Ηκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη για την απρόκλητη, εγκληματική και δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ κατά της ειρηνικής διαδήλωσης των εργαζομένων. Από

κυβέρνηση του ψέματος και της συνωμοσίας στα σκοτεινά κάστρα του Λουξεμβούργου, μετατράπηκε τώρα και σε κυβέρνηση του αίματος! Από κυβέρνηση οικονομικών δολοφόνων του λαού μετατρέπεται σε κυ-βέρνηση επίδοξων, φυσικών δολοφόνων! Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να ανατραπεί και θα ανατραπεί, αργά ή γρήγορα, από τη λαϊκή οργή.

Η επίθεση της ΕΛΑΣ ήταν συνει-δητά προσχεδιασμένη με στόχο να στείλει αιματηρό μήνυμα τρομοκρα-τίας προς το εργατικό και λαϊκό κί-νημα, για να περάσει ο κοινωνικός μεσαίωνας που προωθεί μαζί με την τρόικα Ευρωπαϊκής Ένωσης, Κομι-σιόν και ΔΝΤ. Για να περάσει το Με-σοπρόθεσμο Πρόγραμμα 20χρονης λιτότητας και ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου και το Σύμφωνο για το Ευρώ, που μετατρέπει την ΕΕ σε πανευρωπαϊκό κοινωνικό Νταχάου.

Είναι, όμως, βαθιά γελασμένοι όλοι τους. Ο στόχος τους για περιχα-ράκωση των σημερινών, σχετικά μαζικών, προκεχωρημένων τμημάτων αγώνα του λαού, που δόνησαν το κέντρο της Αθήνας και των άλλων πό-λεων, την περασμένη Τετάρτη, δεν θα περάσει. Η ίδια η αντιδραστική

πολιτική τους θα σπρώχνει στο δρόμο της αντίστασης και της ανατρο-πής, χιλιάδες και εκατομμύρια εργαζόμενους. Η εργαζόμενη πλειονότη-τα δεν θα ανέχεται για καιρό την ελεγχόμενη «στάση πληρωμών» προς τους μισθούς χιλιάδων εργαζόμενων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα για να αποπληρωθούν στο ακέραιο οι δόσεις στους τραπεζίτες.

Σε πρώτη προτεραιότητα για το μαζικό κίνημα, τίθεται το μέτωπο για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Εδώ και τώ-

ρα, παραδειγματική τιμωρία των δο-λοφόνων των ΜΑΤ, παραίτηση του υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ., διάλυση των ει-δικών «ταγμάτων ασφαλείας», αφο-πλισμός της αστυνομίας απέναντι στο μαζικό λαϊκό κίνημα, πλήρης ελευθε-ρία απεργίας και συγκεντρώσεων, εί-ναι τα βασικά πολιτικά αιτήματα που πρέπει να προωθηθούν. Γενικότερα, το αίτημα για αντίσταση και ανατρο-πή του αντιδημοκρατικού καθεστώτος

μόνιμης «έκτακτης ανάγκης», τίθεται στην πρώτη γραμμή. Γιατί δεν πρόκει-ται για μια «αντιδημοκρατική εκτροπή», αλλά για μια κρίση και αντιδραστι-κή μετάλλαξη της αστικής «δημοκρατίας», όπου η ακροδεξιά πολιτική περ-νά από το περιθώριο στο κέντρο του πολιτικού συστήματος. Και αυτή η με-τάλλαξη δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με έναν «πόλεμο των άκρων», αλλά με ένα μαζικό, ενωτικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής. σελ. 2, 3, 12-13

Το Σύμφωνο για το Ευρώ που πρόκειται να εγκρίνουν οριστικά οι ηγέτες της ΕΕ τον Ιούνη επιβεβαιώνει την ανάγκη αποδέσμευσης από το ευρώ και την ΕΕ. Οι τομές που πραγματοποιούνται στο περιεχόμενό της καθρεφτίζουν τις νέες αντιδραστικές αλλαγές στην ισορροπία δύναμης στο εσωτερικό του κεφαλαίου.

Του Βασίλη Μηνακάκησελ. 6-7

ΘEMA Ρήξη με την ΕΕ

Διδάγματα από τις αραβικές εξεγέρσειςσελ. 22

Δωδώνη, το νέο «Κούγκι»

Μ ε επέμβαση των ΜΑΤ επιχείρησε το πρωί του Σαββάτου η κυβέρνηση

να τερματίσει την κατάληψη των κτηνοτρόφων στη γαλακτοβιομη-χανία Δωδώνη. Μόλις λίγα εικο-σιτετράωρα μετά τη δολοφονική προέλαση των αστυνομικών ενα-ντίον των διαδηλωτών της απεργί-ας, τρεις διμοιρίες μπήκαν στη γα-λακτοβιομηχανία, συνέλαβαν πέ-ντε κτηνοτρόφους, μέλη της Επι-τροπής Αγώνα και ανακατέλαβαν το εργοστάσιο. Μετά από την άμεση κινητοποί-ηση συνδικαλιστών, φορέων και οργανώσεων της περιοχής, οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθε-ροι, όμως είχε ήδη γραφτεί άλλη μια σελίδα βίαιης καταστολής ερ-γατικής κινητοποίησης. Και σ’ αυ-τή την περίπτωση αποδείχτηκε ότι μόνος αρωγός στην επιβολή της κυβερνητικής πολιτικής έχει απο-μείνει ο αστυνομικός βούρδουλας. Το κλομπ των ΜΑΤ είναι το νέο σύμβολο της σιδερένιας πυγμής του κράτους απέναντι στο λαϊκό κίνημα και τις διεκδικήσεις του. Στη μία εβδομάδα που οι κτηνο-τρόφοι, οι παραγωγοί των πρώ-των υλών, πραγματοποιούσαν τη διαμαρτυρία τους η παραγωγή δεν σταμάτησε. Κάνοντας κατάλη-ψη στα γραφεία και διώχνοντας τη διοίκηση, διατράνωσαν το αίτημά τους για αύξηση της τιμής του πα-ραγωγού, κόντρα στην κερδοσκο-πία, για μόνιμη και σταθερή δου-λειά στους εργαζόμενους του ερ-γοστασίου και για αποτροπή της ιδιωτικοποίησης. Τα συνθήματα αυτά αγκαλιάστηκαν από όλους τους εργαζόμενους της Δωδώνης, από όλη την Ήπειρο, γι’ αυτό και η λαϊκή συμπαράσταση αυτές τις ημέρες ήταν συγκινητική. Ήδη οι αγωνιζόμενοι κτηνοτρόφοι μελετούν τις επόμενες κινήσεις τους για να κλιμακωθεί ο αγώνας, όμως για ένα πράγμα διαβεβαιώ-νουν: Η Δωδώνη δεν παραδίνεται!

Σ Χ O Λ Ι O

Ψήφος αγώνα την Tετάρτη στην ΕΑΑΚ

σελ. 18-19

Νεοφιλελεύθερη αντεπίθεση

από Α. Σαμαράσελ. 4

Κυβέρνηση του ψέματοςκαι του αίματος!

Δ. ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Φόβος και κράτος είναι αδέρφια

σελ. 15

Απρόκλητη, σχεδιασμένη και δολοφονική

η επίθεση των ΜΑΤ

ΚΥΡΙΑΚΗ15 ΜΑΪΟΥ 2011

ETOΣ 22O • AP. ΦΥΛΛΟΥ 1.034

n 2

Eφημερίδα

της ανεξάρτητης

AριστεράςΠPIN

� / ΠPIN ΠOΛITIKH KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011

Παιδικοί σταθμοί - γαλέρεςσελ. 17

Σε κινητοποιήσεις βρίσκονται οι εργαζόμενοι των παιδικών σταθμών της χώρας, λόγω της εντατικοποίησης που επιβάλλει η κυβέρνηση στο όνομα των περικοπών.

Παύση πληρωμών ζητάει η ΕΛΕσελ. 20

Στην ακύρωση του χρέους και την παύση πληρωμών αναφέρεται η Διακήρυξη των Αθηνών, που προέκυψε από το πετυχημένο διεθνές συνέδριο της ΕΛΕ.

Επιστρέφει ο Οσάμασελ. 23

Η μαφιόζικη εκτέλεση του ηγέτη της Αλ Κάιντα αποδεικνύεται ότι καθόλου δεν αποσόβησε τον κίνδυνο χτυπημάτων για τις ΗΠΑ. Μάλλον στο αντίθετο αποτέλεσμα οδηγεί.

Π P I NΙδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες-Έρευνες»

Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία, Kωδικός 2806Χαρ. Τρικούπη 76, 106 80 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, Fax: 210-82.27.947

E-mail:prin@otenet.gr http://www.prin.grTραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων:

118/784133-73 EΘNIKH TPAΠEZA EΛΛAΔAΣIBAN: GR 801101180000011878413373

ΕΚΔΟΤΗΣ: Δημήτρης Δεσύλλας ΔIEYΘYNTHΣ: Γιώργος ΔελαστίκEκτύπωση XEΛIOΣ ΠPEΣ ABEE

Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η δολοφονική επέλαση των ΜΑΤ στην Πανε-πιστημίου την Τετάρ-

τη, ο άγριος ξυλοδαρμός εκατοντά-δων διαδηλωτών (με αποτέλεσμα δε-κάδες τραυματίες στα νοσοκομεία), o βαρύτατος τραυματισμός του Γιάννη Καυκά (για προθανάτιο κατάσταση μίλησε η επιτροπή της ΕΙΝΑΠ Νοσο-κομείου Νίκαιας), αλλά και τουλάχι-στον ενός ακόμα εργαζόμενου (με ρή-ξη σπλήνας), ήταν αποτέλεσμα ανώ-τατης κυβερνητικής εντολής. Η έκτα-ση και η διάρκειά της, η κινητοποίηση πολλών διμοιριών των ΜΑΤ (σε άμε-σο ή υποστηρικτικό ρόλο) δεν προήλ-θε από κάποιο διμοιρίτη, ούτε από κά-ποιο μεσαίο στέλεχος της ΕΛΑΣ. Ας μην προσπαθεί τώρα η ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του… Μνη-μονίου να βγάλει καθαρή την αστυ-νομία, μιλώντας για «μηδενική ανο-χή στη βία από οπουδήποτε κι αν προ-έρχεται»! Η κυβέρνηση προσπαθεί να διαχύσει την οργανωμένη, ψυχρά σχε-διασμένη, μαζική αστυνομική βία κα-τά του κινήματος μέσα στο «γενικότε-ρο κλίμα ανομίας και βίας». Η κρατική βία έχει άλλη ποιότητα, ενώ και η πα-ρακρατική βία των φασιστικών συμμο-ριών στο κέντρο της Αθήνας έχει προ-φανώς την κάλυψη και την ενθάρρυν-ση κρατικών και άλλων σκοτεινών μη-χανισμών, για να συγκροτηθεί η «εξω-θεσμική» σιδερένια φτέρνα κατά της Αριστεράς και των αγώνων.

Δεν πρόκειται για τυχαίες παρε-κτροπές. «Εν αναμονή του νέου σφα-

γείου αντεργατικών μέτρων και του Συμφώνου για το Ευρώ από τη χού-ντα κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, η ισο-πέδωση των λαϊκών δικαιωμάτων έρχεται στην ημερήσια διάταξη. Εί-ναι ξεκάθαρος όρος από την τρόικα, το κεφάλαιο και τους τραπεζίτες, το αστικό πολιτικό σύστημα, που γίνε-ται πλέον όλο και πιο αποκρουστικό και εχθρικό για τους εργαζόμενους», τονίζει το ΝΑΡ.

Γνωρίζοντας ότι ήδη βαδίζουν πά-νω σε ένα κοινωνικό ναρκοπέδιο ορ-γής και αγανάκτησης, ξέροντας ότι το ληστρικό πακέτο μέτρων γενικού ξε-πουλήματος που θα ανακοινώσει ο Γ. Παπανδρέου μέσα στην εβδομά-δα θα είναι τόσο άθλιο, που θα κά-νει το επαίσχυντο Μνημόνιο να μοιά-ζει …ήπιο και με την «ελεγχόμενη χρε-οκοπία» να προετοιμάζεται στα κρυ-φά από τους ανταγωνιζόμενους «πι-στωτές» μας (Γερμανία, Γαλλία, ΕΕ κ.λπ.), θέλουν να επιβάλουν ένα καθε-στώς φόβου και τρομοκρατίας, ώστε να αποτρέψουν τη μαζική συμμετο-χή του λαού στις κινητοποιήσεις. Να παγώσουν προκαταβολικά τη θέληση για ένα ξεσηκωμό των εργαζομένων, όπως πέτυχαν πέρυσι με το δολοφο-νικό εμπρησμό της Μαρφίν. Περισσό-τερο δε να απομονώσουν τις μαχόμε-νες πρωτοπορίες του κινήματος και να εκφυλίσουν τη δυνατότητα εμφάνισης ενός μαζικού πολιτικού κινήματος πα-ρουσιάζοντάς το ως καρικατούρα με-ρικών εκατοντάδων εξεγερμένων και σε «πόλεμο των άκρων», με τα εκα-τομμύρια τρομοκρατημένα στον κανα-πέ του τηλεοπτικού ψυχο-βασανιστή.

Πρόκειται για τάση σκλήρυν-σης και θωράκισης σε όλα τα πολιτι-κά επίπεδα. Ο επονομαζόμενος και «λαγός» της τρόικας, Α. Λοβέρδος, υπενθύμισε τη δήλωση του Γ. Παπαν-δρέου πως θα συνεχίσει τη μάχη με όσους το επιθυμούν και τόνισε «ενο-χικές στάσεις και αμφισημίες δεν χω-ρούν. Ο επαναπροσδιορισμός των μα-χητών στην πρώτη γραμμή πρέπει να

γίνει σήμερα, κατά κυριολεξία»! Στην πραγματικότητα ο Α. Λοβέρδος, εκ-φράζοντας τη γραμμή του Μαξίμου (παρά τη δυσαρέσκεια που προκα-λεί η προσωπική υπερπροβολή) έθε-σε την ανάγκη να σχηματιστεί ένα ακραία αντιδραστικό πολιτικό επιτε-λείο (ίσως και μέσω ενός κυβερνητι-κού ανασχηματισμού), με τον επονεί-διστο Γ. Παπανδρέου επικεφαλής, το οποίο θα αναλάβει να περάσει μέτρα που απαιτούν μια «κατάσταση πολι-ορκίας» του λαού για να προχωρή-σουν. Προετοιμάζουν μια κυβέρνη-ση ανοικτού κοινωνικού πολέμου, με

ταλιμπάν του Μνημονίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Αποκαλυπτικές οι δηλώσεις του Α. Λοβέρδου μετά τη συνάντηση με την τρόικα στο υπουργείο Υγείας, αναφερόμενος στις «αναγκαίες» πε-ρικοπές: «Εάν αποτύχει το νυστέρι του χειρουργού, θα πιάσουμε τον κα-σμά του κατεδαφιστή»!

Βρισκόμαστε σε μια καμπή των εξελίξεων, σε ένα προθάλαμο που ει-σάγει σε κρίσιμες καταστάσεις. Το κί-νημα βρίσκεται σε μια στιγμή άμπω-της, με σημεία ατονίας και κούρα-σης. Βέβαια και ο αντίπαλος εμφα-νίζει συμπτώματα αδυναμίας, γι’ αυ-τό ανασυγκροτείται. Σήμερα το ερ-γατικό - λαϊκό κίνημα και η μαχόμε-νη Αριστερά χρειάζονται άμεση ανα-συγκρότηση και πολιτικό επανεξοπλι-σμό, μπροστά στις ακόμα πιο συνολι-κές και κρίσιμες μάχες του Συμφώνου για το Ευρώ, του προγράμματος λεη-λασίας μέχρι το 2015, της «αναδιάρ-θρωσης του χρέους» και της πτώχευ-σης της λαϊκής οικογένειας. Απαιτεί-ται να βαθύνει το πολιτικό περιεχόμε-νο των αγώνων, για την ανατροπή της «χούντας» κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. Φέρνοντας στην πρώτη γραμμή το αί-τημα της πτώσης της κυβέρνησης της κοινωνικής εξαθλίωσης, της δολοφο-νικής καταστολής και της κοινωνικής βαρβαρότητας (ενδεικτικά όσα γίνο-νται στο κέντρο της Αθήνας), της ήτ-τας κάθε πολιτικής που θέλει να ρί-ξει τα βάρη της κρίσης στους εργαζό-μενους (βλ. Ζάππειο ΙΙ της ΝΔ). Για να σπάσει το αυταρχικό πλέγμα που διαμορφώνεται και η κυοφορούμενη αντιδραστική αστική αντι-μεταπολί-

τευση (και οι πιθανές διάδοχες δεξι-ές ή συναινετικές λύσεις), με στόχο να διαμορφωθεί ένα διαρκές καθεστώς έκτακτης ανάγκης.

Είναι ζητούμενο ένα ανανεωμένο πνεύμα λαϊκού ξεσηκωμού, με λογι-κή παρατεταμένης αναμέτρησης κι εξεγερτικής δυνατότητας, που θα δι-απεράσει σαν ηλεκτροσόκ τις πρω-τοπόρες δυνάμεις του κινήματος και θα τις φέρει σε νέα επικοινωνία και βαθύτερη επαφή με την ευρύτερη δυσαρέσκεια του εργαζόμενου, του άνεργου, του νέου, του συνταξιού-χου, του φτωχού αγρότη, του αυτο-απασχολούμενου.

Η διεκδίκηση των δημοκρατικών ελευθεριών έρχεται επιτακτικά στο προσκήνιο, άμεσα συνδεδεμένη με τα κοινωνικά δικαιώματα και με το δικαίωμα του κινήματος να αγωνίζε-ται και στο δρόμο και στο χώρο δου-λειάς. Συνδέεται στενά με την ανα-τροπή της επίθεσης κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ - κεφαλαίου, «όλης αυτής της βάρβαρης πολιτικής και του σάπιου πολιτικού συστήματος που τη στη-ρίζει», όπως τονίζει και η ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ. Στην ενίσχυση του πολιτικού εργατικού - λαϊκού κινήματος, που θα επιβάλει μια τέτοια εξέλιξη, πρέ-πει να συμβάλει η Αριστερά (και με την κοινή της δράση). Κι όχι βέβαια με νέες αυταπάτες για εκλογική δι-έξοδο και υπεράσπιση των θεσμών που μεταλλάσσονται σε νέα τυραν-νία με κοινοβουλευτικό μανδύα, ού-τε με την άρνηση της κοινής δράσης και την παραπομπή των πάντων στη λαϊκή εξουσία.

Να πέσει η κυβέρνηση της κοινωνικής εξαθλίωσης,

της δολοφονικής καταστολής

και της κοινωνικής βαρβαρότητας

ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ n ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ

Κυβερνητική τρομοκρατία για να περάσει το νέο σφαγείο«Κατάσταση πολιορκίας» κατά διαδηλώσεων, κυβέρνηση - ταλιμπάν του Μνημονίου

Την ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας και της απο-κομιδής των απορριμμά-των προωθεί το νομοσχέ-διο για την ηλεκτρονική δι-ακυβέρνηση με τροπολο-γία που ενσωματώθηκε την τελευταία στιγμή. Η αιτιολογική έκθε-ση αναφέρεται στις δυσκολίες που αντιμε-τωπίζουν ορισμένοι ορεινοί, τουριστικοί και νησιώτικοι δήμοι στη διαχείριση των στερε-ών απορριμμάτων. «Συμπληρωματική» χαρακτηρίζει η έκθεση τη σύναψη δημόσιων συμβάσεων με ιδιω-τικές επιχειρήσεις, όμως, όπως έχει απο-

δείξει η πείρα των τελευ-ταίων χρόνων, η πραγμα-τικότητα είναι εντελώς δι-αφορετική. Η τροπολογία δεν θα περιοριστεί στους συγκεκριμένους δήμους αλλά μπορεί να επεκτα-

θεί σε άλλους δήμους με απόφαση του δη-μοτικού συμβουλίου. Χαρακτηριστικό είναι ότι άλλο άρθρο τη τροπολογίας νομιμοποιεί όλες τις συμβάσεις ανάθεσης της καθαριό-τητας σε ιδιώτες μέχρι τη λήξη τους.Οι δημοτικοί υπάλληλοι των οποίων οι συμ-βάσεις δεν θα ανανεώνονται, θα συνταξιο-δοτούνται ή θα απολύονται και θα αντικα-

θίστανται σταδιακά από εργαζόμενους σε καθεστώς υπενοικίασης με ελάχιστες απο-λαβές και μηδενικά δικαιώματα.Η πικρή πείρα έχει δείξει ότι ο εργαζόμενος στις ιδιωτικές εταιρείες καθαριότητας εύ-κολα μετατρέπεται σε ανθρώπινο σκουπίδι. Οι νταβατζήδες και οι μαφιόζοι που έριξαν οξύ στο πρόσωπο της Κωνσταντίνας Κου-νέβα δεν ήταν ελεύθεροι σκοπευτές, αλ-λά εντολοδόχοι κάποιων κυκλωμάτων που έμειναν –και μένουν– στο απυρόβλητο.Είναι αυτονόητο ότι οι εταιρείες που θα επι-δείξουν ενδιαφέρον για να παίξουν αυτό το «συμπληρωματικό» ρόλο δεν θα το κάνουν εμφορούμενες από οικολογικά ιδανικά, αλ-

λά με σκοπό το κέρδος. Για να αυξηθεί το κέρδος, ιδίως σε συνθήκες κρίσης, θα πρέ-πει πρώτον, να συμπιεστεί, στον υπέρτατο βαθμό, το εργασιακό κόστος και, δεύτερον, να εξαλειφθεί κάθε δυνατότητα δημοκρατι-κού ελέγχου των συνθηκών εργασίας του αναλώσιμου προσωπικού τους.Και μόνο ο χρόνος και ο ύπουλος τρόπος με τον οποίο προστέθηκε αυτή η τροπολο-γία, δείχνει ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βα-σίλειο της... διαχείρισης των απορριμμά-των, ότι η κυβέρνηση προγραμματίζει νέ-ες χωματερές, που αυτή τη φορά θα δέχο-νται ανθρώπινα και όχι απλώς στερεά από-βλητα.

Άνθρωποι και ιδιωτικά σκουπίδια

ΠPIN

KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011 ΠOΛITIKH ΠPIN / �

ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΨΥΧΗΣ και ανθρωπιάς για τους μετανά-στες της Αθήνας αποδεικνύει η πράξη που απο-δίδεται σύμφωνα με δημοσιεύματα και πληρο-φορίες από σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, στο θλιβερό πρόσωπο της δολοφονίας του 44χρονου, τη γυναίκα του. Η χήρα του Μανώλη Καντάρη φέρεται να αρνήθηκε να παραλάβει την ανθοδέ-σμη που της έστειλε ο αρχηγός της Χρυσής Αυ-γής, Νίκος Μιχαλολιάκος, στέλνοντας ένα αιχ-μηρό μήνυμα για τις πράξεις αντεκδίκησης και μίσους, που ξέσπασαν από τις ακροδεξιές ορ-γανώσεις και τους οπαδούς τους, οι οποίοι υπο-τίθεται ότι «υπερασπίζονταν» τη μνήμη του άτυ-χου άνδρα. Τέτοιες πράξεις ξεσκεπάζουν τη ρα-τσιστική βία, φανερώνουν τα μισανθρωπικά της κίνητρα και αποδεικνύουν ότι η μόνη ηθική που τη διέπει είναι αυτή των πιο ταπεινών και κτη-νωδών ενστίκτων.

ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ και τα συνθήματα της επο-χής της κατέφυγε ο Χρήστος Παπουτσής, προκει-μένου να αποφύγει την πολιτική ευθύνη που τον βαρύνει προσωπικά για το παραλίγο μακελειό της απεργίας. Μιλώντας στους αρχηγούς των Σωμάτων Ασφαλείας την Παρασκευή, τόνισε ότι παρατηρείται «έλλειμμα δημοκρατίας» που καλ-λιεργεί «κάποιες ατομικές συμπεριφορές ανυπα-κοής». Λίγο ήθελε να μας θυμίσει και τη θεωρία περί «σταγονιδίων» της χούντας για να αποδώ-σει εκεί τις ευθύνες! Κι όμως, άπαντες γνωρίζουν ότι η αγριότητα με την οποία δέρνουν τους δια-δηλωτές τα ΜΑΤ δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας ατομικής εσωτερικής παρόρμησης, ούτε εξηγεί-ται με ψυχολογικούς όρους, αντίθετα αποτελεί απ’ ευθείας αποτέλεσμα υπηρεσιακών εντολών, που με τη σειρά τους υπαγορεύονται από την πο-λιτική ηγεσία. Μπορεί να «εκδημοκρατιστούν» τα Σώματα Ασφαλείας, όμως όσο φεύγουν οι ίδι-ες πολιτικές εντολές από το γραφείο του Χρή-στου Παπουτσή, τόσο τα ΜΑΤ θα τσακίζουν τα κεφάλια των αριστερών διαδηλωτών.

ΡΟΛΟ ΠΑΓΚΑΛΟΥ εποφθαλμιά ο Φώτης Κουβέ-λης. Η θέση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης θεσπίστηκε από τον Γ. Παπανδρέου προκειμέ-νου να συντονίζει το κυβερνητικό έργο, στις πε-ριπτώσεις που παρατηρούνται κενά. Έτσι και ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, μιλώ-ντας χτες Σάββατο στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του, έθεσε ζήτημα «αναποτελεσματι-κότητας και αποσπασματικής λειτουργίας της κυβέρνησης». Και με ανάλογο ύφος συμπλή-ρωσε: «Δεν αρκεί τα μέτρα να αποφασίζονται. Πρέπει και να εφαρμόζονται»! Δεν τολμάμε ού-τε καν να φανταστούμε σε ποια μέτρα αναφερό-ταν ο Φώτης Κουβέλης, ελπίζοντας να παραμεί-νουν για πολύ ακόμα στα συρτάρια του πρωθυ-πουργού. Διότι αν κρίνει κανείς από την πρότα-σή του για «θετική αναδιάρθρωση του συνολι-κού χρέους με επιμήκυνση του χρόνου αποπλη-ρωμής», καταλαβαίνει ότι τα οράματα των δύο ανδρών συμπίπτουν...

ΓIΩPΓOΣ ΔEΛAΣTIK

Η κυβέρνηση του αίματος

Ε υχόμαστε ολόψυχα να επιβιώσει το τριαντά-χρονο παλληκάρι που αποπειράθηκαν να δο-λοφονήσουν αφιονισμένοι ΜΑΤατζήδες στο πλαίσιο της πολιτικής των δοσιλόγων της κυ-βέρνησης Παπανδρέου που ήθελε νεκρούς δι-

αδηλωτές προκειμένου να τρομοκρατήσει το λαό για να πάψει να αντιστέκεται στην καταστροφική πολιτική του επαίσχυντου Μνημονίου, το οποίο συνομολόγησε αυτή η κυβέρνηση Κουίσλινγκ με τις κατοχικές δυνά-μεις της ΕΕ και του ΔΝΤ προς όφελος του ξένου και του ελληνικού κεφαλαίου.

Εμετό αισθανόταν την ανάγκη να κάνει κανείς ακού-γοντας τους γκεμπελίσκους Πάνο Μπεγλίτη και Γιώργο Πεταλωτή, που αντί να ζητήσουν έστω υποκριτικά συγ-γνώμη για τη δολοφονική απόπειρα της αστυνομίας τους, προσπαθούν με θράσος χιλίων πιθήκων να κατηγορή-σουν τον... ΣΥΡΙΖΑ(!) ως περίπου υπεύθυνο για την από-πειρα δολοφονίας του διαδηλωτή, που έγινε στο πλαί-σιο της κυβερνητικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Κατά τους υπουργούς της κυβέρνησης «Τσολάκογλου» Παπανδρέ-ου, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δήθεν αυτός που εύχεται να υπάρ-ξουν νεκροί για να δικαιωθεί η πολιτική του – και έχουν το απύθμενο θράσος να το λένε αυτοί που έχουν την πλήρη πο-λιτική ευθύνη για την απόπειρα δολοφο-νίας του διαδηλωτή! Οι επίδοξοι φονιά-δες! Παραδίδουν και πολιτικά μαθήμα-τα, τα καθάρματα! «Χτυπούσαν εντελώς απρόκλητα και χρησιμοποιούσαν επικίν-δυνα χημικά θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή των διαδηλωτών. Αυτό μπορεί να χαρα-κτηριστεί ως πρόθεση ανθρωποκτονίας» τόνισαν σε συνέντευξη Τύπου που δόθη-κε την Πέμπτη στην ΕΣΥΕΑ γιατροί και συνδικαλιστές. «Τέτοια μανία των ΜΑΤ είχαμε να ζήσουμε δεκαετίες» πρόσθε-σαν. «Τη στιγμή που η πορεία κατέβαινε την οδό Πανεπι-στημίου για να διαλυθεί πέταξαν χειροβομβίδες κρότου - λάμψης και χημικά. Ο κόσμος έτρεχε, πολλοί έπεφταν κάτω. Αστυνομικοί δεν επέτρεπαν στα ασθενοφόρα να πλησιάσουν. Έγινε κατάχρηση χημικών. Διακομίστηκαν ορισμένοι με χημική πνευμονία. Δεν θρηνήσαμε θύματα από καθαρή τύχη» υπογράμμισαν.

«Καταγγέλλουμε την αστυνομική αυθαιρεσία και βαρβαρότητα. Καταγγέλλουμε όλα τα μέλη της ελλη-νικής κυβέρνησης και τον πρωθυπουργό της χώρας για τη δολοφονική απόπειρα ενάντια στο συγκεκριμέ-νο συμπολίτη μας που είναι σε βαριά κατάσταση και κινδυνεύει η ζωή του, αλλά και ενάντια σε όλους τους άλλους διαδηλωτές» ανέφερε μεταξύ άλλων σε δήλω-σή της η επιτροπή της ΕΙΝΑΠ στο Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας των γιατρών που έσωσαν –τουλάχιστον σε πρώτη φάση και ελπίζουμε οριστικά– τη ζωή του ετοι-μοθάνατου διαδηλωτή. Δεν καταλαβαίνουν όμως από τέτοιες «λεπτότητες» τα μέλη της κυβερνητικής πολιτι-

κής συμμορίας. Σιγά μην τους νοιάζουν οι νεκροί δια-δηλωτές! Μοναδική τους έγνοια είναι αφενός το πώς θα συνεχίσουν να κυβερνούν όσο μπορούν περισσότε-ρο χρόνο και αφετέρου να γλιτώσουν την παραπομπή σε δίκη, μόλις πέσει η μισητή κυβέρνησή τους – ιδίως όσοι έχουν πιο άμεση προσωπική ευθύνη για την κα-τακρεούργηση των εργασιακών δικαιωμάτων και τη λε-ηλασία των μισθών και των συντάξεων.

Τρώγονται μεταξύ τους σαν τα σκυλιά οι υπουργοί - ταλιμπάν του Μνημονίου για τη διαδοχή του Παπανδρέ-ου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και κάνουν επίδειξη αντι-λαϊκής επιθετικότητας για να πάρουν το χρίσμα τόσο από την ελληνική ολιγαρχία, αλλά πρωτίστως σε αυτή τη φάση από τους αμερικανούς και γερμανούς επικυρί-αρχους. Όλοι θεωρούν ήδη ξοφλημένο τον Γιώργο Πα-πανδρέου και πρωθυπουργό μίας και μοναδικής θητεί-ας, ο οποίος θα φύγει από την Ελλάδα μόλις τελειώ-σει το «αγροτικό» του για να αναλάβει, όπως ελπίζει και δουλεύει γι’ αυτό, κάποιο διεθνές αξίωμα. Ο πιο μιση-τός από τους εργαζόμενους υπουργός του Παπανδρέ-ου, ο Α. Λοβέρδος, άνοιξε τη Δευτέρα το χορό των δελ-

φίνων με αρχηγικές δηλώσεις: «Ενο-χικές στάσεις και αμφισημίες δεν χω-ρούν. Ο επαναπροσδιορισμός των μα-χητών στην πρώτη γραμμή πρέπει να γίνει σήμερα κατά κυριολεξία» διακή-ρυξε αρχηγικά. Δεν παρέλειψε να ρί-ξει και μια «πολιτική ροχάλα» στον Πα-πανδρέου για την πολιτική που ακο-λουθεί, λέγοντας ότι ο ίδιος «δεν έχει θέση σε νεφελώδεις πολιτικές». Τον άκουσε η... «μαινάδα του Μνημονίου», η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντο-πούλου, πουλέν κι αυτή των Αμερι-κανών για τη διαδοχή του Γ. Παπαν-δρέου μαζί με τους Α. Λοβέρδο και Μ.

Χρυσοχοΐδη, και έσπευσε να υποκριθεί την υποστηρί-κτρια του πρωθυπουργού, δηλώνοντας ότι «το καράβι δεν μπορεί να το πάει μόνος του ο καπετάνιος - πρω-θυπουργός και στο πλήρωμα να υπάρχει σπαραγμός». Την επόμενη μέρα ήταν η σειρά του Βαγγέλη Βενιζέ-λου να ρίξει ...πύραυλο κατά του Γ. Παπανδρέου: «Πρέ-πει επειγόντως να ανακτηθεί η ικανότητα πολιτικής διεύ-θυνσης της χώρας!» δήλωσε χωρίς επιστροφές στη δι-άρκεια υπουργικού συμβουλίου. Την Πέμπτη ανέλαβε να του απαντήσει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θό-δωρος Πάγκαλος: «Τι θα πει πολιτική διεύθυνση; Αν κά-ποιος θέλει να πει ότι ο πρωθυπουργός δεν ασκεί ικανο-ποιητικά τα καθήκοντά του, ας το πει» προκάλεσε τον Β. Βενιζέλο, εκλαϊκεύοντας τα όσα είπε ο υπουργος Άμυ-νας ώστε να το καταλάβουν όλοι...

Φυσικά, όλα αυτά τα σκυλιά μπορεί να τρώγονται με-ταξύ τους, αλλά είναι ενωμένα σαν γροθιά όταν κατα-σπαράζουν τους εργαζόμενους, τη νεολαία ή τους συ-νταξιούχους.

Λιγότεροι εισακτέοι, ταξικότερο σύστημαnΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ

Μ ε κομμένα όνειρα και περιορισμένες προοπτικές ξεκίνησαν τις εξετάσεις τους οι μαθητές, που αυτές τις ημέρες δίνουν

πανελλαδικές εξετάσεις. Σαν «επιστέγασμα» προσπαθειών χρόνων αλλά και οικονομικών θυσιών που «λύγισαν» τις οικογένειές τους στο βωμό της παραπαιδείας, οι πανελλαδικές όπως κάθε χρόνο απο-κτούν μια ιδιαίτερη σημασία. Παρ’ όλ’ αυτά, η κυβέρνηση του Μνη-μονίου ήρθε να ψαλιδίσει ακόμη κι αυτές τις ελπίδες των νέων αν-θρώπων. Σαν να μην έφτανε ο αντιπαιδαγωγικός Γολογοθάς που ανεβαίνουν επί μήνες οι μαθητές, φέτος σημειώνεται αρνητικό ρε-κόρ δεκαετίας για τους εισακτέους.

Η δραστική περικοπή θέσεων φοιτητών αποτυπώνεται στον αριθμό 74.440 των θέσεων έναντι 88.165 πέρσι. Οι μείωση των ει-σακτέων εντοπίζεται ειδικά σε τμήματα ΤΕΙ της περιφέρειας, κλεί-νοντας την πόρτα της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης για 11.420 μα-θητές. Συνολικά, από τους 92.259 που προσήλθαν την Πέμπτη στα εξεταστικά κέντρα, οι 40.000 περίπου υπολογίζεται ότι θα μείνουν εκτός των ιδρυμάτων. Παρ’ όλο που η βάση του «10» δεν ισχύει πλέ-ον, το ψαλίδισμα των εισακτέων αναμένεται να εκτινάξει τις βά-σεις. Η τακτική που επέλεξε το υπουργείο Παιδείας είναι να «κό-ψει» δραστικά θέσεις από τα ΤΕΙ της περιφέρειας και να ενισχύ-

σει ελαφρώς ΑΕΙ των αστικών κέντρων. Πρώτα στη λίστα των πε-ρικοπών είναι τα ΤΕΙ: Δυτ. Μακεδονίας (από τις 5.920 κόβονται οι 3.663), Ιονίων Νήσων (από τις 2.350 κόβονται οι 1.579), Ηπείρου (από τις 3.570 οι 1.393), Λάρισας (από τις 4.530 οι 1.522), Καβάλας (από τις 2.885 οι 1223), Καβάλας (από τις 2.885 οι 1223), Καλαμά-τας (από τις 2.090 οι 1.213) και Κρήτης (από 4.130 οι 1.165). Αντί-θετα, αύξηση διαπιστώνεται στα περισσότερα ΑΕΙ με μεγαλύτερη στα Αριστοτέλειο (595), το Καποδιστριακό (556), το Πάντειο (222) και το Πειραιώς (200).

Όπως αποδεικνύεται, το υπουργείο Παιδείας ακολούθησε μια λογική αγοραίας πολιτικής, σύμφωνα με την οποία αν ένα τμήμα και ένα επιστημονικό ή τεχνικό αντικείμενο δεν εμφανίζεται σε πολ-λά μηχανογραφικά σε υψηλή προτίμηση, τότε «κόβεται». Από μόνο του το γεγονός αυτό μαρτυρά τα αδιέξοδα και τις στρεβλώσεις αυ-τού του συστήματος, που δεν περνά τη «βάση». Αποδεικνύεται όμως για άλλη μια φορά και η ταξικότητα του εκπαιδευτικού μηχανισμού, όπως έχει παγιωθεί όλες αυτές τις δεκαετίες: Θύματα των περικο-πών και της περιστολής δαπανών θα είναι πάλι τα παιδιά των εργα-τικών και λαϊκών οικογενειών, που στερούνται τους πόρους για την εξωσχολική ενίσχυση στα μαθήματα.

� / ΠPIN ΠΟΛΙΤΙΚΗ KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011

Το πρώτο Μνημόνιο πέθα-νε, ζήτω το νέο διαρκές Μνημόνιο εξαθλίωσης! Αυτό είναι το συμπέρα-σμα των εξαγγελιών Σα-

μαρά ή του «Ζαππείου ΙΙ» όπως ονομάστηκε τo επικαιροποι-ημένo, ακραία αντιδραστικό οικονομικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας για τη διαχείριση της κρίσης.

Την περασμένη Πέμπτη ο πρόεδρος της ΝΔ απευθύν-θηκε λιγότερο στον ελληνι-κό λαό και περισσότερο στην αστική τάξη, το ΔΝΤ, την ΕΕ, στους ξένους θεσμικούς πα-ράγοντες και τα ΜΜΕ. Προ-σπάθησε να πείσει ότι το κόμ-μα του μπορεί να αποτελέσει την άμεση εναλλακτική λύση του συστήματος παίρνοντας ως δεδομένο ότι το Μνημό-νιο Ι, του ΠΑΣΟΚ έχει χρεο-κοπήσει και παρομοιάζοντας τη σημερινή κυβέρνηση με το αρνί που περιμένει να έρθει το Πάσχα. «Καμιά συναίνεση αφήστε τους να καταρρεύσουν» τό-νισε χαρακτηριστικά.

Ο μεσσήνιος πολιτικός μιλώντας συχνά σε πρώτο πρόσωπο σκιαγρά-φησε την πολιτική μιας μακρόχρονης αντιδραστικής εκστρατείας απέναντι στους εργαζόμενους και πιο ουσια-στικής συνεργασίας του ελληνικού καπιταλισμού με τις επιταγές των ηγεμονικών δυνάμεων. Ο Α. Σαμα-ράς διευκρίνισε ότι αποδέχεται όλες τις δεσμεύσεις του Μνημονίου και των μελλοντικών αναπροσαρμογών του με μόνη δέσμευση ότι θα... επα-ναδιαπραγματευθεί –πιο «έξυπνα» και δυναμικά– τις διαρκείς «επικαι-ροποιήσεις» του. Ενδεικτικό είναι ότι έφερε σαν παράδειγμα «καλών μνημονίων» αυτά της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, επαινώντας τη δι-απραγματευτική τακτική των αντί-στοιχων κυβερνήσεων!

Επιδόθηκε σε έναν ύμνο της ιδι-ωτικής πρωτοβουλίας και έφτα-σε στο σημείο να υποστηρίξει ότι «η επιχειρηματικότητα στην Ελλά-δα βρίσκεται υπό διωγμό» λόγω της πλήρους κυριαρχίας του κρατισμού

και υποσχέθηκε να την «αποενοχο-ποιήσει».

Απέναντι στην επικράτηση «αριστερίστικων» αντιλήψεων για το κράτος ο Α. Σαμαράς αντιπρο-τείνει το σύνθημα «όλη η εξουσία στα καρτέλ», ένα νεοφιλεύθερο σοκ που τάχα θα επανακκινήσει την οικονομία μέσα από μια θύελλα αποκρατικοποιήσεων, φοροαπαλ-λαγών, κινήτρων και μπόνους για το μεγάλο κεφάλαιο και την κινε-ζοποίηση των ελλήνων μισθωτών.

Επαναλαμβάνοντας τη συντα-γή που οδήγησε το πάλαι ποτέ νεο-φιλελεύθερο οικονομικό θαύμα της Ιρλανδίας στα πρόθυρα της χρεοκο-πίας και στα νύχια του ΔΝΤ υπόσχε-ται τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων στο 15% (την περίο-δο 1980-1990 η φορολογία ήταν πά-νω από 45%) και μείωση των εργο-

δοτικών εισφορών κατά 25%! Εκτός από τη νομιμοποίηση των αυθαιρέ-των μίλησε υπέρ της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστη-ριότητες ζητώντας να καταργηθεί το πόθεν έσχες για ένα χρόνο για

όσες καταθέσεις επαναπατριστούν, ώστε να ενισχυθεί το τραπεζικό σύ-στημα! Ο πρόεδρος της ΝΔ υπόσχε-ται να θωρακίσει το σύστημα με αυ-ταρχικά μέτρα άγριας καταστολής και αστυνομοκρατίας απέναντι στις λαϊκές αντιστάσεις και τις κοινωνι-κές αναταράξεις. Μίλησε για «νέο Σύνταγμα και νέους θεσμούς», οι οποίοι προφανώς θα προστατεύ-ουν την επιχειρηματικότητα από το αγριεμένο πλήθος. Χαρακτηριστι-κή η ατάκα του ότι θα καθαρίσει (!) το σύγχρονο κράτος από τις... «φω-λιές» του συνδικαλισμού βάζοντας στο στόχαστρο όχι βέβαια τη συν-δικαλιστική νομενκλατούρα αλλά τις εργατικές διεκδικήσεις. Μιλά-ει για μηδενική ανοχή αλά Τζουλι-άνι ή αλά Μπερλουσκόνι απέναντι στην εγκληματικότητα, χρησιμοποι-ώντας τη δολοφονία στο κέντρο της

Αθήνας για την προώθηση της αυ-ταρχικής ατζέντας του και αποφεύ-γοντας να αφιερώσει έστω και μια λέξη για το διαδηλωτή που έδινε μά-χη για τη ζωή του μετά τη δολοφο-νική επίθεση των ΜΑΤ. Ο αρχηγός

της ΝΔ έκλινε σε όλους τους τόνους έννοιες όπως επιχει-ρηματικότητα, ανάπτυξη και ανταγωνισμός αλλά οι έννοι-ες ανεργία, κοινωνική προ-στασία, παιδεία, υγεία δεν χώρεσαν στο Ζάππειο (πέ-ρα από ασαφείς αναφορές σε μείωση του ΦΠΑ και απο-κατάσταση των συντάξεων των 700 ευρώ). Ο πρόεδρος της Ν.Δ. επισήμως είπε «όχι» στη συναίνεση αλλά στην ου-σία έδωσε το «πράσινο φως» στην κυβέρνηση σε ζητήματα όπως το εργασιακό, το ξεπού-λημα της δημόσιας περιουσί-ας, στα έργα με παραχώρηση και στην επίθεση στο συνδι-καλιστικό κίνημα.

