Πειραματικό μοντέλο πολυτραυματίαΠειραματικό μοντέλο πολυτραυματία

Ανοσοπαρεμβατική θεραπεία με Ανοσοπαρεμβατική θεραπεία με

πολυακόρεστα λιπαρά οξέαπολυακόρεστα λιπαρά οξέα

Στέφανος Δ. Κουτσοστάθης

Ορθοπαιδικός Χειρουργός

Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Βιβλιογραφικά δεδομέναΒιβλιογραφικά δεδομένα

• Το Σύνδρομο του Πολυτραυματία επιπλέκεται σταθερά από το Σύνδρομο

της Συστηματικής Φλεγμονώδους Απάντησης

• Η διατροφική ανοσοπαρέμβαση με ω-3 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα έχει

ευνοϊκή επίδραση στην πρόγνωση των κριτικά πασχόντων1

• Η ενδοφλέβια χορήγηση ω-6 πολυακορέστων οξέων παρέχει

αιμοδυναμική σταθερότητα σε μοντέλο πολυτραυματία2

1. Marik PE, et al. Intensive Care Med. 2008, 34:1980–1990.2. Efstathopoulos N, et al. Prostaglandins Leukot. Essent. Fatty Acids 2005, 72:357–362.

Σκοπός της μελέτης Σκοπός της μελέτης

Η εγκατάσταση ενός μοντέλου πολυτραυματία σε ζωικά

πρότυπα και η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας ενός

ενδοφλεβίως χορηγούμενου διαλύματος ω-3 πολυακόρεστου

λιπαρού οξέος, του εικοσαπεντανοϊκού οξέος (EPA)

Ζωικά πρότυπαΖωικά πρότυπα

• 25 άρρενες λευκοί κόνικλοι Νέας Ζηλανδίας, Σ.Β. 2.6-3.1 Kg

• Παραμονή προτύπων σε μεταλλικούς κλωβούς

• Κατά βούληση διαθεσιμότητα νερού βρύσης και τυπικής

εξισορροπημένης τροφής κονίκλων

• Δωδεκάωρος κύκλος φωτισμού χώρου φύλαξης

• Θερμοκρασία 18οC - 22οC

• Σχετική υγρασία 55% - 65%

Προετοιμασία διαλύματος ΕΡΑΠροετοιμασία διαλύματος ΕΡΑ

• Προετοιμασία την ημέρα της χορήγησης

• Διάλυση 10mg EPA σε 1ml αιθανόλης 99%

• Αρχική συγκέντρωση 10mg/ml

• Περαιτέρω αραίωση σε αποστειρωμένο και ελεύθερο

ενδοτοξινών ύδωρ, ακριβώς προ της χορηγήσεως

• Τελικός χορηγούμενος όγκος = 10 ml

Σχεδιασμός του πειράματοςΣχεδιασμός του πειράματος

• Αναισθησία με διάλυμα κεταμίνης 25 mg/ml - ξυλαζίνης 5 mg/ml

• Καθετηριασμός αριστεράς κοινής καρωτίδος και δεξιάς έξω σφαγίτιδος (εικ 1-3)

• Επιμήκης τομή δέρματος και υποδορίου δεξιού μηρού

• Εγκάρσια διατομή περιτονίας - μυϊκών ινών έξω πλατέως (εικ. 4)

• Εγκάρσιο κάταγμα μεσότητας διαφύσεως μηριαίου (εικ 5)

• Παραμονή του τραύματος ανοικτού

1 2 3 4 5

• Ομάδα Α (n = 13): ομάδα ελέγχου

• Ομάδα Β (n = 12): θεραπευόμενη ομάδα (10 mg EPA)

• Έναρξη θεραπείας: 30 λεπτά μετά την πρόκληση του

κατάγματος

• Χρόνος έγχυσης διαλύματος: 10 λεπτά

• Επιπλέον αναζωογόνηση με ενδοφλέβια χορήγηση

διαλύματος NaCl 0,9% με ρυθμό 10 ml ανά ώρα

Σχεδιασμός του πειράματοςΣχεδιασμός του πειράματος

• Καταγραφή για διάστημα 4 ωρών, ανά 15 λεπτά, Συστολικής,

Διαστολικής, Μέσης πιέσεως και καρδιακού ρυθμού

• Λήψη 4ml αίματος τις χρονικές στιγμές 0 (ακριβώς προ του

κατάγματος) - 2 ώρες - 4 ώρες - 24 ώρες - 48 ώρες

• Λήψη δείγματος ήπατος – σπληνός – πνεύμονος μετά το

θάνατο των προτύπων ή στις 14 ημέρες από το κάταγμα

Σχεδιασμός του πειράματοςΣχεδιασμός του πειράματος

Μέθοδοι μετρήσεων Μέθοδοι μετρήσεων

• Oξειδωτική έκρηξη ουδετεροφίλων

Κυτταρομετρία ροής

– Διέγερση ουδετεροφίλων με PMA και σήμανση με DHR

– Διάβαση από κυτταρόμετρο ροής στα 513nm

– Αναγνώριση των χαρακτηριστικών σκέδασης FS/SS

• TNF-α

Ιστική καλλιέργεια σειράς L929 ινοσαρκώματος των επίμυων

Εκτίμηση βακτηριακού φορτίου Εκτίμηση βακτηριακού φορτίου ήπατος – σπληνός - πνεύμονοςήπατος – σπληνός - πνεύμονος

