ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρείες (μερικές φορές ιδιόκτητες και αυτοδιαχειριζόμενες ) και στηριζόμενοι στις περιοδείες τους αλλά και στις διάφορες παρουσιάσεις τους σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και κολέγια .

Τα τελευταία χρόνια βέβαια τα πράγματα έχουν γίνει λίγο πιο εύκολα με την ανάπτυξη του In-ternet και της δωρεάν προβολής . Μουσικοί που ταξινομούνται στο indie rock είναι τυπικά αυτοί που έχουν υπογράψει σε ανεξάρτητές δισκογραφικές εταιρείες, και όχι σε μεγάλες , αν και υπάρχουν πολλά παραδείγματα από in-die μουσικούς που έχουν «αλλαξοπιστήσει» στα μέσα της σταδιοδρομίας τους. Η πρακτική αυτή καθιστά ασαφή τα όρια ανάμεσα σε indie και mainstream μουσική και συχνά αποτελεί αντικείμενο συζήτησης-διαμάχης μεταξύ των οπαδών. Μάλιστα, κάποια συγκροτήματα που στο μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας είχαν αφήσει την προώθηση τους σε μεγάλες εταιρίες μερικές φορές αναφέρονται στον Τύπο ως indie, λόγω του ήχου τους ή της αισθητικής τους.

Οι ρίζες της σύγχρονης ροκ indie ανάγονται

στο ομότιτλο ντεμπούτο άλμπουμ των Velvet Underground, το οποίο κυκλοφόρησε το 1967 και έφτασε μέχρι και την # 7η θέση στις λίστες Blender με τα 100 καλύτερα indie άλμπουμ , ενώ ως σημείο εκκίνησης αναφέρεται από κάποιους άλλους ένα άλλο album που κυκλοφόρησε από τους The Beach Boys το 1966 με τίτλο «Pet Sounds».

Στη δεκαετία του 1980, ο όρος alternative rock, που χρησιμοποιείται ευρέως , ήταν θα λέγαμε λιγότερο ή πολύ συνώνυμος με την indie rock . Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι πρώτες λίστες με indie μουσική έχουν πλέον συνταχτεί και κυκλοφορούν σε διάφορα περιοδικά. Αρχικά, στα indie “charts” εμφανίζονται μπάντες που προκύπτουν με βάση την κιθάρα, όπως οι Aztec Camera, Josef K, Orange Juice, που δημιουργούν ένα μουσικό κίνημα με την ονομασία «C86 indie-pop» και προωθούνται από μια εταιρία ανεξάρτητων καλλιτεχνών, την «Sarah Re-

cords». Ορισμένα από τα πιο γνωστά Βρετανικά συγκροτήματα indie rock της δεκαετίας του 1980 ήταν οι «Smiths», «The Stone Roses», « Happy Mondays», «The Jesus And Mary Chain», «Siouxsie and the Banshees» και τέλος οι «The Cure» των οποίων η μουσική επηρέασε άμεσα διάφορα κινήματα της εναλλακτικής ροκ όπως το Shoegazing και το Britpop.

Η δεκαετία του 1990 έφερε σημαντικές αλλαγές στην εναλλακτική ροκ σκηνή. Grun-ge συγκροτήματα όπως οι «Nirvana», «Al-ice in Chains», « Soundgarden» και «Pearl Jam» έριξαν γροθιά στην επικρατούσα τάση, επιτυγχάνοντας εμπορική επιτυχία των chart και εκτεταμένη έκθεση. Μπάντες αναβίωσης της punk όπως οι Green Day και οι Offspring, επίσης, έγιναν δημοφιλείς και συγκαταλέγονταν στους εναλλακτικούς . Η έννοια του όρου "εναλλακτικοί" άλλαξε όταν η mainstream επιτυχία προσέλκυσε σημαντικό σήμα επενδύσεων και απέκτησε εμπορικό προσανατολισμό με μια συντηρητική προσέγγιση. Με αυτό, ο όρος «εναλλακτικός» έχασε το αρχικό αντι-πολιτιστικό νόημα του και άρχισε να αναφέρεται στο νέο τύπο μουσικής που πλέον επιτύγχανε mainstream επιτυχία. Ο όρος "indie rock" συνδέθηκε με τις μπάντες και τα είδη που παρέμεναν underground.

Τη δεκαετία του 1990 εμφανίστηκαν πολλές κινήσεις με σκοπό τον καθορισμό της indie rock. Στο lo-fi κίνημα ήταν επικεφαλής ο El-liott Smith, οι Pavement , οι Guided by voices, οι Neutral Milk Hotel και πολλά συγκροτήματα που συνδέονται με την Elephant 6 δισκογραφική εταιρεία όπως η Of Montreal. Το κίνημα αυτό δημιούργησε ένα ασφάλιστρο στις απλοϊκές τεχνικές ηχογράφησης (συμπεριλαμβανομένων των οικιακών ηχογραφήσεων) και έλλειψη ενδιαφέροντος για τις πωλήσεις στην επικρατούσα τάση εναλλακτικής ροκ σκηνής.

Ένα club πίσω από μια εταιρία

μουσικών δρώμενων του 20ου αιώνα έλαβε χώρα στο Hacienda. Oι Smiths εμφανίζονται τρεις φορές το 1983, ενώ ο χώρος χρησιμοποιήθηκε και από τη Madonna για την πρώτη της εμφάνιση στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1984, μια συναυλία που χαρακτηρίστηκε από τον Norman Cook (ίσως περισσότερο γνωστό ως Fatboy slim) ως αυτή που "μάγεψε το πλήθος". Το 1986 το Haci-enda ήταν ένα από τα πρώτα club που άρχισε να παίζει house μουσική με τους DJ Mike Pickering και τον Little Martin να φιλοξενούν τις «Nude» βραδιές τις Παρασκευές. Οι βραδιές αυτές σύντομα γίνονται θρυλικές και συντελούν στην επέκταση της φήμης του Hacienda το οποίο από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε να είναι γεμάτο κάθε βράδυ μέχρι τις αρχές του 1987.

Η άνοδος της σκηνής του Madches-ter ελάχιστα είχε σχέση με την υγιή house μουσική σκηνή στο Μάντσεστερ την εποχή αυτή, αλλά ενισχύθηκε από την επιτυχία της πρωτοποριακής βραδιάς Ίμπιζα της Hacienda, μια acid house βραδιά με «οικοδεσπότες» τον Pickering και τον Jon DaSilva τον Ιούλιο του 1988. Παρόλο που η δημοτικότητα του χώρου έφτασε στο απόγειο της κατά τη διάρκεια της ακμής της rave μουσικής με πολλά δρώμενα εκεί, τα περισσότερα από τα χρήματα

κατέληξαν να κυκλοφορούν στους εμπόρους ναρκωτικών λόγω της δημοτικότητας της έκστασης στη σκηνή των κλαμπ. Τον Ιούλιο του 1989, το Ηνωμένο Βασίλειο μετρά τον πρώτο θάνατο νέου από έκσταση μέσα στο Hacienda. Τα προβλήματα που ακολούθησαν μετά το γεγονός αυτό αναγκάζουν το club να κλείσει για κάποιο διάστημα στις αρχές του 1991 για να ξανανοίξει λίγο αργότερα με ισχυρότερη ασφάλεια.

Το θέμα όμως της ασφάλειας εξακολουθεί να ταλανίζει, ιδίως κατά τα τελευταία χρόνια της λειτουργίας του Hacienda. Αρκετά συχνά σημειώνονται πυροβολισμοί εντός και εκτός του club ενώ οι σχέσεις με την αστυνομία και τις αρχές χορήγησης αδειών είναι ταραγμένες. Αναμφισβήτητα, η έλλειψη επαρκούς ασφάλειας ήταν ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν στο κλείσιμο του Hacienda ,ωστόσο η κυριότερη αιτία φαίνεται να ήταν τα οικονομικά. Ουσιαστικά δεν υπήρχαν έσοδα από την κατανάλωση αλκοόλ επειδή πολλοί προστάτες είχαν μετατραπεί σε χρήστες ναρκωτικών. Κατά συνέπεια χωρίς καμιά πηγή εσόδων το club κλείνει οριστικά το καλοκαίρι του 1997 και μαζί του κλείνει και ένα τεράστιο κεφάλαιο στην ιστορία της μουσικής σκηνής.

indie καλλιτέχνεςμακρυά από τις δισκογραφικές Τα 30 καλύτερα

indie άλμπουμ30 Wilco – Yankee Hotel Foxtrot

29 Violent Femmes – Violent Femmes

28 The Magnetic Fields – 69 Love Songs

27 M.I.A. – Arular

26 Belle And Sebastian – If You’re Feeling Sinister

25 Sebadoh – III

24 The New Pornographers – Mass Romantic

23 Yo La Tengo – Painful

22 Meat Puppets – Meat Puppets II

21 The Modern Lovers – The Modern Lovers

20 The Hold Steady – Separation Sunday

19 Sleater-Kinney – Dig Me Out

18 Joy Division – Unknown Pleasures

17 The White Stripes – White Blood Cells

16 Slint – Spiderland

15 X – Wild Gift

14 De La Soul – 3 Feet High And Rising

13 Hüsker Dü – Zen Arcade

12 Dinosaur Jr – You’re Living All Over Me

11 Minutemen – Double Nickels On The Dime

10 The Smiths – The Smiths

09 Big Star – Third/Sister Lovers

08 My Bloody Valentine – Loveless

07 The Velvet Underground – The Velvet Underground

06 Arcade Fire – Funeral

05 Pixies – Surfer Rosa

04 R.E.M. – Murmur

03 The Replacements – Let It Be

02 Sonic Youth – Daydream Nation

01 Pavement – Slanted And Enchanted

music

T

T


www. .gr

_24

Από τη Φωτεινή Αλευρά([email protected])

πό την στιγμή που επιβεβαιώθηκε ότι αυτό το τεύχος θα είναι “The Music Issue”, στο μυαλό μου παίζουν σκηνές από

αγαπημένες μουσικές ταινίες, παλιά μιούζικαλ, ολόκληρα άλμπουμ soundtracks, κομμάτια συνδεδεμένα με συγκεκριμένες σεκάνς… Πολύ δύσκολο να τα γκρουπάρω όλα αυτά, με κάποιο τρόπο… Τα έφερα από δω, τα τράβηξα από κει… Η παρακάτω λίστα δεν φιλοδοξεί να δείξει τις καλύτερες μουσικές ταινίες που έχουν γίνει ποτέ. Είναι ένας οδηγός για περιήγηση, σε ένα από τα απολαυστικότερα είδη του σινεμά.

1Ο Μύθος του 1900, (The Legend of 1900), Τζουζέπε Τορνατόρε,

1998Ο Τζουζέπε Τορνατόρε (Σινεμά ο

Παράδεισος), το 1998 σκηνοθετεί τον Τιμ Ροθ ως Ντάνι Μπούντμαν, ή Λέμονς ή 1900, έναν βιρτουόζο πιανίστα, που έχει γεννηθεί και ζήσει όλη του τη ζωή στο εσωτερικό ενός κρουαζιερόπλοιου και που τίποτα όσον αφορά στη ζωή του δεν είναι συνηθισμένο. Ο Ένιο Μορικόνε κερδίζει Χρυσή Σφαίρα καλύτερης μουσικής επένδυσης.

2Ξεφάντωμα με τους Μπιτλς, (A Hard Day’s Night), Ρίτσαρντ

Λέστερ, 1964Τρελή κωμωδία που δείχνει τις περιπέτειες μιας τυπικής ημέρας στην ζωή των «σκαθαριών». Μια από τις καλύτερες μουσικές ταινίες όλων των εποχών για μια από τις σημαντικότερες και σίγουρα από τις πιο διάσημες μπάντες στον πλανήτη.

