Przedsiębiorstwo Usług Pożarniczych TECHNO-POŻ®

45-837 Opole, ul. Wrocławska 118

tel/fax 077 4543690, 4566626, 0 602 351 009 e:mail - technopoz@techno-poz.pl, www. techno-poz.pl

EKSPERTYZA TECHNICZNA w zakresie innego spełnienia wymagań dotyczących

bezpieczeństwa pożarowego, warunków

technicznych i ewakuacji

Obiekt: Dom Pomocy Społecznej

Lokalizacja: Kietrz, Plac Biskupa Konrada 1

Inwestor: Dom Pomocy Społecznej Klisino 100 48-118 Lisięcice

Zleceniodawca: Dom Pomocy Społecznej

Klisino 100 48-118 Lisięcice Wykonawca: P.U.P. TECHNO-POŻ Opole, ul. Wrocławska 118

Podstawa: Umowa/Zlecenie

Opracowali

mgr Irena Kowalczyk

uprawniona do wykonywania zadań z zakresu ochrony przeciwpożarowej

mgr inż. Jan Koziuk rzeczoznawca do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych

inż. Józef Chamielec rzeczoznawca budowlany

Opole, październik 2012r

TECHNO-POŻ® 2

Spis treści

1. Przedmiot, zakres i cel opracowania 4

1.1. Podstawy opracowania ekspertyzy 5

2. Ogólna charakterystyka (stan istniejący) 6

2.1. Parametry obiektu 6

2.2. Podział funkcjonalny budynku 7

2.3. Konstrukcja budynku 7

2.4. Wysokość budynku 8

2.5. Usytuowanie budynku 8

2.6. Instalacje użytkowe 15

2.7. Wymagania przeciwpożarowe dla elementów wykończenia

wnętrz i wyposażenia stałego 15

3. Kategoria zagrożenia ludzi 15

4. Ocena zagrożenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni

zewnętrznych 16

5. Podział obiektu na strefy pożarowe 16

6. Klasa odporności pożarowej budynku oraz klasa odporności

ogniowej i stopień rozprzestrzenienia ognia elementów

budowlanych 16

7. Warunki ewakuacji 17

8. Oznakowania ewakuacyjne 22

9. Przeciwpożarowe klapy odcinające 22

10. Oświetlenie awaryjne 22

11. Przeciwpożarowy wyłącznik prądu 23

12. Sposób zabezpieczenia przeciwpożarowego instalacji

użytkowych 23

13. Wyposażenie w gaśnice 24

14. Wyposażenie w hydranty wewnętrzne 24

15. Zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru 24

16. Drogi pożarowe 25

17. Wykaz niezgodności z przepisami warunków technicznych 28

18. Analiza proponowanych zabezpieczeń oraz możliwy

przebieg zdarzeń podczas pożaru 30

TECHNO-POŻ® 3

19. Wymagania, które zostaną wykonane 35

20. Zestawienie wymagań, które nie zostaną spełnione

w zakresie warunków technicznych 36

21. Proponowane zabezpieczenia w ramach odstępstwa 37

22. Uwagi końcowe 38

Załączniki

- Upoważnienie

- Opłata skarbowa

- Uzgodnienie z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków

ZN.5183.461.2012 JP

- Plan zagospodarowania

- Rzuty kondygnacji

- Przekrój budynku

- Informacja terenowo-oprawna obręb Kietrz

- Raport symulacji ewakuacji

- Protokół z badania sieci hydrantowej zewnętrznej

TECHNO-POŻ® 4

1. Przedmiot i cel opracowania

Przedmiotem opracowania jest ekspertyza pożarowa dotycząca warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie dla budynku

Domu Pomocy Społecznej w Kietrzu przy placu Biskupa Konrada 1 - pod kątem zastosowania rozwiązań zastępczych do obowiązujących przepisów z zakresu

ochrony przeciwpożarowej, warunków technicznych i ewakuacji.

1. Zgodnie z § 2 ust. 3a rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12

kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późniejszymi zmianami) wymagania o których mowa mogą być spełnione w sposób

inny niż podany w rozporządzeniu, stosownie do wskazań ekspertyzy technicznej albo rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych,

i uzgodnione z właściwym komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej, odpowiednio do przedmiotu tej ekspertyzy.

2. Zgodnie z § 1 ust. 2 rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i

Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej

budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719) ”W przypadkach szczególnie uzasadnionych uwarunkowaniami

lokalnymi, wskazanymi w ekspertyzie technicznej rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, dopuszcza się, w uzgodnieniu z właściwym miejscowo komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej,

stosowanie rozwiązań zamiennych w stosunku do wymienionych w § 19.

Zastosowane pojęcia na potrzeby opracowania:

rozwiązania zastępcze – rozwiązania spełniające wymagania w zakresie bezpieczeństwa pożarowego w inny sposób niż określono w przepisach techniczno-budowlanych, zapewniające akceptowalny

poziom bezpieczeństwa ludzi i mienia;

rozwiązania zamienne – rozwiązania spełniające wymagania w zakresie bezpieczeństwa pożarowego w inny sposób niż określono w przepisach przeciwpożarowych, zapewniające nie pogorszenie

warunków ochrony przeciwpożarowej.

TECHNO-POŻ® 5

1.1. Podstawy opracowania ekspertyzy

1) Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (Dz. U. Nr 156 z 2006 r., poz. 1118 z późniejszymi zmianami);

2) Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351 z późniejszymi zmianami);

3) Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 roku o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400 z późniejszymi zmianami);

4) Ustawa z dnia 17 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy Prawo Budowlane oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 113 poz. 954);

5) Ustawa Prawo Budowlane z dnia 7 sierpnia 1994 r. (Dz. U. Nr 207

z 2003 r. Poz. 2016 z późniejszymi zmianami);

6) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia

7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719);

7) Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r.

w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późniejszymi

zmianami);

8) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 lipca 2009 r. w sprawie uzgodnienia projektu budowlanego pod

względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 119, poz. 998);

9) Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia

24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. Nr 124, poz. 1030);

10)Procedury organizacyjno-techniczne w sprawie spełnienia wymagań z zakresie bezpieczeństwa pożarowego w inny sposób niż to określono

w przepisach techniczno-budowlanych, w przypadkach wskazanych w tych przepisach oraz stosowanie rozwiązań zamiennych, zapewniających

niepogorszenie warunków ochrony przeciwpożarowej, w przypadkach wskazanych w przepisach przeciwpożarowych. Komenda Głowna PSP Biuro Rozpoznawania Zagrożeń;

11)Wizje i oględziny obiektu;

12)Pełnomocnictwa

13)Zlecenie.

TECHNO-POŻ® 6

2. Ogólna charakterystyka (stan istniejący)

Obiekt znajdujący się w Kietrzu przy placu Biskupa Konrada 1 przeznaczony jest do użytku publicznego. Budynek usytuowany jest w strefie ochrony konserwatorskiej i z tego względu będzie wymagał uzgodnienia wykonywanej

ekspertyzy. Budynek użytkowany był jako Zakład Opiekuńczo-Leczniczy. Budynek dwukondygnacyjny z poddaszem nieużytkowym. Obiekt w 100%

podpiwniczony. Podpiwniczenie przeznaczone będzie na pomieszczenia użytkowe. Z konstrukcji budynku wynika, że składa się on z dwóch części. Pierwsza cześć najprawdopodobniej powstała jako samodzielny budynek o ścianach

zewnętrznych grubości od 76 cm 66 cm do którego dobudowano cześć wschodnią różniąca się znacznie grubościami ścian co ewidentnie świadczy o

rozbudowie w drugim etapie. Obiekt Domu Pomocy Społecznej użytkowany będzie przez osoby wymagające opieki. W budynku najprawdopodobniej podopiecznymi będą tylko sami mężczyźni w ilości 77 osób. W obiekcie nie

występują pomieszczenia przeznaczone dla więcej niż 6 osób z wyjątkiem pomieszczenia jadalni. W obiekcie nie będą występowały pomieszczenia

przeznaczone dla więcej niż 50 osób nie będących ich stałymi użytkownikami.

Budynek Domu Pomocy Społecznej w Kietrzu przy placu Biskupa Konrada

2.1. Parametry obiektu: - powierzchnia zabudowy: 588,00 m2,

- powierzchnia użytkowa: 1479,26 m2, - powierzchnia użytkowa parteru: 499,39 m²

- powierzchnia użytkowa pierwszego piętra: 524,73 m², - powierzchnia użytkowa piwnicy: 455,14 m².

TECHNO-POŻ® 7

2.2. Podział funkcjonalny budynku

Budynek przeznaczony jest na Dom Pomocy Społecznej dla osób wymagających

całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogących samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, którym należy zapewnić niezbędną pomoc w formie usług opiekuńczych. Dom Pomocy

Społecznej świadczy usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu, w zakresie i formach wynikających z

indywidualnych potrzeb osób w nim przebywających. Organizacja Domu Pomocy Społecznej, zakres i poziom usług świadczonych przez dom uwzględnia w szczególności wolność, intymność, godność i poczucie bezpieczeństwa

mieszkańców domu oraz stopień ich fizycznej i psychicznej sprawności.

Piwnica – przeznaczona na pomieszczenia rehabilitacji, terapii, pokój kierownika, dyżurkę, pomieszczenia higieniczno-sanitarne, szatnie personelu, pokój gościnny, pomieszczenia magazynowe , pralnie, suszarnie. W piwnicy

znajduje się również kotłownia i skład opału. Poziom piwnicy nie będzie przeznaczony na pokoje pensjonariuszy.

Parter – przeznaczony na 14 pokoi mieszkalnych oraz salę telewizyjną.

Wszystkie pokoje posiadają własne łazienki. Pierwsze piętro – przeznaczone na 11 pokoi mieszkalnych, kuchnię jadalnię

oraz salę telewizyjną.

2.3. Konstrukcja budynku

Ściany nośne zewnętrzne – murowane wykonane z cegły pełnej na zaprawie

cementowo-wapiennej o grubości 76, 66, 58, 46 i 40 cm odpowiadają klasie odporności ogniowej ponad 240 minut (REI 240) zgodnie z wytycznymi Instrukcji

ITB 221 w zakresie oceny odporności ogniowej elementów konstrukcji budowlanych nie objętych świadectwem dopuszczenia do stosowania w budownictwie.

Ściany wewnętrzne – murowane wykonane z cegły pełnej na zaprawie

cementowo-wapiennej o grubości od 68 cm do 24 cm odpowiadają klasie odporności ogniowej ponad 240 minut (REI 240) zgodnie z wytycznymi Instrukcji ITB 221 w zakresie oceny odporności ogniowej elementów konstrukcji

budowlanych nie objętych świadectwem dopuszczenia do stosowania w budownictwie.

Stropy - nad piwnicami – kolebkowe z cegły pełnej odpowiadają zgodnie z Instrukcją ITB 221 w zakresie klasy odporności ogniowej wybranych elementów

konstrukcji budowlanych nie objętych świadectwami dopuszczenia do stosowania w budownictwie 120 minut (REI 120).

Strop nad parterem i pierwszym piętrem – drewniany ze ślepym pułapem oraz tynkiem cementowo wapiennym – stropy stanowić będą odstępstwo w ramach opracowania.

