rCöäiMEISTATIONES DEMOSTIIENICAE,

QUASv

VENIA AMPL. FACULT. PHILOS. UPSAL.

p. p.

mag. CAROLUS VILH. AUG. ΤΗAMίίΟΒ,

ET

CAROLUS FREDERICUS MOLINCOTHOBTOGEMSIS

l ,

IN AüDIT. GUSTAV. DIE VIII NOVEMBRIS MDCCCXXXVlI.

Η. Ä. M. S.

SEGT. II. Ρ. I.

ÜP s Al I A S,

EXCUDEBANT REGIAE ACADEMIAE TYPOGRAPH1.

II e Η ti! d a s t e l,T ö r ä I d t· a r

af

Sonlig vördnad kärlek och tacksamhet.

COMMENTATIONUM DEMOSTHENICÅRUM

SECTIO II.

QUAESTIONES CRITICAE.

I. DE Μ OST Η ENES

quo sit natus anno, quaeritur.

J3e aetate Demosthenis yarie fuit disputatum, et id qui-dem ab onmibus fere, qui liuic rei impenderunt operam,comraissüm, quod, in levioribus liaerentes, graviore, quaeexstant, indicia aut neglexerunt, aut vitiarunt. Quod cumita esset, prima omnium ea, quae protulit ipse Demosthe-nes, plene exscribere placuit:

I. Or. in Aphob. a. 8i4; Λημοσ&ένης γαρ, δ 'έμδς πατήρκατέλιπεν .... εμέ δ' ε π τ3 ετών t'ν τ α, Kul την άδελφην ϊτέντε,ετι δε την ημετέραν μητέρα .... Λημοφώντι δε την έμψ άδελφην

. . έδωκεν έχειν' αυτώ δε τούτω ζ'Λφόβω^ την μητέρα . . . και τροικία και σκενεσι χρησ&αι . . . 817· ούτος γαρ ευυλνς μετα τοντου πατρός θάνατον ώκει την οΐκίαν ... ετι δε των άνδραπο0ων . . . τας τίμας έλάμβανεν, εως άνεπληρώσατο την προίκα . . .και επειδή ειχεν, έκ·πλε7ν μέλλων εϊς Κέρκυραν τριήραρ¬χος . · . 819: ίγίγνέτάι δε, αν τις σνντι&η , το τ3 άρχαΐον και τοέργον τών δέκα ι) ετών μάλιστα τρία τάλαντα. Ib. 8l5l δέκα'

. ν '

α) Sic ρνο Äwiixot ex pecuniarum ratione legimu».

2

ετη ημάς επιτροπευσαντες . . . 821, 2, 4, 5, 02, 5, Aphob.γ. 854, 62, i dem; Aphob. 819. autem liaecce: Θηριπατίδηςμεν ουν επτά ετη των άνδραποδων επιμεληθείς . . . ούτος δε δ ιι' ετητα πρώτα επιμεληθείς . . . 855: και ταν τ ετει δεκάτω ... γ.857· ^όο 1αίν ιΰλαντα Αημοφωντα λαβείν ευθυς, την δ3 άδελφήν,όταν ήλικίαν εχη' τούτο δ1 ημελλεν εϊς ετος δ εκατόν γενήσεσθαι.

2. Onetor. α. 865: ούτος γαρ ήβουλήθη μεν ".Αφόβω δούναιτην άδελφην 2) . . . προεσθαι δε την προΐκD ουκ5 επίστευσεν . . .

άλλα την μεν άδελφην εδωκε, την δε προΐκ1 αντω Τιμοκράτης όφειλή-σειν ώμολόγησεν-, ω προτερον η γυνή συνοικούσα ετνγχανεν . . . 867»8: δυο μεν γαρ ήν ετη μεταξύ του συνοίκησαν τε την γυναίκα, καιφήσαι τουτους πεποιήσθαι την απολειψιν. εγήματο μεν γαρ επίΠολυζήλου■ άρχοντος σκιροφοριώνος μηνός, ή δ' απόλειψιςεγράφη π οσειδεωνος μηνός επί Τιμοκράτους' εγω δ' ε υ θ υ ς μετά τους

γάμους δοκιμασθείς ενεκαλουν, xui λογον άπητουν και πάντων άπο-στερουμενοςτάς δίκας ελαγχανον εττί του αυτου άρχοντος . . . ύστερονδ' ή εγω την δίκην ελαχον, την άπόλειιριν ούτοι προς τον ά,ίρχοντ'άπεγράψαντο . . . Με τ α τοίνυν τούτον τον άρχοντα (Πολυ-ζηλον), Κηφισοδωρος' Χ ίων. επί τούτων ενεκαλουν δοκι¬μασθείς. ελαχον δε τ η ν δίκην επί Τι μ ο κράτους.