3Superstar: the Karen Carpenter Story, Τοντ Χέινς, 1987

Το 1987, ο Τοντ Χέινς σκηνοθετεί μια ταινία για τη ζωή του ποπ ντουέτου των Κάρπεντερς, ενός από τα πιο επιτυχημένα μουσικά σχήματα των ‘70s. Είναι απαγορευμένη από το 1990, καθώς ο Ρίτσαρντ Κάρπεντερ κέρδισε μήνυση που είχε καταθέσει κατά του σκηνοθέτη. Μερικοί τυχεροί την είδαν στις Νύχτες Πρεμιέρας του 2007, στο αφιέρωμα για τον Τοντ Χέινς, μετά τα μεσάνυχτα, σε κλίμα άκρας μυστικοπάθειας. Βαποράκι ήταν η ίδια η Κριστίν Βασόν…

4This is Spinal Tap! (This is Spinal Tap), Ρομπ Ράινερ, 1984

Δεν είναι ντοκιμαντέρ! Είναι μια σατιρική ταινία για τις ακραίες συμπεριφορές των μελών της

φανταστικής μπάντας Spinal Tap, τις άπειρες αυταπάτες του ροκ και του χέβι μέταλ, καθώς επίσης και για τον χαρακτήρα των μουσικών ντοκιμαντέρ που καταπιάνονται με αυτό το πολυαγαπημένο μουσικό είδος.

5Velvet Goldmine, Τοντ Χέινς, 1998

Ταξίδι στην Βρετανία του glam rock στα τέλη του ’70, μέσα από το πορτραίτο του Μπράιαν Σλέιντ, ενός φανταστικού ποπ ειδώλου της εποχής, του οποίου ο χαρακτήρας βασίζεται στον Ντέιβιντ Μπάουι. Η ιστορία κινείται γύρω από τη σχέση του Σλέιντ με τον Κερτ Γουάιλντ που με τη σειρά του βασίζεται στον Ίγκι

Ποπ και τον Λου Ριντ. Υπέροχη ταινία γύρω από την εφηβική περιπέτεια του δημοσιογράφου Άρθουρ Στιούαρτ, που ανακαλύπτει την ταυτότητά του.

624 Ώρες Γεμάτες Ροκ, (24 Hour Party People), Μάικλ

Γουίντερμποτομ, 2002Μια ταινία φτιαγμένη για τους

φανατικούς της σκηνής του Μάντσεστερ, τέλη του ’80 και αρχές ’90. Ο Τόνι Γουίλσον (επικεφαλής της θρυλικής πια Factory Re-cords), τον οποίο ερμηνεύει άνετα ο Στιβ Κούγκαν, είναι ο αφηγητής σε μια ταινία που βασίζεται τόσο σε πραγματικά γεγονότα όσο και σε φήμες. Joy Division, New Order,

Aπολιτισμός & τέχνες

all i Want isMusic in Movies

10 The Runaways, Φλόρια Ζιγκιζμόντι, 2010

Βιογραφική ταινία με αισθητική βίντεο κλιπ, για την ομώνυμη, πρώτη all girl μπάντα των The Runaways το 1975. Εστιάζει στο πώς σχηματίστηκε το γκρουπ, τον ρόλο που έπαιξε ο αμφιλεγόμενος μάνατζερ Τιμ Φόλεϊ και στη σχέση της Τζόαν Τζετ και της Σερί Κάρι. Η Ντακότα Φάνινγκ είναι πια ολόκληρη γυναίκα και η Κρίστεν Στούαρτ πείθει επικίνδυνα ως Τζόαν Τζετ. Τα δυο κορίτσια μάλιστα έκαναν τα ολόδικά τους φωνητικά. Όμορφη ταινία που αφήνει όμως πολλές παραμέτρους της ιστορίας της μπάντας εκτός…

11Hedwig and the Angry Inch, Τζον Κάμερον Μίτσελ, 2001

12The Rocky Horror Picture Show, Τζιμ Σάρμαν, 1975

13Walk the Line, Τζέιμς Μάνγκολντ, 2005)

14Moonwalker, Τζέρι Κράμερ, Τζιμ Μπάσφιλντ, Κόλιν

Σίλβερς, 1988

15Ζωή σαν Τριαντάφυλλο, (La Vie en Rose), Ολιβιέ Νταχάν,2007

16Ο Σολίστας, Shine, Σκοτ Χικς, 1996

17Buena Vista Social Club, Βιμ Βέντερς, 1999

18Οι Ατσίδες με τα Μπλε, (The Blues Brothers), Τζον Λάντις,

1980

19Σιντ και Νάνσι, (Sid and Nancy), Άλεξ Κοξ, 1986

20Ι ‘m Not There, Τοντ Χέινς, 2007

21 Wayne’s World, Πενελόπη Σφηρή, 1992

22Amadeus, Μίλος Φόρμαν, 1984

23Ray, Τέιλορ Χάκφορντ, 2004

24Μια Τρυφερή Σχέση, (Music of the Heart), Γουες Κρέιβεν,

1999

25High Fidelity, Στίβεν Φρίαρς, 2000

1. Fantasia2. The Wizard of Oz3. West Side Story

4. The Sound of Music5. Singin' in the Rain

6. Funny Girl7. Fiddler on the Roof8. Dancer in the Dark

9. Mary Poppins10. Top Hat11.Grease

12. Victor/Victoria13. Cabaret

14.All That Jazz15.Fame

16. Jailhouse Rock

MusicalsThe essentialsΤα μιούζικαλ ανθίζουν συνήθως σε περιόδους οικονομικής και κοινωνικής

κρίσης. Οι καλύτερες ταινίες του είδους έρχονται από τις δεκαετίες του ’30, ’40 και ’50. Τα τελευταία χρόνια, τα μιούζικαλ έχουν ξανακάνει την εμφάνισή τους, με μεγάλες παραγωγές που εμπιστεύονται και πάλι τα στούντιο. Πριν όμως σε συνεπάρει η ορμή και η ρώμη των πρόσφατων αφίξεων, να μια χούφτα μιούζικαλ που ΠΡΕΠΕΙ να δεις και να αφεθείς αμαχητί σε ένα από τα πιο ονειρικά και ιστορικά είδη του κινηματογράφου.

διΑγώνιςμοςΒρείτε τον τίτλο της ταινίας και κερδίστε ένα εισητήριο για την συναυλία της Χάρις Αλεξίου στο Παγκρήτιο στις 19/07. Στείλτε στο [email protected] ή επικοινωνείστε στο 2815 007 391

• The Rolling Stones'You Can't Always Get What You Want'

• Simple Minds'Don't You Forget About Me'

• Simon & Garfunkel'Mrs. Robinson'

• The Righteous Brothers,'Unchained Melody'

• Queen'Bohemian Rhapsody'

Happy Mondays, A Certain Ratio... πολλή μουσική και πολλά cameos.

7Χίλαρι και Τζάκι, (Hilary and Jackie), Ανάντ Τάκερ, 1998

Βιογραφική ταινία γύρω από την ισχυρή σχέση της Χίλαρι και της Τζάκι Ντιπρέ, βασισμένη στο βιβλίο της πρώτης (και του νεαρότερου αδερφού τους) για την αδερφή της, Τζάκι Ντιπρέ, της διεθνούς επιπέδου τσελίστριας, αναγνωρισμένης ως μια από της καλύτερες, όλων των εποχών. Η ταινία καθώς και το βιβλίο «A Genius in the Family» προκάλεσαν αντιπαραθέσεις υψηλών τόνων καθώς μέλη ρης οικογένειας, συνεργάτες και θαυμαστές μιλούσαν για διαστρέβλωση της αλήθειας.

8Ροκ εν Πλω, (Pirate Radio), Ρίτσαρντ Κέρτις, 2009

Οι εναλλακτικοί τίτλοι της ταινίας είναι «Ραδιο… κύματα» και «The Boat that Rocked». Είναι μια ιστορία για ένα φανταστικό ραδιοφωνικό σταθμό που εκπέμπει στην Βρετανία, μέσα από ένα πλοίο, που βρίσκεται κάπου στην Βόρεια Θάλασσα, όλα αυτά εν έτη 1966. Πόσο ροκ είναι αυτό…;!

9Tom Petty and the Heartbreak-ers : Runnin’ Down a Dream,

Πίτερ Μπογκντάνοβιτς, 2007Τετράωρο ντοκιμαντέρ για τον

Τομ Πέτι, καταπιάνεται με τη ζωή, την μπάντα, τη σόλο καριέρα, το side project με τους Travelling Wil-bury’s, για την τριαντάχρονη πορεία στη μουσική. Ένα πρώτης τάξεως δείγμα για το πώς πρέπει να είναι ένα μουσικό ντοκιμαντέρ. Μεταξύ άλλων συμμετέχουν οι Τζορτζ Χάρισον, Έντι Βέντερ, Τζόνι Ντεπ.


www. .gr

_25

cinemaΚακή

Αδιάφορη * Μέτρια** Καλή ***

Πολύ Καλή****Εξαιρετική *****

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ ΣλέιντΣενάριο: Μελίσα Ρόζενμπεργκ, Στέφανι Μέγιερ (βιβλίο)Παίζουν: Κρίστεν Στούαρτ, Ρόμπερτ Πάτισον, Τέιλορ Λότνερ, Ντακότα ΦάνινγκΗ.Π.Α.| 2010 | Φαντασίας | 124’| ODEON

ο τρίτο Twilight συνεχίζει την μόδα που έχει ξεκινήσει και μυθοποιεί το κάθε τι βαμπιρικό. Από το «I Am Legend» ως το «Cirque de Freak» και από το «True Blood» ως την Μπάφι, η βαμπιρική

σχιζοφρένεια κυρίως σε αρκετά νεαρές ηλικίες απογειώνει ένα υποείδος πάντα αγαπημένο σε όσους έχουν μια σχέση με τον κινηματογράφο, αναγκαία.

Η ταινία αυτή έχει σπάσει πολλά και διαφορετικά ρεκόρ πωλήσεων στην Αμερική και ανά τον κόσμο που δεν έχουν ανάγκη αναφοράς.

Η δύσμοιρη Μπέλα (Κρίστεν Στούαρτ) είναι ασφυκτικά παγιδευμένη από τον έρωτα δύο νέων και ρωμαλέων ανδρών (ένας βρικόλακας και ένας λυκάνθρωπος), και δεν μπορεί να διαλέξει. Όχι, όχι δεν μπορεί αυτό το τρομερό δίλλημα… Στο μεταξύ κίνδυνος έρχεται εκ

Σιάτλ, όπου ενεργεί η σκοτεινή Βικτόρια. Θέλει εκδίκηση για τον θάνατο του καλού της Τζέιμς, άρα η ηρωίδα κινδυνεύει.

Στην όψη του Ρόμπερτ Πάτισον συνεχίζει να εκστασιάζονται: μικρά κορίτσια, όχι τόσο μικρά κορίτσια, κορίτσια, δεσποινίδες, κυρίες και μεγάλες γυναίκες, φαντάζομαι και ελπίζω με τρόπους διαφορετικούς, παρ’ όλο το άδειο στο βλέμμα του.

Η τριλογία Twilight είναι τροφή για εφηβικά ρομαντικά όνειρα, ανεκπλήρωτους νεανικούς πόθους που όλοι έχουν ζήσει. Όλοι έχουν μια τέτοια ιστορία στο παρελθόν τους, μερικοί την έχουν ακόμα στο μυαλό τους. Πώς να μην κάνει τεράστια επιτυχία;

Από την Φωτεινή Αλευρά[email protected]

T

TalOS ODEOnΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ FROM PARIS WITH LOVE TALOS PLAzA 820:15 - 22:45 - ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΚΑΙ 18:10

TOY STORY 3TALOS PLAzA 518:30 - 20:50 ΜΕΤΑΓΛ.