TECHNO-POŻ® 8

Dach – o konstrukcji drewnianej krowiowo-płatwiowej dwuspadowy. Pokrycie

dachowe stanowi blacha ułożona na oszalowanej deskami połaci dachowej. Konstrukcja drewniana zostanie zabezpieczona ogniochronnie do stopnia

nierozprzestrzeniania ognia (NRO). Schody – wewnętrzne monolityczne żelbetowe spełniają wymagania klasy

odporności ogniowej 60 minut (R 60), dwubiegowe. Schody występują tylko w jedynej klatce schodowej. Szerokość biegów wynosi 1,49 m przy wymaganych

1,2 m. Szerokość spocznika wynosi 1,81 m przy wymaganiach 1,5 m. Ilość stopni w jednym biegu wynosi od 5 do 9 i nie przekracza dopuszczalnych 17 stopni.

2.4. Wysokość budynku

Wysokość budynku mierzona jest od poziomu terenu przy najniżej położonym

wejściu do obiektu lub jego części znajdującej się na kondygnacji nadziemnej do górnej powierzchni najwyżej położonego stropu, łącznie z grubością izolacji

cieplnej i warstwy ją osłaniającej. Teren działki, na której znajduje się obiekt jest zróżnicowany w zakresie rzędnej terenu. Działka w tylnej części obiektu posiada niespełna jedno metrowy uskok terenu. Jako pierwszą kondygnację nadziemną

ustala się parter. Pod parterem występuje kondygnacja, która według warunków technicznych nie stanowi kondygnacji podziemnej, ponieważ nie z każdej strony

poziom podłogi jest zagłębiony w gruncie o więcej niż 50% wysokości pomieszczenia. Kondygnacja ta jest piwnicą w rozumieniu warunków technicznych. Do obiektu zapewniono obecnie trzy wejścia, które prowadzą na

poziom parteru. Stąd jako rzędną terenu od której należy liczyć wysokość obiektu przyjmuje się poziom terenu przy znajdującym się z tyłu wejściu do

obiektu. Natomiast najwyżej znajdujący się punkt przekrycia dachu nad najwyższą kondygnacją stanowić będzie poziom do którego należy liczyć wysokość obiektu. Po dokonaniu pomiarów obiektu ustalono, że wysokość

obiektu wynosi 16 m, co klasyfikuje obiekt jako średniowysoki (SW).

2.5. Usytuowanie budynku

Wokół budynku występują działki budowlane. Działka 1805/6 występuje na terenie zurbanizowanym miasta Kietrz.

Ściana północna budynku według posiadanych danych oraz po sprawdzeniu przez geodetę (dokumenty w załączeniu). Ściana ta powinna spełniać kryteria

ściany oddzielenia przeciwpożarowego. Ściana oddzielenia przeciwpożarowego powinna być wykonana na własnym fundamencie powinna spełniać kryteria odporności ogniowej 120 minut (REI 120). Nie mogłaby ona zostać ocieplona

materiałem palnym. Dopuszcza się, aby występowały w ścianie oddzielenia wypełnienia materiałem przepuszczającym światło pod warunkiem, że nie będą

stanowiły więcej niż 10% powierzchni ściany, a ich odporność ogniowa może być obniżona do odporności ogniowej 60 minut (EI 60) dla obudowy drogi ewakuacyjnej i E 60 dla pozostałej obudowy. Istnieje również możliwość

zastosowania zamknięć otworów stanowiących nie więcej niż 15% powierzchni

TECHNO-POŻ® 9

ściany. Brak odporności ogniowej przeszkleń 60 minut (EI 60) i E 60 oraz

otworów drzwiowych o odporności ogniowej 60 minut (EI 60) – stanowić będzie odstępstwo w ramach opracowania.

Ściana wschodnia budynku usytuowana jest w odległości 5,46 m od granicy z sąsiednią zabudowaną działką. Ściana ta jest ścianą przeszkloną. Dopuszczalna odległość dla takiej ściany od granicy z sąsiednią zabudowaną działką nie

powinna być mniejsza niż 4 m. Odległość tą należy zatem uznać za spełnioną. Jednak sąsiedni budynek przychodni usytuowany jest w granicy działki

i to właśnie ten budynek powinien mieć od strony rozpatrywanego obiektu ścianę oddzielenia przeciwpożarowego posiadającą ocieplenie z wełny mineralnej.

Ściana południowa usytuowana jest w odległości nie mniejszej niż około 12 m od granicy działki. Ściana ta jest ścianą przeszkloną. Dopuszczalna odległość dla

takiej ściany od granicy z sąsiednią zabudowaną działką nie powinna być mniejsza niż 4 m. Odległość tą należy zatem uznać za spełnioną. Ściana zachodnia usytuowana jest w odległości około 4 m. od granicy z

sąsiednią zabudowaną działką. Ściana ta jest ścianą przeszkloną. Dopuszczalna odległość dla takiej ściany od granicy z sąsiednią zabudowaną działką nie

powinna być mniejsza niż 4 m. Odległość tą należy zatem uznać za spełnioną. Lokalizacja wiatrołapu powinna uwzględniać minimalną dopuszczalną odległość

od granicy działki określoną w decyzji o warunkach zabudowy i miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Pod względem przeciwpożarowym dopuszczalne jest sytuowanie ścian zewnętrznych budynku bliżej granicy działki i

sąsiednich budynków pod warunkiem zastosowania ściany oddzielenia przeciwpożarowego.

Wokół budynku występują działki budowlane. Działka występuje na terenie zurbanizowanym – miasta Kietrz.

Odległość między budynkami

Legenda:

X – rozpatrywany budynek

1 – budynek kościoła

2 – budynek mieszkalny

3 – budynek przychodni

4 – budynek byłej pralni (nieużytkowany)

5 – budynek kaplicy

6 – budynek byłego szpitala (nieużytkowany)

7 – budynek gospodarczy plebanii

TECHNO-POŻ® 10

Odległość pomiędzy budynkami – strona południowa

Budynek nr 4

Budynek nr 5

Budynek nr 6

TECHNO-POŻ® 11

Ściana południowa rozpatrywanego budynku oddalona jest od obiektów nr 4, 5,

6. Jest to ściana murowana, posiadająca otwory okienne bez odporności ogniowej. Przekrycie dachu rozpatrywanego obiektu to dachówka ceramiczna.

Ściana zewnętrzna posiada na powierzchni mniejszej niż 65% lecz większej niż 30 % klasę odporności ogniowej E 30. Ściana zewnętrzna spełnia wymagania NRO.

Rozpatrywany budynek jest usytuowany w odległości 17,1 m od budynku nr 4.

Budynek ten posiada zewnętrzną ścianę murowaną, nieocieploną, natomiast dach przekryty jest blachą. Na powierzchni większej niż 65% posiada on klasę E 30. Występujące warunki usytuowania są zgodne z wymaganiami względem obydwu

budynków.

Rozpatrywany budynek jest usytuowany w odległości 35,44 m od budynku nr 5. Odległość ta jest na tyle duża, że zakładając niespełnienie przez budynek nr 5 wszelkich wymagań dotyczących odporności ogniowej oraz stopnia

rozprzestrzeniania ognia, należy uznać, że występujące warunki usytuowania są zgodne z wymaganiami względem obydwu budynków. W takiej sytuacji

minimalna dopuszczalna odległość między budynkami powinna wynosić nie mniej niż 24 m.

Rozpatrywany budynek jest usytuowany w odległości 15 m od budynku nr 6. Budynek ten posiada zewnętrzną ścianę murowaną, nieocieploną, a dach

przekryty jest blachą. Przyjmując, że na powierzchni mniejszej niż 65%, lecz większej niż 30% posiada on klasę E 30, to odległość pomiędzy budynkami

powinna wynosić 12 m. Występujące warunki usytuowania są zgodne z wymaganiami względem obydwu budynków.

Odległość pomiędzy budynkami – strona zachodnia

Budynek nr 7

TECHNO-POŻ® 12

Budynek nr 7

Ściana zachodnia rozpatrywanego budynku oddalona jest w odległości 5 m od obiektu nr 7. Jest to ściana murowana, posiadająca tylko obudowie widy na poziomie parteru. Przekrycie dachu rozpatrywanego obiektu to dachówka

ceramiczna. Ściana zewnętrzna posiada na powierzchni większej niż 65% klasę odporności ogniowej E 30. Ściana zewnętrzna nie spełnia wymagania NRO

ponieważ została ocieplona przy użyciu styropianu - brak dokumentacji dla ocieplenia systemowego. Budynek nr 7 posiada zewnętrzną ścianę murowaną, nieocieploną, a dach przekryty jest dachówką. Na powierzchni większej niż 65%

posiada on klasę E 60. Taka sytuacja stanowi, że występujące warunki usytuowania nie są zgodne z wymaganiami względem obydwu budynków,

ponieważ budynki powinny być oddalone od siebie o co najmniej 12 m. W takiej sytuacji jeden z budynków powinien mieć od strony sąsiedniego budynku ścianę oddzielenia przeciwpożarowego o odporności ogniowej co najmniej REI 120. W

zasadzie biorąc pod uwagę warunki usytuowania obiektów względem granicy działki należy stwierdzić, że lokalizacja budynku nr 7 jest zbyt bliska w stosunku

do granicy z sąsiednią działką, przez co ściana zbliżona do tej granicy powinna mieć od strony rozpatrywanego budynku ścianę oddzielenia przeciwpożarowego. Podsumowując, spełnienie przez ścianę zachodnią kryteriów ściany oddzielenia

przeciwpożarowego odpowiednich dla klasy „B” odporności pożarowej zapewni ona właściwe wymagania usytuowania budynków wynikające z warunków

technicznych. Wiatrołap – wyjście zewnętrzne dla windy osobowej, będzie spełniać wymagania jak dla ściany oddzielenia przeciwpożarowego wraz z przeszkleniem oraz drzwiami wyjściowymi o klasie odporności

ogniowej 60 minut (EI 60). Na pozostałej ścianie zachodniej wszystkie otwory okienne zostaną zamurowane.

TECHNO-POŻ® 13

Odległość pomiędzy budynkami – strona północna

Budynek nr 1

Plac Biskupa Konrada jednoznacznie nie stanowi pasa drogowego i wygląda jak

teren zawarty w ramach sąsiedniej działki budowlanej - brak w tym względzie informacji od Inwestora wymusił konieczność dokonania sprawdzenia

geodezyjnego w Miejskim Planie Zagospodarowania Przestrzennego (dokumenty w załączeniu). Ściana północna rozpatrywanego budynku oddalona jest od obiektu nr 1. Jest to ściana murowana, posiadająca otwory okienne bez

odporności ogniowej. Przekrycie dachu rozpatrywanego obiektu to dachówka ceramiczna. Ściana zewnętrzna posiada na powierzchni mniejszej niż 65% lecz

większej niż 30 % klasę E 30, Ściana zewnętrzna spełnia wymagania NRO. Rozpatrywany budynek jest usytuowany w odległości 21 m od budynku nr 1. Budynek ten posiada zewnętrzną ścianę murowaną, nieocieploną, a dach

przekryty jest blachą. Na powierzchni większej niż 65% posiada on klasę E60. Wymagana przepisami minimalna odległość między budynkami powinna wynosić

12 m. Występujące warunki usytuowania są zatem zgodne z wymaganiami względem obydwu budynków.

Budynek nr 2

TECHNO-POŻ® 14

Rozpatrywany budynek jest usytuowany w odległości 14,8 m od budynku nr 2.