3. Aphob. β'. 84ο: ώς γαρ τάς δίκας ταύτας εμελλον είς-ιέναι κατ αυτών (των επιτρόπων), άντίδοσιν επ5 εμε παρεσκεΰασαν. . . και τουτ αυτοϊς υπηρέτησε Θρασύλοχος . . . Mid. 53q, 4θ:ήνίκα τάς δίκας ελαχον των πατρωων τοις επιτρόποις, μ ε ι ρ ακύλλ ι ο νων κομιδή . . . είσεπτδησαν αδελφός δ τοΰτου και ούτος είς τηνοίκίαν, άντιδιδόντες τριηραρχίαν . . και ήν δ άντιδιδους Θρασόλοχος'τά δε εργα πάντα ήν, και τα πραττόμενα υπό τούτον .... εϊτα

a) Mirari licet, quod Bückk, über die Zeitverbalinisse der Dem. Rede g.Meidias, Γα Abhaudl. d. bist. Philol. KI. d. K. Pr. Ak. d. Wiss. Γ8ι8, de so-rore Demostbenis agi pntat; quae quidern interpretalio ex Ouetor. ß. 87g: τηςα$ί\φης rys σης, 880: χη$ιστην erat γινίσ^οα, et Mid. 54o: της οίδςΧφης ¥rtvoav ούσης refellitur.

5

τνς αδελφής ε χ' ένδον ούσης τότε, κ α I παιδυς ο ν σης κό¬ρης, εναντίον εφδέγγοντο αισχρά . . . ν.αγω τότε παντάπασιν έρημοςων, "ml νέος κομ ιδή . . . δίδωμι είκοσι μνυ.ς τούτοις . . . δίκην δετούτω λ αχό) ν ύστερον κ α κ η γ ο ρ ί α,^, ειλον ερήμην . . . . λ α χω νίξουλης πάλιν, ϋυδέπω και τήμερον είσελθέίν δεδόνημαι .... οίδαμενΛημοσϋένην κρίσιν λελογχότα Μειδία έ'ξονλης, τω και νυν νπ3 αντουκρϊνομένώ δημοσία, και ήδη τη κρίσει εκείν?ι διαγεγονότα έτη δκτω. . . 564: δυο και τριάκοντα έτη γέγονα . . . 56J: επειδήδε π ο λ ι ο ρ κ εΐ σ & α ι τους εν Ταμύναις σ τ ρατ ιωτ α ς έξηγγέλ-λετο . . . επ έδωκε (ναϋν) . . . αυτός δέ μένων εν&άδε, εν τοιςΛιονυσίοις διεπράττέτο ταΰτα, εφ3 οϊς νννι κρίνεται . . . Boeot.999 ■ οτε Τα μ ν.ν α ς παρήλ&ον οϊ άλλοι, εν&άδε τουςχοας άγων άπ ελε ίφόλη, και τοις Λιονυσίοις κατ αμε ίναςεχόρευεν.

1, 2. Octavum igitur anntim agens cum patre orbatusesset Demosthenes, tutoribus decem fere annos usus est.Aliquanto post tutelam acceptam Aphobus, trierarchae fun-gens inunere, Corcyram abiit. Duorum illis temporibusbellorum memoriam servarunt rerum scriptores Corcyraegestorum; quorum alterum exeunte anno Ol. ιοί. primo(075)5), posteriore parte anni Ol. 101. tertii [δηδ) alterunisuscepium. Jam vero ipse ss testatur exeunte anno Po-lyzelis, Ol. io5. secundo (066), sui juris factum; itaque nondubium est, quin είς Κέρκυραν πλεΐν ad bellum illud a. Ol.101. primo gestum (575) attineat, et colligere licebit, pa-trem Demosthenis priore ejusdem anni parte (376) mortuum.Quod si ita erit; ipsum constabit exeunte a. Ol, 99. primovel ineunte secundo (385) natum; illud malumus, ut initojam decimo octavo anno, quo fuit mos, haereditatem adiisseeum efficiatur.

2, 3. Adolescens admodum cum tutoribus, archonte

5) Probayit Krueger ex Xen. Hell. V. 4. C3. et Diod. XY. 36.