ΕΚΛΕΙΨΗ - THE TWILIGHT SAGA: ECLIPSETALOS PLAzA 1 20:30 - 23:00 - ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΚΑΙ 18:00 TALOS PLAzA 3 19:30 - 22:00

THE A-TEAMTALOS PLAzA 7 20:00 - 22:30

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΟΥ

SHE'S OUT OF MY LEAGUETALOS PLAzA 6 19:45 - 22:15

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΙΟΥΛΙΕΤΑLETTERS TO JULIETTALOS PLAzA 5 23:10

THE KINGS OF MYKONOS TALOS PLAzA 4 21:10 - 23:20 - ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΚΑΙ 19:00

PRINCE OF PERSIA: THE SANDS OF TIMETALOS PLAzA 2 19:15 - 21:40

ΤΕΧνοπολις( 3-D )TOY STORY 3 ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ 218:00 20:00 - 22:00

ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ 5 (3D)19:00 - 21:00

I LOVE YOU PHILLIP MORRISΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ 120:45 - 22:45

THE BACK UP PLANΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ 318:15 - 20:30

COCO BEFORE CHANELΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ: 21:30ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ 5: 23:00

SEX AND THE CITY 2ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ 3: 22:30

PRINCE OF PERSIATHE SANDS OF TIMEΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ 419:30 - 21:45

Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΚΑΙ Ο ΒΑΤΡΑΧΟΣΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ [ΠΡΟΣΦΟΡΑ: 2 ΑΤΟΜΑ ΜΕ 1 ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ]ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ 1: 18:45

πύλη βηθλεέμΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ 12-31/0712-14: ΣΤΡΕΛΛΑ15-17: ΕΝΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ19-21: ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ22-24: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ26-28: ΔΕΚΑ ΜΙΚΡΟΙ ΝΕΓΡΟΙ29-31: ΔΙΨΑΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΠΡΟΒΟΛΩΝ: 21.00

πρόγραμμα

*Twilight Saga: Έκλειψη(Twilight Saga: Eclipse) *

Βαμπιρικός οργασμός; Δεν νομίζω...


www. .grπολιτισμός & τέχνες

_26

agendaεπιμέλεια ρουλΑ πΑπΑδΑκΗ[email protected]

12-21/07Έκθεση κοσμημάτων – Διακοσμητικών

της Σκουπάκης ΕυθυμίαςΠύλη Βιτούρι ( Περιοχή Βίγλας )

Ώρες υποδοχής: 09:00 -16:00 Είσοδος ελεύθερη

14-30/07Εκδηλώσεις

στο Θέατρο των Αγρών 14/07: Δημήτρης Σγουρός

(είσοδος 5 ευρώ)16/07: "Tropical storm" reggae party

(είσοδος 5 ευρώ)21/07: Γιώργης Ξυλούρης

(Ψαρογιώργης) (είσοδος 5 ευρώ)28/07: Χορωδία "Ιωνία Αηδών"

(είσοδος 5 ευρώ)30/07: Γιώργος Μανωλάκης

(είσοδος 5 ευρώ)

16-17/07Θεατρική κωμωδίαΜΑΛΛΙΑ ΚΟΥΒΑΡΙΑ

Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης»Παίζουν: Γιώργος Παρτσαλάκης, Ελένη

Καστάνη Ώρα έναρξης: 21.30

17/07ΑΡΚΑΔΕΙΑ 2010-

Βασίλης ΣταυρακάκηςΏρα έναρξης: 21.30

Μικρό φράγμα Ινίου, εκκλησάκι της Παναγίας

17/07Super Beach Party 2010

Παραλία Ψαρομούρας, Αγία Πελαγία

19/07ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΡΟΚ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Craig Walker (ex-Archive )Rosebleed

PhilterWhy not the band

Τεχνόπολις, Ανοιχτό ΘέατροΏρα έναρξης: 21:00

19-22/07Έργο για παιδιά

«ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ – ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ»

Παρουσιάζει η Κάρμεν Ρουγγέρη Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης»

21/07Συναυλία

ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΠαγκρήτιο Στάδιο

21-25/07Υακίνθεια 2010

θέατρο Αγίου ΥακίνθουΑνώγεια

21/07, 21:00* Ημερολόγιο ενός τρελού, με τον Γιώργο Μεσσάλα * Ψαραντώνης * Χορευτές του

πολιτιστικού συλλόγου Ανωγείων22/07, 21:00

* Χορευτικό και μουσικό σχήμα από την Βραζιλία * Μόρφω Τσαϊρέλη * Χορευτικό

σχόλιο από τη Φιλιώ23/07, 21:00

* Χορευτικό και μουσικό σχήμα από την Κάτω Ιταλία * Χορευτικό συγκρότημα του

Θανάση Μαυρόκωστα

Σάββατο 17 ΙουλίουΏρα έναρξης: 21.00

Τιμή εισόδου με ποτό: 10€

18/073η ΓΙΟΡΤΗ ΒΟΣΚΟΥ ΚΑΙ ΤΥΡΙΟΥ

Ώρα έναρξης: 19.00 (Ζωνιανά)


Κουαρτέτο κλασσικής μουσικής του Saiz-burg και ο Σολίστας Διονύσης Γραμμένος

Κηποθέατρο «Μ. Χατζιδάκις»Ώρα έναρξης: 21.30Ελεύθερη είσοδος

19-25/07Εβδομάδα Χορού 3

Διδάσκουν: Daphnis Kokkinos, Juan Kruz Diaz de Garaio Esnaola

Κλειστό Γυμναστήριο Πατελών


ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ και Μάρθα ΦριντζήλαΠαγκρήτιο Στάδιο


www. .gr

www. .gr

_27

24/07, 20:30* Ομιλία του Αλέξη Κωστάλα

με θέμα το χορό * Ρώσικη ποίηση με την Μαρία Μπιλντέα

στην άρπα και την Ταμίλα Κουλίεβα * Αιγυπτιακό χορευτικό

συγκρότημα25/07, 20:30

* Αγγειοπλάστες επί σκηνής * Χορευτές του Γιάννη και Γιώργη

Μεγαλακάκη * Αιγυπτιακό χορευτικό συγκρότημα

23/07Έργο του Σαίξπηρ

«Ο ΕΜΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ» Από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΡΟΥΜΕΛΗΣ

Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης»

24/07Συναυλία"JAMES"

Παγκρήτιο Στάδιο

24/07Μουσικοχορευτική εκδήλωση «Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΩΝ SUFI ΚΑΙ ΟΙ

ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΙ ΔΕΡΒΙΣΗΔΕΣ ΜΕΒΛΕΒΙ»

(Θρησκευτικός Τελετουργικός χορός)

Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης»

25/07

Συναυλία Ελληνικής Μουσικής «Στην τρυφερότητα των

τραγουδιών»Κηποθέατρο «Μ. Χατζιδάκις»

Ελεύθερη είσοδος


«ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΙΣ» Με τον Στράτο Τζώρτζογλου και

τη Λία ΒίσσηΚηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης»

26/07Θεατρική παράσταση

«ΛΙΟΓΕΝΝΗΤΗ» Παρουσιάζει το Θέατρο «Ομμα

Στούντιο» «Πύλη Βηθλεέμ»

27-28/07Κωμωδία του Κάρλο Γκολντόνι

«ΛΟΚΑΝΤΙΕΡΑ» Παίζουν: Ρένια Λουϊζίδου,

Κώστας ΚόκλαςΚηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης»

30/07Παράσταση Καραγκιόζη «Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΣΤΗΝ

ΖΟΥΓΚΛΑ»Από το Θέατρο Σκιών

«Αθανασίου»«Πύλη Βηθλεέμ»


www. .gr

www. .gr

_28

book storiesΗ ΤαπείνωσηPhilip Roth ΠΟΛΙΣΣελ. 163Μετφρ. Κατερίνα ΣχινάIsbn 978-960-435-271-5

Όποιος υποδύεται ρόλους, μόνο μέσα από ρόλους ξέρει να ζει ή ακόμα και να πεθαίνει

Για τον Φίλιπ Ροθ δεν θα μπορούσε να ειπωθεί κάτι περισσότερο από όσα όλοι, σχεδόν, γνωρίζουν μια και είναι ένας από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς συγγραφείς. Πολυβραβευμένος, έχει το προνόμιο να είναι ο μοναδικός Αμερικανός συγγραφέας που βλέπει (εν ζωή, δηλαδή) τα άπαντά του να εκδίδονται. Στα τελευταία του βιβλία, «Αγανάκτηση» και «Η ταπείνωση», που θα με απασχολήσει εδώ, έχω την εντύπωση ότι πλησιάζει εμφανώς αυτοβιογραφικά τα θέματα που θίγει. Και αν στην «Αγανάκτηση» το θέμα γύριζε γύρω από τα αναγνωρίσιμα δικά του εφηβικά χρόνια, «Η ταπείνωση» έχω την αίσθηση πως περιτριγυρίζει δικές του ερωτήσεις, αμφιβολίες και τοποθετήσεις γύρω από τη ζωή, την επιτυχία, ή αυτό που θεωρείται επιτυχία ζωής στον άδειο κόσμο των μίντια, αλλά και το θάνατο, δεδομένης και της ηλικίας του.

Στην «Ταπείνωση», λοιπόν, ο Σάιμον Άξλερ, κορυφαίος ηθοποιός του αμερικανικού θεάτρου επί δεκαετίες, αναγνωρίσιμος από όλους για το εκπληκτικό ταλέντο του, φτάνει σε ένα σημείο, στα εξήντα του, να μην μπορεί να εξασκήσει τη γνώριμη ικανότητά του να σαγηνεύει υποδυόμενος κάποιον ρόλο. Τον εγκαταλείπει η βεβαιότητα στις υποκριτικές του ικανότητες, τα άχαρα πια βήματά του στο παλκοσένικο τον κάνουν να αποστρέφεται ό,τι αγάπησε, και η άλλοτε άψογη ηθοποιία του προκαλεί θυμηδία στο κοινό του που τον εγκαταλείπει. Αδυνατώντας να αντέξει την ταπείνωση, έτσι αισθάνεται ο ίδιος την απώλεια των δυνατοτήτων του που τον ανέβασαν πολύ ψηλά, καταλήγει σε ψυχιατρική κλινική μήπως και μπορέσει να επανακάμψει ως ηθοποιός. Ο στόχος δεν επιτυγχάνεται, αλλά καταφέρνει να βρεθεί σε καλύτερη ψυχολογική κατάσταση ώστε να αποτραβηχτεί με τις μνήμες του στο σπίτι του, αρνούμενος οποιαδήποτε πρόταση για επιστροφή στη σκηνή.

Αποτραβηγμένος και ταπεινωμένος, αναθαρρεί με πάθος –υποδυόμενος,

άραγε, ή ζώντας επιτέλους-, όταν η ζωή τού κτυπάει και πάλι την πόρτα με έναν απρόσμενο έρωτα που θα τον βάλει και πάλι στο παιχνίδι της. Και το ερώτημα που γεννιέται αυτή την φορά είναι αν θα αντέξει αυτόν τον καινούργιο ρόλο, που ποτέ του δεν έχει ζήσει, αφού ποτέ του δεν είχε ερωτευθεί χωρίς να παίζει παράλληλα και στο θέατρο τους δεκάδες ρόλους του. Πού θα καταλήξει άραγε ο έρωτας για μια σαραντάχρονη κόρη φίλων και συνομηλίκων του; Φαίνεται ότι βρίσκει το δρόμο της επιστροφής στο θέατρο με ατμομηχανή τη σχέση του. Τότε ακριβώς θα υποχρεωθεί να παίξει τον τελευταίο, δικής του μάλιστα έμπνευσης, ρόλο, ώστε να καταφέρει να κάνει αυτό που είχε αποφασίσει στη ζωή της αλήθειας και όχι του θεάτρου. Υποδύεται, λοιπόν, αφού μόνον έτσι μπορεί να εκτελέσει ό,τι διάλεξε. Μια πραγματική απάντηση, για τον ίδιο και όχι για τους θεατές.

Μια αλληγορία ζωής, από την ιστορία του ξεπεσμού ενός αστέρα, για όσους, βασιζόμενοι σε ένα χάρισμα, ξεχνούν όλες τις άλλες αξίες και βαδίζουν μεθυσμένοι ένα μονόδρομο του οποίου το τέλος θεωρούν τόσο σίγουρο και δεδομένο, ώστε δεν σκέπτονται ούτε αυτό αλλά ούτε και ότι μπορεί να περιλαμβάνει εκπλήξεις. Ένας σημαδιακός παραλληλισμός με τη ζωή και τους ρόλους που καλούνται να παίξουν οι άνθρωποι, χωρίς πολλές φορές να αναγνωρίζουν ούτε καν το ότι παίζουν ένα ρόλο. Πολλές φορές μάλιστα αυτός ο ρόλος γίνεται τόσο κυρίαρχος, ώστε αποτελεί και το μοναδικό μέσο για να ζήσουν ή ακόμα και να πεθάνουν.