Budynek ten posiada zewnętrzną ścianę murowaną, nieocieploną, a dach pokryty jest blachą. Na powierzchni mniejszej niż 65%, lecz większej niż 30% posiada on

klasę E 30. Wymagana przepisami minimalna odległość między budynkami powinna wynosić 12 m. Występujące warunki usytuowania są zatem zgodne z wymaganiami względem obydwu budynków.

Odległość pomiędzy budynkami – strona wschodnia

Budynek nr 3

Budynek nr 3

Ściana wschodnia rozpatrywanego budynku oddalona jest od obiektu nr 3 w

odległości 6 m. Jest to ściana murowana, posiadająca otwory okienne bez odporności ogniowej. Przekrycie dachu rozpatrywanego obiektu to dachówka ceramiczna. Ściana zewnętrzna posiada na powierzchni większej niż 65% klasę E

30. Ściana zewnętrzna spełnia wymagania nierozprzestrzeniania ognia (NRO).

TECHNO-POŻ® 15

2.6. Instalacje użytkowe

a) instalacja elektryczna oświetleniowa i siłowa,

b) instalacja wodociągowa zimnej i ciepłej wody, c) instalacja kanalizacji sanitarnej i deszczowej, d) instalacja centralnego ogrzewania z własnej kotłowni,

e) instalacja telekomunikacyjna.

2.7. Wymagania przeciwpożarowe dla elementów wykończenia

wnętrz i wyposażenia stałego

Elementy budynku, które powinny spełniać określone wymagania w zakresie ochrony przeciwpożarowej, powinny posiadać deklarację zgodności i aprobaty

techniczne potwierdzające spełnienie przez nie wymogów przeciwpożarowych. Na drogach ewakuacyjnych należy stosować co najmniej trudno zapalne materiały

i wyroby budowlane. Zabronione jest stosowanie materiałów łatwo zapalnych. Sufity podwieszone powinny być wykonane jako niepalne lub niezapalne, niekapiące i nieodpadające pod wpływem ognia.

Do wykończenia wnętrz należy wykorzystać materiały trudno zapalne, których produkty rozkładu termicznego nie są bardzo toksyczne i intensywnie dymiące.

Stosowanie materiałów wykończeniowych luźno zwisających, w szczególności w kurtynach, zasłonach, draperiach, kotarach, żaluzjach łatwo zapalnych jest zabronione. Jako łatwo zapalne materiały uznaje się takie, których właściwości

określone w badaniach zgodnych z Polskimi Normami odnoszącymi się do zapalności i rozprzestrzeniania płomienia przez wyroby włókiennicze, nie

spełniają co najmniej jednego z kryteriów: ti>=4s; ts<=30s; nie występuje przepalenie trzeciej nitki, nie występują płonące krople. Palne elementy wystroju wnętrz budynku, przez które lub obok których są

prowadzone przewody ogrzewcze, wentylacyjne, dymowe lub spalinowe, powinny być zabezpieczone przed możliwością zapalenia lub zwęglenia.

Zaleca się stosowanie materiałów trudno zapalnych stanowiących elementy wyposażenia wnętrz w obrębie dróg ewakuacyjnych. W obrębie dróg ewakuacyjnych zabronione jest składowanie materiałów

palnych. Konstrukcja drewniana dachu zostanie zabezpieczona do właściwości

nierozprzestrzenia ognia (NRO) środkami ogniochronnymi.

3. Kategoria zagrożenia ludzi

Budynek z uwagi na przeznaczenie na Dom Pomocy Społecznej zakwalifikowany

będzie do klasy zagrożenia ludzi ZL II.

TECHNO-POŻ® 16

4. Ocena zagrożenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych

W budynku nie wyznacza się pomieszczeń ani stref zagrożonych wybuchem. W obiekcie nie są składowane ani przechowywane materiały łatwopalne.

5. Podział obiektu na strefy pożarowe

Z uwagi na brak w obiekcie wydzielonej pożarowo, zamykanej drzwiami

przeciwpożarowymi i oddymianej klatki schodowej cały obiekt stanowi jedną strefę pożarową.

Jedna strefa pożarowa - poziom -1, I i II kondygnacja nadziemna - strefę pożarową stanowią wszystkie pomieszczenia i przestrzenie znajdujące się w obiekcie – strefa ZL II. Powierzchnia strefy pożarowej wynosi 1479,26 m2.

Biorąc pod uwagę powyższe można stwierdzić, że dopuszczalna powierzchnia strefy 5000 m2 nie jest przekroczona.

6. Klasa odporności pożarowej budynku oraz stopień rozprzestrzeniania ognia elementów budowlanych

Wymaganą klasą odporności pożarowej budynku średniowysokiego (SW) zaliczanego do kategorii zagrożenia ludzi ZL II powinna wynosić „B”. Z uwagi na dwie kondygnacje nadziemne zaliczane do kategorii zagrożenia ludzi ZL II

dopuszcza się możliwość obniżenia wymaganej klasy odporności pożarowej z „B” do „C”.

Jednak klasa odporności pożarowej zostanie ustalona z uwzględnieniem poziomu piwnicy - piwnica użytkowa zaliczana do kategorii zagrożenia ludzi ZL II zgodnie

z § 212 ust. 5 rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich

usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późniejszymi zmianami). Przyjmuje się klasę odporności pożarowej „B”.

TECHNO-POŻ® 17

Klasa odporności ogniowej elementów budowlanych wymagana dla całego

obiektu.

Klasa

odporności

pożarowej

Klasa odporności ogniowej elementów budynku

Główna

konstrukcja

nośna

Konstrukcja

dachu

Strop1 Ściana

zewnętrzna2

Ściana

wewnętrzna

Przekrycie

dachu

„B” R 120 R 30 REI 60 EI 60 EI 30 RE 30

Klasa

odporności

pożarowej

Klasa odporności ogniowej elementów budynku

Obudowa

korytarzy

ewakuacyjnych

Obudowa

szachtów

instalacyjnych

Obudowa

klatki

schodowej

Odporność

ogniowa pasa

między-

kondygnacyjnego

Ściana

wewnętrzne

oddzielająca

pomieszczenia

Obudowa

palnych

elementów

dachu

„B” EI 30 EI 60 REI 60 EI 60 EI 30 ----

R – nośność ogniowa, E – szczelność ogniowa,

I – izolacyjność ogniowa, S – dymoszczelność.

Pasy międzykondygnacyjne o wysokości 0,8 m – są zachowane.

7. Warunki ewakuacji

Klatki schodowe

W obiekcie występują dwie klatki schodowe w rozumieniu „warunków technicznych”. Klatki schodowe łączą wszystkie to jest dwie kondygnacje nadziemne oraz poziom piwnic obiektu.

Klatka schodowa K1 (klatka usytuowana jest najbliżej zachodniej ściany

budynku) – klatka schodowa dwubiegowa obudowana jest ścianami od strony pomieszczeń i nieobudowana ścianami od strony korytarzy oraz niezamykana drzwiami. Klatka powinna być wyposażona w instalację oddymiania stanowiącą

5% powierzchni jej rzutu wykonanej stosownie do projektu budowlanego instalacji oddymiania. Ilość stopni w biegu nie może przekraczać 17, liczba stopni

1 Jeśli element jest częścią głównej konstrukcji nośnej powinien również spełniać kryteria przedstawione w

tabeli jak dla głównej konstrukcji nośnej 2 odporność ogniowa dotyczy jedynie pasa międzyokiennego

TECHNO-POŻ® 18

w rozpatrywanej klatce wynosi 12. Wysokość stopni nie powinna przekraczać

0,175 m, wysokości stopni w rozpatrywanej klatce wynoszą od 0,110 do 0,20 m – stanowić będą odstępstwo w ramach opracowania. Szerokość biegu nie

może być mniejsza niż 1,2 m, stwierdzona szerokość biegu schodów wynosi od 1,45 m do 1,5 m. Szerokość spocznika nie może być mniejsza niż 1,5 m, stwierdzona szerokość spocznika 1,53 – 2,51 m. Na klatce schodowej nie

występują stopnie zabiegowe. Klatka schodowa powinna być wykonana z materiałów niepalnych, a odporność ogniowa konstrukcji schodów powinna

spełniać wymagania 60 minut (R 60). Schody w klatce schodowej są drewniane i nie zapewniają wymaganej odporności ogniowej 60 minut (R 60) – stanowić będą odstępstwo w ramach niniejszego opracowania. Powierzchnia klatki

schodowej na wysokości strychu wynosi 3,7 x 7,23 m = 26,82 m2. Najwyżej usytuowane okna posiadają górną krawędź na wysokości 2,65 m od poziomu

spocznika pomiędzy drugą kondygnacją. Istniejące okna mogą być wykorzystane jako klapy oddymiające (okna dokładnie zostaną opisane w analizie). Wyjście z klatki schodowej na zewnątrz prowadzi przez drzwi zewnętrzne o szerokości

skrzydła czynnego równej 0,58 m oraz całkowitej szerokości 1,15 m. Drzwi te spełniają wymagania wyłącznie w zakresie wysokości. Drzwi są otwierane na

zewnątrz obiektu.Wysokość od spocznika na poziomie strychu do górnej przegrody wynosi 2,37 m. Drzwi na strych drewniane, bez udokumentowanej

odporności ogniowej 30 minut (EI 30). W ścianie wewnętrznej klatki schodowej nie występują przeszklenia, a w ścianie zewnętrznej występują przeszklenia zwykłe. Wyjście z klatki schodowej prowadzi poprzez korytarz parteru do jednego

z dwóch wyjść na zewnątrz obiektu.

Klatka schodowa K2 (klatka usytuowana najbliżej wschodniej ściany budynku) – klatka schodowa dwubiegowa obudowana ścianami od strony pomieszczeń i nieobudowana ścianami od korytarzy, zamykana drzwiami na poziomie

przyziemia. Na poziomie drugiej kondygnacji nadziemnej klatka schodowa wydzielona jest ścianą drewnianą i zamykana drzwiami. Szerokość spocznika w

najwęższym miejscu została zawężona do 0,7 m w świetle i stanowić będzie odstępstwo. Ścianka nie posiada udokumentowanej odporności ogniowej. Drzwi prowadzące z klatki schodowej na poziom parteru ograniczają wysokość drogi

ewakuacyjnej do wartości 1,92 m. Klatka powinna być wyposażona w instalację oddymiania stanowiącą 5% powierzchni jej rzutu wykonana stosownie do

projektu budowlanego instalacji oddymiania. Ilość stopni w biegu nie może przekraczać 17, liczba stopni w rozpatrywanej klatce wynosi 10-11. Wysokość stopni nie powinna przekraczać 0,175 m, wysokość stopni w rozpatrywanej

klatce wynosi od 0,172 do 0,184 m – przekroczona wysokość stopni schodów stanowić będzie odstępstwo. Szerokość biegu nie może być

mniejsza niż 1,2 m, stwierdzona szerokość biegu wynosi od 1,175 m - 1,278 m – mniejsza szerokość biegu klatki schodowej stanowić będzie odstępstwo. Szerokość spocznika nie może być mniejsza niż 1,5 m, stwierdzona szerokość

spocznika wynosi 1,5 m i jest zgodna z wymaganiami. W klatce schodowej nie występują stopnie zabiegowe. Klatka schodowa powinna być wykonana z

materiałów niepalnych, a odporność ogniowa konstrukcji schodów powinna spełniać wymagania klasy odporności ogniowej 60 minut (R 60). Tymczasem schody są drewniane i nie zapewniają wymaganej odporności ogniowej 60 minut

(R 60) – stanowić będą odstępstwo w ramach opracowania. Powierzchnia klatki schodowej na wysokości strychu wynosi 5,43 x 2,98 m = 16,17 m2.