4

Timocrate a. ΟΙ. io4. primo (554), actionem intentaret, aMidia injuriairi accepit, quam inultam diu ob aetatem pas¬sus, in judicium tandem vocavit. Postquam ille se norr sti-tit, actionem deinde rei judicatae suscepit, cui octo perannos moras nexit Midia?, usque dum iniit altera de a-lapa causa. Duo autem et triginta annos nalum in oratio-ne, quam hujus persequendae gratia scripsit, se profitetur; ,

inter rem, de qua agitur, et orationem honnihil temporisinterfuisse videtiirj neque tarnen est, quod anno plus pu-tes 4). Facta est haec res diebus Dionysi festis, quibusPhocion, Euboeam ingressus, ad Tamynas pugnavit; susce-ptum Iioc bellum Anthesterione rnense (Februario), quoagebantur Choes, Elaphebolionem (Martium) Dionysiorumtempore magnorum 6) tenuit. De anno autem , quo sit ge-stum, nihil Demosthenes certi, nihil prorsus Diodorus. -Sedex ea, quam nos exposuimus, ratione, posteriorem habebispartem anni Ol. 107. primi (551), quo aliquot forsitan postmenses secundum et trigesimum annutn complevit Demo- isthenes; aut secundi (55q), quo ad finem vergebat tertiuset trigesimus. Quominus hunc admittamus, duo obstant:primum quod Mid. 552. de Indis habet Nemaeis, cum para¬retur caussa, actis, qui quidera Hecatombaeonem raensera(Julium) quarti cujusque Olyrnpiadum anni, secundi Game-Iionem (Januarium) tenebani 6); alterum, quod Phocio-nem constat exercitui in Euboeam misso praefuisse, quemaltero hoc anno apud Persas militasse tradit Diodorus,XVI. 42. Melius igitur erit, Euboicum bellum anno Ol. *107. primo, orationem secundo tribuisse; quod cum octoannorum ratione optima congruit: nam facillime potuit fie-ri, ut ante quintum et vigesimum aetatis annura ad versuscivem, cui ob divitias plurimum fuisse auctoritatis ipse te¬statur, certamen non iniret Demosthenes.

4) Gfr. t], 5) Probavit B o ck b, pp. 61, sqq. 6) Bock b, pp. 9 2, sqq.

Probato, ex ils, qune ad rera raaxime habet auctor,anni potissimum Ol. 99. prinu posteriorem partem effiei;ne quid aliunde peti possit, quo refellatur ratio nostra,Tideamus.

4. Androt. 597· πρώην Ενβοευσιν ήμερων τριών εβοηϋη- *αατε, Megalop. 20ό: ιδ τελευταιον Ευβοίας έ'σωσεν η πόλις,Mid. Ο70; την επί Θηβαίους έ'ξοδον εις Ευβοιαν εποιεΊσ&ε νμεΐς,Olynth, α'. ι1 : ο·3Ρ ηκομεν Ευβοενσι β εβ οη&ηκό τ ες, et Chors.108: ως δει βοη&ενν, και τους Ευβοίας σωζειν ad aliud Eu-boicura bellum, anno Ol. io5. tertio gestum, attinere, interoiTiftes convenit.

5. Neque est, quod Phil, o'. 44: ως νμεϊς εκ της αμε¬λείας ταύτης της άγαν, ωσπερ εις Ευβοιαν, ΛκαΙ προτερον ποτέ φασινεις cΑλίαρτον και τα τελευταία προ>ην είς Ώ,ΰλας, ίσως αν ορμησαιτεad Tamynaeum bellum referas, quod cum, se invito suscc-ptum, in oratione, quam de Pace aliquot post annos habuit,acriter vituperaverit, quomodo fieri potuerat, ut inter stre-nue gesta recenseret? Melius igitur habebit, si ad bellumillud nuperrime laudatum Iiaec quoque traxeris.