Γιώργος Πιπερόπουλος

www.diavasame@gr

PrettiesΣκοτ ΓουέστερφελντΕκδόσεις ΜεταίχμιοΜετάφραση: Καίτη ΟικονόμουΣελ. 407ISBN 978-960-455-721-9

Το να είσαι όμορφος δεν σημαίνει ότι αισθάνεσαι και όμορφα, και η Τάλι, η ηρωίδα του διεθνούς best seller ''Uglies”, ήρθε η ώρα να το διαπιστώσει στην πράξη, στο δεύτερο βιβλίο της σειράς του Σκοτ Γουέστερφελντ. Αν και μετατράπηκε από Ασχημόπαπο σε Κύκνο, κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Ώσπου ένα περίεργο μήνυμα από το παρελθόν αφυπνίζει τη μνήμη της.

Κήποι στην άμμοΛένα ΚαλλέργηΕκδόσεις ΓαβριηλίδηςΣελ. 43ISBN 978-960-336-547-1

Μπορεί ένας κήπος ν' ανθίσει στην άμμο; Η πρωτοεμφανιζόμενη στο ποιητικό πεδίο, Λένα Καλλέργη, το επιχειρεί: φυτεύει 32 σπόρους-ποιήματα σε αμμώδες έδαφος και μας προτείνει τα παράξενα και γοητευτικά ''ρόδα της ερήμου'' στις σελίδες της πρώτης της ατομικής συλλογής. Λυρισμός, εσωτερικότητα, χαμηλοί τόνοι είναι το ποιητικό κλίμα της Καλλέργη.

Ο καιρός της μάγισσαςArni ThorarinssonΕκδόσεις ΠόλιςΜετάφραση: Χαρά ΚατσέλαΣελ. 479ISBN 978-960-435-263-0

Ο Ισλανδός συγγραφέας Άρνι Θοράρινσον δημιουργεί ένα κλασικό στη σύλληψη ''whodunit'' αστυνομικό μυθιστόρημα, δομημένο ωστόσο με σύγχρονο τρόπο, ώστε, εκτός από το σασπένς της πλοκής, να παρουσιάζονται με ρεαλισμό σοβαρά ζητήματα της σημερινής ισλανδικής κοινωνίας, όπως ο ρατσισμός και η ξενοφοβία, τα ναρκωτικά και η κοινωνική ανισότητα.

Ο βατραχούλης, η σαμιαμίδω και η μπλε γωνιά

Ένας βατραχούλης ονειρευόταν να ταξιδέψει στην απέναντι όχθη της λίμνης, να ανακαλύψει τη μπλε γωνιά για την οποία τόσα και τόσα είχε ακούσει από τους φίλους του. Ο βατραχούλης ξεκινά το μακρύ ταξίδι και στο δρόμο συναντά κατά καιρούς ένα σαμιαμίδι βιαστικό που φέρεται αλαζονικά. Τι θα συμβεί όταν συναντηθούν στην υπέροχη και μαγική μπλε γωνιά;

πολιτισμός & τέχνες

Συγγραφέας: Λήδα ΠαναγιωτοπούλουΕκδοτικός Οίκος ΑρμόςΣελίδες 34

Κατηγορία Παιδικό (αλλά και για όλες τις ηλικίες)Εικονογράφηση: Νίκος ΟικονομίδηςISBN: 978-960-527-552-5


www. .gr

_29

Τι είναι τροφική δυσανεξία;

Η τροφική δυσανεξία είναι μία χρόνια αντίδραση του οργανισμού σε τροφές που χρησιμοποιούμε συχνά (π.χ. ψωμί, γάλα, ντομάτα, λάδι, κρέας, καφέ κ.λ.π. )

Η ενόχληση που προκαλείται δεν εμφανίζεται αμέσως μετά τη λήψη της τροφής, όπως στις αλλεργίες. Μπορεί να εμφανιστεί και μετά από 3 ημέρες ή περισσότερο. Στην πραγματικότητα, η αντίδραση είναι διαρκής, αφού η κατανάλωση των τροφών που μας πειράζουν είναι συνεχής.

Μπορούν να εμφανίσουν συμπτώματα και παθήσεις εις βάρος οποιουδήποτε οργάνου ή συστήματος του οργανισμού.

Τα συμπτώματα δεν είναι ανάλογα με την ποσότητα της τροφής ακόμη και μικρές ποσότητες τροφής προκαλούν δυσανεξία (και τις δυσάρεστες επιπτώσεις της).

Καταναλώνοντας τροφές που ανήκουν στην ίδια "βιολογική οικογένεια" δεν αποτοξινώνεται ο οργανισμός και συνεπώς διατηρείται η δυσανεξία.

Ο μηχανισμός γένεσης της δυσανεξίας δεν έχει εξακριβωθεί. Πιθανόν να οφείλεται σε αλλοιώσεις του ανοσολογικού συστήματος του οργανισμού. Παθολογικές καταστάσεις που συνδέονται με την τροφική δυσανεξία Οι παθολογικές καταστάσεις που μπορούν να συνδέονται με την τροφική δυσανεξία και που η βελτίωση θα είναι άμεσα ορατή με την αποφυγή των τροφών που την προκαλούν είναι πολλές και είναι επιστημονικά και βιβλιογραφικά τεκμηριωμένες.

Οι πιο συνήθεις από αυτές: Γαστρεντερικά προβλήματα (μετεωρισμός,

δυσπεψία, κολίτιδα, έλκος, γαστρίτιδα) Δερματοπάθειες (έκζεμα, ψωριάσεις, ακμή,

δερματίτιδες) Μεταβολικές διαταραχές (σακχαρώδης διαβήτης,

υπερχοληστεριναιμία) Αλλεργικές καταστάσεις (αλλεργική ρινίτιδα,

βρογχικό άσθμα) Κεφαλαλγία, ημικρανία, δυσμηνόρροια Αρθραλγίες, μυαλγίες Χρόνια κόπωση (η νόσος της εποχής μας),

καταβολή, έντονο stress, κρίσεις πανικού

Η τροφική δυσανεξία είναι μια "βόμβα στο ανοσοποιητικό σύστημα", μια συνεχής "δηλητηρίαση" του οργανισμού μας.

πΑΧυςΑρκιΑ & τροφική δυσανεξία

Η τροφική δυσανεξία έχει σημαντική ευθύνη σε περιπτώσεις που δεν αδυνατίζει κανείς αν και εφαρμόζει σωστά κάποια δίαιτα. Αυτό είναι λογικό αφού τροφές, όχι κατά ανάγκη "παχυντικές" όπως φρούτα, λαχανικά, κοτόπουλο ή τόνος κ.λπ. μπορεί να μην μεταβολίζονται σωστά από τον οργανισμό και κατά συνέπεια τον "μπλοκάρουν".

Το τεστ τροφικής δυσανεξίας μας υποδεικνύει τις τροφές που πρέπει να αποφύγουμε για ένα συγκεκριμένο διάστημα (συνήθως 2 έως 3 μήνες) και τα αποτελέσματα (απώλεια βάρους) είναι εντυπωσιακά, από τις πρώτες εβδομάδες!

υπάρχει τρόπος ελέγχου;

ΝΑΙ. Έχει ανακαλυφθεί και αναπτυχθεί ένα αξιόπιστο διαγνωστικό τεστ, το λεγόμενο κυτταροτοξικό τεστ τροφών.

Με το τεστ αυτό ελέγχονται όλες οι βασικές τροφές που περιέχονται στη συνήθη καθημερινή διατροφή: δημητριακά, κρέατα, γαλακτοκομικά, αυγά, έλαια, φρούτα, λαχανικά, αφεψήματα, μπαχαρικά, ψάρια, κ.λπ.

Η τεχνική συνίσταται στο να έλθουν σε επαφή τα λευκά αιμοσφαίρια του ασθενούς με το αντίστοιχο τροφικό συμπύκνωμα αφού ληφθεί μια μικρή ποσότητα αίματος και γίνει η κατάλληλη επεξεργασία.

Τα πλεονεκτήματα αυτού του τεστ είναι:

Βασίζεται στη διαπίστωση των μεταβολών και αλλοιώσεων του αίματος και όχι σε συνεντεύξεις και … δακτυλοσκοπήσεις.

Σε σύγκριση με ανοσοχημικά τεστ, που βασίζονται σε ανοσοσφαιρίνη IgG4 , είναι πιο ευαίσθητο και εντοπίζει όλες τις προβληματικές τροφές (και όχι μέρος αυτών).

Είναι το μόνο που παρέχει επεξεργασμένα αποτελέσματα (με σαφείς οδηγίες για τις τροφές που απαγορεύονται σε κάθε έναν από τους επόμενους 9 μήνες) από ειδικό διαιτολόγο-διατροφολόγο.

κΕνΤρο μοριΑκΗς βιολογιΑς & γΕνΕΤικΗςκΕνΤρο ΑνδρικΗς & γυνΑικΕιΑς υπογονιμοΤΗΤΑςκΕνΤρο διΑΤροΦΗς & διΑιΤολογιΑςιτάνου 34 Α, κηπούπολη - Ηράκλειο Τηλ.: 2810 - 230340 Fax: 2810 - 239396

κάνετε δίαιτα και δεν αδυνατίζετε; έλεγχος τροφικής δυσανεξίας με εξέταση αίματος


www. .gr

_30

εχνολογία, όπως αυτή των mp3 player, φέρνει την επανάσταση στην αθλητική ψυχολογία σύμφωνα με έναν ειδικό που

υποστηρίζει ότι αυτές οι συσκευές επιτρέπουν στους αθλητές να εκμεταλλευτούν τα ψυχολογικά οφέλη της μουσικής όπως ποτέ άλλοτε.

Ο καθηγητής Peter Terry από το πανεπιστήμιο του Southern Queensland υποστηρίζει ότι παπούτσια δρόμου που αυξάνουν το ρυθμό της μουσικής ανάλογα με το διασκελισμό του δρομέα ή ακόμα και ενσωματωμένα μικροσκοπικά micro-mp3 players μπορεί μια μέρα να δώσουν στους αθλητές το προβάδισμα που θα τους ανεβάσει στο ψηλότερο βάθρο. "Κάτι τέτοιο σίγουρα θα προσθέσει ένα νέο επίπεδο στις αθλητικές δυνατότητες," σχολιάζει ο Ter-ry, ο οποίος έχει συμμετάσχει σε 7 Ολυμπιάδες ως αθλητικός ψυχολόγος και έχει εκδώσει πολλά συγγράμματά του σχετικά με τη δύναμη της μουσικής στην τόνωση της αθλητικής απόδοσης.

Ωστόσο, υπογραμμίζει ότι η είσοδος της τεχνολογίας στον αθλητισμό για αυτό το σκοπό, θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα νέο «γρίφο» για τις αρμόδιες

T

υγεία

μουσικό «ντοπάρισμα» για καλύτερες επιδόσεις..

Το 1998 ο haile Ge-breselasie έκανε παγκόσμιο ρεκόρ

στα 2000 μέτρα, συγχρονίζοντας το βήμα του με το

τραγούδι «Scatman».

αρχές καθώς θα πρέπει να αναπροσδιορίσουν τους κανο-νισμούς και να αποφασίσουν το αν η χρήση της μουσικής για την βελτίωση της απόδοσης των αθλητών θεωρείται κάτι σαν «ντοπάρισμα».

Ο Terry αναφέρει ότι τα πλεονεκτήματα της μουσικής στην άσκηση είναι γνωστά από τότε που οι σκλάβοι στις γαλέρες έπρεπε

να κάνουν κουπί με το ρυθμό των τυμπάνων.

Μόλις όμως την τελευταία δεκαετία αποδείχθηκε αυτό επιστημονικά τεκμηριωμένο.