Όπως σημειώνει η Δράση του Στέφανου Μάνου: «Από

εδώ και πέρα δεν δικαιολογούνται οι εξοργιστικές κυβερνητικές κα-θυστερήσεις σε ό,τι αφορά αυτά τα ζητήματα μιας και έχει εξασφαλι-στεί η συναίνεση της αντιπολίτευ-σης». Ακόμα και ο γκουρού του νε-οφιλελευθερισμού Α. Ανδριανό-πουλος σημειώνει στην ιστοσελίδα του ότι στην εκδήλωση του Ζαππεί-ου παρουσιάστηκαν αρκετές σω-στές θέσεις.

Με πρωτοφανείς ύμνους υπο-δέχτηκαν οι επιχειρηματικοί κύ-κλοι και οι εμπορικές ενώσεις τις νεοφιλελεύθερες προτάσεις Σα-μαρά όπως ο ΣΕΒ, το Οικονομι-κό Επιμελητήριο Ελλάδας, ΕΣΕΕ, ΕΒΕΑ, ΕΣΠ κ.λπ., υπογραμμίζο-ντας τη σθεναρή υποστήριξη του επιχειρηματικού υπερκράτους απέναντι στη στροφή «υπευθυνό-τητας» της ΝΔ.

ΝΔ n ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗΣ

Στο Ζάππειο μια μέρα ...παραπλανούσαΕπανεκκίνηση της λιτότητας με επαναδιαπραγμάτευση του Mνημονίου το δόγμα Σαμαρά

«ΔΙΝΟΥΝ» ΣΗΜΙΤΗ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ Τ’ ΑΛΛΑn ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΖΙΜΕΝΣ

Με χαρακτηριστική καθυστέρηση πέντε μηνών ξεκίνησε η συζήτηση στη Βουλή για το πόρισμα της Εξε-ταστικής Επιτροπής που διερεύνη-σε το σκάνδαλο της Ζίμενς. Με ένα διπλό ρόλο, ο υπουργός Δικαιοσύ-νης Χάρης Καστανίδης, αποδείχτη-κε το πρόσωπο κλειδί για να συσκο-τίσει από τη μία πλευρά την πορεία της διερεύνησης ποινικών ευθυνών για πολιτικά πρόσωπα και να απο-καλύψει από την άλλη πλευρά το ρόλο συγκεκριμένων πολιτικών.

Όπως κατήγγειλε από το βήμα της Βουλής, ο βουλευτής του ΣΥ-ΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, η καθυστέρηση συζήτησης του πο-λύκροτου πορίσματος έγινε συ-νειδητά: «Προκειμένου να ψηφι-στεί στο μεταξύ ο νόμος Καστανί-δη, που αναθέτει στο φίλτρο μιας Επιτροπής εκ δικαστών, πριν τη σύσταση Προκαταρκτικής Επιτρο-πής, τον έλεγχο για την περαιτέρω εξέταση με Προκαταρκτική Επιτρο-πή, έτσι ώστε στην περίπτωση του σκανδάλου της Ζίμενς το κερασά-κι στην τούρτα της συγκάλυψης και της παραγραφής να μην το βάλει η Βουλή, αλλά να το βάλει μία Επιτρο-πή εκ δικαστών». Όπως είπε ο βου-λευτής δεν είναι τυχαία σύμπτωση το γεγονός ότι από Δευτέρα γίνο-νται οι σχετικές αλλαγές στον κανο-νισμό της Βουλής, προκειμένου να πρωτοεφαρμοστούν οι νέες διατά-ξεις στο θέμα της Ζίμενς.

Από την άλλη πλευρά, ο Χάρης Καστανίδης από τη Βουλή επέρ-ριψε βαριές ευθύνες στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη για το καθεστώς αδιαφάνειας στο σύ-στημα των κρατικών προμηθειών. Όπως είπε, οι προτάσεις που εί-χε επί κυβέρνησης Σημίτη καταθέ-σει για τη δημιουργία ανεξάρτητης αρχής είχαν γίνει αρχικώς αποδε-κτές, στη συνέχεια όμως απορρί-φθηκαν με τη δικαιολογία ότι το θε-σμικό πλαίσιο ήταν επαρκές. Αγνο-ήθηκε, όπως είπε, και δεύτερη σχε-τική πρόταση που κατέθεσε για το ζήτημα, με αποτέλεσμα να υποβά-λει την παραίτησή του. «Δεν έχω μι-λήσει έτσι 15 χρόνια, αισθάνομαι όμως βαριά την ιστορική ευθύνη να

μιλήσω για όσα οφείλω», τόνισε και υπέδειξε στους βουλευτές την αλ-ληλογραφία που είχε με τον Κ. Ση-μίτη, λέγοντας ότι αποδεικνύει πως ο ίδιος επέμεινε στον έλεγχο όλων των συμβάσεων του Δημοσίου από ανεξάρτητη αρχή, αλλά ο πρωθυ-πουργός αρνήθηκε.

Ο Κώστας Σημίτης απάντησε με πολυσέλιδη ανακοίνωση στην οποία, όπως ήταν αναμενόμενο, υπερασπίζεται την περίοδο της δι-ακυβέρνησής του, αφήνοντας μά-λιστα και προσωπικές αιχμές κατά του καταγγέλλοντος Χάρη Καστανί-δη. Γεγονός παραμένει πάντως, ότι η αποφορά του πολιτικού συστήμα-τος είναι πιο έντονη από ποτέ, ενώ οι φραστικοί διαξιφισμοί και το «κά-ψιμο» πολιτικών δεινοσαύρων εί-ναι βέβαιο ότι δεν θα οδηγήσουν σε ουσιαστική αποκάλυψη στοιχεί-ων και προσώπων, ούτε βέβαια θα επισύρουν ποινικές ευθύνες στους εμπλεκόμενους.

Πολιτική εξόρμηση εν όψει των ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων ορ-γανώνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με ανα-κοίνωση που έχει δημοσιεύσει και ήδη μοιράζεται κατά χιλιάδες. Τα κεντρικά συνθήματα της εξόρμησης είναι: «Μνημόνιο - τρόικα - κυβέρ-νηση χρεοκοπούν. Εμπρός να τους ανατρέψουμε!», «Καμιά διαπραγ-μάτευση – διαγραφή του χρέους!», «Αντικαπιταλστική ρήξη με ΟΝΕ - ευρώ- ΕΕ» και «Πανεργατικός -παλλαϊκός ξεσηκωμός!». Στην ανα-κοίνωση αναφέρεται: «Η κυβέρνη-ση του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να ψη-φίσει ένα τρομακτικό πρόγραμμα για να σαρώσει ό,τι έχει απομεί-νει από τις κοινωνικές κατακτήσεις. Θέλει να συγκεντρώσει 26 δισ. μέ-χρι το 2015 μέσα από νέες τεράστι-ες μειώσεις μισθών στο Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ, κλείσιμο δημόσιων ορ-γανισμών, τη διάλυση της δημόσιας παιδείας και υγείας, την κατάργηση ουσιαστικά των κοινωνικών επιδο-

μάτων και των επιδομάτων ανεργί-ας (την ίδια ώρα που η ανεργία τρα-βάει για το 20%) και άλλα 50 δισ. μέσα από το ξεπούλημα κάθε δημό-σιας περιουσίας (ενέργεια, ύδρευ-ση, δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια). Την ίδια ώρα μεθοδεύει την πλήρη κατάργηση των Συλλογικών Συμ-βάσεων Εργασίας, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67, το μαχαίρι στις επικουρικές και τα βα-ρέα και ανθυγιεινά». Η ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ καταγγέλλει ότι το Σύμφω-νο για το Ευρώ είναι ένα «Γκουα-ντανάμο δικαιωμάτων» για όλη την Ευρώπη και ότι η ΕΕ «δεν είναι τί-ποτε άλλο παρά μια λυκοσυμμαχία των τραπεζιτών, των τοκογλύφων-

δανειστών και των βιομήχανων της Ευρώπης, που με όπλο της την αδι-απέραστη γραφειοκρατία των Βρυ-ξελλών, επιβάλλουν τη θέλησή τους πάνω στους λαούς. Για αυτό απαι-τείται αντικαπιταλιστική ρήξη και αποδέσμευση με το ευρώ, την ΟΝΕ και την ΕΕ, τώρα!». Παράλληλα, λέ-ει: «Ούτε επιμήκυνση, ούτε αναδι-άρθρωση», αλλά «παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους».

Μπροστά στην ανοιχτή, πια, χρε-οκοπία του Μνημόνιου, η ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ εκτιμά ότι «έχουμε μονά-χα μια επιλογή: Να κλιμακώσουμε τους αγώνες μας για να ακυρωθεί το Μνημόνιο η δανειακή Σύμβαση και οι νόμου που το εφαρμόζουν, να

μην περάσει το Σύμφωνο για το ευ-ρώ, να ανατραπεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και κάθε επίδοξος συνεχι-στής της ίδιας πολιτικής». Χρειαζό-μαστε μια «εργατική αντικαπιταλι-στική απάντηση στην κρίση», με ένα πρόγραμμα πολιτικών διεκδικήσεων που προτείνεται και αγώνας που θα έχει «ορίζοντα και στόχο την ανα-τροπή του καπιταλισμού, την εξου-σία των εργαζόμενων μια σύγχρο-νη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική».

Στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποι-ούνται με μεγάλη επιτυχία εκδηλώ-σεις σε όλη την Ελλάδα. Αυτήν την εβδομάδα έγιναν δυο: Στη Λάρισα, την περασμένη Τετάρτη, με συμμε-τοχή 120 ατόμων και ομιλητές τους Σ. Κοντογιάννη και Α. Χατζηστεφά-νου, όπου προβλήθηκε και το ντοκι-μαντέρ Χρεοκρατία. Και στα Γιάννε-να, την περασμένη Πέμπτη, με πάνω από 130 άτομα και ομιλητές τους Σ. Κοντογιάννη και Κ. Μάρκου.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ

«Ανατροπή», το σύνθημαΞεκίνησαν με επιτυχία οι εκδηλώσεις

KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠPIN / �

Λύσητο2012θέλειοΟΗΕγιατηνΚύπρο

Σ τις 4 Ιουλίου στη Γενεύη είναιπρογραμματισμένη η τριμερής

συνάντηση του προέδρου της Kυ-πριακήςΔημοκρατίαςΔ.ΧριστόφιακαιτουηγέτητωντουρκοκύπριωνΝ.ΈρογλουμετονγγτουΟΗΕ.Όπωςτονίζεται η συνάντηση θα συγκλη-θείμόνοστηνπερίπτωσηπουοιδύοπλευρέςβρίσκονταικοντάσεσυμφω-νίαεπίόλωντωνεσωτερικώνπτυχώντουΚυπριακού.Τοασφυκτικόχρο-νοδιάγραμμαδενδίνειπάντωςπολ-λέςελπίδεςκαθώςδενυπάρχεικα-μίαπρόοδοςστιςσυνομιλίεςκαιτιςθέσειςτωνδύοπλευρώνεδώκαιπο-λύκαιρόσεμεγάλαζητήματαόπωςοιεδαφικέςαναπροσαρμογές,ηαπο-χώρησητωνεποίκων,οιδιεθνείςεγ-γυήσεις,(πουαπορρίπτειηελληνο-κυπριακήπλευρά), οι διευθετήσειςασφάλειαςκαιτοπεριουσιακό.

ΑυτήτηστιγμήπαραμένειακόμαάγνωστοποιαθαείναιηατζέντατηςτριμερήςσυνάντησηςμετονΟΗΕ.Σύμφωνα με τον ειδικό σύμβουλοτουγγτουΟΗΕΑλεξάντερΝτάουνερωστόσοτοΚυπριακόπρέπειναλυθείπρινταμέσατου2012καιτηνανά-ληψητηςπροεδρίαςτηςΕΕαπότηνΚύπρο.Μένειναδούμεανθαέχου-μεμιαακόμαπρότασηγιαλύση-εξ-πρέςαπότονΟΗΕσύμφωναμετασυμφέροντατωνηγεμονικώνδυνά-μεωνκαιμεβάσητουςνέους–αρνη-τικούςγιατηνε/κπλευρά–γεωπολιτι-κούςσυσχετισμούςστηνπεριοχή.

ΧαστούκιστονΔ.Δρούτσα

Ποιοι είναι αυτοί που κρατούν στα χέρια τους τις τύχες της

ελληνικής εξωτερικής πολιτικής; Σύμφωνα με την επιστολή του προ-έδρου της Ένωσης Διπλωματικών Υπαλλήλων Πρέσβη, Θόδωρου Δα-σκαρόλη, αλλά και άλλες μαρτυρί-ες η εξουσιοδότηση για τη χάραξη της ελληνικής πολιτικής έχει περά-σει σε εξωθεσμικά κέντρα και μη-χανισμούς που συνιστούν ένα ολό-κληρο δημοσιογραφικό - διπλωμα-τικό σύμπλεγμα επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων. Οι έλ-ληνες διπλωμάτες σύμφωνα με τον Θ. Δασκαρόλη έχουν καταντήσει κατά παραγγελία απόντες από τις εξελίξεις. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζονται συγκεκριμένοι εξωθεσμικοί παράγοντες, (αφανείς σύμβουλοι του πρωθυπουργού κ.ά.) χρηματοδοτούνται για να ασκούν μυστική διπλωματία, χωρίς να γνω-στοποιούνται οι κατευθύνσεις και οι στρατηγικές στο πεδίο της άσκη-σης εξωτερικής πολιτικής, αφήνο-ντας συχνά εκτεθειμένο το διπλω-ματικό σώμα. Όπως σημειώνεται, η διπλωματική υπηρεσία του υπουρ-γείου Εξωτερικών διαλύεται λόγω των αντιρρήσεων της στη μυστική διπλωματία που ασκείται στις συζη-τήσεις Ελλάδας - Τουρκίας για Κύ-προ, μοίρασμα του Αιγαίου, την πο-λιτική του κατευνασμού και της εκ-χώρησης των κυριαρχικών μας δι-καιωμάτων. Οι διπλωμάτες ξεκινούν κινητοποιήσεις της Δευτέρα για οι-κονομικά αλλά και οργανωτικά ζη-τήματα.

Παράσταση διαμαρτυρίας και καταδίκης της δολοφονικής επίθεση των δυνάμεων καταστολής πραγμα-τοποίησε ο Συντονισμός Πρωτοβάθ-μιων Σωματείων έξω και μέσα στο υπουργείο Προστασίας του Πολί-τη την Παρασκευή το απόγευμα. Οι αγωνιστές του Συντονισμού απαίτη-σαν συνάντηση με τον υπουργό Χ. Παπουτσή και αντιπροσωπεία τους συναντήθηκε με τον αρμόδιο υφυ-πουργό Μ. Όθωνα, στον οποίο και παρέδωσαν υπόμνημα διαμαρτυρί-ας για τις δολοφονικές πρακτικές των αρχών, τους ξυλοδαρμούς δια-δηλωτών και την εκτεταμένη χρήση χημικών. Στη συνάντηση με τον υφυ-πουργό Προστασίας οι συνδικαλι-στές απέδωσαν άμεσες πολιτικές ευ-θύνες στην κυβέρνηση για τις εγκλη-ματικές ενέργειες. Ο υφυπουργός

Μ. Όθωνας προσπά-θησε να «βγάλει λά-δι» την κυβέρνηση και υπεραμύνθηκε της πο-λιτικής του υπουργεί-ου του, διαφωνώντας με τη βάσιμη καταγ-γελία των αγωνιστών των Πρωτοβάθμιων Σωματείων ότι υπήρ-χε κυβερνητική εντολή να χτυπηθεί η πορεία.

Ο γιατρός στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας Άλκης Ψυχογιός αντέ-κρουσε τους κυβερνητικούς ισχυρι-σμούς εξηγώντας με στοιχεία πως η φύση των χτυπημάτων και ο αριθμός των ανθρώπων που οδηγήθηκαν στο νοσοκομείο με ήπιες, μέτριες και σο-βαρές κακώσεις στο κεφάλι αποδει-κνύει ότι δεν πρόκειται για μεμονωμέ-

νες ενέργειες ορισμέ-νων αστυνομικών αλ-λά για μια προσχεδι-ασμένη επίθεση από την πλευρά των δυ-νάμεων καταστολής. Ο Στέφανος Μάλα-μας μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζο-μένων της Wind έδει-

ξε φωτογραφίες και εξήγησε αναλυ-τικά πως έγινε η απρόκλητη επίθεση στο μπλοκ της Wind. Ο υφυπουργός –εμμέσως πλην σαφώς– παραδέχθηκε ότι η επίθεση στις περισσότερες περι-πτώσεις ήταν απρόκλητη και πως δεν μπορεί να εξηγήσει την ένταση και τη βία της επίθεσης από την πλευρά των αστυνομικών αρχών.

Ο υφυπουργός υποστήριξε ακόμη ότι η κυβέρνηση σε συνερ-

γασία με την αστυνομία σκέφτε-ται να αναπροσαρμόσει το επιχει-ρησιακό σχέδιο και τα μέσα κατα-στολής των διαδηλώσεων, με τους συνδικαλιστές να απαιτούν μεταξύ άλλων την παραδειγματική τιμω-ρία όλων των υπεύθυνων, τη διάλυ-ση των ειδικών μονάδων καταστο-λής διαδηλώσεων, την απαγόρευση της χρήσης χημικών, ασφυξιογόνων και κροτίδων κρότου - λάμψης, την παρουσία αστυνομικών με πολιτικά μέσα στις διαδηλώσεις, καθώς και την κατάργηση των διατάξεων του «κουκουλονόμου».

Οι αγωνιστές ξεκαθάρισαν προς την κυβέρνηση ότι τα Πρωτοβάθμια Σωματεία θα συνεχίσουν να αγω-νίζονται ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ μέχρι την ανατροπή της.

Παράσταση διαμαρτυρίας του Συντονισμού στο υπουργείο καταστολήςnΑΠΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΤΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΤΟΥΣ!

nΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

Κράτος και παρακράτος τρομοκρατούν στο κέντρο της Αθήνας

βάλλουν η τρόικα, το κεφάλαιο και η κυβέρνη-σή τους, η φτώχεια και εξαθλίωση δεκάδων χι-λιάδων ανθρώπων, η τρομακτική ανεργία που πλήττει πρωτίστως τους μετανάστες, η απαξί-ωση των δημόσιων σχολείων και νοσοκομεί-ων, η μαζική μελαγχολία και η κρίση αξιών – όλα αυτά δεν παίζουν προφανώς κανένα ρό-λο για τους πληρωμένους κονδυλοφόρους και αναλυτές των ΜΜΕ. Και δεν φέρουν, φυσικά, καμία ευθύνη για την ανθρωποφαγία που τεί-νει να επικρατήσει στην κοινωνία.

Δυστυχώς, όμως, δεν είναι μόνο οι αφε-λείς που πιστεύουν ότι όλα αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν με «καλύτερη και περισ-σότερη αστυνόμευση». Που δεν καταλαβαί-νουν ότι έτσι ο πόλεμος και η εγκληματικό-τητα θα κλιμακωθούν. Που δεν συνειδητο-ποιούν ότι ο βασικός στόχος των «πάνω» εί-ναι να μας δέσουν χειροπόδαρα, επιβάλλο-ντάς μας καθεστώς έκτακτης ανάγκης χωρίς να το καταλάβουμε. Διότι, όσο κι αν δεν αρέ-σει σε ορισμένους, υπάρχει και ο απλός ερ-γαζόμενος που ζητά άμεση και πειστική λύ-ση στο πρόβλημα που έχει να κυκλοφορή-σει στο δρόμο ή να στείλει τα παιδιά του μό-να τους στο σχολείο, το φροντιστήριο, τους φίλους ή τον κινηματογράφο.

Η αντικαπιταλιστική, επαναστατική Αρι-στερά (και όχι μόνο αυτή, βεβαίως) οφεί-λει –πέρα από την καταγγελία, τη δημιουρ-γία πολιτικού μετώπου κατά της ακροδεξιάς και την αναβάθμιση του δημοκρατικού ζητή-ματος στο πρόγραμμά της– να δώσει απα-ντήσεις και σε αυτά, τα πιο άμεσα.

Στην κατεύθυνση αυτή, ιδιαίτερη πολι-τική σημασία αποκτά η συγκέντρωση που οργανώνουν έξω από το Δημαρχείο, αύριο Δευτέρα, στις 2 μ.μ., η κίνηση Ανατροπή στις Γειτονιές της Αθήνας και άλλοι μαζικοί φορείς. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με ανακοίνωσή της που δημοσιοποιούνταν την ώρα που το Πριν πήγαινε στο τυπογραφείο, καλεί σε μαζική συμμετοχή (βλ. www.αntarsya.org).

τι!». «Ανοχύρωτη πρωτεύουσα», ήταν το αντίστοιχο χτύπημα των Νέων, που σημείω-ναν ότι «το κέντρο της πόλης δείχνει να έχει παραδοθεί σε ομάδες που βιαιοπραγούν, υποκινούμενες από τις δικές τους επιδιώ-ξεις». Ακόμη πιο ωμή η Καθημερινή η οποία, κάτω από τον τίτλο «Κρούσματα επικίνδυνης βίας», υπογράμμιζε ότι υπάρχει ένας «κλε-φτοπόλεμος ακροδεξιών και ακροαριστε-

ρών στο κέντρο της Αθήνας».Όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς,

το προσχεδιασμένο και δολοφονικό χτύπημα των ΜΑΤ στην απεργιακή πορεία θάφτηκε από σχεδόν όλους (πλην της Ελευθεροτυπίας, η οποία πάντως επέλεξε έναν τίτλο σε παρό-μοιο μοτίβο: «Αγριότητες – 48ωρο ανεξέλεγκτης βίας στο κέντρο της Αθήνας»). Κι ας ήταν αυτή η πρώτη μέρα έκδοσης των εφημερίδων μετά την απεργία – τα κοράκια ζητούσαν επιτακτικά ακόμη περισσότερη αστυ-νομία, στο όνομα φυσικά του απλού πολίτη. «Τα θύματα, σε όλες τις πε-ριπτώσεις, είναι οι κάτοικοι, οι επαγ-γελματίες και εντέλει η ίδια η Αθήνα», όπως έγραφε η «ναυαρχίδα» του ΔΟΛ στο κεντρικό της άρθρο.

Προφανώς, όλοι αυτοί έχουν στόχο να μας πείσουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία, των φιλήσυχων και νοικοκυραίων, έχει κατα-στεί όμηρος ορισμένων ακραίων και φανατι-κών ομάδων, που δεν τους αφήνουν να χα-ρούν την –κατά τα άλλα υπέροχη και ευτυ-χισμένη– ζωή τους. Είναι η ίδια λογική που προσπαθεί να χρεώσει την ευθύνη για το φούντο που έχουν φάει τα έσοδα των εμπό-ρων, στις διαρκείς συγκεντρώσεις, τις πο-ρείες και τα επεισόδια στο κέντρο της πρω-τεύουσας – λες και οι άνθρωποι έχουν τις τσέπες γεμάτες με λεφτά, αλλά δεν μπορούν να τα χαλάσουν γιατί φοβούνται να κυκλο-φορήσουν στα μαγαζιά.

Στρουθοκαμηλισμός, ανείπωτη βλακεία και, πάνω από όλα, αδυσώπητη προπαγάνδα. Το Μνημόνιο, η θεραπεία - σοκ που μας επι-

Α ίμα και τρόμος στους δρό-μους της Αθήνας. Κράτος και παρακράτος περιμένουν μιαν αφορμή για να ξαμολή-σουν τους στρατούς τους. Η

στυγερή δολοφονία ενός ανθρώπου στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου, τους την έδωσε. Η δικαιολογημένη αγανάκτηση γειτόνων και συγγενών έγινε δολοφονικό όπλο στα χέρια των Χρυσαυγιτών οι οποίοι, υπό τα βλέμ-ματα και τα «χαϊδέματα» ΜΑΤατζήδων και ασφαλιτών, ξεκίνησαν το πογκρόμ. Τώρα, δεν τους φτάνει μόνο ο Άγιος Παντελεήμο-νας – θέλουν και την Βικτώρια, την Πλατεία Αττικής, την Ομόνοια. Θέλουν όλο το ιστο-ρικό κέντρο της Αθήνας. Ίσως, τελικά, αυ-τοί να γίνουν οι εκτελεστές του περιβόητου σχεδίου για την εκκαθάριση και την αναγέν-νησή του, για το οποίο μας έχουν μιλήσει τό-σες φορές η κυβέρνηση, η ΝΔ, ο ΛΑΟΣ, ο Καμίνης και πλείστοι άλλοι εξέχοντες πολί-τες της χώρας.

Στο Σύνταγμα και τα Πατήσια, στα Εξάρ-χεια και τον Άγιο Παντελεήμονα, έξω από το Πολυτεχνείο και τα κατειλημμένα σπίτια, βα-σιλεύει ήδη η κρατική και παρακρατική τρο-μοκρατία – στό όνομα, φυσικά, της αντιμε-τώπισης της βίας! Όσο για τα ΜΜΕ, την πιο γνήσια φωνή του «βαθέος κράτους», κραυ-γάζουν και απαιτούν πιο σκληρή στάση, πιο άγρια καταστολή, μηδενική ανοχή απέναντι στους παραβάτες.

«Άγρια Δύση – σοκ και δέος στο κέντρο της Αθήνας», ήταν ο πρώτος τίτλος του Έθνους την Παρασκευή, ενώ στο κεντρικό της άρθρο, η εφημερίδα απευθυνόταν στην κυβέρνηση λέγοντας «επιτέλους, κάντε κά-

� / ΠPIN E IKONOKΛAΣTEΣ KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011

ΘEMAΛυδία λίθος για την Αριστερά

n 30 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΟΚ - ΕΕ

Η ΕΕ και η συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εκστρατεία «σωτηρίας» της ελληνικής οικονομίας από το δίδυμο τέρας δημόσιο χρέος - ελλείμματα. Σύμφωνα με την κυρίαρχη προπαγάνδα, ο ελληνικός λαός πρέπει να οφείλει ευγνωμοσύνη στην ΕΕ. «Αν δεν είμαστε στην ΕΕ», λένε, «αν δεν μας προστάτευε το ευρώ, αν δεν μας έδιναν τα 110 δισ. του Μνημονίου, τώρα δεν θα πληρώναμε μισθούς και συντάξεις».Οι ευρωλάγνοι που χρησιμοποιούν το εν λόγω επιχείρημα, δεν μπαίνουν στον κόπο να απαντήσουν σε ένα ερώτημα: Η ΕΕ και το ευρώ δεν έχουν άραγε καμιά ευθύνη για την κρίση και το βραχνά του χρέους στην Ελλάδα; 30 χρόνια μετά την είσοδο της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ, κανένας δεν μπορεί να αποφύγει αυτό το αμείλικτο ερώτημα. Εκτός κι αν θέλει να κουκουλώσει την πραγματικότητα! Την πραγματικότητα που λέει ότι από 20% που ήταν το δημόσιο χρέος το 1981, σήμερα έχει σχεδόν οκταπλασιαστεί και προσεγγίζει το 160%! Στα χρόνια αυτά η ανεργία γιγαντώθηκε και χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν, οι ελληνικές εξαγωγές μειώθηκαν, ενώ οι εισαγωγές αυξήθηκαν. Τα αποθεματικά των Ταμείων μπήκαν με οδηγίες της ΕΕ στο χρηματοπιστωτικό τζόγο, ενώ τα ασφαλιστικά δικαιώματα στο γύψο. Η φτωχομεσαία αγροτιά ισοπεδώθηκε. Η ελληνική οικονομία αναδιαρθρώθηκε και το πολυεθνικό κεφάλαιο ενισχύθηκε. Αντί να μας «μεταγγίσουν» τους «δημοκρατικούς θεσμούς» της Δύσης, μάς «μετάγγισαν» το ηλεκτρονικό φακέλωμα, το ρατσισμό, τους πολέμους. Επιπλέον οι όποιες επιδοτήσεις, πήγαιναν κυρίως στο κεφάλαιο ή έμοιαζαν ως η «οικονομική βαζελίνη» που διευκόλυνε την πανευρωπαϊκή κυριαρχία των ηγεμονικών μερίδων του δυτικοευρωπαϊκού πολυεθνικού κεφαλαίου.Πώς, λοιπόν, να πιστέψουμε ότι ένας από τους βασικούς ενόχους για τις περιπέτειες των ελλήνων εργαζομένων μπορεί να γίνει σωτήρας τους; Μάλλον αδύνατον φαντάζει κάτι τέτοιο.Από αυτή την άποψη, είτε το θέλουμε είτε όχι, η στάση απέναντι στην ΕΕ και την ευρωζώνη συνολικά, αναδεικνύεται σε «λυδία λίθο» κάθε γραμμής μέσα στο κίνημα και την Αριστερά, σε απόλυτο κριτήριο διαχωρισμού ανάμεσα στις καθεστωτικές, διαχειριστικές και ρεφορμιστικές δυνάμεις από τη μια και στις ριζοσπαστικές αντικαπιταλιστικές δυνάμεις από την άλλη. Στις δεύτερες εκ των πραγμάτων τοποθετούνται μόνο εκείνες που με σαφή και ξεκάθαρο τρόπο σήμερα παλεύουν για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την ΕΕ, από αντικαπιταλιστική διεθνιστική σκοπιά και ιδιαίτερα αυτές που συνδέουν την έξοδο αυτή ή με την πορεία προς την αντικαπιταλιστική επανάσταση ή με τα πρώτα καθήκοντα της επανάστασης και, σε κάθε περίπτωση, με την εργατική αντικαπιταλιστική διεθνοποίηση και την πορεία προς την κομμουνιστική χειραφέτηση στα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο.

Ηκρίση, που εδώ και τρία χρόνια μαστίζει τον καπιταλιστικό κό-σμο, έπληξε με ιδιαίτερο και πιο παρατεταμένο τρόπο το ευρωπα-ϊκό ιμπεριαλιστικό κέντρο. Μπο-

ρεί στο ξεκίνημά της να μην είχε τα δραμα-τικά χαρακτηριστικά που είχε στην υπερατ-λαντική καπιταλιστική μητρόπολη, ωστόσο ένα χρόνο αργότερα, στα τέλη του 2009 –τη στιγμή που στις ΗΠΑ άρχισαν να μιλούν για κάποιες δειλές κι αδύναμες αχτίδες φω-τός– άρχισε να παίρνει εφιαλτικές διαστά-σεις, με αιχμή το πρόβλημα του δημόσιου χρέους και «αιχμή της αιχμής» τη μικρή Ελ-λάδα. Την Ελλάδα που αντιπροσωπεύει μό-λις το 2% της ευρωπαϊκής οικονομίας και μόλις το 3% του ευρωπαϊκού δημό-σιου χρέους.

Γιατί, όμως, η «κρίση χρέους» στο «ελληνικό μαύρο πρόβατο» –που επηρεάζει την ευρωπαϊκή οι-κονομία όσο το πέρασμα ενός καϊ-κιού δίπλα από ένα αεροπλανοφό-ρο– προκάλεσε τέτοιο πανικό στην ΕΕ; Γι-ατί αντιμετώπισαν μια ενδεχόμενη ελληνι-κή «πτώση» ως φαινόμενο εν δυνάμει ισο-δύναμο με την πτώση της Λίμαν Μπράδερς; Μόνο γιατί πλάι στην Ελλάδα οι ηγετικοί κύκλοι της ΕΕ έβλεπαν ότι μπορεί να πά-ρουν θέση και τα υπόλοιπα PIGS (Πορτο-γαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία); Γιατί πίσω από το παιχνίδι που παιζόταν με την ελληνική χρεοκοπία διέκριναν κάτι παρα-πάνω από φανερά την παρέμβαση του αμε-ρικανικού κέντρου και των από εκεί ορμώ-μενων χρηματοπιστωτικών αρπακτικών; Ή γιατί τα ευφυή καινοτομικά προϊόντα της θεάς αγοράς είχαν διασπείρει (διά μέ-

σου της μόχλευσης και των άλλων σύγχρο-νων μεθόδων του Χρηματοπιστωτικού Συ-στήματος, που υποτίθεται ότι φτιάχτηκαν για να περιορίσουν τον κίνδυνο σε στιγμές κρίσης) τα ευάλωτα ελληνικά ομόλογα στις γερμανικές, τις γαλλικές και άλλες ευρωπα-ϊκές τράπεζες, απειλώντας να προκαλέσουν ένα ντόμινο τόσο στο χρηματοπιστωτικό σύ-στημα όσο και στο ευρωπαϊκό καπιταλιστι-κό οικοδόμημα εν γένει;

Ο πανικός της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την «ελληνική περίπτωση» έχει προφανώς και αδιαμφισβήτητα σχέση με όλους αυτούς τους παράγοντες. Έχει, όμως, ακόμη σχέ-ση και με έναν ακόμη πιο βαθύ: Mε τα φαι-νόμενα κρίσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρω-

σης, που εμφανίστηκαν ως απότοκο της συ-νολικής ιστορικής κρίσης του ολοκληρωτι-κού καπιταλισμού της εποχής μας. Σ’ αυ-τή την κρίση παραπέμπει, για παράδειγμα, το γεγονός ότι η ΕΕ και οι ηγετικές μερί-δες του δυτικοευρωπαϊκού κεφαλαίου –με τη σημερινή μορφή της– δεν έχουν στα χέ-ρια τους κάποια από τα όπλα που διαθέτει το αμερικανικό κεφάλαιο, για παράδειγμα, για την υπέρβαση της κρίσης. Δεν έχουν τη δυνατότητα να ρίξουν νέο χρήμα στην αγο-ρά, δεν έχουν υπολογίσιμο κοινοτικό προ-ϋπολογισμό, δεν έχουν ξεμπερδέψει οριστι-κά από τα εργατικά συνδικάτα και το «κρά-τος πρόνοιας», δεν έχουν ενιαίο συνταγμα-

τικό πλαίσιο (πριν λίγο εγκρίθηκε η Ευρω-συνθήκη, κι απέχει αρκετά από το να είναι ενιαίο πανευρωπαϊκό Σύνταγμα), χρειάζο-νται χρονοβόρες διαβουλεύσεις και συμβι-βασμούς μεταξύ των χωρών - μελών για να παρθεί μια απόφαση, η νομισματική ένω-ση δεν είναι πλήρης οικονομική ένωση κι υπάρχουν ακόμη πολλές διαφορές στη φο-ρολογία του κεφαλαίου, τα εργασιακά κα-θεστώτα, την οικονομική πολιτική κ.λπ.

Με άλλα λόγια, το ελληνικό δημόσιο χρέος –και στη συνέχεια το ιρλανδικό και το πορτογαλικό– και η διαχείρισή του απο-κάλυψε κάποια από τα πιο βαθιά κρισιακά στοιχεία που μαστίζουν το καπιταλισμό της εποχής μας εν γένει και ιδιαίτερα την ευ-

ρωπαϊκή καπιταλιστική ολοκλήρω-ση. Κι αυτό ήταν κυρίως που ανησύ-χησε τις ελίτ του δυτικοευρωπαϊκού κεφαλαίου και τους ηγετικούς κύ-κλους της ΕΕ.

Σε μια πρώτη φάση οι κύκλοι αυ-τοί ταλαντεύτηκαν αρκετά – υπό την

πίεση και της γενικότερης κρίσης που παρα-τεινόταν αλλά και των αλλεπάλληλων πληγ-μάτων που με διάφορους τρόπους, χρημα-τοπιστωτικούς και μη, καταφέρονταν από το αμερικανικό ιμπεριαλιστικό κέντρο. Σε κείνη τη φάση κυκλοφόρησαν διάφορα σε-νάρια: αποπομπή των απείθαρχων από το ευρώ ή και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ΕΕ δύο ή τριών ταχυτήτων, αποχώρηση της Γερμα-νίας και μερικών ακόμη χωρών από την ΕΕ κ.λπ. Σενάρια που –στο βαθμό που υλοποι-ούνταν– θα αποτελούσαν ένα σαφές ψαλί-δισμα στην υφιστάμενη μορφή της ευρωπα-ϊκής ολοκλήρωσης, με απρόβλεπτες συνέ-πειες.

4 Το Σύμφωνο για το Ευρώ εκφράζει τη νέα, ασύγκριτα πιο εκμεταλλευτική και αντιδραστική

μορφή, που παίρνει η ΕΕ

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΗΝ

ΕΕ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

n ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΗΝΑΚΑΚΗΣ

Μισθούς Κίνας και μηχανισμούς «ελέγχου», «εποπτείας», «επιτήρησης» και «επιβολής» (αυτούσιες εκφράσεις

από το κείμενο της ΕΕ) προβλέπει το Σύμφωνο για το Ευρώ, το οποίο πρόκειται να καταληχθεί τον επόμενο μήνα

σε Ελλάδα και Ευρώπη. Πιο επιτακτική από ποτέ η άρνηση του Συμφώνου, η πάλη για απειθαρχία, ρήξη,

αποδέσμευση από το ευρώ και την ΕΕ.

KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011 E IKONOKΛAΣTEΣ ΠPIN / �

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Ο δογματισμός του ευρωπαϊσμούn ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΕΕ - ΔΥΝΑΣΤΗ;

Συνήθως η έννοια της ανανέωσης είναι συ-νώνυμο της προοδευτικότητας, της εξέλι-ξης, του ανοιχτού πνεύματος. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις που η έννοια αυτή γίνεται περιτύλιγμα του δογματισμού, της αγκύλωσης, της άρνησης να κοιτάξουμε κα-τάματα την πραγματικότητα, όταν αυτή δεν ταιριάζει στα σχήματά μας. Αυτή η δεύτερη είναι η περίπτωση της θέσης του ευροκομ-μουνιστικού ρεύματος και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην ΕΕ.

Χρόνια ολόκληρα θεωρούσε την ΕΕ ως προοδευτικό φαινόμενο ή έστω ως απάντη-ση σε μια αντικειμενικά προοδευτική τάση – άρα την αντιμετώπιζε ως εν δυνάμει όχημα για το πέρασμα στο λεγόμενο σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο. Κι άλλα τόσα κατήγ-γειλε τον εθνικό απομονωτισμό του ΚΚΕ. Κι όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση άρχισε να «δεί-χνει τα δόντια της», ανακάλυψαν πως δεν έφταιγε το οικοδόμημα αυτό καθαυτό αλλά οι νεοφιλελεύθεροι διαχειριστές του, πως δεν έφταιγε και η ΕΕ για τα δεινά του ελλη-νικού λαού αλλά μόνο οι ελληνικές κυβερνή-σεις, και πως αν βάζαμε χαλινάρι στις αχα-λίνωτες αγορές, αν συμπληρώναμε την οι-κονομική με την πραγματική σύγκλιση, αν απαλλασσόμασταν από τους νεοφιλελεύθε-ρους, η ΕΕ θα μπορούσε να γίνει «ΕΕ των λαών». Και με αυτό το επιχείρημα ψήφισαν το Μάαστριχτ και όχι μόνο.

Πέρασαν, όμως, κι από τότε τα χρόνια. Κι αποδείχτηκε πως το πρόβλημα δεν ήταν οι νεοφιλελεύθεροι της ΕΕ αλλά η ίδια η εκμε-ταλλευτική και αντιδραστική της φύση. Πως αυτό που φταίει στην ΕΕ δεν είναι η «κυρι-αρχία των αγορών και των τραπεζών επί της πολιτικής», δεν είναι οι στρεβλώσεις στην πορεία της, είναι ο ίδιος ο χαρακτήρας της και η συμμαχία παραγωγικού - τραπεζικού κεφαλαίου που την προωθεί. Πως το πρό-βλημα δεν βρίσκεται στο εάν φταίει κυρίως η ΕΕ ή κυρίως οι ελληνικές κυβερνήσεις, αλ-λά οφείλεται στη συμμαχία –μα και τον αντα-γωνισμό– ελληνικού και δυτικοευρωπαϊκού κεφαλαίου, ΕΕ και κυβερνήσεων.

Και φτάσαμε επίσης σε μια στιγμή που η ΕΕ και η συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτήν αναδεικνύεται όχι μόνο σε βασική αιτία των λαϊκών προβλημάτων και του δημόσιου χρέ-ους, αλλά και σε βασικό μοχλό τσακίσματος των εργατικών δικαιωμάτων, με τα Μνημό-νια, τα Σύμφωνα για το Ευρώ και τόσα άλ-λα. Σε μια στιγμή που η ΕΕ που θα γινόταν «όχημα προς την πρόοδο», αντιγράφει και επεκτείνει επί το αντιδραστικότερο τις συ-νταγές του τρισκατάρατου ΔΝΤ και το μό-νο που έχει να μας προτείνει είναι να διαλέ-ξουμε ανάμεσα σε μισθούς πείνας και ανερ-γία εκτός ΕΕ και σε μισθούς 500-600 ευρώ (πείνας πάλι δηλαδή), ελαστασφάλεια, ηλε-κτρονικό χαφιεδισμό, και σύνταξη στα 75 εντός ΕΕ.

Πώς απαντά σε αυτή τη νέα κατάστα-ση η «ανανεωτική» Αριστερά του ΣΥΝ/ΣΥΡΙ-ΖΑ και του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστε-ράς; Με ένα τρόπο που θυμίζει περισσότε-ρο δογματισμό παρά ανανέωση, αγκύλωση παρά ανοιχτό πνεύμα, μάχη οπισθοφυλακών παρά ριζοσπαστισμό. Εκεί, λοιπόν, που ήρ-θε η ώρα το ίδιο το κίνημα –και όχι μόνο η Αριστερά- να βροντοφωνάξει «έξω από την ΕΕ και το ευρώ» και διάλυση της ΕΕ από δι-εθνιστική σκοπιά, ο ΣΥΝ και το ΚΕΑ μιλούν για «ριζική αλλαγή της αρχιτεκτονικής της ΕΕ, των συνθηκών και των πολιτικών της», «επαναθεμελίωση, επανίδρυση της ΕΕ», «θε-μελιακές αλλαγές στη δομή της ΟΝΕ» και –άκουσον, άκουσον!–για «χειραφέτηση της ΕΕ από την κυριαρχία των χρηματοπιστω-τικών αγορών»! Κι εκεί που αναδεικνύεται σε καθήκον πρώτης γραμμής η αναμέτρηση με το Σύμφωνο για το Ευρώ, απαντούν με δημοψήφισμα, βαφτίζουν το σύμφωνο «ευ-ρωπαϊκό Μνημόνιο» για να μη θίξουν το ευ-ρώ και αγωνιούν για την κρίση χρέους που αφορά «το μέλλον της Ευρώπης, κι απειλεί το ευρώ και την ευρωζώνη»!

Αποδέσμευση ΚΚΕ από το «έξω απ’ την ΕΕ»n Ο ΠΕΡΙΣΣΟΣ ΔΕΝ ΒΑΖΕΙ ΤΟ ΣΤΟΧΟ ΡΗΞΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΕ ΣΤΟ ΜΑΖΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΑΦΗ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ

Ησημερινή στάση του ΚΚΕ απέναντι στην ΕΕ μοιάζει ακατανόητη και προβλη-ματίζει τόσο τη βάση του, όσο κι ευρύτερα τον κόσμο

της Αριστεράς, που θεωρεί ότι είναι σήμε-ρα αναγκαία η ευρύτερη λαϊκή συσπείρωση και η κοινή δράση της Αριστεράς με αιχμή –μεταξύ άλλων– την πάλη για τη έξοδο από την ΕΕ και την ευρωζώνη και την απόκρου-ση - ανατροπή του Συμφώνου για το Ευρώ.