6". Aristocr. 678: ωστ εβοη&ουμεν είς Ευβοιαν ejusdemesse generis, ex έβοη&ουμεν probesj conspirat, quod Charesdeinde in Chersonesum missus dicitur, et quidem ita, utChabriae, res illic minus bene gerenti, temporis quodamspatio intermisso, sit suffectus5 quem hoc ipso jam anno Ol.io5. tertio, cum sooios impugnaret rebellantes, proelio caersum narrat Diodorus, XVI. 7. Neque quod de Cherso-neso habet orator, a Cersoblepte concessa, cum Diod. XVI.34: Χάρης δέ ο τών Α&ηναίων στρατηγός είσπλευσας είς Ελλησπον-τον, και Εηστδν πόλιν έλων . . . Κερσοβλίπτου δε του Κοτυος,διατε την προς Φίλιππον άλλοτριότητα, και την προς Α&ηιαίους φιλίάν,εγχειρίσαντος τοις ίΑ&ηναίοις τας έν Χερρονησω πόλεις πλην Καρδίας,,

β

άπέστειλεν ό δήμος κληρονχονς είς τάς πόλεις collatum , ad sen-tentiam nostram infirmaridarrt valet. Nam alter aoristus ly-χειρίσαντος niore Diodori plusquamper.fecti agit partes, alterάπέστειλεν perfecti hietorici,: qui dicitur. Cfr. XYI. 2-5, XVII.5. Alio igitur tempore Chersonesus Chareti, cum copiismisso, concessaj alio coloniae deducendae praefectus Sestumcepit; et quidem rnoras Chersonesi ex foedere relinquendae,adjuvante Charidemo, nexisse Cersobleptem, ipse testaturorator p. 680.

7. Quae de navibus reipubiicae privatim Suppeditatishabet Mid. 566, nihil ad rem valent: prirnam επίδοσιν, quaedicebatur, bello ilii, a, Ol. io5. 5. gesto, tertiam huic , quorlapud Tamynas confectum est, ipse tribuit; secunda ad O-lynthiacum bellum attinet; nec tarnen id, quod a. Ol. 107.-4. susceptum est, neque. aliud quoddam, quod rei exfri-candae caussa de stia mente a, Ol. 106. 4. tribuit Böckh 7);sed id potius, quod, post Euboeam liberatam, de Amphi-poli et Pydna sero pararunt Athenienses. Cfr. Phil. a. 5o,Olynth. 11.

8. Neaer. i546. συμβάντος τη πάλει καιρού τοιούτον, καιπολέμου,. έν ω ην η κρατησασιν νμιν, μεγίστ οις των 'Ελλήνων είναι,και αναμφισβητήτως τά τε υμέτερα αυτών κεκομίσ&αι, και καταπεπο-λεμηκίναι Φίλιππον, η νστερησασι τη βοηΦεία, και προεμένοις τουςσυμμάχους .... και μελλόντων στρατενεσ&αι νμων πανδημει εις τεΕυβοιαν, και εις "Ολνν&ον κ. τ. λ. ad alterum Olynthiacum bel¬lum, a. Ol. 107. 4. initum, spectant, quod dum gereretur,novam jam Euboeos civisse seditionem ex Aesch. d, f. leg.196. conjicere licet: namque mentionem facit auetor legato-rum Euboicoriun, cum Athenas gratiae reconciliandae caus¬sa missi essent, pacem cum Philippo componendam suaden-

7) Cfr. v.

7

iium. Quominus ad aliud quoddam Olynthiacum bellumtrahantur, rei obstat gråvitas 8).

9. Aesch. Ctes. 48o—i. quamquam haec temporaspectantj nihil ad rem valent.

10. Mirandum habeas forsitan, quod in Olynthiacisniilla Tamynaei belli iiat mentio. Sed jam monuimus, De-mosthénem, qubminus ferretur Plutarcho auxilium, cum re-stitisset, quod latum esset, aeriter in oratione, quae dePace inscribitur, vituperasse. Facillime igitur fieri potuit,ut rem se invito susceptam, quod bene gesta esset, omitte"ret; deinde, renovato hello, cum multum detrimenti acce-

pisset respublica, se auctorem fuisse dorai manendi gloria¬retur.

Expositis, quae nostrae computationi firmandae essent,aliorum et sententias et, quibus nituntur, argumenta perlu-strabimus:

a. Dionysius, Amm. c. 4: οντος εγεννη-Θη μεν ενι-ανΐώ π ρότερον της εκατό στης ^Ολυμπιάδος (58ΐ—ο), άρχον¬τος δε Τ ι μ ο κράτους (a. Ol. ΐθ4. l. 5Β4—5), εις έτος ην έμβεβη-κώς επ τ ακαιδ έκατ ο ν ' δημοσίους δε ηρξατο γραφειν επί Καλλιστρά¬του άρχοντος (a. Ol. ]θ6. 2. 555—4) είκοστδν και πέμπτονέχων έτος. Kai εστίν αυτου πρώτος των εν δικαστήριο) κατασκευα-σ&έντων αγώνων δ κατά ΙΑνδροτίωνος . . . ετερος 9) επί Καλλιστράτουάρχοντος δ περί των ατελειών . . ► *Επί δε Αιοτίμου (a. Ol, 1θ6. 3.