Όπως υποστηρίζει ο Terry, η μουσική μπορεί να ενισχύσει την απόδοση με αρκετούς τρόπους.

"Αν συγχρονίσει κάποιος τη δραστηριότητά του με το ρυθμό της μουσικής, τότε παρατηρούμε έντονα την επίδραση της μουσικής. Με άλλα λόγια, αν κάποιος ακούει μουσική με γρήγορο ρυθμό, τότε θα έχει και πιο έντονη δραστηριότητα."

Η μουσική επίσης τονώνει και τη διάθεση και σαφώς μπορεί να φέρει τους αθλητές στη διάθεση του νικητή.

Κλασικά παραδείγματα τέτοιου είδους μουσικής είναι το γνωστό τραγούδι «Eye of the Tiger» και το soundtrack της ταινίας Rocky.

Το τραγούδι της Whitney Hous-ton «One Moment in Time» ήταν ανάμεσα στα αγαπημένα κομμάτια κάποιων Αυστραλών αθλητών στην Ολυμπιάδα του Sydney, οι

οποίοι το θεωρούσαν σαν ώθηση να καταφέρουν τους προσωπικούς τους στόχους και να «αδράξουν τη στιγμή».

Οι μουσικές επιλογές μπορεί να είναι μερικές φορές κάπως αντιφατικές, αναφέρει ο Terry. Ως παράδειγμα φέρνει έναν παλαιστή βαρέων βαρών ο οποίος συνήθιζε να ακούει γιαπωνέζικη κλασική μουσική πριν να ξεκινήσει έναν αγώνα.

Ο Terry αποκαλύπτει ότι μια εταιρία υπολογιστών έχει ήδη κλείσει συμφωνία με μια κατασκευάστρια αθλητικών ενδυμάτων για την παραγωγή ενός περικάρπιου που θα έχει θέση για mp3 player.

Στη διαδικασία της παραγωγής είναι επίσης και αθλητικά παπούτσια με αισθητήρες που ακολουθούν το ρυθμό του αθλητή και συγχρονίζουν το ρυθμό της μουσικής ανάλογα ώστε ο αθλητής να μην χάνει το βήμα του.

Ο Terry επίσης βλέπει ότι το

«κατέβασμα» μουσικής έχει διευκολύνει τους αθλητές να βρουν την κατάλληλη μουσική που ταιριάζει στις προσωπικές τους ανάγκες, στην προπόνησή τους και στο αγώνισμά τους.

Το 1998 ο Haile Gebreselasie έκανε παγκόσμιο ρεκόρ στα 2000 μέτρα, συγχρονίζοντας το βήμα του με το τραγούδι «Scatman».

"Στην παρούσα φάση, η επικρατούσα άποψη είναι ότι η χρήση της μουσικής για αυτό το σκοπό είναι σχεδόν σαν ντοπάρισμα" αναφέρει ο Terry.

Το θέμα της «απάτης» μπορεί να γίνει ακόμα πιο έντονο με το ενδεχόμενο μικροσκοπικών mp3 players που θα μπορούν να φορεθούν κάτω από το δέρμα.

"Ήδη έχουμε εμφυτεύματα που τοποθετούνται για αντισύλληψη, γιατί να μην έχουμε κάτι ανάλογο για την απόδοση των αθλητών;" αναρωτιέται ο Terry.

"Πιστεύω ότι μας παρουσιάζεται ένας νέος κόσμος καθώς αναπτύσσεται η μικροτεχνολογία".

Η μουσική στην υπηρεσίατου αθλητισμού!

του ςμπώκου Εμμανουήλ,καθηγητής φυσικής αγωγής[email protected]


www. .gr

_31

Η

διατροφομουσικοφιλοσοφίεςτου ςτέφανου καρουζάκη [email protected]

τροφή είναι αποτέλεσμα της αρμονικής συνύπαρξης ουσιών, που προσφέρουν στον οργανισμό μας απαραίτητα στοιχεία για τις λειτουργικές του ανάγκες.

Η μουσική είναι το αποτέλεσμα της αρμονικής συνύπαρξης ήχων(νότες) που προκαλούν στον οργανισμό ποικίλα συναισθήματα.

Η παρέα είναι η αρμονική συνύπαρξη ανθρώπων, που συνήθως καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες τροφής με τη συνοδεία μουσικής.

Υποθέτω πως θα μπορούσαν να διατυπωθούν σχέσεις και αλληλεπιδράσεις της μουσικής, με πολλά διαφορετικά πεδία. Έτσι, ο καθένας ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του, θα μπορούσε να αναπτύξει προβληματισμούς από την οπτική γωνία του τομέα με τον οποίο θα ήθελε να ασχοληθεί. Εγώ θα προσπαθήσω να αναπτύξω μία σχέση μεταξύ μουσικής και διατροφής. Ελπίζω η προσπάθεια μου να μην είναι άνοστη και παράφωνη.

Ο άνθρωπος δεν άργησε να καταλάβει τη σημαντικότητα της μουσικής. Από αρχαιολογικές έρευνες σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, διαπιστώθηκε πως οι νότες που παρήγαγαν τα διάφορα όργανα που βρέθηκαν ήταν ίδιες, παρά τις τεράστιες αποστάσεις που χώριζαν τους λαούς που τα είχαν δημιουργήσει.

Ο κάθε λαός σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες και τις συνήθειες τους, ανέπτυξε διαφορετικά όργανα και τραγούδια, χωρίς όμως να αλλοιώσει τα δομικά στοιχεία, δηλαδή τις νότες.

Αν μεταφερθούμε στην διατροφή του ανθρώπου, θα παρατηρήσουμε ακριβώς την ίδια διαδρομή. Παρά τις μεγάλες αποστάσεις, την διαφορετικότητα των λαών καθώς και της πανίδας και χλωρίδας της κάθε περιοχής, ο άνθρωπος κατάφερε να ανακαλύψει τα μακροθρεπτικά και μικροθρεπτικά συστατικά (πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λίπη, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία), που του είναι απαραίτητα για να τρέφεται σωστά και να είναι υγιής. Μπορεί να

παρατηρούμε διαφορές στα είδη των τροφίμων και στους τρόπους παρασκευής, όμως τα δομικά στοιχεία των τροφίμων που καταναλώνουμε είναι ίδια. Συνεπώς, θα μπορούσαμε να πούμε πως ούτε τα θρεπτικά συστατικά ούτε οι ήχοι που επιλέξαμε είναι τυχαία. Σίγουρα ο οργανισμός μας, με το ερέθισμα των συγκεκριμένων ουσιών και συχνοτήτων αλληλεπιδρά αρμονικά.

Η σχέση της μουσικής με την τροφή όμως, δεν νομίζω ότι σταματάει εδώ. Οι άνθρωποι, πάντα συνέδεαν την μουσική με την τροφή. Ήταν και εξακολουθεί να είναι μία συμμαχία. Μία σχέση συνοδού, σε όλες τις διαδικασίες που αφορούν τη διατροφή του ανθρώπου. Το πιο απλό που θα μπορούσαμε να σκεφτούμε, είναι ένα γεύμα υπό τους ήχους τραγουδιών ή κατά την λήξη αυτού. Αλλά και πριν από την συλλογή της τροφής. Για παράδειγμα, παρατηρούμε σε πολλούς αρχαίους λαούς, μουσικές τελετές πριν φύγουν οι άντρες της φυλής για αναζήτηση τροφής. Επίσης από διάφορες έρευνες που έχουν γίνει έχει παρατηρηθεί διαφορετική συμπεριφορά φυτών και ζώων όταν αυτά μεγαλώνουν υπό τους ήχους μουσικής. Αγελάδες που αυξήθηκε η παραγωγή γάλακτος με την συνοδεία κλασικής μουσικής και μουσικά αμπέλια βιοδυναμικής καλλιέργειας.

Σίγουρα έχει χαθεί η “ιερότητα” τόσο της μουσικής όσο και της τροφής, αφού πλέον για τους περισσότερους από εμάς η διατροφή και η μουσική είναι πολύ απλή και εύκολή. Τόσο απλή όσο η παραγγελία γρήγορου φαγητού και τόσο εύκολη όσο το download κάποιου τραγουδιού.

Αφού όμως ξεκίνησα με μαντινάδα, είπα να κλείσω με λίγους απ’τους στίχους ενός τραγουδιού των Χαΐνηδων, που περιγράφει κάτι αντίστοιχο μ'αυτό που προσπάθησα.

“καλό φαΐ και μουσικήκαι μια καλή παρέα,

δεν θέλουν άλλα οι άνθρωποι για να περνούν ωραία”

“Κύμινο, μοσχοκάρυδο και κόκκινο πιπέρι,ποτέ δεν είχε ταίρι

ν' αλλάξει μιαν ευχή,να χαμηλώσεις τη φωτιά μετά την πρώτη βράση,

να γίνονταν η πλάσηξανά απ' την αρχή.

Ψιλοκομμένος μαϊντανός, και σκόρδο μια σκελίδα,να 'φεγγε μιαν ελπίδα

στα μάτια τα μελιά,και προς το τέλος πρόσθεσε ένα ποτήρι λάδι,

να 'νιωθε ένα χάδιμια μέρα στα μαλλιά.”


www. .gr

_32

Η ιστορία του iPodτεχνολογία

του Αλέξη Φραγκάκη[email protected]

οιός δεν έχει πιάσει στα χέρια του ένα τέτοιο μαραφέτι. Ποιός δεν ξέρει το όνομά του και ποιός πραγματικά

δεν έχει ποθήσει ένα. Τόσες εταιρίες έχουν προσπαθήσει να το αντιγράψουν ανεπιτυχώς και το μόνο που κατάφεραν ήταν απλά να το πλησιάσουν. Πάντα κάτι καινοτόμο, πάντα κάτι που το έκανε να ξεχωρίζει και να το φέρει ένα βήμα μπροστά. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος πίσω από την συσκευή αυτή δεν είναι άλλος από τον Steve Jobs τον ιδρυτή της Apple, της εταιρίας με τα περισσότερα βραβεία καινοτομίας. Η συσκευή που έφερε την επανάσταση στον χώρο της φορητής μουσικής είναι εδώ...Kυρίες και κύριοι το iPod !

Όλα ξεκίνησαν περί το 2001 όταν η Apple ανακοίνωσε το πρώτο iPod μια συσκευή με σκληρό δίσκο, ανήκουστο για τα τότε δεδομένα. Με χωρητικότητα 5-10 Gb, μικρό, ελαφρύ και με τροχό κύλισης έκανε το μπαμ. Οι επικριτές του σχολίαζαν την μη συμβατότητα με τα windows,

τον περίεργο τροχό κύλισης και τα 400 $ αξία. Οι πωλήσεις του όμως ξεπέρασαν κάθε προσδοκία...And the rest is history…

Το δεύτερης γενιάς iPod έρχεται την επόμενη χρονιά (2002) και περιέχει μεγαλύτερης διάρκειας μπαταρία, αυξάνει την χωρητικότητά του σε 20 Gb και ο “περίεργος ” τροχός κύλισης γίνεται touch.

Ακολουθούν τα iPod 3ης και 4ης γενιάς τα επόμενα έτη, με λεπτότερο μέγεθος και ακόμα μεγαλύτερη χωρητικότητα και γίνεται το μεγάλο μπαμ στις φορητές συσκευές καθώς εισάγει το iPod Photo, με έγχρωμη οθόνη και δυνατότητα αναπαραγωγής των αποθηκευμένων φωτογραφιών σε τηλεόραση ή οθόνη. Επίσης λανσάρει το iPod Mini που είναι μικρό, «ντελικάτο» και φτηνό για κάποιον που δεν επιθυμεί να ξοδέψει πολλά και θέλει να κρατά κάτι μικρό στην τσέπη του.