Χρόνια ολόκληρα το ΚΚΕ είχε ως στό-χο πρώτης γραμμής το «έξω από την ΕΕ». Κι ασκούσε ορθή κατά βάση κριτική στη φι-λοΕΕ γραμμή του ΚΚΕ εσ., της ΕΑΡ, του ΣΥΝ, αν και βεβαίως η προσέγγισή του δεν ήταν συνολικά αντικαπιταλιστική, αλλά «εθνικοανεξαρτησιακή». Σήμερα, η αντι-ΕΕ θέση (την οποία υποστήριζαν με επιμο-

νή το ΝΑΡ και άλλες αριστερές δυνάμεις) δικαιώνεται, και συνθήματα όπως «εμπρός λαέ, έξω από την ΕΕ», «ΕΕ, ευρώ, σφαγή των μισθωτών – έξω από την ΕΕ των πολυε-θνικών» και «οργή λαού, εξέγερση παντού, έξω από την ΕΕ και το ΔΝΤ» φωνάζονται μαζικά από εργατικά σωματεία και φοιτη-τικούς συλλόγους, από αγρότες και επιστή-μονες.

Δυστυχώς, όμως, το ΚΚΕ δεν πέρνει μέ-ρος σε τούτο το ραντεβού. Κι όχι μόνο για-τί το ΠΑΜΕ προτιμά τις περίκλειστες συ-γκεντρώσεις από το συγχρωτισμό με τις ευ-ρύτερες λαϊκές αντιδράσεις. Αλλά γιατί το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ γυρίζουν την πλάτη στο σύνθημα που τόσα χρόνια ήταν σήμα κατα-τεθέν του. Όχι ότι παύει να αποκαλύπτει το ρόλο της ΕΕ, την ανάγκη εξόδου από αυ-τήν και τις φιλοΕΕ θέσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙ-

ΖΑ. Ούτε εγκαταλείπει τη ζύμωση για την αποδέσμευση από την ΕΕ. Η στροφή έχει κυρίως να κάνει με την εγκατάλειψη του «έξω από την ΕΕ» ως σύνθημα άμεσης πά-λης. Τούτη η στροφή το ΚΚΕ την εμφανί-ζει ως αριστερή, μιας και, όπως λέει, συνδέ-ει την έξοδο από την ΕΕ με τη λαϊκή εξου-σία - οικονομία. Στην πραγματικότητα είναι στροφή προς τα δεξιά, σε ακριβώς αντίθε-τη κατεύθυνση από αυτήν που αναζητούν οι πρωτοπόροι αγωνιστές του κινήματος. Δε-ξιά, και στο επίπεδο της τακτικής, όπου το «έξω από την ΕΕ» αντικαθίσταται από την απλή πολιτική διαμαρτυρία κατά της ΕΕ και την πάλη κατά των συνεπειών της. Αλ-λά και στο επίπεδο της στρατηγικής, όπου η έξοδος από την ΕΕ αποσυνδέεται από την επανάσταση, για να συνδεθεί με την ασαφή «λαϊκή εξουσία - οικονομία».

Τα σενάρια αυτά, ωστόσο, δεν επικρά-τησαν. Αυτό που κυριάρχησε ήταν να δια-τηρηθεί η υπάρχουσα μορφή της ΕΕ. Αλλά πώς; Όχι με τους σημερινούς όρους, αλλά με μια υπεραντιδραστική «φυγή προς τα μπρος», με μια ριζική αναμόρφωση του ευ-ρωπαϊκού οικοδομήματος, η οποία θα φέρ-νει πιο έντονα κι οργανικά τα σημάδια της εκμετάλλευσης των μισθωτών, από τη μια, και, από την άλλη, της ηγεμονικής παρου-σίας των κυρίαρχων κύκλων του δυτικοευ-ρωπαϊκού κεφαλαίου. «Θα σας σώσουμε», μοιάζουν να λένε αυτοί οι κύ-κλοι στην Ελλάδα, την Ιρλαν-δία, την Πορτογαλία κι όσους έπονται, «αλλά υπό δύο όρους: Να είμαστε όλοι μαζί σε ένα νέο, πιο άγριο από ποτέ κύ-κλο καταλήστευσης των εργα-τικών μαζών που θα αυξήσει την ανταγωνιστικότητά μας έναντι των κυριότερων αντα-γωνιστών, και να έχουμε εμείς οι “σωτήρες’’ σας τον απόλυ-το έλεγχο της οικονομικής σας πορείας, ώστε να μην παρε-κτραπείτε ξανά, να μην απει-λήσετε πάλι το “κοινό ευρω-παϊκό μας σπίτι’’ και να παίρ-νουμε εμείς τη μερίδα του λέ-οντος από τούτη την κοινή μας ληστεία!».

Αυτή η αναδυόμενη στρα-τηγική έχει ως κύριους κόμ-βους το πολυσυζητημένο Σύμ-φωνο για το Ευρώ, τις προτά-σεις υπό τον τίτλο «Ευρώπη 2000» (Ιούνιος 2010) και το μόνιμο μηχανισμό χρηματο-πιστωτικής σταθερότητας που θα λειτουργήσει από το 2013. Τηρουμένων των αναλογιών, η σημερινή τομή –και ιδι-αίτερα το Σύμφωνο για το Ευρώ, που απο-τελεί την οικονομική και κοινωνική ατμο-μηχανή της– έχει την ποιοτική σημασία που είχαν η Λισαβόνα, το Μάαστριχτ με την ΟΝΕ πιο πριν, κι ακόμη παλιότερα η «Λευκή βίβλος» και οι 300 οδηγίες της ενι-αίας εσωτερικής αγοράς.

Με αυτή την έννοια, στο Σύμφωνο για το Ευρώ δεν πρέπει να δούμε για ακόμη μια φορά (όπως συνήθως κάνουν τα ευρωκομ-μουνιστικά και διαχειριστικά ρεύματα της Αριστεράς) απλώς τη νεοφιλελεύθερη πα-ρέκκλιση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος,

τη «στρέβλωση» μιας διαδικασίας που κατά βάση είναι υγιής κι αποτελεί όχημα για την κοινωνική πρόοδο ή την κυριαρχία των χρη-ματοπιστωτικών αγορών επί της ευρωπαϊ-κής πορείας. Πρέπει να δούμε κυρίως την ειδική «ευρωπαϊκή» διάσταση που παίρνει η σύγχρονη κανιβαλική απάντηση του κε-φαλαίου συνολικά στην κρίση, με ό,τι αυ-τό συνεπάγεται (άγρια επίθεση στους ερ-γαζόμενους, ένταση των ανταγωνισμών στο στρατόπεδο του κεφαλαίου και της ανισό-μετρης ανάπτυξης κ.λπ.) και τη νέα, ασύ-

γκριτα πιο εκμεταλλευτική και αντιδραστι-κή μορφή που παίρνει η ΕΕ στο πλαίσιο της στρατηγικής αυτής.

Μια απλή ανάγνωση στα συμπεράσμα-τα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 24-25 Μαρτίου και ιδιαίτερα στο παράρτημά τους υπό τον τίτλο «Σύμφωνο για το Ευ-ρώ+» πείθει και τον πιο δύσπιστο. Μπορεί να μασκάρεψαν το όνομά του για να κρύ-ψουν την ουσία του, κι από Σύμφωνο για την Ανταγωνιστικότητα να το μετέτρεψαν στο πιο εύηχο Σύμφωνο για το Ευρώ, όμως η αλλαγή στο περιτύλιγμα δεν άλλαξε ού-τε κατ’ ελάχιστον την ουσία του. Μια ουσία που έχει ως «προτεραιότητες τόσο τη δημο-

σιονομική εξυγίανση όσο και τη διαρθρωτι-κή μεταρρύθμιση», όπως ρητά αναφέρεται. Κι ακόμη, μια ουσία που μπορεί χοντρικά να συνοψιστεί σε δύο κατευθύνσεις.

Η πρώτη αφορά την περαιτέρω δραστι-κή συρρίκνωση των εργατικών μισθών, έτσι ώστε το κόστος εργασίας να αξιολογείται «βάσει της παραγωγικότητας και των ανα-γκών προσαρμογής της ανταγωνιστικότη-τας». Μιας ανταγωνιστικότητας που, για να υπερβεί εκείνη των κύριων εμπορικών αντιπάλων της ΕΕ, όπως η Κίνα ή οι ΗΠΑ,

θα οδηγήσει τους εργατικούς μισθούς στον Καιάδα. Τα 7,5 εκατ. των μισθωτών της πιο «ανταγωνιστικής» εντός ΕΕ χώρας, της Γερμανίας, που ερ-γάζονται με κάτω από 400 ευ-ρώ δείχνουν πού πάει το πράγ-μα. Το ίδιο και η θέση του Συμ-φώνου για «επανεξέταση του τρόπου καθορισμού μισθών και ημερομισθίων και, εφόσον απαιτείται, του βαθμού συγκέ-ντρωσης της διαπραγματευτι-κής διαδικασίας» – κοινώς για επιχειρησιακές ή και ατομικές συμβάσεις κατά κόρον.

Η δεύτερη αφορά τη δια-μόρφωση ενιαίων κανόνων λει-τουργίας της ευρωπαϊκής οικο-νομίας («νέο επίπεδο ποιότη-τας συντονισμού των οικονο-μικών πολιτικών για την αντα-γωνιστικότητα και τη σύγκλι-ση» το λένε) σε ένα πιο ευρύ πεδίο από αυτό που αποτυπώ-νεται στην ΟΝΕ (π.χ. φορολο-γία επιχειρήσεων), με έναν πιο ασφυκτικό χαρακτήρα, με πο-

λύ πιο δεσμευτικούς όρους, με πιο πιεστι-κούς, άμεσους και τακτικούς μηχανισμούς «ελέγχου», «εποπτείας», «επιτήρησης» και «επιβολής» (οι εντός εισαγωγικών λέξεις, προέρχονται αυτούσιες από το κείμενο της ΕΕ) και με «επικέντρωση ιδίως σε τομείς που εμπίπτουν στην εθνική αρμοδιότητα» ως τώρα. Κανόνων που –όπως γίνεται πά-ντα σε τέτοιες περιπτώσεις– αποτυπώνουν το «δίκαιο του ισχυρού», τους υφιστάμε-νους και τους υπό διαμόρφωση συσχετι-σμούς δύναμης μεταξύ των κεφαλαίων και των κρατών, την ειδική μορφή που αποκτά η χαρακτηριστική για τον καπιταλισμό τά-ση της ανισόμετρης ανάπτυξης.

� / ΠPIN ΠPINHΔON KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011

Και τον όγδοο μήνα της τρομε-ρής κρίσης στον Άλτερ, εγένετο …άρ-θρο 99. Μια εξέλιξη η οποία ήδη από τον Οκτώβριο του 2010 έμοιαζε να εί-ναι προαναγγελθείσα. Ένα βήμα πριν από την οριστική πτώχευση, η οποία έχει κάνει τη σχετική και απόλυτη εξα-θλίωση των 700 εργαζομένων στο σταθ-μό παραλυτική καθημερινότητα.

Οκτώ μήνες, που έχουν κάνει κα-θεστώς την απαξίωση της δουλειάς, τη διασπορά του φόβου, την κάμψη των αντιστάσεων και με τη συνδρομή των μηχανισμών της εργοδοσίας αποπειρώ-νται να υποτάξουν κάθε ίχνος αντίστα-σης, να καταρρακώσουν κάθε έννοια

αξιοπρέπειας. Με την ομερτά των καναλαρχών σε πλή-

ρη ισχύ, δεν ακούγε-ται κουβέντα ουσίας

για το ζήτημα παρά μόνο σε αρνητική κατεύθυνση από όσους σαν αρπα-κτικά επιβουλεύ-ονται το μερίδιο της διαφημιστι-κής πίτας και της

τηλεθέασης.Τι θλίψη για

τον κόπο, τις θυσί-ες και τη δουλειά εκα-

τοντάδων εργαζομένων οι οποίοι συνειδητοποιούν

πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά απλοί αριθμοί, κουκίδες σε σεντόνια ισολο-γισμών κερδών και ζημιών. Όλοι και όλα σε αυτό το πλέγμα να ακούγονται να φωνάζουν «ο θάνατός σας η επιβί-ωσή μας». Όχι η ζωή μας. Η επιβίω-σή μας. Ένα ξεροκόμματο. Ολίγη δου-λειά και μπόλικη τρομοκρατία. Ιδιο-κτήτες, μάνατζερ και γενικοί διευθυ-ντές κατάφεραν να σπείρουν το φόβο και το σημαντικότερο, μέσω της συνο-λικής λειτουργίας ενός μηχανισμού ιδε-ολογικού πειθαναγκασμού και προπα-γάνδας, έχουν καταφέρει να κλείσουν τις βαλβίδες συμμαχιών με την κοινω-

νία και να δαιμονοποιήσουν την αλλη-λεγγύη.

Ζούμε, δυστυχώς, κάτω από το πέ-πλο της σιωπής και του φόβου, αλλά οι εστίες της αντίστασης εξακολου-θούν να καίνε στα σωθικά του κανα-λιού. Μαζικά και μαχητικά στις επάλ-ξεις των αγώνων οι τεχνικοί του σταθ-μού και από κοντά σημαντικό κομμάτι των δημοσιογράφων και μέρος των δι-οικητικών υπαλλήλων. Με τις αντιφά-σεις, τις παλινδρομήσεις και τις ανε-πάρκειές του ο κάθε χώρος δίνει το δι-κό του στίγμα σε αυτήν την παρατετα-μένη μάχη.

Μια μάχη που ξεκίνησε με τρεις τε-τράωρες στάσεις εργασίας πριν από τα Χριστούγεννα του 2010 και έχει φτά-σει σε ασφαλιστικά μέτρα και επίσχε-ση εργασίας στην οποία συμμετέχουν πλέον περίπου 400 από τους 674 εργα-ζομένους του σταθμού.

Ωστόσο οι εργαζόμενοι βρίσκονται για τα καλά στο μάτι του κυκλώνα. Η αίτηση της επιχείρησης για υπαγωγή στο άρθρο 99 η οποία αφορά το πτω-χευτικό δίκαιο είναι στην πραγματικό-τητα η πλήρης εφαρμογή του Μνημονί-ου στον κλάδο των ΜΜΕ.

Ακόμα κι αν θεωρηθούν ως πιστωτές οι εργαζόμενοι, είναι στην πλέον ανί-σχυρη θέση όχι τόσο ή κυρίως στο νο-μικό επίπεδο, αλλά σε πολιτικό, κοινω-νικό και εργασιακό. Είναι εμφανές ότι η συμφωνία του 50% + 1 των πιστωτών για την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στο άρθρο 99 εξυπηρετεί τα συμφέρο-ντα των μεγάλων πιστωτών και κυρί-ως του καρτέλ των τραπεζών, οι οποίες έχουν ορίσει μάλιστα από κοινού τρα-πεζικό στέλεχος διαπραγματευτή.

Είναι επίσης πασιφανές ότι παρά τη φιλολογία ότι το άρθρο 99 είναι μια δι-αδικασία η οποία παρέχει προστασία στις θέσεις εργασίας και εν πολλοίς γί-νεται για τη διαφύλαξή τους, εάν υπάρ-ξει επόμενη μέρα το δεδομένο είναι ότι στην εξυγιαντική διαδικασία θα γίνει «αίμα και άμμος».

Τόσο με τις δραματικές περικοπές στο προσωπικό, καθώς κανένας δεν απαγο-ρεύει απολύσεις σε βάθος διετίας τέτοι-ες που θα ξεπερνούν ακόμη και το 50%, όσο και στους μισθούς με δραματικές πε-ρικοπές και μειώσεις. Αλλά και την προ-ώθηση καθεστώτος «γαλέρας».

Η διαδικασία που θα ξεκινήσει στο πρωτοδικείο με την εκδίκαση της αίτη-σης στις 15 Ιουνίου, δεν σημαίνει αυτο-μάτως και υπαγωγή στη ρύθμιση καθώς θα απαιτηθούν –εάν όλα κυλήσουν σχε-τικά ομαλά– ως και τέσσερις μήνες.

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι η συ-ντριπτική πλειονότητα των επιχειρή-σεων που υπάχθηκαν σε αυτό το καθε-στώς στο τέλος πτώχευσαν.

Οι εξελίξεις αυτές απειλούν πρώ-τα και κύρια και σε συντριπτικό βαθμό τους εργαζόμενους. Απειλούν τις δου-λειές και τους μισθούς μας. Τα δικαιώ-ματά μας, την ίδια τη ζωή και τα όνειρά μας. Το μνημόνιο στο Άλτερ είναι από-τοκο τους Μνημονίου και της τρόικας και συνάμα προπομπός για τα υπόλοι-πα ΜΜΕ. «Στα καράβια όλοι είμαστε πλήρωμα και όχι απλοί επιβάτες ή λα-θρεπιβάτες» σύμφωνα με μια προσφι-λή ρήση του διευθυντή ειδήσεων του Άλτερ.

Μόνο που μεταξύ του πληρώματος ο εξωραϊσμός, η παραπλάνηση και η τρο-μοκρατία δεν μπορεί να αποκρύψει τις ταξικές επί της ουσίας διαφορές.

Αυτή η κατάσταση σε μια πρωτοφα-νή περίοδο κρίσης την οποία η δική μας γενιά, των σημερινών τριανταπεντάρη-δων και σαραντάρηδων, ίσως να μην είχε φανταστεί ποτέ, φέρνει στο προ-σκήνιο όλα τα κρίσιμα ζητήματα για την απόκρουση και την ανατροπή αυ-τής της επίθεσης από την αξιολόγηση, την ιεράρχηση και το περιεχόμενο των ειδήσεων, τη διαχείριση της ενημέρω-σης και την παρέμβαση του εργατικού κινήματος, τη συνδικαλιστική και πο-λιτική δράση και οργάνωση στους χώ-ρους δουλειάς, τα ζητήματα δημοκρα-τίας.

Ο νέος κύκλος των διώξεων σε βάρος των πρώην στελεχών της ΕΡΤ άνοιξε, με τρεις που περιλαμβάνουν κατηγορίες για κα-κουργήματα και πλημμελήματα. Ύστερα από έρευνα του Οικονομικού Τμήματος της εισαγγελίας Αθηνών ασκήθηκαν διώξεις για σειρά συμβάσεων και ενεργειών της προηγού-μενης διοίκησης της ΕΡΤ, που φέρονται να ζημίωσαν το Δημόσιο κατά χιλιάδες ευρώ.

Υπάρχουν δύο δικογραφίες για πλημ-μελήματα. Η πρώτη για την εκμετάλλευση εμπιστευμένων πραγμάτων κατ’ εξακολού-θηση από ανώτατο στέλεχος της προηγούμε-νης διοίκησης. Σχετίζεται με ποσά προκατα-

βολών τα έτη 2006, 2007 και 2008 της Νέας Συνδρομητικής Τηλεόρασης, τα οποία απο-δόθηκαν με μεγάλη καθυστέρηση. Για παρά-δειγμα ποσά 80.000 ευρώ ή 98.000 ή 80.000 τα οποία επιστρέφονταν ακόμη και έξι μήνες μετά την ημερομηνία απόδοσης.

Η άλλη δικογραφία είναι για παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση, όπου και πάλι κατηγορούμενος είναι ένα πρώην υψη-λόβαθμο στέλεχος της ΕΡΤ για την υπογρα-φή σύμβασης Redbee σχετικά με την παρα-γωγή τηλεοπτικών σημάτων συνολικού ύψους 1,5 εκατ. ευρώ. Το έργο διαχωρίστηκε σκόπι-μα σε τέσσερις συμβάσεις, προκειμένου να αποφευχθεί ο προσυμβατικός έλεγχος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που ορίζεται από το νόμο για συμβάσεις άνω του 1 εκατομμυρίου ευρώ.

Η πιο σοβαρή είναι η δικογραφία για τα κακουργήματα, της απιστίας στην υπηρεσία κατά συναυτουργία και μη και κατ’ εξακο-λούθηση και μη, με ελάττωση της κρατικής περιουσίας που υπερβαίνει τα 150.000 ευρώ τελεσθείσα από υπαίτιο που μεταχειρίστηκε ιδιαίτερα τεχνάσματα. Ακόμη της άμεσης συ-νέργειας, από κοινού και μη και της ψευδούς

βεβαίωσης κατά συναυτουργία, τελεσθείσα από υπαίτιο που είχε σκοπό να προσπορίσει παράνομο όφελος, βλάπτοντας άλλον.

Στη δικογραφία αυτή είναι κατηγορού-μενοι 14 πρόσωπα, από την πρώην διοίκηση της ΕΡΤ, εκπροσώπους εταιρειών και άλλους. Μεταξύ άλλων ο έλεγχος αφορά τέσσερις συμβάσεις που υπέγραψε η ΕΡΤ με τέσσερα φυσικά πρόσωπα, οι οποίοι ορίστηκαν ως τε-χνικοί σύμβουλοι για τη σύνταξη τεχνικής με-λέτης. Αν και η μελέτη δεν παραδόθηκε ποτέ στην ΕΡΤ, τα πρόσωπα έλαβαν αμοιβή, ύψους 18.300 ευρώ, εκταμιεύτηκε με προσκόμιση απλών αποδείξεων παροχής υπηρεσιών. Ακό-μη η ΕΡΤ υπέγραψε δύο συμβάσεις με συγκε-κριμένη εταιρεία για το Φεστιβάλ Τραγουδι-ού Θεσσαλονίκης και τη χριστουγεννιάτικη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής, με συμβα-τικό τίμημα 232.000 ευρώ, χωρίς ΦΠΑ. Για την εταιρεία υπήρχε θετική εισήγηση πριν συσταθεί, ενώ το τελικό ποσό που εκταμιεύ-τηκε ήταν κατά 95.000 ευρώ υψηλότερο από τα προβλεπόμενα.

Ακόμη η δίωξη περιλαμβάνει τις παρο-χές χρηματικών αμοιβών σε δημοσιογρά-φους, συμβούλους και διευθυντικά στελέχη.

AΠO

σπόντα••• Βρε καλώς τον Αντώνη... • Φυσικά, τον Σαμαρά εννοείται, τον οποίον προβάρουν για εφεδρεία στο προδιαγραφόμενο αδιέξοδο του Γ. Παπανδρέου, που τώρα πια και οι... γάτες γνωρίζουν ότι «καλό το παιδί, αλλά δεν τραβάει, η μάλλον δεν νογάει...» • Αλλά βάστα, και ο Α. Σαμαράς τι να σου κάνει; • Γι’ αυτό μένει να δούμε τη συνέχεια • Το μόνο βέβαιο είναι ότι σταδιακά χάνει την «αποκλειστικότητα» ο Γ. Παπανδρέου, και λίγο έως πολύ όλοι τους, από τον Ψυχάρη, τον Βαρδινογιάννη και τον Μπόμπολα μέχρι το Βερολίνο, ψάχνονται για την επόμενη μέρα.••• Την ίδια ώρα, στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ (τελοσπάντων του όποιου ΠΑΣΟΚ ξέμεινε στην Ιπποκράτους), η στήριξη στην «παρέα του Γιώργου» γίνεται «αλά καρτ» και με πολύ σκληρούς και ιδιοτελείς όρους • Ακούγονται φυσικά και γελοιότητες, όπως ότι «ο Γιώργος άρχισε να μοιράζει και δακτυλίδια» –ναι, διαδοχής, εννοείται– αλλά όλα αυτά είναι σκέτες μπούρδες • Πρόκειται για ένα σκοτεινό «βυζαντινό» παρασκήνιο, που κορυφώνεται λίγο πριν την κατάρευση της... αυτοκρατορίας • Οι άνθρωποι είναι τόσο άχρηστοι, που πιθανότατα πάσχουν και από άγνοια κινδύνου • Αλλά, βέβαια, όσο πάει γίνονται και πιο επικίνδυνοι! Για τη δημόσια υγεία!!! (βλ. τον ξυλοδαρμό μέχρι θανάτου στις διαδηλώσεις...). ••• Τέλος πάντων, σύντομα –μέχρι τον Ιούνιο– θα δούμε τι κινήσεις έχει κατά νου να κάνει ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος το παλεύει ακόμα να πάρει άλλα 100 δισ. ευρώ (και όχι 60 που λέγεται) νέο δάνειο, μαζί με τις απαραίτητες επιμηκύνσεις, και να το εμφανίσει ως μείζονα επιτυχία • Εκεί τότε θα δούμε και τι ακριβώς εννοεί με το σύνθημα περί «επανεκκίνησης» ο Α. Σαμαράς, ορισμένες προτάσεις του οποίου –που τις θέλει η αγορά– έσπευσε να τις υιοθετήσει και η κυβέρνηση • Με δυο λόγια, θα δούμε αν το πάνε σε μια άτυπη συναίνεση μέχρι νεωτέρας...••• Τέλος, καιρός είναι να ασχοληθούμε –σωστός ο Πέτρος– και με την Αλέκα, διότι πράγματι η τραγική ειρωνία με την Αριστερά ότι πάντοτε έκανε ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έπρεπε όταν ωρίμαζαν οι συνθήκες να παίξει έναν κάποιο κεντρικό πολιτικό ρόλο • Το ’89 έπαιξε με την «ενότητα» και δεν έπρεπε, διότι είχε από μόνο του το ΚΚΕ τις δυνάμεις, ενώ σήμερα παίζει με την «αντιενότητα» και δεν πρέπει και πάλι, διότι σήμερα ακριβώς οι συνθήκες είναι έκτακτες και απαιτούνται οι δυνάμεις όλων • Αλλά γιατί;

ΑΝΤΙ-

σταση

Στη μέγγενη του μνημονίου Άλτερ και ΜΜΕn ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

ΠIΣΩ από τις

κάμερες

KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011 ΠPINHΔON ΠPIN / �

ανακοίνωση μισής σελίδας για τη δολοφο-νική επίθεση που δέχτηκε ο 31χρονος δια-δηλωτής την Τετάρτη από τα ΜΑΤ. Σαν να μην έφτανε αυτό, το ΛΑΟΣ βρήκε μάλλον την ευκαιρία να πάρει τη θέση του... Αγίου Αρτεμίου, του προστάτη των αστυνομικών. Έτσι ενώ δεν ευχήθηκε ούτε καν «περα-στικά» στο διαδηλωτή που χαροπαλεύει, αισθάνθηκε την ανάγκη να αντικρούσει ακόμα και τις κούφιες δηλώσεις του Χρ.

θώς αρνήθηκε να επιτρέψει τη μετάδο-ση ειδήσεων, αναστέλλοντας την 24ωρη απεργία, σχετικά με τη βάρβαρη επί-θεση της αστυνομίας στους διαδηλωτές και την πορεία της υγείας του 30χρονου βαριά τραυματισμένου. Είχε προηγη-θεί η άρνηση των καναλαρχών να δεί-ξουν ενημερωτικές εκπομπές, κάτι βέ-βαια που δεν είχαν πράξει με την περί-πτωση της Μαρφίν! Αντίθετα, η εργο-

σε αυτόβουλα στο ίδρυμα Μποδοσάκη, αγνοώντας το σύλλογο διδασκόντων, και έναντι κάποιας χορηγίας αποφάσισε να ονοματίσει σχολική αίθουσα με το όνομα Πρόδρομος Αθανασιάδης Μποδοσάκης! Η ΕΛΜΕ Κιλκίς κάλεσε τη διευθύντρια να μην προχωρήσει σε αυτή την πρωτο-φανή ενέργεια, η οποία εκθέτει το δημό-σιο σχολείο, το οποίο έχει χτιστεί με έξο-δα του ελληνικού λαού κι όχι των διάφο-ρων Μποδοσάκηδων…

Επανόρθωση για Ριζοσπάστη

Μια φορά έγραψε ο Ριζο-σπάστης για τις πρωτοβουλίες του ταξικού εργατικού ρεύμα-τος, χωρίς διαστρεβλώσεις, κι εμείς βιαστήκαμε να γράψουμε ότι δεν είδε την πρωτομαγιάτι-κη συγκέντρωση στο Μουσείο. Επανορθώνοντας λοιπόν, σημει-ώνουμε ότι σε 180 λέξεις ο «Ρ» αναφέρθηκε σε «συγκέντρωση και πορεία για την Πρωτομαγιά με τη συμμετοχή πλήθους κό-σμου», που «πραγματοποίησαν κόμματα, οργανώσεις και φο-ρείς που πρόσκεινται στην εξω-κοινοβουλευτική Αριστερά». «Συμμετείχαν ο Συντονισμός Σωματείων Δημόσιου και Ιδιω-τικού Τομέα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ, Τροτσκιστές, ΣΕΚ, ΚΚΕ μ-λ, η Επιτροπή Αλληλεγγύης Συνδικαλιστών, κινήσεις από το λεγόμενο αντιεξουσιαστικό χώ-ρο κ.λπ.» Την άλλη φορά, ας εί-ναι μεγαλύτερο το κομμάτι, ανάλογο της συμμετοχής, για να το διακρίνουμε…

ΛΑΟΣ όπως ΜΑΤΤο κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέ-

ρη, μαζί με τη Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας, ήταν οι μοναδικοί πολιτικοί φο-ρείς της χώρας που δεν εξέδωσαν ούτε μια

Οι «είλωτες» του ΆλτερΤο βράδυ της Τετάρτης 11 Μάη στον

αέρα του τηλεοπτικού σταθμού Άλτερ εμ-φανίστηκε επί ένα δίωρο μια κάρτα που ανέγραφε το σύνθημα που έχουν υιοθετή-σει όσοι δουλεύουν στο σταθμό: «Οι ερ-γαζόμενοι δεν είναι είλωτες, απαιτούν τα δεδουλευμένα τους. Τέρμα η κοροϊδία». Έξω από το κανάλι, στο Περιστέρι οι συ-γκεντρωμένοι εργαζόμενοι είχαν αναρ-τήσει πανό με το σύνθημα «Καμία θυσία στο βωμό του κέρδους». Ακούγεται μι-κρό, είναι όμως ένα βήμα αντίστασης σε μια αγωνιστική πορεία η οποία έχει μπει πια στον πέμπτο μήνα της. Τέσσερις μή-νες απλήρωτοι οι εργαζόμενοι του σταθ-μού με την επιχείρηση να συμπεριφέρε-ται χυδαία και να έχει προχωρήσει σε αί-τηση υπαγωγής στο άρθρο 99…

ΜΠΑΤΣΟΚ και στη ΛευκάδαΑπρόκλητη επίθεση από αστυνομι-

κές δυνάμεις δέχτηκαν μέλη και φίλοι της τοπικής κίνησης Ανταρσία στη Λευ-κάδα, όταν το προπροηγούμενο Σάββα-το 7 Μάη πραγματοποίησαν διαμαρτυρία για την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο νησί. Οι συγκεντρωμένοι ανάρτησαν ένα πανό εν αναμονή της άφιξης του Γιώργου Παπανδρέου έξω από το παλιό Δημαρ-χείο, όμως οι αστυνομικοί τους επιτέθη-καν κι έσκισαν το πανό. Η κίνηση Ανταρ-σία στη Λευκάδα επισημαίνει ότι «όσοι τολμούν να διαμαρτύρονται εναντίον της πολιτικής που ακολουθεί η “χούντα” του Γ. Παπανδρέου, σε απόλυτη συνεργασία με τις δυνάμεις κατοχής της ΕΕ και του ΔΝΤ, πρέπει να τσακίζονται».

Βαπτίζεται το σχολείο του ΔΝΤ!

Οι διευθυντές …λαγοί της πολιτικής Δι-αμαντοπούλου έχουν ξαμολυθεί να βρουν πόρους από ιδρύματα μπας και σουλου-πώσουν τις τραγικές ελλείψεις των σχο-λείων, καθώς το υπουργείο Παιδείας έχει πετσοκόψει τους πόρους για το δημόσιο σχολείο. Η πιο κραυγαλέα περίπτωση εί-ναι το γυμνάσιο Αγιονερίου Κιλκίς, όπου η διευθύντρια -επίδοξη μάνατζερ έσπευ-

Όπως πήγαιναν τα πράγμα-τα η εξέλιξη ήταν προδιαγε-γραμμένη. Κι αν δεν θρηνή-σαμε νεκρούς είναι εντελώς από σύμπτωση. Η υπόθε-ση της αστυνομικής βίας εί-ναι πλέον ανεξέλεγκτη κα-θώς η κυβερνητική και η ευ-ρωπαϊκή θέληση –τώρα ξέ-ρουμε καλά πως ενεργούν οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί επιβολής που απαι-τούν και ελέγχουν– είναι να απλωθεί κύμα τρόμου προκειμένου να αποτραπεί η εκδή-λωση της οργής την οποία προκαλούν τα συ-νεχόμενα μέτρα φτώχειας. (Η εγκληματικό-τητα, ο άλλος πόλος της υπόθεσης τρόμου, λειτουργεί ενισχυτικά). Θα ήταν αφελές να πιστέψει κανείς πως πρόκειται για εκδήλω-ση μεμονωμένων διαθέσεων αστυνομικών ή

επίσης πως πρόκειται πε-ρί αυτονόμησης της αστυ-νομίας από την κυβερνη-τική πολιτική. Η κυβέρνη-ση σε αυτή την περίπτω-ση δεν έχει μόνο την ευθύ-νη ως πολιτική αρχή, αλ-λά ως άμεσος συνεργός. Η γραμμή Χρυσοχοΐδη έφε-ρε τις επιχειρήσεις σκού-

πα στα Εξάρχεια, τις μαζικές συλλήψεις χω-ρίς στοιχεία για την υπόθεση της «τρομοκρα-τίας», την κατασκευή ενόχων με σαθρά ή χω-ρίς καθόλου αποδεικτικά. Ποιος θα δώσει πί-σω το πόδι στο Σεϊσίδη, που αναγορεύθηκε στον υπ’ αριθμόν ένα ληστή και τρομοκράτη και εν συνεχεία, ύστερα από πολύμηνη ταλαι-πωρία, στο δικαστήριο κατέρρευσε το κατη-γορητήριο; Ποιος θα δώσει πίσω τις ταλαιπω-

ρίες και τις αγωνίες στο Νικητόπουλο και τον Κορτέση που κρατήθηκαν για την υπόθεση του «Επαναστατικού Αγώνα» με μόνα στοι-χεία κάποια δαχτυλικά αποτυπώματα σε κι-νητά αντικείμενα; Ποιος δίνει τις εντολές για τις συλλήψεις με ιδεολογικά κριτήρια;

Το έχουμε ξαναπεί από αυτή τη στήλη. Δι-αφωνούμε ριζικά και με τον πιο ουσιαστι-κό τρόπο, με την ιδεολογία και την πρακτι-κή του αναρχικού χώρου. Αλλά καθώς είναι ο χώρος που βρίσκεται περισσότερο εκτεθει-μένος, ακριβώς λόγω της ιδεολογικής αντίλη-ψης και της πολιτικής του συμπεριφοράς, αλ-λά και λόγω της έκθεσής του από τα τηλεο-πτικά κανάλια και εν γένει τα μέσα ενημέρω-σης, χρησιμοποιείται ως δοκιμαστικός σωλή-νας για όσα εν συνεχεία δοκιμάζονται, πολ-λές φορές πάλι με πρόσχημα την αντιμετώ-πιση των αναρχικών και της βίας τους, όπως

την Τετάρτη, εναντίον του κινήματος και κά-θε αντίστασης στην υποταγή. Εξάλλου «έγκρι-τοι» δημοσιογράφοι, σύστησαν κατ’ επανάλη-ψιν στους οργισμένους πολίτες να εξισορρο-πήσουν την οργή με το φόβο και να μην αντι-δράσουν στα μέτρα κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. Κι όταν, ως φαίνεται, ο τρόμος των μέτρων δεν είναι αρκετός για να παραλύσει τις θελή-σεις και την οργή, όταν δεν επαρκεί ο εκμαυ-λισμός των συνδικαλιστικών ηγεσιών, υπάρ-χει το κλοπ του χωροφύλακα γυρισμένο από την ανάποδη. Μερικά σπασμένα κεφάλια εί-ναι ένα καλό μέτρο προς παραδειγματισμό.

Δεν πρόκειται λοιπόν για την εξαίρεση ή για παρεκτροπή, αλλά για πολιτική κατεύθυν-ση. Ο βαρύς τραυματισμός, είναι και αυτή μια κλιμάκωση του τρόμου. Αλλιώς «παραδειγμα-τίζουν» μερικοί μώλωπες κι αλλιώς μερικές περιπτώσεις που χρειάζονται χειρουργείο.

σχόλιαστο ημιΦΩΣ

ΘANAΣHΣ ΣKAMNAKHΣ

Ο κυβερνητικός τρόμος

TEΛEYTAIA

λέξη

δοτική και κυβερνητική πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ, ανέστειλε χωρίς …αναστολές τη στάση εργασίας, που είχε προκηρύξει για την απολογιστική γενική συνέλευση της Ένωσης, λόγω …Σαμαρά, ο οποίος απαίτησε δημοσιογραφική κάλυψη για το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ που εξήγγειλε. Άξιος ο μισθός των Σόμπο-λων και Σία…

Παπουτσή περί «εκδημοκρατισμού» των Σωμάτων Ασφαλείας. «Η αστυνομία θέ-λει προστασία και όχι διωγμούς», είπαν ανερυθρίαστα.

Κυβερνητική ΕΣΗΕΑΈβγαλε και πάλι τη βρόμικη δου-

λειά για την κυβέρνηση η ΕΣΗΕΑ, κα-

ΤΟΥΣTAΘHαπότηνEΛEYΘEPOTYΠIA

10 / ΠPIN AΠOΨEIΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2011

ΤΟ ΝΑΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ

Έγκλημα στη Μεσόγειοn ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

Απίστευτο: 61 μετανάστες αφέθηκαν αβο-ήθητοι ανοιχτά των λιβυκών ακτών να πεθά-νουν από δίψα και πείνα όταν το σκάφος που θα τους μετέφερε στο μικρό νησί της Λαμπε-ντούζα της Ιταλίας έπαθε βλάβη. Η λέξη τρα-γωδία δεν είναι αρκετή για να περιγράψει την αποκάλυψη του Γκάρντιαν. Σύμφωνα με την έρευνα της εφημερίδας το σκάφος με 72 μετα-νάστες έφυγε από την Τρίπολη της Λιβύης στις 25 Μαρτίου. Αντιμετώπισε όμως βλάβη και για 16 μέρες έπλεε αβοήθητο στη Μεσόγειο. Αυτό που προκαλεί σοκ είναι ότι παρά την επικοινω-νία με τις ιταλικές λιμενικές αρχές, παρά την προσέγγιση του σκάφους τόσο από ΝΑΤΟϊκό αεροπλανοφόρο όσο και από πολεμικά ελικό-πτερα, οι άνθρωποι αφέθηκαν να πεθάνουν.

Οι συνθήκες που περιγράφονται είναι του-λάχιστον ανατριχιαστικές για τον ανθρώπινο πολιτισμό. Στο σκάφος επέβαιναν πρόσφυγες από την Αιθιοπία, το Σουδάν, τη Γκάνα, τη Νι-γηρία και την Ερυθραία. Ανάμεσά τους είκο-σι γυναίκες και δύο παιδιά. Ο κυβερνήτης του σκάφους είχε ως προορισμό τη Λαμπεντούζα αλλά μετά από 18 ώρες στη θάλασσα αντιμε-τώπισε βλάβη και διαρροή καυσίμων. Οι επι-βαίνοντες χρησιμοποίησαν το δορυφορικό τη-λέφωνο του σκάφους για να τηλεφωνήσουν σε επικεφαλής οργάνωσης προσφύγων στη Ρώ-μη, που ειδοποίησε με τη σειρά του τις αρχές. Το σκάφος εντοπίστηκε και ένα πρώτο ελι-κόπτερο μετέφερε μπουκάλια, νερό και μπι-σκότα για να επιβιώσουν οι πρόσφυγες μέχρι τη διάσω-σή τους. Όμως μετά από αυ-τό δεν εμφανίστηκε κανείς.

Μέχρι τις 27 Μαρτίου οι προμήθειες είχαν τελειώσει. Ο 24χρονος Αμπού Κουρκ, πρόσφυγας από την Αιθιο-πία, που επέζησε τρώγοντας οδοντόκρεμα και πίνοντας τα ούρα του, είπε ότι επέπλεαν παρασυρόμενοι από τα ρεύ-ματα. Δύο επιζώντες επιβε-βαίωσαν ότι βρέθηκαν κοντά σε ένα αεροπλανοφόρο από το οποίο απογειώθηκαν δύο αεροπλάνα και πέταξαν πά-νω από το πλοίο. Οι πρόσφυ-γες για να δείξουν ότι χρεια-ζόταν βοήθεια σήκωσαν στα χέρια τα μικρά παιδιά. Και πάλι κανείς δεν ανταποκρί-θηκε. Χωρίς τροφή και νερό και με το πλοίο ακυβέρνητο «κάθε μέρα ξυπνούσαμε και ανακαλύπταμε ότι κάποιος πέθαινε, τον κρα-τούσαμε στο πλοίο για ένα εικοσιτετράωρο και μετά τον πετούσαμε στη θάλασσα», διηγήθηκε ο Κουρκ, «μέχρι τις τελευταίες μέρες όταν πια δεν ξέραμε ποιοι είμαστε... Όλοι είτε προσευ-χόταν, είτε πέθαιναν».

Κι ενώ ο ΟΗΕ και η Ύπατη Αρμοστεία Προσφύγων καταγγέλλουν λέγοντας ότι «όσοι δεν βοηθούν ανθρώπους στη θάλασσα πρέπει να τιμωρούνται», το ΝΑΤΟ διαψεύδει ότι είχε οποιαδήποτε ενημέρωση, σε μια περιοχή όπου λόγω της επέμβασης στη Λιβύη τα πλοία του οργώνουν σπιθαμή προς σπιθαμή. Η κυβέρνη-ση της Γαλλίας, για την οποία καταγγέλλεται ότι το αεροπλανοφόρο Σαρλ Ντε Γκολ ήταν αυτό που συνάντησε τους μετανάστες, αρνεί-ται επίσης κάθε ανάμειξη, όπως και Ιταλία και η Μάλτα. Το συμβούλιο της Ευρώπης ανακοί-νωσε έρευνα, δακρύζοντας υποθετικά για την «μαύρη μέρα για την Ευρώπη» αν οι καταγγε-λίες ισχύουν. Όλοι αυτοί, πολεμοχαρείς των «ανθρωπιστικών» επεμβάσεων και πάντα Πό-ντιοι Πιλάτοι, «νίπτουν τας χείρας» με ανακοι-νώσεις όταν τουλάχιστον 800 πρόσφυγες χά-θηκαν στα νερά της Μεσογείου τους τελευταί-ους δύο μήνες μόνο προσπαθώντας να φτά-σουν σε ένα πιο ανθρώπινο μέλλον.

Αβοήθητους άφησαν

οι ΝΑΤΟϊκοί δεκάδες

πρόσφυγες ανοιχτά της

Λιβύης

Χωρίς τέλος είναι η σεναριολογία για τη διαχείριση της δημοσιονο-μικής κρίσης στην Ελλάδα, υπό το φόντο της πανθομολογούμενης πλέον αποτυχίας του Μνημονίου

να επιλύσει τα χρηματοδοτικά προβλήμα-τα της ελληνικής οικονομίας. Η ένταση μά-λιστα των σεναρίων αυξάνεται όσο περισ-σότερο η οικονομία βυθίζεται στο τέλμα της ύφεσης.