8) Quae de periculo habet orator iusulis et Chersoneso immineßte, praesagi·»éutis non esse, sed ex factis commoneulis, dixisse juvabit, ne quls inde petat in¬dicium , quo alteram Fhiiippicae primae pariem Otyuthiaco hello posteriorem esseprobet. 9) Et haec, et cetera, quae ad annos definieudos minus conferant, eocousilio attulimus, ut, quibus rebus iuler se congruant rationes Dionys« et Plutar-chi cetetorumque, quibusque düTerant, melius diluceret.

8

554—3) . . · πρωτην είπε ' δημηγορίαν . . . περί των συμμοριών . . .1Αριστόδημος άρχων (a. Üi. 107· I. 353—l), εφ' ου των κατά Φι¬λίππου δημηγοριών ηρξατο. έν τούτω τω χρόνω και τον κατα 'Λριστο-κυάτους έγραψε λόγον . . , Έπί δε Καλλίμαχου fa. ΟΙ. 107,Ji. Ο*49— 8) . . . τρεις διέθετο δημηγορικους , παρακαλων 'Αθηναίους 'βοη-x9siuv Ολυνθίοις απόστειλαν . . . κατ α τούτον γέγραπται τον άρ¬χοντα και ο κατά Μειδίου λόγος. Cfr, ib. C, 7·

In eo, ni fällor, haec vertitur ratio, quod Olynthiacumbellum et Tamynaeuru simul gesta opinätus, Öemösthenemputaverit Callimacho archonte duo et trigiata annos comple-visse. Conspirare videtur Neäer. i347, nec tarnen re yeraquidquam valere, probatum habemus: cfr. 8. Quod illutndicit Timocrate archonte annum iniisse decimum septimuin,et anno Callistrati vigesimum quintum egisse, sibi paruniconstat: debebat, όκτωκαιδέκατον et είκοστον και έκτον ^proferre;sed refellitur utrurnque, quod octavo aetatis anno patre seorbatum, decem deinde annos tutoribus usum, exeunte au-tem anno Polyzelis in tutelam pervenisse suarn, duobus tumannis actionetn parasse, et Timocra^e denique archonte in-tentasse ipse testatur. Cfr. 1, 2.

ß. Longe aliter computatis annis, Plutarchus, v. x,or. 68. 10): Αημοσθένης .... καταλειφ&εις υπο του πατρός ετωνεπτά . . . . 7°; τελειωθείς δε ΙλαττW παρά των επιτρόπων παραλα¬βών εκρινεν αυτους επιτροπής επί Τιμοκρατονς άρχοντος . . . .Μειδίαν δε τον Αναγυράσιον, πληξάντα αυτόν εν τω ιθεάτρο) χορη-χούντα, είς κρίσιν καταστησας, λαβών τρισχιλίας άφηκε της δίκης . .. . 73: επτα δε και τριάκοντα ε τη γεγονως λογιζομενοιςαπό Αεξιθέου (a. Öl. 98· 4. 385—3) είς Καλλίμαχο ν, ecpου παρ Όλυνθίων ηκε πρεσβεία περί της βοηθείας . . . έπεισε έκπέμ-

ιο) Ed. Westermann, Quedlinburg l833; quam editionem plenius orna-tam hanc demum ad sectionem adhibere nobis licuit.

9

%1'ui την βοη-θειαν . . . , ^ 7 · Φάρσαλον δε ελόντος Αντιπάτρου, και

ηολιορκησειν απ ειλουηος ΙΑ&ψαίους . » . καταλιπών ό Αημοσΰένηςτην πάλιν, εφυ/εν .... 76 : εβίω δε, ώς μεν vi tu πλείω λέγονσιν,$τΐ] έβδομη κοντά, ώς δε oi tu ίλάττω, επτά, και εξηκοντ α,επολιτενδαιο δε δυο και εϊχοσιν.