Την επόμενη χρονιά βελτιώνει τα ήδη υπάρχοντα μοντέλα της (Mini,photo,classic) και αφού εξακολουθεί να μην προλαβαίνει τη

ζήτηση, εισάγει τα iPod Nano και iPod Shuffle. Το πρώτο από τα παραπάνω έχει το χαρακτηριστικό ότι είναι φτιαγμένο για άθληση, πολύ λεπτό και με ειδκά αξεσουάρ για να βοηθά το χρήστη να το ελέγχει καλύτερα. Το δεύτερο (shuffle) είναι αποτέλεσμα της εξής πανέξυπνης παρατήρησης: όλο και περισσότεροι χρήστες έβαζαν τυχαία κομμάτια μουσικής στο iPod και έκαναν την λεγόμενη shuffle αναπαραγωγή. Δηλαδή έπαιζε τα κομμάτια με εντελώς τυχαία σειρά. Με μικρή χωρητικότητα και φθηνή τιμή, απλά σάρωσε την αγορά το 2005.

Συνεχίζει να βελτιώνει και πάλι τα μοντέλα της καθώς το iPod Clas-sic έχει φτάσει πια τα 160 Gb (!!!)

και το Shuffle έχει γίνει πλέον τόσο μικρό όσο ο δείκτης του χεριού σας. Το iPod Touch είναι πλέον γεγονός και περιέχει κυριολεκτικά τα πάντα. Wifi, iTunes, Safari, YouTube, Mail, βίντεο,φωτογραφίες και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Πλέον κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την εταιρία και δεν σταματά εκεί.

Τα καινούργια iPod Touch και Nano ξεπερνούν κάθε φαντασία. Το Touch με ενσωματομένο ηχείο για χρήση χωρίς ακουστικά και με multi-touch screen που ήταν πρόγονος της οθόνης του iPhone σπάει ταμεία. Το Nano από την άλλη, χρειάζεται απλά ένα κούνημα για να αλλάξει τραγούδι... πως σας φαίνεται;

Το 2009 εξακολουθεί να

καινοτομεί. Το Shuffle έχει χειριστήριο στα ακουστικά ώστε να μην ψάχνετε άσκοπα, το Nano έχει ενσωματωμένη κάμερα και ραδιόφωνο...

Συνεργάζονται όλα άψογα με το iTunes και το Apple store ώστε να μπορείτε να κατεβάζετε τραγούδια από 1 ευρώ το κομμάτι, ξεκλείδωτα, να κατεβάζετε εφαρμογές για το Touch και να μην τελειώνει η φαντασία σας. Υπάρχει σε όλα τα γούστα και χρώματα και στηρίζεται στην αγάπη του κόσμου για την μουσική. Είτε είστε οπαδός του, είτε όχι, ένα είναι σίγουρο, ότι άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος απολαμβάνει και αντιλαμβάνεται την μουσική. Καταπληκτικά απλό, απλά καταπληκτικό...

καταπληκτικά απλό,απλά καταπληκτικό...

Π


www. .gr

_33

μουσική που ακούει ο καθένας είναι ένα πάρα πολύ υποκειμενικό πράγμα και σίγουρα δεν μπορείς να επιβάλεις

σε κανέναν τι μουσική θα ακούσει οδηγώντας στην αγαπημένη του διαδρομή. Και αυτό εξαρτάται από τις προτιμήσεις του καθενός, τα βιώματά του, την διάθεση και την ψυχοσύνθεσή του. Υπάρχουν όμως κάποια τραγούδια που για διάφορους λόγους έχουν συνδεθεί με τον ανοιχτό δρόμο και την οδήγηση. Και πάλι βέβαια η επιλογή εδώ έχει γίνει με απόλυτα υποκειμενικά κριτήρια.

Έτσι υπάρχουν τα τραγούδια που τα γνωρίσαμε μέσα από ταινίες για το δρόμο (road movies) και αναπόφευκτα έχουν συνδεθεί με την οδήγηση, το ταξίδι και την περιπέτεια. Στην κορυφή όλων το “Born to be wild” των Steppenwolf από την επική ομώνημη ταινία. Στη δεύτερη θέση θα έβαζα το ‘Βαλκανιζατέρ’ του Νίκου Πορτοκάλογλου από την επίσης ομώνημη ταινία, μια από τις καλύτερες road movies όλων των εποχών, που παρουσιάζει τον πολιτισμό των Βαλκανίων με μια απίστευτα οξυδερκή ματιά. Επόμενη

επιλογή το “Until the end of the world” των U2 από την ομώνημη ταινία του Wim Wenders. Μια εκπληκτική ταινία και μια διορατική αναζήτηση μέχρι το τέλος του κόσμου. Μαζί μ’ αυτές θα έβαζα το “Mrs. Robinson” των Simon and Garfunkel από την ταινία “The Gradu-ate” ή ‘Ο Πρωτάρης’, στην οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ένα από τα ομορφότερα αυτοκίνητα όλων των εποχών: η Alfa Romeo Spi-der. Η ταινία αυτή έγινε αφορμή για να κρεμαστούν δίπλα – δίπλα στους τοίχους των φοιτητικών δωματίων οι φωτογραφίες της κ. Robinson και της Alfa!

Συνεχίζοντας με soundtracks, η επόμενη επιλογή θα είναι η “Mis-irlou”, από τους Dick Dale and The Del Tones και την καταπληκτική ταινία του Quentin Tarantino, “Pulp Fiction”. Καταπληκτικός ρυθμός για γρήγορη οδήγηση στον ανοιχτό δρόμο. Για κάποιο περίεργο λόγο οι επόμενες επιλογές είναι από τα soundtracks ταινιών δράσης που δεν έχουν απαραίτητα να κάνουν με οδήγηση, αλλά έχουν σκηνές με ακριβά, γρήγορα αυτοκίνητα και μηχανές που κάνουν πράγματα τα οποία θα μας οδηγούσαν τουλάχιστον

στη φυλακή αν τα κάναμε στην πραγματικότητα. Έτσι η μουσική των ταινιών James Bond, ιδιαίτερα η έκδοση των Propellerhead, αλλά και από το “Mission Impossible”, ιδιαίτερα η έκδοση των Limp Biz-kit, όπως επίσης το soundtrack της ταινίας “Matrix”, αυτό με πολύ ένταση και στο μυαλό η σκηνή με την Trinity ντυμένη στα δερμάτινα να οδηγάει μια Ducati 996!

Αλλάζοντας στυλ, ίσως και διαδρομή, οι επόμενες επιλογές είναι από την ελληνική δισκογραφία η οποία μας έχει δώσει μερικά πολύ ωραία τραγούδια για οδήγηση. Πρώτο και καλύτερο ο ‘Κουρσάρος’ του μεγάλου Βασίλη Παπακωνσταντίνου, αγαπημένο άκουσμα των απανταχού μηχανόβιων. Με αλλαγή το ‘Βασιλιά της σκόνης’ από τα Ξύλινα Σπαθιά, ίσως μαζί με το ‘Τρένο’ των ίδιων. Για να περάσουμε απρόσκοπτα στο “Magic bus” από τις Τρύπες...και ποιος δεν έχει ‘χτυπηθεί’ με αυτό το τραγούδι! Στη συνέχεια θα αλλάξουμε εντελώς θέμα, αφού δεν πρέπει να ξεχάσουμε το λαϊκό τραγούδι. Έτσι επόμενη επιλογή το ‘Με τα φώτα νυσταγμένα’ του Γιώργου Σαρρή και θα κλείσουμε

αυτήν την παρένθεση στο ελληνικό τραγούδι με κάτι ίσως πιο βαρύ απ’ ότι θα έπρεπε, αλλά ποιος μπορεί να μου το αρνηθεί: ‘Οδηγώ και σε σκέφτομαι’ από τον Αντύπα!

Από την ξένη δισκογραφία θα έφτιαχνα ένα CD με τα ακόλουθα τραγούδια:

Music for your Drives

1. “I Get Around”, The Beach Boys 2. “Drive my car”, The Beatles3. “Driver's Seat”, Sniff N The Tears 4. “The Passenger”, Iggy Pop 5. “Joyride”, Roxette 6. “Hush”, Deep Purple 7. “Don't Stop Me Now”, Queen 8. “Highway Star”, Deep Purple9. “Route 66”, η εκδοχή των De-

peche Modes10. “Mr. Cab Driver”, Lenny Kravitz11. “Highway to Hell”, AC/DC12. “Stairway to heaven”, Led zep-

pelin

Αν θα ήθελα βέβαια να φτιάξω ένα

και μόνο CD από ένα συγκρότημα τότε αυτοί θα ήταν σίγουρα οι The Doors με τραγούδια που έχουν μείνει κλασσικά και διαχρονικά και

που μπορούν αν δώσουν έναν πολύ ωραίο ρυθμό στην οδήγηση. Θα επέλεγα λοιπόν:

The Doors, driving songs

1. Riders on the storm2. Moonlight drive3. Roadhouse blues4. Whisky bar5. Love street6. Light my fire7. Love me two times8. LA woman9. People are strange10. Spanish Caravan11. When the music’s over12. The end

Όπως είπαμε και παραπάνω το τι θα ακούσεις ενώ οδηγείς είναι καθαρά προσωπικό θέμα και εξαρτάται από τα βιώματά σου, την ψυχοσύνθεση και τη διάθεσή σου. Κι ενώ όλα τα παραπάνω τραγούδια είναι μοντέρνα, εγώ δεν μπορώ να ξεχάσω τις εκδρομές στο χωριό όταν ήμουν μικρός με το SEAT 127 και στο κασσετόφωνο ο Νίκος Ξυλούρης να τραγουδάει Γιάννη Μαρκόπουλο. Καλή ακρόαση!

μουσική για οδήγηση

Η

Του γιάννη ζαχαράκη[email protected]

αυτοκίνηση

ποιά μουσική θα πέρνατε μαζί σαςστην αγαπημένη σας διαδρομή;


www. .gr

το προηγούμενο τεύχος αναλύσαμε την κατηγορία των ποδηλάτων βουνού που όπως είπαμε είναι και η δημοφιλέστερη. Η επομένη

κατηγορία που αξίζει να αναφερθούμε είναι τα ποδήλατα τύπου trekking, δεδομένου της αλματώδους αύξησης των πωλήσεών τους. Ακόμα και τα παιδιά απ’την εφημερίδα έχουν όλοι ποδήλατα τύπου trekking! Κοιτώντας το ποδήλατο του εκδότη μου προσεκτικά, έρχονται εικόνες στο μυαλό μου απ’ το σχολείο, με τους μπερδεμένους συμμαθητές μας που τη μια άκουγαν metal μουσική και την επόμενη μέρα έμπαιναν στην τάξη φορώντας το T-shirt των Prodigy. Θυμίζει λοιπόν ποδήλατο βουνού που όνειρο του είναι να γίνει κουρσάκι όταν μεγαλώσει. Ζηλεύει τα ποδήλατα βουνού γιατί δεν μπορεί να τα ακολουθήσει στα δύσκολα μονοπάτια, και τα κουρσάκια που δεν μπορεί να τα φτάσει βλέποντας μόνο το πίσω τους φως να χάνεται. Σε ένα ποδηλατικό ‘’μασλάτι’’ άκουσα ότι θυμίζουν τους επιδέξιους πιτσιρικάδες που αντικατέστησαν τα φαρδιά ελαστικά

Σ

ια πανέμορφη διαδρομή με βοτανικό και αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Πρόκειται για μονοπάτια που απ’ τα αρχαία

χρόνια περιδιαβαίνει ο άνθρωπος για λόγους προσκύνησης και φυσιολατρικούς. Το τοπίο συνδυάζει τη σπάνια βιοποικιλότητα με την πανέμορφη θέα προς τη θάλασσα και την ευρύτερη περιοχή της επαρχίας τεμένους. Τα πέντε χιλιόμετρα της διαδρομής είναι λιγάκι κουραστικά καθώς πρόκειται για ανηφόρα αλλά το τοπίο και η επικείμενη κατηφόρα της επιστροφής θα σας ανταμείψουν. Εδώ τα ποδήλατα βουνού έχουν την τιμητική τους καθώς

βρίσκονται στο στοιχειό τους με τη διαδρομή να είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους. Για παν ενδεχόμενο όμως καλό είναι να κρατάτε μια τρόμπα, σαμπρέλες και μπαλώματα.