Μάρτυρας η πορεία εκτέλεσης του κρα-τικού προϋπολογισμού το πρώτο τετράμη-νο του έτους. Βάση επίσημων στοιχείων η υστέρηση των τακτικών εσόδων (κατά 1,9 δισ. ευρώ) οδηγεί σε εκτροχιασμό το έλ-λειμμα του τετράμηνου (που αναμένεται να κλείσει στα 7,235 δισ. ευρώ έναντι στόχου 6,924 δισ.) και κατ’ επέκταση τον προϋπο-λογισμό, ο οποίος αναμένεται να εμφανίσει απόκλιση κατά 6-7 δισ. ευρώ σε σχέση με τους στόχους. Οι αιτίες της απόκλισης έχουν τεράστια πολιτική σημασία, γιατί δεν αφο-ρούν τις δαπάνες του κρατικού προϋπολο-γισμού. Το πρόβλημα έγκειται για μια ακό-μη φορά στα δημόσια έσοδα που ανέκαθεν αποτελούσαν την αχίλλεια πτέρνα του ελλη-νικού δημοσιονομικού ζητήματος, λόγω της χαμηλής φορολόγησης των νομικών προσώ-πων και κυρίως των ΑΕ. Η αιτία σχετίζεται με το φιλοεργοδοτικό προσανατολισμό της φορολογικής πολιτικής, σε σημείο που να τινάζει στον αέρα τη δημοσιονομική ισορ-ροπία. Το Μνημόνιο επιχείρησε να επανα-φέρει την ισορροπία στο σύστημα κατακρε-ουργώντας τις δαπάνες, πρώτα και κύρια τις κοινωνικές. Η ρήση του Ανδρέα Λοβέρδου «αν αποτύχει το νυστέρι του χειρούργου θα πιάσουμε τον κασμά του κατεδαφιστή» ή η δήλωση του Γ. Παπανδρέου «δεν θα υπολο-γίσουμε το πολιτικό κόστος» την ημέρα που οι Γκοτζαμάνηδες των ΜΑΤ επιτίθονταν με δολοφονική μανία κατά των διαδηλω-τών, θα μείνουν στην ιστορία για τον κυνι-σμό τους. Ακόμη όμως κι αυτές οι πολιτικές αποδείχτηκαν ανεπαρκείς καθώς η αποτε-λεσματικότητά τους ακυρωνόταν από δύο άλλες κατευθύνσεις: Πρώτο, από την παρα-

πέρα μείωση της φορολογίας νομικών προ-σώπων και δεύτερο από την εμβάθυνση της ύφεσης (ως αποτέλεσμα τη μείωσης της κα-ταναλωτικής δαπάνης, των μισθών και των δημοσίων επενδύσεων) η οποία στέρησε τα δημόσια ταμεία από τα αναγκαία έσοδα κα-τά έναν αναλογικό τρόπο.

Εν είδει παρενθέσεως και με βάση πα-ρατήρηση του Κ. Λαπαβίτσα να τονίσου-με ότι τα στοιχεία για την πορεία του ΑΕΠ που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τη στα-τιστική υπηρεσία, βάση των οποίων ακο-λούθησαν ανακοινώσεις από το υπουργείο

Οικονομικών για το τέλος της ύφεσης, εί-ναι εντελώς πλαστά. Greek statistics τον καιρό του Μνημονίου! Ο χειρισμός αφο-ρά μια «εξομάλυνση» που παρεμβάλουν οι στατιστικές αρχές, που ...εντελώς τυχαία δίνει οριακά θετική αύξηση του ΑΕΠ. Αν όμως την απαλείψουμε τότε η ύφεση είναι εδώ, το ΑΕΠ συνεχίζει να συρρικνώνεται και οι προβλέψεις του υπουργείου για έξο-δο από την ύφεση το 2012 ένα ακόμη ψέμα της κυβέρνησης.

Ως αποτέλεσμα των παραπάνω τάσε-ων (μείωση δημοσίων δαπανών εις βάρος των εργαζομένων αλλά και δημοσίων εσό-δων προς όφελος της αστικής τάξης – μο-νά κερδίζουν, ζυγά χάνουμε!) η ασκούμενη πολιτική οξύνει το δημοσιονομικό πρόβλη-μα. Έτσι φτάνουμε στον εκτροχιασμό του προϋπολογισμού. Κατά συνέπεια το πρό-

βλημα από τη λεγόμενη, για εντελώς προ-παγανδιστικούς λόγους, «μη εφαρμογή» του Μνημονίου δεν προέρχεται από την ολιγω-ρία της κυβέρνησης να εφαρμόσει τα μέτρα που προβλέπονται ή από την απροθυμία της αναλάβει το πολιτικό κόστος. Το πρόβλημα βρίσκεται στον ξεκάθαρα ταξικό προσανα-τολισμό της πολιτικής που εφαρμόζεται και ως μοναδικό ζητούμενο έχει την ανατροπή των ταξικών συσχετισμών προς όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος της εργασίας.

Κι εδώ κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΕΕ - ΔΝΤ τα πηγαίνουν μια χαρά! Μάρτυρας τα στοι-χεία που έδωσε η υπουργός Εργασίας, Λού-κα Κατσέλη, την Τρίτη 10 Μαΐου βάση των οποίων οι μέσες ακαθάριστες αποδοχές στο σύνολο της οικονομίας μειώθηκαν κατά 9,3% το 2010 ενώ για το τρέχον έτος εκτιμά-ται ότι θα μειωθούν κατά 5%-5,8%. Επίσης το 2010 μετατράπηκαν 26.253 συμβάσεις ερ-γασίας πλήρους απασχόλησης σε ευέλικτες συμβάσεις εργασίας. Ένα αριθμός αυξημέ-νος κατά 55% σε σχέση με το 2009.

Οι προοπτικές μάλιστα είναι ακόμη πιο ζοφερές. Ήδη οι απειλητικές δηλώσεις από τον επικεφαλής της Δεξιάς στο γερμανικό κοινοβούλιο και το σλοβένο πρωθυπουρ-γό που θέτουν σε αμφισβήτηση τη χορήγη-ση της πέμπτης δόσης, προλειαίνουν το έδα-φος για να γίνουν δεκτοί με αλαλαγμούς χα-ράς οι όροι που θα συνοδεύουν την επόμε-νη δόση του δανείου της τρόικας. Κι αυτή τη φορά θα πιάσουν κόκαλο! Πέρα από το κλείσιμο δημόσιων επιχειρήσεων, την «ανη-συχία» που εκδηλώνουν για τα ελλείμματα του ΙΚΑ και του ΟΑΕΔ (ύψους 1,1 δισ. ευ-ρώ) που είναι προανάκρουσμα για μείωση των επικουρικών συντάξεων και των επιδο-μάτων ανεργίας και το τελεσίγραφο της Κο-μισιόν για επιπλέον μέτρα αξίας 7 δισ. ευ-ρώ, η συζήτηση πλέον έχει φτάσει στην τύ-χη δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων. Ο λόγος είναι ότι ακόμη και οι μειώσεις που θα φέρει το ενιαίο μισθολόγιο κρίνονται λί-γες για να καλυφθούν τα κενά των φορολο-γικών εσόδων. Σε αυτό το βωμό το επόμενο μέτρο που θα ληφθεί θα είναι οι εν ψυχρώ

Νέα αντεργατικά μέτρα στρώνουν το χαλί για την αναδιάρθρωση

n ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ένα πρόγραμμα «εξυγίανσης» 58 δήμων που είναι «υπερβολικά» χρεωμένοι. Το πρόγραμμα «εξυ-γίανσης» περιλαμβάνει επιτήρη-ση, έλεγχο, περικοπές δαπανών και ποινές. Στην πραγματικότη-τα πρόκειται για ένα «ειδικό αυ-τοδιοικητικό μνημόνιο» κατά τα πρότυπα των Μνημονίων που έχει υπογράψει και εφαρμόζει η κυβέρνηση με ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ. Το Μνημόνιο αυτό αποτελεί ένα ακόμη βήμα στη μετατροπή των δήμων σε «δήμιους» των κατοί-κων και των εργαζομένων, κα-θώς προβλέπει χαρακτηριστικά, τα έσοδα των δήμων να πηγαί-νουν μόνο για έργα συντήρησης και επισκευής υποδομών, πάγω-μα ή περιορισμό προσλήψεων και συμβάσεων ενώ επιφυλάσ-σεται για περαιτέρω εξειδίκευση

μέσω πρόσθετων μέτρων. Το οξύ οικονομικό πρόβλημα στην τοπι-κή διοίκηση, απόρροια της πολι-τικής των διαδοχικών μνημονίων και της εφαρμογής του «Καλλι-κράτη», δεν αφορά μόνο στους υπερ-χρεωμένους δήμους. Κα-θημερινά όλο και περισσότεροι δημότες έρχονται αντιμέτωποι σε όλο ένα και περισσότερους δήμους με την κατάσταση υπο-βάθμισης των κοινωνικών υπη-ρεσιών και την αδυναμία διαχεί-ρισης της καθημερινότητας (από την αδυναμία συλλογής απορρι-μάτων γιατί δεν υπάρχουν χρή-

ματα για καύσιμα στα απορριμα-τοφόρα, μέχρι το κλείσιμο ή την υπολειτουργία παιδικών σταθ-μών και την αδυναμία κάλυψης των στοιχειωδών λειτουργικών αναγκών των σχολείων).

Αξίζει να δει κανείς πως δη-μιουργήθηκαν αυτά τα χρέη και ποιος είναι υπεύθυνος. Το μό-νο σίγουρο είναι ότι δεν τα δημι-ούργησαν ούτε οι κάτοικοι - δη-μότες ούτε οι εργαζόμενοι στην τοπική αυτοδιοίκηση. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια βιώνουμε το παράδοξο ενώ αυξάνεται η τοπι-κή φορολόγηση και η ανταποδο-

τικότητα στις κοινωνικές υπηρε-σίες των δήμων, να αυξάνονται τα χρέη τους. Οι αιτίες δημιουρ-γίας των χρεών πρέπει να αναζη-τηθούν στην πολιτική ολοκλήρω-σης της τοπικής αυτοδιοίκησης ως τοπικό κράτος με κορυφαίο σταθμό τον «Καλλικράτη».

Τα χρέη είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που μετέτρεψε τους δήμους σε επιχειρήσεις και τους δημότες σε πελάτες. Είναι αποτέλεσμα του χαρακτήρα και του τρόπου εκτέλεσης των έρ-γων στην «τοπική αυτοδιοίκη-ση». Έργα που εκτελούνται μέ-σα από διάφορα προγράμματα με τη μορφή συμπράξεων δημό-σιου ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) και δεν αφορούν κυρίως την κάλυψη κοινωνικών αναγκών αλλά εξυ-πηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου και ακολουθούν πι-στά τις κατευθύνσεις της Ευρω-

ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΔΗΜΩΝ

ΧΑΡΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ

Τα κοινωνικά δικαιώματα στο «απόσπασμα»

Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων συζητούν κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ

για το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα

ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2011 AΠOΨEIΣ ΠPIN / 11

ΟΑΕΔ

Παροχές … πολυτελείαςn ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

Μία ανάσα από τις 800 χιλιάδες βρίσκο-νται πλέον οι καταγεγραμμένοι άνεργοι στη χώρα σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που ανακοίνωσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή. Το ποσοστό της επίσημης ανεργίας βρίσκε-ται πλέον στο 15,9%, στους δε νέους αγγίζει και ξεπερνά το 40%. Παράλληλα με τη ρα-γδαία ύφεση οι πόρτες κλείνουν η μια μετά την άλλη και φυσικά δεν ξανανοίγουν. Στο ζοφερό αυτό τοπίο ο ΟΑΕΔ βρήκε και πάλι τη λύση και πρωτοτύπησε. Με τη συνδρομή οκτώ μεγάλων εταιρειών και τα προγράμμα-τα της «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», προ-σφέρονται εκπτώσεις σε ανέργους που κα-τέχουν την κάρτα ανεργίας για καταναλω-τικά αγαθά και υπηρεσίες που περιλαμβά-νουν από αλλαντικά μέχρι ηλεκτρονικά και ηλεκτρικά είδη, συσκευές και από κινητή τη-λεφωνία μέχρι κύκλους σπουδών σε ιδιωτι-κά ινστιτούτα επαγγελματικής κατάρτισης ή σε αλυσίδες γρήγορης εστίασης οι οποί-ες εδρεύουν σχεδόν αποκλειστικά πάνω σε εθνικούς δρόμους! Τέτοιας μεγίστης σημα-σίας θεωρήθηκε μάλιστα το πρόγραμμα αυ-τό από τη διοίκηση του ΟΑΕΔ ώστε ο ίδιος ο διοικητής του Οργανισμού, Η. Κικίλιας να το παρουσιάσει σε συνέντευξη Τύπου. Πραγ-ματικά το μοναδικό που θα μπορούσε να πει κάποιος σκωπτικά είναι το γνωστό πως «εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν». Αλλά από την άλλη θα ήμασταν άδικο ακόμη

και αυτό αν λέγαμε, γιατί όχι μόνο βαρκούλες δεν εί-ναι οι εταιρείες που αρμε-νίζουν με αυτό το πρόγραμ-μα, αλλά ολόκληρα θωρη-κτά πολυεθνικών και μεγά-λες αλυσίδες λιανεμπορίου οι οποίες εξασφάλισαν κα-τά τον καλύτερο και φθη-νότερο τρόπο διαφήμιση και προβολή. Εντελώς δω-ρεάν γιατί ακόμη και η «φι-λανθρωπία» και η συνακό-λουθή της «ευαισθητοποίη-ση μέσω της εταιρικής κοι-νωνικής ευθύνης» κοστί-ζουν κάτι βρε αδερφέ. Εί-τε πρόκειται για τη διάσω-ση των ροδοπελεκάνων και την ανακύκλωση των κινη-τών τηλεφώνων, είτε για την «προστασία» και την ανακούφιση των πληττόμε-νων, από τις βάρβαρες πο-

λιτικές των ίδιων εταιρειών, ανθρώπων οι οποίοι τυγχάνει να είναι άνεργοι.

Κάποιοι μπορεί να χαρακτηρίσουν μια τέτοια κριτική ως και μίζερη καθώς σε και-ρούς χαλεπούς επικρατεί η αντίληψη του «μάζευε κι ας είναι και ρώγες», ωστόσο πό-σο μίζερη θα μπορούσε να είναι αυτή η οπτι-κή μπροστά στην αποδοχή της υποκατάστα-σης κάθε έννοιας δικαίου και αλληλεγγύης από την κοινωνική ευθύνη των πολυεθνικών και των αλυσίδων; Πόσο καταστροφική εί-ναι η αποθέωση του έργου «φιλάνθρωπων κυριών» οι οποίες έχουν αναλάβει το έργο της αρωγής και της κοινωνικής προστασίας των πλέον αδύναμων και βάναυσα πληττό-μενων εργαζομένων, από τη μια και από την άλλη, τις στρατιές των ανέργων που οι ίδιες και οι σύζυγοί τους δημιουργούν στο βωμό του κέρδους με συνένοχο το κράτος και τις κυβερνήσεις οι οποίες επιπλέον τους επιδο-τούν; Τέλος μια απορία: Συγκεκριμένη εται-ρεία αλλαντικών η οποία παρέχει έκπτωσης στους «πεινασμένους» αναξιοπαθούντες, ανακοίνωσε ότι με το πρόγραμμα αυτό κά-νει σκόντο 21% στα φιλέτα βραστής και κα-πνιστής γαλοπούλας και 33% στην πάριζα. Γιατί ρε αδέρφια; Τις γαλοπούλες με χρυ-σάφι τις ταΐζετε;

Τζάμπα διαφήμιση κάνουν πολυεθνικές μέσω... εκπτώσεων σε ανέργους με κουπόνια!

παϊκής Ένωσης. Στις αιτίες δη-μιουργίας και διόγκωσης των χρεών πρέπει να προστεθεί η μείωση της χρηματοδότησης του κεντρικού κράτους προς τους δή-μους την ίδια ώρα που τους μετα-φέρει ολοένα και περισσότερες λειτουργίες, ενώ συμβολή στη δι-αμόρφωσή τους παίζουν η τοκο-γλυφία των τραπεζών μέσω των δανείων προς τους δήμους όπως και τα φαινόμενα διαφθοράς στη διαχείριση των δήμων και την υλοποίηση των έργων.

Με το «αυτοδιοικητικό Μνη-μόνιο» τα χρήματα που αποδί-δει το κράτος προς τους δήμους, χρήματα που σε μεγάλο βαθμό προέρχονται από το ΦΠΑ και το ΤΑΠ, δηλαδή φόρους που κα-ταβάλλουν οι εργαζόμενοι, θα δοθούν στις τράπεζες και τους προμηθευτές για την αποπλη-ρωμή των δανείων και τους χρέ-

ους. Η πράξη αυτή αποτελεί μια ακόμη μια προκλητική αντεργα-τική απόφαση που αποσκοπεί στο να διασφαλίσει ότι τράπε-ζες και κεφάλαιο θα πάρουν τα λεφτά τους. Την ίδια ώρα οι δή-μοι θα οδηγηθούν μέσα και από τις αυξημένες δυνατότητες που τους δίνει ο «Καλλικράτης» σε μια ένταση της τοπικής φορολο-γίας και της ανταποδοτικότητας κοινωνικών υπηρεσιών για να καλύψουν τις ανάγκες τους και οι δημότες θα βρεθούν να πλη-ρώνουν πολλαπλά για ένα χρέος που δεν δημιούργησαν.

Το «αυτοδιοικητικό Μνημό-νιο» σε συνδυασμό με τον «Καλ-λικράτη» και την περικοπή 1,5 δισ. ευρώ σε τρία χρόνια (2011-2014) από δαπάνες της τοπικής διοίκησης (που προβλέπει το πρώτο Μνημόνιο) θα οδηγήσει σε μια σύνθλιψη των κοινωνι-

κών υπηρεσιών και στη διαμόρ-φωση όρων για την ιδιωτικοποί-ησή τους.

Απαιτείται πανεργατικός ξε-σηκωμός, κοινός αγώνας κατοί-κων - δημοτών και εργαζομένων στους δήμους με ένα ενιαίο πλαί-σιο στόχων πάλης. Τέτοιο στόχοι είναι :

Να μην περάσει το «αυτοδιοι-κητικό Μνημόνιο». Δεν αναγνω-ρίζουμε το χρέος και δεν το πλη-ρώνουμε. Να το πληρώσουν αυ-τοί που το δημιούργησαν. Έργα υποδομών για την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών κατοί-κων και εργαζομένων με διαρκή εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Αύξηση των δαπανών για παι-δεία, υγεία, πρόνοια, προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, για υποδομές και νέους ελεύθερους δημόσιους χώρους.

Να μη γίνει καμία αύξηση τε-

λών και τοπικής φορολόγησης. Να μειωθεί ο φόρος που πληρώ-νουν οι εργαζόμενοι, να αυξηθεί η φορολόγηση του κεφαλαίου. Να μην ξεπουληθεί τίποτα δημό-σιο, αντίθετα να περάσουν τρά-πεζες, δημόσιες επιχειρήσεις και όλοι οι νευραλγικοί τομείς της οι-κονομίας σε εργατικό κοινωνικό έλεγχο και ιδιοκτησία. Να μη γί-νει καμία απόλυση εργαζομένων στους δήμους, μόνιμη και σταθε-ρή δουλειά για όλους.

Να ανατραπεί η πολιτική κυ-βέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, τα μνημό-νια και οι νόμοι τους. Να ανα-τραπεί ο «Καλλικράτης».

Ταυτόχρονα γίνεται περισ-σότερο αναγκαία η δημιουργία μορφών λαϊκής συσπείρωσης, δράσης και «εκπαίδευσης» στην κοινωνική και πολιτική αυτοορ-γάνωση των ίδιων των εργαζο-μένων.

απολύσεις χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, όπως έχει συμβεί σε δεκάδες άλλες χώρες που επισκέφθηκε το ΔΝΤ: από την Λατινι-κή Αμερική μέχρι χώρες των Βαλκανίων όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία, κ.ά.

Οι οδηγίες που θα αφήσει η τρόικα πί-σω της (περιλαμβανομένης της επιτάχυνσης εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Δημοσιο-νομικού Πλαισίου Στρατηγικής ύψους 26 δισ. ευρώ και του ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας αξίας 50 δισ. ευρώ) θα φέρουν πιο κοντά και τους όρους της αναδιάρθρω-σης του δημόσιου χρέους. Ήδη η συζήτη-ση και η σύγκρουση συμφερόντων πίσω από αυτήν έχει ανάψει για τα καλά όσο πλησιά-ζουμε στον Ιούνιο οπότε θα ανακοινωθούν οι σχετικές αποφάσεις. Από την μια ο Όλι Ρεν την απορρίπτει ως αντιρεαλιστικό σε-νάριο, επικαλούμενος τις απώλειες που θα καταγράψουν ασφαλιστικά ταμεία, ασφα-λιστικές εταιρείες, θεσμικοί επενδυτές και το τραπεζικό σύστημα. Δεν περνούν μάλι-στα απαρατήρητοι υπαινιγμοί στελέχους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ότι η ελληνική κυβέρνηση παρασύρεται σε σχε-τικές συζητήσεις μετά από κακές συμβου-λές επενδυτικών τραπεζών και δικηγορικών γραφείων που είναι σε αναζήτηση προμη-θειών! Ακόμη δηλαδή και η αναδιάρθρω-ση του χρέους, πέρα από τη δημιουργία του, αναδεικνύεται σε πεδίο κερδοσκοπίας και

μίζας! Από την άλλη, η ανοιχτή, προσωπι-κή επιστολή του διευθυντή της μεγάλης κυ-κλοφορίας γερμανικής εφημερίδας Χά-ντελσμπλαντ προς τον πρωθυπουργό με την οποία πρότεινε αναδιάρθρωση εδώ και τώ-ρα με κάθε τρόπο («όχι χρέη στα χρέη, αλλά επιμήκυνση του χρέους, κούρεμα ίσως και πλήρης αναστολή για ένα διάστημα») περι-είχε και μια φράση που συμπυκνώνει όλα τα διακυβεύματα: «Οι εταίροι σας είναι οι τράπεζες», έγραφε ο γερμανικός διευθυ-ντής, εννοώντας ότι οποιαδήποτε αλλαγή αποφασιστεί πρέπει να έχει την εκ των προ-τέρων έγκριση των τραπεζιτών, αυτών δη-λαδή που αποκόμισαν τα μεγαλύτερα κέρ-δη από τη διαχείριση του δημόσιου χρέους οδηγώντας το στα ουράνια με τα εξωφρενι-κά επιτόκια που επέβαλαν. Αναδιάρθρωση συστήνουν και οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, σε άρ-θρο γνώμης, όπου αναφέρουν ότι ακόμη και οι λύσεις ήπιας αναδιάρθρωσης που συζη-τιούνται με συνδυασμό δανείων μεγαλύτε-ρης διάρκειας με χαμηλότερα επιτόκια δεν αρκούν. Ως μοναδική βιώσιμη λύση προτεί-νουν τη «σκληρή αναδιάρθρωση» που θα περιλαμβάνει κούρεμα του χρέους της τά-ξης του 50% ακόμη και περισσότερο.

Στον αντίποδα των παραπάνω παροτρύν-σεων ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε άρθρο του οικονομολόγου Μάρκ Βάισμπροτ, «απο-στάτη» του ΔΝΤ, στους Νιου Γιορκ Τάιμς με

τίτλο «Γιατί η Ελλάδα πρέπει να απορρίψει το ευρώ». Λόγω της σαφήνειας των επιχει-ρημάτων του αξίζει να μεταφέρουμε ορισμέ-νες παραγράφους: «Καθώς η κίνηση (απο-χώρησης από το ευρώ) μπορεί να στοιχίσει στην Ελλάδα βραχυπρόθεσμα, είναι εξαιρε-τικά απίθανο αυτό το κόστος να είναι μεγα-λύτερο από τα πολλά χρόνια ύφεσης, στασι-μότητας και υψηλής ανεργίας που προσφέ-ρουν οι ευρωπαϊκές αρχές. Η εμπειρία της Αργεντινής στο τέλος του 2001 είναι διδακτι-κή. Για περισσότερα από 3,5 χρόνια η Αρ-γεντινή είχε υποστεί μια από τις βαθύτερες υφέσεις του 20ου αιώνα. Το πέσο ήταν συν-δεδεμένο με το δολάριο, όπως ακριβώς η Ελ-λάδα έχει το ευρώ ως το εθνικό της νόμισμα. Οι Αργεντίνοι έπαιρναν δάνεια από το ΔΝΤ και περιέκοβαν δαπάνες ενώ η φτώχεια και η ανεργία έφτανε στα ύψη. Τότε η Αργεντι-νή προχώρησε σε παύση πληρωμών του εξω-τερικού της χρέους και έκοψε τους δεσμούς της με το δολάριο. Οι περισσότεροι οικονο-μολόγοι και ο επιχειρηματικός Τύπος πρό-βλεπαν ότι θα ακολουθούσαν χρόνια κατα-στροφής. Αλλά η οικονομία συρρικνώθηκε μόνο για ένα τετράμηνο μετά την υποτίμη-ση και την παύση πληρωμών, όμως τα επό-μενα 6 χρόνια αυξήθηκε κατά 63%. Περισ-σότερα από 11 εκατ. άτομα σε ένα κράτος 39 εκατ. βγήκαν από τη φτώχεια. Μέσα σε τρία χρόνια η Αργεντινή επέστρεψε στα επί-πεδα παραγωγής που είχε πριν την κρίση, παρότι έχασε περισσότερο από το διπλάσιο απ’ ότι έχει χάσει η Ελλάδα από την τρέχου-σα ύφεση. Στην Ελλάδα αντιθέτως, ακόμη κι αν τα πράγματα πάνε καλά, με βάση προ-βλέψεις του ΔΝΤ θα χρειαστούν οκτώ χρό-νια για να επανέλθει το ΑΕΠ στο επίπεδο πριν την κρίση. Ο βασικός λόγος για την τα-χεία ανάπτυξη της Αργεντινής ήταν ότι τελι-κά αποδεσμεύθηκε από τις οικονομικές και νομισματικές πολιτικές που έπνιγαν τη με-γέθυνση. Το ίδιο θα επαληθευτεί και στην Ελλάδα εάν εγκαταλείψει το ευρώ. Η Ελ-λάδα επίσης θα δεχόταν μια ώθηση από την υποτίμηση στο εμπορικό της ισοζύγιο (όπως έγινε στην Αργεντινή τους πρώτους έξη μή-νες της ανάκαμψης) καθώς οι εξαγωγές της θα ήταν πιο ανταγωνιστικές και οι εισαγω-γές πιο ακριβές. Ρεπορτάζ στον Τύπο προ-ειδοποιούν επίσης για μια απότομη άνοδο στο ελληνικό χρέος από την υποτίμηση εάν εγκατέλειπε το ευρώ. Η Ελλάδα όμως δεν θα πλήρωνε το χρέος της»!

Προφανώς ο Βάισμπροτ συμπεριλαμ-βάνεται κι αυτός στον «εσμό παραφρόνων και επικίνδυνων» που ζητούν την «επι-στροφή στη δραχμούλα» τους οποίους στη-λίτευε ο Αλέξης Παπαχελάς την Τετάρτη στην Καθημερινή...

12 / ΠPIN H AΛΛH OΨH KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011

Με το αίμα δεκάδων απεργών και παραλίγο με τη ζωή ενός νέου εργαζόμενου 31 χρόνων έβαψε τα χέρια της η πιο αδίστακτη

και αντιδραστική κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών. Η απεργιακή διαδήλωση της 11ης Μάη μπορεί να μην προκάλεσε «σεισμό», ίσως και να ερμηνεύτηκε από τη «μαφία» κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ ως «αποκλιμάκωση». Και γι’ αυτό, έβαλαν τους κρανοφόρους δολοφόνους των ΜΑΤ να την αποτελειώσουν! Μάταια όμως, γιατί η επίδειξη αλαζονικής καταστολής είναι ένδειξη αδυναμίας για την κυβέρνηση. Γιατί, η απεργία της Τετάρτης, παρά την υποχώρηση της συμμετοχής στις κινητοποιήσεις, κατέδειξε για άλλη μια φορά την αποφασιστική αντίδραση των εργαζομένων στην πολιτική που σαρώνει κάθε εργατικό δικαίωμα, και τις μεγάλες δυνατότητες του αναπτυσσόμενου ανεξάρτητου εργατικού κινήματος να προκαλέσει ανατροπή του κυρίαρχου σκηνικού και να κάνει θρύψαλα κάθε απόπειρα για «κλίμα συναίνεσης», στο οποίο είναι διατεθειμένη να συμβάλει η ΓΣΕΕ και ο Παναγόπουλος προσωπικά....Οι χιλιάδες κόσμου του αγώνα που γέμισαν τους δρόμους, απαίτησαν πιο μαζικά και πιο συνειδητά την ανατροπή της πολιτικής του Mνημονίου αλλά και της πιο αντιδραστικής κυβέρνησης των τελευταίων δεκαετιών. «Πάρτε το Mνημόνιο και φύγετε από δω, ουστ» βροντοφώναξαν οι απεργοί διαδηλωτές, που από νωρίς είχαν συγκεντρωθεί στο χώρο του Μουσείου καλύπτοντας την Πατησίων από τη Μάρνης έως και λίγο πριν την Πανεπιστημίου. Πλήθος πρωτοβάθμιων σωματείων με τα πανό και τον κόσμο τους έδωσαν τον κυρίαρχο τόνο στην απεργιακή διαδήλωση του «μπλοκ του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων», όπως πλέον ονοματίζεται από χιλιάδες αγωνιστές εργαζόμενους που γυρίζουν την πλάτη τους στο γραφειοκρατικό και ξεπουλημένο κυβερνητικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, ο οποίος την ίδια ώρα συγκέντρωνε μερικές εκατοντάδες στο Πεδίο Άρεως, κυρίως από το χώρο των ΔΕΚΟ, και ιδιαίτερα τη ΓΕΝΟΠ, ώστε να σωθούν τα προσχήματα. Το ΠΑΜΕ, ως είθισται, συγκεντρώθηκε στην Ομόνοια, και έως ότου ξεκινήσει η πορεία των πρωτοβάθμιων «εξαφανίστηκε» προς την Αμαλίας, σε μια συγκέντρωση που χαρακτηρίστηκε μικρότερη και πιο άνευρη από προηγούμενες. Όμως το σημαντικότερο είναι ότι το ΠΑΜΕ αποπνέει πλέον μια προβλέψιμη κινηματικά «ρουτίνα», παρά την «επαναστατική» φιλολογία του, αφού αδυνατεί να συνδεθεί και να εκφράσει τα πιο μαχητικά, ριζοσπαστικά και ανυπότακτα τμήματα της εργατικής βάσης. Ωστόσο, είναι συνολικά φανερό ότι απαιτείται μια «επανεκκίνηση» του εργατικού αγώνα. Με βάθεμα του πολιτικού περιεχόμενου της πάλης σε ανατρεπτική κατεύθυνση. Με μαζικό, ανεξάρτητο από τη γραφειοκρατία εργατικό συντονισμό, ποιοτική αλλά και ποσοτική ανάπτυξη των κατά τόπους συντονισμών σωματείων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη αλλά και άλλες πόλεις. Με ουσιαστική συζήτηση για πιο αποφασιστικές και αποτελεσματικές μορφές πάλης, σε ρήξη με τις 24ωρες εκτονώσεις των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, που έφτασαν πλέον τα όριά τους...

n ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ

Στο Μουσείο ήταν εργαζόμενοι από την εκπαίδευση (ΟΛΜΕ, ΕΛ-ΜΕ και σύλλογοι πρωτοβάθμιας, ΣΕΦΚ), την υγεία (ΕΙΝΑΠ, Αττι-κό, εργαζόμενοι στο ΕΚΑΒ, ΟΚΑ-

ΝΑ, «Περιβολάκι»), τον ιδιωτικό τομέα (βι-βλίου - χάρτου, μισθωτοί τεχνικοί, Εθνοντά-τα, Γουίντ, εργαζόμενοι εμπορίου), από με-γάλους εργασιακούς χώρους (Παπαστρά-τος, Ιντρακόμ), το χώρο του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ (σωματεία ΟΤΑ, ΜΟΔ, μηχα-νικοί Δημοσίου), τον κλάδο των μέσων ενη-μέρωσης (ΠΟΕΣΥ, ΕΤΕΡ, ΕΣΠΗΤ, επι-τροπή ΔΟΛ κ.ά.), εργατικές συλλογικότη-τες (εμπόριο, σιδηρόδρομος κ.ά.), εκατο-ντάδες μετανάστες εργάτες από Αφρική και Ασία, αλλά και μαζικά μπλοκ φοιτητι-κών συλλόγων.

Στο χώρο του Μουσείου συμμετείχαν τα μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και άλλες ορ-

γανώσεις της αντικαπιταλιστικής κι επα-ναστατικής Αριστεράς (ΣΕΚ, ΕΕΚ κ.ά.), ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ, εργατικές συλλογικό-τητες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (Ταξική Πορεία, ΕΡΓΑΣ κ.ά.), καθώς και ο αναρχικός αντιεξουσιαστικός χώρος.

Ωστόσο, συνολικά και οι τρεις συγκε-ντρώσεις της 11ης Μάη, του Συντονισμού σωματείων, του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια, και της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ ήταν μικρότερες από τις τελευταίες απεργίες του Φλεβάρη και του περασμένου Δεκέμβρη, αποδεικνύο-ντας ότι η γραμμή «24ωρη απεργία κάθε 2-3 μήνες» που έχει υιοθετήσει άτυπα η συν-δικαλιστική γραφειοκρατία λειτουργεί ως εκτόνωση της εργατικής οργής και όχι ως μέσο συγκέντρωσης νέων δυνάμεων και κλιμάκωσης του αγώνα για την ανατροπή της αντεργατικής επέλασης.

Πάντως η τελευταία απεργία ανέδειξε και πάλι σε κυρίαρχο και πιο δυναμικό κομ-μάτι του κινήματος, το «μπλοκ του Μουσεί-

ου», που ήταν αναμφισβήτητα το πιο μεγάλο και το πιο μαχητικό. Αυτό το πολύμορφο ερ-γατικό ρεύμα αντίστασης και ανατροπής εί-ναι που φοβίζει την κυβέρνηση και τις καθε-στωτικές δυνάμεις, γι’ αυτό και εξαρχής φρό-ντισαν και πάλι να το περιβάλουν με πλήθος διμοιριών ΜΑΤατζήδων, που ήταν προκλη-τικοί, παρόλο που η πορεία έως και το Σύ-νταγμα δεν προκάλεσε σε καμία περίπτωση την αστυνομία. Οι γνωστές ομάδες της «θεα-ματικής βίας» άρχισαν το καθιερωμένο «παι-χνίδι» της πέτρας και της μολότοφ μπροστά στη Bουλή, αλλά τίποτα δεν έδειχνε το όρ-γιο δολοφονικής κρατικής καταστολής που θα επακολουθούσε. Όταν η πορεία συντε-ταγμένα άρχισε να κατεβαίνει την Πανεπι-στημίου, και χωρίς καμία ιδιαίτερη αφορμή διατάχθηκε, προφανώς με άνωθεν κυβερνη-τική εντολή, γενική έφοδος σε όλα τα μπλοκ των διαδηλωτών που βρίσκονταν σε αυτή την ακτίνα, από Αμερικής έως και Προπύλαια, με βροχή χημικών, κρότου λάμψης και κα-

Κτηνωδία στους δρόμους, τρομοκρατία για «μονοδρόμους»n ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ

Σοκ και οδύνη προκάλεσε η αστυ-νομική κτηνωδία των ΜΑΤ κα-τά τη διαδήλωση της Τετάρ-της. Δεκάδες ανύποπτοι δια-δηλωτές κατέληξαν με τραύμα-

τα στο Κρατικό Νίκαιας, την ίδια στιγμή που ένας διαδηλωτής παραλίγο να χάσει τη ζωή του από τα λυσσώδη χτυπήματα. Ο νευροχειρουργός του νοσοκομείου Πάνος Παπανικολάου είπε στο Πριν πως την Πα-ρασκευή η κατάσταση του τραυματισμέ-νου παρέμενε ελεγχόμενη. «Αν συνεχίσει έτσι και τα επόμενα εικοσιτετράωρα θα αρχίσουμε να είμαστε πιο αισιόδοξοι». Οι γιατροί υποθέτουν πως το χτύπημα έγινε είτε από ρόπαλο στην ανάποδη είτε από πυροσβεστήρα. Όπως είπε ο Π. Παπανι-κολάου, υπάρχουν τουλάχιστον δύο πολύ ισχυρά χτυπήματα στο κεφάλι, στη δεξιά πλευρά του κρανίου. «Τα χτυπήματα αυ-τά είναι δολοφονικά 100%. Όποιο χτύπη-μα στο κεφάλι είναι ικανό να προκαλέσει κάταγμα κρανίου και κρανιακό αιμάτωμα

είναι δολοφονικό σύμφωνα με τη νομο-λογία. Υπάρχουν αποφάσεις δικαστηρί-ων για υποθέσεις κοινού ποινικού δικαί-ου αλλά και άλλου χαρακτήρα, όπως αυ-τές του Λαμπράκη και του Τεμπονέρα», λέει στο Πριν ο γιατρός. Και τονίζει: «Σαν εργαζόμενοι, που το σωματείο μας συμμε-τείχε στην απεργιακή διαδήλωση, δηλώνω ότι η κυβέρνηση αυτοδιαψεύδεται. Από τη μία προσπαθεί να μας πείσει ότι η πλειο-ψηφία του λαού δήθεν στηρίζει την πολιτι-κή της, και από την άλλη έχει εξαπολύσει ωμό και βίαιο κύμα αυταρχισμού και κα-ταστολής των λαϊκών αντιδράσεων που εί-ναι ένδειξη αδυναμίας και πανικού».

Παρά την απεργία των μέσων ενημέ-ρωσης, το περιστατικό έγινε αστραπι-αία γνωστό και το απόγευμα της Τετάρ-της πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στο Νοσοκομείο της Νίκαιας, ενώ στη Θεσ-σαλονίκη οργανώθηκε απογευματινή συ-γκέντρωση διαμαρτυρίας. Ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων διοργάνωσε διαδήλωση διαμαρτυρίας το απόγευμα της Πέμπτης, στην οποία συμμετείχαν και

ΜΑΤωμένοι απεργοί, «στριμωγμένη» κυβέρνηση

KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011 H AΛΛH OΨH ΠPIN / 13

Κτηνωδία στους δρόμους, τρομοκρατία για «μονοδρόμους»15 οργανώσεις και κόμματα της Αριστεράς. Στην Αθήνα, πάνω από 5.000 διαδηλωτές κα-τήγγειλαν την κυβερνητική τρομοκρατία και την αστυνομική βία, φώναξαν συνθήματα για την ανατροπή της χούντας κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ και απαίτησαν τη διάλυση των ΜΑΤ και την απαγόρευση της χρήσης χημικών στις δι-αδηλώσεις. Και αυτές οι συγκεντρώσεις όμως αντιμετώπισαν τη βία της ΕΛΑΣ.

Η αγριότητα του αστυνομικού χτυπήματος στην απεργιακή πορεία δεν ήταν μεμονωμέ-νο φαινόμενο, κάτι που διαπίστωσε και η ΕΙ-ΝΑΠ. Όπως αναφέρει η Ένωση Ιατρών Νο-σοκομείων Αθήνας Πειραιά με ανακοίνωσή της που υπογράφει ο πρόεδρος Στάθης Τσού-καλος, «στις 15 Δεκεμβρίου 2010 καταγγείλα-με στον υπουργό “μη” Προστασίας του Πολί-τη την επικίνδυνη αστυνομική βία εναντίον δι-αδηλωτών, που πολλές φορές συνιστά άσκη-ση δυνητικά θανατηφόρας βίας. Καυτηριάσα-με επίσης την προσπάθεια αστυνομικών ορ-γάνων να υποβάλουν σε ανάκριση τραυματί-ες μέσα στο χώρο των νοσοκομείων παρά την άρνηση των γιατρών και των ιδίων. Ζητήσαμε συνάντηση για τα θέματα αυτά, που δεν πραγ-

ματοποιήθηκε ποτέ. Συνάντηση δεν έγινε, αλ-λά δυστυχώς τα γεγονότα που καταγγείλαμε τότε επαναλήφθηκαν χθες με την ίδια βαρβα-ρότητα και τη σοβαρή μας ανησυχία ότι αυτή τη φορά δεν θα γλιτώσουμε το χειρότερο».

Οι γιατροί είχαν σημάνει πριν λίγους μήνες το συναγερμό αλλά κανείς δεν έδωσε σημα-σία! Μετά από αυτά, αποδεικνύεται πολύ κα-θυστερημένη και μάλλον υποκριτική η σπου-δή του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να «διαλευκάνει» την υπόθεση. Όπως ανακοίνω-σε ο υφυπουργός, Μανώλης Όθωνας, «δόθη-κε άμεσα η εντολή και διεξάγεται ουσιαστι-κή και σε βάθος έρευνα, η οποία γίνεται από την πρώτη στιγμή παρουσία αρμόδιου Εισαγ-γελέα, αλλά και Ιατροδικαστή της αντίστοιχης Υπηρεσίας του υπουργείου Δικαιοσύνης». Η μαζική λαϊκή κατακραυγή για τη δολοφονική επίθεση έθεσε σε κίνηση και το... σκουριασμέ-νο μηχανισμό απόδοσης ευθυνών της ΕΛΑΣ: Μετά τη δημοσιοποίηση ερασιτεχνικού βί-ντεο, το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομί-ας ανακοίνωσε ότι ταυτοποιήθηκαν οι άνδρες των ΜΑΤ που συμμετείχαν σε βάναυσο ξυλο-δαρμό ενός διαδηλωτή. «Οι τρεις αστυνομικοί

καθώς και ο επικεφαλής αξιωματικός τους τέ-θηκαν άμεσα σε διαθεσιμότητα, ενώ διατά-χθηκε ένορκη διοικητική εξέταση», αναφέρει η επίσημη ανακοίνωση. Άλλωστε την Παρα-σκευή ο Χρήστος Παπουτσής κάλεσε εσπευ-σμένη συνάντηση των αρχηγών όλων Σωμά-των Ασφαλείας, «για την εγγύηση της ασφά-λειας των πολιτών».

Είναι ειλικρινές το εκ των υστέρων ενδια-φέρον των αρχών για το «αίσθημα ασφάλει-ας των πολιτών και το «δικαίωμα στη διαδή-λωση»; Όχι, αν εξετάσει κανείς το πολιτικό πλαίσιο στο οποίο εκδηλώθηκε. Όπως επιση-μάνει ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωμα-τείων με ανακοίνωσή του, «η κυβέρνηση του Μνημονίου δολοφονεί όχι μόνο δικαιώματα, αλλά και ανθρώπους. Επιδιώκει να τρομοκρα-τήσει τους εργαζόμενους και τη νεολαία, να επιβάλει καθεστώς κοινοβουλευτικής δικτατο-ρίας για να περάσει το βάρβαρο “Μεσοπρό-θεσμο πρόγραμμα σταθερότητας”». Το ΝΑΡ επισημαίνει ότι η αστυνομική κτηνωδία πάει μαζί «με την ιδεολογική τρομοκρατία του μο-νόδρομου της αποπληρωμής του χρέους και της ΕΕ, των κηρυγμάτων εθνικής συναίνεσης

και συνεννόησης για να βγει ο καπιταλισμός από την κρίση του, της καθημερινής εργοδο-τικής και κυβερνητικής βίας απέναντι στους μισθούς, τη δουλειά, το δημόσιο πλούτο, την υγεία και την παιδεία».