Ut Dionysius Neaer. 1546, ita Plutarchus, si quidemipsius sit Über, Aristocr. 678» respexisse ridetur, et Tarny-uaeum bellum eodem anno, quo Chersonesum colonis auxe-rit Chares, gestuin putasse; sed videas 6, CompUtationemennorum cum Aphob. 868. non convenire infra probabimus;cfr. η. Sed sibi mininie constat auctor, Demosthenem au—tumans vel septuaginta vel Septem et sexaginta annos eom-plevisse, et duo tantum et viginti rebus publicis interfuisae,quem ante archontem Callimachum negotia capessivisse ipaetestatur, mortuum autem paullo post compositum Lamiacumbellum (a. Ol. 1i4, 5. 522,) et ipse et alii omnes affirmant 1).

γ. Plutarchus, Vit. Par. Dem., nihil certi. C. 4ίάπολειφ&εις δε δ Λημοσ&ένης υπό του πατρός inταέτης .... C. 6:ε ν ηλικία γενόμενος τοις επιτρόποις ηρξατο δικάζεο&αι »» . . C.12: ώρμησε μεν ουν επι το πράττειν τα κοινά τον φωκικου wo-λέμου συνεστώτος . . . . $ήλος δ° εστί και την «ατά Μειδίο νπαρασκευαζόμενος ειπείν δίκην, δυο μεν inj τοις τριάκοντα y«>-yorwq 4'rij, μηδέπω δ' έχων Ισχυν εν ijj πολιτεία, μηδέ δόξα*. . . . c. 15: των δέ δημοσίων, ο μεν κατ ΙΑιδροτίωνος και Τιμο-κράτους και Άριστοχράτους, έτερους εγράφησαν, οΰπω^τη πολιτεία προς·εληλν&ότος' δοκει γαρ δνοΐν, η τριών, δέοντα έ'τη τριάκον¬τα γεγονώς εξενεγκεϊν τους λόγους εκείνους. Haec cum Ρ lut.ν. χ. or. maxime conveniunt.

l) Quae de Callistrato deliral et hoc in libro et in vita Demoathenis ΡlnUT*ebus, omissa voluimus, ne latius evagaretur disquisitio; eadem de eaussa, tiin TiknwStts inest au t ambigui aut errati, ad aliud temptie reservavimus.

1 b,

1°

δ. Libanius, vita Demosthenis, ρ. o: όχτωχαίδεχαετών rp, οτε προς τοντονς (τους επιτρόπους) ήγωνίζετο. Ad Dio-nysii fere exemplum.

Scholiastesj p. 547, eadem fere, qua Dionysius,USUS est ratione: μέλλων έφ* έτερα μέρη καταβαίνειν της παρεχβά~σεως, προοιμίφ χέχρηται συνη&ως, οπερ α'ΰξησιν έ'χει των τε ήδηλεχ&έντωνί xai των ρη&ησομένων* xai γαρ επί τοις ,φ&άσασιν > ιχξιοςμεγίσττ(ς οργής, xai τα μένοντα λέγεται χαλεπώτερα των λεχ&έντων ·2στ1 δε ταύτα, το το λειποτάξιον, xai ή εφ* αϊματι γραφή, πέπρα-χται δε ταύτα μετα τήν νβριν την εν Λιονυσίοις. οιχουν συνήψε τήπαρεχβασει τα πεντεχαίδεχα ολοις ϊτεσι αφεοτώτα. Sed inepte ad—didit: τα μεν γαρ χατα Στρατώνα παιδός οντος του ρήτορος πέ-πραχται. Testatur enim ipse Demosthenes octo annos interactionem eam, quae Stratone arbitro sit dicia, et akerani dealapa caussam, quatn duo et triginta natus anno» persecutussit# interfuisse.

ς. Photius, pp.. 801, 2: φασί δε τον Λημώ&ένην τέσ¬σαρα xai εϊχοσι γεγονότα ετη τον περι των ατελειών ήτοι τονπρος Αεπτίνην φιλοποιήσασ&αι λόγον. Sententi.ae Dionysii con—venienter. Cetera magis ad Ρ lut. v. χ. or. ετών μέντοι γ ε-γονως δ ρητωρ οχτώ xai ν ριαχοντα, t'πείσε δημηγορησας τονδήμον βοή&ειαν oXvv&ioig αποστεΐλαι . . » JE ι ς ήλιχίαν <ϊε χατα-στας, χαί ελάττω τήν ουσίαν τταρα των επίτροπων λαβών, έγραιφμτομυτους επιτροπής .... . . So5: αίρε&είς δε χορηγός, Μηδίαν χ. τ. λ.,8ο5: επειδή δε Αντίπατρος χ. τ. λ., 8θ6: έβίω χ. τ. λ.