• Επεξεργασία δειγμάτων την ημέρα της δειγματοληψίας

• Ζύγιση – ομογενοποίηση – αραίωση

• Επώαση σε τρυβλίο με άγαρ

• Μέτρηση βιώσιμων αποικιών ανά gr ιστού

Συγκριτική επιβίωση ζωικών προτύπωνΣυγκριτική επιβίωση ζωικών προτύπων

Συγκριτική απεικόνιση Συστολικής Συγκριτική απεικόνιση Συστολικής Αρτηριακής ΠιέσεωςΑρτηριακής Πιέσεως

pNS

Συγκριτική απεικόνιση Διαστολικής Συγκριτική απεικόνιση Διαστολικής Αρτηριακής ΠιέσεωςΑρτηριακής Πιέσεως

pNS

Συγκριτική απεικόνιση Μέσης Συγκριτική απεικόνιση Μέσης Αρτηριακής ΠιέσεωςΑρτηριακής Πιέσεως

pNS

Συγκριτικό διάγραμμα οξειδωτικής Συγκριτικό διάγραμμα οξειδωτικής έκρηξης ουδετεροφίλωνέκρηξης ουδετεροφίλων

• ap: 0.047 εντός της ομάδας ελέγχου σε σύγκριση με τη χρονική στιγμή 0.

• bp: 0.007 εντός της θεραπευόμενης ομάδας σε σύγκριση με τη χρονική στιγμή 0.

• cp: 0.010 μεταξύ των 2 ομάδων στις 48 ώρες.

Πίνακας συγκεντρώσεωνΠίνακας συγκεντρώσεων του του TNFTNF-α -α στον ορό στον ορό

(pg/ml, μέση τιμή ± SE)

Χρόνος (h) Μάρτυρες ΕΡΑ p

0 68.84±49.66 182.68±111.69 NS

2 20.74±16.34 21.62±11.61 NS

4 158.81±101.9 157.79±117.24 NS

24 13.36±5.24 107.87±63.6 NS

48 36.70±21.70 5.75±2.57 0.019

Ποσοτικές ιστικές καλλιέργειεςΠοσοτικές ιστικές καλλιέργειες

ΣυμπεράσματαΣυμπεράσματα

Η ενδοφλέβια χορήγηση ΕΡΑ:

• Αυξάνει τη συνολική επιβίωση

• Δε μεταβάλλει σημαντικά τη Συστολική, Διαστολική και Μέση Αρτηριακή Πίεση

• Διατηρεί σταθερή την οξειδωτική έκρηξη των ουδετεροφίλων στις 48h από την

κάκωση

• Μειώνει τις τιμές του TNF-α στον ορό στις 48h από την κάκωση

• Μειώνει το βακτηριακό φορτίο σε ήπαρ και σπλήνα

Συμπεράσματα – πιθανή εξήγηση Συμπεράσματα – πιθανή εξήγηση μηχανισμού δράσης ΕΡΑ μηχανισμού δράσης ΕΡΑ

Το ΕΡΑ σταθεροποιεί το οξειδωτικό δυναμικό των

ουδετεροφίλων, με αποτέλεσμα αποτελεσματικότερη

φαγοκυττάρωση, περιορισμό της βακτηριακής αλλόθεσης,

χαμηλή βακτηριακή εισβολή και ευνοϊκή επίδραση στην

επιβίωση. Η υπόθεση ενισχύεται από το ότι η διαφορά στην

οξειδωτική έκρηξη παρατηρήθηκε στις 48 ώρες, χρονικό σημείο

μέγιστης επίπτωσης του θανάτου στην ομάδα ελέγχου

Μελλοντικές προοπτικέςΜελλοντικές προοπτικές

Η ενδοφλέβια χορήγηση διαλύματος ΕΡΑ σε

ασθενείς οι οποίοι έχουν υποστεί μείζον τραύμα,

θα μπορούσε να τροποποιήσει τη φυσική ιστορία

του συνδρόμου του πολυτραυματία μειώνοντας τη

νοσηρότητα και τη θνητότητα, μέσω επίτευξης

ανοσοτροποποίησης