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σχολίασε με ανακοίνωσή της: «Δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέ-ξανδρου Γρηγορόπουλου, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σταθερά βαδίζει στα βήματα της ΝΔ και δεν διστάζει να καταφεύγει στο αίμα και τη βία των ΜΑΤ κατά των δίκαιων αγώνων των εργαζόμενων και της νεολαίας». Το ΚΚΕ έκα-νε λόγο για «εγκληματική επίθεση της αστυνο-μίας εναντίον διαδηλωτών» και υπογράμμισε ότι η επίθεση αυτή «εντάσσεται και είναι απο-τέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής και των αστικών μηχανισμών». Με συνέντευξή της η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε για την κυβερνη-τική γραμμή ότι είναι «η γραμμή της πυγμής. Πυγμή στην πολιτική, πυγμή και στην καταστο-λή». Τέλος, ο Αλέξης Τσίπρας από την Κω τό-νισε ότι «η κυβέρνηση Παπανδρέου εξελίσσε-ται και σε μια αυταρχική, επικίνδυνη για τη δη-μοκρατία κυβέρνηση» και κάλεσε τον πρωθυ-πουργό να αναλάβει τις ευθύνες του.

ΜΑΤωμένοι απεργοί, «στριμωγμένη» κυβέρνησηπνογόνων, και με εφόδους των ορδών των ΜΑΤ που χτύπαγαν ανελέητα όποιον έβρι-σκαν στο διάβα τους, κατά προτίμηση γυναί-κες και νεαρά παιδιά (!), με ανάποδα γκλομπ ακόμα και πυροσβεστήρες (!), στέλνοντας στα νοσοκομεία με ανοιγμένα κεφάλια πά-νω από 100 διαδηλωτές, με πιο σοβαρή την περίπτωση του 31χρονου Γ. Καυκά που χει-ρουργήθηκε και που εξακολουθεί να νοση-λεύεται σε κρίσιμη κατάσταση.

Το ΝΑΡ με ανακοίνωσή του κατήγγειλε ότι «υπήρξε σαφής εντολή από την κυβέρνη-ση να δοθεί το μήνυμα της σιδερένιας φτέρ-νας μπροστά στη γιγάντωση της λαϊκής ορ-γής και της απεργιακής ανυπακοής» και ότι «η κρατική τρομοκρατία δεν μπορεί να μας φοβίσει, αντιθέτως μας κάνει ακόμα περισ-σότερο οργισμένους και αποφασισμένους να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική και τους εκφραστές της!». Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρέτι-σε τους χιλιάδες απεργούς - διαδηλωτές και τόνισε ότι οι δυνάμεις του κεφαλαίου «γελι-ούνται πικρά αν πιστεύουν ότι η δολοφονική βία θα σταματήσει τη συνέχιση και κλιμάκω-ση της πάλης του λαού που θα ανατρέψει την κυβέρνηση της βίας και του αίματος, και όλη αυτή τη βάρβαρη πολιτική και το σάπιο πο-λιτικό σύστημα που την στηρίζει».

Αντίθετα, η ΓΣΕΕ και ο πρόεδρός της Γ. Παναγόπουλος επιχείρησαν γελοιωδώς να συμψηφίσει τη δολοφονική βία των ΜΑΤ με «επίθεση κατά συνδικαλιστικών στελε-χών» στο Ηράκλειο Κρήτης, να κάνει λόγο για ...«πράξεις βίας, αυθαιρεσίας και τρο-μοκρατίας» γενικώς και αορίστως και να συστήσει τελικά ....συναίνεση και ψυχραι-μία! Άξιος ο μισθός τους ως μίσθαρνα όρ-γανα της κυβέρνησης και της εργοδοσίας!

Στη Θεσσαλονίκη, πάνω από δέκα χι-λιάδες εργαζόμενοι συμμετείχαν παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες στις συγκε-ντρώσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων, του ΠΑΜΕ και των ΕΚΘ - ΕΔΟΘ. Από το πρωί συνδικαλιστές από πρωτοβάθμια σω-ματεία συγκεντρώθηκαν για απεργιακή πε-ριφρούρηση στο σούπερ μάρκετ Αρβανιτί-δης, όπου η εργοδοτική τρομοκρατία έχει

ξεπεράσει κάθε όριο. Η εργοδοσία επι-στράτευσε μπράβους της νύχτας για να δι-ασφαλίσει τη λειτουργία του καταστήμα-τος, ένδειξη της αποθράσυνσης των εργο-δοτών στη Θεσσαλονίκη.

Το μπλοκ των πρωτοβάθμιων σωματεί-ων στην Καμάρα ήταν και πάλι το πιο δυ-ναμικό κομμάτι της διαδήλωσης που έφθα-σε μέχρι τη γραμματεία Μακεδονίας - Θρά-κης. Αν και η διαδήλωση ήταν απολύτως ει-ρηνική η αστυνομία έκανε διαρκώς προκλη-τική την παρουσία της. Η πορεία του ΠΑΜΕ ήταν μεγάλη σε μέγεθος με σημαντική πα-ρουσία σωματείων του ιδιωτικού τομέα. Η συγκέντρωση του ΕΚΘ για άλλη μια φορά είχε μεγαλύτερα μπλοκ αριστερών οργανώ-σεων παρά σωματείων. Η ανάγκη ενός ανε-ξάρτητου, ταξικού εργατικού κινήματος στην Θεσσαλονίκη είναι πλέον επιτακτική καθώς το ΕΚΘ και η ΕΔΟΘ αδιαφορούν πλήρως για τις ανεξέλεγκτες διαστάσεις που έχει πάρει η κοινωνική βαρβαρότητα στην πόλη με καθημερινά κρούσματα απολύσεων, απε-λευθέρωσης εργασιακών σχέσεων, απεργο-σπαστικών μηχανισμών ακόμα και εργοδο-τικών τραμπουκισμών.

Η είδηση του χτυπήματος της πορείας στην Αθήνα και του τραυματισμού του δι-αδηλωτή βρήκε εκατοντάδες αγωνιστές στο δρόμο με μια πρώτη απάντηση το ίδιο απόγευμα. Την Πέμπτη 2.000 διαδηλωτές ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα πρωτοβάθ-μιων σωματείων, αριστερών οργανώσεων και αναρχικών συλλογικοτήτων για να κα-ταγγείλουν την αστυνομική βία και την κυ-βερνητική καταστολή. Δυστυχώς συνιστώ-σες του ΣΥΡΙΖΑ (ΣΥΝ, ΚΟΕ) διέσπασαν τη διαδήλωση με πρόσχημα το φόβο επεισο-δίων (που δεν έγιναν ποτέ) χωρίς ούτε καν να επιχειρήσουν να συναποφασίσουν με τον κύριο όγκο των διαδηλωτών. Το μεγαλύτε-ρο κομμάτι της πορείας διαδήλωσε με απο-φασιστικότητα πως δεν θα ανεχθεί πλέον το διπλό πρόσωπο της καταστολής, αυτό της αστυνομικής κτηνωδίας αλλά και αυτό της εργοδοτικής τρομοκρατίας που έχουν θερι-έψει από την πολιτική της κυβέρνησης.

Δυναμικό «παρών» έδωσαν στην απερ-γία και οι εργαζόμενοι των Ιωαννίνων, με συμμετοχή που έφτασε τους 2.000 ανθρώ-πους στη μεγαλύτερη πορεία των τελευταί-ων μηνών. Μεγάλη ήταν η συμμετοχή στα μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του Συντονι-στικού Πρωτοβάθμιων Σωματείων της πό-λης. Ακόμα πιο έντονη όμως ήταν η πα-ρουσία των εργαζόμενων στη γαλακτοβι-ομηχανία Δωδώνη, καθώς και των κτηνο-τρόφων και παραγωγών. Ξεκινώντας από προσυγκέντρωση κατευθύνθηκαν με τα τρακτέρ προς το χώρο συγκέντρωσης και κατόπιν προπορεύτηκαν της πορείας στους δρόμους της πόλης. Στη συγκέντρωση κυ-ριάρχησαν τα αντικυβερνητικά συνθήματα και η αντίδραση στην πολιτική του Mνημο-νίου, καθώς και στο ρόλο που παίζουν οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Αρνη-τική εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι τη μέρα της απεργίας και της πορείας, η τοπι-κή ΕΛΜΕ έκανε τις εκλογές της.

Στη Πρέβεζα μέλη πρωτοβάθμιων σω-ματείων (καθηγητές, γεωπόνοι, τραπεζοϋ-πάλληλοι κ.ά.) απέκλεισαν την ΑΤΕ, στην οποία έφτασε αντιπροσωπεία κτηνοτρό-φων από την κατάληψη της Δωδώνης και όλοι μαζί συμμετείχαν - μίλησαν στη συγκέ-ντρωση του Εργατικού Κέντρου. Αμέσως μετά ακολούθησε πορεία προς τα γραφεία της περιφέρειας.

Στην Ηγουμενίτσα πραγματοποίησε συ-γκέντρωση και πορεία η Πρωτοβουλία συνδι-καλιστών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Στη Λευκάδα, αγωνιστές και μπλοκ της περιφε-ρειακής κίνησης Αντικαπιταλιστική Αριστε-ρά στα Ιόνια συμμετείχαν στη συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου (ΠΑΜΕ) παρά την προσπάθεια αποκλεισμού της από τα στελέ-χη του ΠΑΜΕ, ενώ στο Αγρίνιο στην άμαζη συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου (ΠΑ-ΜΕ), η ηγεσία του καλούσε τους εργαζόμε-νους που δεν ανήκουν στο ΠΑΜΕ να αποχω-ρήσουν από την πλατεία!

Tο «μπλοκ του Mουσείου» ήταν αναμφισβήτητα το πιο μαζικό και μαχητικό στην πορεία της 11ης Mαΐου

14 / ΠPIN EΠIKAIPOTHTA KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011

Π λάι στον οικονομικό φό-βο, το φόβο της ανεργίας,

της επιβίωσης προστίθεται και ο φόβος για την ίδια τη ζωή... και αυτό το μείγμα είναι εκρηκτικό, όπως έδειξαν τα δραματικά γε-γονότα της εβδομάδας που πέ-ρασε.

Δυο πόλεις στην ίδια πόλη. Όχι απλώς οι συνοικίες των φτωχών και των πλουσίων, αλλά οι δρόμοι όπου μπορεί κανείς να βαδίζει χωρίς να τρέμει και τη σκιά του και οι δρόμοι όπου, μό-λις νυχτώσει, η κυκλοφορία δεν απαγορεύεται, αλλά διεξάγεται με δική μας ευθύνη.

Η ασφάλεια στον τόπο εργα-σίας και κατοικίας δεν είναι το όνειρο του μικροαστού οικογε-νειάρχη, αλλά είναι λαϊκό δικαί-

ωμα –και η ασφάλεια αυτή δεν επιτυγχάνεται με αστυνομικά μέτρα. Δεν μπορεί να μετατρα-πεί η μισή πόλη σε στρατόπεδο, με συρματοπλέγματα, φυλάκια ελέγχου και αστυνομικά σκυ-λιά που θα οσμίζονται τη μυρω-διά του ξένου. Δεν γίνεται να μη μπορούν τα παιδιά (ελληνόπου-λα και μη) να παίξουν στο δρόμο χωρίς τη συνοδεία των ΜΑΤ.

Οι αλλοδαποί που κατοικούν σε άθλιες συνθήκες στην Αθήνα δεν είναι η ρίζα του κακού, αλλά η αναλώσιμη πρώτη ύλη της πα-ραοικονομίας, των κυκλωμάτων

των ναρκωτικών, της πορνείας και του παραεμπορίου από τα οποία κερδίζουν κάποιοι ξένοι όπως και κάποιοι ντόπιοι προ-στάτες και συνεργάτες τους. «Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη».

Στην αγκαλιά της ακροδεξι-άς έχει παραδοθεί ένα κομμά-τι του πληθυσμού των «καταρα-μένων» περιοχών. Παραδόθηκε από φόβο και απελπισία, αλλά και εξαιτίας της αναιμικής πα-ρουσίας της Αριστεράς. Για πολ-λούς κατοίκους του κέντρου, η αριστερή καταγγελία του ρατσι-σμού είναι δείγμα ανέξοδης ευ-

αισθησίας των «απέξω», αυτών που σχολιάζουν το πρόβλημα χωρίς να το ζουν.

Η υπόγεια, η συσσωρευμέ-νη οργή για ένα βίο που γίνεται αβίωτος δεν είναι τοπικό φαι-νόμενο, όμως τοπική θα είναι η αναπόφευκτη έκρηξή της.

Δεν ξέρουμε αν ο τόπος θα είναι τα γήπεδα ή ο Άγιος Πα-ντελεήμονας ή η 3η Σεπτεμβρίου ή κάτι άλλο, όμως τα βαθύτερα αίτια δεν θα είναι τοπικά ή πο-δοσφαιρικά, ακόμα και αν φαί-νονται σαν τέτοια. Θύματα της φτώχειας και της εκμετάλλευσης είναι οι αλλοδαποί, θύτες τους γίνονται άλλοι φτωχοί.

Και αυτός που μέχρι στιγμής κερδίζει δεν είναι μόνο η Χρυ-σή Αυγή.

AKPOBAΣIEΣ n ΓIANNHΣ ΔEPMENTZOΓΛOY

TO TEΛOΣ THΣ AΓOPAΣ

MAPIANNA TZIANTZH

«Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη»

14 χρόνια χωρίς τον ΜάκηΜέρες Μαγιού έφυγε από κοντά μας απρόσμενα ο Μάκης Σκαμνάκης. Πέ-ρασαν κιόλας 14 χρόνια από τη μέρα εκείνη που ο χρόνος σταμάτησε και άφησε στους ανθρώπους του μια στιγ-μή που έγινε ρήγμα μέσα στης ζωής τα τεκταινόμε-να. Τα χρό-νια που πέ-ρασαν μαλά-κωσαν ίσως τον πόνο, αλ-λά δεν έφεραν τη λήθη. Κι αν κάθε χρόνο τέτοιες μέ-ρες ο Μάκης βρίσκει λί-γο χώρο στις σελίδες για να ρίξει μια κλεφτή πονη-ρή ματιά με τα σταυρωμέ-

να χέρια του, είναι γιατί παραμένει ζωντανός στη μνήμη και τις καρδιές μας. Ωσεί «παρών» κάθε φορά που οι νέοι βγαίνουν στους δρόμους για να αμφισβη-

τήσουν και να διεκδική-σουν, ιδιαίτε-ρα σε αυτούς τους καιρούς της αναζήτη-σης και του αναβρασμού. «Στο λιακω-τό και κοίτα-

ζες και δίχως να χορταί-νεις, άρμεγες με τα μάτια σου, το φως της οικουμέ-νης», όπως έγραψε ο Ρί-τσος για έναν άλλο νεαρό μας «σύντροφο» που έφυ-γε κι αυτός ένα Μάη.

Δίκες φοιτητών στην ΞάνθηΤην Τρίτη 17/5 δικάζονται στην Ξάνθη οι Παναγιώτης Μουσταφέλλος και Σταύ-ρος Φωτεινόπουλος για τη συμμετοχή τους στις κι-νητοποιήσεις του Φοιτητι-κού τους Συλλόγου τον Δε-κέμβριο του 2008. Οι διω-κόμενοι συμμετείχαν στην κατάληψη της νομαρχίας Ξάνθης που πραγματοποι-ήθηκε μετά από απόφαση Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου Φοιτητών Ξάν-θης όμως δεν συνελήφθη-σαν τότε, αλλά τρεις μήνες μετά! Η στοχοποίησή τους από την ΕΛΑΣ καταγγέλ-λεται ότι έγινε με πολιτι-κά ελατήρια. Όπως επι-

σημαίνεται σε ψήφισμα συμπαράστασης που υπο-γράφουν δεκάδες φοιτητι-κοί σύλλογοι όλης της χώ-ρας, «η απομόνωση και δί-ωξη των δύο συμφοιτητών μας ισοδυναμεί με στοχο-ποίηση του ίδιου του Συλ-λόγου Φοιτητών και στο-χεύει στη φυσική εξόντω-ση των δύο συναγωνιστών μας που μαζί με το Σύλλο-γο, τους μαθητές και τους απεργούς εργαζόμενους υπερασπίστηκαν την από-φαση του συλλόγου τους». Οι φοιτητές της Ξάνθης θα συγκεντρωθούν την ημέρα της δίκης στις 9.30 π.μ. στο Πολυτεχνείο.

EIΔHΣEIΣ

Το Αριστερό Βήμα καλεί σε εκδή-λωση τη Δευτέρα 16/5 στις 7.30 μ.μ . στο Πνευματικό Κέντρο «Γ. Ρίτσος» (Δημαρχείου και Κουντουριώτου, Αιγάλεω) με θέμα «Κρίση, Αριστερά και απαντήσεις» και ομιλητές τους Ν. Βαλαβάνη, Π. Λαφαζάνη και Π. Πα-πακωνσταντίνου.

Οι εκδόσεις Τόπος καλούν σε συ-ζήτηση για τη «στρογγυλή θεά» με αφορμή τα βιβλία των Χρήστου Σω-τηρακόπουλου, Θεολόγου Αλεξαν-δράτου, Διονύση Ελευθεράτου και Θανάση Σκρουμπέλλου τη Δευτέρα 16/5 στις 9 μ.μ. στο χώρο εκδηλώσεων της Γιορτής Βιβλίου στο Ζάππειο. Θα μιλήσουν οι συγγραφείς.

Το βιβλιοπωλείο - καφέ Εκτός των Τειχών (Γραβιάς 10-12 Αθήνα) καλεί σε εκδήλωσητη Δευτέρα 16/5 στις 7.30 μ.μ. με θέμα τους λαϊκούς αγώνες και την κρατική τρομοκρατία και ομιλη-τές τους Σ. Λέγκα, Δ. Μπουγιούκα, Ζ. Χριστοδουλόπουλο, Ρ. Σακκά, Θ. Κουτσουμπό και Γ. Μηλίγκο.

Το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο θα παρουσιάσει το βιβλίο του Κρις Χάρμαν, Καπιταλισμός Ζόμπι στην Έκθεση Βιβλίου στο Ζάππειο, στο χώρο εκδηλώσεων, στις 17/5, 8 μ.μ.

Η Πρωτοβουλία για τη Δημιουργία Πανελλαδικής Ανεξάρτητης Ταξικής Κίνησης πραγματοποιεί εκδήλωση με θέμα «Νέα ταξική ενότητα, ανα-συγκρότηση και ανατροπή της επίθε-σης» την Τρίτη 17/5 στις 6.30 μ.μ. στην Αίθουσα Λογιστών (Κάννιγος 27, 5ος όροφος).

Η οικογένεια του Κώστα Μπατίκα δι-οργανώνει πολιτικό μνημόσυνο για τα 2 χρόνια από το θάνατό του το Σάβ-βατο 21/5, στις 5 μ.μ. στο νεκροταφείο της Ν. Σμύρνης.

Μαρξισμός 2011Με πάνω από 50 συζητήσεις και αξιόλογο καλλιτεχνικό πρόγραμμα ανοίγει τις πύλες του την Πέμπτη το τετραήμε-ρο «Μαρξισμός 2011» που διοργανώνει όπως κάθε χρό-νο το ΣΕΚ στις αίθουσες της ΑΣΟΕΕ (Πατησίων). Από τις κεντρικές συζητήσεις ξε-χωρίζουν αυτή της Πέμπτης 19/5 στις 7 μ.μ. για τις αρα-βικές εξεγέρσεις με ομιλητή τον αιγύπτιο δημοσιογράφο Χισάμ Φουάντ καθώς και η συζήτηση του Σαββάτου 21/5 στις 7 μ.μ. για την κρίση χρέ-ους με τους Σπ. Μαρκέτο, Φ. Κουστάλ (NPA, Γαλλία), Κ. Άλλεν (SWP, Ιρλανδία), Φ. Ρόζας (Bloco, Πορτογαλία) και Π. Γκαργκάνα.

Στέκι του ΝΑΡ στο ΑΠΘ

Για άλλη μια χρονιά το θερι-νό Στέκι του ΝΑΡ στη Θεσ-σαλονίκη μετατρέπει το χώ-ρο μεταξύ Θεολογικής και Πρυτανείας του ΑΠΘ σε εστία πολιτικών συζητήσε-ων και πολιτιστικής δημι-ουργίας. Οι προσεχείς εκδη-λώσεις είναι: Κυριακή 15/5, 9.30 μ.μ., προβολή «Δευτέρες με λιακάδα. Τρίτη 17/5, 9.30 μ.μ., προβολή Στρέλα. Σάβ-βατο 21/5 9.30 μ.μ., συζήτη-ση «140 χρόνια από την Πα-ρισινή Κομμούνα», με τον Δ. Γρηγορόπουλο και τον Π. Παυλίδη, ενώ ακολου-θεί μουσικό live στα γρασί-δια της φιλοσοφικής. Κυρι-ακή 22/5, αγώνες σκάκι.

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

➨

ΕΚΤΟΣ ΤΕΙΧΩΝ ➨

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΖΟΜΠΙ

➨

Πρωτοβουλία κινήσεων για το ΕλληνικόΤ ην Παρασκευή 20/5 στις 7 μ.μ.

στην πλατεία των Σουρμένων (οδός Ιασωνίδου, Ελληνικό) δεκα-τέσσερις κινήσεις πόλης και τοπικά σχήματα διοργανώνουν ανοιχτή εκ-δήλωση συνέλευση για τη συγκρό-τηση πρωτοβουλίας διεκδίκησης του χώρου του πρώην αεροδρομίου Ελ-ληνικού. Οι κινήσεις πόλεις, τα σχή-ματα γειτονιάς και παρεμβάσεις σε εργατικούς και κοινωνικούς χώρους θεωρούν εξαιρετικά αναγκαία τόσο την κοινή δράση όλων των αγωνι-ζόμενων συλλογικοτήτων και κατοί-κων όσο και την ενίσχυση των λαϊ-κών διεκδικήσεων με την οικοδόμη-

ση σε κάθε περιοχή μορφών λαϊκής αυτοοργάνωσης και αγώνα, για την αποτροπή της παράδοσης του χώ-ρου του Ελληνικού στο κατασκευα-στικό κεφάλαιο και για την απόδοσή του για τις ανάγκες των κατοίκων και του φυσικού περιβάλλοντος. Γι’ αυ-τό και θεωρείται αναγκαία η έκφρα-ση και συγκρότηση σε δράση της πα-ραπάνω αντίληψης με τη δημιουργία μιας ανοιχτής, δημοκρατικής, αγωνι-ζόμενης Πρωτοβουλίας.

Το κάλεσμα υπογράφουν οι: Αγω-νιστική Κίνηση «Αντί-ΘΕΣΕΙΣ» Αγία Βαρβάρα, Ανεξάρτητη Κίνηση Αρι-στερών Πεντέλης, Ανταρσία στις γει-τονιές της Αθήνας, Αντικαπιταλιστι-κή Ανατροπή στην Αττική, Ανυπότα-χτη Πετρούπολη, Αριστερή Αντικαπι-ταλιστική Κίνηση Πειραιά - Ανταρσία στο Λιμάνι, Αριστερή Κίνηση Περι-στερίου, Αριστερή Παρέμβαση Καλ-λιθέας, Αριστερή Παρέμβαση Πολι-τών Βύρωνα, Εκτός Σχεδίου - Αριστε-ρή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιω-νία, Εκτός των Τειχών - Αριστερή Ρι-ζοσπαστική Δημοτική Κίνηση Αμα-ρουσίου, Μαχόμενη Αριστερή Δύ-ναμη Ανατροπής Δάφνης - Υμηττού, Μια Πόλη Ανάποδα - Αριστερή Πα-ρέμβαση στους Δρόμους της Νέας Σμύρνης και η Πρωτοβουλία Κατοί-κων στα Νότια.

Άλμα Παρεμβάσεων στην ΕΔΟΘΕ ντυπωσιακή άνοδο κατά 3,2%

σημείωσαν οι Παρεμβάσεις στο συνέδριο της ΕΔΟΘ – Νομαρχιακό Τμήμα ΑΔΕΔΥ της Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, τα αποτελέσματα εί-ναι: Παρεμβάσεις 52 ψήφοι (από 39 το 2008), 9,3% (6,1%) και 5 έδρες (3), ΠΑΣΚ 200 (216) 35,9% (34,1%) και 18 (18), ΔΑΚΕ 110 (190), 19,7% (30%) και 10 (15), ΠΑΜΕ 100 (93), 17,9% (14,7%) και 9 (7), Αυτόνομη Παρέμβαση 69 (83), 12,3% (13,1%) και 7 (6), Απέναντι 17, 3% και 2 και Ταξική Πορεία 9 (11) και 1,6% (1,7%). Επίσης, στην Εκτελεστική Επιτροπή εξέλεξαν: Παρεμβάσεις 1 (0) έδρα, ΠΑΣΚ 4 (4), ΔΑΚΕ 2 (4), ΠΑΜΕ 2 (1), Αυτόνομη Παρέμβαση 1 (2) και Απέ-ναντι 1 (0).

Το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Ερ-γατικής Παρέμβασης που στήριξαν οι Παρεμβάσεις στην ΕΔΟΘ συμμε-τείχε στο συνέδριο χωρίς αυταπάτες για το χαρακτήρα και τις δυνατότη-τες που υπάρχουν στα συγκεκριμέ-να όργανα του επίσημου συνδικα-λιστικού κινήματος, με κατεύθυνση την ισχυροποίηση και μαχητική δρά-ση αυτών των δυνάμεων που παλεύ-ουν για την ανατροπή της κυβερνη-τικής πολιτικής.

KOINΩNIA

EIΔHΣEIΣ

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ ➨

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

➨

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ Κ. ΜΠΑΤΙΚΑ

➨

KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011 ΣYNENTEYΞH ΠPIN / 15

– Αγροκτηνοτροφικά και Μητροπολι-τικά, η νέα διπλή δισκογραφική εργασία σας. Άλλος ήχος ο ένας δίσκος, άλλος ο άλ-λος. Παραδοσιακών, αγροτικών αναφορών ο ένας, σύγχρονων, αστικών ο άλλος. Άλλη γλώσσα ο ένας, άλλη ο άλλος. Τι θέλετε να μας πείτε;– Όταν λέω Αγροκτηνοτροφικά, αναφέ-ρομαι στις συγκεκριμένες μορφές κοινω-νιών που λέγονται κατά φύσιν κοινωνίες. Πρόκειται για τις κοινωνίες, που χρονο-λογούνται από την εποχή των Σουμερίων, το 4.000 π.Χ. αναπτύ-χθηκαν στον Τίγρη και στον Ευφράτη, πέρασαν μέσω της Αιγύπτου σε όλο τον κόσμο. Τέτοιες κοινωνίες συναντούμε ακόμη και σε κάποια ελληνικά χωριά. Ση-μαίνει πως λειτουργεί ο κύκλος: ζώα, φυτά, άνθρωπος. Οι άνθρω-ποι γιορτάζουν σύμφω-να με τη φύση. Για τη σπορά και το θερισμό. Για τη γέννηση και το θάνατο. Ο έρωτας για παράδειγμα σ’ αυτές δεν τοποθετείται πάνω στη διεκδίκηση, το πα-ράπονο και τη γκρίνια, τοποθετείται κάπου αλλού. Είναι λοιπόν μια μελέτη τρόπον τινά πάνω σε τέτοιες κοινω-νίες. Οι κοντυλιές ας πούμε στο δίσκο έχουν τη φόρμα αλλά δεν εί-ναι δομημένες πάνω στην εγωιστική επίδει-ξη. Γενικά είναι μίνιμαλ φόρμες, από τις οποίες μέχρι τη δεκαετία του '80 ήταν γε-μάτη η Ελλάδα. Ο δεύτερος δίσκος είναι τελείως άλλη γλώσσα. Και τα όργανα και η ενορχήστρωση και η στιχουργία, τα πά-ντα είναι διαφορετικά. Σύγχρονος ήχος, αστικός και πολύ «κουνημένος». Φόρμες που δεν αφορούν μόνο την Κρήτη, αλλά όλη τη Μεσόγειο. – Είναι θέμα νοσταλγίας, πρόταση επι-στροφής στις ρίζες;– Δεν νοσταλγώ τίποτα. Θεωρώ τη νο-σταλγία θανάσιμο αμάρτημα. Είναι πράγ-ματα απολύτως σημερινά και τα ζωτικά τους στοιχεία είναι απολύτως χρήσιμα. Οι αγροτοκτηνοτροφικές κοινωνίες έχουν τελειώσει. Δεν υπάρχει η κοινωνική συν-θήκη. Υπάρχουν ακόμη δυο τέτοιες ημι-κλειστές κοινωνίες, κοινότητες στην Ευ-ρώπη. Στη Νότια Ευρώπη, είναι οι Ρομά, οι οποίοι έχουν υποστεί τελευταία ένα ψευτοπογκρόμ και οι Κρητικοί. Ο διπλός αυτός δίσκος είναι σαν μια εργασία κοι-νωνικής ανθρωπολογίας. – Ζούμε παρα φύση στις σύγχρονες μητρο-πολιτικές κοινωνίες;– Όχι δεν ζούμε παρά φύση, φύση είναι κι αυτές. Για να κάνουμε όμως μια νέα

πολιτισμική σύνθεση, να παντρέψουμε τα αντίθετα, μια πρόταση βιώσιμη πέρα από τις κρίσεις πρέπει να γνωρίζουμε τι έγι-νε και πως μπορούσαν να εξελιχθούν τα πράγματα. Να βρούμε τις πιθανές λύσεις. Κατ’ αρχήν πρέπει να αποκαταστήσουμε τον κώδικα επικοινωνίας μας, να καθαρί-σουμε τη γλώσσα μας. Δεν μπορούμε να λέμε το κορίτσι, γκόμενα. Καλούμαστε να φτιάξουμε έναν οραματικό κόσμο που θα έχει αυτόνομες, αυτοθεσμιζόμενες κοι-νότητες, αλληλεπιδρώσες, έναν κόσμο

που να μην παράγει αλλά να δημιουργεί, δίχως σχέσεις εξάρτησης και εξουσίας. Αυτό δεν είναι ουτοπία, είναι διαδρομή, εξέλιξη. Πρέπει να το πούμε παιδιάστικα και θαρραλέα. Δεν μπορούμε να ζούμε άλλο έτσι, πραγματιστικά. Να αρχίσουμε από κάπου, να αδιαφορήσουμε για τις πο-λιτικές αποφάσεις, να πάρουμε τις δικές μας, με ισχυρό όραμα και παιδιάστικη έρευνα κι ανωριμότητα. – Είσαι αισιόδοξος; Η κρίση θα φέρει ανα-τροπή;– Ναι, είμαι αισιόδοξος, αλλιώς δεν θα σηκωθώ από το κρεβάτι. Εμένα μου αρέ-σει η κρίση, γιατί ο άνθρωπος επανα-καθορίζει την ανάγκη και η ανάγκη δεν έχει ούτε μητέρα ούτε πατέρα, γι’ αυτό την ακούγανε όλοι οι θεοί, «ανάγκα και θεοί πείθονται». Είναι ευκαιρία να μετα-τοπιστούμε. Πονάμε γιατί κάτι δεν πήγε καλά. – Φυσικός έχεις σπουδάσει. Ως επιστήμο-νας πώς βλέπεις τις εξελίξεις;– Ναι, φυσικός αφύσικος. Θεωρητικός φυσικός υψηλών ενεργειών, δηλαδή η φυσική που ασχολείται με το πολύ μικρό που βρίσκεται στον πυρήνα και το πολύ μεγάλο που βρίσκεται στο σύμπαν. Ο

πλανήτης, η ανθρώπινη κοινωνία είναι ακόμη σε ανώριμη φάση. Δεν γίνεται για παράδειγμα μια τεράστια δύναμη όπως η πυρηνική ενέργεια να βρίσκεται στα χέ-ρια ιδιωτών, είναι τραγικό να διαχειρί-ζεται από κάποια ιδιωτικά συμφέροντα και να μην ελέγχεται από την κοινότητα. Είναι δυνατόν για παράδειγμα, μετά την πετρελαιοκηλίδα ο καθαρισμός της θά-λασσας να εξαρτάται από την BP; Πώς είναι δυνατόν το εργοστάσιο στη Φου-κουσίμα να ανήκει σε εταιρεία; Γι’ αυτό

και διέθετε 200 πλαστά έγγραφα ασφάλειας, αφού δεν θα μπορού-σε να αντέξει πάνω από 7 ρίχτερ σεισμού, το ξέρανε όλοι. Αυτά ανήκουν και πρέπει να ανήκουν στην κοι-νότητα, πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε. Δεν γίνεται τη δύναμη να τη διαχειρίζονται λίγοι και ειδικά αυτοί που τη διαχειρίζονται σήμερα. Σαν να έχει ένα αυτοκίνητο, με 150 άλογα, που τα οδηγεί ένας ασυνείδητος. Εγώ αυτούς όχι άλογα ούτε ψόφιο γάιδαρο δεν θα τους εμπιστευόμουν να οδηγήσουν.Γι’ αυτό οι πανάρχαιες αγωνίες του ανθρώπου ακόμη υφίστανται, η σί-τιση, η στέγαση, η υγεία και η παιδεία. Ακόμη δεν έχουν ικανοποιηθεί ώστε να δημιουργήσει

έπειτα και πολιτισμό, να απαντήσει και στο υπαρξιακό του ερώτημα. Δεν είναι δυνατόν να τρέχουμε ακόμη για να φάμε, όπως 10.000 χρόνια πριν. – Πού βλέπεις διέξοδο;– Προσωπικά δεν πιστεύω σε καμιά αστι-κή δημοκρατία, σε κανέναν κρατισμό σοσιαλιστικού τύπου, σε κανέναν συγκε-ντρωτικό μηχανισμό. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο φόβος και το κράτος είναι αδέλφια. Μη ξεχνάμε όμως ότι τον προηγούμενο αιώνα κάναμε δυο παγκόσμιους πολέ-μους, αυτή είναι βαριά κληρονομιά, δεν σβήνεται εύκολα. Μετά από πολέμους και βία φυτρώνουν αγριόχορτα. Στο δυτικό κόσμο φυτρώσανε εκτρώματα. Κοινωνίες φτιαγμένες σε κράτη - έθνη και πυρηνικές οικογένειες. Κλειστοφοβικές οντότητες. Μπαμπάς, μαμά, παιδί στοιβαγμένα ομοι-όμορφα σε πολυκατοικίες ενός κράτους - έθνους. Φοβικά άτομα που δεν έχουν αυτοπροσδιοριστεί αντίθετα αποκτούν εθνικιστικές κορόνες και η φοβικότητά τους, τους κάνει αγενείς, επιθετικούς και παντελώς απολίτιστους. Αν δεν πάρουμε γενναίες αποφάσεις, ο όχλος δεν θα γίνει ποτέ λαός. Θα είναι ένα φοβισμένο όπλο, χειραγωγούμενο και επιθετικό.

Ο Δημήτρης Αποστολάκης μιλάει εκ μέρους των Χαΐνηδων, με αφορμή το νέο διπλό τους άλμπουμ Αγροκτηνοτροφικά

και μητροπολιτικά. Εκτός από μουσικός, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σπουδαίους στιχουργούς

και τους διανοούμενους της εποχής. Αναζητεί το ωραίο. Δεν ξεχωρίζει την τέχνη από την επιστήμη, τη ζωή

και την πολιτική. Οι Χαΐνηδες θα παίξουν στο Φεστιβάλ των Αναιρέσεων, το Σάββατο 4 Ιούνη.

Δεν μπορούμε να ζούμε άλλο έτσι!nΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΠΕΛΕΒΑΝΗ

4 Δεν γίνεται για παράδειγμα μια τεράστια δύναμη όπως η πυρηνική ενέργεια να βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ, Χαΐνηδες

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙΗΣΗ

Ηθική είναι η κοινωνία της τόλμης και της ιερής περιέργειας– Συμμετείχες στο πειραματικό κέντρο του CERN;– Είχα πάει κι είχα κάνει μια σχετική με το πείραμα εργασία αναφοράς. Το θέμα αυτή τη στιγμή, το ζητούμενο είναι η μεγαλοενοποιημέ-νη θεωρία. Θέλουμε να ενοποιήσουμε τις τέσ-σερις δυνάμεις, τη βαρυτική, την ηλεκτρομα-γνητική, τις ασθενείς πυρηνικές και τις ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις. Αυτές, τη στιγμή που δημι-ουργήθηκε το σύμπαν, πριν 13,7 δισεκατομμύ-ρια χρόνια ήταν μια δύναμη. Γρήγορα αποχω-ρίστηκαν, πρώτα η βαρύτητα κι ύστερα οι άλ-λες. Το δικό μας μοντέλο μπορεί να εξηγήσει την ενοποίηση των τριών, δεν έχει καταφέρει να βάλει μέσα τη βαρύτητα. Θέλουμε λοιπόν να κβαντοποιήσουμε τη βαρύτητα. Και δεν είναι καθόλου εύκολο κι απλό. Κι αν γίνει, τι θα γί-νει; Πάλι εξαρτάται από την κοινωνία. Για μέ-να υπάρχουν δυο ειδών κοινωνίες στον κόσμο. Οι ηθικές και οι ανήθικες και η δική μας κοι-νωνία είναι ανήθικη. Ανήθικες θεωρώ τις κοι-νωνίες του φόβου και ηθικές τις κοινωνίες της τόλμης και της ιερής περιέργειας. – Προλαβαίνουμε να σώσουμε τον πλανήτη, να αλλάξουμε τον κόσμο;– Κι αν δεν προλαβαίνουμε είναι ωραίος ο θά-νατος γι’ αυτόν το σκοπό. Στην ουσία αυτό θα θέλαμε, μια ποιητική καταστροφή. Το κρά-τος παντού και βέβαια στην Ελλάδα, αποτε-λείται από αδιάφορους μανδαρίνους γραφει-οκράτες, απολιθώματα μιας άλλης εποχής. Οι ιδιώτες είναι αρπακτικά εκπαιδευμένα σε μια δήθεν φιλελεύθερη επιθετική οικονομία, οπό-τε τα πράγματα είναι τελείως παρανοϊκά. Αλ-λά κι αν ένα εργοστάσιο περάσει στα χέρια των εργαζομένων, των πολιτών, δεν σημαίνει ότι γίνεται αυτόματα σοσιαλιστικό ή κομμου-νιστικό. Αυτό γίνεται όταν οι ίδιοι οι εργάτες έχουν επίγνωση, ξέρουν τι θέλουν να παρά-ξουν και ποιος είναι ο τρόπος παραγωγής, να είναι συνειδητοί στο τι και πως. Απαιτείται μια άλλη συνειδητοποίηση λοιπόν.

ΔΙΣΚΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΑγροκτηνοτροφικά & ΜητροπολιτικάΧαΐνηδεςΝέος διπλός δίσκος. Ο πρώτος έχει αφορ-μή τις quasi-closed (ημικλειστές) κοινωνίες και συνδιαλέγεται με minimal γλωσσικές και μουσικές φόρμες της ανατολικής Μεσογείου προσδίδοντας σε πανάρχαιες κατηγορίες νέο σημασιολογικό περιεχόμενο. Σ’ αυτό το εγχεί-ρημα συνέπραξαν μοναδικοί και διαφορετικοί ερμηνευτές απ’ όλους τους νομούς της Κρή-της: Κ. Αβυσσινός, Μ. Λιαπάκης, Γ. Ξυλού-ρης (Ψαρογιώργης), Γ. Παπαδάκης, Μ. Τζου-γανάκης και ο Ψαραντώνης.Ο δεύτερος κατοπτρίζει τις αγωνίες μεταβιο-μηχανικών κοινωνιών και την αλληλεπίδραση πολλών ετερόκλητων πολιτισμικών στοιχείων, μέσα από πιο σύνθετες γλωσσικές και μουσικές δομές. Σ’ αυτή την προσπάθεια εκτός από τον Θ. Ρέλλο συμμετείχε και ο Δ.Πουλικάκος.

*ΧΑΪΝΗΔΕΣ (Δ. Αποστολάκης, Δ. Ζαχαριουδάκης, Τ. Κανέλλος, Μ. Κώτη,

Δ. Μπρέντας, Μ. Νικόπουλος, Α. Νόνης, Α. Σκαμνάκης, Ε.Τσακίρη).

16 / ΠPIN KOINΩΝΙΑ KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011

Μια «μουντζούρα», για τα αθώα ούρα...Θα μπορούσε να είναι κουίζ: Kάμποσοι δημοσιογράφοι ήξεραν ότι θα «γίνει» δυο ώρες προτού «γίνει» και επτά χρόνια αφ’ ότου «έγινε» οι δικαστές έκριναν ότι δεν έγινε. Τι είναι; Μα ασφαλώς το σκηνοθετημένο «τροχαίο» της 12ης Αυγούστου 2004, με το οποίο ο Κώστας Κεντέρης και η Κατερίνα Θάνου πάσχισαν να δικαιολογήσουν την «εξαφάνισή» τους από το ολυμπιακό χωριό και την απροθυμία τους να υποβληθούν σε έλεγχο αντι- ντόπινγκ. Τρίτη, 10 Μαΐου, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας ανακοίνωσε την απόφασή του: ένοχοι χωρίς ελαφρυντικά οι δυο αθλητές και ο προπονητής τους Χρ. Τζέκος. Ένοχοι με το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου οι δυο «μάρτυρες» του κατά φαντασίαν τροχαίου. Ένοχοι οι γιατροί που «περιέθαλψαν» τους κατά φαντασία τραυματίες, με το ελαφρυντικό των μη ταπεινών κινήτρων. Είναι σαν να αναγνωρίζεται κι επισήμως κάτι τόσο βέβαιο, όσο η κίνηση της γης ή ο θάνατος του Έλβις: Όλοι το ήξεραν – με εξαίρεση ελάχιστες στρουθοκαμήλους. Αρκούσε λ.χ. για να «ξυπνήσει» και τον πλέον αφελή εκείνη η έκθεση του ιατροδικαστή Φ. Κουτσάφτη που επιβεβαίωσε πως οι «κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις» ήταν τμήμα της θεατρικής παράστασης, στο ΚΑΤ. «Οι μιζαδόροι κυκλοφορούν ελεύθεροι και οι Ολυμπιονίκες δεν πρέπει να έχουν ελαφρυντικά», δήλωσε έπειτα από την ανακοίνωση της απόφασης ο συνήγορος του Κεντέρη, Μιχ. Δημητρακόπουλος. Μάλιστα... Θα πρέπει τώρα να διαλέξουμε ανάμεσα στην αμιγώς οικονομική απάτη και στη βιομηχανία απάτης που κατασκευάζει «υπεράνθρωπους»! Περισσότερο πειστικός θα ήταν ο Μ. Δημητρακόπουλος αν παρατηρούσε ότι οι πολιτικές και αθλητικές ελίτ λάμβαναν κατ’ εξακολούθηση από αυτήν τη βιομηχανία «μίζες» σε... είδος, δηλαδή σε εντυπώσεις που απέρρεαν από ιδεολογικούς μύθους. Όχι ότι περιμέναμε να ακούσουμε από το στόμα του συνηγόρου κάτι τόσο τολμηρό, απλώς, λέμε... Λέμε και θυμόμαστε: τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη να καμαρώνει (Σεπτέμβριος 2003) επειδή η «ισχυρή Ελλάδα» είχε άφθονες αθλητικές διακρίσεις. Τον υφυπουργό Αθλητισμού Γ. Λιάνη να ωρύεται εναντίον του Σπίγκελ (Αύγουστος 2003) και του Ομπσέρβερ (Φεβρουάριος 2004) που δημοσίευαν –δήθεν συκοφαντικά– ρεπορτάζ «για Έλληνες προπονητές και μεγάλους αθλητές μας». Κι όλα αυτά μολονότι ... το πράγμα βοούσε –και βρομούσε– πολύ νωρίτερα. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Το 1997 η διεθνής ομοσπονδία τιμώρησε με διετή αποκλεισμό τον Χρ. Τζέκο, επειδή στο Ντόρτμουντ διαπληκτίστηκε με έναν γιατρό για να αποτρέψει έλεγχο σε τρεις αθλητές του (μέθοδος «λακίζειν διά του προπηλακίζειν»). Το 2001 άνθρωποι της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ (π.χ. ο Λάκης, ο κόουτς Παθιακάκης), με την οποία είχε συνεργαστεί ο προπονητής των σπρίντερ, είπαν καθαρά ότι χορηγούσε απαγορευμένες ουσίες. Αλλά η «μαμά Ελλάδα» απολάμβανε τα μετάλλια, όπως έκανε και με την άρση βαρών. Άλλες «μνημιώδεις» καταστάσεις εκεί, αλλά «αδυναμίες» της πολιτικής εξουσίας –κυρίως επί των ημερών Φούρα στο υπουργείο– να «καταλάβουν» τι έκανε «νιάου- νιάου στα κεραμίδια». Τι άλλο είπε ο Μ. Δημητρακόπουλος; «Η απόφαση είναι μια νομική μουντζούρα που είμαι βέβαιος ότι το Εφετείο θα τη σβήσει». Α, αυτή η ατάκα θα μπορούσε να γίνει πηγή έμπνευσης για κάποιο ...χιπ-χοπ των «αδικημένων» αθλητών και του προπονητή τους. Κάτι σαν κι αυτό: «Σαν βάσανο κυλήσανε επτά χρόνια φαγούρα / για να’ ρθει κατακέφαλα αυτή εδώ η μουντζούρα / ήταν, σας λέω, καθαρά των αθλητών τα ούρα / μα έπεσε η μηχανή και ζούνε στη σκοτούρα». Γιο...