ζ. Suidas, Λημοσ&ενης: ετη βιώαας δυο xai εξηχοντα.Cetera ex Plutarcho habet.

Duae igitur praeeertim sententiae veteres tenuere» qua-rum altera Dionysio, Plutarcho altera otebatur auctore.Recentiores alii Plutarcho suffragati sunt, alii novas iniereratioaes: Fabricius, I. fi. xxvi. 918, a, Ol. 101.^2. (101. i.

3ί

vel. 2.? Cfr. quae ad singulas orationes de aetate Demo-sthenis exstant); Ballu, I. 255, a. Ol. 98. 5; Corsini, II.i38, a. 01,98. 4; cui assentiunt Böckh, II. 109. et über dieZeitverhältn. 77, 8; Becker, 575 Westermann, io3.et ed. Plut. v. x. or. 21; Franke, recens. ejusd. lib. inJahrbücher für Philologie v. Seebode u. Jahn. i834. 111. 200;Wachsmuth, II. 2. 0*5, a. Ol. 99.3.(082); eundem Clinrton, 363. Quorum cum longius sit perlustrare sententias,satis habebimus de Böckh, Westermann et Clinton, quaemaxirni sint momcnti, dixisse.

ψ Böckli, in eo rnaxime versatus, nt Midianae, quaedicitur, orationi tempora praefiniret, cum Dionysiorum ma-gnorum diebus injuriam illatam, quae illi dedit originem,probasset, compositam autem litern, scriptam tamen ante,et quidem simul scriptam et actano; quando sit acta, extestimonio ipsius eruere conatur, se duo et triginta annosnaturii in oratione professi. "Septem autem annorum ptie-1lfm cum sorore quinque annorum a patre relicturn, et de-cetn per annos tutoribus usum se, in Tutoriis testari eum."Quod ad decem attinet annos, in dubium revocari potest:cfr. I. "Per δοχιμασίαν sui juris fieri solitos, adolescentes A-theniensium; jarn exeunte anno OL 100. 2. sororem nuptamDemosthenis, mox ipsum δοκιμασία perfunctum, et quidemdiebus solletnnibus ad finem vergentis anni, et decimo Oda-,vo aetatis anno, quo üiore illorum aditum patrimonium.'!Dé sorore erratum probavimus; cetera nihil moramur. "Com-putatione facta, annum effici Ol. 98. quartum, vel proximeeequentis partem priorem; satius autem, illum adhibere, autpritno ineuntem hunc, quippe opinioni veterum convenien-tius: ita ut annis octodecim compleiis, aut ad finem appro-pinquantibus, in suauj pervenerit tntc-Jaui." Annum 98. 4s siposueris, octodecim annos consumumtos Jbabebis, et jnitumdecimum nonum; ex eo autem, quo usi samus nos, oeta-

12

vum et derimum initum, quem patrimonio adeundo solle-meiern fuisse inter omnes fere convenit. Ad pp. 77,8. haec."Idem ex Corcyraeo hello effiei, cui paullo post tutelam ae~ceptam inlerfuerit A})hobus; quod cum duorum, quorurnapud Historicos ita fiat mentio, ut liaec ad teinpora traiiipossint, prius esse, et ineunte anno Ol. 101. primo gest um,ver i sit siniilliinum, a. Ol. 100. 4 octavum fenuisse Denio-sthenis; natum igitur a. Ol. 98. quarto." Pro ineunte annoOl. 101. i. exeuntera verum esse ostendit Kruegtr: Cfr. 1. 2).

Cum igitur probatum liaberet, Demosthenein a. Ol. 1Ό7.1. annum egisse trigesimum tertium, orationem tarnen annoOl. 106. quarto attribuit, ita ut de anno aetatis suae trige-simo tertio, licet instaret tantum, tarnquarn inito locutussit ille, et hoc se mox evicturum profitetur. Jam vero nihilorationi inesse, quod tempus a se constitutum renuant, de-monstrando intentus, de Euboicis bellis et Olynthiaco, quo-rum mentio fiat, agit; qua in re primum Euboicum ad annumOl. io5. 5. attinere ostendit, et allerum Tamynaeum istud,de quo hic agatur, et ab illo, et ab eo, quod a. Ol. 109.4. gestum sit, optime discernit. Quod autem Olynthiaciunquoddam cum Euboico simul gestum putat, non opus estad verba auctoris explicanda; neque, quomodo fieri potne-rit, ut ab Historicis prorsus omitteretur hoc, satis facit in-terpretando. Pp. 81—7. Cfr. 3, 7. /

Parum denique inter alterurn ^ioc Euboicum bellum,quod dum gereretur, illata sit injuria, et actionem intenta-tam, interfuisse temporis ut probet, τρίται νυν αύται γεγόνασινεπιδόσεις, ex Mid. ρ. ο66. prolata, "ist jetzt geschehen" ver-

2) Quam habet J». 8l. smnorum oompulaliouem, ne niinium inter primam aMidla acceplam iujuriaia et lern inteutatani iuterpönatur tempus, Dioujsio est re-fetando, ueque ad nostrain seuteutiam quidquain valet. Cfr. 3.