Najwyżej usytuowane okna posiadają górną krawędź na wysokości 2,65 m od poziomu spocznika na półpiętrze nad II kondygnacją nadziemną. Wyjście z klatki schodowej na zewnątrz prowadzi przez drzwi zewnętrzne o szerokości skrzydła

zasadniczego równej 0,55 m oraz całkowitej szerokości 1,15 m. Drzwi te

TECHNO-POŻ® 19

spełniają wymagania wyłącznie w zakresie wysokości. Wysokość od spocznika na

poziomie strychu do górnej przegrody wynosi 2,37 m. W ścianie wewnętrznej klatki schodowej nie występują przeszklenia. W ścianie zewnętrznej występują

przeszklenia zwykłe. Wyjście z klatki schodowej prowadzi poprzez korytarz parteru do jednego z dwóch wyjść na zewnątrz obiektu.

Ewakuacja z drugiej kondygnacji nadziemnej (pierwszego piętra)

Na tej kondygnacji występują pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi. Nie występują tu pomieszczenia przeznaczone dla więcej niż 50 osób. Pomieszczenie

jadalni będzie przeznaczone dla więcej niż 6 osób o ograniczonej zdolności poruszania się. Drzwi z tego pomieszczenia otwierają się do wewnątrz – stanowić będą odstępstwo w ramach opracowania. Z pomieszczeń

przeznaczonych na pobyt ludzi ewakuacja może przebiegać tylko w jeden sposób (dotyczy to pomieszczeń zlokalizowanych pomiędzy zachodnią ścianą szczytową,

a klatką K1 oraz pomiędzy wschodnią ścianą szczytową, a klatką K2). Wyjście z pokoi podopiecznych prowadzi na korytarz o szerokości 2,04 m i wysokości 3,46 m. Korytarz pełni również funkcję poziomej drogi ewakuacyjnej. Korytarz

nie jest oddzielony od wszystkich pomieszczeń drzwiami - dotyczy to sali telewizyjnej – stanowić będzie odstępstwo w ramach opracowania. Poza

tym korytarz wydzielony jest ścianami o odporności ogniowej nie mniejszej niż 30 minut (EI 30) – ściany murowane. Większość pomieszczeń zamykana jest

drzwiami, których szerokość wynosi od 0,9 m do 1,0 m. Droga ewakuacyjne prowadzi z korytarza w kierunku klatki schodowej K1 i K2. Długość przejścia ewakuacyjnego w pomieszczeniach nie może przekraczać

40 m. Biorąc pod uwagę wielkość pomieszczeń, w najbardziej niekorzystnym przypadku długość przejścia będzie wynosić w granicach 7 m. Ewakuacja nie

może być prowadzona przez więcej niż 3 pomieszczenia. Biorąc pod uwagę wszystkie pomieszczenia włącznie z higieniczno-sanitarnymi, w obiekcie zapewniono ewakuację przez nie więcej niż 3 pomieszczenia. Długość poziomej

drogi ewakuacyjnej od najdalej położonego pomieszczenia przy ścianie wschodniej do drzwi ewakuacyjnych zewnętrznych w klatce schodowej K2 wynosi

32,15 m. Dopuszczalna długość dojścia ewakuacyjnego wynosi dla tego obiektu, przy jednym kierunku dojścia – 10 m. Przekroczenie dopuszczalnej długości drogi ewakuacyjnej obecnie bez wydzielenia klatki schodowej dotyczy zarówno

wschodniego, jak i zachodniego skrzydła przy jednym kierunku dojścia. Całkowita długość korytarza na pierwszym piętrze wynosi 42,41 m. Na korytarzu

występują lokalne przewężenia od 1,44 m do 1,63 m. Ewakuacja z części środkowej to jest zawartej pomiędzy klatką schodową K1 i K2 zapewniona jest przez 2 kierunki. Z tej części długość drogi ewakuacyjnej dla dojścia krótszego

wynosi około 26 m przy dopuszczalnych 40 m, a dla dojścia dłuższego około 37 m przy dopuszczalnej długości 80 m. Zatem dla środkowej części obiektu

warunki w zakresie długości drogi ewakuacyjnej są spełnione.

Ewakuacja z pierwszej kondygnacji nadziemnej (parteru)

Na tej kondygnacji występują pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi. Ze

wschodniego skrzydła istnieje wyłącznie jeden kierunek ewakuacji. Z poszczególnych pomieszczeń droga ewakuacyjna prowadzi na korytarz o

długości 42,41 m. Korytarz ma szerokość około 2,04 m i nie jest obudowany na całej długości ścianami o odporności ogniowej 30 minut (EI 30) – dotyczy to sali telewizyjnej (TV) – stanowić będzie odstępstwo w ramach opracowania.

Pozostałe pomieszczenia w tej części zamykane są drzwiami. Wysokość korytarza wynosi około 3 m. Długość drogi ewakuacyjnej od drzwi wyjściowych najdalej

położonego pomieszczenia do drzwi ewakuacyjnych zewnętrznych w klatce

TECHNO-POŻ® 20

schodowej (bez wydzielenia klatki schodowej) wynosi około 16 m przy jednym

kierunku dojścia. Z części środkowej obiektu zapewniono dwa kierunki ewakuacji. Długość drogi

ewakuacyjnej dla dojścia krótszego i dla dojścia najdłuższego jest spełniona i nie przekracza dopuszczalnych wartości odpowiednio 40 m i 80 m. Obudowa korytarza o odporności ogniowej 30 minut (EI 30) jest spełniona z uwagi na

wykonanie ścian murowanych o grubości od 0,64 do 0,24 m. Szerokość korytarza wynosi 1,97 m, a jego wysokość 3,39 m. Wyjście w kierunku klatki schodowej K2

obecnie prowadzi przez drzwi dwuskrzydłowe o szerokości skrzydła czynnego 0,69 m i całkowitej szerokości 1,40 m. Wysokość drzwi wynosi 2,12 m. Drzwi zamocowane są w ścianie przeszklonej nieposiadającej wymaganych cech

odporności ogniowej 30 minut (EI 30) – drzwi do likwidacji. Na odcinku drogi ewakuacyjnej przy klatce K2 występuje łukowe sklepienie stropu, przez co

wysokość drogi ewakuacyjnej w tym miejscu waha się od 2,03 m do 3,08 m. Długość drogi ewakuacyjnej o wysokości rzędu 2,03 m nie przekracza jednak 1,5 m. Z tego miejsca istnieje możliwość skierowania się do drzwi prowadzących na

plac przed budynkiem lub w kierunku klatki schodowej K1.

Drzwi w klatce K1 na poziomie parteru zostaną zdemontowane

Odcinek klatki schodowej K2 prowadzący do wyjścia na zewnątrz wydzielony jest

obecnie od poziomu przyziemia drzwiami - drzwi do likwidacji. Na poziom przyziemia prowadzą schody wewnętrzne pozwalające pokonać

różnicę poziomów. Schody posiadają jeden bieg z pięcioma stopniami o wysokości 0,170 m. Szerokość biegu wynosi 3,72 m. Drzwi wyjściowe z budynku otwierają się do wewnątrz. Budynek znajduje się w strefie zabytkowej ze

szczególnym uwzględnieniem wyglądu zewnętrznego od strony północnej wschodniej i zachodniej. W ścianie północnej znajdują się drzwi dwuskrzydłowe

o szerokości skrzydła nieblokowanego wynoszącej około 0,88 m i całkowitej szerokości około 1,72 m otwierane do wewnątrz – drzwi stanowić będą

odstępstwo.

TECHNO-POŻ® 21

Główne drzwi wejściowe od strony północnej - Placu Biskupa Konrada

Z zachodniego skrzydła istnieje wyłącznie jeden kierunek ewakuacji.

Z poszczególnych pomieszczeń droga ewakuacyjna prowadzi na otwarty korytarz. Korytarz posiada lokalne przewężenie do wartości 1,66 m oraz o wysokości 2,05

m na odcinku znacznie mniejszym niż 1,5 m, pozostała wysokość korytarza spełnia wymagania 2,2 m. Korytarz ma szerokość około 2 m i jest obudowany na

całej długości ścianami o odporności ogniowej 30 minut (EI 30). Pomieszczenia w tej części zamykane są drzwiami. Długość drogi ewakuacyjnej do drzwi najdalej położonego pomieszczenia do drzwi zewnętrznych z klatki schodowej wynosi

około 20 m przy jednym kierunku dojścia. Istnieje również możliwość ewakuacji wyjściem głównym o długości dojścia około 22 m.

Wyjście główne przez drzwi pośrednie o szerokości przejścia skrzydła czynnego 0,88 m -

obudowa drzwi drewniana bez cech odporności ogniowej 30 minut (EI 30)

Ewakuacja z piwnic

Na tej kondygnacji występują również pomieszczenia przeznaczone na pobyt

ludzi, są nimi pomieszczenia biurowe (pokój kierownika), socjalne personelu, pomieszczenia higieniczno-sanitarne, pomieszczenie rehabilitacji, terapii, pomieszczenie magazynowe, pralnia, suszarnia oraz pomieszczenia składu opału,

i pomieszczenie kotłowni. Wysokość kondygnacji piwnic wynosi 2,64 m. Z kondygnacji tej istnieje możliwość wyjścia na każdą z dwóch klatek

schodowych. Długości dojść ewakuacyjnych w jednym kierunku od drzwi najdalej usytuowanych do drzwi zewnętrznych w klatce schodowej obecnie bez wydzielenia klatki schodowej wynoszą dla skrzydła zachodniego i wschodniego

około 20 m.

TECHNO-POŻ® 22

W tym względzie należy zapewnić dopuszczalną długość drogi

ewakuacyjnej – 10 m (dostosowanie warunków ewakuacji wymaga wydzielenia przeciwpożarowego obu klatek schodowych wyposażonych w urządzenia do usuwania dymu lub zapobiegające zadymieniu.

8. Oznakowanie ewakuacyjne

Oznakowanie ewakuacyjne zostanie rozmieszczone zgodnie z normą PN/N-01256/05 dotyczącą sposobów oznakowania dróg ewakuacyjnych. Uwzględnione

zostaną oznakowania wyjść na zewnątrz budynku. Do oznakowania zostaną użyte znaki fotoluminestencyjne zgodne z Polskimi Normami lub podświetlane znaki ewakuacyjne. Oznakowanie będzie zgodne z PN/N-01256/01-02. Na

drogach ewakuacyjnych zostaną zastosowane ewakuacyjne znaki kierunkowe.

9. Przeciwpożarowe klapy odcinające

Przeciwpożarowe klapy odcinające należy stosować na przejściach przez przegrody budowlane w miejscach, gdzie wymagane są przepusty przeciwpożarowe. W budynku nie przewiduje się stosowania klap

przeciwpożarowych z uwagi na brak kanałów wentylacyjnych. Pomieszczenia będą wentylowane grawitacyjnie.