Την ευθύνη για τα ΚΑΥ Προσκυνη-τών (Κομοτηνή) έχει η 21η τεθωρακι-σμένη ταξιαρχία, με ταξίαρχο το Δημή-τρη Χασάπη. Ανέκαθεν οι κατασκηνω-τές απασχολούσαν αποσπασμένους φα-

ντάρους που μετατρέπονταν σε υπηρετικό προσωπικό. Μετά την απόφαση ανακατασκευής για τη παροχή «χλιδάτων διακοπών» τα πράγματα χειροτέρευσαν. Από τις 2 Μαΐου τα ΚΑΥ έχουν μετατραπεί σε ένα απέραντο ερ-γοτάξιο. Καθημερινά οι μονάδες 211 ΕΜΑ, 21 ΕΥΠ, 646 Μ/Κ ΤΟ

στέλνουν πάνω από 40 φαντάρους στο «κάτεργο» ως δωρεάν εργάτες.

Ο υπολοχαγός Χίτζος επιβλέπει τις εργασίες. Οι φαντάροι κάνουν τα πάντα. Κουβαλάνε μπάζα και σωλήνες, χτίζουν, βάφουν και αναλαμβάνουν διάφορες οι-κοδομικές δουλειές, από τις 9 το πρωί μέ-χρι τις 6 το απόγευμα οπότε και γυρνούν

στις μονάδες τους. Αν οι φαντάροι είναι εξοδούχοι, η έξοδος ουσιαστικά χάνεται αφού απομένουν μία ή δύο ώρες. Αν έχουν υπηρεσία τρέχουν κατευθείαν στη σκοπιά, χωρίς να προλαβαίνουν να ξεκουραστούν από τις πολύωρες αγγαρείες. Στο εργοτά-ξιο το μεσημεριανό έρχεται, όχι όμως το πρόγευμα. Ευκαιρία για περισσότερες περικοπές. Οι φαντάροι στις μονάδες να φορτώνονται περισσότερες υπηρεσίες. Χώσιμο «τρώνε» ΕΠΟΠ και δόκιμοι. Στις 15 Μαΐου ξεκινάει η σεζόν και οι προετοι-μασίες είναι πυρετώδεις.

Ρωτάμε: ποιες είναι οι συνθήκες ασφαλείας στο εργοτάξιο, σε βαριές εργασίες που εκτελούν καθημερινά οι νέοι; Γιατί είναι υποχρεωμένοι οι φα-ντάροι να προσφέρουν οποιαδήποτε εργασία σε κατασκηνώσεις αξιωματι-κών; Κανένας όρκος, καμία συνταγμα-τική δέσμευση δε μπορεί να τους υπο-χρεώσει για κάτι τέτοιο.

Είναι προκλητικό να εφαρμόζονται στο στρατό μαύρες και απλήρωτες ερ-γασιακές σχέσεις. Αν θέλουν να κά-νουν περικοπές, ας κλείσουν τα ΚΑΥ. Να κάνουν διακοπές όπως ο υπόλοιπος κόσμος. Οι υπερόπτες αξιωματικοί δεν δίνουν δεκάρα ούτε για τους συναδέλ-φους τους υπαξιωματικούς, που κι αυτοί λιώνουν για να είναι έτοιμες οι εγκατα-στάσεις. Οι αξιωματικοί το καλοκαίρι θα ζητούν φαντάρους για να τους φτιά-χνουν καφέδες, να καθαρίζουν τα σκου-πίδια τους, να τους στήνουν ομπρέλες, ξαπλώστρες.

Τέλος ζήτημα είναι ο λιγοστός ελεύ-θερος, μεσημεριανός χρόνος που υπάρ-χει στο ημερήσιο πρόγραμμα. Μπορεί όποιος διοικητής θέλει να τον κατα-στρατηγεί; Είναι ή δεν είναι διαταγή του ΓΕΣ;

Τηλ. επικ. 6932955437 diktiospartakos.blogspot.com

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ n ΔΙΚΤΥO ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚOΣ

Κατασκηνώσεις εκμετάλλευσης

Ηκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπηρετώ-ντας τις εντολές του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ προχωράει και στην εκποίηση της δημόσιας περι-ουσίας. Από αυτή τη διαδικασία

δεν θα μπορούσε να λείπει και η Δωδώνη. Όπως και στην περίπτωση της προσφυγής

στο ΔΝΤ, έτσι και στην περίπτωση της Δωδώ-νης το σχέδιο είναι έντεχνα κατασκευασμένο. Οι πολιτικές που στόχο είχαν τη χρεοκοπία της έχουν αποτύχει, χάρη στη στήριξη της το-πικής κοινωνίας. Μάλιστα, η Δωδώνη αποτε-λεί αγκάθι για το καρτέλ γάλακτος, γιατί παί-ζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των τι-μών γάλακτος. Δεν είναι τυχαίο που η Ήπει-ρος μειώνει την τιμή για το γάλα κατά 5 λεπτά λίγες μέρες πριν την απόφαση του ΔΣ της Δω-δώνης για την αύξηση της τιμής του.

Ο εργαζόμενος και αγροτικός πληθυσμός ξέρει καλύτερα από τον καθένα τη σημασία που έχει η Δωδώνη για την περιοχή. Ακόμη και με αυτό το λειψό και μερικό τρόπο που δουλεύει έχει θετικό πρόσημο, όχι μόνο επιβι-ώνοντας αλλά και βγάζοντας κέρδη σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Παράλληλα εδώ και τό-σα χρόνια έχει παίξει σημαντικό ρόλο στη στή-ριξη της κτηνοτροφικής παραγωγής της περιο-χής εξάγοντας προϊόντα σε όλο τον κόσμο. Το γεγονός αυτό την καθιστά φιλέτο για το καρ-τέλ γάλακτος. Εάν πράγματι η Δωδώνη περά-σει στα χέρια των συνεταιρισμένων αγροτο-κτηνοτροφικών νοικοκυριών, κάτω από ερ-γατικό έλεγχο, με εργαζόμενους μόνιμους και κρατική στήριξη, θα δημιουργήσει πιο θετική προοπτική. Η αύξηση του ρόλου των παραγω-γών και των εργαζομένων θα ενισχύσει περαι-τέρω τον κοινωνικό της χαρακτήρα, δίνοντας ακόμη πιο ποιοτικά προϊόντα, στηρίζοντας την οικονομία, αποτελώντας ένα σημαντικό εργα-λείο για την ανάπτυξη μορφών εργατικής και κοινωνικής αλληλεγγύης για ολόκληρη την πε-

ριοχή. Ιδιαίτερα αν συνδυαστεί σε ένα δίκτυο και με τις άλλες παραγωγικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις της περιοχής σε πλήρη αντίθεση με το νομικό πλαίσιο που λειτουργούν σήμερα και με αυτό που ετοιμάζει η κυβέρνηση.

Με βάση τα παραπάνω αποτελεί επεί-γουσα ανάγκη η έξοδος από την ΕΕ, η εθνι-κοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο και η διαμόρφωση ενός δημοκρατικού πλαι-σίου για τη δημιουργία αγροτοκτηνοτροφικών συνεταιρισμών με μία ψήφο για κάθε αγροτι-κό νοικοκυριό και κρατική ενίσχυση. Η εμπο-ρία των αγροτικών προϊόντων να γίνεται μέσα από τους συνεταιρισμούς με τη θέσπιση κρα-τικών τιμών, με ταυτόχρονη εξασφάλιση εφο-δίων στους αγροτοκτηνοτροφικούς συνεταιρι-σμούς από το κράτος και απαγόρευση της ιδι-ωτικής τους εμπορίας. Η διαδικασία αυτή να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζε-ται το εισόδημα των παραγωγών και να ενι-σχύεται η ντόπια παραγωγή. Σε μια τέτοια κα-τεύθυνση απαιτείται η ρύθμιση των χρεών των μικρομεσαίων αγροτών και η διαγραφή του χρέους σε όσα αγροτικά νοικοκυριά βρίσκο-νται κάτω από το όριο της φτώχειας.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον μπορεί και η Δω-δώνη να πάρει τη θέση που της ανήκει. Η Γε-νική Συνέλευση των μετόχων της ΑΤΕ, κάτω από την πίεση και την καθοδήγηση της κυβέρ-νησης, αποφάσισε σε συνεδρίαση στις 29/04 την πώληση όλων των επιχειρήσεών της, συ-μπεριλαμβανόμενης και της Δωδώνης. Τίπο-τε δεν έχει χαθεί, η Δωδώνη δεν έχει ιδιωτικο-ποιηθεί, όπως πολλοί προσπαθούν να μας πεί-σουν και δεν πρόκειται να την αφήσουμε να ιδιωτικοποιηθεί. Δεν ανήκει στην ΑΤΕ, ανή-κει στους παραγωγούς, στους συνεταιρισμούς και στους εργαζόμενους της. Η ΑΤΕ μπήκε στη διοίκηση για να εξασφαλίσει τα περίπου 30 εκατ. δρχ. που είχε δώσει με τη μορφή δα-νείου για τη δημιουργία της επιχείρησης και

έχει βγάλει τοκογλυφικά τα εκατονταπλάσια. παράλληλα η κυβέρνηση σχεδιάζει την πώλη-ση των μετοχών της ΑΤΕ και την ιδιωτικοποί-ησή της, αφήνοντας εκτεθειμένους στο ιδιωτι-κό κεφάλαιο όλους τους αγρότες και το 80% της αγροτικής γης.

Φυσικά δεν έχουμε αυταπάτες, ο αγώνας πρέπει να συνδεθεί με το κίνημα της περιο-χής με στόχο την ανατροπή κυβέρνησης και την έξοδο από ΕΕ - ΔΝΤ. Ο αγώνας της Δω-δώνης είναι αντικειμενικά αγώνας ενάντια σε αυτή την εγκληματική κάστα που μας κυβερνά. Ενάντια στους ιμπεριαλιστές δολοφόνους της ΕΕ και τους απατεώνες του ΔΝΤ. Η νίκη του αγώνα να μην ιδιωτικοποιηθεί η Δωδώνη θα είναι μια νικηφόρα ρωγμή στο Μνημόνιο, στην πολιτική του χρέους και στην τρόικα.

Αρκεί ο αγώνας να περάσει στα χέρια των κτηνοτρόφων και των εργαζόμενων της Δωδώ-νης. Ήρθε η ώρα για τη συγκρότηση ενός ενι-αίου εργατικού μετώπου, να παραμεριστούν οι διαχωρισμοί, ξεκινώντας από τη διαμόρφω-ση ενός και μόνο σωματείου που θα περιλαμ-βάνει όλους τους εργαζόμενους στο εργοστά-σιο. Η μάχη αυτή αφορά την εργατική τάξη και το λαό της περιοχής στο σύνολο του γιατί μπο-ρεί να αποτελέσει νίκη στο αγώνα ενάντια στη βάρβαρη πραγματικότητα που βιώνει, που την οδηγεί στην πείνα και την εξαθλίωση. Αφορά τους αγροτοκτηνοτρόφους που με τη διαμόρ-φωση παραγωγικών συνεταιρισμών δεν θα γί-νονται είλωτες για χάρη της Δωδώνης.

Απαιτούμε: Να μην ιδιωτικοποιηθεί η Δω-δώνη. Να περάσει στα χέρια των πρωτοβάθ-μιων παραγωγικών συνεταιρισμών με εργα-τικό έλεγχο και κρατική στήριξη. Να ενισχυ-θεί ο κοινωνικός της χαρακτήρας παράγο-ντας φτηνά και ποιοτικά προϊόντα, εξασφα-λίζοντας εισόδημα για όλους τους κτηνοτρό-φους της περιοχής. Να γίνουν μόνιμοι εργα-ζόμενοι οι εποχιακοί.

n ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ

ΔΩΔΩΝΗ

ΜΑΧΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗIδιοκτήτες είναι οι παραγωγοί, οι συνεταιρισμοί και οι εργαζόμενοι

ΑΡΙΣΤΕΡΟΕΞΤΡΕΜ

n ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ

KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011 KOINΩΝΙΑ ΠPIN / 17

Εβδομάδα εντατικών κινητο-ποιήσεων ήταν η προηγού-μενη για τους εργαζόμενους στους 2.400 δημοτικούς βρε-φονηπιακούς σταθμούς της

χώρας. Με 48ωρη απεργία τη Δευτέ-ρα - Τρίτη (υπό την κάλυψη της ΠΟΕ-ΟΤΑ), συμμετοχή στην 24ωρη πανερ-γατική απεργία της Τετάρτης, τρίωρες στάσεις εργασίας την Πέμπτη - Παρα-σκευή, δύο συλλαλητήρια με τη συμμε-τοχή εκατοντάδων εργαζομένων απά-ντησαν στην πρόθεση του υπουργείου Εσωτερικών να αυξήσει τις ώρες ερ-γασίας τους από 30 σε 40 εβδομαδιαί-ως. Η επέκταση κατά 10 ώρες (!) του ωραρίου του παιδαγωγικού προσω-πικού στους παιδικούς σταθμούς συ-μπεριλήφθηκε στο νομοσχέδιο για τη διεύρυνση του ωραρίου των δημοσί-ων υπαλλήλων στις 40 ώρες εβδομα-διαίως.

Να σημειωθεί ότι η ημερήσια εξά-ωρη εργασία των παιδαγωγών, που κατακτήθηκε μετά από αγώνες, δεν αποτελεί κάποια ειδικό προνόμιο. Αντίθετα προκρίνεται για παιδαγωγι-κούς λόγους. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, το μακρύ ωράριο εργασίας προκαλεί «επαγ-γελματική εξουθένωση» στους παι-δαγωγούς, οι οποίοι αδυνατούν έτσι να ανταποκριθούν στις ανάγκες των παιδιών προσχολικής ηλικίας. «Μια “επαγγελματικά εξουθενωμένη’’ παι-δαγωγός έχει ελάχιστες πιθανότητες παροχής υψηλής ποιότητας υπηρεσι-ών προς τα παιδιά και τις οικογένει-ες» τονίζει σε ανακοίνωση του ο Πα-νελλήνιος Σύνδεσμος Βρεφονηπια-γωγών. Εξάλλου, με τα ίδια κριτήρια εξαιρέθηκαν από την αύξηση ωραρί-ου και οι εκπαιδευτικοί σε πρωτοβάθ-μια-δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Οι αλλαγές στις εργασιακές σχέ-σεις των παιδαγωγών συνδέονται άμεσα με τις αλλαγές στους όρους λει-τουργίας των παιδικών σταθμών. Σύμ-

φωνα με όσα εξαγγέλλονται, οι παιδι-κοί σταθμοί δεν θα κλείνουν 15 μέρες Χριστούγεννα - Πάσχα, θα ανοίγουν τέλη Αυγούστου, ενώ σε ορισμένους δήμους κάνουν λόγο για παράταση ωραρίου έως τις 7 μ.μ. (μέχρι τώρα οι παιδικοί σταθμοί λειτουργούσαν 7-4

μ.μ.). «Με αυτές τις αλλαγές οι παι-δικοί σταθμοί μετατρέπονται σε χώ-ρους στάθμευσης παιδιών» τονίζει η Έφη Σιδηροπούλου, που είναι εργα-ζόμενη σε παιδικό σταθμό στο Δήμο Αγίας Βαρβάρας. Όμως «τα παιδιά μας είναι μαθητές και όχι εργαζόμε-νοι σε πολυεθνικές!» όπως επισημαί-νει το εύστοχο σύνθημα των παιδαγω-γών. Άλλωστε σκεφτείτε πόσο …ευ-χάριστο και δημιουργικό θα είναι για ένα παιδί προσχολική ηλικίας να βρί-σκεται για 12 ώρες ημερησίως, επί 330 μέρες το χρόνο στον παιδικό σταθμό. Ιδιαίτερα όταν το 72% εξ αυτών δεν διαθέτει αύλειο χώρο, το 32% έχει αί-θουσες χωρίς παράθυρα, το 26% λει-τουργεί μέσα σε πολυκατοικίες…

Να σημειωθεί επίσης πως παρά το γεγονός ότι οι παιδαγωγικές απαι-τήσεις προβλέπουν σταθερότητα στα πρόσωπα των παιδαγωγών, οι παιδι-

κοί σταθμοί έχουν γίνει «φυτώρια» ελαστικής εργασίας. «Στον ίδιο παιδι-κό σταθμό μπορεί να απασχολούνται μόνιμοι εργαζόμενοι, συμβασιούχοι αορίστου χρόνου, ορισμένου χρόνου, σταζιέρ, εργαζόμενοι από τον ΟΑ-ΕΔ κ.λπ. κ.λπ.» εξηγεί η Έφη. Συγκε-

κριμένα στο σύνολο των 9.000 παιδα-γωγών, το 52% είναι συμβασιούχοι, ενώ προ δεκαετίας ήταν το 32%. Με τις προβλέψεις του νόμου Ραγκούση οι συμβασιούχοι αναμένεται να αυ-ξηθούν και να εναλλάσσονται κάθε χρονιά. Σε καθεστώς μόνιμης εργα-σιακής ανασφάλειας ρίχνουν λοιπόν τους παιδαγωγούς, οι οποίοι δεν θα ξέρουν αν θα έχουν δουλειά την επό-μενη μέρα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των 14 συμβασιούχων στους παιδικούς σταθμούς του δήμου Χαλανδρίου, όπου τη Μεγάλη Δευτέ-ρα η διοίκηση τους ενημέρωσε ότι η σύμβαση τους διακόπτεται κατ’ εντο-λή του ΑΣΕΠ, καθώς έχει παρέλθει το 24μηνο.

Οι δημοτικοί σταθμοί εκπέμπουν SOS, καθώς το 68% έχει ελλείψεις σε προσωπικό και το 84% των τμη-μάτων έχει υπεράριθμα παιδιά. Σε

αυτό το πλαίσιο: Η αναλογία στα βρεφικά τμήματα θα έπρεπε να εί-ναι ένας παιδαγωγός ανά τρία παι-διά και είναι ένας προς επτά. Η ανα-λογία στα νηπιακά είναι ένας παιδα-γωγός ανά 12 παιδιά και είναι ένας προς 30! Και τα προβλήματα δεν σταματούν εδώ: Οι εφαρμοζόμενες περικοπές στις κοινωνικές παροχές έχουν ως αποτέλεσμα πολλά παι-διά να μένουν έξω από τους παιδι-κούς σταθμούς, κάποιοι σταθμοί να μη μπορούν να προσφέρουν μεσημε-ριανό, τα τροφεία παίρνουν την ανι-ούσα (π.χ. Χαϊδάρι), ενώ εργαζόμε-νοι μένουν απλήρωτοι (π.χ. Δάφνη). Κι όλα αυτά πριν την εφαρμογή του εξαγγελλόμενου Μνημονίου στους δήμους που προβλέπει πρόγραμμα «εξυγίανσης» στους χρεωμένους δή-μους, δηλαδή περικοπές στις κοινω-νικές παροχές, ξεπούλημα της δημο-τικής περιουσίας, «πάγωμα» προσλή-ψεων, αύξηση τελών κ.λπ.

Η προαναφερθείσα κατάσταση απαιτεί άμεση κινητοποίηση των ερ-γαζομένων στους παιδικούς σταθ-μούς σε συνεργασία με τους γονείς που πλήττονται και εκείνοι εξίσου. Ήδη στο δήμο Χαϊδαρίου και Χα-λανδρίου έχουν συγκροτηθεί Πρω-τοβουλίες Γονέων σε αυτή την κατεύ-θυνση. Είναι αναγκαίο να διεκδική-σουν από κοινού να μην αυξηθεί το ωράριο των παιδαγωγών, να μην αλ-λάξουν οι όροι λειτουργίας των παιδι-κών σταθμών, να γίνουν προσλήψεις προσωπικού, να απατηθούν σταθερές εργασιακές σχέσεις με αξιοπρεπή μι-σθό για τους βρεφονηπιαγωγούς και όλους τους εργαζόμενους, να απαι-τηθεί η εγγραφή σε Παιδικούς Σταθ-μούς όλων των παιδιών, με παράλλη-λη κατάργηση των τροφείων. Άλλω-στε οι δημότες πληρώνουν τόσα χρό-νια τέλη, άρα έχουν δώσει και με το παράνω τον... όβολό τους και για τους παιδικούς σταθμούς.

ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙn ΝΑΤΑΣΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ

Ωράρια εξόντωσης, συνθήκες εξάντλησηςΦυτώρια ελαστικής και απλήρωτης εργασίας με ευθύνη των δήμων - επιχειρήσεων

ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣnΣΕ 12 ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Συνολική πολιτική, πολιτιστική πρόταση

Tο φεστιβάλ Αναιρέσεις, που διοργανώνει η νεο-λαία Κομμουνιστική Απε-λευθέρωση, πιστό στο ρα-ντεβού του με τη νεολαία

και τους εργαζόμενους επιστρέφει και φέτος, με ενδιαφέρουσες πολι-τιστικές και πολιτικές εκδηλώσεις σε 12 πόλεις της Ελλάδας, επιδιώ-κοντας να αναδειχθεί μια διαφο-ρετική πολιτική, κινηματική και πολιτιστική πρόταση της αντικα-πιταλιστικής Αριστεράς.

Συγκεκριμένα στην Αθήνα οι Αναιρέσεις θα πραγματοποιηθούν στις 3-4-5 Ιούνη στη Γεωπονική. Η φετινή διοργάνωση θα φιλοξενή-

σει μια διεθνή συνάντηση μουσι-κών της αντίστασης. Συγκροτήμα-τα όπως οι Boikot από την Ισπανία, οι Rebel Diaz, οι Bandista από τη γειτονική Τουρκία και οι Λονδρέ-ζοι Rodney P και Skitz θα σφραγί-σουν με τους στίχους και τις μουσι-κές τους τις 2 από τις 3 ημέρες του φεστιβάλ. Την Παρασκευή 3 Ιου-νίου στις 2 σκηνές της Γεωπονι-κής θα ανέβουν οι: Σπύρος Γραμ-μένος (με την καλλιτεχνική ενίσχυ-ση του Πάνου Μουζουράκη), Στά-θης Δρογώσης, Burger Project, Με-λίνα Κανά, Λιζέτα Καλημέρη. Το Σάββατο 4 Ιούνη ξεκινά το διε-θνές αφιέρωμα των Αναιρέσεων

στις μουσικές της αμφισβήτησης με τους: Ska-Bangies, Bandista και τη ska-punk καταιγίδα των Boikot. Στη 2η σκηνή συναντιούνται ο Μίλ-τος Πασχαλίδης, οι Χαΐνηδες και η Φρόσω Στυλιανού. Την Κυριακή 5 Ιούνη, ολοκληρώνεται το διεθνές αφιέρωμα στις μουσικές της αντί-στασης με hip hop τρόπο. Συμμετέ-χουν οι: Rebel Diaz, Rodney P και Skitz. Βέβαια από μια τέτοια συ-νάντηση δεν θα μπορούσαν να λεί-πουν οι Active Member. Στη 2η σκη-νή παρουσιάζεται το κουαρτέτο των Moderne-Quartet. Οι φετινές Αναιρέσεις στην Αθήνα θα κλεί-σουν με τη μουσική παράσταση Η

πιο όμορφη θάλασσα, σε σκηνοθε-τική επιμέλεια του Θέμη Μουμου-λίδη, μουσική επιμέλεια του Μάρι-ου Στρόφαλη και τη φωνή της Ρί-τας Αντωνοπούλου.

Το πολιτιστικό - πολιτικό Φε-στιβάλ Αναιρέσεις θα ταξιδέψει και σε 11 επαρχιακές πόλεις, με εξίσου «δυνατό» πρόγραμμα. Στη Θεσσαλονίκη θα πραγματοποιη-θεί το τριήμερο 3-4-5 Ιούνη, στη Θράκη 27-28-29 Μάη, στο Βόλο - Ηράκλειο - Πάτρα στις 27 - 28 Μάη, στα Γιάννενα - Χανιά 10-11 Ιούνη, ενώ στο Αγρίνιο -Ρέθυμνο αναμένονται να οριστούν οι ημε-ρομηνίες.

ΜείωσημισθώνστοΕυγενίδειο!Ε πίθεση στους μισθούς και τα

δικαιώματα των 200 και πλέον εργαζομένων στο νοσοκομείο «Ευ-γενίδειο Θεραπευτήριο ΑΕ» ενορχη-στρώνεται τις τελευταίες μέρες από τη διοίκηση. Το νοσοκομείο, που εί-ναι κληροδότημα στην ιατρική σχο-λή του πανεπιστημίου Αθηνών, λει-τουργεί ως Ανώνυμη Εταιρεία, με το 99% των μετοχών να ανήκει στο πανεπιστήμιο, ενώ η διοίκηση του απαρτίζεται από πανεπιστημιακούς καθηγητές. Τους τελευταίους μήνες το νοσοκομείο αντιμετωπίζει σημα-ντικά οικονομικά προβλήματα εξαι-τίας των μεγάλων οφειλών προς την κλινική των ταμείων του Δημοσίου, όπως υποστηρίζει η διοίκηση, αλλά και λόγω μείωσης της κρατικής χρτη-ματοδότησης των ΑΕΙ-ΤΕΙ. «Το απο-τέλεσμα είναι να υπάρχουν σημα-ντικές ελλείψεις φαρμάκων/υλικών. Επίσης καθυστερείται συστηματικά η μισθοδοσία των εργαζομένων» κα-ταγγέλλει ο γενικός γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων Ευγενιδεί-ου ΑΕ, Κώστας Φραγκιαδάκης.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, η «λύση» που προέκρινε η διοίκηση είναι η μείωση στους μισθούς των εργαζομένων. «Μετά από μαζικότα-τη συνέλευση, οι εργαζόμενοι αρνη-θήκαμε οποιαδήποτε διαπραγμάτευ-ση για μισθούς κάτω από την κλαδι-κή σύμβαση» τόνισε ο Κ. Φραγκιαδά-κης. Και συνεχίζει: «Τότε η διοίκηση κάλεσε το σωματείο σε διαβούλευ-ση για εφαρμογή εκ περιτροπής ερ-γασίας. Πραγματοποιήσαμε άμεσα έκτακτη γενική συνέλευση και απο-φασίσαμε 24ωρη απεργία την Τρίτη 10/5, ημέρα της “διαβούλευσης”, δι-ατρανώνοντας την απόφαση μας να μην δεχθούμε τις αντεργατικές προ-τάσεις». Συνεχίζοντας τις κινητοποι-ήσεις, την προηγούμενη Πέμπτη οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν 2ωρη στάση εργασίας.

ΕκδήλωσηΑΝΤΑΡΣΥΑσταΓιαννιτσάΜ ιαπολύεπιτυχημένη,απ’όλες

τιςαπόψεις,εκδήλωσηπραγ-ματοποίησε το Σάββατο 7 Μάη ηΑΝΤΑΡΣΥΑσταΓιαννιτσάστονομόΠέλλας,μεθέμα«Ηαντικαπιταλιστι-κήαπάντησηστηνκρίση»καιεισηγη-τέςτουςΧρίστοΜπίστηκαιΑντώνηΔραγανίγο.Ηεμπιστοσύνηπουχτί-ζουμεστηνπεριοχήμετουςεργαζό-

μενους,μέσααπότησυνεχήπαρου-σίαμαςστουςαγώνεςγιαζητήματαεργασιακά,περιβάλλοντος,κοινωνι-κά,είναιοβασικόςλόγοςτηςκατα-ξίωσηςκαιεπιτυχίας.Έγινεπλούσιασυζήτησημεερωτήματακαιτοποθε-τήσειςγιατηναντικαπιταλιστικήπρό-τασηδιεξόδουαπότηνκρίση,γιατηνενότηταστηδράσητηςΑριστεράς,για την ανάγκη ενιαίας απάντησηςμαζίμετηνεργατικήτάξηόλωντωνκοινωνικώνστρωμάτωνπουπλήττο-νταιαπότηναντιλαϊκήπολιτικήτηςκυβέρνησης. «Για τηνανάγκηανα-γέννησηςτουεργατικούκινήματοςσεταξικήκατεύθυνση,σπάζονταςτοκατεστημένοτωνγραφειοκρατικώνηγεσιώντωνΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.Τοεπό-μενοραντεβούδόθηκεστουςεργα-τικούςαγώνεςπουανοίγονταιμπρο-στάμας.ΓιανακάνουμετοφετινόΜάη, καυτό μήνα απεργιών, κατα-λήψεων,μαχητικώνδιαδηλώσεων»,όπωςαναφέρεικαιησχετικήανακοί-νωσητηςΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Μάκης Γεροντίδης

18 / ΠPIN ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011

Την ερχόμενη Τετάρτη 18 του Μάη διε-ξάγονται οι φοιτητικές εκλογές. Ακρι-βώς πέντε χρόνια πριν, την ίδια μέρα πορείες με χιλιάδες φοιτητές έλαβαν χώρα σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Ημέ-

ρα Πέμπτη, το εβδομαδιαίο ...ραντεβού με τους ταραξίες, όπως το χαρακτήρισε ο πρώην πρω-θυπουργός, που για ένα ολόκληρο χρόνο ανα-μετρήθηκε με ένα φοιτητικό και εκπαιδευτι-κό κίνημα, που καθόρισε μια νέα γενιά αγωνι-στών, τράνταξε την κοινωνία, γέννησε ξανά τις παραστάσεις της συλλογικότητας και της πάλης διαρκείας και κυοφόρησε σημαντικούς μετασχηματισμούς για το κίνημα και την Αριστερά. Πέντε χρό-νια μετά, το μέλλον του δημόσιου πα-νεπιστημίου, μαζί και ολόκληρης της κοινωνίας, τίθεται σε αμφισβήτηση, από τη συμμορία του Mνημονίου, και το φοιτητικό κίνημα βρίσκεται σε κρί-σιμο σταυροδρόμι.

Πράγματι, στις ερχόμενες εκλο-γές, κρίνονται πολλά για την επόμε-νη μέρα του κινήματος. Η στόχευση των αστικών δυνάμεων είναι σαφής. Να ξεμπερδεύουν με τη μόνιμη εστία αγώνων και αμφισβήτησης που είναι το φοιτητικό κίνημα από τη μεταπολί-τευση έως σήμερα. Έχουν καταλάβει πλέον ότι η κληρονομιά των αγώνων και της Αριστεράς στα πανεπιστήμια δεν μπορεί να σβηστεί με τους κομ-ματικούς στρατούς, τους πληρωμέ-νους μπράβους, τις εκδρομές και τα πάρτυ ή τη διαπλοκή με το ακαδημαϊκό κατε-στημένο. Η μετατροπή του πανεπιστημίου σε ένα επιχειρηματικό, αυταρχικό εκπαιδευτήριο απαιτεί, εκτός από τους νόμους, και τη διάλυση των ίδιων των συλλογικών διαδικασιών που συ-γκροτούσαν το φοιτητικό σώμα. Και πρώτα και κύρια των φοιτητικών συλλόγων και των γενι-κών συνελεύσεων, που παρέχουν τόσα χρόνια τη δυνατότητα για εμφάνιση μαζικού κινήμα-τος και ηγεμονία μιας αντικυβερνητικής και συχνά αντικαπιταλιστικής γραμμής. Απέναντι σε αυτά στοχεύουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, για αυτό επιτίθενται στο άσυλο και πρωτοστατούν στην απονέκρωση των γενικών συνελεύσεων, ενώ η ΔΑΠ, θέλοντας να διατηρήσει την πρωτοκα-

θεδρία στην αντιδραστική πολιτική στις σχο-λές, πρότεινε ένα ολόκληρο μοντέλο αντιδρα-στικής υπέρβασης της ΕΦΕΕ στην κατεύθυνση της πλήρους θεσμικής ενσωμάτωσης.

Η στιγμή δεν είναι τυχαία. Από τη μια με-ριά φοβούνται την κοινωνική δυναμική που μπορεί να οδηγήσει σε εξεγερτικά γεγονότα μπροστά στη σύγχρονη βαρβαρότητα και στην τεράστια επίθεση που διεξάγεται στην τριτο-βάθμια εκπαίδευση, με το υπουργείο Παιδεί-ας να διστάζει μέχρι σήμερα να φέρει το νέο

νόμο. Από την άλλη επιδιώκουν να πατήσουν πάνω σε πραγματικές αδυναμίες που εμφά-νισε την τελευταία χρονιά το φοιτητικό κίνη-μα, ώστε να του επιφέρουν ένα ιστορικών δια-στάσεων πλήγμα. Και σε αυτή την προσπάθεια βρίσκουν απρόσμενο σύμμαχο στην Αριστερά με την απαράδεκτη στάση του ΚΚΕ, που απέ-χει και υποτιμά τις γενικές συνελεύσεις, στο-χεύοντας στη κομματική συγκρότηση του Με-τώπου Αγώνα Σπουδαστών και επιδιώκοντας ουσιαστικά τη διάλυση των συλλόγων, ακόμα και της ενιαίας - πανελλαδικής εκλογικής δια-δικασίας. Από την άλλη, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙ-ΖΑ (ΑΡΕΝ), βλέπουν ως μόνο δρόμο την ανα-συγκρότηση της ΕΦΕΕ.

Αδυνατούν να αντιληφθούν ότι το φοιτητι-κό κίνημα βρίσκεται σε ένα ιστορικό σταυρο-δρόμι, που προκύπτει από την ίδια την αλλαγή της περιόδου, μέσα στην κρίση. Που μετασχη-ματίζει το υπέδαφος ολόκληρης της κοινωνίας και της νεολαίας μέσα στη μονιμότητα της φτώ-χειας και της ανεργίας. Επομένως, η κληρονο-μιά των αγώνων του παρελθόντος και βεβαίως και του πιο σύγχρονου ’06-’07 είναι πολύτιμη, αλλά η απλή προσπάθεια επανάληψης τους θα είναι πάντα άστοχη. Γιατί απαιτείται αναβάθ-

μιση και στο περιεχόμενο, βάζοντας στον πυρήνα το κοινωνικό ζήτημα και το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστη-μα που παράγει τις κρίσεις. Αλλά και στην κοινωνική απεύθυνση, σε βαθύ-τερη και οργανική σύνθεση με τις δυ-νάμεις της εργασίας και της υπόλοι-πης νεολαίας, καθώς και στις μορφές συγκρότησης.

Φαίνεται καθαρά: Το φοιτητι-κό κίνημα ή θα δεχτεί ένα συντριπτι-κό πλήγμα που θα αμφισβητήσει και την ίδια του την ύπαρξη ή θα γεννη-θεί εκ νέου για το μέλλον της κοινωνι-κής ανατροπής. Και αυτό θα είναι έρ-γο των ίδιων των αγωνιζόμενων φοι-τητών, του μαχητικού και δημοκρατι-κού φοιτητικού κινήματος και όχι της ανασύστασης της γραφειοκρατίας, αστικής ή και κόκκινης. Όπως και ο οριστικός εκφυλισμός του αστικοποι-ημένου συνδικαλιστικού κινήματος θα ανατραπεί μόνο μέσα από την ταξική

ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και την είσοδο στο προσκήνιο του κόσμου της ερ-γασίας και όχι από την ενδυνάμωση ή την αλ-λαγή συσχετισμών των γραφειοκρατικών ηγε-σιών. Έτσι πρέπει να επαναφέρουμε τη νικη-φόρα δυναμική του πανελλαδικού συντονιστι-κού καταλήψεων και διαδηλώσεων και των συ-ντονιστικών επιτροπών του ’06- ’07, αλλά και να σταθούμε δημιουργικά στις αδυναμίες του. Να θέσουμε εκ νέου τους στόχους του μόνιμου συντονισμού των μαζικών γενικών συνελεύσε-ων, του δημοκρατικού πολιτικού συντονισμού τους και του ορισμού αιρετών και ανακλητών αντιπροσώπων, υπόλογων στις συνελεύσεις και τις συντονιστικές επιτροπές.

n ΘΑΝΟΣ ΑΝΔΡΙΤΣΟΣ

ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΗ ’06-’07

n ΜΑΥΡΟ ΣΕ ΠΑΣΠ ΚΑΙ ΔΑΠ

Αυτό που κρίνεται περισσότερο στις φε-τινές εκλογές θα είναι η στάση της σπου-δάζουσας νεολαίας απέναντι στην πολιτι-

κή του Μνημονίου. Ο πιο ση-μαντικός στόχος είναι η μαζική και απερίφραστη καταδίκη της σύγχρονης χούντας κυβέρνησης - ΕΕ- ΔΝΤ και των εκφραστών της αντιλαϊκής πολιτικής (ΠΑ-ΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ), παλαιότε-ρης και νέας.

Μαύρο στην ΠΑΣΠ, τους χειροκροτητές τής πιο επιθε-

τικής κυβέρνησης της πρόσφατης ιστορί-ας. Δεν είναι κριτήριο τι προσωπείο επι-λέγει να έχει, υποστηρικτικό ή δήθεν αντι-πολιτευόμενο. Στον πόλεμο που εξαπολύ-

ουν οι κυρίαρχοι έχει επιλέξει πλευρά και αυτή είναι αντίθετη με τα συμφέροντα της νεολαίας.

Άλλωστε όλη αυτή τη χρονιά, σε όποια εκλογική μάχη, οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ συγκέντρωναν υψηλά ποσοστά, ο Γιωρ-γάκης και το επιτελείο του χαμογελούσαν φέρνοντας νέα μέτρα.

Μαύρο και στην αντιδραστική ΔΑΠ, την πρωταγωνίστρια της αστικής επίθε-σης εδώ και τόσα χρόνια, που δηλώνει στα προεκλογικά της υλικά ότι «θα είναι πα-ρούσα», όπως ήταν πάντα όποτε το σύστη-μα τη χρειαζόταν, στην πρώτη γραμμή για την υποταγή και την καταστολή του κινή-ματος. Και οι δύο θέλουν να αποπολιτικο-ποιήσουν τις εκλογές, σαν μια μάχη μηχα-νισμών και νοθείας.

Όχι και στον ατομικό και ηττημένο δρό-

μο της αποχής ή του άκυρου. Είτε προέρχε-ται από την απόρριψη κάθε συλλογικής δι-αδικασίας, είτε έχει αντιεκλογική κινημα-τική αφετηρία, στην πράξη βγάζει λάδι την κυρίαρχη πολιτική.

Άλλωστε η μεγάλη αποχή από τόσες εκλογικές διαδικασίες το τελευταίο διά-στημα ωφέλησε το κίνημα ή την κυβέρνη-ση; Όταν ο πρωθυπουργός ή τα καθεστω-τικά ΜΜΕ, ή ακόμα και η Μέρκελ και ο Στρος Καν, υποστήριζαν ότι η ασκούμε-νη πολιτική έχει τη στήριξη του ελληνικού λαού, υπολόγιζαν τα μεγάλα ποσοστά της αποχής; Όχι. Μόνο η ενεργή και συλλογι-κή πάλη, καθημερινά, στο κίνημα και στις εκλογές, μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Ο ατομικός δρόμος από όπου και αν ξε-κινά καταλήγει πάντοτε στην ήττα και την περιθωριοποίηση.

Δεν απέχουμε από το μέλλον μας

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣΔημοκρατικός συντονισμός των συνελεύσεων, όχι μια νέα γραφειοκρατία

ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ TOY ΜΑΣ Ή ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣn Οι δυνάμεις του ΚΚΕ στα πανεπι-στήμια κατέρχονται στις εκλογές, κα-λώντας σε ανασυγκρότηση του κι-νήματος και των φοιτητικών συλλό-γων. Ωστόσο, προκαλεί ερωτήματα πως συνδέεται αυτό με τη δράση της ΠΚΣ όλο το προηγούμενο διάστημα, που επέλεξε συνειδητά την απουσία από τις γενικές συνελεύσεις και επι-δίωξε την απονέκρωσή τους. Η λογι-

κή του ΜΑΣ και των επιτροπών αγώ-να που υπηρετεί όλη τη χρονιά, μέ-χρι του σημείου να προτείνει ξεχωρι-στές εκλογές ανά σύλλογο (σπάζο-ντας την ενιαία πολιτική διαδικασία), φτάνει ακόμα και στη λογική αποχώ-ρησης από τους φοιτητικούς συλλό-γους και δημιουργίας νέων αποκλει-στικά από την ίδια. Συνδέεται με τη συνολική πολιτική του ΚΚΕ, που αρ-νείται τη δυνατότητα νίκης του κινή-ματος και τη διαμόρφωση αντικαπι-ταλιστικών στόχων και αγωνιστικών μορφών. Αναγκαίο συμπλήρωμα εί-ναι η περιχαράκωση απέναντι στις δυνάμεις της Αριστεράς και ειδικά στα πανεπιστήμια ενάντια στην αντι-καπιταλιστική πτέρυγα, την ΕΑΑΚ που φτάνει μέχρι και σε χυδαίες προ-βοκάτσιες και τραμπούκικες επιθέ-σεις (πρόσφατα γεγονότα στην Πά-ντειο, καταγγελία ότι η ΕΑΑΚ έφερε …πορνοστάρ στο ΠΑΜΑΚ κ.ά.). Στις 18 Μάη οφείλει να πληρώσει αυτή τη στάση, που αποτελεί πραγματικό στήριγμα στην αστική επίθεση.

ΑΡΕΝ: ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΕ;n Με το σύνθημα «αν θες να δεις τα αστέρια πρέπει να σηκώσεις το κεφάλι» παρεμβαίνουν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ (ΑΡΕΝ), ενώ στα υλικά τους υπερασπίζονται τον αγώνα ενάντια στο Mνημόνιο και την κυβερνητική πολιτική. Ωστόσο φαίνεται δύσκολο να υπερβούν τις αντιφάσεις του πολιτικού τους χώρου και να δουν πέρα από τα…αστέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρώ, αδυνατώντας έτσι να διαμορφώσουν ένα πλαίσιο υπέρβασης της σημερινής βαρβαρότητας και της μέγγενης του χρέους. Από την άλλη πλευρά, ενώ μιλούν για τους αγώνες, όταν η ΕΑΑΚ τους καλεί σε ένα σχέδιο ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινήματος, μάλλον… βλέπουν αστεράκια. Γι’ αυτό και προσδοκούν στην ανασυγκρότηση της γραφειοκρατίας της ΕΦΕΕ (όπως αντίστοιχα μένουν προσκολλημένοι στη ΓΣΕΕ), επιτιθέμενοι μάλιστα στην αντικαπιταλιστική Αριστερά που προωθεί τις γενικές συνελεύσεις και το συντονισμό τους. Ταυτόχρονα δε διστάζουν, για εκλογικούς λόγους, να καπηλεύονται και να παρουσιάζουν ως δικούς τους σημαντικούς πρόσφατους αγώνες, όπως των μεταναστών και των κατοίκων της Κερατέας.

KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011 ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠPIN / 19

– Σε ποια περίοδο γίνονται οι εκλογές;– Β. Μπίτσικας, Φυσικό: Οι εκλογές φέτος συμπίπτουν με τη συμπλήρωση ενός χρό-νου από την ψήφιση του Mνημονίου και την είσοδο του ΔΝΤ. Ενός χρόνου, που η σύγχρονη χούντα επιτίθεται βάναυσα σε όλες τις κατακτήσεις και τα δικαιώ-ματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Ταυτόχρονα θα είναι λίγες μέρες μετά από τη μεγάλη απεργία της 11ης Μάη και τη δολοφονι-κή επίθεση των ΜΑΤ στους διαδηλωτές που είχε ως απο-τέλεσμα το βαρύ τραυματι-σμό του συναγωνιστή μας Γ. Καυκά. Πρόκειται για μια πολύ κρίσιμη συγκυρία, όπου κρίνεται αν θα δυναμώσουν και θα νικήσουν οι αγώνες ή αν ολόκληρη η κοινωνία θα βυθιστεί ακόμα περισσότε-ρο στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση. Ευρύτε-ρα, στην ιστορική καμπή που βιώνουμε, κρίνεται αν η κα-πιταλιστική κρίση θα απαντη-θεί υπέρ των δυνάμεων του κεφαλαίου καταστρέφοντας ολόκληρη την ανθρωπότητα ή θα σημάνει μια αντεπίθεση της κοινωνικής πλειοψηφίας που θα τους ανατρέψει. Ει-δικότερα βρισκόμαστε μπρο-στά στα νέα σκληρά μέτρα που ετοιμάζει η κυβέρνηση και το Μνημόνιο Διαρκείας και το «Σύμφωνο για το Ευ-ρώ». – Ποιο θα είναι το βασικό τους μήνυμα;– Σ. Τσούπρου, ΑΣΟΕΕ: Πρώτα και κύρια θα αποτε-λέσουν ένα μήνυμα για την κυβέρνηση του Mνημονίου. Θα δείξουν σε ένα βαθμό τη στάση των φοιτητών απέναντι στην πολιτική της, που κατα-στρέφει το παρόν και το μέλ-λον της νέας γενιάς. Επίσης θα κριθεί αν η κυβέρνηση θα βγει κερδισμένη και πε-ρισσότερο έτοιμη για τη νέα επίθεση που ετοιμάζει και στο δημόσιο πανεπιστήμιο ή αν θα ακουστεί ένα ηχηρό μήνυμα αμ-φισβήτησης και ανατροπής. Για το λόγο αυτό πρέπει να καταδικαστεί η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ, εκφραστές της αντιλαϊκής πολιτικής εδώ και χρόνια, αυτής της πολι-τικής που χρεοκόπησε και απειλεί να μας καταστρέψει. – Τι σηματοδοτούν για το φοιτητικό κίνη-μα;– Αν. Τσάδαρης, Πανεπιστήμιο Πειραιά: Είναι αλήθεια ότι σε αυτή την περίοδο κρίνονται πολλά και για το ίδιο το φοι-τητικό κίνημα και τις μορφές οργάνωσής του. Οι κυρίαρχες δυνάμεις επιδιώκουν τη διάλυση του κινήματος για να μην αποτε-λεί ανάχωμα στην πολιτική τους. Η ΔΑΠ

πρωτοστατεί με τις προτάσεις της, που αποτελούν μια σημαντική επίθεση στα κεκτημένα του φοιτητικού συνδικαλισμού και του κινήματος. Η άποψη μας, είναι ότι το φοιτητικό κίνημα πρέπει να δυναμώ-σει και να ανασυγκροτηθεί μέσα από τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες απέναντι στο Μνημόνιο και την παιδεία της αγοράς. Σε αυτό τον αγώνα καλούμε και όλες τις

δυνάμεις της Αριστεράς και τον κόσμο του κινήματος. – Σε ποια κατάσταση βρίσκεται το φοιτη-τικό κίνημα και ποια είναι η στάση των άλλων δυνάμεων της Αριστεράς;– Αλ. Μανόχης, ΣΕΜΦΕ: Είναι αλήθεια ότι το φοιτητικό κίνημα όλη αυτή τη χρο-νιά αντιμετώπισε σοβαρές δυσκολίες να εμφανιστεί με μαζικό και αυτοτελή τρόπο σε σύνδεση με τους αγώνες των εργαζο-μένων. Ωστόσο η συμμετοχή των φοιτητών σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση, αλλά και σε άλλους αγώνες (π.χ. μετανάστες) ήταν σημαντική και προήλθε από μαζικές γενικές συνελεύσεις. Ταυτόχρονα συ-νελεύσεις, διαδηλώσεις και καταλήψεις ήταν η απάντηση απέναντι σε κάθε εξαγ-γελία της κυβέρνησης για νέο νόμο για τα

πανεπιστήμια. Αυτό δημιούργησε φόβο στα επιτελεία του υπουργείου Παιδείας που ακόμα διστάζουν να προωθήσουν τις αλλαγές. Δυστυχώς οι δυνάμεις της ΠΚΣ αντί να συμβάλουν, με το δικό τους περιε-χόμενο, σε ένα μαχητικό κίνημα επέλεξαν την αποχή και την καταγγελία των συνε-λεύσεων, αρκούμενες σε αποκλειστικά δι-κές τους πρωτοβουλίες, ενώ διαρκώς μας

επιτίθενται με χυδαίο τρόπο. Η ΑΡΕΝ παρότι συμμετέχει στις συνελεύσεις, αδυνατεί να συμβάλει περαιτέρω σε ένα συνολικό σχέδιο ανα-συγκρότησης του κινήματος, ενώ υπερασπίζεται την ανα-συγκρότηση της γραφειο-κρατικής ΕΦΕΕ, επιτιθέμενη στην ΕΑΑΚ. – Τι θα σημάνουν οι εκλογές για το μέλλον του δημόσιου πανεπιστημίου;– Ε. Ράφτη: ΤΕΙ Πειραιά: Ήδη εδώ και μερικούς μήνες βιώνουμε την πραγματικό-τητα του πανεπιστημίου του Mνημονίου. Πρόκειται για μια πραγματική προσπάθεια διάλυσης του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου. Ολό-κληρα ιδρύματα, όπως και το ΤΕΙ Πειραιά, απειλούνται με κλείσιμο. Το σύνολο των σχο-λών δέχεται περικοπές στη χρηματοδότηση που ξεπερ-νούν το 50%, ενώ καθηγητές, κυρίως συμβασιούχοι που είναι και η πλειοψηφία, και διοικητικό προσωπικό είναι απλήρωτοι για μήνες. Αντί-στοιχα προβλήματα οδήγησαν σε αναστολή λειτουργίας και την Αρχιτεκτονική του ΕΜΠ. Είναι, επομένως, μια συνο-λική πολιτική: κλείσιμο και ξεπούλημα της Υγείας, της Παιδείας, των Συγκοινωνιών, του δημόσιου χώρου. Περι-κοπές στα κοινωνικά αγαθά. Συνδέεται με μια πολιτική διαρκείας που στοχεύει στην

επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου και του ΤΕΙ, στην υποταγή της γνώσης και της έρευνας στις ανάγκες της αγοράς και στην παραγωγή αποφοίτων, ελαστικά εργα-ζόμενων χωρίς συλλογικά δικαιώματα. Μια πολιτική που προωθείται από την ΕΕ από τη Λισαβόνα και τη Μπολόνια ως σήμερα. Στo πλαίσιo αυτής εντάσσονται και οι εξαγγελί-ες του υπουργείου που σκιαγραφούν την πιο ακραία ηγεμονία του κεφαλαίου εντός των ιδρυμάτων και την καταστολή του φοιτητι-κού και πανεπιστημιακού κινήματος. Υπό αυτή την έννοια τα ίδια τα αποτελέσματα των εκλογών μπορούν να είναι ένα μήνυμα ενάντια στο πανεπιστήμιο του Mνημονίου. Και γνωρίζουμε ότι το υπουργείο Παιδείας περιμένει τα αποτελέσματα για να προετοι-μάσει το έδαφος για τη νέα του επίθεση.

Μπροστά στη μάχη των φοιτητικών εκλογών, το Πριν βρέθηκε στις σχολές και συνομίλησε με αρκετούς αγωνιστές

των σχημάτων της ΕΑΑΚ. Κοινός παρανομαστής, το ότι η κυρίαρχη πολιτική καταστρέφει το παρόν και υποθηκεύει

το μέλλον της νέας γενιάς. Ο δρόμος του ανυποχώρητου αγώνα διαρκείας, της εξέγερσης και της αντικαπιταλιστικής

Αριστεράς περνά μέσα και από την ενίσχυση της ΕΑΑΚ στις εκλογές.

Χρέος της γενιάς μας η ανατροπήnΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΛΑΣΗΣ

4 Κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ θέλουν την καταστολή του κινήματος, αλλά δεν θα τους περάσει

ΜΙΛΟΥΝ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΑΑΚ

ΨΗΦΟΣ ΣΤΗΝ ΕΑΑΚ

Για νικηφόρους αγώνες 20 χρόνια ασυμβίβαστα, στην πρώτη γραμμή

– Γιατί έχει σημασία η συμμετοχή στις εκλο-γές; – Ισ. Στέλιου, Φιλοσοφική: Κατ’ αρχήν πρέπει να επισημάνουμε ότι το ρεύμα της αποχής το καλλιεργούν οι ίδιες οι αστικές δυνάμεις για να οδηγηθεί η κοινωνική οργή στον ατομικό δρόμο και την παραίτηση. Γι’ αυτό και προ-σπαθούν να αποπροσανατολίσουν τη συζήτη-ση σε ειδικά ζητήματα ώστε να μη στιγματι-στούν από την πολιτική των κομμάτων τους. Είναι όμως σαφές ότι η αποχή από τις εκλο-γές τους συμφέρει, αποτελεί τελικά σιωπη-ρή αποδοχή και στήριξη της πολιτικής τους. Δεν τρέφουμε αυταπάτες για τα αποτελέσμα-τα των εκλογών, γνωρίζουμε ότι μόνο με ανυ-ποχώρητους αγώνες θα νικήσουμε. Αλλά αρ-νούμαστε να αποχωρήσουμε από μια τόσο ση-μαντική πολιτική μάχη. Γιατί οι εκλογές απο-τελούν ένα μήνυμα και για μας θέλουμε αυτό να είναι ξεκάθαρο: Καταδίκη αυτής της πολι-τικής, υπόσχεση ότι η γενιά μας θα εκπληρώ-σει το χρέος της, που δεν είναι τα τοκογλυφι-κά δάνεια αλλά η ανατροπή τους. – Τι σημαίνει στήριξη της ΕΑΑΚ;– Μ. Καραμπέλη, Ιατρική: Η στήριξη και συμ-μετοχή στα ανοιχτά ψηφοδέλτια αγώνα της ΕΑΑΚ είναι μια ενεργητική στάση ενάντια στο Mνημόνιο, τις συνέπειές του και τους εκ-φραστές του, όσο και υπέρ μιας πραγματικής εναλλακτικής πρότασης σε περιεχόμενο και μορφή, αυτή του μαχητικού αντικαπιταλιστι-κού αγώνα, της επαναστατικής Αριστεράς. Εί-ναι στήριξη στους μαχητικούς ανυποχώρητους αγώνες στο σήμερα αλλά και ψήφος προοπτι-κής για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης, και την κατάκτηση νικών που να βελτιώνουν τη θέση των εργαζομένων και να κλονίζουν την αστική κυριαρχία. Για την ανα-τροπή ολόκληρης της σύγχρονης καπιταλιστι-κής βαρβαρότητας, για να ανοίξει ο δρόμος για την κοινωνική χειραφέτηση.– Β. Ευαγγελάκος, Μαθηματικό: Ψήφος στην ΕΑΑΚ, σημαίνει στήριξη σε αυτή την Αριστε-ρά που 20 χρόνια τώρα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του φοιτητικού κινήματος και των κοι-νωνικών αγώνων κόντρα στη συναίνεση, την υποταγή, τη συνθηκολόγηση. Είναι ψήφος σε ένα ολόκληρο αντικαπιταλιστικό ρεύμα, που βρίσκεται μέσα σε κάθε μάχη της εργαζόμε-νης πλειοψηφίας, από τους εργατικούς αγώ-νες μέχρι την πάλη για την πόλη και το περι-βάλλον. Που μαζικοποιείται και επιδιώκει να είναι ένας ανεξάρτητος επαναστατικός πόλος. Που διαμορφώνει ένα σύγχρονο αντικαπιταλι-στικό πλαίσιο πάλης που περιλαμβάνει τη δια-γραφή του χρέους, την έξοδο από ΕΕ και ευρώ, την αύξηση των μισθών, την εθνικοποίηση των τραπεζών κ.α.– Β.Ηλία, Νομική: Είναι ψήφος στήριξης της μό-νης δύναμης που σταθερά και αταλάντευτα πά-λεψε ολόκληρη τη χρονιά για τη συμμετοχή και συμβολή του φοιτητικού κινήματος στους εργα-τικούς αγώνες απέναντι στο Mνημόνιο αλλά και για την αποτροπή των αλλαγών Διαμαντοπού-λου. Στήριξη στην ΕΑΑΚ σημαίνει αγωνιστική δήλωση συμμετοχής στην προσπάθεια συνέχι-σης και κλιμάκωσης της πάλης του φοιτητικού κινήματος και το αμέσως επόμενο διάστημα. Σημαίνει ενίσχυση στην προσπάθεια ανάπτυ-ξης φοιτητικού κινήματος με επικίνδυνα χαρα-κτηριστικά σε περιεχόμενο και μορφή.

20 / ΠPIN K INHΣH IΔEΩN KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΠΡΟΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΔικαίωμα των κρατών η ακύρωση του χρέουςΜετά από μια μαραθώνια συζήτηση και μπόλικα κόψε - ράψε εγκρίθηκε στο συνέδριο η Διακήρυξη των Αθηνών όπου υιοθετείται το αίτημα της ακύρωσης του χρέους, της εθνικοποίησης των τραπεζών και της ανάγκης αυξήσεων σε μισθούς συντάξεις. Ολόκληρο το κείμενο έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της ΕΛΕ, www.elegr.gr «Σήμερα, ως επακόλουθο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, οι περιφερειακές χώρες της Ευρώπης αντιμετωπίζουν μια βαθιά κρίση χρέους. Ωθήθηκαν σε αυτή από την ίδια τη λειτουργία του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά και από το θεσμικό πλαίσιο και τις οικονομικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες συστηματικά ευνοούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης άσκησε αφόρητη πίεση στους εργαζόμενους ολόκληρης της Ευρωζώνης, ενώ η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στήριξε τα συμφέροντα των μεγάλων τραπεζών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διασπαστεί σε δύο κομμάτια: έναν πανίσχυρο πυρήνα και μία αδύναμη περιφέρεια. Τα συσσωρευμένα χρέη της περιφέρειας είναι αποτέλεσμα του χάσματος ανάμεσα σε αυτήν και στις χώρες του πυρήνα. Οι πλούσιοι και οι μεγάλες επιχειρήσεις θα εξακολουθήσουν να διαφεύγουν από φόρους που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να κάνουν την κοινωνία δικαιότερη. Η απόπειρα να μετακυλιστεί στους εργαζόμενους και στους φτωχούς το βάρος της κρίσης, ενώ οι πολύ πλούσιοι θα διαφύγουν, θα βρει ενάντιους αυτούς που βρίσκονται σήμερα στην πρώτη γραμμή της μάχης. Ειδικότερα, υποστηρίζουμε τα παρακάτω:Πρώτο, το δημοκρατικό λογιστικό έλεγχο του χρέους, ως συγκεκριμένο βήμα δίκαιης αντιμετώπισής του. Δεύτερο, αντιμετώπιση της κρίσης χρέους με βάση τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία. Οι κυβερνήσεις έχουν την πρωταρχική υποχρέωση να υπηρετούν τους λαούς τους και όχι θεσμούς που δεν υπόκεινται σε κανενός είδους λογοδοσία, όπως αυτοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ. Τα κράτη έχουν πάντα το κυριαρχικό δικαίωμα να αποφασίζουν στάση πληρωμών, εάν το χρέος απειλεί να τσακίσει τις προοπτικές επιβίωσης των εργαζομένων. Η εμπειρία του Ισημερινού το 2008-2009 και της Ισλανδίας το 2010-2011 δείχνει ότι είναι δυνατή μια ριζοσπαστική απάντηση στο χρέος που να βασίζεται στη λαϊκή κυριαρχία και μπορεί να φτάσει μέχρι την ακύρωση του μη νομιμοποιημένου χρέους. Ακόμη και αποφάσεις οργάνων των Ηνωμένων Εθνών αναγνωρίζουν τη νομιμότητα, από πλευράς διεθνούς δικαίου, της στάσης πληρωμών, όταν υφίσταται κατάσταση ανάγκης. Τρίτο, αλλαγή του προσανατολισμού της οικονομίας και αναδιανομή, όχι χρέος. Η αναδιανομή πρέπει να περιλαμβάνει την αποκατάσταση της δημόσιας χρηματοδότησης στην υγεία, την παιδεία, τις μεταφορές και την κοινωνική ασφάλιση, καθώς και την άρση των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις».

Α πρόβλεπτη επιτυχία είχε το δι-εθνές συνέδριο για το χρέος και τη λιτότητα που οργάνω-σε η Πρωτοβουλία για τη Συ-γκρότηση Επιτροπής Λογιστι-

κού Ελέγχου την προηγούμενη εβδομάδα. Η παρουσία του κόσμου ήταν μαζική, φθάνο-ντας σε ορισμένες συζητήσεις ακόμη και τα 1.000 άτομα ενώ οι διαδικασίες μεταδίδονταν ζωντανά από την ειδησεογραφική ιστοσελί-δα www.thepressproject.gr όπου οι επισκέ-ψεις άγγιξαν ορισμένες στιγμές τις 30.000! Οι δε εισηγήσεις που κατατέθηκαν ήταν ασυνή-θιστα διαφωτιστικές καθώς υποστήριξαν με αδιάσειστα στοιχεία, στη βάση της πρόσφα-της διεθνούς εμπειρίας, την καταστρεπτική δράση του ΔΝΤ και την δυνατότητα παύσης πληρωμών του δημόσιου χρέους. Μεταξύ των εκατοντάδων αγωνιστών που παρακολούθη-σαν όλες τις μέρες της διεθνούς συνάντησης ήταν και η Κωνσταντίνα Κούνεβα. Σημαντι-κή συμβολή στην ουσιαστική επιτυχία του συ-νεδρίου είχε και η στήριξη που παρείχαν, με ομιλητές, διεθνείς οργανώσεις με χρό-νια εμπειρία στην πάλη κατά του ΔΝΤ και για τη διαγραφή του χρέους. Η διε-θνής σημασία του συνεδρίου υπογραμ-μίστηκε επίσης από την παρουσία του ιρλανδού πανεπιστημιακού Άντι Στό-ρεϊ οποίος πρωτοστατεί στην αντίστοι-χη προσπάθεια που ξεκίνησε στην Ιρ-λανδία για λογιστικό έλεγχο του δημό-σιου χρέους.

Μετά το σύντομο χαιρετισμό της Σ. Σα-κοράφα την Παρασκευή, την πρώτη συζήτη-ση για την ελληνική κρίση άνοιξε ο Λεωνίδας Βατικιώτης που περιέγραψε τις αιτίες της τρέ-χουσας κρίσης χρέους, οι οποίες αφορούν: τη μείωση των δημοσίων εσόδων λόγω της κρί-σης, τον εθισμό του ελληνικού κεφαλαίου στις ταμειακές ενισχύσεις, τις υψηλές δαπάνες για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, τα χαμηλά φορο-λογικά έσοδα λόγω της θεσμοθετημένης φο-ρο-ασυλίας των ΑΕ, τις ιδιωτικοποιήσεις, την ένταξη στην ΕΟΚ το 1981 και τη συμμετοχή στην ευρωζώνη το 2002 και τέλος την ίδια την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Ο ομιλη-τής τόνισε την «την ανάγκη εξόδου της Ελ-λάδας από την ευρωζώνη και την ΕΕ». Επί-σης στη βάση του ότι το δημόσιο χρέος έχει πληρωθεί δύο φορές τα τελευταία 20 χρόνια έκλεισε την ομιλία του λέγοντας «να γιατί το δημόσιο χρέος δεν πρέπει να πληρωθεί. Το έχουμε ήδη πληρώσει πολλές φορές! Να γιατί πρέπει να διαγραφεί κάτω από μαζικούς λαϊ-

κούς αγώνες που θα επιβάλλουν την ανατρο-πή του Mνημονίου, της κυβέρνησης Γ. Παπαν-δρέου και των πολιτικών λιτότητας». Στη συνέ-χεια του ίδιου πάνελ ο πανεπιστημιακός Χρί-στος Παπαθεοδώρου αναφέρθηκε στις κοινω-νικές επιπτώσεις του Μνημονίου. Εισηγητικά τόνισε ότι ο η φιλολογία που αναπτύχθηκε για κατάρρευση του νεοφιλελευθερισμού δεν επι-βεβαιώθηκε, καθώς βλέπουμε να αντεπιτίθε-ται. Ο καθηγητής Άρης Καζάκος αναφέρθηκε στην ανάγκη να σταθούμε στο «γενετικό ελάτ-τωμα» του σύγχρονου καπιταλισμού, ενώ υπο-στήριξε πως ακόμη και στις σύγχρονες δημο-κρατίες, το δημόσιο χρέος μπορεί να χαρακτη-ριστεί απεχθές ή παράνομο, έτσι ώστε να διευ-κολυνθεί η διαγραφή του.

Η μεγαλύτερη συμμετοχή του κόσμου (τό-σο με την επιτόπια παρουσία του στη Νομική όπου πραγματοποιήθηκε το συνέδριο όσο και μέσω του ίντερνετ) σημειώθηκε στην τελευ-ταία συζήτηση του Σαββάτου για την ευρω-ζώνη με τη συμμετοχή του Κώστα Λαπαβίτσα, του Άντι Στόρεϊ και του Ευκλείδη Τσακαλώ-

του. Τη συζήτηση συντόνιζε ο Άρης Χατζη-στεφάνου. Ο πρώτος ομιλητής υπογράμμισε τη δομική τάση της ευρωζώνης να δημιουργεί ανισότητες και ειδικότερα χρέη και ελλείμ-ματα στο Νότο και πλεονάσματα στον Βορ-ρά. Υποστήριξε δε την ανάγκη εξόδου από το ευρώ και παύσης πληρωμών. Ο Άντι Στό-ρεϊ μίλησε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που διαδραμάτισαν οι Βρυξέλλες ώστε η Ιρλαν-δία να βυθιστεί στο χρέος και την λιτότητα για να διασωθούν οι χρεοκοπημένες τράπε-ζες. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αναφέρθηκε στην ανάγκη να συζητάει μεταξύ της η Αρι-στερά και στον κίνδυνο εθνικιστικής περιχα-ράκωσης που κρύβει το αίτημα εξόδου από την ευρωζώνη.

Πολύτιμες ήταν οι παρεμβάσεις των Άλαν Σίμπιλς και Όσκαρ Ουγκαρτέτσε οι οποίοι αναφέρθηκαν στην εμπειρία της Αργεντινής από την παύση πληρωμών που κήρυξε προ δε-καετίας. Και οι δύο προσκαλεσμένοι τόνισαν πως παρά τις αντιφάσεις που είχε η πρωτο-βουλία του Κίρχνερ, οι ρυθμοί μεγέθυνσης

της Αργεντινής σημείωσαν άλματα με αποτέ-λεσμα να μειωθεί η φτώχεια που είχε φθά-σει σε επίπεδα ρεκόρ. Με άλλα λόγια, κατα-στροφολογικές προβλέψεις που διατυπώνο-νταν πριν την παύση πληρωμών αποδείχθη-καν εντελώς αναληθείς.

Την Κυριακή η πρώτη συζήτηση αφορούσε τις διεκδικήσεις που πρέπει να προβληθούν ενάντια στο χρέος. Ο Νίκος Γουρλάς, μιλώ-ντας εκ μέρους των πρωτοβάθμιων σωματεί-ων, αναφέρθηκε στην ανάγκη προβολής του αιτήματος διαγραφής του χρέους και στην κα-θοριστική σημασία που έχουν σήμερα οι μα-χητικοί και ακηδεμόνευτοι από τη συνδικαλι-στική γραφειοκρατία (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ) αγώ-νες για να ηττηθεί η πολιτική της λιτότητας.

Η τελευταία συζήτηση ήταν αφιερωμένη στην «διακήρυξη της Αθήνας» όπως χαρακτη-ρίστηκε το ντοκουμέντο που εκδόθηκε. Ο συ-νταγματολόγος Γιώργος Κατρούγκαλος υπο-στήριξε ότι η απόρριψη από τα συνταγματικά δικαστήρια της Ιταλίας και της Γερμανίας το 2003 των αιτημάτων κατάσχεσης εθνικής πε-

ριουσίας της Αργεντινής μετά την παύ-ση πληρωμών του 2002 δημιουργεί ένα ευνοϊκό προηγούμενο για την παύση πληρωμών. Στη συζήτηση είχαν κλη-θεί να καταθέσουν την άποψή τους, πέ-ρα από όσους παρακολούθησαν το συ-νέδριο, και πολιτικές οργανώσεις της Αριστεράς. Ο γραμματέας της Κεντρι-κής Πολιτικής Γραμματείας του Συνα-

σπισμού, Δημήτρης Βίτσας, δεν παρέλειψε στην ομιλία του να αναφερθεί στον «ιδιαίτε-ρο» τρόπο που αντιλαμβάνεται το κόμμα του την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου. Δηλαδή, ως εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Πρότα-ση που έχει επανειλημμένες φορές και δημο-σίως απορριφθεί από την Πρωτοβουλία Συ-γκρότησης Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου η οποία επιμένει ότι ανάλογες επιτροπές απο-τελούν κολυμβήθρα του Σιλωάμ και αντιτείνει τον κινηματικό χαρακτήρα του αιτήματος. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ από τη μεριά της αναφέρθηκε στην ανάγκη ριζοσπαστικοποίησης των αγώ-νων και εμβάθυνσης των στόχων του κινήμα-τος. Ο Αντώνης Δραγανίγος, εκ μέρους του ΝΑΡ, τόνισε την σύνδεση της Αριστεράς με τους αγώνες για να μην πληρωθεί το χρέος και να ανατραπεί αυτή η πολιτική. Απέσπασε δε τα περισσότερα χειροκροτήματα από τους συγκεντρωμένους στην αίθουσα.

Όσες ομιλίες κατατέθηκαν στους διοργα-νωτές έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της πρωτοβουλίας www.elegr.gr

Με μεγάλη συμμετοχή κόσμου και πολύ ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του τριήμερου

διεθνούς συνεδρίου για το χρέος που οργανώθηκε στη Νομική την προηγούμενη εβδομάδα από την Πρωτοβουλία

για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του δημόσιου χρέους.

Νέα ώθηση στο αίτημα στάσης πληρωμών του χρέους

n ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

4 Τα συνταγματικά δικαστήρια της Ιταλίας και της Γερμανίας αναγνώρισαν στην πράξη

το δικαίωμα ενός κυρίαρχου κράτους, εν προκειμένω της Αργεντινής, να κηρύξει

στάση πληρωμών

KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011 ΠOΛITIΣMOΣ ΠPIN / 21

Απέναντι στην καταθλιπτική αστική κυριαρχία της μεταπολεμικής περιόδου στέκεται μια Ελλάδα που το παλεύει και κάτι

πάντα καταφέρνει, είτε αντιστέκεται, είτε υπομένει και με ποικίλους τρόπους υπονομεύει το καθεστώς και τις αξίες του,

επιμένοντας να υπερασπίζεται τη δική της ηθική δύναμη. Αυτή η Ελλάδα ευτύχησε να συναντήσει τον Θ. Βέγγο.

Μνημεία ηθικής και αισιοδοξίαςnΘΑΝΑΣΗΣ ΣΚΑΜΝΑΚΗΣ

O θάνατος του Θανάση Βέγ-γου είναι μια αφορμή για να αξιολογήσουμε τι είχα-με και τι χάνουμε, όχι μόνο το πρόσωπο, αλλά και την

εποχή, για να αξιολογήσουμε τα όσα συνέ-βησαν και τα όσα συμβαίνουν γύρω και μέ-σα μας. Ο Θ. Βέγγος είναι εικόνα της μετα-πολεμικής Ελλάδας, όπως ο Καραγκιόζης είναι η εικόνα του Έλληνα της τουρκοκρα-τίας, της βαυαροκρατίας και πολλών «…κρατιών» που ακολούθησαν, όπως ο Σβέ-ικ είναι η εικόνα του Ευρωπαίου του Πρώ-του Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά τον πό-λεμο, την αντίσταση και την ηττημένη εξέ-γερση ακολουθεί η κυριαρχία του δοσιλο-γισμού και η διαιώνιση της εξάρτησης με δημοκρατικά προσχήματα (και συχνά χωρίς αυτά). Απέναντι στην καταθλιπτι-κή κυριαρχία στέκεται μια Ελλά-δα που το παλεύει και κάτι πάντα καταφέρνει, είτε αντιστέκεται, εί-τε υπομένει και με ποικίλους τρό-πους υπονομεύει το καθεστώς και τις αξίες του, επιμένοντας να υπε-ρασπίζεται τη δική της ηθική δύ-ναμη. Αυτή η Ελλάδα ευτύχησε να συναντή-σει τον Θ. Βέγγο. Οι αξίες της βρήκαν έκ-φραση σε έναν άνθρωπο χαρισματικό ως ταλέντο και ειλικρινή ως πρόσωπο. Ο συν-δυασμός αυτός, σπάνιος έτσι κι αλλιώς, δη-μιούργησε το μοναδικό αποτέλεσμα.

Στην ουσία ο Θ. Βέγγος είναι μια επο-χή ολόκληρη, κι ένας κόσμος ημιτελής. Το αγωνιστικό του εύσημο δεν είναι η Μακρό-νησος – όσο σημαντικό κι αν είναι. Είναι εκείνος ο καλός μας άνθρωπος που έτρε-χε απάνω κάτω, που αγαπούσε, ακόμα και χωρίς ανταπόκριση, που χάριζε λουλού-δια κι ελπίδες, που δεν ήξερε αλλά έπρατ-τε, που μάθαινε αλλά δεν επαιρόταν, που ηττάτο αλλά δεν έπεφτε κι αν νίκαγε κα-μιά φορά δεν έδινε σημασία. Εκείνος που έφερνε το τραγικό και το κωμικό της πραγ-ματικότητας σε ισορροπία, το ένα να αναι-

ρεί το άλλο και να το υπονομεύει, ώστε όλα να γίνονται υποφερτά. Και να διατηρούν την ανθρώπινη διάστασή τους και την αισι-οδοξία τους. Δεν έχει σημασία αν οι ταινί-ες του δεν ήσαν μνημεία της κινηματογρα-φικής τέχνης, ήταν μνημεία της ηθικής, και του Βέγγου και της φτωχής και ποικιλοτρό-πως αγωνιζόμενης Ελλάδας. Αν δεν υπήρ-χε ο Θ. Βέγγος, και αν δεν ήταν όλα αυ-τά, δεν ξέρω που θα βρισκόταν η γενιά που ακολούθησε. Καμιά φορά περνάμε απαρα-τήρητα τα πρόσωπα, καθώς τα γεγονότα έχουν έτσι κι αλλιώς προτεραιότητα. Αλλά όσο σωστό είναι αυτό με τα γεγονότα, άλ-λο τόσο σωστό είναι και το ότι μερικές φο-ρές τα γεγονότα βρίσκουν έκφραση σε συ-γκεκριμένα πρόσωπα, τα οποία με τη σει-ρά τους δεν είναι απλώς μεταβιβαστές μιας

ιστορικής αναγκαιότητας και ευθύνης αλ-λά συνδημιουργοί της. Χωρίς αυτά τα πρό-σωπα η Ιστορία θα ήταν πιο φτωχή και ίσως πιο αδιάφορη!

Κι η Ελλάδα όσο έχανε την αθωότητά, ας το πούμε έτσι, κι όσο σήμερα ενδίδει στα νέα συστήματα αξιών, όσο υποτάσσε-ται, όσο περιορίζει την αντίστασή της, τόσο επιστρέφει στον Θ. Βέγγο, άλλοτε ως άλλο-θι, άλλοτε ως νοσταλγία κι άλλοτε ως διεκ-δίκηση. Ο ίδιος τα τελευταία χρόνια απο-συρόταν, και για λόγους βιολογικούς, αλλά και γιατί δεν έβρισκε πια τι να υπερασπί-σει. Έμενε όμως ήρεμος και συνεπής, ση-μάδι της Ελλάδας που θέλει ακόμα να γε-λάσει με τα βάσανά της και να ξεσπάσει με βροντερές κραυγές για όσους την ταλαιπω-ρούν. Και τρυφερός προς όλους, αλλά πρω-τίστως για εκείνη την Ελλάδα που επιτρέπει

να τη βιάζουν αλλά δεν εκπορνεύεται. Το παράδειγμα Βέγγου φεύγει από το προσκή-νιο. Δυστυχώς ο θάνατός του δεν είναι μό-νο το βιολογικό τέλος του ανθρώπου αλλά και το τέλος εκείνου του αεικίνητου πρωτα-γωνιστή των ταινιών και της ζωής μας. Με όσα το ακολουθούν. Και κυρίως με εκεί-νη την ηθική αντίληψη που θεωρεί πως το «καλέ μου άνθρωπε» είναι στάση ζωής κι όχι καλαμπούρι. Πως το να ξεχωρίζεις τους μεν από τους δε, τους βασανιστές από τους βασανιζόμενους, τους εκμεταλλευτές από τους εκμεταλλευόμενους, τους ασύδοτους από τους σεμνούς, είναι πράξη δικαιοσύ-νης και συνέπειας.

Άλλη σειρά όμως παίρνει τώρα η ζωή μας. Ο Καραγκιόζης επιβίωσε πολλές δε-καετίες μετά το τέλος της τουρκοκρατίας

καθώς η δομή της ελεύθερης ελ-ληνικής κοινωνίας αναπαρήγαγε με άλλη μορφή τις αντιθέσεις και τις καταδυναστεύσεις, αλλά και τις ανθρώπινες διεκδικήσεις του σκλαβωμένου παρελθόντος. Η εποχή του Βέγγου έχει μικρότερη διάρκεια. Παγκοσμιοποίηση, καλ-

πάζων ολοκληρωτικός καπιταλισμός, ολο-κληρώσεις και νέες υποδουλώσεις, κατα-κερματισμός της κοινωνίας και του ατόμου διαλύουν το σύμπαν του Βέγγου. Η ανά-μνηση δεν σβήνει, αλλά δεν αρκεί. Γι’ αυ-τό και δεν λυπούνται να ξοδέψουν σελίδες και τηλεοπτικές ώρες τα συγκροτήματα για την προβολή του φαινομένου Βέγγος. Ένα ακόμα θέαμα για τον πιο σεμνό κι αθόρυ-βο άνθρωπο που γνωρίσαμε στην ελληνι-κή δημόσια ζωή. Ανέξοδοι τρόποι. Καθώς δεν κινδυνεύουν να εμφανιστούν μιμητές. Η εποχή ξοδεύτηκε!

Μονάχα που όσοι ξέρουν μπορούν να ελπίζουν και να υπομένουν. Ο κάθε καιρός ετοιμάζει τις θύελλές του. Και τους ανθρώ-πους του. Που κάθε φορά είναι όλοι οι προ-ηγούμενοι μαζί. Κι οι καινούργιοι θα είναι κι ο Καραγκιόζης, κι ο Σβέικ κι ο Βέγγος.

4 Ο καλός μας άνθρωπος αγαπούσε, ακόμα και χωρίς ανταπόκριση, χάριζε λουλούδια κι ελπίδες,

μάθαινε αλλά δεν επαιρόταν, ηττάτο αλλά δεν έπεφτε κι αν νίκαγε καμιά φορά δεν έδινε σημασία

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ;

Το φάντασμα του Βιετνάμ, του Ιράκ και της ΛιβύηςΗ πολεμική Ιστορία δεν είθισται να περιλαμβάνεται στα αγαπημένα αναγνώσματα των φιλειρηνιστών. Πώς όμως θα «πολεμήσει» κανείς τον πόλεμο, αν δεν τον γνωρίζει; Το βιβλίο Πόλεμος, Από τη μάχη του Μάρνη έως το Ιράκ, του στρατιωτικού εμπειρογνώμονα Μάρτιν Βαν Κρέφελντ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γκοβόστη, κατατοπίζει στα θέματα στρατηγικής και διπλωματίας του πολέμου στη μετά Κλαούζεβιτς εποχή, αυτή της λεγόμενης «τρομοκρατίας». Τα διαπιστευτήρια του συγγραφέα έρχονται κατ’ ευθείαν από το στρατηγείο του «εχθρού»: Σύμβουλος στα υπουργεία Εθνικής Άμυνας των ΗΠΑ, του Καναδά και της Σουηδίας, σήμερα διδάσκει σε εβραϊκό πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. Μέσα στα τεχνοκρατικά δομημένα επιχειρήματα του βιβλίου, βρίσκει κανείς το αντιπολεμικό μήνυμα του συγγραφέα του που με τα ίδια του τα λόγια θα μπορούσε να διατυπωθεί ως εξής: «Ο πόλεμος είναι απλώς μια οργανωμένη σύγκρουση που εξυπηρετεί πολιτικούς σκοπούς».Η ιστορία του Βαν Κρέφελντ διατρέχει τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους που συγκλόνισαν την ανθρωπότητα στον αιώνα που πέρασε, για να φτάσει στις πιο επίμαχες διακρατικές διενέξεις, όπως αυτή της Παλαιστίνης. Παρόλο που έχει σαν έδρα του το Ισραήλ, ο συγγραφέας με παρρησία διαπιστώνει ότι η χώρα αυτή έχει στην κατοχή της ατομική βόμβα πριν από τον πόλεμο του 1967 και κάνει έκτοτε ανεπιτυχείς προσπάθειες να το διαψεύσει. Μεγάλης πολιτικής αξίας είναι η θεωρητική αποτύπωση του σύγχρονου προβλήματος που ταλανίζει την υπερδύναμη και τους συμμάχους της, από την αποτυχία στο Βιετνάμ, μέχρι τις οδυνηρές αποτυχίες στο Ιράκ και το Αφγανιστάν αλλά και το φιάσκο της Λιβύης: Πώς δηλαδή γίνεται ο ισχυρότερος στρατός να καταβάλλεται από τις ασύγκριτα ασθενέστερες δυνάμεις, πώς ο Γολιάθ γίνεται να ηττάται από τον Δαυίδ ή πώς διαψεύδεται η περίφημη ρήση του Ναπολέοντα, που έλεγε ότι «ο Θεός υποστηρίζει την πλευρά που διαθέτει τα περισσότερα στρατεύματα». Όπως σημειώνει γλαφυρά ο συγγραφέας, «μια ισχυρή αντεπαναστατική δύναμη που χρησιμοποιεί την ισχύ της για να σκοτώσει μέλη μιας μικρής αδύναμης οργάνωσης ανταρτών –πόσω μάλλον τους αμάχους που περιβάλλουν και ενδεχομένως υποστηρίζουν τους αντάρτες– εξ ορισμού διαπράττει εγκλήματα στο πλαίσιο ενός αγώνα χωρίς αρχές. Ως εκ τούτου, είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο πόλεμος θα χαθεί». Περιγράφοντας διεισδυτικότερα το ηθικό πλεονέκτημα όσων αντιστέκονται, ο Βαν Κρέφελντ υπογραμμίζει: «Για τους ισχυρούς, κάθε στρατιώτης, αστυνομικός ή πολίτης που σκοτώνεται αποτελεί έναν ακόμη λόγο για να δώσουν τέλος στη σύγκρουση. Για τους αδύνατους, αποτελεί έναν ακόμη λόγο για να συνεχίσουν να αγωνίζονται μέχρι την τελική νίκη».

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ

22 / ΠPIN Δ ΙΕΘΝΗ KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011

Το τελευταίο διάστημα, τα σύννεφα στον ουρανό της αραβικής άνοιξης πυκνώνουν. Στο Μπαχρέιν, η εξουσία της βασιλικής οικογένειας φαίνεται να σταθεροποιείται χάρη στα τανκς

της Σαουδικής Αραβίας, η οποία έπνιξε στο αί-μα διαδηλωτές και οδηγεί σε βασανιστήρια και στρατοδικεία γιατρούς και φοιτητές, με τη σιω-πηρή συγκατάθεση της Αμερικής. Σταθεροποί-ηση μέσω στυγνής καταστολής προσδοκούν και ο επί δεκαετίες σύμμαχος της Ουάσινγκτον Σά-λεχ στην Υεμένη, αλλά και ο Άσαντ στη Συρία, τον οποίο οι Αμερικανοί επίσης ανέχονται, πα-ρά την αντιιμπεριαλιστική και αντισιωνιστική ρητορεία του, καθώς φοβούνται ότι η διάδοχη κατάσταση (των Αδελφών Μουσουλμάνων; Η μήπως των αριστερών Μπααθιστών;) θα είναι ακόμη χειρότερη γι’ αυτούς.

Στη χώρα - οδηγό του αραβι-κού κόσμου, την Αίγυπτο, που θα καθορίσει και τη γενική κα-τεύθυνση των εξελίξεων, οι νέες συγκρούσεις μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων (για τις οποί-ες πολλοί, ίσως όχι αβάσιμα, υπο-πτεύονται προβοκάτσια του παλι-ού καθεστώτος) προκαλούν φό-βους ενός εκτροχιασμού του συ-νεχιζόμενου, λαϊκοδημοκρατι-κού κινήματος, ο οποίος θα νομι-μοποιήσει νέες μορφές αυταρχι-σμού. Αλλά και στην Τυνησία, τη χώρα απ’ όπου ξεκίνησε το ντό-μινο των ανατροπών, η αιματηρή καταστολή διαδηλώσεων της νεο-λαίας και οι έμμεσες απειλές της μεταβατικής κυβέρνησης για ανα-στολή των εκλογών της 24ης Ιου-λίου έριξαν σκιές στη διαδικασία της μεταπο-λίτευσης. Τέλος, στη Λιβύη ο κλοιός γύρω από τον Καντάφι φαίνεται ότι αρχίζει να στενεύει, αλλά η ιμπεριαλιστική επέμβαση έχει από και-ρό υποθηκεύσει την πιθανή νίκη της αντιπολί-τευσης, δημιουργώντας προϋποθέσεις βοσνιο-ποίησης της χώρας.