15

titj sed rvv ad tq'ltui sine dubio, noti ad γεγονασιν trahendumest. Tum, quae post injuriam illam facta commemorentur,recensens: accusatum Demoslhenem a Midia consorhbusqueejus, quod a signis discessisset, insimulatum caedis ISicode-mo paratae, et consiliorum cum Plutarcbo communicato-rum, intcrcessisse deriique ei Midiam senatorium munus a«l-eiinti, proximis omnia ménsibus attribuit; ultimum est,quod de ludis Nemaeis habet, quibus ΰεωςος interfuerit De-mosthenes. Quos cum anni Olympiadis cujusque secundipost peractum dimidium, quarti autem ruense secundo cele-bratos ostenderit, 1iic loci de bis agi putar; quapropter,cum rerum, quarum mentio fiåt , ultima secundo anni Ol.loö. quarti mense teneatur, hoc ipso anno orationem babi—tam mavult; nec dimidio plus anno inter hane interfuisseet bellum illüd, cujus verum sit tempus posterior anni Ol.io6. 5. pars. Pp. 88 — 92. et 92—100. Nobis autem nihilvidetur esse, tot interpositis rebus, quin integrum fere an-nitm censeas; nihil dicam, quod annos duos et trigintatnancos putare coactus fuit Böckh, Cfr. 3.

Westermann sententiam Böckhii ut comprobaret,quod de patrimonio ab ipso aeeepto profert auetor, adhi-buit; quod cum deeimo octavo, et nono saepe, adirent A-thenienses, Demostbeni forsitan tutores consulto tempusduxisse. Hanc sententiam cum annorum numero acriterpresso non eongrjuere, satis credimus demonstratum.

ι. Altera ex parte Clinton in sententiis veterum di-versis et testiinoniis Dernosthenis conciliandis niire labo-rans, computatione annorum ad arbitrium contorta, boceifecit, ut a. Ol. 99". tertio riaturrt i 11um, anno ineunfe de¬eimo septimo baereditatem adiisse vellet, ne nimis a luto-riis recederetur; a. autem Ol. 107. 0. Euboicum gestiirnbellum, ut ad duos et triginta annos eonveniret, quibus

1 c.

ι4

completis cum rem in ju'dicium vocasset, eunrlem in ora-tione duos post annos adhibuisse numerurn; hanc enim a.Ol 108. I. dem um habitam, ne iis, quae de Olynthiacobello inemorentur, liaereretur, Cui rationi, num quis sit,qüi assentiat, miramur. Krueger in libro Cliutonis yer-tendo ad. Dionysii jam sententiam transgredi videUir.

EllRATA:

Sect. I. pag. 21 1. 29 legiturS legal u r 10

23 - 51 rG " — 8

. , — 26 - 27 — 8 — xo

— — --28 — Επιστολή v — Ε xtffroXyv— 2 9 - 29 τ— 1 2 i4— 34 - 26 — 347 — 33 1

— 36 - 19 — soli (in nonnnllis ex.) — et Aetoli— — - 20 post animi adde illorum— 38 post 1. 23 adde Kuös: Oraliones Demostlienis,

Suethice. Upsaliae. 18 1 3 , sqq.

Sect. II. Qu. II. pag. 5 1. i5 legi tur qui leg a tur qiiae.— — *' 20 — A'ovt/eroJwfq» — Aiotvffo^üfov— 13 - 2 — repetiones — xepetitiones— 26 - 27 — παρίσταται (t01 — "Κ'*ξΙατ</.τ*1 μοι— 32 - 17 — πΐξ'ι — jr ιξι— 41 - 8 — qsi « — qui,— 47-12 post potuerit adde nec non ad id, quod de e-

diclo Alexandri, quo, ut recipereiUur exsules, im-peratum sit, narrat Diod. XVII. 1O9. Cfr. Sect.I. ρ. 35.

ν\