10. Oświetlenie awaryjne

Zgodnie z § 181 przepisów warunków technicznych awaryjne oświetlenie

ewakuacyjne należy stosować na drogach ewakuacyjnych oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym.

W budynku wymagane jest oświetlenie awaryjne (ewakuacyjne) w osiach korytarzy na poziomych drogach ewakuacyjnych, które oświetlane są światłem sztucznym.

Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne będzie działać przez co najmniej 1 godzinę od zaniku oświetlenia podstawowego.

Oświetlenie awaryjne będzie wykonane zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi wymagań w tym zakresie tj. PN-EN 1838 Zastosowanie oświetlenia. Oświetlenie

awaryjne. Wymagania określone w normie. W celu zapewnienia właściwej widzialności umożliwiającej ewakuację wymaga się

aby były oświetlone strefy przestrzeni. Z wymagania tego wynika wskazanie

TECHNO-POŻ® 23

umieszczania opraw oświetleniowych co najmniej 2 m nad podłogą. Znaki przy

wszystkich wyjściach ewakuacyjnych i wzdłuż dróg ewakuacyjnych powinny być tak oświetlone, aby jednoznacznie wskazywały drogę ewakuacji do bezpiecznego

miejsca. Gdy nie jest możliwe bezpośrednie dostrzeżenie wyjścia ewakuacyjnego, to w celu jego wskazania powinien być umieszczony oświetlony znak kierunkowy. W celu zapewnienia odpowiedniego natężenia oświetlenia, oprawy oświetleniowe

od oświetlenia ewakuacyjnego zgodnie z EN 60598-2-22 powinny być usytuowane w pobliżu każdych drzwi wyjściowych oraz w takich miejscach gdy to

konieczne aby zwrócić uwagę na potencjalne niebezpieczeństwo lub umieszczony sprzęt bezpieczeństwa, zatem oprawy powinny być umieszczane: a) przy każdych drzwiach wyjścia ewakuacyjnego,

b) w pobliżu schodów, tak by każdy stopień był oświetlony bezpośrednio, c) w pobliżu każdej zmiany poziomu,

d) przy każdej zmianie kierunku, e) przy każdym skrzyżowaniu korytarzy, f) na zewnątrz i w pobliżu każdego wyjścia końcowego,

g) w pobliżu każdego punktu pierwszej pomocy, h) w pobliżu każdego urządzenia przeciwpożarowego i przycisku alarmowego.

W przypadku dróg ewakuacyjnych o szerokości do 2 m średnie natężenie

oświetlenia na podłodze wzdłuż środkowej linii drogi ewakuacyjnej powinno być nie mniejsze niż 1 lx, a na centralnym pasie drogi obejmującym nie mniej niż połowę szerokości drogi, natężenie oświetlenia powinno stanowić co najmniej

50% podanej wartości. Szersze drogi ewakuacyjne mogą być traktowane jako kilka dróg o szerokości 2 m.

Stosunek maksymalnego natężenia oświetlenia do minimalnego natężenia oświetlenia wzdłuż centralnej linii drogi ewakuacyjnej nie powinien być większy niż 40 : 1.

Korytarze stanowiące drogi ewakuacyjne oświetlane wyłącznie światłem

sztucznym będą wyposażone w awaryjne oświetlenie ewakuacyjne – wymaganie spełnione.

11. Przeciwpożarowy wyłącznik prądu

Budynek wyposażony będzie w przeciwpożarowy wyłącznik prądu zlokalizowany wewnątrz obiektu przy drzwiach wejściowych głównych. Odcięcie dopływu prądu przeciwpożarowym wyłącznikiem prądu nie będzie powodować samoczynnego

załączenia drugiego źródła energii elektrycznej. Przeciwpożarowy wyłącznik prądu będzie oznakowany znakiem zgodnym z PN.

12. Sposób zabezpieczenia przeciwpożarowego instalacji użytkowych

Przepusty przeciwpożarowe o średnicy przekraczającej 4 cm powinny występować:

TECHNO-POŻ® 24

w ścianach wydzielających obudowaną klatkę schodową o odporności

ogniowej EI 60. w ścianach kotłowni o odporności ogniowej 60 minut (EI 60);

w ścianach i stropach składu paliwa o odporności ogniowej EI 120; Przejścia instalacyjne przez ściany posadowione poniżej poziomu terenu, powinny

być zabezpieczone również przed przenikaniem gazu do wnętrza budynku. W trakcie oględzin nie stwierdzono występowania takich instalacji, lecz z uwagi na

przyłącza doprowadzone do budynku, wskazane jest w tych miejscach zabezpieczenie przejść – przejścia instalacyjne zostaną wykonane.

13. Wyposażenie w gaśnice

Budynek będzie wyposażony w podręczny sprzęt gaśniczy – gaśnice proszkowe w

ilości wynikającej z założenia, że jedna jednostka masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm3) zawartego w gaśnicach będzie przypadać, na każde 100 m2

powierzchni strefy pożarowej w budynku. Wymagana ilość środka gaśniczego to 30 kilogramów proszku gaśniczego ABC. Kotłownia oraz skład opału zostaną wyposażone w odrębne dwie gaśnice 4 kilogramowe z środkiem ABC.

Przy rozmieszczaniu gaśnic spełnione zostaną następujące warunki: 1) odległość z każdego miejsca w obiekcie, w którym może przebywać człowiek,

do najbliższej gaśnicy nie powinna być większa niż 30 m; 2) do gaśnic powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1 m. Lokalizacja gaśnic będzie oznakowana znakami zgodnymi z PN.

14. Wyposażenie w hydranty wewnętrzne

Budynek zgodnie z obowiązującymi przepisami ochrony przeciwpożarowej tj. rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów

budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719) wymaga stosowania hydrantów wewnętrznych 25 z wężem półsztywnym tylko w strefie pożarowej ZL II

przekraczającej 200 m2. Budynek nie posiada instalacji hydrantowej i nigdy nie posiadał nawet jako Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej. Brak instalacji hydrantowej wewnętrznej stanowić będzie odstępstwo w

ramach opracowania.

15. Zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru

Wymaganą ilość wody do zewnętrznego gaszenia pożaru dla budynków ZL

określa się na podstawie wielkości strefy pożarowej wg wymagań rozporządzenia

TECHNO-POŻ® 25

Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie

przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. Nr 124 poz. 1030).

Dla budynku użyteczności publicznej o kubaturze brutto ponad 5000 m3 i o powierzchni wewnętrznej ponad 1000 m2 wymagana ilość wody do celów przeciwpożarowych do zewnętrznego gaszenia pożaru wynosi 20 dm3/s.

Zapewnić ją należy z co najmniej dwóch hydrantów o średnicy 80 mm lub z zapasu wody 200 m3 w przeciwpożarowym zbiorniku wodnym.

Sieć wodociągowa przeciwpożarowa powinna być zasilana w wodę z pompowni przeciwpożarowej, zbiornika wieżowego, studni lub innych urządzeń,

zapewniających wymaganą wydajność i ciśnienie na najbardziej niekorzystnie położonych hydrantach zewnętrznych, przez co najmniej 2 godziny.

Sieć wodociągowa przeciwpożarowa powinna zapewnić wydajność nie mniejszą niż 10 dm³/s i ciśnienie w hydrancie zewnętrznym nie mniejsze niż 0,2 MPa. Na podstawie oględzin ustalono, że w otoczeniu budynku znajdują się cztery

hydranty zewnętrzne DN 80 – trzy nadziemne oraz jeden podziemny. Hydranty znajdują się w odległości nie mniejszej niż 5 m od budynku. Ustalono, że

odległość od budynku najbliższego hydrantu podziemnego usytuowanego na placu Biskupa Konrada po stronie północnej wynosi 10,5 m, drugiego hydrantu

63 m (przy ulicy Wieżowej po stronie północnej), 120 m na parkingi obok parku po stronie wschodniej oraz 150 m po stronie północnej przy Ochotniczej Straży Pożarnej. Po przeprowadzeniu badań wydajności hydrantów na potrzeby

wykonywanej ekspertyzy technicznej stwierdzono, że tylko jeden hydrant usytuowany w odległości 120 m na parkingu przy parku - osiąga parametry

10 dm3/s przy ciśnieniu 0,2 MPa. Pozostałe hydranty uzyskują wydajność 7,1 dm3/s przy ciśnieniu nie mniejszym niż 0,1 MPa co jest zgodne z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009

r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. Nr 124 poz. 1030). Zatem do zewnętrznego gaszenia można wykorzystać

tylko trzy hydranty dające razem wydajność 24 dm3/s. Lokalizacje hydrantów zaznaczono na planie zagospodarowania (w załączeniu).

16. Drogi pożarowe

Z uwagi na zakwalifikowanie budynku jako średniowysokiego i kategorii zagrożenia ludzi ZL II wymagany jest dojazd pożarowy. Dojazd pożarowy powinien być wykonany zgodnie ze ścisłymi warunkami, lecz

jeśli budynek liczy nie więcej niż 3 kondygnacje nadziemne, a jego wysokość nie przekracza 12 m, wówczas dojazd pożarowy może być wykonany w sposób

złagodzony. Taki dojazd powinien być połączony utwardzonym dojściem z wyjściami z budynku prowadzącymi do wszystkich stref pożarowych w budynku bezpośrednio lub drogami ewakuacyjnymi. Maksymalna długość tego dojścia nie

powinna przekraczać 30 m, a jego szerokość 1,5 m. Dojścia te mogą być prowadzone przez budynek, o ile nie przebiegają one w obrębie strefy pożarowej,

do której ma być zapewniony dostęp z drogi pożarowej. Dojazd pożarowy powinien być oznakowany tablicą zgodną z PN. Parametry drogi pożarowej:

TECHNO-POŻ® 26

Najmniejszy promień skrętu łuku zewnętrznego – nie mniej niż 11 m

Minimalna szerokość drogi pożarowej 4 m

Nacisk osi na nawierzchnię jezdni co najmniej 100 kN

Nachylenie podłużne drogi do 5%

Przejezdność drogi o każdej porze roku

Możliwość przejazdu bez cofania

Biorąc pod uwagę możliwość złagodzenia warunków dojazdu rozważono w tym

zakresie ul. Wieżową. Przedmiotowy budynek oddalony jest od ul. Wieżowej o około 27 m w linii prostej. Ulica ta ma szerokość przekraczającą 4 m i przebiega

wzdłuż krótszego boku budynku. Brak jest danych dotyczących nośności tej ulicy. Utwardzone dojście do ulicy od wyjścia głównego z obiektu poprzez plac Biskupa Konrada wynosi niespełna 50 m. Szerokość dojścia 1,5 m jest zapewniona,

ponieważ od wyjścia z budynku do tej ulicy prowadzi utwardzony plac, a następnie chodnik spełniający te wymagania. Jednak z uwagi na długość

utwardzonego dojścia nie jest możliwe potraktowanie tej drogi jako dojazdu pożarowego, biorąc również możliwość wykorzystania części ul. Kościelnej jako dojazdu pożarowego o odcinku nie dłuższym niż 15 m, którym

możliwe jest cofanie pojazdu. Dlatego też konieczne jest rozważenie innych możliwości. Nie możemy również skorzystać z złagodzenia ponieważ strop nad

ostatnią kondygnacją jest drewniany, a wysokość w tym przypadku będzie liczona do kalenicy dachu i wynosić będzie 16 m (budynek średniowysoki).