Οι εξελίξεις αυτές θα ενισχύσουν τις τάσεις υποτίμησης των αραβικών εξεγέρσεων, που ήταν ούτως ή άλλως ισχυρές στους κόλπους της Αριστεράς (και όχι μόνο μετά την ΝΑΤΟϊ-κή επέμβαση στη Λιβύη: Μήπως οι ίδιοι δεν εί-χαν σπεύσει να κηδέψουν και την αιγυπτιακή εξέγερση, σαν περιορισμένης σημασίας έκρη-ξη, που κατέληξε σε στρατιωτική χούντα;). Σε παρόμοιες απλουστεύσεις συναντιέται η δογ-ματικά φιλοευρωπαϊκή Αριστερά, που βλέπει πάντα αφ’ υψηλού την «καθυστερημένη» Ανα-τολή και η μπρεζνιεφικά απολιθωμένη σκέψη, που προσβλέπει μόνο στη δύναμη των κρατών, υποτιμώντας καίρια τη δυναμική των λαών, ιδί-ως όταν δεν καθοδηγούνται εξ αρχής και ανε-πιφύλακτα από το «σωστό» κόμμα.

Για τους υπόλοιπους, οι δυσκολίες της αρα-βικής άνοιξης δεν προκαλούν έκπληξη ή απο-γοήτευση: Η άνοιξη είναι πάντα ασταθής και απρόβλεπτη, με τις ξαστεριές και τις καταιγί-δες της. Οι λαϊκές εξεγέρσεις, περισσότερο οι επαναστάσεις δεν είναι μονόπρακτα έργα, αλ-λά ολόκληρες ιστορικές περίοδοι που περνούν από πολλά στάδια, όπου το καλύτερο συνυπάρ-χει ως δυνατότητα με το χειρότερο, ο Κερέν-σκι με τον Κορνίλοφ και τον Λένιν, όπου οι διαθέσεις και οι συσχετισμοί αλλάζουν προς τη μία και την άλλη κατεύθυνση πολύ γρήγορα κι όπου η τελική έκβαση δεν είναι προδιαγε-

γραμμένη από καμία νομοτέλεια, αλλά εξαρ-τάται καθοριστικά από τις επιλογές των δρώ-ντων υποκειμένων.

Εκτίμησή μας είναι ότι η αναστάτωση στον αραβικό κόσμο αποτελεί μια ηφαιστειακή αφύπνιση μέχρι χθες ναρκωμένων πολιτικά μαζών που θα κρατήσει πολύ και θα περάσει από διάφορες φάσεις. Ακόμη κι αν δεν δικαι-ώσει τις προσδοκίες των αριστερών για μια βα-θειά αντιιμπεριαλιστική και κοινωνική αλλα-γή στο προβλέψιμο μέλλον (μήπως δεν «απέ-τυχαν», βραχυπρόθεσμα, και οι επαναστάσεις του 1789, του 1848 ή, πιο πρόσφατα, το «Καρα-κάσο» του 1989, το οποίο δέκα χρόνια αργότε-ρα θα έφερνε την ανατροπή στη Λατινική Αμε-ρική;) θα έχει δημιουργήσει μια άλλη κατάστα-ση πραγμάτων. Και μόνο το γεγονός ότι ανα-

τρέπονται καθεστώτα - στηρίγματα του ιμπε-ριαλισμού (όπως ήταν, τα τελευταία χρόνια, όλα τα καθεστώτα της Βόρειας Αφρικής), όχι από «φωτισμένους» αξιωματικούς του στρατού ή από τους ιμάμηδες, αλλά από μια ηπειρωτι-κή, «κοινωνική Ιντιφάντα», δημιουργεί αν μη τι άλλο καλύτερο έδαφος για τη βασανιστική πορεία συγκρότησης μιας νέας Αριστεράς και ενός νέου, λαϊκού αντιιμπεριαλισμού πάνω σε πιο σταθερές βάσεις.

Σε κάθε περίπτωση, μια αλληλουχία τόσο σοβαρών, λαϊκών εξεγέρσεων αποτελεί, για την παγκόσμια Αριστερά, πραγματικό χρυσωρυχείο εμπειριών, από το οποίο έχει κανείς πολλά και-νούργια πράγματα να μάθει, αν βέβαια είναι δι-ατεθειμένος να μάθει κι αν δεν θεωρεί ότι οι εξεγέρσεις γίνονται μόνο για να επιβεβαιώνουν τα βιβλία της βιβλιοθήκης του και τα ντοκουμέ-ντα του κόμματός του.

Ενδεικτικά: Ως προς το περιεχόμενο, οι εξε-γέρσεις τροφοδοτήθηκαν από ένα κράμα οικο-νομικών (άνοδος τιμών των τροφίμων), κοινω-νικών (ανεργία, στέγαση) και δημοκρατικών (απολυταρχία, οικογενειοκρατία, κλεπτοκρα-τία) στόχων, τα οποία συνέκλιναν στην ανατρο-πή των υφιστάμενων καθεστώτων. Το αντιιμπε-ριαλιστικό στοιχείο, αν και δεν βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, αποτελεί ουσιώδες στοιχείο των εξεγέρσεων (η αναγέννηση ενός πιο κοι-νωνικού και δημοκρατικού παναραβικού εθνι-κισμού - Νασερισμού είναι ορατή), εκφράζε-ται όμως περισσότερο εναντίον του οικονομι-κού ιμπεριαλισμού ΔΝΤ και ΕΕ και λιγότερο εναντίον της στρατιωτικής επικυριαρχίας ΝΑ-ΤΟ και Ισραήλ.

Η πολιτική κατεύθυνση των εξεγέρσεων θα

καθοριστεί από την αναμέτρηση για ηγεμονία μεταξύ των τεσσάρων βασικών ρευμάτων (ισλα-μικού, φιλελεύθερου, αριστερού, εθνικιστικού) και από την εσωτερική διαπάλη μεταξύ της αστι-κοδημοκρατικής τάσης (που επιδιώκει μια κα-λύτερη διαπραγμάτευση στο πλαίσιο του καπι-ταλιστικού καταμερισμού εργασίας) και της λα-ϊκοδημοκρατικής τάσης, που έρχεται αντικειμε-νικά σε ρήξη με το παγκόσμιο σύστημα – μια αντίθεση που διαπερνά οριζόντια όλα τα υπάρ-χοντα ρεύματα.

Στο κοινωνικό επίπεδο, πρωταγωνιστεί ένας χαρακτηριστικός για περιφερειακές χώρες της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας χαλαρός συνασπισμός εργατών, διανοουμένων, υποαπασχολούμενων, μορφωμένων νέων και πληβειακών στρωμάτων νομαδικής εργασίας. Περιοχές με βιομηχανική

δραστηριότητα, πόλεις με επανα-στατικό παρελθόν και φτωχότερες συνοικίες πρωταγωνίστησαν στις εξεγέρσεις, ενώ η αγροτική ύπαι-θρος έμεινε γενικά αμέτοχη.

Ως προς τις μορφές πάλης, το καινούργιο στοιχείο που ανέδει-ξαν οι αραβικές εξεγέρσεις (πλάι σε παραδοσιακές μορφές, όπως οι μάχες οδοφραγμάτων και οι γενι-κές απεργίες) ήταν η παρατεταμέ-νη κατάληψη κεντρικών πλατειών (π.χ. Ταχρίρ) και των γύρω κτιρι-ακών συγκροτημάτων, που εξελί-χθηκαν σε «εξεγερμένες πόλεις μέσα στην πόλη» (με πολιτικά επι-τελεία, κέντρα επικοινωνιών, νο-σοκομεία, υπηρεσίες επιμελητεί-ας, ακόμη και ανακριτικές αίθου-σες) και λειτουργούσαν ως δυνητι-κοί πόλοι δυαδικής εξουσίας. Ο δι-

αχωρισμός των εξεγέρσεων σε «ειρηνικές» τύ-που Αιγύπτου και «ένοπλες» τύπου Λιβύης δεν είναι ακριβής. Παντού υπήρξε, από ένα σημείο και μετά, συνδυασμός ειρηνικών και ένοπλων μορφών, οι αναλογίες μεταξύ των οποίων κα-θορίστηκαν από την έκταση και τη μορφή που πήρε η διάσπαση του στρατού υπό την επίδρα-ση των εξεγέρσεων. Πολλά έχει να μάθει κα-νείς και από τη χρήση των νέων, διαδικτυακών μέσων επικοινωνίας στη νόμιμη και παράνο-μη δουλειά της εξέγερσης, από την οργάνωση της πρώτης διαδήλωσης, μέχρι την αντιμετώπι-ση των δυνάμεων καταστολής και τη δημιουργία αντιμηχανισμών πληροφοριών.

Τέλος, στον αραβικό κόσμο βλέπουμε να επαναλαμβάνεται με άλλες μορφές η τάση της προηγούμενης δεκαετίας στη Λατινική Αμερι-κή: Αν και παραμένει καθοριστική η κλίμακα του έθνους - κράτους στην εκδήλωση, το περιε-χόμενο, τις μορφές και τα όρια των κινημάτων, είναι έντονη η τάση της επέκτασής τους σε πε-ριφερειακή κλίμακα. Όχι μόνο λόγω των πολι-τιστικών, οικονομικών και πολιτικών διασυνδέ-σεων, αλλά και λόγω της συνειδητής ή ασυνεί-δητης ροπής προς μια περιφερειακή ολοκλήρω-ση που θα επιτρέψει την καλύτερη διαπραγμά-τευση για τους μεν, ή ρήξη για τους δε με το διε-θνή ιμπεριαλισμό. Αυτή η τάση της περιφερεια-κής επέκτασης της εξέγερσης (εν είδει ενός κοι-νωνικού, ευρωπαϊκού Μάη) θα είναι, πιστεύου-με, εξίσου ισχυρή στην Ευρώπη (ή, αρχικά, στην περιφέρεια της ευρωζώνης) από τη στιγμή που θα σπάσει ένας αδύνατος κρίκος της ιμπερια-λιστικής αλυσίδας και το τσουνάμι των εξεγέρ-σεων εκδηλωθεί και στην απέναντι πλευρά της Μεσογείου.

n ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

ΑΡΑΒΙΚΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ

ΑΣΤΑΘΗΣ ΚΑΙ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ ΠΑΝΤΑ Η ΑΝΟΙΞΗΠολιτικά συμπεράσματα από τους λαϊκούς ξεσηκωμούς

ΛΙΒΥΗ

ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ

Το ΝΑΤΟ πήγε για να… μείνει Τ ην πρόθεση του ΝΑΤΟ να παρα-

μείνει τόσο στη Λιβύη, όσο και στο Αφγανιστάν, ακόμα και μετά τον τερ-ματισμό των στρατιωτικών επιχειρήσε-ων στις δύο χώρες και να διαδραματί-σει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις, πα-ραδέχτηκε ο γενικός γραμματέας του, μιλώντας σε αμερικανούς φοιτητές, την Πέμπτη. Το ΝΑΤΟ θα έχει ρόλο -

κλειδί στην μετά την εποχή Καντάφι στη Λιβύη αλλά επίσης και στο Αφγανι-στάν, όταν σταματήσουν οι μάχες εκεί, αποκάλυψε ο Άντερς Φον Ράσμουσεν. Όπως εξήγησε, η παρουσία των νατο-ϊκών θα εξυπηρετήσει τη... δημοκρατι-κή διαδικασία στη Λιβύη. Λίγες ώρες πριν την ομιλία του, νατοϊκά αεροσκά-φη βομβάρδισαν περιοχή στην Τρίπο-λη, όπου βρίσκεται η κατοικία του λίβυ-ου ηγέτη, προκαλώντας το θάνατο έξι αμάχων. Όσο για το Αφγανιστάν, από όπου ο Ράσμουσεν δεν προβλέπει απο-χώρηση των δυτικών δυνάμεων κατο-χής πριν από το 2014 ή το 2015, μίλη-σε για «αλλαγή δράσης προς μία στρα-τιωτική διοίκηση».

«Έχουμε καταρτίσει οδικό χάρ-τη για τη σταδιακή μεταφορά στους Αφγανούς της ευθύνης της ασφάλει-ας της χώρας τους από τώρα έως το 2014», ανέφερε μιλώντας στους φοι-τητές της Σχολής Διεθνών Επιστημών στην Ουάσινγκτον. «Αλλά είναι σημα-ντικό να παραμείνουμε δεσμευμένοι εκεί μέχρι να υπάρξει πραγματική ασφάλεια στο Αφγανιστάν», πρόσθε-σε, για να αιτιολογήσει την παρατετα-μένη νατοϊκή εμπλοκή στις εσωτερι-κές εξελίξεις στο Αφγανιστάν. Εντω-μεταξύ, ο Μαχμούντ Τζιμπρίλ, «πρω-θυπουργός» του Εθνικού Συμβου-λίου των λίβυων αντικαθεστωτικών, πραγματοποίησε επίσκεψη στην Ου-άσινγκτον για τη διευθέτηση του ζη-τήματος της χρηματοδότησης.

Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, και οι ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις προετοιμάζουν τη συνέχι-ση της παρέμβασής τους στη Λιβύη, στην μετά Καντάφι εποχή. Ο βρετα-νός πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμε-ρον, κάλεσε τους αντικαθεστωτικούς του Εθνικού Συμβουλίου, να ανοίξουν γραφείο στο Λονδίνο. Μάλιστα ο Κά-μερον, δεν μπήκε στον κόπο να αντι-δράσει, όταν ο επικεφαλής των αντι-καθεστωτικών, Μουσταφά Αμπντέλ Τζαλίλ, σε κοινή τους συνέντευξη Τύ-που, χαρακτήρισε τον Καντάφι «νόμι-μο στόχο του ΝΑΤΟ». Κάτι που ακό-μα και οι νατοϊκοί αρνούνται να πα-ραδεχτούν και έχουν επανειλημμένα διαψεύσει. Στο γαλλικό και βρετανι-κό ιμπεριαλιστικό χορό, μπήκε πλέ-ον και η Γερμανία, η οποία ανακοίνω-σε την Πέμπτη πως το Βερολίνο ανοί-γει γραφείο εκπροσώπησης στη Βεγ-γάζη. Ήδη η Γαλλία, η Ιταλία, το Κα-τάρ και η Γκάμπια έχουν αναγνωρί-σει επισήμως το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο (CNT) ως τη μόνη νόμι-μη εξουσία στη Λιβύη. Ενώ η επικε-φαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάθριν Άστον, ανακοίνωσε το επικεί-μενο άνοιγμα γραφείου της ΕΕ στη Βεγγάζη «για την παροχή βοήθειας προς την αντιπολίτευση».

Ειρήνη Κοσμά

KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011 Δ IEΘNH ΠPIN / 23

Εκτεθειμένες οι ΗΠΑ και ιδιαίτερα ο πρόεδρος τους, Μπαράκ Ομπάμα, μετά τη μαφιόζικη εξω-δικαστική εκτέλεση

του Οσάμα Μπιν Λάντεν, ο οποίος όπως όλα μαρτυρούν δεν πρόβαλε καμιά αντίσταση. Εντείνεται η κριτική

προς το Λευκό Οίκο ακόμη και από συντηρητικούς κύκλους.

Το φάντασμα του Μπιν ΛάντενnΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

Αν η εκτέλεση του Οσάμα Μπιν Λάντεν από τις ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ μέσα στο έδαφος του Πακιστάν είχε ως υποθετικό στόχο να φέ-

ρει με ένα χτύπημα την απονομή δικαιοσύ-νης αλλά και το τέλος της δράσης των Τα-λιμπάν στην περιοχή, τότε ο πρόεδρος Μπ. Ομπάμα θα έπρεπε αντί να πανηγυρίζει μια μεγαλειώδη νίκη να δει την πραγματι-κότητα. Και αυτή η πραγματικότητα εί-χε ως είδηση την Πα-ρασκευή μία διπλή βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας, λουτρό αίματος με τουλάχι-στον 80 νεκρούς δό-κιμους σε στρατιωτι-κή ακαδημία στο βο-ρειοδυτικό Πακιστάν και περισσότερους από 100 τραυματί-ες. Η επίθεση έγινε την ώρα που οι δόκι-μοι, μετά από εννέα μήνες εκπαίδευσης, επιβιβαζόταν σε λεωφορεία για να επι-στρέψουν στα σπίτια τους. Οι Ταλιμπάν ανέλαβαν αμέσως την ευθύνη για την βομ-βιστική επίθεση και εκπρόσωπός τους δή-λωσε στο CNN ότι πρόκειται για απάντη-ση στο θάνατο του Οσάμα Μπιν Λάντεν, ενώ προειδοποίησε τα αμερικανικά στρα-τεύματα αλλά και το στρατό του Πακιστάν για νέες επιθέσεις.

Η ευφορία που ακολούθησε στο εσωτε-ρικό των ΗΠΑ μετά τη θριαμβευτική ανα-κοίνωση του θανάτου του Μπιν Λάντεν από τον Μπαράκ Ομπάμα με τις λέξεις «απο-δόθηκε δικαιοσύνη» φαίνεται σιγά - σιγά να αγγίζει τα όριά της. Ήδη από τις πρώ-τες μέρες άρχισαν να εμφανίζονται φωνές που αναρωτιόνταν για τον τρόπο που οι ει-δικές δυνάμεις έφεραν σε πέρας την επι-χείρηση «Τζερόνιμο», όπως πολύ άστοχα αυτή ονομάστηκε δημιουργώντας περίερ-γους συνειρμούς με την τύχη των ιθαγενών ινδιάνων στα χέρια των πρώτων αποίκων. Τα ερωτήματα για την ίδια την επιχείρη-ση παραμένουν και πολλαπλασιάζονται, μιας και μέχρι τώρα δεν αποδεικνύεται ούτε ότι ο Μπιν Λάντεν προέβαλε οποι-αδήποτε αντίσταση ώστε να χρειαστεί να εκτελεστεί, δεν έμενε σε βίλα εκατομμυρί-ων όπως έγινε φανερό από τις φωτογραφί-ες που κυκλοφόρησαν αλλά ούτε και χρη-σιμοποίησε τις γυναίκες του ή τα παιδιά του ως ανθρώπινη ασπίδα, η εκτέλεσή του δε φαίνεται πως έγινε μπροστά στην ανή-λικη κόρη του που τραυματίστηκε ελαφρά κατά την επιδρομή ενώ μαζί του φαίνεται ότι σκοτώθηκε και ο γιος του Χάμζα. Από την άλλη συνεχώς δημιουργούνται ρήγμα-τα στην ηρωική αφήγηση που υποτίθεται αποκατέστησε τη δικαιοσύνη με ερωτήμα-τα να ανακύπτουν για το αν είναι απαραί-τητη η χρήση βασανιστηρίων, αν αυτή βο-ήθησε στην όποια έρευνα και αν αυτή δι-καιολογείται από το αποτέλεσμα, που ήταν ο θάνατος του Μπιν Λάντεν όπως και αν

μπορεί κάποιος να μιλάει για «στοχευμέ-νες και δικαιολογημένες εκτελέσεις» που όμως ουσιαστικά δίνουν το αντίθετο μή-νυμα. Η δικαιοσύνη των «πολιτισμένων» του δυτικού κόσμου δεν περιλαμβάνει δι-καστήριο, δίνει το ελεύθερο να θανατώνε-ται ο εχθρός, μοιάζοντας ανατριχιαστικά

με τις πρακτικές των Ταλιμπάν που υπο-τίθεται πως μέχρι τώρα καταδίκαζε. Στον εσωτερικό διάλογο της χώρας έχουν μπει ακόμα και ερωτήματα για τη σκοπιμότη-τα της πανηγυρικής συγκέντρωσης στο Ση-μείο Μηδέν την μέρα που ανακοινώθηκε ο θάνατος του Μπιν Λάντεν. Κι ενώ ο Μπιν

Λάντεν μοιάζει με φάντασμα που επιστρέ-φει προσπάθεια γίνεται να αναδειχθούν τα μελλοντικά τρομοκρατικά του σχέδια, ή ακόμα και να σπιλωθεί με υπόνοιες μέ-χρι και για εύρεση πορνογραφικού υλικού στα προσωπικά του αντικείμενα.

Αν όμως αυτή η ίδια η πρακτική της θα-νάτωσης, ταφής και μετά θάνατον παρου-σίασης του Μπιν Λάντεν θέτει ηθικά και πολιτισμικά ερωτήματα στο δημόσιο διά-λογο των ΗΠΑ, αυτό δεν μειώνει καθό-λου την ταχύτητα των πολιτικών εξελίξε-ων που ήδη πυροδότησε. Σε πρώτο πλάνο αρχικά δοκιμάζονται οι σχέσεις των ΗΠΑ με το Πακιστάν. Η ιστορία θέλει τις ΗΠΑ να στηρίζουν οικονομικά το Πακιστάν με δισεκατομμύρια δολάρια ήδη από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, με τη χρηματοδότηση να διακόπτεται για μικρά μόνο χρονικά διαστήματα όταν η πολιτι-

κή κατάσταση του κράτους δορυφόρου των ΗΠΑ στην περιοχή δεν ευνοούσε τη με-γάλη δύναμη. Κι αν η χρηματοδότηση αυ-τή επισήμως είχε σταματήσει τη δεκαετία του ’90, μετά την πτώση των δίδυμων πύρ-γων και την κήρυξη του πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία, το Πακιστάν έγινε για

άλλη μια φορά «σύμ-μαχος - κλειδί». Επί προεδρίας Μουσά-ραφ δισεκατομμύ-ρια δόθηκαν στο χώ-ρα κυρίως ως στρα-τιωτική βοήθεια, και ακόμα και με την αλ-λαγή προέδρου και μόνο το 2010, 4,7 δι-σεκατομμύρια δολά-ρια έχουν δοθεί στο Πακιστάν. Ο κύριος ευεργετημένος είναι ο στρατός της χώρας, που φαίνεται ότι έχει επενδύσει τα χρήμα-τα αυτά όχι ακριβώς σε στρατιωτικές, αλ-λά πάντως σε επιχει-ρήσεις. Η βοήθεια αυτή λέγεται πως χρησιμοποιήθηκε

και για το στήσιμο της μυστικής κρατικής υπηρεσίας του Πακιστάν ISI, η οποία εί-ναι ένα μόνιμο αγκάθι στις σχέσεις του με τις ΗΠΑ. Μετά και την επιτυχημένη επι-χείρηση των ειδικών δυνάμεων, οι ΗΠΑ ουσιαστικά κατηγορούν την κυβέρνηση του Πακιστάν ότι οι μυστικές της υπηρε-σίες γνώριζαν και υπέθαλπαν τον Μπιν Λάντεν για χρόνια. Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν, Γιουσούφ Ράτσα Γκιλάνι, από τη μία δεσμεύτηκε να ερευνήσει την ολι-γωρία των μυστικών υπηρεσιών, από την άλλη απάντησε άμεσα στις αιτιάσεις των ΗΠΑ που απέρριψε ως ανοησίες. Το δεδο-μένο βέβαια παραμένει ότι εκατομμύρια δολάρια έχουν ξοδευτεί για να γίνει ουσι-αστικά το Πακιστάν μια πυρηνική δύναμη με ένα στρατό κράτος εν κράτει και με πα-νίσχυρες μυστικές υπηρεσίες.

Βέβαια και για τον πρόεδρο Μπ. Ομπά-μα η επιτυχής επιχείρηση έρχεται σε κα-θοριστική συγκυρία. Τόσο η αλλαγή σκυ-τάλης στην ηγεσία της CIA σημειώνεται με μια επιτυχία για τις μυστικές υπηρε-σίες της χώρας, ενώ παράλληλα και πο-λύ βολικά η εξολόθρευση του «απόλυτου κακού» γίνεται τη στιγμή που ο πρόεδρος ανακοινώνει ότι θα είναι και πάλι υποψή-φιος για την προεδρία και ξεκινά ουσια-στικά την προεκλογική εκστρατεία με την αναζήτηση χρηματοδότησης. Σε μια εποχή που η ίδια η οικονομία των ΗΠΑ δεν δεί-χνει ουσιαστική βελτίωση, ο πρόεδρος κά-νει εμφάνιση ήρωα, στρέφοντας τα φώτα πάνω σε μια επιτυχία. Το κόστος της συ-ντήρησης ενός τέτοιου δικτύου μυστικών υπηρεσιών ή τέτοιων ποσών βοήθειας σε κράτη συμμάχους στο όνομα του πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία θα κρυφτεί έτσι βολικά από το δημόσιο διάλογο. Το πόσο όμως θα κρατήσουν τα επινίκια, ενώ η οι-κονομική ανάκαμψη δεν έρχεται, είναι ένα ανοιχτό ερώτημα προς τους εργαζόμενους της χώρας.

ΚαθημερινόλουτρόαίματοςστηΣυρίαnΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΙΤΙΔΗ

Στη λογική της «περιστρεφόμενης πόρτας» έχει καταφύγει η κυβέρνηση της Συρίας, στην προσπάθειά της να καταστείλει τις διαδηλώ-σεις που για επτά εβδομάδες συγκλονίζουν τη χώρα. Απελευθερώνει κάποιους συλληφθέ-ντες για να φυλακίσει άμεσα εκατοντάδες άλ-λους, σε τεράστιες επιχειρήσεις - σκούπα κα-τά των αντιφρονούντων. Ο αριθμός των συλ-ληφθέντων αγγίζει τις 10.000, ενώ τα θύματα από τη στρατιωτική καταστολή των διαδηλώ-σεων αγγίζουν τα 850, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ. Ο στρατός, που έχει μετατρέψει τζα-μιά σε κοιτώνες και σχολεία σε φυλακές, έχει στήσει μπλόκα σε ολόκληρη τη χώρα και πα-ραμένει ακροβολισμένος στα στρατηγικά ση-μεία των πόλεων που «πρωταγωνιστούν» στις διαδηλώσεις. Την Παρασκευή οδήγησε στο θάνατο ακόμα έξι διαδηλωτές, παρά τη διαβε-βαίωση του προέδρου Άσαντ ότι οι δυνάμεις του δεν θα ανοίξουν πυρ κατά των αντιφρο-νούντων. Οι τηλεπικοινωνίες και το ηλεκτρικό ρεύμα κόπηκαν, ενόσω οι ξένοι δημοσιογρά-φοι και οι παρατηρητές του ΟΗΕ παραμένουν ανεπιθύμητοι στη χώρα. Ζητώντας μεγαλύτερες πολιτικές ελευθερίες και τέλος στη διαφθορά, οι Σύροι προβαίνουν καθημερινά σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, αν και ο αριθμός αυτών που κατεβαίνει στο δρόμο έχει ελαφρώς μειωθεί, σύμφωνα με το

Αλ Τζαζίρα. Η κα-ταστολή, λοιπόν, μοιάζει πως άρχι-σε να λειτουργεί για τον Μπασάρ Αλ Άσαντ, αφού τα υπόλοιπα χα-ρακτηριστικά των διαδηλώσεων δεί-χνουν πως δεν έχει καμφθεί ακό-

μα το αντικαθεστωτικό πνεύμα μεγάλης μερί-δας του λαού. Πλέον διαδηλώσεις σημειώνο-νται και σε κεντρικές γειτονιές της Δαμασκού – όχι μόνο στα προάστια ή σε επαρχιακές πό-λεις. Επίσης, συνεχίζονται με ένταση και στις κουρδικές περιοχές, παρότι ο Άσαντ πρόσφα-τα δέχθηκε να ικανοποιήσει ένα πάγιο αίτημα των Κούρδων: την απόδοση σε αυτούς της συ-ριακής υπηκοότητας. Οι ξένες δυνάμεις, από την πλευρά τους, ασκούν κάποιες επίσημες πιέσεις στη συρια-κή κυβέρνηση. Τη Δευτέρα, η Ευρωπαϊκή Ένω-ση επέβαλε εμπάργκο στις πωλήσεις όπλων στη χώρα, καθώς και κυρώσεις (περιορισμούς στην έκδοση βίζας και πάγωμα των περιουσια-κών στοιχείων) σε 13 σύρους αξιωματικούς, οι οποίοι θεωρείται πως ευθύνονται για την κα-ταστολή. Μεταξύ αυτών, βρίσκεται ο αδερφός του Μπασάρ Αλ Άσαντ, Μαχέρ – αλλά όχι ο ίδι-ος ο πρόεδρος. Την Τετάρτη, οι ΗΠΑ απείλη-σαν με επιβολή επιπλέον κυρώσεων, αν οι αρ-χές δεν σταματήσουν τη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων. Η κυβέρνηση δηλώνει «αισιόδοξη» πως οι δι-αμαρτυρίες σύντομα θα καταλαγιάσουν. Μέλη της, όπως ο σύμβουλος του προέδρου Μπου-θαϊνά Σααμπάν, βρίσκονται ήδη σε διαπραγμα-τεύσεις με προσωπικότητες της αντιπολίτευ-σης, όπως ο Λουάι Αλ-Χουσεΐν, και οι συζητή-σεις τους αναμένεται να συνεχιστούν την προ-σεχή εβδομάδα. Ακόμη, όμως, κι αν πετύχουν οι διαπραγματεύσεις κι ικανοποιηθούν κάποια λαϊκά αιτήματα, πολλοί διαδηλωτές γνωρίζουν πως η κατάστασή τους δεν θα αλλάξει χωρίς τη ριζική ανατροπή του καθεστώτος. Το παρά-δειγμα της άρσης του νόμου έκτακτης ανάγκης στις 21 Απριλίου δείχνει ξεκάθαρα τα όρια και τις προθέσεις της κυβέρνησης ως προς την επιβολή μεταρρυθμίσεων. Όπως εξηγούσε ο Μπασάμ Χαντάντ, καθηγητής του πανεπιστη-μίου Τζορτζ Μέισον, στο Ντιμόκρασι Νάου: «Η άρση του νόμου έκτακτης ανάγκη είναι ξεκάθα-ρο πως δεν αρκεί. Πρώτον, ήδη υπάρχουν άλ-λες διατάξεις στο νομικό σύστημα της χώρας, που αναγνωρίζουν στο κράτος το ίδιο δικαίω-μα να προβεί σε καταστολή. Δεύτερον, η κατά-σταση έκτακτης ανάγκης αναμένεται να αντικα-τασταθεί από έναν αντιτρομοκρατικό νόμο, ο οποίος θα δώσει στην κυβέρνηση το δικαίωμα να καταπνίγει οποιαδήποτε αντίδραση, ειδικά αν της προσδώσει ισλαμική χροιά, με τη δικαιο-λογία ότι καταπολεμά την τρομοκρατία».

Αυξάνουν τις δολοφονικές επιθέσεις τους οι Ταλιμπάν

στο Πακιστάν, μετά την εγκληματική εκτέλεση

του Μπιν Λάντεν από τους Aμερικανούς

EKTOΣ OPIΩN n ΜΙΧΑΛΗΣ ΨΥΛΟΣ

Ο Πούτιν επιστρέφει στην προεδρία της Ρωσίας;

Ε νας χρόνος απομένει ως τις προεδρικές εκλογές στη Ρω-σία, αλλά η μάχη έχει ανάψει για τα καλά. Ο Βλαντίμιρ Πού-τιν, που διετέλεσε πρόεδρος

για δύο θητείες από το 2000 ως το 2008, έκα-νε αναγκαστικά το «αγροτικό» του στην πρω-θυπουργία και ετοιμάζεται τώρα να επιστρέ-ψει στο ύπατο αξίωμα στο Κρεμλίνο. Μόνο που ο πρωθυπουργός χρειάζεται να ξεμπερ-δέψει πρώτα από τον νυν πρόεδρο, τον Ντμί-τρι Μεντβέντεφ, τον οποίο μπορεί πριν από τρία χρόνια να τον επέβαλε ως μια μεταβατι-

Ο Μεντβέντεφ δεν δείχνει διατεθειμένος να εγκαταλείψει αμαχητί την προεδρία, με αποτέ-λεσμα η προεκλογική εκστρατεία να προοιω-

νίζεται σκληρές αντιπαραθέ-σεις. Ήδη ο σημερινός πρόε-δρος της Ρωσίας ανακοίνωσε ότι στις 18 Μαΐου θα δώσει για πρώτη φορά από το 2008 μια μεγάλη συνέντευξη Τύπου ενώ-πιον 800 ρώσων και ξένων δη-μοσιογράφων, όπου δεν απο-κλείεται να ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για τις προ-εδρικές εκλογές του 2012.

Από την πλευρά του ο Πού-τιν ανακοίνωσε το σχηματι-σμό ενός νέου μετώπου γύρω από το κόμμα του –την Ενωμέ-νη Ρωσία– που θα συνενώσει συνδικαλιστικές και επιχειρη-ματικές ενώσεις, οργανώσεις

της νεολαίας και άλλες κοινωνικές ομάδες με στόχο να αποσπάσει σε πρώτη φάση και πάλι τον έλεγχο της Δούμας στις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου και στη συνέχεια να το χρησιμοποιήσει ως εφαλτήριο για τις προ-εδρικές του φιλοδοξίες.

Στα τρία χρόνια της συγκατοίκησης Με-ντβέντεφ - Πούτιν στην εξουσία φάνηκαν άλ-λωστε οι διαφορετικές προσεγγίσεις των δύο ανδρών στην άσκηση της εξουσίας. Το πλέον

πρόσφατο παράδειγμα ήταν η κρίση στη Λι-βύη, όπου ο Μεντβέντεφ υποστήριξε το ψήφι-σμα του ΟΗΕ ενώ ο Πούτιν ανακοίνωσε δημο-σίως την αντίθεσή του στην «έξωθεν παρέμβα-ση στις εσωτερικές εξελίξεις τρίτων χωρών».

Ο Πούτιν προέρχεται από έναν κρατικό μη-χανισμό που κάποτε αισθανόταν συγκυρίαρ-χος του πλανήτη. Είναι ο μοναδικός υποψήφι-ος που στηρίζεται από τη λεγόμενη ομάδα των «siloviki» (δηλαδή του ρωσικού στρατού, των μυστικών υπηρεσιών, των υπηρεσιών δημόσι-ας ασφάλειας και του δικαστικού σώματος). Ο Πούτιν πέτυχε να εμφανιστεί ως «ο σιδηρούς ηγέτης» με βάση τους ψηφοφόρους που ζουν εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων. Αντίθε-τα, ο Μεντβέντεφ που αναδείχτηκε ως επικε-φαλής του ενεργειακού γίγαντα της Γκαζπρόμ, προέρχεται από μια πανίσχυρη, αλλά νεόκο-πη τάξη κεφαλαιοκρατών της καπιταλιστικά καθυστερημένης Ρωσίας. Αυτοί οι Ρώσοι νι-ώθουν ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας απέ-ναντι στους αμερικανούς και τους ευρωπαί-ους επιχειρηματίες και ενδόμυχα εντυπωσιά-ζονται από αυτούς και θέλουν να τους μοιά-σουν. Τη διάσταση αυτή δίνουν με γλαφυρό τρόπο οι Τάιμς της Νέας Υόρκης σε ανταπό-κρισή τους από τη Μόσχα. «Ο Πούτιν φαίνεται να κάνει ό, τι χρειάζεται για να σώσει την… ιε-ρή αγελάδα του, δηλαδή τη σταθερότητα και την ενότητα της χώρας. Ο Πούτιν απευθύνεται στο εγχώριο ακροατήριο, υποσχόμενος να αυ-

ξήσει τις συντάξεις, την προστασία των εργα-τών και να κάνει τη Ρωσία ισχυρή δύναμη. Ο Μεντβέντεφ προτιμά να έρθει σε συμβιβασμό με τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Εμφανίζε-ται ως φιλελεύθερος, απευθύνει συνεχώς εκ-κλήσεις προς τη Δύση, επικρίνει το δικαστικό σύστημα, υπόσχεται την καταπολέμηση της δι-αφθοράς και ζητεί τον εκσυγχρονισμό της οι-κονομίας με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Εμφανί-ζεται να σερφάρει στο tweeter, στα blogs και να έχει συνεχώς το iPad στο χέρι». Σύμφωνα μάλιστα με ρωσικές εφημερίδες, ο αμερικανός αντιπρόεδρος Τζότζεφ Μπάιντεν επισκέφθη-κε τη Μόσχα τον Μάρτιο προκειμένου να στη-ρίξει τον Μεντβέντεφ να θέσει υποψηφιότη-τα για την προεδρία, λέγοντας ότι οι Ηνωμέ-νες Πολιτείες θα εξευμενίσουν τον Πούτιν δί-νοντάς του μια θέση στη… Διεθνή Ολυμπια-κή Επιτροπή.

Το σίγουρο είναι ότι η νέα μοιρασιά της εξουσίας μεταξύ Πούτιν και Μεντβέντεφ και μάλιστα σε μια χώρα τόσο αυταρχική όπως εί-ναι η Ρωσία, φαίνεται πρακτικά αδύνατον να επαναληφθεί…

Πάει το Σένγκεν

Μετά το τέλος της περιβόητης «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης» φαίνε-ται πως έρχεται και το τέλος ελεύ-θερης κυκλοφορίας στις χώρες του Σένγκεν. Η Δανία είναι η πρώτη χώ-ρα της ΕΕ που ανακοίνωσε την από-φασή της να αποκαταστήσει «το συ-ντομότερο» μόνιμους ελέγχους στα σύνορά της με τη Γερμανία και τη Σουηδία «για να καταπολεμήσει τη μετανάστευση και το οργανωμένο έγκλημα». Το μέτρο πρόκειται να τεθεί σε εφαρμογή σε δύο ή τρεις εβδομάδες. Η Ευρωπαϊκή Επιτρο-πή έχει ζητήσει από τις αρχές της Δανίας εξηγήσεις για την απόφαση και την έχει προειδοποιήσει εναντί-ον οποιασδήποτε παραβίασης των αρχών του Σένγκεν.

Κρατική τρομοκρατία στην Τουρκία

Νέα επιδρομή σε συλλόγους υπε-ράσπισης δικαιωμάτων και ελευθε-ριών, πολιτιστικά και νεολαιίστικά κέντρα, καθώς και σε σπίτια αγωνι-στών εξαπέλυσε αυτή την εβδομάδα η συμμορίτικη τουρκική αστυνομία με εντολή της κυβέρνησης Ερντο-γάν. Άντρες των δυνάμεων ασφά-λειας κρατώντας βαριοπούλες, πρι-όνια, βόμβες χημικών και αυτόμα-τα όπλα, παραβίασαν τις πόρτες και με την πρόφαση ερευνών προ-έβησαν σε λεηλασίες. Παράλληλα,

προχώρησαν στη σύλληψη 38 αγω-νιστών. Η τουρκική κυβέρνηση, συ-νεχίζει το πογκρόμ ενάντια σε κέ-ντρα αγώνα και μεμονωμένους αγω-νιστές στις τουρκικές παραγκουπό-λεις, που ξεκίνησε πριν από περίπου ένα χρόνο, όπως καταγγέλλει η Επι-τροπή Αλληλεγγύης για τους Πολι-τικούς Κρατούμενους στην Τουρκία και στο Κουρδιστάν.

Εκβιάζουν τους Παλαιστίνιους

Εντείνει την πολιτική οικονομι-κού στραγγαλισμού των Παλαιστι-νίων το Τελ Αβίβ, ως μέσο εκβια-

σμού για την επιβολή των επιδιώξε-ών του. Η Παλαιστινιακή Αρχή ανα-κοίνωσε, για πρώτη φορά τα τελευ-ταία τέσσερα χρόνια, ότι δεν έχει χρήματα για να καλύψει τη μισθο-δοσία των περίπου 150.000 υπαλλή-λων της κατά τον τρέχοντα μήνα. Η έλλειψη χρημάτων οφείλεται στην παρακράτηση φόρων στην οποία έχει προχωρήσει η ισραηλινή πλευ-ρά, αρνούμενη να παραδώσει στους Παλαιστινίους τα περίπου 100 εκα-τομμύρια ευρώ φόρους και τέλη που συλλέγει για λογαριασμό τους, εξαι-τίας της κατοχής. Την παρακράτηση είχε ανακοινώσει η ισραηλινή ηγε-σία ως εκβιασμό απέναντι στην Πα-λαιστινιακή Αρχή και τον πρόεδρο

Αμπάς, προκειμένου να τον πιέσει να μην προχωρήσει στην υπογρα-φή ενδο-παλαιστινιακής συμφωνί-ας συμφιλίωσης με τη Χαμάς, την περασμένη εβδομάδα.

Αθώοι για τη Μποπάλ

Χωρίς τιμωρία παραμένει το μεγαλύτερο βιομηχανικό έγκλημα στην παγκόσμια ιστορία. Νέα από-φαση ευνοεί την αμερικανική εται-ρεία Dow Chemicals, που εξαγόρα-σε την Union Carbide, η οποία ευ-θύνεται για το δυστύχημα στην ιν-δική πόλη Μποπάλ, το 1984, σε ερ-γοστάσιο φυτοφαρμάκων. Το Ανώ-

τατο Ινδικό Δικαστήριο βγάζει «λάδι» την εταιρεία που προκάλε-σε το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των 25.000 νεκρών και των 550.000 πληγέντων. Η υπόθεση έκλεισε, κα-θώς απορρίφθηκε η προσφυγή που άσκησαν οι επιζήσαντες της τρα-γωδίας ενάντια στην απόφαση του 2010, που άφηνε ατιμώρητο τον τό-τε διευθυντή και επέβαλε πρόστιμο ύψους μόλις 10.000 δολαρίων στην εταιρεία. Η νέα απόφαση του Ανώ-τατου Δικαστηρίου προκάλεσε την έντονη αντίδραση των θυμάτων που υφίστανται μέχρι σήμερα τις συνέ-πειες της καταστροφής και υποφέ-ρουν από πολύ σοβαρά προβλήμα-τα υγείας όπως καρκίνο, θυρεοει-δή, γενετικές ανωμαλίες και χρό-νιο πυρετό.

Σφαγείο το Μεξικό

Μαζική διαδήλωση πραγματο-ποιήθηκε στη μεξικανική πρωτεύου-σα ενάντια στον «πόλεμο κατά των ναρκωτικών», που κήρυξε ο πρόε-δρος Φελίπε Καλδερόν στα τέλη του 2006 και μέχρι σήμερα έχει κοστί-σει τη ζωή σχεδόν σε 40.000 ανθρώ-πους. Πρόκειται για τον ακήρυχτο πόλεμο, που έχει μετατρέψει το Με-ξικό σε ένα απέραντο σφαγείο, κα-θώς οι δολοφονίες είναι καθημερι-νό φαινόμενο. Παράλληλα, ο «πό-λεμος κατά των ναρκωτικών» γίνε-ται πρόσχημα, ακόμα και όχημα για μαζικές δολοφονίες συνδικαλιστών ή αγωνιστών, ακόμη και ολόκληρων αγροτικών κοινοτήτων. Η διαδήλω-ση στο Σόκαλο αποτελεί την κατά-ληξη της τετραήμερης πορείας δια-μαρτυρίας, που ξεκίνησε στην πό-λη Κουερναβάκα, νότια της πρω-τεύουσας, με αίτημα την παραίτηση του υπουργού Ασφαλείας, Τζενάρο Γκαρσία Λούνα.

κή «μαριονέτα» μέχρις ότου ο Πούτιν επανέλ-θει στον προεδρικό θώκο, αλλά στο μεταξύ πολύ νερό κύλησε κάτω από τις γέφυρες του Μόσκοβα.

ΠEPIσκόπιο

Φωτοβολίδα αποδείχτηκε τελικά το κόμμα των Ελεύ-θερων Δημοκρατών στην Γερμανία, το συνέδριο του οποίου ξεκίνησε την Παρασκευή στο Ρόστοκ, που συμμετέχει στην δεξιά κυβέρνηση της Άγκελα Μέρ-κελ. Μετά την απότομη εκλογική του άνοδο πλέον

έχει βυθιστεί σε μια κρίση προσανατολισμού που με-τατρέπει σε ηλεκτρικές καρέκλες τις ηγετικές θέσεις. Τελευταίος “καμμένος” ο υπουργός Εξωτερικών, Γκί-ντοπ Βεστερβέλε, που παρέδωσε την ηγεσία του κόμ-ματος στον 38χρονο Φίλιπ Ρέσλερ...

24 / ΠPIN ΔIEΘNH KYPIAKH 15 ΜΑΪΟΥ 2011