Υ.Γ. Αν δείτε κάτι τυπάδες με κράνη και εξοπλισμό που θα ζήλευε ο κάθε αναβατής motocross να κατεβαίνουν απ’ τα κακοτράχαλα μονοπάτια του βουνού με το ποδήλατο, μη φοβηθείτε. Πρόκειται για τους μπαρουτοκαπνισμένους εντουράδες – downhillers του Γιούχτα και των Βασιλειών που για αυτούς όλα είναι μια ευθεία… σωστά ξάδελφε;

Μ

πρ

οτ

ει

νό

με

νη

δι

Αδ

ρο

μΗ

_34

ποδηλαΖΩΝΤΑΣ

Τα κάνουν όλακαι συμφέρουν

του μιχάλη Φαζάκη[email protected]

ποδήλατα τύπου

trekking

Κλάπηκε ποδήλατοSpecialized hard rock,

χρώμα άσπρο από έναν πολύ καλό φίλο από το εσωτερικό της πολυκατοικίας. Όποιος το βρει ας κάνει μια σούζα και μετά ας επικοινωνήσει στο 6944867740

ΑγγΕλιΕς ποδΗλΑΤου

Πωλείται ποδήλατο Electra Straight 8 Alloy Nexus. Κατασκευασμένο στην Αγγλία με ότι αυτό συνεπάγεται και με αρχική τιμή αγοράς

750 ευρω! Είναι ένα πολύ όμορφο ποδήλατο πόλης που θυμίζει κάτι από chopper ή Harley davidson… κάνεις τη βόλτα σου στην πόλη και όχι

μόνο, με τη διαφορά ότι το κάνεις με στυλ, τραβώντας τα βλέμματα των περαστικών… Η τιμή είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα…300 euro…σκεφτείτε το.Για περισσότερες πληροφορίες : [email protected] ή 6946556131.

2

1

Αρχάνες - γιούχτας Η θέα απ' το Γιούχτα είναι φανταστική... Οι Αρχάνες από ψηλά...

Το ποδηλαζώνταςαπέκτησε soundtrack

We are young, we run green,Keep our teeth, nice and clean,

See our friends, see the sights, feel alright, Got some cash, bought some wheels,

Took it out, cross the fields,lost control, hit a wall,

but we're alright…

Supergrass

απ’ τα σκληροτράχηλα παπάκια τους βάζοντας λεπτά ελαστικά, τα ‘’καραφλά’’ όπως τα αποκαλούν, θυμίζοντας καρούλια. Άλλοι θεωρούν ότι είναι ποδήλατα χωρίς χαρακτήρα, χωρίς προσωπικότητα, γεμάτα ασάφιες και περιορισμούς. Τι ακριβώς έχει συμβεί; Η αλήθεια είναι ότι είναι ένα νέο είδος που πρόεκυψε απ’ τη διασταύρωση δύο άλλων κι έπειτα συνέχισε να εξελίσσεται μόνο του. Συνδυάζει αυτές τις δυο κατηγορίες και μάλιστα αξιοπρεπώς. Δεν έχει στιβαρό και ενισχυμένο πλαίσιο

που έχουν τα ποδήλατα βουνού διότι θα του προσέδιδε παραπανίσια κιλά, αλλά μόνο τη γεωμετρία τους. Περίπου. Παράλληλα διαθέτει 28 ιντσών ζάντες που του προσδίδουν ταχύτητα στο δρόμο καθώς ‘’απλώνουν‘’ καλυτέρα το βήμα των μεγαλυτέρων τους. Η τριβή κύλισης είναι μικρότερη λόγο των λεπτών ελαστικών και έχουν μεγαλύτερη σταθερότητα στις υψηλές ταχύτητες αποτέλεσμα του μεγαλυτέρου μετατροχίου και των μικρών διαδρομών των αναρτήσεων. Η θέση οδήγησης είναι πιο όρθια σε σχέση

με την ‘’επιθετική’’ των ποδηλάτων βουνού, άρα πιο άνετη και πιο φιλική. Πρόκειται για ιδανικά ποδήλατα διάνυσης μετρίων και μεγάλων αποστάσεων καθώς και για τη βόλτα στην πόλη, διότι ο αναβατής δεν κουράζεται. Επίσης δε θα πουν όχι σε μια απλή διέλευση από ένα βατό χωματόδρομο διότι τα λεπτά ελαστικά τους έχουν τρακτερωτό πέλμα με αποτέλεσμα να γαντζώνουν σε κάποιο βαθμό στο χώμα. Αυτή η διέλευση όμως πρέπει να γίνει με προσοχή αφενός διότι η επιφάνεια των ελαστικών

είναι μικρή, άρα κι ο χειρισμός είναι δύσκολος και αφετέρου οι ζάντες δεν είναι ενισχυμένες και εύκολα θα στραβώσουν. Συμπερασματικά και με γνώμονα όλα τα παραπάνω, τα ποδήλατα τύπου trekking είναι άνετα και ξεκούραστα για την πόλη, ενώ ταυτόχρονα θα σε βοηθήσουν να πραγματοποιήσεις ένα μεγάλο ταξίδι με πολλές εναλλαγές όπως ο γύρος της Κρήτης, ανακαλύπτοντας τις ομορφιές αυτού του τόπου, γεμίζοντας με εικόνες , εμπειρίες, που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη σου...

βρΕθΗκΕ!



www. .gr

_36

Το ποδόσφαιρο είναιη ίδια η ελευθερία…

ο ποδόσφαιρο και η μουσική είναι δύο έννοιες αλληλένδετες μεταξύ τους. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να πούμε ότι

είναι δυο διαφορετικές μορφές καλλιτεχνίας που παρουσιάζουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά, τα οποία δημιουργούν στενές σχέσεις μεταξύ των δύο χώρων.

Οι φίλαθλοι στις κερκίδες εφευρίσκουν διάφορους τρόπους για να εκφράσουν και να μεταφέρουν τις σκέψεις και τα συναισθήματα τους στον κάθε αποδέκτη (διοίκηση, παίκτες, αντιπάλους κ.α.) είτε αυτοσχεδιάζοντας, είτε χρησιμοποιώντας κάποια ήδη υπάρχουσα μελωδία.

Υπάρχουν όμως και πολλοί συνθέτες που έχουν εμπνευστεί από το ποδόσφαιρο και έχουν συνθέσει τραγούδια που έχουν ταυτιστεί με αυτό. Τα πιο γνωστά είναι το ‘You’ll never walk alone’ που έγινε hit από τους Gerry and the Pacemasters και το ‘We are the champions’ των Queen.

Το ‘You’ll never walk alone’ γράφτηκε το 1945 από τους Ρίτσαρντ Ρότζερς και Όσκαρ Χαμερστάιν για το μιούζικαλ Carou-sel, όπου το τραγούδι συνοδεύει το τραγικό γεγονός του θανάτου του πρωταγωνιστή, Μπίλι Μπίγκελοου, δίνοντας παράλληλα θάρρος στη Τζούλι Τζόρνταν που ήταν έγκυος στη Λουίζ. Επίσης συνοδεύει και το τέλος του μιούζικαλ όπου η Λουίζ αποφοιτεί, καθιστώντας το έτσι ως το πιο δημοφιλές τραγούδι στις αποφοιτήσεις των Η.Π.Α.

Τ

αθλητικά

...η μουσική το ίδιο

του θάνου κοντομήτρου[email protected]

Με το πέρασμα των χρόνων το περίφημο τραγούδι διασκευάστηκε από αρκετούς καλλιτέχνες όπως ο Φράνκ Σινάτρα, ο τενόρος Λάνζα υποστηριζόμενος από τον Κωνσταντίνο Καλλίνικο, ο Έλβις Πρίσλεϊ και οι θρυλικοί Pink Floyd.

Στην Αγγλία πάντως το ανατριχιαστικό ‘You’ll never walk alone’ ερμηνεύτηκε με επιτυχία από τους Gerry & Pacemas-ters, συγκρότημα του Liverpool. Αγαπήθηκε τόσο πολύ που έγινε το τραγούδι – σύμβολο της ιστορικής ομάδας του Liverpool και πήρε μία θέση στο σήμα της ομάδας και στη Shankly Gate του Άνφιλντ.

Το 1979 το βρετανικό ροκ συγκρότημα Queen κυκλοφορεί το άλμπουμ ‘News of the world’ και το τραγούδι ‘We are the champions’ κάνει θραύση φτάνοντας στο Νο 1 των charts στη Γαλλία και στο Νο 2 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τη σύνθεση και τους στίχους του τραγουδιού υπογράφει ο Φρέντι Μέρκιουρι, ο οποίος κάνει τα κύρια φωνητικά στο τραγούδι, με τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ να ακολουθούν σε δεύτερη φωνή. Ο Μέρκιουρι σε ερώτηση που δέχτηκε σχετικά με την πηγή της έμπνευσής του, απάντησε

χαρακτηριστικά : « Σκεφτόμουν το ποδόσφαιρο όταν έγραφα το “We are the champions”. Ήθελα ένα τραγούδι στο οποίο να συμμετέχει ο κόσμος και να ταυτιστεί με αυτό. Δεν ήθελα ένα κλασικό και συνηθισμένο άσμα γι’ αυτό έδωσα στο κομμάτι μια πιο θεατρική χροιά.»

Το τραγούδι άντεξε στο χρόνο, καθώς λόγω του τίτλου του αποτελεί έναν άτυπο «ύμνο» αθλητικών αναμετρήσεων, κυρίως κατά τη στιγμή της απονομής του τροπαίου στους νικητές, τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο.

Στο μουντιάλ που παρακο-λουθήσαμε συμμετείχαν αρκετοί ποδοσφαιριστές οι οποίοι έχουν ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική, μεταξύ άλλων οι Ντρογκμπά, Σισέ, Μπάμπελ, Τέβεζ και ο

αμερικανός Ντέμπσεϊ. Ο Τέβεζ όταν δε σκοράρει τραγουδάει με τον αδερφό του σε μια μπάντα (Piola Vago) με ιδιαίτερη επιτυχία ενώ αίσθηση είχε προκαλέσει το single των Μπάμπελ και Ντρέντε στην Ολλανδία πριν μερικά χρόνια. Ο DJ Σισέ κυκλοφόρησε πριν λίγα

χρόνια το άλμπουμ με τίτλο ‘The DJ Inside Me’ και κάτι ανάλογο έκανε και ο αστέρας της Τσέλσι Ντρογμπά κυκλοφορώντας ένα ραπ άλμπουμ με τίτλο ‘Drogbacite’όπου μιλάει για τον εαυτό του και τις επιτυχίες του.

Ψάχνοντας να βρω έναν επίλογο για να συνδέσω τα παραπάνω αλλά και όσα δεν ανέφερα όπως π.χ. η περίφημη σάμπα των βραζιλιάνων αποφάσισα να δανειστώ τα λόγια του, ανεξίτηλου στο χρόνο και μουσικού μου φίλου Bob Marley:

«Το ποδόσφαιρο και η reggae είναι αντίδοτα στη μιζέρια του τόπου μου. Έχω τόση ανάγκη να παίξω μπάλα όση και να τραγουδήσω. Το ποδόσφαιρο είναι η ίδια η ελευθερία, η μουσική το ίδιο. Όταν παίζω, ο κόσμος ξυπνάει γύρω μου».

Ο Bob Marley λάτρευε το ποδόσφαιρο

Ο Carlos Tevez ντριπλάρει με το μικρόφωνο

O Djibril Cisse και ο dj που κρύβει μέσα του



www. .gr

ποδόσφαιρο:καθρέπτης της κοινωνίας

_37

Σ

στο εξωτερικό νοιώθει και συμπεριφέρεται σαν ευρωπαίος, ενώ στην Ελλάδα είναι ο κλασσικός «Ελληνάρας» που δεν τον νοιάζει τίποτα. Το ίδιο γίνεται και με τους οπαδούς που πάντα είναι κόσμιοι εκτός Ελλάδας και στα εγχώρια παιχνίδια βγάζουν πολύ κακή συμπεριφορά. Ο χουλιγκανισμός σε όλο του το μεγαλείο. Το γήπεδο έχει καταντήσει απαγορευτικό για οικογένειες-μικρά παιδιά και για να έχει κάποιος το κεφάλι του ήσυχο θα πρέπει να φοράει κράνος.