Natomiast jako dojazd pożarowy można wskazać ulicę Kościelną o szerokości nie mniejszej niż 4 m - minimalna wymagana szerokość drogi jest zapewniona. Ulica ta jest bez możliwości wyjazdu (droga nieprzejezdna) i kończy się na wysokości

zachodniej ściany szczytowej rozpatrywanego budynku. Tymczasem dojazd pożarowy musi zapewniać przejezdność bez cofania, względnie powinien być

zapewniony plac manewrowy do zawracania o wymiarach 20 m x 20 m, można również przewidzieć inne rozwiązanie umożliwiające zawrócenie pojazdu. Jednak biorąc pod uwagę zagospodarowanie przestrzenne w okolicy rozpatrywanego

obiektu nie ma możliwości zastosowania innego rozwiązania w sposób zapewniający zawrócenie pojazdu. Dlatego też konieczne jest zapewnienie placu

manewrowego jako zakończenia drogi pożarowej, zapewniający zawracanie. Pomiędzy rozpatrywanym budynkiem, a kościołem rozpościera się utwardzony teren - Plac Biskupa Konrada. Na plac ten można wjechać ul. Kościelną. Plac nie

jest przejezdny. Wymiary graniczne placu to 21 - 24 m szerokości oraz około 40 m długości. Plac pozbawiony jest stałych elementów zagospodarowania terenu

oraz drzew o wysokości przekraczającej 3 m. Około 1,5 m tuż przed rozpatrywanym budynkiem plac posiada uskok. Graniczne wymiary placu pozwolą na spełnienie wymagań dotyczących minimalnej szerokości placu równej

20 m. Informacja dotycząca właściciela terenu na którym znajduje się plac została potwierdzona geodezyjnie przez firmę GEOBUD mgr Grzegorz Dobosz.

Uzyskano pisemne potwierdzenie, że plac należy do gminy Kietrz co pozwala na wykorzystanie go do celów zawracania (dokumenty w załączeniu). Według ustaleń dokonanych na miejscu nachylenie podłużne placu Biskupa Konrada na

odcinku od 1,5 m od rozpatrywanego budynku do najbliższej ściany zewnętrznej kościoła oscyluje w granicach 1-2%. Nie większe nachylenie podłużne posiada

droga pożarowa do obiektu. W związku z powyższym warunek dotyczący dopuszczalnego nachylenia jest spełniony.

TECHNO-POŻ® 27

Zarys sytuacyjny w zakresie dojazdu pożarowego

TECHNO-POŻ® 28

17. Wykaz niezgodności z przepisami warunków technicznych

Istniejące w obiekcie warunki budowlane nie spełniają wymagań

warunków technicznych oraz ochrony przeciwpożarowej:

1. Brak wymaganej odporności ogniowej stropów nad I i II kondygnacją

nadziemną – stropy drewniane. Konieczność inwentaryzacji stropów;

2. Brak wydzielenia kotłowni ścianami o odporności ogniowej co najmniej 60

minut (EI 60) oraz drzwiami o odporności ogniowej 30 minut (EI 30);

3. Brak wydzielenia składu opału o odporności ogniowej co najmniej 120 minut

(EI 120) i zamknięcia drzwiami o odporności ogniowej 60 minut (EI 60);

4. Brak zabezpieczenia ogniochronnego drewnianych elementów dachu do stopnia nierozprzestrzenia ognia NRO;

5. Brak wyposażenia klatki schodowej K1 i K2 w instalację oddymiania ;

6. Wysokość stopni w klatce K1 wynosi od 0,110 m do 0,200 m;

7. Schody klatki K1 są drewniane i nie zapewniają wymaganej odporności ogniowej 60 minut (R 60);

8. Brak odporności ogniowej 30 minut drzwi na strych w klatce schodowej K1;

9. Na poziomie II kondygnacji nadziemnej klatka schodowa K2 wydzielona jest ścianą drewnianą i zamykaną drzwiami. Szerokość spocznika w najwęższym miejscu została zawężona do 0,7 m w świetle. Ścianka nie posiada

udokumentowanej odporności ogniowej;

10.Drzwi prowadzące z klatki schodowej K2 na poziom parteru ograniczają wysokość drogi ewakuacyjnej do wartości 1,92 m;

11.Wysokość stopni w klatce schodowej K2 wynosi od 0,172 do 0,184 m przekracza dopuszczalną wysokość 0,175 m;

12.Schody klatki schodowej K2 są drewniane i nie zapewniają wymaganej

odporności ogniowej 60 minut (R 60);

13.Drzwi na strych przy klatce K2 drewniane o szerokości 0,96 m, bez

udokumentowanej odporności ogniowej 30 minut (EI 30);

14.Na kondygnacji parteru i pierwszego piętra korytarz nie jest oddzielony od

pomieszczeń telewizyjnych drzwiami;

15.Całkowita długość drogi ewakuacyjnej do wyjścia na zewnątrz obiektu od skrajnego pomieszczenia ze skrzydła wschodniego pierwszego piętra klatką schodową K2 wynosi 32,15 m. Przekroczenie dopuszczalnej długości drogi

TECHNO-POŻ® 29

ewakuacyjnej dotyczy zarówno wschodniego, jak i zachodniego skrzydła przy

jednym kierunku dojścia;

16.Na drodze ewakuacyjnej ze wschodniego skrzydła I kondygnacji nadziemnej występują drzwi jednoskrzydłowe o szerokości w świetle 1,15 m. Drzwi te powinny mieć szerokość 1,2 m;

17.Długość drogi ewakuacyjnej ze wschodniego skrzydła pierwszego piętra jest

przekroczona od dopuszczalnej długości 10 m określonej w przepisach i wynosi około 20 m przy jednym kierunku dojścia;

18. Drzwi dwuskrzydłowe wewnętrzne przed wejściem głównym do budynku mają szerokość skrzydła nieblokowanego która wynosi 0,77 m. Ściana w

której osadzone są drzwi jest ścianą drewnianą bez udokumentowanej odporności ogniowej 30 minut (EI 30);

19.Główne drzwi wyjściowe z budynku od strony północnej otwierają się do wewnątrz;

20.Szerokości skrzydła nieblokowanego drzwi głównych wejściowych wynosi

około 0,88 m przy wymaganiu 0,9 m;

21.Sumaryczna długość drogi ewakuacyjnej przy jednym kierunku dojścia z

zachodniego skrzydła parteru wynosi około 19 m przy wymaganej 10 m;

22.Brak hydrantów 25 – hydranty wymagane ze względu na powierzchnię strefy pożarowej ZL II budynku średniowysokiego przekraczającą 200 m2;

23.Ściana północna budynku posadowiona jest w granicy działki – wg posiadanych danych. Ściana ta powinna spełniać kryteria ściany oddzielenia

przeciwpożarowego dla klasy „B” odporności pożarowej REI 120 oraz przeszkleń E 60;

24.Spełnienie przez ścianę zachodnią kryteriów ściany oddzielenia przeciwpożarowego odpowiednich dla klasy „B” odporności pożarowej zapewni

właściwe wymagania usytuowania budynków wynikające z warunków technicznych.

TECHNO-POŻ® 30

18. Analiza zaproponowanych zabezpieczeń oraz możliwy przebieg

zdarzeń podczas pożaru

Obiekt nie spełnia w pełni obowiązujących wymagań w zakresie warunków technicznych, ewakuacji oraz ochrony przeciwpożarowej.

Budynek na cele Domu Pomocy Społecznej został przystosowany po Samodzielnym Publicznym Zespole Opieki Zdrowotnej – Zakładzie Opiekuńczo-

Leczniczym w Kietrzu. Wymagania przeciwpożarowe dla Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego były wyższe od wymagań dla Domu Pomocy Społecznej. Chodzi tu

głównie o szerokości biegów 1,4 m, wysokości stopni schodów (maksymalnie do 0,15 m) oraz szerokości drzwi wyjściowych 1,4 m. Sama zmiana sposobu użytkowania budynku na cele Domu Pomocy Społecznej pozwoliła na usuniecie

nieprawidłowości co do szerokości biegów schodów 1,4 m oraz szerokości drzwi wyjściowych zewnętrznych. Drzwi wyjściowe w obu klatkach schodowych zostaną

wymienione na nowe o szerokości nie mniejszej niż 1,2 m i szerokości skrzydła czynnego minimum 0,9 m. Analizowany budynek nigdy nie posiadał instalacji

hydrantowej wewnętrznej. Jak widać po parametrach ciśnienia w sieci hydrantowej zewnętrznej w pobliżu budynku, że wykonanie instalacji hydrantowej wewnętrznej nie obędzie się bez zestawu hydroforowego

podnoszącego parametry wydajności i ciśnienia. Pociąga to za sobą następne wymagania zamontowania zestawu hydroforowego w odrębnym pomieszczeniu

wydzielonym ścianami oddzielenia pożarowego o odporności ogniowej 120 minut (REI 120) i zamykanym drzwiami o odporności ogniowej 60 minut (EI 60). Zasilanie zestawu hydroforowego poza przeciwpożarowym wyłącznikiem prądu

oraz stosowaniem odcięcia instalacji wody użytkowej zaworem pierwszeństwa lub elektrozaworem uruchamianym przez system sygnalizacji pożarowej. Na

etapie projektowym zrezygnowano z wykonywania instalacji hydrantowej wewnętrznej. Spowodowane jest to brakiem pomieszczeń, trudnością w wykonaniu instalacji i ograniczonymi środkami finansowymi. W ramach

rozwiązania zamiennego z uwagi na brak instalacji hydrantowej wewnętrznej proponujemy doposażyć obiekt w dodatkowe sześć gaśnic wodno-mgłowych o

pojemności 6 litrów każda. Głównym środkiem gaśniczym w tych gaśnicach jest woda, która uwalniana jest ze zbiornika jako rozpylona woda (mgła wodna), której średnice kropli w 99% całkowitej jej masy są mniejsze od 0,1 cm.

Charakteryzuje się wysoką wartością ciepłą właściwego i ciepła parowania – przy przemianie fazowej ciecz-para zwiększa objętość 1620 krotnie. W porównaniu z

innymi środkami gaśniczymi woda jako mgła wodna jest najlepszym środkiem gaśniczym, a w dodatku najbardziej czystym i ekologicznym. Dlatego sama woda, jako środek gaśniczy, nie jest tak skuteczna jak jej postać rozproszona.

Zdecydowanie ilość wody wypływająca z urządzeń gaśniczych i stacjonarnych nie ulega przemianie fazowej na przykład wypływająca woda z tryskaczy to tylko

ilość 1% do 5% biorąca udział w przemianie i gaszeniu ognia - dotyczy to również wody z hydrantów wewnętrznych. Pozostała część wody niestety powoduje tylko wtórne straty pożarowe. Mgła wodna jest tym środkiem

gaśniczym, który wady nierozdrobnionej wody, jako środka gaśniczego, ogranicza do minimum. Działanie gaśnicze mgły wodnej gaśnic przenośnych

polega przede wszystkim na zjawisku chłodzenia i wypierania tlenu z otoczenia palącego się materiału. Chłodzenie gorących gazów pożarowych i tłumienie pożaru zmierzające do opóźnienia wystąpienia zjawiska rozgorzenia można

osiągnąć poprzez działanie gaśnicze z podawaniem strumienia na ognisko pożaru

TECHNO-POŻ® 31

zmierzające do stłumienia pożaru. Należy zdawać sobie sprawę, że czas działania

gaśnic mgłowych (maksymalnie do 1 minuty), nie pozwoli na zapewnienie odpowiedniego chłodzenia przestrzeni oraz ogniska pożaru, a także nie

spowoduje jego zlikwidowania. Dlatego proponujemy wyposażyć obiekt w sześć gaśnic 6 kg - po minimum dwie na każdą kondygnację.

Proponowany zestaw dwóch gaśnic 6 litrowych wodno-mgłowych na każdej z kondygnacji

Przystosowując obiekt na potrzeby Domu Pomocy Społecznej zaliczanego do kategorii zagrożenia ludzi ZL II - każda z dwóch klatek schodowych zostanie wydzielona ścianami o odporności ogniowej 60 minut (REI 60) oraz zamknięta

drzwiami o odporności ogniowej 30 minut (EI 30). W każdej z dwóch klatek schodowych K1 i K2 zostanie wykonany system oddymiania grawitacyjnego z wykorzystaniem okien na najwyższej kondygnacji. Okna do oddymiania

usytuowane są nad spocznikiem pomiędzy pierwszym piętrem, a strychem co gwarantuje stworzenie wolnej warstwy od dymu powyżej 2 m. Okna służące do

oddymiania nie będą wykonane wg normy PN, a jedynie wyposażone w siłowniki posiadające dopuszczenie. Okna oddymiające stanowić będą 5 % powierzchni

czynnej rzutu powierzchni klatki schodowej. Z uwagi na brak danych doświadczalnych dotyczących aerodynamicznego współczynnika przepływu CV do obliczeń zostanie przyjętą wartość CV = 0,6 zgodnie z Polską Normą

PN-B-02877-4 Ochrona przeciwpożarowa budynków. Instalacje grawitacyjne do odprowadzania dymu i ciepła. Zasady projektowania. Okna zostaną wyposażone

w siłowniki łańcuchowe i podłączone do centrali oddymiania. Centrala oddymiania zostanie podłączona do centrali sytemu sygnalizacji pożarowej, która proponowana jest jako działanie ponadnormatywne za nieprawidłowości

występujące w obiekcie. Powietrze uzupełniające do systemu oddymiania zostanie zapewnione poprzez drzwi zewnętrzne w części parterowej - otwierane

ręcznie. Z uwagi na podłączenie systemu oddymiania do systemu sygnalizacji pożarowej zostanie zamontowany jeden przycisk oddymiania na najwyższej kondygnacji każdej z dwóch klatek schodowych służący przede wszystkim do

awaryjnego zamykania okien oddymiających. Przyciski oddymiania zastąpią

TECHNO-POŻ® 32

przyciski sytemu sygnalizacji pożarowej. Wydzielone pożarowo klatki schodowe

istniejącymi ścianami o parametrach odporności ogniowej REI 60 i zamykane drzwiami EI 30 w zabudowie ścianek systemowych ogniochronnymi płytami

kartonowo-gipsowymi REI 60 lub równoważnymi murowanymi skutecznie będą chroniły drewniane schody nie posiadające odporności ogniowej 60 minut (R 60). Schody są schodami istniejącymi bez możliwości ich wymiany lub zabezpieczenia

w sposób zapewniający odporność ogniową 60 minut (R 60). Jedyne zabezpieczenie to pomalowanie schodów lakierem ogniochronnym Uniepal Drew

Aqua. Lakier poliuretanowy wodorozcieńczalny UNIEPAL DREW AQUA 1-K przeznaczony jest do ogniochronnego zabezpieczania i dekoracyjnego wykańczania powierzchni drewnianych wykonanych z gatunków drewna

krajowego, płyt OSB, sklejki oraz materiałów drewnopochodnych stosowanych wewnątrz pomieszczeń mieszkalnych i użyteczności publicznej. Lakier

ogniochronny posiada wysoką twardość i odporność na ścieranie co umożliwia zastosowanie na posadzkach podłogowych, parkietach, schodach, meblach w lokalach użyteczności publicznej. Pokryte lakierem UNIEPAL-DREW AQUA

schody w ilości co najmniej 200 g/m2, zostały sklasyfikowane w zakresie stopnia palności jako niezapalne (B-s1.d0). Niektóre biegi schodów przekraczają

dopuszczalną wysokość stopni powyżej 0,175 m. Wymiary te w niektórych przypadkach wynoszą nawet 0,20 m, lecz jak pokazała załączona symulacja

komputerowa ewakuacji z obiektu nieprawidłowości nie będą znacząco wpływały na opóźnienie ewakuacji z obiektu. Parametry szerokości biegów oraz spoczników przekraczają wymagane 1,20 m szerokości biegów i 1,50 m szerokości

spocznika. W jednym przypadku wydzielenie klatki schodowej K2 na poziomie piwnicy spowodowało mniejsze wymiary spocznika do 0,65 m. Poza drewnianymi

schodami w klatce schodowej brak będzie materiałów palnych, a oddziaływanie na drewniane schody przy wydzieleniu klatki schodowej murowanymi ścianami spełniającymi wymagania odporności ogniowej 60 minut (REI 60) oraz drzwiami

o odporności ogniowej 30 minut (EI 30) skutecznie je będzie chronić. Analizując ilość osób która może przebywać po wschodniej stronie piwnicy - to maksymalnie

2 lub 3 osoby w pomieszczeniu socjalnym lub terapii i pralni. W symulacji komputerowej założyliśmy, że trzy osoby znajdują się w pomieszczeniu socjalnym. Czas ewakuacji tych osób z poziomu piwnicy wyniósł około 70 sekund

(1 minutę i 10 sekund). Jedynym ze słabszych punktów budynku są stropy drewniane belkowe ze ślepym pułapem z tynkiem na siatce lub trzcinie. Zgodnie

z Instrukcją ITB 221 w zakresie klasy odporności ogniowej wybranych elementów konstrukcji budowlanych, nie objętych świadectwami dopuszczenia do stosowania w budownictwie stropy z tynkiem o grubości od 1,5 cm do 2,5 cm

uzyskują około 0,40 - 0,75 godziny odporności ogniowej – czyli od 24 do 45 minut (REI 24-45) nie znając grubości przyjmiemy średnio dla naszego stropu

około 30 minut odporności ogniowej (REI 30). Co prawda nie jest to czas wymaganej odporności ogniowej, jednak przy założeniu, że w obiekcie zostanie zamontowany system sygnalizacji pożarowej daje pełną gwarancję opuszczenia

obiektu w czasie 136 sekund (2 minut i 16 sekund). Drogi ewakuacyjne korytarza na parterze oraz pierwszym piętrze nie zostały zamknięte drzwiami w

pomieszczeniach telewizyjnych. Nie będzie to jednak wpływało na ewakuację. W tym pomieszczeniu zostanie umieszczona specjalnie gaśnica.

Budynek Domu Pomocy Społecznej po stronie północnej usytuowany jest w

granicy działki. Powoduje to, że północna ściana jest ścianą oddzielenia pożarowego o wymaganej odporności ogniowej 120 minut (REI 120), a przeszklenia znajdujące się w tej ścianie powinny posiadać 60 minutową

odporność ogniową (E 60) oraz EI 60 dla drzwi. Ściana po stronie północnej

TECHNO-POŻ® 33

sama w sobie spełnia wymagania REI 120, jednak przeszklenia i drzwi takich

właściwości nie posiadają. Nie jest możliwe zamontowanie przeszkleń o odporności ogniowej 60 minut (E 60) w formie nie otwieranych okien (stałych

przeszkleń - bo tylko takie są możliwe) z uwagi na konieczność częstej wentylacji pomieszczeń ze względów higienicznych i specyfiki obiektu. W obiekcie nie występuje wentylacja mechaniczna, która mogłaby taką funkcję zastąpić. Montaż

rolet przeciwpożarowych jest wykluczony od strony zewnętrznej z uwagi na zabytkowy wygląd obiektu i szczególną ochronę. Jest to najbardziej

eksponowana strona przy placu w obrębie pozostałych zabytkowych obiektów na przykład kościoła. Montaż rolet przeciwpożarowych od strony wewnętrznej z uwagi na otwieranie okien do wewnątrz spowodowałyby blokowanie zabezpieczeń

co wyklucza automatycznie ich stosowanie. Kraty zewnętrzne od strony północnej w części parterowej zostaną zdemontowane. Jednak samo położenie

obiektu przy placu na którym nie powstanie żaden inny obiekt, a odległość do kościoła - najbardziej wysuniętej jej części wynosi 21 m (od ścian kościoła prawie 24 m, a do okien nawet 25 m) daje podstawę braku zagrożenia od tego obiektu.

Plac również służyć będzie jako plac manewrowy dla pojazdów jednostek Straży Pożarnej. W odległości około 150 metrów od obiektu znajduje się budynek

Ochotniczej Straży Pożarnej. Ochotnicza Straż Pożarna w Kietrzu została włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. Podstawowym

złożeniem działalności Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego (KSRG) jest ujednolicenie działań o charakterze ratowniczym, podejmowanych w sytuacjach zagrożeń życia, zdrowia, mienia lub środowiska, Krajowy System Ratowniczo-

Gaśniczy stanowi integralną część systemu bezpieczeństwa państwa. Na poziomie powiatowym dysponowanie jednostką systemu do działań ratowniczych

oraz alarmowaniem podmiotów współdziałających odbywa się poprzez powiatowe stanowisko kierowania PSP współdziałające ze stanowiskami dyżurnymi administracji samorządowej wójtów, burmistrzów, prezydentów miast oraz starostów. Jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej włączone do Krajowego

Systemu Ratowniczo-Gaśniczego są bardziej mobilne i szybciej reagujące. Do zewnętrznego gaszenia pożaru w pobliżu obiektu służą aż cztery hydranty które

mieszczą się w przepisowych odległościach od budynku od 5 do 150 m i zapewniają wymaganą minimalną wydajność 20 dm³/s (przy wykorzystaniu nawet tylko trzech hydrantów). Natomiast jako dojazd pożarowy do obiektu

można wskazać ulicę Kościelną o szerokości nie mniejszej niż 4 m – (minimalna wymagana szerokość drogi jest zapewniona). Ulica ta nie jest przejezdna i

kończy się na wysokości zachodniej ściany szczytowej rozpatrywanego budynku. Jednak dojazd pożarowy musi zapewniać przejezdność bez cofania, względnie powinien być zapewniony plac manewrowy do zawracania o wymiarach

20 m x 20 m. Jednak biorąc pod uwagę zagospodarowanie przestrzenne w okolicy rozpatrywanego obiektu nie ma możliwości zastosowania rozwiązania w

sposób zapewniający zawrócenie pojazdu placem manewrowym jako zakończenie drogi pożarowej. Pomiędzy rozpatrywanym budynkiem, a kościołem rozpościera się utwardzony teren - Plac Biskupa Konrada. Na plac ten można wjechać ulicą

Kościelną. Plac nie jest przejezdny i służyć będzie jako plac manewrowy do zawracania. Wymiary placu spełniają wymagania w zakresie wymiarów 20 m x

20 m. Informacja dotycząca właściciela terenu na którym znajduje się plac została potwierdzona geodezyjnie przez firmę GEOBUD mgr Grzegorz Dobosz. Uzyskano pisemne potwierdzenie, że plac należy do gminy Kietrz co pozwala na

wykorzystanie go do celów zawracania.