Το πρόβλημα βέβαια είναι βαθύτερο και ξεκινάει από εμάς και τις οικογένειές μας. Πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας για την αξία της ήττας. Η μαγκιά είναι συνώνυμο της αυτοπεποίθησης και όχι της ανασφάλειας. Όμως εφόσον η κοινωνία μας δεν είναι τέλεια άρα και το ποδόσφαιρο δε μπορεί να είναι τέλειο. Και συγκεκριμένα, αν η κοινωνία παραπαίει, τότε και το ποδόσφαιρο θα παραπαίει.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι το ποδόσφαιρο πρώτα απ’όλα είναι παιχνίδι. Μπορεί να έχει εξελιχθεί με τον καιρό σε κοινωνικό γεγονός με τεράστια κινητήρια δύναμη που υποκινεί πάθη, αλλά παραμένει απλά και μόνο ένα παιχνίδι.

TOυ κώστα κουτρούλη [email protected]

το παγκόσμιο κύπελλο που πραγματοποιήθηκε στη Νότια Αφρική, παρακολουθήσαμε 32 ομάδες, 32 διαφορετικές

σχολές ποδοσφαίρου. Η συμπεριφορά των παικτών μέσα στο γήπεδο και ο τρόπος που παίζουν υποδεικνύει την κουλτούρα και γενικότερα αντικατοπτρίζει την

μια από τις σταθερότερες δυνάμεις του παγκόσμιου ποδοσφαίρου τα τελευταία 30 χρόνια.

Οι Έλληνες πάλι έχουν συνηθίσει να είναι βολεμένοι από την οικογένειά τους και να ζούνε στην κοινωνία που βασιλεύει το «μέσον». Έτσι και στο ποδόσφαιρο χωρίς «μέσον», σαν παίκτης, δεν θα πάρεις μια καλή μεταγραφή, σαν ομάδα, δεν θα έχεις την ίδια μεταχείρηση από τους υπευθύνους. Άρα λοιπόν δεν μπορούμε να έχουμε απαίτηση να υπάρχουν παίκτες που να τρώνε σίδερα μέσα στο γήπεδο, παίκτες που να τρέχουν πάνω κάτω ασχέτως αποτελέσματος. Μετά από κάθε αποτυχία το επακόλουθο είναι η εύρεση μιας καλής δικαιολογίας που να τους δίνει άλλοθι (διαιτητές, τραυματισμοί, τύχη κλπ). Δυστυχώς στην Ελλάδα οι εξελίξεις στο παρασκήνιο είναι περισσότερες από αυτές που εκτυλλίσονται καθαρά μέσα στο χορτάρι.

Το ποδόσφαιρο λειτουργεί ως καθρέπτης της κοινωνίας με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη συμπεριφορά των φιλάθλων-οπαδών των ομάδων. Εμείς πάλι έχουμε την πρωτιά και εκεί. Ο Έλληνας όταν πάει ταξίδι

κοινωνία της κάθε χώρας.

Οι βραζιλιάνοι απολαμβάνουν να παίζουν ποδόσφαιρο ακριβώς όπως απολαμβάνουν τη ζωή τους, με όλες τους τις αισθήσεις, διασκεδάζοντας. Το καταλαβαίνεις στον τρόπο που πανηγυρίζουν στο γκολ. Οι Αμερικανοί έχουν μάθει από μικρά παιδιά να αθλούνται και να τρέχουν

ασταμάτητα γνωρίζοντας την αξία της άσκησης και της συλλογικής προσπάθειας. Γι αυτό κι έχουν καταφέρει σημαντικά πράγματα σε εθνικό επίπεδο, παρά την μικρή τους εμπειρία στο συγκεκριμένο άθλημα. Οι Γερμανοί πολύ απλά δουλεύουν. Όπως στην καθημερινότητά τους, έτσι και στο ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό είναι τα αφεντικά της Ευρώπης και

_38

και μην ξεχνάμε..στείλτε μας την

φωτοκαταγγελία σας στο[email protected]

Εγκαταλελειμμένες και αναξιοποίητες μεγάλες εκτάσεις στις γούβες, τις οποίες άφησαν πίσω τους οι Αμερικανοί πεζοναύτες

4,5 ευρώ ο καφές στα Everest στο αεροδρόμιο. μάλλον είναι από κόκους χρυσού

πότε τραπεζάκια, πότε τροχοί πάνω στις ειδικές λωρίδες για τους τυφλούς. Είναι το λιγότερο απάνθρωπο αυτή η συνήθεια!

υποτιθέμενος ποδηλατόδρομος στην λ. κνώσου που οδηγεί πότε σε κάδους απορριμάτων και πότε σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα

3.60 το τσαγάκι στο αεροδρόμιο Ηρακλείου...στην υγειά σας!

ςύγχρονα στέγαστρα για καφετέριες και ταβέρνες πάνω στα ιστορικά

ενετικά τείχη

ςυνθήματα στα ενετικά τείχη στην καινούργια πόρτα. δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος των τειχών παρουσιάζουν τέτοια εικόνα και κανείς αρμόδιος δεν ενδιαφέρεται για να σβηστούν

www. .gr


www. .gr

_39

sudokuΤα φθηνότεραβενζινάδικα

(πηγή: υπουργείο Ανάπτυξης)Ημερομηνία της έρευνας: 25-6-2010

Αμόλυβδη62 μΑρΤυρών 310 bP 1.466 €

ςπ.μουςΤΑκλΗ (κολυμβΗΤΗριο) EKO 1.519 €

62 μΑρΤυρών 365 EKO 1.466 €

Diesel62 μΑρΤυρών 310 bP 1.308 €

1ο Χιλ. Ηρ-ππγνΗ ShEll 1.309 €

1ο Χιλ. Ηρ-ππγνΗ bP 1.319 €

Βοδινόλη Τυπική αντρική ορμόνη. Εκκρίνεται μονίμως

και έχει ως αποτέλεσμα ο άντρας να τρώει σαν βόδι ανεξάρτητα αν βρίσκεται σπίτι του, σε ταβέρνα ή στο Vardis και με γυναικεία συντροφιά. Παρότι τα βόδια είναι χορτοφάγα, η βοδινόλη ανοίγει την όρεξη για κάθε είδους ψητά, για ψαρομεζέδες , για σάλτσες και λαδομπούκια. Δεν έχει επιπτώσεις στις πράσινες σαλάτες και στα ραδίκια.

Μπεκρουλίνη (ή κουνουπιδόλη ή χωματόλη ή αυγουλίνη ή λιωματίνη ή κοκκαλίνη)

Ορμόνη που εκκρίνεται οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου, αρκεί να υπάρχει η σωστή παρέα. Δημιουργεί τάση προς το μπεκρούλιασμα και συνήθως ακολουθεί χρονικά την βοδινόλη. Συχνές επιπτώσεις είναι ο ύπνος με ρούχα, παπούτσια και ανοιχτά τα φώτα, σπάσιμο καθρέφτη με το κεφάλι κλπ. Αν συνδυαστεί με ατυχία, μπορεί να οδηγήσει σε ξύπνημα δίπλα σε γκόμενα-κουασιμόδο.. Η ακατάσχετη έκκριση της μπεκρουλίνης οδηγεί τον άντρα σε σίγουρη καραγκιοζοποίηση.

Ποδοσφαιρίνη Πανίσχυρη αντρική ορμόνη. Εκκρίνεται

τα βράδια του Champions League, Mundial καθώς και τις Κυριακές.

Συνηθισμένο αποτέλεσμα είναι η απώλεια συνείδησης και η πλήρης αδιαφορία για

οτιδήποτε συμβαίνει εκτός αγωνιστικού χώρου.. Συνοδεύεται από εκφράσεις όπως 'γκ.... οοόχι ρε πο*στη', 'πουτ*να μπάλα', 'πουλημένο κοράκι', 'πάρτε το γκολάκι και μόκο', 'γαμώ τον άξονα της Γης' κ.ά. Στις γυναίκες προκαλεί αντίστοιχη αύξηση της μουρμουρόνης.

Διπλανόλη Αυτή η ορμόνη εκκρίνεται σε όλους τους

άντρες και πιο πολύ σε αυτούς με μόνιμη σχέση. Έχει ως αποτέλεσμα να γουστάρει περισσότερο κάποια άλλη γυναίκα από αυτή που έχει, όπως εκείνη στο διπλανό γραφείο, στο διπλανό διαμέρισμα, στην διπλανή ομπρέλα της παραλίας, στο διπλανό αμάξι στο δρόμο, την κολλητή της φίλης του ή την αδελφή της κλπ. Αυτό συμβαίνει ακόμη και αν η δική του είναι αντικειμενικά πιο ωραία από τις άλλες. Δεν υπάρχει τρόπος καταστολής αυτής της ορμόνης.

Καληνυχτίνη Πρόκειται για ειδική περίπτωση ορμόνης

που συναντάται σε ορισμένους άντρες. Συνέπεια αυτής είναι ο άντρας να γυροφέρνει κάποια γυναίκα αλλά ποτέ να μην προχωράει παραπάνω. Αρκείται στο να τη συνοδεύει έξω και να την γυρνάει το βράδυ σπίτι, γι'αυτό και λέγεται 'καληνύχτας'. Κάποια στιγμή η καληνυχτίνη αντικαθίσταται από τη μο*νοδουλίνη.

Μπακουρόλη

Άλλη εξειδικευμένη ορμόνη. Χτυπά ορισμένους άντρες και έχει ως αποτέλεσμα να βλέπουν 'πεϊνιρλί' μόνο στα everest , στο filmnet και στο sirocco. Συνήθως οι ασθενείς αυτοί πάνε πολλοί μαζί, τουλάχιστον τρεις, και το καλό τους χέρι είναι πολύ πιο δυνατό από το άλλο. Το τέλος της μπακουρόλης έρχεται χάρη στη νυφουλίνη.

Φιγουρατζίνη Πρόκειται για συνηθισμένη ορμόνη, η

επίδραση της οποίας εχει ως αποτέλεσμα ο άντρας θύμα να επιδεικνύει ό,τι νομίζει πως ζηλεύουν οι άλλοι σε αυτόν.

Συγκεκριμένα: Αν πρόκειται για την ωραία φίλη του: Πάει στο κλαμπ, γυρνάει το κεφάλι του σαν περισκόπιο και κοιτάζει να δει αν την κοιτάζουν. Τότε καμαρώνει σαν γύφτικο σκεπάρνι, κάνει high five με τον 'κολλητό'

μπάρμαν με την αλογοουρά και παραγγέλνει.

Αν πρόκειται για αυτοκίνητο: Του βάζει φιμέ ζελατίνα στα τζάμια, μαύρα πίσω φώτα, ψεύτικη extra εξάτμιση, τιμόνι momo, δικτυωτά προσκέφαλα, stereo με subwoofer, πετσετάκι Dewars στο ταμπλό κλπ. Μετά παίρνει σβάρνα τις καφετέριες από το Μικρολίμανο μέχρι τη Νέα Ερυθραία παίζοντας με 120db σκυλοπόπ, κλαψομούνικα ζεϊμπέκικα και όλα τα σουξέ του Village 88.

Εδώ πρέπει να τονίσουμε το παράδοξο ότι η φιγουρατζίνη ενισχύει και αποδυναμώνει συγχρόνως την θεωρία του Δαρβίνου.

Την ενισχύει γιατί οι φιγουρατζήδες αποτελούν τον χαμένο εξελικτικό κρίκο ανάμεσα στον πίθηκο και τον άνθρωπο.

Την αποδυναμώνει γιατί αποδεικνύει ότι διαδικασία της Φυσικής Επιλογής δεν είναι αρκετή για να απαλλάξει την Φύση

από εντελώς άχρηστα και χωρίς λόγο υπαρξης όντα, όπως οι φιγουρατζήδες."

Γνωστές Ουσίες

passa tempo


Documents

FREEVOX # 30