Dla celów ewakuacyjnych z obiektu wykonano symulację komputerową opartej na algorytmach ewakuacyjnych stosowanych w tradycyjnej inżynierii pożarowej.

TECHNO-POŻ® 34

Specyfika obiektu przeznaczonego na przebywanie osób wymagających stałej

opieki spowodowała wprowadzenie do programu jak najbardziej realistycznych zachowań personelu. Według tego scenariusza wyznaczeni pracownicy mają

obowiązek sprawdzić pokoje oraz informować pomimo sygnalizacji dźwiękowej o konieczności opuszczenia obiektu. Tak zostało to pokazane w symulacji. Ostatnimi osobami wychodzącymi z obiektu są opiekunowie i to oni powodują, że

czas ewakuacji jest w efekcie wydłużony, ale dzięki takim czynnościom mamy pewność, że wszyscy mieszkańcy domu opuścili obiekt. Wejście mieszkańców

Domu Pomocy Społecznej do wydzielonych pożarowo i oddymianych klatek schodowych nastąpi około 1 minuty i 30 sekund czasu ewakuacji. Wejście do wydzielonej pożarowo strefy klatki schodowej powoduje, że ewakuowane osoby

nie są narażone na niebezpieczeństwo. Oświetlenie awaryjne ewakuacyjne w obu klatkach schodowych umożliwi widoczność schodów, pewność ewakuacji oraz

zapobiegnie panice. Łączny czas ewakuacji 100 osób z obiektu wynosi około 136 sekund (2 minuty i 16 sekund). Przekroczone długości dojść ewakuacyjnych w jednym kierunku na poszczególnych kondygnacjach oscylują w granicach 2 m od

dopuszczalnych 10 m. Jak pokazała symulacja występujące nieprawidłowości nie będą wpływały na czas ewakuacji. Brak odporności ogniowej EI 30 zabudowy

drzwi w korytarzu prowadzących do zewnętrznych drzwi po stronie północnej również nie stanowi większego zagrożenia. Pomiędzy drzwiami występuje

przedsionek pozbawiony materiałów palnych. Korytarz parteru po stronie zachodniej również nie posiada elementów które mogłyby oddziaływać na zabudowaną ściankę. Ponadto wyjście to nie musi być traktowane jako

ewakuacyjne. W naszym przypadku ewakuacja z części zachodniej odbywać się będzie klatką schodową.

Zaproponowane rozwiązania zamienne w postaci systemu sygnalizacji pożarowej obejmujące cały obiekt z całym zespołem urządzeń służących do samoczynnego

wykrywania pożaru oraz wyposażenie obu klatek schodowych K1 i K2 w oświetlenie awaryjne ewakuacyjne (oświetlenie nie wymagane z uwagi na

oświetlenie światłem naturalnym) oraz wyposażenie obiektu w dodatkowe gaśnice wodno-mgłowe będzie najbardziej skutecznym zabezpieczeniem. Rezygnacja z monitoringu zewnętrznego polegającego na przekazaniu informacji

do straży pożarnej za pośrednictwem firmy zewnętrznej nie jest konieczna, a wręcz zbędna. Z uwagi na charakter opieki całodobowej zawsze w pomieszczeniu

dyżurki znajdującej się w piwnicy w której zostanie umieszczona centrala systemu sygnalizacji pożarowej będzie przebywał pracownik. Zgodnie ze „Specyfikacją Techniczną PKN-CEN/TS 54-14 maj 2006. Systemy sygnalizacji

Pożarowej Część 14: Wytyczne planowania, projektowania, instalowania, odbioru, eksploatacji i konserwacji” jeżeli w budynku przebywają ludzie,

powiadomienie do straży pożarnej może nastąpić ręcznie przez telefon, z wykorzystaniem bądź wcześniej uzgodnionego numeru, bądź krajowego numeru bezpieczeństwa. Należy tylko zadbać aby w budynku była wystarczająca ilość

aparatów telefonicznych w celu uniknięcia zbędnej zwłoki powiadamiania straży pożarnej. W naszym przypadku pomieszczenie dyżurki wyposażone będzie w

telefon umożliwiający wykonanie takiej czynności.

TECHNO-POŻ® 35

19. Wymagania, które zostaną wykonane

1. Wydzielenie kotłowni ścianami o odporności ogniowej 60 minut (EI 60) oraz drzwiami o odporności ogniowej 30 minut (EI 30);

2. Wydzielenie składu opału ścianami o odporności ogniowej co najmniej 120 minut (EI 120) oraz stropem REI 120 i zamknięcie drzwiami o odporności

ogniowej 60 minut (EI 60);

3. Zabezpieczenie ogniochronne drewnianych elementów dachu do stopnia

nierozprzestrzenia ognia NRO;

4. Wyposażenia klatki schodowej K1 i K2 w instalację oddymiania grawitacyjnego z wykorzystaniem istniejących okien;

5. Wydzielenie obu klatek schodowych ścianami o odporności ogniowej REI 60 i zamkniecie drzwiami EI 30;

6. Montaż drzwi na strych o odporności ogniowej 30 minut w klatce schodowej

K1;

7. Montaż drzwi na strych przy klatce schodowej K2 o odporności ogniowej 30

minut (EI 30);

8. Wymiana drzwi zewnętrznych ewakuacyjnych z każdej klatki schodowej spełniającej wymagania szerokości 1,2 m oraz przejścia skrzydła czynnego 0,9 m;

9. Montaż przeszklenia o odporności ogniowej EI 60 przy wyjściu zewnętrznym z

windy oraz drzwi zewnętrznych EI 60;

10.Spełnienie przez ścianę zachodnią kryteriów ściany oddzielenia

przeciwpożarowego odpowiednich dla klasy „B” odporności pożarowej zapewni właściwe wymagania usytuowania budynków wynikające z warunków

technicznych;

11.Montaż przeciwpożarowego wyłącznika prądu;

12.Wyposażenie obiektu w gaśnice z środkami gaśniczymi ABC dostosowanymi

do panującego zagrożenia pożarowego w obiekcie;

13.Montaż oświetlenia awaryjnego ewakuacyjnego w osi dróg ewakuacyjnych

oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym;

14.Zabezpieczenie drewnianych schodów w klatce K! i K2 lakierem ogniochronnym Uniepal Drew Aqua

15. Montaż znaków ewakuacyjnych fotoluminescencyjnych;

16.Montaż znaków informacji przeciwpożarowej;

17.Opracowanie instrukcji bezpieczeństwa pożarowego.

TECHNO-POŻ® 36

20. Zestawienie wymagań, które nie zostaną spełnione w zakresie

warunków technicznych

1. Przekroczona długość 10 m dojścia ewakuacyjnego w jednym kierunku w

skrzydle zachodnim na kondygnacji pierwszego piętra (jest 12,2 m);

2. Przekroczona długość 10 m dojścia ewakuacyjnego w jednym kierunku w skrzydle wschodnim na kondygnacji pierwszego piętra (jest 11,7 m);

3. Przekroczona długość 10 m dojścia ewakuacyjnego w jednym kierunku w skrzydle zachodnim na kondygnacji parteru (jest 12 m);

4. Przekroczona długość 10 m dojścia ewakuacyjnego w jednym kierunku w

skrzydle wschodnim piwnicy (jest 14,4 m);

5. Niewłaściwa szerokość spocznika 0,65 m w klatce schodowej na poziomie

piwnicy;

6. Przekroczona dopuszczalna wysokość stopni schodów w klatce schodowej K1 0,175 m (jest 0,20 m);

7. Przekroczona dopuszczalna wysokość stopni schodów w klatce schodowej K1 0,175 m (jest 0,184 m);

8. Niewłaściwy kierunek otwierania drzwi zewnętrznych po stronie północnej

oraz niewłaściwa szerokość skrzydła czynnego 0,88 m;

9. Brak odporności ogniowej EI 60 drzwi zewnętrznych po stronie północnej

oddzielenia pożarowego;

10.Brak odporności ogniowej 30 minut (EI 30) w zabudowie drzwi pośrednich

przy klatce K 1;

11.Brak odporności ogniowej 60 minut (E 60) przeszkleń w ścianie północnej usytuowanej w granicy działki;

12.Brak odporności ogniowej 60 minut REI 60 stropów nad parterem i pierwszym piętrem (maksymalna odporność ogniowa stropów to REI 30);

13. Brak właściwości niepalnych schodów oraz odporności ogniowej 60 minut

(REI 60) w klatce schodowej K1 i K2;

14.Brak wydzielenia drzwiami pomieszczenia telewizyjnego na parterze i

pierwszym piętrze;

15.Brak instalacji hydrantowej wewnętrznej DN 25.

TECHNO-POŻ® 37

21. Proponowane zabezpieczenia w ramach odstępstwa

Zgodnie z § 2 ust. 2 Warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia

2002 (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późniejszymi zmianami) oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie

ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719) zapewniając bezpieczeństwo ludzi przebywających w obiekcie proponujemy:

1. Wykonanie systemu sygnalizacji pożarowej w całym obiekcie bez

monitoringu do PSP w Głubczycach;

2. Wykonanie oświetlenia awaryjnego (ewakuacyjnego) w klatkach schodowych K1 i K2;

3. Wyposażenie obiektu w dodatkowe sześć gaśnic wodno-mgłowych o

pojemności 6 litrów (po dwie na każdą kondygnację tworząc zestawy

gaśnicze).

TECHNO-POŻ® 38

22. Uwagi końcowe

Na podstawie: - rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia

16 lipca 2009 r. w sprawie uzgodnienia projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 119, poz. 998);

- rozporządzenia MSWIA z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków i innych obiektów budowlanych i terenów

(Dz. U. Nr 109 poz. 719).

oraz w oparciu o: - rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie

warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późniejszymi zmianami);

- rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia

7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719).

Stwierdzam, że niniejsze opracowanie spełnia warunki rozporządzenia Ministra

Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późniejszymi zmianami) dla budynku Domu Pomocy Społecznej w Kietrzu przy

placu Biskupa Konrada 1 - nie występują elementy stwarzające zagrożenie życia ludzi.

Pomimo nieprawidłowości w zakresie warunków technicznych oraz ochrony przeciwpożarowej – przyjęte rozwiązania zamienne w obiekcie

Domu Pomocy Społecznej w Kietrzu, a w szczególności montaż systemu sygnalizacji pożarowej oraz dodatkowe wyposażenie obiektu w gaśnice

wodno-mgłowe stanie się skutecznym zabezpieczeniem. Bardzo szybkie zidentyfikowanie pożaru przez system alarmu pożarowego daje możliwość ewakuacji (opuszczenia obiektu przez wszystkie osoby)

zgodnie z przeprowadzoną symulacją komputerową w czasie 2 minuty i 16 sekund. Identyfikacja pożaru umożliwi również dzięki wczesnemu

wykryciu jego zagaszenie. System sygnalizacji pożarowej oraz skuteczność gaszenia gaśnicami wodno-mgłowymi spowoduje szybkie ugaszenie pożaru nie powodując strat materialnych, a tym samym

dalszego funkcjonowania obiektu. Pozwoli także na szybka i sprawna ewakuację.

TECHNO-POŻ® 39

Załączniki

TECHNO-POŻ® 40